Tuesday, January 1, 2008

ကျွန်မချစ်သူ လူပျိုရိုင်း (စ/ဆုံး)

ကျွန်မချစ်သူ လူပျိုရိုင်း (စ/ဆုံး)

ဇာခြည် ရေးသားသည်။

ဟိုင်း !

ကျမ အသက်က ၂၉ နှစ်ပါ ။  ကုမ္ပဏီတစ်ခုမှာ စာရင်းကိုင်လုပ်ရင်း သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်နဲ့ အိမ်ခန်းလေးတစ်ခန်း ငှားနေတယ်ဆိုပါတော့ ။ အရင်က ကျမယောကျာ်းလေးတွေ အများကြီးနဲ့ဖြစ် ခဲ့ဖူးပေမယ့်လူပျိုစစ်စစ်လေး တစ်ယောက်နဲ့တော့ ဖြစ်ကြည့်ချင်တဲ့ စိတ်ကူးတွေ တော်တော့်ကို ဖြစ်နေပါတယ်ရှင်။

ကျမဆိုလိုတဲ့ လူပျိုစစ်စစ်ဆိုတာက မိန်းကလေးတွေနဲ့ လုံးဝ တစ်ခါမှ မထိတွေ့ဖူးသေးတဲ့ လူပျိုစစ်စစ်မျိုးကိုဆိုလိုတာပါ ။ မိန်းကလေးတစ်ယောက်ကိုတောင် မနမ်းဖူးသေးတဲ့လူပျိုလေးမျိုးပေါ့။

တစ်နေ့

ကျမအန်တီတို့ အိမ်ကို အလည်သွားမိတဲ့ နေ့တစ်နေ့ပေါ့ ။ ကျမရဲ့ အိပ်မက်တွေ အကောင်အထည် ပေါ်လာမယ့်နေ့တစ်နေ့ ဖြစ်လာတော့မယ့် နေ့တစ်နေ့ဆိုလည်း မမှားပါဘူး ။အန်တီတို့ အိမ်မှာ အရင် တစ်ခါမှ မတွေ့ဖူးတဲ့ ကောင်လေးတစ်ယောက်ကို တွေ့ရတယ်လေ ။သူ့နာမည်က ထွန်းထွန်း တဲ့။ အန်တီတို့နဲ့ ဆွေမျိုးနီးစပ်ဆိုပါတော့ ။ အသက်က ၁၉ နှစ် ပဲရှိသေးပြီး အန်တီတို့အိမ်မှာနေပြီး ကျောင်းလာတက်တာ ။

အချိန်တိုင်း ကျမ သူနဲ့နီးစပ်ဖို့ အကြံထုတ်ရပါတော့တယ် ။ ၁၉ နှစ်သာပြောတာရှင့် ။ ထွားလိုက်တဲ့ ကိုယ်လုံး။ မိန်းမတယောက်ကို ပျော့ခွေသွားအောင် လုပ်ပစ်နိုင်တဲ့ အချိုးအစား ။ များသောအားဖြင့် သူတို့အရွယ်ယောကျာ်းလေး တော်တော်များများက ပျော့တိပျော့ဖတ်ကလေးတွေလေ ။

အလှပဲပြင်နေကြတာများတယ် ။ ထွန်းထွန်း ကျတော့ အားကစားလိုက်စားလို့ ထင်ပါရဲ့ ။ လက်မောင်းအိုးတွေက လည်းထွားထွား ၊ ရင်အုပ်က ကျယ်ကျယ်နဲ့ ။ သူဝတ်ထားတဲ့ ဘောင်းဘီကတောင် သူ့ရဲ့ တင်ပါးဆုံကြွက်သား အစိုင်အခဲတွေကို ဖုံးကွယ်မထားနိုင်လောက်အောင်ပါပဲ ။ ရှေ့ပိုင်းကနေ ကြည့်ရင် သူ့ရဲ့ ထွားကြိုင်းလှတဲ့ အချောင်းကြီးကို အမြှောင်းလိုက်ကို မြင်ရတာ ။ အသားက လတ်လတ် ၊ဆံပင်နက်နက် ၊ မျက်လုံးနက်နက်တွေနဲ့ ။ 

“ အို... ” 

ရင်ခုန်ချင်စရာပါပဲရှင်ရယ် ။ မရှက်တမ်း ဝန်ခံရရင်တော့ သူ့ကို စ တွေ့လိုက်ကတည်းက ကျမရဲ့ စိတ်တွေဟာ မရိုးမရွ ဖြစ်လာမိတော့တာ ။ ပီးတော့ကျမသာသူနဲ့ရွယ်တူဆိုရင် သူ့ကို ပိုဆွဲဆောင်နိုင်လိမ့်မယ်ထင်မိပါတယ် ။တခါတရံ သူ့ရဲ့ဘောင်းဘီရှေ့က အထင်းသားပေါ်နေတဲ့ အမြှောင်းရာကြီးကို ကိုင်ကြည့်ချင်တဲ့စိတ်ကိုမနဲကြီး ထိန်းထားနေရတော့တယ် ။

သူနဲ့လှေကားအတက်အဆင်းမှာ ၂ ခါလောက်ဆုံဖြစ်တော့ သူ့ကိုကျမရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်အလှအပတွေ မသိမသာ လှစ်ဟပြလိုက်မိပါတယ် ။ကျမရဲ့  ၃၄ လက်မ နီးနီးရှိတဲ့ရင်သားတွေကို ပိုပေါ်အောင်တီရှပ်ကို ကြပ်ကြပ်လေးဝတ်ပြီး အသားကပ်ဘောင်းဘီတင်းတင်းလေး ကို ဝတ်ပြီး သူ့ကို သိသိသာသာကြီးမြူဆွယ်သလိုလုပ်မိရော ။ ထမင်းစားပွဲမှာ အန်တီတို့နဲ့ တူတူထိုင်ဖြစ်ကြတော့ သူ့ကို ကျမရဲ့ လက်ကိုင်ဖုန်းနံပါတ်ပေးထားပြီး အကူအညီလိုရင် ဆက်ဖို့ပေးလိုက်မိပါတယ် ။ ဘယ်အချိန်ဖြစ်ဖြစ် ဘာအကူအညီလိုလို တောင်းဖို့လည်းပြောရတာပေါ့ ။

ဟန်ပြအနေနဲ့ ကျမကလည်း သူ့မိဘတွေရဲ့ ဖုန်းနံပါတ်ကို ဟန်ဆောင်ပန်ဆောင် ပြန်ယူထားလိုက်တာပေါ့ ။ သူရောက်ပြီး တစ်လလောက်အကြာမှာ ကျမအခန်းမှာ နေ့လည်စာ လာစား ဆိုပြီး ထွန်းထွန်းကိုလာမယ့်တနင်္ဂနွေ အိမ်ကိုလာခဲ့ဖို့ ပြောလိုက်ပါတယ် ။

ဘယ်လိုလာရင် ရောက်တယ်ဆိုတာကိုလည်း သေချာပြောပြလိုက်တယ် ။ တနင်္ဂနွေနေ့ မနက် ၁၁ နာရီခွဲလောက်မှာ ကိုယ်တော်ချောက ကျမအခန်းကို ဆိုက်ဆိုက်မြိုက်မြိုက် ရောက်ချလာပါလေရော ။ ကျမက အခန်းသန့် ရှင်းရေးလုပ်နေတုန်းပဲ ရှိသေးတာ ။ အခန်းဖော် သူငယ်ချင်းကလည်း မနက် ၈ နာရီလောက်ကတည်းက ထွက်သွားလိုက်တာ ခုထိပြန်မရောက်သေးဘူး ။ ကျမလည်း အိမ်နေရင်းဆိုတော့ ညဝတ်အကျီ င်္လေးပဲဝတ်ထားမိတယ်ရှင့် ။

လွတ်လွတ်လပ်လပ် ဖြစ်အောင် ဆိုပြီး အောက်ခံလည်း ဘာမှ ဝတ်မထားမိဘူးလေ ။ အင်္ကျီက ပါးတယ်ဆိုပေမယ့် ကျမရဲ့ နို့တွေ ကိုအတိုင်းသားမြင်ရပေ မယ့်လည်း အောက်ပိုင်းက အမွှေးစုစုလေးကိုတော့ ကြည့်တတ်တဲ့ မျက်စိမျိုးနဲ့မှ မြင်ရလောက်မှာပါ ။ကျမလည်း ထွန်းထွန်းကို ဆိုဖာပေါ်မှာ အဆင်ပြေသလိုသာကြည့်ထိုင်ဖို့ပြောရင်းနေရာပေးလိုက်ပါတယ် ။ အဲဒီနောက်

“ ထွန်းထွန်းရေ ရေခဲသေတ္တာထဲမှာ ရေသန့်ဗူးရှိတယ် ။ juice  သောက်မလားဟင် ။ သောက်မယ်ဆို မမ ..အတွက်ကော ၂ခွက်စာဖျော်ပေးပါလား ၊မမ လက်မအားလို့ “

“ ဟုတ်ကဲ့ မမ ” 

ထွန်းထွန်းဖျော်လာတဲ့ juice ခွက် ကိုလှမ်းယူရင်း သူနဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင်ဆိုဖာပေါ်မှာ ထိုင်ချလိုက်ပါတယ် ။ ရောက်တတ်ရာရာ စကားတွေပြောနေတုန်း သူ ခန ခန ကျမရဲ့ နို့တွေကိုခိုးခိုးကြည့်နေတာ သတိထားမိလိုက်ပါတယ် ။

၁၅ မိနစ်လောက် စကားပြောကြပြီး ထွန်းထွန်း ကိုဒီနေ့လည်စာ ဘာဟင်းနဲ့ စားချင်လဲဟင်လို့ မေးလိုက်တော့ ဟင့်အင်း ရတယ်မမ ဘာနဲ့ပဲဖြစ်ဖြစ် စားတတ်ပါတယ်လို့ ညင်သာစွာ သူကပြန်ဖြေတယ် ။ကျမလည်း သူ့ကို သက်သာသလို လွတ်လွတ်လပ်လပ်နေဖို့ပြောရင်း မီးဖိုချောင်ထဲကို နေ့လည်စာချက်ဖို့ဝင်လိုက်ပါတယ် ။

“ ထွန်းထွန်းမမကို လုပ်ကူပါလား ” 

လို့ကျမ ဖိတ်ခေါ်လိုက်တော့ သူလည်း မီးဖိုချောင်ကချက်ပြုတ်နေတဲ့ ကျမနား ရောက်လာပါရော ။ စကားတွေ ဟိုပြောဒီပြော ပြောကြရင်း သူ့မှာ ရည်းစားရှိမရှိ အစ်ကြည့်တော့ တစ်ခါမှရည်းစားမထားဖူးဘူးဆိုတာ သိလိုက်ရပါတော့တယ် ။ ကျမကလည်း ပြန်ပီးယောကျာ်းလေးတွေက ဒီလိုပဲညာပြောတတ်ကြတာပဲ လို့ပြောတဲ့အခါ သူက 

“ မညာပါဘူးမမရယ် ကျွန်တော် စိတ်ကိုမဝင်စားလို့ပါ ” တဲ့။ ကျမလည်း စိတ်ထဲက ကျိတ်ပြီး ပျော်မိတာပေါ့ ။

“ မမ က ဒီမှာ တစ်ယောက်ထဲနေတာလားဟင် ”

“ မဟုတ်ဘူး မောင်လေးရဲ့ မမသူငယ်ချင်း sandy နဲ့နေတာ ၊ သူက သူ့ရုံးမှာဒီနေ့အချိန်ပိုရှိလို့ဆိုပီးမနက်စောစောကတည်းကထွက်သွားလို့မင်းမတွေ့လိုက်တာ ”

ဒီလိုပြောနေရင်း ကျမလည်း သူ့ကို ကျောပေးလျက်အနေအထားကနေ သူ့ဘောင်းဘီရဲဂွကြားထဲကိုမသိမသာ ခိုးကြည့်မိတယ် ။  ပီးတော့ကျမ ရဲ့တင်သားတွေကို တမင်လှုပ်ရင်း သူ့ရှေ့ကနေထွက်လာမိပါတယ် ။ ဗိုက်ဆာနေပြီလား မေးတော့ ရပါတယ်မမ တဲ့ ။ ကျမလည်း

“ တီဗီကြည့်ချင်ကြည်လေမောင်လေး မမ အိပ်ခန်းထဲမှာ တီဗီက ၊ကိုယ့်အိမ်မှာနေသလိုလွတ်လွတ်လပ်လပ်သာနေ ၊ စာအုပ်ဖတ်ချင်လည်းယူဖတ် ” 

လို့ပြောရင်း သူ့ကို ကျမအိပ်ခန်းထဲက တီဗီဖွင့်ပေးပြီး ချက်ပြုတ်နေတာလက်စသတ်ဖို့ မီးဖိုချောင်ဖက်ပြန်ဝင်လိုက်တယ် ။ကျမ ချက်ပြုတ်ပြီးလို့ အိပ်ခန်းထဲဝင်လိုက်တဲ့အခါမှာတော့ စင်ပေါ်မှာတင်ထားတဲ့ panth house မဂ္ဂဇင်းနဲ့ကိုယ်တောချောက ငြိမ်နေလိုက်တာ။

ကျမလည်း သူ့ဘောင်းဘီခွကြားကို မသိမသာအကဲခတ်ကြည့်တော့ ဖောင်းနေပီလေ ။ ကျမကိုရုတ်တရက်တွေ့လိုက်ရင်ပဲ စာအုပ်ကို ဖွက်လိုက်ပြီး ရှက်သွားတဲ့မျက်နှာလေး နဲ့ကျမကိုလှမ်းကြည့်လိုက်ပါတယ် ။ တော်သေးလို့ပေါ့ မနေ့ညက cindy နဲ့ ကျမ ဟိုကားတစ်ကားကြည့်ထားတာ dvd playerထဲက မထုတ်ရသေးတာ သူ ဖွင့်မကြည့်မိပေလို့ပဲ ။ 

ကျမလည်း ထွန်းထွန်းကို

“ ဘာဖြစ်သွားတာလဲ ၊ မဂ္ဂဇင်း ဖတ်လို့မကောင်းလို့လား ” 

လို့ ဒဲ့ပဲမေးချလိုက်ပါတယ် ။သူကလည်း

“ ဒီလိုစာအုပ်တွေ အဆောင်မှာနေတုန်းက သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ဆီမှာ အများကြီးပဲ ” 

လို့ ပြန်ဖြေတယ်လေ။

“ မိန်းကလေးနဲ့ရော အဲဒီစာအုပ်ထဲကလိုတွေလုပ်ဖူးလား ”

လို့ကျမက မေးတော့

“ ဟင့်အင်း မမ ”တဲ့ ။

ကျမလည်း သူ့ကို စ ချင်တာနဲ့ အဲဒီပုံထဲကလို ကောင်မလေးတစ်ယောက် အခု မမရဲ့အိပ်ယာပေါ်မှာတွေ့ရင် ထွန်းထွန်းဘာလုပ်မလဲ လို့မေးလိုက်တော့မျက်နှာတွေရဲတက်လာလိုက်တာ ။ နောက်ဆုံးကျမလည်း မနေနိုင်တော့တာနဲ့ 

“ အပြင်မှာ အဲဒီထဲကလို ကိုယ်လုံးတီးနဲ့မမြင်ဖူးချင်ဘူးလား ”

လို့မေးလဲမေး ၊ တပြိုင်တည်း ကျမရဲ့ ညဝတ်အကျီ င်္ကို သူ့ရှေ့မှာ ချွတ်ချလိုက်ပါတော့တယ်ရှင် ။ထွန်းထွန်းလည်း မင်သက်မိနေပြီး ကျမရဲ့ထောင်စပြုနေတဲ့နို့သီးခေါင်းလေးတွေကိုစိုက်ကြည့်နေပါတော့တယ် ။ ထွန်းထွန်း တံတွေမျိုချလိုက်သံကို အတိုင်းသားကြားလိုက်ရပါတယ်ရှင် ။ကျမလည်း ကြည့်လို့ကောင်းရဲ့လား..မမ လှလားဟင် ဆိုပီး မေးလိုက်မိတယ် ။

ထွန်းထွန်းက ခေါင်းကြီးကိုအတင်းငုံ့ထားပီး ခုထိ ရှက်နေသလိုပါပဲ ။ သူ ပြန်မဖြေခင်မှာပဲ ကျမ ရဲ့ ရွှေရင်နှစ်မြွှာ ကို သူ့ရှေ့မှာပိုမြင်သာအောင် ခါးလေးရှေ့နဲနဲ ပိုညွှတ်လိုက်ပါတယ် ။ကျမရဲ့စိတ်တွေ ထကြွလို့နေပါပြီ ။ အတွေးထဲမှာတော့ ထွန်းထွန်းဝတ်ထားတဲ့ သူ့ရဲ့ဂျင်းဘောင်းဘီကိုဘယ်လိုချွတ်ရမလဲဆိုတာပဲ စဉ်းစားနေမိပါတယ် ။

တစ်ခါမှ မိန်းမ မလိုးဖူးသေးတဲ့ လူပျိုရိုင်းလေး ရင်တွေအတိုင်းသား ခုန်နေတာကိုတွေ့လိုက်ရတော့ ကျမရဲ့ ရမ္မက်စိတ်တွေ ပိုပိုပီး ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရဖြစ်လာပါတော့တယ်ရှင် ။ကျမ သူ့ရဲ့လက်တစ်ဖက်ကို ဆွဲယူပီး ကျမရဲ့ နူးညံ့လှတဲ့နို့တစ်ဖက်အပေါ်ကို တင်ပေးရင်း သူ့လက်ကိုကျမရဲ့လက်နဲ့ဖိပေးလိုက်ပါတယ်။ သူရဲ့လက်တွေဟာ ကျမရဲ့နို့ကိုထိမိတယ်ဆိုရင်ပဲ ဓာတ်လိုက်သလို တွန့်ကနဲဖြစ်သွားပီး ချက်ချင်းပြန်ရုပ်သွားပါတယ်ရှင် ။

“ ဘာဖြစ်သွားတာလဲဟင် ၊ မကိုင်ရဲလို့လား ” 

လို့မေးလိုက်တော့

“ အကြီးကြီးတွေပဲနော် မမ ” တဲ့ ။

“ သေချာကိုင်ကြည့်စမ်းပါကွာ ဘယ်လိုခံစားမှုမျိုးရလဲပြော ” 

ဆိုပီး ကျမ တဏှာသံလေးစွက်ပီးသူ့ကိုပြော လိုက်ပါတော့တယ်ရှင် ။ကျမရဲ့ နို့တွေကို ရှေ့တိုးပေးပြီး

“  မမကို နို့စို့ပေးပါလားမောင်လေးရာနော် ”

ဆိုပီး ပြောပြောဆိုဆိုသူ့ထိုင်နေတဲ့ ကုတင်ဘေး လွတ်နေတဲ့နေရာမှာဝင်ထိုင်လိုက်ပါတယ် ။ထွန်းထွန်းရဲ့လည်ပင်းကို သိုင်းဖက်ပီး ခေါင်းကို ကျမရဲ့ နို့တွေနားရောက်တဲ့အထိဆွဲယူလိုက် အတင်းစို့ခိုင်းလိုက်တဲ့ အခါမှာတော့ကျမရဲ့နို့တစ်လုံးကို ဖြေးဖြေးနဲ့ညင်ညင်သာသာ စပီး စို့ပါတော့တယ်ရှင် ။

တပြိုင်တည်းမှာပဲတခြားနို့တစ်ဖက်ပေါ်ကို သူ့ရဲ့လက်တွေ ဆွဲယူတင်ပေးလိုက်ပြီး ဆုပ်နယ်ဖို့ပြပေးလိုက်ပါတယ် ။ ထွန်းထွန်း နို့စို့တတ်လာပါပြီရှင် ကျမရဲ့နို့သီးခေါင်း လေးတွေကိုတစ်ဖက်ပီးတစ်ဖက်ပြောင်းပြီး စို့ပေးနေပါတော့တယ် ။ အရမ်းခံလို့ကောင်းတာပါပဲရှင် ။

“ စို့  စို့ မောင်လေး..ဟုတ်ပီ..အဲဒီလို စို့ပေး...အရမ်းခံလို့ကောင်းတယ်မောင်လေးရာ...အင်းဟင်းဟင်း ”

ကျမ မျှော်လင့်တောင့်တနေတဲ့ လူပျိုရိုင်းလေး လိုးတာ ခံရတော့မှာ မို့လို့ရင်တွေ အခုန်မြန်လိုက်တာ ။ သူနို့တွေကို ပယ်ပယ်နယ်နယ်စို့ပေးနေတဲ့အခိုက် ကျမရဲ့စောက်ဖုတ်ကလေးကလည်း အရေလေးတွေစိမ့်ကျနေပါပြီ ။ထွန်းထွန်းကတော့ ကျမရဲ့နို့တွေကို ကစားလိုက် ညှစ်လိုက်စုပ်လိုက်နဲ့ မအားရအောင်ပါပဲ ။ ကျမ ကတော့ ထွန်းထွန်း ဘယ်လိုလုပ်လုပ် ကြောက်စိတ် တစိုးတစိ မှဖြစ်မလာပဲ အရမ်းကို ကောင်းနေတော့တာပဲရှင် ။

“ ထွန်းထွန်း..မမ မောင်လေးလိုးတာခံချင်တယ်မောင်လေးရယ်..လာ..မမ ကိုလိုးပေး.မမ ပြမယ်ဘယ်လိုလိုးရ သလဲဆိုတာ.. ”

“ မမ ရယ်...မမ အရမ်းလှတာပဲ...အရမ်းချစ်ဖို့ကောင်းလိုက်တာမမရယ် ”

“ မောင်လေးရယ်..မမ နို့တွေကို ကလိတာ အားမရသေးဘူးလား လို့...လိုးရအောင်လေ..နော် ၊ မမကိုအားမနာနဲ့..လိုး နေတုန်း မင်းရဲ့စိတ်ထဲမှာပေါ်လာတဲ့ ပက်ပက်စက်စက်စကားလုံးတွေ ပြောချင်သလိုပြောနော်..အဲဒီလိုပက်ပက်စက်စက်တွေပြောမှ လိုးတာ ပိုအရသာရှိတာမောင်လေးရဲ့ ”

“ ကျွန်တော် တစ်ခါမှ မထင်မိခဲ့ဘူး..အသက်ကြီးတဲ့ မမ အရွယ်က ဒီလောက် ရွ ထ ပီး အရမ်းခံချင်နေလိမ့်မယ်ဆိုတာ ”

အခု ကျမ ထွန်းထွန်းရဲ့ ဘောင်းဘီထဲက ရုန်းနေတဲ့ လီးကြီး ကို အနီးကပ်ခံစားလို့ရနေပါပြီ ။

“ မောင်လေးရယ်..မင်းရဲ့ဘောင်းဘီထဲက အချောင်းကြီးက မမ အဖုတ်လေးကို လိုးချင်တယ် လို့ပြောနေသလိုပါပဲ..ဖောင်းပီးရုန်းနေပါလားဟင်”

“ လာ မောင်လေး..မမ မင်းဘောင်းဘီကိုချွတ်ပေးမယ်..မင်းလည်း လိုးချင်နေတာမဟုတ်လား ” 

ကျမပြောရင်းနဲ့သူ့ကိုယ် ပေါ်က အဝတ်တွေကိုတစ်ခုချင်း အမြန်ဆုံးနှုန်းနဲ့ချွတ်ပေးနေပါပြီ ။ နောက်ဆုံးပေါ်ထွက်လာတာကတော့ သန်မာလိုက်တဲ့ ၇ လက်မ အရွယ် လီးတန်ကြီးပဲပေါ့ ။နောက် ကျမ သူ့ကိုယ်ကို ရှေ့ကို ဆွဲလိုက်ပီး သူ့ရဲ့ရင်ဘတ်တွေကို လက်ဖဝါးလေးနဲ့ဖွဖွလေးပွတ်ပေးလိုက်ပါတယ် ။ 

သူ့ရဲ့နို့သီး ခေါင်းလေးတွေကိုသွားနဲ့မနာအောင် ကိုက်ပီး စို့ယူပေးရင်းတဖြေးဖြေးနဲ့သူ့ရဲ့အောက်ဖက်ဆီကို လျှာဖျားလေးနဲ တို့လိုက် နမ်းလိုက် စုပ်လိုက်နဲ့ဆက်ဆင်းလာလိုက်တယ် ။ သူ့ရဲ့လီးတန်ကြီးနားမရောက်တရောက်လောက်မှ ကျမအပေါ်ပြန်တက်လိုက်ပီး သူ့နှုတ်ခမ်းတွေကို မွတ်သိပ်စွာနဲ့စုပ်နမ်းလိုက်တော့တယ်။ပထမဆုံးတစ်ချီ မှာ ကျမသူ့အပေါ်ကနေ တက်ပြီးလိုးဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်ရှင် ။

“ မောင်လေးကို ဒီလိုပုံနဲ့ မမလိုးပေးတာ ကြိုက်မှာပါကွယ် ”

ကျမ သူ့ကိုပြုံးပြရင်း ပြောလိုက်တယ်။ သူ့ကိုပက်လက်လှဲခိုင်းထားပြီး ကျမကသူ့ဗိုက်ပေါ်ကို ပေါင်၂ချောင်းကားယားခွလိုက်ပြီးအရင်တက်ထိုင်လိုက်တယ် ။ သူ့ကို မမှိတ်မသုန်စိုက်ကြည့်ရင်းနဲ့လေ ။ အဲဒီနောက် သူ့လီးကြီးကို ထိန်းကိုင်ရင်း ကျမ ရဲ့ရွစိထနေတဲ့ စောက်ပတ်အဝလေးမှာ တေ့လိုက်ပါတော့တယ် ။ ပြီးမှ တဖြေးဖြေးချင်း သူ့လီးမာမာကြီးပေါ်ကို ထိုင်ချလိုက်ပါတယ် ။

သူ့လီးကြီးကျမ စောက်ခေါင်းထဲရောက်လာတဲ့ အတွေ့အထိကို ရလိုက်တော့မှ ပထမဆုံး တဖြေးဖြေးချင်း ထိုင်လိုက် ၊ပြန်ထိုင်ချလိုက် လုပ်ပေးမိပါတယ် ။ နောက်တော့တဖြေးဖြေး အရှိန်မြှင့်တင်လိုက်မိတယ် ။ ကျမလည်းစောက်ခေါင်းထဲမှာ အရသာတွေ့လာတာနဲ့အမျှ မြန်မြန် ဆောင့်ဆောင့်ပေးမိပါတော့တယ်ရှင် ။ကျမ သူ့ကို မ ယူလိုက်ပီး နမ်းလိုက်ပါသေးတယ် ။ သူကလည်း နမ်းတာကို မလွှတ်ပဲ ကျမရဲ့ခါးတွေကိုလက်တွေနဲ့သိုင်းဖက်ထား သေးတယ်ရှင့် ။

“ အိုး...မမရယ်...မမ စောက်ပတ်လေးက အရမ်းကြပ်နေတာပဲနော်...လိုးရတာ သိပ်ကောင်းတာပဲဗျာ ”

ထွန်းထွန်းက ညည်းသံလေးနဲ့ပြောလာပါတယ် ။ ထွန်းထွန်းကတော့ ဒီလိုမျိုး ကျမကိုလိုးရမယ်လို့ဘယ်ထင်ထားပါ့မလဲနော် ။ ကျမကတော့ ကျမ စိတ်ကူးယဉ် ပီးရူးခဲ့ရတဲ့ လူပျို နုနုလေးကို လိုးနေရပီလေ။ ကျမ လည်း ဒီလို ၁၉ နှစ်သားလေးကို ကျမအသက် ၂၉ နှစ်မှာ လိုးပေးရလိမ့်မယ်လို့ ဘယ်ထင်ထားခဲ့မလဲ။ အခုတော့ သူ့လီးအကြီးကြီးက ကျမရဲ့စောက်ဖုတ်လေးထဲမှာ ဝင်လိုက်ထွက်လိုက် လိုးနေပီလေ ။

ပျော်ဖို့ကောင်းသလားတော့မပြောပါနဲ့တော့ရှင် ။ စက္ကန့်တိုင်း စက္ကန့်တိုင်းကိုကောင်းနေတာ ။ကျမ သူ့ကိုဘယ်လိုလုပ်ပေးရင်ကောင်းမယ်ဆိုတာ ကောင်းကောင်းသိတယ်လေ ။ ကျမ သူ့လီးကြီးကိုစောက်ဖုတ်ထဲ အဆုံးထိ သွင်းထားပီး ဖင်ကြီးတွေကိုရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လျောတိုက်ပေးလိုက်တော့

“ အိုး....မမ...မမ...အားဟာ့ဟာ..ကောင်းလိုက်တာ မမရယ် ”

ဆိုတဲ့အသံလေး ပေါ်လာပါရော ။ ကျမလည်းလီးငတ်နေတဲ့ ကျမစောက်ဖုတ်ထဲကိုသူ့လီးကြီး ဝင်နိုင်သမျှ ဝင်အောင် နှဲ့ထည့်နေလိုက်ပါတယ်ရှင် ။

“ မမ..ကြမ်းကြမ်းလေး လိုးပေးပါလားဟင် ” သူ့ပါးစပ်က ထွက်လာပါပြီ ။

“ ကြိုက်ရဲ့လားဟင် မောင်လေး..မင်းရဲ့လီးကြီးကို မမ ဒီလိုလိုးပေးတာ ကြိုက်လား ၊အိုး..အမေ့..ထွန်းထွန်းရယ်..မမ ကြမ်းကြမ်းလေးလိုးတာခံချင်လာပီကွာ...မင်းလေး လိုးရတာကောင်းတယ်မို့လား ၊ အောက်ကနေ မမစောက်ဖုတ်ကို ပင့်ဆောင့်ပေးကွာ..နော်..နော်..”

ကျမ ထွန်းထွန်းလီးကြီးပေါ်ကို အားပါးတရ တက်လိုးပေးနေရင်း ပါးစပ်ကလည်း ညည်းနေမိပါတယ် ။ ကျမနောက်တစ်ချီ ထပ်ပီးချင်လာပါတော့တယ်ရှင် ။ စောက်ခေါင်းထဲက ရွစိ ရွစိ ဖြစ်လာပြီး ဘယ်လိုမှအောင့်ထား ထိန်းထားလို့မရတော့အောင် ကောင်းလွန်းလို့ကျင်တက်လာပါတော့တယ် ။

“ အိုး...အား..အာ့...ရှိစ်း....မောင်လေး..မောင်လေး....ဟင့်...အား..အာ့...မမ...မမ..ပီး...ပီး...အား...ပီးနေပီ...အီးဟီးဟီး......”

ကျမ နောက်ဆုံး စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ပဲ ကျယ်ကျယ်လောင်လောင် အော်ဟစ်ပြီး ဒုတိယတစ်ချီပြီးသွားပါတယ်ရှင် ။ ထွန်းထွန်း ကို ကြည့်လိုက်တော့ ကျမ အရမ်းကောင်းလာပြီး ပီးသွားတာကိုအားရကျေနပ်နေပုံပဲ ။ သူလည်း အတွေ့အကြုံရသွားတာပေါ့လေ..လိုးနေတုန်း မှာ မိန်းမ က ပီးသွားတာ ဘယ်လိုလဲဆိုတဲ့ အတွေ့အကြုံပေါ့ ။ ကျမ ကတော့ သူ ဘာကိုကျေနပ်နေသလဲဆိုတာအတိအကျမသိပါဘူး ။

ကျမ သူ့လီးကြီးကိုစုပ်ပေးတာလား ၊ ကျမစောက်ဖုတ်ကိုသူယက်ပေးနေတုန်း ကျမပီးသွားတာကိုလား ၊ ကျမ သူ့ကို တက်လိုးပေးနေတုန်း ကျမ ပီးသွားလို့သူသဘောကျနေတာလားမဝေခွဲတတ်တော့တာအမှန်ပါ ။ခုန က ကျမ ဆုံးခန်းတိုင်သွားတဲ့အချိန်မှာ သူ့ရဲ့ခါးကို ကျမပေါင်တွေနဲ့တင်းနေအောင်ညှပ်ပစ်လိုက်မိတာခုမှပဲသတိထားမိတော့တယ် ။

“ ကဲ...အခု မောင်လေး အလှည့်နော် ” 

ကျမပြောရင်း သူ့ကို ကျမစောက်ဖုတ်လေး ပြလိုက်ပါတယ်ရှင် ။

“ ကျနော် ဘယ်နေရာ ကို ဘယ်လို လုပ်ရမှန်း မှ မသိတာ မမရဲ့ ”

“ ကဲ လာ..မမ အပေါ်ကိုတက်လိုက်...မင်းလီးကြီး ကို မမ စောက်ပတ်ထဲထည့်..ပီးတော့ မမကိုလိုးပေးတော့ပေါ့ မောင်လေးရဲ့ ၊ ကျန်တာ မင်းလေးအတွက် မမ လုပ်ပေးမယ် နော် ”

သူ ကျမ ပေါင်ကြားထဲကို ဒူးထောက်ဝင်လာပြီး ကျမအကူအညီနဲ့ပဲ သူ့လီးကို ကျမစောက်ပတ်လေးထဲတေ့ပီး ဖြေးဖြေးချင်း သွင်းလိုက်ပါတော့တယ်ရှင် ။ကျမလည်း သူ့လိုးတဲ့အတိုင်း စည်းချက်ကျကျ တင်ပါးတွေကို ကော့ကော့ပေးရင်းလီးတန်ကြီးစောက်ဖုတ်ထဲဝင်နိုင်သမျှဝင်အောင် လို့ သူ့ဖင်ကြီးတွေကိုလက် ၂ ဖက်နဲ့ဆွဲဆွဲချပေးမိတော့တာပေါ့ ။ကျမ သူလိုးနေတုန်း သူ့မျက်နှာတွေအနှံ့လျှာနဲ့လျှောက်ယက်ပြီး သူ့နှုတ်ခမ်းတွေကိုလည်းစုပ်သေးတယ်လေ ။

“ လိုး...လိုး..မောင်လေး...မောင်လေး လိုးနိုင်ပါတယ်ကွာ...မမ ကို မောင်လေး ဒီလို အမြဲတမ်းလိုးပေးရမယ်နော်..နော်..လို့”

“ မမ နဲ့ကျွန်တော် ဒီလို လိုးဖြစ်လိမ့်မယ်ဆိုတာ အရင်က ထင်ထားဖူးလားမမ ” လိုးနေရင်း

အဆောင့်မပျက်ပဲ ကျမကိုမေးတာလေ ။

“ အင်း...အင်း..”

ကျမလည်း ဒီလောက်ပဲပြန်ဖြေနိုင်တော့တယ် ။

“ ဆောင့်ကွာ.မောင်...မြန်မြန်နဲ့ကြမ်းကြမ်းလေး ဆောင့်ပေးစမ်းပါကွာ ”

ထွန်းထွန်းရဲ့ဆောင့်ချက်တွေက တဖြေးဖြေးနဲ့ ကြမ်းပြီး မြန်လာပါတယ် ။

“ ကောင်းလားမမ ဒီလိုဆောင့်ပေးတာ..ကြိုက်လား ”

“ အင်း...အင့်ဟင့်...ကောင်းတယ်မောင်ရယ်..မမ

အရမ်းကြိုက်တယ်..ဆောင့်ပါ..မရပ်နဲ့ကွာ..ဆောင့်..ဟုတ်ပီ..မောင်...အိုး...အိုး..မောင်ရေ..မြန်မြန်...မြန်မြန်လို့ဆို့..အိဟင့်ဟင့်....”

ကျမပြောတဲ့အတိုင်း ပစ်ပစ်နှစ်နှစ်ဆောင့်လိုးပေးလိုက်တာ အရမ်းကို ထိတော့တာပါပဲရှင် ။ဆောင့်ချက်ပြင်းပြင်းတစ်ချက် မှာတော့သူ့ရဲ့ဒစ်ကြီးဟာ ကျမရဲ့သားအိမ်ဝကို ဒုတ်ခနဲ လာတိုးမိပြီး သူ့ဂွေးအုတွေက ကျမရဲ့ဖင်ဝလေးကိုလာရိုက်မိလိုက်တဲ့အဆောင့်မှာ ကျမ ပီးချင်သွားပါတော့တယ်။

“ အိုး..............အိုး........ထွန်းထွန်း...အားဟားဟာ့..မောင်..မောင်ရယ်...လိုး..လိုး..ဟင့်ဟင့်...မမ ပီးတော့မယ်ကလေးရယ်..မမကို ဒီအတိုင်းနာနာလေး မရပ်တမ်းလိုးပေးပါ...အားရှိစ်း...အင်းဟင့်...ဟင့်....လိုး...လိုး...အား....အာ့..သေပီ..သေပီ...အားအားရှိစ်း....အွန့်...”

ထွန်းထွန်းကလည်း လိုးနေတဲ့ အရှိန်ကို ပိုပြီး တင်လိုက်ရင်း ကျမ ရဲ့လီးဆာနေတဲ့ စောက်ပတ်လေးကိုတဖွတ်ဖွတ် တဖတ်ဖတ် မရပ်မနားဆောင့်ပေးလိုက်တဲ့အခါမှာတော့ ကျမလည်း ထွန်းထွန်းရဲ့ ခါးကို ကျမရဲ့ခြေထောက်တွေနဲ့ညှပ်ကာဆွဲချရင်း

“ အင့်..အင့်...လိုး..ကြမ်းကြမ်းလေး လိုးပါမောင်..မမစောက်ပတ်ကြီးကွဲထွက်သွားအောင်သာလိုးပစ်လိုက်ပါတော့....! ! ! ”

ကျမ ပီးချင်တာ လမ်းတစ်ဝက်ရောက်နေပြီလေ ။စောက်ခေါင်းထဲက မခံမရပ်နိုင်အောင် ကျင်တက်လာလိုက်တာ ။ထွန်းထွန်းကလည်း မညှာမတာ ကျမရဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးကိုသူ့လီးကြီးနဲ့ပစ်ပစ်ပြီး မနားတမ်းဆောင့်လိုးပေးရင်း က ကျမ လည်း တစ်ကိုယ်လုံးတဆတ်ဆတ်တုန်တက်လာပြီး

“ အိ..ဟိ...ဟိ...မောင့်....အိ...ဟိ....မမ..ပီး...ပီ...အာ့...ပီးပီ...အာ့ ” စကားတောင်ပီသအောင်မပြောနိုင်တော့ပါဘူးရှင် ။ထွန်းထွန်းလည်း ကျမ အရမ်းကောင်းနေပုံကိုကြည့်ပီးလိုးနေရင်းက

“ မမ...မမ..ကျွန်..ကျွန်..တော်..လည်း...ထွက်..အာ့...ထွက်တော့မယ်...အင်းဟင့်....”

“ ပန်းထည့်လိုက်လေမောင်..မောင့်အရေတွေ မမစောက်ခေါင်းထဲပန်းထည့်လိုက်..မိန်းမ စောက်ဖုတ်ထဲကိုအရေပန်းထည့်ရတဲ့အရသာ ဘယ်လိုလဲဆိုတာ သိအောင်..ပန်းထည့်...ပန်း..အင့်ဟင့်....”

“ အား........အား...အ....ထွက်ပီ မမ ရေ...အားဟားဟား...ထွက်ကုန်ပီမမရဲ့..အားအားအာ့....”

ဆိုပီးကျမရဲ့စောက်ခေါင်း ထဲကို သူ့လီးထဲကအရေတွေ ဂွေးအုထဲမှာ မကျန်တော့တဲ့အထိ နွေးကနဲ နွေးကနဲပန်းသွင်းလိုက်ပြီး ကျမရဲ့ကိုယ်ပေါ်ကို မှောက်ချလိုက်ပါတော့တယ်ရှင် ။ ကျမလည်း သူ့ကိုဖက်ထားရင်းလီးကြီးကိုစောက်ဖုတ်ထဲကပြန်မထုတ်ပဲ နှစ်ယောက်သားဖက်လျက် တစ်ရေးအိပ်ပစ်လိုက်ပါတော့တယ် ။

(ဆက်ပါအုံးမယ်)

..................................................................................................

(ဆက်ပါအုံးလို့တောင်းဆိုကြတဲ့ ခင်မင်သူများအတွက် ဒုတိယပိုင်းကို မအားတဲ့ကြားထဲကနေဆက်ရေးပေးလိုက်ပါတယ်ရှင်)

ခနနားပြီး ပြန်နိုးလာကြတဲ့အခါ ထွန်းထွန်းက 

“ မိန်းမလိုးတယ်ဆိုတာဒီလောက်ကိုကောင်းလိမ့်မယ်လို့မထင်ခဲ့ဘူးမမရယ် ” တဲ့ ။

“ ကျွန်တော်လိုးပေးတာ ခံလို့ကောင်းရဲ့လားဟင် အဆင်ကောပြေရဲ့လား မမ ”

“ မင်းလေး က ထိပ်ဆုံးတစ်ခေါက်ဆိုပေမယ့် လိုးတတ်သားပဲ ” 

ကျမ ပြုံးပြုံးလေးသူ့ကိုပြန်ပြောလိုက်ပါတယ် ။ကျမ ကို အကြိမ်ကြိမ်ပြီးသွားအောင်လိုးပေးနိုင်တယ်လေ ။ ဟုတ်တယ်နော် ။

“ မင်းလေး က နဲနဲလေးသင်ပေးရင် များများတတ်လွယ်လိုက်တာ ၊ ဒါပေမယ့် မိန်းမတစ်ယောက်ကိုဘယ်လိုအကောင်းဆုံးဖြစ်အောင် လိုးရမလဲဆိုတာ ထပ်လေ့လာဖို့ပဲလိုတော့တယ် ”

လို့ ကျမ က သူ့အမေးကို ပြန်ဖြေလိုက်တာပေါ့။ သူက ကျမအပေါ်ကို လီးကြီးတပ်လျက်တန်းလန်းကနေ ကျမ အဖုတ်လေးထဲက လီးကြီးကိုဆွဲထုတ်လိုက်ပီး ကျမဘေးဖက်ကိုလှဲချလိုက်ပါတယ်။လက်က အငြိမ်မနေပဲ ကျမရဲ့ နို့သီးခေါင်း နီနီလေးတွေကို ထပ်မံ ကလိပေးနေသေးတယ်ရှင် ။ ကျမ ကလည်း သူ့ကို ကျမတို့ ၂ ယောက်စလုံးပင်ပန်းနေပြီဖြစ်လို့ ရေချိုးပြီး ခဏလောက်ဖြစ်ဖြစ်နားရအောင်လို့လောဆော်ရပါတော့တယ် ။ 

ကျမလည်း ရေချိုးပြီးမီးဖိုချောင်ထဲဝင်ကာ လုပ်စရာရှိတာလေးတွေဆက်လက်လုပ်နေလိုက်ပါတယ် ။ သူ့ကို ဘာစားချင်လဲမေးတာ ပြန်မဖြေလို့ ကျမအလိုက်တသိနဲ့ milkshake၂ ယောက်စာဖျော်ပြီး သူရှိတဲ့အိပ်ခန်းဆီကိုယူသွားရင်း ကုတင်ပေါ်ကိုတင်ပါးလွှဲထိုင်လိုက်ရင်းက

“ ထွန်းထွန်း...မင်းလေး ဖင်ပေါက်ကိုလိုးတာရော ကြုံဖူးသလားဟင် ”

“ မမ ကလဲ..ကျွန်တော်မှ ဘယ်မိန်းကလေးကိုမှ မလိုးဖူးတဲ့ဟာ..မမ က ကျွန်တော့် ပထမဆုံး လိုးဖူးသူလေ။ ဖင်ပေါက်လိုးတာ ဘယ်လို လုပ်ပြီးကြုံဖူးမှာလဲ မမရဲ့ ” 

ဆိုပြီး ချက်ချင်းပြန်ဖြေတယ် ။သူကလည်းမေးသေးတယ်ရှင့် 

“ မမရော မမရဲ့ဖင်ပေါက်ကို ဘဲက လိုးပေးတာ ခံဖူးတာလားဟင် ”

“ အိုး...ခံဖူးတာပေါ့ မောင်လေးရယ် ”

“ ဘယ်လိုနေလဲဟင်မမ ၊ ဖင်လိုးခံရတဲ့ အရသာက ။ ကျွန်တော်သိချင်တာက မမဖင်ပေါက်လေးထဲကိုလီးကြီးထည့်လိုက်တော့မနာဘူးလား ”

“ နာတော့နာတာပေါ့ မောင်လေးရဲ့ ။ ဒါပေမယ့် ဖင်ပေါက်ကိုရော လီးကိုပါ ချောသွားအောင် အဆီတစ်ခုခုနဲ့လိမ်းပြီးမှ လိုးတာပေါ့စစချင်းတစ်ခါ နာပြီး နောက်ပိုင်းကောင်းလာတာပဲလေ ” 

လို့ကျမကလည်းပြောလိုက်ရော

“ ကျွန်တော်ကတော့ မမရဲ့ဖင်ပေါက်ဘယ်လိုနေမလဲတော့မသိဘူး ။ မမစောက်ပတ်ကတော့ကျွန်တော့်လီးကိုညှစ်ထားလိုက်တာကြပ်ထုပ်နေတာပဲ ” 

လို့ပြန်ပြောပါတယ်ရှင် ။ ကျမလည်း သူနဲ့ anal sex အကြောင်းတွေ ပြောဖြစ်ပါတော့တယ် ။ ကျမ သူ့ကိုဖင်လိုးတဲ့အကြောင်းတွေပြောပြနေတုန်းမှာ သူ့မျက်လုံးတွေက အရောင်တလက်လက်နဲ့ စိတ်ဝင်တစားနားထောင်နေတဲ့ပုံပါပဲ ။ သူ့ကိုကြည့်ရတာ ကျမရဲ့ဖင်ကိုလိုးကြည့်ချင်နေပုံရတယ်ရှင့် ။

“ မင်းလေး ဖင်လိုးတဲ့ ဖီလင်ဘယ်လိုလဲဆိုတာသိချင်ရင် မမဖင်ကို မင်းလိုးကြည့်ပါလားဟင် ၊အချိန်မရွေးလိုးကြည့်လို့ရပါတယ်မောင်လေးရဲ့”

ကျမက အချိန်မရွေးဆိုတာ သူ့ကို လိုးထားရတာမောလို့မလိုးနိုင်လောက်သေးဘူးထင်ပြီး သက်သက် စလိုက်တာပါ ။ ဒါပေမယ့် ကျမအထင်မှားသွားပါလေရောရှင် ။

“ မမ..ဒါဆို အခု ကျွန်တော်တို့ လိုးကြည့်ရအောင်လေ ”

ထွန်းထွန်း လီးကြီးကတော့ ခုန လိုးထားရလို့အကုန်နီးနီးတော့ မထောင်နိုင်သေးပါဘူး ။ ဒါပေမယ့် ပျော့နေတာလားဆိုတော့လည်း မဟုတ်ဘူးရှင့် ။ ကျမလည်း ထွန်းထွန်းကို

“ ဖင်ထဲကိုလိုးချင်ရင် လီးက မာတောင်နေမှ ရတာမောင်လေးရဲ့” 

သူ့ရဲ့လီးကြီး ပထမဆုံးအကြိမ်မှာတောင်ကျမစောက်ဖုတ်လေးကိုဒီလောက်ထိကောင်းအောင်လိုးပေးနိုင်တာ ဖင်ကိုလိုးရင်လည်းစောက်ဖုတ်လိုးတာထက်မသာရင်သာနေမယ် ။ အရသာတော့လျော့မယ်မထင်ဘူးလို့တွက်လိုက်မိပါတယ် ။

ကျမလည်း ကျမ ကိုယ်ပေါ်က အဝတ်အစားတွေချွတ်ချလိုက်ပြီး ထွန်းထွန်းရဲ့အောက်ပိုင်းဆီကိုသွားကာသူ့ရဲ့လီးကို ကျမပါးစပ်ထဲနောက်တစ်ကြိမ်ထပ်ပြီး ထည့်မိပါတော့တယ် ။ လည်ချောင်းထဲရောက်တဲ့အထိ သူ့လီးကြီးကိုစုပ်စုပ်ပေးလိုက်တော့ လီးကြီးဟာ တစထက် တစ ကြီးကြီးလာရင်း ကျမပါးစပ်လေးထဲမှာအပြည့်ပြန်ဖြစ်လာပါတော့တယ်ရှင် ။

“ မမ ရယ်...မမ လီးစုပ် အရမ်းတော်ပါလားဗျာ ” 

ထွန်းထွန်းက ညည်းပြောလေးပြောရင်း 

“ မမ..မမကတော့ တော်တော်ထန်တာပဲနော်”

လို့ဆက်ပြောပါလေရော ။ 

ထွန်းထွန်းရဲ့လီးကြီး အပြည့်အဝမာတင်းလာတဲ့အချိန်မှာ ကျမပါးစပ်ထဲကနေသူ့လီးတန်ကြီးကိုဆွဲထုတ်လိုက်ရင်းမှန်တင်ခုံပေါ်က baby oilဗူးလေးကိုလှမ်းယူပြီး ကျမလက်ထဲကို baby oil လောင်းထည့်လိုက်ကာထွန်းထွန်းရဲ့လီးကြီးကို လိမ်းပေးလိုက်ပါတယ်ရှင် ။ ပြီးတဲ့အခါမှာ ကျမက တစ်ဖက်လှည့် ဖင်လေးကုန်းပေးရင်း ထွန်းထွန်းကို ကျမဖင်ထဲ baby oil ဘယ်လိုထည့်ရမလဲဆိုတာ ပြပေးလိုက်ပါတယ် ။

“ မမ ဖင်ခေါင်းကို အဲဒီအဆီနဲ့ရွှဲနေအောင်ထည့်ပေးနော် မောင်လေး ၊ ပီးရင် မမတို့လိုးလို့ရပြီ ”

ကျမ ဖင်ခေါင်းလေးထဲကို ဆီလိုသလောက်ရောက်သွားတဲ့အချိန်မှာတော့ ထွန်းထွန်းရဲ့လီးကြီး ကျမဖင်ထဲကိုထည့်ဖို့အဆင်သင့်ဖြစ်နေပြီပေါ့ရှင်။ကျမ ဟာ ထွန်းထွန်းရဲ့တောင်နေတဲ့လီးကြီးကိုကိုင်ပီး ဖင်ဝမှာတေ့လို့ ဖင်လိုးဖို့လမ်းကြောင်းကြောင်းပေးလိုက်ပါတယ် ။ 

သူဟာ သူ့လီးကြီးကိုချက်ချင်း ကျမ ဖင်ပေါက်လေးထဲကို လိုးထည့်လိုက်ချင်နေပုံရပါတယ် ။ ကျမက သူ့လီးကို ဖြေးဖြေးချင်းမနာအောင်ထည့်ရကြောင်းသင်ပေးလိုက်ပါတယ် ။ ကျမရဲ့ဖင်ပေါက်ကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲကို ထွန်းထွန်းရဲ့လီးဒစ်ကြီး ဖြေးဖြေးချင်း စတင်ဝင်လာပါပြီရှင်။

“ အိုး...မမ...”

သူဟာ ကျမရဲ့နောက်ပေါက်ထဲကို လီးကြီးဝင်နေတာကြည့်ရင်းအားမလိုအားမရအော်သံထွက်လာပါတယ် ။

“ မမ ဖင်ပေါက်က အရမ်းကြပ်တာပဲ ။ ဒါပေမယ့် တကယ်ကောင်းတယ်မမရာ ”

“ ကောင်းရင်လိုးလေ မောင်လေးရဲ့ ” 

လို့ကျမက ပြောရုံပဲရှိသေးတယ် သူ့လီးကြီးက ကျမဖင်လေးထဲကိုအဆုံးနီးနီးထိရောက်နေပါပြီ ။

“ လိုး..မောင်လေး...ထပ်ထည့်လေ...အဆုံးရောက်အောင်လိုးပေးကွာ ”

“ ထပ်ထည့်ရမှာလားဟင် မမ ” 

ပြောပြောဆိုဆို သူ့လီးကြီးကို ကျမဖင်လေးထဲ ဖိသွင်းလာပါတော့တယ် ။

“ ဟုတ်ပီမောင်...မမဖင်ထဲကို မောင့်လီးကြီး အဆုံးထိသွင်းလိုက်ပါ..မမဖင်ကြီးကိုလိုးလိုက်စမ်းပါမောင်ရယ်...အာ့ဟာ့ဟာ့...ထွန်းထွန်းလိုးပါကွာ...မမ ဖင်ခေါင်းထဲမှာ ခံလို့ကောင်းလို့ပါ..လိုးစမ်းပါမောင်ရယ် ”

ထွန်းထွန်းရဲ့ ရမ္မက်ဇောနဲ့မောသံကို ကျမ အတိုင်းသားကြားနေရပြီး ကျမလည်း အော်သံတွေကျယ်သထက်ကျယ်အောင်အော်မိပါတော့တယ် ။

“ အား...အားလား..အဟင့်ဟင့်...လိုး...လိုး..ဟုတ်ပီမောင်..အဲဒီလို လိုးပေး ”

ထွန်းထွန်းဟာ ကျမစအိုပေါက်လေးထဲကို အရှိန်နဲ့ဆောင့်ဆောင့်ပီးလိုးပေးပါတော့တယ် ။သူ့ရဲ့ လီးက ကြီးတော့ ကျမဖင်လေးထဲကို လီးကြီးထိုးထည့်လိုက်တဲ့အခါတိုင်း 

“ ဗွတ်....ဗွတ်....“

ဆိုတဲ့ ဖင်ခေါင်းလေးထဲက လေတွေ အပြင်ကို အန်ထွက်တဲ့ အသံကလည်း တမျိုးအသည်းယားဖို့ ကောင်းလှသလို.....သူ့လီးကြီး ကျမ စအိုထဲကို ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်လိုးပေးနေတဲ့အရသာဟာ ပြောမပြတတ်အောင်ကိုကောင်းတာပါပဲရှင် ။

“ ကောင်းလိုက်တာ မမရယ်..ကျွန်တော် တစ်ခါမှ ဒီလို ဖင်ပေါက်ကို လိုးဖူးလိမ့်မယ်လို့မတွေးမိခဲ့ဖူးဘူး ”

“ အိုး....မောင်လေးရယ်..မမ ကို မညှာနဲ့...မမဖင်လေးကို မောင့်လီးကြီးနဲ့မောင့်စိတ်ကြိုက်သာလိုးလိုက်ပါတော့...အာ့အာ့ ကောင်းလှချည်လား မောင်လေးရယ်...ဟင့်ဟင့်”

ကျမရဲ့ စအိုထဲကို ထွန်းထွန်းရဲ့ မာကျောလှတဲ့လီးကြီးဝင်လာတာ အစပိုင်းက နာသလိုလို အောင့်သလိုလိုနဲ့တဖြည်းဖြည်း ဖင်ခေါင်းလေးထဲမှာ အီစိမ့်ရင်းကောင်းလာပါတော့တယ်ရှင် ။

(အားမှဆက်ရေးမယ်နော်)



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ ။



မရည်ရွယ်သော အချစ် (စ/ဆုံး)

 မရည်ရွယ်သော အချစ် (စ/ဆုံး)

Ko Gyi Ngwe ရေးသည်။

ကျွန်တော့်အဖေ နောက်အိမ်ထောင်ပြုတော့ ကျွန်တော်က ရှစ်နှစ်သားလောက်ပဲရှိပါသေးတယ်။ကျွန်တော့်မိထွေးမှာ သမီးတစ်ယောက်ပါလာပါတယ်။သူကလည်း ကျွန်တော်နဲ့ရွယ်တူပါပဲ။မေမေ့နေရာကိုအစားဝင်လာတဲ့သူ ဖြစ်လို့ သူတို့သားအမိနှစ်ယောက်ကို ကျွန်တော်လုံးဝကြည့်လို့မရပါဘူး။

နည်းနည်းအရွယ်ရောက်လာတော့မှ မေမေလေးရဲ့စေတနာတွေ၊မေတ္တာတွေကိုနားလည်လာခဲ့ပါတယ်။ဟိုကောင်မလေးသီရိနဲ့ကတော့ တစောင်းစေးနဲ့မျက်ချေးပေါ့။ကျွန်တော်ကကိစ္စတော်တော်များများမှာအလျှော့ပေးခဲ့ပေမယ့် သူကတော့ကျွန်တော့်ကိုဘယ်လိုမှကြည့်မရပါဘူး။

သူ့အမေက ကျွန်တော့်ကိုအရေးပေးလို့လားမသိပါ။ထားပါတော့လေ..ဒါတွေကငယ်ငယ်တုန်းကပါ။အခုတော့ကျွန်တော်ရောသူပါ ဒဂုံတက္ကသိုလ်မှာတက်နေကြပါတယ်။ကျွန်တော်ကဒုတိယနှစ်၊သူကပထမနှစ်ပေါ့ကျွန်တော့်မှာလည်းရည်းစားလေးဘာလေးနဲ့ပေါ့။သူကတော့ရှိသလိုလိုပဲ။ခက်တာက ကျွန်တော့်ကောင်မလေးက စာဂျပိုးဗျ။ရုပ်ရှင်လည်းမကြည့်ရ။ပန်းခြံလည်းခေါ်မရနဲ့တော်တော်လေးတင်းတယ်ဗျာ။ဒါနဲ့ တစ်နေ့….

“ ချစ် ရုပ်ရှင်သွားကြည့်ရအောင်လေ’

“ မနက်ဖြန် ကျူတိုရီရယ်ရှိတယ်ကွာ။မကြည့်ချင်ပါဘူး။ပြီးရင်မောင်ကလက်သိပ်သရမ်းတာပဲ’

“ မဟုတ်တာကွာ။ကျူတိုရီရယ်ကဘာအရေးလဲ။လိုက်မှာလားမလိုက်ဘူးလားပြော’

“ မလိုက်ချင်လို့မဟုတ်ပါဘူးကွာ။ကြောက်လို့ပါ။’

“ ဒါဆို ကန်တင်း သွားမယ်လေ’

“ မောင်ကလည်းကွာ ဟိုဟာတွေလာနေလို့ နောက်မှနော်အခုစာကျက်လိုက်အုံးမယ်နော်’

“ အေးပါကွာ၊ပြန်ရင်ကောလိုက်ပို့ရမလား’

“ မပို့နဲ့ ဖေဖေဝင်ကြိုလိမ့်မယ်’

“ သွားပြီ ဒီနေ့တော့ ဘူပိတ်ပြီ ‘

လို့စိတ်ထဲကနေရေရွတ်ရင်း ဖဲရှုံးလာတဲ့မျက်နှာနဲ့ ထွက်လာခဲ့ပါတယ်။စိတ်ညစ်ညစ်နဲ့ အပေါ်ဆုံးထပ်တက်ပြီးဆေးလိပ်သောက်မယ်ဆိုပြီး တက်လာရာ အပေါ်မှာလူရှင်းနေတာကိုတွေ့ရပါတယ်။ဖြတ်လျှောက်လာရင်း အသံကြားလို့အသာလေးချောင်းကြည့်လိုက်ရာ အတွဲတစ်တွဲကိုတွေ့ရပါတယ်။

အောင်မယ်..ဒင်းကပေါက်စီစားနေပါလား။ကောင်မလေးမျက်နှာကိုတော့မမြင်ရဘူးပေါ့။ဟိုကောင့်လက်ကလည်းအငြိမ်ကိုမနေဘူးကောင်မလေးပေါင်ကြားထဲမှာ။ဆော်လေးကလည်းအလိုက်သိပါ့ ဒုတ်ကိုကိုင်ပေးနေပါလား။ရုတ်တရက်ကောင်မလေးက ဟိုကောင့်ရင်ခွင်ထဲကထလိုက်တော့ ကျွန်တော့်ဒေါသတွေ ထောင်းခနဲဖြစ်လာပါတော့တယ်။ဘယ်သူ များလဲမှတ်တယ်။ဒေါ်သီရိကိုး ဒင်းတောင်မှအမြီးပေါက်နေပြီပဲ။

ကျွန်တော်လည်း ကိုယ်နဲ့မတည့်ပေမယ့် ဒီလိုမျိုးကျွန်တော့်ရှေ့မှာမြင်ရတော့ သနားလည်းသနားတယ်။ဒေါသစိတ်နဲ့အတင်းဝင်ကာဆောင့်ခေါ်ချင်တဲ့စိတ်တွေလည်း ပေါ်လာခဲ့ပါတယ်။လွန်လွန်ကျူးကျူးမဖြစ်ခင်ပေါ့။တော်သေးတာပေါ့ ဟိုကောင်တွေသာတွေ့သွားရင် ကျွန်တော့်မျက်ခွက်ကြီး ဘယ်သွားထားရပါ့မလဲ။

ကင်မရာသာပါလာခဲ့ရင် ဒင်းတို့ရုပ်တွေနက်ထဲမှာ ပလူပျံနေလောက်ပြီ။ဟာဟာ..ဒင်းကလေးကဟိုကောင့်ကို ပလွေတောင်မှုတ်ပေးနေပါလား။ကျွန်တော်လည်းကိုယ့်ညီမလိုဖြစ်နေပေမယ့် ကြည့်နေရင်းလီးကတောင်လာပါတယ်။လီးတောင်နေရင်းက မကောင်းတဲ့အတွေးတွေပါဝင်လာပြီး ဆင်ကြံ ကြံနေမိပါတယ်။ဟာ..ဟုတ်ပြီ။…

တစ်ယောက်တည်းကျိတ်ပြုံးလိုက်ရင်း ဆက်ကြည့်နေမိပါတယ်။အတော်ကြာတော့ အောက်ကတက်လာတဲ့အသံတွေကြားတော့သူ့အကောင် ခပ်သုပ်သုပ်လေးထွက်သွားတာကိုတွေ့လိုက်တော့ ကျွန်တော်လည်းအခန်းဝမှာစောင့်နေပါတယ်။ဟော..လာပါပြီမရွှေချော။ကျွန်တော့်ကိုမြင်တော့ သူတော်တော်လေးကိုထိတ်လန့်သွားပါတယ်။

“ ကဲ..ဘယ်လိုလဲ တော်တော်လေးမှပျော်ကြရဲ့လား။’

“ ကိုမိုး..နင်ဘယ်တုန်းကတည်းကရောက်နေတာလဲ’

“ ငါ့ကိုဘာမှလာရှင်းပြမနေနဲ့၊ငါအကုန်မြင်ပြီးပြီ။အိမ်ကျမှနင့်အမေနဲ့ရှင်းကြပေတော့’

သူဘာမှပြန်မပြောနိုင်ပဲ မျက်နှာကိုလက်ဝါးအုပ်ကာ ငိုချလိုက်ပါတယ်။နောက်မှ..

“ ကိုမိုးရယ် ငါတောင်းပန်ပါတယ်။မေမေသိရင်သတ်လိုက်မယ်။ပြန်တော့မပြောပါနဲ့နော်’

“ နင့်ကိုယ်နင် နိုင်ငံခြားရောက်နေတယ်များမှတ်နေလားဟင် ဒါမြန်မာပြည်ဟဲ့’

“ တော်ပါတော့..ကိုမိုးရယ် ငါတောင်းပန်ပါတယ်ဟာ..ငါ့ကိုသနားပါ။’

“ တော်ပြီ ငိုမနေနဲ့တော့ ပြန်ကြမယ် ၊ အိမ်ကျမှငါစဉ်းစားလိုက်အုံးမယ်  ပြောသင့်မပြောသင့်’

“ လုပ်ပါဟယ် ငါကျေးဇူးတင်ပါတယ် ..ငါနင့်ကျေးဇူးကိုမမေ့ပါဘူး’

“ အေး နင့်စကားတည်ပါစေနော်၊ ညဖက် လူကြီးတွေအိပ်ရင် ကားဂိုဒေါင်ဘက်ကိုလာခဲ့ ၊နင်နဲ့ငါဆွေးနွေးမယ်’

“ ဟုတ်’

“ ကဲပြန်ကြစို့၊အော်နေအုံး..ငါ့မှာပိုက်ဆံပြတ်နေတယ် နင့်မှာရှိရင် ၅၀၀၀ လောက်ပေးအုံး’

လို့ဆိုကာ ခပ်တည်တည်နဲ့ငွေညှစ်လိုက်တော့ ပြာပြာသလဲ ပိုက်ဆံအိတ်ကိုဖွင့်ကာ ပိုက်ဆံတစ်ထပ်ကိုမရေတော့ပဲလက်ထဲအတင်းထိုးထည့်လိုက်ပါတယ်။

“ အေး..နင်ကောင်းကောင်းပြန်နော်၊ဟိုဝင်ဒီဝင်လုပ်မနေနဲ့’

“ စိတ်ချပါ’ 

ဆိုကာကျွန်တော့်ရှေ့ကနေထွက်သွားပါတော့တယ်။ ညနေဖက်အိမ်ပြန်ရောက်တော့ သူကျွန်တော့်အပေါ်မှာ လိုတာထက်ကိုပိုပြီး ဂရုတစိုက်လုပ်ပေးနေပါတယ်။မျက်လုံးလေးတွေကတော့ ကျွန်တော့်ကိုအသနားခံတဲ့မျက်လုံးလေးတွေနဲ့ပေါ့။မေမေလေးကတောင်

“ သားနဲ့သမီးအခုလို ချစ်ချစ်ခင်ခင်တွေ့ရတာ အရမ်းဝမ်းသာတယ်ကွယ်’ 

လို့တောင်ချီးမွမ်းပါတယ်။ ညစာစားပြီး ကျွန်တော်သူ့နားကိုကပ်ပြီး မေမေအိပ်ရင်ငါ့ကိုလာခေါ် လို့ပြောခဲ့ကာ အခန်းထဲဝင်ပြီးစာဖတ်နေပါတယ်။ဆယ်နာရီကျော်ကျော်လောက်ကျတော့ ကျွန်တော့်အခန်းတံခါးကိုလာခေါက်ပါတယ်။

“ ကဲလာ ကားဂိုဒေါင်ဘက်ကိုသွားရအောင်’

“ ဒီမှာပဲပြောပါလား ကိုမိုးရယ်’

“ ဟဲ့..ဒီမှာဆို နည်းနည်းလေးအသံကျယ်တာနဲ့ လူကြီးတွေနိုးကုန်မှာပေါ့’ 

လို့ပြောကာ သူ့လက်ကိုဆွဲကာနောက်ဖေးပေါက်ကတဆင့် ကားဂိုဒေါင်ထဲကိုခေါ်ခဲ့ပါတယ်။ကားဂိုဒေါင်ထဲကကွစ်ပျစ်လေးမှာ ထိုင်ကြရင်း

“ ကိုမိုး..ဘာပြောမှာလည်းဟင်’

“ မပူပါနဲ့ နင့်ကိစ္စကိုဆွေးနွေးပေးမှာပါ’

“ မေမေ့ကိုတော့ မတိုင်ပါနဲ့နော်’

“ အေးလေ ဒါနင့်အပေါ်မူတည်တာပဲ၊ကဲရှင်းစမ်းပါအုံးနင့်ကိစ္စ၊နင့်အကောင်ကဘယ်သူလဲ၊ဘယ်ကလဲ’

“ ဟို..ဟို..ဇူးကပါ။တာမွေမှာနေပါတယ်။’

“ ဟုတ်ပြီ..နင်တို့ဒီလိုချိန်းတွေ့တာဘယ်နှစ်ခါရှိပြီလဲ’

“ သုံးခါလောက်ရှိပါပြီ’

“ နင့်ကောင်ကနင့်ကိုဘာတွေလုပ်လဲ သေချာပြောစမ်း’

“ ဟာ..ကိုမိုးကလည်းရှက်စရာ’

“ အော် ဒါကျတော့ ရှက်တယ်လား။ ငါလုပ်လိုက်ရ သေတော့မယ်။ အေးမပြောရင်လည်း ရတယ်’

လို့ပြောလိုက်တော့သူက ပြာပြာသလဲနဲ့

“ စိတ်ညစ်ပါတယ်။ပြောပါ့မယ်။မေမေ့ကိုတော့ပြန်မတိုင်ပါနဲ့နော်’

“ ဟုတ်ပြီ..ငါမေးတာကိုအစအဆုံးဖြေပေတော့’

“ ဟုတ်’

“ နင့်ကောင်ကနင့်ကိုချိန်းတွေ့ရင်ဘာလုပ်သလဲ။ငါလည်းပညာယူမလို့’

“ နမ်းပါတယ်။နှုတ်ခမ်းကိုပါ’

“ နောက်တော့ရော’

“ ငါမဖြေချင်ဘူးဟာတော်ပါတော့’

“ မရှည်နဲ့၊ဒါဆိုငါသွားမယ်’ 

လို့ပြောလိုက်ရင်းလှည့်ထွက်လိုက်တော့ သူကလက်မောင်းလေးကိုဆွဲကာ

“ နေပါအုံး။ပြောပါ့မယ်။ပြောပါ့မယ်။ပြန်ထိုင်ပါ’ လို့တောင်းပန်ပါတယ်။

“ ကဲပြောလေ’

“ နို့ကိုကိုင်ပါတယ်’ 

လို့ပြောကာမျက်နှာနီမြန်းပြီးခေါင်းငုံ့သွားပါတယ်။

“ ဆက်ပြောလေ၊နောက်ကော စို့ရောမစို့ဘူးလား’

“ စို့ပေးပါတယ်။’

“ နင်ကရော အသာတကြည်အစို့ခံတာပဲလား’

“ ကိုမိုးနင်တော်တော်ဆိုးတယ်နော်၊ငါ့ကိုအကြပ်ကိုင်တယ်’

“ မဖြေချင်ဘူးလား’

“ ဟို..ဟို..ငါလည်းထူပူနေတော့ မရုန်းမိဘူးဟာ’

“ နောက်ကော..စောက်ဖုတ်ကိုနှိုက်သေးလား’

“ အင်း’

“ သေချာပြောလေဟာ’

“ နှိုက်ပါတယ်။’

“ နှိုက်တယ်ဆိုတာဘယ်လိုလဲ။ဘောင်းဘီပေါ်ကနေပွတ်ပေးတာလား၊အထဲကိုနှိုက်တာလား’

“ ၂ ခုစလုံး’

“ နင်ကမရုန်းဘူးလား။’

“ ရုန်းတော့ရုန်းတာပဲငါ.ငါမပြောတတ်ဘူးဟာ၊နင်ကလည်းဘာတွေမေးနေမှန်းမသိဘူး’

“ အဲဒီလိုအနှိုက်ခံရတော့ကော ကောင်းလား၊နောက်ကောဘာလုပ်သေးလဲ’

“ နင်အကုန်မြင်ပြီးသား မဟုတ်လား’

“ အေး…ဒါပေမယ့် ငါကြားချင်လို့’

“ နောက်တော့ သူ့ဟာကြီးကိုလက်နဲ့ကိုင်ခိုင်းတယ်’

“ နင်က ကိုင်တာပဲလား’

“ ငါလည်းငြင်းပါတယ်ဟာ၊ဒါပေမယ့်အောက်ကနေကလိနေတော့ ဘယ်ကနေဘယ်လိုလုပ်ပေးမှန်းတောင် မသိဘူး’

“ နောက်ကော ဘာလုပ်ခိုင်းသေးလဲ’

“ ပါးစပ်နဲ့စုပ်ခိုင်းတယ်’

“ နင်ကစုပ်တတ်လို့လား’

“ ငါလည်းဖီးတွေအရမ်းတက်နေလို့ သူခိုင်းသမျှမငြင်းမိပါဘူး’

“ နင့်ကို အပြီးအထိစုပ်ခိုင်းလား’

“ ပထမတခါတော့ လက်နဲ့လုပ်ပေးတာနဲ့ပြီးသွားတယ် နောက်တစ်ခါကျတော့ပါးစပ်ထဲမှာပြီးတယ်’

“ နင်ထွေးပစ်လိုက်လား’

“ ဟင့်အင်းငါကထွေးမလို့သူကငါ့ကို မျိုချခိုင်းတယ်။’

“ အယ် တယ်ဟုတ်ပါလား။နင့်ဇာတ်လမ်းနားထောင်ရတာ ငါတောင်လီးတောင်လာပြီ ဒီမှာကြည့်စမ်း’

လို့ပြောက တောင်မတ်နေတဲ့ကျွန်တော့်လီးတန်ကို သူမြင်ရအောင်လုံခြည်လေးအသာလျှောပြလိုက်ပါတယ်။

“ အိုး..နင်နော် နင်’

“ သေချာကြည့်စမ်း..နင့်ကောင်နဲ့ငါဘယ်သူကပိုကြီးလဲ’

“ ဟာ…သေချင်တာပဲဟာ..နင်ကပိုကြီးတယ် ငါသွားလို့ရပြီလား’

“ နေအုံး..ငါတစ်ခုစဉ်းစားမိတယ်။နင်ငါ့ဟာကြီးကိုလာကိုင်ကြည့်စမ်း’

“ အိုး..မဟုတ်တာဟယ်၊နင်မကြံကောင်းမစည်ရာတွေဟာ’

“ ကြံကောင်းပါတယ်။နင်တောင်ဟိုကောင့်ကိုလုပ်ပေးနေကျပဲ၊နင့်ကောင်လို့စိတ်ထဲထားလိုက်ပေါ့’

“ ငါမလုပ်ပါရစေနဲ့ဟာ၊ငါနင့်ကိုရှိခိုးပါတယ်’

“ အခုမှမရတော့ဘူး သီရိ ငါဖီးတွေအရမ်းတက်နေပြီ’

“ ငါ့ကိုလည်းသနားပါဟယ်။နင်နဲ့ငါနဲ့မောင်နှမလေ’

“ ဘာမောင်နှမလည်း..ဘာမှမတော်ဘူး’

“ ဟို..ဟို..မသင့်တော်လို့ပါနော်’

“ တော် မတော်သိချင်ရင် ထည့်ကြည့်မယ်လေ’

“ ကိုမိုးရယ် နင်သိပ်ရက်စက်တာပဲ..နင်ငါ့ကိုအနိုင်ကျင့်တယ်’

“ ငါဘာမှ မနှိပ်စက်ပါဘူး။နင်တောင်မှဟိုကောင့်ခိုင်းသမျှလုပ်ပေးနေတာပဲ’

“ ကိုမိုး..ငါငိုချင်လာပြီဟာ’ လို့ပြောကာ ုငိုချလိုက်ပါတယ်။

“ ဒီမယ်..သီရိ နင်ငိုနေလည်းအလကားပဲ နင့်ကိုငါတစ်ခုပြောမယ်ငါ့ကိုကြည့်စမ်း’

“ ပြော..ဘာပြောမှာလည်း’

“ ငါပြောသလို လုပ်ရင် ငါနင့်ကိစ္စတွေကိုမသိချင်ယောင်ဆောင်နေလိုက်မယ်။ကဲအခုတော့ဒီကိုကြွ’

လို့ပြောလိုက်ရင်း သူ့ကိုယ်လုံးလေးကိုထူလိုက်ပါတယ် နောက်တော့မျက်နှာချင်းဆိုင်လိုက်ရင်း

“ ဒီမယ်..ငါ့ကိုကြည့်စမ်း’ လို့မျက်နှာကိုလှည့်လိုက်တော့ သူမျက်နှာလွှဲသွားပါတယ်။

“ သီရိ..ဒီဖက်လှည့်စမ်း’ 

လို့ပြောရင်းမျက်နှာကိုခပ်ကြမ်းကြမ်းေးလလှည့်လိုက်တော့..အံကိုကျိတ်ကာကျွန်တော့်ကိုကြည့်ပါတယ်။မျက်ရည်တွေအရွှဲသားနဲ့ပေါ့။

“ ဘယ်လိုလဲငါပြောတာဖြစ်မလား’

“ အေးပေါ့လေ..နင်ကနိုင်ကွက်ရထားတာကိုး’ 

လို့ပြောကာမျက်စိမှိတ်ထားပါတယ်။

“ သေချာပြီနော်’ 

လို့မေးလိုက်တော့ ခေါင်းလေးကိုညိတ်ပြပါတယ်။

“ အေးဒါဆိုရင် ငါ့လီးကိုလာကိုင်ပေတော့’ 

လို့ပြောလိုက်တော့ ဆောင့်ကြီးအောင့်ကြီးနဲ့လာကိုင်ပါတယ်။

“ ဖြည်းဖြည်းလုပ်ပါဟ..တော်ကြာပြုတ်ထွက်သွားမယ်’

“ သေလည်းအေးတာပဲ’

“ သီရိ နင်အသားနာချင်လို့လား သေချာလုပ်ပေးလေ’ လို့ပြောလိုက်တော့

“ ကိုင်ထားတာလေ နင်မသိဘူးလား’

“ ကိုင်ထားမှန်းတော့ငါလည်းသိတာပေါ့ နည်းနည်းပါးပါးပွတ်ပေးလေ နင့်ကောင်ကိုလုပ်ပေးသလိုမျိုးလေ’

လို့ပြောလိုက်တော့မှ လက်ကိုရှေ့တိုးနောက်ငင်လုပ်ပေးပါတော့တယ်။

“ ဘယ်လိုလဲ နင့်ကောင်ဟာနဲ့ ငါ့ဟာဘယ်ဟာကကိုင်လို့ကောင်းလဲ’ 

လို့မေးလိုက်ရာ

“ တခြားစီ’ 

လို့မဲ့ကာရွဲ့ကာပြောလိုက်ပါတယ်။လုပ်ပေးနေရင်းကျွန်တော်က သူ့ကိုဆွဲဖက်လိုက်ရင်းပါးလေးကိုနမ်းလိုက်ပါတယ်။သူကတွန့်သွားရင်းရုန်းလိုက်ပါတယ်။ဒါပေမယ့်ကျွန်တော်မလွှတ်ပေးပါဘူး။

“ နင်ကငါနမ်းတာတောင်ဘာဖြစ်ရတာလဲ ဒီလောက်တောင်ဖြစ်လှတာ’ 

လို့ပြောကာသူ့နှုတ်ခမ်းကိုအတင်းစုပ်လိုက်ပါတယ်။သူကလည်း အပြင်းအထန်ရုန်းပါတယ်။ကျွန်တော်လည်း သူ့စောက်ဖုတ်နေရာကို စမ်းလိုက်တော့ စိုရွှဲနေတာကိုသိလိုက်ရပါတယ်။ဒီတော့မှ

“ သီရိ..နင်လိမ်မနေနဲ့တော့ နင်လည်းဖီးတက်နေပြီမဟုတ်လား။’ 

လို့ပြောလိုက်တော့သူလည်းသူခိုးလူမိ ဖြစ်သွားပြီးကြောင်နေပါတယ်။ကျွန်တော်လည်းနှုတ်ခမ်းကို ပြန်နမ်းရင်း ညဝတ်ဘောင်းဘီပေါ်ကနေ စောက်ဖုတ်ကိုပွတ်ပေးလိုက်ရာ 

........................................................................................................................

ပေါင်လေးမသိမသာကားလာပြီး ကျွန်တော့်အနမ်းကိုပါပြန်ပြီးတုံ့ပြန်လာပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ဘောင်းဘီထဲကိုထိုးသွင်းလိုက်ရင်း အကွဲကြောင်းတစ်လျှောက် ပွတ်သပ်ပေးလိုက်ရာ သီရိခမျာ မျက်တောင်လေးပါစင်းကျလာပါတယ်။

“ သီရိ..လာကွာ ဟိုမှာအိပ်လိုက်နော်’ လို့ပြောကာကွစ်ပျစ်ပေါ် အသာလှဲချလိုက်ရင်း အင်္ကျီကိုချွတ်လိုက်ရာ

အလိုက်သင့်လေးချွတ်ပေးပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်းသီရိ နှုတ်ခမ်းကိုစုပ်လိုက်ရင်း ကော့ထောင်နေတဲ့ သူ့နို့သီးလေးတွေကိုလက်နဲ့ခြေပေးလိုက်ရာ သီရိမှာကော့တက်လာပါတယ်။နောက်တော့ကျွန်တော်လည်း လည်တိုင်လေးကို ယက်ပေးနေရင်းအောက်ကိုဆင်းလာကာ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို အားနဲ့စို့ပေးလိုက်ပါတယ်။

“ အား..ကျွတ်ကျွတ်..ကိုကို ဖြည်းဖြည်း..’

လက်တစ်ဖက်က ဘောင်းဘီကိုဆွဲချွတ်ပေးလိုက်ရင်း စောက်ဖုတ်လေးကို လက်ဝါးလေးနဲ့အုပ်ကာ ပွတ်ပေးလိုက်ရင်း ပေါင်တွင်းသားလေးတွေကို လက်ဖျားလေးနဲ့ဆွဲပေးလိုက်ရာ ပေါင်လေးပါကားလာပြီး မရိုးမရွနဲ့ဖြစ်လာပါတယ်။ကျွန်တော်လည်း နို့စို့နေရာမှ အောက်ကိုဖြည်းဖြည်းချင်းဆင်းလာပြီး စောက်ဖုတ်နားရောက်တော့ အမွှေးလေးတွေကို သွားနဲ့ကိုက်ပေးလိုက်ရာ သီရိလည်း ခါးလေးပါကော့တက်လာပါတယ်။

“ ကိုကို..ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ သီရိငရဲကြီးကုန်ပါ့မယ် ပြောလို့လဲမရဘူး.စိတ်ညစ်ပါတယ်’

ပါးစပ်ကသာငြင်းနေတာ လူကတော့ စောက်ဖုတ်နဲ့နှုတ်ခမ်း မနီး နီးအောင် နေရာလိုက်ရွှေ့ပေးနေပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်းတမင်စောက်ဖုတ်ကိုမထိအောင် ဘေးနားတစ်ဝိုက်လျှောက်ယက်ပေးနေရာ တော်တော်ကြာတော့

“ ကိုရယ် လုပ်မှာဖြင့် လုပ်တော့ကွာ မနေတတ်တော့ဘူး’

လို့ပြောကာ ခေါင်းလေးကိုလက်နဲ့ကိုင်ကာ တည့်ပေးလိုက်ကျွန်တော်လည်း သနားသွားပြီး စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းလေးတစ်လျှောက် လျှာစောင်းလေးနဲ့ အောက်ကနေပင့်ကာတင်ပေးလိုက်ပါတယ်။

“ အား..လား..လား..ရှီး..ကိုကိုရယ် ..ချစ်လိုက်တာ’

လို့ပြောကာ ခေါင်းလေးပါထောင်တက်လာပါတယ်။ကျွန်တော်လည်း စောက်ခေါင်းထဲကို လျှာထိုးထည့်လိုက်ပြီး အထဲမှာလျှာကိုဝေ့ပတ်ကာ ကစားပေးလိုက်ရာ

“ အား..ကိုကိုရယ်..ကောင်းလိုက်တာ..’ လို့ပြောပြီး စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေကို သူ့လက်နဲ့ဖြဲပေးပါတယ်။

ကျွန်တော်လည်း အထဲကလျှာကိုပြန်ထုတ်ပြီး စောက်စေ့လေးကိုပဲ ယက်ပေးလိုက်ရင်း လက်ခလယ်ကို စောက်ခေါင်းထဲထိုးသွင်းကာ အပေါ်နံရံလေးကို သေချာပွတ်ပေးလိုက်ပါတယ်။သီရိခမျာ အဖျားတက်သလို တစ်ကိုယ်လုံးတုန်ရီနေကာ ခေါင်းလေးပါ ဘယ်ညာရမ်းနေပါတယ်။

“ ကိုကိုရယ်..အရမ်းကောင်းတာပဲ ညီမလေးကိုဆက်လုပ်ပေးပါ။မရပ်လိုက်ပါနဲ့’

ကျွန်တော်လည်း ငါးမိနစ်လောက် ဆက်တိုက်လုပ်ပေးလိုက်ရာ သီရိတစ်ယောက် အထဲကလက်ခလယ်ကို အတွင်းထဲကကြွက်သားတွေနဲ့ ညှစ်ပေးနေရင်း ကော့ပြန်လန်ကာ ငြိမ်ကျသွားပါတယ်။ဒီတော့မှ ကျွန်တော်လည်း မျက်နှာအပေါ်ကိုတက်လာတော့ သီရိက အတင်းဖက်ကာ ကျွန်တော့်ကိုအငမ်းမရနမ်းပါတော့တယ်။ကျွန်တော်လည်း အလိုက်သင့်လေးပြန်နမ်းပေးလိုက်ရင်း ပက်လက်လေးလှန်ချလိုက်ပါတယ်။

သီရိကလည်းကျွန်တော့်နှုတ်ခမ်းကိုနမ်းနေရင်း အောက်ကိုဆင်းသွားကာ ကျွန်တော်လီးတန်ကြီးကို သူ့နှုတ်ခမ်းထူထူလေးနဲ့ငုံကာစုပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။လက်တစ်ဖက်ကလည်း ဂွေးဥတွေကိုနယ်ကာ ကစားပေးနေတာမို့ ကျွန်တော်လည်း တော်တော်လေးကိုအရသာတွေ့နေပါတယ်။ အထဲမှာ လျှာကလေး လီးတန်အောက်ပိုင်းတွေကို ကလိပေးနေတာမို့

“ အား..ကျွတ်..ကျွတ်..ညီမလေးရယ်။အရမ်းချစ်တယ်ကွာ’

လို့ပြောကာ ကျွန်တော်လည်း သူ့ခါးလေးကိုဆွဲကာ နောက်ကနေစအိုဝလေးကို ယက်ပေးလိုက်ပါတော့တယ်။သီရိလည်းခါးလေးတစ်ချက်ကော့သွားကာ လီးစုပ်တာတွေပိုမြန်လာပါတယ်။နည်းနည်းကြာတော့မှ

“ သီရိလေး တော်တော့နော် ကိုကိုသီရိကို လိုးပေးတော့မယ်နော်’ 

လို့ပြောကာ သီရိကိုပက်လက်အိပ်ခိုင်းလိုက်ရင်းပေါင်ကြားထဲဝင်လို့ သေချာထိုင်ကာ လီးတန်ကိုအရင်းကနေလက်ကကိုင်ရင်း စောက်ပတ်အဝလေးဒစ်ဖျားလေးတေ့ကာနည်းနည်းလေးသွင်းလိုက်ပါတယ်။

“ နာလိုက်တာ ကိုကိုရယ် ဖြည်းဖြည်းလုပ်ပါ’

“ ညီမလေး.ခဏလေးနော်’ 

လို့ပြောကာ စောက်စေ့လေးကိုလက်မလေးနဲ့ပွတ်ပေးလိုက် နည်းနည်းချင်းသွင်းလိုက်နဲ့လုပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။လက်တစ်ဖက်ကလည်း အာရုံလွဲသွားအောင်လို့ နို့သီးခေါင်းလေးကို လက်ညှိုးလက်မညှပ်ကာခြေပေးလိုက် နို့အုံလေးကိုညှစ်ပေးလိုက်နဲ့လုပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။သီရိခမျာ သူ့စောက်ခေါင်းကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲ လီးတန်ကြီးကိုမဆန့်မပြဲ အထည့်ခံထားရတာမို့ နာလှသော်လည်းကိုကို့ရဲ့ ကလိချက်တွေကြောင့် နာကျင်တာတွေတောင်ပျောက်သလိုဖြစ်လာပါတယ်။

“ သီရိလေး..ကိုနည်းနည်းသွင်းကြည့်မယ်နော်’

“ သွင်းလေကို..ညီမလေးခံနိုင်မယ်ထင်တာပဲ’

ကျွန်တော်လည်း လီးတန်ကို အဝပြန်ထုတ်လိုက်ရင်း သီရိခါးလေးကိုလက်ကကိုင်ကာ နည်းနည်းအားစိုက်ကာ ထိုးသွင်းလိုက်ရာ စောက်ခေါင်းထဲတန်းတန်းမတ်မတ် တစ်ဝက်ကျော်ကျော်လောက်ကိုဝင်သွားပါတော့တယ်။

“ အား..နာလိုက်တာကိုကိုရယ်..သေပါပြီ..မရဘူးထင်တယ်’

“ ရပါတယ်..ညီမလေးရဲ့ အစမို့ပါ။တဖြည်းဖြည်းနဲ့ကောင်းလာလိမ့်မယ်’

“ နာတယ် ကိုရဲ့..နာတယ်’

ကျွန်တော်လည်း ဘာမှပြန်မပြောတော့ပဲ အော်နေတဲ့သီရိပါးစပ်ကို ကျွန်တော့်နှုတ်ခမ်းတွေနဲ့ပိတ်ကာ ဖိနမ်းပေးလိုက်ရင်းအောက်ကလည်း ဆက်တိုက်ညှောင့်ပေးလိုက်ပါတယ်။သီရိလည်း တဖြည်းဖြည်းနဲ့ အရသာတွေ့လာကာ ကျွန်တော့်ကျောကို သူ့လက်နဲ့တင်းတင်းကြပ်ကြပ်လေးကိုဖက်ထားပါတယ်။ကျွန်တော်လည်း နှုတ်ခမ်းလေးကိုပြန်လွှတ်ပေးလိုက်ရင်း

“ ညီမလေး..ကောင်းလားဟင်’

“ ဟုတ်..ကိုကို..ကောင်းတယ်..အထဲကတော့နည်းနည်း အောင့်တယ်..စပ်လည်းစပ်တယ်’

“ စပ်တာက အပျိုမြေးပေါက်သွားလို့ပါ။အောင့်တာကတော့ နောက်တစ်ချီလောက်လုပ်လိုက်ရင်ကောင်းသွားမှာ’

“ ဟွန်းနော်..ကိုလူလည်..ဘယ်သူကနောက်တစ်ခါခံမယ်လို့ပြောလို့လဲ’

“ အေးပါ နောက်မှ လာချွဲမနေနဲ့ မလုပ်ပေးဘူး’

“ စတာပါကိုကိုရဲ့ ဒီညတော့ ကိုကို့သဘောရှိလုပ်’

“ နောက်ညတွေရော’

“ အောင်မလေး သေးပေါက်ဖို့တောင် အချိန်မပေးတော့ဘူးထင်တယ်’ 

လို့ပြောကာ ကျွန်တော့်နှာခေါင်းကိုလိမ်ဆွဲလိုက်ပါတယ်။ကျွန်တော်လည်း သီရိလက်မောင်းအောက်ကနေ ပခုံးလေးကိုလျှိုကိုင်ကာ အားလေးထည့်ကာလိုးပေးလိုက်ပါတယ်။သီရိကလည်း တော်တော်လေးကောင်းလာတာမို့ အတွင်းသားလေးတွေက ကျွန်တော့်လီးတန်ကိုညှစ်ပေးနေရာကောင်းလွန်းတာကြောင့် တစ်ချက်တစ်ချက် ဆောင့်နေတာတောင်ရပ်သွားပါတယ်။

“ ဆောင့်ပါကိုကိုရယ် သီရိကိုမညှာနဲ့နော် အားရှိပါးရှိသာလုပ်ပါတော့နော်’

လို့ပြောလာပါတယ်။ကျွန်တော်လည်း အားသွန်ကာလိုးပေးနေရင်း သီရိတစ်ယောက် ကျွန်တော့်ကိုအတင်းဖက်ကာတအီးအီးနဲ့အသံထွက်ကာ ပြီးသွားပါတယ်။ကျွန်တော်လည်း သူနဲ့အတူတူပြီးချင်တာကြောင့် ထိန်းထားတာကိုလျှော့ချလိုက်ရင်း သီရိစောက်ခေါင်းထဲ သုက်ရည်တွေပန်းထည့်ကာ သီရိနှုတ်ခမ်းလေးကိုစုပ်ရင်း တစ်ချီပြီးသွားခဲ့ပါတယ်။လီးတန်ကိုမချွတ်သေးပဲ သီရိဗိုက်ပေါ်မှာ မှိန်းနေလိုက်ပါတယ်။သီရိလည်း ကျွန်တော့်ခေါင်းလေးကိုဖက်ထားကာဆံပင်တွေကို လက်ချောင်းလေးတွေနဲ့ ဖွပေးနေပါတယ်။

“ ကောင်းလိုက်တာ..ကိုကိုရယ်..ညီမလေးကိုနေ့တိုင်းလုပ်ပေးရမယ်နော်’

“ ဒါဆို နင့်ကောင်နဲ့ဖြတ်ရမယ်နော်’

“ ဖြတ်မှာပေါ့ကိုကိုရယ်။ညီမလေးထင်တယ်။သူ့ဟာက ကိုကို့လောက်ကောင်းမှာ မဟုတ်ဘူး’

“ လုပ်ပေးမှာပေါ့ ညီမလေးရယ်၊ကိုကိုက ထင်နေတာ ကိုကိုလုပ်ပြီးရင် ညီမလေးမုန်းသွားမလားလို့’

“ အမှန်ပြောရရင် အစကတော့ မုန်းတယ်’

“ အခုရော’

“ အခုတော့..အင်း..မလိုးပေးရင် မုန်းပစ်လိုက်မှာ’ 

လို့ပြောကာ ရှက်ပြုံးလေးတစ်ပွင့်နဲ့ ကျွန်တော့်ရင်ခွင်ထဲအတင်း ထိုးဝင်လာပါတော့တယ်ခင်ဗျား။    ။


ပြီးပါပြီ။



သူ့ထက်ကဲ (စ/ဆုံး)

သူ့ထက်ကဲ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ (ၡေးလက်ရာ)

ခေတ်ဟောင်း အပြာစာအုပ်ဖြစ်ပါသည်။

အခန်း ( ၁ )

ယနေ့ စနေနေ့ဖြစ်သဖြင့်  နေ့လည် (၁၂) နာရီတွင်ပင် ရုံးဆင်းကာ ထုံးစံအတိုင်း သောက်ဖေါ်သောက်ဖက်များနှင့် စတည်းချနေကျ အရက်ဆိုင်သို့  သွားရန် ဦးတည်၍ လာခဲ့မိ၏။ သိမ်ကြီးဈေးသို့ အရောက်တွင် ဝမ်းထဲမှ ခပ်ဟာဟာ ဖြစ်နေသဖြင့် ခေါက်ဆွဲပြုတ် တစ်ခွက်သောက်ပြီး ဆက်လက် ထွက်ခွာလာခဲ့၏။

‘‘ အချိန်မှန် ရထားကြီး ဆိုက်လာပါပြီ  ခင်ဗျား ’’

အရက်ရောင်းသော အိမ်သို့ ကျွန်တော်လှမ်း၍ ဝင်လိုက်လျှင်ပင် သောက်ဖေါ်တစ်ဦးက အော်ဟစ်ပြောလိုက်ခြင်းပင် ဖြစ်ပါသည်။

‘‘ ဘယ်ဘူတာမှာ မိုင်းမိလို့ နောက်ကျနေပါလဲ ခင်ဗျား ’’  

တစ်ဦးက နှုတ်ဆက်လိုက်၏။ 

‘‘ သိမ်ကြီးဈေးမှာပါဗျာ ဆာဆာရှိတာနဲ့  ခေါက်ဆွဲပြုတ် ဝင်သောက်နေတာ ကြာသွားလို့’’ 

ကျွန်တော်က ပြောပြောဆိုဆိုပင် နေရာယူရင်း ဝင်၍ ထိုင်ချလိုက်လေ၏။ ကျွန်တော်တို့ သောက်သော အရက်ဆိုင်မှာ အမိန့်ရ လိုင်စင်ရ အရက်ဆိုင် မဟုတ်။ ကျွန်တော်တို့ သောက်သော အရက်မှာလည်း အစိုးရချက်ထားသော ပြည်တော်သာ ချက်အရက်လည်း မဟုတ်။

ရန်ကုန်မြို့၏ တစ်ခုသော ရပ်ကွက်ကြီး  အတွင်းဝယ် အမြည်း စားစရာ စုံလင်စွာဖြင့် မီးချောင်းများ ထိန်ထိန်လင်းအောင် ထွန်ညှိလျက် ဆိုင်လိုင်စင်ယူရန်မလိုဘဲ ရောင်းချသော ဒို့ဗမာ ထန်းလျှက်အရက်သာ ဖြစ်၏။ကျွန်တော်တို့  အထဲမှာ ပိန်ပိန်ညှက်ညှက်ရှိသလောက် အရက်ပုလင်းပေါင်းများစွာ မျိုချနိုင်သော ကိုမောင်နီက  ကျွန်တော့် ဖက်သို့ လှည့်လိုက်၏။

‘‘ ကဲ စာရေးဆရာ ကိုဒုက်ခ၊ ခင်ဗျားအတွက် ကျွန်တော် စာအုပ်ငှားလာတယ်  ရော့     ’’

ကိုမောင်နီက ပြောပြောဆိုဆို မြဝတီ မဂ္ဂဇင်းခန့်ရှိ အဖုံးနီနီနှင့် စာအုပ်တစ်အုပ်ကို ဆွဲထုတ်လိုက်သဖြင့် ကျွန်တော်က အလန့်တကြား ကျွန်တော်၏ လွယ်အိတ်ကို ကောက်ယူပြီး  နှိုက်ကြည့်မိ၏။ 

အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ကျွန်တော် ယနေ့ ဝယ်လာသော  ရှုမဝစာအုပ်ကို  ရုံးမှ  ဖိုင်ဖုံးအနီတစ်ခုဖြင့် ချုပ်၍ လာခဲ့သဖြင့် သူထုတ်ယူလိုက်သော စာအုပ်၏ အရွယ်အစားနှင့် တထေရာတည်း တရွယ်တည်း ဖြစ်နေ သောကြောင့် ဖြစ်ပါသည်။ သို့သော် ကျွန်တော်၏ ရှုမဝစာအုပ်မှာ ကျွန်တော့်၏ လွယ်အိတ်ထဲတွင်ပင် ရှိပါသည်။ ထို့ကြောင့် ကျွန်တော်သည် သူပေးသော စာအုပ်ကို လှမ်းယူကာ ကြည့်လိုက်၏။ အဖုံးပေါ်တွင် ပန်းချီစာလုံးဖြင့်   

‘‘ လောကီကြေးမုံ ’’    

ဟု ရေးထားသည်ကိုတွေ့ရ၏။ အခြားလူများမှာ စာအုပ်ကို စိတ်မဝင်စားကြချေ။ အရက်ကိုသာ ဖိငမ်းနေကြပါသည်။ ကျွန်တော်သည်  စာအုပ်၏ ပထမ  စာမျက်နှာကို စ၍ လှန်လိုက်စဉ်မှာပင် မျက်လုံးပြူး သွားရလေတော့၏။ ထိုစာမျက်နှာတွင်တော့  ( ၄ ) လက်မ ( ၆) လက်မ အရွယ် အနောက်တိုင်း လှပျိုဖြူတစ်ဦး၏ ဝတ်လစ်စလစ် အလှကို ဖေါ်ပြသော ဓါတ်ပုံကို ကပ်ထား၏။

နောက်ထပ် စာမျက်နှာများတွင်တော့ မိန်းမပျိုများ၏ ဝတ်လစ်စလစ်ပုံများကို နောက်ခံရှုခင်းဖြင့် ကွင်းကွင်းကွက်ကွက် ပုံများဖြစ်သလို သန်မာထွားကြိုင်းသော ယောက်ျား၏ ဝတ်လစ်စလစ်ပုံ အချို့နှင့် ယောက်ျားတန်ဆာ၊ မိန်းမတန်ဆာများကို အနီးကပ် ရိုက်ထားသော ပုံများလည်း ပါဝင်၏။

စာအုပ်၏ နောက်ဆုံး အပိုင်းတွင်တော့ ယောက်ျားနှင့် မိန်းမ  ဖိုမ ဆက်ဆံနေသောပုံများကို ဇာတ်လမ်းသဖွယ် တဆင့်ပြီး တဆင့် ရိုက်ထားသော ဓါတ်ပုံများကို ကပ်ထားပြီး  ထိုသို့ ဖိုမဆက်ဆံစဉ်တွင် ဖြစ်ပေါ်နေသည့်  ယောက်ျားနှင့် မိန်းမတို့၏  တန်ဆာပုံများကို  အနီးကပ်ရိုက်ထားသော ဓါတ်ပုံများပင် ဖြစ်တော့၏။ 

စာအုပ်တစ်အုပ်လုံးတွင် ဓါတ်ပုံပေါင်း (၃၀၀) လောက် ပါဝင်၍  အစမှ အဆုံးတိုင် ခပ်သွက်သွက် ကြည့်ရှုသွားသည် ဆိုသော်လည်း စာအုပ်ဆုံးတော့ ကျွန်တော့်၏  စိတ်ထဲတွင် တစ်မျိုးခံစားနေရ၏။ ညကျမှ ဇနီးဖြစ်သူ အမွန်နှင့် အတူကြည့်တော့မည် ဟု စဉ်းစား၍ ကျွန်တော်သည် စာအုပ်ကို ပိတ်ကာ ဘေးဘီသို့ လှည့်၍  ကြည့်လိုက်ပြီး ကျန်လူများကို မတွေ့မီမှာပင် ထိုစာအုပ်ကို ကျွန်တော့်လွယ်အိတ်ထဲသို့ ထိုးထည့်၍ ထားလိုက်တော့၏။  

ပြီးတော့ ရှေ့တွင် ရောက်နေပြီဖြစ်သော အရက်ခွက်ကို ကောက်ယူကာ မော့ချလိုက်လေတော့၏။ စကားမပြောမိဘဲ  အရက်ကိုသာ ဇိမ်ခံကာ သောက်နေမိသော ကျွန်တော်သည် စောစောက စာအုပ်ထဲမှ တွေ့လိုက်သော ဇာတ်လမ်းဆန်ဆန် ဓါတ်ပုံပြကွက်လေးများကို တွေးနေမိ၏။

ပထမဆုံးပုံမှာ ပြေပြစ်ချောမောလှပသော ယိုးဒယားမယ်လေး တစ်ဦးသည် ကန်ဘောင်ရင်းရှိ သစ်ပင်အောက်တွင်  ၂ ဆက်ဂါဝန်တို  တစ်ခုကို ဝတ်ဆင်ကာ ထိုင်နေသော ပုံဖြစ်၏။ ဒုတိယပုံမှာ ထိုသစ်ပင်နားသို့  မော်တော်ကား တစ်စီးဆိုက်လာကာ အသက် ( ၂၀) ခန့်ရှိသော ယိုးဒယား အမျိုးသားတစ်ဦး ဆင်းလာသဖြင့်  ကောင်မလေးက  အပြေးအလွှား သွားကြိုနေသောပုံဖြစ်၏။

တတိယပုံမှာ တစ်ဦးကို တစ်ဦး တင်းကြပ်စွာပွေ့ဖက်ရင်း နှုတ်ခမ်းချင်း အငမ်းမရ စုပ်နေကြပုံဖြစ်၏။ နောက်  အမျိုးသမီးလေးက ကားပေါ်  သို့ပါသွား၏။ ထို့နောက် ဟိုတယ်တစ်ခု၏ အခန်းတစ်ခုတွင်းဝယ် အရက်များ စားစရာများ မှာ၍ စားသောက်နေကြ၏။ ထို့နောက်တွင်ကား တစ်ပုံပြီး တစ်ပုံ သောင်းကျန်း၍ လာကြတော့၏။ 

ကောင်ကလေးက ကောင်မလေးဆီ ခုန်ကူးသွား၍ ကောင်မလေး၏ အင်္ကျီများကို တစ်ခုပြီးတစ်ခု ဖြုတ်ပစ်သဖြင့် ကိုယ်အထက်ပိုင်း ဟာလာဟင်းလင်း ဖြစ်သွားကာ ပြည့်ဖြိုးလှပသော စနေနှစ်မွှာ အတိုင်းသား ပေါ်လာတော့၏။ 

ထို့နောက်တွင်ကား ကိုရွှေမောင်ယိုးဒယားသည် ဓါတ်ပုံအစဦးများမှာကဲ့သို့ ဣန္ဒြေနှင့်မဟုတ်ပဲ သောင်းကြမ်း၍ လာတော့၏။ လက်တစ်ဖက်က ကောင်မလေး၏ ခါးလေးကို တအားဖက်၍ အခြားတစ်ဖက်က ပုခုံးလေးကိုကိုင်ကာ နို့ကလေးတစ်လုံးအား တအားကုန်ကုန်းစုပ်တော့၏။ 

သူ သရမ်းသမျှကို ကောင်မလေးက ပြုံးပြုံးလေး သည်းခံရှာ၏။ နောက် အငမ်းမရ ဖြစ်လာကာ ကောင်မလေးကို ပွေ့၍ စာပွဲခုံဘေးရှိ ကုတင်ပေါ် သို့ တင်လိုက်ရာ သူမ၏ကိုယ်လေးမှာ ကုတင်ပေါ်ဝယ် ရောက်နေပြီးလျှင် ပေါင်တံနှင့် ခြေသလုံးတို့မှာ လေထဲတွင် ယက်ကန်ယက်ကန် ဖြစ်နေသည်ကို တွေ့ရ၏။ 

နောက် ကောင်ကလေးက သူ့ဘောင်းဘီကို ချွတ်၍ ကြီးမားလှသော သူ၏လိင်တန်ကြီးကို ကောင်မလေး၏ ခုံးထနေသော စောက်ပတ်ကြီး အတွင်းသို့ ထိုးထည့်ကာ အားပါးတရ စိတ်ရှိလက်ရှိ လုပ်နေပုံများပင် ဖြစ်၏။ကောင်လေး၏ လီးတန်ကြီးနှင့် ကောင်မလေး၏ စောက်ပတ်ကြီးတို့ တပ်လျှက်သား အရည်များဖြင့် ပြောင်လက်နေသော အနီးကပ် ရိုက်ထားသည့် ဓါတ်ပုံမှာလည်း  အသက်ပါလှသည်။

‘‘ စာရေးဆရာ ကျုပ်တို့  လေးဒေါင့်ကန်  ရထားနဲ့ သွားပြီး  ဆက်သောက်ရရင် မကောင်းဘူးလား ” 

‘‘ ဟာ ဒီ အစီအစဉ် ကောင်းတယ် ကိုလှအောင် ကဲ ထ စာရေးဆရာ သွားမယ် ” 

ကိုလှအောင်၏ အကြံဉာဏ်အား ကိုမောင်နီက ဝင်၍ ထောက်ခံကာ ကျွန်တော်တို့ သုံးယောက်သား လေးဒေါင့်ကန်သို့ သွားရန် ဆိုက်ကား (၂) စီးဖြင့် မလွကုန်း ဘူတာဆီသို့ လာကြရာဝယ် လမ်းကြုံသဖြင့် ကျွန်တော်က အိမ်ပြန်နောက်ကျမည် ဖြစ်ကြောင်းပြောရန် အိမ်ရှေ့တွင် ဆိုက်ကား ခေတ္တရပ်ကာ ဝင်ပြော၏။ အိမ်ပေါ်မှ ပြန်ဆင်းကာနီးတွင် ခယ်မဖြစ်သူ တင်တင်က သူမှာလိုက်သော ရှုမ၀ စာအုပ်တောင်းသဖြင့် ကျွန်တော်က ထုတ်ပေးခဲ့၏။ 

လေဒေါင့်ကန်ရှိ သောက်ဖေါ် သောက်ဖက်တစ်ဦးဖြစ်သူ ကိုသောင်းမြင့်က ကျွန်တော်တို့ကို ဖိတ်ထားသည်မှာ ကြာခဲ့ပြီ။ ကျွန်တော်တို့ ( ၃ ) ယောက် လေးဒေါင့်ကန်သို့ ရောက်သွားတော့ ကိုသောင်းမြင့်၏ အိမ်တွင်ပင် ကျွန်တော်တို့ကို ဧည့်ခံ၏။ 

ကျွန်တော်လည်း အိုက်စပ်စပ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ရောက်ရောက်ချင်းပင် ကိုသောင်းမြင့်သား အကြီးကောင်ဆီက ရေလဲပုဆိုးတောင်း၍ ရေတဝချိုးပစ်လိုက်၏။ ရေချိုးပြီးတော့ တစ်နေ့လုံး ငြီးစီစီ ဖြစ်နေတာနှင့် စောစောက အရက်ဆိုင်တွင် သောက်ထားသော ခပ်အုံအုံဖြစ်နေသော ခံစားချက်တို့က လွင့်ပျောက်သွားလေတော့သည်။ 

ထိုစဉ်မှာပင် ကျွန်တော်သည် တစ်စုံတစ်ခုကို သွား၍ သတိရလိုက်မိပြီး အိမ်ပေါ်သို့တက်ကာ အဝတ်အ စားများ အ မြန်လဲ၍ ကျွန်တော်၏ လွယ်အိတ်ကိုယူကာ အထဲမှ အဖုံးနီဖြင့် စာအုပ်ကို ထုတ်ကြည့်လိုက်ရာ ကျွန်တော် တွေ့လိုက်ရသည်ကတော့ ရှုမဝစာအုပ်ပင် ဖြစ်တော့၏။

‘‘ ဟိုက်  သွားပြီ ” 

ကျွန်တော်သည် ခေါင်းနဘမ်းကြီးသွားရတော့၏။ စောစောက အိမ်တွင် ကျွန်တော် တင်တင်ကို ထုတ်ပေးခဲ့သော စာအုပ်မှာ ဓါတ်ပုံများပါသော ‘‘လောကီကြေးမုံ’’  စာအုပ်ပင် ဖြစ်တော့လေသည်။ ကိုသောင်းမြင့်က  ဘဲသားချက်၍ အရက်အလျှံအပယ်ဖြင့် ဧည့်ခံသော်လည်း ကျွန်တော်မှာ အာမတွေ့တော့ပေ၊ နောက်ဆံတင်းနေ၏။  ဒါနဲ့  စောစောပဲ လူစုခွဲကာ ပြန်လာခဲ့တော့သည်။ ကျွန်တော် အိမ်ပြန်ရောက်တော့ မိုးချုပ်ကာစပဲ ရှိသေး၏။ ခါတိုင်းလို အောက်ခြေလွတ်အောင် မူးမနေပါ။ 

‘‘ မွန်ရေ  .. အ မွန်ရေ  ...လာပါဦးကွ ’’

ကျွန်တော် အော်ခေါ်လိုက်သော်လည်း ကျွန်တော်၏  မိန်းမကထွက်၍ မလာပေ။ ခါတိုင်း ကျွန်တော် ပြန်လာလျှင်လှေခါးရင်းမှ  ဆီးကြို၍ အော်ကြီးဟစ်ကျယ် မလုပ်ရန် ချော့မော့၍ အိပ်ရာတွင်းသို့  ပို့ပေးခြင်းကို  ဝတ္တရားမပျက် လုပ်တတ်သော ကျွန်တော်၏ ဇနီး မခင်မွန်မှာ ထွက်၍ မလာပါချေ။ ခပ်လှမ်းလှမ်းမှာ ဆေးလိပ်ဖွာ၍ မျက်လုံးဒေါက်ထောက်ကြည့်နေသော ကျွန်တော်၏ ယောက်ခမ အဖွားကြီးလည်း ရှိမနေပေ။ အိမ်ရှေ့ခန်းတွင် ဘယ်သူမှလည်း ရှိ၍မနေပေ။

ကျွန်တော်၏ မိန်းမကလည်း ထွက်၍ မလာသဖြင့် ကျွန်တော်သည် လွယ်ထားသော လွယ်အိတ်ကို အိမ်ရှေ့ရှိ  ခုံပေါ်  သို့ တင်လိုက်ပြီး အိပ်ခန်းထဲသို့  တောက်လျောက် ဝင်သွားတော့၏။ အိပ်ခန်းထဲရှိ ကျွန်တော်တို့၏ ကုတင်ကြီးပေါ်တွင်တော့ ဇာခြင်ထောင်မှာ ချထားပြီး အထဲတွင် အမွန်မှာ ကျွန်တော်ရှိရာဖက်သို့ ကျောပေးကာ တစောင်လေး အိပ်နေသည်ကို ခပ်ရေးရေးလေး တွေ့နေရ၏။   

အိပ်ခန်းထဲတွင်လည်း  မီးလုံးထွန်းမထားပဲ ကုတင်ခေါင်းရင်းဖက် အပေါ်ဖက်တွင် ငါးတိုင်အား မီးလုံးအစိမ်းရောင်လေးသာ ထွန်းထား၏။ ကျွန်တော်သည် ကုတင်နား  တိုးကပ်သွားပြီး ချထားသော ဇာခြင်ထောင်ကို    အသာမကာ အထဲသို့  ကြည့်လိုက်၏။ အမွန်၏ ခါးမှ ဝတ်ထားသော ထမီလေးသည် ပြေလျော့ကာ တင်ပါးစောင်းပေါ် သို့  ကျနေပြီး ဖြူဝင်းသော တင်ပါးသားမှာ ပေါ်ထွက်နေ၏။

ပြီးတော့ စောင်း၍နေသော အမွန်၏ အောက်ဖက်ခြေထောက်ရှိ  ထမီအောက်နားစလေးသည်လည်း ဒူးခေါင်း အပေါ်နားလေးထိ လိပ်တက်ကာ သူမ၏ ခြေသလုံးသားလေးများနှင့် ပေါင်ဖျားလေးတို့ကို ဝင်းပစွာတွေ့ရ၏။  ကျွန်တော်၏ ရှေ့နားမှ  အမွန်၏ တင်သားကြီးမှာလည်း ခါတိုင်းထက်ပင်  ပို၍ လုံးတစ်ကားစွင့်နေသယောင် ထင်နေရလေ၏။ ကျွန်တော်သည် နေ့ခင်းက ကြည့်ခဲ့သော စာအုပ်ပါ ဓါတ်ပုံများ၏ စေ့ဆော်မှု အခံကလည်းရှိ  သောက်ထားသော အရက်ကလည်း အောက်ခြေလွတ်ရုံ ရေချိန်ကိုက်အောင် သောက်ထားသဖြင့် သွေးများထကာ    

‘‘ အမွန်ရယ်  ထပါဦး    မိန်းမရာ ’’

ပြောပြောဆိုဆိုပင် ကျွန်တော်က သူမ၏ ကိုယ်လုံးလေးကို  ဖက်ကာ သူမ၏ ပါးပြင်နှစ်ဖက်ကို နမ်းလိုက်၏။  ပြီးတော့  ကျွန်တော့်၏ လက်များက ပက်လက်လန်သွားပြီဖြစ်သော  သူမ၏ ကိုယ်ပေါ်မှ လျော့ရဲရဲ ထမီလေးကို ခြေဖျားဆီသို့  ဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်၏။

ပြီးတော့ ကျွန်တော်၏ လက်က သူမ၏ စောက်ဖုတ်လေးကို  စမ်းကာ ဖွဖွလေး ပွတ်ပေးနေမိ၏။ ထိုသို့ ပွတ်ပေးလိုက်လျှင်ပင် ကျွန်တော့် လက်အောက်မှ သူမ၏ စောက်ဖုတ်လေးမှာ ခပ်မာမာလေး ဖြစ်နေသည်ကို    တွေ့ရသည့်အပြင် ယခင်က ခပ်ထူထူလေး ဖြစ်နေသော သူမ၏ စောက်မွှေးလေးများမှာလည်း မရှိတော့ပေ။

အရင်ကျွန်တော် ရိတ်ခိုင်းတုန်းက မရိပ်၊ ခုတော့ သူ့ဖာသာ ရိတ်ပေးထားသည်။ ကျွန်တော်၏ လက်က    သူမ၏ စောက်ဖုတ်လေးကို  ခပ်ဖွဖွလေး ခဏတာမျှသာ ပွတ်ပေးနေရသေးသည်။ သူမ၏ စောက်ပတ် အကွဲကြောင်း တလျောက်တွင်  အရည်လေးများ စိမ့်စို၍ ထွက်လာကြသည်ကို  သတိ ထားမိလိုက်သည်။ အမွန်ကတော့  မျက်လုံးကလေးများကို မှိတ်ထားကာ စကားတစ်ခွန်းမျှ မပြောပေ။    

သူမ၏ စောက်ပတ်ကို ခပ်ဖွဖွလေး ပွတ်ပေးနေသော ကျွန်တော့် လက်သည် ဖွဖွလေးပွတ်ရာမှ ခပ်ဖိဖိလေး    ပွတ်လိုက်တော့ရာ သူမ၏ ပေါင်လေးနှစ်လုံးမှာ အနည်းငယ် ကား၍ သွားတော့၏။   

ကျွန်တော်ကလည်း သူမ၏အင်္ကျီကို  စိတ်ရှည်လက်ရှည်ထား၍ ချွတ်ပေးပြီးသည်နှင့် ကျွန်တော်၏ လက်က  သူမ၏ နို့သီးခေါင်းလေးများကို ချေမွ၍ ပေးနေမိသည်။ ဖြူဖြူမို့မို့လေး ဖြစ်နေသော သူမ၏ ပါးပြင်လေးကိုလည်း တစ်ချက်တစ်ချက်  ငုံ့၍  နမ်းလိုက်သေးသည်။ မကြာခင်မှာတင် သူမ၏ ပေါင်တံဖြူဖြူလေးများမှာ  မြောက်လိုက်ပီး ဖိချလိုက်ရာ

‘‘ ဗြစ်  . အ င့်  .. အ . . အ င်း  ... ဗြစ်  ..  ဗြစ်    .  ကျွတ်  .. ကျွတ်  ..  ကျွတ်   ’’ 

အတော်လေး ကျပ်ကျပ်တည်းတည်းလေး ဖြစ်နေသော  သူမစောက်ပတ်လေး၏ အတွေ့ကြောင့် အရသာတွေ့သွားသော ကျွန်တော်က လီးတန်ကြီးကို သူမ၏ စောက်ပတ်ထဲတွင် တဆုံးထိ သွင်းထားပြီး  သူမ၏ကိုယ်ပေါ်သို့  မှောက်ချကာ နို့လေးတစ်လုံးကို  ငုံကာ စို့လိုက်လေတော့၏။

ကျွန်တော် ငုံလိုက်မိသော သူမ၏  နို့သီးခေါင်းလေးမှာ သေးပြီး  ချပ်ဝင်နေသယောင်ဖြစ်ကာ ဆူဆူဖြိုးဖြိုး အ မွန်၏ နို့အုံများမှာလည်း ယခုအခါ လုံးလုံးကျစ်ကျစ်လေး ဖြစ်နေသည်ကို သတိထားလိုက်မိတော့ရာ အနည်း ငယ်မျှ စိတ်ထဲတွင် တမျိုးဖြစ်သွားရသော ကျွန်တော်သည် အမွန်၏ မျက်နှာကို သေချာစွာကြည်လိုက်မိ၏။

ခြင်ထောင်ပေါ်  ခေါင်းရင်းနံရံတွင် ထွန်းထားသောငါးတိုင်အား  မီးရောင်က ခြင်ထောင်အမိုးခံနေ၍ ခပ်မှိန်မှိန်  ခပ်ပြပြလေးသာရှိသော အလင်းရောင်အောက်မှ မျက်လုံးလေးများမှိတ်ကာ နှုတ်ခမ်းလေးများ တင်းတင်းစေ့၍ မာန်တင်းထားပုံလေးမှာ  စွဲမက်စရာ တွေ့မြင်လိုက်ရ၏။  

စင်းထားသော ခပ်ထူထူ မျက်တောင်ကော့ကြီးများမှာလည်း ကျွန်တော်၏ ဘဝင်ကို ချုပ်ကိုင်လိုက်ကြသည်။ ကျွန်တော် သေချာစွာ  ကြည့်၍ အနီးကပ် တွေ့မြင်လိုက်ရသော မျက်နှာလေးမှာ ကျွန်တော်၏ မိန်းမ အမွန်၏ မျက်နှာလေး မဟုတ်ပါ။

ခယ်မချောလေး တင်တင်၏ မျက်နှာလေးသာ  ဖြစ်တော့၏။ ကျွန်တော်သည် ခေါင်းနပန်းကြီးသွားရပေမယ့်  အခြေအနေအရ သူမကလည်း လိုလိုချင်ချင်ရှိ၍ နေလေသည်။ ကျွန်တော်ကလည်း အစက ကျွန်တော်၏ ဇနီး အမွန်ဟု ထင်ကာ အစပျိုးခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။  

သူကမငြင်း၊  အခုလည်း ကျွန်တော်၏ သွေးသားများမှာ အဆုံးစွန်ဆုံး ထ၍ နေရချေပြီ။ ကျွန်တော်သည် ရှေ့သို့ဆက်ရန်သာ ရှိတော့၏။ ကျွန်တော့်၏ လီးတန်ကြီးကို တင်တင်၏ စောက်ပတ်ထဲမှ လျောကနဲ ဆွဲ၍  အထုတ်လိုက်တွင်တော့ သူမ၏  တင်းတင်းစေ့ထားသော နှုတ်ခမ်းလေးနှစ်လွှာသည်  ပွင့်၍ သွားကာ သူမ၏ ပါးစပ်လေးသည် ဟ၍ သွားရတော့၏။   

အားဖြင့် ဆောင့်၍ လိုးရန်  ရည်ရွယ်ချက် ရှိထားခဲ့သော ကျွန်တော်သည် အမွန်မဟုတ်ပဲ တင်တင်ဆိုတာ သိလိုက်ရသည်နှင့် ကျွန်တော်၏ လီးတန်ကြီးကို ဖြေးဖြေးပင် ပြန်၍ သွင်းကာ ညင်ညင်သာသာပင် လိုးပေးတော့၏။ သူမ၏ နို့လေးများကိုလည်း  စို့၍ပေးရင်း နို့တစ်လုံးကို စို့ပေးနေစဉ် တခြားနို့တစ်လုံးကိုလည်း လက်ဖြင့်  ဆုပ်နယ်ချေမွ ပေးနေ၏။

မကြာမီမှာပင် တင်တင်၏ နို့သီးခေါင်းလေးများသည် ထောင်၍ လာကြတော့သည့်အပြင် ကျွန်တော်၏ လီးတန်ကြီး  အသွင်းလိုက်တွင်လည်း တင်တင်၏ ဖင်သားဖြူဖြူကြီးများမှာ တက်လာရတော့၏။ စောက်ပတ်အသစ်ကလေး၏ ကောင်းမွန်လှသော အတွေ့ကြောင့်  နဂိုထဲကမှ ရမ္မက်ဇော ထန်နေသဖြင့်

‘‘ ဖွတ် .. အ င့်    ဗြစ်   .ဟင့်  . ဖွတ် ..  အ ..ဟင်း ..ဟင်း  .. ’’

ကျွန်တော်၏ ဆောင့်အားနှင့်အတူ တင်တင်၏ ကိုယ်လုံးတီး  ဖြူဖြူလေးမှာ ရှေ့တိုး နောက်ငင်ဖြင့် လှုပ်ခါနေရင်း သူမသည် ရင်ဘတ်လေး မြောက်လာလိုက် ဖင်လေး ကော့လာလိုက် ဖြစ်နေတော့သည်။

ထို့ပြင် တင်တင်၏ လက်နှစ်ဖက်သည်လည်း ကျွန်တော်၏ ကျောပြင်ကျယ်ကြီးကို ဖက်တွယ်၍ လာပြီး တစ်ချက်တစ်ချက် မော့၍ တက်သွားရသော သူမ၏ မျက်နှာလေးတွင်တော့ နှုတ်ခမ်းဖူးလေးများမှာ တဆတ်ဆတ် တုန်၍သာ နေတော့၏။ ဆောင့်၍  လိုးရင်း လိုးရင်းဖြင့် တင်တင်၏ ကိုယ်လုံးလေးသည်လည်း  မြောက်၍ အတန်ကြာအောင် ငြိမ်၍  နေကာ အမောပြေ၍  နေကြပြီးလျှင်  ကျွန်တော်သည် ခေါင်းထောင်၍ ထလိုက်၏။  ပြီးတော့ သူမ၏ စောက်ပတ်ထဲမှ လီးတန်ကြီးကို တစ်ချောင်းလုံး  ဆွဲ၍  မချွတ်သေးပဲ တစ်ဝက်မျှသာ  ထုတ်၍  ဖြေးဖြေးလေး ပြန်သွင်းကာ အညင်သာဆုံးနှုန်းဖြင့် လိုး၍ ပေးနေလိုက်၏။ ယခုအချိန်ထိ ကျွန်တော်သည် တင်တင်အား မသိသလိုပင် ဘယ်လိုမှ မခေါ် ဘဲ အသာနေခဲ့သည်။

ကျွန်တော်၏ လီးတန်ကြီးမှာလည်း တစ်ချီပြီးသွားသော်လည်း အပျိုစင် စောက်ပတ်လေး၏ အတွေ့ကြောင့် မာန်တက်ကာ လုံး၀ ပျော့ခွေမသွားပဲ ရှိရာမှ ယခုတဖန် လီးတန်ကြီး တစ်ဝက်မျှဖြင့် သွင်းချီ ထုတ်ချီ လိုးပေးနေပြန်တော့ တခဏ အတွင်းမှာပင် ကျွန်တော်၏ လီးတန်ကြီးမှာ စံချိန်မှီအောင်ပင် ပြန်လည်၍ ကြီးထွားလာတော့၏။ 

သွေးသား ဆူဖြိုးလွန်းလှသော တင်တင်သည်လည်း ပြန်၍ စိတ်ပါလက်ပါလေး ဖြစ်လာရသည်ကို တွေ့ရသဖြင့် ကျွန်တော်သည် လီးတန်ကြီးကို တင်တင်၏ စောက်ပတ်ထဲသို့ အကုန်သွင်း အကုန်ထုတ်ကာ ခပ်ဖိဖိလေး ဆောင့်၍ လိုးပေးနေပါတော့သည်။ အချက် ( ၂၀) မျှ လိုးပေးပြီးသော အ ခါတွင်တော့ ကျွန်တော်သည် အားရပါးရ ဆောင့်ကာ (၂) ကြိမ်  (၃) ကြိမ်လောက် ဆောင့်၍ ထည့်လိုက်၏။

‘‘ ပြွတ်  ... အ င့် ..  ပြွတ်  ..   အ    ..ပြွတ်  ... အမလေး    . ’’

‘‘ ပြွတ်  ’’

ပြီးသည်နှင့် ကျွန်တော်သည် လီးတန်ကြီးကို သူမ၏ စောက်ပတ်ထဲမှ အကုန် ဆွဲချွတ်လိုက်လေတော့သည်။ ထိုနောက်တွင်တော့ ကျွန်တော်က ခြေရင်ဖက်ရှိ  သူမ၏ ထမီလေးကို လှမ်း၍ ဆွဲကာ သူမ၏ စောက်ပတ်နှင့်  လီးတန်ကြီးကို သုတ်ပေးလိုက်တော့၏။

တင်တင်ကတော့ သူမ၏ မျက်လုံးလေးများကို ပုတ်ခတ် ပုတ်ခတ်လုပ်၍ ကျွန်တော့်ကို အသာလေးကြည့်၏။ကျွန်တော်ကတော့ တင်တင်မှန်း မသိလေဟန်ဖြင့်ပင် သူမ၏ ဘေးတွင်ဝင်၍ လှဲလိုက်ကာ ကျွန်တော်သည်  သူမ၏ ကိုယ်လုံးလေးကို  ဖက်လိုက်၏။ ပြီးတော့ တင်တင်၏  နဖူးလေး မေးစေ့လေးနှင့် ပါးပြင်လေးနှစ်ဖက်တို့ကို  နမ်းနေရာ တင်တင်ကလည်း သူမ၏  မျက်နှာလေးကို ခပ်မော့မော့ လုပ်ပေးကာ အနမ်းခံနေ၏။

သူမ၏ မျက်နှာလေး အနှံ့ကို အားရအောင် နမ်းပြီးသည်နှင့် ကျွန်တော်သည် ဖူးဖူးလေးဝေကာ တင်တင် ခမျာမှာလည်း သူမ၏ နှုတ်ခမ်းလေးနှင့် ကျွန်တော်၏  နှုတ်ခမ်းကို တပြွတ်ပြွတ်နှင့် ပြန်လှန်ကာ စုပ်ပေးနေရှာ၏။ သူမ၏  လက်တစ်ဖက်ကတော့  ကျွန်တော်၏  ကိုယ်ကို သိုင်း၍ ဖက်ထားကာ ကျန်သော တင်တင်၏ လက်တစ်ဖက်ကတော့ သူမနှင့် ကျွန်တော့် အကြားတွင် ရောက်နေပြီး ကျွန်တော်၏ လီးတန်ကြီးအောက်တွင် ပိနေ၏။

သူမ၏ နှုတ်ခမ်းလေးများကို စုပ်နမ်းရင်း တင်တင်၏ ဗိုက်သားလေးများနှင့် သူမ၏ ဆီးခုံလေးတို့ကို ပွတ်ပေးနေသော ကျွန်တော်၏ လက်သည် တင်တင်၏ ပြောင်သလင်းခါနေသော စောက်ဖုတ်အငုံလေးပေါ် သို့ ရောက်သွားကာ ဖွဖွလေး ပွတ်ပေးနေရာ အမွှေးအမျှင်  လုံးဝမရှိသော တင်တင်၏ စောက်ဖုတ်လေးသည် ချောမွေ့  ညက်ညော၍ အိစက်လျက် ရှိရကား ကျွန်တော့်အဖို့  ထိတွေ့၍  ပွတ်ပေးနေရသည်မှာ အရသာတွေ့လှသည်။

ကျွန်တော်၏ လက်သည်ပင် အိစက် ထွေးအိနေသော သူမ၏ စောက်ဖုတ် ဖောင်းဖောင်းလေးကို တစ်ချက်  တစ်ချက်တွင် သာသာလေး  ဖိကြည့် မိနေသေး၏။ ခဏ ကြာတော့ ကျွန်တော်သည် တင်တင်၏ နှုတ်ခမ်းများဆီမှ ကျွန်တော်၏  နှုတ်ခမ်းများကို ခွာလိုက်ကာ သူမ၏ ဘေးတွင်  ဒူးထောက်လျက် ထိုင်လိုက်၏။ 

ပြီးတော့ ကျွန်တော်၏ မျက်နှာက သူမ၏ ရင်ဘတ်ပေါ် သို့အပ်ကာ လက်တစ်ဖက်ကလည်း ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်ကြားရှိ တင်တင်၏ လက်လေးကို ဆွဲကိုင်၍  မာတောင်၍ နေသော ကျွန်တော်၏ လီးတန်ကြီးကိုသူမ၏ လက်ဖဝါးထဲသို့ ထည့်ပေးလိုက်တော့၏။ 

ကျွန်တော်သည် လျှာကို တစ်လစ်လေးထုတ်ကာ တင်တင်၏ နို့သီးခေါင်းလေးများကို လျှာဖြင့် ပွတ်ကာ  လျက်ကာ လုပ်ပေးနေချိန်မှာတော့ တင်တင်သည် သူမ၏ လက်ဖဝါးထဲတွင် ရောက်နေသော ကျွန်တော်၏ လီးတန်ကြီးကို ပထမတွင် တရွရွဖြင့်စမ်းကာ ကိုင်နေပြီးမှ တဖြေးဖြေး  နဲနဲ တင်းတင်းကိုင်ကာ ဖျစ်ညှစ်၍  ပေးလာတော့၏။

ကျွန်တော့်၏ ခယ်မချော တင်တင် ဖြစ်သည်ဆိုသည့် အသိနှင့် သူမ၏ လက်ဖဝါးနုနုလေးတို့ကြောင့်  ကျွန်တော်၏ လီးတန်ကြီးမှာ တစ်စတစ်စ မာတင်း၍ အဆမတန် ကြီးထွားကာ လာရတော့သည်။ တင်တင်သည်လည်း သူမ၏ပေါင်ဖြူဖြူ နှစ်လုံးမှာ လှုပ်လှုပ်ရွရွဖြစ်လျက် သူမ၏ ပေါင်တစ်ဖက်ကို ဆွဲ၍ ထောင်လိုက်၏။ 

ပြီးတော့ သူမ၏ မျက်လုံးလေးများသည် ပွင့်၍ မလာတော့ဘဲ သူမ၏ နှုတ်ခေါင်းဖျားမှ အသက်ရှုသံများ  ပြင်းထန်၍ လာတော့သည်။ သူမ၏ နို့လေးများဆီမှ ကျွန်တော်၏ မျက်နှာကို သူမ၏ ဦးခေါင်းလေးဘေးသို့    မှောက်၍  တင်တင်၏ နားဆီသို့ကပ်ကာ တိုးတိုးလေး ပြောလိုက်၏။

‘‘ ကို့ကို  ကုန်းပေးပါလားဟင်    ’’

‘‘  ဟင်      ’’

တင်တင်၏ ကိုယ်လုံးလေးမှာ ဆတ်ကနဲ တုန်သွား၏။ ကျွန်တော်က ပြောပြီးသည်နှင့် သူမ၏ ပါးပြင်လေး  တစ်ဖက်ကို ကြင်ကြင်နာနာလေး နမ်းကာ ကြုံး၍ထလိုက်ပြီး သူမ၏ ခြေရင်းဘက်ဘေး၌ ဒူးထောက်ကာ  ထိုင်လိုက်ရင်း တင်တင်၏ ဝတ်လစ်စလစ် ကိုယ်လုံးဖြူဖြူလေးကို အာသာငမ်းငမ်း ကြည့်နေမိ၏။   

အမွှေးအမျှင် လုံးဝမရှိသော သူမ၏ စောက်ပတ်လေး၏ အကွဲကြောင်းလေးတစ်လျောက်တွင် စောက်ရည်လေးများမှာ စိမ့်ထွက်နေပြီး စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားလေး  ၂ ခုမှာလည်း  ဖောင်းတင်း၍ နေ၏။ ခဏ နေတော့မှ တင်တင်သည် မထူးတော့ပါဘူး ဆိုသည့် သဘောဖြင့် သက်ပြင်းလေးတစ်ချက်ချကာ လူးလဲထလိုက်၏။ကျွန်တော့်ကို မကြည့်ပေ။ ထိုသို့ ချပြီးသည်နှင့် တင်တင်သည် အိပ်ယာပေါ် တွင် ဒူးထောက်၍ ရှေ့တွင်    သူမ၏ လက်နှစ်ဖက်ကို ဆန့်၍ ထောက်ကာ လေးဖက်ကုန်းပေးလိုက်တော့သည်။ 

ကျွန်တော်သည် တင်တင်၏ နောက်ဖက်သို့  ဒူးထောက်လျက် တိုးကပ်သွားပြီး ကုန်းထားသော သူမ၏ ဖင်သားကြီးဆီသို့  တိုးကပ်မိသည်နှင့် အသဲယားဖွယ်ကောင်းသော နောက်ဖက်သို့ စူထွက်နေသည့် တင်တင်၏ စောက်ပတ်နှု တ်ခမ်းသားနှစ်ခုကို လက်မဖြင့်  ကပ်ကာ အောက်မှ အပေါ်သို့  ဆွဲလျက် ပွတ်ပေးလိုက်မိ၏။

‘‘  အိုး  ... အကို့     ’’

တိုးညှင်းသော အသံလေး ထွက်ပေါ် လာပြီး တင်တင်၏ ဖင်သားကြီးများမှာ လှုပ်ခနဲ တစ်ချက်ခါသွားတော့သည်။ ပြီးသည်နှင့် ကျွန်တော်သည် သူမ၏ စောက်ပတ်ထဲသို့ လီးတန်ကြီးကို တေ့ကာ သူမ၏ ခါးလေးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်  ထိန်းကိုင်ကာ ထိုးသွင်းလိုက်တော့၏။

‘‘  ဖွတ်  ..  အ င့်   ... ကျွတ်  ..   ကျွတ် ’’

ပြင်းထန်သော ရမ္မက်စိတ်ကြောင့်  ကျွန်တော့်၏ လိုးသွင်ချက်များသည်  ပြင်းထန်၍ သွားတော့ရာ တင်တင်၏  ကုန်းထားသော ခါးလေးမှာ တွန့်သွားပြီး သူမ၏ နှုတ်ဖျားမှလည်း စုပ်ကလေးများပင် သပ်လိုက်ရရှာသည်။

တင်တင်၏ စောက်ပတ်ထဲသို့  တဆုံးဝင်၍ သွားသော ကျွန်တော်၏ လီးတန်ကြီးသည် ကျဉ်းကြပ်လှသော တင်တင်၏ နူးနူးညံ့ညံ့ စောက်ခေါင်းသားလေးများက အတင်းဆွဲညှစ်လိုက်သလို ဖြစ်သွားရသောကြောင့်  ကျွန်တော်သည်လည်း တင်တင်ကို ညှာရန်  စိတ်ကူးမရှိတော့ဘဲ အားရပါးရပင် ဆောင့်ကာဆောင့်ကာ လိုးနေတော့၏။ 

လေးဖက်ထောက်၍ ဖင်ကုန်းကာ အလိုးခံနေသော တင်တင်သည်လည်း သူမ၏ ဦးခေါင်းလေးမှာ ငိုက်သွားမလိုဖြစ်လိုက် လန်၍တက်လာသလိုဖြင့် ကာမအရသာကို တဝကြီး  ခံစားနေရင်း သူမ၏ ဖင်သားကြီးများမှာလည်း ကျွန်တော့်၏ ဆောင့်အားကြောင့် အိထွေးသော အသားစိုင်များသည် တုန်ကနဲ တုန်ကနဲ  ဖြစ်၍ သွားနေရသည်မှာ အသဲတယားယား အားရဖွယ် ကောင်းလှပေတော့သည်။

အလိုးခံရင်းက ထွက်၍လာသော တင်တင်၏ စောက်ရည်တွေကလည်း သူမ၏ စောက်ဖုတ်အငုံတွင် သာမက  ပေါင်ခြံနှစ်ဖက်တွင်လည်း ပေပွနေရတော့၏။ တဖြေးဖြေးဖြင့် တင်တင့်ထံမှ တဟင်းဟင်း ညီးသံလေးတွေကလည်း ဆက်တိုက်ဆိုသလို ထွက်ပေါ် လာရလေတော့၏။

သူမ၏ ရှေ့တွင် ထောက်ထားသော သွယ်လျသော သူမ၏  ဖြူဖွေးသော လက်ကလေးများသည်ပင် တဆတ်ဆတ် တုန်၍ နေရှာလေသည်။ ရမ္မက်စိတ်များ ပြင်းထန်၍ လာရာမှ အရသာများ အီစိမ့်၍ လာရသော ကျွန်တော်သည် တင်တင်၏  ခါးလေးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် စုံကိုင်ကာ ကျွန်တော်၏  လီးတန်ကြီးကို အဆုံးနီးပါးထုတ်ကာ အားကုန်ပင် ကြုံး၍ ကြုံး၍  (၁၀)  ချက်မျှ ဆောင့်ကာ လိုးပစ်လိုက်တော့သည်။

‘‘  အာ့  ...   အ င်း  ...   အ   .. အ   .. အ မလေး  ..ဟင်း  ’’

တင်တင်၏ ကိုယ်လုံးလေးမှာ တုန်ခါသွားလျက်ကပင် ရှေ့သို့ ဟတ်ထိုးကျသွားချိန်မှာပင် ကျွန်တော်ကလည်း  သူမ၏ ဖင်သားကြီးများကို အတင်းဆွဲ၍ ကပ်ကာ တင်တင်၏ ကျောပြင်ပေါ် သို့ မှောက်ရက်သားလေး ပါသွားလေတော့၏။ (၅) မိနစ်လောက် ကြာအောင် ထပ်ရက်သားကလေး အမောဖြေနေပြီးမှ  ကျွန်တော်က ဘေးသို့ ပက်လက် လှန်ချလိုက်ကာ မျက်လုံးမှိတ်၍  မှိန်းနေလိုက်တော့၏။  

ခဏ ကြာမျှ ကြာတော့မှ  တင်တင်က လူးလဲထကာ ကျွန်တော့်ကို ကျောပေးထားရင်း သူမ၏ အဝတ်အစားများကို ဝတ်နေ၏။ ကျွန်တော်က ပက်လက်လှန်နေရာမှ  လက်တစ်ဖက်ဖြင့် သူမ၏ ဖင်သားဖြူဖြူကြီးကို    လှမ်း၍ ကိုင်ကာ ဖျစ်ညှစ်ပေးနေမိသေး၏။ အဝတ်အစားများ ဝတ်ပြီးသွားတော့  တင်တင်သည် ခြင်ထောင်အပြင်သို့  ထွက်ကာ ကုတင်ပေါ် မှ ဆင်းလိုက်လေ၏။

‘‘  ကိုယ်  ထမင်း   နည်းနည်းလောက် စားရင်  ကောင်းမလား   မသိဘူး    . ’’

‘‘   အ င်း      ’’

တင်တင်တစ်ယောက် ထွက်သွားမှ ကျွန်တော်သည်  အိပ်ယာပေါ်  မှ လူးလဲထကာ အဝတ်အစားများကို ယူ၍  ဝတ်လိုက်၏။ ပြီးနောက် အိပ်ယာပေါ် သို့ပြန်၍ လှဲချလိုက်မိရာ တခဏ တွင်းမှာပင် အိပ်ပျော်၍ သွားရတော့၏။ မည်မျှကြာအောင်  အိပ်ပျော်သွားသည် မသိ  ။

‘‘ ဟေး  လူကြီး  ထ ..ထ ..ဘယ်အ ချိန်က  ပြန်ရောက်ပြီး  စမတ်ကျကျ အိပ်ပျော်နေတာလဲ ’’

ဟူသော အမွန်၏အသံကို  ကြားလိုက်မှ ကျွန်တော်သည် လန့်၍ နိုးလာကာ လူးလဲထ၍ ကုတင်ပေါ် မှ ဆင်းလိုက်လေတော့၏။

‘‘ ထမင်း စားပြီးပြီလား’ ’  

အမွန်က ကျွန်တော်ကို မေးနေပြန်သည်။ အမွန်၏ ကိုယ်ပေါ် တွင် ဝတ်ဆင်ထားသည်မှာ အမေရိကန် နိုင်လွန်အကွက်ဖြူ လက်ရှည်၊ဘန်ကောက်လုံချည် နံ့သာရောင်နှင့်ဖြစ်၏။ ခေါင်းတွင်လည်း သေချာစွာ ကျစ်ဆံကျစ်၍  ပြန်ထုံးကာ ပိုက်ကွန်ဖြင့် အုပ်ထားရုံတွင်မက ပန်းအဖြူ တစ်ပွင့်လည်း ပန်ထားသေး၏။

‘‘  မင်း  ဒါဘယ်က ပြန်လာတာလဲ ဒီ အချိန်ကျမှ ’’

‘‘  မွန့်သူငယ်ချင်း ရှယ်လီမျိုးသွင်တို့  အိမ်မှာ ဘုရားကိုးဆူ ရှိလို့ သွားတာလေ။ မေမေကလဲ ညနေမှာ သူ့တူမ  လာခေါ်လို့ သမိုင်းကို ပါသွားတယ်။  အိမ်မှာ တင်တင်ကို မှာခဲ့သားဘဲ မမပြန်မလာမှီ  သူပြန်လာပြီး    ထမင်းစားမယ်ဆို ကျွေးလိုက်လို့’ ’

‘‘  ကဲ   ဆာပြီ  မွန်ရာ  ထမင်းစားရအောင်’ ’

အမွန် တစ်ယောက် အဝတ်အစားများ လဲ၍ ပြီးသောအခါတွင်တော့ ထမင်းစားရန်  နှစ်ယောက်သား ထွက်လာကြသောအခါဝယ် ထမင်းစားပွဲပေါ် ဝယ် ကျွန်တော်တစ်ယောက်စာ  ထမင်းဟင်းများမှာ ခူးခပ်၍ အဆင်သင့်ပင် အုပ်ဆိုင်းထားသည်ကို  တွေ့မြင်လိုက်ရပါတော့သည်။

..........................................................................................................

 အခန်း ( ၂ )

နောက်တစ်နေ့  နံနက် ကျွန်တော် အိပ်ရာထတော့ ကျွန်တော့်၏ဇနီး  အမွန်သည် ဈေးသွားပြီ ဖြစ်သည်။    ကျွန်တော်လည်း မျက်နှာသစ် အဝတ်အစားလဲကာ ထမင်းစားပွဲပေါ် တွင်အဆင်သင့် တင်၍  ပြင်ထားသော  ထမင်းကြော်ကို စားကာ အိမ်ရှေ့ခုံပေါ်  တွင်ပင်ရှိနေသေးသော ကျွန်တော်၏ လွယ်အိတ်ကို ဆွဲကာထွက်ခဲ့တော့၏။ တနင်္ဂနွေနေ့လည်းဖြစ်တော့ ရုံးသွားရန်လည်း မလိုသဖြင့် ကျွန်တော်သည် လမ်းထိပ်ရှိ အရက်ဆိုင်သို့ ဝင်ကာ အရက်သောက်နေလိုက်၏။  အရက်တစ်ပိုင်းလောက် ကုန်ခါနီးတွင်တော့ ဆိုင်ထဲသို့   လူတစ်ယောက်ဝင်လာပြီး    .    

‘‘  ဆရာ ကိုဆန်းမြင့် ဆိုတာ ဘယ်သူပါလဲဗျာ     ’’

ဟုမေးနေသည်ကို  ကြားရ၍ ကျွန်တော်က လှည့်ကြည့်လိုက်ပြီး

‘‘  ဆန်းမြင့် ဆိုတာ ကျုပ်ပါဘဲ ဘာကိစ္စ ရှိ့လို့လဲ ’’

ကျွန်တော်က ထိုသူကို စိုက်ကြည့်ရင်း ဖြေလိုက်ပါသည်။ အခြားခုံတွင် ထိုင်၍ အရက်သောက်နေကြသော    လူ ( ၂)  ယောက်ကလည်း ကျွန်တော်တို့ကို လှမ်း၍  အကဲခတ်ကြည့်နေ၏။

‘‘  သြော် ဆရာ့ ဇနီးနဲ့ တူတယ်။ ခေါ် ခိုင်းလိုက်လို့ပါ ။ ဟိုရှေ့နားက ကျွန်တော့် ဆိုက်ကားပေါ် မှာ စောင့်နေတယ် ’’

‘‘  ဟုတ်ကဲ့  ကျွန်တော် အခုပဲ လာခဲ့မယ်၊ ပိုက်ဆံရှင်းလိုက်ဦးမယ်’ ’

ကျွန်တော်က ပြောပြောဆိုဆို လက်ကျန်အရက်ခွက်ကို မော့ပြီးလျှင် ကျသရွေ့  ပိုက်ဆံကို ရှင်းပေးလိုက်ပြီးလျှင် ဆိုင်ထဲမှ ထွက်၍လာသောအခါ ကျွန်တော် အကြီးအကျယ် အံ့သြ၍ သွားရပြန်၏။ ဆိုက်ကားပေါ် တွင် ထိုင်၍ စောင့်နေသူမှာ ကျွန်တော်၏ ဇနီး အမွန် မဟုတ်ပဲ ကျွန်တော်၏ ခယ်မချော တင်တင် ပင်ဖြစ်နေပါသည်။

‘‘  လာ အစ်ကို  ဆိုက်ကားပေါ်  တက် ။ တင်တင်ကို မြို့ထဲလိုက်ပို့စမ်းပါ ’’

တင်တင်က ခပ်တည်တည်ဖြင့် ပြောလိုက်သဖြင့်  ကျွန်တော်မှာလည်း ယောင်တောင်တောင်နှင့် ဆိုက်ကားပေါ် သို့ တက်ထိုင်၍ လိုက်လာခဲ့ရပါတော့သည်။

‘‘  ဘယ်ကို သွားမှာလဲ တင်တင် ’’

‘‘  မြို့ထဲကိုပါလို့    ဆိုနေ .. ’’

ကျွန်တော် ဘာမှ ပြန်မပြောတော့ပဲ ငြိမ်၍ နေလိုက်ပါသည်။ တင်တင်သည် ဂလုပ်ရုံသို့ အနင်းခိုင်း၍ ဂလုပ်ရုံရှေ့အရောက်တွင် ဆိုက်ကားပေါ် မှ ဆင်းလိုက်ကာ ဆိုက်ကားဆရာအား ပိုက်ဆံရှင်းပေးလိုက်ပါသည်။

‘‘  ဘယ်နှစ်နာရီ  ထိုးပြီလဲ အစ်ကို ’’

‘‘  (  ၈ ) နာရီနဲ့ ( ၄၅) မိနစ် ’’

‘‘  ဒီရုံက မောနင်းရှိုးကြည့်ရအောင်’ ’

တင်တင်က  ရှေ့မှ ခပ်တည်တည် လျှောက်သွားပြီး ပြောသဖြင့် ကျွန်တော်သည် အံ့အားသင့်သွားရကာ  

‘‘  ဟင် မောနင်းရှိုးကြည့်မယ် ဟုတ်လား  အိမ်ကို ဘယ်လို ပြောခဲ့သလဲ’ ’ 

‘‘  အိမ်ကိုတော့  သူငယ်ချင်း တစ်ယောက်ဆီ သွားမယ်လို့ ပြောခဲ့တယ် ။ ကဲ  သွားပြီး  လက်မှတ်သွားဝယ်ချေ  . ဒီစီက ဝယ်နော်’ ’ 

ထိုနေ့က မောနင်းရှိုး ပြ၍နေသော အင်္ဂလိပ်ကားမှာ နာမည်ကြီးကား မဟုတ်သဖြင့် လူနည်းလှသည်။ အထူးတန်းမှာ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ဦး၊ အခြား စုံတွဲတစ်တွဲနှင့်ယောက်ျား နှစ်ယောက်ခန့်သာ ရှိပါသည်။ တင်တင်က နေကြာစေ့စားရင် ဣန္ဒြေကောင်းနေလေ ကျွန်တော့်၏ စိတ်ထဲတွင် တထိတ်ထိတ်နှင့် ဖြစ်နေလေဖြစ်၏။ မကြာမီမှာပင် မီးမှိတ်၍  ဇာတ်ကား  စတင်ပြသတော့၏။

‘‘  ဘယ့်နှယ်လဲ အစ်ကို ’’

‘‘  ဘာကို ပြောတာလဲ  တင်တင် ’’

‘‘  ဘာကို ပြောရမှာလဲ တင်တင်တို့  ကိစ္စကိုပေါ့ ’’

‘‘  ဘာကိစ္စလဲ တင်တင်’ ’

‘‘ အစ်ကို မသိချင်ယောင် ဆောင်မနေပါနဲ့ ။ ညက တင်တင်နဲ့  အစ်ကိုဖြစ်ကြတာ အစ်ကိုသိတယ် မဟုတ်လား ’’

‘‘ သိပါတယ်  တင်တင်  အဲဒါက  ...   ’’    

ကျွန်တော့်   စကားမဆုံးလိုက်ပေ  

‘‘  ကဲပါ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်လေ ဖြစ်မိကြတာတော့ ပြင်လို့ မရတော့ဘူး ။ ဒီ ပြဿနာကို အစ်ကို ဘယ်လို စဉ်းစားသလဲ ’’

‘‘  အခု အစ်ကို ဘယ်လိုမှ စဉ်းစားလို့  မရဘူး ။ အဘွားကြီးနဲ့  အမွန်တို့ သိရင် ပွက်ကုန်မှာဘဲ ’’ 

‘‘  ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ဘယ်သူဘာပြောပြော တင်တင်တော့ အစ်ကို့ကို ချစ်တယ် ။ အစ်ကို  တင်တင့်ကို ယူရမယ် ’’

‘‘  ဟောဗျ .. ဖြစ်ပါ့မလား တင်တင်ရယ်။  စဉ်းစားပါဦးကွယ် ။ အခြေအနေတွေ ပိုဆိုးသထက် ဆိုးကုန်မှဖြင့် ’’

 ကျွန်တော်သည် တင်တင်၏ လက်ဖဝါးလေးကို အသာအယာပွတ်ပေးနေရင်း ချော့မော့ပါသေးသည်။

‘‘  ဘာမဖြစ်စရာရှိလဲ ညက ကိစ္စက တင်တင်လော်မာလို့ ဘဲထားပါ ။ ကျူးကျူးလွန်လွန် ဖြစ်ပြီးမှတော့ တင်တင် ယောက်ျားတစ်ယောက်ကနေ နှစ်ယောက်ပြောင်းပြီး မဆက်ဆံချင်ဘူး ’’

‘‘ အိုဒီလို မပြောပါနဲ့ ညီမလေးရယ် ..ဒါတွေအားလုံး အစ်ကို့ အပြစ်တွေချည်းပါပဲ’ ’

‘‘  ဘယ်လို စီစဉ်မလဲ ဆိုတာကိုပဲ မမတို့ကို ဖွင့်ပြောမလား အဲဒါမှ အစ်ကိုက ဝေ့လည်ကြောင်ပတ် လုပ်နေရင် တင်တင် ထင်ရာလုပ်မှာပဲ၊ နောက်မှ  အဆိုးမဆိုနဲ့ ’’

‘‘ အစ်ကို အချိန်ယူ စဉ်းစားပြီး လုပ်ရလိမ့်မယ် အစ်ကို အစီအစဉ် လုပ်နေတဲ့ရက်တွေမှာ အစ်ကို့စကားကို ညီမလေး နားထောင်ရမယ် ဘာမှ ဇွတ်မလုပ်ရဘူးနော် ’’ 

‘‘  မလုပ်ပါဘူး အစ်ကို နားထောင်ပါ့မယ် ။ အစ်ကိုကသာ တင်တင်ကို တကယ်ယူရမယ် ။ မမထားတဲ့ နေရာမှာပဲ တင်တင်နေပါ့မယ်။ အစ်ကိုနဲ့ ပေါင်းရရင် တော်ပါပြီ ။ တင်တင် ဘာလုပ်ရ လုပ်ရ ဘယ်လို နေရနေရ ဟုတ်လား အစ်ကို ’’

‘‘  အေးပါကွယ်  ညီမလေးရယ် ’’

ခင်မွန် ဈေးကပြန်ရောက်လာတော့ တင်တင်က သူငယ်ချင်းဆီ သွားစရာရှိ၍ ဆိုကာ ထွက်သွားသည်။ အစ်ကိုကလည်း ဒီနေ့ တနင်္ဂနွေနေ့ဆိုတော့ တနေကုန် အပြင်ထွက်ပေလိမ့်မည်။ ဈေးခြင်းတောင်းချ၍  ချက်စရာရှိသည်များကို ချက်၍ ထမင်းစားပွဲပေါ် တွင် ပြင်ဆင်ကာ ခင်မွန်သည် အုပ်ဆောင်းလေးကို အုပ်၍ ထားလိုက်ပြီး ရေချိုးလိုက်၏။

ပြီးတော့ အလှပြင်ဆင်ကာ အပြင်ထွက်ရန်  ဧည့်ခန်းထဲသို့  ထွက်၍ လာ၏။ ဧည့်ခန်းထဲရှိ တိုင်ကပ်နာရီကို    ကြည့်လိုက်တော့  မနက် ( ၉ ) နာရီကျော်ပေပြီ။  ခင်မွန်သည် အိမ်ရှေ့ တံခါးကို သော့ခတ်ကာ ပိတ်လိုက်၏။ တင်တင်နှင့် အစ်ကိုထံတွင် သော့ပိုတစ်ချောင်းစီ ရှိသဖြင့် ပူရန်မလိုပေ။  

အမေကလဲ သူ့တူမများအိမ်မှာ ငါးရက်လောက် ကြာမည်ဖြစ်၏။ အိမ်ရှေ့တံခါးကို ပိတ်ပြီးနောက် ခင်မွန်သည် ထွက်၍ လာတော့၏။ လမ်းမရောက်တော့ ဆိုက်ကားတစ်စီးကို  ခေါ် ကာ သူမ ဦးတည်ရာ အရပ်သည်ကား    ရှယ်လီမီးသွင်တို့ အိမ်သို့ပင် ဖြစ်၏။

ညက ရှယ်လီမီးသွင်တို့ အိမ်တွင် ဘုရားကိုးဆူ ရှိ၍ သွားခဲ့ရာ သူမ မမျှော်လင့်သော သူတစ်ယောက်ကို တွေဆုံခဲ့ရ၏။ ထိုသူကတော့ အခြားလူ မဟုတ်ပေ။ ခင်မွန် ကျောင်းသူဘ၀ကပင် အစ်ကိုဆန်းမြင့်နှင့် မတွေ့မီ  ခြောက်လလောက်ထိ ချစ်ကြိုက်ခဲ့သော ကျော်ဦး ဆိုသူပင် ဖြစ်သည်။ ကျောင်းသူဘဝကပင် ခင်မွန်နှင့် ကျော်ဦးတို့သည် ချစ်သူဘ၀ ရောက်ခဲ့ကြပြီး သုံးနှစ်နီးပါးမျှ  ချစ်ကြိုက်ခဲ့ကြ၏။  

ထို့နောက်တွင်တော့ ကျော်ဦးသည် အလုပ်ဝင်လုပ်ပြီးနောက် နယ်သို့ပြောင်းသွားကာ ခင်မွန်နှင့် အဆက်အ သွယ် ပြတ်ခဲ့ရ၏။ နောက် ကျော်ဦးတစ်ယောက် အိမ်ထောင်ကျသွားသလိုလို  ဘာလိုလိုသာ ခင်မွန်ကြားလိုက်ရ၏။ ကျော်ဦးကို မတွေ့ရတော့။  

ခင်မွန်နှင့်လည်း အဆက်အသွယ် ပြတ်သွားခဲ့ရ၏။ ခင်မွန်သည် ကျော်ဦးနှင့်အဆက်အသွယ်ပြတ်သွားပြီး ခြောက်လခန့်ကြာမှ ဆန်းမြင့်နှင့် ဆုံစည်းကာ ခင်မင်ခဲ့ရပြီး  နောက်တော့  ချစ်သူဘဝကိုရောက်ကာ အခုဆိုလျှင် ခင်မွန်နှင့်ဆန်းမြင့်တို့ အိမ်ထောင်ကျသည်မှာ ၂ နှစ်ခန့်ပင် ရှိခဲ့လေပြီ ဖြစ်၏။ 

အခုတော့ သုံးနှစ်ခန့် အဆက်အသွယ်ပြတ်ကာ ကွဲကွာခဲ့ရသည့် ကျော်ဦးကို ခင်မွန်သည် ရှယ်လီမျိုးသွင် တို့ ဘုရားကိုးဆူမှာ ဆုံတွေ့ခဲ့ရ၏။ ကျော်ဦးကလည်း သူမကို  မြင်မြင်ချင်း မှတ်မိသလို သူမကလည်း ကျော်ဦးကို မြင်မြင်ချင်း မှတ်မိ၏။  

ကျော်ဦးနှင့် ခင်မွန်တို့ အကြောင်းကိုလည်း ရှယ်လီမျိုးသွင်က အစမှ အဆုံးတိုင် သိထားသူဖြစ်၏။ ညကဧည့်သည်များကြားတွင်  ဖြစ်နေ၍ ကျော်ဦးသည် ခင်မွန်ကို စကားတွေ အားရအောင် မပြောလိုက်ရပေ။ ဒါကြောင့်  ဒီနေ့ နေ့လည် ရှယ်လီမျိုးသွင်တို့ အိမ်သို့လာရန် ချိန်းဆိုလိုက်၏။ သူရောခင်မွန်ပါ အိမ်ထောင်သည်တွေ ဖြစ်ပေမယ့် ဒီအခွင့်အရေးလေး တစ်ခုတော့  သူ့ကို ပေးသင့်သည်ဟု  ခင်မွန်က ထင်၏။ 

ခင်မွန် ကိုယ်တိုင်ကလည်း ကျော်ဦးနှင့် အေးအေးဆေးဆေး စကားပြော လိုသေးသည်။ ထို့ကြောင့်ပင် ခင်မွန်သည် ကျော်ဦး ချိန်းသည်ကို  လက်ခံကာ ယခု ရှယ်လီမျိုးသွင်တို့  အိမ်သို့ ထွက်လာခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။

.........................................................................................

တင်တင်၏ အလိုအတိုင်းလိုက်က စီစဉ်ဆောင်ရွက်ရန် ပြောပြီးသည့်နောက်တွင်တော့ တင်တင်သည်  ဆန်းမြင့်၏ လက်ဖျားကို သူမ၏ လက်ဖဝါးလေးဖြင့် ဆုပ်ကာ ရုပ်ရှင်ကြည့်နေ၏။ ထို့နည်းတူ ဆန်းမြင့်သည်လည်း  ရုပ်ရှင်ကားဆီသို့ ကြည့်နေ၏။ သို့ရာတွင် သူတို့နှစ်ယောက်၏  စိတ်တွင်တော့ အတွေးကိုယ်စီ  ရှိနေကြ၏။

ဆန်းမြင့်နှင့် အမွန်တို့နှစ်ဦး အိမ်ထောင်ကျခဲ့သည်မှာ နှစ်နှစ်နီးပါး  ရှိခဲ့ပြီဖြစ်၏။ သားသမီးလည်း မထွန်းကားသေးသဖြင့် ချစ်၍ ပျော်၍ပင် မဝသေးပါ။ အမွန်နှင့်တင်တင်တို့သည် မိခင်မုဆိုးမကြီးနှင့် အတူ ကြိုးကြိုး ကုတ်ကုတ်ရိုးရိုးသားသား နေကြသူများသာ ဖြစ်၏။  

အမွန်မှာ ခပ်ကုတ်ကုတ်နှင့် ရှက်တတ်သော်လည်း တင်တင်ကတော့ ရိုးရိုးနှင့် ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ရှိခဲ့၏။ ခင်မွန် (အမွန်) နှင့်  ဆန်းမြင့်တို့  မညားမီကပင် တင်တင်မှာ ဆန်းမြင့်အား အစ်ကို အစ်ကိုဖြင့် အလွန်ပင် ခင်မင်ရှာသည်။   

တောင်းစရာရှိလည်း  ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း တောင်းယူ၍  ပေးစရာရှိရင်လည်း ရိုရိုးသားသားပင် လာ၍ ပေးတတ်သည်။ ထို့ကြောင့်ပင်လျှင် အမွန်အား ဆန်းမြင့်သည်တံချူတိုတိုဖြင့် ချူစဉ်ကပင် တင်တင်ကိုပင် မနဲချော့မော့ ကပ်ရပ်ကာ ဖူးစာရေးနတ် လုပ်ခိုင်းခဲ့ရပါသည်။ အမွန်၏ အမေကြီးကား အပေါင်းအဖော်များနှင့် သောက်စား၍  တစ်ခါတစ်ရံ အောက်ခြေလွတ်တတ်သော ဆန်းမြင့်ကို ထိုစဉ်ကပင်လျှင် အော့နှလုံးနာပုံ ရ၏။ 

သို့သော် သမီးနှင့်ညားပြီးသော အခါတွင်ကား မခေါ် ချင်ရင်ရသော်လည်း မတော်ချင်၍  မရသော ချစ်သားမက်ကို ဆူတစ်ခါ ဆောင့်တစ်လှည့်ဖြင့် စခန်းသွားလျက်ရှိသည်။ တင်တင်သည် အမွန်နှင့်ဆန်းမြင့်  ညားပြီးမှ ဆန်းမြင့်အား ပို၍ ချစ်ခင်ရှာပါသည်။

ဆန်းမြင့် အရက်မူးလာသည်အခါ အနားသို့ မကပ်သော်လည်း အရက်မမူးသည့် အခါတွင်တော့ အနားသို့ကပ်၍ အစ်ကိုရင်းတမျှ  အလိုရှိသမျှ ပူဆာခြင်း၊ ညဉ့်နက်သန်းခေါင် ဆန်းမြင့် စာရေးပြီဆိုလျှင် ပက်လက် ကုလားထိုင် တစ်လုံးနှင့်ထိုင်ကာ စာဖတ်နေတတ်ပြီး  ဆန်းမြင့်လိုအပ်သမျှ ကူညီပေးနေတတ်သည်။ 

တင်တင်နှင့် အမွန်တို့မှာ အရပ်အမောင်း မတိမ်းမယိမ်းဖြင့်  နှစ်ယောက်စလုံး အသားဖြူကြသော်လည်း  အ ကြီးဖြစ်သူ အမွန်က နှာတန်ပေါ် ပေါ် မျက်လုံးကောင်းကောင်းဖြင့်  မျက်နှာပေါက်တွင် တင်တင်ထက် ထင်ထင်ရှားရှား  သိသိသာသာ ချောမောပြေပြစ်သည်။ တင်တင်မှာ နှာတံပေါ် သော်လည်း မျက်လုံးနှင့်ပါးစပ်မှာ  သူ့ အစ်မ အမွန်ကို မမီချေ။ သို့သော် တင်တင်၏ ကိုယ်လုံးကတော့ အမွန်၏ ကိုယ်လုံးထက် ပို၍ တောင့်ဖြောင့်ကာ  လှ၏။ 

ပြီးတော့ ညီအ စ်မနှစ်ယောက်လုံးကို ထိတွေဖူးပြီဖြစ်သော ဆန်းမြင့်သည် တင်တင်၏ အထိအတွေ့ သည်    ပို၍  မိန်းမောဖွယ် ဖြစ်သည်ကို တပ်မက်မောမိနေတော့၏။

.............................................................

‘‘ ဟော  အမွန်တောင် ရောက်လာပြီ  လာ  လာ ’’

အိမ်ရှေ့တွင်ပင် ရှိနေသော ရှယ်လီမျိုးသွင်က ခင်မွန်ကို ထွက်၍ ခေါ် သည်။ 

‘‘ ကိုကျော်ဦးရော ရောက်ပြီလား ’’

‘‘ စောစောထဲက ရောက်နေတာ၊  ကဲ မယ်မင်းကြီးမ အပေါ် ထပ်ကိုသာ တက်သွားတော့၊ အောက်ထပ်မှာဆိုရင် ဧည့်သည်တွေ အဝင်အထွက်နဲ့  အေးအေးဆေးဆေး စကားပြောရမှာ မဟုတ်လို့ ငါစီစဉ်ထားတာ ။ အပေါ် ထပ်ဧည့်ခန်းမှာ ကျော်ဦး  စောင့်နေတယ် ’’

ရှယ်လီမျိုးသွင်တို့မှာ ချမ်းသာသူများဖြစ်ပြီး  အိမ်မှာလည်း  နှစ်ထပ်တိုက်ကြီး  ဖြစ်၏။ ခင်မွန်လည်း  အပေါ်ထပ်သို့ လှေခါးမှ တက်ခဲ့တော့ရာ အပေါ် ထပ်ဧည့်ခန်းထဲရှိ ဆိုဖာထိုင်ခုံကြီးပေါ် တွင် ထိုင်နေသော    ကျော်ဦးက ခင်မွန်ကို လှည့်ကြည့်ကာ ခင်မွန်ရှိရာသို့ လျှောက်၍ လာ၏။

‘‘  ကိုယ်က လာမှလာပါ့မလားလို့  စိတ်ပူနေတာ ’’

ခင်မွန်က ကျော်ဦးကို ဘာမှ ပြန်မပြောမိ၊ ပြုံး၍သာ ပြလိုက်၏။ 

‘‘  ခင်မွန်က အရင်ကထက်တောင် လှလာသေးတယ်’ ’

ပြောရင်းက ကျော်ဦးသည် ခင်မွန်၏ လက်လေးတစ်ဖက်ကို  ဆွဲကာ စောစောက သူထိုင်ခဲ့သော ဆိုဖာထိုင်ခုံကြီးဆီသို့  ခေါ် ၍သွား၏။ ခင်မွန်ကလဲ ဘာမျှမပြောဘဲ သူမ ခေါင်းလေးငုံ့ကာ လိုက်ပါသွား၏။ သူမ၏ လက်ကလေးမှာ ကျော်ဦး၏ လက်ထဲတွင် မရုန်းသာ၊ အကိုင်ခံထားရ၍  ခင်မွန် ရင်ထဲတွင် ဟိုတုန်းကလိုပင် နွေးနေသည်။ နှစ်ယောက်သား ဆိုဖာကြီးပေါ် သို့  ထိုင်မိကြလျှင် ခင်မွန်ကပင် စကားစ၍  ဆိုလာ၏။

‘‘  ကဲ  ပြောပါဦး အမွန်ကို ဘာတွေပြောချင်လို့   ခုလိုခေါ် တွေ့ရတာလဲ ’’

‘‘  ဟိုတုန်းက ခင်မွန်အပေါ် မှာ ကိုယ်ရက်စက်သလို  ဖြစ်သွားခဲ့ရတာတွေကို ခင်မွန် နားလည်အောင် ရှင်းပြချင်လို့ပါ ’’

‘‘  တော်ပါတော့ အကိုရယ် ခုချိန်မှာ ဒါတွေပြောနေလို့ ဘာထူးတော့မှာ မို့လို့လဲ၊ အကိုလဲ အိမ်ထောင်နဲ့  အမွန်လဲ အိမ်ထောင်တွေ ကျနေကြပြီပဲဟာ ’’

‘‘  အိမ်ထောင်ကျတာတော့ ဟုတ်ပါတယ် ခင်မွန်ရာ။ ကိုယ့်စိတ်က ခုထိ ခင်မွန်ဆီမှာပဲ ရှိနေတာ၊ ကိုယ်လေခင်မွန်ကို တစ်နေ့မှ မေ့လို့ မရခဲ့ပါဘူး ခင်မွန်ရယ် ’’

စောစောထဲက ကိုင်ထားသော ခင်မွန်၏ လက်လေးကို ညှစ်သည့်အပြင် ကျန်လက်တစ်ဖက်ကလည်း ခင်မွန်၏ လက်ဖဝါးလေးကို ပွတ်ပေးနေ၏။ ပြီးတော့ သူတို့နှစ်ယောက်သည် ပေါင်လုံးခြင်းထိကာလည်း ထိုင်မိရက်သား ဖြစ်နေ၏။  ခင်မွန်၏ စိတ်ထဲတွင် တမျိုးတမည် ခံစားနေရလေသည်။

‘‘  ခင်မွန်ရော ကိုယ့်ကို  သတိရမနေဘူးလားဟင် ’’ 

‘‘  အင်း  ရတဲ့ အခါတော့   ရပါတယ် ...’’

ကောင်းအောင် ပြောလိုက်ရပေမဲ့လည်း အမှန်တွင် ငယ်ကအချစ် အနှစ်တစ်ရာ ဆိုတာမျိုးလို ခင်မွန်သည်    ကျော်ဦးကို မေ့၍ မရနိုင်ခဲ့ပါ။  ထာဝစဉ်လည်း တမ်းတနေမိသည်။

‘‘  အမွန်   ’’

‘‘  ရှင် ’’

‘‘  ကိုယ်လေ  အမွန်ကို  ခုထိ  ချစ်နေတုန်းပဲ  သိလား    ’’

ပြောပြောဆိုဆို လက်မြန်ခြေမြန်ဖြင့် ကျော်ဦးက ခင်မွန်၏  ကိုယ်လုံးလေးကို ဖက်လိုက်ကာ သူမ၏ ပါးပြင်လေးနှစ်ဖက်ကို  ရွှတ်ကနဲ ရွှတ်ကနဲ နမ်းလိုက်လေတော့၏။ 

‘‘  အို  ...အ ကို   .မတော်   ’’

ခင်မွန်၏ စကားသည်ပင် မဆုံးလိုက်ရချေ။ ကျော်ဦး နှုတ်ခမ်းအစုံက ခင်မွန်၏ နှုတ်ခမ်းလေးများပေါ် သို့ ဖိကပ်ခါ  စုပ်နမ်းလိုက်တော့ရာ ရင်လေးကော့၍ မြောက်တက်သွားရင်း  ခင်မွန်  တင်ပါးတစ်ဖက်သည်လည်း ဆိုဖါပေါ် မှ ကြွတက်သွားရတော့ရာ ကျော်ဦး၏ လက်သည် ဆိုဖါပေါ် မှကြွ၍ တက်သွားရသော ခင်မွန်၏ ဖင်သားကြီးကို ကိုင်လျက်သားဖြစ်ကာ ဆုပ်နယ် ဖျစ်ညှစ်ပေးနေတော့၏။

တစ်ကိုယ်လုံး ဖိန်ရှိန်း၍ တက်လာရသော ခင်မွန်သည်လည်း သူမ၏ လက်လေးနှစ်ဖက်ဖြင့် ကျော်ဦး၏ လက်မောင်းနှစ်ဖက်ကို ဆုပ်ကိုင်ကာ သူမကလဲ အားကျမခံ ဆိုသလိုပင် သူမ၏ နှုတ်ခမ်းလေးများနှင့် ကျော်ဦး နှုတ်ခမ်းများကို ပြန်လှန်ကာ စုပ်နမ်းပေးနေမိတော့သည်။

အစရှိ နောက်နောင် ဆိုတာမျိုးလို ချစ်သူသက်တမ်း သုံးနှစ်ကြာမြင့်ခဲ့ကြစဉ်က သူတို့နှစ်ဦးသည် ထိတွေ့ခဲ့ကြ လွန်ကြူးခဲ့ကြခြင်း ရှိခဲ့၍လည်း ယခုအခါတွင်နှစ်ယောက်သားမှာ တစ်ဦးကိုတစ်ဦး စိမ်းမနေကြတော့ပဲ    ယဉ်ပါးလျက်သာ ရှိကြရတော့၏။ 

နှုတ်ခမ်းခြင်း ဂဟေဆက်ကာ စုပ်နမ်းရင်း ခင်မွန်၏ ဖင်သားကြီး တစ်ဖက်အောက်ဖက်တွင် ရောက်ကာ  သူမ၏ ဖင်သားကြီးများကို ဆုပ်နယ်ဖျစ်ညှစ်ပေးလျှက်ရှိသော ကျော်ဦး၏ လက်ဖျားလေးများသည်    လှုပ်လှုပ်ရွရွဖြင့် ခင်မွန်၏ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးများကို  ထမီပေါ် မှပင် ထိတွေ့လျှက်ရှိရာ ခင်မွန်ခမျာ  မရိုးမရွ ဖြစ်၍လာခဲ့ပြီး သူမ၏ ကိုယ်လုံးလေးကို ကိုကျော်ဦးဖက်သို့ ယိုင်ကာ သူမ ဖင်သားကြီးများမှာ ပို၍ပင် ဆိုဖာပေါ် မှ ကြွ၍တက်လာရတော့၏။

တဖြေးဖြေး ရမ္မက်ရှိန်များ တက်လာရပြီ ဖြစ်သော ကျော်ဦးကလည်း ခင်မွန်၏  ဖင်သားကြီးကို ဆုပ်နယ်ပေးနေသော သူ၏ လက်တစ်ဖက်ကို ပြောင်ကျကျပင် ခင်မွန်၏ ပေါင်နှစ်လုံးကြားထဲ ထိုးထည့်ကာ ခင်မွန်၏ စောက်ဖုတ်ကို သူမ ဝတ်ထားသော ထမီလေးပေါ် မှပင်  ဆုပ်လိုက်နယ်လိုက် ပွတ်လိုက် သပ်လိုက်ဖြင့် လုပ်ပေးနေတော့ရာ  ခင်မွန် ဖင်သားကြီးမှာလည်း ဆိုဖာပေါ်သို့ပြန်၍  ကျသွားပြီး  သူမပေါင်နှစ်လုံးမှာ ကားဟ၍  လာရတော့၏။ ကာလကြာအောင် ဝေးကွာခဲ့ရသော ချစ်သူနှစ်ဦး အနမ်းကတော့ ရှည်ကြာလွန်းလှတော့၏။

အတန်ကြာသွားသော အခါတွင်တော့ နှစ်ယောက်စလုံး  အသက်ရှုသံများမှာ ပြင်းထန်လာခဲ့ရပြီး တစ်ဦးကို  တစ်ဦး ဖက်၍ထားသော သူတို့ လက်များသည်လည်း တင်းကြပ်စွာ ဆုပ်ကိုင်ဖက်တွယ်မိလာကြတော့၏။ ထို အခါတွင်တော့ ကျော်ဦးသည် သူ့နှုတ်ခမ်းများကို ခင်မွန်၏ နှုတ်ခမ်းများဆီမှ ခွာကာ ရုတ်တရက် ဆိုဖာပေါ် မှ ထလိုက်ပြီး  ခင်မွန့်ကိုယ်လုံးလေးကို ပွေ့ကာ ဆက်တီစားပွဲပေါ် သို့ ပက်လက်လှန်ကာ တင်လိုက်၏။ ပြီးတော့ ကျော်ဦးသည် ခင်မွန်၏ ထမီလေးကို ဆွဲ၍ သူမ၏ခါးဆီသို့  လှန်တင်လိုက်ပြီး  သူ့ ပုဆိုးကိုလည်း  ချွတ်ချလိုက်လေတော့၏။

ထိုအချိန်တွင်တော့ စားပွဲလေးပေါ် မှာ ပက်လက်လေးဖြစ်နေသော ခင်မွန်က ထွက်ပေါ် ၍လာသော ထောင်မတ်၍ သံချောင်းသဖွယ် ကျော်ဦး၏ ညိုညိုမဲမဲ လီးတန်ကြီးကို အသာငမ်းငမ်းဖြင့် ကြည်နေမိ၏။ တချိန်က ခင်မွန်၏ အပျိုရည်ကို ထိုးဖောက်ခဲ့သည်မှာ သည်လီးတန်ကြီးပင်ဖြစ်တော့သည်ကို ခင်မွန် သတိရလိုက်မိ၏။

ကျော်ဦးကလည်း ပုဆိုးကျွတ်သွားပြီးသည်နှင့် ခင်မွန်ရှိရာသို့ တိုးကပ်၍ လာကာ စားပွဲစွန်းမှ တွဲလောင်းကျနေသော သူမ၏ ခြေထောက်လေးများကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် မ,ကာ သူ၏ ပုခုံးတစ်ဖက်တစ်ချက်ဆီသို့  တင်လိုက်၏။ ကျော်ဦး အလုပ်ရှုပ်နေစဉ်မှာပင် ခင်မွန်က သူမ၏ အင်္ကျီရင်ဘတ်လေးကို ဖွင့်၍ ဘော်လီအင်္ကျီကိုပါ  ချွတ်ပေးထားလိုက်တော့...

ခင်မွန့် ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို ပုခုံးတစ်ဖက် တစ်ချက်ဆီသို့ တင်ပြီးသည်နှင့် ကျော်ဦးသည် စိုစိုစွတ်စွတ်လေး ဖြစ်နေပြီဖြစ်သော ခင်မွန်၏  စောက်ပတ်ဝသို့ လီးတန်ကြီးကိုတေ့ကာ ဖိသွင်းလိုက်တော့ရာ ခင်မွန်ကလည်း ကော့ပေးလိုက်သဖြင့်  လီးတန်ကြီးမှာ စောက်ပတ်ကြီးထဲသို့  တဆုံးပင် လျောကနဲ ဝင်သွားတော့၏။

................................................................................

သူ့ထက်ကဲ ဇာတ်သိမ်း 

ထိုအခိုက်မှာပင် ကျော်ဦးသည် ခင်မွန်၏ နို့နှစ်လုံးကို လှမ်း၍ ဆွဲကိုင်လိုက်ပြီး သူ၏လီးတန်ကြီးကို ခင်မွန်၏    စောက်ပတ်ကြီးထဲမှ ဆွဲ၍ မထုတ်သေးဘဲ ဖိသွင်းထားကာ ခင်မွန်၏ နို့အုံလေးများကို နှစ်ချက် သုံးချက်လောက် ဖျစ်ညှစ်လိုက်ပြီးမှ သူမ၏ နို့သီးခေါင်းလေးများကို လက်ညိုး လက်မတို့ဖြင့် ညှပ်ကာ ပွတ်ပေးလိုက်ပြီး ခါးကိုအားပြုကာ ခင်မွန်၏ စောက်ပတ်ထဲသို့ တဆုံးဝင်နေသော သူ၏ လီးတန်ကြီးကို ဇကောဝိုင်းဝိုင်းကာ လှည့်ပေးလိုက်လေ၏ ။ ချက်ချင်း ဆိုသလိုပင် ခင်မွန်၏ စောက်ပတ်ထဲမှ စောက်ရည်များရွှဲကနဲ   ရွှဲကနဲ ဖြစ်လာပြီး သူမ၏ ဖင်သား  ဖြူဖြူကြီးများသည်လည်း  လှုပ်လှုပ်ရွရွ ဖြစ်လာလေတော့သည်။

‘‘  အိုး ...အ ကို  .. ဟင့်  ..   အင်း    ဟင်း ’’

ဇကောဝိုင်း  လှည့်ကာ လှုပ်ပေးနေသော ကျော်ဦး၏ လီးတန်ကြီးက ခင်မွန်၏ စောက်ပတ်၀ အပေါ် နားရှိ စောက်စိလေးကိုပါ ပွတ်၍  ထိနေလေတော့ရာ  ခင်မွန်သည်    အ သဲထဲထိအောင် ခိုက်၍  သွားရတော့၏။

‘‘  ဟင်း  ... အ ကို ..ကျ   ကျမ  မနေတတ်တော့ဘူး  .ဟင့်   ..  အ င်း    ’ ’

ခင်မွန်က သူမ၏ ကိုယ်လုံးလေးကို ထွန့်ထွန့်လူးကာ မချိတင်ကဲ ဖြစ်လာရသော အချိန်တွင်တော့ ကျော်ဦးသည်  ခင်မွန်၏ စောက်ပတ်ထဲမှ သူ၏ လီးတန်ကြီးကို လျှောကနဲ ဆွဲထုတ်ကာ လိုးတော့သည်။ ကျော်ဦးက  တစ်အားကောင်းကောင်းဖြင့်  ဆောင့်ကာ လိုးနေပြီး  ခင်မွန်၏ စောက်ပတ်ထဲတွင်လည်း စောက်ရည်များနှင့်  ပြည့်လျှံနေသော လီးဝင်လီးထွက်သံများမှာ ဆူညံ၍နေတော့သည်။

ကုတင်စောင်းပုံစံ လိုးဖြစ်နေသောကြောင့်လည်း ကျော်ဦး၏ လီးတန်ကြီးမှာ ခင်မွန်၏ စောက်ပတ်ကြီးထဲသို့အကုန်အစင်ဝင်၍  နေရကာ အားရပါးရဆောင့်၍  လိုးလိုက်တိုင်း ဖောင်းကားနေသော ကျော်ဦး၏ လီးတန်ထိပ်ကြီးသည် ခင်မွန်၏ သားအိမ်ဝသို့  ဖြေးဖြေး တိုက်နေရာက ခင်မွန်၏ ပါးစပ်လေးမှာပွင့်၍ ပွင့်၍ သွားခဲ့ရပြီး တအင့်အင့်ဖြင့် ဖြစ်ကာနေရ၏။

ခဏ အကြာတွင်တော့ ကျော်ဦးသည် ခင်မွန်၏  ကိုယ်လုံးလေးပေါ် သို့  မှောက်၍ချကာ သူမ၏ကိုယ်လုံးလေးကို ဖက်လိုက်ပြီး ခင်မွန်၏  နို့လေးများကို ဘယ်ပြန်ညာပြန် စို့လိုက်ပြီး သူ၏ ဆောင့်အားကိုလည်း မလျော့စေပဲ ခပ်ပြင်းပြင်း ဆောင့်ကာလိုးနေ၏။   

ထို့ကြောင့် ခင်မွန်သည် သူမစောက်ပတ်၏ ထဲမှ ကျော်ဦး၏ လီးဒဏ်နှင့်  နို့စို့ပေးနေသော ကျော်ဦး၏ ပါးစပ်ဒဏ်တို့ကိုပါ ခံနေရသည် ဖြစ်၍  ခင်မွန်ခမျာ အိမ်ထောင်သည်ဖြစ်ပေမယ့်  အသာလေးများပင် တဆတ်ဆတ်တုန်အောင် ကောင်းနေရတော့၏။

‘‘  ဖွတ်  ..ပြွတ်  . အင့်  ..ဟင်း    အ င်း  ..  ပြွတ်  .. ဖွတ်  .. အမလေး  .. အ ကိုရယ်    ဟင်းဟင်း  ..  ’’

မကြာမီမှာပင် ခင်မွန်နှင့် ကျော်ဦးတို့၏ တကိုယ်လုံးသည် အရသာများ အီစိမ့်၍ လာရကာ ကျော်ဦး၏ စိတ်ထဲတွင် အားမလို အားမရဖြင့် ဖြစ်ကာ လာရသကဲ့သို့ ခင်မွန်၏ ကိုယ်လုံးလေးသည်လည်း လူးကာ ပျံကာ တက်လာရတော့၏ ။

ထိုအခါတွင်တော့ ကျော်ဦးသည် ခင်မွန်၏ ကိုယ်လုံးလေးပေါ် တွင် မှောက်၍ထားသော သူ၏ ကိုယ်လုံးကြီးကို  ကြွကာ ကျော်ဦး၏ လက်နှစ်ဖက်က သူမ၏ ခါးလေးကို ဆွဲကိုင်၍ အားကုန်ဆောင့်ကာ လိုးနေတော့သည်။ 

‘‘ အမလေး ...ဟင်း   ကောင်းလိုက်တာ  အကိုရယ်’ ’

ကျော်ဦး၏ ပြင်ထန်သော ဆောင့်လိုးချက်များကို ခင်မွန်ကလည်း သူမ၏ ဖင်သားကြီးများကို လူးလူး လှိမ့်လှိမ့်ဖြင့် တန်ပြန်ကော့ပေးရင်း တခဏလေး အတွင်းမှာပင် သူတို့နှစ်ယောက်လုံးသည် တစ်ချီပြီးသွားရတော့၏။  

ထို အခါတွင်တော့ ကျော်ဦးက ဗြုန်းကနဲ ခင်မွန်၏ ကိုယ်ပေါ် မှောက်ကာ သူမ၏ ကိုယ်လုံးလေးကို ကြုံး၍ ဖက်လိုက်သလို ခင်မွန်၏ ဖင်သားကြီးများကလည်း စားပွဲစွန်းမှ ကြွကာ ပင့်မြှေက်ကာ ကော့ပေးလိုက်တော့၏။ သောက်လေ သောက်လေ ငတ်မပြေ ဆိုတာမျိုးလို ကျော်ဦးနှင့် ခင်မွန်တို့ကတော့ အတွေ့၏ နောက်ကို လိုက်ပါကြလိမ့်ဦးမည်သာ  ဖြစ်တော့၏။

.........................................................

ထိုနေ့က ဘိုင်စကုပ်ရုံမှ ထွက်၍  တိရိစ္ဆာန်ရုံ၊ ရွေတှိဂုံဘုရား စသည်ဖြင့် တင်တင် ပူဆာသော နေရာများသို့    လိုက်ပို့ခဲ့ရသေး၏။  ဒီလိုဆိုတော့လည်း အနှောင်အဖွဲ့မှ လွတ်လိုက်သော သမင်ပျိုမလေး၏ အသွင်ဖြင့် စကားတွေ တတွတ်တွတ် ပြောကာ ကျွန်တော်၏ လက်မောင်းကို ဟီးလေးခိုလို့ လိုက်ပါတော့၏ ။

‘‘  မမကိုလည်း  တင်တင် အားနာတယ်။ အကို့ကိုလည်း ချစ်တယ် ဒုက္ခပါပဲ ။ တင်တင် သေပစ်လိုက်ရင် အေးမယ်  ထင်တယ် ’’ 

‘‘ ဟော  ပြောရင်း ဆိုရင်း  မိုက်လာပြီ။  ဒီကပြန်ကြရင် အကို မီးစင်ကြည့်ပြီးနေကြမယ် ဟုတ်လား ’’

‘‘ အကိုလဲ တင်တင်ကို ဂရုစိုက်ပါနော် ။တင်တင် အကို့ရင်ခွင်ထဲမှာပဲ နေချင်တယ် ။ အကို့ကို တင်တင် သိပ်ချစ်တာပဲ ’’

‘‘ အေးပါ  စိတ်မကောင်း မဖြစ်ပါနဲ့တော့  ခလေးရယ်။ ဖြစ်သမျှ အကြောင်းပေါ့ ။ သူ့ဖူးစာပါတဲ့ အတိုင်းပေါ့ ၊အကိုလည်း  တင်တင်ကို သိပ်ချစ်တယ်၊ မသင့်တော်တဲ့  ကိစ္စမို့သာ အကို စဉ်းစားနေရတာ ’’

‘‘ အဟုတ်လား အကို  ။ တင်တင် ဝမ်းသာလိုက်တာ အကိုနဲ့  အမ ထားရာက တင်တင် နေပါ့မယ် ။ တင်တင့်ကို    မစိမ်းကားပါနဲ့နော် ’’

တင်တင်မှ ကနွဲ့ကလျနှင့် သနားစဖွယ် ပြောသဖြင့် ကျွန်တော့်ရင်မှာ ဆို့နင့်၍ သွား၏။ ညနေ ငါးနာရီလောက်တွင် အိမ်သို့ပြန်လာကြသောအခါ  တင်တင်ကိုသာ အိမ်သို့ ပြန်လွတ်၍ ကျွန်တော်က လမ်းထိပ် အရက်ဆိုင်တွင်ဝင်၍ ကျန်ခဲ့၏။ အရက်ဆိုင် ဝင်ထိုင်ပြီး၍ ခဏကြာမှ ကျွန်တော်၏ မိန်းမ အမွန်သည် ဆိုက်ကားဖြင့် အိမ်ဖက်သို့  ပြန်သွားသည်ကို အမှတ်မထင် လှမ်း၍ မြင်လိုက်ရလေ၏။

................................................................

ဖြစ်ပျက်ခဲ့သည်မှာ ယခုဆိုလျှင် တစ်လပင် ကျော်ခဲ့ပေပြီ။ ကျွန်တော် အရက်မူး၍လာလျှင် ကျွန်တော့်၏ ဇနီး အမွန်အား   

‘‘ ဟေ့  ငါ မိန်းမတစ်ယောက် တွေ့နေတယ်ကွာ ။ အဲဒါ မယူလို့  မဖြစ်တော့ဘူး ။  မင်း အတူတူ  နေရမယ်နော် ’’  

အစရှိသဖြင့် ပြောသလိုလိုဖြင့် သွေးတိုးစမ်းရာ အရာရာတွင် ကျွန်တော့် အလိုကိုသာ လိုက်၍ အကြိုက်ကို    ဆောင်တတ်သော အမွန်သည်  ချက်ချင်းပင်  အသွင်အပြင် ပြောင်းသွားကာ   

‘‘ ဟင်း ဘာရမလဲ  အတူတူ  နေဖို့များတော့ ဝေးလိုက်တာ၊  အမွန့်ကို မချစ်ရင် ကွာပြီး ချစ်တဲ့သူကို ယူပေါ့  ’’ 

ဟု ခါးခါးသီးသီးပင် ငြင်းသဖြင့် သူ့ကိုပင်မနည်း ချော့မော့ရပြန်သည်။ အမွန်ရော ယောက်ခမကြီးကပါ    ကျွန်တော်နှင့် တင်တင်ကို ချွင်းချက်မရှိ စိတ်ချနေ၏။

ကျွန်တော်၏ ဇနီး ခင်မွန်ကလည်း ဒီရက်တွေကြားတွင် အိမ်ကပ်သည် ဟူ၍ပင် မရှိ။ အပြင်ထွက်တာများနေ၏။ ယခု တစ်လကျော်ကာလအတွင်း ၄ကြိမ် ၅ ကြိမ်မျှ  ကျွန်တော်နှင့် တင်တင်တို့  နှစ်ယောက်တည်း အိမ်ထားခဲ့သဖြင့် ထိုအခွင့်အရေးမျိုးကို  တမ်းတနေသော တင်တင်သည် လူလစ်လျှင် လစ်သလို ကျွန်တော်၏ ရင်ခွင်တွင်းသို့ ပြေးဝင်ကာ ကနွဲ့ကရ တွတ်တီးတွတ်တာ သနားဖွယ်ရာ ငိုတစ်ခါ ရီတစ်လှည့် ချစ်ဋီကာ ဖွဲ့တော့၏။

ရဟန္တာလည်း မဟုတ်၊ နွားလည်း မဟုတ်သော ကျွန်တော်က တင်တင်နှင့် မှားပြီးရင်း မှားရင်းဖြစ်ကာ နှစ်ယောက်စလုံးသည်လည်း တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် စွဲလန်းစွာဖြင့်  အချစ်တွေ ပိုကာ နေခဲ့ရတော့၏။အပျက်ပျက်နှင့် နှာခေါင်းသွေး ထွက်ချေပြီ။ တင်တင်ကား  ဘယ်သို့မျှ ဖြောင်းဖျ၍ ရတော့မည် မဟုတ်ပေ။ယခုအချိန်မှ ကျွန်တော်က သိပ်တားနေပြန်ရင်လည်း သိပ်မဟုတ်တော့ချေ။

ကျွန်တော် မှားယွင်းပေးခဲ့မိသော ဓါတ်ပုံ စာအုပ်ကြီးကို အသက် ၁၈ နှစ်ကျော်မျှသာ ရှိသေးသော တင်တင်က    ရှုဒေါင့် အမျိုးမျိုးမှ ကြည့်ကာ ကိလေသာကာမ ရာဂစိတ်တွေ ထကြွသောင်းကျန်းလာပုံရ၏။ နောက်တွင် ကျွန်တော်နှင့် ပတ်သက်၍  စိတ်ကူးယဉ်လာပုံ ရသည်။ စိတ်ကူးယဉ်ယဉ်ဖြင့် လင်စုံမယားဖက် အိပ်စက်သော ကျွန်တော်၏ အိပ်ယာပေါ် ဝယ် ကျွန်တော် ပြန်အလာကို မှန်းကာ လာ၍ အိပ်နေတော့သည်။

ပြန်ရောက်လာသော ကျွန်တော်ကလည်း အမူးသမားတို့ ထုံးစံအတိုင်း  မိန်းမကို ကလိတော့၏။ တင်တင်မှာ    သွေးသား တောင့်တခိုက်ဖြစ်၍ ဘာတစ်ခုမျှမပြော။ ကျွန်တော်၏ ဇနီး အသွင် ဆောင်နေလိုက်သေး၏။ ယခုမှာကား တင်တင်သည် ဖိုသတ္တဝါ၏ အထိအတွေ့ဝယ် နစ်မြောရင်း အရူးအမူး ဖြစ်နေရှာချေ၏။ 

ကျွန်တော်က သူ့အလိုကို လိုက်၍ အကြိုက်ဆောင်နိုင်အောင် ရှေ့ဆက်မည်သို့ စီစဉ်ရမည်လဲ။ ကျွန်တော်သည်  ရှေ့ဆက်ရမည့် ခရီးအတွက် စိတ်လေးကာ ခေါင်းရှုပ်တိုင်း အရက်ကိုသာလျှင် ဖိသောက်လျှက်ရှိ၏။ ကျွန်တော့်တွင် ထွက်ပေါက် တစ်ခုတော့ ရှိရပေမည်။ အနည်းဆုံး ကျွန်တော့်အဖြစ်ကို ဖွင့်ဟတိုင်ပင်၍ ဆွေးနွေးနိုင်သည့် သူတစ်ဦးတော့ ရှိရန်လိုအပ်ပေသည်။

ကျွန်တော်၏ ဆရာ ဦးအုံးခင်ကို သတိရမိ၏။ သူအလုပ်မှ ပင်စင် ယူသွားသည်မှာ ငါးနှစ်ခန့်မျှ ရှိပြီဖြစ်၏။    ကျွန်တော်သည်ပင်လျှင် သူနှင့် မတွေ့သည်မှာ  ၂  နှစ်ကျော်မျှ ရှိပြီဖြစ်၏။ ကျွန်တော်သည် အရင်ကရောက်ခဲ့ဖူးသော ဆရာဦးအုံးခင်၏ အိမ်သို့  ထွက်လာခဲ့တော့၏။

.........................................................................................

‘‘  ဟော  ဆန်းမြင့်  ဘယ်ကလှည့်လာလဲ    ’’

‘‘   ဒီကိုပါပဲ  ဆရာ ’’

‘‘  မင်း  အိမ်ထောင်ကျနေပြီဆို  အခုဘယ်မှာနေလဲ ’’

‘‘     .    .    .    .    ’’

‘‘  ဟာ  အတော်ပဲ မင်းသူ့ကိုသိလား’ ’

ဆရာပြောလိုက်တော့မှ  အနားတွင် ထိုင်နေသော မိန်းကလေးကို ကြည့်မိ၏။ မိန်းကလေးမှာ ငိုထားပုံ ရ၏။

‘‘  ဒါ  ဆရာ့ တူမ အနှင်း မို့လား’ ’

‘‘ ဟုတ်တယ် ဆန်းမြင့် .သူ့ယောက်ျားက ငယ်ရည်းစားနဲ့ ပြန်ဆက်မိပြီး ဖေါက်ပြန်နေလို့ကွာ။ အဲဒါ မိန်းမချင်းတွေ့ပြီး အနှင်းက ဆွေးနွေးဖို့ ငါ့ကို လာတိုင်ပင်တာ ။ အခု အဆင်ပြေချင်တော့ အနှင်း ယောက်ျားနဲ့ ဖြစ်တဲ့ မိန်းကလေးက မင်းတို့ရပ်ကွက်ထဲမှာပဲ နေတာ လိပ်စာ အတိအကျတော့ မသိရသေးဘူးကွ။ အဲဒါကွာ ဆန်းမြင့် မင်းက စုံစမ်းပြီး မိန်းမချင်းတွေ့လို့ ရအောင် မင်းပဲ စီစဉ်ပေးလိုက်ပါကွာ ’’

‘‘ အဲဒီ  မိန်းကလေး နာမည်က ဘယ်သူပါလဲ  ဆရာ’’

‘‘ မိနှင်း  နင့် အကိုကို  ပြောပြလိုက်လေ ’’

‘‘ မခင်မွန်လို့  ခေါ်ပါတယ် အကို ။ အနှင်းကို ကူညီပါ အကိုရယ်နော် ’’

‘‘ ဟင်   ’’ 

ကျွန်တော်၏  ခေါင်းထဲတွင်  မိုက်ကနဲပင် တစ်ချက်ဖြစ်သွားရလေတော့သည်    ။        ။ 


ပြီးပါပြီ။