Thursday, January 2, 2020

ကာမ စောင်းကြိုး တီးခတ်နိုးတော့ အပိုင်း ( ၂ )

ကာမ စောင်းကြိုး တီးခတ်နိုးတော့ အပိုင်း ( ၂ )

မောင်ခြိမ့် ရေးသည်။

" ကိုအောင် … ၃ ရက်စာ ဝက်သား ထောင်းကြော် ထားခဲ့တယ် … ကြောင်အိမ်ထဲမှာ "

" အေးပါ … ရွာ လက်ဆောင် ပေးမယ့် … မုန့်တွေ အကုန်ပါရဲ့လား  … သေချာ ကြည့်ဦး "

" ညကတည်းက … ထည့်ပြီးသားပါ … ဇင်မာ သွားတုန်း … အရက်တွေ တအား မသောက်နဲ့ဦး "

" ကိုအောင့် အတွက် … စိတ်ပူမနေနဲ့ … စိတ်ဖြောင့်ဖြောင့် သွား "

ကျောင်းပြန်ဖွင့်ရန် ၂ပတ်သာ လိုတော့သဖြင့် ဇင်မာ တယောက် မွေးရပ်မြေရှိ မိဘများထံ ပို့ထားသော ကလေး ၂ ယောက်အား ပြန်ခေါ်ဖို့ မနက်အစောကြီး ထကာ စီစဉ်နေရသည်။ ၂ ညအိပ် ၃ ရက် ခရီးမို့ လင်ဖြစ်သူ အတွက် ဟင်းစီစဉ် ပေးထားခဲ့သည်။ သွားကာနီး လင်မယား ၂ ယောက် စကားပြောရင်း အထုတ်အပိုးများ အိမ်ရှေ့ သည်လာလိုက်၏။

" ကိုအောင် … ၆နာရီ ခွဲပြီ … လိုက်ပို့တော့ … ကားက ၇ ခွဲ ထွက်မှာ "

" အေးအေး … ပစ္စည်းတွေ စုံရင် သွားစို့ "

ဆိုင်ကယ် ရှေ့တွင် လက်ဆောင်ပေးမည့် မုန့်များ ပါသော ကြိမ်ခြင်းအား ညှပ်ကာ ဇင်မာမှာ အဝတ် အိတ်အား ပွေ့ရင်း ဆိုင်ကယ်နောက်မှ ထိုင်လိုက် လာခဲ့သည်။ 

၇ နာရီခန့် ကားဂိတ် ရောက်ကာ လင်ဖြစ်သူ ပြန်သွားသည်နှင့် ကြိမ်ခြင်းနှင့် အဝတ် အိတ် ဆွဲကာ ကားပေါ်တက်လာ လိုက်တော့၏။ နေ့တဝက်ခန့် ကားစီးလာရာ မြို့ငယ်လေး တခုသို့ ရောက်ရှိလာသည်။ ကားပေါ်မှ ဆင်းသည်နှင့် နာမည် ခေါ်သံကြားသဖြင့် လှမ်းကြည့်ရာ  ဝေယံအား တွေ့လိုက်ရ၏။ 

" မဇင်မာ "

" ဟင် … ဝေယံ "

" ကျနော် … လာကြိုတာပါ "

ရွာသို့ တဆင့်သွားရမည် ဖြစ်သဖြင့် ဆိုင်ကယ် တက္ကစီ ငှားဖို့ စဉ်းစားနေစဉ် အဆင်ပြေ သွားတော့သည်။

" အော် … ကျေးဇူးပဲ ဟာ "

ကလေး ၂ ယောက် အမေ အိမ်ထောင်သည် ဖြစ်သော် လည်း ဖုန်းထဲ ဗွီဒီယို ကောလ်ဖြင့် ခဏတိုင်း အလိုးခံ ခဲ့သော ဝေယံအား လူချင်းတွေ့ရာ ဇင်မာ တယောက် ရင်ခုန်နေရ၏။ 

" ဟင် … ဒါက ဘယ်မောင်းနေတာလဲ … ဝေယံ "

မြို့ငယ်လေး အနောက်ဖက် ရွာဘက် သွားသော လမ်းအား မမောင်းပဲ မြို့လေးထဲ ဦးတည်နေသဖြင့် ဝေယံအား ဇင်မာ လှမ်းမေးနေသည်။

" နေ့လည် … ၁နာရီ ကျော်နေပြီ … မြို့ထဲ ထမင်းစားပြီးမှ … ရွာပြန်မယ်လေ "

" ဟင် … ရွာရောက်မှ စားလည်း ရသားနဲ့ … အပြန် မှောင်နေလိမ့်မယ် "

" မပူပါနဲ့ … မဇင်မာရာ … ရွာဘက်က လမ်းပြင်ပြီးပြီ … ၁ နာရီလောက်ပဲ မောင်းရင် ရောက်ပြီ … အရင်လို မဟုတ်တော့ဘူး "

ဇင်မာ လည်း တကူးတက လာကြိုပေးသော ဝေယံအား အားနာသဖြင့် ဘာမှ ဆက်မပြောတော့ပေ။ မြို့ထဲ မထင်မရှား တည်းခိုးခန်း လေးထဲ ရောက်လာစဉ်  ၂ နာထိုးလုနေပြီ ဗိုက်လည်း အမှန်တကယ် ဆာလာရ၏။ ဝေယံမှာ ထမင်းဟင်း မှာရင်း ကောင်တာသို့ ထသွားကာ စကားပြောပြီး ခဏအကြာ ပြန်ရောက်လာသည်။

" မဇင်မာ … အောက်ထပ်က လူရှုပ်တယ် … အပေါ်ထပ် အခန်းယူလိုက်ပြီ … အပေါ်မှာ နားရင်း ထမင်း အေးဆေးစားပေါ့ "

၂ ယောက်သား လှေကားအတိုင်း တက်လာပြီး အပေါ်ထပ် အရောက် ရယ်မောသံများ ညည်းသံများ အခန်းငယ် လေးများထဲမှ ထွက်ပေါ်လာ၏။ ဝေယံမှာ ကြိမ်ခြင်း အားဆွဲကာ ရှေ့မှ လျှောက်သွားရင်း ထောင်စွန်း အိပ်ခန်းနား အရောက် ရပ်ကာ အခန်းသော့ ဖွင့်လိုက်ပြန် သည်။

" လာ … မဇင်မာ … ဒီအခန်းပဲ … စားသောက်  ခဏနားပြီးမှ … ရွာပြန်ရအောင် "

အခန်းထဲ ရောက်သည်နှင့် ဇင်မာ တယောက် ကုတင်လွတ် တလုံး ဘေးနား မှန်တင်ခုံ အသေး တလုံးနှင့် စားပွဲခုံ ဘေးနား ခင်းထားသော ခုံပုလေးအား တွေ့လိုက်ရသည်။ 

ဝေယံမှာ မုန့်များ ထည့်ထားသော ကြိမ်ခြင်းအား မှန်တက်ခုံ ရှေ့ ချကာ ပြတင်းတံခါး ဖွင့်ရင်း လိုက်ကာအား တံခါးပေါက် တဖက်အား ဆွဲကပ်နေ၏။ ဇင်မာလည်း လက်ထဲ ဆွဲထားသော အဝတ်အိတ်အား ကြိမ်ခြင်းတောင်း ဘေးနား ကပ်ချကာ စားပွဲခုံ ဘေးရှိ ခုံပုလေးပေါ် ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။

" အိုက်ရင် … ပန်ကာ ဖွင့်လိုက်မယ် … မဇင်မာ "

" အင်း … နဲနဲ လောင်နေတာ … ဖွင့်လိုက် "

ဝေယံအား ပြန်ဖြေရင်း အခန်းလေးထဲ မျက်လုံး ကစားကြည့်နေစဉ် ဇင်မာ့ ကိုယ်လုံးအား ဝေယံ တယောက် ပန်ကာ ဖွင့်ရင်း စိုက်ကြည့်နေ၏။ 

ရင်ဖုံးအင်္ကျီ အပါးလေးအောက် ဘောလီ အညိုရောင်လေး ထင်းနေကာ နို့အုံ၂ဖက်မှာ မို့မောက် ထွက်နေသည်။ ပေါင်တန် ၂ဖက် စိထိုင်ထားရာ ထိုင်ခုံပုလေးပေါ် ဖင်သားဆိုင်ကြီး အိကား ကျနေ ပြန်၏။ ဝေယံ  ကြည့်ရင်း ပုဆိုးထဲမှ လီးမှာ ခုံးထ လာခဲ့သည်။

" ဒေါက် … ဒေါက် ……… ထမင်း လာပို့တာပါ ခင်ဗျာ "

အခန်းတံခါး ခေါက်သံနှင့် အတူ ထမင်းဟင်းများ လာပို့သဖြင့် ဇင်မာ့ ဖင်ကြီးအား ကြည့်နေရာမှ အကြည့်ခွာကာ တံခါးသွားဖွင့် ပေးလိုက်၏။ ထမင်းဟင်း ရောက်လာသည်နှင့် ၂ ယောက်သား အတူစားရင်း ရောက်ရာ ပေါက်ရာ စကားပြောနေ မိသည်။ ထမင်းစားပြီး သည်နှင့် ဝေယံမှာ အိပ်ခန်း တံခါးအား ပိတ်ပြီး ကုတင်စောင်း ဝင်ထိုင်လိုက်၏။

" မဇင်မာ … ဒီပေါ်လာလေ … တလမ်းလုံး ကားစီးလာတော့ ညှောင်းနေမှာပေါ့ … လာလှဲလိုက် "

" အာ … ဝေယံနော် … ဘာတွေ လုပ်မလို့လဲ "

ကုတင်ပေါ် ဇင်မာ ထိုင်လိုက်သည်နှင့် ဝေယံမှာ ညာလက်ဖြင့် သိုင်းဖက်ရင်း မျက်နှာ အနံ့ နမ်းပစ် လိုက်သည်။ တဆက်ထဲ ဘယ်လက်မှ နို့အုံ ၂ ဖက် အား ညှစ်ချေပေးနေ၏။

" မဇင်မာကို … အပြင်မှာ … ခုလို လွတ်လွတ်လပ်လပ် …  တွေ့ချင်နေတာ … ကြာပြီဗျာ … ကျနော် မဇင်မာဆီ လာတုန်းက … လမ်းဘေး အအေးဆိုင်မို့ … စိတ်မနဲ့ ထိန်းနေရတာ "

ဝေယံမှာ စကားပြောရင်း နူတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်ကာ ကုတင်ပေါ် လှဲချလိုက်ပြန်သည်။ ဇင်မာ တယောက်  ရင်ထဲ တလှပ်လှပ်ဖြင့် ရုန်းကြည့်နေ၏။

" ဟို  ဟို … ငါက … အိမ်ထောင်သည်လေ … တကယ်တော့ … မဖြစ်သင့်ဘူး … ဝေယံ ရဲ့ "

" ဖုန်းထဲ … အမြဲလိုးနေကြလေ … မဇင်မာ "

" အာကွာ … အဲတာ … ဟန်ဆောင်တာလေ … အို့ …… မ  ……… မ ……… မလုပ်နဲ့ …… အွန့် ………… ပြွတ်  ပြွတ်   ပြွတ် "

ဝေယံမှာ ဇင်မာ့ စကား မဆုံးလိုက်ပေ နူတ်ခမ်းချင်း ပြန်ပြီး တေ့စုပ်ကာ အင်္ကျီကြယ်သီးများ ဆွဲဖြုတ် လိုက်သည်။ မျက်နှာချင်းဆိုင် အပေါ်မှ မိုးပြီး ခွထားရင်း ဘောလီအား အလယ်မှ ဆွဲချရာ နို့အုံ ၂ ဖက်မှာ ဘော်လီရှေ့ခြမ်းနှင့်  ပင့်တင်ထားသလို ဖြစ်ရာ နိုသီးခေါင်း နီညိုလေး ၂ ခု ထွက်ပေါ် လာတော့၏။ 

နူတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်ထားရာမှ နို့အုံတဖက်အား ညှစ်ချေရင်း နို့သီးခေါင်း နီညိုလေးအား ပြောင်းစို့ရာ ဇင်မာ့ မျက်နှာလေး မော့တက်နေသည်။

" အ ……… အ …………… မလုပ်ပါနဲ့ ……………………… ဝေယံရယ် …………… ရှီးးးးးးးး …………… ကျွတ် "

ဝေယံ တယောက် ဇင်မာ၏  ညည်းသံ တိုးတိုးလေး ကြောင့် ပိုပြီး စိတ်လှုပ်ရှာ လာရ၏။ ဖုန်းထဲ အကြိမ်ကြိမ် စို့ခဲ့ရသော နို့သီးခေါင်းလေး များအား တဖက်ပြီး တဖက် အားရပါးရ ဆွဲစို့ ပစ်သည်။

နို့စို့ရင်း ကိုယ်တစောင်း ပြင်ပြီး ခွကာ ခါးပေါ်ရှိ ထမိန်အား ဖြည်ရင်း ပေါင်လယ်ထိ ဆွဲချလိုက်ပြန်၏။ တဆက်ထဲ ဇင်မာ့ ပေါင်ကြားလေးထဲ အောက်ခံ ဘောင်းဘီ အပြင်မှ အဖုတ်လေးအား ပွတ်သပ် ပေးသည်။

" လှလိုက်တာ … မဇင်မာရယ် "

" အိုး ……… မကြည့်နဲ့လေ … ဝေယံ "

ဇင်မာ တယောက် သူမ စောက်ဖုတ်အား ဖုန်းထဲမှ အကြိမ်ကြိမ် ပြခဲ့သော်လည်း လက်တွေ့ အခြေနေတွင် ရှက်စိတ်များ ဝင်ရောက်လာကာ မျက်နှာလေး ရဲတက် နေ၏။ 

ပေါင်တန်ဖွေးဖွေး တုတ်တုတ် ၂ ဖက်အား စိထားသော်လည်း ဝေယံ လက်ချောင်းလေး များမှာ ထိထိမိမိ ဖိချေ ပွတ်ပေး နေသဖြင့် တဖြည်းဖြည်း အတွင်းခံ ဘောင်းဘီလေးမှာ စောက်ရည်များ စိုရွှဲလာ ရသည်။ သူစိမ်းယောင်္ကျား တယောက်၏ အထိအတွေ့ အောက် မျောပါသွားရင်း ထမိန်နှင့်အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ အား ချွတ်ခံရစဉ် ဖင်သားစိုင်ကြီးအား ကြွပေး နေမိ၏။ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ ကျွတ်သွားသည်နှင့် ဆီးခုံးမှတဆင့် စောက်ပတ် နူတ်ခမ်းသား ဘေးနား ထိစပ် ပေါက်ရောက် နေသော စောက်မွှေးလေးများ ပေါ်ထွက်လာသည်။

ခန္ဓာကိုယ် တခုလုံး တရှိန်းရှိန်းဖြင့် မျက်စိမှိတ် ညည်းရင်း အဖုတ်လေးအား ခပ်နွေးနွေး အသားစိုင်တခု ထိကပ် လာသဖြင့် မျက်လုံးဖွင့် ကြည့်မိ၏။ 

သူမ ပေါင်ကြားထဲ ဝေယံမှာ ဒူးထောက် နေရာ ယူရင်း စောက်မွှေးအုံအောက် ဖောင်းကြွလာ သော အဖုတ်အား ထိထိမိမိလေး ကုန်းယက်ပေး နေ၏။ ပေါင်တန် ၂ ဖက်အား ရသလောက် စိထား သော်လည်း ဝေယံမှာ လက်ဖြင့် ဖြဲကာ အဖုတ် အထက်အောက် ဖိဆွဲကာ အစိလေးအား ဆွဲစုပ် ပစ်သည်။

" အ ………… အမေ့ "

ရုတ်တရက် ဇင်မာ့ ဖင်ကြီး ကြွတက်လာကာ ဝေယံ လျှာဖျားထိပ်၌ လေထဲ ကော့ပျံ နေတော့၏။ ဝေယံမှာလည်း ယက်လို့ အားမရနိုင်အောင် ဖြစ်နေရပြန်သည်။ 

စောက်စိ လေးအား လက်မနှင့် ဖိချေလိုက် စောက်ခေါင်းထဲ လျှာထိုးသွင်းကာ မွှေလိုက်ဖြင့် အဖုတ်မျက်နှာပြင်အား  အောက်မှ အပေါ်သို့ ပင့်ယက်ကာ နည်းမျိုးစုံဖြင့် ဖိယက် နေ၏။ ဇင်မာ့ ကိုယ်လုံးလေး တွန့်လိမ်လာပြီး ခြေဖျား ထောက်ကာ ခါးကော့ရင်း စောက်ရည်များ ထောင်းပန်း လာရသည်။

" အားးးးး ………………… အမလေးးးးး ……………… အ …………………… အ …………… ဝေ ယံ ရယ် …………… ငါ ………………… ငါ …………………… ငါ …………… မ ထိန်း  နိုင်   တော့    ဘူးးးး ………… အဟင့်   ဟင့် ……………… ထွက်   ပြီ …………… အ ……………… အားးးး    အားးးးး      အားးးးးးးး "

ဇင်မာ တယောက် လေပေါ် ခါးကော့ကာ ဝေယံ မျက်နှာအား စောက်ဖုတ်ဖြင့် ဆွဲကပ်ရင်း ပေါင်တန် ၂ ဖက် တဆက်ဆက် တုန်ခါနေ၏။ ဇင်မာ့ ဖင်ကြီး ကုတင်ပေါ် ပြန်ကျလာကာ အသက် မျှင်းရှုရင်း အမောဖြေချိန် ဝေယံမှာ အဝတ်စားများ ထချွတ်ရင်း ကိုယ်လုံးတီး အနေထားနှင့် ခေါင်းရင်းဘက် လျှောက်လာပြီး ဒူးထောက် ထိုင်ချလိုက်သည်။

" မဇင်မာ … အင်္ကျ ီတွေ ချွတ်ရအောင်နော် "

ဇင်မာ ငြင်းနိုင်စွမ်းမရှိ အင်္ကျီနှင့် ဘော်လီ ချွတ်ရာ ခန္ဓာကိုယ်အား ဘယ်ညာစောင်းရင်း အလိုက်သင့် အချွတ် ခံလိုက်တော့၏။ အမောပြေသည်နှင့် နူတ်ခမ်းပေါ် မေးတင်ပေးသော လီးအား ကြည့်ကာ မျက်လုံးလေး ဝိုင်းစက် လာပြန်သည်။ 

လင်ဖြစ်သူ အောင်အောင့် လီးထက် ကြီးမား တုတ်ခိုင်သော လီးကြီးမှာ ဂေါ်လီများ နှင့်မို့ ထိတ်လန့် နေမိပြန်၏။ ဖုန်းထဲ ခဏတိုင်း မြင်ဖူးသော်လည်း ဒီလောက် ကြီးလိမ့်မယ်ဟု ထင်မထားခဲ့ပေ။ နပ်(စ်)မ တယောက်မို့ လူနာပေါင်းစုံ၏ လီးအား မြင်ဖူး သော်လည်း ဒီလိုလီးမျိုး ပထမဆုံး အကြိမ်သာ လက်တွေ့မြင်ဖူးရ၏။

လင်တော်မောင့် လီးအား စိတ်တအား ကြွချိန် စုပ်ပေးဖူး သဖြင့်် နူတ်ခမ်းပေါ် ကန့်လန့်တင်နေသော ဒစ်အား လျှာဖြင့် လိပ်ယူကာ ပါးစပ်ထဲ သွင်းပြီး ဆွဲစုပ် ပေးမိသည်။ဒစ်ကြီးကားထွက်နေသဖြင့် ဇင်မာ့ ပါးစပ်လေးထဲ ပြည့်ကျပ် နေ၏။

" အ ……… ကျွတ် ကျွတ် "

ဒစ်အောက် မေးသိုင်းကြိုးလေးအား လျှာဖြင့်သပ်ကာ ဆွဲစုပ်နေသဖြင့် ဝေယံ ခေါင်းလေး ယမ်းကာ စုပ်သပ် နေရရှာသည်။ လီးထိပ် အပေါက်လေးအား လျှာထိပ်ဖြင့် ထိုးမိချိန် တကိုယ်လုံး တုန်ခါသွားကာ ဇင်မာ့ ခေါင်းအား လက်၂ဖက်ဖြင့် ပေါင်ကြားထဲ ဆွဲလှဲ့ကာ ဆက်ကနဲ့ ဆွဲလိုးပစ်၏။ 

လင်ဖြစ်သူ လီးထက် တုတ်ကာ ဂေါ်လီများ ပါသဖြင့် လီးကြီးမှာ အဆုံးထိမဝင်ပဲ တဝက် ကျော်ကျော် လောက်သာ ဝင်ပြီး တစ်နေပြန်သည်။ ဇင်မာ တယောက် ခေါင်းအား နောက်ဆုတ်ရာ ဝေယံမှာ အလွတ် မပေးခဲ့ပေ။ လီးအား ပါးစပ်ထဲမှ ပြန်ထုတ်ကာ ဇင်မာ  အသက်ရှုပြီးချိန် အရင်းထိ ဆွဲလိုးတော့သည်။

အာခေါင်ထဲထိ ဝင်သွားကာ ဇင်မာ့ နူတ်ခမ်းနှင့် ဝေယံ ဆီးခုံး ကပ်သွားရသည်။ လည်ပင်းကြောများ ထောင်ကာ မျက်လုံးများပင် ပြူးထွက် လာသည်အထိ စောင့်လိုးပြီးမှ  ပြန်ထုတ်ပေးလိုက်၏။ လီးကျွတ်ထွက် သွားသည်နှင့် ဇင်မာ တဟွတ်ဟွတ် သီးကာ မျက်ရည်များ စီးကျ လာတော့သည်။

" လိုးတော့မယ်နော် … မဇင်မာ "

ဝေယံမှာ စကားဆုံးသည်နှင့် ထရပ်ကာ ဇင်မာ့ ပေါင်ကြား နေရာပြန်ယူလိုက်သည်။ စောက်ခေါင်း ပေါက်လေးထဲ  လီးထိပ်တေ့ကာ ဖိလိုးပစ်၏။ 

" အား ……………… အ ……………………… နာတာ ……………… ဝေယံရယ် …………………… အားးးးးးး ……………………… အားးးးးးး "

ဝေယံ လီးကြီးမှာ တုတ်ခိုင် ထွားကြိုင်းသဖြင့် ကလေး ၂ ယောက် ထွက်ထားသော ဇင်မာ့ အဖုတ်ထဲ ပြည့်ကျပ် နေရ၏။ လီးစဝင်သည်နှင့် အော်နေမိသည်။ဝေယံမှာ ဇင်မာ့ မျက်နှာလေးအား ကြည့်ကာ ဆက်တိုက် ဆောင့်လိုးပစ်၏။

" အား …………………… အား ……………………  အား ……………… အမလေးးးးး  …………… ကြပ်ထုတ်နေတာ …………………… တအားနာတယ် ……………… ဖြည်း ဖြည်း လိုးပါ ဟာ "

ဆောင့်ချက်များမှာ အားပါသဖြင့် ဇင်မာ တယောက် နာကျင် နေရသည်။ ခဏအကြာ ဆောင့်ချက်များ မြန်လာကာ ကုတင်တိုင် များပါ ရမ်းခါနေသည်။ 

ဝေယံ လီးတဆုံး ဆောင့်ချ လိုက်တိုင်း ဇင်မာ အသက်ရှု မှားလာကာ အသဲခိုက်အောင် ခံစားနေရသည်။ လီး အရည်ပြား အတွင်းမှ ဂေါ်လီ များကြောင့် နာလည်းနာ ကောင်းလည်ကောင်း နေပြန်သည်။ 

" အာ …………………… ဟာ ………………………… အမလေးးးး ……………… အ ……………… အားးးးး …………………… အဟင့် ……………… အင့် …………… ကျွတ် ………………… ရှီးးးးးးး ……………… အ   အ "

ခေါင်းလေး မော့တက်လာကာ ခါးကော့ပေးရင်း ကာမ အရသာလေး ထိထိမိမိ ခံစားနေမိ၏။ ထိုချိန် ဝေယံမှာ လီးအား ဆွဲထုတ်ရင်း စောက်ဖုတ်အား ကုန်းယက် လိုက်သည်။

" ဟာ ……  ဝေယံရယ် "

ပေါင်နှစ်ဖက်အား ဖြဲကာ အစိလေး ဆွဲစုပ်ပြီး လီးဖြင့် ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆွဲလိုးပြန်၏။

" အားဟား ……………  အ ……………… ရှီးးးးး …………… လိုး  လိုး ……………… ဝေယံ ………… ငါခံနိုင်ပြီ ဟ "

အချက် ၄၀ ခန့် မနားတမ်း ဖိလိုးရင်း ဇင်မာ တယောက် ကော့ပျံကာ စောက်ရည်များ ပန်းထွက် လာသည်။ တဆက်ထဲ ဇင်မာ့ ဘေးနား ဖင်ပြန် ခေါင်းပြန် ပက်လက်လှဲချ လိုက်၏။ ဇင်မာ အလိုက်တသိလေး နှင့် ဝေယံ ကိုယ်လုံးပေါ် ခွကာ စောက်ဖုတ်နှင့် မျက်နှာအား ချိန်ပွတ်ပစ်၏။ 

ဖင်ပြန် ခေါင်းပြန် အနေထားမို့ သူမ မျက်နှာရှေ့ တင်းမတ် နေသော ဝေယံလီးအား တပြွတ်ပြွတ် ဆွဲစုပ်ပေး လိုက်ပြန်သည်။ ပါးစပ်ညောင်းလာသည် အထိ မထုတ်ပဲ လီးအား မက်မက်မောမော စုပ်ပေးရင်း လရည်များ ပန်းထွက်လာစဉ် တဂွတ်ဂွတ်ဖြင့် မျိုချပစ်တော့၏။

မိနစ် ၂၀ ခန့်သာ နားလိုက်ရသည်။ ဝေယံမှာ လရည်များ ပေကပ်နေသော စောက်ပတ်အား ပြန်ယက်ကာ လေးဖက် ကုန်းခိုင်းနေ၏။ ဇင်မာ တယောက် အစွမ်းကုန် လိုက်လျော နေရသည်။ နို့၂လုံး ကုတင်နှင့် ကပ်နေအောင် ရှေ့ကိုယ်လုံးအား မှောက်ကာ ဖင်ဗူးတောင်း ထောင်ပေး လိုက်၏။ 

ဝေယံမှာ ဇင်မာ ဖင်ကြီးနောက် နေရာ ယူကာ တဘွတ်ဘွတ်နှင့် ဆွဲလိုးပစ်သည်။ လေးဖက် ကုန်းထား သဖြင့် လီးအရင်းထိ ပစ်ဆောင့်ရာ လီးထိပ်မှ သားအိမ်ဝ လေးအား လာထောက်နေ၏။ စောက်ဖုတ် တအုံလုံး ကျင်တက်လာကာ အနည်းငယ် နာကျင်ပေမဲ့ ရပ်ချင်စိတ် မရှိတော့ပေ။ အသံထွက် ညည်းကာ ဖင်ကြီးအား ရသလောက် မြှောက်ပေး နေမိပြန်သည်။

" အား …………… အိ ……………………  အင့် …………………အိုး ………………… အို့ ………………… လိုးကွာ ………………… အင်းဟင်း ……………… ဟုတ်တယ် ………………… နာနာလေး လိုး …………… ဝေယံ ………………အိုး …………………… အိုး ………………… အိုးးးးးးးးးးးး "

ဇင်မာ့ စကား ဆုံးသည်နှင့် ဝေယံမှာ  မီးကုန်ယမ်းကုန် ဆောင့်လိုးတော့သည်။ 

" အင့် ……………… ဗျစ် …………………… ဗျစ် ………………… ရှီးးးးးးး …………… ဘွတ် ……… အားဟား …………………… ကောင်း လိုက် တာ …………… မဇင်မာရယ် …… အထဲက ………… လီးကို ……… ညှစ်ပေးနေတာလား ………………… အင့် …………… အင့် ……………… ဇွိ …………… ဗြိ ……… ဘွတ်     ဘွတ်     ဖွပ် "

နှစ်ယောက်သား စိတ်လွတ် ကိုယ်လွတ် အားရကျေနပ် စွာ ညည်းရင်း လိုးနေကြ၏။ ဇင်မာ၏ အိမ်ထောင် သက်တမ်း တလျှောက် တခါမှ ဒီလောက်မနာဖူး အလိုးမခံဖူး ခဲ့ပေ။ 

ဖင်ကြီးကော့ကာ နောက်ပြန် ပစ်ဆောင့်တိုင်း ဝေယံ လီးကြီး အရှိန်နှင့် ဝင်လာရာ လီးအရည်ပြားပေါ်မှ ဂေါ်လီ အဖုလေးများမှာ အဖုတ်အတွင်းသားများ ချိတ်ဆွဲပေးရင်း လီးထိပ်မှ သားအိမ်ဝ ဒုတ်ကနဲ့ လာဆောင့်နေသည်။ စောက်ရည်များ သေးပန်းသလို ထောင်ပန်းရင်း စကားပင် မပြောနိုင်တော့ ခေါင်းလေး လန်ပြီး အသက် လုရှုရင်း လီးအား အဖုတ် အတွင်းသား နှင့် ညှစ်ပေးထား၏။ 

ဝေယံမှာလည်း  မနားတမ်း လိုးရင်း နောက်ဆုံး တချက် ပစ်ဆောင့်ကာ ဇင်မာ့ စောက်ခေါင်းထဲ လရည်များ ပြည့်လျှံနေအောင် ပန်းထုတ် ပစ်တော့သည်။ လရည်များ ကုန်စင်သည်နှင့် လီးအား ဖြည်းဖြည်းချင်း ပြန်ဆွဲထုတ်ကာ လရည်များ လျှံထွက်နေသော ဇင်မာ့ စောက်ပတ်အား ဒုတိယ ပြောင်စင်အောင် လျက်ပေးပြန်၏။

" အာကွာ ………………… အ ………………… ရှီးးးးး ………………… ရှီးးးးး ……………… အင့်အင့် "

လျှာထိပ်လေးနှင် စောက်ခေါင်းထဲ မွှေရင်း အကျိအချွဲ များအား ဆွဲစုပ်ပေးရာ ဇင်မာ တယောက် ဝေယံ မျက်နာအား အဖုတ်ဖြင့် ဆွဲပွတ်ရင်း လက်ကျန် စောက်ရည်များ ညှစ်ထုတ် နေရသည်။ ဂေါ်လီ ဒဏ်ကြောင့် စောက်ပတ်တခုလုံး ကျိန်းစပ်နာကျင် နေသော်လည်း  မကြုံဖူးတဲ့ အတွေ့ထူးမို့ အားရ ကျေနပ် မိနေတော့၏။ အချိန် ဘယ်လောက် ကြာသွားသည် မသိ ညှီစို့စို့ အနံ့နှင့် အတူ နူတ်ခမ်းဝအား လီးထိပ် လာထိသဖြင့် အလိုက် သိစွာ ပြန်စုပ် ပေးနေလိုက်သည်။ 

လီးတန် တလျှောက် ပြောင်စင်အောင် စုပ်ပေးပြီးသည်နှင့် တွဲလောင်းကျနေ သော လဥ ၂ လုံးပါ တစ်လှည့်စီ ဆွဲစုပ်ပစ်၏။ နာရီဝက်ခန့် နားပြီး အဝတ်စားများ ပြန်ဝတ်ကာ ၂ ယောက်သား တည်းခိုခန်းလေးမှ ဆိုင်ကယ်ဖြင့် ပြန်ထွက်လာပြီး ရွာဘက် ပြန်သော လမ်းလေးဆီ ဦးတည်လိုက် တော့သည်။

............................................................................................................

ရွာမှ ကလေး ၂ ယောက်အား ပြန်ခေါ်ကာ မြို့ပေါ်ပြန်လာ ခဲ့၏။ အိမ်ရောက်သည်နှင့် ကလေး ၂ ယောက် ခရီးပန်းပြီး အိပ်သွားသည်နှင့် အောင်အောင် တယောက် ဟန်မဆောင်နိုင်တော့ပေ။

" ဇင်မာ "

" ရှင် … ကိုအောင် "

" ရွာကို … ကလေးတွေ ပြန်ခေါ်တော့ … ဝေယံနဲ့ … မတွေ့ကြဖူးလား "

" အမ် ……………………… တွေ့ ………… တွေ့ ………………………… တွေ့ ပါ  တယ် "

" တွေ့ရင်လည်း … ဘာတွေ ဖြစ်ကြသေးလဲ … ပြောပြ "

" အာ ……… ကိုအောင် ကလည်း … ခုမှ ပြန်ရောက်တာကို ………… ညကြမှ ပြောပြမယ်လေ " 

ဇင်မာ တယောက် မျက်နှာ အနည်းငယ် ပျက်ကာ ပြောလိုက်သဖြင့် အောင်အောင် သဘောပေါက် သွားသည်။ သူထင်သလို မယားဖြစ်သူနှင့် ဝေယံတို့ လိုးခဲ့ကြပုံ ရ၏။ 

" ခုပြောပါ … ဇင်မာရဲ့ … သိချင်လှပြီ "

မယားဖြစ်သူ ဇင်မာ့ နားတိုးကပ်ကာ ခါးလေးဖက်ရင်း ပါးပြင်အား နမ်းပြီး ပြောခိုင်းနေပြန်သည်။ အမှန် တကယ်လည်း ဝေယံလီးကြီး မယားဖြစ်သူ အဖုတ်ထဲ ဝင်ထွက်ခဲ့ သည်ကို ကြားချင်နေမိ၏။

" ဟာ … ကလေးတွေ ရှိတယ်လေ … ကိုအောင် … မကဲနဲ့ကွာ "

" ဇင်မာ ကလည်းကွာ … အရင်လည်း ဒီလိုပဲ … လုပ်နေကြလေ … ခုမ ဘာဖြစ်နေတာလဲ … ဘာလဲ … ဝေယံ လိုးလွတ်လိုက်လို့ … ဒီရောက်တော့ စိတ်မပါ တော့တာလား "

အောင်အောင့် စကားကြောင့် ဇင်မာ သိသိသာသာ လေး မျက်နှာပြက်ကာ မျက်နှာလေး ရဲတက်လာ ရသည်။ ရွာသို့  ၂ ညအိပ် ၃ ရက်ခရီး ကလေးများ သွားခေါ်ရာ ပထမရက်မှာပင် ရွာနှင့် အနီးဆုံး မြို့ငယ်လေးရှိ တည်းခိုခန်း တခုတွင် မျော့နေအောင် အလိုးခံခဲ့ရသည်။ 

နောက်ရက် နေ့ခင်းပိုင်းတွင်လည်း ဝေယံမှာ ဇင်မာ့အား ရွာထဲမှ သူ့အိမ်အလည်ခေါ်ရင်း တနေကုန်လိုးကာ ညနေပိုင်းမှ ပြန်ပို့ပေးခဲ့၏။

( ၂ ) ရက်ဆက်တိုက် အလိုး ခံခဲ့ရပြီး ပြန်ခါနီး ကားဂိတ်သို့ လိုက်ပို့ရာ ကလေး ၂ ယောက်အား ကားပေါ်တင်ပြီး သည်နှင့် အနီးနားရှိ လက်ဖက်ရည် ဆိုင် အိမ်သာထဲ ဇွတ်ခေါ် လိုးလိုက်သေး၏။ လင်တော်မောင် စကားကြောင့် အနေရ ခက်လာ မိသည်။

" ခရီးပန်းလာလိုပါ … ကိုအောင်ကလည်း …… ညကြမှ … လုပ်နော် "

ဇင်မာ တယောက် စကားပြောရင်း ပြန်နမ်းကာ သူမလက်ချောင်း လေးများနှင့် လင်ဖြစ်သူ ပေါင်ကြား ပွတ်သပ်လိုက်၏။ လက်ထဲ လီးတန် မာလာသည်နှင့် အနမ်းမပျက်ပဲ ဂွင်းထု ပေးလိုက်ရသည်။ ခုချိန် သူမ စောက်ဖုတ်မှာ ဝေယံ လီးမှ ဂေါ်လီဒဏ်ကြောင့် ကျိန်းစပ် နေ၏။ 

" အားးးးး ………………… ဇင်မာ ……………………အားးးးးး ………………… အ …………………… ကောင်းတယ် …………………… အား "

အောင်အောင်မှာ ၃ ရက်ခန့် မလိုးရသည်မို့ ကြာကြာ တောင့်မခံနိုင်တော့ပေ။ မယားဖြစ်သူ လက်ထဲ ခုံပေါ်ထိုင်လျက် အနေထားဖြင့် လရည်များ တဖျောဖျော ပန်းထုတ် ပစ်လိုက်ရ၏။ 

တရေးနိုး ထလိုးနေမလားဟု ရင်တထိတ်ထိတ်နှင့် အိပ်ခဲ့ရ တော့သည်။ မနက်လင်းသည်နှင့် ထမင်းချက်နေစဉ် မီးဖိုခန်းထဲ ပန်းကန်စင်ပေါ် လက်ထောက်ကာ တချီ အလိုးခံလိုက် ရ၏။ နေ့လည်ပိုင်း ကလေးများ အပြင်ထွက်ဆော့ချိန်တွင် အိပ်ခန်းထဲ နောက်တချီ ခေါ်လိုးခံရ ပြန်သည်။

ညပိုင်း စားသောက် ပြီးသည်နှင့် ဇင်မာတယောက် တီဗွီကြည့်ရင်း ၁၀နာရီခွဲ လောက်တွင် ကလေး ၂ ယောက် အား သူတို့ အိပ်ခန်းထဲ သိပ်ပေးနေသည်။ ကလေးများ အိပ်ပျော် သည်နှင့် သူမတို့ လင်မယား အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လာရာ လင်တော်မောင်မှာ ဝေယံနှင့် ဖြစ်ပျက်ခဲ့သည်များအား မရမက မေးနေပြန်၏။

ဇင်မာလည်း ဖုံးဖုံးဖိဖိ ထိန်းပြောရင်း လင်ဖြစ်သူမှာ စိတ်မဆိုးသည်အပြင် ခါတိုင်းထက် ကာမစိတ် တက်ကြွနေသည်ကို မြင်လိုက်ရသည်။ ၂ ယောက်သား တုံးလုံး ချွတ်ကာ စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် လိုးနေကြ၏။ခဏအကြာတွင် သူမအား ထိထိမိမိနှင့် အားထည့် လိုးနေသဖြင့် လိုးချက်တွေအတိုင်း ကြိတ်ညည်းနေရ သည်။ ခါတိုင်းနှင့် မတူပဲ ဆောင့်ချက်များမှာ ပြင်းထန် အားပါ လှ၏။

" အား…………… ရှီးးးးးးး ……………… ကိုအောင်ရယ် ……………………… ကောင်းလိုက်တာ ……………… အားးးး   အားးးးးး "

ပထမ အချီတွင် အောင်အောင်မှာ တရစပ် လိုးပြီး ဇင်မာ့ အဖုတ်လေးထဲ လရည်များပန်းထုတ် ပစ်သည်။ ဇင်မာလည်း မနက်ရော နေ့ရော ညရော အလိုးခံသလို ဖြစ်ကာ ပင်ပန်းပြီး ခွေကာကျသွားရ၏။ အောင်အောင် မှာ လီးအား မချွတ်သေးပဲ ဇင်မာ့ ဆံပင်လေးအား ထိုးဖွ ပေးနေပြန်သည်။

" ဇင်မာ ……… ကိုအောင် …  မေးမလို့ … မှန်မှန်ဖြေ "

" ဝေယံက … ဘယ်၂ခါလောက် လိုးလိုက်တာလဲ "

" အာ … ကိုအောင် ကလည်း … ဒါပဲ မေးနေတော့တာ "

နှုတ်ခမ်းလေးစူကာ ပြောလိုက်သေ ဇင်မာ့ အမူယာ လေးကြောင့် အောင်အောင် တယောက် မချင့်မရဲ ဖြစ်ကာ နူတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ် ပစ်လိုက်၏။ 

" ပြောလေ … ဇင်မာ "

မေးရင်း မယားဖြစ်သူ နို့သီးခေါင်းလေး ၂ ဖက်အား ပြောင်းစို့ လိုက်ပြန်သည်။ နို့အုံများမှာ တင်းတင်း ရင်းရင်း ရှိမနေတော့ပဲ အနည်းငယ် ပျော့တွဲနေ၏။ ဘယ်ဖက် နို့သီးခေါင်း တဖက်အား စို့ရင့် လက်တဖက်က ညာဘက် နို့သီးခေါင်းအား ချေပေးလိုက်သည်။ ဇင်မာ့ အဖုတ်လေး ဆစ်ကနဲ့ ဖြစ်ကာ လီးအား ညှစ်ပေးနေမိပြန်သည်။

ကာမစိတ်များ ပြန်ကြွလာပြီး အပေါ်မှ မိုးခွထားသော လင်တော်မောင့် ကျောပြင်အား ခပ်တင်းတင်း ဖက်ထား လိုက်၏။ အောင်အောင်မှာ အဖုတ်ထဲ မချွတ်ပဲ စိမ်ထား သော လီးအား ညှောင့်ရင်း ပြန်မာလာသည်နှင့် ဒုတိယ အချီ ထပ်လိုး လိုက်တော့သည်။

.........................................................................................................

တဖြည်းဖြည်း အောင်အောင့် ရာဂစိတ်က ပြင်းထန် လာသဖြင့် ဇင်မာ မျက်လုံး ပြူးနေရ၏။ အိမ်ထောင် သက်တမ်း ရင့်လာသည်မို့ ဇင်မာ တယောက် လင်တော်မောင့် အကြောင်း မွေးထားတဲ့ မိခင်ထက် ပိုသိနေသည်။ 

လင်ဖြစ်သူ အောင်အောင်၏ ပါးစပ်ဖျားမှ ထွက်လာသော စကားလုံးများ အမူအယာက အစ ဘာလဲ ဆိုတာ ပါးစပ်ဟလိုက် သည်နှင့် အူဘယ်နှစ်ခွေ ရှိသည် အထိ မြင်တတ် လာ၏။ ရွာမှ ပြန်ရောက်ပြီး လင်မယား ၂ ယောက် ပုံမှန် လိုးနေရာမှ ၁လခန့် အကြာ ဝေယံ ဘက်မှ သူမအား တွေ့ချင်ကြောင်း ပြောလာပြန်သည်။

" ဇင်မာကလည်း … အိမ်ခေါ်တွေ့ပါ့လား "

" ဟမ် … ကိုအောင် … တကယ် ပြောနေတာလား "

အောင်အောင်မှာ မယားဖြစ်သူ ဇင်မာအား အိမ်ခေါ် တွေ့ရန် တိုက်တွန်းနေ၏။

" တကယ်ပေါ့ … ဇင်မာရယ် … ကိုအောင်တို့ အိမ်ထောင်ရေး …… မထိခိုက် စေရပါဘူး "

......................................................................................................

၁ ပတ်ခန့် အကြာ ဇင်မာလည်း ဝေယံအား အပြင် မတွေ့ တော့ပဲ အိမ်သို့ ခေါ်တွေ့လိုက်၏။ ပြတင်း ပေါက်မှ တိုးဝင်လာသော လေနုအေးလေးကြောင့် အခန်းတစ်ခုလုံး အေးနေသည်။ 

ဇင်မာ တယောက် ရင်တထိတ်ထိတ်ဖြင့် အခန်းထဲ ကုတင်စောင်းပေါ် ထိုင်လိုက်၏။ အိစက်နေသော ဖင်သားစိုင်ကြီး ကုတင်ပေါ် ကားထွက်လာ၏။ လင်ဖြစ်သူ ဆန္ဒ အလျောက် လိုက်လျောနေရင်း သူမကိုယ်တိုင် စိတ်ပါနေရ သည်။

" ဝေယံ … သောက်ကွာ "

" ဟုတ် … ကိုအောင် "

မျက်နှာချင်းဆိုင် စာပွဲခုံပေါ်တွင်  လင်ဖြစ်သူ အောင်အောင် နှင့်အတူ ဝေယံပါ အရက် အတူ သောက်နေကြ၏။ ကိုယ့်အိပ်ခန်းထဲ ကိုယ် ဇင်မာ တယောက် အတွေးပေါင်းစုံဖြင် ရင်ခုန်နေရသည်။ 

နာရီဝက်ခန့် စားသောက်ပြီးသည်နှင့် ဝေယံမှာ ဇင်မာ့ နားလျှောက်လာကာ မျက်နှာအား ပေါက်ဂွထဲ ဆွဲကပ် လိုက်၏။ ရုတ်တရက်မို့ အောင်အောင် တယောက် အံအော မှင်သက်ကာ သောက်လက်စ အရက်ခွက် အား စားပွဲခုံပေါ် ပြန်ချရင်း ကြည့်နေရှာသည်။

" မဇင်မာ "

" ဘာလဲ  … ဝေယံ "

" လီး … အရင် … စုပ်ပေးနော် "

ဇင်မာ့ မျက်နှာလေး ရဲတက်လာကာ လင်ဖြစ်သူ အောင်အောင်အား ခိုးကြည့်စဉ် ဝေယံမှာ ပုဆိုးအား ခါးပုံစ ဖြည်၍ ခြေရင်း ပုံချလိုက်၏။

" အို့ ………… ဝု …………… ဖလူးးး "

လင်ဖြစ်သူအား ကြည့်ရင်း မျက်နှာပြန်လှည့်စဉ် ပါးစပ်နား ကားထွက်နေသော ဒစ်ကြီးအား မြင်လိုက်ရ သဖြင့် ပါးစပ်လေး ဟကာ ကြည့်နေမိသည်။ ရွာသို့ ကလေး ၂ ယောက်အား ကျောင်းတက်ရန် ပြန်ခေါ်စဉ် ကော့ပျံနေအောင် လိုးထားသော လီးမှာ မျက်နှာရှေ့ တဆက်ဆက် တုန်ခါနေ၏။

ကြာကြာ မကြည့်လိုက်ရ ပေ ဟနေသော နူတ်ခမ်းလေးထဲ ဒစ်ကြီး ဝင်ရောက် လာတော့သည်။ ရုတ်တရက် ထိတ်လန့်ကာ ခေါင်း နောက်ဆုတ် ရှောင်ရာ ဝေယံမှာ ဇင်မာ့ ဆံနွယ်များ အား ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင်ရင်း လီးတဆုံး ပစ်လိုး လိုက်၏။ အောင်အောင် မှာ မယားဖြစ်သူ ပါးစပ်အား ဝေယံမှ မညှာမတာ လိုးနေရာ သနားစိတ် တဝက် ကာမစိတ် တဝက်ဖြင့် မလွတ်တမ်း စိုက်ကြည့် နေမိသည်။

ဝေယံမှာ ဇင်မာ့ နူတ်ခမ်းထောင့်မှာ သွားရည် အချွဲများ စီးကျ လာမှ လီးအား ထုတ်ပေး လိုက်၏။ အောင်အောင် မနေနိုင်တော့ ထိုက်နေသော ခုံမှ ထရပ်ကာ ကုတင်နား လျှောက်လာရင်း မယားဖြစ်သူ ဘေးနား ကပ်ထိုင်ပြီး ခါးလေး ဖက်ကာ နှစ်သိမ့် နေသည်။

" ရလား … ဇင်မာ "

" အင်း ……… အဟွတ်  ဟွတ် "

ဇင်မာတယောက် လင်ဖြစ်သူအား ပြန်ဖြေရင်း တဟွတ် ဟွတ် သီးနေသေး၏။ အသက်မျှင်းရှုကာ နူတ်ခမ်းဒေါင့်မှ သွားရည် အကျိအချွဲများအား လက်ခုံဖြင့် သုတ်စဉ် အောင်အောင်မှာ မယားဖြစ်သူ ဇင်မာ ပါးစပ်လေးအား ပြောင်စင်အောင် ဆွဲစုပ် ပေးလိုက်သည်။

" ခဏဗျာ … ကိုအောင် "

ဝေယံမှာ ပြောပြီးသည်နှင့် ဇင်မာ့အား ကုတင်ပေါ် ပက်လက် လှဲခိုင်း လိုက်တော့သည်။ ကိုယ်တိုင်လည်း အပေါ်အင်္ကျီအား ချွတ်ကာ ကိုလုံးတီး အနေထားဖြင့် ကုတင်ပေါ် တက်ထိုင်လိုက်ပြန်၏။ အောင်အောင်မှ မယားဖြစ်သူ တံတွေးများဖြင့် ပြောင်လက် တင်းမတ် နေသော ဝေယံ ပေါင်ကြားမှ လီးကြီးအား ကြည့်ကာ စိတ်ကြွနေမိသည်။ 

မကြာခင် ဂေါ်လီများနှင့် ထောင်မတ်နေသော လီးကြီးမှာ မယားဖြစ်သူ စောက်ဖုတ်ထဲ ဝင်ထွက် နေတော့မည်။ တွေးမိရုံဖြင့် လီးက တဆက်ဆက် တင်းမာလာခဲ့၏။ သို့သော် အောင်အောင် တွက်ဆ ထားသည့် အတိုင်း ဖြစ်မလာသေးပေ။

ဝေယံမှာ ဇင်မာ့ မျက်နှာအား လီးဖြင့် ပွတ်သပ်ကာ ကိုယ်ပေါ်ရှိ အင်္ကျီကြယ်သီးများအား တလုံးချင်း ဖြုတ်ပစ်လိုက်သည်။ အောင်အောင်လည်း ဘေးမှ မယားဖြစ်သူ ဇင်မာ့ အင်္ကျီအား ကူချွတ်ပေးနေရှာ၏။ ခန္ဓာကိုယ် အပေါ်ပိုင်း ဗလာ ဖြစ်သွားသည်နှင့် လီးအား ဇင်မာ့ ပါးစပ်ထဲ ပြန်ထည့်ကာ့ထမိန်အား အောင်အောင့် ချွတ်ခိုင်း လိုက်ပြန်သည်။ 

ထမိန် ဆွဲချွတ်ရာ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီလေးသာ ကျန်တော့၏။  အတွင်းခံ ဘောင်းဘီလေး ထပ်ချွတ်ပစ်ရာ ပေါင်လုံးဖွေးဖွေး တုတ်တုတ် ၂ ဖက်ကြားမှ အမွှေးများ ဖုံးအုပ် ထားသော စောက်ပတ်အုံမှာ ဖေါင်းကား ထွက်ပေါ်လာ၏။ ဇင်မာ့ တယောက် အောင်အောင် နှင့် ဝေယံရှေ့ ပက်လက် အနေထားဖြင့် ခန္ဓာ ကိုယ်ပေါ် အဝတ်စားကင်းမဲ့ သွားတော့သည်။အောင်အောင်မှာ မယားဖြစ်သူ၏ ဖြူဖွေးနေသော ကိုယ်လုံးပေါ်မှ ဘယ်ဘက် နိူ့အုံအား ဘေးနားမှ ကုန်းစို့လိုက်ချိန် ဝေယံမှာ ဇင်မာ့ ပါးစပ်လေးအား ခပ်ဖွဖွ လိုးပေးနေ၏။ 

ခဏ အကြာ လီးအား ထုတ်ကာ ကိုယ်လုံးတီး အနေထားဖြင့် ဇင်မာ့ ညာဘက်ဘေး ဒူးထောက် ထိုင်ပြီး ဆီးခုံးပေါ်မှ အမွှေးများအား ခပ်ဖွဖွ ဆွဲပေး ပြန်သည်။ ပေါင်ကြားထဲ လက်ခလယ်ဖြင့် ပွတ်ဆွဲပေးရာ ဇင်မာ တယောက် အကနဲ့ ညည်းရင်း ပေါင်တန် ၂ ဖက် တုန်ခါနေ၏။ လင်ဖြစ်သူ အောင်အောင်မှ နို့သီးခေါင်းလေး စို့ပေးချိန် ဝေယံမှာ စောက်ဖုတ်အား ဖိချေနေသဖြင့် အဖုတ်နှုူတ်ခမ်းသား တဝိုက် အရည်များစိမ့် ထွက်လာတော့၏။

လင်တော်မောင်၏ ခေါင်းအား နို့အုံနှင့် တင်းနေအောင် ဆွဲကပ်ထားရင်း ပေါင်တန် ၂ ဖက်အား ဖြဲပေး နေမိသည်။ ထိုချိန် ဝေယံမှာ အဖုတ်အား ဖိပွတ်ပေး နေရာမှ ဇင်မာ့ ဗိုက်ပေါ် တက်ခွကာ လွတ်နေသော နို့သီးခေါင်း တဖက် အား လီးထိပ်ဖြင့် ပွတ်သပ် ပေးနေပြန်၏။

လင်ဖြစ်သူ ဘယ်ဘက်နို့သီး ခေါင်းလေး စို့ပေးစဉ် ဝေယံမှာ ညာဘက် နို့သီးခေါင်း အား ဒစ်ဖြင့် ဖိပွတ်နေသဖြင့် ဇင်မာတယေက် ကာမ စိတ်များ ထိန်းမရအောင် ထကြွာလာကာ တကိုယ်လုံး တဆက်ဆက် တုန်လာရှာသည်။ 

" ကိုအောင် … မဇင်မာ ခါးအောက် …… တခုခု …… ခုထားပေးလိုက် "

ဝေယံ ပြောသည့်အတိုင်း အောင်အောင်မှာ နို့သီးခေါင်း စို့နေရာမှ ထရပ်ကာ မယားဖြစ်သူ ခါးလေး ဘေးနား ဒူးတုတ်ထိုင်ပြီး ခါးအောက် ခေါင်းအုံး ၂ လုံး ဆင့်ကာ ခုပေးလိုက်ပြန်သည်။ 

ဇင်မာတယောက် ပက်လက် အနေထားဖြင့် ကုတင်ပေါ် ပေါင်တန် ၂ ဖက်အား ကားပေးရာ ပေါင်ကြားထဲရှိ စောက်ပတ် အုံကြီး ပြူးထွက် လာတော့၏။ ဝေယံမှာ ဇင်မာ့ ဗိုက်ပေါ်မှ ထရပ်ကာ ပေါင်ကြားထဲ  ဒူးထောက် နေရာယူပြီး ပေါင်တန် ၂ဖက် အား ဆွဲမြှောက်ကွေးရင်း စောက်ဖုတ်အား လက်ဝါးဖြင့် တဖြန်းဖြန်း ရိုက်ချလိုက်သည်။ 

" ဖြန်း ……… အ …………… ဖြန်း  ဖြန်း …………… အားးးး ……………… အမလေးးးး ……………… အဟင့်  ဟင့် ………… သေပါပြီ "

ဇင်မာမှာ စောက်ဖုတ်အား လက်ဝါးဖြင့် ရိုက်ခံရတိုင်း သေးထွက်မတတ် ခံစားရကာ စိတ်ထဲ ထပ်ခါထပ်ခါ အရိုက်ခံ ချင်သည့် စိတ်များ ဖြစ်ပေါ်နေ၏။ 

၁၀ နှစ်လောက် လိုးလာသော လင်ဖြစ်သူ အောင်အောင် မသိသေးသည့် ဇင်မာ၏ ကာမ ခံစားမှု့အား ဝေယံတယောက် ထုတ်ဖေါ် ပြသနေ သည်။ ရွာတွင် ဖင်ကွဲအောင် လိုးပေးကတည်းက နာကျင်မှု့နှင့် ဒွန်တွဲ ပေါ်လာသော ကာမ အရသာ အား ဇင်မာ နှစ်ချိုက် တတ်သည်ကို သိရှိနေသည်။အောင်အောင်မှာ မယားဖြစ်သူ စောက်ပတ်လေး ဖေါင်းကြွလာကာ သေးများ ပန်းထွက်လာသည်ကို ကြည့်ရင်း စိတ်ထဲ သနားနေမိပြန်သည်။ သို့သော် မယားဖြစ်သူ ဇင်မာ ခံနိုင်သ၍ မတားပဲ လွတ်ထား လိုက်၏။

" ဖြန်း  ……… ဖြန်းးးး ………… အားးးးး ……………… ဖြန်းးး  ဖြန်းးးး ………………… အ ………… အမလေးးးး …………………… အားးးး   အားးးး "

"  နာလို့လား … မဇင်မာရယ် ………… ဖြန်းးးးးးးး  ……………… အင့် ……………… ဖြန်းးးး  ဖြန်းးးး "

" အင်းးးးးး …………… အမလေးးးး …………… သေပြီ   သေပြီ ………… နာတယ် "

" ကောင်းပြီလေ ………… နာရင်  ………… တော်ကြစို့ "

" အို့ …………… ဟို ………  ဟို ……………  ရပ်မပစ်ပါ နဲ့ ………… ထပ် ရိုက် ပေးပါ ………… အဟင့်  ဟင့် "

လင်တော်မောင် အောင်အောင် ရှေ့ မရှက်နိုင်တော့ သူမ စောက်ဖုတ်အား ကော့ကာ ဝေယံအား ရိုက်ခိုင်း နေပြန်သည်။

" တအား ယွနေပြီ စောက်ဖုတ်က …… အလိုး ခံချင်ပြီလား "

" ဟာ …………… အင်း …………  အင်း ……… ခံမယ် … ခံမှာပါ "

"  ဖြန်း ဖြန်း …………… အင့် …………… ဖြန်း "

ဝေယံမှာ ၅ချက်၆ချက်ခန့် ခပ်ပြင်းပြင်း ရိုက်ပေးကာ ထရပ်လိုက်၏။ ဇင်မာ့ ခေါင်းရင်းဘက် လျှောက်လာပြီး မျက်နှာပေါ် ဖင်ပြန် ခေါင်းပြန်ခွကာ ပါးစပ်ထဲ လီးအား ထိုးထည့်ပစ်သည်။ 

လီးအရင်းထိ သွင်းထားရင်း ခါးညွတ်ကာ ဘယ်လက်မှ ထောက်ထားပြီး ညာလက်မှ ဇင်မာ့ ပေါင်ဂွမှ စောက်ဖုတ်အား တဖြန်းဖြန်း ပစ်ရိုက် လိုက်ပြန်၏။ ဇင်မာ ကိုယ်လုံး လေး တဆက်ဆက် တုန်လာကာ ကော့ပျံရင်း သေးများ ပန်းထွက်နေရှာသည်။ ပါးစပ်ထဲ လီးသွင်း ထားသဖြင့် တဝုဝုနဲ့သာ အသံထွက် ပေါ်နေ၏။

" ဝေယံ ……… ဟို  ………  ဟို ………… ရ ပါ့  မလား "

ထိုချိန် အောင်အောင် လီးမှာ မခံမရပ် နိုင်အောင် တင်းမာ လာပြီး မယားဖြစ်သူ မျက်နှာအား ကြည့်ရာ ဇင်မာ တယောက် မျက်ဖြူလန်မတတ် ခံစားနေရ သဖြင့် မနေနိုင်တော့ပဲ ဝေယံအား မေးလိုက် တော့သည်။

" ဟားးးး ……… ကိုအောင် ……  ခင်ဗျား စိုးရိမ် နေလား ……… မဇင်မာ က ………… ဒီလောက်နဲ့ ဘာမှ မဖြစ်ဘူးဗျ "

ဝေယံမှာ အောင်အောင့် အား ပြန်ဖြေပြီးသည်နှင့် ပေါင်တဖက် ကြွကာ ဇင်မာ့ ပါးစပ်ထဲမှ လီးအား ဆွဲထုတ် လိုက်သည်။

" ပြွတ် ………… ပလွပ် "

" အာ ……… ဘာလို့ ထုတ်တာလဲ …… ဝေယံရဲ့ ……… ပြန်ထည့်ကွာ "

ဇင်မာ တယောက် သူမပါးစပ်ထဲမှ လီးဆွဲထုတ်သွား သဖြင့် ဝေယံအား ရန်လုပ်ကာ ကျွတ်ထွက်သွားသော လီးအား အငမ်းမရ ဆွဲစုပ်နေပြန်သည်။ အောင်အောင် အံအော နေမိသည်။ 

ပါးစပ်အား လီးဖြင့်လိုး၍ စောက်ဖုတ်အား တဖြန်းဖြန်း အရိုက်ခံနေရသော မယားဖြစ်သူ၏ ကာမစိတ်အား နားမလည်နိုင်အောင် ဖြစ်နေရ၏။ ဒီလောက်ကြီး ရမ္မက်စိတ် ထကြွနေသည် ကို အိမ်ထောင်သက် ၁၀အတွင်း ၁ ကြိမ်သာ မြင်ဖူး သေးသည်။

" ကိုအောင်က …… ပြောနေလို့ပါ …… မဇင်မာရဲ့ "

" ကိုအောင်ကလေ …… စကား တအား ပေါတာပဲ …… လာလာ …… ဇင်မာ့ စောက်ပတ် ယက်နေလိုက် …… ဝေယံ ……… ပါးစပ်ကို လိုးရင်း နို့တွေ …… ပြောင်းရိုက် ဟာ "

စကားဆုံးသည်နှင့် ဝေယံမှာ ပါးစပ်အား ပြန်ခွလိုးကာ နိုအုံ ၂ ဖက်အား ခပ်ကြမ်းကြမ်း ညှစ်ချေရင်း လက်ဝါးဖြင့် တဖြန်းဖြန်း ပစ်ရိုက်ပြန်သည်။ အောင်အောင်လည်း မယားဖြစ်သူ ကိုယ်တိုင် စိတ်ပါနေသဖြင့် ဘာမှ မပြောပဲ သေးရွှဲနေသော စောက်ဖုတ်အား ခေါင်းလေး တလှုပ်လှုပ်ဖြင့် ယက်ပေး နေတော့သည်။

" အု ………… ဝု ……………… ပလောက် ……… ဇွိဇွိ …………… ဝု  ဝု …………… ဖလူးးး "

ဇင်မာမှာ ပါးစပ်အား အလိုးခံရင်း နိုအုံများ ကျိန်းစပ် လာအောင် အရိုက်ခံနေရစဉ် လင်ဖြစ်သူမှာ စောက်ဖုတ် ယက်ပေးနေသဖြင့် ကာမ အရသာ ၂ ခု ဒွန်တွဲ ခံစား နေရပြန်၏။ မျက်နှာ နီမြန်းလာကာ မျက်ရည်များပါ စီးကျ လာတော့သည်။

" အားဟားးး ……… ပါးစပ်ထဲ ……… ပြီးတော့မယ် …… လိုးတော့မယ် ဗျာ "

ဝေယံ တယောက် တကယ်လည်း လီးတန် တလျှောက် ကျင်စိမ့် နေရ၏။ လီးအား ဆွဲထုတ်ကာ ထရပ်ပြီး ဇင်မာ့ပေါင်ကြားမှ စောက်ဖုတ် ယက်နေသော အောင်အောင့်အား ဘေးကပ်ခိုင်း လိုက်သည်။ ပေါင်တန်အား ဆွဲမြှောက်ကာ ပုခုံးပေါ် ထမ်းတင်ရင်း လီးထိပ်ဖြင့် ဖေါင်းကြွနေသော စောက်ပတ်အုံအား ၅ ချက်လောက် ရိုက်ကာ စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ လီးတဆုံး ပစ်လိုးလိုက် ၏။

" အ ………………  အဟင့် …………… နာလိုက်တာကွာ …………… သားအိမ်ဝ ………… လာစောင့် နေတာ "

ဇင်မာ့ ကိုယ်လေး ဆက်ကနဲ့ တုန်ခါသွားရသည်။ ဝေယံမှာ ဆက်မလိုးသေးပဲ ခဏ ရပ်ကာ ပြီးမှ တချက်ချင်း ဆွဲလိုး ပေးနေပြန်၏။ မျက်လုံးလေး စင်းကျလာကာ အစပိုင်း နာကျင်မှု့များ ပျောက်ပြီး လီးအရသာ စတင် ခံစားမိလာသည်။ လင်ဖြစ်သူ လီးထက် တုတ်ခိုင် ထွားကြိုင်းပြီး ဂေါ်လီများ ပါသဖြင့် စောက်ဖုတ်ထဲ တင်းကျပ်နေကာ စောက်ခေါင်း အတွင်းသားများအား ဂေါ်လီဖုလေးများမှ ပွတ်တိုက် ချိတ်ဆွဲနေသဖြင့် အသဲ ခိုက်အောင် ကောင်းနေရ၏။

" အိုး ………… ဝေယံရယ် ……………… အားးးးးးး …………………………  ရှီး ……………… ကျွတ် …………………… အား ……………… အိုး ………………အဟင့် ဟင့် "

ဇင်မာ့ အသံလေး အိပ်ခန်းထဲ ခပ်ကျယ်ကျယ် လေး ထွက်ပေါ်နေသည်။ ကုတင်ပေါ်မှ အိပ်ယာခင်းအား လက်ဖြင့် ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင်ကာ ခေါင်းလေး ခါရမ်း နေ၏။ အောက်နူတ်ခမ်းလေး ကိုက်ကာ တချက်တချက် လင်ဖြစ်သူ အောင်အောင့် အား ခိုးကြည့်ပြန်သည်။ 

" အာ ………………… ဝေယံ …………… ဝေယံ …………… အ …………………… အင့် …

………  အဟင့် ………… အ ………………အားးးးးးး 

ဝေယံ လီးဆွဲထုတ်ကာ ခဏ နားလိုက်စဉ် အောင်အောင် မှာ ပက်လက် အနေထားဖြင့် အသက်မျှင်းရှုနေသော မယားဖြစ်သူ စောက်ပတ်လေးအား ကုန်းယက် ပေးလိုက်ပြန်သည်။ 

ပူပူနွေးနွေး အလိုးခံထားရသော မယားဖြစ်သူ ဇင်မာ၏ အဖုတ်လေးမှာ ပြန်မစိသေးပဲ စောက်ခေါင်း အတွင်းသား ရဲရဲလေးအား မြင်နေရ၏။ စောက်ရည်များ စိမ့်ထွက်နေရာ ဖင်ကြားထဲထိ စီးကျနေသည်။

" ရှီးးးး …………… ပလပ် ပလပ် ……… ပြွတ်စ် ……… ပလပ် ………… ဇင်မာ့ အဖုတ်ထဲ ……  အရည်တွေ ရွဲနေတာ …………… အများကြီးပဲ ကွာ "

" အင်း ……… ခုလေးတင် ……… ဝေယံ လိုးထားလေ … ဇင်မာ့ စောက်ရည်တွေ  ……… ကိုအောင် ကြိုက်တယ်မလား ……… အ ………… အ ………… ယက် ယက် ………… ကောင်းလိုက်တာ …… ပြန်ယား လာပြန်ပြီ ………… အီး …………… ရှီးးးးးး ………… အ   အ    အားးးး "

လင်ဖြစ်သူ အောင်အောင်အား စောက်ဖုတ်ကို ကော့ပေးကာ ဘေးနား အနားယူနေသော ဝေယံအား ခေါင်းစောင်း ကြည့်လိုက်ပြန်သည်။

" ဝေယံ … ဇင်မာ့ နား လာလေ "

ဇင်မာ့ စကားကြောင့် ဝေယံလည်း ပက်လက် လှဲနေရာမှ ဒူးထောက်ထိုင်ကာ ဇင်မာ့ မျက်နှာနား လီးအား ကပ်ပေး လိုက်တော့သည်။ မျက်နှာနား ကပ်လာသော ဝေယံ လီးအား ခပ်ဖွဖွ ဆုပ်ကိုင်ရင်း ဒစ်ဖူးအား ပြွတ်ကနဲ့ ဆွဲစုပ် ပေးလိုက်ပြန်သည်။

" ပြွတ် ပြွတ် …………… ပလွပ် …………… အ ……………… အ ………………  အားးးးး ………… ရှီးးးးးး ………… ရပြီ ………… ရပြီ ………… ကိုအောင် ……… မယက်နဲ့တော့နော် …………… ဇင်မာ …………… တအားယားနေပြီ "

၁၀ မိနစ်ခန့် အကြာတွင် ဝေယံ လီးအား စုပ်ပေးရင်း ပါးစပ်ထဲမှ ထုတ်ကာ လင်တော်မောင် စောက်ပတ် ယက်ပေးနေသည်ကို ရပ်ခိုင်း လိုက်တော့သည်။

" ဝေယံ …… ပက်လက်လှန် ပေးကွာ … ဇင်မာ …… အပေါ်က ……… လုပ်မယ် "

တဆက်ထဲ ဝေယံအား ပြောပြီး ထထိုင်ရာ ဝေယံမှာ ပက်လက် လှဲချရင်း လီးအား ၅ ချက်ခန့် ဂွင်းထုကာ ထောင်ပေး ထားလိုက်၏။ ဇင်မာ တယောက် ကာမ အရှိန်ကြောင့် အရှက်ကုန်ကာ လင်ဖြစ်သူရှေ့ သူစိမ်း ယောင်္ကျား၏ လီးပေါ် ခွထိုင် ပစ်သည်။သူမ ဖင်ကြီးအား ဖြည်းဖြည်းချင်း ဖိချရင်း လီးအဝင် အထွက် အဆင် ပြေအောင် ထိန်းလိုးနေ၏။ ဝေယံ ရင်ဘတ်ပေါ် လက် ၂ ဖက် ထောက်ပြီး ခါးအားနှင့် ဖင်ကြီးအား မြှောက်ကာ လီးအရင်းထိ ကပ်အောင် ဖိလိုးရင်း လင်တော်မောင်အား လှည့်ကြည့် ပြန်သည်။

အောင်အောင့် မျက်လုံးများ အရောင်တောက်နေကာ အားရကျေနပ်သည့် အမူယာများ ဖြစ်ပေါ်နေ၏။ မယားဖြစ်သူ စောက်ဖုတ်ထဲ ဝေယံ၏ လီးကြီး ဝင်ထွက်နေသည်ကို အနီးကပ် မြင်နေရသည်။ ပိုအားရသည်မှာ ဝေယံ လီးကြီးမှာ သူ့၏ လီးထက် တုတ်ခိုင် ထွားကြိုင်းနေကာ ဂေါ်လီများ ပါရှိနေ၏။

ကြည့်နေရင်း ဇင်မာ၏ ဆောင့်ချက်များ မြန်လာကာ တအအ တအိအိ ဖြင့် ညည်းသံများ ထွက်ပေါ် လာသည်။ ဖင်ကြီးကော့ကာ လင်ဖြစ်သူ အား ကြည့်ရင်း သူစိမ်းယောင်္ကျား လီးပေါ် အားရပါးရ ဆောင့်ပြနေသည်မို့ အောင်အောင် တယောက် စိတ်ထဲ တရှိန်းရှိန်းဖြင့် သူကိုယ်တိုင် လိုးရသည်ထက် ခံစားမှု့က အားကောင်း နေရသည်။

ဇင်မာ မှာလည်း ဘေးနား ထိုင်နေသော လင်တော်မောင့် မျက်နှာအား ကြည့်ရင်း သူစိမ်း ယောင်္ကျား လီးအား ခွလိုး နေရသဖြင့် ကာမ အရသာ ထူးကဲနေ၏။ လင်ဖြစ်သူအား ကြည့်ရင်း ဆောင့်ချ နေရာမှ အကြည့်လွဲကာ ခေါင်းလေး ဘယ်ညာ ရမ်းပြီး စိတ်ကြိုက် ထိန်းလိုးနေပြန်သည်။ 

တချက်တချက် အောက်မှ ပင့်ဆောင့် ပေးသဖြင့် လီးထိပ်မှာ သားအိမ်ဝ ဆောင့်မိကာ လင်ဖြစ်သူရှေ့မို့ အိကနဲ့ ခပ်တိုးတိုးလေး အံကြိတ် ညည်းနေမိ၏။တဖြည်းဖြည်း ဇင်မာ့ ဆောင့်ချက်များ မြန်လာကာ နို့အုံ ၂ဖက်မှာ ခေါင်းလေးနဲ့အတူ ရမ်းခါနေတော့သည်။အောင်အောင်တယောက် မယားဖြစ်သူမှာ လင်ဖြစ်သူရှေ့ သူစိမ်းယောင်္ကျားအား စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် ခွလိုး နေသော မယားဖြစ်သူအား မလွတ်တမ်း စူးစိုက် ကြည့်နေမိ၏။

" အားးးးး ………… မဇင်မာ ရယ် ……… ကောင်းလိုက်တာ ဗျာ ………… ဆောင့် ဆောင့် …… ကျနော့် လီးကို ……… အားရတယ် မဟုတ်လား "

" အင်း ……… အားရတယ် ………… အင့် …………… ဘွတ်   ……… ဘွတ်  ……………   ဘွတ် ………… ကြိုက်တယ် ……… ဝေယံရဲ့ …………… အ ………………… အားးးး     အားးးးးး      အားးးးးးးးး "

" ရှီးးးးးး ……………… အားဟား …………… ကောင်းလိုက်တာ …………………… မဇင်မာရယ် ……… ကလေး အမေသာ ပြောတာ …………… ကျနော့် အတွက်က ………… အပျို တယောက်ကို …… လိုးရတဲ့ အတိုင်းပဲ "

" အာကွာ …………… ဝေယံ လီးကြီးက …………… တုတ်တာကိုး ………………… အင့် …………… ဗျစ် …………………… ဖွပ်  ဖွပ် ……………… ဘွတ် "

ဝေယံ မှာ ရွာကတည်းက ဇင်မာ၏ ကာမစိတ်အား သိရှိနေသည်မို့ ရမ္မက်စိတ်များ ပိုမို ထကြွလာစေရန် သေချာ ပြောပေးနေသည်။ ဇင်မာလည်း လင်ဖြစ်သူ လီးထက် ကြီးမားတုတ်ခိုင်သော လီးအား အပေါ်မှ ဆောင့်လိုးလို့ မဝနိုင်အောင် ဖြစ်နေမိ၏။ 

" ဆောင့် ဆောင့် …… မဇင်မာ ယောင်္ကျားလည်း …… စိတ်ကြွနေပြီ … ဟိုမယ် …… ကြည့်ရင်း ……… ဂွင်းထု နေပြီ ………… အင့်  အင့် "

ဝေယံမှာ စကားပြောရင်း အပေါ်မှ တက်ဆောင့် ပေးသော ဇင်မာ့ ခေါင်းလေး မော့တက် သွားအောင် အောက်မှ ကော့လိုး ပေးနေသည်။

" အင်း ……  သူဟာသူ ……… ဂွင်းတိုက် နေပါစေ  … ဝေယံရယ် …  ဒီနေ့  ………… သူ့ကို …… ပေးမလိုးဘူး "

" ဒါဆို …… ကျနော် … တနေကုန် လိုးရမှာပေါ့ … ဗျစ် ………… ဘွတ် ………… ဇွိ ဇွိ ………… အင့် ……… ဗျစ် ……… ဖွပ် ………… ဘွတ် ဘွတ် "

"  အာ ………… ဟုတ်တယ် ………… အောက်က ပင့်လိုးပေး ………… ဝေယံ …………… အ …… အားးးး …………… ကောင်း ……………… ကောင်း ……………… ကောင်းတယ်ကွာ ……… ငါ့ယောင်္ကျား လိုးတာ …… ၁၀နှစ်လောက် ခံလာတာ …… ဒီလောက် မကောင်းဖူး သေးဘူး "

ဇင်မာ တယောက် ဘေးနား လင်ဖြစ်သူ ကြည့်နေ သည်ကို အားမနာနိုင်တော့ပဲ ဝေယံ မေးသမျှ စိတ်ထဲ ရှိသလို ပြန်ဖြေ နေမိသည်။ ကာမသွေး ဆူပွက် စေသော ဝေယံ စကားလုံး များအောက် မျောပါကာ ကုတင်တိုင်များ ခါးယမ်းလာအောင် စိတ်လွတ် ကိုယ်လွတ် ဆောင့်လိုး နေတော့၏။ 

အောင်အောင်မှာလည်း မယားဖြစ်သူ ရမ္မက်သွေးများ ထိန်းမရ သိန်းမရ ပေါက်ကွဲ နေသည်ကို ကြည့်ရင်း အံကြိတ်ကာ ဂွင်းထုနေတော့သည်။ ၁၀ နှစ်လုံး လိုးပေးခဲ့သော မယားဖြစ်သူမှာ သူစိမ်း ယောင်္ကျား လီးအား တက်မက်စွာ ခွလိုးပေးနေသည်ကို အနီးကပ် ကြည့်ရင်း ကာမ အရသာများ ထူးကဲစွာ ခံစားလာရ၏။

" အ ……………… အားးးး ………… ဇင်မာ …………… ပြီးချင်ပြီ ……………… အ ………… အ …………… နာနာ လေး ………… ပင့်လိုးပေး …………… ဝေယံ "

" ပုံစံ ………… ပြောင်းဦးမလား ……… မဇင်မာ "

" ဟင့်အင် …………… မရ တော့ ဘူး ………… ဝေယံရဲ့ ………………… ပင်လိုးပေးပါဆို ………… အင်း …………… ဟုတ်တယ် …………… အင့် ဟာ ………… ဗျစ်   …………… ဘွတ် …………… ဟုတ်တယ် ………အဲလို ………… ပင့်ပြီး ပြန်ဆောင့် …………… အား.... ကောင်းလိုက်တာ ………… နာနာလေး ………… ဆောင့်ပါ ……………… ပြီးတော့မှာ ………… အဟင့်  ဟင့် "

ဝေယံ ကိုယ်တိုင် ဇင်မာ၏ တောင်းဆိုမှု့ကြောင့် လီးတချောင်းလုံး အီစိမ့် လာရသည်။ ဇင်မာ့ ဖင်ကြီး ဖိအချ အောက်မှ အားထည့် ပင့်လိုးပေးနေ မိ၏။

" အ …………… အ …………… အား …………… ပြီးပြီ ………… ဇင်မာ ပြီးပြီ ………… အားးးး    ရှီးးးးးး ………………… အ …………  အားးးးး ……………ကောင်းလိုက်တာ "

ဇင်မာ အဆောင့်မပျက်ပေ ဝေယံလီးအား အရင်းထိ ကပ်အောင် ဖိဆောင့်ရင်း စောက်ရည်များ ဒုတိယ အကြိမ် ပန်းထုတ်နေ၏။ 

ဝေယံလည်း လီးတချောင်းလုံး နွေးကနဲ့ ဖြစ်ကာ အံကြိတ် ပင့်လိုးရင်း ၁၀ ချက်ပင် မပြည့်တော့ လရည်များ တဖျောဖျော ပန်းထွက် လာတော့သည်။ ဇင်မာ့ အဖုတ်ထဲ လရည်များ ပြည့်လျှံလာကာ ပြန်အမ် ထွက်စဉ် ဝေယံ လဥများပေါ် စီးကျ နေ၏။အောင်အောင်မှာလည်း ဘေးမှ ကြည့်ကာ ဂွင်းထုရင်း ၂ ချီဆက်တိုက် ပြီးခဲ့ရသည်။ ဝေယံ ကိုယ်ပေါ်မှာ ဘေးနားလှဲကာ မှေးနေသော မယားဖြစ်သူ ခေါင်းရင်းနား တိုးကပ် ထိုင်ကာ ခပ်တိုးတိုး မေးကြည့်လိုက်၏။

" ဇင်မာ "

" ရှင် … ကိုအောင် "

လင်ဖြစ်သူ အသံ ကြားသဖြင့် မှိတ်ထားသော မျက်လုံး လေး အားယူဖွင့်ကာ ကြည့်လိုက်မိသည်။

" ကောင်းလား "

" အင်း …… ကောင်းတယ် "

အသံ တိုးတိုးလေးဖြင့် လင်မယား ၂ ယောက် စကားပြော နေကြ၏။

" ဇင်မာ … ဘယ်လို ခံစားရလည်း …… ပြောပြ ပါလား "

" အမ် …… ကိုယ့်မိန်းမ ကိုယ် ……… သူစိမ်း ယောင်္ကျားနဲ့ …… ရှေ့ခေါ် လိုးခိုင်းပြီးမှ … လာမေး နေသေးတာလား "

လင်မယား ၂ယောက် စကားပြောနေစဉ် ဝေယံမှာ ဇင်မာ့ ဘေးနား တိုးကပ် လာပြန်သည်။ လင်ဖြစ်သူနှင့် စကားပြောရင်း လက်တစ်ဖက်မှာ ဝေယံ လီးပေါ် ရောက်သွားပြီး ဂွင်းတိုက်ပေးလိုက်၏။ 

" ဟင် … ဇင်မာက … မနားတော့ ဘူးလား "

" မနားချင်သေးဘူး … ကိုအောင်ရဲ့ … ဖြစ်နိုင်ရင် … ဝေယံ လီးကြီးကို … ဒီနေ့ တရက်လုံး … ဇင်မာ့ အဖုတ်ထဲ … စိမ်ထားချင်တာ "

ဇင်မာ တယောက် လင်တော်မောင်အား မျက်ဝန်း ရွဲကြီးဖြင့် ကြည့် ပြောရင်း ထထိုင်ကာ သူမ လက်ထဲ တင်းမာစ ပြုနေသော ဝေယံ လီးအား ကုန်းစုပ် နေတော့သည်။


Cb မှာ လာရောက်ပြောပြပေးသော ဇတ်လမ်းလေးအား ဒီမှာပဲ ရပ်နားရင်း စ/ဆုံး ဖတ်ရှု့ပေးသော မိတ်ဆွေ များအား ကျေးဇူးတင်ရှိပါသည်။

( မောင်ခြိမ့် )


........................................💚💛💖💝💙........................................

 ပြီးပါပြီ ။



ကာမ စောင်းကြိုး တီးခတ်နိုးတော့ အပိုင်း ( ၁ )

ကာမ စောင်းကြိုး တီးခတ်နိုးတော့ အပိုင်း ( ၁ )

မောင်ခြိမ့်  ရေးသည်။

" ကိုအောင် … ကိုအောင် … ထဦး "

အိပ်ကောင်းနေစဉ် ဇနီးဖြစ်သူ ဇင်မာ အသံကြောင့် လန့်နိုးလာသည်။

" ဒီနေ့ … ဥပုဒ်နေလေ … ဇင်မာ ကလည်း "

" ဟုတ်ပါတယ် … ဦးစံမောင်က… သူ့ဆိုင်ကယ် နိုးမရလို့ … ကြည့်ပေးပါဦးတဲ့ … ရပ်ကွက်ကထိန် အတွက် … ဘုန်းကြီးကျောင်း … သွားရမှာမို့ … ထပါ … ကိုအောင်ရာ "

" မထချင်သေးဘူး … ခဏနေမှ လာလို့ … ပြောလိုက် … ဇင်မာ "

" ကိုအောင် ကလည်း … ခဏ ကြည့်ပေးလိုက်ပါ … ဘုန်းကြီးကျောင်း သွားရမှာ … ပြောနေတာ "

" ကဲ … ခဏစောင့်လို့ ပြောလိုက် … ကိုအောင်… မျက်နှာ သစ်လိုက်ဦးမယ် "

အောင်အောင် စကားဆုံးသည်နှင့် ဇင်မာမှာ အိပ်ခန်းထဲမှ လှည့်ထွက်သွားတော့သည်။ လှည့်ထွက် သွားသော ဇင်မာ၏ ဖင်သားစိုင်ကြီးအား ကြည့်ကာ အောင်အောင် တယောက် အိပ်ယာ ထလိုက်၏။ 

အိမ်ထောင်သက် ၁၀နှစ် ကျော်အတွင်း နေ့ည မပြတ် လိုးလာခဲ့သော မယားဖြစ်သူ နို့အုံမှာ အနည်းငယ် တွဲနေသော်လည်း ဖင်ကြီးမှာ ကျမသွားပဲ ကော့ထွက် ဝိုင်းစက် နေသည်။ တွေးလက်စ အတွေးအား ဖြတ်တောက်ရင်း မျက်နှာသစ် ကာ အိမ်ရှေ့ ထွက်လာ ခဲ့လိုက်၏။

" ကိုအောင် … ဇင်မာ … ထမင်းကြော် ပြင်ထားလိုက်မယ် … ဆိုင်ကယ်ပြင်ပြီး … တခါထဲ စားနော် "

" အေးပါ "

အိမ်ရှေ့ ဧည့်ခန်း အဖြတ် မယားဖြစ်သူမှ လှမ်းပြောနေ သဖြင့် ပြန်ဖြေနေ၏။ ပေ ၄၀ ၊ ပေ ၅၀ အိမ်ဝန်းအတွင်း ရှေ့ ၁၀ ပေ အား ဆိုင်ကယ် ဝပ်ရှော့ဆိုင်လေး ဆောက်ထားပြီး နောက်ပိုင်းအား ဝန်းပြည့်ခြံပြည့်  ၂ ထပ်အိမ် နံကပ်တိုက်လေး ဆောက်လုပ်ထားသည်။ 

ရပ်ကွက်လူကြီး ဦစံမောင် ဆိုင်ကယ်အား ပြင်ပြီး အိမ်ထဲ ပြန်ဝင်လာရာ ဧည့်ခန်း ထမင်းစားပွဲခုံတွင် ထိုင်နေသော မယားဖြစ်သူ အား တွေ့လိုက်ရ၏။

" ပြီးပြီလား … ကိုအောင် … ထမင်းကြော် ပူတုန်း စားလိုက် "

အောင်အောင်မှာ ရေချိုးခန်းဘက် လျှောက်လာပြီး လက်မှ ဆီချေးများအား ဆပ်ပြာဖြင့် ပြောင်စင် အောင် ပွတ်တိုက် ဆေးကြောကာ ထမင်းကြော် စားနေလိုက် သည်။

" ဇင်မာရော စားပြီးပြီလား … ဒီနေ့ ဆေးရုံ … သွားရဦးမှာလား "

" ပြီးပြီ   … ကိုအောင် … ထမင်းကြော် ပြီးပြီးချင်း … စားထားလိုက်တာ … ဒီနေ့ … ဇင်မာက … နှိုက်ဂျူတီလေ … ကိုအောင် "

ဇင်မာမှာ နပ်(စ်)မ တယောက်အဖြစ် အိမ်ထောင် ကျပြီး ကတည်းက ဤနယ်မြို့လေးနှင့် မနီးမဝေး ရွာမှ လာရောက်၍ တာဝန် ထမ်းဆောင် နေ၏။အောင်အောင့် မိဘဘက်မှ အမွေရသော ဒီရပ်ကွက်လေးထဲရှိ နံကပ်တိုက်လေး၌ ပြောင်းရွေ့ နေထိုင် ခဲ့သည်။ 

အသက်  ၃၃ နှစ်ထဲ ရောက်ရှိလာကာ အိမ်ထောင် သက်တမ်း ၁၀နှစ်အတွင်း ကလေး ၂ ယောက် မွေးပြီးသည် အထိ ခန္ဓာကိုယ်မှာ ကျ မသွားပေ။ မျက်နှာသွယ်ကာ အသားရည် ဝင်းဝါပြီး ခါးအောက် ဖင်သားစိုင်ကြီးမှာ ကော့ထွက်နေရင်း ယောကျာ်းတိုင်း လည်ပြန်ငေးယူ ရတုန်းပင်။ အောင်အောင်မှာ အသက် ၄၀ နား ကပ်လာ သော်လည်း မယားချောအား ချစ်လို့ လိုးလို့ မဝနိုင် ဖြစ်နေရသည်။ 

" ဇင်မာရေ … ဘာလုပ်နေတာလဲ … ထမင်းကြော် စားပြီးပြီ … ကော်ဖီ ဖျော်လေ "

အောင်အောင် တယောက် ပါးစပ်က ပြောရင်း အိမ်နောက်ဖေးဘက် လျှောက်လာ ခဲ့၏။

" ရေချိုးမလို့ … ကိုအောင်ရေ … ပြီးရင် … အိမ်အတွက် လိုအပ်တာလေးတွေ … ဝယ်ဖို့ … ဈေးသွားရဦးမယ် … ကော်ဖီထုပ်ရော နို့ဆီရော … မီးဖိုခန်းက … ကြောင်အိမ် ထဲမှာ … ရေနွေးက တည်ပြီးသား … ဖျော်သောက် လိုက်တော့နော် "

လင်ဖြစ်သူအား လှမ်းပြောရင်း အိပ်ခန်းထဲမှ ထမိန် ရင်လျားလေးဖြင့် ထွက်လာကာ ရေချိူးခန်းထဲ ဝင်လာ ခဲ့သည်။ ကလေး ၂ယောက်အား နွေရာသီ ကျောင်းပိတ်တိုင်း ရွာမှ သူမ မိဘများထံ ပို့ထား သဖြင့် လင်မယား ၂ ယောက်ထဲ ရှိသည့်အိမ်မို့ ရေချိုးခန်း တံခါးအား စေ့ရုံစေ့ထားပြီး ထမိန်အား ခြေရင်း ပုံချလိုက်၏။ 

ဘော်လီမပါသဖြင့် နို့အုံဖွေးဖွေး ၂ ဖက် အိကျလာစဉ်  လက်၂ ဖက်နှင့် ပင့်ကိုင်ရင်း မနက်က အဖြစ်ပျက်အား ပြန်တွေး နေမိသည်။ မနက်ပိုင်း ထမင်းကြော်နေစဉ် အိမ်ရှေ့မှ ခေါ်သံကြား ဖြင့် ထွက်ကြည့်ရာ ရပ်ကွက် လူကြီး ဦးစံမောင် ဖြစ်နေ၏။

" အော် … ဦးစံမောင်ပါလား "

" အေး … ဇင်မာ … အောင်အောင် မနိုးသေးဘူးလား … ငါ ဘုန်းကြီးကျောင်း သွားရမှာမို့ဟာ … ဆိုင်ကယ်က ဘာဖြစ်မှန်း မသိဘူး … အဲဒါ … အောင်အောင့် နိုးပေးပါဦး "

ဇင်မာ အိမ်ဝန်း တံခါးအဖွင့် ဦးစံမောင်မှာ ဆိုင်ကယ်၏ ဘယ်ဘက်ဘေး ဒူးတဖက် ထောင်ထိုင်ရင်း ရှင်းပြ နေသည်။ ဇင်မာမှာ ညဝတ်အင်္ကျီ လက်တကိုင်းလေး နှင့် ဒူးဖုံးစကပ် တွဲလျက်လေး ဝတ်ထားလျက်မို့ လမ်းလျှောက် လိုက်တိုင်း နို့အုံများနှင့် ဖင်ကြီးမှာ တုန်ခါနေ၏။ ဦးစံမောင်မှာ ဇင်မာ အိမ်ထဲမှ ထွက်လာ ကတည်းက အနားရောက်သည်အထိ မလွတ်တမ်း ခိုးကြည့်ရင်း တံတွေးမြိုချနေရသည်။ 

ဇင်မာ အနား ရောက်မှ ဦးစံမောင်က ဒူးတဖက် ထောင်ကာ ထိုင်ချရင်း ဆိုင်ကယ် ငုံကြည့်နေ၏။ ပုဆိုး အောက်နားစ က ဒူးခေါင်းပေါ် တင်နေကာ ဦးစံမောင် ပေါင်ကြားမှ လမွှေးအုံကြီးအောက် စိုက်ကျနေသော လီးအား ဇင်မာ အတိုင်းသား မြင်လိုက်ရသည်။

" က်ြီ … က်ြိ "

" အာ … လန့်လိုက်တာ … ကိုအောင် ရယ် …

အသံမပေး … ဘာမပေးနဲ့ "

အတွေးလွန်နေစဉ် ရေချိုးခန်း တံခါးပွင့်ကာ လင်တော် မောင် ဝင်လာသဖြင့် အတွေးစ ပျက်သွားရ၏။

" ကြည့်နေတာ ကြာပြီ … ဇင်မာက နို့တွေကိုင် ပြီး … ဘာတွေ စဉ်းစားနေတာလည်း "

" အိုရ် … ကိုအောင် ကလည်း … ဘာမှ မတွေးပါဘူးနော် … ရေချိုးမလို့ပါ "

" ချိုးချိုး မြန်မြန် … ဈေးပြန်ရင် … ကိုအောင် တို့ … တနေကုန် … နှပ်ရအောင် "

" အင်းပါ "

ခဏအကြာ ဇင်မာ တယောက် ရေချိုးပြီးစီးကာ ဈေးသို့ ဆိုင်ကယ်ဖြင့် ထွက်သွားတော့၏။ မယားဖြစ်သူ ထွက်သွားသည်နှင့် အောင်အောင်မှာ ရေချိုးခန်းထဲမှ အဖြစ်ပျက် အား ပြန်တွေးနေမိ၏။ 

ဇင်မာမှာ ရွာမှ သူငယ်ချင်း ဝေယံနဲ့များ လိုင်းပေါ်ချက်ရင်း လိုးခဲ့ပုံများအား ပြန်တွေး နေသလားဟု တွေးနေမိ၏။ ၁ နာရီခန့် အကြာ ဇင်မာ ဈေးမှ အိမ်ပြန်ရောက်လာပြီး မီးဖိုခန်းထဲ သားငါး ဟင်းသီး ဟင်းရွတ်များ သိမ်းဆည်းကာ အိပ်ခန်း ထဲ ဝင်လာခဲ့ သည်။ အိပ်ခန်းထဲ ပက်လက်လှန် မှေးနေသော လင်ဖြစ်သူ ဘေးနား ဝင်လှဲလိုက်၏။

" ဇင်မာ … ကိုအောင် သိချင်တာ … တခုလောက် မေးချင်လို့ … မှန်မှန် ဖြေပေးနော် "

ဇင်မာ လှဲချလိုက်သည်နှင့် စိုးမင်းမှာ ရုတ်တရက် လှမ်းပြောလိုက်သည်။

" မေးလေ … ကိုအောင် "

" ဒီလိုကွာ … ကိုအောင် တို့ ယောင်္ကျားတွေ … စိတ်ကြွလာလို့ ဂွင်းထုရင် … မိန်းမ … တစ်ယောက်ယောက်ကို … မှန်းပြီးထု ကြတာ "

" အယ် "

" ဇင်မာတို့ မိန်းခလေးတွေရော … စိတ်ကြွလာချိန်

စောက်ပတ်ကိုပွတ်ရင် … ယောင်္ကျား တစ်ယောက် ယောက် ကို မှန်းပြီးပွတ် ကြတာလား … အဲ့ဒါသိချင်လို့ "

" အာ …  သူတို့ ကြိုက်တဲ့သူ … မှန်းမှာပေါ့ … ကိုအောင် ရဲ့ "

" အင်း … ဇင်မာရော … စိတ်ထန်နေချိန် …  ဘယ်သူ့ကိုမှန်းလဲ … ပြောပြပါလား … မရှက်နဲ့နော် 

ကိုအောင်  … စိတ်မဆိုးဘူး … တစ်ကယ်သိချင်လို့ပါ "

" အင် … ကလေး ၂ယောက် … ရပြီးမှ ဘာတွေမေးနေတာလဲ … ကိုအောင် ရယ် "

" ပြောပါ … ဇင်မာရာ … သိချင် လို့ပါကွာ "

အောင်အောင် စကားပြောရင်း ပက်လက်လှဲနေသော မယားဖြစ်သူ ဘက် ကိုယ်တစောင်း လှည့်ကာ ပေါင်ဂွ လေးထဲမှ စောက်ပတ် အုံလေးအား ထမိန်အပြင်မှ လက်ဝါးဖြင့် ဖိချေလိုက်တော့သည်။

" အ ……………… ရှီးးးးးး ……………  ကိုအောင် မေးလို့ ပြောပြမှာနော် … ပြီးရင် … စိတ်မဆိုး ရဘူး "

" စိတ်မဆိုးပါဘူး … ဇင်မာ ရယ်… ပြောပြ …  ကတိပေးတယ် "

" ဇင်မာက … ဝေယံ ကို … မှန်းတာ ကိုအောင် "

" ဟင် … ဇင်မာတို့ … ရွာက … ဝေယံ လား "

" ဇွိဇွိ … ဗျစ် … ပလွပ်ပလွပ် "

စကားပြောရင်း အောင်အောင်မှာ မယားဖြစ်သူ ထမိန်အောက်နား စအား ဗိုက်ပေါ် ဆွဲတင်ကာ အရည်အိုင်နေသော စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ လက်ခလယ်ထည့်ကာ အထုတ် အသွင်း လုပ်ပေးလိုက်ပြန်၏။

" ပြောလေ … ဘယ်လို မှန်းဖြစ်တာလဲ "

" အ ……………… အားးးး ……………………………… ရှီးးးး …………………… ကိုအောင် ရယ် … လိုးမှာဖြင့် လိုးလေ "

" လိုးမှာပါ … ဇင်မာ ရာ … မလိုးခင် … ဇင်မာ့ … အကြောင်းလေး …  နားထောင်ချင်တာပါ "

အောင်အောင် တယောက် ရင်တွေ တစ်ဒိုင်းဒိုင်း ခုန်ကာ အသက်ရှုသံ များပင် ပြင်းထန်လာရ၏။ မယားဖြစ်သူ မှာ သူစိမ်း ယောင်္ကျားအား မှန်းပြီး အလိုးခံသည့် အကြောင်း ကို သိချင် နေတော့သည်။ လက်ကို ခပ်မြန်မြန် အထုတ် သွင်း လုပ်ရင်း ပါးစပ်ကလဲ တတွတ်တွတ် မေးနေရှာ၏။

" ခုလိုးတော့လေ … ဇင်မာ … ကိုအောင် လိုးတာ … ခံချင် နေပြီ "

" အင်းပါ …… ဘာလို့ ဝေယံ …  လိုးပေးတာ ခံချင်တာလဲ … ပြောလေ … ဇင်မာ "

" အ  …………………… အ …………… အဲဒါ ……… ကိုအောင့် ကြောင့်လေ ………… ရှီးးးးး ……… အဟင့် ဟင့် "

အောင်အောင်မှာ လက်ခလယ်အား မွှေရင်း လက်မဖြင့် ခေါင်းထောင် နေသော အစိလေးအား ဖိချေလိုက်ရာ  ဇင်မာ တယောက် ပက်လက် အနေထားမှ ဖင်ကြီး ကြွတက် လာတော့သည်။ 

" ပြောပါ ဇင်မာရယ် …… ကိုအောင် ကြားချင်လှပြီ "

" အားးးး ……………… အအ …………… ပြော …………………… ပြော ……………… ပြောပီးရင် ……………… လိုးပေးနော် "

အောင်အောင် စိတ်ကြွလာရ၏။ မယားဖြစ်သူ ၏ တိတ်တခိုး ကာမစိတ်လေးအား သိခွင့်ရတော့မည် ဖြစ်သည်။ လည်တိုင် ဖွေးဖွေးလေးအား ဆွဲစုပ်သည်နှင့် ဇင်မာ စောက်ခေါင်း အတွင်းသား များကာ လက်ခလယ် အား ညှစ်နေရှာ၏။ 

" ကိုအောင် … ဖေ့ဘုတ် အကောင့်ကနေ … ဇင်မာ့ ဟန်ဆောင်ပြီး … စကားတွေ ပြောတာလေ … ၂လ လောက်နေတော့ … ဝေယံက  … ဆေးရုံ လာတွေ့ရှာတယ် "

" အော် "

" နောက်တော့ … ကိုအောင် ချက်ထားတာတွေကို … ဇင်မာ ပြောတယ် ထင်ပြီး … ဟို လေ … ဟိုဟာ "

" ဟမ် …… ပြောလေ ……… ရဲ ရဲ ပြော ပါ … ဇင်မာ ရယ် "

" ဟို  ဟို ……… ဇင်မာ့ ဟာကို …… ပြခိုင်းတော့တာ "

" အင်း …… ဆေးရုံမှာပဲလား "

" မဟုတ်ဖူး … ကိုအောင် … ဇင်မာ … ဆေးရုံက ဂျူတီ … ပြီးလို့ အိမ်ပြန်တော့ … အအေးဆိုင် တဆိုင်ကို … ဇွတ်ခေါ်သွားတာ … လမ်းဘေး … သစ်ပင်အုပ်တွေ … ရှိတဲ့ ဆိုင်လေးပါ … သစ်ပင်တွေ ကြားထဲ … ၂ယေက်တွဲ … ထိုင်လို့ ရတဲ့ …… ခုံလေးတွေနဲ့လေ "

" အင်း …… ဆက်ပြော "

" ဝေယံနဲ့ အတူထိုင်ပြီး … အအေး မှာတော့ ခပ်လှမ်းလှမ်း မှာလည်း …… အတွဲလေးတွေ …… ထိုင်နေကြတာ … ဝေယံက … ဇင်မာ့ကို ဖက်ရင်း နက်ဖန် ရွာပြန်မယ့် အကြောင်း အရင်ပြောတယ် … တဆက်ထဲ ဇင်မာ့ ပေါင်ကြားကို နိူက်တော့တာပဲ "

" ဟာ … တကယ် "

" အင်းလေ … ကိုအောင် ကြောင့် …… ဇင်မာလည်း ဘုမသိ ဘမသိ …… အနိူက်ခံလိုက် ရတယ် "

အောင်အောင် မနေနိုင်တော့ မယားဖြစ်သူ ထမိန်အား ဆွဲချွတ်ကာ အပေါ်မှ ခွကာ လီးအား အဖုတ်ထဲ ဖိသွင်း ပစ်သည်။

" အာ … လိုး  လိုး …………… လိုး ဖြစ် ကြ လား ……………… ဇင်မာ "

" မ လိုး ဖြစ် ပေ မယ် …… "

ရုတ်တရက် စကားပြောရင်း ရပ်လိုက်သော ဇင်မာ ကြောင့် အောင်အောင့် စိတ်ထဲ မချင့်မရဲ ဖြစ်သွားရပြန်သည်။

" ဆက်ပြော လေ  "

" သူ့လီးကို …… စုပ် ခိုင်း တာ … ကိုအောင်ရဲ့ "

" ဟင် … အအေးဆိုင် ထိုင်ခုံ ပေါ်မှာလား … အင့် …………… ဘွတ် ………… ဗျစ် …………… ဖွပ်    ဘွတ် ဘွတ် "

အောင်အောင်မှာ မယားဖြစ်သူ ဇင်မာ တယောက် သူစိမ်း ယောင်္ကျား လီးအား စုပ်ပေးခဲ့သည်ကို မျက်လုံးထဲ မြင်ယောင်လာကာ စိတ်ထဲ ဖျင်းကနဲ့ ဖြစ်လာပြီး အပေါ်မှ မနားတမ်း ခွလိုးတော့၏။

" အားးးး ……………… အ …………………… အ ……………… အင်း …………… ဟုတ်တယ် ……… ကိုအောင်ရဲ့ ……………… ထိုင်ခုံက သစ်ပင် ကွယ်နေတော့ ……… ဘယ်သူ့မှ မမြင်ရဘူး ……  ဇင်မာလည်း … ဝေယံလီးကို  ဖုန်းထဲပဲ မြင်ဖူးတာလေ … အသားဖွေးတော့ … လီးအရည်ပြားပါ ဖွေးပြီး … ဒစ်ကြီး ကားထွက်နေတာ … ဒီကြားထဲ လီးပေါ်က … ဂေါ်လီတွေက … ဖုဖေါင်းနေတော့ … မြင်တာနဲ့ … ကြက်သီးတွေ ……… တဖြန်းဖြန်း ထလာရင်း အာခေါင်တွေ …  ခြောက်လာတယ် "

" အင်း … အဲဒါနဲ့ …… ဇင်မာက စုပ်ပေး လိုက်တာလား "

"  ကြည့်နေတုန်း … ဝေယံက … အဖုတ်နိူက်နေတဲ့ လက်နဲ့ … ဇင်မာ့  ခေါင်းကို ဆွဲနိမ့်ပြီး … လီးထိပ်နဲ့ တေ့ပေး လိုက်တာ … ဇင်မာလည်း မနေနိုင် တော့တာပါ … လီးကြီးက …… ကိုအောင့်ထက် တုတ်တယ် … 

လက်နဲ့ ကိုင်ပြီး …  ဒစ်ကို ဆွဲစုပ်လိုက် ဒစ်အောက် မေးသိုင်းကြိုးလေးကို … လျှာထိပ်လေးနဲ့ ထိုးလိုက်နဲ့ … စုပ်ပေး နေမိတာ … မကြာပါဘူး … ဇင်မာ့ ပါးစပ်ထဲ လီးကြီး တဒုတ်ဒုတ်နဲ့ … လရည်တွေ ပန်းထုတ် နေတာပေါ့ "

" အ  ……………………… အားးးးး ………………………… ဘွတ်   ဘွတ်   ဘွတ် ………………… ကောင်းလိုက်တာ ………………… ဇင်မာရယ် ………………… ရှီးးးးး ………… ရှီးးးးးးးး …………… ထွက်   ထွက် ………… ထွက်ပြီ ဟာ "

ဇင်မာ့ စကားဆုံးသည်နှင့် အောင်အောင် တယောက် ခန္ဓာကိုယ် တခုလုံး ဆက်ကနဲ့ တောင့်တင်း လာကာ တဘွတ်ဘွတ် လိုးရင်း လရည်များ ပန်းထွက် ကုန်သည်။

ကုတင်ပေါ် ပက်လက် အနေထားနှင့် အလိုးခံနေသော ဇင်မာလည်း အဖုတ်ထဲ နွေးကနဲ့ ဖြစ်သွားသည်နှင့် အောင်အောင့် လီးအား အဖုတ်အတွင်းသား များဖြင့် ညှစ်ပေးကာ စောက်ရည်များ ထွက်ကျလာရ၏။

.........................................................................

ညပိုင်း စားသောက် ပြီးသည်နှင့် လင်မယား ၂ ယောက် အိပ်ယာဝင်စဉ် အောင်အောင်မှာ ဇင်မာ့ ဖေ့ဘုတ် အကောင့်အား ဖွင့်ကာ လျှောက်ကြည့်နေသည်။ 

မက်ဆေဂျာ တခုလုံး တချွင်ချွင်နှင့် စာများဝင်လာ သော်လည်း ဖေါက်မဖတ်ပဲ တစုံ တယောက်အား ကြိတ်မျှော်နေမိ၏။ ည ၁၀နာရီ လောက် ဝေယံ အကောင့်လေး မီးစိမ်းလာပြီး မကြာခင် မက်ဆေဂျာသို့ စကားလာပြောသဖြင့် မယားဖြစ်သူ ဇင်မာ့ အား ဖုန်းပေးပြီး ဘေးမှ ကြည့်နေတော့သည်။

" ဇင်မာ … ဝေယံ လာပြီ … ရော့  ရော့ "

ဇင်မာလည်း ပက်လက်အနေထားဖြင့် ဖုန်းအား ကြည့်ကာ စကားပြန်ပြော နေ၏။

" မဇင်မာ … ခင်ဗျား ယောင်္ကျား အိပ်ပြီလား "

" အင်း … ဘေးနားမှာ … အိပ်နေပြီ "

" ချက်လို့ ရလား … ကျနော် … လီးတောင်နေလို့ … ဂွင်းထု ချင်တာ "

ဝေယံစာ ဖတ်ပြီးသည်နှင့် ဇင်မာ တယောက် ဘေးမှ အတူ လိုက်ဖတ်နေသော လင်ဖြစ်သူ အောင်အောင့် အား မေးဆက် မေးလိုက်ပြန်သည်။ အောင်အောင် ခေါင်းညိတ် ပြသဖြင့် ဇင်မာလည်း စာပြန်ပို့လိုက်၏။

" အင်း … ထုလေ … ဝေယံ "

" မဇင်မာ …… စောက်ဖုတ်ကို ပြပေးနော် … ဗွီဒီယို ကောလ် ………… ခေါ်လိုက်မယ် "

ဝေယံစာအား ဖတ်ပြီး အောင်အောင်မှာ မယားဖြစ်သူ ဇင်မာ့ဘေးမှ ခွာကာ ကုတင်အစွန်းမှ ကိုယ်တစောင်း အနေထားဖြင့် ဆက်ကြည့်နေသည်။

" ဝေယံ … နင့်ဟာကြီး …… တအား ထနေပါလား "

ဗွီဒီယိုကောလ်မှ တဆင့် ဝေယံလီးကြီး ဖုန်စခွင်ပေါ် မြင်လိုက်ရချိန် ဇင်မာတယောက် ပက်လက် အနေ ထားဖြင့် စူးစိုက် ကြည့်ကာ စကားစပြောတော့သည်။

" အင်း …… ဟိုတခါ  မြို့လာတွေ့တုန်းက … မဇင်မာ စုပ်ပေးတာ … သတိရ လိုက်တာဗျာ … မဇင်မာ စောက်ဖုတ်ကို … အနီးကပ် ရိုက်ပြပါဦး ……… ရှီးးးးးး ………………… အားးးးး "

ဝေယံကလည်း တဖက်မှ ထိုင်လျက် အနေထားဖြင့် ဖုန်းအား ပေါင်ဂွနား တိုးကပ်ကာ ဇင်မာမြင်အောင် လီးအား ပွတ်သပ်ပြရင်း စကားပြန်ပြော နေ၏။

" အင်း … ခဏ လေးနော် "

ဘေးမှ ကြည့်ရင်း စကားသံများ အတိုင်းသား ကြားနေရသော အောင်အောင်မှာ သူ့ကိုယ်လုံး ဖုန်းထဲ မပေါ်စေရန် သတိထား တိုးကပ်ရင်း မယားဖြစ်သူ ဇင်မာ့ ထမိန်အား ဆွဲချွတ်ပေးလိုက် ပြန်သည်။ ညအိပ်ခါနီးမို့ ဇင်မာ့ ပေါင်ကြားတွင် အတွင်းခံမရှိပေ။ ဝေယံ မြင်သာအောင် ဖုန်းအား အောက်ရွေ့ရင်း စောက်ဖုတ်အား ရိုက်ပြလိုက်၏။

" အားးးး ………  ရှီးးးးးးးးး ……………… လှ လိုက် တာ ……………… မဇင်မာ ရယ် ………… စောက်ပတ် ဖြဲပြ ပါဦး …… ဟင်း "

ဇင်မာ တယောက် ဝေယံခိုင်းတဲ့ အတိုင်း အကုန် လုပ်ပြပေးရင်း ကိုယ်လုံးတီး ဖြစ်သွားရသည်။

" နို့ကြီးတွေ ကလည်း … လှလိုက်တာဗျာ … နောက်တခါ တွေ့ရင် …… နို့တွေပါ  စို့မယ် ……… အားးးး ……………………… ရှီးးးးးး "

၁၀မိနစ်လောက် ဇင်မာ့အား ပုံစံ အမျိုးမျိုး ပြခိုင်းကာ ဂွင်းထု ပြီးသည်နှင့် နှုတ်ဆက်ပြီး ဝေယံ အကောင့်လေး မီးပိတ်သွားတော့၏။ ဝေယံ ပြီးသွား ပေမယ့် တန်းလန်း ကျန်နေရစ်သော ဇင်မာ တယောက် ကုတင်စွန်း၌ ထိုင်ကာ ဂွင်းထုနေသော လင်ဖြစ်သူ အောင်အောင်ဆီ လေးဖက်ထောက် တိုးကပ် သွားတော့သည်။ 

ဘာစကားမှ မပြောတော့ပဲ အောင်အောင်အား ကုတင်ပေါ် ပက်လက်လှန် ခိုင်းကာ အပေါ်မှ ခွလိုးတော့သည်။ ကာမစိတ် တက်နေသည်မို့ ကုတင်တိုင်များ ခါရမ်း နေအောင် ဆောင့်ချပစ်၏။ လင်တော်မောင်အား ခွလိုး နေသော်လည်း စိတ်ထဲ ဝေယံလီးကြီးအား မှန်းကာ မနားတမ်း ဆောင့်လိုး နေသည်။ 

အချက် ၇၀ ခန့် တရစပ် ဆောင့်ကာ ဖင်ကြောများ ရှုံ့လာပြီး စောက်ရည်များ ပန်းထုတ် ပစ်တော့၏။ အောင်အောင် လည်း လီးတန် တလျှောက် နွေးကနဲ့ဖြစ်ကာ လရည် များ ညှစ်ထုတ် လိုက်ရသည်။

" အားးးး  အားးးး …………… ကောင်းလိုက်တာ ………… ကိုအောင်ရယ် ………… အင့်   အင့် ……………… အားးးး …………………… ရှီးးးးးးး "

စောက်ရည်ပန်းထုတ်ရင်း အောင်အောင် ရင်ဘတ်အား တဘုံးဘုံး ထုကာ ဘေးနား လှဲချလိုက်သည်။ ဇင်မာ မှေးနေချိန် အောင်အောင် တယောက် လွန်ခဲ့သော ၈လခန့်မှ အဖြစ်ပျက်များအား ပြန်စဉ်းစား နေမိ၏။အိမ်ထောင် သက်တမ်း ကြာလာသည်နှင့် ကာမ စိတ်များ အေးစက် သွားရာ မယားဖြစ်သူအား ဖေ့ဘုတ် အကောင့် တခု ဖွင့်ပေးရင်း သူ့ဖုန်းထဲ ထည့်ကာ မက်ဆေဂျာအား ခိုးခိုး ကြည့်တတ်သည်။

 ၂ လ ခန့်အကြာ မယားဖြစ်သူ ဇင်မာ၏  ရွာမှ သူငယ်ချင်း ဖြစ်သူ ဝေယံအား တွေ့ရာ ဇင်မာ အဖြစ် ဟန်ဆောင် ဆက်ဆံလိုက်၏။ တဖြည်းဖြည်း အိမ်ထောင်ရေး သုခ မပြည့်စုံတော့ကြောင်း ဘာညာ ရင်ဖွင့်ကာ စမ်းကြည့်လိုက်သည်။

" မဇင်မာ … ယောင်္ကျားက … ပွေရှုပ်လို့လား "

" မရှုပ်ပါဘူး … သူက လူကောင်းပါ … ဒါပေမယ့် …… ဟို ဟို …… "

" အော် … ကျနော် သဘောပေါက်ပြီ …… မလုပ်နိုင် တော့တာ မလား "

" အင်း … ဘယ်လိုပြောရမလည်း … ဒီကိစ္စက ပြောရင် ရှက်စရာပါ "

" မရှက်ပါနဲ့ …… မဇင်မာရယ် … ပွင့်ပွင့် လင်းလင်း ပြောပါဗျာ … ကျနော် ကူညီနိုင်တာဆို … ကူညီမှာပေါ့ "

အောင်အောင် ထင်သည့်အတိုင်း ဝေယံဘက်မှလည်း ပြန်လည် တုံ့ပြန်လာ၏။

" ဒါပဲနော် … ယောင်္ကျား ပြန်လာနေပြီ … လိုင်းပိတ်တော့မယ် "

" ဟာ … မဇင်မာ …… ခဏ … ညကြ … မဇင်မာ ယောင်္ကျား အိပ်တဲ့ချိန် …… လိုင်းတက်ခဲ့နော် "

အောင်အောင် တယောက် စိတ်ထဲ အားရကျေနပ်ကာ ဖုန်းပိတ်လိုက်တော့သည်။ ၁လခန့် မယားဖြစ်သူ ဇင်မာ ဟန်ဆောင်ကာ စကားပြောရင်း ထိကပါး ရိကပါးဖြင့် ကာမ လမ်းကြောင်းလေး ဖွင့်လာခဲ့၏။ 

ဝေယံဘက်မှ သိသိသာသာ ပြောင်းလဲလာသည်နှင့် မယားဖြစ်သူ ဇင်မာ့အား ရှင်းပြလိုက်တော့သည်။ ဇင်မာမှာ ဖေ့ဘုတ် ဝါသနာ မပါသဖြင့် လုံးလုံး ဖွင့်မကြည့်ဖြစ်ပေ။ လင်ဖြစ်သူ အောင်အောင့် စကားများအား အံအော နေမိ၏။

" ဟာကွာ … ကိုအောင်ကလည်း … ဘာတွေ လျှောက်လုပ် နေတာလဲ "

" ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး … တကယ် ဖြစ်တာမှ မဟုတ်တာ "

" ဟမ် …… တကယ် ဖြစ်လာရင် … ဘယ်လို လုပ်မလည်း … ကိုအောင်နဲ့ ဇင်မာတင် မဟုတ်ဖူး … ကလေး ၂ ယောက် ရှိသေးတယ်လေ "

" အဲလောက်ထိ တွေးပူမနေပါနဲ့ … ဇင်မာကလည်း … လိုင်းပေါ်တင်ပဲ … အာသာ ပြေရုံပေါ့ "

" ကျွတ် … ကိုအောင် ရယ် "

" လုပ်ပါ ဇင်မာ ကလည်း … စကားပြောရုံပဲလေ "

နေ့တိုင်း တဂျီဂျီ ပူဆာနေသဖြင့် ဇင်မာ တယောက် ညတိုင်း ဝေယံနှင့် စကား ပြောဖြစ်ကြရင်း တဖြည်းဖြည်း မလွတ်တလွတ် စကားလေးများ ပါလာခဲ့ရသည်။ နောက်ပိုင်း ဝေယံ၏ တောင်းဆို မှု့ကြောင့် ဇင်မာ တယောက် အဖုတ်ပုံအား ဓတ်ပုံ ရိုက်ပို့ လိုက်မိသည်။ 

လင်ဖြစ်သူကလည်း ခွင့်ပြုထားသဖြင့် ညတိုင်း ကလေး၂ယောက် အိပ်ပျော်သည်နှင့် သူမတို့ လင်မယား အိပ်ခန်းထဲ ဝင်ကာ ဝေယံနှင့် သူဟာ ကိုယ်ကြည့် ကိုယ်ဟာ သူကြည့် ကာမအရသာ အသစ်လေး ရရှိနေ၏။ လင်တော်မောင် အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လာသည်နှင့် မက်ဆေဂျာမှ ပြောထားသော စကားများ အပြန်အလှန် ပို့ထားသော ပုံများ ဖွင့်ကြည့်ကာ ၂ယောက်သား ပြင်းပြင်း ထန်ထန် လိုးခဲ့ကြသည်။ 

တခါတရံ ဝေယံမှာ ဇင်မာ့အား စောက်ဖုတ်အား ပွတ်ပြခိုင်းရင်း ဂွင်းထု ပြပြန်၏။  ဇင်မာတယောက် စောက်ဖုတ်အား အနေထား အမျိုးမျိုးဖြင့် ဗွီဒီယိုကောလ် ခေါ်ကာ လင်ဖြစ်သူ အောင်အောင်ရှေ့ ဝေယံအား ပွတ်သပ် ပြပေးနေသည်။

" ဘာတွေ … စဉ်းစားနေတာလဲ "

ရုတ်တရက် ဘေးနားမှ မယားဖြစ်သူ ဇင်မာ့ စကားသံ ကြောင့် အောင်အောင် တယောက် အတွေးစများ ပြတ်တောက်သွားရ၏။

" ဘာရယ် … မဟုတ်ပါဘူး … ကလေးတွေ ကျောင်းဖွင့်တော့မှာမို့ … ဒီတခေါက် ဇင်မာ ရွာပြန်ရင် … ဝေယံနဲ့ တွေ့ကြတော့မှာ "

" အာ … ကိုအောင်ကလည်း … ဇင်မာ အဆုံးထိတော့ … မလိုက်လျောပါဘူးနော် … ဟွန့် "

ပြောမယ့်သာ ပြောရသည် လင်ဖြစ်သူ စကားကြောင့် ဝေယံ၏ ဂေါ်လီများနှင့် လီးကြီး မျက်လုံးထဲ မြင်ယောင် လာကာ ဇင်မာတယောက် အဖုတ်ထဲ တဆစ်ဆစ်နဲ့ ပြန်ယား လာရသည်။ လင်တော်မောင့် လီးအား စွပေးရင်း ဒုတိယ အချီ လိုးခိုင်းလိုက်၏။ အောင်အောင်လည်း မယားဖြစ်သူ စိတ်တိုင်းကျ ကြိုးစား လိုးပေးကာ ဒုတိယ အကြိမ် အထွဋ်ထိပ် ရောက်ရှိသွား တော့သည်။


အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန် >>>



ကာမနဲ့သုခ အချိုးကျ ရောစပ်ထားသော ရမ္မက်ဝိုင် အပိုင်း ( ၄ )

 ကာမနဲ့သုခ အချိုးကျ ရောစပ်ထားသော ရမ္မက်ဝိုင် အပိုင်း ( ၄ )

ဘုံခုနှစ်ဆင့် (အတွေးပင်လယ်ပြာတွင်ရေးသားသည်)

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

သူမ ဖိစောင့်လိုက်တိုင်း ရဲသွေးဒစ်ဖူးကြီးက သားအိမ်လာလာထိချိန် ရှေ့မှ သီတာခိုင်က နို့သီးခေါင်းလေးအား ဆွဲစုပ်ပေးနေသဖြင့် ထူးကဲသော ကာမစည်းစိမ်အား ခံစားနေရသည်။တဖြည်းဖြည်းပေါင်ရင်းများတောင့်လာကာ မစောင့်နိုင်သဖြင့် နောက်သိုလှန်ချကာ လက်နှောက်ပြန်ထောက်ထားရတော့သည်။အောက်မှ ရဲသွေးမှာ ခါးလေးအားပင့်ထိန်းရင်း ပုံမှန်လေး ကော့လိုးပေးလိုက်ရသည်။

သီတာခိုင်မှာလည်း သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ စောက်ပတ်ဖေါင်းဖေါင်းလေးထဲ ချစ်သူ၏ လီးကြီးဝင်ထွက်နေပုံကို အနီးကပ်မြင်နေရာမှ သူမကိုယ်လေးအား အနောက်တိုးကာ လေးဖက်ထောက်လိုက်တော့သည်။တွဲကျနေသော ရဲသွေးလဥကြီးများအား တလှည့်စီစုပ်ပေးလိုက်ရာ ရဲသွေးပင့်လိုးချက်များ အရှိန်မြန်လာရသည်။သူငယ်ချင်းမလေးအားလိုးရင်း လဥနှစ်လုံးအား ချစ်သူက စုပ်ပေးနေသဖြင့် ကာမစိတ်များတရိပ်ရိပ်တက်ကာ မီးကုန်ရမ်းကုန် ပင့်လိုးပစ်တော့သည်။

မေသူ၏ စောက်ပတ်လေးထဲ ရဲသွေးလီးကြီးဝင်သွားချိန် နူတ်ခမ်းသားများလိပ်ပါသွားကာ လီးပြန်ထွက်ချိန်တွင် နူတ်ခမ်းသားကချိတ်ကာအပြင်ပြန်ပါလာတော့သည်။သီတာခိုင်မှာ စောက်ပတ်ထဲလီးဝင်ပုံကို ကြည့်ရင်း လီးအရင်းအားလျှာဖျားဖြင့်တို့ကာ မေသူစောက်ပတ်အကွဲလေးအတိုင်း ပင်ယက်လိုက်သည်။အပေါ်ဘက်တွင် မေသူ့စောက်စိလေးက ထောင်နေသည်မို့ နူတ်လေးဟကာ ဆွဲစုပ်လိုက်ပြီး ပါးစပ်ထဲတွင် လျှာဖြင့်လိပ်ကာ ဝိုက်ဝိုက်ပေးလိုက်ပြန်သည်။

မေသူမှာ ရဲသွေး၏အောက်မှပင့်လိုးချက်များအားခံနေရစဉ် စောက်စိလေးအားစုပ်ခံရသဖြင့် ခြေဖျားလေးထောက်ကာ ခါးအားအပေါ်သို့မြှောက်ရင်း စောက်ရည်များထောင်ပန်းကာ ဒုတိယအကြိမ် အထွဋ်အထိပ် ရောက်ခဲ့ရပြန်သည်။

ပေါင်းသားဖွေးဖွေးတုတ်တုတ်လေးများ တဇပ်ဇပ်တုန်ရင်း ခါးလေးအား အစွမ်းကုန်ကော့ကာ စောက်ရည်များပန်ထုတ်ရာ ရှေ့တွင်ကုန်းယက်ပေးနေသော သီတာခိုင်၏မျက်နှာသာမက ဦးခေါင်းကိုပါ ကျော်ပန်းကာ ကျော်ပြင်ထိစောက်ရည်များ ရွှဲသွားရသည်။

" အားးးး အမေ့ ............ ရှီးး ............ အားးး အားးး းးးး ... ကောင်းလိုက်တာဟာ ......... အမလေးးး အားး အားးးး အ အားးးး းးး "

အသံကျယ်ကျယ်လောင်လောင်ဖြင့် အော်ဟစ်ကာ သူမဖင်သားကြီးက ရဲသွေးဗိုက်ပေါ်ပြုတ်ကျလာတော့သည်။အသက်မျှင်းမျှင်းလေးရှုရင်း ဘေးသို့လိမ့်ချကာ ငြိမ်သက်သွားတော့သည်။မေသူငြိမ်သွားတော့မှ သီတာခိုင်က သူမရှေ့ စောက်ရည်များပေပွနေတာ ဇပ်ကနဲ့ ဇပ်ကနဲ့တုန်နေသော ရဲသွေးလီးအား စုပ်ပေးလိုက်သည်။

ရဲသွေးမှာလည်း ပြီးချင်လာသဖြင့် သီတာခိုင်ခေါင်းအား ညှပ်ကိုင်ကာ ပါးစပ်အား လိုးနေလိုက်သည်။စောက်ရည်အရွှဲသားနှင့် လီးကြီးမှာ သီတာခိုင်ပါးစပ်ထဲ ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်ဖြင့် မကြာခင် လရည်များထွက်ကျလာခဲ့သည်။ဝင်လာသောလရည်များမှာ မျာပြားလှသဖြင့် သီတာခိုင်မှာ ရသလောက်မျိုချရင်း ဆက်မမျိုနိုင်တော့သဖြင့် လျှာဖြင့်ထိုးထုတ်ပစ်လိုက်တော့သည်။

" အားးးး ကောင်းးလိုက်တာ သဲရယ် ... အင့် အင့် ...... အာ ... ကျွတ်ကျွတ် "

ရဲသွေးမှာ လရည်များတဖျောဖျောပန်းထုတ်ရင်း ညည်းတွားနေတော့သည်။ သီတာခိုင်တစ်ယောက်လရည်များမမျိုနိုင်သဖြင့်လျှာနဲ့ထိုးထုတ်ရာ လီးထိပ်အပေါက်အားထိုးမိဖြင့် ရဲသွေးတကိုယ်လုံးကျင်တက်သွားရင်း သီတာခိုင်ခေါင်းအားတွန်းထုတ်ကာ လီးအားပါးစပ်အတွင်းမှ အမြန်ဆွဲထုတ်လိုက်ရတော့သည်။

သို့သော် သီတာခိုင်မှာ ရဲသွေးပေါင်ထိပ်တွင် သူမခေါင်းလေးအာ လှဲချထားရင်း ပါးပြင်ပေါ်သို့ လီးအားတင်ပြီး ပွတ်သပ်နေလိုက်သည်။

ပါးပြင်ပေါ်ခပ်နွေးနွေးလေးထိကပ်လာသဖြင့် ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ မျက်လုံးလေးဖွင့်ကြည်လိုက်သည်။လှေကားအောက်ဆုံးအထစ်၌ ထိုင်ရင်း သမက်ဖြစ်သူမိုးနှောင်းက သူမပုခုံးလေးအားပွေ့ဖက်ထားရင်း နမ်းရှိုက်လိုက်လေသည်။သမီးဖြစ်သူ ဘုရားဖူးသွားကာ ခင်ပွန်းဖြစ်သူမှာလည်း နိုင်ငံခြားသို့ အလုပ်ကိစ္စနှင့်ထွက်သွားသဖြင့် ယောက္ခမနှင့်သားမက် နှစ်ယောက်သာကျန်ခဲ့ရာမှ ကာမမီးများတောက်လောင်ကာ ဆန္ဒနောက် ကောက်ကောက်ပါအောင် လိုက်ခဲ့ကြသည်။

တနေကုန် တညလုံး စိတ်ရှိသလောက်လိုးခဲ့ကြပြီး ည၁၂ကျော်ကျော်မှအိပ်ခဲ့ကြသည်။မနက်အိပ်ရာအထတွင် သူမအိမ်ပေါ်ကအဆင်း မိုးနှောင်းက သူမစားရန် ကော်ဖီနှသ့်မုန့်တချို့ပြင်ဆင်ထားသဖြင့် အရံသင်လေးစားပြီး လှေကားရင်း၌ နှစ်ဦးသားထိုင်ဖြစ်ကြတော့သည်။သူမ၏ကိုယ်လုံးတီးအလှအား သားမက်ဖြစ်သူက မြင်သွားရာမှ အစပြုကာ ဖြစ်ခဲ့ရသည်။အသက်ကြီးသော်လည်း ခုထိ သားလောက်အရွယ်လေးက မက်မက်မောမောရှိနေသဖြင့် တွေးမိပြီး ပြုံးလိုက်မိသည်။

" ဟင် ... ဘာလို့ပြုံးတာလည်း မာမီ "

မိုးနှောင်းက ယောက္ခမ ဖြစ်သူအား ဖက်ထားလျက် မေးလိုက်ရာ

" အော် ... မိုးနှောင်းရယ် ... ငါတို့က ... ယောက္ခမနဲ့သမက်လေ မဖြစ်သင့်တာတွေဖြစ်ခဲ့ကြလို့ပေါ့ဟာ "

မိုးနှောင်းက မျက်နာဝင်းဝင်းလေးဖြင့် ခုထိချောမောလှပနေသော ယောက္ခမဖြစ်သူအားကြည့်ရင်း မဖြစ်သင့်ပေမယ့် လိုးခွင့်ရနေသဖြင့် ကျေနပ်မိနေသည်။

ထိုစဉ် တိုင်ကပ်နာရီကြီးမှ ... တင်း ဒေါင် ...... တင်း ဒေါင် ဖြင့် မနက် ၉ နာရီထိုးကြောင်း အသံပေးကာ အချက်ပြနေသည်။

" ဟော ... ၉နာရီတောင် ထိုးနေပြီ "

ဆံပင်လေးအားစုချည်လိုက်ရင်း မီးဖိုခန်းဘက် ဟင်းချက်ရန် ထသွားမည်အပြု

" ထားလိုက်ပါ ... မာမီကလည်း နှစ်ယောက်ထဲပဲ ... ချက်ပြုပ်မနေနဲ့ အပြင်ထွက်စားတာပေါ့ "

မိုးနှောင်းက ပြောရင်း ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့် လက်ကလေးအားဆွဲလိုက်ရာ သူမကိုယ်လုံးလေးက မိုးနှောင်းပေါင်ကြားထဲ ပြန်ရောက်သွားရသည်။သူမဖင်သားကြီးအား နောက်ဖက်မှ ခပ်မာမာအရာတခုက ထောက်မိနေသည်ကို ခံစားလိုက်မိသည်။မိုးနှောင်းမှာ သူမချိုင်းအောက်မှ လက်နှစ်ဖက်အားသွင်းကာ ရင်သားကြီးများအား ဆုပ်ကိုင်ရင်း ရင်ခွင်ထည်ဆွဲသွင်းလိုက်သည်။သူမကလည်း ခန္ဓာကိုယ်အားနောက်မှီလိုက်ရင်း မိုးနှောင်းပုခုံးတဖက်ပေါ်ခေါင်းလေးလှန်တင်လိုက်သည်။

မိတ်ကပ်မပါပဲ သဘာဝအတိုင်း လှနေသော သူမမျက်နှာလေးအား မိုးနှောင်းက တရှိုက်မက်မက် နမ်းရှိုက်နေလိုက်ပြန်သည်။ပြန်လည်နုပျိုသွားသလို ခံစားရင်း အနမ်းများအား တုန့်ုပြန်ပေးလိုက်သည်။သိစိတ်က မဖြစ်သင့်မှန်သိနေသော်လည်း မသိစိတ်က သမက်ဖြစ်သူ၏ အလိုးအညှောင့်များတွင် နှစ်ချိုက်မိခဲ့ရသည်။ခင်ပွန်းဖြစ်သူက ဆီက မရခဲ့ဖူးသော အထိအတွေ့များအား သမက်ဖြစ်သူထံမှ ရရှိခဲ့သောကြောင့်ဖြစ်၏။

နူတ်းခမ်းချင်းတေ့စုပ်ကာ ပါးစပ်ထဲသို့လျှာဖျားလေးဖြင့် ကလိပေးရင်း နို့အုံကြီးနှစ်ဖက်အား ညှစ်ချေနေသဖြင့် အောက်မှ စောက်ပတ်လေးက ယားယံလာခဲ့ရသည်။မိုးနှောင်းက ယောက္ခမဖြစ်သူကိုယ်လုံးလေးလူးလွန့်နေသည်ကို ရိပ်မိကာ နို့အုံအားညှစ်နေသောလက်တဖက်အားဖြုတ်၍ ပေါင်ကြားဆီသို့ရွေ့လိုက်သည်။သူမပေါင်ကြားတွင်းမှ ဖေါင်းကြွနေသောစောက်ပတ်လေးအား လက်ဖြင့် ထမိန်အပေါ်မှ ဖိပွတ်လိုက်ရာ ရမ္မက်စိတ်များကြွတက်လာရသည်။အသက်ရှုသံများလည်း ပြင်းထန်လာကာ

" မိုးနှောင်း ... မာမီတို့ အခန်းထဲသွားရအောင်ကွာ "

" ဒီမှာပဲ ... လိုးရအောင် မာမီကလည်း "

" ဟူးးး ... ဟို ဟိုလေကွာ ... ကျွတ် "

အမှန်တော့ ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ စောက်ပတ်အယက်ခံချင်နေရာ သမက်ဖြစ်သူအား ပြောရခက်နေတော့သည်။မိုးနှောင်းက သူမမျက်နာလေးအာကြည့်ကာ

" မာမီ စောက်ပတ်ကို ယက်ပေးရမလားဟင် "

" အာကွာ ... ... ဟွန့် "

မိုးနှောင်မှာ မတ်တပ်ရပ်ကာ ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်အား လှေကားထစ် အပေါ်သို့ထိုင်ခိုင်းလိုက်ပြီး ခြေဖျားထောက်စေကာ ပေါင်နှစ်ချောင်းအား ဖြဲချလိုက်သည်။ပေါင်ကြားတွင်းမှ ပေါ်လာသော စောက်ပတ်အား ကြမ်းပြင်ပေါ် လေးဖက်ထောက်ကာ ကုန်းယက်ပေးလိုက်တော့သည်။

သူမက လှေကားထစ်ပေါ်တွင် ကိုယ်လုံးအား နောက်အနည်းငယ်လှန်ကာ တတောင်ဆစ်အားကွေးထောက်၍ မျက်နာလေးမော့ကာ အရသာခံနေလိုက်သည်။စောက်ပတ်အုံတခုလုံး ယက်ပေးကာ စောက်စိလေးအားစုပ်ပေးနေသဖြင့် သူမ သွေးသားဆန္ဒများ ဆူပွက်လာကာ တအီးအီးညည်းငြူရင်း လိုးပေးဖို့ တောင်းဆိုလိုက်တော့သည်။

" အားးး းးး ... သားရယ် ... မိုးနှောင်း ...... မာမီကို လိုးပေးတော့ကွာ ... အင့် "

မိုးနှောင်းလည်း သူမတောင်းဆိုမှု့ကြောင့် စောက်ပတ်ယက်နေရာမှ မတ်တပ်ထရပ်လိုက်သည်။ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့် မျက်နာအားကြည့်ရင်း လှေကားထစ်ပေါ်မှ ဆွဲထူလိုက်သည်။

" မာမီ ခါးနာနေလိမ့်မယ် ... ထနော် ... "

သူမအသံလေးက အားအင်ဖျော့တော့နေသလို သမီးဖြစ်သူမရှိချိန် သမက်အားအလိုးခံနေသဖြင့် စိတ်မလုံသလို ခံစားနေမိသည်။မိုးနှောင်းက မျက်နှာချင်းဆိုင် နူတ်ခမ်းချင်းနမ်းရင်း သူမစောက်ပတ်လေးအား တပြင်လုံးအုပ်ကိုင်လိုက်ပြန်သည်။တွန့်လိမ်မဲချိတ်နေသော စောက်မွှေးအုံကြီးအား အပေါ်သို့ ပွတ်ဆွဲတင်လိုက်ရာ စောက်စိလေးက ပြူးထွက်လာခဲ့ရသည်။

စောက်စိလေးအား သူဒစ်ဖူးဖြင့် ပွတ်သပ်ဆွဲပေးရန် လီးအားကိုင်ထားသော ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်၏လက်ကလေးအားဖြုတ်ချလိုက်တော့သည်။ပြီးမှ သူ့လက်ဖြင့်ကိုင်ကာ လီးထိပ်ဖြင့် စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းလေးတိုင်း အောက်မှ အထက်သို့ ထိုးဆွဲပေးကာ စောက်စိထိပ်လေးအား ကော်ပေးလိုက်သည်။

" အ ... အ ...... သားရယ် ... ဟင့် လုက်တတ်လိုက်တာကွာ "

မိုးနှောင်းခါးလေးအား ကိုင်ရင် ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ ခေါင်းလေးမော့တက်သွားရသည်။မိုးနှောင်းမှာ စောက်စိလေးအား ဒစ်ဖူးဖြင့်ဖိချေကာ ၁၀ချက်ခန့်ကော်ပေးလိုက်ပြီးမှ အောက်ဖက်ရှိ စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ လီအားတေ့ကာ အဆုံးထိ စောင့်လိုးလိုက်သည်။

" ဗျစ် ...... ဗျစ် ... ဖလွပ် ဘွတ် "

" အားးး ရှီးးး ... ဟင့် ......... အင့် "

ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့် တစ်ယောက် လီးက ရုတ်တရက် တရှိန်ထိုးဝင်လာသဖြင့် စောက်ခေါင်းထဲပြည့်ကျပ်သွားကာ အင့်ကနဲ့ တချက်ရှိုက်လိုက်မိသည်။ထို့နောက် သူမ နို့သီးခေါင်းလေးအား စို့ပေးရင်း ပုံမှန်လေးလိုးပေးနေသဖြင့် စောက်ပတ်လေးအားကော့ကာ အလိုက်သင့်ပြန်စောင့်ပေးလိုက်သည်။

တဖြည်းဖြည်း စောက်ရည်ကြည်လေးများ ထွက်လာကာ လီးအဝင်အထွက် ခံနိုင်လာသဖြင့် မိုးနှောင်းခါးအားဆွဲကာ လီးအရင်းထိကပ်နေအောင် ကော့လိုးလိုက်ပြန်သည်။မိုးနှောင်းလည်း ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်၏ တုန်ပြန်လိုးချက်များကြောင့် သူမဖင်သားအိအိကြီး နံရံကပ်သွားသည်အထိ အရှိန်ပြင်းပြင်းဖြင့် ပစ်လိုးတော့သည်။

" ဗျစ် ... စွပ် ...... ဖွပ်ဖွပ် ... ဗျစ် ဖွပ် ......... ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ်

" အ ... အမလေးးး အားးး အားးး ......... ကောင်း......

......... ကောင်း ... ............ ကောင်းလိုက်တာ ... သားရယ် ... အီးဟီးးး းးး ......... အိုးးး အို့ ... ...... အိခ့် ...... အားးးး ရှီးး ... ဟူးးး းးးး "

မိုးနှောင်းမှာ လူငယ်တစ်ယောက်မို့ လိုးချက်များက အားပါပြင်းထန်နေလျက် ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်း စောင့်လိုးနေတော့သည်။ဇနီးလောင်း၏ အမေဖြစ်သူဆိုတဲ့အသိကလည်း ရမ္မက်စိတ်ကိုတောက်လောင်စေခဲ့သည်။အရွယ်နှင့်မလိုက်အောင် နုပျိုချောမောလှသော ယောက္ခမလောင်းအား လိုးခွင့်ရလိမ့်မည်ဟု အိပ်မက်ပင် မမက်ဖူးချေ။

ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာလည်း ယခုလို ပက်ပက်စက်စက် အလိုးမခံရသည်မှာ ကြာပြီဖြစ်သည်။ခင်ပွန်းဖြစ်သူ ဦးသက်ခိုင်မှာ အပြင်တွင် အစားများနေသဖြင့် သူမအား စိတ်ကျေနပ်တဲ့အထိ မလိုးနိုင်တော့ပေ စောက်ရည်ထွက်ရုံသာ ယက်စွ လိုးနိုင်တော့သည်။သမက်ဖြစ်သူ၏ လိုးချက်များက မြန်သည် အားပါသည် မီးပွင့်မတက် ဆောင့်ချက်များက သားအိမ်သို လာလာထိသဖြင့် ကာမအရသာအား ဒင်ပြည့်ကျပ်ပြည့် ခံစားရနေသည်။ မျက်နှာချင်းဆိုင် လိုးချက်များကို စောင်ပတ်လေးအားကော့ကာ ကြွကာဖြင့် ပြန်ပြန်ညှောင့်ပေးနေမိသည်။

" အီးးးးဟားး ရှီးးး ...... အင့် ... လိုး လိုး ............ လိုးစမ်းး ...... သားရယ် ......... အ ......... ဟုတ် ဟုတ်တယ် ............ လိုးစမ်း အားရပါးရ ......... မင်းစိတ်ကြိုက်လိုးးစမ်းးး ......... ရှီးးးး ..................... ကောင်းလိုက်တာ သားရယ်......... အမလေးးး "

" အားးး ......... အင့်ကွာ ......... ဟူးးး ဟူးးးး ...... လိုးနေပါတယ် မာမီရ ......... သားလည်း မာမီကို လိုးချင်နေတာပါ ... အ ......... ရှီးးး းးးး "

" တကယ်လား ......... သားရယ် ... မင်းဇနီးလောင်းလေး မရှိလို့ ဒီစကားပြောတာမလား ... ဟွန့် "

" ဘွတ် ဘွတ် ......... ဖွပ် ... ဗျစ်ဗျစ် ...... စွပ် ဗြိဗြိ ...... ဖွပ် ဖွပ် ...... ဘွတ် "

စကားပြောရင်း နှစ်ယောက်သား အလိုးမပျက်ပေ။

" မဟုတ်ပါဘူး ... မာမီရာ ... တကယ်ပြောတာပါ မာမီ စောက်ဖုတ်ကြီးက ပိုပြီးလိုးလို့ ကောင်းတာ ... ...... ......... ရှီးးး

" အင်းဟင်းးး ...... မင်းက အပြောလည်းကောင်း ...... အလိုးလည်းကောင်းပါတယ်ကွာ ... အင့် ............ ဟူးးး းးးး "

" တကယ်ပါ မာမီရယ် ... မာမီသာ ခွင့်ပြုမယ်ဆို ... ခိုင်နဲ့လက်ထပ်ပြီးလည်း မာမီကို လိုးပေးပါရစေဗျာ "

" အာ ကွာ ...... ဟွန်းးး းးး ...... ကျွတ် ............ အခွင့်ရေးရရင် လာလာလိုးပေါ့ မာမီခွင့်ပြုမှာပေါ့ "

" အားးး ......... အ ...... တကယ်လား မာမီ ... သားက မာမီဖင်ကြီးမြင်ကထဲက လိုးချင်နေတဲ့သူပါ ... စောက်ပတ်လေးကလည်း အသက်သာကြီးတာ စီးပိုင်နေတာ မာမီရာ ... ဟူးးး ရှီးးး းးးး းးးး "

မိုးနှောင်းစကားကြောင့် ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ ရမ္မက်စိတ်များထူးထူးကဲကဲ ထကြွလာကာ သူမစောက်ခေါင်းထဲ မနားတမ်းလိုးနေသော သမက်ဖြစ်သူ လီးအား ဖင်သားကြီးများမြှောက်ကာ ဝိုက်ပြီးပြန်ပြန် ညှောင့်ပေးမိသည်။မိုးနှောင်းမှာလည်း ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်၏ စောက်ခေါင်းတွင်းမှ သူ့လီးအားညှစ်ပေးနေသဖြင့် ဖင်သားအိအိကြီးအားဆွဲပြီး တရကြမ်း စောင့်စောင့် လိုးလိုက်ပြန်သည်။ 

လီးတချောင်းလုံး ကျင်တက်လာပြီး လရည်များထွက်ကျကာ စောက်ခေါင်းထဲသို့ ပန်းပစ်လိုက်တော့သည်။မိုးနှောင်းပြီးပြီးချင်း ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်၏ စောက်ပတ်လေးက နွေးကနဲ့ဖြစ်လာကာ သူမလည်း စောက်ရည်များ တဖျောဖျောပန်းထွက်လာတော့သည်။နှစ်ဦးသား မတ်တပ်ရပ်လျက် တင်းကျပ်စွာဖက်ရင်း ညည်းသံလေးများထွက်ပေါ်နေကြသည်။နေ့လည်ထမင်းစားချိန် မရောက်မချင်း နှစ်ယောက်သား စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် လိုးခဲ့ကြသည်။

အိမ်ထဲတွင် အဝတ်စားများ မဝတ်တော့ပဲ ကိုယ်တုံးလုံးနေကြရင်း အောက်ထပ်တခုလုံး နေရာမျိုးစုံ ပုံစံမျိုးစုံးဖြင့် လိုးနေတော့သည်။ဧည့်ခန်း... မီးဖိုချောင်ခန်း...အောက်ထပ်ရှိအခန်းလွတ်များ နေရာအနံ့လိုးရင်း ကာမစည်းစိမ်အား ခံစားနေကြသည်။ခနကိုယ်တခုလုံး ချွေးနံ့ လရည်နံ့ စောက်ရည်နံ့များ ထွက်နေသဖြင့် နှစ်ဦးသား ရေချိုးခန်းသို့ ဝင်ခဲ့ကြသည်။

ပျော့ခွေနေသော သမက်ဖြစ်သူလီးအား တင်းပြောင်လာအောင် စုပ်ပေးပြီး ရေပန်းအောက်၌ တချီထပ်လိုးကြပြန်သည်။ပြီးမှ ရေချိုး ဖီးလိမ်းပြင်ဆင်ကာ မြို့ထဲ စားသောက်ဆိုင်ကောင်းကောင်းတွင် နေ့လည်စာ စားရန် ကားလေးဖြင့် ထွက်ခဲ့လိုက်သည်။

စားသောက်ပြီး၍ ပိုက်ဆံရှင်းအပြီး မိုးနှောင်းမှာ ဗိုက်ရစ်လာသဖြင့် အိမ်သာတက်ချိန်တွင် ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်ဖုန်သံလေး မြည်လာခဲ့သည်။ဖွင့်ကြည့်လိုက်ရာ သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ ဇင်မာ ဖြစ်နေတော့သည်။

" ဟဲလို ... ပြော ဇင်မာရေ ... "

" အေး ... သူဇာရေ ... ဒီမှာ ညည်းလူ ဂျေဝင်နေတာ ... ငါလည်း ချော့ပြီးပြီ မနိုင်တော့တာ ... ဒီလိုဟာ ............¿............¿............¿ "

" ဟာ ... သွားပါပြီဟာ ... ငါတော့ သေသာ သေချင်တော့တယ် ... ခု့ ငါ့သမက်ပါတယ်ဟ ... ထမင်းထွက်စားကြတာ ... နင် ခဏထိန်းထားဟာ ... ငါလာခဲ့မယ် "

သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ၏ စကားနားထောင်လို့ အပြီး ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ ခေါင်းမိုးကြိုးပြစ်သလို ခံစားလိုက်ရလေသည်။မနက်ပိုင်းတွင် သူရက သူမအားတွေ့ချင်နေသဖြင့် ဇင်မာအား အပူကပ်ကာ ဇင်မာ့ကားလေးဖြင့်သူမအိမ်သို့လာခဲ့ကြသည်။ဇင်မာက လူရင်းမို့ ခြံတံခါးဖွင့်ကာ ဝင်လာရာ ဧည့်ခန်းတွင်း တံခါးပိတ်ထားလျက် လူရိပ်နှစ်ခု တွေ့ရသဖြင့် သူခိုးကပ်တယ်ထင်၍ အိမ်အနောက်ဖက်မှ ပတ်ကြည့်ရာ သူမနှင့်မိုးနှောင်းတို့ စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် လိုးနေချိန်တွေ့ရှိသွားကြသည်။

သူရမှာ ပေါက်ကွဲနေသဖြင့် ဇင်မာက သူ့တိုက်ခန်းသို့ခေါ်သွားကာ ချော့နေရင်း စားပစ်လိုက်ပုံရလေသည်။သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ ဇင်မာ အကြောင်းလည်း သူမအသိဆုံး ယောင်္ကျားဖြစ်သူ သင်္ဘောတက်လျင် ပြက်သနာမတက်နိုင်သော ယောင်္ကျားမျိုးရှာကာ ကုန်းပေးတတ်သည်။သူမကိုယ်တိုင်ပင် ခင်ပွန်းဖြစ်သူ နိုင်ငံခြားသွားသည်နှင့် တရက်တောင်မကြာပါ သမက်ဖြစ်သူအား ကုန်းနေမိသည်။မိုးနှောင်းပြန်လာနေသဖြင့် ဖုန်းအမြန်ပိတ်ကာ

" သား ... မိုးနှောင်း ... မာမီ သူငယ်ချင်းတစ်ယောက် ... နေမကောင်းဖြစ်လို့ကွာ ... သူ့ယောင်္ကျားကလည်း သင်္ဘောတက်နေတာ ... လူခွဲလဲမရှိလို့ မာမီဆီဖုန်းဆက်နေတာ ... သွားပြီး ကြည့်ပေးရမှာ ... မာမီကို သူ့တိုက်ခန်းဝင်ပို့လိုက် ... မင်းက အိမ်ပြန်ပြီး ညနေပိုင်းကျမှ လာခေါ်ပေးနော် "

" အော် ... ဟုတ် မာမီ ... သားရော ကူစောင့်ပေးရမလား "

" ရပါတယ်ကွာ ... သူကလည်း တစ်ယောက်ထဲနေတာဆိုတော့ ... မင်းပါရင် ပတ်ကျင်အမြင်ကျ မကောင်းဘူးလေ "

" ဟုတ် ... မာမီ ... အဲတာဆို ... မာမီပြန်တဲ့ချိန် ဖုန်းဆက်လိုက်ပေါ့ "

" အေးအေး ... သားလေး "

မိုးနှောင်းမှာ ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့် ပြောတဲ့လိပ်စာအတိုင်း တိုက်ခန်းများဘက်သို့မောင်းပို့ကာ အိမ်သို့ပြန်လာခဲ့တော့သည်။ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ ဇင်မာတိုက်ခန်းသို့ တက်လာတော့သည်။ထို့နောက်တံခါးဖွင့်ကာ အတွင်းသို့ဝင်ရာ ဇင်မာက အင်္ကျ ီအပါးလေးနှင့် ဘောင်းဘီတိုလေးအားဝတ်ဆင်ထားသည်။သူမအားမြင်မြင်ခငး လာဟေ့ ... ညည်းလူ ... ငါ့အခန်းထဲမှာ ... ဝင်သာကြည့်တော့ဟာ "

ဇင်မာ့ စကားအဆုံးတွင် အခန်းထဲဝင်ရာ သူရမှာ ကိုယ်တုံးလုံးဖြင့် ဇင်မာကုတင်ပေါ် ပက်လက်လေး လဲှနေသည်။သူမမြင်သည်နှင့်

" မ ... ရက်စက်တယ်ဗျာ ... ကျနော် မခံစားနိုင်ဘူးဗျာ "

" အော် ... သူရ ရယ် "

ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ စိတ်ထဲ သနားသွားကာ ကုတင်နားထိလျှောက်သွားလိုက်သည်။သူရမျက်နာပေါ်တွင် ဝမ်းနည်းနေသောမျက်ဝန်းများက မျက်ရည်ဥလေးများကျဆင်းနေလျက်။ပုခုံးကျယ်ကျယ် ... အသားဖွေးဖွေးနှင့် ရင်ဘတ်ပေါ်တွင် အမွှေးစိမ်းလေးများက ချက်နားအထိဆက်နေပြန်သည်။

ချက်အောက်တွင် လမွှေးကောက်ကောက်လေးများနှင့် ပန်းရောင်သန်းနေသော လီးကြီးမှာ ပေါင်ကြားသို့ ငိုက်ဆင်းနေသည်။ပေါင်လယ်လောက်တွင် အမွှေးစိမ်းလေးက ခြေသလုံးထိ ... ထိစပ်သွားသည်ကို မြင်တွေ့လိုက်ရတော့သည်။ကုတင်ပေါ်သို့ တင်ပလွဲဝင်ထိုင်ကာ သူရ မျက်ဝန်းလေးအား စူးစိုက်ကြည့်လိုက်သည်။

" သူရ ... မင်း ... အန်တီ ကို ... ဘာလုပ်ချင်လည်း ... လုပ်ချင်ရာ လုပ်ကွာ ... ညနေထိ အန်တီ ခွင့်ပြုတယ် "

" မ ... တကယ်ပြောတာလား ... ကျနော် လုပ်ချင်ရာ လုပ်မှာနော် "

" တကယ်ပေါ့ကွ ... လုပ်ချင်ရာလုပ် ... စိတ်တွေလျော့လိုက် ... လုပ်ပြီးရင် မေ့ပစ်ပေးကွာ ... မင်းလည်း နိုင်ငံခြားထွက်ရတော့မှာလေ "

ထိုစဉ် ... ဇင်မာတစ်ယောက် ဘီယာပုလင်းများ ... အာလူးကြော် အထုတ်များကိုင်ကာ အခန်းထဲဝင်လာပြီး ... ကုတင်ဘေးရှိ စားပွဲခုံပေါ်တင်လိုက်လေသည်။သူမအား သောက်ရန်ပြောရာ ထမင်းစားပြီးကာစမို့ ခဏနေမှ သောက်ရန် ပြန်ပြောလိုက်သည်။ပြီးမှ သူရ၏ လီးအားကုန်းနမ်းလိုက်ရာ စောက်ရည်နံ့ရလိုက်သဖြင့် ဇင်မာအား ဖြုတ်လိုက်သည်ကို သိရှိလိုက်ရသည်။

သို့သော် သူရက အစုပ်မခံပဲ သူမအား အဝတ်စားများ တုံလုံးချွတ်ရန် ပြောလိုက်ရာ ဇင်မာ့ရှေ့တွင်ပင် ကိုယ်တုံးလုံးချွတ်ချပစ်လိုက်သည်။သူမ၏ နို့အုံကြီးများ ဖင်သားအိအိဝိုင်းဝိုင်းကြီးများကြည့်ကာ ဇင်မာပင် မိန်းမချင်း ငေးကြည့်နေရတော့သည်။ထို့နောက် သူရဆန္ဒအတိုင်း ကုတင်ဇောင်းတွင် လေးဖက်ကုန်းပေးလိုက်ပြန်သည်။ဝိုင်းစက်ကော့တက်နေသော ဖင်သားအိအိနှစ်ခြမ်းအား သူရက သွားဖြင့် ဖွဖွလေး လိုက်ကိုက်နေသည်။လက်နှစ်ဖက်ကလည်း ပွတ်သပ်ပေးနေသေးသည်။

ကုတင်အောက်တွင်ဒူထောက်နေလျက် သူမဖင်ကြီးအား ညှစ်ကာ ကိုက်နေသော သူရအား လည်ပြန်လေးကြည့်ရာ လိုချင်တာရသော ကလေးငယ်လို ပျော်ရွှင်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရတော့သည်။ပြီးမှ ခေါင်းလေးအောက်ငုံကာ သူရ လုပ်ပေးနေပုံကို ခံစားနေလိုက်သည်။

သူရမှာ ဖင်သားများဆွဲဖြဲ၍ ဖင်ဝလေးအား လျှာဖျားနှင့် ထိုးစွပေးရာ သူမဖင်ကြီးကြွတက်လာရသည်။စောက်ပတ်အား မထိပဲ ဖင်ဝထဲ အမျိုးမျိုး လျှာသွင်းကာ ကလိပေးနေရာ ရမ္မက်စိတ်များ နိုးထလာခဲ့ရပြန်သည်။ဖင်တခါမှ အယက်မခံဘူးသဖြင့် ကော့ပြန်နေအောင် ခံစားနေရသည်။

" အားးးး ... ... သူရ ရယ် ...... အင်းဟင်းးး "

ဖင်ထဲသို့ လျှာလေးစုချွန်ကာ သွင်းပြီး မွှေပေးလိုက်သဖြင့် ... ဖင်ဝအောက် ... စောက်ခေါင်းဝမှ စောက်ရည်တချို့ ပျစ်ကနဲ့ ပန်းထွက်သွားသည်။သူရ မေးစိအား ပန်းမိရာ လည်ပင်းမှတဆင့် ရင်ဘတ်ပေါ်ရှိ အမွှေးလေးများထိ စီးဆင်းသွားရပြန်သည်။

စောက်ပတ်အား တချက်မှ မထိပဲ ဖင်ဝလေးအာ အမျိုးမျိုးကလိနေတော့သည်။ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ တကိုယ်လုံးတုန်ရီလာပြီး အလိုးခံချင်တဲ့စိတ်များ တဖွားဖွားပေါ်လာနေသည်။သူမကိုယ်သူမလည်း နားမလည်နိုင်အောင်ဖြစ်နေမိသည်။သမက်ဖြစ်သူနှင့် တမနက်ခင်းလုံး မီးကုန်ရမ်းကုန်လိုးထားရာ ခုတဖန် ကာမစိတ်က ထကြွနေပြန်သည်။

ထိုစဉ် သူမတို့အတွဲအား ဘီယာသောက်ရင်း ငေးကြည့်နေသော ဇင်မာတယောက်ထလာတော့သည်။ ကြမ်းပြင်ပေါ်ဒူးထောက်၍ ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်ဖင်အားယက်ပေးနေသော သူရနောင်တွင် ထိုင်ချကာ သူရခါးလေးအား ဘယ်လက်ဖြင့်ပွတ်သပ်ပေးရင်း ညာလက်က ပေါင်ကြားထဲ၌ မပျော့မမာဖြစ်နေသောလီးအား ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။လီးကြီးက တုတ်လည်တုတ် ရှည်လည်းရှည်ကာ ပန်းရောင်သန်းနေပြီး လီးအရည်ပြားက ဒစ်ဖူးတဝက်ထိဖုံးအုပ်နေသဖြင့် ဇင်မာတစ်ယောက် စွပေးရင်း ဖြဲချလိုက်သည်။ဘေးဘက်မှကြည့်လိုက်ရင်း

" အားပါးပါးး ... သူရရယ် ... နင်က လူနဲ့လီးနဲ့ မလိုက်ဖူးဟာ ... ထွားလိုက်တာ "

သူရပြောသလိုလို ... သူမပါသာ ရေရွတ်သလိုလို ... ပြောလိုက်ရင်း သူရညာဖက် ချိုင်းအောင် အနောက်မှ သူမခေါင်းလေးငုံသွင်းကာ ဒစ်ဖူးရဲရဲလေးအား ကုန်းစုပ်လိုက်သည်။ဒေါ်သူဇာမရောက်ခင် ပေါက်ကွဲနေသော သူရအားချော့တုန်းက သူမအား ဘာမပြောညာမပြောနှင့် တက်လိုးရာ လီးအားသေချာမမြင်လိုက်ရပေ။

စားပွဲခုန်ပေါ်လက်ထောက်ကာ ဖင်လေးအားအနေတော်ကော့ပေးရင်း အလိုးခံလိုက်ရသည်။လင်ဖြစ်သူ သင်္ဘောတက်သွားသဖြင့် လီးနှင့်ဝေးနေရာ သူရလီးအား ကြိတ်မှိတ်ခံခဲ့ရသည်။သူမပါးစပ်ထဲ သူရလီးကြီးက ပြောင်တင်းလာရင်း ဒစ်ဖူးကြီးက ကားထွက်လာချိန်

" မဇင်မာ ... ခဏရပ်ဦးဗျာ ... ကျနော် ... မ ... စောက်ပတ်ကြီးကို လိုးတော့မယ် "

သူရပြောလိုက်မှ ဇင်မာတစ်ယောက် ပါးစပ်ထဲက လီးအား မထုတ်ချင်ထုတ်ချင်ဖြင့် ထုတ်ပေးလိုက်တော့သည်။လီးကြီးက ပြွတ်ကနဲ့ ထွက်လာကာ တဇပ်ဇပ် တုန်နေရာ သူရက ကြမ်းပေါ်ဒူးထောက်နေရာမှ မတ်တပ်ထရပ်လိုက်သည်။

ကုတင်ပေါ်မှ လေးဖက်ထောက်လေးကုန်းနေသော ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်၏ ဖင်ကြားမှ ပြူးထွက်နေတော့သည်။စောင်ပတ်ကြီးက ဖေါင်းကြွနေကာ အရည်ကြည်လေးများစိမ့်ထွက်ပြီး အလိုးခံရန် အဆင်သင့်ကြိုနေလျက်။ဇင်မာက သူရလီးကြီးအား ဒစ်ဖူးနောက်နားက အုပ်ကိုင်ပြီး သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ သူဇာမိုးမြင့်၏ စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ တေ့ပေးလိုက်သည်။

သူရမှာ ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်က သမက်ဖြစ်သူအား ကုန်းပေးသည်ကို မျက်လုံးထဲပေါ်လာရင်း လီးအဆုံးစောင့်သွင်းရင်း ခပ်ကြမ်းကြမ်းပစ်လိုးလိုက်သည်။အရှိန်ပြင်းပြင်းဖြင့် မနားတမ်း တောက်လျှောက်လိုးနေရာ ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ ခေါင်းလေးမော့တက်သွားရင်း တောင်းပန်နေရသည်။

" အားး ... ကလေးရယ် ... ဖြည်းဖြည်းလိုးပါကွာ ... ဟင့်ဟင့် "

" ဇွပ် ... ဗျစ်ဗျစ် ...... ဖွပ် ............ ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ......... အားးး အမလေး ...... သေ သေ သေပါပြီ ... သူရရယ် ............ ဘွတ် ဗျစ် ... အားးး အားးး အမေ့ ...... ဟူးးး ... အ လာ့ လားးး ... နာ ...... နာ ............ နာလိုက်တာဟာ ...... အမလေးးး းးးး ............ ရှီးးးး အားးး ကျွတ်ကျွတ် ...... အီးဟီးးး ဟီးးးး "

သူရ၏ တရကြမ်းလိုးချက်များအောက်တွင် စူးစူးဝါးဝါး အော်ဟစ်နေကာ အလိုးခံနေရတော့သည်။သူရမှာ ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်၏ ညည်းတွားအော်ဟစ်သံကြောင့် စောင်းလိုးနေရင်းမှ တချက်ချင်း နဲ့နဲ့လိုးကာ လီးအားခဏထုတ်ပြီး ဖင်ကြားထဲသို့ မေးတင်ထားလိုက်သည်။

ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်၏ စောက်ပတ်ထဲမှ ဖလွပ်ကနဲ့ ထွက်လာပြီး ဖင်ကြားထဲ အမြှောင်းလိုက်မေးတင်ထားသော ဒစ်ဖူးရဲရဲကားကားကြီးအား ဘေးမှ ရပ်ကြည့်နေသော ဇင်မာက အငမ်းမရ ဆွဲစုပ်လိုက်သည်။သူရမှာလည်း လီးထိပ်အား ရုတ်တရက် ဆွဲစုပ်ခံရသဖြင့် ... ဆက်ကနဲ့ တုန်သွားရသည်။

သူရက လီးစုပ်ခံနေရင်း ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်၏ ဖင်ကြားထဲမှ ဖေါင်းကြွကာအရည်များရွဲနေသော စောက်ပတ်အား လက်ဖဝါးဖြင့်ပင့်ကာ တချက်ပွတ်လိုက်သည်။သူမမှာ အလိုးခံနေရင်း လီးကဆွဲထုတ်သွားသဖြင့် စောက်ပတ်လေးက ဟစိဟစိလေးဖြစ်နေရာ လက်ဖြင့်ပွတ်ခံရသဖြင့် ခေါင်းလေးငဲ့ကာ ကြည့်လိုက်မိသည်။အနည်းငယ်ရှက်သွားမိသည်။သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ ဇင်မာရှေ့တွင် သားအရွယ်လောက်လေးအား ကုန်းကာ စောက်ပတ်အားဖြဲပြသလို ဖြစ်နေမိသည်။

ဇင်မာကလည်း သူရလီးအား အားရပါးရကို စုပ်ပေးနေသည်ကိုလည်း မြင်မိလိုက်သည်။ထိုစဉ် သူမဖင်သားကြီးများအား ဖြန်းဖြန်းနှင့် အရိုက်ခံလိုက်ရပြန်သည်။သူရက ဖင်သားကြီးများအား ဘယ်ညာ တချက်ခြင်းရိုက်နေသည်။ခဏ လေးဖြင့် အသားဖွေးသူမို့ ဖင်သားများတွင် လက်ဝါးဒဏ်ကြောင့် ရဲတွတ်နေတော့သည်။မျက်ရည်လေးများဝဲတက်နေစဉ် စောက်ပတ်အုံကြီးအား ဆွဲညှစ်ခံရပြန်သည်။

သူမ နာကျင်စွာ အော်လိုက်မိသည်။အသံလေးများတုန်ရီနေကာ မျက်ရည်များထွက်ကျလာတော့သည်။သူရကသူမဖြစ်နေပုံများအား ကြည့်၍ ကျေနပ်နေသယောင်ရှိသည်။ထိုနောက် ညှစ်ထားသော စောက်ပတ်အုံကြီးအား လွတ်၍ စောက်မွှေးများအား ခပ်တင်းတင်း ဆွဲပစ်ရာ ဘယ်လိုမှ မခံနိုင်တော့ပေ။

" အားးး ... သေပါပြီ ......... သူရရယ် "

ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ ဖင်ကြီးအားဘေးသို့ လှဲချရာ သူရက ပြန်ထိန်းကာ စောက်ပတ်အုံအား နှစ်ချက်ဆက်တိုက် ပင့်ရိုက်ပစ်သည်။

" ခဏနေကောင်းလာမှာပါ ... မ...ရယ် ငြိမ်ငြိမ်လေး နေပါဗျာ

ထို့နောက် သူရက ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်၏ ဖင်ဝလေးအား တံတွေးထွေးချလိုက်သည်။ဘယ်ဖက်လက်နှင့် ဖင်ကြားလေးထဲပွတ်ကာ လက်မက ဖင်ဝလေးထောက်ထားလိုက်သည်။ညာဖက်လက်က စောက်ပတ်အား ခပ်ဖွဖွပွတ်ရင်း လက်ညိုးနှင်လက်ခလယ်အား အသုံးပြုကာ စောက်စိလေးအား ညှပ်ဆွဲလိုက်သည်။သူမကိုယ်လေး တုန်သွားကာ ဖင်ကြီးအားကော့ပေးလိုက်မိသည်။

စောက်စိအားညှပ်ဆွဲပေးတိုင်း အသဲခိုက်အောင် ကောင်းနေရသည်။ထိုစဉ်ဖင်ဝထဲသို့ ထောက်ထားသော လက်မက တိုးဝင်လာရာ လန့်ပြီး အလိုလျောက် ဖင်အတွင်းကြွတ်သားများက ညှစ်ထုတ်နေမိသည်။သို့သော် သူရက လက်မဘေးတွင် တံတွေးထပ်ထွေးကာ လက်မအရင်း အဆစ်နာထိး ဖိသွင်းလိုက်သည်။စောင်စိအားညှပ်ဆွဲချိန် ခံစားမှု့ကောင်းသလောက် ဖင်ဝထဲဝင်လာသော လက်မကြောင့် နာကျင်နေရပြန်သည်။တဖြည်းဖြည်းမှ ဖင်အတွင်းသားကြွက်သားများအားလျော့ချပေးရာ လက်အဝင်အထွက်တွင် ထူးခြားသော အထိအတွေ့ကို ခံစားလာရသည်။စောက်ရည်များလည်း ဆူပွတ်နေချိန်

" မဇင်မာ ... သားလီး ခဏထုတ်လိုက်ဗျာ ... မ... ဘေးနာထိုင်ပြီး ဖင်ဝလေးယက်ပေးလိုက် "

ဇင်မာတစ်ယောက်လည်း သူရလီးအား မထုတ်ချင်ထုတ်ချင်ဖြင့် ထုတ်ကာ သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ သူဇာမိုးမြင့်ဘေးနာ ကပ်ထိုင်ကာ ဖင်ဝလေးအား လျှာဖြင့် ထိုးမွှေးပေးလိုက်သည်။သူရ က မဇင်မာ ပါးစပ်မှကျွတ်ထွက်လာသော သူ့လီးအား နှစ်ချက်သုံးချက်စွကာ ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့် စောက်ပတ်လေးထဲ တေ့ဆောင့်လိုက်သည်။ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ သူငယ်ချင်းဖြစ်သူဇင်မာက ဖင်ဝလေးယက်ပေးနေသဖြင့် ဇိမ်ခံနေရာ သူရလီးကြီးက တရှိန်ထိုးဝင်လာသဖြင့် အနည်းငယ်နာကျင်သွားရပြန်သည်။

တချက်ပစ်ဆောင့်ပြီး ပုံမှန်လေးလိုးနေချိန် ဇင်မာက ဖင်ဝလေးအား ပြန်ယက်ပေးနေသဖြင့် ထူးထူးဆန်းဆန်း အရသာခံစားရင်း စောက်ရည်များ ပန်းထွက်နေတော့သည်။သူရက စောက်ရည်များ ပန်းထွက်ချိန် လီးကြီးအား ထုတ်ကာ ဖင်ဝအား ယက်နေသော ဇင်မာ့ ပါးစပ်နား ကပ်ပေးရာ မဇင်မာတစ်ယောက် စောက်ရည်များနှင်းရဲကားနေသော ဒစ်ဖူးကြီးအား ဆွဲဆွဲစုပ်တော့သည်။

ထို့နောက် သူရက လီးအား မဇင်မာပါးစပ်မှပြန်ထုတ်ကာ ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့် စောက်ပတ်လေးထဲ ပြန်ထည့်လိုးတော့သည်။ဒီတကြိမ်တွင် သူရက ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်ဖင်ဝမယက်ခိုင်းတော့ပဲ သူ့လက်မအား ဖိမြုပ်ကာ တချက်ချင်းလိုးနေလိုက်သည်။မဇင်မာက အနားရကာ သူမစောက်ပတ်လေးအား သူမပါသာပွတ်ရင်း သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ စောက်ပတ်လေးထဲ သူရလီးကြီး ဝင်ထွက်နေပုံကို ကြည့်နေလိုက်သည်။

သူရလီးက ခပ်တုတ်တုတ်မို့ စောက်ခေါင်းထဲဝင်သွားချိန် စောက်ပတ်နူတ်ခမ်းသားများ လိပ်ဝင်သွားကာ လီးပြန်ထုတ်ချိန် နူတ်ခမ်းသားများက အပြင်သို့ချိတ်ပါလာသည်ကို အနီးကပ်မြင်နေရသည်။သူရလက်မက ဖင်ထဲတိုးဝင်သွားတိုင်း စောက်ပတ်က အလိုလျောက်ညှစ်ပေးသလိုဖြစ်နေတော့သည်။လီးတချောင်းလုံး စီးစီပိုင်ပိုင်လေး ညှစ်ပေးထားသဖြင့် သူရမှာလည်း လိုးချက်တိုင်း အရသာတွေ့နေမိသည်။

ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာလည်း စောက်ခေါင်းအတွင်း လီးကြီးကအတွင်းသားများအားပွတ်ဆွဲပေးရင်း ဖင်ထဲလည်းလက်မနှင့်လိုးပေးနေသလိုဖြစ်ရာ တကိုယ်လုံးကျင်တက်လာရင်း စောက်ရည်များပန်းထုတ်ကာ ငြိမ်ကျသွားရသည်။သူရက ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့် မလှုပ်တော့မှ ခါးလေးအား စုံကိုင်ကာ မနားတမ်းဆောင့်လိုးပစ်သည်။မရပ်မနား လိုးနေရင်း ခဏအကြာတွင် မေးကြောများတင်းလာရင်း လီးကြီးအား ဆွဲထုတ်ကာ ဖင်ကြီးပေါ်သို့ လရည်များပန်းထုတ်လိုက်တော့သည်။

ဘေးမှကြည့်နေသော မဇင်မာလည်း သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ သူဇာမိုးမြင့်ဖင်ပေါ်မှ သူရလရည်များအားယက်လိုက်ရင်း ဆက်ကနဲ့ဆက်ကနဲ့တုန်နေသော သူရဒစ်ဖူးကြီးအား ဖမ်းငုံလိုက်တော့သည်။ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ သူရထိန်းထားသောခါးအားလွတ်လိုက်သဖြင့် ဘေးသို့ဖင်ကြီးက ပစ်ကျသွားရင်း အသက်မျှင်းမျှင်းလေးရှုကာ မျက်လုံးလေးစင်းသွားတော့သည်။သူရလည်း ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့် ဘေးနားတွင် ပက်လက်လှန်ကာ လှဲချရင်း အနားယူနေလိုက်သည်။

မဇင်က သူရဘေးနာ ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန်ကပ်လှဲကာ သူရလီးကြီးအားဆုပ်ကိုင်ထားရင်း ပေါင်ပေါ်တွင် ခေါင်းလေးတင်ကာ မှေးနေတော့သည်။ညနေပိုင်းတွင် ၃ ယောက်သား နိုးလာကြရင်း ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့် မပြန်ခင် သူရက ပက်လက်လှန်ယက်လေး တချီထပ်လိုးပစ်လိုက်သည်။ခဏအကြာမှ သမက်ဖြစ်သူ မိုးနှောင်းရောက်လာကာ သူမအား လာခေါ်သွားလေသည်။

ညပိုင်းတွင် ထမင်းအတူစားရင်း မိုးနှောင်းမှ သီတာခိုင်နက်ဖန်နေ့လည်လောက်ပြန်ရောက်မည်ဖြစ်ကြောင်း ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်အား ပြောပြနေသည်။ထမင်းစာပြီး မိုးနှောင်းမှ သစ်သီးများခွဲကာ နှစ်ယောက်အတူစားရင်း အောင်ထပ်တွင် TV အတူထိုင်ကြည့်နေကြသည်။မိုးနှောင်းက နှိပ်ပေးရင်း ဇတ်လမ်းစကြည့်ရာ ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်က သူရလက်ချက်ဖြင့် ပြိုင်းနေရသည်။

ယောက္ခမက မီးစိမ်းမပြသဖြင့် ၁၀နာရီလောက်တွင် TV ပိတ် မီးပိတ်၍ အိမ်ပေါ်တက်ကာ ကိုယ့်အခန်းကိုယ်ဝင်ကာ အိပ်လိုက်ကြတော့သည်။မနက်လင်းလင်းချင်း ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့် အိပ်ခန်းသို့ မိုးနှောင်ဝင်ချလာသည်။ညဝတ်အင်္ကျီပန်းရောသ်အပါးလေးနှင့် ဝမ်းဆက် ဘောင်းဘီတိုအပွလေး ဝတ်ကာ ပက်လက်လေးအိပ်ပျော်နေသော ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်အား တွေ့လိုက်ရသည်။

မာမီ...မာမီရေ ထတော့ဗျ ... မိုးလင်းနေပြီ "

" ဟင့်အင်...ထချင်သေးဘူး ရော "

မိုးနှောင်းက ကုတင်ပေါ်တင်ပလွဲထိုင်ရင်း နိူးလိုက်ရာ ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှ ပက်လက်အိပ်နေရာမှ မိုးနှောင်းဘက်သိုမှောက်ချအိပ်ကာ ညုတုတုလေး ပြောလိုက်လေသည်။မိုးနှောင်းလည်း သူအနားမှောက်ရက်အိပ်နေသေးသော ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်၏ ဘောင်းဘီလေးအား ပေါင်လယ်ထိဆွဲချရင်း ဖင်သားအိအိကြီးများအား တရွှတ်ရွှတ်နှင့် နမ်းလိုက်တော့သည်။ပြီးမှ

" ကျနော် ... ရေချိုးပြီး မုန့်သွားဝယ်မလို့...ခါတိုင်းလို ပလာတာပဲလား မာမီ "

မိုးနှောင်းက ဘောင်းဘီလေးအား ပြန်ဆွဲဖုံးပေးရင်း ပြောလိုက်ရာ ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်က ခေါင်းအားတဖက်သို့လှည့်ကာ ဆက်အိပ်နေတော့သည်။မိုးနှောင်းလည်း အောက်ထပ်ဆင်းသွားတော့သည်။မိုးနှောင်းဆင်းပြီးမကြာမှီ သူမလည်း အိပ်ယာထကာ အပေါ်အင်္ကျီအားဆွဲချွတ်လိုက်သည်။

မှန်တင်ခုံရှေ့ သူမ ကိုယ်လုံးအား တပတ်လှည့်ကြည့်ကာ အောက်ထပ်သို့ဆင်းလာခဲ့သည်။နို့တန်းလန်းနှင့် ဘောင်းဘီတိုအောက်မှဖင်သားကြီးများခါရမ်းကာဆင်းလာပြီး အောက်ထပ်ရေချိုးခန်းတံခါးအား ဖွင့်ရာ မိုးနှောင်းမှာလည်း လွတ်လွတ်လပ်လပ်မို့ တုံးလုံးချိုးနေရာ လီးကထောင်မတ်နေလျက်။

" ခ်လ်းးး ... ဟိတ် ... အစောကြီးနော် မပြောချင်ဘူး ... ဟွန့် "

" ညက ... မလုပ်ရဘူးလေ မာမီကလည်း ... ခုန မာမီပြန်အိပ်နေလို့ ... ဒီတိုင်းဆင်းလာရတော့ မြင်တဲ့တိုင်းပေါ့

" အံမယ် ... နေ့လည်ကျ သမီးပြန်ရောက်မှာလေ ... မာမီက ... အထီးကျန်ရတော့မှာ "

စကားပြောရင်း နှစ်ဦးသားရေအတူချိုးရာ မိုးနှောင်းက ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်၏ ဘောင်းဘီလေးအား ဆွဲချွတ်ပေးလိုက်သည်။ထို့နောက် နှစ်ယောက်သား အပြန်အလှန် ဆက်ပြာတိုက်ပေးကြသည်။ရေချိုးပြီး၍ ကိုယ်တုံးလုံးများဖြင့် အိမ်ပေါ်ပြန်တက်ကာ အဝတ်စားများ ဝတ်ဆင်ကြသည်။မိုးနှောင်းက အရင်ပြီးသဖြင့် မုန့်သွားဝယ်ပြီဖြစ်ကြောင်း အခန်းပြင်မှ အော်ပြောလိုက်သည်။

" မိုးနှောင်း ... ဒီနေ့ မာမီဖို့ ရှမ်းခေါက်ဆွဲဝယ်ခဲ့ ... ပလာတာ မဝယ်နဲ့တော့ "

" ဟုတ် ... မာမီ ... သွားပြီနော် "

ခဏအကြာတွင် မိုးနှောင်းတစ်ယောက် ဟွန်း ၂ ချက်တီးကာ ခြံဝင်းထဲသို့ ကားလေးအား ကွေ့ဝင်လိုက်သည်။ဧည့်ခန်းတွင်း ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်အား မတွေ့သဖြင့် အိမ်အပေါ်ထပ်သို့ တက်ခဲ့လေသည်။တံခါးဖွင့်၍ အိပ်ခန်းတွင်း ဝင်လာရာ ကုတင်ပေါ်မှ ခြေနှစ်ချောင်း တွဲလောင်းချ၍ ထိုင်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။

" မာမီ...လာလေ...ရှမ်းခေါက်ဆွဲ ဝယ်လာခဲ့ပြီ...စားရအောင် "

" သား...မိုးနှောင်း... "

" ပြောလေ...မာမီ "

" နေ့လည်ကျ...သမီးပြန်လာမှာ မလား "

" ဟုတ်...သူဖုန်းဆက်ထားတာ "

" ဒါဆို အချိန်က...သိပ်မကျန်တော့ဘူးပေါ့ "

" အမ်...ဘာလို့လဲ...မာမီ "

ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ အသံတိတ်သွားကာ သူမထမိန်လေးအား ခါးထိလှန်တင်လိုက်သည်။ကုတင်အောင်တွဲလောင်းချထားသော ခြေနှစ်ခြောင်းအား အနည်းငယ်ကားကာ ပေါင်သားဖြူဖြူတုတ်တုတ်ကြီးဖြဲပြလိုက်သည်။

မိုးနှောင်းလည်း သဘောပေါက်သွားကာ သူမအနီးလျှောက်သွားရင်း ဒူးထောက်ကာ ပေါင်ကြားတွင်းမျက်နာအပ်ကာ စောက်ပတ်လေးအား ကုန်းယက်ပေးလိုက်တော့သည်။လျှာအပြားလိုက်ယက်လိုက် ချွန်ပြီးထိုးခွဲလိုက်နှင့် အမျိုးမျိုးယက်ပေးလိုက်သည်။သူမမှာ သမီးဖြစ်သူရောက်လာလျင် မိုးနှောင်း၏အပြုစုအယုယလေးများဝေးမည်ကို တွေးမိကာ မနက်စာတောင်မစားသေးပဲဖြဲကားကာ အယက်ခံနေလိုက်သည်။

" အားးး ...ဟုတ်တယ်...သားလေးရယ်...အဲတိုင်းလေး ယက်ယက်...အင်းး အင့် "

မိုးနှောင်းက အစိလေးအားစုပ်ပြီး စောက်ခေါင်းဝမှ အပေါ်ထိပင့်ပင့်ယက်ပေးရာ လျှာဖျားလေးက ဖင်ဝမထိတထိလေး လာလာထောက်မိနေသည်။မနေ့ညနေက သူရ ဖင်ယက်ပေးရာ အသဲခိုက်အောင်ကောင်းလွန်းခဲ့ရသည်။

ခုလည်း...မိုးနှောင်းက...သတိပေးလိုက်သလိုဖြစ်ကာ...ပြန်တွေးမိရင်း သူမပေါင်နှစ်ချောင်းအား ကုတင်ပေါ်သို့ မြှောက်တင်ကာ ဒူးခေါက်ကွေးအား သူမလက်ကလေးများဖြင့် ဆွဲကာ ပေါင်လုံးကြီးအား ထပ်မန်ဖြဲလိုက်ပြန်သည်။မိုးနှောင်းက စောက်ပတ်အားယက်နေရင်း ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်က ပေါင်နှစ်ချောင်းမြှောက်ကာ ဖြဲလိုက်သဖြင့် စောက်ခေါင်းဝနီတာရဲလေးအား ကြည့်နေစဉ်

" သား...မာမီ့...ဖင်ဝလေး ယက်ပေးပါ့လားဟင် "

မိုးနှောင်းမှာ ခဏတော့ကြောင်သွားသည်။ပြီးမှ အရည်လဲ့နေသော စောက်ပတ်အိအိလေးအောက်မှ ဖင်ဝညိုညိုမဲမဲလေးအား လျှာဖျားလေးဖြင့် အထက်အောက် ထိုးယက်လိုက်သည်။ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ ဖင်ဝလေးထိုးကလိရုံဖြင့် ရမ္မက်သံလေးများ ခပ်တိုးတိုးထွက်ပေါ်လာနေသည်။လျှာအားစုချွန်၍အထက်အောက်...ဘေးတိုက် မွှေပေးလိုက်ရာ သူမ ဒူးခေါက်ကွေးအား ဖမ်းထိန်းထားသော လက်တဖက်အားလွက်ကာ စောင်စိလေးအား ပွတ်နေပြန်သည်။

" အ......... အားးး ............ ကောင်းလိုက်တာ...သားရယ်......... အင်းဟင်းး ... "

အသံခပ်ကျယ်ကျယ်ညည်းရင်း ပေါင်သားတုတ်တုတ်ဖွေးဖွေးများ လေပေါ်မြှောက်ထားလျက် တဇပ်ဇပ် တုန်လာတော့သည်။မိုးနှောင်းမှာလည်း ဖင်ပေါက်အား စယက်ရာတွင် အနည်းငယ်ခါးနေသော်လည်း စောင်ခေါင်းတွင်းမှ ညှီစို့စို့ စောက်ရည်နံ့များက နှာခေါင်းဝသို့တိုးဝင်လာရာ လီးက တင်းကနဲ့ဖြစ်ပြီး ဖင်ဝအား အဆက်မပျက် ယက်ပေးလိုက်သည်။

တဖြည်းဖြည်း ခါးသက်သက်အရသာလေးပျောက်ကာ ယောက္ခမဖြစ်သူ၏ မချိမဆန့် ရမ္မက်သံများကြောင့် သူကိုယ်တိုင် ကာမစိတ်များထကြွလာရသည်။ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာလည်း သူမစောက်စိလေးအားဖိပွတ်ရင် ဖင်အတွင်းသားယားနေရာ တကိုယ်လုံးလူးလွန့်နေတော့သည်။မိုးနှောင်းက စူပွစူပွဖြစ်လာသော ဖင်ဝလေးအား ထိုးကလော်ရင်း အသဲယားလာကာ လျှာအားစုချွန်ပြီး ဖင်အတွင်းထဲထိုးသွင်းလိုက်သည်။ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်တစ်ယောက် ... အမလေး ... တလိုက်ရင်း သူမပေါင်နှစ်ချောင်းအား ရသလောက်ဖြဲကာ မိုးနှောင်းဆံပင်အား လက်တဖက်ဖြင့် ဆွဲယူလိုက်သည်။

ဖင်ပေါက်ထဲ လျှာနွေးနွေးလေးအား ဝင်နိုင်သမျှဝင်အောင် ဆွဲကပ်ပစ်ရင်း ကျန်လက်တဖက်က စောက်စိလေးအား ခပ်နာနာလေး ဖိချေပစ်လိုက်သည်။မိုးနှောင်းပါးစပ်က ဖင်ဝလေးအား ဖိကပ်သွားသဖြင့် နှာခေါင်းထိပ်က စောက်ခေါင်းဝထဲ နှစ်မြုပ်သွားတော့သည်။နှာခေါင်းတွင်း စောက်ရည်များ တိုးဝင်လာသဖြင့် မျက်နာအားနောက်သို့ဆုတ်ရာ ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှ အဆုတ်မခံတော့ပဲ ဆံပင်အားပြန်ဆွဲကာ သူမဖင်ဝနှင့် မိုးနှောင်းလျှာအား ဖိကပ်ပစ်နေသည်။

မိုးနှောင်းလည်း အသက်အောင့်ကာ လျှာအားဖင်ထဲထိ ရသလောက်သွင်းကာ ဖင်အတွင်းသားများအား မွှေပေးလိုက်ရသည်။ခဏအကြာတွင် ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့် ဆီမှ ရင်ခေါင်းသံဖြင့် အားကနဲ့ စူးစူးဝါးဝါး အော်သံထွက်လာပြီး စောက်ရည်များ ထောင်ပန်းနေတော့သည်။

" အားးးးး းးးးးး ......... အ... အမလေးးးး ......... ကောင်းလိုက်တာ သားရယ်... မာမီ တခါမှ ... ဒီလို မခံစားဖူးဘူး... အ......... အ အ ... အမလေးးး အားးး ရှီးးး ...... အင့် အင့်...... အားလားလားးး ... ရှီးးး ...... အားးး းးး "

ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်တစ်ယောက် ညည်းသံမျိုးစုံဖြင့် အော်ဟစ်ကာ စောက်ရည်များထောင်ပန်းရင်း ... ဖေါင်းကြွနေသောသူမစောက်ပတ်အား ... လက်ဖြင့် သုံးချက်လောက် တဖြန်းဖြန်းရိုက်ချနေသည်။

" အ ... အားးးး ...... အိ့ ... ကောင်း ... ကောင်း... ကောင်းလိုက်တာကွာ ... ဟူးးး းးး "

စောက်ရည်များပန်းရင် စောက်ပတ်အားရိုက်လိုက်သဖြင့် မိုးနှောင်း ဆံပင်များ မျက်နှာတပြင်လုံး ရွှဲနှစ်သွားရုံမက ... အင်္ကျီပေါ်ထိ စောက်ရည်များစင်ကုန်တော့သည်။မိုးနှောင်းလည်း သူမဖြစ်ပျက်နေပုံအားကြည့်ကာ ပုဆိုးပင်မချွတ်နိုင်တော့ပဲ အောက်နားစအား ဆွဲလှန်ကာ ပါးစပ်ဖြင့်ကိုက်၍ တဇပ်ဇပ်တုန်နေသောလီးကြီးအား စောက်ခေါင်းတွင်းတေ့ကာ ဖိလိုးလိုက်တော့သည်။

" ဘွတ် ...ဘွတ်......ဖွပ်.........ဗျစ်ဗျစ်.........ဘွတ်... ......အားးး ရှီး... ဖွပ်ဖွပ် ပြွတ်... အ ...... ကောင်းလိုက်တာ ... မာမီရာ ... အင့်ကွာ ......... ဘွတ်ဘွတ် ...ဖွပ် "

မနားတမ်း အချက်၈၀လောက် ဆောင့်လိုးရင်း အားရသွားမှ လီးအား တချက်ချင်း ပုံမှန်လေး လိုးနေလိုက်သည်။ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ အီစိမ့်နေအောင်ကောင်းနေသဖြင့် မျက်လုံးလေးမှိတ်ကာ တအီးအီးညည်းရင်း အလိုးခံနေတော့သည်။စောက်ခေါင်းတွင်းမှ စောက်ရည်များအိုင်နေသေးရာ မိုးနှောင်းလီးကြီးဝင်လာတိုင်း အရည်ကြည်လေးများက လျှံထွက်လာလျက်။

မိုးနှောင်းတစ်ယောက် လိုးနေရင်း လျှာဖြင့်သူမဖင်အားလိုးပေးတာတောင် ကော့ပြန်နေသည်ကိုတွေးမိပြီး လီးဖြင့်လိုးပေးလိုက်လျင် ဘယ်လောက်ထိကောင်းသွားမလဲဟု စဉ်းစားနေသည်။သို့သော် ကြာကြာစဉ်းစားချိန်မရလိုက် စောက်ခေါင်းအတွင်းသားများက သူ့လီးကြီးအား ညှစ်ပေးနေသဖြင့် မထိန်းနိုင်တော့ပဲ လရည်များထွက်ကျလာခဲ့ရသည်။

" အိုးးး ... ရှီး ......... ထွက် ထွက် ... ထွက်ပြီ ... မာမီရယ် ... သားလဲပြီး...သွားပြီ... အားးး းးး "

မိုးနှောင်းလည်း လီးထိပ်မှ လရည်များတဖျောဖျောပန်းကာ စောက်ခေါင်းတွင်း ထည့်ပေးလိုက်တော့သည်။ထို့နောက် သူမဘေးနား ပက်လက်လှန်ကာ လှဲချပစ်လိုက်လေသည်။ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ ရမ္မက်စိတ်များ ကျမသွားပဲ သူမဘေးသို့ အနားယူနေသော မိုးနှောင်းလီးအား ထစုပ်လိုက်ပြန်သည်။မိုးနှောင်းမှာလည်း သူမဖင်အားလိုးရန် အတွေးလေးဖြင့် ကာမစိတ်ကလေးများ ချက်ချင်းပြန်တက်လာရသည်။သူ့လီးကြီးအား မက်မက်မောမော စုပ်နေသော ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်အား ကြည့်ကာ လီးက ပြန်မတ်လာခဲ့သည်။

" မာမီ ... လေးဘက်ကုန်းပေးပါ့လား ... နောက်က လိုးကြည့်ချင်လို့ "

" အွန်း ... သားသဘောလေ ... ကဲ... လာလိုးလိုက် ... မာမီလည်း အလိုးခံရတာ မဝသေးဘူး "

ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်က ကုတင်ပေါ်တွင် လေးဖက်ထောက်ကာ ဖင်ကြီးအား ... မိုးနှောင်းစိတ်ကြိုက် လိုးစေရန် အစွမ်းကုန်ကော့ပေးလိုက်သည်။မိုးနှောင်းလည်း ဖင်လိုးရန်အကြံနဲ့မို့ ချက်ချင်းထကာ သူမနောက်မှ နေရာယူလိုက်လေသည်။ဒစ်ဖူးအား အထက်အောက်ထိုးခွဲပြီး အတွင်းသားရဲရဲလေးပေါ်နေသော စောက်ခေါင်းဝအား တေ့သွင်းလိုက်သည်။

မကြာခင် လီးတချောင်းလုံး စောက်ရည်များရွှဲလာခဲရာ စောက်ပတ်ထဲမှလီးအားထုတ်ကာ ဖင်ဝလေးအား ဒစ်ဖူးဖြင့် ပွတ်ပေးလိုက်သည်။ဖင်ဝသို့ လီးထိပ်ဖြင့်ပွတ်ပေးနေသဖြင့် ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ အကြိုက်တွေ့နေမိသည်။မိုးနောင်းက ဖင်ဝလေးအား ဒစ်ဖူးဖြင့် ဖိဖိပွတ်ရင်း အသာလေးကြိတ်သွင်းလိုက်သည်။

" ဗြိ...ဖလွပ် "

" အ ... သားရယ် ... အဲဒါ ... ဖင်နော် ... အမလေး နာတာဟယ်

" အင်းပါ ... မာမီရဲ့ ... သား ခဏလေး ထည့်ကြည့်တာပါ "

မိုးနှောင်းက ပြောရင်း လီးအား တစ်လက်မခန့် ထပ်သွင်းလိုက်သည်။စောက်ပတ်လိုးရတာထက် ပိုကောင်းနေသည်ကို ခံစားသိရှိလိုက်ရသည်။ဖင်ခေါင်းအတွင်းသား နုနုလေးများက ဒစ်ဖူးအား ဆွဲစုပ်ထားသလို ဖြစ်နေသည်။

" အမလေး ... မရဘူး ... နာတယ် ... ပြန်ထုတ်လိုက်ပါ ... သားရယ် ... အ ......... အ "

ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ ဖင်ထဲသပ်လျှိုထားသလို ဖြစ်ကာ လန့်လည်းလန့် ကြောက်လည်းကြောက်နေမိသည်။မိုးနှောင်းက ဆက်မသွင်းပဲ ရပ်ထားကာ လက်နဖက်က သူမပေါင်ကြားသို့ ဝိုက်သွင်းကာ စောက်စိလေးအား ချေပေးလိုက်သည်။ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာလည်း ဖင်ထဲလီးက ဆက်ဝင်မလားပဲ စောက်စိလေးအား ဖိချေပေးနေသဖြင့် ဖင်ဝက အနာသက်သာလာကာ စိတ်လှုပ်ရှားနေမိသည်။ပြီးမှ မိုးနှောင်းက ဒစ်ဖူးအားမြုပ်လျက်ဖြင့် ဖင်ထဲ ဖြည်းဖြည်းချင်းရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လိုးရာ လီးတဝက်ခန့် ဝင်သွားတော့သည်။

သူမလည်း တဖြည်းဖြည်း တင်းမခံတော့ပဲ ဖင်ကြွတ်သားများလျော့ချကာ ကြိတ်ခံနေလိုက်သည်။မိုးနောင်းက လီးတဝက်လောက်ထိသာ ညှောင့်ပေးရင်း စောက်ပတ်ထဲပြောင်းလိုးလိုက်ရာ ဖင်အတွင်းသား ရဲရဲလေးက ဟကျန်ခဲ့ပြီး ... တဘူဘူ...ဖြင် လေးများအံထွက်နေသည်ကို မြင်နေရသည်။စောက်ပတ်ထဲခဏလိုးပြီးဖင်ထဲပြန်လိုးရာ ဒီတကြိမ်တွင် ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ ဖင်ကြွက်သားများလျော့၍ ခံတတ်လာသဖြင့် လီးအရင်းထိ ဖိကပ်လိုက်မိသည်။

" အ "

" ဆောရီးနော် ... မာမီ ... နာသွားလား "

အွန်... မာမီမှ ... ဖင်မခံဘူးတာ သားရဲ့ ... ဒါပထမဆုံးကြိမ်လေ ... မင်းက လီးအရင်းထိ ရုတ်တရက် ထည့်တော့ ... နဲနဲ ပြန်နာလာတာပေါ့ "

" ဖြည်းဖြည်းချင်း လိုးမယ်နော် မာမီ ... နာရင် ပြောလေ "

မိုးနှောင်းလည်း ဖင်လိုးလိုက် စောက်ပတ်လိုးလိုက်နှင့် ပြောင်းပြောင်းလိုးပေးရသည်။တဖြည်းဖြည်းနှင့် ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ ဖင်ခံရသည်ကို ပိုကြီးနှစ်ချိုက်လာကာ

" သား ... မာမီ ဖင်ပဲလိုးပေးတော့ကွာ ... အဖုတ်ထဲ မလိုးနဲ့တော့ "

ိုမိုးနှောင်းလဲ သူမစိတ်ကြိုက် ဖင်အား ထူပူနေအောင် ပစ်ပစ်လိုးပေးလိုက်သည်။သူကိုယ်တိုင်လည်း စောက်ပတ်ထက် ဖင်လိုးရတာ စီးစီးပိုင်ပိုင်နဲ့မို့ ခါးလေးအားစုံကိုင်ကာ မနားတမ်းလိုးလိုက်ရာ ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့် ထံမှ ညည်းသံပေါင်းစုံထွက်ပေါ်လာနေတော့သည်။မိုးနှောင်းမှာ လိုးနေရင်း လီးတချောင်းလုံးကျင်စိမ့်လာကာ ဒုတိယအချီ လရည်များ ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့် ဖင်ထဲပန်းထုတ်လိုက်ရသည်။

ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာလည်း ဖင်အတွင်းထဲ နွေးကနဲ့ဖြစ်လာကာ စောက်ရည်များ ပန်းလွတ်ရင်း ရှေ့သို့ ပစ်ကျသွားတော့သည်။နှစ်ယောက်သား ခဏအနားယူကာ အောက်ထပ်သို့ဆင်းပြီး မနက်စာ စားကြသည်။နှစ်ဦးလုံး စောက်ရည်နံ့ လရည်နံ့များ မွန်ထူအောင် နံနေသဖြင့် ရေပြန်ချိုးလိုက်ရသည်။တရေးအိပ်လိုက်ကြပြီး နေ့လည်ခင်းတွင် အိမ်အောက်ထပ် ဧည့်ခန်းတွင်း၌ သီတာခိုင် ပြန်အလာစောင့်ရင်း ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်၏ တောင်းဆိုမှု့ကြောင့် သူမအား ဧည့်ခန်းနံရံအားလက်ထောက်ခိုင်းပြီး မိုးနှောင်းက နောက်မှနေ၍ ဖင်အား တချီလိုးပေးလိုက်ရသည်။

တီးတောင်...တီးတောင်

" မာမီရေ ... သမီးပြန်လာပါပြီ...ကိုမိုးရေ ... ခိုင်ပြန်လာပြီနော် "

အိမ်ရှေ့တံခါးမှ ဘဲလ်တီးသံနဲ့အတူ သီတာခိုင် အော်သံကြောင့် ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်နှင့်မိုးနှောင်းတို့ အိမ်ရှေ့ထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။သီတာခိုင့်လိုက်ပို့သော ကားလေးပြန်ထွက်သွားမှ ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်က သမီးဖြစ်သူ လက်ဆွဲအိတ်အား လှမ်းယူလိုက်သည်။မိုးနှောင်းကလည်း ဇနီးလောင်းလေးအား ပွေ့ချီကာ အိမ်ထဲဝင်လာခဲ့ကြသည်။

" လွမ်းလား ကိုမိုး "

" လွမ်းတာပေါ့ ခိုင်ရာ ... ရွှတ် ရွှတ် "

မိုးနှောင်းက ပြောပြောဆိုဆို သီတာခိုင့်ပါးပြင်လေးအား နမ်းရှိုက်လိုက်သည်။ဧည့်ခန်းထဲ အရောက် ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်နှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင်ခုံတွင် မိုးနှောင်းက သီတာခိုင်အား ပေါင်ပေါ်တင်က ထိုင်နေလိုက်သည်။

" မာမီ ... ဒယ်ဒီဖုန်းဆက်သေးလား ... ပြန်မလာသေးဘူးထင်တယ် "

" နက်ဖန် ရောက်မှာ သမီးရဲ့ ... ဖုန်းဆက်ပါတယ် "

" ကိုမိုးရော သမီးမရှိတဲ့ချိန် တီးတောင်...တီးတောင်

" မာမီရေ ... သမီးပြန်လာပါပြီ...ကိုမိုးရေ ... ခိုင်ပြန်လာပြီနော်

အိမ်ရှေ့တံခါးမှ ဘဲလ်တီးသံနဲ့အတူ သီတာခိုင် အော်သံကြောင့် ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်နှင့်မိုးနှောင်းတို့ အိမ်ရှေ့ထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။သီတာခိုင့်လိုက်ပို့သော ကားလေးပြန်ထွက်သွားမှ ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်က သမီးဖြစ်သူ လက်ဆွဲအိတ်အား လှမ်းယူလိုက်သည်။မိုးနှောင်းကလည်း ဇနီးလောင်းလေးအား ပွေ့ချီကာ အိမ်ထဲဝင်လာခဲ့ကြသည်။

" လွမ်းလား ကိုမိုး "

" လွမ်းတာပေါ့ ခိုင်ရာ ... ရွှတ် ရွှတ် "

မိုးနှောင်းက ပြောပြောဆိုဆို သီတာခိုင့်ပါးပြင်လေးအား နမ်းရှိုက်လိုက်သည်။ဧည့်ခန်းထဲ အရောက် ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်နှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင်ခုံတွင် မိုးနှောင်းက သီတာခိုင်အား ပေါင်ပေါ်တင်က ထိုင်နေလိုက်သည်။

" မာမီ ... ဒယ်ဒီဖုန်းဆက်သေးလား ... ပြန်မလာသေးဘူးထင်တယ် "

" နက်ဖန် ရောက်မှာ သမီးရဲ့ ... ဖုန်းဆက်ပါတယ် "

" ကိုမိုးရော သမီးမရှိတဲ့ချိန် အပြင်ထွက်သေးလား မာမီ "

" ဟာ ... ခိုင့်ကို လွမ်းရင်းနဲ့ ဘယ်မှ မထွက်ပါဘူး ... မာမီနဲ့ပဲ နေတာ မေးကြည့် "

" သွားပါ ... မယုံပါဘူးနော် "

မိုးနှောင်းမှာ မျက်စောင်းလေးထိုးပြီးပြောနေသော ဇနီးလောင်းလေးအား ခါးလေးညှစ်ကာ ရွှတ်ကနဲ့ နမ်းလိုက်ပြန်သည်။ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ သူမရှေ့ ပလူးပြနေသော မိုးနှောင်းအား တချက်ကြည့်လိုက်ပြီး...

" ကဲကဲ ... အလွမ်းသည်ချင်လည်း အခန်းထဲကြွကြပါ... မာမီရှေ့ မသည်ကြပါနဲ့... ခ်ခ် "

" သွားပြီမာမီရေ "

မိုးနှောင်းမှာ ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်အား နုတ်ဆက်ရင်း သီတာခိုင်အား အိပ်ခန်းထဲထိ ပွေ့ခေါ်သွားလိုက်တော့သည်။အိပ်ခန်းထဲရောက်တော့ သီတာခိုင်မှာ ခရီးပန်းလာသဖြင့် ထိုးအိပ်တော့သည်။မိုးနှောင်းမှာ အိပ်ပျော်နေသော ဇနီးလောင်းလေးအား ခွထားရင်း အဖုတ်လေးအား ထမိန်အပြင်မှ ပွတ်သပ်ပေးလိုက်သည်။

သို့သော် သီတာခိုင်မှာ တကယ်ကိုနှစ်နှစ်ချိုက်ချိုက် အိပ်ပျော်သွားပြီး မလှုပ်တော့ပေ။မိုးနှောင်းလည်း သီတာခိုင် ပါးပြင်လေးအား တချက်နမ်းရင်း ဧည်ခန်းဘက် ထွက်ခဲ့လိုက်တော့သည်။

" မာမီ ... ပျင်းနေပြီလား "

" အံမယ် ခုမ ... သူ့မယားလာတော့ လူကို ပြစ်ထားပြီးတော့ "

" မဟုတ်ပါဘူး မာမီရ "

မိုးနှောင်းမှာ ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်ဘေးနား ဝင်ထိုင်ရင်း ပေါင်သားလေးအား ပွတ်ပေးလိုက်သည်။ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ မိုးနှောင်းလက်အား အုပ်ကိုင်ရင်း အိမ်အတွင်းဘက်လှည့်ကြည်လိုက်၏။

" ဟဲ့ ... သား ... သမီးလေး တွေ့ဦးမယ် "

" စိုးရိမ် မနေပါနဲ့ မာမီရယ် ... ခရီးပန်းလို့ အိပ်ပျော်သွားပြီ ... သူ့စောက်ပတ်လေး ကလိပေးတာတောင် မနိုးဘူး "

" ခ်ခ် ... ဒါနဲ့ပဲ ... မာမီဆီ ... ပြန်ကပ်တာပေါ့ ... ဒီမှာတော့ မရဘူး ... လာခဲ့ အပေါ်ထပ်က မာမီ့အခန်းထဲ သွားမယ်ပင်ထွက်သေးလား မာမီ "

" ဟာ ... ခိုင့်ကို လွမ်းရင်းနဲ့ ဘယ်မှ မထွက်ပါဘူး ... မာမီနဲ့ပဲ နေတာ မေးကြည့် "

" သွားပါ ... မယုံပါဘူးနော် "

မိုးနှောင်းမှာ မျက်စောင်းလေးထိုးပြီးပြောနေသော ဇနီးလောင်းလေးအား ခါးလေးညှစ်ကာ ရွှတ်ကနဲ့ နမ်းလိုက်ပြန်သည်။ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ သူမရှေ့ ပလူးပြနေသော မိုးနှောင်းအား တချက်ကြည့်လိုက်ပြီး...

" ကဲကဲ ... အလွမ်းသည်ချင်လည်း အခန်းထဲကြွကြပါ... မာမီရှေ့ မသည်ကြပါနဲ့... ခ်ခ် "

" သွားပြီမာမီရေ "

မိုးနှောင်းမှာ ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်အား နုတ်ဆက်ရင်း သီတာခိုင်အား အိပ်ခန်းထဲထိ ပွေ့ခေါ်သွားလိုက်တော့သည်။အိပ်ခန်းထဲရောက်တော့ သီတာခိုင်မှာ ခရီးပန်းလာသဖြင့် ထိုးအိပ်တော့သည်။မိုးနှောင်းမှာ အိပ်ပျော်နေသော ဇနီးလောင်းလေးအား ခွထားရင်း အဖုတ်လေးအား ထမိန်အပြင်မှ ပွတ်သပ်ပေးလိုက်သည်။သို့သော် သီတာခိုင်မှာ တကယ်ကိုနှစ်နှစ်ချိုက်ချိုက် အိပ်ပျော်သွားပြီး မလှုပ်တော့ပေ။မိုးနှောင်းလည်း သီတာခိုင် ပါးပြင်လေးအား တချက်နမ်းရင်း ဧည်ခန်းဘက် ထွက်ခဲ့လိုက်တော့သည်။

" မာမီ ... ပျင်းနေပြီလား "

" အံမယ် ခုမ ... သူ့မယားလာတော့ လူကို ပြစ်ထားပြီးတော့ "

" မဟုတ်ပါဘူး မာမီရ "

မိုးနှောင်းမှာ ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်ဘေးနား ဝင်ထိုင်ရင်း ပေါင်သားလေးအား ပွတ်ပေးလိုက်သည်။ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ မိုးနှောင်းလက်အား အုပ်ကိုင်ရင်း အိမ်အတွင်းဘက်လှည့်ကြည်လိုက်၏။

" ဟဲ့ ... သား ... သမီးလေး တွေ့ဦးမယ် "

" စိုးရိမ် မနေပါနဲ့ မာမီရယ် ... ခရီးပန်းလို့ အိပ်ပျော်သွားပြီ ... သူ့စောက်ပတ်လေး ကလိပေးတာတောင် မနိုးဘူး "

" ခ်ခ် ... ဒါနဲ့ပဲ ... မာမီဆီ ... ပြန်ကပ်တာပေါ့ ... ဒီမှာတော့ မရဘူး ... လာခဲ့ အပေါ်ထပ်က မာမီ့အခန်းထဲ သွားမယ်

စီးနင်းလိုက်ပါလာသော လေယဉ်ပေါ်က အဆင်း ဦးသက်ခိုင်မှာ မြန်မာပြည်၏ အငွေ့အသက်ကို ပြန်ခံစားမိလိုက်သည်။ဘန်ကောက်တွင် စီးပွားရေးကိစ္စများ အပြတ်ဖြတ်ကာ သမီးဖြစ်သူ မင်္ဂလာဆောင်အမှီ ပြန်လာခဲ့ရသည်။သို့သော် လေယဉ်ကွင်းမှ အထွက် အိမ်သို့ တန်းမပြန်ပဲ ဒေါ်သီရိဖြူ အိမ်သို့ အငှားကားလေးဖြင့် ဦးတည်လိုက်သည်။တဖြည်းဖြည်း ဦးသက်ခိုင်စီးလာသော ကားလေးမှာ ဒေါ်သီရိဖြူ အိမ်ရှေ့သို ရောက်ရှိလာသည်။

" ဖြူ "

" ဟင် ... မောင် "

ဒေါ်သီရိဖြူမှာ အိမ်ရှေ့တံခါး ပြေးဖွင့်ရင်း ဦးသက်ခိုင်အား ကြိုလိုက်သည်။နှစ်ဦးသား ကားပေါ်မှ အထုပ်များသည်ကာ အိမ်ထဲဝင်လာခဲ့ကြသည်။ပြီးမှ ဦးသက်ခိုင်မှာ ကားခ ရှင်းပေးရင်း အိမ်ရှေ့တံခါးအား ပြန်ပိတ်ခဲ့လိုက်သည်။

" မောင် ... အိမ်မရောက်သေးဘူးလား "

" မရောက်သေးဘူး ... ဖြူရဲ့ ဒီတန်းလာတာ လွမ်းလို့ "

" ဖြူ ဝမ်းသာလိုက်တာ မောင်ရယ် "

" ဆုနဒီရော ဖြူ "

" သမီးက မောင့်ကုမ္ပဏီ အစောကြီးထွက်သွားပြီလေ "

" ဒါဆို အတော်ပဲ ဖြူရေ ... ဒီမှာ ကြည့်ပါဦး "

" အိုရ် ... မောင့်ဟာကြီး ဖြူလည်း လွမ်းနေတာပါရှင် "

ဒေါ်သီရိဖြူမှာ ဦးသက်ခိုင်အား ဧည့်ခန်းတွင် ခုံတွင် ထိုင်စေပြီး ဘောင်းဘီအထဲမှ ထောင်မတ်နေသော လီးအား တပြွတ်ပြွတ် စုပ်ပေးလိုက်တော့သည်။၁၀မိနစ်ကျော်ကျော်လေးတွင် ဦးသက်ခိုင်လီးထိပ်အပေါက်လေးမှ လရည်များ ပန်းထွက်လာခဲ့ရာ ဒေါ်သီရိဖြူမာ တဂွတ်ဂွတ်နှင့် မျိုချပစ်နေသည်။လရည်တွေကုန်စင်သွားမှ ဒစ်ကြီးအား ခပ်ပျင်းပျင်း တချက်စုပ်ကာ လီးကြီးနှင့် သူမမျက်နှာအနံှ့ပွတ်သပ်ရင်း အမောဖြေလိုက်သည်။

" အားပါးပါးးးး ... ကောင်းလိုက်တာ ဖြူရယ် ... အာ့မို့ ချစ်နေရတာ ... ရှီးးး းးးးး "

ဒေါ်သီရိဖြူမှာ အမောပြေသည်နှင့် ဦးသက်ခိုင် လဥကြီးနှစ်လုံးအား ဆွဲစုပ်တော့သည်။ခဏအတွင်း လီးကြီးက ပြန်ထောင်လာရာ ဦးသက်ပိုင်မှ

" တော်ပါတော့ ဖြူရဲ့ ... ဖြူ့စောက်ဖုတ်ကြီး မောင် ယက်ပါရစေဦး "

" ယက်လေမောင် "

ဒေါ်သီရိဖြူမှာ ဦးသက်ခိုင်ရှေ့ ဒူးထောက်နေရာမှ ချက်ချင်း မတ်တပ်ရပ်ကာ ထမိန်အောက်သို့ပုံချရင်း သူမစောက်ပတ်ကြီးအား ကော့ပေးထားလိုက်သည်။ဦးသက်ခိုင်မှာ မျက်နာရှေ့ ရောက်လာသော စောက်ပတ်အား ထိုးယက်ပစ်လိုက်တော့သည်။

" အ ... ကောင်းတယ် မောင်ရယ် ... ဟုတ်တယ် ... စုပ်စုပ် ... အင့် ...... အစိလေးစုပ်ထားပေး မလွတ်နဲ့ "

စောက်ပတ်အက်ကွဲကြောင်းလေးအား လျှာဖြင့်ထိုးခွဲပြီး အစိလေးအားစုပ်ပေးရာ ဒေါ်သီရိဖြူမှာ အကြိုက်တွေ့နေတော့သည်။

" အားးးး ... ပြီးတော့မယ်မောင်ရယ် ... မယက်နဲ့တော့ လိုးပေးတော့နော် "

ဦးသက်ခိုင်မှာ ဒေါ်သီရိဖြူ ပေါင်သားများ တဇပ်ဇပ်တုန်ရင်း စောက်စိလေးစုပ်ခိုင်းကတည်းက ထလိုးချင်နေရာ သူမကိုယ်တိုင် လိုးပေးဖို့ ပြောသည်နှင့်တပြိုင်ထဲ ထရပ်လိုက်တော့သည်။ဒေါ်သီရိဖြူပေါင်ကြားမှ အရည်လဲ့နေသော စောက်ဖုတ်ကြီးအား ဒစ်ဖူးဖြင့် တေ့ကာ မျက်နှာချင်းဆိုင် ဆောင့်လိုးလိုက်သည်။

" အ ... ကျွတ် "

" နာသွားလား ဖြူ "

" ရပါတယ် ... မောင်ရဲ့ ... ချက်ချင်းအရင်းထိ ဆွဲလိုးတော့ သားအိမ့်ထဲအောင့်သွားလို့ပါ "

" ဆောရီးပါ ဖြူရယ် ... မောင် တအားလိုးချင်နေလို့ပါ ... ဖြည်းဖြည်း လိုးမယ်နော် "

" ဟင့်အင် ... မောင့်စိတ်တိုင်းကျလိုးပါ မောင်ရယ် ... ဖြူခံနိုင်ပါတယ် အစမို့ပါ "

" ဗျစ် ... အ ...... ဘွတ် ... အ ...... ရရဲ့လား ဖြူ ... ဖွပ်ဖွပ် ... အီးးး ... ရပါ ... တယ် ... မောင်ရဲ့ ... ဘွတ် ... အားးးးးးး ... ရှီးးး းးးး "

ဒေါ်သီရိဖြူမှာ ပါးစပ်က ရပါတယ် ပြောနေပေမယ့် ဦးသက်ပိုင် လီးကြီးတိုးဝင်လာတိုင်း ခေါင်းမော့သွားကာ မျက်နာလေးရှုံ့မဲ့နေရသည်။ဦးသက်ခိုင်မှာ ထိုမြင်ကွင်းအား အားရကျေနပ်မိသဖြင့် ဒေါ်သီရိဖြူခါးအား စုံကိုင်ကာ ပစ်ပစ်လိုးတော့သည်။ဒေါ်သီရိဖြူမှာ ဦးသက်ခိုင်ပုခုံးအား ဆုပ်ကိုင်ရင်း လိုးချက်များအား အံကြိတ်ခံနေလိုက်သည်။

တဖြည်းဖြည်း စောက်ရည်ကြည်များ စိမ့်ထွက်ကာ လီးတန်တစ်လျှောက်ရွှဲသွားမှ လိုးချက်တွေအား တုန့်ပြန်ပေးလိုက်တော့သည်။လီးကြီး အရှိန်ဖြင့် ဝင်လာတိုင်း သူမစောက်ဖုတ်ကြီး ကော့ကာ ဆီးခုံးချင်းထိသည်အထိ ကပ်ပေးနေသည်။တဖြည်းဖြည်း ဦးသက်ခိုင်မှာ မျက်နှာတဝိုက်ချွေးများထွက်လာကာ လိုးချက်များ မြန်လာခဲ့ရာ ဒေါ်သီရိဖြူမှ စောင်ခေါင်းအတွင်းသားများဖြင့် လီးအား ညှစ်ညှစ်ပေးလိုက်တော့သည်။

" အီးးးး ... ဖွပ် ...... ဖွပ် ......... အားပါးးးး ... ကောင်းလိုက်တာ ဖြူရယ် ... ဘွတ် ... အင့် ...... အင့် ...... ဟုတ်တယ် မောင် ... အ...... အ ... ဖြူ ... လည်း ... ဗျစ် ... ဗျစ် ... ကောင်း ကောင်း ... ကောင်း...လိုက်... တာ ...... ပြီး ... ပြီး ...... အင့်ဟာ ...... လိုးလိုး ...... ဆောင့်လိုးမောင် ... အားးး အမလေးးးးး ......... ရှီးးးး ...... မောင်ပြီးပြီ ...... အ ...... ဘွတ် ...... ဗြိ ...... ဖလွပ် ... ခဏ ...... အင်းဟင်းးး ... လိုးပေး ... အားးး ရ ... ရ... ရပြီမောင် ... ထွက်ပြီ ရှီးးးးးး းးးးးးးးး ... အားဟားးးး အီးးးး ...... ဟူးးးး းးး ကောင်းလိုက်တာ မောင်ရယ် "

ဦးသက်ပိုင်နှင့်ဒေါ်သီရိဖြူတို့မှာ ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့် ပြီးသွားကြရင်း မျက်နှာချင်းဆိုင် ခပ်တင်းတင်း ဖက်ထားကြတော့သည်။

" ဘလွတ် ... ပလွပ် ... ဘွက် ရှုးးးး "

ဦးသက်ခိုင်မှာ လီးအား ဆွဲထုတ်ရာ ဒေါ်သီရိဖြူ စောက်ပတ်ကြီးမှာ လေများ တဘွက်ဘွက်နှင့် အန်နေတော့သည်။

" ခ်ခ် "

" ဟား ဟားးးး "

ဦးသက်ခိုင်မှာ လေအန်နေသော စောက်ဖုတ်ကြီးအား ကြည့်ရင်း ပျော့ကျသွားသော သူ၏လီးအားလက်ဖြင့်ကိုင်၍ တဘတ်ဘတ်ရိုက်လိုက်တော့သည်။ဒေါ်သက်ခိုင်မှာ စောက်စိလေးအား ဒစ်ဖူးဖြင့် ရိုက်မိသွားသဖြင့် လန့်ပြီးနောက်ဆုတ်ရာ နှစ်ဦးသား ပြိုင်တူ ရယ်မိကြတော့သည်။

" မောင် "

" ပြောလေ ဖြူ "

" ဒါပဲနော် ... မောင့်မိန်းမက ... မလိုးခိုင်ရင် ဖြူကိုပဲ လာလိုးနော် ... တခြား မိန်းမတွေ မလိုးရဘူး "

" အင်းပါ ... ဖြူရဲ့ "

ထို့နောက် ဒေါ်သီရိဖြူမှာ စောက်ရည်များလရည်များကပ်နေသော ဦးသက်ပိုင်လီးကြီးအား သူမလျှာလေးဖြင့် ပြောင်စင်နေအောင် ယက်ပေးရင်း လီးအားသန့်ရှင်းပေးလိုက်ပြန်သည်။ခဏအကြာတွင် ဦးသက်ခိုင်မှာ မင်္ဂလာဆောင်ဝတ်ရန် ဘဏ်ကောက်မှပါလာသော အဝတ်တစ်စုံအား ဒေါ်သီရိဖြူအား ပေးလိုက်ရင်း ဆုနဒီအတွက် ဝယ်ချင်ရာဝယ်ဝတ်ဖို့ ပိုက်ဆံထုတ်ပေးထားခဲ့သည်။

ပြန်ကာနီး နှစ်ဦးသား အားရကျေနပ်အောင် နမ်းပြီးမှ ဦးသက်ခိုင်မှာ သူ၏နေအိမ်သို့ ပြန်လာခဲ့လိုက်သည်။ရုတ်တရက်မို့ ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်တို့ သားအမိနှင့် မိုးနှောင်းတို့ ကပျာကယာ ထွက်ကြိုကြတော့သည်။

" ကိုသက်ခိုင် ... လေယဉ်ကွင်းကနေ ဖုန်းဆက်လိုက် ပြီးရော

" ဟုတ်သားပဲ ... ဒယ်ဒီကလည်း "

" သူဇာတို့ကို အံသြစေချင်လို့ပါကွ "

မိန်းမနှင့် သမီးဖြစ်သူအား ပြုံးပြရင်း ပြန်ပြောလိုက်သည်။မိုးနှောင်းမှာ ဦးသက်ခိုင်၏ အထုတ်ပိုးများ ကူသယ်ရင်း သီတာခိုင်တို့နောက်မှ အိမ်ထဲဝင်လာခဲ့လိုက်သည်။ဧည့်ခန်းတွင်း စားပွဲခုံပေါ်တွင် ဖိတ်စာများပြန့်ကျဲနေသဖြင့်...

" ဟော ... ဖိတ်စာတွေတောင် စီနေကြပြီလား "

" ဟုတ်ပ ... ကိုသက်ပိုင်ရေ ... အကျဉ်းချုံးဆိုပေမယ့် မဖြစ်မနေဖိတ်ရမယ့်သူတွေက များတော့ သေချာစဉ်းစားပြီး နာမည်တွေရေးနေရတာ "

" ငါ့ ... မိတ်ဆွေ တွေရော "

" တချို့တဝက် ရေးပြီးပါပြီ ... ခဏ နားပါဦး ... ပြီးမှ ပြောကြတာပေါ့ "

ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ ခင်ပွန်းဖြစ်သူအား အိမ်အပေါ်ထပ်ခေါ်ကာ တက်သွားတော့သည်။မိုးနှောင်နှင့်သီတာခိုင်တို့မှာ ဧည့်ခန်းတွင်းကျန်ရစ်ကာ ဖိတ်ရမည့်လူစာရင်း ရေးမှတ်နေကြတော့သည်။နာရီဝက်အကြာတွင် သီတာခိုင်မှာ ပျင်းကြောတချက်ဆန့်ကာ ဘေးနားထိုင်မှတ်နေသော မိုးနှောင်းပေါင်ကြား တိုးခွေ့လှဲရာ သူမပါးပြင်အား ခပ်မာမာအရာနှင်ထိမိသဖြင့် မျက်လုံးလေးပြူးလာရသည်။သေချာစေရန် မိုးနှောင်းပေါင်ကြားထဲ သူမလက်တဖက်လှန်သွင်း၍ စမ်းရာ ထင်သည့်အတိုင်း မာထင်နေသောလီးအား စမ်းမိလိုက်သည်။

ကိုမိုး "

" ဘာလဲ ... ခိုင်ရ "

" ကိုမိုး ဘာလို့ လီးတောင်နေတာလဲ "

" ဒယ်ဒီပြန်လာတော့ မာမီက အိမ်ပေါ်တန်းခေါ်သွားတာ ... ပြန်မဆင်းလာကြဘူးလေ "

" အင် ... ဘာဆိုင်လို့ "

" ဆိုင်တာပေါ့ ... ခိုင်ရယ် "

" ဟမ် "

" အပေါ်မှာ လိုးနေလောက်ပြီ ... အဲတာတွေးမိပြီး ကိုမိုး တောင်နေတာ "

" အာ ... ကိုမိုးကလည်း ... ကြံကြံဖန်ဖန် "

သီတာခိုင်မှာ မိုးနှောင်းစကားကြောင့် စောက်ပတ်လေး တင်းကနဲ့ဖြစ်ကာ လီးအား ညှစ်မိလိုက်သည်။ခဏအကြာ နှစ်ယောက်သား အိမ်ပေါ်တက်ကာ ဦးသက်ခိုင်တို့အိပ်ခန်းအား ချောင်းကြည့်ရာ ဒေါ်သူဇာခိုင်မှာ ဦးသက်ခိုင်အား အပေါ်မှ ခွလိုးနေသည်ကို မြင်တွေ့လိုက်ကြရသည်။

မိုးနှောင်းမှာ သီတာခိုင်ထမိန်လေးအားလှန်ကာ နောက်မှ စောက်ပတ်လေးအား ပွတ်သပ်ပေးနေလိုက်သည်။သီတာခိုင်မှာ ဖခင်နှင်မိခင်ဖြစ်သူတို့ တဖုန်းဖုန်းလိုးနေသည်ကိုကြည့်ရင်း စောက်ရည်များစိမ့်ထွက်လာရသည်။ပေါင်နှစ်ဖက်အား ဖြဲကာ မိုးနှောင်းလွပ်လွပ်လပ်လပ် နိုက်နိုင်ရန် ဖင်အား ကော့ထားပေးလိုက်ပြန်သည်။တဖြည်းဖြည်း ကာမစိတ်များတောက်လောင်လာကာ...

" ကိုမိုး ... အောက်သွားစို့ကွာ "

ခပ်တိုးတိုးပြောရင်း သူမကိုယ်လုံးလေးပြန်မတ်ကာ အောက်ထပ်က သူမတို့အိပ်ခန်းလေးထဲ မိုးနှောင်းအား ဆွဲခေါ်လာခဲ့သည်။အိပ်ခန်းထဲရောက်ရောက်ချင်း သူမထမိန်လေးအား ကုတင်ခြေရင်းပုံလိုက်ကာ ကုတင်ပေါ်တက်ပြီး လေးဖက်ကုန်းပေးလိုက်တော့သည်။

" လာလေ ... ကိုမိုး ... မြန်မြန်လိုးတော့ ... ခံချင်လှပြီကွာ "

မိုးနှောင်းမှာ ရမ္မက်စိတ် တောက်လောင်နေသော သီတာခိုင်အား နောက်မှ တရကြမ်းပစ်လိုးလိုက်ရာ သီတာခိုင်ဆီမှ တအားအား တအီးအီး ညည်းသံလေးများ ထွက်ပေါ်လာရသည်။မနားတမ်းလိုးပေးရင်း အချက် ၁၀၀ ကျော်ကျော်တွင် သီတာခိုင်မှာ စောက်ရည်များ ပန်းထွက်ရင်း ကုတင်ပေါ်လှဲကျသွားတော့သည်။မိုးနှောင်းမှာ ပြီးကာနီးပြီဖြစ်သဖြင့် လှဲကျသွားသော သီတာခိုင်ပေါင်တဖက်အား မှကာ စောက်ရည်များရွှဲနေသော စောက်ပတ်လေးထဲ အချက် ၃၀ ခန့် ဆောင့်လိုးရင်း လရည်များ ပန်းထည့်လိုက်တော့သည်။နှစ်ဦးသားဟအိပ်ပျော်သွားရာ ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့် ညစာစားရန် လာနိုးမှ အိပ်ယာနိုးခဲ့ကြသည်။

ညစာစားရင်း ဦးသက်ခိုင်မှာ နက်ဖန် ကုမ္ပဏီပစ္စည်းသစ်အကြောင်း မိတ်ဆက်ရင်း မင်္ဂလာဆောင်ဖိတ်စာ ဖိတ်မည်ဖြစ်ကြောင်း ပြောပြနေသည်။မိုးနှောင်းအား အလုပ်နားပြီး အသိမိတ်ဆွေများအား ဖိတ်ရန် တဆက်တည်း မှာကြားနေတော့သည်။ထမင်းစားပြီး ၁၀နာရီခွဲလောက်တွင် အောက်ထပ်တံခါးများ ပိတ်ကာ မီးမှတ်ပြီး အိပ်ယာဝင်ခဲ့ကြတော့သည်။

•°''ဒီဇင်ဘာည ... ~^•°' အဖြူရောင်မြူနှင်း~^•°''ကြား... ကျွီ ကျလိ......

ကြီးမားကျယ်ဝန်းတဲ့ ခြံဝင်းကြီးထဲ သီချင်းသံ ပျက်တောင်းပျက်တောင်းနှင့် စက်စမ်းနေကြသည်။ခြံပတ်ပတ်လည် အပင်မျိုးစုံအား ရောင်စုံမီးများချိတ်ဆွဲထွန်းကာပိတ်လိုက်ဖွင့်လိုက်ဖြင့် တချို့ရပ်ကြည့်နေကြသည်။စားပွဲကုလားထိုင်များ ခင်းကာ ဖန်ခွက်များ တစ်ရှုးခွက်များ အစီအရီ တင်နေကြရာ...

" ဟဲ့ ... ဒီခုံက စောင်းနေတယ် ကလေးတွေ ဟိုဖက်နဲနဲတိုးလိုက် ... မီးသမားတွေ လှလှလေးဆင်ကြနော် ... အော် ဒီဘက်စားပွဲက အခင်းမပါသေးဘူး ငါနယ် ခက်တော့တာပါပဲ ... ဒီဘက်လာကြဦးဟေ့ "

ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ သမီးဖြစ်သူ မင်္ဂလာပွဲအတွက် အလုပ်ရှုပ်နေလျက်ရှိသည်။သမက်ဖြစ်သူ မိုးနှောင်းမှာလည်း သူ့မိဘအိမ်ပြန်ကာ မင်္ဂလာပွဲ နီးမှ မိသားစုလိုက် လာလိမ့်မည်။သူမကိုယ်တိုင် ဦးစီးကာ ဗျာများနေရသည်။ဦးသက်ခိုင်မှာလည်း ကုမဏ္ဏီလုပ်ဖေါ်ကိုင်ဖက် မိတ်ဆွေများထဲမှ ကျန်နေသူများကို လူကိုယ်တိုင် သွားရောက်ဖိတ်ကြားနေတော့သည်။မျက်လုံးထဲ အမြင်မတော်သည်များ လိုအပ်တာများ ပြင်ဆင်ရင်း အိမ်ထဲ ပြန်ဝင်လာပြန်သည်။

" ဟဲ့ ... သမီး ... သီတာခိုင် ... ညည်းမိတ်ကပ် ဆရာမလာသေးဘူးလား နောက်ကျနေမယ်နော် "

" ဟုတ် ... မာမီ သမီးဖုန်းဆက်ထားပါတယ် ... ခဏနေ လာတော့မှာပါ "

ဒေါ်သူဇာမိုးမြင်မှာ အိမ်ထဲဝင်လိုက် အပြင်ပြန်ထွက်လိုက်နှင့် သူ့ဖင်ကြီးများ ရမ်းကာ သွားလာလှုပ်ရှားနေတော့သည်။ခြံဝမှ ကားဟွန်သံကြောင့် သူမ ရပ်ကြည့်လိုက်ရာ ကားလေးမှာ ခြံဝအပြင်ဘက် ညာဘက်တံခါးဘေးထိုးရပ် သွားတော့သည်။

သူမလဲ ဘယ်သူများပါလိမ့်ဟု တွေးရင်း ခြံဝသို့ လျှောက်လာခဲရာ မြင်လိုက်ရသည့် မြင်ကွင်းကြောင့် ပါးစပ်အဟောင်းသား ဖြစ်သွားမိတော့သည်။အနက်ရောင်ဂါဝန်အတိုလေးနှင့် နတ်သမီးလေးနှစ်ပါး ခြံထဲဝင်လာရာ ဖြူဝင်းသော အသားရည်နှင့် ပေါင်တံတုတ်တုတ်လေးများကြောင့် ခြံထဲရှိ လူအားလုံးလည်း ငေးမောမိနေကြသည်။အနက်ရောင် သေတ္တာပုံစံအိတ်များဆွဲရင်း သူမနားအရောက်...

" ဒါ ... မသီတာခိုင်တို့ အိမ်လားရှင့် "

" အော် ... ဟုတ်ပါတယ် ကွယ် ... အန်တီက သီတာခိုင် အမေပါ "

" ဟိုလေ ... မိတ်ကပ်ပြင်ဖို့ ခေါ်ထားလို့ အဲဒါ "

" လာလာ ... သမီးက အပေါ်မှာ ... စောင့်နေတာပါ "

ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ မိတ်ကပ်ဆရာနှစ်ယောက်အား အိမ်အပေါ်ထပ် လိုက်ပို့ကာ ပြန်ဆင်းလာခဲ့သည်။အမလေး မိန်းမလျာတွေသာ ပြောတယ် အသားရည်ကလည်း ဝင်းအိနေကြတာ မိန်းမ အစစ်တွေတောင် မနာလိုဖြစ်ရတယ် ... ခ်ခ်။သူမပါသာတွေးရင်း ရယ်မောကာ ခြံဝင်းထဲပတ်ကြည့်နေလိုက်သည်။ထိုအချိန် အိမ်အပေါ်တွင် မိတ်ကပ်ဆရာ မိန်းမလျာနှစ်ယောက်နှင့်အတူရှိနေသော သီတာခိုင်မှာ ပြတင်းပေါက်လေးဟကာ ခြံဝင်းထဲသို့ ငုံ့ကြည့်နေသည်ကို ဒေါ်သူဇာမိုးမြင် မသိလိုက်တော့ပေ။

" လွမ်းလိုက်တာ သဲရာ ... ရင်တွေလည်း တအားခုန်နေတာ "

" အံမယ် ... မောင်ပူဆာလို့ သဲလည်း စွန့်စားလိုက်မိတာပါ ... ဒီကလည်း ရင်တွေတုန်နေတာရှင့် "

သီတာခိုင်အား မှန်တင်ခုံနားလေးတွင် မျက်နှာချင်းဆိုင်ဖက်ကာ မိတ်ကပ်ဆရာ အခြောက်က စကားပြောနေရာ ကျန် မိတ်ကပ်ဆရာအခြောက်မှ...

" ကဲ ... ရှင်တို့ ကတိအတိုင်း အချိန် ၁နာရီပဲ ရမှာနော် "

" ကျေးဇူးပါ မမဇူးရယ် ... လာ ... မမဇူး နားရမယ့် အခန်း သမီးလိုက်ပြပေးမယ် ... အောက်ထပ်က သမီးတို့အခန်းပဲ ... မာမီဝင်လာလည်း တခုခု လာယူတဲ့ပုံစံ နေပြလိုက်ပေါ့ "

" ကောင်းပြီလေ ... ခု ၅ နာရီထိုးတော့မယ် ၆ နာရီကျ ... ကျမ တက်လာခဲ့မှာ "

မိန်းမလျာ ဇူးဇူးလွင်မှာ မျက်နာပေါ်ဝဲကျလာသော ဆံနွယ်များအား လက်ဖြင့်ပင့်တင်ရင်း သီတာခိုင်နဲ့အတူ အိမ်အောက်ထပ်သို့ လိုက်ပါသွားတော့သည်။သီတာခိုင်မှာ သူမတို့လင်မယားအခန်းထဲ ဇူးဇူးလွင်အား ထားခဲ့ကာ အပေါ်ပြန်တက်လာခဲ့သည်။

အိမ်ပေါ်အခန်းထဲ အရောက် မှန်တင်ခုံဘေးရပ်နေသော မိန်းမလျာမထံ လျှောက်သွာလိုက်သည်။အခြောက်မမှာ ဆံပင်အတုကြီးအား ဆွဲချွတ်ရာ နူတ်ခမ်းမွှေးစိမ်းစိမ်းနှင့်ပါးသိုင်းမွှေးများအား ပြောင်နေအောင်ရိပ်ကာ မိတ်ကပ်ပညာနှင့် ဖုံးထားသည်ကို တွေ့လိုက်ရတော့သည်။

" သဲ "

" မောင် "

သီတာခိုင် မောင်ဟု ခေါ်သောသူမှာ မိန်းမလျာမဟုတ်ပေ သီတာခိုင်၏ ရည်းစားဦး ရဲသွေးပင် ဖြစ်သည်။ရဲသွေးမှာ နက်ဖန် သူ၏မြို့သို ပြန်မည်ဖြစ်သဖြင့် သီတာခိုင်အား နောက်ဆုံးအနေဖြင့် လိုးရန် ဇွတ်အတင်းပူဆာခဲ့သည်။စဉ်းစားရင်း သီတာခိုင်မှာ မိတ်ကပ်ဆရာ ဇူးဇူးလွင်အား အကူညီတောင်းကာ ရဲသွေးအား အိမ်ခေါ်လာဖို့ ပြောပြလိုက်သည်။

ဇူးဇူးလွင်မှာ ပထမ အင်တင်တင်လုက်နေသော်လည်း မိတ်ကပ်ဖိုး ၂ ဆ ပေးမည်ဟု ပြောလိုက်သဖြင့် ချက်ချင်းသဘောတူသွားခဲ့ရသည်။ရဲသွေးအား သူမ တိုက်ခန်း ခေါ်ကာ မိန်းမပုံစံပြင်ဆင်ပြီး သီတာခိုင်တို့ အိမ်သို့ ခေါ်လာခဲ့တော့သည်။ဇူးဇူးလွင်အား အောက်ထပ်ပို့ပြီး သီတာခိုင်ပြန်အလာတွင် နှစ်ဦးသား ခပ်တင်းတင်းဖက်ရင်း နူတ်ခမ်းချင်းစုပ်နေကြသည်။

" သဲ ... မောင်တို့ အချိန် မရှိဘူး ... လာကွာ အမြန်လေး "

ရဲသွေးမှာ သီတာခိုင်နူတ်ခမ်းအားခွာပြီး စကားပြောရင်း ပုခုံးလေးအား ဖိကာ သူ့ရှေ့တွင် ဒူးထောက်ထိုင်ခိုင်းလိုက်သည်။ထို့နောက် မိန်းမပုံစံဟန်ဆောင်ဝတ်ထားသော ဂါဝန်အတိုလေးအား လှန်ပေးလိုက်တော့သည်။ဂါဝန် အတိုအောက်မှ ရဲသွေးလီးကြီးမှာ မပျော့မမာ အနေထားဖြင့် အောက်စိုက်ကျနေတော့သည်။သီတာခိုင်မှာ ရည်းစားဟောင်း၏ လီးကြီးအား အရင်းမှကိုင်ကာ တပြွတ်ပြွတ် ဆွဲစုပ်တော့သည်။

ဒစ်ဖူးအား ဖြဲကာ ငုံရင်း လီးအဖျားမှ အရင်းထိ လျှာအပြားလိုက် ယက်ချလိုက်သည်။အရင်းရောက်မှ အဖျားဘက် သူမလျှာလေးအား ပြန်ရွေ့ရင်း ဒစ်ဖူးကြီးအား ဆွဲစုပ်ပေးသည်။ရဲသွေးလီးမှာ တမဟုတ်ချင်း တင်းပြောင်လာကာ အကြောပြိုင်းပြိုင်းထလာရသည်။သီတာခိုင်လက်တဖက်က လီးအား အပေါ်မြောက်ရင်း လဥမဲမဲကြီးများအား စုပ်ပေးစဉ် ရဲသွေး မခံနိုင်တော့ပေ။

" အ ... သဲ ...... ရှီးးး းးးးး ... ပြီးသွားလိမ့်မယ် ... ဒီခုန်ပေါ်လက်ထောက်ပြီး ကုန်းလိုက်နော် "

သီတာခိုင်မှာ စဉ်းစားဖို့ အချိန်မရပေ လီးစုပ်ပေးတာကိုက ၁၅မိနစ်လောက်ရှိပြီမို့ ရဲသွေးစိတ်တိုင်းကျ မှန်တင်ခုံပေါ်လက်ထောက်ကာ သူမဖင်လေးအား နောက်သို့ ကော့ပေးလိုက်သည်။ရဲသွေးမှာ သီတာခိုင်ဝတ်ထားသော ထမိန်လေးအား ချွတ်ရာ ကော့ထားပေးသော ဖင်ဝညိုညိုလေးအောက်မှ စောက်ပတ်နီတာရဲလေးက စူးထွက်နေသည်ကို တွေ့မြင်လိုက်ရတော့သည်။

လိုးဖို့မေ့သွားကာ ရုတ်တရက် ဒူးထောက်ပြီး ဖင်ဝလေးအား စယက်လိုက်တော့သည်။ဖင်ဝလေးအား အထက်အောက် လျှာဖျားဖြင့် ထိုးယက်ကာ လျှာကို ရသလောက် ဖင်ထဲထည့်နေသည်။သီတာခိုင်မှာလည်း ရုတ်တရက် ဖင်ဝအား အယက်ခံရသဖြင့် တဟင်းဟင်းညည်းကာ ရဲသွေးခေါင်းအား သူမလက်တဖက်ဖြင့် နောက်ပြန်ဖမ်းကိုင်ထားလိုက်တော့သည်။

သူမဖင်ဝထဲ လျှာထိပ်လေးဝင်လာတိုင်း ရဲသွေးခေါင်းအားဆွဲကာ ဖင်နဲ့ဖိကပ်ပစ်သည်။တဖြည်းဖြည်း သူမစောက်ခေါင်းလေးမှ စောက်ရည်များ ပွက်ကနဲ့ ပေါင်ကြားသို့ စီးကျလာတော့သည်။ပေါင်ကြားစီးနေသော စောက်ရည်များအား ရဲသေးမှာ လျှာဖြင့် ပင့်ယက်ရင်း စောက်ပတ်နီတာရဲလေးအား ဖိနမ်းလိုက်တော့သည်။

" အား ... " အား ... အ ...

.....................................................................................................................................

ဇာတ်သိမ်း 

ဖင်ကုန်းပေးထားသဖြင့် စောက်စိလေးမှာ အတွင်းဖက်ရောက်နေရာ အစိလေးလှမ်းစုပ်တိုင်း ရဲသွေးနှာခေါင်းထိပ်မှာ သီတာခိုင် စောင်ခေါင်းလေးထဲ မြုပ်မြုပ် သွားတော့သည်။

" ရှီးးးး ... အားးးလားးးး ... မောင်ရယ် ... လိုးမှာဖြင့် လိုးတော့ကွာ "

ရဲသွေးလည်း မှန်တင်ခုံ အပေါ်ရှိ တိုင်ကပ်နာရီကြီးအား ကြည့်ရာ ၅နာရီခွဲ ကျော်နေသဖြင့် လိုးချိန်မှာ နာရီဝက်လောက်ပဲရှိတော့သည်ကို တွေးမိလိုက်တော့သည်။သီတာခိုင် စောက်ဖုတ်လေးအား ခွာကာ ဖင်ဝနီညိုလေးအား လျှာအပြားလိုက် တချက်ဖိယက်ရင်း မတ်တပ် ထရပ်လိုက်သည်။စောက်ရည်များရွှဲနှစ်နေသော သီတာခိုင်စောက်ဖုတ်လေးအား ဒစ်ဖြင့် တေ့ကာ ဆောင့်လိုးလိုက်တော့သည်။

" အ ... ဖြည်းဖြည်း ... နော် ... မောင် "

သို့သော် ရဲသွေးမှာ နောက်ဆုံး နူတ်ဆက် အလိုးမို့ သီတာခိုင်ခါးလေးအား စုံကိုင်ကာ ဆွဲဆွဲလိုးတော့သည်။လီးကြီး စောက်ခေါင်းထဲဝင်လာတိုင်း သီတာခိုင်မှာ ခါးလေးခွက်ရင်း ခေါင်းမော့မော့တက်နေရသည်။ရဲသွေးလိုးချက်များက သားအိမ်ဝထိ ရောက်သဖြင့် ဗိုက်ထဲစူးကနဲ့ အောင့်အောင့်သွားရသည်။နောက်ဆုံးတွေ့ဆုံချင်းမို့ အံကြိတ်ခံနေလိုက်မိသည်။

ရဲသွေးမှာလည်း သူ့လီးဝင်သွားတိုင် စောင်ဖုတ်နူတ်ခမ်းသားများ လိပ်ဝင်ကာ လီးပြန်ထုတ်လျင် နူတ်ခမ်းသားများ ချိတ်ပါလာသည်ကို ကြည့်ရင်း မနားတမ်း စောင့်လိုးနေသည်။

" ဘွတ် ... အားးး ... မောင် ... ဖွပ်ဖွပ် ... ဟမ် ... ဗျစ် ... သဲ ...... ပါလည်း ... အီး ... ဖြည်း ဖြည်း ... ဖြည်းဖြည်းလိုးပါ မောင်ရယ် ... အ အ ......... ဘွတ် ဗြိ ...... အ .........ဒုတ် ... စွပ် ...... ဒါနောက်ဆုံလေး သဲရယ် ... အား အားးး ...... အင်းပါ မောင်ရယ် ...... လိုးပါ လိုးပါ ... မောင်ကြိုက်သလိုသာ လိုးပါတော့ ... အမလေးးး သေပါပြီ ... အင့် အင့် ... ခ ဏ လေး ပါ ... သဲရာ ... ဘွတ်ဘွတ် ...... ဖွပ်ဖွပ် "

ရဲသွေး၏ မီးပွင့်မတတ် လိုးချက်များအောက်တွင် သီတာခိုင်မှာ နှစ်ချီးပြီးခဲ့ရသည်။နောက်ဆုံးတကြိမ်တွင် စောက်ရည်များထောင်ပန်းရင်း မခံနိုင်တော့သဖြင့် ဖင်ကုန်းပေးလျက်မှ ထိုင်ချလိုက်ရသည်။ရဲသွေးလီးကြီးမှာ သီတာခိုင်အဖုတ်ထဲမှ ကျွတ်ထွက်ကာ စောက်ရည်များပေပွနေပြီး တဇပ်ဇပ် တုန်နေတော့သည်။ရဲသွေးခုထိ မပြီးသေးသည်မှာ ကြာဆေးတစ်မျိုးသောက်ထားသောကြောင့်ဖြစ်သည်။

မိမိချစ်သူအား နောက်ဆုံးအနေဖြင့် မီးကုန်ရန်းကုန်လိုးရန် စဉ်းစားထားသဖြင့် သူ့ရှေ့ကျောပေးထိုင်ကာ အမောဖြေနေသော သီတာခိုင်အား ဆွဲလှည့်ပြီး မှန်တင်ခုံအားကပ်ထားလိုက်သည်။နူတ်ခမ်းလေးဟကာ အသက်မျှင်းရှုနေသော သီတာခိုင်ပါးစပ်လေးအား လီးဖြင့်တေ့ကာ ဖိလိုးလိုက်ပြန်သည်။

အု ဝု ...... ပလွပ် ... ဝူးးး ... အဟွတ် ဟွတ် ဟွတ် "

သီတာခိုင်မှာ အမောဖြေနေစဉ် ပါးစပ်ထဲ လီးကြီးဝင်ရောက်လာသဖြင့် နောက်သို့လှန်ချရာ မှန်တင်ခုံခံနေသဖြင့် အာခေါင်အရင်းထိ လိုးခံလိုက်ရတော့သည်။အာသီးလေးအား ဒစ်ဖူးဖြင့် ထောက်မိကာ ချောင်းတဟွတ်ဟွတ်ဆိုးရင်း သီးလာရသည်။ရဲသွေးမှာ သီတာခိုင်ခေါင်းအား မလွတ်ပဲ မှန်တင်ခုံနှင့် ကပ်ကာ ရက်ရက်စက်စက် ပစ်လိုးနေရာ အခန်းတံခါးပွင့်သံနှင့် အတူ မိတ်ကပ်ဆရာ ဇူးဇူးလွင် ဝင်လာတော့သည်။

" ကလစ် ... ကျွီ အီ ... ဟယ် ... အမလေး "

ဇူးဇူးလွင်မှာ မြင်လိုက်ရသည့်မြင်ကွင်းကြောင့် ပါးစပ်လေးအုပ်ကာ ဟယ်ကနဲ့ဖြစ်သွားရသည်။သီတာခိုင်မှာ မှန်တင်ခုံကျော်ကပ်ကာ ဒူးထောက်ရဲ့လေးဖြင့် မတ်တပ်ရပ်ကာသူမပါးစပ်လေးအား လိုးနေသောရဲသွေးပေါင်အား တဝူးဝူးနှင့်တွန်းထုတ်နေသည်ကို မြင်လိုက်ရသောကြောင့် ဖြစ်သည်။သီတာခိုင်မှာ ဇူးဇူးလွင်ဝင်လာသည်ကို မြင်သည်နှင့် ဇွတ်အတင်းရုန်းသော်လည်း ရဲသွေးမှာ ပြီးကာနီးသဖြင့် ဂရုမစိုက်တော့ပေ။အချက် ၃၀ခန့် ပစ်လိုးရင်း သီတာခိုင်ပါးစပ်အား လီးအရင်းထိ ဖိကပ်ကာ လရည်များ ပန်းထည့်လိုက်တော့သည်။

" အားးး းးးး ရှီးးး ......... သဲရယ် "

ရဲသွေးမှာ သီတာခိုင်ပါးစပ်ထဲမှ လီးအားဆွဲထုတ်ရင်း ညည်းငြူလိုက်တော့သည်။သီတာခိုင်မှာလည်း လည်ပင်းကြောများထောင်ကာ ပါးလေးဖေါင်းကားနေပြီး နဖူးကြောများကြုတ်နေရာ သူမပါးစပ်ထဲမှ လီးကြီးကျွတ်ထွက်သွားမှ မျက်နာလေးမှာ ပုံမှန်ပြန်ဖြစ်သွားရင်း အသက်မျှင်းရှုနေရသည်။ပါးစပ်ထဲ ရဲသွေးလရည်များ မျိုချရင်း နှုတ်ခန်းထောင့်မှ မမျိုနိုင်သောလရည်များက လျှံထွက်လာရသည်။

ရဲသွေးမှာ သီတာခိုင်မျက်နှာလေးအားကြည့်ရင်း နူတ်ခမ်းမှလျှံထွက်နေသော လရည်ပျစ်ပျစ်ဖြူဖြူများအား သူ၏ဒစ်ဖူးဖြင့် ဖိသုတ်ကာ သီတာခိုင်ပါးစပ်ထဲ ပြန်ထိုးထည့်လိုက်သည်။ထို့နောက် လရည်များပေကပ်နေသော လီးကြီးဖြင့် သီတာခိုင်ပါးနှစ်ဖက်အား ပွတ်သပ်ပြီးမှ ခါးပြန်ဆန့်ကာ နောက်လှည့်လိုက်တော့သည်။

" ဟာ ... ဆောရီးဗျာ "

နောက်လှည့်လှည့်ချင်း မိတ်ကပ်ဆရာမိန်းမလျာဇူးဇူးလွင်အား တွေ့လိုက်သဖြင့် မျက်နှာအမ်းတန်းတန်း ဖြစ်ကာ ဆောရီးဟု တောင်းပန်နေတော့သည်။ဇူးဇူးလွင်မှ ရဲသွေးဂါဝန်အောက်က ထောင်မတ်နေသောလီးကြီးအား ကြည့်ရင်း မျက်လုံးလေးပြူးနေမိတော့သည်။

" ကဲ ... ရှင် ကုတင်ပေါ်ထိုင်နေလိုက် ... ကျမ သူ့ကို မိတ်ကပ်ပြင်ပေးတော့မှာ အချိန်က သိပ်မရတော့ဘူး "

" ဟုတ် ဟုတ် "

ရဲသွေးကုတင်ပေါ်ထိုင်နေစဉ် သီတာခိုင်မှာလည်း ထရပ်လိုက်သည်။ဇူးဇူးလွင်မှာ သီတာခိုင်မျက်နှာအား ကြည့်ရင်း မျက်နှာအရင်သစ်ဖို့ ပြောဆိုလိုက်သည်။တဖြည်းဖြည်း နေရောင်ပျောက်ကာ အမှောင်ထုလေး ကြီးဆိုးလာချိန် ခြံဝင်ကြီးထဲ သီချင်းသံ ညိမ့်ညိမ့်လေးနဲ့ နှစ်ဖက်မိဘများ၏ အပြုံးများ မင်္ဂလာဧည့်ခံပွဲသို့ လာရောက်သော ဧည့်သည်တော်များ၏ ရယ်မောသံများ ဆူညံနေတော့သည်။

ဦးသက်ခိုင်နှင့်ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်တို့၏ မျက်နှာချင်းဆိုင်တွင် ဒေါ်သီရိဖြူနှင့်ဆုနဒီတို့ ထိုင်နေကာ နှစ်ဖက်အမျိုးများ စကားလက်စုံကြနေစဉ် သီတာခိုင်တို့ စုံတွဲမှာလည်း ဧည့်ခံရင်း ရင်းနှီးသော မိတ်ဆွေများနှင့် အမှတ်တရ ဓတ်ပုံများ ရိုက်နေကြသည်။ခြံဝင်း၏ တနေရာ ချောင်ကျသော ခုံတစ်ခုံတွင် မိတ်ကပ်ဆရာ မိန်းမလျာ နှစ်ဦးထိုင်နေကြပြီး တစ်ဦး၏မျက်လုံးအိမ်တွင် မျက်ရည်များ စီးကျနေသည်ကို မည်သူတစ်ဦးတယောက်မှ သတိမထားမိတော့ပေ။

( အဆုံးထိ ဖတ်ပေးသော မိတ်ဆွေများအား ကျေးဇူးတင်ရှိပါသည်။ )

ဘုံခုနှစ်ဆင့် 

ပြီးပါပြီ