Saturday, May 6, 2023

အချစ်ကို မျှဝေခံစားခြင်း (စ/ဆုံး)

အချစ်ကို မျှဝေခံစားခြင်း (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ – ချမ်းမြေ့သာဇံမောင်မောင်နှံ

“ ဦးလေး…..အဲဒီအိမ်ရှေ့မှာရပ်…..ရပ်…..”

“ ကျွိ….”

“ ဟုတ်တယ် ဦးလေးရေ…ကျေးဇူးပဲ…”

သင်းသင်း တစ်ယောက် ဆိုက်ကားပေါ်မှ ဆင်းပြီး ဆိုက်ကားခ ပိုက်ဆံပေးလိုက်သည်..။ အထုပ်အပိုးများကို သယ်ပြီး ခြံတံခါးဆီသို့ လျှောက်လာလိုက်လေသည်..။ အထုပ်အပိုးဆိုပေမယ့် ခရီးဆောင်အိတ်တစ်လုံးနှင့် လက်ဆွဲအိတ်တစ်လုံးမျှသာ ဖြစ်သည်.။

ခြံတံခါးသော့ဖွင့်ဝင်ပြီး ပြန်ပိတ်လိုက်သည်..။ အိမ်ထဲသို့ တောက်လျှောက်ပဲ ဝင်လာခဲ့လိုက်သည်..။ ခြံတံခါးကို သော့ခတ်ထားသဖြင့် ဒီအချိန်မှာဆိုလျင် နှင်းနှင်းအေးတို့ အိမ်မှာ ရှိတော့မှာ မဟုတ်ဘူး ဟူ၍ တွက်ဆထားပြီး ဖြစ်သည်..။

အိမ်အဝတွင် အိမ်တံခါးက အပြင်မှ သော့မခတ်ထားပဲ ပိတ်ထားသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်..။ ဒီတော့ သင်းသင်းမှာ ဇဝေဇဝါ ဖြစ်သွားရသည်..။ ဒီအချိန်ဆိုလျင် ရုံးသို့သွားနေပြီ ဖြစ်သည်..။ နှင်းနှင်းအေး၏ ယောက်ျားဖြစ်သူ ကိုကိုကျော်ကတော့ ဈေးထဲမှာ ဆိုင်ခန်းဖွင့်ထားပြီး အထည်မျိုးစုံရောင်းသည်..။

ဒီနေ့ကလည်း ဈေးပိတ်ရက်မဟုတ်သဖြင့် ကိုကိုကျော် အိမ်မှာ မရှိနိုင်ပေ…။ ဒီတော့ အိမ်ထဲမှာ ဘယ်သူရှိနိုင်မည်နည်း..။ သင်းသင်းမှာ ဦးနှောက်ခြောက်မတတ် စဉ်းစားနေရပြီ..။ အိမ်တံခါးဝမှာ ဖိနပ်ချွတ်ကို လှမ်းကြည့်လိုက်သည်..။ အိမ်တံခါးက သံဇကာတပ်ထားသဖြင့် အတွင်းကို လှမ်းမြင်ရသည်..။

ဖိနပ်စင်မှာတော့ ဖိနပ်တွေ အစီအရီတင်ထားသော်လည်း ချွတ်ထားသောဖိနပ်မှာ မိန်းမစီးဖိနပ်မဟုတ်..။ ယောက်ျားစီး ဖိနပ်ကိုသာ တွေ့ရသည်..။ ဒီတော့မှ အိမ်အတွင်းမှာ ရှိနိုင်သူသည် ကိုကိုကျော်ကလွဲလို့ ဒီ့အပြင်လူမဟုတ်မှန်း စုံထောက်ဉာဏ်ဖြင့် စဉ်းစားလိုက်လို့ ရလာသည်..။

ကိုကိုကျော်တစ်ယောက်တည်း အိမ်မှာ ဖြစ်သဖြင့် ရင်ထဲမှာတော့ နည်းနည်းခုန်သွားမိတာကို သင်းသင်းမှာ ကိုယ့်ဖာသာကိုယ်ပင် သတိထားမိလိုက်ရသည်..။

“ ကိုကိုကျော်….ကိုကိုကျော်….”

“ ဒုန်း…ဒုန်းဒုန်း……”

“လာပြီ….လာပြီ….”

သင်းသင်းမှာ တံခါးကို ဆွဲလှည့်ရမ်းလိုက်ပြီး ကိုကိုကျော်ကို ခေါ်လိုက်သည်..။ မိမိဆုံဖြတ်ချက် မှန်သွားကြောင်းကို အိမ်ထဲမှ ပြန်ထူးသံက သက်သေပြနေသည်..။ အိမ်ထဲမှ ပြန်အော်ထူးသံမှာ ကိုကိုကျော်၏ အသံပင် ဖြစ်သည်..။ အသံနှင့် အတူ မရှေးမနှောင်းမှာပင် အိပ်ခန်းထဲမှနေ၍ ပုဆိုး ပိုသီဘတ်သီနှင့် ထွက်လာသော ကိုကိုကျော်ကို တွေ့လိုက်ရသည်..။

ကိုကိုကျော်၏ ပုံစံမှာ အိပ်မှုံစုံမွှားပုံစံမျိုးနှင့် ဖြစ်သည်..။ ဖရိုဖရဲဖြစ်နေသော ပုဆိုးမှာ ကမန်းကတန်း ဝတ်လာရ၍ထင်သည်..။ အတိုအရှည်က မညီ..၊ ခါးပုံစကလည်း ရင်ဘတ်ပေါ်ရောက်နေသည်..။ ခါးအောက်ပိုင်း ပုဆိုးအတွင်းမှ အရာတစ်ခုက ထိုးထိုးထောင်ထောင် ထွက်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်..။ သင်းသင်းမှာ ထိုအရာဆီသို့ အကြည့်ရောက်သွားရာ ရင်ထဲ၌ တင်းခနဲ ဖြစ်သွားရသည်..။

မသိမသာလေး ထပ်မံကြည့်မိပြန်သည်..။ မိမိ ရင်ထဲ၌ လှုပ်ခတ်သွားသော ငလျင်ငယ်လေးကို မိမိဘာသာပင် သင်းသင်း သိလိုက်ရသည်..။ တံခါးဝဆီသို့ ကိုကိုကျော် ရောက်လာပြီး အတွင်းမှ ချက်ကိုဖြုတ်ကာ တံခါးကို ဆွဲဟဖွင့်ပေးလိုက်သည်..။

“ သင်းသင်းရာ…. ကိုကျော်က ပြန်မလာလောက်သေးဘူးတောင် ထင်နေတာ….”

“ သင်းသင်းလဲ ကြာကြာဆက်မနေချင်တော့တာနဲ့ ပြန်လာတာပါ ကိုကျော်ရာ… ကိုကျော်ရော ဒီနေ့ ဈေးမထွက်ဘူးလား….”

“ ဈေးထွက်သေးတယ်…၊ နည်းနည်းနေမကောင်းချင်တာနဲ့ ခေါင်းတွေကလဲ နဲနဲ ကိုက်နေတာမို့ ဆိုင်ပိတ်ပြီး ပြန်လာတာ သင်းသင်းရ……”

“ ဟင်… ဟုတ်လား…. အခုကော နေကောင်းသွားပြီလား… ဘယ်လိုနေသေးလဲ ကိုကျော်…”

“ဆေးသောက်ပြီး အိပ်နေတာလေ…. သင်းသင်းအော်ခေါ်လိုက်လို့ ကမန်းကတန်းထလာတာ…၊ အိပ်လိုက်ရလို့လားမသိဘူး… ခေါင်းတော့ မကိုက်တော့ဘူး….”

“ ညက အိပ်ရေးပျက်သွားလို့နဲ့ တူတယ်… အိပ်ရေးပျက်အောင် လင်မယားနှစ်ယောက် ဘာတွေလုပ်နေလို့လဲ….”

“ သင်းသင်းကလဲ…. ဒီလိုပါပဲ.. ဘာရယ်မဟုတ်ပဲ .. အိပ်ရေးပျက်တာပါ…”

“ အင်းပါ….အင်းပါ….ထားပါတော့….”

မျက်လုံးလေးထောင့်ကပ်ပြီး ခပ်ဆတ်ဆတ်အသံလေးဖြင့် ပြောနေသော သင်းသင်းကိုကြည့်လျက် ကိုကိုကျော် တံခါးဖွင့်ပေးလိုက်သည်..။ လူကတော့ တံခါးရွက်ဘေးမှာပင် ရပ်နေသေးသည်..။ သင်းသင်းက တံခါးဖွင့်ပြီး ရပ်မြဲ ရပ်နေသော ကိုကိုကျော် ရှေ့မှ ဖြတ်လျက် ခရီးဆောင်အိတ်ကိုတစ်ဖက် ၊ လက်ဆွဲအိတ်ကိုတစ်ဖက်ဆွဲကာ အိမ်ထဲဝင်လာခဲ့သည်..။

“ အိုး…” ဟူ၍ ယောင်ပြီး မအော်မိအောင် မနည်းထိန်းလိုက်ရသည်..။ ရင်ထဲမှာတော့ ထိုအသံက ပဲ့တင်ထပ်သွားရသည်..။ အသည်းနှလုံးထဲမှာ တုန်လှုပ်ပြီး အထဲမှ ကလီစာတွေ ကပြောင်းကပြန် ဖြစ်ကုန်ပြီလား အောက်မေ့ရသည်..။

ဘာကြောင့်လည်းဆိုတော့ တံခါးဝမှနေ၍ အိမ်ထဲအဝင်မှာ ကိုကိုကျော်၏ ပုဆိုးအတွင်းမှ ထောင်ထနေသော မာတောင့်တောင့် အရာကြီးနှင့် သင်းသင်း၏ ဖင်ကြီးတို့ တိုးတိုက်မိသွား၍ ဖြစ်သည်..။

သင်းသင်းက အိမ်ထဲဝင်လိုက်သည်တွင် မလွတ်လောက်ဘူးထင်၍ ကိုကိုကျော်က နောက်သို့ တိမ်းရှောင်ပေးလိုက်သော်လည်း တိုးတိုက်မိအောင် တိုးတိုက်မိသွားရခြင်း ဖြစ်သည်..။

သင်းသင်းရင်ထဲမှာ တဒိန်းဒိန်းနှင့် နှလုံးခုံသံတွေ မြန်လျက် ခြေဖျားလက်ဖျားတွေ တုန်ကာ ဂဏာမငြိမ် ဖြစ်လာရသည်..။ သင်းသင်းရဲ့ တင်ပါးကို ထိုးထောက်မိလိုက်သော ပူနွေးနွေး မာတောင်တောင် အတန်ကြီး၏ အရသာကို သင်းသင်း သိထားခဲ့ပြီးပြီ မဟုတ်ပါလား…။

ကိုကိုကျော်ကလည်း ထိုးထောက်မိလိုက်မှန်း သိလိုက်သော်လည်း နှစ်ယောက်စလုံးမှာ မသိလေဟန်ပြုကာ ဖာသိဖာသာပင် နေလိုက်မိကြသည်..။ သင်းသင်းမှာ ဧည့်ခန်းအတွင်း ဆက်တီခုံများဘေးတွင် အထုပ်အပိုးများချလျက် မတ်တတ်ရပ်လျက် အမောဖြေနေလိုက်သည်..။

ရင်ထဲမှ တဒုတ်ဒုတ်နှင့် ခုန်နေတာကို သက်သာလို သက်သာညား ရေတစ်ခွက် ခပ်သောက်လိုက်သည်..။ ပြီးမှ ဆက်တီခုံ နှစ်ယောက်ထိုင်ပေါ်တွင် ခြေပစ်လက်ပစ် ထိုင်ချလိုက်သည်..။

ကိုကိုကျော်က တံခါးပြန်ပိတ်လိုက်ပြီး ချက်ထိုးလိုက်ကာ ဧည့်ခန်းထဲ ဝင်လာသည်..။ သင်းသင်း၏ ဘေးတွင် ကပ်လျက် ထိုင်ချလိုက်သည်..။ သင်းသင်းက ကိုကိုကျော် လာထိုင်မှန်း သိသော်လည်း ထမသွားပဲ ကိုယ်လုံးချင်းမထိအောင်သာ ဘေးသို့ ကပ်ပေးလိုက်သည်..။ ခေါင်းကလေးငုံ့လျက် ကုလားထိုင် လက်ရမ်းကို လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ပွတ်နေသည်..။ ကိုကိုကျော်က သင်းသင်းကိုယ်လုံးလေးနှင့် ထိမိအောင် ကပ်လိုက်ပြီး သင်းသင်း၏ လက်ကလေးတစ်ဖက်ကို သူ့လက်ဖြင့် ဆွဲယူကိုင်လိုက်သည်..။

“ အို………”

“သင်းသင်း ….ရယ်….”

“ ရှင်….ကိုကိုကျော်….”

“ ကိုကျော် ..မညာတမ်း ပြောမယ်နော်….”

“ ရှင်…ဘာလဲ…ကိုကျော်…”

သင်းသင်း ရင်တွေ အရမ်းခုန်လာသည်..။ ကိုကိုကျော် ဆွဲကိုင်ထားသော လက်ကိုလည်း ပြန်ရုန်းရန် သတိမရတော့ချေ…။ ကိုကိုကျော် ဘာတွေ ပြောတော့မည် ဆိုတာကိုလည်း သိနေသည်..။ ပြောလည်း ပြောစေချင်သည်..။ နားလည်းထောင်ချင်သည်..။ နားလည်း မထောင်ဝံ့အောင် ဖြစ်နေသည်..။

“ သင်းသင်းရယ်…..“

“ပြောလေ…ကိုကိုကျော်…ဘာလဲဟင်…“

“ သင်းသင်းရယ်… သင်းသင်းကို ကိုကျော်လေ ဟိုးအရင်တုန်းထဲက ချစ်ခဲ့တာဆိုတာ သင်းသင်းယုံရဲ့လား… ဟင်…“

သင်းသင်းနှုတ်ဖျားမှ အသံမထွက်သော်လည်း ရင်ထဲမှာတော့ အသံလှိုင်းများက ပြောနေမိသည်..။ တကယ်တမ်းဆိုရရင် သင်းသင်းကသာ ဟိုတုန်းထဲက ကိုကိုကျော်ကို စပြီး ချစ်ခဲ့မိတာပါ…။ နှုတ်ဖျားမှတော့ အသံထွက်ပေါ်လာခြင်း မရှိပါ..။ မိန်းကလေးဆိုတော့ သိက္ခာထိန်းရဦးမယ်လေ….၊ သင်း ဘာပြန်ပြောရမှာလည်း….။ ကိုကိုကျော်ကို ချစ်လည်း ချစ်ခဲ့သည်..။ အခုလို ဖွင့်ပြောလာတော့လည်း ကြာရှည်စွာ မြိုသိပ်ထားခဲ့ရတာကို သနားမိလေသည်..။

“ သင်းသင်းကိုလေ…. ကိုကိုကျော် သိပ်ချစ်တာပဲ…. ကွယ်….“

“ အို…..ကိုကိုကျော်ရယ်….“

ကိုကိုကျော်က မြုံစိစိလုပ်နေသော သင်းသင်းကို မချင့်မရဲ ဖြစ်လာသည်နှင့်တူသည်..။ သင်းသင်း၏ ကိုယ်လုံးလေးကို ဆွဲဖက်ပြီး ရင်ခွင်ထဲ သွင်းလိုက်သည်..။ သင်းသင်းမှာ

“အို…ကိုကိုကျော်ရယ်”

ဟုသာ ရေရွတ်လိုက်မိပြီး ကိုကိုကျော့် အလိုကျ ရင်ခွင်ထဲသို့ အလိုက်သင့်လေး တိုးဝင်လိုက်သည်..။ သင်းသင်းအနေနဲ့ ဆက်ပြီးတော့လည်း ဟန်မဆောင်ချင်တော့ပေ..။ ကိုကိုကျော်ကတောင် ချစ်ကြောင်းပြောလာတော့မှ မိမိကလည်း မညာချင်တော့ပါ..။ ကိုကိုကျော်ကိုလည်း မိမိကိုယ်တိုင်က ချစ်နေမိတာပဲ ဖြစ်သည်..။

ကိုကိုကျော်က သင်းသင်း၏ ကိုယ်လုံးအိအိလေးကို တင်းကြပ်စွာ သိုင်းဖက်ထားလိုက်ပြီး သင်းသင်း၏ ဆံပင်လေးတွေကို မြတ်နိုးစွာ နမ်းလိုက်သည်..။

သိုင်းဖက်ထားသော ကိုကိုကျော့် လက်တွေကလည်း သင်းသင်း နို့အုံကြီးတွေကို ဖိကိုင်ထားမိသလို ဖြစ်နေသည်..။ သင်းသင်းမှာ ရင်အခုန် မြန်လာသည်နှင့်အမျှ စောက်ပတ်ထဲမှလည်း စစ်ခနဲ စစ်ခနဲ ဖြစ်လာသည်..။

“ သင်းသင်းရယ်… ကိုကိုကျော်လေ…. နှင်းနှင်းရှေ့မှာ မနည်းကြီး ဟန်ဆောင်နေ နေရတယ်.. သိလား… နှင်းနှင်း မရိပ်မိအောင် မသိအောင်လည်း ကြိတ်မှိတ်နေရတာ…“

“ အင်းပါ….ကိုကိုကျော်ရဲ့…“

“ သင်းသင်းကို နှင်းနှင်းထက် အရင်ကတည်းက စပြီးချစ်ခဲ့တာပါ….၊ ဒါပေမယ့် နှင်းနှင်းနဲ့ အရင်ဖြစ်သွားတော့ နှင်းနှင်းကိုပဲ လက်ထပ်လိုက်ရတယ်…ကွယ်…. “

“ သိပါတယ်…ကိုကိုကျော်ရယ်… သင်းသင်းကလည်း ကိုကိုကျော့်ကို ပြောပြချင်ပါတယ်…“

“ အင်း… ပြောပြလေ… ဘာလဲဟင်… သင်းသင်း…“

“ သင်းသင်းလဲလေ ကိုကိုကျော့်ကို စတွေ့ကတည်းက ချစ်မိသွားတာပါ…၊ ဒါပေမယ့် နှင်းနှင်းက သင်းရဲ့ ကျေးဇူးရှင်လေ…၊ ဒီတော့ သူ့ကို ဦးစားပေးလိုက်တာပါ… ကိုကျော်ရယ်..၊ သင်းသင်းလေ အခုထိ ကိုကိုကျော့်ကို ချစ်နေတုန်းပါပဲ…“

“ တကယ်နော်….သင်းသင်း…“

“ တကယ်ပါ ကိုကျော်ရယ်.. ကိုကျော်က သင်းကိုချစ်နေပေမဲ့ မနည်းဟန်ဆောင်နေရတယ်ဆိုတာ သင်းသင်း သိပါတယ်..။ နှင်းနှင်းအလစ်မှာ သင်းသင်းကိုကြည့်တဲ့ ကိုကိုကျော့် အကြည့်တွေထဲမှာ သင်းသင်းကို ချစ်တဲ့ အရိပ်အယောင်တွေ ထင်ဟပ်နေတာ သင်းသင်း သိတာပေါ့….”

“ အော်…. သင်းသင်းရယ်…. အချစ်ရယ်….“

“ နောက်ပြီးလေ… သင်းသင်း ဒီမြို့ကို အလုပ်ပြောင်းပြီး ဒီအိမ်မှာ လာနေတယ်ဆိုတာကလည်း ကိုကျော့်ကို မပိုင်ရပေမယ့် ကိုကျော့်အချစ်ကို မရပေမယ့် ကိုကျော်နဲ့ အမြဲတွေ့နေရအောင် ပြောင်းပြီး လာနေတာပါ…“

“ အော်… ဒီလောက်တောင် ချစ်ရသလား… သင်းသင်းရယ်….“

သင်းသင်းက ကိုကျော်ကို ချစ်နေကြောင်း ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောပြလိုက်သဖြင့် ကိုကိုကျော်က မချင့်မရဲဖြစ်လာပြီး သင်းသင်းကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ထပ်မံ သိမ်းပွေ့လိုက်ပြီး ဖက်ထားလိုက်သည်..။ သင်းသင်း မျက်နှာလေးကို မော့ခိုင်းပြီး နဖူးလေးကို နမ်းလိုက်သည်..။ ပြီးမှ ပါးပြင်နှစ်ဖက်ကို တစ်ဖက်ပြီး တစ်ဖက် နမ်းရှုံ့လိုက်သည်..။ သင်းသင်းမှာ မျက်စိလေးမှိတ်လျက် ကိုကိုကျော်၏ အနမ်းကို ငြိမ်သက်စွာပင် ခံယူနေလိုက်သည်..။

ကိုကိုကျော်က ပါးပြင်များကို နမ်းရှုံ့ပြီး သင်းသင်းရဲ့ နှုတ်ခမ်းထူထူများကို သူ့နှုတ်ခမ်းထူထူကြီးများဖြင့် ဖိကပ်နမ်းစုပ်လိုက်သည်..။ သင်းသင်း၏ကိုယ်ကို တင်းတင်းဖက်လိုက်ပြီး လက်များဖြင့် ကျောပြင်လေးကို ပွတ်သပ်ပေးနေလေသည်..။ သင်းသင်းကလည်း အားကျမခံ ကိုကိုကျော့် ကျောပြင်ကြီးကို ပြန်လည် သိုင်းဖက်ပြီး တက်ကြွစွာပင် ပြန်၍ နမ်းစုပ်ပေးလိုက်သည်..။

ကိုကိုကျော်နှင့် သင်းသင်းတို့ နှစ်ဦးစလုံးမှာ ချစ်ခြင်းများက လွှမ်းမိုးထားသဖြင့် ရှည်ကြာသော အနမ်းများက တဖြည်းဖြည်းနှင့် မွတ်သိပ်စွာဖြင့် အားမလိုအားမရ ဖြစ်လာရတော့သည်..။ သင်းသင်းအနေဖြင့်လည်း ကိုကိုကျော်ကို တိတ်တခိုးချစ်ခဲ့ရပြီး ယခုမှပင် ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ချစ်ရသဖြင့် ထိန်းချုပ်ထားမှု တာရိုးကို ချိုးပစ်လိုက်တော့ရာ အနမ်းတွေက မဆုံးနိုင်တော့အောင်ပင်…။

သင်းသင်းနှင့် နှင်းနှင်းအေးတို့မှာ တစ်လမ်းထဲ အတူနေခဲ့ကြသော သူငယ်ချင်းများ ဖြစ်ကြသည်..။ အိမ်ချင်းကတော့ အနည်းငယ်လှမ်းသည်..။ သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်မှာ ငယ်စဉ်ကလေးဘဝထဲကပင် အတူတူ ဆော့ကစားခဲ့ကြသည်..။ အတူတူ ကျောင်းသွားကျောင်းပြန် နေခဲ့ကြသည်..။ အတန်းကလည်း အတူတူ၊ ကျောင်းလည်း အတူတူဖြစ်သဖြင့် သူမတို့နှစ်ယောက်မှာ ညီအစ်မအရင်းအချာတွေလိုပင် ဖြစ်ခဲ့ကြသည်..။ မိဘများမှာလည်း ရင်းနှီးခင်မင်စွာ နေထိုင်ခဲ့ကြသည်မှာ နှစ်အိမ့်တစ်အိမ်လိုပင်..။

သင်းသင်း ငါးတန်းနှစ်မှာ သင်းသင်းအဖေက ကွယ်လွန်သွားခဲ့သည်..။ သင်းသင်းအမေ ဒေါ်ပိန်သေးမှာ သူနာပြုဆရာမဖြစ်သဖြင့် အိမ်မှာ အနေရနည်းသည်..။ ဒီတော့ အိမ်တွင် တစ်ယောက်တည်းဖြစ်ဖြစ်နေသော သင်းသင်းမှာ နှင်းနှင်းအေးတို့ အိမ်တွင်သာ အနေများခဲ့သည်..။

အမေဒေါ်ပိန်သေး အိမ်မှာ မရှိလျင် သင်းသင်းမှာ နှင်းနှင်းအေးတို့ အိမ်သည်သာ စားအိမ်သောက်အိမ် ဖြစ်လေသည်။ သင်းသင်း ဆယ်တန်းနှစ်ရောက်တော့ အမေက နောက်အိမ်ထောင် ပြုလိုက်သည်..။ အစပထမ ပိုင်းတွင် သင်းသင်းမှာ အိမ်တွင် ပုံမပျက် နေခဲသော်လည်း နောက်ပိုင်းတွင် ပထွေးဦးအုန်းကျော်နှင့် မယားပါသမီးတို့ နေရထိုင်ရတာ မသင့်တော်သဖြင့် နှင်းနှင်းတို့ အိမ်သို့ ပြောင်းပြီး ဆယ်တန်းဖြေခဲ့သည်..။

ဆယ်တန်းကို သင်းသင်းရော နှင်းနှင်းပါ နှစ်ချင်းပေါက် အောင်မြင်ခဲ့ကြသည်..။ တက္ကသိုလ်ကို အသီးသီး ဆက်တက်ဖြစ်ခဲ့ကြသည်..။ သင်းသင်းက ပညာရေတက္ကသိုလ် တက်ဖြစ်ပြီး နှင်းနှင်းက စီးပွားရေတက္ကသိုလ် တက်ခဲ့သည်..။ ဘွဲ့ရပြီးချိန်မှာ သင်းသင်းက ကျောင်းဆရာမ ဝင်လုပ်ခဲ့ပြီး နှင်းနှင်းအေးက ငါးလုပ်ငန်းဦးစီးမှာ ဝင်ခဲ့သည်..။

ကိုကိုကျော်နှင့် တက္ကသိုလ်မှာ တွေ့ဆုံသိကျွမ်းခဲ့ကြပြီး နှင်းနှင်းအေးနဲ့ ချစ်သူတွေ ဖြစ်သွားကြသည်..။ ကိုကိုကျော်က သင်းသင်းတို့ထက် တစ်နှစ်စောသည်..။ နှင်းနှင်းအေး အလုပ်ဝင်ပြီး တစ်နှစ်ခန့်အကြာတွင် ကိုကိုကျော်နှင့် အိမ်ထောင်ပြုလိုက်သည်..။ သူတို့နှစ်ယောက်မှာ တစ်မြို့စီ ဖြစ်နေသဖြင့် နှင်းနှင်းအေးက ကိုကိုကျော်ရှိရာမြို့သို အလုပ်ပြောင်းရွေ့ခွင့်တင်ကာ လိုက်သွားခဲ့သည်..။

သင်းသင်းကတော့ အိမ်မှာပဲ ကျန်နေခဲ့သည်..။ နောက်ခြောက်လလောက်ကြာမှ သင်းသင်းလည်း ခွင့်တင်ပြီး နှင်းနှင်းတို့ ရှိရာသို့ ပြောင်းခဲ့သည်..။ အခုဆို သင်းသင်းက နှင်းနှင်းအေးတို့အိမ်မှာ ရောက်နေတာ နှစ်လကျော်လောက်ပင် ရှိနေပြီ ဖြစ်သည်..။ ဟိုတစ်နေ့ကတော့ သင်းသင်းတို့မြို့မှာ အမေက အလှူလုပ်လိုသဖြင့် သင်းသင်း မြို့သို့ ခဏပြန်သွားခဲ့ရာ ယနေ့မှ ပြန်ရောက်ခြင်း ဖြစ်သည်..။

သူတို့သုံးယောက်မှာ တစ်အိမ်တည်း အတူနေကြသော်လည်း လူချင်းကတော့ ညနေထမင်းဝိုင်းကျမှသာ ပြန်ဆုံမိကြသည်ချည်း ဖြစ်သည်..။ မနက်ဆိုလျင် ကိုကိုကျော်က ဈေးထဲ ဆိုင်ဖွင့်ရန်အတွက် မနက် ၅ နာရီခွဲ အိမ်မှ စပြီး ထွက်သွားရာ ညနေ ၅ နာရီကျော် ဆိုင်သိမ်းမှ ပြန်ရောက်လာရသည်..။ နေ့လည်စာ ထမင်းကိုတော့ ဈေးမှာပင် စားသည်..။ နှင်းနှင်းအေးနှင့် သင်းသင်းတို့က ထမင်းဘူးကိုယ်စီထည့်လျက် ကျောင်းနှင့် အလုပ်ကို သွားကြသည်..။ ဒီတော့ ညနေပိုင်းမှပင် သင်းသင်း ၊ နှင်းနှင်းအေးနှင့် ကိုကိုကျော်တို့ ထမင်းလက်ဆုံ စားဖြစ်ကြသည်..။

မိသားစုလေးသဖွယ် နေထိုင်ခဲ့ကြခြင်း ဖြစ်သဖြင့် ကိုယ်စီချစ်ခြင်းများကို ရင်ထဲမှာပဲ သိမ်းဝှက်ထားခဲ့ကြရသည်..။ ယနေ့မှာမှ သင်းသင်းနှင့် ကိုကိုကျော်တို့မှာ ချစ်ခြင်း၏ ရက်စွဲအသစ်ကို စတင်ဖန်တီးခဲ့ကြရပြီ ဖြစ်သည်..။ ဒါကလည်း အကြောင်းအရင်းခံက ရှိနေပြန်ပါသည်..။

သင်းသင်းတစ်ယောက် မြို့ကို ပြန်သွားသည့်နေ့ကစပြီး ပထွေးဦးအုန်းကျော်၏ ကာမသင်တန်းကို သင်တန်းသားတစ်ယောက်အဖြစ် တက်ခွင့်ရခဲ့လိုက်သည်..။ ဦးအုန်းကျော်က ပေးသော ၊ လက်တွေ့လည်း ပြခဲ့သော ကာမအရသာ ၊ ကာမဆန္ဒတွေမှာ သင်းသင်းရင်ထဲတွင် ရမ္မက်မီးတောက်တွေအဖြစ် တောက်လောင်နေခဲ့လေပြီ…။

ဦးအုန်းကျော်က ကာမသင်တန်းမှာ ပြသခဲ့သော ဦးအုန်းကျော်၏ လီးတန်ကြီးနှင့် မိမိ၏ စောက်ဖုတ်ထဲသို့ အလိုးအဆောင့် အညှောင့် ခံစားရချက်များက သင်းသင်းအတွက် အမြဲသတိရစရာတွေ ဖြစ်နေခဲ့ရတော့သည်..။ ဒီလိုနဲ့ ကာမသင်တန်းကို ပူပူနွေးနွေး တက်ခဲ့ရသော အခြေအနေကြောင့် အခု နှင်းနှင်းတို့ အိမ်ပြန်အရောက် ကိုကိုကျော်နှင့် တွေ့ရတော့ ချစ်ဦးသူ ကိုကိုကျော်ကို အချစ်တွေ ပုံပေးလိုက်ရန် ဆုံးဖြတ်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်..။

ကိုကိုကျော်နှင့် သင်းသင်းတို့နှစ်ယောက်မှာ တစ်ဦးကိုတစ်ဦး အပြန်အလှန် မွတ်သိပ်စွာဖြင့် နမ်းနေကြတာ ကြာလာတော့လည်း အသက်ရှူမဝတော့ပဲ မောလာကြသည်..။ သင်းသင်းမှာ ပထွေးဦးအုန်းကျော်၏ လီးတန်ကြီးဖြင့် အလိုးခံခဲ့ရပြီး ကာမသင်တန်းကိုလည်း ရက်တိုတက်ခဲ့ရသဖြင့် ဖြစ်ပေါ်ခဲ့ရသော ကာမရမ္မက် မီးတောက်များမှာ အခုတော့ ပြန်လည် တောက်လောင်လာခဲ့ရပြန်ပြီ…။

ကိုကိုကျော်က သင်းသင်း၏ ကိုယ်လုံးလေးကို ဖက်ထားပြီး သင်းသင်း၏ ကျောပြင်ကို လက်များဖြင့် အသာပွတ်သပ်ပေးနေသည်..။

“ သင်းသင်းရယ်…. ကိုကျော်လေ … သင်းသင်းကို သိပ်ချစ်တာပဲ… ကွယ်….”

“ သင်းသင်းလဲ ကိုကျော့်ကို ချစ်ပါတယ်.. ကွယ်…”

“ ဒါဆိုရင်…..”

“ ဘာလဲဟင်….ကိုကျော်…”

“ ဟိုလေ…. သင်းသင်းကိုလေ… အရမ်းချစ်ချင်တယ်… ကွယ်…. ကိုကျော် စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ဘူး… ကွယ်…”

“ သင်းသင်းလဲ သိပါတယ်…. ကိုကျော်ရယ်… ကို့သဘောဆန္ဒ အတိုင်းပါပဲ… သင်း မငြင်းပါဘူး…”

“ တကယ်နော်….သင်း…သင်း…”

“ တကယ်ပေါ့….ကိုရယ်….”

သင်းသင်းမှာ ကာမဆန္ဒမီးများ တောက်လောင်လာလျက် ရှိရာတွင် ကိုကိုကျော်၏ အနမ်းနှင့် အပွတ်အသပ်တို့က လေပင့်တိုက်ပေးနေသလို ဖြစ်လာသဖြင့် သူမ၏ စောက်ပတ်ထဲမှာ ယားကျိကျိ ဖြစ်လာပြီ ဖြစ်သည်..။

ကိုကိုကျော်မှာလည်း မိမိကို လိုးချင်နေပြီမှန်း သိသည်..။ မိမိကိုယ်တိုင်းလည်း ကိုကိုကျော့် အလိုးကို ခံချင်နေသည်..။ ဒီတော့ မိမိကို လိုးဖို့ကို သင်းသင်း ခွင့်ပြုလိုက်လေတော့သည်..။

“ ကဲ… ဒါဆိုရင်… အိပ်ခန်းထဲ သွားကြရအောင်နော် သင်းသင်း…..”

“ အင်း…….သွားလေ….”

ကိုကိုကျော်မှာ သင်းသင်း၏ ခွင့်ပြုချက်ရပြီ ဖြစ်သဖြင့် အချိန်မဆိုင်းတော့ပဲ သင်းသင်းကိုဖက်ကာ အိပ်ခန်းထဲသို့ ခေါ်သွားတော့သည်..။ အမှန်ကတော့ ကိုကိုကျော်က သင်းသင်းကို မိမိတို့လင်မယားတို့၏ အိပ်ခန်းထဲသို့ ခေါ်ချင်သည်..။ ဒါပေမယ့် သင်းသင်းက သူမ၏ အိပ်ခန်းထဲသို့သာ ခေါ်သွားတော့သည်…။

ကိုကိုကျော်က ယှဉ်ထိုင်လျက်ရှိသော သင်းသင်း ကိုယ်လုံးလေးကို ဖက်လျက် နှုတ်ခမ်းများကို နမ်းစုပ်လိုက်ရင်း ကုတင်ပေါ်သို့ ဆွဲလှဲချလိုက်သည်..။ နှစ်ယောက်သား ကုတင်ပေါ် ကန့်လန့်ဖြတ် လဲကျသွားသည်..။ ပက်လက်ကလေး ဖြစ်သွားသော သင်းသင်းကို အုပ်မိုးလျက် နှုတ်ခမ်းများကို အားပါးတရပင် စုပ်နမ်းလိုက်သည်..။ ပြီးမှ ဘေးစောင်း ယှဉ်အိပ်လျက် သင်းသင်း၏ မို့မောက်လုံးဝန်းသော နို့အုံများကို မြတ်မြတ်နိုးနိုးဖြင့် ပွတ်သပ်ပေးလိုက်သည်..။

သင်းသင်းဖက်ကို ဘေးစောင်း ကပ်လျက်ရှိသဖြင့် သင်းသင်း၏ ပေါင်တံဘေးသို့ ကိုကိုကျော်၏ ပုဆိုးထဲမှ ထောင်ထနေသော လီးကြီးက ထိုးထိမိနေသည်..။ သင်းသင်း၏ ပေါင်သားနုနုလေးကို လီးတန်မာမာကြီးက ပူနွေးနွေးကြီးဖြင့် ထိတွေ့၍ နေသည်..။ သင်းသင်းက တမင်ပင် ကိုကိုကျော်၏ လီးတန်ကြီးကို လက်ဖြင့် ပုဆိုးပေါ်မှ ခပ်တင်းတင်း လေး အုပ်ကာ ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်..။ ကိုကိုကျော်၏ လီးတန်ကြီးမှာ ဦးအုန်းကျော်၏ လီးတန်ကြီးထက် ကြီးမည်ဖြစ်ကြောင်း ကိုင်တွယ်လိုက်၍ သိလိုက်ရသော သင်းသင်းမှာ ရင်တွေ တဒုန်းဒုန်း ခုန်လျက် ပျော်ရွှင်သွားရသည်..။

လီးတန်ကြီးကြီးနှင့် ဆောင့်လိုးခြင်း ခံရလျင် ကောင်းမွန်သော ကာမအရသာတို့ကို ခံစားရမှန်း နားလည်ခဲ့မိပြီး မဟုတ်ပါလား…။

“ သင်းသင်းရယ်…. ကိုကျော် ချစ်တော့မယ်နော်….”

“ အင်း.. အင်း.. ပါ… ကိုရယ်…. ကို့ဟာကြီးကလည်း ကြောက်စရာကြီးပါလား.. ကွယ်…”

“ ချစ်စရာကြီးပါ…သင်းရဲ့..”

“ ဟုတ်ပါ့မလား…ကိုရယ်…”

“ဟုတ်ပါတယ်… သင်းရယ်.. ချစ်စရာကြီးဖြစ်မှန်း ၊ ချစ်စရာကြီးကကောင်းမှန်း သိအောင် ကိုကျော် လိုးပြပေးမယ်…. နော်..”

“ အိုး…. ကိုကျော်ကလည်း နားရှက်စရာတွေ… ကွယ်…”

“အော်… သင်းသင်းရယ်…. မရှက်ပါနဲ့ကွယ်….. ယောက်ျားနဲ့ မိန်းမ လိုးကြတာဟာ ရှက်စရာ မဟုတ်ပါဘူး သဘာဝတရားမို့ သိပ်ကောင်းတာပါကွယ်….”

“ အင်းပါ…ပြောပါ..ပြောပါ…”

ကိုကိုကျော်က သင်းသင်း၏ နို့အုံများကို ချေမွကလိပေးနေသည်..။ သင်းသင်းမှာ ရင်ကလေး ကော့လျက် အကိုင်အတွယ်မှာ နစ်မျောလို့နေသည်..။ ပြီးလျင် သင်းသင်း၏ စောက်ပတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးကို လက်ဝါးကြီးဖြင့် အုပ်ပြီး ထမီပေါ်မှ ပွတ်သပ်ပေးလိုက်သည်..။ သင်းသင်းရဲ့ စောက်ပတ်ထဲမှာတော့ ယားယံသော ဝေဒနာတို့ ဖြစ်ပေါ်ခံစားရပြီး စောက်ရည်ကြည်တွေ စိမ့်ကျလာတော့သည်..။

“ သင်းရေ…. ကိုကျော် လိုးချင်လာပြီကွယ်… လိုးတော့မယ်”

“ အင်း…လိုး…လိုးပါတော့….ကို….”

သင်းသင်းမှာ အရှက်တရားကို နောက်ထား၍ ကာမဆန္ဒတွေ ဖြစ်ပေါ်နေသည့်အတိုင်း ကိုကျော်က လိုးမည်ဟူ၍ ပြောသည်ကို လိုးပါတော့ဟု ပြန်ပြောလိုက်မိသည်..။ ဒီလိုးမည်ဆိုသည့် စကားကလည်း သင်းသင်းအဖို့ တစ်မျိုးတစ်ဖုံ ကာမစိတ်တွေ နိုးကြားထကြွလာအောင် အထောက်အကူ ပြုလေသည်..။

ကိုကိုကျော်က ထထိုင်လိုက်ပြီး သင်းသင်း၏ ကိုယ်ပေါ်မှ အင်္ကျီကြယ်သီးများကို ဖြုတ်ပြီး အင်္ကျီကို ချွတ်ချလိုက်တော့သည်..။ အပျော့စား ဘရာစီယာအောက်မှ မောက်ကြွတက်နေသော သင်းသင်း၏ နို့အုံကြီးများက ဝင်းနုဖောင်းကြွလျက် ရှိနေသည်..။

“ အကုန်လုံးကြီးတော့… မချွတ်နဲ့… ကွယ်…. ကိုကျော်……..”

“အော်…. သင်းသင်းရယ်. …. မရှက်ပါနဲ့တော့ ကွယ်…. အကုန်ချွတ်ပြီး လိုးမှ ပိုကောင်းမှာ… ကွယ့်..”

“ ဒါဆို….ကိုကျော်…အရင်ချွတ်…..“

“ဒါမှ…. ကိုယ့်ချစ်ချစ်ကွ…. ဒါကြောင့် သင်းကို သိပ်ချစ်ရတာ…..“

ကိုကိုကျော်က ဘရာစီယာ အပျော့စားလေးအောက်မှ ရုန်းကြွ လျှံထွက်နေသော နို့အုံကြီးများကို ဆုပ်နယ် ပွတ်သပ်နေသည်..။ ပြီးနောက် ကုတင်အောက်သို့ ဆင်းလိုက်ပြီး ရှပ်အင်္ကျီ ကြယ်သီးများကို ဖြုတ်လျက် ချွတ်လိုက်သည်..။ ပုဆိုးကိုလည်း အောက်သို့ ကွင်းလုံးချွတ်ချလိုက်လေသည်..။

ပုဆိုးချွတ်လိုက်သဖြင့် ပေါ်ထွက်လာသော ကိုကိုကျော်၏ လီးတန်ကြီးမှာ တုတ်ခိုင်သန်မာလှပြီး ခေါင်းကြီးတရမ်းရမ်း ဖြစ်နေသည်..။ သင်းသင်းမှာ လီးတန်ကြီးကို မျက်စိလေးစွေလျက် လှမ်းကြည့်လိုက်သည်..။ လီးတန်ကြီးကို တွေ့လိုက်ရချင်း ခဏမှာပင် သင်းသင်းမှာ ခံချင်စိတ်တွေ မတရား ကြွတက်လာတော့သည်..။ ကိုကိုကျော့် လီးတန်ကြီးမှာ အကြောတပြိုင်းပြိုင်း ထလျက် သင်းသင်းအဖို့ အားရစရာကြီးပင် ဖြစ်လေသည်..။

သင်းသင်းက သူမ၏ ဘရာစီယာ ချိတ်လေးကို လက်ပြန်လျှို ဖြုတ်လိုက်ပြီး လက်မှလျှိုလျက် ဖြုတ်ခွာချလိုက်သည်..။ ထွက်ပေါ်လာသော သင်းသင်း၏ နို့အုံ ဝင်းဝင်းစက်စက် အိအိထွားထွားကြီးများကို ကြည့်လျက် ကိုကိုကျော် တံတွေးတစ်ချက် မြိုချလိုက်သည်..။

“ လှလိုက်တာ… သင်းသင်းရာ…. သင်းရဲ့ နို့အုံကြီးတွေက ချစ်စရာကောင်းလိုက်တာ….”

“ အို………ကိုကျော်ကလည်း…”

သင်းသင်း၏ ဝင်းအိနေသော နို့အုံကြီးများကို မက်မောစွာ ကြည့်လိုက်ပြီး လက်များနှင့် အုပ်ကိုင်လိုက်ကာ မချင့်မရဲ ပြောလိုက်သည်..။ သင်းသင်း က ရှက်ရွံ့စွာဖြင့် ကိုကိုကျော်အား လက်နှင့် လှမ်းရိုက်လိုက်သည်..။

ကိုကိုကျော်က သင်းသင်း၏ ထမီအထက်ဆင့်စကို ဆွဲဖြေ၍ လုံးကာ ခြေထောက်များဆီမှ ဆွဲချွတ်လိုက်သည်..။ တင်ပါးကြီးနှင့် ညိနေသဖြင့် သင်းသင်းက တင်ပါးကြီးကို ကြွပေးလိုက်ရသည်..။ ကိုယ်တုံးလုံး ဖြစ်သွားသော သင်းသင်းမှာ ကိုကိုကျော် သဘောကျ လိုးလာလျင် ခံနိုင်ရန်အတွက် ကုတင်အောက် ချထားသော ခြေထောက်များကို ကုတင်ပေါ်တင်လျက် ခေါင်းအုံးပေါ်တွင် ခေါင်းတင်လိုက်ရင်း ကုတင် အလျားလိုက် ပက်လက်ကလေး အိပ်ပေးလိုက်သည်..။

ကိုကိုကျော်က သင်းသင်း၏ ဝတ်လစ်စလစ်ကိုယ်လုံးကြီးမှ ရှိုက်ကြီးဖိုငယ် အသွယ်သွယ်တို့ကို တစိမ့်စိမ့်ကြည့်ရင်း ကုတင်ပေါ်သို့ လှမ်းတက်လိုက်သည်..။ ပြီးမှ သင်းသင်း၏ ပေါင်ကြားတွင် နေရာယူလိုက်သည်..။ သင်းသင်းကလည်း ပေါင်တန်ဖွေးဖွေးကြီးများကို အစွမ်းကုန် ဖြဲကားပေးလိုက်ရာ ကိုကိုကျော်မှာ စိတ်တိုင်းကျပင် ပေါင်ကြားတွင် နေရာယူလိုက်နိုင်သည်..။ သင်းသင်း၏ စောက်ပတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးမှာ အမွှေးမဲမဲလေးများ အောက်မှာ ဟတတလေး ဖြစ်သွားသည်..။

စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းမှာ ဟသွားပြီး အဖုတ် နှုတ်ခမ်းသားကြီးများက ခုံးမောက် ဖောင်းကြွလျက် ရှိသည်..။ အကွဲကြောင်း ထိပ်တွင် ရှိသော စောက်စေ့လေးမှာလည်း ငေါက်တောက်ကလေး မာတင်းထောင်ကြွနေသည်..။ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားများနှင့် စောက်ပတ် အကွဲကြောင်းကြားတွင် စောက်ရည်ကြည်များက စိုစွတ်လျက် ရွှမ်းလက် တောက်ပြောင်နေတော့သည်..။

ကိုကိုကျော်က သင်းသင်း၏ စောက်ပတ်ကြီးကို ကြည့်မဝနိုင်သည့်အလား အသေအချာ ကြည့်ပြီး စောက်ပတ်အကွဲကြားတွင် လီးတန်ထိပ်ဖူးကြီးကို တေ့ထားလိုက်သည်..။ ချက်ချင်း လိုးမသွင်းသေးပဲ စောက်စေ့နီရဲရဲလေးကို လီးထိပ်ကြီးဖြင့် ဖိ၍ဖိ၍ ပွတ်ပေးလိုက်သေးသည်..။

“အင်း… ဟင်း… ဟင်း….. ကိုကျော်… ယားတယ်… အို့… အို ဟင်း……. ဟင်း..”

“ သင်းရေ… ကိုကျော်…. လိုးတော့မယ်နော်……”

“အင်း… လိုးပါတော့ ကိုကျော်ရယ်… လိုးပါ… အင့် ဟင်းဟင်း“

သင်းသင်းမှာ စောက်စေ့လေးကို လီးထိပ်ကြီးဖြင့် ဖိဖိပွတ်ပေးတာကို မခံစားနိုင်တော့သဖြင့် ဖင်ကြီးကို ကော့၍ ညီးတွားလိုက်သည်..။

ကိုကိုကျော်ကမူ စောက်ပတ်ထဲသို့ လီးတန်ကြီးကို မသွင်းသေးပဲ လီးတန်ကြီးထိပ်ဖြင့် စောက်ပတ်အကွဲကြားတလျောက် လျှောတိုက်လျက်တစ်မျိုး ၊ ဖင်သားခြမ်းကြီးနှစ်ခုကြားတွင် ပေါ်နေသော စအိုဝလေးကို လီးတန်ကြီးဖြင့် ထိုးဆွလျက် တစ်ဖုံ ၊ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားတစ်လျှောက် အထက်အောက် စုန်ချည်ဆန်ချည် ပွတ်ဆွဲလျက် တစ်နည်းဖြင့် လုပ်ပေးနေရာ သင်းသင်း၏ စောက်ပတ်ကြီးထဲမှ အလွန်မတန်ပင် ယားယံလာပြီး စောက်ခေါင်းပေါက်လေးမှ စောက်ရည်ကြည်များ တသွင်သွင် ယိုစိမ့် စီးကျလာတော့သည်..။

လီးတန်ကြီးကို စောက်ပတ်ထဲ ဝင်စေချင်လှပြီ ဖြစ်သဖြင့် ကိုကိုကျော်ကို လိုးပါတော့ဟုပင် ပါးစပ်မှ ထုတ်ပြောရသည်..။ ကိုကိုကျော် လိုးလျင် လွယ်ကူစေရန် အတွက် လီးတန်ကြီး ဝင်လမ်းဖြောင့်စေရန် စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဆွဲကိုင်လျက် ဖြဲပေးထားလိုက်သည်..။

“ ဗြစ်….စွပ်……….“

“ အ…အမေ့…”

“ နာသွားလို့လား… ဟင်.. သင်းသင်း….“

“ အင်း….. နာတယ်… နာ…. နာတယ်…. ရတော့ရတယ်… ကိုကျော်… လိုးသာလိုးပါ….”

သင်းသင်း၏ လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဆွဲဖြဲပေးထားသောကြောင့် ပြဲဟသွားသော စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသား နှစ်ခုကြားထဲသို့ လီးတန်ကြီးကို ဖင်အားလှုပ်၍ ဖိဆောင့် ထိုးချလိုက်ရား လီးဒစ်ကြီးက နစ်ဝင်သွားပြီး သင်းသင်း စောက်ပတ်အဝတွင် တစ်လစ်ကြီး ဖြစ်သွားရသည်..။ ကိုကိုကျော်၏ လီးတန်ကြီးမှာ ကြီးမားလွန်းသဖြင့် သင်းသင်းမှာ စောက်ပတ်ထဲမှ စစ်ခနဲ နာကျင်သွားရပြီး လန့်ကာ အော်မိလိုက်သည်..။

ကိုကိုကျော်၏ ရင်ဘတ်ကိုလည်း လက်လေးများဖြင့် တွန်းထားလိုက်သည်..။ ဦးအုန်းကျော် လိုးထားသဖြင့်သာ ကိုကိုကျော်၏ လီးတန်ကြီးအဝင်ကို သည်မျှ ခံနိုင်နေခြင်း ဖြစ်သည်..။ ဦးအုန်းကျော် အလိုးသာ မခံခဲ့ရပါက ကိုကိုကျော့် လီးတန်ကြီးကြောင့် စောက်ပတ်လေးမှာ ကွဲသွားရမှာ အမှန်ပဲဖြစ်သည်..။

ဒါပေမယ့်လည်း နာကျင်ပြီးလျင် ကောင်းသောအရသာများက ကပ်လျက်ပါလာပြီး ခံကောင်းမည်မှန်း သိသဖြင့် ကိုကိုကျော်ကို ဆက်ပြီး လိုးသွင်းရန် လက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ကာ အချက်ပြပြီး ခွင့်ပြုလိုက်သည်..။

ကိုကိုကျော်က လီးတန်ဒစ်ကြီး တစ်လစ်တန်းလန်းနှင့် သင်းသင်း၏ နို့နှစ်လုံးကို တစ်လုံးအားလက်နှင့် ကိုင်တွယ်ဆုပ်ညှစ်လျက် တစ်လုံးကို ပါးစပ်ဖြင့် ငုံခဲကာ တပြွတ်ပြွတ် စို့ပေးလိုက်သည်..။ တစ်ဖက်ကို စို့ပေးပြီးး တစ်ဖက်ကို ပြန်ပြောင်း၍ စို့ပေးရင်း နို့သီးခေါင်းများကို လျှာဖြင့် ကလိပေးလိုက်သည်..။ သင်းသင်းမှာ ရင်ဘတ်ကလေး ကော့လျက် ကိုကိုကျော်၏ ခေါင်းကို ဆွဲကိုင်လျက် နို့သီးခေါင်းများ စို့နေခြင်းကို အဆင်ပြေအောင် နေပေးလိုက်သည်..။

နို့စေနေရင်းဖြင့် ကိုကိုကျော်က လီးတန်ကြီးကို တဖြည်းဖြည်းချင်း ထိုးသွင်းလိုက်သည်..။

“ ဗြစ်….စွတ်…စွတ်…..ဗြစ်……..”

“ အား…. အား…… ကိုကျော်ရယ်…. အား….. ကျွတ် ကျွတ်…….”

ကိုကိုကျော်၏ လီးတန်ကြီးက ကြီးမားသဖြင့် စောက်ပတ်ထဲ တိုးဝင်လာသော ဒဏ်ကို သင်းသင်းမှာ မနည်းအောင့်ခံလိုက်ရသည်..။ ကိုကိုကျော်က နို့အုံလေးများကို စို့ပေးရာမှ ပြောင်းလျက် သင်းသင်း၏ နှုတ်ခမ်းသားများကို ဖိကပ်နမ်းစုပ်လိုက်သည်..။

ဖင်ကြီးကို အသာဆွဲမြှောက်လျက် သင်းသင်းစောက်ပတ်ထဲမှ လီးဒစ်ကြီး ပေါ်လာအောင် ပြန်ဆွဲထုတ်ပြီး၊ တဖန် ဖင်အားဖြင့်ပင် လီးကို ဖိသွင်းလိုးလိုက်သည်..။ သင်းသင်းမှာ ရင်နှင့် မဆန့်သော နာကျင်မှုကို အံကြိတ်၍ ခံလိုက်ရသည်..။ လက်နှစ်ဖက်ကို ဘေးသို့ချလိုက်ပြီး အိပ်ယာခင်းကို ဆွဲဆုပ်လျက် နာကျင်မှုကို အံတုနေလိုက်ရသည်..။ နာကျင်မှုနောက်တွင် ကာမဆန္ဒတွေက ဒီရေလို တလိမ့်လိမ့် တက်လာသဖြင့်လည်း နာကျင်မှုကို ကြိတ်မှိတ်ပြီး အောင့်ခံရန် ဆုံးဖြတ်ထားပြီး ဖြစ်သည်..။

ကိုကိုကျော်ကလည်း လီးတန်ကြီးကို ပြန်ဆွဲနှုတ်ပြီး ပြန်လိုးဆောင့်လိုက်ပြန်သည်..။ ဆယ့်လေးငါးချက်လောက် ဖြေးဖြေးချင်း လိုးဆောင့်ပြီးချိန်တွင်မှာတော့ ကိုကိုကျော်မှာ အားမရတော့ချေ..။ သင်းသင်း၏ ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ဆွဲဖြဲပြီး လီးတန်ကြီးကို အရှိန်နှင့် ဆောင့်လိုးသွင်းလိုက် ၊ ပြန်ထုတ်လိုက်ဖြင့် အဆက်မပြတ် လိုးဆောင့်ပေးနေသည်..။

“ ဖွတ်……. စွပ်…. စွပ်… ဖွတ်….. စွတ်….. ပြွတ်…“

“ အမေ့…. အား.. အင့်.. အင်း… အိုး…. အမေ့….. အား…. အင်း….”

“ ဖွတ်….. စွပ်… ပြွတ်…. ဖွတ်… စွပ်…..”

သင်းသင်း၏ စောက်ခေါင်းအတွင်းမှ စောက်ရည်များ မတရား ထွက်လာသဖြင့် ရွှဲအိုင်နေလျက် ရှိရာ လီးကြီး ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်တိုင်း တစွပ်စွပ်အသံများ မြည်လာလေသည်..။

သင်းသင်းမှာ ကိုကိုကျော်၏ လီးတန်ကြီးဖြင့် လိုးဆောင့်နေမှုကို အံကြိတ်ခံစားနေရသည်..။ ကိုကိုကျော်မှာလည်း အံကြိတ်ခံနေသော သင်းသင်း၏ သဘောကို သိလာရသဖြင့် ရမ္မက်ရှိန်များ တက်လာပြီး မညှာတော့ပဲ အတင်းပင် ဆောင့်၍ ဆောင့်၍ လိုးနေပါတော့သည်..။ ကိုကိုကျော့်လီးကြီးမှာ စောက်ပတ်လေးထဲ ကြပ်တည်းစွာ လိုးဆောင့်ဝင်လိုက်တိုင်း စောက်ခေါင်းထဲမှ စောက်ရည်များက ပြန်အန်ထွက်ကာ လီးတန်ကြီးကို စိုစွတ်စေသည်..။

စောက်ရည်များက လီးတန်ကြီးပင် မကပဲ ဂွေးဥကြီးများကိုပင် စိုရွှဲနေလေရာ ကိုကိုကျော်က လိုးဆောင့်လိုက်တိုင်း သင်းသင်း၏ ဖင်စအိုဝကို ဂွေးဥကြီးများက တဖတ်ဖတ် အသံမြည်အောင် ရိုက်ခတ်နေသည်..။ သင်းသင်း၏ ဖင်ကြားနှင့် ပေါင်ခြံတွေပါ စောက်ရည်များက စိုရွှဲနစ်လာသည်..။ လီးတန်ကြီး အဝင်အထွက်မှာ စောက်ရေများ အိုင်ထွန်းနေမှုကြောင့် ချောချောချူချူ ဖြစ်လာပြီး သင်းသင်းမှာ နာကျင်မှုများ သက်သာကာ ကောင်းသည့်ဘက်သို့ ရောက်လာပြီ ဖြစ်သည်..။

ပို၍ကောင်းသထက် ကောင်းလာအောင် သင်းသင်းသည် ပေါင်နှစ်ချောင်းကို အစွမ်းကုန် ဖြဲကားလျက် လီးကြီးဝင်လာတိုင်း ဖင်ကြီးကို ကော့ကော့တင်ပေးနေသည်..။ ကိုကိုကျော်ကလည်း သင်းသင်း၏ နို့အုံကြီးနှစ်လုံးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်လျက် တအားဆောင့်လိုးပေးနေသည်..။

သင်းသင်းမှာ ပေါင်နှစ်ချောင်းကို အစွမ်းကုန် ဖြဲကာ ခြေထောက်ဖျားများကို မြှောက်တင်လိုက်ပြီး ကိုကိုကျော့် ခါးဆီ ခြေထောက်များကို ချိတ်လိုက်သည်..။ ခါးကို ခြေထောက်ချိတ်ရာတွင် တင်းကြပ်စွာ ကပ်ထားလျက်ရှိရာ ခြေထောက်ဖျားများမှာ ကိုကိုကျော့် တင်ပါးများကို ထိမိနေလေသည်…။

“ ပြွတ်…. စွပ်….. စွပ်……. ဖတ်………. ပြွတ်……… ဖွတ်…… စွပ်…”

“ ကောင်းတယ်မို့လား…….ဟင်………”

“ အင်း….. ကောင်းတယ် ကိုကျော်… ကောင်းတယ်…. အား…. အီး…….”

“ ကိုကျော် ဆောင့်တော့မယ်နော်….”

“ အင်း…. ဆောင့်..ပါ.. ဆောင့်… ကိုကျော်…… ဆောင့်ပါ….”

“ ပြွတ်……..စွပ်….ဖတ်……….”

ကိုကိုကျော်၏ လီးတန်ကြီးကို အရှိန်နှင့် ဆောင့်၍ လိုးလိုက်တိုင်း စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးမှာ အတွင်းသို့ ခွက်ဝင်သွားသည်..။ ကိုကိုကျော်က လီးတန်ကြီးကို အပြင်သို့ ပြန်ဆွဲနှုတ်လိုက်တိုင်း စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးများက အပြင်သို့ ခုံးထွက်လာသည်..။ ဤသို့ဖြင့် သင်းသင်း၏ စောက်ပတ်လေးမှာ ခုံးလိုက်ခွက်လိုက် ဖြစ်နေရုံမက သင်းသင်း၏ စအိုဝလေးမှာ ရှုံ့၍ ရှုံ့၍ သွားလေသည်..။

တစ်ခါတစ်ခါ လိုးဆောင့်သည့်အရှိန်က စောက်စိလေးကိုပါ ပွတ်တိုက်၍သွားသဖြင့် သင်းသင်းမှာ အီဆိမ့်နေအောင် ကောင်းသွားရသည်..။ စောက်ပတ်ထဲ ဝင်လာသော ကိုကိုကျော်၏ လီးတန်ကြီးကို ပြန်မထွက်ခင်မှာ စောက်ခေါင်းအတွင်းသားများနှင့် ပြန်ပြီး ညှစ်၍ ညှစ်၍ ဆွဲဆွဲပေးထားလိုက်သည်..။

သင်းသင်း၏ စောက်ပတ်လေးမှာ ကျဉ်းနေသဖြင့် ကိုကိုကျော်မှာ လိုးရ အလွန်ပင်ကောင်းနေလေသည်..။ သို့နှင့် သင်းသင်း၏ နို့အုံကြီးကို တအားဆွဲလျက် အဆက်မပြတ် လိုးဆောင့်လိုက်ရာ လီးတန်ကြီးထိပ်မှ သုတ်ရေများ တပြွတ်ပြွတ် ပန်းထွက်ကာ သင်းသင်း၏ စောက်ခေါင်းအတွင်းမှ သားအိမ်ဝဆီသို့ ဖြင်းခနဲဖြင်းခနဲ ဝင်သွားလေတော့သည်..။

နွေးခနဲ ပန်းဝင်လာသော သုတ်ရည်များကြောင့် သင်းသင်း၏ စောက်ခေါင်းထဲမှာ အရသာရှိသွားပြီး လီးတန်ကြီးကို စောက်ခေါင်းအတွင်းသားများဖြင့် ဆွဲညှစ်ပေးရင်း သူမ၏ အဖုတ်မှ သုတ်ရည်များဖြင့် လီးတန်ကြီးကို ဖြန်းပက်လိုက်ပါတော့သည်..။

ဤသို့ဖြင့် ကိုကိုကျော်နှင့် သင်းသင်းတို့၏ ချစ်ခြင်းများအတွက် ရက်စွဲအသစ်ကို ဖန်တီးထုတ်ဖော်လိုက်ကြလေတော့သည်..။


ပြီးပါပြီ။




ဖင်လိုးတဲ့ ဗဟုသုတ ဖိုင်လေးတွေ

ကြည့်သင့်တဲ့ ဖင်လိုးတဲ့ ဗဟုသုတ ဖိုင်လေးတွေ ။ မြန်မာဖိုင်တွေတော့ မဟုတ်ပါ။

ဖင်ချတာ ၊ ဖင်လိုးတာနဲ့ ပက်သက်တဲ့ ဗဟုသုတလေးပါ။

ဖင်လိုးရာမှာ လိုးတဲ့သူရဲ့ အရသာ ဖီးလ်က ဒစ်နောက် တလက်မလောက်လေးပဲ ရတာပါ။

ဖင်လိုးတဲ့ နေရာမှာ သဘာရင်နေတဲ့ အနောက်နိုင်ငံသားတွေက ခံစားတာလေး ကြည့်ကြပါ။

ဒစ်နောက်လေးပဲ ထည့်ပြီး ခံစားသွားတာပါ။

 

နောက်တဖိုင်က ဆော်လေးက အဆုံးထိထည့်တာ မခံနိုင်လို့ ဒစ်နောက်လေးတင်ထည့်ပြီး အရင်းကို ထုထု ပေးပြီး  ပြီးသွားတာလေးပါ။ 

မိန်းခလေးလည်း သက်သာ၊ ဘဲဘဲ လည်း အရသာ ရှိ တာပေါ့။

အရသာစုံ ခံစားနိုင်ကြပါစေ..။




.....................................................................................................................................................................



လွေးပေးနေတာလေးတွေ

 လွေးပေးနေတာလေးတွေ အသုပ်စုံ

မြန်မာမလေးတွေလဲ အတော်ပြုစုတက်လာပါပြီ။

ခေတ်ကာလကိုက ဒါမျိုးမဆန်းတော့ပြီ ထင်ပါတယ်။






.................................................................................................................................................................




ချောင်းရိုက် အတွဲလေး ၂ ဖိုင်

ချောင်းရိုက် အတွဲလေး ၂ ဖိုင်

အတွဲတွေတော့ မတူကြပါဘူး။

သဘာဝအတိုင်း ဖီးလ်းတက်နေတာလေးတွေ က အသက်။




..............................................................................................................................................................





ပွဲကြမ်းသွားမယ် အပိုင်း ( ၅ )

 ပွဲကြမ်းသွားမယ် အပိုင်း ( ၅ )

ရေးသူ - အမည်မသိ

ထိုအချိန်တွင် လက်ခုပ်တီးသံနှင့် အတူ ကိုစိုးထိုက် စကားသံ ပေါ်လာသည်..။

“ ဖြောင်း ဖြောင်း ဖြောင်း…..ပိုင်တယ်ကွာ….တကယ်ပဲကွာ….အောင်မြတ်ကတော့..”

ကိုအောင်မြတ်က လှည့်ကြည့်ရာ ၊ အိပ်ခန်းဝတွင် ရပ်နေသော ကိုစိုးထိုက်ကို တွေ့ရသည်..။ 

“ ဟေ့….စိုးထိုက်….မင်းဘယ်လိုလုပ်ရောက်လာတာလဲ….”

ခင်မေနော်ခမျာမှာတော့ ဖင်လိုးခံပြီးကာစ အချိန်တွင် ကိုစိုးထိုက် အိပ်ခန်းဝ ရောက်နေတာ သိရသောကြောင့် မျက်နှာ အထားရခက်ကာ မှောက်လျက်ကြီး ဖြစ်နေရာမှ  လက်မောင်းကြား ခေါင်းဝှက်ကာ ထားလိုက်မိသည်..။

“ အစ်မကြီးကို အပြတ်ဖင်ဆော်ပြီး အပြင်ထွက်အလာမှာ ဒီဘက်က အသံဗလံတွေ ကြားရလို့ လာကြည့်တော့ ဒီကောင်မလေးကို မင်း ဖိုက်နေတာ တွေ့ရတယ်…၊ သူ့အမေ အသံတွေ ကြားပြီး ထွက်လိုက်လာရင်  ရှုပ်ကုန်မှာ စိုးလို့ ငါလည်း အိပ်ခန်းကိုပြန် ၊ အစ်မကြီးကို ကြိုးနဲ့တုတ်ထားခဲ့ပြီး မှ မင်းဆီ ပြန်လာကြည့်နေတာ…၊ တကယ့်ကောင်ပဲ…ဒီနေ့တော့ အမေရော သမီးရော အပိုင်ပဲပေါ့…၊ မင်းက ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ဒီအငယ်မလေးကို ကိုင်လိုက်နိုင်တာလဲ…”

ကိုအောင်မြတ်က ခင်မေနော်ကို မည်သို့ အရယူနိုင်ခဲ့ပုံကို အကျဉ်းချုပ် ပြောပြလိုက်သည်..။

“ သူ့ဖင်ကိုပဲ ငါက ပါကင် ဖွင့်လိုက်တာပါ…ကွာ…၊ သူ့စောက်ပတ် ပါကင်ကိုတော့ မင်းဖွင့်ဖို့ ချန်ထားပေးပါတယ်….”

ကိုအောင်မြတ်က ထိုသို့ ပြောဆို အဆုံးသတ်လိုက်ရာ ကိုစိုးထိုက် ပြုံးပြုံးကြီး ဖြစ်သွားရသည်..။

“ ဒီစကားကြားရတာ ဝမ်းသာလိုက်တာကွာ…..ကျေးဇူးရှင်ရာ….”

“ မင်းကို ငါပါကင်ဖွင့် အလှည့်ကြုံရင် ပေးမယ်ပြောထားတဲ့ ကတိ တည်ပါတယ်…နော်….”

“ အေး….အေး….တည်ပါတယ်…ကွာ……”

“ ကိုင်း…ဒီကောင်မလေးရဲ့ စောက်ပတ်ကို အပျိုရည် ဖျက်လိုးဖို့ မင်းလက်ထဲ အပ်ခဲ့ပြီ…ငါ သူ့အမေဆီ သွားလိုက်အုံးမယ်…”

ခပ်သောသောပြောရင်း ကိုအောင်မြတ် ခင်မေနော်၏ အခန်းထဲမှ ထွက်သွားသည်..။  ကိုအောင်မြတ်သည် ဒေါ်တင်တင်မေ ရှိနေသည့် အိပ်ခန်းထဲသို့ တစ်ခါတည်း တန်း၍ မဝင်…။ ရေခဲသေတ္တာဖွင့်၍ သီးမွှေး ငှက်ပျောသီး နှစ်လုံးနှင့် ကြက်ဥတစ်လုံးထုတ်ကာ ထိုင်၍ အေးအေးဆေးဆေး စားသောက်သေးသည်..။ 

ငယ်ငယ်နုနုကောင်မလေး၏ ဖင်ကို အပီလိုးခဲ့ရမှုကို ပြန်စဉ်းစားရင်း စားမြုံ့ပြန်ကာ တွေးရင်း အနားယူကာ အမောလည်း ဖြေနေလိုက်သည်.။  အမောပြေပြီး အားပြန်ပြည့်တော့မှ  သမီးကို ဖင်ဆော်ပြီး၍ အမေ့ကို တဖန်ပြန်လိုးရန်အတွက် ၊ ဒေါ်တင်တင်မေ ရှိနေသည့် အခန်းသို့ ဆောင်တော်ကူး လာခဲ့လေသည်..။

........................................................................................

ဒေါ်တင်တင်မေမှာ ကိုစိုးထိုက်၏ ရက်ရက်စက်စက် ဖင်လိုးတာ မချိမဆန့် ခံခဲ့ရပြီးနောက် ဖင်ဝနာကျင်လျက် မောဟိုက်နွမ်းလျစွာ ကျန်နေခဲ့သည်..။  ကိုစိုးထိုက်ကတော့ သူ့ထုံးစံအတိုင်း အားရအောင် လိုးပြီးနောက် အိပ်ခန်း အပြင် ထွက်သွားသည်..။  မကြာမီ အိပ်ခန်းထဲ ပြန်ဝင်လာကာ  ဒေါ်တင်တင်မေကို ကြိုးနဲ့တုတ်နှောင်ထားခဲ့ပြီး ပြန်ထွက်သွားပြန်သည်..။ 

မိမိကို ဘာကြောင့် သည်လို ကြိုးလာတုတ်သွားမှန်း ဒေါ်တင်တင်မေ နားမလည်ပါ..။  ကိုအောင်မြတ် ဆက်လက် လိုးခန်း ဖွင့်အုံးမှာမို့ တစ်မျိုး အဆန်းထွင်ကာ  ကြိုးတုတ်ပေးထားခြင်းများလားဟုသာ တွေးမိသည်..။  ကြိုးတုတ်ခံလျက်သား ရင်တဖိုဖိုနှင့် စောင့်နေရာ အချိန်အနည်းငယ် ကြာ၍ အမောအပန်း အတန်သင့် ပြေသောအခါ ၊  ဒေါ်တင်တင်မေ၏ နားထဲတွင် အသံလိုလို ဘာလိုလို ကြားရသည်..။  အာရုံစိုက်ကာ နားစွင့်ထောင်ကြည့်သောအခါ နာကျင်စွာ အော်ဟစ်သည့် အသံမျိုးလို ဖြစ်နေသည်..။

မိန်းမသံ ဖြစ်တာမှန်းဆနိုင်သော်လည်း  မည်သူ့အသံရယ်လို့တော့ မခွဲခြားတတ်..။  ခင်မေသော်  ဒါမှ မဟုတ် ခင်မေကျော် တစ်ယောက်ယောက်ကို ကိုအောင်မြတ်တို့က လှမ်းခေါ်ကာ အိမ်၏ အခန်းတစ်ခုခုထဲတွင်  ခပ်ကြမ်းကြမ်း စပ်ယှက်နေကြလေတာများလားဟု စဉ်းစားမိသည်..။ 

မိမိကို ကြိုးတုတ်ထားခဲ့သည်မှာ ထိုသို့လုပ်ကြပုံကို လာမနှောင့်ယှက်နိုင်အောင် ကာကွယ်သည့်သဘောဟုလည်း စဉ်းစားကြည့်မိသည်..။  နာကျင်စွာ အော်ဟစ်နေသည့် အသံသည် မကြာခင်မှာပင် အရသာတွေ့၍ မြည်တမ်းသည့် အသံမျိုးသို့ ပြောင်းသွားသည်ကို ဒေါ်တင်တင်မေ ကြားနေရပြန်သည်..။

ပြီးတော့ ယောက်ျားနှစ်ယောက် ၏ ပြောနေကြသည့် စကားသံများကို လည်း ကြားနေရပြန်သည်..။  သိပ်သဲသဲကွဲကွဲ တော့ မကြားရသည့်အတွက် ဘာတွေပြောနေသည်ကို သေသေချာချာ မသိ ၊ ထို့နောက် အတန်ကြီး ကြာအောင် တိတ်ဆိတ်သွားပြီးနောက် အိပ်ခန်းဝသို့ ကိုအောင်မြတ် ဝင်ရောက်လာသည်ကို ဒေါ်တင်တင်မေ တွေ့ရလေသည်..။ ကိုအောင်မြတ်က ဒေါ်တင်တင်မေကို တုတ်နှောင်ထားသည့် ကြိုးများကို ဖြေပေးလိုက်ပြီး…

“ အဲ…..အစ်မကြီးရေ….၊ လိုးကြအုန်းစို့လား….၊ ဒီတစ်ခါတော့ တစ်တီတူးထောင်ကလေး ပုံစံနဲ့ လိုးမယ်….”

“ ဟို….အိမ်ထဲမှာ ဘယ်သူ ထပ်ရောက်နေလဲ…ဟင်..၊ ဟိုဒင်း…အသံတွေ လိုလို ကြားမိသလားလို့…..”

ဒေါ်တင်တင်မေ အရဲစွန့်ကာ မေးကြည့်သည်..။

” အချိန်ကျရင် သိရမှာပေါ့….အစ်မကြီးရာ…၊ ကိုင်း လုပ်လေဗျာ……”

ဒေါ်တင်တင်မေသည် ခုတင်ပေါ်တွင် ပက်လက်အိပ်ကာ ပေါင်ကြီးနှစ်ချောင်းကို အပေါ်သို့ တန်းတန်းမတ်မတ် ထောင်၍ ပေးလိုက်သည်..။

“ လာ…အဲဒါက တစ်တီတူးထောင် လက်ဟောင်းကြီးပဲ…၊ ကျနော်က တစ်တီတူးထောင်ကလေး ပုံစံနဲ့ လိုးမှာ….၊ ဒီလိုမျိုး မဟုတ်ဘူး……”

“ အဲဒါ ဘယ်လိုမျိုးလဲ….ကျုပ်မသိဘူး…….”

ဒေါ်တင်တင်မေသည် တစ်တီတူးထောင် အနေအထားကို သိသော်လည်း တစ်တီတူးထောင်ကလေးဆိုသည်ကိုတော့ မကြားဖူးပေ….။

“ ခင်ဗျားကလဲ..ကလေးသုံးယောက် ထွက်အောင် အလိုးခံဖူးထားတာတောင် ၊ တစ်တီတူးထောင်ကလေး လိုးနည်းပုံစံကို  မသိဘူးလား…၊ ကဲ..ကျနော် ပြောပြမယ်….ဒီလို….”

----------------------x--------------------------x--------------------

ကိုစိုးထိုက်သည် ခုတင်စောင်းတွင် အသာထိုင်ကာ ခုတင်ပေါ်တွင် မှောက်ခုံလေး ( လက်မောင်းကြား ခေါင်းထိုးဝှက်၍ ) ရှိနေသော ခင်မေနော်၏ တစ်ကိုယ်လုံးကို အစုန်အဆန်ပင် သေသေချာချာ ကြည့်နေသည်..။  ငယ်ရွယ်နုပျိုသော မိန်းမငယ်လေး၏ သဘာဝ အလှများကို အပီအပြင် ရှုစားရသောအခါ သူ၏ စိတ်ထဲတွင်  ရမ္မက်ဆန္ဒများ လှုပ်ရှား နိုးကြွ၍ လာသည်..။ ရမ္မက်ဇောများ ထလာမှု၏ အကျိုးဆက်အဖြစ် သူ့လီးကြီး ကလည်း အသက်ဝင်၍ လာသည်..။

“ မေနော်…..ရေလေး ဘာလေး သွားချိုးကွာ…၊ ပြီးရင် နင့်ကို ငါလိုးမယ်…..ထ………”

ကိုစိုးထိုက်က ပြောပြောဆိုဆို ခင်မေနော်ကို အသာဆွဲထူသည်..။  ခင်မေနော်မှာလည်း မထချင်ထချင်နှင့် ထလာရသည်..။ ဒေါ်တင်တင်မေ၏ အိပ်ခန်းလို ရေချိုးခန်း အိမ်သာ တွဲလျက် မရှိသောကြောင့် ၊ ရေချိုးခန်း ရှိရာသို့ ခင်မေနော်ကို တွဲ၍ ခေါ်သွားရသည်..။ ခင်မေနော်က ထမီကို ကောက်ယူ ရင်လျားမည်လုပ်သော်လည်း ကိုစိုးထိုက်က ခွင့်မပြုသောကြောင့် အောက်ခံဘောင်းဘီလေး မလုံ့တလုံနှင့် ပင် လိုက်ပါသွားရသည်..။

ကိုစိုးထိုက်ကတော့ အဝတ်တွေ ပြန်မဝတ်သေးပဲ ကိုယ်လုံးတီးကြီး ..။ ကိုစိုးထိုက်၏ လီးကြီး မတ်တောင်စပြုနေသည်ကို ခင်မေနော် သိနေမြင်နေရသည်..။ မိမိ၏ မိခင်ကို လိုးခဲ့ပြီးသည့် လီးကြီးဖြစ်သည်ဟု သိနေမှုက ကောင်မလေးကို စိတ်တစ်မျိုး လှုပ်ရှားစေသည်..။  ရေချိုးခန်းထဲရောက်တော့ အောက်ခံဘောင်းဘီကို ဆွဲချွတ်သည်..။

“ အပြင်ထွက်နေလေ…..သမီးဘာသာ ချိုးမယ်…”

“ မင်း…ရေချိုးတာကို ကြည့်ချင်လို့ပါကွ….”

“ ဟာကွာ…ဦးကလဲ…ရှက်စရာကြီး…….”

“ ရှက်မနေပါနဲ့ကွာ….တို့တွေ မကြာခင် လိုးကြတော့မှာပဲဟာ……..”

“ အိုး….အဲလို မပြောနဲ့…….”

အပြင်ထွက်ခိုင်း၍ မရသောကြောင့် ခင်မေနော်မှာ ကိုစိုးထိုက်ရှေ့မှာပင် ရေချိုးသန့်စင်ရသည်..။ အလိုးခံထားပြီးစ ..စအိုပေါက်လေးမှာ ဆပ်ပြာထိတော့ စပ်တပ်တပ်လေး ဖြစ်နေသည်..။ ရေမိုးချိုးပြီးတော့  ကိုစိုးထိုက်က ခင်မေနော်ကို ခါးဖက်ကာ အိပ်ခန်းဆီ ပြန်လာခဲ့ကြသည်..။  အိပ်ခန်းထဲရောက်လျင် မိမိ အလိုးခံရတော့မည်ကို သိနေမှုကြောင့် ခင်မေနော် ရင် တဒိန်းဒိန်း ခုန်နေသည်.။ ထူးဆန်းသည်မှာ ကြောက်လန့်စိတ် မရှိတော့ခြင်းပင်..။  မကြာသေးခင်က ကြုံတွေ့ခဲ့ရမှုများကြောင့် ၊ ခင်မေနော်မှာ ကာမမှုများနှင့် အတန်ပင် အကျွမ်းဝင်၍ နေပေပြီ..။  အိပ်ခန်းထဲသို့ ရောက်သောအခါ ကိုစိုးထိုက်က ခင်မေနော်ကို ခုတင်ပေါ်တက်၍ ပက်လက်အိပ်ခိုင်းသည်..။

သူက ပက်လက်အိပ်နေသော ခင်မေနော့်ဘေးနားတွင် အသာထိုင်သည်..။  ခင်မေနော်သည် အစပိုင်းတွင် ပေါင်ကြီးများကို လိန်၍ ချိတ်ထားသည်..။ ရင်ဘတ်ပေါ် လက်ယှက်ကာ ဖုံးထားသည်..။ အဝတ်ကင်းမဲ့နေသော ဝတ်လစ်စလစ် ကိုယ်လုံးကို တတ်နိုင်သမျှ ဖုံးဖိကာကွယ်ကြည့်ခြင်း ဖြစ်သည်..။  လုံတော့ မလုံပါ..။ မလုံ့တလုံ မပေါ့်တပေါ်လေး ဖြစ်နေသည်..။

ကိုစိုးထိုက်က ခပ်ရဲရဲပင် ခင်မေနော်၏ ပေါင်နှစ်ခုကြား ဒူးခေါင်းထိုးသွင်းကာ ဖိတွန်းပစ်လိုက်ရာ ပေါင်တန်ကြီးတွေ ကားထွက်သည်..။ ထိုအခါ တုတ်ဖြိုးသော ပေါင်ကြီးနှစ်ခုဆုံရာ ပေါင်ရင်းခွဆုံမှ စောက်ပတ်က အထင်း သား ပေါ်လာသည်..။  ခင်မေနော်၏ စောက်ပတ်သည် သူမ၏ အစ်မနှစ်ယောက်နှင့် မိခင်လောက် မကြီး..။  သိပ်ငယ်ငယ်လေးလည်း မဟုတ်ပါ..။

အပေါ်ပိုင်း ဗျက်ကျယ်ကာ အောက်သို့ သွယ်သွယ်လေးဆင်းသည်..။ စောက်မွှေးလေးတွေက သိပ်မရှည်သေး..။ ထူတော့ ထူသည်..။  လိမ်လိမ်ကောက်ကောက်နှင့် ခပ်နုနုလေးတွေ..။ ကိုစိုးထိုက်က ခင်မေနော့် ပေါင်တန်ကြီးတွေကို ပိုကားအောင် လုပ်သည်..။ ပြီးတော့မှ လက်တစ်ဖက်ကို စောက်ပတ်ပေါ် အုပ်တင်ကာ ခပ်ရွရွလေး မထိတထိပွတ်သည်..။ စောက်စေ့လေးကိုတော့ လက်ညှိုးထိပ်ဖြင့် ခပ်ကော်ကော်လေး ကိုင်ပွတ်သည်..။

“ အိုး…….ဟင့်…အင့်ဟင့်……”

ခင်မေနော် ပါးစပ်မှ အသံသဲ့သဲ့လေး ပေါ်ထွက်သည်..။ ရင်ဘတ်ကော့တက်လာရာ မို့ဝန်းဝန်း နို့အုံလေးများ စူကြွလာသည်..။  တစ်ကိုယ်လုံး တုန်ရင်ကာ ဖင်ကြီးက တလှုပ်လှုပ်ဖြစ်လာသည်..။ ခင်မေနော်သည် မျက်စေ့ကို မှိတ်ထားသည်..။  ရင်ထဲ နွေးခနဲ အေးခနဲ ဖြစ်သည်..။  ရင်ခုန်သံ က မြန်လွန်းနေသည်..။  ကိုစိုးထိုက်က တစ်ဆင့်ထပ်တက်သည်..။

လီးကို အသာကိုင်ကာ စောက်ပတ်ဝတွင် တေ့ကာ ဒစ်ထိပ်ဖူးကြီးနှင့် ဖိကပ်ပွတ်ပေးသည်..။  စောက်ပတ်အလည်ခေါင် အကွဲနေရာသည် ဟတတလေး ရှိနေရာမှ လီးဒစ်ဖျားနှင့် ထိထိုးမိမှုကြောင့်  ပြဲတဲတဲ ဖြစ်လာသည်..။ ဖိပွတ်ရာမှ အဖုတ်အကွဲကြောင်းကို လီးထိပ်နှင့် ထိုးဖြဲသည့်သဘော လုပ်ပေးခြင်း ဖြစ်သည်..။  

ကိုစိုးထိုက်သည် ငယ်နုသော အပျိုရိုင်းမလေး ရမ္မက် ထန်သည်ထက် ထန်အောင် စနစ်တကျ နှိုးဆွပေးနေခြင်းလည်း ဖြစ်သည်..။  စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းအတိုင်း လီးထိပ်ဖူးကို အထက်အောက် ထိုးမွှေ ပွတ်ပေးလိုက်ရာ ခင်မေနော် ခမျာ စောက်ပတ်ထဲ လီးချောင်းကြီး ထိုးသွင်းမခံရသေးခင် ကပင် လီး၏ အထိအတွေ့ အရသာကို ခံစားရကာ ထိုးထိုးထွန့်ထွန့် ဖြစ်လို့လာသည်..။ 

“ ဟင့်ဟင့်..ဦးရယ်……အိုအို….ဟင့်….”

ကိုစိုးထိုက်က စောက်ပတ်အကွဲကြား စောက်ခေါင်းဝထိပ်တွင် ကော့ထောင်တက်နေသော  စောက်စေ့ကို လီးထိပ်ဖျားနှင့် ကျကျနန ထိုးကော်ကာ ပွတ်လိုက်ရာ  ခင်မေနော်ခမျာ လက်တွေ ခြေတွေ ကွေးကောက် လှုပ်ခါလျက် ကော့ပျံတက်သည်..။  စောက်ပတ်ထဲမှလည်း အရည်ကြည်တွေ အပြတ်စိုထွက်လာသည်..။   ကိုစိုးထိုက်က ကောင်မလေး၏ စောက်ပတ်ကို သေသေချာချာ ဆက်၍ ပွတ်ပေးကာ ၊ ရမ္မက်ဇော ထန်သည်ထက် ထန်ပြင်းအောင် နှိုးဆွပေးနေသည်..။  

အားနေသည့် လက်တစ်ဖက်ကတော့ နို့အုံလေးတွေကို လှမ်းညှစ်ပေးလိုက် ၊ ဖင်ဆုံကြီးကို ကိုင်လိုက် ၊ ဝမ်းဗိုက်သားလေးများကို ပွတ်ပေးလိုက် လုပ်သည်..။  ခင်မေနော်ခမျာမှာတော့ ထိမိကျွမ်းကျင်သော နှိုးဆွမှုများအောက်တွင် ကာမစိတ်တွေ ပြင်းပြလျက် တလူးလူး တလွန့်လွန့်နှင့် ဖြစ်နေသည်..။  ပါးစပ်မှလည်း အဖျားတက်သလို တဟင်းဟင်း အသံတွေ မြည်နေသည်..။

တက်လိုးရန် အချိန်ကောင်းရောက်ပြီဟု ကိုစိုးထိုက် ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်.။

“ မေနော်….”

“ ရှင်…ဦး…”

ခင်မေနော်၏ ပြန်ထူးသံလေးက ခပ်သဲ့သဲ့လေး..။ ရမ္မက်ဇောတွေကတော့ အပြည့်လွှမ်းမိုးနေလျက်…။

“ လိုးတော့မယ်နော်…”

ခင်မေနော် ဘာမှ ပြန်မပြော..။ သို့သော် သူမ၏ တစ်ကိုယ်လုံး ပို၍ လူးလွန့်လှုပ်ခါလာသည်..။  အသက်ရှူလည်း အရမ်းမြန်လို့နေပြီ..။  ကိုစိုးထိုက်က လီးကို စောက်ပတ်ဝတွင် ပို၍ ဖိဖိလေးကပ်ကာ ထိုးမွှေကလိပေးပြီး ထပ်မေးပြန်သည်..။

“ မေးတာဖြေပါအုံး…မေနော်ရ..၊ မေနော့်ကို လိုးရတော့မှာလား….”

“ အို…ဟင့်ဟင့်….ဦးရယ်….သဘောပါပဲ ရှင်….သဘောပါပဲ…”

“ ဘယ်လိုပုံစံမျိုးနဲ့ လိုးရရင် ကောင်းမလဲ…ဟင်…”

“ သမီး မသိပါဘူး…ရှင်…ဟင့်ဟင့်…”

ထိုသို့ပြန်ဖြေလိုက်ချိန်တွင် ခင်မေနော်၏ စိတ်အာရုံတွင် ချောင်းမြောင်းကြည့်ရှု မြင်တွေ့ခဲ့ရသော အပြာကားထဲမှ စပ်ယှက်မှု အနေအထားများကို  ပြန်မြင်ယောင် လာသည်..။ နိုးကြွနေသော ရမ္မက်စိတ်အရှိန်အဟုန်သည် ပိုမြင့်တက်လာသည်..။  တကယ်တော့ ယခုအခြေအနေတွင် ကိုစိုးထိုက် ဘယ်လိုပုံစံနှင့်လိုးလိုး ၊ ခင်မေနော် က ခံမည်သာ ဖြစ်သည်..။  ခင်မေနော်ကို အရှက်ကုန်ကာ ပို၍ ရမ္မက်ကြွအောင် တမင်ပြောဆိုနေခြင်းသာ ဖြစ်သည်..။

“ မင်းက..အစ်မကြီး ဒေါ်တင်တင်မေရဲ့ သမီး အငယ်ဆုံးဆိုတော့ ၊ မင်းအမေကို စောစောက လိုးခဲ့တဲ့ ပုံစံနဲ့ပဲ လိုးပေးရရင် ကောင်းမယ်ထင်တယ်..။ မင်းချောင်းကြည့်တုန်းက ငါတို့ လိုးနေကြတဲ့ ပုံစံလေ ၊ မှတ်မိသေးရဲ့လား…”

ခင်မေနော် ဘာမှ ပြန်မပြောပါ..။ ကိုစိုးထိုက်ကတော့ ခင်မေနော့်ဘေးနားတွင် ကလိနှိုးဆွနေရာမှ ခုတင်အောက်သို့ဆင်းကာ ခုတင်ဘေး စာကြည့်စားပွဲမှ ထိုင်ခုံကို ဆွဲယူပြီး တက်ထိုင်သည်..။

“ ဟေ့…..လာလေ…”

ကိုစိုးထိုက်က လှမ်းခေါ်ရာ ခင်မေနော်လည်း ခုတင်ပေါ်မှ အသာဆင်းလာရသည်..။  ကောင်မလေးသည် ကာမစပ်ယှက်မှုကို လိုးလားစိတ် တော်တော်ပြင်းပြနေပြီ..။  မိမိ၏ မိခင်ကြီး အလိုးခံခဲ့ရသည့် ပုံစံအတိုင်း ၊ မိမိလည်း အလိုးခံရတော့မှာမို့ စိတ်ထဲ တစ်မျိုးကြီး ဖြစ်နေသည်..။ ပြီးတော့ ယခု မိမိကို လိုးမည့်လီးကြီးသည် မိမိ၏ အမေကို လိုးထားပြီးကာစ လီးကြီးဖြစ်သည်ကိုလည်း ခင်မေနော် မမေ့ပါ..။

“ ကဲ..လာ..အပေါ်က တက်ခွလေ…”

ထိုင်ခုံဘေးနားသို့ ရောက်သောအခါ ခင်မေနော် အသာလေး ခေါင်းငုံ့ကာ ရပ်နေသောကြောင့် ( ကောင်မလေး ရမ္မက်ထန် တဏှာပြင်းနေသော်လည်း သိပ်မရဲတင်းသေး၍ နောက်တွန့်နေသည်ကို ရိပ်မိသည့်အတွက် ) ကိုစိုးထိုက်က ပါးစပ်မှ ပြောရင်း ခင်မေနော်ကို အသာပင် လက်မောင်းမှ ကိုင်ကာ ဆွဲယူသည်..။ ခင်မေနော်လည်း ဆွဲရာနောက် အလိုက်သင့်ပါလာကာ ၊ ကိုစိုးထိုက်နှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင်လျက်  အပေါ်တက်ခွလျက်သား ဖြစ်သွားသည်..။

ခြေဖဝါးနှစ်ခုကတော့ ( သူ့အမေတုန်းကလိုပင် ) ထိုင်ခုံအစွန်းတစ်ဖက်စီပေါ် ချထားကာ အားပြုထောက်လျက် ၊ ဒူးခေါင်းကွေးထောင်ကာ ဆောင့်ကြောင့် မကျတကျ ကုန်းကွကွအနေအထားဖြစ်သည်.။  ရှေ့သို့ ကိုယ်အထက်ပိုင်း ခပ်ကိုင်းကိုင်းမို့ ရင်ဘတ်က ကိုစိုးထိုက်မျက်နှာနှင့် ကပ်မိနေသည်..။ သည်တော့ ငနဲသားက ပါးစပ်ဟ၍ နို့သီးတစ်ခုကို ငုံစို့ပေးလိုက်ရာ ၊ စိတ်တွေ ထကြွနေသော ကောင်မလေး ရင်သိမ့်တုန်သွားရှာလေသည်..။

“ ငါ့လီးကို အသာဆွဲယူပြီး နင့်စောက်ပတ်ဝမှာ တေ့ကပ် ၊ ပြီးရင် ဖင်ကြီးကို အောက်ဖိချလိုက် ၊ လီးက အဖုတ်ထဲ ဝင်လိမ့်မယ်..။  နင်က အခုမှ စဈေးဦးဖောက် အလိုးခံဖူးတာဆိုတော့ ၊ နင့်ဖာသာပဲ လီးကို ဝင်ရင် ဝင်နိုင်သလောက် ချင့်ချိန်ပြီး သွင်းယူ ဟုတ်လား…၊ ငါဘာမှ မလှုပ်ရှားသေးဘူး…၊ လီးကိုသာ မတ်မတ်ထောင်ပေးထားမယ်…”

ကိုစိုးထိုက်က နို့သီးစို့နေရာမှ ပါးစပ်ကို ခွာပြီး ပြောဆို သင်ပြပေးသည်..။ သူစို့ပေးထားသော နို့သီးမှာ တံတွေးများ စို၍ ကျနနေခဲ့ရာ ၊ အေးအေးလေးနှင့် ခင်မေနော်မှာ ယားကျိကျိ ဖြစ်လျက် ကျောလေး တွန့်သွားရလေသည်..။ ခင်မေနော်သည် ညာလက်ကို တင်ပါးကြီးမှ ကျော်ကာ အသာနောက်ဘက်မှ လျောချ၍ ကိုစိုးထိုက်၏ လီးတန်ကြီးကို ကိုင်စမ်းသည်..။

ပူနွေးတုတ်ခိုင်သော လီးတန်ကြီးကို ကိုင်မိသောအခါ ကြက်သီးလေးများ ဖြိုးဖြိုးဖျန်းဖျန်း ထသည်..။ လီးကို ဆွဲယူကာ စောက်ပတ်ဝတွင် တေ့ကပ်ပေးသည်..။ စောက်ပတ်ဝတွင် စောက်ရည်ကြည်လေးတွေ စုပြီး သီးနေရာ တေ့မိသောလီးထိပ်တွင် နွေးတေးတေး စိုစိစိ ထိတွေ့မှု ခံစားရလျက် ငေါ့ခနဲ တစ်ချက်လှုပ်ခါသည်..။  ခင်မေနော် ခါးပင် တွန့်ခနဲ ဖြစ်သည်..။ ပြီးတော့ မိမိဘာလုပ်သည်ကို မသိလိုက်ပဲ တင်ပါးဆုံကြီးကို အောက်သို့ဖိချလိုက်မိသည်..။

“ ဗြွတ်…..ဗြစ်…ဒုတ်………အား ကျွတ်ကျွတ်…ဦးရယ်…ဟင့်..နာတယ်…နာတယ်…အရမ်းကြီး ဝင်လာတာပဲ….ဟင့်..ဟင့်…”

ယခုမှစ၍ အလိုးခံရသည့် မိန်းခလေးမို့ သည်လိုအပေါ်မှ ဖိချကာ ကိုယ့်အဖုတ်ထဲ လီးဝင်လာအောင် ကိုယ်တိုင်သွင်းယူရသည့် အလုပ်မျိုး မကျွမ်းကျင်သေး..။ သည်လို အလုပ်မျိုးသည် အလိုးခံမှု ဝါရင့်နေသော မိန်းမကြီးများပင်လျင် တစ်ခါတစ်ရံ အချိန်အဆ လွဲသွားတတ်ပေရာ ၊ ခင်မေနော်မှာ ဘယ်လိုလုပ် ချိန်ဆနိုင်အုံးပါမည်နည်း..။ ရမ္မက်ကလည်း ထန် ၊ မလုပ်ဖူးသေးသော အလုပ်မို့ စိတ်ကလည်း လှုပ်ရှားနှင့် တင်ပါးကြီး ဖိချမှု အရှိန်များသွားရာ လီးချောင်းကြီးက တစ်ဝက်သာသာခန့်ပင် စောက်ပတ်ထဲ မြုပ်ဝင်သွားသည်..။

ကြပ်သိပ်နေသော်လည်း ဆီသုတ်ထားသလို ချွဲကျိကျိ ရှိနေသော စောက်ရည်ကြည်များကြောင့်  တိုးဝင်မှု အဆင်ပြေသည်..။ လီးသည် တဝက်သာသာ ဝင်နေရာ စောက်ခေါင်းထဲတွင် ကျန်နေသေးသည့် အပျိုအမှေးပါး တစ်ပိုင်းတစ်စကို လုံးဝ စုတ်ပြတ်သွားအောင် ထိုးဖောက်မိသွားသည်..။ 

ခရမ်းသီးနှင့် ထိုးကလိစဉ်က  တစ်ချို့တစ်ဝက် စုတ်ပြတ်သွားခဲ့ပြီး ဖြစ်သည့်အတွက် အပျိုအမှေးပါး လုံးဝစုတ်ပြတ်သွားအောင် ယခုထိုးဖောက်ခံရသောအခါ ခင်မေနော်မှာ နာသော်လည်း နာကျင်မှု ဝေဒနာက သိပ်မပြင်းထန်..။ အောင့်၍လည်း သွားသည်မို့ ပါးစပ်ကတော့ အော်မိသည်..။

“ မင်းက ဖင်ကြီးကို အရမ်းကြီး ဖိချပစ်လိုက်တာကိုး ကွ…၊ ခပ်သာသာလေး ဖိချရတယ်..၊ ကဲ…ဆက်လုပ်လေ…”

“ ဟာ….ဖြစ်ပါ့မလား….ဦးရာ..၊ ဝင်နိုင်ပါ့မလား…အထဲမှာ အရမ်းကြပ်သိပ်နေပြီ…“

“ ဝင်ပါတယ်ကွာ…၊ အောင်မြတ်လီးတောင်မှ ဝင်သေးတာပဲ မဟုတ်လား….”

“ ဟာ…အဲဒါ…..ဒီမှာ မဟုတ်ဘူး…ဟို….အနောက်ပေါက်….မှာ…”

“ အေးပါ…၊ အောင်မြတ် ဖင်ဆော်တာ ငါသိပါတယ်..၊ ဖင်က စောက်ပတ်ထက် ပိုကျဉ်းတာတောင် သူ့လီးကြီး ဝင်တယ်မဟုတ်လား…၊ မင်းစောက်ပတ်ထဲ ငါ့လီးသွင်းလို့ ဝင်တယ်…။ ဘာမှ စိတ်မပူနဲ့ …အသာဖြည်းဖြည်း လေးသာ ဖိချ…”

ခင်မေနော်လည်း နာနေပေမယ့် အရသာကလည်း တွေ့နေသည့်အတွက် မိမိ၏ ဖင်ကြီးကို ဆက်၍ ဖိချသည်..။  အသာလေး ထိန်း၍ ဖိချသဖြင့်  လီးက ထစ်၍တိုးဝင်းသည်..။ ခင်မေနော်မှာ ရင်ထဲ တဖိန်းဖိန်း တရှိန်းရှိန်းဖြင့် ဖီလင်တွေတက် ၊တက်လာရသည်..။  လီးပိုဝင်လာသည်နှင့် အမျှ စောက်ပတ်ဝမှာ စစ်ခနဲ စစ်ခနဲ ပို၍ နာကျင်လျက် စောက်ခေါင်းထဲလည်း ပိုအောင့်လာသော်လည်း  ၊ ခင်မေနော်မှာ ထိုဝေဒနာတွေကို အရေးမလုပ်နိုင်တော့..။ ကာမအရသာတွင်သာ မိန့်မိန့်မူးမူး ဖြစ်နေသည်..။

နောက်ဆုံးတော့ လီးတန်ကြီးတစ်ချောင်းလုံး ပါကင်ပွင့်ပြီးကာစ အသစ်ကြပ်ချွတ် စောက်ခေါင်းပေါက်လေးထဲသို့ အဆုံးတိုင် ဝင်၍ သွားလေသည်..။ ကိုစိုးထိုက်သည် ကောင်မလေး ဖင်ကြီး ဖိချ လီးဝင်အောင် သွင်းယူနေချိန်တစ်လျောက် ၊ နို့သီးလေးများကို တစ်လှည့်စီ စို့ပေးပြီး တင်ပါးသားကြီးများကိုလည်း ဆုပ်ကိုင်ပွတ်သပ်ပေးနေရာ ခင်မေနော်အဖို့ အချိုတွင် သကာလောင်းဆိုသလို အရသာပိုလို့ ကောင်းနေရသည်..။

လီးအဆုံးတိုင် ဝင်သွားသောအခါတွင်မူ ၊ ကိုစိုးထိုက်ပင် အထွေအထူး ပြောဆိုသင်ပြပေးစရာ မလိုပဲ ခင်မေနော်သည် သူမ၏ တင်ပါးဆုံကြီးကို အသာကြွလိုက် အောက်နှိမ့်ချလိုက်ဖြင့် လှုပ်ရှားပေးလာတော့သည်..။

--------------------x-----------------------x-------------------------

ခင်မေကျော်နှင့် ခင်မေသော်တို့ ညီအစ်မနှစ်ယောက်သည် အလုပ်ကိစ္စတစ်ခုလုပ်ရန် အတွက် နေ့လည်း ၁၂ နာရီ သာသာလောက်တွင် ရန်ကုန်မြို့လယ်သို့ ရောက်လာကြသည်..။  ထိုအလုပ်ကိစ္စအတွက် တစ်ညနေခင်းလုံးလိုလို အချိန်ကုန်နိုင်သောကြောင့် ရုံးသို့မပြန်တော့ပဲ အိမ်သို့ တစ်ခါတည်း တန်း၍ ပြန်မည်ဟု ရုံးတွင် ကြိုတင်ပြောထားခဲ့ကြသည်..။

အိမ်အပြန်တွင်လည်း ခါတိုင်းထက်အတန်ငယ် နောက်ကျမည်ဟု သူတို့ခန့်မှန်းထားကြသည်..။  သို့သော် အလုပ်ကိစ္စမှာ သူတို့ထင်ထားသည်ထက် ပို၍ လွယ်ကူအဆင်ပြေစွာ အချိန်တိုတိုနှင့် ပြီးသွားခဲ့သည်..။  အချိန်တွေ အများကြီး ကျန်နေသော်လည်း ၊ ညီအစ်မနှစ်ယောက်လုံး ရုံးသို့ ပြန်မသွားကြတော့..။  မုန့်ဟင်းခါးစား ၊ အအေးသောက်ပြီးနောက် အိမ်သို့တန်း၍ ပြန်လာခဲ့ကြသည်..။

“ ဟာ…ဦးအောင်မြတ်ကြီး အိမ်ရောက်နေပါလား….”

အိမ်ရှေ့တွင် ရပ်ထားသော ကိုအောင်မြတ်ကားကိုတွေ့ရသောအခါ ၊ ခင်မေသော်က ပြောသည်..။  ထို့နောက် ညီအစ်မနှစ်ယောက် အိမ်ထဲသို့ ခပ်မြန်မြန် ဝင်လာခဲ့ကြသည်..။  အိမ်တံခါးကလည်း ခပ်ဟဟ ပွင့်နေရာ လူခေါ်ဘဲလ် နှိပ်စရာပင်မလိုပဲ အသာတွန်းဖွင့် ဝင်လိုက်နိုင်ကြသည်..။  တံခါးမှ ဝင်မိသည်နှင့် ညီအစ်မနှစ်ဖော်တို့၏ သွက်လက်သော ခြေလှမ်းများ ရုတ်ချည်း ရပ်တန့်သွားကြသည်..။  ဧည့်ခန်းထဲသို့ရောက်သည်နှင့်  ရုပ်မြင် သံကြားပြစက် ဖန်သားပေါ်ရှိ အပြာကားပြကွက်များကို တန်း၍ မြင်ရသောကြောင့် ခင်မေကျော်တို့ညီအစ်မ အံ့သြတုန်လှုပ် စိတ်လှုပ်ရှားကာ ခြေလှမ်းတုံ့ရပ်ကုန်ကြခြင်း ဖြစ်သည်..။ 

ကိုအောင်မြတ်နှင့် ကိုစိုးထိုက်တို့သည် ဒေါ်တင်တင်မေနှင့် သူမ၏ အငယ်ဆုံးသမီးလေး ခင်မေနော်တို့ကို  အပိုင်ကိုင်ကာ အပီဖိုက်နိုင်ပြီမို့ ၊ ပြသထားသော အပြာကားကိုလည်း သည်အတိုင်းပင် မပိတ်ပဲ ထားခဲ့သည်..။  အခွေဆုံးလျင် သူ့အလိုလို ပိတ်သွားမည် ၊ မပိတ်သေးမီ မိမိတို့ အဆင်ပြေသလို လှမ်းကြည့်နိုင်စေဖို့ သည်အတိုင်းပင် ထားခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်.။

၁၈၀ အခွေတွင် အနှေးစနစ်ဖြင့် အခွေပြည့်သွင်းထားသောအပြာကားခွေမှာ ၊  ယခု ခင်မေကျော်တို့ အိမ်ထဲ ဝင်လာကြချိန်အထိ မပြီးဆုံးသေးပါ..။  ညီအစ်မနှစ်ယောက်သည် ဘယ်လိုလုပ်ပြီး  မိမိတို့ သိမ်းထားသည့် အပြာကား လူတစ်ယောက်မှ မရှိသော ဧည့်ခန်းထဲတွင် ပြလျက်သား တန်းလန်းကြီး ရှိနေလေသနည်းဟု ရုတ်တရက်တော့ အတွေးရခက်ကုန်ကြသည်..။  

ထို့နောက် အသံဗလံများကို ကြားကြရသည်..။  ကာမစပ်ယှက်ရာမှ ပေါ်ထွက်လာသည့် အသံတွေ ဖြစ်ကြောင်း ၊ သည်လိုကိစ္စတွင် အထာကျွမ်းနေကြသူတွေပီပီ ချက်ချင်းသိသည်..။  ထို့ပြင် ဒေါ်တင်တင်မေ၏ အိပ်ခန်းတံခါးဝနားတွင် ပုံလျက်သားလေးရှိနေသော ကျောင်းစိမ်းထမီလေးကိုလည်း မြင်သွားကြသည်..။  ညီမငယ် ခင်မေနော်၏ ထမီဖြစ်ကြောင်း မှတ်မိသည့်အတွက် ၊ ညီအစ်မနှစ်ယောက် တစ်ယောက်မျက်နှာ တစ်ယောက် ကြည့်မိကြသည်..။

ကာမစပ်ယှက်မှု ကောင်းကောင်းခံစားနေရပြီး သွေးသားဆူဖြိုး ကျန်းမာသော ငယ်ရွယ်သန်စွမ်းသည့် မိန်းမတွေပီပီ ၊ တီဗီမှ အပြာကား ပြကွက်များ မြင်ရသောအခါ ကာမခလုတ်များ အနှိပ်ခံရသလို  စိတ်လှုပ်ရှားစ ပြုခဲ့ပြီး ကာမစပ်ယှက်ရာမှ ပေါ်ထွက်လာသည့် အသံဗလံတွေကိုပါ ထပ်ကြားရကာ ၊ မိမိတို့၏ မိခင် ဒေါ်တင်တင်မေ၏ အိပ်ခန်းထဲတွင် လိုးပွဲတစ်ခု ကောင်းကောင်းကြီး ဖြစ်နေကြောင်း  နားလည်လိုက်ရသောအခါ မီးအားမြှင့်စက်ဖြင့် ဓါတ်အားအရှိန်စွမ်းရည် အမြှင့်ခံလိုက်ရသည့် လျပ်စစ်လို ကာမစိတ်များလည်း အရှိန်ပိုမြင့်လာကြသည်..။

အိပ်ခန်းတံခါးဝတွင် တွေ့နေရသော ကျောင်းစိမ်းထမီကြောင့်  အထဲတွင် အလိုးခံနေရသူသည် မိမိတို့၏ ညီမအငယ်ဆုံး ဖြစ်နိုင်သည်ဟု သူမတို့နှစ်ယောက်စလုံး အတွေးပေါက်ကြသည်..။  လိုးနေသူကတော့ ကိုအောင်မြတ်ပင် ဖြစ်မည် ။ ညီအစ်မနှစ်ဖော်သည် ကြိုတင်တိုင်ပင် ဇာတ်တိုက်ထားကြသလိုပင် ၊ အိပ်ခန်းတံခါးပေါက်နားသို့ ပြိုင်တူပင် ချဉ်းကပ်ရောက်ရှိသွားကြသည်..။

အိပ်ခန်းထဲသို့ ပြိုင်တူချောင်း၍ ကြည့်လိုက်ကြသည်..။  အပြာကားခွေများ ကြည့်နေခဲ့ခြင်း ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း အလိုးခံရင်း အပြာကားကြည့်ဖူးခြင်း စသည်တို့ကြောင့် ခင်မေကျော်နှင့် ခင်မေသော်တို့သည် မိမိတို့ကိုယ်တိုင် အလိုးခံရမှုကို တပ်မက်သဘောကျသလို ၊ သူများတကာတွေ လိုးနေကြတာကိုလည်း မျက်ဝါးထင်ထင် ကြည့်လိုသည့် အာသီသလေးတွေ ရှိနေကြသည်..။

ယခုလို အာသီသများ ပွင့်အံစေ့ဆော်မှုဖြင့်  နှစ်ယောက်သား အလိုလို လှုပ်ရှားကာ သွားချောင်းကြည့်လိုက်မိခြင်း ဖြစ်လေသည်.။  ကိုအောင်မြတ်က သူမတို့၏ မိခင် ဒေါ်တင်တင်မေကို ( အဝတ်မပါ ဗလာကိုယ်လုံးတီးဖြင့် ) တစ်တီတူးထောင်ကလေး လိုးနည်းပုံစံဖြင့် ပယ်ပယ်နယ်နယ် လိုးနေသည်ကို ထင်ထင်ရှားရှားကြီး မြင်ကြရသောအခါ ညီအစ်မနှစ်ယောက်မှာ ဟာခနဲ ဟင်ခနဲ ဖြစ်ကုန်ကြလျက် ၊ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ဖက်လိုက်မိကြသည်..။

အံသြတုန်လှုပ်မှုနှင့်အတူ ၊ ရမ္မက်ဇောများကလည်း ထူးခြားစွာ နိုးကြွပြင်းထန်လာကြသည်.။ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ရုတ်တရက် ဖက်မိကြရာမှ ထိုသို့ မိန်းမချင်း ထိတွေ့ဖက်ပွေ့ရမှု ၊ ဖီလင်ဆန်းကို လည်း အသည်းတုန်အူတုန် ခမန်း ခံစားရကာ ၊ ပို၍ တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ဖက်မိကြသည်..။ ဒါတင်မက တစ်ယောက်ပေါင်ကြားမှ စောက်ပတ်ကို တစ်ယောက်က လက်ဖြင့် လှမ်းကိုင်မိကြသည်..။ 

ဤအလုပ်များကို ပေါက်ကွဲလောင်မြိုက်သော ကာမစိတ်ဇောအဟုန်၏ လွှမ်းမိုးမှုဖြင့် ခင်မေကျော်တို့ အလိုအလျောက် ဆက်တိုက်လုပ်ပစ်ကြခြင်း ဖြစ်သည်..။  အသိစိတ်တွေ ပြန်ဝင်လာတော့ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက်က အတင်းပွေ့ဖက်ကာ စောက်ပတ်များကို အပြန်အလှန် ခပ်ကြမ်းကြမ်း ခပ်ပြင်းပြင်း ပွတ်နှိုက်မိနေကြလေပြီ..။ ဖီလင်တွေကလည်း အရမ်းကို တက်နေကြပြီး ၊ တစ်ယောက်ထမီကို တစ်ယောက် ဆွဲချွတ်တာလား ၊ မိမိတို့ဖာသာ ချွတ်ချလိုက်မိကြသလား အလိုလိုပြေကျကုန်တာလား ၊ သေသေချာချာပင် မပြောနိုင်..။  သူမတို့၏ ခါးမှ ထမီတို့ကလည်း တင်းတင်းခိုင်ခိုင် မရှိတော့ပဲ ပြေပြေလျောလျော ဖြစ်ကုန်ကြပြီ..။  အစ်မထက်စာလျင် ပို၍ ရဲတင်းသွက်လက်သော ခင်မေသော်က ခင်မေကျော်၏ လျော့တိလျော့ရဲ ဖြစ်နေသော ထမီကို ကွင်းလုံးပုံကျသွားအောင် ဆွဲချွတ်ချပစ်သည်..။

 ထမီလျော့ခနဲ ကျွတ်ကျလျက် အတွင်းခံပင်တီ ကျန်သောအခါ ပင်တီ၏ ခွဆုံအောက်သို့ ညာလက် ထိုးသွင်းလျက် ခင်မေကျော်၏ ပကတိ စောက်ပတ်ကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် ပွတ်ပေးရင်း ထိုးထိုးကလိပေးသည်..။ ကျန်လက်ဖြင့် မိမိ၏ ထမီကိုပါ အောက်သို့ ပုံကျသွားအောင် ဆွဲချပစ်လိုက်သည်..။  ခင်မေကျော်က အတွင်းခံပင်တီဘောင်းဘီပေါ်မှ လက်တင်၍ ခင်မေသော်၏ စောက်ပတ်ကို ပွတ်ပေးသည်..။

ဒါကို ခင်မေသော်က အားမရနိုင်ပဲ ၊ ဘယ်လက်ဖြင့် မိမိ၏ ပင်တီခွဆုံအသားနေရာကို ဘေးဘက်လိပ်ကျ ၊ အဖုတ်ပေါ်လွင်လာအောင် ဆွဲဖယ်ပေးသည်..။  ဤသို့ဖြင့် ခင်မေကျော်မှာလည်း ညီမ၏ ပကတိ စောက်ပတ်ကို ကိုင်ပွတ်ကလိပေးသော အခြေအနေသို့ ရောက်သွားကြလေတော့သည်..။

------------------------x------------------------------x-----------------------------

ကိုစိုးထိုက်သည် ခင်မေနော်ကို ပါကင်ဖွင့်လိုးပြီးနောက် ၊ သုတ်ရည်များကို စောက်ပတ်ထဲတွင် မထည့်ပဲ ဆီးစပ် ၊ ဝမ်းဗိုက်တို့အပေါ်သို့ ပန်းထုတ်ပေးခဲ့သည်..။  ထို့နောက် သူ့ထုံးစံအတိုင်း ကောင်မလေးကို ခုတင်ပေါ်တွင် ထားပစ်ခဲ့ကာ ၊ အိပ်ခန်းထဲမှ ထွက်လာခဲ့သည်..။  ထိုသို့ထွက်အလာတွင် ဒေါ်တင်တင်မေ၏ အိပ်ခန်းအဝတွင် ခင်မေကျော်နှင့် ခင်မေသော်တို့ညီအစ်မ ထမီတွေကျွတ်ကျလျက် ၊ တစ်ယောက်ပေါင်ကြား တစ်ယောက် နှိုက်ပွတ်ကာ အိပ်ခန်းထဲသို့လည်း ချောင်းကြည့်နေကြသည်ကို လှမ်းတွေ့လိုက်သည်..။  ချက်ချင်းပင် အခြေအနေ ဘယ်လိုဖြစ်နိုင်သည်ကို စဉ်းစားမိသည်..။  မိမိတို့ တဝကြီး အပျော်ကျူးနိုင်သည့် အခွင့်အလမ်းကိုလည်း တွေးမိသည်..။

ကိုစိုးထိုက်သည် မပွင့်တပွင့် ဖြစ်နေသော တံခါးကို သွား၍ သော့ခတ်ကာ ပိတ်သည်..။ ပြီးတော့ ညီအစ်မနှစ်ယောက်ရှိရာသို့ အသာပင် ချဉ်းကပ်သွားသည်..။ ခင်မေကျော်တို့မှာမူ အိပ်ခန်းထဲတွင် မိမိတို့၏ မိခင်ကြီး အပြတ်အလိုးခံရကာ အရူးအမူး ဖြစ်ပျက်နေပုံကို ချောင်းကြည့်ရင်း မိမိတို့အချင်းချင်းလည်း  တစ်ယောက်စောက်ပတ် တစ်ယောက် ပွတ်ကလိလိုက် ၊ နို့တွေကိုင် ဖင်တွေကိုင် လုပ်လိုက်နှင့် ဖြစ်ချင်တိုင်း ဖြစ်နေကြသည်..။  သူတို့ဝတ်ထားသော  အပေါ်အင်္ကျီများ၏ ကျယ်သီးအချို့ပင် ပြုတ်ကာ ဖရိုဖရဲ ဖြစ်၍ နေလေပြီ..။ အနားသို့ ကိုစိုးထိုက် ရောက်လာသည်ကိုပင် မသိကြပေ..။

“ ဘယ်လိုလဲ…၊ ဖီလင် သိပ်တက်နေကြသလား….”

ကိုစိုးထိုက်က ညီအစ်မနှစ်ယောက်ကို ဘယ်ညာလက်နှစ်ဖက်ဖြင့် သိုင်းဖက်လိုက်ရင်း ပြောသည်..။ ခင်မေကျော်နှင့် ခင်မေသော်တို့မှာ မထင်မှတ်သောအဖြစ်ကြောင့် အံ့အားသင့်ကုန်ကြသည်..။  ဘာလုပ်ရမည်မှန်း မသိဖြစ်သွားခိုက် ၊ ကိုစိုးထိုက်က ညီအစ်မနှစ်ယောက်အား ဘယ်ညာလက်နှစ်ဖက်ဖြင့်  သိုင်းဖက်ကာ ၊ အိပ်ခန်းထဲ ဆွဲခေါ်သွင်းလာခဲ့သည်..။  အံ့အားသင့် ၊ စိတ်လှုပ်ရှား ရမ္မက်ထန်ကာ ဘာလုပ်ရမည် မသိဖြစ်နေသော ညီအစ်မနှစ်ယောက်သည်လည်း ကိုစိုးထိုက်ဆွဲခေါ်ရာနောက် ကန့်လန့် ကန့်လန့်နှင့် ပါလာလေတော့သည်..။

ကိုအောင်မြတ်၏ ပညာအပြည့်ဖြင့် အားပြင်းပြင်း ပယ်ပယ်နယ်နယ် ဆောင့်လိုးတာခံရင်း ဒေါ်တင်တင်မေသည် သုံးကြိမ်သုံးခါ ပြီးခဲ့ရလျက် ယခု လေးကြိမ်မြောက် ပြီးလုလု အခြေအနေသို့ ရောက်နေသည်..။  ဤအချိန်မှာပင်  အိပ်ခန်းထဲသို့ မိမိ၏ သမီးကြီးနှစ်ယောက်ကို ကိုစိုးထိုက်က ပွေ့ဖက်ဆွဲခေါ်သွင်းလာသည်ကို ဒေါ်တင်တင်မေ မြင်ရသည်..။

သမီးနှစ်ယောက်၏ အောက်ပိုင်းတွင် ထမီကျွတ်ကာ ၊ အတွင်းခံပင်တီ ခွကြားနေရာများ ဘေးသို့လိပ်၍ စောက်ပတ်များ အထင်းသားပေါ်နေလျက် ၊ အဖုတ်တွေကလည်း ဖူးရွမို့ဖောင်း အရည်ရွှမ်းနေမှု ၊ အပေါ်ပိုင်း အင်္ကျီများ ကျယ်သီးအချို့ပြုတ်ကာ ဖရိုဖရဲ ရှိနေမှု ၊ မျက်နှာသွေးရောင်လျှန်းလျက် မျက်ဝန်းများ လက်လက်တောက်နေမှုတို့ကို  တွေ့ရတော့ ဘယ်လိုအခြေအနေ ဆိုက်နေကြသည်ကိုလည်း ချက်ချင်း နားလည်သည်..။ 

ထိုသို့မြင်ရတွေ့ရမှုက ဒေါ်တင်တင်မေ၏ ရမ္မက်ဇောကို တစ်နည်းတစ်ဖုံ ထန်ပြင်းစေပေရာ..၊ အထွေအထူး ဘာမျှ ပြောမနေနိုင်..။ ကိုအောင်မြတ် လိုးဆောင့်တာကိုသာ မက်မောလိုလားတပ်မက်စွာ ဆက်၍ ခံနေသည်..။ ပြီးလုလု အခြေအနေတွင် ကာမစိတ် ငယ်ထိပ်ရောက်အောင် တက်ကြွ၍ ရမ္မက်၏ ကျေးကျွန် အဖြစ် ပီပြင်စွာ ရောက်နေရသူ ဒေါ်တင်တင်မေမှာ မိခင်တစ်ယောက်အနေဖြင့်  သမီးနှစ်ဦး အမြင်မတော်စရာ ဖြစ်နေသည်ကို ထိန်းသိမ်းကာကွယ်ပေးဖို့ကိုပင် သတိမရနိုင်ရှာတော့ပါ…။

“ သူတို့ အမေ အလိုးခံနေတာကို ၊ ဒီနှစ်ယောက် ချောင်းကြည့်ပြီး တစ်ယောက်စောက်ပတ် တစ်ယောက် နှိုက်ကလိနေကြတာကို ငါတွေ့လို့ သူတို့လည်း အလိုးခံချင်နေတာပဲ ဆိုပြီး ငါက ဒီခေါ်သွင်းလာတာ…။ လာကွာ…သူတို့ကို ဖိုက်ပေးလိုက်အုန်း…”

ကိုစိုးထိုက်မှာ ခင်မေနော်ကို လိုးပြီးကာစ လီးချက်ချင်း ပြန်မတောင်နိုင်သေးသောကြောင့်  ကိုအောင်မြတ်ကို ပြောလိုက်သည်..။ ကိုအောင်မြတ်ကလည်း အထာပေါက်သည့်အတွက် ဒေါ်တင်တင်မေကို အပြတ်ဆောင့်လိုးနေရာမှ လီးကိုဆွဲဖြုတ်ပြီး သူနှင့် လက်လှမ်းမီရာ အနီးကပ်ဆုံးတွင် ရှိနေသော ခင်မေသော်ကို လှမ်း၍ ဆွဲသည်..။

“ ဟိတ်…ဘယ်သွားမှာလဲ….”

ပြီးလုပြီးခင် ဖီလင်တွေ အရမ်းတက်နေချိန် လိုးဆောင့်နေသော လီးချောင်းကြီး စောက်ပတ်မှ ပြုတ်ထွက်သွားသောကြောင့် ၊ ဒေါ်တင်တင်မေမှာ ဆန့်တငံ့ငံ့နှင့် မနေနိုင် မထိုင်နိုင်ဖြစ်ကာ ၊ ကမန်းကတန်း ပြောသည်..။  ကိုအောင်မြတ်ကတော့ ခင်မေသော်ကို ခုတင်ပေါ် အမြန်ဆွဲတင်ကာ ပက်လက်လှန်ချပြီး အပေါ်တက်ခွသည်..။ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ ဝတ်ထားဆဲဖြစ်သော်လည်း  အဖုတ်ကတော့ ပေါ်နေသည်မို့ လီးတေ့ကာ ခပ်ကြမ်းကြမ်းပင် ဖိဆောင့်ထိုးသွင်းချလိုက်သည်..။

“ အားပါးပါး….အီး…ဖြည်းဖြည်း လုပ်ပါ….ဦးရဲ့….နာတယ်….ဟင့်ဟင့်……..”

လီးအသွင်းကြမ်းကာ တစ်ချက်တည်း အဆုံးဝင်သွားသည်မို့ ခင်မေသော် အော်လိုက်မိသည်..။ လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်လည်း ကိုအောင်မြတ်၏ ရင်ဘတ်ကြီးကို ဆီး၍ တွန်းသည်..။  သည်အခြေအနေတွင် ခပ်ကြမ်းကြမ်း ခပ်သွက်သွက် ကိုင်ပစ်ဖို့လိုသည်ကို နားလည်သည့်အတိုင်း ကိုအောင်မြတ်သည် လီးအဆုံးဝင်အောင် ထိုးသွင်းပြီးသည်နှင့် တရကြမ်း ဆောင့်လိုးသည်..။ ခင်မေသော် တဟင်းဟင်း ဖြစ်နေသည်..။

“ ဒီမှာ…..နောက်တစ်ယောက်လာပြီ….”

ကိုစိုးထိုက်က ပြောပြောဆိုဆို ခင်မေကျော်ကို ခုတင်ပေါ်သို့ ဆွဲတင်ကာ တွန်းလှဲသည်..။  ညီမ၏ ဘေးနားတွင် ခင်မေကျော် ပက်လက်ကလေး ဖြစ်သည်..။ ထိုအခါ ကိုအောင်မြတ်လည်း ခင်မေသော်၏ စောက်ပတ်ထဲမှ လီးကို အမြန်ဖြုတ်ကာ ခင်မေကျော်ပေါ်သို့ ကမန်းကတန်း တက်ခွသည်..။ အောက်ခံဘောင်းဘီ ချွတ်စရာမလိုပဲ ပေါ်လွင်နေပြီဖြစ်သော စောက်ပတ်ကြီးတွင် လီးတေ့၍ တစ်ချက်တည်းနှင့် အဆုံးဝင်အောင် ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဖိဆောင့်လိုးချလိုက်ရာ …ခင်မေကျော်၏………

“ အမလေး……..နာတယ်…..အား…..အရမ်းကြီးပဲ….”

ဟု အော်ဟစ်လိုက်သံ ပေါ်လာသည်..။ ကိုအောင်မြတ်က လီးသွင်းအပြီး တအားဆောင့်လိုးပေးပြန်သည်..။ ကိုစိုးထိုက်ကလည်း မြန်ပါသည်..။ ခင်မေကျော်ကို ခုတင်ပေါ် တင်ပေးပြီးနောက် ၊ ဒေါ်တင်တင်မေကို ပါ လှမ်းဆွဲကာ သမီနှစ်ယောက်ရှိရာသို့ တွန်းပို့ ဆွဲလှဲပစ်လိုက်ပြန်သည်..။  ဒေါ်တင်တင်မေသည် ခင်မေကျော်၏ ဘေးနားတွင် ပက်လက်ကလေး လန်လျက်သား ကျသွားသည်..။ ကိုအောင်မြတ်ကလည်း မနှေးပါ…။ ခင်မေကျော် စောက်ပတ်ထဲမှ လီးကိုဆွဲထုတ်ကာ ဒေါ်တင်တင်မေ ဘက်ကို ကူးသည်..။

ဒေါ်တင်တင်မေ၏ စောက်ပတ်ထဲ လီးကို တစ်ချက်တည်းနှင့် အဆုံးဝင်အောင် ဖိထိုးသွင်းပြီးနောက် ဆောင့်လိုးသည်..။

“ အို….ကောင်းလိုက်တာ…..ဆောင့်ပါ….တအားဆောင့်ပေးစမ်းပါ……..ဆောင့် ဆောင့်…အင်း…….အီး………”

ပြီးလုလုဖြစ်နေသော ဒေါ်တင်တင်မေသည် သမီးနှစ်ယောက်ရှိနေသည်ကိုပင် မရှက်နိုင်ပဲ ပါးစပ်မှ ပြောကာ ကိုအောင်မြတ်ကို အတင်းပင် ဖက်ထားသည်..။  ကိုအောင်မြတ်က လေးငါးချက်သာ ဆောင့်ပေးပြီး  ခင်မေသော်ဖက်သို့ အမြန်ပြန်ကူးသည်..။  ခင်မေသော်ကို သုံးချက် ဆောင့်လိုးပေးပြီး ၊  ခင်မေကျော်ထံကူးကာ သုံးချက် ဆောင့်လိုးပေးလိုက်ပြန်ပါသည်..။

ပြီးတော့ ဒေါ်တင်တင်မေ ထံ ပြန်ကူးလာသည်..။

“ ကျန်တဲ့ တစ်ယောက် ငါ သွားဆွဲခေါ်လာအုန်းမယ်….”

ဟု ကိုစိုးထိုက်က ပြောကာ အပြင်သို့ အမြန်ထွက်သွားသည်..။ ခင်မေနော်ကို ဆွဲခေါ်လာကာ  ခုတင်ပေါ်တင်ပြီး  ခင်မေသော့်ဘေးနားတွင် ပက်လက်ဖြစ်အောင်  လုပ်ပေးသည်..။  ကိုအောင်မြတ်က အမေနှင့် သမီးသုံးယောက်တို့ကို တစ်ယောက်ပြီး တစ်ယောက်ကူးကာ အလှည့်ကျ လိုးပေးသည်..။

ကိုစိုးထိုက်က ခေါင်းရင်းဘက်သွားကာ ခင်မေနော်မှ အစပြုကာ အစဉ်လိုက် မိမိလီးကို  အစုတ်ခိုင်းသည်..။  သူ၏ လီးတောင်လာတော့ ညီအစ်မသုံးဖော်နှင့်  မိခင်ကြီးတို့ကို တန်းစီ၍ တစ်ဘက်နှစ်ယောက်စီ ခေါင်းချင်းဆိုင် လေးဘက်ကုန်းခိုင်းပြီး ၊ ကိုအောင်မြတ်နှင့်အတူ အလှည့်ကျ လိုးသည်..။

ကိုအောင်မြတ်က စောက်ပတ်နှင့် ဖင်ကို တစ်လှည့်စီ ပြောင်းလိုးသလို ၊ ကိုစိုးထိုက်ကတော့ စောက်ပတ်တွေကိုလိုးလိုက် ၊ ပါးစပ်တွေထဲ လီးထိုးသွင်းကာ အစုပ်ခိုင်းလိုက်နှင့် ကာမပွဲတော်ကြီးကို မြိုင်မြိုင်ဆိုင်ဆိုင်ကြီး ဆင်နွှဲသည်..။

ဒေါ်တင်တင်မေနှင့် သမီးများမှာလည်း မကြုံဖူးသော ကာမစည်းစိမ်ကို ခံစားရလျက် အပီအပြင် အရသာတွေ့ကာ နေကြလေတော့သတည်း………။

-----------------------------x-------------------------------x--------------------------


ပြီးပါပြီ။




ပွဲကြမ်းသွားမယ် အပိုင်း ( ၄ )

 ပွဲကြမ်းသွားမယ် အပိုင်း ( ၄ )

ရေးသူ - အမည်မသိ

ကိုစိုးထိုက်ပေါင်ပေါ် မေမေက တက်ခွဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ပြီး ၊ သူ့အင်္ဂါထဲ ကိုစိုးထိုက်ရဲ့ တန်ဆာကြီး ဝင်လာအောင် ဖင်ကြီး ဖိချသွင်းယူနေကာ ၊ မေမေ အရမ်းဟော့ပြီး လှုပ်ရှား ကော့ပျံနေတာတွေကို ကြည့်ရင်း ကျမ ဟာလည်း  ထူးထူးခြားခြားကို ရမ္မက်ထန်ပြင်း စိတ်လှုပ်ရှားလာရပါသည်..။  နှာထန်လာနေတယ် ဆိုရမှာပေါ့ ရှင်..။ ကျမရဲ့ ပေါင်ခွကြားက မိန်းမအင်္ဂါဟာ အစေ့လေးဆိုရင် ကော့ထောင် ကြွရွတက်နေလိုက်တာ ..ကျိန်းစပ်စပ်နဲ့ နာသလိုလိုတောင် ဖြစ်လာရတယ်..။ 

ကျမဝတ်ထားတဲ့ အောက်ခံဘောင်းဘီခွနေရာကို အစေ့က ထိုးဖောက်ပစ်တော့မလောက်ကို ဖြစ်နေတာ..။  ကျမရဲ့ ပေါင်တန်ကြီး နှစ်ချောင်းဟာလည်း  အငြိမ်မနေနိုင်ကြတော့ပါဘူး..။  တဆတ်ဆတ် တုန်သွားလိုက် ၊ ဟသွားလိုက် ၊  စေ့သွားလိုက် ၊ကွေးသွားလိုက် ၊ ဆန့်သွားလိုက်နဲ့ အမျိုးမျိုး လှုပ်ရှားနေကြတယ်..။  မေမေတစ်ယောက် ဖီလင်တွေ တက်နေသလို ကျမလည်း စိတ်တွေ အရမ်းထကြွနေရတာပါ..။  ကျမဟာ ကိုယ့်ပေါင်ကြားကိုယ် ပြန်ကိုင်မိ နှိုက်မိတယ်..။  ကျမရဲ့ မိန်းမအင်္ဂါကို လက်နဲ့ အုပ်ပွတ်မိလား ပွတ်မိရဲ့..။ လက်ဝါးစောင်းနဲ့ ဖြတ်ပွတ်မိလား ပွတ်ရဲ့..။ အို …အဲဒီလို လုပ်နေရာကနေ ထမီအောက် လက်ထည့်သွင်း ဘောင်းဘီခွဆုံနေရာကို ဘေးတွန်းဖယ်လို့ ကိုယ့်တန်ဆာ အကွဲကြောင်းကို လက်ခလယ်နဲ့ ထိုးမွှေမိတဲ့ အထိကို  ဖီလင်တွေ တက်လာရပါတယ်.. ။

ဒီလိုလုပ်ပေမယ့် အဟုန်ပြင်းပြင်းနဲ့ နိုးထနေတဲ့ ကျမရဲ့ ရမ္မက်အာသာကတော့ မပြေနိုင်ဘူး..။  မျက်စေ့ရှေမှောက်မှာ အမေတစ်ယောက်လုံး လတ်လတ်ဆတ်ဆတ်ကြီး စပ်ယှက်နေပုံကလည်း ကျမရဲ့ ရမ္မက်ဇောအဟုန်ကို စိတ်ထသည်ထက် ထလာအောင် နိုးကြစေတာကိုး..။  လက်လောက်နဲ့ အားမရနိုင်တော့ဘူး..။  ယောက်ျားတန်ဆာနဲ့ တူတဲ့  တုတ်တုတ်ရှည်ရှည် အချောင်းတစ်ခုခုနဲ့မှ ဖြစ်တော့မယ်..။  မေမေတို့ ဖြစ်ပျက်နေကြပုံတွေကိုလည်း မျက်စေ့က မခွာနိုင်ဘူး.။  မလွတ်တမ်း ကြည့်ချင်နေတယ်..။  

ဒါကြောင့် လက်လှမ်းမှီရာမှာ ဘာများ ရှိမလဲလို့ ကမန်းကတန်း ရှာကြည့်လိုက်တော့..လားလား…အိပ်ခန်းတံခါးဝလေး ဘေး ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ ခရမ်းသီး ခပ်ရှည်ရှည်ထွားထွား တစ်လုံးကို တွေ့ရပါရောလား..။  အဲဒီအချိန်တုံးက  ကျမဟာ ဖီလင်တွေ အရမ်းတက်နေ ၊ ရမ္မက်တွေ ပြင်းထန်ပြီး စိတ်အပြတ် လှုပ်ရှားနေတာမို့ ခရမ်းသီး ဘယ်လိုလုပ်ပြီး အိပ်ခန်းတံခါးဝနား ရောက်နေတယ်ဆိုတာကို တွေးတောစဉ်းစားဖို့တောင် သတိမရနိုင်ခဲ့ဘူး..။ ကိုယ်လုပ်ချင်တာ ရတာကိုပဲ အားရဝမ်းသာဖြစ်ပြီး ခရမ်းသီးကို အမြန်ကောက်ယူလိုက်ပါတယ်…။

ခရမ်းသီးက တစ်ထွာကျော်ကျော်လောက်ကို ရှည်ပြီး အလုံးက လက်နဲ့ ဆုပ်မိတယ်ဆိုရုံလေး လောက်တုတ်တယ်..။ အနေတော် ဆိုက်တော်လို့တောင်ဆိုရမယ်..။  လိုချင်နေတာကို အလွယ်ရလိုက်တာမို့ ကျမလည်း ချက်ချင်းပဲ အဲဒီ ခရမ်းသီးကို ပေါင်ကြားထဲ ထည့်ပြီး ကျမရဲ့ တန်ဆာထဲ ထိုးထည့်လိုက်မိတယ်..။  ကျမဟာ ကိုယ့်တန်ဆာကို ကိုယ့်လက်နဲ့ ကိုင်ပွတ်ထားတာတို့ ၊ အကွဲကြောင်းမှာ လက်ချောင်းထိပ်ကလေးနဲ့ မွှေတာတို့ လုပ်ဖူးခဲ့ပေမယ့် ဒီလိုမျိုး ခပ်ရှည်ရှည် အရာတွေကိုတော့ တန်ဆာထဲ ထိုးထည့်တာမျိုး မလုပ်ဖူးသေးပါဘူး..။

အခုမှ စိတ်ကလည်း အရမ်းထ ၊ ဟိုဥစ္စာအထဲကလည်း အရမ်းယားနေချိန်မှာ ခရမ်းသီးကလည်း အလွယ်တကူ တွေ့တာမို့  ဆွဲယူထိုးသွင်းလိုက်တာပါ..။  စိတ်ကလည်း အရမ်းဖြစ်နေတာကြောင့် လုပ်တာကိုင်တာမှာလည်း ဇောသန်နေတယ်..။  ထိုးထည့်လိုက်တာ ခရမ်းသီးဟာ လျှောဆို ကျမဥစ္စာထဲ ဝင်သွားပါတော့တယ်..။ အထဲမှာ ပူကနဲဖြစ်တယ်..။  စစ်ခနဲလည်း နာတယ်..။  ပြီးတော့ ပူနွေးနွေး အရည်တွေလည်း ယိုစီးထွက်ကျလာတယ်…။ အဲဒီအချိန်မှာ ကိုစိုးထိုက်ရဲ့ ဆယ်လူလာ မြည်လာပြီး ဖုန်းကို ကောက်ကိုင်စကားပြောတာကို ကျမတွေ့ရတယ်..။ 

အင်း…ကျမကြိတ်ပြီး စိတ်ကူးယဉ်ခဲ့တဲ့ အဖြစ်မျိုးလေ..။  မေမေကိုယ်တွေ့ ကြုံနေရပြီ..။  ကျမဟာ ဒါကို အရမ်းပဲ စိတ်ဝင်စားနေတာဆိုတော့ ပိုလို့တောင် စူးစူးစိုက်စိုက် ကြည့်မိတယ်…။  ကျမရဲ့ အာရုံတွေ အားလုံး မေမေတို့ဆီ စူးနစ်ရောက်ရှိနေတယ်..။  လက်နဲ့ ကိုင်ထားတဲ့ ခရမ်းသီးကိုတော့ အလိုအလျောက်ပဲ ကျမဟာလေးထဲ ထိုးသွင်းပြန်ထုတ် လုပ်ပေးနေတယ်..။

အိုး…..ကောင်းလိုက်တာကတော့ ပြောမနေနဲ့…။ ကြည့်ရတာကလည်း ကောင်း..၊ ခရမ်းသီးနဲ့ လိုးရတာကလည်း ကောင်း ၊ အားနေတဲ့ လက်တစ်ဖက်နဲ့တောင် ကျမရဲ့ ရင်သားတွေကို ကိုင်ပွတ် ဆုပ်နယ်နေမိတယ်…ရှင့်….။

.........................................................................................................................................

ကိုအောင်မြတ်သည် ရေခဲသေတ္တာနောက်တွင် မျက်ကွယ်ယူ ပုန်းအောင်းနေလျက် ခင်မေနော်၏ လှုပ်ရှားလုပ် ဆောင်နေမှုအဝဝကို အသာပင် စောင့်ကြည့်နေသည်..။

အိပ်ခန်းထဲတွင် ကိုစိုးထိုက်နှင့် ဒေါ်တင်တင်မေတို့ လိုးနေကြပုံကို ခင်မေနော် ချောင်းကြည့်ပြီး ဖီလင်တွေ တက်လာနေသည်ကို  တွေ့ရသည်…။  ကိုအောင်မြတ်က အတော်ကို သဘောကျသွားသည်..။  သည်အတိုင်းဆိုလျင် သူချထားသော  ခွင်က အပြတ်မိနေပြီ..။  ခင်မေနော်ကို ရဖို့ကလည်း  သေချာသလောက် ရှိနေပြီ..။  လိုအပ်လျင် ချက်ချင်း ပုန်းကွယ်နေရာမှ ထွက်ကာ ကြိုတင်စိတ်ကူးထားသည့် အစီအစဉ်များအတိုင်း ဆက်တိုက်လှုပ်ရှားရန် အသင့်ပြင်ထားသည်..။  သူ့လက်ထဲတွင် ကြိုးတစ်ချောင်းနှင့် ဗြက် လက်လေးလုံးသာသာ အရှည်တစ်ထွာကျော်ကျော် ရှိနေသော ပလာစတာတစ်ခုကလည်း အဆင်သင့်..။

ကိုစိုးထိုက်နှင့် ဒေါ်တင်တင်မေတို့ လိုးနေကြတာကို ချောင်းကြည့်ရင်း ခင်မေနော် စိတ်ထကြွ ဖီလင်တွေတက်ကာ ၊ ပေါင်ကြားကို လက်ရောက် ကိုင်ပွတ်တာ မြင်ရတော့ ကိုအောင်မြတ်မှာ ပို၍ သဘောကျသွားသည်..။  သည်လို အသက်ငယ်ငယ် အပျိုမလေး ဖီလင်တက်ကာ ကိုယ့်လက်ကိုယ်သုံး အာသာဖြေနေပုံမှာ ကြည့်ကောင်းသည့်အတွက် ကိုအောင်မြတ်သည် မလှုပ်ရှားသေးပဲ  အသာငြိမ်၍ နေသည်..။  ယခုဆို မိမိဝင်လျင်ရပြီကို  သိသော်လည်း မဝင်သေးပါ..။ ထို့နောက် လိုရမယ်ရ အဆင်သင့်ချထားသော ခရမ်းသီးကို ခင်မေနော် ကောက်ယူကာ အသုံးချသည်ကို တွေ့ရပြန်တော့ ကိုအောင်မြတ်မှာ လက်ခမောင်းခတ်ပစ်ချင်စိတ်တွေပင် ပေါ်လာသည်..။

ထိုခရမ်းသီးမှာ သွေးတိုးစမ်း လောင်းကြေးထပ်သည့် သဘောမျိုးဖြင့် ကိုအောင်မြတ်က အိပ်ခန်းတံခါးပေါက်နားတွင်  ကြိုတင်ချပေးထားခြင်း ဖြစ်သည်..။ ခရမ်းသီးကို တွေ့သွားကာ ခင်မေနော် သံသယစိတ်ဖြစ်၍ ဟိုသည် အကဲခတ်လိုက်ကြည့်လျင် ကိုအောင်မြတ်က ပုန်းနေရာမှ အမြန်ခုန်ထွက်ကာ လှုပ်ရှားတော့မည် ဖြစ် သည်..။

ထိုသို့မဟုတ်ပဲ  ခင်မေနော်က ခရမ်းသီးကို တွေ့ခြင်းမရှိလျင် ဖြစ်စေ ၊ သို့တွေ့သော်လည်း  တစ်စုံတစ်ရာ သံသယမဝင်လျင်ဖြစ်စေ ၊ ကိုအောင်မြတ်က အခြေအနေကို စောင့်ကြည့်ကာ သင့်လျော်သလို လှုပ်ရှားမည် ဖြစ်သည်..။  ကိုအောင်မြတ် ကြိုတင်တွက်ဆထားသလို မဟုတ်ပဲ ၊ ခင်မေနော်က ခရမ်းသီးကို ကောက်ယူကာ သူမစောက်ပတ်ထဲ ထိုးထည့်ကလိပစ်လိုက်သည်ကို  မြင်ရတော့ ကိုအောင်မြတ်မှာ “ ဒီကောင် မလေး..တကယ်ပဲ ထရွနေတာပဲကိုး…”  ဟုပင် စိတ်ထဲမှ တွေးလိုက်မိသည်..။

မိမိအတွက် အစစအရာရာ အိုခေစိုပြေဖို့ သိပ်ကို သေချာနေပြီကိုလည်း  နားလည်လိုက်သည်..။  သူ့အမေနှင့် ကိုစိုးထိုက်တို့ လိုးကြဆော်ကြတာကို ချောင်းကြည့်ဖီလင်တက် ၊ ရမ္မက်ထကာ ကိုယ့်အဖုတ် ကိုယ် ခရမ်းသီးနှင့် ပင် ထိုးကလိနေလေပြီ ဖြစ်သော ခင်မေနော်ကို  မိမိက ဝင်လိုးလိုက်လျင် ဘာမှ မခက်ခဲတော့..။  အဆင်ပြေနိုင်သော်လည်း ကိုအောင်မြတ်က သည်လိုအေးအေးဆေးဆေးဝင်၍ ချသည်ထက် ၊ ကောင်မလေးစိတ်လဲ ပိုလှုပ်လှုပ်ရှားရှားနှင့် စွဲမက်သွားစေရအောင် မိမိ ကြိုတင် အစီအစဉ်ချထားသည့်အတိုင်းသာ လှုပ်ရှားသွားဖို့ ဆုံးဖြတ်သည်..။

အိပ်ခန်းထဲတွင်မူ ကိုစိုးထိုက်သည် ဖုန်းခပ်မြန်မြန်ပြောကာ လက်စသတ်ပြီးနောက် ဒေါ်တင်တင်မေကို ဆက်၍ လိုးဖို့လုပ်လေသည်..။

“ အစ်မကြီး…ပြီးသွားပြီလား…..”

ဆယ်လူလာကို အသာပြန်ချကာ အမျိုးသမီးကြီး၏ ဖင်ဆုံတစ်တစ်ကြီးကို ကိုင်ညှစ်လိုက်ရင်း မေးသည်..။

“  အင်း……”

ဒေါ်တင်တင်မေ၏ ပြန်ဖြေသံက မောမောလျလျလေး….။

“ ကျနော်တော့ မပြီးသေးဘူး….၊ လီးလည်း တောင်နေတုန်းပဲ…..”

“ ဒါဆို ဆက်ချလေ….. ကျုပ်ဖင်ကြီးကို လှုပ်ပေးရမလား….”

“တစ်မျိုးပြောင်းပြီး ချရအောင်….”

“ ရတယ်…..ဘယ်လို ချမှာလဲ…..”

“ ခုတင်ဘေးမှာ ရပ်ပြီး ခုတင်ပေါ်လက်ထောက်ကုန်းပေး….နောက်ကနေ ချမယ်….”

ကိုစိုးထိုက်က သူလိုးချင်သည့် အနေအထားကို အားမနာတမ်းပင် ပြောသည်..။ ဒေါ်တင်တင်မေလည်း ကိုစိုးထိုက်လိုးတာကို ဆက်၍ ခံရန်အတွက် ကိုစိုးထိုက်၏ အပေါ်တက်ခွထားရာမှ ဖယ်ဆင်းသည်..။  အဖုတ်ထဲမှ လီးချောင်းကြီးပြုတ်ထွက်သွားသံ  ပြွတ် ခနဲ မြည်သည်..။  ကျွတ်ထွက်လာသော လီးကြီးတရမ်းရမ်း ဖြစ်သွားပုံမှာ သည်လီးကြီးနှင့် ဆက်လိုးတာခံရမည့် ဒေါ်တင်တင်မေရော ၊ ချောင်းကြည့်နေသော သမီး ခင်မေနော်ကိုပါ စိတ်တွေ လှုပ်ရှားသွားစေသည်..။

 ဒေါ်တင်တင်မေသည် ကိုစိုးထိုက် လိုးချင်သည်ဆိုသော အနေအထားအတိုင်း  ခုတင်ဘေးကြမ်းပြင်တွင် ခြေချကာ ရပ်ပြီး လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် မွေ့ယာပေါ်ထောက်ကာ ကုန်းပေးလိုက်လေသည်..။  ပေါင်တန်ကြီးများ တုတ်ဖြိုးသွယ်တန်းနေမှုနှင့် တင်ပါးဆုံကြီး ကားအိထစ်နေမှုတို့က အပီအပြင်..။  လိုးထားလက်စ စောက်ပတ်ကြီးက မို့ဖောင်းပြူးထွက်ကာ အရည်ကြည်တွေ တရွှမ်းရွှမ်းနှင့် …။ ကိုစိုးထိုက်သည် သူလိုးတာခံဖို့အသင့် ကုန်းလျက်သားရှိနေသော ဒေါ်တင်တင်မေထံသို့ အသာလျှောက်လှမ်း ချဉ်းကပ်လာသည်..။

လီးကြီးက ပေါင်ခွကြားမှ မတ်မတ်ကြီးတောင်လို့…။ အနားသို့ ရောက်သောအခါ တင်ပါးသားကြီးနှစ်ခြမ်းကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ကိုင်ကာ ကျကျနန ဆွဲဖြဲ၍ ဖင်ဝကို ကြည့်သည်..။  စအိုပေါက် အာတာတာပြဲတဲတဲလေးက ကြည့်ရတာ အသည်းယားစရာ..။ ကိုစိုးထိုက်က ထိုဖင်ပေါက်လေးပေါ်သို့ တံတွေးတစ်ချက် ထွေးချလိုက်သည်..။

ဖင်ဖြဲခံလိုက်ရသောအခါတွင် ဒေါ်တင်တင်မေမှာ ဆတ်ခနဲပင် တစ်ချက်တုန်သွားသည်..။ မိမိကို ဖင်များချမလားဟုလည်း စိတ်ထဲက တွေးမိသည်..။  ကိုအောင်မြတ် လိုးတာခံထားရပြီးပြီမို့ ဖင်လိုးခံရတာ အရမ်းနာ၍ အရမ်းလည်း ကောင်းသည်ကို  ဒေါ်တင်တင်မေ နားလည်ထားသည်..။ ဖင်ပေါက်ပေါ်သို့ တံတွေးအထွေးခံရသောအခါတွင်မူ ၊ မိမိ ဖင်ချခံရတော့မည်ဟု သဘောပေါက်သွားသည်..။ ကြောက်လည်း ကြောက်လာသည်..။ စိတ်လည်း လှုပ်ရှားလာသည်..။

“ အို…..အို…..ဖင် ..ဖင်..ချမလို့…လား…..ဟင်…..”

ဒေါ်တင်တင်မေက ခေါင်းလေး နောက်ငဲ့ကာ ကိုစိုးထိုက်ကို မျက်လုံးလေးအဝိုင်းသားနဲ့ ကြည့်ရင်း ကတုန်ကယင်လေး မေးလိုက်သည်..။

“ ခင်ဗျားက ဆုံတော်တော်ကောင်းတာဆိုတော့ ဖင်ချချင်လာတာပေါ့….”

ကိုစိုးထိုက်သည် ကိုအောင်မြတ်လောက်တော့ ဖင်ချမှုတွင် ဇောမသန်ပါ..။ ဒါပေမယ့် ရံဖန်ရံခါတွင်တော့ ဖင်ချတတ်သည်…။ ယခု ဒေါ်တင်တင်မေမှာ တင်ပါးဆုံအနေအထား အချိုးကျလှပပြီး စအိုပေါက်ကလည်း စူတူတူနှင့် သန့်စင်သောကြောင့်  ဖင်ချဖို့  စိတ်ကူးရလာခြင်း ဖြစ်သည်..။  ဒေါ်တင်တင်မေမှာ ဖင်လိုးခံရသည့် ထူးခြားသော ကာမအရသာကို ကောင်းကောင်းခံစားဖူးပြီးသော်လည်း နာကျင်မှာကို တော့ အတော်လေးလန့်နေသည်..။  သူမ၏ ဖင်မှာ ကိုအောင်မြတ် ခပ်ကြမ်းကြမ်းလိုးထားခဲ့ပြီးကာစမို့ ၊ ကျိန်းစပ်နာကျင်နေဆဲမဟုတ်လား…။

“ ဟို…ဟို….ကိုအောင်မြတ် စောစောကပဲ ချထားလို့ ကျုပ်ဖင် အရမ်းကျိန်းပြီး နာနေသေးတယ်….၊ အခု ထပ်ချရင် ဖြစ်ပါ့မလား…..ဟင်….”

ဒေါ်တင်တင်မေက ကြောက်ကြောက်နှင့် မေးရှာသည်..။

“ ရပါတယ်…ဗျ…ကျနော်က အောင်မြတ်လို ကြမ်းကြမ်း မချပါဘူး…၊ ခပ်ဖြည်းဖြည်း လုပ်မှာပါ….”

............................................................................................................

သူ့အမေကို ဖင်ချတော့မည်ဆိုသော စကားများကို ကြားရတော့ ချောင်းကြည့်နေတဲ့ သမီးခင်မေနော်လည်း ထိတ်ထိတ်လန့်လန့် ဖြစ်သွားတယ်..။ ဒီလို သဘာဝမဟုတ်ပဲ စအိုပေါက်ထဲ လီးချောင်းကြီး ထိုးသွင်းပြီး ဖင်လိုးတဲ့ကိစ္စဟာလည်း အပြင်လောကမှာ တကယ်လုပ်လို့မရဘူးလို့ ခင်မေနော်က ထင်မှတ်ထားခဲ့သည်..။ ထို့ပြင် မိခင် ဒေါ်တင်တင်မေနှင့် ကိုစိုးထိုက်တို့ ပြောဆိုနေကြသည့် စကားများအရ သူမ၏ အမေကို  ကိုအောင်မြတ်က ဖင်လိုးခဲ့သည်မှာ မကြာသေးကြောင်းကိုလည်း ခင်မေနော် သိလိုက်ရသည်..။

ဤအတိုင်းဆိုလျင် ကိုအောင်မြတ်လည်း အိမ်ထဲတွင် ရှိနေပေလိမ့်မည်…။ အိပ်ခန်းထဲတွင်တော့ မတွေ့ရသောကြောင့် ဘယ်ရောက်နေသနည်းဟု စဉ်းစားသည်..။  တစ်ဆက်တည်းမှာပင် တစ်နေရာရာတွင် အသာပုန်းနေပြီး မိမိကို စောင့်ကြည့်နေတာများလားဟု တွေးမိတော့ ခင်မေနော် တုန်လှုပ်သွားသည်..။ အိပ်ခန်းထဲ ချောင်းကြည့်နေရာမှ အသာခွာထွက်သည်..။ အနီးဝန်းကျင်ကို လှည့်ပတ်စူးစမ်းကြည့်ဖို့ ပြင်သည်…။

အိပ်ခန်းထဲတွင် ကိုစိုးထိုက်နှင့် ဒေါ်တင်တင်မေတို့နှစ်ယောက် ပြောဆိုနေကြသည့် စကားများကို ခင်မေနော်ကြားရသလို ကိုအောင်မြတ်လည်း ကြားရသည်..။ မိမိအမည် ပါလာသည်နှင့် ခင်မေနော်၏ အခြေအနေ ဘယ်လိုဖြစ်သွားနိုင်သည်ကိုလည်း ကိုအောင်မြတ်က ချက်ချင်း တွေးမိသည်…။ မိမိထွက်၍ လှုပ်ရှားဖို့ အချိန်ရောက်ပြီဟု စိတ်ပိုင်းဖြတ်ကာ ပုန်းနေရာမှ လှစ်ဆို ထွက်လာသည်..။  ကိုအောင်မြတ်တွက်ထားသည့်အတိုင်းပင်..၊ ခင်မေနော်မှာလည်း စိတ်ထဲ သံသယဖြစ်ကာ စူးစမ်းကြည့်ဖို့ ချောင်းကြည့်နေရာမှ အခွာတွင် သူမအနားသို့ ကိုအောင်မြတ် ရောက်သွားသည်..။  ကြိုတင် စီစဉ် ပြင်ဆင်အကွက်ချထားပြီးပြီမို့ ကိုအောင်မြတ်က ဆက်တိုက်ပင် လှုပ်ရှားသည်..။ 

မိမိအနားသို့ ရုတ်တရက် ကိုအောင်မြတ်ရောက်လာ၍ ခင်မေနော်မှာ အံ့အားသင့်ဖို့ပင် အချိန်မရလိုက်..။ ပါးစပ်ပေါ်သို့ ပလာစတာဖြင့် ကျကျနန ကပ်ပိတ်ခြင်း ခံလိုက်ရသည်..။  ခင်မေနော် လန့်၍ အော်လိုက်သည့် အသံပင်လျင် ပါးစပ်ပိတ်ခံလိုက်ရမှုကြောင့် လည်းချောင်းတဝိုက်မှာပင် ပျောက်ကွယ်၍ သွားသည်..။

ပါးစပ်ကို ပိတ်ကပ်ပြီးသည်နှင့်  ကိုအောင်မြတ်က လျင်မြန်သွက်လက်စွာပင် ခင်မေနော်၏ လက်များကို နောက်ကျောဘက်ဆွဲယူကာ လက်ပြန်ကြိုး အကျအနတုတ်နှောင်လိုက်သည်.။  ကိုအောင်မြတ်သည် ထိုအလုပ်များကို  တိုတောင်းလှသော အချိန်လေးအတွင်း ဆက်တိုက်ပင် အလျင်အမြန်လုပ်ဆောင်လိုက်ရာ ခင်မေနော်တစ်ယောက် အသံလည်းမထွက်နိုင် ၊ လက်နှစ်ဖက်လည်း မလှုပ်ရှားနိုင် အပိုင်အနိုင်ပင် တုတ်နှောင်ဖမ်းဆီးခြင်းခံလိုက်ရရှာလေသည်..။  

သူမ၏ စောက်ပတ်ကို ကိုယ်တိုင်ထိုးကလိကာ အာသာဖြေခဲ့သည့် ခရမ်းသီးရှည်ကြီးကတော့ စောက်ပတ်ထဲ တပိုင်းတစ တပ်ရက်သားကြီး ရှိနေသည်..။  ကိုအောင်မြတ်၏ တုတ်နှောင်ဖမ်းဆီးမှုကြောင့် အစကပင် ပြေပြေလျောလျော ဖြစ်နေသော ထမီလေးမှာ အောက်သို့လျှော၍ ကျွတ်ကျရာ ခင်မေနော်လည်း လန့်ဖြတ်ပြီး ပေါင်းကြီးများကို စေ့ထားမိသည့်အတွက် ခရမ်းသီးရှည်ကြီးမှာ စောက်ပတ်ထဲမှ ပြုတ်မထွက်ပဲ တပ်လျက်ကြီး ပါလာခြင်း ဖြစ်သည်..။

ထိုအချိန်မှာပင် အိပ်ခန်းထဲမှ ဒေါ်တင်တင်မေ၏ နာနာကျင်ကျင်အော်ဟစ်ညည်းညူသံများ ပေါ်လာသည်..။

“ အား…နာတယ်…..နာလိုက်တာ……အမလေးလေး…..သေပြီ…..ဖြေးဖြေး…..အားအား….”

ကိုစိုးထိုက်က သူမ၏ ဖင်ထဲ လီးကြီးထိုးသွင်း၍ အမျိုးသမီးအော်ဟစ်ညည်းလိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်..။  ဖင်ထဲ လီးတိုးဝင်လာသည့် ဝေဒနာဒဏ်ကို  ပြင်းပြစွာ ခံစားနေရသော ဒေါ်တင်တင်မေသည် သူမ၏ သမီး ခင်မေနော်ကို ကိုအောင်မြတ်ဝင်ရောက်တုတ်နှောင်ဖမ်းချုပ်ရာမှ ပေါ်ထွက်လာသော လှုပ်လှုပ်ရှားရှား အသံများကို သတိမပြုနိုင်ရှာပေ..။  ထိုနည်းတူ ကိုစိုးထိုက်မှာလည်း ဒေါ်တင်တင်မေ၏ ဖင်ပေါက်ထဲ မိမိလီးထိုးသွင်းဖို့ကိုသာ အာရုံစူးစိုက်နေသည့်အတွက် အိပ်ခန်းပြင်ပမှ အသံဗလံများကို မကြားမိပေ…။

ကိုအောင်မြတ်သည် အမိအရ တုတ်နှောင်ဖမ်းမိသော ခင်မေနော်၏ ကိုယ်ကို စွေ့ခနဲပင် ပွေ့ချီကာ မယူသွားသည်..။  သည်အိပ်ခန်းဝနားမှာ လိုးဖို့ မသင့်လျော်သည့်အတွက် အနည်းငယ် အလှမ်းကွာသော နေရာ ( ခင်မေနော် အိပ်သည့်အိပ်ခန်း ) သို့ ကောင်မလေးကို ပွေ့ချီမခေါ်သွားခြင်း ဖြစ်သည်..။ ပြေလျှောကျသွားသော ခင်မေနော်၏ ကျောင်းစိမ်းထမီလေးသည် သူမ၏ မိခင် ဒေါ်တင်တင်မေ ဖင်လိုးခံနေရသော အိပ်ခန်းအဝင်တံခါးဝနား ကြမ်းပြင်ပေါ်တွင် ဖရိုဖရဲလေး ကျန်နေခဲ့သည်..။

ခင်မေနော်၏ အိပ်ခန်းသည် အစ်မနှစ်ယောက်က အခန်းကို သော့မခတ်ထား…။ တံခါးကို သည်အတိုင်းစေ့ရုံစေ့ထားရာ ခင်မေနော်ကို ပွေ့ချီလာသည့် ကိုအောင်မြတ်အနေဖြင့် တံခါးကို ခြေထောက်နှင့် အသာတွန်းကန်ဖွင့်ကာ အခန်းထဲသို့ လွယ်ကူအဆင်ပြေစွာ ဝင်ရောက်လာနိုင်ခဲ့သည်..။ ကိုအောင်မြတ်ခေါ်ရာနောက် ပါလာရလေသော ခင်မေနော်၏ စိတ်ထဲတွင်တော့ ခံစားမှုအမျိုးမျိုး ၊ အတွေးတွေ အဖုံဖုံတို့ဖြင့် သိမ့်သိမ့်တုန်အောင် ရင်ခုန်လှုပ်ရှား အာရုံထွေပြား၍ နေလေသည်..။  

ကောင်မလေး၏ သွေးသားတွေကတော့ ရိုးစင်းသဘာဝကျစွာပင် ဆူဝေလျက် ၊ ကာမအရသာကို လိုလားတမ်းတနေကြသည်..။ အလိုးခံချင်နေသည်..။ ငယ်ရွယ်သော အပျိုရိုင်းမလေးတစ်ယောက်ဖြစ်သည့်အတွက် ရှက်ကြောက်မှုကလည်း ရှိနေသည်..။ ကိုအောင်မြတ်ဆွဲခေါ်သွားပြီး တက်လိုးတာကို လိုက်လျောလက်ခံရ ကောင်းမလား..၊ အတင်းငြင်းဆန်ရုန်းကန်ရကောင်းမလား ဟု ဝေခွဲမရ ဖြစ်လို့နေသည်..။

အလိုးခံချင်စိတ်လည်း ရှိသည်..။ အလိုးခံဖို့ မသင့်ဟူသော ဆင်ခြင်မှုလေးကလည်း အတန်အသင့် ရှိနေသေးသည်..။  ခင်မေနော်၏ စိတ်ကသာ နှစ်ခွနှင့် ဒွိဟဖြစ်နေသော်လည်း ၊ လက်ပြန်ကြိုးတုတ်နှောင် ပါးစပ်ကို ပလာစတာဖြင့် ကပ်ပိတ်ခံထားရသည့်အတွက် ၊ သူမ၏ ကိုယ်ကတော့ ကိုအောင်မြတ်ပွေ့ချီခေါ်ဆောင်ရာသို့ ပါသွားရလေသည်..။  ဘယ်လိုမှ ရုန်းမထွက်နိုင်..။ မဆန့်ကျင်နိုင်…။  ထောင်ချောက်အတွင်း သက်ဆင်းကျရောက်မိရှာလေသော သားကောင်ဘဝ ရောက်နေရရှာသည်..။

ကိုအောင်မြတ်က ချာတိတ်မလေးကို အခန်းထဲရှိ ခုတင်ပေါ်တွင် ပက်လက်ကလေးဖြစ်အောင် အသာတင်လိုက်သည်..။ ခင်မေနော် တစ်ယောက်တည်း အပျိုစင်အဖြစ် အိပ်စက်ရာ တစ်ယောက်အိပ်ခုတင်လေးမှာ မကြာခင်ပင် သူတို့နှစ်ယောက် ကာမစပ်ယှက်ကြမည့် နေရာအဖြစ် ပြောင်းလဲသွားတော့မည်ကို စဥ်းစားကာ ကိုအောင်မြတ် သဘောအကျကြီး ကျနေသည်..။  

ယခုအခြေအနေတွင်  ခင်မေနော်သည် မိမိပြုလိုရာပြု ၊ ဘယ်လိုမျှ မငြင်းသာ မရုန်းသာပဲ  ခံရတော့မည်ကို သေချာစွာ အထာပေါက် နားလည်ထားသော်လည်း  ကိုအောင်မြတ်က ခပ်ကြမ်းကြမ်း အနိုင်အထက်ပြုလုပ်သည့်နည်းလမ်းကိုသာ ရွေးချယ်ထားသည်..။  ဒါကလည်း ခင်မေနော်ကို အနိုင်ကျင့်လိုသော ရက်စက်သည့်စိတ်ရှိလှလို့တော့ မဟုတ်ပါ..။ ခင်မေနော့် မိခင် ဒေါ်တင်တင်မေကို လိုးခဲ့စဉ်က နောက်ပြောင်ကျီစယ်သည့်သဘောဖြင့် ရိုက်နှက်ခဲ့ရာ ထိုသို့ ရိုက်နှက်မှုသည် ဒေါ်တင်တင်မေကို အတော်လေး စိတ်လှုပ်ရှားနှာထန် ကြွရွစေခဲ့ကြောင်း ကိုအောင်မြတ် လက်တွေ့ သိရှိခဲ့ရသည်.။

ထို့ပြင် ကိုအောင်မြတ်ကိုယ်တိုင်လည်း တစ်ဖက်က အမျိုးသမီးကို ကြောက်ကြောက်လန့်လန့်နှင့် စိတ်လှုပ်ရှား ရမ္မက်ထန်ပြင်းအောင် ဖန်တီးလုပ်ဆောင်နိုင်မှုကို သဘောကျပျော်ရွှင်နေခဲ့သည်.။ ထို့ကြောင့် အမေကိုလိုးတုန်းက လုပ်ခဲ့သည့် ခပ်ကြမ်းကြမ်း အနိုင်အထက်ပြုမူရိုက်နှက်မှုမျိုးကို သမီးအငယ်ဆုံးအားလိုးသောအခါတွင်လည်း သုံးဖို့ စိတ်ကူးရနေခြင်းဖြစ်သည်..။ 

“ နင့်ကို လိမ့်နေအောင် လိုးပစ်မယ်..ငါလိုးတာကို ကျိုးကျိုးနွံနွံနဲ့ ခံ..၊ မဟုတ်ရင် နင့်အသားတွေ အရှိုးတွေထပ်ကုန်အောင်  ရိုက်ပစ်မယ်…ဘာမှတ်လဲ…”

ခင်မေနော်ကို ခုတင်ပေါ် ပက်လက်လှန်လျက်သားလေး ဖြစ်သွားအောင် ခပ်ကြမ်းကြမ်းပစ်တင်ပြီးနောက် ကိုအောင်မြတ်က မျက်နှာထားတင်းတင်းထား၍ လေသံကိုလည်း တင်းမာစွာနဲ့ ခြိမ်းခြောက်ပြောကြားသည်..။  ပါးစပ်ကသာ ခြိမ်းချောက်သည်မဟုတ် ၊ သူကြိုတင်၍ ခုတင်ဘေးနားတွင် ချထားသော ကြိမ်လုံး ( ကြက်မွေးများ ဖြုတ်ထားသည့် လက်ကိုင်အရိုး ) ကိုလည်း ကောက်ယူကာ တရွှမ်းရွှမ်းမြည်အောင် ဝှေ့ယမ်းပြလိုက်လေသေးသည်..။ 

အိုက်တင်အပြည့်ဖြင့် ခြိမ်းချောက်လိုက်မှုမှာ ရုပ်ရှင်ထဲမှ လူကြမ်းတွေရှုံးလောက်အောင် သရုပ်ပါ ပီပြင်ပေရာ..၊ ခင်မေနော်မှာ တကယ်ထင်မှတ်၍ အထူးပင် ကြောက်လန့်သွားရလေသည်.။  ကြောက်အားပိုစွာပင် မျက်လုံးလေး အဝိုင်းသားနှင့်  ကိုအောင်မြတ်ကို ငိုမဲ့မဲ့လေး ကြည့်သည်..။ 

ကိုအောင်မြတ်က ကြိမ်လုံးကို ညာလက်မှကိုင်ရင်း ခုတင်ပေါ် တက်လာသည်..။ ကိုအောင်မြတ်က အဝတ်အစားတွေ မဝတ်ပဲ ကိုယ်တုံးလုံးကြီးပင် ရှိနေရာ ခင်မေနော်၏ မျက်လုံးလေးက ပေါင်ကြားသို့ ရောက်သွားရာ မတ်တောင်နေသော လီးချောင်းကြီးကို ထင်ထင်ရှားရှားကြီး ပင် မြင်တွေ့လိုက်ရသည်..။  ကိုးလက်မနီးပါး ရှည်ကာ ကျပ်လုံးထက်ပိုမို၍ အလုံးတုတ်သော လီးတန်ညိုညိုတုတ်တုတ်ကြီးသည် ခင်မေနော့်ကို ရင်တွေခုန် ၊ အသည်းတွေတုန်သွားစေသည်..။  သွေးသားတွေလည်း ပိုမို ဆူဝေလာသည်…။  ကာမစပ်ယှက်လိုသည့် အာသီသဆန္ဒက ပိုပြင်းပြလာသည်..။

ကြောက်လန့်မှုကလည်း မပြေသေး..။  ဆင်ခြင်စဉ်းစားနိုင်သည့် အသိစိတ်ကတော့ သိသိသာသာကြီးပင် အားပျော့သွားသည်..။  ကြောက်လန့်စိတ်နဲ့ ရမ္မက်စိတ်တို့ ရောနှောကာ  ကြောက်လန့်ရင်ဖို ရမ္မက်ဇော ထန်ပြင်းသည့် ကြမ်းရှစွဲမက်ဖွယ်ရာ စိတ်လှုပ်ရှားမှု အခြေအနေသို့ ခင်မေနော်၏ စိတ်အစဉ်က ရောက်ရှိလို့နေသည်..။ ဤအဆင့်သည် အမျိုးသမီးတစ်ယောက်အဖို့ ယောက်ျားများအတွက် စိတ်အလှုပ်ရှားရဆုံးနှင့် အစွဲမက်ရဆုံးသော ကာမနိုးကြွမှုအဆင့် ဖြစ်ပေရာ ခင်မေနော်တစ်ယောက် တစ်ကိုယ်လုံး ဆတ်ဆတ်တုန်ရင်လို့နေသည်..။

အဖုတ်ထဲမှ အရည်ကြည်တွေ စိုစိုရွှဲအောင် ယိုထွက်၍ နေသည်..။ စောက်ပတ်တွင် ခရမ်းသီးက တပ်လျက်သား ရှိနေသေးရာ တုန်ခါလှုပ်ရှားနေသော စောက်ဖုတ်ဝနှင့်  စောက်စေ့တို့သည် ခရမ်းသီးကို ထိတွေ့နေသည်မို့ ခင်မေနော်မှာ ကြက်သီးတွ ဖြန်းခနဲ ဖြန်းခနဲ ထလို့နေရှာသည်..။

“ ငါလိုးတာ ခံမယ်မဟုတ်လား…ခံမယ်ဆို ခေါင်းငြိမ့်ပြစမ်း….”

ကိုအောင်မြတ်က တစ်တစ်ခွခွ မေးလာသည်..။ ခင်မေနော်မှာ သည်လိုမျိုး ပေါ်တင်ကြီး မေးလာသည်ကို လိုက်လျောသဘောတူဖို့ အတော်ကို မျက်နှာပူ အခက်တွေ့နေရသည်.။  ကိုအောင်မြတ် တက်လိုးလျင် မငြင်းသာပဲ ခံရမည့် အခြေအနေတွင် ရှိနေသော်လည်း ၊ အရှက်အကြောက် ကင်းစွာ ခေါင်းညိတ်သဘောတူရန် ကတော့ ရှက်ရွံ့နေမိသည်..။

“ ဟေ့….ပြောနေတာ မကြားဘူးလား….ငါလိုးတာခံမယ်ဆို ခေါင်းငြိမ့်ပြစမ်း လို့…နာချင်လို့လား…ဟင်…”

“ ရွှမ်း…..ဖတ်….”

“အိ…အိ….အု…အိ…..အ..အား….”

ကိုအောင်မြတ်က ခပ်ငေါက်ငေါက်ပြောရင်း ခင်မေနော်၏ ညာဖက် ပေါင်ရင်းပိုင်းကို ကြိမ်လုံးဖြင့် ခပ်ဆတ် ဆတ်ကလေး တစ်ချက် ရိုက်သည်..။  ကြိမ်လုံးနဲ့ အရိုက်တွင် ခင်မေနော်က ကြောက်လန့်၍ ပေါင်ကို ဘေးသို့တိမ်းဖယ်ရှောင်ရာ အချိန်အဆ အနည်းငယ်လွဲကာ ညာဖက်ပေါင်ခြံပေါ်သို့ ရိုက်မိသည်..။ ကြိမ်လုံးအဖျားပိုင်းက ခင်မေနော့် အဖုတ်တွင် တပ်လပ်ဖြစ်နေသော ခရမ်းသီးကို အဖျားခတ် ရိုက်မိသည်..။  

ပေါင်ခြံ ပူခနဲ စပ်ခနဲ နာသလို ၊ ကြိမ်အဖျားခတ်မှုကြောင့် ခရမ်းသီးလှုပ်ခါသွားရာ အဖုတ်ထဲဝင်နေသော အပိုင်းကို ဆွဲနှဲ့သလို ဖြစ်လျက် ခင်မေနော် ရင်ဖို ကြက်သီးထသွားရသည်..။  နာကျင်မှုနှင့် ကာမအရသာတွေ့ရမှုတို့ ပေါင်းစည်းသွားသည့် မြည်တမ်းသံ ရေရွတ်မိသည်..။  ပါးစပ်ကို ပလာစတာဖြင့် ပိတ်ထားခံရမှုကြောင့် အော်သံက ပီပီသသ မထွက်…။

“ အလို…နင့်စောက်ပတ်မှာ ခရမ်းသီးကြီး ထိုးတပ်ထားရက်ကြီးပါလား…”

ကိုအောင်မြတ်က အခုမှပင် မြင်မိသလိုလိုမျိုး ပြောလိုက်ရာ နာကျင်မှုနှင့်အတူ ရမ္မက်အရသာကိုပါ ခံစားနေရသော ခင်မေနော်မှာ ရှက်ကြောက် မျက်နှာပူမှုကို ထပ်မံ ရင်ဆိုင်ရလျက် ကမန်းကတန်းပင် ပေါင်ကြီးနှစ်လုံးကို လိမ်ကာထားလိုက်မိသည်..။

“ အောင်မယ်….အခုမှ ပေါင်ကို လိမ်စေ့ထားမနေနဲ့….၊ ကားလိုက်စမ်း ..ပေါင်ကြီးတွေကို…“

ကိုအောင်မြတ်က ပြောပြောဆိုဆို လိမ်ထားသော ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ကြိမ်နှင့် တစ်ချက် ဖွရိုက်သည်..။  ခပ်သာသာ ရိုက်ခြင်းဖြစ်သော်လည်း ခင်မေနော်မှာ ရင်တုန်အောင် ကြောက်လန့်သွားကာ ချက်ချင်းပင် စေ့ထားသော ပေါင်ကြီးနှစ်ချောင်းကို ကားထုတ်ပေးလိုက်သည်..။  ခင်မေနော်သည် အတွင်းခံ ဘောင်းဘီတော့ ဝတ်ထားဆဲ ဖြစ်သည်..။ သို့သော် အတွင်းခံဘောင်းဘီ ခွဆုံနေရာကို ဘေးသို့ ဆွဲမတင်ကာ စောက်ပတ်ထဲ ခ ရမ်းသီး ထိုးသွင်းကလိနေခိုက် အချုပ်အဖမ်းခံရပြီး ၊ ခရမ်းသီးကြီးကို အဖုတ်တွင် တပ်လျက်သားနှင့် ပါလာသည်မို့ ပေါင်ကားလိုက်သောအခါ သူမ၏ စောက်ပတ်က အဖုံးအကာ မရှိတော့ပါ..။  

ခရမ်းသီးကြီးက တစ်ဝက်မရှိတရှိ ဝင်ကာ  တပ်လျက်ကြီးဖြစ်နေသော စောက်ပတ်အနေအထားကို ကိုအောင်မြတ် ထင်းထင်းကြီး ပင် မြင်နေရလေသည်..။  ရမ္မက်စိတ်တွေ အတော်ပင် ထန်ပြင်းနေသော်လည်း  အပျိုလေးမို့ ယောက်ျားကြီးတစ်ယောက်ရှေ့တွင် စောက်ပတ်ပေါ်နေအောင် ပေါင်ကားထားရတာကို ရှက်နေသည်..။ ပြီးတော့ သူမ၏ စောက်ပတ်ထဲတွင်လည်း ခရမ်းသီးကြီး တပ်လျက်သားရှိနေသေးသည် မဟုတ်ပါလား..။

“ စိုးထိုက်နဲ့ နင့်အမေတို့ လိုးနေကြတာကို ချောင်းကြည့်ရင်း နင်လည်း ဖီလင်တက်ပြီး ကိုယ့်စောက်ပတ်ကိုယ် ခရမ်းသီးနဲ့ ထိုးကလိနေတာကိုး….၊ အဖုတ်တော်တော် ယားနေတယ် ထင်ပါ့….”

ကိုအောင်မြတ်က ခင်မေနော်၏ ပေါင်ရင်းခွဆုံကို မျက်လုံးပြူးကာ စူးစူးရဲရဲ ကြည့်ရင်း ပြောသည်…။ ပါးစပ်က ပြောရုံသာမဟုတ် ၊ ကြိမ်လုံးထိပ်ဖြင့် လည်း ခရမ်းသီးဖင်ပိုင်းကို လှမ်းတို့ ပေးလိုက်သေးသည်..။ ခင်မေနော်မှာ ရှက်ကြောက်လှ၍ သည်နေရာတွင်ပင် အခိုအငွေ့ဖြစ်ကာ ပျောက်ကွယ်သွားလိုစိတ်တွေပင် ဖြစ်ပေါ်နေမိသည်..။

“ ကိုင်း…ဒီခရမ်းသီးကြီးကို ဖယ်လိုက်တော့မယ်…၊ နင့်စောက်ပတ်မှာ ဒီထက်ပိုအရသာပေးနိုင်တဲ့ လီးကြီး မကြာခင် ဝင်ရောက်လာတော့မှာပဲဟာ….”

ကိုအောင်မြတ်က ပြောရင်း ခင်မေနော်၏ ပေါင်ကြားမှ ခရမ်းသီးဆီသို့ ဘယ်လက်ကို လှမ်းသည်..။ တမင်ပင် ခပ်ဖြည်းဖြည်း လှမ်းသည်..။ ခင်မေနော်မှာ မိမိပေါင်ကြားဆီသို့ တရွေ့ရွေ့ တိုးရောက်လာသော ကိုအောင်မြတ်၏ လက်ကြီးကို မျက်လုံးအပြူးသားနှင့် အလန့်တကြားပင် ကြည့်၍ နေရှာသည်..။  ကောင်မလေး ကြောက်လန့် ရမ္မက်ထနေအောင်  ကိုအောင်မြတ်က ဖန်တီးလုပ်ဆောင်လိုက်မှု အောင်မြင်သည်ဟု ဆိုရပေမည်..။ ခရမ်းသီးဖင်ပိုင်းကို ကိုင်မိသောအခါ ချက်ချင်းဆွဲမထုတ်သေးပဲ ပြန်သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက် လေးငါးခါမျှ လုပ်လိုက်သေးသည်..။  စောက်ပတ်ကို ခရမ်းသီးနှင့် ထိုးကာညှောင့်လိုးပေးသည့် သဘောမျိုးမို့ ခင်မေနော်မှာ တဟင့်ဟင့်နဲ့ ဖြစ်လာရသည်..။  အဖုတ်ထဲမှ အရည်ကြည်တွေ ပို၍ စိုထွက်သည်..။ 

ပြန်သွင်းပြန်ထုတ် အကြိမ်အနည်းငယ် လုပ်ပေးပြီးမှ ကိုအောင်မြတ်က ခရမ်းသီးကို အသာဆွဲထုတ်လိုက်သည်..။  စောက်ပတ်မှ ခရမ်းသီးကျွတ်ထွက်သောအခါ ၊ ခင်မေနော်၏ ခြေထောက်များ အကြောဆွဲသလို တွန့်ခနဲ ဖြစ်ကြလျက် သက်ပြင်းကြီး ကြိတ်ချလိုက်သံလည်း ပေါ်လာသည်..။  ခရမ်းသီးတွင် သွေးစအနည်းငယ် ပေကျန်နေသလို စောက်ပတ်တွင်လည်း  သွေးစသွေးန အနည်းငယ် ရှိနေသည်..။ 

ခရမ်းသီးနှင့် ထိုးကလိမှုကြောင့် စောက်ပတ်တွင် ဖုံးအုပ်နေသော အပျိုမှေးကလေး အနည်းငယ် စုတ်ပြတ်သွားကြောင်းကို ကိုအောင်မြတ် နားလည်လိုက်သည်..။  သွေးက အနည်းငယ်သာထွက်သောကြောင့် အမှေးပါး တစ်ခုလုံး စုတ်ပြတ်သွားခြင်း မရှိသေးပဲ ၊ အနည်းအကျဉ်းသာ ပေါက်ပြဲသွားခြင်း ဖြစ်မည်ဟု ခန့်မှန်းမိသည်..။ 

မိမိ ခန့်မှန်းမှု မှန် မမှန် သိနိုင်ရန် ကိုအောင်မြတ်က ခင်မေနော့် စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ လက်ခလယ် ထိုးနှိုက်စစ်ဆေးကြည့်သည်..။

“ အိ….အိ…အု……အိ………..”

စောက်ပတ်အနှိုက်ခံရမှုကြောင့် ခင်မေနော်ခမျာ တင်ပါးကြီးတွေ ဆတ်ခနဲ တုန်လျက် ပါးစပ်မှလည်း မပီမသ ရေရွတ်သံလေး ထွက်ပေါ်လာသည်..။

လက်ခလယ် အဆုံးသာသာလောက် စောက်ပတ်ထဲ တိုးဝင်သွားသော အခါ ၊ လက်ချောင်းထိပ်က အပျိုအမှေးပါးကို ထိစမ်းမိသည်..။ မိမိမှန်းဆထားချက် မှန်ကန်သည့်အတွက်  ကိုအောင်မြတ် ခေါင်းတစ်ချက်ငြိမ့်ကာ  ပြုံးလိုက်သည်..။  လက်ခလယ်ကို ခပ်ကွေးကွေးပြုကာ  စောက်ပတ်ထဲ ထိုးလိုက်ထုတ်လိုက်နှင့် လေးငါးဆယ်ချက် ထိုးကလိပေးနေပြန်သည်..။ ခင်မေနော်မှာတော့ တလူးလူးတလွန့်လွန့် ဖြစ်နေရှာသည်..။ ထို့နောက် ကိုအောင်မြတ်သည် စောက်ပတ်ထဲမှ လက်ခလယ်ကို ဆတ်ခနဲ ဆွဲထုတ်ယူလိုက်ပြီး အဖုတ်ကို လက်ဝါးဖြင့် ခပ်ဆတ်ဆတ် အုပ်ရိုက်လိုက်သည်..။

“ ဖတ်…အိ..အု….အိ…..အိ………”

စောက်ပတ်ကို အုပ်ရိုက်မိသံနှင့်အတူ ခင်မေနော်၏ ရေရွတ်မြည်တမ်းသံတို့ ဆက်တိုက် ပေါ်လာသည်..။

“ စောက်ပတ်ကြီးကတော့ ဖုဖောင်းနေတာပဲ…၊  ကိုင်း …နို့ကြီးတွေ ကြည့်ရအုံးမယ်….”

ပြောပြောဆိုဆို ကိုအောင်မြတ်သည် ခင်မေနော်ဝတ်ထားသော အဖြူရောင် အင်္ကျီလက်ရှည်လေးကို ရင်ဘတ်မှ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ကိုင်ကာ ဆွဲဖြဲသည်..။  ကျယ်သီးတွေ တဖြုတ်ဖြုတ် ပြုတ်ကုန် ကျွတ်ထွက်ကုန်ကာ အင်္ကျီရင်ဘတ် ပွင့်ထွက်သည်..။  ဖြည်းဖြည်း ဆေးဆေး ကျယ်သီးများ ကိုဖြုတ်ပစ်လျင်လည်း ရသည့်တိုင် တမင်ပင် ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆုတ်ဖြဲပစ်ခြင်း ဖြစ်သည်..။ 

တက်ထရွန်သားက အတော်ခိုင်၍ စုတ်ပြတ်မသွားသော်လည်း ကျယ်သီးတွေကတော့ ဆွဲအားကြောင့် တစ်ချို့ပြုတ်ကုန်ကာ  တစ်ချို့က စုတ်ပြတ်ထွက်ကုန်သည်..။  အင်္ကျီရင်ဘတ်ပွင့်သွားသောအခါ အတွင်းခံ ဘော်လီ ပေါ်လာသည်..။ ကျောင်းစည်းကမ်းအရ ဘရာစီယာတွေ မဝတ်ရသောကြောင့်  ဘော်လီဝတ်ထားသော်လည်း ဘော်လီက ခါးတိုရင်ဟိုက်  အပျံစားဖြစ်ရာ ၊ မို့ဝန်းသော ရင်သားနုနုထွတ်ထွတ် တို့ ဘော်လီရင်ဘုံကြားမှ  မပြူတပြူ ဖြစ်နေသည်..။  ဘော်လီအောက်နားစသည် ချက်အထက်ဘက် လက်သုံးလုံးသာသာခန့် အထိသာ ရှိနေလျက် ချက်နက်နက်ကလေး ကလည်း လှပစွာ ပေါ်နေသည်..။

“ တောက်….ဒီဘော်လီကလဲ ရှုတ်လိုက်တာ….ကွာ….”

ကိုအောင်မြတ်က စိတ်မရှည်စွာ ပြောပြီး ဘော်လီရင်ဘုံနှစ်ခုအကြားမှ ဆွဲကိုင်ကာ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆွဲဆုတ်ပစ်ပြန်သည်..။  ဆွဲဆုတ်လိုက်မှုကြောင့်  ဇာဘော်လီတစ်ချက် တင်းခနဲ ကြပ်သွားလျက် တဗြိဗြိအသံလေးများနှင့် အတူ ပုခုံးသိုင်းကြိုးနှစ်ဘက် လုံး ပြတ်ထွက်ကုန်သည်..။  နောက်ကျောချိတ်တွေလည်း အကုန်ပြုတ်ထွက်ကုန်သည်..။  ဘော်လီလေး ကိုအောင်မြတ် လက်ထဲပါသွားကာ ၊ ခင်မေနော်၏ နို့အုံနှစ်လုံး အကာအကွယ်ကင်းမဲ့စွာ ပေါ်ထွက်လာသည်..။ 

လက်ပြန်ကြိုး အတုတ်ခံထားရသည်မို့ ခင်မေနော်ခမျာမှာ ရင်သားဟင်းလင်းဖြစ်သွားသည်ကို ဘယ်လိုမှ အကာအကွယ် မလုပ်နိုင်ရှာပါ…။ အခုလို အကြမ်းပတမ်း အဝတ်အစားများ ဆုတ်ဖြဲပစ်ခြင်း ခံရမှုကြောင့် ရင်တုန်ပန်းတုန် ဖြစ်လျက် ၊ ကြောက်လန့်မှုနှင့် အတူ ထူးခြားမက်မောဖွယ်ရာကောင်းသော ရမ္မက်ဇော ကာမအရသာကို ခံစားနေရသည်..။ 

ကိုအောင်မြတ်က သူ့အဝတ်အစားတွေ ဆုတ်ဖြဲပစ်လိုက်မှုကြောင့် အဖုံးအကာ ကင်းမဲ့သွားသော အပျိုမလေး၏ ရင်သားဆိုင်များကို  အားမနာတမ်း စူးစိုက်ကြည့်သည်..။  ခင်မေနော်သည် သူမ၏ မိခင် ၊ သူမ၏ အစ်မများလောက် ရင်သား မထွားကြိုင်းသေးပါ..။  အကြီးစားကြီး မဟုတ်..။  မန်းမြို့တော် ပေါက်စီ လုံးသာသာလောက်သာ ရှိသည့်နို့အုံများသည် မို့မို့ဝန်းဝန်းနှင့်  တင်းရင်းလုံးကျစ်လို့နေသည်..။  နို့သီးခေါင်းလေးတွေကလည်း  ခပ်သေးသေး ဖြစ်ကာ နို့အုံဖျားတွင် စူတူတူ ထောင်ထောင်ချွန်ချွန် လေး ဖြစ်၍နေသည်..။ 

ကိုအောင်မြတ်က နုနုထွတ်ထွတ် နို့အုံလေးနှစ်ခုကို  လက်ဝါးနှစ်ဖက်ဖြင့် အုပ်ကိုင်ကာ ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်နယ်ဖြစ်ညှစ်သည်..။  နို့ကိုင်ကြမ်းမှုကြောင့် ရင်သားတွေ ကျိန်းကုန်ရာ ခင်မေနော် မျက်နှာမဲ့တဲ့တဲ့လေး ဖြစ်နေသည်..။ မျက်ရည်ဝိုင်းသော မျက်လုံးလေးများဖြင့် ကိုအောင်မြတ်ကို အသနားခံသလို ကြည့်နေရှာသည်..။

“ ငါလိုးတာ ခံမယ် မဟုတ်လား….၊ ခေါင်းညိမ့်ပြစမ်း….”

ကိုအောင်မြတ်က မေးလိုက်ပြန်သည်..။

“ ဟုတ်……ဟုတ်ကဲ့…ကျမ ခံပါ့မယ်…ကျမကို မရိုက်ပါနဲ့တော့…ရှင်…”

“ အေး….ဒီလို လိမ္မာမှပေါ့..၊ အသား အနာမခံချင်နဲ့…၊ ငါကလည်း နင်လိမ္မာပြီး ငါလုပ်ချင်တာတွေ လုပ်ခွင့်ပေးရင် နင့်ကို မရိုက်ပါဘူး….၊ နင် ဂျစ်ကန်ကန် လုပ်ရင်သာ မလွှဲသာပဲ ရိုက်ရမှာ….ကဲ မှောက်လိုက်စမ်း…ဒူးကွေးကောက်ပြီး ဖင်ပူးတောင်းထောင် ကုန်းပေးလိုက်အုံး….”

ကိုအောင်မြတ်က ဖင်ကြီးကိုကိုင်ကာ ဆွဲမပင့်တင်ပေးလိုက်တော့မှ  ခင်မေနော် ဖင်ပူးတောင်း ထောင်ကာ ကုန်းရက်သား အနေအထားသို့ ရောက်သွားလေသည်..။  အောက်ခံ ဘောင်းဘီ ရှိနေသေးသော်လည်း  ဘောင်းဘီ၏ ခွကြားမှာ ဘေးသို့လိပ်ကာ  ပေါင်ရင်းနားကပ်နေကာ စောက်ပတ်သည် ပြူးပြူးကြီး ပေါ်နေသည်..။  ဖင်ပူးတောင်း ထောင်ကာ ကုန်းပေးထားရသောကြောင့် ဖင်သားကြီးနှစ်ခုအကြား ဖင်အကွဲအလယ်လောက်မှ စအိုပေါက်လေးက စူတူတူ ပြူးတူးတူးလေးနှင့် ကိုအောင်မြတ်ကို မျက်စပစ်၍ ပြနေသလို ရှိသည်..။  

ညီအစ်မ သုံးယောက်ရှိသည့်အနက် အကြီးမနှစ်ယောက်ကို ဈေးဦးဖောက်ပါကင်ဖွင့် အပျိုရည်ဖျက်ရမှု အခွင့်အရေးကို မိမိ ရပြီးခဲ့ပြီ ဖြစ်ရာ ၊ သည်အငယ်မလေး၏ စောက်ပတ်ကိုတော့ သူငယ်ချင်း ကိုစိုးထိုက် ဈေးဦးဖောက် လိုးဖို့အတွက် ပေးလိုက်မည်ဟု ကိုအောင်မြတ် စိတ်ကူးရလာသည်..။  သူ့အဖို့တော့ ခင်မေနော်၏ ဖင်ကို ဖင်အပျိုရည်ဖျက် ကာ လိုးဆော်ပစ်လိုက်ဖို့ စိတ်ပိုင်းဖြတ်သည်..။ သည်လို လက်ပြန်ကြိုးတုတ်ရက်သားကြီးနှင့် ဖင်လိုးရတာ သိပ်အထာမကျမှာ စိုးသောကြောင့် ကြိုးဖြေပေးပြီး ကျကျနန ကုန်းခိုင်း၊ ဖင်ဝလီးတေ့ကပ်ပေးထားခိုင်းပြီး ဖင်ဆော်ရန် စိတ်ကူးရသည်..။

“ လက်ပြန်ကြိုး တုတ်ထားတာ ဖြေပေးမယ်..၊ ကြိုးပြေသွားပြီဆိုပြီး ရုန်းလားကန်လားတော့ လုပ်မယ် မကြံနဲ့..၊ နင့်ကို ကြိုးပြန်တုတ်ဖို့ ဘာမှ မခက်ဘူး..၊ ငြိမ်မခံရင် ကြိုးပြန်တုတ် ပြီး ကြိမ်လုံးစာ ကျွေးမယ်...၊ မှတ်ထား.....”

ကိုအောင်မြတ်က ခြိမ်းချောက်စကားပြောပြီး  ခင်မေနော်အား လက်ပြန်ကြိုး တုတ်နှောင်ထားသည်ကို ဖြေပေးလိုက်သည်..။ ကြိုးပြေသွားသောအခါ ခင်မေနော်က သူမ၏ ပါးစပ်တွင် ကပ်ပိတ်ထားသော ပလာစတာကို ကမန်းကတန်း ဆွဲခွာဖယ်ရှားပစ်သည်..။  ပါးစပ်ပိတ်ခံထားရမှုသည် အတော်ကို ကသိကအောက် ရှိလှ၍ လက်တွေ ကြိုးပြေသွားသည်နှင့် ခုလို ဆွဲဖြုတ်ပစ်လိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်..။

“ နင့်ကို လက်ပြန်ကြိုးတုတ်ထားတာ ဖြေပေးမယ်လိုပဲ ပြောတာ…၊ ဘာကြောင့် ပါးစပ်မှာ ပိတ်ကပ်ထားတဲ့ ပလာစတာကို ခွာပစ်ရတာလဲ….”

ကိုအောင်မြတ်က ငေါက်ငမ်း ကြိမ်းမောင်းရင်း ခင်မေနော်၏ ဆံပင်များကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်ဆွဲလိုက်သည်..။ ကောင်မလေးမှာ ခေါင်းမော့ကာ လန်၍ ကြောက်လန့် တုန်လှုပ်သွားရသည်..။

“အား……ကြောက်ပါတယ်….၊ အနေရခက်လို့ ခွာပစ်မိတာပါ ဦးရဲ့…၊ သမီးကို မရိုက်ပါနဲ့….”

 ခင်မေနော်က အလန့်တကြား ပင် တောင်းပန်ရှာသည်..။ ကောင်မလေး၏ ကြောက်လန့်သွားဟန်က ကိုအောင်မြတ်အတွက် အတော်ကို သဘောကျစရာ ဖြစ်သည်.။ 

“  ကောင်းပြီ….ဒါဆို ခွင့်လွှတ်လိုက်မယ်..၊ အေး….ငါ့ကို ဂျစ်ကန်ကန် လုပ်ရင်တော့ မလွယ်ဘူး…မှတ်ထား….”

“ မလုပ်ပါဘူး ရှင့်…၊ မလုပ်ရဲပါဘူး…ဦးရယ်….”

“ ဒါဆို…ငါလိုးတာခံမယ် မဟုတ်လား…”

ခင်မေနော်မှာ ချက်ချင်း ပြန်မပြောနိုင် ..။ နှုတ်တွန့်နေပြန်သည်..။

“ မေးတာဖြေစမ်း….နာချင်လို့လား…..တယ်လေ…”

ကိုအောင်မြတ်က လေသံမာမာနှင့် ခြိမ်းချောက်ရင်း ကြိမ်လုံး ကောက်ကိုင်သည်..။

“ ခံပါ့မယ် ရှင့်….ခံပါ့မယ်….မရိုက်ပါနဲ့…ကြောက်ပါတယ်….”

ခင်မေနော် ကမန်းကတန်း ပင် ဖြေရရှာသည်..။

“ အေး….ဒီလိုမှပေါ့…ကိုင်း စောစောကလို ဖင်ပူးတောင်း ပြန်ထောင်လိုက်….နင့်ကို ဖင်လိုးမယ်….”

ခင်မေနော် မျက်လုံး ပြူးသွား ရသည်..။  သည်လို စက်ဆုပ်ဖွယ်ရာ အလုပ်ကို မိမိ အပြုခံရလိမ့်မည်ဟု သူမ ထင်မထားခဲ့ပါ..။

“ ဟင်….အဲ့လို လုပ်မှာလား…..”

အလန့်တကြား မေးမိရှာသည်..။

“ အေးလေ…..နင့်ကို ဖင်ချမလို့….ဘာမျက်လုံးပြူးကြည့်နေတာလဲ…ကုန်းစမ်း….”

“ အဲဒါ…မလုပ်ပါနဲ့ ဦးရယ်….မကောင်း…..အားအား….နာတယ်…..အမလေး…..အား…”

ခင်မေနော်မှာ တောင်းပန် အသနားခံစကားကို ဆုံးအောင် မပြောနိုင်..။ စကားတစ်ပိုင်းတစ်စမှာပင် ၊ ကိုအောင်မြတ်က ကြိမ်လုံးဖြင့် လေးငါးချက် ခပ်နာနာ ရိုက်နှက်လိုက်ရာ…၊ ကောင်မလေး ခုတင်ပေါ်တွင် လိမ့်၍ သွားရရှာသည်..။ စောစောက ရိုက်ချက်တွေထက် ပို၍ ပြင်းရာ ၊ ခင်မေနော်ခမျာ ပို၍ နာကျင်ရရှာသည်..။

“ ဖင်ခံမလား…..မခံရင် ထပ်ရိုက်မှာ…ဘာမှတ်သလဲ….”

ကိုအောင်မြတ်က ကြိမ်လုံးကို ဝင့်ရင်းပြောသည်..။  မိန်းခလေးတစ်ယောက်ကို နာကျင်ထိတ်လန့်အောင် ရိုက်နှက်ရမှုကို လည်း သဘောကျ ပျော်ရွှင်၍ လာသည်..။

“ ခံပါ့မယ် ဦးရယ်….သမီးကို မနှိပ်စက်ပါနဲ့တော့….ဟင့်ဟင့်….”

ခင်မေနော်က ငိုရှိုက်ရင်း ပြောသည်..။

“ ဒါဆို …..ကုန်းလိုက်…”

ခင်မေနော်သည် တဟင့်ဟင့် ငိုရှိုက်ရင်း ဒူးတုတ်ကာ ဖင်ပူးတောင်းထောင်၍ ကုန်းပေးလိုက်ရရှာသည်..။ ခင်မေနော်သည် တဏှာရမ္မက်နိုးကြွကာ လီးကိုလိုလားတောင့်တ၍ ကာမစပ်ယှက်မှု ခံချင်နေသော်လည်း ဖင်လိုးတာမျိုးတော့ မခံချင်ရှာပါ..။ သဘာဝအတိုင်း မိန်းမအင်္ဂါစောက်ပတ်ကို လိုးတာပဲ ခံချင်ပါသည်..။ ဖင်မခံလျင် အပြတ်အရိုက်ခံရမည်ဖြစ်သောကြောင့် ကြောက်ကြောက်နှင့်ပင် ဒူးတုတ်ကာ ဖင်ပူးတောင်း ထောင်၍ ကုန်းပေးလိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်..။

“ ဖင် ဖြဲပေးစမ်း…။ လီးအဝင်ကောင်းအောင် နင့်ဖင်ဝမှာ တံတွေး ထွေးချပေးမလို့….”

ကောင်မလေး ဖင်ကုန်းပေးတာကိုပင် အားမရနိုင်သေးပဲ ကိုအောင်မြတ်က စေခိုင်းသည်..။  ခင်မေနော်မှာ ကိုယ့်ဖင်ကို ဖြဲပြပေးရမှာ ဝန်လေးနေ၍ တွန့်ဆုတ်ဆုတ် ဖြစ်နေရာ ၊ ကျောပြင်ကို ကြိမ်လုံးနှင့်  တစ်ချက် အရိုက်ခံရပြန်သည်..။  ခပ်သာသာလေး ရိုက်လိုက်သော်လည်း စောစောက ခပ်နာနာ အရိုက်ခံထားရသည့်အရှိန်နဲ့ ဆက်ကာ  ခင်မေနော် ကျောကော့သွားအောင် ထိတ်လန့်ကြောက်ရွံ့သွားရလေသည်..။ တွန့်ဆုတ် မနေရဲတော့…။ လက်ကလေး နှစ်ဖက် နောက်ပစ်ကာ သူမ၏ ဖင်သားကြီးများကို ဆွဲဖြဲပေးလိုက်ရရှာသည်..။

ဖင်သားကြီးနှစ်ခုကို  ဆွဲဖြဲလိုက်၍ ပြဲအာသွားသော  စအိုပေါက်ပေါ်သို့ ကိုအောင်မြတ် တံတွေး ထွေးချသည်..။  ခင်မေနော်မှာ ဖင်ဖြဲပေးထားရရင်းမှ စောစောလေးက သူမ၏ မိခင်ကြီး ဒေါ်တင်တင်မေ ကိုစိုးထိုက်ရှေ့မှောက်တွင် ယခုလိုမျိုး အခြေအနေ ရှိနေခဲ့ပုံကို ပြန်လည် မြင်ယောင်လာရသည်..။  သူမ၏ စအိုပေါက်ထဲ ထိုးသွင်းလျင် အရမ်းနာမှာပဲဟု တွေးတောကြောက်လန့်နေမှုလည်း ရှိနေပြန်သည်..။ ဖင်လိုးခံရဖို့ ဘာကြောင့်မှန်း မသိ ၊ ဖင်ဝက ယားသလိုလို ၊ စောက်ပတ်က ယားသလိုလို ဖြစ်လာသည်..။

“ တော်ပြီ…ဖင်ဆက်မဖြဲနဲ့တော့…..”

ခင်မေနော် လေပူကြီးမှုတ်ထုတ်ကာ  ဖင်ဖြဲပေးထားသည့် လက်များကို ချက်ချင်း ဖယ်လွှတ်သည်..။ သို့သော် ကိုအောင်မြတ်က ဆက်၍ စေခိုင်းလိုက်သည့် အသံကို ကြားလိုက်ရပြန်တော့ ကောင်မလေး မျက်လုံးပြူးသွားရပြန်သည်..။

“ ငါ့လီးကို ဆွဲထုတ်ပြီး နင့်ဖင်ဝမှာ တေ့ကပ်ပေးစမ်း….”

မျက်လုံးပြူးအောင် ကြောက်လန့်စိတ်လှုပ်ရှားသော်လည်း ခင်မေနော်၏ လက်ကတော့ ကိုအောင်မြတ်လီးကြီးကို လှမ်းကိုင်လာသည်..။  နည်းနည်း လေး တုံ့နှေးမိလျင် အရိုက်ခံရမှာကို သိနေသည်..။  ဒါကြောင့် မလုပ်ချင်သော်လည်း အားတင်းကာ လုပ်နေရသည်..။ လီးကို ဆွဲထုတ်ယူကာ မိမိဖင်ဝကို တေ့ကပ်ပေးလိုက်ရချိန်တွင်  ခင်မေနော်မှာ သူမအဖြစ်ကို တွေးကာ ဝမ်းနည်းလှ၍ မျက်လုံးမှ မျက်ရည်များ ကျလာသည်..။ 

ထိုနည်းတူ လီးနှင့် ဖင်ဝ ထိတွေ့မှု၏ တုံ့ပြန်ချက်အဖြစ် တစ်ကိုယ်လုံး ဖိန်းခနဲ ရှိန်းခနဲ ဖြစ်လျက် စောက်ပတ်ထဲမှ  စောက်ရည်ကြည်တွေလည်း စိမ့်စိမ့်ထွက်သည်..။  မျက်ရည်နှင့် စောက်ရည်ကြည်တို့ ပြိုင်တူ ထွက်သွားရသည့်သဘောပင်…။  ဆွဲကိုင်ရမှုကြောင့် လီးချောင်းကြီးသည် သံချောင်းတမျှ မာကြောကာ တုတ်တုတ်ခိုင်ခိုင်ကြီး ဖြစ်နေသည်ကို  ခင်မေနော် ခံစားသိရှိရသည်..။  ဒါကြီး ထိုးထည့်လိုက်ရင် ငါ့ဖင်လေးတော့ ကွဲပြဲသွားမှာပါပဲ…၊ နာလည်း အရမ်းနာမှာပဲ ဟုလည်း တွေးကာ ကြောက်လာသည်..။ ထိုကြောက်လန့်မှုနှင့် တွဲ၍ ကြမ်းရှသော ရမ္မက် အရသာအဟုန်လည်း ပိုမို ထန်ပြင်းလို့လာသည်..။

“ သွင်း…သွင်းလို့…ရ….ရပါ့  မလား  ဟင်….”

ခင်မေနော်က သူမကို ဖင်လိုးရန် ပြင်နေသူ ကိုအောင်မြတ်ကို ကြောက်ကြောက်လန့်လန့်နှင့် မေးမိရှာသည်..

“ ရပါတယ် ..ကွ….နင့်အမေကို စိုးထိုက် ဖင်ဆော်တာ နင်ချောင်းကြည့်ထားတယ် မဟုတ်လား…၊ ဖင်ထဲကို သူ့လီးကြီး ဝင်တာကို အမြင်ပဲ..၊  ကိုင်း …အခု နင့်ဖင်ပေါက်ထဲ ငါ့လီးကြီး ထိုးသွင်းတော့မယ်…။ တင်ပါးကြီးကို ငြိမ်ငြိမ်ထား..၊ ဖင်လှုပ်သွားတာတို့ ၊ ရုန်းထွက်တာတို့ လုပ်ဖို့ စိတ်မကူးနဲ့ ….လုပ်ရင်တော့ နင်..ကြိမ်လုံးစာပဲ….ကြားလား….“

မိမိဖင်လိုးတာကို ၊ ကြောက်လန့်စွာနဲ့ ခံရရှာတော့မည့် အပျိုမလေးကို ကိုအောင်မြတ်က ဖြဲခြောက်လိုက်လေသည်..။ ခင်မေနော် ကျောရိုးတစ်လျှောက် စိမ့်ခနဲပင် ဖြစ်သည်..။ အံကိုကြိတ်ကာ ဒူးခေါင်းများကို ကားထည့်၍ ဖင်ကြီး လှုပ်ခါမသွားရအောင် ကြိုးစား၍ ထိန်းပေးထားလိုက်ရရှာသည်..။  ကိုအောင်မြတ်က သူ့လီးကြီးကို ဖိ၍ ထိုးချသည်..။  ခင်မေနော် ကိုယ်တိုင် လက်နှင့် ကိုင်ကာ ဖင်ဝတည့်တည့်တွင် တေ့ပေးထားသည့် အပြင် စအိုကိုလည်း တံတွေးများ စိုရွှဲအောင် ထွေးချထားပြီး ဖြစ်သည်မို့ ဖိထိုးလိုက်သောအခါ ဒစ်ပြဲလန်ကြီး ဖင်ပေါက်ထဲ တစ်၍ မြုပ်ဝင်သည်..။

“ ဗြစ်…..ဘု..ဘု……..ဗြစ်……”

ခင်မေနော့် နားထဲတွင် လီးဝင်သွားသံကို အပီအပြင် ကြားရသည်..။  စအိုပေါက် ပူခနဲ ဖြစ်ကာ အရမ်းနာလာသည်..။ ဖင်ပေါက်ထဲတွင်လည်း တစ်ဆို့ကာ အောင့်သည်..။ ကိုအောင်မြတ် ခြိမ်းခြောက်ကြိမ်းမောင်းထားသောကြောင့် ခင်မေနော်မှာ နာလှသော်လည်း မရုန်းဝံ့ရှာ…။ ပါးစပ်မှသာ အော်ဟစ်ညည်းတွားနေရရှာသည်..။

“ အား…အား….နာလှချည်ရဲ့…..သေပါပြီ…အမလေးလေး….အရမ်းကြီးပဲ…အားအား…”

“ ဟိတ်……ဘာကြောင့်..ဒီလောက်တောင် အော်ရတာလဲ…..”

“ နာတာကိုး…ရှင့်….အထဲမှာ အောင့်နေပြီ…..မဖြစ်ဘူးထင်တယ်….ဟင့် ဟင့်….”

အော်ရုံတင်မဟုတ်..။ခင်မေနော်မှာ ရှိုက်၍ပင် ငိုနေရှာသည်..။ လီးကို ကိုင်ထားသော လက်ကလည်း  ခပ်တင်း တင်း ကိုင်ဆုတ်ထားရာ လီးတန်ကြီးကို ရစ်ပတ်ထားသည့် အကြောပြိုင်းပြိုင်းကြီးများ အတွင်း သွေးတိုးနေမှု တဒိတ်ဒိတ်လှုပ်ရှားနေသည်ကိုပင် ထိတွေ့ကြားသိနေရလေသည်..။  လီးဒစ်ကြီးက ကျဉ်းကြပ်လှသော စအိုပေါက်လေးထဲတွင် အကြပ်အသိပ် တိုးဝင်နေလေပြီ..။ စအိုဝသည်လည်း တင်းပြောင်ကာ အစွမ်းကုန် ပြဲအာ၍ နေသည်..။ နာလှသောကြောင့် ခင်မေနော်၏ အသားတွေ တဆတ်ဆတ်တုန်နေသည်..။

“ ဒစ်ဝင်သွားပြီ ဆိုတော့ လီးကို တေ့ပေးစရာမလိုတော့ဘူး…၊ နင့်လက် ဖယ်လိုက်တော့…..၊ ပြီးရင် နင့်ဖင်ကြီးကို နောက်ဖိကော့တွန်းပေး….”

မိမိလီးဒဏ်ကို မချိမဆန့်ခံရရင်း အော်ဟစ်ငိုရှိုက်နေသော ကောင်မလေးကို သနားညှာတာခြင်း မရှိပဲ ကိုအောင်မြတ်က အပြတ် စေခိုင်းပြန်သည်..။  ကာမစပ်ယှက်မှု လက်တွေ့ အတွေ့အကြုံ မရှိသေးသော်လည်း  ယခုအခြေအနေတွင် မိမိ၏ တင်ပါးကြီး နောက်သို့ ဖိကော့တွန်းလျင် မိမိဖင်ပေါက်ထဲ လီးချောင်းကြီး ပိုဝင်လာအောင် ဖိသိပ်သွင်းယူသလိုမျိုး ဖြစ်မည်ကိုတော့ ခင်မေနော် နားလည်သည်..။ ယခု ဒစ်ပိုင်းတိုးဝင်နေသည်ကပင် သေလုအောင် နာလှပေရာ… ထပ်ဝင်လာမယ့်အရေးကို တွေးပင် မတွေးဝံ့…။

“ ဟင့်….ဟင့်…….မတွန်း ရဲ ဘူး……၊ ကြောက် တယ်……….“

ငိုရှိုက်ရင်း ပြောရှာသည်..။ ထိုအခါ ကိုအောင်မြတ်က လက်ထဲတွင် ကိုင်ထားဆဲ ဖြစ်သော ကြိမ်လုံးများဖြင့် ခင်မေနော်၏ ညာဖက်နို့အုံဘေးနားကို အသာလှမ်းတို့သည်..။  နွားကို ကြိမ်တို့ကာ အထာပြလိုက်သလိုမျိုး….။

“ ခိုင်းတာလုပ်စမ်း…..ဖင်ကြီးကို ကော့ဖိတွန်းလိုက်….”

“ အာ….ကြောက်တယ် ဦးရယ်…..မလုပ်ပါရစေနဲ့….ရှင့်….သနားပါဦး……ဟင့် ..ဟင့်……..”

“ တယ်….စကားကြော ရှည်ချင်တာကိုး…..ကိုင်းကွာ…ရွှမ်း ရွှမ်း……”

ညာဖက်နံစောင်းကို ကြိမ်ဆော်ခံရသည်..။ ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး ရိုက်လိုက်သည့်အတွက် အတော်နာသည်..။

“ အား…..မရိုက်ပါနဲ့…..မရိုက်ပါနဲ့….ရှင့်…လုပ်ပါ့မယ်….လုပ်ပါ့မယ်……အိ.အိ………အီး……”

ခင်မေနော် ကမန်းကတန်းပင် ပြောလိုက်သည်..။  ခိုင်းတာ မလုပ်လျင် အရိုက်ခံရမည်..။  ဖင်ထဲ ဒစ်ကြီး တိုးဝင်နေမှုကလည်း  နာ ၊ အရိုက်ခံရတာကလည်း နာ နှင့်…၊ ထပ်ဆင့်နာကျင်မှု ခံရမည်..။ ဖင်ကို ကော့တွန်းတာကမှ ဖင်ထဲ လီးဝင်မှုကြောင့် ပဲနာကာ ၊ အရိုက်ခံရမှုဘေးမှ ကင်းဝေးအုံးမည်..။ သည်လိုတွေးကာ ကြောက်ကြောက်လန့်လန့်နှင့် ပင် တင်ပါးကြီးကို နောက်သို့ ကော့ကာဖိတွန်းလိုက်ရရှာသည်..။

ကိုအောင်မြတ်ကလည်း ခါးကို ခပ်ကော့ကော့လုပ်ကာ လီးကို တန်း၍ တောင့်ပေးထားရာ ၊ ခင်မေနော်က ဖင်ကြီးကော့တွန်းလိုက်သောအခါတွင် လီးကြီးက စအိုထဲသို့ တစ်၍ တစ်၍ တိုးဝင်သွားသည်..။ လီးဝင်လာလေတိုင်း စအိုဝ ပြဲသွားရာ နာကျင်မှုက ပိုမိုပြင်းပြလာသည်..။ ဖင်ထဲမှာလည်း  ပို၍ တစ်ဆို့ပြည့်ကြပ်လာသည်..။ လီးတစ်ဝက်ခန့် ဖင်ထဲဝင်သွားသောအခါ နာကျင်လွန်းလှသောကြောင့် ခင်မေနော်မှာ ချွေးသီးချွေးပေါက်တွေ အပြိုက်ပြိုက်ကျကာ မျက်ရည်များလည်း တွေတွေကျလျက် ဆက်မတွန်းရဲရှာတော့..။  ဖင်ကြီး ငြိမ်သွားသည်..။ စောက်ပတ်ထဲမှလည်း စောက်ရည်ကြည်တွေ ပေါက်ပေါက်ကျသည်..။

“ လုပ်လေ….ဆက်ကော့တွန်း….၊ ဘာလို့ ဖင်ကြီး ရပ်သွားတာလဲ…ရွှမ်း…ဖတ်……”

“ အား..အား…..မရိုက်ပါနဲ့…ဦးရ….နာလွန်းလို့ …ရပ်မိတာပါ…ရှင့်…….”

“ လီးတစ်ဝက် ဝင်နေပြီ…..အကုန်ဝင်အောင် ဆက်ကော့ပြီး တွန်းပေးစမ်း….ပြောနေတာ မကြားဘူးလား….ဖင်ကြီး နောက်ကော့တွန်းလေ…..ရွှမ်း…ရွှမ်း……..ရွှမ်း…..”

“ အား..အား…သနားပါအုံး …ဦးရယ်…..၊ သိပ်နာလွန်းလို့ပါ ရှင်….သမီး မခံနိုင်တော့ဘူး….၊ မရိုက်ပါနဲ့…..ကြောက်ပါတယ်…ဦးရဲ့…အားအား..အား…….”

ဖင်ထဲသို့ ကြီးမားသော သပ်ကြီးတစ်ချောင်း ရိုက်အသွင်းခံရသည့်နှယ် ၊ လီးချောင်းအထက်ပိုင်း တစ်ဝက်သာသာဝင်၍ ပြည့်သိပ်ကြပ်ကာ ၊အရမ်းနာလွန်းလှသောကြောင့် ခင်မေနော်မှာ လီးဆက်ဝင်လာအောင် ဖင်ကို ကော့မတွန်းရဲရှာတော့ပါ…။ 

ကိုအောင်မြတ်ကလည်း  ဖင်အတွန်းခိုင်းရင်း ကြိမ်လုံးနှင့် တရွှမ်းရွှမ်း ရိုက်နေသည်..။  ကျောပြင် ၊ ဘယ်ညာ နံစောင်း တို့သာမက ၊ ဖင်သားကြီးများကိုပါ ရိုက်သည်..။  အရိုက်ခံရသမျှကလည်း နာလှပေရာ ခင်မေနော်မှာ လိမ့်နေအောင် ပင် ခံနေရရှာသည်..။

ထိုနာကျင်မှုတို့ကို ကြောက်လန့်စွာ ခံနေရသည့်ကြားကပင် ၊ ထူးခြားသော ကာမအရသာကလည်း ကြမ်းကြမ်းရှရှ ရှိန်းရှိန်းမြမြ ခံစားနေရလေရာ ၊ စောက်ရည်ကြည်တွေ ပို၍ ပို၍ ထွက်ကာ တစ်ချီပြီး တစ်ချီ ဆက်၍ ဆက်၍ ပြီးနေရသည်..။  ကြိမ်လုံးနှင့် ဆယ်ချက်ကျော်ကျော် ခပ်ကြမ်းကြမ်း ရိုက်ပစ်သည့်တိုင် ကောင်မလေး ဖင်ကို ကော့တွန်းပေးခြင်း မရှိသည့်အတွက် ကိုအောင်မြတ်မှာ စိတ်မရှည်နိုင်တော့ပဲ သူကဖင်မတွန်းပေးရင် ၊ ငါကပဲ ငါ့လီးကို ဖိသွင်းရတော့မှာပဲ ဟု စိတ်ထဲမှ ကြိမ်းဝါးပြီး ခါးအား ပေါင်အားတို့ကို အပြည့်ထုတ်သုံးကာ လီးကြီးကို  ဖိဆောင့်ထိုးသွင်းချလိုက်လေတော့သည်..။

 ဖင်ထဲလီးသွင်းနေကျမို့ အဖိအထိုးက လမ်းကြောင်းမှန်သည်..။ လီးကလည်း တစ်ဝက်သာသာ တိုးဝင်ပြီးနေသည်မို့ ဖိထိုးချလိုက်သောအခါ လီးတစ်ချောင်းလုံးပင် ဖင်ပေါက်ကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲသို့ အပြည့်အသိပ် တိုးဝင်သွားလေတော့သည်..။ ထိုသို့ လီးအဆုံးဝင်လာသည့်ဒဏ်ချက်က ပြင်းလွန်းလှသည်..။  ခင်မေနော်ခမျာ တအားအား အော်ဟစ်ရင်း ထွန့်ထွန့်ကို လူး၍ နေရှာသည်..။ လီးအဆုံးဝင်အောင် ထိုးသွင်းပြီးသည်နှင့် ကိုအောင်မြတ်သည် ခင်မေနော်၏ ဖင်ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်၍ လိုးလေတော့သည်..။

အားပြင်းသော ဆောင့်ချက်များသည် ခင်မေနော်ကို တုန်၍ တုန်၍ သွားစေသည်..။  ခင်မေနော်သည် အံကိုတင်းတင်းကြိတ်ကာ ထားသည်..။ လက်ချောင်းများကလည်း မွေ့ယာခင်းကို တင်းကြပ်စွာ ဆုတ်ကိုင်ထားသည်..။  ခေါင်းကတော့ မော့လိုက် ၊ အောက်စိုက်သွားလိုက် ၊ ဘယ်ညာ ယမ်းခါလိုက်နှင့်  ဆောင့်ချက်အရှိန်ဖြင့် ကိုယ်သည် ရှေ့သို့ ငိုက်ငိုက်ကျသည်..။ 

သည့်နောက်တွင်တော့ စောစောပိုင်းကလို မခံမရပ်နိုင်အောင် နာကျင်လွန်းမှုသည် မက်မောဖွယ် အရသာ အဖြစ်သို့ ရုတ်ချည်း ပြောင်းလဲသွားသည်..။ နာကျင်မှုကပင် ကောင်းလှသည်ဟု မှတ်ယူလာသည်..။ ခင်မေနော်၏ ဖင်ဆုံကြီးသည် အလိုလိုပင် လှုပ်ခါလာသည်..။ နောက်သို့ ကော့ကော့တွန်းလာသည်..။

ဘယ်ညာ ဝှေ့ရမ်း လှုပ်ရှားပေးသည်..။  ထို့ပြင် ဖင်ကို ထောင်နိုင်သမျှ ထောင်ပေးသည်..။  ထိုအခါ သူမ၏ ကိုယ်အထက်ပိုင်းမှာ မွေ့ယာပေါ် ပြားနေအောင် ဝပ်နေလျက်သား ဖြစ်သွားသည်..။  ပါးစပ်မှ အသံတွေကတော့ ထွက်နေဆဲ…။

နာလို့ ညည်းသံတွေ ၊ အော်သံတွေ မူ မဟုတ်တော့…။ ရမ္မက်ပြင်းပြင်းနှင့် မြည်တမ်းနေသည့် တဏှာတွန်သံတွေ..။

“ ဘယ့်နှယ်လဲ…မေနော်…။ ဖင်လိုးခံရတာ ဇိမ်တွေ့လာပြီ မဟုတ်လား….”

မိမိ ဖင်လိုးနေသော ကောင်မလေး၏ အခြေအနေ ပြောင်းလာသည်ကို ရိပ်မိသော ကိုအောင်မြတ်က မေးသည်..။ 

“ အင်း ..အင်း…ကောင်းတယ်…လုပ်လေ….၊ ခပ်ကြမ်းကြမ်း လုပ်စမ်းပါ…..ဟင့်ဟင့်……”

“ နင့် ဖင်ကို ….တအား ဆောင့်လိုးပေးရမှာလား……”

“ ဟုတ်…..ဟုတ်…….”

“ ငါဆောင့်လိုးပေးတာ နင်ကြိုက်တယ်…နော်…..”

“ ကြိုက်ပါတယ်…ဦးရဲ့…..ကြိုက်လို့ ဆောင့်ခိုင်းတာပေါ့……”

ကိုအောင်မြတ်လည်း အကြိုက်တွေ့ကာ အားကုန်သုံးကာ ပယ်ပယ်နယ်နယ် ဆောင့်လိုးပေးလိုက်သည်..။  ဆောင့်နေရင်းနဲ့လည်း ခင်မေနော်၏ စောက်ဖုတ်ကို နှိုက်သည်..။  နို့အုံတွေကို ကုန်းဆွဲသည်..။  ဖင်ကြီးကိုလည်း တဖျန်းဖျန်းနဲ့ ရိုက်သည်..။  ခင်မေနော်အဖို့ ကိုအောင်မြတ် ဘာလုပ်လုပ် အကုန်အရသာ တွေ့နေရသည်..။

ဖင်ရိုက်ခံရတာကိုလည်း နာရကောင်းမှန်း မသိတော့ ..။  အရသာပဲ ဖြစ်နေသည်..။ ဇက်ကိုနှိပ်ကာ တအားကြီး ဆောင့်လိုးပေးလိုက်ရာ…၊ အချက်နှစ်ရာကျော်ကျော်လောက် ဆောင့်အပြီးတွင် ကိုအောင်မြတ်မှာ သုတ်ရေတွေ ဆက်မထိန်းနိုင်တော့…။

“ ငါ့လီးက အရေတွေ ထွက်တော့မယ်….၊  ဖင် ကော့ ကော့တွန်းပြီး လှုပ်ပေးစမ်း….၊ ဟုတ်ပြီ….အဲ့လို…အဲလိုမျိုး….ကောင်းကွာ…နင့်ဖင်ကို ချရတာ….အပီပဲ…….ဟောဒီမှာ လာပြီ……လာပြီ….အား အား……..”

နောက်ဆုံးပိတ် ဆောင့်ချက် အဖြစ် လီးတစ်ချောင်းလုံး ဖင်ထဲ အဆုံးနင့်၍ ဝင်အောင် တအားဖိဆောင့်လိုးချလိုက်ပြီးနောက် ၊ကိုအောင်မြတ်မှာ ထိုးခနဲ ထွန့်ခနဲ လှုပ်ခါလျက် လီးထိပ်မှ သုတ်ရည်တွေ ပျစ်ခနဲ ပျစ်ခနဲ ပန်းထုတ်သည်..။

ကိုအောင်မြတ်၏ ကြမ်းတမ်းရက်စက်သော ဖင်လိုးမှုကို ခံနေရင်း ၊ ခင်မေနော်မှာ တစ်ချီပြီး တစ်ချီ ဆက်တိုက် ပြီး၍ နေခဲ့ရာ ဘယ်နှစ်ချီလောက် ပြီးသွားခဲ့မှန်းကိုပင် မမှတ်မိတော့ပါ…။

ယခု ဖင်ထဲတွင် ပူနွေးပျစ်ချွဲသော သုတ်ရည်တွေ ပန်းထည့် ပေးခြင်းခံရသည့်အခါတွင်လည်း လက်စပိတ်အနေဖြင့် တစ်ချီ ပြီးခဲ့ရပြန်သည်..။  အဆောင့်ရပ်သွားသော်လည်း လီးကို ဖင်ထဲတွင် ကပ်သိပ်ထိုးထည့်ထားရင်း ဖင်သားကြီးများကို ကိုင်၍ ဆွဲယူထားရာ ခင်မေနော်မှာ လည်း တစ်ကိုယ်လုံး မလှုပ်ချင်တော့လောက်အောင် နုံးချိနေသည့်တိုင် ၊ ဖင်ထောင်ပေးလျက်သား အခြေအနေတွင် ရှိနေရသည်..။

နောက်ဆုံးတွင် ကိုအောင်မြတ်က ဖင်ပေါက်ထဲမှ သူ့လီးကြီးကို ဆွဲဖြုတ်လိုက်သော အခါတွင်မှ ခင်မေနော်လည်း မွေ့ယာပေါ် မှောက်လျက်သားလေး ခွေပျော့ကျသွားရှာသည်..။

ကိုအောင်မြတ် ထုတ်ပေးခဲ့သော သုတ်ရည်များ မှ အချို့သည် ဖင်ဝမှ အပြင်သို့ တစစ်စစ် ယိုစိမ့်ထွက်ကျ၍ လာနေကြရကား ၊ ရက်ရက်စက်စက် လိုးထားသည့် ဖင်ပေါက်လေးက နီရဲကာ ကျိန်းစပ်နာကျင်၍ နေလေသည်..။

အပိုင်း ( ၅ ) ဆက်ရန် >>>>>>