လင်ချစ်ဆေး (စ/ဆုံး)
ရေးသားသူ - Steven Law
အိမ်ထောင်သက်ကလေး ဆယ်နှစ်ကျော်လာတော့ လင်မယားဆက်ဆံရေးက အေးစက်သလို ဖြစ်နေတယ်။ယောကျ်ားဖြစ်သူကိုတဏှာရူးလို့မြင်နေတာ။ သားလေးကြောင့်သာပေါ့ မဟုတ်ရင်ကွဲပြီ။ အခုလည်းကြည့်လေမိန်းကလေးတစ်ယောက်နှင့်ပရောပရည်လုပ်နေတယ်။ ရင်ထဲမှာဒီလိုအဖြစ်မျိုးမြင်ရင်ဒေါသကအလိုလိုထွက်တယ်။
"ကိုကျော်လေး ရှင်အဲဒီကောင်မနဲ့ဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲ"
"ဟာ ငါဘာဖြစ်နေလို့လဲ မိန်းမ"
"ရှင်ကောင်တွေနှင့် ပရောပရည်လုပ်နေတာ ရှင့်မှာ အိမ်ထောင်ရှိတာမသိဘူးလား"
" မာလာ နင်ဘာတွေပြောနေတာလဲ၊ငါ့အလုပ်ငါလုပ်နေတာ"
"အလုပ်ဆိုရင်လဲတည်တည်တံ့တံ့လုပ်လေ"
"ဟာကွာ ဒီမိန်းမနဲ့တော့ကွာ"
"ဘာလဲရှင်ကအခုထိတဏှာရူးနေတုန်းပဲလား"မင်းပေါက်ကရမပြောနဲ့"
"ပြောတယ်၊ဘာဖြစ်လဲ ၊အခုမှစီးပွားရေးလေး အဆင်ပြေတယ်။လူကယွချင်နေတာ"
"ဟာ ဒီ မိန်းမတော့ကွာ ငါလုပ်လိုက်ရ"
"ဘာရှင့် ရှင်ကကျမကိုလက်နဲ့ရွယ်တယ်၊ဘယ်ကောင်မအားကိုးရှိနေလို့လဲ"
"ဟာ ဒီမိန်းမတော့ကွာ "
ကိုကျော်လေးနည်းနည်းတော့ပေါက်ကွဲနေပြီ အလုပ်ထဲလဲဝင်စွပ်ဖက်တယ်။ လူကိုဆိုရင်လုံးဝအားမနာဘူး။လင်မယားဆိုတာတစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက်နားလည်မှု့ရှိရမှာ။ချစ်လွန်းလို့အလိုလိုက်လေ မာလကရောင့်တက်သလိုဖြစ်တယ်။ဒီလိုအလုပ်တွေအဆင်ပြေအောင်ရုန်းကန်ခဲ့တာသူကဘာတွေများကောင်းအောင်လုပ်ပေးနိုင်သလဲ။
မိဘချင်းလဲရင်းနီးကိုယ်ကချစ်ရတော့မိဘချင်းပြောပြီးယူခဲ့တာ။အသန့်ကလဲအရမ်းကြိုက်။အမြဲတမ်းစည်းနဲ့ကမ်းနဲ့နေခိုင်းတယ်။အိမ်ပြန်လာရင်လည်းကိုယ်ကညောင်းညာလို့နှိပ်ခိုင်းဖို့မပြောနဲ့ အရက်ကလေးသောက်ရင် တောင်အနံ့နံလို့တဲ့အတူမအိပ်ခိုင်းဘူး။ ဇီဇာတော်တော်ကြောင်တယ်။လင်မယားတဲ့တစ်ခါတလေလင်မယားအရသာတောင်မရှိသလိုခံစားနေရတယ်။ ခံစားရဖန်များတော့ပေါက်ကွဲလာပြီ။ ပင်ကလည်းပင်ပန်းတော့စိတ်ကတိုတယ်။ဒီတော့တစ်ခါမလက်နဲ့မရွယ်ဖူးတဲ့မိန်းမ။ ဒေါသအရမ်းထွက်လာပုံရတယ်။
"ရှင်ကကျမကိုလက်နဲ့ရွယ်တယ်နှော်အိမ်မှာမနေဘူးဆင်းမယ်"
"ဆင်းလေဆင်း စောက်ရေးမပါတာ"
စိတ်တိုတိုနဲ့ပြောလိုက်တယ်။ဟိုကလည်းအထုတ်ဆွဲပြီးဆင်းသွားတော့တယ်။ လူပဲဗျာအိမ်ရောက်ရင်နားအေးပါးအေးနှင့်နေရမှာတပူပူနဲ့။ တစ်ခုတော့ရှိတယ်။ဝန်ခံရမှာက အိမ်မှာပူပူဆူဆူနဲ့ဆိုတော့အခုတလောအပြင်မှာနည်းနည်းလှုပ်ရှားနေမိတယ်။ရှင်းရှင်းပြောရရင်အပြင်မှာလိင်ဆက်ဆံချင်တာ။အိမ်ကမိန်းမမာလာကသစ်တုံးကြီးလိုပဲ။
အိပ်ခံပက်လက်ဆိုတဲ့ဟာမျိုး၊လိင်ဆက်ဆံရေးမှာဘာမှဆွဲဆောင်မှု့မရှိ။ကြာတော့လင်မယားဆိုပေမယ့်လိင်ဆက်ဆံချင်တဲ့စိတ်ကအလိုလိုပျောက်နေတာ။ကြာလေစိတ်တွေမွန်းကြပ်လေဒေါသထွက်လေပဲလေ။ခုတော့ဒေါသတွေစုပုံမိပြီးမာလာအိမ်ကဆင်းသွားပြီ။မာလာအိမ်ကဆင်းသွားတော့သားနှင့်ကိုကျော်လေးကျန်ခဲ့တယ်။
စိတ်ညစ်ညစ်နဲ့အရက်ထိုင်သောက်တယ်။သားကလာကြည့်ပြီးသူ့အခန်းထဲသူနေတယ်။သားအဖွားအိမ်ကိုဖုန်းဆက်လိုက်တော့လာခေါ်သွားကြတယ်။မာလာစိတ်ဆိုးဆိုးနှင့်ထွက်လာပြီးအမေအိမ်မပြန်ရဲဘူး။ အမေ့အိမ်ကိုဖုန်းဆက်ပြီးသူငယ်ချင်းအိမ်ခနသွားမယ်ပြောကာသားကိုခေါ်ထားဖို့ပြောလိုက်တယ်။ မာလာသူငယ်ချင်းဖြစ်သူမေနှင်းဇော်ဆီကိုဖုန်းဆက်လိုက်တယ်။
"မေနှင်း ငါနင့်ဆီလာနေမလို့"
"အယ် မာလာဘာတွေဖြစ်လာလို့လဲအေ"
"ကိုကျော်လေးနှင့် ရန်ဖြစ်လာလို့"
"နင်တို့မှာလဲတကျက်ကျက်နဲ့အေ"
"ဘာလဲ နင်ကနင့်အိမ်ကိုအလာမခံချင်လို့လား"
"အမလေးတော် မပြောမိပါဘူး၊နင်ကြိုက်သလောက်နေနိုင်တယ်။နင်မနေချင်မှပြန်"
"ဒါဖြင့်လဲပြီးရော"
မေနှင်းဇော်တို့ကအဆင်ပြေတယ်။ လင်မယားရန်ဖြစ်တာရယ်လို့ မကြားဖူးသလို၊သူယောက်ျားကလည်း Ro တတ်ပါ့။အိမ်ကယောက်ျားနှင့်တခြားစီ၊မေနှင်းဇော်အိမ်ကိုကားငှားပြီးထွက်လာခဲ့တယ်။ မေနှင်းဇော်တို့အိမ်ရောက်တော့မေနှင်းဇော်ကစောင့်နေတယ်။
"လာ ကောင်မ ညည်းဘာတွေဖြစ်လာပြန်ပြီလဲ"
"ကိုကျော်လေးလေ ငါ့ကိုအော်တယ်၊လက်ကလည်းပါသေးတယ်"
"ဟင် ဘယ်ကဘရ်လိုစဖြစ်တာလဲ ပြောစမ်းပါအုံးအေ"
"ကောင်မလေးတစ်ယောက်နှင့်ပရောပရည် လုပ်နေတယ်လေ"
"အယ် တကယ်လားအေ"
"ငါ့မျက်လုံးနှင့်ကိုတွေ့ခွဲတာ"
"ဒုက္ခပဲ၊ယောက်ျားတွေက အိမ်ထောင်သက် နည်းနည်းကြာတာနှင့်အပြင်မှာယွချင်ကြတာ"
"အင်းလေ"
"သူတို့ကယောက်ျားလေးလှေကားသုံးထစ် ဆင်းရင်လူပျိုဖြစ်တယ်လေးဘာလေးနှင့်၊အခုခေတ်ကလည်းစနိုက်ကျော်တွေကအများသားလား၊အိမ်ကယောက်ျားအပြင်မှာမကဲရအောင်ထိန်းနိုင်မှတော်ကာကြတာ"
"အင်းလေ ငါလည်းအဲဒီလိုမဖြစ်အောင်ပြော နေတာပဲ၊ဒင်းကဆူတယ်ပူတယ်ဖြစ်နေတာ"
"ဟဲ့ယောက်ျားဆိုတာကကျောပူပဲခံတာနားပူမခံချင်ဘူးလေ"
"အင်းငါသိပါတယ်။ဒါပေမယ့်နင့်ယောက်ျားကတော့ဘာသံမှမထွက်ပါလား"
"အင်းအချိန်မှန်အိမ်ပြန်လာအောင်လုပ်ထားတာလေ"
"ဟေ နင်ဘယ်လိုတောင်သိမ်းသွင်းထားလဲ"
"လင်မယားလေ တယောက်အကြိုက်တစ်ယောက်သိအောင်လုပ်ထားရတာပေါ့အေ"
"အမယ်ငါလည်းငါ့ယောက်ျားကြိုက်တတ်တာလေးတွေ ချက်ပြုတ်ကျွေးပါတယ်အေ"
"ဟေ့ယောက်ျားဆိုတာ အဲဒါတမျိုးနှင့်ထိန်းထားလို့ရမယ်ထင်လား"
"ဟဲ့ ဘာတွေလုပ်ပေးရမှာလဲဆရာမကြီးရယ်"
"အဲဒါကနောက်မှပြောမယ်"
မေနှင်းဇော်သူငယ်ချင်းအကြောင်းကောင်းကောင်းသိတယ်။ရိုးလည်းရိုးတယ်။အသန့်ကလည်းအရမ်းကြိုက်တယ်၊အိမ်ထောင်ကြတာလဲနောက်ကျတယ်။အသန့်ကြိုက်တာကြောင့်တကျက်ကျက်ဖြစ်ဖူးတယ်။ဒီတော့ဒီကောင်မကိုဆောင်ရန်ရှောင်ရန်တွေသင်ပေးလိုက်မှဖြစ်မယ်ဆိုပြီးတွေးနေစဉ်မှာပဲယောက်ကျ်ားဖြစ်သူရောက်လာလို့တံခါးထဖွင့်ကာ
"ယောက်ျား မာလာရောက်နေတယ်"
"မာလာနေကောင်းရဲ့လား"
"ဟုတ်ကဲ့ရှင့်ကောင်းပါတယ်"
"မေနှင်းရေ သူငယ်ချင်းတွေစကားပြောကြလေ၊ကိုယ်နောက်မှာလုပ်စရာရှိတာလေးတွေလုပ်လိုက်မယ်"
"ကိုကိုရယ် မေနှင်းအကုန်လုပ်ပြီးသားပါ၊ကိုကိုပင်ပန်းလာတယ်မဟုတ်လား၊သောက်မလား"
"မာလာရှိနေတယ် မေနှင်းမသောက်တော့ဘူး"
"ဒါဖြင့်ရင် သံပုရာရည်ဖျော်ပေးမယ်"
"အင်းပါမေနှင်းကိုကို့ဘာသာလုပ်လိုက်မယ်"
"မလုပ်ရပါဘူးနှော်၊တနေ့လုံးပင်ပန်းလာတာအေးဆေးနားမေနှင်းလုပ်ပေးမယ်"
မေနှင်းဇော်တို့လင်မယားကိုကြည့်ပြီးသဘောကျလာတယ်။တစ်ခါမှကိုကျော်လေးကိုလုပ်မပေးဖူးဘူး။ ဒီကောင်မဒါတွေနှင့်ထိန်းထားတယ်ထင်တယ်။
"ကောင်မ လင်အတွက်ဆိုပျာပျာသလဲပဲ"
"ဟဲ့ မာလာ ဒါကလင်မယားတွေအတွက်က
ဆေးတမျိုးအေ။တို့မိန်းကလေးတွေကပူပန်စိတ်တွေနှင့်လင်တွေကို ပူပန်အောင်ပြောကြရော၊ယောက်ျားတွေဆိုတာကတို့တွေဘယ်လောက်ပြောပြောနားဝင်အောင်မပြောနိုင်ဘူသူတို့နားညည်းတာပဲအဖတ်တင်မယ်။သူတို့လည်းသူတို့မှာအကြံအစည်ရှိပြီးသားလေ။သူတို့စိတ်တွေမပူမပန်ရပဲအကြံထုတ်နိုင်အောင်ငါတို့ကလုပ်ပေးရမှာ"
"ဟဲ့ မပူမပန်လို့ရမလား၊ ငါတို့ပူပန်ပြီးတွန်းအားပေးမှ သူတို့အလုပ်လုပ်ကြမှာပေါ့"
"မာလာ နင်ဟာလေ အဲဒီလိုပြောနေလို့ဘယ်လောက်ထူးခြားလာလဲနင်သိလို့လား၊ယောက်ျားတွေရဲ့ဦးနှောက်ကငါတို့မိန်းကလေးနှင့်မတူဘူး၊သူတို့ကဦးနှောက်ထဲမှာအကန့်လေးတွေခွဲထားတယ်။တစ်ခုနှင့်တစ်ခုမပူးကပ်ပဲထားတယ်။ငါတို့တွေကသာအာရုံများပြီးအကန့်တွေကိုပူးထားတယ်။သူတို့မှာဗလာအကန့်ရှိတယ်တဲ့။ငါတို့ကသာပြွတ်သိပ်ထိုးထည့်တာ။သူတို့ကအာရုံခံစားမှု့အပိုင်းမှာလဲခွဲခြားထားသေးတာငါတို့ကသာ Emotionဆိုပြီးစိတ်ခံစားမှု့့တွေရောနှောလိုက်ပြီးအမြဲစိုးရိမ်ပူပန်နေတာ"
"အဲဒီတော့"
"နင်အမြဲစိတ်ပူစရာမလိုဘူး၊သူတို့စိတ်အေးအေးနှင့်အကြံထုတ်နိုင်နိုင်အောင်သာလုပ်ပေးရမှာ"
"အင်းပါဆရာမကြီးရယ်"
"ငါအတည်ပြောတာဟဲ့၊ပြီးတော့ဒါ..ဒါ"
မေနှင်းနှာခေါင်းကိုလက်ညိုးထိုးပြတော့
"ဘာလဲဟ"
"နင်ကလဲ အ ရန်ကော၊တဏှာလေ၊အဲဒါကလည်းအရေးကြီးတယ်"
"ဟဲ့အဲဒါကဘာတွေအရေးကြီးလို့လဲ"
"နင်ကလဲ သူတို့စိတ်ကျေနပ်ရင်ကမ္ဘာကြီးအေးချမ်းတယ်သိလား၊အဲဒီမှာလဲသူတို့စိတ်ကျေနပ်ဖို့အရေးကြီးတယ်သိလား"
"ဟယ် မေနှင်းကလဲသူ့တို့ဘာသာသူတို့လုပ်အရည်ထွက်ရင်ပြီးပြီမလား"
"နင်ထမင်းချက်ရင်စားတဲ့သူစားကောင်းအောင်ချက်တာလား၊တာဝန်ကျေအောင်ချက်တာလား"
"စားကောင်းအောင်ချက်တာပေါ့"
"အေးအဲဒါလည်းအတူတူပဲ"
"ဘာဆိုင်လို့လဲ"
"ဆိုင်သမှသိပ်ဆိုင်၊နင့်ကိုပစ္စည်းတစ်ခုပေးမယ်အေ၊နင့်ကိုဆောင့်အောင့်ပြီးပေးတာယူမလား၊ကြည်ကြည်ဖြူဖြူပေးတာယူမလား"
"ကြည်ကြည်ဖြူဖြူပေးတာမှလိုချင်တာပေါ့"
"အေးအဲဒီလိုပဲငါတို့ကလူသားတွေလေ၊တဏှာမကင်းသေးတော့လုပ်နေကြမှာပဲမဟုတ်လား၊ပေးရမယ့်အတူတူကြည်ကြည်ဖြူဖြူပေးမယ်။သူစိတ်ကျေနပ်အောင်ပေးမယိဆိုရင်အားလုံးအဆင်ပြေမယ်။အဲဒီလိုမှမဟုတ်ဘဲ ကိုယ်ကသစ်တုံးကြီးတစ်တုံးလိုငြိမ်နေရင်ခုပ်ရတဲ့သူဘယ်စိတ်ပါမလဲကွာ"
"ဟဲ့သစ်တုံးလိုငြိမ်မခံတော့ငါကဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ"
"အေး နင်အဲဒီလိုသာကြပ်ကြပ်လုပ်၊နင်မကြာခင်စနှိုက်ကြော်ခံရတော့မယ်"
"ဟင် .နင်ကဘယ်လို တောင်မှလား"
"အေးဘယ်လိုတောင်မှပဲ၊နင်ဒီမှာသုံးလေးရက်လောက်နေသိလာလိမ့်မယ်"
"နားရှက်စရာအေ"
"အမယ်လေးအေ၊အိမ်ထောင်ကျနေပြီးဒါမျိုးနားရှက်နေရင်နင်တော့ နင့်ယောက်ကျားရဲ့အချစ်ကို မခံရပဲ၊စိတ်ပျက်မှု့တွေကိုခံရတော့မှာပဲ၊မပြောမရှိနဲ့သူငယ်ချင်း၊သူငယ်ချင်းအချင်းချင်းမို့နားရှက်စရာတွေကိုပြောပြရမှာပဲ။ကိုယ့်သူငယ်ချင်းကောင်းဖို့မှမပြောရင်ဘယ်သူငယ်ချင်းကောင်းပီသတော့မလဲ"
"အေးပါသူငယ်ချင်းရေ ငါဒီမှာစိတ်ပျော်သလောက်နေပါရစေ"
"နင်စိတ်ပျော်သလောက်မဟုတ်ဘူး၊ဟိုကလာခေါ်မှပြန်၊အဲဒီအချိန်မှပျော်စရာကောင်းမှာ"
"အေးပါကျေးဇူးပါသူငယ်ချင်း"
"သူငယ်ချင်းရေ ရေမိုးချိုးတော့ ၊ငါထမင်းပွဲပြင်တော့မယ်"
"အေးပါဟာ"
မာလာရေချိုးပြီးသနပ်ခါးရေကြဲလိမ်းလိုက်တယ်။ပြီးတော့ထမင်းစားခန်းကိုလာတဲ့အချိန်မှာတော့မေနှင်းဇော်ရဲ့အမျိုးသားဖြစ်သူကိုနေလကတော့အမြည်းစားရင်းတခွက်တစ်ဖလားကစ်နေတယ်။ မေနှင်းကသူ့ယောက်ျားအတွက်အမြည်းပါပြင်ပေးပုံရတယ်။
"လာမေနှင်း အားမနာနှင့်ကိုယ့်အိမ်ကို့ယာလိုသေဘာထား"
"ဟုတ်ကဲ့ကိုနေလ"
"မာလာရေ စားတော့ဟေ့"
"အေး အေး"
မာလာထမင်းစားလိုက်တယ်။စားကောင်းပါတယ်။ဒီလိုနဲ့ညအိပ်ဖြစ်တယ်။မေနှင်းကမာလာကိုသူတို့အိပ်ခန်းဘေးကအခန်းမှာအိပ်ဖို့နေရာပေးတယ်။ညဆယ်နာရီကျော်သည့်တိုင်မာလာမှာအိပ်မပျော်နိုင်ပေ။ဘယ်ညာလူးလိမ့်ရင်းအတွေးတွေကချာချာလည်နေတယ်။
"ပြတ်"
"ပြွတ် အလပ် လပ်"
ညအချိန်မှာ တပြွတ်ပြွတ်အသံကထွက်လာတယ်။မေနှင်းတို့အခန်းကပေါ့စုပ်နေသလားနမ်းနေသလားသေချာမသဲကွဲတပြွတ်ပြွတ်အသံတွေကကိုကျယ်နေသလိုညည်းသံတွေလည်းကြားလာရတယ်။
"မိန်းမ မာလာကြားမယ်"
"ကြား..ကြားပါစေ၊သူလဲအိမ်ထောင်ရှိပြီးသားပဲ"
ကိုနေလပြောတာကိုမေနှင်းပြန်ပြောသံကြားတယ်။မကြာပါဘူး တဖွတ်ဖွတ် တဘွတ်ဘွတ်လိုးသံတွေနှင့်အတူမေနှင်းညည်းသံပိုထွက်လာတယ်။မေနှင်းညည်းသံကြားပြီးကြက်သီးနွေးတွေထလာသလိုမာလစိတ်ထဲတမျိုးတမည်ဖြစ်လာရတယ်။မဖြစ်ဖူးတဲ့စိတ်ထမှု့မျိုးကိုခံစားလာရတယ်။
အစကတော့မေနှင်းဇော်တစ်ယောက်သောက်ရှက်မရှိညည်းသံထွက်နေတယ်ထင်တာ။သူ့ညည်းသံထွက်လေကိုနေလကအရမ်းကြမ်းလေ။အရမ်းကြမ်းလေ မေနှင်းကအော်လေ။ညည်းသံတွေသာမက
",အမလေး ကောင်းလိုက်တာကိုရယ် အိုးရှီးရှီး"
"အရမ်း ထိတယ်ကွာ အားးးကြမ်းစမ်းပါ၊
မေနှင်းပြီးတော့မယ် ၊ကြမ်းပေး အုံး"
"ကိုပုံစံပြောင်းအုံးမလား"
အမျိုးအမျိူးသောအသံတွေထွက်လာပြီးမာလာမှာမိမိပိပိထဲကအရည်တွေစိမ့်နေသလိုခံစားလိုက်ရတယ်။အချိန်တော်တော်လေးကြာတော့မှ
"အားးရှီးးကောင်းလိုက်တာ ကိုရာ ပြီးပြီ အား"
"အင်းကိုလည်းပြီးပြီ အားး"
ဟုအသံတွေကြားလိုက်ပြီးတော့မေနှင်းတို့အခန်းထဲကငြိမ်ကျသွားတော့တယ်။မာလာမှာအိပ်မပျော်။ကိုကျော်လေးများဒီလိုတစ်ယောက်ယောက်နဲ့များလုပ်နေမလား။ကိုကျော်လေးကဒီလိုအော်ပေးတာများကြိုက်နေပြီလားတွေးရင်းအိပ်မပျော်ပေ။ညနက်မှအိပ်ပျော်သွားတော့တယ်။မနက်မိုးလင်းအိပ်ရာကနိုးတော့ကမန်းကတမ်းထကာမျက်နှာသစ်သွားတိုက်ပြီးမေနှင်းကိုသွားကူရတယ်
"မာလာအေးဆေးနေပါကွာ "
"ရပါတယ်သူငယ်ချင်းရာ"
"အားမနာနဲ့သူငယ်ချင်း ငါ့ယောက်ျားရေချိုးပြီးကော်ဖီသောက်လိမ့်မယ်၊ပြီးရင်သူအလုပ်သွားမှာ"
"အေး အေး "
နေလကော်ဖီသောက်ပြီး
"မိန်းမရေ ကိုအလုပ်သွားတော့မယ်"
"ဟုတ် ကို"
"လာပါအုံးကြာ"
"ဟုတ်ပါပြီ လာပါပြီ"
ကိုနေလကမေနှင်းကိုနမ်းလိုက်ပြီးအလုပ်သွားတော့တယ်။
"မေနှင်းကော်ဖီလာသောက်ဦး"
"အေး လာပြီဟေ့မာလာ"
"မေနှင်း နင့်မှာလည်းမလွယ်ဘူးနှော်ယောက်ျားကိုအရက်သောက်တာခွင့်ပြုရုံမကအမြည်းတောင်ပြင်ပေးလိုက်သေးတယ်"
"အေး လေ နင့်ကိုငါပြောသားပဲယောက်ကျားတွေဦးနှောက်မှာဗလာအကန့်တွေပါတယ်လို့ဘာအဓိပ္ပါယ်မှမရှိတဲ့ အလုပ်တွေလဲလုပ်တတ်သေးတယ်။ အဲဒါကငါတို့အတွက်တော့အဓိပ္ပါယ်မရှိပေမယ့်သူတို့အတွက်ကျတော့ရှိတယ်။သူတို့ကပင်ပန်းတယ်၊သွေးလည်ပတ်မှု့ကောင်းအောင်အရက်ကလေးတော့နည်းနည်းတော့သောက်ရမှဆိုတော့လည်း၊တော်တန်ရုံတော့ခွင့်ပြုရတယ်လေ"
"နင်ကအိမ်မှာသောက်ခွင့်ပြုထားလို့"
"အိမ်မှာမသောက်ရရင်အပြင်မှာသောက်မယ်
မူးလာရင်အပြင်မှာပြသနာတတ်နိုင်တယ်။အိမ်မှာကျတော့Limitသတ်မှတ်ပေးလိုက်ရင်ဖြစ်တယ်။နောက်တစ်ခုကအပြင်မှာအပေါင်းအသင်းနဲ့သောက်ရင်နောက်ဆက်တွဲပြသနာတွေရှိလာမယ်လေ"
"ဘယ်လိုပြသနာတွေလဲ"
"သိတယ်မလားမူးလာရင်အသံစစ်မယ်ဆိုပြီး KTVသွားမယ်၊ပြီးရင်အနှိပ်ခန်းသွားမယ်လေ"
"အေး အဲဒါတွေကိုအမုန်းဆုံးပဲ"
"မီးဆိုတာမလောင်ခင်တားရတယ် မာလာ၊ KTVရောက်သွားရင်မူးမူးရူးရူးနဲ့ကောင်မတွေနှင့်ဖြစ်အုံးမယ်။ဟိုကသိတယ်မလား၊ငါတို့လိုပြောမှာမဟုတ်ဘူး၊စကားချိုနဲ့အိတ်ထဲကငွေတွေအကုန်နှိုက်တော့မှာ၊စကားချိုတာမှာသာယာပြီးနောက်မှာတော့လေ။ဒီလိုတွေဖြစ်လာမယ်"
"ဘယ်လိုတွေတုန်း မေနှင်း"
"သာယာတဲ့ မင်းရဲ့စကားသံတွေရယ်"
"ခစ်ခစ် ခစ်"
"အဲဒီနောက်မှတော့ ဆိုင်သူကိုယ်စီရှိပြီးသားဘဝမှာ အဲဒီအတင့်ဆိုရင်ဆေးကုရခက်မယ်"
"အမယ်"
"အမယ်လုပ်မနေနဲ့ စနှိုက်ကြော်တွေကကိုယ်တို့လို့ပြောနေမှာမဟုတ်ဘူး၊ချိုချိုလေးနှင့်အပျော့ဆွဲလေးနှင့်လုပ်လို့ပါသွားမှာ၊ယောက်ျားဆိုတာကသူတို့ကဘယ်လောက်ကြမ်းကြမ်းအချော့ကြိုက်၊အနုကြိုက်အလှကြိုက်ဟ"
မာလာယောက်ျားကိုလွှတ်ထားတာနောင်တရချင်သလိုဖြစ်သွားတယ်။
"အော် မာလာနင်ဝသွားပြီလား"
"အေးလေ"
"ငါမေ့နေလို့ ဟ နင်အိပ်ရာကမနိုးခင်နင်အရမ်းကြိုက်တဲ့မုန့်သည်လာတာနဲ့ငါမုန့်ဝယ်ထားလိုက်တယ်"
"ဟဲ့ ငါဗိုက်တင်းနေပြီ ဘယ်စားနိုင်မလဲ"
"အဲဒီလိုပဲလေ အိမ်ကယောက်ျားကိုအိမ်မှာအဝကျွေးလိုက်ရင်သူတို့အပြင်မှာကြိုက်ပါတယ်ဆိုတဲ့အရာတောင်မျက်စိရှေ့ရောက်ရင်တောင်မစားနိုင်တော့ဘူး"
"အမ် နင်တကယ်မလွယ်ဘူးနှော်မေနှင်း၊ညကနင့်အသံတွေချည်းကြားနေရတာ"
"အေးဒါမှ ငါ့ယောက်ကျ်ားအဝစားမှာလေ"
"ဟော့တော့"
"ငါလည်းအဲဒါမျိုးဆိုသစ်တုံးတစ်တုံးလိုမနေနိုင်ပါဘူး၊အဲဒီလိုလုပ်မှအားရတာ"
"အမလေးဟယ်"
"နင်တို့ကမလုပ်လို့လား"
"သူ့ဘာသာသူလုပ်သွားတာ"
"အယ် အဲဒါဆို အိပ်ရာကိစ္စမှာနင်တို့အဆင်မပြေလို့တကျက်ကျက်ရန်ဖြစ်နေတာပေါ့"
"အမ်"
"ဟုတ်တယ်လေ၊ယောက်ကျားဆိုတာသိလားအဲဒီကိစ္စနှင့်ပတ်သက်ရင်မတင်းတိမ်ဘူးလေ၊ဇိမ်အရမ်းခံချင်တာ၊အပေါက်စုံလုပ်ကြည့်ချင်တာ၊အဲဒါလဲပုံစံအမျိုးမျိုးနဲ့မှကျေနပ်တာ။ကိုယ်ကမပေးလို့ရှိရင်အပြင်မှာစမ်းချင်လာမှာ၊အဲဒါဆိုရင်တို့တွေကဘဝပျက်ပြီ၊အဲဒီလိုမဖြစ်ရအောင် ငါကအကုန်ကိုပေးတာ။သူကျေနပ်ပြီးနောက်ထပ်မလုပ်နိုင်လောက်အောင်လုပ်ပစ်တာ၊ဒါမှအပြင်စာမစားချင်တော့မှာ"
မာလာကိုယ့်ဘာသာကိုယ်တွေးမိပြန်တယ်။အိမ်ထောင်သက်ဆယ်နှစ်ကျော်တာတောင်မကုန်းပေးချင်ဘူး၊ကိုကျော်လေးတန်ဆာကလည်းကြီးတော့ကုန်းလုပ်ရင်နာတယ်လေ၊နာလို့မပေးတော့တာ၊နာတော့ဘာဖီလ်းမှမရဘူးလေ။
"မာလာ ငါမေးကြည့်အုံးမယ်အေ"
"ဘာမေးမလို့"
"နင့်ယောက်ကျ်ားနှင့်နင်ဘယ်လိုအိပ်လဲ"
"ဒီလိုပဲလေ ငါပက်လက်အိပ်ပေးသူ့ဘာသာသူလုပ်ပေါ့"
"သေရော နင်အဲဒီလိုလုပ်တာကကိုကျော်လေးကနင့်ကိုတော်တော်ချစ်လို့သာမဟုတ်ရင်ဖောက်ပြန်နေလောက်ပြီ"
"အမ်"
"တကယ်ပြောတာ၊ငါဆိုပုံစံအမျိုးမျိုးပေးတာ၊တစ်ခါတစ်ခါလည်းငါကတက်လုပ်တာ"
"အယ်မေနှင်း"
"နင်အံ့ဩသွားလား"
"အင်းပေါ့ဟာ"
"ဟဲ့ငါကအပြာကားတွေကအတိုင်းအကုန်လုပ်တာ"
"ရှက်စရာကြီးအေ"
"လင်မယားချင်းလေ၊ဘာရှက်စရာလိုလို့"
"ဟဲ့အပြာကားထဲမှာ သူ့ဟာ ကိုယ်စုပ်၊ကိုယ့်ဟာသူစုပ်နဲ့ရွံ့စရာကြီး"
"အမလေးတော်ကိုယ့်ယောက်ကျားဟာပဲ၊သူများလင်ဟာမှတ်လို့၊သူကလည်းကိုယ့်မိန်းမပဲလေ"
"ရွံ့စရာကြီးအေ"
"လင်မယားချင်းရွံစရာလား၊ငါတော့အကုန်လုပ်ပေးတာ"
"တကယ်"
"တကယ်ပေါ့ဟ"
"ကောင်မဂျင်းမထည့်နဲ့မယုံဘူး"
"အေးမယုံရင်လေ နင့်အိပ်ခန်းဘေးမှအပေါက်ရှိတယ်။ချောင်းကြည့်လိုက်၊ညကျရင်"
"အယ် "
"ကဲပါသယ်ငယ်ချင်းအဝတ်အစားလဲ၊အိမ်ပေါ်ကဆင်းလာတယ်ဆိုပြီးအသဲကွဲနေတယ်ဆိုတဲ့ ပုံကြီးကိုပြောင်းပစ်ရမယ်"
"ဟဲ့ဘယ်လို"
"နင်ကလည်းအရန်ကော၊ယောက်ျားဆျုတာအလှကြိုက်တယ်။တို့အသက်ငယ်ငယ်နဲ့အဖွားအိုကြီးဖမ်းမနေနဲ့၊ဖလန်းဖလန်းထလို့ရသေးတယ်။အဲဒါမှယောက်ျားတွေကသဘောကျမှာ"
"ဟွန့် ကောင်မ"
"လုပ်မနေနဲ့ အသက်ကြီးပေမယ့်မပျက်စီးအောင်ထိန်းသိမ်းမှအလှအပကအကြာကြီးခံမှာ"
"အေးပါဟယ် အေးပါ"
ရေမိုးချိုးအဝတ်အစားလဲပြီးShoppingထွက်တယ်ဗြူတီပါလာသွားပြီးဆံပင်ညှပ်ခေါင်းလျှော်တယ်။ဆံပင်ပုံပြောင်းလိုက်တယ်။မေနှင်းအတင်းဝယ်ခိုင်းလို့စကပ်တို့အင်္ကျီတို့ဝယ်လိုက်တယ်။ဝတ်ရမှာတောင်ရှက်တယ်။မေနှင်းမြောက်ပေးလို့အိမ်အပြန်မှာအဝတ်လဲခဲ့သေးတယ်။နည်းနည်းတော့ရှိုးတိုးရှန်းတမ်းဖြစ်တယ်။အိမ်ရောက်တော့မှ
"ကဲ ခနနား မာလာပြီးရင်ညစာပြင်မယ်"
"အေး အေး"
မာလာလည်းအဝတ်အစားလဲပြီးအိပ်ရာပေါ်ခနလှဲလိုက်တယ်။လှဲနေရင်းမေနှင်းပြောတဲ့အပေါက်ကိုသတိရလာကာရှာကြည့်တော့ကုတင်ပေါ်ကထိုင်ကြည့်ရင်သူတို့ကုတင်ပေါ်ကိုမြင်နေရတယ်။
"အယ် ငါဘာတွေလုပ်မိမှန်းမသိဘူး"
ကိုယ့်ဘာသာတွေးပြီးရယ်ချင်သွားတယ်။ခနလှဲပြီးအိပ်ပျော်သွားတယ်။နိုးလာတော့ညစာချက်ရင်းစကားပြောနေကြတယ်။ညနေခုနှစ်နာရီလောက်မှာ ကိုနေလပြန်ရောက်လာတယ်။အလှတွေပြင်ထားတဲ့မေနှင်းကိုကြည့်ပြီး
"ဟာမိန်းမ အရမ်းလှတယ်။ဒီဆံပင်လေးနှင့်သိပ်လှတယ်သိလား"
"အမယ်မြှောက်နေပြန်ပြီ"
"မြှောက်ပါဘူးကွာ၊အသက်ငယ်သွားသလိုခံစားရတယ်သိလား"
"တကယ်ကြီးလားကို"
"အင်းလေ"
"ကဲပါကိုအတွက်အမြည်းလုပ်ထားတယ်"
ထုံးစံအတိုင်းကိုနေလနှစ်ခွက်လောက်သောက်ပြီး ညစာစားကြတယ်။ကိုနေလပုံကလည်းပျော်နေသလိုဖြစ်နေပြီးမေနှင်းကလည်းပျော်နေတာပါပဲ။အဲဒီလိုမြင်ရတော့လဲကိုကျော်လေးကိုသတိရမိပြန်တယ်။စားသောက်ပြီးစကားပြောကြတယ်။ပြီးတော့အိပ်ရာဝင်ကြတာပေါ့။
ခနတော့မေနှင်းတို့အခန်းကစကားပြောသံကြားရပြီးနောက်အသံတိတ်သွားတယ်။သူတို့ဘာတွေလုပ်နေကြလဲမာလာသိချင်လာတာကြောင့်မာလာအသံမမြည်အောင်ကုတင်ပေါ်ထထိုင်ပြီးအပေါက်နားကိုမျက်နှာကပ်ပြီးချောင်းလိုက်တော့တယ်။ချောင်းကြည့်မိတဲ့အချိန်မှာ တော့မာလာတစ်ယောက်မျက်လုံးပြူးသွားတယ်။အခန်းမီးမပိတ်ပဲထားတာကြောင့်ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်းကြီးပေါ့။
မေနှင်းနှင့်ကိုနေလကအဝတ်စားမဲ့ခန္ဓာကိုယ်နှစ်ခုလုံးကပူးကပ်နေပြီးနမ်းနေကြပြီးကိုနေလရဲ့လက်ကမေနှင်းရဲ့တင်သားတွေကိုဖျစ်ညှစ်နေတယ်။မေနှင်းရဲ့လက်ကလည်းကိုနေလရဲ့ကျောပြင်ကြီးကိုဖက်ထားတယ်။တဖြေးဖြေးနှင့်နှုတ်ခမ်းမှတဆင့်မှလည်တိုင်ဆီရောက်လာပြီးနို့ကိုဆက်စို့တယ်။
"အင်းဟင်းးးဟင်းးး"
မေနှင်းညည်းသံကြောင့်မာလာမှာကြည်သီးနွေးဖုသေးသေးလေးတွေထကုန်တယ်။နို့စို့ရင်းကိုနေလကမေနှင်းအဖုတ်ကိုဆွပေးနေတယ်။မေနှင်းအဖုတ်ကိုကြည့်မိတော့အမွေးဟူ၍တပင်တလေမှမရှိပြောင်တလင်းခါနေတယ်။
"အယ် ဒီကောင်မအမွေးတွေကိုရိုတ်ထားတယ်"
ဖောင်းကားပြီးအမွေးမရှိတဲ့အဖုတ်ကိုကိုနေလကလက်ဝါးကြီးနှင့်အုပ်ကာပွတ်ပေးပြီးနောက်မှာတော့လက်ခလယ်ကိုကွေးတင်ပြီးနှိုက်ဆွပါတော့တယ်။
"အားးရှီးးရှီး ကိုရယ်အရမ်းယားနေပြီကွာ"
နို့စို့သံတပြွတ်ပြွတ်နှင့်အတူမေနှင်းရဲ့စကားပြောသံတုန်တုန်ယင်ယင်လေးပါထွက်လာတယ်။
"ကိုမေ့အဖုတ်အရမ်းယားနေပြီ။နမ်းပေးတော့ကွာ"
"နမ်းပေးမယ်လေ၊ကိုယ့်အလှည့်လဲနမ်းပေးဦး"ကိုယ့်အကြိုက်ဖြစ်စေရမှာ"
အဖုတ်နမ်းပေးဦးဆိုတော့မာလာမှာကြက်သီးဖျန်းဖျန်းထသွားရတယ်။
"အယ်မရွံ့မရှာ"
မာလာ့အဖုတ်ကိုကိုကျော်လေးနမ်းမယ်ပြင်တုန်းကမာလာတော်တော်စိတ်ဆိုးခဲ့တယ်။အရမ်းလဲအောက်တန်းကျတဲ့အလုပ်လို့သာမြင်ခဲ့တယ်။သူ့ဟာကြီးပြန်စုပ်ပေးရရင်ဆိုတဲ့အတွေးကဝင်လာပြီးရင်ထဲအော်ကလီဆန်ခဲ့တာအခုတော့ကိုယ်ကသာမလုပ်ဖူးဘူးသူငယ်ချင်းတို့လင်မယားကတော့လုပ်နေပြီ။ဘယ်လိုများလုပ်မှာလဲဆိုပြီးဆက်ကြည့်လိုက်တယ်။
ကိုနေလကမေနှင်းခါးအောက်ခေါင်းအုံးခံလိုက်တော့မေနှင်းအဖုတ်ကပြဲအာပြီးပိုပြီးမို့ဖောင်းလာခဲ့တယ်။ကိုနေလကမေနှင်းပေါင်ကြားဝင်လာကာအိပ်ရာပေါ်မှောက်ချပြီးတံတောင်ဆစ်နှစ်ဘက်ကိုအိပ်ရာပေါ်ထောက်ကာလက်နှစ်ဖက်ကိုမေနှင်းပေါင်အောက်လျိုသွင်းလိုက်တယ်။ပြီးမှမေနှစ်အဖုတ်ကိုလျှာအပြားလိုက်ယက်ချလိုက်ရာမေနှင်းရဲ့အော်ညည်းသံကထွက်ပေါ်လာခဲ့တယ်။
"အင်းးဟင်းးဟင်းးကိုနေ ကောင်းလိုက်တာ"
မေနှင်းကော့တက်သွားပြီးညည်းညူသလိုလက်နှစ်ဖက်ကလည်းမိမိနို့ကိုကိုင်ကာမျက်စိစုံမှိတ်ပြီးလျှာကိုနှုတ်ခမ်းသတ်လျက်ရှိနေသည်ကိုမြင်လိုက်ကာမာလာမှာလည်းဖင်ကြောရှုံးသွားမိသည်။ကိုနေလရဲ့ယက်နေပုံကလည်းအားရစရာ။
ထန်းလျက်ခွေးယက်သလိုသာဆိုလျှင်မေနှင်းအဖုတ်အရည်ပျော်ပျောက်ပျက်ကုန်လိမ့်မည်ဟုမာလာတွေးမိလိုက်သည်။မိမိအဖုတ်သည်လည်းစိုစွတ်လာသည်ကိုသိပြီးအံဩသင့်သွားမိလေတော့သည်။ဤသို့စုပ်ယက်ရန်အဆင်ပြေအောင်အမွေးပြောင်အောင်ရှင်းထားမှန်းမာလာသဘောပေါက်လိုက်သည်။တချက်တချက်ကိုနေလမှနှာခေါင်းမြုပ်မတတ်စုပ်ယက်လိုက်လျှင်မေနှင်းပေါင်များပိုမိုကားတက်လာပြီးအသံပိုကျယ်လာခဲ့သည်။
ထိုသိုအော်သည်ကို ကိုနေလမှပေါင်နှစ်လုံးအားအပေါ်မြှောက်တက်သည်ထိတွန်းတင်လိုက်ရာမေနှင်းဖင်ကြီးပြောင်တက်လာသလိုကိုနေလမှလည်းစအိုဝမှသည်အဖုတ်ထိပ်အထိယက်ချလိုက်သည်။
"အားးးကို နေ အိုးးအားးးပြီးသွားလိမ့်မယ်..ကိုနေ အားးရှီးးရှီးးးအိုးး"
တကိုယ်လုံးတုန်တက်သွားကာမေနှင်းအော်လိုက်သည်။အော်နေစဉ်မှာပင်ကိုနေလကမေနှင်းစောက်စေ့ကိုစုပ်ပြီးလက်ခလယ်ဖြင့်ထိုးမွှေလိုက်သည်။
"အားးရှီးးရှီးးးအိုးး ကိုနေ အိုးပြီးပြီ ပြီးပြီအိုး"
မေနှင်းမှာအသည်းအသန်အော်ညည်းပြီးငြိမ်ကျသွားတော့မေနှင်းပထမဆုံးအကြိမ်ပြီးသွားမှန်းသိလိုက်ရပေသည်။
"ကိုနေ မေတော့အရမ်းကောင်းသွားတယ်ကိုနေရာ"
"ကိုအလှည့်လေ မေ"
"အင်းပေါ့ မေကောင်းသလိုကိုနေလည်းကောင်းစေရမယ်၊ကိုနေအိပ်လိုက်တော့။
မှောက်၍ယက်ပေးနေသောကိုနေထလာကာအိပ်ရာပေါ်ပက်လက်လှဲလိုက်တော့ကိုနေလရဲ့လီးကမိုးပေါ်သို့ဒုံးပျံအလားမိုးမျော်နေတော့တယ်။ကိုနေလည်းအရမ်းစိတ်ကြွနေသည်လားမသိပေ။ဒစ်ကားကြီးကနီရဲလို့နေတယ်။ကိုနေလီးသည်လည်းကိုကျော်လေးလီးအရွယ်ခန့်ရှိသည်ကိုတွေးမိပြီးကိုကျော်လေးကိုသတိရမိလိုက်ရပြန်သည်။
မေနှင်းသည်မာလာရှိသည့်ဘက်အားမျက်နှာမူပြီးကိုနေလီးကိုစ၍စုပ်လေသည်။မည်မျှပင်လေ့လာထားသည်မသိလီးတဆုံးနီးပါးပါစပ်ထဲဝင်အောင်စုပ်လေရာမာလာမှာအံဩ၍မဆုံးနိုင်တော့ပေ။စုပ်လိုက်ပြီးတံတွေးများလီးပေါ်ထွေးထည့်ကာဂွင်းထုပေးလိုက်ပြန်စုပ်လိုက်လုပ်တော့သည်။တချက်တချက်လီးထိပ်လောက်သာငုံပြီးစုပ်နေတော့ကိုနေရဲ့စုပ်တသပ်သပ်ညည်းညူသံကြောင့်လျှာနှင့်မွှေနေမှန်းသိလိုက်ရပေသည်။
တချက်တချက်လည်းကိုနေရဲ့ဂွေးဥကိုတပြွတ်ပြွတ်စုပ်နေပြန်သည်။တတ်လည်းတတ်နိုင်တဲ့ မေနှင်းပါပေ။အံ့ဩလည်းအံ့ဩနေသလိုရင်ထဲမှာလည်းတသိမ့်သိမ့်ခံးစားလိုက်ရပြီးကိုကျော်လေးလီးကိုစုပ်ပေးလျှင်ကိုကျော်လေးတစ်ယောက်အရမ်းကြိုက်မည်ဟုတွေးမိပြီးကိုကျော်လေးလီးကိုပင်တမ်းတမိပြန်သည်။မိမိမှာသူတပါးလင်မယားလိုးနေကြသည်ကိုပင်ချောင်းကြည့်နေပြီးအာခေါင်များပင်ခြောက်လာသည်။
"မေ ကိုအရမ်းစိတ်ပါနေပြီကွာလိုးတော့မယ်"
ကိုနေလရဲ့ တစ်တစ်ခွခွပြောမှု့ကြောင့်မာလာပင်စိတ်တွေကြွသလိုခံစားလိုက်ရသည်။
"ကို လိုးချင်လိုးတော့မေကအသင့်ပဲ"
ဟိုကောင်မကလည်းတစ်တစ်ခွခွပင်ပြောလေတော့လိုက်လည်းလိုက်တဲ့လင်မယားဟုတွေးလိုက်မိတယ်။
"ကိုဘယ်လိုပုံစံလိုးမလဲ"
"လှေကြီးထိုးရိုးရိုးပဲစလိုးမယ်"
"ဟင် လှေကြီးထိုးတဲ့"
မာလာပါးစပ်ကအသံထွက်ပြီးရေရွတ်မိသလိုလှေကြီးထိုးဆိုတာဘာလဲလို့သိချင်ပြီးသေချာကြည့်လိုက်ရာမေနှင်းမှာအိပ်ရာပေါ်လှဲချလိုက်ပြီးဒူးထောင်ပေါင်ကားပေးသည်။ကိုနေလည်း မေနှင်းပေါင်ကြားဒူးထောက်ပြီးဝင်လိုက်ကာအဖုတ်အပေါ်ကိုလီးကိုကိုင်ပြီး တချက်နှစ်ချက်ခေါက်လိုက်ပြီးလီးကိုအဖုတ်ထဲဖိသွင်းလိုက်သည်။
"ဗျစ် ဖြစ် ...ဗြစ်"
လီးဝင်သွားသံသဲ့သဲ့လေးကြားလိုက်ပြီး
"အားးတင်းကြပ်နေတာပဲကိုနေရာ အရမ်းကြိုက်တယ်"
ကိုနေလကတဖြေးဖြေးလိုးနေရာကနေအရဧိန်တင်လာပြီးမြန်မြန်လိုးတော့သည်။လီးဝင်သံတဇွပ်ဇွပ်တဖွတ်ဖွတ်နဲ့အတူမေနှင်းအော်ညည်းသံကပိုထွက်လာတယ်။ကိုနေလကနို့စို့ရင်းခါးအားသုံးကာတအားပင်လိုးသည်။နို့စို့ခံရင်းအလိုးခံနေရတဲ့မေနှင်းညည်းသံပိုထွက်သလိုဆီးခုံချင်းထိကပ်သံကတဖတ်ဖတ်တဖန်းဖန်းမြည်နေတော့သည်။
မာလာမှာအဖုတ်ပင်ကျိမ်းသလိုခံစားလာရပြီးမိမိအဖုတ်ကိုပင်လက်ဖြင်ကိုင်မိတော့သည်။ဆယ်မိနစ်ခန့်ပက်လက်လိုးပြီးသောအခါကိုနေလကလီးကိုဆွဲထုတ်လိုက်လေရာကိုနေလရဲ့လီးမှာအရည်များစိုရွှဲနေသည်ကိုတွေ့လိုက်ရသည်။
"ကို..ဘယ်ပုံစံလဲ"
"ဒေါ့ကီ ဆွဲမယ်မိန်းမ"
"ဟုတ်"
မေနှင်းအိပ်ရာကထလာကာအရည်တွေစိုရွှဲနေသောကိုနေလရဲ့လီးကိုတပြွတ်ပြွတ်စုပ်လိုက်သည်။မာလာအံ့ဩပြီးရင်းအံ့ဩရပြန်သည်။ဒေါ့ကီဆွဲမည်ဆိုပြန်သဖြင်မည်သို့သောပုံစံဖြင့်လိုးမည်ကိုကြည့်ရှူချင်လာပြန်ရာမျက်စိကိုမမှိတ်မိဘဲစိတ်ဝင်တစားကြည့်မိသည်။
လီးစုပ်ပြီးသောမေနှင်းကကုတင်ပေါ်တွင်ဖင်ဘူးတောင်းထောင်ပြီးကုန်းလေသည်။ကိုနေလလည်းဒူးထောက်ပြီး မေနှင်းအဖုတ်နှင့်စအိုဝကိုယက်လိုက်ပြန်သည်။ထိုနောက်တံတွေးတချက်စအိုဝကိုထွေးထည့်လိုက်ပြီးအဖုတ်ထဲလီးသွင်းပြီးလိုးပြန်သည်။လိုးပုံမှာလည်းတင်သားနှစ်ခြမ်းအားလက်မအားကိုသုံးပြီးဖြဲထားရင်းလိုးသည်ကိုတွေ့လိုက်ရသည်။
"ဖွတ် ဖွတ် ဖန်းဖန်းးဖန်းး"
"အားးအိုးးအားးလားးးလားးအားး"
"ဖွတ် ဘွတ်ဘွတ် ဖန်းးဖန်းးးဖန်းးး"
ငါးမိနစ်ခန့်လိုးလိုက်ရာ
"အားရှီးးအိုးးလိုးပေးးလိုးးမေပြီးချင်လာပြီ"
မေနှင်းအားအံ့ဩမိရသည်။သူ့ယောက်ကျားတကြိမ်မပြီးသေးသူမကဒုတိယအကြိမ်ပြီးချင်လာပြန်သည်တဲ့လေ။အရမ်းကိုထန်လွန်းသည့်လင်မယားပါပဲ။
"မေ ကို ဖင်လိုးချင်တယ်"
"လိုးလေကို ဖင်ကလည်း ကိုလိုးဖို့ပဲ"
အံ့ဩသထက်အံ့ဩမိတယ်။တစ်ယောက်ကဖင်လိုးမည်တဲ့တစ်ယောက်ကလည်းကြည်ကြည်ဖြူဖြူပေးလေသည်။ဖင်မခံဖူးသောမာလာအံ့ဩလေသည်။ဖင်လိုးဖို့ဆိုတာဝေလာဝေး။ကုန်း၍ပင်မခံနိုင်။အားနှင့်လိုးရင်ပင်အရမ်းနာတတ်သဖြင့်ယောက်ကျားဖြစ်သူကိုကျော်လေးကိုလေးဖက်ထောက်ကုန်းမပေးခဲ့ပေ။ယခုမူမေနှင်းကဖင်လိုးခံသည်တဲ့လေ။
ကိုနေလကမေနှင်းဖင်ထဲလီးထည့်ပြီးလိုးတော့သည်။လီးကလည်းဖင်ထဲကိုကြပ်တည်းစွာဝင်ပြီးကိုနေလကမေနှင်းဖင်ကိုတံတွေးထပ်ထွေးပြီးလိုနေသလိုမေနှင်းကလက်တဖက်ဖြင့်မိမိအဖုတ်ကိုလှမ်းနှိုက်ရင်းပွတ်တော့သည်။
"ဇွိ ဗျိ ဗြိ ဗျစ် ဘွတ် ဖွတ် ဖွတ်"
"အားးအင်းးဟင်းးဟင်းးးး"
"မေ နာလား"
"မနာဘူးကို မေအရမ်းကောင်းနေပြီ လိုးလိုး"
ဖင်ခံနေသည်ကိုပင်မနာဘူးတဲ့ မာလာမှာအဖုတ်သာမက ဖင်ပါကျိမ်းလာတော့သည်။ရှိသမျှအပေါက်အကုန်ပေးနိုင်သည့်အာဂမိန်းမပါပေ။ဒါကြောင့်မို့သူတို့လင်မယားသက်တမ်းမှာ ကိုနေလဖောက်ပြနသည်ဟုမကြားရ၊ပြသနာတက်သည်ဟုလည်းမကြားရပေ။ငါးမိနစ်ခန့်လိုးပြီးသောအခါ ကိုနေလအသက်ရှူသံများပြင်းပြလာပြီး
"မေ.. ကိုပြီးတော့မယ်"
"အဖုတ်ပြောင်းလိုးပေးကိုနေ"
ကိုနေလအဖုတ်ကိုပြောင်းလိုးလိုက်ရာ
"ဖွတ် ဖွတ်ဘွတ် ဖန်းဖန်းးဖန်းးး"
"အားးရှီးးးရှီးးကို မေပြီးပြီ ..ပြီးပြီ အားး"
ကိုနေလည့်းမြန်မြန်ဆောင့်လိုးလိုက်ပြီးမှရပ်တန့်သွားတော့သည်။ကိုနေလရပ်သွားသဖြင့်မေလည်းအိပ်ရာပေါ်မှောက်ကျသွားတော့သည်။ကိုနေလလည်းမေနှင်းဘေးနားကပ်ပြီးလှဲကာမေနှင်းအားဖက်၍ အမောဖြေနေသဖြင့်မာလာလည်းအသံမမြည်အောင်အိပ်ရာပေါ်အသာအယာလှဲအိပ်လိုက်သည်။ပြီးတော့မှ မနက်ဖြန်မေနှင်းအားမေးစရာများအလွန်များနေသည်ကိုတွေးမိပြီးပြုံးလိုက်သလိုကိုကျော်လေးအားသတိရနေမိသည်။ကိုကျော်လေးတစ်ယောက် စိတ်ညစ်နေပြီ။မိန်းမချက်ကျွေးတဲ့ထမင်းမစားရတော့ဆိုင်မှာစားရတော့တယ်။
အစားအသောက်အဆင်မပြေသလိုအိမ်မှာလည်းသိမ်းဆည်းပေးမည့်သူကမရှိ။ဝတ်ပြီးအဝတ်ဟောင်းတွေလဲမြင်မကောင်း။ရေခဲသေတ္တာထဲကအသီးအရွက်အသားငါးတွေကလည်းမလတ်ဆတ်တော့ပေ။ယုတ်စွအဆုံးရေချိုးခန်းပင်အနံ့ထွက်နေပြီ။အစကတော့မိန်းမ အိမ်မှာမရှိတော့နားငြီးသက်သာတယ်ဟုတွေးနေပေမယ့်ရက်အနည်းငယ်ကြာသောအခါတွင်အဆင်မပြောတော့ပေ။စိတ်လည်းညစ်လာပြီ။ထို့ကြောင့်ပင်မာလာဆီဖုန်းဆက်ရတော့သည်။
"ဟလို မာလာ"
"ဘာလဲကိုကျော်လေး"
"မင်းပြန်မလာသေးဘူးလားကွာ"
"မလာသေးဘူး"
"ပြန်လာခဲ့ပါတော့ကွာ"
"ဘာလို့ပြန်လာရမှာလဲ"
"မင်းမရှိရင်ငါမနေတတ်ဘူး"
"ရှင့် ဟိုကောင်မတွေနဲ့သွားနေလေ"
"ဟာကွာ မာလာကလည်း၊သူများအိမ်မှာအားနာစရာကွာ"
"သူငယ်ချင်းအရင်းခေါက်ခေါက်ကြီးဘာမှအားနာစရာမရှိဘူး"
"မင်းကွာ ကလေးငိုတောင်သတိမရဘူးလား"
"ကျမ နေ့တိုင်းဖုန်းဆက်တယ်"
"ပြန်လာပါတော့ကွာ"
"မလာပါဘူး ဒါပဲ"
မာလာဖုန်းချပစ်လိုက်တယ်။ဖုန်းပြန်ခေါ်လဲမကိုင်ပဲပစ်ထားလိုက်တယ်။ဘယ့်နှယ်လာခေါ်ဖို့ကျတော့စိတ်မကူးဘူး၊ပြန်လာခဲ့တဲ့။တော်တော်စိတ်နာစရာကောင်းတဲ့လူ "ဟွန်း"
"ဘာလဲ မာလာပြန်ခေါ်နေပြီလား"
"အေးဟဲ့"
"မသွားနဲ့မာလာ ဆင်းပြီးသူ့ဘာသာသူပြန်လာတယ်ဖြစ်ပြီးရောင့်တက်မှာ"
"အေး ပြန်မသွားပဲကိုနေမှာ"
"အေးလေ နင့်ကိုလင်ချစ်ဆေးဖော်ပေးဖို့ကျန်သေးတယ် ခစ် ခစ်ခစ်"
"အမလေးတော် မနေ့ကနင့်ရဲ့လင်ချစ်ဆေးမြင်လိုက်ရပါ့"
"ဟားးးးးဟားး "
"နင်တကယ်မလွယ်ဘူးနှော်။နင့်ယောက်ျားဟာကြီးစုပ်ရတာမရွံ့ဘူးလားအေ"
"အစကတော့ရွံ့တာပေါ့နောက်တော့လည်းအကျင့်ပါပြီးကြိုက်နေပြီ"
"အမလေးဟယ်အကျင့်တောင်ပါရသေးတယ်"ဟဲ့ငါမလုပ်ပေးရင်လုပ်ပေးတဲ့သူနောက်ပါသွားမှာ"
"အဲလောက်တောင်လား"
"ငါလုပ်ပေးသလိုသူလဲလုပ်ပေးတာလေ၊အဲဒီလိုလုပ်ပေးရင်ပိုကြည်နူးရတယ်ဟ"
"ဟင် ဘာဖြစ်လို့"
"သိတဲ့အတိုင်းလေ၊လူတွေမိန်းမတွေဟာကျတော့ညစ်ပတ်တယ်လေးဘာလေးနဲ့လေ"
"အင်းလေ"
"အဲလိုညစ်ပတ်တယ်ထင်နေတဲ့ဟာကိုသူကနမ်းပေါ့တော့သူငါ့ကိုမရွံမရှာလုပ်ပေးရှာတယ်။ငါ့ကိုတကယ်ချစ်လို့ပဲလို့ထင်လာတာလေ"
"အမ်"
"မအမ်နဲ့ဟဲ့ ၊ဒီလိုလုပ်ပေးတာလေသူတို့ကငါတို့ကောင်းဖို့အတွက်လုပ်ပေးတာ"
"အမ် အဲဒါကကောင်းလို့လား"
"သူများအတွက်တော့မသိဘူး၊ငါတော့အရမ်းကြိုက်တယ်"
"ဟော့တော်ဖြစ်မှဖြစ်ရလေ"
"ကောင်မနင်မခံစားဖူးလို့ခံစားဖူးရင်နင်အရမ်းကြိုက်သွားမယ်"
"နင်နှော်ကုန်းပြီးတော့လဲခံနိုင်တယ်"
"အစကတော့နာတာပေါ့အေ၊နောက်တော့လည်းအေးဆေးပေါ့"
"ငါတော့နာလို့မခံနိုင်ဘူး"
"နင်ကမှသစ်တုံးကြီးလို့နေတာကိုး၊ဒါမျိုးဆိုတာချက်ချင်းထလုပ်ရတဲ့အမျိုးမဟုတ်ဘူး၊ အရင်ဆုံးနှိုးဆွပေးရတယ်။အဲဒါမှချောဆီတွေထွက်ပြီးလုပ်ရတာအဆင်ပြေတာ"
"အင်း"
"စကတည်းက မနိုးဆွပဲ တစ်ခါတည်းတန်းလုပ်ရင်နာတာပေါ့အေ"
"အင်း နင်ကမလွယ်ဘူးနှော်ဖင်ပါခံနိုင်တယ်"
"အေးအဲဒါလည်းသူတို့ကကြိုက်တယ်လေ၊ဖင်ကကျတော့ကြပ်တာကိုး"
"နင်မနာဘူးလား"
"အစကတော့နာတယ်လေ၊နောက်တော့ဘယ်လိုနေရမယ်သိလာတော့မနာဘူး"
"အဲဒီနေရာကပိုညစ်ပတ်တာကို"
"သူတို့ကကြိုက်တယ်လေ"
"သူကြိုက်တိုင်းနင်ခံနေတာလားအေ"
"နင်ကလည်း ဖင်ကအမြဲတန်းခံနေတာမဟုတ်ဘူး၊အမြဲခံလို့လဲမဖြစ်ဘူးလေ၊ဒါကအထူးစပါယ်ရှယ်မှပေးတာ"
"အော အဲဒီလို"
"အေးလေ ယောက်ကျားဆိုတာကလေးလိုပဲ။သူတို့လိုချင်တာရရင်ပျော်တယ်၊မရရင်ပြသနာရှာတယ်။
ခိုင်းတတ်ရင်နွား၊မခိုင်းတတ်ရင် ကျား"
"ဟယ်အဲဒီလိုလား"
"အင်းလေ ကောင်းကောင်းနဖားကြိုးထိုးတတ်ဖို့လိုတယ်""ဟဲ့"
"နင်မသိဘူးလားမယားဆိုတာယောက်ျားဖြစ်သူကိုပျော်အောင်လဲလုပ်နိုင်သလိုစိတ်ညစ်အောင်လဲလုပ်နိုင်တယ်။သူတို့တွေကိုကိုယ်ကလွဲရင်ဖွဲနှင့်စကွဲဖြစ်အောင်လုပ်ထားရတယ်။ကိုယ်ကလည်းပြင်ပြင်ဆင်ဆင်လေးနေရတယ်။စုတ်တီးစုတ်ပြတ်၊ညစ်တီးညစ်ပတ်နဲ့ဆိုရင်ဘယ်သူကမှအနားကပ်ချင်မှာမဟုတ်ဘူး"
"အေးလေ၊နင်အမွေးတွေရိတ်ထားတယ်နှော်"
"အေးလေ အမွေးဆိုတာအပြင်ကဘက်တီးရီးယားတွေဝင်မှာစိုးလို့ပဲသဘာဝအလျောက်ကာကွယ်ပေးတဲ့အရာပဲ။ဒါပေမယ့်လေငါတို့ဆီကထွက်တဲ့အရည်တွေကတချို့ဘက်တီးရီးယားကိုသတ်ပေးပြီးသား"
"နင်ကဘာလို့ရိတ်လိုက်တာလဲ"
"အင်းပြောပြရရင် အမွေးတွေမှာလည်းဘက်တီးရီးယားကပ်နေနိုင်သလို၊အဲဒီအမွေးကလိင်ဆက်ဆံတဲ့အခါကျွတ်ပြီးအထဲဝင်မသွားနိုင်ဘူးလို့မပြောနိုင်ဘူး။
အဲဒါအပြင်အမွေးရိတ်ထားတော့ရှင်းသန့်နေတာပေါ့၊အမွေးကရိတ်ရတာမှမဟုတ်တာ။ခုခေတ်ဆေးတွေပေါမှပေါ၊အဲဒီနေရာဆလးဖြူဖွေးမို့မောက်နေရင် ယောင်ျားကတွေကပိုသဘောကျတာပေါ့အေ၊ဟီးရှင်းရှင်းပြောရရင်သူတို့နမ်းတဲ့အခါပိုအဆင်ပြေတာပေါ့"
"ဟော့တော့နင်ကတကယ့်ဆရာမကြီးပဲ"
"ခစ် ခစ်ခစ်"
"မနေ့ကငါတို့လုပ်တာမြင်တော့နင်ကိုကျော်လေးကိုသတိမရဘူးလား"
"ရတာပေါ့အေ"
"နင်အမွေးရိတ်မကြည့်ချင်ဘူးလား"
"ငါစိတ်မရဲသေးဘူး"
"မရဲလို့မရဘူး၊မရဲရင်နင့်ယောက်ျားအချစ်တွေလျော့လိမ့်မယ်"
"ဟင်းးးးးနင်ကတော့ပြောပြီ"
"အဟုတ်ပြောတာယောက်ျားတွေကကြာလာရင်စိတ်ပျက်မယ်။စိတ်ညစ်ရာကနေအပျော်ရှာမယ်၊အပျော်ရှာရာကနေအပျက်ဖြစ်မယ်"
"အေးပါကွာသူငယ်ချင်းရာငါနားလည်လာပါပြီ"
"နောက်ကျရင်နင်ငါ့ကိုကျေးဇူးတင်လာမှာပါ"
"အေးပါကျေးဇူးရှင်မရေ"
ထိုနေ့ကညမှာလည်းမေနှင်းတို့လင်မယားတွေလုပ်ကြသေးတယ်။ကြည့်ရင်းနဲ့မထူးသလိုခံစားလာရပြီး။ယောက်ျားလာခေါ်ဖို့သာမျော်လင့်မိတော့တယ်။ကိုကျော်လေးမိန်းမကိုဖုန်းဆက်ခေါ်တာမရတော့ကိုယ်တိုင်သွားခေါ်မယ်ဆိုပြီးဖုန်းဆက်လိုက်တယ်။ယောက်ျားဆီကလာခေါ်မရ်ဆိုတော့ပျော်တယ်။
"မာလာ လာခေါ်မယ်တဲ့လား"
"အေးဟဲ့"
"လိုက်သွားလေ၊ငါ သင်ထားတာတွေလဲ မမေ့နဲ့"
"အေးပါ"
"ဘယ်အချိန်လာခေါ်မယ်တဲ့လဲ"
"နောက်တစ်နာရီလောက်ဆိုရောက်မယ်ပြောတယ်"
"ရေသွားချိုးတော့"
"မချိုးတော့ပါဘူးအေ"
"ချိုးလိုက်ပါ၊ပြီးတော့တနေ့ကငါဝယ်ပေးတဲ့အဝတ်ဝတ်"
"ဟယ်ရှက်စရာကြီး"
"ဘာရှက်ရမှာလဲ၊နင်လာမခေါ်လဲငါကအေးဆေးအလှမပျက်နေနိုင်တယ်ဆိုတဲ့အထာပေါ့"
"အေးပါဟယ်"
အမှန်ကမာလာဝတ်ချင်ပါတယ်။မေနှင်းရဲ့စနောက်မှု့ကိုခံရမှာလည်းစိုးတယ်လေ။ရေမိုးချိုးရင်းအမွေးရိတ်ပစ်လိုက်တယ်။အဝတ်အစားလဲပြီးအလှပြင်နေတုန်းကိုကျော်လေးရောက်လာတယ်။
"မာလာရေ ကိုကျော်လေးရောက်နေပြီ"
"အေးပါငါပြီးတော့မယ်"
ကိုကျော်လေးနှင့်မေနှင်းစကားပြောနေကြတယ်။မာလာအပြင်ထွက်လာတော့ကိုကျော်လေးငေးကြည့်နေတယ်
"ကိုကျော်လေးကျမသူငယ်ချင်းလှမလာဘူးလား"
ကိုကျော်လေး ပြုံးပြီး
"လှလာတယ်ဗျ"
"ကျမကတော့ဆောင်ရန်ရှောင်ရန်တွေသင်ပေးလိုက်ပြီ၊ကိုကျော်လေးတာဝန်တွေပဲကျန်တော့တယ်"
"ကျနော့်ဖက်ကတာဝန်ကျေပြီးသားပါ"
"ဟုတ်ပါပြီအခုကျမသူငယ်ချင်းကတာဝန်ကျေလိမ့်မယ်"
"ဟေ့မေနှင်းဘာတွေရှောက်ပြောနေတာလဲ"
"ခစ် ခစ် ခစ်"
"ငါလိုက်သွားတော့မယ်"
"အေးအေး"
ကိုကျော်လေးကအပြင်အဆင်ထူးထူးဆန်းဆန်းဖြစ်နေတဲ့မာလာကိုအံ့ဩမိတယ်။အသက်လည်းအရမ်းငယ်သွားသလိုခံစားမိပြီးစိတ်ထဲမရိုးမရွဖြစ်လာတယ်။ကားတခါးဖွင့်ပေးပြီးရှေ့ခန်းကထိုင်စေလိုက်တယ်"
"မာလာအရမ်းလှတယ်ကွာ"
ဒီစကားကမာလာ့ရင်ထဲပီတိဖြာသွားတယ်။ဒါပေမယ့်
"ရှင့်ကောင်မတွေလောက်တွောမလှဘူးမလား"
"မဟုတ်ဘူးမာလာ မင်းကငါ့ရင်ထဲမှာအလှဆုံးပဲ".
"တော်ပါအခုမှလာပြီးချွဲမနေနဲ့"
"မချွဲပါဘူးမာလာရယ်၊ကိုယ်ကအရမ်းချစ်တယ်"
"ကိုကျော်လေး ရှင်လျှာအရိုးမရှိတိုင်းပြောမနေနဲ့၊ရှင့်ကောင်မလေးတွေပဲပြော"
"လုံးဝမပြောဘူး၊ပြောတယ်ဆိုတာကလည်းတစ်ခါတလေစိတ်ညစ်မိလို့ပါ".
"ဘာတွေစိတ်ညစ်စရာရှိလို့လဲ"
"မာလာကစိမ်းကားလို့လေ"
"မစိမ်းကားပါဘူး"
"အခုမစိမ်းကားတော့ရင်ဘယ်မိန်းကလေးမှအရောတဝင်မနေတော့ဘူး"
"တကယ်နှော်ကတိ ကတိ"
"အင်းပါ မာလာရာကိုကတိပေးတယ်"
"မာလာသားလေးကိုသွားခေါ်ကြမလား"
"ဒီပုံနဲ့အမေတို့ဆီမသွားချင်ဘူး"
"အိုကေ အိမ်ကိုတစ်ခါတည်းသွားမယ်၊အိမ်မှာနားပြီးတော........"
"ဟမ် အိမ်မှာနားပြီးသွားမယ်လေ"."
"ဟာကွာ ချစ်စရာအရမ်းကောင်းနေတဲ့မိန်းမ
ကိုအိမ်မှာအရမ်းချစ်ပြီးမှသွားမယ်"
"ဟော့တော့"
အိမ်ကိုရောက်ခါနီးလေ မာလာမှာရင်တုန်လေ စိတ်ထဲတမျိုးဖြစ်နေပြီးမာလာမှာမေနှင်းတို့လင်မယားလုပ်တာကိုမြင်လာပြီးကာမစိတ်တွေနိုးကြားလာပြီးအရည်တွေထွက်လာလို့မာလာမှာရှက်လာမိတယ်။အိမ်ထဲကိုဝင်တော့ကိုကျော်လေးကမာလာကိုအတင်းနမ်းတယ်။ကိုကျော်လေးလည်းငယ်မူပြန်နေသလိုဖြစ်နေပြီးမာလာလည်းကြည်နူးလာတရ်။အိပ်ခန်းထဲကိုခေါ်လာတော့မာလာစိတ်တွေပိုပြီး ကာမစိတ်တွေနိုးကြားလို့လာလေဖြစ်တော့သည်။
ကိုကျော်လေးတစ်ယောက်မေနှင်းပြောခဲ့တာတွေကိုသတိရလိုက်တယ်။ပြောင်းလဲချိန်တန်ပြီတဲ့။ဘာတွေလဲဆိုတော့အစစအရာပေါ့တဲ့ပထမဆုံးပြောင်းလဲချက်အနေနဲ့ရိုးရိုးကြီးနေခဲ့တဲ့မာလာ စကပ်အတိုဝတ်ပြီးဆံပင်တွေကိုပုံပြောင်းလိုက်တာဆယ်နှစ်လောက်ငယ်သွားပုံရတယ်လေ။
ကိုယ်ကလည်းမတွေ့ရတာတစ်ပတ်အတွင်းမှာငတ်ပြတ်နေသလိုခံစားရတဲ့အခြေအနေမှာခုလိုပုံစံမျိုးမာလာကိုတွေ့ရတဲ့အခါမှာတော့ငယ်မူတောင်ပြန်ချင်လာတယ်။မိန်းမဖြစ်သူမာလာကိုအတင်းနမ်းစုပ်တော့မာလာလည်းပြန်နမ်းလာတယ်။ရွံ့တတ်တယ်ဆိုတဲ့မာလာအခုတော့အနမ်းကိုတောင်ပြန်တုန့်ပြန်ပြီးလျှာပါထိုးထည့်တယ်။
မာလာ့လျှာကိုပြန်စုပ်ရင်းစကပ်ကိုအောက်ကလျှိုပြီးအတွင်းခံကိုဆွဲချွတ်လိုက်တယ်။ပြီးတော့အဖုတ်ကိုလှမ်းပွတ်လိုက်ရာအမွေးအမှင်ကိုမတွေ့ရချေ။ထို့ကြောင့်မာလာမှာအတော်ပြောင်းလဲသွားမှန်းသိလိုက်ရတယ်။အိမ်ကဆင်းသွားပြီးမေနှင်းဆီရောက်မှပြောင်းလဲသွားတာကိုသတိထားမိလိုက်ပြီးအစကတည်းကအိမ်ကဆင်းကာမာလာဆီမသွားခဲ့ဘူးဆိုပြီးနောင်တတောင်ရချင်သလိုဖြစ်လာတယ်။
လင်မယားဆိုတာရန်ဖြစ်ပြီးပြန်တည့်ရင်အတိုးချပြီးပိုချစ်ကြတယ်ဆိုတဲ့အတိုင်းကိုကျော်လေးအတိုးချပြီးချစ်ပစ်ချင်တယ်။ပထမဆုံးကတော့မာလာရဲ့အပေါ်အဝတ်အစားတွေကိုချွတ်လိုက်တယ်။မာလာလည်းအသာတကြည်ပင်အချွတ်ခံလိုက်တယ်။ပြောင်းလဲချိန်တန်ပြီဆိုတော့ကိုယ်ကအရင်ပြောင်းလဲရမယ့်သဘောမဟုတ်လား။ကိုယ်ကဦးဆောင်ပြီးပြောင်းလဲစေဖို့တဆင့်ချင်းပင် ပြောင်းလဲလိုက်တော့တယ်။ဘရာကိုချွတ်ပြီးနို့တွေကိုတပြွတ်ပြွတ်စို့လိုက်တယ်။
"ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်"
"အင်းဟင်းးဟင်းးယားလိုက်တာကိုရာ"
မညည်းစဖူးညည်းလို့ပါလားလို့တွေးပြီးကိုကျော်လေးဝမ်းသာသွားတယ်လေ။ပိုပြီးစိတ်ကထန်လာတယ်။အတွင်းခံကြားကငပဲကတောင့်တင်းမာတောင်လာတယ်။နို့စို့ရင်းစကဒ်ကိုပါချွတ်ပစ်လိုက်တယ်။မာလာငြင်းဆန်မှု့့မရှိတော့ပေ။ခါတိုင်းကိုယ်တုံးလုံးချွတ်ခိုင်းရင်ခါးခါးသည်းသည်းငြင်ူတတ်တဲ့မာလာ၊အခုတော့အဝတ်ဆိုတဲ့အရာမရှိတော့ပေ။ပေါင်နှစ်လုံးလိမ်ကျစ်ထားပေမယ့်ပြောင်ရှင်းပြီးမို့ဖောင်းနေတဲ့မာလာ့ဆီးခုံကြီးကြည့်ရင်းကိုကျော်လေးတစ်ယောက်စိတ်အရမ်းထကာမာလာ့ဆီးခုံကိုနမ်းလိုက်တယ်။
"ပြတ် "
"အာ့ ကိုနှော်"
ငြင်းသယောင်ပြုသော်ညားလဲပေါင်နှစ်လုံးကဟပြဲလာတယ်။အရင်ကအမွေးတွေနဲ့ရှုပ်ပွနေတဲ့အဖုတ်ကခုတော့အရမ်းလှနေသလိုပါပဲလေ။သန့်သန့်လေးနေတတ်တဲ့မိန်းမအဖုတ်ကအနံအသက်ကင်းရှင်းကာနေတော့ကိုကျော်လေးမနေနိုင်စွာအဖုတ်ထဲနှာခေါင်းမြုတ်မတတ်နမ်းလိုက်ပြီးအကွဲကြောင်းကြားလျှာဖျားသွင်းရင်းယက်ချလိုက်တယ်။
"ပလပ် ပလပ်"
"အိုး....အားးရှီးးးရှီးးအို ကိုအားး"
မခံစားဖူးသောအရသာကခြေဖျားအထိစိမ့်ပြီးအကြောတွေတောင်ခါသွားတယ်။အရသာကထူးတယ်လေ။လျှာရဲ့အထိအတွေ့ကမယုံနိုင်စရာပါပေ။မေနှင်းဒါကြောင့်ကြိုက်တာကိုးလို့တွေးမိလိုက်ပြီး ညည်းနေရတဲ့ကြားကပြုံးမိလိုက်တယ်။ဒီဟာကြီးကိုမရွံ့မရှာယက်နေတာငါ့ယောက်ကျားကငါ့ကိုတကယ်ချစ်လို့ပါလားဟုတွေးပြီးကြည်နူးမှု့့ကရင်ထဲရောက်လာတယ်။
ကိုကျော်လေးကဒီပုံအတိုင်းဆိုရင်မာလာ့ကိုလိုချင်တဲ့ပုံစံအတိုင်းပုံသွင်းလို့ရပြီဖြစ်၍ဝမ်းသာသလိုမိမိလုပ်ချင်သည့်ပုံစံကိုပါတွေးပြီးဝမ်းသာအားရအစေ့ကိုတပြွတ်ပြွတ်စုပ်လိုက်သည်။
"ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်"
"အာ့ အိုးရှီးးရှီးးးရှီး"
ကိုကျော်လေးစုပ်ယက်ပေးမှု့ကြောင့်မာလာမှာကော့လန်သွားရပြီးအော်ညည်းလိုက်မိသည်။
"အားးရှီးးးရှီးးးအားးးကောင်းလိုက်တာရှီးး"
အရသာတွေ့လွန်းသဖြင့်အရင်ကခွင့်မပြုခဲ့မိသည်ကိုနောင်တရမိသည်။ထူးဆန်းသောအရသာရှိလှသောခံစားချက်များဖြစ်ပြီးပြီးချင်လုလုဖြစ်သွားရပြီးကာမစိတ်အထွဋ်အထိပ်အင်ရောက်လာလေသည်။ကိုကျော်လေးလည်းမာလာကြိုက်သွားပြီးမှန်းသိ၍ပို၍ပင်လျှာအစွမ်းပြလေရာမာလာမှာပြီးသွားရလေသည်
"ပြွတ် ပလပ်ပလပ် ပလပ်"
"အားးရှီးးရှီး အားးး ပြီးပြီ ကိုကျော် အားး"
အရည်တွေတစိမ့်စိမ့်ထွက်လာပြီးမာလာမှာစိတ်ကျေနပ်မှု့ရရှိသွားရကာ
"ကိုကျော်ကိုလည်းလုပ်ပေးမယ်လေ"
"တကယ်နှော်မိန်းမ"
"အင်း လေ လုပ်ပေးမှာ"
ကိုကျော်လေးရင်ထဲဝမ်းသာလုံးပင်ဆို့သွားရပြီးတံတွေးကိုပင်မြိုချမိလိုက်သည်။ကိုကျော်လေးအိပ်ပေးလိုက်ရာမာလာလူးလဲထလာပြီးကိုကျော်လေးလီးကိုကိုင်ပြီးနမ်းကြည့်သေးသည်။အရည်တွေစိုစိမ့်နေပေမယ့်မည်သည့်အနံ့မှမရသောအခါမှမာလာစပြီးလျှာဖျားတို့ကြည့်လိုက်သည်။
လီးကိုလျှာနှင့်ထိတွေ့ရခြင်းမှာကျန်သောနေရာအားလျှာဖြင့်ထိတွေ့ခြင်းနှင့်မတူပေ။လျှာဖျားမှာခံစားမှု့ကတမျိုးဖြစ်ပြီးတဖြေးဖြေးရဲတင်းလာကာမာလာမှာကွမ်းသီးခေါင်းမြုပ်ရုံစုပ်နေရာမှအားမရတော့ပဲအဆုံးထိပင်ဝင်နိုင်အောင်ကြိုးစားလိုက်ပြီးမေနှင်းလုပ်သကဲ့ပင်လက်ဖြင့်ကွင်းထုပေးလိုက်လီးနှင့်စုပ်လိုက်လုပ်ပေးလိုက်သည်။ဂွေးဥလေးကိုပင်ငုံကာမထိတထိကိုက်လေးသေးသည်။
မာလာမှာလုပ်ရင်းနှင့်ပင်ကျွမ်းကျင်လာရာမေနှင်းရဲ့ကျွမ်းကျင်မှု့ကိုပင်မှီလုနီးနီးဖြစ်လာ၍မိမိဘာသာအံ့ဩမိလိုက်ပြီးယောက်ျားဖြစ်သူကိုပင်
"ကို ကောင်းလား"
"ကိုယ်အရမ်းကောင်းနေပြီ မာလာရာ"
ယောက်ျားမှကောင်းသည်ပြော၍မာလာအားတက်လာကာတပြွတ်ပြွတ်မြည်အောင်စုပ်ပေးသဖြင့်ယခုအချိန်ညည်းတွားရသူမှာကိုကျော်လေးဖြစ်တော့သည်။ကြာလျှင်သုတ်ထွက်သွားမည်စိုး၍သာ ကိုကျော်လေးကတားလိုက်ရသည်။
"မာလာတော်တော့နှော်ကိုယ်ပြီးသွားလိမ့်မယ်"
"ပြီးသွားရင်လဲရတယ်"
"ကိုယ်မပြီးချင်သေးဘူးမာလာလိုးချင်သေးတာ"
"ကို့..အကြိုက်လိုက်ပေးမယ်သိလား"
"တကယ်နှော်မာလာ"
"တကယ်ပေါ့ကိုရယ်"
"ဒါဆိုကုန်းပေး"
"ချက်ချင်းကြီးတော့မကုန်းချင်သေးဘူးကွာ"
"အိုကေလေ အခုပက်လက်လုပ်မယ်"
"အင်းလုပ်လေ"
ကိုကျော်လေးကမာလာကိုကုတင်မှာကန့်လန့်ခံအိပ်လိုက်စေလိုက်ပြီးပေါင်နှစ်ချောင်းကိုပုခုံးပေါ်တင်ပြီးအဖုတ်ကွဲကြောင်ူထဲလီးကိုဖိသွင်းလိုက်သည်။မာလာစောက်ဖုတ်မှာအရည်တွေစိုရွှဲနေသည့်အတွက်လီးကအလွန်တောင်ပြီးကြီးနေသော်လည်းချောမောစွာပြွတ်ကနဲဝင်သွားရသည်။
"ပြတ်"
"အာ့ ကို"
ကိုကျော်လေးတချက်ချင်းအသားကျလေးလိုးလိုက်သည်။
"ဗြစ် ဘွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဘွတ်"
"အားရှီးးရှီးးရှီးးးအားးး"
အရင်လိုအရည်မထွက်ပဲလိုးသလိုမဟုတ်သောကြောင့်နာကျင်ခြင်းမဖြစ်ပဲ အရသာရှိလှပေရာ မာလာမှချုပ်တည်းမထားတော့ပဲအသံထွက်ညည်းညူလိုက်တော့သည်။
"မာလာကောင်းရဲ့လား"
"အရမ်းကောင်းတယ်ကိုစကားမပြောပဲလုပ်မာလာအရမ်းကောင်းနေပြီ"
မာလာ့အပြောကြောင့်ကိုကျော်လေးဖြေးဖြေးလုပ်လိုက်အရှိန်မြန်လိုက်လုပ်ရာမာလာ၏စိတ်ထနေမှု့ကြောင့်အဖုတ်ထဲမှညှစ်နေသဖြင့်ကိုကျော်လေးမှာမပြီးသွားအောင်ပင်စိတ်ကိုမနည်းထိန်းထားရလေသည်။ဆယ်မိနစ်ခန့်လုပ်ပြီးသောအခါပြီးလုလုဖြစ်လာရာကိုကျော်လေးပုံစံပြောင်းဖို့လိုနေပြီမှန်းသိ၍ မာလာအား
"မာလာကုန်းပေးတော့နှော်"
"ဟုတ် ကို"
မာလာလဲလူးလိမ့်ထပြီးကုန်းပေးရတော့သည်။ကိုကျော်လေးမှာလည်းအောင်သေအောင်သားစားရသည့်ပမာလိုချင်သောပုံစံရပြီဖြစ်၍ချက်ချင်းပင်ထလိုးတော့သည်။
"ဗျသ် ဗျစ် ဘွတ် ဖွတ် ဖွတ်"
အစပထမ၌ အောင့်နေမည်ထင်သော်ငြားမိမိထံမှထွက်သောအရည်ကိုကျော်လေးထံမှထွက်သောချောဆီများကြောင့်ထင်သလောက်မနာပေ။နည်းနည်းသာနာသည်ဖြစ်သဖြင်အနေအထားကိုကိုယ့်ဘာသာလုပ်ယူရာနာကျင်ခြင်းမဖြစ်တော့ပဲကုန်း၍လိုးခြင်းဖြစ်၍ထိရောက်ကာပို၍ကောင်းလာသည်။
"ဘွတ်ဖွတ် ဖန်းးဖန်းးးဖန်းးး"
"အာ့ အိုးးးလုပ်တောကြို မာလာခံနိုင်ပြီ"
ကိုကျော်လေးလည်းအားတက်ကာမာလာခံနိုင်ဖြစ်၍မာ့လာခါးကိုကိုင်ဆွဲပြီးလိုးတော့သည်လီးကတဇွိတဗျိဗျိမည်ဝင်နေသလိုကိုကျော်လေး၏လဥကလည်းမာလာ့စောက်ဖုတ်ကိုလာရိုက်ခတ်သဖြင့်တဖန်းဖန်းမြည်နေတော့သည်။အဝင်နက်ပြီးထိရောက်သည်။မာလာမှာအသံတဖြေးဖြေးကျယ်ထွက်လာပြီး
"အိုးးအားးးအညးးကို မာလာပြီးတော့မယ်"
မာလာပြီးတော့မည်ဆိုသောကြောင့်ကိုကျော်လေးလည်းထိန်းမထားတော့ပဲ စိတ်ကြိုက်ဆောင့်ကာ မာလာအဖုတ်ထဲသုတ်တွေလွှတ်ထည့်လိုက်သည်။ပူနွေးသောလရည်များဝင်လာပြီးမာလာမှာကိုကျော်လေးနှင့်အတူပြီးသွားရတော့သည်။
"အရမ်းကောင်းတယ်မာလာရယ်"
"ကို ကောင်းသလိုမာလာလည်းအရမ်းဆကာင်းတယ်စိတ်လဲလာတယ်"
"အဲဒါဆိုနောက်တကြိမ်ထပ်လုပ်မယ်အခုတော့ခနတဖြုတ်နားမယ်"
"ကိုလုပ်ချင်ရင်လုပ်ပေါ့မာလာကအသင့်ပဲ"
"အိုကေ မာလာ ကိုယ့်အနားအိပ်တော့ကိုယ်ဖက်ထားမယ်"
မာလာလည်းကိုကျော်လေးရင်ခွင်ထဲဝင်ပြီးနားလိုက်သည်။
"မာလာ ကိုယ်တစ်ခုမေးချင်လို့"
"မေးလေ မာလာ"
"ဒီအတတ်တွေကို မာလာ့သူငယ်ချင်းမေနှင်း
သင်ပေးလိုက်တာလား"
"အင်းဟုတ်တယ်ကို"
"ဒီအတိုင်းသင်ရင်တော့မာလာဒီလောက်ကျွမ်းကျင်လာစရာမရှိဘူးထင်တယ်"
"မာလာသူတို့လုပ်တာကြည့်ခဲ့ရတယ်။အခုအဲဒီလိုလုပ်တာ"
"ဟားးဟားးးမေနှင်းကတော်လိုက်တာ၊ခေါင်းမာတဲ့မာလာကိုဒီလိုလုပ်ပေးတာ"
"သူကသူငရ်ချင်းကောင်းပါကိုရဲ့။မာလာတို့လင်မယားမကွဲအောင်ဘဝနေနည်းပါသင်ပေးလိုက်တယ်"
"တကယ်နှော်"
'တကယ်ပါ့ကိုရဲ့၊ဘာဖြစ်လို့လဲကို"
"နောက်လကျင်ကိုတို့နှစ်ပတ်လည်နေ့လေ၊ကိုတို့ငပလီကိုသွားကြမယ်။မောင်နဲ့မာလာပြန်လည်ပေါင်းစည်းချင်းအထိမ်းအမှတ်ပေါ့"
"သွာလေ ကို"
"ဟုတ်ပြီအဲဒီအချိန်ခရီးထွက်ဖို့ကိုနေလတို့လင်မယားပါခေါ်မယ်။အားလုံးကုန်ကိစာရိတ်ကိုကိုခံမယ်"
"ဘာလို့လဲကို မေနှင်းတို့လင်မယားကိုကျေးဇူးတင်လွန်းလို့ပါ"
မာလာပြောလိုက်မယ်ကို"
ဒုတိယအကြိမ်ပြန်ပြီးလီးကတောင်လာသည်။မာလာနောက်တကြိမ်ထပ်လုပ်မယ်
"မာလာစုပ်ပေးရမလား"
"အင်းစုပ်ပေးမာလာ"မာလာကအလိုက်သိစွာထပြီးစုပ်ပေးသဖြင့်ကိုကျော်လေးရဲ့လီးကပြန်ပြီးတောင်လာခဲ့သည်။
"မာလာထပ်လိုးချင်တယ်မာလာ"
"လို့လို့ရတယ်လေမာလာ့ကကို့ရဲ့ကာမပိုင်မယားပဲဥစ္စာ"
ကိုကျော်လေးမာလာကိုလိုးဖို့ဒုတိအကြိမ်နေရာယူပြီး စိတ်ထဲကနေ မေနှင်းတို့လင်မယားအားကျေးဇူးအကြီး ကြီးတင်နေတော့သည်။နောက်တော့လည်းတစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက်နားလည်မှု့တွေ တိုးပွားလာကာအကြင်တွေတွေပိုပြီးပြသနာမတက်ပဲငြိမ်းချမ်းရေးရတော့သည်။အိမ်ထောင်ရေးသည်လည်း ပျော်ရွှင်ချမ်းမြေ့တော့သည်။
ပြီးပါပြီ ။
