Tuesday, January 17, 2012

ရေမျောဗေဒါ အပိုင်း ( ၂ )

ရေမျောဗေဒါ အပိုင်း ( ၂ )

ဇာတ်သိမ်းပိုင်း

သရဲလေး ရေးသည်။

မမထားနှင့်မမခင်ကို အဲ့နေ့က နောက်ထပ်တစ်ကြိမ် လုပ်ပေးပြီး မနက်ရောက်မှ ပြန်လာပြီး မနက်စာကို စားပြီး အိပ်လိုက်တယ် ။ ညနေရောက်တော့ အင်တာနက်ကနေပြီး ကားအသစ်တွေကို ဒေါင်းပြီး ကြည့်ကာဘဲ အချိန်ဖြုန်းလိုက်တယ် ။ နောက်တစ်နေ့ဆေးခန်းကိုသွားကာ သွေးစစ်ပြီး စားသောက်စရာတွေကိုဝယ်ပြီး အခန်းကိုပြန်ခဲ့တယ် ။ 

စားသောက်တာက အစအားရှိမဲ့အစားအစာကိုရွှေးစားသလိုဘဲ အားဆေးတွေသောက်ကာ ဘော်ဒီလှအောင်လို့ ဂျင်ဆော့ကာ ၅ ရက်လောက် အနားယူလိုက်တယ် ။ သွေစစ်တော့ ရောဂါမရှိတော့ ပိုပြီးတော့ ပျော်ရွှင်ခဲ့ရတယ် ။ ဒီအလုပ်ကိုလုပ်ရင် သွေးစစ်ပြီး အဖြေကိုစောင့်ရတဲ့အချိန်တွေက ရင်တွေခုန်သလား မမေးနဲ့ပေါ့ဗျာ ။

တစ်ပတ်အကြာမှာတော့ မမမြင့်ချိတ်ပေးတဲ့ နေရာကိုသွားတယ် ။ ကိုးမိုင်ထဲက ခြံဝန်းအကျယ်ကြီးနှင့် အိမ်တစ်အိမ်ကို လိပ်စာထဲက နံပါတ်မို့ ခြံတံခါးကနေ ဘဲလ်တီးလိုက်တယ် ။ ခြံတံခါးကို မိန့်ခလေး တစ်ယောက်လာဖွင့်ပေးပြီး

“ မမက အိမ်ထဲမှာ ရှိပါတယ် အကို  ”

ပြောပြီး သူက ကျွန်တော့ကို အိမ်ထဲကို ခေါ်သွားတယ် ။ အထဲကို ရောက်သွားတော့ မမဆိုတဲ့အမက ကောင်မလေးကို ငွေပေးပြီးတော့ သစ်ခွပန်းပင်တွေ ဝယ်ခိုင်းလိုက်တယ် ။ ကောင်မ လေးကလည်း မမ ပေးတဲ့ငွေကိုယူပြီး ထွက်သွားတယ် ။ မမက ကျွန်တော့ကိုခြေထောက်ကနေစပြီး ခေါင်းအထိကို စိုက်ကြည့်ပြီမှ ခေါင်းညှိတ်တယ် ။ သူက

“ မမမြင့်က မောင်လေးကို အမွှန်းတင်လွန်းလို့ မမလည်း မင်းနှင့်အတူနေချင်လို့ ချိတ်ခိုင်းလိုက်တာကွ  ”

လို့ ပြောလာတော့ ဟုတ်ကဲ့ပါ မမ လို့ ပြန်ဖြေလိုက်တယ် ။သူက မင်းက ဘီယာသောက်တယ် ဆိုလို့ရေခဲသေတ္တာထဲမှာ ဘီယာဝယ်ထားတယ် မောင်လေး ခဏ္ဏစောင့်နော် ဆိုပြီး အိမ်နောက်ကို ဝင်ကာ ဘီယာတစ်ဘူး ချပေးလာတယ် ။ ပြီးမှ သူက မမရေချိုးပြီးမှ မင်းချိုးပေါ့ လို့ပြောကာ အခန်းထဲကိုဝင်သွားတယ် ။

သူ့ရဲ့လက်မှာဝတ်ထားတဲ့ လက်ကောက်တောင် ကျွန်တော့ရဲ့အရင် အလုပ်မှာ ၁၀ နှစ်လုပ်ရင် မရနိုင်ဘူး ။ စိန်တွေစီကာ ဘေးကပတ္တမြားရံထားတဲ့ လက်ကောက်ကြီးက Fb ကနေတစ်ခါတွေတာ သိန်းကိုရာနား ကပ်နေတယ် ။ အခန်းထဲကို ဝင်သွားတဲ့သူ့ရဲ့နောက်ကို ကြည့်မိတယ် ။ အနက်ရောင် ထမိန်အချောသားရဲ့ အောက်ကနေ နိမ့်တုံမြင်တုံလှုပ်ရှားကာ တုံခါသွားတဲ့တင်ပါးကြီးတွေက တကယ်ကို အားရစရာကြီးဘဲ ။ မမမြင့်နှင့် မမခင်ကလွဲလို့ ဝတဲ့သူမတွေ့ရသေးဘူး ။

အခုမမကတော့ နိုင်ငံခြားမင်းသမီးတွေလိုဘဲ ဝတာမဟုတ်ဘဲ ရင်ကြီးကြီး တင်ကြီးကြီးနှင့် ခါးသေးတဲ့အမျိုးစား ဘော်ဒီလှလှကို ပိုင်ဆိုင်ထားတယ် ။ ဒီအလုပ်က ဖောက်သည်တွေရဲ့အတွင်းရေးကို မစပ်စုသင့်ဘူးလေ စည်းအတွင်းကနေ လှုပ်ရှားရတာမို့ ဘာမှ စူးစမ်းကာ မနေတော့ဘဲ ချပေးလာတဲ့ ဘီယာကိုသာ အေးဆေးထိုင်ကာ သောက်နေလိုက်တယ် ။

သူပြန်ထွက်လာတော့မှ ရေစိုကွက်နှင့် ထမိန်က အသားမှာ ကပ်နေတော့ ပိုပြီးတော့ ကျွန်တော်ထင်ထားတာထက် ဆက်ဆီကျနေသေးတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ရေချိုးခန်းကိုဝင်ပြီး ရေချိုးကာ ထွက်လာခဲ့တယ် ။ သူက အဖျော်ရည်တစ်ခုကို သောက်ကာ လှည့်ကြည့်ပြီးမှ

“ မောင်လေးက ထိုင်အုံးမလား ”

မေးတော့

“ မထိုင်တော့ပါဘူး မမ မမသာ ပြီအောင်သောက်ပါ ”

လို့ ပြန်ပြောလိုက်တယ် ။ သူကလည်း တစ်ငုံစာအဖျော်ရည်ကို သောက်ပြီးသူုရဲ့အခန်းကို နှစ်ယောက်သား ဝင်လိုက်ကြတယ် ။ သပ်သပ်ရပ်ရပ်နှင့် ရေမြုပ်မွေ့ယာကိုခင်းထားတဲ့ကုတင်ကြီးကလည်း အခန်းထဲကနေ ဆီပြီး ကြိုနေသလိုဘဲ အခန်းထဲက မွေးရနံ့တွေကလည်း စိတ်ကိုတစ်မျိုးလန်းဆန်း သွားစေတယ် ။ သူက ကုတင်ပေါ်ကို အဝတ်အစားတွေ ချွတ်ပြီး တက်သွားတယ် ။

ကျွန်တော်လည်း အဝတ်အစားတွေကို ချွတ်ချပြီး သူ့ရှိရာ ကုတင်ပေါ် တက်လိုက်တယ် ။ တစ်ယောက်တက်တိုင်းမှာ တန်ပြန်တုံခါတဲ့ကုတင်ကြီးပေါ် သူ့ကို ပက်လက်ကလေးနေစေပြီး သူ့ရဲ့ညီမလေးကို လက်နှင့်အုပ်ကာ သူ့ရဲ့နို့ကို အရင်ဆုံးစို့ကာ ချေပေးလိုက်တယ် ။ လက်နှင့်ညီမလေးအကွဲကြောင်းကို ပွတ်သပ်ရာကနေ လက်ကိုဖယ်ကာ သူ့ရဲ့ညီမလေးကို လျာဖျားလေးနှင့်အပေါ်အောက် အကွဲကြောင်းလေးကို ယက်ပေးလိုက်တယ် ။

“ အိုး.. မောင်လေးရယ်.. ”

လို့ တစ်ချက်ညီးသံလေး ထွက်လာပြီး သူ့ရဲ့လက်

က ခေါင်းကဆံပင်တွေကို ပွတ်သပ်ပေးလာတယ် ။ အမွေးတွေကို ပြောင်စင် အောင်ရိတ်ထားတဲ့နေရာကို လက်နှင့်ပွတ်ပေးပြီး သူ့ရဲ့အစေ့လေးကို ပါးစပ်နှင့် ငုံကာပြင်းပြင်းလေးစုတ်ပေးလိုက်တော့

“ အိုး..ကျွတ်..ကျွတ်..ကောင်း.. လိုက်တာ.. မောင်လေးရယ်.. မင်းက..အား.. မမမြင့်..အပြောထက်ကို ပိုပြီးတော့... အား..ရှီး.. လုပ်တတ်လိုက်တာကွာ.. အိုး..  ”

လို့ ညီးကာ ဆံပင်တွေ ကို လက်နှင့်မနာအောင်ဆွဲကာ ပြောလာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ဆီကနေ ညီးသံတွေကြားလေ ပိုပြီးတော့ ဆက်လုပ်ပေးလေ လုပ်ပေးလိုက်တယ် ။ သူက

“ အား..ရှီး.. မောင်လေး..မမကို.. ချစ်ပေးတော့ကွယ်  ”

လို့ ပြောလာတော့မှ ရပ်လိုက်ပြီး သူရဲ့ညီမလေးဆီမှာ ညီလေးကိုတေ့ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်းဘဲ အဆုံးထိ ရောက်အောင် သွင်းပေးလိုက်တယ် ။

“ အား..ရှီး.. အားရလိုက်တာကွယ်  ”

လို့ နုတ်ခမ်းကိုက်ကာ တင်းခံရာမှ ပြောလာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့ နို့ကိုကိုင်ပြီး ဖြည်းဖြည်းဘဲ လုပ်ပေးလိုက်တယ် ။ သူ့ညီမလေးက အရည်တွေ လိုက်လာတော့မှ မနှေးမမြန်လေး ဆောင့်ကာ လုပ်ေ ပးလိုက်တယ် ။ ကွန်ဒုံးစွပ်ပြီး လုပ်ပေးရတာမို့ အရသာကသိပ်မတွေ့ပေမဲ့လည်း သူ့ကိုစိတ်ကျေနပ်မူအရေးသာ ဦးစားပေးကာ လုပ်ပေးလိုက်တယ် ။ သူရဲ့လက်တွေက သူ့နို့ကို ဆုပ်ကိုင်ထားတဲ့ ကွနေ်တော့လက်ကိုကိုင်ပြီး ဖိကာ ဆုပ်ပေးလာတယ် ။ သူကောင်းလာပြီးမို့ အရှိန်နည်းနည်းတင်ကာ ကျွန်တော်လုပ်ပေးလိုက်တယ် ။

“ မောင်လေး..အား..ကျွတ်ကျွတ်.. မမပြီးချင်လာပြီ.. ”

ပြောတော့သူ့ရဲ့ ခြေနှစ်ချောင်းကို ပခုံးပေါ်တင်ကာ သူ့အပေါ်ကနေ မြန်မြန်ဆောင့်လုပ်ပေးလိုက်တော့ သူပြီးသွားတယ် ။ သူပြီးသွားတော့ အိပ်ရာခင်းကို တင်းတင်ဆုပ်ကိုင်ကာ နုတ်ခမ်းကိုကိုက်ထားတဲ့ အနီရောင်နုတ်ခမ်းလေးလည်း လွတ်သွားတယ် ။ အသက်ကိုပြင်းပြင်း ရှုထုတ်နေတဲ့ ရင်အစုံကလည်း စိတ်လှုပ်ရှားစရာကောင်းလွန်းနေတယ် ။ သူအသက်ပုံမှန်ဖြစ်လာတော့မှ

“ မောင်လေးပြီးအောင်လုပ်လေ  ”

လို့ ပြောလာတယ် ။ ဟုတ်ကဲ့ပါ မမလို့ ပြောပြီး သူ့ရဲ့အပေါ်ကနေ မှောက်ကာ ဖိပြီး တစ်ချက်ခြင်းဖိကပ်ပြီး ညှောင့်လုပ်ပေးလိုက်တယ် ။ သူရဲ့နီးသံလေး နားမှာကပ်ကာ ညီးလာတော့ ကျွန်တော်လည်း ဘယ်လိုမှတင်းမခံတော့ဘဲ မြန်မြန်ဆောင်လုပ်ကာ ကွန်ဒုံးထဲကိုဘဲ အရည်တွေပန်းလိုက်တယ် ။ 

သူလည်း နောက်ထပ်တစ်ကြိမ်ပြီးသွားတယ် ။ သူ့ဘေးကို လှဲချလိုက်ပြီး အသက်ကို ဝဝရှူသွင်းကာ နေလိုက်တယ် ။ အမောပြေသွားတော့ ကွန်ဒုံးကို ချွတ်ပြီး ရေချိုးခန်းကိုဝင်ကာ ဆေးကြောလိုက်တယ် ။ ပြီးမှ ရေတစ်ခွက်နှင့်ဆပ်ပြာယူကာ သူရဲ့ညီမလေးကို ဆေးကြောပေးလိုက်တယ် ။ သူက ပြုံးကာကြည့်နေပြီး

“ မောင်လေးကို မမမြင့်..သဘောကျတာ ဒီလိုမျိုးပြုစုပေးလို့ပေါ့  ”

ပြောလာတယ် ။ ကျွန်တော်ပြုုံးပြပြီး ငြိမ်နေလိုက်တယ် ။ သူ့ကို ဆေးကြောပြီးမှ သူကထကာ ရေခွက်ကို ကုတင်ဘေးကခုံပေါ်မှာ တင်လိုက်တယ် ။ ထမိန်အနက်ရောင်ကို ရင်သျားကာ ရေခဲသေတ္တာရှိရာကို ခေါ်သွားပြီး အထဲကနေ ဘီယာတစ်ဘူး ထုတ်ပေးလာတယ် ။ သူပေးတာကို တရိုတသေယူလိုက်တော့ သူကရယ်ပြီး

“ လူကို အရှက်ကုန်အောင် လုပ်ထားပြီး အခုမှ တရိုတသေ ယူတယ် ဟား  ”

လို့ ကလေးတစယောက်လိုဘဲ ပေါ့ပါးစွာသူရယ်တော့ ကျွန်တော်လည်း လိုက်ရယ်လိုက်တော့တယ် ။ သူက အဖျော်ရည်မသောက်တော့ဘဲ ကျွန်တော့လိုဘဲ ဘီယာတစ်ဘူးကို ဖွင့်သောက်လိုက်တော့တယ် ။နှစ်ယောက်သား ဘီယာကို ချီယားတိုက်ကာ သောက်လိုက်ကြတယ် ။

“ မောင်လေး မင်းမှန်မှန်ပြောနော် မောင်လေးရဲ့ အမည်အရင်းက ဘာလဲ  ”

လို့ မေးလာတော့ ကျွန်တော်လည်း ခဏ္ဏငြိမ်ပြီးမှ အောင်ဇော်ပါမမ လို့ ပြန်ဖြေလိုက်တယ် ။ သူကလည်း

“ မမရဲ့အမည်က နှင်းသော်တာပါ မှတ်ထားနော်  ”

ဆိုတော့

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ မမ ”

လို့ပြန်ဖြေလိုက်တယ် ။

“ မင်းက ဘယ်မှာနေတာလဲ  ”

မေးတော့ ကျွန်တော်နေတဲ့ လသာက ကျွန်တော်နေတဲ့အခန်းနံပါတ် နှင့် လမ်းကို ပြောပြလိုက်တယ် ။ သူက ခေါင်းညှိတ်ပြီး

“ ဒီလောက်ဆိုရင် မမသိပါပြီကွယ်  ”

လို့ ပြောကာလ က်ကျန်ဘီယာကို ကုန်အောင်သောက်လိုက်ကြတယ် ။

“ မောင်လေး ပြီးရင် မမကို ထပ်ချစ်ပေးပါအုံးကွယ်  ”

ပြောပြီး ကျွန်တော့ရဲ့ လက်ကို ဆွဲကာ အခန်းထဲကို ခေါ်သွားတယ် ။ ကုတင်ပေါ်ရောက်တော့ သူက

ကျွန်တော့ရဲ့ခေါင်းကိုဆွဲပြီး နုတ်ခမ်းချင်းစတင်ကာ နမ်းပေးလာတယ် ။ သူ့ရဲ့ အနမ်းကိုပြန်လည်တုံ့ပြန်ပြီး လျာလေးသွင်းကာ လျာချင်းထိလိုက်တယ် ။ သူကလည်း ပြန်ပြီး လှာလေးကို ဆွဲကာ စုပ်ပေးပြီး ကျွန်တော့ညီလေးကို လက်နှင့်ကိုင်ကာ ဂွင်းတိုက်ပေးလာတယ် ။ သူကို ပက်လက်လှဲချပြီး သူ့အပေါ်ကနေ အသားချင်းဖိကပ်ကာ နုတ်ခမ်းကိုနမ်းပြီး အောက်ကို ဆင်းလာတယ် ။ 

သူ့ရဲ့နို့တစ်လုံးကို စို့ကာ နောက်တစ်လုံးကို လက်နှင့်ချေပေးလိုကတယ် ။ ပြီးမှထပ်ပြီး အောက်ကိုဆင်းကာ သူ့ရဲ့ချက်တစ်ဝှိက်ကို လျှာဖျားလေးနှင့်စက်ဝိုင်း သုံးခါဝိုင်းလိုက်တယ် ။ သူ့ညီမလေးကိုလက်နှင့် ပွတ်သပ်ပေးတာကိုရပ်ပြီး အစေ့လေးကို လက်ညိုးလက်မနှစ်ခုနှင့် ချေပေးတယ် ။ လျာကို သူ့ရဲ့ ညီမလေးအထဲထိကို ရောက်အောင်သွင်းကာ လုပ်ပေးလိုက်တယ် ။

“ အိုး..မောင်လေးရယ်  ”

လို့ ညီသံလေးထွက်လာပြီး ကျွန်တော့ကိုအပေါ်က သူ့နုတ်ခမ်းနှင့်နမ်းရအောင် ဆွဲတင်ပြီး နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းလာတယ် ။

“ မောင်လေး မမကို လုပ်ပေးတော့  ”

လို့ ပြောလာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း အိပ်ရာဘေးမှာ ချထားတဲ့ ကျွန်ဒုံးလေးကို လှမ်းယူကာ အိမ်ကို ဖောက်ဖို့လုပ်တော့ သူ့လက်ကတားပြီးတော့ ကျွန်ဒုံးကိုယူလိုက်တယ် ။

...............................................

“ မမကို ဒီအတိုင်း ကွန်ဒုံးမပါဘဲ လုပ်ပေးပါ မောင်လေး ပြီးရင် မင်းရဲ့ချစ်ရည်တွေကို မမရဲ့အထဲမှာဘဲ ပန်းပေးပါ  ”

လို့ ပြောလာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ဝမ်းသာအားရစွာနှင့် သူ့ရဲ့အပေါ်ကနေ လက်ထောက်ပြီး ညီလေးကို သူ့ညီမလေးဆီမှာတေ့ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်းဘဲ သွင်းလိုက်တယ် ။ ကွန်ဒုံးနှင့်လုပ်တုန်းက သူ့ညီမလေးရဲ့တင်ကျပ်မူကို အပြည့်အဝမခံရပေမဲ့ အခုလို ပလိန်းလုပ်တော့ သူ့ရဲ့တင်းကျပ်တဲ့ညီမလေးရဲ့ ဆွဲယူမူကိုသိရတယ် ။ သူနှင့်အသားချင်းထိအောင် သူ့လက်ကတင်ကျပ်စွာဖက်ထားပြီးတော့ နုတ်ခမ်း ချင်းနမ်းလာတယ် ။ 

ကျွန်တော်လည်း ခံစားမူ ရသ အဆုံးထိရောက်သွားသလို ခံစားလိုက်ရပြီး ပြန်ပြီး မပြီးအောင်မနည်းထိန်းလိုက်ရတယ် ။ သူ့ကိုနုတ်ခမ်းချင်းနမ်းဖိဖိပြီး တစ်ချက်ချင်းကို ဆောင့်ဆောင့်ကာ လုပ်ပေးလိုက်တယ် ။ ရေမြုပ်မွေ့ယာကြီးကလည်း ပြန်ပြီးခုန်နေတော့ သိပ်အားမစိုက်ရဘူး ။ သူက အနမ်းကိုရပ်ပြီးတော့

“ မောင်လေး..အား.. မမပြီးတော့မယ်  ”

ပြောလြာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့နုတ်ခမ်းကို နမ်းပြီး မြန်မြန်ဖိကာ ဆောင်လုပ်တော့ သူပြီးသွားတယ် ။ သူ့ညီမလေးကလည်း ညီလေးကို ရစ်ပွတ်ပြီး ဆွဲကာစုပ်ယူလာတော့ တင်းမထားနိုင်တော့ဘဲ သူ့ရဲ့အထဲမှာ အချစ်ရည်တွေပန်းကာ ပြီးသွားတယ် ။ ပြီးသွားတော့ ဘေးကိုလှိမ့်ပြီး ဆင်းမလို့ ကြံတော့ သူ့ရဲ့လက်မလွှတ်ဘဲ တင်းတင်းဖက်ကာ

“ မောင်လေး.. ဒီအတိုင်းဘဲ နေပါကွယ်  ”

လို့ တောင်းဆိုလာခဲ့တယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူပြောတဲ့အတိုင်းဘဲ သူ့အပေါ်ကနေဖိပြီး မှိန်းကာနေလိုက်တော့တယ် ။ နှစ်ယောက်သား အမောပြေတော့မှ လူချင်းခွာကာ သူ့ရဲ့ညီမလေးအထဲက စီးကျလာတဲ့ အချစ်ရည်တွေကို တီချုးလေးနှင့် သုတ်ပေးပြီးတော့ သူ့ကိုချီကာ ရေချိုးခန်းထဲကို ခေါ်သွားတယ် ။ သူ့ညီမလေးကို ဆပ်ပြာနှင့် စင်ကြယ်အောင်ဆေးကြောပေးပြီး ကျွန်တော်လည်း ဆေးကြောတယ် ။ သူက ရေပန်းကိုဖွင့်လိုက်တော့ နှစ်ယောက်စိုကုန်ပြီး ရေပါတစ်လက်စတည်း ချိုးပြီး တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ဆပ်ပြာတိုက်ပေးကြတယ် ။ 

ရေချိုးခန်းက ထွက်ကာ အဝတ်အစားတွေဝတ်တော့ သူက ကျွန်တော့ကို ပိုက်ဆံတွေပေးလာတယ် ။ သူပေးတဲ့ငွေကို ယူပြီး ကိုယ့်ရဲ့အခန်းကို ပြန်လာခဲ့တယ် ။ အခန်းကို ပြန်ရောက်တော့ ချက်ပြုတ်ပြီး အိပ်ရာပေါ်မှာ ခဏ္ဏမှိန်းနေပြီး ထမင်းစားကာ video တွေဒေါင်းပြီး ကြည့်နေလိုက်တယ် ။ ဖုန်းရိမ်းမြည်လာတော့ ပြန်ထူးလိုက်တယ် ။ အသံချိုချိုနှင့်

“ မောင်လေး အရမ်းကိုပင်ပန်းသွားလား မမတော့ လူကိုနူးချိနေတာဘဲကွာ  ”

လို့ ပြောတော့မှ မနှင်းသော်ဆိုတာ သိလိုက်ရတော့ ဟုတ် မသော်တာ လို့ ပြန်ပြောလိုက်တယ် ။ သူက နောက်ထပ်တွေ့ချင်ကြောင်းပြောပြီး ဖုန်းချသွားတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း မနှင်းသော်တာနှင့်လုပ်ပြီးတော့ ၂ ရက်အကြာမှာ အိမ်ထဲမှာ ဇတ်ကားတွေဒေါင်းထားတာကို ကြည့်နေတုန်းမှာ အခန်းတံခါးခေါက်သံ ကြားလို့ ထကာသွားဖွင့်လိုက်တယ် ။ မျက်နှာဝိုင်းဝိုင်းနှင့် မမတစ်ယောက်က

“ မောင်လေး မမတို့အခန်းမှာ ညနေ အလှူလုပ်မလို့ လာခဲ့နော် မမက ဒီအခန်းကပါ ”

လို့ မျက်နှာချင်းဆိုင် အခန်းကိုလက်ပြတယ်

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ မမ ”

လို့ ပြန်ပြောလိုက်တယ် ။ သူလည်း အခန်းကိုဝင်သွားမှ ကျွန်တော်လည်း အခန်းတံခါးကိုပိတ်ပြီး ဇတ်ကားကို ဆက်ကြည့်ရင်း အိပ်ပျော်သွားတယ် ။ညနေ ရောက်မှ နိုးလာပြီး ရေချိုးကာ အင်္ကျီအဖြူနှင့် ယောက်ပုဆိုးအပြာရောင်ကို ဝတ်ကာ အလှူအိမ်ကို သွားလိုက်တယ် ။ လူ ၁၀ ယောက်ကျော်သာ ရှိတယ် ။ ကျွန်တော်ဝင်သွားတော့ မျက်နှာဝိုင်းဝိုင်းနှင့်မမက ရောက်လာပြီး 

“ မောင်လေး လာကွယ် ”

လို့ ပြောကာ စားပွဲခုံးကို ခေါ်သွားတယ် ။ မုန့်ဟင်းခါးထည့်ပေးတယ်။ျွန်တော်လည်း စားသောက်ပြီးတော့ အိမ်မှာ လူက ၄ ယောက်ဘဲ ကျန်တော့တယ် ။။ မျက်နှာဝိုင်းဝိုင်းနှင့်မမက သူ့ကို သူမိတ်ဆက်တယ် ။ 

“ မောင်လေး မမအမည်က စန္ဒာပါ ဒီအခန်းက မမတို့က ပြောင်းလာတာ ၃ ရက်ဘဲ ရှိပါသေးတယ်  ”

ပြောတော့ ကျွန်တော်ကလည်း

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ မမ အကူညီလိုရင် ကျွန်တော့ ကိုပြောပါ  ”

လို့ လောကဝတ်ချီကာ ပြန်ပြောလိုက်တယ် ။ သူကလည်း

“ အကူတောင်းမှာ စိတ်ချပါ မောင်လေး ”

လို့ ရယ်ကာ ပြောလာတယ် ။ သူက သူ့အခန်းက သူငယ်ချင်း မအေးအေးနွယ်နှင့် မိတ်ဆက်ပေးတယ် ။ သူ့အခန်းကပြန်လာတော့ ကျွန်တော်လည်း Fb ဖွင့်ကာ ကြည့်ပြီး အိပ်လိုက်တယ် ။ နောက်နေ့မနက်မှာ ဈေးသွားတော့လည်း သူနှင့်အတူသွားဆုံတယ် ။ သူနှင့်အတူ ဈေးကအပြန်မှာ လ္ဘက်ရည်ဆိုင်မှာ လ္ဘက်ရည်အတူသောက်ကာ စကားအနည်းငယ်ပြောပြီး ပြန်ခဲ့တယ် ။ 

ကျွန်တော်လည်း ချက်ပြုတ်ပြီး ဝရန်တာထွက်ကာ အောက်ကသွားလာနေသူတွေကို ကြည့်လိုက်တော့ အနက်ရောင်ထမိန်စကပ်ကို တင်းတင်းဝတ်ပြီး အင်္ကျီအဖြူရောင်တီချပ်ဝတ်ကာ အလုပ်သွားတဲ့ မစန္ဒာနှင့်မအေးအေးနွယ်တို့ အလုပ်သွားတာကိုမြင်လိုက်တယ် ။

ကျွန်တော်လည်း ဒီအလုပ်ကို လုပ်ပြီးတဲ့နောက်မှာ အသက်ငယ်ငယ် ကောင်မလေးတွေထက် ကိုယ့်ထက်အသက်ကြီးတဲ့ မမတွေကိုဘဲ စိတ်ဝင်စားလာတော့တယ် ။ အခန်းထဲကို ပြန်ဝင်ပြီး ရေချိုးကာ ရေသုတ်နေတုန်းမှာ တံခါးခေါက်သံကြားလို့ ဖွင့်လိုက်တော့ မသော်တာက ပြုံးပြီး အခန်းထဲကို ဘာမှမပြောဘဲ ဝင်သွားတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း တံခါးပိတ်ပြီး သူ့နောက်ကို လိုက်သွားတယ် ။ မသူဇာအိမ်ကိုရောက်သွားတော့ မသူဇာက ဆက်တီပေါ်မှာထိုင်နေရာမှ ထလာတယ် ။ ပြုံးပြပြီး

“ ဘယ်လိုလဲ အဆင်ပြေရဲ့လား သော်  ”

လို့ မေးတော့ မသော်တာက

“ အင်း. ”

“ ဟား..ဒို့က အဆင်ပြေတာမှ သိပ်ပြေပါရှင့် ”

လို့ ပြောကာ ရယ်လိုက်တယ် ။ သူတို့နှစ်ယောက်နှင့်အတူ ဆက်တီပေါ်မှာ ထိုင်လိုက်တော့မှ မသူဇာက သူတို့သူငယ်ချင်း သုံးယောက်အကြောင်းကို ပြောပြလာတယ် ။ မသူဇာက လူကြီးတစ်ယောက်ရဲ့ တိတိပုန်းမယားအဖြစ်နှင့် ငါးနှစ်နေပြီးမှ သူ့ရဲ့မယားကြီးက သိသွားပြီး ငွေတွေပေးကာ ကင်းကင်းနေခိုင်းကြောင်းကို ပြောပြတယ် ။ 

လူကြီးကလည်း မသူဇာကို ငွေတွေခိုးခိုးပေးကာ သူ့မိန့်မမသိအောင် နှစ်နှစ်ထပ်ပေါင်းပြီး သူတို့နေရာပြောင်းမှ မသူဇာဆီကို မလာတော့တာကို အစအဆုံးပြောပြတယ် ။ သူက လူကြီးဆီကနေရတဲ့ ငွေတွေနှင့် ခြံအရောင်းအဝယ်လုပ်ပြီး အဆင်ပြေလာတယ် ။ ကြေးစားခေါ်ပြီးတော့ အပြတ်ကဲ့ဖို့အတွက် လူရှာတာ ပထမဆုံးကြေးစားက ကျွန်တော်ဖြစ်သွားတယ် ။။

ကျွန်တော်က သူ့ကို စိတ်တိုင်ကျပြုစုပေးပြီးနောက်မှာ တခြားလူကို မစဉ်းစားတော့ဘဲ ကျွန်တော့ကိုသာ သူ့ရဲ့လူအဖြစ် သတ်မှတ်ထားခဲ့တယ်လို့ ပြောလာတယ် ။ မမမြင့်က ယောကျ်ားဆုံးပြီး စိန်ပွဲစားအနေနှင့်လုပ်ကိုင်ကာ ကြေးစားကောင်လေးတွေကိုခေါ်ကာ ပျော်ပါးနေသူမို့ ကျွန်တော့ကိုခေါ်ဖို့ မသူဇာနှင့် မသော်တာကို ပြောခဲ့တာလို့ပြောပြတယ် ။ 

မမမြင့်မှာ သားတစ်ယောက် သမီးတစ်ယောက်ရှိပြီး အိမ်ထောင်တွေ ကိုယ်စီရှိနေတော့ သားသမီးမျက်နှာနှင့် ပေါ်တင်မကဲရဲတာကို ပြောကာ ရယ်လိုက်ကြတယ် ။နောက်ဆုံးမှ မသော်တာက သူ့ရဲ့အကြောင်းတွေကို ပြောပြတယ် ။မသော်တာက အရမ်းဆင်းရဲတယ် ။ သူ့က... ဈေးမှာ အမေနှင့်အတူ ဈေးရောင်းတယ် ။ ဦးအောင်ဆိုတဲ့ အဘိုးကြီးက သူ့ကို ဆေးပေးမီယူအနေနှင့်ပြုစုပေးဖို့ အတွက် တောင်းရမ်းလက်ထပ်ခဲ့တယ် ။ ဆင်းရဲ့တဲ့

မိသားစုကို စိတ်ချမ်းသာဖို့ ယူခဲ့ရတယ် ။ အဖိုးကြီးနှင့် ပေါင်းဖက်ပြီး ၃ နှစ်အကြာမှာ အဖိုးကြီးဆုံးသွားတော့ သူက အသက်ငယ်ငယ်နှင့် မုဆိုးမလေး တစ်ယောက်ဖြစ်လာခဲ့တယ် ။ သူငယ်ချင်းဖြစ်တဲ့ မသူဇာနှင့်ဆုံပြီနောက်မှာ ကျွန်တော်နှင့်ပျော်ပါးပြီး ဒီအဆင့်ကိုရောက်လာခဲ့တယ် ။ မသော်တာက သူ့စကား ဆုံးသွားတော့မှ ကျွန်တော့ကို ကြည့်ကာပြုံးပြတယ် ။

ကျွန်တော်လည်း သူ့ကို သနားသွားတယ် ။ ကျွန်တော့ဘဝကိုလည်း သူတို့ကို ပြောပြတယ် ။

အားလုံးပြီးသွားမှဘဲ မသူဇာအိမ်မှာဘဲ နေဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ် ။ ကျွန်တော်လည်း အခန်းကို အိမ်ရှင်ထံမှာ သွားအပ်ပြီး မသူဇာအိမ်ကို ပြောင်းနေလိုက်ကြတယ် ။ မသူဇာရဲ့အိမ် ခြံ မြေ အရောင်းအဝယ်တွေကို သင်ကြားပြီး သုံးယောက်စပ်တူ လုပ်ကြတော့တယ် ။ ဝယ်ထားတဲ့ခြံတစ်ခြံ အရောင်းထွက်တော့ ဘီယာပုလင်းတွေဝယ်ပြီး အိမ်မှာဘဲ သုံးယောက်သားအောင်ပွဲခံကြတယ် ။

နည်းနည်းလေး အရှိန်ရလာတဲ့ မသော်တာက ရေချိုးခန်းထဲကို ဝင်ပြီး ပြန်ထွက်လာတော့ ညီလေးကို ပုဆိုးထဲကနေထုတ်ပြီး စုတ်ပေးတယ် ။ ဘေးကနေထိုင်ကာ သောက်နေတဲ့ မသူဇာက သောက်တာကို ရပိပြီး နုတ်ခမ်းချင်းလာနမ်းတယ် ။ မသူဇာရဲ့နို့တွေကိုချေပေးပြီး နုတ်ခမ်းချင်း နမ်းနေတုန်းမှာ မသော်တာက ညီလေးအပေါ်မှာ တက်ခွကာ ထိုင်ထလုပ်တော့တယ် ။ မသူဇာရဲ့ ထမိန်ကိုဖြေချလိုက်ပြီး သူ့ကို ကျွန်တော့ရဲ့မျက်နှာအပေါ်မှာ ခွကာထိုင်စေတယ် ။ သူ့ညီမလေးကိုခေါင်းမော့ကာ စုတ်ယူပြီး သူ့ရဲ့ခရေဝကို လက်ညိုးနှင့် စက်ဝိုင်းလေး ဝိုင်းပေးလိုက်တယ် ။

“ အိုး..မောင်ရယ်...  ”

ညီသံလေးထွက်လာပြီး မသောတာနှင့် မသူဇာက နုတ်ခမ်းချင်းနမ်း လိုက်ကြတယ် ။ မသော်တာ အပေါ်ကနေ ဆောင့်ချက်တွေကြမ်းလာသလို မသူဇာကိုလည်း ကျွန်တော်က ပြင်းပြင်စုတ်ကာ လက်ညိုးကို ခရေအထဲသိုသွင်းကာ မွှေပေးလိုက်တယ် ။ သူတို့ဆီကနေ ညီသံတွေထွက်လာပြီး မသော်တာက ဆောင့်လုပ်ရင်ပြီးသွားတယ် ။ သူတို့နှစ်ယောက်က နုတ်ခမ်းနမ်းရာမှ နေရာပြောင်းလိုက်ကြတယ် ။ 

သူဇာက ကျွန်တော့အပေါ်ကနေတက်ကာ ဆောင့်လုပ်ပေးတယ် ။ မသော်ကတော့ ကျွန်တော့ဘေးကနေ လှဲလျောင်းပြီး နုတ်ခမ်းချင်း နမ်းပေးတယ် ။ မသော်ကိုနမ်းနေရင်း မသူဇာက ဆောင့်လုပ်တာမြန် လာပြီး သူကထကာ လေးဘက်ထောက် အနေထားနေပေးတော့ အလိုက်တသိ သူ့နောက်ကနေ သူ့ခါးကိုကိုင်ပြီး ကြမ်းကြမ်းဆောင့် လုပ်ပေးလိုက်တယ် ။

“ အား..ရှီး..မောင်ရယ်.. မမပြီးပြီကွယ်  ”

လို့ ပြောကာ ငြိမ်ကျသွားတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ဆက်ပြီးတင်းမထားတော့ဘဲ အရည်တွေကို မသူဇာအထဲမှာဘဲ ပန်းထည့်လိုက်တော့တယ် ။ သူတို့နှစ်ယောက်လုပ်ပြီး ကြမ်းပြင်ပေါ်ပက်လက်လှဲကာ နေလိုက်တယ် ။ အမောပြေတော့ ကျန်တဲ့ဘီယာတွေကို ဆက်သောက်ပြီး နောက်တစ်ပွဲအတွက် အားကိုမွေးလိုက်ကြတယ် ။အိမ်တစ်အိမ်ထဲမှာ မိန်မနှစ်ယောက်ကို အတူပေါင်းသင်းနေရတော့လည်း အပြင်မှာ ကမ္ဘာစစ်ဖြစ်နေရင် မသိနိုင်တော့ဘူး ။ 

မမ နှစ်ယောက်ကလည်း အသက် ၃၄ နှစ် ကျွန်တော်က အသက် ၂၀ ဆိုတော့လည်း စဉ်းစားသာ ကြည့်လိုက်တော့ဗျာ ။ အိုးနှစ်လုံးကို ဘယ်လိုဖြိုဖြို မပြိုတဲ့အပြင် ပိုပြီးတော့တောင် တောင်လာသေးတယ် ။ အထူးသဖြင့်က မသော်ပေါ့ တောင့်တင်းတာထက်ကို ပိုပြီးတော့ကို တောင့်ကာ အရမ်းလှလာတယ် ။

ဘီယာလက်ကျန်တွေနှင့်အမြည်းတွေကို စားပြီးတော့ သိမ်းဆည်းကာ အိပ်ခန်းထဲကို သုံးယောက်အတူဘဲ သွားလိုက်ကြတယ် ။ ရေမျောနေတဲ့ဗေဒါ ကမ်းဆိုက်နော့လည်း မြေသြကောင်းတဲ့ကမ်း ဆိုက်ရောက်သွားတယ် ။ အဝတ်စားမပါဘဲ အရှေ့ကနေ လျောက်သွားတဲ့ အယ်နေတဲ့အိုးနှစ်လုံးကို ကြည့်ရင်းနှင့် အရသာခံကာ ကုတင်ပေါ်ကို တက်လိုက်တယ် ။ သုံးယောက်သားဖက်ကာနမ်းကြပြီး မသော်နှင့် မသူဇာကို လေးဘက်ထောက်အနေထားနှင့် နေခိုင်းတယ် ။အရင်းဆုံးမသော်ရဲ့ညီမလေးကို ယက်ပေးလိုက်တယ် ။ နှစ်ခမ်းသားနှစ်လွှာက အနည်းငယ်ထွက်နေတော့ အဲ့ဒီနေရာကိုဘဲ စုတ်ပြစ်လိုက်တာ

“ အား..ရှီး..မောင်ရယ်  ”

လို့ ညီးကာ ကော့တက်သွားတယ် ။ သူ့ရဲ့ခါးကို ထိန်းကာ ယက်ပြီးတော့ ပြုစုပေးကာ မသူဇာရဲ့ညီမလေးအထဲကို လက်ညိုးလေးသွင်းကာ လုပ်ပေးတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ညီလေးကိုဂွင်းတိုက်ပြီး မသူဇာရဲ့ညီမလေးဆီမှာ ပွတ်ကာဆွဲပြီး အဆုံးထိ သွင်းလိုက်တယ် ။

“ အိုး...မောင်ရယ်...  ”

ညီးကာ ဘေးက မသော်နှင့်အတူ နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းကြတယ် ။ သူ့ရဲ့တင်ပါးကြီးကို ဖျစ်ညှစ်ကာ မနှေးမမြန်လေးဆောင့်လုပ်ပေးတယ် ။ သူလည်းညီးရင်း နောက်ပြန် ဆောင့်လုပ်ပေးလာတယ် ။ မသော်တာကို နမ်းတာရပ်ပြီး

“ မောင်..အား..ကျွတ်..ကျွတ်..မမပြီးချင်ပြီ  ”

ပြောလာတော့ သူ့ခါးကိုလက်နှစ်ဘက်နှင့်ကိုင်ကာ မြန်မြန်ဘဲဆောင့်လုပ်ပေးလိုက်တယ် ။ သူကလည်း

ပြန်ပြီးဆောင့်ပေးပြီး

“ အား..ရှီး..မောင်ရယ်..အား..မောင်..မမပြီးပြီ အား..  ”

ပြောကာ မွေ့ယာပေါ်ကို ေမှောက်ကျသွားကာ အသက်ကိုပြင်းပြင်းရှူနေတယ် ။ မသော်တာဘက်ကို ပြောင်းပြီးတော့ သူ့ရဲ့ညီမလေးကို ညီလေးနှင့်ပွတ်ကာ ထိုးသွင်းလိုက်တယ် ။

“ အိုး..ရှီး..မောင်ရယ်.. အား.. ကျွတ်..ကျွတ်  ”

လို့ ညီးသံလေး ပေးလာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ပြီးချင်ပြီးမို့

“ အား..မသော်.. မောင်..ပြီးတော့မယ်  ”

လို့ ညီးရင်းနှင့် မြန်မြန်ဆောင့်လုပ်ပေးတယ် ။ မသော်ကလည်း

“ အား..ကျွတ်..ကျွတ်..မောင်.. မမလည်း ပြီးတော့မယ် အတူပြီးရအောင်နော် မောင်..အား..ရှီး.. မြန်မြန်...မောင်..အား.. အရမ်းချစ်တယ်ကွာ.. အား..  ”

လို့ ညီးရင်း နောက်ပြန်ဆောင့်ပေးတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း မသော်ကို စက်သေနပ်နှင့်ပစ်သလိုဘဲ တဖတ်ဖတ်နှင့်မြန်မြန် ဆောင့်လုပ်ကာ

“ မသော်..မောင်ပြီးပြီ.. အား.. ”

ပြောကာ အချစ်ရည်တွေ သူ့ရဲ့အထဲမှာ ပန်ကာပြီးသွားတယ် ။ သုံးယောက်သား ကုတင်ပေါ်မှာ အဝတ်စာမဲ့ အိမ်ပျော်သွားကြတယ် ။ မနက် ၈ နာရီမှ အတူထကာ ရေချိုးပြီးတော့ အလုပ်ကို သွားလိုက်ကြတယ် ။ သုံးယောက်စုပေါင်းပြီး အလုပ်လုပ်တော့ အလုပ်ကလည်း အဆင်ပြေလာတယ် ။ သူတို့နှစ်ယောက်က တစ်ယောက်က အိမ်မှာချက်ပြုတ်လျှော်ဖွတ်ရင် နောက်တစ်ယောက်နှင့်အတူ အလုပ်လုပ်တော့ ငွေတွေစုမိသလို လုပ်ငန်းတွေလည်း တိုးချဲလာနိုင်ခဲ့တယ် ။ အလုပ်လည်း တော်တော်ဖြစ်လာခဲ့တယ် ။

၂ လကြာပြီး မသော်မှာ ကျွန်တော့ရဲ့ရင်သွေးကို လွယ်လိုက်ရတယ် ။ မသူဇာကလည်း ကလေးလိုချင်တော့ ဆရာဝန်ဆီကိုသွားကာပြပြီး သူ့ကိုနှစ်သိမ့်ပေးရတယ် ။ အရင်တုန်းက သုံးခဲ့တဲ့ တားဆေးနေရာမှာ အားဆေးတွေဘဲ သုံးလာခဲ့တယ် ။ 

မသော် ကိုယ်ဝန်က မရင့်သေးတော့ အိမ်ဖော်မခေါ်စေဘဲ သူဘဲအိမ်မှာနေကာ အိမ်မူကိစ္စတွေကို လုပ်ကာ မသူဇာနှင့်ကျွန်တော် အလုပ်လုပ်ကြနယ် ။ မသော်က မသူဇာလည်း ကလေးရအောင် ကြိုးစားဖို့ ပြောနေတာကြားပြီး မိန့်မနှစ်ယောက်က ယောကျ်ားတစ်ယောက်ကိုယူပြီး ချစ်ခင်နေကြတာမြင်ရတော့ စိတ်ချမ်းသာတယ် ။

မသူဇာနှင့်ကျွန်တော် ခြံဝယ်ဖို့သွားပြီး ပြနလာခဲ့ကြတယ် ။ အဲ့ဒီနေ့မှာ မသူဇာက အရမ်းကိုလှနေတယ် ။ သူကို တခြားလူတွေကြည့်တော့ နည်းနည်းသဝန်တိုစိတ်ဖြစ်မိသလို ကိုယ့်ကိုလည်းဂုဏ်ယူမိတယ် ။ ကျောက်တန်းက သူ့ရဲ့ အမျိုးအိမ်ကိုသွားချင်တယ် ဆိုလို့လိုက်ပို့ပေးတယ် ။ ဂျီတီစီကျောင်းမရောက်ခင် ခရမ်း သုံးခွဘက်ကို သွားတဲ့လမ်းဘက်ကို သွားလိုက်တယ် ။ သူက 

“ မောင် ဒီလမ်းကနေအိမ်ပြန်ရင် ကြာမှာနော် ”

လို့ ပြောပေမဲ့ သူ့ကို

“ မောင်သိပါတယ် မမ  ”

ပြောကာ ဆက်မောင်းလိုက်တယ် ။ လူတွေရှင်းတဲ့နေရာကို ရောက်တော့လကားစက်ကို ရပ်လိုက်ပြီး သူ့ကိုဆွဲကာ နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းလိုက်တယ် ။ သူကလည်း လည်း ပြန်ကာနမ်းလာတယ် ။ သူ့ရဲ့ခါးပတ်ကို ဖြုတ်ပြီး မမနောက်ထိုင်ကို သွားရအောင်ပြောလိုက်တော့ သူက ခေါင်းညှိတ်ပြိး နောက်ထိုင်ခုံဆီကိုဆင်းသွားတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူနှသ့်အတူဘဲ နောက်ထိုင်ခုံမှာထိုင်ကာ ဆက်ပြီးတော့ နမ်းကြတယ် ။ သူက အနမ်းကိုရပ်ပြီး

“ အိမ်အထိကို မစောင်နိုင်ဘူးလားမောင်ရယ် ”

လို့ ပြောတော့ ကျွန်တော်က

“ မစောင့်နိုင်ဘူးမမ မမကိုလူတွေကြည့်တော့ မောင်က သဝန်တိုတယ်ဗျာ ”

ပြောတော့ သူက ကျွန်တော့ကို ဆွဲကာနမ်းပြီးမှ

“ ဝမ်းသာလိုက်တာ မောင်ရယ်  ”

ပြောကာ စတိုင်ဘောင်ဘီထဲကနေ ညီလေးကိုထုတ်ကာ စုပ်ပေးတော့တယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့စုပ်ပေးတော့ သူ့ရဲ့ညီမလေးကိုလက်လှမ်းကာ ထမိန်ပေါ်ကနေ ပွတ်သပ်ပေးလိုက်တယ် ။ သူက 

“ မောင် အရည်တွေရွှဲနေတာ ထမိန်ပေါ်မှာ အကွက်လိုက်ဖြစ်သွားမှာနော် ”

လို့ပြောတာ သူ့ကို စုပ်ပေးတာကို ရပ်စေတယ် ။ ခုံအောက်ကိုဆင်ပြီး သူ့ထမိန်ကိုခါးအထိလှန်ကာတင်လိုက်တယ် ။ အရည်စိုနေတဲ့ဇာပင်တီကို ချွတ်ပြိး အကွဲကြောင်းလေးကိုလျာဖျားလေးနှင့်ယက်ပေးလိုက်တယ် ။

“ အိုး..မောင်ရယ်.. ”

လို့ညီးသံလေးက နားဝင်ချိုကာ သူ့ရဲ့ညီမလေးကို ပါးစပ်ကြီးတစ်ခုလုံငုံကာ ပြုစုပေးလိုက်တယ် ။ သူက 

“ မောင် လုပ်ပေးတော့ကွာ  ”

ပြောမှဘဲ သညီလေးကို သူ့ညီမလေးဆီမှာတေ့ကာ အဆုံးထိဆောင့်သွင်းလိုက်တယ် ။

“ အိုး..ကြမ်းလိုက်တာမောင်ငယ်  ”

လို့ သူကပြောလာတယ် ။ ကျွန်တော်ကလည်း

“ မမကိုချစ်လို့ ကြမ်းမိသွားတယ် မမရယ် မောင် ထြည်းဖြည်းလုပ်မယ်  ”

ပြောလိုက်တယ်ဘ။ သူက

“ မလိုဘူးမောင် မမက မောင်အဲ့လိုလုပ်တာလပိုသဘောကျတယ် မောင်က မမကို ချစ်လို့လုပ်တာက မမကို အပြစ်မမြင်စေဘူး အား... ဆောင့်ပေးတော့..မောင်  ”

လို့ပြောတော့ ကျွန်တော်လည်း သူ့ူကို မြန်မြန်ဘဲဆောင့်ကာ လုပ်ပေးလိုက်တယ် ။

“ အရမ်းချစ်တယ် မောင်ရယ်..အား..ချစ်တယ်.. ချစ်တယ်  ”

လို့ ညီးသံလေးနှင့်ပြောလာတော့ စိတ်ကိုလွတ်ကာ အသကုန်ဆောင့်လုပ်ပေးလိုက်တယ် ။ သူနှင့်အတူ ပြီးသွားမှ ထိုင်ခုံမှာ မှိန်းကာနေလိုက်တယ် ။ အိမ်ကိုပြန်ရောက်တော့ ကွတတလေးနှင့်သွား နေတဲ့သူ့ကို ဖက်ကာ အိမ်ထဲကို ဝင်လိုက်ကြတယ် ။ မသော်ထွက်လာပြီး

“ ဘာဖြစ်လာလဲ  ”

မေးတော့ ကျွန်တော်ကလပြုံးကာ အဖြစ်အပျက်တွေကို ပြောပြလိုက်တော့ ရယ်လိုက်တယ် ။ သူက

“ မောင်က သဝန်တိုတတ်နေပြီလား  ”

မေးတော့

“ ဟုတ်တယ် မမ  ”

ပြန်ဖြေလိုက်တယ် ။

“ မသော်ကိုရော ”

လို့ မေးတော့ ကျွန်တော်က

“ အခုချိန်မှာ နှစ်ယောက်လုံးကို သဝန်တိုတယ် ”

လို့ ပြောလိုက်တယ် ။ တစ်လအကြာမှာတော့ မသူဇာလည်း ကိုယ်ဝန်ရလာတယ် ။ ရေမျောပြီး ကမ်းဆိုက်တဲ့ဗေဒါက အခုဆိရင် အဖူးအပွင့်တွေနှင်အတူ ဝေဆာ နေပါပြီးဗျာ. ........။    ။


ပြီးပါပြီ။



ရေမျောဗေဒါ အပိုင်း ( ၁ )

 ရေမျောဗေဒါ အပိုင်း ( ၁ )

ရေးသားသူ - သရဲလေး

အမည်က အောင်ဇော် အများသိတာက သရဲလေးပေါ့ဗျာ ။ လုပ်တဲ့အလုပ်က ကြုံရာကျပန်း မိဘမဲ့တစ်ကောင်ကြွက်နေတာက ဘုန်းကြီးကျောင်းမှာ နေတယ် ။ ကျွန်တော်နေတဲ့မြို့လေးက ပဲခူးမြို့နှင့် ရန်ကုန်မြို့ကြားက ရွှာမကျ မြို့မကျဘူး ။ ကျောင်းစာက ၁၀ တန်းကနေ ကျောင်းထွက်ပြီး ကားစပ္ပါယ်ယာလိုက်တယ် ။ ကျွန်တော်တို့မြို့က အကိုကြီးကကားမောင်းတော့ သူ့တပည့်အဖြစ် ခေါ်ထားတာ ။ 

ကုန်ကားနှင့် နေရာအနှံကို ပစ္စည်းတွေ သယ်ယူပို့ပေးရတယ် ။ သူ့ဆီကကားမောင်းတဲ့ ပညာကို သင်ယူကာ လိုင်စင်ရမှ ကားမောင်းအလုပ်လျှောက်ဖို့ ရန်ကုန်မှာ ကျန်ရစ်ပြီး ဘုန်ကြီးကျောင်းမှာနေပြီးတော့ အလုပ်လိုက်လျှောက်နေတယ် ။

ကုမဏ္ဏီတစ်ခုမှာ အလုပ်ရတယ် ။ ကုမဏ္ဏီရဲ့အမည်ကို မပြောတော့ဘူးဗျာ ။ သူတို့အရောင်းထွက်ရင် ကားမောင်းကာ သူတို့သွားလိုရာကို ပို့ပေးရတယ် ။ ကိုယ်က ကားမောင်းရုံသာမကအရောင်းပိုင်းကိုလည်း ကူရောင်းပေးတော့ ဆိုင်တွေနှင့်လည်း ရင်းနှီးလာသလိုဘဲ အရောင်းဝန်ထမ်းတွေကလည်း ချစ်ကြတယ် ။

ကံကြမ္မာဆိုးချက်ဝင်လာတော့ ကားဘရိတ်ပေါက်ပြီး ရှေ့ကကားကို သွားတိုက်မိတော့ ၂ လကျော် လုပ်ထားတဲ့ငွေအပြင် ရမဲ့လစာထဲကနေ တစ်ဝက်ပေါင်းကာ လျော်လိုက်ရတယ် ။ အဲဒါကိုဆိုင်ကဆိုင်ရှင်တစ်ယောက် သိပြီး ကျွန်တော့ကို သူ့ဆီမှာ ကားမောင်းဖို့ပြောပြီး လစာကိုလည်း ကုမဏ္ဏီလစာထက် ပိုပေးတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ကုမဏ္ဏီကထွက်ပြီး သူဆီမှာ သွားအလုပ်လုပ်တယ် ။ သူရဲ့ဆိုင်က ဆိုင်ကြီးဆိုတော့ ကားမောင်းရုံသာမက အားရင်လည်း ဆိုင်ကူရောင်းပေးရတယ် ။

ဆိုင်မှာရှိတဲ့ စော်လေးတွေကလန်းနေတော့ အလုပ်လုပ်ရတာက ပင်းပန်းမူမရှိဘူးလို့တောင် ထင်ရတယ်ဗျ ဟား..ဟား..အဲဒီအထဲက ညိုချေဆိုတဲ့ ကောင်မလေးနှင့် ကျွန်တော် ချစ်ကြိုက်သွားတယ် ။ ညိုချောမှာ မောင်တစ်ယောက်နှင့် ညီမလေးတစ်ယောက်ရှိတယ် ။ သူကအကြီးဆုံးဘဲ သူ့အမေကလည်း သဘောတူတဲ့အဆင့်ကို ရောက်နေပြီမှ ချမ်းသာတဲ့ ကျွန်တော့သူဌေးရဲ့ အငယ်နှောင်းလေးဖြစ်သွားတယ် ။

တနေ့မှာ သူတို့က ရုံးခန်းထဲမှာ လိုးနေတုန်း ပက်ပင်ကြီးသွားတွေ့တယ် ။ ကျွန်တော်လည်း မသိယောင်ဆောင်ကာ ထွက်လာခဲ့ရတယ် ။ ညနေမှဘဲ မိသားစုငွေကြေးအတွက် ဒီလိုဖြစ်သွားရတာပါလို့ ပြောပေမဲ့ ရည်းစားလူလု အူနုကို ကျွဲခတ် ခံလိုက်ရပေမဲ့ ဒေါသကို ထိန်းကာ သူနှင့်ပြတ်သွားတယ် ။ ဆိုင်မှာ လုပ်ရင်းနှင်း ဆိုင်ကို လာဝယ်တဲ့ အကိုတစ်ယောက်နှင့်ရင်းနှီးပြီး စကားစမိရာမှ သူလုပ်တဲ့ အလုပ်က ငွေများများရတယ် ။ဒါပေမဲ့ ပိုချွဲတတ်ရတယ် ။ ပြောကာ အဓိက အလုပ်လုပ်ရပုံကို မပြောဘဲထိန်ချန်သွားတယ် ။

ကျွန်တော်ကလည်း ဒီဆိုင်မှာ ဆက်မနေချင်တာမို့ သူ့ကို အလုပ်လုပ်မယ်။ ပြောလိုက်တော့ သူနေတဲ့ တိုင်ခန်းကို ပြောင်းနေဖို့ ပြောတော့ သူနှင့်အတူ ပြောင်းကာနေပြီးမှ သူရဲ့အလုပ်အကြောင်းတွေကို ပြောပြလာတယ် ။ သူအလုပ်က လင်မရှိတဲ့ မုဆိုးမတို့ လင်နှင့်ဝေးကွာနေတဲ့မိန်မတို့ကို ဖြည်းဆည်းပေးရတယ် ။ သူနှင့်အတူ ပြောင်းနေတော့ သူက ကျွန်တော့ကို အဝတ်အစားတွေ ဝယ်ပေးပြီး ဘယ်လိုကနေ ဘယ်လိုပြုစုရတယ် ဆိုတာကို သင်ကြားပေးတော့တယ် ။ Sunsung ဖုန်းတစ်လုံးဝယ်ပြီးအောကားတွေဘဲ ထိုင်ကြည့်ခိုင်တယ် ။

ဇာတ်ကားတွေကလည်း အန်တီနှင့်ကောင်လေးတွေရဲ့ ဇတ်လမ်းတွေဘဲ ။ သူဆီကို ၃ ရက်အကြာမှာသူက အိပ်လိပ်စာ တစ်ခုကိုပေးကာ ပထမဦးဆုံးအလုပ်ကို လုပ်ခိုင်းတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူပေးတဲ့လိပ်စာအတိုင်း သွားလိုက်တယ် ။ ကွန်ဒိုတိုက်ခန်းထဲကို ဝင်သွားတော့ ခန္ဒာဝဝနှင့် အန်တီကြီးတစ်ယောက်တံခါးလာဖွင့်ပြီး အတွင်းထဲကို သူနှင့်အတူဘဲ ဝင်သွားလိုက်တယ် ။ ဝတယ်ဆိုပေမဲ့လည်း သိပ်ပြီးတော့ အဝကြီးမဟုတ်ဘူး ။

“ မောင်လေး မင်းဘယ်သူနှင့်မှ မလုပ်ဖူးဘူး ဆိုတာ တကယ်လား   ”

မေးလာတော့ ဟုတ်ကဲ့ပါ မမ လို့ ပြန်ဖြေလိုက်တယ် ။ ကျွန်တော့အတွက် ကော်ဖီတစ်ခွက် ဖျော်ပေးပြီး ချပေးကာ ကော်ဖီသောက်ခိုင်းတယ် ။

ကော်ဖီသောက်ပြီးတော့ သူက ကျွန်တော့ကို ရေချိုးခိုင်းတယ် ။ သူခိုင်းတဲ့အတိုင်းရေချိုးပြီး ထွက်လာတော့ သူက ကျွန်တော့ကို သူ့ရဲ့အခန်းကိုခေါ်သွားတယ် ။ အခန်းထဲကိုရောက်တော့ သူက အဝတ်စားတွေချွတ်ပြီးကုတင်ပေါကနေ ဘေးတစ်စောင်လေးလှဲကာ ကျွန်တော့ရဲအဝတ်တွေကို

ချွတ်ခိုင်းတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း အားလုံးကို ချွတ်ချလိုက်တော့ သူက ကျွန်တော့ငပဲကိုကြည့်ပြီး သဘောကျသွားတယ် ။ သူ့ရှိရာကုတင်ပေါ်ကို တက်သွားတယ် ။ သူက

“ မောင်လေး မမပူစီလေးကို ယက်ပေးမလား   ”

မေးတော့ ဟုတ်ကဲ့ရပါတယ် မမ လို့ ပြန်ဖြေကာ သူ့ရဲ့ပေါင်ကြားကိုခေါင်း တိုးဝင်ကာ ယက်ပေးလိုက်တယ် ။ သူရဲ့အစေ့လေးကို လက်မနှင့်ဖိဖိကာ ချေပေးပြီး နုတ်ခမ်းနှင့်ငုံကာ ဆွဲစုတ်ပေးလိုက်တယ် ။ သူက

“ အိုး..   ”

တစ်ချက်ညီးပြီး

“ မောင်လေးက မလုပ်ဖူးသာပြောတယ် ဆရာကြီးဘဲ   ”

ပြောလာတော့ သူ့ကို ဇတ်ကားတွေထဲအတိုင်းဘဲ စမ်းလုပ်ကြည့်တာပါ လို့ ပြန်ဖြေပြီး ဆက်ပြီးတော့ ယက်ပေးလိုက်တယ် ။ သူ့လက်တွေက ဆံပင်ကိုဆွဲပြီး

“ အား.. မောင်လေးရယ်..ကောင်းလှချညလားကွယ်.. အား..   ”

လို့ ညီပြီးတော့ သူပြီးသွားတယ် ။ သူ့ရဲ့အရည်တွေက မျက်နှာမှာစင်သွားတော့ သူက ဘေးက အဝတ်နှင့် သုပ်ပေးပြီး

“ အိုး.. အရမ်းကောင်းလိုက်တာကွာ မင်းက တကယ်ဆရာကြီးဘဲ   ”

လို့ ပြောကာ ကျွန်တော့ငပဲကို လက်နှင့်ကိုင်ကာ ဂွင်းတိုက်ပေးပြီး သူက

“ မောင်လေး မမကို ချစ်ပေးတော့ကွယ်   ”

လို့ ပြောတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့ပူစီအကွဲကြောင်းကို ညီလေးနှင့်ဖိပွတ်ကာ ၃ ချက်ခန့် ဆွဲပြစ်ပြီးမှ အထဲကို ဖြည်းဖြည်းချင်း သွင်းလိုက်တယ် ။ သူ့ရဲ့လက် ကျွန်တော့လက်မောင်းကို တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ပြီး

“ အိုး....ရှီး..   ”

လို့ ညီသံလေးထွက်လာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့ အရည်တွေရွှဲကာ ဖောင်းကြနေတဲ့ ဖားခုံညင်းကို တစ်ချက်ချင်းဘဲ ဖြည်းဖြည်းချင်း လုပ်ပေးကာ အစေ့လေးကို လက်မလေးနှင့်ဖိဖိကာ ချေပေးလိုက်တယ် ။

“ အား..ရှီး.. မောင်လေးရယ်.. အရမ်းထိတယ်ကွယ် မောင်လေး.. လုပ်တတ်လိုက်တာ..အား..ရှိး... အား..   ”

လို့ ညီရင်းကာ ကိုယ်လေးကြွကာ ထထိုင်ပြီး ကျွန်တော့ရဲ့နုတ်ခမ်းကို နမ်းပေးလာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့နောက်ကျော့ကိဖက်ပြီး ဆွဲကာ ဆောင့်လုပ်လိုက်တော့ သူပြီးသွားသလို ကွနေ်တော်လည်း ပြီးသွားတယ် ။ သူနှင့်အတူထိုင်ရက်နှင့် မှိန်းကာ အမောဖြေလိုက်ကြတယ် ။ အမောပြေလာတော့ ဒေါ်မြင့်က

“ မောင်လေးက တကယ်ဆရာကြီးဘဲ   ”

လို့ပြောလာတယ် ။ သူက ပက်လက်လှန်ကာ လှဲချလိုက်တော့ သူ့ရဲ့ပူစီက နေထွက်လာသုတ်ရည်တွေကို ဘေးကနေ အဝတ်နှင့် သုတ်ပေးလိုက်တယ် ။ သူက ကျေနပ်အားရစွာနှင့် ငြိမ်ပြီးတော့ ကြည့်နေတယ် ။ အကုန်သုတ်ပြီး သွားမှ ကျွန်တော်လည်း ရေချိုးခန်းကို ဝင်ကာ ရေဆေးပြီး ထွက်လာခဲ့တယ် ။ 

သူက အိပ်ရာကနေ ထလာပြီး ရေချိုးခန်းကိုဝင်ကာ ဆေးကြောတယ် ။ သူနှင့်အတူ ထမင်းစားခန်းထဲကိုဝင်ကာ ရေခဲသေတ္တာထဲက ဘီယာယူပြီး တစ်ယောက်တစ်ဘူး သောက်ကြတယ် ။ သူက သောက်ရင်းနှင့် ကျွန်တော့ ကိုကြည့် ပြုံးလိုက်ပြီးမှ

“ မောင်လေးက တစ်ခါမှမလုပ်ဘူးလို့ တော်ေ သးတယ် နို့မိုဆိုရင် မမက ဘယ်လောက်တောင် ကောင်းမလဲ မသိဘူး   ”

လို့ ပြောလာတယ် ။ သူနှင့်အတူ ဘီယာကုန်တော့မှ သူ့အခန်းဆီကို ပြန်သွားလိုက်ကြတယ် ။

“ ကဲ မောင်လေး မမကို နောက်တစ်ခေါက်ပြုစုပေးကွယ်   ”

လို့ ပြောကာ ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်နေပေးတယ် ။ ကိုအေးမောင် ပြောတဲ့စကားကို နားထဲမှာ ကြားယောင်လာတယ် ။ သူက

“ သူတို့ရဲ့ လိုအင်ကို မင်းကအကောင်းဆုံး ပြုစုပေးလိုက် မင်းက ငွေကို ပြောစရာမလိုဘဲ သူတို့က ပေးလာလိမ့်မယ်   ”

ကျွန်တော်လည်း ကိုအေးမောင်ပြောသလိုဘဲ ဘွားတော်ကြီးရဲ့ လိုအင်ဆန္ဒကိုဖြည့်ဖို့ ကုတင်ပေါ်ကို တက်သွားကာ သူ့ရဲ့နို့ကနေစပြီး တစ်လု့းကို သွားနှင့်မနာအောင် ဖွဖွလေးကိုက်ကာ စုပ်ပေးတယ် ။ နောက်တစ်ဘက်နှင့် နို့နစ်လုံးကို လက်ညိုး လက်မသုံးကာ ချေပေးလိုက်တယ် ။

“ အိုး..မောင်လေးရယ် ကျွတ်..ကျွတ်.  ”

လို့ ညီးသံလေးထွက်လာတယ် ။ နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ပြုစုတာ ရပ်ပေးပြီးမှ သူ့ရဲ့ ပူစီလေးဆီကို ဆင်းသွားတယ် ။ သူ့ရဲ့ပူစီလေးထဲကို လက်ညိုးလေးထိုးသွင်းပြီး အစေ့လေးကို သွားနှင့်မနာအောင်ကိုက်လိုက် နုတ်ခမ်းနှင့်ဆွဲကာစုပ်ပေးလိုက်တော့

“ မောင်လေးရယ်.. အရမ်းထိတယ်ကွာ... မောင်လေးရယ် လုပ်ပေးတော့   ”

လို့ အသံထွက်လာတော့မှ ကျွန်တော့ရဲ့ ဒေါသထွက်နေတဲ့ ညီလေးကို သူလိုချင်နေတဲ့ ကျင်းထဲကို ဖြည်းဖြည်းချင်းဘဲ သွင်းပေးလိုက်တော့တယ် ။ သူ့ရဲ့အပေါ်စီကနေ သူ့ကို စိုက်ကြည့်ပြီး အားနှင့် တစ်ချက်ချင်းဆောင့်ကာ

“ မမ ကြိုက်လား..မောင်လုပ်ပေးတာကို   ”

လို့ မေးကာ ဆောင့်ပေးတယ် ။သူက

“ ကောင်တာမှ ဆွေမျိုးမေ့ဘဲ မောင်လေးရယ် ဒီလိုမျိုးလုပ်ချင်တာ *

လို့ ဖြေကြားလာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူအပေါ်ကနေ လက်ထောက်ကာ လုပ်နေရာမှ ထိုင်ပြီး ူ့ရဲ့နို့တစ်လုံးကို ကိုင်ပြီးချေပေးသလိုဘဲ သူ့ရဲ့ညီမလေးရဲ့အစေ့လေးကို လက်မနှင့်ဖိဖိကာ ချေပေးလိုက်တော့ သူက ကြွကြွကာ

“ အမလေး..မောင်လေးရယ်.. အရမ်းထိတယ် ကွာ.. အား..ကျွတ်..ကျွတ် ကောင်းလိုက်တာကွယ်... မောင်လေး.. မြန်မြန်ဆောင့်လုပ်ပေးပါကွယ်   ”

လို့ ပြောတော့ သူ့ရဲ့ခြေနှစ်ချောင်းကို ပခုံးမှာတင်ပြီး သူ့အပေါ်ကနေ လက်ကို ထောက်ကာ မြန်မြန်ဆောင့်လုပ်ပေးလိုက်တော့ သူပြီးသွားတယ် ။ သူပြီးတော့

ခဏ္ဏစိမ်ထားကာ မလုပ်ဘဲ သူအမောပြေအောင် စောင့်ပေးလိုက်တယ် ။သူ့ရဲ့အသက်ရှူသံတွေ ပုံမှန်ဖြစ်မှဘဲ သူ့ကိုခြေနှစ်ချောင်းကို ခါးမှာတင်ပြီးတော့

ဖြည်းဖြည်းချင်းလုပ်ပေးလိုက်တယ် ။ သူရဲ့မျက်လုံးလေးက မှိတ်ထားပြီး

“ အား..ရှီး.. ကျွတ်..ကျွတ်..   ”

လို့ ပြန်ပြီးတော့ ညီသံလေးထွက်လာတယ် ။ သူက မျက်လုံးပွင့်လာပြီး ကျွန်တော့ ကို တွန်းလှပြီး အပေါ်ကနေ ခွကာ ထိုင်ချလိုက်ပြီး မြန်မြန်ရှေ့တိုးနောက်ဆုပ် လုပ်တော့တယ် ။ ကျွန်တော်လည်း အောက်ကနေ သူ့နို့တွေကို ချေပေးပြီး နေပေးလိုက်တယ် ။ သူက အပေါ်ကနေ အချိန်ကြာကြာလေး လုပ်ပြီးမှ ကိုယ်လေးနိမ့်ဆင်းလာကာ

“ မောင်လေး.. မမပြီးချင်လာပြန်ပြီကွယ်   ”

လို့ပြောလာတော့ သူ့ရဲ့တင်ပါးကို နည်းနည်းကြွစေပြီး အောက်ကနေ သူ့ကို ပင့်ကာမြန်မြန်ကြီး ဆောင့်လုပ်ပေးလိုက်တယ် ။သူပြီးသွားမှဘဲ နောက်ထပ် အချက် ၂၀ ဆောင့်လုပ်ပြီး ကျွန်တော်လည်း ပြီးသွားတယ် ။ သူက ကျွန်တော့ရဲ့အပေါ်မှာ မှိန်းကာနေပြီး အမောဖြေနေတော့တယ် ။ သူလည်း အမောပြေတော့ ကျွန်တော့ကို ငွေ ပေးကာ ပါးကိုနမ်းတယ် ။

ကျွန်တော်လည်း ဒေါ်မြင့်ကို လုပ်ပေးပြီး ၅ ရက်လောက် အနားယူကာ နေလိုက်တယ် ။ ကိုအေး မောင်က ကျွန်တော့ကို လိပ်စာကဒ်လေးတစ်ခုပေးကာ သွားခိုင်းပါတယ် ။ သူပေတဲ့နေရာ မြောက်ဒဂုံက လုံချင်းအိမ် တစ်ခုဆိုတာကို သိလိုက်ရတယ် ။ သူက ကျွန်တော့ကို ကြည့်ပြီးတော့

“ ညီလေး ဒီစော်ကြီးက အရမ်းထန်တယ် မင်းကို သူလိုချင်သလိုမျိုး နေခိုင်းပြီး သူကဘဲ ဦးဆောင်လိမ်မယ်   ”

လို့ ပြောပြီး သူက အပြင်ကို ထွက်သွားတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူပေးတဲ့ လိပ်စာအတိုင်းဘဲ မြောက်ဒဂုံကို သွားလိုက်တော့တယ် ။ လုံးချင်းနှစ်ထပ် တိုက်အိမ်လေးက အိမ်ရှေ့မှာ ပန်းပင်တွေက ပန်းတွေပွင့်ပြီး အိမ်ရဲ့အလှကို ပိုပြီး ပံ့ပိုးထားတယ် ။ အိမ်ရှေ့တံခါးကနေ ဘဲလ်တီလိုက်တော့ ခဏ္ဏအကြာ တံခါးလာဖွင့်ပေးတယ် ။

“ ဒေါ်သူဇာအိမ် ဟုတ်ပါတယ်နော်  ”

လို့ မေးတော့ ပြုံးပြီး

“ ဟုတ်တယ်မောင်လေး မမပါဘဲ  ”

လို့ ပြောလာတယ် ။ ကျွန်တော်က

“ ကိုအေးမောင် လွတ်လိုက်တာပါ   ”

ပြောတော့ သူက 

“ မောင်လေးမမနောက်ကို လိုက်ခဲ့  ”

လို့ ပြောကာ အေ့ရှကနေ အိမ်ထဲကို ဝင်သွားတယ် ။ ခန္ဒာကိုယ်အချိုးစားက အပြစ်ပြောစရာမရှိဘူး ။ ရုပ်ရည်ဆိုရင်လည်းဘဲ တော်တန်ရုံမင်းသမီးကို သနားတယ်လို့တောင် ပြောလို့ရတယ် ။ သူနောက်ကနေသူ့ရဲ့ နိမ့်လိုက်မြင့်လိုက်စည်းချက်ညီညီ လှုပ်ရှားနေတဲ့ တင်းပါးကြီးကမယ်ကမ္ဘာကို ဝင်ပြီး ပြိုင် နေသလား လို့တောင် ထင်ရတယ် ။ အိမ်ထဲရောက်မှ နောက်လှည့်ကာ ပြုံးပြတယ်။ ကျွန်တော်ဝင် ပြီးတာနှင့် တပြိုင်နက် တံခါးကို,ဆွဲပိတ်လိုက်တယ် ။ အပြင်မှာပူလောင်မူတွေရှိပေမဲ့ အိမ်ထဲမှာ အားယားကွန်ကြောင့် အေးနေတယ် ။ သူက ကျွန်တော့ကို ကြည့်ပြီး ပြုံးကာ

“ မောင်လေး ခဏ္ဏစောင့်နော် မမရေချိုးပြီးမှ မင်းချိုးပေါ့   ”

လို့ ပြောကာ အိမ်နောက်ကို ဝင်သွားပြီး ကျွန်တော့အတွက် ဘီယာပုလင်းတစ်လုံးချပေးကာ အိမ်အတွင်းခန်းကို ဝင်သွားတယ် ။ စိတ်ကနေပြီး လှလိုက်တာ မမရယ်လို့ ပြောမိတယ် ။ ကိုအေး မောင်ကိုလည်း စိတ်ကနေ ကျေးဇူးတင်မိတယ် ။ အပြင်မှာ ရိုးရိုးသားသားနှင့်နေရင် ဒီလိုမိန့်မမျိုးရဲ့ အနားကို ကပ်ခွင့်တောင်ရနိုင်မှာ မဟုတ်လို့ဘဲ ။ 

သူချပေးတဲ့ ဘီယာပုလင်းကို သောက်ပြီးတော့ စိတ်ကိုငြိမ်အောင်ထိန်းကာ မျက်လုံးမှိတ်ကာ နေလိုက်တယ် ။ ရေချိုးခန်းက ရေကျတဲ့အသံရပ်သွားတော့ မျက်လုံးက အော်တိုလှည့်ကာ မမ ထွက်လာမှာကို ကြည့်မိတယ် ။ သူကပြုံးပြီး

“ မောင်လေး သောက်ပြီးရင် ရေချိုးလိုက်တော့လေ  ”

ပြောတော့ ဟုတ်ကဲ့လို့ ပြောပြီး လက်ကျန်ဘီယာလေးကို မော့ကာ ရေချိုးခန်းထဲကို ဝင်လိုက်တယ် ။ ညီလးကို စင်ကြယ်အောင် ဆပ်ပြာနှင့်တစ်ခါ ရှာဝါနှင့်တစ်ခါ နှစ်တောင်ဆေးပြီး ရေချိုးလိုက်တယ် ။ ပြီးမှ ဘေးကနေ ရေသုတ်ပဝါကို ပတ်ပြီး မမရှိရာအခန်းကို ဝင်သွားလိုက်တယ် ။ 

သူက ကုတင်ပေါ်ကနေ ထမိန်ရင်သျှားနှင့်စောင့်နေတော့ သူရဲ့အရှေ့မှာဘဲ ရပ်နေမိတယ် ။ သူက ကျွန်တော့ကို စိုက်ကြည့်ပြီးတော့ လက်နှင့် မျက်နှာသုတ်ပဝါကို ဖြေချဖို့ အချက်ပြတော့လကျွန်တော်လည်း ချွတ်လိုက်တယ် ။ နဂိုကတည်းက သူ့ရဲ့အဝတ်တွေဖုံးထားတဲ့ဘော်ဒီကို မြင်တာတောင် ငပဲကမနေနိုင်တာ သူက ထမိန်ရင်သျှားနှင့်ဆိုတော့ ညီလေးက ခေါင်ထောင်နေတာပေါ့ ။ သူကညီလေးကို ကြည့်ပြီး ပြုံးကာ

“ မင်းလည်း အလာကြီးပါလားကွ  ”

လို့ ပြောပြီး သူ့ဆီလာဖို့ လက်ညိုးလေးကိုကွေးချည် ဆန်ချီပြတော့ သူ့ရှိရာကုတင်ပေါ် သွားလိုက်တော့တယ် ။ ကုတင်ပေါ်ရောက်တော့ သူက ထမိန်လေးကို ချွတ်ချကာ ပက်လက်အနေထားနေပေးတယ် ။ လူဘဲလှတာမဟုတ်ဘူး သူ့ရဲ့ပူစီလေးကလည်း အရမ်းကိုလှတယ် ။ 

နုတ်ခမ်းသားတွေက နည်းနည်းမဲပေမဲ့ ခုံကာဖောင်းကြွပြီး ခုန်ထွက်သွားမဲ့အတိုင်းကို ဖြစ်နေတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့ပေါင်ကြားထဲကို ခေါင်တိုးဝင်ပြီး သူ့ရဲ့ပူစီကို,အနီးကပ်ကြည့်ပြီး ပါးစပ်တစ်ခုလုံးငုံကာ ဆွဲကာစုတ်ပြစ်လိုက်တယ် ။

“ အိုး..   ”

ဆိုပြီး ညီသံလေးထွက်လာတော့ စိတ်တွေ ပိုပြီးကြွသွားတယ်။ သူ့ရဲ့နုတ်ခမ်းသားနှစ်ခုကို လက်နှင့်ဖြဲပြီး နီရဲနေတဲ့ သူ့ရဲ့အတွင်းသားထဲကို လျှာဝင်နိုင်သမျှသွင်းပြီးပတ်လည်မွေပေးလိုက်တယ် ။

“ အိုး..ရှီး..မောင်လေး..ရယ်.. လူသစ်သာဆိုတယ် .. အား..   ”

လို့ ညီပြီး စကားသံဆက်ပြီး မထွက်တော့ဘဲ သူ့ရဲ့လက်က ဆံပင်တွေကို လက်နှင့် ပွတ်သပ်ပေးလာတော့တယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့အစေံ လေးကို ဆွဲစုတ်ပေးကာ လက်ညိုးလေးကို အသွင်းအထုတ် လုပ်ပေးလိုက်တော့ သူ့ဆီကနေပြီး အရည်တွေ ပန်းထုတ်ပြီး ပြီးသွားကာ အသက်ပြင်းပြင်းရှူသွင်းပြီးနေတော့တယ် ။ ထကာထိုင်ပြိး သူ့ရဲ့ကျေနပ်အားရမူကို တစိမ့်စိမ့်ကြည့်နေမိတော့တယ် ။ သူက အမောပြေသွားမှ ပြုံးကာ

“ ကောင်းလိုက်တာ မောင်လေးရယ် မင်က လူသစ်သာဆိုတယ် မမတော့ မြောသွားတာဘဲကွယ် ဟင်း.. အရမ်းလုပ်တတ်တယ်   ”

လို့ ပြောကာ သူဆီကနေ တုံ့ပြန်လာတဲ့အနမ်းကို ကျွန်တော်လည်း မက်မောစွာဘဲ နမ်းရိုက်ပြီး ခံယူလိုက်ပါတော့တယ် ။ သူနှင့်အတူနမ်းရာမှရပ်ပြီး သူ့ကိုလပြန်ပြီးလှဲချကာ ကျွန်တော်က အပေါ်ကနေ သူ့ရဲ့နို့တွေကို စို့ကာ ချေပေးလိုက်တယ် ။ နို့ကို ဘသွားနှင့်မနာအောင် ကိုက်ကာ စိုပေးတော့ သူ့က

“ လုပ်ပေးပါတော့ မောင်လေးရယ် မမအရမ်းလိုချင်ပြီကွယ်   ”

ပြောမှဘဲ ကျွန်တော်လည်း ညီလေးကို သူ့ရဲ့ပူစီလေးဆီမှာတေ့ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း အဆုံးထိ ရောက်အောင် သွင်းပေးလိုက်တယ် ။

“ အိုး..မောင်လေးရယ်   ”

လို့ ညီးရင်းနှင့် လက်မောင်နှစ်ဘက်ကို သူ့ရဲ့လက်ချောင်းတွေနှင့် တင်းတင်းညှစ်တယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့မျက်လုံးလေးမှေးကာ

“ အိုး..မောင်လေးရယ်   ”

လို့ ပြောကာ ညီးသံလေးကြားတိုင်မှာ ထိန်ချုပ်လို့ မရဘူး ဖြစ်လာတယ် ။ သူက

“ အား..မောင်လေးရယ်..အား..ကျွတ်..ကွှတ်.. မမပြီးတော့မယ်.. မြန်မြန်..   ”

ပြောတော့မှ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကဲ့နို့နှစ်လုံးကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး မြန်မြန်ဘဲဆောင့်ကာ လုပ်ပေးလိုက်တော သူပြီးသွားတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း နောက်ထပ် ၅ ချက် ဆောင့်လုပ်ပြီး ညီလေးကို ထုတ်ကာ သူ့ရဲ့ဗိုက်ပေါ်မှာဘဲ ပန်းချလိုက်တော့တယ် ။ သူရဲ့ဘေးမှာ လှဲချလိုက်ကာ အမောပြေရင်း မှိန်နေလိုက်တော့တယ် ။ သူရဲ့ဘေးမှာမှိန်းကာ အမောဖြေတာက နိဗ္ဗာန်ကိုရောက်နေသလိုဘဲဗျာ ။

နှစ်ယောက်သားအမောပြေတော့မှ သူက

“ မောင်လေး..မမလည်း ဒီလိုမျိုး အပြင်လူနှင့် မနေဖူးဘူးကွ   ”

လို့ ပြောကာ ကျွန်တော့ပါးကို နမ်းလာတယ် ။ သူကျွန်တောကို ကြည့်ပြီး ပြုံးကာ ကုတင်ပေါ်ကနေ ဆင်းသွားတယ် ။ သူကုတင်ဘေးကနေ ဘီဒိုဖွင့်ကာ ဆေးကတ်လေးကို ယူကာ သူတစ်လုံးသောက်ပြီး ကျွန်တော့ကို တစ်လုံးပေးတယ် ။ 

ကျွန်တော်လည်း သူပေးတဲ့ဆေး သောက်လိုက်ပြီး သူက အပြင်ကို ခေါ်သွားပြီး ရေခဲသေတ္တာထဲကနေ ဘီးယာတစ်ဘူးနှင့် ဝိုင်ပုလင်းထုတ်ကာ ဘီယာကို ကျွန်တော့ကိုပေးတယ် ။ သူက ဝိုင်ပုလင်းကနေ တစ်ခွက်ငှဲ့ကာ ချီးယားတိုက်ပြီးတော့ နှစ်ယောက်သား တစ်ယောကိကို တစ်ယောက်စိုက်ကြည့်ပြီးကာ သောက်လိုက်ကြတယ် ။ ပြီးတော့မှ နှစ်ယောက်သားအတူ အိပ်ခန်းကို သွားလိုက်ကြတယ် ။ ကုတင်ပေါ်ရောက်တော့ ကျွန်တော့ကိုစိုက်ကာ ကြည့်ပြီးတော့

“ ဒီတစ်ကြိမ် မမရဲ့အထဲမှာဘဲ ပြီးနော်မောင်လေး   ”

လို့ ပြောကာ ပက်လက်အနေထားနေပေးတယ် ။ သူ့ရဲ့နို့တွေကိုစို့ပြီး သူရဲ့ဗိုက်ကိုပါ နမ်းတော့ တီချူလေးနှင့်သုတ်ပေမဲ့လည်း အနည်းငယ် ကပ်ကာကျန်တဲ့ ကျွန်တော့ရဲ့ အကည်တွေက လျာမှာကပ်ညှိသွားသေး ။ ဆက်ပြီးဆင်းကာ သူ့ရဲ့ညီမလေးကို ဦးတည်လိုက်တယ် ။ သူရဲ့အစေ့ကို သွားနှင့် မနာအောင်ကိုက်ပြီး လက်နှစ်ချောင်းကို ဖြည်းဖြည်းချင်းအသွင်း အထုတ်လုပ်ပေးလိုက်တယ် ။

“ အား..ကျွတ်..ကျွတ်..မောင်လေးရယ်   ”

လို့ညီးသံလေး ထွက်လာပြီး သူ့အပေါ်ကို ကောက်အောင် ကျွန်တော့ရဲ့ ခေါင်းကို လက်နှင့်ဆွဲယူကာ နမ်းပေးတယ် ။ အနမ်းကိုရပ်ပြီးတော့

“ ချစ်ပေးတော့မောင်လေး..   ”

လို့ သူဆီကနေ ကျွန်တော့ကိုစိုက်ကြည့်ပြီး ပြောလာတော့တယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကို ခေါင်ညှိတ်ပြလိုက်ပြီး သူ့ရဲ့အပေါ်ကနေ လက်ထောက်ချပြီး ညီလေးကို လက်နှင့်ကိုင်ကာ သူ့ရဲ့ညီမလေးဆီမှာ တေ့ပြီး ဖြည်းဖြည်း သွင်းပေးလိုက်တယ် ။ ပထမအကြိမ်မှာ စီးပြီးတင်ကျပ်နေတဲ့ညီမလေး အခုတော့ အရည်တွေရွဲပြီးတစ်ခါလုပ်ထားလို့ သိပ်မကျပ်တော့ပေမဲ့ နည်းနည်းလေးကျပ်ကျပ်တည်းတည်း ဝင်သွားတယ် ။ သူ့ဆီကနေ

“ အား..ရှီး..မောင်လေးရယ်   ”

လို့ ညီသံလေး ထွက်လာတော့တယ် ။ သူဆီကနေ ကျေနပ်အားရတဲ့အသံကို မျှော်လင်နေတဲ့သူမို့ သူ့ရဲ့ညီးသံကြားမိတိုင်မှာ ကျွန်တော်လည်း အရမ်းကို ကျေနပ်မိနေတယ် ။ သူ့ကို အချစ်ဦးလိုသဘောထားကာ သူ့ညီကနေညီးသံလေးကို နားထောင်ပြီး သူ့ကို ညှင်သာစွာဘဲ လုပ်ပေးလိုက်တယ် ။ ၁၀မိနစ်ကို ဖြည်းဖြည်းချင်း အသွင်းအထုတ်လုပ်ပေးတယ် ။ သူက ကျွန်တော့ကာ စိုက်ကြည့်ပြီး

“ အား... မောင်လေးရယ်.. မမပြီးချင်လာပြန်ပြီကွယ်   ”

လို့ ပြောကာ ကျွန်တော့နောက်ကျော့ကို လက်သည်းတွေနှင့်ကုပ်ကာ ပြောလာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့နုတ်ခမ်းကို နမ်းပြီး အပေါ်ကနေ ဖိဖိကာ မြန်မြန်ဘဲ ဆောင့်လုပ်ပေးကာ နှစ်ဦးသား အတူတူ ပြီးသွားကြတယ် ။ သူ့ပေါ်ကဘဲ ညီလေးကို မချွတ်ဘဲ စိမ်ကာထားပြီး မှိန်းနေလိုက်ရတယ် ။ 

သူက ကျွန်တော့ကို တင်းတင်းဖက်ထားတာမို့ အဲ့ဒီအတိုင်းဘဲ ငြိမ်ကာ နေလိုက်ရတယ် ။ အဲ့ဒီနေ့က မမဇင်ကို ငါချီအထိ လုပ်ပေးခဲ့ရတယ် ။ ပထမ တစ်ချီဘဲ အပြင်ထုတ်ပေမဲ့ နောက်လေးချီကတော့ သူ့ရဲ့အထဲမှာ ပြီးခိုင်းတာမို့ သူ့အထဲမှာဘဲ ပြီးခဲ့တယ် ။ ကျွန်တော်ဟာ မမဇင်ကို ပြုစုပေးပြီး နောက်နေ့မှာ ကိုအေးမောင်က

“ ညီလေး အကို ဒီလိုဘဝမှာ မနေချင်တော့လို့ နေရာသစ်မှာ အေးဆေးနေပြီး ကောင်းရာအလုပ်တစ်ခုကို လုပ်တော့မယ် မင်းလည်း တရင်းတနှီးရရင် အလုပ်နားတော့ အကိုကတော့ နားပြီကွာ နောက်လကစပြီး ဒီအိမ်စရိတ်က မင်းဘဲရှင်းတော့   ”

လို့ပြောကာ နောက်တစ်နေ့မှာ သူရဲ့ ဆင်းကဒ်ကို ကျွန်တော့ကိုပေးပြီး သူအိမ်ကနေ ပြောင်းသွားတယ် ။ သူပြောင်းမဲ့နေရာကို ကျွန်တော့ကို သူက ပြောမသွားသလို ကျွန်တော်လည်း မမေးမိဘူး ။ တစ်ပတ်လုံးဘဲ ကျွန်တော်ဟာ စားလိုက်ဇတ်ကားကြည့်လိုက်နှင့်ဘဲ အချိန်တွေဖြုန်းကာ နေလိုက်တယ် ။ ဖုန်းရိမ်းတုန်းလေး မြည်လာတော့ ကိုင်လိုက်ပါတယ် ။ အမည်ကတော့ မမထားလို့ ရေးထားတယ် ။ ဖုန်းကို ပြန်ထူးလိုက်ပါတယ် ။ ဟိုဘက်ကနေ ခပ်ချေချေနှင့် စကားပြောတယ် ။

“ မောင်လေး ဒီနေ့ည သင်္ဃကျွန်း.... အိမ်ကို မင်းလာခဲ့ပါ မင်းအတွက် ငွေမနည်းစေရဘူး အိုကေလား မောင်လေး   ”

ပြောပြီးတော့ ကျွန်တော်ပြန်ပြီး ဖြေချိန်မရလိုက်ဘူး သူက ဖုန်းချသွားတယ် ။ ကိုအေးမောင် အေးဆေး အနားယူသွားတာ ဒီလိုအကြောင်းရာတွေပါလိမ့်မယ် လို့တွေးမိသွားတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ဖုန်းကိုဘေးမှချထားလိုက်ပြီး စားဖိုအတွက် ချက်ပြုတ်ကာ စားသောက်ပြီး တရေးတမော့ အိပ်လိုက်တော့တယ် ။ ညနေဘက်ရောက်တော့ မမထား ဆိုတဲ့ ခပ်ချေချေပြောတဲ့ မိန့်မပြောတဲ့ နေရာကို သွားလိုက်ပါတယ် ။

အဲ့ဒီကိုရောက်သွားတော့ ခြံဝန်းအကျယ်ကြီးရဲ့ အလယ်က အိမ်ကြီးကို သွားတွေ့တယ် ။ အိမ်ကခေတ်ဆန်ဆန်ဆောက်ထားပြီး အဖြူရောင်ကို သုပ်ထားတော့ အိမ်ရှေ့ခြံအပြင်ကနေကြည့်ရင် ခန့်နားနေတယ် ။ ခြံတံခါးဘေးကနေ ဘဲလ်ကိုတီးလိုက်တော့ အသက် ၃၀ ကျော် မိန်မ တစ်ယောက်လာပြီးဖွင့်ပေးတယ် ။ သူ့နောက်နေ လိုက်သွားပြီးတော့ အိမ်ကြီးထဲကို ဝင်လိုက်ပါတယ် ။

အထဲကိုရောက်သွားတော့ မိန့်မကြီး တစ်ယောက် ဆက်တီပေါ်ထိုင်နေတာတွေ့တယ် ။ အိမ်ထဲကိုခေါ်လာတဲ့ မိန်မက မမထားဆိုတာကို အသံကိုခန့်မှန်းမိပြီး ဆက်တီပေါ်က မိန်မကြီး ကိုတော့ ကျွန်တော်မသိဘူး ။ မမထားက ခေါ်ကာ ဆက်တီပေါ်မှာထိုင်ခိုင်းတော့ သူတို့နှင့်အတူဘဲ ဆက်တီပေါ်မှာ ထိုင်လိုက်တယ် ။ မမထား ကျွန်တော့ကို ခြေကနေ ခေါင်းအထိကြည့်ပြီး မောင်လေးရဲ့ဆရာက

“ ဒီအလုပ်ကို မလုပ်တော့ဘူး ဒါပေမဲ့ ရုပ်ရည်ချောချောပြီး ဘော်ဒီ တောင့်တင်းတဲ့ ကောင်လေးတစ်ယောက်လွှတ်ပေးမယ် ပြောတယ်ကွ တကယ်လည်း ချောပါပြီး ဘော်ဒီတောင့်ပါတယ် ဟင်း..ဟင်း..   ”

လို့ ရယ်ကာ ပြောလာတယ် ။

“ ကဲမောင်လေး ခဏ္ဏအနားယူ ဘာသောက်မလဲ ဘီးယာလား ဝီးစကီလား ”

မေးတော့

“ ကျွန်တော် ဘီယာဘဲပေးပါ မမ  ”

လို့ ပြောလိုက်တော့ သူက အိမ်နောက်ကိုဝင်သွားတယ် ။ သူထွက်လာတော့ စကော့ဝိုင် တစ်ပုလင်းနှင့် ဘီယာဘူးရှည်တစ်ဘူး ဖန်ခွက်နှစ်လုံးပါတယ် ။ သူတို့လည်းသောက် မလိုဆိုတာကို ခန့်မှန်းမိသွားတယ် ။ သူပေးတဲ့ဘီယာကို ဖွင့်ကာ တစ်ငုံချင်း အေးဆေးသောက်လိုက်တယ် ။ သောက်ပြီးတော့မှ ရေချိုးခန်းကိုဝင်ပြီး ညီလေးကို ဆေးကြောရင်း ရေပါတစ်လက်စတည်း ချိုးလိုက်တယ် ။ ပြီးမှဘဲ မျက်နှာသုတ်တံဘက်ကို ပတ်ပြီး သူတို့ရှိရာ အခန်းကိုဝင်လိုက်တယ် ။

ခန္ဒာဝဝနှင့်ဘွားတော်က ကုတင်ဘေးက ပက်လက်ကုလားထိုင်ပေါ်မှာ ထိုင်နေပြီး မမထားကတော့ ဂါဝန်အရှည်ကြီးကို ဝတ်ကာ ကုတင်ပေါ်ကနေ စောင့်နေတယ် ။ မောင်လေးလာလေကွယ် လို့ခေါ်တော့ သူရှိရာကုတင်ကို တက်သွားပြီး တံဘက်ကို ဖြေချ လိုပ်ပါတယ် ။ 

ပက်လက်ကုလားထိုင်ပေါ်က ဘွားတော်က စူးစိုက်ကာ ညီလေးကိုကြည့်နေသလို့ မမထားကလည်း ကြည့်နေတယ် ။မမထားရဲ့ ဂါဝါရှည်ကို ခေါင်းကနေချွတ်ချလိုက်တယ် ။ ဖုဖောင်း ပြီး မောက်တက်နေတဲ့ သူ့ညီမလေးအ ပေါ်ကနေ အမွှေးတိုတိုလေးတွေ ဖုံးအုပ်ထားတော့ သဲသဲကွဲကွဲမြင်နေရတယ် ။

သူ့ကို ပက်လက်လှဲချလိုက်ပြီး သူ့ရဲ့နို့တွေကနေ စပြီးပြုစုပေးတယ် ။ နို့တစ်လုံးကိုစို့ကာ နောက်တစ်လုံးကို ဆုပ်နယ်ကာ နို့သီးခေါင်းလေးကို ချေပေးလိုက်တယ် ။

“ အား...ကျွတ်ကျွတ်..ကောင်းလိုက်တာ..မောင်လေးရယ်   ”

လို့ ညီသံလေးထွက်လာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့နို့ကိုစို့ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်းဆင်လာကာ ချက်ပေါက်တစ်ဝိုက်ကို လျှာဖျားလေးနှင့် စက်ဝိုင်းလေးဝိုင်းပေးတယ် ။ သူ့ရဲ့ညီမလေးကို လက်ခလယ်လေးနှင့် အကွဲကြောင်းလေးကို အထဲကိုမသွင်းဘဲ အပေါ်ယံကို ပွတ်ကာဆွဲ ပေးလိုက်တယ် ။

“ အား.. ရှီး.. မောင်လေးရယ်   ”

လို့ ညီသံတွေက ဆက်တိုက်ကို ထွက်လာတော့တယ် ။ လက်ကိုဖယ်ပြီး သူ့ရဲ့ညီမလေးကို လျှာဖျားလေးနှင့် ပြုစုပေးလိုက်တော့ သူကအကည်တွေထွက်ပြီးပြီးသွားတယ် ။ သူက ထကာထိုင်လိုက်ပြီး

“ မောင်လေး.. မမကို ချစ်ပေးပါတော့ကွယ် မမ မနေနိုင်တော့ဘူး   ”

လို့ ပြောလာတော့တယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကို ပြန်ပြီးလှဲချကာ သူ့ရဲ့ညီမလေးဆီမှာ ညီလေးကိုတေ့ကာပွတ်ဆွဲတော့

“ ထည့်လိုက်တော့ကွယ် မောင်လေးရယ်   ”

လို့ ပြောလာတော့ ဖြည်းဖြည်းချင်းနှင့်သွင်းပေးလိုက်တယ် ။ ညီလေးက သူ့ရဲ့ ညီမေလေးအထဲကို တစ်ရစ်ရစ်နှင့်တို့းဝှေးပြီး ဝင်သွားတယ် ။ အဆုံးထိကို ကောက်သွားမှ အိပ်ရာခင်းကိုလက်နှင့်ဆုပ်ကိုင်ကာ နုတ်ခမ်းကိုက်ထားတာရပ်လိုက်ပြီး

“ အား..ကျွတ်..ကျွတ်..မောင်လေးရယ်   ”

လို့ ညီးလာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ညီလေးကို ပြန်ပြီးဖြည်းဖြည်းထုတ်ကာ ဖြည်းဖြည်းပြန်သွင်း ၅ ခါ လုပ်ပေးပြီးမှ မနှေးမမြန်လေး လုပ်ပေးလိုက်တယ် ။ သူ့ရဲ့နို့ကို ဆုပ်ကိုင် ပြီးချေပေးကာ မနှေးမမြန်လေး လုပ်ပေးလိုက်တော့

“ အား..မောင်လေး.  ”

ညီသံတွေ ဆက်တိုက်ထွက်လာတော့တယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ထိုင်ကာ သူ့ရဲ့နို့တွေ အရှေ့အနောက်ပြေးနေတာကို ကြည့်ပြီးတော့ကို စိတ်အာရုံပြောင်းကာ လုပ်ပေးတယ် ။ အနောက်ကနေ နုညံတဲ့နို့နှစ်လုံးလာထိမှ ကုလားထိုင်ပေါ်က ဘွားတော်ရောက်နေတာ သိလိုက်ရတယ် ။ မမထားက သူပြီးချင်လာတော့

“ အား..ကျွတ်..ကျွတ်..မောင်လေး.. မမပြီတော့မယ်.. မြန်မြန်ဆောင့်ပေး   ”

လို့ပြောလာတယ် ။ အရှေ့အနောက်ပြေးနေတဲ့နို့နှစ်လုံးကို ပြန်ပြီးဆုပ်ကိုင်ကာ သူ့ကို မြန်မြန်ဆောင့်ကာ လုပ်ပေးလိုက်တော့ သူပြီးသွားတယ် ။ သူပြီးသွား

တော့ ဆက်မလုပ်ဘဲ ညီလေးကိုမထုတ်ဘဲ ကြည့်နေလိုက်တယ် ။ မမထားက

“ မောင်လေး. မမခင်ကိုလည်း လုပ်ပေးလိုက်ပါကွယ်  ”

လို့ ပြောလာတော့မှ သူ့ အထဲကနေ ညီလေးကို ထုတ်လိုက်တယ် ။ မမခင်ဆိုတဲ့ ဘွားတော်က ထိုင်နေတုန်းက ကြည့်လိုက်တော့ ဝဝဖြစ်နေတာ အဝတ်အစားမရှိတော့ အဆီတွေနှင့်ကို ဘော်ဒီအတော်လှနေတယ် ။ သူ့ကပက်လက်လှဲပေးတော့ သူ့ရဲ့အုန်းသီးလောက်ရှိတဲ့နို့တွေကို စို့ကာချေပေးပြီး သူ့ရဲ့ညီမလေးဆီကို ဆင်းသွားတော့ အရည်ကြည်လေးတွေ ထွက်နေပြီ သူ့ရဲ့ညီမလေးရဲ့အစေ့ကို သွားနှင့်မနာအောင်ကိုက်ကာ လက်ခလယ်ကို အသွင်းအထုတ်လုပ်ပေးလိုက်တယ် ။ သူက

“ အား..ကျွတ်..ကျွတ်.. မောင်လေး.. မမကို မြန်မြန်သာ ဆောင့်ပေးကွာ   ”

လို့ ပြောလာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း နည်းနည်းပျော့သွားတဲ့ ညီလေးကို လက်နှင့် ဂွင်း၅ ချက်ထုပြီးမှ ခုန်ထွက်သွားမလား ဖုဖောင်နေတဲ့ ညီမလေးကို ညီလေးကို သွင်းလိုက်တယ် ။ အကြီးကြီးဖုဖောင်နေတဲ့ညီမလေးက ညီလေးကို စီးပြီးတင်းကျပ်စွာဘဲ လက်ခံတယ် ။ 

တစ်ချက်သွင်းတိုင်းမှာ ချိုင့်ကာဝင်သွားပြီး ပြန်ထုတ်တော့လည်း မထွက်ရအောင် စွက်ယူပြီးဖုထွက်လာတယ် ။ သူ့ကိူ မနှေးမမြန်လေးနှင့် ဆောင့်လုပ်ပေးတော့ သူဟာ ဘေးကမမထားကို ဆွဲပြီး နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းယင်းနှင့် ညီးနေတော့တယ် ။ သူက အနမ်းကိုရပ်ကာ

“ မောင်လေး..မမကို.. မောင်လေးစိတ်ရှိအတိုင်းဘဲ မြန်မြန်ဆောင့်ပေးကွယ်   ”

လို့ ပြောလာတော့ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲပေါင်နှစ်ချောင်းကို ခါးမှာတင်ပြီး သူ့ရဲ့နို့ကိုဆုပ်ကိုင်ကာ မြန်မြန်ဘဲ ဆောင့်လုပ်ပေးလိုက်တယ် ။ သူပြီးသွားတော့ သူ့ရဲ့ညီမလေးက အတင်းဘဲ ညှစ်ညှစ်ကာ စုပ်ယူပေးလာတော့ ညီလေးကို ထုတ်ပြီး သူ့ရဲ့ဗိုက်ပေါ်မှာဘဲ အရည်တွေပန်းလိုက်တော့တယ် ။

ကျွန်တော့လည်း မမခင်ရဲ့ဘေးကိုလှဲချလိုက်ပြီး အမောဖြေနေလိုက်တော့တယ် ။ အမောပြေတော့မှ ကုတင်ဘေးကိုဆင်းကာ တီချုးလေးနှင့် ဖွဖွလေးပွတ်သပ်ကာ သုတ်ပေးလိုက်တယ် ။ သူတို့နှစ်ယောက်လုံးက ကျွန်တော့ကို ပြုံးကာကြည့်နေကြတယ် ။ ကျွန်တော်လည်းဘဲ သူတို့ကို ပြုံးပြလိုက် တော့တယ် ။ သူတို့နှစ်ယောက် ကုတင်ပေါ်မှာ လှဲနေတုန်းမှာ ကွနေ်နော်ဟာ ရေချိုးခန်းကိုဝင်ပြီး ညီလေးကိုဆေးပြီး ပြန်ထွက်လာခဲ့တယ် ။ မမထားက ပြုံးပြပြီးတော့ 

“ မောင်လေး ဘီယာယူအုံးမလား  ”

မေးတော့

“ ဟုတ်ကဲ့ပါမမထား တစ်ဘူး လိုချင်ပါတယ်  ”

လို့ ပြန်ဖြေလိုက်တယ် ။ မမထားက ထမိန်တစ်ထည်ယူပြီး ရင်သျားကာ အခန်းအပြင်ကို ထွက်သွားတယ် ။ သူပြန်လာတော့ ရောက်ခါစတုန်းကလိုဘဲ ကျွန်တော့အတွက် ဘီယာတစ်ဘူးနှင့် သူတို့နှစ်ယောက်အတွက် ဝိုင်ယူလာခဲ့တယ် ။ မမခင်က ကျွန်တော်ဘီယာ သောက်နေတာကို ကြည့်ပြီးတော့

“ မောင်လေးက ဒီအလုပ်ကိုလုပ်တာ ကြာပြီလား   ”

မေးတော့

“  မကြာသေးပါဘူး အခုမှ ၃ ကြိမ်ဘဲ ရှိပါသေးတယ် မမခင်  ”

လို့ ပြန်ဖြေလိုက်တော့

“ မင်းက မမတို့ကို အထာကျကျကို ကိုင်နိုင်တယ်ကွ မမက မင်းက ဒီအလုပ်လုပ်တာ ကြာနေပြီလို့ ထင်ထားတာကွ  ”

လို့ ပြောလာတယ် ။ ကျွန်တော်က သူတို့ကို ပြုံးပြပြီး

“ Video တွေကနေ သင်ထားတာပါ မမ   ”

လို့ ပြောပြလိုက်တယ် ။ သူတို့က ဆက်မမေးတော့ဘဲ ဝိုင်ကို ကုန်အောင်သောက်လိုက်ကြတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ဘီယာကို ကုန်အောင်သောက်လိုက်တယ် ။ မမခင်က ကျွန်တော့ကို ကြည့်ပြီး

“ မောင်လေး မမတို့က မောင်လေးကိုဘာလို့ ကွန်ဒုံးမပါဘဲ လုပ်ခိုင်းလဲ သိသလား   ”

လို့ မေးလာတော့

“ မသိပါဘူး မမ  ”

လို့ဘဲ ဖြေလိုက်တယ် ။ မမခင်က

“ ကျွန်ဒုံးစွပ်ပြီး အလုပ်ခံရတာက ဆီလီကွန်နှင့် လုပ်ထားတဲ့ အတုလိုဘဲ အရသာမရှိဘူးကွ   ”

ရယ်ကာ ပြောလာတော့လည်း သုံးယောက်သား ရယ်လိုက်ကြတယ် ။ သောက်ပြီးတော့ သူတို့နှစ်ယောက်နှင့်အတူ အိပ်ခန်းထဲကို ဝင်လိုက်ကြတယ် ။ အခန်းထဲကိုရောက်တော့ အဝတ်စားတွေကို ချွတ်ပြီး ကုတင်ပေါ်ကို တက်လိုက်ကြတယ် ။ မမခင်ရဲ့ နို့ကြီးနှစ်လုံးကို မမထားနှင့်ကျွန်တော်က တစ်ယောက်တစ်လုံးစိုကြတယ် ။

ကျွန်တော်က သူ့ရဲ့ ပူစီကြီးကို လက်ခလယ်သွင်းကာ အတွင်းသားတွေကို မွှေပေးလိုက်တယ် ။ မမခင်က ကျွန်တော့ကိုဘပက်လက်နေခိုင်ပြီး မမထားက ကျွန်တော့မျက်နှာပေါ်မှာ ခွကာထိုင်ပြီး မမထားက သူ့ရဲ့ပူစီနှင့် ညီလေးကို တေ့ကာ ဖြည်းဖြည်းချင်းဘဲ ထိုင်ချလိုက်တယ် ။ မမခင်က ညီလေးအပေါ်မှာ ဖိဖိကာ စကော့ဝိုင်းလှည့်သလိုလှည့်တယ် ။ မမထားရဲ့ညီမလေးကို ကျွန်တော် လျာဖျားလေးကို သွင်းပြီး ဆွဲကာစုတ်ပေးတယ် ။

“ အိုး..မောင်လေးရယ်   ”

မမထားက ညီးသံလေးထွက်လာသလို မမခင်ကလည်း

“ အား.. မောင်လေးရယ်   ”

လို့ ညီသံလေးထွက်လာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း မမခင်းကို ပင့်ကာဆောင့် ပေးသလို့ မမထားရဲ့ဖင်ကိုမကာ သူ့ရဲ့အစေ့လေးကို သွားနှင့်မနာအောင် ကိုက်လိုက် စုတ်ပေးလိုက်လုပ်ပေးတယ် ။ မမထားဟာ ကျွန်တော့မျက်နှာပေါ်မှာ အကည်တွေပန်ပြီး ပြီးသွားတယ် ။ သူကဘေးကိုလှိမ်းဆင်းပြီး အမောဖြေနေတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း အသက်ကိုဝဝရှုပြီးမှ မမခင်ရဲ့ နို့ကြီးတွေကို ဆွဲကိုင်ကာ အောက်ကနေပငိ့ပြီး ကော်ထိုးပေးလိုက်တယ် ။ မမခင်က

“ အား...ရှီး.. မောင်လေးရယ်.. ကျွတ်..ကျွတ်..မမပြီးတော့မယ်... အား.. မြန်မြန်ဆောင့်ပေးပါကွယ်   ”

လို့ ပြောကာ ဘေးကို လှိမ်းချလိုက်တယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူကို လက်ထောက်စေပြီး ကုန်းပေးထားတဲ့ သူ့ရဲ့တင်ပါးကြီးနောက်ကနေ ညီလေးကို ဆောင့်သွင်းတယ် ။ သူ့ရဲ့ခါးကို ကိုင်ကာ ဆောင့်လုပ်ပေးလိုက်တယ် ။ သူ့ရဲ့တင်ပါးက အသားဆိုင်တွေက တုံခါနေပြီး ဟိုဒီရမ်းနေကြည့်ပြီး တဇွတ်ဇွတ်နှင့် မြန်မြန်ဆောင့်ပေးလိုက်တာ သူပြီးသွားတယ် ။ ညီလေးကိုချွတ်ပြီး ဘေးကနေ တီချုးနှင့်သုပ်ကာ ပက်လက်ကနေ ကြည့်နေတဲ့ မမထားရဲ့အပေါ်ကနေ လက်ထောက်ပြီးတော့

ညီလေးကိုတေ့ကာ ဖြည်းဖြည်းချင်း အဆုံးထိ ရောက်အောင် သွင်းလိုက်တယ် ။ လက်မောင်းကို တင်းတင်းလေးဆုပ်ကိုင်ကာ

“ အား..ကျွတ်.ကျွတ်..မောင်လေး  ”  

လို့ တစ်ချက်ညီးပြီး အောက်ကနေကော့ကာ ပေးလာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူအပေါ်ကနေ လက်ထောက်ရာမှ ထိုင်လိုက်ပြီး သူ့ရဲ့နို့ကို ဆွဲကာဆောင့်လုပ်ပေးလိုက်တယ် ။

“ အိုး..ကျွတ်..ကျွတ်.. ကောင်းလိုက်တာ..မောင်လေးရယ်   ”

လို့ ညီးသံတွေ ဆက်တိုက်ထွက်လာတော့တယ် ။ ၃ မိနစ်အကြာမှာတော့ သူပြီး ချင်လာသလိုဘဲ ကျွန်တော်လည်း ဆက်ပြီးတင်းမခံနိုင်တော့ မြန်မြန်ဆောင့်ကာ လုပ်ပေးလိုက်တော့ သူပြီးသွားတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူပြီးတာနှင့် ညီလေးကို အပြင်ထုတ်ကာ ဂွင်း ၃ ချက်ထုပြီး အရည်တွေကို မမထားရဲ့ ဗိုက်ပေါ်မှာ ပန်းချလိုက်တယ် ။ သူ့တို့ရဲ့ဘေးကို လှဲချကာ အမောဖြေကာနေလိုက်တယ် ။


 အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန် >>>>



အမှတ်တရ ကောင်းကင် အပိုင်း ( ၂ )

 အမှတ်တရ ကောင်းကင် အပိုင်း ( ၂ )

Phyo Chan ရေးသည်။

အခန်း ( ၈ )

တံခါးစေ့ထားရုံပဲမို့ အသာဖွင့်၍ ဝင်လိုက်သည်။

'' ဟာ''

'' အို''

ကိုပြည့်တို့ အတွဲ ခုတင်ပေါ်မှာ လုံးထွေးနေကြသည်။ဆုက ကိုပြည့် ကို အတင်းဖက်ထားပြီး ခြေထောက် နှစ်ဖက်က ခါးကို ချိတ်ထားသည်။မမြင်ချင်ပါဘူးဆိုမှ အဝင်အထွက် ပြင်းပြင်း တဖတ်ဖတ် နှင့် လှုပ်ရှားနေသော ကိုပြည့် အောက်ပိုင်းဆီ အကြည့်တွေ ရောက်သွားပြန်တော့ မိမိ မျက်နှာလေး ရဲတက်သွားသည်။ရှက်၍ ငုံ့ထားမိနေသော မိမိကို ကိုက ရင်ခွင်ထဲထည့်လိုက်ပြီး ခုတင် ပေါ်ဆွဲလှဲချလိုက်၏။

'' အို ကို ''

'' ကိုယ်မရတော့ဘူးကွာ''

'' ရှက်စရာကြီး ကိုရယ် သူများတွေလည်းရှိတယ်''

မိမိစကား မဆုံးပါ။ကိုက ဘောင်းဘီကို အတင်း ဆွဲချွတ်နေသည်။ဒီတစ်ခါ ကြည့်နေကြသူတွေက ကိုပြည့်တို့ အတွဲပါ။အမှတ်တမဲ့ ကိုပြည့်နှင့် မျက်လုံးချင်းဆုံခိုက် သူ့အကြည့်တွေက ရီဝေလို့နေသည်။မိမိ ရှက်လွန်းလို့ မျက်လုံးများမှိတ်ထားသည်။အောက်ပိုင်း ပြောင်သလင်းခါသွားတော့မှ ကိုက မျက်နှာအပ်၍နမ်းပါတော့သည်။

'' အား ကိုရယ်  ဟားးးး''

ကိုယ့်ခေါင်းလေးကို ကိုင်ထားရုံ ကိုင်ထားမိသည်။ကို့လျှာက အတွင်းနှုတ်ခမ်းသားတွေထိ တိုးဝှေ့လို့နေသည်။လက်တွေကလည်း ရင်သားတွေကို အင်္ကျီပေါ်မှ ပင် ဖျစ်ညှစ်လို့နေပြန်သည်။

'' ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ်''

ဟိုဘက် ခုတင်မှလည်း အသံတွေကြားနေရသည်။မှိတ်တချက် ဖွင့်တချက် မျက်လုံးများမှတဆင့် မြင်နေရသည်က ကိုပြည့် အကြည့်တွေက မိမိဆီ တစ်ခါတစ်ခါ ရောက်လာနေသလိုပင်။ကိုက မိမိအင်္ကျီကို လှန်တင်လိုက်ပြီး ဘရာစီယာ လေးပါ ပင့်တင်လို့ ရင်သားထိပ်လေးတွေကို ကစားပေးနေတော့ ခါးလေးပါ ကော့တက်မိသည်။

'' အင်း ကို ယားတယ်''

'' အားးးးး''

သိပ်မကြာခင်မှာ ကို့မျက်နှာ မိမိအင်္ဂါလေးဆီမှ ခွါလိုက်တော့ ကို့နှုတ်ခမ်းတဝိုက် စိုစွတ်လို့နေသည်။ကို သူ့အဝတ်အစားတွေ အကုန်ချွတ်ပစ်လိုက်သည်။ပြီးတော့ မိမိကို ဆွဲထူလို့ အပေါ်အင်္ကျီနှင့် ဘရာစီယာ ကို ခွာသည်။ပြီးတော့ မိမိကို လှန်ချလိုက်ပြီး အချောင်းကြီး တရမ်းရမ်းနှင့် မိမိအပေါ်ခွထိုင်ကာ--

'' သဲ စုပ်ပေးကွာ''

'' ရှက်စရာကြီး ကို ရယ်''

'' ကိုကြတော့ မရှက်ရဘူး ဟိုမှာ သူများတွေ ကြည့်ဦး''

ကိုပြလို့ မိမိ ကြည့်မိတော့ ဆုရယ် ပက်လက်လှန်နေသော ကိုပြည့်အပေါ် တက်ထိုင်၍ ခေါင်းက အချောင်းကြီးအပေါ် နှိမ့်ချည် မြင့်ချည် လုပ်နေသည်။ကိုပြည့်ကတော့ တအင်းအင်းနှင့် ခေါင်းက ဟိုရမ်း ဒီရမ်း ဖြစ်နေသည်။မိမိရင်ထဲဝယ် လှိုက်ခနဲ တပ်မက်မှု တစ်ခုက တိုးဝင်လာသည်။

ကိုက မိမိမေးစေ့လေး အသာ ပင့်မလို့ သူ့ဟာကို နှုတ်ခမ်းဖျားလာတေ့သည်။မိမိလက်များ သူ့ ခါးကို အသာကိုင်လိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းလေး ဟပေးလိုက်မိသည်။ကိုက ဆံပင်ဖျားလေးတွေ အသာပင့်တင့်လို့ ခေါင်းလေးကို ကိုင်၍ ဆက်ထိုးထည့်သည်။

'' အားးး''

မိမိလည်ချောင်းနားအထိ ရောက်တော့မှ သူဆွဲထုတ်သည်။ဖြေးဖြေးချင်းအသွင်းအထုတ် လုပ်နေချိန် မိမိလက်တွေက သူ့ဥလေးတွေကို ဖျစ်ပေးမိသည်။

'' အွန်း''

'' အား ကောင်းလိုက်တာ သဲရယ်''

ကို အတင်းတော့ မလုပ်ပါ။ဖြေးဖြေးချင်း ပဲ မိမိခေါင်းကို ကိုင်၍ လှုပ်ရှားသည်။ခဏကြာတော့မိမိ အသက်ရှူကျပ်လာ၍ အတင်းတွန်းထုတ်လိုက်သည်။

'' အရည်တွေ ရွှဲနေတာပဲ''

'' တော်ပါ အရှက်မရှိ ဟင် ဘာလုပ်တာလဲ ဟာ''

ကိုက ပြောပြောဆိုဆို မိမိ ရင်သားနှစ်ဘက်ကို စုကိုင်ပြီး သူ့ဟာထည့်၍ ပွတ်ဆွဲနေသည်။

'' သုတ်တာလေ''

'' လုပ်ရင်လည်း လုပ်တော့ကိုရယ်''

မိမိ တောင်းဆိုလိုက်မိသည်။ဝေဒနာတခုက တရိပ်ရိပ် တက်လာသည်လေ။ဟိုဘက်ကို အသာစောင်းငဲ့ ကြည့်မိတော့ ဆုက ကိုပြည့်အပေါ်မှ နေ၍ တက်မက်စွာ ဆောင့်ပေးနေသည်။ရင်သားတွေ လှုပ်ခါနေတာကို ကြည့်ပြီး မိမိအဖြစ်ကို ပြန်သတိရသွားလို့ ကြက်သီးလေးတွေ ထသွားမိသည်။

'' သဲ ကုန်းပေးကွာ နော်''

ကို အရမ်းတက်ကြွနေသည်။မိမိအသာလေး နောက်လှည့်ပေးလိုက်တော့ သူက ခုတင်အောက် ဆင်း မတ်တပ်ရက်ပြီး မိမိကို ခုတင်အစပ်ထိ ဆွဲယူသည်။

'' အင်းးး''

တနင့်နင့်ဝင်လာသော အတွေ့ကို မိမိ တက်မက်စွာ ခံယူသည်။သိပ်မကြာခင် အဆက်မပြတ်ဝင်လာသည့် ဆောင်ချက်တွေက မိမိကို ရှေ့သို့ ယိုင်ယိုင်သွားစေသည်။

'' အား အား အား အား''

ကိုက မိမိ ခါးလေးကို ကိုင်၍ အားကုန် ဆောင့်နေသည်။ခုတင်ပေါ် ထောက်ထားသည့် မိမိလက်တွေကို နောက်ဘက်သို့ ဆွဲယူလိုက်တော့ လေထဲမှာတွဲလောင်းဖြစ်သွားသော မိမိကိုယ်လုံးလေး တုန်ခါနေသည်။ကိုက အရမ်း စိတ်လာနေတော့ မိမိရင်သားတွေ ဖျစ်ညစ်ပြီး ဆောင့်နေတုန်းမှာပင် တဗျစ်ဗျစ်နှင့် မိမိအင်္ဂါထဲ ပူနွေးမှုများ စီးဝင်လာသည်။

မိမိ လည်း ခုတင်ပေါ်သို့ ခြေပစ်လက်ပစ်ကျသွားသည်။နုံးချိနေသည့်ကြားမှ ဟိုဘက်ခုတင် အကြည့်ရောက်မိတော့ ဘယ်တုန်းကပြီးသွားသည်ပင်မသိလိုက်။နှစ်ယောက်သား ဖက်လျက်အိပ်ပျော်နေသည်။ကိုက ခုတင်ပေါ်တက်လာ၍ မိမိကို ထွေးပွေ့ထားသည်။

'' ချစ်တယ် သဲရယ်''

'' တော်ပါ အရှက်မရှိ''

ကို့ကို အလိုက်သင့် ပြန် ပွေ့ဖက်ထားမိသည်။

...........................................................................................................................................

အခန်း ( ၉ )

မှေးခနဲ အိပ်ပျော်သွားပေမယ့် မပီဝိုးတဝါးအိပ်မက်တွေကြောင့် နိုးလာရသည်။စည်းချက်ညီစွာ နိမ့်ချည် မြင့်ချည်ဖြစ်နေသော ကိုယ့် ရင်ဘတ်ပေါ်မှ လက်ကလေးအသာဖယ်လို့ ကိုယ်ကို စောင်းလိုက်မိသည်။

ညဦးပိုင်းက အမှတ်မထင်ပဲ ရင်ခုန်စရာတွေ တစ်ခုပြီးတစ်ခု ဖြစ်ခဲ့ပြီးနောက် မိမိတုန်ရီ နုံးချိစွာ ခွေနေမိသည်။ကိုပြည့် ၏ ရမ္မက်အပြည့်ပါသော အကြည့်တွေ ကို့ရဲ့ တပ်မက်မှုတွေ ကြားမှာ မိမိ ဘယ်လိုနေရမှန်းပင်မသိခဲ့ပါ။ပြီးတော့ ဆုရဲ့ ကာမအပေါ် ခုံမင်မှုတွေ။ပြီးသွားမှာပါလေ။မနက်ဖြန် ပြန်ကြတဲ့အခါ အားလုံပြီးသွားမှာပေါ့။တကယ်ဆို ဒါတွေဟာ အမှတ်တရ လေးတွေပဲပေါ့။

လူးလွန့်ရင်းနဲ့ ဆီးသွားချင်လာလို့ အသာထ ဝတ်လစ်စလစ်ဖြစ်နေသော ကိုယ်ကို ခေါင်းရင်းဘက် ဗီရို ပေါ်ရှိ သဘက်ကြီးထယူခြုံ၍ အိမ်သာဘက်ထွက်ခဲ့သည်။အိမ်သာမှ ပြန်အထွက် ရုတ်တရက် မီးပိတ်သွားပြီး စွေ့ခနဲ ပွေ့ယူခံလိုက်ရလို့ လန့်အော်မိသည်။

'' အို အမေ့''

လက်တဖက်က မိမိပါးစပ်ကို လာအုပ်လို့ အတွင်းဘက်သို့ဆွဲခေါ်သွားတာ မိမိကျော နံရံ၌ ကပ်သည်အထိပင်။ဘာဖြစ်မှန်းမိမိ သိလိုက်၏။

'' အကို ဘာလုပ်တာလဲ ကိုတို့ သိသွားရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ''

'' ရှူး''

အမှောင်ထဲမှ မျက်ဝန်းတစ်စုံက မိမိကို စူးစူးစိုက်စိုက် ကြည့်နေသည်။

'' သဲ ဘာလို့ ဖွင့်မပြောလိုက်တာလဲ ကိုယ့်အပြစ်တွေ ကိုယ်သိတယ်''

'' မပြောရက်ဘူးအကို ဆု ဘယ်လိုနေမလဲ ဆု က ညီမ အချစ်ဆုံး ငယ်သူငယ်ချင်းပါ ညီမရော ကို့ကို ဘယ်လိုမျက်နှာပြရမလဲ တကယ်ဆို အရင်ကတည်းက အကို ထိန်းခဲ့ဖို့ကောင်းတယ်''

'' သိလား အကို ထိန်းမရခဲ့ဘူး ညီမကို မြင်ရင် အကို စိတ်မထိန်းနိုင်ဘူး ညကလည်း''

'' အို အကို တော်ပါတော့ ရှက်စရာကိစ္စတွေ''

အဝတ်မဲ့ ခန္ဓာတစ်ခုက မိမ်ကို ပိုပြီး တင်းကျပ်စွာ ဖိကပ်လာသည်။လေမှုတ်သံ ခပ်ပြင်းပြင်းတွေက မိမိမျက်နှာနားမှာ ရစ်ဝဲလို့နေသည်။

'' တော်ပြီ အကို ညီမတို့ ဘာမှ မဖြစ်ခဲ့ဘူး သဘောထားမယ် အကိုလည်း ရန်ကုန်ရောက်ရင် ညီမကို သီးသန့်တွေ့ဖို့ ထပ်မကြိုးစားပါနဲ့တော့''

မိမိ ရုန်းကြည့်မိသော်လည်း အတင်း ဖက်ထားလို့ အချည်းနှီး ဖြစ်နေသည်။

'' ဒီမယ် သဲ ကိုယ် ကတိပေးတယ် ကိုယ် မရ ရအောင် ထိန်းမယ်ကွာ ဆု ကိုလည်း ကိုယ်ချစ်တာပေါ့ ချစ်လို့ယူထားတာပေါ့ ဒါပေမယ့်ကွာ အခုတော့ ''

ကိုပြည့်ရယ် မိမိ နှုတ်ခမ်းတွေကို စုပ်နမ်းလိုက်တော့သည်။မိမိနှုတ်ခမ်းများကိုတင်းတင်းစေ့၍ ရုန်းနေမိသည်။အငမ်းမရ နမ်းနေသောသူ့ လျှာ၏ အတွေ့တွေကြောင့် မိမိ ရီဝေလို့လာပြန်သည်။မိမိ လက်များက သူ့ပုခုံးကို ဖက်လိုက်မိချိန်မှာတော့ ပတ်ထားသည့် မိမိသဘက်လည်းကွာကျသွားသလို သူ့လက်တွေကလည်း တကိုယ်လုံးအပေါ် ပွတ်သပ်လာသည်။

'' တော်ပြီ အကိုရယ်''

ပြောနေပေမယ့် စကားတွေ မပီသတော့သည်ကို မိမိကိုယ်တိုင်သိနေသည်။သူ့အနမ်းတွေက ရင်သားထိပ်ကလေးတွေ အပေါ်မှာ။

..................................................................................................................................................

တဖြေးဖြေးနှင့် မိမိလက်ကလေးတွေ သူဆံပင်ထဲ ထိုးဖွနေမိသည်။ သူ့ခေါင်းလည်း နိမ့်ဆင်းသွားသည်။

'' အာ့''

မိမိတင်နှစ်ဖက်ကို လက်တွေက အတင်းဖျစ်ညှစ်နေသလို စီးခုံစပ်မှာလည်း သူ့မျက်နှာက တိုးဝှေ့လို့နေသည်။

'' အား အကို တော်ပါပြီ''

မကြာခင်မှာ မိမိ ပေါင်တဖက် ကို မတင်ခြင်းခံလိုက်ရပြီး စိုစွတ်မှုတွေက အတွင်းဘက်ထိ တိုးဝင်လို့လာသည်။ဘယ်တုန်းကနှင့်မှ မတူသော အေတွေ့တွေ ကြားမှာ မိမိ အမှောင်ကြားထဲမှာပင် မျက်လုံးများမှိတ်ထားမိသည်။သူ့လက်တွေက တင်ပါးတွေရော နောက်က တင်နှစ်လုံးကြားထဲေရော အတင်းတိုးဝင်နေသည်။

'' အင်း အား အား ဟားးးး''

သိပ်မကြာလိုက်ပါ ။မိမိ စိတ်အားထက်သန်မှုကြောင့် မပြီးချင် ပြီးချင်နှင့် ခရီးအဆုံးထိ ရောက်လိုက်ရသည်။မိမိ သူ့မျက်နှာကို အတင်းဆွဲဖယ်လိုက်မိသည်။သူက အသာထလာပြီး မောဟိုက်နေသည့် ကြားမှ အသာပွေ့ထားသည်။မိမိလည်း သူ့ ပုခုံးလေးမှီရင်း ငြိမ်နေမိသည်။

'' ချစ်တယ် သဲရယ်''

မိမိ အမှောင်များကြားမှ သူ့နှုတ်ခမ်းလေးကို လက်ဖြင့်ပိတ်လိုက်မိသည်။ပြီးတော့ သူ့ကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် အတင်း ဖက်ထားလိုက်မိသည်။အောက်ဘက်မှ မာတောင့်တောင့်အရာက မိမိဗိုက်ကို လာလာထောက်နေသည်။တကိုယ်လုံး တုန်ရီမှုတွေက အဆက်မပြတ် ဖြစ်ပေါ်နေသည်။

'' သဲ''

'' ဟင်''

'' ကိုယ်လေ မခွဲနိုင်တော့ဘူးထင်တယ်ကွာ''

'' မဖြစ်နိုင်တာကို မတွေးနဲ့ အကို''

မိမိ သူ့ရင်ထဲမှ နေ၍ လက်များဖြင့်သူ့ကျောပြင်ကြီးကို ပွတ်သပ်ပေးနေမိသည်။သူက ရုတ်တရက် မိမိလက်တစ်ဖက်ကို ဆွဲယူ၍ သူ့ဟာပေါ်တင်ပေးသည်။အခုအချိန်ထိ ဘောင်းဘီ နှင့်ဖြစ်နေသော သူ့ဟာက မိမိ လက် အတွေ့မှာ ပူနွေးပြီး တဆတ်ဆတ် ဖြစ်နေသည်။

'' အားးးးဟာာာား''

သူ့လက်များက မိမိ ခေါင်းလေးကိုကိုင်၍ အောက်သို့ ဆွဲချနေသလိုပင်။မိမိကိုယ်ကိုပင် မသိလိုက်ချိန်မှာ သူ့ရှေ့မှာ ဒူးထောက်ရက်သားနှင့် ဘောင်းဘီကို ချွတ်လိုက်မိသည်။ပြီးတော့ သူ့ဟာကို ကိုင်၍ ပွတ်သပ်ပေးနေမိသည်။ပေါင်ရင်းတဖက်ကို ခေါင်းလေးမှီ၍ လက်နှင့် ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လုပ်ပေးမိသည်။ပူနွေးတင်းကျပ်နေသော အရာက ထိပ်မှ အရည်ကြည်တွေ ထွက်နေတာ ခံစားမိလာသည်။သူ့လက်များက မိမိ ရင်သားတွေကို လက်လှမ်း မှီသရွေ့ ဖျစ်ညှစ်နေသည်။

'' ဟားးးးးး''

ထိပ်ဖျားလေးကို အသာငုံပေးလိုက်တော့ သူ့လက်တွေက ခေါင်းပေါ်ရောက်လာသည်။ေွရှ့တိုးနောက်ဆုတ်ကို ဖြေးဖြေးချင်းပင် လုပ်ပေးနေမိသည်။

'' အား ကောင်းလိုက်တာ''

မိမိစိတ်ထဲ သူ့ကို တနည်နည်းနှင့် ပေးဆပ်ချင်နေသည်။ညက ကိုရဲ့ လှုပ်ရှားမှုတွေ အပေါ် တပ်မက်မှုတွေနှင့် ကြည့်နေသော သူ့အကြည့်တွေကိုလည်း မိမိ ခံစားမိခဲ့သည်။

'' အားးး''

သူ့ဟာ ကို အသာဖယ်လိုက်ပြီး တင်းကပ်နေသော အိတ်နှစ်လုံးကို တလှည့်စီ စုပ်ယူပေးမိသည်။ပြီးတော့ အရင်းမှ အဖျားထိ လျှာလေးနှင့် ပွတ်ဆွဲရင်း ထိပ်ပိုင်းလေးကို သွားဖြင့် အသာ ကိုက် ပေးလိုက်သည်။

'' အာ့ ကောင်းတယ်ကွာ''

နောက်တော့ မြန်နိုင်သမျှ မြန်အောင် ပါးစပ်ထဲငုံ၍ လှုပ်ရှားပေးလိုက်တော့ သူ့တင်ပါးတွေက တလှုပ်လှုပ်ဖြစ်လာသည်။

'' အာ ကိုယ် ကိုယ် ပြီးတော့မယ်''

သူပြောတော့ မိမိ ပိုပြီး အားစိုက်မိသည်။

....................................................................................................................................................

အပိုင်း ( ၁၀ )

ကားပေါ်ရောက်သည် အထိ မိမိ ခြေတွေ လက်တွေ မသယ်ချင်သလို ဖြစ်နေမိသည်။ကို က တော့ ဂရုစိုက်ပါသည်။ကိုပြည့်တို့ အတွဲကတော့ နေရာမရ၍ နောက်တစီးမှ လိုက်ဖြစ်မည်ထင်သည်။ဒါလည်းတစ်မျိုးတော့ ကောင်းသည်ပဲလေ။

'' နေမကောင်းဘူးလား သဲ''

'' အင်း နုံးနေလို့''

ကား ထွက်လာသည်အထိ မိမိ ရင်ထဲမှာ တင်းကျပ်နေသည်။ ကို့ ရင်ခွင်ထဲမှ အသာ ထ၍ ပြတင်းပေါက်မှန်ပေါ် ပါးလေးအပ်ထားမိသည်။တရိပ်ရိပ်ပြေးနေသော မြင်ကွင်းများ ကြောင့် မိမိမျက်လုံးလေးများ မှိတ်ထားလိုက်မိပြန်သည်။

စိတ်ထဲဝယ် ချောင်းသာ၌ တစ်ခုခုကျန်ခဲ့သလိုလို တစ်ခုခု ကို လက်လွှတ်ဆုံးရှုံးလိုက်ရသလိုလို ခံစားနေရသည်။အမှတ်မထင် အောက်နှုတ်ခမ်းလေးကို ကိုက်လိုက်မိပြန်တော့ ညက အဖြစ်ကို ပြန်သတိရမိသည်။ပြီးခါနီး ကိုပြည့်က အတင်းဆွဲခွါတာတောင် မိမိက အတင်းလိုက်၍ ထွက်လာသည့် အရည်များအားလုံးကို မျက်စိစုံမှိတ် မျိုချပေးခဲ့သည်။ကို့ ကိုပင် တစ်ခါမှ မလုပ်ပေးဖူးခဲ့။ပြီးတော့ နှစ်ယောက်သား အတန်ကြာသည်အထိ ဖတ်ထားမိသည်။

'' အကို ကတိပေးပါတယ် သဲ ရန်ကုန်ရောက်ရင် ဒီအဖြစ်တွေ ကိုယ် မေ့နိုင်အောင်  ကြိုးစားပါ့မယ်ကွာ''

ခွါခါနီး သူပြောလိုက်သည့်စကားက ရင်ကို နင့်စေသည်။အခုအချိန်ထိ မိမိကိုယ်တိုင်လည်း ဒါတွေဟာ အချစ်လား တပ်မက်မှုလားဆိုတာ မခွဲခြားနိုင်သေးပါ။ဟုတ်မှာပါလေ။ရန်ကုန်မှာဆို သူ့အလုပ် ကိုယ့်အလုပ်နဲ့ တော်ရုံတော့ တွေ့ဖြစ်မည်မထင်ပါ။

...................................................................................................

မိမိမျက်လုံးများ ပြန်ဖွင့်လိုက်မိတော့ တော်တော်တောင်ခရီးရောက်လာပါပြီ။မှေးခနဲ အိပ်ပျော်သွားလို့လည်း အားရှိသလို လန်းလန်း ဆန်းဆန်း ဖြစ်လာသည်။ရေဘူးထုတ်၍ အနည်းငယ် သောက်လိုက်ပြီး အပြင်ကို ငေးနေမိသည်။

မြင်ကွင်းတွေက အမျိုးမျိုး ပြောင်းလဲနေသည်။ကောင်းကင်ပြင်ကလည်း ဟိုမှာတုန်းကလို မဟုတ်တော့။အုံ့မှိုင်းလို့နေသည်။

ချောင်းသာမှာတုန်းက ကြည်လင်သည့် ကောင်းကင်မျိုးကို မိမိပြန်တမ်းတမိနေသလိုလိုပါ။အမှတ်တရ များစွာ ရှိနေမည့် ကောင်းကင်မျိုးကို မိမိပြန် တမ်းတမိပေမယ့် ထပ်တူကျနိုင်မည့် ကောင်းကင်မျိုးတော့ ဘယ်တော့မှ ပြန်ရလိမ့်မည် မထင်တော့ပါ။သက်ပြင်းလေးတစ်ခုကို မသိမသာ ချမိသည်။

.........................................................................................................................................

အခန်း ( ၁၁ )

တမနက်လုံး ပတ်မောင်းတာတောင် ဟိုနား ဒီနား အခေါက်တိုလေးတွေပဲရလို့ ကိုလမင်း တစ်ယောက် စိတ်မကြည်မလင်ဖြစ်နေသည်။

အခုလည်း စိတ်ပေါက်ပေါက်နဲ့ သမိုင်းမှ မြို့ထဲ အထိ မောင်းလာခဲ့သည်။လမ်းတလျှောက် ညှိလို့မရသည့် ငှားသူတွေနှင့်ပဲ တွေ့နေရသည်။ဘယ့်နှယ် ငါးထောင်တန်သည့် ခရီး သုံးထောင်နှင့် ကပ်စစ်သည်။လူတွေကလည်း လူတွေ မောင်းရတာ လွယ်သည်များ ထင်နေလားမသိ။ကားကျောတွေက ဘယ်နေရာမဆိုပိတ်နေသည်။ပေးရမည့် အချိန်တွေကို ထည့်မတွက်ကြ။

တွေးရင်း မောင်းရင်း နှင့်ပင် မော်တင် ရောက်လာသည်။ရှေ့နား ရောက်တော့ လူငယ် အတွဲ တစ်တွဲ လက်ပြ၍ ကားလေး ဘေးချရပ်ပေးလိုက်သည်။

'' ပြော ညီ''

ကောင်လေးက အသားဖြူဖြူ အရပ် ရှည်ရှည်နှင့်။ ကောင်မလေးကတော့ ကောင်လေးလောက် အရပ်မရှည်သော်လည်း အတော်ဖြူသည်။

'' စံပြဈေး အကို''

'' လေးထောင်တော့ပေး ညီရာ''

ကိုလမင်း ပြောရုံရှိသေး။ကောင်လေးက တံခါးဆွဲဖွင့်၍ ကောင်မလေးကို ဝင်စေသည်။ပြီးတော့ သူပါ ဆက်ဝင်သည်။ခဏကြာတော့ ကားလေးက လမ်းမပေါ်မှာ မှန်မှန်ပင် ပြေးနေသည်။ကိုလမင်းတယောက် ကားကို သေချာထိန်းကျောင်းရင်း နောက်ကြည့်မှန်မှ တဆင့် နောက် သို့ ကြည့် ကြည့်နေမိသည်။

'' ကိုယ်တော့ ဝမ်းသာလိုက်တာကွာ ကလေးအဖေ ဖြစ်တော့မယ်ကွ ဟီးဟီး''

'' တော်ပါ ကိုယ်ရယ် အမေ့ကို ဘယ်လိုပြောရမှန်းတောင်မသိ ယူတာဖြင့် မကြာသေးဘူး ကိုယ်ဝန်က လေးလဆိုတော့''

'' ဘာဖြစ်လဲ သဲကလည်း ကိုယ်သိတယ် ချောင်းသာပဲ ဖြစ်ရမယ် ဟားးးးး''

'' အို ဘာတွေ ပြောမှန်းလဲမသိ''

ကောင်လေးပေါင်လားဘယ်လားမသိ လှမ်းပုတ်လိုက်တာတော့ တွေ့လိုက်သည်။သြော် သူများတွေများ အားကျစရာ။ကိုယ်တွေကတော့ နဖူးသာ ပြောင်တော့မည်။အခုထိ ကြိုးစားဆဲ။အသံတိတ်သွားလို့ နောက်ကို မသိမသာရှိုးလိုက်တော့ ကောင်မလေးမျက်နှာက ခုနက နှင့်မတူ မှိုင် လို့နေသည်။

'' သဲ ဂရုစိုက်ရမယ်နော် အခုကစပြီး''

'' အင်း''

''အစားအသောက်လည်း ဆင်ခြင်''

'' အင်း''

'' ပြီးတော့ ဟိုကောင် ငပြည့်ဆီလည်း ဖုန်းဆက်ရမယ် ဒီကောင်ကြီးသိရင် ပျော်မှာ သင်္ဘောပေါ်မှာဆိုတော့ ဆက်လို့တောင်ရပါ့မလားမသိ''

''အို ဘာလို့ သူများတွေ လိုက်ပြောနေမှာတုန်း''

ကောင်မလေး က အလောတကြီးတုန့်ပြန်သည်။ပြီးတော့ အသံလည်းတော်တော်ကျယ်သွားသည်။

'' အို သဲကလည်း စိတ်ကြီးပဲ အေးပါကွာ နောက်မှပဲ အေးအေးဆေးဆေး ပြောပြပါတော့မယ် နော် ''

'' အင်း''

ဒီလိုဆိုတော့လည်း အဟုတ်သား။လင်နဲ့ မယား လျှာနဲ့သွား။သြော် ရှေးလူကြီးတွေ ပြောသွားတာ အမှန်ပဲကိုး။နောက်ခန်းက လင်မယား ကတော့ အသံတိတ်သွားပြန်သည်။ကောင်မလေးမျက်နှာ ညှိုးနေသည်။

ကိုလမင်းတစ်ယောက် သက်ပြင်း ရှည်ရှည်ချလို့ ရှေ့မှာ ကန့်လန့် လမ်းမပေါ် တက်ရပ်နေသော လိုင်းကားကြီးတစ်စင်းကို ဟွန်းတီးပြီး လီဗာဆောင့်နင်း၍ ကျော်လိုက်မိတော့သည်။  ။   ။

  

ပြီးပါပြီ။



အမှတ်တရ ကောင်းကင် အပိုင်း ( ၁ )

 အမှတ်တရ ကောင်းကင် အပိုင်း ( ၁ )

Phyo Chan ရေးသည်။

အခန်း ( ၁ )

'' သဲ ရောက်တော့မယ်''

ကို က အသာလှုပ်နှိုးတော့မှ မိမိ ခါးလေး မတ်လိုက်သည်။အပြင်ဘက် ကြည့်မိတော့ တရိပ် ရိပ်ပြေးနေသော သစ်ပင် တောင်ကုန်းများကို တွေ့နေရသည်။

'' အင်း''

ရှုပ်ပွနေသော ဆံပင် ကိုသပ် တွန့်နေသော အင်္ကျီကို အသာဆွဲချလို့ မိမိတို့ နှစ်ယောက်အပေါ် ခြုံထားသော စောင် ကိုလည်း ဆွဲဖယ်ခေါက်သိမ်းသည်။

'' ကို ညက အရမ်းဆိုးတာပဲ''

'' သဲ ကလည်းကွာ ချစ်လို့ပေါ့''

ပြောရင်းနဲ့ ကိုယ်က မိမိပါးလေးကို ရွှတ်ခနဲ နမ်းသည်။

'' တော်ပါ''

ချောင်းသာသို့ ရောက်ခါနီးလို့ လမ်းတွေက အကွေ့အကောက် ပိုများလာသည်ထင်သည်။ကားကြီးက လှုပ်ရမ်းနေသည်။မိမိတို့ ရှေ့ခုံက လင်မယားနှစ်ယောက်တော့ အိပ်ပျော်နေသေးလားမသိ။တုပ်တုပ်မှ မလှုပ်။

'' ဟိုနှစ်ယောက်တော့ အိပ် ကောင်းနေတယ် ထင်တယ် ကို ဟင်း ဟင်း''

'' အိမ်မှာ မအိပ်ရဘူးထင်တယ် သဲ ရ''

ကို့ ပုခုံးလေးကို မှီလိုက်တော့ လက်တစ်ဖက်က မိမိကို အလိုက်သင့် ထွေးပွေ့သည်။

မိမိ တို့ နှစ်ယောက် အလုပ်များ မအားသည့်ကြားမှ ကို က အပန်းဖြေခရီးထွက်ရအောင်ဆိုပြီး မဖြစ်မနေ စီစဉ်၍ အခုလို ရောက်ဖြစ်ခြင်းပင်။အိမ်ကိုတော့ ဟို လင်မယားနှစ်ယောက်က အတိုင်အဖောက်ညီညီ ပြောပေးလို့ အဆင်ပြေသွားသည်။''ကိုပြည့်'' နှင့် ''ဆု'' တို့က မိမိ နှင့် ငယ် သူငယ်ချုင်းတွေ။သူတို့ နှစ်ယောက် ရည်းစားသက်တမ်း နှစ် နစ် အကြာတွင် ယူလိုက်ကြသည်။ အခု အိမ်ထောင်သက် ခြောက်လ ကျော် သည်အထိ ''ဆု''က မိမိကို တိုင်တိုင်ပင်ပင်နှင့် သူတို့ အကြောင်းတွေ ပြောပြသည်။

'' ကို'' ကတော့ ကိုပြည့် သူငယ်ချင်းလေ။''ဆု''တို့ သမီးရည်းစား ဘဝ ကတည်းက ''ဆု''က အဖော် အဖြစ် မိမိကို ခေါ်သလို ''ကိုပြည့်''ကလည်း သူငယ်ချင်း ''ကို့'' ကို ခေါ်ခေါ်လာသည်။ကြာတော့လည်း အောင်သွယ်ချင်း ညိကြသည်ပေါ့။''ကို''က အင်ဂျင်နီယာ မိမိက လည်း အင်ဂျင်နီယာ ဆိုတော့ အယူအဆတူ ဝါသနာတူချင်း ဆုံကြတော့ ချစ်လိုက်ရတာ။သွားအတူ လာအတူ ။နောက်ဆုံး ''ကို''က အဆင့်တွေ ကျော်လာတော့လည်း မိမိ လိုက်လျောမိသည်။ ''ကို''နဲ့ ရည်းစား ဖြစ်တာ အခုဆို တစ်နှစ်ကျော်ပြီလေ။

'' သဲ ဘာတွေ တွေးနေလည်း''

'' ဟင့်အင်း ဒီလိုပါပဲ''

.....................................................................................................................................

အခန်း ( ၂ )

နေပူထဲ အထုပ်ဆွဲပြီး ဟိုသွား ဒီသွား သွားရတာများလာတော့ ချွေး တွေပြန်ပြီး မောလာသည်။လူများရက်မို့လားမသိ။ဟိုတယ်တွေက အခန်းတွေ ရှိပေမယ့် သီးသန့် နှစ်ယောက်ခန်းတွေက လူပြည့်နေတာများသည်။ကြိုပြီး ဘိုကင် လုပ်ထားလိုက်ရင် အကောင်းသား။

'' ကို ဘယ်လိုလုပ်မလဲဟင်''

'' ရှိမှာပါ ''

'' လိုတာ မရှိတော့လည်း ရှိသလိုပေါ့ကွာ''

ကိုပြည့်ပြောတော့ ဆု ကပါ ခေါင်းညိမ့်သည်။

ကမ်းခြေသို့ မျက်နှာမူနေသည့် ''ရွှေစည်းစိမ်''ဟိုတယ် မှာ ဝင်မေးဖြစ်တော့လည်း နှစ်ယောက်ခန်းတွေက ပြည့်နေပြန်သည်။ဒါပေမယ့် အပေါ်ဆုံးထပ် မှာတော့ လေးယောက်ခန်း ခုတင်နှစ်လုံးပါ တစ်ခန်းရမည်ဟုပြောသည်။

'' ဘယ်လိုလဲ''

ကိုပြည့်က မိမိတို့ဘက်လှည့်၍ မေးသည်။

'' မရတဲ့ အဆုံး ဒီလိုပဲ နေရမှာပေါ့ ဆု နဲ့ သဲ ရော ဘယ်လို သဘောရလဲ''

ကို က မိမိ နှင့် ဆု ဘက် လှည့်၍ မေးသည်။

'' ရပါတယ် ဆုက တို့တွေ သိုက်သိုက်ဝန်းရှိတာပေါ့ သဲ ကိုသာ အားနာတာ သူ့ ကိုကို နဲ့ လွတ်လွတ်လပ်လပ်နေချင်လားမသိ''

အခြေအနေ က မိမိ ဘက်လှည့်လာသည်။

'' ကိစ္စ မရှိဘူး ကို တို့ သဘောပါနော် သဲ ကတော့ လောလောဆယ် နားချင်တာပဲ သိတယ်''

ဒီလိုနဲ့ အခန်းယူဖြစ်သည်။လေးရက်စာ။အခန်းခ နှင့် ကျသမျှ အားလုံး တစ်တွဲ တစ်ဝက် ဆီကျခံဖို့ အရင်ကတည်းက တိုင်ပင်ပြီးသား။အခန်းထဲရောက်တော့ အထုပ်တွေချ ခုတင်ပေါ်ထိုင်ရင်း အခန်းအနေအထားကို လေ့လာဖြစ်သည်။နှစ်ယောက်အိပ် ခုတင်နှလုံးက ဘေးချင်းယှဉ်လျက် ကမ်းခြေဘက်သို့ ခေါင်းပေးထားသည်။ခုတင်ခြေရင်းတွင် ဗီရို နှစ်လုံး  ပစ္စည်းများတင်ရန် ခုံပုလေးတွေ ရှိပြီး နောက်ဘက်ရှိ တံခါးမှတဆင့် ရေချိုးခန်း အိမ်သာသို့ သွားနိုင်သည်။

မိမိ ခုတင် ခေါင်းရင်းရှိ ပြတင်းတံခါး ဖွင့်လိုက်ပြီး ကမ်းခြေနှင့် အဆုံးအစ မရှိ ပင်လယ်ပြင်ကြီးကို ငေးကြည့်နေမိသည်။

'' သဲ ကိုတို့ အဝတ်အစား လဲရအောင် ပြီး ရင် ရေသွားဆော့မယ်''

ကိုက ပုခုံးလေးပုတ်၍ ပြောသည်။

'' အင်း'' 

မိမိ လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ ကိုက ရွှတ်ခနဲ နမ်းပြန်သည်။

'' ကိုနော် ဟိုနှစ်ယောက် ရှိတာ တော်တော်ကဲနေ''

'' အယ် ဟိုနှစ်ယောက်ရော''

'' အဝတ်တွေယူပြီး ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်သွားတယ်လေ ရေချိုး အဝတ်လဲမှာပေါ့ ရေချိုးခန်းက အကျယ်ကြီး သဲရဲ့''

ကို က ပြောပြောဆိုဆို အဝတ်အစားလဲဖို့ လုပ်နေသည်။မိမိ အဝတ်အစားလဲဖို့ ချီတုန်ချတုန်ဖြစ်နေသည်။ကိုနဲ့ အရင်းနှီးဆုံး အခြေအနေ ဆိုပေမယ့် ရှက်သလိုလို ချည်း ဖြစ်နေသည်။ မိမိ ဝတ်လို့ အဆင်ပြေမည် ဆိုတာလေးတွေ ရွေးလိုက်သည်။

'' ကို ဟိုဘက်လှည့်''

'' ဟာဟ''

ကို လှည့်သွားတော့မှ မိမိ အပေါ် အင်္ကျီ ချွတ်လိုက်သည်။

.......................................................................................................................................................

အခန်း ( ၃ )

လတ်ဆတ်သောလေ နှင့် အဆုံးအဆမရှိသော ပင်လယ်ပြင်ကြီးကို မျက်နှာမူ၍ မိမိ လက်များ ဆန့်တန်းထားမိသည်။ရင်ထဲက သောကတွေ ပြေငြိမ်းသွားပြီး လူတကိုယ်လုံးပေါ့ပါး လန်းဆန်းသွားသလိုပါ။မိမိခါးလေးကို နောက်မှ သိုင်းဖက်တာခံလိုက်ရပြီး စိုစွတ် အေးမြသော ခန္ဒာက နောက်ဘက်မှ ထိကပ်လာသည်။ကို က မိမိ ထက် အရပ်ရှည်သည်လေ။မိမိမော့ကြည့်လိုက်တော့ ကို က နဖူးလေး နမ်းသည်။

'' လုပ်ပြန်ပြီ လူတွေ ရှိပါတယ်ဆို ''

'' သဲ ကလည်းကွာ ဒါရှက်စရာလား''

ကို က တင်းကျပ်စွာ ဖက်ထားလို့ မာကျောကျော အရာက မိမိ ခါးအောက်လာထိသည်။

'' ကိုနော် မဟုတ်တာတွေ စဉ်းစားနေတယ်မလား''

'' ဟားဟား မဟုတ်ပါဘူးကွာ သဲကလည်း''

'' ဟိတ် အကြည်ဆိုက် နေတယ်ပေါ့ ''

ဟို နှစ်ယောက်  ရောက်လာသည်။ဆုက ဂျင်းပင် အတိုလေး ဝတ်ထားလို့ ပြည့်တင်းသော ပေါင်သားတွေမှာ သဲမှုန့်များပေကျန်နေသည်။ ကိုပြည့်ကိုတော့ မိမိ သေချာ မကြည့်ရဲပါ။အပေါ် အဝတ်ဗလာနှင့် ဘောင်းဘီတို က ရေစိုထားတာမို့ ကိုပြည့်ကို စကားပြောလျှင် မိမိ ခေါင်းလွဲ ထားမိသည်။ကိုက အရပ်ရှည်ပေမယ့် အသားဖြူသည်။ကိုပြည့်ကတော့ အသားညိုညို တောင့်တောင့်တင်းတင်း ရှိသည်။

'' တို့ပြန်နှင့်မယ်လေ''

ကိုပြည့်ကပြောတော့ ကိုက ခေါင်းညိမ့်သည်။

'' အေး ငါတို့ နည်းနည်း နေစောင်းမှ လာမယ်ကွာ''

'' သဲ ရော အေးဆေးပဲမလား''

'' အင်း''

သူတို့နှစ်ယောက် ထွက်သွားမှ ကိုက တိုးတိုးလေးပြောသည်

'' သဲ ပျော်လား''

'' အင်း''

ကိုက ပို၍ တင်းတင်းကျပ်ကျပ် ထွေးပွေ့သည်။

'' ချစ်ချင်ပြီကွာ''

'' ကို နော် တအားမဆိုးနဲ့ ဟိုနှစ်ယောက်လည်းရှိတာကို ''

'' ရှိ ရှိ ပေါ့ သူတို့ ဘာ သူတို့ မိုးမမြင် လေမမြင် ဖြစ်နေတာ''

'' တော်ပါ''

ကို က ပြောပြောဆိုဆို ပွေ့ယူလိုက်၍ မိမိ မြောက်သွားသည်။ပြီးတော့ လှိုင်းများပုတ်ခတ်နေသော ပင်လယ်ဆီသို့ မိမိကို ခေါ်ဆောင်သွားသည်။ကိုနှင့်အတူ ကမ်းခြေတလျှောက် ပြေးလွှားနေတာ မိမိ မောသည်ဟုမထင်ပါ။ချစ်လိုက်ရတာ ကိုရယ်။

ညနေ စောင်းခါနီးမှ မိမိတို့ ပြန်တက်ကြသည်။

..................................................................................................................................

အခန်း ( ၄ )

ရေထဲ ဆင်းနေတုန်းက မသိသာပေမယ့် ကမ်းပေါ်မှာတော့ လေတိုက်ခတ်မှုကြောင့် ချမ်းလာသည်။ကိုက ပါလာသော သဘက်လေးအားမိမိကို လွှမ်းခြုံပေးရင်း

'' သဲ ကို အကုန် စားကြဖို့ တခုခု သွားဝယ်ဦးမယ်။ချမ်းနေတယ်ဆိုတော့ မလိုက်နဲ့တော့လေ။တက်သွားနှင့်နော်''

မိမိ ခေါင်းညိမ့်ပြလိုက်ရင်း အခန်းသို့တက်ခဲ့သည်။အခန်းသို့ရောက်တော့ တံခါးခေါက်ကြည့်သည်။အထဲမှ ဘာမှ အသံမကြား။တံခါးလက်ကိုင်ကို အသာလှည့်၍ ဖွင့်လိုက်တော့ ဂျက် ချမထားသဖြင့် မိမိဝင်လာလိုက်သည်။အခန်းထဲမှာတော့ ဘယ်သူမှမတွေ့။ဆုတို့ ဘယ်များသွားပါလိမ့်။တံခါးကြီးလည်း ဖွင့်ထားသည်။မိမိခြုံထားသော သဘက်ကို ခုတင်ပေါ်တင်လိုက်သည်။

အမှတ်တမဲ့ ရေချိုးခန်းဆီမှ အသံတခုခု ကြားလိုက်ရသလိုလို။တကိုယ်လုံးထူပူသွားသည်။ခုနက ချမ်းတဲ့ ကိုယ်လုံးလေးက မသိမသာ ကြက်သီးများထလာသည်။အခြေအနေတခုကို မိမိ နားလည်လိုက်သလို။မရည်ရွယ်ပါပဲနှင့် မိမိခြေလှမ်းများ ရေချိုးခန်း တံခါးဝသို့ရောက်သွားသည်။တံခါးတဖက်က မသိမသာဟနေသည်။

'' အား အင်း အင်း အင်း''

ဆုရဲ့ ငြီးတွားသံတွေ ကြားနေရပေမယ့် မိမိမြင်နေရသည်က ကိုပြည့်၏ ကျောပြင်ကြီးနှင့်တလှုပ်လှုပ်ဖြစ်နေသော ခါးအောက်ပိုင်း။ရေကန်လေးနှုတ်ခမ်းပေါ် လက်ကလေးထောက်၍တအင်းအင်းနှင့် ငြီးနေသော ဆုရဲ့ တင်နှစ်ဖက်ကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်စုံကိုင်ပြီး ကိုပြည့် လှုပ်ရှားနေသည်။မိမိ လက်ကလေးများက တံခါးအပေါ်တွင် တဆတ်ဆတ်တုန်နေသည်။

ချွေးတွေလား ရေတွေလား မသိသော စိုစွတ်မှုများက ကိုပြည့်၏ ကျော ခါး တင်ပါး တလျှောက် စီးပိုးနေသည်။မိမိ ဆက်လက်မကြည့်လိုတော့ပါ။ကြာလျှင် ယိုင်လဲသွားမှာစိုးသည့်အတွက် အသာပင် ပြန်ထွက်လာခဲ့သည်။ခုတင်ပေါ်သို့ ခြေပစ် လက်ပစ် ထိုင်ချမိသည်။တကိုယ်လုံးက အခုထိ တုန်ရီနေတုန်းပင်။ဘာကြောင့်မှန်းမသိ ကိုပြည့်၏ လှုပ်ရှားမှုတွေက မျက်စိထဲက မထွက်ဖြစ်နေသည်။တစ်ချိန်ထဲမှာ အပြစ်ရှိသလိုလို ခံစားနေမိသည်။ခဏကြာတော့ ကိုရောက်လာသည်။

'' သဲ ရေမချိုးသေးဘူးလား''

'' ဟင့်အင်း ဆုတို့ချိုးနေတယ်''

'' အင် သူတို့ကလည်း ပြန်ရောက်တာဖြင့် နေ့လည်ကတည်းကကို''

'' အင်း''

လက်ထဲက အထုပ်တွေ ချလို့ ကို မိမိနားလာထိုင်သည်။

'' သဲ မျက်နှာကြည့်ရတာ တမျိုးကြီးပဲ''

'' ဟင့်အင်းဘာမှ မဖြစ်ဘူး''

ခဏနေတော့ ဆုတို့ထွက်လာသည်။

'' ဟဲ့ ဘယ်တုန်းက ရောက်နေကြတာတုန်း''

'' အခုလေးတင်ပဲဟ''

ကိုပြည့်ကိုတော့ မိမိ မျက်နှာလွှဲထားမိသည်။

'' မင်းတို့ရေချိုးလေ ငါတို့ အပြင်သွားဦးမယ်''

ကိုပြည့်က ပြောပြီး ပြင်ဆင်နေသည်။ကိုက လှမ်းပြောသည်။

'' စားဖို့တော့ ငါဝယ်လာတယ် ငပြည့်ရ''

'' အေးကွ ဒီမှာ ဆုလေ လျှောက်ကြည့်မယ်ဆိုလို့''

မိမိ ညဝတ် ရန် အဝတ်တချို့ယူပြီး ရေချိုးခန်းသို့ ထွက်လာခဲ့သည်။ရေချိုးခန်း တံခါးပိတ်ပြီး မိမိ အကျီရော ဘရာစီယာ ရော ချွတ်ပစ်လိုက်လိုက်သည်။ခန္ဓာကိုယ်မှာက သဲတွေချည်းပင်။ရေပန်းဖွင့်၍ ရေအောက်သို့ဝင်သည်။

'' လှတယ်ကွာ''

အသံကြားမှ သဲ သတိထားမိသည်။

'' အယ် ကို မကောင်းဘူးကွာ''

မိမိ လက်ကလေးများ ရင်ပေါ်သို့ ယှက်ထားမိသည်။

'' တူတူချိုးမလို့''

ကိုက ဘောင်းဘီပါ ချွတ်လိုက်၍ မိမိဆီ တိုးကပ်လာသည်။မိမိကို ထွေးပိုက်လိုက်တော့ အလိုက်တသိပင် ပြန်လည် ဖက်ထားလိုက်မိသည်။ခုနက ရေပန်းထဲမှာမို့ သေချာမမြင်လိုက်မိတဲ့ ကို့ အချောင်းကြီးက မိမိဝမ်းဗိုက်ကို လာထောက်သည်။

ကိုက မိမိကို ရေပန်း အပြင်ဘက်သို့ ဆွဲခေါ်သွားသည်။မိမိ၏ မျက်နှာလေးကို တယုတယ ဆွဲမလိုက်စဉ်၌ပင် ကို့ နှုတ်ခမ်းလေးကို နမ်းလိုက်မိသည်။ခုနက လိုက်ဖိုရင်တုန်မှုတွေက ပြန်ရောက်လာသည်။ကိုက မိမိ နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို စုပ်ယူသည်။မိမိကတော့ ကို့ရဲ့ လျှာလေးကို စုပ်စုပ်ပေးမိသည်။တဖြေးဖြေးနဲ့ ကျောပြင်တွေ ရင်သားတွေကို ဆုပ်နယ်ရင်း ကို့ရဲ့ လက်တွေက မိမိ စကပ်ကို ဆွဲချွတ်နေသည်။

အောက်က ပင်တီလေးပါ ပေါင်ဝက်လောက်ကျွတ်သွားချိန်မှာ ကိုက ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်ပြီး မိမိ စီးခုံစပ်နှင့် အက်ကွဲကြောင်းထိပ်လေးကို နမ်းရှိုက်ပေးသည်။မိမိ၏ တင်နှစ်ဖက်ကို ဆုပ်နယ်လို့ နမ်းရှိုက်နေသော ကို့ခေါင်းလေးကို ကိုင်ရင်း ရုတ်တရက် မျက်စိထဲ ခုနက က မြင်ကွင်းတွေက ပြန်ပေါ်လာသည်။ဘာကြောင့်မှန်းမသိ ကို့ခေါင်းလေးကိုသာ အတင်းဆုပ်နယ်နေမိတော့သည်။

'' အား အားး ကို''

မိမိ ခရီး အဆုံး ရောက်တော့မည်ဆိုတာသိလို့ ကို့ကို အတင်းဆွဲထူလိုက်သည်။ကိုက အလိုက်တသိပင် မိမိကို နံရံ၌ ကပ်စေပြီး ခြေထောက်တဖက်ဆွဲမ၍ သူ့ဟာကို တေ့ထည့်လိုက်သည်။

'' အင်း''

ကို့ ပုခုံးကို တင်းကျပ်စွာ ဖက်ထားမိပြီး တနင့်နင့် ဝင်လာသော အရာတခုကို လှိုက်မောစွာ ခံစားမိသည်။ကိုက မှန်မှန်နှင့် ဖြည်းဖြည်းချင်းဆောင့်ပေးနေသည်။

'' အား ကောင်းလိုက်တာ သဲ ရယ်''

မိမိလည်း မျက်လုံးများမှိတ်ထားမိသည်။ကို့ လက်တွေက ရင်သားတွေကို ဖျစ်ညှစ်နေသည်။ပါးလေးများ နှုတ်ခမ်းလေးများကိုလည်း နမ်းသည်။မိမိလည်း ကို့ လည်တိုင်လေးတွေ ပုခုံးသားလေးတွေကို ငုံ့နမ်းမိသည်။ကို့ လှုပ်ရှားမှုတွေက မြန်ဆန်လာသည်။နင့်ခနဲ နင့်ခနဲ နေပေမယ့် လှိုင်းစီးနေရသလိုလို။

'' ချစ်တယ် ကိုရယ်''

မိမိ ဘယ်နှစ်ကြိမ် ပြီးသွားမှန်းမသိတော့ပါ။ကိုကတော့ အားကုန်သွန်နေတုန်းပင်။မိမိလည်း ဘယ်နှစ်ကြိမ်ဖြစ်ဖြစ် ကို့ အလှုပ်အရှားတွေကိုသာ တောင့်တနေမိတော့သည်။

.....................................................................................................................................................

အခန်း ( ၅ )

ဟိုး အဝေးကြီးက ရေလှိုင်းသံတွေ ကြားနေရသည်။နံနက်ခင်းရဲ့ ကျေးငှက်သံတွေကလည်း ပဲ့တင်ထပ်လျက်ရှိသည်။မိမိ ခြုံလွှမ်းထားသော စောင်ကို ရင်သားများ ပိုမို ဖုံးအုပ်မိစေရန် ဆွဲတင်လိုက်သည်။ကိုကတော့ ဘေးမှာ အိပ်ပျော်နေသည်။

မိမိ အသာပင် ကို့ကို ကျောပေးလိုက်သည်။ ဟိုတယ်က ပေးထားသည့် ခြင်ထောင်က ပါး၍ ဆန့်ကျင်ဘက် ခုတင်ကို မြင်နေရသည်။ဟိုနှစ်ယောက်ကတော့ အိပ်မောကျနေသည် ထင်ပါသည်။

'' ဟင်း''

မိမိ သက်ပြင်းတစ်ချက် မသိမသာချမိသည်။ညက အဖြစ်ကို ပြန်တွေးရင်း မိမိမျက်နှာများ ပူနွေးလာသည်။ညက တစ်ညလုံးကာစီးရတာ ပင်ပန်းလို့ ကိုရော မိမိပါ အစောကြီး အိပ်ပျော်သွားသည်။တရေးနိုးတော့ မိမိနားထဲ၌ အသံတစ်ခုခု ကြားလိုက်ရပြီး ဟိုဘက်ခုတင်က ဆိုတာလည်း သိလိုက်ရသည်။တစ်ခန်းလုံး မီးပိတ်ထားပေမယ့် ဟိုဘက်ခုတင်ဘက်က ညအိပ် မီးလုံး မှ အလင်းရောင် ခပ်ဖျော့ဖျော့က ဇာခြင်ထောင်ကို ထိုးဖောက်၍နေသည်။

အလုံးအထည်နှင့် လှုပ်ရှားမှုတွေက မိမိရင်ကို သိမ့်ခနဲဖြစ်စေသည်။ညနေက ပုံရိပ်ကလည်း အစီအရီ ပြန်ပေါ်လာသည်။အခုလည်း ကိုပြည့်က ဆု ၏ နောက်ဘက်မှ နေ၍ အသားကုန် ဆောင့်နေသည်။ဆု၏ အသံတိုးတိုးလေးကို တချက်တချက်ကြားနေရသည်။တော်သေးသည်။မိမိတို့ဘက်က မီးပိတ်ထားလို့။

မသိမသာပင် လက်တွေက ပေါင်ကြားထဲရောက်နေသည်။စိုစွတ်စွတ် ဖြစ်နေသည်ကိုလည်း ခံစားနေရသည်။ကြည့်နေရင်းနှင့် စိတ်တွေက ဗလောင်ဆူလာသည်။နှိမ့်တုန် မြင့်တုန်ဖြစ်နေသော ရင်ကလေးကို လက်နှင့်ဖိရာမှ မိမိ ရင်သားထိပ်လေးတွေ တင်းနေတာ ခံစားမိလာသည်။ထွက်ပေါက်တစ်ခုခုကို စောင့်ကြိုနေသလိုလို။

ရုတ်တရက် ဟိုဘက်ခုတင်က လှုပ်ရှားသွားသည်။ဆုက အပေါ်ရောက်သွားသည်ကို ရင်သားများ လှုပ်ခါနေခြင်းကြောင့် သိလိုက်ရသည်။ဖြေးဖြေးနှင့်မှန်မှန် ဆောင့်နေသော ဆုကို ကြည့်ပြီး မိမိလက်တွေက အက်ကွဲကြောင်းလေးထဲ ပွတ်ဆွဲနေမိသည်။မိမိစိတ်များ ထိန်းမနိုင် ဖြစ်ကုန်သည်။

ကို့ဘက်ကို လှည့်၍ ရင်ချင်းအပ်လိုက်ပြီး ပေါင်ကြားမှ ဟာကြီးကို ပွတ်ဆွဲနေမိသည်။ကို့မျက်နှာတွေ လိုက်နမ်းမိတော့ ကိုမျက်လုံးများပွင့်လာပြီး မိမိကို ဖက်ထားသည်။သို့ပေမယ့် မိမိ အတင်းရုန်း၍ အောက်ဘက်ကို လျှောဆင်းပြီး ဘောင်းဘီကို ဆွဲချသည်။ကို့ဟာက အဆင်သင့်မဖြစ်သေး။မိမိကတော့ ဆန္ဒတွေ ပေါက်ကွဲချင်ပါပြီ။မိမိ မလျော့မတင်းဖြစ်နေသော ကို့ အချောင်းကြီးကို လှန်တင်လိုက်ပြီး ဥလေးတွေကို လက်ဖြင့်ဆုပ်နယ်ပြီး စုပ်ပေးလိုက်သည်။

'' အာ့''

လက်ဖြင့်လည်း ကို့အချောင်းကြီးကို ပွတ်တိုက်ပေးလိုက်သည်။အရင်းမှ အဖျားထိ လျှာဖြင့်ဆွဲပေးလိုက်တော့ တင်းတောင့်လာသည်။ထိပ်ဖျားလေးကို လက်မဖြင့်ချေချေပေးသည်။ကို့လက်တွေက မိမိခေါင်းကို ဖိဖိချလာသည်။ရင်သားတွေကိုလည်း ဆုပ်နယ်လာသည်။မှောင်မဲနေပေမယ့် ကို မိမိကို ကြည့်နေမှာသေချာသည်။တခါမှ မိမိ အဲလောက်လိုချင်တက်မက်မှုမရှိခဲ့။

ကို့ အချောင်းကြီးကို လေးငါးခါလောက် စုန်ဆွဲလိုက်တော့ တင်းတောင့်လာသည်။မိမိ ဘောင်းဘီကို မိမိကိုယ်တိုင်ဆွဲချွတ်ပြီး ကို့ ကိုယ်ပေါ် ခွထိုင်လိုက်သည်။ဆန္ဒ တစ်ခု အဆုံးရောက်ဖို့ကလွဲပြီး ဘာမှ မသိတော့။မိမိ ကိုယ့်ရင်ဘတ်ကို လက်ထောက်၍ အသာထိုင်ချလိုက်သည်။

'' ဟားးး''

ပြီးတော့ အသာပြန်ကြွသည်။မိမိမျက်လုံးလေးများမှိတ်ထားလိုက်သည်။အောက်ဘက်ဆီမှ တစိမ့်စိမ့်ခံစားနေရသော အတွေ့ကိုသာ အာရုံစိုက်ထားမိသည်။ကိုက မိမိ အင်္ကျီကို ချွလိုက်သည်ကို လည်းမိမိ သေချာသတိမထားမိ။သာယာသော အတွေ့များလွတ်ထွက်မသွားရန်သာ အတင်း လှုပ်ရှားနေမိသည်။ကိုက ရင်သားတွေကို အတင်းဆုပ်နယ် ဖျစ်ညစ်နေသည်။

'' အင်း ဟင်း အင်း''

ကိုကပါ မိမိ ဆောင့်ချက်တွေအားပါလို့ အသံတွေထွက်လာသည်။မိမိမျက်လုံးများထဲမှာ ကို့ရဲ့ ညီတွားသံတွေနဲ့အတူ ကိုပြည့်၏ လှုပ်ရှားမှုတွေက ပေါ်လာသည်။ကိုကပါထပြီး မိမိကိုရင်ချင်းအပ်၍ တင်ပါးနှစ်ဖက်ကို ဆွဲယူပြီး အတင်းထိုးဆောင့်ပေးလာသည်။ကို့ကျောပြင်ကြီးကို အတင်းဖက်ထားပြီး ဆောင့်ဆောင့်ထိုင်၍ ဆောင့်သွင်းနေမိသည်။မိမိစိတ်ထဲ ကိုပြည့် ကိုပဲ ဖက်ထားရသလိုလို။

'' အား ကောင်းတယ် ကောင်းတယ်''

မိမိ တိုးတိုးလေး ညည်းနေမိသည်။ ကိုက မိမိကို ပက်လက်လှန်ချလိုက်ပြီး ပေါင်တဖက်ဆွဲမ၍ မှောက်ခုံ ဖြစ်သွားအောင်လုပ်သည်။

'' ကုန်းလိုက်ကွာ''

မိမိတင်နှစ်ဖက်ကို အသာဆွဲယူသွားပြီး ချက်ချင်းပင် တေ့၍ ထည့်သည်။အစပထမ က ဖြေးဖြေးချင်း ပေမယ့် နောက်ပိုင်း တွင် ကို အားကုန်ဆောင့်နေသည်။မိမိစိတ်ထဲ ကိုပြည့်၏ လှုပ်ရှားမှုတွေသာ စွဲနေသည်။ကို ရပ်သွားလျှင်ပင် မိမိ ဖင်လေးကို နောက်သို့ပစ်ပစ် ပေးနေမိသည်။

'' အားးးး''

မိမိပုခုံးနှစ်ဖက်ကို ဆုပ်ကိုင်ဆောင့်သည်။လှိုက်မောလွန်းလှပါသည်။ နောက်မှ ကို သိုင်းဖက်လိုက်တော့မှ မိမိ အတွေးပြတ်သွားသည်။ညက ဘယ်လိုပြီးသွားမှန်းတောင်မသိလိုက်။အခုပြန်သတိရတော့ မိမိကိုယ်ကို ရှက်မိသည်။ကိုယ့်ချစ်သူ ရင်ခွင်ထဲမှနေ၍ တခြား ယောင်္ကျားတစ်ယောက်ကို ပစ်မှားမိနေသော အဖြစ်ကို တွေးပြီး စိတ်မကောင်းဖြစ်မိသည်။မိမိ က ကာမ စိတ်များသူမဟုတ်ပါ။ခွင့်လွှတ်ပါကိုရယ် သဲ တကယ်ချစ်တာ ကို တစ်ယောက်တည်းပါ။စိတ်ထဲမှ ရေရွတ်ရင်း ကို့ လက်တစ်ဖက်ကို အတင်းဆွဲယူ၍ ပိုမို ထွေးပွေ့စေလိုက်တော့သည်။

..........................................................................................................................................

အခန်း ( ၆ )

ဒီနေ့တောာ့ သဲဖြူကျွန်းသို့ သွားဖြစ်ကြသည်။အဲဒိမှာပဲ အုန်းရေသောက် ရေကစားပြီး ဓါတ်ပုံများရိုက်ကြသည်။ကိုက မိမိကို အရမ်း ဂရုစိုက်သောကြောင့် ပျော်ဖို့ကောင်းလှပါသည်။ကိုပြည့်ကို မြင်တိုင်း ရှက်သလိုလို ကြောက်သလိုလို ဖြစ်မိပေမယ့် စိတ်ကို လွှတ်မထားလိုက်ပါ။တတ်နိုင်သမျှ မျက်နှာချင်းမဆိုင်မိအောင်နေပါသည်။ကိုပြည့်ကတော့ ဘာမှ မသိသူပီပီ ပုံမှန်ပင် ဆက်ဆံပါသည်။

တမနက်လုံးရေထဲ ဆင်းနေသောကြောင့် တကိုယ်လုံး ရေတွေရော သဲတွေရော စိုရွှဲနေပါသည်။ချမ်းလာပြီး တုန်တက်လာပါသည်။ကိုက ထွေးပွေ့ထားလို့ တော်သေးသည်။

'' သဲ ချမ်းနေပြီလား''

'' အင်း လေကအေးတယ် ကို''

ကိုနှင့်အတူ အုန်းသီးတစ်လုံးထဲကို ပိုက်နှစ်ချောင်း အတူ သောက်ရင်း ချစ်စကားများ အများကြီးပြောဖြစ်ကြသည်။စပို့ရှပ် အနီ လက်တို နဲ့ ဂျင်းဘောင်းဘီ အတိုလေးက ရေစိုနေသောကြောင့် မိမိကိုယ်မှာ တွယ်ကပ်နေသည်။

'' သဲ က အရမ်းလှတယ်ကွာ ချစ်ချင်လာပြီ''

'' တော်ပါ ဒါပဲ စဉ်းစားနေ''

ကို့နဖူးလေးကို လက်လေးဖြင့် အသာထုရင်း ကျီစယ်မိသည်။ကိုပြည့်တို့ နှစ်ယောက်ကတော့ ထုံးစံအတိုင်း လူရှေ့မရှောင် ကလူကျီစယ်နေကြသည်။ညနေ တော်တော်စောင်းမှ နောက်ကျပြီး ပြန်ဖြစ်ကြသည်။ညနေနောက်ကျလေ လူကများတာမို့ စက်လှေ တွေကို လုတက် ကြရသည်။ဖြစ်ချင်တော့ မိမိနှင့် ကိုပြည့် တက်အပြီး လူပြည့်သွားတာမို့ ကိုနဲ့ ဆုနဲ့ က ကျန်ရစ်သည်။

'' ငါတို့ နောက်တစ်စီးနဲ့ လိုက်လာခဲ့မယ်''

ကိုက အော်ပြောသည်။

'' အေး အေး''

ကိုပြည့်က မိမိဘေးကပ်ထိုင်ပြီး လိုက်ပါလာသည်။လှေကလူးသောကြောင့် တစ်ချက်တစ်ချက် သူ့ ပုခုံးကြီးက မိမိအပေါ် လာဖိတော့ ကြက်သီးထမိသည်။

'' ချမ်းနေလား ရောက်တော့မယ်''

'' ရတယ် အကို''

မိမိစိတ်ထဲမှာ ဇဝီဇဝါ အတွေးတွေက ဝင်လာနေသည်။ကိုပါလာရင် အကောင်းသားလို့လည်း တွေးမိသည်။မိမိမျက်နှာကို သိနေသည့်အလား ကိုပြည့်က

'' မပူပါနဲ့ ညီမရယ် နောက်လှေနဲ့ပါလာမှာပဲ''

'' ဟုတ်ကဲ့''

ဒီဘက်ကို ရောက်လာတော့ မှောင်ရီ ပျိုးစပင် ဖြစ်နေပါသည်။ ဟိုတယ်ကိုရောက်တော့ ''ညီမ အပေါ်တက်နှင့်လေ အကို ဆု တို့လာမှ တက်လာခဲ့မယ်''

'' ဟုတ် အကို''

မိမိ လှေကားပေါ် တက်လာခဲ့သည်။တက်လာပြီးမှ ရေစို ကြီးနှင့် တစ်ယောက်တည်း ကျန်ခဲ့သည့် သူ့ကိုလည်း အားနာမိသည်။ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး ဟု စိတ်ထဲ တွေးရင်း ပြန်ဆင်း၍ ခေါ်မိသည်။

'' အကို''

'' ဟင်''

'' တက်ခဲ့ပါလား အေးနေမှာပေါ့ အဝတ်လဲပြီးမှ ပြန်ဆင်းစောင့်လေ''

သူက မိမိကို တစ်ချက်စိုက်ကြည့်ရင်း တက်လိုက်လာသည်။ အခန်းထဲ ရောက်တော့ ရေသုတ်သဘက်ကြီးဆွဲယူရင်း ရေချိုးခန်းဘက်ထွက်လာခဲ့သည်။

'' အကို ပြန်ဆင်းသွားရင် တံခါးစေ့ခဲ့နော်''

'' အေး အေး''

ရေချိုးခန်းထဲ ရောက်တော့ မိမိလက်တွေ တုန်ရီနေတာကို သတိထားမိသည်။အခုလောက်ဆို သူအပြင်မှာ ဘာလုပ်နေမှာပါလိမ့်။ဝင်လာသော အတွေးတို့ကို ပြန်ထုတ်ပစ်လိုက်ရင်း စပို့ရှပ် အင်္ကျီလေးကို အသာချွတ်လိုက်သည်။သဲ တွေနဲ့မို့ မနည်းချွတ်ယူရသည်။တဆက်တည်း ဂျင်းပင်ရော အောက်ခံ ဘောင်းဘီပါ ချွတ်ချလိုက်သည်။သဲတွေက နေရာတကာမို့ ဖြည်းဖြည်း ချင်း ချွတ်ယူရသည်။ပန်းရောင် ဘော်လီချိတ်ဖြုတ်ပြီး ကြည့်လိုက်တော့ ရင်နှစ်မွှာကြားထဲ သဲမှုန့်လေးတွေကြောင့် ဖြူဝင်းသော အသားက နီရောင်အစင်းလေးများဖြစ်နေသည်။

'' ကျွီ''

မိမိလန့်သွားပြီး နောက်လှည့်ကြည့်မိလိုက်သည်။မိမိ အလောတကြီး ဝင်လာခဲ့လို့ သေချာမပိတ်မိသော တံခါးက လှုပ်ခါနေသည်။ မိမိ အပြေးသွားလို့ တံခါးကို သေချာ ပိတ်လိုက်သည်။ထတ်ခနဲဖြစ်သွားသော ရင်ကို အသာဖိရင်း လူက အားမရှိချင်သလိုဖြစ်လာသည်။

ရေကို အကြာကြီးစိမ်ချိုးပစ်လိုက်ချင်ပေမယ့် တနေကုန် ရေထဲမှာနေခဲ့ရတာမို့ ခပ်မြန်မြန်ချိုးပြီး ပြန်ထွက်ခဲ့သည်။အပြင်ရောက်တော့ ဖုန်းက အဝင်ခေါ များ ဝင်ထားတာတွေ့သည်။ကို့ဆီကပဲ။မတ်ဆေ့ချ်လည်း ပို့ထားသည်။

'' သဲ ကိုတို့ မိုးချုပ်သွားလို့ ပြန်လာလို့မရတော့ဘူး စက်လှေတွေ မသွားတော့ဘူး ဟိုမှာပဲနေပြီး မနက်မှ ပြန်လာမယ် ကို့ကိုစိတ်ချနော် စိတ်မပူနဲ့ ကိုပြည့်လည်း ကိုယ် ဖုန်းဆက်ထားတယ် မကြောက်နဲ့နော် ချစ်တယ် အာဘွား''

ဖတ်ပြီးနောက် မိမိ တကိုယ်လုံး တုန်ရီမှု များ ဖြစ်လာပြန်သည်။သူနဲ့ တညလုံး အတူတူ ဆိုသည့်စိတ်ကြောင့် မိမိ ဘာလုပ်ရမည်မသိဖြစ်နေသည်။မိမိ အဝတ်အစား လဲ ပြီးခဏ ကိုပြည့်ရောက်လာသည်။

'' သဲ ဟိုကောင် ဖုန်းဆက်သေးလား''

'' အင်း အကို အဲဒါကြောင့် ပြောတာပေါ့ စောစောပြန်ပါ့မယ်လို့''

ကိုပြည့်က မိမိအနီး ဝင်ထိုင်ရင်း ပြောသည်။

'' အရင်တုန်းက ပြဿနာမရှိဘူးသဲရ ဒီညနေ မိုးသားလေးတွေလည်း တက်လို့ နေပါလိမ့်မယ် စိတ်မပူပါနဲ့ အကိုလည်းရှိသားပဲ''

'' ဟုတ်အကို''

ကိုပြည့်ရဲ့ မျက်လုံးများက တမျိုး အရောင်လက်နေသည်ကို မိမိခံစားမိသည်။အတူတူ ညစာဆင်းစား တီဗွီ ထိုင်ကြည့်သည်အထိ ထူးထူးခြားခြား စကားမပြောမိ။အိပ်ကြတော့ မိမိ ခုတင် က မီးမှိန်လေး ဖွင့်ထားပေမယ့် သူဘက်ကတော့ မီးပိတ်ထားလို့ မှောင်မဲနေသည်။

ဟိုဘက်လှိမ့် ဒီဘက်လှိမ့်နဲ့ ဘယ်လိုမှ အိပ်မပျော်။ဟိုဘက်ခုတင်ဆီမှလည်း တိတ်ဆိတ်လို့နေသည်။တစ်ခုခုကို တောင့်တနေသလိုလို စိုးရွံ့ နေသလိုလို နှင့်။မိမိ ဆီးသွားချင်လာလို့ ခုတင်ပေါ်မှ အသာထပြီး အိမ်သာဝင်သည်။အိမ်သာမှ အထွက်

'' အမေ့''

ရုတ်တရက် တံခါးအဝမှာ ရပ်ကြည့်နေသော ကိုပြည့် ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ကိုပြည့်က ချက်ချင်းဆိုသလို မိမိ မျက်နှာကို ဆွဲယူလိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းများနှင့် အတင်းဖိကပ်လိုက်သည်။မျက်လုံးများပြာဝေသွားပြီး အတင်းရုန်းသော်လည်း အချည်းနှီးသာ။သူအတင်း နမ်းပြီးတော့ မျက်နှာခွာလိုက်သည်။

'' ဖျန်း ဖျန်း''

မိမိ ရီဝေသည့်ကြားမှ သူ့ပါးကို နှစ်ချက်ဆင့်ရိုက်လိုက်သည်။ပြီးတော့ တုန်ရီ လှိုက်မောစွာ နှင့် ဆို့တက်လာသော ရင်ကို သူ့ဆီတိုးကပ်လို့ သူ့နှုတ်ခမ်းကို စုပ်ယူလိုက်မိသည်။မိမိခေါင်းထဲတွင် ဆန္ဒ တစ်ခုမှ လွဲ၍ ကျန်တာ သတိမထားမိတော့။သူက အလိုက်သင့် မိမိအနမ်းတွေကို ပြန်လည်တုန့်ပြန်သည်။သူ့လက်တွေက ခန္ဓာတလျှောက်ပြေးလွှားဖြစ်ညှစ်နေသည်။

ဟာလာဟင်းလင်းဖြစ်နေသော သူ့ကျောပြင်ကို အတင်း ဖက်တွယ်ထားမိသည်။မိမိကိုယ်လေး လေပေါ်မြောက်တက်သွားပြီး နွေးထွေးသော မွေ့ယာဆီ ကျောချမိသည်အထိ သူ့နှုတ်ခမ်းတွေကို အားပါးတရ နမ်းနေမိတုန်းပင်။သူက အင်္ကျီကြယ်သီးများဖြုတ်၍ လှန်ချလိုက်ပြီးနောက် ဘော်လီ နောက်ချိတ်ကိုပါ ဖြုတ်ပစ်သည်။ပြီးတော့ မိမိ ရင်သားများကို အတင်း ဖြစ်ညှစ်နေတော့သည်။သူ့အနမ်းတွေက ပါးပြင် လည်ပင်းမှတဆင့် ရင်သားများကိုစုပ်ဆွဲလာသည်။

'' ဟင်းးး''

သိပ်မကြာခင်မှာပဲ မိမိ ေါင်နှစ်ဖက်က ဘေးသို့ ကားသွား ပြီး မာတောင့်တောင့် အသားဆိုင်တစ်ခုက အင်္ဂါတလျှောက် ပွတ်ဆွဲနေသည်။

'' ဟင်းးးးး''

'' အားးး''

သူ့ရင်ဘတ်ကို အတင်းတိုးနေမိသော်လည်း သူကတော့ ခပ်မှန်မှန်ပင် လှုပ်ရှားနေသည်။

'' အားး ကောင်းလိုက်တာ သဲရယ်''

သူက မိမိနားလေးကို ကိုက်၍ တိုးတိုးလေးပြောသည်။မိမိနားထဲမှာ အင်္ဂါစပ်ကို လာထိခိုက်သော တဖတ်ဖတ် အသံတွေကို ကြားနေရသည်။တိုးတိုးလေးသာညည်းညူမိရင်း လက်နှစ်ဖက်ကို ဘေးသို့ချထားမိသည်။သူက ကိုယ်ချင်းကပ်ထားရာမှ ခွာလိုက်ပြီး မိမိဒူးနှစ်ဖက်ကို ရင်ဘတ်အထိ တွန်းကပ်၍ ဆက်တိုက်လှုပ်ရှားတော့သည်။သူ့လက်တွေကို ကိုင်ထားမိတော့သည်။ဘယ်တုန်းကနှင့်မှမတူသော တင်းကျပ်မှုကို ခံစားနေရသော်လည်း ထို အတွေ့ကို မိမိကိုယ်တိုင် အသက်ရှူအောင့်ထားလောက်အောင် လိုချင်နေမိသည်။

'' အင့် အင်း အင်း အင်း အင်းး''

'' အာ့ အား အားး''

ခုတင်လေးက ရော မိမိခန္ဓာပါ အပေါ်သို့ တွန်းတွန်းတက်သွားသည်။သူက ပေါင်တဖက်ကို လွှတ်လိုက်ပြီး နောက် ပေါင်တစ်ဖက်ကို ပုခုံးပေါ်လွှဲတင်လိုက်တော့ ဘေးတစောင်းလေးဖြစ်သွားသည်။ပေါင်တစ်ခုလုံးကို ပွတ်သပ် နမ်းရှိုက်ပြီး လှုပ်ရှားတော့ မိမိမျက်လုံးများမဖွင့်နိုင်တော့ပါ။

ကြာလာတော့ မိမိ တကိုယ်လုံးချွေးစေးလေးများထွက်လာသည်။

'' ကိုယ် ပြီးတော့မှာမို့လို့ မှောက်လိုက်ကွာနော်''

သူကပြောပြောဆိုဆို ခါးမှ ကိုင်၍ ဆွဲ လှည့်လိုက်ပြီး မိမိဗိုက်လေးကို စီးခုံစပ်မှ နှိုက်၍ ပင့်တင်လိုက်သည်။ပြီးတော့ ခေါင်းအုံးထိုးထည့်လိုက်ပြီး သူ့ဟာ တေ့၍ လှုပ်ရှားတော့သည်။ မိမိမျက်နှာကို မွေ့ယာပေါ် ဘေးစောင်းချထားရင်း လက်များက အိပ်ယာခင်းကို တင်းတင်း ဆုပ်ထားမိသည်။

'' အားအား အားအား ''

မိမိ ခါးလေးကို ကိုင်၍ အားကုန် ဆောင့်နေရာ မိမိ ပိုနာကျင်သလို ဖြစ်မိသော်လည်း ဟာသွားမှာကို စိုးနေမိသည်။ဆန္ဒ တစ်ခုက တဖြေးဖြေးမြင့်တက်လာချိန် မကြာခင်မှာပင် မိမိတကိုယ်လုံး ကျင်တက်သွားပြီး သူ့ကိုယ်လုံးကြီးက မိမိအပေါ် မှောက်ကျလာသည်။

'' အားးးးးးးး'

တကိုယ်လုံး အင်အားများမရှိတော့ သလို ဘေးသို့ လှဲချလိုက်မိသည်။သူက သူ့ဟာကို မထုတ်သေးပဲ ထပ်ရက်ပင် မိမိကို နောက်မှ သိုင်းဖက်ထားသည်။အခုအချိန်မှာ မိမိ ကို့ကိုရော တခြားဘာကိုမှ ပင် သတိမရနိုင်တော့ပါ။ခဏလောက်ငြိမ်နေပြီးတော့မှ

'' ချွတ်လိုက်တော့လေ ဒီမှာ ချွေးတွေချည်းပဲ''

'' အင်း''

သူအသာခွာလိုက်တော့မှ မိမိရေချိုးခန်းထဲသို့ ပြေးဝင်လိုက်မိသည်။ ရေပန်းဖွင့်ပြီး ရေအောက်သို့ အမြန် တိုးဝင်လိုက်တော့မှ ရင်တုန်ခြင်းတွေ အနည်းငယ် ပြေသွားသလိုရှိသည်။

'' အင် ဘာလို့ဝင်လာတာလဲ''

ကိုပြည့်က နောက်မှ လိုက်လာပြီး ရေပန်းအောက်အတင်းတိုးဝင်၍ မိမိကို ပွေ့ဖက်လာသည်။မိမိ အလိုက်သင့်ပင်။မရုန်းမိတော့။

'' တော်လောက်ပြီ ထင်တယ် အကို''

'' အကို့စိတ်တွေ ထိန်းမရနိုင်ဘူး ဖြစ်နေတယ် သဲရယ်''

သူက ရေပန်း ခလုတ်ကိုပိတ်လိုက်သည်။ရေစက်လက် မိမိ ခေါင်းလေးကို ဆုပ်ကိုင်လို့ နှုတ်ခမ်းတွေကို အတင်း စုပ်ယူလာတော့သည်။မိမိ ရင်ဘတ်ကို တွန်းထားမိသော်လည်း နှုတ်ခမ်းလေးများ ဟပေးထားမိသည်။တဖြေးဖြေးနှင့် နံရံနှင့် ကျောကပ်သည်အထိ သူအတင်း စုပ်ဆွဲနေသည်။မိမိပါးတွေ လည်ပင်းတွေ ရင်ညွန့်တွေနှင့် ရင်သားတွေကို သူ့လက်တွေက ပွတ်သပ်နေသည်။ပြီးတော့ နို့ခေါင်းလေးတဖက်ကို စုပ်နမ်းလိုက်ပြန်သည်။

'' အာ့ အကို တော်ပြီ''

နောက်ဆုံးတော့ ခုတင် ပေါ်သို့နောက်တခေါက် ရောက်သွားပြန်သည်။ဒီတခါတော့ ကိုပြည့် ခုနကလောက် မကြမ်းတော့ပါ။ခုတင်ပေါ်လက်ထောက်ထားသည့် သူ့ လက်မောင်းကျစ်ကျစ်နှစ်ဖက်ကို ကိုင်ရင်း တစ်ချက်ချင်းပုံမှန် ဆောင့်နေသော သူ့ကို ရီဝေစွာ ကြည့်နေမိသည်။

ဖတ် ခနဲ ရိုက်ခတ်သံနှင့်အတူ အပေါ်သို့ တွန်းတွန်းတက်သွားသော မိမိရင်သားတွေကို သူ တက်မက်စွာ ကြည့်နေသည်။တဖြည်းဖြည်း ဆောင့်ချက်တွေက အားပါလာသည်။စေ့စော်ချက် တစ်ခုခု ကြောင့်လားမသိ။သူ့လည်ပင်းကို ဆွဲယူလိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းတွေကို အားပါးတရ စုပ်နမ်းလိုက်မိသည်။ပြီးတော့ သူ့ပုခုံးတွေ ကို တင်းတင်းဖက်ထားမိသည်။အလိုက်သိစွာ သူ့လျှာက အတင်းရစ်ပတ်လာသည်။

'' အင်း ဟင်းးး''

တိတ်ဆိတ်သော ညဝယ် အသံမျိုးစုံကြားနေရသည်။

'' သဲ အပေါ်တက် ကွာနော်''

ပက်လက်လှန်လိုက်သော အခါ ထောင်မတ်နေသော အချောင်းကြီးကို မီးမှိန်မှန်ကြားမှ တွေ့လိုက်ရသည်။သူ့အပေါ်ခွထိုင်လိုက်ပြီး အသာ လက်ဖြင့် ကိုင်လို့ မိမိ အင်္ဂါကို တေ့ထည့်လိုက်သည်။

'' အားးးး''

နင့်ခနဲဝင်လာသော အရာကို ဒီအတိုင်းထားရင်း သူ့ရင်ဘတ်အပေါ် လက်ထောက်၍ ပြန်ကြွ လိုက်သည်။ပြန်အထွက်မှာ ပွတ်တိုက်ထွက်သွားသော သူ့ဟာကို ညစ်ဆွဲထားရင်း ဖြေးဖြေးချင်း အထုတ်အသွင်း လုပ်ပေးနေမိသည်။

'' အားးးးး ကောင်းလိုက်တာ သဲရယ်''

သူက မိမိရင်သားတွေကို လက်ဖြင့် ဆွဲညှစ်ထားသည်။နောက်တော့ မိမိမျက်လုံးများမှိတ်ထားလိုက်ပြီး အတင်း ဆောင့်ပေးလိုက်မိတော့သည်။

'' အားးး ဟားးး ဟားးး''

ဘယ်တုန်းကမျှမရဘူးသော သာယာသော အတွေ့အောက်မှာမျောပါရင်း သူ့အလိုကျဖြစ်မိသည်။ဒုတိယ တစ်ခေါက်ဆိုတော့ ပိုကြာလို့ မိမိလည်း ပျော့ခွေသွားသည်။ဘယ်လို အိပ်ပျော်သွားသည်ပင် မသိလိုက်။

.......................................................................................................................................

အခန်း ( ၇ )

မနက်လင်းလို့ ကို တို့ရောက်လာသည်အထိ အိပ်ယာထဲ ခွေနေမိသည်။ကို့ဆီက လာနေပြီ ဆိုပြီး ဖုန်း ဝင်လာတော့မှ ကိုပြည့်ကို အတင်းနိုးလို့ ခုတင်ပြောင်းခိုင်းရသည်။မိမိကိုယ်တိုင်လည်း ရေချိုး အဝတ်လည်းပြီးသည့်တိုင် နုံးသလို ဖြစ်နေတာကြောင့် ပြန်လှဲနေလိုက်သည်။

'' သဲ ပြောရရင် ကိုယ့်အပြစ်တွေပါပဲ ကိုယ့်ကို ခွင့်လွှတ်ပါလို့ မပြောဘူး ဟိုကောင်ပြန်လာရင် အားလုံး ကို သဲ ဖွင့်ပြောလိုက် အားလုံး ကိုယ်ခံယူမယ်''

အဝတ်တွေလဲရင်း ကိုပြည့်ပြောသော်လည်း မိမိ သူ့ကို လှည့်မကြည့်မိပါ။မကြည့်ချင်လို့ သူ့ကို စိတ်ဆိုးလို့မဟုတ်မှန်းတော့ မိမိကိုယ်တိုင်သိနေသည်။တကယ်ဆို မိမိကိုယ်တိုင်လည်း မှားခဲ့သည် မဟုတ်လား။အဲသလို သူများကို အပြစ်ဖို့ရလောက်အောင်လည်း မိမိ မျက်နှာမပူပဲ မနေနိုင်ပါ။ လူကနုံးနေသည့်အပြင် စိတ်ပါ ပင်ပန်းလာတာမို့ တွေးရင်းနှင့် မှေးခနဲ အိပ်ပျော်သွားသည်။

'' သဲ နေမကောင်းဘူးလား''

'' အင်''

ကိုအသံကြားရပြီး ခုတင်လေးလှုပ်သွားသည်။

'' ကောင်းပါတယ် အိပ်ချင်လို့ ညက အိပ်မပျော်ဘူးလေ''

ပြောလိုက်ပြီးမှ အဓိပ္ပါယ် တစ်မျိုး ဖြစ်သွားမည်စိုး၍

'' တစ်ယောက်တည်း ဖြစ်နေလို့ ဟင်း ဟင်း''

ဟိုဘက်မှာလည်း နှစ်ယောက် ဘာတွေ တွတ်တွတ် တွတ်တွတ် ပြောနေမှန်းမသိ။

'' လာထလေ ကိုယ် မုန့်ဟင်းခါးဝယ်လာတယ် စားရအောင်''

ကိုပြည့်က မိမိကို တချက် တချက် ကြည့်နေပေမယ့် မိမိကတော့ တတ်နိုင်သလောက် အဆင်ပြေပြေနေနိုင်အောင်ကြိုးစားသည်။

ဒီနေ့တော့ သုံးရက်မြောက်မို့ ထွေထွေထူးထူး ဘယ်မှ သွားစရာ မရှိလို့ ကမ်းခြေမှာပင် ဆော့ဖြစ်သည်။မိမိ ကိုပြည့် နှင့် သီးခြားမဖြစ်အောင်နေသည်။မိမိတို့ဒိထက်ပို၍ မမှားသင့်တော့ပါ။ကိုကတော့ အရင်အတိုင်းပင် မိမိကို အရမ်း ဂရုစိုက်သည်။တစ်နေကုန် နေစောင်းသည်အထိတော့ မကစားနိုင်ပါ။မိမိ နှင့် ကို တို့ အရင် တက်လာခဲ့သည်။

အခန်းထဲရောက်လို့ ကိုက နှီးနှောကြဖို့ အစပြုလာသည့်တိုင် မိမိက စိတ်များ ပင်ပန်းနေ၍လားမသိ။စိတ်မပါ ပါ။ကိုက လည်း အလိုလိုက်ပါသည်။ရေချိုးပြီး မိုးချုပ်မှ ကမ်းခြေသို့ပြန်ဆင်းလာခဲ့သည်။ကမ်းခြေ ပြန်ရောက်သည်အထိ ကိုပြည့်တို့ အတွဲကို မတွေ့မိသေးပါ။

လသာရက်မို့ သာသာရှိသောလရိပ်အောက်မှာ တဖွေးဖွေးတက်လာသည့် ရေလှိုင်းကလေးများကို ကြည့်ရင်း ကို့ခါးလေးဖက်၍ လမ်းလျှောက်မိသည်။စိတ်တွေက ပြန်လည် လန်းဆန်းလာသလို မိမိ ဘာမှ မဖြစ်ခဲ့ဟု မှတ်နိုင်လာသည်။နောက်ကျိနေသော ခေါင်းထဲမှ စိုးရွံ့မှုများက ပင်လယ်ရေ ထဲ မျောပါသွားသလို။ကိုနှင့်အတူ ပင်လယ်ပြင်ကြီးကို ကြည့်ရင်း ခေါင်းလေးကို ရင်ခွင်ထဲ တိုးဝင်ထားမိသည်။

'' အေးတယ် သဲ ပြန်ရအောင်နော်''

'' ဟင့်အင်း ခနနေရအောင် ကိုယ်ရယ် မနက်ဖြန် ပြန်ရမှာပဲ သဲ ပင်လယ်ပြင်ကြီးကို ကြည့်ချင်သေးတယ်''

အတော်ညဉ့်နက်မှ ပြန်ဖြစ်သည်။


အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန် >>>>