မညှိုးပန်း တစ်ပွင့် ရဲ့ ဒဏ္ဍာရီ အပိုင်း ( ၄ )
နရသူ ရေးသည်။
တကယ်တမ်း ဖထီးနှင့်သူမ ဇာတ်လမ်းကခုမှစသည် ဟု ဆိုရမည်။ နှစ်ယောက်သား မိုးမမြင်လေမမြင် ပျော်ကြသည်။ ဖထီးလိုအားသန်သူတစ်ယောက်ရဲ့ရင်ခွင်ထဲမှာ စက္ကူပန်းလေးတစ်ပွင့်လို ပွင့်ဖတ်ပွင့်ချပ်တွေ ရစရာမရှိအောင် စုတ်ပြတ်သတ် ကြေမွခဲ့ရတာတောင် သူမအနေနှင့်ဖထီးကို အပြစ်မမြင်ခဲ့ပါ။
အသက်အရွယ်ချင်းလည်း ကွာခြားပြီး သားအဖအရွယ် ပင် ဖြစ်လင့်ကစား ဖထီးနှင့်ချစ်တမ်းကစားရသည်ကို သူမပျော်မွေ့နေမိသည်။ ကျန်လူငယ်လေးသုံးယောက်နှင့် အရက်သမား ကိုအောင်ဒင်တို့က သူမအတွက် အသေးအဖွဲကလေးကလား ဖွဲနှင့်ဆန်ကွဲလို ဖြစ်သွားသည်။
ထိုနေ့က တစ်နေကုန်ပျော်ပြီး နောက်နှစ်ရက်မြောက်ညမှာ ဖထီးဆီသူမရောက်ခဲ့သည်။ အဲဒီညက ဖထီးရဲ့ခြံထဲရှိ တိုက်ပုကလေးဆီကို ဘယ်သူမှရောက်မလာကြတာမို့ သူမတို့နှစ်ယောက်တည်းသာ ပျော်ပျော်ကြီး အချစ်ကမ္ဘာတည်ဆောက်ခဲ့ကြပါသည်။
ဖထီး ဖင်လိုးချင်လား ဟု သူမကပဲစမေးလိုက်ပြီး ဖင်ပေါက်ကို လိုးခွင့်ပေးသည်။ ပထမတစ်ချီနှစ်ချီသာ စောက်ပတ်ကို အမုန်းဆော်စေပြီး နောက်ပိုင်း တစ်ညတာလုံးလုံး ဖထီးဂေါ်လီလဒစ်ကြီးနှင့် ပက်ပက်စက်စက် ဖင်အလိုးခံခဲ့ပါသည်။ဖထီးကလည်း ကာမစိတ်ပြင်းထန်သူဖြစ်၍ သူမုန်ယိုလာပြီဆိုလျှင် ကြောက်စရာအလွန်ကောင်းကြောင်း ညဖက် အတူအိပ်ချိန်မှ သိခဲ့ရသည်။
ဖထီးမီးဖိုချောင်ထဲရှိ သခွားသီး ကိုင်းခရမ်းသီးအကုန်ပင် တစ်မျိုးပြီးတစ်မျိုး သူမစောက်ဖုတ်ထဲထည့်လိုးပေးပြီး သူကဖင်ပေါက်ကို လီးကြီးတစ်ဆုံး ထည့်သွင်း၍ ဖင်ကိုမိမိရရတွယ်ကာ ဖင်ရောစောက်ပတ်ရော တစ်ပြိုင်တည်းနှစ်ပင်လိုးမှု၏အရသာကို မြတ်သက်မွန်ကို ထဲထဲဝင်ဝင် ခံစားစေခဲ့သည်။
"အမွန့် အပေါက်ရှိသမျှတော့ ချောင်ကုန်ပြီနဲ့တူတယ် ဖထီးရယ် ကြည့်လည်းလုပ်ပါဦး တစ်ခုပြီးတစ်ခု ထည့်လိုးပေးနေတာ သေလိမ့်မယ်"
"ဟဲ့ အလိုးခံရလို့ သေတဲ့မသာ ငါမမြင်ဖူးသေးဘူး ပြောစမ်း နင် ဒီလိုနေရတာရော မပျော်ဘူးလား"
"အို ပျော်တာပေါ့ ပျော်လို့ပဲ ဖထီးကြီးဆီလာတာ မွန်မွန် သိပ်သိပ်ချစ်ရတဲ့ ဖထီး ရယ် ဟီး ဟီးဟီး "
"နငိ့အတွက် မကုန်နိုင်မခမ်းနိုင်တဲ့အလုပ်တွေ ငါရှာပေးမယ် ငွေလည်း မပင်မပန်းဘဲနဲ့ကို အများကြီးရစေရမယ် နင်လိမ္မာရင်လိမ္မာသလို အကျိုးရှိမှာပေါ့ မွန်မွန်"
"ဖထီး မွန်မွန့်ကို ကြိုက်သလိုလုပ် ကြိုက်သလိုစီမံနိုင်တယ်"
အဲဒီညက မြတ်သက်မွန်လည်း ဘယ်လိုကနေဘယ်လို အိပ်ပျော်သွားမိမှန်းပင်မသိတော့။ ဖထီးရဲ့လရည်တွေ သူမစောက်ဖုတ်ထဲမှာရော ဖင်ပေါက်ထဲမှာပါ အပြည့်အလျှံ ထည့်သွင်းခြင်းခံရပြီး လရည်ဝ၍ သူ့ရင်ခွင်ထဲမှာ နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် အိပ်မောကျသွားခဲ့ရခြင်းဖြစ်မည်။
မနက်အစောကြီး ထပြန်လာခဲ့ပြီး နောက်တစ်ညကျတော့ ဖထီးစောဒေးဗစ်ရဲ့စီစဉ်ပေးမှုဖြင့် သက်လတ်ပိုင်းအမျိုးသားနှစ်ယောက်နှင့် ဖထီးခြံထဲက တိုက်အိမ်ပုကလေးထဲမှာ တွေ့ဆုံခဲ့ရပြီး ဖထီးအပါအဝင် သူတို့သုံးယောက် သူမကိုအလှည့်ကျ တစ်ညလုံး ဝိုင်းဆော်ကြသည်။ သူတို့နှစ်ယောက်အပြင် တစ်ညဉ့်တာ ပျော်ပါးဖို့ ဆိုပြီး အခကြေးငွေပေး၍ ခေါ်လာခဲ့သော အသက် ၃၀ ဝန်းကျင်ခန့်ရှိ မိန်းမတစ်ယောက်လည်း လိုက်ပါလာခဲ့သေးရာ သူမနာမည် နီနီမြင့် ဟုခေါ်သည်။
ရုပ်ရည်အားဖြင့်ရွက်ကြမ်းရည်ကျိုလောက်သာ ဖြစ်ပေမယ့် ယောက်ျားသားအကြိုက် ဆူဖြိုးတောင့်တင်းသော ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကို ပိုင်ဆိုင်သူဖြစ်ကာ ရင်ထွားထွား တင်ပဆုံကားကားနှင့် ရာဂပူလောင်စေသည့်အလှမျိုးဟု ဆိုရမည်။
တော်တော်လည်း သဘောကောင်းသူဖြစ်ပြီး သူမကိုခေါ်လာသူတွေကိုရော မြတ်သက်မွန်ကိုပါ သူမရဲ့ လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက် အရင်းအချာ တစ်ယောက်လို တရင်းတနှီးဆက်ဆံကာ လိုက်လျောညီထွေဖြစ်အောင် နေတတ်သူလည်းဖြစ်ပါသည်။
ယောက်ျားသုံးယောက် သူမတို့မိန်းမသားကနှစ်ယောက်ဖြစ်၍ ရှက်အမ်းအမ်းဖြစ်မနေအောင် ယမကာအကူအညီယူ၍ အရက်သေစာများ ဝိုင်းဝန်းသောက်စားကြရာ နီနီမြင့်က မြတ်သက်မွန်အတွက် သူမကိုယ်တိုင်ပင် အရက်ငှဲ့ပေးသည်။ အမြည်းလည်း ခွံ့ကျွေးသည်။ ညီအစ်မတွေလိုပဲ ဖြစ်နေသည်။မြတ်သက်မွန်လည်း သူမနှင့်အတူ အရက်တစ်ခွက်ပြီးတစ်ခွက်သောက်ရင်း ဒီဂရီတွေတရိပ်ရိပ်တက်ကာ ရေချိန်တော်တော်ကိုက်ခဲ့ရသည်။
အိမ်ခန်းကလေးထဲမှာ သူမတို့နှစ်ယောက် အလှည့်ကျ ယောက်ျားသုံးယောက်အလိုကျပင် အင်္ကျီ ချွတ် ထမီလှန်ပြီး ကုန်းချည်ကော့ချည်နှင့် အမျိုးမျိုးအသုံးတော်ခံအလိုးခံရင်း ဖထီးကစ၍ ဖင်လိုးမည်ဟုဆိုပြီး မြတ်သက်မွန်ကို သူနှင့်အခြားယောက်ျားတစ်ယောက်ပေါင်း ယောက်ျားသားနှစ်ယောက် အရှေ့အနောက် ဝိုင်းညှပ်၍ ဖင်နှင့်စောက်ပတ်ကို အပီအပြင်လိုးလေရာ နီနီမြင့်လည်း ဘေးကနေ အသာထိုင်ကြည့်နေရရှာသည်။
သူမအလှည့်ပြီးတော့ နီနီမြင့်ကိုမစခင် ခဏနားမည်ဆိုပြီး အရက်ဝိုင်းပြန်ဖွဲ့ကြရင်း သူမတို့မိန်းမသားနှစ်ယောက်ကို တစ်ယောက်နှင့် တစ်ယောက် စောက်ပတ် အပြန်အလှန်ပွတ်ခိုင်း ကိုင်ခိုင်း နို့စို့ခိုင်းရင်း တစ်ယောက်စောက်ပတ်ကို တစ်ယောက် အပီအပြင်ယက်စေကာ သူတို့လူစုကအရက်သောက်ရင်း ဇိမ်ခံ၍ အေးအေးလူလူ ထိုင်ကြည့်နေကြသည်။ ပုဆိုးလှန်ပြီး လီးဂွင်းတိုက်သူကတိုက်သည်။
လီးတွေလည်း တထောင်ထောင်နှင့် စံချိန်မီလီးတွေဖြစ်ကြရာ သူတို့လီးကိုင် ဂွင်းတိုက် လုပ်တာကြည့်ရင်း သူမတို့နှစ်ယောက်မှာလည်း ရာဂအရှိန် တရိပ်ရိပ်တက်ပြီး တစ်ယောက်နို့တစ်ယောက် ကိုင်ကြစို့ကြ တစ်ယောက်စောက်ပတ် တစ်ယောက် ပွတ်ကြယက်ကြ နှူးကြဆွကြ၍ မဆုံးနိုင်အောင်ရှိကြလေသည်။
နီနီမြင့်ကိုလည်း ဖင်ကုန်းခိုင်းပြီး စောက်ပတ်ရောဖင်ပေါက်ရော ဆီဆွတ်ကာ နှစ်ယောက်ညှပ် လိုးကြသည်။ သူမကိုလိုးတော့ မြတ်သက်မွန်လည်း ဖာသိဖာသာ မနေနိုင်ရှာပေ။
မနီ (နီနီမြင့်) ရဲ့ ရမ္မက်စိတ်တွေ အဟုန်ပြင်းပြင်း နိုးထလာစေရန်အတွက် နဘေးကနေ သူမတတ်စွမ်းသမျှ နို့စို့ဖင်ကိုင် စောက်စိပွတ်လုပ်၍ အပြတ်နှူးဆွရင်း တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် နှုတ်ခမ်းချင်းဖိကပ်စုပ်နမ်းပြီး ရင်သားတွေကို အပြန်အလှန် ဖျစ်နယ်ဆော့ကစားရင်း စောက်ရည် ရွှန်းရွှန်းဝေဝေထွက်ရှိလာအောင် ဝိုင်းကူလုပ်ပေးနေရသည်။
ယောက်ျားနှစ်ယောက်က တစ်ယောက်ပက်လက်လှန်အိပ်ရင်း အပေါ်ထောင်ပေးထားသော လီးကြီးပေါ်ကို နီနီမြင့်တစ်ယောက် တက်ခွ၍ လိုးပေးနေကာ ကျန်တစ်ယောက်က သူမရဲ့အနောက်ကနေ သူမဖင်နှစ်ဖက်ကိုဆွဲပြီး ဖင်ပေါက်ထဲလီးထည့်၍ လိုးနေသည်။
ဒါကိုမြင်ပြီး ဖထီးကြီးလည်း မနေနိုင်တော့လို့လား မသိ။ သူ့အရှေ့မှာ ကုန်းကုန်းကွကွလုပ်ကာ ဖင်ကုန်းပေးထားသလို ဖြစ်နေသော မြတ်သက်မွန်ရဲ့ ဖင်သားကြီးနှစ်ဖက်ကို အနောက်ကနေ သူ့လက်နှစ်ဖက်နှင့်ဖျစ်နယ်ကိုင်၍ ဖင်နှစ်ဖက်အကြားကို မျက်နှာအပ်ကာ ဖင်သားအိအိကြီးများကို တမက်တမောနမ်းလိုက်စုပ်လိုက်လုပ်ရင်း အတန်ကြာအောင် ဖင်ပေါက်ကို လျှာနှင့်ထိုးယက်ဆွပေးလိုက်ကာ အနောက်ကနေ မြတ်သက်မွန်ဖင်ပေါက်ထဲကို ဂေါ်လီလီးကြီးသွင်းပြီး နောက်ထပ် တစ်ချီတစ်လား ထပ်မံ၍လိုးပေးလိုက်ပြန်ပါသည်။
ဟိုနှစ်ယောက်ကလည်း နီနီမြင့်ကို တစ်ယောက်ကစောက်ပတ် တစ်ယောက်ကဖင် သဲကြီးမဲကြီး မညှာစတမ်းလိုးနေသည်။ မိန်းမနှစ်ယောက် ရော ယောက်ျားသုံးယောက်ပါ အဖွဲ့လိုက် group sex လုပ်သလို ဖြစ်သွားသည်။ အပြာဗွီဒီယိုကားထဲက ဇာတ်ဝင်ခန်းတွေလို ဖြစ်နေသည်ဟု သူတို့အားလုံး စိတ်ထဲကခံစားရပြီး ရမ္မက်စိတ် ပိုမိုသည်းထန်လာခဲ့ကြလေသည်။
နောက်ပိုင်း တစ်ညလုံး ဒီနည်းလမ်းအတိုင်း လိုးလိုက်နားလိုက် ပြန်လိုးလိုက်နှင့် နီနီမြင့်တစ်လှည့် မြတ်သက်မွန်တစ်လှည့် အသားကုန် ဆော်ကြပြီး နောက်နေ့တွင်လည်း တခြားသူမခေါ်ဘဲ သူတို့အဖွဲ့ချည်းသက်သက် သီးသန့် နွှဲကြမည်ဆိုပြီး တိုင်ပင်လိုက်ကြကာ နံနက် မိုးသောက်ချိန် ရောက်တော့မှ အားလုံး လူစုခွဲလိုက်ကြသည်။
မြတ်သက်မွန်လည်း တစ်ညလုံး မပြတ်အလိုးခံခဲ့ရ၍ သူမစောက်ပတ်ရော ဖင်ပါ လရည်ဝပြီး အိမ်ကို တိတ်တိတ်ကလေး လှည့်ပြန်လာခဲ့ရလေသည်။
(ဒီနေရာမှာ မြတ်သက်မွန်နှင့် သူမမိသားစု၏ အတွင်းရေးကိစ္စများကို အကြောင်းအမျိုးမျိုးကြောင့် ဖော်ပြခြင်းငှါ မဖြစ်နိုင်၍ တမင်တကာ ချန်လှပ်ခဲ့ရခြင်း ဖြစ်ကြောင်း စာရေးသူအနေနှင့် အရင်းအတိုင်း အသိပေးဝန်ခံအပ်ပါသည်။ စာရေးသူ)
မြတ်သက်မွန်မှာ ကလေးတစ်ယောက်အမေ (ပထမအိမ်ထောင်နှင့် ရသည့် သမီးမိန်းကလေး ဝါ ချိုသက်ရီ ဟုခေါ်သည့် ကလေးမကလေး) ဖြစ်ပြီး အိမ်ထောင်ကွဲ တစ်ခုလပ်/မုဆိုးမ (အိမ်ထောင်နှစ်ဆက်ရှိရာ ပထမအိမ်ထောင် သေဆုံးပြီး ဒုတိယလင်နှင့်လည်း ကွဲ) တစ်ယောက်လည်း ဖြစ်ပြန်ရာ နာမကျန်းဖြစ်နေသည့်
မိခင်အိုကြီးနှင့် တစ်မိတည်းဖွား သွေးချင်းညီအစ်မ အများအပြား ရှိသည့်အလျောက် သမီးကိစ္စကို ကိုယ်တိုင်တာဝန်ယူစရာ မလိုအပ်ဘဲ အခြားသော ညီအစ်မတွေကသာ တူမအရင်းအချာအား မိမိတို့၏ မွေးစားသမီးအဖြစ်နှင့် ချစ်ခင်စွာ ပြုစုစောက်ရှောက်လာခဲ့ခြင်းကြောင့် ပကတိအပျိုမတစ်ယောက်နှင့်မခြား အသွားအလာ အလည်အပတ်မပျက် ရှိကာ တစ်ယောက်တည်း လွတ်လွတ်လပ်လပ် နေချင်ရာနေ သွားချင်ရာသွား စားချိန်တန် လက်ထိုးစားပြီး မိမိသဘောရှိ ထင်တိုင်းကြဲနေနိုင်ခြင်း ဖြစ်သည်။
သူမသွေးချင်းထဲမှာ သူမကို လမ်းမှန်အောင် ထိန်းကျောင်း ပဲ့ပြင် ဆိုဆုံးမနိုင်သူလည်း တစ်ယောက်မှမရှိခြင်းက ယခုလို သူမအနေနှင့် ရပ်ထဲရွာထဲမှာ ပြောစမှတ်တွင်ရလောက်အောင်ပဲ လေလွင့်ချင်တိုင်း လွင့် ပျက်စီးချင်တိုင်း ပျက်စီးနိုင်ခြင်း လို့သာ ခြုံငုံ၍ ပြောရတော့မည် ဖြစ်သည်။
ဇာတ်လမ်းကို ပြန်ဆက်ပါမည်။
မိမိကိုယ်တိုင် အိမ်ထောင်သည်ဖြစ်ခဲ့ဖူးပြီး မိန်းမသားတို့တန်ဘိုးထားအပ်သည့် အပျိုရည်ပျက်ပြီးဖြစ်သည်နှင့်အညီ မြတ်သက်မွန်အနေနှင့် မိမိခန္ဓာကိုယ် မိမိအသွေးအသားကို တစ်ပါးသူလက်သို့ ဝကွက်နှင်းအပ်ရသည့်အဖြစ်ကို လုံးဝပင် နှမျောတွန့်တိုခြင်းမျိုး မရှိပါချေ။ သူမအလိုရှိသူနှင့် ကာမဂုဏ်ခံစားမှုကို ပျော်ပျော်ကြီးစံစားပြီး အပျော်အပါးနောက်ကိုသာ ရဲရဲကြီးလိုက်ပါရင်း အချိန်တွေ ကုန်မှန်းမသိ ကုန်လွန်လာခဲ့လေသည်။သူမအကြောင်းကို ပတ်ဝန်းကျင်ကပင် တဖြည်းဖြည်း ရိပ်စားမိလာကြသည်။
မိခင်ဖြစ်သူလည်း သမီးတစ်ယောက်လုံး ပျက်စီးမည့်အရေးကို တွေးတောရင်လေးပြီး သူမ၏အစီအမံဖြင့် အခြားဆွေမျိုးသားချင်းများရှိရာ နယ်မြို့ကလေးတစ်မြို့သို့ မြတ်သက်မွန်ကို အမြန်ဆုံး သွားရောက်ပို့ဆောင်စေလိုက်ပြီး သူမရဲ့ဘဝတစ်ဆစ်ချိုးကို ပြောင်းလဲပစ်ခဲ့သည်။ မြတ်သက်မွန်လည်း အရပ်ပျက်ဇာတ်ပျက်ဘဝ ရောက်ရမည့်အရေးကနေ မိခင်၏အမြှော်အမြင်ကြီးမှုကြောင့် သီသီကလေး လွတ်မြောက် ခဲ့ရသည် ဟု ဆိုရမည်။
သမီးဖြစ်သူ ချိုသက်ရီ ၁၃ နှစ်သမီးအရွယ်လောက်မှာ မြတ်သက်မွန် တစ်နယ်တစ်ကျေးမှာ သွားရောက်အလုပ်လုပ်ကိုင်နေရာက ဆိုင်ကယ်ကယ်ရီ မောင်းသူတစ်ယောက်နှင့် ထပ်မံအကြောင်းပါသည်ဟု သတင်းများကြားရပြီး နောက်ခြောက်လခန့်အကြာမှာ အိမ်နီးချင်း တစ်ဖက်နိုင်ငံဖြစ်သော ထိုင်းနိုင်ငံနယ်စပ်မြို့ကလေးတစ်မြို့ကို စီးပွါးရှာဖို့ဆိုပြီး လင်မယားနှစ်ယောက် အတူထွက်သွားကြကြောင်း အိမ်ကလူတွေ တစ်ဆင့်စကားဖြင့် သူမသတင်းကို ကြားသိလိုက်ရသည်။
အိမ်နှင့်လည်း နောက်ထပ် ပြန်လည်ဆက်သွယ်ခြင်းမျိုးမရှိ၍ သူမသတင်းအစအနတွေ တိမ်မြုပ်သွားခဲ့ရပြီး ကာလကြာမြင့်စွာ အိမ်ကလူတွေနှင့် အဆက်ပြတ်သွားခဲ့ရသည်။ချိုသက်ရီလည်း တဖြည်းဖြည်း ကြီးကောင်ဝင်၍ အရွယ်ရောက်လာခဲ့ပြီ။
.............................................................................................................................................
အခန်း (၁၀)
ဇာတ်လမ်းအစကို ပြန်ကောက်ရသော် …
ချိုသက်ရီ ပထမနှစ် တက္ကသိုလ်ကျောင်းသူဘဝမှာပင် မိခင်ဖက်ကိုလိုက်ပြီး လူကြီးမိဘတွေမသိအောင် သမီးရည်းစားထားမိရာကတစ်ဆင့် မိမိချစ်ဦးသူ ခေါ်ရာနောက်ကို မစဉ်းစားမဆင်ခြင်ဘဲ ကောက်ကောက်ပါအောင် လိုက်ပါသွားမိခဲ့ကာ အလိမ္မာသမီးလေးဘဝကနေ သမီးမိုက်အဖြစ်ကို ကျေကျေနပ်နပ်ခံယူမိခဲ့သည်။ အသက်အားဖြင့် ငယ်ရွယ်သေးသူပီပီ အချစ်ရေးကိုဦးစားပေးပြီး လင့်မျက်နှာ တစ်ရွာထင်ခဲ့ခြင်းလို့ ဆိုနိုင်သည်။ယခုတော့ လူကြီးသူမစကား နားမထောင်မိခဲ့၍ ချိုသက်ရီတစ်ယောက် ဒူးနှင့်မျက်ရည် တွင်တွင်ကြီး သုတ်ခဲ့ရပြီဖြစ်သည်။
မိမိအထင်ကြီးခဲ့သော တောသူဋ္ဌေးသားလူပျိုချောကလေးမှာ ယခုလို မုဒိမ်းသမားအဖြစ်နှင့် ဘဝဇာတ်သိမ်းရလိမ့်မည်ဟု ဘယ်သူက ထင်ရက်ပါမည်နည်း။ အမှန်တကယ် မုဒိမ်းမှုဆိုသော ဆိုးရွားအကျည်းတန်လှသည့် အမှုမျိုးကို သူကိုယ်တိုင် မကျူးလွန်ဘူးဟု ဆိုစေဦးတော့။
မယားဝတ္တရားနှင့်အညီ လင့်စကားနားထောင်ပြီး လင်မယားအဖြစ် အတူတကွပေါင်းသင်းလာသည့် သက်တမ်းတစ်လျှောက် အိမ်ထောင်ရှင်မကောင်းပီပီ ပျပ်ဝပ်ကျိုးနွံစွာ နေထိုင်လာခဲ့သော သူမအပေါ်ကို လင့်ဝတ္တရား အကြိမ်ကြိမ်ဖောက်ဖျက်ကျူးလွန်ကာ အိမ်ရဲ့ပြင်ပမှာ တစ်ပါးသော မိန်းမလည် မိန်းမရှုပ်များစွာတို့နှင့် နေ့တဓူဝ ကာမဂုဏ်လိင်ကိစ္စ ပျော်ပါးလိုက်စားလျက် အိမ်ထောင်ရေးပြစ်မှု အကြိမ်ကြိမ် ကျူးလွန်ရက်ခဲ့သူတစ်ယောက်ကို မိမိအနေနှင့် အဘယ့်ကြောင့် ဘဝလက်တွဲဖော် လင်ယောက်ျားတစ်ယောက် အဖြစ်နှင့် သစ္စာရှိရှိ ဆက်လက်အနွံအတာခံ ပေါင်းသင်းနေရဦးမှာလဲ ဆိုသည့်မေးခွန်းကို မည်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်ကမျှ မမေးသည့်တိုင် အဖြေကဖြင့်မူ ရှိနှင့်နေပြီးသားပင် ဖြစ်နေပေပြီ။
လင်ရဲ့အမှုကိစ္စမပြီးမချင်း သူရဲ့အမှုသွားအမှုလာ ရုံးပြင်ကန္နားကိစ္စအရပ်ရပ်ကို ရှေ့နေရှေ့ရပ်တွေနှင့် အသေးစိပ်တိုင်ပင်ပြီး ငွေအပေးအယူ လုပ်ကာ ဟန်မပျက် ဝန်းရံနေခဲ့သော်လည်း လူမှုရေးအရသာဖြစ်ပြီး နောက်ပိုင်း မိမိဘဝအတွက် ဆက်လျှောက်ရမည့်လမ်းကို သူမအနေနှင့် ကြိုတင်စဉ်းစားထားပြီး ဖြစ်သည်။
ချိုသက်ရီ သမီးဖြစ်သူကို အဒေါ်တွေအကြီးတွေ လက်မှာပဲ ခေတ္တခဏ အပ်နှံထားခဲ့ပြီး လင်သည်ရှိရာဆီ ထောင်ဝင်စာအကြိမ်ကြိမ် သွားရောက် တွေ့ဆုံခဲ့သည်။ မသဒီစရာမျက်နှာကို ဒီတစ်ခါနောက်ဆုံး ဆိုသည့်သဘောနှင့် သွားကြည့်ပြီး ရင်ထဲကမပါတဲ့ အားပေးစကားတွေ ဝတ်ကျေတန်းကျေ ပြောပေးခဲ့ပါသည်။
တစ်ခုတော့ အမြတ်ထွက်ခဲ့သည်က …
အိမ်တွင်းပုန်း အိမ်ထောင်ရှင်မလေးတစ်ယောက် အဖြစ်ကနေ သူမတစ်ခါမှ မသွားဖူး မလာဖူး မရောက်ဖူးခဲ့သည့် အကျဉ်းထောင်နှင့် အချုပ်ခန်း တရားရုံးစတာတွေကို အခေါက်ခေါက်အခါခါ ဝင်ထွက်သွားလာရင်း လည်လည်ပတ်ပတ်ရှိခဲ့ရပြီး အကြားအမြင်ဗဟုသုတ ပိုများလာရခြင်းပင်ဖြစ်သည်။
ထောင်ဝါဒါတွေ အချုပ်ခန်းထဲက အမျိုးမျိုးအဖုံဖုံသော ပြစ်မှုကျူးလွန်ခဲ့သည့်ငမိုက်သားတွေ လိမ်လည်မှု ဆေးမှု မုဒိမ်းမှု လုယက်မှု လူသတ်မှု အမှုအမျိုးမျိုးနှင့် နှစ်ရှည်လများထောင်ကျခံရသူတွေ တရားတဘောင်ရင်ဆိုင်နေရသူတွေ အစုံပင်တွေ့ခဲ့ရသည်။အချို့လည်း ကရုဏာသက်စရာ သနားစရာကောင်းလွန်းလှသလို အချို့ကတော့ ထောင်ကထွက်လျှင်လည်း ဆက်လက်ပြီး မိုက်တွင်းနက်ကြ ဦးမည့် ရုပ်လက္ခဏာမျိုး ရှိတာကိုပါ တွေ့ရဆုံရသည်။
ထောင်မှူးနှင့်ထောင်ပိုင်ကတော်စသည့် ပိုင်ရာဆိုင်ရာတွေဆီ မကြာခဏ သွားရောက်ကာ သူတို့နှင့်ပါ ရင်းနှီးမှုရယူခဲ့ရသည်။ သူတို့အဆုံးအမကို နာခံရသလို လက်ဆောင်ပဏ္ဏာတွေလည်း အခါခါဆက်သခဲ့ရပါသည်။ယောက်ျားမိန်းမပေါင်းစုံ ဓလေ့စရိုက်အမျိုးမျိုးရှိသူတွေနှင့် ကြိမ်ဖန်များစွာ ပေါင်းသင်းဆက်ဆံ လာခဲ့ရလို့လားတော့ မသိပါ။ ချိုသက်ရီလည်း သိသိသာသာ အချိုးတွေပြောင်းလာခဲ့ရသည်။
သွက်သွက်လက်လက် ရဲရဲတင်းတင်း ပြောရဲဆိုရဲရှိလာပေသည်။ အရင်ကလို မထုံတက်တေး ရွံ့တွန့်တွန့် ဖင့်နွှဲလေးကန်သည့် အမူအကျင့်တွေမရှိတော့။ ဘဝဆိုတာ အချိုးအကွေ့မျိုးစုံတွေ့ကြုံရစမြဲမို့ ဘယ်အချိုးဘယ်အကွေ့မှာ ဘယ်တက်နှင့်လှော်ခတ်ရမည် ဆိုသည်ကို မည်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်မျှ မသိနိုင်ဘူးမဟုတ်လား။ ရောက်ရာဘဝမှာ ဖြစ်သလို ကြုံသလို ပြုမူကျင့်ကြံနေထိုင်ရမည်မှာ လူသားတိုင်းရဲ့ဝန်တာ လောကဓမ္မတာပဲ ဖြစ်တော့သည် ဆိုတာ သူမ သဘောပေါက်လာရပြီ။
ပြောရလျှင် ချိုသက်ရီ ဘယ်အခြေအနေရောက်ရောက် မကြောက်တော့ပြီ။ ရွံ့လည်းမရွံ့တော့ပြီလေ။အမှုလိုက်ရှေ့နေတွေထဲက နီးစပ်သူတွေရဲ့အကြံပေးချက်အရ သူမငှားရမ်းထားခဲ့သည့် နာမည်ကြီးရှေ့နေတစ်ယောက်ဖြစ်သူ ဦးကိုကိုဇော် ဆိုသူနှင့်လည်း သူမတွေ့ဆုံခွင့်ရခဲ့သည်။
အသက် ၃၅ နှစ်ဝန်းကျင်ခန့် အသားညိုညိုထောင်ထောင်မောင်းမောင်းနှင့် ယောက်ျားပီသ ခန့်ညားသော ရုပ်လက္ခဏာသွင်ပြင်မျိုး ရှိသူဖြစ်သည်။ စကားပြောလျှင်တော့ အသံနည်းနည်းပြာသလိုရှိပြီး လူတစ်ယောက်ကို တရားခံကြည့်သလို စူးစူးရဲရဲစိုက်ကြည့်ကာ စကားပြောဆိုတတ်သူပင်။
ရက်သတ္တတစ်ပတ်လျှင် သုံးလေးကြိမ်လောက် သူနှင့်မကြာမကြာ နှစ်ယောက်သားတွေ့ဆုံလေ့ရှိကြပြီး ဆက်လုပ်ရမည့်လုပ်ငန်းစဉ်တွေကို အချင်းချင်း တိုင်ပင်ညှိနှိုင်းကြသည်။ များသောအားဖြင့် သူ့အကြံပေးချက်အတိုင်း ချိုသက်ရီ လိုက်နာရသည်သာ များပါသည်။ အလုပ်သဘော ဆက်ဆံရင်း နှစ်ယောက်သား တဖြည်းဖြည်းရင်းနှီးလာရာက ဦးကိုကိုဇော် သူမအပေါ်ဆက်ဆံပုံတွေ ပြောင်းလဲလာသည်ကို ချိုသက်ရီ သတိထားမိလာသည်။ လူကွယ်ရာမှာ မကြာခဏဆိုသလို ပေါင်ပုတ်လက်းပုတ် ခေါင်းကိုင်ဖင်ကိုင်ပြုလာသည်။
ချိုသက်ရီလည်း အသက်သာငယ်ပေမယ့် ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နှင့် လင်နောက်လိုက်ခဲ့သူ ဖြစ်ပြီး အိမ်ထောင်သည် ကလေးတစ်ယောက်အမေပီပီ ဖိုမဆက်ဆံရေးအတွေ့အကြုံ မနည်းလှသူပင်ဖြစ်ပေရာ သူကဲ့သို့သော ယောက်ျားသားတစ်ယောက်ရဲ့ သဘောမနောကို ကောင်းကောင်း သိနားလည်နေပါပြီ။
သူမကြားသိရသော သတင်းစကား များအရလည်း ဦးကိုကိုဇော်တို့လို အချို့အချို့သော အမှုလိုက်ရှေ့နေ တော်တော်များများမှာ ငွေကိုသာမက လူကိုပါ အရချိုင်တတ်သည် ဆိုသည့် စကားကို ကြားဖူးနားဝ ရှိခဲ့ပြီးဖြစ်၍ သူ့အနေနှင့် မိမိအပေါ် ဘယ်ကဲ့သို့သော ခြေလှမ်းမျိုး လှမ်းချင်နေသလဲဆိုတာကို ချိုသက်ရီတစ်ယောက် ကောင်းစွာ ရိပ်စားမိနေပေသည်။
ချိုသက်ရီအနေနှင့်လည်း ဒီလင်တစ်ယောက်တည်းနှင့်ပင် အိမ်ထောင်သည်ဘဝကို စိတ်ကုန်ခဲ့တာမှန်ပေမယ့် လောကသဘာဝအရ ဖိုနှင့်မ အသွေးအသားတပ်မက်မှု ဆိုတာကတော့ ရှိသေးသည်ပင်။ အာသဝေါ မကုန်ခမ်းသေးသည့် ရဟန်းရှင်လူ မည်သူမဆို ဖိုနှင့်မဆွဲငင်မှုသဘော ကို တစ်ယောက်တစ်လေ သော်မှပင် လွန်ဆန်နိုင်ကြလိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။
ဤကား ဃရာဝါသတည်းဟူသည့် အိမ်ထောင်ပြုမပြု ဆိုသည့် အမှုကိစ္စနှင့် လားလားမျှ သက်ဆိုင်သည်လည်းမဟုတ်ပြန်ရာ ဆိတ်ကွယ်ရာမှာ မည်သူမဆို အဖိုအမတွေ့ဆုံသည်ဆိုတာနှင့် သူသူကိုယ်ကိုယ် အတွင်းစိတ်က မလွဲမသွေ ဖောက်ပြန်မိကြမှာ မလွဲသေချာပင်ဖြစ်သည်။
ချိုသက်ရီအနေနှင့် နောက်ထပ်အိမ်ထောင်ပြုသည်ဖြစ်စေ မပြုသည်ဖြစ်စေ အိမ်ထောင်ရေး အတွေ့အကြုံရှိပြီး ငယ်ရွယ်နုပျိုသည်နှင့်အမျှ သွေးသားကောင်းမွန်ဆဲဖြစ်သော မိန်းမသားတစ်ယောက်အနေနှင့် ကာလကြာမြင့်စွာ နေ့တဓူဝ နီးနီးကပ်ကပ် ပတ်သက်ဆက်ဆံလာခဲ့ရသည့် မိမိလင်ယောက်ျားဖြစ်သူထံမှ မေထုံနှင့်စပ်လျဉ်းသည့် လိင်မှုဆိုင်ရာ အတွေ့အထိအရသာကို ရံဖန်ရံခါ စိတ်ထဲကကြိတ်ပြီး တမ်းတမိနေတာ တော့ အမှန်ပဲဖြစ်သည်။
အိပ်ရာပေါ်မှာ လင်ဖြစ်သူထံက နောက်ထပ် မရရှိနိုင်တော့သည့် ကာမဂုဏ်ရမ္မက်စည်းစိမ်အရသာကို အခြား တစ်ပါး သော ပုရိသယောက်ျားသား တစ်ယောက်ယောက် ထံကပဲဖြစ်ဖြစ် စိတ်ရှိလက်ရှိ ခံယူလိုက်ချင်စိတ် ပေါက်မိတာကိုမူ သူမဝန်ခံရပေလိမ့်မည်။
ပြီးတော့လည်း ချိုသက်ရီ အရင်လို မိမိခံစားချက်တွေကို မည်သူ့ကိုမှ ထုတ်ဖော်ပြောဆိုဝံ့ခြင်းမရှိဘဲ အမြဲတမ်းလိုလို မိမိတစ်ယောက်တည်း ရင်ထဲမှာပဲ အောင့်အည်းမျိုသိပ်ထားတတ်သည့် အိမ်ထောင်ရှင် အိမ်တွင်းပုန်း အုံ့ပုန်းမကလေးတစ်ယောက်မဟုတ်တော့ပြီမို့ မိမိစိတ်ထဲ ရှိတာကို ရှိသည့်အလျှောက် ရဲရဲဝံ့ဝံ့ အကောင်အထည်ဖော်နိုင်သော အစွမ်းသတ္တိမျိုးရှိခဲ့ပြီဖြစ်သည်။ ယူချင်သူက ယူလိုစိတ်ရှိသလို ပေးသူဖက်ကလည်း လွယ်လင့်တကူ ပေးဝေလိုစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ သူတို့နှစ်ယောက်၏ဆက်ဆံရေးက မကြာမီအချိန်ကလေးအတွင်းမှာပဲ ပြေလည်မှုရရှိသွားခဲ့ကြသည်။
တစ်နေ့ ဦးကိုကိုဇော် သူမကို ဖုန်းနှင့်အချိန်းအချက်လုပ်ပြီး မြို့လယ်ခေါင် စီးတီးမတ်နှင့်မနီးမဝေးမှာရှိသည့် ယမင်းသိင်္ဂ ီအမည်ရှိ တည်းခိုဆောင်တစ်ခုဆီ သူမကိုခေါ်သွားသည်။အလုပ်ကိစ္စဆွေးနွေးရန် ဟူ၍ အကြောင်းပြသော်လည်း သူ ဘာအတွက် ဒီနေရာကိုခေါ်သည် ဆိုတာကို ချိုသက်ရီ သိနားလည်ပြီးဖြစ်၍ အသာတကြည်ပင် သူ့နောက်ကိုလိုက်ပါလာခဲ့သည်။
ဟိုရောက်တော့ သူကြိုတင်ဘွတ်ကင်လုပ်ပြီးသား အခန်းတစ်ခန်းကို ခေါ်သွားပြီး နှစ်ယောက်သား နားနားနေနေ နေကြသည်။ ဦးကိုကိုဇော်က "တစ်ခုခု စားကြရအောင် ချို" ဆိုပြီးပြောလိုက်တော့ သူမကလည်း ခေါင်းအသာညိတ်ပြလိုက်ရင်း …
"ကောင်းသားပဲ ချိုလည်း မနက်ကတည်းက ခုချိန်ထိ ဘာမှမစားခဲ့ရသေးဘူး"
"ကိုယ်ကျွေးမှာပေါ့ ချိုရဲ့ ချိုချိုကြိုက်တာသာ မှာစား စားသောက်ပြီးမှ အေးဆေးစကားပြောကြတာပေါ့"
"ဟုတ်ကဲ့ ဦးကိုဇော်"
ချိုသက်ရီ သူ့နောက်ကနေလိုက်ပါလာခဲ့သည်။ အောက်ထပ်မှာ စားသောက်ဖွယ်ရာ အစုံအလင်ရှိပြီး လာရောက်တည်းခိုသူတွေအတွက်သီးသန့် ရောင်းချပေးခြင်းဖြစ်သည်။ ဝက်သားထမင်းပေါင်းနှစ်ပွဲနှင့် သောက်စရာအချိုရည်တွေမှာတော့ ချိုသက်ရီက …
"အချိုရည်ပဲလား ဦးကိုဇော် ချို့ကိုအားမနာနဲ့နော် ဦးကိုဇော်တို့ယောက်ျားလေးတွေက များသောအားဖြင့် အစာမြိန်အောင်ဆိုပြီး အရက်ဘီယာတို့ ဘာတို့ မှာသောက်လေ့ရှိတာပဲ မဟုတ်လား ဦးကိုဇော်သောက်ချင်ရင် မှာလိုက်ပါ"
"တကယ်လား ချိုက ကိုယ်တို့ယောက်ျားတွေအပေါ် နားလည်မှုရှိတယ်ပေါ့ ဒါဖြင့် ဘီယာလောက်တော့ မှာလိုက်မယ်လေ ချို့အတွက်လဲ … "
"အို နေပါစေ ချို မသောက်ချင်ပါဘူး ရပါတယ် ဦးကိုဇော်သောက်တာ ချို ထိုင်ကြည့်မယ်လေ ဟင်းဟင်း ဟင်း"
တကယ်တမ်း ဘီယာလာချတော့ ချိုသက်ရီလည်း သူ့ကိုအားနာနာနှင့် ဘီယာတစ်ပုလင်းလုံးကုန်အောင် သောက်မိသည်ပင်။ ဦးကိုကိုဇော်လည်း ဘီယာနှစ်လုံးသောက်ပြီး မနက်စာ ထမင်းပေါင်းကို နှစ်ယောက်သား အတူတူထိုင်စားကြသည်။
တရုတ်လူမျိုး စားဖိုမှူး ကိုယ်တိုင် စီမံချက်ပြုတ်ထားခြင်းဖြစ်၍ လက်ရာကကောင်းလွန်းလှသည်။ စားသောက်ရင်း အလုပ်အကြောင်းပြောရင်း ချိုသက်ရီလည်း ဘီယာအရှိန်လေးတက်ကာ ခေါင်းထဲမှာ ရီတီတီကလေးရှိနေပေသည်။
"ချို နောက်ထပ် သူ့ဆီ တော်ရုံနဲ့ မသွားချင်တော့ဘူး ဖြစ်နိုင်ရင် အမှုကိစ္စအားလုံး ဦးကိုဇော်လက်ထဲပဲ လွှဲထားလိုက်ချင်ပြီ"
ချိုသက်ရီက သူမယောက်ျားကိုစိတ်ကုန်ပြီဆိုသည့် သဘောမျိုး ပြောလာသည်။
"ကိုယ်တတ်နိုင်သလောက် လုပ်ပေးပါ့မယ် ပြစ်ဒဏ်ကသက်သာလိုသက်သာငြား ကိုယ်တို့ဖက်က အခွင့်အရေးရသလောက် ကြိုးစားကြည့် ရမှာပေါ့လေ ဆိုင်ရာတွေကိုလည်း ပေးတန်သလောက်ပေးခဲ့တာပဲ နို့ဖြင့် ချိုက နောက်ထပ် ကိုယ့်နဲ့ရော မတွေ့ချင်တော့ဘူးလား"
ချိုသက်ရီ ပြာပြာသလဲငြင်းလိုက်သည်။
"မဟုတ်ပါဘူး ချို ဒီသဘောမျိုးပြောတာမဟုတ်ဘူး သူရှိတဲ့အချုပ်တို့ ထောင်တို့ထဲကို မသွားချင်တော့တာ သူနဲ့ကို မျက်နှာချင်း ဆိုင်မနေချင် တော့ဘူး။ကုန်ကုန်ပြောရရင် ချို သူ့ကို လင်တောင် မတော်ချင်တော့ဘူး ဒီဟာတွေပြီးရင် သူနဲ့ပတ်သက်သမျှ စာရင်းတွေ အကုန်ဖြတ်ပြီး ကိုယ့်ဖာသာကိုယ် အေးဆေးပဲ နေလိုက်တော့မယ် အမိန့်ချတဲ့နေ့မှပဲ မလာမဖြစ် တစ်ခေါက်ပြန်လာမယ်လို့ စိတ်ကူးတယ် ဒီကြားထဲ ဦးကိုဇော်ဆီကိုတော့ မကြာမကြာ ရောက်ဖြစ်ဦးမှာပါ … ဘာလဲ ဦးကိုဇော်ကရော ချို့ကို လာမတွေ့စေချင်လို့လား"
စကားကို ရှည်ရှည်လျားလျားပြောရင်း နောက်ဆုံးမေးခွန်းကျတော့ ချိုသက်ရီ မျက်ဝန်းကလေးထောင့်ကပ်ကာ မူနွဲ့နွဲ့လေသံနှင့် မေးလိုက်ခြင်း ဖြစ်ရာ ဦးကိုကိုဇော် လှုပ်လှုပ်ရှားရှားလေး ဖြစ်သွားရသည်။ ထိုင်ခုံချင်းကပ်နေသော ချိုသက်ရီအနားကို သိသိသာသာ တိုးကပ်လာပြီး သူ့လက်တစ်ဖက်က သူမခါးလေးရှိရာဆီကို မတော်တဆလိုလိုနှင့် ရောက်ရှိကိုင်စမ်းလာကာ …
"ချိုရယ် ကိုယ်က ချို့ကိုမလာစေချင်ဘူးလို့များ ပြောမိလို့လား ချို့ကိုအမြဲတမ်း လာစေချင်တဲ့သူပါ ချိုကိုယ့်ဆီမလာရင်တောင်မှ ကိုယ်က ချိုရှိတဲ့ဆီကို မရောက်ရောက်အောင်သွားမယ်လို့ ဆုံးဖြတ်ထားတယ် ဘာဖြစ်လို့လဲ သိလား ချို "
"ဘာ ဖြစ် လို့ … "
"ချို့ကို ကိုယ် … "
" … … … "
"အို … "
ချိုသက်ရီ ကိုယ်လေး တွန့်ကနဲဖြစ်သွားသည်။ မထင်မှတ်ဘဲ သူ ချို့ခါးသိမ်ကလေးကို သူ့ရင်ခွင်ထဲကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ဆွဲသွင်း ပွေ့ဖက် ထားလိုက်ရင်း ချို့နားနားကို တိုးကပ်ကာဖြင့် …
"ချစ်လို့ ချို့ကို အရမ်းချစ်မိလို့ "
ဆိုပြီး ပြောရင်း ချို့ပါးမို့မို့ကလေးတစ်ဖက်ကို သူ့နှာခေါင်းချွန်ကြီးဖိကပ်ကာ တရွှတ်ရွှတ်နမ်းလိုက်တာကြောင့်ပဲ ဖြစ်သည်။
"အို သူ ကလဲကွာ ဒီမှာ လူတွေနဲ့ သွား "
"ပြော ချိုရော ကိုယ့်ကို မချစ်ဘူးလား လို့ …ချို ပြောမှလွှတ်မယ်"
"လွှတ်ပါ ဖယ်ပါ ဦးကိုရာ လူတွေနဲ့ မကောင်းဘူး ရှက် စ ရာ "
"ဘာရှက်စရာရှိလဲ ဘယ်သူမှမှမမြင်တာ"
ဦးကိုကိုဇော်ပြောရင်း သူ့လက်တစ်ဖက်ကလည်း ချို့ကို တိုးလို့ဖက်ထားလိုက်ပြန်သည်။ ခါးကိုဖက်ထားသောလက်က ချို့ရင်သားဆိုင်အိအိ နှစ်ဖက်ဆီကို ရောက်ရှိပွတ်သပ်လာရာ လူကြားထဲမှာဖြစ်နေ၍ ချို သူ့လက်အောက်ကနေ မသိမသာရုန်းထွက်လိုက်ရသည်။
"ကျွတ် ခက်တော့တာပဲ ဦးကိုရာ "
"ဘာရယ် ချို ကိုယ့်ကို ဘယ်လိုခေါ်လိုက်တယ် "
"ဦး ကို လေ ဘာဖြစ်လဲ "
"ဘာမှမဖြစ်ဘူး ချစ်လို့ ချို့ကို ဟောဒီက ဦးကိုက ချစ်လွန်းလို့ ကဲ ပြွတ် ပြွတ် "
ဒီတစ်ခါနမ်းတာက ခုနကထက်ဆိုးသည်။ သူမနှုတ်ခမ်းငုံအိအိထွေးထွေးကလေးကို ပေါ်တင်စုပ်နမ်းပစ်လိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ ချို့မျက်နှာကလေး နီရဲသွားပြီး သူ့အနမ်းအောက်ကနေ တော်ရုံနှင့်ရုန်းမထွက်နိုင်ဘဲ ရုတ်တရက်အငိုက်မိသလိုဖြစ်သွားခဲ့ရာက အတန်ကြာမှ သတိပြန်ဝင်လာပြီး သူ့ပေါင်တွင်းကြောတစ်ဖက်ကို သူမလက်ကလေးနှင့်ဇပ်ကနဲ ဆွဲလိမ်ပစ်လိုက်ရာက …
"အို အို သိပ် ကဲ လွန်း တယ်ကွာ ဟင့်အင်း ဟင့်အင်း ဒါတော့မရဘူး"
"ဘာလဲ လူမြင်ကွင်းထဲ ဖြစ်နေလို့လား"
"အင်း ဟင်းး"
"ဒါဖြင့် ဒီနေရာမှာ မနေဘူး အခန်းထဲသွားကြတာပေါ့ ချို ဘာ ဖြစ်ချင်လဲ ပြောလေ ချို … "
ချို အဓိပ္ပါယ်ပါပါနှင့် သူ့မျက်နှာကို မော့ကြည့်လိုက်ရင်း ခေါင်းလေးကိုညိတ်တယ်ဆိုရုံလေး မသိမသာ ညိတ်ပြလိုက်မိသည်။
"အင်း သွားမယ် လေ "
"ဖျောက် !! "
ဦးကိုကိုဇော် လက်ဖျောက်တစ်ချက်တီးရင်း သူ့မျက်နှာကြီးကလည်း မှိုရသည့်မျက်နှာလို ဝင်းကနဲဖြစ်သွားရပြီ။
"အိုကေ !! ဟေ့ !! ဒီမှာ ပိုက်ဆံရှင်းမယ် "
ဝိတ်တာကိုခေါ်ကာ ကျသင့်ငွေများ အမြန်ရှင်းပေးလိုက်ပြီး ဦးကိုကိုဇော်က သူတို့နှစ်ယောက်သောက်ဖို့အတွက်ဆိုပြီး နောက်ထပ်ဘီယာငါးလုံး ထပ်ယူခိုင်းလိုက်ကာ ကြွပ်ကြွပ်အိတ်နှင့် ပါဆယ်ဆွဲပြီး တည်းခိုဆောင်ရဲ့အပေါ်ထပ်ဆီ တစ်ယောက်လက်ကို တစ်ယောက်တွဲ၍ ပြန်တက်လာခဲ့ကြသည်။အခန်းထဲရောက်ပြီဆိုတာနှင့် လက်မြန်ခြေမြန်ရှိသော ဦးကိုကိုဇော်ရဲ့လက်များက ချိုသက်ရီရဲ့ကိုယ်လုံးအိအိလေးကို သူ့ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲသွင်းကာ ခပ်တင်းတင်းပင် ပွေ့ဖက်ထားလိုက်ပြီ ဖြစ်သည်။
"အိုကွာ ဒီနေ့ သူ သိပ်ဆိုးတာပဲ ဘာ တွေ ဖြစ်နေမှန်းလဲ မသိ"
ပြောပင်ပြောလိုက်သော်ငြား ချိုသက်ရီတစ်ယောက် သူ့ရင်ခွင်ထဲကို မလူးသာမလွန့်သာ ရောက်ရှိနေနှင့်ခဲ့ပြီဖြစ်သည်။
"ချစ်တယ် ချိုရယ် ချစ်လွန်းလို့ပေါ့ ချိုမယုံရင် ကိုယ့်ရင်ဘတ်ကို လက်ကလေးနဲ့ ဟောဒီလို စမ်းကြည့်လိုက်စမ်း စိတ်တွေလှုပ်ရှားပြီး နှလုံးခုန်သံ တဒုတ်ဒုတ် မြည်နေတာကို ကြားရမယ် … ဟော တွေ့တယ်မဟုတ်လား"
"အင် …သွား အပိုတွေ … ဟုတ်လည်း ဟုတ်ပဲနဲ့"
ပုံမှန်ထက်ကို ပိုပြီး ချွဲနွဲ့နေသောအသံကလေးနှင့် သူ့ရင်အုပ်ကျယ်ကြီးကို ဖွဖွရွရွကလေးထုမည့်ဟန်ပြင်လိုက်သော သူမရဲ့လက်သီးဆုပ် နုနုကလေးက လေထဲမှာပဲ တိုးလို့တန်းလန်းနှင့် ရပ်တန့်ကာ အရှိန်လျော့ကျပျက်ပြယ်သွားခဲ့ရသည်။
ဦးကိုကိုဇော် သူမလက်ကလေးနှစ်ဖက်ကို သန်မာသော သူ့လက်များဖြင့် ဖမ်းချုပ်ကိုင်ပြီး သူ့မျက်နှာကိုရီဝေဝေလေး မော့၍ကြည့်နေရှာသော ချိုသက်ရီ၏ မဟတဟ ငုံမလိုပွင့်မလို ဖြစ်နေသည့် နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးတွဲတွဲကလေးနှစ်မြွှာအား သူ့နှုတ်ခမ်းများနှင့်ငုံ့ကိုင်း၍ အားပါးတရပင် တပြွတ်ပြွတ်ဆိုသော အသံကလေးထွက်အောင် နမ်းစုပ်ပစ်လိုက်လေသည်။ချိုသက်ရီလည်း မထင်မှတ်ပါဘဲ သူ့အနမ်းတွေကို ပြန်လည် တုံ့ပြန်နမ်းစုပ်ပေးလာသလို ခံစားရသည်။ သူ့စိတ်ထဲက ကြိတ်ပြီး အားရဝမ်းသာ ဖြစ်သွားမိသည်။
ဖိုနှင့်မတို့၏ အပြန်အလှန် ဆွဲဆောင်ညှို့ငင်မှုဒဏ်ကို သူမလို အနေအထိုင်အေးဆေးတည်ငြိမ်ပြီး ဣနြေသမ္ပတ္တိနှင့် ပြည့်စုံသည် ဟု ဆိုရမည့် မိန်းကလေးတစ်ယောက်ကပင် ငြင်းပယ်တွန်းလှန်နိုင်စွမ်းမရှိဘဲ အထိအတွေ့အာရုံနောက်ကို အသိမဲ့စွာဖြင့် မိန်းမော လိုက်ပါလာခဲ့သည့်အဖြစ်မှာ ဆန်းကြယ်လွန်းလှသလို သူ့အနေနှင့် အံ့အားသင့်ဖွယ်ရာလည်းဖြစ်နေပေသည်။
အနမ်းတွေတစ်ရစ်ပြီးတစ်ရစ် ရှေ့တက်လာခဲ့ရာကနေ နှုတ်ခမ်းချင်းလည်းစုပ် သူမရင်သားအိအိကြီးနှစ်ဖက်ကိုပါ ဟိုကိုင်ဒီနယ်လုပ်ကာ ပိုင်စိုးပိုင်နင်း ဖျစ်ညှစ်ဆုပ်နယ်ရင်းဖြင့် ဦးကိုကိုဇော်၏ မိန်းမပေါင်းများစွာနှင့်ယဉ်ပါးခဲ့ပြီးဖြစ်သော လက်သရမ်းကြီးများက ချိုသက်ရီ၏ ပေါင်ခွဆုံကြားထဲရှိ မိန်းမသားတို့၏နောက်ဆုံးခံတပ်ဖြစ်သော ဖောင်းမို့မို့ကလေးရှိနေသည့် သူမ၏အင်္ဂါဇပ်ရပ်ဝန်းကလေးဆီကို အပြီးအပိုင် အောင်ပွဲခံသိမ်းပိုက်ရန် အလို့ငှါ တဖြည်းဖြည်းတရွေ့ရွေ့နှင့် သွေးတိုးစမ်းရင်း ရှေ့ကိုဆက်လက်တိုးဝင်သွားလေသည်။
ချိုသက်ရီ ကိုယ်ကလေး ဆတ်ကနဲတုန်ယင်တက်သွားရသလို ကြီးမားထည်ဝါလှသည့် သူမ၏တင်ပါးအသားစုံ့ကြီးနှစ်ဖက်မှာလည်း အခန်းတွင်းရှိ နှစ်ယောက်အိပ်ကုတင်စွန်းပေါ်ကို မေးတင်လျက်ရှိရာကနေ တစ်ကိုယ်လုံး ဒူးနှစ်ဖက်ပါ ပျော့ခွေကျသွားခဲ့ရာက ကုတင်ပေါ် ပက်လက်လန်ကာ လဲပြိုကျသည့်အခြေသို့ ဆိုက်ရောက်သွားရတော့သည်။
သူမခါးမှာ ဝတ်ထားသည့်ထမီလည်း လျော့တိလျော့ရဲလေးဖြစ်ကာ ဒူးပေါ်ပေါင်ပေါ် မလုံမလဲဖြစ်သည့် အခြေအနေကို ရောက်ရှိသွားသည်။
ချိုသက်ရီ အန္တရာယ်အငွေ့အသက်ကို ကောင်းကောင်းရနေခဲ့ပြီ။ သို့ပေမယ့် သည်အန္တရာယ်က သူမကိုယ်နှိုက်ကိုက လိုလိုလားလား စွန့်စားဖိတ်ခေါ် မိခဲ့သော အန္တရာယ်ပင်ဖြစ်ပြီး ထိုအန္တရာယ်ရှိရာအရပ်ဆီသို့ အချိန်တိုတိုအတွင်း မရောက်အရောက် သွားရမည့်အရေးအတွက် သူမကိုယ်တိုင်လည်း အထူးပင် စိတ်စောမိလျက်ရှိနေတော့သည်။
.........................................................................................................................................
အခန်း ( ၁၁ )
ဦးကိုကိုဇော် သူမနှုတ်ခမ်းကိုနမ်းစုပ်နေရာက အောက်ကိုတဖြည်းဖြည်းလျှောဆင်းလာပြီး သူမရင်သားအုံဆီ ရောက်လာသည်။ ချိုသက်ရီကိုခွင့်တောင်းမနေတော့ဘဲ သူ့ဖာသာသူ သူအင်္ကျီ ကြယ်သီးတွေကို တစ်လုံးချင်းဖြုတ်နေပြီး အောက်မှပေါ်ထွက်လာသည့် ဘရာစီယာကြိုးကလေးကိုပါ ကျွမ်းကျင်စွာဖြေလျှော့ချလိုက်ကာ ဘရာအောက်ကနေ ဘွားကနဲထွက်ပေါ်လာသည့် သူမရဲ့ရင်သားဆိုင် အိအိကြီးနှစ်မြွှာကို လက်နှစ်ဖက်နှင့် ပယ်ပယ်နယ်နယ် ညှစ်နယ်ကိုင်ရင်း ခဲကျစ်ကျစ်ကလေး အပေါ်ကို ကော့ထောင်ကာနေသည့် သူမရဲ့ နို့သီးတစ်ဖက်စီကို လက်ညှိုးလက်မနှင့်ညှစ်ချေလိုက် ပါးစပ်နှင့်ကုန်းစို့လိုက်နှင့် ဇယ်ဆက်သလို အလုပ်များနေလေတော့သည်။
"အား အ အ ရှီး … အ အိ အိ … အ ဟင့် အင့် အင့် "
ချိုသက်ရီကား ခေါင်းကလေးကို ဘယ်လူးညာလှိမ့်နှင့်တအိုးအိုးတအင့်အင့် လူးလွန့်ညည်းတွားလျက်သာ ရှိလေသည်။ရုန်းကန်ဖို့ကိုလည်း သူမလုံးဝမစဉ်းစားမိပေ။ ဦးကိုကိုဇော်နို့စို့ပေးတာကို အလိုက်သင့် ငြိမ်ခံနေရင်းက သူ့လက်က သူမပေါင်ကြားဆီ ရောက်ရှိလာပြီး ပေါင်ခွဆုံနေရာရှိ အင်္ဂါဇပ်ရှိရာကို ထမီပေါ်ကနေ သူ့လက်ဖဝါးကြမ်းကြီးတစ်ဖက်ဖြင့် ခပ်ဖွဖွခပ်ရွရွကလေးပွတ်ပေးနေသည်ကို ပေါင်ကလေးကွတတ ဟမလိုဖြဲမလိုလုပ်ကာ ကော့ကော့ခံပေးနေမိသည်။ ပင်တီဝတ်ထားပေမယ့် သူ့လက်က သူမအတွင်းခံပင်တီကို ထမီအောက်လက်လျှိုပြီး ရုတ်တရက်ချွတ်လျှောချလိုက်တာကိုပါ သူမသိလိုက်ရသည်။
"အို မ မလုပ် နဲ့ ေ လ ဟင့် ဟင့် ဟင့် "
ပင်တီကပေါင်လယ်လောက် ရောက်လာပြီး သူမ၏လျှို့ဝှက်ရာ အင်္ဂါဇပ်ဋ္ဌာနတစ်ခုလုံး သူ့မျက်စိရှေ့မှောက်မှာ ဘွင်းဘွင်းရှင်းရှင်းကြီး ပေါ်လို့နေပြီဆိုတာကို သူမသိလိုက်ရသည်။ သူ့လက်ကြီးဆီက အေးစက်စက်အထိအတွေ့က သူမအင်္ဂါဇပ်အဝန်းအဝိုင်းတစ်ဝိုက် ဆီကိုသာမက သူမရင်ခေါင်းထဲအထိ အေးကနဲပင်ဖြစ်သွားစေသည်။
အမွေးအဖုတ်လေးကို သူ့လက်ချောင်းထိပ်မျာဖြင့် တဖျပ်ဖျပ် ကုပ်ဖွ ကစားရင်း အကွဲကြောင်းကလေးကိုရော အကွဲကြောင်းထိပ်နားရှိ အသားတက်(အစိ)ကလေးကိုပါ မထိခလုတ်ထိခလုတ်လုပ်ကာ ပွတ်သပ် ဆော့နှူးပေးလာတာကို ခံစားသိနေရသည်။
သူမရဲ့အင်္ဂါဇပ်တစ်ဝိုက်မှာ ကာမရှေ့တော်ပြေးအရည်တွေပင်စိုစိစိကလေးဖြစ်လာပြီလား လို့ မယုံမရဲတွေးကာ မျက်နှာပူမိသွားသည်။ တကယ်ဆိုရင်လည်း သူ့မျက်စိအကြည့်က သူမရဲ့ထိုနေရာတဝိုက်ဆီကို စေ့စေ့စပ်စပ် လိုက်လံအရသာခံပြီး ကြည့်နေတော့မှာ သေချာပါသည်။
ဒုက္ခပါပဲ။ လင်နှင့်ဝေးနေချိန်မို့ ရေချိုးချိန် အပေါ့အပါး လက်ထရိန်သွားချိန်တွေမှာ တစ်ကိုယ်ရည်သန့်ရှင်းသည့်အနေနှင့် အချိန်မှန်မှန် ရေနှင့် အသေအချာ ဆေးကြောသုတ်သင်ခြင်းမျိုးလောက်သာ ရှိပေမယ့် ပင်ကိုယ်အမွေးသန်သော သူမအင်္ဂါဇပ်အနီးတဝိုက် ဆီးခုံအထက်နားဆီမှ အမြဲတမ်းလိုလို အုံလိုက်ကျင်းလိုက် ရှင်သန်ပေါက်ရောက်နေလျက်ရှိနေသည့် သန်စွမ်းအားကောင်းလှသည့် မိမိစောက်မွေးစောက်မြှင်တွေကို အပြောင်သား အရှင်းသား ဖြစ်အောင် စနစ်တကျ ဝါယမစိုက်ထုတ်အချိန်ယူပြီး သေချာမရိပ်သင်ခဲ့မိတာ မိမိအမှားလို့သာ ချိုသက်ရီ အထိတ်တလန့် တွေးလိုက်မိပါသည်။
လင်ဖြစ်သူက အသန့်ကြိုက်သူမို့လည်း သူနှင့်ဆက်ဆံချိန်တွေမှာ အမွေးတွေပြောင်ရှင်းနေမှ နှစ်ခြိုက်လေ့ရှိသူမို့လည်း ချိုသက်ရီ လင့်အကြိုက် လိုက်လျောပြီး အင်္ဂါဇပ်နှင့်အနီးပတ်ဝန်းကျင်တွေမှာ ဘယ်တော့မှ အမွေးအမြှင်တစ်ပင်တစ်လေမှ မမြင်မတွေ့ရအောင် သုံးလေးရက်ခြား တစ်ခါဆိုသလို အမြဲတမ်း အချိန်ပေးပြီး ရိတ်သင်ရှင်လင်းထားလေ့ရှိပါသည်။
ခုတော့လည်း လင်ဖြစ်သူကိုယ်တိုင် မိမိသဘောမကျဆုံးသောအမှုကို ကျုးလွန်ပြီး မိမိနှင့်ဘယ်သောအခါမှ အပ်စပ်ခြင်းမရှိတော့သည့် မုဒိမ်းအကျဉ်းသားအဖြစ်နှင့် နှစ်ရှည်လများ ထောင်ထဲနေရမည့်အခြေအနေကို ရောက်နေပြီမို့ ချိုသက်ရီလည်း ဂရုစိုက်ရမည့်လူမရှိတော့၍ မိမိစောက်မွေးကို အထူးအထွေ အချိန်ပေးပြီး ရိတ်မနေတော့ဘဲ ပစ္စလက္ခတ်ထားမိခဲ့တာဖြစ်သည်။
ချိုသက်ရီ ကိုယ့်ဖာသာနောင်တရပြီး ရှက်ရှက်နှင့် ဘာစကားတစ်ခွန်းမှ မပြောနိုင်ခင်မှာပဲ ဦးကိုကိုဇော်တစ်ယောက် သူမနို့နှစ်ဖက်ကို တစ်လှည့်စီ စို့စို့ပေးနေရာကနေ အောက်ဖက်ကို ထပ်မံလျှောဆင်းလာခဲ့ပြီး သူမပေါင်နှစ်ဖက်ကြားအရပ်ကို တိုးဝင်ကာ ပေါင်ခွဆုံနေရာကို သူ့မျက်နှာအပ်ပြီး မှောက်အိပ်ချလိုက်တာကို တွေ့ရတော့သည်။
"အား ဦးဇော် ဘာ ဘာလုပ် "
တကယ်တော့ ဘာလုပ်မည်မှန်း သူမသိသည်ပင်။ မိန်းမသားပီပီ ဟန်ကိုယ့်ဖို့အရေးမို့ ယုတ္တိရှိရှိ မသိကျိုးကျွံပုံစံနှင့် ပြာပြာသလဲ ဖြစ်ချင်ဟန်ဆောင် လိုက်ခြင်းသာဖြစ်သည်။ ချိုသက်ရီ အဲဒီလောက်တော့ မညံ့ပါ။ဦးကိုဇော် သူမထမီအောက်လက်လျှိုကာ ထမီကိုပေါင်လယ်လောက်ရောက်သည်အထိ လျှောချပြီး သူမဝတ်ထားသော အတွင်းခံပင်တီကိုပါ တစ်ဆက်တည်း အောက်ကိုဆွဲချွတ်ချလိုက်ရာ ချိုသက်ရီလည်း ယောင်ယမ်းပြီး ဖင်ကလေးပင်နည်းနည်းကြွပေးလိုက်မိသည်။
ပင်တီတစ်ခုလုံး ကျွတ်သွားချိန်မှာ သူတစ်ချက်ကလေးမှ တုံ့ဆိုင်းခြင်းမရှိတော့ဘဲ ချိုသက်ရီရဲ့အင်္ဂါဇပ်ခေါ် စောက်ဖုတ်မျက်နှာပြင် ဖောင်းအိအိကြီးပေါ်ကို မျက်နှာအပ်ကာဖြင့် စောက်ဖုတ်ကိုလည်းနမ်းရင်း အကွဲကြောင်းကလေးရဲ့အောက်ကနေအထက်ကို သူ့လျှာပြားကြီးနှင့် အပြားလိုက် ယက်ကာသပ်ကာနှင့် စိတ်လိုလက်ရကြီးစောက်ဖုတ်ယက်ဆွပေးလိုက်ရာ ချိုသက်ရီ "အား ကျွတ် ကျွတ် ကျွတ်" ဟုအော်ရင်း ဖင်ကြီးတစ်ခုလုံး ကုတင်ပေါ်ကနေ အပေါ်ကို တစ်တောင်လောက်ကြွတက်သွားရသည်။
"အား အ အ ဘာ ဘာတွေ လျှောက် လုပ် လုပ် နေတာလဲ ဦးဇော်ရာ ဟင့် ဟင့် အ အနေခက်တယ် လွှတ် လွှတ်ပါ ချို ငရဲ ငအုံကြီးကုန်ပါ့မယ် အို ဖယ် ဖယ်လေ အိုးး ဟင့် ဟင့် ဟင့် ခက် ခက်လိုက်တာနော် ဟင်းးး"
ပြောမရသည့်နောက်ဆုံး သက်ပြင်းဟင်းကနဲအချမှာ သူမရဲ့အဖုတ်ထိပ်နားရှိ အစိကလေးကို ပြွတ်ကနဲအသံနှင့် အတူ ဦးဇော်တစ်ယောက် သူ့ပါးစပ်နှင့် အားရပါးရစုပ်ချလိုက်ချိန်မို့
" အ အ ရှီး ဥ ဥ ဇော် "
မပီမသအသံနှင့် ညည်းသံရှည်ကြီးထွက်ကာ အပေါ်ကို ကော့ထောင် မြှောက်ကြွပေးလျက်သား ရှိသော သူမဖင်သားကြီးနှစ်ဖက်က ကုတင်ကြမ်းပြင်ပေါ် ကို ဘုန်းကနဲ ဆောင့်ကြီးအောင့်ကြီး ပြန်လည်ပြုတ်ကျ လာရလေသည်။ သူမစောက်ခေါင်းလေးထဲက စောက်ရည်တွေပင် အထဲကနေ ပွက်ကနဲ အံထွက်ကျလာရာ အိပ်ရာခင်းပေါ် အကွက်လိုက်ကြီး စွန်းထင်းသွားတာ တွေ့ရသည်။
"တော် တော်ပီ ရပ် ရပ် ပါတော့ရှင် ဦးဇော် မကောင်းဘူး ဟွင့်ဟွင့် လူကို သူှုတစ်ယောက်တည်း စိတ်ကြိုက်လုပ်နေတော့တာပဲ "
"ချစ်တာကိုး ချိုရဲ့ ချစ်လို့ပဲ ခုလို သူကောင်းကိုယ်ကောင်း ဖြစ်အောင် ကိုယ်က လုပ်ပေးနေရတာ ချို ကိုယ့်ကို ရှက်မနေနဲ့တော့နော်"
ချိုသက်ရီ သူ့ကို မျက်စောင်းကြီ ဒိုင်းကနဲပစ်ထိုးလိုက်ပြီး နောက် …
"အော ခုပဲ ကြည့်ဦး သူလုပ်တာနဲ့ ချို့မှာ ရှက်စရာကျန်သေးလို့ လား လို့ … ဟွန်း လူကြီးကိုက … "
သူ ပြုံးစိစိနှင့်ဘာမှဆက်မပြောတော့ဘဲ ချိုသက်ရီစောက်ဖုတ်ကို ဒုတိယအကြိမ်ကုန်းစုပ်နမ်းပြန်သည်။ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားထူမို့မို့နှစ်ခုကို သူ့ပါးစပ်နှင့်ညှပ်ဆွဲလိုက် အပေါက်ဝတစ်ဝိုက်ကို လျှာနှင့် နာရီလက်တံအတိုင်း လက်ယာရစ်လှည့်ပတ်ရစ်ဝိုက်ကာ ယက်သပ်ဆွလိုက်လုပ်ပြီးမှ လျှာတစ်ခုလုံးလိပ်ပြီး အဖုတ်လိုဏ်ခေါင်းလေးထဲ ထည့်ကာ သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက် အချက်နှစ်ဆယ်အစိတ်ခန့် လုပ်လုပ်ပေးလိုက်သည်။
သူ့နှာခေါင်းထိပ်ချွန်ကြီးကလည်း သူမအစိကလေးကို မထိတထိထိမိနေရာ ချိုသက်ရီ အကောင်းလွန်သွားပြီး သူ့လျှာနွေးနွေးကြီးရဲ့ အထိအတွေ့အောက်မှာ ရင်သပ်ရှုမောဖြစ်ကာ အီဆိမ့်နေအောင် ခံစားလိုက်ရလျက် သူမလက်ကလေးနှစ်ဖက်ဖြင့် ဦးကိုကိုဇော်ရဲ့ ခေါင်းကို ညှပ်ကိုင်ပြီး သူ့ဆံပင်တွေကို အားပါးတရ ကုပ်ဖွဆုပ်ဆွဲပေးနေမိတော့သည်။ သူ့အမှုတ်အဆွကောင်းမှုကြောင့် ချိုသက်ရီ ခေါင်းကလေး တယမ်းယမ်းနှင့် မေးကလေးကော့ကော့ထိုးကာ ရင်ထဲကျလိကျလိ ဖီလင်တွေတရိပ်ရိပ်တက်လာပြီး သူမစောက်ဖုတ်ဆီက အဆမတန် ယားယံမှုဝေဒနာကြောင့် ရှက်ရမှန်းမသိ ကြောက်ရမှန်းမသိပင်ဖြစ်လာရကာ …
"အ အ မှုတ် ဦး ဇော် အိ အိ အ ယက် ယက်ပေး ဟင့် ဟင့် အ ထိ ထိတယ် အရှီး အလာ့လာ့ ချို ချို … မ မခံနိုင်တော့ဘူး ဦး ဇော် ရယ် အ အင့် အီးဟီး ဟီးး … အီးး တော် တော်ပီ ရပ် ရပ်ပါတော့ သူ လုပ်ချင်တာ လုပ်တော့ ဟင့်ဟင့် "
ဦးဇော်ထလာသည်။ ဒီအတိုင်း ထလာတာတော့မဟုတ်။ သူ့ပုဆိုးချွတ်ချပြီး လီးတန်းလန်းနှင့် ထိုင်ရာကနေ ထလာတာဖြစ်သည်။
ကာမလိုက်စားသူပီပီ သူ့လီးကြီးက အတော်ကလေး တုတ်ထွားရှည်လျားပြီး စံချိန်မီသည်။ မြင်းလီးကြီးအလား မဲမဲသဲသဲနှင့် လဒစ်ထိပ်ပြဲကြီး ပြူးထွက်နေကာ လူပုံစံနှင့် ဘယ်လိုမှ လိုက်ဖက်မှုမရှိသည့်လီးဖြစ်သည်။ မိမိတစ်သက်တာမှာ လင်ဖြစ်သူ၏ ခုနစ်လက်မအရှည်ခန့် ရှိသော လချောင်းရှည်မျောမျော ဖြူဖတ်ဖြူရော် လီးပြောင်ချောကလေးကိုသာ တစ်ကမ္ဘာအမှတ်နှင့် ခန္ဓာကိုယ်အသွေးရောအသားရော ဝကွက်ပုံအပ် လာခဲ့သူ ဖြစ်သည့် ချိုသက်ရီခမျာ ယောက်ျားတစ်ယောက်ရဲ့ အားမာန်အပြည့် မောင်းအားသန်သန်နှင့် စောက်ဖုတ်တစ်ခုလုံး စိစိညက်ညက် ဖွတ်ဖွတ်ကြေလောက်အောင် စိတ်သွားတိုင်းကိုယ်ပါ လိုရာဖြည့်ဆီးလိုးဆောင့်မှုပေးနိုင်မည့် သန်မာကြံ့ခိုင်သည့်လီးဆိုတာ ဒီအရာကိုခေါ်ပါလား ဆိုတာကို ပထမဆုံး အကြိမ်အဖြစ် အသိအမှတ်ပြု သတိထားလိုက်မိခြင်းလည်း ဖြစ်ပါသည်။
လူညိုထွား လီးညိုထွား ဆိုတဲ့စာဆိုလိုများ ဖြစ်နေမလား လို့ ကိုယ့်ဖာသာ အတွေးပေါက်လိုက်မိသေးသည်။လီးကြီးအရင်းကနေ လက်နှင့်ကိုင်ကာ ချိုသက်ရီမျက်နှာအရှေ့မှာ သုံးလေးချက်လှုပ်ယမ်းပြရင်း ဦးကိုကိုဇော်က …
"ကဲ ချို့ အလှည့်ပဲ ကိုင်ကြည့်ပါလား ချို"
ချိုသက်ရီ ဘာမှ စဉ်းစားတွေဝေမနေတော့။ နဂိုကတည်းက အပျိုပေါက်အရွယ် မနူးမနပ်ကောင်မလေးတစ်ယောက်မှ မဟုတ်တာလေ။ စိတ်ကိုရှင်းရှင်းထားပြီး သူမရှေ့မှောက်ရောက်နေပြီဖြစ်သော ဦးကိုကိုဇော်ရဲ့လီးကြီးကို လက်နှင့်အသာဆုပ်ကိုင်လိုက်ကာ လီးလုံးပတ်နှင့် အလျားကို စိတ်ထဲကနေ တိုင်းထွာကြည့်မိသည်။
အရှည် ၈ လက်မကျော်လောက်ရှိမည်။ သူမလက်တစ်ဆုပ်တစ်ကိုင်မကကြီးမားသော လီးကြီးကို ယောက်ျားတွေဂွင်းတိုက်သကဲ့သို့ လီးသားရေကိုဖြဲလှန်ပြီး ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်ကာ ပွတ်ပွတ်ဆွဲပေးလိုက်ရင်း သူ့မျက်နှာကိုတောင် ပြန်မော့ကြည့်မနေတော့ဘဲ လီးကြီးဆွဲယူပြီး လီးထိပ်ကို သူမပါးစပ်ထဲသွင်းကာ ပြွတ်ကနဲဆိုပြီး ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင်ကြီး စုပ်ငုံပစ်လိုက်လေသည်။
လီး က သူမပါးစပ်နှင့်အပြည့်ပါပေ။ လီးထိပ်ကို စုပ်ရင်း လဒစ်ပတ်လည်ကို သူမလျှာစောင်းကလေးတိုက်ကာ တဆတ်ဆတ် တို့ထိယက်ဆွ ကစားပေးလိုက်ရာ သူ့လီးကြီး သိသိသာသာ တင်းမာကြီးထွားလို့လာတာ တွေ့ရလေသည်။ ဒစ်လုံးကြီးလည်း တင်းပြောင်လာကာ မှိုပွင့်တစ်ပွင့်နှယ် ကားကားကြီးဖြစ်လာသည်။ အကြောအပြိုင်းပြိုင်းထ၍ ကြီးထွားမတ်တောင်လာသော လီးကိုယ်ထည်ကြီးကား သူမလက်ဆုပ်နှင့်ပင် မဆန့်မပြဲဖြစ်လာသလိုခံစားရသည်။
"ဟား ကျေးဇူးပဲ ချိုရာ အရမ်းလိမ္မာပြီး ချစ်စရာကောင်းလွန်းတယ် ချို ကိုယ့်ကို လီးစုပ်ပေးမယ်မှန်း ထင်တောင်မထင်ရက်ဘူး"
အမှန်တကယ်လည်း ဒီလောက်ချောချောမောမောနှင့် လွယ်လင့်တကူဖြစ်လိမ့်မည်ဟု သူကြိုမတွေးထားမှန်းသိသာသည်။ ဦးကိုကိုဇော်ကား ဘယ်အခြေအနေမျိုးကိုမှ မမှုသူဖြစ်သည်။ နောက်ဆုံး ကလန်ကဆန်ငြင်းဆန်သည့်မိန်းမဖြစ်ပါက စိတ်ကြွဆေးတစ်မျိုးမျိုးသုံးပြီး သူတို့ရဲ့ကာမကို အပိုင်အနိုင် ရယူမည့်သူပဲဖြစ်သည်။ သူ့ရာဇဝင်မှာ သူ့ရဲ့အလိုဆန္ဒကို ဘယ်မိန်းမတစ်ယောက်တစ်လေမှ ငြင်းဆန်နိုင်စွမ်း မရှိခဲ့ဘဲ နောက်ဆုံးကျတော့ လိုက်လျောရသည်သူဖြစ်သည်။
သူ့ကြောင့် ဒူးနှင့်မျက်ရည်သုတ်ခဲ့ရသည့် အမျိုးကောင်းသမီးလေးတွေလည်း မနည်းတော့ပါ။ သူအမှုလိုက်ခဲ့သမျှ အမှုသည်မိန်းမတွေဆီက ကာမကို ကာယကံရှင်ဖက်က အလိုတူသည်ဖြစ်စေ မတူသည်ဖြစ်စေ သူကိုယ်တိုင် မရမကအရယူခဲ့သည်ချည်းပင်။
ချိုသက်ရီလည်း မပြုံးမရယ် ခပ်တည်တည်မျက်နှာပေးနှင့်ပင် သူမမျက်စိကိုအသေအချာမှိတ်ပြီး ဦးကိုကိုဇော့်လီးကြီးကို သဲကြီးမဲကြီး စုပ်၍သာနေလေသည်။လီးအတန်ချောင်းတစ်လျှောက် လျှာနှင့်ရစ်ကာဝိုက်ကာ တို့၍တို့၍ယက်ကာ လချောင်းကိုရော ဂွေးဥနှစ်လုံးကိုရော ပါးစပ်ထဲထည့်ပြီး စိတ်လိုလက်ရစုပ်ပေးသည်။
အိမ်ထောင်သည်ဘဝမှာ လင်ဖြစ်သူထံမှ ဘာဂျာရော သူမကိုယ်တိုင် စိတ်ပါလက်ပါ လင်တော်မောင့်လီးကို အချိန်မှန်ပုလွေမှုတ်ပေးခဲ့တာတွေပါ ကာမနည်းဗျူဟာစုံလင်စွာ တတ်ပွန်ခဲ့ပြီးသူမို့လည်း ဒီလိုအချိန်မျိုးကျမှ တတ်သည့်ပညာကို လူမသိအောင် ကြောင်သည်းဝှက်လျှိုထား၍လည်း မဖြစ်နိုင်တော့ပြီ။ သူမကိုယ်တိုင်ကိုက ယစ်ရွှေရည်အရှိန်ကလေးရပြီး စိတ်ရောကိုယ်ပါ ရာဂအလိုရမ္မက်တွေ တစ်ကိုယ်လုံး လွှမ်းခြုံနေရစ်ခဲ့ပြီမဟုတ်ပါလား။
သူမလီးစုပ်နေသဉ်မှာပင် ဦးကိုကိုဇော်လည်း သူမနို့အုံအိအိနှစ်ဖက်ကို ဖျစ်နယ်လိုက် နို့သီးကို တစ်လှည့်စီ လှိမ့်ချေပေးလိုက် တစ်ခါ ဖင်သားကားအိအိကြီး နှစ်ဖက်ကို ဖျစ်ကိုင်ကာ ပယ်ပယ်နယ်နယ်ဆုပ်ညှစ်ချေလိုက် ပေါင်ခွကြားရှိစောက်ဖုတ်လေးကို မထိတထိ ပွတ်ဆွဲလိုက် လုပ်နေတာမို့ ချိုသက်ရီ ရမ္မက်ရှိန်တဖျင်းဖျင်းနိုးထလာခဲ့ရပြီး သူမအဖုတ်ထဲက ရွစိစိကျလိကျလိနှင့် ပိုးမျိုးရှစ်ဆယ်သောင်းကျန်းလို့နေကာ အလိုးခံလိုစိတ်ကို ဘယ်လိုမှ ထိန်းမရနိုင်တော့ပြီ။
ဦးဇော်လည်း သူမနှယ်ပင် ဖြစ်နေပေလိမ့်မည်။
"ရပြီ ကျေနပ်ပြီ ချိုရယ် ကိုယ်မဟန်နိုင်တော့ဘူူး ချိုအလုပ်ကောင်းတာနဲ့ အရည်တွေ အကုန်ထွက်သွားမှဖြင့် ခက်လိမ့်မယ်"
"သိဘူး ထွက် ထွက်ပစေပေါ့ ခိခိ "
ချိုသက်ရီ တခိခိရယ်သည်။ ယခုမှသာ သူမ စိတ်ပါလက်ပါ ရယ်မောခြင်းကို တစ်ခါကြုံတွေ့ဖူးတာမို့ ဦးကိုကိုဇော်လည်း ကြည့်ကောင်းကောင်းနှင့်သူမကို အတိုင်းသားပဲ ငေးကြည့်နေမိပေသည်။
"အိုး ဘာ ကြည့်တာလဲ သွား"
"လှလို့ ချစ်လို့ ကြည့်တာ "
"မ ချစ် နဲ့ … ဟွန်း ဟွန်း ဟွန်း"
"ကဲ ပေါင်ကားလိုက် ချိုရယ် ကိုယ့်ညီလေးကို ချို့ဟိုဟာလေးထဲ ထည့်ချင်လှပြီ"
"ဘယ် ဟို ဟာ လဲ ခွိ ခစ် ခစ် ခစ်"
"ဟိုဟာလေကွာ ချို့ပေါင်ကြားထဲက အဆီအနှစ်ကလေး ဟို စ စ …… ဖ ဖု တ် အွန်း … "
"သွား … နား … ရှက် … စရာ … ကို … နော် ဟွန်းးး"
ချိုသက်ရီ သူ့ပုခုံးကိုလှမ်းဆွဲပြီး မမီမကမ်းနှင့်ပါးစပ်ကို လှမ်းပိတ်သည်။ ဦးကိုကိုဇော် သူ့အလုပ်သူလုပ်တော့သည်။ သူမပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို ဟိုဖက်ဒီဖက်ဆွဲဖြဲကားထုတ်လိုက်ပြီး ပေါင်ကြားထဲလှစ်ကနဲဝင်ရောက်သွားပြီး သူ့လီးထိပ်ကြီးတရမ်းရမ်းနှင့်သူမစောက်ဖုတ်ဆီကို ရမ်းသမ်းထိုးဆွလို့ နေချေပြီ။
"စွိ ဖွတ် ဇွပ်"
"အိ အင့် အ အင့် အင့် အင်းးး"
သူ့လီးထိပ်က မှိုပွင့်ဒစ်ကားကြီး တထစ်ထစ်နှင့်ဝင်လာသလို သူမနှုတ်ဖျားဆီမှ ညည်းညူသံကလေးများကလည်း အထစ်ထစ်အငေါ့ငေါ့နှင့် အခန်းထဲမှာ ခုန်ပေါက်လွင့်စင်ထွက်လာလေသည်။
"အ ကောင်း ကောင်း လိုက်တာ ချိုရယ် ချို့စောက်ပတ်ကလေး ကိုယ့်လီးနဲ့ လိုးရတာ အီဆိမ့် နေတာပဲ ဟဲ ဟဲ"
"အင် … ကို နော် အ အ မေ့ အိ အိ အင့် တ တအား မ မလုပ်နဲ့လေ လျှော့ ပြန် ပြန် လျှော့ပါ ကြပ် ကြပ်တယ် နာ တယ် ဟင့် ဟင့် "
"သိဘူးကွာ လိုးမှာပဲ "
"မ မ လိုးနဲ့ ဟင့် ဟင့်"
"လိုးမယ် ချို့စောက်ဖုတ်ကြီးကို ဖြစ်နိုင်ရင် အစိမ်းလိုက်ကြီးကိုက်စားပလိုက်ချင်တယ် "
"… …… "
"ချို ကောင်းလား ကိုယ့် လီး … ဝင်ကော ဝင်ရဲ့လား"
"ဝင် ဝင်တယ် တ တဝက်လောက် ရောက်ပြီလား မသိဘူး ဟူး တစ်ကြပ်နေတာပဲ အထဲမှာ"
"ဘယ်အထဲမှာလဲ 'ချို့ ပိပိထဲမှာလား "
"အင့် ဟုတ် ဟုတ် တယ် ဆောင့် အိ အင့် ကျွတ် ကျွတ် တ တအား အဆောင့်မကြမ်းနဲ့ ဟင့် ပြဲကုန်မှာ "
"ချို ကလေး အမေ ဆို "
"အို ဗိုက်ခွဲ မွေး တာ ဒီ ဒီမှာ မ မမြင်ဘူး လား … ချုပ် ရိုး တွေ"
"မသိဘူးလေ လင်လည်းလိုးဖူးတယ် မွေးလည်းမွေးဖူးတယ်ဆိုတော့ ဘယ်လီးကြီးနဲ့ လိုးလိုး ခံနိုင်မယ်ထင်တာပေါ့ "
"ခံနိုင်ဘူး ကို့ဟာရီး ကြီး ကြီး လွန်းတယ် ကြောက် ကြောက် စရာကြီး ဟီး"
"ဝင်နေပြီလေ နောက် လေးငါးဆယ်ချက်ထပ်လိုးလိုက်ရင် ကိုယ့်လီးအရင်းထိ ရှောကနဲ ဝင်သွားမှာပေါ့ ပေါင်နှစ်ဖက်ထပ်ဖြဲလိုက် စောက်ဖုတ်ပါ လက်နဲ့ဆွဲဖြဲပေး လီးအဝင်လွယ်ရအောင် "
"ဟာ ကျွတ် !! ဒီ ဒီလိုလား …ဟင့် ဟင့် "
"အား ဟုတ် ဟုတ်ပီ ကဲ လိုးပီကွာ စောက်ဖုတ် အပီဖြဲပြီးလိုးမှာ ချို့ဖင်အိအိကြီးနှစ်ဖက်ကို ဟောဒီလိုကိုင်ဖြဲပြီး ဖင်ပေါက်ထဲပါ လက်ထည့်လိုးပြီး အားရပါးရဆော်မှာ ကိုင်း ကိုင်းကွာ ဖင်ရော စောက်ဖုတ်ရော လိုးပေးမယ် ကောင်းလား ကောင်းတယ်မဟုတ်လား အင်းး အင်းး"
"အ အိ အင့် ဟင့် … အ အ ကို့ အ အားး အားး …သေ သေ ပီ …အ အသေ လိုး လိုး နေလား အိ အင့် အ … သေလိုးသတ်နေလား လို့ ဟီး အီးအီး ဟီး နာ နာတယ် ကိုရယ် နာ လိုက်တာ အ အထဲထိ ဆောင့် ဆောင့် ဝင်သွားတယ် ဒုတ် ဒုတ် ကနဲ ပဲ "
"ဘာ ဘာဝင်သွားလဲ ချို မှန်းစမ်း"
"အာ မ မကြည့်နဲ့ ကို့ ဟာကြီး ကို့ လီးထိပ်ကြီး ဆောင့် ဆောင့်ဝင်သွားတာ သ သားအိမ်ပါထိတယ် ဟင့် လီးကကြီးလည်း ကြီး ရှည်တာလည်း အရမ်း မ မဆုံးသေးဘူးလားလို့ ဒီ လီးကြီး က … ဟွင်းး ဟွင်းး"
"ဒါဖြင့် ဖြေးဖြေးပဲလိုးမယ် ပြော ဘယ်လို လိုးရမလဲ "
"ဖြေး ဖြေး ပဲ လ လိုး လိုး ခုမှ တွေ့တာ မ မခံနိုင်သေးဘူး"
"နောက်ဆိုရင်ရော စိတ်ကြိုက် အလိုးခံမှာလား"
"အင်း ခံ ခံမယ် "
ချို အံကြိတ်ပြီး ပြောလိုက်သည်။ သူမခမျာ မနည်းအားတင်းပြောရတာ။ လူလည်း ရှက်လို့သေရော့မယ်။ ဟင်း လူဆိုး တအားဆိုးတယ် သူမခံစားရတိုင်း သူများစောက်ဖုတ်ကို ဖွတ်ဖွတ်ညက်ညက်ကြေအောင်လိုးနေတာ။ ဒင်း တစ်နေ့တော့ မိချိုဆိုတဲ့ ဟောဒီကောင်မအကြောင်း ကောင်းကောင်း သိရစေ့မယ် လူကိုများ ဘာမှတ်နေလဲ ဟွန်း။ လီးမကျိုးကျိုးအောင် ဒီက လိုးခွဲပစ်မှာ သိရဲ့လား ဟွင်းဟွင်း ဟွင်း။
ဒါက ချို့ စိတ်ထဲက တစ်ယောက်တည်းကြိတ်ပြီး ပြောလိုက်မိတဲ့စကားပါပဲ။သိရမယ်။ သိကို သိစေရမယ်။ ဒင်းကောင်းကောင်း မှတ်လောက်သားလောက် ရှိစေရမယ်။ ချိုလည်း စိတ်ထဲကပြောရင်း အံကလေးတကြိတ်ကြိတ် မျက်စိစုံမှိတ်ပြီး သူ့လီးဒစ်ပြဲကြီးကို အောက်ကနေ ဖင်ကြီးကော့ကာကော့ကာနှင့် ဆီးခုံနှင့်လီးအရင်း တဖတ်ဖတ်ထိခိုက်မိတဲ့အထိ အဆက်မပြတ် ကော့လိုးညှောင့်လိုး လိုးပေးနေမိတော့တာပဲလေ။
.........................................................................................................................................
အခန်း ( ၁၂ )
ဦးကိုကိုဇော်လည်း သူမပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို သူ့လက်နှစ်ဖက်နှင့်ကိုင်မပြီး စောက်ဖုတ်ထဲကို သူ့လီးတစ်ဆုံးထိုးနှစ်ထည့်ကာ အဆက်မပြတ် တရစပ် ဆောင့်လိုးပေးနေသည်။ လိုးကာစအချိန်က မဝင်ချင့်ဝင်ချင်ဖြစ်နေသော လီးဒစ်ကြီးက လိုးချိန်ကြာလာသည်နှင့်အမျှ စောက်ရည်တွေ ရွှန်းရွှန်းဝေဝေရွှဲစိုလာပြီဖြစ်သော ချိုသက်ရီရဲ့ စောက်ပတ်လမ်းကြောင်းလေးထဲကို လီးတစ်ချောင်းလုံး ပြည့်သိပ်ကြပ်ညှပ်နေသည့်ကြားကပင် ရှောရှောရှူရှူနှင့် လီးဝင်လီးထွက်ပြုလုပ်လိုးဆောင့် ပေးနိုင်လာသည်။
ဆောင့်ချက်ပြင်းသလောက် ထိထိခိုက်ခိုက်ရှိလွန်းလှတာမို့လည်း ချိုသက်ရီတစ်ယောက် မျက်နှာအပျက်ပျက် ခေါင်းတယမ်းယမ်း လည်တခါခါနှင့် နာကျင်မှုဝေဒနာကို အတင်းပင် အောင့်အည်းမျိုသိပ် ကြိတ်ခံစားနေရရှာလေသည်။ လီးဝင်သံ တဘုတ်ဘုတ်တဇွပ်ဇွပ် အသံများနှင့်အတူ သူမထံမှ တအိအိတအင့်အင့် အို့ကနဲ အင့်ကနဲ ရေရွတ်ညည်းတွားသံကလေးများက အိပ်ခန်းအနှံ့အပြားမှာ ဝေ့ဝဲလွင့်ပျံ့လျက် ရှိနေပြီဖြစ်သည်။
ချိုသက်ရီလည်း လီးကြီးကြီးနှင့်တစ်ခါမှ အလိုးမခံဖူူးတာမို့ ခါတိုင်း လင်နှင့်ဆက်ဆံရတာထက် နှစ်ဆလောက် ပိုပင်ပန်းနေရပြီး သူ့လီးကြီး သူမစောက်ဖုတ်နံရံတွေကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဖိကြိတ်ပွတ်တိုက်ခြင်းခံရမှုကြောင့်လည်း ရမ္မက်ဇောတွေ ပိုထက်သန်ကာ ဏှာပိုထန်လာသလို ဖြစ်နေတာမို့ သူမကိုယ်သူမပင် အရှက်ကြီး ရှက်နေမိသေးတော့သည်။
သူမစောက်ပတ်တစ်ခုလုံးကို နှုတ်ခမ်းသားတွေတင်းပြတ် စုတ်ပြဲ တော့မတတ် အရှိန်ပြင်းပြင်းလိုးပေးနေသော ဦးကိုကိုဇော်ရဲ့ နှိမ့်ချည်မြင့်ချည်ဖြစ်နေသည့် ရင်ဘတ်ကြီးကို လက်ကလေးနှစ်ဖက်နှင့် ကြောက်အားလန့်အား စုံကန်တွန်းကာ အရှိန်ထိန်းပေးနေရင်း နာကျင်မှုကို သူမဖာသာ တတ်နိုင်သမျှ အံတု၍ ခါးစည်းအလိုးခံနေရရှာသည်။
ထိချက်ပြင်းသော သူ့ရဲ့လိုးဆောင့်ချက်များက သူမကို ကာမပန်းတိုင်ဆီသို့ တမင်တကာ အမြန်ဆုံးရောက်အောင်များ တွန်းပို့ပေးနေ လေသလားတော့ မသိချေ။ သူမစောက်ပတ်တစ်ဝိုက်မှ ရွှဲနစ်စွာယိုစီးကျနေသော စောက်ရည်တွေက ဦးကိုကိုဇော် အဘယ်မျှအထိ မောင်းအားကောင်းကောင်းနှင့် လိုးဆောင့်ပေးနိုင်စွမ်းရှိသလဲ ဆိုတာကို သက်သေသာဓက ထုတ်လှစ်ပြသလို ဖြစ်နေပေသည်။
ဦးကိုကိုဇော် လေးငါးချက်လိုး တစ်ချက်နားလုပ်ပြီး မိနစ်နှစ်ဆယ်လောက် ဇယ်ဆက်သကဲ့သို့ အချက်မှန်မှန်လိုးရင်း သူ့လိုးရှိန်ကောင်းနေစဉ် မှာပဲ သူမစောက်ခေါင်းထဲက မခံမရပ်နိုင်အောင် တဆစ်ဆစ်တရွရွ ယားကျိကျိပိုဖြစ်လာရပြီး စောက်ပတ်တစ်ခုလုံး ပိုးအထိုးခံရသလို ရွစိရွစိဖြစ်လာရာက ချိုသက်ရီလည်း သူ့ဆောင့်ချက်အတိုင်းလိုက်ကာ အောက်မှနေ၍ ဖင်တကြွကြွလုပ်ပြီး ကော့ကော့ပေး နေရင်း သူမစောက်ခေါင်းလေးထဲက စောက်ရည်တွေ တဖြစ်ဖြစ်ပန်းလွှတ်ထွက်လာရကာ ဦးကိုကိုဇော်ရင်ခွင်ထဲမှာပဲ အားအင်ကုန်ခမ်းနွမ်းလျစွာဖြင့် ပျော့ခွေကျသွားရတော့သည်။
ဦးကိုကိုဇော်ကတော့ လိုးကောင်းတုန်းပဲ ရှိနေသည်။ ပင်ကိုကပင် ဏှာထန်သူဖြစ်ပြီး ချိုသက်ရီလီးစုပ်ပေးတာကြောင့်ရော သူကိုယ်တိုင် တစ်ခါမှ မလိုးဖူးသေးသည့် ချိုသက်ရီရဲ့စောက်ပတ်အသစ်စက်စက်ကို လိုးခွင့်ရနေခြင်းကြောင့်ပါ ဦးကိုကိုဇော်လည်း သိပ်ကြာကြာအချိန်ဆွဲပြီး မလိုးနိုင်တော့ဘဲ ပြီးလုပြီးခင် လရည်ထွက်ချင်လာလေသည်။
လိုးရင်းဆောင့်ရင်းနှင့် ချိုသက်ရီစောက်ရည်ထွက်ပြီး ဆယ့်ငါးမိနစ်လောက်အကြာမှာပင် သူ့လီးကြီး ကျင်ကနဲကျင်ကနဲဖြစ်လာသည်နှင့် အချက်လေးဆယ်ငါးဆယ်လောက် လီးအဝင်အထွက် သွက်သွက်ကြမ်းကြမ်းနှင့် သူမစောက်ပတ်ထဲကို ရှိသမျှအားအင် အကုန်ထုတ်ပြီး ဆက်တိုက် အားသွန်လိုးချလိုက်ရင်း သူ့လချောင်းထိပ်မှ လရည်တွေ တဖြောဖြောပန်းညှစ်ထုတ်လိုက်ကာ ကာမပန်းတိုင်ကို သူမနှင့် မရှေးမနှောင်းပင် ရောက်ရှိတက်လှမ်းသွားရလေသည်။ လရည်ထွက်ပြီးသည့်တိုင် ဦးကိုကိုဇော် သူ့လီးပြန်မထုတ်သေးဘဲ စိမ်ပြီးညှောင့်လိုးပေးနေရာ ချိုသက်ရီတစ်ယောက် အသာ ငြိမ်မနေနိုင်တော့ဘဲ လှုပ်လှုပ်ရှားရှားပြန်ဖြစ်လာသည်။
"တော်ပီ ဆင်းတော့ ကိုဇော်ရယ် ချို စပတ်ကျိန်းနေပြီ"
"မကျိန်းနဲ့ဦး နောက်ထပ်လိုးရဦးမှာ "
"ခဏနားပါဦး ချို မောတယ် ဘီယာသောက်ချင်တယ် ခဏပါ "
"အိုခီ ချို … ဒါဖြင့် လာ ကိုယ်တို့ အတူတူသောက်ရအောင်"
သူ့လီးကိုပြန်ချွတ်လိုက်ရာ ဗွပ်ကနဲ စောက်ပတ်လေအံသံနှင့်အတူ သူမစောက်ပတ်လိုဏ်ခေါင်းလေးထဲက လီးကြီး ကျွတ်ထွက်သွားပြီး ချိုသက်ရီ ရင်ထဲမှာ ဟာကနဲပင်ဖြစ်သွားရသည်။ သူမ မျက်နှာကလေးနီနီနှင့်ဦးကိုကိုဇော် ရင်အုပ်ကျယ်ကြီးကို တဘုန်းဘုန်း ထုရိုက်ပစ်လိုက်ရင်း …
"ကို့ဟာ ကြီး ကြီးလွန်းတာကွယ် ဟင်း ကြည့် ရှက်စရာကြီး အွန်း ဟွန်း ဟွန်း "
ပေါင်ကြားကိုလက်ဝါးဖြင့်အုပ်၍ အိပ်ရာကနေကြိုးစားထလိုက်ကာ ထမီကိုဆွဲဝတ်မည်ပြုရာ ဦးကိုကိုဇော် သူမလက်ကို အချိန်မီ တားလိုက်ပြီး …
"အို ဝတ်မနေပါနဲ့ ချိုရယ် လာ ကိုယ်တို့နှစ်ယောက်ထဲ ရှိတာကို ဘာရှက်နေစရာ လိုလို့လဲ "
သူပြောတာလည်း ဟုတ်သားပဲ။ ဦးဇော်ကိုယ်တိုင်လည်း ခန္ဓာကိုယ်အောက်ပိုင်းတစ်ခုလုံး ဟာလာဟင်းလင်းနှင့် အဝတ်ဗလာကျင်းနေပြီး လီးတန်းလန်းနှင့်ပင် ရှိနေသည်။ချိုသက်ရီလည်း သူ အတင်း ဆွဲခေါ်တာနှင့် ကန့်လန့်ကန့်လန့် လိုက်ပါ လာရပြီး နှစ်ယောက်သား အိပ်ခန်းကြမ်းပြင်မှာထိုင်ကာ ဘီယာ တစ်ယောက်တစ်လုံးစီ ဖွင့်ဖောက်သောက် ကြလေသည်။
ဘီယာစုပ်လိုက် တွတ်တီးတွတ်တာ စကားတပြောပြော လုပ်လိုက်နှင့် သူ့လက်များက ချိုသက်ရီရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်အပေါ်နှင့်အောက် ရှိုက်ဖိုကြီးငယ်အသွယ်သွယ်တွေဆီ ကဏန်းပြေးသလို လျှောက်ပြေးရင်း ဟိုကိုင်ဒီနယ် ပွတ်လိုက်သပ်လိုက် လုပ်ပေးနေသည်။
"ကိုရယ် လက်ကလေး ငြိမ်ငြိမ်ထားစမ်းပါ ကွယ် ဒီမှာ အေးဆေး သောက်ချင်သေးလို့ "
"ချစ်က လှလွန်းလို့ မကိုင်ဘဲမနေနိုင်လို့ပါကွာ ဟောဒီလောက် ချစ်စရာကောင်းတဲ့ အလှပဂေးလေးနှင့် နှစ်ယောက်တည်း စိတ်ရှိချစ်ခွင့် ရလိမ့်မယ် လို့တောင် တစ်ခါမှ စိတ်မကူးမိခဲ့ဘူး "
"ယောက်ျားတွေ ဒီလိုပဲ အပြောကောင်း ဟွန်း ပြီးရင်တော့ လိုတာရတာနဲ့ မေ့သွားကြရောပဲ"
"မေ့စရာလား ချစ်ရဲ့ ကဲ အနားလာပါဦး ချစ်မဝသေးလို့ "
"အို ကိုနော် ဖယ် လွှတ် လွှတ်ပါဆို ဟင့် သိပ်ကဲ "
ဒီလိုနှင့် နှစ်ယောက်သား ခန္ဓာကိုယ်ချင်း ပူးကပ်သွားကြသလို အနမ်းကြမ်းတွေ အပြန်အလှန်နှင်းအပ်ကြရင်း မပြီးဆုံးသေးသည့် ရမ္မက်နယ်ပယ်ထဲကို နောက်တစ်ကြိမ် ပြန်လည်ကူးဖြတ်တိုးဝင်ဖို့ တာစူလိုက်ကြပြန်ပါသည်။ချိုသက်ရီလည်း အဆုံးစွန်ထိလိုက်လျောခြင်းဖြစ်၍ နည်းနည်းကလေးမှ တုံ့ဆိုင်းတွေဝေခြင်းမျိုးလည်း မရှိတော့ပြီ။
ဦးကိုကိုဇော်လီးကြီးကို ရမ္မက်ပြင်းပြင်းနှင့် သူမလျှာနှင့်ယက်ပေး ပါးစပ်နှင့်စုပ်ပေး နမ်းပေးသည်။
အိမ်ထောင်သည်ပီပီ လင်နှင့်မယား သွေးသားစပ်ယှက်ဆက်ဆံရာမှာ လင်ဖြစ်သူရဲ့အလိုကျ လင့်အကြိုက်ဖြစ်အောင် မယားတစ်ယောက်အနေနှင့် ပြုစုပေးရမည့် ဝတ္တရား ရှိသည့်အတိုင်း အမျိုးမျိုးသော ကာမနှင့်စပ်လျဉ်းသည့် သျှတ္တရဗေဒ နည်းနာနိဿယများစွာကို့အပြာဗွီဒီယိုတွေလည်းကြည့် အဲဒီအထဲက သူတို့လုပ်သမျှ နည်းစုံလမ်းစုံ တွေကိုပါ အတုခိုးပြီး
ကိုယ်တိုင်လည်း နှိုက်နှိုက်ချွတ်ချွတ် လေ့လာရှာဖွေ စမ်းသပ်လုပ်ကိုင်ပေးခဲ့ရဖူးသူမို့ ပုလွေကိုင်ရာမှာလည်း များအေားဖြင့် အိမ်ထောင်သည် လင်ရှိမိန်းမ တော်တော်များများပင် သိနားလည်ခြင်း မရှိကြသည့် ဆယ်ဂွင်းတစ်ပုလွေ ဆယ်ပုလွေတစ်လျှာစောင်း ဆယ်လျှာစောင်းတစ်ဒစ်ပတ် စသည့် ဆိုရိုးစကားနှင့်အညီ လီးကိုလက်နှင့်ဆုပ်ကိုင်ဂွင်းတိုက် လီးဒစ်လုံးကို တပြွတ်ပြွတ် အသံထွက်အောင် ပါးစပ်နှင့်အားရပါးရစုပ် လဒစ်ပတ်လည်လျှာထိုးယက် ဒစ်လုံးအခြေကိုလျှာစောင်းတိုက် နောက်ပြီး ဂွေးစေ့စုပ် လီးကို လဒစ်ထိပ်မှသည် လီးအရင်းရောက်သည်အထိ လီးတန်ချောင်းတစ်ခုလုံးကို မိမိအာခံတွင်းထဲ ထည့်မျို (deep throat ဒိသရုတ်) ၍ တစ်ကနေ တစ်ရာအထိ (စိတ်ကနေ ရေတွက်ပြီး) အသက်အောင့်စုပ်ပေး စသည့် နည်းလမ်းစုံကို ကမ်းကုန်အောင်လုပ်ဆောင်ပေးလိုက်ရာ ဦးကိုကိုဇော်လည်း သူလုံးဝ ထင်မှတ်မထားသော ချိုသက်ရီလို အေးဆေးတည်ငြိမ်မှုရှိသည့် အမျိုးသမီးကလေးတစ်ယောက်ဆီက ဒီလို တစ်ဖက်ကမ်းခတ် ကျွမ်းကျင်လိမ္မာလှသော ပြုစုယုယမှုတွေအတွက် ရင်သပ်ရှုမော အံ့သြဘနန်းဖြစ်ပြီး လက်ဖျားတခါခါနှင့် စုပ်သပ်ချီးကျူးလို့ မဆုံးနိုင်အောင်ဘဲ ရှိနေလေတော့သည်။
လီးကိုဂွင်းထုလိုက်စုပ်လိုက်နှင့် နှစ်ချီလောက်လရည်ထွက်အောင်လုပ်ရင်း စစ်စတီနိုင်းပုံစံ နှစ်ယောက်သားဖင်ပြန်ခေါင်ပြန်နေပြီး တစ်ယောက်ကလီးစုပ် ကျန်တစ်ယောက်က စောက်ပတ်ယက် ဘာဂျာပေးနှင့် သူနိုင်ကိုယ်နိုင်အပြိုင်ကြဲကြပြန်ရာ ချိုသက်ရီလည်း အလိုးသန်သလောက် အမှုတ်ကောင်းလှသော သူ့ရဲ့ဘာဂျာအစွမ်းအောက်မှာ မျော့နေအောင်မျောပါပြီး သုံးချီလောက်ပြီးကာ စောက်ရည် အလီလီ ပန်းထွက်သွားရပေသည်။ ဒီနောက်မှာတော့ တစ်ယောက်တစ်ပြန် အပေါ်တက်အောက်ဆင်းနှင့် အသည်းအသန်လိုးကြပြန်သည်။
တည်းခိုခန်းထဲမှာ ချိုသက်ရီလည်း ရမ္မက်ထန်လှသည့် ဦးကိုကိုဇော်နှင့် တစ်ချီပြီးနောက်တစ်ချီဆက်ကာ ဘီယာထပ်မှာပြီး သောက်လိုက် လိုးလိုက်နှင့် မီးကုန်ယမ်းကုန် လိုးပွဲဆင်နွှဲနေကြပြီး သူမကိုယ်တိုင်လည်း စိတ်အားထက်သန်စွာဖြင့် ဦးကိုကိုဇော်ထန်သမျှလိုးသမျှ မညည်းမညူလိုက်ပါနေခဲ့မိရာ အချိန်ကုန်လို့ကုန်မှန်းပင် မသိနိုင်အောင်ဘဲ ရှိကြလေသည်။
လေးချီတိတိ ထပ်တလဲလဲလိုးကြပြီး ညနေစောင်းချိန်လောက်ရောက်မှ သူတို့နှစ်ယောက်လည်း လူချင်းခွဲကာ အိမ်ပြန်ခဲ့ကြသည်။ ချိုသက်ရီ ကမ်းကုန်အောင်ပျော်ပြီးဖြစ်၍ သူနှင့်လည်း နောက်ထပ်တွေ့ဖို့ စိတ်မကူးတော့ပါ။ သူ့ကိုချစ်လည်း မချစ်ခဲ့ပါ။
ယောက်ျားပီသပြီး ကာမဆက်ဆံရာမှာ မိန်းမသားတို့အကြိုက် လိင်အင်္ဂါကြံ့ခိုင်သန်စွမ်းသလောက် အားပါပါ မာန်ဟုန်ပြင်းပြင်း ကာမစပ်ယှက် ဆက်ဆံနိုင်သူဖြစ်ကာ သာမန်လူတွေနှင့်နှိုင်းစာလျှင် လောက်လောက်လားလားရှိသူတစ်ယောက်အဖြစ်တော့ ဦးကိုဇော်ကို သူမ အသိအမှတ် ပြုမိပါသည်။ ဒါပေမယ့် နှလုံးသားကိစ္စ လုံးဝပါဝင်ခြင်းမရှိသည့် သွေးသားချဉ်ခြင်းရမ္မက် လိုအင်ဆန္ဒအတွက်သက်သက် စိတ်ပြေရာပြေကြောင်း ထွက်ပေါက်ရှာသည့်အနေနှင့် အပျော်တမ်းတွေ့ဆုံခြင်းသာဖြစ်သည်။
နောက်ပိုင်း အလုပ်သဘောအရ တစ်လမှာ လေးငါးကြိမ်လောက် သူနှင့်ထပ်တွေ့ခဲ့ရာမှာ နှစ်ကြိမ်သုံးကြိမ်လောက်ပဲ သူ့ဆန္ဒကိုလိုက်လျောပြီး သူခေါ်ရာနောက်သို့လိုက်ကာ အတူတကွ စိတ်လွတ်လက်လွတ်ပျော်ပါးခြင်းအားဖြင့် မိမိရောသူရော နှစ်ဦးနှစ်ဖက် ပြေလည်မှုရနိုင်သည့် နည်းလမ်းကို ရှာကြံနိုင်ခဲ့သည်။
ချိုသက်ရီ ဘာကိုမှ အစွဲအလမ်းမထားတော့။ယောက်ျား မိန်းမ လမ်းကြုံတွေ့မည်။ လမ်းကြုံချစ်မည်။ပြီးလျှင် ကိုယ့်လမ်းကိုယ်သွားကြမည်။ ဒါပဲဖြစ်သည်။
အပိုင်း ( ၅ ) ဆက်ရန် >>>
