အနုသယ မလွမ်းသာတဲ့ ဆုံရပ်မှသည် (စ/ဆုံး)
ရေးသားသူ - ဘုံခုနှစ်ဆင့်
မြင်လိုက်ရတဲ့ မြင်ကွင်းကြောင့် ကျွန်တော် အံ့ဩတုန်လှုပ်သွားခဲ့ရတယ်။ ရုံးက AE မွေးနေ့မို့ ရုံးသူရုံးသားတွေကို နေ့လည်စာလိုက်ကျွေးလို့ ကျွန်တော်က ဘီယာအမူးသောက်ပြီး အိမ်ပြန်လာခဲ့တာ။ ကျနော်တို့အိပ်ခန်း လင်မယားအိပ်တဲ့ကုတင်မှာ လီးက မပျော့မမာ အနေအထားနဲ့ ပေါင်တွေဖြဲပြီး ကုတင်ဇောင်းမှာ ထိုင်နေတာ အရပ်ထဲက ဆိုက်ကားသမားကြီး ဦးအေးမောင်ပေါ့။ လီးကြီးကို တယုတယကိုင်ပြီး ပန်းသွေးရောင် နှုတ်ခမ်းလေးဟကာ မက်မက်မောမော ကြည့်နေသူက ကျနော့်မိန်းမ ခင်မိုးဝေလေ။
ခင်မိုးဝေ အသက်က ကျနော့်ထက် ၄ နှစ်ငယ်တာ၊ ကျနော်က ၃ဝ ဗျ၊ သူက ၂၆ နှစ်။ ကျနော်တို့လက်ထပ်တာ ၁ နှစ်ကျော်ပါပြီ။ ဦးအေးမောင်က အသားမဲမဲ ဗိုက်ပူကြီးပါ။ နှုတ်ခမ်းထူထူနဲ့ ၂၄ နာရီ ကွမ်းစားနေတဲ့သူ။ အသက်က ၅၅ လောက်ရှိနေပါပြီ။ ရုပ်ရည်ကလည်း ရွတ်ကြမ်းရည်ကြိုပါ။ မိန်းမက တင်းတင်းရင်းရင်းနဲ့ သေးကျင်တဲ့ခါးလေးအောက်က ဖင်သားကြီးများက ကော့ထွက်နေတာ ကျနော် အကြမ်းပတမ်း မလုပ်တာမို့ အခုထိ ဖင်က မကျဘူးဗျ။
နက်မှောင်နေတဲ့ လမွှေးအုံကြီးအောက်က လီးကြီး သူမလက်ထဲမှာ တဖြည်းဖြည်း တုတ်တုတ်ခိုင်ခိုင်ကြီး ဖြစ်လာလေသည်။ ယောကျ်ားဖြစ်သူ ရုံးက ပြန်မလာသေးခင် ကာမဆန္ဒနောက် လိုက်ခဲ့မိသည်။ မနက်က ကိုစိုးမင်း ရုံးသွားပြီး ဈေးသို့သွားရန် ဦးအေးမောင်အိမ်သို့ ဆိုက်ကားငှားရန် ဝင်ခဲ့ရာမှ စခဲ့ရသည်။
” ဦးအေးမောင် ရှိလား။ သမီးပါ ဈေးသွားချင်လို့။ ဆိုက်ကားနဲ့ လိုက်ပို့ပေးပါ။ ဦးမောင် ဦးမောင်။ အမလေး အိပ်တုန်းနေမာ ”
ပါးစပ်က ပြောရင်း လူးချင်းရင်းနှီးနေသဖြင့် ဦးအေးမောင် အခန်းသို့ ဝင်လာခဲ့မိသည်။
” အိုရ် အမလေးးး ”
ကုတင်ပုလေးထက်ဝယ် မှောက်ယှက်အိပ်နေသော ဦးအေးမောင်မှာ ပုဆိုးက ကျော်ပြင်ပေါ်ရောက်လျက် လီးမဲကြီးမှာ ဂွေးဥနှစ်လုံးမှဖိကာ အမြှောင်းလိုက် ထွက်နေတော့သည်။ လီးဆိုလို့ အပြင်တွင် လင်ဖြစ်သူ၏လီးသာ မြင်ဖူးခဲ့ရာ အခုလို တုတ်တုတ်ခဲခဲကြီးအား ရုတ်တရက် မြင်လိုက်ရသဖြင့် တကိုယ်လုံး တုန်ရီလာရသည်။ အမျိုးအမည်မသိ ဝေဒနာတရပ် ခံစားလာပြီး အဖုတ်လေးမှ ဆစ်ကနဲ ဖြစ်သွားပြီး အတန်ကြာ စိုက်ကြည့်နေမိသည်။ အပြင်သို့ အမြန်ပြန်ထွက်ကာ အိမ်ရှေ့မှ အော်ခေါ်တော့သည်။ ထို့နောက် ဈေးသို့သွားရာ ဆိုက်ကားနင်းလျက်ရှိသော ဦးအေးမောင် ပေါင်ကြားသို့ မကြာခဏ ကြည့်မိနေတော့သည်။
ဦးအေးမောင်သည် အတွေ့အကြုံများလှသော လူတစ်ယောက်ဖြစ်ပြီး ခင်မိုးဝေအား လိုးရန် အမြဲကြံနေသူဖြစ်၏။ ဒီနေ့ မနက်တွင် ခင်မိုးဝေမှာ မိမိပေါင်ကြားသို့ မကြာခဏ ကြည့်နေသည်ကို ရိပ်မိနေသည်။
ဈေးကအပြန် ခင်မိုးဝေတို့အိမ်ထိ လိုက်ပို့ရာ လင်ဖြစ်သူစိုးမင်း ရုံးသွားသည်ကို သိရှိလိုက်သည်။ ခင်မိုးဝေ ဈေးခြင်းတောင်းကုန်း၍ ချနေစဉ် နောက်ကနေ ဖင်ကြားထဲ လီးဖြင့်ထောက်ကာ ပုခုံးနှစ်ဖက်အား ဖိထားလိုက်သည်။
” ဟင် ဦးမောင် ဘာ ဘာလုပ်မလို့လဲ လွတ်ပါရှင် ”
ကြောက်ကြောက်လန့်လန့်နဲ့ ငြင်းနေမိပေမယ့် အဖုတ်ထဲက အရည်ကြည်များက ပေါင်ကြားသို့ စီးကျနေသည်။
” မိုးမိုးရယ် ဦးမောင်က သမီးကို လိုးချင်တာ ကြာပါပြီ။ အခု မောင်စိုးမင်း မရှိတုန်း လိုးချင်လို့ပါ ”
ရုတ်တရက် ဒူးထောက်ကာ ထမိန်လေးအား ခါးအထိ မတင်လိုက်ရာ အောက်ခံဘောင်းဘီ အနက်လေးနှင့် ဖင်လုံးဖွေးဖွေးလေးအား တွေ့လိုက်ရသည်။ ဘောင်းဘီလေး ဒူးဆစ်ထိဆွဲချကာ ကွမ်းစားထားသော နှုတ်ခမ်းထူထူကြီးက အမွှေးစိမ်းစိမ်းလေးများ ဖုံးအုပ်နေသော စောက်ပတ်လေးအား ထိုးယက်လိုက်တော့သည်။ အဖုတ်လေးအားယက်ရင်း ဖင်ဝလေးထဲ လျှာဖြင့် ထိုးကလိပေးပြန်သည်။
” အားးး အ ဦးမောင်ရယ် ကောင်းလိုက်တာ ”
ခင်မိုးဝေတစ်ယောက် ထူးကဲတဲ့ အရသာများခံစားရင်း ပေါင်လေးနှစ်ဖက်မှာ တဆက်ဆက် တုန်နေရှာသည်။ အခေါင်းပေါက်လေးထဲ လျှာထိုးပြီး အစုပ်ခံလိုက်ရချိန် ဘယ်လိုမှ မထိန်းနိုင်တော့ပဲ စောက်ရည်များ ထောင်ပန်းနေတော့သည်။
” အားးး ရှီးးး အ အအ အမလေးးးး ဦးမောင်ရယ် အားးးးး ရှီးးးးး ”
လင်ဖြစ်သူနဲ့ ဘာမှမဆိုင် ဦးအေးမောင်၏ လျှာဖျားအောက်တွင် အထွဋ်အထိပ် ပြီးခဲ့ရသည်။ ထို့နောက် မိမိတို့ အိပ်ခန်းလေးထဲ ပွေ့ချီခံရကာ ကုတင်ပေါ်တွင် တကိုယ်လုံး အနမ်းခံရပြန်သည်။ ကွမ်းနံ့ ချဉ်စူးစူးအနံ့တွေနဲ့အတူ မိမိနှုတ်ခမ်းလေး ဆွဲစုပ်ခံနေရင်း ဦးမောင်၏ကျောပြင်ကြီးအား ဖက်တွယ်ထားမိနေသည်။ ဦးအေးမောင်က နှုတ်ခမ်းတစ်ခုလုံး ဆွဲစုပ်ရင်း လျှာနဲ့ထိုးထိုးဆွကာ ခင်မိုးဝေလျှာလေးအား အပြင်ရောက်အောင် စုပ်ပေးနေတော့သည်။
နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးက နွေးကနဲ ဖြစ်သွားရင်း ရမ္မက်စိတ်များက တိုးတိုးလာသည်။ ဦးအေးမောင်မှာ အပေါ်မှ နမ်းပေးရင်း လီးထိပ်ဖြင့် အဖုတ်လေးအား ညှောင့်ပေးရာ ဗိုက်ခေါက်က ထူနေသဖြင့် ခင်မိုးဝေး အစိလေးအား ဒစ်ဖူးမှ မထိတထိလေး ဆွပေးသလို ဖြစ်နေတော့သည်။ ခဏအကြာတွင် ခါးဆန့်ပြီး စောက်ပတ်လေးထဲ ဒစ်ဖူးမြုပ်ကာ ထိုးချပစ်လိုက်ရာ
” ဘွတ် ဗျစ် ဗျစ် ဖွပ် ဗျစ် ”
လီးဝင်သံနှင့်အတူ ခင်မိုးဝေတစ်ယောက် အင့်ကနဲ ရင်ဘတ်လေး မော့တက်လာသည်။ လီးကို အရင်းထိစိုက်ကာ မွှေခံရချိန်
” အားးး အ ဖြည်းဖြည်းးး ဦးမောင် သမီးအထဲက ကျင်ကျင်တက်နာ ”
လင်ဖြစ်သူထက် တုတ်ပြီးရှည်နေသဖြင့် အဖုတ်လေးမှာ မခံနိုင်သေး။
” အားးး အိုးးး ခဏ ပြန်ထုတ်ပေးပါလား ဦးမောင် ”
ဦးအေးမောင်မှာ အဖုတ်လေးထဲ လီးက စီးစီးပိုင်ပိုင်လေးရှိနေသဖြင့် တောင်းပန်နေသော ခင်မိုးဝေအား တစ်ချက်ကြည့်ကာ ပစ်ပစ်လိုးတော့သည်။
” ဘွတ် ဘွတ် ဒုတ်စွပ် ဗျစ် အားးး အမလေးးး သေပါပြီ။ အီးးဟီး ဘွတ်ဘွတ် ဖွပ်ဖွပ် ပြွတ် ဘွတ် ”
တောင်းပန်သံ လီးအဝင်အထွက်သံများ အိမ်လေးအတွင်း ဆူညံ့နေလျက်ရှိသည်။ ခင်မိုးဝေ ဖင်လေးမှာ လွန့်လွန့်လူး၍ ရမ်းခါနေသည်။ အသက်ရှူမှားလောက်သည့် ဦးအေးမောင် လိုးချက်များက နာလည်းနာ ကောင်းလည်းကောင်းနေ၏။ တဖြည်းဖြည်း ခံနိုင်လာရာ ပေါင်လေးအားဖြဲရင်း မသိမသာလေး ကော့ထိုးပေးနေတော့သည်။
ခင်မိုးဝေကိုယ်လုံးလေး တဇပ်ဇပ် တုန်လာကာ စောက်ရည်များ ဒုတိယအကြိမ် ထွက်ကျလာပြန်သည်။ လက်ကလေးနှစ်ဖက်က ကုတင်ပေါ်မှ အိပ်ယာခင်းလေးအား ဆုပ်ကိုင်ထားရင်း ခါးလေးကော့ကာ လီးအရင်းထိ လိုက်ကပ်နေရင်း
” အားးး ထွက် ထွက်ပြန်ပြီ ဦးမောင် အမလေးးး ကောင်းး ကောင်းး ကောင်းလိုက်တာရှင် အားး ရှီးး အားးး ”
ဦးအေးမောင်လည်း မိမိလီးကြီး နွေးကနဲဖြစ်လာကာ အချက် ၅ဝ လောက် မနားတမ်းဆောင့်ရင်း လရည်များ အဖုတ်လေးထဲ ပန်းထည့်လိုက်တော့သည်။ ထိုနောက် နားလိုက်လိုးလိုက်နဲ့ နေလာရာ လီးက ပျော့နေသဖြင့် ကုတင်ဇောင်းတွင် ထိုင်ကာ ခင်မိုးဝေအား စုပ်ပေးရန် ချော့မြူနေသည်။ ထိုစဉ် စိုးနိုင် ပြန်ရောက်လာ၍ ချောင်းနေသည်ကို နှစ်ဦးလုံး သတိမထားမိကြပါ။
ဦးအေးမောင် လီးကြီးမြင်တော့ ကျနော် အားငယ်မိတယ်ဗျာ။ လီးကြီးက မဲမဲတုတ်တုတ်နဲ့ ဒစ်ဖူးက ကော့တက်နေတာ။ ကျနော့်မိန်းမကလည်း လက်ထဲကိုင်ထားရင်း စုပ်ချင်စိတ်တွေ ထိန်းမရဖြစ်နေတာ အသံတုန်ရီစွာနဲ့
” ဦးမောင်လီးက အကြီးကြီးပဲ ”
” စုပ်ကြည့်လေ မိုးမိုး ”
ပြောရင်း ခင်မိုးဝေ ခေါင်းလေးကိုကိုင်ကာ ပါးစပ်နား တေ့ပေးနေသည်။
ကျနော့် မိန်းမကလည်း နှုတ်ခမ်းလေးဟပြီး မျက်စိလေး မှိတ်နေပေးတယ်။ ဟူးးး လီးက ကြီးတယ်ဗျာ။ နီညိုရောင် ဒစ်ဖူးကြီးက မိန်းမပါးစပ်ထဲအပြည့် ထပ်မစုပ်နိုင်ရှာဘူး။ ဒါပေမယ့် ဦးအေးမောင်က မရပ်ဘူးဗျ။ မိန်းမခေါင်းလေးကို ထိန်းဖိပြီး လီးကို အရင်းထိ သွင်းနေတယ်။ အောက်က လဥမဲကြီးတွေက ကျနော့်မိန်းမ မေးစိမှာ ကပ်နေတယ်။ သနားမိတယ်ဗျာ။
ကျနော်နဲ့လိုးရင် မိန်းမက လီးစုပ်ဖို့နေနေသာသာ ထမိန်လေးပေါင်ရင်းလှန်ပြီး မျက်နှာလွဲခံတာ၊ အရှက်အကြောက်ကြီးတဲ့ မိန်းမပါ။ အခုတော့ ကြမ်းပြင်ပေါ် ဒူးထောက်လျက် ကိုယ်တုံးလုံးလေး၊ ပါးစပ်ထဲလည်း လီးက မဆန့်မပြဲ၊ ကျနော် ကြည့်ရင်း လက်က ကျနော့်လီးအား ပွတ်သပ်နေမိပါတယ်။
” အု အု ဖလွပ် အဟွတ်ဟွတ် အု ဖလွပ် ”
လီးက အာခေါင်ထိုးမိတာနေမှာ။ ကျနော့်မိန်းမ တဟွတ်ဟွတ်နဲ့ သီးရင်း လည်ပင်းကြောတွေ ထောင်နေတယ်။ ဦးအေးမောင်က ရက်စက်တာဗျာ။ ဒါကို မလွတ်ပေးပါဘူး။ ပါးစပ်ကို ဖိလိုးနေတယ်။ ကျနော့် လီး ကျင်တက်လာတာ ၁ဝ ချက်လောက်ပဲ ထုရသေးတယ် ပုဆိုးထဲ လရည်တွေ ပန်းထွက်ကုန်တယ်။ ကြည့်နေရင်း မိန်းမက ဦးအေးမောင်လီးကို ပါးစပ်ထဲက ထုတ်ပြီး အငမ်းမရ ပြန်စုပ်နေတယ်။ ညာလက်က လီးအရင်းကိုင်ထားရင်း ဒစ်ကြီးကို တပြွတ်ပြွတ် စုပ်နေတာဗျာ။ ခုန ပါးစပ်လိုးခံရတာ သူမဟုတ်တဲ့အတိုင်းပဲ။ ဘယ်လက်က လဥမဲမဲကြီးတွေကို ချေပေးနေသေးတယ်။ ဘယ်အချိန်ကများ ဒါတွေ တတ်သွားပါလိမ့်။
လီးကြီးကလည်း ပြောင်လက်နေပြီး ဒစ်ဖူးမှာ ကားထွက်လာရင်း လီးတလျှောက် ပတ်ပတ်လည် အကြောများ ထလာနေသည်။ ဦးအေးမောင်လည်း သူ့လီးမဲကြီးအား ခင်မိုးဝေပါးစပ်ထဲ ဝင်ထွက်နေပုံ ကြည့်ရင်း ကုတင်ပေါ် လှန်ချပစ်လိုက်သည်။ ထိုအခါ လီးကြီးမှာ ထောင်မတ်နေရင်း ဒစ်ဖူးက ကော့တက်နေရာ ခင်မိုးဝေတစ်ယောက် အငမ်းမရ လိုက်စုပ်နေတော့သည်။
ထို့နောက် ကုတင်ပေါ်တက်ကာ လီးကြီးပေါ်သိုး ဒူထောက်ခွလိုက်ရင်း ဖိထိုင်လိုက်သည်။ အဖုတ်လေးထဲ လီးက တိုးဝင်နေရာ ခင်မိုးဝေတစ်ယောက် ကြိတ်သွင်းနေရင်း ညည်းငြူနေရှာသည်။ ပထမ အချီလောက် မနာတော့ပေမယ့် လီးက အဖုတ်ထဲ ဒင်ပြည့်ကျပ်ပြည့် နေရာယူထားလျက်။ ဦးအေးမောင်လည်း ခင်မိုးဝေခါးလေးအား ထိန်းရင်း အောက်ကနေ ပင့်လိုးလိုက်ရာ အိစက်စွင့်ကားနေသော ဖင်ကြီးမှာ ဆောင့်ချက်များကြောင့် တုန်ခါနေသည်။
ပြူးထွက်နေသော မိန်းမဖြစ်သူ စောက်ပတ်လေးထဲ လီးမဲမဲတုတ်တုတ်ကြီး ဝင်ထွက်နေရာ စိုးနိုင်မှာ ချောင်းရင်း ကာမစိတ်များ ပြန်ကြွလာနေသည်။ လီးကြီးက အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေ လိပ်ဝင်သွားအောင် ပွတ်ဆွဲနေသလို စောက်ပတ်လေးပြန်အကြွတွင် နှုတ်ခမ်းသားများက လီးဘေးပတ်ပတ်လည် စူထွက်ညှစ်ပေးနေသလို တဖြည်းဖြည်း ခင်မိုးဝေဆောင့်ချက်များ မြန်လာလေသည်။ ဦးအေးမောင်ကလည်း စောက်ပတ်လေးပြန်အကျတွင် ကော့ကော့လိုးပေးလိုက်ရာ ခင်မိုးဝေမှာ တအားအား တရှီးရှီး အော်ရင်း ကာမစည်းစိမ်အား ခံစားနေလေသည်။ ဦးအေးမောင်ပေါ်သို ကိုယ်လုံးလေးအား လှဲချလိုက်ရင်း ခါးလေးခွက်ပြီး ဖင်လေးအားကော့ကာ စောက်ရည်များ ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်တော့သည်။ထို့နောက် ကုတင်ပေါ်မှ ဆင်းကာ ဦးအေးမောင်ပေါင်ကြားတွင်း မျက်နှာအပ်ပြီး စောက်ရည်များ ကပ်ပေနေသော လီးကြီးအား ဆွဲဆွဲစုပ်ရာ မကြာခင် လရည်များ ပါးစပ်ထဲသို့ ဝင်ရောက်လာတော့သည်။လရည်များ ကုန်စင်အောင် မျိုချရင်း ဒစ်ဖူးကြီးအား လျှာဖြင့် သိမ်းယက်ကာ ထိပ်ပေါက်လေးအား တေ့စုပ်ပေးရင်း ငြိမ်သွားတော့သည်။
စိုးနိုင်လည်း မိန်းမဖြစ်သူနှင့် ဦးအေးမောင်တို့ လိုးပွဲကိုကြည့်ရင်း ဂွင်းထုနေရာ ဒုတိယအချီ လရည်များ ထပ်မံထွက်ကျလာတော့သည်။
——————————————
စိုးနိုင် အိမ်အပြင်ပြန်ထွက်၍ ခဏအချိန်ဖြုံးပြီး ရုံးမှပြန်ချိန်အတိုင်း ပြန်လာခဲ့ရာ ဧည့်ခန်းထဲတွင် ဦးအေးမောင်နှင့် ခင်မိုးဝေတို့ မျက်နှာချင်းဆိုင် ထိုင်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။
” အော် ဦးအေးမောင် ရောက်နေတာလား ”
” ဟုတ်တယ် မောင်စိုးနိုင်ရေ အကြောတွေတအားတက်နေလို့ မိုးမိုးဆီ ဆေးလာတောင်းနေတာ။ ငါတူ အလုပ်က ပြန်လာပြီလား ”
” ဟုတ် ဦးအေးမောင်။ စကားပြောကြဦး ကျနော် အဝတ်စားလေး လဲလိုက်ဦးမယ် ”
ခင်များအကြောတွေ ကျနော့်မိန်းမက လျှော့ပေးပြီးပါပြီဗျာ ဒီစကားကို စိတ်ထဲမှ ပြောလိုက်တော့သည်။ မိန်းမက ခပ်တည်တည်ပဲ ထိုင်နေရင်း ခုံအောက် ဆေးဗူးရှာသလိုလို လုပ်နေတော့သည်။ညပိုင်းရောက်တော့ နေ့လည်က အဖြစ်ပျက်တွေကို တွေးရင်း စိတ်ထလာလို့ မိန်းမဖြစ်သူအား လိုးရန် ထမိန်လေး မတင်လိုက်စဉ်
” ကိုနိုင် ဒီနေ့ မိုး သိပ်နေမကောင်းချင်သလိုပဲ။ နောက်ရက်မှကွာ နော် ”
ကျနော်လည်း ညက အိမ်သာထဲ ဂွင်းထုပြီး အိပ်လိုက်ရတယ်ဗျာ။
ခင်မိုးဝေမှာ လင်ဖြစ်သူအား သိပ်စိတ်မပါတော့ပေ။ ဦးအေးမောင်၏ လီးမဲကြီးအား စွဲလမ်းကာ လစ်ရင် သွားသွားတွေ့လေ့ရှိသည်။ ဒီနေ့လည်း တနင်္ဂနွေနေ့မို့ စိုးနိုင် အိမ်တွင်ရှိနေသဖြင့် ဦးအေးမောင်ဆီသွားရန် အကြံအိုက်နေရာ စိုးနိုင်သူငယ်ချင်းများ လာခေါ်သွားသဖြင့် ကြိတ်ဝမ်းသာသွားရသည်။
” ကိုနိုင် အများကြီး သောက်မလာနဲ့နော်။ ညနေ စောစောပြန်ခဲ့ ”
” အေးပါ မိုးရဲ့ ကိုနိုင် စောစောပြန်လာမှာပါ။ သူငယ်ချင်းတွေဆုံတုန်း နည်းနည်းပါးပါးပေါ့ ”
ပြောပြီး ကိုနိုင်တစ်ယောက် သူ၏သူငယ်ချင်းများနှင့် ပါသွားလေးတော့သည်။
ခဏအကြာတွင် ခင်မိုးဝေတစ်ယောက် ဦးအေးမောင်အိမ်သို့သွားရာ ဦးအေးမောင်ကို မတွေ့ခဲ့သဖြင့် ဘေးအိမ်အား ရောက်ရောက်ချင်း လွတ်ပေးပါရန် အရေးတကြီး ဈေးဝယ်ဖို့ အကြောင်းပြကာ မှာထားခဲ့လေသည်။ အိမ်သို့ပြန်အရောက် ရေမိုးချိုး သနပ်ခါးလေးလိမ်းကာ ကုတင်ပေါ်တွင် မှေးနေလိုက်သည်။ ဦးအေးမောင် မလာသေးသဖြင့် အိမ်ရှေ့ထွက်ကြည့်လိုက် အိမ်ထဲပြန်ဝင်လိုက် ဂနာမငြိမ် ဖြစ်နေတော့သည်။ မနက် ၁ဝ နာရီ ခွဲလောက်မှ
” မိုးမိုးရေ မိုးမိုးရှိလား ”
အိမ်ရှေ့ဧည့်ခန်းမှ ဦးအေးမောင်ရဲ့အသံ ကြားလိုက်ရသည်။
” ရှိတယ် ဦးမောင်။ သမီး ဦးမောင်အိမ်တောင် ရောက်ခဲ့သေးတာ ”
အသံပြန်ပေးရင်း ဧည့်ခန်းဘက် ထွက်ခဲ့ရာ အင်္ကျီရင်ဘတ်ဟောင်းလောင်း ချွေးတစီးစီးနဲ့ ပုဆိုးတိုတိုဝတ်ထားသော ဦးအေးမောင်အား တွေ့လိုက်ရသည်။
” မိုးမိုး ဒီနေ့ရုံးပိတ်ရက် မောင်စိုးနိုင် မရှိဘူးလား ”
” သူ့သူငယ်ချင်းတွေ လာခေါ်သွားတာလေ ဦးမောင်”
စကားပြောရင်း ပုဆိုးအဟောင်းလေးဖြင့် ဦးအေးမောင်အား ချွေးများသုတ်ပေးနေသည်။
” မနက်က ဘူတာရီး ၃ ခေါက် မိုးမိုးရာ၊ ၄ နာရီထိုးကတည်းက မိလုံးတို့အုပ်စု ပဲရောင်း လိုက်ပို့ပေးရတာ ညောင်းကိုက်နာပဲ ”
ချွေးသုတ်ပေးနေသော ခင်မိုးဝေ၏ နဖူးလေးအား နမ်းရင်းပြောလိုက်ရာ
” ကဲပါ အခန်းထဲသွားနှင့် သမီး မုန့်ညှင်းဆီ လူးပေးမယ် ”
စကားပြောနေချိန် ဦးအေးမောင်မှာ ခင်မိုးဝေခါးလေးဆွဲကာ မျက်နှာချင်းဆိုင် ကော့ထိုးလိုက်ရာ
” အာကွာ ဦးမောင်ကလည်း ဧည့်ခန်းကြီးထဲ။ သွားအခန်းထဲဝင်တော့ အိမ်တံခါးပိတ်ပြီး ဆေးလူးပြီးမှ ဟွန့် ”
တံခါးများပိတ်၍ မုန့်ညှင်းဆီပုလင်းအား ကိုင်၍ အိပ်ခန်းထဲဝင်လာရာ ဦးအေးမောင်မှာ အင်္ကျီရော ပုဆိုးရော ချွတ်လျက် ကိုယ်တုံးလုံး မှောက်ယက်မှေးနေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ ခင်မိုးဝေ စောက်ဖုတ်လေးက ဆစ်ကနဲဖြစ်သွားကာ သူမကိုယ်တိုင်လည်း တုံးလုံးချွတ်ပစ်လိုက်သည်။ သနပ်ခါးဖွေးဖွေးလေးနှင့် ဆံပင်လေးများက ကျောလယ်သို့ ဖြန့်ချထားရင်း ကုတင်ပေါ်တက်လိုက်လေသည်။
” ဦးမောင် ကန်တော့နော် ”
ခွင့်တောင်းရင်း ဦးအေးမောင်ဖင်ပေါ်သို့ ခွထိုင်ကာ ပုခုံးနှစ်ဖက်မှစ၍ ခါးနားအထိ ဆီများလူးရင်း နှိပ်ပေးနေသည်။ ဦးအေးမောင်လည်း ခင်မိုးဝေက ကျောပြင်တစ်လျှောက် ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် နှိပ်ပေးနေသဖြင့် စောက်ပတ်လေးက သူ့၏ဖင်အား ပွတ်ပေးသလိုဖြစ်ကာ စောက်မွှေးပါးပါးလေးများ ထိတွေ့မှုူကြောင့် အောက်ကလီးကြီးမှာ တင်းလာတော့သည်။ လီးကြီးမှာ မှောက်လျက်ဖိထားသဖြင့် မိနှစ် ၂ဝလောက်တွင်
” မိုးမိုး ခဏဆင်းလိုက် ဦးမောင် ပက်လက်လှန်ပေးမယ်။ လီးက ကျင်တက်နေပြီ သမီးရ ”
” ဟုတ် ဦးမောင် သမီး ဆင်းပေးမယ်နော် ”
ဦးအေးမောင်မှာ ကိုယ်လုံးတစ်ပတ်လှည့်ရင်း ပက်လက်လှန်လိုက်ရာ ၇ လက်မကျော်ကျော်ရှိသော လီးကြီးက အကြောပြိုင်းပြိုင်းထလျက် ကော့ထောင်နေတော့သည်။ ခင်မိုးဝေလည်း လီးမဲကြီးအား ကြည့်ရင်း ခြေသလုံးမှ ပေါင်ရင်းထိ ဆီများ ခပ်ရွှဲရွှဲအမြန်လူး၍ ပေါင်ရင်းပေါ်သို့ ခွထိုင်လိုက်သည်။ လီးအရင်းနှင့် စောက်ပတ်လေးအား ထိကပ်ထားပြီး ဦးအေးမောင်ရင်ဘတ်မှ ဗိုက်ပေါ်အထိ ဆီများလူးပေးနေပြန်သည်။ ဦးအေးမောင်မှာ ခင်မိုးဝေက အထက်အောက် လူးပေးနေသဖြင့် စောက်ပတ်လေးက ထောင်မတ်နေသောလီးအား ကပ်တွန်းလေး ပွတ်ပေးနေသလိုဖြစ်ရာ ဆီးပုံးတင်းလာပြီး သေးပေါက်ချင်သလို ဖြစ်လာသည်။
” အားးး ရှီးးး အခုမှ အညှောင်းပြေတော့တယ်။ ခဏဆင်းဦးသမီး ဦးမောင် သေးပေါက်လိုက်ဦးမယ် ”
ခင်မိုးဝေလည်း ခွရင်းတန်းလန်း ကိုယ်လုံးလေးစောင်းကာ ကုတင်အောက်ထိ ဆင်းလိုက်လေသည်။ ဦးအေးမောင်မှာ အခန်းအပြင်ထွက်ရန် တံခါးဝနားအရောက် ပြန်လှည့်လာပြီး
” သမီး ဒူးလေးထောက်လိုက်၊ မျက်နှာလေးမော့ထားပေးနော်၊ အိမ်သာသွားရင် ကြာနေလိမ့်မယ် ”
ခင်မိုးဝေလည်း ကြောင်တောင်တောင်ဖြင့် ဒူထောက်လျက် ခေါင်းလေးမော့ထားပေးရာ ဦးအေးမောင်သည် လီးကြီးအား လက်တဖက်ဖြင့်ထိန်းကာ ခင်မိုးဝေမျက်နာပေါ် သေးပန်းချလိုက်သည်။ ရုတ်တရက် မျက်နှာပေါ် ခပ်နွေးနွေး ငံကျိကျိ သေးများကျလာသဖြင့် ခင်မိုးဝေတစ်ယောက် ထိတ်ကနဲ့ ဖြစ်သွားတော့သည်။ သူမ ထင်မှတ်မထားသောကြောင့် ဖြစ်သည်။ မျက်နှာတစ်ခုလုံး သေးဖြင့်ပန်းပြီးမှ ဦးအေးမောင်သည်
” မိုးမိုး ပါးစပ်လေးဟထား သမီး ”
ပြောရင်း နှုတ်ခမ်းလေးအားတေ့ကာ လက်ကျန်သေးများ ပန်းထည့်လိုက်သည်။ ပါးစပ်တွင် ပြည့်လျှံလာသဖြင့် ခင်မိုးဝေမှာ အမြန်မျိုချနေရသည်။ သေးများ ကုန်စင်သွားမှ ဒစ်ဖူးကြီးအား ပါးစပ်ထဲထည့်ကာ စုပ်ခိုင်းတော့သည်။
ခင်မိုးဝေမှာ အရှက်ကုန်ကာ ကာမဆန္ဒများနောက်လိုက်ရင်း လီးကြီးအား မက်မက်မောမော စုပ်ပေးနေသည်။ လီးထိပ်မှ လချီးနံ့ သေးနံ့များ အရသာခံရင်း အငမ်းမရ တပြွတ်ပြွတ် စုပ်ကာ ရမ္မက်များ တောက်လောင်နေသည်။ ဂွေးဥမဲမဲကြီးများ တလှည့်စီစုပ်ရင်း လီးအား ဂွင်းထုမပြတ်ပေ။အားရပါးစုပ်ပြီးမှ
” ဦးမောင် ကုတင်ပေါ် ပက်လက်လှန်ပေး။ သမီး အပေါ်က တက်လိုးချင်တာ မြန်မြန်လေးလုပ် ”
စောက်ပတ်လေးဆီက တဆစ်ဆစ်နှင့် ယားနေသောကြောင့် အသံတုန်တုန်ရီရီလေးနှင့် ပြောပြီးပြီးချင်း ဒစ်ဖူးကြီးအား ပါးခွက်သွားအောင် ခပ်ပြင်းပြင်း တစ်ချက်စုပ်ပစ်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ပက်လက်လှန်ထားသော ဦးအေးမောင်အပေါ် ခွထိုင်လိုက်စဉ်
” ခဏ သမီး ဦးမောင်မျက်နာပေါ် ခွလိုက်နော် ”
ခင်မိုးဝေမှာ မတ်တပ်ထ၍ ဦးအေးမောင်မျက်နှာပေါ် ခွထိုင်ကာ စောက်ပတ်လေးအား ပါးစပ်နားတေ့ပေးလိုက်သည်။
” ဦးမောင် မြန်မြန်ယက်နော် သမီး လိုးချင်လှပြီ သိလား အင့်အင့် ”
ဦးအေးမောင်မှာ ကာမစိတ်တက်နေသော ခင်မိုးဝေစောက်ပတ်လေးအား လျှာထိပ်ဖြင့် ထိုးယက်ပေးရင်း နို့သီးလေးများအား လက်ကိုမြှောက်ကာ ညှစ်ချေပေးလိုက်သည်။
” အ အားးး သမီးပြီးတော့မယ် ဦးမောင် မရတော့ဘူး ပြီးမှယက်တော့ ”
ခင်မိုးဝေ ချက်ချင်းမတ်တပ်ထခါ လီးကြီးပေါ်သို့ ပြောင်းထိုင်ပြီး ဆောင်းဆောင့်လိုးတော့သည်။ စောက်ရည်များ ဆူပွက်နေသဖြင့် လီးတုတ်ကြီးမှာ ခပ်စီးစီး ဝင်ထွက်နေသည်။ ဦးအေးမောင်သည် ဖင်သားလေးများအား ဆွဲညှစ်ကာ ဖင်ဝလေးအား လက်ခလယ်လေး ထိုးသွင်းလိုက်သည်။ ခင်မိုးဝေမှာ မနားတမ်း ဆောင့်ဆောင့်ချရင်း
” အားးး အိုးး ကောင်းလိုက်တာ – ကောင်းလိုက်တာ ဦးမောင်ရယ် – သမီး အရင်က ဒီလောက်ကောင်းမှန်းမသိခဲ့ရတာ ဟူးးး ရှီးးး အားးးးးးး ”
” စိုးနိုင်က သမီးကို လိုးမပေးဘူးလား ”
” လိုးတော့ လိုးပေးပါတယ် သူ့လီးက သေးတဲ့အပြင် မနူးမနှပ်ပဲ တက်လိုးတာများတယ်။ လိုးလည်း ခဏပဲ – အင့်အင့် အာကွာ အားးး ”
လင်ဖြစ်သူကို အပြစ်ပြောရင်း ဦးအေးမောင်အား ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေတော့သည်။ လီး အဝင်အထွက်တိုင်းတွင် စောက်ဖုတ်အတွင်းသားလေးများအား ပွတ်ဆွဲနေသဖြင့် လီးအရသာကို ခင်မိုးဝေမှာ ပီပီပြင်ပြင် ခံစားနေတော့သည်။ ထိုစဉ် ဦးအေးမောင်က ဖင်ဝလေးထဲ သွင်းထားသော လက်ခလယ်လေးအား မွှေရင်း လီးအား အောက်ကနေ ကော့ပေးလိုက်ရာ
” အားးးး အမေ့ ဦးမောင် အမလေးးး ကောင်းးကောင်းးးး ကောင်းလိုက်တာရှင် အားးး အမေ့ ရှီးးးးးးးး ”
ခင်မိုးဝေတစ်ယောက် ထိန်းမနိုင်သိမ်းမနိုင် ဖြစ်လာကာ ဖင်သားများ လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် နောက်ပြန်ကိုင်ကာ စကောဝိုင်းမွှေ့လျက် ဦးအေးမောင်လီးကြီးအား ဖိဖိလိုးရင် စောက်ရည်များ ပန်းထွက်နေတော့သည်။ ဦးအေးမောင်ရင်ဘတ်ပေါ် မှောက်ချရင်း ဖင်သားအိအိလေးများက တဇပ်ဇပ်တုန်လျက် နောက်ဆုံး စောက်ရည်များကုန်သည်အထိ လီးအားညှစ်ပေးရင်း ငြိမ်သက်သွားတော့သည်။
ဦးအေးမောင်က မပြီးသေး။ ခင်မိုးဝေအား မှောက်ယက်လေး ထားလိုက်ရင်း သူ့ကိုယ်လုံးအား ဘေးသို့ လျှောထွက်လိုက်သည်။ ထို့နောက် အပေါ်မှခွကာ ဖင်ဝနီညိုလေးအား ဒစ်ဖူးကြီးသွင်းကာ ညှောင့်လိုးနေသည်။ ဖင်ဝလေးက ညှစ်ထားသဖြင့် ပြန်ထုတ်ကာ အဖုတ်လေးထဲ ခဏလိုးပေးလိုက်ပြန်သည်။ လီးကြီးအား စောက်ရည်များရွှဲစေလျက် ဖင်အား ပြန်လိုးလိုက် စောက်ဖုတ်ပြန်လိုးလိုက် လိုးနေတော့သည်။
ခင်မိုးဝေမှာ ဖင်ထဲလီးဝင်လာလျင် အံလေးကြိတ်ခံနေရင်း သူမ စောက်ပတ်လေးမှ စောက်ရည်များ ခဏခဏ ပန်းထွက်နေ၏။ ဦးအေးမောင်မှာ ဖင်ရော စောက်ဖုတ်ရော တလှည့်စီလိုးရင်း လီးထိပ်က ကျင်တက်လာကာ လရည်များ တပျစ်ပျစ် ပန်းထုတ်ပြီး ခင်မိုးဝေပေါ် မှောက်ချပစ်လိုက်သည်။
ခဏနားပြီး ခင်မိုးဝေမှာ ပြန်ဆာလာသဖြင့် ဘေးနားပက်လေး အနားယူနေသော ဦးအေးမောင်၏ ပျော့ကျနေသော လီးကြီးအား သူ့မ လက်ကလေးများဖြင့် ဆွပေးပြန်သည်။ စောက်ရည်များ လရည်များ ပေပွနေသော လီးအား ထပ်မံစုပ်နေပြန်၏။ စွဲလမ်းနှစ်ခြိုက်မိသော လီးကြီးအား စုပ်၍ မဝနိုင်ဖြစ်နေတော့သည်။ ပျော့ခွေနေသော လီးက မကြာမှီ ခင်မိုးဝေပါးစပ်ထဲတွင် မာထင်လာရာ ဒစ်ဖူးကြီးက ကားတက်လာတော့သည်။
” ဦးမောင် သမီးကို ထပ်လိုးပေးဦး။ ထကွာ – ညနေကြ ကိုနိုင်ပြန်လာရင် လိုးမရပဲ ဖြစ်နေမှာ ”
လီးအား ဂွင်းထုမပျက်ပြောရင်း တောင်းဆိုလိုက်သည်။ ပက်လက်လှန်ပေးထားသော ခင်မိုးဝေအား နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်ရင်း ဦးအေးမောင်မှာ ပုံမှန်လေး လိုးပေးနေသည်။ ချိုင်းအောက် လက်လျှိုဆွဲ၍ ခပ်ဖြည်းဖြည်း လိုးနေရာ ဦးအေးမောင် ဗိုက်ခေါက်ကြီးကြောင့် လီးက ၃ ပုံ ၂ ပုံ လောက်ပဲ ဝင်ထွက်နေသည်ကို ခင်မိုးဝေမှာ အားမလိုအားမရ ဖြစ်လာလေသည်။ အောက်ကနေ ဖင်ကြီးအား စကောဝိုင်းပေးကာ ခါးကော့၍ စောက်ပတ်လေးအား လီးအရင်းထိ ကပ်ပေးပြန်သည်။
” ကျွတ် ဦးမောင် ပင်ပန်းနေတာလား သမီးလိုးပေးရမလားဟင် ”
” မပင်ပန်းပါဘူး မိုးမိုးရ။ နင့်စောက်ပတ်လေးက ညှစ်ပေးနေလို့ ဦးမောင် အရသာတွေ့နေလို့ပါ ”
ခဏအကြာတွင် ဦးအေးမောင်သည် အပေါ်က တဖုန်းဖုန်း ဆောင့်လိုးရင်း ခင်မိုးဝေနှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးအား ဆွဲစုပ်တော့သည်။ ခင်မိုးဝေမှာလည်း လီးအရသာ ရရှိလာသဖြင့် အောက်မှ စောက်ပတ်လေးအား ပင့်ကာ ပြန်ပြန်ဆောင့်တော့သည်။ ပက်လက်လေး တစ်ချီလိုးပြီး နောက်တစ်ချီတွင် ခင်မိုးဝေက အပေါ်မှ လိုးပေးသည်။
အနားယူလိုက်ကြရင်း ခင်မိုးဝေအား ထပ်မံမှုတ်ပေးလိုက်ပြီး လေးဖက်ကုန်းခိုင်ပြန်သည်။ လေးဖက်ထောက်ထား၍ ခင်မိုးဝေ၏ ပြူထွက်နေသော စောက်ပတ်နီတာရဲလေးအား ခဏပဲလိုးပြီး ဦးအေးမောင်မှာ စောက်ရည်များ တဖြန်းဖြန်း ပန်းထွက်အောင် ယက်ပေးလိုက်သည်။ ခင်မိုးဝေ ပျော့ခွေသွားမှ ခေါင်းရင်းဘက်တိုးသွားကာ ပါးစပ်ထဲ လီးထည့်ပြီး မညာမတာ လိုးလိုက်လေသည်။ အနားယူလိုက် တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် ပြန်ဆွပေးလိုက် ပြန်လိုးလိုက်လုပ်နေကြရာ တစ်ညနေလုံး အိပ်ခန်းလေးထဲ လိုးသံ၊ ညည်းသံများနှင့် စောက်ရည်နံ့၊ လရည်နံ့များ မွန်ထူနေတော့သည်။
————————————–
ညပိုင်းကြမှ စိုးနိုင်တစ်ယောက် ပြန်ရောက်လာခဲ့သည်။
” မိုးရေ မိုး ကိုနိုင်ပြန်ရောက်ပြီ ခေါက်ဆွဲကြော်ပါလာတယ် အတူစားရအောင် ”
အိမ်ရှေ့မှအသံပေးရင်း ယောကျ်ားဖြစ်သူ ပြန်လာနေသဖြင့်
” လာပြီ ကိုနိုင်ရေ လာပြီ ”
ခင်မိုးဝေ ထွက်ကြိုလိုက်သည်။ စိုးနိုင်မှာ အနည်းငယ် မူးနေဟန်ရှိသည်။ အိမ်ထဲရောက်ရောက်ချင်း မိန်းမဖြစ်သူပါးလေးအား နမ်းကာ ပေါင်ကြားထဲ လက်ဖြင့် ပွတ်သပ်ပေးနေသည်။
” ဟယ် ကိုနိုင်ကလည်း အခု ရေချိုးဦး၊ ပြီးရင် ထမင်းစား၊ ပြီးမှပေါ့ ဟွန့် ”
လင်ဖြစ်သူ၏ လက်အား အသာဖယ်ကာ ငြုတုတု ပြောနေလိုက်သည်။
” ဒါဆို ကိုနိုင် ရေချိုးလိုက်မယ်၊ ခေါက်ဆွဲကြော် ပြင်ထားပေး မိုး ”
” အင်းပါ ကိုနိုင်ရဲ့။ သွားသွား မြန်မြန်ချိုး အအေးပတ်မယ် ”
ရေချိုးပြီး လင်မယားနှစ်ယောက် ခေါက်ဆွဲနှင့်ထမင်း အတူစားကြသည်။ ထို့နောက် ဧည်ခန်းတွင် တီဗွီကြည့်ရင်း ည ၁ဝ နာရီခန့်တွင် စိုးနိုင်မှ အိပ်ရန်ပြောရာ ခင်မိုးဝေမှ တီဗွီပိတ် မီးများမှိတ်ကာ အိပ်ခန်းဆီသို အတူဝင်ခဲ့ကြသည်။ ကုတင်ပေါ်တွင် ပက်လက်လေးလှဲနေသော ခင်မိုးဝေပေါင်ကြားသို့ စိုးနိုင်လက်များက ပွတ်သပ်ပေးနေသည်။ သို့သော် ခင်မိုးဝေမှာ ဦးအေးမောင်နှင့် မီးကုန်ယမ်းကုန် လိုးထားသဖြင့် စောက်ဖုတ်လေးမှာ ကျိန်းစပ်နေရာ အထိမခံနိုင်တော့ပေ။
” ကိုနိုင် နောက်ရက်မှ လုပ်ရအောင်ကွာ ”
” ဟင် – ဘာလို့လဲ မိုးရဲ့ ”
” ဟိုလေ ဟို ဟို – အခုရက် ဆီးခုံးက တင်းပြီး နေလို့မကောင်းလို့ပါ ”
လင်ဖြစ်သူအား လိမ်ညာ၍ ပြောဆိုလိုက်သည်။ စိုးနိုင်မှာ သက်ပြင်းချကာ တောင်စပြုနေသော လီးက ပြန်ကျသွားတော့သည်။ မိန်းမဖြစ်သူ၏ မျက်ကွင်းလေးလည်း အနည်းငယ်ချိုင့်နေရာ ဒီရက်ပိုင်း ဦးအေးမောင်နှင့် လိုးနေသဖြင့် မိမိအပေါ် စိတ်မပါတာများလားဟု တွေးနေမိသည်။ လင်ဖြစ်သူ ငြိမ်သွားသဖြင့် ခင်မိုးဝေက
” ဟိုလေ ကိုနိုင် စိတ်လာနေရင် မိုး စုပ်ပေးမယ်နော်”
ဟုတ်တော့လည်း ဟုတ်သည်။ ဦးအေးမောင်အား ခံ၍ လင်ဖြစ်သူအား ပစ်ထားလျင် ကြာရင် ရိပ်မိသွားမှာလည်း စိုးရိမ်နေပြန်သည်။ သူမဘေးတွင် ကပ်ယက်လေး ငြိမ်နေသော စိုးနိုင်ပုဆိုးအား ထထိုင်ပြီး လှန်လိုက်လေသည်။ တစ်ညနေလုံး ဦးအေးမောင် လီးမဲကြီးအား စုပ်ပေးရသဖြင့် အခု လင်ဖြစ်သူလီးလေးအား ကြည့်ရင်း အားမရနိုင်တော့ပေ။ သို့သော် နူတ်ခမ်းလေးဟကာ လီးတစ်ချောင်းလုံး ပါးစပ်ထဲသွင်းပြီး စုပ်ပေးလိုက်လေသည်။ လဥလေးများအား လက်ဖြင့် ညှစ်ချေရင်း ဒစ်ဖူးလေးအား တပြွတ်ပြွတ် စုပ်ပေးလိုက်ရာ စိုးနိုင်တစ်ယောက် ညည်းသံများ ထွက်ပေါ်လာရသည်။
” အားးး ရှီးးးး ကောင်းလိုက်တာ မိုးရယ် ချစ်လိုက်တာကွာ စုပ်စုပ် အင့် ”
ဒစ်ဖူးအောက်က မေးသိုင်းကြိုးလေးအား လျှာဖြင့်ထိုးယက်ပြီး လက်ဖဝါးလေးဖြင့် ဂွင်းထုပေးလိုက်ရာ စိုးနိုင်တစ်ယောက် တင်းမခံနိုင်တော့ပဲ လရည်များ ပန်းထွက်ကုန်သည်။
” အိုးးး ရှီးးး ထွက် ထွက်ပြီ မိုး ရယ် အ အားးး ”
စိုးနိုင်းတစ်ယောက် လရည်များပန်းထုတ်ရင်း ငြိမ်သက်သွားတော့သည်။ နောက်ရက်များတွင် လင်မယားနှစ်ယောက် ညတိုင်း တစ်ချီတော့ လိုးကြသည်။ သို့သော် နှစ်ယောက်လုံး ဟာတာတာကြီး ဖြစ်နေကြသည်။ ခင်မိုးဝေမှာ ထမိန်သာ လှန်ပေးပြီး မျက်စိလေးမိတ်ကာ မျက်နှာလွဲပေးထားတတ်သည်။ စိုးနိုင်ကလည်း ညပိုင်းစားသောက်ပြီးသည်နှင့် အိပ်ခါနီး ကုတင်ပေါ်တွင် ထမိန်ဆွဲလှန်ကာ တက်လိုးရင်း ပြီးပြီးသွားတတ်သည်။
စိုးနိုင်တစ်ယောက် မိန်းမဖြစ်သူမှာ မိမိလီးအား စိတ်ဝင်စားမှုနည်းလာကာ သူမဘာသာ အာသာဖြေနေသည်ကို တွေ့တွေ့လာရသည်။ ဦးအေးမောင်မှာလည်း သူ၏ဇာတိမွေးရပ်မြေသို့ ပြန်သွားရာ လဝက်လောက်ရှိနေသည် ပြန်မလာသေးပေ။ တော်ကြာ မိန်းမဖြစ်သူမှာ မိမိမရှိချိန် တွေ့ရာပျော်ပါးနေလျင် မိမိအိမ်ထောင်ရေး ပြိုကွဲမှာလည်း စိုးရိမ်လာတော့သည်။ ရုံးဝန်ထမ်းအချင်းချင်း စိတ်ချရသည့် သူငယ်ချင်းအား တိုင်ပင်ကာ အကြံဉာဏ်တောင်းမိသည်။
” အဲဒါပဲ ကိုမင်းရာ။ ကျနော်လည်း ကြာရင် အိမ်ထောင်ရေးပြိုကွဲမှာ ကြောက်မိတာ။ သူဆက်ဆံတာတွေ ခွင့်ပြုပါတယ် ”
” ဟုတ်ပါပြီ ကိုစိုးနိုင်ရာ ကျနော် ဘာကူညီရမလဲ ”
” ဒီလိုပါဗျာ ~~~~ ~~~ ”
” ဟာ ဖြစ်ပါ့မလား။ အဆင်မပြေရင် ပြဿနာတက်နေမှာဗျာ ”
” ဟာ ကိုမင်းရာ ကျနော် တာဝန်ယူပါတယ် ”
” ကောင်းပြီလေ။ ခင်များ ဒီလောက်ပြောနေမှတော့ ကျနော် ကူညီပါ့မယ် ”
” Ok ပြီဗျာ။ ဒီညစမယ် ကိုမင်း အိမ်လိုက်ခဲ့ဗျာ ”
အမှန်တော့ ကိုမင်းဆိုသူသည် စိုးနိုင်တို့လို အထက်တန်းစာရေး ဖြစ်သည်။ ရုံးတွင် အိမ်ထောင်သည်များ အပျိုကြီးများအား ခိုးစားနေသောသူတစ်ယောက် ဖြစ်သည့်အပြင် လီးကြီးက ဂေါ်လီများဖြင့် စံချိန်မှီကြောင်း နာမည်ထွက်နေသည်။ AE မိန်းမတောင် သူနဲ့မလွတ်ပေ။ တခါတခါ AE က မေ့နေ့သော ဖိုင်တွဲများ အရေးကြီးစာရွတ်စာတမ်းများ အိမ်သို့ယူခိုင်းလျင် ဆရာကတော်အား နှစ်ချီလောက် လိုးပြီးမှ ရုံးသို့ပြန်လာလေ့ရှိသည်။ AE ကတော်မှာလည်း အပြင်သွားစရာရှိလျင် လင်ဖြစ်သူအား ကိုမင်းကို လွတ်ပေးပါဦး ပစ္စည်းလေး သယ်ခိုင်းချင်လို့ဖြင့် အကြောင်းပြကာ ခေါ်ပြီးကုန်းလေ့ရှိသည်။ စကားပြောရင်း ကိုမင်းရဲ့ဖုန်း ဝင်လာ လေသည်။
” ဟဲလို ဆရာ အမိန့်ရှိပါ ခင်ဗျ ”
” ကိုမင်းလား။ မင်း အစ်မကို ကားကြီးကွင်း လိုက်ပို့ပေးပါဦးကွာ။ ဆရာက ဒီနေ့ညနေ စစ်ဆေးရေးလာမှာမို့ ရုံးကထွက်မရလို့ ”
” ဟုတ်ကဲ့ ဆရာ။ ကျနော် လိုက်သွားလိုက်မယ် စိတ်ချပါ ”
” ကိုမင်း ဟို ကျနော်ပြောထား ~~~ ”
” စိတ်ချပါဗျာ။ ညကြရင် ခင်များအိမ်လာခဲ့မှာပါ။ ဆရာကတော်ကို ဘာဂျာပဲ ပေးလိုက်မှာ။ ကဲ ကျနော် ဒိုးပြီ ”
စိုးနိုင် ညနေ ရုံးဆင်းတော့ ဘီယာနဲ့ ရမ်တစ်တောင့် ဝင်ဝယ်လိုက်ပြီး အိမ်သို့ပြန်လာခဲ့သည်။
” မိုးရေ ကိုနိုင်ပြန်လာပြီ ”
” ဟုတ် ကိုနိုင်ရေ ဒီမှာ ဟင်းရည်လေး ပြန်နွေးနေလို့ လာပြီ လာပြီ ”
အိမ်ရှေ့သို့ တံခါးဖွင့်ပေးရာ ဘီယာနှင့် အရက်ပုလင်းကို ကိုင်ဆွဲလာသော ယောကျ်ားဖြစ်သူအား မြင်လိုက်ရသည်။
” ဒီနေ့ည ကိုနိုင့်သူငယ်ချင်းလာမှာ မိုးရဲ့။ ဒီမှာ ညအိပ်လိမ့်မယ် ”
” အော် ဒါဆို ထမင်းထပ်ချက်လိုက်မယ်”
” မချက်ပါနဲ့။ လိုမှ ကိုယ် တစ်ခုခု သွားဝယ်လိုက်မယ် ”
အိမ်ရှေ့ဧည့်ခန်းထဲတွင် ဖန်ခွက်များ အမြည်းအတွက် မနက်ကကျန်သော ဟင်းများနွေးကာ ပြင်ဆင်ထားလိုက်သည်။ စိုးနိုင်မှာ ရမ်သောက်လိုက် ဘီယာသောက်လိုက်နှင့် ရီဝေဝေလေး ဖြစ်လာရာ စကားပြောတာ သွက်နေလျက်ရှိသည်။
” မိုး ဒီရက်ပိုင်း အဆင်ပြေရဲ့လား ”
” ဟင် ဘာကိုလဲ ကိုနိုင်ရဲ့ အဆင်ပြေပါတယ် ”
” ဒီလိုကွာ ဟို ဟို ကိုနိုင်က ကောင်းကောင်း လိုးမပေးနိုင်လို့လေ ”
” ဟောတော် မူးလာရင် ကိုနိုင်ကလေ စကားပြောတာ ကြမ်းတာ ”
လင်ဖြစ်သူက ဒဲ့တိုးပြောချလိုက်သဖြင့် ခင်မိုးဝေမှာ ရုတ်တရက်မို့ ပါးလေးရဲတက်လာကာ ရင်ခုန်နေတော့သည်။ ထိုနောက် ကိုနိုင်မှ ဦးအေးမောင်နှင့် ဆက်ဆံတာတွေ သိပြီးသားဖြစ်ကြောင်း ခွင့်လွတ်ကြောင်း ဒီညလည်း ချစ်ဇနီးလေးအား ဆန္ဒတွေ ပြည့်ဝစေရန် သူငယ်ချင်းဖြစ်သူကို အကူအညီတောင်းထားကြောင်း ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောချလိုက်လေသည်။ ခင်မိုးဝေမှာ အံ့ဩရှက်ရွံ့နေရင်း လက်ဖဝါးချင်းပွတ်ကာ လင်ဖြစ်သူကို မျက်နှာချင်းဆိုင် မကြည့်ရဲတော့ပေ။ ထိုစဉ် ကိုမင်း ရောက်ရှိလာသည်။
” ကိုနိုင် ကိုနိုင် ရှိလား ကျနော်ရောက်ပြီ ”
မေးသံနှင့်အတူ အသားညိုညို အရပ် မနိမ့်မမြင့် ဘော်ဒီကျစ်ကျစ်လစ်လစ် လူတစ်ယောက် ဝင်လာလေသည်။ ခင်မိုးဝေမှာ အသံလာရာဆီသို့ လှမ်းကြည့်ကာ တကိုယ်လုံး ဖိန်းဖိန်းရှိန်းရှိန်း ဖြစ်လာရသည်။ မိမိအားလိုးမည့်သူမို့ အမှတ်တမဲ့ သူစိမ်းယောကျ်ားရဲ့ ပေါင်ကြားသို့ကြည့်ရင်း စောက်ပတ်လေးမှ ဆစ်ကနဲဖြစ်ကာ ရင်ခုန်သွားရသည်။
” လာဗျာ ကိုမင်း ကျနော်တော့ ကောင်းနေပြီ။ မိတ်ဆက်ပေးရမယ် ဒါ ကျနော့်မိန်းမ ခင်မိုးဝေပါ ”
” ဟုတ် ကိုစိုးနိုင်။ ကျနော့်နာမည် မင်းမင်းပါ မမိုး ”
ခင်မိုးဝေမှာ ခေါင်းလေးညိတ်ပြရင်း ရှက်ပြုံးလေး ပြုံးနေမိသည်။ ထို့နောက် စားရင်းသောက်ရင်း စိုးနိုင်တစ်ယောက် မူးလာလေသည်။ အာပေါင်အာရင်း သန်သန်ပြောရင်း ခုံပေါ်တွင် လက်နောက်ပြန်ထောက်ကာ ငြိမ်ကျသွားတော့သည်။
” ကိုစိုးနိုင်တော့ ရေချိန်လွန်ပြီနေမှာ မမိုးရေ ”
” ဟုတ်ပ။ ကိုမင်းကို အားနာလိုက်တာ။ သူက သောက်မိရင် မရဘူး အဟင်းးး ”
” အားနာစရာ မလိုပါဘူး မမိုးရဲ့။ မမိုးတစ်ယောက်လုံးရှိနေတာ နော့် ”
ကိုမင်းက အထာကျကျလေး ပြန်ပြောလိုက်ပြီး ခဏငြိမ်သက်သွားကြသည်။ ထို့နောက် ကိုမင်းက ထလာ၍ ခင်မိုးဝေဘေးနား ကပ်ထိုင်လိုက်သည်။ ခုံက နှစ်ယောက်ထိုင် ဖြစ်နေသဖြင့် ခင်မိုးဝေက လင်ဖြစ်သူ၏ ကိုယ်လုံးအား ခပ်မတ်မတ်လေး ရွှေ့ပေးလိုက်ရာ ပြန်အထိုင်တွင် ရမ္မက်ခိုးများ တောက်လောင်နေပြီး ရီဝေဝေမျက်လုံးများဖြင့် ကြည့်နေသော ကိုမင်းအား တွေ့လိုက်ရတော့သည်။
ကိုမင်းတစ်ယောက် မျက်စိအောက်တွင် လင်ဖြစ်သူအား မနိုင်တနိုင်လေး မရွှေ့ရာ ဖင်လေးကုန်ပေးသလို ဖြစ်နေသော ခင်မိုးဝေ၏ အလှတရားများကြောင့် ပြန်အထိုင်တွင် နှုတ်ခမ်းချင်း အငမ်းမရ စုပ်ပစ်လိုက်သည်။ ခင်မိုးဝေမှာလည်း လင်ဖြစ်သူဘေးထား၍ သူစိမ်းယောကျ်ားအား အနမ်းခံရင်း ရမ္မက်စိတ်များ ထကြွလာရသည်။ ကိုမင်း၏ပါးစပ်အား နှုတ်ခမ်းရဲရဲလေးဖြင့် ပြန်လည်စုပ်ယူပေးရင်း ကိုယ်လုံးလေးမှာ မရိုးမရွ ဖြစ်နေတော့သည်။ ထို့နောက် ကိုမင်းက ဘီယာပုလင်းများ ဖန်ခွက်များ စားပွဲခုံအစွန်းဘက်သို့ ပို့ကာ ခင်မိုးဝေအား ခုံပေါ်မတင်လိုက်ပြန်သည်။
ခင်မိုးဝေမှာ ခုံပေါ် ဒူးထောင်ပေါင်ကားလေး နေပေးသဖြင့် ထမိန်အား ချက်ပေါ်ထိ ဆွဲတင်လိုက်၏။ ပေါင်တန်ဖြူဖြူလေးကြားမှ အောက်ခံဘောင်ဘီ အနီရောင်လေးနှင့် ဖုံးကွယ်ထားသော စောက်ပတ်လေးမှာ ဖောင်းကြွနေကာ စောက်မွှေးလေးများက ဘေးတဖက်တချက်ဆီသို့ ထွက်ပေါ်နေသည်။ ကိုမင်း လက်ဖြင့် ဘောင်းဘီလေးအား ဘေးသို့ဆွဲကာ ပေါ်ထွက်လာသော စောက်ပတ်နီတာရဲလေးအား မျက်နှာအပ်ကာ ယက်ပေးလိုက်သည်။ စောက်ရည်လေးများ စို့နေသဖြင့် ၁ဝ ချက်ခန့် အထက်အောက် ဖိယက်ပေးကာ စောက်စိလေးအား ဆွဲစုပ်ပစ်လိုက်သည်။
” အားးး အမေ့ အို့ ကျွတ်ကျွတ် ”
ခင်မိုးဝေမှာ အသံတုန်တုန်ရီရီလေး ညည်းငြူရင်း စောက်ပတ်လေးအား ရှေ့သိုကော့ပေးမိသည်။ ထို့နောက် ထမိန်နှင့် ဘောင်ဘီကို ကိုမင်းမှ ဆွဲချွတ်ရာတွင် ဖင်လေးအား အလိုက်သင့် ကြွပေးလိုက်သည်။ အင်္ကျီနှင့် ဘော်လီအား မိမိဘာသာ ဆွဲချွတ်ကာ ကိုယ်တုံးလုံးလေး အယက်ခံနေတော့သည်။ တချက်တချက် လင်ဖြစ်သူများ နိုးလာမလားဟု တွေးရင်း ရင်တဖိုဖိုလေး ဖြစ်နေရပြန်သည်။
ထိုစဉ် ကိုမင်းမှာ စောက်ပတ်ယက်နေရင်း ခုံပေါ်လက်ထောက်ပြီး အကြောစိမ်းလေးများထနေသော နို့အုံလေးပေါ်မှ နို့သီးခေါင်းလေးများအား တစ်လှည့်စီ စို့ပေးပြန်သည်။ ခင်မိုးဝေမှာ တကိုယ်လုံး တွန့်သွားလျက် ရင်ဘတ်အား ကော့ပေးကာ
” အားးး ရှီးးးးး ဟုတ်တယ် စို့စို့ ကိုမင်း ထိပ်လေးတွေ ကိုက်ကိုက် အင်းးး အာကွာ ဟင်းးး ”
ခင်မိုးဝေမှာ ကာမစိတ်များထကြွနေကာ အသံကျယ်ကျယ် ညည်းနေတော့သည်။ ထိုစဉ် ကိုမင်းမှ ခင်မိုးဝေ၏ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးအား ဒုတိယ အကြိမ် ဆွဲစုပ်လိုက်ရင်း ဖောင်းကားနေသော စောက်ပတ်လေးထဲ လီးအား ခပ်ပြင်းပြင်း ဆောင့်လိုးထည့်လိုက်သည်။ ခင်မိုးဝေ မှာ “အင့်” ကနဲ့ ရှိုက်လိုက်ရင်း အောက်ပိုင်းသို့ကြည့်မိရာ ကိုမင်းပုဆိုး ဘယ်အချိန်က ချွတ်လိုက်မှန်း မသိရပေ။ မိမိအဖုတ်လေးထဲ ဝင်လာသောလီးမှာ တစ်ဆို့ကြီး ဖြစ်နေတော့ရာ ခုန်ပေါ်တွင် လှဲချပစ်လိုက်ရသည်။
” ဖြည်းဖြည်း လိုးနော် ကိုမင်း၊ အထဲက ဘယ်လိုကြီးလဲ မသိဘူး ”
ကိုမင်းမှာ လီးတဝက်လောက်သာ ထုတ်ရင်း ပုံမှန်လေး လိုးပေးနေသည်။
” အားးး ရှီးးး ကောင်းသလိုလို နာသလိုလိုကြီး ကိုမင်းရယ် အင်းးး အီးးး ”
ကိုမင်းလီးမှ ဂေါ်လီများက စောက်ပတ်အတွင်းသားများအား ပွတ်သပ်ဆွဲနေသဖြင့် ခင်မိုးဝေမှာ ဂေါ်လီဒဏ်ကို ခံစားနေရသည်။ ဒစ်ဖူးကြီးက ဂျီစပေါ့အား ထိထိမိမိလေး ထောက်မိနေသဖြင့် ကောင်းသလိုလို ဂေါ်လီကြောင့် နာသလိုလို ခံစားနေရသည်။ ခင်မိုးဝေမှာ အလိုးခံရင်း သိပ်မကြာလိုက်ပေ။ အရသာထူးများကြောင့် စောက်ရည်များ ပန်းထွက်လာတော့သည်။ ရင်ဘတ်လေးကော့ စောက်ရည်များပန်းကာ နှုတ်ခမ်းလေးဟပြီး
” အိုးးး ကောင်းး ကောင်းလိုက်တာ ကိုမင်းရယ် ဘယ်လိုများ လိုးလိုက်တာလဲ။ မိုးဖြင့် ခံရတာ မဝသေးပါဘူး ”
” မမိုး အားရအောင် ကျနော် လိုးပေးမှာပါ စိတ်ချ ”
ပြောရင်း ကိုမင်းတစ်ယောက် လီးအားဆွဲထုတ်ကာ ဗိုက်သားဖွေးဖွေးလေးအောက်က မိမိလီးဒဏ်ကြောင့် ပြန်မစိသေးသော စောက်ပတ်နီတာရဲလေးအား မက်မက်မောမော ယက်ပေးလိုက်တော့သည်။ သေချာကြည့်မိတော့မှ ဆီးခုံးမို့မို့လေးပေါ် စောက်မွှေးလေးများ တွန့်လိမ်နေကာ စောက်စိထိပ်လေးက ထောင်နေသည်ကို မြင်လိုက်ရသည်။ အတော်ထန်သည့် မိန်းမဟု အတတ်သိလိုက်ရသည်။
ကိုမင်းမှာ သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ အကူအညီတောင်းသဖြင့် လိုးပေးရသော်လည်း မိမိကိုယ်တိုင် နှစ်ချိုက်လာရသည်။ အနားမပေးပဲ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားများအား ယက်ရင်း ဖင်ဝလေးသို့ လျှာထိပ်လေးဖြင့် ထိုးကလိလိုက်ရာ ခင်မိုးဝေတစ်ယောက် အံလေးကြိတ်ကာ ဒုတိယအကြိမ် စောက်ရည်များ ဒလဟော ပန်းထွက်လာပြန်သည်။
” အီးးး အားးး ရှီးးး အ အအ ထွက် ထွက် ထွက်ပြန်ပြီ ကိုမင်းရယ်။ အိုးးး အမလေးးး ကောင်းလိုက်တာရှင် ”
ခင်မိုးဝေမှာ ကော့ပျံညည်းငြူနေရရှာတော့သည်။ ထို့နောက် ကိုမင်းမှ
” မမိုး ခဏနားပြီး လီးစုပ်ပေးဦးနော် ”
” ဟုတ် ကိုမင်း အခန်းထဲသွားမလား။ ဒီမှာက ကိုနိုင် နိုးလာရင် မကောင်းဘူးထင်တယ် ”
” ဒီမှာပဲစုပ် မမိုး။ ကိုနိုင်ကိုယ်တိုင်က မမိုးကို လိုးပေးဖို့ တောင်ဆိုခဲ့တာပါ။ မစုပ်ပေးလည်း ရပါတယ်ဗျာ ”
ခင်မိုးဝေမှာ မျက်နှာတစ်ချက်ပျက်ကာ နောက်ထပ် အလိုးမခံရမှာ စိုးရိမ်လာတော့သည်။ ချက်ချင်း ခုံပေါ်မှ ဆင်းကာ စောက်ရည်များဖြင့် တင်းပြောင်နေသော နီညိုရောင် လီးကြီးအား နှာခေါင်းဖြင့် နမ်းရှိုက်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ဂေါ်လီများဖြင့် လီးကြီးအား အရင်းမှကိုင်ကာ သူမမျက်နှာအနှံ့ ပွတ်သပ်နေတော့သည်။ လီးကြီးအား ယုယပြနေရင်း နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးအား ဟကာ အဖျားမှ ရသလောက် ငုံစုပ်ပေးနေသည်။ သူမ၏ စောက်ရည်နံ့များက သူမအား ကာမစိတ်များ ပြန်လည်တောက်လောင်လာစေသည်။
ခင်းမိုးဝေက လီးကြီးအား ဒစ်ဖျားမှ အရင်းထိ ဘေးတိုက်ယက်ရင်း အငမ်းမရ စုပ်ပေးနေသဖြင့် ကိုမင်းမှာ ကာမစည်းစိမ်အား ခံစားနေတော့သည်။ ဒစ်ဖူးကြီးများကို ပါးခွက်လာအောင် စုပ်ပေးနေသဖြင့် ပြီးချင်သလို ဖြစ်လာတာမို့
” အားးး တော်ပြီ မမိုး ခဏရပ်ဦး ကျနော် လိုးပါရစေဦး ”
ခင်မိုးဝေမှာ ပါးစပ်ထဲမှ လီးအားထုတ်ပေးကာ ခုံပေါ်တွင် ပြန်တက်ပြီး စောက်ပတ်လေးအား ဖြဲပေးထားလိုက်လေသည်။ ကိုမင်းမှ ခင်မိုးဝေရဲ့ ပေါင်နှလုံးကိုထမ်းကာ စောက်ခေါင်းဝလေးအား ဒစ်ဖူးတေ့ပြီး ဆောင့်လိုးလိုက်သည်။ ပထမတစ်ခါ လိုးထားပေမယ့် ခင်မိုးဝေစောက်ဖုတ်လေးက ကြပ်ကြပ်ထုပ်ထုပ်လေး ရှိနေဆဲ။ ပေါင်လေးများအား ဖိကာ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးအား စုပ်ယူလိုက်ရင်း လီးအား အဆုံးထိ ဖိချပစ်လိုက်သည်။
” ဗျစ် ဘွတ် ဖွပ် ဗျစ်ဗျစ် ”
လီးကြီးမှာ ဆီးခုံးခြင်းကပ်သည်အထိ တိုးဝင်သွားတော့သည်။ ညည်းသံလေးနဲ့အတူ စောက်ခေါင်းအတွင်းမှ လီးအား ဆွဲပြီးညှစ်ပေးမိသလို ဖြစ်သွားရသည်။ ကိုမင်းမှ ကပ်ထားရင်း လီးအား မွှေပစ်လိုက်ရာ စောက်ပတ်အတွင်းသားများအား ဂေါ်လီများနှင့် ပွတ်ဆွဲခံရသဖြင့် ခင်မိုးဝေတစ်ယောက် ကော့ပျံနေကာ ကိုယ်လုံးလေး တဆက်ဆက် တုန်နေတော့သည်။
” အားးး အမေ့ အို့ ကောင်းလိုက်တာ ကိုမင်းရယ် လိုးတတ်လိုက်တာ ဟုတ်တယ် ဖိထားပေး နာနာလေး မွှေပေးနော် အူးး ဟူးး ”
ခပ်တင်းတင်းလေး မွှေပေးနေရင်း စောက်ရည်လေးများ လျှံထွက်လာရာ ကိုမင်းက လီးအား ဒစ်ဖျားထိ ဆွဲထုတ်ကာ အဆုံးထိ ဆောင့်ဆောင့်လိုးတော့သည်။ ခင်မိုးဝေမှာ လီးကြီးဝင်လာတိုင်း စောက်ပတ်အုံတစ်ခုလုံး ကျင်တက်လာကာ လိုးချက်များကို မက်မက်မောမော ခံပေးနေသည်။ ထို့နောက် ကိုမင်းမှ ဖိထားသော ပေါင်နှစ်လုံးအား ဘေးသို့ခွဲကာ ခါးလေးအား စုံကိုင်ပြီး ပစ်ပစ်လိုးလိုက်ပြန်သည်။ ဒစ်ဖူးကြီးက ခင်မိုးဝေရဲ့ သားအိမ်ဝသို့ ဆောင့်မိကာ ကျင်တက်နေသဖြင့် ခင်မိုးဝေမှာ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို စုကွေးလိုက်ရင်း စောက်ရည်များ ထောင်ပန်းနေတော့သည်။
ကာမစိတ်များ တောက်လောင်လာသော ကိုမင်းက တအားအားအော်ကာ မျက်လုံးလေးစင်းလျက်ရှိသော ခင်မိုးဝေမျက်နှာလေးအားကြည့်ရင်း စားပွဲခုံတစ်ခုလုံး ခါရမ်းနေအောင် ဆောင့်လိုးတော့သည်။ ဘီယာပုလင်းများ ဖန်ခွက်များ ကျကွဲကုန်ရာ လိုးသံများ ညည်းသံများ ဖန်ခွက်ကွဲသံများ ဆူညံနေတော့သည်။
” ဘွတ် ဘွတ် ပြွတ် ဒုတ် အားးး ရှီးး ကောင်းလိုက်တာကွာ ”
” ချလွမ် ချလွမ် ခွပ် ခွလွမ်လွမ် ”
” အိုးးး ကိုမင်းးရယ် လိုးလိုးးး အမလေးးး အားး ရှီးးး အားးး ဟုတ်တယ် အင့်အင့် ”
” ကောင်းလိုက်တာ မမိုးရာ စောက်ပတ်လေးက စီးပိုင်နေတာ လိုးလို့ မဝနိုင်ဘူးးး အီးးး ရှီးးး ”
” ဗျစ် ဒုတ် အ အအ ဘွတ် ဖွပ်ဖွပ် ”
မီးကုန်ယမ်းကုန် ဆောင့်လိုးရင်း ကိုမင်းတစ်ယောက် မေးကြောများထောင်လာကာ လရည်များ ပျစ်ကနဲ ပျစ်ကနဲ ခင်မိုးဝေစောက်ပတ်လေးထဲသို့ ပန်းထုတ်လိုက်တော့သည်။
ဖန်ခွက်ကွဲသံ ပုလင်းကျကွဲသံများကြောင့် မူးပြီးအိပ်နေရာမှ စိုးနိုင်တစ်ယောက် လန့်နိုးလာခဲ့ရသည်။ မျက်စိဖွင့်ဖွင့်ချင်း မျက်လုံးလေးစင်းကာ ဖုတ်လိုက်ဖုတ်လိုက် မှေးနေသော ဇနီးဖြစ်သူ၏ ဖောင်းကားနေသော စောင်ပတ်လေးထဲ သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ ကိုမင်း၏ လီးကြီးမှာ မဆန့်မပြဲ စိုက်ဝင်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရတော့သည်။
ပြီးပါပြီ။
