Sunday, April 24, 2016

ရမ္မက်ပြင်းတဲ့ ချစ်ခြင်း (စ/ဆုံး)

ရမ္မက်ပြင်းတဲ့ ချစ်ခြင်း (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အဖြူရောင်

“ ဖောင်း… ဖောင်း… ရှီး… ဖောင်း”

သီးတင်းကျွတ် လပြည့်ကျော် တစ်ရက်နေ့ ညလေးက မိုးတိမ်သားကင်းကင်းနဲ့ ကြည်လင်တောက်ပနေသည်။ ရပ်ကွက်ထဲက ကလေးငယ်တွေရဲ့ ဗျောက်ဖောက်သံက ရပ်ကွက်တစ်ခုလုံး ဟိုမှသည်မှ သောသောညံနေသည်။

“ ဖေဖေ နားညီးနေပြီ ထင်တယ်”

“ မညီးပါဘူး သမီးရယ် ဖေဖေတို့ ငယ်ငယ်ကလဲ ဒီလိုပဲ ကစားကြတာပါပဲ”

ဝရံတာကနေ အိမ်ထဲကို ဝင်လာရင်း ဘေးက စတီခုံလေးမှာ ဝင်ထိုင်လိုက်တဲ့ ချွေးမလေးကို ဦးထွန်း လှမ်းကြည့်ပြောလိုက်မိသည်။

“ အဖေ့သားနဲ့ မြေးကတော့ ရေကျော်ပွဲဈေး သွားကြပြီ”

“ သမီးရော လိုက်မသွားဘူးလား”

“ မလိုက်ချင်ပါဘူး အဖေရယ် လူအရမ်းများတာ သူတို့သားအဖပဲ ဝါသနာပါတယ်လေ”

ပြောပြီးတော့ နောက်ဖေးဖက် ထွက်သွားတဲ့ ချွေးမလေးကို ဦးထွန်း ငေးနေမိသည်။ မိန်းမဆုံးပြီးကတည်းက ရွာကအိမ်မှာ တစ်ယောက်ထဲ နေနေရာကနေ သားနဲ့ချွေးမလေးက ရန်ကုန်ကို ဘုရားဖူးခေါ်လို့ ရောက်လာခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။

ပြောရဦးမယ် ကျွန်တော့် အသက်က အခုတန်ဆောင်မုန်းဆို ၄၈ နှစ် ပြည့်ပြီ။ ရွာမှာတော့ မိန်းမနဲ့ ကုန်စုံဆိုင်လေးဖွင့်ရင်း ဘဝကို ရပ်တည်ခဲ့ကြတာ။ သားဖိုးလုံးကလည်း အားကိုးရပါတယ်။ ကျွန်တော့်မိန်းမ ဆုံးသွားတော့ ဘာမှမလုပ်တော့နဲ့ဆိုပြီး သူပဲထောက်ပံ့ထားတာလေ။ ဒီကောင့်ကို ရန်ကုန်မှာ ကျောင်းထားဖို့ ရွာမှာ လင်မယားနှစ်ယောက် ခြို့ခြံချွေတာပြီးတော့ နေခဲ့ရတာ။ ကျောင်းပြီးတော့ အလုပ်ဝင်ရင်းနဲ့ အလုပ်ရှင်ရဲ့ သမီးနဲ့ ညားတော့တာပါပဲဗျာ။ ဒီကောင်သိတတ်လို့သာပေါ့။ အိုဇာတာ ကောင်းတယ်ပဲ ပြောရမယ် ထင်တယ်။ အခုတော့ ဘာအလုပ်မှ မလုပ်ရပဲ ဘုရားသွားကျောင်းတက်ပေါ့။ အခုလဲ အဖေ ရန်ကုန်လာနေဆိုတာနဲ့ တစ်လနှစ်လ ရောက်လာခဲ့တာ တောသားဆိုတော့လည်း ကိုယ့်ရွာပဲ ကိုယ်ပျော်တယ်လေ။ ခင်ရာဆွေမျိုး မြိန်ရာဟင်းကောင်း ဆိုသလိုပေါ့။

ရွာမှာက ကိုယ့်ဆွေကိုယ့်မျိုးလို ဖြစ်နေကြပြီဆိုတော့ ဒီကောင်တွေ ရန်ကုန်တော့ တယ်မကြိုက်လှပါဘူးဗျာ။ ၂၅ ပေ၊ ပေ ၅၀ အိမ်ခန်းထဲမှာ အိမ်ခန်းက သုံးခန်း၊ နောက်ဖေးရေချိုးခန်း အိမ်သာဆိုပေမဲ့ တယ်ပြီးကျဉ်းကြပ်လှတယ်။ ပြီးတော့လဲ အဲယားကွန်းဆိုတဲ့ဟာကလည်း အေးပြီး လတ်ဆတ်နေတဲ့လေနဲ့ ဇိမ်တော့ကျပါရဲ့ ကျုပ်တော့ ရွာက လေလောက် မကြိုက်လှဘူးရယ်။

ပြီးတော့ ဒီရန်ကုန်ရောက်မှပဲ ကျုပ်စိတ်လည်း ဘယ်လိုဖြစ်တယ် မသိပါဘူး။ ရွာမှာတော့ အားလုံးက ရိုးရိုးရယ်လေ။ ဒီကမိန်းကလေးတွေက စကတ်ကြပ်ကြပ်ထုပ်ထုပ်နဲ့ တစ်ချို့ဆို အတွင်းက ဘောင်းဘီအရာလေးတောင် ထင်းလို့။

ဒါနဲ့ ပြောရဦးမယ် ကျုပ်ချွေးမလေးနာမည်က အိဖြူကျော်တဲ့ဗျ။ တရုတ်မြန်မာ ကပြားမလေးပေါ့။ ဖိုးလုံး ကျောင်းပြီးတော့ ကောင်မလေးမိဘရဲ့ ပလပ်စတစ်ဆိုင်မှာ ဝင်လုပ်ရင်းနဲ့ ရိုးသားကြိုးစားတယ်ဆိုပြီး သူတို့သမီးနဲ့ ပေးစားလိုက်တော့တာပါပဲ။ ဒီကောင်က တောသားသာဆိုတာ လူပုံက ရည်ရည်မွန်မွန်ကိုး..။

ကျုပ်ချွေးမလေးကလည်း မြို့သူဆိုတော့ ဝတ်တတ်စားတတ်တယ်လေ။ ခုတော့ သူတို့သား ကျုပ်မြေးတောင် ၅ နှစ်ထဲဝင်လို့ ကျောင်းတက်နေပြီ။ ဖိုးလုံးအသက်က ၂၈ အိဖြူလေးကတော့ ၃၂ ထဲတောင် ဝင်ပြီထင်တယ်။ တစ်သားမွေးတော့ တသွေးလှ ဆိုသလိုပဲ အသားက ဖြူဖြူတုတ်တုတ် ပြည့်ပြည့်နဲ့ နိုးအုံကြီးတွေဆို တင်းရင်းအိစက်လို့ပေါ့။

လူကပြည့်တော့ ထမီစကတ်များ ဝတ်လိုက်ရင် ဆီးခုန်အိအိလေးက တင်းပြီး မို့နေတော့တာပဲ။ အရပ်ကတော့ ၅ ပေ ၄ လောက် ရှိမယ်ထင်တယ်။ ဒါပေမဲ့ ကိုယ့်သားရဲ့ မိန်းမဆိုတော့လည်း စိတ်ကိုချုပ်တီးပြီး နေရတာပေါ့ဗျာ။

“ ဖေဖေ အိပ်ချင်ရင် အိပ်တော့လေ”

တစ်ယောက်ထဲ တွေးနေရင်းနဲ့ ဘယ်အချိန်က ထွက်လာတယ် မသိတဲ့ ချွေးမလေးက ဘေးကနေ ပြောလာတယ်။

“ အေးအေးသမီး ခြေလက်ဆေးပြီး အိပ်တော့မယ်”

“ ဟုတ် ဖေဖေ”

ဒီလိုနဲ့ ကျုပ်လည်း ဘယ်အချိန်ထိ အိပ်ပျော်သွားလဲ မသိပါဘူး ညဖက်တရေးနိုးတော့……

“ ဟင်း…. ဟင်း… ဖြေးဖြေးလုပ်လေ ဟိုဖက်မှာ အဖေရှိနေတာကို”

တစ်ချက်တစ်ချက် တိုးတိုးလေး ကြားလိုက်ရတဲ့ အသံကြောင့် ကျုပ်ကိုယ်ကျုပ်လည်း နိုးနေတယ်လို့ မထင်ရအောင် အသာငြိမ်ပြီး နားထောင်နေမိတယ်။ ကျုပ်သိလိုက်ပါတယ်။ ဖိုးလုံးတစ်ယောက် သူမိန်းမကို လိုးဖို့ နှူးနေရင်က ထွက်လာတဲ့ အသံဆိုတာ။ နားထောင်နေရင်းနဲ့ ကျုပ်စိတ်တွေ လှုပ်ရှားလာမိ တယ်။

ကျုပ်လည်း အတွေ့အကြုံရှိတဲ့သူပဲဟာ ပြီးတော့ ပုထုဇဉ်ပဲလေ ရဟန်းနာမှမဟုတ်ပဲ။ မိန်းမဆုံးပြီးကတည်းက ဒီလိုမဖြစ်ရတာကြာနေတဲ့ ကျုပ်စိတ်တွေက ကိလေသာ သွေးတွေကြောင့် လန်းဆန်းသလို ခံစားလာမိတယ်။ ကိုယ့်သားလင်မယား လိုးဖို့ ပြင်နေတာ မကြည့်သင့် မကြားသင့်ဘူး ဆိုပေမဲ့ အခုလို မထင်မှတ်ပဲ ဆုံရတော့လည်း မျက်ကွယ်ပြုလို့ မရပြန်ဘူး။

“ ဖေဖေကြားမယ်… ဖြေးဖြေးလုပ်ပါ မောင်ကလဲ”

“ အိပ်နေပါပြီ အိလေးရာ မကြားပါဘူး”

“ အာ… ဒါတော့ဒါပေါ့ မကြားအောင်လုပ်မှ တော်ကြာ ကြားသွားရင် ရှက်စရာကြီး”

“ အာ…. မောင်…… ဖြေးဖြေးဆို…. အားကျွတ်… ကျွတ်…. ကျွတ်”

ခပ်တိုးတိုးပြောနေပေမဲ့ အခန်းနံရံပေါ်က လေဝင်ပေါက် ပွတ်လုံးတိုင်လေးတွေနဲ့ဆိုတော့ အတိုင်းသား ကြားနေရတယ်။ တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ ပါးစပ်နဲ့ စုပ်နေတဲ့ အသံတွေ အိဖြူလေးရဲ့ ခပ်တိုးတိုး ငြီး သံလေးတွေက ကျုပ်ရင်ကို ဆူပွက်လာစေတယ်လေ။ မျက်စိနဲ့ မမြင်ရပေမဲ့ စိတ်ကူးနဲ့ ပုံဖော်ကြည့်နေမိတယ်။ အိအိရဲ့ လုံးကြီး ဆူဆူဖြိုးဖြိုး တစ်တစ်ခဲခဲ ကိုယ်လုံးလေးကို ဖိုးလုံးတစ်ယောက် စိတ်ရှိလက်ရှိ ကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်နေပုံတွေ ကျုပ်မျက်စိထဲမှာ တစ်ရေးရေး မြင်ယောင်နေမိတယ်။

မိန်းမအရသာသိနေတဲ့ ကျုပ်အတွက်တော့ နို့အုံးတစ်တစ်၊ ခါးသိမ်သိမ်၊ စွန့်ကားနေတဲ့ တင်အိအိတွေနဲ့ ချွေးမလေးကို ကြည့်ပြီး ကျုပ်လီးတောင်ခဲ့ရတာ အကြိမ်ကြိမ်။ အဲ့ဒါကိုပဲ ကျုပ်က ကြိုက်နေမိတာ တစ်ကိုယ်လုံး တစ်သိမ့်သိမ့်နဲ့ ရမက်သွေးတွေ နိုးကြွနေတာကိုက အရသာလေ။ အပြာကားတွေ ကြည့်သလို ပေါ့ဗျာ။ ကျုပ်ကတော့ အပြာကားထက် ပိုကြိုက်တယ်။ အပြင်မှာ တစ်တစ်ရစ်ရစ်ကြီးကို မှန်းပြီးတော့ ကိုယ်စိတ်ကြိုက် ပုံစံမျိုးစုံ လိုးလို့ရတယ်လေ။ ရုပ်ရှင်ဆိုတာ သူလုပ်ပြတာပဲ ကြည့်ရတာကိုး…။

“ အို….. ဖြေးဖြေးဆို မောင်ကလည်း အတင်းပဲ….. အို…. ဟိုး… ဟိုး……”

အိဖြူလေး အသံက ကျုပ်ရင်ကို တော်တော်ဆူဝေလာစေတယ်။ အတော်လေးကြာတော့ တကျွီကျွိနဲ့ ကုတင်လှုပ်သံလေးတွေ ကြားလိုက်ရတယ်။ ကျုပ်သိလိုက်တာပေါ့…..။ ဖိုးလုံးတစ်ယောက် အိဖြူလေးကို လိုးနေပြီဆိုတာ။ ကျုပ်စိတ်ထဲမှာလေ အိဖြူကျော်ရဲ့ ဆူဖြိုးအိတစ်နေတဲ့ ကိုယ်လုံးလေးပေါ်မှာ ထပ်ပြီးတော့ အားအင်အပြည့်နဲ့ လိုးနေမဲ့ ကျုပ်သားကို မြင်ယောင်ရင်း ကျေလဲကျေနပ် မနာလိုလည်း ဖြစ်နေမိတယ်။ တစ်ယောက်ထဲ ငြိမ်နေရတဲ့ ကျုပ်ကတော့ တင်းမာနေတဲ့ ကိုယ်လီးကို ကိုယ်ဆုပ်ကိုင်ပြီးတော့ အိဖြူလေးကို မှန်းဆနေမိတာပေါ့ဗျာ။ ကျုပ်လည်း မိန်းမလိုးချင်တာပေါ့ မလိုးရတာ ကြာပြီလေ ကျုပ်မိန်းမ သေပြီးကတည်းက ဆိုပါတော့…။

ကျုပ်သားကတော့ ကံကောင်းတာပဲ ဆူဖြိုးတောင့်တင်းတဲ့ မြို့ကြီးသူကို လိုးခွင့်ရတယ်ဆိုတာ နည်းတဲ့ကုသိုလ်လားဗျာ။ အဓိကကတော့ ကိုယ့်မိန်းမကို ကောင်းကောင်းကျေနပ်အောင် လုပ်ပေးဖို့ပဲဗျ။ လီးပါရုံ တက်လိုးတတ်ရုံနဲ့ မိန်းမယူလို့ မရသေးဘူးလေ။ ကျုပ်ဆိုတဲ့ကောင်က အတန်းပညာသာ ပြီးအောင်မတတ်တာ ဒီလိုပညာမျိုးတော့ ဆရာတစ်ဆူပဲ။ စောက်ဖုတ်ထဲ လီးထည့်ထားရုံနဲ့ ကျေနပ်မှုရတယ်ဆိုပေမဲ့ ယောက်ျားက ကောင်းကောင်းလုပ်တတ်လေ မိန်းမက ကျေနပ်သာယာလေပဲလေ။

“ ဟင်း….ဟင်း…….”

ကျုပ်တွေးနေရင်းနဲ့ပဲ တဖက်ခန်းက အသံတွေက ပိုကျယ်လာတယ်။ ခဏနေတော့ ကျုပ် ကြားလိုက်ရတာ အိဖြူလေးရဲ့ အသံပေါ့။

“ မောင်…..တော်ပြီလား”

“ အင်း…..မောပြီ မောင်အိပ်တော့မယ်”

“ လုပ်ပြီမောင်ကတော့”

သူတို့နှစ်ယောက် အသံတိုးတိုးလေး ဆိုပေမဲ့ ကျုပ်ဆီက အတိုင်းသား ကြားနေရတယ်။ ကျုပ်လေ တကယ့်ကို အားမရပါဘူးဗျာ။ ဘယ့်နှယ် မိန်းမလိုးတယ်ဆိုတာ လေးငါးမိနစ်နဲ့ ဘာအရသာရှိမှာလဲ။ ဒီကောင်ဖိုးလုံးက ဆေးလိပ်လည်း သောက်တော့ သိပ်အမောခံနိုင်ပုံ မရဘူး…။ ကျုပ်ချွေးမလေး ကျေနပ်ရဲ့လား မသိပါဘူးဗျာ။ ဒါပေမဲ့ ကျုပ်လည်း ဘယ်တတ်နိုင်မလဲလေ။ လိုးနေတာ ဖိုးလုံးပဲဟာ ကျုပ်မှ မဟုတ်ပဲ။

အင်းလေ.. စောစောပြီးတော့လည်း စောစောအိပ်ရတာပေါ့။ ကျုပ်ငြိမ်နေရင်းနဲ့ ခဏနေတော့ ဖိုးလုံးရဲ့ ဟောက်သံကို ကြားလိုက်ရတယ်။ ဒါပေမဲ့ လှုပ်ရှားနေတဲ့ အသံတော့ ကြားနေရတုန်းဗျ။ ကျုပ်သိလိုက်ပါတယ် အိဖြူလေး အိပ်မပျော်ဘူးဆိုတာ….။ အင်း ဘယ်တတ်နိုင်မလဲလေ။

အဲ့ဒီညကစပြီးတော့ နောက်ညတွေ ကျုပ်တော်တော်နဲ့ အိပ်မပျော်ဘူးဗျ။ သူတို့လင်းမယား လိုးတာကို စောင့်စောင့် နားထောင်နေမိတယ်။ အိဖြူလေးက ရုပ်ရည် ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် ကြည့်ကောင်းသလို လင်ကိုလည်း ဂရုစိုက်ရှာသား…။ လင်နဲ့ပက်သက်ပြီးတော့ တော်ရတဲ့ ယောက္ခမအပေါ်လဲ ကိုယ့်မိဘလိုပါပဲဗျာ။ ကျုပ်အပေါ်လည်း ဂရုစိုက်ရှာပါတယ်။ မနက်မနက်ဆို နွားနို့လဖက်ရည် မပျက်စေရဘူး။ ကျုပ်သာ သူလေးအပေါ် သမီး လေးလို သဘောမထားနိုင်တာ။

ဖိုးလုံးက နေ့ဖက်ဆို အလုပ်သွား ကျုပ်မြေးကလည်း ကျောင်းသွားဆိုတော့ အိမ်မှာ ကျုပ်နဲ့ အိဖြူ နှစ်ယောက်ထဲလေ။ အဓိက သူရေချိုးတဲ့ အချိန်ပေါ့ ထမီလေး ရင်လျားပြီး တစ်ခါတစ်လေ ကျုပ်ရှေ့မှာ တံမြက်စည်းလှည်း ဖုန်စုပ်ဆိုတော့ ကုန်းကုန်းကွကွပေါ့။ အဲ့လိုအချိန်ဆို သူ့တင်ပါး အိအိကြီးတွေက ထမီပါးပါးထဲမှာ လုံးတစ်နေလိုက်တာ။ ကျုပ်ဖြင့် အာခေါင်တွေ ခြောက်ပြီး လီးဆိုတာ အစွမ်းကုန် တောင်နေတော့တာပဲ။

ပြီးတော့ ရေချိုးခါနီး အဝတ်လျှော်ပြီးလို့ အိမ်ရှေ့ဝရံတာမှာ အဝတ်လှမ်းရင် ကျုပ် မသိမသာ ခိုးကြည့်ရတာ အမောပေါ့။ မြို့ဆိုတော့ တောလို နေရာကျယ်ကျယ် မရှိဘူးလေ။ သူ့ဘော်လီလေးတွေ အတွင်းခံလေးတွေ တွေ့ရင် ကျုပ်ဖြင့် အခန်းထဲ ဆွဲသွင်းပြီး လိုးလိုက်ချင်တော့တာပဲ။ သူဘာအရောင်လေးတွေဝတ်လည်း ကျုပ်တောင် အလွတ်ရနေပြီ။ တစ်ခုတစ်လေ ကျုပ် သူမသိအောင် လျှော်ပြီးလို့ ခြောက်နေတာလေး သွားသွားကိုင်ကြည့်မိတယ်။ အနက်လေးတွေ အနီလေးတွေ ပန်းရောင်လေးတွေ ပြီးတော့ ဇာလေးတွေရောပဲ…. အဲ့ဒီဘောင်းဘီလေးတွေနဲ့သာဆို ကျုပ်ချွေးမလေး တော်တော်လှနေမှာဗျ။

ဒီလိုနဲ့ ကျုပ်လည်း နေ့ဖက်ဆို အိဖြူလေးအပေါ် ဖောက်ပြန်စိတ်နဲ့ သာယာလိုက်၊ ညဆို သူတို့လင်မယား လိုးတာ နားထောင်လိုက်နဲ့ မြို့မှာနေတာ တော်တော် ကြာသွားတယ်။ သူတို့လင်မယားက ညတိုင်း လိုးတာတော့ မဟုတ်ဘူးရယ်။ လိုးတဲ့ညဆိုရင်တော့ ကျုပ်အတွက် အခွင့်ကောင်းပေါ့ဗျာ။ လိုးတဲ့အခါတိုင်းလဲ ဖိုးလုံးတစ်ကောင် အရင်ပြီးလို့ အိပ်တာက များနေတယ်။ ကျုပ်တော့ အားမရတာရော စိုးရိမ်တာရောပေါ့။

စိုးရိမ်တယ်ဆိုတာက ဒီလို။ မိန်းမမျိုးက ယောက်ျားမပေးနိုင်တာကို အခြားနည်းနဲ့ ဖြည့်ဆည်းတတ်တယ်လေ။ အိလေးကို လိုးချင်ပေမဲ့ သူတို့မိသားစုလေးတော့ မထိခိုက်စေချင်ဘူးရယ်။ ကျုပ်သား မိသားစုကိုဗျ။ ကျုပ်လည်း စိတ်တထင့်ထင့်နဲ့။

တစ်နေ့ပေါ့ ကျုပ်ထင်တဲ့ အတိုင်ပဲဗျာ။ အိဖြူ ဈေးကနေ ဆွဲခြင်းလေးနဲ့ ပြန်လာတာကို ဝရံတာကနေ ကျုပ်မြင်တော့ တံခါးဖွင့်ပေးဖို့ တံခါးဆီလာခဲ့ရင်းနဲ့ တံခါးရှေ့ရောက်တော့ စကားပြောသံလိုလို ကြားမိတာနဲ့ ကျုပ်လည်း ငြိမ်ပြီး နားထောင်နေမိတယ်။ ပြီးတော့မှ သတိရတော့ တံခါးကနေ အပြင်ကို ချောင်းလို့ရတဲ့ မှန်လေးကနေ ချောင်းကြည့်မိလိုက်တယ်ဆိုရင်ပဲ ကျုပ်ရင်တွေ တဒိုင်းဒိုင်း ခုန်သွားမိတယ်။ ဒေါသထွက်တာရော စိတ်လှုပ်ရှားတာရောပေါ့။

ကျုပ်မြင်လိုက်ရတာက မျက်နှာချင်းဆိုင် အခန်းက ကောင်လေးရယ်ဗျ။ ရှိလှ အသက်က ၁၇ ၁၈ ပေါ့။ အိဖြူလေး တက်လာတော့ သူတံခါးလေးကိုဟပြီး စောင့်နေတယ်။ အခန်းရှေ့ရောက်တော့ အိဖြူက သူ့အခန်းဝမှာရပ်ပြီး စကားပြောနေတာ။ ဘာတွေပြောနေလဲ မသဲကွဲပေမဲ့ ကောင်လေးလက်က ချွေးမလေးရဲ့ ဖင်ကို ထမီစကတ်တင်းတင်းလေး ပေါ်ကနေ ကိုင်လိုက်တာ ကျုပ်တွေ့လိုက် ရတယ်လေ။ ကျုပ်သားတိုက်ခန်း လှေကားက တံခါးမရှိတော့ မှောင်ရိပ်က များနေတယ်။ ဒါကပဲ သူတို့အတွက် အခွင့်အရေးပေါ့။

ထမီစကတ်လေးပေါ်ကနေ ဖင်အိအိလေးကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် ပွတ်နေတာများ ဈေးခြင်းတောင်းလေးက ဘေးမှာချလို့ပေါ့။ အိဖြူလေးက ကောင်လေးရင်ခွင်ထဲမှာ ဖက်လို့။ သူ့တီရှပ် ကြပ်ကြပ်လေးထဲက တင်းအိနေတဲ့ နို့တွေဆိုတာ ရင်ခွင်နှစ်ခုကြားမှာ အိဝင်နေလိုက်တာ။ ကျုပ်လည်း ကြည့် ကောင်းကောင်းနဲ့ ကြည့်နေမိတာ ဒေါသစိတ်တောင် ဘယ်ရောက်သွားမှန်း မသိပါဘူးဗျာ။ ဖက်ထားရင်းနဲ့ အိဖြူလေး နှုတ်ခမ်းကို ကောင်လေးက စုပ်နေတယ်ဗျ။ ကြည့်လို့တော့ကောင်းသား…။

အိဖြူလေးက ကောင်လေး လီးရှိတဲ့ နေရာကို သူ့ဆီးခုန်မို့မို့လေးနဲ့ အတင်းကို ဖိကပ်ပြီး ဖက်ထားနေလိုက်တာ။ တော်တော်ကြာကြာလေး နမ်းပြီးတော့မှ ချွေးမလေးက သူအင်္ကျီကြပ်ကြပ်လေးကို ခါးကနေ ဆွဲဆန့်ချပြီးတော့ ကောင်လေးကို တိုးတိုးလေး ပြောနေတယ်။ ကျုပ်လည်း တံခါးကနေ ခွာပြီးတော့ စတီပေါ်မှာ မှင်သေသေနဲ့ ပြန်ထိုင်နေရတေ့ာတာပေါ့။ ခဏနေတော့ တံခါးသောဖွင့်သံနဲ့အတူ ပွင့်လာတဲ့ တံခါးရွက်လေး နောက်ကနေ အိဖြူလေး ပေါ်လာတယ်။

“ ဖေဖေ အစောကြီး နိုးနေတာလား”

ခုံမှာထိုင်နေတဲ့ ကျုပ်ကို အံ့သြဟန်နဲ့ ကြည့်ရင်း ပြောလာတဲ့ စကားကို ကျုပ်လည်း မသိသလို ပြန်ဖြေမိလိုက်တယ်။

“ အင်း အိပ်မရတာနဲ့ နိုးလာတာ သမီးရေ”

“ ဒါဆို ရေမိုးချိုးတော့လေ မနက်စာ စားရအောင်”

“ အင်းအင်း”

ကျုပ်လည်း တောင်နေတဲ့လီးကို ပေါင်ကြားမှာ ညှပ်ထားရင်းနဲ့ တိုတိုပဲ ဖြေလိုက်မိတယ်။ အဲ့ဒီနေ့ကတော့ ကျုပ်စိတ်တွေ တော်တော်ကို ကစဥ့်ကလျားပဲ။ ကျုပ်နားလည်ပါတယ် အလိုမပြည့်တဲ့ မိန်းမတစ်ယောက်ဟာ ဒါမျိုး ဖြစ်လာမယ်ဆိုတာ။

အဲ့ဒီညက သူတို့လင်မယား လိုးကြတယ်ဗျ။ မနက်က အိဖြူကို ကျုပ်မြင်ပြီးကတည်းက ချွေးမလေးအပေါ် အရင်ကထက် ပိုပြီး ရဲလာမိတာတော့ အမှန်ပဲ။ ထင်းခွေမကြုံ ရေခပ်ကြုံတယ်ဆိုတဲ့ စကားပုံလိုတော့ အခြေအနေကို စောင့်နေတဲ့ ကျုပ်အတွက်တော့ အဲ့ဒီည သူတို့လင်မယား လိုးနေတဲ့အချိန် ရေအိမ်သွားသလိုလိုနဲ့ နောက်ဖေးဖက်ကို ထွက်လာခဲ့မိတယ်။ အိမ်သာထဲကထိုင်တဲ့ ကြွေခွက်ပေါ်မှာ ထိုင်ရင်း ကျုပ်ပုဆိုးထဲက တင်းမာနေတဲ့ လီးကိုထုတ်ပြီးတော့ တစ်ယောက်ထဲ ဂွင်းတိုက်နေခဲ့မိတာပေါ့။ အိမ်သာတံခါးကို တမင်ပဲ ခပ်ဟဟ ဖွင့်ထားခဲ့တယ်။

ခဏနေတော့ ကျုပ်ထင်တဲ့အတိုင်းပါပဲ။ အိဖြူလေး တစ်ယောက် နောက်ဖေးဖက်ကို ဝင်လာတဲ့ အသံကို ကျုပ်ကြားလိုက်ရတယ်။ ကျုပ်လက်က စောစောကထက် ပိုလှုပ်ရှားနေမိတာပေါ့။ ကျုပ်သိနေတယ် လေ တံခါးဟဟလေးကနေ သူကြည့်နေမယ်ဆိုတာကိုပေါ့။

နောက်နေ့မနက် အိဖြူလေး ကျုပ်အပေါ် ဆက်ဆံပုံက ပုံမှန်ပါပဲ။ ဒါပေမဲ့ သူမျက်လုံးတွေကတော့ ကျုပ်နဲ့ အကြည့်ချင်းဆုံမှာ ကြောက်နေတာကို တွေ့ရတယ်။ သေချာပြီပေါ့။ ကျုပ်ကို သူ မနေ့ညက မြင်ခဲ့တယ်ဆိုတာ။ ပြီးတော့ ထူးထူးခြားခြား အရင်နေ့တွေက နေ့လည် သူ့အခန်းထဲမှာ တံခါးပိတ်ပြီးတော့ အိပ်တတ်တဲ့သူက ဒီနေ့မှာ အခန်းတံခါးကို ခပ်ဟဟ ဖွင့်ထားတာ တွေ့ရတယ်။ ကျုပ်လည်း နောက်ဖေးဖက်ဝင်သလို အိမ်ရှေ့ထွက်သလိုလိုနဲ့ ကြည့်ရတာ အမောပေါ့။

အဲ့လိုနဲ့ တစ်ကြိမ်တော့ ကျုပ်အခန်းထဲကို လှမ်းကြည့်လိုက်တဲ့ အချိန် ကျုပ်ကို ပြန်ကြည့်တဲ့ အိဖြူလေးနဲ့ မျက်လုံးချင်း ဆုံသွားမိတယ်။ ကျုပ်လည်း…

“ သမီး အိပ်မပျော်ဘူးလား”

အခန်းတံခါးလေးကို ဟရင်း မေးလိုက်တော့

“ ဟုတ် ဖေဖေ”

ကျုပ်လည်း တဒိန်းဒိန်းခုန်နေတဲ့ ရင်ထဲက နှလုံးခုံသံကိုတောင် ကြားနေမိသလိုပါပဲ။ အခန်းထဲ ရောက်သွားတော့ သူအိပ်နေတဲ့ ကုတင်ပေါ်က မွေ့ယာစွန်းလေးမှာ ထိုင်လိုက်တယ်။ ပန်းရောင်မွေ့ယာစွပ်လေးပေါ်မှာ အိအိထွေးထွေး ကိုယ်လုံးလေးနဲ့ လှဲနေတဲ့ သမီးလေးက အိမ်နေရင်း ထမီအနီရောင် ပျော့ပျော့လေးနဲ့ပေါ့။ ထမီပျော့ပျော့လေးပေါ်ကနေ အတွင်းခံဘောင်းဘီ အရာလေးကလည်း ထင်းနေလိုက်တာ။ အပေါ်က တီရှပ်အဖြူရောင် ပွပွလေးနဲ့ ဖြူဝင်းဝင်း အသားလေးက ထင်းနေအောင် တောက်ပနေသလိုပါပဲ။ ပုံပြင်ထဲက နတ်သမီးလေးလိုပေါ့ဗျာ။

တုံချီတုန်ချနဲ့ အတော်ဝေခွဲမရ ဖြစ်နေတဲ့ ကျုပ်လဲ တစောင်းလေးကနေ ပက်လက်အနေအထား ပြင်အိပ်လိုက်တဲ့ အိဖြူကြောင့် မနေနိုင်တော့ပဲ မွေ့ယာလေးပေါ် အသာလှဲရင်း ချွေးမလေးရဲ့ ကိုယ်လုံးအိအိလေးကို ခပ်တင်းတင်း ဖက်ထားလိုက်တော့တယ်။

“ အို….အမေ့”

ဆိုပြီးတော့ တိုးတိုးလေပြောတဲ့ ချွေးမလေးရဲ့ အသံလေးကိုပါ ကြားလိုက်ရတယ်။

“ မတော်ပါဘူး ဖေဖေရယ်”

တဲ့…။ ကျုပ်ဒီလိုလုပ်မယ်ဆိုတာ သိထားပြီးဖြစ်တဲ့ အိလေးက ကျုပ်ကို အသာလေးတွန်းရင်း ခပ်တိုးတိုးလေး ပြောရှာတယ်။

“ ဖေဖေ မနေနိုင်တော့ဘူး သမီးလေးရယ် သမီးလေးကို မြင်ရတာ စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ဘူး။ သမီးကို လိုးပါရစေကွယ်… နော်”

ကျုပ်ခပ်ရဲရဲပြောရင်း မို့မို့လေး ဖောင်းနေတဲ့ ချွေးမလေးရဲ့ ပါးလေးကို နမ်းလိုက်မိတယ်။

“ အို…. ဟင်… ဟင့်… ဟင့်အင်း …. မကောင်းပါဘူး ဖေဖေရယ် သွားပါနော်…. သမီး ကြောက်တယ်”

“ ကွယ် သမီးလေးကလည်း ဘာကြောက်စရာရှိလဲ… သမီးယောက်ျားလည်း လိုးနေတာပဲ… ပြီးတော့ ဟိုဖက်ခန်းက ကောင်လေး”

ကျုပ်စကားမဆုံးခင် အိဖြူလေးက

“ ဟင် ဖေဖေ…. ဖေဖေ ဘယ်လိုသိလဲ”

“ သမီးရယ်”

ကျုပ်တိုးတိုးလေးပြောရင်း ချွေးမလေးရဲ့ ပါးလေးနှစ်ဖက်ကို လေးငါးကြိမ် နမ်းနေမိတယ်။ လက်ကလည်း ထိမိတဲ့ အသားစိုင်အိအိလေးတွေကို ဖွဖွလေး ပွတ်ပေးနေမိတယ်။ တင်ပါးနဲ့ ပေါင်တံလေးတွေက အိတင်းနေတာကြောင့် ကျုပ်လက်နဲ့ ထိ လိုက်တိုင်း အိခနဲ အိခနဲပေါ့။ ပါးလေးကို နမ်းနေရာကနေ ချွေးမလေးရဲ့ လည်တိုင်အိအိတွေကို ပြီးတော့ လက်မောင်းထွေးထွေးလေးတွေကိုပါ အစဉ်လိုက် နမ်းနေမိတာပေါ့။ နမ်းနေရာကနေ အိလေးရဲ့ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးပေါ် ကျုပ်နှုတ်ခမ်းတွေနဲ့ ဖိချလိုက်တော့ အိလေး တစ်ကိုယ်လုံး ကော့တက်သွားခဲ့တယ်။

တံခါးပေါက်မရှိတဲ့ တိုက်ခန်းလေးက မီးပိတ်ထားရင် ညဖက်လိုပါပဲ။ အခန်းလေးက ခပ်မှောင်မှောင်ရယ် ပြီးတော့ အိမ်ထဲမှာ သူနဲ့ကျုပ် နှစ်ယောက်ထဲရယ်။ ကျုပ်အတွက်တော့ တကယ့်ကို လောကနိဗာန်ပါပဲ။ မွေ့ယာအိအိလေးပေါ်က နတ်သမီးလေး …. အဲ့ဒီအချိန်မှာ ကျုပ်ချွေးမလေးဆိုတဲ့ စိတ်တောင် မရှိတော့ဘူးဗျာ။ ယောက်ျားအရသာ သိနေတဲ့ မိန်းမတစ်ယောက်အတွက် အထိအတွေ့ဆိုတာကို ဘယ်လွန်ဆန်နိုင်ပါ့မလဲ။ နှုတ်ခမ်းချင်း နမ်းနေရင်းနဲ့ ကျုပ်လက်တွေက အိဖြူရဲ့ နို့အုံတင်းတင်းတွေပေါ်ကို ဖိဆုပ်ရင်း ပွတ်နယ်နေမိတော့တယ်။

“ အား….. ဖေဖေရယ် …. အိုး… ကျွတ်… ကျွတ်… ကျွတ်…..”

ချွေးမလေး ဘယ်လောက်တောင် ကာမဇောတွေ ထန်နေပြီလဲဆိုတာ ကျုပ်သိတာပေါ့။ ကျုပ်စိတ်ရှိသမျှ အပေါ်ပိုင်းကို ဆွပြီးတော့ ခါးက ထမီလေးကို ဆွဲလိုက်တော့ သူလေးလေ အလိုက်သင့်လေး ခါးလေး ကော့ပေးရင်း တွန်းချွတ်ပေးရှာတယ်။ ထမီလေး မရှိတော့တဲ့အချိန် ကျုပ်မြင်ဘူးနေကျ အတွင်းခံဘောင်းဘီ ပန်းရောင်လေးက အိဖြူလေးရဲ့ ခါးထက်မှာ တစ်ရစ်အိစက်နေတဲ့ ဖင်လုံးလေးတွေကို ပွေ့ထုပ်ထားတယ်။ တီရှပ်အဖြူလေးက အပေါ်ကို လန်တက်နေတော့ ဝင်းဝါအိ ထွေးနေတဲ့ အသားစိုင်လေးတွေပေါ်မှာ ထင်းထင်းလေး ဖြစ်နေတဲ့ ဘော်လီအသားရောင်လေးက ပနံရနေတာပေါ့။

ကျုပ်ဘဝမှာ ကံကောင်းတယ်ပဲ ပြောရမယ် ထင်တယ်။ အခုလို မြို့သူချောချောလေးကို လိုးခွင့်ကြုံတာကိုပေါ့။ တီရှပ်အဖြူလေးကို ကျုပ်ချွတ်ပေးတော့ သူက ကုတင်ပေါ်မှာ ထိုင်ရင်း ကလေးငယ် တစ်ယောက်လို လက်လေးမြှောက်ပေးရှာတယ်။

တကယ့်ကိုပါပဲဗျာ ပန်းရောင် မွေ့ယာလေးပေါ်မှာ ဘော်လီ အသားရောင်လေးနဲ့ အတွင်းခံ ပန်းရောင်နုလေး ဝတ်ထားတဲ့ မိန်းမလှလေး တစ်ယောက်ပေါ့။ အတွန့်လေးတွေ ခွေနေတဲ့ ဆံပင်လေးတွေက ဖြူဝင်းတဲ့ ပုခုံးသား နုနုလေးပေါ်မှာ ဖွာတွဲကျလို့လေ။

“ ဖြူလေး”

“ ရှင်”

တကယ့်ကို လင်မယားနှစ်ယောက်လို တိတ်ဆိတ်တဲ့ အခန်းလေးထဲမှာ အတူရှိနေတဲ့ အရသာက ကျုပ်ဘဝမှာ ပထမဆုံးပါပဲ။ တောသားဆိုတော့ တောသူပဲ လိုးဖူးတာကိုး။ အတူယှဉ်ပြီး ထိုင်နေတဲ့ ကျုပ်ရင်ခွင်ထဲကို မှီချလိုက်ရင်းနဲ့ ချွေးမလေးက

“ ဖေဖေ… ဘယ်သူမှ မသိပါစေနဲ့နော်… သမီး တောင်းပန်ပါတယ်။”

“ အင်းပါ သမီးရယ်”

ကျုပ်လေ သူလေးကို ကျုပ်မိန်းမပဲ ဖြစ်စေချင်တော့တယ်။ နွားအိုမြက်နုကြိုက်ဆိုတဲ့ စကားကို ကျုပ်အခုမှ ကောင်းကောင်း သဘောပေါက်မိတာပေါ့။ ဒီအနုအရွလေးက ကျုပ်မိန်းမသာဆို သိပ်ကောင်းမှာ…။ ပြီးတော့ ကျုပ်သားကိုလည်း စိတ်ထဲက အားနာနေမိတယ်။

ထိုင်နေရင်းကနေ လှဲချလိုက်တဲ့ သူ့အပေါ်ကနေ ထပ်လိုက်တော့ သူ့လက်အိအိလေးတွေက နောက်ကျောဖက်ကို လျှိုရင်း ဘော်လီချိတ်လေးကို ဖြုတ်ပေးတယ်။ ပွင့်ထွက်လာတဲ့ နို့ကြီးတွေက အုန်းသီးနု တစ်ခြမ်းစာလောက် ရှိတာပေါ့။ ပက်လက်လှဲနေတဲ့ သူ့ပေါင်ကြားထဲမှာ ဒူးထောက်ထိုင်ရင်း သူ့အတွင်းခံလေးကို ချွတ်ပေးတော့ တင်လေးကို ကြွပေးရှာတယ်။

သူ့ပေါ် မှောက်လှဲချလိုက်တဲ့ ကျုပ်ကို သူလက်တွေနဲ့ ဆီးကြိုဖက်ရင်း ပေါင်ခြံပေါ် ထောက်နေတဲ့ ကျုပ်လီးကို သူ့လက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်ပြီးတေ့ာ စောက်ပတ်ဝလေးကို တေ့ပေးနေတယ်။ ဝင်းအိနေတဲ့ သူ့နို့လေးတွေကို ကုန်းစို့ရင်း စောက်ပတ်ဝမှာ တေ့ထားတဲ့ ကျုပ်လီးနဲ့ ဖိချလိုက်တော့ အိခနဲ တိုးဝင်သွားတယ်။

“ အို…..အမေရယ်”

တဲ့လေ….။ ကျုပ်ချွေးမလေးရဲ့ ညီးသံလေးနဲ့အတူ ကျုပ်လီးကလည်း သူ့စောက်ပတ် ဖောင်းဖောင်းလေးထဲကို နစ်ဝင်သွားခဲ့ပြီပေါ့။ ကျုပ်လီးက သူ့စောက်ပတ်လေးထဲမှာ လက်ဖဝါးနုနုလေးနဲ့ ဆုပ်ထားသလို တင်းကြပ်လို့နေတယ်။ ဒါပေမဲ့ စောက်ဖုတ်အုံလေးက ဖောင်းအိပြီးတော့ စောက်ခေါင်းထဲက အရည်နွေးနွေးလေးတွေနဲ့ နူးအိနေလို့ လိုးရတာ မခက်ပဲ အရသာတွေ တထွေးကြီး ခံစားနေခဲ့ရတယ်။

ကျုပ်လည်း သူလေးရဲ့ ချိုင်းအောက်ကနေ လျှိုသွင်းပြီးတော့ ပုခုံးသား အိအိလေးကို ဆုပ်ကိုင်ထားရင်းနဲ့ အိဖြူလေးရဲ့ စောက်ပတ်ထဲကို အချက်လေးငါးဆယ် ဆောင့်လိုးပြီး စလိုက်တယ်။ နောက်မှ ခပ်ဖွဖွလေး ညှောင့်နေတော့ အရသာမျိုးစုံ ခံစားနေရတဲ့ အိဖြူတစ်ယောက် ဖင်လေးကော့ကော့ပေးရင်း မွေ့ယာလေးပေါ်မှာ ကားကားလေး အလိုးခံနေရှာတယ်လေ။ စောက်ဖုတ်ထဲကို တစွပ်စွပ် တိုးဝင်နေတဲ့ အသံနဲ့ ဆီးခုံလေးနှစ်ခု တဖတ်ဖတ်ရိုက်သံတွေက အခန်းလေးထဲမှာ ပျံ့လွင့်လို့လေ။ ကျုပ်လည်း ကြမ်းတစ်ခါ နုတလှည့်နဲ့ ချွေးမလေးကို ကောင်းကောင်းကြီး ကာမအရသာတွေ ပေးနေမိတယ်။

ကျုပ်လည်း နုနုလှလှ တစ်တစ်ခဲခဲလေးကို လိုးနေရလို့ စိတ်မထိန်းနိုင်ပဲ အိလေး စောက်ခေါင်းထဲကို လရေတွေ ဒလဟော ပန်းထည့်လိုက်မိတယ်။ ကျုပ်ပြီးသွားတာသိတဲ့ အိလေးက ကျုပ်ကို တင်းတင်း ဖက်ပေးထားတယ်လေ။

“ သမီးလေး”

“ ရှင်”

“ ဖေဖေကို စိတ်ဆိုးသွားလား သမီးရယ်”

“ မဆိုးပါဘူး ဖေဖေရယ်… နှစ်ယောက်လုံးမှ မထိန်းနိုင်ကြတော့တာ ဘာစိတ်ဆိုးစရာရှိလဲ”

“ ဖေဖေလည်း သမီးလေးကို အရင်ကတည်းက အရမ်းလိုးချင်နေမိတာ… ဒါကြောင့် ဖြစ်ချင်တာဖြစ်ဆိုပြီး အရဲစွန့် လိုးမိတာပါ”

ကျုပ်ပြောတော့ ပြုံးနေတဲ့ အိလေးက ခြေရင်းမှာ ပုံနေတဲ့ သူ့ထမီလေးနဲ့ ပေါင်ကြားလေးကိုသုတ်ပြီး ကျုပ်လီးကိုပါ ဖွဖွလေး သုတ်ပေးရှာတယ်။

“ သမီး ဖေဖေလီးက သမီးယောက်ျားဟာနဲ့ တူလား”

“ ဟင့်အင်း ဖေဖေနဲ့ သားဆိုတဲ့ အတိုင်းပဲ …. ဟီး”

ပြောရင်း ရှက်ပြုံးလေးနဲ့ ရယ်နေတယ်လေ။

“ သမီးလည်း ဖေဖေနဲ့မှ အားရမိတယ် ဘယ်နှခါ ပြီးသွားမှန်းတောင် မသိဘူး”

ပြောနေရင်း သူကိုယ်လုံးလေးကို ဆွဲလှဲချလိုက်တော့ ကျုပ်ရင်ခွင်လေးထဲကို ကလေးတစ်ယောက်လို ပြိုဆင်းလာတယ်။ ရင်ခွင်ထဲ ရောက်နေတဲ့ ချွေးမလေးကို ထွေးပွေ့ရင်း တင်းတင်းလေး အိစက်နေတဲ့ နို့ဖောင်းဖောင်းလေးတွေကို ပွတ်ချေလို့ အိဖြူလေးကိုခွရင်း အခန်းမှောင်မှောင်လေးထဲမှာ နှစ်ယောက်အတူ မိန်းနေမိတော့တယ်။

“ သမီးလေးကို ချစ်တယ် သမီးရယ်”

“ သမီးလည်း ဖေဖေ့ကို ချစ်ပါတယ်”

သူလေးက ကျုပ်ရဲ့ တရားဝင် မဟုတ်တဲ့ ဒုတိယ ချစ်ဇနီးလေးပေါ့။ ကျုပ် သူ့နှဖူးလေးအပေါ်ကို အနမ်းတစ်ပွင့် ချွေချလိုက်တော့တယ်။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



 

Friday, April 22, 2016

တစ်ခါတုန်းက ကျွန်းရွှေဝါ (စ/ဆုံး)

တစ်ခါတုန်းက ကျွန်းရွှေဝါ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

အင်းစက်ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။

“ အူး အူးးးးး ဟူးးးးးးးးးး ”

“ ဝူးးးး ဝူးးး တူးးး

“ ဝု ဝု အူ အူ ဝူးးးးးးးးးးးးး ”

ညဉ့်သန်းခေါင်ယံ ( – ) မြို့ပြင် တိုးချဲ့ရပ်ကွက်တွင် ရပ်ကွက်အနောက်ဖျားမှ ခွေးအူသံကြီးမှာ အလယ်ပိုင်းထိ ဆူညံစွာ အော်ညီးလို့နေသည်။ ထိုနောက် ၄င်းခွေးအူသံကြီးမှာ ရပ်ကွက်မြောက်ဖျားပိုင်းသို့ ရွေ့လျားလာရာ

“ အူးးးး ဝူအူ ဝူးးးး ဝူးးးးး အူးးးး ဝုအူ ”

“ ဝု ဝု ဝု ဝူးးးးး အူ ဝူးးးး ဝု ”

ခွေးအူသံများ အော်ငြီးနေရာမှ ရုတ်တရက် ရပ်သွားခဲ့သည်။ မြောက်ဖျားပိုင်း အိမ်တစ်အိမ်တွင်

“ ဘွတ်ဘွတ် ပြွတ် အားးး ရှီးးးးး ဗျစ်ဗျစ် ဘွတ် ဘတ်ဘတ် အားးး အအ ဟူးးးးး အင်းအင်းးးးအင့် ဘွတ် ပြွတ် အမလေးးး အားးးး ရှီးးးး ဟူးးးး အားးး အ ဟူးးးးး မြန် မြန်လေးးးး အားးး ဟုတ်တယ် ဘွတ်ဘွတ် ”

“ နာနာလေး ဆောင့်လုပ်စမ်းပါ အားးး အီးးရှီးးး အားးးး အင်း ရှီးးး ကောင်းလိုက်တာ ကိုမိုးရယ် အားးး ဘွတ်ဘွတ် ဗျစ် စွပ်စွပ် ဘွတ် အားး ရှီးးးး”

မီးကုန်ယမ်းကုန် လိုးနေသော အသံများ ထွက်ပေါ်နေလျက်ရှိသည်။ မိန်းမဖြစ်သူမှာ လေးဖက်ကုန်းပေးထားသဖြင့် ယောင်္ကျားလုပ်သူမှာ ခါးလေးအားကိုင်ပြီး စွံ့ကားကောက်ချိတ်နေသော ဖင်ကြီးအား နောက်ကနေ တဖန်းဖန်း လိုးနေတော့သည်။

လွန်ခဲ့သော ၃ နှစ်ခန့်လောက်မှ ကျူးကျော်ရပ်ကွက်များတွင် လှည့်လည်နေထိုင်ရင်း မိုးလွင်မှာ ညီမဖြစ်သူ၏ ဖင်ကြီးအား မှန်းမှန်းဂွင်းထုနေရသည်။ အေးနွယ်ကလည်း အစ်ကိုဖြစ်သူ မိုးလွင်အား မိန်းမ မလိုက်စားရန် ခဏခဏ ပြောလေ့ရှိသည်။

တနေ့တွင် မိုးလွင် အလုပ်ကအပြန် အေးနွယ်မှာ ထမင်းအိုးငှဲ့နေရင်း အောက်စလွတ်ကာ စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ အတိုင်းသား ပေါ်နေတော့သည်။ မိုးလွင်မှာ ကြုံရာကျဘမ်းလုပ်ရင်း မျိုးမျိုးမြတ်မြတ် ငွေဝင်သောနေ့တွင် အရက်ကလေး တထွေထွေ ဖြစ်နေတတ်သည်။ ယနေ့တွင် ငွေစလေး ရွှင်နေသဖြင့် အရက်သောက်ပြန်လာရာ မထင်မှတ်ပဲ ညီမဖြစ်သူ၏ စောက်ဖုတ်ကြီးအား တွေ့လိုက်ရ၍ လီးတောင်နေလျက် ရှိသည်။ ညပိုင်းတွင် စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ပဲ အတင်းတက်လိုးလိုက်လေသည်။

“ ကိုမိုး မောင်နှမချင်းပါ အစ်ကိုရယ် မလုပ်ပါနဲ ”

မိုးလွင်မှာ မူးလဲမူး မှန်းနေတာလည်း ကြာပြီ ဖြစ်သဖြင့် စိတ်မထိန်းနိုင်ပဲ ၅ ချီလောက် လိုးပစ်လိုက်သည်။ အေးနွယ်မှာလည်း အစပိုင်း မောင်နှမချင်းမို့ ရှက်မိသော်လည်း နောက်ပိုင်းတွင် သူကိုယ်တိုင် မိုးလွင်လီးကြီးအား စုပ်ပေးပြီး ညတိုင်း အလိုးခံတော့သည်။

ဧရာဝတီမြစ် အနောက်ဖက်ကမ်းမှ မိုးလွင်နှင့် အေးနွယ်တို့ မောင်နှမ တစ်မြို့ပြီးတစ်မြို့ လုပ်ကိုင်စားသောက်ရင်း ကျူးကျော်ရပ်ကွက်များတွင် နေထိုင်ကြရာ နိုင်ငံတော်အစိုးရရဲ့ ဖျက်သိမ်းခြင်းကို ခံလိုက်ရသည်။ ထို့နောက်တွင် တိုးချဲမြို့သစ် ထပ်ချဲ့သည့်အတွက် မြေကွက်များရိုက်ပေးပြီး မဲနိုက်ရာ မိုးလွင်နှင့် အေးနွယ်တို့ မြို့စွန်ကပ်၍ ဖောက်ထားသော လမ်းတွင် မြေကွက် တစ်နေရာ ရရှိလိုက်သည်။

ထိုရပ်ကွက်ထဲတွင် ထမင်းဆိုင်လေး ဖွင့်လိုက်ရာ တဖြည်းဖြည်း ရောင်းကောင်းလာသည်။ ဆိုင်ထပ်မချဲ့နိုင်သေးသဖြင့် အိမ်ကို နှစ်ထပ်မြှင့်ဆောက်ကာ အောက်ထပ်တွင် ထမင်းဆိုင် အပြည့် ဖွင့်လိုက်သည်။ အချက်အပြုတ် အခန်းနှင့်ကပ်လျက် အခန်းလေးကိုခွဲ၍ အေးနွယ်တို့ ဦးလေးလင်မယားအား ရွာမှ လှမ်းခေါ်ကာ ဆိုင်အကူသဘောမျိုး ခေါ်ထားလိုက်လေသည်။

သူတို့၏ မျက်နှာစာမှာ မြို့ရှိပြီး ဘေးပတ်ပတ်လည်တွင် တချို့ခြေတန်ရှည် အိမ်လေးများ တစ်ချို့ မဆောက်ရသေးသော အိမ်များလည်း ရှိသည်။ လမ်းမတန်းဘေး မဲပေါက်သူများက ပျော်နေကြပြီး အတွင်းဘက် မဲပေါက်သူများက တောက်တခေါက်ခေါက်နဲ့ပေါ့။

ထမင်းဆိုင်လေးမှာ ည ၉ နာရီဆို ပုံမှန် ဆိုင်သိမ်းလေ့ရှိသည်။ ဆိုင်နာမည်က “ကျွန်းရွှေဝါ” ဖြစ်သည်။ အေးနွယ်မှာ ရောင်းရငွေများ သေချာစစ်ကာ သိမ်းဆည်းရင်း..

“ ဦးလေးမြိုင် တံမြက်စီးလှည်း ရေဖြန်း၊ ပြီးရင် ဆိုင်တံခါး ပိတ်လိုက်တော့”

ဟု တစ်ဆက်ထဲ ပြောလိုက်လေသည်။ ထို့နောက် ရေချိုးရန် ဆိုင်အနောက်ဖက်က ရေချိုးကန်လေးဆီသို့သွားကာ ရေချိုးနေတော့သည်။

အေးနွယ်မှာ ရေချိူးနေစဉ် ဆပ်ပြာတစ်ကိုယ်လုံးတိုက်ရင်း ပေါင်ကြားမှ အဖုတ်ကြီးဆီသို့ လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ပွတ်တိုက်လိုက်ပြီး ရေအဝချိုးလိုက်လေသည်။ ထို့နောက် အိမ်အပေါ်ထပ်သို့ တက်သွားရာ ရေချိုးနေသည်ကို ချောင်းကြည့်နေသူတစ်ယောက် ရှိနေတာကိုတော့ သူမ မသိနိုင်ပေ။ ထိုသူမှာ ဦးမြိုင်ဖြစ်ပြီး အေးနွယ်တို့ မောင်နှမချင်း လိုးနေကြသည်ကို သိရှိနေသည်။

အေးနွယ် အိမ်ပေါ်သို့တက်ကာ ကုတင်ပေါ်တွင် ပက်လက်လှန်အိပ်နေသော အစ်ကိုဖြစ်သူ မိုးလွင်အား တစ်ချက်ကြည့်၍ ညဝတ်အင်္ကျီအရှည်အား ခေါင်းမှစွပ်ချလိုက်ပြီး ရေလဲထမိန်အား ချွတ်ချလိုက်သည်။ ထို့နောက် ကုတင်ပေါ်တက်ကာ မိုးလွင် ပုဆိုးအား ခါးထိဆွဲတင်ပြီး လီးကြီးအား ကုန်းစုပ်လိုက်တော့သည်။ လီးကြီးမှာလည်း တဖြည်းဖြည်း ထောင်မတ်လို့လာသည်။

“ ကိုမိုး ညီမလေး စောက်ဖုတ်လည်း ယက်ပေးလေ”

“ ညီမလေး ပက်လက်လှန်လိုက်လေ လာဒီဘက်”

အေးနွယ်လည်း ပက်လက်လှန်အိပ်ကာ ညဝတ်အင်္ကျီကို ဗိုက်ပေါ်ထိ လှန်တင်လိုက်သည်။ ပေါင်လေးနှစ်ချောင်းကားရင်း စောက်ဖုတ်ကြီးအား ဖြဲထားပေးရာ မိုးလွင်လည်း တပြတ်ပြတ်နှင် ယက်နေတော့သည်။ စောက်စိလေးအား ထိုးကလှော်ရင်း စောက်ခေါင်းလေးထဲသို့ လျှာနှင့် မွှေပေးလိုက်သည်။

“ အားးး အီးးး အင်း အိုးးးးးး ရှီးးးး အားးးး”

“ အားးးး ကောင်းးးလိုက်တာ အိုးးးး ရှီးးး အင့်အင့်”

အေးနွယ်တစ်ယောက် တဟင်းးဟင်းးး ညီးရင်း တွန့်လိမ် ကော့ပျံနေတော့သည်။

“ ကိုမိုးးး ညီမလေး မနေနိုင်တော့ဘူးးးး လိုးပေးပါတော့”

“ အားးးး အိ အူးးး ရှီးးးး ”

မိုးလွင်လည်း လီးကို သေချာတေ့၍ တဘွတ်ဘွတ်နဲ့ လိုးတော့သည်။

“ ပြွတ် ဘလွတ် ဗျစ်ဗျစ် ဘွတ်ဘွတ် အားးး အားး အင့် အင့် အီး ဟီးးး ဗျစ်ဗျစ် ”

လိုးနေရင်း နိုးလေးနှစ်ဖက်အား စို့ပေးလိုက်ရာ

“ အားးး ရှီးးး ဟုတ်တယ် ကိုမိုးးး စို့စို့ အားးး အီးးး ”

အေးနွယ် မျက်စိလေးမှာ စင်းနေပြီး မိုးလွင်လီးကြီးအား စောက်ပတ်အတွင်းသားများနှင့် ညှစ်ပေးနေသည်။

“ ပြွတ် ပြွတ် ပလွတ် ဘွတ်ဘွတ် ”

မိုးလွင်မှာ နို့လေးနှစ်ဖက်ကို ဘယ်ညာပြောင်းစို့ရင်း ဖိဖိလိုးနေသည်။ အချက် ၈၀ လောက်တွင် စောက်ဖုတ်အတွင်းသားများ၏ ညှစ်နေသောဒဏ်ကို မခံနိုင်ပဲ လရည်များ တဖျောဖျောနှင့် ပန်းထွက်ကုန်တော့သည်။ အေးနွယ်လည်း စောက်ခေါင်းအတွင်း ပူနွေးလာကာ ခါးကော့တက်သွားပြီး စောက်ရည်များပန်းရင်း လီးအရင်းထိ အဖုတ်ကြီးအား ထိုးကပ်ထားလိုက်သည်။

“ အားးး ဟူးးးး အီး ဟီးး အ အ ဟူးးးးးး”

မောင်နှမနှစ်ယောက် စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် လိုးပြီး အိပ်ပျော်သွားကြလေတော့သည်။

—————————————

ထမင်းဆိုင်လေးမှာ ပိုပိုနာမည်ရလာ၍ အကူ စားပွဲထိုး ကလေး ၃ ယောက်ကို ခေါ်ထားရလေသည်။ ဝင်ငွေတိုးပွားလာသလို အေးနွယ်မှာလည်း ရွှေတွဲလဲ ငွေတွဲလဲနဲ့ နေနိုင်လာသည်။

သို့သော် တစ်ခုဆိုးသည်က အစ်ကိုဖြစ်သူ မိုးလွင်မှာ မနက်လင်းပြီဟေ့ဆိုလျင် အရက်တန်းသောက်တော့သည်။ တနေကုန် အပြင်မှာပဲနေသဖြင့် ထမင်းဆိုင်ကိုလည်း ဂရုမစိုက်တော့ပေ။ ထို့ကြောင့် အေးနွယ်မှာလည်း ဦးလေးမြိုင်ကိုသာ အားကိုးလာရတော့သည်။ အသားငါး၊ ဟင်းသီးဟင်းရွတ် ဝယ်လျင်လည်း ဦးလေးမြိုင်ကိုသာ အဖော်ခေါ်သွားရတော့သည်။

မိုးလွင်မှာ ညပိုင်းပြန်လာလျင်လည်း တန်းအိပ်တော့သည်။ အေးနွယ်မှာလည်း လီးနှင့်ဝေးလာသဖြင့် ရာဂစိတ်လေးများ ထကြွနေတော့သည်။

တနေ့ မိုးလွင်တစ်ယောက် မူးရူးကာ ည ၁၀ နာရီထိ ပြန်မလာတော့ပေ။ အေးနွယ်လည်း အိမ်အောက်ထပ်ဆင်းကာ ဦးမြိုင်နဲ့အတူ ဆိုင်အတွင်းရှိ ခုံတန်းလျားပေါ်တွင် စကားပြောရင်း မိုးလွင်းပြန်အလာကို ထိုင်စောင့်နေသည်။

“ ဦးမြိုင် အရီးလေး အိပ်ပြီလား ”

“ အင်းး ငါ့တူမ နင့်အရီးလေးက ကျန်းမာရေး မကောင်းရှာဘူး ကြာပါပြီ ”

တဖြည်းဖြည်း ညနက်လာရာ အေးနွယ်မှာ ခုံတန်းလျားပေါ်တွင် လှဲနေရင်း အိပ်ပျော်သွားပြီး အိပ်မက်မက်နေသည်။ အိပ်မက်ထဲတွင် မိုးလွင်မှာ အိမ်ပြန်လာပြီး သူမကို အပေါ်မှ လိုးပေးနေသည်။ ခါတိုင်းလို ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်း မလိုးပဲ ဖြေးဖြေးချင်း လိုးနေသဖြင့်

“ ကိုမိုးရယ် ဆောင့်ဆောင့် လိုးစမ်းပါ ”

“ အားရှီ ဘွတ်ဗျစ် ဘွတ်ဘွတ် အင့်အင့် ”

အောက်က ဖင်ကြီးအား ကော့ပေးရင်း မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်ရာ

“ ဟင်… ဦးမြိုင် ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ ဖယ်ပါ ဆင်းပါရှင် ”

ဦးမြိုင်မှာ ခြေတစ်ဖက်က အောက်ထောက်ထားပြီး တန်းလျားခုံလေးအား ခွလျက် အေးနွယ် အပေါ်မှ လိုးနေသည်။

“ ငါ့ကို ခွင့်လွတ်ပါ တူမကြီးရာ။ ဟိုတနေ့ညက နင်နဲ့ မိုးလွင်တို့ လိုးကတည်းက ငါလည်း နင့်ကို လိုးချင်နေတာပါ။ ငါ့မိန်းမကလည်း ရောဂါသည်မို့ မလိုးရတာ နှစ်ချီနေပါပြီ ”

ဦးမြိုင်မှာ စကားလည်းပြော အောက်ကလည်း အလိုးမပျက်ပေ။ အေးနွယ်မှာလည်း ဟန်ဆောင်ပြီး ငြင်းနေပေမယ့် စောက်ဖုတ်ကြီးအား မသိမသာ ကော့ပေးနေသည်။

“ အားးး အင့် ဟင့် အိ အားးး ဘွတ် ဗျစ်ဗျစ်”

“ ဒီကိစ္စ နှုတ်လုံပါစေနော် ဦးမြိုင် ”

“ အင်းပါဟ”

“ ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဗျစ် ဗျစ် ”

နှစ်ယောက်သား စကားတပြောပြောနှင့် အလိုးရပ်မသွားပဲ ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေကြသည်။ ဦးမြိုင်လည်း အေးနွယ်က ခွင့်ပြုသည်နှင့် သူလီးကြီးကို ပြန်ကြွပြီး လီးအဆုံးထိ ဖိဖိလိုးတော့သည်။

“ အားးးး အ ကောင်းးး ကောင်းးတယ် ဦးမြိုင်ရယ်။ ဟုတ်တယ် အားးးး ဆောင့်ဆောင့် နာနာလေးဆောင့် အင့်အင့် အားးး ရှီးးး ဗျစ်ဗျစ် ဘွတ် ဘွတ် အူးးး အီးးးး ဟင်းးးး ”

ဦးမြိုင်မှာလည်း အပေါ်ကဖိအချ အေးနွယ်ကလည်း အောက်ကကော့ပေးချိန် ဆုံတဲ့အခါ နှစ်ယောက်စလုံး တအီးအီး တဟင်းဟင်းနှင့် အော်ညီးလို့နေသည်။ ဦးမြိုင်မှာ ရုတ်တရက် စောက်စိလေးအား ချေပေးပြီး အချက် ၄၀ ခန့် မနားတမ်း လိုးပစ်လိုက်ရာ

“ အားးး အ အ အီးးးး အမလေးးး အားးးး ရှီးးးးးး ”

အေးနွယ်မှာ ဖင်ကြီးအား ကော့ထိုးပေးရင်း စောက်ရည်များ ပန်းထွက်ကုန်တော့သည်။ ဦးမြိုင်မှာလည်း လီးတလျှောက် နွေးကနဲ့ဖြစ်ကာ လရည်များ ဒလဟော စောက်ခေါင်းထဲကို ပန်းထည့်ပေးလိုက်တော့သည်။

“ အားးးး ရှီးးးး အိ အီးးးးး ”

ထိုနောက် လီးကို အဖုတ်ထဲမှ ဆွဲထုတ်လိုက်ရာ စောက်ရည်များ လရည်များ ကပ်ပေနေသော လီးကြီးကို အေးနွယ်က အငမ်းမရ ထစုပ်နေတော့သည်။ ထို့နောက် နှစ်ယောက်သား အနားယူလိုက်ကြပြီး အေးနွယ်က နာရီကြည့်လိုက်ရာ မနက် ၅ နာရီခွဲကျော်၍ လင်းစပြုနေပြီ ဖြစ်သည်။

ဦးမြိုင်အား တန်းလျားပေါ် လှဲခိုင်းလိုက်ပြီး လီးကြီးပြန်မာလာအောင် အေးနွယ်က အောက်ကထိုင်ပြီး စုပ်ပေးနေသည်။ လက်တစ်ဖက်က လီးအရင်းကို ကိုင်ထားပြီး စုပ်ရင်း၊ ကျန်တစ်ဖက်က ပေါင်ကြားအတွင်းရှိ စောက်ဖုတ်ကြီးကို ပွတ်သပ်နေသည်။

၁၀ မိနစ်ခန့် စုပ်ပေးပြီးတော့ အေးနွယ်မှာ ဦးမြိုင် အပေါ်မှ တက်ခွပြီး တဘွတ်ဘွတ်နှင့် ဆောင့်လိုးနေတော့သည်။ စောက်ခေါင်းအတွင်းသားများနှင့် လီးကြီးကိုညှစ်ကာ ဖင်ကြီးအား စကောဝိုင်းပေးနေချိန်

“ မအေးနွယ်…. အစ်မအေးနွယ် နိုးပြီလားဗျိူ့ ခဏထပါဦးးး”

“ ဟင်… ဦးမြိုင်… ကျွန်မ အိမ်ပေါ်တက်တော့မယ်။ ပြီးမှ တံခါးဖွင့်နော် ”

“ အေးအေး.. နင်အရင်တက်သွားးး ”

“ ဟုတ်ဟုတ် ”

အေးနွယ် အိမ်ပေါ်ရောက်မှ ဦးမြိုင် တံခါးသွားဖွင့်ရာ

“ ဟာ… မောင်ထွန်းတို့ပါလား ဘာဖြစ်ကြတာလဲ”

မိုးလွင်အား ပွေ့ချီခေါ်လာကာ

“ ဘာဖြစ်မှန်း မသိဘူး ဦးမြိုင်ရေ။ ညက ဖဲဝိုင်းမှာ အတူရှိရင်း မိုးလွင် အိမ်ပြန်မယ်ဆိုပြီး ထွက်သွားတာ။ ကျနော်တို့ ပြန်လာတော့ အနောက်ဖက်ပိုင်းက မြှောင်းဘေးမှာ လဲနေတာတွေ့လို့ လာပို့တာပါ။ ကျနော်တို့ ပြန်ဦးမယ်ဗျာ ညက တစ်ညလုံး မအိပ်ရသေးဘူး မိုးလင်းထားတာ ”

“ အေးအေး ကျေးဇူးပါ ငါ့တူတို့ရာ ”

“ အေးနွယ်… ဟေးးး အေးနွယ်… ဒီမှာ မိုးလွင် လဲနေလို့… မောင်ထွန်းတို့အုပ်စု လာပို့သွားတယ် ”

“ ဟုတ် ဦးမြိုင် လာပြီ ”

မိုးလွင်အား ဦးမြိုင်နှင့် အေးနွယ်တို့ နှစ်ယောက်တွဲပြီး အိမ်ပေါ်သို့ တင်ပေးကာ

“ ဦးမြိုင် ဆိုင်ဖွင့်လိုက်တော့။ ကျွန်မ စျေးကို တစ်ယောက်ထဲ သွားမယ်။ အပြန်ကြမှ မနိုင်ရင် တစ်ယောက်လောက် လူခေါ်ပြီး သယ်ခိုင်းတော့မယ်”

မိုးလွင်အား ခြင်ထောင်ချပေးရင်း အေးနွယ်မှာ ဦးမြိုင်ကို လှမ်းပြောလိုက်လေသည်။

ထိုနေ့မှစ၍ မိုးလွင်သည် အိပ်ယာထဲ လဲနေတော့သည်။ မနက်နှင့် နေ့လည်ဆို အကောင်း၊ ညနေစောင်း ရောက်လျင်

“ ဟီးးးးးး ဟီးးးးးးး ချမ်းတယ် ချမ်းတယ် ချမ်းတယ်။ ဟ… လုပ်ကြပါဦးးး… အမလေးးးးး ပူလိုက်တာ အားးးး အီးးး ပူတယ် ပူတယ်”

အိမ်အပေါ်ထပ်မှ အော်ဟစ်နေတော့သည်။ ၃ ရက်လောက်ထိ ယပ်ခပ်ပေးလိုက်၊ စောင်ခြုံပေးလိုက်၊ ဆေးမှီးတိုလေးတွေ တိုက်လိုက်နှင့် မသက်သာပေ။ ၅ ရက်မြှောက်နေ့တွင် ဆေးရုံတင်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ကြပြီး

“ ကဲ — အေးနွယ် ဆေးရုံယူသွားမယ့်ဟာတွေ ခြင်းထဲထည့် – ငါ ကားသွားခေါ်ပေးမယ်”

“ ဟုတ် ဦးမြိုင် — ကျွန်မ စီစဉ်ပြီး ထည့်ထားလိုက်မယ်။ ကားသာ သွားခေါ်လိုက်တော့ ”

“ ဟီးးးးးး ဟီးးးးးးး အားးးးး အမလေးးးးး သေပါပြီဗျ။ ဟီးးးး ဟီးးးးး ချမ်းးးးတယ် ချမ်းးးးတယ်။ အူးဟူးးးးးး အီးးးးးး ပူလာပြန်ပြီ အမလေးဗျ ”

မိုးလွင်တစ်ယောက် ဝေဒနာကို အလူးအလဲ ခံစားရင်း စကားပြောလိုက် သတိလစ်လိုက် ဖြစ်နေတော့သည်။

“ မင်းတို့ထွက်သွားးး သွားကြ ငါ့နားမလာကြနဲ့”

“ ဟီးးး ဟီးး အီးးးးးး ”

အနီးအနားက အိမ်များမှ လူတွေလည်း ဝင်လာကြပြီး မိုးလွင်အား အိမ်ပေါ်မှ အောက်သို့ချကာ ဦးမြိုင်ငှားလာသော ကားပေါ် တင်ပေးလိုက်ကြသည်။ ထို့နောက် ဆေးရုံသို့ လိုက်ပို့ပေးကြသည်။

—————————————–

အေးနွယ်မှာ အစ်ကိုဖြစ်သူ မိုးလွင်အား ဆေးရုံတင်ပြီး အခန်းငှား လိုအပ်သည်များကို ဝယ်ခြမ်းနေရသည်။ လူနာ အသုံးဆောင်ပစ္စည်းမျာ ဝယ်ပြီးသည်နှင့်

“ ဦးမြိုင် အိမ်ပြန်လိုက်တော့ ဆိုင်ဖွင့်ထားလိုက်။ ကျွန်မ ရွာကအမျိုးတွေကို အကြောင်းကြားထားတယ်။ သူတို့လာမှ ပြန်ခဲ့တော့မယ် ”

“ အေးးး ဒါဆို ငါပြန်မယ်။ ဆိုင်အတွက် စိတ်မပူပါနဲ့။ အကုန်ကြည့် စီစဉ်မယ်။ သွားပြီဟေ့”

“ ဟုတ်ဟုတ် ဦးမြိုင်”

ဆိုင်ကတော့ ပိတ်မရပေ။ အောက်ခြေလူတန်းစားများအဖို့ အေးနွယ်တို့ ဆိုင်လေးမှာ မနက်ထမင်းထုပ်သွားကြပြီး ညနေ အလုပ်ပြန်မှ ပိုက်ဆံရှင်းကြလေသည်။ သူတို့ မြို့တက်ခါစကလည်း ဒီလိုပဲ ဖြတ်သန်းလာရသည်မို့ စာနာစိတ်နဲ့ ရောင်းပေးသောကြောင့် ဆိုင်လေးမှာ နာမည်ရလာလေသည်။

အချိန်များ ကုန်ဆုံး၍ တာဝန်ကျ ဆရာဝန် ရောက်လာပြီး စမ်းသပ်ပေးသည်။ ရောဂါမှာ မည်သို့ပြောရမှန်း မသိ၍

“ ကျွန်မ မသိဘူး ဆရာ။ ပါးစပ်က လျှောက်အော်တာပဲ သိတာ”

ဆရာဝန်မှ စမ်းသပ်ပေးပြီး

“ မနက်ဖြန်ကျမှ သွေးစစ်ပြီ ရောဂါရှာကြည့်ကြတာပေါ့။ လိုအပ်တာတွေ လုပ်ဖို့ ခေါ်ခိုင်းလိုက်ပါမယ်။ အခု အိပ်ဆေး ထိုးထားပေးမယ် ”

“ ဟုတ်ကဲ့ဆရာ ”

ဆရာဝန် ပြန်ထွက်သွားမှ အေးနွယ် ဗိုက်ဆာလာတော့သည်။ မနက်ကတည်းက ဘာမှမစားရသေး အပူလုံးဆို့နေခဲ့သည်။ အစ်ကိုတစ်ယောက်လိုရော လင်သားတစ်ယေက်လိုရော ချစ်ခင်ရတဲ့သူမို့ ထိတ်စရာ လန့်စရာ စိတ်ပူစရာတွေ အမျိုးအမျိူး ခံစားလို့နေသည်။ တစ်ညလုံး အိပ်ပျော်နေသော အစ်ကိုဖြစ်သူကို အနီးကမခွာပဲ ကြည့်လိုက် မျက်ရည်ကျလိုက်နဲ့ အချိန်တွေ ကုန်သွားတော့သည်။

မနက်လင်းတော့ ရွာမှ အမျိုးတွေ ရောက်လာကြသည်။ မေးကြ မြန်းကြနဲ့ မိုးလွင်ကတော့ အိပ်ပျော်နေတုန်း။ မောင်တစ်ဝမ်းကွဲဖြစ်သူ စမ်းကိုက

“ မအေး အပြန်ကျ ငါနင်တို့နဲ့ နေခဲ့မှာ ”

“ အေးပါဟယ် ငါလည်းလူလိုနေတာ အဆင်ပြေတာပေါ့။ ငါအခု ဆိုင်ခဏ ပြန်ဦးမယ်။ ညကြ ပြန်လာမှာပါ။ ငါ ဘာမှ မစားရသေးဘူး။ ဆိုင်ရောက်မှ စားတော့မယ်။ ရော့ ဒါ နင်သုံးဖို့ ယူထား။ ကျန်တဲ့သူတွေရော မုန့်လေးဘာလေး လိုက်ကျွေးလိုက်”

ဟု ပြောပြီး မောင်တစ်ဝမ်းကွဲဖြစ်သူကို ပိုက်ဆံအနည်းငယ် ပေးထားခဲ့သည်။ အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ထမင်းနည်းနည်းစားပြီး အိပ်ချင်လာသဖြင့်

“ ဦးမြိုင် ကျွန်မ မအိပ်ရသေးဘူး။ အိမ်ပေါ်တက်အိပ်ဦးမယ်။ နေ့လည် လူပါးတဲ့အချိန် တက်ခဲ့ဦး”

ဦးမြိုင်မှာ ကျေနပ်နေသည်။ အောက်က လီးကြီးမှာလည်း တင်းကနဲ ဖြစ်သွာသည်။

“ နားလိုက်လေ တူမကြီးး။ အားရှိအောင် အိပ် ”

ဟု ပြောရင်း အေးနွယ်အား စိုက်ကြည့်ပြီး မျက်လုံးများ အရောင်တလက်လက် ထနေသည်။ အေးနွယ်လည်း အိမ်အပေါ်ထပ်သို့တက်၍ ကုတင်ပေါ်လှဲရင်း အောက်ထပ်မှ စကားပြောသံများ၊ ပန်းကန်ခွက်ရောက် ထိသံများ နားထဲကြားယောင်ရင်း အိပ်ပျော်သွားတော့သည်။

နေကလည်း ပြင်းလာသည်။ လာရောက်စားသောက်တဲ့ လူများလည်း ရှင်းစပြုသည်မို့ ဦးမြိုင်တစ်ယောက် ရောင်းရငွေများအား သိမ်းရင်း၊ ငွေသိမ်းစားပွဲအား သော့ခတ်ကာ အငှားခေါ်ထားတဲ့ ကလေး ၃ ယောက်အား ဆိုင်သေချာကြည့်ရန် မှာလိုက်ပြီး မိမိအိပ်ခန်းသို့ ဝင်ခဲ့လိုက်သည်။ မိန်းမဖြစ်သူ ရောဂါသည်မှာလည်း အိပ်နေသည်မို့ တံခါးအသာလေးပြန်စိကာ အိမ်အပေါ်ထပ်သို့ တက်လာခဲ့တော့သည်။

အိမ်အပေါ်ထပ် အခန်းထဲတွင် အေးနွယ်မှာ နှစ်နှစ်ချိုက်ချိုက် အိပ်မောကျနေသဖြင့် ဦးမြိုင်မှာ အသာလေး ကုတင်ပေါ်တက်ရင်း အေးနွယ်ထမိန်လေးအား ဆွဲချွတ်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ပေါင်ကြားမှပေါ်လာသော စောက်ဖုတ်ကြီးအား ကုန်းယက်လိုက်တော့သည်။

“ ပြွတ် ပလပ် ပလပ် ပြွတ် ပြွတ် ပလပ် ပလပ် ”

တူမအရင်းဖြစ်သူ၏ အဖုတ်ကြီးအား အားရပါးရ ယက်ပေးနေသည်။ အေးနွယ်မှာ အိပ်ပျော်နေရင်း ပေါင်ကြားဆီမှ တဆစ်ဆစ် ယားလာသဖြင့် အိပ်ပျော်နေရာမှ နိုးလာတော့သည်။

“ အို.. ဦးမြိုင်ရယ် ငရဲကြီးနေပါ့မယ်။ အားးး အ အ ရှီးးးးး ”

အေးနွယ်မှာ ပြောသာပြောနေရသည် ဦးမြိုင်က စောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းသားလေးများအား ထိုးယက်ပြီး အစိလေးအား ဆွဲစုပ်ပေးနေသဖြင့် စောက်ရည်ကြည်များ ရွှဲနှစ်နေတော့သည်။ အတွင်းသားများမှာလည်း ယားယံလာသဖြင့်

“ အားးး ရှီးးးး ဦးမြိုင် လိုးးးပါတော့ မနှိပ်စက်ပါနဲ့ အ အ အားးးးး ရှီးးးးးး အမလေးး လိုးးးပေးပါတော့ ”

ဦးမြိုင်လည်း လိုးချင်စိတ်များက စောက်ဖုတ်မယက်ခင်ကတည်းက ထကြွသောင်းကျန်းနေသဖြင့် အေးနွယ်ရဲ့ ပေါင်နှစ်ချောင်းအား ပုခုံးပေါ်ထမ်းတင်ပြီး တရပ်စပ် ဆောင့်လိုးတော့သည်။

“ အားးးးး အ အီးးဟီးးး အ ဟားးးရှီးးးး အူးးးး”

“ ဘွတ် ဘွတ် ဗျစ် စွပ် ဘွတ် ဘွတ်”

“ အားးးးရှီးးးး ဟူးးး အအ ကောင်းလိုက်တာ ဦးမြိုင် နာနာလေးလိုး အင်းးးး ဟုတ်တယ် အင့်အင့် အားးးရှီးးးး”

“ ဘွတ်ဘွတ် ဗျစ်ဗျစ်”

လိုးသံ ငြီးသံများနှင့် ကုတင်လေးမှာလည်း ရမ်းထိုးနေသည်။

“ အောက်ကလူတွေ ကြားသွားမယ်နော် ဦးမြိုင်”

“ အားးးး ရှီးးးး အင့်အင့် ဟူးးးးးးးး ဗျစ်ဗျစ် ”

ဦးမြိုင်မှာ အံကြိတ်လျက် တဖုန်းဖုန်း ဆောင့်လိုးနေပြီး အချက် ၇၀ လောက်တွင် နှစ်ဦးစလုံး အထွဋ်အထိပ်သို့ ရောက်သွားကြတော့သည်။ ထို့နောက် ခဏနားကာ အေးနွယ်အား ကုန်းခိုင်းပြီး တစ်ချီ ထပ်လိုးလိုက်သေးသည်။ အေးနွယ်မှာ ဦးမြိုင်၏ အလိုးသန်မှုကို သဘောကျနေတော့သည်။ နောက်ဆုံးဘိတ် ဦးမြိုင်လီးကြီးအား စိတ်တိုင်းကျ စုပ်ပေးပြီး ဂွင်းထုပေးရာ ဦးမြိုင်တစ်ယောက် လရည်းများ ထပ်မံထွက်လာပြီး မျက်လုံးများစင်းကာ ငြိမ်ကျသွားတော့သည်။

အချိန်တို့ တဖြည်းဖြည်းကုန်လာရာ ဒီနေ့ ၅ ရက်မြှောက် မိုးလွင် ဆေးရုံမှ ဆင်းရသည်။ သွေးစစ် ဓာတ်မှန်ရိုက်ရှာရာ ဘာရောဂါမှ မတွေ့ပေ။ မိုလွင်းကို အိမ်သို့ ပြန်ခေါ်လာရာ မောင်ဝမ်းကွဲတော်သူ စမ်းကိုပါ ပါလာခဲ့သည်။

စမ်းကိုအား အိမ်အပေါ်ထပ် အခန်းလွတ်တွင် နေရာချပေးပြီး အစ်ကိုဖြစ်သူ မိုးလွင်အား အေးနွယ်က သူ့အိပ်ခန်းမှာပင် သိပ်ထားလိုက်သည်။ ညနေပိုင်းတွင် ထုံးစံအတိုင်း မိုးလွင်းမှာ

“ ဟီးးးးးးးး ဟီးးးးးးးးး ချမ်းတယ် ချမ်းတယ် ဟားးးးး ဟားးးးးးး ချမ်းတယ် ဟီးးးး ဟီးးးးးးး ဟီးးးး ”

ဂယောင်ဂတန်းတွေ ပြန်အော်လေသည်။ အေးနွယ်မှာ မိုးလွင်ကို အိပ်ခန်းထဲ ရှိသမျှစောင်တွေ အကုန်ခြုံပြီး ဖိပေးနေပြီး စမ်းကိုကလည်း ဘေးကနေ ကူညီပေးနေသည်။

“ မအေးးး… ရော့ ရေနွေးပူလေးတိုက်လိုက် ဆေးနီမှုန့်လေးရော ”

“ ဟီးးးးး ဟီးးးးး ချမ်းတယ် ကယ်ပါဦးးးး ဟီးးးးး ဟီးးးးးးးးးးးး ဟားးးး ဟီးးးးးး ဟီးးးးးးးးး ချမ်းတယ်”

မိုးလွင်မှာ လူးလိမ့်နေသည်။ အေးနွယ် နှင့် စမ်းကိုမှာ သူလိမ့်တဲ့ဘက်လိုက်၍ လျှောကျထွက်သော စောင်များကို လိုက်လံဆွဲယူ ခြုံပေးနေသည်။ ထိုသို့ စောင်များဆွဲခြုံလိုက် ဖိပေးလိုက်နဲ့ စမ်းကို၏ လီးကြီးမှာ အေးနွယ်၏ ကိုယ်လုံးနှင့် ပွတ်တိုက်မိရာ လီးကြီးမှာ ထောင်မတ်နေလျက်ရှိသည်။

“ အီးး ဟီးးးးးးးးး ဟီးးးးးးး ချမ်းးးးတယ် ဟားးးး ဟီးးးး ချမ်းးးး တယ်”

မိုးလွင်မှာ ဂယောင်ဂတန်း အော်နေရင်း လူးလိမ့်နေတာမို့ လိမ့်တဲ့ဘက် စောင်တွေ ဆွဲဆွဲခြုံပေးနေရင်း အေးနွယ်မှာ စမ်းကိုရဲ့ လီးကြီးအား ဆွဲမိလေတော့သည်။

“ အ အ အီးးး အု အ ”

စမ်းကိုမှာ မျက်နာကြီးမဲ့လျက်

“ အို… ဟယ်… မတော်လို့နော် စမ်းကို မောင်လေး ”

“ အင်းးး ရပါတယ် မအေးရယ်”

စမ်းကိုမှာ လီးကြီးတင်းမာနေတဲ့အချိန် အစ်မဝမ်းကွဲဖြစ်သူမှ ဆွဲကိုင်မိသဖြင့် လရည်ထွက်မတတ် ခံစားလိုက်ရသည်။ တဖြည်းဖြည်းနှင့် မိုးလွင်မှာ ဂယောင်ဂတန်းတွေ အော်ဟစ် လူးလိမ့်နေရင်း ငြိမ်ကျသွားသည်။

“ ဟူးးး ဟူးးးးးးးးးး – ငါ့လည်း မလွယ်ဘူး စမ်းကိုရေ – ဒါသာကြည့်တော့ – နင့်အစ်ကိုလည်း ဘာဖြစ်တာ မှန်းကို မသိ”

“ ရပါတယ် အစ်မရ – ကျနော်လည်း ရွာမပြန်သေးပါဘူးးးး – ဒီမှာနေပြီး စောင့်ရှောက်ပေးပါ့မယ်”

“ အေးပါဟာ – ဦးမြိုင် တစ်ယောက်ထဲလဲ မနိုင်ဘူး။ ဆိုင်က နင်ရှိတော့ ပိုအဆင်ပြေတာပေါ့ ”

“ ဒါဆို အစ်မ ကျနော်ခဏ အိပ်ဦးမယ်။ ဆေးရုံစောင့်တဲ့ရက်တွေက အိပ်ရေးမဝလို့”

“ အင်းး အင်း ငါ့မောင် အိပ်လေ။ နင်လည်း ပင်ပန်းရောပေါ့ ”

မိုးက တစ်နေ့လုံး ရွာလိုက်၊ ရပ်သွားလိုက်၊ ပြန်ရွာလိုက်နဲ့ မိုးတိတ်သွားသောအခါ နေလုံးကြီး ပူပြင်းစွာ ထွက်ပေါ်လာသည်။ သို့သော် အေးနွယ်တို့ ထမင်းဆိုင်လေးမှာ လူမပြတ်ပေ။ ည ၉ နာရီထိ ရောင်းကောင်းလျက် ရှိသည်။ အချိန်များ တရွေ့ရွေ့ ကုန်လာရာ မနက် ၄ နာရီလောက်တွင်

“ ဟီးးးးးး ဟီးးးးးးးးးးးး ဟီးးးး အမလေးးးးးးးးး ဟီးးးးး ချမ်းတယ် ချမ်းတယ်“

မိုးလွင်အခန်းမှ ညည်းသံများ ထွက်ပေါ်လာသည်။ အေးနွယ်လည်း ရုတ်တရက် လန့်နိုးလာကာ မိုးလွင် အသံကြားသည်နှင့်

“ စမ်းကိုရေ ဟေ့ စမ်းကို… ဒီမှာ နင့်အစ်ကို ညည်းပြန်ပြီ ခဏထဦး ဟေ့ ”

နှစ်ကြိမ်လောက် အော်နိုးရာ မနိုးသဖြင့် စမ်းကိုအိပ်သော အခန်းသို့ တံခါးဖွင့်ဝင်လိုက်ရာ ပုဆိုးထဲမှ ထောင်ထွက်နေသော လီးကြီးအား တွေ့လိုက်ရသည်။

“ ဟင် ”

ဒီကောင်လေးတော့ မလွယ်ဘူး။ လီးက အမြဲထောင်နေပါလား။ အေးနွယ်မှာ လီးစုပ်ချင်စိတ်များ တဖွားဖွား ဖြစ်ပေါ်လာရသည်။ ဦးမြိုင်နဲ့ မလိုးရတာလည်း ၅ ရက်လောက်ရှိနေပြီ။ စိတ်ကိုထိန်းကာ

“ စမ်းကို စမ်းကို ဟိတ်… ထထ… နင့်အစ်ကို ညည်းနေလို့ ဆေးတိုက်ဖို့ လုပ်ဦး… ထ”

စမ်းကိုလည်း ဖြတ်ကနဲ့ နိုးလာကာ မိမိလီးကြီးအား စိုက်ကြည့်နေသော အစ်မဖြစ်သူကို တွေ့လိုက်ရသည်။

“ ဟုတ် မအေး။ အစ်မ အစ်ကို့အခန်းထဲကစောင့်။ အောက်ထပ်မှာ ကျနော် ရေနွေးယူပြီး လာခဲ့ပါ့မယ်”

အိပ်ခန်းထဲမှ မိုးလွင် ညည်းသံများက အဆက်မပြတ် ထွက်ပေါ်နေသည်။ မကြာမှီ အငွေ့တစ်ထောင်းထောင်း ထနေသော ရေနွေးခွက်လေးအား ကိုင်ပြီး စမ်းကို အခန်းထဲဝင်လာသည်။

“ ကဲ — အစ်မ – ရေနွေးရပြီ ဆေးတိုက်ရအောင် ”

အေးနွယ်လည်း မိုးလွင်အား ဆေးတိုက်ပြီး ရေနွေးပူပူလေး သောက်ခိုင်းလိုက်သည်။ ထို့နောက် စောင်တွေ တစ်ထပ်ပြီးတစ်ထပ် ခြုံပေးကာ အခန်းပြင်သို့ စမ်းကိုနဲ့အတူ ပြန်ထွက်ခဲ့သည်။ မနက်မိုးလင်းခါနီးမို့ စမ်းကိုလည်း ခဏတော့ ပြန်အိပ်မည်ဟု တွေးရင်း မှေးနေရာ ခဏအကြာတွင်

“ ဟီးးးးးးးးးး ဟီးးးးးးးးးး ကိုမိုးရယ် ညီမလေးကို စိတ်ချလက်ချ ထားခဲ့ပြီလား ဟီးး ဟီးးးး။ ညီမလေးကို ဘယ်တော့မှ မခွဲဘူးဆို။ ဟီးးးး အခုတော့ ရက်ရက်စက်စက် ပစ်သွားပြီးလားးး ဟီးးးးးးးးး ဟီးးးးး အီးး ဟီးးးးးးးးးးး ဟီးးး ”

အေးနွယ်၏ အော်ငိုသံကြောင့် စမ်းကိုလည်း မိုးလွင် အခန်းထဲဝင်လာရာ အစ်ကိုဖြစ်သူ မိုးလွင်မှာ စန့်စန့်ကြီး ဖြစ်နေတော့သည်။ အပေါ်ထပ်မှ အော်သံများကြောင့် ဦးမြိုင်တို့ လင်မယားလည်း တက်လာပြီး မိုးလွင်၏လက်ကို မပြီး သွေးတိုးမတိုး စမ်းကြည့်ကြသည်။ နှစ်ယောက်လုံး ခေါင်းခါနေကြတော့သည်။

“ ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲကွာ – မနေ့က အကောင်းကြီး ဒီနေ့မနက် သေလူ ဖြစ်ပါပေါ့လားးးး”

“ အီးး ဟီးးးးး ဟီးးးးးး”

“ အဖြစ်ဆိုးလှချည်လား ငါ့တူရာ ဟီးးးးးးးးးးးးး ”

အေးနွယ်မှာလည်း ရှိုက်ကာရှိုက်ကာ ငိုနေသည်။

“ အီးးးးးးးး အဟင့်ဟင့် ဟီးးးးး ”

“ ကဲကဲ — ငိုတာလည်း ငိုပေါ့ အစ်ကိုမိုးလွင်ရဲ့ အလောင်းကို အောက်ထပ် ချရအောင် ”

စမ်းကိုမှာ မျက်ရည်လည်လျက် သတိပေးလိုက်သည်။ အိမ်နီးနားချင်းများလည်း ရောက်ရှိလာပြီး အောက်ထပ်တွင် တံခါးပေါက်နားအနီး အလောင်းပြင်ကြလေသည်။

ဦးမြိုင်နှင့် စမ်းကိုမှာ အကွက်စေ့အောင် စီစဉ်နိုင်ကြသည်။ အေးနွယ်မှာတော့ ငိုရလွန်း၍ ပင်ပန်းနွမ်းလျ နေတော့သည်။ မိုးလွင်၏ နာရေးသတင်းကို ရွာမှ ဆွေမျိုးများဆီသို့ အကြောင်းကြားလိုက်သည်။

အချိန်များကုန်သွားကာ ရေနွေးအိုးတည်၊ လက်ဖက်၊ ဆေးလိပ်၊ ကွမ်း အစရှိသည်များ စီစဉ်နေကြသည်။ အိမ်ထဲမှာလည်း လူတွေ ဝင်လိုက် ထွက်လိုက် အိမ်ရှေ့တွင်လည်း ကနားဖျင်း ထိုးထားလိုက်သည်။ တဖြည်းဖြည်း ညဉ့်နက်လာသည်။

“ ဝေါ —– ဝေါ —– ဝေါဝေါ”

“ ဝုန်းးးးးးး ဒိန်းးး ဒလိန်းးးး ဂျိန်းးးး”

“ ဝေါ — ဒလိန်းးးးးးးး ဝုန်းးး ဂျိန်းးးးးးး”

“ ဝေါ ဝေါဝေါ ဒိန်းးးးး ဒလိန်းးးး ”

မိုးကလည်း တအားရွာချနေသည်။ အိမ်အောက်ထပ် ဖဲဝိုင်းကလည်း ဆူညံနေလျက်။

“ ဆွဲကွာ ဆက်ဆွဲဒိုင် – ဖိုက်ကတ် တက်ပြီဟေ့ သေတဲ့အိမ် လှန်ထားး ”

မိုးလွင်၏ သောက်ဖော်သောက်ဖက်၊ ဖဲရိုက်ဖော် ဖဲရိုက်ဖက်တွေ ဝိုင်းက အဆိုးဆုံး ဆူညံနေသည်။ စမ်းကိုတစ်ယောက် ကွမ်း၊ လက်ဖက်၊ ရေနွေးကြမ်း၊ ဆေးပေါ့လိပ် ဧည့်ခံပေးနေသည်။ ဖဲဝိုင်းဘေးမှ ထိုင်ကာ ဘေးကနေ ကွက်ကျားလိုက်ထိုးနေသည်။ မီးခြစ် ခဏခဏ လာတောင်းနေကြသောကြောင့် အိမ်ပေါ်တက်၍ သူ့အခန်းထဲမှ မီးခြစ်ယူရန် အိမ်ပေါ်ထပ်သို့ တက်ခဲ့လေသည်။ အိမ်အပေါ်သို့အရောက် အစ်မအေးနွယ်အခန်းမှ

“ ဘွတ်ဘွတ် အားးးးးးးးး အင့် အင့် ဟင်းးးးးးး”

“ ပြွတ်ပြွတ် ဘွတ် စွပ်”

“ အီးးး အီးးးးးးးးး အားးးးး အ အ ရှီးးးးးးးးးးး အားးးးးးးးးးး”

ငြီးသံများကြောင့် စမ်းကိုတစ်ယောက် အသာချောင်းကြည့်လိုက်သည်။

“ အားမငယ်ပါနဲ့ အေးနွယ်ရာ ငါလည်းရှိသားပဲ။ ပြီးတော့ စမ်းကိုကိုလည်း ရွာပြန်မလွတ်နဲ့တော့။ ဒီမှာခေါ်ထားရတာပဲ”

“ အင့် အင့် ဘွတ် ဘွတ် ဗျစ်ဗျစ် အားးးး ရှီးးးးးး ဘွတ်ဘွတ် ”

ဦးမြိုင်မှာ တူမဖြစ်သူ အေးနွယ်အား အားပေးစကားပြောနေရင်း မျက်နှာချင်းဆိုင် တေ့လိုးနေသည်။ ဦးမြိုင်ပုဆိုးနှင့် အေးနွယ်ထမိန်မှာ အောက်တွင် ကွင်းလုံးပုံလျက်

“ အားးး ရှီးးးးးး ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ်”

“ အ အ ရှီးးးးး ပလပ် ပလပ် ရှီးးးး အားးးးး”

“ အ အီးးးး ရှီးးးးး ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ”

အေးနွယ် ခါးလေးအားကိုင်ကာ ဆွဲဆွဲလိုးနေသည်။

“ ဟုတ်ကဲ့ ဦးမြိုင်… ဒီအတိုင်းဆို စမ်းကိုကို ရွာပြန်မလွတ်ပဲ ခေါ်ထားလိုက်မယ်”

ဟု စကားပြန်ပြောရင်း အေးနွယ်မှာ စောက်ဖုတ်ကြီးကို ရှေ့သို့ကော့ကာ အလိုက်သင့် ပြန်လိုးပေးနေသည်။

“ ဘွတ် ဘွတ်ဘွတ် ပြွတ် စွပ် အ အ ရှီးးးး”

“ ဟူးးးးး အင်း ဟင်းးးး ဘွတ် ဘွတ် အားးး”

ဦးမြိုင်နှင့် အေးနွယ်မှာ စကားပြောရင်း အလိုးမပြတ်ကြပေ။ စမ်းကိုမှာ ကြေကွဲမှုအပေါင်း သရဖူဆောင်းပြီး တဖန်းဖန်း တဘွတ်ဘွတ် လိုးနေကြသော ဦးလေးဖြစ်သူနှင့် အစ်မဖြစ်သူတို့ လိုးပွဲကြီးကို ချောင်းနေရင်း ပုဆိုးအသာမပြီး ဂွင်းထုလျက်ရှိသည်။

“ ဝေါ ဝေါ ဝေါးးးးးးးး ဝုန်းးးး ဂျိန်း ဂျိန်းးးး”

“ ဒိန်းးး ဝုန်းးးးး ဝုန်းးးးးးးး ဂျိန်းးးးး”

မိုးခြိမ်းသံများနှင့် မိုးက ကောင်းနေတုန်းပင် ဖြစ်သည်။ ထိုစဉ် အိမ်အောက်ထပ်တွင်

“ ရေ — ရေ — ရေပေးပါ”

“ ရေ — ရေ — ရေပေးပါ”

“ ရေ ......... ရေ ”

ဖဲဝိုင်းမှ လူတစ်ချို့ကလည်း အသံထွက်ပေါ်လာရာသို့ လှမ်းကြည့်ကြသည်။ မိုးလွင်အလောင်းကြီးမှာ လက်မနှစ်ဖက်ကို ဆံပင်ချည်ဖြင့် ချည်နှောင်ထားရာ လက်နှစ်ဖက်လုံးမှာ အပေါ်သို့ မြှောက်တက်လာရင်း အသံများထွက်ပေါ်နေသည်။

“ ရေ ရေ — ရေပေး ရေပေး ရေပေးပါ ”

“ အမလေးးး မင်းမေကလွား သရဲ သရဲ”

“ ဝုန်းးးး ဝုန်းးးး ဒုန်းးးး ”

ဖဲဝိုင်းမှ လူများလည်း အိမ်ရှေ့ ကနားဖျင်အောက်ထိ ထွက်ပြေးကြသည်။ အိမ်အပေါ်ထပ်မှ စမ်းကိုနှင့် ဦးမြိုင်၊ အေးနွယ်တို့ ဆူဆူညံညံအသံများကို ကြားလိုက်ရသည်။ စမ်းကိုမှ အရင်ပြေးဆင်းလာသည်။ ထို့နောက် ဦးမြိုင်နှင့် အေးနွယ်တို့ လိုးပွဲ ခဏရပ်ကာ အောက်ထပ်သို့ ဆင်းလာကြသည်။ ကုတင်ပေါ်မှ မိုးလွင်အလောင်းအားမြင်ပြီး

“ ဟင် ”

“ အမလေးးးးးးး ”

“ ဘယ်လိုဖြစ်”

အေးနွယ်မှာ အလောင်းကောင်အားကြည့်ရင်း သတိလစ်သွားလေသည်။ စမ်းကိုလည်း အလောင်းပြင်တဲ့ ကုတင်ကို လှမ်းအကြည့်

“ အမလေးးးးးးးး သရဲဗျ သရဲ ထထိုင်နေပြီ ”

ဦးမြိုင်မှာ

“ ဟာ စမ်းကို မင်းဟာကလည်း နေစမ်းပါဦးကွာ။ အေးနွယ်ကို ကြည့်ထား ငါသွားကြည့်မယ်”

ကနားဖျင်အောက်က လူတစ်ချို့လဲ ဦးမြိုင် အပြုအမူကြောင့် တချို့အိမ်ထဲ ပြန်ဝင်လာကြသည်။

“ မိုးလွင် – ငါ့တူ – မင်းး – မင်းး မသေဘူးမလား”

“ ရေ — ရေ — ပေးပါ – ရေ — ရေ ”

“ ဟာ – ဟေ့လူတွေ မကြောက်နဲ့ ဒီနားလာ ရေတစ်ခွက်လောက် ယူခဲ့ပါဗျာ။ မိုးလွင် မသေဘူးဗျ ”

ထိုနောက်တွင် ဦးမြိုင်မှ ခြေမ၊ လက်မ ချည်ထားသော ဆံပင်ချည်များကို ဖြတ်ပစ်လိုက်သည်။ စမ်းကိုလည်း အေးနွယ် သတိပြန်ရလာသဖြင့် ရေခပ်ပြီး အနီးသို့ ရောက်လာသည်။ ဦးမြိုင်မှ

“ မိုးလွင် ရေကို နည်းနည်းချင်း ဖြည်းဖြည်းစီသောက်”

ဟု ပြောပြီး ကုတင်ပေါ်မှ ပွေ့ချလိုက်သည်။ ကုတင်လည်း ဖျက်ပစ်လိုက်သည်။ ကနားဖျင်လည်း ဖျက်ပစ်လိုက်သည်။ ဆူညံ့နေသဖြင့် အနီးနားမှ အိမ်များလည်း နိုးလာပြီး လာကြည့်ကြသည်။

“ ကဲ — လူတွေ သိပ်မအုံနဲ့ — မိုးလွင် အခုမှ ပြန်သတိရလာတာ – သက်သာခါစရှိသေးတယ်။ အသက်ရှူမဝပဲ ဖြစ်နေမယ်။ နောက်နား တိုးကြည့်ကြည့်ကြ ”

ဦးမြိုင် အော်လိုက်သဖြင့် ဝိုင်းအုံနေသော လူအုပ်မှာ ခမ်းလှမ်းလှမ်း ဆုတ်သွားကြသည်။ အေးနွယ်မှာလည်း ဆုံးရှုံးပြီထင်နေရာမှ အစ်ကိုဖြစ်သူမှာ သေရာမှ ပြန်ရှင်လာသဖြင့် သတိရရခြင်း ဝမ်းသာလျက်ရှိသည်။

“ ဟော ဟော – မျက်လုံးဖွင့်လာပြီ။ အေးနွယ် – စမ်းကို – ဒီနားလာဟေ့ မိုးလွင် မျက်စိပွင့်နေပြီ ”

“ ဟင် အစ်ကို — မသေဘူးနော်”

“ အစ်ကို သတိပြန်ရလာတာ ဝမ်းသာလိုက်တာ အစ်ကိုရယ် ”

“ အစ်ကို – အစ်ကို”

အေးနွယ်မှာ ကတုန်ကရင် ဖြစ်နေရှာသည်။

“ ငါ မသေပါဘူး အေးနွယ်ရ သတိလစ်သွားတာပါ”

ထိုသို့ပြောပြီး ရေထပ်တောင်းကာ ရေသောက်ပြီး ပြန်အိပ်သွားသည်။ အခြေအနေကို ဦးမြိုင် အကဲခတ်လိုက်သည်။

“ ကဲ ဒီညတော့ မိုးလွင်ကို အောက်မှာပဲ သိပ်လိုက်တော့။ ခုံရှည်နှစ်လုံး ကပ်လိုက်။ စမ်းကို မင်းက အောက်ဆင်းအိပ်လိုက် ”

“ ဟုတ် ဟုတ် ဦးမြိုင်”

“ အေးနွယ်လည်း ပင်ပန်းနေပြီ အိမ်ပေါ်တက် နားလိုက်ဦး ”

ဦးမြိုင်မှာ အစီအစဉ်ချပြီး လူစုကွဲချိန် အိမ်ပေါ်သို့ အသာလေး တက်သွားတော့သည်။ စမ်းကိုမှာ မိုးလွင်ဘေးတွင် အခြေနေကြည့်ရင်း စောင့်ပေးနေသည်။ အိမ်အပေါ်ထပ်တွင်တော့

“ အားးး ရှီးးးး ဦးမြိုင် ဟုတ်တယ် လိုးလိုး ဆောင့်ပြီးလိုးပါရှင်”

အေးနွယ်အခန်းထဲ၌ မပြီးသေးတဲ့ လိုးပွဲလေး ဆက်လက်ဆင်နွှဲနေသည်။

“ ဘွတ် ဘွတ် အင့် အ အားးးး ဗျစ်ဗျစ် ဘွတ်ဘွတ် အင့် ရှီးးးးး အားးးးး ရှီးးးးး ဗျစ် ဘွတ်ဘွတ် ”

အေးနွယ်မှာ လေးဘက်ထောက်လျက် ကုန်းပေးနေသည်။ ဦးမြိုင်မှာ ဖင်ကြီးအား ငုံ့ကြည်ကာ တဘွတ်ဘွတ်နှင့် လိုးနေသည်။ လိုးနေရင်း ဦးမြိုင် ဆောင့်ချက်တွေ လျော့လာသည်။

“ ကဲ ဦးမြိုင် ပက်လက်လှန်လိုက် ကျွန်မ အပေါ်က တက်လိုးပေးမယ်”

ဦးမြိုင် ပက်လက်လှန်လိုက်ရာ အေးနွယ်မှာ လီးကြီးအား ကုန်းစုပ်တော့သည်။

“ ပြွတ် ပြွတ် ပလပ် ပြွတ် ပြွတ် ပလပ်ပလပ် အားးးးး အအ ရှီးးးးးးး ”

လီးကြီးပြန်မာလာမှ ဦးမြိုင်ပေါ်ခွကာ အပေါ်မှ တက်လိုးပေးလိုက်သည်။ ဖင်ကြီးမှာ မြှောက်တက်လာပြီး အောက်သို့ ဖိဖိချပေးနေသည်။

“ ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ်ဘွတ် ဗျစ် အ အားးးး ရှီးးးး ဗျစ်ဗျစ် ဘွတ်ဘွတ် ဗျစ် ရှီးးးးးးးးး ဘွတ်ဘွတ် ပြွတ်ပြွတ် အားးး အ အ အ ဟူးးးးးး ရှီးးးးး ဘွတ်ဘွတ် ”

အေးနွယ်ဖင်ကြီး ရမ်းခါနေကာ မီးကုန်ယမ်းကုန် ဆောင့်နေတော့သည်။ မကြာမှီ

“ အားးးးးး ရှီးးးးး ကောင်းလိုက်တာ အားးးး ဟူးးးးးး အီးးးးးး ”

ငြီးငြူရင်း ဦးမြိုင်လီးကြီး နွေးကနဲ့ ဖြစ်သွားရာ ဦးမြိုင်လည်း အောက်မှ အချက် ၂၀ လောက် ပင့်လိုးကာ လရည်များ အေးနွယ်အဖုတ်ထဲသို့ ပန်းထည့်လိုက်တော့သည်။

ဦးမြိုင် အောက်ဆင်းလာသည်နှင့် ခဏနေတော့ စမ်းကို အိမ်ပေါ်တက်သွားသည်။ မိုးလွင်ကတော့ အိပ်ပျော်နေလျက်။ အေးနွယ်မှာလည်း အစ်ကိုဖြစ်သူမိုးလွင် ပြန်ရှင်လာသဖြင့် လန်းလန်းဆန်းဆန်းလေး ဖြစ်လာသည်။ ဦးမြိုင် တစ်ချီ လိုးပေးထားတာတောင် စိတ်က မကျသေးပေ။ ထိုစဉ် စမ်းကိုမှာ အခန်းထဲဝင်လာပြီး

“ အစ်မအေးနွယ် သက်သာပြီလား လာကြည့်တာ အစ်မ ”

တကယ်တော့ စမ်းကိုမှာ အေးနွယ်ပေါင်ကြားသို့ မျက်စိက ရောက်နေသည်။

“ အို… ဘယ်နဲ့ဟာလဲ စမ်းကို။ နင်က ကိုယ့်အစ်မကို ဘာများလုပ်ချင်နေလို့ ပေါင်ကြားပဲ ကြည့်နေတာလဲ – ခစ်ခစ် ”

စမ်းကို ဝမ်းသာသွားသည် အခြေအနေက ကောင်းပြီ။

“ ဟာ အစ်မကလည်းဗျာ ဟီးးး ”

ကုတင်ပေါ်မှ ပုဆိုးကို လှမ်းဆွဲချွှတ်လိုက်ရာ စမ်းကို လီးကြီးမှာ အပေါ်ကော့တက်လျက် ဦးမြိုင်နှင့် မိုးလွင်ထက် တုတ်ပြီး ရှည်နေသည်။ အေးနွယ် မှင်သက်မိသွားသည်။ အလိုအလျောက်ပဲ လီးကြီးအား စုပ်ပစ်လိုက်သည်။

“ ပြွတ် ပလပ်ပလပ် ပြွတ်ပြွတ်”

“ အားးးး အအ ရှီးးးးးးးး ”

ထို့နောက် စမ်းကိုက ကုတင်ပေါ်တက်ကာ ဦးမြိုင်လိုးထားသော အေးနွယ်စောက်ဖုတ်ကြီးအား ကုန်းယက်ပေးသည်။

“ အားးးး အ အားးးးး အင့် အငှ်းးးးး ဟားးးးး အမလေးးးးး လုပ်တတ်လိုက်တာ စမ်းကိုရာ ဟူးးးးးး ရှီးးးး အ ရှီးးးးးးး အားးးးး ပလပ်ပလပ် ”

စမ်းကိုမှာ ယက်နေရင်း စောက်ခေါင်းထဲမှ ဦးမြိုင် လရည်နှင့် စောက်ရည်များ လျှံထွက်လာမှ ပါးစပ်ကို အပေါ်တိုး၍ စောက်စိလေးအား ဆွဲစုပ်တော့သည်။

“ အားးးးး ရှီးးးးးးး အမလေးးးး အိုးးးးးးး အီးးးးးးး အားးးးး ”

“ လိုးးး လိုးးး လိုးပေးပါတော့ဟာ ငါမနေနိုင်တော့ဘူးးးး စမ်းကို အားးးး ရှီးးးးး ဟူးးးးးး ”

စမ်းကိုလည်း စောက်စိလေး စုပ်နေလျက် ခါးဆန့်ပြီး လီးကြီးကိုင်ကာ အေးနွယ်စောက်ဖုတ်ထဲသို့ ထိုးထည့်လိုက်သည်။

“ ဗျစ် အင့်အင့် အားးးးး အ ”

“ ဖြည်းဖြည်း စမ်းကို နင့်လီးကြီးက တုတ်တာဟာ ငါ့စောက်ဖုတ်ထဲ တင်းကြပ်နေတာ”

“ အားးးး ရှီးး ”

ဖြည်းဖြည်းချင်း လိုးနေရာ လီးကြီးမှာ အဆုံးထိ ဝင်သွားတော့သည်။

“ အားးး ကျွတ် – အ အ – ရပြီ ဆောင့်တော့ ငါခံနိုင်ပြီ ဆောင့်ဆောင့် ”

အေးနွယ်မှာ အခုမှ ဒင်ပြည့်ကျပ်ပြည့် လီးအရသာကို ခံစားမိနေသည်။

“ ဘွတ် ဘွတ် ဒုတ် စွပ် — အားးး ရှီး ဘွတ်ဘွတ် ပြွတ်ပြွတ် အ အီးးးး ရှီးးးးးး ”

“ ဟုတ်တယ် ဆောင့် ”

စမ်းကိုမှာ အရှိန်ဖြင့် ဆောင့်ဆောင့်လိုးရာ စောက်ခေါင်းထဲထိ လီးကြီးမှာ အဆုံးထိ ဝင်သွားတိုင်း အေးနွယ်မှာ ကော့ပျံနေလေသည်။ စမ်းကိုလီးကြီး ဝင်လာတိုင်း သားအိမ်ကို ဆောင့်မိသဖြင့် စောက်ဖုတ်တစ်ခုလုံး ကျင်တက်နေသည်။

“ အားးးးးး ရှီးးးးးးး ဟူးးးးး ဒုတ် ဗျစ်ဗျစ် အားးးး ရှီးးးးးး အ အ အအ ရှီးးးးးး ဟူးးးးး ”

အေးနွယ်မှာ ရင်ဘတ်ကြီး ကော့တက်လာပြီး ခေါင်းတရမ်းရမ်းဖြင့်

“ အားးးးး ရှီးးးးး အားးးး”

တုန့်ကနဲ့ ဖြစ်သွားကာ စမ်းကိုခါးအားဆွဲပြီး လီးတဆုံးထိ စောက်ဖုတ်ကြီး ကော့ထိုးကာ ညစ်ချလိုက်သည်။

“ အားးးးး အ အ ရှီးးးးးးအီးးးးး ဟူးးးးးး ”

“ ကောင်းလိုက်တာ စမ်းကိုရာ နင့်လီးကြီးက တကယ်ကို အရသာရှိတယ်”

စမ်းကိုလည်း အေးနွယ် ပြီးသွားသည်ကို ကြည့်ကာ လီးထိပ်မှ ကျင်တက်လာသဖြင့်

“ အားးးးး ရှီးးးး အစ်မအေးနွယ် ကျနော် ပြီးပြီ အားးး အအ ဟူးးး ”

အစ်မဖြစ်သူ စောက်ဖုတ်ထဲ လရည်များ ပန်းထည့်ပစ်လိုက်သည်။

—————————————–

အခြေအနေတွေ အေးဆေးဖြစ်သွားသည်နှင့် ထမင်းဆိုင်လေး ပြန်ဖွင့်လေပြီ။ မိုးလွင်မှာ နလံမထူနိုင်သေး။ စျေးကို စမ်းကိုပဲ လိုက်ပို့ရသည်။ CZI ဆိုင်ကယ်တစ်စီး ဝယ်ထားလိုက်၍ ဆိုင်ကယ် taxi ခလည်း မကုန်တော့ပေ။ စျေးဝယ်အပြန် မိုးက ဝေါကနဲ့ ရွာချလိုက်ပြန်သည်။

“ အို — ဒီမိုးနယ် ခက်တော့တာပါပဲ”

“ အစ်မအေးနွယ် ဟိုရှေ့က အပင်အောက် ရပ်လိုက်မယ်။ မိုးခိုရအောင် တော်ကြာနေ ဖျားနေလိမ့်မယ်”

“ ရပါတယ် ငါ့မောင်ရ ဒီမိုးလောက်က ခဏဆိုတိတ်မှာ — မောင်းသာမောင်း ”

သို့သော် ရုတ်တရက် မိုးသားများ လေနှင့်အတူ ပါလာပြီး ဝေါကနဲ့ ရွာချလေရာ ဒီတစ်ခါတော့ နှစ်ယောက်လုံး တစ်ကိုယ်လုံး ရွှဲသွားသည်။ အိမ်ပြန်ရောက်ဖို့က ၄၅ မိနစ်လောက် မောင်းရဦးမည်။

“ ကဲ အစ်မအေးနွယ် ရှေ့ကအပင်အောက်မှာ တဲလေးရှိတယ် ခုံလေးရော ထိုင်လို့ရတယ်”

အကြော်တဲ ဖြစ်ဖို့များသည်။ စမ်းကိုမှာ ပြောရင်း မောင်းချသွားကာ တဲနားအနီးသို့ ဆိုင်ကယ် ပိတ်ရပ်လိုက်သည်။ ထို့နောက် စျေးခြင်းတောင်းများချကာ

“ အစ်မအေးနွယ် ခုံပေါ်ထိုင်လိုက်”

အေးနွယ်လည်း ခုံလေးပေါ် ထိုင်ချလိုက်ရာ မျက်နှာချင်းဆိုင် စမ်းကိုပေါင်ကြားမှ အရာကြီးအား ကြည်မိတော့သည်။ ပုဆိုးရေစိုနေ၍ လီးကြီးမှာ အမြှောင်းလိုက် ထနေသည်။ ရင်ထဲ ချမ်းစိမ့်စိမ့် ဖြစ်လာသည်။ ခန္တာကိုယ်က သွေးသားတို့ ဆူပွက်လာတော့ ချက်ချင်း နွေးသွားပြန်သည်။ စမ်းကို ပေါင်ကြားမှ လီးကြီးကို ရေစိုနေတဲ့ ပုဆိုးအပေါ်မှ အုပ်ကိုင်လိုက်သည်။

“ ဝေါ ဝေါ —— ဝေါ ဂျိန်း ဒလိန်းးးးး ဝေါ ဝုန်းးးးးး ဝုန်းးးးးးး ဂျိန်းးးးး ”

မိုးတွေ တအားကောင်းနေသည်။ တဲလေးအတွင်းမှ အေးနွယ်မှာလည်း စမ်းကိုလီးကြီးအား ပုဆိုးလှန်ကာ စုပ်ပေးနေသည်။

“ ပြွတ် ပြွတ် — ပလပ် ပလပ် ပလပ် ”

“ အားးးးး ရှီးးးး ကောင်းလိုက်တာ အစ်မရာ ”

စမ်းကိုယ်မှာ မိုးရေများ ရွှဲနေသော်လည်း လီးကြီးက အေးနွယ်ပါးစပ်ထဲ နွေးနေရာ အရသာထူးကဲလျက် ရှိသည်။ တဲအပြင်ဘက် လမ်းပေါ်မှာ ဆိုင်ကယ် တစ်စီးစ နှစ်စီးစ ဖြတ်သွားသော်လည်း သူတို့ကို ရုတ်တရက် မမြင်နိုင်ပေ။ တဲရှေ့ ဆိုင်ကယ်လေးဖြင့် ကွယ်နေတော့သည်။ လီးဒစ်ဖျားလေးအား လျှာဖြင့် ဝှိုက်ပြီး အရင်းထိ စုပ်ပေးနေရာ စမ်းကိုတစ်ယောက်

“ အ အအ ရှီးးးးးးး အားးးးးးးးး အအ ဟူးးးးး ”

အေးနွယ်ခေါင်းအား ထိန်းကိုင်ရင်း ပါးစပ်ကို လိုးနေတော့သည်။

“ အု အိ ဖလွပ် အွတ် အားးးးးး ပြွတ်ပြွတ် ရှီးးးးးး အု အု ဖလွပ် ”

အေးနွယ်မှာ လီးကြီးအား ပါးစပ်မှထုတ်ရင်း

“ စမ်းကို မောင်လေးးးး ပါးစပ်ကို အဲ့လို တအား မလိုးရဘူးဟ – ငါဖြင့် ခဏတိုင်း သီးသီးနေတာ ”

“ ဟုတ်ဟုတ် အစ်မအေးးး ကျနော် စိတ်မထိန်းနိုင်လို့ပါဗျာ ”

လီးကြီးအား ဂွင်းရိုက်နေရင်း ပြန်ပြောလိုက်သည်။ ထို့နောက် အေးနွယ်က ဖင်ကြီးအား ရှေ့တိုးကာ ခုံအစွန်းလေးတွင် ပေါင်နှစ်ခြမ်းအား ဖြဲထားပေးလိုက်သည်။ စမ်းကိုလည်း ခါးလေးနှစ်ဖက်ကိုကိုင်ကာ မျက်နှာချင်းဆိုင်ပြီး လိုးနေတော့သည်။

“ ဘွတ် ဘွတ် — စွပ်စွပ် ဒုတ် စွပ် — ဘွတ်ဘွတ် – အားးးး အို့ အို့ ရှီးးးးးးးး အားးးးးး အင်းးးဟင်းး အင့်အင့် အားးးးး ရှီးးးး ဟူးးးးးးးး ”

အေးနွယ်သည် စမ်းကိုပခုံးလေးအား ကိုင်ရင်း လီးကြီးဝင်လာတိုင်း ညည်းနေလေသည်။ မိုးကလည်းကောင်း လိုးလို့လည်း ကောင်းနေကြသဖြင့် မျက်နှာချင်းဆိုင် နှစ်ချီတိတိ လိုးလိုက်ကြသည်။ မိုး စဲသွားမှ အိမ်သို့ ပြန်လာခဲ့ကြသည်။

အိမ်သို့ရောင်လျင် အေးနွယ်မှာ အနားမရပေ။ ဦးမြိုင်က ဇွတ်အတင်းပူဆာ၍ သူမအခန်းထဲတွင် တစ်ချီ ထပ်ကုန်းပေးရပြန်သည်။ လူလည်း နွမ်းလျနေကာ အိပ်ယာပေါ် လှဲချလိုက်သည်။ စမ်းကိုလရည်များနှင့် ဦးမြိုင်လရည်မျာက စောက်ဖုတ်အတွင်းမှ စီးကျနေတော့သည်။

နောက်ပိုင်းတွင် အစ်ကိုဖြစ်သူမိုးလွင်မှာ အိပ်ရာထဲ လဲနေတော့ရာ မောင်ဖြစ်သူ စမ်းကိုနဲ့ လိုးလိုက်၊ ဦးလေးဖြစ်သူ ဦးမြိုင်နဲ့ လိုးလိုက်၊ တခါတလေ အေးနွယ်အား ဦးမြိုင်နှင့် စမ်းကိုတို့က ပေါင်းလိုးကြသည်။ ထိုနေ့မျိုးတွင် အေးနွယ်တစ်ယောက် စောက်ရည် တဗြန်းဗြန်းပန်းရင်း မျော့မျော့နေတော့သည်။

ရက်ကို လစား – လကို နှစ်စား – ရာသီတွေ အလီလီ ပြောင်းလဲခဲ့သည်။ ကျွန်းရွှေဝါ ထမင်းဆိုင်လေးမှာ ဆိုင်အကြီးကြီး ဖြစ်နေသည်။ ရောင်းရငွေများအား စု၍ ဘေးဝိုင်းမှ မြေနှစ်ကွက် ထပ်ဝယ်လိုက်သည်။ တစ်ကွက်ကို ခြံခတ်ကာ တိုက်တစ်လုံး ဆောက်လိုက်သည်။ ထိုတိုက်ဆောက်လုပ်စဉ် ဖောင်ဒေးရှင်းတူးရာ မြေအောက်မှ ရတနာများ တူးဖော်ရရှိခဲ့သည်။ နေ့ချင်း ညချင်း သူဋ္ဌေးဘဝ ရောက်သွားလေသည်။

သူဋ္ဌေးအမည်မှာ ဦးစမ်းကို၊ သူဋ္ဌေးကတော်ကြီးမှာ ဒေါ်အေးနွယ် ဖြစ်လေသည်။ သားတစ်ယောက် သမီးတစ်ယောက် မွေးထားလေသည်။ ယခု ကလေးတွေပင် တက္ကသိုလ် တက်နေကြပြီဖြစ်သည်။

သားဖြစ်သူမှာ ထွန်းစိန် ဖြစ်ပြီး သမီးလေးက နွယ်နွယ်စိုးဟု မှည့်ပေးထားသည်။ ကလေးတွေ၏ ဖခင်မှာ ဘယ်သူဆိုတာတော့ ဒေါ်အေးနွယ်တစ်ယောက် မသိတော့ပေ။

တိုက်ကြီးကို စောင့်ရှောက်ရန် လူငှားထားပြီး တိုက်အနောက်ဖက် ထောင့်တွင် သပ်ရပ်သော တိုက်အသေးလေးတစ်လုံး ဆောက်ကာ သည်းခြေပျက်နေသော လူမမာကြီးတစ်ဦး နေထိုင်သည်။ ထိုတိုက်လေးသို့ ဒေါ်အေးနွယ်မှာ တစ်ပတ်တစ်ခါလောက် မနက်ပိုင်းမှသွား၍ ညပိုင်းမှ တိုက်ကြီးဆီသို့ ပြန်လာလေ့ရှိသည်။

သက်ကြီးရွယ်အို ဘိုးဘွားရိတ်သာ တစ်ခုသို့ ကားလေးတစ်စီး မောင်းဝင်လာသည်။ ကားပေါ်မှ အသက် ၂၀ ဝန်းကျင် မိန်းကလေးတစ်ယောက်နှင့် ယောင်္ကျားလေးတစ်ယောက် ဆင်းလာသည်။ ပြီးမှ သက်လတ်ပိုင်း စုံတွဲတစ်တွဲ နောက်ကပါလာပြီး ရိပ်သာအတွင်းမှ အခန်းတစ်ခန်းသို့ဝင်ကာ သစ်သီးများ၊ ကော်ဖီထုပ်များ၊ အခြားစားစရာ၊ သောက်စရာများ ကန်တော့ကြသည်။ ထွေရာလေးပါ ခဏစကားပြောပြီး အဖိုးနှင့်အဖွားအား

“ သားတို့ ပြန်တော့မယ်နော် နောက်လမှ လာတော့မယ်”

“ အေးအေး မြေးတို့ စိတ်ချမ်းသာ ကိုယ်ချမ်းသာ ပြည့်စုံစွာ နေနိုင်ကြပါစေကွယ် ”

ဘိုးဘွားရိပ်သာအတွင်းမှ ကားလေး ပြန်ထွက်သွားလေသည်။ အိမ်သို့ ပြန်ရောက်လျင် ဒေါ်အေးနွယ်မှာ အနောက်ဖက် တိုက်လေးသို့ ဝင်သွားလေသည်။ ဒေါ်အေးနွယ် ဝင်လာတာမြင်သည်နှင့် စိတ်မနှံ့သော လူမမာကြီးမှာ ပုဆိုးချွတ်ချ၍ ကုတင်ပုလေးပေါ်သို့ ပက်လက်လှန် အိပ်လိုက်လေသည်။

“ ပြွတ် ပြွတ် အု အီးးးးးး ပလပ်ပလပ် အ ကျွတ် ကျွတ် ကျွတ် ရှီးးးး အားးးးး ဟူးးးးးး အားးးးး းးးးး – ဘွတ် ဘွတ် ပြွတ်”

တိုက်ကလေးထဲမှ အသံမျိုးစုံ ထွက်နေတော့သည်။

ညပိုင်း ၈ နာရီလောက် ဒေါ်အေးနွယ်တစ်ယောက် တိုက်ကြီးဆီသို့ ပြန်လာကာ ရေချိုးပြီး မိသားစုလိုက် ထမင်းစားကြလေသည်။ စားပွဲပေါ်က အချိုပွဲများ၊ သစ်သီးများစားရင်းး ၁၀ နာရီလောက်တွင် သားနှင့် သမီးဖြစ်သူမှာ အိပ်တော့မယ်ဆိုပြီး အိမ်ပေါ်သို့ တက်သွားကြလေသည်။

၁၁ နာရီလောက်တွင် အိမ်အောက်ထပ်အား မီးပိတ်ကာ ဦးစမ်းကိုနှင့် ဒေါ်အေးနွယ်တို့ အိမ်ပေါ်တက်လာခဲ့သည်။ သမီးဖြစ်သူ အခန်းရှေ့ အရောက်တွင်

“ အားးးးးး အ အ ကိုကို အဲ့တာ ဖင်ပေါက်ကြီးးးး အားးးးး အမလေးးး သေပါပြီ ပြန်ထုတ် ပြန်ထုတ် အီးးး ဟီးးးးးး ”

ဦးစမ်းကို နှင့် ဒေါ်အေးနွယ်တို့မှာ တစ်ယောက်မျက်နှာ တစ်ယောက်ကြည့်ကာ ပြုံးမိကြရင်း မိမိတို့ အိပ်ခန်းလေးဆီသို့ ဝင်ခဲ့တော့သည်။ ခဏအကြာတွင်

“ အားးးး ရှီးးးးး အားးးး ဘွတ်ဘွတ် အ ရှီးးးးးးး ဗျစ်ဗျစ် – အို့ အိုးးးးးးးး အအ ရှီးးးးးးး ဘွတ် ဘွတ် ဖွပ်ဖွပ် ဗျစ် – ကောင်းလိုက်တာ အားးးး အ ရှီးးးး ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ”

အိပ်ခန်းလေးများဆီမှ ညည်းသံများ အပြိုင်အဆိုင် ထွက်ပေါ်နေတော့သည်။


........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



Sunday, April 10, 2016

ငထုံငအ မောင်ဖုန်း (စ/ဆုံး)

ငထုံငအ မောင်ဖုန်း (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - ဘူးခါးသီး

အင်းစက်ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။

“ ကိုယ်မေကိုလိုး နှမလိုး သူတောင်းစား ဒီစောက်ရေလေး တစ်ထမ်းနှစ်ထမ်းကို ထမ်းနေတာ မပြီးတော့ဘူး။ ဒီလောက်ကြာချင်တဲ့အကောင် အိမ်ရောက်မှ တစ်ညလုံး ဂျွမ်းထိုးပြီးကို လိုးခိုင်းမယ် ကိုယ်မေကိုလိုး မြန်မြန်ခပ်”

ဘောလုံးကန်ပြီး မောလို့ နားရင်း ရေသောက်နေတာ ဆဲချက်က ရေတောင်သီးတယ်ဗျာ။ တော်တော်ကြမ်းတဲ့ ဟာတွေ။

“ ဖူးးးးး ဟ ကြမ်းတာကွာ”

“ ဘယ်လိုဖြစ်တာတုန်းကွ အောင်ကြီးရ။ ဒီမှာတော့ ဒီလိုပဲကွာ ဒါမျိုးက ရိုးနေပြီ။ မင်းက ဒီရွာသား ဆိုပေမယ့် လူသစ်လို ဖြစ်နေတော့ ဒါမျိုးနဲ့ မယဉ်တာ မဆန်းပါဘူး။ နောက်ဆို ယဉ်သွားမှာကွာ”

“ လခွီး ရေတောင်သီးတယ်။ အဲ့အဒေါ်ကြီး တော်တော် အဆဲပက်စက်တယ်နော်”

“ အာ့ မောင်ဖုန်းတို့ အမေလေ။ လာကွာ ရွာထဲ ကွမ်းယာသွားဝယ်ရအောင်။ လမ်းမှာ မင်းကို ပြောစရာရှိလို့။ မင်း ဘောမကန်တော့ဘူး မှတ်လား”

“ အေးကွာ သွားမယ်”

လမ်းသွားရင်း မောင်ဖုန်းတို့ သားအမိအကြောင်း အေးမောင်ဆီက အစအဆုံးအကုန် သိရတာပဲဗျို့။

“ အေးမောင် မင်းပြောစရာရှိလို့ဆို”

“ အေး ဒီလိုကွ မင်းသိရင် အံသြသွားမယ်”

“ ဘာကိုလဲ ”

“ မောင်ဖုန်းတို့ သားအမိက သားအမိချင်း လိုးနေကြတာကွ ”

“ ဟမ် တကယ်ကြီးလား ”

“ မင်းကလည်း တကယ်ဟ။ သိတဲ့သူ သိပ်မရှိဘူး။ ငါတောင် မောင်ဖုန်းနဲ့ စနောက်ရင်း အဲ့ကောင်စကားမှားပြောရင်း သိတာ။ သူ့ကို အစ်မေးတော့ ဘယ်သူမှမပြောနဲ့ဆိုပြီး အကုန်ပြောတော့တာပဲ”

“ ဟုတ်လား သူကဘယ်လို စကားမှားတာလဲ”

“ အေး… ပြီးခဲ့တဲ့အပတ် ညနေက သူနဲ့ငါ ဟိုဘက်ရွာက အပြန်လမ်းမှာ တွေ့ကြတယ်။ ရောက်တတ်ရာရာ ပြောလာရင်း ဆော်ချတဲ့ အကြောင်းတွေ ပါလာရော။ ငါက ငါ့ရည်းစား ထွေးခင်နဲ့ လိုးတဲ့အကြောင်း ပြောတာပေါ့”

“ အင်း ဆက်ပါဦး”

“ အဲ့မှာ သူကို့ မင်းက ဆော်ချဖူးလို့လားလို့ မေးတော့ ချဖူးတယ်တဲ့။ ဘယ်သူ့ကိုလဲဆိုတော့ အမေ့ကိုတဲ့လေ။ ဒီကောင်က ငနုံငအလေ အကုန်ပြောတော့တာပဲ။ နုံသာနုံတာ သူ့အမေ ဒေါ်စံပယ်ကို ဖင်ပါချပစ်တယ်ဆိုပဲ။ ငါ့ကိုတစ်ခုတော့ ကတိတောင်းတယ်။ ဒီအကြောင်းတွေကို ဘယ်သူ့ကိုမှ မပြောပါနဲ့တဲ့။ အခု ငါက မင်းကိုခင်လို့ ပြောပြတာ။ မင်းလည်း ဘယ်သူ့ကိုမှ မပြောနဲ့နော်”

“ အေးပါကွ ငါဆီကတော့ ဘယ်သူမှမသိစေရဘူး”
(အခု လူစုံလို့ ပြောပြတာပါ ဟဲဟဲ)

“ ငါလည်း နှိုက်နှိုက်ချွတ်ချွတ်ကို မေးတာ။ သူကလည်း ပယ်ပယ်နယ်နယ်ကို ပြောတာ။ ရွာထိပ် ဇရပ်မှာ ထိုင်ပြောတာ။ ရွာထဲဝင်တော့ မိုးကိုချုပ်ရော။ ငါလည်း တောင်နေတဲ့လီးကို အသာဖိပြီး လမ်းလျှောက်ပြန်လာခဲ့ရတယ်။ ဒေါ်စံပယ်ကလည်း အသက်သာကြီးတာ မပျက်စီးသေးဘူးကွ။ အတောင့်အဖြောင့် အကိတ်ကြီး။ ခုနက မင်းအမြင်ပဲလေ”

“ အေး ဟုတ်တယ်ကွ တော်တော်ကိတ်တယ်”

ကျွန်တော်က ဒီရွာသားပေမယ့် ငယ်ငယ်ကတည်းက မြို့မှာနေတာများတယ်။ ဒီကို တစ်နှစ်တစ်ခေါက်လောက်ပဲ ဆွေမျိုးတွေဆီ ပြန်လာဖြစ်တယ်။ အေးမောင်တောင် မြို့မှာ ကျောင်းလာတက်တုန်းက အတူတူမို့ ရင်းနှီးနေတာ။ အာ့ကြောင့် ဒီရွာသားတွေနဲ့ သူစိမ်းလို ဖြစ်နေတာပါ။

ရွာနောက်ပိုင်းက ခြံထဲမှာ မောင်ဖုန်းပထွေး အရက်သမားရယ်၊ အဘွားအိုကြီးရယ်၊ သူ့ညီမလေးရယ်၊ သူ့အမေရယ်၊ သူရယ် မိသားစုငါးယောက် နေထိုင်ကြသည်။ ခြံက သူတို့အပိုင်တော့ မဟုတ်။ အရင်ကတော့ သူတို့အပိုင်။ အကြွေးနဲ့ အသိမ်းခံလိုက်ရခြင်း ဖြစ်သည်။ မြို့မှ သူဌေးက သူတို့ကို သနားလို့ ခြံစောင့်သဘောထားခြင်း ဖြစ်သည်။

ခြံက ငါးဧကနီးပါး ကျယ်တော့ သီးနှံမျိုးစုံရှိသည်။ သရက်၊ ငှက်ပျော၊ မာလကာ၊ ဘူး၊ သခွား စသည်ဖြင့် သီးပင်စားပင် စုံလင်လှသည်။ မောင်ဖုန်းက နုံအပေမယ့် စိုက်ပျိုးရေးမှာ လက်ဆိပ်ရှိတော့ သီးနှံက ဖြစ်ထွန်းသည်။ တစ်ရွာလုံးက သီးနှံတစ်ခုခုလိုရင် သူတို့ခြံမှာ သွားဝယ်ကြသည်။

သူဌေးက တစ်နှစ်တစ်ခါတော့ လာလည်တတ်သည်။ သူဌေးနဲ့ ဒေါ်စံပယ်တို့ကလည်း ဘာလိုလို ဆိုလားပဲဗျ။ အရက်သမား သူ့လင်ကတော့ ပုလင်းထောင်ပေးထားရင် မိန်းမကို ကြိုက်တဲ့ကောင် လာလိုးဆိုတဲ့ ကောင်မျိုး။

ဒေါ်စံပယ်ဆိုတာ ညနေက တွေ့ရသလောက်တော့ ထန်တဲ့ရုပ်မျိုး။ အသားက နီစပ်စပ်၊ နှုတ်ခမ်းက ထူထူနဲ့ ကိုယ်လုံးကလည်းလှ၊ တောင့်တောင့် ဖြောင့်ဖြောင့်နှင့် အကိတ်ကြီး။

မောင်ဖုန်းက ထုံတုံတုံ အတတ။ လူကောင်ကတော့ ခပ်တောင့်တောင်ပဲ။ ရုပ်ရည်က အလုပ်လုပ်ရလို့ ညိုမဲနေပေမယ့် မဆိုးတဲ့ရုပ်။ ညိုချောတစ်ယောက်ပဲ။ အလုပ်တော့ အသေလုပ်တာဗျ။ အလုပ်နဲ့လက်ပျက်တယ် မရှိဘူး။ အာ့တောင် သူ့အမေက ဆဲဆိုနေသေးတာ။ ပထွေးကလည်း ငမူး။ ညီမက ငယ်သေး။ အဘွားက ၇၀ ကျော်ဆိုတော့ မလုပ်နိုင်။ တစ်ခြံလုံးက အလုပ်ကို သူနဲ့ ဒေါ်စံပယ်ပဲ လုပ်ရတာပေါ့။

ပထွေးငမူးကတော့ မသောက်တဲ့ အချိန်ဆို ဝင်လုပ်တယ်တဲ့။ မောင်ဖုန်းနဲ့ သူအမေဒေါ်စံပယ်တို့ သားအမိ လိုးဖြစ်သွားကြတာက ဒီလိုတဲ့ဗျ။

————————————–

ကျနော် မောင်ဖုန်း ပါ။ ကျနော်က နုံအတယ်၊ ရိုးသားတယ်၊ အမေနဲ့ ညီမလေးကိုတော့ ချစ်တယ်။ ပထွေးကတော့ ငမူး။ သောက်နေရရင် ပြီးရော၊ ကျန်တဲ့သူတွေကိုလည်း ရန်မလုပ်။ အလုပ်ကတော့ အရက်မသောက်တဲ့ အချိန်ဆို လုပ်တယ်။ အဘွားက ၇၀ ကျော်ပြီ။

ကျနော့်အဖေ ဆုံးပြီးကတည်းက ကျနော် ကျောင်းထွက်ခဲ့တယ်။ အခု ၂၀ နှစ်ရှိပြီ။ စားဝတ်နေရေးအတွက် ၈ တန်းနဲ့ ကျောင်းထွက်ခဲ့ရပေမယ့် စာဖတ်တာတော့ ဝါသနာထုံတယ်။ စာဆို ဘာစာအုပ်ဖြစ်ဖြစ် ဖတ်တယ်။

ကိုအေးမောင်တို့ မြို့ကပြန်လာတိုင်း အပြာစာအုပ်တွေ ပါလာတယ်။ ကျနော် ငှားဖတ်နေကြ။ ကြိုက်လည်း ကြိုက်တယ်။ အပြာကားတော့ ကိုအေးမောင်ရဲ့ ဖုန်းကနေ တစ်ခါတစ်လေ ကြည့်ရတယ်။ အာ့တွေ ကြည့်ပြီး ဖတ်ပြီးချိန်ဆို လီးတောင်လာလို့ ဂွင်းထုပစ်ရတယ်။ တစ်ခါက ချောင်းနားမှာ ဂွင်းထုနေတာ အမေတွေ့သွားလို့ အဆဲခံရဖူးတယ်။

အဖုတ်ကတော့ အမေ့အဖုတ် ဖြူဖြူဖောင်းဖောင်းကြီးရယ်၊ ညီမလေးရဲ့ စောက်ဖုတ်ရယ်ပဲ မြင်ဖူးတယ်။ အမေ့ကို ပထွေးက မူးမူးနဲ့ တက်လိုးရင် ချောင်းကြည့်ဖူးတော့ မြင်နေရတာ ခဏခဏ။

အမေက ထန်တယ်။ ပထွေးက အမေနဲ့ ညားခါစကတော့ လိုးကြတာ ပက်ပက်စက်စက်။ အခုနောက်ပိုင်း သိပ်မလိုးနိုင်တော့။ အမေ ညည သူ့အဖုတ်ထဲ ခရမ်းသီးတို့၊ ရုံးပတေသီးတို့ ထိုးထည့်ပြီး အာသာဖြေနေတာ ခဏခဏ။

ညီမလေးရဲ့ အဖုတ်ကိုတော့ သူငယ်ငယ်ကတည်းက အခု သူ ၆ တန်းအထိ သူနဲ့တူတူ ချောင်းထဲမှာ ရေတူတူချိုးရင် တွေ့နေရတာ။ သူက ကလေးဆိုတော့ ဖင်တုံးလုံးချိုးတာလေ။ ချောင်းက ရွာအရှေ့ပိုင်းကနေ ရွာနောက်ပိုင်းအထိ ကျနော်တို့ ခြံနောက်နားကနေ ဖြတ်စီးတာ။ ရေချိုးရင် နောက်ဖေး ဆင်းချိုးရုံပဲ။

သောက်ရေကတော့ ရွာလည်က ရေတွင်းမှာ သွားခပ်ရတယ်။ ချောင်းရေကနောက်တော့ မသောက်ဘူးလေ။ ကျနော်နဲ့အမေ လိုးဖြစ်သွားတာက ချောင်းထဲမှာ ရေချိုးရင်းကနေစတာပဲ။ ပထွေးက မလိုးလို့ လီးဆာနေတဲ့အမေ ချောင်းဘေးမှာ ကျနော်ဂွင်းထုနေတာကို တွေ့ပြီး လီးတုတ်တုတ်ကို မြင်တော့ ပိုပြီး ရွလာသလား မသိ။

အဲ့နေ့က ခြံထဲမှာ မြက်တွေနုတ်ရင်း မိုးချုပ်မှ ရေချိုးဖြစ်တယ်။ အဖွားနဲ့ ညီမလေးက ဟိုဘက်ရွာက အဖိုးဆီ သွားလည်ကြတယ်။ ပထွေးကတော့ ထုံးစံအတိုင်း မူးနေတာပေါ့။ သူက ဒီအချိန်ဆို အိမ်မှာ ဇရက်မင်း စည်းစိမ်ခံနေပြီလေ။ ဒီဘက်လာရင် မူးပြီး ရေထဲကျသေမှာစိုးလို့ မလာဘူးလေ။ အရက်သမား ငပါး။

ချောင်းက ကျနော့်တို့ခြံထဲက ဖြတ်စီးတာ။ ချောင်းတစ်ဖက်ကမ်းမှာက ငှက်ပျောတော ရှိသေးတယ်။ ချောင်းက ပေ ၃၀ လောက် ကျယ်တယ်။ ခြံစည်းရိုးလည်း ကာထားတော့ ရွာထဲကလူတွေ ရေလာမချိုးကြဘူး။ ကျနော်တို့အတွက် သီးသန့်ရေချိုးကန်လို ဖြစ်နေတာ။ ချောင်းက မိုးတွင်းဆို ရင်ခေါင်းလောက် နစ်တတ်ပေမယ့် နွေဆို ပေါင်လည်ကျော်ရုံပဲ ရှိတယ်။

ကျနော် ရေထဲဆင်းကူးရင်း တစ်နေ့တာ ပင်ပန်းသမျှ အမောဖြေနေလိုက်တယ်။ အမေက ချောင်းစပ်မှာ ဆပ်ပြာတိုက်နေတယ်။ အမေဆပ်ပြာတိုက်နေတာကို ရေထဲမှာထိုင်ပြီး ဂွင်းထုရင်း အရသာခံ ကြည့်နေမိတယ်။ အမေက ကျနော်နဲ့ သိပ်မဝေး မိုးကချုပ်ပေမယ့် မြင်တော့မြင်ရသေးတယ်။ အမေက ထဘီကို အောက်လျှောချပြီး နို့ကြီးတွေကို ဆပ်ပြာနဲ့ ပွတ်နေတာ။

“ ဟဲ့ကောင် ဆပ်ပြာလာတိုက်လေ။ ဘာထိုင်လုပ်နေတာလဲ။ ချီးပါနေတာလား။ ညစ်ညစ်ပတ်ပတ် မလုပ်နဲ့နော်”

“ အာ မလုပ်ပါဘူးဗျ။ လာပြီ လာပြီ”

အမေ့ နားကူးသွားပြီး ဆပ်ပြာယူတိုက်လိုက်တယ်။ ခုနက ထုထားတဲ့ အရှိန်ကြောင့် လီးကမကျသေးပဲ လုံချည်ကြားထဲ ထိုးထိုးထောင်ထောင် ဖြစ်နေတယ်။

“ အော် မအေလိုးက ရေလည်ခေါင်သွားပြီး ဂွင်းထုနေတာကိုး။ ငါဆပ်ပြာတိုက်နေတာကို ကြည့်ပြီး ထုနေတယ်ပေါ့လေ။ ကိုယ့်မေကိုလိုး သေချင်းဆိုး။ အတတ်ကောင်း တတ်နေတယ်ပေါ့။ တော်တော် စောက်ပတ် လိုးချင်နေချင်တာလား ဟမ်…. လာစမ်း ဒီနားကို”

“ မ မဟုတ်ပါဘူး အမေရ”

ကျနော် တွန့်ဆုတ်ဆုတ်နဲ့ အမေနား တိုးသွားလိုက်တယ်။

“ ဘာ မဟုတ်ရမှာလဲ… ဒီလီးက တောင်နေတာကို ဗြောင်လိမ်နေတယ်ပေါ့… မသာကောင်”

“ အားး အားးး အမေ နာတယ် နာတယ်”

အမေက လုံချည်ထဲ လက်နှိုက်ပြီး ဂွေးဥတွေကို ညှစ်တယ်။ ကျနော့်လုံချည်ကို ဆွဲချွတ်တော့ လီးက တရမ်းရမ်းနှင့် ထွက်လာတယ်။ အမေက လီးကိုဖမ်းကိုင်ပြီး အသားကုန် ဂွင်းထုပစ်တယ်။ အမေ့လက်နဲ့ ကိုင်တော့ လီးက ပိုတောင်လာတယ်။

“ နင့်ကို ငါ့စောက်ပတ်လိုးခိုင်းမယ်… လာစမ်း ဒီလောက် စောက်ပတ်လိုးချင်နေတဲ့ အကောင် ”

အမေက ကျနော့်လီးကိုဆွဲပြီး သဲသောင်ပိုများတဲ့ အမှောင်ဘက်ကို ခေါ်သွားတယ်။ အမေ့ကို ကြောက်ပေမယ့်ကျနော် ညတိုင်းလိုလို မြင်နေရတဲ့ အမေ့စောက်ဖုတ်ကို လိုးရတော့မယ်ဆိုတော့ ပျော်သားဗျ။ အမေလည်း လီးနဲ့မတွေ့တာကြာလို့ ဆာနေတာလေ။ ကျနော့်ကို သဲသောင်ပေါ် အိပ်ခိုင်းပြီး အမေက အပေါ်ကခွပြီး သူ့စောက်ဖုတ်အဝမှာ လီးတေ့ပြီး ဆောင့်တော့တယ်။

“ ဗြစ် တစ်တစ် ဘု ဘလွတ် ဘွတ် ဇွိ ဇွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ်”

“ အားလားလား လား အမေ အမေ ကောင်းတာဗျာ ဆောင့်ဆောင့်”

“ သေနာလေး လီးက သူ့အဖေအတိုင်းပဲ သံတုတ်ကျနေတာပဲ အား ကျွတ်ကျွတ်”

ကျနော့်လီးက ပထွေးလီးထက်ကြီးတော့ အမေ့အဖုတ်ထဲ အပြည့်အသိပ်ပဲ။ အဖေ့လီးအတိုင်းပဲဆိုပြီး အမေလည်း လီးငတ်ငတ်နဲ့ ဆောင့်ချနေတယ်။ တော်တော်လေးကြာတော့ အမေက မောလာပြီး မဆောင့်နိုင်တော့ဘူး။ ကျနော့်ကို အပေါ်ကနေ လိုးခိုင်းတယ်။

သဲတွေလူးနေတာနဲ့ အမေ့ကို ရေစပ်မှာ အိပ်စေပြီး နို့ကြီးတွေကိုဆွဲကာ တက်လိုးပစ်လိုက်တယ်။ ပထွေးနဲ့ ညတိုင်းလိုးတာ မြင်နေရတော့ ကျနော့်အတွက် အမြင်နဲ့တတ်နေပြီ။ ခပ်ပြင်းပြင်းပဲ ဆောင့်ဆောင့်လိုးပစ်လိုက်တယ်။

“ ကောင်းလိုက်တာ ငါ့သားရယ်… လိုးစမ်း… အမေက အဲ့လိုလိုးမှ ကြိုက်တာ လိုးလိုး”

“ လိုးမှာ အမေ… နောက်မှ လိုးလွန်းလို့ မတားနဲ့…. ညတိုင်းလိုးမှာ… အမေ့စောက်ဖုတ်ကြီးက လိုးလို့ကောင်းတာဗျာ”

“ လိုးရမယ်သား… သားမိန်းမ မယူနဲ့တော့… အမေ့ကိုပဲလိုး ကလေးရအောင်လိုး….. ကလေးမွေးလည်း ဟိုငမူးကို အဖေနာမည် ထည့်လိုက်ရုံပဲ… လိုးစမ်း ထိတာဟယ် အ ရှီး”

“ ညီမလေးကိုလည်း လိုးပစ်မယ်”

“ ဟဲ့ နှာဘူးလေးရဲ့ အငယ်မက ငယ်သေးတယ် ကြီးလာမှလိုး… အခုတော့ အမေ့ကို အဝလိုးဦး”

“ လိုးမယ် အမေ… အား အီးး အူးးး”

“ အားးးရှီးးး လိုးစမ်း လဥပါဝင်အောင် လိုးစမ်း…. အမေပြီးတော့မယ် ပြီး ပြီး အားးး ပြီးပြီ”

“ အားး ဟားးး အီးးး ညှစ်တယ် ညှစ်တယ် အိုးးးး ပြီးပြီ အမေရာ အားး ဟားးးး”

အဲ့ညနေကတည်းက အမေ့ကို လိုးလာတာ အခုထိပဲ။ နောင်လည်း လိုးအုန်းမှာပဲ။ အခုအမေ့မှာ ကျနော့်နဲ့ရတဲ့ ကိုယ်ဝန်ရှိနေပြီ။ ကလေးအဖေကတော့ ငမူးပဲပေါ့။ နွားကြီးကို နှာဖားကြိုး ထိုးပေးထားလိုက်တယ်။ သူက အမြဲမူးနေတော့ ဘာသိမှာတုန်း သူ့ကလေးပဲ ထင်တာပေါ့။

ဗိုက်ကြီးနေလို့ အမေ့အဖုတ်ကို မလိုးဘဲ ဖင်ကို ပြောင်းလိုးတယ်။ အမေကတော့ ဖင်ခံရတာ ကြိုက်တယ်။ ကျနော်ကတော့ စောက်ဖုတ်လိုးရတာကို ပိုကြိုက်တယ်။ ဖင်လည်း လိုးရတာ ကြိုက်ပေမယ့် ဖင်က အဝတင် လီးနဲ့ထိပြီး အထဲသွင်းရင် လေကို လိုးနေရသလိုပဲ။ အဖုတ်က လီးတစ်ချောင်းလုံးနဲ့ ထိနေတော့ ပိုအရသာရှိတယ်။

အမေ့ဗိုက်က လရင့်လာတော့ သိပ်မလိုးဖြစ်တော့ပဲ ညီမလေးဘက်ကို မြှားဦးလှည့်လာလိုက်တယ်။ ညီမလေးအိတုံက ကိုးတန်းတောင် တက်နေပြီ။ အမေကိုလည်း ဗိုက်နဲ့ဆိုတော့ အလုပ်ကြမ်း မလုပ်ခိုင်းတော့ဘူး။

အိတုံက ကျောင်းကပြန်လာချိန်ဆို ကျနော်နဲ့ ဝိုင်းကူတယ်။ ပထွေးကလည်း အခုတလော ဝိုင်းကူနေတော့ ကျနော်လည်း သက်သာနေတာပေါ့။ နို့မို့ဆို တစ်ယောက်တည်း မလွယ်ဘူး။

အိတုံက အဖုတ်လည်း ပိုကြီးလာသလို နို့လည်း ထွားလာပြီ။ လိုးလို့လည်း ရနေပြီ။ အမေက အစကတည်းက ခွင့်ပေးထားတာဆိုတော့ ညီမလေးကို ဖန်ပြီး လိုးဖို့ပဲလိုတယ်။ အမေက အတင်းအကြပ် မလုပ်ရဘူး ညင်ညင်သာသာ ကိုင်တွယ်တဲ့။

မခက်ပါဘူး ညီမလေးက ကျနော့်နဲ့ ငယ်ငယ်ကတည်းက ချောင်းထဲရေအတူချိုးရင်း သူ့စောက်ဖုတ်လေးကို မြင်နေကြ ဖြစ်သလို ကျနော့်လီးကိုလည်း မြင်နေကြ။ အိတုံက ကျနော့်လီးကိုကိုင်ပြီး ဆော့နေကြ ဖြစ်သလို ကျနော်ကလည်း သူ့အဖုတ်တွေ နို့တွေကိုကိုင်ပြီး ဆော့နေကြ။ သူကလည်း အမေတူသမီးဆိုတော့ ခပ်ရွရွ။ ကျနော်က သူ့ရဲ့ ကစားဖော်ဖြစ်သလို တိုင်ပင်ဖော် တိုင်ပင်ဖက်လည်း ဖြစ်သည်။

အိတုံက အပျိုဖြစ်လာတော့ ရည်းစားသနာကလည်း ထားချင်လာတယ်။ ကျနော့်ကို သူစာပေးခံရတာတွေ၊ လိုက်ပြောခံရတာတွေ အကုန်ပြောပြတယ်။ အဲ့ထဲမှာ ရွာတောင်ပိုင်းက အတိုးပေးတဲ့ ကုန်စုံဆိုင်ပိုင်ရှင် ဒေါ်မြရဲ့သား အောင်ထွန်းက အဆိုးဆုံးဆိုပဲ ဗျ။

အိတုံကလည်း အဲ့ကောင်လေးကို ပြန်ကြိုက်ချင်တယ်။ ကျနော်ကတော့ ရည်းစားထားဖို့ နေနေသာသာ ခြံထဲမှာ ကိုယ့်အလုပ်နဲ့တောင် ကိုယ်မအား။ ရွာထဲတောင် သောက်ရေထမ်းတဲ့ အချိန်ရယ် ကိစ္စရှိမှသာ ထွက်ဖြစ်တယ်။ ကျနော့်ခေါင်းထဲမယ် ခြံအလုပ်ရယ် မိသားစုရယ်ပဲရှိတယ်။ မိန်းမကတော့ အချိန်တန်ရင် တစ်ယောက်တော့ရမှာပဲ မဟုတ်လား။ မယူရင် ပိုတောင်ရသေးတာပဲ။

ကျနော်က အမေ့ကိုလည်း လိုးဖူးပြီ။ အခုတောင် ညီမလေးအိတုံကို လိုးဖို့ ကြံနေတာ။ လိုးပြီရင် ဟို‌ အောင်ထွန်းဆိုတဲ့ကောင် လက်ထဲကို ထိုးထည့်လိုက်မယ်ပေါ့။ ကျနော်က အ ပေမယ့် ဒီလောက်တော့ သိပါတယ်။

ကဲဗျာ ကိုအေးမောင် ပြောပြတဲ့ ရွာက ငထုံငအ မောင်ဖုန်းက အရမ်းကြီးများ ထုံအနေသလားဗျာ။





........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။ 



Friday, April 8, 2016

ရေလာမြောင်းပေး (စ/ဆုံး)

ရေလာမြောင်းပေး (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

“ ကိုဦး…”

“ ဗျာ….”

“ ကိုဦး…..”

“ အော်ပြောပါ သော်သော်ရဲ့”

“ ဟိုလေ သော်သော့်ကို လာနှိုးနော်”

“ အင်းပါ သော်သော်ရယ် သေသေချာချာလာနှိုးနော်….အင်း…ကားကစထွက်မှာ သုံးနာရီဆိုတော့ နှစ်နာရီလောက် လာနှိုး သိလား” 

“ အင်းပါ….နှစ်နာရီ….နှစ်နာရီ…..မဖြစ်သေးပါဘူး…ကိုဦးရယ်….နှစ်နာရီလာနှိုးတော့ သော်သော် ပြင်မှာဆင်မှာနဲ့ဆိုတော့ သုံးနာရီမမှီဘဲနေအုန်းမယ်….ဒီတော့..”

“ ဒီတော့ ဘာဖြစ်လဲ သော်သော်ပြောလေ….”

“ မထူးပါဘူး ကိုဦးရယ်….သော်သော်ဆီ တစ်နာရီလာနှိုးနောက်ပြီး သော်သော်က အိမ်အောက်ထပ်မှာတစ်ယောက်ထည်းအိပ်မှာ…….ကိုဦးလာနှိုးရင် အလွယ်တကူဖြစ်အောင်….ဒီတော့ ကိုဦးတစ်နာရီ သော်သော်ဆီကိုလာနှိုးသိပြီလား”

“ သိပါပြီ မဖုရားလေးရယ်…”

“ ကိုဦးနော် ကိုဦး…..သော်သော့်ကို သိပ်မစနဲ့….ဒါပဲနော် လာမနှိုးရင်တော့ ကိုဦးတာဝန်ဘဲ…..”

“ အင်းပါသော်သော်ရယ် …..လာနှိုးပါ့မယ်”

ကိုဦးတစ်ယောက်စိတ်ပျက်မိနေသည်။

သော်သော်ဆိုတာက ကိုဦးနှင့်လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်တစ်ဦးဖြစ်သည်။ ရုံးတစ်ရုံးထဲတွင်အလုပ်အတူတူလုပ်ကြသူများဖြစ်သည်။ ကိုဦးနှင့်သော်သော်တို့နှစ်ယောက်စလုံးမှာ လူပျို၊ အပျိုများဖြစ်ကြသည်။ကိုဦးက နယ်သို့ခဏခဏထွက်ရသည်။ 

သို့အတွက် ကိုဦးမှာ အတွေ့အကြုံတွေ စုံသင့်သလောက်စုံသည်။ နောက်ပြီးကိုဦးပေါင်းသင်းသောလူများမှာ စီးပွားရေးဘက်တွင် အထိုက်အလျောက်ကောင်းသောသူများဖြစ်ကြသည်။ ဒီအတွက်ကိုဦးမှာ တစ်ခြားလူများထက်စာလျှင်ပို၍အတွေ့အကြုံရှိသည်။ ရုံးမှာရှိသောလုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်များထဲတွင်မှ သော်သော်က ကိုဦးကို ဦးစားအပေးဆုံးဖြစ်သည်။ ရုံးသို့ထမင်းချိုင့်ထည့်လာပြီး ကိုဦးနှင့်အတူတူစားသည်။ 

လက်ဖက်ရည်ဆိုင်ထိုင်လျှင် ကိုဦးနောက်က အမြဲတမ်းကပ်ပါလာသည်။ ဘာပဲလုပ်လုပ် ဘယ်ကိုသွားသွား သော်သော်က ကိုဦးကိုခေါ်လေ့ရှိသည်။ ကြာတော့ကိုဦးစိတ်ပျက်လာမိသည်။ကိုဦးစိတ်ပျက်သည်မှာ အခြားမဟုတ်။ ကိုဦးက နယ်မှနေ၍အလုပ်လာလုပ်သူဖြစ်သည်။ နယ်တွင်ကိုဦး၏ချစ်သူရှိသည်။ 

ဒီအတွက် ကိုဦးက သော်သော်နှင့်မငြိရအောင်ရှောင်နေခြင်းလည်းဖြစ်သည်။ သော်သော်ကတော့ ဘယ်လိုရှောင်ရှောင် ကိုဦးကိုအမိအရတွယ်ဖက်ထားသည်။

ဒီအတွက် ကိုဦးမှာ သော်သော်ကိုစိတ်ပျက်မိခြင်းဖြစ်သည်။ နယ်မှာရှိသော ချစ်သူသာမရှိလျှင်တော့ ကိုဦးမှာသော်သော်ကို ချစ်ပစ်လိုက်မှာ မလွဲဧကန်ပင်ဖြစ်သည်။ နယ်ကချစ်သူကိုသနားသဖြင့် သော်သော်နှင့်သိပ်မပတ်သက်အောင် နေနေရခြင်းဖြစ်သည်။ 

ဒါပေမယ့်သော်သော်ကတော့ ကိုဦးမှ ကိုဦးဖြစ်နေလေသည်။ ခုလည်းကြည့်ပါလေ။ မနက်ဆိုလျှင် ကိုဦးတို့တစ်ရုံးလုံး ဘုရားဖူးသွားရန်စီစဉ်ထားပြီးဖြစ်သည်။ ဒီတော့ မနက်သုံးနာရီကားထွက်မည်ဖြစ်ရာ သော်သော်က ကိုဦးကိုလာနှိုးဖို့ပြောခြင်းဖြစ်သည်။ ပြောပုံက ကြည့်ပါအုန်း။ အိမ်အောက်ထပ်မှာ တစ်ယောက်တည်းအိပ်မှာ ကိုဦးလာနှိုးရင်အဆင်သင့်ဖြစ်အောင်လို့ဟူ၍ဖြစ်ရာ ကိုဦးမှာရှောင်၍မလွတ်တော့မှန်းသိလိုက်သည်။

သော်သော်ဆိုတာကိုလည်းကြည့်ပါဦး။မပူမပင် မကြောင့်မကျနေခဲ့ရသော သူမ၏အလှသည် ဖြူဝင်းသန့်စင်သော အသားအရေများဖြင့် ပံ့ပိုးထားသည်။ ဝိုင်းဝန်း၍ နက်မှောင်နေသော သော်သော်၏မျက်လုံးအစုံက ထာဝစဉ်ရီဝေရွှန်းလဲ့နေပြီး နှာတံကျကျ၊ နှုတ်ခမ်းအလှများနှင့် ပေါင်းစပ်လိုက်ပါက ဆန့်ကျင်ဘက် ယောင်္ကျားများအတွက် အားကျငေးမောဖွယ်ပင်ဖြစ်နေရသည်။ 

သော်သော်၏ ရင်သားမွတ်မွတ်ညက်ညက်လေးများက စူမို့မို့နှင့် တင်းတင်းလုံးလုံးလေးတည်ရှိပြီး ခါးမှာလည်းအဆီကင်းစွာကျစ်လစ်သေးသိမ်နေသည်။ သွယ်နွဲ့သော၊ သေးသိမ်သော ခါးအောက်ပိုင်းမှ ကားစွင့်၍ဆင်းလာသော တင်သားကြီးများက တင်းအိနေပြီး ခိုင်မာသန့်စင်သောပေါင်လုံး တုတ်တုတ်ကြီးနှစ်လုံးက ကျန်းမာရေးကောင်းခြင်းလက္ခဏာကို ထင်ထင်ရှားရှားပြသနေလေသည်။ 

အတွေ့အကြုံများအရ သော်၏အလှအပတွေက မည်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်ကမျှ ရယူပိုင်ဆိုင်ခြင်းမရှိသေးကြောင်း ကိုဦးသိနေပေသည်။ နယ်မှချစ်သူမျက်နှာကြောင့် ကိုဦးမှာသော်သော်၏ရေလာမြောင်းပေးပြုလုပ်သမျှကို အမြဲတမ်းအံတုရှောင်ဖယ်ခဲ့သည်ချည်းဖြစ်သည်။

ကိုဦးအဖို့ သော်သော်သည် မစားကောင်းသောသစ်သီးတစ်လုံးသာ ဖြစ်နေလေသည်။ သို့သော်…… ကိုဦးအိပ်ယာကနိုးတော့ ည(၁၂း၀၀)နာရီရှိပြီဖြစ်သည်။ ညဦးကတည်းက ခရီးသွားရန်ပြင်ဆင်ပြီးဖြစ်သဖြင့် မျက်နှာသစ် သွားတိုက်ပြီး ခရီးဆောင်အိတ်ကိုယူလျက် အိမ်မှထွက်ခဲ့သည်။ 

သော်သော်ကိုနှိုးပြီး စုရပ်သို့သွားရမှာဖြစ်သဖြင့် သော်သော်၏နေအိမ်သို့ထွက်လာခဲ့သည်။ သော်သော်တို့အိမ်ခြံတံခါးမှာ သစ်သားတံခါးဖြစ်ပြီး အပေါ်မှချိတ်ဖြင့်ချိတ်တွဲပိတ်ထားသည်ဖြစ်ရာ အကြောင်းသိနေသော ကိုဦးက အသာဖွင့်ပြီး အိမ်ခြံထဲဝင်လာလိုက်သည်။အိမ်တံခါးဝသို့ရောက်သော် တံခါးရှေ့တွင်ခဏရပ်လျက် အခြေအနေစောင့်ကြည့်လိုက်သည်။ 

သော်သော်တို့အိမ်ကနှစ်ထပ်အိမ်ကြီးဖြစ်သည်။ တိုက်ခံသဘောမျိုးတည်ဆောက်ထားသည်ဖြစ်ရာ အောက်ထပ်အမြင့်မှာ လက်ခုပ်တစ်ဖောင်ခန့်မြင့်သည်။ ဒီအတွက် အောက်ထပ်ကလှုပ်ရှားမှုတွေကို အပေါ်ထပ်မှလုံးဝကြားရခြင်းမရှိသလို၊ အပေါ်ထပ်မှလှုပ်ရှားမှုများကို အောက်ထပ်က လုံးဝမကြားရပေ။သော်သော်တွင် အမေတစ်ဦးတည်းသာရှိပြီး အဖေဖြစ်သူမှာ သော်သော်(၁၀)နှစ်သမီးအရွယ်မှာ ဆုံးပါးသွားသည်။

သော်သော့်အမေမှာ ဈေးထဲတွင်အထည်ဆိုင်ဖွင့်လှစ်ရောင်းချသဖြင့် အိန္ဒြေမပျက်စားနိုင် သောက်နိုင်သည့်အနေအထားတွင်ရှိလေသည်။ ထိုအချိန်ကတည်းက သော်သော့်ကိုဘော်ဒါပို့ကာ စာသင်ကြားစေခဲ့သည်မှာ သော်သော်တက္ကသိုလ်တက်ပြီးသည်အထိဖြစ်သည်။ ထို့အတွက် သော်သော်မှာလွတ်လပ်ပွင့်လင်းလျက် ရဲတင်းသွက်လက်သည်။ 

အလုပ်ဝင်ခဲ့သော သော်သော်အနေဖြင့် အိမ်မှာနေသည့်အခါ လွတ်လွတ်လပ်လပ်နေချင်သောကြောင့် အမေဖြစ်သူကို အပေါ်ထပ်တွင်နေစေပြီး သူမကတော့အိမ်အောက်ထပ်တွင်နေခဲ့လေသည်။ သော်သော့်အမေကလည်း ဤသို့နေရသည်ကိုကြိုက်သူဖြစ်သည်။ မူလကတည်းကပင် သော်သော့်အမေမှာ လွတ်လွတ်လပ်လပ်နေလိုသဖြင့် သော်သော့်ကိုဘော်ဒါဆောင်အမြဲပို့ထားခြင်းဖြစ်သည်။ 

သော်သော့်အား ဘော်ဒါဆောင်ပို့ထားသောအချိန်တွင်မတော့ သော်သော့်အမေသည် ဈေးထဲမှ ရွှေဆိုင်ပိုင်ရှင်အိမ်ထောင်သည်နှင့်၎င်း၊တစ်လမ်းကျော်မှာ အိမ်ထောင်သည်နှင့်၎င်း ဇာတ်လမ်းများဖန်တီးလေသည်။

သော်သော်ပြန်ရောက်တော့ သော်သော့်အမေမှာ သော်သော်ရိပ်မိသွားမည်စိုးသဖြင့် ခဏငြိမ်သက်လိုက်သော်လည်း၊ အခါအခွင့်သင့်ပါက အိမ်တွင်တွေ့ဆုံတတ်လေသည်။ သော်သော်ကလည်း ခပ်ပါးပါးလေးဖြစ်သဖြင့် သူမအမေ ဘယ်သို့အချိုးချိုးနေသည်ကို ရိပ်မိသည်။ 

အမေဖြစ်သူနှင့် အိမ်ထောင်သည်ယောင်္ကျားနှစ်ယောက် တို့၏ဆုံတွေ့မှုကိုလည်း သိလာရသည်။ ခေတ်မှီပွင့်လင်းသော မိန်းကလေးဖြစ်သဖြင့် သူမအမေကိစ္စကိုအသာလေးထားခဲ့သည်။ သော်သော်မှာခေတ်မှီပွင့်လင်းသော်လည်း ရည်းစားမထားခဲ့ဘဲ ယောင်္ကျားလေးသူငယ်ချင်းသာထားခဲ့သည်ဖြစ်၍ သူမကိုသူမထိန်းထားခဲ့၏။ 

ကိုဦးကိုရုံးမှာအတူတူလုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်အဖြစ်မြင်လာရင်းက ကိုဦးကိုချစ်ခင်တွယ်တာစိတ်များပေါ်လာမိသည်။ ထို့ပြင် သူငယ်ချင်းလိုဘဲ ဆက်ဆံဆောင်ရွက်ခဲ့သော်လည်း သူငယ်ချင်းထက်ပိုသည်။ စိတ်ချသည်။ ယုံကြည်သည်။ ထို့အတွက် ကိုဦးကို အိမ်လာနှိုးရန်ပြောထားခြင်းဖြစ်သည်။

“ သော်သော်…..သော်သော်….”

“ သော်သော်…..သော်သော်”

ကိုဦးက အသံခပ်အုပ်အုပ်ဖြင့် တံခါးဝဆီသို့ကပ်ပြီးခေါ်လိုက်သည်။ အတွင်းမှလှုပ်ရှားသံမကြားရသဖြင့် ထပ်ပြီးခေါ်လိုက်ပြန်လေသည်။ 

“ သော်သော်…..သော်သော်….”” 

“ သော်သော်…..သော်သော်””

“ ဟင် ရှင်….ကိုဦးလား…..လာပြီ…..လာပြီ…”” 

သော်သော်ကြားလိုက်ပြီဖြစ်ကြောင်း ထူးသံကိုကြည့်၍ ကိုဦးမှတ်ချက်ချလိုက်သည်။ အိမ်အောက်ထပ်မီးချောင်း ဖျတ်ကနဲလင်းသွားပြီး အောက်ထပ်တစ်ခုလုံး လင်းလင်းချင်းချင်းရှိသွားလေသည်။ ကိုဦးမှ အိမ်ထဲလှမ်းကြည့်လိုက်ရာတွင် သော်သော်တစ်ယောက် အိပ်ခန်းတံခါးကို ဖွင့်ပြီး ထွက်လာသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ 

ထိုသို့ထွက်လာရာတွင် အိပ်ခန်းတံခါးဖွင့်ထွက်ပြီး အိပ်ခန်းရှေ့သို့အရောက်တွင် ထဘီကိုဖြန့်ဝတ်လိုက်သည်။ ကိုဦးအတွက်တံခါးဖွင့်ပေးရန်အလျင်စလိုနိုင်စွာဖြင့် ထွက်လာပြီးထမီကျွတ်ခါနီးဖြစ်သဖြင့် အိပ်ခန်းရှေ့အရောက်မှဝတ်လိုက်ခြင်းဖြစ်ရာ သူမ၏ရင်စိအင်္ကျီအောက်မှ ဗိုက်သားဝင်းဝင်းလေးမှာ စောက်ဖုတ်အပေါ်ဆီးစပ်အထိပေါ်သွားသည်မှာ အထဲမှစောက်မွှေးထူထူနက်နက်များကို တွေ့မြင်လိုက်ရသည်။

ထို့ပြင် အိပ်ယာမှကမန်းကတန်းထလာရသောကြောင့် သော်သော်၏ရင်စေ့ဘလောက်အင်္ကျီလေးမှာအပေါ်မှ နှိပ်ကြယ်သီးနှစ်လုံးက ပြုတ်ထွက်နေလေရာ သော်သော်၏ရင်သား အပေါ်ပိုင်းမှာ ဝင်းလက်စွာဖြင့်ပေါ်ထွက်နေလေသည်။ ကိုဦးမှာ သော်သော်၏ကပိုကရိုဟန်ပန်လေးနှင့် ရင်သားဝင်းဝင်းနှင့်ဗိုက်သားဝင်းဝင်းများကို မြင်တွေ့လိုက်ရသဖြင့် ရင်ထဲ၌ကာမဆန္ဒတွေ ထကြွလာရလေသည်။ 

“ ကိုဦးကလဲ စောလိုက်တာ´´

“ မစောပါဘူး သော်သော်ရဲ့´´` 

“ ဘာကိုမစောရမှာလဲ……ခုမှ တစ်ဆယ့်နှစ်နာရီခွဲဘဲရှိသေးတာ…..သော်သော်တောင် အိပ်ပျော်တာမကြာသေးဘူး…..´´ 

“ အဲ့ဒါဆို ကိုဦးပြန်တော့မယ်…..သော်သော်ဖာသာ သော်သော်လာတော့……´´ 

“ အဲ့သလိုတော့မလုပ်ပါနဲ့ ကိုဦးရယ်……လာပါ….ဝင်ပါ….ဝင်ပါ…´´ 

သော်သော်ကတံခါးသို့ အပြေးအလွှားလာ၍သော့ဖွင့်ပေးလိုက်ပြီး ကိုဦးကိုဝင်စေသည်။ ပြီးနောက် သော်သော်က အနောက်မှလိုက်ဝင်လေသည်။ သော်သော်၏အိပ်ခန်းနှင့်တံခါးဝကြား ခေါင်းရင်းဘက်တွင်ဆက်တီခုံများထားရှိလေသည်။ ကိုဦးက ဆက်တီထိုင်ခုံများတွင် ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ သော်သော်က ဆက်တီထိုင်ခုံပေါ်တွင် မထိုင်သေးဘဲမတ်တပ်ရပ်နေလေသည်။

“ ကဲ….စောသေးရင် ခဏလောက်ထိုင်ပါဦးလားဟင်….သော်သော်….´´ 

“ အင်း……ရပါတယ် ကိုဦး….ရပါတယ် ´´ 

ပြောပြောဆိုဆိုဖြင့် ကိုဦးနှင့်မျက်နှာချင်းဆိုင် ဆက်တီပေါ်တွင် သော်သော်ကဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ ကိုဦးမှာ သော်သော်ဆီကိုအကြည့်ရောက်ပြီး သော်သော့်တစ်ကိုယ်လုံးကို သိမ်းကျုံးကြည့်လိုက်သည်။ မည်သည့်စကားကိုမှ မပြောမဆိုဖြစ်ဘဲနှင့်ရှိနေကြသည်။ သော်သော်သည် ညအိပ်ဝတ်သဖြင့် ထမီတစ်ပတ်နွမ်းလေးနှင့်ဖြစ်သည်။ 

ထို့အတွက်ကြောင့် လုံချည်လေး၏ပါးလွှာမှုကြောင့် သော်သော်၏ပေါင်တန်တုတ်တုတ်ကြီးကြီးများနှင့် ကားအယ်သော တင်ပါးသားကြီးများမှာ တင်းပြောင်အိစက်နေသည်ကို မီးချောင်းရောင်အောက်တွင်အတိုင်းသားမြင်နေရသည်။ 

ရင်စေ့ဘလောက်လက်ပြတ်လေးကို ဝတ်ထားသည်မှာလည်း အောက်တွင် အခုအခံမပါရှိသဖြင့် သော်သော်၏ လုံးဝန်းသောရင်သားနှစ်မွှာမှာ သိသိသာသာလေးရှိနေပြီး နို့သီးခေါင်းလေးမှာလည်း အင်္ကျီအပေါ်မှကြည့်သည်ပင် အရာလေးပေးလျက် သိသာထင်ရှားလှပေသည်။ ပြုတ်ထွက်နေသော နှိပ်ကြယ်သီးများကို ပြန်မတပ်ထားသဖြင့် နို့အုံဝင်းဝင်းလေးများက ပေါ်ထွက်နေသည်။

ဆံပင်ကို နောက်တွင် တစ်ပတ်လျှိုလေးထုံးထားပြီး မျက်နှာပြင်ပေါ် တွင် ပါးကွက်ကြားလေးမှာ တစ်ဝက်တစ်ပျက်သာပါးပါးလေးရှိတော့သည်။ အိပ်ယာကနိုးစလည်းဖြစ်၊ အဝတ်အစား ကပိုကရိုနှင့်လည်းဖြစ်သော်လည်း လှမြဲလှနေသော သော်သော်ကို စူးစိုက်ပြီးတစိမ့်စိမ့်ကြည့်နေသော ကိုဦးကြောင့် သော်သော်မျက်နှာလေး ရှက်စနိုးဖြစ်သွားသည်။

“ ကိုဦး….ဘာကိုကြည့်နေတာလဲ …….သော်သော်ရှက်တယ် ဘာပြောမလို့လဲ…..´´ 

“ ဟို….ဟို….ရေတစ်ခွက်လောက်´´ 

“ ဒါများကိုဦးရယ်…..သော်သော်ခပ်ပေးပါ့မယ်…..´´ 

“ အင်း….အင်း….´´ 

သော်သော်မှာ သူမအား ကိုဦးက တစိမ့်စိမ့်ကြည့်နေသဖြင့်လည်းကောင်း၊ ပတ်ဝန်းကျင်မှာညဖက်ဖြစ်သောကြောင့် တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်လျှက်ရှိသဖြင့် လည်းကောင်း၊ ယောင်္ကျားလေးတစ်ဦး၏ရှေ့တွင်အတန်ကြာထိုင်နေသဖြင့်လည်းကောင်း သူမ၏စိတ်ထဲတွင် အမျိုးအမည်မသိသော ခံစားမှုလေးတစ်ခုက ရင်ထဲသို့ဝင်ရောက်လာသည်။ အမှတ်တမဲ့ဖြင့် ကိုဦး၏ထိုင်နေသော ပေါင်ကြားကို မျက်စိဝေ့၀ဲကြည့်မိရာ အချောင်းကြီးတစ်ချောင်းက မတ်ထောင်ပြီး ပုဆိုးဖောင်းနေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။

ဒီအတွက် ကိုဦးတစ်ယောက် သူမကိုမြင်တွေ့ပြီး ကာမဆန္ဒတွေ ထကြွနေသည်ကို သိရှိတွေ့မြင်ရသဖြင့်စောစောက ရင်ထဲကဖြစ်ပေါ်လာသော အမျိုးအမည်မသိသော ခံစားမှုများက သော်သော်၏ငုပ်လျှိုးနေသော ကာမစိတ်များကို ထကြွလာစေတော့သည်။ ဒီအတွက် ရေလာမြောင်းပေးအနေဖြင့် ကိုဦးကိုပြောလိုက်သော်လည်း ကိုဦးက ရေတစ်ခွက်တောင်း လိုက်သဖြင့် ကိုဦးအကြည့်အောက်တွင် ထိုင်ရင်း ကာမစိတ်များထကြွလာမှုမှ သက်သာအောင်ဆက်တီထိုင်ခုံမှထကာ ရေအိုးစင်ရှိရာသို့ လျှောက်လာလေသည်။ 

ရေခပ်ရန်အတွက် ကျောခိုင်းလျှောက်သွားသော သော်သော်၏ တင်သားကြီးများမှာ လှုပ်ရမ်းတုန်ခါလျက်ရှိရာ ကိုဦးမှာ သူမ၏နောက်ပိုင်းအလှကို အာသာငမ်းငမ်းဖြင့်ကြည့်ရင်း သော်သော်ကိုလိုးချင်စိတ်များပို၍ထကြွလာလေတော့သည်။ သော်သော်ကလည်း ကိုဦးတစ်ယောက် ကာမစိတ်များထကြွပြီး သူမကိုကြည့်နေမည်မှန်းသိသိကြီးနှင့် ရေအိုးစင်ဘက်သို့လျှောက်လာချိန်တွင် သူမ၏တင်သားကြီးများကို ပို၍ခါရမ်းကာလျှော်ပြလိုက်သည်။ဘုရားဖူးမလိုက်ဖြစ်ချင်လည်းရှိပါစေတော့။

ကိုဦးတစ်ယောက် သူမကိုချစ်ရန်အတွက်အလွန်အရေးကြီးသောအချိန်သာဖြစ်သည်ဟူ၍တွေးမိပြီး မူယာမာယာသုံးလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ သောက်ရေအိုးစင်မှရေတစ်ခွက်ခပ်ပြီးပြန်ထွက်လာသော သော်သော်မှာ ကိုဦးဆီသို့ကြည့်လိုက်ရာတွင် ကိုဦး၏အကြည့်များက သူမ၏ပေါင်နှစ်လုံးကြားစောက်ဖုတ်လေးနေရာကို စူးစိုက် ကြည့် နေ သဖြင့် ရင်ထဲမှထိတ်ကနဲဖြင့်နွေးထွေးသွားပြီး ကာမဆန္ဒများပို၍ထကြွလာရတော့သည်။ 

“ ရော့…ကိုဦး….သောက်´´ 

ကိုဦးထိုင်နေရာသို့ရောက်သည်နှင့် သော်သော်က ရေခွက်ကိုလှမ်းပြီး ကိုဦးကို ပေးလိုက်သည်။ ကိုဦး၏ မျက်နှာကိုလည်း ရီတီတီ၊ ရီလဲ့လဲ့လေးကြည့်ကာ နေလိုက်သည်။ ကိုဦးက ရေခွက်လှမ်းယူလိုက်ရာ သော်သော်၏လက်များနှင့်ထိတွေ့မိလိုက်သဖြင့် နှစ်ဦးစလုံး၏ရင်ထဲ မရိုးမရွလေးများဖြစ်သွားရလေတော့သည်။ ကိုဦးက ရေခွက်လှမ်းယူပြီး သောက်လိုက်ကာ ဖန်ခွက်ကိုစားပွဲပေါ်သို့တင်လိုက်သည်။ ယခုတိုင် ရပ်နေဆဲဖြစ်သော သော်သော်ကိုရီဝေေ၀မျက်နှာဖြင့် လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။

“ အို…ကိုဦး…´´ 

“ အင့်….အွန့်….အွန့်…..´´ 

သော်သော်၏မျက်နှာအနေအထားမှာ ကာမဆန္ဒတွေတက်ကြွနေပြီး ကိုဦးအား ကာမဆန္ဒတွေဖြည့်ပေးရန် တောင်းပန်သော အရိပ်အယောင်လေးတွေကို တွေ့မြင်နေရသော ကိုဦးမှာဗြုန်းကနဲထပြီး သော်သော်ကိုလှမ်းဖက်လိုက်သည်။ သော်သော်မှာ ကိုဦးအားမြူဆွယ်မိသော်လည်း ယခုကဲ့သို့ဗြုံးစားကြီးဖြစ်သွားသဖြင့် လန့်ပြီးရေရွတ်လိုက်သည်။ 

ကိုဦးမှာ ထိန်းချုပ်ထားခဲ့သမျှအားလုံးကို လွှတ်ချလိုက်သလိုဖြင့် သော်သော်၏ကိုယ်လုံးကိုလှမ်းဖက်ပြီး သော်သော်၏ပါးပြင်များကို ဘယ်ပြန်ညာပြန်နမ်းလိုက်သည်။ မျက်နှာချင်း ဆိုင်ဖက်လိုက်သည်ဖြစ်သဖြင့် သော်သော်၏နို့အုံထွားထွားများက ကိုဦး၏ရင်ဘတ်ကိုထိုးထိဖိကပ်သွားသလို ကိုဦး၏လီးတန်ချောင်းမာမာကြီးကလည်း သော်သော်၏စောက်ဖုတ် ကိုထိုးမိလေသည်။ သော်သော်မှာ တစ်ကိုယ်လုံးကြက်သီးတဖြန်းဖြန်းထသွားကာ ရင်တွေတဒိန်းဒိန်းခုန်လျက် မောလာသလိုကြီးဖြစ်လာသောကြောင့် ကိုဦး၏ကျောပြင်ကို လက် နှစ်ဖက်ဖြင့်ပြန်လည်သိုင်းဖက်လိုက်ရလေသည်။

ကိုဦးက သော်သော်၏ပါးပြင်များကိုနမ်းလိုက်ပြီး သူ၏နှုတ်ခမ်းများဖြင့် သော်သော်၏နှုတ်ခမ်းနုနုလေးနှစ်လွှာကိုငုံကာစုပ်ယူလိုက်သည်။ သူ၏လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် သော်သော်၏ ကျောပြင်လေးကိုသိုင်းဖက်ပြီး ကျောပြင်လေးတစ်လျှောက်စုန်ကာဆန်ကာရွေ့လျားလျက်ပွတ်သပ်ပေးနေလိုက်သည်။ သော်သော်မှာ အသက်ရှုသံများပြင်းလာပြီးလျှင် ကိုဦး၏ ကျောပြင်ကို သူမ၏လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်တိုး၍ဖက်ထားလိုက်သည်။ 

“ သော်သော်´´

“ ဟင်…..ကိုဦး´´ 

“ သော်သော့်ကို ချစ်တယ်ကွယ်´´ 

“ သော်သော်လည်း ကိုဦးကိုချစ်တယ်´´ 

“ ဒါဆို…..´´ 

“ ဘာလဲဟင် ကိုဦး´´

“ ဟို….ဟို….အရမ်းချစ်တော့မယ်နော်´´

“ ချစ်ပါ ကိုဦးရယ်….ချစ်ပါ….ကိုဦး ချစ်မှာကို သော်သော်က အမြဲစောင့်မျှော်နေရတာပါ´´

“ ဒါဆို အခန်းထဲသွားမယ်နော်´´

“ သွားလေ ကိုဦး´´ 

ကိုဦးမှာ တောကသူ၏ချစ်သူကိုလည်း သတိမရတော့။ သော်သော်ကို ချစ်ခွင့်ကြုံချိန်ဖြစ်သဖြင့် ချစ်လိုက်ရန်သာ စိတ်ထဲတွင်ရှိနေလေတော့သည်။ သို့နှင့် သော်သော်အား နှုတ်ခမ်းကိုစုပ်နေရာမှခွာပြီး စကားပြောလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ သော်သော်ထံမှ တုန့်ပြန်လက်ခံသံပေါ်လာသောကြောင့် သော်သော်၏ခါးကိုဖက်လျက် သော်သော်၏အိပ်ခန်းဆီသို့လျှောက်လာလိုက်သည်။ သော်သော်မှာလည်း ကိုဦး၏အချစ်ကိုခံရန်အတွက် ကိုဦးကိုဖက်တွယ်ပြီး လိုက်လာလေတော့သည်။

သော်သော်၏ အိပ်ခန်းထဲတွင်မတော့ မီးချောင်းကထွန်းထားသဖြင့် လင်းချင်းနေသည်။ အခန်းနံရံတစ်ဖက်တွင် သော်သော်အိပ်သောကုတင်ရှိ ပြီး ဆန့်ကျင်ဖက်တွင် မှန်တင်ခုံရှိနေလေသည်။ ကုတင်နှင်မှန်တင်ခုံကြားတွင် စာရေးစားပွဲတစ်လုံးရှိလေသည်။ အိပ်ခန်းထဲရောက်၍ ကုတင်ဆီသို့မရောက်ခင်မှာ ကိုဦးက သော်သော်ကိုသိမ်းကြုံး ဖက်၍ သူ၏ရင်ခွင်အတွင်းသို့ဆွဲသွင်းဖက်လိုက်သည်။ သော်သော်ကလည်း ကိုဦး၏ရင်ခွင်အတွင်းသို့အလိုက်သင့်လေးဝင်ရောက်လိုက်ရာက ခေါင်းကိုမော့ပေးလိုက်သည်။ 

ကိုဦးကလည်း သော်သော် ၏ ခေါင်းမော့ပေးသည်နှင့် သော်သော်၏နှုတ်ခမ်းနုနုလေးနှစ်လွှာကိုငုံလျက် သူ၏နှုတ်ခမ်းဖြင့်စုပ်ယူလိုက်သည်။ ပြီးနောက် သော်သော်၏နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကို သူ၏လျှာဖျားလေးဖြင့်ရွရွလေးပွတ်သပ်ပေးလိုက်လေသည်။ ကိုဦးက သော်သော်၏ကျောပြင်ကိုဖက်ပြီး စုန်ဆန်ထက်အောက်ပွတ်ပေးလိုက်ရာ သော်သော် ကလည်း ကိုဦး၏ကျောပြင်ကို သူမ၏လက်ကလေးနှစ်ဖက်ဖြင့်ပြန်လည်သိုင်းဖက်လိုက်သည်။ 

ကိုဦးက သော်သော်၏ အောက်နှုတ်ခမ်းလုံးလုံးကလြေးကို စုပ်ပြီးနှုတ်ခမ်းလေးကို လျှာဖြင့်ပွတ်သပ်ပေးနေ သလို သော်သော်ကလည်း ကိုဦး၏ အပေါ်နှုတ်ခမ်းကို ပြန်လည်စုပ်နမ်းကာ သူမ၏လျှာဖြင့် ကိုဦး၏နှုတ်ခမ်းကိုပွတ်သပ်ပေးလေတော့သည်။

ထိုမှတဖန် နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာချင်း ထိတွေ့စုပ်နမ်းလျက် တစ်ဦး ၏လျှာဖြင့် တစ်ဦး၏လျှာကိုထိတွေ့လိမ်ပတ်ထိုးမွှေလိုက်သည်။ ကိုဦးနှင့်သော်သော်တို့နှစ်ဦးစလုံး တင်းကြပ်စွာပွေ့ဖက်ထားသဖြင့် သော်သော်၏နို့အုံထွားထွားများက ကိုဦး၏ရင်အုံသို့လာရောက်ဖိကပ်နေ ရာ နွေးနွေးထွေးထွေးအိအိလေးဖြစ်နေသည်ကို ခံစားနေရလေသည်။ 

ကိုဦး၏မာတောင်နေသော လီးတန်ကြီးကလည်း သော်သော်၏စောက်ဖုတ်အုံပေါ်ကို နွေးနွေးမာမာကြီးဖြင့် ထောက်ထားသဖြင့်လည်း သော်သော်မှာ စောက်ဖုတ်ထဲ စစ်ကနဲစစ်ကနဲဖြစ်အောင် ခံစားရလေတော့သည်။ နှစ်ယောက်စလုံးမျက်စိမှိတ်ထားပြီး ကာမဆိပ်တက်လာမှုကိုခံစားနေရသဖြင့် အသက်ရှုသံများပြင်းထန်လာကြပြီဖြစ်လေသည်။ ကိုဦးက သော်သော်၏ကျောပြင်ကိုပွတ်သပ်ပေးသော လက်ကိုအောက်သို့ ရွှေ့ပြီး သော်သော်၏တင်သားကြီးများကို ဆုပ်နယ်ပေးနေလေသည်။ 

သော်သော်မှာ ကိုဦး၏လီးတန်ကြီးကို တိုးထိမိနေသော သူမ၏စောက်ဖုတ်လေးကိုကော့၍ လီးကြီးနှင့်အတင်းဖိကပ်ကာပေးလိုက်သည်။ သော်သော်၏စောက်ဖုတ်လေးအတွင်းတွင်ကား စောက်ရည်များစိုစွတ်လာပြီး ရင်ထဲတွင်မတော့ ကာမဆန္ဒတွေ တစ်ရိပ်ရိပ်နှင့်တားမနိုင်ဆီးမရဖြစ်လာရပြီဖြစ်သည်။

“ သော်သော်´´ 

“ ရှင် ကိုဦး´´ 

“ ကိုဦး ချစ်တော့မယ်နော်´´

“ အင်းပါ……ချစ်ပါ ကိုဦး….ချစ်ပါ´´

ကိုဦးက သော်သော်ကိုစုပ်နမ်းနေသော နှုတ်ခမ်းချင်းခွာလိုက်ပြီး သော်သော်အားချစ်မည်ဟူ၍ပြောလိုက်ရာ သော်သော်ကလည်းချစ်စေလိုလာပြီဖြစ်၍ ခွင့်ပြုပေးလိုက်သည်။ သို့နှင့် ကိုဦးကဖက်တွယ် ထားခြင်းမှ နောက်သို့ဆုတ်ခွာလိုက်ပြီး သော်သော်၏ကိုယ်လုံးကိုဆွဲကိုင်လျက် ကုတင်ပေါ်သို့ထိုင်စေလိုက်သည်။ ပြီးနောက် သော်သော်၏တစ်ထပ်တည်းဝတ်ထားသော ရင်စေ့လက်ပြတ်ဘလောက်စ အင်္ကျီရင်ဘတ်ရှိနှိပ်စေ့လေးများကို တစ်လုံးစီဖြုတ်လိုက်သည်။ 

သော်သော်၏နို့နှစ်လုံးမှာ မို့ဝန်းလျက်နုထွတ်တင်းရင်းနေသည်ကိုတွေ့မြင်လိုက်ရသည်နှင့် ကိုဦးက ဘလောက်အင်္ကျီလေးကို လက်မှလျှို ၍ ချွတ်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် သော်သော်ကိုဖက်လျက် ကုတင်ပေါ်လှဲလိုက်ပြီး သော်သော်၏နို့အုံကိုမျက်နှာအပ်လျက်ဆွဲ၍စို့လိုက်သည်။ တစ်လုံးစို့ပြီး နောက်တစ်လုံးကိုထပ်စို့လိုက်သည်။ ကိုဦးက လက်တစ်ဖက်ကိုလည်း သော်သော်၏ပေါင်ကြားထဲသို့ထိုးသွင်းကာ သော်သော်၏စောက်ဖုတ်မို့မို့ကြီးကို လက်ဖဝါးဖြင့်ဆုပ်၍အုပ်ကိုင်လိုက်သည်။

သော်သော်မှာ ကာမဆန္ဒဒီကရီတွေတက်လာသဖြင့် ကုတင်အောင်ချထားသော ပေါင်နှစ်လုံးကိုဟပေးလိုက်ရာ ကိုဦး၏လက်ကသူမ၏ပေါင်ကြားသို့ မိမိရရရောက်သွားပြီး သော်သော်၏စောက်ဖုတ်ကြီးကို အုပ်၍ဆုပ်ကိုင်လိုက်မိသည်။ ကိုဦးက သော်သော်၏နို့အုံကြီးနှစ်လုံးကို ဘယ်ပြန်ညာပြန်စို့နေရုံမျှမက နို့သီးခေါင်းကလေးကိုနှုတ်ခမ်းနှစ်ခုကြားတွင် ညှပ်၍ဆွဲဆွဲပြီးမတင်ပေးလိုက်သည်။ 

နို့သီးခေါင်းထိပ်ကို နှုတ်ခမ်းနှစ်ခုနှင့်ညှပ်ထားပြီး နို့သီးခေါင်းထိပ်ကိုလျှာထိပ်ဖြင့်ဖိဖိပေးပြီး ထိုးပေးလိုက်ရာ ကိုဦး၏ခေါင်းကို သူမ၏လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ဆွဲဖက်လိုက်သည်။ သော်သော်မှာ သူမ၏နို့အုံများကိုစို့နေယက်နေရင်းက တစ်ဖန် သူမ၏စောက်ဖုတ်ကို ထမီပေါ်မှအုပ်ကိုင်ပြီး ရွစိရွစိလုပ်နေသဖြင့် အားမလိုအားမရစိတ်တွေဖြစ်လာကာ ကိုဦး၏ဆံပင်တွေကြားထဲသို့ သူမ၏လက်တစ်ဖက်ကိုထိုးသွင်းကာ ကိုဦး၏ဆံပင်များကိုဖွပေးနေမိသည်။ 

“ ဟင်း….ဟင်း….ဟင်း….ကိုဦးရယ်´´ 

သော်သော်မှာ ပါးစပ်မှမပီမသရွတ်ရင်း မျက်စိကိုစုံမှိတ်လျက်ကာမအရသာကိုခံစားနေလေတော့သည်။ ကိုဦးက သော်သော်၏စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းပေါ်သို့ တဲ့တဲ့မတ်မတ်ကျနေသော လက်ခလယ်ထိပ် ကိုကွေးကာ သော်သော်၏စောက်ဖုတ်ဝလေးကို ထမီပေါ်မှကလိပေးနေသည်။

လက်ဖဝါးဖြင့်လည်း သော်သော်၏စောက်ဖုတ်ကြီးပေါ်တွင် ရှေ့တိုးနောက်ငင်ဖြင့်ရွေ့လျားကာဖိ၍ဖိ၍ ပွတ်ပေးလိုက်ရာ သော်သော်မှာ ကိုယ်လုံးလေးတွန့်လိမ်လျက်ရှိလေသည်။ ကိုဦးမှာ သော်သော်၏စောက်ဖုတ်ကို ထမီပေါ်မှပွတ်သပ်ပေးနေရသည်ကိုအားမရသဖြင့် ထမီကိုဖြည်ပြီးဆွဲချွတ်လိုက်သည်။ 

“ ဟင့်…..ကိုဦးရယ်….ဒီအတိုင်းချစ်ပါလားကွယ်….ဟင့်…..အင့်……အင့်…..´´ 

ထမီကိုချွတ်လိုက်သဖြင့် ပြင်ပလေစိမ်းကစောက်ဖုတ်နှင့်ပေါင်အတွင်းသားတွေကို ဟပ်သွားရသောကြောင့် သော်သော်မှာရုတ်တရက်ရှက်စိတ်ဖြင့် ဒီအတိုင်းချစ်ပါလားဟူ၍ ပြောလိုက်သော်လည်း အားမပါသောလေသံဖြင့်သာ ရေရွတ်မိသလိုဖြစ်သွားသည်။ သော်သော်မှာ ကာမဆန္ဒဒီကရီတွေ လှိမ့်တက်နေသောကြောင့် ချစ်ချင်စိတ်တွေများနေသဖြင့် ကိုဦးလုပ်ချင်ရာလုပ်တော့ဟူ၍ထားလိုက်ရသည်။ ကိုဦးပြုသမျှခံမည်ဟူ၍ စိတ်ထဲမှာဒုံးဒုံးချလိုက်သဖြင့် ကိုဦးကထမီကို အချွတ်တွင်တင်ပါးနှင့်ထမီညိနေသည်ကိုပင် တင်ပါးကိုကြွပေးလိုက်သည်။

သော်သော်မှာ ကုတင်ပေါ်တွင်ကိုယ်တစ်ပိုင်းတင်လျက်ဖြစ် နေသောကြောင့် သူမ၏စောက်ဖုတ်မှာခပ်မော့မော့လေးဖြစ်နေသည်။ ကိုဦးမှာ နို့စို့နေခြင်းကိုရပ်လိုက်ပြီး ကုတင်အောက်ဆင်း၍ အင်္ကျီနှင့်ပုဆိုးကိုချွတ်ချလိုက်သည်။ ကိုဦး၏တောင်မတ်နေသော လီးတန် ကြီးမှာ တငေါက်ငေါက်ဖြစ်လျက် လီးထိပ်ကြီးအဝမှအရည်များစို့ထွက်နေလေသည်။ ကိုဦးမှာ ကုတင်ပေါ်တစောင်းတင်လျက်ပက်လက်ဖြစ်နေသော သော်သော်၏ကိုယ်လုံးအလှကိုကြည့်ရင်း ပေါင်ကြားမှ စောက်ဖုတ်ကြီးကိုကြည့်လိုက်ရာ အတော်ပင်အံ့အားသင့်သွားရလေသည်။

ကြည့်ပါဦး။သော်သော်၏စောက်ဖုတ်မှာ ဖောင်းဖောင်းကားကားခုံးခုံးကြီးဖြစ်နေကာ အတန်ကြီးလှရုံမျှမက စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းအတွင်းမှ သူမ၏စောက်စေ့အတက်လေးသည်အတော်လေးပင် တုတ်တုတ်ခိုင်ခိုင် ရှည်ရှည်လျားလျားလေးဖြစ်ကာ စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းအတွင်းမှနေ၍ အပေါ်သို့ပင်ထိုးထွက်နေသည်။ 

ကိုဦးမှာ သော်သော်၏စောက်ဖုတ်ကြီးကိုမြင်တွေ့လိုက်ရသည်နှင့် သူ၏လက်ဖြင့် သော်သော်၏ စောက်ဖုတ်ကိုအုပ်ကိုင်လိုက်၊ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားဖောင်းဖောင်းကြီးတွေကို ပွတ်ပေးလိုက်၊ အမွှေးလေးတွေ တွန့်ခွေကာပေါက်နေသော သူမ၏စောက်ဖုတ်အုံကြီးကို လက်ဖနောင့်ဖြင့်ခပ်ဖိဖိလေး ပွတ်၍ပေးလိုက်၊ စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းတစ်လျှောက်ကိုလည်း လက်စောင်းလေးဖြင့်လျှောတိုက်ကာပွတ်လိုက်၊ စောက်စေ့အတက်ပြူးပြူးလေးကိုလည်း မထိတထိတို့ထိလိုက်ဖြင့်လုပ်ပေးရင်း သော်သော် ၏ စောက်ဖုတ်ကြီးကိုကစားစရာရသောကလေးနှယ် အပြန်ပြန်အလှန်လှန် ကလိပေးနေတော့သည်။

“ ဟင်း….ကိုဦးရယ်…..ယားတယ်…..အင်း….ဟင်း….´´ 

သော်သော်မှာ ကိုဦးမှနေ၍ သူမ၏စောက်ဖုတ်ကြီးကိုကလိချင်တိုင်းကလိပေးနေသောကြောင့် သူမ၏တစ်ကိုယ်လုံးမှာ ဖျတ်ဖျတ်လူး၍လာရုံမျှပင်မကတော့ဘဲ စောက်ဖုတ်ထဲမှစောက်ရည်များ စိမ့်ထွက်ကာစိုရွှဲလာပြီဖြစ်သည်။ တစ်ခါတစ်ခါတွင်မတော့ သူမ၏စောက်ဖုတ်ကြီးကို ပင့်၍ပင့်၍တင်ကာ ကိုဦး၏လက်များကိုကပ်ပေးလိုက်ရာ သူမ၏ဖင်သားဖွေးဖွေးလုံးလုံးကြီးများမှာလုံးကနဲ လုံးကနဲကြွ၍ကြွ၍တက်လာလေသည်။ ကိုဦးမှာ လီးတန်ချောင်းကြီး မာတောင်နေပြီး လီးထိပ်မှာအရည်ကြည်များစို့ထွက်လာအောင် သော်သော်၏စောက်ဖုတ်ကြီးကိုမြင်ရသောကြောင့် ကာမ စိတ်တွေ မထိန်းနိုင်အောင်ဖြစ်လာရလေသည်။

“ သော်သော်´´ 

“ ဟင်….ကိုဦး´´

“ ကိုဦး သော်သော်ကိုချစ်တော့မယ်နော်´´

“ ချစ်ပါ….ကိုဦးရယ်…..ချစ်ပါ သော်သော်မနေတတ်တော့ဘူး…..ဟင်း….ဟင်း…´´ 

“ ဒါဆို ခြေထောက်တွေ ကုတင်ပေါ်တင်လိုက်´´

“ ဒီလိုလား´´ 

“ မဟုတ်ဘူး…ဒီလို….ဒီလို…..´´

ကိုဦးမှာ ကာမဆန္ဒတွေပြင်းပြလာပြီး ဝတ်လစ်စလစ်ဖြစ်နေသော သော်သော်၏ကိုယ်လုံး၊ ဖောင်းဖောင်းဖူးနေသော သော်သော်၏စောက်ဖုတ်၊ အတွေ့အထိနူးညံ့သော သော်သော်၏ကိုယ်ခန္ဓာ တို့ကြောင့် တောင်မတ်တင်းမာသောလီးတန်ကြီးဖြင့် သော်သော်၏စောက်ဖုတ်ကို လိုးချင်လာပြီဖြစ်သည်။ သို့အတွက် သော်သော်၏စောက်ဖုတ်ကိုပွတ်သပ်ကလိပေးနေခြင်းအား ရပ်လိုက်ကာ သော်သော်အားချစ်တော့မည်ဟုပြောပြီး ခြေထောက်တွေကုတင်ပေါ်တင်ရန်ပြောလိုက်သည်။ 

သော်သော်က ဘေးစောင်းလုပ်ပြီးခြေထောက်တွေကိုတင်သဖြင့် မဟုတ်ဘူးဟူ၍ပြောကာပက်လက် တစ်ပိုင်းလေးကုတင်ပေါ်တင်နေသော သော်သော်၏ကိုယ်လုံးတစ်ဝက်ကို ဒီအတိုင်းထားစေလျက် ကုတင်စောင်းအစပ်ထိ တင်ပါးကိုတင်စေလိုက်သည်။

ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ဒူးမှထောင်စေ ပြီး ခြေဖဝါးနှစ်ဖက်ကို ကုတင်စောင်းသို့ထောက်ထားစေလိုက်သည်။ ခြေဖဝါးနှစ်ဖက်ကိုခပ်ကားကားလုပ်ထားပြီး ဒူးခေါင်းကိုထောင်ထားသဖြင့် သော်သော်၏စောက်ဖုတ်မှာ ဟပြဲပြဲလေးဖြစ်သွား သည်။ စောက်ရည်တွေစိုရွှဲနေပြီးမို့ကာပြောင်တင်းနေသော စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားကြီးနှစ်ခုက ကိုဦး၏လီးတန်ကြီးကို စောင့်ကြိုနေသလို ရှိနေလေသည်။

“ သော်သော်´´ 

“ ဟင်…ကိုဦး…´´

“ ကိုဦး ချစ်တော့မယ်နော်´´ 

“ ဟုတ်ကဲ့ ကိုဦး´´ 

ကိုဦးက သူ၏တောင်မတ်နေသောလီးတန်ကြီးကိုကိုင်လျက် သော်သော်၏စောက်ဖုတ်ဝတွင်တေ့လိုက်ပြီး သော်သော်ကိုပြောလိုက်သည်။ သော်သော်မှာ လီးတန်ထိပ်ကြီးစောက်ဖုတ်အဝကို တေ့မိသည်နှင့် ရင်တွေတစ်ဒိန်းဒိန်းခုန်လျက် ဖျန်းကနဲကြက်သီးများထသွားကာ မျက်လုံးလေးများကို မှေးစင်းထားလိုက်သည်။ ကိုဦးက သူ၏လီးတန်ကြီးကို သော်သော်၏စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်း သားကို အလျားလိုက်ပွတ်ပေးလိုက်ပြီး ဟ၍နေသော သော်သော်၏စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ခုကြားသို့ တေ့လိုက်ပြီး အတွင်းသို့ဖိ၍သွင်းလိုက်သည်။

“ ဗျစ်…..ဗျစ်…..ဗျစ်´´ 

“ အင့်…..အ….အ…ဟင်း´´ 

ကိုဦးက လီးတန်ကြီးကို ထိုးသွင်းလိုက်ရာတင်းစေ့နေသည့် သော်သော်၏စောက်ဖုတ်အတွင်းသားများကို လီးတန်ထိပ်ကထိုးခွဲဖြတ်ကျော်သံနှင့်အတူ သော်သော်၏လည်ချောင်းသံအစ်အစ်လေး ကထွက်ပေါ်လာကာ လီးတန်ထိပ်ဖူးကြီးတစ်ခုလုံးစောက်ခေါင်းထဲဝင်သွားချိန်တွင် ရပ်လိုက်သဖြင့် သော်သော်မှာသက်ပြင်းချလိုက်ရလေသည်။ သော်သော်၏စောက်ခေါင်းထဲမှ စောက်ရည်များ မှာ ပထမထွက်လာသောစောက်ရည်များနှင့်ပေါင်းပြီးထပ်မံ၍ စီးကနဲထွက်၍လာရာ လီးတန်ထိပ်ကြီးကိုစိုသွားလေသည်။ 

ကိုဦးမှာ လီးတန်ကြီးကို ကိုင်ထားသောလက်ကိုလွှတ်လိုက်ပြီး သူမ၏ ပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကိုလက်များဖြင့်အသာဆွဲဖြဲလိုက်ပြီး စောက်ခေါင်းထဲသို့ဝင်စပြုနေပြီဖြစ်သော လီးတန်ကြီးကိုစောစောကထက်ပို၍ ဖိသွင်းလိုက်လေသည်။

“ ဗျစ်…..ဗျစ်´´

“ အား….အား….ကျွတ်…ကျွတ်….နာလိုက်တာ ကိုဦးရယ်´´

“ ခဏတော့အောင့်ခံပါ သော်သော်ရယ်´´

သော်သော်၏တင်သားအယ်အယ်ကြီးများမှာ ရှေ့တိုးနောက်ငင်ဖြင့်ခါရမ်းသွားသည်။ လီးမဝင်ဖူးသေးသော စောက်ဖုတ်အသစ်စက်စက်လေးဖြစ်သဖြင့် သော်သော်မှာ လီးဝင်သည့်ဒဏ်ကိုလဲ ခံစားလိုက်ရသည်။ စောက်ဖုတ်ဝပြဲဟသွားပြီးနာကျင်လှသောကြောင့် သော်သော်မှာ ကြိတ်မှိတ်မခံစားနိုင်တော့ဘဲ ငြီးငြူလိုက်မိသည်။ ကိုဦး၏ လီးတန်ကြီးထိပ်ဖျားကို စောက်ခေါင်းထဲမှအရာ တစ်ခုက ဆီး၍တားထားသလိုရှိနေသဖြင့် အပျိုမှေးဖြစ်ကြောင်း ကိုဦးသိလိုက်သည်။ 

ကိုဦးရင်ထဲတွင်မတော့ သော်သော်၏အပျိုစစ်စစ်စောက်ဖုတ်ကြီးထဲသို့ ဗွေဆော်ဦးလိုးကာ ပါကင်ဖွင့်ရမည် ဖြစ်သဖြင့် အလွန်ပင်ကျေနပ်အားရဖြစ်နေသည်။ ထို့အတွက် သော်သော်၏ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ကိုင်ထားသောလက်နှစ်ဖက်ကို သော်သော်၏နို့အုံများဆီသို့လှမ်းလျက် ဆုပ်နယ်ချေမွလိုက်သည်။ သော်သော်၏ စောက်ခေါင်းထဲကိုဝင်နေသော သူ၏လီးတန်ကြီးကို အသာဆွဲထုတ်လိုက်၊ ဖြေးဖြေးလေးပြန်သွင်းလိုက်နှင့်လိုးပေးလိုက်သည်။

ကိုဦးမှာ ကိုယ်ကိုကိုင်း၍ သော်သော်၏နို့အုံနှစ်လုံး ကို ကိုင်ဆုပ်ကာလိုးသွင်း၊ လိုးထုတ်လုပ်ပေးနေသဖြင့် လီးတန်ကြီး ဝင်ထွက်တိုင်းတွင် သော်သော်၏စောက်စေ့လေးကို ထိမိပွတ်မိနေလေရာ သော်သော်မှာသွေးသားရမက်တွေပြင်းပြကာ မရိုး မရွဖြစ်လာရတော့သည်။

“ စွတ်…..ဖွတ်….စွတ်….ဖွတ်….´´

“ အိုး….ဟင့်….ဟင့်….ကိုဦးရယ်´´ 

သော်သော်တစ်ယောက် စောက်ခေါင်းထဲသို့လီးတန်ကြီးဝင်ထွက်ကာလိုးပေးနေသလို၊ စောက်စေ့လေးကို လီးတန်ကြီးကဝင်ထွက်တိုင်း ခလုတ်တိုက်နေသလို သူမ၏နို့အုံကိုချေမွပေးနေသဖြင့် အရသာများတွေ့လာရပြီဖြစ်သည်။ သို့အတွက် နို့အုံများကိုကိုင်ဆုပ်ထားသော ကိုဦး၏လက်နှစ်ဖက်ကို သူမ၏လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ဆွဲကိုင်ပြီး သူမ၏ဖင်သားများကိုလှုပ်ရမ်းပေးနေသည်။ ကိုဦးကလဲ သော်သော်၏အပျိုမှေးပါးကိုဖောက်ပြီးလိုးသွင်းရန် ရည်ရွယ်သဖြင့် သော်သော်၏နို့နှစ်လုံးကို အားကုန်ပင် တစ်အားဆွဲညှစ်၍နယ်ပေးကာ လီးတန်ကြီး၏ဒစ်ကြီးကျွတ်လုလုဖြစ်အောင် ဆွဲထုတ် ကာ လီးတန်ကြီးကိုအားအပြည့်ထည့်၍ဖိပြီးလိုးသွင်းလိုက်လေသည်။

“ စွပ်…..ဖွတ်….ဖေါက်….စွပ်´´

“ အား….ကိုဦး….အား…..နာတယ်……အား….နာတယ် ကိုဦးရယ်´´

သော်သော်၏အပျိုအမှေးပါးက လီးတန်ကြီးထိပ်ကိုတင်းပြီးခံနေသော်လည်း ဆောင့်လိုးသည့်အားကပြင်းလှသောကြောင့် လီးဒစ်ထိပ်ကြီးက အပျိုအမှေးပါးကိုရက်ရက်စက်စက်ပင် ထိုးဖောက် မိလျက် သွေးများထွက်လာသော်လည်း ကိုဦး၏လီးတန်ကြီးက သော်သော်၏စောက်ဖုတ်ထဲတစ်ဆုံးဝင်သွားသဖြင့် နာကျင်ခံခက်သောဝေဒနာကြောင့် သော်သော်မှာအော်ဟစ်လျက် ကိုဦး၏ရင် ဘတ်ကို တွန်းထားလိုက်သည်။ 

ကိုဦးက သော်သော်၏နို့အုံကြီးများကို ဆုပ်နယ်ပြီး နို့သီးခေါင်းလေးတွေကိုပွတ်ချေပေးလျက် လီးတန်ကြီးကိုတစ်ဝက်မျှဆွဲထုတ်ပြီး ခပ်ဆတ်ဆတ်ပြန်၍ဆောင့် သွင်းကာ တစ်ချက်ချင်းလိုးဆောင့်ပေးလိုက်ရာ သော်သော်မှာ နာကျင်မှုများပြေပျောက်လျက်အကောင်းဘက်သို့ရောက်လာလေသည်။လီးတန်ကြီးဝင်ထွက်တိုင်း စောက်စေ့လေးကိုဆွဲပွတ်နေ သဖြင့် ကောင်းသထက်ကောင်းလာပြီး သော်သော်မှာဖင်ကြီးကိုကော့ကာကော့ကာပေးလာသည်။

ကိုဦးကလည်း သော်သော်တစ်ယောက်ပို၍ခံနိုင်ရည်ရှိလာသည့်အဖြစ်ကိုမြင်သဖြင့် လီးတန် ကြီးကို အဆုံးနားထိဆွဲထုတ်ပြီး တစ်ဆုံးဝင်အောင်ဆောင့်သွင်းလျက် သွက်သွက်ကြီးလိုးပေးလိုက်ရာ သော်သော်မှာခံ၍ကောင်းလွဏ်းသဖြင့် ဖင်ကြီးကိုကော့ကော့ပြီးခံနေလေသည်။ မကြာခင်မှာတော့ ကိုဦး၏လီးတန်ကြီးကျင်ကနဲဖြစ်ကာ လီးတန်ထိပ်မှသုတ်ရည်များကို ပန်းထုတ်လိုက်သလို သော်သော်ကလည်း ကိုဦး၏လက်များကို တွယ်ဖက်ပြီး ဖင်ကြီးကိုမြှောက်ကာ လီးတန်ကြီးအဆုံးဝင်အောင်လုပ်လျက် စောက်ရည်များပန်းထုတ်ကာပြီးသွားလေသည်။ 

ကိုဦး၏လီးတန်ကြီးအရင်းတွင်ကား အပျိုမှေးပေါက်လျက်ထွက်လာသော သွေးများနှင့်သုတ်ရည်များက ပေါင်းစပ်လျက်စိုရွှဲနေလေသည်။ 

“ သော်သော်…..ကောင်းလား ဟင်´´

“ ကောင်းတယ် ကိုဦးရယ်…..ကောင်းတယ်….ကိုဦးကို သော်သော်သိပ်ချစ်သွားပြီ´´

“ ကိုဦးလည်း သော်သော်ကိုချစ်သွားပြီ….ထပ်ချစ်အုံးမယ်နော်´´

“ ချစ်ပါ….ကိုဦး…ချစ်ပါ´´

ကိုဦးနှင့်သော်သော်မှာ ထိုနေ့က ဘုရားဖူးမလိုက်ဖြစ်ကြပါတော့ချေ။



...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။


Tuesday, April 5, 2016

စည်း အပြင်ဘက် အပိုင်း ( ၅ )

စည်း အပြင်ဘက် အပိုင်း ( ၅ )

ဇာတ်သိမ်းပိုင်း

တဏှာချစ်သူ ရေးသည်။

ချိုက တာဝန်ကျသည့် အတိုင်း ကိုဆွေရှေ့ အသာ ဒူးထောက်ကာ မတ်ထောင်နေသည့် လီးကြီးကို ဆုတ်လိုက်သည်။ လုံးပတ်အနေနှင့်ကား ကျော့် လီး အရင်းလောက်သာ ရှိသည်။ ကျော့်လို အရင်းသိမ် အဖျားတုတ်သည့် အမျိုးအစားမဟုတ်။ တဖြောင့်တည်းမို့ ကြီးလှသည် မဆိုနိူင်။ ကျော်က ခုနနေရာပြန်ယူသည်။ မမငယ်၏ ဆီးခုံပေါ် အသာအယာ ဖွဖွ ပွတ်ပေးသည်။ နိူ့အုံကို တလှည့်စီ စုပ်လိုက် လျက်လိုက်လုပ်ပေးသည်။

ချိုလည်း ကိုယ့်လင်ဟာက လွှဲ၍ တခြားလီး တခါမှ မထိဖူး မကိုင်ဖူး မို့ ရင်ဖိုသည်။ မမငယ်လေး တယောက် ပိုးစိုးပက်စက် ခံနေသည့်နောက်  မိမိမှာလည်း ရှက်ရွံ့တွန့်ဆုတ်မှုမျိုး မရှိတော့။ ကာမ အရသာ ဟူသည် ပြည့်ပြည့်ဝဝ ခံစားသင့်သည် ဟုသာ မှတ်ယူတော့သည်။

ဒစ်တဝက် ဖုံးနေသည့် အရေပြားကို ဆွဲချ လိုက်သည်။ ဒစ်ကလည်း ပင်မ ဒုတ် လုံးပတ်ထက် ပိုမကားလှချေ။ ဒါကြောင့်လည်း မမငယ် တယောက် ယခင်တခေါက် ကျော့် ဒစ်ဖျားအောက်မှာ အလူးအလဲ သေးရော ဆောက်ရည်များပါ ပန်းထွက်တာ ဖြစ်မည်။

လျှာနှင့် ဒစ်တဝိုက် စလျက်ပေးလိုက်သည်။ကျော်က ခုံတလုံးယူ၍ ကိုဆွေကို ထိုင်စေလိုက်သည်။ ပြီး အနှိပ်စက် လှမ်းယူကာ မမငယ်ဆီ သွားသည်။ ငယ်လေးကလည်း သူ့လင်လီး တခြားမိန်းမ စုတ်တော့မည့် မြင်ကွင်းကို ကြည့်နေသည်။

ကိုဆွေ က ထိုင်ခုံပေါ် ဖင်လျှောထိုင်ရင်း မျက်စေ့မှေး၍ ဇိမ်စခံလေပြီ။ ချိုက လီးပေါ်မှ အရေပြားကို ထက်အောက်ရွှေ့ရင်း ကွင်းတိုက်ပေးသည်။ ကျော့်ဟာလို မဟုတ်ဘဲ လီးက တိုသဖြင့် အရေပြား အပိုအများကြီးရှိ၍ ဂွင်းတိုက်ရသည်မှာတော့ အားပါးတရ ရှိသည်။ ပါးစပ်ထဲ ထည့်ငုံလိုက်သည်။

" အ . . အင်း . . အင်း . . "

ကိုဆွေ တွန့်သွားသည်။ ပြီးချင်ချင် ဖြစ်လာသည်။ ကျော်က သူ့လင်လီးစုပ်ခံနေသည့် မြင်ကွင်းထဲ ငေးနေသည့် ငယ်လေး ဆောက်ဖုတ်ပေါ် အနှိပ်စက် ၏ ဘုလုံးမဟုတ်သည့် ဘက်ကို တင်လိုက်သည်။ ပြီးမှ ခလုတ် တဆင့် ဖွင့်လိုက်သည်။

" အင်း အင်း . . "

ငယ်လေး ဖင်ရမ်းလာသည်။လင်မယား နှစ်ယောက်လုံး ကိုယ်စီ အပြုစုခံလျက် တယောက် ကို တယောက် ကြည့်ရင်း အရသာ နှစ်မျိုး နှစ်ဖုံ ခံစားနေကြရသည်။

ချိုလည်း လီးအသစ်မို့ ဂရုတစိုက် သေသေချာချာ အစွမ်းပြသည်။ ငုံထားသည့် ဒစ်ကို လျှာနှင့် ပတ်လျက်လိုက်၊ ဆီးထွက်ပေါက်လေးကို ထိုးလိုက်၊ လီးချောင်းပေါ်မှ အရေပြားကို ထက်အောက် ထုလိုက်နှင့် ဖြေးဖြေးမှန်မှန် လုပ်ပေးနေသည်။

" အ အစ် အစ် .   "

ကိုဆွေ တယောက် မကြုံစဖူး အတွေ့ထူးထဲတွင် မိန်းမော ယစ်မူးကာ ကာမဆိပ်တက်လျက် တကိုယ်လုံး တွန့်လိမ်နေပြီ။စိတ်အစဉ်ကတော့ တိမ်တိုက် တခုပမာ လေနှင်ရာ  မျောလွင့်နေသည်။

မတ်တပ်ရပ် လက်မြောက်အနေအထားနှင့် ကြိုးချည်ခံထားရသည့် ကိုယ့်မိန်းမ ဆောက်ဖုတ် ကို ကျော်က ကလိနေသည့် မြင်ကွင်း၊ သူများမယား၏ ဆောက်ဖုတ်လှလှလေးကို မကြာမီ လိုးရမည့် အတွေး၊ လောလောလတ်လတ် မိမိလီးကို အထူးရှယ် မှုတ်ပေးနေသည့် သူများမယား . . .

လီးတချောင်းလုံး ကျဉ်တက်လာပြီ။

" အ အိ အိ အစ် အစ် . . "

ကြိုးစားထိန်းသည်။ မရ။ သုတ်များက လီးအရင်းထိပင် တက်လာသည်ကို သိနေသည်။ ချို ဆောက်ဖုတ်လေးကို လိုး ရဦးမည်။ အောင့်ထား ထိန်းထား  မှကိုယ့်ဘာသာ အားတင်းသည်။ ကြိုးစားထိန်းလေ အတွေးထဲ ချို့ ဆောက်ဖုတ်လေးကို လိုးသည်ပဲ ပေါ်လာလေ။

" အ . . အစ် . . အစ် . . "

" ဟာ . . သွားပြီကွာ . . "

သုတ်များ ချိူ့ ပါးစပ်ထဲ ပန်းထွက်ကုန်သည်။ ချိုလည်း ဒီလောက်မြန်လိမ့်မည် ထင်မှတ်မထားသည်ကြောင့် အလန့်တကြား ထွေးထုတ်လိုက်သည်။သုတ်ပန်းနေဆဲ ကိုဆွေ့ လီးကိုတော့ အလိုက်တသိ လက်နှင့် ဆက်ထုပေးနေလိုက်သည်။

ကျော်ပင် တခါမှ ချို့ ပါးစပ်ထဲ မပြီးစဖူး။ ယောကျ်ားတွေ ပြီးခါနီးလျှင် ဗြောင်းဆန်အောင် လိုးသည်သာ ကြုံဖူးသည်မို့ ယခုလို ကိုဆွေ ထိုင်လျက် ကြိုးစားသုတ်ထိန်းနေချိန် အောင့်အီးငြိမ်သက်လျက် ပြီးမည် မထင်ခဲ့။

" ဆောရီး ညီမလေး . . ဆောရီး နော် . . "

" ရတယ် ကိုဆွေ . . ကိစ္စမရှိပါဘူး . . "

ချိုက ရေအိမ်ထဲပြေး၍ လက်ကျန်များကို ထွေးထုတ် ပလုပ်ကျင်းလိုက်သည်။

" ညီမလေးက အရမ်းလှတော့ ကိုယ် မထိန်းနိူင်ဖြစ်သွားတယ် . . . ဟီး . . "

ရှက်ရယ် ရယ်ရင်း ပြောလိုက်သည်။ ကိုဆွေက လူကြီးရှက်တော့ရယ် ဆိုသလိုကျော်ကို တချက် ရယ်ပြသည်။ ငယ်လေးပင် မိမိယောကျ်ား အဖြစ်ကြောင့် အနည်းငယ် ရှက်သယောင် ဖြစ်မိသည်။ ကြည့်လေ။ ဒီလို ယောကျ်ားနှင့်ဆိုတော့ မိမိ ဘယ်လို အိမ်ထောင်သုခ ရမည်နည်း။ ပွဲက ခေတ္တ ခိုးလိုးခုလု ဖြစ်သွားသဖြင့် ကိုဆွေက

" အင်း . . အဲ . . ညီတို့ ဟို . . ဟိုလေ . . လုပ်စရာ ရှိတာ ဆက်လုပ်ကြလေ . . "

ကျော် နှင့် ချိုက ဒီလို ဖြစ်နိူင်မှန်း ကြိုခန့်မှန်းမိပြီးသား။ ငယ်လေးကို ချည်ထားသော ကြိုးများကို ဖြုတ်ချပေးလိုက်သည်။

" ဖြေးဖြေးပေါ့ အကို . . . အချိန်တွေ ရှိပါသေးတယ် . . . Half time ပေါ့ . . ."

" သွေးပူအောင် နည်းနည်း ကစ်ကြရင် မကောင်းလား . . ."

ကျော်က ဒီတခေါက် ကိုဆွေနှင့်အတူ သူ့မယားကို ညှပ်၍ ချချင်သည်။ ဒါကြောင့်လည်း ကြိုဝယ်ထားသည့် Viagra ကို ကိုဆွေကို သောက်စေလိုက်သည်။ အမှန်ပြောလျှင် ကိုဆွေ တခါမှ မသောက်ဖူးပေ။ ဂွင်းသမားမို့ သောက်စရာလည်း မလို။ အိမ်ပြန်နားချိန်လည်း ယမကာလေး တမြမြ နှင့်မို့ လိင်ကိစ္စလည်း သိပ်စိတ်မဝင်စားလှ။ သုတ်စုမိချိန် ဟိုမုန်းကြောင့် လီးတောင်မှသာ တက်လိုးနေကျ ဖြစ်နေသည်။

ယခုလို ပွဲကြီးပွဲကောင်းမှာတော့ ဆေးကူမှဖြစ်မည်။

" အမှန်ပြောရရင် ကိုယ် တခါမှ မသောက်ဖူးဘူး ညီ . . ."

" ရတယ် အကို . . စမ်းကြည့်ပါ . . အဓိက က အကို့ဟာ မာနေဖို့ပဲ . . ကျန်တာ ချို့ တာဝန်လို့သာ သဘောထား ပါ . . ."

ဒီလို ဝန်ထမ်းကောင်းမျိုး ရသည့်အတွက် ကိုဆွေ အထူးကျေနပ်မိပြီ လေ။ အားလုံး အတွင်းခံများ ပြန်မဝတ်ကြတော့ဘဲ ပေါ့ပေါ့ပါးပါး ဝတ်ကြကာ တခွက်တဖလား ချီးယားစ် လုပ်၍ သွေးပူအောင် သောက်ကြသည်။ သွားရည်စာ အနည်းငယ် စားကြသည်။ ကျော်က ချို့ကို ရင်ခွင်ထဲ ဖက်ထားသလို ငယ်လေးကလည်း ကိုဆွေ့ ပုခုံးကို ခေါင်းမှီထားလေသည်။

ကိုတင်မောင်ဆွေက သူလည်း များမကြာမီ သင်္ဘောပြန်ထွက်မည့်အကြောင်း၊ သင်္ဘောလောကမှ အနားယူချိန်အတွက် လက်ရှိကမ်ပဏီမှ ရှယ်ယာ ပြန်ထုတ်ကာ ကမ်ပဏီ အခွဲတခု ဖွင့်လှစ်ရန် စီစဉ်နေကြောင်း၊ တိုးကျော်ကလည်း အစစ ကူညီမည့်အပြင် ကျော်နေလတ်ကိုပင် MD အဖြစ် ဦးစီးစေမည် ဖြစ်ကြောင်း၊ လစာမှာလည်း ယခုထက် ၂ ဆထိ တိုးသွားမည်ဖြစ်ကြောင်း များ ပြောပြလေသည်။

ကျော်တယောက် နားထောင်ရင်း မယုံကြည်နိူင်လောက်အောင် ဝမ်းသာမိသည်။ လောကကြီးတွင် တကယ်တော့ လုပ်ရည်ကိုင်ရည် အပြင် လိုးရည် မှုတ်ရည်လည်း အရေးပါလှပုံကို သိနားလည်သွားပြီ။

မိမိတို့၏ ကျေးဇူးရှင် သူဌေး ကိုတင်အောင်ဆွေ နှင့် မိမိငယ် တို့၏ ကာမစည်းစိမ် ကျေနပ်မှု အပြည့်အဝ ရရှိရေးပါ မိမိ နှင့် ချို၏ တာဝန်သစ် တခု ဖြစ်ကြောင်း သိရပြီ။ ချို့ကို တချက်ကြည့်သည်။ မျက်လုံးချင်း အပြန်အလှန် စကားတွေပြောကြသည်။ ချိုလည်း သူ့တာဝန်ကို သူသိလေပြီ။

ကိုဆွေ တယောက် ဆေးတန်ခိုးကြောင့် ရင် တဒိတ်ဒိတ်နှင့် သွေးတိုးနှုန်း မြန်လာသည်။ မျက်နှာလည်း အရက်ရှိန်ရော ဆေးရှိန်ပါ ပေါင်း၍ ရဲတက်လာပြီ။နာရီဝက်ခန့် အကြာမှာတော့

" ကိုဆွေ အဆင်ပြေလောက်ပြီ ထင်တယ်နော် . . ."

ကျော်စကားစလိုက်သည်။

" အင်း . . . ရင်တွေ တဒိတ်ဒိတ်နဲ့ ခုန်တာ အရမ်းမြန်နေတယ် . . "

" ဟုတ်တယ် အကို ဒီလိုပဲ . . ဘာမှ မစိုးရိမ်နဲ့ . . "

အခန်းထဲ ပြန် ချီတက်ကြသည်။ ယခုတော့ မည်သူမျှ မည်သူ့ကို ဦးဆောင်နေစရာ မလို၊ ကိုယ့်တာဝန်ကိုယ် ကျေပွန်စွာ အဝတ်အစားများချွတ် မူလနေရာ အတိုင်း ပြန်ယူကြသည်။

ခေတ္တနားလိုက်ကြသဖြင့် သွေးလေးသွားသည်ကို ပြန်၍ သွေးဆူစေရန် ကျော်က ငယ်လေးကို ကနဦးတုန်းကလို ခြေဖျားထောက်မိသည်အထိ ကြိုးကို တင်းအောင် ပြန်ချည်သည်။ ပေါင်ပြန်ကားစေ၍ ပိုက်လုံးကို ခြေကျင်းဝတ်မှာချည်သည်။ငယ်လေး သွေးပြန်ပူလာသည်သာမက ချွေးပါ စို့လာရပြန်သည်။

" ဖောင်း ဖောင်း . . "

" အု . . အု . . "

ဆောက်ဖုတ်ကို လက်ဖဝါးနှင့် အုပ်၍ နှစ်ချက် ရိုက်လိုက်၊ ခန နားလိုက် နောက်နှစ်ချက် ရိုက်လိုက် လုပ်သည်။ကိုဆွေက လေသေနတ်ကို ကောက်ကိုင်ကာ ကျည်ထည့်၍ လက်ထဲ ဆ ကြည့်နေသည်။ ၇ ခုမြောက် ကျည်က သေနတ်ထဲမှာ။ လက်ကျန် ကျည်ဆံ ၃ လုံးက ခွက်ထဲမှာ။

ဆောက်စေ့ကို တေ့၍ တခါတည်း ပစ်ရမည်လား။ နောက်ဆုံး ကျည်အထိ စောင့်၍ လက်တည့် မတည့် စမ်းရမည်လား တွေဝေနေသည်။ လက်တည့်စမ်းနေပါက ငယ်လေး အကြိမ်ကြိမ် ခံရမည်။ နောက်ဆုံးတော့လည်း တေ့ပစ်ရမည်သာ ဖြစ်သည်ကို သိသည်။

ကိုဆွေ မသိစိတ်ထဲကတော့ ငယ်လေးဆောက်ဖုတ်ကို ၄ ခါ ပစ်လိုသည်။ တခါတည်း တေ့ပစ်လျှင် တကြိမ်သာ နာမည်။ ပွဲ မြန်မြန်ပြတ်မည်။ ဒီအခက်အခဲကို ကျော်ကပဲ ဝင်ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။

" ကဲ . . ပွဲလေးလည်း ကြည့်ကောင်းအောင် နောက်ဆုံး တထောင့်အထိ တေ့ပစ်ခွင့် မရှိဘူးလို့ စည်းကမ်း ပြန်သတ်မှတ်မယ် . . . ဖြစ်လား အကို . . "

ကိုဆွေ၏ ချီတုံချတုံ ဖြစ်နေမှုကို ကျော် ဝင်ဖြေရှင်းလိုက်သဖြင့် ကျေနပ်သွားသည်။ ငယ်လေးအတွက် အတော်တော့ ထိတ်လန့်စရာ ဖြစ်သည်။ ခြေဖျားထောက် ကို့ရို့ကားယား နေရ၍ ချွေးစို့နေရာမှ ဆောက်စေ့ထိပ် ကျည်ဆံမှန်မည့်အရေးတွေးမိတော့ ချွေးများ တဒီးဒီးပင် စီးကျလာပြီ။ နောက်ဆုံးပစ်ထားသည့် အကွာအဝေး ၁ ပေ ခန့်မှ ဆောက်စေ့ကို သေချာ ချိန်၍ ပစ်သည်။

" ဖောင်း . ."

" အ အား ား . . "

ဆီးခုံသာ မှန်သည်။ငယ်လေး ခြေဖျားလွှတ်သွားသည်။ ယမ်းခါသွားကာကြိုးစားထိန်းရင်း ပြန်ရပ်သည်။ ကိုဆွေ ကျည်ထည့် မောင်းတင်သည်။ အချိန်ဆွဲမနေတော့။ ငယ်လေး ငြိမ်သည်နှင့် ထပ်ပစ်သည်။

" ဖောင်း . ."

" အား လား လား . . "

ခါးကုန်းသွားသည်။ ကြိတ်ခံသဖြင့် ခြေဖျားတော့ မလွှတ်။ ဆောက်စေ့ အပေါ် ဘေးနား အသားနုနုကို ထိသည်။ လက်ဆ ရနေတုန်းမို့ အချိန်မဖြုန်းလို။ကိုဆွေ နောက်ကျည်တခု ထပ်ထည့်၍ ထပ်ပစ်သည်။

" ဖောင်း . . ."

" အ အား ား အား ား . . "

ငယ်လေး ခြေဖျားများလွှတ်ကား ကြိုးတန်းလန်းနှင့် ယမ်းခါသွားသည်။ စမ်း၍ စမ်း၍ ထောက်ကာ မူလနေရာ ပြန်ယူရသည်။ ခုနလိုပင် ဆောက်စေ့နားကပ်၍ အသားနုနုကို ထိသည်။ အနီရောင် အစက်လေးများ ဝန်းရံနေသည့် ဆောက်စေ့ပြာပြာလေးမှာကား ပြူတစ်တစ်နှင့် လှောင်ပြောင်နေသလို။

နောက်ဆုံး တတောင့်သာ ကျန်တော့သည်။ ငယ်လေး အသည်းခိုက်အောင် နာရတော့မည်မှန်း သိသည်။ ကိုဆွေ ငယ်လေးကို တချက် မဝံ့မရဲ ကြည့်သည်။ ငယ်လေးခမျာ မျက်နှာ အပျက်ပျက်နှင့် အားတင်း ပြုံးပြသည်။ ကို့ရို့ကားယား အပြုံး။ ကိုဆွေ ချို့ကို လိုးရမည်လေ။ မိမိလည်း မြင်လိုသည်။

ကိုဆွေ သေနတ်ကိုင်လက် တွန့်နေသည်။

" ကဲပါ . . ကိုကို . . မြန်မြန်သာ ပစ်လိုက်ပါ . . "

ငယ်လေးကပဲ လာမည့်ဘေး ပြေးတွေ့ရန် အားတင်းပြောလိုက်သည်။ ပြောပြီး မျက်စေ့ကို အတင်းပိတ်၊ အံကြိတ်၍ အသက်အောင့် ထားလိုက်သည်။ ကိုဆွေ ပစ္စတို ပြောင်းဝကို ငယ်လေး ဆောက်စေ့ ငုံမိသည်အထိ တေ့လိုက်သည်။ ငယ်လေးတင်မက။ ချိုပါ ရောယောင် အံကြိတ်ထားမိသည်။

" ဖောင်း . . "

" အား ား ား . . "

" အားလား လား . . "

" နာလိုက်ထှာ . . အား . . "

ဖြေဖျားရော တကိုယ်လုံးပါ လွှတ်သွားတော့သည်။ ဒူး နှစ်ချောင်းလုံးကွေး၍ ကျုံ့သော်လည်း ခြေနှစ်ချောင်းမှာ ကားလျက်မို့ ကို့ရို့ကားယား နိူင်လှသည်။ ခြေကားယား အစုံမှာ ဒူေးကွးလျက် လေထဲ မြောက်တက်ကာ တကိုယ်လုံး ဝိတ်က လက်ကောက်ဝတ်မှာမို့ ကြိုးစကို လက်နှင့် အမြန်ဖမ်းဆုတ်ကိုင် ထိန်းရသည်။ လေထဲ ရမ်းကာ ဘယ်ညာ လည်နေ သည်မို့ .

" Mercy . . . Mercy . ."

ကျော်နေလတ် ငယ်လေးကိုယ်ကို အမြန်ပွေ့ကာ ထိန်းလိုက်သည်။

" ချို . . လာ ကြိုးဖြည်ပေး . . ."

ချိုက မမငယ်၏ လက်ကောက်ဝတ်ကြိုးများ ဖြေချလိုက်သည်။ တကိုယ်လုံး ကျော့် ရင်ခွင်ထဲမှာ။ ကားလျက် ရှိနေသေးသည့် ခြေကျင်းဝတ်မှ ကြိုးတွေကိုလည်း ဖြေပေးလိုက်သည်။ အသာပွေ့ချီ၍ ကုတင်ပေါ် တင်ပေးလိုက်ပြီး ပက်လက်အိပ်စေကာ ငယ်လေး၏ ဆောက်စေ့ကို အားလုံး ဝိုင်းကြည့်ကြသည်။

ကျည်မထိမီက ငယ်လေးမှာ ကာမစိတ်ကြွနေသည်မို့ ဆောက်စေ့ကြီးမှာ သူ့ကို ဖုံးအုပ်သည့် ဦးထုပ်မှ ပြူထွက်ကာ ထောင်ထွက်နေပေသည်။ ထို အမိုးအကာ လွှတ်နေသည့် အသားနုထိပ်လေးကိုမှ ကျည်ထိမှန်သည်မို့ အသည်းခိုက်အောင် နာလှပေသည်။ ကျော်က အရေပြားလေးကို ပိုဖြဲကြည့်လိုက်သည်။ မှင်အချို့တော့ ချွေးများကြောင့် ပျက်ကုန်ပြီ။

" အား နာတယ် နာတယ် . . ."

ဟုတ်သည်။ ဆောက်စေ့ အသားတော့ ပဲ့မသွား။ သွေးခြေဥကတော့ လက်ကျန်မှင်အပြာပေါ်မှာ ရဲတွတ်နေသည်။ ကျော် ချက်ချင်းပင် ပါးစပ်နှင့်ငုံထားလိုက်ကာ အာငွေ့ပေးလိုက်သည်။ ငယ်လေး နာကျင်လှသော်လည်း ခုလို သူ့အပေါ် တယုတယ ပြုစုကြတော့ ကျေနပ်ပီတိ ဖြစ်နေမိသည်။ အာငွေ့ကြောင့် တစစ သက်သာလာသည်။

ကျော်တချက် ခွာကာ အသက်ဝဝ ရှူရင်း သေချာ ပြန်ကြည့်သည်။ အနည်းငယ် သက်သာလာသည်ကို တွေ့ရသည်။ နောက်တကြိမ် ငုံထားလိုက်ကာ အာငွေ့ ပေးပြန်သည်။ ငယ်လေး အတော် ပြန်သက်သာလာပြီ။

" ဟို . . လုပ်စရာ ရှိတာ ဆက်လုပ်ကြပါ . . ငယ်လေး သက်သာပါပြီ . . ."

ကျရောက်လာသည့် တာဝန်ကို ကျေပွန်စွာ ချိုတယောက် ထမ်းဆောင်ရမည်။ ခုနလေးတင် စကားပြောဆိုကြရင်း ကျော့် အနာဂါတ်၊ မိသားစု အနာဂါတ်အတွက် အစွမ်းကုန် ကြိုးစားရမည်။

ကိုဆွေလည်း ဆေးတန်ခိုးကြောင့် မျက်နှာကြီး နီရဲတွတ်နေလေပြီ။ လီးကတော့ မပျော့မမာ အနေမထားမှာပင် ရှိနေသေးသည်။ သူ့မိန်းမ အခြေအနေကို အားနာစိတ်နှင့် အပြစ်ရှိသူလို စောင့်ကြည့်နေသည့် ကိုဆွေကို ချိုက တွဲခေါ်ကာ ကုတင်ခြေရင်းဘက်က နဂို ထိုင်ခုံမှာ ပေးထိုင်လိုက်သည်။ လီးကို ဆုပ်ကိုင်၍ အသာ ပွတ်သပ် ထုလိုက်ရာ ဆေးရှိန်နှင့် ချက်ချင်းပင် မာတင်းလာတော့သည်။ ခုနကလိုပင် လက်နှင့် အရင်းကို ကွင်းဆုပ်ရင်း အရေ ပြားကို ထက်အောက်ရွှေ့ကာ ပါးစပ်နှင့်ငုံ၍ အသေအချာ မှုတ်ပေးလေတော့သည်။

ငယ်လေးလည်း နာကျင်မှု အတော်သက်သာလာသည်မို့ ခေါင်းရင်းဘက်တိုးကာ ခေါင်းအုံးနှစ်လုံးဆင့်၍ ခေါင်းကိုမတ်ရင်း မိမိလင်ကို လှမ်းကြည့်သည်။ ကျော်ကတော့ တာဝန်ကျေပွန်စွာ အာငွေ့ပေးနေဆဲမှ ငယ်လေး အခြေအနေ ကောင်းလာသည်မို့ ငုံထားသည့် ဆောက်စေ့ကို လျှာဖျားနှင့် မထိတထိ လုပ်ပေးသည်။

ကိုဆွေကား ဤမျှကောင်းသည့် စည်းစိမ် မရစဖူး။ ခုနလေးတင် သုတ်ထွက်ထားသည်မို့ ယခုတကြိမ် သုတ်လွှတ်မြန်မှာ မစိုးရိမ်ရတော့ပေ။ ငယ်လေးကို ဘာဂျာ မှုတ်ပေးနေသည့် ကျော့် လီးတံ တရမ်းရမ်းကလည်း မိမိရှေ့ မြင်ကွင်းထဲမှာ။ မျက်လုံးမှေး၍ ဇိမ်ခံကာ ပြန်ကြည့်နေသည့် မိမိဇနီးလေး မျက်နှာမှာလည်း ကာမဆိပ်တွေ ဖုံးလွှမ်းလျက်။ မိမိကိုယ်တိုင်ကရော။ ချို့ ပုလွေ အစွမ်းအောက်မှာ ထွန့်ထွန့်လူးနေလေသည်။

" ကိုဆွေ . . ကောင်းလားဟင် . . ."

" ဘယ်လိုပြောရမှန်းတောင် မသိတော့ပါဘူး ညီမရယ် . . . ကောင်းလိုက်ထှာ . . တသက်နဲ့ တကိုယ် ဒီလောက်မကောင်းဖူးဘူး . . "

" ကိုဆွေ . . စိတ်ကြိုက် လုပ်နော် . . ဒီညက ကိုဆွေ့ည လို့သာ သဘောထား . . "

" ခု ချို အပေါ်က တက်လုပ်ပေးမယ် နော် . . ."

" အင်း . . ကျေးဇူးပါ ညီမရေ . . . ဟို လေ . . အကို မှုတ်ကြည့်ချင်တယ် . . . ရ မလား ဟင် . . "

" ဩော် . . ဒါလေးများ . . လာ . . "

ကိုဆွေကို ဆွဲထူ၍ ချိုက ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ ဖင်ကို လျှောချထိုင်၍ ပေါင်ကားထားပေးလိုက်သည်။မိမိငယ်၏ ဆောက်ဖုတ်နှင့်မတူ ကျစ်ကျစ်ဖောင်းဖောင်း လေးမို့ ကိုဆွေ ရင်ခုန်လှသည်။ အဖတ်လေးများကလည်း သေးသေး၊ ဆောက်စေ့ကလည်း သေးသေးမို့ ချစ်စရာ တမျိုး ကောင်းလှသည် ထင်သည်။

အမြောင်းအတိုင်း လျှာလေးနှင့် စယက်ကြည့်သည်။ စောက်ရည်များကတော့ စိုနေလေပြီ။ အပေါက်ဝလေး ကို ထိုးကြည့်သည်။ အပေါ်တက်ကာ ဆောက်စေ့ သေးသေးလေးကို ငုံစုပ်သည်။

ငယ်လေးတယောက်လည်း ကိုဆွေ ချိုရဲ့ ဆောက်ဖုတ် ယက်နေတာကို လှမ်းကြည့်ရင်း မိမိဆောက်ဖုတ်အယက်ခံရသည်မှာ ကောင်းလွန်းလှသည်။ ယခုန နာကျင်တာတွေ ဘယ်ရောက်ကုန်ပြီ မသိတော့။ ကိုဆွေကို ဦးစားပေးကြရမည်ကို အားလုံး အလိုလို သိနေသည်မို့ ငယ်လေးလည်း အလိုးမခံလိုသေးသလို ကျော်လည်း မလိုးချင်သေးပေ။

" မမ . . နာတာ သက်သာ ပြီလားဟင် . . "

" အင်း . . သက်သာလို့ ပြန်တောင် နာချင်လာပြီ . . "

" ဟုတ်ပြီ မမ . . . ကျွန်တော်တို့ ကိုဆွေ နဲ့ ချို တို့ကို အားပေးရအောင် နော် . . . လာ . . ."

ငယ်လေးကို တွဲခေါ်ကာ နောက် ခုံတလုံးမှာ ထိုင်လိုက်စေသည်။ ကျော်ရှေ့မှာ တစိမ်းယောကျ်ားတယောက် အယက်ခံရမှု၌ ချို တယောက် ရင်ဖိုမှုနှင့် အထိအတွေ့ အသစ်မှာ မှိန်းမူးနေသည်။ လက်တစ်ဘက်နှင့် ကိုဆွေ့ခေါင်းကို ထိန်းရင်း ကျန်လက်တဘက်က နိူ့ကို ဖိပွတ်နေမိသည်။

ကျော်က ကြိုးစ အတိုတခုကို ယူကာ ငယ်လေး ညာခြေထောက်ကို ထိုင်ခုံခြေထောက်မှာ ခပ်လျော့လျော့ ချည်လိုက်သည်။ နောက် ကြိုးတစကိုတော့ ငယ်လေးခါးကို တပတ် ပတ်၍ ကျောနောက်မှာ ချည်လိုက်သည်။ ငယ်လေး ရင်တဖိုဖိုနှင့် ပြုသမျှ နုနေသည်။ ဘယ်လို အတတ်ဆန်းဦးမည် မသိ။ သေချာချည်ပြီး ကြိုးကို ဖင်အောက် လျှို၍ ခါးတောင် မြောင်အောင် ကျိုက်လိုက်သည်။ ကြိုးလုံးက ဖင်လုံး နှစ်လုံးကြား ခရေကိုပါ ပိတ်ကာ ဆောက်ဖုတ် အကွဲကြောင်းကြားညှပ်သွားသည်။ ကျော် က တင်းအောင် တချက်ဆွဲကြည့်သည်။ ပြီး ကြိုးကို ဖင်အောက်မှ ပြန်ထုတ်လိုက်သည်။ ငယ်လေး ဖင်ကြား ဟာသလို ပြန်ဖြစ်သွားသကဲ့သို့  ရင်ထဲလည်း ဟာချင်ချင် ဖြစ်မိသည်။ ဟုတ်နေတဲ့ ဥစ္စာ၊ ဘာလို့ ပြန်ဖယ်လိုက်ပါလိမ့် ဟု ပင် အတွေးပေါက်မိသည်။

" ကိုဆွေ ရပြီ . . ချို အပေါ်က လုပ်ပေးမယ်နော် . . "

ကိုဆွေကို တလှည့် ဖင်လျှော ပြန်ထိုင်ခိုင်းကာ ချိုက ကိုဆွေ၏ လီးပေါ် ချိန်ရင်း ကျောပေးကာ ဖြေးဖြေး ထိုင်ချလိုက်သည်။ ကိုဆွေ့လီး တအိအိနှင့် ချို့ ဆောက်ဖုတ်ထဲ ဝင်ကာ ပျောက်ကွယ်သွားသည်။ ကျော်တို့ လုပ်နေတာကို လှမ်းကြည့်မိသည်။

ကျော်က ခါးမှာ ပတ်ချည်ထားသည်ကို ပြန် ဖြုတ်သည်။ ငယ်လေး တားပင် တားချင်လာသည်။ ခုနက ခါးတောင်းကျိုက်တာ ဟုတ်နေပြီပဲ။ ကျော်က ခုနက သူ လက်နှင့် မှတ်ထားသည့်နေရာများမှာ ချိန်၍ အထုံးလေးများ ထုံးလိုက်သည်။ ငယ်လေး သဘောပေါက်ပြီ။

ခုနလိုခါးမှာ တပတ်ပတ်ပြန်ချည်၊ ဖင်အောက် ကြိုးလျှို ခါးတောင်း ကြိုက်လိုက်ရာ အထုံးများက ဖင်ကြားတလျှောက် စအိုဝ၊ ဆောက်ဖုတ်အဝ၊ ဆောက်စေ့နား အသီးသီး နေရာတကျ ဖြစ်လေသည်။ ကြိုးအရှည်စ တခုလုံးကို ခွေယူကာ ခါးမှာ ပတ်ချည်ထားသည့် ကြိုးကွင်းနှင့် ငယ်လေး ဗိုက် ကြား လျှိုထည့်သည်။ အစကို ပြန်ယူကာ မျက်နှာကျက်မှ သံကွင်းထဲ ထည့်၍ ပြန်ချသည်။ စိတ်တိုင်းကျ ပြင်ဆင် ပြီးတော့မှ ကျော်က ကြိုးစကို ဆ၍ ဆ၍ ဆွဲကြည့်သည်။

ငယ်လေး ထိုင်လျက် ဖင်ကြားထဲ ကြိုးလုံးညှပ်ကာ တင်းကနဲ တင်းကနဲ ကြိုးထုံးများက စအိုဝ ရော၊ ဆောက်ဖုတ်အကွဲကြားပါ ဖိ ဖိမိသဖြင့် ထူခြားစွာ အရသာ ရှိနေသည်။ ကျော်က ငယ်လေး ဘယ်ခြေထောက်ကို ဖမ်းယူ၍ မြောက်လိုက်သည်။ လူတကိုယ်လုံး ညာဘက် ယိုင်သွားသည်။ ညာလက်တန်းပေါ် လက်ထောက်၍ ကိုယ်ကို မှီထားလိုက်သည်။

ညာခြေထောက်မှာ ချည်ထားသဖြင့် လှုပ်ရှားမရ။ ဆောက်ဖုတ် ပြဲအာသွားသည်။ ကြိုးထုံးတခုက အပေါက်ထဲ တဝက် ဝင်သွားသည်။ ဘယ်ခြေထောက်ကို ငယ်လေး မျက်စေ့ တတန်းထဲလောက်ထိ မြောက်ပြီး ခြေကျင်းဝတ်မှာ ကြိုးစ ကျန်တဘက်ကို ချည်၍ လွှတ်ချ လိုက်သည်။

" အ အိ အိ  . . "

ချို က ဖြေးဖြေးမှန်မှန် ထိုင်ထ လုပ်ပေးနေရင်း ကျော်လုပ်နေသမျှ ကြည့်နေသည်။ ကိုဆွေလည်း လီးထိပ်မှာ အာရုံစုစည်း ခံစားရင်း အမြင်အာရုံကိုတော့ ချစ်ဇနီး ငယ်လေး၏ ဆောက်ဖုတ်ကို လှမ်းကြည့်နေသည်။

ငယ်လေး တယောက် ခုနက ကောင်းသလိုလို ရှိနေရာမှ ယခုမှ အပီအပြင် ထိလေပြီ။ ခြေထောက် ဝိတ် ကြောင့် ကြိုးက ဖင်ကြားမှာ တင်းလှကာ အမြောင်းတလျှောက် နာလာသည်။ အနာသက်သာအောင် ခြေထောက်ကို မြောက်ရအောင်ကလည်း ဗယ်လီအားက ရှိလှသည် မဟုတ်။ လက်နှစ်ချောင်းနှင့် ဘယ်ဘက် ပေါင်ရင်းမှ ကိုင်ကာ ကူမ ထားရသည်။ ခြေထောက် မြောက်ထားနိူင်မှ ဖင်အကွဲကြောင်းကြားက နာကျင်မှု သက်သာသည်။ ခြေထောက်မတာ လျှော့လိုက်သည်နှင့် တင်းကာ နာလာသည်။

" ကဲ . . မမ . . . ကိုဆွေ ချို့ကို ပြီးအောင် မလိုးပေးနိူင်သရွေ့ ကြိုးမဖြုတ်ပေးတော့ဘူး . . "

" အကို . . ချို့ကို ပြီးအောင် လိုးပေးနော် . . . ချိုပြီးမှ မမငယ်လေးကို ကြိုးဖြုတ်ပေးမယ် . . ."

" ဟင် . . ကိုဆွေ လိုးပေးနိူင်ပါ့မလား . . ခုနကတင် သုတ်တွေ ထွက်ထားတာ . .  " ငယ်လေး အထိတ်တလန့်တွေးမိသည်။

" ရမှ ရပါ့မလား မသိဘူး . . ခုနကတင် . . ကိုယ် ထွက်သွားတာ ဆိုတော့ . . "

" ရပါတယ် အကိုရာ .  မပူပါနဲ့ . . . တို့အကိုက အသက်ကြီးပေမယ့် မပျက်စီးသေးပါဘူး . . အကျင့်မရှိလို့ပါ . . ."

" ချိုလည်း ကောင်းနေပြီ မလား ဟင် . . "

" ဟုတ်တယ် ကို . . ချိုလည်း ကိုဆွေ့ လီးကြီးနဲ့ အလိုးခံရတာ တော်တော်ထိပြီး ကောင်းနေပြီ . . "

ချို တမင် ပြောလိုက်သည်။ ဒီစကား အဆုံးမှာ ကိုဆွေလီးကြီး ပိုပိုမာလာတာ ဆောက်ဖုတ် အတွင်းသားထဲက သိလေသည်။

" ကိုဆွေ ချို့ကို အပြီးလိုးပေးတော့နော် . . .အရမ်းကောင်းနေပြီ . . ."

ချိုက ချွဲပစ်ပစ် ပြောရင်း ထရပ်လိုက်သည်။ ကိုဆွေ လီး ဖျွတ် ကနဲ ကျွတ်သွားသည်။

ငယ်လေးကတော့ ကြားရသည့် စကားများကြောင့် ဖီးလ် တက်သလို ခြေထောက်ကို တောင့် မ ထားရသဖြင့် မောလှသည်။ ချွေးပြန်နေပြီ။ချိုတို့ ကုတင်ပေါ် နေရာယူကြချိန် ကျော်က ငယ်လေးထိုင်ခုံကြီးကို မ၍ လှည့်လိုက်သည်။ကုတင်ပေါ်မှ မင်းသားမင်းသမီး လိုးပွဲ မစသေး၍ ငယ်လေး ခြေထောက်ကို ခေတ္တ မထား ပေးလိုက်သည်။

" ဖူး ဟူး . . ."

ငယ်လေး ခုမှ အသက်ရှူချောင်သည်။ချိုက ပက်လက်လှဲရင်း ပေါင်ဖြဲထားလိုက်သည်။ ကိုဆွေ ဒူးထောက် ဝင်ကာ ဆောက်ဖုတ်ဝတေ့ကာ လီးတဆုံး ထိုးသွင်းလိုက်သည်။ အရှိန်ယူကာ စလိုးလေပြီ။

" ကဲ . . မမရေ . . ပွဲကြည့်ပေတော့ . .  မပြီးမချင်း တောင့်ထား . . ."

ကျော်က ငယ်လေးကို လွှတ်ထားလိုက်ပြီး ချို့ ခေါင်းရင်းဘက် နေရာယူလိုက်သည်။ ချို့ ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ဆွဲကူမ၍ ထောင်ကာ ဖြဲထားပေးသည်။ ကိုဆွေတယောက် ငုံ့ကြည့်ရင်း အာရုံစုစည်းကာ တဖတ်ဖတ် လိုးလေသည်။ ဆေးအရှိန်ကြောင့် လီးကတော့ မာတောင်နေသည်။

လိုးကျင့်မရှိ၍ အမောမခံနိူင်သော်ငြား  အားလုံးရှေ့မှာမို့ သိက္ခာအကျမခံနိူင်။ ချွေများ ပြိုက်ပြိုက်ကျလာသည်။

ချိုတယောက် မိမိ ယောကျ်ားကိုယ်တိုင် ပေါင်ဝင်ဖြဲပေးပြီး တခြားယောကျာ်း တယောက် အလိုးခံနေရတာ စိတ်လှုပ်ရှားလွန်း၍ ပြီးချင်လာသည်။ ကျော့်လီးလောက် ဒစ်က ချိတ်ဆွဲအားမကောင်းလှသော်လည်း ယောကျ်ား နှစ်ယောက်၏ ပြုစုမှုကြားမှာ ကာမဆိပ် တက်နေပြီ။

ချို  ဆောက်စေ့ကို ကိုယ့်ဘာသာ စပွတ်သည်။ ကျော်က ပေါင်နှစ်ချောင်း စုကိုင်ရင်း လက်တဘက်နှင့် နိူ့တွေ ပွတ်ပေးသည်။ ကိုဆွေကား ရှူးရှဲလိုက်ကာ ဖိလိုးနေသည်။ ပေါင်စေ့လိုက်သဖြင့် ပိုစီးသွားကာ ချို ပြီးချင်လာပြီ။

" အကို . . .လိုးထား . . ချိုက အဲလို အားရပါး အလိုးခံချင်တာ . . ဟုတ်တယ်မလား ချို . . ."

" အင်း  ဟုတ်တယ် ကို . . အရင်က သူများရှေ့မှာ ကို လိုးတာ ခံရတာ တအားကောင်းတယ် . . .ခု ကို့ရှေ့မှာ သူများလိုးတာ ခံချင်တာ . . "

" ပြီးတော့မယ် . . ကိုဆွေ . . ချို  ပြီးတော့မယ် . . လိုးပေးပါ . . ချို့ကို တအားလိုးလိုက်စမ်းပါ . . ." 

" ကို့ရှေ့မှာ ချို့ကို တအားလိုးပစ်လိုက်စမ်းပါ . . ."

ကိုဆွေကား မောဟိုက်ကာ ရပ်လုမတပ် ပင် ဖြစ်ချင်နေပြီ။ ဆေးစွမ်းကြောင့် လီးတံက မာနေသော်ငြား သုတ်က မကြာမီကမှ ထွက်ထားသည်မို့ အားက မရှိလှ။ ခုလို အားပေးအားမြောက်စကား ကြားရတော့ မရှိရှိသည့်အား ညှစ်ထုတ်ကာ စွတ်လိုးပေးနေသည်။

ငယ်လေးမှာတော့ မြင်ကွင်းက ကောင်းလှသော်ငြား ဖင်အကွဲကြား၊ ဆောက်ဖုတ်အကွဲကြားက နာကျင်မှုနှင့် ခြေထောက်ကို ပင့်မြောက်ထားရသည့် ဗိုက်သားများနာကျင်မှုကြားမှာ နပန်းလုံးနေရသည်။ သူ့ကိုလည်း မေ့လျော့နေကြလေပြီ။ ချို မြန်မြန် ပြီးမှသာ သူလည်း သက်သာမည်။

" အ အား ပြီးပြီ . . ကိုဆွေ . .အား" 

" ကောင်းလိုက်ထှာ . . "

" ကိုရယ် ကောင်းလိုက်ထှာ . . ကို့ရှေ့မှာ အလိုးခံရတာ ကောင်းလိုက်ထှာ  ကိုရာ . . ."

ချို ကယောင်ကတမ်း ပြောချင်ရာ ပြော၍ ပြီးသွားလေသည်။

" ရပြီ ကိုဆွေ ရပြီ . . "

ကိုဆွေလည်း ခုမှ အလိုးရပ်ကာ အမော ဖြေရလေသည်။ လိုးရသည့် အရသာ ဘယ်ဆီနေသည်မသိ။ လူတကိုယ်လုံး ဖတ်ဖတ်မောနေသည်။ ကျော်က မမငယ်လေးဆီသွားကာ ခြေကျင်းဝတ်မှ ကြိုးကို ဖြုတ်ပေးလိုက်သည်။ ထိုင်ခုံခြေထောက်မှာချည်ထားသည်ကိုလည်း ဖြုတ်ပေးလိုက်သည်။

ကိုဆွေရော ငယ်လေးပါ မောဟိုက်နေကြသည်။ ချိုတယောက်ကတော့ ကိုဆွေကိုလည်း အစွမ်းကုန် ပြုစုပြီး တာဝန်လည်းကျေပြီ၊ ပန်းတိုင်လည်း အရင်ရောက်နှင့်ပြီ။ကိုဆွေကား ကုတင်ပေါ် ပက်လက်။ လူသာ ဖလက်ပြသည် လီး ကား မာန်မကျ  . . မတ်နေဆဲ။

ကျော်က မမငယ်လေးကို ကုတင်ဆီ တွဲခေါ်လာကာ ကိုဆွေ့အပေါ် မျက်ရိပ်ပြလိုက်သည်။ ငယ်ကလည်း ချုပ်နှောင်ရာမှ လွှတ်ရုံနှင့်ပင် သက်သာလှပြီ။ အထူးတလည် နားစရာမလို။ မယုံကြည်နိူင်စရာ မတ်ထောင်နေသည့် မိမိလင်၏ လီး ကြီးကို မမြင်စဖူးမို့  အားပါးတရ ဆုပ်ကိုင်ရင်း တက်ခွ လိုက်သည်။

ကိုဆွေလည်း မောဟိုက်လွန်း၍ အပန်းဖြေနေရာမှ ပြုစုသူမဲ့နေသော လီးကြီး ဆောက်ဖုတ်ထဲ ဝင်အောင်းလိုက်ရ၍ နေလို့ ထိုင်လို့ အတော်ပင် ကောင်းသွားသည်။ ကိုယ်လင်ကိုယ်မယား ယခုမှ ဇာတ်ပေါင်းရသည်မို့ တပ်လျက်နှင့်ပင် ကိုယ်ချင်းထပ်၍ ခေတ္တ မှိန်းနေကြသည်။

ကိုဆွေကလည်း မောဟိုက်လွန်း၍ အားပြန်မွေးနေရသလို ငယ်လေးခမျာ လည်း နာကျင်မှုတွေ တဖြည်းဖြည်း ပြေလျော့ကာ စပ်ဖျဉ်းဖျဉ်း ရှိန်းမြမြ သာယာမှု အဖြစ် ပြောင်းအောင် အကြောအချဉ်များ ဖြေလျှော့နေလေသည်။ ထိုစဉ်မှာပဲ ကျော်က ငယ်လေး တင်ပါးကြီးများကို အုပ်ကိုင်ကာ ထက်အောက် ပင့်မလိုက် ချလိုက် စ လုပ်ပေးလေသည်။ ငယ်လေးလည်း သိပ်အားမစိုက်ရဘဲ သက်သက်သာသာ အလိုက်သင့် မျောနေလေသည်။ ဆောက်ဖုတ် နှင့် လီး အဝင်အထွက် ရှိတော့လည်း ဖီလင်က တဖြေးဖြေး တက်လာပြီ။

ကျော်က ချို့ကို မျက်စပစ်၍ ky jelly သွားယူခိုင်းလိုက်သည်။ ချို လည်း ပြီးပြီ၊ ယခု မိမိတို့ လင်မယား၊ ကျော်တယောက်သာ ဘေးလူအနေနှင့် အဖြည့်ခံသက်သက်ပါလား ဟု ငယ်လေး အားနာတွေး တချက်တွေးမိသည်။ကျော် ဆင်ကြံ ကြံနေသည်ကို မသိသေး။

ချို အနားရောက်လာသည်။ ငယ်လေးက ကိုဆွေ့ ရင်ဘတ်ပေါ် နိူ့ကြီးများနှင့် ကပ်ကာ ကိုဆွေနှင့် ပါးချင်း အပ်ထားလိုက်သည်။ ကျော်က အနောက်မှ ဖင်တုံးတွေစုံကိုင်ကာ တင် ချ လုပ်ပေးနေသည်။ ကိုဆွေက ငယ်လေး ကျောပြင်ကို သိုင်းဖက်ထားသည်။

စအိုဝ မှာ အေးကနဲ တချက်ဖြစ်သည်။ ဆီလို ချောကျိကျိ အရည်ကို ပွတ်လိမ်းနေသည်။ ကျော့်လက်အစုံက တင်ပါးတွေ အပေါ်မှာ။

" အို . . ဒါ ချို ပဲ . . .  ချို့လက်က ငါ့ ဖင်ဝ မှာ ဆီသုတ်နေတာပါလား . . ."

ငယ်လေး သိလိုက်ပြီ။ အထိတ်တလန့် ဖြစ်ရသည်။ တခါမှ ဖင်မခံဖူး။ ဖင်ချလို့ ရမှန်းတော့ ကြားဖူးနေသည်။ ကျော် ဖန်တီးသမျှ အထိတ်တလန့်တိုင်းက အဆုံး၌ မိမိငယ်အတွက် နတ်ပြည်ရောက်မှန်း၊ အတွေ့အကြုံသစ်၊ အရသာ ထူးမှန်းတော့ သိထားသည်။ ဖင်ရှုံ့မိပေမယ့် မငြင်းဆန်မိ။

ချို့ လက်ချောင်းလေးကို အဝ အနားစပ်လေးထဲ မဝင်တဝင် ကလိသည်။ ရှုံ့ပွ ရှုံ့ပွ တုန့်ပြန်မှု ဖြစ်သည်။ ခုနက ကြိုးထုံးကြီး၏ ပွတ်တိုက်မှုက ခိုးလိုးခုလု ဖြစ်ရာမှ ယခုတော့ ချောမွေ့ညင်သာသည့် အတွေ့မှာ ငယ်လေး သာယာမိသည်။ ချို က ကျန်လက်တဘက်နှင့် ကျော်၏ တောင်စပြုနေသည့် လီးကို ဆုပ်၍ jelly နှင့် နယ်ပေးသည်။

ကျော်ကား အထူးနိူးဆွရန်မလိုလှတော့ချေ။ ခရေခူးရမည်မို့ အထူးစိတ်အားထက်သန်နေလေပြီ။ ချိုနှင့်တခါကြိုးစားဖူးပြီး လက်လျော့ခဲ့ရသည့် ခရေ ခူးခွင့် တဖန် ပြန်ရလေပြီ။ ဒီဆော်ကြီး ငြင်းမည် မဟုတ်မှန်း ကြိုခန့်မှန်းနိူင်သည်။ ယခုလည်း အခြေအနေ ကောင်းနေသည်။ အချိန်သိပ်ဆွဲမနေချင်တော့။ ကိုဆွေကတော့ အခြေအနေကို မရိပ်မိသေး။

ကျော်က တင်ပါးလုံးကြီးများကို တင်ချ လုပ်ပေးနေရာမှ ရပ်၍ အသေအချာ နေရာချပြီ။ လီးတံကြီးကို လက်နှင့် ဆုပ်ကိုင်၍ ငယ်လေး စအိုဝ၌ သေချာ တေ့လိုက်သည်။ ချိုက တင်ပါးအခြမ်းကို ဟ နေအောင် ဖြဲကူပေးသည်။

ငယ်လေး၏ အသက်အောင့်ကာ အောက်နှုတ်ခမ်းကို ကိုက်လိုက်သည်နှင့်အတူ ကျော်၏ ကုန်းကုန်းကွကွ လှုပ်ရှားနေသည်ကြောင့် ကိုဆွေ သဘောပေါက်လိုက်ပြီ။ တသက်လုံး အရှက်ကြီးစွာ မြိုသိပ် ခဲ့ရှာလေသော ချစ်ဇနီးကို မိမိအပါ နှစ်ယောက်ညှပ်ချနေမှန်း သိတော့ ဖီးလ် ပိုတက်လာသည်။ ငယ်လေးကျောပေါ် သိုင်းဖက်ထားသည့်လက်များကို ပိုတင်း ကြပ်လိုက်သည်။

ငယ်လေးကား သူ့ယောကျ်ားကိုယ်တိုင်က ချုပ်ကိုင်ထားပေး၍ ချိုက တင်ပါးဖြဲထားပေးကာ ကျော်၏ ဒစ်ကားကြီး စအိုထဲ မဆန့်မပြဲ ထိုးသွင်းခြင်း ခံနေရပြီ။

" အ အား ား . . . "

ဒစ်လုံးကြီး ချောဆီအားကိုးနှင့် မဆန့်မပြဲ ဝင်သည်။ စအိုအဝရှိ ကြွက်သားများ ပြဲကား၍ ဒစ်ဝင်အပြီးမှာ ဒစ်အရင်း ပင်မလီးတံကို တင်းကြပ်စွာ ရှုံ့၍ ငုံထားလိုက်ပြီ။ ဒစ်ကို ဆွဲစုပ်ထားသလို ဖြစ်သည်။ ကိုဆွေလည်း အောက်မှ အသာ ငြိမ်နေပေးသည်။ ငယ်လေး နားသယ်စပ်လေးနား ဖွဖွလေး လေမှုတ်ပေးသည်။ လျှာနှင့် တို့ထိပေးသည်။

နာကျင်လှသော်လည်း အားလုံး၏ ဂရုတစိုက် ပြုစု ကြင်နာမှုမှာ ငယ်လေး မွေ့ပျော်သည်။ ကျော်က ဝင်နေသည့် ဒစ် နှင့် ချိတ်၍ ဆွဲထုတ်လိုက် ထိုးသွင်းလိုက် စလုပ်ကြည့်သည်။ စအိုဝ ကြွက်သားများသာ စူထွက်လိုက်၊ ချိုင့်လိုက် ဖြစ်သည်။ ထပ်တိုး မဝင်သေး။ jelly ကို လီးတံပေါ်နှင့် ဖင်ကြားထဲ အစက်ချပေးလိုက်သည်။ အားပိုစိုက်၍ ဖိထိုးတော့ ချောဆီကြောင့် စီးစီးပိုင်ပိုင် ဝင်သွားသည်။

" အ အ အ  . . "

ငယ်လေး ခေါင်းကော့တက်လာသည်။ ဆောက်ဖုတ်ထဲရှိ ကိုဆွေ၏ လီးအပေါ် နံရံတဘက်ခြား၍ ကျော့်လီးကြီး လာထောက်သလို ခံစားလိုက်ရသည်။ အဆုံးဝင်ပြီမှန်း သိ၍ ကိုဆွေ လက်တွေ ဖြေလျှော့ပေးလိုက်သည်။

ကျော်လည်း လီးတဆုံးသွင်း၍ ဝင်သည်နှင့် အချိန် သိပ်ဆွဲမနေတော့။ ဖင်အစုံကို ထိန်းကိုင်ကာ ဖြေးဖြေးမှန်မှန် သွင်းထုတ်လုပ်သည်။ ငယ်လေး လက်ထောက်၍ ပြန်တောင့်ခံထားပေးသည်။ ကိုဆွေ၏ လီးကြီးအပေါ်လည်း ဖိအား ရောက်သည်။

ကိုဆွေတယောက် ခုနက အစပိုင်းတွင် သူများမယား ဆောက်ဖုတ်အသစ် လုပ်ရသည်မို့ စိတ်တက်ကြွ အားရလှသော်လည်း တကယ်ဆွဲတော့ အမောမခံနိူင်ဘဲ ချိုပြီးအောင်သာ အရှက်မကွဲအောင် ကြိတ်မှိတ် ကြုံးလိုက်ရသည်။ မောဟိုက်လွန်း၍ အရသာ ဘာမှန်းပင်မသိလိုက်။  ယခုမှပင် ခုနင်က ပင်ပန်းမှုကြောင့် အနားယူနေရာမှ ဆောက်ဖုတ်နှင့် ဂွင်းတိုက်ပေးနေသလို ဖြစ်သည့်အပြင် ကျော့်လီးကြီးက တဘက်မှ ဖိဖိပေးနေ၍ အရသာ ထူးလှပေသည်။ ဘေးမှ ရပ်၍ ငယ်လေး ကျောပြင်နှင့် ကျော်ခါးပေါ် ပွတ်သပ်ပေးနေသည့် ချို့ ဆောက်ဖုတ်လေးပေါ် လက်တင်၍ ကလိသည်။ ဆောက်ဖုတ်၏ နူးညံ့မှုကို လက်နှင့် ဖွဖွ အုပ်ကိုင်ရင်း ဖီးလ် တက်လာချေပြီ။

ငယ်လေး မှာ ဆောက်ဖုတ်ထဲ မိမိလင် လီး နှင့် နောက်ပေါက်ထဲ ကျော့်ဒစ်ကြီးကြီးလီးတပြိုင်နက် လိုးခံနေရ၍ ကောင်းလွန်းနေပြီ။ ခုနက တုတ်နှောင်မှု နာကျင်မှုတွေ ပြေပျောက်သက်သာကာ ကာမ အရသာ တစိမ့်စိမ့် တက်လာနေပြီ။

အဝင်အထွက် စီးစီပိုင်ပိုင် ဖြစ်သော်ငြား ချော့မွေ့ညင်သာလာမှုနှင့်အတူ ကျော်နေလတ် ခပ်သွက်သွက် စ လိုးလေပြီ။ တသက်နှင့်တကိုယ် ဒီလောက် စီးပိုင် တင်းကြပ်မှုမျိုး မခံစားဖူးသည်မို့ ကျော်လည်း အရသာထူး တစိမ့်စိမ့် ခံရင်း ပန်းတိုင် ချဉ်းကပ်လာပြီ။

ငယ်လေး ဖင်အစုံကို စုံကိုင်ဆောင့်လိုးပေးသဖြင့် ငယ်လေးဆောက်ဖုတ်မှာ ရှေ့နောက် ရွေ့လျားနေရကား ကိုဆွေ့ လီးကို အမြန် ဂွင်းတိုက်ပေးနေသလို ဖြစ်နေသည်။ ကျွတ်မထွက်စေရန်ကိုတော့ ကျော့်ဆောင့်ချက်တိုင်း၌ ငယ်လေးက တောင့်ခံထားပေးသည်။

" မမ . . အား . . ကောင်းလိုက်တာ မမရယ် . . ."

" အင်း . .င်း ကိုကျော် လုပ်ထား လုပ်ထား မမ လည်း ကောင်းနေပြီ . . "

ကိုဆွေကား အသံ မထွက်တော့ . .သူတို့ အပြန်အလှန်ပြောနေကြတာ ကြားရသလို ဆောက်ဖုတ်နှင့် ဂွင်းတိုက်ပေးမှုကြောင့်

" အ အစ် အစ် ကိုကို ထွက်ပြီ ငယ် . . အယ် အယ် . .လေး . . "

ကိုဆွေကြီး ပြီးမှန်းသိရ၍ ကျော် အသကုန် ဝုန်းတော့သည်။ တ ဘန်း ဘန်း နှင့် ဆူညံနေတော့သည်။ ကိုဆွေပြီးသွားပြီမို့ ချို့ဆောက်ဖုတ်ပေါ်က လက်လည်း ဖယ်သွားပြီ။ ချို ကျော့်အနောက်သွားကာ ကူတွန်းပေးသည်။

" အား အား ား ား . .  "

ငယ်လေး အရင်တခေါက်လိုပဲ ဆောက်ရည်များ သေးများ ပန်းထွက်ကုန်သည်။ ကိုဆွေ၏ ဂွေးဥနှင့် ပေါင်ခြံကြားမှ စီးကျကာ မွေ့ယာ စိုရွှဲသွားသည်။

" အ အ ား ား ကိုကို . . ကန်တော့ ကိုကို . . ."

" အင့် အင့် ဆောင့်ပါ  ဆောင့်ပါ အား ား. . . "

စအိုကို တင်းကြပ်နေအောင် ညစ်၍ ဆောက်ရည် ဆက်ပန်းနေသည်။ လက်နှင့် တအားဖျစ်ညှစ်သကဲ့သို့ စအို ကြွက်သား၏ ညှစ်အားကြောင့် ကျော်လည်း သုတ်လွှတ်ချင်ပြီ။ကျော် နောက်ကျ ကျန်ခဲ့မည် စိုး၍ ချို က ကျော် စအိုဝကို ဖိ၍ ကလိပေးသည်။ ခုနက jelly  နှင့် စိုနေသဖြင့် စွတ်ကနဲ ဝင်သွားသည်။ ကျော် တင်းကနဲ တချက်ဖြစ်သည်။

" အစ် အ အ . . ."

ဆောင့်ချက်နှင့်အတူ လိုက်တွန်းပေးရင်း ချို့ လက်ချောင်းကို ဆက်ဖိထိုးလိုက်သည်။ လက်နှစ်တစ်ခန့် ဝင်သွားသည်။ ဆီးကျိတ်ကို ဖိမိသည်။

" အား . . ကောင်းလိုက်တာ . . အား . . "

" မမ . . ကျွန်တော်လည်း ပြီး မယ် နော် . . ."

" အင်း အင်း . . ပြီးလိုက် ကိုကျော် . . "

" အား ား ား . . "

" အိ အိ . . အစ်အစ် . . "

ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့် ပြိုင်တူ ကာမပန်းတိုင် အတူရောက်သွားကြလေတော့သတည်း။

.........................................................................................

များမကြာမီ ကာလတွင်တော့ . . .

ကျော်နေလတ်တယောက် ကိုတင်အောင်ဆွေ ခွဲဖွင့်သည့် ကမ်ပဏီ ဘရန့်ချ်တွင် အကြီးဆုံး MD အဖြစ် ရာထူးနှင့် လစာလည်း တိုးသွားလေပြီ။ ကျော်နေလတ် တယောက် ရုံးပိတ်ရက်တိုင်း threesome အမြဲ ဆွဲနေရသည်မို့ မည်မျှ ကျေနပ်အားရမည်ကို အထူးတလည် ပြောရန်ပင်လိုမည်မထင်။

လင်းလက်ချို နှင့် မိမိငယ်လည်း လိင်အရသာကို အမျိုးမျိုး အဖုံဖုံ အတူတူ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ခံစားကြလျက် ကျော်နေလတ် တယောက် အပြင်မှာစိတ်ကစားမည်အတွက် စိတ်ပူပင်စရာ လုံးဝ မလိုတော့ပေ။ အထူးသဖြင့် မိမိငယ်မှာ ရုံးဖွင့်သည့်ရက် အားလပ်ချိန်များတွင် လေ့ကျင့်ခန်း မှန်မှန်လုပ်ဖြစ်ကာ ဆီးဝမ်း မှန်၍ ကျန်းမာရေး တိုးတက် ကောင်းမွန်လာသည်။ အဆီပိုများလည်း သိသာစွာ စ ကျ၍ ကိုယ်လုံးအလှ ထိန်းရန် အထူးစိတ်ဝင်စားလာပြီ။

ကိုတင်အောင်ဆွေ တယောက်ကတော့ သင်္ဘောလောကမှ အနားယူချိန်အတွက် ကိုယ်ပိုင် ကမ်ပဏီ ခွဲတခုကို ယုံကြည်စိတ်ချရသည့်သူနှင့် မျက်နှာလွှဲ တည်ထောင်နိူင်ပြီမို့ စိတ်အေးလက်အေး သင်္ဘောထွက်နိူင်လေပြီ။

ကျော်နေလတ်တို့ လင်မယားထံ စိတ်ချလက်ချ အပ်ထားခဲ့နိူင်ပြီမို့ မိမိငယ်ကို ကာမဆန္ဒ မဖြည့်ဆည်းပေးနိူင်သည့်အတွက် မိမိကိုယ်မိမိ စိတ်အားငယ်မှုမျိုး အလျဉ်း မရှိတော့ချေ။ အခါအားလျော်စွာ အင်တာနက် လိုင်းမိသည့်အချိန်၊ မိမိငယ်တို့ threesome ကြုံပါက ကိုတင်အောင်ဆွေလည်း video call နှင့် ဂွင်းထုရင်း ကျေနပ်မှု ရလေသည်။

ကျော်နေလတ်တို့ သားနှင့် သမီးကား ရုံးပိတ်ရက်တိုင်း အဖိုးအဖွားတို့ထံ ညအိပ်ညနေ သွားလည်ကြရစမြဲ ။ ပြန်လာလျှင် ချောကလက်များ မုန့်များ အလျှံပယ် တွေ့ရမြဲ။ လူ ကျင့်ဝတ်၊ စည်း အပြင်ဘက် သို့ ပါးပါးလေး ကျော်ဖြတ်ကာ သူတို့ ၄ ဦးသား၊ တနည်းဆိုသော် မိသားစု နှစ်စု၏ အနာဂါတ် ခရီးလမ်းမှာကား အစစ အဆင်ပြေကာ ရွှေရောင် တောက်ပ လင်းလက်လျက်  . . .



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။