ပင်လယ်ပြာထဲက မျက်ရည်စက်များ (စ/ဆုံး)
ရေးသူ - ဂျူနီယာ ရတနာ၀င်းထိန်
ကျွန်တော် အိမ်မက်ထဲမှာ နတ်သမီးလေး တစ်ပါး ကျွန်တော်ငပဲကိုလာကိုင်ပြီး စုပ်ပေးနေတယ် ပြီးတော့ ညှစ်လိုက်သလိုခံစားမိတော့ အိမ်မက်ကလန့်နိုးလာတယ် အပြင်မှာလဲ တစ်ယောက်ယောက်လာကိုင်နေ သလိုခံစားမိတော့ မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်တဲ့အချိန်မှာ ငါဘယ်ရောက်နေတာလဲ အော် မှတ်မိပြီ ငါသူငယ်ချင်း အိမ်မှာ စာလာကျက်တာဘဲ ဒါဆို
“ဟာ…အမ”
“မောင်လေး နိုးပြီလား ရှူးတိုးတိုး”
သူပြောမှ ဘေးမှာ အိပ်နေတဲ့ကောင်ကြည့်လိုက်တော့ ကျွန်တော်သူငယ်ချင်း အိပ်နေတာသိုးနေတာဘဲ ပုဆိုးကလဲ ခေါင်းမှာ စွတ်လို့။
“ လာလာ မောင်လေး မ အခန်းလိုက်ခဲ့”
ကျွန်တော် တွေဝေသွားတယ် အောက်က ကောင်ကလဲ ထောင်လို့ စိတ်ကလဲပါနေပြီ ခေါ်နေတာလဲ ကျွန်တော်သူငယ်ချင်းရဲ့ အမ စိတ်ကို ဒွန်တွဲနေတဲ့အချိန် မမ ရဲ့လက်ကလဲ ဂွင်းတိုက်ပေးနေတော့ လူပျိုရိုင်းလေး ကျွန်တော် ဘယ်လိုမှ မနေနိုင်တော့ဘူး။
“ ဘာတွေစဉ်းစားနေတာလဲ မောင်လေး”
“ ဗျာ….ဘာမှ မဟုတ်ပါဘူး တစ်ခါမှ မလုပ်ဘူးလို့ ခုတောင် ထွက်ချင်နေလို့ ထွက်တော့မယ် အမ အား……မရတော့ဘူး ထွက်ပြီ ထွက်ပြီ အီး…..”
သုတ်ထွက်လာတော့ မမ က ပါးစပ်နဲ့စုပ်၍ အဆက်မပျက်ကွင်းတိုက်ပေးရင်း ထွက်သမျှ သုတ်တွေကို အကုန် စုပ်ယူမြိုချလိုက်တယ်။
“ကောင်းလိုက်တာဗျာ တစ်ခါမှ အဲလိုမကောင်ဖူးဘူး “
“ ဒါဆို မောင်လေး အရင်က လုပ်ဖူးတယ်ပေါ့”
“ အာ အဲလိုမဟုတ်ဘူး ကိုယ့်ပါသာ ဘဲလုပ်တာ အမ လုပ်ပေးသလိုမကောင်းဘူး…အဲဒါပြောတာပါ”
“ ဒါဆို ဒီထက်ကောင်းအောင် အမ လုပ်ပေးမယ် အမ အခန်းလိုက်ခဲ့..လာ”
ဘာပြောကောင်းမလဲ စိတ်ထဲကသာ စိုးရိန်နေတာ လူက ထ လိုက်နေပြီ ပြီးမှ သတိရတယ်။
“အာ…အမ အမရဲ့အခန်းထဲမှ အမသူငယ်ချင်းတွေနဲ့လေ”
“ အဲဒါဘာဖြစ်လဲ မောင်လေးက မလိုက်ချင်ဘူးလား”
“ အာ…ဟုတ်ပါဘူး ကျွန်တော်ဆိုလိုတာက သူတို့နဲ့ဖြစ်ပါ့မလားလို့”
“ အော်မောင်လေးရယ် အမ သူငယ်ချင်းတွေလဲ အမလိုဘဲ စမ်းကြည့်ချင်နေတာ ဘာလဲ ငါ့မောင်က မကြိုက်လို့လား”
“ အာ..မဟုတ်ပါဘူးဗျာ တခါမှ အတွေ့အကြုံမရှိတော့ ကျွန်တော်လဲ စမ်းချင်နေတာ လူများတော့ စိတ်လှုပ်ရှားဖို့တော့ ကောင်းတယ်နော်”
သူငယ်ချင်းကို ပြန်ကြည့်တော့ လောကကြီးထဲ ဘာတွေဖြစ်နေလဲဆိုတာ မသိနိုင်အောင် အိပ်မောကျ နေလေရဲ့ ငါသူအမ အခန်းလိုက်သွားတာ ငါ့များ စိတ်ဆိုးနေမလားဘဲ အင်း.. ဒါပေမဲ့သူအမ အရင်း မဟုတ်ဘူးလဲ ကြားတယ်ဘာဘဲဖြစ်ဖြစ်လေ စားရကံ ကြုံလာတော့လဲ ရှလွတ်……။
အော် ပြောရအုံးမယ် ကျွန်တော် နာမည်က ကောင်းထက် သူငယ်ချင်းက ကျော်ထက် တဲ့ အဲဒါကြောင့် တွဲမိနေလားမသိပါဘူး… ခင်တဲ့သူတွေကတော့ ကောင်းကောင်းနဲ့ ကျော်ကျော်လို့ခေါ်တယ် ကျော်ကျော့် အမကတော့ မငြိမ်းအိ မငြိမ်းလို့ဘဲ ခေါ်တယ်။
“ဟာ… ငါဒီနေ့အိမ်မက် မက်နေတာလား”
“ခစ်ခစ်…ခစ်ခစ်….”
ပါးစပ်က တောင် ယောင်ပြီးထွက်သွားတော့ မငြိမ်းက ဘေးကနေရယ်နေတယ် မယောင်ဘဲ နေနိုင်ရိုးလား
အခန်းထဲမှာ တွေ့လိုက်ရတာက နတ်သမီးတွေလားမှတ်ရတယ် မငြိမ်းသူငယ်ချင်းတွေ ညဝတ် အင်းကျီ လေး တွေနဲ့ sexy ကျနေတော့ လူရော စိတ်ရော ငယ်ပါ ရော ထ လာပါလေရော သူတို့လဲ ကျွန်တော် ကို မြင်ရော
“ ခစ်ခစ်….ခစ်… မငြိမ်း နင် တယ်တော်ပါလား ဘယ်လို စည်းရုံးလာတာလဲ “
“ ကောင်မတွေ နင်တို့ဘဲ စမ်းချင်လှကြည်ရဲ့ဆိုလို့ ငါ အရှက်မရှိတဲ့ မျက်နှာနဲ့ ပါအောင် ခေါ်လာတာနော် “
သူတို့ကအဲလိုပြောနေတော့ ကျွန်တော် မျက်နှာ ဘယ်နားထားရမှန်းမသိဘူး ရှက်လိုက်တာလဲ လွန်ရော သူတို့ ကလဲ ကျွန်တော်ကို စိုက်ကြည့်နေတယ်
“ ကဲ မောင်လေး ရှက်မနေနဲ့တော့ အခန်းထဲ ဝင်လေ အမတို့ရှက်ဖို့လဲ ထားအုံး “
“ ဟုတ်”
“ ဘာဟုတ်လဲ”
“ အဲ..”
“ ကဲပါ မငြိမ်းရယ် စ မနေပါနဲ့တော့ သူရှက်ပြီး ထွက်ပြေးသွားရင် ငါတို့ အစီအစဉ်တွေ ပျက်သွားပါအုံးမယ်”
လို့ပြောလိုက်တာကတော့ အဝါရောင် ဘောင်းဘီတိုအကြပ်လေး ဝတ်ပြီး တင်လုံး ကျစ်ကျစ်နဲ့ နို့ လုံးလုံးလေး နဲ့ ချောတယ်လို့ ပြောလို့ရတဲ့ တစ်ယောက် နောက်တစ်ယောက်ကတော့ တင်ကြီးကြီး ကြီးတယ်ဆိုပေမဲ့ ခါးသေးသေးလေးနဲ့ ယောကျာ်းတိုင်း လည်ပြန်ကြည့်ရတဲ့ ပုံနဲ့က ဇာပါးလေး ဝတ်ထားပြီး အတွင်းခံ အမဲရောင် ဝမ်းဆက် လေးတောင် မြင်နေရတယ် နောက်တစ်ယောက် မငြိမ်းကိုလဲ ကြည့်အုံးလေ မင်းကြီးကြိုက် ဘောဒီ လှလှနဲ့ sexy ကျလှတဲ့ သူ ကျွန်တော်မှာ သူတို့ကို ကြည့်ပြီး အာခေါင်တွေတောင် ခြောက်လို့ စတွေးတောင် ခဏခဏ မျိုချ နေရတယ်။
“ကဲ ကိုယ်တော် စတွေးတွေဘဲ မျိုချ မနေနဲ့ အမ မိတ်ဆက်ပေးမယ်..လာ”
ဆိုပြီး လက်ဆွဲခေါ် အခန်းထဲဝင် တံခါး ပိတ်ပြီး စတင်မိတ်ဆက်ပေးတယ် လုံးကျစ်ကျစ်လေးနာမည်က မေသော်ခိုင် တဲ့ တင်းကြီးကြီး က ပန်းအိဝင်း တဲ့။
“ဟုတ်ကဲ့ ခုလို မိတ်လိုက်ရတဲ့ အဲ.. ခုလို သိခွင့်ရတဲ့ အတွက်အများကြီးဝမ်းသာပါတယ်ဗျာ..”
“ခစ်ခစ်…ခစ်ခစ် ..ခစ်ခစ်”
မိတ်ဆက်ပေးပြီးတော့ ဘာသံမှ မထွက်တော့ဘဲ တစ်ယောက်မျက်နှာ တစ်ယောက်ကြည့်ပြီး ဘယ်က ဘယ်လို စရမှန်းမသိတော့ဘဲ မင်သက် နေကြရာမှ နဲနဲ သွက်သွက်လက်လက် ရှိတဲ့ မေသော် က
“ ကဲ..ဒီတိုင်းရပ်နေလို့တော့ အချိန်ကုန်တာဘဲ အဖက်တင်မယ် စလိုက်ကြစို့”
စလိုက်ကြစို့ ဆိုပင်မဲ့ ကျွန်တော်မှ ဘယ်က ဘယ်လိုစရမလဲ စဉ်းစားနေရတယ် အိုဘာဖြစ်ဖြစ် ဆိုပြီး စမယ်လုပ်တုန်းရှိသေး ကုတင်ပေါ်က နှစ်ယောက်က တစ်ယောက် နဲ့တစ်ယောက် နန်းစုပ်နေကြပြီ။
ကိုလဲ အားကျမခံ မငြိမ်းဘက်လှည့်ပြီး နှုတ်ခမ်းကို လှမ်းစွဲစုပ်လိုက်တော့တယ်…။
နှုတ်ခမ်းခြင်းစုပ်နန်းနေရာမှ လက်ကလဲ နို့တွေကို အပေါ်ကနေ စုတ်ချေပေးလိုက် ဖင်ကိုညှစ်လိုက်လုပ် တဲ့အချိန်မှာ မငြိမ်းလဲ တဟင်းဟင် ဖီးတက်လာပြီး
“အင်းကျီတွေ ချွတ်လိုက်ရအောင် ကောင်းကောင်းရယ်…”
“ဟုတ်..မငြိမ်း”
အင်းကျီတွေ အကုန်ချွတ်ပြီးတဲ့အချိန်မှာတော့ အားလုံး ကိုယ်စီ အောက်ခံလေးတွေသာကျန်တော့ တယ် ကျွန်တော်လဲ ဟိုနှစ်ယောက်ကိုပါ ကြည့်လိုက်တော့ လားလား သူတို့က အောက်ခံတောင် မရှိတော့ဘူး မေသော် နို့လေးတွေက လုံးလုံးလေး ရယ် အောက်က စောက်ဖုတ်အုံကလဲ အမွှေးရေးရေးလေးတွေ လှလိုက်တာ အရည်လေးတွေလဲ စို့လို့ ပန်းအိ ကိုကြည့်လိုက်တော့လဲ ပေါက်စီ နှစ်လုံး တပ်ထားသလား အောက်မေ့ရတယ် စောက်ဖုတ်ကတော့ မွှေးတော်တော်သန်နေပြီး တစ်မျိုးကြည့်လှနေတာဘဲ။
“ကဲ..ကိုယ်တော် ဒီတိုင်းရပ်ကြည့်နေမှာလား “
ဘေးလှည့်ကြည့်လိုက်တော့ လားလား သူလဲမခေပါလား ပေါင်တန်သွယ်သွယ် ကြားမှာ အဖုတ်မွှေး ပါးပါးလေး နဲ့ မငြိမ်းကို ကြည့်ပြီး မနေနိုင်တော့ဘဲ အောက်က ငပဲက လဲအစွမ်းကုန် မာတောင်နေပြီး အတွင်းခံထဲမှ ရုန်းထွက်နေချင်နေပြီလေ…ဒါကိုအလိုက်သိတဲ့ မငြိမ်းက ဘောင်းဘီ ကိုဆွဲချွတ်လိုက်တယ်။
“အို….အဲ…ခစ်….”
ဆိုပြီး ဘေးက နှစ်ယောက်က အသံထွက်လာတယ်
“ငါတို့တော့ လူရွေးမှန်ပြီ “
ဆိုပြီး မေသော် က ပြောလဲပြော အရည်လဲ့နေတဲ့ မျက်လုံးနဲ့ စိုက်ကြည့်နေတယ်လေ ပန်းအိဆို ခုထိ ပါးစပ်တောင် မပိတ်နိုင်ဘဲ မင်သက်နေပြီး ကျွန်တော် ငပဲကို ဘဲ မျက်တောင် မခက် လိုက်ကြည့်နေတယ် အဲဒီအချိန်မှာဘဲ မငြိမ်းက ဒါငါ အရင် ဆိုတဲ့ ပုံနဲ့ ကျွန်တော် ငပဲကို ပါးစပ်နဲ့စုပ်ငုံလိုက်တော့ ကျွန်တော်မှာ
“အား..”
“ဘာလို့လဲ မောင်လေး နာလို့လား”
“ ဟုတ်ဘူး ကောင်းလို့ ဆက်လုပ်ပေးပါအုံး မ”
အဲဒီ အချိန်မှာဘဲ မေသော် က ထလာပြီး နောက်ကနေ သိုင်းဖက် နို့တွေနဲ့ပွတ်တော့တာဘဲ ပန်းအိကလဲ နှုတ်ခမ်းကို လာစုပ် နဲ့ ကျွန်တော်မှာ အိမ်မက် မက်နေသလားတောင် ထင်နေရတယ် ရှေ့မှာ ရှိနေတဲ့ ပန်းအိ နို့တွေကို စမ်းလိုက်တော့ မှ အိကနဲနေအောင် ကိုင်လို့ကောင်းမှန်းသိတော့မှ ဒါတကယ်ပါလားဆိုပြီး အတွေးတွေဖျောက်ပြီး လက်ရှိ လုပ်ငန်းပြန်စလိုက်တယ်။
ပန်းအိ နဲ့ နှုတ်ခမ်းခြင်းနန်းနေရာမှ နို့တွေကို ငုံစုပ်ပေးလိုက် နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ရှာလေးနဲ့ လိုက်ယက်လိုက်တော့ ပန်းအိ ငြီးသံ ထွက်လာတယ် နောက်က မေသော်ကလဲ အားမလိုအားမရ နဲ့ သူ့ အဖုတ်နဲ့ ကျွန်တော် တင်ပါးတွေကို လိုက်ပွတ်နေတယ် အောက်က မငြိမ်းကလဲ ဒစ်တဝိုက်ရှာလေး နဲ့ရက်လိုက် လီးတစ်ချောင်းလုံး ပါးစပ်ထဲ ထိုးထည့်လိုက်နဲ့ အစွမ်းကုန် ပညာ ပြနေတော့ ကျွန်တော့်မှာ တစ်ချီ ပြီးထားတာ တောင် ပြီးချင်ချင် ဖြစ်လာတယ်အဲဒါနဲ့ ကုတင်ပေါ်သွားရအောင်ဗျာ ဆိုပြီး ပြောလိုက်တော့ ပန်းအိ က အရင်လေးဖက်ထောက်တက်သွားတယ် ပြီးတော့ မငြိမ်းခေါင်းကို ဆွဲမ ပြီး ဖယ်ခိုင်းတာကို မဖယ်ချင်ဖယ်ချင်နဲ့ လီးကို ပြန်ထုတ်ပေးတယ် အဲဒီ အချိန်မှာ တံခါး ပွင့်သံ ကြားလို့ နောက်လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ လားလား ကျော်ကျော်ရယ်လေ ပုဆိုး ချွတ်ပြီး လီးတထောင်ထောင် နဲ့ အခန်းထဲ ဝင်လာတယ်။
“အာ..အဲ…အို….ဟယ်”
ကျွန်တော်တို့အခန်းထဲက လေးယောက်လုံး မင်သက်ကုန်ကြတယ် အဲဒီတော့မှ ကျွန်တော်သူငယ်ချင်းက
“ ခွေးမသား….ငါ့တောင် မခေါ်ဘူး ဒီမှာလာ ပြီး စားပွဲကျင်းပနေတယ်ပေါ့…”
“ အာ..မဟုတ်ပါဘူးကွာ”
“ ဘာမဟုတ်ရမှာလဲ ခုမိပြီလေ”
ကျွန်တော်လဲ ဘာပြောရမှန်းမသိတော့ဘဲ ရယ်ကျဲကျဲ လုပ်နေတော့မှ မငြိမ်းက သတိဝင်လာပြီး
“မောင်လေး…မမတို့က မင်းနဲ့မကောင်းတတ်လို့ပါ”
“ အာ ဘာမှ မကောင်းတာမရှိဘူး ကောင်းတာလုပ်တာဘဲ ကျွန်တော်လဲပါမယ်ဗျာ”
မငြိမ်းတို့သူငယ်ချင်းတွေ တစ်ယောက်မျက်နှာ တစ်ယောက်ကြည့်လိုက် ကျော်ကျော့် ရဲ့ ထောင်နေတဲ့ ငပဲကို ကြည့်လိုက်နဲ့
“ကဲ…ဒါဆိုလဲ ပိုကောင်းသွားတာပေါ့ စလိုက်ကြစို့”
ကျွန်တော်က မငြိမ်းကိုပွေ့ပြီး ကုတင်ပေါ် ကိုယ်တပိုင်းတင်ပေးလိုက်တယ် ကျန်တဲ့ ခါးအောက်ပိုင်းက ကုတင်အောက်မှာထားပြီး အခွေ တွေထဲ ကြည့်ပြီး လုပ်ချင်နေတဲ့ အတိုင်း လှပ တဲ့ အဖုတ်အကွဲကြောင်းလေး ထဲ လျှာနဲ့သက်တင်လိုက်တယ်။
မငြိမ်းစီမှ အားကနဲ အော်သံထွက်လာပြီး ကျွန်တော် ခေါင်းကို အတင်းဖိကိုင်ပြီး ဆံပင်တွေထဲ ထိုးဖွတော့တယ်
“အား..ရှီး…..အား….ကောင်းလိုက်တာ မောင်လေးရာ စုပ်စုပ် ကောင်းလိုက်တာ မောင်လေးရယ် လုပ်တတ်လိုက်တာ အား…..ရှီး….ကျွတ်..ကျွတ်….ရှီး…”
ကျော်ကျော်ကလဲ ဘေးမှာ ပက်လက်ဝင်အိပ်ပြီး တောင်နေတဲ့ ငပဲကို မေသော်က စုပ် ပေးနေတယ် သူ့ခေါင်း ပေါ်ကို ပန်းအိ က တက်ခွပြီး မြင်းစီးသလို ပွတ်နေတော့တာ….
“အား…ရှီး…..အား….ကောင်းတယ် စုပ် စုပ် နင်တို့တွေ အတွေ့အကြုံမရှိဘူးသာ ပြောတယ် လုပ်တတ်လိုက်တာ
အား….အင်း…ရှီး….”
ကျွန်တော်လဲ မငြိမ်း အစိလေးကို စုပ်လိုက် ရှာလေးနဲ့အကွဲကြောင်းထဲ ထိုးမွှေလိုက် နဲ့ အပြာစာအုတ်ထဲက နည်းတွေအတိုင်း လုပ်ပေးနေလိုက်တယ် အနံ့အသက်လဲကောင်း တခါမှလဲမလုပ်ဘူးတော့ ယက် ကောင်း ကောင်းနဲ့ အစွမ်းကုန်ယက်ပေးလိုက်တာ။
“ကောင်းကောင်း မ မနေနိုင်တော့ဘူး လုပ်တော့လေ”
ဆိုပြီး မငြိမ်းက ပြောတော့ အင်း ဆိုပြီး မက်တက်ရပ် ပြီးတော့ မငြိမ်း ခြေနှစ်ချောင်းကို ကိုင် လီးကို အဖုတ်ဝ မှာတေ့ပြီး သွင်းတော့ မဝင်ဘူး ဘေးထွက်သွားတယ် မငြိမ်းလဲ ဘေးချော်ချော်ထိုးနေတော့ အားမရတော့ဘဲ
“မောင်လေး မှန်တင်ခံ ပေါ်မှာ အုံးဆီ ရှိတယ် အဲဒါ နဲ့ သုပ်ပြီး ထည့်ပါလား”
ကျွန်တော်လဲအုန်းဆီသွား ယူတုန်း ကျော်ကျော် စီကအသံထွက်လာတယ်။
“အား..ပြီးပြီ ပြီးပြီ စုပ်စုပ် အား…”
ကျော်ကျော်လဲ မေသော့် ပါးစပ်ထဲ သုတ်တွေပန်းထည့်လိုက်တယ် မေသော်ကလဲ သုတ်မကုန်မချင်း စုပ်ငုံထားတယ် ကျော်ကျော့် မျက်နှာ ပေါ်က ပန်းအိ ကလဲ အား..အား..အော်ပြီး ကျော်ကျော့် မျက်နှာပေါ်စောက်ရည်တွေ ပန်းချ လိုက်တာတွေ့တော့ ကျွန်တော်လဲ မနေနိုင်တော့ဘဲ အပြေးတစ်ပိုင်းနဲ့ အုံးဆီဗူးယူ လိင်တံမှာ သုပ်ပြီး မငြိမ်း အဖုတ်ထဲ အတင်း ထိုးထဲ့လိုက်တော့ တစ်ဝက်လောက်ဝင်သွားတယ် မငြိမ်းက အားကနဲအော်ပြီး ဖြေးဖြေးလုပ်ပါ ကောင်းကောင်း ရယ် အမ ထွက်မပြေးပါဘူး။
“ ဟုတ်..ဟီး.. အားပါသွားလို့ ပါ မ ရယ် ခု ဖြေးဖြေး လုပ်မယ်နော်”
ဖြေးဖြေးလေး အသွင်းအထုတ် လုပ်နေရင်း နဲနဲ ထက်ထိုးလိုက်တော့ အလယ်မှာ တစ်ခုခု ခံနေသလိုဘဲ ဒါဆို ငါကြားဘူးနေတဲ့ အပျိုမှေးဖြစ်ရမယ် နဲနဲ အသွင်းအထုတ် လုပ်ရတာ ချောလာတော့ မှ အားနဲ့ စောင့်ထည့်လိုက်တော့ ဖောက် ဆိုတဲ့ အသံ ကြားလိုက်ရပြီး အတွင်းကို လီးတစ်ချောင်းလုံး ဝင်သွားတော့တယ် မငြိမ်းကလဲ အား ဖြေးဖြေးလုပ်ပါဆိုမှ ဆိုပြီး မျက်စောင်းထိုးပြီး ကြာမူပိုပါ တော့တယ်။
ဘေးမှာလဲ ဘယ်တုန်းထဲက ကြည့်နေတာလဲ မသိတဲ့ မေသော် ကလဲ အသံကို နားထောင်ပြီး စိတ်တွေကြွလာတယ်နဲ့တူတယ် သူလဲ ကုတင်ပေါ်တက်ပြီး ဖင်ထောင် ကာ မငြိမ်းနဲ့ နှုတ်ခမ်း စုပ်နေတော့ ကျွန်တော်မျက်စိ ရှေ့မှာ ပေါ်နေတဲ့ မေသော့် အဖုတ်လေးကို ကုန်းစုပ်လိုက် တယ် မေသော်လဲ ကော့တက်သွားပြီး တအင်းအင်း နဲ့ ညီးရင်း ကျွန်တော့် ရှာ ကို ခံယူနေတယ် အောက်ကလဲ မငြိမ်းအဖုတ်ထဲမှာ အသွင်းအထုတ် မှန်မှန်လုပ်ရင်း ရှာအစွမ်းလဲ ပြနေတော့ နှစ်ယောက်စလုံး ကာမ အရသာ အပြည့်အဝ ခံစားနေတော့တယ်။
“အား…အီး.. ကောင်းကောင်း နာနာ စောင့်ကွာ မ ကောင်းနေပြီ”
မငြိမ်းကပြောတော့ ကျွန်တော်လဲ အားကုန် ကြုံးစောင့်ပေးလိုက်တယ်
“ အ..မေသော်လဲ ကောင်းနေပြီး မရပ်နဲ့ ဆက်စုပ်ပေးအုံး “
ကျွန်တော်လဲ မငြိမ်း အဖုတ်ထဲ အားကုန်စောင့်နေရလို့ မေသော်ကိုဆက်စုပ်လို့မရတော့ဘူးဆန့်ငင်ဆန့်ငင် ဖြစ်နေတာတွေ့တော့ ပန်းအိ က
“လာ ဒီဘက်ကို ငါ ဆက်စုပ်ပေးမယ် အင်း…အိ…အား…. ဖြေးဖြေးလုပ်နော် ကျော်ကျော်”
ကျော်ကျော့် ကိုလဲပြော မေသော်ကိုလဲ သူ့မျက်နှာပေါ် တက်ခွ ခိုင်းလိုက်တယ် ကျော်ကျော် က ပန်းအိ အဖုတ်ထဲ ကို ဘယ်တုန်းထဲက သွင်း လိုက်မှန်းတောင် မသိလိုက်ဘူး မငြိမ်း အဖုတ်ကို စောင့်ကောင်းကောင်း နဲ့ လုပ်နေလိုက်တာ ပန်းအိ ပြောမှ ကြည့်လိုက်တော့ ကျော်ကျော်ကအသွင်းအထုတ် တောင် မှန်မှန် လုပ်နေပြီ ကျော်ကျော့် လီးမှာလဲ သွေးစ နဲနဲ တွေ့လိုက်တော့ ကျွန်တော်လဲ ပြုံးမိ လိုက်တယ် အဲဒါ ကို မငြိမ်းက တွေ့တော့
“ကဲ.. ကိုယ်တော် ဒီမှာ ဆန့်ငင်ဆန့်ငင်နဲ့ လုပ်ပါ ဆိုမှဘဲ သူများသွားကြည့်နေတယ် “
ဆိုမှ ကျွန်တော်လဲ မငြိမ်း ကိုသတိရပြီး အားကုန်စောင့်တော့တယ်
“အား….အင့်…အီး…ရှီး…. ကောင်းကောင်း လုပ် စောင့်စောင့်”
ဖောင်း..ဖောင်း…ဖက်…ဖက်…
“အင်း…အီး…ရှီး…”
“အား…ပြီးပြီ ကောင်းကောင်းရေ စောင့်စောင့် အမ ပြီးပြီး အား….အမေ့ အား…..ရှီး…”
ကျွန်တော်လဲ မငြိမ်း အသံကြားတော့ အားတက်လာပြီး အစွမ်းကုန်စောင့်လိုက်တာ သုတ်တွေပါ မထိမ်းနိုင်ဘဲ မငြိမ်း အဖုတ်ထဲ ပန်းထည့်လိုက်ပြီး မငြိမ်းကိုယ်ပေါ် ခြေပစ်လက်ပစ် လှဲလိုက် တော့တယ်။
ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်လဲ အသက် ပြင်းပြင်းရှူရင်း ခဏ နားနေတော့ ဘေးက ကျော်ကျော်က ပန်းအိ ကိုလုပ်နေရာမှ ပန်းအိ အဖုတ် ထဲက လီးစွဲထုတ်သံ ကြားလိုက်တော့ မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်တာ လီးကို မေသော့် ပါးစပ်ထဲ ထည့်လိုက်တာ တွေ့တော့ အာ ဒီကောင် တော်တော် တတ်နေပါလား မေသော်ကလဲ ဝင်လာတဲ့ လီးကို အားရပါးရ စုပ်တော့တာဘဲ ပန်းအိ က လဲ မေသော့် အဖုတ်ကို စုပ်လိုက် ယက်လိုက်နဲ့ ရှာအစွမ်းပြပြီး ပညာကုန်သုံးနေတော့ မေသော်လဲ မနေနိုင်တော့ဘဲ ပန်းအိ လျှာနဲ့ သူ့အဖုတ်ကို အားကုန် စောင့်ကာ စောက်ရည်တွေ ပန်းအိ မျက်နှာ ပေါ်ပန်းချ လိုက်တယ် ကျော်ကျော်လဲ လီးကို မေသော့် ပါးစပ် ထဲက စွဲထုတ်ပြီး ပန်းအိ အဖုတ်ထဲကို ပြောင်းထည့် အားကုန်ကြုံးစောင့်နေတယ်။
“အီး…အင့်… ဖောင်း…ဖောင်း…ဖွတ်…ဖွတ် အင့်…အီး….ကျော်ကျော် မ လဲကောင်းလာပြီး မြန်မြန် စောင့် တော့နော်..အီး…ရှီး…”
ပန်းအိ က ပြောလိုက်ရော မေသော်လဲ ပန်းအိ မျက်နှာ ပေါ်မှာ ဆင်းပြီး ပန်းအိ မျက်နှာ ပေါ်က ပေပွနေတဲ့ သူ့ စောက်ရည် တွေ ကို လိုက်ယက်ပါတော့တယ်
အဲဒါလဲတွေ့ရော တစ်ချီ ပြီးထားတဲ့ ကျွန်တော့် ညီလေးလဲ ပြန်ထောင်ထ လာပါလေရော မငြိမ်းကြည့် လိုက်တော့ သူက ပြုံးပြီး
“တော်တော်ကဲ ဟင့် ဒီကတော့ မရသေးဘူးနော် ရေသွားဆေးလိုက်အုံးမယ်”
“အင်း….ဒါဆိုရင်တော့ မေသော် ရော”
“ဒို့ကတော့ ရယ်ဒီဘဲ ကောင်းကောင်း”
“အဲဒါမျိုးမှ ကြိုက်တာ ကဲ မေသော် စလိုက်ရအောင်”
ပြောပြီး လေးဖက်ထောက်လျှက်ဖြစ်နေတဲ့ မေသော့်ဖင် ကို ကျွန်တော်ဘက်ကို စွဲယူပြီး အဖုတ်ဝ ကိုတေ့လိုက် တယ် ပြီးတော့ အရည်ရွှဲနေတဲ့ မေသော့်အဖုတ်ထဲကို ထည့်လိုက်တော့ ဖြေးဖြေးချင်းတစ်ရစ်ချင်း ဝင်သွားတယ်။
အထဲမှာ အပျိုမှေးပါး မရှိတော့ဘူး ဒါဆို ဘယ်သူ့လက်ချက်လဲမသိဘူး စဉ်းစားနေတုန်း မေသော်က
“လုပ်မှာ လုပ်တာမဟုတ်ဘူး ဘာတွေစဉ်းစားနေတာလဲ”
“အဲ..ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး”
“ဒါဆိုရင်လဲမြန်မြန် စောင့်ပေးတော့”
ကျွန်တော်လဲ သူစိတ်တိုင်းကျ အားကုန်စောင့်ပေးလိုက်တယ် အဲဒီအချိန်မှာ ပန်းအိ ကို ကျော်ကျော် အားကုန်စောင့်နေရင်း
“အီး…အား…ရှီး….အင့်..အင့်”
“ဖွက်..ဖက်..ဖက်…ဖောင်း…ဖောင်း….”
“အီး..ထွက်ပြီ ကျော်ကျော်ရေ…အီး…အမေ့..အား…ရှီး..ကျွတ်..ကျွတ်”
ပန်းအိ မှာ ဖင်ကို အစွမ်းကုန်ပင့်ကာ ကျော်ကျော့် စောင့်ချက်များကို ခံယူရင် ဆန့်ငင်ဆန့်ငင် ဖြစ်ကာ ကာမ အထွက်အထိတ်သို့ တက်လှမ်းသွားပေမဲ့ ကျော်ကျောက်ကတော့ မပြီးသေးဘူး ပန်းအိ အဖုတ်ထဲမှာ လီးကို ထိုးစိမ်ထားရင် ကျွန်တော် ကို မျက်စ ပြစ်ပြ တယ် ဘယ်လိုလဲပေါ့ ကျွန်တော်ကလဲ မေသော့်ကို မေးငေါ့ပြ တော့ မေသော်က ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်ကို ကြည့်ကာ
“လာလေ ကျော်ကျော်”
ဆိုပြီး ကျော်ကျော့် လီးကို ဖမ်းစွဲပြီး ပါးစပ်ထဲစုပ်ငုံလိုက်တယ် ကျွန်တော်လဲ အံအားသင့် နေတော့ ဆက်မစောင့်ဘဲ မင်သက်နေမိတယ် အဲဒါကိုမေသော်က အားမလိုအားမရဖြစ်ပြီး
“ကဲ ကောင်းကောင်း လုပ်လေ ဘာလို့ရပ်နေတာလဲလို့”
“ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး အံ့သြ နေတာ”
“ဘာမှ အံ့သြ မနေနဲ့ နင်တို့နှစ်ယောက် ညှပ်ချ ချင်တဲ့ ဆန္ဒ ရှိရင် ငါက အသင့်ဘဲ”
ဒီတခါတော့ ကျွန်တော်တင် မဟုတ်ဘူး ကျော်ကျော် ပါ ပါးစပ်အဟောင်းသားနဲ့ ကျွန်တော့်ကို ကြည့်ရင်း မင်သက်နေတယ် ပြီးမှ နှစ်ယောက်လုံးသတိဝင်လာပြီး တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် မျက်စ ပြစ်ကာ လုပ်ငန်း စကြဖို့ ပြင်ဆင်တော့တယ် အဲဒီအချိန်မှာ မငြိမ်းက ရေချိုးခန်းထဲမှ ပြန်ရောက်လာပြီး
“ကောင်မ ကဲနေတယ်ပေါ့ နင့် စမ်းချင်နေတဲ့ ပုံစံကို ခုစမ်းတော့မလို့လား”
“အင်း…ဒါမျိုးအခွင့်အရေးက နှစ်ခါပြန်မရဘူးလေ မငြိမ်းရယ်”
“အေးပါ နင်ပဲစမ်း မနေနဲ့နော် ငါလဲ နင်ပြောပြောနေကထဲက စိတ်ကူးထဲမှာအဲလို မျိုးစမ်းကြည့်ချင်နေတာ နင်ကောင်းရင် ငါ့လဲပြောပြအုံးနော်”
“အေးပါ ခုဘဲသိရမယ် ခဏ စောင့်”
ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်ကို ဘေးမှာထားပြီး သူတို့က နည်းပေါင်းစုံစမ်းသပ်ဖို့လုပ်နေကြတာ ကျွန်တော်တို့လဲ အားကျမခံ ငါတို့အစွမ်းပြရတာပေါ့ဆိုပြီး နှစ်ယောက်စလုံးရဲ့စိတ်ထဲမှာ ကြိမ်းဝါးပြီး အောက်က ညီတော်မောင် ကိုအလုပ်ဆက်လုပ်စေလိုက်တယ် စောင့်တာ ရပ်ပြီး ကျွန်တော်က ပက်လက်လှန်ပြီး ညီတော်မောင်ကို ထောင် ထားပေးလိုက်တယ် မေသော် က အပေါ်ကနေ သူ့ ပိပိ နဲ့တက်ထိုင်လိုက်တယ် ကျော်ကျော်က မေသော့်နောက် မှာနေရာဝင်ယူပြီး ဘေးနားက အုန်းဆီ ပုလင်းထဲက အုန်းဆီ ယူပြီး သူ့ ငပဲကို သုတ်လိမ်းလိုက်တယ်။
မေသော့်ဖင်ထဲကိုလဲ သုတ်လိမ်းလိုက်ပြီးတော့ မေသော့် ဖင်ထဲကို ဖြေးဖြေးချင်းထိုးထဲ့လိုက်တယ် မေသော့်မှာ မျက်လုံမှေးဆင်းပြီး အဖုတ်ထဲကနေ ကျွန်တော့် ညီတော်မောင်ကို အတင်းညှစ်ထားတယ်လေ ကျွန်တော်လဲ ဖီးလ်တက်ပြီး ပြီးချင်ချင်တောင်ဖြစ်သွားတာ မနဲထိမ်းထားလိုက်ရတယ် ကျော်ကျော်ကတော့ သူ့ညီတော်မောင်ကို တဆုံးထိုးထဲ့ပြီး ဖြေးဖြေးချင်း စစောင့် နေတော့တယ် ကျွန်တော်လဲ အားကျမခံ ညီတော်မောင်ကို ပင့်ထိုးပေးလိုက်တော့ မေသော်မှာ ညီးသံ တွေထွက်လာတယ်။
“အင်း…အီး..ရှီး..ဗွက်..ဘူ…အီး…ကျွတ်..ကျွတ်”
“အား..ကောင်းတယ်….အင့်..ဟင်း…စောင့်..စောင့်တော့”
ကျော်ကျော်လဲ နောက်ကနေအားကုန်စောင့် ကျွန်တော်လဲ ပင့်ထိုးနဲ့ မီးကုန်ရန်းကုန် ကြမ်းပါတော့တယ် ။မငြိမ်းနဲ့ ပန်းအိ လဲ 69 ပုံစံနဲ့ တစ်ယောက်အဖုတ်တစ်ယောက် အပြန်အလှန် ယက်နေကြတယ် ကျွန်တော်တို့လဲ စောင့်နေရင်းက ကျင်တက်လာပြီး သုတ်မထိမ်းနိုင်တော့ဘဲ ကိုစီ အသုံးတော်ခံနေတဲ့ အပေါက်ထဲကို သုတ်တွေ တလဟော ပန်းထည့်လိုက်ကာ ကာမအထွတ်အထိတ်သို့ တက်လှန်းရောက်ရှိသွားတော့တယ်။
မေသော်လဲ အိပ်ယာခင်းကို ကျွစ်ကျွစ်ပါအောင်စုတ်ပြီး စောက်ရည်တွေပန်းထွက်လာတာကို ညီတော်မောင်မှ တဆင့်ခံစားမိ လိုက်တယ် မငြိမ်းနဲ့ပန်းအိ လဲ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် အပြန်အလှန် အဖုတ်ယက်နေရာမှ နှစ်ယောက်လုံး ပြိုင်တူပြီးချင်း သို့ရောက်သွားတော့ ကျွန်တော်တို့အဖွဲ့လဲ ခြေကုန်လက်ပန်းကျကာ အိပ်မောကြသွားလေ၏။
တစ်ရေးနိုးတော့ ကျွန်တော့် ညီတော်မောင်မှာ တင်းကနဲနေအောင်ခံစားမိတော့ မျက်လုံး မဖွင့်ချင်ဖွင့်ချင်နဲ့ ဖွင့်ကြည့်လိုက်တာ ပန်းအိ ကျွန်တော့ ညီတော်မောင်ကို သူ့အဖုတ်ထဲထည့်ပြီးအပေါ်ကနေ စိတ်ရှိလက်ရှိ စောင့်နေလေရဲ့ ဘေးဘက်ကြည့်လိုက်တော့ မငြိမ်း နဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင်မိသွားတယ် ပြီးတော့ မငြိမ်းက ကျွန်တော့် နှုတ်ခမ်းကို စွဲယူစုပ်နန်းတာခံလိုက်ရတယ်။
မငြိမ်းကိုယ်က အငြိမ်မနေဘဲ လှုပ်နေတာတွေ့တော့ ကျော်ကျော်က မငြိမ်းကို လိုးနေမှန်းသိလိုက်တယ် မေသော်ကလဲ ရေချိုးခန်းထဲက ထွက်လာတော့ သူတို့တွေ ဘယ်တုန်းထဲက လုပ်နေတာမလဲမသိဘူး ငါ့တောင်မနိုးဘူးလို့ တွေးနေတုန်း မေသော် က မျက်နှာပေါ်ခွတက် လာတယ်ပြီးတော့ သူ့အဖုတ်နဲ့ ကျွန်တော့်မျက်နှာကို ပွတ်တော့တာဘဲ ကျွန်တော်လဲ လျှာကိုထုတ်ပြီး အစိလေး ကိုသိမ်းယက်လိုက်တယ် မေသော်ကလဲ အားကျမခံ စအိုနဲ့ပါ ကျွန်တော့်ရှာကို လိုက်ပွတ်နေတယ်။
“အီး…ရှီး….အင့်…ဖွက်…ဖက်…ဖောင်း..ဖောင်း”
ပန်းအိက ကျွန်တော့်ကို ကြောပေးပြီး အားကုန်စောင့်နေရင်းက
“မေသော် ငါ့ဖင်လဲ ယက်ပေးအုံး..အီး..ရှီး..ဖွက်..ဖောင်း..ဖောင်း”
ပန်းအိလဲစောင့်နေရင်းက မေသော့်ကိုလှန်းပြောလိုက်တယ် မေသော်လဲ ပန်းအိ ဖင်ကားကားကြီးကို ဖြဲကာ စအို ကိုလျှာနဲ့သိမ်းယက်ပေးလိုက် ကျွန်တော် မျက်နှာကို သူ့ဖင်နဲ့ပွတ်လိုက်နဲ့ ကာမ အရသာကို အပြည့်အဝ ခံစားနေ ကြတော့တယ် ဘေးက ကျော်ကျော်နဲ့မငြိမ်းလဲ အားကုန်စောင့်ရင်း ဆန့်ငင်ဆန့်ငင်နဲ့ ညိမ်သက်သွားကြတယ် ။
ပန်းအိ လဲ စောင့်နေရင်းကနေ ရပ်လိုက်ပြီး အုန်းဆီ ပုလင်းယူကာ ကျွန်တော့် လိင်တံ ကိုသုတ်လိမ်းလိုက်တယ် ပြီးတော့ သူ့စအိုဝမှာတေ့ကာ ဖြေးဖြေးချင်း ထိုင်ချလိုက်တော့တယ် ကျွန်တော်လဲ ပါးစပ်ကမအားဘဲ မေသော် အဖုတ်ရော စအိုရော ယက်ပေးနေရတော့ ပန်းအိ စအိုထဲ လီးအဝင်အထွက်ကို မတွေ့ရဘဲဖြစ်နေတော့ စိတ်ထဲ တမျိုးခံစားလာရတယ် အားမလိုအားမရလဲဖြစ်လာတယ် ပန်းအိ လဲ ကျွန်တော့်ဖက် မျက်နှာမူလျှက်ပြန်ဖြစ်နေ တော့ မေသော်က ပန်းအိ အဖုတ်ကို ရှာနဲ့ယက်ပေးနေတာ သတိထားမိလိုက်တယ် လီးတချောင်းလုံးလဲ ကျင် တက်လာပြီး ပြီးချင်ချင်ဖြစ်လာတော့ စိတ်ကိုထိမ်းကာ မေသော့် အဖုတ်ကို ရှာနဲ့ အစွမ်းကုန်ယက်ပေးနေလိုက် တယ်။
“ဖွက်..ဖွက်…အင့်…အင့်…အီး…ဖောင်း..ဖောင်း”
ပန်းအိ အားကုန်စောင့်နေပြီ ကျွန်တော်လဲ သုတ်ကိုမနဲထိမ်းကာ မေသော့် အဖုတ်ထဲ ရှာနဲ့လိုးပေးနေမိတယ် ကျွန်တော်လဲ ဘယ်လိုမှ မထိမ်းထားနိုင်တော့ဘဲ ပန်းအိ စအိုထဲသို့ သုတ် တွေကို အစွမ်းကုန်ပန်းထည့်လိုက် တော့တယ် ။
မေသော် လဲ ကျွန်တော့်မျက်နှာကို အတင်းဖိပွတ်နေတော့ သူပြီးတော့မယ်ဆိုတာ စိတ်ကသိလိုက် တယ် အဲဒါနဲ့ လျှာကိုအစွမ်းကိုထုတ်ပြီး အစိလေးကိုပါ သိမ်းယက်နေတုန်း ပန်းအိ က ကျွန်တော့်ပေါ်ကနေ ဆင်းပြီးကျွန်တော့်ဘေးနားမှာ လာအိပ်ချလိုက်တယ် ပြီးတော့ မငြိမ်းက သူ့မျက်နှာပေါ်တက်ခွပြီး အဖုတ်နဲ့ပွတ်နေတုန်း ကျော်ကျော်က မငြိမ်းစအိုထဲ နောက်ကနေသွင်းနေတာတွေ့လိုက်တယ် ။
မေသော် လဲ အဖုတ်က ပွစိပွစိလုပ်ရင်း ကျွန်တော့်မျက်နှာပေါ် စောက်ရည်တွေ ပန်းချ လိုက်တယ် ပန်းအိကလဲ မငြိမ်းအဖုတ်ကို ယက်လိုက်အစိကို လက်နဲ့ပွတ်လိုက်လုပ်ပေးနေတယ် ကျော်ကျော်လဲ မငြိမ်းစအိုထဲ စိတ်ကြိုက်အားကုန်စောင့်နေတာတွေ့တော့ ကျွန်တော့်ငပဲလဲပြန်ထောင်ထလာတယ် ကျွန်တော်လဲ ကိုယ့်ကို ကိုတောင်အံ့သြသွားတယ်။
အရင်ဂွေလှိမ့်တာတောင် အဲဒီလောက်ဆို မထောင်နိုင်တော့ဘူး ခုတော့ အစွမ်းကုန်ပြန်ထောင်လာပြန်ပါလေရော မငြိမ်းလဲ ကျွန်တော့်ငပဲကိုကြည့်ပြီး ကျော်ကျော့်ကို
“ခဏပြန်ထုတ်ပေးအုံး ဒီမှာ ကောင်းကောင်း ဟာ ပြန်ထောင်လာပြီ အမ နေရာပြောင်းလိုက်အုံးမယ်”
ကျော်ကျော်လဲ ဘာဆိုတာ သဘောပေါက်သွားကာ မငြိမ်းစအိုထဲက သူ့ငပဲကိုစွဲထုတ်ပေးလိုက်တယ် မငြိမ်းလဲ
ကျွန်တော့်ပေါ်တက်ခွပြီး မျက်လုံးလေးမှေးဆင်းကာ သူ့ပိပိမှာကျွန်တော့် ငပဲကိုတေ့ပြီးထိုင်ချ ပြီး ဖိစောင့်နေ
တုန်း ကျော်ကျော်ကို လှမ်းကြည့်ကာ
“မ ကိုညှပ်ချလေ ကျော်ကျော် မ နောက်ထဲထည့်လိုက်…”''
ကျော်ကျော်လဲ အချိန်စိုင်းမနေဘဲ မငြိမ်းနောက်နေရာယူပြီး မငြိမ်းစအိုဝ ကို သူ့ငပဲတေ့ပြီးဆက်တိုက်စောင့်တော့တယ် ဒီတိုင်းလုပ်နေရင်း မငြိမ်းကညောင်းလာပြီဆိုတာတာနဲ့ ကျော်ကျော်က မငြိမ်းစအိုထဲက သူ့ငပဲကိုစွဲထုတ်ပေးလိုက်တော့ မငြိမ်းကလဲ သူ့အဖုတ်ထဲက ကျွန်တော့်ငပဲကို စွဲထုတ်ကာ မက်တက်ရပ်ပြီး ကျွန်တော့်ကိုကြောပေးကာ လှည့်လိုက်တော့ ကျွန်တော်လဲ ဘာလုပ်မလဲကြည့်နေတုန်း သူ့စအိုဝမှာ ကျွန်တော့ ငပဲကိုတေ့ပြီးထိုင်ချလိုက်တယ် ။
အဲဒီတော့မှ ကျွန်တော်ရောကျော်ကျော်ရောသဘောပေါက်ပြီး ကျော်ကျော်ကမငြိမ်း အဖုတ်ထဲသူ့ငပဲထိုးထဲ့ကာအားကုန်စောင့်တော့တယ် မငြိမ်းလဲ အသံစုံထွက်လာပြီး
“မြန်မြန်စောင့်ပေးတော့ အမ ပြီးတော့မယ် မြန်မြန်စောင့်…အား…ရှီး…စောင့်…စောင့် ခပ်ကြမ်းကြမ်းစောင့် အမ
ကိုအားမနာနဲ့စောင့်တော့ အား..အီး…အင့်…အီး…အမေရေ…အား..”
ဖွက်…ဖပ်…ဖပ်..ဖောင်း…ဖောင်း…ဖောင်း…
“အား..ထွက်ပြီ…အား….အမေရေ…အား….”
ဘူ..ဘူ..ဘွတ်..ဘွတ်….ဖပ်…ဖပ်….
“အီး..ရှီး…ကောင်းလိုက်တာ…ဒီတစ်ခါ အကောင်းဆုံးဘဲ ဟင်း….”
မငြိမ်းလဲညိမ်ကြသွားတော့ ကျွန်တော်တို့သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်လဲ ဒီတိုင်းညိမ်နေပေးထားလိုက်ရတယ် ကျွန်တော်တို့တော့ မပြီးသေးတော့ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် မျက်စပစ်ပြီး ဘာဆက်လုပ်မလဲပေါ့ အဲဒီတော့
ဘေးနားက ပန်းအိ က
“မငြိမ်း နင်ပြီးရင် ဆင်းတော့လေ ငါလဲစမ်းကြည့်ချင်တယ် နင်ခံရတာတော်တော်ကောင်းလား”
“မေသော်ပြောပြတုန်းက သိပ်မထူးဘူးထင်တာ လက်တွေ့ခံစားကြည့်တော့မှ ဆွေမျိုးမေ့အောင်ကို ကောင်းတာဝတောင် မဝချင်ဘူး ထပ်ခံချင်သေးတယ် အဲဒီပုံစံမျိုးနဲ့”
“ခုတော့ ငါ့အလှဲ့ပေးပါအုံး ငါလဲစမ်းချင်သေးတယ် နင်ဆင်းတော့လေ”
မငြိမ်းလဲ မဆင်းချင်ဆင်းချင်နဲ့အင်တင်တင်လုပ်နေတုန်း ကျော်ကျော်က မငြိမ်းအဖုတ်ထဲက ငပဲကို စွဲထုတ် လိုက်တော့ မငြိမ်းက
“ဟာ..ဒီမှာ ဇိမ်ခံနေတာကို နင်က ဇွတ်စွဲထုတ်တာဘဲ ခဏလေးထည့်ထားတော့ ဘာဖြစ်မှာ မို့လို့လဲ”
မငြိမ်းလဲ အားမလိုအားမရလေသံနဲ့ ကျော်ကျော့်ကို အပြစ်တင်တော့ ပန်းအိက
“မငြိမ်းတော်ပြီလေဟာ ငါ့အလှည့်ပေးအုံး ငါလဲခံချင်သေးတယ် ကျော်ကျော့်ကို အပြစ်တင်မနေနဲ့ လာ ကျော်ကျော် ပန်းအိထဲ ပြောင်းထည့်”
ကျော်ကျော် က ခဏ
“ခဏ ငါတို့ မက်တပ် လုပ်ကြည့်ကြရအောင် ဟေ့ကောင် ကောင်းကောင်း သဘောတူလား”
“အေး ကောင်းတယ် ငါလဲစမ်းကြည့်ချင်တယ် ဒါပေမဲ့”
“ဘာ ဒါပေမဲ့လဲ….”
“ငါတော့ ပြိုင်းနေသလိုဘဲ နောက်နေ့မှ စမ်းပါလားကွာ ခုတော့ မငြိမ်းကို လုပ်သလိုဘဲ လုပ်ကြတာပေါ့”
ပန်းအိကလဲ
“ငါလဲ မက်တပ် မနေတတ်ဘူးနော် ရိုးရိုးလဲ စလုပ်ပါလား နောက်မှ လုပ်လဲရသားနဲ့”
ကျော်ကျော်လဲ အင်တင်တင်နဲ့ ကုတင်ပေါ် လွတ်တဲ့နေရာမှာ ပက်လက်လှန်ပြီး ငပဲကိုထောင်ပေးထားလိုက် တယ် မငြိမ်းလဲ ကျော်ကျော်ပေါ်ခွပြီး သူ့အဖုတ်နဲ့ ကျော်ကျော့်ငပဲပေါ်တေ့ထိုင်ချလိုက်ပြီး ဖိစောင့် ရင်း ကျွန်တော့်ကို လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ ကျွန်တော်လဲ ပန်းအိ ဘာလိုတယ်ဆိုတာ သိနေတော့ ပန်းအိ နောက်မှာနေရာယူပြီး သူ့စအိုထဲ ငပဲကို ချော့သွင်းသွင်းလိုက်တော့ ပန်းအိစီက အသံထွက်လာတယ်။
“အီး…တော်တော်ကြပ်တယ်..ဖြေးဖြေးသွင်းနော် ဖြေး..ဖြေး..”
ကျွန်တော်လဲ အရှိန်ရလာတော့ ပန်းအိလဲကောင်းလာလို့နဲ့တူတယ် သူကပါပြန်စောင့်လာတယ် ကျွန်တော်လဲကျော်ကျော့်လှမ်းကြည့်လိုက်တာ့ ခေါင်းငြိမ့်ပြတာနဲ့ အရှိန်တင်ပြီး အားကုန်ကြုံးစောင့်တော့တယ် ကျော်ကျော် လဲ ကော့ထိုးထိုးရင်း ပြန်စောင့်နေတော့ ပန်းအိလဲ ဖိချလိုက်ပြန်ကော့တင်လိုက်နဲ့ ဝင်လာသမျှကို စည်းချက်ကျကျတုန့်ပြန်တတ်လာတယ်။
“အင့်…အီး..အင့်…ဟင်း…”
ဖွတ်…ဖပ်..ဖပ်…ဖောင်း…ဖောင်း….
“ရှီး…အား…အင့်…အီး…စောင့်..စောင့်… ပန်းအိ ပြီးတော့မယ် စောင့်….အီး…ရှီး….”
ကျွန်တော်လဲ အားကုန်ကြုံးစောင့်ရင်း လိင်တံတစ်လျှောက်ကျင်တက်လာကာ မထိမ်းနိုင်တော့ဘဲ ပန်းအိ စအိုထဲကို သုတ်ရည်တွေပန်းထည့်ရင်း ပြီးဆုံးခြင်းကို ရောက်သွားတော့တယ် ကျွန်တော်လဲ လိင်တံကို ပန်းအိ စအိုထဲကထုတ်ကာ မငြိမ်းဘေးနားဝင်လှဲရင်းအမောဖြေနေတုန်း
“အီး…ပန်းအိ စောင့်…စောင့် ကျွန်တော်လဲ ပြီးတော့မယ် စောင့်..စောင့်…အီး..”
“အင့်..ရှီး…ကျော်ကျော်ရေ…အား…အမေ…အား…အား…..”
ဖွတ်…ဖပ်…ဖွတ်..ဘူ..ဘူ…
အသံစုံထွက်ကာ နှစ်ယောက်သားညိမ်ကျသွားတော့မှ ကျွန်တော်လဲ မျက်ခွံတွေလေးလာပြီး မှေးကနဲ့အိပ်ပျော် သွားတော့တယ်….။ မနက်အိပ်ယာနိုးတော့ ခန္ဓာကိုယ်တွေ မလှုပ်ချင်မကိုင်ချင်နဲ့ ခြေကုန်လက်ပန်းကြပြီး မျက်လုံးမဖွင့်ချင်ဖွင့်ချင်နဲ့မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ဘေးနားမှာ ကိုယ်တုန်းလုံးတွေနဲ့ တန်းစီအိပ်နေကြတာတွေ့တော့ ပြုံးမှိသွားတယ်။
ဘေးနားက ကျော်ကျော်နဲ့ ပန်းအိကလဲ ထပ်ရက်ကြီးအိပ်ပျော်နေကြတာတွေ့တော့ ဒီကောင် တော်တော် တောင့်ခံနိုင်ပါလားလို့ ချီးကျူးလိုက်မိတယ် တဖက်ဘေးဘက်လဲကြည့်လိုက်တော့ မငြိမ်းက ကျွန်တော့်ကိုပြုံးကြည့်နေပြီး
“ကောင်းကောင်း ညက တော်တော်မှ ကောင်းလား”
“ဘာပြောကောင်းမလဲ မငြိမ်းရယ် ကောင်းလွန်းအားကြီးလို့ လူတောင် မလှုပ်ချင်တော့ဘူး အားမရှိသလို ဖြစ်နေပြီ”
“အားမရှိရင်တော့ အမ အားပြည့်အောင် ချက်ကျွေးရမှာပေါ့ ခုတော့ ဗိုက်စာပြီး အမကို ကူအုံး”
“ဘာကူရမှာလဲဗျ.. မောနင်းတစ်ကြောင်းလား”
“သွား..ကောင်စုတ်လေး အဲဒါဘဲတွေးနေ လူကဖြင့် မလှုပ်နိုင်တော့ဘဲ”
“လူက မလှုပ်နိုင်ပင်မဲ့ ညီလေးကတော့ လှုပ်နိုင်သေးတယ်နော် ဒီမှာကြည့်”
ကျွန်တော်လဲ မိမွေးတိုင်းဖွမွေးတိုင်း အစီအရီအိပ်နေကြတဲ့ မိန်းမလှလေးတွေကြည့်ပြီး ပြန်ထောင်လာတဲ့ ညီလေးကို လက်ညှိုးထိုးပြလိုက်တော့ မငြိမ်းလဲ မျက်လုံးပြူးလေးနဲ့
“ကောင်းကောင်း တော်တော်ကဲ တစ်ညလုံးလဲ လုပ်ထားတာတောင် အားမရသေးဘူးလား”
“အားမရသေးလို့ ညီလေးက သက်သေပြနေတာပေါ့ မယုံကိုင်ကြည့်ပါလား…”
“နောက်မှ ကိုင်တော့မယ် တကယ်ထဲ ပြောကိုမပြောချင်ဘူး စ မှိတာ မှားပြီလား မသိဘူး တော်ကြာ ရေဆေး ချိန်တောင် မပေးရင်တော့ ဒုက္ခဘဲ”
“ရေဆေးချိန်တော့ ပေးမှာပါ ဒါမှ မငြိမ်းအဖုတ်လေးကို ကောင်းကောင်း ဂျာလို့ရမှာလေ..ဟဲဟဲ”
“ကောင်းစုတ်လေး သိပ်တတ်နေတယ်ပေါ့ ဟင်း..အစကတော့ မခုတ်တတ်သလိုနဲ့ဟင်း..ရှင် တို့ယောကျာ်းတွေအဲဒီအတိုင်းဘဲ လူရိုးဆိုတာသင်္ခ ျိုင်းကုန်းမှာဘဲရှိတယ်ဆိုတာ လက်ခံလိုက်ပြီ”
“ဟိတ် သူများတွေအိပ်နေတာ ကောင်းကောင်း မအိတ်ရဘူး ဘေးနားကနေပြီး စောစောစီးစီး သင်္ခ ျိုင်းကုန်း အကြောင်းတွေလာပြောနေကြတယ် သွား ကောင်းကောင်းမအိပ်ရဘူး ဗိုက်စာပြီ အိမ်ရှင်တွေ ဘာမှ မကျွေး ဘူးလား…ဟာ…ဒီတစ်ယောက်ကတော့ စံ ပဲဟေ့..”
မေသော်က ရယ်ကျဲကျဲနဲ့ ပြောရင်း ကျွန်တော့်ထောင်နေတဲ့ ညီလေးကိုလဲတွေ့ရော မျက်လုံးအရောင် တလပ်လပ်နဲ့ ကြည့်ရင်း မငြိမ်းကို ကျော်ကာ ကျွန်တော် ကိုယ်ပေါ်တက်ခွပါလေရော
“ဒီမှာလဲ ကြည့်အုံး အိပ်ကောင်းကောင်းနဲ့အိပ်နေတာ အိမ်မက်ထဲမှာ လှိုင်းစီးနေရတယ် လို့ အိမ်မက်မက် နေတာ ဒီကိုယ်တော်က အောက်ကနေ ညှောင့်နေတာဟေ့…”
ပန်းအိက လဲ အားကျမခံ ကျော်ကျော်အပေါ်ကနေ ပြန်စောင့်ရင်း သူတို့လုပ်ငန်းပြန်စပြီးဆိုတဲ့ ပုံစံနဲ့လှမ်းအသိပေးလိုက်လေတော့…မေသော်ကလဲ အားကျမခံ သူ့အဖုတ်ဝမှာ ကျွန်တော့ ညီလေးကို တေ့
ပြီးထိုင်ချကာ အားကုန်ကြုံးစောင့်တော့လေသည်…။မငြိမ်းက
“ညီးတို့ဘဲ လုပ်ကြတော့ ငါတော့ စားစရာစီစဉ် လိုက်အုံးမယ် ညီးတို့ပြီး ငါ့လာကူအုံးနော်… ငါ့အတွက်လဲကျန် ထားပေးအုံး ညီးတို့ကြည်း ငါ့မောင်လေးတွေကိုအားကုန်အောင်မလုပ်သွားကြနဲ့နော်…”
“စိတ်ချပါအေ..ညီးသာ အားပြန်ပြည့်မဲ့ အစားအစာတွေလုပ်ထား ဒါမှ ညီးအတွက်ကျန်မှာ ခုတော့ ရှိတဲ့အား တွေငါတို့အကုန်စုပ်ယူလိုက်အုံးမယ်..ကောင်မရေ..”
မေသော်က မငြိမ်းကို ပြန်ပြောလိုက်တော့ မငြိမ်းလဲ စိတ်မချသလိုနဲ့တစ်ချက်ကြည့်ပြီး မသွားချင်သွားချင် နဲ့အနားက ထွက်သွားတော့တယ် မေသော်နဲ့ပန်းအိ လဲ စိတ်ရှိလက်ရှိ အပေါ်ကနေ မနားတမ်းစောင့်ရင်းကာမပန်းတိုင်ကို ပြိုင်တူတက်လှမ်းပြီး စိတ်ကျေနပ်မှုရကာမှ လေးယောက်သား ရေချိုးခန်းထဲ တူတူဝင်ပြီး ရေချိုးလိုက် ဆပ်ပြာတိုက်လိုက် စော့လိုက်နဲ့ ရေချိုးနေတုန်း မငြိမ်းလဲ ပြေးလာပြီး သူလဲ ဝင်ရေချိုးကြစော့ကြ ကာ မနက်စာ စားဖို့ ပြင်ဆင်ကြတော့တယ်…။
နေ့လည်ဖက်ထမင်းစားပြီး တရေးအိပ်ကာ အနားယူဖြစ်ကြတယ် ညဖက်ကဲဖို့အားမွေးရင်း ပေါ့…။ ညဖက်မှာ လဲ ၅ ယောက်သား အာသာပြေယုံသာ လိုးကြရင်း မနက်ဖြန်ကျောင်းသွားရမယ်ဖြစ်၍ စောစောအိပ်လိုက် ကြသည်..။ အဲဒီလိုနဲ့ ကျောင်းသွားလိုက်ပြန်ရင် ကျော်ကျော့်အိမ်မှာ စာကျက်မည်ပြောပြီး ကျော့်ကျော့်အိမ်သွား ၅ယောက်သား စိတ်ကြိုက် လိင်ဆက်ဆံ လိုက်နဲ့ စာမေးပွဲဖြေမဲ့ကာလ ကိုရောက်လာတော့တယ်..။စာမေးပွဲဆို တော့ ကျောင်းသားအားလုံးကြောက်ကြတဲ့အတိုင်း လိင်ဆက်ဆံတာကို နားကာ စာထဲကို စိတ်နှစ်ပြီး စာမေးပွဲကာလကိုဖြတ်သန်းခဲ့ကြရတယ်..။
တစ်ခါတစ်လေ စာကျက်နေရင်း စိတ်ပါလာရင်တော့မိန်းကလေးသုံးယောက် ထဲက အနားမှာ ရှိတဲ့တစ်ယောက်ကို ဟိုကိုင်ဒီနှိုက်လုပ်လိုက်ရင် အကိုင်ခံရတဲ့ မိန်းကလေးကလဲ
“ငါ..စိတ်ထိမ်းနေတာနော် လာကိုင်မနေနဲ့ စိတ်မထိမ်းနိုင်ရင် တက်စောင့်ပစ်လိုက်မှာ..”
လို့ပြန်ကြိမ်းလေသည်…။အားလုံးရဲ့စိတ်ထဲမှာ စာမေးပွဲဆိုတဲ့ အတားအဆီးကြီး ရှိနေလို့သာ အဲဒီ အတားအဆီး သာရှိမနေရင် စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် လိင်ဆက်ဆံဖြစ်မှာ မလွဲဧကံဘဲ…။ အဲလိုနဲ့ စာမေးပွဲနောက်ဆုံးရက်ရောက်တော့ စာမေးပွဲနောက်ဆုံး ခေါင်းလောင်းထိုးတာနဲ့ ဘယ်မှ ဝင်မနေ တော့ဘဲ အိမ်ကို တန်းပြေး အမေ့ကို ကျော်ကျော့်အိမ်မှာ ဒီည သူငယ်ချင်းတွေနဲ့စုပြီး ညစာလုပ်စားမယ်ပြောပြီး
ကျော်ကျော့်အိမ်ချီတက်တော့တာ ကျော်ကျော့်အိမ်ရောက်တော့ လူစုံနေပြီ
“ကဲ စာမေးပွဲတော့ ဖြေခဲ့ပြီး စာမေးပွဲလဲပြီးပြီဆိုတော့ စိတ်ရှိလက်ရှိ ကဲကြမယ်ဟေ့…”
လို့ မေသော်က ထ အော်လိုက်တော့ အားလုံး ဟေး..ကနဲ့အော်ကာ ရှိသမျှ အဝတ်တွေအကုန် စွဲချွတ်ပစ်လိုက် ကြတယ် ပြီးတော့ အနီးအနားက တွေ့တဲ့ လူခြင်းပူးကပ်ကုန်ရင်း လူးလှိမ့်နေတုန်း တယ်လီဖုန်း မြည်သံကြားလိုက်တော့ အားလုံး ကိုယ်စီ အရှိန်တန့်ကာ ဖုန်းကိုလဲ မမှိတ်မသုန် စိုက်ကြည့်နေတုန်း မငြိမ်းက ဖုန်းနားကို ထသွားလိုက်တယ် ပြီးတော့ အားလုံးဖက်ပြန်လှည့်ကြည့်ပြီး
“ရှူး..တိုး..တိုး…ဘယ်က ဖုန်းလဲမသိဘူး ငါထင်တယ် အမေတို့အဖေတို့ဆက်တာနေမှာ..”
ကျော်ကျော်ကလဲ အဲဒီတော့မှ ခေါင်းလေးညှိမ့်ပြီး
“ဖြစ်နိုင်တယ်…ကြိမ်းသေ အမေတို့ဘဲ”
“ဟဲလို..”
မငြိမ်းနဲ့ တစ်ဖက်ကလူဘာတွေပြောလဲတော့ မသိဘူး မငြိမ်းကတော့ ဟုတ်..ဟုတ်..ဟုတ်ကဲ့ ဆိုတဲ့စကားဘဲ ပြောနေတော့ ဟိုဖက်က ကျော်ကျော့် အမေတို့ဆိုတာ မြေကြီးလက်ခက်မလွဲဘဲ ဘာတွေပြောနေကြလဲမသိဘူး။
အားလုံးကလဲ မငြိမ်းမျက်နှာဘဲ စိုက်ကြည့်နေကြတာ မငြိမ်းမျက်နှာကလဲ အမျိုးမျိုးပြောင်းနေတော့ မှန်းရခက် ကုန်ကြတယ် တော်ကြာပြုံးလိုက် တော်ကြာ မဲ့ပြလိုက်နဲ့ အားလုံးက ပိုစိတ်ဝင်စားလာကြတယ်လေ။ မငြိမ်းဖုန်းပြောပြီးတော့ အားလုံးက မငြိမ်းဘာပြောမလဲဆိုပြီး မငြိမ်းပြောမဲ့စကားဘဲ မျှော်လင့်နေကြတယ် မငြိမ်းက
“အားလုံး ပျော်စရာလဲရှိတယ် စိတ်ညစ်စရာလဲ ပါတယ် ဘယ်ဟာ နားထောင်မလဲ”
ကျွန်တော်လဲ
“စိတ်ညစ်စရာအရင်နားထောင်ပြီး ပျော်စရာ နောက်မှ နားထောင်တာ ကောင်းတယ် အဲဒါမှ မိုးရွာပြီးစ ကြည်လင်နေတဲ့ ကောင်းကင်လို သာယာလှပနိုင်မှာပေါ့ နို့ဆို ကြည်လင်နေတဲ့ကောင်းကင်ပြီးမှ တိမ်ဖုံးသွား တာ မကောင်းဘူး..”
အားလုံးကလဲ တစ်သံထဲ ဝိုင်းထောက်ခံကြတယ်။
“ဟုတ်တယ်..ကောင်းကောင်းပြောသလိုဘဲ စိတ်ညစ်စရာအရင်ပြော..”
“ဒါဆို စပြောမယ် စိတ်ညစ်စရာက နင်တို့တွေ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် လိင်မဆက်ဆံရဘူးတဲ့..”
“ဟယ်…ကောင်မ အကောင်းမှတ်လို့ သေနာမ..မြွေပွေးကိုက်မ…ကြာကူလီမ…”
“အဲဒီလောက်လဲ ကင်ပွန်းမတပ်ကြပါနဲ့ဟာ ဘယ်ထဲက ခံချင်နေကြလဲမသိဘူး…”
“သေနာမ နင်ရောမခံချင်လို့လား..ကြာကူလီမရဲ့”
သူငယ်ချင်းမတွေ တစ်ယောက်တစ်ခွန်း ဝိုင်းဖဲ့လိုက်ထုလိုက်ထောင်းလိုက်လုပ်နေကြတာ ကျွန်တော်တို့လဲ ဘာမှ ဝင်မပြောနိုင်ဘဲ သူတို့ ပြောနေတာတွေဘဲ ပြုံးလိုက်ရယ်လိုက်နဲ့လိုက်နားထောင်နေရင်း ကြည့်နေရတော့ မြန်မြန်ပြီးစေချင်တာနဲ့ သူတို့စကားကိုဖြတ် ပြောလိုက်ရင် ကောင်းမယ်လို့ စဉ်းစားလိုက်တယ် ဟုတ်တယ်လေ တော်ကြာ အချိန်တွေ အလကား အကုန်ခံ လို့မဖြစ်ဘူးလေ စာမေးပွဲတစ်တွင်းလုံး အောင့်အီးသီးခံ စောင့်နေရတာ ညီလေးကလဲ တင်းနေပြီး သုတ်အိမ် ကလဲပြည့်နေတော့ သိပ်မထိမ်းထားချင်တော့ဘူး အဲဒါနဲ့ မြန်မြန်ပြီးတော့ မြန်မြန်လုပ်ရမှာဆိုတော့ ကျွန်တော်လဲ စကားဖြတ်ပြောလိုက်တယ်။
“ပျော်စရာကရော ဘာလဲ မငြိမ်း..”
“အေး..ဟုတ်တယ် ငါတို့လဲ ညီးလုပ်တာနဲ့ ပျော်စရာက ဘာမှန်းမမေးမှိဘူး ပြောပါအုံး.. ပျော်စရာဆိုတာ ဘာလဲ”
“ပျော်စရာကတော့ အမေက ထားဝယ်ကို အလယ်လာခဲ့တဲ့ အငယ်ကောင်နဲ့ရှိသမျှ သူငယ်ချင်းတွေပါ ခေါ်ခဲ့တဲ့
နှစ်ယောက်ထဲမလာနဲ့ တဲ့ လမ်းမှာက စိတ်မချရဘူးတဲ့…”
“ဟေး….ဟေး…”
ဒီတစ်ခါ ထအော်တာကတော့ အားလုံး အကုန်ထခုန်ကြရင်း လူချင်းပူးကာ လုံးထွေးသွားကြပြီး ကာမဆန္ဒတွေ ကိုဖြည့်စီးလိုက်ကြတော့သည်..။
အဲလိုနဲ့ ကျွန်တော်ရယ် ကျော်ကျော်ရယ် မငြိမ်းရယ် မေသော်ရယ် ပန်းအိရယ် အားလုံး ၅ယောက် ပရာတို ကားနဲ့ လိုအပ်တာတွေတင်လို့ မနက် ၄နာရီလောက်ကနေ ရန်ကုန်က စထွက်လာခဲ့ကြတယ် ကျော်ကျော်က ကားမောင်း မငြိမ်းက ရှေ့ခန်းမှာ ထိုင်လိုက်လာတယ် ကျွန်တော်ရယ် မေသော် နဲ့ ပန်းအိ က နောက်ခန်းမှာ ထိုင်လိုက်ကြတယ် တစ်လမ်းလုံး သီးချင်းသံနဲ့မြူးကြွစွာ ခရီးကိုပျော်ရွှင်စွာထွက်လာကြလေသည်..။
လမ်းမှာပြင်းပြင်းရှိတာနဲ့ကျွန်တော်လဲ ဘေးက နှစ်ယောက်ကို ဖတ်ပြီး ချိုချိုလေးတွေကို ကလိလိုက် ဖင်လေး တွေကို ညှစ်လိုက် စကပ်လေးတွေကိုမပြီး ပိပိလေးတွေကိုပွတ်လိုက် လုပ်လာတော့ သူတို့လဲ ဖီးလ်တက်လာ ပြီး ကျွန်တော့် ဘောင်းဘီထဲက အကျဉ်းချခံနေရတဲ့ ကျွန်တော့် ညီလေးကို ဇစ်ဖွင့်ပြီး စွဲထုတ်ပါလေရော မေသော့်ကစွဲစုပ်လိုက် ပန်းအိကစွဲစုပ်လိုက်နဲ့ ကျွန်တော်လဲ ဖီးလ်တက်လာတော့တာပေါ့ ကားရှေ့ခန်းက မငြိမ်းကလဲ စတွေးတွေခဏခဏမြိုချနေလေရဲ့ ။
ကျော်ကျော်ကလဲ ဘက်မှန်ထဲကနေ ကျွန်တော်တို့သုံးယောက် ကို လှည့်ကြည့်လှည့်ကြည့်နဲ့ ကားမောင်းရတာ စိတ်မဖြောင့်တော့ဘူးနဲ့တူတယ် ကျွန်တော်လဲဘေးက နှစ်ယောက်ရဲ့အောက်ခံဘောင်းဘီလေး တွေစွဲချွတ်မယ်လုပ်တော့ မေသော်က
“ကောင်းကောင်းရယ် ခဏလေးနေပါအုံး ဗိုက်လဲစာလာပြီ ရှူးလဲပေါက်ချင်တယ် နင်တစ်လမ်းလုံးစထွက်ထဲက ကလိလာတာ ဒီမှာ ရှူးထွက်ကျတော့မယ်…”
မငြိမ်းကလဲ အသံတုန်တုန်ရီရီနဲ့
“ကျော်ကျော်နင်လဲ စိတ်မထိမ်းနိုင်ဖြစ်နေတာနဲ့ငါတို့ ကားတိုက်တော့မယ် တူတူ တစ်ခုခုဝင်စားရအောင်..”
အဲလိုနဲ့ကျွန်တော်တို့ကားလေးမှာ ၂၄နာရီဖွင့်တဲ့ အဝေးပြေးလမ်းမတစ်နေရာက ဆိုင်တစ်ဆိုင်မှာ အပေါ့သွား ရင်းမနက်စာ ဝင်စားလိုက်ကြတယ်….
“ကောင်းကောင်းရယ် ငါ့မှာ မနည်းအိမ်သာပြေးရတယ် လမ်းမှာ ရှူးထွက်ကျတော့မလို့ ကံကောင်းလို့..”
“ဟဲ့ နင်ကလဲ ဘယ်လောက်တောင် တင်းနေလဲမှမသိတာ ဆီးအိမ်တောင် ဖိမိပြီး ရှူးတွေတောင် ထွက်ကျ လောက်အောင် တင်းတာတော့ လွန်ကိုလွန်တယ်”
မငြိမ်းက ကျွန်တော်တို့ပွဲမှာသူမပါလိုက်ရလို့ ဘယ်ထဲကဖဲ့ချင်နေလဲမသိဘူး မေသော့်ကို ဝင်ဖဲ့လိုက်သေးတယ် မေသော်ကလဲအားကျမခံ
“ဟဲ့ မငြိမ်း နင်မနာလိုမဖြစ်နဲ့လေ ငါတို့က တင်းအောင်လုပ်ပေးတဲ့သူရှိလို့တင်းတာ ဘာဖြစ်လဲ နင်မကျေနပ် ရင်နောက်ဆင်းလာခဲ့…”
“အေးလာမှာ…ပြီးမှ ဝေစုလျော့တယ်ဆိုပြီး မပြောကြေး..”
တချိန်လုံးဘာစကားမှဝင်မပြောဘဲနားထောင်နေတဲ့ ပန်းအိကလဲ စကားဝိုင်းထဲဝင်လာပြီ..
“ဝေစုလျော့မှာစိုးရင် လမ်းက ဟော်တယ်တစ်ခုကို ဝင်လိုက်လေ စိတ်ကြိုက်လုပ်ပြီး အားရမှ ဆက်သွားကြ တာပေါ့….”
ကျော်ကျော်ကလဲ ဘယ်ကထဲက ဝင်ပြောချင်နေလဲမသိဘူး
“အေး….အဲဒါကောင်းတယ် ငါလဲ ကောင်းမောင်းရတာမဖြောင့်ဘူး ငါတို့ မော်လမြိုင်မှာ ဝင်အိပ်ကြမယ်လေ..”
“ဟေး…အဲဒီအစဉ်အဆင် ကောင်းတယ်…ဟေး…..”
အားလုံးဝိုင်းအော်ကြတော့ ဆိုင်ထဲမှာ ထိုင်နေတဲ့သူတွေ ရော ဆိုင်က စားပွဲထိုးလေးတွေရော မျက်လုံးပြူး မျက်စံပြူး နဲ့ ကျွန်တော်တို့စီကို ဝိုင်းကြည့်ကြပါလေရော ဟုတ်စွအဆုံး အိပ်ငိုက်နေတဲ့ ဆိုင်ရှင်မိန်းမကြီး တောင် ပြာပြာသလဲနဲ့ ကျွန်တော်တို့ကို ဘာဖြစ်တာလဲဟ ဇိမ်ပျက်တယ်ဆိုတဲ့ ပုံစံ နဲ့ ဖုကြည့်ကြည့်တာခံလိုက်ရတယ်… အဲလိုနဲ့ကျွန်တော်တို့ အဖွဲ့လဲ စားသောက်ပြီး ကားပေါ်အသီးသီး နေရာယူပြီး ခရီးဆက်ထွက်ခဲ့တော့တယ် ကားမထွက်ခင် ကျော်ကျော်က
“ဟေ့ကောင် မင်းကြီးဘဲ စွတ်လုပ်မနေနဲ့အုံးနော် ငါလဲအလှည့်ပေးအုံး ငါ့မှာလဲပါတယ် မင်းကြီးဘဲ ရှိတာမဟုတ် ဘူး မင်းပြီးရင် ကားတစ်လှည့်လာမောင်းအုံးနော်…”
ကျွန်တော်လဲ ပြန်ပြောမယ်လုပ်တုန်း မငြိမ်းက
“စိတ်ချ မောင်လေး မ တစ်ယောက်လုံး ရှိသေးတယ် မောင်လေးစိတ်ပါလာရင် မ စုပ်ပေးမယ် ဘာမှ မပူနဲ့ အဲဒီကောင်မတွေသာပါတာမဟုတ်ဘူး မ မှာလဲ အစုံပါတယ် မောင်လေး စိတ်သာချ”
ပန်းအိက ပြန်ပြောမလို့ ပြင်ရုံရှိသေး မေသော်က ပြန်ခွက်လိုက်ပြီးပြီ
“ငါတို့က တခါထဲ ရယ်ဒီလုပ်ပြီးသား ဒီမှာကြည့် ကျော်ကျော် ခုဏက ရှူးပေါက်ကထဲက အောက်ခံ တွေ အကုန် ချွတ်ထားပြီးသား ကဲ ကောင်းကောင်းရေ ခုဏက မပြီးသေးတဲ့ ကိစ္စ ခုပြန်ဆက်လိုက်ရအောင်..”
ကျွန်တော်လဲ တကယ်ကြီးလားဆိုပြီး အောက်ငုံ့ကြည့်ရုံရှိသေး မေသော်က အကုန်စွဲချွတ်ပစ်လိုက်တယ် ပန်းအိ ကြည့်လိုက်တော့လဲ ရှိသမျှ အဝတ်အကုန်ချွတ်နေပြီး ကျွန်တော်လဲကြောင်ကြည့်နေတုန်း မေသော်က
“ကောင်းကောင်း ဘာကြည့်နေတာလဲ အချိန်ရှိခိုက်လုံ့လ စိုက်မှ လာ..ကြည့်နေလို့ ပြီးမှာ မဟုတ်ဘူး လိုး လိုက်မှပြီးမှာ လာမြန်မြန်”
အဲဒီအချိန်မှာ ကားကတုန့်ကနဲဖြစ်ပြီး လမ်းဘေးထိုးရပ်လိုက်တာတွေ့တော့ အားလုံးရဲ့အကြည့်က ကျော်ကျော့် စီရောက်ကုန်ကြတယ် မငြိမ်းကလဲ မေးငေါ့ပြီး
“ကျော်ကျော် ဘာဖြစ်တာလဲ….မောင်လေး”
“ကျွန်တော် စိတ်မထိမ်းနိုင်တော့ဘူးဗျာ ကားဆက်မောင်းလို့မရတော့ဘူး ဒီပွဲထဲ ကျွန်တော်ပါ ပါမှ ရတော့မယ်..”
“ဒါဆိုလဲ လူမမြင်တဲ့နေရာမှာ ကားသွားရပ်လိုက်တော့…”
ကျော်ကျော်လဲ ကားကို ယာခင်းထဲ ထိုးမောင်းသွားပြီး သစ်ပင်တစ်ပင်နားမှာ ရပ်လိုက်တယ် ဘေးဘယ်ညာ ကြည့်လိုက်တော့လဲ ကွင်းပြင်ထဲမှာ ထီးထီးကြီး ပေါက်နေတဲ့ သစ်ပင်တစ်ပင်ဘဲရှိတယ် မှောင်ကလဲမှောင်နေ သေးတော့ ကားမီးပိတ်လိုက်တာနဲ့ဘာမှ မမြင်ရတော့ဘူး အဲဒီအချိန်မှာ ဘယ်တုန်းထဲက လုပ်ချင်နေလဲမသိဘူး ကားရှေ့ခန်းက
ပွတ်..ပွတ်..ဟင်း…ပွတ်….
ကြားလိုက်တော့ ကျွန်တော့်ဘေးကနှစ်ယောက်ကလဲ တစ်ယောက်တစ်ဖက်စွဲတာခံလိုက်ရတယ် ကျွန်တော်လဲ ဘယ်သူက စ နန်းလိုက်လဲမသိဘူး ကျွန်တော့်နှုပ်ခမ်းမှာ ချိုမြိန်လှတဲ့ အနန်းကိုခံစားမိတော့ မီးဟုန်းကနဲထ တောက်သလို ကာမမီးတွေတောက်လောင်လာလိုက်တာ ဘယ်သူ့အဖုတ်ထဲ ထည့်လိုက်တယ်မသိဘူး ဘယ်သူက ဘယ်သူ့ကို စုပ်နေလဲမသိ တပ်ရက် အပေါက်ထဲဘဲ အားကုန်ကြုံးစောင့်လိုက်တာ မငြိမ်းစီက အသံ ရယ် ပန်းအိ စီက အသံရယ် ထွက်လာတော့တယ်….။
“အား…အင့်..အီး…ရှီး…ကျွတ်..ကျွတ်..ရှီး… စောင့်…စောင့်…အင်း…”
“ကောင်းလိုက်တာ စောင့်…စောင့်…အီး…အင့်…”
ကျွန်တော်လဲ စိတ်ရှိလက်ရှိ စောင့်နေတုန်း ရှေ့ခန်းက မငြိမ်းစီက အသံကြား တော့ မငြိမ်းပြီးတော့မယ် ထင်တယ် လို့ တွေးနေတုန်း
“ကျော်ကျော်ရေ…အား…စောင့်…ပါ…အား…အမေရေ….အီး…ရှီး…ပြီး….အား…ပြီး..ပြီ..အင်း..ဟင်း….”
ပန်းအိစီကလဲ
“ကောင်းကောင်းရေ..ပန်းအိ လဲ ပြီးတော့မယ် အားကုန်စောင့်..စောင့်…အီး….ကျွတ်ကျွတ်….အီး..ရှီး… အား…အား….အီး…ပြီး..ပြီး…ပြီးပြီ…အား… ကောင်းကောင်း လီး စွဲမထုတ်နဲ့အုံးနော် ခဏ စိမ်ထားပေးအုံး..အင်း…ဟင်း…ကောင်းလိုက်တာ…ဟင်း…”
“ကောင်မတွေ ငါ့လဲ အလှည့်ပေးအုံး နင်တို့ကြီး ခံမနေနဲ့ ငါစောင့်နေတာ အလကားစောင့်နေတာမဟုတ်ဘူး ဒီမှာ အဖုန်အယားခံပြီး ကိုယ့်ပါသာ ပွတ်နေရတယ် ကျော်ကျော် မငြိမ်းပြီးရင် နောက်ခန်းကူးလာခဲ့ ဒီမှာလာ အိပ် ပန်းအိ ဇိမ်ခံမနေနဲ့ ရှေ့ခန်းပြောင်းပေး…”
မေသော်က ဘာကြောင့်သူ အဖုတ်အယားခံ စောင့်နေလဲဆိုတာ ခုမှ သဘောပေါက်တော့မယ် မငြိမ်းကလဲ အဲဒီတော့မှ ဝင်ခွက်တော့တယ်..။
“ကောင်မ မေသော် ညီက အကြံနဲ့ကို အဲဒါကြောင့် ငါတို့ကို အရင်လုပ်တာ ဘာမှ မပြောဘဲ အစပိုင်းကတော့ သူဘဲ ခု ကောင်းကောင်းကို တက်ချ တော့မလိုလိုနဲ့ ငါက ကောင်းကောင်းလုပ်နေတာ နင့်ကိုလုပ်နေတယ် ထင်တာ အမှောင်ကို အခွင့်ကောင်းယူပြီး ညင်းက အကြံထုတ်နေတာပေါ့လေ…”
“အေး ဟုတ်တယ်ဟေ့ အရိပ်ကိုလိုချင်လို့ နေပူထဲက စောင့်နေတာ ခုတော့ နေပူထဲမှာ စောင့်ရတာ ဘယ်လောက်ပင်ပန်းတယ်ထင်သလဲ ခုတော့ ငါ့အလှည့်အေ ညီးတို့ ဘာမှ လာမပြောနဲ့တော့ အချိန်ကုန်တယ် ခု စာနေပြီး ကျော်ကျော် လာ ဒီမှာလာအိပ်..”
ကျော်ကျော်ကိုလဲ ပြော ကားထဲက မီးခလုတ်ကိုလဲ ဖွင့်လိုက်တော့ အားလုံးတစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက် ကြောင်ကြည့်နေကြတယ် ပြီးမှ သတိဝင်လာပြီး ကျော်ကျော်က အနောက်ဖက်ကို ကူးလာတယ် ပန်းအိ လဲ အဲဒီတော့မှ သူ့အဖုတ်ထဲက ကျွန်တော့် ညီလေးကို စွဲထုတ်ပြီး ဖလွတ်ဆိုတဲ့ အသံလဲ ကြားရော အားမလိုအား မရ ပုံစံ နဲ့ လည်ပြန်ကြည့်ရင်းရှေ့ခန်းဘက်ကျော်ခွသွားတော့ စွံ့ကားနေတဲ့ ဖင်က ကုန်းကုန်းကြီးဖြစ်နေတော့ အဖုတ်ကြီးက နောက်မှာ ပြူထွက်လာတယ် ကျွန်တော်လဲ လိုက်ကြည့်နေတုန်း မေသော်က
“ကဲ ကိုယ်တော် ဒီမှာ နောက်ပေါက်ထဲလာထည့် ခုဏကတင်လုပ်ထားတဲ့ အဖုတ်ကြီးကို လိုက်ကြည့်မနေနဲ့ ဒီမှာ မြန်မြန် နောက်ပေါက်ထဲ ထိုးထဲ့လိုက် ရှေ့ပေါက်တစ်ခုထဲနဲ့ ခံရတာ အားမရဘူး အင့်..အီး..”
အံကြိတ်ပြီးပြောနေတဲ့ မေသော့် ဖင်စအိုထဲကို ညီငယ်ကို ထိုးထဲ့ပြီး မွှေပေးလိုက်တယ် အရှိန်ရလာတော့ အားကုန်ကြုံးစောင့်က သုတ်ရည်တွေ မေသော့်ဖင်ထဲကို ပန်းထဲ့ပြီး ဖင်ထဲက ညီငယ်ကို စွဲထုတ်ကာ ကားဆိုဖာ ပေါ်ခြေပစ်လက်ပစ် ထိုင်ပြီး အနားယူနေတုန်း…မငြိမ်းက
“ကောင်းကောင်း မ ကိုလဲ လုပ်ပေးအုံးလေ…ခုတော့ အမော်ပြေ အားပြည့်အချိုရည်လေးသောက်လိုက်အုံး အမောပြေရင်တော့ မ ကိုလုပ်ပေးရမယ်နော် ဒီမှာ မဝသေးဘူး..”
ကျွန်တော်လဲ ဟုတ်ကဲ့လို့ ပြန်ပြောမလို့ပြင်တုန်းရှိသေး ကျော်ကျော်က
“ဒီကောင် လုပ်ဖို့မစဉ်းစားနဲ့အုံး ကားမောင်းရအုံးမှာ အားမရှိဘဲ ကားမောင်းရင် အကုန်သေကုန်လိမ့်မယ်..”
“ကျော်ကျော်ရယ် အဲဒါနောက်ကိစ္စပါ ခုကိစ္စ အရင်ဖြတ်အုံး ဒီမှာ ပြီးတော့မယ် မြန်မြန်စောင့်ပေးတော့ အီး..ရှီး.. အင့်…အား…အီး…အွန့်…အွန့်…အား…မြန်…မြန်မြန်…ထွက်တော့မယ်..အား…အမေ့…အား….”
ဖွတ်…ဖပ်…ဖပ်…ဖောင်း…ဖောင်းးးးးးးဖောင်းးးးး
အသံစုံထွက်ကာ ဆန့်ငင်ဆန့်ငင်နဲ့ နှစ်ယောက်သား ကာမအထွက်အထိတ်ကို ပြိုင်တူတက်လှမ်းရင်း ညိမ်ကြ သွားမှ ကျွန်တော်လဲ အဝတ်တွေပြန်ဝတ်ပြီး ကားပေါ်ကဆင်းကာ အညောင်းအညာ ဖြေပြီး ခြေဆန့်လက်ဆန့် လုပ်ကာ ကားရှေ့ခန်းမောင်းသူနေရာ ဝင်ထိုင်လိုက်တယ် ပြီးတော့ ပန်းအိက နောက်ကို ပြန်ရန် ကုန်းထလိုက် တော့ ဖင်ကြီးက ကျွန်တော့်မျက်နှာ နားရောက်လာတော့ ဖင်လှမ်းနှိုက်မလို့ လက်ရွယ်ရုံရှိသေး..
ဘူ…ဖွတ်..ဖွတ်..ဘူ
ကျွန်တော့်မျက်နှာနားထိ လေက ရောက်လာသလိုဘဲ ဆံပင်တွေတောင် လန်တက်သွားသလိုဖြစ်တော့ ကျွန်တော့်မျက်နှာ ရှုံ့မဲ့သွားတာကြည့်ပြီး အားလုံးက
“ဟား…ဟား…အီးမှန်တဲ့ မျက်နှာဆိုတာ ငါတို့ခုမှ လက်တွေ့ကြကြမြင်ဘူးတော့တယ် ဟား…ဟား…ဟီး…ဟီး.”
တကားလုံး ဝိုင်းရယ်ကြတော့ ကျွန်တော်မှာ ငိုရခက်ရယ်ရခက်နဲ့ ဘယ်သူ့ကို အပြစ်တင်လို့တင်ရမှန်းမသိ ခြေမကိုင်မိလက်မကိုင်မိ ဖြစ်သွားတော့ မငြိမ်းလဲ မျက်နှာပိုးသက်ခါ….
“ကောင်းကောင်းက ပန်းအိ ထ သွားတော့ ဖင်ကြီးနောက်က ပြူထွက်နေတဲ့ အဖုတ်နှိုက်မလို့ လုပ်တာကိုး ကောင်းတယ် နှိုက်မြည်းချင်အုံးလေ..ကောင်းတယ်…ကောင်းတယ်…အဲဒါကြောင့် အီးမှန်တာ ကောင်းတယ်..”
“ဟီး..မငြိမ်းကလဲ ကျွန်တော့မှာ ကားမောင်းရမှာဆိုတော့ ဒါလေး အခွင့်အရေးလေးရတုန်း နှိုက်မြည်းမလို့ ဟာကို..ဟိုကောင်က သူစိတ်ကြိုက်လုပ်အုံးမှာ ကျွန်တော့်မှာသာ ကိုင်စရာ ဂွေဘဲရှိတော့တယ်လေ ဟီး..”
ပန်းအိလဲ ခုဏက ရှက်ကိုးရှက်ကန်းနဲ့ အားတုံ့အားနား ဖြစ်နေတော့ ဘာမှ မပြောဘဲ ရယ်ကျဲကျဲနဲ့ကြည့်နေရာ က
“အဲဒါကြောင့်ဖြစ်မယ် နောက်က တစ်ယောက်ယောက်လုပ်ကြံတော့မှာ သိလို့ ဖင်ကနေ ပညာပြန်ပေးလိုက်တာ နေမှာ..ဟီး…ဟီး…”
“ကဲ ဟေ့ကောင် မောင်းတော့ ရောင်နီသန်းလာပြီး မိုးလင်းတော့မယ် ငါတို့ ခရီးဆက်ရအုံးမယ် မော်လမြိုင် ရောက်မှ မင်းစိတ်ကြိုက်လုပ်တော့ ခုတော့ ငါလုပ်တာဘဲ အသံနားထောင်တော့ လှည့်မကြည့်နဲ့နော် ငါတို့မျိုးပြုတ်သွားလိမ့်မယ် ကားကိုဘဲ ဂရုစိုက်မောင်း…”
ကျော်ကျော်က ကျွန်တော့်ကိုပါ ပြောတော့ ကျွန်တော်လဲ ဘာမှ ပြန်ပြောချင်စိတ်မရှိတာနဲ့ဘဲ ကားစက်နှိုးပြီး ခရီးလမ်းပေါ်ပြန်တက်တော့ ချိုင့်တစ်ခုပေါ်ဘီးကျသွားပါလေရော
“အု..အင့်..ဟေ့ကောင် ဖြေးဖြေးလုပ်ပါဟ ဒီမှာ မေသော်က အပေါ်က ငါ့ကို စောင့်လိုက်သလိုဖြစ်တော့ ငါ့ဟာ ပြန်တောင်လာပြီးဟ နောက်တစ်ကြောင်းလောက်တော့ လိုးလိုက်အုံးမယ်…သွပ်..သွပ်..မင်း အတွက်တော့ နားခဏပိတ် မျက်စိကိုလဲ ကားလမ်းကိုဘဲကြည့်မောင်း ငါတော့ စပြီဟေ့..”
“ဟေ့ ကျော်ကျော် သူ့ကို မလုပ်နဲ့တော့လေ မ ကိုလုပ်ပေးအုံး သူက အားရအောင်ခံပြီးပြီ…ပန်းအိ ငါ့ကို နေရာလဲပေးအုံး…”
“အာ..ငါနေရာမလဲချင်တော့ဘူး ကောင်းကောင်းကိုမျက်နှာပူတယ်ဟ မေသော့်ကိုဘဲ လဲခိုင်း ဒီကောင်မ သူကြီးဘဲ မောင်ပိုင်စီးချင်နေတယ် မေသော့် နင်ရှေ့ခန်းသွားလိုက် တော်ကြာ ငါရှေ့ခန်းသွားရင် ဒီတစ်ခါ ကျော်ကျော်မျက်နှာ မှန်လိမ့်မယ်…ဟီး..”
ကျွန်တော်တို့ တစ်ဖွဲ့လုံး ပန်းအိ စကားကြားတော့ ပွဲကြသွားပါလေရော
“ဝါး..ဟား…ဟား..ဟားးးးးးး”
“ကဲ ကောင်မ မငြိမ်းလာ နင်သိပ်ကဲ ငါကြတော့ ငတင်းမ တဲ့ သူကြမတင်းတာကြနေတာဘဲ ဟင်း..ပြောကို မပြောချင်ဘူး”
နောက်တစ်ခါ ပွဲကြသွားပြန်ပါတယ်….ဘလွတ်ကနဲအသံနဲ့အတူ မေသော့်လဲ ကျွန်တော်ရှိတဲ့ ရှေ့ခန်းကို ရောက်လာပြီး အဝတ်တွေကောက်စွတ်နေတယ် သူ့ကြည့်ရတာ မဝတ်ချင်သေးသလိုဘဲ နောက်ခန်းကိုလဲ ကွက်ကြည့်ကွက်ကြည့်လုပ်နေသေးတယ် နောက်ခန်းကို ကျွန်တော်လဲနောက်ကြည့်မှန်က ကြည့်လိုက်တော့ မငြိမ်းက ကျော်ကျော်ပေါ်တက်စောင့်နေတယ် ဆံပင်တွေဖိုသိဖက်သီနဲ့ စပိန်မှာ မြင်းစီပြိုင်ပွဲမှာ ပြိုင်ပွဲဝင် လှပျိုဖြူလေး မြင်းစီးနေသလို ဘဲ ကျွန်တော်လဲ အဲဒါမြင်တော့ စိတ်ထဲမှာ ကျလိကျလိနဲ့ နောက်ကနေ ဖင်ထဲလိုးစောင့်ပစ်လိုက်ချင်အောင်ဖြစ်သွားတယ်။
ကားကိုမနည်းပြန်ထိမ်းပြီး မျက်နှာလွှဲလိုက်ပေမဲ့ ပန်းအိ အသံကြားတော့ သူပါ လိုးပွဲထဲ ဝင်သွားပြန်ပြီလား မသိဘူး ဆိုပြီး နောက်ကြည့်မှန်ထဲ ထပ်ကြည့်လိုက်တော့ ကျော်ကျော့်မျက်နှာပေါ်တက်ခွ ပြီး သူလဲ မြင်းစီးပြိုင်ပွဲဝင်လှပျိုဖြူတစ်ယောက်လို မြင်းက ခါရန်းနေတဲ့ကြားက မြင်းပေါ်ကပြုတ်မကျအောင် အသည်းအသန်ထိမ်းရင်း အောင်ပွဲခံတော့မဲ့ပုံနဲ့ အတင်းဖိပွတ်နေတုန်း ရှေ့က ကားမီးရောင်တွေ့လိုက်မှ ကျွန်တော်လဲ ခမန်းကတန်းကိုယ့်လမ်းကြောင်းပြောင်းနေတာတွေ့တော့ ကားကို လမ်းမှန်ပြန်တည့်လိုက်ရတယ် ရှေ့က ကားကတော့ မီးတောက်ပြီးဆဲသွားတာခံလိုက်ရသေး…နောက်က သုံးယောက်ကတော့ ခုချိန်မှာ ဘာဖြစ်ဖြစ် မမှုတော့ဘူး စိတ်ကြိုက်စောင့်ရင်း အသံမျိုးစုံထွက်နေတော့ ကျွန်တော့်ညီလေးလဲ ပြန်ထောင်လာပါလေရော။
“အီး..အား…အင့်…အီး..ရှီး…ဖွတ်..ဖက်…ဖက်…ဖောင်း..ဖောင်း…ရှီး…အင့်…အား…”
အသံကလဲကြား နေတော့ စိတ်ထဲမှာ ဘယ်လိုမှ ဖြောင့်အောင်မမောင်းနိုင်တော့ဘူး ဂွေကိုင်ထားတဲ့ လက်တွေတောင်တုန်လာတယ် အောက်က ညီငယ်ကလဲ အစွမ်းကုန်မာတောင်နေတာများ ဥ တွေပါ တင်းလာတယ် အဲဒါကိုတွေ့တော့ ဘေးက မေသော်လဲ နောက်က လိုးပွဲကို မကြည့်တော့ဘဲ ကျွန်တတော့် ဘောင်းဘီဇစ်ကို ဖြုတ်ကာ ညီငယ်ကိုစွဲထုတ်ပြီး ကုန်းလွေတော့တယ် အဲဒီတော့မှ ညီငယ်လဲ လွတ်လပ်သွားပြီး နွေးထွေးတဲ့ အရသာပါ တစ်ပြိုင်ထဲခံစားလိုက်ရတော့တယ်…။
မေသော်လဲ ခုဏက သူ့ဖင်ထဲထည့်ပြီး ပြီးထားတာတောင် မမှုဘဲ စိတ်ကြိုက်စုပ်နေတော့တာများ ရေခဲချောင်းစုပ်နေရသလိုဘဲထင်နေလားမသိဘူး စုပ်နေတာများ ကျွန်တော်လဲ ပြီးချင်ချင်တောင် ဖြစ်သွားတယ် နောက်က အတွဲကလဲ အားကုန် ကြုံးစောင့်ရင်းမြင်းစီးရင်း အော်ဟစ်ရင်း ညိမ်ကြသွားတော့ ကျွန်တော်လဲ မေသော့်ခေါင်းကို ကိုင်ကာ
“မေသော်..ကျွန်တော် ပြီးတော့မယ် ဖယ်လိုက်တော့..မရတော့ဘူး ထွက်တော့မယ် မဖယ်ရင် ပါးစပ်ထဲ ဝင်ကုန်လိမ့်မယ် ဖယ်…အား..ပြီးပြီ..အား…”
ကျွန်တော် ပြီးတော့မယ်ပြောပင်မဲ့ မေသော်က မဖယ်ဘဲဆက်စုပ်ပေးနေတာကြောင့် မေသော့် ပါးစပ်ထဲမှာဘဲ သုတ်တွေပန်းထုတ်လိုက်တော့တယ် မေသော်လဲ သုတ်တွေကုန်အောင်စုပ်ပြီးမှ ကျွန်တော့် ညီလေးကို ပြန်ထုတ်ပေးရင်း ကျွန်တော်ကို မျက်လုံးရွဲကြီးနဲ့ကြည့်နေတုန်း
“အားနာလိုက်တာ မေသော်ရယ် ပါးစပ်ထဲသုတ်တွေပန်းထုတ်မိပြီ”
“ရပါတယ်..မဆိုးဘူး ငံကြည့်ကြည့် ညှီစို့စို့နဲ့ တမျိုးလေးပဲ..”
“အာ..မျိုချ ပစ်လိုက်တာလား”
“အင်း…”
“ဟဲ့..မေသော် ဘယ်လိုနေလဲ နင်က ငါက စိတ်ကူးတုန်းရှိသေးတယ် နင်က လုပ်ပြီးနေပြီ”
ပန်းအိက ဝင်ပြောတော့ ကျွန်တော်လဲ မငြိမ်းမျက်နှာလှမ်းကြည့်တော့ မငြိမ်းကလဲ အားကျမခံ
“ပန်းအိ ဒါဆို နင်ဘဲကျန်တော့တာပေါ့ ငါတောင် သုတ်ရည်မျိုချဖူးပြီး”
“ဟယ် ကောင်မတွေ ကြည့်စမ်း သိပ်သွက်နေတယ်ပေါ့..နင်ဘယ်တုန်းက မျိုချတာလဲ ဘယ်သူဟာ မျိုလိုက်တာလဲ”
“ဟဲ့..ငါက ဘယ်သူ့ဟာ မျိုရမှာလဲ ကောင်းကောင်းကို နင်တို့စပြီး စည်းရုံးခိုင်းတုန်းကလေ ကျော်ကျော်နိုးမှာ ဆိုးလို့ငါလဲခြေဖွနင်းပြီး သူ့တို့အိပ်နေတဲ့ အခန်းထဲ ဝင်လိုက်တော့ ကောင်းကောင်းရော ကျော်ကျော်ရော ဂွေးတန်းလန်းနဲ့အိပ်နေကြတာ နှစ်ယောက်လုံး ပုဆိုးက လည်ပင်းတက်စွတ်နေကြတာ ငါလဲ ကျော်ကျော့် ဟာကြည့်လိုက် ကောင်းကောင်းဟာ ကြည့်လိုက်နဲ့ စိတ်တွေကြွလာပြီး အဖုတ်ထဲကလဲ ယားတက်လာတာ အောက်ခံဘောင်းဘီတောင် စိုရွှဲကုန်တယ် အဲဒါနဲ့ ကျော်ကျော်က တော့ မကောင်းပါဘူး ဆိုပြီး ကောင်းကောင်း ရဲ့တောင်နေတဲ့ ငပဲကြီးကို ကြည့်ပြီး အမြဲစိတ်ကူးရင်နေတဲ့ စိတ်ကူးကို အကောင်အထည်ဖေါ်လိုက်တာ… မမျှော်လင့်ဘဲ ကောင်းကောင်းရဲ့သုတ်ကို မျိုချဘူးလိုက်တာ အဲဒီထဲက သုတ်မျိုရတာ ကြိုက်သွားတယ် ဟီး..”
“အဲ..အဲဒါအသာထား ခုတော့ နားလိုက်ကြပါအုံးဗျာ ကျွန်တော်လဲ ကားကောင်းကောင်းမောင်းလို့မရတော့ဘူး တော်ကြာ အားလုံးဒုက္ခရောက်ကုန်ကြလိမ့်မယ် ကားအေးအေးဆေးဆေး မောင်းပါရစေတော့ဗျာ နော်…”
မျက်နှာငယ်လေးနဲ့ပြောလိုက်တော့ အားလုံး တဝါးဝါး ပွဲကြသွားပြန်ပါတယ်….။
အဲလိုနဲ့ကျွန်တော်တို့အဖွဲ့လဲ သီချင်းအော်ဆိုလိုက် တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်စလိုက် ဟိုဟာနှိုက်လိုက် ဒီဟာနှိုက်လိုက်လုပ်ရင်း မုတ္တမမြို့ကိုရောက်လာတယ် အဲဒီကနေ ဇတ်နဲ့သံလျင်မြစ်ကိုကူးတော့ သံလျင်မြစ်ရဲ့ သာယာလှတဲ့ရှုမျှော်ခင်းတွေငေးရင်း သန့်ရှင်းလတ်ဆတ်တဲ့လေကိုရှူရှိုက်ကာ လိုက်ပါလာကြတယ် ခေါင်းဆေးကျွန်းနားရောက်တော့ လဲ သာယာလှတဲ့ရှုမျှော်ခင်းတွေကြောင့် မိန်းကလေးအဖွဲ့လဲ မြူးတူးပျော်ပါး
နေကြတာကို လိုက်ငေးရင်း မျက်လုံးထဲမှာ မသင်္ကာစရာ လူတစ်စု ကို တွေ့လိုက်တယ် အဲဒါနဲ့ ကျော်ကျော့်ကို လက်ကုပ်ပြီး
“ဟေ့ကောင် ကျော်ကျော် မင်း ဟိုလူစုကို ကြည့်စမ်း ငါတော့ သိပ်မသင်္ကာဘူး သူတို့ မငြိမ်းတို့အဖွဲ့ကိုကြည့် တဲ့ အကြည့်တွေ ငါတော့ မကြိုက်ဘူး…တမျိုးဘဲနော် မင်းသေချာကြည့် ကြည့်…”
“အေးငါလဲ ပထမတော့ မင်းလိုဘဲ စိတ်ထင်လိုက်သေးတယ် ဒါပေမဲ့ မင်းလဲ မငြိမ်းတို့အဖွဲ့ကို ကြည့်အုံးလေ စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ်ပျော်ပါးနေကြတာ သူတို့ လူစုမှ မဟုတ်ဘူး ဒီဇတ်ပေါ်က ယောကျာ်းမှန်သမျှ စားမတတ် ဝါးမတတ်လိုက်ကြည့်နေကြတာများ..”
“ငါစိတ်ထင်တာမဟုတ်ဘူး သူတို့ကြည့်ရတာ တစ်ခုခု ထူးခြားနေသလိုဘဲ ငါ့စိတ်ထင် လူပွဲစားတွေလား၊ သူပုန်အဖွဲ့သားတွေလား မသိဘူးနော်….”
“မင်းစိတ်ထင်လို့ပါ သိပ်လဲမဆိုးရိန်ပါနဲ့ကွာ ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး ဒီဖက်က လူတွေ က အဲလိုပုံစံ တွေကြီးဘဲ မယုံရင် မင်းတော်တော်များများလိုက်ကြည့်ကြည့် သူတို့လို ပုံစံတွေများတယ်ကွ..”
ကျွန်တော်လဲ ဘယ်လိုပြောပြော ကျော်ကျော်က လက်မခံတော့ အင်းလေ ငါစိတ်ထင်လို့ဖြစ်မှာပါဆိုပြီး ဒီတိုင်းထားလိုက်တယ်…။
အဲလိုနဲ့ မော်လမြိုင်ရောက်တော့ တည်းခိုစရာ ကမ်းနားဖက်က ဟော်တယ် ဖက်ကို မောင်းထွက်လာ လိုက်တယ် ကားမောင်းနေရင်းနဲ့ မသင်္ကာစရာ ကားတစ်စီးထပ်ချပ်မကွာ လိုက်လာတာ သတိထားမိတော့ ကျော်ကျော့်ကို ပြောမယ်လုပ်တော့ ဒီကောင်က နှာထနေသေးတယ် ပန်းအိနဲ့ ကစ်ဆင်ရိုက်နေရင်း မငြိမ်းကို နို့ကိုင်နေတယ် စိတ်ထဲမှာတော့ ဒီကောင် ခဏတောင် မစောင့်ဘူး ဟိုကားက ဘာလုပ်မှာလဲ ဒီကောင်တွေက ဘာလဲ ကျွန်တော့်စီမှာ မေးခွန်းပေါင်း စုံသွားတယ် ။
ဒါပေမဲ့ ခုထိ အဖြေမရသေးဘူး ငါပြောလိုက်ရင် မိန်းကလေး လန့်သွားမလား မဖြစ်သေးပါဘူး အခြေအနေ စောင့်ကြည့်ရမှာဘဲ လိုအပ်လာရင်တော့ အသိပေးရမဲ့တာဝန် တော့ရှိတယ် ငါလဲ ဒီကနေ ရှေ့လျှောက်သတိထားမှ ဟော်တယ် ရောက်တော့ အခန်းကျယ်တစ်ခန်းယူပြီး အားလုံး ငါးယောက်စုနေကြတယ် ဟော်တယ် ဝန်ထမ်းက ကျွန်တော်တို့ ငါးယောက်ကို ကြည့်ပြီး ဘာတွေလဲဆိုပြီး စူးစမ်းသလိုကြည့်နေလို့ ကျွန်တော်က
“မောင်နှမတွေလေ စာမေးပွဲပြီးလို့ အဖေတို့အမေတို့ တာဝန်ကျ ရာ လာလယ်ကြတာ…”
အဲဒီတော့မှ သကောင့်သားက ပြုံးစိစိနဲ့
“မဟုတ်ပါဘူး ဆရာရယ် ကျွန်တော်က ငါးယောက်ဆို အခန်းကျင်းနေမလားလို့ပါ ဆရာတို့နေတတ်ပါ့ မလားဆိုပြီး စိတ်ပူလို့ ပါ…”
“ငါတို့မနေတတ်စရာမရှိဘူး..နေတတ်တယ် အခန်းသာ သေချာပြင်ပေးထား”
အဲဒီတော့မှ ဟော်တယ်ဝန်းထမ်းလဲ သော့လှမ်းပေးပြီး အခန်းကို ကောင်လေးတစ်ယောက် လိုက်ပြတယ် အဲဒါနဲ့ ကျွန်တော်တို့အဖွဲ့လဲ ရေချိုးချင်နေတာရယ် တစ်လမ်းလုံးပင်ပန်းလို့နားချင်နေတာရယ်ကြောင့် ခပ်သုတ်သုတ် အော်ဟစ်ရင်းအခန်းထဲ လိုက်ဝင်လိုက်ကြတယ် လိုက်ပို့တဲ့ကောင်လေးတောင် ကြောင်တောင်တောင်လေး အခန်းဝမှာ ရပ်ကြည့်နေလို့ ကျွန်တော်က
“ဟေ့ကောင်လေး ဘာကြည့်နေတာလဲ သွားတော့လေ..”
“ဟို..ဟို…အကိုလေးတို့ လိုအပ်တဲ့ မွေ့ယာနဲ့ခေါင်းအုံး ခဏနေလာပေးမယ်လို့ ပြောမလို့ပါ အကိုလေးတို့က ပျော်နေတာကြည့်ပြီး ဘာပြောရမှန်းမသိလို့ ရပ်စောင့်နေတာပါ လိုတာရှိလဲ ပြောနော် အကိုလေးတို့ ကျွန်တော်တို့ အကုန်လုပ်ပေးမယ်..”
“အေး..လိုအပ်ရင်ခေါ်လိုက်မယ်ကွာ ခုတော့ တံခါးပိတ် သွားပေး လော့လဲတခါထဲချသွားလိုက်နော် မနက်ကြလဲ ငါတို့ စောစောထွက်မှာ မင်းငါတို့ကို ၃နာရီခွဲလောက်လာနှိုးပေး….”
“ဟုတ်ကဲ့ အကို စိတ်သာချ ကျွန်တော်တို့လာနှိုးပေးမယ် ခဏနေရင်တော့ အိပ်ယာ လုပ်ပြင်ပေးလိမ့်မယ်နော် အကိုလေးတို့ စားချင်တာရှိလဲ မှာလို့ရတယ်နော်…”
“အေး…လိုတာရှိရင် မှာမယ်ကွာ…ခုတော့ နားတော့မယ် တံခါးပိတ်သွားတော့…”
ကျွန်တော်လဲ စိတ်မရှည်စွာပြောလိုက်တော့ မငြိမ်းက အနားလာပြီး
“ကောင်းကောင်း မောင်လေး ဘာတွေစိတ်မကျေမနပ်ဖြစ်နေတာလဲ မောင်လေး တစ်ခုခုလိုနေပြီလား..”
“အာ…မဟုတ်ပါဘူး မငြိမ်းရယ် ဒီကောင်လေး တော်တော် စကားများသလားလို့ပါ..”
“သူက သူလုပ်ရမဲ့တာဝန်တွေသူလုပ်သွားတာပါ ဒါကလဲ လုပ်နေကြလေ မ ထင်တယ် မောင်လေး တစ်လမ်းလုံး မလုပ်ရလို့ တင်းနေတာမှတ်လား”
မငြိမ်းက ပြောလဲပြော ကျွန်တော့်ဘောင်းဘီဇစ်ကို လာစွဲချပြီး ညီလေးကို အပြင်စွဲထုတ်လိုက်တယ် ကျွန်တော့် ညီလေးကလဲ မငြိမ်းစွဲထုတ်လိုက်တာနဲ့ တန်းပြီး ထောင်မက်လာတော့တာဘဲ မငြိမ်းကလဲ ရွှန်းမြတဲ့ အကြည့် တွေနဲ့ စိုက်ကြည့်ပြီး နှုတ်ခမ်းခြင်းလာတေ့ပေးတော့ ကျွန်တော်လဲ အားလုံးကိုမေ့ပြီးမငြိမ်းရဲ့ ချိုမြလှတဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို စွဲစုပ်လိုက်ပြီး လျှာခြင်းကလိလိုက်တယ် ။
ဘေးဖက်က ကျော်ကျော် မေသော် ပန်းအိ တို့ကလဲ ကားပေါ်ထဲက အစပျိုးထားတော့ သူတို့လဲ အဝတ်တွေအကုန်ချွတ်ပစ်ကာ ရေချိုးခန်းထဲ ပြေးဝင်သွား ကြတယ် ကျွန်တော်လဲ မငြိမ်းကို နန်းရင်း လျှာခြင်းကလိရင်း နဲ့ မငြိမ်းရဲ့ အဝတ်တွေအကုန် စွဲချွတ်လိုက်တယ် မငြိမ်းကလဲ ကျွန်တော့်အဝတ်တွေချွတ်ပေးပြီး ကျွန်တော့်ပေါင်ပေါ်တက်ထိုင် လိုက်တော့ မငြိမ်းစီကရော ကျွန်တော့်စီကရော လမ်းမှာကဲထားသမျှ ချွေးနံ့ရောစောက်ရည်ရော လီးရည်ရော ပေါင်းထားတဲ့ အနံ့တွေ စူးရှစွာထွက်လာတော့ နှစ်ယောက်စလုံး နှခေါင်းပြိုင်တူရှုံ့လိုက်ကြတော့ တစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက် ကြည့်ပြီး ပြုံးလိုက်ကြတယ် ပြီးတော့ တိုင်ပင်မထားဘဲ ရေချိုးခန်းဖက်ထဲသွားမယ် အလုပ်မှာ တံခါးခေါက်သံ ကြားတော့ ကျွန်တော်က မငြိမ်းကို သွားနှင့်ဆိုပြီး အမူအရာနဲ့ ပြပြီး တံခါးနားသွားကာ အတွင်းထဲက လှမ်းမေး လိုက်တယ်..။
“ဘာလဲဟေ့…”
“ဆရာတို့ အတွက် အိပ်ယာ ထပ်ထည့်ပေးမလို့ပါ…”
“ဒါဆို နောက်တစ်နာရီနေမှ ပြန်လာခဲ့ကွာ ငါတို့ခရီးပန်းလို့ အိပ်နေကြတာ ခုမလုပ်နဲ့အုံး ရတယ်မှတ်လား…”
“ဟုတ်ကဲ့ ရပါတယ်ဆရာ ကျွန်တော်တို့က အဆင်ပြေပါတယ် ဆရာတို့ နားချင်ရင် အိပ်ယာ မလောက်မှာစိုးလို့ မန်နေဂျာက ခုထည့်ပေးလိုက်ဆိုလို့ပါ..ဒါဆိုရင်တော့ နောက်တစ်နာရီဆိုရင် ရပါ့မလားဆရာ ဘယ်အချိန်မှ ပြန်လာရမလဲ…ကျွန်တော်တို့အားမနာနဲ့နော်…”
“အေး..အေး..ရတယ် နောက်တစ်နာရီ ကျော်မှ လာခဲ့ကွာ ခုတော့ ငါတို့ ခဏ အိပ်လိုက်အုံးမယ်….”
ကျွန်တော်လဲ တံခါးနားကပ်နားထောင်လိုက်တော့ အပြင်က လူပြန်ထွက်သွားတဲ့ခြေသံဝေးသွားတော့မှ ရေချိုးခန်းဖက် အပြေးဝင်လိုက်တယ် ရေချိုးခန်းထဲလဲရောက်ရော
အင့်…အီး..ဖွတ်..ဖပ်..ဖပ်..ဖောင်း..ဗွတ်..ဗွတ်…ဖောင်း…အား..ရှီး…
ရေပန်းအောက်မှာ ကျော်ကျော်က ပန်းအိ ဖင်ကြီးတွေကို ကော့ခိုင်းပြီး နံရံကို လက်ထောက်ခိုင်းကာ နောက်ကနေစောင့်လိုးနေတယ် မငြိမ်းနဲ့ မေသော် ကလဲတစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် ဆပ်ပြာတိုက်ပေးရင်း တစ်ယောက်အဖုတ် တစ်ယောက်က ပွတ်ပေးနေရင်း နှုတ်ခမ်းခြင်းစုပ်လိုက် အဖုတ်ကိုကလိလိုက်နဲ့ လုပ်နေကြတာ ကျွန်တော့်လဲ မြင်ရော..
“ကြာလိုက်တာ ကောင်းကောင်းရယ် ဒီမှာ အဖုတ်ထဲက တအားယားနေပြီး မြန်မြန်လာ…”
မငြိမ်းကကျွန်တော့်ကိုတွေ့တာနဲ့ သူက ကျွန်တော့်ကိုကြောပေးရပ်ကာ သူ့အဖုတ်ဝမှာ ကျွန်တော့်ညီလေးကို အတင်းစွဲပြီး တေ့ပေးလိုက်တယ် ကျွန်တော်လဲ ရေမဆေးရသေးတာနဲ့
“ရေမဆေးရသေးဘူးလေ မငြိမ်း ခဏစောင့်အုံး”
မေသော်ကလဲ အဲဒီတော့မှ ဘေးနားက အတွဲလုပ်နေတဲ့ ရေပန်းအောက်မှာ လက်ဝါးလေးနှစ်ဖက်ခံပြီး ရေတွေခံယူလိုက်တယ် ပြီးတော့ ကျွန်တော့် ညီလေးကို ပွတ်ဆေးပြီး ပြောင်အောင်တောင် မဆေးတော့ဘဲ ရေချိုးခန်းကြမ်းပြင်ပေါ်ထိုင်ချကာ ကျွန်တော့ ညီငယ်ကို စုပ်ငုံလိုက်တော့တယ် ကျွန်တော်လဲ အံ့အားသင့်နေ တုန်း မေသော့်စုပ်ချက်တွေကြောင့် သတိပြန်ဝင်လာပြီး
“မေသော် မပြောင်သေးဘူးလေ အဲဒါကို စုပ်နေတာလား..”
“မပြောင်တော့ဘာဖြစ်လဲ ပိုတောင်စုပ်လို့ကောင်းသေးတယ် ခုတော့ ပြောင်သွားပြီလေ ကဲ..”
“ပြောင်သွားရင် ဒီမှာ အရင်ထည့်တော့ မရတော့ဘူး တအားယားနေပြီး မြန်မြန်လာကွာ ကောင်းကောင်းရယ်..”
မငြိမ်းလဲ သူ့အဖုတ်ဝ ကျွန်တော့်ညီလေးကို အတင်းတေ့ပေးပြီး သူ့ပါသာ နောက်ပြန်စောင့် နေတော့တယ်.. မေသော်လဲ မငြိမ်းရှေ့က ဗိုလ်ထိုင်အိမ်သာခွက်ပေါ်မှာ အိမ်သာခွက်အဖုံးကိုပိတ်ပြီး ထိုင်ချလိုက်တယ် ပြီးတော့ မငြိမ်းခေါင်းကို ကိုင်ကာ သူ့အဖုတ်မှာ တေ့ပြီး လျှာနဲ့ယက်ခိုင်းတော့တယ် မငြိမ်းလဲ မေသော့် အဖုတ်ကို လျှာအပြားလိုက်တင်ပြီး ယက်လိုက် အစိကိုစုပ်လိုက်နဲ့ လုပ်ရင်း ကျွန်တော့်စောင့်ချက်တွေမှာ ညီးညူနေတော့ တယ်။
ဖွတ်..ဖပ်..ဖောင်း..ဗွတ်..ဗွတ်..ဖောင်း…ဖောင်း..
“အီး..အား..အား..အမေ..အား…ပြီးပြီ..အား…အောင်မလေး…ဟင်း…”
ပန်းအိမှာ အသံစုံထွက်ကာ ကာမပန်းတိုင်တက်လှမ်းသွားတော့ မေသော်မှာလဲ အဖုတ်တအားယားနေတဲ့ ပုံနဲ့ အားမလိုအားမရ လေသံနဲ့
“ကျော်ကျော် ဒီမှာ မေသော့်ကိုကြည့်အုံး မြန်မြန်လာ ဒီမှာ လာလုပ်ပေးအုံး တအားယားနေပြီး မြန်မြန်လာပါ.. ကိုယ်တော်ရယ် ဟင်း…ရှီး…”
မေသော်မှာ ပြောလဲပြော သူ့အစိလေးကိုလဲ လက်နဲ့ပွတ်ချေရင်း မျက်လုံးရွဲကြီးတွေနဲ့ ကျော်ကျော် လီးဝင် အလာကို ပင်ပန်းကြီးစွာ စောင့်နေရတယ်…။ကျော်ကျော်လဲ ပန်းအိ အဖုတ်ထဲက သူ့ငပဲကိုစွဲထုတ်ပြီး မေသော် စီသွားကာ အသင့်ဖြစ်နေတဲ့ အဖုတ်ထဲကို အတင်းထိုးထဲ့လိုက်တယ် မေသော်မှာ ခေါင်းလေးမော့်ပြီး မျက်လုံးလေး မှေးဆင်းကာ အံကိုတင်းတင်းကြိတ်ကာ ကျော်ကျော်လည်ပင်းကို သိုင်းဖတ်လိုက်ပြီး ကျော်ကျော့် လီးအဝင်အထွက်နဲ့အညီ ပြန်စောင့်နေတော့တယ်…။ကျွန်တော်လဲ သူတို့နှစ်ယောက်ကိုကြည့်ပြီး စိတ်က ပိုထလာကာ ရှေ့က မငြိမ်းအဖုတ်ထဲကို နင်းကန်စောင့်နေတုန်း
“ကောင်းကောင်း စောင့်တာ လျော့ပါအုံး မငြိမ်းပြီးသွားလိမ့်မယ် အဲလို မပြီးချင်သေးဘူး မောင်လေးတို့ နှစ်ယောက် ညှပ်ချတာ ခံချင်သေးတယ်…”
မငြိမ်းက အဲလိုပြောတော့ ကျွန်တော်လဲ စောင့်အားကို ချကာ ဖြေးဖြေးမှန်မှန်လေး ဆက်စောင့်ပေးနေလိုက် တယ် မငြိမ်းက အဲဒီတော့မှ ကျွန်တော့်နောက်က မှိန်းနေတဲ့ ပန်းအိကို
“ပန်းအိ မေသော့် အဖုတ်ကို ယက်ပေးလိုက်ပါလား ငါ ညှပ်ချ ခံချင်သေးလို့..”
“ကောင်မတွေ ပြောကိုမပြောချင်ဘူး ငါဘဲ အနစ်နာခံနေရတယ် ငါလဲ ညှပ်ချ ခံချင်တာပေါ့ သူတို့ကြီးခံ နေတယ် ဟင့်..”
မငြိမ်းလဲ ပန်းအိကို စာနာနားလည်တဲ့ အကြည့်နဲ့ပြန်ကြည့်လိုက်တော့ ပန်းအိ လဲ ဆေးမိတဲ့သူလိုဘဲ မေသော့် နားထသွားပြီး ကျော်ကျော်နဲ့နေရာလဲလိုက်တယ် အဲဒီတော့မှ မငြိမ်းက ပန်းအိ ကိုကျေးဇူးတင်သလို ပုံစံ နဲ့ ကြည်တော့ ပန်းအိက ပွစိပွစိ နဲ့ မေသော့်အဖုတ်ထဲ လျှာထိုးထဲ့လိုက်တယ် မငြိမ်းကလဲ
“ကျော်ကျော် ဒီအောက်မှာလာအိပ် ကောင်းကောင်း မောင်လေး ဖင်ပေါက်ထဲ ပြောင်းထည့်လိုက်နော်..”
ကျွန်တော်လဲ မငြိမ်းအဖုတ်ထဲကညီငယ်ကိုစွဲထုတ်ပြီး ဖင်ပေါက်ထဲပြောင်းထည့်ပြီး ဆက်ညှောင့်နေလိုက်တယ် ကျော်ကျော်လဲ မငြိမ်းအောက်မှာ ပက်လက်လှန်လာအိပ်ပြီး သူ့ငပဲကို ထောင်ပေးထားလိုက်တယ် မငြိမ်းလဲ ကျွန်တော့်ကိုလှမ်းကြည့်ပြီး ကျွန်တော်က ခေါင်းညှိမ့်ပြလိုက်တော့ အောက်ကို တဖြေးဖြေးထိုင်ချလိုက်တယ်။
ကျွန်တော်လဲ ကျွန်တော့် ငပဲ ကျွတ်သွားမှာစိုးလို့ မငြိမ်းဖင်ကိုလက်နဲ့ထိမ်းပေးရင်း အလိုက်သင့် မငြိမ်းနဲ့အတူ လိုက်ထိုင်လိုက်တယ် မငြိမ်းလဲ ကျော်ကျော် ညီလေးပေါ်ထိုင်ချလိုက်တော့ စအိုကပါတင်းကနဲနေအောင်ခံစား လိုက်ရတယ် သုတ်တောင် ထွက်ချင်ချင်ဖြစ်သွားတယ် မနည်းပြန်ထိမ်းထားလိုက်ရတယ် မငြိမ်းကတော့ အားကုန်စောင့်ရင်း
“အား..မ..ပြီးတော့မယ်..အား…ကျော်ကျော်..မ..ကို ပင့်စောင့်ပေး….အား…အမလေး..အား…အီး..စောင့်..စောင့် …အား…ပြီးပြီး အား…အား…အီး…ဟင်း…ရှီး..စိမ့်နေတာဘဲကွာ..အား…ကောင်းလိုက်တာ အင်း…..”
ကျွန်တော်လဲ မငြိမ်းဖင်ညှစ်အားကို အနည်းထိမ်းထားလိုက်ရတယ် အောက်က ကျော်ကျော်တော့ မသိဘူး ကျွန်တော့်မှာ ချွေးစေးတွေပါပြန်လာတယ်..ဟူး…မငြိမ်းလဲပြီးရော မေသော်က သူ့အလှည့်ဆိုတဲ့ ပုံနဲ့
“ကဲ..ကိုယ်တော်တို့ရေ မေသော့်အလှည့်နော် မေသော်လဲ ပြီးတော့မယ် ကဲလာပြီး အဲဒီအတိုင်းနေနော်..”
“အာ..ကျော်ကျော် ငါ မရတော့ဘူး ထွက်တော့မယ် မင်းနဲ့ငါ နေရာပြောင်းမယ်..လာ”
ကျွန်တော်လဲ မေသော့်ကိုလုပ်ရင် သူမပြီးခင်မပြီးချင်တာနဲ့ ကျော်ကျော်ကိုနေရာလဲဖို့ပြောလိုက်တော့ ကျော်ကျော်ကလဲ မျက်နှာ ရှုံ့မဲ့ပြီး
“ငါလဲ ထွက်တော့မှာဟ..ခုနတောင် တစ်စက်နှစ်စက်လောက် မငြိမ်းအဖုတ်ထဲ ထွက်သွားသေးတယ်.. ခုတောင်မနည်းထိမ်းရမှာ…”
“မေသော်ပြီးရင် ပန်းအိ လဲကျန်သေးတယ်နော် ဒီတိုင်းမပြီးလိုက်နဲ့အုံး တောင့်ထားအုံး..”
ပန်းအိ စကားလဲကြားရော ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်မှာ တစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက်ကြည့်ပြီး သက်ပြင်းပြိုင်တူချ လိုက်တာကို မေသော်က မြင်တော့
“ဘာလဲ ကြောက်သွားပြီလား မကြောက်ပါနဲ့ သွေးထွက်အောင်တော့မလုပ်ပါဘူး စိတ်ချ သုတ်ထွက်အောင် ဘဲလုပ်မှာပါ..ဟီး…ဟဲ…ဟား…”
ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်ရဲ့မျက်နှာတွေကြည့်ပြီး မိန်းကလေး သုံးယောက်လဲ အထင်သေးသလိုသလို နဲ့ ကြည့်နေတော့ မခံချင်ချင်ရှိတာနဲ့ ယောကျာ်းမာနထားကာ အားကျမခံ ပြန်ပြောလိုက်တယ်..။
“ကဲ..ဒါဆိုလဲ တွေ့ကြသေးတာပေါ့ ကဲ ကျော်ကျော်ရော တောင့်သာထား ယောကျာ်းတို့ဇွဲသေခါမှ လျှော့မယ်ကွာ ငါတို့ဘယ်လောက်စွမ်းထဲဆိုတာ အပွဲပွဲနွှဲလာပြီးမှ ဒီပွဲမှာတော့ အကျရှုံးမခံနိုင်ဘူး ကဲ စလိုက်ကြစို့လား”
မငြိမ်းလဲ မေသော်နဲ့နေရာလဲကာ မေသော်က အောက်က ကျော်ကျော့်ငပဲပေါ်အရင်တက်ထိုင်လိုက်တယ် ပြီးတော့ ကျွန်တော့်ကို မော့ကြည့်ပြီး ထည့်တော့ဆိုတဲ့ အမူအယာနဲ့လုပ်ပြတော့ ကျွန်တော်လဲ မေသော့် စအိုဝမှာ ညီငယ်ကိုတေ့ပြီးသွင်းလိုက်တယ် မငြိမ်းက ရေပန်းအောက်ဝင်ရေဆေးပြီး အပြင်ထွက်မယ်လုပ်တော့ ပန်းအိက
“မငြိမ်း ဘယ်ထွက်ပြေးမလို့လဲ ဒီမှာ လာယက်ပေးအုံးလေ ထွက်ပြေးဖို့မစဉ်းစားနဲ့…”
“အေးပါ ပန်းအိရယ် ငါက နင်စိတ်မပါတော့ဘူးမှတ်လို့ ပြန်ထွက်တော့မလို့….နေအုံး ငါအကြံရပြီ နင်တို့တွေ တစ်လမ်းလုံးလဲ လုပ်တယ် ခုလဲလုပ်တယ် အနံ့အသက်တွေမကောင်းဖြစ်တော့မယ် နင်းတို့ အမွှေးတွေ အကုန်ရိတ်ပစ်တာ ကောင်းမယ် ကောင်းကောင်းနဲ့ကျော်ကျော် ဘယ်သူ ဂျုတ်ပါလာကြလဲ..”
ကျွန်တော်လဲ မငြိမ်းဘာလို့ ဒါကိုစဉ်းစားမိလဲဆိုတာ သဘောပေါက်သွားတယ် ကျွန်တော်တို့ ခုဏက လုပ်မလုပ် ကိုယ့်အနံ့ကို မခံနိုင်လို့ ရေချိုးခန်းထဲ ရောက်လာတာကို သတိရပြီး ပြုံးမိသွားတာကို မငြိမ်းမြင်တော့
“ကောင်းကောင်း ဘာတွေတွေးပြီး ပြုံးစိစိလုပ်နေတာလဲ ဂျုတ်ဘယ်မှာထားလဲသာပြော..”
“ကောင်းကောင်း မြန်မြန်ပြောလိုက်ဟာ ဒီမှာ ဆန့်ငင်ဆန့်ငင်နဲ့ ပြီးတော့မဲ့ဟာကို အင့်..အီး..ရှီး…”
မေသော်မှာ အားမလိုအားမရ ဖြစ်ပြီး စိတ်မရှည်စွာ ကျွန်တော့်ကိုလှမ်းပြောတာနဲ့ မငြိမ်းကလဲ မေးငေါ့ပြပြီး သူ့နှာခေါင်းကို လက်ညှိုးထိုးပြကာ မေသော့်ကို ကြည့်ပြီး နှာဗူးမ အမူအယာ လုပ်ပြတော့ ကျွန်တော်လဲ ရယ်ချင်လာတာနဲ့ စိတ်မထိမ်းနိုင်ဘဲ အော်ရယ်လိုက်တော့တယ် ပြီးမှ မငြိမ်းကို ဂျုတ်ထားတဲ့နေရာ ပြောလိုက် ပြီးလက်ရှိလုပ်ငန်းထဲ စိတ်ပြန်ထည့်လိုက်တယ်..။
ခုဏက အော်ရယ်လိုက်တော့ မေသော်ကို ပိုစောင့်သလိုဖြစ်တော့ မေသော့်မှာ ပိုဖီးလ်တက်သွားပြီး နောက်ကို ပြန်ပြန်ကော့တင်လာတယ် အောက်ကို စောင့်ချလိုက် နောက်ကို ပြန်ကော့တင်လိုက်နဲ့ စည်းချက်ကျကျနဲ့စောင့်ရင်း ပိုမြန်လာသလို ပိုလဲ ညီးသံထွက် လာတယ် မငြိမ်းကလဲ ဂျုတ်ယူပြီး ပြန်ဝင်လာကာ ပန်းအိ အဖုတ်ကို ဆပ်ပြာတိုက်ပြီး ပန်းအိ အဖုတ်မွှေးတွေ ရိတ်လိုက် ပန်းအိ အစိကို ကလိလိုက်နဲ့ ပန်းအိမှာ ဖီးလ်ပိုတက်လာကာ အော်သံတွေလဲ ပိုညံလာတော့တယ်
“အား…မငြိမ်းရယ် ဘယ်လိုလုပ်နေတာလဲ ပန်းအိကိုသက်နေတာလား.. အား…အီး…ရှီး…အား..ဘယ်လိုကြီး မှန်းမသိဘူး…အား..မငြိမ်းရေ…အား…အီး…ငါ အထဲက ယားလာပြီ အား…အီး..ကျွတ်..ကျွတ်..အား…”
ပန်းအိကိုကြည့်ပြီး ကျွန်တော်တို့လဲ မနေနိုင်တော့ဘူး စိတ်ထဲ မှာလဲ ပန်းအိကို လုပ်ပေးရအုံးမယ်ဆိုတာကြီးနဲ့ သုတ်မထွက်အောင်ထိမ်းရင်း အားကုန်စောင့်ပေးနေမှိတယ်
“အား..ငါ..ပြီးပြီး အား…အိ..အား…အမလေး..အား..ရှီး…အား….စောင့်..စောင့်.စောင့်..အား..”
မေသော်လဲ အားကုန်ပြန်စောင့်ကာ စအိုအတွင်းသားတွေပါ ညှစ်ရင်း ဆန့်ငင်ဆန့်ငင်နဲ့ ကာမပန်းတိုင်ကိုတက် လှမ်သွားတော့တယ် အောက်က ကျော်ကျော်က ထအော်တော့မှ ကျွန်တော်လဲ ဘာဖြစ်တာလဲဆိုပြီး အောက်ငုံ့ ကြည့်လိုက်တော့
“အာ..မေသော် နင်ရှူးတွေပါ ပန်းချ လိုက်တာလား ဒီမှာ ပူသွားတာပဲဟာ ညစ်ပတ်တယ်..”
ကျော်ကျော်ပြောတော့မှ ကျွန်တော်ခြေထောင်တွေပါ လာစင်တော့ ပူနွေးနွေး နဲ့ ခံစားမိလိုက်တယ်
“ငါလဲ အဲလို မပြီးဖူးဘူး တော်တော်ကောင်းတာဟာ ခန္ဓာကိုယ်ထဲက ရှိသမျှအရည်တွေ ပန်းထွက်သွားသလိုဘဲ ဘာနဲ့မှ မလဲနိုင်တဲ့ အရသာဟ တော်တော်ကောင်းတာဘဲ နောက်တစ်ခါ ရှူးတွေအောင့်ထားပြီး ပြီးခါနီးမှ တူတူ ရောလွှတ်တော့မယ်..”
“အာ..နင်ညစ်စုတ်တယ် ဒီမှာ အကုန် နင့်သေးတွေ ရွှဲနစ်နေပြီး ပူကလဲပူသေးတယ် ပြီးချင်တာတောင် ဘယ်ရောက်သွားလဲမသိဘူး..ဟင်း…”
“ကျော်ကျော် အဲဒါကောင်းတယ် ငါလဲ ဒီမှာ အမွှေးရိတ်လို့ပြီးပြီး ငါလဲ ပြီးချင်နေပြီ အဖုတ်ထဲက တအားယားနေ ပြီး ငါ့ကိုလုပ်ပေး နင်တို့နှစ်ယောက် ညှပ်ချပေးအုံး”
မေသော်လဲ ရှူးတွေကုန်အောင်ပေါက်ပြီး ကျွန်တော့်ကို လှည့်ကြည့်တော့ ကျွန်တော်လဲ ခေါင်းညှိမ့်ပြပြီး သူ့စအိုထဲက ညီငယ်ကို ဆွဲထုတ်လိုက်တော့ သူလဲ ကျော်ကျော့်ပေါ်က နေထလိုက်တယ် ပြီးတော့ ပန်းအိ နဲ့နေရာ လဲလိုက်တယ် ကျွန်တော်လဲ ကျော်ကျော့်ကို
“ငါတို့နေရာလဲရအောင်ကွာ ငါလဲ ညောင်းပြီ…”
“အေး လဲတာပေါ့ကွာ ငါလဲ နောက်တစ်ခါ သေးနဲ့ အပန်းမခံနိုင်ဘူး”
“ပန်းအိ က သေးနဲ့တော့ မပန်းပါဘူးနော် အဖုတ်ရည်နဲ့ပဲပန်းမှာ ခုတောင် မငြိမ်းလုပ်လို့ထွက်ချင်နေပြီ မြန်မြန်အားကုန်စောင့်ပေးတော့”
ပန်းအိလဲ ကျွန်တော်ပေါ်နောက်ပြန်တက်ခွ တော့ ကျွန်တော်လဲပြောမယ်ကြံတုန်း သူ့စအိုဝနဲ့တက်ထိုင်ပါလေ ရော ကျော်ကျော်လဲ မျက်နှာရှုံ့မဲ့ပြီး ဒူးထောက်ကာ အမွှေးရိတ်ပြီးစ ပြောင်ရှင်းနေတဲ့အဖုတ်ကတုံးလေးထဲကို သူ့ညီလေးထိုးထဲ့လိုက်တယ် ပြီးတော့ ကျော်ကျော်မှာ အားကုန်စောင့်တော့ ကျွန်တော့်ညီလေးလဲ လိမ်ချိုးထား သလိုဖြစ်လာတယ် အဲဒါနဲ့ ပန်းအိ ဖင်ကြီးကို စုံကိုင်ပြီး ထိမ်းထားလိုက်မှ ကျွန်တော့်ညီလေးမှာ နေသာထိုင်သာ ရှိလာပြီး အဝင်အထွက်မှန်လာကာ စည်းချက်ကြကြနဲ့ ပြန်ကော့တင်နိုင်တော့တယ်။
ပန်းအိလဲ အားကုန်းပြန်စောင့် ပြန်ကော့ရင်းနဲ့ စောင့်ချက်တွေမြန်လာကာ ပန်းအိ အဖုတ်ကိုလုပ်နေတဲ့ ကျော်ကျော်က စောင့်အားကောင်းကောင်းနဲ့ အားကုန်ကြုံးစောင့်ရင်း ကာမပန်းတိုင် တက်လှမ်းသွားတော့တယ် ကျွန်တော့်မှာ သာ ကျော်ကျော်စောင့်နေတော့ ကော့တင်စောင့်လို့မရဘဲ ဒီတိုင်းညိမ်နေပေးထားတော့ မပြီးနိုင်သေးဘဲ ကျန်ခဲ့တယ် ။
ကျော်ကျော်လဲ သုတ်ရည်ကုန်အောင်ပန်းပြီး ခြေပစ်လက်ပစ်ထိုင်ချလိုက်တော့မှ ပန်းအိကို ရှေ့တွန်းချတော့ ပန်းအိမှာ ကျော်ကျော်ညီငယ်နားမှာ မျက်နှာသွားအပ်မှိနေတယ် ကျွန်တော်လဲ နောက်ကနေ လေးဖက်ထောက်ဖြစ်နေတဲ့ ပန်းအိ အဖုတ်ထဲ ပြောင်းထည့်ကာ အားကုန်ကြုံးစောင့်တော့တယ် ။ပန်းအိ လဲ ညီးသံထွက်လာပြီး ပျောက်သွားတော့ ကျွန်တော်လဲ မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်တာ ပန်းအိက ကျော်ကျော့်လီးမှာ ကပ်နေတဲ့ သုတ်တွေနဲ့ပေပွနေတဲ့ အရည်တွေကို လျှာနဲ့လိုက်ယက်ပေးနေတာလဲတွေ့ရော စိတ်ပိုကြွလာပြီး အားကုန်စောင့်တော့တယ် ပန်းအိလဲ အဲဒီတော့မှ အသံပလုံးမထွေးနဲ့ ထွက်လာတော့တယ်။
“အွတ်..အိ..အင့်..အင့်..အီး…အွတ်..အိ..အွတ်”
ဖွတ်..ဖပ်..ဖပ်..ဖောင်း..ဖောင်း…ဖောင်း….
ကျွန်တော်လဲ အားကုန်စောင့်ရင်း သုတ်ရည်တွေ ကို ပန်းအိ အဖုတ်ထဲ ပန်းထဲ့လိုက်တော့တယ်..
ကျွန်တော်တို့လဲ ပြီးတော့ အမွှေးရိတ်နေတဲ့ မငြိမ်းနဲ့မေသော်လဲ တစ်ယောက်အမွှေးတစ်ယောက် ရိတ်ပေးတာ ပြီးဆုံးလေသည်…။အားလုံးရေချိုးလိုက်ဆပ်ပြာတိုက်ပေးလိုက်နဲ့ ရေမြန်မြန်ချိုးပြီး ရေချိုးခန်းထဲက အထွက် တံခါးခေါက်သံ ကြားလိုက်ရပါလေသည်..။
“ဘယ်သူလဲ…”
“အိပ်ယာလာပြင်ပေးတာပါ…နောက်တစ်နာရီနေရင်လာခဲ့ဆိုလို့ ခုပြန်လာတာပါ…အိပ်ယာပြင်လို့ရပြီလား မသိဘူးခင်ဗျ”
အဲဒါလဲကြားရော အားလုံးရဲ့မျက်လုံးတွေက ကျွန်တော့်ကိုလှမ်းကြည့်တယ် ဒီကောင်တယ်တော်ပါလားပေါ့ အချိန်မှန်းတာ တိကျတယ်ပေါ့ ဆိုတဲ့ အမူအယာနဲ့ဝိုင်းကြည့်နေကြတော့ ကျွန်တော်လဲ ပြုံးဖြီးဖြီးလုပ်ပြ လိုက်ပြီး
“ရပြီ…ရပြီ..ခဏ တံခါးဖွင့်ပေးမယ် ခဏစောင့်နော်…”
မစောင့်ခိုင်းလို့လဲမရဘူးလေ အားလုံးက အဝတ်မပါကိုယ်တုန်းလုံးတွေကြီးဘဲ အဲဒီတော့မှ ကိုယ့်ပါသာ သတိထားမိကြပြီး မိန်းကလေးတွေက ဟော်တယ်က တာဝါလေးတွေ ကောက်ဝတ်ထားလိုက်ကြတယ် ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်လဲ သုံးယောက်ခန်းဆိုတော့ သုံးယောက်အတွက်ပဲရတာနဲ့ ကိုယ့်အိတ်ထဲက ဘောင်းဘီရှော့ပင်လေးတွေထုတ်ဝတ်ပြီး တံခါးသွားဖွင့်ပေးလိုက်တယ်…။
ဟော်တယ် ဝန်ထမ်းလေးတွေ အထဲကို မွေ့ယာတွေ အိပ်ယာခင်းတွေ စောင်တွေသယ်ပြီး ဝင်လာကြတော့ တာဝါလေးတွေ ပတ်ထားတဲ့ မိန်းမလှလေးတွေကို ကြောင်ငေး ငေးနေတာတွေ့တော့မှ ကျွန်တော်လဲ မိန်းကလေးတွေကို လိုက်ကြည့်မိ တယ် အား…ပါး…သူတို့ငေးလဲ ငေးစရာဘဲ ပန်းအိက မှန်ကြည့်ပြီး ခေါင်းဖြီးနေတော့ သူ့စွံ့ကားနေတဲ့ ဖင်လုံးကြီးတွေက အတိုင်းသား…မေသော်က ထောင့်ဆုံးကုတင်မှာ ခေါင်းအုံးကို ကုတင်ခေါင်းရင်းမှာ တင်ပြီး မှိထိုင်နေတော့ တာဝါလေးက သူ့အတွင်းပစ္စည်းတွေကို မလုံတလုံဖုံးထားပေးနေရတယ်…။
မငြိမ်းက ငုတ်တုတ်လေးထိုင်ပြီး သူ့ခရီးဆောင်အိတ်ထဲက လဲဝတ်ဖို့ အဝတ်တွေရယ် အတွင်းခံတွေရယ် လှန်လှော ရှာနေတော့ သူဝတ်ထားတဲ့ တာဝါက လုံအောင်ဖုံးမထားနိုင်ဘူး အမှောင်သာ ကျမနေရင် အတွင်းပစ္စည်းတွေ အကုန်မြင်ရမှာ ဧကံမလွဲဘဲ…အဲဒီမိန်းကလေးသုံးယောက်ကို ကြောင်ကြည့်နေတဲ့ ကောင်လေးတွေကို…
“ဟေ့ မင်းတို့ လုပ်စရာရှိတာလုပ်လေ မြန်မြန်လုပ်ပြီး မြန်မြန်ထွက်တော့ ငါတို့ ပင်ပန်းနေပြီး အနားယူရအုံး မယ်ကွ မြန်မြန် အိပ်ယာခင်းပြီး ပြန်တော့လေ…ကျန်တာတွေ လိုက်ငန်းမနေနဲ့…”
ကျွန်တော်လဲ နောက်ချင်စိတ်ဖြစ်သွားတာနဲ့ ဟော်တယ် ဝန်ထမ်းတွေကို နောက်လိုက်တော့ သူတို့လဲ အဲဒီတော့မှ သတိဝင်လာပြီး ပြာပြာသလဲနဲ့ မွေ့ယာတွေချ အခင်းတွေခင်းပြီး ပြန်ထွက်သွားကြတယ်… သူတို့ပြန်ထွက်သွားမှ ကျွန်တော်ကို မိန်းကလေး သုံးယောက်က မျက်လုံးစွေကြည့်ပြီး ပြုံးစိစိလုပ်နေကြတယ် ။
ကျွန်တော်တို့လဲ ပင်ပန်းတာက တစ်ကြောင်း မီးကုန်ရန်းကုန်ကြမ်းထားတာက တစ်ကြောင်း ပါလာတဲ့ မုန့်ခြောက်လေးတွေကိုရေနဲ့မျှောချပြီး ဗိုက်ဖြည့်လိုက်တယ် ဗိုက်ထဲ အစာရောက်သွားတော့ မျက်ခွံတွေလေး လာပြီး တွေ့တဲ့ အိပ်ယာပေါ်ခြေပစ်လက်ပစ်အိပ်လိုက်ကြတော့တယ်…
“ဒေါက်..ဒေါက်…အကိုလေးတို့…ဒေါက်..ဒေါက်..ဒေါက်…”
ဒေါက်ဒေါက်အသံကြားတော့ အိပ်မှုန်စုန်မွှားနဲ့ဘာဖြစ်တာလဲ မသိဘူး အင်း…မထချင် ထချင်နဲ့ ထမယ်လုပ်တော့ တံခါးအနားက ကုတင်မှာ အိပ်နေတဲ့ မငြိမ်းက
“ဘာလဲ မောင်လေး..ဘာဖြစ်လို့လဲ…”
အပြင်ကလူကိုလှမ်းမေးလိုက်တော့
“အမလေးတို့…မနက်နှိုးပါဆိုလို့ လာနှိုးတာပါ..”
“အော်..အေး..အေး..မောင်လေး ကျေးဇူးနော် ခုဘယ်နာရီရှိပြီလဲ မောင်လေး…”
“မနက် ၃နာရီခွဲတော့မယ် အမလေး..”
“အေးအေး..မောင်လေး..ကျေးဇူးနော်…”
မငြိမ်းပြန်လှည့်လာတော့ ကျွန်တော်လဲ ပြန်အိပ်နေလိုက်တယ် စိတ်ထဲမှာ သိပ်ပြီးမကြည်လင်ဘူး စိတ်လေးနေသလိုခံစားမိတော့ ပြန်မှေးနေလိုက်တယ် မငြိမ်းက ကျန်တဲ့သူတွေလိုက်နှိုးနေတယ် ကျွန်တော့်ကိုလာနှိုးတော့ အားလုံးတောင် နိုးနေကြပြီ..အဲဒါနဲ့ကျွန်တော်လဲ အားလုံးကိုကြည့်ပြီး
“မနက်လင်းမှဘဲ စထွက်မယ်ဗျာ ခုမထွက်ချင်သေးဘူး လမ်းက ဘာမှန်းသိတာမဟုတ်ဘူး အန်တီတို့ကလဲ အခြေအနေ မကောင်းဘူးလို့ ပြန်လိုက်တယ်မှတ်လား အဲဒီတော့ ခုပြန်အိပ်ပြီး မနက်လင်းမှ ဘဲထွက်ကြတာပေါ့”
“အင်း..အဲဒါလဲကောင်းမယ်ထင်တယ်…”
မငြိမ်းကဝင်ထောက်ခံတယ် ကျော်ကျော်ကလဲ မျက်လုံးမဖွင့်ဘဲ
“အဲဒါ ကောင်းပါတယ် အိပ်ရေးမဝသေးဘူး ပြန်အိပ်အုံးမယ် မနက်ကြ ကားမောင်းရအုံးမှာ အိပ်ရေးဝမှ ဖြစ်မယ် ကျွန်တော်တော့ ပြန်အိပ်ပြီးဗျာ..”
“ကဲဒါဆိုလဲ ပြန်အိပ်ကြတာပေါ့…”
မငြိမ်းလဲ ကျွန်တော်အိပ်ယာပေါ်တက်လာပြီး ကျွန်တော့်ဘေးမှာ ဝင်လှဲလိုက်တယ်
“ကောင်းကောင်း မလဲ စိတ်ထဲ လေးနေသလိုဘဲ တစ်ခုခု ဖြစ်မှာ စိုးရိန်တယ် လမ်းမှာလဲ လူတစ်စု ကြည့်ရတာ မသင်္ကာစရာဘဲနော်..”
“မငြိမ်း..သိတယ်လား ကျွန်တော်လဲ သတိထားမိတယ် အဲဒါကြောင့် မနက် မိုးလင်းမှ ထွက်ရအောင် လို့ ပြောလိုက်တယ် မြင်မြင်ထင်ထင်စိုတော့ ပိုစိတ်ချ ရမလားလို့ပါ…”
“အင်း..မငြိမ်းလဲ ထွက်လာတုန်းက အဲဒီလောက်မစိုးရိန်းဘူး ဟိုလူစု ကိုတွေ့မှ စိတ်ထဲ ဒီခရီးထွက်လာတာ မှားပြီလားမသိဘူး လို့ စဉ်းစားလိုက်သေးတယ်..”
“ဘာမှ အားမငယ်ပါနဲ့ မငြိမ်းရယ် ကျွန်တော်တို့ ခရီးသွားဖော်ကားတစ်စီးစီး နဲ့တွေ့မှ သွားကြတာပေါ့… အဲဒါ မှ ပိုစိတ်ချရမယ်နော်.. မငြိမ်းရော ဘယ်လိုမြင်လဲ..”
“အဲဒီ အကြံမဆိုးဘူး ကောင်းတယ် အမ လဲ အဲလိုလုပ်တာ ပိုကောင်းမယ်ထင်တယ် မနက်ကြမှ ဈေးလေးပါလေး ဝယ်ရင်း ခရီးသွားဖော်ကား တစ်စီးစီးလောက် ရှာကြတာပေါ့…”
အဲလိုနဲ့ စကားပြောရင်းနဲ့ နှစ်ယောက်သား ဖက်ပြီး အိပ်ပျော်သွားတယ် မနက်လင်းတော့မှ ဘေးကုတင်က မေသော်က
“အောင်မာ ဒီနှစ်ယောက် လင်းစွဲစွဲနေတယ်ပေါ့လေ..ဟေ့ ကျော်ကျော့်ကိုလဲ ကြည့်အုံး မိုးမျှော်နေပြီဟ..”
အသံစာစာနဲ့ ပြောနေတဲ့ မေသော့်ကြောင့် အားလုံးနိုးလာကြတယ် ကျွန်တော်လဲ မငြိမ်းကို နောက်ကနေဖက်ပြီး အိပ်နေတာဆိုတော့ ကျွန်တော့် ညီလေးက မငြိမ်းဖင်ကြားထဲ ထောက်ထားတာကို ခုမှ သတိထားမိလိုက်တယ် မငြိမ်းကလဲ အင်း…ဆိုပြီး ညီးသံလေးပေးကာ ဖင်လေး နောက်ကိုကော့ကော့ပေးနေတော့ ကျွန်တော်လဲ မငြိမ်းနား နားကိုကပ်ပြီးတိုးတိုးလေး ပြောလိုက်ရတယ်။
“မငြိမ်း…မရည်ရွယ်ဘဲဖြစ်သွားတာနော် ဘွာတေး ခုတော့ ခရီးဆက်ရအုံးမယ် လုံခြုံစိတ်ချ ရတဲ့နေရာ ရောက်မှ စိတ်ကြိုက် လုပ်ကြမယ်နော်…”
“အင်း…ကောင်းကောင်း လူစိုး အမ ကတော့ စိတ်တောင် နဲနဲ ပြန်ထ လာပြီး ရှေ့ဆက်ရမဲ့ ခရီးလမ်းက ဘာမှန်းမသိသေးလို့ အောင့်အီးနေလိုက်အုံးမယ်..ခစ်..ခစ်..ခုတော့ အိမ်သာတက်ချင်လာပြီး ဖယ်ပေးအုံး” မငြိမ်း အိမ်သာထဲဝင်ပြီး သွားတော့ ကျွန်တော်လဲ အိမ်သာတက်ချင်လာတယ် အဲဒါနဲ့ အိမ်သာထဲလိုက် ဝင်မယ်လုပ်တော့ ကျန်တဲ့သူတွေကလဲ ကျွန်တော့်ကိုလိုက်ကြည့်ပြီး သူတို့ပါ လိုက်ဝင်လာတယ် ။
အိမ်သာထဲရောက်တော့ မငြိမ်းက လက်သီးလေးစုတ်ပြီး အီးညှစ်နေတုန်း တံခါးဖွင့်ပြီး အုပ်စုလိုက်ဝင်လာ တာလဲတွေ့ရော ဒီအုပ်စု ဘာလုပ်မလို့လဲဆိုတဲ့ အမူအယာနဲ့ စူးစမ်းသလို လိုက်ကြည့်နေတုန်း ကျွန်တော်က
“မငြိမ်း ကျွန်တော်လဲ အီးပါချင်နေပြီ မြန်မြန်လုပ်..”
“မေသော်လဲ ရှူးပေါက်ချင်တယ်…မရတော့ဘူး ထွက်တော့မယ် ဒီမှာလဲထိုင်ပေါက်တော့မယ်..”
ရေချိုးခန်း ကြမ်းပြင်က ရေဆင်းပေါက်နားမှာ မေသော်လဲ ရှူးထိုင်ပေါက်နေတုန်း ကျော်ကျော်ကပါ ဘောင်းဘီ ထဲကသူ့ညီလေးကို စွဲထုတ်က မေသော့်မျက်နှာနားကနေ ရေဆင်းပေါက်ထဲ သေးကော့ပန်းလိုက်တယ် ပန်းအိလဲအားကျမခံ သူတို့နောက်နားကနေ ရှူးထိုင်ပေါက်တော့ ကျော်ကျော်နဲ့မေသော်က
“ဟဲ့..ဟာ…ဒီမှာလူတွေစိုကုန်မယ်လေ ခဏစောင့်ပါလား ဒီမှာ ပြီးတော့မဲ့ဟာကို အာ..ဟဲ့..ပြောမရပါလား.. အဲ စိုကုန်ပြီ ကောင်မစုတ် ဟင်း..”
ပန်းအိလဲ အဲဒီတော့မှ ရှေ့က နှစ်ယောက်ကို သူ့ရှူးတွေနဲ့ မထိ ထိအောင် လိုက်ပန်းနေတယ် ဟိုနှစ်ယောက်က လဲပြန်လှည့်ပန်းတော့ ရှူးပက်ပွဲကြီး ဆင်နွှဲလိုက်ကြတာ ကျွန်တော်တို့ပါ လိုက်ပန်းနေလို့ ကျွန်တော်ရော မငြိမ်းရောပါ ရှူးတွေစိုရွှဲကုန်ကြတယ် ။
ရှောင်လို့လဲမရဘူးလေ မငြိမ်းနဲ့ ကျွန်တော်နဲ့က ကြောခြင်းကပ်ပြီး အိမ်သာခွက်ထဲမှာ တူတူ အီးထိုင်ပါနေကြတာ လှုပ်လို့လဲမရ ရှောင်လိုက်ရင် နှစ်ယောက်လုံး အီးတွေ ပေကုန်မှာလဲဆိုးတော့ ရှူးနဲ့ပဲ အပက်ခံလိုက်တော့တယ် ဟုတ်တယ်လေ နှစ်ခုလုံးတော့ အပေခံလို့မဖြစ်ဘူး…။
အဲလိုနဲ့ကျွန်တော်တို့ အဖွဲ့လဲ ဟော်တယ်ဝန်ထမ်းတွေကိုမေးပြီး ဈေးနားက စားကောင်းမဲ့ဆိုင်မှာ မနက်စာစား ရင်း လမ်းအခြေအနေနဲ့ ခရီးသွားဖော်ရမရ စနီးနာလိုက်တယ် လမ်းအခြေအနေ ကောင်းတယ် ဆိုတာ ကြားလိုက်ရပြီး ခရီးသွားဖော်တော့ မတွေ့တာနဲ့ ဟော်တယ်ကို ခပ်သွက်သွက်ပြန်လာပြီး ကားပေါ်ပစ္စည်းတွေ ပြန်တင်ကာ ခရီးစထွက်ခဲ့တယ် လမ်းမှာလဲ ကားတစ်စီးတစ်လေမှ မတွေ့မှမတွေ့ဘူး မနေ့က လိုက်လာတဲ့ ကားတောင် မတွေ့တော့ စိတ်အေးသွားတာနဲ့ မငြိမ်းကိုကြည့်လိုက်တော့လဲ ပြုံးယောင်သန်းလာတာတွေ့လိုက် တယ် မငြိမ်းမေးငေါ့ပြလိုက်တော့ မငြိမ်းက
“ကျော်ကျော် မောင်လေး ကားခဏ မောင်းပေးပါလား မ နဲ့ ကောင်းကောင်း မနက်က ဇတ်လမ်းပြန်စချင်လို့”
အားလုံးရဲ့မျက်လုံးတွေက ကျွန်တော်တို့ကို ဝိုင်းကြည့်တာခံလိုက်ရတယ် ပြီးတော့ မေသော်က ဒီတစ်ခါ အလိုက်တသိနဲ့ မငြိမ်းကိုနေရာလဲပေးလိုက်တယ် ကျွန်တော်လဲ ကားကိုလမ်းဘေးထိုးရပ်ပြီး ကျော်ကျော်နဲ့ နေရာလဲလိုက်တယ် မငြိမ်းနားရောက်တော့ မငြိမ်းက သူ့အောက်ခံဘောင်းဘီအနီလေး စွဲချွတ်ပြီး ကျွန်တော့်ကို ပစ်ပေါက်လိုက်တယ် ။
ကျွန်တော်လဲ ဘောင်းဘီနီလေးကိုယူပြီး နှာခေါင်းဝ တေ့ ရှူပြလိုက်တော့ မငြိမ်းမှာ ရွှန်းလဲ့တဲ့ အကြည့်တွေနဲ့ လိုက်ကြည့်ပြီး သူ့ကိုယ်ပေါ်က အဝတ်တွေအကုန်စွဲချွတ်လိုက်တယ် အောက်က ဘရာစီယာလဲ အနီရောင်လေးဆိုတာတွေ့လိုက်တော့ ကျွန်တော်လဲ စိတ်မထိမ်းနိုင်တော့ဘူး မငြိမ်းနားပြေး ကပ်လိုက်တယ် ပန်းအိလဲ ဘေးနားကနေ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်ကိုလိုက်ကြည့်ရင်း သူလဲ ကျွန်တော်တို့ပွဲမှာ ပါဝင်ဖို့ သူ့အောက်ခံ ဘောင်းဘီ အနီလေးကိုစွဲချွတ်လိုက်ပြီး ကျန်တဲ့အဝတ်တွေပါ လိုက်ချွတ်နေတုန်း မြင်လိုက်ရတဲ့ မြင်ကွင်းကြောင့် ကျွန်တော်လဲ စဉ်းစားမိ လိုက်တယ်။
“မေသော်…နင်လဲ အောက်ခံ ဘောင်းဘီ နဲ့ ဘရာစီယာ နှစ်ခုလုံး အနီရောင် ဘဲလား…”
ကျွန်တော် မေးလိုက်တော့ သူလဲ အဲဒီတော့မှ ပြုံးစိစိ နဲ့ မငြိမ်းနဲ့ပန်းအိ ကိုလှမ်းကြည့်ပြီး
“သိချင်ချွတ်ကြည့်လေ ငါတော့ မပြောပြဘူး….”
ကျွန်တော်လဲ အသဲယားသွားပြီး ဒီလိုစိန်ခေါ်မှတော့ ချွတ်ရတာပေါ့ကွာ…ကျွန်တော်လက်လှမ်းလိုက်တော့ မငြိမ်းက ပထမလှမ်းစွဲသေးတယ် ကျွန်တော်လဲ မေးငေါ့ပြပြီး ဘာလဲဆိုတဲ့သဘောနဲ့မေးလိုက်တော့ မငြိမ်းက ခေါင်းခါပြပြီး ဘာမှမဟုတ်တော့ဘူး ပုံစံနဲ့လုပ်ပြတော့ ကျွန်တော်လဲ မေသော့် အောက်ခံဘောင်းဘီးလေး ကို သူ့စကပ်အောက်လက်နှိုက်ပြီး စွဲချွတ်လိုက်တယ် ကျွန်တော့်လက်ထဲပါလာတာ အနီရောင်လေးဘဲ ဖြစ်နေတယ်။
“အန် နင်တို့..တိုင်ပင်ထားကြတာလား ငါတို့ထွက်လာတော့ သတိတောင်မထားမှိဘူး နင်တို့ဘာစိတ်ကူး ပေါက်သွားလို့လဲ ပြောပါအုံး..”
“နင်တို့ကို Romance ဖြစ်စေချင်လို့ လုပ်လိုက်တာ နင်တို့ ခုတော့ ငါတို့ တိုင်ပင်ထားတဲ့ ငါတို့ခွင်ထဲဝင်လာ ပြီး စိတ်ဝင်စားတယ်ဆိုတော့ ငါတို့ ခွင်ဆင်ရကျိုးနပ်တာပေါ့ ဟီး...”
ကျော်ကျော်ကလဲ စိတ်တွေကြွလာပြီး ကျွန်တော့်ကိုကြည့်ကာ
“ဟေ့ကောင် မြန်မြန်လုပ်ကွာ မင်းကတော့ ကံကောင်းပြီးရင်း ကံကောင်းနေတာဘဲ ငါ တော့ ကားမောင်းနေရ လို့ နှင့်မို့ဆိုရင် ငါနီးရာလူ ပြေးစောင့်ပြစ်လိုက်တယ် ခုတောင်စိတ်က ယားကျိကျိဖြစ်လာပြီနော်..ဟင်း….”
ကျွန်တော်လဲ ကျော်ကျော်ပြောမှ ရင်ထဲက ကလိကလိနဲ့ ဖြစ်လာတော့ အဆင်သင့်ဖြစ်နေတဲ့ မငြိမ်ဘက်လှည့် လိုက်တော့ ပန်းအိနဲ့မေသော်က
“ဟေ့ အဲလိုလုပ်လို့မရသေးဘူးလေ ခုဏကတော့ မငြိမ်းဘောင်းဘီကို နန်းပြီးတော့ ခု ငါတို့ ဘောင်းဘီတွေ လဲနန်းရမယ် ပြီးမှ နင်လုပ်ချင်တာ ဆက်လုပ်…”
အသည်းယားပါတယ်ဆိုမှ သူတို့ပြောတဲ့စကားကြားပြီး အောက်က ညီငယ်ကပါ ယားကျိကျိ ဖြစ်လာပြီး အစွမ်းကုန် ထောင်ထလာပါတော့တယ် အဲဒါနဲ့ သူတို့ဘောင်းဘီလေးတွေ ပြန်ယူပြီး နန်းကြည့်လိုက်တော့ ကျော်ကျော်ကလဲ
“ဟေ့ကောင် ငါ့လဲ ပေးနန်းအုံး ဒီမှာ မရတော့ဘူး စိတ်ကြွလာပြီး တစ်ခုခုလုပ်မှရတော့မယ်…”
မေသော်လဲ ကျွန်တော့်စီက ဘောင်းဘီလေးတွေကြည့်ပြီး ပြုံးစိစိ နဲ့
“ဟေ့..ကောင်းကောင်း..နင် နန်းကြည့်တဲ့ ဘောင်းဘီတွေကို ဘယ်သူ့ဟာလဲ ပြန်ခွဲပေး နင့်ပညာ ကိုစမ်းကြည့်မယ်…”
မေသော်ပြောမှ ကျွန်တော်လဲ သတိထားမိတယ် ကျွန်တော့်လက်ထဲက ဘောင်းဘီတွေက အကုန် စိုက်တူကိုက်တူအရောင်တူ တစ်ပုံစံထဲပဲ ခွကြားမှာလဲ အရည်တွေ စိုထားတာက အစ တူနေတော့ ဘယ်သူ့ဟာမှန်းခွဲမရဖြစ်နေတုန်း သေချာစဉ်းစားလိုက်တော့… ကျော်ကျော်က
“ငါ..စိတ်မရှည်တော့ဘူးကွာ ကားလမ်းဘေးထိုးရပ်လိုက်မယ် ဒီမှာတင်းလာပြီး မင်းတို့လုပ်နေတာနဲ့ ကောင်းကောင်း မင်းမခွဲတတ်ရင် ငါ့ပေး ငါခွဲပေးမယ် မင်းသာ မြန်မြန်ပြီးအောင် လုပ်ကွာ ပြီးရင် ငါနဲ့နေရာလဲမယ် ပေးငါ့ကို ဘောင်းဘီတွေ…”
“အဲလိုဘယ်ရမလဲ နှစ်ယောက်စလုံး ကိုစမ်းသပ်မှာ စိတ်ချ နင့်အလှည့်ရောက်မယ် ခုတော့ နင့်ဘောင်းဘီ ထဲက နင့်ညီလေးကို ထုတ်လိုက်..ငါ စုပ်ပေးမယ်..”
မေသော်လဲ ကျော်ကျော့်ညီလေးကို လှမ်းကိုင်ပြီး ခွင်းထုပေးရင်း ကျွန်တော် လုပ်သမျှ မျက်တောင် မခက်တန်း လိုက်ကြည့်နေတယ် အားလုံးသော မိန်ကလေးတွေကလဲ ကျွန်တော့်ကို ဝိုင်းကြည့်နေတယ် ကျော်ကျော် တစ်ယောက်သာ မျက်နှာ သုံမှုန်ပြီး ကားမောင်းနေတယ်.. ကျွန်တော်လဲ ပထမ တစ်ထည်ကို နန်းလိုက်တော့
ခုနက မငြိမ်းဟာ ကိုနန်းတုန်းက ရလိုက်တဲ့ အနံ့မဟုတ်တာကြောင့် ဒါဘယ်သူ့ဟာလဲ ဆိုတာ စဉ်းစားစရာ တစ်ခု လျော့သွားတယ် အဲဒါနဲ့ ထပ်စဉ်းစားလိုက်တော့ ဒါပန်းအိ အနံ့ဘဲ ဟုတ်တယ် ဒါဆို ဒါက
“ဒီတစ်ခုက…ပန်းအိဟာ…အင်း..နောက်တစ်ခုက အင်း…မငြိမ်းဟာ…ဒါဆို ဒါက မေသော့်ဟာပေါ့….”
မိန်းကလေးတွေအားလုံးက အပြုံးလေးတွေနဲ့
“ဟုတ်တယ်..ကောင်းကောင်းက…တော်တယ်…ငါတို့ရဲ့ အနံ့တွေကို မှတ်မိသားဘဲ…ကဲ ခု ကျော်ကျော့်အလှည့်”
အားလုံးကို မေသော့်က ပြန်လုံးထွေးလိုက်ပြီး စိတ်ကြိုက်မွှေကာ ကျော်ကျော်ကို တစ်ထည့်ခြင်းကန်းပေးကာ နန်းခိုင်းနေတယ်…ကျော်ကျော်ကလဲ
“ဒီတစ်ထည်က ချီးစော်နံတယ်ဆိုတော့ မငြိမ်းဟာ မဖြစ်နိုင်ဘူး မငြိမ်းက မနက်က ချီးပါလာတယ်..ကျန်တဲ့ နှစ်ယောက်ထဲမှာက ပန်းအိက ဖင်ကြီးတော့ တင်ပါးခံနေတာနဲ့ စအိုဝ နဲ့ နဲနဲဝေးတယ် ဒါဆို ဒါက မေသော့် ဟာ…. ဟဲဟဲ “
မေသော် မျက်နှာရှုံ့မဲ့သွားတာမြင်တော့ အားလုံးက တဝါးဝါးနဲ့ စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ်ရယ်လိုက်ကြတယ်.. ကျော်ကျော်လဲ မျက်နှာပိုးသက်ကာ နောက်တစ်ခုကိုကောက်ကိုင်ပြီး..
“အင်း…ဒါကတော့ မငြိမ်းဟာ ဖြစ်မယ် ဘာလို့လဲဆိုတော့ မနက်က ချီးပါရင်းသေးပေါက်နေတုန်း ငါတို့ အကုန်ဝင်သွားတော့ သေးပေါက်ရင်း တွန့်သွားတာ ငါမြင်လိုက်တယ် ငါတို့ဝင်လာတော့ သေးလန့်ပြီး ဆက်မပေါက်ဘဲ အောင့်ထားတာကနေ ခုဏက ကောင်းကောင်းနဲ့လုပ်ချင်နေတာနဲ့ စိတ်ထပြီး သေးတွေ စိမ့်ထွက်သွားတာဖြစ်မယ် သေးနံ့နဲနဲ ရတယ်…”
မငြိမ်းမျက်နှာ ရှက်ကိုးရှက်ကန်း နဲ့ လူမိသွားပြီဆိုတဲ့ ရှက်ပြုံးလေးနဲ့ ခေါင်းငုံ့သွားတယ်.. ကျော်ကျော်လဲ သူမှန်းတာ မှန်ပြီးဆိုတဲ့ ပုံစံနဲ့ ဆရာကြီးဂိုက်ဖမ်းကာ နောက်တစ်ထည် ကို ယူနန်းကြည့်လိုက်တယ်။
“ဒါကတော့ နန်းကြည့်စရာတော့ မလိုဘူး ဒါပေမဲ့ ဘာနံ့ရလဲဆိုတာ တော့ သိမှဖြစ်မယ် ဒါကတော့ ကြိမ်းသေ ပန်းအိဟာဘဲ ဟုတ်တယ်မှတ်လား ပန်းအိ ဟာ ဘာနဲ့ရလဲဆိုတော့ မငြိမ်းနဲ့ ကောင်းကောင်း ကိုကြည့်ပြီး ဖီးလ်တက်ပြီး အဖုတ်ထဲက အရည်တွေစိမ့်ထွက်လာတာ ဆိုတော့ အဖုတ်ရည်အနံ့ရနေတယ်..ဟဲဟဲ.. ဟုတ်တယ်မှတ်လား ငါမှန်းတာ မှန်တယ်မှတ်လား…”
“မှားပြီး တစ်ခုမှ မမှန်ပါလား ဆရာကြီးရယ် ဘယ်လိုများတွေးလိုက်ပါလိမ့်..ဟား..ဟား..ခစ်..ခစ်..ငါ့ဘောင်းဘီ ကိုများချီးစော်နံတယ်တဲ့ သူဘဲ အဲဒီ ချီးထွက်တဲ့ ပေါက်ပဲ လိုးချင်နေတာများ မသိရင်ခက်မယ်…”
“ငါက လိုးချင်တိုင်းလိုးတာမဟုတ်ဘူး လိုးလို့ကောင်းလို့လိုးတာ…ခုလဲ ငါဟာကိုပြန်လုပ်ပေးအုံး ဒီမှာ တအားတင်းနေပြီ..”
မေသော်က ကျော်ကျော့်ကို မျက်စောင်းလေးထိုးပြီး စောင့်ကြီးအောင့်ကြီးနဲ့ ခွင်းဆက်ထုပေးနေတုန်း မငြိမ်းက
“ကောင်းကောင်းကရော ဘယ်လိုခွဲလဲ…ပြောပြပါအုံး..”
“ကျွန်တော်က ဘယ်လိုခွဲလဲဆိုတော့ ခုဏက မငြိမ်း ဘောင်းဘီ နန်းကြည့်လိုက်တဲ့ အကျိုးကြောင့်ဘဲ ဘာလို့လဲဆိုတော့ မငြိမ်းက စိတ်တွေထပြီး အဖုတ်ရည်တွေစိမ့်ထွက်လာတော့ မှ ဘောင်းဘီချွတ်လိုက်တာ ဆိုတော့ အဖုတ်ရည်နံ့ရတယ် အဲဒါနဲ့ ပထမဆုံး နန်းကြည့်လိုက်တဲ့ ဘောင်းဘီက ကျော်ကျော်ပြောသလိုဘဲ ချီးနံ့နဲနဲ ရတယ်.။
ဘာလို့လဲဆိုတော့ မနေ့ကလမ်းမှာ ပန်းအိ ချီးမှန်ထားတော့ ဒါပန်းအိအနံ့ဘဲလို့ တွေးလိုက် တယ်..ဟီး.. ပြီးတော့ ပန်းအိသုံးနေတဲ့ ရေမွှေးနံ့လိုလို သင်းသင်းလေး ရလိုက်တော့ ပန်းအိဟာ ဆိုတာ ကြိမ်းသေသွားတယ် နောက်တစ်ခု ကို နန်းလိုက်တော့လဲ ခုဏက မငြိမ်းဟာကို နန်းတုန်းက အနံ့ပြန်ရတော့ မငြိမ်းဟာဆိုတာကြိမ်းသေသွားတယ်..ဟဲဟဲ..တော်တယ်မှတ်လား…”
“သောက်ကောင်စုတ်လေး ပန်းအိ အီးနံ့ကျ မှတ်မိတယ် မေသော့် ဘောင်းဘီကြ နန်းတောင်မကြည့်ဘူး.. ခုပြန်နန်းကြည့်အုံးဘာနံ့ရလဲလို့…နန်းပြီး ပြန်ပြောပြ..”
ကျွန်တော်လဲ သေချာနန်းကြည့်ပြီး စဉ်းစားသလို လုပ်လိုက်ပြီး မေသော့်ဘက်လှည့်ကာ
“အင်း..ဘာနံ့ရသလဲဆိုတော့ မေသော့်ဘောင်းဘီက ဘာလို့ သေးနံ့နံရတာလဲ ဟော်တယ်မှာလဲ သေးတွေနဲ့ လိုက်ပန်းသေးတယ် ခု လဲ သေးပေါက်ချထားပြန်ပြီး ကလေးလဲမဟုတ် ဆီးထိမ်းမနိုင်တော့ဘူးလား…”
“မောင်လေး ကောင်းကောင်းရယ် မငြိမ်းအစတုန်းက မပြောဘူးလား သူက ငတင်းမ ပါလို့ အဲဒါ တစ်ချိန်လုံး တင်းနေတော့ ဆီးအိမ်ပါ ဖိမိနေတာပေါ့ အဲဒါကြောင့် ဆီးက စိမ့်ထွက်တာနေမှာ..ခစ်..ခစ်..ဟား..ဟား..”
တစ်ကားလုံး တဝါးဝါး နဲ့ပွဲကြသွားပြန်ပါတယ်.. မေသော်မှာလဲ မျက်နှာကြီး မဲတက်လာပြီး ဘာပြန်ပြောရမှန်း မသိတော့ဘဲ တစ်ခုခုနင်နေသလို နဲ့ စတွေးတွေ အတင်းမြိုချနေရတော့တယ်….။
အဲဒီနောက် ကျွန်တော်လဲ မငြိမ်းခေါင်းကိုကိုင်ပြီး ကျွန်တော့်ဘက်ကိုလှမ်းစွဲကာ နှုတ်ခမ်းကိုစုပ်လိုက်ပြီး လျှာခြင်းကလိနေတုန်း ပန်းအိက ကျွန်တော့်ညီလေးကို လာကိုင်ပြီး ဂွင်းတိုက်ပေးလိုက်စုပ်လိုက် လုပ်နေတယ် ကျွန်တော်လဲ စိတ်မထိမ်းနိုင်တော့ဘဲ မငြိမ်းကို ကားကူရှင်ပေါ် ပက်လက်လှန်စေလိုက်တယ် ပြီးတော့ မငြိမ်းပေါင်ကြားဝင်ပြီး ပြောင်ရှင်းကာ မဟတဟလေးဖြစ်နေတဲ့ အဖုတ်အကွဲကြောင်းလေးထဲ ညီငယ်ကို မြှုပ်နှံ လိုက်တယ် ပန်းအိကလဲ မငြိမ်းမျက်နှာပေါ်ခွတက်လာပြီး ထွက်လာတဲ့ မငြိမ်းလျှာနဲ့ သူ့အစိကို ပွတ်တိုက်ကာ မြင်းစီးသလို ဒုံးစိုင်းစီးရင်း ကျွန်တော့်နှုတ်ခမ်းတွေထဲစွဲစုပ်ကာ လျှာခြင်း ကလိလေတော့သည်…။
ကျွန်တော်လဲ မငြိမ်းကို အားကုန်စောင့်ရင်း ညောင်းလာတာနဲ့ မငြိမ်းကို လေးဖက်ထောက်ခိုင်းလိုက်တယ် ပန်းအိကလဲ မငြိမ်းအောက်ကို ပက်လက်လှန်ဝင်လာပြီး မငြိမ်းအဖုတ်ကို လျှာနဲ့ကလိနေတော့ မငြိမ်းနဲ့ ပန်းအိနဲ့က 69 ပုံစံဖြစ်သွားတယ် ကျွန်တော်လဲ လွတ်နေတဲ့ မငြိမ်းဖင်ပေါက်ထဲကို ညီလေးမြှုပ်သွင်းပြီး စိတ်ရှိလက်ရှိ စောင့်နေတုန်း မငြိမ်းစီက အသံထွက်လာပြီး
“အား…ကောင်းတယ်..အား..ပြီးတော့မယ် မောင်လေး အား…မြန်မြန်စောင့် ပန်းအိလဲ ငါ့ကို သေချာစုပ်ပေး အား…အား..အီး..အား..အား…စုပ်…စုပ်…အား….ဟင်း..ဟင်း..ရှီး..ဟင်း..”
မငြိမ်းမှာ ကာမအထွဋ်အထိတ်ရောက်သွားတာတောင် အားမရသေးဘဲ ပန်းအိ မျက်နှာနဲ့သူ့အဖုတ်နဲ့ဆက် ပွတ်နေတယ် ပန်းအိမျက်နှာမှာဘဲ မငြိမ်းစောက်ရည်တွေဆိုရွှဲလို့ ကျွန်တော်လဲ မငြိမ်းဖင်ထဲက ညီလေးကို စွဲထုတ်ပြီး မငြိမ်းကို ရှေ့နဲနဲတွန်းထုတ်လိုက်ပြီး ပန်းအိ ပါးစပ်ထဲညီငယ်ကိုထိုးထဲကာ ပန်းအိ ပါးစပ်ကို လိုး လိုက်တယ် ပန်းအိလဲ ဝင်လာတဲ့ ငပဲကို စုပ်ယူရင်း ကျွန်တော်ကို စူးစိုက်ကြည့်နေတယ် အဲဒီတော့ ပန်းအိ ဘာလိုချင်နေပြီလဲဆိုတာ သိလိုက်တော့ မငြိမ်းကိုပန်းအိနဲ့နေရာလဲခိုင်းလိုက်တယ်။
လေးဘက်ကုန်းထားလို့ ပြူထွက်လာတဲ့ ပန်းအိ အဖုတ်ထဲကို ညီလေးကို တစ်ဆုံးမြှုပ်ပြီး စိတ်ရှိလက်ရှိ လိုးစောင့်နေရင်း မငြိမ်းက ပန်းအိအစိလေးကို ယက်လိုက် ကျွန်တော့် ဂွေးဥတွေကို စုပ်လိုက်နဲ့ လုပ်ပေးနေတော့ ကျွန်တော်လဲ ဘယ်လိုမှ တောင့်ခံမထားနိုင်တော့ဘူး ပြီးချင်ချင်ဖြစ်လာတော့ ပန်းအိ ကို မေးလိုက်တယ်….
“ပန်းအိ…အီး…အ…ကျွန်တော်ပြီးတော့မယ်…အ..အား…အင့်…”
“ပြီးသေးနဲ့အုံး.. ပန်းအိလဲပြီးတော့မယ်…ခဏတောင့်ခံထားအုံး…အား…ကျွတ်..ကျွတ်..အား..ရှီး..အား…စောင့်.. စောင့်..မြန်မြန်စောင့်…အား…အီး…ရှီး…ဟင်း…”
“အား…မရ..တော့..အား…ပြီး..ပြီးပြီ..အား..”
ဖောင်း..ဖောင်း…ဖောင်း…ဖောင်း..ဘွတ်..ဖပ်..ဖောင်း…
ကျွန်တော်လဲအားကုန်စောင့်ရင်း ပန်းအိအဖုတ်ထဲကို သုတ်ရည်တွေ ပန်းထုတ်လိုက်တယ် ပန်းအိမှာတော့…
“ရှီး..ကျွတ်..အင့်…ဟင်း…ကောင်းကောင်းရယ်…ပန်းအိ မပြီးသေးဘူး..နဲနဲလောက်စောင့်ရင်ထွက်တော့မယ် ဟာကို…တောင့်မထားဘူး ဒီမှာ ဆန့်ငင်ဆန့်ငင်နဲ့..မငြိမ်း..ပန်းအိအစိ ယက်ပေးအုံး…အင်း…ရှီး…”
ကျော်ကျော်လဲ ပန်းအိ စကားကြားတော့ ကားကို လမ်းဘေးထိုးရပ်ကာ ကျွန်တော်ကို လှမ်းကြည့်ပြီး…
“ဟေ့ကောင် ကောင်းကောင်း ငါမရတော့ဘူး မင်းလာမောင်းတော့….”
“မငြိမ်း..မေသော်နဲ့နေရာလဲမယ်..လာ မြန်မြန်ထ..ရှေ့ခန်းလာတော့…”
ကျော်ကျော်လဲကားတံခါးဖွင့်ဆင်းရင်း အဝတ်တွေပါ တခါထဲတန်းချွတ်တော့တာဘဲ ကျွန်တော်မှာ အဝတ်တွေယူတုန်းရှိသေး ကျွန်တော်လက်ကိုအတင်းစွဲချပြီး အဝတ်တွေကို ကျွန်တော့်စီပစ်ပေးလိုက်တယ် ကျွန်တော်မှာ ကိုယ်တုန်းလုံးနဲ့လမ်းဘေးမှာ အဝတ်တွေကိုင်ပြီး တစ်ခုခြင်းစီပြန်ဝတ်လိုက်ရတယ် ။
တော်သေးတာ ဒီလမ်းက ကားအသွားအလာကျဲလို့ တော်ကြာ တခြားကားတွေမြင်သွားရင်တော့ အရှက်ကွဲ ပြီပဲကျွန်တော်လဲ ညီလေးမှာပေနေတာတွေကို မငြိမ်းပါးစပ်ထဲထည့်ပြီး ဆေးမယ်လို့ တွေးထားတာ ကျော်ကျော်လုပ်တာနဲ့ အစီအစဉ်တောင် ပျက်သွားတယ် အဲဒါနဲ့ အဝတ်တွေပြန်ဝတ်ပြီး ရှေ့ခန်းမောင်းသူဘက် လဲတက်လိုက်ရော ကျော်ကျော်မှာ ပန်းအိ ဖင်ထဲ လိုးစောင့်နေပြီ..မေသော်ကလဲ မငြိမ်းနေရာ ဝင်ယူပြီး ပန်းအိ အစိကိုလျှာနဲ့သိမ်းယက်လိုက် ခုဏက ကျွန်တော်ပန်းထားတဲ့ ပန်းအိ အဖုတ်ထဲက လျှံကျလာတဲ့ သုတ်ရည်တွေ ကိုမျိုချလိုက် ကျော်ကျော့်ဂွေးဥတွေကို စုပ်လိုက်နဲ့..ပန်းအိကလဲ မေသော့်အဖုတ်ကို လျှာနဲ့လိုးလိုက် အစိလေး ကိုယက်လိုက်နဲ့ ကာမအရသာကို မြိန်ယှက်စွာစားသုံးနေကြတယ် ကျွန်တော်လဲ မငြိမ်း ကိုကြည့်လိုက်တော့ သူလဲ အဝတ်တွေကို အတွင်းခံ မဝတ်ဘဲ ဒီတိုင်းပြန်ဝတ်နေတုန်း ကျွန်တော် ကြည့်နေတာတွေ့တော့…
“ကောင်းကောင်း မ ကိုဘာပြောမလို့ကွက်ကြည့်ကွက်ကြည့်လုပ်နေတာလဲ..”
“ခုဏက လိုးထားတဲ့ အရည်တွေ ကျွန်တော့်ညီလေးမှာ ပေနေတာ မသုတ်ရသေးလို့ မငြိမ်း စုပ်ပေးပါလား..”
“ဟင့်..လူလည်ကျ…သူ့လီးစုပ်စေချင်တာများ…မဆေးရသေးလို့တဲ့..ဟင့်..ပြောကိုမပြောချင်ဘူး….ဟီး..”
မငြိမ်းလဲ လူကသာမပြောချင်တာ လက်က ဘောင်းဘီးဇစ်စွဲချပြီး ညီလေးကို စွဲထုတ်လိုက်တယ် ကျွန်တော့် ညီလေးကလဲ မငြိမ်းလက်ထဲရောက်တော့ ခုဏက ပြီးထားတာတောင် ပြန်တောင်လာတယ် မငြိမ်းလဲ ဒါကို မြင်တော့ မျက်လုံးရွဲကြီးနဲ့ကြည့်ပြီး သူ့ပါးစပ်နဲ့စုပ်ငုံလိုက်ကာ လျှာလေးနဲ့ကလိလိုက် ရှေ့တိုးနောက်စုတ် လုပ်လိုက် လက်နဲ့ဂွင်းထုလိုက် ရေခဲချောင်းစုပ်သလို ပါးကွက်အောင် စုပ်လိုက်နဲ့ လုပ်ပေးနေတော့ ကျွန်တော့်မှာ အရသာရှိပြီးရင်းရှိနေတော့ နောက်ကအတွဲကိုတောင် သတိမထားမိလိုက်ဘူး ။
သတိရလို့ နောက်ကြည့်မှန်ထဲက ကြည့်လိုက်တော့ ပန်းအိ နဲ့မေသော်နဲ့ နေရာတောင်လဲပြီး မေသော်က ကျော်ကျော်စောင့်ချက်တွေကို တန်ပြန်စောင့်ကာ မီးကုန်ရန်းကုန်ကြမ်းနေကြတာတွေ့လိုက်တော့ ကျွန်တော်လဲ ပြီးချင်ချင်ဖြစ်လာတယ် မငြိမ်းကလဲ မနားတန်း စုပ်ပေးနေတော့ တချက်ချက် စိမ့်တက်လာ ပြီးသုတ်ထွက်ချင်လာတယ် နောက်က အဖွဲ့ကလဲ အားကုန်ကြုံးစောင့်ရင်း…
ဖွတ်…ဖပ်…ဖပ်..ဖောင်း..ဖောင်း..ဖပ်…ဘွတ်..ဘွတ်..ဖပ်..ဖပ်…ဖောင်း…ဖောင်း…
“ကျော်ကျော်ရေ..အား…မေသော်ပြီးတော့မယ်…အား…အား….စောင့်…စောင့်…အား…အမေရေ…အား…”
“မငြိမ်း ကျွန်တော်လဲပြီးတော့မယ် အား…ကျင်တက်လာပြီး အင်း…ဟင်း…”
မငြိမ်းကိုပြောရင်း ရှေ့ကိုပြန်ကြည့်လိုက်တော့ ရှေ့မှာ…. “ကျွီး……ကျွီး…”
ဘရိတ်ကို နင်းကန်အုပ်လိုက်ရတယ် ကားရှေ့မှာ သစ်ပင်တစ်ပင်လဲကြနေတော့ ကျွန်တော့်မှာ အချိန်မှိ ဘရိတ်စွဲအုပ်လိုက်ရတယ် ဘေးပတ်ဝန်းကျင်ကို စူးစမ်းသလိုကြည့်နေတုန်း လူတစ်စု လက်နက်ကိုယ်စီကိုင် ပြီးဘေးသစ်ပင်အကွယ်ကနေ ပြေးဆင်းလာကြတယ် အဲဒါလဲတွေ့ရော မငြိမ်းကို ပြောမယ်လုပ်တော့ လီးထိတ် ကကျင်တက်လာပြီး သုတ်ရည်တွေ ပန်းထွက်လာတယ် မငြိမ်းကလဲ သုတ်ရည်ကုန်တဲ့အထိ ဆက်စုပ်နေတယ် ကျွန်တော်လဲ ငရဲကတစ်ဖက်နတ်စည်းစိမ်က တစ်ဖက် ခံစားနေရတော့ ဘာမှ သတိမပေးနိုင်ဖြစ်နေတုန်း ဘေးကတံခါးစွဲဖွင့်ခံလိုက်ရတယ် နောက်ဘက်က အတွဲကလဲ
“အား…ထွက်ပြီး…အား…ကျော်ကျော်ရေ..အား…ထွက်ပြီ….အီး..ရှီး…ဟင်း…”
“ဟား…ဟား…စားရကံကြုံလို့ မုတ်ဆိတ်ပျားစွဲတာပဲဟေ့…ဟေ့ကောင်တွေ ဒီမှာ ကြည့်လိုက်ပါအုံးကွာ.. ဟား…ဟား….တပျော်တပါးကြီးဘဲ…အားရစရာကြီးဟေ့…ဖြောင်းဖြောင်း…ဖြောင်း..ဖြောင်း…ဟေ့ကောင်တွေ အကုန်လုံးကို ကြိုးနဲ့တုပ်လိုက်ကွာ ဒီမှာ နတ်မိမယ်လေးတွေက ငတင်းမလေးတွေကွ ငါတို့အတွက်တော့ ညစာ မငတ်တော့ဘူးဟေ့..ရှေ့က တစ်ယောက်ကလဲ လီးစုပ်တာ တော်ပါ့ကွာ ပါးစပ်မှာ သုတ်ရည်တွေတောင် ပေနေသေး အကုန်မြိုချလိုက်တာဟ….ဟား….ငါတို့ လီးရည်သောက်မဲ့တစ်ယောက်တော့ရပြီး အဲ..ဒီနောက်မှာ လဲကြည့်အုံးဟ မိန်းကလေးနှစ်ယောက်က ဖင်တပြန်ခေါင်းတပြန်နဲ့ အောက်တစ်ယောက်က လဲအားရစရာကြီး အပေါ်ကတစ်ယောက်ကလဲ ရှိသမျှအပေါက်အကုန်ခံမဲ့ရုပ်နဲ့ဟ”
ဒေါင်ကောင်းကောင်း ရုပ်ဆိုးဆိုးနဲ့ တကိုယ်လုံးနံစော်နေတဲ့ လူက အားရဝမ်းသာပြောနေတာကို နောက်ဖက်က အဲ…ဇတ်စီးတုန်းက တွေ့တဲ့တစ်ယောက်ပဲ ကျန်တဲ့သူတွေလိုက်ကြည့်တော့ ဇတ်စီးတုန်းက တွေ့တဲ့ လူစုက ကျန်တဲ့သူတွေခေါ်ပြီး ဒီမှာလာစောင့်နေတာဖြစ်မယ်..ခေါင်းဆောင်လို့ထင်ရတဲ့သူက ဝင်ပြောပြန်တယ်
“ဟားဟားးး.. နတ်ကောင်းနတ်မြတ်တွေက ငါတို့ကို သူယောင်မယ်လေးတွေများ ပို့ပေးလိုက်တာလား မသိဘူးဟေ့ သူယောက်မယ်လဲဟုတ်မယ်မထင်ဘူးကွ ကာမမှော်ကဝေမလေးတွေဆို ပိုမှန်မယ်နဲ့တူတယ် ကွနော်…ဟေ့ မင်းတို့ရော ဘယ်လိုထင်လဲကွဟေ..”
“ဆရာကြီးထင်သလိုဘဲ ထင်ပါတယ်..”
သံပြိုင်အော်လိုက်ကြတော့ မိန်းကလေးတွေတော့ မသိဘူး ကျွန်တော့်မှာတော့ ကြက်သီးတွေဖြန်းကနဲထသွား တယ် အံကိုတင်းတင်းကြိတ်ကာ ဘောင်းဘီဇစ်ပြန်စွဲတင်ပြီး ကျန်တဲ့သူတွေကြည့်လိုက်တော့ တစ်ယောက်မှ အဝတ်မကပ်သေးဘူး ကြောင်ကြည့်နေကြတယ်
“ဟေ့ ဒီမှာကြည့်စမ်းပါအုံးကွာ အဖုတ်လေးတွေကလဲ ချစ်စရာလေးတွေ အမွှေးတွေလဲမရှိဘူး ပြောင်နေတာဘဲ အကွဲကြောင်းလေးကလဲထင်းလို့ ဖင်လေးတွေကလဲ ဟောင်းလောင်းနဲ့ ဒီကောင်မတွေ ဖင်ပါခံတယ်နဲ့ တူတယ်ဟ..”
အဲဒီတော့မှ မေသော်နဲ့ပန်းအိ လဲ ရှက်ရှက်နဲ့အနီးနားက အဝတ်တွေကောက်ဝတ်မယ်လုပ်တော့ ခေါင်းဆောင် လုပ်သူက သနက်ထုတ်ချိန်ပြီး....
“တစ်ယောက်မှ အဝတ်ပြန်မဝတ်နဲ့ ရှေ့က တစ်ယောက်လဲ အဝတ်တွေ အကုန်ချွတ်စမ်း ဟိုကောင်တွေမပါဘူး ငါတို့ယောကျာ်းချင်းတော့ ပြန်မကြည့်ချင်ဘူး နောက်က ဖင်တုံးလုံးနဲ့ကောင် မင်းအဝတ်တွေပြန်ဝတ်စမ်းကွာ ငါမျက်စိနောက်လာရင် မင်းကို ကုန်းကုန်းဖြစ်အောင် ဂွေးသင်းပစ်လိုက်မယ်..”
ကျော်ကျော်လဲ ခမန်းခတန်းနဲ့သူ့အဝတ်တွေကို ကောက်စွတ်လိုက်တယ် မငြိမ်းလဲ ကြောက်ကြောက်လန့်လန့် နဲ့ ရှိသမျှ အဝတ်တွေ တုန်တုန်ရီရီနဲ့ချွတ်နေရတော့တယ် လူဆိုးတစ်သိုက်မှာလဲ မငြိမ်းချွတ်နေတာကို မျက်တောင် မခက်ဘဲ သရည်တမြမြနဲ့ စတွေးတွေ ဂလုကနဲဂလုကနဲ မြိုချနေကြတာတွေ့တော့ ကျွန်တော်လဲ စိတ်မချမ်းမြေ့သွားနဲ့မျက်နှာလွှဲလိုက်ရတယ် လူဆိုးတစ်သိုက်မှာတော့ သူတို့က စလိုးမိုးရှင်းနဲ့ Live အင်္က ျီးချွတ်ပြနေတာကို ငေးနေတုန်း လူဆိုးခေါင်းဆောင်က
“ဟေ့…ကောင်မလေး မြန်မြန်ချွတ်စမ်း ပြီးရင် ကားနောက်ခန်းဘက်ကိုသွား ဟိုရှေ့ကကောင်လေး နောက်ကို ဆင်းစမ်း မြန်မြန်လုပ် အချိန်မရှိဘူး ဟေ့ကောင်တွေ မင်းတို့အဲဒါဘဲ ငန်းမနေနဲ့ ဟိုကောင် စိုးကြီး ဒီကားကို တက်မောင်းခဲ့ တုတ်ကြီးမင်းပါ လိုက်သွား လမ်းမှာ တစ်ယောက်မှ မလွတ်စေနဲ့နော် လွတ်လို့ကတော့ သူတို့အစား မင်းတို့ခံရမယ်မှတ်…”
“ဟုတ်..ဟုတ်ကဲ့…ဟေ့..တုတ်ကြီးတက် ဟိုဖက်ကနေတက်..ဟေ့ကောင်ဆင်းစမ်းကွာ ကြာတယ်…”
ကျွန်တော်လဲ မဆင်းသေးဘဲပေကပ်နေတော့ ကျွန်တော်ကို့ စိုးကြီးဆိုတဲ့ တစ်ကိုယ်လုံးချွေးနံ့တွေနံစော်နေတဲ့ လူကောင်းကြီးကြီး ကောင်းကြီးက စွဲချပြီး နောက်ဖက်ကိုတက်ခိုင်းတယ် တစ်ဖက်က မငြိမ်းမှာလဲ ဒုတ်ကြီးဆို တဲ့ကောင် တက်လာတော့ သူလဲ နောက်ကို ဆင်းတော့ ဒုတ်ကြီးဖက်ကို ဖင်ကုန်းပြီး အဖုတ်ဖြဲပြသလိုဖြစ်တော့ ဒုတ်ကြီးက သရည်တမြမြနဲ့ ဂလု ကနဲ စတွေးတွေမြိုချနေတယ် နောက်ကနေလဲ မငြိမ်းအဖုတ်နားကို ကပ်ပြီး လျှာနဲ့သိမ်းယက်လိုက်တော့ မငြိမ်းခမျာ
“အင့်…ရှီး….ဘာလို့ယက်တာလဲ ရှင်တို့တွေနော်…ကျွန်မ တို့ကို ဘယ်ခေါ်သွားမှာလဲ ရှင်တို့က ဘာလို့ချင်လို့လဲ ပစ္စည်းတွေယူချင်ယူသွား ကျွန်မတို့တော့ ဘာမှ မလုပ်ပါနဲ့ ကျွန်မတို့လမ်းကျွန်မ တို့သွားပါရစေ…”
“ဘယ်ရမလဲကောင်မလေးရယ် ငါတို့က နင်တို့ကို ငါ့ဆရာပြောထဲက ဒီမှာ အပင်ပန်းခံပြီးစောင့်နေတာ ဟဲဟဲ.. ဒီလိုလွယ်လွယ်နဲ့တော့ ပြန်မလွှတ်နိုင်ဘူး ငါတို့ နင်တို့စီက အသွေးအသားတွေ ယူပြီးလို့ ဝရင်တော့ ပြန်လွှတ် ပေးမှာပါ စိတ်သာချ….”
ကျွန်တော်တို့အဖွဲ့လဲ စိုးကြီး စကားကြားတော့ သက်ပြင်းကိုယ်စီချလိုက်ကြတယ် မိန်းကလေးတွေ မျက်နှာမှာလဲ ကြောက်စိတ်စိုးရိန်စိတ်တွေနဲ့ ရှေ့ဆက်ငရဲခန်းထဲ သက်ဆင်းရတော့မယ်ဆိုတဲ့ အသိနဲ့ တစ်ယောက်လက် တစ်ယောက်မြဲမြန်စွာကိုင်ပြီး လွတ်ရာလွတ်ကြောင်း လမ်းလေးဘာလေး တွေ့လို့တွေ့ငြား လိုက်ရှာနေမိတော့ တယ်…
“ဟေ့…ဂေါက်ကြီးရေ…တံခါးဖွင့်ပါအုံးကွ ဒီမှာ ငါတို့အတွက် နတ်မိမယ်လေးတွေ ပါလာတယ်ဟ မြန်မြန်ဖွင့် စမ်း ဟာ..ဟေ့ကောင် ဂေါက်ကြီး ဘယ်သွားသေနေလဲမသိပါဘူး ဟေ့ကောင်တွေ တံခါးသွားဆင်းဖွင့်စမ်းကွာ…..”
ရှေ့ကားစီက ခေါင်းဆောင်ရဲ့အသံပေါ်လာတော့ ကျွန်တော်တို့လဲ လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ သူပုန်စခန်းထဲ ရောက်တော့မယ်ဆိုတာ သိလိုက်ရတယ် မိန်းကလေးတွေလဲ ခုမှ မျက်ရည်ကျလို့ ရှိုက်ငိုနေကြတယ် ကျွန်တော်လဲ ဘာလုပ်ရမလဲစဉ်းစားလို့ အဖြေမထွက်တော့ အခြေအနေ မီးစင်ကြည့်က ရမှာဘဲ လို့တွေး လိုက်တယ် စခန်းထဲလဲရောက်ရော ကျွန်တော်တို့ကို ကြိုးတန်းလန်းနဲ့စွဲခေါ်သွားကြတယ် ။
ကျွန်တော်နဲ့ ကျော်ကျော့်ကို တဲတစ်လုံးရှေ့ရောက်တော့ နောက်ကနေ ဖင်ကိုစောင့်ကန်လိုက်တယ် ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်လဲ အတွင်းထဲကို လုံးထွေးပြီး ကျသွားရော ပြီးတော့ လူထွားကြီးတစ်ယောက်ဝင်လာပြီး ကျွန်တော် တို့နှစ်ယောက်ကို ထိုးကြိတ်ကန်ကြောက်ပြီးပြန်ထွက်သွားတယ် ပြီးတော့ တံခါးပိတ်ထားပြီး အပြင်က အစောင့် တွေကို သေချာကြည့်ထားရန် မှာပြီးထွက်သွားတာ ကြားလိုက်တော့မှ ကျွန်တော်တို့လဲ တဲထဲကနေအပေါက် လိုက်ရှာပြီး အပြင်က မိန်းကလေးတွေ အခြေအနေ လိုက်ကြည့်လိုက်တယ် ။
ကျွန်တော်တို့ကားနားမှာ ရုံးရင်းဆန်ခက်ဖြစ်နေတာတွေ့တော့ သေချာကြည့်နေတုန်း မငြိမ်းကို စိုးကြီးက သူ့ပုခုံးပေါ်တင်ပြီး စခန်းအလယ်က မြေကွက်အလွတ်မှာ ချထားလိုက်တယ် ပန်းအိကို ဒုတ်ကြီးက မလာတယ် ကျန်တဲ့ မေသော် ကို တခြားတစ်ယောက်က မလာပြီး မငြိမ်းနားမှာ မက်တက်ရပ်စေတယ် ကျန်တဲ့ လူဆိုးတစ်သိုက်က ကွက်ပစ် တွေမလာပြီး မငြိမ်းတို့နားလာချတော့ မိန်းကလေးတွေအတွက်ရင်လေးနေမှိတယ်….
ခဏနေတော့ ခေါင်းဆောင်ရောက်လာပြီး ကျန်တဲ့သူတွေလဲ ဝိုင်းလာကြတယ်….ခေါင်းဆောင်က သူ့လူတွေ ကိုသေချာလိုက်ကြည့်ပြီး ခေါင်းဆောင်က အော်ဟစ်နေတဲ့ သူ့လူတွေကို လက်ကာပြလိုက်ကာ..
“ကဲ တပည့်တို့ ငါက တော်တဲ့သူကို တော်သလို ချီးမြှောက်တာ မင်းတို့လဲသိတယ် ဆုပေးဒဏ်ပေး ကြမ်းတာလဲ မင်းတို့အသိဘဲ ဒီနေ့မင်းတို့ငါတို့ ရဲ့ အစာရေစာပျက်လက်နေတဲ့ လက်နက်ဟောင်းတွေကို သန့်စင်ဖို့ နတ်သကြားတွေက မစလိုက်တဲ့ သူယောင်မယ်လေးတွေနဲ့ ငါတို့စားပွဲတည်ကြမယ် ဒီတော့ ဒို့သွေးသောက် ညီကိုတွေ ချစ်ချစ်ခင်ခင်နဲ့ဝေစားမျှစားလုပ်ကြမယ် အားလုံး ဝဝလင်လင် စားသောက်ပွဲကျင်းပကြမယ် ဘယ်သူမှ စမန်ထပြီး ခွေးတွေလို အမဲရိုးမလုရဘူး ငါကိုယ်တိုင် ဝေစု ခွဲပေးတဲ့သူတွေ အလှည့်ကြ အသုံးတော် ခံကြရမယ် စည်းကမ်းဖောက်တဲ့ကောင် ငါ့သေနက်ပြောင်းထဲက ထွက်လာမဲ့ ကျည်စံနဲ့မိတ်ဆက်ရမယ် ကြားကြလား..”
“ဟုတ်ကဲ့ ကြားပါတယ် ဆရာကြီး…”
“အေး ခုချိန်ကစပြီး ပွဲတော်တည်မယ်ဖြစ်သဖြင့် အားလုံးဘဲပျော်ရွှင်စွာ သုံးဆောင်ကြရတော့မယ် ခုချိန်က စပြီး ပျော်ရွှင်နိုင်ပြီ…”
“ဟေး…ဟေး….ဟေး…”
ခေါင်းဆောင်က လက်မြှောက်ပြလိုက်တော့ အားလုံးညိမ်သက်သွားကြတယ် ပြီးတော့ တဆက်ထဲ ခေါင်းဆောင်က သူ့အတွက်ပြင်ပေးထားတဲ့ ခုန်ပေါ်ထိုင်လိုက်ပြီး သူ့လက်ရုံး တွေကို ညွှန်ကြားလိုက်တော့ သူ့ဘေးနားရပ်နေတဲ့ နှစ်ယောက်နဲ့ ကျန်တစ်ယောက်က ကွင်းလယ်မှာ ရပ်နေတဲ့ မငြိမ်းတို့စီကို ထွက်လာကြတယ် ။
မငြိမ်းတို့လဲ အဲဒါမြင်တော့ ခေါင်းတခါခါနဲ့မျက်ရည်တွေစီးကျလို့ လက်အုပ်လေးချီပြီး တောင်းပန်နေရှာတယ်…ဘယ်လောက်တောင်းပန်ပန် အချည်နှီးသာဖြစ်သွားတယ် လူကောင်ထွားထွား ကြီးက ပန်းအိ ကို မပြီး ကွက်ပစ်ပေါ်တင်လိုက်တယ် ကျန်တဲ့သူတွေကိုလဲ အသီးသီးတင်လိုက်ကြတယ် ပြီးတော့ လူထွားကြီးက ပန်းအိ အဖုတ်ကို စုပ်မယ်လုပ်ပြီး နှာခေါင်း ပွစိပွစိလုပ်ကာ
“ဟေ့ ရေပုန်းနဲ့ရေ သယ်လာပြီး အနားလာချပေးစမ်း…”
လူတစ်စုပြေးထွက်သွားပြီး ရေပုံးတွေသယ်လာကြတယ် အနားရောက်တော့ ခေါင်းဆောင်က ထလာပြီး
“ဟိုကောင်တွေ ဘယ်လောက်တောင် လုပ်ထားလဲမသိဘူး ပြစမ်း ဘယ်လောက်တောင် နံလို့လဲ…”
ပန်းအိ အဖုတ်ကို နန်းကြည့်ပြီး နှာခေါင်းရှုံ့ပွပွလုပ်လိုက်ပြီး
“တစ်မျိုးတော့ တစ်မျိုးဘဲကွ ဒီကောင်မ အဖုတ်နံ့က စိမ်းရွှေရွှေနံ့လေး…ဒါများလွယ်ပါတယ်ကွာ မင်းတို့ သေးပေါက်ချင်တဲ့ကောင် ဘယ်သူရှိလဲ အဲဒီထဲက ရာထူးကြီးတဲ့ ကောင် (၁၀)ကောင်လောက်ထွက်လာ ခဲ့ သေးပေါက်ချင်တာ ကို အောင့်ထားတဲ့ကောင်းဆို ပိုကောင်းတယ် ထွက်လာခဲ့လိုက်…”
လူအုပ်ထဲက လူ လေးငါးခြောက်ယောက်လောက်ထွက်လာတော့ ခေါင်းဆောင်က မျက်မှောင်ကုပ်ကြည့်ပြီး
“ဒါဘဲလားကွ ကျန်တဲ့ကောင်တွေက မပေါက်ချင်ဘူးလား….”
“မဟုတ်ပါဘူး ဆရာကြီး ပေါက်ချင်ပါတယ်..”
“ဒါဆိုလဲ ပေါက်ချင်တဲ့ကောင် အကုန်ထွက်ကွာ ပြီးရင် တန်းစီထား ရားထူးအလိုက်စီနော် ကြားလား”
လူအားလုံးလိုလိုတန်းစီလိုက်တော့ မိန်းကလေးတွေတော့ ဘယ်လိုနေတယ်မသိဘူး ကျွန်တော်တို့မှာ စအိုကပါ ကြိမ်းသွားတယ် ဘာဖြစ်မလဲဆက်ကြည့်နေတုန်း ခေါင်းဆောင်က မေသော့်နားမှာ ရပ်ပြီး ဘောင်းဘီဇစ်စွဲချပြီး သူ့တပည့်ကို မေသော့်ပေါင်ဖြဲခိုင်းလိုက်တယ်…ပြီးတော့ မေသော့် အဖုတ်တည့်တည့်ကို သေးပေါက်ချလိုက်တာ ဝါကျင့်ကျင့် ဆီးတွေတလဟော မေသော့် အဖုတ်ပေါ်ကြလာတယ် မေသော့်မှာလဲ မျက်လုံးလေး မှေးဆင်းပြီး အံလေးကြိတ်ကာ လက်သီးတွေပါတင်းတင်းစုတ်ထားရင်း တဟင်းဟင်း အသံထွက်လာပြီး
“ဖူးးးးးရှူးးးး”
မေသော့်အဖုတ်ထဲက သေးတွေ ပန်းထွက်လာပြီး ခေါင်းဆောင်ရဲ့သေးနဲ့ရောထွေးသွားတယ်…. ခေါင်းဆောင် ရော သူ့တပည့်တွေရော ကြောင်ကြည့်ပြီး အားလုံးညိမ်သက်နေတုန်း မေသော့်အဖုတ်ထဲက သေးထွက်သံ ကလွဲလို့ အပ်ကြသံတောင် မကြားရ လောက်အောင်ကို တိတ်ဆိတ်သွားတယ်…ခေါင်းဆောင်လဲ မထင်မှတ်ပဲ သူ့ကို သေးနဲ့ပြန်ပက်ခံလိုက်ရတော့ ကြောင်ကြည့်နေရာက သူ့တကိုယ်လုံးဆိုရွှဲသွားတော့မှ သတိဝင်လာကာ မေသော့်ကို မျက်လုံးရွဲကြီးနဲ့ ကြည့်ပြီး စတွေးမြိုချ လိုက်ကာ
“ဒီကောင်မကတော့ စံ ဘဲဟေ့ တော်တော်တင်းမဲ့ဟာဘဲ ကဲတပည့်တို့ မင်းတို့ သေးပေါက်ချင်တဲ့ ကောင်တွေ အကုန် ဒီက သူယောင်မယ်လေးတွေကို ဝိုင်းပန်းပေးလိုက်ကြစမ်းကွာ ပြီးတော့ မင်းတို့အားလုံး ရော ငါရော အဝတ်တွေအကုန်ချွတ်လိုက်ကြရအောင်…ကာမပွဲကြီး ပျော်ပျော်ကြီး ဆင်နွှဲလိုက်ကြစို့ဟေ့….”
“ဟေးးးးးးး”
ဟေး..ဆိုတဲ့ အသံနက်ကြီးထွက်လာပြီး တန်းစီထားတဲ့ လူစုဟာ ကိုယ်ပေါ်က အဝတ်တွေ အကုန်စွဲချွတ်ပြီး တစ်ယောက်တစ်လှည့်စီနဲ့ အုပ်စု သုံးစု ခွဲပြီး မိန်းကလေး ၃ ယောက်ကိုယ်ပေါ်တွေရော အဖုတ်ရောဖင်ရော ပါးစပ်တွေရော နေရာလပ်မကျန်အောင် သေးနဲ့ဝိုင်းပန်းလိုက်ကြတယ် ပြီးတော့ ရေခပ်သူခပ် ဆပ်ပြာတိုက်သူ တိုက်နဲ့ ကောင်းမလေးတွေကို ရေချိုးပေးကြတယ်…အနံ့အသက်ကင်းလောက်ပြီဆိုကာမှ ခေါင်းဆောင်က မငြိမ်းကို လက်ညှိုးထိုးပြီး
“ကားပေါ်မှာစတွေ့တုန်းက လီးစုပ်ပေးနေတာ ဒီကောင်မ မှတ်လား ငါစီခေါ်လာခဲ့..စိုးကြီး မင်းထမ်းခေါ် လာခဲ့စမ်း ငါလီးစုပ်ခိုင်းမလို့ ငါ့လီးစုပ်နေတုန်း မင်းက နောက်ကနေ စောက်ပက်ရော ဖင်ပေါက်ရော လျှာ နဲ့လိုက်ယက်ကွာ…ငထွားကြီး မင်းလီးကို မင်းရှေ့က ကောင်မကိုစုပ်ခိုင်း တုတ်ကြီး ငထွားလီးစုပ်တဲ့ ကောင်မရဲ့ ဖင်ကိုယက်စမ်းကွာ…ဟေ့..အောင်ကြီး ဘယ်မှာလဲကွ..”
“ဒီမှာပါ အာစရိ…”
လူအုပ်ထဲက လူမိုက်ရုပ်ပေါက်နေတဲ့ ရုပ်ကြမ်းကြမ်းနဲ့တကယ်လုပ်မဲ့ ရုပ်နဲ့လူတစ်ယောက်ထွက်လာတယ်
“အေး..မင်းက ရေမချိုးတဲ့ကောင်ဆိုတော့ ဟိုကောင်.. မျိုးကို..စောက်ပက်ယက်မဲ့ကောင်မကို မင်းလီးစုပ် ခိုင်းစမ်းကွာ..”
ခေါင်းဆောင်က ခွဲတမ်းချပေးပြီး မငြိမ်းကို သူ့လီးကြီးကို စုပ်ခိုင်းလိုက်တယ် လီးကြီးက ဘယ်လောက်ကြီးလဲ ဆိုရင် ကျွန်တော့် ညီလေး ကြီးတယ် ဆိုတာထက်ကို နှစ်စ လောက်ကြီးတာ ငထွားလီးစုပ်ပေးနေတဲ့ ပန်းအိမှာလဲ လူနဲ့လီးနဲ့ လိုက်ဖက်လှတဲ့ ငထွားလီးမဲမဲကြီးကို မျက်ရည်တွေနဲ့ရှိုက်ငိုရင်း စုပ်ပေးနေရတယ် အဆိုးဆုံးကတော့ မေသော့်မျက်နှာ… ရေမချိုးတဲ့ အောင်ကြီးရဲ့လီးမဲမဲကြီး ပါးစပ်ထဲ ဝင်ထွက်နေပေမဲ့ သူ့မှာ ခဏခဏ အန်ထွက်နေရတာနဲ့သူ့အဖုတ်ယက်တာကိုတောင် သတိထားမိရဲ့လားမသိဘူး ။
အရင်ဆို အဖုတ်ယက်ခံလိုက်ရရင် မျက်လုံးလေးမှေးဆင်းပြီး ညီးသံအစုံထွက်တတ်တဲ့ မေသော့်မှာ ဒီတစ်ခါ ညီသံဆိုလို့ ဘာသံမှမထွက်နိုင်ဘဲ လည်ချောင်းထဲက အန်ဖက်တွေကို အားယူထွေးထုတ်နေရတယ်….မငြိမ်းမှာလဲ တအင်းအင်းညီးညူရင်း ခေါင်းဆောင်ရဲ့ပါးစပ်လိုးစောင့်မှုကြားမှာ အသက်မနဲရှူနေရတဲ့ဘဝ သူတို့ကို ကြည့်ပြီးသက်ပြင်းချလိုက်တော့ ဘေးနားက ကျော်ကျော်က
“ဟူး…ကောင်းကောင်း..သူငယ်ချင်း..ငါ့အမ တွေတော့ ဘယ်လိုကယ်ရမလဲမသိဘူးကွာ….ဒီပုံစံအတိုင်း ဆိုရင် မလွယ်ဘူး သူတို့ဘဝတော့ မတွေးဝံ့စရာပဲကွာ အဲဒီ လူအုပ်က အနဲဆုံး လူ ၈၀ ကျော်လောက်ရှိတယ် တစ်ယောက် တစ်ချီဘဲတွက်အုံး….ဟူး…ငါတော့ ဆက်မတွေးရဲတော့ဘူးကွာ…”
“အေး…ငါလဲ မတွေးရဲလို့ မတွေးတာ မင်းက သွားစဉ်းစားနေသေးတယ်ကွာ ငါတို့ လဲ ဘာမှ မကူနိုင်ဘူး အခြေအနေဘဲစောင့်ကြည့်တာပေါ့ကွာ ငါတို့လွတ်လမ်းတွေ့လာမှာပါ… ငါတို့ကြိုးစားကြတာပေါ့ကွာ…”
ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်ပြောနေတုန်း ရှိသေး အသံကြားလို့ ထရံပေါက် ပြေးကပ်ကြည့်လိုက်တော့
“အား…အီး…အား…အမေရေ..အား…ကြောက်ပါပြီ..အား…အု..အု..အွတ်”
မိန်းကလေးသုံးယောက်ကို လီးစုပ်ခိုင်းရင်းအဖုတ်ယက်ရင်းနောက်တစ်ယောက်ကပါ မြင်းမြှီးနဲ့တစ်ကိုယ်လုံး ရိုက်နေတော့ မိန်းကလေးတွေခင်ဗျာ လူးလှိမ့်နေရတယ် လီးစုပ်ခံနေတဲ့ တစ်ယောက် ကဖမ်းထိမ်းပေးထား တော့ ရှောင်လို့လဲ မရ လှုပ်လို့လဲမရ ပါးစပ်ကို အားကုန်စောင့်လိုးတာကိုပါ ခံနေရတယ်… ပါးစပ်ကိုလိုးနေတဲ့သူတွေမှာ ဆန့်ငင်ဆန့်ငင်နဲ့ ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့် သုတ်ရည် တွေ သက်ဆိုင်ရာ ပါးစပ်ထဲပန်းထည့်လိုက်လိုက်ချိန်မှာ မငြိမ်းနဲ့ပန်းအိလဲ သူတို့အဖုတ်ကို ယက်နေတဲ့သူတွေ ရဲ့မျက်နှာပေါ်ကို သေးတွေပါ ပန်းထွက်ကာပြီးချ လိုက်တော့ ဘေးကဒီမြင်ကွင်းကိုတွေ့လိုက်ရတဲ့ လူဆိုးတဖွဲ့လုံး တဟားဟား နဲ့သဘောအကြ ကြီးကြကုန်တော့တယ်….။
ခဏနေတော့ ခေါင်းဆောင်က သူ့တပည့်တစ်ယောက်ကမ်းပေးတဲ့ ခွက်ကိုယူပြီး တရှိန်ထိုး မော့ချ လိုက်တယ် ပြီးတော့ မငြိမ်းကို သူ့ပေါင်ပေါ်တက်ထိုင်ခိုင်းပြီး မငြိမ်းကို ဟိုပွတ်ဒီပွတ်နဲ့လုပ်နေတုန်း ပန်းအိ ကိုလက်ယက်ခေါ်လိုက်တယ် ပန်းအိက အင်တင်တင်လုပ်နေလို့ ငထွားကြီးက ပန်းအိ ဖင်ကို မြင်းမြှီးနဲ့ ရိုက်လိုက်တော့ ပန်းအိမှာဖင်လေးကော့တက်သွားပြီး ဖင်ကိုလက်နဲ့ပွတ်ကာ ခေါင်းဆောင်စီ ခြေလှမ်းလိုက် တယ်…။
ခေါင်းဆောင်နားရောက်တော့ ခေါင်းဆောင်က ကျန်တဲ့ပေါင်တစ်ဖက်ပေါ်တက်ထိုင်ခိုင်းပြီး ပန်းအိ အဖုတ်နဲ့သူ့ပေါင်ကိုပွတ်ခိုင်းတော့ ပန်းအိ ခင်ဗျာ အမွှေးကြမ်းကြမ်းတွေပေါက်နေတဲ့ ပေါင်လုံးကြီးတွေပေါ် သူ့အဖုတ်နဲ့ပွတ်တိုက်နေရင်းမျက်လုံးလေးတွေမှေးဆင်းနေရတော့တယ်..ခေါင်းဆောင်က အန်ဖက်တွေသုတ် တွေပေနေတဲ့မေသော့်ကို ကြည့်ပြီး
“ငထွား မင်း အဲဒီကောင်မလေးကို ဖင်ချကွာ…”
“အာ..မလုပ်ပါနဲ့မလုပ်ပါနဲ့ သူ့ဟာကြီးနဲ့ဆို ဖင်ကွဲလိမ့်မယ်..မလုပ်ပါနဲ့ရှင် တောင်းပန်ပါတယ်…”
မေသော့်ခင်ဗျာ လက်အုပ်လေးချီပြီတောင်းပန်ပေမဲ့ အချီးအနှင်းပါဘဲ ငထွားရဲ့လိင်တံက သူ့ဆရာစကားလဲ ကြား ရော ခုဏကတင်ပန်းအိ ပါးစပ်ထဲသုတ်ထွက်ထားတာတောင် ပြန်ထောင်တက်လာပြီး မေသော့်ကို လေးဖက်ကုန်းစေလိုက်တယ် ပြီးတော့ ဒစ်ကြီးဖင်ဝမှာ တေ့ပြီးသွင်းမယ်လုပ်တော့ မေသော်က ဖင်ထဲဝင်မှာစိုးလို့ ရှေ့ကိုပြေးထွက်မယ်လုပ်တော့ ဘေးနားက အောင်ကြီးက လီးတစ်ထောင်ထောင်နဲ့ လဲ မြင်ရော မေသော့်မှာကိုယ်ရှိန်သက်သွာတယ်။ အဲဒီတော့မှ အောင်ကြီးက မေသော့် ခေါင်းကို ခွပြီးသူ့ပေါင်ကြား မှာညှပ်ထားလိုက်တယ် အဲဒီတော့မှ ငထွားကြီးက မေသော့်ဖင်ထဲကို သူ့ဒစ်ပြဲကြီး စောင့်ထိုးထဲ့လိုက်တယ်
“အားးးးးသေပါပြီ…အားးးးးးကျွတ်…ကျွတ်…အားးးးကွဲပြီ….အားးးးး”
မေသော်မှာ ဘယ်လောက်ပဲအော်အော် ငထွားကြီးက မညှာမတာ အားကုန်စောင့်လိုးနေတော့ မေသော့်ခင်ဗျာ ဖင်ငရဲခန်းကို စပြီးခံစားလိုက်ရတော့တယ် မငြိမ်းနဲ့ပန်းအိ ကလဲ နှစ်ယောက်လုံးစအိုပါကျုံ့သွားအောင် ခံစားလိုက်ရလားမသိဘူး ခေါင်းဆောင်က
“ဟေ့ စိုးကြီးနဲ့မျိုးကို ဒီလာစမ်းကွာ ဒီနှစ်ယောက် စအိုပွစိပွစိလုပ်နေတယ် မင်းတို့ လျှာနဲ့ယက်ပေး လိုက်စမ်းကွာ”
“အာ…အာစရိကလဲ မိန်းကလေးနှစ်ယောက်ကို 69 ပုံနေခိုင်းပြီး အာစရိက အောက်က တစ်ယောက်ကို လိုးလိုက် အဲလို အလိုးခံနေတဲ့တစ်ယောက်က နောက်တစ်ယောက်ရဲ့ဖင်ကိုယက်ခိုင်းလိုက် အာစရိ စတွေးလိုချင်ရင် ဖင်ယက်ခံ နေတဲ့ ကောင်မစီကယူလိုက်ပေါ့ ဒါဆို အာစရိ ပိုဖီးလ်ရှိမှာ..စမ်းကြည့်ပါလား..”
စိုးကြီးဆိုတဲ့ကောင်အကြံပေးချက်ကို ခေါင်းဆောင်က မိန့်မိန့်ကြီးပြုံးကာ မငြိမ်းနဲ့ပန်းအိ ကိုကြည့်လိုက်တော့ နှစ်ယောက်လုံး တဇတ်ဇတ်တုံလာကာ ကြောက်သေးတွေပါ တဗြန်းဗြန်းထွက်ချ လာပါလေရော…. စိုးကြီးလဲ သူ့အကြံကြောင့် မိန်းကလေးနှစ်ယောက် ကြောက်သေးပါထွက်လာတာကို ကြည့်ပြီး တဟားဟား နဲ့ အော်ရယ် ပါလေရော…. ခေါင်းဆောင်လဲ မိန်းကလေးနှစ်ယောက်ကို မျက်စ ပစ်ပြလိုက်တော့ နှစ်ယောက်လုံးပိုတုန်တက် လာကာ မျက်ရည်တွေ ပိုးပိုးပေါက်ပေါက်ကြလာတော့…ခေါင်းဆောင်လဲ စိတ်မရှည်တော့ဘဲ..
“ကဲ…နင်တို့ ငါခိုင်းသလို မလုပ်ဘူးလား ဒီထက်ပိုနာချင်လို့လား...ဟာ..ပြောနေတာကိုမရဘူးလား…ဟေ့ ကောင်တွေ အဲဒီ မြင်းမြှီးယူခဲ့စမ်းကွာ မျိုးကို ဟေ့ကောင် ဒီနှစ်ယောက်ရဲ့ စောက်ပက်ရောဖင်ရော ရိုက်ကွာ ကြာတယ်…”
“အာ..မလုပ်ပါနဲ့ ပြောတဲ့အတိုင်းလုပ်ပါ့မယ်..ဟင့်..ဟင့်..ဟင့်..”
ပန်းအိကအသားအနာထပ်ခံရမှာဆိုးလို့ ခေါင်းဆောင်ခိုင်းတဲ့အတိုင်းပက်လက်လှန်ပေးလိုက်တော့ မငြိမ်းက ပန်းအိမျက်နှာပေါ်ခွတက်လိုက်တယ် ပန်းအိက လျှာထုတ်ပြီး မငြိမ်းစအိုကို စယက်လိုက်တော့
မငြိမ်းမှာ ကော့တက်သွားပြီး ညီးသံလေးထွက်လာမှာဆိုးတဲ့အလား အံကိုတင်းတင်းကြိတ်လိုက်တယ် ဒါကို ခေါင်းဆောင်ကလဲ ကြည့်နေရင်း နဲ့ မငြိမ်းပါးစပ်နားကို သူ့လီးတေ့ပေးလိုက်ကာ မေးငေါ့ပြလိုက်တော့ မငြိမ်းလဲကြောက်ကြောက်လန့်လန့်နဲ့ဒစ်ထိပ်လေးကို စငုံလိုက်တယ် လီးတစ်ဝက်လောက်ရောက်ယုံရှိသေး ခေါင်းဆောင်က မငြိမ်းပါးစပ် ထဲလီးတစ်ချောင်းလုံးဝင်အောင်သွင်းလိုက်ပြီးမငြိမ်းပါးစပ်ကို လိုးစောင့်ပါတော့ တယ်…မငြိမ်းလဲ ခေါင်းဆောင်၏ စောင့်ချက်ကြမ်းကြမ်းတွေကြောင့် အသက်ကိုလုပြီးရှူနေရတယ် ။
ပန်းအိကလဲ ဖင်ရောအဖုတ်ရော နေရာလပ် မကျန်အောင်လိုက်ယက်ပေးနေပင်မဲ့ မငြိမ်းမှာ ခေါင်းဆောင်ရဲ့စောင့်ချက် တွေထဲမှာ အသက်လုနေရတယ် ခေါင်းဆောင်လဲ မငြိမ်းပါးစပ်လိုးစောင့်တာ အားရတော့မှ ပန်းအိ အဖုတ်ထဲကို လီးတစ်ဆုံးစောင့်သွင်းလိုက် တယ်…ပန်းအိ မှာတော့ သူ့အဖုတ်ထဲအားပြင်းစွာဝင်လာတဲ့လီးဒဏ်ကြောင့် မငြိမ်းအဖုတ်ကို ဆက်မယက် နိုင်တော့ဘဲ အား..ကနဲအသံထွက်လာတယ်…ခေါင်းဆောင်လဲ ပန်းအိ အဖုတ်ထဲထည့်လိုက် ဖင်ထဲ စောင့်လိုးလိုက်နဲ့ ပန်းအိကိုစိတ်ကြိုက်စောင့်နေတုန်း သူ့ တပည့် တွေ ကိုကြည့်ကာ
“ဟေ့ကောင် တုတ်ကြီး မင်းဘာလုပ်နေတာလဲ အဲဒီကောင်မအောက်ဝင်ပြီး စောက်ဖုတ်ကို ချလေကွာ ငထွားက ဖင်ကိုချ မင်းက စောက်ဖုတ်ကိုချ ကွ ဒါမှ ဒီကောင်မ နေသာထိုင်သာရှိမှာ…”
“အားးးးးမလုပ်ပါနဲ့…တောင်းပန်ပါတယ်ရှင်…ခုတောင်ဖင်ကွဲနေပြီး နှစ်ပေါက်လုံးတော့ မခံပါရစေနဲ့ တောင်းပန်ပါတယ်…တောင်းပန်ပါတယ်..အီး…ဟီး..ဟင့်..”
မေသော့်မှာ ဘယ်လောက်ပဲတောင်းပန်ပန် မရတော့ပါ တုတ်ကြီးက မေသော့်ရှေ့မှာ ပက်လက်လှန်လှဲပေး လိုက်တော့ ငထွားက ဖင်ထဲလီးထိုးထားလျှက်နဲ့ချိုင်းအောက်ကနေလက်လျှိုကာ မေသော့်နို့တွေကို စုံကိုင်ပြီး မေသော့်ကိုယ်ကို စွဲမလိုက်တယ် ပက်လက်အနေအထားနဲ့ လီးထောင်ထားတဲ့ တုတ်ကြီး လီးတံနဲ့မေသော့် အဖုတ်တေ့မိပြီး အဖုတ်ထဲတဆုံးဝင်သွားမှ မေသော့်ကိုယ်ကို လွှတ်ချလိုက်တော့ ဗလွတ်ကနဲ့အသံမြည်က မေသော့်ဖင်ထဲက ငထွားလီးတန်ကြီး ထွက်လာတယ်…။
တုတ်ကြီးလဲ လီးကိုကြည့်ပြီးပေးထားနဲ့နာမည်နဲ့ လိုက်အောင် ကြီးမားတုတ်ခိုင်လှတဲ့ လီးတန်ကြီး ပိုင်ဆိုင်ထားတော့ တပည့်တွေရှေ့မှာ ဂုဏ်ယူဝံ့ကြွားစွာ နဲ့ မေသော့်ကို ပင့်ပင့်စောင့်နေသလိုဘဲ မေသော့်မှာတော့ လီးကြီးတစ်ချောင်းထွက်ပြီးတစ်ချောင်းဝင်လာပင် မဲ့ မသက်သာလှတဲ့ အခြေအနေနဲ့ရင်ဆိုင်နေရတုန်းဘဲ ဘယ်အချိန် ဖင်ထဲဝင်လာမလဲမသိပေမဲ့ လီးကြီးဒဏ်ကို သိနေတော့ ကြောက်ရွံ့စိတ်တွေသာ ပိုမိုတိုးပွားလာနေတော့တယ်… ။
မေသော့်ကြောက်ရွံ့နေတဲ့ လီးကြီးဖင်ဝ တေ့ခံလိုက်ရတဲ့အချိန်မှာ မေသော့်မှာ အကြောက်လွန်ပြီး သံကုန်ခြစ်အော်တော့တယ်… ငထွားမှာ လီးတောင် မသွင်းရသေးဘူး တေ့ယုံရှိသေး မေသော်အော်လိုက်တော့ တဟားဟားနဲ့သဘောကြပြီး ရယ်နေတော့ မေသော့်ခင်ဗျာ ခဏအနားရလိုက်တယ် ဒါပေမဲ့ ခဏပါဘဲ ငရဲခန်းကို ပြန်ရောက်ရတော့တယ် ။
ငထွားလဲ အော်ရယ်နေရရင်း မေသော့်ဖင်ထဲသူ့ကြီးမားလှတဲ့ လီးတန်ကြီးကို စောင့်ထိုးထဲ့လိုက်တော့ မေသော့်ခင်ဗျာ မျက်ဖြူစိုက်ပြီး သတိလစ်သလိုဖြစ်သွားတော့ ဘေးနားက အောင်ကြီးက ရေနဲ့လှန်းပက်လိုက်ပါလေရော အဲဒီတော့မှ မေသော်လဲမျက်လုံးပွင့်လာတယ် ငထွားနဲ့တုတ်ကြီးကတော့ မေသော်ဘာဖြစ်ဖြစ်ဂရုမစိုက်ဘဲ သူတို့ လိုးစောင့်နေမြဲ ကနေပိုမိုကြမ်းကြမ်းစောင့်လာတော့တယ် အောင်ကြီးလဲ မေသော့် ပါးစပ်နား လီးတေ့ မယ်လုပ်တော့ ခေါင်းဆောင်က
“ဟေ့ကောင်..အောင်ကြီး ဒီပေါ်က ကောင်မကို လာစွဲပြီး မင်းလီးစုပ်ခိုင်းစမ်း ငါ အောက်က ကောင်မကိုလုပ် ရတာအားမရတော့ဘူး..စိုးကြီးနဲ့မျိုးကို မင်းတို့က အောင်ကြီးလီးစုပ်မဲ့ကောင်မကို ညှပ်ချစမ်း ဟေ့ အောက်က ကောင်မ နင်ထပြီးလေးဘက်ကုန်းစမ်း…”
မေသော်ပြီးတော့ မငြိမ်းအလှည့်သို့ရောက်လာပါပြီ မေသော်လီးစုပ်သန်တဲ့ မိန်းမတောင် အန်ထွက်တဲ့ အောင်ကြီးလီးကို စုပ်ပေးရတော့မယ်…အောက်မှာလဲ စိုးကြီးကနေရာယူပြီး မငြိမ်းကိုတက်စောင့်ခိုင်းတုန်း နောက်က မျိုးကိုဆိုတဲ့ကောင်က ဖင်ထဲတေ့စောင့်တော့တယ် အောင်ကြီးလဲ မငြိမ်းနားရောက်တော့ သူ့နံစော်စော် လီးကြီးကို မငြိမ်းပါစပ်နားတေ့ယုံရှိသေး မငြိမ်းမှာ ပြို့တက်လာပါလေရော အဲဒီတော့ အောင်ကြီးက မငြိမ်းပါးကို နှစ်ချက်လောက်ဆင့်ရိုက်လိုက်တယ်..
ဖြန်း..ဖြန်း..
“ကောင်မ ငါ့လီးကြတော့ ရွံတယ်ဟုတ်လား နင့်ကောင်တွေလီးကြတော့ စုပ်လိုက်တာများ ရေခဲချောင်း စုပ်သလိုကိုစုပ်တာလေ နင်အန်ထွက်ရင် ဖင်ထဲလီးနှစ်ချောင်းပူးထည့်ခံရမယ်မှတ်… ကောင်းကောင်း စုပ်ပေးစမ်း..”
မငြိမ်းမှာ ဖင်ထဲလီးနှစ်ချောင်းပူးထည့်ခံရမယ်ဆိုတော့ ကြောက်စိတ်တွေတိုးလာပြီး တုန်တုန်ရီရီနဲ့ ပါးစပ်လေး ဟပေးလိုက်တော့ အောင်ကြီးမှာ လီးကိုတစ်ဆုံးထိုးထဲ့ကာ..
“ကောင်မ ရေခဲချောင်းစုပ်သလို သေချာစုပ်နော် ငါ့လီးမှာကပ်နေတဲ့ လီးချေးတွေပါ ပြောင်အောင်စုပ်ပေးစမ်း”
မငြိမ်းမှာတော့ အောင်ကြီးအမိန့်အတိုင်းတသွေမတိန်းလိုက်နာကာ နံစော်လှတဲ့ လီးကြီးကို ပါးတွေခွက်ခွက် သွားအောင် စုပ်ပေးနေရတော့တယ် အောက်မှာလဲ ပင့်စောင့်ခံနေရသလို ဖင်မှာလဲ စောင့်ချက်ကြမ်းကြမ်းတွေ ကြောင့် အံကိုတင်းတင်းကြိတ်ကာ လူးလိမ့်ခံနေရတော့တယ်….
ခေါင်းဆောင်စီကလဲ စောင့်ချက်တွေမြန်လာပြီး
ဖွတ်..ဖပ်..ဖပ်..ဖောင်း..ဖောင်း..ဘွတ်..ဘွတ်..ဗက်..ဗက်..ဖောင်း..ဖောင်း..
“ဟေ့ကောင် ဂေါက်ကြီးဘယ်မှာ သွားမှောက်နေလဲကွ..”
“ဒီမှာပါ ဆရာကြီး ကျွန်တော်ရှိပါတယ်….”
မငြိမ်းမှာ ကော့တက်သွားပြီး ညီးသံလေးထွက်လာမှာဆိုးတဲ့အလား အံကိုတင်းတင်းကြိတ်လိုက်တယ် ဒါကို ခေါင်းဆောင်ကလဲ ကြည့်နေရင်း နဲ့ မငြိမ်းပါးစပ်နားကို သူ့လီးတေ့ပေးလိုက်ကာ မေးငေါ့ပြလိုက်တော့ မငြိမ်းလဲကြောက်ကြောက်လန့်လန့်နဲ့ဒစ်ထိပ်လေးကို စငုံလိုက်တယ် လီးတစ်ဝက်လောက်ရောက်ယုံရှိသေး ခေါင်းဆောင်က မငြိမ်းပါးစပ် ထဲလီးတစ်ချောင်းလုံးဝင်အောင်သွင်းလိုက်ပြီးမငြိမ်းပါးစပ်ကို လိုးစောင့်ပါတော့ တယ်…မငြိမ်းလဲ ခေါင်းဆောင်၏ စောင့်ချက်ကြမ်းကြမ်းတွေကြောင့် အသက်ကိုလုပြီးရှူနေရတယ် ။
ပန်းအိကလဲ ဖင်ရောအဖုတ်ရော နေရာလပ် မကျန်အောင်လိုက်ယက်ပေးနေပင်မဲ့ မငြိမ်းမှာ ခေါင်းဆောင်ရဲ့စောင့်ချက် တွေထဲမှာ အသက်လုနေရတယ် ခေါင်းဆောင်လဲ မငြိမ်းပါးစပ်လိုးစောင့်တာ အားရတော့မှ ပန်းအိ အဖုတ်ထဲကို လီးတစ်ဆုံးစောင့်သွင်းလိုက် တယ်…ပန်းအိ မှာတော့ သူ့အဖုတ်ထဲအားပြင်းစွာဝင်လာတဲ့လီးဒဏ်ကြောင့် မငြိမ်းအဖုတ်ကို ဆက်မယက် နိုင်တော့ဘဲ အား..ကနဲအသံထွက်လာတယ်…ခေါင်းဆောင်လဲ ပန်းအိ အဖုတ်ထဲထည့်လိုက် ဖင်ထဲ စောင့်လိုးလိုက်နဲ့ ပန်းအိကိုစိတ်ကြိုက်စောင့်နေတုန်း သူ့ တပည့် တွေ ကိုကြည့်ကာ
“ဟေ့ကောင် တုတ်ကြီး မင်းဘာလုပ်နေတာလဲ အဲဒီကောင်မအောက်ဝင်ပြီး စောက်ဖုတ်ကို ချလေကွာ ငထွားက ဖင်ကိုချ မင်းက စောက်ဖုတ်ကိုချ ကွ ဒါမှ ဒီကောင်မ နေသာထိုင်သာရှိမှာ…”
“အားးးးးမလုပ်ပါနဲ့…တောင်းပန်ပါတယ်ရှင်…ခုတောင်ဖင်ကွဲနေပြီး နှစ်ပေါက်လုံးတော့ မခံပါရစေနဲ့ တောင်းပန်ပါတယ်…တောင်းပန်ပါတယ်..အီး…ဟီး..ဟင့်..”
မေသော့်မှာ ဘယ်လောက်ပဲတောင်းပန်ပန် မရတော့ပါ တုတ်ကြီးက မေသော့်ရှေ့မှာ ပက်လက်လှန်လှဲပေး လိုက်တော့ ငထွားက ဖင်ထဲလီးထိုးထားလျှက်နဲ့ချိုင်းအောက်ကနေလက်လျှိုကာ မေသော့်နို့တွေကို စုံကိုင်ပြီး မေသော့်ကိုယ်ကို စွဲမလိုက်တယ် ပက်လက်အနေအထားနဲ့ လီးထောင်ထားတဲ့ တုတ်ကြီး လီးတံနဲ့မေသော့် အဖုတ်တေ့မိပြီး အဖုတ်ထဲတဆုံးဝင်သွားမှ မေသော့်ကိုယ်ကို လွှတ်ချလိုက်တော့ ဗလွတ်ကနဲ့အသံမြည်က မေသော့်ဖင်ထဲက ငထွားလီးတန်ကြီး ထွက်လာတယ်…။
တုတ်ကြီးလဲ လီးကိုကြည့်ပြီးပေးထားနဲ့နာမည်နဲ့ လိုက်အောင် ကြီးမားတုတ်ခိုင်လှတဲ့ လီးတန်ကြီး ပိုင်ဆိုင်ထားတော့ တပည့်တွေရှေ့မှာ ဂုဏ်ယူဝံ့ကြွားစွာ နဲ့ မေသော့်ကို ပင့်ပင့်စောင့်နေသလိုဘဲ မေသော့်မှာတော့ လီးကြီးတစ်ချောင်းထွက်ပြီးတစ်ချောင်းဝင်လာပင် မဲ့ မသက်သာလှတဲ့ အခြေအနေနဲ့ရင်ဆိုင်နေရတုန်းဘဲ ဘယ်အချိန် ဖင်ထဲဝင်လာမလဲမသိပေမဲ့ လီးကြီးဒဏ်ကို သိနေတော့ ကြောက်ရွံ့စိတ်တွေသာ ပိုမိုတိုးပွားလာနေတော့တယ်… ။
မေသော့်ကြောက်ရွံ့နေတဲ့ လီးကြီးဖင်ဝ တေ့ခံလိုက်ရတဲ့အချိန်မှာ မေသော့်မှာ အကြောက်လွန်ပြီး သံကုန်ခြစ်အော်တော့တယ်… ငထွားမှာ လီးတောင် မသွင်းရသေးဘူး တေ့ယုံရှိသေး မေသော်အော်လိုက်တော့ တဟားဟားနဲ့သဘောကြပြီး ရယ်နေတော့ မေသော့်ခင်ဗျာ ခဏအနားရလိုက်တယ် ဒါပေမဲ့ ခဏပါဘဲ ငရဲခန်းကို ပြန်ရောက်ရတော့တယ် ငထွားလဲ အော်ရယ်နေရရင်း မေသော့်ဖင်ထဲသူ့ကြီးမားလှတဲ့ လီးတန်ကြီးကို စောင့်ထိုးထဲ့လိုက်တော့ မေသော့်ခင်ဗျာ မျက်ဖြူစိုက်ပြီး သတိလစ်သလိုဖြစ်သွားတော့ ဘေးနားက အောင်ကြီးက ရေနဲ့လှန်းပက်လိုက်ပါလေရော အဲဒီတော့မှ မေသော်လဲမျက်လုံးပွင့်လာတယ် ငထွားနဲ့တုတ်ကြီးကတော့ မေသော်ဘာဖြစ်ဖြစ်ဂရုမစိုက်ဘဲ သူတို့ လိုးစောင့်နေမြဲ ကနေပိုမိုကြမ်းကြမ်းစောင့်လာတော့တယ် အောင်ကြီးလဲ မေသော့် ပါးစပ်နား လီးတေ့ မယ်လုပ်တော့ ခေါင်းဆောင်က
“ဟေ့ကောင်..အောင်ကြီး ဒီပေါ်က ကောင်မကို လာစွဲပြီး မင်းလီးစုပ်ခိုင်းစမ်း ငါ အောက်က ကောင်မကိုလုပ် ရတာအားမရတော့ဘူး..စိုးကြီးနဲ့မျိုးကို မင်းတို့က အောင်ကြီးလီးစုပ်မဲ့ကောင်မကို ညှပ်ချစမ်း ဟေ့ အောက်က ကောင်မ နင်ထပြီးလေးဘက်ကုန်းစမ်း…”
မေသော်ပြီးတော့ မငြိမ်းအလှည့်သို့ရောက်လာပါပြီ မေသော်လီးစုပ်သန်တဲ့ မိန်းမတောင် အန်ထွက်တဲ့ အောင်ကြီးလီးကို စုပ်ပေးရတော့မယ်…အောက်မှာလဲ စိုးကြီးကနေရာယူပြီး မငြိမ်းကိုတက်စောင့်ခိုင်းတုန်း နောက်က မျိုးကိုဆိုတဲ့ကောင်က ဖင်ထဲတေ့စောင့်တော့တယ် အောင်ကြီးလဲ မငြိမ်းနားရောက်တော့ သူ့နံစော်စော် လီးကြီးကို မငြိမ်းပါစပ်နားတေ့ယုံရှိသေး မငြိမ်းမှာ ပြို့တက်လာပါလေရော အဲဒီတော့ အောင်ကြီးက မငြိမ်းပါးကို နှစ်ချက်လောက်ဆင့်ရိုက်လိုက်တယ်..။
ဖြန်း..ဖြန်း..
“ကောင်မ ငါ့လီးကြတော့ ရွံတယ်ဟုတ်လား နင့်ကောင်တွေလီးကြတော့ စုပ်လိုက်တာများ ရေခဲချောင်း စုပ်သလိုကိုစုပ်တာလေ နင်အန်ထွက်ရင် ဖင်ထဲလီးနှစ်ချောင်းပူးထည့်ခံရမယ်မှတ်… ကောင်းကောင်း စုပ်ပေးစမ်း..”
မငြိမ်းမှာ ဖင်ထဲလီးနှစ်ချောင်းပူးထည့်ခံရမယ်ဆိုတော့ ကြောက်စိတ်တွေတိုးလာပြီး တုန်တုန်ရီရီနဲ့ ပါးစပ်လေး ဟပေးလိုက်တော့ အောင်ကြီးမှာ လီးကိုတစ်ဆုံးထိုးထဲ့ကာ..
“ကောင်မ ရေခဲချောင်းစုပ်သလို သေချာစုပ်နော် ငါ့လီးမှာကပ်နေတဲ့ လီးချေးတွေပါ ပြောင်အောင်စုပ်ပေးစမ်း”
မငြိမ်းမှာတော့ အောင်ကြီးအမိန့်အတိုင်းတသွေမတိန်းလိုက်နာကာ နံစော်လှတဲ့ လီးကြီးကို ပါးတွေခွက်ခွက် သွားအောင် စုပ်ပေးနေရတော့တယ် အောက်မှာလဲ ပင့်စောင့်ခံနေရသလို ဖင်မှာလဲ စောင့်ချက်ကြမ်းကြမ်းတွေ ကြောင့် အံကိုတင်းတင်းကြိတ်ကာ လူးလိမ့်ခံနေရတော့တယ်….
ခေါင်းဆောင်စီကလဲ စောင့်ချက်တွေမြန်လာပြီး
ဖွတ်..ဖပ်..ဖပ်..ဖောင်း..ဖောင်း..ဘွတ်..ဘွတ်..ဗက်..ဗက်..ဖောင်း..ဖောင်း..
“ဟေ့ကောင် ဂေါက်ကြီးဘယ်မှာ သွားမှောက်နေလဲကွ..”
“ဒီမှာပါ ဆရာကြီး ကျွန်တော်ရှိပါတယ်….”
မျိုးကို နေရာ အစားတစ်ယောက်ဝင်လာပြီး မျိုးကိုလောက် နီးနီး တုတ်တဲ့ လီးတန်ကြီး ထပ်ဝင်လာတော့မှ ခဏက ပြီးချင်ချင်ဖြစ်နေတဲ့စိတ်ကို ပြန်စွလိုက်သလိုဘဲ အဲဒီအချိန်မှာ စိုးကြီးက ဆက်မစောင့်တော့ဘဲ ရပ်လိုက်ကာ နောက်က မျိုးကို အစားဝင်လာတဲ့ တစ်ယောက်ကို
“ဟေ့ မင်း ပက်လက်လှန် အိပ်လိုက်.. ကောင်မ နင်အဲဒီကောင်ပေါ်နောက်ပြန်လက်ထောက်ပြီး သူ့လီးကို နင့်ဖင် ထဲ ထည့်လိုက်…ဟိုမှာ အလှည့်ကျ တဲ့ တစ်ကောင်လာစမ်း ဒီကောင်မ အဖုတ်ကို လာလိုးလှဲ့.. နောက်တစ်ကောင်က ပါးစပ်ကို လာလိုးစမ်းကွာ…”
စိုးကြီးလဲ ဝေစုခွဲပေးပြီး မကျသေးဘဲ ထောင်ထောင် ထောင်ထောင်ဖြစ်နေတဲ့ သူ့လီးတန်ကြီးတစ်ရန်းရန်းနဲ့ ပန်းအိ ကိုလှည့်ကြည့်လိုက်တော့ ဂေါက်ကြီးက ပန်းအိ ပါးစပ်ကို လိုးနေတာတွေ့တော့ မေသော့် လှည့်ကြည့် ကာ မေသော့်အနီးကို လျှောက်သွားလိုက်တယ်..မေသော့်အနားရောက်တော့ လွတ်နေတဲ့ မေသော့်ပါးစပ်ထဲ ကို စောင့်လိုးတုန်း ငထွားလဲ အားကုန်စောင့်က မေသော့်ဖင်ထဲ သုတ်တွေပန်းထည့်လိုက်တာနဲ့ဆုံသွားတယ် အဲဒီတော့မှ တုတ်ကြီးက စိုးကြီးကို ကြည့်ကာ
“စိုးကြီး ငါဒီကောင်မကို ပက်လက်လှန်လိုက်မယ် ပြီးမှ မင်းရော ငါရော ပြန်လုပ်ကြမယ် ငါပြီးခါနီးပြီး နေရာ ပြောင်းပြီး လိုးရအောင်ကွာ..”
“အေး…အေး..အင်း..ပြောင်း…ပြောင်းလေ”
စိုးကြီးမှာ မေသော့် ပါးစပ်ကို လိုးစောင့်နေရာမှ တုတ်ကြီး ကိုပြန်ပြောကာ မေသော့် ပါးစပ်ထဲက သူ့လီးကို စွဲထုတ်ပေးလိုက်တော့ တုတ်ကြီးမှာ မေသော့်ကိုယ်ကို စွဲလှန်ချလိုက်တယ် မေသော် ပက်လက်ဖြစ်သွား တာနဲ့ စိုးကြီးက လီးကိုမေသော့် ပါးစပ်ထဲပြန်ထည့်ပြီး စိတ်ကြိုက်လိုးစောင့်နေသလို တုတ်ကြီးမှာလဲ မေသော့် အဖုတ်ထဲ လီးတစ်ဆုံးထိုးထည့်ကာ မီးကုန်ရမ်းကုန် စကြမ်းပါလေတော့သည်…။
ဖွတ်..ဖောင်း..ဖောင်း…ဘွတ်..ဖပ်..ဖပ်…ဖောင်း..ဖောင်း..
တုတ်ကြီး ဂွေးဥတွေနဲ့ မေသော့်ဖင်ရိုက်ချက်ကြောင့် ထွက်လာတဲ့အသံတွေကို နားထောင်ရင်း ဘေးမှာ အသင့် စောင့်နေတဲ့ လူဆိုးအဖွဲ့ဝင်တွေမှာ စိတ်တွေကြွလာကာ ဘောင်းဘီထဲက လီးစွဲထုတ်ပြီး သူတို့ လက်နဲ့ဂွင်းထု နေရတော့တယ် တုတ်ကြီးရော စိုးကြီးရော အသံထွက်လာပြီး
“အု..အား..အင့်..အင့်..ဟာ..အင့်ဟာ…စောက်ကောင်မ အင့်..အင့်…ယူစမ်း..ငါ့..သုတ်တွေ…ထွက်ပြီ..အိ.. ယူစမ်း..အင့်…အီး..အား….”
တုတ်ကြီးမှာ သုတ်ရည်တွေကို မေသော့်အဖုတ်ထဲ ပန်းထည့်လိုက်တဲ့ ခဏမှာဘဲ စိုးကြီးလဲ ဆန့်ငင်ဆန့်ငင်ဖြစ် လာကာ မေသော့်ပါးစပ်ထဲ သုတ်တွေပန်းချ လိုက်လေသည်..။ တုတ်ကြီးလဲ စိုးကြီးပြီးတော့ ဖယ်ခိုင်းလိုက်ပြီး မေသော့်ခင်ဗျာ စိုးကြီးသုတ်ရည်တွေ မြိုချ နေရတာကို မစောင့်ဘဲ မေသော့်ပါးစပ်ကိုဖြဲကာ သေးပေါက်ချ လိုက်တော့တယ် ပါးစပ်ထဲ ပြည့်လျှံကာ ထွက်ကြလာတာကြောင့် မေသော့်မျက်နှာတပြင်လုံးကို သေးနဲ့လှည့် ပန်းပြီး တဟားဟားနဲ့အော်ရယ်နေတော့တယ်…။
မေသော့်ခင်မျာ အသက်ရှူချိန်တောင်မရဘဲ တုတ်ကြီးသေးတွေကို သောက်မြိုချနေရတဲ့အပြင် အသက်ရှူပေါက်ဖြစ်တဲ့ နှာခေါင်းထဲတွေပါ သေးပေါက်ချ ခံနေရတော့ အသက်ရှူလို့ ရညား မျက်နှာစောင်းလိုက်တော့ ဘေးနာက ရပ်ကြည့်နေတဲ့ စိုးကြီးကလဲ သေးနဲ့ ထပ်ပန်းပါလေရော မေသော်မှာ အသက်ရှူနိုင်ရန် အမျိုးမျိုးကြိုးစားနေတုန်း လူဆိုးအုပ်ထဲက နှစ်ယောက် ပြေးထွက်လာကာ မေသော် အဖုတ်ထဲ အားကုန်လိုးစောင့်ပြီး သုတ်ရည်တွေဆန့်ငင်ဆန့်ငင်နဲ့ ပန်းထုတ်လိုက်ကြတယ် ။
တစ်ယောက်ပန်းပြီးတော့ နောက်တစ်ယောက် မေသော့်အဖုတ်ထဲ လီးထိုးထည့်ပြီး သုတ်တွေပန်းထုတ်လာပြန်တယ် အဖုတ်ထဲ သုတ်တွေ ပန်းဝင်နေတုန်း နောက်တစ်ယောက်ရောက်လာပြီး နို့တွေကို စုကိုင်ပြီး နို့အုံကြားကို လီးထဲ့ လိုးတာ ခံလိုက်ရပြန်တယ် မျက်နှာတစ်ပြင်လုံးလဲ အသက်ရှူကြပ် လောက်အောင် သေးပန်းခံနေရတော့ မေသော့်ခင်ဗျာ အသက်ဆက်နိုင်ရန် မနဲကြိုးစားနေရတာကို ကြည့်ပြီး ကျွန်တော်တို့မှာ စိတ်မကောင်းခြင်းကြီးစွာနဲ့ဘဲ ကြောခိုင်းလိုက်ရတော့တယ်…
အဲလိုနဲ့ တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက်တက် တစ်ယောက်ဆင်းတစ်ယောက်တက် နဲ့ မိန်းကလေးတွေကို ဝိုင်းလိုး လိုက်ကြတာ လူတွေတောင် တစ်ဝက်ကျိုးသွားတော့ သန်းခေါင်လဲကျော်နေပြီး ကျွန်တော်တို့လဲ မိန်းကလေး တွေရဲ့ ငရဲခံနေတဲ့ မြင်ကွင်းကို ကြောခိုင်းကာဘာဆက်လုပ် ရမလဲဆိုတာ စဉ်းစားရင်း စဉ်းစားရင်းနဲ့ ဆူသံအော်သံတွေ တိတ်ဆိတ်သွားတော့ ထရံပေါက်ကြားက ချောင်းကြည့်လိုက်တာ အပြင်က ကာမပွဲကျင်းပ နေတဲ့ကွင်းပြင်မှာ ဘယ်သူမှမရှိတော့ဘူး ဘေးနားက အခန်းထဲက လူသံကြားလို့ဘေးခန်းကို ကြည့်လိုက်တော့
“နင်တို့ဒီခန်းထဲမှာဘဲ အနားယူရင်း အားမွေးထားပေါ့..ဟား…မနက်ဖြန် ကျန်တဲ့သူတွေရဲ့ ဆန္ဒတွေ ဖြည့်ပေးရ အုံးမယ် ဒီလောက်နဲ့တော့ မပြီးသေးဘူးနော် ဟဲဟဲ..ဟဲဟဲ..ဟဲဟဲ”
ကျွန်တော်တို့လဲ အသံကြားတဲ့တစ်ဖက်ခန်းကို ကြည့်လိုက်တော့ မငြိမ်းတို့ သုံးယောက် ခွေခွေလေးတွေ ဖြစ်နေကြတယ် အိပ်နေတာလား မေ့နေတာလား မသိဘူး အဲဒါနဲ့ ကျော်ကျော့်ကို မျက်စပစ်ပြလိုက်တော့
“သူတို့နားပါစေကွာ ငါတို့လဲ ခေါ်ပြီးသူတို့ကို အကူအညီမှ မပေးနိုင်တာ သူတို့ဒီချိန်လေးဘဲနားရတာ အသက်တော့ ရှိသေးတယ်ထင်တာဘဲကွာ…နားကြပါစေ..”
ကျော်ကျော်မှာ ငိုသံပါကြီးနဲ့ပြောပြီးချာကနဲလှည့်ထွက်သွားတော့ ကျွန်တော်လဲ မိန်းကလေးတွေ နေသာရဲ့လား ဆိုပြီး စိုးရိန်စိတ်ကလေးနဲ့ ဆက်ကြည့်နေမှိတယ်…မိန်းကလေးတွေမှာလဲ တုတ်တုတ်မျှမလှုပ်ဘဲ မိမွေးတိုင်း ဖမွေးတိုင်း အဝတ်ကင်းမဲ့စွာ ခွေခွေလေး အိပ်နေကြရတယ် သူတို့တကိုယ်လုံးလဲ သေးတွေရယ် သုတ်တွေရယ် ပေပွလို့ ဖုန်တွေကလဲ ကပ်နေတော့ သူတို့တကိုယ်လုံးညစ်ပက်ပေရေနေတာကို စိတ်မကောင်းခြင်းကြီးစွာနဲ့ ကြည့်နေရတော့တယ်…။
အရှေ့ဖက်စီက ရောင်နီသန်းလာပြီး တဖြည်းဖြည်းနဲ့နေလုံးကြီးက ကောင်းကင်မှာ ထွန်းလင်းတောက်ပလာ ပြီး အပူရှိန်လဲ မြင့်သတဲ့မြင့်လာလေသည်။ ကျွန်တော်လဲ မှေးကနဲအိပ်နေရာကနေ ဘေးခန်းက အသံကြားလို့ အပေါက်ကချောင်းကြည့်တာတော့ မိန်းကလေး၃ယောက်ကို အခန်းထဲလာလိုးနေကြတဲ့ သူ၃ယောက် ဘေးနားမှာလဲ ၁ဝယောက်ကျော်လောက်ထိုင်ကြည့်နေသေးတယ် လှုပ်တောင်မလှုပ် နိုင်ကြတော့တဲ့ မိန်းကလေးတွေကို မှောက်ထားပြီး နောက်ကနေ စောင့်စောင့်လိုးနေလိုက်ကြတာ လူသေကောင် ကို မဒိန်းဝိုင်း ကျင့်နေသလိုဘဲ လို့ စဉ်းစားမိလိုက်တယ်…။
အဲဒီအချိန်မှာ အပြင်က ကားနှစ်စီး ခပ်ကြမ်းကြမ်း မောင်းဝင် လာတာတွေ့လိုက်ရတယ် ခေါင်းဆောင်နဲ့ သူ့လက်ရုံးတွေ ကားနားသွားပြီး ပြာပြာသလဲ ခရီးဦးကြိုပြုနေကာ တွေ့လိုက်တယ်…။ကားထဲက ထွက်လာတဲ့ ရုပ်သန့်သန့်နဲ့လူတစ်ယောက် ထိုင်ခုံမှာ ဝင်ထိုင်ပြီး ခေါင်းဆောင် နဲ့ စကားပြောနေတုန်း သူ့လက်ရုံး ငထွားကြီး ကျွန်တော်တို့ထားတဲ့ တဲဖက်ကိုထွက်လာတော့ ဘေးကပ်လျှက် အခန်းထဲမှာ မိန်းကလေးတွေကို မဒိန်းကျင့်နေတဲ့ကောင်တွေလဲ ဆန့်ငင်ဆန့်ငင်နဲ့ သုတ်တွေပန်းထုတ်ပြီး ထပြေးသွားကြတာတွေ့လိုက်တယ်…။ငထွားကြီးလဲ ကောင်မလေးတွေနားရောက်လာတော့ ကောင်မလေး တွေကို ကြည့်ကာ ပြုံးလိုက်ရင်း..
“ငါ့ကောင်တွေ ပျောက်နေပါတယ်မှတ်တာ ဒီကောင်တွေက ဒီမှာလာ လိုးနေကြတာကိုး….ဟေ့ကောင်တွေ ထွက်လာခဲ့စမ်း… ဒါဘယ်ကောင်လက်ချက်လဲ ပြောစမ်း…”
“ဟို..ဟို..ကျွန်..ကျွန်တော်တို့ မနေ့က မလုပ်လိုက်ရလို့ ဒီနေ့လဲ သူတို့ကို ရောင်းမယ်ဆိုတော့ အဲဒါ အမှိလေး လာလုပ်နေကြတာပါ ဆရာ ကျွန်တော်တို့လဲ ပျက်လက်နေတဲ့ ဆန္ဒလေး ဖြည့်ချင်လို့ပါဆရာရယ် ခွင့်လွှတ်ပါနော်…ဆရာ..ဟီး…ဆရာက တပည့်တွေကို အဲဒီလောက်တော့ သဒါလိုက်ပါ ဆရာရယ်နော်..”
“ခွေးကောင်တွေ ငါက မင်းကို အပြစ်တင်နေလို့လား မင်းတို့လုပ်ထားတာတွေ သန့်ရှင်းရေး ပြန်လုပ်ပေးလိုက် အုံး ဒီကောင်မလေးတွေကို သန့်သန့်ရှင်းရှင်းဖြစ်အောင် သေချာရေချိုးပေးလိုက် မြန်မြန်နဲ့သန့်ရှင်းအောင်လုပ် နော် မင်းတို့ နောက်တစ်ကြောင်းလုပ်ဖို့မစဉ်းစားနဲ့ လီးတောင်လာတဲ့ကောင် ငါဖျက်ပစ်မယ် သွား..ကြ ရေသွားခက်ခဲ့…”
ငထွားတပည့်တွေလဲ ရေပုံးတွေကိုယ်စီနဲ့ရေခက်ယူလာပြီး မိန်းကလေးတွေပေါ်ရေလောင်းချ လိုက်တယ် ပြီးမှ ဆပ်ပြာတိုက် ခေါင်းလျှော် ရေချိုးပေးတုန်း တစ်ယောက်က စပြီး မငြိမ်းဖင်ထဲက ထွက်လာတဲ့ သုတ်တွေ တွေ့လိုက်တော့ မငြိမ်းပေါင်ကို ကားထုတ်လိုက်ပြီး နီရဲယောင်ကိုင်းနေတဲ့ မငြိမ်း အဖုတ်နဲ့ဖင်ပေါက်ထဲ ဆပ်ပြာ တိုက်ရင်း အစိလေးကို ကလိလိုက် အဖုတ်ထဲနှိုက်လိုက် ဖင်ထဲနှိုက်လိုက်နဲ့ စော့ကစားနေတာကို မေသော့် ကိုရေချိုးပေးနေတဲ့တစ်ယောက်ကလဲ မငြိမ်းကို လုပ်သလို လုပ်နေတော့ မေသော့်မှာ
“ကျွတ်..ကျွတ်..အင်း…ရှီး…ဟင်း..အ..ရှင်တို့ မဝ သေးဘူးလား ဟင့်..အိ..ဟင်း..ယားတယ်ကွယ်..ဒီမှာ ကြိမ်းနေပြီး ရပ်ပါတော့ မခံနိုင်တော့ဘူး…ဟင်း…”
မျက်လုံးမဖွင့်ဘဲ မေသော့်မှာ ညီးသံထွက်လာတော့ ရေချိုးပေးနေတဲ့ အဖွဲ့က သဘောတွေကြကာ သူတို့ ဆေးပေးနေအဖုတ်နဲ့ဖင်ထဲကို ခပ်စပ်စပ် ခပ်ကြမ်းကြမ်း အသွင်းအထုတ်လုပ်ရင်း စော့ကစားနေကြတော့တယ် ပန်းအိစီကရော မငြိမ်းစီကရော ညီးသံလေးတွေထပ်ထွက်လာတော့ ရေချိုးပေးတဲ့ကောင်းတွေမှာ သူတို့ လီးတွေစွဲထုတ်ပြီး အဖုတ်ဝတေ့နေတုန်း…
“ဟာ..ဟေ့ကောင်တွေ စမန်ထနေပြန်ပြီ..မင်းအဖေက ခေါ်ခဲ့တော့တဲ့ ဟိုကလဲ အချိန်မရဘူး သေချာ ကြည့်ပြီး ကြိုက်ရင် ဈေးစကားပြောပြီး တခါထဲခေါ်သွားမှာ မြန်မြန်ရေလောင်းတော့ ပြောင်အောင်လဲချိုးပေးအုံးနော်… မင်းတို့ကောင်တွေကွာ ငါသေချာမှာထားရဲ့နဲ့ နှာကိုထတယ် တောက်..မင်းတို့တော့ကွာ…မြန်မြန်လုပ်စမ်း…”
ငထွားပြန်လာပြီး သူ့လူတွေကို ကောလိုက်မှ စောစောက ထောင်ထနဲ့တဲ့သူတို့ ငပဲတွေလဲ ပြန်ကြသွားကြတယ် မငြိမ်းတို့ကိုလဲ ရေသေချာလောင်းပြီး အဝတ်တစ်ခု နဲ့လိုက်သုတ်ပေးပြီး အပြင်ကို တွဲခေါ်ထုတ်သွားတော့တယ် ကျွန်တော်တို့ တံခါးပေါက်လဲပွင့်လာပြီး
“ဟေ့ကောင်တွေ မြန်မြန်ထွက်စမ်း…”
ကျွန်တော်တို့လဲ ယောက်နန နဲ့ သူတို့စွဲခေါ်ရာနောက်ကို ကန့်လန့်ကန့်လန့်နဲ့ ပါသွားတော့တယ်…ခုဏက လူတွေရှေ့ရောက်တော့ ခေါင်းဆောင်က ကောင်မလေးတွေကို လက်ညှိုးထိုးပြီး
“ကြိုက်တယ်မှတ်လား ကျွန်တော်တောင် မနဲစိတ်ထိမ်းထားတာနော် သူဌေးကို ရောင်းမယ်ဆိုပြီး ရည်ရွယ်ထား လို့ စိတ်လျှော့နေရတယ် ဟင်း…”
သူဌေးဆိုတဲ့သူက အဝတ်မပါဘဲမိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်းဖြစ်နေတဲ့ မငြိမ်းတို့ကို ခြေဆုံးခေါင်းဆုံးကြည့်ပြီး ကြောက်စရာ အပြုံးတစ်ခု ကိုပြုံးလိုက်တာ တွေ့လိုက်ရတယ်…သူဌေးက မငြိမ်းကိုကြည့်လိုက် မေသော့်ကို ကြည့်လိုက် ပန်းအိကိုကြည့်လိုက် လုပ်ပြီး လက်တွေ့စမ်းသပ်တော့မဲ့ အမူအရာနဲ့ ထပြီး ပန်းအိနားကို လျှောက်သွားလိုက်တယ်…။
ပန်းအိ ကိုတွဲထားတဲ့ကောင်ကလဲ ဘေးကို ရှဲပြီး ပန်းအိ လဲမသွားရုံလောက် ထိမ်းပေးထားလိုက်တယ်…သူဌေးက ပန်းအိ ဖင်ကို ကိုင်ကြည့်ပြီး စုတ်နယ်လိုက်တယ် ချွန်ထွက်နေတဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ချေပြီး နို့အုံးကို စုတ်ညှစ်ကြည့်တယ် ပြီးတော့ မေသော့်ဘက်ကို သွားပြီး ပန်းအိ နည်းတူ မေသော့်ဖင်ကို စုတ်ညှစ်ပြီး အဖုတ်လေးကို ကိုင်ကြည့်လိုက်တော့
“အီး…ကျွတ်..ကျွတ်..ဟင်း…”
မေသော့်မှာ အသံထွက်လာတော့ သူဌေးက ပြုံးပြီး ခေါင်းဆောင်ကိုလှမ်းကြည့်ကာ
“ပစ္စည်းတွေကတော့ ရှယ်တွေပဲဗျ ပြောင်ရှင်းပြီး လှလိုက်တဲ့ အဖုတ်လေးတွေ တင်းရင်းပြီးနေတဲ့ ဖင်သားလေးတွေနဲ့ စုပ်ချင်စရာ နို့သီးလေးတွေဗျာ…ဒီကောင်မကတော့ တော်တော် နှာထန် မဲ့ပုံဘဲ
ခင်ဗျားက စိတ်ထိမ်းနေရတယ်သာပြောတာ ခင်ဗျားတို့ ဘယ်နှစ်ယောက်တောင် ဝိုင်းလုပ်ထားကြလဲ မသိဘူး ဒီကောင်မ တွေအဖုတ်က ယောင်ကိုင်းနေတာဘဲ ဖင်ပေါက်တွေလဲ ကျယ်လို့ပါလား….”
“အာ…သူဌေးရယ် နဲနဲပါးပါး ပါ ကျွန်တော်နဲ့လက်ရုံးတပည့်တွေလောက်ပါဘဲ ပစ္စည်းကတော့ စိတ်ချ သူဌေးရေ သူဌေးလဲတွေ့တဲ့အတိုင်းရှယ်တွေကြီးဘဲ သူဌေးစမ်းကြည့်လိုက် မကြိုက်ရင် ငွေပြန်အမ်းပေးလိုက်မယ်ဗျာ…”
“ဒါနဲ့ ဟိုနှစ်ကောင်ကရော ရောင်းမှာဘဲလား..”
“ဟုတ်တယ်…သူဌေးလိုချင်ရင် တခါထဲရောင်းလိုက်မယ် ကြိုက်သလောက်သာပေးခဲ့ ဒီကောင်တွေကတော့ အစစ်ပေးတဲ့သဘောဘဲ သူဌေးပေးသလောက်ပဲယူထားလိုက်မယ် ဟိုကောင်မလေးတွေတော့ ကျွန်တော် တောင်းသလောက်ပေးရမှာနော်…”
“ဟုတ်ပါပြီဗျာ…ဈေးက တည့်ပြီဆိုတော့ ကျွန်တော်ခေါ်သွားတော့မယ် ငွေတခါထဲ ပေးထားခဲ့လိုက်မယ်…”
“အိုကေ..သူဌေးစိတ်ချမ်းသာဖို့အရေးကြီးပါတယ်…ဟဲ..ဟဲ…နောက်လဲ အသစ်ရောက်ရင် ဆက်သွယ်လိုက် ပါ့မယ်…ဟဲဟဲဟဲ”
သူဌေးလဲ ငွေချေပြီး တော့ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်ကို ကြိုးတုပ်ပြီး ကားပေါ်အတင်းတွန်းတင်ခံလိုက်ရတယ် မငြိမ်းတို့၃ယောက်ကိုတော့ သူဌေးက သူနဲ့အတူ ရှေ့ခန်းမှာတင်ခေါ်သွားတယ် တစ်လမ်းလုံးလဲ အဖုတ်နှိုက် လိုက်နို့ကိုင်လိုက်နဲ့မိန်းကလေးသုံးယောက်မှာ မျက်လုံးလေးမှေးဆင်းပြီး ညီးညူသံလေးတွေထွက်လာတော့ သူဌေးက သဘောတွေအကြကြီးကြနေတော့တယ်… ။
အဲလိုနဲ့ သပ်သပ်ရပ်ရပ်လမ်းဖောက်ထားပြီး ဘေးပတ်လည်မှာလဲ အပင်လေးတွေ အစီအရီပေါက်နေတဲ့ တောလမ်းလေးအတိုင်း မောင်းဝင်သွား ကာ တစ်နေရာအရောက် ကားရပ်သွားတော့ ကျွန်တော်တို့လဲ ဘေးပတ်ဝန်းကျင်ကို စူးစမ်းကြည့်လိုက်တာ နှစ်ထပ်အိမ်အမြင့်ကြီးရှေ့ရောက်နေတယ် ဘေးပတ်လည်မှာလဲ ရေလှိုင်းပုတ်သံတွေကြားနေရပြီး သစ်ရွက်လေတိုးသံတွေလဲ စီချက်ညီညီ ကြားနေရတော့ ပင်လယ်ကမ်းစပ်တစ်နေရာ ရောက်နေတယ် လို့ခန့်မှန်းရတယ်…
“ဟေ့….သူကြီးဘယ်ရောက်သွားလဲကွ သူကြီးကိုခေါ်လိုက်စမ်း..”
သူကြီးလို့ထင်ရတဲ့သူလဲ ပြာပြာသလဲနဲ့သူဌေးနားရောက်လာတော့
“ဒီနှစ်ကောင်ကို မင်းတို့ စက်လှေပေါ်မှာ အလုပ်ပေးလိုက် ဒီကောင်တွေမလွတ်စေနဲ့နော် နောက် ၂ရက်၃ရက်လောက်နေရင် မင်တို့စီလိုက်လာခဲ့မယ်…ကြားလား”
“ဟုတ်…ဟုတ်ကဲ့သူဌေး..စိတ်ချပါသူဌေး..”
“အေး…ဒါဆိုရင် ဒီကောင်တွေကိုခေါ်သွားတော့ ငါလဲလုပ်စရာရှိသေးတယ် သွားတော့…”
သူဌေးလဲ မငြိမ်းတို့ကိုကြည့်ကာပြောလိုက်တော့ သူကြီးလဲ လိုက်ကြည့်ပြီး မငြိမ်းတို့ကို တွေ့တော့ စားမတက်ဝါးမတက် စိုက်ကြည့်ပြီး ကောက်ကျစ်တဲ့ အပြုံးတစ်ခုကို သူကြီးမျက်နှာပေါ်မှာ တွေ့လိုက်တော့ ကျွန်တော့်မှာ သက်ပြင်းအကြိမ်ကြိမ်ချလိုက်မိတော့တယ်…
သူဌေးလဲ အဝတ်မပါတဲ့မိန်းကလေး ၃ယောက်ကို စွဲခေါ်ပြီး အိမ်ကြီးထဲကို ဝင်သွားတယ် မငြိမ်းလဲ ကျွန်တော် တို့နှစ်ယောက်ကို လည်ပြန်ကြည့်ပြီး စိုးရိန်စိတ်တွေအပြည့်နဲ့ အားကိုးပါတယ်ဆိုတဲ့ အမူအရာတွေကြောင့် ကျွန်တော်မှာ ရှက်ရှက်နဲ့ ခေါင်းငုံ့ထားလိုက်ရတယ်….
“ဟေ့ ဟိုနှစ်ကောင်ပါခဏခေါ်ခဲ့လိုက်စမ်း….”
သူဌေးက လှမ်းပြောတော့ သူ့ လူနှစ်ယောက်က ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်ကို လက်ဖမ်းစွဲပြီး အိမ်ကြီးထဲကို တွဲခေါ်သွားကာ မငြိမ်းတို့နဲ့ ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့် အိမ်ထဲရောက်တော့ သူဌေးက မငြိမ်းကို လှည့်ကြည့်ပြီး
“ဒါ နင့်ရည်းစားလား…”
ကျွန်တော့်ကို လက်ညှိုးထိုးပြပြီးမေးလိုက်တော့ မငြိမ်းမှာ ရှက်ပြုံးလေးနဲ့ ခေါင်းငုံ့သွားတယ် ကျော်ကျော်ကလဲ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်ကိုရော သူဌေးကို ရော စိုက်ကြည့်နေတော့ သူဌေးက ထပ်မံပြီး
“ဒါဆို ဘေးက တစ်ယောက်ကရော…”
မငြိမ်းမှာ ခေါင်းငုံ့နေရာကနေ ပြန်မော့ကြည့်ပြီး အင်တင်တင်လုပ်နေတော့
“ငါစိတ်ကို စွနေတာလား ငါမေးနေတယ်လေ နင်ပါးစပ်မပါဘူးလား ဖြေလေ..ဟဲ့ ကောင်မ…”
“ဟုတ်…ဟုတ်ပါတယ်..”
“ဘာဟုတ်တာလဲ ရှင်းရှင်းပြောစမ်း…”
“ဟုတ်…ဟုတ်…ကျွန်မ ရည်းစားပါ..ဘေးက တစ်ယောက်က..”
“ကျွန်မ ချစ်သူပါ…”
မငြိမ်းက ကျွန်တော့်ကို လက်ညှိုးထိုးပြီး သူ့ရည်းစားပါဆိုတော့ ကျွန်တော့်မှာ တစ်ကိုယ်လုံးရှိန်းကနဲဖြစ်သွားပြီး မငြိမ်းမျက်နှာကို စိုက်ကြည့်နေတုန်း မငြိမ်းက ကျော်ကျော့်ကို လက်ညှိုးထိုးကာ ဆက်ပြောမယ်လုပ်တော့ မေသော်က ကျော်ကျော့်ကို သူ့ချစ်သူ ပါဆိုပြီး ကြားဖြတ်ဝင်ပြောလိုက်တယ်…
“ဟားးး…ဟားးးး..ငါတောင် မမေးရသေးဘူး နင်တို့က ဘယ်အချိန်ထဲကဖြေချင်နေကြတာလဲ…ဟား…”
မငြိမ်းမှာ ရှက်ပြုံးလေး ပြုံးနေတာကို ဘေးနားက မေသော်က မလိုမုန်းတားတဲ့အမူအရာနဲ့မဲ့ပြုံးပြုံးလိုက်တာ တွေ့တော့ ကျွန်တော်မှာ ဘာကို ကြောက်မှန်းမသိဘဲ စိုးရိန်စိတ်ဖြစ်မှိလိုက်တယ်….။
“ကြိုက်ပြီ…ဟား…ကြိုက်ပြီဗျာ…ဟေ့ကောင်တွေ သူတို့ အားလုံးကို မြေအောက်ခန်းထဲ ပို့လိုက်ကွာ… ငါအဝတ်အစားလဲလိုက်အုံးမယ် ပြီးမှ ဆင်းလာခဲ့မယ်… တစ်ယောက်မှ ထွက်မပြေးစေနဲ့နော်..ဟေ့ကောင် တွေ သေချာကြိုးနဲု့တုပ်ထားလိုက်..”
သူဌေးလဲ သူ့တပည့်တွေပြောပြီး အပေါ်ထပ် တက်တဲ့လှေကားတွေကနေ အိမ်ပေါ်ထပ်ကို တက်သွားမှ သူ့တပည့်တွေလဲ မြေအောက်ခန်းတံခါးတွန်းဖွင့်လိုက်တော့
ကျွီးးးးးဝုန်းးး
တံခါးရဲ့ ပက်တာတွေဘဲ ဆီခမ်းနေလို့လား ငရဲ ရဲ့နိမိတ်လေ လားဆိုတာ ဝေခွဲမရနိုင်ခင်မှာဘဲ ညှီစို့စို့ ပုပ်အဲ့အဲ့ အနံ့အသက်က နှာဝမှတဆင့် အဆုတ်ထဲရောက်လာတော့ ကြက်သီးမွှေးညှင်းတွေထလာကာ ခေါင်းက ဆံပင် တွေပါ ထောင်ထလာတဲ့အထိ ဖြစ်သွားတယ် ကြောထဲက ပါစိမ့်တက်လာပြီး ငှက်ဖျားတက်ချင်သလိုလိုပါ ဖြစ်လာတယ်…။မိန်းကလေးတွေကြည့်လိုက်တော့လဲ ကြောက်ဒူးတွေပါ တုန်လာကာ ရှေ့ကို ခြေကန်ပြီး နောက်ကိုပြန်တွန်းကာ ထွက်ပြေးဖို့လုပ်တော့ ပါလာတဲ့အစောင့်တွေက…
“ဖြန်း…ဖြန်း…ဆင်းစမ်းကောင်မတွေ နင်တို့ကို နတ်ပြည်ပို့မလို့ နောက်ပြန်စုတ်ပြီး ပြေးတဲ့သူတွေ သေပြီသာ မှတ်..ကြားလား ဆင်းစမ်း…ဟေ့ကောင်တွေ ဆင်းလေ…သွား..ဆင်း…အင့်ဟာ..ဖုံး…”
ကျွန်တော်တို့မှာ တကယ်ပဲငရဲခန်းထဲဆင်းသက်ရတော့မယ်ဆိုတဲ့ အသိနဲ့ ခြေလှမ်းတွေ တွန့်နေတာကို အစောင့် တွေက စိတ်မရှည်တော့ဘဲ နောက်ကနေ စောင့်ကန်ချလိုက်တာ ကျွန်တော်နဲ့ကျော်ကျော်လဲ တလိမ့်ခေါက်ကွေး ပြုတ်ကျသွားတယ်…။မြေအောက်ခန်းထဲ မှာ အလင်းရောင်းမှိန်မှိန်လေးထွန်းထားတော့
ရုတ်တရက်အလင်းထဲက လာတဲ့ ကျွန်တော်တို့ အတွက်ကတော့ အရာရာ မှုန်ဝါးနေပြီး ကျင့်သားရသွားတော့မှ လူတွေကို နည်းမျိုးစုံနဲ့နှိပ်စက်လို့ ရတဲ့ ပစ္စည်းကိရိယာမျိုးစုံကို အခန်းပက်ပက်လဲ မှာတွေ့လိုက်ရတော့တယ်..။
“လွှတ်…လွှတ်ဆို ရှင်တို့တွေ ကျွန်မတို့ကို ဘာလုပ်မလို့လဲ လွှတ်ဆို..လွှတ်..အ..”
ဖြန်း….ဖြန်း…ဖြန်း…
နောက်ဖက်က အသံထွက်လာရာ လှည့်ကြည့်လိုက်တော့…. လူတစ်ယောက် မျက်နှာဖုံးစွတ်ပြီး လှေကား အတိုင်းဆင်းလာတာတွေ့လိုက်ရတယ်…။ အနားရောက်တော့
“ဟား…ဟား…ဟေ့ကောင်တွေ သူတို့တွေကို နံရံ မှာ ကြိုးနဲ့ချီထားလိုက်စမ်းကွာ…ပြီးရင် ဒီကောင်မကို ဒီအလယ် က သံကြိုးမှာ တုတ်ထားလိုက်…”
ပန်းအိကို အလယ်သံကြိုးမှာ ချီထားခါ ကျန်တဲ့သူတွေကို နံရံမှာ ကပ်ချီလိုက်တယ်….
“ဟေ့….ဒီကောင်တွေရဲ့ အဝတ်တွေပါ ချွတ်လိုက်စမ်းကွာ..”
သူဌေးက အမိန့်ပေးလိုက်တော့ သူ့တပည့်တွေလဲ ကျွန်တော်တို့ အဝတ်တွေကို အတင်းစွဲချွတ်တော့တယ် စွဲချွတ်လို့မရတဲ့ ဘောင်းဘီကို ကပ်ကျေးနဲ့ ကိုက်ဖြတ်ပစ်လိုက်ကြတယ်….။ မျက်နှာဖုံးစွတ်နဲ့လူကတော့ ပန်းအိနားသွားပြီး…
“ဖြန်း…ဖြန်း…အား…အီး..သေပါပြီး အား…ကြောက်ပါပြီ…အား…တော်ပါတော့..ဖြန်း..ဖြန်း…အား…ရှီး.. ကောင်မ ခံလို့ကောင်းတယ်မှတ်လား…ဖြန်း…အ…ဖြန်းဖြန်း…ဖြန်း…အ..အီး…ကျွတ်..ကျွတ်..ဟင်း…”
မျက်နှာဖုံးစွတ်နဲ့လူက ပန်းအိ ကိုကြောတွေရောဖင်တွေရော ဖောင်းဖောင်းလေးဖြစ်နေတဲ့ အဖုတ်တွေပါ မကျန် သားရည်ဖက် နဲ့ အားကုန်လွှဲလွှဲရိုက်ရင်း နို့တွေကို စုပ်လိုက်တော့…
“ထွီး…ငံလိုက်တာ ဒီကောင်မတွေ ကို ရေချိုးပေးရမယ်…ဟေ့ကောင်တွေ ရေလောင်းပြီး သေချာ ရေချိုးပေး လိုက်ကွာ….”
“ရွှီး..ဗြန်း…ဗြန်း..အ…အု…ဖူး..အား..အ…ဖူး..”
အင်အားပြင်းလှတဲ့ ရေလုံးတွေကြောင့် ကျွန်တော်တို့မှာ မျက်နှာမဖော်နိုင်ဘဲ ရှိနေကြရတယ်…။အားပြင်းလှတဲ့ ရေလုံးဒဏ်ကြောင့် ကြောတွေရင်တွေပါ အောင့်တက်လာတယ် မိန်းကလေးတွေခင်ဗျာမှာတော့ ရေအားဒဏ် ကိုမခံနိုင်ဘဲ လဲကျမတက်ဖြစ်သွားရတော့တယ်…။အဲဒီတော့မှ ရေပက်တာကို ရပ်လိုက်ပြီး ကောင်မလေးတွေ ရဲ့နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ညှပ်တွေနဲ့လိုက်ညှပ်လိုက်တော့…
“အင့်..အား..အီး…ရှီး..ကျွတ်..ကျွတ်..အား..နာတယ်..နာတယ်..အား…”
ကောင်မလေးတွေခင်ဗျာ မျက်ရည်တွေ ကျလောက်တဲ့အထိ ခံစားလိုက်ရတယ်..။ အစောင့်တစ်ယောက်က လီးတုကြီး တပ်ထားတဲ့ သားရေဘောင်းဘီ တစ်ထည်ယူလာပြီး ပန်းအိအနားလျှောက်သွားကာ မျက်နှာဖုံးစွတ် ထားတဲ့သူ လက်ထဲ ထည့်ပေးလိုက်တော့…မျက်နှာဖုံးစွတ်လူက လီးတုကြီးကို ခြောက်ကပ်နေတဲ့ ပန်းအိ အဖုတ်ထဲ အတင်းထိုးထည့်ပြီး ပန်းအိ ကို လီးတုပါတဲ့ဘောင်းဘီ ဝတ်ဆင်ပေးလိုက်တော့ ပန်းအိခင်ဗျာ
“အား..သေပါပြီ…အား..ဟင်း…ကျွတ်…ဟင်း…”
ညီးသံလေးတွေထွက်လာတော့ မျက်နှာဖုံးစွတ်လူလဲ လီးတုအောက်ခြေနားက ခလုတ်လေး နှိပ်လိုက်တော့
“တွီ…တွီ…တွီ…တွီ…တွီ…”
“အား..ဟင်း…အ…အီး…အင့်…ကျွတ်..ကျွတ်…အ…အင့်…အီး…”
ပန်းအိမှာ ညီးသံပိုထွက်လာပြီး မျက်လုံးလေး မှေးပြီး ငြိမ်နေတော့တယ်…။မျက်နှာဖုံးစွတ်လူလဲ ပန်းအိ ဇိမ်ခံနေတာကို မလိုးလားတဲ့မျက်လုံးနဲ့ကြည့်လိုက်ပြီး အစောင့် တစ်ယောက်ကို မေးငေါ့ပြလိုက်တော့ လျှပ်စစ်ကျင်တံ တစ်ခု ယူလာပါလေရော..မျက်နှာဖုံးစွတ်လူ က ပန်းအိ နို့တွေမှာ ညှပ်ထားတဲ့ သံညှပ်စီ တို့လိုက်တော့…
“ဗျစ်..ဗျစ်..ဗျစ်..အား…အား…”
ပန်းအိမှာ အသံကုန်ထအော်ပါတော့တယ်…။မျက်နှာဖုံးစွတ်လူလဲ ဘေးနားက သားရည်ဖက်ကို ယူလိုက်ပြီး ပန်းအိ နို့တွေနဲ့ကြောပေါ်ရိုက်ချလိုက်တယ်…
“ဖြန်း..ဖြန်း…အား…အ…အီး…အမေ့….ဖြန်း…အား…ဖြန်း…အ..ဖြန်း..ဖြန်း..အီး..”
အစောင့်တစ်ယောက်က နောက်ထပ် လီးတုကြီးတစ်ခု ထပ်ယူလာပြီး မျက်နှာဖုံးစွတ်လူကို ပေးလိုက်တော့.. ပန်းအိ ခါးမှာ ပတ်ထားတဲ့ သားရေဖက်ကို ဖြုတ်ကာ ပန်းအိဖင်နဲ့ချိန်ပြီး သားရေဖက်မှာ တပ်လိုက်ကာ ပန်းအိ စအိုထဲကို ထိုးထည့်ပြီး သားရေဖက်ကို ခါးမှာပြန်စီးပေးလိုက်တယ်…ပန်းအိ ခင်ဗျာ အဖုတ်မှာ လီးတု တစ်ချောင်း ဖင်မှာ လီးတုတစ်ချောင်းပါတဲ့ ဘောင်းဘီဝတ်ဆင်ထားရပြီး နို့သီးခေါင်းတွေမှာလဲ သံညှပ်နဲ့ အညှပ် ခံထားရတော့ မျက်လုံးလေးတွေမှေးဆင်းပြီး တွန့်တွန့်လူးနေရတော့တယ်…။
အစောင့်တစ်ယောက်လဲ မငြိမ်းကို ချည်ထားတဲ့ကြိုးလာဖြုတ်ပြီး မငြိမ်းကို တွဲခေါ်သွားကာ ပန်းအိနားချထား လိုက်တယ်…နောက်အစောင့်နှစ်ယောက်က လီးတု နှစ်ချောင်းပါ မော်တာတပ် ခုံတစ်လုံးသယ်လာပြီး မငြိမ်း အနားချလိုက်တော့ မျက်နှာဖုံးစွတ်လူလဲ ပန်းအိနားက ထလာပြီး အစောင့်နှစ်ယောက်ကို မျက်စ ပြစ်ပြ လိုက်တော့ အစောင့်နှစ်ယောက်လဲ ခေါင်းညိမ့်ပြကာ မငြိမ်းကို မော်တာခုံပေါ်တက်ကာ ကြိုးတုပ်ထားလိုက် တယ်…အစောင့်နှစ်ယောက်ကြိုးတုပ်တာကို စောင့်နေတုန်း မျက်နှာဖုံးစွတ်လူလဲ မေသော့်နားလျှောက်လာ ပြီး မေသော့်အဖုတ်ကို သံညှပ်တစ်ခုနဲ့ညှပ်လိုက်တော့ မေသော့်မှာ မျက်ဖြူလန်တက်သွားပြီး..
“အီး…ဟင်….ရှီး…အား…ဟင်း…”
မေသော့်မှာ မျက်နှာဖုံးစွတ်လူကို မျက်လုံးရွဲကြီးနဲ့စိုက်ကြည့်က ပါးစပ်ကို လျှာနဲ့သပ်ပြလိုက်တော့ မျက်နှာဖုံးစွတ်လူလဲ မေသော့်ကို အထူးအစမ်းသဖွယ် မျက်လုံးပြူးကြည့်နေတယ် မေသော်လဲ အားတက်လာ ပြီး အဖုတ်လေးကော့ကော့ ပြီး ရန်းပြလိုက်တော့ မျက်နှာဖုံးစွတ်လူလဲ မေသော့်အဖုတ်ကို လက်ထိုးနှိုက်ကာ အစိလေးကို ပွတ်ခြေပေးလိုက်တော့…
“ရှီး..ဟင့်…အီး…အ…အ…ဟင်း…”
မေသော်မှာ မျက်နှာဖုံးစွတ်လူရဲ့လက်တွေကို အဖုတ်ထဲ ပိုဝင်နိုင်အောင် ကော့ကော့ထိုးပြီး စကော ဝိုင်းပေး လိုက်တော့ မျက်နှာဖုံးစွတ်လူလဲ လက်ကိုပြန်ရုတ်ကာ
“ဖြန်း…ဖြန်း..အ..အီး…ရှီး..”
မေသော့်ဖင်ကို နှစ်ချက်ဆင့်ရိုက်ပြီး မေသော့်ကို ချည်ထားတဲ့ ကြိုးဖြုတ်ကာ မေသော့်ကို ကြမ်းပြင်ပေါ် တွန်းချ လိုက်ပြီး လေးဖက်ထောက်စေလိုက်တယ် မေသော်လဲ ညှို့မျက်လုံးနဲ့ မျက်နှာဖုံးစွတ်လူကို ပြန်ကြည့်လိုက် တော့ မျက်နှာဖုံးစွတ်လူလဲ သူ့ဘောင်းဘီဇစ်ဖြုတ်ကာ ကြီးမားလှတဲ့ လီးတန်ကြီး စွဲထုတ်လိုက်တယ် မေသော် လဲလီးတန်ကြီးမြင်တော့ မျက်နှာဖုံးစွတ်လူကိုမျက်နှာချင်းဆိုင်ပြီး ညှို့မျက်ဝန်းနဲ့စိုက်ကြည့်လိုက်ကာ လီးတန်ကြီးကို ပါးစပ်ထဲသွင်းလိုက်တယ် ပြီး ပြန်ထုတ်ပြီး လျှာပြားလေးနဲ့ဒစ်တစ်ဝိုက် လိုက်ယက်ပေးလိုက် တော့ မျက်နှာဖုံးစွတ်လူလဲ အံတင်းတင်းကြိတ်လိုက်ကာ ဆုပ်သက်လိုက်ရတော့တယ်… မေသော့် လီးစုပ်ကောင်းလွန်းလို့ မျက်နှာဖုံးစွတ်လူမှာ ခြေထောက်တွေပါ တုန်တက်လာပြီး…..
“အား…အီး…ပြွတ်…ပလပ်…ပြွတ်…ဖြန်း…ဖြန်း…ကောင်မတော်ပြီ ငါပြီသွားလိမ့်မယ်…”
မျက်နှာဖုံးစွတ်လူမှာ မေသော့်ကို ပါးနှစ်ချက်ဆင့်ရိုက်ပြီး လီးစုပ်တာကို ရပ်ခိုင်းလိုက်တယ် မေသော့်မှာ လီးစုပ်မဝ သေးဘဲ လွှတ်ပေးလိုက်ရလို့ သူ့ပါးစပ်ထဲက ထွက်သွားတဲ့ လီးကြီကို နှမြောတပ်သစွာ လိုက်ကြည့် နေတော့တယ်…။ မျက်နှာဖုံးစွတ်လူလဲ မငြိမ်းဘေးနားက အစောင့်နှစ်ယောက်ကို အချက်ပြလိုက်တော့ အစောင့်နှစ်ယောက်မှာ မငြိမ်းကို တစ်ယောက်တဖက်မပြီး လီးတုနှစ်ချောင်းတပ်ဆင်ထားတဲ့ ခုံပေါ်ကို လေးဖက် ထောင်အနေအထားနဲ့တင်လိုက်ပြီး လီးတုနှစ်ချောင်းရှိရာကို အဖုတ်နဲ့ဖင်တေ့ကာ သွင်းလိုက်တယ်..။
မငြိမ်းမှာ လီးတုနှစ်ချောင်းအသွင်းခံလိုက်ရတော့ ခေါင်းမော့တက်သွားပြီး ညီးသံလေထွက်လာတယ်… အစောင့်တွေလဲ လီးတုနှစ်ချောင်းလုံး မငြိမ်းအဖုတ်နဲ့ဖင်ထဲ ထိုးသွင်းပေးပြီးတော့ ဘေးနားမှာ သွားရပ်နေ လိုက်ကြတယ်…။ မျက်နှာဖုံးစွတ်လူလဲ မငြိမ်းကိုသွင်းထားတဲ့ လီးတုတွေ အလုပ်လုပ်အောင် မော်တာ ခလုတ် ဖွင့်လိုက်ပြီး အနှေးခလုတ်ကို နှိပ်လိုက်တော့..
“ဘွတ်..ဗွက်..ဗျွတ်..အင့်..အီး..အင့်..အင့်..အီး..အင့်..ရှီး..”
မငြိမ်းမှာ အသံတွေထွက်လာကာ မျက်လုံးလေးမှေးဆင်းပြီး အဝင်အထွက်မှန်မှန်လှုပ်ရှားနေတဲ့လီးတုတွေ ရဲ့အရသာကို မှိန်းပြီးခံစားနေလိုက်တယ်…။
မျက်နှာဖုံးစွတ်လူလဲ ပန်းအိကိုကြည့်လိုက်တော့ ပန်းအိ မှာ ခြေလက်တွေကုပ်ကွေးလာပြီး ကာမပန်းတိုင်ရောက်တော့မယ်ဆိုတာ သိလိုက်တော့ ပန်းအိ ကိုဝတ်ပေးထား တဲ့ ဘောင်းဘီကို ပြန်ချွတ်ကာ အစောင့်နှစ်ယောက်ကို ခေါ်ပြီး ပန်းအိကိုလိုးခိုင်းလိုက်တယ်… သူကတော့ မေသော်နားလျှောက်သွားတော့ မေသော်လဲ ဝမ်းသာအားရ ဖြစ်ကာ ညှို့မျက်ဝန်းနဲ့ ကြာမူပိုတဲ့ အပြုံးတွေနဲ့ ဆီးကြိုနေတာတွေ့တော့ မေသော့်ကို ပါးရိုက်ကာ ကျော်ကျော်နားကို စောင့်တွန်းလိုက်တယ်..။
မေသော်လဲ ကျော်ကျော့်နားခွေခွေလေး လဲကြသွားတော့ ကျော်ကျော်ငုံ့အကြည့် မေသော်လဲ မျက်လုံး ပင့်အကြည့် စုံတော့ မျက်နှာဖုံးစွတ်လူက မဲ့ပြုံးတစ်ချက်ပြုံးလိုက်ပြီး လေးဘက်ဖြစ်နေတဲ့ မေသော့်ဖင်ထဲကို လီးစောင့်ထိုးထည့်လိုက် တယ်…။ မေသော့်မှာ ကော့တက်သွားပြီး ခေါင်းလေးမော့သွားတော့ မျက်နှာဖုံးစွတ်လူက ကျော်ကျော့်ရှေ့တွန်း ထုတ်လိုက်တော့ ကျော်ကျော့်တောင်နေတဲ့ လီးကြီး မေသော့်ပါးစပ်နားရောက်သွားတော့…
ပန်းအိမှာ ညီးသံပိုထွက်လာပြီး မျက်လုံးလေး မှေးပြီး ငြိမ်နေတော့တယ်…။မျက်နှာဖုံးစွတ်လူလဲ ပန်းအိ ဇိမ်ခံနေတာကို မလိုးလားတဲ့မျက်လုံးနဲ့ကြည့်လိုက်ပြီး အစောင့် တစ်ယောက်ကို မေးငေါ့ပြလိုက်တော့ လျှပ်စစ်ကျင်တံ တစ်ခု ယူလာပါလေရော..မျက်နှာဖုံးစွတ်လူ က ပန်းအိ နို့တွေမှာ ညှပ်ထားတဲ့ သံညှပ်စီ တို့လိုက်တော့…
“ဗျစ်..ဗျစ်..ဗျစ်..အား…အား…”
ပန်းအိမှာ အသံကုန်ထအော်ပါတော့တယ်…။မျက်နှာဖုံးစွတ်လူလဲ ဘေးနားက သားရည်ဖက်ကို ယူလိုက်ပြီး ပန်းအိ နို့တွေနဲ့ကြောပေါ်ရိုက်ချလိုက်တယ်…
“ဖြန်း..ဖြန်း…အား…အ…အီး…အမေ့….ဖြန်း…အား…ဖြန်း…အ..ဖြန်း..ဖြန်း..အီး..”
အစောင့်တစ်ယောက်က နောက်ထပ် လီးတုကြီးတစ်ခု ထပ်ယူလာပြီး မျက်နှာဖုံးစွတ်လူကို ပေးလိုက်တော့.. ပန်းအိ ခါးမှာ ပတ်ထားတဲ့ သားရေဖက်ကို ဖြုတ်ကာ ပန်းအိဖင်နဲ့ချိန်ပြီး သားရေဖက်မှာ တပ်လိုက်ကာ ပန်းအိ စအိုထဲကို ထိုးထည့်ပြီး သားရေဖက်ကို ခါးမှာပြန်စီးပေးလိုက်တယ်…ပန်းအိ ခင်ဗျာ အဖုတ်မှာ လီးတု တစ်ချောင်း ဖင်မှာ လီးတုတစ်ချောင်းပါတဲ့ ဘောင်းဘီဝတ်ဆင်ထားရပြီး နို့သီးခေါင်းတွေမှာလဲ သံညှပ်နဲ့ အညှပ် ခံထားရတော့ မျက်လုံးလေးတွေမှေးဆင်းပြီး တွန့်တွန့်လူးနေရတော့တယ်…။
အစောင့်တစ်ယောက်လဲ မငြိမ်းကို ချည်ထားတဲ့ကြိုးလာဖြုတ်ပြီး မငြိမ်းကို တွဲခေါ်သွားကာ ပန်းအိနားချထား လိုက်တယ်…နောက်အစောင့်နှစ်ယောက်က လီးတု နှစ်ချောင်းပါ မော်တာတပ် ခုံတစ်လုံးသယ်လာပြီး မငြိမ်း အနားချလိုက်တော့ မျက်နှာဖုံးစွတ်လူလဲ ပန်းအိနားက ထလာပြီး အစောင့်နှစ်ယောက်ကို မျက်စ ပြစ်ပြ လိုက်တော့ အစောင့်နှစ်ယောက်လဲ ခေါင်းညိမ့်ပြကာ မငြိမ်းကို မော်တာခုံပေါ်တက်ကာ ကြိုးတုပ်ထားလိုက် တယ်…အစောင့်နှစ်ယောက်ကြိုးတုပ်တာကို စောင့်နေတုန်း မျက်နှာဖုံးစွတ်လူလဲ မေသော့်နားလျှောက်လာ ပြီး မေသော့်အဖုတ်ကို သံညှပ်တစ်ခုနဲ့ညှပ်လိုက်တော့ မေသော့်မှာ မျက်ဖြူလန်တက်သွားပြီး..
“အီး…ဟင်….ရှီး…အား…ဟင်း…”
မေသော့်မှာ မျက်နှာဖုံးစွတ်လူကို မျက်လုံးရွဲကြီးနဲ့စိုက်ကြည့်က ပါးစပ်ကို လျှာနဲ့သပ်ပြလိုက်တော့ မျက်နှာဖုံးစွတ်လူလဲ မေသော့်ကို အထူးအစမ်းသဖွယ် မျက်လုံးပြူးကြည့်နေတယ် မေသော်လဲ အားတက်လာ ပြီး အဖုတ်လေးကော့ကော့ ပြီး ရန်းပြလိုက်တော့ မျက်နှာဖုံးစွတ်လူလဲ မေသော့်အဖုတ်ကို လက်ထိုးနှိုက်ကာ အစိလေးကို ပွတ်ခြေပေးလိုက်တော့…
“ရှီး..ဟင့်…အီး…အ…အ…ဟင်း…”
မေသော်မှာ မျက်နှာဖုံးစွတ်လူရဲ့လက်တွေကို အဖုတ်ထဲ ပိုဝင်နိုင်အောင် ကော့ကော့ထိုးပြီး စကော ဝိုင်းပေး လိုက်တော့ မျက်နှာဖုံးစွတ်လူလဲ လက်ကိုပြန်ရုတ်ကာ
“ဖြန်း…ဖြန်း..အ..အီး…ရှီး..”
မေသော့်ဖင်ကို နှစ်ချက်ဆင့်ရိုက်ပြီး မေသော့်ကို ချည်ထားတဲ့ ကြိုးဖြုတ်ကာ မေသော့်ကို ကြမ်းပြင်ပေါ် တွန်းချ လိုက်ပြီး လေးဖက်ထောက်စေလိုက်တယ် မေသော်လဲ ညှို့မျက်လုံးနဲ့ မျက်နှာဖုံးစွတ်လူကို ပြန်ကြည့်လိုက် တော့ မျက်နှာဖုံးစွတ်လူလဲ သူ့ဘောင်းဘီဇစ်ဖြုတ်ကာ ကြီးမားလှတဲ့ လီးတန်ကြီး စွဲထုတ်လိုက်တယ် ။
မေသော် လဲလီးတန်ကြီးမြင်တော့ မျက်နှာဖုံးစွတ်လူကိုမျက်နှာချင်းဆိုင်ပြီး ညှို့မျက်ဝန်းနဲ့စိုက်ကြည့်လိုက်ကာ လီးတန်ကြီးကို ပါးစပ်ထဲသွင်းလိုက်တယ် ပြီး ပြန်ထုတ်ပြီး လျှာပြားလေးနဲ့ဒစ်တစ်ဝိုက် လိုက်ယက်ပေးလိုက် တော့ မျက်နှာဖုံးစွတ်လူလဲ အံတင်းတင်းကြိတ်လိုက်ကာ ဆုပ်သက်လိုက်ရတော့တယ်… မေသော့် လီးစုပ်ကောင်းလွန်းလို့ မျက်နှာဖုံးစွတ်လူမှာ ခြေထောက်တွေပါ တုန်တက်လာပြီး…..
“အား…အီး…ပြွတ်…ပလပ်…ပြွတ်…ဖြန်း…ဖြန်း…ကောင်မတော်ပြီ ငါပြီသွားလိမ့်မယ်…”
မျက်နှာဖုံးစွတ်လူမှာ မေသော့်ကို ပါးနှစ်ချက်ဆင့်ရိုက်ပြီး လီးစုပ်တာကို ရပ်ခိုင်းလိုက်တယ် မေသော့်မှာ လီးစုပ်မဝ သေးဘဲ လွှတ်ပေးလိုက်ရလို့ သူ့ပါးစပ်ထဲက ထွက်သွားတဲ့ လီးကြီကို နှမြောတပ်သစွာ လိုက်ကြည့် နေတော့တယ်…။ မျက်နှာဖုံးစွတ်လူလဲ မငြိမ်းဘေးနားက အစောင့်နှစ်ယောက်ကို အချက်ပြလိုက်တော့ အစောင့်နှစ်ယောက်မှာ မငြိမ်းကို တစ်ယောက်တဖက်မပြီး လီးတုနှစ်ချောင်းတပ်ဆင်ထားတဲ့ ခုံပေါ်ကို လေးဖက် ထောင်အနေအထားနဲ့တင်လိုက်ပြီး လီးတုနှစ်ချောင်းရှိရာကို အဖုတ်နဲ့ဖင်တေ့ကာ သွင်းလိုက်တယ်.. ။
မငြိမ်းမှာ လီးတုနှစ်ချောင်းအသွင်းခံလိုက်ရတော့ ခေါင်းမော့တက်သွားပြီး ညီးသံလေထွက်လာတယ်… အစောင့်တွေလဲ လီးတုနှစ်ချောင်းလုံး မငြိမ်းအဖုတ်နဲ့ဖင်ထဲ ထိုးသွင်းပေးပြီးတော့ ဘေးနားမှာ သွားရပ်နေ လိုက်ကြတယ်…။ မျက်နှာဖုံးစွတ်လူလဲ မငြိမ်းကိုသွင်းထားတဲ့ လီးတုတွေ အလုပ်လုပ်အောင် မော်တာ ခလုတ် ဖွင့်လိုက်ပြီး အနှေးခလုတ်ကို နှိပ်လိုက်တော့..
“ဘွတ်..ဗွက်..ဗျွတ်..အင့်..အီး..အင့်..အင့်..အီး..အင့်..ရှီး..”
မငြိမ်းမှာ အသံတွေထွက်လာကာ မျက်လုံးလေးမှေးဆင်းပြီး အဝင်အထွက်မှန်မှန်လှုပ်ရှားနေတဲ့လီးတုတွေ ရဲ့အရသာကို မှိန်းပြီးခံစားနေလိုက်တယ်…။မျက်နှာဖုံးစွတ်လူလဲ ပန်းအိကိုကြည့်လိုက်တော့ ပန်းအိ မှာ ခြေလက်တွေကုပ်ကွေးလာပြီး ကာမပန်းတိုင်ရောက်တော့မယ်ဆိုတာ သိလိုက်တော့ ပန်းအိ ကိုဝတ်ပေးထား တဲ့ ဘောင်းဘီကို ပြန်ချွတ်ကာ အစောင့်နှစ်ယောက်ကို ခေါ်ပြီး ပန်းအိကိုလိုးခိုင်းလိုက်တယ်… ။
သူကတော့ မေသော်နားလျှောက်သွားတော့ မေသော်လဲ ဝမ်းသာအားရ ဖြစ်ကာ ညှို့မျက်ဝန်းနဲ့ ကြာမူပိုတဲ့ အပြုံးတွေနဲ့ ဆီးကြိုနေတာတွေ့တော့ မေသော့်ကို ပါးရိုက်ကာ ကျော်ကျော်နားကို စောင့်တွန်းလိုက်တယ်..။မေသော်လဲ ကျော်ကျော့်နားခွေခွေလေး လဲကြသွားတော့ ကျော်ကျော်ငုံ့အကြည့် မေသော်လဲ မျက်လုံး ပင့်အကြည့် စုံတော့ မျက်နှာဖုံးစွတ်လူက မဲ့ပြုံးတစ်ချက်ပြုံးလိုက်ပြီး လေးဘက်ဖြစ်နေတဲ့ မေသော့်ဖင်ထဲကို လီးစောင့်ထိုးထည့်လိုက် တယ်…။
မေသော့်မှာ ကော့တက်သွားပြီး ခေါင်းလေးမော့သွားတော့ မျက်နှာဖုံးစွတ်လူက ကျော်ကျော့်ရှေ့တွန်း ထုတ်လိုက်တော့ ကျော်ကျော့်တောင်နေတဲ့ လီးကြီး မေသော့်ပါးစပ်နားရောက်သွားတော့…
“ဟေ့ကောင်မ နင် ငါ့ကို လီးစုပ်ပေးတာကို ကြည့်ပြီး နင့်ကောင် လီးတောင်နေတာ နင်စုပ်ပေးလိုက်အုံး..”
ကျော်ကျော်လဲ အဲဒီတော့မှ မျက်နှာရဲတက်သွားပြီး မေသော့်ကို စိုက်ကြည့်လိုက်တော့ မေသော်က ကျော်ကျော့် လီးကို ပါးစပ်ထဲ ထည့်ငုံလိုက်ကာ အားရပါးရစုပ်ပေးလိုက်တယ်… မျက်နှာဖုံးစွတ်လူလဲ ကျွန်တော့်ကို ကြည့်လိုက်တာတွေ့တော့ ကျွန်တော်လဲ ခေါင်းငုံ့ကြည့်လိုက်တော့ ကျွန်တော့်လီးလဲ တောင်နေတာ တွေ့လိုက် ရတော့မှ ကျွန်တော်လဲ လန့်သွားရတယ်….။
မျက်နှာဖုံးနဲ့လူကတော့ ကြောက်စရာအပြုံးတစ်ခု ပြုံးလိုက်တာ တွေ့လိုက်ရတော့ ကျွန်တော့်မှာ ကြောထဲစိမ့်တက်သွားတယ်…။ ကျော်ကျော်မှာလဲ မေသော့် စုပ်ချက်တွေ အောက်မှာ လူးလိမ့်ရင်း သိုလှောင်ထားသမျှသုတ်ရည်တွေ ပန်းထွက်ကာပြီးသွားတော့ မေသော်လဲ ပါးစပ်ထဲက ကျော်ကျော့်လီးစွဲထုတ်လိုက်ချိန်မှာ သုတ်ရည်တွေကို မြိုချပစ်လိုက်တယ်…။မျက်နှာဖုံးနဲ့လူလဲ မေသော့်ဖင်ထဲ ကလီးစွဲထုတ်လိုက်ပြီး ထလိုက်တော့ မေသော့်မှာ
“အင့်…မထုတ်ပါနဲ့ ဆက်လုပ်ပေးပါ…အီး…အဖုတ်ထဲက တအားယားနေပြီး ဆက်စောင့်ပေးပါ...အင်း…”
မျက်နှာဖုံးစွတ်လူလဲ မေသော့်နှာတွန်သံနဲ့ပြောတာကို ငေးကြောင်ကြည့်ပြီး တစ်ချက်ပြုံးလိုက်ကာ အစောင့် တစ်ယောက်ကို အချက်ပြလိုက်တော့ အစောင့်က မငြိမ်းနားသွားကာ မော်တာခလုတ်ပိတ်မယ်လုပ်တော့..
“အား..အီး…အား..အား…အမေရေ…အား…ပြီးပြီး အား…ပြီးပြီ….ဟင်း…”
မငြိမ်းမှာ ဆန့်ငင်ဆန့်ငင်နဲ့ အဖုတ်ရည်တွေပန်းထုတ်လိုက်တော့ အစောင့်မျက်နှာတွေရော လက်တွေပေါ်မှာ မငြိမ်းအဖုတ်ရည်တွေ စိုရွဲကုန်တော့တယ်… အစောင့်လဲ ကြောင်ကြည့်နေတုန်း မျက်နှာဖုံးနဲ့လူက
“ဟေ့ကောင် ခလုတ်ပိတ်လိုက်တော့ အဲဒီကောင်မကို မင်းတို့ ဆက်လိုးလိုက် ဒီကောင်မကို အဲဒီပေါ်တင် ပြီးရင် ကြိုးသေချာတုတ်လိုက် လီးတုတစ်ချောင်းဖြုတ်ပြီး နောက်တစ်ချောင်း ကိုနေရာချိန်းလိုက်…”
မျက်နှာဖုံးစွတ်လူလဲအစောင့်ကို သေချာမှာပြီး ပန်အိကိုကြည့်လိုက်တော့မှ ကျွန်တော်လဲ သတိရပြီး ပန်းအိ ကိုကြည့်လိုက်တော့ ပန်းအိမှာ ခေါင်းငိုက်စိုက်ကြလျှက် သတိလစ်နေကာမူ အစောင့်နှစ်ယောက်မှာ ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်း လိုးစောင့် နေတုန်းဘဲ…
ဖွတ်..ဖပ်…ဖောင်း..ဖောင်း…ဖောင်း…
မေသော်လဲ ပန်းအိကိုလိုးနေတာကြည့်ပြီး စိတ်တွေကြွလာကာ မျက်နှာဖုံးစွတ်လူရဲ့လက်ကို ကျစ်ကျစ် ပါအောင် စုပ်ထားတော့ မျက်နှာဖုံးစွတ်လူလဲ မေသော့်ကို ပက်လက်စွဲလှန်ကာ အားကုန်ကြုံးစောင့်တော့ တယ် မေသော်လဲ ခုမှ အယားပြေကာ ကာမဆန္ဒတွေ တရိတ်ရိတ်တက်လာပြီး မျက်နှာဖုံးစွတ်လူ ရဲ့ စောင့်ချက်တွေ ကိုပြန်ကော့စောင့်ကာ မီးကုန်ရမ်းကုန်ကြမ်းပါလေတော့သည်…။
ဖွတ်…ဖောင်း..ဖောင်း..ဖပ်…ဖပ်…ဖောင်း..ဖောင်း…
မျက်နှာဖုံးစွတ်လူလဲ စောင့်ချက်တွေမြန်လာပြီး မေသော့် တကောက်ကွေးနေရာကို လက်ထည့်ကာ မေသော့် ဖင်ကို ပင့်မြှောက်လိုက်ပြီး သူကိုယ်တိုင် ဖားထိုင်ပုံစံ ပြင်လိုက်ကာ စောင့်ချက်ပြင်းပြင်းနဲ့ မေသော့်အဖုတ်ထဲကို ဖိဖိစောင့်တော့တယ်…
“အား….အမေရေ…အား..ထိလိုက်တာ..အား…သားအိမ်ပါအောင့်လာတယ်…အား…စောင့်စောင့်…အား… ဖိစောင့်ပေးပါ…အား….ပြီးတော့မယ်…အား…အမေရေ…အား…ပြီး..ပြီးပြီ…အား….”
မေသော့်မှာ စောင့်ချက်ကြမ်းကြမ်းနဲ့ဖိစောင့်နေတာတောင် အားမလိုအားမရ ခပ်ကြမ်းကြမ်းဖိစောင့်ခိုင်းပြီး သူကိုယ်တိုင် ပြန်ပြန်ကော့ကော့စောင့်ကာ ကာမပန်းတိုင်ကို အရေတွေပါ ပန်းထွက်ကာအကြမ်းတန်းဆုံး ရောက်ရှိပြီးမြောက်သွားတော့ ခြေပစ်လက်ပစ် ဖြစ်သွားကာ အသက်ရှူပြင်းပြင်းနဲ့ အမောဖြေနေရတော့တယ်…
မျက်နှာဖုံးစွတ်လူလဲ အမောပြေတော့ သူ့လူတွေကို ကြည့်ကာ…
“ဟေ့ကောင်တွေ မင်းတို့ ပြီးရင် အဲဒီကောင်မ နှစ်ကောင်ရယ် ဒီကောင်နှစ်ကောင်ရယ်ကို စက်လှေပေါ်တင်ပေး လိုက်တော့ ဒီကောင်မကိုတော့ ငါ ခေါ်ထားလိုက်အုံးမယ်….”
မျက်နှာဖုံးစွတ်လူလဲ သူ့လူတွေကို သေချာမှာပြီး မေသော့်ကို စွဲထူကာ ခါးမှ ဖက်ပြီး အပေါ်ထပ်ကို ခေါ်ဆောင် သွားတော့တယ် ကျွန်တော်တို့ကိုလဲ အစောင့်တွေက အဝတ်အစားတွေ ဝတ်ခိုင်းပြီး မျက်လုံးတွေကို အဝတ်စ နဲ့စည်းနှောင်လိုက်ပြီး ကြိုးတုပ်ကာ စွဲခေါ်လာကြတယ်… ကျွန်တော့်စိတ်ထင် မိနစ် ၂၀ လောက်လျှောက်လာ ပြီးတော့ အဝေးစီက ရေလှိုင်းပုတ်သံတွေကြားလာရတယ် ဆက်လျှောက်ရင်းလျှောက်ရင်းနဲ့ လှိုင်းပုတ်သံကို ပိုကျယ်ကျယ်ကြားလာရတယ်…တွဲခေါ်လာတဲ့ အစောင့်တွေက
“ဟေ့ကောင် တည့်တည့်လျှောက်စမ်း တည့်တည့်မလျှောက်လို့ကတော့ ရေထဲကျသွားမယ်..”
အဲဒီတော့မှ ကျွန်တော် ပျဉ်ပြားနှစ်ချပ်ထဲနဲ့ထိုးထားတဲ့ တံတား ပေါ်ရောက်နေတယ်ဆိုတာ သတိထားမိလိုက်တော့ ခြေချော်မကျသွားအောင် မနည်းထိမ်းပြီး လျှောက်နေတုန်း နောက်ကနေ ခြေထောက်နဲ့စောင့်ကန်ခံ လိုက်ရတာ့ နံရံဒေါင့်ကို ခွေခွေလေး ပြုတ်ကျသွားပြီး ခေါင်းမှာ ပူကနဲခံစားလိုက်ရကာ လောကကြီးနဲ့ အဆက်အသွယ်ပျက် သွားတော့တယ်….
သတိရလာတော့ ကျွန်တော့်ခန္ဓာကိုယ်တွေယိမ်းထိုးနေပြီးစက်သံတွေလဲ ဆူညံစွာကြားလိုက်ရတယ် ခေါင်းတွေအုံခဲမူးနောက်နောက်ဖြစ်လာတယ် ကျွန်တော်လဲ ငါဘယ်ရောက်နေပါလိမ့် စဉ်းစားလိုက်တော့ အင်း ငါတို့လှေတစီးစီးပေါ်ရောက်နေပြီနဲ့တူတယ်။
ဒါဆို ဒီလောက်ယိမ်းထိုးနေရင် ပင်လယ်ထဲများရောက်နေတာလား ကြိုးနဲ့လဲ တုပ်ခံထားရ ပါးစမ်းကိုရော မျက်စိတွေပါ ပိတ်ထားတော့ မြင်လဲမမြင်ရ အော်လို့လဲ မရ လှုပ်လို့လဲ မရတော့ ဒီတိုင်းဘဲ လက်လျှော့ပြီး အသာညိမ်နေလိုက်တယ်…ကျွန်တော်လဲ ခဏနေတော့ ခေါင်းတွေပြန်မူး လာပြီး တဖန် လောကကြီးနဲ့ အဆက်အသွယ်ပျက်သွားပြန်တယ်…
“ဝုန်း…”
ဝုန်းကနဲ အသံကြားတော့ လန့်နိုးလာပြီး ဘာဖြစ်တာလဲ စူးစမ်းကြည့်လိုက်တော့ လူတစ်ယောက်ဝင်လာပြီး ကျွန်တော်မျက်စိမှာ အုပ်ထားတဲ့ ပဝါလေးနဲ့ ကြိုးတွေပါ လာဖြည်ပေးတော့မှ ကျွန်တော်လဲ မျက်လုံးဖွင့်ကြည့် လိုက်တော့ လူကောင်ထွားထွားနဲ့ ပါးသိုင်းမွှေးမုတ်ဆိတ်မွှေးတွေနဲ့လူမိုက်ရုပ်ပေါက်နေတဲ့ လူတစ်ယောက် က ဘေးကလူတစ်ယောက်ကိုပါ ကြိုးတွေဖြည်ပေးနေတာ တွေ့လိုက်ရတယ်…ပြီးတော့ ကျွန်တော့်ဘက် ကို လှည့်ကြည့်ပြီး…
“ကဲထစမ်း…ကောင်လေးတွေ မင်းတို့ အလုပ်လုပ်ရမယ်…ထစမ်း..ငါနဲ့လိုက်ခဲ့..မင်းတို့လုပ်ရမဲ့ အလုပ်ကို ငါလိုက်ပြမယ်..လာ..ထ..”
ကျွန်တော်တို့လဲ ယောင်နန နဲ့ မုတ်ဆိတ်နဲ့လူခေါ်ရာနောက်ကို လိုက်ခဲ့လိုက်တယ်….အခန်းတစ်ခန်းရှေ့ဖြတ် တော့ အတွင်းခန်းထဲက
“အား…သေပါပြီးရှင်…အား…ဖြည်းဖြည်း…အား…နာတယ်..နာတယ်…အား..အဲလိုမလုပ်ပါနဲ့…အား…”
အခန်းထဲက မငြိမ်းအသံ ကြားလိုက်ရတော့ ကျွန်တော့်မှာ စိုးရိန်စိတ်နဲ့ အခန်းနားကပ်သွားပြီး တွန်းဖွင့်မယ် လုပ်တော့ မုတ်ဆိတ်နဲ့လူက
“မင်းကောင်မလေး တော့ အသေလိုးခံနေရပြီ…ဟား..ဟား…ငါတို့ဆရာရဲ့လက်နက်က တော်ရုံမိန်းမ မခံနိုင်ဘူး ကွ..ခုဏက တစ်ယောက်တောင် လေးငါးချက်ပဲ စောင့်လိုက်ရသေးတယ် ထင်တယ် အော်သံ မကြားရတော့ ဘူး…မင်းတို့ကို ခေါ်ပြီး ပြန်ထွက်လာတော့ နောက်တစ်ယောက်ကို လုပ်နေပြီ….ဟား…”
ကျွန်တော်မှာ မုတ်ဆိတ်နဲ့လူ စကားလဲကြားရော မငြိမ်းအတွက်စိုးရိန်လိုက်တော့ ဘာလုပ်ရမလဲ ဝေခွဲမရ ဖြစ်နေတုန်း
“အား…သေပါပြီး…အမေရေ နာတယ်..နာတယ်….အား..မလုပ်ပါနဲ့တော့ အား…သေပါပြီ….”
မငြိမ်းအသံလဲ ကြားရော ကျွန်တော့်မှာ အခန်းတံခါး တွန်းဖွင့်ပြီး ပြေးဝင်လိုက်တော့…. အခန်းထဲက ကုတင်ပေါ်မှာ မငြိမ်းကို ခြေရောလက်ရော ကြိုးတွေနဲ့တုပ်ပြီး လေးဘက်ကုန်းထားကာ နောက်ကနေ ကြီးမားလှတဲ့လီးကြီးနဲ့ မငြိမ်းဖင်ထဲ လီးတစ်ဝက်လောက် ထိုးထည့်ပြီး ဆက်ထိုးထည့်မလို့ လုပ်နေတဲ့ သူကြီးကြောင်ကြည့်နေတုန်း ကျွန်တော်လဲ သူကြီးစီ ပြေးသွားပြီး သူကြီးကို လက်သီးနဲ့ထိုးလိုက်တော့ သူကြီးက မငြိမ်းဖင်ထဲ ထိုးထည့်ထားတဲ့ လီးကို စွဲထုတ်ပြီး ရှောင်လိုက်တော့ ကျွန်တော်မှာ အရှိန်လွန် ကာ မငြိမ်းကြောပေါ် ပြုတ်ကျသွားပါလေရော… ။
သူကြီးလဲ လူးလဲထလာပြီး ကျွန်တော်ကိုယ်ပေါ်တက်ခွပြီး လက်နောက်ပြန် ချုပ်ထားလိုက်တော့ ကျွန်တော့်မှာ လှုပ်မရရုန်းမရဖြစ်နေတုန်း ကျော်ကျော်ကပါ ပြေးဝင်လာတော့ ကျွန်တော်တို့ လာခေါ်တဲ့ မုတ်ဆိတ်နဲ့လူက ပြေးဝင်လာပြီး ကျော်ကျော့်ကို အရင်ထိုးချ လိုက်တယ်…ကျော်ကျော် မှောက်သွားတော့မှ ကျွန်တော်ကို ဝိုင်းဖမ်းထားပေးလိုက်တော့ သူကြီးလဲ ထကာ အနားက ကြိုးယူပြီး ကျွန်တော့်ကို နောက်ပြန်ကြိုးတုပ်ထားလိုက်တယ်…ကြိုးတုပ်ပြီးတော့
“ဟေ့ကောင် ကျွဲကြီး မင်း ဟိုတစ်ကောင်ကို ခေါ်ပြီး ငါပြောထားတဲ့ အတိုင်းအလုပ်ခိုင်းလိုက် ဒီကောင့်ကို ကုတင်ပေါ် ပက်လက်လှန်ပြီး လှုပ်မရအောင် ကြိုးတုပ်ပေးခဲ့ကွာ ငါ အားအကုန် မခံသေးဘူး ငါအားတွေ သုံးစရာရှိသေးတယ်…”
ကျွဲကြီးဆိုတဲ့ မုတ်ဆိတ်နဲ့လူကို သူကြီးကသေချာမှာပြီး ခွေခွေလေးလဲနေတဲ့ ပန်းအိနားကို သွားကာ ပန်းအိ နို့လေးတွေကို ဆုတ်ကိုင်လိုက် နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ချေမွှလိုက် အမွှေးလေးတွေပြောင်ရှင်းနေတဲ့ အဖုတ် အကွဲကြောင်းတစ်လျှောက် စုံဆန် ပွတ်ကစားလိုက် အစိလေးကို ပွတ်ကစားလိုက်နဲ့ လုပ်နေရင်း မငြိမ်းကိုလဲ စားမတက်ဝါးမတက် စိုက်ကြည့်နေတုန်း ကျွဲကြီးကလဲ ကျွန်တော့်ကို ကုတင်တိုင်မှာ လှုပ်မရအောင် ကြိုးသေချာ ချည်ပြီးသွားတော့ သူကြီးလဲ ကျွဲကြီးကို မျက်ရိပ်ပြပြီး အပြင်ကို ထွက်ခိုင်းလိုက်တယ်.. ကျွဲကြီးလဲ ထွက်သွားမှ ကျွန်တော်လဲ မငြိမ်းကို ကြည့်လိုက်တော့ လား..လား.. မငြိမ်းမှာ မယုံနိုင်လောက်အောင် ကာမစိတ်တွေမွှန်နေတဲ့သူတစ်ယောက်လို ကျွန်တော့်ကို စိုက်ကြည့်ပြီး ကျွန်တော့် အဝတ်တွေကို စွဲချွတ်နေ တော့တယ်… သူကြီးလဲ အဲဒါကိုတွေ့တော့ တဟားဟား အော်ရယ်ပြီး မငြိမ်း လုပ်သမျှ စဆုံးမျက်တောင်မခက် တမ်းလိုက်ကြည့်နေတော့တယ်… မငြိမ်းလဲ ကျွန်တော့်ကိုယ်ပေါ်က အဝတ်တွေ အကုန်လဲချွတ်ပြီးရော ကျွန်တော့ ငပဲကို ငန်းငန်းတက် စုပ်ငုံလိုက်တယ် ။
ပါးတွေချိုင့်ဝင်သွားအောင်ကို စိတ်ပါ လက်ပါစုပ်လိုက်တော့ ကျွန်တော်မှာ အံကိုတင်းတင်းကြိတ်ထားလိုက်ရတယ်… မငြိမ်းဘာလို့ဒီလိုဖြစ်နေပါလိမ့် စိတ်ကြွဆေးတွေ ထိုးပေးထားတာလားမသိဘူးလို့ စဉ်းစားနေတုန်း ပန်းအိ စီမှ ညီးသံတွေထွက်လာတော့ ပန်းအိကိုကြည့် လိုက်ရာ သူကြီးက ပန်းအိ အဖုတ်ကိုလျှာနဲ့သိမ်းယက်လိုက် အဖုတ်ထဲ လျှာထိုးထည့်လိုက် စအိုကိုယက်လိုက်နဲ့ လုပ်နေတုန်း ကျွန်တော်လဲမငြိမ်းကို ကြိုးဖြည်ခိုင်းပြီးထမယ်လို့ ကြံလိုက်ကာ မငြိမ်းကိုကြည့်လိုက်တော့ မငြိမ်းက သူ့အဖုတ်ဝမှာ ကျွန်တော့်ငပဲကိုတေ့ကာ ထိုင်ချလိုက်ပြီး ဆက်တိုက်စောင့်စောင့်လိုးတော့တယ်…. ကျွန်တော်လဲ မှေးခံနေတုန်း ကုတင်သိမ့်ကနဲဖြစ်သွားတော့ မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်ရာ သူကြီးက ပန်းအိကို ကုတင်ပေါ်စွဲတင် ပြီး သတိရတစ်ချက်မရတစ်ချက်ဖြစ်နေတဲ့ ပန်းအိ ဖင်ထဲကို ကြီးမားလှတဲ့သူရဲ့ လီးကြီး ကိုထိုးထည့်လိုက်ကာ ဆက်တိုက်စောင့်လိုက်ပါတော့တယ်….
ဖောင်း…ဖောင်း…ဖပ်..ဖပ်…
“အီး…ရှီး…အ…အ…အင်း…”
မငြိမ်းမှာ ညီးသံလေးတွေထွက်လာပြီး စောင့်ချက်တွေလဲ ပိုမြန်လာပါတော့တယ်… ကျွန်တော်လဲ မငြိမ်းအလိုးအစောင့်ကို ညိမ်သက်စွာ ခံနေတုန်း မငြိမ်းစောင့်ချက်ရပ်သွားလို့ မျက်လို့ဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ သူကြီးက မငြိမ်းဖင်ကို ထိမ်းကိုင်လိုက်ပြီး မငြိမ်းဖင်ထဲကို ကြီးမားလှတဲ့သူရဲ့လီးကြီး ထိုးထည့်လိုက်တော့ မငြိမ်းမှာ ကော့တက်သွားပြီး အဖုတ်အတွင်းသားတွေနဲ့ ကျွန်တော့် ညီလေးကို ညှစ်လိုက်တော့ ကျွန်တော့် ညီလေးမှာ ကျင်တက်လာပြီး သုတ်ထွက်ချင်ချင်ဖြစ်လာတယ်… သူကြီးလဲ အပြင်မှာကျန်နေတဲ့ သူ့ရဲ့ လီးကြီးကို မငြိမ်းဖင်ထဲကို အားကုန်စောင့်ထည့်လိုက်တော့ မငြိမ်းခင်ဗျာ
“အား…ကွဲပြီ…အား…အမေရေ…အား…အား….အင်း..”
ဖောင်း…ဖောင်း…ဖောင်း…ဖောင်း…ဖောင်း…ဖပ်…ဖပ်….ဖပ်…ဖောင်း…ဖောင်း…
သူကြီးမှာ စောင့်ချက်ကြမ်းကြမ်းတွေနဲ့ မငြိမ်းဖင်ထဲလိုးစောင့်လိုက်တော့ မငြိမ်းမှာ မချီ့မဆန့် ခံစားလိုက်ရပြီး အဖုတ်ကြွက်သားတွေပါ ညှစ်ချလိုက်တော့ ကျွန်တော့်မှာ ဘယ်လိုမှ မထိမ်းနိုင်တော့ဘဲ သုတ်ရည်တွေ မငြိမ်း အဖုတ်ထဲကို ပန်းထုတ်လိုက်ရတော့တယ်….
“အား…ပြီးပြီ….အား…အား…ပြီး…ပြီးပြီ…ဟင်း…ကျွတ်..ကျွတ်..ဟင်း…ရှီး..”
မငြိမ်းမှာလဲ စောက်ရည်တွေရော သေးတွေရောပန်းထွက်လာပြီး ကျွန်တော့်ကိုယ်မှာ ရွှဲရွှဲဆိုသွားတော့တယ်… မငြိမ်းလဲ စောက်ရည်တွေ ပန်းလို့ ပြီးတော့ အရုပ်ကြိုးပျက်ဖြစ်ကာ ကျွန်တော့်ကိုပေါ် ပြိုကျလာတော့တယ်… မငြိမ်းမှာ ကျွန်တော့်ကိုယ်ပေါ်မှောက်ကျလာတာတောင် မငြိမ်းကိုယ်က လှုပ်စိလှုပ်စိ ဖြစ်ကာ မငြိမ်းမှာ ညီးသံ သဲ့သဲ့လေး အဆက်မပျက်ထွက်လာတော့ ကျွန်တော်လဲ မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်ရာ သူကြီးက မငြိမ်းဖင်ထဲ လိုးစောင့်နေတုန်းဘဲ… မငြိမ်းအဖုတ်ကြွက်သားတွေကလဲ ကျွန်တော့်ညီလေးကို တစ်ချက်တစ်ချက် ညှစ်ညှစ် လိုက်တော့ ကျွန်တော့်ညီလေးလဲ ပြန်ထောင်ထလာ တော့တယ်… ။
အဲဒီတော့မှ မငြိမ်းလဲ ဆေးပျယ်သွားတယ်နဲ့ တူတယ် ကျွန်တော့်ကို အကြောင်သားငေးကြည့်နေတုန်း စအိုစီက ပြင်းပြင်းစောင့်ချက်တွေကို မခံမရက်နိုင်ဖြစ် လာကာ ရုန်းလိုက်တော့ သူကြီးက မငြိမ်း လက်နှစ်ဖက်ကို နောက်ပြန်ဖမ်းဆုတ်လိုက်ပြီး မငြိမ်းလက်နှစ်ဖက်ကို ဇုံကိုင်ကာ မြင်းစီးသလို မငြိမ်းဖင်ကို အားကုန်လိုးစောင့်ပါတော့သည်…။ မငြိမ်းလဲ အံကိုတင်းတင်းကြိတ်ကို ကျွန်တော့်ကို စိုက်ကြည့်နေတော့ မငြိမ်းမျက်ဝန်းတွေထဲ ကျွန်တော်လဲ စိုက်ကြည့်လိုက်တော့ မငြိမ်းမျက်ဝန်းထဲ မှာ ကျွန်တော်ကို အသနားခံတဲ့ အကြည့်တွေကို မျက်ဝန်းထဲမှာ တွေ့လိုက်ရတော့ ကျွန်တော်လဲ စိတ်မကောင်း ခြင်း ကြီးစွာနဲ့ တောင်းပန်တဲ့ အကြည့်တွေနဲ့ပဲ ကြည့်နေရတော့တယ်…။
အဲဒီတော့မှ မငြိမ်းလဲ ကျွန်တော့် အဖြစ်ကို သိတော့မှ သူလဲ အားနာတဲ့အကြည့်တွေနဲ့ ပြန်ကြည့်ပြီး တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် နှစ်သိမ့်ကြည့် တွေက လွဲလို့ ဘယ်သူ့ဘယ်သူမှ မကယ်နိုင်ဘဲရှိတော့တယ်….။ သူကြီးလဲ စောင့်ချက်တွေကို အရှိန်ထပ်တင် ကာ အရှိန်ပြင်းပြင်းနဲ့ လိုးစောင့်လာတော့ မငြိမ်းမှာ ဘယ်လိုမှ အံတင်းတင်းမကြိတ်နိုင်တော့ဘဲ သက်သာလို သက်သာညား ညီးညူနေရတယ်… ။
သူကြီးရဲ့စောင့်ချက်ကြောင့် မငြိမ်းရဲ့ အဖုတ်အတွင်းသားတွေမှာလဲ ကျွန်တော့် ညီလေးကို ညှစ်လိုက်သလို ဖြစ်ဖြစ်နေတော့ ကျွန်တော်လဲ နောက်တစ်ကြိမ် သုတ်ထွက်ချင်တာ တော့ သုတ်မထွက်အောင်ထိမ်းဖို့ မနဲကြိုးစားနေရတော့တယ်… သူကြီးရဲ့စောင့်အားကလဲကျမသွားဘဲ စောင့်ချက်မြန်မြန်နဲ့ လီးတစ်ဆုံးလိုးစောင့်နေမှုကြောင့် မငြိမ်းရဲ့ အဖုတ်အတွင်းသားတွေလဲ ပိုမို ညှစ်ညှစ်လာ ကာ ကျွန်တော် သုတ်အိမ်ထဲက သုတ်တွေကို ချူနေသလိုဖြစ်လို့နေတော့တယ်…။ မငြိမ်းလဲ အသံစုံထွက်လာ ကာ…
“အင့်…အီး..အား..အ.အ..အ..အင့်…ရှီး..”
ဘွတ်…ဖပ်..ဖပ်…ဖောင်း..ဖောင်း…ဘွတ်…ဘွတ်…
“အား…အမေရေ…အား…မရတော့ဘူး…အား…သေပါပြီ ရှင်…အား…အမေရေ…အား…ကယ်ပါအုံး…အား…”
မငြိမ်းမှာ အသံစုံထွက်ကာ ကျွန်တော်ညီလေးကို စောက်ရည်တွေနဲ့ခပ်ကြမ်းကြမ်း ပက်ဖြန်းလိုက်တော့တယ်… ကျွန်တော်မှာလဲ သုတ်မထွက်အောင် မနဲထိမ်းထားလိုက်ရတယ်… သူကြီးလဲ မငြိမ်းပြီးသွားတော့ မငြိမ်းဖင်ထဲ က သူ့လီးကို စွဲထုတ်လိုက်တယ်..ပြီးတော့ မငြိမ်းကို စွဲဖယ်လိုက်တော့ မငြိမ်းမှာ ကျွန်တော့်ဘေးနားမှာ ခွေခွေလေး လှဲပြီး အသက်ပြင်းပြင်းရှူသွင်းနေရတော့တယ်… ဘယ်အချိန်ထဲက သတိရနေလဲ မသိတဲ့ ပန်းအိ ကို သူကြီးက…
“ဟဲ့ကောင်မလေး…နင့် ဖင်ထဲအဲဒီကောင်ရဲ့လီးထည့်လိုက်…”
ပန်းအိမှာ ဆေးမိထားတော့ သူကြီးပြောသလို ကျွန်တော့် လီးနဲ့သူ့ဖင်ကိုတေ့ပြီး ထိုင်မယ်လုပ်တော့ သူကြီးက
“ဟဲ့ အဲလိုမဟုတ်ဘူးလေ နင် အဲဒီကောင်ကို ကြောပေးပြီး သူ့ရင်ဘက်ပေါ်လက်ထောက်လိုက် ပြီးတော့ သူ့လီးပေါ်ထိုင်ချလိုက် ငါ့ဘက်ကို မျက်နှာမူထား နင့်အဖုတ်ထဲ ငါ့လီးနဲ့လိုးစောင့်မလို့…”
ပန်းအိလဲ သူကြီးပြောသလို ကျွန်တော့်လီကိုသူ့ဖင်မှာတေ့ထိုင်ချလိုက်ပြီး ကျွန်တော့် ရင်ဘက်ပေါ် လက်ထောက်လိုက်တော့ သူကြီးဘက်ကို သူ့အဖုတ်ကော့ပေးသလိုဖြစ်သွားတော့တယ်…။ သူကြီးလဲ အချိန်စိုင်းမနေဘဲ ကော့တက်လာတဲ့ မငြိမ်းအဖုတ်ဝမှာ သူ့လီးတေ့ပြီး ခပ်ကြမ်းကြမ်း လိုးစောင့်ပါတော့တယ်..
ဖပ်…ဖပ်…ဖောင်း…ဖောင်း…ဖပ်..ဘွတ်..ဖွတ်…ဖပ်..ဖပ်..ဖောင်း…
ခပ်ကြမ်းကြမ်းလိုးစောင့်ရင်း ပန်းအိ အဖုတ်ထဲ ထိုးမွှေလိုက် ပင့်စောင့်လိုက် တစ်ဆုံးသွင်းလိုက် နဲ့ စိတ်ရှိလက်ရှိ လိုးနေတဲ့ သူကြီးကို ကြည့်ပြီး ပန်းအိ မှာ အားမလိုအားမရဖြစ်လာကာ ကြီးမားလှတဲ့ သူကြီး ရဲ့ လီးတန်ကြီး ဝင် နိုင်သမျှဝင်လာအောင် သူကြီးရဲ့စောင့်ချက်တွေနဲ့အညီပြန်ကော့စောင့်ရင်း…
“အား…မြန်မြန်စောင့်ပေးပါ…အား…ထွက်ပြီ…အား…စောင့်…စောင့်…အား…”
သူကြီးလဲ ပန်းအိထွက်တော့မယ်ဆိုတာနဲ့ ဘေးနားမှာ အသင့်ချထားတဲ့ ရေဘူးထဲကရေတစ်ငုံ သောက်ကာ ပန်းအိကို စောင့်ချက်ပြင်းပြင်းတွေနဲ့ စောင့်ချရင်း ပန်းအိ အဖုတ်ထဲကို သုတ်ရည်တွေပန်းထုတ်လိုက်တော့ တယ်… ပန်းအိခင်ဗျာမှာတော့..
“အား…ဘာလို့ ပန်းထုတ်လိုက်တာလဲ….အား…ပြီးကာနီးနေတဲ့ဟာကို ရှီး…”
ပန်းအိခင်မျာ ပြီးကာနီးနေတဲ့အချိန် သူကြီးက ရပ်ပြီးရေသောက်လိုက်တော့ အရှိန်ပြန်ကျသွားကာ ပြီးဆုံးချင်းမရောက်လိုက်ဘဲ ဆန္ဒမပြည့်တော့ သူကြီးကို ရန်ရှာပါတော့တယ်.. သူကြီးလဲ သူ့ကို ရန်လုပ်တဲ့ အထိနှာတင်းလွန်းတဲ့ ပန်းအိ ကို ဒေါသ မျက်လုံးတွေနဲ့စိုက်ကြည့်ကာ အပြင်ကိုထွက်သွားပါလေရော… ပန်းအိလဲ သူကြီးဆင်းသွားတော့ ကျွန်တော်ဘက်လှည့်ကာ သူ့ဖင်ထဲက ကျွန်တော့်လီးကိုစွဲထုတ်ပြီး အဖုတ်ထဲ ပြောင်းထည့်ကာ ခပ်ကြမ်းကြမ်းစောင့်ပါတော့တယ်… စောင့်ချက်တွေ တဖြည်းဖြည်းမြန်လာပြီး….
“အား..အင့်…ဖောင်း..ဖောင်း..ရှီး..အ..ဟင်း…ဖပ်…ဖပ်…ဖောင်း..ဖောင်း…အား…ထွက်ပြီ…ထွက်ပြီ…အား…”
ပန်းအိရဲ့ စောင့်အားကြောင့် ကျွန်တော်လဲ ပြီးတော့မဲ့ စဲစဲမှ
“ဝုန်း…”
လူထွားကြီးတစ်ယောက် အခန်းဝ မှာ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်ကို မိန့်မိန့်ကြီးပြုံးကြည့်နေတာတွေ့ လိုက်ရတယ်.. ကျွန်တော် သုတ်ထွက်ခါနီးမှာ တွေ့လိုက်ရတဲ့မြင်ကွင်းကြောင့် သုတ်မထွက်နိုင်ဘဲ ဆန့်ငင်ဆန့်ငင် ဖြစ်နေတုန်း ပန်းအိလဲ သတိပြန်ဝင်လာပြီး ဆက်စောင့်လိုးတော့တယ်… လူထွားကြီး နောက်ကနေ လိုက်ဝင်လာတာကတော့ သူကြီးရယ် ကျွဲကြီးရယ် လိုက်ဝင်လာတယ်…။
သူကြီးလဲ ကုတင်ဘေး နားက ဗီရိုဖွင့်ပြီး ဆေးတောင့်လေးတွေထုတ်လာတယ်… ပြီးတော့ ကျွဲကြီးတစ်လုံး လူထွားကြီးတစ်လုံးပေး လိုက်တော့ ကျွဲကြီးနဲ့လူထွားကြီးလဲ ဆေးတောင့်တွေကိုယူပြီး သောက်ချလိုက်တယ် သူကြီးလဲ ကျွဲကြီးတို့ ဆေးသောက်ပြီးတဲ့ အချိန်ထိ ပန်းအိ ကျွန်တော့်ကို လိုးစောင့်နေတာကို ကောက်ကျစ်တဲ့ အပြုံးတစ်ခုနဲ့ ရပ်ကြည့်နေတာ တွေ့လိုက်ရတော့ ကျွန်တော့်မှာ မပြီးနိုင်ဘဲ လီးတန်က ပျော့ကျသွားတော့တယ်.. ပန်းအိလဲ ကျွန်တော့ လီးတန်ပျော့ကြီးကို မရမက စောင့်လိုးနေရာက
“အင့်…အား….ရှင် ယောကျာ်းမဟုတ်ဘူးလား….လီးပျော့…ဒီမှာ ပြီးတော့မယ်ဟာကို ရှင့်ဟာက သေနေပြီ ကျွတ်….”
ပန်းအိလဲ ကျွန်တော့်ကို အပြစ်တင်ပြီး မပြည့်တဲ့ ဆန္ဒကို ဖြည့်ဖို့ ကြိုးစားတဲ့အနေနဲ့ ဘေးနားက ရပ်ကြည့်နေတဲ့ သူကြီးကို လှမ်းစွဲလိုက်ပြီး ဝတ်ထားတဲ့ ဘောင်းဘီတိုလေးကို စွဲချွတ်ကာ ပျော့တွဲတွဲဖြစ်နေတဲ့ သူကြီးလီးတန် ကြီးကို စုပ်ယူလိုက်တယ်…သူကြီးလီးတန်လဲ ပန်းအိ စုပ်အားကြောင့် ပြန်ထောင်တက်လာပါလေရော… သူကြီးလီးတန်ကြီးက ခုဏက တွေ့တဲ့ အရွယ်အစားထက်ကို ပိုကြီးလာသလိုဘဲ ကြည့်နေရင်းကြည့်နေရင်းနဲ့ ပန်းအိ ပါးစပ်တောင် မဆန့်တော့တဲ့ အနေအထားရောက်လာပါလေရော… ။
တချိန်လုံးဘေးက ကြည့်နေတဲ့ ကျွဲကြီးက သူကြီးလီးစုပ်ပေးနေတဲ့ ပန်းအိကြောင့် စိတ်တွေထကြွလာတယ်နဲ့တူတယ် ကိုယ်ပေါ်မှာရှိသမျှ အဝတ် အကုန်စွဲချွတ်လိုက်ပြီး ပန်းအိ အနားတိုးကပ်သွားတော့ ပန်းအိမှာ ကျွဲကြီးလီးကြီးကို လှမ်းကိုင်လိုက်ကာ ဂွင်းထုတော့တယ်…။
လူထွားကြီးလဲ ကျွန်တော့်နားလျှောက်လာတော့ ကျွန်တော့်မှာ ကြက်သီးတွေတောင်ထ လာပါလေရော လူထွားကြီးက ကျွန်တော့်ကို ချည်ထားတဲ့ ကြိုးတွေဖြည်ပြီး ကုတင်ခြေရင်းဘက်က တိုင်မှာ လက်ပြန်ကြိုးပြန်တုတ်ထားပြီး ကုတင်ပေါ်က မငြိမ်းစီကိုလျှောက်သွားပြီး မငြိမ်းကို ပက်လက်စွဲလှန်ပြီး မငြိမ်းပေါင်ကြားဝင်ကာ မငြိမ်းအဖုတ်ကို လျှာနဲ့သိမ်းယက်တော့တယ်… ပန်းအိလဲ ကျွဲကြီးနဲ့သူကြီး ကိုစုပ်လိုက်ထုလိုက် လုပ်ပေးနေရင်းကနေ
“အိ..ဟင့်..ကျွန်မ ကိုလုပ်ပါတော့ မရတော့ဘူး…အီး..အဖုတ်ထဲက တအားယားလာပြီ…အီး..လုပ်ပါတော့… လုပ်ပါေတော့…ဟင်း..”
သူကြီးနဲ့ကျွဲကြီးလဲ တစ်ယောက်မျက်နာ တစ်ယောက်ကြည့်ပြီး ပြိုင်တူ ခေါင်းငြိမ့် ပြကာ ကျွဲကြီးက ကြမ်းပြင်ပေါ် ပက်လက်အိပ်ချ လိုက်ပြီး ပန်းအိကို တက်စောင့်စေလိုက်တယ်.. သူကြီးက ပန်းအိ နောက်မှာ နေရာယူပြီးထိုးထည့်မယ်လုပ်တော့…
“အား…မရဘူး….အား…နာတယ်နာတယ်…အား…ဟင်း…ကြပ်လိုက်တာ…အား….”
“ဟဲ့…ကောင်မ နင်ဘဲ လိုးတော့ဆို.. ခုလိုးမလို့လေ….”
“အား…မရဘူး…ရှင်တို့ဟာတွေက အကြီးကြီးတွေ..အ.. မရဘူး…အား..နာတယ်…အား… မလုပ်ပါနဲ့တော့ အား…”
ပန်းအိမှာ ကြီးမားလှတဲ့ ကျွဲချို လောက်ရှိတဲ့ ကျွဲကြီးလီးတန်ကြီးကို ကာမစိတ်ကြွဆေးတန်ခိုးနဲ့ သူ့အဖုတ်ထဲ ထိုးသွင်းကာ ထိုင်ချလိုက်ပေမဲ့ ကြီးမားလှတဲ့ လီးကြီးဒဏ်ကို မခံနိုင်ဘဲ သွင်းလက်စကို ပြန်ထုတ်မယ်လုပ်တော့ ကျွဲကြီးက ပန်းအိတင်ပါးကို ကိုင်ကာ အတင်းပြန်ကော့ထိုးသွင်းလိုက်တော့ ပန်းအိမှာ လီးကြီးဒဏ်ကို အလူးအလဲ ခံနေရတော့တယ်… ။
သူကြီးကလဲ ပန်းအိနောက်ကနေ ပန်းအိ စအိုဝ ကို ကျွဲကြီးရဲ့လီးနီးနီးလောက် ကြီးတဲ့ လီးကြီးနဲ့ တေ့လိုက်တော့ ပန်းအိ မှာ မျက်ဖြူလန်ပြီး ကျွဲကြီးရင်ဘက်ပေါ်ကို အရုပ်ကြိုးပျက်လဲကျကာ သတိလစ်သွားတော့တယ်… သူကြီးနဲ့ကျွဲကြီးလဲ ပန်းအိ သတိလစ်သွားတာတောင် အလျှော့မပေးဘဲ အဖုတ်ကျင်းကျင်းလေးနဲ့ စအို ကျင်းကျင်းလေးထဲကို သူတို့ရဲ့ကြီးမားလှတဲ့ လီးတန်ကြီးတစ်ဆုံးထိုးထည့်ပြီး စောင့်စောင့်လိုးပါတော့တယ်…။
သူကြီးနဲ့ကျွဲကြီး ပန်းအိကို လိုးစောင့်နေတဲ့ နေရာက ကျွန်တော့် ရှေ့တဲ့တဲ့မှာဆို တော့ ကျွန်တော်မှာ လီးအဝင်အထွက်ကို ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်း မြင်တွေ့နေရတော့ ပန်းအိ အဖုတ်ထဲကရော စအိုထဲကပါ သွေးတွေစီးထွက်လာတာတွေ့လိုက်ရတယ်… ကျွန်တော်လဲ အံတင်းတင်းကြိတ်နေရုံကလွဲလို့ ဘာမှ မတတ်နိုင်တဲ့ အတွက် ပန်းအိ အဖြစ်ကို ဒီတိုင်းထိုင်ကြည့်နေရတော့တယ်…
“ဝုန်း….”
ကျယ်လောင်တဲ့ အသံနဲ့အတူ အပေါက်ဝမှာ လူနှစ်ယောက်က မြင်ကွင်းထဲပေါ်လာတော့ သေချာကြည့်လိုက်ရာ ကျွန်တော်တို့ကို သူပုန်တွေစီက ဝယ်လိုက်တဲ့ သူဌေးရယ် သူဌေးဘေးက အဖြူရောင်ဂါဝန်လေးနဲ့ကောင်မလေး တစ်ယောက်ရပ်နေတာတွေ့လိုက်တော့ မျက်နာကို သေချာကြည့်လိုက်ရာ…
“ဟာ..မေသော်…”
ကျွန်တော့်မှာ ယောင်ပြီး ခေါ်မိလိုက်တော့ မေသော်က မဲ့ပြုံးတစ်ချက်ပြုံးလိုက်ပြီး သူဌေး လက်မောင်းကို ဖက်ကာ သူဌေးရဲ့ ပခုံးကိုမှီပြီး အခန်းထဲ ဝင်လာတယ်… အခန်းထဲရောက်တော့ ပန်းအိ ကို ညှပ်ချ နေတဲ့ သူကြီးနဲ့ကျွဲကြီးရဲ့လီးတန်ကြီး အဝင်အထွက်ကိုကြည့်ကာ စတွေးမြိုချ လိုက်တာတွေ့လိုက်ရတယ်…။ မငြိမ်း အဖုတ်ယက်နေတဲ့ လူထွားကြီးကို တဖန်ကြည့်ပြန်ရာ လူထွားကြီးရဲ့လိင်တန်လဲ မြင်ရော မျက်လုံးအရောင် တလက်လက်တောက်လာပါလေရော…တဖြည်းဖြည်းနဲ့ မျက်လုံးအရောင်တောက်နေရာကနေ မဲ့ပြုံးလေးတစ် ချက်ပြုံးလိုက်ပြီး
“ကိုကြီး…မီး လေ မိန်းကလေးတွေ မုဒိန်းခပ်ကြမ်းကြမ်းကျင့်ခံရတာ ကို ကြည့်ချင်လိုက်တာ…နော်..ကိုကြီး.. သူတို့ကို မုဒိန်းကြမ်းကြမ်းလေး ကျင့်ခိုင်းလိုက်ပါနော်…. နော်လို့ ကိုကြီး…”
မေသော်မှာ သူဘေးနားက သူဌေးကို ချွဲချွဲနွဲ့နွဲ့လေးပြောလိုက်တော့ သူဌေးလဲ သဘောတွေ ကျကာ သူ့လူတွေကို အမိန့်ပေးလိုက်ပါလေရော..
“ကဲ…ကိုယ့်လူတို့ရေ.. ဒီကောင်မလေးနှစ်ယောက်ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး လိုးပေးလိုက်ကြစမ်းကွာ…”
မေသော်လဲ သူဌေးရဲ့စကားလဲကြားရော မျက်နှာမှာ ကောက်ကျစ်တဲ့အပြုံးတစ်ခုပေါ်လာပါလေရော.. နဂိုကထဲက ပန်းအိကို ကြမ်းကြမ်းလိုးစောင့်နေတဲ့ သူကြီးနဲ့ကျွဲကြီးလဲ လျှော့နေတဲ့ အရှိန်ကို ပြန်တင်ပြီး ပန်းအိကို အားကုန်စောင့်လိုးနေတော့တယ်… ။
မေသော်လဲ ပန်းအိ ကို လိုးစောင့်နေတာထပ် မငြိမ်းကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းလိုးစောင့်စေချင်တဲ့ ပုံရိပ်တွေက သူ့မျက်နှာပေါ်မှာ အထင်းသားပေါ်နေတယ်…။ လူထွားကြီး မငြိမ်းအဖုတ်ကို လျှာနဲ့မြိန်ရေယှက်ရေ ယက်နေတာကို ကြည့်ပြီး မေသော်က
“ဟို…လူထွားကြီး အဲဒီ ကောင်မကို မှတ်လောက်သားလောက်အောင် လိုးပေးလိုက်စမ်းပါအုံး….”
သူဌေးလဲ မေသော့်စကားကြားတော့ ခပ်ရဲ့ရဲ့ပြုံးလိုက်ပြီး
“ဆင်ကြီးရေ သူပြောတဲ့အတိုင်းလုပ်ပေးလိုက်စမ်းပါကွာ..ငါလဲ မင်တို့ မုဒိန်းကျင့်တာကို ကြည့်ချင်သေးတယ် စိတ်ပါရင်တော့ ငါလဲ မင်းတို့ပွဲထဲမှာ ဝင်ပါရတာပေါ့ကွာ….”
လူထွားကြီးလဲ သူဌေးစကားကြားတော့ သူဌေးကို လှည့်ကြည့်ပြီး ခေါင်းညှိမ့်ပြကာ မငြိမ်းပေါင်ကြားဒူးထောက် လိုက်ပြီး ပစ်ရန်အသင့်ဖြစ်နေတဲ့ လက်နက်ကြီးကို မငြိမ်းအဖုတ်ဝ တေ့ကာ စောင့်သွင်းလိုက်ပြီး တရစပ် စောင့်လိုးပါတော့တယ်… မငြိမ်းမှာ ဆေးပျယ်နေပေမဲ့ ဆင်ကြီးဆိုတဲ့သူရဲ့ အဖုတ်ယက်ကာနှိုးစွမှုကြောင့် ဆင်ကြီးရဲ့စောင့်ချက်တွေကို အံတင်းတင်းကြိတ်ခံနေနိုင်တာကို… မေသော်က အားမရသေးဘဲ မငြိမ်းကို မချည့်မဆံ ခံစားစေချင်ပုံဘဲ…
“ကဲ ဟိုလှေသူကြီး… ဆင်ကြီးလောက်နေတဲ့ကောင်မကို ဖင်ထဲသွားလိုးပေးစမ်း….အဲဒီအသေကောင်လိုဖြစ်နေ တဲ့ကောင်မကိုဘဲလိုးမနေနဲ့…”
သူကြီးလဲ သူ့ကို အမိန့်သံပြင်းပြင်းနဲ့ အမိန့်ပေးလိုက်တဲ့ မေသော်ကို မျက်မှောင်ကုတ်ကြည့်ပြီး သူဌေးကို မေးစက် ပြလိုက်တော့ သူဌေးက ခေါင်းညှိမ့်ပြလိုက်တာနဲ့ သူကြီးလဲ ပန်းအိစအိုထဲက လီးစွဲထုတ်လိုက်တော့ ကျွဲကြီးလဲ ပန်းအိကို ပက်လက်ပြန်လှန်ပြီး ပန်းအိ ပေါင်ကြားနေရာပြန်ယူကာ သွေးတွေပေပွနေတဲ့ ပန်းအိ အဖုတ်ထဲလီးပြန်ထိုးထဲ့ကာ အားရပါးရ စောင့်လိုးပါတော့တယ်…။
သူကြီးလဲ မငြိမ်းနားရောက်တော့ ဆင်ကြီးက မငြိမ်းကို စွဲမှောက်လိုက်ပြီး သူကပက်လက်လှန်ချကာ မငြိမ်းကို သူ့လီးပေါ်တက်ထိုင်စေလိုက်တယ်…. သူကြီးလဲ မဟတဟလေးဖြစ်နေတဲ့ မငြိမ်းစအိုထဲကို စတွေးထွေးထည့်ပြီး သူ့လီးတန်ကြီးကို တေ့ကာ မညှာမတာ စောင့်သွင်းလိုက်တော့…
“အား…သေပါပြီ….အမေရေ….အား…နာတယ်…အား….အား….”
မငြိမ်းမှာ ဘယ်လောက်ပဲ အသံကုန်ခြစ်အော်အော် သူကြီးနဲ့ဆင်ကြီးမှာ မညှာမတာ စောင့်လိုးနေတော့တယ်.. အဲဒီတော့မှ မေသော်လဲ စိတ်ကျေနပ်မှုရသွားကာ သူဌေးရဲ့ ပေါင်ပေါ်တက်ထိုင်ပြီး သူ့တင်ပါးတွေနဲ့သူဌေး ပေါင်ကိုပွတ်ကာ သူဌေးကို စွပေးနေတော့တယ်… သူဌေးလဲ မငြိမ်းကို အားရပါးရစောင့်လိုးနေတာကို ကြည့်ပြီး လီးတောင်လာတော့ မေသော့်ဖင်ကို အသာကြွခိုင်းကာ သူ့လီးကိုစွဲထုတ်ပေးလိုက်တော့ မေသော်က သူဌေးပေါင်ကြားဝင်ပြီး အကြောပြိုင်းပြိုင်းထနေတဲ့ သူဌေးလီးတန်ကြီးကို ပါးစပ်ထဲ မဆံ့မပြဲထိုးထဲကာ ငုံစုပ်တော့တယ်… ။
လျှာနဲ့ယက်လိုက် ပါးစပ်နဲ့ကွင်းထုသလို လုပ်လိုက် လက်နဲ့ရှေ့တိုးနောက်စုတ်လုပ်လိုက်နဲ့ သူဌေးကို ပြုစုပေးလိုက်တော့ သူဌေးမှာ စိတ်တွေထကြွလာကာ မေသော့်ကို စွဲမကာ တွန်းထုတ်လိုက်တော့ မေသော်မှာ ခွေခွေလေး ကြသွားတော့တယ်… သူဌေးလဲ အချိန်မဆိုင်းတော့ဘဲ ခွေခွေလေးလဲကြကာသူ့ကို ညှို့မျက်ဝန်းတွေနဲ့စိုက်ကြည့်နေတဲ့ မေသော့် ဂါဝန်ကို စွဲဖြဲလိုက်ပြီး အတွင်းခံတွေကိုပါ စွဲစုတ်ပြစ်လိုက်ပြီး မေသော်ကိုလေးဘက်ကုန်းစေလိုက်ကာ ပြူထွက်လာတဲ့ အဖုတ်ထဲ အတင်းထိုးထဲ့ကာ တရစက်စောင့်လိုး တော့တယ်…
“အ…အင့်…အီး..အ..အ…ဟင်း…အင့်…ရှီး..ဖွတ်..ဖပ်..ဖပ်..ဖွတ်..အ…အီး…”
မေသော်မှာအသံစုံထွက်ကာ သူဌေးရဲ့စောင့်ချက်နဲ့အညီ ပြန်ပြန်ကော့စောင့်တော့တယ်… လှေပေါ်မှာ လိုးပွဲကြီး စင်နွှဲနေတုန်း လှေက ပိုမိုလူးလှိမ့်လာတာကို သတိထားမိလိုက်တယ်…. ကျန်တဲ့သူတွေကတော့ လောကကြီးကို မေ့လျော့ကာ လိုးပွဲကြီးစင်နွှဲနေတုန်းဘဲ…။
တဖြည်းဖြည်း လှေမှာပိုကြမ်းကြမ်း လှုပ်လာကာ ယိန်းထိုးလာတော့မှ သူဌေးလဲ မေသော့်လိုးစောင့်နေရာမှ ရပ်ကာ အခြေအနေကို စူးစမ်းသလိုလုပ်နေတော့ မေသော့်မှာ ကာမအထွတ်အထိတ်ရောက်နေကာမှ ရပ်လိုက်တော့ အားမလိုအားမရဖြစ်ကာ သူဌေးကို တွန်းလှဲပြီး ပက်လက်ဖြစ်သွားတဲ့ သူဌေးပေါ်တက်ခွကာ တောင်မက်နေတဲ့သူဌေးရဲ့လီးကြီးပေါ်တက်ထိုင်ကာ စိတ်ရှိလက်ရှိလိုးစောင့်တော့တယ်…
မငြိမ်းမှာလဲ ညီးသံတောင်မထွက်နိုင်တော့ဘဲ အသက်ကို မနဲရှူနေရတာ တောင်မှ မညှာမတာလိုးစောင့်ခံနေရတုန်းဘဲ…
အဲဒီအချိန်မှာ လှေသားတစ်ယောက်… အမောတခေါပြေးလာ ပြီး…
“သူကြီးရေ…အ.အ..”
အခန်းထဲမှာ လိုးပွဲကြီးကျင်းပနေတာတွေ့ပြီး ပြောမဲ့စကားမထွက်ဘဲ ပါးစပ်အဟောင်းသားနဲ့ သူကြီးတို့လိုးနေတဲ့ မငြိမ်းကို တစ်လှည့်..သူဌေးကိုမြင်းစီးသလို ခပ်ကြမ်းကြမ်း စောင့်လိုးနေတဲ့ မေသော့်ကို တစ်လှည့်... ကျွဲကြီးရဲ့ စောင့်ချက်တွေမှာ တုတ်တုတ်မျှမလှုပ်တော့တဲ့ ပန်းအိ ကိုတစ်လှည့် ကြည့်ပြီး ပြောမဲ့စကားတွေ မေ့လျော့ကာ ပါးစပ်အဟောင်းသာနဲ့ အံ့သြတကြီးကြည့်နေတုန်း…
“ဝုန်း…ဝေါ…ဝုန်း…ဖျောင်း…ဝေါ..ဝေါ..ဒုံး…”
လှေကြမ်းပြင်မှာ ပေါက်ထွက်သွားပြီး ရေတွေ အတားအဆီးမဲ့လှေဝမ်းထဲဝင်လာကြတော့တယ်… အဲဒီတော့မှ လှေလုပ်သားလေးမှာ…
“မုန်…မုန်တိုင်းမိ..မိ..နေပြီ…ဟော..ဟဲ…ဘယ်လို…လုပ်…”
“ဝုန်း….”
လှိုင်းလုံးတစ်ချက်ဝင်အစောင့်မှာ လှေဝမ်းပေါက်သွားပြီး လှေပေါ်ပါလာတဲ့ လူတွေလဲ ကဆင့်ကလျား လွင့်ထွက်ကုန်ကြတယ်… မငြိမ်းကိုလိုးစောင့်နေတဲ့ သူကြီးလဲ လွင့်ထွက်သွားပြီး ကုတင်တိုင်နဲ့ခေါင်းနဲ့စောင့်ကာ ကားယားကြီးမှောက်နေတယ်… မငြိမ်းလဲ ကုတင်ပေါ်ကနေ တလိမ့်ကောက်ကွေးကျကာ လိုးစောင့်ခံထားရတဲ့ အရှိန်ရယ် ကုတင်ပေါ်က ကျတဲ့အရှိန်ရယ်ကြောင့်ထင်တယ် မငြိမ်းလဲ မလှုပ်မယှက် ဘဲ ခွေခွေလေး လဲနေတော့တယ်… ။
ဆင်ကြီးလဲ မငြိမ်းနည်းတူ ကုတင်ပေါ်မှ မှောက်လျှက်ကြီးကျလာက လေးဘက်ထောက် လျှက်ဖြစ်နေတုန်း ကုန်းထမယ်အလုပ်ကုတင်က သူ့အပေါ်ပိကျသွားပါလေရော ကုတင်လည်း လဲကျသွားတော့ ကျွန်တော်ကိုကုတင်တိုင်မှာ ချည်ထားချည်ထားတော့ ကျွန်တော်လဲ ကုတင်တိုက်က ဘယ်လိုက ဘယ်လို ပြုတ်ကျသွားလဲမသိဘူး ကြိုးတွေကတော့ မပြည်ပဲ ကျွန်တော့်လက်မှာ ချည်လျှက်တန်းလန်းကြီးဖြစ်နေတုန်း ကျွန်တော်လဲအားကုန်ရုံးကာ ကြိုးတွေပြည်လို့ပြည်ငြား ကြိုးစားနေရတော့တယ်.. မေသော်လဲ ဘယ်ကနေ ဘယ်လိုရောက်လာလဲမသိဘူး ကျွန်တော်ကို ကြိုးတွေဝိုင်းဖြည်ပေးတော့တယ်… ကြိုးတွေပြည်တော့ မေသော်က….
“လာ…လာဒီဖက်က ထွက်ရမှာ..မြန်မြန် လာလေ ကောင်းကောင်း….”
“မငြိမ်းတို့ခေါ်ရအုံးမယ် ခဏစောင့်အုံး…”
“သူတို့ကိုထားလိုက်စမ်းပါဟာ…နင်နဲ့ငါနဲ့လွတ်ဖို့အရေးကြီးတယ်လေ..”
ကျွန်တော်လဲ တကိုယ်ကောင်းဆန်လှတဲ့ မေသော့်ကို ကြည့်ပြီး စိတ်ပျက်လက်ပျက်ဖြစ်သွားတယ် ကျွန်တော့်လက်ကို စွဲထားတဲ့ မေသော့်လက်ကို ပုတ်ချကာ ကုတင်အောင်မှာ ပိနေတဲ့ မငြိမ်းကို စွဲထုတ်ဖို့ ကြိုးစားရတော့တယ်.. မငြိမ်းက ကုတင်အောက်မှာ သတိမေ့နေတော့ ကျွန်တော်မှာ အတင်းစွဲထုတ်ရတော့ တယ် တော်သေးတာက ကုတင်က ဆင်ကြီးကိုယ်ပေါ်ပိနေတော့ မငြိမ်းကို လျှောလျှောရှူရှူစွဲထုတ်လိုက်နိုင် တယ်…။
မငြိမ်းအပြင်ရောက်လာတော့ ပန်းအိ စီသွားပြီး ပန်းအိ သတိရလာအောင် လှုပ်နိုးပေမဲ့ ပန်းအိမှာ သတိမရတော့ လောကကြီးထဲက အပြီးအပိုင်ထွက်ခွာသွားနှင့်ပြီ.. မငြိမ်းနားသွားကာ မငြိမ်းကို လှုပ်နိုးတော့ မငြိမ်းမှာ ဘယ်လိုမှသတိမရဘဲဖြစ်နေတယ်.. မေသော်မှာ ကျွန်တော့်ကိုကြည့်ပြီး..
“နင်ဘဲ လွတ်အောင်အရင်ကြိုးစားပါ ကောင်းကောင်းရယ်… ကျန်တဲ့သူတွေတောင် ထွက်ပြေးကုန်ပြီး ကမ်းမမြင်လမ်းမမြင် ပင်လယ်ပြင်ကြီးမှာ နင့်ကိုနင်ဘဲ ကိုယ်လွတ်ရုံးကြည့်အုံး… မြန်မြန်မလာရင် နင်ဒီထဲက နေထွက်နိုင်တော့မှာ မဟုတ်ဘူး ဒီထဲကထွက်နိုင်ရင်တောင်နင်လွတ်အောင် မနဲရုံးရအုံးမှာ… ငါတောင် နင့်ကို သံယောဇဉ်ရှိလွန်းလို့ ခေါ်နေတာနော်…ကောင်းကောင်း..”
ကျွန်တော်မှာ မေသော်ဘာဘဲပြောပြော မငြိမ်းကို မခွဲနိုင်မခွာရက်ဖြစ်နေတယ်..မငြိမ်းကို ထားပြီးမသွားချင် တော့ ဘာလုပ်ရလဲစဉ်းစားနေတုန်း လှေမှာ ယိမ်းထိုးနေကာ လှေဝမ်းထဲကို ရေတွေ တလဟော စီးဝင်လာ တော့တယ်..အခန်းဝမှာလဲ သစ်သားကြိုးတွေနဲ့ ပိတ်မိတော့မှ စဲစဲ
“ကောင်းကောင်း..သွားမယ်..မြန်မြန်လာပါဆို နင်မလိုက်ရင် ငါလဲမသွားဘူးနော်..လာမြန်မြန်… ဒီရေတွေနဲ့သစ်သားအကြိုးအပဲ့တွေကြားမှာ နင်..မငြိမ်းကို ဘယ်လိုခေါ်ထုတ်မလဲ..ကဲ..နင်ကိုယ့်နင်တောင် မနဲကိုယ်လွတ်ရုံးရမှာ…အချိန်မရှိတော့ဘူး..ကောင်းကောင်းရဲ့…”
ကျွန်တော်လဲ မငြိမ်းလက်လေးစုတ်ကိုင်ထားရာမှာ မလွှတ်ချင်လွှတ်ချင်နဲ့ လွှတ်လိုက်ပြီး မေသော်စွဲခေါ်ရာကို ကန့်လန့်ကန့်လန့်လဲ လိုက်လာရတော့တယ်…
ဝုန်း…ဒိုင်း..ဝေါ..ဝေါ…ဝှီး..ဝှီး…ဝုန်း…ဝုန်း…
ရေလှိုင်းပုတ်သံတွေစူညံစွာကြားနေရပြီး ပြင်ထန်လှတဲ့ လိုင်းလုံးကြီးတွေကြားမှာ လှေသားတွေ ပေါ်လိုက်မြုပ်လိုက် ကူးခပ်နေကြတာကို ကြည့်ပြီး ကျွန်တော်တို့မှာ ဘာလုပ်ရလဲဆိုတာ မဆုံးဖြတ်နိုင်ဘဲ ခြေတုန်ချတုန်ဖြစ်နေတုန်း မေသော်က
“ရော့..ကောင်းကောင်း ဒါလေးဝတ်လိုက်..”
ဝုန်း…ဒိုင်း..ဝေါ..ဝေါ…ဝှီး..ဝှီး…ဝုန်း…ဝုန်း…
မေသော်ပေးတာကို ကြည့်လိုက်တော့ အသက်ကယ်အင်္က ျီး တစ်ထည် သူ့လက်ထဲမှာလဲ တစ်ထည် ကိုင်ထားပြီး အဝတ်မပါတဲ့သူ့ကိုယ်ပေါ်မှာ စွတ်လိုက်ကာ ကျွန်တော်ကို လဲ သူကိုယ်တိုင် ဝတ်ပေးတော့ တယ် ကျွန်တော်လဲ အသက်ကယ်အင်္က ျီ ဘယ်က ရလာလဲမသိတာကို မေးမနေတော့ဘဲ သူဝတ်ပေးလာတဲ့
အင်္က ျီ က အပေါ်ကြိုးတစ်ချောင်းတပ်နေတုန်း
ဝုန်း…ဒိုင်း..ဝေါ..ဝေါ…ဝှီး..ဝှီး…ဝုန်း…ဝုန်း…
ပြင်းထန်လှလဲ လှိုင်းလုံးတစ်လုံးက လှေကိုဝင်စောင့်တိုက်ချလိုက်ရာ မေသော်ရော ကျွန်တော်ရော လွင့်စင်ထွက်သွားကာ ပင်လယ်ရေအောက်ကို နှစ်ယောက်သားပြုတ်ကျသွားတော့တယ်… ရေအောက်ရောက်တော့ လှေအပိုင်းအစတစ်ခု ကျွန်တော့်ခေါင်းကိုလာရိုက်မှိလိုက်ရာ ခေါင်းမှာ ပူကနဲဖြစ်သွား ပြီ လောကကြီးနဲ့ အဆက်အသွယ်ပျက်သွားတော့တယ်…
ဝေါ….ဝေါ….ဝေါ….ဝေါ…
လှိုင်းပုတ်သံတွေဆူညံစွာကြားနေရပြီး မျက်စိကိုလဲ နေရောင်းစူးစူးရှရှထိုးကျကာခေါင်းထဲမှာ မူးနောက်လို့နေ တယ် မျက်စိ မဖွင့်ချင်ဖွင့်ချင်နဲ့အားယူကာ ဖွင့်လိုက်တော့ ကျွန်တော့်မှာ သဲသောင်ပြင်ပေါ်မှာ မှောက်လျှက်လဲ ကျနေမှန်း သတိထားမိလိုက်တယ်…။
အဲဒီတော့မှ လူးလဲထပြီး ဘေးပတ်ဝန်းကျင်ကို စူးစမ်းကြည့်လိုက် တော့ တောအုတ်လေးနဲ့သစ်ပင်တွေ ကုန်းမြေမြင့်လေးက လွဲလို့ သက်ရှိသတ္တဝါဆိုလို့ ငှက်အော်သံ တွေကလွဲ လို့ ဘာမှမတွေ့ရဘူး…။ ကျွန်တော်လဲအားယူထပြီး သဲသောင်ပြင်ပေါ်ကနေ တောစပ်နားကို သွားပြီး စူးစမ်းကြည့်ပြန်တော့လဲ ဘာမှထူးခြားမှုမတွေ့ရတော့ ကျွန်တော့်ဘဝ အသက်ရှင်သန်ဖို့ ဘယ်နည်းလမ်းနဲ့ အသက်ဆက်ရမလဲဆိုတာလေးပင်စွာနဲ့ပဲ သက်ပြင်းမောချ လိုက်ရပါတော့တယ်….။
ပြီးပါပြီ
