Monday, May 31, 2021

အိမ်တွင်းရေး အရှုပ်တော်ပုံ အပိုင်း ( ၂ )

အိမ်တွင်းရေး အရှုပ်တော်ပုံ အပိုင်း ( ၂ )

ကာမလူဇိုး ရေးသည်။

အင်းစက်ဇာတ်လမ်း  ဖြစ်ပါသည်။

ဒေါ်တင်မေ တူလေးအောင်ဝင်းနိုင်၏ ပေါင်ကြားမှ လီးကြီးကိုကြည့်ကာ စောက်ဖုတ်ထဲမှ စောက်ရည်ကြည်လေးများပင် စိမ့်ထွက်လာပြီး မကြာခင် သူမစောက်ဖုတ်ထဲဝင်လာမည့် တူလေးလီးကြီးကို စောင့်ကြိုနေလိုက်သည်။ဒေါ်လေး၏ပေါင်လုံးတုတ်တုတ်လေးနှစ်ဖက်ကို သူ့ပခုံးတဖက်တချက်မှ ာထမ်းတင်လိုက်သည်။သူ့လီးကြီးကိုဆုပ်ကိုင်၍ ဒေါ်လေးစောက်ဖုတ်ဝမှာ တေ့ပြီး ဖိသွင်းလိုက်သည်။

“ ဗြိ ပြွတ် ဒုတ် ဖတ် ”

“ အားးးးးး ကျွတ် ကျွတ်”

အောင်ဝင်းနိုင်လီးကြီးက ခင်မောင်ထက် တုတ်ပြီး ရှည်သဖြင့် သူမစောက်ခေါင်းထဲမှာ ပြည့်ကြပ်နေပြီးသားအိမ်သို့ ထောက်မိသွားလေသည်။ဒေါ်လေးနို့နှစ်လုံးကို ဆုပ်နယ်ပြီး သူ့ဖင်ကိုကြွ၍မြေစိုက်ဆောင့်ချနည်းဖြင့် ဆောင့်လိုးနေလိုက်သည်။

“ ဇွိ ပြွတ် ဒုတ် ပလောက် ဖတ်”

“ အားးးးးးးး ရှီးး ကျွတ်စ် ”

တူလေးကသူမအားအပေါ်မှ အားရပါးရ ဆောင့်လိုးသွင်းနေသဖြင့် သူ့ဒစ်ကားကားကြီးက အဝင်အထွက် သူမစောက်ခေါင်းအတွင်းသားများကို ပွတ်ဆွဲသွား၍နာလည်းနာ ကောင်းလည်းကောင်းကာ နာကောင်းကြီးဖြစ်နေသည်။ အကျယ်ကြီးလည်း မငြီးရဲတူမလေးနှစ်ယောက်ကြားသွားမှာဆိုး၍ဖြစ်ပါသည်။

“ စွိ ဖြလစ် ဖတ်”

“ အားးးးး အီးးးး.အု အားးးးးးး”

အခန်းထဲဝယ် မန်တင်းသံစောက်ဖုတ်ထဲ လီးဝင်ထွက်သံများကမြိုင်ဆိုင်စွာ ထွက်ပေါ်နေလေသည်။ အချက် ၇၀ ကျော်လောက်ရောက်သည့်အခါ သူနှင့်ဒေါ်လေးမတိမ်းမယိမ်းပင် ပြီးဆုံးခြင်းကာမအထွတ်အထိတ်သို့ ရောက်ရှိသွားကြသည်။ တူဝရီးနှစ်ယောက်ထပ်ရက် နားနေလိုက်ကြသည်။ လုံးကြီးပေါက်လှညိုချော အကိတ်ကြီးဒေါ်လေးအားလိုးလိုက်ရ၍ သူကျေနပ်ပီတိတွေဖြစ်နေမိတော့သည်။

ဒေါ်လေး ပါးပြင်လေးနှစ်ဖက်ကိုနမ်းလိုက်ပြီး သူမပေါ်မှတဖက်သို့ သူလှိမ့်ဆင်းလိုက်သည်။ ဒေါ်လေးနှင့် သူဖက်ပြီးနားနေလိုက်ကြသည်။ ခဏအကြာနား၍ပြီးတော့ ဖောင်းဖောင်းမို့မို့မုန့်ပေါင်းကြီးအလား မောက်တက်နေသည့် ဒေါ်လေးစောက်ဖုတ်ကြီးကို သူလက်ဝါးဖြင့်ပွတ်လိုက်သည်။ 

“ အိုး သားရယ် သိပ်ကဲတယ် ဟွန်း”

“ ဒေါ်လေး စောက်ဖုတ်ကြီးကို သားယက်ပေးမယ်နော်”

“ နားရှက်စရာ သားရယ် အဲလိုပြောရလား”

ခြင်ထောင်သံလေးဖြင့် ဒေါ်လေးကပြောသည်။ သူထလိုက်ပြီးဒေါ်လေးပေါင်ကြားမှာ ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်သည်။ ဒေါ်လေးပေါင်နှစ်ဖက်ကို သူမရင်ဘတ်နားသို့ တွန်းတင်ပြီးစောက်ဖုတ်ကြီးကို လျှာနှင့်ယက်လိုက်သည်။

“ အားးးးးး ရှီးးးးး

“ ကောင်းလိုက်တာ သားရယ်”

စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးနှစ်ဖက်ကို လက်နှင့်ဖြဲလိုက်ပြီး စောက်ခေါင်းထဲသို့လျှာဖြင့် ထိုးသွင်းကာ လျှာနှင့်လိုးပေးနေလိုက်သည်။

“ အားးးးးးးး အီးးးးးးးးး”

သူ့ခေါင်းကို ဒေါ်လေးက ကိုင်ထားပြီး ဖင်ကြီးကြွပြီးငြီးတွားနေလေသည်။ စောက်စောက်ပြူးပြူးကြီးကို လက် ညှိုးလက်မနှင့်ညှပ်ပြီး ဖိချေလိုက်သည်။သူဂျာပေးပြီး ခဏအကြာမှာ ဒေါ်လေးတီးတိုးလေးငြီးတွားကာ ဇတ်ခနဲ ဇတ်ခနဲ တုန်ခါ၍ ဒေါ်လေးငြိမ်ကျသွားသည်။

ထွက်ကျလာသမျှ ဒေါ်လေး၏ စောက်ရည်များအား တစက်မကျန်မြိုချလိုက်သည်။ ဒေါ်လေးက သူပြောစရာပင်မလို။ 

“ သား မတ်တပ်ထလိုက်”

ဟုပြောသည်။ သူမတ်တပ်ရပ်လိုက်သည်။ ဒေါ်လေးကလှဲနေရာမှ သူ့ရှေ့တွင် ပုဆစ်တုပ်လေးထိုင်လိုက်ပြီး သူမအင်္ကျီ ကို ချွတ်လိုက်သည်။ ဒေါ်လေးလက်လေးက သူ့လီးတံကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး ဂွင်းလေးငါးချက်ထုပေးပြီးဒစ်ဖူးကြီးပတ်ပတ်လည်ကိုလျှာဖြင့်ယက်ကာပြွတ်ခနဲပါးစပ်ထဲထည့်၍စုပ်ပေးနလေသည်။

“ အားးးးးး ရှီးးးးးးးး”

ဒေါ်လေးဆံပင်များကို သူလက်နှင့်ဆုပ်ကိုင်ထားလိုက်သည်။ နှုတ်ခမ်းကို စိထားပြီးခေါင်းလေး ရှေ့တိုး နောက်ငင်လုပ်၍ဒေါ်လေးကလီးစုပ်ပေးနေသည်။

“ အားး ကောင်းလိုက်တာဒေါ်လေးရယ်"

အဒေါ်အရင်းက လီးစုပ်ပေးနေ၍ သူ့ခေါင်းနှင့်နတ်ပြည်ကို တက်ဆောင့်နေသလို အောင်ဝင်းနိုင် အကောင်းကြီးကောင်းနေမိလေသည်။ ခဏကြာတော့ ဒေါ်လေးကိုလီးစုပ်ရာမှတော်ခိုင်းပြီး

“ လေးဘက်ကုန်းပေးပါလား ဒေါ်လေး”

ဟု သူပြောလိုက်သည်။ သူမဆံပင်များကို လက်ဖြင့်ယူပြီးဘေးဘက်မှာ ချလိုက်သည်။ တူလေးအလိုကျ ဒေါ်တင်မေတဖက်သို့လှည့်ကာ အိပ်ယာထက်တွင် သူမတံတောင်ဆစ်နှစ်ဖက်ကို ကွေး၍ ခါးလေးခွက်ပြီး ကုန်းပေးထားလိုက်သည်။အောင်ဝင်းနိုင် ဒေါ်လေးနောက်မှာ မုဆိုးဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်ပြီး လီးတံကြီးကိုဆုပ်ကိုင်၍ ဖင်နှစ်ခြမ်းကြားမှ စောက်ဖုတ်ပြူပြူလေး အဝမှာ တေ့ပြီးသွင်းလိုက်သည်။

ဒေါ်လေးစောက်ရည်ကြည်နှင့်သူမသရေများက သူ့လီးတံကြီးမှာ ရွှဲနေသဖြင့် ချောချောချူချူပင် စောက်ဖုတ်ထဲဝင်ရောက်သွားသည်။ 

“ ဇွိ ပြွတ် ဖတ်”

“ အားးးးးး ရှီးးးးးး ကျွတ်စ်”

ရှေ့သို့ လွှဲယမ်းနေသည့် ဒေါ်လေးနို့အုံကြီးနှစ်ဖက်ကို ဆွဲပြီး ဆောင့်လိုးနေလိုက်သည်။ ထိုညက တူဝရီးနှစ်ယောက် ဘယ်နှစ်ချီမှန်းပင်မမှတ်မိ နားလိုက်စကားလေးပြောလိုက် လိုးဆော်လိုက်နှင့်နာရီပြန်တစ်ချက်တီးကျော်လောက်မှ လိုးပွဲကြီးကိုရပ်လိုက်သည်။ 

နောက်နေ့ ညတွေမှာလည်း သူတို့တူဝရီးနှစ်ယောက် လိုးဆော်ဖြစ်ခဲ့ကြသည်။ထိုသို့ဖြင့် သူနှင့်ဒေါ်လေးခိုးစားလာတာ ၂ ပတ်ကျော်ခဲ့ပြီဖြစ်သည်။ ဒေါ်လေးကို သူပုံစံမျိုးစုံဖြင့်လိုးတတ်သလို သူလိုးလျှင်ဒေါ်လေးကလည်း အပေးကောင်းကောင်းနှင့် ခံတတ်လေသည်။ 

ဖင်လိုးရန် ပြောကြည့်တာနာမှာ ကြောက်၍ နောက်မှဖင်ကို လုပ်ပါဟု ဒေါ်လေးကပြောသဖြင့်နောက်မှ ချော့ပြီးဖင် လိုးမည်ဟု သူတေးထားလိုက်သည်။ ဒေါ်လေးကို လိုးနေရာမှတဖက်ကလည်း သူ့ညီမလေးနှင့်မမတင်မာကြည်တို့ကိုလိုးချင်လာမိလေသည်။

ဒီညတော့ ဒေါ်လေးကို ခရေခြွေမည်ဟု သူဆုံးဖြတ်ထားလိုက်သည်။ ညပိုင်း မလတ်နှင့်ညီမလေးလည်း သူမတို့ အိပ်ခန်းအသီးသီးသို့ ဝင်သွားကြလေပြီ။ သူတို့တူဝရီးအိမ်ရှေ့ခန်းမှထကာ လှေကားမှအိမ်ပေါ်ထပ်သို့ တက်ခဲ့ပြီး ဒေါ်လေးအိပ်ခန်းထဲ သူတို့ဝင်လာခဲ့ကြသည်။ 

အခန်းတံခါးပိတ်လိုက်ပြီး သူတို့ကိုယ်ပေါ်မှအဝတ်အစားများ ကိုချွတ်လိုက်ကြသည်။ ကုတင်ပေါ်သို့ တက်လိုက်ပြီး သူပက်လက်အိပ်ကာ 

“ သား မျက်နှာပေါ် ပြောင်းပြန်တက်ခွလိုက် ဒေါ်လေး”

ဟု သူပြောလိုက်သည့်အခါ ဒေါ်လေးကသူ့မျက်နှာ ပေါ်တက်ခွလိုက်သည်။ဒေါ်လေး စောက်ဖုတ်ကြီးအား သူလျှာဖြင့်ယက်ပေးနေသလိုသူမကလည်း သူ့လီးကြီးကိုစုပ်ပေးနေလေသည်။

“ပြလပ် ပြလပ် ပြွတ် ပြွတ် ”

အခန်းထဲဝယ် စောက်ဖုတ်ယက်သံနှင့် လီးစုပ်သံများ သောသောညံနေလေသည်။ စောက်ဖုတ်ယက်နေရာမှဒေါ်လေးဖင်ပေါက်လေးကိုပါ ယက်ပေးလိုက်သည်။ သူ့လက်ညှိုးဖြင့်ဒေါ်လေးဖင်ပေါက်ထဲ ထည့်၍ ချဲ့နေလိုက်သည်။

“ အု အူးးးး”

ဒေါ်လေးလီးစုပ်နေရာမှ တီးတိုးလေးငြီးတွားနေသည်။ ခဏအကြာတွင် လက်ညှိုးလက်ခလည် နှစ်ချောင်းပူးပြီး ဒေါ်လေးဖင်ထဲ ထည့်၍ ချဲ့နေလိုက်သည်။

“ အားးးးးးး အီးးးးးးးးး”

သူမပါးစပ်ထဲမှသူ့လီးတံကြီးကို ထုတ်ပြီး ဒေါ်လေးငြီးတွားနေသည်။ သုံးမိနစ်လောက် လီးစုပ်စောက်ဖုတ်ယက်၍ပြီးတော့

“ ဒေါ်လေး သားအပေါ်က တက်ဆောင့်ပေးလေ”

ဟု သူပြောလိုက်သည်။ဒေါ်တင်မေ တူလေးမျက်နှာပေါ်မှ ဆင်းပြီးသူ့အပေါ်တက်ခွကာ လီးကြီးကို သူမလက် လေးဖြင့် ဆုပ်ကိုင်၍စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းဝမှာတေ့ပြီးထိုင်ချလိုက်သည်။

“ ဗြိ..ပြွပ် ဖတ်”

“ အားးးးးး ”

သူ့ရင်ဘတ်ပေါ် ဒေါ်လေးလက် လေးနှစ်ဖက်ထောက်ထောက်ထားပြီး သူမဖင်ကြီးကို နှဲ့၍တမျိုးပွတ်ဆွဲပြီးတဖုံဆောင့်ချကာတသွယ်လုပ်နေလေသည်။

“ စွိ ဖြလစ် ပလောက် ဖတ်”

“ အားးးးးး ရှီးးးးး အိုးး ကျွတ်စ်”

အချက် ၂၀ ကျော်လောက်ရောက်သည့်အခါ သူ့ရင်ဘတ်ပေါ်သို့ ဒေါ်လေးမှောက်ချလိုက်လေသည်။ ဒေါ်လေးကိုလက်တဖက်ဖြင့်ဖက်ထားပြီးလက်ခလည်ကို သူမဖင်ပေါက်လေးထဲနှိုက်ကာ အောက်မှပင့်လိုးနေလိုက်သည်။

“ စွိ စွပ် ပလောက် ဖတ်”

“ အားးးးးး အီးးးးးး ဟားး အားး”

ဖင်ပေါက်ထဲလက်နှိုက်ပြီး စောက်ဖုတ်ကို လည်းလိုးနေသဖြင့် တပြိုင်ထဲအရသာ နှစ်မျိုးခံစားရ၍ထင် ဒေါ်လေးထွန့်ထွန့်လူးလျက် တအားအားငြီးတွားနေလေသည်။

“ အားးးးး သားအဒေါ်လေးးပြီးခါနီးပြီဆောင့်လိုးပေးး အီးးး..အားး”

ဒေါ်လေးစောက်ဖုတ်ကြီးကို အောက်မှမနားတမ်းပင့်လိုးနေလိုက်သည်။ ခဏအကြာတွင် ဒေါ်လေးကိုယ်လေးတဇတ်ဇတ်တုန်ခါ၍ စောက်ရည်များက သူ့ဆီးခုံပေါ်သို့ စီးကျလာသည်။ဒေါ်လေးဖင်ကို လိုးချင်၍မပြီးအောင် သူထိန်းထားလိုက်သည်။

“ ဒေါ်လေး လေးဘက်ကုန်းပေးလေ”

ဟု သူပြောလိုက်သည်။ ဒေါ်လေး သူ့ပေါ်မှ ဆင်းပြီးကုန်းပေးထားလေသည်။

မုဆိုးဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်ပြီးဒေါ်လေးစောက်ရည်များကို ယူ၍ စအိုဝပေါ်လောင်းပြီးကာ နေးရှင်းဗူးခန့်ရှိသည့် သူ့ဒစ်ဖူးကြီးကို စအိုဝမှာ တေ့လိုက်သည်။

“ သား ဖြစ်ပါ့မလား ဒေါ်လေးကြောက်တယ်”

“ ဖြစ်ပါတယ် ဒေါ်လေးရဲ့ စိတ်ချပါ"

ဒေါ်လေး၏ ဖင်သားစိုင်အိအိကြီးနှစ်ဖက်အား လက်နှင့်ဖြစ်ညှစ်ဆုပ်နယ်ပြီး အသာလေးချော့သွင်းလိုက်သည်။

“ ဗွစ် ဘွစ် အားးးးး”

ဖင်ထဲသို့ဒစ်ဖူးဝင်သွားပြီ။ဒေါ်လေးခါးစပ်ကို လက်ဖြင့်ဖိချထားပြီး မဝင်သေးသည့် လီးကို ဆောင့်လိုးသွင်းလိုက်သည်။

“ ဗြစ် ဘလစ် ဒစ်ဒစ် ဘု ဖတ်”

“ အားးးးးးး အီးးဟီးးးးး ဟင့် ရွှတ် အမလေးး ဖင်ကွဲပြီ”

ဒေါ်လေးဖင်ကွဲသွားသဖြင့် ငိုယိုငြီးတွားနေလေသည်။ ဖင်က ကြပ်ထုတ်နေ၍ သူမညှာတော့ဒေါ်လေးဖင်ကို ဆောင့်လိုးနေလိုက်သည်။ 

“ ဗြစ် ဗြိ ဘွတ် ဘလစ် ဖတ်”

“ အားးးးးး အီးးးးးးး ဟားး အားးးးးးးးး”

သူ့လီးအထုတ်တွင် စအိုအတွင်းသား လေးများနှင့်သွေးစလေးများက လီးတံကြီးမှာ ကပ်ပါလာပြီးပြန်အသွင်းမှာဖင်ထဲသို့ စအိုအတွင်းသားလေးများလိပ်ဝင်သွားတာ ကြည့်၍ ကောင်းနေလေသည်။အချက် ၃၀ ကျော်လောက််ရောက်သည့်အခါဒေါ်လေးဖင်ထဲသို့ သူ့သုတ်ရည်များကိုပန်းထုတ်လိုက်သည်။

“ အားးးးးးးးးးး”

တီးတိုးလေးငြီးတွားပြီး ဒေါ်လေးနောက်တစ်ခါပြီးဆုံးခြင်းသို့ ရောက်သွားခဲ့လေသည်။ဖင်ထဲမှ သူ့လီးကိုဆွဲထုတ်လိုက်သည့်အခါလီးတံကြီးမှာ သွေးစလေးများကပ်ပါလာသည်။

“ အား ကျွတ် ကျွတ်..ဖင်ထဲမှာအောင့်နေတယ်..သားကအရမ်းကြမ်းတယ်ဟာ ဒေါ်လေးကိုမညှာဘူး မအေလိုးလေး”

“ အဒေါ်လိုးလေးပါ ဒေါ်လေးရဲ့ အဟီး”

ဒေါ်လေးကိုကစ်ဆင်ဆွဲလိုက်ပြီးအဝတ်အစားပြန်ကာ ဒေါ်လေးအိပ်ခန်းထဲမှ သူထွက်လာခဲ့သည်။ နောက်နေ့ဒေါ်တင်မေ လမ်းပင်ကောင်းကောင်း မလျှောက်နိုင်။ဖင်ကစပ်နေပြီးအိမ်သာတက်လျှင်လည်း ဖင်က စပ်နေသည်။ထိုသို့ဖြင့် ဒေါ်လေးကို လိုးလိုက် မလတ်နှင့်ညီမလေးတို့ကိုလည်း သူကျားချောင်းချောင်းနေလိုက်သည်။ သူတို့ ညီအကိုမောင်နှမ၄ေယောက်မှာ အရင်ထဲက တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် ချစ်ချစ်ခင်ခင်နေခဲ့ကြသည်။

တစ်နေ့နေ့လည်ပိုင်းတွင် ဒေါ်လေးနှင့်ညီမလေးက အပြင်သွားနေကြပြီး သူက ၂ လုံး ဇယားလုပ်နေသည်။

“ မောင်လေး ငါနဲ့ လိုက်ရဲ့လား”

မလတ်ကမေးပြီးသူမဝတ်ထားသည့် အဝါနုရောင်ဝမ်းဆက်လေးအားပြကာသူမ ကိုယ်လုံးလေးကိုလည်း လှည့်ပြလေသည်။

“ လိုက်တယ် မလတ် နင်နဲ့လှတယ်”

သူပြောလိုက်သည့်အခါ မလတ်ကျေနပ်သွားပြီး သူ့ဘေးမှခုံတွင်ထိုင်ကာ ၂ လုံးဇယားများ လုပ်ကူနေလေသည်။ထိုသို့ဖြင့်နောက်သုံးရက်ကြာခဲ့ပြီး မနက်ပိုင်းမနက်စာ စားပြီးကြသည့်အခါ 

“ သမီးမလတ်နဲ့သား ဒေါ်လေးနဲ့သမီးလေးတို့ နေ့လည်ကျရင် မိတ်ဆွေတစ်ယောက်အလှူရှိတယ်။ ၂ ညအိပ်ကြာမယ်”

ဟု သူနှင့်မလတ်ကိုပြောသည်။

“ ဟုတ် ဒေါ်လေး”

နေ့လည်ဖက်တွင်ဒေါ်လေးနှင့်ညီမလေးတို့ ဒေါ်အလှူရှိရာသို့သွားကြလေပြီ။ဒေါ်လေးတို့မရှိတုန်းမလတ်ကိုသူလိုးမည်ဟုဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ဒီနေရာတွင် တင်မာကြည်နှင့်ခင်မေထွေးတို့အကြောင်းကိုအနည်းငယ် ဖော်ပြရပေမည်။

တင်မာကြည်ကတခုလပ်ဖြစ်ပြီး ပင်ကိုယ်အခံကလည်း တဏှာကြီးသူဖြစ်သည်။သူမ ယောင်္ကျား ဇော်ထွန်းနှင့်ကွဲခဲ့ရသည့်အကြောင်းမှာ လင်ဖြစ်သူက အချိန်ပြည့်အရက်ချည်းသောက်နေတတ်ပြီး မယားကို ရှာဖွေမကျွေးလိင်ဆက်ဆံမှုလည်းမလုပ်နိုင် အချိန်ပြည့်မူးနေ၍ကွာရှင်းခဲ့တာဖြစ်ပါသည်။

သူမက ခုမှအသက် ၂၅ နှစ်။ သွေးသားဆူဖြိုးဆဲအရွယ်။ အရပ် ၅ပေ ၆ ရှိပြီး ဂုတ်ဝဲဆံပင်လေးနှင့်မျက်နှာသွယ်ကာနှာခေါင်းလုံးလုံးလေးဖြစ်ပြီးမျက်ခုံးမျက်လုံးကောင်း၍ ညိုချောလေးဖြစ်သည်။ဖွံ့ထွားသော ရင်သေးကျဉ်သည့်ခါးနှင့်စွင့်ကားသည့် တင်တို့ကို ပိုင်ဆိုင်ထားပြီးအိချောပို နီးနီးကိတ်ပါသည်။

လင်နှင့်ကွဲလာသဖြင့် လိင်စိတ်အရမ်းပြင်းပြလာလျှင် ခရမ်းသီးခပ်လတ်လတ် သို့မဟုတ် လက်ဖြင့် သူမစောက်ဖုတ်ထဲထည့်ပြီး အာသာဖြေဖျောက်တတ်ခဲ့သည်။ခုနောက်ပိုင်းခေတ်နှင့်အညီ တိုးတက်လာသည့် အင်တာနက်ခေတ်တွင် သူမ ဖိတ်ခ်အကောင့်တစ်ခုလုပ်ထားပြီး ဖုန်းထဲမှအင်းစက်မောင်နှမဇာတ်လမ်းများ အဖတ်များလာခဲ့သည်။

အရင်ကတော့ ဖိတ်ခ်အကောင့်နှင့်ကောင်လေးများဖြင့် ကျူကာ သူတို့ထံမှပို့သည့်သူမအား ဘယ်လိုလိုးချင်သည် ဘာဂျာမှုတ်ပေးမည်ဆိုသည့်စာများဖတ်၍ သူမ၏အာသာဆန္ဒကိုဖြေဖြောက်တတ်ခဲ့သည်။ နောက်ပိုင်းအင်းစက်ဂရုတွေထဲဝင်ပြီး မောင်နှမသွေးသားရင်းချာချင်း မောင်နှမမေတ္တာမှ ၁၅၀၀ ချစ်ခြင်းသို့ ပြောင်းလဲသွားသောချစ်ခြင်းအချစ်နယ်လွန်လိင်ဆက်ဆံကြသည့် မောင်နှမဇာတ်လမ်းများကို အဖတ်များလာခဲ့သည်။

သို့ကြောင့် အိမ်မှ သူမ၏မောင်အားတိတ်တခိုးရင်ခုန်မိကာ သူသာငါ့ကို တက်လုပ်ရင်သိပ်ကောင်းမှာပဲဟုမကြာခဏတွေးကြည့်မိခဲ့ဖူးသည်။ခင်မေထွေးကလည်း သူမအမ တင်မာကြည်လို အထန်ဖြစ်ပြီး မောင်နှမအင်းစက်ကို အထူးစိတ်ဝင်စားသူဖြစ်ပါသည်။ခင်မေထွေးကသူမစောက်ဖုတ်ကို လက်နှင့်အာသာဖြေရာမှနောက်တော့အားမရတော့ခရမ်းသီးသေးသေးလေးတွေဖြင့် ထိုးထည့်ကာအာသာဖြေတတ်၍ အပျိုအမှေးပင်မရှိတော့။တခါတရံ ခင်မေထွေးလီးအစစ်ဖြင့်အလိုးခံချင်မိလေသည်။

ညရောက်သည့်အခါ တင်မာကြည်တစ်ယောက်ထဲအောက်တွင် မအိပ်ရဲ၍ အပေါ်ထပ်ရှိအမေ့အိပ်ခန်းမှာသွားအိပ်လိုက်သည်။အောင်ဝင်းနိုင်အိမ်ခြံတခါးများပိတ်ကာ အပေါ်တက်လာပြီး သူ့အိပ်ခန်းသို့ဝင်၍ လှဲလိုက်သည်။တင်မာကြည်ဖုန်းထဲမှ အင်းစက်ဇာတ်လမ်းဖတ်ပြီး အတန်ကြာသည့်အခါ ဖီးလ်အရမ်းတက်လာသဖြင့်ထမီကိုဗိုက်ပေါ် လှန်တင်၍ ပင်တီကိုချွတ်လိုက်သည်။လက်ညှိုးလက်ခလည်နှစ်ချောင်းပူး၍သူမစောက်ဖုတ်ထဲထည့်ပြီးအသွင်းအထုတ်လုပ်နေလိုက်သည်။

“ အားးးးးး အင်းး အားးးးး”

ပတ်ဝန်းကျင်ကို တဒင်္ဂမေ့သွားပြီး မျက်လုံးလေးမှိတ်ကာတီးတိုးလေးငြီးတွား၍ တစ်ကိုယ်ရေ အာသာဖြေနေမိလေသည်။ထိုစဉ် အကြံသမားအောင်ဝင်းနိုင်ကသူ့အမ မလတ်အိပ်ပြီထင်၍ သူမကိုလိုးရန်တင်မာကြည်အိပ်ခန်းသို့ရောက်လာခဲ့သည်။မလတ်တီးတိုးလေးငြီးပြီး ပေါင်ကြီးကားကာ အာသာဖြေနေတာတွေ့လိုက်ရသည်။

အိပ်ခန်းထဲသို့ဝင်လာပြီး သူမဘေးမှာထိုင်လိုက်သည်။ မလတ်က အကောင်းကြီးကောင်းနေပြီး သူမဘေးမှာထိုင်ချလိုက်တာပင်မသိပါ။မလတ်နှုတ်ခမ်းလေးကို စုပ်နမ်းလိုက်သည်။တင်မာကြည်နှုတ်ခမ်းအစုပ်ခံရသဖြင့်မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်သည့်အခါ မောင်လေးဖြစ်နေသည်။ဟန်ဆောင်လေးရုန်းထွက်ပြီးထိုင်လိုက်သည်။

“ မောင်လေး ကို့အမကို နင် ဒါဘာလုပ်တာလဲ အခန်းထဲကထွက်သွား”

တမင်လေသံတင်းပြီး ပြောလိုက်သည်။

“ မလတ်ရယ် ရှက်မနေပါနဲ့ နင်အာသာဖြေနေတာမြင်လို့ ငါကဖြည့်ဆည်းပေးချင်လို့ပါ"

“ နင်ကလည်းမပြောကောင်းတာဟယ်”

“ ငါတို့က မောင်နှမတွေမဖြစ်နိုင်ဘူး သွားပါ မောင်လေးရယ်”

သူမမူနွဲ့နွဲ့လေးပြောလိုက်သည်။

“ ဘာဖြစ်ဖြစ်ဟာငါတော့ နင်ဒီလို လက်နဲ့ဖြေဖျောက်နေတာ မကြည့်ရက်ဘူး

ပြောပြီးတာနှင့် တဆက်ထဲ မလတ်လည်တိုင်လေးကိုပြွတ်ခနဲစုပ်လိုက်သည်။မလတ်က သူ့ကိုဖက်ထားပြီးမငြင်းဆန်တော့ပဲ သူပြုသမျှကို ငြိမ်ခံနေလေတော့သည်။မလတ် အင်္ကျီပေါ်မှပင် သူမ၏ မို့မောက်စူဖြိုးလှသည့်ရင်သားအစုံကို ဆုပ်နယ်ပြီး သူမ မိန်းမဝတ်တီရှပ်အင်္ကျီ ကို မတင်လိုက်သည့်အခါမလတ်ကကျောကိုကြွပေးထား၍ သူချွတ်လိုက်သည်။ညပိုင်းဖြစ်၍ ဘရာစီယာမဝတ်ထားပေါက်စီထက် အနဲငယ်ကြီးသော နို့နှစ်လုံးကဘွားခနဲပေါ်ထွက်လာသည်။မလတ်နို့နှစ်လုံးကို တပြွတ်ပြွတ်နှင့်အငမ်းမရစို့နေလိုက်သည်။

“ မောင်လေးရယ် ပြောလို့လဲ မရဘူးဟာ နင်သိပ်ဆိုးတာပဲ"

ခြင်ထောင်သံလေးဖြင့်မလတ်က သူ့ကိုပြောသည်။မလတ်နို့သီးခေါင်းလေးကို သူလျှာနှင့်ထိုးကလော်ပြီးတပြွတ်ပြွတ်စို့ကာ နို့အုံကြီးကိုအူယားစွာဖြင့်ဆုပ်ညှစ်လိုက်သည်။

“ အားး မောင်လေးရယ် ကြမ်းလိုက်တာဟယ် နို့မှာလည်းနင့်လက်ရာတွေထင်ကုန်အူးမယ် ဟွန်း"

" ငါအားပါသွားလို့ပါ မလတ် ချောတီးနော်"

“ ကောင်ဆိုးလေး မပြောလိုက်ချင်ဘူး"

မလတ်က သူ့ကို မျက်စောင်းလေးထိုးပြီးပြောသည်။နို့အောက်မှစကာအောက်သို့ လျှောဆင်းပြီး သူ့လျှာနဲ့ယက်၍နမ်းကာအပြင်ပိုင်းညိုသော်လည်း မလတ်၏ဗိုက်သားလေးမှာဖြူဖွေးနေလေသည်။ချပ်ရပ်ဖြူဖွေးသည့်မလတ်ဗိုက်သားလေးကို လျှာနှင့်ယက်ပြီးနမ်းလိုက်သည်။

“ အိုး ယားလိုက်တာ ဟယ်"

မလတ်တီးတိုးလေးပြောသည်။မလတ်ထမီကို ဖြေကာ ခါးအောက်သို့ လက်လျှိုသွင်းပြီး သူမထမီကို ချွတ်လိုက်သည်။သူ့အင်္ကျီ နှင့်ပုဆိုးကိုပါထ၍ချွတ်လိုက်ပြီးမလတ်ပေါင်ကြားမှာဒူးထောက်ထိုင်ကာ အမွေးနက်နက်ပါးပါးလေးများဖြင့်ဖုံးအုပ်ထားသည့်မလတ် စောက်ဖုတ်ပေါ်သူ့လက်တင်ပြီးပွတ်လိုက်သည်။

“ အားးးးးးးးးး”

ဖင်ကြီးကြွပြီး မလတ် တီးတိုးလေးငြီးတွားနေသည်။သူ့အမ ဘယ်လောက် အလိုးခံချင်နေမှန်းမသိ ။သူပွတ်ပြီးခဏအကြာမှ ာမလတ်၏ကာမရှေ့ပြေးစောက်ရည်ကြည်လေးများကစိမ့်ထွက်စပြုနေလေပြီ။မလတ်စောက်ခေါင်းသူ့လက်ခလည်ထည့်ကာ ဇွိခနဲဇွိခနဲ လက်ခလည်နှင့်လိုးပေးပြီး ညိုမည်းမည်းလေးဖြစ်နေသည့် စောက်စိပြူးပြူးလေးကိုပါဖိချေပေးနေလိုက်သည်။

“ အားးးးးး ရှီးးးးးးးး ကျွစ်”

မလတ်စောက်ရည်ကြည်လေးများကပွက်ခနဲလျှံကျလာသည်။

“ အားး မောင်လေး ငါမရတော့ဘူးဟာ အဟင့်"

အောင်ဝင်းနိုင်လည်းသူ့အမကို အရမ်းလိုးချင်နေပြီဖြစ်၍ အကြာကြီးနှူးနပ်မနေတော့ အကြောပြိုင်းပြိုင်းထနေသည့် မြွေပွေးကြီးလိုတရှူးရှူးမန်ဖီနေသော သူ့လီးတံကြီးကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။မလတ်စောက်ဖုတ်ဝမှာ သူ့လီးတံကြီးကိုတေ့ပြီးဖိသွင်းလိုက်သည်။

“ ဇွိ ပြွတ် ဖတ်”

“ အားးးးးးးး ရှီးးးးး”

မလတ်၏သဘာဝချောဆီများရွှဲနေ၍ ချောချောချူချူပင် အောင်ဝင်းနိုင်လီးတံကြီးက မလတ်စောက်ခေါင်းထဲသို့ဝင်ရောက်သွားခဲ့သည်။နို့နှစ်လုံးကို ဆုပ်နယ်၍ မလတ်စောက်ဖုတ်ကို ဆောင့်လိုးနေလိုက်သည်။

“ ဖွတ် စွိ ဖြလစ် ပလောက် ဖတ်”

“ အားးးးးးး အီးးးးးး ကျွတ်စ် အားးးးးးး”

မလတ်က အိမ်ထောင်ကျဖူးသူ ဖြစ်၍ သူ့ဆောင့်လိုးချက်များအတိုင်း သူမဖင်ကြီးကို စကောဝိုင်းသလို လုပ်ပေးနေလေသည်။အချက်ငါးဆယ်ကျော်လောက်ရောက်သည့်အခါ မလတ်တစ်ကိုယ်လုံး ထွန့်ထွန့်လူးလျက် အိပ်ယာခင်းကို ကျစ်နေအောင်ဆုပ်ထားလေသည်။

“ ပြွတ် စွပ် ဖတ်”

“ အားးးးးးး မောင်လေးး အီးးးးးးးးးး”

မလတ်တီးတိုးလေးငြီးတွားကာသူမခါးလေးကော့တက်သွားပြီး ပြီးဆုံးခြင်းသို့ ရောက်သွာလေသည်။ တမိထဲဝမ်းမှဆင်းသက်လာသည့် အမအရင်းကို လိုးနေရသဖြင့် အောင်ဝင်းနိုင် ကြာကြာထိန်းမထားနိုင် ပြီးချင်လာသည်။သင်္ကြန်ရေပြွတ်မှ ရေများပန်းထုတ်သလိုပင် မလတ်စောက်ဖုတ်ထဲသို့ သူ့လီးရည်များကို တဖြောဖြောနှင့်ပန်းထုတ်လိုက်သည်။သူတို့မောင်နှမနှစ်ယောက် အိပ်ယာထက်တွင် နားနေလိုက်ကြသည်။

“ နင့်စောက်ဖုတ်လေးက ကြပ်ထုတ်နေတာပဲ မလတ်ရယ်လိုးရတာ မဝဘူးဟာ"

“ နင်ကလဲဟာ အမကို ပြောတာကြမ်းလိုက်တာ ငါ့ကိုနင်မိန်းမကျနေတာပဲ သားပြောမယားပြော ပြောတယ်"

မလတ်မျက်နှာလေးရဲကာသူ့ကိုပြောပြီး သူ့ဗိုက်ကြောကို ဆွဲလိမ်လေသည်။

“ ခုတောင်ငါတို့လုပ်ပြီးနေကြပြီပဲ ရှက်နေမနေပါနဲ့ မလတ်ရယ်"

“ ဒီလောက်ဖြစ်လှတာ တွေ့မယ်"

ပြောပြီးမလတ်က သူမလက်လေးဖြင့် မပျော့မမာလေးဖြစ်နေသည့် သူ့လီးတံကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ဖြစ်ညှစ်လိုက်လေသည်။

“ အား နာလိုက်တာ"

“ မောင်လေး နာသွားလား"

မလတ်ကစိုးရိမ်စိတ်ပူစွာနှင့်သူ့ကိုမေးလေသည်။

“ မလတ်ကို ချစ်လို့စတာ နာဘူး"

မလတ်နှုတ်ခမ်းလေးကိုပြွတ်ခနဲသူစုပ်နမ်းလိုက်သည်။

“ ကောင်ဆိုးလေး"

ပြောပြီးသူ့ရင်ဘတ်ကို မလတ်က သူမလက်ချောင်းလေးများနှင့် ပွတ်သပ်ဆော့ကစားနေပြီး ဂွင်းထုပေးနေလေသည်။

“ နင့်ဟာကြီးက ပြန်မာလာပြန်ပြီ ခစ်ခစ်"

“ ငါ ချစ်တော့မယ်နော် မလတ်"

" အင်းချစ်တော့လေ မောင်လေး"

သူထလိုက်ပြီးမလတ်လက်ကိုဆွဲ၍ထူလိုက်ပြီး

“ ဒေါ့ကီဆွဲမယ် မလတ်”

ဟု သူပြောလိုက်သည့်အခါ မလတ်က သူ့အလိုကျ တဖက်သို့လှည့်ကာ ခါးလေးခွက်ပြီးကုန်းပေးထားလေသည်။မလတ်နောက်မှာ သူမုဆိုးဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်ပြီး သူ့လီးတံကြီးကိုဆုပ်ကိုင်၍ ကားစွင့်လုံးတစ်သည့်ဖင်လုံးဖွေးဖွေးကြီးနှစ်လုံးကြားမှနောက်သို့ပြူထွက်လာသောစောက်ဖုတ်ဝမှာတေ့ပြီးသွင်းလိုက်သည်။

“ ဇွိ ပြွတ် ဖတ်

“ အားးးးးးးးးး ရှီးးးးး

“ ဖလွှတ် စွိ ပလောက် ဖတ်”

“ အားးးးးးး ကျွတ်စ်”

မလတ်ပေါင်ခြံနှင့်သူ့လအုရိုက်သံတဖတ်ဖတ်က အိပ်ခန်းထဲတွင် သောသောညံနေသလို စောက်ဖုတ်ထဲ လီးဝင်ထွက်သံနှင့်မလတ် ငြီးတွားသံလေးများကလည်း နတ်ဆောင်းသံအလား ထွက်ပေါ်နေလေတော့သည်။

မလတ်ခါးလေးကိုအုပ်ကိုင်ပြီး သူမဖင်လုံးကြီးခွင်ဝင်သည်အထိ အမစောက်စောက်ဖုတ်ကို ဆောင့်လိုးနေလိုက်သည်။သူဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်း မလတ် ဂုတ်ဝဲဆံပင်လေး ဝဲခနဲ ဝဲခနဲ ဖြာထွက်သွားတာကြည့်၍ အတော်ကောင်းသည်။

ထိုညက သူနှင့်မလတ်ဘယ်နှစ်ချီမှန်းပင်မမှတ်မိ ညအတော်နက်မှသူတို့လိုးပွဲကြီးကို ရပ်လိုက်ပြီးမောင်နှမနှစ်ယောက် တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်ဖက်၍ အိပ်လိုက်ကြသည်။

နောက်နေ့သူအပြင်သွားရင်းဆေးဆိုင်မှာ တားဆေးဝယ်လာပြီးမလတ်ကို သောက်ရန်ပေးလိုက်သည်။ဒေါ်လေးနှင့်ညီမလေးတို့ ပြန်မလာခင်အထိ သူတို့မောင်နှမနှစ်ယောက် နေ့ရောညပါအချိန်မထားပုံစံမျိုးစုံဖြင့် လိုးဆော်ခဲ့ကြသည်။မလတ်ကဒေါ်လေးလိုပင် ဏှာထန်သူဖြစ်သလိုသူကလည်းအထန်ဖြစ်သည်။

ထိုသို့ဖြင့် နောက် ၂ ရက်တွင်ဒေါ်လေးတို့ ပြန်ရောက်လာကြသည်။ညအစောပိုင်းဒေါ်လေးကို လိုးပြီးဒေါ်လေးအိပ်တာနှင့်မလတ်အိပ်ခန်းသို့ သူဆောင်တော်ကူးကာ မလတ်ကိုတစ်ချီလိုး အဒေါ်နှင့်အမကို လိုးဆော်နေရသဖြင့်အောင်ဝင်းနိုင်ဘဝကြီးက သာသာယာယာ ဖြစ်နေပါသည်။နောက်သူအားဆေးများဝယ်ပြီး သောက်သလိုနို့ကြက်ဥ ပုံမှန်တနေ့ ၂ ခွက်သောက်ကာ သုတ်ထွက်အားကောင်းစေရန် ရုံးပတီသီးကြော်စား၍တမျိုး ပြုတ်တို့တာတဖုံအမြဲစားခဲ့သည်။

ညီမလေးအိပ်ခန်းက နောက်ဖေးမီးဖိုဆောင်နှင့် ကပ်လျက်တွင်ရှိ၍ အိမ်ရှေ့ခန်းနှင့်ဆိုအနည်းငယ်လှမ်းပါသည်။သူညဖက်တရေးနိုးအပေါ့အပါးသွားသည့်အခါညီမလေးအိပ်ခန်းရှေ့ရောက်လျှင် ညီမလေးအိပ်နေတာကြည့်တတ်သည်။သူ့လီးကလည်းအဒေါ်နှင့်အမကိုလိုးနေရတာ အားမရနိုင်။တစ်နေ့တစ်ခြားခန္ဓာကိုယ်ဖွံ့ထွားလာပြီးရှိုက်ဖိုကြီးငယ်အသွယ်သွယ်တို့က မို့မောက်စူဖြိုးကာ အလှသွေးများကြွယ်လာသည့် ညီမလေးခင်မေထွေးကိုလည်းသူလိုးချင်လာမိသည်။

.............................................................................................

မနေ့ညက မလတ်အားသူဖင်ချချင်သည်ပြောတော့ တခါမှဖင်မခံဖူးသဖြင့် သိပ်မကြမ်းရန်သူ့ကို ပြော၍သူမဖင်ထဲအုန်းဆီဆွတ်ပြီးသူ့လီးကိုလည်းဆွတ်ပြီးမှ ချော့သွင်းရသည်။နောက်နေ့သူမဖင်တွေစပ်နေသည်ဟု နှစ်ယောက်ထဲရှိချိန်မှာ မလတ်ကပြောတာဖြစ်ပါသည်။

ထိုသို့နေလာခဲ့တာ တလလောက်ကြာခဲ့ပြီးတညတွင်သူဒေါ်လေးနှင့်မလတ်သောက်ရန် ကော်ဖီထဲအိပ်ဆေးထည့်၍တိုက်လိုက်သည်။သူတို့လေးယောက်အိမ်ရှေ့ခန်းမှာ tv ထိုင်ကြည့်နေကြပြီးအတန်ကြာတော့ ဒေါ်လေးနှင့်မလတ်တို့အိပ်ချင်လိုက်တာ ဟုပြောပြီးထသွားကြလေသည်။သူနှင့်ညီမလေးကtvဆက်ကြည့်နေကြသည်။

“ ကိုလေး ညီမလေး သွားအိပ်တော့မယ် ၉ နာရီခွဲပြီ"

ညီမလေးလည်း အိပ်ခန်းရှိရာသို့ ထသွားလေပြီ။ခင်မေထွေးက အသက် ၁၈နှစ် ရည်းစားမထားဖူးသေးသော် လည်း ဖုန်းထဲမှာသူမမိန်းခလေးသူငယ်ချင်းဆီမှ တဆင့် ဇက်ပြာဖြင့်ကူးထားသော အောကားများကြည့်သည်။အောင်ဝင်းနိုင်အပေါ့သွားချင်၍ အိမ်သာသို့သွားပြီး အပေါ့သွားလိုက်သည်။အပေါ့သွား၍ပြီးတော့အိမ်သာမထွက်ကာ ညီမလေးအိပ်ခန်းရှေ့ရောက်သည့်အခါ အထဲသို့ကြည့်လိုက်သည်။

ညီမလေးမအိပ်သေးဖုံးကိုသဲကြီးမဲကြီးကြည့်နေလေသည်။ညီမလေးအိပ်ခန်းထဲသို့ဝင်လာခဲ့သည်။

" မအိပ်သေးဘူးလားညီမလေး"

" မအိပ်သေးဘူး ကိုလေး"

ညီမလေးဖုံးကိုခေါင်းအုံးဘေးမှာထားပြီးလှဲနေရာမှထိုင်လိုက်သည်။

" လာ ကိုလေးထိုင်"

ညီမလေးက သူ့ကိုထိုင်ခိုင်းသဖြင့် သူဘေးမှာထိုင်လိုကသည်။

" ဘယ်သူတွေနဲ့ ချက်နေတာလဲညီမလေး"

ပြောပြီးခေါင်းအုံးဘေးမှညီမလေးဖုံးကိုယူကြည့်လိုက်သည်။

" ဟာ ကိုလေးပေး ညီမလေးဖုံးကို"

ညီမလေးသူ့ထံမှဖုံးကို အတင်းလုနေ၍ ရှောင်လိုက်ပြီးဖွင့်ကြည့်လိုက်သည့်အခါ သူမဖတ်ထားသော မောင်နှမအင်းစက်ဇာတ်လမ်းကို တွေ့လိုက်ရသည်။သူဖတ်၍ပြီးတော့ 

“ ညီမလေးကကိုလေးလိုပဲ ဝါသနာတူတယ်"

ဟု သူပြောလိုက်သည်။

" ကိုလေးလည်းဒီဇာတ်လမ်းကိုတအားကြိုက်တာ ညီမလေးရဲ့"

" အဲထဲကလို ကိုလေးတို့လုပ်ကြရအောင်"

" ဟာကွာ ကိုလေး ဏှာဗူးကြီး"

ညီမလေးမျက်နှာလေးရှက်သွေးဖြာကာနီရဲသွားလေသည်။အခြေနေက ခုလောက်ဆို သိပ်မဆိုးလှ။ ညီမလေးနှင့်ချစ်ရည်လူးရန်သူအမြန်လှုပ်ရှားလိုက်သည်။ညီမလေးနှုတ်ခမ်းလေးကို သူစုပ်နမ်းလိုက်ပြီး သူမကိုယ်လုံးလေးကိုအိပ်ယာပေါ်သို့ လှဲချဲလိုက်သည်။ညီမလေးကအတင်းရုန်းသူက အတင်းပဲအပေါ်မှဖိထားပြီးညီမလေးလျှာလေးကိုပြွတ်ခနဲသူ့ပါးစပ်နဲ့ဆွဲစုပ်လိုက်သည်။

သူ့ကျောပြင်ကြီးကို ညီမလေးကလက်သီးဆုပ်လေးဖြင့် ထုနှက်နေပြီး အတင်းရုန်းကန်နေလေသည်။ ၄ မိနစ်ကျော် လောက်ရောက်သည့်အခါ ညီမလေးရုန်းအားလေးများက တဖြေးဖြေးပျော့ကျကာတန်ပြန်အနမ်းတွေနှင့်ပြန်နမ်းနေလေတော့သည်။သူစုပ်နမ်းနေရာက ဂါဝန်ပေါ်မှပင်ညီမလေး၏ရင်နှစ်မွှာကို ဆုပ်နယ်လိုက်သည်။

" အား ကိုလေး"

ဂါဝန်ကိုအပေါ်သို့လှန်တင်လိုက်သည်။

" အိုး"

ညီမလေးရင်ဘတ်ရှေ့မှာလက်လေးနှစ်ဖက်ယှက်ပြီးကွယ်ထားသည်။ညီမလေးလက်လေးနှစ်ဖက်ကို သူဆွဲဖယ်လိုက်သည်။ညချိန်ဖြစ် ၍ဘရာစီမဝတ်ထားမီးရောင်အောက်တွင် ညီမလေး၏ဖွံ့ထွားစူဖြိုးသည့်အပျိုနို့နှစ်လုံးကဘွားခနဲပေါ်ထွက်လာသည်။နို့သီးခေါင်းပန်းရောင်လေးနှစ်ဖက်ကို သူဖွဖွလေးဖိချေလိုက်သည်။

" အားး ဟင်းး အားး"

ဖီးတက်သံလေးဖြင့် ညီမလေးတီးတိုးလေးငြီးတွားနေလေသည်။သူ့လက်ထဲမှာညီမလေးနို့သီးခေါင်းလေးကထောင်မတ်နေသည်။ညီမလေးနို့နှစ်လုံးကိုသူစို့လိုက်သည်။ညီမလေးတီးတိုးလေးငြီးတွားပြီးသူ့ကို ဖက်ထားလေသည်။အတော်ကြာကြာစို့၍ ပြီးတော့ ညီမလေးပေါင်ကြားမှာဒူးထောက်ထိုင်လိုက်သည်။

ခင်မေထွေးရင်တွေတဒိန်းဒိန်းခုန်နေမိပြီးသူမ အဖုတ်ထဲမှာ ယွစိယွစိ ဖြစ်လာရတော့သည်။ညီမလေးပေါင်ခွဆုံသို့သူမျက်နှာအပ်လိုက်သည့်အခါအို့ ကိုလေးမလုပ်ပါနဲ့ဟုသူ့ကိုတားနေလေသည်။ညီမလေးစကားကိုသူမသိကျိုးကျွံပြုထားပြီးအမွေးဘုတ်စုလေးများနှင့်ဖုံးအုပ်ထားသည့်ညီမလေးအဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးကိုလျှာဖြင့်ယက်လိုက်သည်။

" အားးးးးးးး အီးးးးးးးးး"

ခါးလေးကော့တက်သွားပြီးညီမလေးသူ့ခေါင်းကိုကိုင်ထားသည်။ညီမအရင်းအဖုတ်ကိုစေတနာတွေပိုစွာဖြင့်သူယက်ပေးနေပြီးပဲစေ့ခန့်ရှိစောက်စိလေးကိုဖူးခနဲဆွဲစုပ်လိုက်သည်။

" အားးးးးးးး အီးး ဟီးးးးး ဟင့် ဟင့်"

ညီမလေးရှိုက်သံလေးတွေပင် ထွက်လာသည်။သူယက်ပေးပြီး ခဏအကြာတွင်ညီမလေးစောက်ရည်ကြည်လေးများစိမ့်ထွက်လာသည်။ညီမလေးကို အရမ်းလိုးချင်နေပြီ။ယက်ရာမှ ခွာလိုက်ပြီးဒူးထောက်ထိုင်လိုက်သည်။ညီမလေးကရှက်၍ထင်မျက်စိမှိတ်ထားလေသည်။

သူ့ပုဆိုးခါးပုံစကိုဖြေချလိုက်သည်။ဖြောင်းခနဲပင်လီးတံကြီးကကန်ထွက်လာပြီးတမိထဲဝမ်းမှ ဆင်းသက်လာသောညီမအရင်းအဖုတ်ရှေ့မှာ တဆတ်ဆတ်နှင့်တောင်မတ်နေလေသည်။ညီမလေးပါးပြင်လေးကို ရွှတ်ခနဲနမ်းလိုက်သည်။

" မျက်လေးဖွင့်ကြည့်အုံးလေ ခလေး"

" ကြည့်ပါဘူး ရှက်တယ်"

ညီမလေးကနှုတ်ခမ်းလေးစူပြီးသူ့ကို ပြောလေသည်။သူအူယားသွားပြီး သူမအဖုတ်ကို ယက်ထားသည့် ပါးစပ်နှင့်ညီမလေးကိုကစ်ဆင်ရိုက်လိုက်သည်။

" ပြွတ်စ်"

ညီမလေးကမျက်လုံးမဖွင့်မှိတ်ထားသည်။သူ့လီးတံကြီးကို ဆုပ်ကိုင်၍ အဖုတ်ထဲ မသွင်းသေးပဲ ရသာဖူးစောက်စိပြူးပြူးလေးကိုဒစ်ဖူးကြီးဖြင့်ထိုးကလော်လိုက်သည်။

" အားးးးးးး ရှီးးးးးး ကျွတ်စ်"

" ကိုလေးရယ် အဟင့်ဟင့်"

ညီမလေးမျက်လုံးလေးပွင့်လာပြီး ညီမလေးကိုလိုးပါတော့ ကိုလေးရယ် အလိုးခံချင်လှပြီလို့ သက်ရာက်သည့်အကြည့်လေးဖြင့်ကြည့်နေလေသည်။ညီမလေး အဖုတ်ဝမှာသူ့လီးတံကြီးကိုတေ့ပြီးသွင်းလိုက်သည်။ညီမလေးအဖုတ်ထဲသို့ သူ့လီးတံကြီးတဝက်လောက်က ကြပ်ကြပ်သပ်သပ်နှင့် ဝင်ရောက်သွားခဲ့လေသည်။

" အားးးးးးးးးး ကျွတ် ကျွတ်"

အပျိုအဖုတ်ဖြစ်၍ကြပ်ထုတ်နေသည်။ညီမလေးထအော်မည်ဆိုး၍သူမပါးစပ်ကို လက်ဝါးဖြင့်အုပ်ကာ ကျန်နေသည့်တဝက်ကို အားယူပြီးဆောင့်သွင်းလိုက်သည်။

“ ဗြိ ပြွတ် ဒုတ် ဖတ်”

" အု အူးးးးးးး အူးး"

ညီမလေးနာ၍ ထင်မျက်ရည်လေးဝဲနေလေသည်။အုပ်ထားသည့် လက်ကို သူဖယ်လိုက်သည်။သူမစောက်ခေါင်းအတွင်းသားများစုတ်ပြတ်ကုန်ပြီထင်ရအောင် ကိုလေးလီးတံကြီးက အရှိန်နှင့်အဖုတ်ထဲတိုးဝင်ကာသားအိမ်သို့ ပင်လာထောက်မိလေသည်။

ညီမလေးအပျိုစင် နို့နှစ်လုံးကိုဆုပ်ကိုင်ပြီးတဖုံးဖုံးနှင့် ဆောင့်လိုးနေလိုက်သည်။မလတ်နှင့်ဒေါ်လေးတို့လိုပင် ညီမလေးကလည်းအပေးကောင်းသည်။သူ့ဆောင့်လိုးချက်များနှင့်အညီ လှုပ်ရှားပေးနေလေသည်။ဒီကောင်မလေး အောကားတွေ ဘယ်လောက်ကြည့်ထားတယ်မသိဟု သူလိုးဆော်ရင်းမှ စိတ်ထဲက ပြောလိုက်သည်။

“ စွိ စွပ် ပွတ် ပလောက် ဖတ် ”

“ အားးးးးးး အီးးးးးးးးးး ကျွတ်စ်”

သူဆောင့်လိုးနေစဉ်မှာပင် ညီမလေးပြီးခါနီးပြီဆိုတာသိလိုက်သည်။အချက်သုံးလေးဆယ်ကျော်လောက်ရောက်သည့်အခါ တအားအားတအီးအီးငြီးတွားကာ ထွန့်ထွန့်လူး၍ ညီမလေးပြီးဆုံးခြင်းသို့ ရောက်သွားလေသည်။ညီမလေးနှင့်မတိမ်းမယိမ်းပင်။ သူမအဖုတ်ထဲ သူ့လီးကြီးကိုထိုးစိုက်ထားပြီးသားအိမ်ခေါင်းနားထိသူ့လီးရည်များကို ဗျစ်ခနဲဗျစ်ခနဲပန်းထုတ်လိုက်သည်။

သူတို့မောင်နှမအိပ်ယာထက်မှာနားနေလိုက်ကြသည်။ညီမလေးဂါဝန်ပင်အောက်သို့ပြန်မဖုံးသေးပဲပက်လက်လေးနားနေသည်။ညီမလေးနို့ကိုသူအငမ်းမရစို့နေလိုက်သည်။

" ခစ် ခစ် ကိုလေးကလည်း ကလေးကျနေတာပဲ နို့စို့နေတာ"

" ကိုလေးက နို့မပြတ်သေးဘူးညီမလေးရဲ့"

သူနို့စို့နေရာမှပြောလိုက်ပြီးပြန်စို့နေလိုက်သည်။ညီမလေးလက်လေးတဖက်ကိုယူပြီးသူ့လီးတံကြီးပေါ်တင်ပေးလိုက်သည်။ခင်မေထွေးက အောကားများနှင့် မောင်နှမအင်းစက်ဇာတ်လမ်းများ  ဖတ်ဖူးကြည့်ဖူးထား၍ ကိုလေးလီးကြီးကို သူမလက်လေးဖြင့်ဆုပ်ကိုင်ကာ ဂွင်းထုပေးနေလိုက်သည်။သူမဂွင်းပေးပြီးခဏအကြာမှာ ကိုလေးလီးတံကြီးကသံချောင်းလိုမာတောင်လာသည်။

" ကိုလေးရယ် နဲတာကြီးမဟုတ်ဖူး ဒါကြီးနဲ့ ညီမလေးဟာလေးထဲကို ခုနက အတင်းထိုးထည့်တယ်..ဒါကြီးကလည်း မှိုပွင့်ကြီးကျနေတာပဲ"

သူ့ဒစ်ဖူးကြီးကိုကြည့်၍ ညီမလေးကပြောပြီး လီးတံကြီးကို ဖွဖွလေးဆုပ်ညှစ်ထားလေသည်။

" ထပ်လုပ်ကြရအောင်လေ ညီမလေး"

" ညီမလေးအထဲကတအားစပ်နေတယ် မနက်ဖြန်ကျမှလုပ်နော်"

" အင်းပါ ညီမလေးရယ်ဒါဆို ကိုလေးကို လီးစုပ်ပေးပါလား"

" အင်းစုပ်ပေးမယ်လေဘယ်လိုစုပ်ရမလဲပြောပြ"

ညီမလေးက လှဲနေရာမှ ထိုင်လိုက်သည်။ညီမလေးခေါင်းလေးကို ကိုင်၍ သူ့လီးရှိရာသို့ဆွဲချကာ သူမပါးစပ်နားမှာလီးတံကြီးကို တေ့ပေးထားပြီး 

“ ပါးစပ်ထဲထည့်ရေခဲချောင်းစုပ်သလို စုပ်ပေးညီမလေး”

ဟု ပြောလိုက်သည်။ညီမလေးကအတတ်မြန်သည်။သူမပါးစပ်ထဲသူ့လီးတံကြီးကိုထည့်ပြီးခေါင်းလေးနိမ့်လိုက်မြင့်လိုက်လုပ်၍စုပ်ပေးနေလေသည်။

“ အားးးးးး ရှီးးးးး ကျွတ်စ်”

" ကောင်းလိုက်တာ ညီမလေးရယ်"

ညီမလေးဆံပင်များကိုသူလက်ဖြင့်ဆုပ်ကိုင်ထားပြီး ညီမလေးလီးစုပ်ပေးသည်အားအရသာရှိစွာ ခံနေလိုက်သည်။ငါးမိနစ်ကျော်လောက်ရောက်သည့်အခါ ညီမလေးပါးစပ်ထဲသို့ သူ့လီးရည်များကို ပန်းထုတ်လိုက်သည်။သူ့လီးကို ညီမလေးပါးစပ်ထဲမှဆွဲထုတ်လိုက်သည်။ညီမလေးက သူ့လီးရည်များကိုထထွေးမည်ပြင်စဉ်မှာ သူမနှုတ်ခမ်းလေးကိုသူ့ပါးစပ်နှင့်တေ့ထားပြီးစုပ်နမ်းလိုက်သည်။

" ကိုလေးကလည်း ညစ်ပတ်တယ် သူ့အရည်တွေညီမလေးပါးစပ်ထဲ ပန်းထဲ့တယ်"

သူ့ရင်ဘတ်ကြီးကိုလက်သီးဆုပ်လေးနှင့်ညီမလေးက ထုနေလေသည်။

" ကိုလေးအခန်းကိုပြန်တော့ ညီမလေးအိပ်တော့မယ်"

" မွ မွ"

ညီမလေးကို အာဘွားပေးလိုက်ပြီး ပုဆိုးဝတ်ကာ သူမအိပ်ခန်းထဲမှ အောင်ဝင်းနိုင် ထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။လုံးကြီးပေါက်လှ ညီမလေးအကိတ်လေးကို လိုးလိုက်ရသဖြင့် ဘဝင်ပီတိဂွမ်းစိုင်ထိဆိုသလိုပင် ပျော်ရွှင်မဆုံးတပြုံးပြုံး ဖြစ်နေမိပါသည်။




...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



အိမ်တွင်းရေး အရှုပ်တော်ပုံ အပိုင်း ( ၁ )

အိမ်တွင်းရေး အရှုပ်တော်ပုံ  အပိုင်း ( ၁ )

ရေးသားသူ - ကာမလူဇိုး

အင်းစက်ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။

သူ့နာမည်က အောင်ဝင်းနိုင် အသက်၂၂ နှစ် ညီအကို မောင်နှမ ၄ ယောက်ရှိသည့်အနက် သူကနို့ညှာဖြစ်သည်။ အကိုကြီးက အောင်မင်းနိုင်အသက်၂၈ နှစ်။လွန်ခဲ့သည့် ၂ နှစ်ခန့်ကအိမ်ထောင်ကျသွားပြီး အိမ်ခွဲနေပါသည်။အမ အလတ်က တင်မာကြည် အသက်၂၅ နှစ် ။ပြီးခဲ့တဲ့ ၆လ ကျော်ခန့်က သူမ ယောင်္ကျားနဲ့ စိတ်သဘောထားမတိုက်ဆိုင်သဖြင့် ကွာရှင်းကာအိမ်သို့ ပြန်ရောက်လာခဲ့သည်။ 

ကိုကြီးနှင့်အမလတ်က သားသမီးမရှိကြပါ။ သူ့အောက်တွင် ညီမလေး ခင်မေထွေး သူမကအသက် ၁၈ နှစ်ဖြစ်ပါသည်။ သူတို့ မိဘနှစ်ပါးကဆုံးပါးသွားတာ ၅ နှစ်ကျော်ခဲ့ပြီ။ သူတို့မောင်နှမတွေနှင့်အတူအမေ့ ညီမအရင်းဒေါ်လေးဒေါ်တင်မေကလာနေပေးသည်။ 

ဒေါ်လေးက အသက် ၄၅ နှစ် မုဆိုးမဖြစ်ပြီးသားသမီးနှစ်ယောက်က အိမ်ထောင်အသီးသီးကျသွားကြပြီး အဝေးမှာနေကြသည်။ သူတို့နှင့်ပင်ဒေါ်လေးက အတူနေပြီး သူမသားသမီးအရင်းလို မိတဆိုးဖတဆိုးလေးများဖြစ်၍ချစ်ရှာခဲ့ပါသည်။ သူတို့အမေက မောင်နှမသုံးယောက်ထဲမှာအကြီးဆုံး အမေ့ကသူတို့ဦးလေး ပြီးမှ ဒေါ်လေးဒေါ်လေးကအငယ်ဆုံးဖြစ်ပါသည်။

သူတို့ ညီအကိုမောင်နှမတွေ အကုန်လုံးပညာရေးကံမပါခဲ့ကြ။သူက ၁၀ တန်းနှစ်မှာပင်စာမလိုက်နိုင်၍ ထွက်လိုက်သည်။ သူ့အမနှင့်သူ့အကို ညီမလေးတို့လည်း သူလိုပင်ဖြစ်ကြပါသည်။ သူတို့စီးပွားရေးက၂ လုံး ၃လုံးကော်မရှင်ရောင်းသော အလုပ်ဖြစ်သည်။ ထိုလုပ်ငန်းက သူတို့မိဘတွေမကွယ်လွန်ခင်ထဲက လုပ်ခဲ့တာဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် သူတို့ကလည်း ဒီအလုပ်ကို သူတို့မောင်နှမသုံးယောက် ဆက်လက် လုပ်ကိုင်ခဲ့ကြသည်။

၂ လုံး ၃ လုံးကော်မရှင်ရောင်းရင်း တဖက်ကလည်း သူဘောလုံးပွဲကော်မရှင်စားဖြင့် ရောင်းပါသည်။ သူနှင့်ညီမလေးကအိမ်ထောင်မကျသေး။လူပျို အပျိုများဖြစ်ကြသည်။ သူက လူပျိုဆိုသော်လည်း လီးကတော့ အိုနေပြီ။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် သူ အသက် ၁၇ လောက်က သူတို့တလမ်းကျော်မှ တခုလပ်မမကြီး မမမြင့်ဆိုသည့်ဆော်ကြီးနှင့် ငြိခဲ့သည်။ သူမက ၂၆ လောက်ရှိပြီ။ သူ့ထက် ၉ နှစ်ကြီးသည်။ သူမအား ၄လ ကျော်လောက် လိုးဆော်လိုက်ရသည်။ 

မိန်းမလိုးနည်းပေါင်းစုံနှင့် ဘာဂျာမှုတ်နည်း မိန်းမကို စိတ်လာအောင် ဘယ်လိုနှူးဆွရမည်ဆိုသည်များကို ထိုဆော်ကြီးက သူ့အားသင်ပေးခဲ့သည်။ အသက်ငယ်ငယ်နှင့် မိန်းမလိုးနည်း နှူးဆွနည်းများကို သူတတ်ကျွမ်းခဲ့သည်။ သူမလည်း နောက်တော့ ဘောစိတစ်ယောက်ဖြင့် အိမ်ထောင်ကျသွားခဲ့သည်။ သူလည်း ထိုဆော်ကြီးကို မဝါးရတော့ အနီးနားပတ်ဝန်းကျင်မှ မုဆိုးမ တခုလပ်ကြိုက်ကုန်းများအား မန်းပြီးရလျှင် လိုးဆော်ဖြစ်ခဲ့သည်။

သူ့ ရူပါကဖြောင့်သည့်အထဲပါပြီး တော်ကီကောင်းကာငွေလည်းရွှင်၍သူမန်းလျှင်ရတာများသည်။ အပျိုလေးတွေတော့ မလိုးဖူးသေး မုဆိုးမ တခုလပ်နှင့်သူ့ထက်ကြီးသည့် ဆော်ကြီးတွေသာ လိုးဆော်ခဲ့ဖူးသည်။ ခုနောက်ပိုင်း တဖြေးဖြေးတိုးတက်လာသည့် ခေတ်ကြီးမှာဖုန်းတွေ အင်တာနက်တွေပေါ်လာပြီး အင်းစက်သွေးသားရင်းခြာ မောင်နှမ တူဝရီးဇာတ်လမ်းများကို သူအဖတ်များလာခဲ့သည်။ 

ဆိုတော့ အိမ်မှာနေ့စဉ်မြင်တွေ့နေရသော တင် ရင်များက ခုထိတင်းရင်းပြီးလုံးကြီးပေါက်လှ ညိုချောအကိတ်ကြီး ဒေါ်လေးတင်မေ။ တခုလပ်အမ ဂျောကောင်းသည့် မမတင်မာကြည်။  ရှိုက်ဖိုကြီးငယ်အသွယ်သွယ်တို့နှင့်ခန္ဓာကိုယ်ဖွံ့ထွားသော ညီမလေးခင်မေထွေးတို့အားသူလိုးချင်ခဲ့တာလေးငါးလခန့်ရှိခဲ့ပြီ။ ဘယ်လိုစရမှန်းမသိ၍ ငြိမ်နေတာဖြစ်သည်။ 

ခုနောက်ပိုင်းသူအရင်ကလို ဆော်ဇယားများပင်မရှုပ်တော့ အခြေနေပေးလျှင်သူမတို့သုံးယောက်ထဲ ကတစ်ယောက်ကို ဖန်ပြီးလိုးမည် ဟုတွေးထားခဲ့ဖူးသည်။သူ့ဘောလုံးပွဲရောင်းသောအလုပ်မှာရောင်းအားကောင်း၍ နောက်တော့ သူတို့နှင့် ညီအကိုတစ်ဝမ်းကွဲတော်သူအမေ့မောင်အရင်း၏သားဖြစ်သူခင်မောင်ကိုခေါ်ကာ ပိုက်ဆံပေးပြီးကူခိုင်းရလေသည်။ ခင်မောင်ကအသက် ၂၀ သူ့ထက်ငယ်သည်။

သူတို့ ညီအကိုမောင်နှမလေးယောက်လုံး အရပ်မြင့်တာက အဖေ့ဘက်လိုက်ပြီး မျက်ခုံးမျက်ဖန်ကောင်းကာအသားညိုတာက အမေ့ဘက်လိုက်၍ ညိုချောများဖြစ်ကြပါသည်။

ငါ ဒိုင်ဆီ ငွေသွားအပ်လိုက်အုံးမယ် ခင်မောင်ဟုပြောပြီး သူ ညဘက် ဇယားများချုပ်ပြီး၍ ဒိုင်အိမ်သို့ထွက်လာခဲ့သည်။ ငွေသွားအပ်ပြီး သူ့ကော်မရှင်ခနှုတ်ယူကာအပြန်လမ်းမှာ ဘီယာဆိုင်ထိုင်လိုက်သည်။ စားကောင်းသောက်ကောင်းလေးဘီယာ ၂ ခွက်မှာပြီးသောက်လိုက်သည်။ အမြဲတမ်းတော့ သူမသောက်။ တခါတရံမှသောက်တာဖြစ်သည်။

ခင်မောင်အိမ်ရှေ့တွင် tv ထိုင်ကြည့်နေစဉ် 

“ ခင်မောင်ရေ ဟို ညီအမနှစ်ယောက် သွားပြီလား ”

ဟု ဒေါ်လေးကမေးသည်။

" သွားပြီ ဒေါ်လေး"

သူတို့မရှိခင် ဒေါ်လေးတို့ အမြန် လုပ်ကြမယ် သား”

ဟု ဒေါ်လေးကပြောသည်။ကျနော်လည်း ဒေါ်လေးကိုလိုးချင်နေတာမှလီးကို တောင်နေပြီ။

“ ဟင်းး မအေလိုးလေး အဲလိုပဲပြောရလား”

တူလေးကိုမျက်စောင်းလေးထိုးလိုက်ပြီး သူမ၏ စွင့်ကားသောဖင်လုံးကြီးနှစ်လုံးကိုလှုပ်ယမ်း၍ လှေကားဆီသို့ ဒေါ်တင်မေလျှောက်လှမ်းသွားသည်။ ခင်မောင်လည်းအမြန်ပင်ဒေါ်လေးနောက်သို့ လိုက်ခဲ့သည်။ အိပ်ခန်းထဲမှ အိပ်ယာထက်မှ ာတူလေးကို စောင့်နေလိုက်သည်။

သူအိမ်ခန်းထဲဝင်၍ တခါးအမြန်ပိတ်လိုက်ပြီး ကုတင်ပေါ်တက်ကာဒေါ်လေးထမီကို လှန်တင်လိုက်သည်။သားအမြန်လုပ်နော် တော်ကြာနင့်ကိုလေး ပြန်လာခါနီးပြီ။

" ဟုတ်ကဲ့ ဒေါ်လေး"

ဒေါ်လေးပေါင်ကြားမှာ ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်ပြီး သူ့ပုဆိုးခါးပုံစကိုဖြေချလိုက်သည်။ သူ့လီးကိုဆုပ်ကိုင်လိုက််ပြီးစောက်မွေးနက်နက်များနှင့်ဖုံးအုပ်ထားသော ဒေါ်လေးရဲ့စောက်ဖုတ်ဝမှာတေ့ပြီးသွင်းလိုက်သည်။

“ ဗြိ..ပြွပ် ဖတ်  ”

“ အားးးးးးးးး ကျွတ်စ်”

စန်းစန်းတင့်လှသည့်အယ်နေသော ဒေါ်လေးရင်သားတွေကိုအင်္ကျီပေါ်မှ လက်နှင့် ဆုပ်နယ်ပြီး ဒေါ်လေးတင်မေစောက်ဖုတ်ကြီးကိုဆောင့်လိုးနေလိုက်သည်။

“ ဖလွှတ် စွိ ပြွတ် ပလောက် ဖတ်”

“ အားးးးးးး အီးးးးး အိုးး သားး ဆောင့်လိုးပေး ဒေါ်လေးကို အားးးးးး”

ခင်မောင် မနားတမ်းပင်ဒေါ်လေးစောက်ဖုတ်ကို တဖုံးဖုံးနှင့်ဆောင့်လိုးနေလိုက်သည်။ တူလေးဆောင့်လိုးချက်များအတိုင်းဒေါ်တင်မေ သူမဖင်ကြီးကို စကောဝိုင်းသလိုဝိုင်းပေးပြီး စောက်ဖုတ်ကြီးကိုပင့်တင်ပေးနေလိုက်သည်။ 

အချက် ၇၀ ကျော်လောက်ရောက်သည့်အခါ ဆီးခုံချင်းထိကပ်ထားပြီး ဖင်ကြောကြီးများရှုံ့ကာ ဒေါ်လေးစောက်ဖုတ်ထဲသို့ သူ့လီးရည်များကို ဖြောခနဲပန်းထုတ်လိုက်သည်။ ခင်မောင်နှင့်မတိမ်းမယိမ်းပင် ဒေါ်တင်မေတစ်ကိုယ်လုံးဖျိုးခနဲဖျဉ်းခနဲဖြစ်၍ ပြီးဆုံးခြင်းသို့ ရောက်သွားခဲ့သည်။

ခင်မောင်ပုဆိုးပြန်ဝတ်ပြီး အောက်ထပ်သို့ ဆင်းလာခဲ့သည်။ သူနှင့်ဒေါ်လေးတို့ လိုးခံလာကြတာ ယခုဆို ၆လကျော်ခဲ့ပြီ။ သူတို့ခုလိုပင် အိမ်သားများညဘက်အပြင်သွားကြလျှင် ဒေါ်လေးက သူ့အားလာခေါ်၍ လိုးခိုင်းတတ်လေသည်။ ဟိုညီအမနှစ်ယောက်က ညနေစောင်းပြီဆိုတာနှင့် ထမင်းစားသောက်ပြီးသုံးအိမ်ကျော်မှ မတင်မာကြည်သူငယ်ချင်းအိမ်သို့ သွားကာလင်အကြောင်းသားအကြောင်းများပြောဆိုတတ်ကြသည်။ ညအိပ်ချိန်မှ ပြန်လာတတ်ကြသည်။

ဒေါ်တင်မေကအသက် ၄၅ နှစ်ဆိုသော်လည်း အရွယ်ကမကျပါ။ နုပျိုလျက်ရှိပြီးသူမ၏ တင်နှင့်ရင်များမှာ ပျော့တွဲမနေ တင်းရင်းနေဆဲရှိသေးသည်ဟု ဆိုရမည်။ အရပ် ၅ ပေ ၅ ရှိပြီး ဖွံ့ထွားမို့မောက်သော ရင် သိပ်မတုတ်သည့် ခါးနှင့် စွင့်ကားသောတင်တို့ကိုပိုင်ဆိုင်ထားသူဖြစ်ပါသည်။ ရုပ်ရည်အသင့်အတင့်ရှိသည်ဟု ဆိုတာထက် သာသောရုပ်ရည်ရှိပြီးလုံးကြီးပေါက်လှညိုချောဖြစ်သည်။ သူမ၏အုံထူနက်မှောင်သော ဆံပင်များက တင်ပါးခန့်ရှည်ပြီးတခါတရံ မှသာ ဘီးစပက်ပက်တတ်သည်။

နောက်မှာဖားလျားချထားတာများပြီး ပါတိတ်ဝမ်းဆက်နှင့် ကီမိုနိုများသာ အဝတ်များသည်။ဒေါ်လေးတင်မေက တဏှာရာဂအားကြီးသလို မတင်မာကြည်နှင့်ညီမလေး ခင်မေထွေးတို့ကလည်းဒေါ်လေးလို ပင်ဖြစ်ကြပါသည်။ တခါတရံ သူမတို့အိမ်ရှေ့တွင်ထိုင်နေချိန်အိမ်သားများမရှိလျှင် လင်အကြောင်းသားအကြောင်းတွတ်ထိုးနေကြတာ သူ နားစွန်နားဖျားကြားမိ၍သိရခြင်းဖြစ်ပါသည်။ 

သူ ညီမလေး ခင်မေထွေးနှင့် မမ တင်မာကြည်တို့ညီအမကိုလည်း လိုးချင်မိသည်။ အခြေနေမပေးသေး၍ ငြိမ်နေတာဖြစ်သည်။ဒေါ်လေးတင်မေကအိမ်ပေါ်ရှိ သူမအခန်းထဲတွင်သူ့အလိုးကိုခံတတ်သလို ညဘက်အိမ်သားများအိပ်ချိန်ဆိုလျှင်လည်းအိမ်နောက်ဖက်ရှိ ဂိုထောင်အစုတ်လေးထဲသွားပြီးသူတို့တူဝရီးလိုးဆော်တတ်ကြလေသည်။

သူတို့ ဖြစ်ခဲ့ကြပုံမှာလွန်ခဲ့သည့် ၅ လခန့်က ဟိုညီအမက သင်္ကြန်တွင်းဖြစ်၍ ၂ လုံးဘောလုံးများနားထားသောကြောင့်ခရီးထွက်ကြမည်။ ကိုလေးအောင်ဝင်းနိုင်ကလည်းသူ့သူငယ်ချင်းတွေနှင့် စက်စဲ ဘက်သွားကြမည်။

သူလည်းအိမ်သို့ခဏပြန်ချင်ကြောင်းပြောသည့်အခါ ဒေါ်လေးကသားပြန်မယ်ဆိုရင် အိမ်မှာ ဒေါ်လေးတစ်ယောက်ထဲဖြစ်နေမှာပေါ့နင့်ကိုလေးတို့ ပြန်ရောက်မှသွားပါကွယ်ငါ့တူလေးကလိမ်မာပါတယ်ဟုပြောသည် ဟုတ်ကဲ့ ဒေါ်လေးဟု သူပြောလိုက်သည်။

ထိုသို့ဖြင့်အိမ်တွင်သူတို့တူဝရီးနှစ်ယောက်သာကျန်ခဲ့ကြသည်။ အကျနေ့ရောက်တော့ မနက်အစောပိုင်းဒေါ်လေးက ရင်ဖုံးအင်းကျီဖြူနှင့်ယောဂီထမီဝတ်ပြီး ဘုန်းကြီးသွားမည်ဟုသူ့ကိုပြော၍ထွက်သွားလေသည်။အုံထူနက်မှောင်သော ပိတုန်းရောင်ဆံပင်များကို ဘီးစပက်ပက်ထားပြီးသိပ်မတုတ်သည့် ခါးလေးအောက်မှ စွင့်ကားတဲ့ဒေါ်လေးဖင်လုံးကြီး တလုံးတက်တလုံးဆင်းသွားတာ ခင်မောင်မျက်စိတဆုံး ကြည့်နေမိသည်။

သူ့ပုဆိုးထဲမှလီးမှာလည်း တောင်မတ်နေလေသည်။ဒေါ်လေးသွားပြီးသူလည်း အပြင်ထွက်ကာရေပက်ခံလိုက် တမနက်လုံး ကဲလိုက်အရက်သောက်လိုက်ဘီယာသောက်လိုက်ဖြင့် အတော်မူးနေလေသည်။ 

အိမ်ပြန်ပြီးအိမ်ပေါ်ထပ်ရှိသူအိပ်သောခေါင်းရင်းခန်းမှာထိုးအိပ်လိုက်သည်။ နေ့လည် ၂ နာရီလောက်မှာသူ နိုးလာပြီးအမူးလဲပြေသွား၍ရေစိုအဝတ်များကို လဲလိုက်သည်။ ဗိုက်ဆာ၍ထမင်းစားရန်လှေကားသို့အလာ ဒေါ်လေးအခန်းဘက်အမှတ်မထင်ကြည့်လိုက်မိသည်။ သူ အကြည့်မလွှဲနိုင်အောင်ဖြစ်သွားရသည်။

အခန်းဝဘက်ကျောပေးထားပြီး ဒေါ်လေးရင်ဖုံးအင်္ကျီ ချွတ်ကိုချွတ်လိုက်သည်။ နှစ်ကြိုး ထိုး ဘော်လီအဖြူရောင်အောက်မှဒေါ်လေး၏ခါးသားဖွေးဖွေးလေးအားတွေ့လိုက်ရသည်။ တဆက်ထဲ ယောဂီထမီကိုပါခြေထောက်အောက်သို့ ချွတ်ချလိုက်ပြီးကုန်း၍ ပင်တီအဖြူရောင်လေးကိုချွတ်လိုက်သည့်အခါ ဖင်လုံးဖွေးဖွေးကြီးနှစ်လုံးကြားမှစောက်မွေးနက်နက်များနှင့်စောက်ဖုတ်ပြူပြူလေးကို တွေ့လိုက်ရသည်။ သူ့မျက်လုံးများပြာသွားပြီး ပုဆိုးကိုချွတ်ကာအခန်းထဲဝင်ပြီး ဒေါ်လေးနောက်မှာရပ်လိုက်သည်။

ဒေါ်လေးနောက်မှာရပ်ပြီး သူမကျောကိုအောက်သို့ ဖိချလိုက်သည်။ အို့ ဒေါ်တင်မေ အာမေဋိတ်သံပြုပြီး လဲမည်စိုး၍ ကုတင်ဘောင်အားလက်ဖြင့် ကိုင်ထားလိုက်ရသည်။ ဖင်ကုန်းပေးသလိုဖြစ်သွား၍ ခင်မောင့်အကြိုက် ဖြစ်သွားရသည်။ 

ခင်မောင့်လှုပ်ရှားမှုများက အတော်ကိုမြန်သည်။ ဒေါ်လေးမှင်တက်နေချိန်မှာ တောင်မတ်နေသည့်သူ့လီးကိုဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီးဖင်လုံးကြီးနှစ်လုံးကြားမှစောက်ဖုတ်ဝမှာတေ့ပြီး ဖိသွင်းလိုက်သည်။ဒေါ်တင်မေ မှင်တက်နေရာမှနောက်သို့လှည့်ကာ 

“ ခင်မောင် ခွေးတိရိစ္ဆာန်ကောင် မအေလိုး နင် ဒါဘာလုပ်တာလဲ”

ဟုပြောပြီး အတင်းရုန်းလိုက်သည်။ဒေါ်လေးလက်နှစ်ဖက်ကိုချုပ်ကိုင်ထားလိုက်ပြီး 

“ ဒေါ်လေးကို ကျနော်လိုးချင်လို့”

ဟု ပြောကာသူ့လီးကိိုနောက်သို့ဆွဲထုတ်၍ဆောင့်သွင်းလိုက်သည်။

“ ဇွိ ပြွတ် ဖတ် အိုးး”

“ ခွေးသူတောင်းစား နင့်ကိုငါ ရဲစခန်းတိုင်မယ်"

“ တိုင်ဗျာ ဒေါ်လေးကျနော်ကတော့ လိုးပြီ”

ဟု ပြောပြီးသိပ်မတုတ်သည့်ခါးလေးအားလက်ဖြင့်ဆုပ်ကိုင်၍ အဒေါ်စောက်ဖုတ်ကို ဆောင့်လိုးနေလိုက်သည်။ ဒေါ်တင်မေဟန်ပြလောက်သာ တူလေးအားဆူပူကြိမ်းမောင်းပြီးအလိုးမခံရတ ကြာခဲ့ပြီ။ လက်ဖြင့်သာ သူမအာသာကိုဖြေနေခဲ့ရ၍ ယခုလိုမိမိတူအရင်း၏အလိုးခံနေရသဖြင့်ပင်ကိုယ်အခံကိုက ဒေါ်တင်မေက တဏှာရာဂအားကြီးသူဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ခဏကြာတော့သူမခါးကိုခွက်ထားပေးပြီးဖင်ကြီးကို တူလေးဆောင့်လိုးချက်များအတိုင်းနောက်သို့ပြစ်ဆောင့်ပေးနေလိုက်သည်။ 

သူ ဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်းဒေါ်လေးဖင်လုံးကြီးက ကျေက်ကျောတုံးလိုတုန်တက်သွားပြီးဒေါ်လေးကိုယ်လုံးပြည့်ပြည့်လေးတုန်ခါသွားတာကြည့်၍ပင်ကောင်းနေလေသည်။

“ ဖလွှတ် စွိ ပွတ် ဖတ်”

“ အားးးးးးးး အီးးးးးး အားး”

“ ဇွိ ဖွတ် ပလောက် ဖတ်”

“ အားးးးးးး ရှီးးးးးးးး ကျွတ်စ်”

လီးအရသာကိုသိသည့်အိမ်ထောင်သည်ပီပီ အပေးကောင်းစွာဖြင့်လိုးခံနေလိုက်ပြီး သူမစောက်ခေါင်းအတွင်း သားများနှင့်ခင်မောင့်လီကိုဆုပ်ညှစ်နေလိုက်သည်။ ၆ မိနစ်ကျော်လောက်ရောက်သည့်အခါ သူနှင့်ဒါ်လေးပြိုင်တူလိုပင်ကာမအထွတ်အထိတ်သို့ရောက်သွားခဲ့ကြလေသည်။ 

ဒေါ်လေးစောက်ဖုတ်ထဲမှ သူ့လီးကိုဆွဲထုတ်လိုက်ပြီးပုဆိုးဝတ်ရန်အခန်းဝသို့ထွက်လာခဲ့သည်။ ခုနက တဏှာစိတ်ကြောင့်မလန့်သော်လည်း ခုလိုးဆော်ပြီးမှခင်မောင်လန့်နေမိသည်။

“ ဟဲ့ နင် ကို့အဒေါ်ရင်းကို လိုးပြီးတော့ သွားတော့မယ်ပေါ့..ဟုတ်လား..”

" ဟုတ် ဟုတ် ဒေါ်လေးသွားတော့မယ်"

သူအထစ်ထစ်အငေါ့ငေါ့ဖြင့်ပြောလိုက်သည်။

“ မသွားနဲ့အုံး ဒေါ်လေးကိုထပ်လုပ်ပေးအုံးခုနကတော့ တဏှာရူးပြီးအဒေါ်စောက်ဖုတ်ကိုလိုးပြီးတော့ လာဒေါ်လေး ဝသေးဘူး”

ဟု သူ့ကိုပြောသည်။ခင်မောင်ပျော်သွားပြီး ဟုတ်ဒေါ်လေးဟုပြောကာဒေါ်လေးနားလျှောက်လာခဲ့လိုက်သည်။ ဒေါ်လေးရဲ့ထူအမ်းအမ်းနှုတ်ခမ်းလေးကိုကစ်ဆင်ရိုက်လိုက်သည်။

“ ပြွတ်စ်”

သူမလက်ကိုကျောနောက်သို့ပို့ပြီး ဒေါ်တင်မေ ဂျိတ်ဖြုတ်၍ဘော်လီချွတ်ကာကုတင်ပေါ်ပက်လက်လှဲလိုက်သည်။ဒေါ်လေး၏ တုံချဉ်သီးလုံးခန့်ရှိသည့် နို့ကြီးတစ်လုံးအား သူစို့လိုက်ပြီးလက်သန်းလုံးခန့် မရှိတရှိ နို့သီးခေါင်းမဲတုတ်လေးကိုလက်ဖြင့်ဖိချေလိုက်သည်။ ခဏကြာတော့နောက်တစ်လုံးကိုပြောင်းစို့လိုက်သည်။ ဒေါ်လေးတဟင်းဟင်း ငြီးသံံလေးများထွက်ပေါ်လာသည်။ 

“ အားးးးး သားး”

ထို့ထက်ပိုကောင်းစေချင်သဖြင့် ဒေါ်လေးပေါင်ကြားမှာသူဒူးထောက်ထိုင်ကာ စောက်မွေးနက်နက်များနှင့်ဖုံးအုပ်ထားသည့် ဒေါ်လေးစောက်ဖုတ်ကြီးကိုယက်ယက်လိုက်သည်။

“ အားးးးးးး ရှီးးးးးးး ”

ဒေါ်တင်မေဖင်ကြီးကြွပြီး တူလေးစောက်ဖုတ်ယက်ပေးသည်ကို အားအရသာရှိစွာဖြင့် ခံယူနေလိုက်သည်။အကွဲကြောင်းတိုင်းအပေါ်မှအောက်ယက်ပေးပြီးစောက်စိပြူးပြူးကြီးကိုလက်နှင့်ဖိချေလိုက်သည်။

“ အားးးးးး အီးးးးးး သားရေမရတော့ဘူးဟာ ဒေါ်လေးကို လိုးပေးတော့”

" ဟုတ်ကဲ့ ဒေါ်လေး"

ခင်မောင်ယက်နေရာမှခွာပြီးဒူးထောက်ထိုင်လိုက်သည့်အခါ သူ့လီးကိုဒေါ်လေးကဆုပ်ကိုင်ကာသူမစောက်ဖုတ်ဝတွင်တေ့ပေးထားသည်။ သူခါးကော့ပြီး ဒေါ်လေးစောက်ဖုတ်ထဲဆောင့်လိုးသွင်းလိုက်သည်။

“ ဗြိ ပြွပ် ဖတ် အားးးးးး ”

တူလေးခါးမှာဒေါ်တင်မေ သူမခြေနှစ်ဖက်ကိုချိတ်ထားလိုက်သည်။ ဒေါ်လေးရဲ့ အယ်နေသောနို့ကြီးနှစ်လုံးကိုဆုပ်နယ်ပြီး ဆောင့်လိုးနေလိုက်သည်

“ ဖွတ် စွိ စွပ် ပလောက် ဖတ်”

“ အားးးးးးး ရှီးးးးးးး ကျွတ်စ်”

ဒေါ်လေးကစောက်ဖုတ်ကြီးကို သူဆောင့်လိုးချက်များအတိုင်းပင့်တင်ပေးနေသဖြင့် သူက ဆောင့်အလိုဒေါ်လေး က ပင့်အတင် တူဝရီးနှစ်ယောက်လက်တွဲညီညီဖြင့်လိုးခံနေကြလေသည်။

“ အားးးး သားး.ဆောင့်ဒေါ်လေးကိုဆောင့်လိုးးပေးး အီးးးးး”

“ ပြွတ် ဖြလစ် ပလောက် ဖတ် ”

သူဆောင့်လိုးပြီးခဏအကြာတွင် ဒေါ်လေးဖင်ကြီးအိပ်ယာထက်သို့ အနည်းငယ်ကြွကာ ဇတ်ခနဲ ဇတ်ခနဲဖြစ်ပြီးပြီးဆုံးခြင်းသို့ရောက်သွားသည်။ ဒေါ်လေးနှင့်မတိမ်းမယိမ်းပင် သူ့လီးရည်များကို ဒေါ်လေးစောက်ဖုတ်ထဲသို့ ဒလဟောပန်းထုတ်လိုက်သည်။

ထိုနေ့မှစပြီး ဒေါ်လေးနှင့်သူအိမ်သားများမသိအောင်ယခုထိခိုးစားလာခဲ့ကြသည်။ခင်မောင်အိမ်ရှေ့ခန်းမှာထိုင် ၍ ဒေါ်လေးနှင့်သူလိုးဆော်ခဲ့ပုံများအား တွေးနေစဉ်းစားနေစဉ်မှာ ကိုလေးအောင်ဝင်းနိုင် ပြန်ရောက်လာသည်။ အိမ်ပေါ်ရှိ သူ့အခန်းရှိရာတက်သွားပြီး မမတင်မာကြည်တို့လည်းပြန်ရောက်လာပြီးအောက်ထပ်ရှိ သူမတို့အခန်းထဲဝင်သွားကြစဉ်သူမတို့နောက်မှအိုးနှစ်လုံးအား သူကြည့်နေလိုက်သည်။ 

အစောကမှ ဒေါ်လေးအားလိုးခဲ့သော လီးက ပုဆိုးထဲမှာတောင်မတ်နေသေးသည်။ စားရတဲ့ခလေးပိုငတ်တာပဲ ဟု စိတ်ထဲမှပြောပြီးအိမ်ပေါ်ရှိသူ့အိပ်ယာသို့ လာခဲ့လိုက်သည်။

ထိုသို့ဖြင့်နေလာခဲ့ရာ တနေ့မနက်မွန်းလွဲပိုင်းလောက်တွင် ထိုနေ့ကစနေနေ့ဖြစ်၍ ၂လုံးဇယားများပိတ်သည်။ တင်မာကြည်တို့ညီအမနှစ်ယောက်က သူမတို့သူငယ်ချင်းများအိမ်သို့သွားလည်နေကြသည်။ အောင်ဝင်းနိုင်လည်းကိစ္စတခုဖြင့်အပြင်သို့သွားနေသည်။

သူနှင့် ဒေါ်လေးဒေါ်တင်မေသာအိမ်တွင်ကျန်ခဲ့ကြ၍ အထန်ကောင်ခင်မောင်ကလည်း အိမ်သားများအလစ်ကိုချောင်းနေတာဖြစ်သည်။ သူမီးဖိုထဲဝင်ခဲ့လိုက်သည်။

ဒေါ်လေးကထမင်းဟင်းချက်ပြုတ်စီးမံနေလေသည်။ အိမ်မှာ ဘယ်သူမှမရှိဘူး အပြင်သွားကုန်ကြပြီ ဒေါ်လေး ကျနော်တို့ချစ်ကြရအောင်ဟုပြောပြီးဒေါ်လေးကိိုနောက်မှဖက်ကာ စူဖြိုးဖြိုးဗိုက်သားလေးအား အင်းကျီ ပေါ်ကပွတ်လိုက်သည်။

“ အင်း ဒါဆိုအပေါ်သွားရအောင်”

တူဝရီးနှစ်အပေါ်ထပ်သို့ တက်ခဲ့ပြီးဒေါ်လေးအခန်းထဲသို့ ဝင်လာခဲ့ကြသည်။အပြင်သွားပြီး နာရီဝက်ကျော်လောက်ရောက်သည့်အခါအောင်ဝင်းနိုင် အိမ်သို့ပြန်လာခဲ့သည်။ အပေါ်ထပ် သူ့အခန်းရှိရာသို့ အသွားမှာဒေါ်လေးအခန်းရှေ့အရောက်တွင် မြင်လိုက်ရသည့်မြင်ကွင်းက အောင်ဝင်းနိုင်အား ကြက်သေသေသွားစေခဲ့သည်။

“ ဖွတ် စွိ ဖတ်”

“ အားးးးးးး ရှီးးးးးးးးး”

ခင်မောင်ရောဒေါ်လေးပါဝတ်လစ်စစ်လစ်များဖြစ်နေပြီးခင်မောင်က ဒေါ်လေးကို ဒေါ့ကီဆွဲနေပြီးဒေါ်လေးကတအားအားနှင့်ငြီးတွားနေလေသည်။ သူစိတ်လည်းတိုသွားမိသလိုပုဆိုးထဲရှိ သူ့လီးတံကြီးမှာတဆတ်ဆတ်နှင့်တောင်မတ် နေလေတော့သည်။ သူ့ခေါင်းထဲအကြံတခုရသွားပြီးဖုန်းဖြင့် ဒေါ်လေးတို့လိုးဆော်နေသည်ကို ဗွီဒီယို ရိုက်ထားလိုက်သည်။ 

ကာမရေယဉ်ကြောတွင်စီးမျောနေကြသည့် သူတို့နှစ်ယောက်ကအခန်းဘက်ကျောပေးထား၍ သူမူဗီဆွဲသည်ကိုမသိကြပေ။အောင်ဝင်းနိုင် သူ့အိပ်ခန်းရှိရာသို့ဝင်ခဲ့လိုက်ပြီး ကုတင်ထက်၌လှဲ၍ ခင်မောင်ကို ဆက်မထားတော့ဘူးသူ့ကိုပြန်ခိုင်းမှဖြစ်မည်။ သူ့အကြံကိုအရင်ဦးသွား၍ ခင်မောင်ကိုစိတ်တိုကာသူအိမ်မှာဆက်ရှိလျှင်သူ့ညီမနှင့်သူ့အမပါ ဒီကောင်အရင်ဝါးသွားမည်ဆိုတာ မြွေမြွေချင်းခြေမြင်မိသည်။ 

ထို့ကြောင့် နေ့လည်ပိုင်းတွင်ခင်မောင်အား သူအိမ်မှာ ဆက်မနေရန်ပြောလိုက်ပြီး ဒေါ်လေးနှင့်သူ့ကိစ္စကို မိမိသိကြောင်းပြောလိုက်သည်။ မင်းကိုငါညီအကိုမို့ တခြားသူစိမ်းသာဆို ငါရဲစခန်းတိုင်မှာ ဟုခြောက်လိုက်သည်။ သူ့ကို တောင်းပန်ကာ အိမ်တွင်ဆက်မနေတော့ ပြန်တော့မည်ဟုပြောသည်။ခင်မောင်လည်းသူမှားကြောင်း သူ့အားတောင်းပန်၍သူ့ အိမ်ရှိရာနယ်သို့ ချက်ချင်းပင်ပြန်သွားလေသည်။

ဒေါ်လေးက အပြင်သွားနေပြီး ဟိုညီအမကလည်း ပြန်မလာသေး၍ သူမတို့ ခင်မောင် ပြန်သွားသည်ကို မသိကြပါ။ ညနေစာ ထမင်းစားကြသည့်အခါ 

“ ခင်မောင် မတွေ့ပါလား”

ဟု ဒေါ်လေးကမေးသည်။ 

“ သူ့အိမ်က အရေးကြီးတယ် ပြန်ခဲ့ပါလို့ ဖုန်းဆက်လို့ နေ့လည်ကပဲ ဒေါ်လေးတို့ အပြင်သွားနေတုန်းပြန်သွားတာ”

ဟု သူပြောလိုက်သည်။ ဒေါ်တင်မေ စိတ်ညစ်သွားမိသည်။ ဘယ်နှစ်ရက်လောက်နေမှ ခင်မောင်ပြန်လာမှာလဲ မသိဘူး သူမလာခင် ငါတော့အလိုးခံရမှာ မဟုတ်ဘူးဟု စိတ်ထဲကပြောပြီး ထမင်းဆက်စားနေလိုက်သည်။အောင်ဝင်းနိုင် ဒီညဒေါ်လေးကိုဖုံးထဲမှ သူမတို့ လိုးခံနေကြသည့်မူဗီကို ပြ၍ အကြပ်ကိုင်ပြီးဒေါ်လေးကို လိုးမည်ဟု ဆုံးဖြတ်ချက်ချလိုက်သည်။ညရောက်တော့ ဒေါ်လေးအခန်းထဲသူ ဝင်လာခဲ့လိုက်ပြီး အခန်းတံခါးကို ဂျက်ထိုးလိုက်သည်။

“ သား ဘာလို့ တံခါးပိတ်လိုက်တာလဲ"

ကုတင်နားလျှောက်လာခဲ့ပြီး

“ ဒေါ်လေးကို သား ပြစရာလေးရှိလို့ပါ”

ဟု ပြောကာ သူမလှဲနေသည့်ဘေးမှာ ထိုင်လိုက်သည်။

“ ဘာပြမှာလဲ သား 

ဟုဒေါ်တင်မေသိချင်စိတ်ဖြင့်မေးလိုက်သည်။သူ့လက်ထဲမှ ဖုန်းကိုဖွင့်၍ ဒေါ်လေးတို့ လိုးခံနေသည့် မူဗီအား ဖွင့်ကာ

“ ဒီမှာ ဒေါ်လေး”

ဟု ပြောပြီးသူမကို ပြလိုက်သည်။ မူဗီကြည့်ပြီး ဒေါ်လေးမျက်နှာတစ်ခုလုံးဖြူဖတ်ဖြူလျော်ဖြစ်သွားသည်။

“ ဟင် သားး ဒါ ဒါဘယ်လိုလုပ် သိ သိတာလဲ ဒေါ်လေး တောင်းပန်ပါတယ်သားရယ် အီးး ဟီးး ရွှတ်

ဒေါ်လေးရှိုက်ငိုပြီး 

“ ဒီကိစ္စကို ဘယ်သူမှမပြောပါနဲ့နော်...သား သမီးတို့ကိုလည်း မပြောပါနဲ့နော်..ဒေါ်လေး နောက် ဒီလိုမဖြစ်စေရပါဘူး”

ဟု ဒေါ်လေးကပြောသည်။

“ ဘယ်သူ့မှမပြောဘူးစိတ်ချဒေါ်လေး ဒါပေမယ့် သားတောင်းဆိုတာကို ဒေါ်လေးက ပေးရမယ်”

“ သားက ဒေါ်လေးဆီက ဘာတောင်းဆိုမှာလဲ။

“ သားလည်း ခင်မောင့်လို ဒေါ်လေးကိုလိုးချင်တယ်လို့တောင်းဆိုမလို့ပါ”

“ မဖြစ်နိုင်ဘူး သားတောင်းဆိုတာ ဒေါ်လေးမပေးနိုင်ဘူး”

ဟု ဒေါ်တင်မေ တူလေးကိုပြောလိုက်သည်။

“ ခင်မောင်နဲ့ကျဒေါ်လေးက အလိုးခံပြီး သားလိုးတာကျ မခံဘူးပေါ့ ..ဒါဆိုလည်းရတယ်လေ ..ဒေါ်လေးတို့အလိုးခံနေကြတဲ့ မူဗီကိုဖေ့ဘုတ်ပေါ်တင်လိုက်မယ် တူအရင်းနဲ့အလိုးခံနေတာဆိုပြီးတော့"

ဟု သူခြိမ်းချောက်ကာအကြပ်ကိုင်လိုက်သည်။ဒေါ်တင်မေကြောက်ရွံ့ထိန့်လန့်သွားပြီးငြင်းလျှင်လည်း သူမအရှက်ကွဲမည်။ သူမဘဝကခုမှဆုပ်လည်းစူး စားလည်းရူး ဖြစ်ပြီ။ ခွေးဖြစ်မှမစင်မကြောက်တော့ ဖြစ်လိုရာဖြစ်စေတော့ဟု သဘောပိုက်ပြီး တူလေးအောင်ဝင်းနိုင်အလိုးကိုခံမည်ဟုဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။

“ နင်ကတိတော့ တည်ပါသား ”

ဟု တူလေးကိုပြောလိုက်သည်။

“ တည်ပါတယ် ဒေါ်လေးစိတ်ချ"

ဒေါ်လေးရဲ့ နှုတ်ခမ်းထူထူလေးကို သူစုပ်နမ်းလိုက်ပြီး သူမပါးစပ်ထဲသို့ သူ့လျှာသွင်းကာ ဒေါ်လေးလျှာလေးကို ထိုးကလိလိုက်သည်။ခဏအကြာ စုပ်နမ်း၍ ပြီးတော့ ဒေါ်လေး အင်္ကျီ ကြယ်သီးများအား သူဖြုတ်လိုက်သည်။ ညအိပ်ချိန်ဖြစ်၍ ဘရာစီယာမဝတ်ထားသဖြင့်ဒေါ်လေး၏ အယ်နေသောနို့ကြီးနှစ်လုံးက၂ ပေ မီးချောင်းအောက်မှာဘွားခနဲပေါ်လာသည်။ 

နို့အုံကြီးနှစ်ဖက်ပေါ်သူ့လက်ကို တင်ပြီးဆုပ်နယ်လိုက်သည်။ အသက် ၄၅ နှစ်အရွယ် ဒေါ်လေးနို့နှစ်လုံးမှာပျော့တွဲမနေ။ သူဆုပ်နယ်နေစဉ်မှာပင် နို့သီးခေါင်းမဲတုတ်တုတ်လေးနှစ်ဖက်က ထောင်မတ်နေလေသည်။ သူ ဒေါ်လေးနို့ကိုအငမ်းမရ စို့နေလိုက်သည်။ ဒေါ်လေး၏စူဖြိုးဖြိုးဗိုက်သားလေးကိုလက်ဖြင့်ပွတ်နေလိုက်သည်။

“ အားးးးး အင်းးးးး”

ဒေါ်လေးဖီးတက်သံလေးဖြင့်တီးတိုးလေးငြီးတွားနေသည်။ ခဏကြာတော့ဒေါ်လေးထမီကိုသူဖြေပြီး ချွတ်မည်ပြင်စဉ်မှာဒေါ်လေးက သူချွတ်ရလွယ်စေရန် ဖင်ကြွပေးထား၍ထမီကို ချွတ်ပြီးဘေးတွင်ပုံထားလိုက်သည်။ သူ့ပုဆိုးကိုချွတ်လိုက်ပြီးဒေါ်လေးပေါင်ကြားမှာ ဒူးထောက်လိုက်သည်။ စောက်မွေးနက်နက်များနှင့် ထူပိန်းနေသည့် ဒေါ်လေးစောက်ဖုတ်ကြီးရှေ့မှာ အောင်ဝင်းနိုင်လီးတံကြီးက တောင်မတ်ပြီး ပုတ်သင်ညိုခေါင်းညိတ်သလို တဆတ်ဆတ်ဖြစ်နေလေသည်။



 အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန် >>>>>



မင်းမချစ်လဲနေပါရတယ် (စ/ဆုံး)

မင်းမချစ်လဲနေပါရတယ် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ  -  အမည်မသိ 

ပန်းဆိုးတန်းကားဂိတ်က  ထုံးစံအတိုင်း  စည်ကားနေ၏။  ညနေ  ရုံးတွေဆင်းချိန်ဆို  ကားဂိတ်မှာ တန်းစီနေကြတဲ့လူတွေက  အလှူပေးနေတဲ့  မဏ္ဍပ်ရှေ့က  တန်းစီစောင့်နေကြတဲ့  ကလေးတွေလို ကျိတ်ခဲနေကြသည်..။ ဒေါ်ငြိမ်းငြိမ်းဦး  တစ်ယောက်စိတ်ပျက်လက်ပျက်  ဖြစ်သွားရသည်..။  သွင်းကုန်ထုပ်ကုန်  ကုမ္ပဏီတစ်ခုမှာ ရုံးအုပ်ရာထူးနဲ့  လုပ်ကိုင်နေရသူဖြစ်ပေမယ့်  အသက်က  (၃၉)  နှစ်သာ  ရှိသေးသည်..။   အရပ်  အနည်းငယ်  ပုကာ  ခါးနည်းနည်း  တုတ်စပြုလာပေမယ့်  အိမ်ထောင်သည်  မိန်းမတစ်ယောက်အဖြစ်နဲ့ လှပနေသေးသူပင်..။    

အထူးသဖြင့်  ဖင်အိုးကြီးတွေက  အဆီတက်ကာ  တင်းသထက်တင်း၊ ကားသထက်ကားနေခြင်းက သူမကို  ပို၍  အလှတိုးစေသည်..။ ကုမ္ပဏီမှ  စီစဉ်ပေးသော  ဖယ်ရီကားက  ညနေ(၄)  နာရီကတည်းက  ပို့ဆောင်ရေးထွက်သွားပြီ..။ သောကြာနေ့မို့  အလုပ်တွေ  အကြွေးမကျန်အောင်  တစ်ခါတည်း  ဖြတ်နေသဖြင့်  (၅) နာရီခွဲသာသာလောက်မှ  ရုံးဆင်းခဲ့ရခြင်းကြောင့်  ယခုလို  ကားဂိတ်မှာ  ကားစောင့်နေရခြင်း  ဖြစ်သည်.။ တာမွေအထိပြန်ရမည်မို့  အထူးကားပဲ  စီးဖို့  ဆုံးဖြတ်ကာ  ဆိုက်ရောက်လာသော  အထူးကားကို အပြေးအလွှား  တက်ခဲ့ရသည်..။ 

“ ဟို  ရှေ့နားလေးကို  တိုးပေးကြပါဗျာ…၊  အကူအညီတောင်းတာပါ..  ဟိုဘက်က  အစ်ကို..က ဟိုးနောက်လေးကို  လျှောက်ပေးပါဗျာ..ဟုတ်ကဲ့..ကားခလေးတွေ..” 

ညနေ  ရုံးဆင်းလူကြပ်ချိန်တွင်  လူပို  မတင်ပါဘူး  ဆိုတဲ့  အထူးကားတွေကလည်း  ကြပ်ညှပ်နေသည်.။သာမန်ကားတွေလို  အထဲတွင်  ခုံများဖြုတ်ထားသဖြင့်  အလယ်လူသွားလမ်းလေးတွင် မတ်တတ်ရပ်ခရီးသည်များ  ဖင်ချင်းပေါက်ကာ  တိုးကျိတ်နေကြရသည်။ ဒေါ်ငြိမ်းငြိမ်းဦး  အတွင်းပိုင်း  ကားအလယ်နားသို့  တိုးဝင်လာခဲ့သည်..။  စပယ်ယာရဲ့  လှမ်းအော်မှုကို မခံချင်သဖြင့်  တိုးဝင်လာရသော်လည်း  ကားအတွင်းပိုင်းမှာ  အတော်ကို  ကြပ်နေသည်..။ 

“ အစ်မ…ဒီကို  ပေးထားလေ..ကျမ  ကိုင်ထားပေးမယ်..”  

“ သြော်…ကျေးဇူးပဲ..ညီမရယ်…” 

လက်ထဲမှ  ဖိုင်တွဲကို  ခုံတွင်ထိုင်နေတဲ့  မိန်းမငယ်  တစ်ယောက်က  ကိုင်ထားပေးတာကြောင့်  အဲဒီအနားမှာပဲ အဆင်ပြေသလို  ရပ်နေလိုက်သည်။  အရပ်ပုသလို  ရှိတာကြောင့်  အပေါ်သံတန်းကို  မမှီသဖြင့်  အခက်အခဲ ဖြစ်နေရသည်။ 

“ အစ်မကြီး…  ဒီနားက  တန်းကို  ကိုင်လိုက်လေ…  ကျနော်  ဒီဘက်  ရွှေ့ပေးထားမယ်..လာ…” 

ဘေးထိုင်ခုံမှ  သံတန်းကို  ကိုင်ကာ  ရပ်နေသော  အရပ်မြင့်မြင့်  အသားညိုညို  လူငယ်လေး  တစ်ယောက်က ကိုယ်ကို  ယို့ပေးလိုက်သဖြင့်  တစ်စောင်းလေး  တိုးဝင်ကာ  ဘေးခုံမှ  သံတန်းကို  အားပြု  ကိုင်ထားလိုက်သည်။ ကားကတော့  ရပ်လိုက်ထွက်လိုက်  ၊  မှတ်တိုင်တစ်ခုမှာ  ကျောက်ချလိုက်နှင့်  အလုပ်ရှုပ်နေသည်။ 

“  အစ်မ…ရလား..အဆင်ပြေရဲ့လား….” 

“  အင်း…ရပြီ…မောင်လေး..ကျေးဇူးပဲနော်..” 

အသက်  (၂၀)  ကျော်လောက်ပဲ  ရှိအုံးမည့်  လူငယ်လေးတစ်ယောက်က  ဂရုတစိုက်ဖြင့်  မေးလိုက်သဖြင့် သေချာ  အကဲခတ်လိုက်မိသည်။    သူမရဲ့  တူမ  ဝင့်ဝါထက်  နည်းနည်း  သာ  ကြီးမည့်  ကောင်လေးက အစ်မလို့  ခေါ်ကာ  ဂရုစိုက်ပေးခြင်း  ခံရသဖြင့်လည်း  စိတ်ထဲမှာ  ကျေနပ်သွားမိသည်..။    

တကယ်တော့…သူမ ဘဝက….. ဒေါ်ငြိမ်းငြိမ်းဦး..ဘွဲ့ရပြီးကတည်းက  ယခုလက်ရှိ  လုပ်နေတဲ့  ကုမ္ပဏီမှာ  အလုပ်ဝင်ခဲ့သူဖြစ်သည်..။   အချိန်တွေတဖြည်းဖြည်း  တိုက်စားသွားရင်း  အသက်(၂၅)  နှစ်  .သူမ  အထက်တန်းစာရေးဖြစ်တဲ့  အချိန်မှာ ရုံးအုပ်ကြီးဖြစ်သူ  ကိုစောမြင့်နှင့်  အိမ်ထောင်ကျခဲ့သည်..။    ကိုစောမြင့်က  သူမကို  အရမ်းချစ်ခဲ့ပါသည်။ သူမထက်  အသက်  (၅)  နှစ်သာ  ကြီးတဲ့  ကိုစောမြင့်နဲ့  ချစ်ကမ္ဘာမှာ  အပျော်ကြီး  ပျော်ခဲ့ရသည်။ ဒါပေမယ့်  ..  ကံတရားက  ..ကံဆိုးမှုတွေကို  ဆောင်ကြဉ်းပေးလာခဲ့သည်…။    

အိမ်ထောင်သက်  (၈)  နှစ် အကြာမှာ  ကိုစောမြင့်တစ်ယောက်  ကိုယ်တစ်ပိုင်း  လေဖြတ်သွားခဲ့ရသည်။    ကုမ္ပဏီမှ  ကြည့်ရှုတဲ့အနေဖြင့် သူမကို  ရုံးအုပ်ရာထူး  တိုးမြှင့်ပေးကာ  လစာတိုးပေးခဲ့သောကြောင့်  လင်သားရဲ့  ဆေးကုသစရိတ်နဲ့ စားဝတ်နေရေးတွေ  ကာမိခဲ့ရသည်..။ ဒါ့အပြင်  နိုင်ငံခြားမှာ  အလုပ်လုပ်နေတဲ့  ကိုစောမြင့်ရဲ့  တူမ  ဝင့်ဝါကလည်း  မိဘတွေ  ဆုံးပါးသွားကြသဖြင့်   ကိုစောမြင့်တို့  လင်မယားကို  ကြည့်ရှု  ထောက်ပံ့နေခြင်းကြောင့်  စီးပွားရေးနှင့်  ဝင်ငွေ  ကောင်းမွန်ခဲ့ရသည်။ အဆိုးထဲမှ  အကောင်းများ  ပြန်ရခြင်းပင်  ဖြစ်သည်။ လေဖြတ်နေတဲ့  လင်သားကို  ကြည့်ရှုရန်  ဆွေမျိုးနီးစပ်  အဒေါ်တစ်ယောက်ကို  ခေါ်ယူထားသဖြင့်လည်း သူမအဖို့  သက်သာခဲ့ရသည်။  

သို့ပေမယ့်  အသက်သုံးဆယ်ကျော်  အရွယ်  မိန်းမတစ်ယောက်ရဲ့ ဆာလောင်ငတ်မွတ်မှုကတော့  ဘယ်လိုမှ  မပြည့်ဝနိုင်တော့ပေ..။ ငွေကြေးအဆင်ပြေကာ  စားနိုင်သောက်နိုင်အနေအထားမှာ  တစ်နေ့ပြီးတစ်နေ့  အဆီစုကာ  ဖွံ့ထွား စွင့်ကားလာတဲ့    သူမခန္ဓာကိုယ်  အစိတ်အပိုင်းတွေက  ယောက်ျားသားတစ်ယောက်ရဲ့ ကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်မှုတွေကို  တောင့်တလာခဲ့ရသည်။ ရုံးအုပ်ဆိုတဲ့  အရှိန်အဝါနှင့်  ခြံနှင့်ဝန်းနှင့်  နေထိုင်နိုင်တဲ့  အခြေ အနေတွေကြောင့်  ရုံးမှာရော ပတ်ဝန်းကျင်မှာပါ  သူမကို  ကိုယ်ထိလက်ရောက်  မစရဲခဲ့ကြ.။  နောက်ကွယ်က  မှန်းပြီးသာ  စိတ်နဲ့ ပစ်မှားနေကြတဲ့  လူတွေ  မနည်း..။  

သူမကလည်း  ကိုယ့်အရှိန်အဝါနဲ့  ထင်သလို  မသောင်းကျန်းရဲပေ..။   နောက်ပြီး  လင်က သေသွားတာမဟုတ်..။  ငုတ်တုတ်ကြီး  မေ့နေတဲ့  ဘဝမှာပဲ  ရှိသေးသည်။  ဒီတော့  သစ္စာလည်း  မပျက်ချင်..။    ဒီလိုနဲ့  ခံစားနေရတဲ့  ဆာလောင်မွတ်သိပ်မှုတွေကို  ညဘက်  အိပ်ရာဝင်ချိန်မှာပဲ အတွေးနဲ့  ဖြေဖျောက်နေခဲ့ရတာ  နှစ်တွေလည်း  မနည်းတော့..။ 

မိမိလင်သား  ကိုစောမြင့်ရဲ့  တူမ  ဝင့်ဝါက  သူ့ဦးလေး  လေဖြတ်သွားပြီ  ဆိုတာ  သိခဲ့ရချိန်မှာ  သူ့ဦးလေး မိန်းမ အတွက်  နိုင်ငံခြားမှ  လက်ဆောင်တစ်ခု  ပို့ပေးခဲ့သည်။ ရာဘာဖြင့်  ပြုလုပ်ထားသည့်  ယောက်ျားတန်ဆာအတု  ကြီးကို  သူ့ဒေါ်လေးအတွက်  အဖော်ဆိုပြီး ရွှတ်နောက်နောက်ဖြင့်  ပို့ပေးခဲ့သည်။ လေဖြတ်သွားသော  လင်နှင့်  အိပ်ရာအတူ  အိပ်စက်ရန်  မဖြစ်နိုင်တော့သဖြင့်  သီးခြား  အိပ်စက်ခဲ့တဲ့ သူမအဖို့  ဝင့်ဝါရဲ့  လက်ဆောင်က  တကယ်ပဲ  အသုံးတည့်ခဲ့ရသည်..။  စိတ်ထဲက  ဖြစ်ချင်တဲ့  ဆန္ဒတွေကို မှန်းဆပြီး  ထိုလီးတုကြီးဖြင့်  အဖော်ပြု  အိပ်စက်ခဲ့ရတဲ့  ညတွေက  ညပေါင်း  ရာချီနေခဲ့ပြီ  ဖြစ်သည်။

“ ကျွီ…အိုး…. ဟ…အင့်…….”

ကားက  ဘရိတ်ဆောင့်အုပ်လိုက်သဖြင့်  ကားထဲမှ  လူတွေရဲ့  အသံက  စီကနဲ  ထွက်ပေါ်လာသည်။ အတွေးတွေနဲ့  နစ်မျောနေတဲ့  ဒေါ်ငြိမ်းငြိမ်းဦးလည်း  အခြေအနေပျက်သွားသော  ကိုယ်ဟန်ကို  လှမ်းဆွဲကာ ထိန်းပေးထားလိုက်သော  အထိအတွေ့ကြောင့်  ယခုလက်ရှိ    အသိစိတ်တွေက  အတိတ်ကို ပျောက်ကွယ်စေခဲ့ရသည်။ ရှေ့သို့  ယိုင်လဲမတတ်ဖြစ်သွားသော  သူမကို  လှမ်းဆွဲပေးလိုက်သူကို  ကျေးဇူးတင်အကြည့်လေးဖြင့် ပြန်ငဲ့ကြည့်ပြီး  အသိအမှတ်ပြုလိုက်ရသည်။  ခုနက  သူမကို  ဂရုတစိုက်ရှိနေသော  ကောင်လေးပင် ဖြစ်နေသဖြင့်  အပြုံးလေးပါ  အပိုထပ်ဆောင်းပေးလိုက်မိပြန်သည်။ ထိုကောင်လေးက  ပြန်၍  ပြုံးပြလိုက်ပြီး  သူမနားသို့  အနည်းငယ်  တိုးကပ်ကာ  လေသံတိုးတိုးဖြင့်….

“ အစ်မ  ..  ကိုယ်ကို  နဲနဲ  ပြင်လိုက်ပါလား…တော်ကြာ  ကားဘရိတ်အုပ်လိုက်ရင်  လဲသွားအုံးမယ်…” 

ကိုယ်ကို  ခပ်စောင်းစောင်းလေး  ပြုကာ  အတွင်းဘက်ခုံ  သံတန်းလေးကို  ကိုင်ပြီး  ပို၍ တိုးကပ်လိုက်သောကြောင့်  ဘေးဘက်တွင်  ကိုယ်တစ်စောင်းရပ်ကာနေသော  လူငယ်လေး  ရဲ့  ရင်ခွင်ထဲသို့ ဒေါ်ငြိမ်းငြိမ်းဦး  ရောက်မှန်းမသိ  ရောက်သွားခဲ့ရသည်။  သူမရဲ့  ဘေးမှ  မိန်းမကြီးကလည်း  ရှေ့မှ တိုးဝင်နေတဲ့  လူတွေကြောင့်  သူမကို  ဖိထားသလိုဖြစ်နေကာ  ထိုကောင်လေးရဲ့  ရင်ခွင်ထဲသို့ မှီတွယ်နေသလို  ဖြစ်လို့နေရသည်။ အစပိုင်းတွင်တော့  ရှက်စိတ်မွှန်ကာ  ဘေးက  မိန်းမဝဝကြီးကို  ပြန်တွန်းပြီး  ခွာကြည့်သော်လည်း  မရတော့..။ ကားကလည်း  ငါးပိသိပ်သလို  ကျပ်လွန်းနေသည်။  မထူးတော့ပြီမို့  အသာပင်  ငြိမ်ကာ  လိုက်ပါလာခဲ့သည်။ 

ဒေါ်ငြိမ်းငြိမ်းဦးရဲ့  ကိုယ်က  ကားပေါ်တွင်  ငြိမ်သက်စွာ  လိုက်ပါနေသော်လည်း  သူမစိတ်တွေကတော့ မငြိမ်သက်နိုင်ပေ။  ဒီလို  ယောက်ျားတစ်ယောက်နဲ့  ပူးပူးကပ်ကပ်  မထိတွေ့ရတာ  နှစ်ပေါင်း  မနည်းတော့..။ ဒါ့အပြင်  သူမရဲ့  ကားစွင့်နေတဲ့  ဖင်ဆုံကြီးက  နောက်မှ  ကောင်လေး၏  ဆီးခုံနားသို့  ထိထိမိမိကြီး ဖိကပ်မိနေရခြင်းကြောင့်လည်း  စိတ်တွေ  ဖောက်ပြန်ယိမ်းယိုင်လာရသည်။ ကျပ်ညှပ်နေတဲ့  ကားထဲမှာ  လူတွေက  အလုပ်ဆင်းချိန်  အိမ်ပြန်ချိန်မို့  နွမ်းလျမှုတွေနဲ့  ကိုယ့်အတွေးနဲ့ ကိုယ်  ငြိမ်သက်နေကြသည်။  မငြိမ်သက်နိုင်တဲ့  သူမတစ်ယောက်  ဖင်ဆုံကြီးကို  မသိမသာ  လှုပ်ရမ်းပြီး နောက်မှ  ကောင်လေးရဲ့  ရင်ခွင်ထဲသို့  ပို၍  တိုးဝင်ဖိကပ်ပစ်လိုက်မိသွားသည်။

သူမဟာ  အပေါစား  မိန်းမတစ်ယောက်  မဟုတ်ပေမဲ့  နှစ်ပေါင်းအတော်ကြာ  ပြတ်လပ်နေရတဲ့ အရသာတစ်ခုကို  ပြန်ပြီး  ခံစားမိရချိန်မှာ  ဘာကိုမှ  မစဉ်းစားမိတော့..။  ဒီထက်  ထူးကဲတဲ့  အထိအတွေ့ကို ခံစားရနိုင်ဖို့ကိုဘဲ  စဉ်းစားနေမိကာ  ဖင်ဆုံကြီးကို  နောက်သို့  ကားအရှိန်နဲ့  အတူ ဖိကပ်ဆောင့်ပွတ်နေမိတော့သည်။ ပုဆိုးနဲ့  ရှပ်အင်္ကျီ  ဝတ်ဆင်ထားသော  ထိုကောင်လေးက  အောက်ခံဘောင်းဘီ  ပါပုံမရ..။ ဘောကန်ဘောင်းဘီလို  ပွယောင်ယောင်း  အောက်ခံသာ  ဝတ်ဆင်ထားပုံရသည်။  

သူမရဲ့  ဖင်ဆုံကြီး ဖိကပ်ပွတ်ဆောင့်ပေးနေမှုကြောင့်  ထောင်မတ်လာသော  အတံကြီးက  ရှည်ရှည်မျောမျောကြီး  ဖြစ်ကြောင်း အထိအတွေ့ကို  ခံစားပြီး  မှန်းဆလိုက်မိသည်။ ရှေ့သို့  ထိုးထွက်ထောင်မလာပဲ  အောက်သို့စိုက်ကာ  ထောင်နေခြင်းက  အမျိုးသားများ ဝတ်လေ့ဝတ်ထရှိသော  အောက်ခံဘောင်းဘီမျိုးမဟုတ်မှန်း  သူမ  သိလိုက်သည်။  

အရပ်အနည်းငယ် မြင့်သော  ကောင်လေးရဲ့  လီးတံကြီးက  အရပ်ပုသော  သူမရဲ့  ဖင်ဆုံအထက်ပိုင်း  စအိုအပေါ် ဖင်ညှောင့်ရိုးနားကို  ကျကျနန  လာထောက်ကာ  ဖိမိနေသည်။  ဒေါ်ငြိမ်းငြိမ်းဦး  အရသာတွေ  တက်ပြီးရင်း တက်လာရတော့သည်။ ရှေ့မှထိုင်ခုံ  သံတန်းကို  မြဲမြံစွာ  ဆုပ်ကိုင်ပြီး  ကိုယ်ကို  အနည်းငယ်  ကိုင်းကာ  ဖင်ကြီးကို  ကောက်ပြီး ပိုမိုဖိကပ်ကာ  အရသာယူရင်း  အိမ်အပြန်ခရီးကို  လိုက်ပါလာခဲ့တော့သည်။

 .........................................................................................................................

အောင်ကိုမင်း  ဒီနေ့  အလုပ်ပြန်  နောက်ကျသည်။  ကားက  အလွန်  ကျပ်နေသည်။  လမ်း  (၃၀)မှာ  တက်ပြီး ကားနောက်ပိုင်းမှာ  နေရာယူရင်း  လိုက်ပါလာစဉ်  ပန်းဆိုးတန်းမှတ်တိုင်မှ  တက်လာသော ဆော်ကြီးတစ်ပွေကြောင့်    အိမ်အပြန်ပါ  နောက်ကျခဲ့ရတော့သည်။ ဖင်ဆုံကြီးကို  အတင်းဖိကပ်ကာ  လိုက်ပါလာသော  ဆော်ကြီးက  တောင့်တောင့်ဖြောင့်ဖြောင့်ကြီး  …၊ အသက်ကြီးပေမယ့်  ဖင်ဆုံကြီးက  မာကျစ်နေသေးသည်။    

သူ့လီးကို  အတင်းဖိကပ်ရင်း အရသာယူနေပုံရသည်။  သိပ်လည်း  မစွန့်စားရဲ  တော်ကြာ  ထအော်နေရင်  ကားပေါ်က  လူတွေ  ဝိုင်းရိုက်မှာ စိုးရသည်..။ ဆော်ကြီးက  မတော်တဆ  မဟုတ်တော့ပဲ  သိသိသာသာကြီး  ကပ်ပွတ်နေခြင်းကြောင့်  အောင်ကိုမင်း နည်းနည်းလှုပ်ရှားလိုက်သည်။  

လီးကို  ဖင်ဆုံကြီးနှင့်  ထိုးကပ်ထားလိုက်ပြီး  ကားအရှိန်နှင့်  အတူ ညှောင့်ပေးနေလိုက်သည်။  ကံကောင်းချင်တော့    ဒီနေ့မှ  အောက်ခံဘောင်းဘီကို  အပွဝတ်ခဲ့မိခြင်းကြောင့်   လီးက  လွတ်လပ်စွာ  တောင်မတ်နေနိုင်သည်။  ဆော်ကြီးကလည်း  နောက်မှ  လီးတံကြီး  ကပ်ပေးထားတာကို အရသာယူနေပုံရသည်။  လုံးဝကို  ..  မငြင်း…။ 

“ မှတ်တိုင်…ပါတယ်……….” 

ဆော်ကြီးက  အနားမှ  သူမဖိုင်တွဲကို  လှမ်းယူကာ  စပယ်ယာကိုပြောပြီး  ထွက်သွားရာ  အောင်ကိုမင်း ဆန့်တငံ့ငံ့ကြီး  ဖြစ်ကျန်နေခဲ့ရသည်။  သူဆင်းရမည့်  မှတ်တိုင်က  နှစ်မှတ်တိုင်လောက်  လိုသေးသည်။ ဒါပေမယ့်  ဒီလိုအခြေအနေမှာ  စားခွင်ကောင်းကောင်း  ရနေမှတော့  လက်မလွှတ်ချင်တော့…။ ဆော်ကြီးနောက်မှ  ကပ်ကာ  လိုက်ဆင်းရင်း  နောက်မှ  မသိမသာ  လိုက်လာခဲ့သည်။ 

ဒေါ်ငြိမ်းငြိမ်းဦးတစ်ယောက်မှာလည်း  လီးအရသာကို  တပ်မက်မိနေပေမယ့်  ဆင်းရမယ့်  မှတ်တိုင် ရောက်တော့မှာမို့  ဖိုင်တွဲကို  ပြန်တောင်းယူရင်း  ဆင်းလာခဲ့သည်။  လီးနဲ့  အတေ့ခံ  ၊ အထောက်ခံထားခဲ့ရတာကြောင့်    သူမ  စောက်ဖုတ်ထဲမှ  အရည်တွေက  မတရားပင်  စိမ့်ထွက်ကျနေသည်။ 

အောက်ခံဘောင်းဘီလေး  ခွဆုံတစ်ခုလုံး  စိုစိ  ရွှဲနစ်နေသည်။ နောက်မှ  ကပ်ကာ  ပါလာသော  ခြေသံကြောင့်  အမှတ်တမဲ့  လှည့်ကြည့်မိလိုက်သော  ဒေါ်ငြိမ်းငြိမ်းဦး  ရင်ထဲ ဒိန်းကနဲ  ဖြစ်သွားကာ  အခုနက  ခံစားခဲ့ရသော  အတွေ့အထိအရသာတွေ  ပြန်ဆောင့်တက်လာသည်။ သူမ  ဖင်ကြီးနှင့်  ပယ်ပယ်နယ်နယ်  ပွတ်ထားခဲ့တဲ့  လီးပိုင်ရှင်လေး  က  နောက်မှာ…။  အောင်ကိုမင်း အနားသို့  တိုးကပ်လိုက်ပြီး  ဆော်ကြီးနှင့်  ယှဉ်လျှောက်ကာ  စကားပျိုးကာ  လမ်းခင်းလိုက်သည်။ 

“ အစ်မ…ဒီနားမှာ  နေတာလား…” 

“ အင်း….ဟုတ်တယ်…  မင်းကရော..ဒီနားကပဲလား  ”

“ ကျနော်က  ..ရှေ့နားမှာ  မမရဲ့..” 

ပြောစရာ  စကားမရှိတော့  အောင်ကိုမင်း  ဘာလုပ်ရမလဲ  စဉ်းစားရသည်။  ဒါပေမယ့်  အခြေအနေက သူ့အတွက်  ဖန်တီးပေးနေသည်။  လမ်းထဲ  ချိုးဝင်ခါနီး  နေရာတွင်  မီးတိုင်က  မလင်းသဖြင့် မှောင်ရိပ်ကျနေသည်။  လူကလည်း  ပြတ်နေပြန်သေးသည်။  ဒီတော့… 

“  အို……..မင်း…မင်း  ဘာလုပ်တာ  လဲ…လွှတ်…လွှတ်ပါ……”

“  မမ  ဖင်ကြီးနဲ့  ကားပေါ်မှာ  ပွတ်ထားတာ  ကျနော့်  လီး  အရမ်းတောင်နေပြီ..၊  အဲဒါ  ဘယ်လိုလုပ်ရမှာလဲ… မမရဲ့” 

အောင်ကိုမင်း  လုပ်ရပ်က  သူမကို  တော်တော်  တုန်လှုပ်သွားစေသည်။  လမ်းမှာ  ရုတ်တရက်  လှမ်းဆွဲကာ ဖက်ထားပြီး  မေးလိုက်တဲ့  မေးခွန်းက  သူမ  စိတ်တွေ  ဂယောက်ဂယက်  ဖြစ်သွားရသည်။

“ အိုး…အဲဒါ  ..ငါနဲ့  ဘာဆိုင်လို့လဲ…ဖယ်နော်…ဖယ်…အော်လိုက်ရမလား….” 

“  အော်ချင်  အော်လေ…မမ  နေတဲ့  ပတ်ဝန်းကျင်မှာ  …မမပဲ  အရှက်ရမှာနော်….”

“  ဟင်…မင်း………မင်း…ဘာ  ဘာလုပ်ချင်တာလဲ….” 

“  မမကို…လိုးချင်တာ….” 

“  အို………….” 

ကြားလိုက်ရတဲ့  စကားက  ဒေါ်ငြိမ်းငြိမ်းဦး  တစ်ယောက်  စိတ်တွေ  လွင့်ကနဲဖြစ်သွားစေသည်။ ပက်ပက် စက်စက်  ပြောလိုက်တဲ့  စကားသံကြောင့်လည်း  သူမ  စိတ်ထဲ  တစ်မျိုးကြီး  ခံစားမိကာ စောက်ဖုတ်က  ရှုံ့ကနဲ  ဖြစ်သွားမိသည်။  ဘာပဲ  ဖြစ်ဖြစ်  ဒီပတ်ဝန်းကျင်မှာတော့  အရှက်ကွဲ  မခံနိုင်..။   နှစ်ယောက်တည်း  သိတဲ့  ကိစ္စ  တစ်ရပ်ကွက်လုံး  သိကုန်ရင်  သူမပဲ  အရှက်ရမှာမို့  …ဆုံးဖြတ်ချက်တစ်ခုကို မရေမရာ၊  ဇဝေဇဝါနဲ့ပဲ  လျင်မြန်စွာ  ချလိုက်မိသည်။ 

“  မောင်လေးရယ်…မမက  အိမ်ထောင်နဲ့ပါကွယ်….မဖြစ်နိုင်ပါဘူး…ကွယ်…”

အသနားခံတဲ့  ပုံစံနဲ့  ချော့ကာ  ပြောလိုက်သော  စကားကြောင့်  အောင်ကိုမင်း  တွေကနဲ  ဖြစ်သွားသည်။   ဒါပေမယ့်  ဆော်ကြီးက  အိမ်ထောင်ရှိပေမယ့်  ရွနေတဲ့  ပုံစံကြီး..။  နောက်ပြီး  ကြောက်တတ်ပုံလည်း ရသည်။    ဖြဲခြောက်ပြီး  ရသလောက်တော့  ဂွင်ဖန်ကြည့်ချင်  နေသေးသည်။ 

“  ဒါဆိုလည်း  ..မမ  အိမ်ကို  လိုက်ခဲ့မယ်  ဗျာ….  မမပြောတာ  ဟုတ်မဟုတ်  သိရအောင်…” 

လမ်းပေါ်မှာ  ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်  အရှက်ကွဲဖို့  နီးစပ်သည်။  အိမ်မှာဆို  လင်ကလည်း  ဒုက္ခိတ၊  အဖော် ဒေါ်ကြီးကလည်း  ညဘက်  အိမ်ပြန်အိပ်သူမို့  သူမ  တစ်ယောက်တည်း  တိုးတိုးတိတ်တိတ်  ရှင်းလို့ ရနိုင်လောက်သည်။  ဒါကြောင့်  ထိုကောင်လေးရဲ့  တောင်းဆိုမှုကို  လက်ခံကာ  အိမ်သို့  ခိုးကြောင်  ခိုးဝှက် ခေါ်သွင်းကာ  သူမအိပ်ခန်းထဲ  အထိ  ခေါ်ဆောင်လာခဲ့မိတော့သည်။ 

ဆေးအရှိန်တွေကြောင့်  အိပ်ပျော်နေသော  လင်ကို  တစ်ချက်စစ်ဆေးလိုက်ပြီး  မီးဖိုချောင်မှ  အဖော်  ဒေါ်ကြီးကို ပြန်လွှတ်လိုက်သည်။  ထို့နောက်  သူမ  အိပ်ခန်းထဲမှာ  အခန့်သား  ထိုင်နေတဲ့  ဘသားချောလေးဆီ ပြေးရပြန်တော့သည်။ အခန်းတံခါးကို  ပိတ်၍  ဝင်လာပြီး  ထိုင်နေသော  ကောင်လေးကို  အသနားခံသော  အကြည့်လေးဖြင့်…. 

“  မောင်လေးရယ်….မင်းက  အဒေါ်ရဲ့  တူသား  အရွယ်ပါကွယ်…မသင့်တော်ပါဘူး…”

“  ဟားဟား….မမရယ်…ချက်ချင်းကြီး  အဒေါ်တွေ  ဘာတွေ  လုပ်မနေပါနဲ့..ကျနော့်နာမည်  အောင်ကိုမင်း…… မင်းမင်းလို့  ခေါ်…မမနာမည်က……”

“  ငြိမ်းငြိမ်းဦး…ပါကွယ်….” “  ကျနော်က  မမငြိမ်းလို့  ခေါ်မယ်..”

“  ဟို…..ဟို…မင်း…ပြန်ပါတော့လားကွယ်….နော်….”

“  ဟင်းဟင်း….မမငြိမ်းကလည်း  ကားပေါ်မှာ  မမငြိမ်း  ဖင်ကြီးနဲ့  ပွတ်ပေးထားတဲ့  ကျနော့်  လီးကြီးကို မေ့ပစ်လိုက်ပြီပေါ့  ..ဟုတ်လား…” 

“  အို…ကွယ်….မင်းကလည်း…..” 

“  မမငြိမ်း  ယောက်ျားက  လေဖြတ်နေတာ  ဆိုတော့  လိုးမပေးနိုင်ဘူး  မဟုတ်လား…” 

အိမ်ထဲသို့  ဝင်လာပြီးကတည်းက  အခြေအနေမှန်ကို  နားလည်သွားတဲ့  အောင်ကိုမင်း  အမေးစကားကို ဒေါ်ငြိမ်းငြိမ်းဦး  ပြန်မပြောနိုင်ပဲ  ဆွံ့အနေရတော့သည်။ 

“  ဖြေလေဗျာ….မဖြေရင်  ဒီနားမှာ  …မမငြိမ်း  အကြောင်းတွေ  လျှောက်ဖွပစ်မှာနော်….” 

“  ဟို….ဟို…အဲလိုတော့  မဟုတ်တာတွေ  လျှောက်မလုပ်ပါနဲ့  ကွယ်…..”

“  ဒါဆို…ကျနော်  မေးသမျှ  အကုန်ဖြေမှာလား…” 

“  ဖြေ…ဖြေပါ့မယ်…..” 

“  မမငြိမ်း  ယောက်ျားက  ဘယ်တုန်းက  လေဖြတ်သွားတာလဲ……” 

“  ကြာပြီ….ခြောက်နှစ်ကျော်သွားပြီ…”

“  ဟာ….ဒါဆို..  မမငြိမ်းကို  မလိုးပေးနိုင်တာ  ကြာပြီပေါ့….  ဒီကြားထဲ  ဘယ်သူ့ကို  အလိုးခံသေးလဲ…”

မင်းမင်းရဲ့  မေးခွန်းတွေက  တစ်တစ်ခွခွတွေမို့  သူမ  ပြန်ဖြေဖို့  နှုတ်မရဲ..။  ဘယ်လို  ပြန်ဖြေရမလဲ  မသိ။ ပါးစပ်က  ဘယ်လိုမှ  မထွက်  ဖြစ်နေသည်။ 

“  ဖြေလေ  ဗျာ..”

“  ဟို….ဟို…..ကွာ….ဘယ်သူနဲ့မှ…..မ..မဖြစ်..” 

“  ဒါဆို…..ကားပေါ်မှာ  ကျနော့်လီးနဲ့  တေ့ခံထားရတော့  အလိုးခံချင်လာတာပေါ့….”

“  မင်းမင်းရယ်…  မမ  ပြောလို့  မထွက်ဘူး….ကွယ်…” 

“  ကောင်းပြီလေ..ဒါဆိုလည်း  ခေါင်းငြိမ့်ပြ…..” 

ဒေါ်ငြိမ်းငြိမ်းဦး  လေးတွ့ဲစွာ  ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်သည်။ 

“  ကဲ….ဒါဆိုလည်း  အဝတ်တွေ  ချွတ်ရအောင်…”

“  အို……..ဘာလုပ်မလို့..လဲ…” 

“  မမငြိမ်းကို  ….  လိုးပေးမလို့ပေါ့  ….ဟဲဟဲ….” 

ဒေါငြိမ်းငြိမ်းဦး  တစ်ယောက်  ဖင်ဆော့မှုကြောင့်  ခုလိုထိဖြစ်လာရတာကို  မကျေနပ်ပေမယ့်  မသိစိတ်တွေက လွှမ်းမိုး  အနိုင်ယူခြင်း  ခံလိုက်ရတော့သည်။  သူမကိုယ်ပေါ်က  အဝတ်အစားတွေကို  တစ်လွှာချင်း ချွတ်ပစ်နေတဲ့  မင်းမင်း  ရဲ့  လက်တွေအောက်မှာ    တစ်သွေမတိမ်း  လိုက်နာ  လုပ်ဆောင်ပေးနေမိတော့သည်။ 

မင်းမင်းက  ဆော်ကြီးကို  အကျပ်ကိုင်ကာ  ခိုင်းစေနေပုံက  ရင့်လှသည်။    ခုတင်ခြေရင်းမှာ  ထိုင်နေရင်း အဝတ်အစားတွေ  ချွတ်ခိုင်းနေရင်း  သူ့ပုဆိုးကို  ချွတ်ချလိုက်ပြီး  လီးကိုင်ဆုတ်ကိုင်ကာ  ဂွင်းထုနေသည်။ ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်မှာ  အဝတ်မကပ်တော့ပဲ  ဗလာကျင်းသွားပြီးဖြစ်တဲ့  ဒေါငြိမ်းငြိမ်းဦး  ရဲ့  အလှက  အခုမှ ပိုမိုပွင့်ထွက်လာသည်။  ကလေးမမွေးဖူးသေး  သဖြင့်  ဝမ်းဗိုက်သားလေးက  ချပ်ယပ်နေပြီး   နို့အုံကြီးတွေကလည်း  တင်းရင်းချွန်ထွက်နေကာ  ငှက်ပျောဖူးကြီးတွေလို  တုံခတ်နေသည်။   

ပေါင်တံကြီးတွေကလည်း  တုတ်ခိုင်ကာ    တစ်ကိုယ်လုံး  ဖွေးဆွတ်နေသည်။ သူမကို  ကြည့်ပြီး  အရသာခံကာ  ဂွင်းတိုက်နေတဲ့  မင်းမင်း  လီးတံကြီးကို  ဒေါ်ငြိမ်းဦး  တပ်မက်စွာ ကြည့်နေမိသည်။    သူမ  စောက်ဖုတ်အုံကြီးကလည်း  အလိုလို  ဖောင်းထကာ  နှစ်ရှည်လများ ပြတ်လပ်နေခဲ့ရသော    လီးအရသာကို  ငံ့လင့်လွန်းရသဖြင့်  အရည်တွေပင်  ယိုစီး  စိမ့်ကျနေပြီ..။   စိတ်တွေလည်း  ဘယ်လိုမှ  မထိန်းနိုင်တော့..။ ကုတင်စောင်းမှာ  ထိုင်နေတဲ့  မင်းမင်းကို  အိပ်ရာပေါ်သို့  တွန်းလှဲပစ်လိုက်တော့သည်။    

ထို့နောက် ကုတင်ပေါ်သို့  တက်ကာ    မင်းမင်း  ကိုယ်ပေါ်  ကားယားခွထိုင်လိုက်ပြီး  လီးတံကြီးကို  လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ထိန်းကိုင်ကာ  သူမ  စောက်ဖုတ်အဝသို့  တေ့ကပ်ယူလိုက်သည်။    ထို့နောက်  ရှေ့သို့  အနည်းငယ်  ကုန်း၍ လက်ထောက်လိုက်ပြီး  ဖင်ဆုံကြီးကို  တဖြည်းဖြည်းချင်း  ရှေ့နောက်  လှုပ်ရှားကာ  ပွတ်တိုက်ပြီးမှ   ဖိချသွင်းယူလိုက်သည်။ 

“  ပြွတ်…..အ………အီး……အိ….အင့်….အိုး…..ဟင်း..ဟင်း  ကျွတ်..ကျွတ်…” 

လီးကို  အဆုံးထိ  ဖိချ  သွင်းပစ်လိုက်ပြီး  အရသာခံကာ  ဖင်ဆုံကြီးကို  နှဲ့ဝိုက်ကာ  မွှေ့ရမ်းပစ်လိုက်သည်။ 

“  အိုး…  မမငြိမ်း  တော်တော်  ခံချင်နေတာပဲ…  ဆောင့်စမ်းပါ..မမရ..  ဖင်ကြီးကို  ဖိဖိပြီး  ပစ်ဆောင့်စမ်းပါ… အား…….အိုး…” 

မင်းမင်းက  မငြိမ်းငြိမ်းဦးရဲ့  စိတ်တွေကို  မီးမြိုက်ပေးသလို  ဆွပေးလိုက်ရင်း  အောက်မှ  ပင့်ကာ ဆောင့်တင်ပေးလိုက်သည်။ 

“  အို……အိ……အင်း….အ..အ…..ထိတယ်ကွယ်…အ…အင့်…….ကျွတ်ကျွတ်…..မင်းမင်း  ရယ်… ကောင်းလိုက်တာကွယ်….” 

စောက်ဖုတ်ထဲ  လီးဝင်သွားသဖြင့်  မငြိမ်းငြိမ်းဦး  အခေါ်အဝေါ်တွေက  နူးညံ့ကာနေသည်။  ဖင်ကြီး  ကုန်းကာ ခွဆောင့်နေသောကြောင့်  ဝဲနေသော  မငြိမ်းငြိမ်းဦး  နို့ကြီးနှစ်လုံးက  အိပ်မွေ့ချနေသလို  ။မင်းမင်းက ဝဲခါနေသော  နို့နှစ်လုံးကို  လက်ဖြင့်  တင်းတင်း  ဖျစ်ညှစ်ဆုပ်ကိုင်ရင်း  အောက်မှ  ကော့ပင့် ဆောင့်ပေးနေသည်။    မငြိမ်းငြိမ်းဦးကလည်း  ဖင်ဆုံကြီးကို  မြှောက်မြှောက်ပြီး  အတင်းပင် ဆောင့်လိုးချနေသည်။ 

“  ဆောင့်…မမငြိမ်း…စိတ်ကြိုက်  ဆောင့်စမ်းပါ..အား…ဖင်ကြီးတွေ  တအားနဲ့  ဆောင့်ချ..အ….”

“  အိုး….မောင်ရယ်…ထိတယ်ကွယ်….  အီး..အင်း…ဟင်း…အား..အား…အိ..ပင့်ဆောင့်ပေးပါအုံး… အား….ဟုတ်ပြီ…ထိတယ်…အ…အမလေး…မမ..ပြီးခါနီးပြီ..အ..အ…ပင့်ဆောင့်…အား…အိုး..ညှစ်စမ်းပါ… နို့တွေကို  ညှစ်..အား…..အို..ဆောင့်………” 

မငြိမ်းငြိမ်းဦး  တစ်ယောက်  အရမ်းကို  နှာထန်လွန်းနေသည်..။    အနှစ်နှစ်  အလလ  ငတ်ပြတ်နေခဲ့ရတဲ့  လီးကို စိတ်ကြိုက်  အပေါ်မှ  ဆောင့်လိုးနေရသဖြင့်လည်း  ကာမစိတ်တွေက  ထိန်းမရဖြစ်ကာ  ပါးစပ်မှ  တစ်တစ်ခွခွ စကားတွေ  ဒရစပ်ပြောပြီး  ဖိလိုးနေတာ  မရပ်..။ မင်းမင်းကလည်း  ဆော်ကြီး  နှာထန်ပုံကို  အကြိုက်တွေ့ကာ  နို့တွေကို  ပြတ်ထွက်မတတ်  ညှစ်ကိုင်ရင်း အောက်မှ  ကော့ကော့ပြီး  ပင့်လိုးပေးနေသည်..။

“  အား…..ဖတ်…ဖတ်……ဖွတ်…အီး…အ…အမလေး…အ……….ထွက်ပြီ….အား.အ…  အမေရေ…အား….. ဟင်း……” 

မငြိမ်းငြိမ်းဦး  တစ်ကိုယ်လုံး  တုန်ခါကာ  ဖင်ဆုံကြီးကို  အတင်းဖိချဆောင့်လိုးပြီး  စောက်ရေတွေ ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်တော့သည်..။    မင်းမင်းလည်း  ဆော်ကြီး  ပြီးသွားပြီဆိုတာနဲ့  နို့တွေကို ဆုပ်ညှစ်ကိုင်ထားရာမှ  လက်လွှတ်ကာ  ဖင်ကြီးတွေကို  ဆွဲဖြဲပြီး  အောက်မှ  အဆက်မပြတ် ဆောင့်လိုးပစ်လိုက်တော့သည်..။ 

ကားပေါ်မှာကတည်းက  တောင်နေခဲ့ရတဲ့  လီးက    မထိန်းနိုင်တော့ပဲ  စက်သေနတ်ပစ်သလို ပစ်ပစ်ဆောင့်ရင်း  လရည်တွေကို  စောက်ဖုတ်ထဲ  ပန်းထည့်လိုက်သည်..။    မငြိမ်းငြိမ်းဦးမှာ  သူမ  စိတ်ကြိုက် ဆောင့်လိုးပြီး  စောက်ရည်တွေ  ဒလကြမ်း  ထွက်နေချိန်မှာပင်  ပင့်ဆောင့်လိုးခံရပြီး  လရေတွေ ပန်းဝင်လာမှုကြောင့်  နောက်တစ်ချီထပ်ကာ  ပြီးသွားရတော့သည်..။

............................................................................................................

စင်္ကာပူနိုင်ငံ  ရောက်နေတဲ့  ဝင့်ဝါတစ်ယောက်မှာ  စူပါမားကက်တစ်ခုတွင်  အလုပ်လုပ်နေရင်း  အလုပ်နှင့် နီးသော  တိုက်ခန်းတွင်    ငှားရမ်းနေထိုင်ခဲ့သည်..။    တရုတ်လူမျိုး  အများစုဖြင့်  ဖွဲ့စည်းထားသော စင်္ကာပူနိုင်ငံတွင်  တရုတ်ဘာသာစကားက  ပြည်ပရောက်သော  သူမတို့အဖို့  အလွန်အရေးပါလှသည်..။ 

ဝင့်ဝါ  ကံကောင်းချင်တော့  အခန်းဖော်က  မြန်မာနိုင်ငံဖွား  တရုတ်ကပြားမ  တစ်ယောက်  ဖြစ်ကာ စရောက်ကတည်းက  အတူနေထိုင်ခဲ့ကြသဖြင့်    တရုတ်စကားကို  ထမင်းစား  ရေသောက်တော့  ဝင့်ဝါ ပြောတတ်နေပြီ..။ အလုပ်မှာလည်း  အဆင်ပြေကာ  သူဌေးနှင့်လည်း  ပနံသင့်လှသဖြင့်    ဝင့်ဝါ  ကံကောင်းလှသည်..။    

စင်္ကာပူဒေါ်လာ  (၁၈၀၀)  ရသော  အလုပ်မို့  မြန်မာငွေနှင့်  ဆို  ဆယ်သိန်းကျော်လောက်  လစဉ်  ဝင်ငွေ  ရှိနေသည်..။   မိဘတွေက  သူမ  တက္ကသိုလ်  တက်နေစဉ်က  ဆုံးပါးသွားခဲ့သဖြင့်    သူမကို  စောင့်ရှောက်ခဲ့သော  ဦးလေးတို့ လင်မယားကို  လစဉ်  (၃)  သိန်းကျော်  ထောက်ပံ့နိုင်ခဲ့သည်..။    ဒါ့အပြင်  တစ်ကိုယ်ရေ  တစ်ကာယ  သမားမို့ နိုင်ငံခြားမှာ  စားရေး  သုံးရေးက  အစ  အဆင်ပြေစွာ  နေနိုင်ခဲ့သည်..။ 

စင်္ကာပူရောက်  အချို့  မြန်မာမတွေလို  မိဘပို့ပေးတဲ့ငွေနဲ့  ကျောင်းလာတက်၊  အသုံးအဖြုန်းကြမ်းကြတဲ့အခါ ငွေလိုအပ်တဲ့  အချိန်  စပွန်ဆာရှာ၊  စပွန်ဆာအကြိုက်  မိမိတို့  အသွေးအသားတွေကို  ပေးလှူနေရတဲ့ မိန်းကလေးတွေထက်  ဝင့်ဝါက  သာပါသည်။   

နောက်ပြီး  ချစ်သူရည်းစားလဲ  မထားခဲ့..။  ဝင့်ဝါက  ခဲမှန်ဖူးတဲ့  စာသူငယ်မလေးမို့  ယောက်ျားတွေကို ကြောက်ရွံ့နေတာကြောင့်  အေးဆေးနေခဲ့တာ  သုံးနှစ်လောက်ရှိခဲ့ပြီ..။ အလုပ်နားရက်မှာ  တစ်ချို့တွေ  ..  ဘဲနှင့်  လျှောက်လည်နေကြချိန်  အခန်းဖော်နှင့်  ဝင့်ဝါကတော့ အခန်းထဲမှာ..။  မြန်မာနိုင်ငံမှာ  တစ်မြို့တည်း  သားချင်းတောင်  မသိချင်ယောင်  ဆောင်နေကြပေမယ့် သူများနိုင်ငံမှာတော့  ရွှေမြန်မာတွေ  တည့်ကြသည်..။ မြန်မာအချင်းချင်း  ခင်ကြ  မင်ကြ၊  နောက်..  ကြိုက်ကြ၊  အဲဒီနောက်မှာ  လိုးကြ  ခံကြပေါ့..။    

ယောက်ျားနဲ့ ကလေးရှိကြတဲ့  အအိုမတွေကလည်း  အပျိုလုပ်ပြီး  ရည်းစားထား၊  နောက်  အတူနေ ဖြစ်ချင်တိုင်းဖြစ်နေကြတာကို  ဝင့်ဝါ  ကြားနေမြင်နေ  ရသည်..။  နောက်မှ  ကွိုင်တွေတက်ပြီး  အရှုပ်တွေ ပေါ်လာကာ  ပြဿနာ  ဖြစ်ကြတာတွေ  ကို  ဝင့်ဝါကြောက်သည်..။  

ဒါကြောင့်လည်း  အေးအေးဆေးဆေး  ပဲ နေခဲ့တာ…။ ဝင့်ဝါ  အေးအေး  နေသလောက်  အခန်းဖော်  တရုတ်ကပြားမ  ကျင်သီဆွေကတော့  ပွေးချက်က ကမ်းကုန်သည်..။  အသားက  တရုတ်မဖြစ်တာကြောင့်  ဖွေးဆွတ်နေကာ  ပြည့်ဖြိုးတဲ့  အသားဆိုင်တွေနဲ့ ဖွဲ့စည်းထားတဲ့  ခန္ဓာကိုယ်ကို  ပိုင်ဆိုင်ထားသည်..။    တကယ့်  စင်္ကာပူ  နိုင်ငံသူတစ်ယောက်လိုပင်..။   တရုတ်စကားကလည်း  ကျွမ်းကျင်တာပါသည်..။ ကျင်သီဆွေက  ရသမျှ  လစာကို  အကုန်လုံး  သုံးနေသူမို့  ဝတ်တာစားတာက  တကယ့်  ဟော့ရှော့..။ နောက်ပြီး  ဘဲတွေကလည်း  တစ်ပွေပြီး  တစ်ပွေ  ထားသည်..။    တစ်ခါတစ်လေ  နှစ်ယောက်သုံးယောက် တစ်ပြိုင်တည်း  ..။    သူတစ်ယောက်တည်း  ပတ်ရှုတ်နေသူ..။ 

ဒါပေမယ့်  ကျင်သီဆွေရဲ့  စိတ်က  တစ်မျိုး..။  ဘဲတွေနဲ့  ဘယ်လောက်ပဲ  နေနေ  သူမရဲ့  ဆန္ဒက လိုးနေခံနေတုန်းခဏသာ  ပြည့်ဝကျေနပ်သည်..။  နောက်ယောကျ်ားတစ်ယောက်နဲ့  ထပ်မနေချင်တော့..။ ကျင်သီဆွေရဲ့  ကာမစိတ်ရမ္မက်က  လိင်တူ  မိန်းမတစ်ယောက်နဲ့  အတူ  ပျော်ပါးရခြင်းကို  စွဲလမ်းနှစ်ခြိုက်သူ တစ်ယောက်ပင်..။.  ဒါကြောင့်  အခန်းဖော်  ဝင့်ဝါကို  ဖူးဖူးမှုတ်မတတ်  ချစ်ခင်သည်..။   သူမရဲ့ စိတ်ရမ္မက်တွေအတွက်  ဝင့်ဝါနှင့်အတူ  ဖြေဖျောက်ရတာကို  နှစ်သက်သည်..။ ပလာဇာအောက်တွင်  ရောင်းချသော  ယောက်ျားတန်ဆာအတု  ဆိုဒ်စုံဝယ်ထားပြီး  ရုံးအားရက်တွေတွင် ဘဲတွေကိုခေါက်ထားကာ  ဝင့်ဝါနှင့်အတူ လိင်တူ  ဆက်ဆံကြသည်..။    

နှစ်ယောက်သား  မျော့မျော့သာ ကျန်တဲ့အထိ  အချီပေါင်းများစွာ  ပြီးမှ  ကျင်သီဆွေတစ်ယောက်  ရပ်တော့သည်..။ ဝင့်ဝါမှာလည်း  တက္ကသိုလ်တက်စဉ်က  ကိုယ်ကြုံတွေ့ခဲ့ရဖူးတဲ့  ကာမအရသာ  မစို့မပို့လေးကို  ခု ရေခြားမြေခြားမှာ  လိင်တူမိန်းမတစ်ယောက်နဲ့မှ  ဖွတ်ဖွတ်ကြေအောင်  ခံစားတတ်လာခဲ့ရတော့သည်..။ 

ဦးလေးဖြစ်သူ  လေဖြတ်သွားကြောင်း  ကြားသိရချိန်တွင်  ဦးလေးမိန်းမ  အန်တီငြိမ်းထံသို့ပင်  သူမတို့ရဲ့ အဖော်  လိင်တုကြီးတစ်ခုကို  ပို့ပေးကာ  မိန်းမတစ်ယောက်ရဲ့  စိတ်ဆန္ဒအတွက်  နားလည်ပေးနိုင်တဲ့ အခြေအနေအထိ  ကာမအရသာထူးကြီးကို  သိရှိ  ခံစားတတ်ခဲ့ပြီ..။ သို့ပေမယ့်  ဝင့်ဝါတစ်ယောက်  လူဖြစ်ရကျိုး  မနပ်သေးပါ..။    ယောက်ျားတစ်ယောက်ရဲ့  လီးဆိုတဲ့  သက်ရှိ အချောင်းကြီး  သူမစောက်ဖုတ်ထဲ  အဝင်မခံရဘူးသေးပေ..။  

တက္ကသိုလ်  တက်စဉ်က ကျူတာဆရာတစ်ယောက်ရဲ့  အကြင်နာမိုးများ  အောက်မှာလည်း  ယစ်မူးသာယာခဲ့ဖူးသည်..။    သူမရဲ့ ရင်သားမို့မို့မောက်မောက်တွေက  ထိုဆရာရဲ့  လက်ဝါးပြင်အောက်မှာ  ပြားပြားဝပ်ခဲ့ဖူးသည်..။   သူမတင်သား  ဝိုင်းဝိုင်းကြီးတွေကို  ဖျစ်ညှစ်ဆုပ်နယ်ခြင်းကို  ပယ်ပယ်နယ်နယ်  ခံခဲ့ဖူးပါသည်..။ 

ဒါပေမယ့် အပျိုအရွယ်လေးမို့  အထိအတွေ့အောက်မှာ  သာယာနစ်မူးခဲ့ပေမယ့်  သူမရဲ့  အပျိုစဉ်ဘဝလေးကိုတော့ ကာကွယ်ထိန်းသိမ်းနိုင်ခဲ့ပါသည်..။   အဲဒီအတွက်  ကံကောင်းမှုက  အိမ်ထောင်ရှင်တစ်ယောက်ဖြစ်နေတဲ့ သူမရဲ့  ချစ်ဦးသူအကြောင်းကို  စောစီးစွာ  သိရှိကာ  ရှောင်ဖယ်နိုင်ခဲ့ပြီး  ယောက်ျားတွေကို  ခပ်စိမ်းစိမ်းပဲ ဆက်ဆံခဲ့တော့သည်..။ 

စင်္ကာပူသို့  ရောက်တဲ့အချိန်ကတည်းက  အခန်းဖော်  ကျင်သီဆွေက  ဝင့်ဝါကို  အစစအရာရာ ကူညီခဲ့သည်..။  မိဘတွေ  မရှိတော့တဲ့  ဝင့်ဝါကို  ကျင်သီဆွေက  စာနာ  သနားခဲ့သလို  အိမ်ထောင်ကွဲ မိသားစုမှ  ကျင်သီဆွေကိုလည်း  ဝင့်ဝါက  ဂရုဏာ  ပိုခဲ့ရသည်..။   ဒီလိုနှင့်  တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် နားလည်မှုတွေကနေ  စိတ်ရမ္မက်  အာသာဖြေဖျောက်ဖော်တွေ  ဖြစ်လာခဲ့ကြရတော့သည်..။ ဝင့်ဝါရဲ့  ယောက်ျားတစ်ယောက်ရဲ့  လိင်တန်စစ်စစ်  မဝင်ခဲ့ဘူးတဲ့  စောက်ဖုတ်အုံဖောင်းဖောင်း  နုနုရွရွကြီးကို ကျင်သီဆွေက  လီးတုကြီးနဲ့  ပက်ပက်စက်စက်  ထိုးဆွကလိကာ  လိုးပေးခြင်းကို  ဝင့်ဝါ  နှစ်သက် ကျေနပ်နေတတ်ပြီ..။ 

ကျင်သီဆွေရဲ့  လီးပေါင်းစုံ  အလိုးခံဖူးတဲ့  စောက်ဖုတ်ကြီးကိုလည်း  ဝင့်ဝါ  ဖြဲကာ  လျှာထိုးယက်ပေးခဲ့တဲ့   အကြိမ်ပေါင်း  မနည်းတော့။  ဒီလို  လိင်တူ  မိန်းမနှစ်ယောက်  စပ်ယှက်ရတဲ့  အရသာကို  ညပေါင်းများစွာ ဖြတ်ကျော်ပြီး  ဝင့်ဝါတစ်ယောက်  ယောက်ျားတွေကို  မေ့ထားနိုင်ခဲ့သည်..။ ကျင်သီဆွေကတော့  ဘဲတွေ  တစ်ပွေပြီး  တစ်ပွေ  ထားကာ  ရည်းစားတွေ  အလိုကျ  အလိုးခံပြီး  သူမအတွက် အလိုးခိုင်းစရာ  သတ္တဝါတစ်ကောင်လောက်  အဖြစ်သာ  သတ်မှတ်ထားခဲ့သည်..။    

ထို  ဘွိုင်းဖရင့်တွေကို ဝင့်ဝါနဲ့  စောက်ဖုတ်ချင်း  ပွတ်ကာ  အရသာ  ယူရတာလောက်  ဖီလင်  မထား..။ ဒီလိုနဲ့  ဖြတ်ကျော်လာခဲ့တဲ့  နေ့ရက်တွေက  တစ်နှစ်ပြီး  တစ်နှစ်  ကုန်လွန်လာခဲ့သည်..။   အလုပ်ခွင်ဝင်လာတဲ့  ရက်တွေက  ရက်မှန်ခဲ့သဖြင့်  ဝင့်ဝါတစ်ယောက်  ခွင့်တစ်လရကာ  မြန်မာနိုင်ငံသို့ ခေတ္တအလည်ပြန်ခွင့်  ရခဲ့သည်..။ 

“  ဝင့်ဝါရယ်…  ဆွေတော့  ..  ဘယ်လိုနေခဲ့ရမှန်းတောင်  မသိတော့ဘူးကွယ်…” 

“  ဆွေရယ်…  ဝင့်ဝါ  ပြန်လာမှာပေါ့..အဲဒီကျမှ  အတိုးချပြီး  ချစ်ကြမယ်လေ…နော်…ခစ်ခစ်..”

“  မြန်မြန်  ပြန်လာခဲ့နော်…  ဝင့်ဝါ…”

“  အင်းပါ..ဆွေရဲ့…  ဒါနဲ့  ဆွေအခုလက်ရှိ  ဘဲက  ဆွေ့ကို  စိန်လက်စွပ်နဲ့  လက်ထပ်ခွင့်  တောင်တယ်ဆို….”

“  ဟင်းဟင်း…  ဝင့်ဝါရယ်..ဆွေက  အဲဒါ  ဘာလုပ်ရမှာတုန်း…  စိန်လက်စွပ်က  ဟိုတစ်ခေါက်က အတူနေတုန်းက  လီးစုပ်ပေးလိုက်တာကို  ခိုက်ပြီး  ဖြစ်လာတဲ့  ကိစ္စပါကွာ..  ဆွေကတော့  စိန်လက်စွပ်ထက် အဲဒီကောင်  ဆွေ့ဖင်ပေါက်ကို  ယက်ပေးတာပဲ  ပိုခိုက်တာ…ဟင်းဟင်း…….” 

“  ဆွေပြောတော့  အဲဒီကောင်က  ဒီနိုင်ငံသားဆို…  သူ့ကိုယူလိုက်ရင်  ဆွေ  အေးဆေး  ဖြစ်သွားပြီပဲ…” 

“  ဆွေ  စဉ်းစားထားပါတယ်…  ဆွေ  သူ့ကိုယူလိုက်ရင်  ရလာမယ့်  အခွင့်ရေးတွေက  မနည်းဘူးကွ… ဝင့်ဝါအတွက်လည်း  အဆင်ပြေအောင်  ညှိပြီးမှ  ဆုံးဖြတ်မှာပါ..” 

စင်္ကာပူ  နိုင်ငံသား  တစ်ယောက်ဖြစ်လျှင်  ရရှိနိုင်မယ့်  အခွင့်အရေးတွေက  မြင့်လှသဖြင့်  ဘယ်သူမဆို လက်မလွှတ်ချင်ကြ..။   ဝင့်ဝါရဲ့  အခန်းဖော်  ကျင်သီဆွေကတော့  ဒါတွေထက်  ဝင့်ဝါရဲ့  နူးညံ့တဲ့ အထိအတွေ့လေးတွေကိုပဲ  မက်မပြေနိုင်ပဲ  အာရုံရှိနေသည်..။ ဒီလိုနဲ့  ဝင့်ဝါတစ်ယောက်  မြန်မာနိုင်ငံသို့  ခေတ္တ  ခြေချခွင့်ပြန်ရခဲ့ပြီး  ဦးလေးနဲ့  အဒေါ်ဖြစ်သူတို့ထံသို့ ရောက်ရှိလာခဲ့ရတော့သည်..။ 

မငြိမ်းငြိမ်းဦးတစ်ယောက်  မင်းမင်းနှင့်  ဖြစ်ပြီးတဲ့  နောက်ပိုင်း  အနှစ်နှစ်အလလ  ငတ်မွတ်တောင့်တမှုတွေကို စဉ်ဆက်မပြတ်  ဖြည့်ဆည်းနေခဲ့မိတော့သည်…။    ရုံးတက်ရက်ဆိုလျှင်  အိမ်ပြန်ချိန်၌  မင်းမင်းနှင့် အချိန်းအချက်  ပြုကာ  အိမ်သို့  ခေါ်ဆောင်လာခဲ့ပြီး  ညဝက်လောက်အထိ  ထင်တိုင်းကျဲ လိုးကြဆော်ကြသည်..။   ပိတ်ရက်တွေဆိုရင်တော့  အိမ်ဖော်  အဒေါ်ကြီးကို  အနားပေးကာ  တစ်နေကုန်  တစ်ညလုံး  မင်းမင်းကို အိမ်ခေါ်ထားပြီး  နှစ်ဦးသား  ကာမအရသာထူးကို  နှိုက်နှိုက်ချွတ်ချွတ်  ခံစားခဲ့ကြသည်..။ လူငယ်ဖြစ်တဲ့  မင်းမင်းက  နှာထန်လှတဲ့  မငြိမ်းငြိမ်းဦးရဲ့  ရမ္မက်ဆန္ဒတွေကို  နည်းလမ်းပေါင်းစုံဖြင့် ဖြည့်ဆည်းပေးခဲ့သည်..။    

အောကား  ဖွင့်ကာပြပြီး    အဲဒီအထဲက  ပုံစံတွေအတိုင်း  လိုးကြဆော်ကြသည်..။ မငြိမ်းငြိမ်းဦးတစ်ယောက်  ..သူမရဲ့  တူသားအရွယ်  ကောင်လေး  မင်းမင်းက  စေခိုင်းရာ  ကရတဲ့ ကာမရမ္မက်ထန်တဲ့  ရုပ်သေးရုပ်လေးတစ်ရုပ်  ဖြစ်နေပါတော့သည်..။ မခံစားဖူးတဲ့  ကာမအရသာဆန်းတွေကို  မင်းမင်းက  ခံစားတတ်စေခဲ့သည်..။ 

မငြိမ်းငြိမ်းဦးရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံးက  မင်းမင်းနဲ့    မပတ်သက်တဲ့  နေရာ  ဆိုတာ  မရှိတော့..။    အပေါက်စုံအောင် အလိုးခံခဲ့ရဖူးပြီ..။    စုပ်ခဲ့ရဖူးပြီ..။    မှုတ်ခဲ့ဖူးပြီ..။    မငြိမ်းငြိမ်းဦးဟာ  ကာမရမ္မက်ရဲ့  သားကောင်ဆိုလည်း ဟုတ်နေပြီ  ဖြစ်သည်..။ နေ့စဉ်ရက်ဆက်ဆိုသလို  ခံစားနေရတဲ့  ကာမအရသာဟာ  တူမတော်  ဝင့်ဝါ  ပြန်ရောက်လာချိန်မှာတော့ လစ်ဟာခဲ့ရတော့သည်..။  ဒါကြောင့်  မငြိမ်းငြိမ်းဦးတစ်ယောက်  အိပ်ရာထက်မှာ  လူးကာလွန့်ကာ ဖြစ်လို့နေရတော့သည်..။    ဒီလို  မငြိမ်းငြိမ်းဦးတစ်ယောက်  ရမ္မက်ဆန္ဒတွေနဲ့  လူးလှိမ့်ကာ  သူမကို  လိုးခဲ့ ဆော်ခဲ့တဲ့  မင်းမင်းရဲ့  လီးကြီးကို  မှန်းဆ  တမ်းတနေတုန်းမှာပဲ…. 

“  အန်တီငြိမ်း….  ဝင့်ဝါ  ပို့ပေးလိုက်တဲ့  ဟာကြီး  မသုံးကြည့်ဖူးလား…” 

စင်္ကာပူက  အချစ်ဆုံး  အခန်းဖော်  ကျင်သီဆွေရဲ့  အထိအတွေ့တွေကို  သတိရနေတဲ့  ဝင့်ဝါတစ်ယောက် အန်တီငြိမ်းနဲ့  သစ်ဆန်းတဲ့  အထိအတွေ့ကို  ခံစားကြည့်ဖို့  မငြိမ်းငြိမ်းဦး  အခန်းထဲ  သို့  ဝင်လာစဉ် ကုတင်ပေါ်မှာ  စိတ်ကူး  ဖီလင်ယူနေတဲ့  အန်တီငြိမ်းကို  ကြည့်ပြီး  မေးလိုက်ခြင်း  ဖြစ်သည်..။ အတွေးအာရုံထဲမှာ  နစ်မျောနေတဲ့  မငြိမ်းငြိမ်းဦးဟာ  တူမတော်ရဲ့  ရုတ်တရက်အမေးစကားကြောင့် ဆွံ့အကာ  ရှက်ကိုးရှက်ကန်း  ဖြစ်သွားသည်..။ 

“ မရှက်ပါနဲ့..အန်တီငြိမ်းရဲ့  ..  ဝင့်ဝါလဲ  အန်တီငြိမ်းလိုပဲ  လိုအပ်လာလို့  လာခဲ့တာ…သိလား…  ၊  ဝင့်ဝါတို့ အတူတူ  ဖြည့်ဆည်းရင်း  ပျော်ကြမယ်လေ…နော်..” 

ဝင့်ဝါက  အခန်းတံခါးကို  စေ့ပိတ်လိုက်ပြီး  အသင့်ယူဆောင်လာတဲ့  စင်္ကာပူက  ပါလာတဲ့  လီးတုကြီးကို ကိုင်ကာ  ကုတင်ပေါ်သို့  လှမ်းတက်လာတော့သည်..။    အခန်းထဲက  လင်းထိန်နေတဲ့ မီးချောင်းရောင်အောက်မှာ  ညဝတ်အင်္ကျီ  ကိုယ်စီနှင့်  မိန်းမပျိုတစ်ယောက်၊  မိန်းမကြီးတစ်ယောက်တို့  ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်တွေဟာ ပူးကပ်သွားကြ၏။ 

.................................................................................................................................

ကျမဟာ  နေ့စဉ်ရက်ဆက်  လင်ငယ်  ကာမဘီလူးလေး  မင်းမင်းနဲ့  လိုးခဲ့ကြတဲ့  ခံစားမှုတွေကို  စားမြှုံ့ပြန်ပြီး ဖီးလ်  ယူနေတုန်းမှာပဲ  တူမတော်  ဝင့်ဝါဟာ  ရောက်ရှိလာပါတော့တယ်..။ ခုတော့  ကျမရဲ့  ရင်သားထွားထွားကြီးတွေကို  ဖျစ်ညှစ်ကိုင်တွယ်  စမ်းကြည့်ပြီး  ညဝတ်အင်္ကျီခါးမှ ကြိုးစလေးကို  ဆွဲဖြုတ်ချလိုက်ပါတော့တယ်..။  ဝတ်လစ်စလစ်  ဖြစ်သွားတဲ့  ကျမရဲ့  ခန္ဓာကိုယ်ကြီးကို ခုတင်ပေါ်  လှဲချလိုက်ပြီး  ဘေးမှ  နေရာယူလိုက်ကာ  ဝင့်ဝါကိုယ်တိုင်လည်း  သူမညဝတ်အင်္ကျီကို ချွတ်ပစ်လိုက်ပါတော့တယ်…။ 

“  အန်တီငြိမ်းကို  ဝင့်ဝါရဲ့  အတွေ့အကြုံတွေ  လက်တွေ့ပြမယ်…၊  အန်တီငြိမ်း ခံစားကြည့်ပေါ့…..အင်း….ဟင်း….ဟင်း…….” 

ဝင့်ဝါက  ကျမရဲ့  နှုတ်ခမ်းကို  ဖိကပ်စုပ်နမ်း  လိုက်ပါတယ်…။  ယောက်ျားနှစ်ယောက်နဲ့  ပက်ပက်စက်စက် ထိတွေ့အလိုးခံဖူးပေမယ့်  ဒီလို  မိန်းမချင်း  ထိတွေ့မှုကို  မခံစားဖူးတဲ့  ကျမဟာ  ရင်  ဒိတ်ဒိတ်ခုန်ပြီး တစ်ကိုယ်လုံး  ပူထူ  ရှိန်းဖိန်းသွားရပါတယ်..။    

နောက်ပြီး  ဝင့်ဝါက  ရမ္မက်ပြင်းပြင်းနဲ့  နမ်းစုပ်တော့  ကျမ စိတ်တွေ  ဟုန်းကနဲ  ထကြွလာရတယ်…ရှင်…။ တစ်ဆက်တည်းမှာပဲ  ကျမရဲ့  နို့ကြီးတွေကို  ဆုပ်ကိုင်ပွတ်နယ်  ဖျစ်ညှစ်ပစ်နေတာကလည်း ကြမ်းတမ်းလွန်းလှပါတယ်..။    နို့သီးခေါင်းလေးတွေကိုလည်း  ဆွဲညှစ်  ကစားပေးနေတယ်..။    အဲဒီကနေ ဝင့်ဝါရဲ့  လက်က  အောက်သို့လျှောဆင်းသွားပြီး  ကျမရဲ့  စောက်ဖုတ်အုံကြီးကို  အုပ်ကိုင်  ဖျစ်ညှစ်  လိုက်တယ် ဆိုရင်ပဲ….

“  အို………ဝင့်ဝါရယ်…” 

ကျမနှုတ်မှ  မချင့်မရဲ  ညည်းတွားမိလိုက်ပါတယ်…။  သွေးသားတွေလည်း  အရမ်းပဲ  ဆူဝေလာပြီ..။ 

“  အန်တီငြိမ်း  စောက်ဖုတ်ကြီးက  အရည်တွေ  ရွှဲနေပြီပဲ…  သိပ်တောင်  နှူးစရာ  မလိုတော့ဘူး..ဝင့်ဝါရဲ့ ပစ္စည်းအသစ်  မိတ်ဆက်ပွဲလေး  စလိုက်တော့မယ်နော်…”

“  ဝင့်ဝါရယ်..သမီး  သဘောပဲ..  အန်တီငြိမ်းတော့  ဘယ်လို  ခံစားရမှန်းတောင်  မပြောတတ်တော့ဘူး…”

“  ခစ်ခစ်….နောက်ပြီးရင်  ဒီထက်ဆန်းတာတွေ  လာအုံးမယ်လေ…  အန်တီငြိမ်းရဲ့…” 

ဝင့်ဝါက  ခုတင်ပေါ်မှ  ထကာ  ခြေရင်းတွင်  ချထားသော  သူမယူလာတဲ့  လီးတုကြီးကို  လှမ်းယူလိုက်ပါတယ်..။ ဝင့်ဝါလက်ထဲက  ဟာကြီးက  ကျမကို  ပို့ပေးထားတဲ့  လီးတုကြီးနဲ့  မတူပဲ  တစ်မျုးိ  ဆန်းသစ်နေပါတယ်..။ လီးတုကြီးနောက်မှာ  ကြိုးတွေနဲ့  ရှုပ်ယှက်ခတ်နေတာကို  တွေ့မြင်လိုက်ရပါတယ်..။ ကျမလည်း  မင်းမင်းနဲ့  အတူ  ဆန်းသစ်တဲ့  ကာမဖီလင်တွေကို  ခံစားနေကြဆိုတော့  ဝင့်ဝါလုပ်သမျှတွေကို စိတ်ဝင်တစားနဲ့  ကိုယ့်အဖုတ်ကြီး  ကိုယ်ပွတ်ရင်း  ငေးကြည့်နေမိပါတယ်..ရှင်..။ 

ဝင့်ဝါက  လီးတုအတန်ကြီးရဲ့  နောက်မှ  သိုင်းကြိုးနှစ်ခုကို  ခြေထောက်တွင်  စွပ်လိုက်ပြီး ဘောင်းဘီဝတ်သလိုမျိုး  ဝတ်ဆင်ကာ  အပေါ်ဘက်ရှိ  ခါးပတ်လို  ကြိုးကို  သူမခါးတွင်  ပတ်၍ ဝတ်ဆင်လိုက်သည်..။    ဝင့်ဝါပုံစံက  ပေါင်ကြားထဲမှာ  လီးပေါက်နေတဲ့  ကြွေရုပ်မလေး  ပုံစံ  ဖြစ်နေတာကို မြင်လိုက်ရတော့  ကျမစိတ်ထဲ  တစ်မျိုးကြီး  ခံစားရလိုက်မိသည်..။    ဝင့်ဝါက….

“  အန်တီငြိမ်း…  အလိုးခံရင်  ဘယ်လိုပုံစံကို  အကြိုက်ဆုံးလဲ..ဟင်…” 

ဝင့်ဝါ ပေါင်ကြားထဲမှ  လီးတုကြီးက  တန်းမတ်ကာ  တကယ့်ယောက်ျားကြီးတစ်ယောက်ရဲ့  လီးကြီးလို အသားရောင်  ဖြစ်သည်.။  မင်းမင်းရဲ့  အောကားတွေ  ကြည့်ပြီး  အလိုးခံခဲ့စဉ်က  တွေ့မြင်ရတဲ့  အမေရိကန် လီးကြီးနီးပါး  တုတ်ကာ  ရှည်လျားလှသည်..။    ဒီလီးမျိုးနဲ့  ကျမအကြိုက်  ဖင်ပူးထောင်းထောင်ကာ အလိုးခံရရင်  သားအိမ်တောင်  ပေါက်ထွက်သွားနိုင်လောက်သည်..။   ထို့ကြောင့်  လီးအဝင်သက်သာပြီး  အကောင်းဆုံး  အရသာတွေ  ပေးတတ်တဲ့  လှေကြီးထိုးရိုးရိုး  ပုံစံနဲ့ပဲ  ခံဖို့ နေရာယူပေးလိုက်ရပါတော့သည်..။ 

ဝင့်ဝါက  လီးတုကြီးကို  တရမ်းရမ်းဖြင့်    ခုတင်ပေါ်  တက်လာကာ  ဒူးထောင်ပေါင်ကား ပက်လက်ကြီးလှန်ပေးထားတဲ့  ကျမပေါင်ကြားထဲမှာ  နေရာယူလိုက်ကာ  သူမခါးမှ  လီးတုကြီးကို  လက်ဝါးထဲ တံတွေး  ထွေးထည့်ပြီး  သုတ်လိမ်းနေတာ  တွေ့လိုက်ရသည်..။ 

“  အန်တီငြိမ်း  စောက်ဖုတ်ကြီးထဲ  ဝင့်ဝါ  လီးကြီး  ထည့်လိုက်တော့မယ်..နော်..” 

ပြောပြောဆိုဆို  ဝင့်ဝါက  သူ့လီးတုကြီးကို  ကျမရဲ့  စောက်ခေါင်းဝကို  ဖိကပ်  တေ့ထိုးချလိုက်ပါတယ်..။   အေးစက်စက်  အထိအတွေ့ကြောင့်  တစ်မျိုး  စိတ်လှုပ်ရှားသွားရတယ်..ရှင့်..။ 

“  ဗြစ်….ဗြစ်….အ……….ဝင့်ဝါ…သ…မီး…..အ…အမလေး…အီး….ဖြေးဖြေး…ကျပ်နေ    တယ်… သမီးရဲ့….အ….အီး…..” 

လီးတုကြီးက  အဆမတန်  ကြီးနေတဲ့အပြင်  အပေါ်ယံတွင်  သွေးကြောလို  အဖုဖုတွေကြောင့်   နာကျင်ဆိမ့်ကောင်းတဲ့  အရသာကို  ခံစားလိုက်ရပါတယ်…။  ဝင့်ဝါကတော့  ကျမ  ပေါင်ကြီးနှစ်လုံးကို တံကောက်ခွက်က  ပင့်မထားလိုက်ပြီး  သူမခါးကို  ကော့ကာ  အဆုံးထိ  ဖိချသွင်းလိုက်ပါတော့တယ်..ရှင်..။

“  ဗြစ်…ဒုတ်….အ…အမေ့……အီး…..ကျွတ်ကျွတ်…..အား..အ…အီး….အမလေး…” “  အန်တီ…ကောင်းရဲ့လား…ဖတ်..ဖတ်…ဖွတ်….ပြွတ်….ဒုတ်…ဒုတ်…အ…အီး  ဟင့်…” 

“  အ….ထိတယ်…အ….ဖြေးဖြေး….အ…အင့်…ဟုတ်တယ်…ဆောင့်..ဆောင့်…အ…အင်း…..အီး…….” 

ဝင့်ဝါက  အဆက်မပြတ်  ဖြေးဖြေးချင်း  ဆောင့်လိုးပေးနေရာ  ရှည်လျားလှတဲ့  လီးတုထိပ်ဖူးကြီးက ကျမသားအိမ်ကို  အချက်တိုင်းလိုလိုပဲ  လာဆောင့်နေပါတော့တယ်..။ တစ်ခဏအတွင်းမှာပင်  ဆန်းသစ်တဲ့  အထိအတွေ့နဲ့  အလိုးခံနေရမှုကြောင့်  ကျမ  စောက်ဖုတ်ကြီးတစ်ခုလုံး ကျင်ဆိမ့်ထူပူလာတော့တယ်..။ ကျမကိုယ်ပေါ်မှ  ကိုင်းကာ  လိုးပေးနေတဲ့  ဝင့်ဝါနို့အုံတွေက  ကျမ  မျက်နှာနားတွင်  ဝဲခါနေတာကြောင့် ဖမ်းဆွဲဆုပ်ကိုင်ကာ    မမှီမကမ်း  လှမ်းစို့ပေးလိုက်ပါတယ်..။

“  အိုး….အန်တီငြိမ်းရယ်…ဟုတ်တယ်..  စို့  နာနာစို့…ဝင့်ဝါနို့သီးခေါင်းတွေကို  စို့ပေးစမ်းပါ..” 

ဝင့်ဝါက  အကြိုက်တွေ့သွားကာ  သူမကိုယ်ကို  ပိုကုန်းပေးလိုက်ပြီး  ကျမ  ပါးစပ်ထဲသို့  သူမနို့တွေကို  တေ့ပြီး အစို့ခံနေပါတော့တယ်..။  အပေါ်မှလည်း  ခါးအားကို  သုံးပြီး  ဖိသွင်းလိုးချပေးနေတဲ့  အရှိန်က ပိုမိုအားပြင်းလာပါတယ်..။ 

“  အွန့်….အွန်း…ဟင်း…အု…ဟင်း.အား  ရှီး…….ဆောင့်ချ…ဝင့်ဝါ..လိုး  ဆောင့်…အန်တီငြိမ်း  ပြီးတော့မယ်.. အ…..အမလေး…အု…အွန်း….အွန်း…အား.ရှီး..” 

ကျမဟာ  အရမ်းကို  ဟော့လာရပါတယ်..။    ဝင့်ဝါနို့တွေကို  ငုံစုပ်ပေးလိုက်၊  ပါးစပ်က  တစ်တစ်ခွခွစကားတွေ ပြောလိုက်နဲ့  ကာမခရီးဆုံးကို  ရောက်ရှိလာပါတော့တယ်..။ 

“  အား…ထွက်ကုန်ပြီ…အား….အီး…ပြွတ်..ပြွတ်….အု…..အား…….ဟင်း….ဟင့်…” 

ကျမဟာ  စောက်ဖုတ်ထဲမှ  လီးတုကြီးကို  ဆွဲဆွဲညှစ်ရင်း  အရည်တွေ  ဒလဟော  ပန်းထုတ်ကာ  ဝင့်ဝါနို့တွေကို ပြတ်ထွက်လုမတတ်  စို့ယူရင်း  ပြီးသွားခဲ့ရပါတော့တယ်..။ 

“  အန်တီငြိမ်း…ဘယ်လိုလဲ…”

“  ဝင့်ဝါရယ်…  အန်တီငြိမ်းတော့  ဒီတစ်ချီတည်းနဲ့  မျော့သွားတော့တာပဲ..”

“  ခစ်ခစ်….မမျော့ပါနဲ့အုံး  ..အန်တီငြိမ်းရဲ့  ခုမှ  အစပဲ  ရှိသေးတာ…ဝင့်ဝါကိုလဲ  လုပ်ပေးပါအုံး…” 

ဝင့်ဝါက  လီးတုကြီးကို  စောက်ဖုတ်ထဲမှ  ချွတ်ယူလိုက်ပြီး  သူမခါးမှ  ဖြုတ်ယူလိုက်သည်..။  ထို့နောက် ကျမစောက်ရည်တွေနဲ့  ပြောင်လက်စိုရွှဲနေတဲ့  လီးတုကြီးကို  ပါးစပ်နဲ့  ပြွတ်ခနဲ  စုပ်ယူလိုက်ပြန်သည်..။   

ပြီးတော့    ကျမကို  ဆွဲယူကာ  ပါးစပ်ထဲ  လီးတုကြီးကို  တေ့ပြီး  စုပ်ခိုင်းလိုက်၏..။ ကျမဟာ  ကြီးမားလှတဲ့  လီးတုကြီးကို  မဆံ့မပြဲဟကာ  ငုံယူပြီး  အရသာခံ  စုပ်ယူနေမိပါတော့တယ်..။ အဲဒီနောက်  ဝင့်ဝါက  ကျမကို  လီးတုကြီး  တပ်ဆင်ပေးပြီး  အောက်တွင်  ပက်လက်လှန်အိပ်စေကာ  သူမက အပေါ်မှ  ခွကာထိုင်ပြီး  စိတ်ကြိုက်ဆောင့်ချပါတော့တယ်..။   အဲဒီညက  ဝင့်ဝါနဲ့  ကျမဟာ  ဘယ်နှချီမှန်းမသိတော့အောင်  တစ်ယောက်တစ်လဲ  လီးတုကြီးနဲ့ လိုးကြဆော်ခဲ့ကြပါတော့တယ်..။ 


ပြီးပါပြီ။



Sunday, May 30, 2021

တိမ်လှိုင်းစီးသူများ အပိုင်း ( ၂ )

တိမ်လှိုင်းစီးသူများ အပိုင်း ( ၂ )

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

မီး က

“ ကုတင်ပေါ် သွားကြရအောင်”

ပြောပြီး ကုတင်ပေါ်ရောက်သွားကြတယ်

“ချစ်မကြီး အယက်ခံချင်လား လီးစုပ်ချင်လား”

ဆက်မေးတော့ ။ သဇင်မောင်က

“အယက်ခံချင်တယ် ပြီးမှ လီးကြီးကို ထပ်စုပ်မယ်နော် စုပ်ရတာ မ၀သေးလို့”

ကျနော်က

“ကို လှဲလိုက်မယ် မီး က လီးစုပ်ပေး သဇင်က ကို့အပေါ်ကနေခွပေး”

“ဟုတ်”

ဆိုတဲ့အသံ နှစ်ယောက်စလုံးဆီက ထွက်လာပြီး မီး က ကျနော့်ခြေထောက်ကြားမှာ ၀မ်းလျှားမှောက်လို့ လီးကြီးကို လက်နဲ့အသာဆွပြီး ထုနေပြီ၊ သဇင်မောင်ရဲ့ ရင်ဘတ်က ကျနော့်မျက်နှာပေါ်မိုးပြီး နို့ထွားထွားတွေကို ပါးစပ်မှာလာတေ့ပေးတော့ ကျနော်လည်း နို့သီးခေါင်းတွေကို လျှာနဲ့ တပြတ်ပြတ်ယက်လိုက် နို့အုံကြီးကို ပါးစပ်နဲ့ဆွဲငုံလိုက်နဲ့၊ သဇင်မောင်လည်း ပါးစပ်က တဟင်း… ဟင်း…. ခေါင်းက တရမ်းရမ်းနဲ့ပေါ့။ 

သဇင်မောင်က နို့အစို့ခံလို့ အားရတော့မှ ကျနော့်အပေါ် ကျောပေးခွပြီး မွှေ့ရာပေါ်မှာ ဒူးကိုထောက်လို့ သူ့ဖင်ကြီးကို ကျနော့်မျက်နှာနား နောက်ဆုတ်နောက်ဆုတ်နဲ့ တဖြည်းဖြည်းတိုးကပ်ပေးလာတာ၊ ဖင်ကြီးနှစ်လုံးကြားထဲမှာ အရည်တွေ လဲ့နေတဲ့ အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးက ကျနော့်မျက်နှာနဲ့ ဖြည်းဖြည်းခြင်း နီးလာလေ ယက်ချင်တဲ့စိတ်က ပိုပိုတိုးလာလေဆိုတော့ မစောင့်နိုင်လို့ သူ့ဖင်ကြီးကို လက်နဲ့စုံကိုင်ပြီး ပါးစပ်ဆီဆွဲယူလိုက်တယ်၊ အဖုတ်ကြီးတစ်ခုလုံးကို လျှာနဲ့သိမ်းယက်လိုက်တာနဲ့ နူးညံ့တဲ့အထိအတွေ့က လျှာဆီတန်းကနဲ ရောက်လာတာပဲ။

ဆက်ခါဆက်ခါ ပင့်ပင့်ယက်လိုက်တဲ့အခါ သဇင်မောင့်ဖင်ကြီးတွေ ခါရမ်းသွားချိန်၊ လျှာဖျားကို အဖုတ်အ၀ထဲ ထိုးအထည့်၊ မီး ကလည်း အာခေါင်ထဲထိ လီးကြီးကို မြိုအချ၊ အားလုံးပြိုင်တူဆုံလိုက်ချိန်မှာ ကျနော့်တစ်ကိုယ်လုံး ကြက်သီးဖျန်းဖျန်းတောင် ထသွားတယ်လို့ထင်တယ်၊ သဇင်မောင်ကလည်း ကျနော်ယက်ပေးတာ အားမရလို့လား ပိုလိုချင်လို့လားမသိ ဖင်ကြီးကို မျက်နှာပေါ်ဖိဖိပြီးပွတ်တာများ လျှာကိုအပြားလိုက်ထုတ်ပေးထားရတယ်။ မီး က လီးစုပ်နေတာကိုရပ်

 “လီးကြီးနဲ့ အရမ်း လိုးချင်နေပြီ ကို ရယ်…”

ပြောပြီး ကျနော့်ခါးပေါ် ခွတက်လို့ သူ့တံတွေးတွေနဲ့ပြောင်လက်မာတောင်နေတဲ့ လီးကြီးပေါ်ကို သူ့အဖုတ်နဲ့တေ့ကာ ထိုင်ချတော့ လီးထိပ်ကြီးက အဖုတ်ထဲကို ဇွတ်ဆို၀င်သွားတာ၊ သဇင်မောင်က မီး အဖုတ်ထဲ လီးကြီး၀င်နေတာကို ကြည့်ရင်း သူ့ဖင်ကြီးကို ကျနော့်မျက်နှာနဲ့ ဖိဖိပွတ်နေတယ်၊ မီး က လီးဒစ်ကြီးမြုတ်သွားအောင် ဖင်ကြီးကိုထိုင်ချပြီး အပေါ်ကို နည်းနည်းပြန်ကြွလိုက် ပြန်ထိုင်ချလိုက်နဲ့လုပ်ရင်း အဖုတ်ထဲကို လီးကြီးတဆုံး၀င်သွားတော့မှ ဟင်းးး ခနဲ သက်ပြင်းချပြီး ဖင်ကြီးကို မြှောက်လိုက် ပြန်ဆောင့်ချလိုက်နဲ့ ဖြည်းဖြည်းချင်း ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေပြီ၊ မျက်နှာခြင်းဆိုင်နေတဲ့ ဖင်ကြီးကြီးသူတို့နှစ်ယောက်က ရင်ချင်းအပ်လိုက်ပြီး အောက်ပိုင်းကလည်းလှုပ် အပေါ်ဘက်နို့သီးခြင်းလည်းပွတ်ပြီး ညည်းသံတွေလည်းမြိုင်လို့ အပြိုင်ကြဲနေကြတာပေါ့။

သုံးယောက်စလုံးလည်း မတရားကိုကောင်းနေပြီ၊ သဇင်မောင်ကလည်း ကျနော်နဲ့မီး ပြောသလို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းကို လိုက်ပြောနေတယ်၊ အပျိုကြီးလို့ နာမည်ခံထားပြီး လိုးတဲ့ဘက်မှာ တဖက်ကမ်းခတ်အောင် ကျွမ်းနေတာ၊ ဘာလို့ဆို အရင်တစ်ခါ ကျနော်နဲ့နှစ်ယောက်ထဲ လိုးတုန်းကရော အခုကျနော့်မျက်နှာကို သူ့အဖုတ်နဲ့ စကော၀ိုင်းသလို ပွတ်နေတဲ့ပုံက ဆရာမကြီးတစ်ယောက်ပုံစံမျိုးပဲ ခဏနေတော့ သဇင်မောင်က

“မီး ရေ…. နင်လိုနေတာကြည့်ပြီး ငါလည်း လိုးချင်လာလို့ နေရာချင်းလဲရအောင် ”

ဆိုတော့ မီး ကလည်း

“လဲချင်လဲလေ ချစ်မကြီးရဲ့ လာ… လာ…”

ဆိုပြီး ကျနော့်အပေါ်ကနေ ဖယ်ပေးလိုက်တယ်၊ သဇင်မောင်က လီးကြီးပေါ်ခွပြီး သွင်းမလို့ချိန်နေတုန်း မီး က လီးကြီးကို လက်နဲ့ကိုင်ပြီး သဇင်မောင့်အဖုတ်ကြီးကို လီးထိပ်ကြီးနဲ့ ပွတ်ပေးနေတယ်၊ သဇင်မောင်လည်း ခွရက်သား မျက်လုံးလေးမေးစဉ်းပြီး တအားးး အားးးး နဲ့ အော်နေတာ၊ မီး က လီးထိပ်ကြီးကို သဇင်မောင့်အဖုတ်၀နဲ့တေ့ပေးပြီးတာနဲ့

“မသဇင် ဖင်ကြီးကို တအားသာဆောင့်ချလိုက်တော့”

သဇင်မောင်လည်း လီးကြီးပေါ် ဖင်ကြီးထိုင်ချလိုက်တာ လီးကြီးက သူ့အဖုတ်ထဲ တထစ်ထစ်နဲ့ အဖုတ်အတွင်းသားတွေကို ပွတ်တိုက်ပြီး တ၀က်လောက်အထိ၀င်သွားတာ

“အီး… ကြပ်လိုက်တာ ဟာ….” 

လို့ သဇင်မောင့်ပါးစပ်ကပြောပြီးသူ့ဖင်ကြီးကို အပေါ်နည်းနည်းပြန်ကြွလိုက်ပြီး ပြန်ထိုင်ချ ပြန်ကြွနဲ့ အဖုတ်ကြီးထဲ လီးကြီးတဆုံး၀င်သွားတော့မှ ခဏရပ်ထားပြီး

“အင်း…. ဘယ်လိုကြီးလဲဟာ…. တစ်စို့စို့ကြီးနဲ့ ကိုကြီးဟာကြီးက ကြီးလိုက်တာ”

ပြောပြီး ဖင်ကြီးကို လှုပ်လိုက် အပေါ်ကြွပြီး ပြန်ဆောင့်ချလိုက်နဲ့လိုးနေတော့ သူ့အဖုတ်ကြီးထဲမှာ ကျနော့်လီးကြီးက ကြပ်ကြပ်သိပ်သိပ်နဲ့ ၀င်လိုက်ထွက်လိုက်ဖြစ်နေတာ

“ကောင်းလိုက်တာ သဇင်လိုးပေးနေတာ သဇင်ရော ကောင်းရဲ့လား”

ကျနော်ကမေးတော့

“ကောင်းတော့ကောင်းတယ် အဖုတ်ထဲမှာ ကြပ်သိပ်နေတာပဲ ကိုကြီးလီးကြီးက သစ်သားချောင်းကြီးလိုပဲ”

သဇင်မောင် အဖုတ်ထဲက အရည်တွေကလည်း ကျနော့်ဆီးခုံပေါ်မှာ စိုရွဲနေပြီး အင့်ခနဲ အင့်ခနဲ ဖင်ကြီးနဲ့ဆောင့်လိုးနေလို့ သူ့အဖုတ်ထဲက ကျနော့်လီးကြီးလည်း အီစိမ့်နေအောင်ကို ကောင်းနေတာ။

အဲ့အချိန် မီး က အခုန လိုးထားလို့ အရည်တွေရွဲနေတဲ့ သူ့အဖုတ်ကြီးကို ကျနော့်မျက်နှာပေါ်လာဖိကပ်တော့ ကျနော်လည်း လျှာနဲ့ပင့်ပင့်ပြီးယက်လိုက် သဇင်မောင် ဆောင့်အချကို အောက်ကနေ ကော့ပေးလိုက်နဲ့၊ မီး က သဇင်မောင့်အဖုတ်ထဲပြည့်သိပ်ပြီး ၀င်နေတဲ့ လီးကြီးကို ကြည့်ရင်း ကျနော့်မျက်နှာကို အဖုတ်ကြီးနဲ့ ဖိဖိပွတ်လိုက်နဲ့

“ကို့ လီးကြီး မသဇင်အဖုတ်ထဲ ၀င်နေတာကိုကြည့်ရင်း ကို့ မျက်နှာကို အဖုတ်နဲ့ပွတ်ရတာ ကောင်းလိုက်တာ ကို ရာ… အား…….”

“ကို လည်း သဇင်ဆောင့်လိုးတာခံရင်း မီး အဖုတ်ကြီးယက်ရတာကို အရမ်းကြိုက်တယ်”

“မသဇင်အဖုတ်ကြီးက အရမ်းကောင်းတာလား ကို…”

“ကောင်းတယ် မီး ရာ သဇင့်အဖုတ်ကြီးက ကြပ်စီးနေတာပဲ”

“ကောင်းရင် မသဇင်နဲ့ အမြဲလိုး ကို ရာ မီး ကျေနပ်တယ်”

“အိုး…. သဇင်အလိုးခံမယ်ဆိုရင် အမြဲလိုးမယ်ကွာ”

သဇင်မောင်က ဆောင့်ဆောင့်လိုးရင်း

“ဒီလောက်ကောင်းတဲ့လီးကြီးနဲ့ဆို အမြဲအလိုးခံချင်တယ်”

အင့် အင့် နဲ့ လီးကြီးပေါ်ဆောင့်လိုးရင်း ပြောနေတာ၊ မီး လည်း အဲ့လိုကြားတော့ ဖီးလ်တွေအရမ်းတက်ပြီး ကျနော့်မျက်နှာကို အဖုတ်ကြီးနဲ့ ဖိဖိပွတ်တာများ ကျနော့်မှာ အသက်ကိုမနည်း လုပြီးရှုနေရတယ်၊ မီး က သဇင်မောင့်အဖုတ်ထဲ လီးကြီး၀င်ထွက်နေတာကို ကြည့်ရင်း အရမ်းကောင်းလာပြီး ဖင်ကြီးတောင် တဆတ်ဆတ်တုန်နေတယ်၊ ကျနော်လည်း လျှာကို မီး အဖုတ်ထဲမှာ ထိုးထည့်ပေးထားတာ သူပွတ်လေ လျှာက အဖုတ်ထဲမွှေလေနဲ့ဖြစ်နေတော့

“အား…. ကို ရယ် ကောင်းလိုက်တာ”

ပြောပြီး မီး လက်က သဇင်မောင့်နို့တွေကို လှမ်းကိုင်လို့ ညှစ်ပေးတော့တာပဲ၊ သဇင်မောင်လည်း လီးကြီးပေါ်ဆောင့်လိုးလို့ ကောင်းနေတုန်း နို့တွေကို အညှစ်ခံရတော့ ဆောင့်ချက်တွေက ကြမ်းလာတာပေါ့၊ ဖင်ကြီးကြီးမိန်းမနှစ်ယောက်ရဲ့ ညည်းသံတွေကြောင့် ကျနော်လည်း စိတ်ထဲမှာ အရမ်းကြွတက်လာတယ်၊ ခဏနေတော့ ကျနော်က

“ပုံစံပြောင်းရအောင်ကွာ သဇင့်ဖင်ကြီးကို ကိုင်ပြီးနောက်ကနေဆောင့်လိုးချင်တယ်”

သဇင်မောင်က

“သဇင်လည်း အဲ့လိုအလိုးခံချင်တယ်”

ဆိုပြီး လေးဘက်ထောက် ကုန်းပေးတယ်၊ အိုး…. လေးဘက်ထောက်လိုက်တော့မှ သဇင်မောင့်ဖင်ကြီးက ပိုကြီးလာသလိုပဲ၊ ဖင်တုံးကြီးနှစ်တုံးကြားထဲက အရည်တွေရွဲနေတဲ့ အဖုတ်ကြီးကလည်း နောက်ကိုဖောင်းပြီး ပြူးထွက်လို့၊

“ကို့လီးကို သဇင့်အဖုတ်ထဲ လာထည့်ပေး မီး ရာ”

“လာပြီ ကို”

လေးဘက်ထောက်ပြီး ကုန်းပေးနေတဲ့သဇင်မောင့်နောက်မှာ ကျနော်က ဒူးထောက်လို့ မီး က အရည်တွေနဲ့ပြောင်လက်တောင်မတ်နေတဲ့ ကျနော့်လီးကြီးကို လက်နဲ့ဆုတ်ကိုင်ပြီး လီးထိပ်ကြီးကို သဇင်မောင့်အဖုတ်နဲ့ ဖိဖိပွတ်တာများ၊ သဇင်မောင်လည်း အား အား နဲ့အော်ပြီး ဖင်ကြီးကို ရမ်းခါနေတယ်၊ မီး က အားရပါးရပွတ်ပြီးတော့မှ

“ချစ်မကြီးကို တအားလိုးပေးလိုက် ကို…”

ပြောပြီး အဖုတ်၀မှာ လီးကြီးတေ့လိုက်တာနဲ့ ကျနော်လည်း တအားဆောင့်ထည့်လိုက်တာ၊ အရည်တွေပြည့်နေတဲ့ အဖုတ်ကြီးထဲကို လီးကြီးက ဇွတ်ခနဲ တဆုံးထိဆောင့်၀င်သွားတာများ

“အိုး…. ကြမ်းလိုက်တာ ကိုကြီးရာ”

“အား… ကောင်းလိုက်တဲ့ အဖုတ်ကြီးကွာ”

လီးကြီးကို တ၀က်လောက်ထုတ်လိုက် ပြန်ဆောင့်သွင်းလိုက်နဲ့ ဆောင့်လိုးနေပြီ၊ သဇင်မောင့်ဖင်ကြီးကို လက်နဲ့စုံကိုင်ပြီး အားရပါးရဆောင့်လိုးနေလို့ သူလည်း အရမ်းကောင်းပြီး ညည်းသံတွေများ ညံနေတာပဲ၊ မီး က ဘေးနားကနေ

“ချစ်မကြီးကို လိုးရတာ အရမ်းကောင်းလား ကို”

“အရမ်းကောင်းတယ် မီး ရာ လီးတစ်ချောင်းလုံး အီစိမ့်နေတာပဲ”

ပြောတော့ မီး နှုတ်ခမ်းတွေက ကျနော့်နှုတ်ခမ်းပေါ်ရောက်လာပြီး အငမ်းမရ လာစုပ်နမ်းပါရော လျှာခြင်းကလိရင်း ကျနော့်လက်တဖက်က သူ့နို့တွေပေါ်ရောက်လို့ သဇင်မောင့်အဖုတ်ကိုဆောင့်လိုက်တာနဲ့ မီး နို့တွေကို ညှစ်ပြီးသား

“ကိုကြီးလီးကြီးက သဇင့်အဖုတ်ထဲမှာ ပြည့်သိပ်နေတာပဲကွာ… ကောင်းလိုက်တဲ့ လီးကြီး”

“ဟုတ်တယ်.. သဇင့်အဖုတ်က ကိုယ့်လီးကြီးကို ဆွဲဆွဲညှစ်နေတော့ ဆောင့်လိုးရတာ ပိုကောင်းတယ်”

မီး က နမ်းနေရာကနေ ခွာသွားပြီး သဇင်မောင့်ဘေးနားသွားကာ အနောက်က ဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်း ခါရမ်းရမ်းသွားတဲ့ သဇင်မောင့်နို့ကြီးနှစ်လုံးကို လက်နဲ့စုံကိုင်ပြီး ညှစ်လိုက်နယ်လိုက်နဲ့လုပ်တော့

“အား…. ကြမ်းကြမ်းလေးဆောင့်လိုးပေးပါ ကောင်းလွန်းလို့”

သဇင်မောင့်နှုတ်ကထွက်လာတာ ကျနော်လည်း သဇင်မောင့်ဖင်ကြီးကို လက်နဲ့ကိုင်ပြီး အားရပါးရကိုဆောင့်လိုးတော့တာ

“သဇင်ပြီးချင်နေပြီ တအားဆောင့် ဆောင့်…”

ပြောရင်း ခေါင်းကို ရမ်းလို့ သူ့ဖင်ကြီးကို နောက်ကို ပြန်ပြန်ဆောင့်ပေးနေတယ်၊

“အာ….အီး……. ကောင်းလိုက်တဲ့လီးကြီး ပြီးတော့မယ်”

ဖုန်း ဖုန်း နဲ့ အချက်နှစ်ဆယ်လောက် မနားတမ်းဆက်တိုက်ဆောင့်လိုးပေးလိုက်တာ သဇင်မောင့်ဖင်ကြီးတွေ တဆတ်ဆတ်တုန်ပြီး အထွဋ်အထိပ်ကိုရောက်သွားတော့တယ်၊ ပြီးသွားတာတောင် ဖင်ကြီးက လှုပ်နေတုန်း

“ကို… မီး ကိုလည်း အဲ့လို လိုးပေး”

မီး က ဖင်ကုန်းပြီး လေးဘက်ထောက်ပေးလာတယ် သဇင်မောင့်ဘေးမှာလေ။ကျနော်လည်း သဇင်မောင့်အဖုတ်ကြီးထဲက လီးကြီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်တာ အရည်တွေ တတောက်တောက်နဲ့ လီးကြီးက ရမ်းခါလို့ပေါ့။ဖင်ကြီးကုန်းပေးနေတဲ့နောက်မှာ ဒူးထောက်ပြီးတော့ လီးကြီးကို အဖုတ်ကြီးနဲ့ တေ့လိုက်ရုံရှိသေး သူကလေ

“လိုးထည့်လိုက်ပါတော့ ကိုရာ… အရမ်းခံချင်နေပြီ”

ကျနော်လည်း တေ့ပြီးတာနဲ့ ဆောင့်လိုးလိုက်တာ လီးကြီးတဆုံးထိ

“အား……. ကောင်းလိုက်တာမှ ကို ရာ… အီစိမ့်သွားတာပဲ”

“ကို လည်း အရမ်းကောင်းတာပဲကွာ”

ဆိုပြီး တရစပ် ဆောင့်ဆောင့်လိုးလိုက်တာ မီးပွင့်မတတ်ပဲ ဖင်ကြီးကို ကိုင်ပြီး အားရပါးရဆောင့်လိုးနေတော့ သူကလည်း အားကျမခံ သူ့ဖင်ကြီးက အနောက်ကို ပြန်ပြန်ဆောင့်လိုးတာ

“အား… ကောင်းလိုက်တဲ့ အဖုတ်ကြီးကွာ..”

“ကို့ လီးကြီးကိုက ကောင်းတာ ဆောင့်.. ဆောင့်…. တအားဆောင့်ပေး”

ဖုန်း………… ဖုန်း………… ဖုန်း………..

ဆောင့်ဆောင့်လိုးရင်း

“မြန်မြန်လေး ဆောင့်လိုးပေး ကိုရာ… ပြီးတော့မယ်”

“လိုးပြီကွာ ကို လည်း ပြီးချင်ပြီ”

ဖင်ကြီးကို ကိုင်ပြီး စိတ်ရှိလက်ရှ်ိဆောင့်လိုးတာ လီးကြီးကျဉ်တက်လာပြီး အဖုတ်ထဲ သုတ်တွေ ပန်းအထည့် သူ့ဖင်ကြီးလည်း ဆတ်ခနဲ တုန်တုန်တက်ပြီး

“အီး… ကောင်းလိုက်တာ ကိုရာ….”

ကျနော်လည်း ဆောင့်လိုးရင်း သုတ်တွေအကုန်လုံး အဖုတ်ထဲ ပန်းထည့်နေတာ

“အတူတူပဲ မီး ရာ.. တခါမှ ဒီလောက် မကောင်းဖူးဘူး”

“အင်းနော်”

နှစ်ယောက်သား သဇင်မောင့်ဘေးမှာ ပစ်လှဲပြီး အမောဖြေရတာပေါ့။

အဲ့ဒီနေ့က နောက်ထပ် တစ်ယောက်ကို နှစ်ချီလောက် ထပ်ဆွဲဖြစ်သေးတာ ကျနော်လည်း အတော်ပြိုင်းသလို သူတို့နှစ်ယောက်လည်း ပြိုင်းတာပေါ့။ ဒါပေမယ့် ဒီလိုမျိုးကြုံတာက ပထမဆုံးဆိုတော့ ပြိုင်းပေမယ့် အရမ်းကျေနပ်နေကြတာ။ အဲ့နောက်ပိုင်းလည်း တစ်ခါတစ်ရံတော့ သုံးယောက်သား အတူတူဆွဲဖြစ်တယ်။

............................................................................................................................

ဒီလိုနေရင်းနဲ့ တစ်ရက်ဆန်းဒေးမှာ သဇင်မောင်က တွေ့ရအောင်ဆိုပြီး မီး ဆီ ဖုန်းဆက်ချိန်းတယ်၊ သူ့အသိယောကျ်ားလေး မင်းမောင်ဆိုတဲ့ သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်လည်း ပါမယ်တဲ့၊ အဲ့တော့မှ သိတာ အပျိုကြီးသဇင်မောင်က သူငယ်ချင်း မက ရည်းစားထက်ပို လင်မယားမကျ မင်းမောင်နဲ့ ဇာတ်လမ်းရှိတယ်ဆိုတာလေ၊ ဆိုင်တစ်ခုမှာ ဆုံကြတော့ သဇင်မောင်က မိတ်ဆက်ပေးတယ်၊ ဒါသူ့ငယ်သူငယ်ချင်း မင်းမောင်တဲ့၊ အရပ်ထောင်ထောင်မောင်းမောင်းနဲ့ လူရည်သန့်ပါပဲ၊ နံနက်စာ စားသောက်ပြီးတော့ အေးဆေးရှိတဲ့ မင်္ဂလာဂါးဒင်းကိုပဲ သွားလိုက်ကြတယ်။ နှစ်ခန်းယူပြီးတော့ မင်းမောင်နဲ့သဇင်မောင်က ခဏနေမှ ဆုံမယ်နော် နည်းနည်းနားလိုက်ဦးမယ်ဆိုပြီး အခန်းထဲ၀င်သွားပါရော၊ ကျနော်လည်း မီး လက်ကို ဆွဲပြီး ကိုယ့်အခန်းထဲ၀င် လော့ချပြီးတာနဲ့ မီး နှုတ်ခမ်းလေးကို အသာနမ်းလို့

“ဟိုအတွဲတော့ ဘယ်လောက်ထန်နေသလဲမသိဘူး ချက်ခြင်း အခန်းထဲ၀င်သွားတော့တာပဲ”

“ဟုတ်ပါ့ စကားလေးဘာလေးတောင် မပြောနိုင်တော့ဘူး”

“တန်းဆွဲနေပြီထင်တယ်”

“ဟုတ်မယ်”

“ခဏနေမှ တွေ့မယ်ဆိုတာ ကို တို့နဲ့ တခန်းထဲများ အတူနေချင်လို့လား”

“မသိဘူးလေ”

ကျနော်က မီး ကို ခပ်တင်းတင်းဖက်လို့ နှုတ်ခမ်းခြင်းစုပ်နမ်းပြီး တင်ပါးကြီးတွေကို ထမိန်ပေါ်ကနေ ပွတ်ပေးနေတာ

“အကျီတွေ ချွတ်လိုက်မယ်ကွာ”

နှစ်ယောက်လုံး ကိုယ့်အ၀တ်တွေကိုယ့်ဘာသာပဲ အကုန်ချွတ်လိုက်တယ်၊ မီး က ရေချိုးခန်းထဲ ခဏ၀င်ဦးမယ်နော် ဆိုပြီး ဖင်ပြောင်ကြီးနဲ့ ၀င်သွားတယ်၊ သူပြန်ထွက်လာတော့ ကျနော်က ထိုင်ခုံပေါ်မှာ၊ တစ်လှမ်းခြင်း လျှောက်လာနေတဲ့ ဖြူဖြူဖွေးဖွေး ရေဆေးငါးကြီးဖြစ်နေတဲ့ ချစ်သူကို ကြည့်ရင်း ကျနော့်ကောင်က မာလာတယ်၊ အနားရောက်လာတော့ သူ့နှုတ်ခမ်းတွေက ကျနော့်နှုတ်ခမ်းပေါ်ရောက်လာတာနဲ့ မက်မက်စက်စက်နမ်းရင်း သူ့ဖင်ကြီးကို ဆုတ်နယ်ပြီး ပွတ်ပေးတော့ အနမ်းတွေက ပိုကြမ်းလာရော၊ မီး ရဲ့ဖင်ကြီးက ဘဲတွေ သဘောကျစရာကြီးဆိုတော့ အဲ့ဒီဖင်ကြီးကို လက်နှစ်ဘက်နဲ့ ဆုတ်နယ်ရတာ အရသာတော်တော်ရှိတယ်၊ မီး လက်တဘက်က မာတောင်လာနေတဲ့ ကျနော့်လီးကြီးပေါ်ရောက်လာပြီး ပွတ်ပေးနေတယ်၊

“ကို့လီးကြီးက ချက်ခြင်းကို အကြီးကြီးဖြစ်လာတာပဲနော်”

“ကြီးတာကို မကြိုက်ဘူးလား”

“ကြိုက်တာပေါ့ ဒီလိုလီးကြီးကို ဘယ်မိန်းမက မကြိုက်ပဲရှိမလည်း ကို ရာ… ဒါကြီးနဲ့ ထိုးသွင်းလိုက်ရင် အီစိမ့်နေအောင်ကောင်းတာ”

အဲ့အချိန်

“ဒေါက်… ဒေါက်”

တံခါးခေါက်သံကြားတော့

“ဘယ်သူလဲ”

“ငါတို့ပါ ဟ”

ဒီမှာ ဇာတ်လမ်းကအရှိန်တက်တုန်းရှိသေး သူတို့ကရောက်လာပြီ၊ တာဝါတွေ ယူပတ်ပြီး တံခါးဖွင့်ပေးလိုက်တယ် အထဲကိုရောက်လို့ တာဝါတွေပတ်ထားတဲ့ ကျနော်တို့ကိုတွေ့တော့

“အမယ် အမယ် သူတို့က ဇာတ်လမ်းတောင် စနေကြပြီပဲ”

“မစပါဘူး မသဇင်ရာ မီး တို့ စကားထိုင်ပြောနေကြတာပါ”

“နင်ကသာ မစပါဘူးပြောနေ… ဟိုတစ်ယောက်က တာဝါအောက်ကနေ ငါ့ကို လှမ်းချိန်နေတယ် ခိ ခိ”

“အရေးကောင်း ဒိန်းဒေါင်းဖျက်ဆိုတာ သူတို့ပဲ ဟိ”

အဲ့တာနဲ့ ကျနော်တို့က ကုတင်ပေါ်မှာထိုင် သူတို့က ထိုင်ခုံမှာထိုင်ပြီး စကားပြောနေတာပေါ့၊

“တို့ လေးယောက် လွတ်လွတ်လပ်လပ်ပဲနော် နင်တို့ဇာတ်လမ်းပြန်ဆက်ရင်ဆက်”

“မသဇင်တို့ ဇာတ်လမ်းစရင် မီး တို့လည်း ပြန်ဆက်မယ်”

“ပြီးရော ပြီးရော”

အပိုဆာဒါးတွေ ပြောစရာမလိုဘူး အေးရော

နှစ်ယောက်ထိုင်ဆိုဖာပေါ်မှာ ထိုင်နေတဲ့ သူတို့နှစ်ယောက် ပူးကပ်သွားကြပြီး နှုတ်ခမ်းခြင်းစနမ်းနေပြီ၊ ကျနော်လည်း အားကျမခံ မီး နှုတ်ခမ်းတွေကို ငုံပြီး လျှာလေးနဲ့ယက်လိုက် စုပ်လိုက်လုပ်ရင်း ပေါင်တန်တွေကို ဖွဖွလေး ပွတ်ပေးနေတာ၊ သဇင်မောင်တို့နှစ်ယောက်ကလည်း နမ်းရင်းနဲ့ အ၀တ်တွေကို ချွတ်နေကြပြီ ခဏနေတော့ မင်းမောင်က အတွင်းခံလေးပဲကျန်ပြီး သဇင်မောင်က ဘရာနဲ့ဘောင်းဘီလေးပဲ ကျန်တော့တယ်၊ မီး က သူတို့ကို တချက်ကြည့်ရင်း

“ကိုမင်းမောင် ဘောင်းဘီက ကွဲထွက်တော့မယ် ကို ရယ်.. သူ့ဟာကြီး တောင်နေတာက”

လို့ တိုးတိုးလာပြောတယ်၊ ကျနော်က မီး နို့တွေကို တာဝါပေါ်ကနေ နယ်ပေးပြီး သူတို့ကို ကြည့်နေတာ၊ သဇင်မောင်က မတ်တပ်ရပ်ပြီး နံရံကို မျက်နှာမူလို့ မင်းမောင်က နောက်ကနေရပ်ပြီး သဇင်မောင့်ဖင်ကြီးကို သူ့ဆီးခုံနဲ့ကပ်ပြီး ပွတ်ပေးနေတယ်၊ လက်က ဘရာချိတ်ကို ဖြူတ်ပြီး ဘရာကို ပခုံးကနေ လျှောချလို့ ချွတ်ပစ်လိုက်တယ်၊ သဇင်မောင့်ဘောင်းဘီကိုလည်း အောက်ကို လိပ်ပြီး တွန်းချလိုက်တော့ သဇင်မောင်က ကိုယ်လုံးတီးဖြစ်သွားပြီး ဒီဘက်ပြန်လှည့်လာကာ မင်းမောင်ဘောင်းဘီကို အောက်ဆွဲချလိုက်တော့ သူ့လီးကြီးက ထောင်းခနဲ ပေါ်လာရော၊ မီး က သူ့လီးကြီးကို မျက်တောင်မခတ်ကြည့်ရင်း

“အိုး…. သူ့ဟာကြီးက ကြီးလိုက်တာနော် ကို့ထက်တောင် နည်းနည်းကြီးတယ်ထင်တယ် ဒစ်ဖူးကြီးကလည်း မှိုပွင့်ကြီးလိုပဲ”

သဇင်မောင်က

“မီး ရေ…. ဒီလိုလက်နက်ကြီးမျိုးတွေ့ဖူးလား ဟင်”

ပြောပြီး လီးကြီးကို လက်နဲ့ဆုတ်လိုက်တယ်၊ ပြီးတော့ ဒစ်ကြီးကို ဆွဲလှန်ပြပြီး ဖွဖွလေး ထုပေးနေတာ

“မတွေ့ဖူးဘူး”

“မတွေ့ဖူးရင် ကြည့်ထားနော်”

သဇင်မောင်က လီးကြီးကို လက်နဲ့ကိုင်ပြီး ထုပေးရင်း နှုတ်ခမ်းခြင်း စနမ်းတယ်၊ မင်းမောင်လက်တစ်ဘက်က သဇင်မောင့်နို့ထွားထွားတွေကို တလှည့်စီဆုတ်နယ်ပေးနေတာ၊ နောက်လက်တစ်ဘက်က သဇင်မောင့်ဖင်ကြီးကို ညှစ်လိုက်ပွတ်လိုက်နဲ့၊ ကျနော်တို့လည်း သူတို့ကိုကြည့်ရင်း ဖီးလ်တွေတက်လာပြီး တာဝါတွေကို ချွတ်ပစ်လိုက်တယ်၊ မီး လက်က ကျနော့်လီးကြီးကို လာကိုင်ထားပြီး

“မသဇင်တော့ အဲ့လီးကြီးနဲ့ လိုးရင် ဘယ်လိုများဖြစ်မလည်း မသိဘူးနော် လီးကကြီးကြီး သူ့ဖင်ကလည်းကြီးကြီး အဖုတ်ကြီးက ဖောင်းဖောင်းနဲ့”

“တအားကောင်းမှာပေါ့”

“အင်းနော် အဖုတ်ထဲမှာ ပြည့်သိပ်နေမှာပဲ”

ကျနော်လည်း မီး ပေါင်တွေကို ကားခိုင်းပြီး သူ့အဖုတ်ကို လက်နဲ့ စမ်းကြည့်လိုက်တော့ အရည်တွေမှ ရွဲအိုင်နေတာပဲ၊ မင်းမောင်လီးကြီးကို မြင်ပြီး ဖီးလ်အရမ်းတက်နေတာဖြစ်မယ်၊ လက်နဲ့အသာလေး သူ့အဖုတ်ကို ပွတ်ပေးနေတော့ ပေါင်တန်ကြီးတွေ ကားလိုက်စေ့လိုက်ဖြစ်နေတာ၊ သဇင်မောင်တို့ က ကျနော့်ဘေးက ကုတင်ပေါ်မှာ လာထိုင်ပြီး

“သဇင့် တကိုယ်လုံးကို ယက်ပေး ကိုမင်းရာ၊ မီး တို့အတွဲရှေ့မှာ လုပ်ရတာ အရမ်းကောင်းတာပဲ”

မင်းမောင်က သဇင်မောင့်ကို ကုတင်ပေါ်မှာ ကိုယ်တ၀က်လှဲခိုင်းပြီး သူက အပေါ်ကနေ သဇင်မောင့်နှုတ်ခမ်းတွေကို ငုံပြီးစုပ်နမ်းရင်း လက်တွေက နို့ကြီးတွေကို နယ်ပေးနေတယ်၊ နှုတ်ခမ်းတွေက သဇင်မောင့်လည်ပင်းကနေ အောက်ဘက်ကို တဖြည်းဖြည်းဆင်းလာပြီး နို့ထွားထွားကြီးတွေပေါ်ကိုရောက်လို့ နို့သီးခေါင်းတွေကို လျှာနဲ့၀ိုက်ပြီးယက်ပေးတဲ့အခါ သဇင်မောင့်ကျောတွေ ကော့တက်လာပြီး လက်တွေက မင်းမောင်ဆံပင်တွေကို ထိုးဖွလို့ တ အင်း အင်း နဲ့ ညည်းနေတယ်၊ နို့တွေကို လျှာနဲ့ယက်လိုက် နှုတ်ခမ်းတွေနဲ့ စို့လိုက်လုပ်နေတုန်း လက်က သဇင်မောင့်ပေါင်တန်တွေပေါ်မှာ အစုန်အဆန်ပြေးလို့၊ ကျနော်က သူ့အဖုတ်ကို လက်နဲ့ပွတ်ပေးနေတာကို မှေးပြီးဇိမ်ခံနေတဲ့ မီး က သူနဲ့တည့်တည့်မြင်နေရတဲ့ မင်းမောင်လီးကြီးကို ကြည့်ရင်း ကျနော့်လီးကို ညင်ညင်သာသာလေး ထုပေးနေတယ်။

မင်းမောင်လျှာက နို့တွေပေါ်ကနေ ဆင်းလာပြီး ချက်ကလေးကို ၀ိုက်ယက်၊ ဆီးခုံပေါ်က အမွှေးတွေကို ဖိယက်နဲ့ အောက်ဘက်ကို ဆင်းလာတယ်၊ သဇင်မောင်က ဒူးတွေကိုထောင်ပြီး ပေါင်ကို ကားပေးလိုက်တော့ အရည်တွေရွဲနေတဲ့ အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးက ပွင့်တော့မယ့် နှင်းဆီပန်းလို အာတာတာနဲ့၊ သဇင်မောင်က ခြေရင်းကနေ ကုတင်အပေါ်ဘက်ကို ပြောင်းလှဲပြီး အခုနလို ပေါင်တွေကိုပြန်ကားပေးလိုက်တော့ မင်းမောင်က ပေါင်ကြားထဲမှာ နေရာယူလို့၊ အာတာတာဖြစ်နေတဲ့ အဖုတ်ကြီးကို လျှာနဲ့ပင့်ယက်လိုက် ဖိယက်လိုက်နဲ့ ယက်နေပြီ၊ သဇင်မောင့်ဖင်ကြီးတွေလည်း အပေါ်မြှောက်တက်လာလိုက် အောက်ပြန်ကျသွားလိုက်နဲ့ သူ့လက်တွေက မင်းမောင်ခေါင်းကို အဖုတ်နဲ့ အတင်းဆွဲကပ်လိုကပ်နဲ့၊ ပါးစပ်ကလည်း

“ကိုမင်း ယက်ပေးတာ ကောင်းလိုက်တာ.. တအားဖိဖိယက်ပေးစမ်းပါ အရမ်းကောင်းနေလို့”

မီး က အဲ့လိုသဇင်မောင်ပြောတာကို ကြားတော့

“ကို အိပ်ယာပေါ် ပက်လက်နေပေးကွာ ကို့ မျက်နှာပေါ်တက်ပွတ်ချင်လို့”

ကျနော်လည်း သဇင်မောင့်ဘေးမှာ ပက်လက်လှန်ပေးလိုက်တော့ မီး က ကျနော့်ခေါင်းကို ခြေထောက်တွေနဲ့ ခွပြီး သူ့အဖုတ်ကြီးကို ကျနော့်ပါးစပ်နဲ့ တည့်အောင်နေရာပြင်ရင်း ဖင်ကြီးက ကျနော့်နှုတ်ခမ်းပေါ် တဖြည်းဖြည်းကပ်လာတာ၊ အရည်တွေရွဲအိုင်နေတဲ့ အဖုတ်ကြီးက အရည်တစ်စက် အမျှင်တန်းပြီး နှုတ်ခမ်းလာကျတော့ လျှာနဲ့သပ်တင်လိုက်ပြီး မမှီမကမ်းဖြစ်နေတဲ့ အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးကို ခေါင်းမော့ပြီး လျှာနဲ့ပင့်ယက်လိုက်တယ်၊

“အာ လာ လာ…. ကို ရယ် ကောင်းလိုက်တာမှ”

မင်းမောင်က သဇင်မောင့်အဖုတ်ကိုယက်ရင်း မျက်လုံးကို လှန်ကြည့်လိုက်တာမှာ မီး က ကျနော့်မျက်နှာပေါ် ကားယားခွထားတော့ အဖုတ်ကြီးကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်းမြင်ရတာနဲ့ သူ့လီးကြီးတောင် ဆတ်ခနဲတုန်သွားတယ်၊ သဇင်မောင့်အဖုတ်ကို ဆက်တိုက်ယက်ရင်း မီး အဖုတ်ကြီးကို တစိမ့်စိမ့်ကြည့်နေတာ၊ ကြည့်ရင်းနဲ့ မင်းမောင်လီးကြီးက မတရားတောင်လာတော့ သူက သဇင်မောင့်အပေါ်ကို ပြောင်းပြန်ခွပြီး မှောက်လိုက်တယ်၊ အဖုတ်ကို လျှာနဲ့ဆက်ယက်ရင်း သဇင်မောင့်ပါးစပ်ထဲကို လီးကြီးတေ့ပြီး တအိအိသွင်းလိုက် ထုတ်လိုက်နဲ့၊ လီးကြီးကလည်း ပါးစပ်ထဲမှာတင် ပိုပြီးတောင့်တင်းလာသလိုပဲ၊ အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီး နှစ်ခုလုံး အရည်တွေအိုင်ပြီး နူးအိနေကြပြီ၊ မီး က

“လီးစုပ်ချင်တယ်ကွာ”

“ကိုမင်းလီးကြီးကို စုပ်ပေးလိုက်ပါ မီး ရာ”

သဇင်မောင်က ပြောတော့

“စုပ်ကြည့်ချင်တယ်”

မင်းမောင်က ကုတင်ခေါင်းရင်းမှာ ခြေထောက်တွေကားပြီး ခြေဆင်းထိုင်နေတော့ သူ့လီးကြီးက အပေါ်ကို ထိုးမတ်နေတာ၊ မီး က လေးဘက်ထောက်လို့ မင်းမောင်ပေါင်ကြားမှာ ခေါင်းရောက်နေပြီး လီးကြီးကို ငုံလိုက် စုပ်လိုက် လျှာနဲ့ပတ်ယက်လိုက် ဥတွေကို ဆွဲစုပ်လိုက် ဖြစ်နေတယ်၊ မင်းမောင်ကလည်း သူ့လီးကြီး မီး ပါးစပ်ထဲရောက်နေတုန်း ခေါင်းကိုလက်နဲ့ကိုင်ပြီး လီးကြီးပေါ်ဖိဖိချနေတော့ ကုန်းထားတဲ့ မီး ဖင်ကြီးက ပိုပိုထောင်လာရော၊ ကျနော်က မီး ဖင်ကြီးနောက်ဘက်မှာ ဒူးထောက်လို့ သဇင်မောင် လီးစုပ်ပေးတာကို ခံနေတာလေ၊ ဘယ်လက်နဲ့ နောက်ကို ပြူပြီးထွက်လာတဲ့ မီး အဖုတ်ကြီးကို အသာပွတ်ပေးလိုက် လက်ခလယ်ကို အဖုတ်ထဲ ထိုးသွင်းလိုက်နဲ့ဆိုတော့ မီး လည်း လီးကြီးကို ဖိဖိပြီး စုပ်ရင်း ဖင်ကြီးကလည်း တရမ်းရမ်းဖြစ်နေတာပေါ့။ မင်းမောင်က

“မမီး လိုးချင်နေပြီလား”

“ဟုတ် ကိုမင်းလီးကြီးပေါ် တက်လိုးမလို့”

မီး က မင်းမောင်အပေါ်ကို ခွလိုက်ပြီး အဖုတ်ကြီးနဲ့ လီးကြီးကို တေ့လို့ အသာလေးထိုင်ချလိုက်တာ လီးထိပ်ကြီးက အဖုတ်ကြီးထဲ အိခနဲ ၀င်သွားရော

“အီး…”

ခနဲ သက်ပြင်းချလို့ ဖင်ကြီးကို နည်းနည်းပြန်ကြွပြီး ပြန်ထိုင်ချလိုက်န့ဲ စလိုးနေပြီ၊ မီး အဖုတ်ကြီးထဲ မင်းမောင်လီးကြီး ၀င်နေတာကို မြင်နေရတော့ ကျနော်လည်း မနေနိုင်တော့ပဲ လီးစုပ်ပေးနေတဲ့ သဇင်မောင့်ကို ကုတင်စောင်းမှာ ကုန်းခိုင်းလိုက်တယ်၊ ကုန်းနေတဲ့ဖင်ကြီးက ဘေးကို ကားပြီး ၀ိုင်းစက်နေတာ၊ အယက်ခံထားတဲ့ အဖုတ်ကြီးကလည်း ဖောင်းပြီးအရည်တွေရွဲနေတော့ အလိုးခံဖို့ အသင့်ပဲ၊ ကျနော်က အောက်ကိုဆင်းပြီး မတ်တပ်ရပ်လို့ ဖင်ကြီးနောက်မှာ နေရာယူကာ ထောင်မတ်နေတဲ့လီးကြီးကို သူ့အဖုတ်ကြီးနဲ့ဆွဲပွတ်ပေးတော့၊ ဖင်ကြီး တရမ်းရမ်းနဲ့

“ထည့်… ထည့်လိုက်ပါတော့လား မနေတတ်တော့ဘူး ကိုကြီးရာ”

အဖုတ်အ၀မှာ သေချာတေ့ပြီးတာနဲ့ တအားဆောင့်သွင်းထည့်လိုက်တာ လီးကြီးက သဇင်မောင့်အဖုတ်ထဲကို ကမူးရှုးတိုးနဲ့ အဆုံးထိ ဒုတ်ဆို ၀င်သွားပါရော၊ ကောင်းလိုက်တဲ့ ဆောက်ဖုတ်ကြီး လီးတချောင်းလုံးကို ဆွဲညှစ်ထားတာများ၊ ပြန်ထုတ်လိုက် ပြန်သွင်းလိုက်နဲ့ ဆောင့်လိုးနေပြီ၊မီး က မင်းမောင်ကို အပေါ်ကနေ ဆောင့်လိုးနေရင်း

“ကိုမင်းလီးကြီးက မီး အဖုတ်ထဲမှာ ပြည့်ကြပ်နေတာပဲ ကို ရာ”

လှမ်းပြောတော့

“သဇင့်အဖုတ်ထဲမှာလည်း ကို့လီးကြီးက ကြပ်သိပ်နေတာပဲ လီးကြီးတချောင်းလုံးအီစိမ့်နေအောင်ကို ကောင်းနေတာ”

“မီး လည်း တူတူပဲ အရမ်းကိုကောင်းနေလို့”

“ကောင်းရင် စိတ်ကြိုက်လိုးနော်”

“လိုးမယ်နော် ကိုမင်းလီးကြီးကို အရမ်းကြိုက်လို့”

ပြောရင်း သူ့ဖင်ကြီးနဲ့ ဖုန်း ဖုန်း ဆို အပေါ်ကနေဆောင့်ဆောင့်လိုးနေတာများ နို့တွေလည်း ရမ်းခါနေတာပဲ၊ ကိုယ့်စော်ရဲ့ ဆောက်ဖုတ်ကြီးထဲ သူများလီးကြီး ၀င်နေတာကို ကြည့်ရင်း သဇင်မောင့်ကို လိုးရတာ ပိုကောင်းလာသလို ဆောင့်ချက်တွေကလည်း မြန်လာတယ်၊ သဇင်မောင်ကလည်း သူ့ဖင်ကြီးကို နောက်ကို ပြန်ပြန်ဆောင့်ပေးနေတော့ ထိချက်တိုင်း ဖင်ကြီးက တုန်တုန်သွားတာ ကြည့်လို့ကောင်းလိုက်တာ၊ ကျနော့်လီးကြီး သူ့အဖုတ်ထဲ ၀င်တာထွက်တာကိုလည်း အနီးကပ်မြင်နေရတော့ လိုးရင်း လိုးရင်း ပိုကောင်းလာတယ်၊ မီး ကလည်း လီးကြီးတဆုံးထိ ဖိထိုင်သွင်းထားပြီး ဖင်ကြီးကို အပေါ်ကနေ ဖိဖိကြိတ်လို့ စကော၀ိုင်းလှည့်နေတာ လန်ထွက်နေတာပဲ။

 မီး က ဖင်ကြီးကိုကြွကာ အဖုတ်ထဲက လီးကြီးကို ခဏချွတ်လိုက်ပြီး ကျနော်တို့ဘက်ကို မျက်နှာမူလို့ လီးကြီးပေါ်ပြန်ထိုင်ချ၊ လီးအ၀င်အထွက်အနေအထား အဆင်ပြေတော့မှ ဖင်ကြီးကို ကြွကြွပြီး ဆောင့်ဆောင့်လိုးတာ၊ မင်းမောင်က သူ့ကိုကျောပေးပြီး လိုးနေလို့ အဖုတ်ကြီးထဲ သူ့လီးကြီးအ၀င်အထွက်ကို ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်းမြင်နေရသလို ဖင်၀လေး ရံှု့ရံှု့သွားတာကို အရသာခံကြည့်ရင်း လက်မနဲ့ ဖင်ပေါက်ကလေးကို ဆွဆွပေးပြီး အောက်ကနေလည်း ပြန်ပြီးကော့ဆောင့်ပေးနေတော့ မီး ဆိုတာလေ ပါးစပ်က အသံအကျယ်ကြီးနဲ့ ညည်းနေတော့တာပဲ။

“မသဇင်ဖင်ကြီးကို ကိုင်ပြီး အနောက်ကနေ ကို ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေတာကို မြင်ရတာ ကျေနပ်လိုက်တာ ကို တို့လိုးတာကို ကြည့်ရင်း ကိုမင်း လီးကြီးပေါ်ကို ဆောင့်လိုးရတာ ပိုအရသာရှိတယ် ကို ရယ်”

“ကို လည်းလေ လီးအကြီးကြီးကို မီး ဖင်ကြီးနဲ့ တက်ဆောင့်လိုးနေတာကြည့်ရင်း သဇင်မောင့်ကိုလိုးရတာ အရမ်းကောင်းတယ်”

“ကောင်းရင် မသဇင်နဲ့ အမြဲလိုး ကို ရာ မသဇင်ဖင်ကြီးကို ဘဲတိုင်းလိုးချင်နေကြတာ ဟိုနေ့ကတောင် ရုံးက ကောင်လေးနှစ်ယောက်က မသဇင်လမ်းလျှောက်သွားတာကို ကြည့်ရင်း အဲ့ဖင်ကြီးကို နောက်ကနေ ဆောင့်လိုးချင်လိုက်တာလို့ ပြောနေသံ ကြားလိုက်သေးတယ်”

“လိုးမယ်နော် ကိုလည်း သူ့အဖုတ်ကြီးကို အရမ်းကြိုက်လို့ မီး လည်း မင်းမောင်လီးကြီးကို အရမ်းကြိုက်တယ်မလား”

“ကြိုက်တယ် ကို ရယ် ကိုမင်းလီးကြီးက ညိုညိုတုတ်တုတ်ကြီး ဆိုတော့လေ အဖုတ်ထဲမှာ အပြည့်အသိပ်ပဲ အီး….”

“ကြိုက်ရင် သူနဲ့ အမြဲလိုးကွာ”

“အိုး……….. အမြဲကို လိုးချင်တာ မချွတ်ချင်ဘူးကွာ သူ့လီးကြီးကို ”

“သဇင်မောင့်ကို လိုးရတာ မီး ကို လိုးရတာထက် ပိုကောင်းတယ် မီး ရယ်”

“အိုး….. အတူတူပဲ ကို နဲ့လိုးရတာထက် အခုပိုကောင်းနေတာ အား….. ကိုမင်းကရော မီး ကို လိုးရတာ ကြိုက်ရဲ့လား”

မင်းမောင်က သူ့လီးကြီးကို အောက်ကနေကော့ထိုးပေးရင်း

“ကြိုက်တာပေါ့ စမြင်ကထဲက လိုးရင် အရမ်းကောင်းမယ့်စော်မှန်းသိလို့ မီး ကို လိုးချင်နေတာ”

“အိုး…. ဘယ်လိုကောင်းမှန်းသိတာလဲ ဟင်”

“သဇင်မောင့်လို ဘော်ဒီမျိုးပဲလေ ဖင်ကြီးကြီးဆိုတော့ လိုးရင်ကောင်းမှာကို သိတယ်”

မီး က သူ့ဖင်ကြီးကို စကော၀ိုင်းလိုက် ဖိပွတ်လိုက်နဲ့

“အာ… ကောင်းလိုက်တာ ကိုမင်းလီးကြီးနဲ့ နှစ်ယောက်ထဲ တညလုံး မချွတ်တမ်း လိုးကြည့်ချင်တယ်ကွာ”

“လိုးမယ်ကွာ တညလုံး”

ကျနော်က

“ပုံစံပြောင်းရအောင် သဇင်”

“ဘယ်လိုပြောင်းချင်လဲ”

“ပက်လက်နေပြီး ခြေထောက်တွေ မြှောက်ပေးထားကွာ”

“အပေါ်ကနေ တအားဆောင့်လိုးချင်လို့”

“ကြိုက်တယ် အဲ့လို အလိုးခံချင်နေတာ သဇင်က”

သဇင်မောင်က ကုတင်စောင်းမှာ ခြေထောက်တွေကို မြှောက်ထားပြီး ပက်လက်နေပေးတယ်၊ ကျနော်က ကုတင်အောက်ကနေ မတ်တပ်ရပ်လို့ လီးကြီးကို လက်နဲ့ကိုင်ပြီး သူ့အစေ့လေးကို တဖတ်ဖတ်ရိုက်ပြီး လီးထိပ်ကြီးနဲ့ အစေ့ကို ဖိဖိပွတ်တော့

“အား….. အီး….”

အဖုတ်အ၀မှာ လီးထိပ်ဖူးကြီးကို တေ့ပြီးတာနဲ့ သူ့ခြေထောက်တွေကို လက်နဲ့ဆွဲမပြီး လီးကြီးကို ဆောင့်သွင်းလိုက် တ၀က်လောက်ပြန်ထုတ်ပြီး ပြန်ဆောင့်သွင်းလိုက်နဲ့ လိုးနေပြီ။ မင်းမောင်က မီး ကို ဖင်ကုန်းပြီးလိုးမယ်ပြောလို့ မီး က ကုတင်စောင်းမှာ ဒူးထောက်ထားပြီး ခါးလေးကိုခွက်လို့ ကုန်းနေတော့ ဖင်ကြီးက ပိုတောင်ကြီးနေသလိုပဲ၊ မင်းမောင်က ကုတင်အောက်ကိုဆင်း မီး ဖင်ကြီးနောက်မှာ ထိုင်ချပြီး နောက်ကို ပြူထွက်နေတဲ့ အဖုတ်ကြီးကို လျှာနဲ့ တပြတ်ပြတ်ယက်တော့

“အား… ကိုမင်း ယက်တာ ကောင်းလိုက်တာ အဖုတ်ထဲက ရွပြီးအရမ်းအလိုးခံချင်နေလို့ လီးကြီးနဲ့ လိုးပေးတော့ကွာ”

မင်းမောင်လည်း သူ့လီးကြီးကို မီး အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးထဲ တချက်ထဲ အဆုံးထိဆောင့်သွင်းလိုက်တာ လီးကြီးက အရည်တွေလူးနေတဲ့ အဖုတ်ကြီးထဲ တန်းခနဲ ၀င်သွားတာပေါ့

“အိုး…. ကောင်းလိုက်တာ ကိုမင်းရာ မီး ကို မညှာနဲ့ တအားဆောင့်လိုးပေး”

“လိုးပေးမယ် စိတ်ချ”

မီး ဖင်ကြီးကို လက်နဲ့စုံကိုင်ပြီး ဆောင့်လိုးတာများ

ဖုန်း…. ဖုန်း……. ဖုန်း………

မင်းမောင်တအားဆောင့်လိုးတာကို မြင်တော့ ကျနော်လည်း သဇင်မောင့်နို့တွေကို လက်နဲ့စုံကိုင်ပြီး တအားဆောင့်လိုးနေတာ၊ သဇင်မောင်က သူ့ဖင်ကြီးကို ပြန်အကော့ ကျနော်က အားနဲ့ဆောင့်အချ

“အား…. ကောင်းလိုက်တာမှ”

“အရမ်းကောင်းတာပဲ ကိုကြီးလိုးပေးတာကို သဇင်အရမ်းကြိုက်တယ်”

“သဇင့်ဖင်ကြီးက မီး ဖင်ထက်တောင်ကြီးသေးတယ် အဲ့လိုဖင်ကြီးကြီးစော်တွေကို ဘဲတိုင်းလိုးချင်တာ”

“အိုး….အခု ကိုကြီးလိုးသလို တအားလိုးကြမှာလား ဟင်…”

“လိုးကြမှာ”

“အာ…. တအားလိုးတာကို ကြိုက်တာ အရမ်းကောင်းတာပဲ ကိုကြီးရာ အမြဲလိုးပေးပါနော်”

အပေါ်ကနေ ဆောင့်ဆောင့်လိုးရင်း

“လိုးပေးမှာပေါ့ ဒီလောက်ကောင်းတဲ့ အဖုတ်ကြီးကို”

မီး က ကုန်ပြီးအလိုးခံနေရင်း သဇင်မောင့်ကို ကျနော်ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေတာကို ကြည့်နေတာ၊ မင်းမောင်က နောက်ကနေဆောင့်လိုးရင်း

“ဖြန်း….”

“အား”

မီး ဖင်ကြီးကို လက်နဲ့ရိုက်ထည့်လိုက်တာ ဖင်ဖြူဖြူကြီးက ရဲတွတ်သွားတာပဲ

“ကိုမင်းလီးကြီးကို မီး အရမ်းကြိုက်နေပြီ ကို ရယ် ကောင်းလွန်းလို့”

ဖင်ကြီးကို နောက်ပြန်ဆောင့်ဆောင့်ပေးတော့ သူ့နို့တွေက ရမ်းခါနေတာ၊ အဲ့နို့တွေကို သဇင်မောင်က လက်နဲ့လှမ်းကိုင်ပြီး ညှစ်လိုက်နယ်လိုက် လုပ်ပေးနေတော့ မီး ခမျာ အကောင်းလွန်နေတော့တာပေါ့။

ကျနော်ကလည်း လီးကြီးကို သဇင်မောင့်အဖုတ်ထဲမှာ အဆုံးထိစိမ်ထားပြီး ညှောင့်ညှောင့်ပေးနေတော့ သူ့အစေ့လေးနဲ့ ကျနော့်အမွှေးတွေနဲ့ ဖိကြိတ်သလိုဖြစ်တဲ့အပြင် လီးချောင်းကြီးက အတွင်းထဲမှာ ဟိုထိုး ဒီထိုးနဲ့လေ၊ သဇင်မောင်လည်း မတရားကိုကောင်းပြီး

“ပြီးချင်နေပြီ ကိုကြီးရာ မြန်မြန်ဆောင့်လိုးပေး”

ကျနော်လည်း အချက် ငါးဆယ်လောက် ဆက်တိုက်ဆောင့်လိုးပေးလိုက်တာ

“အား အား” နဲ့

သဇင်မောင့်ဖင်ကြီးတွေ ကော့ကော့တက်ရင်း ခရီးဆုံးကို ရောက်သွားတော့တာပဲ။

မင်းမောင်က မီး ဖင်ကြီးကို ကိုင်ပြီး တချက်ခြင်း သူ့လီးကြီးနဲ့ အဖုတ်ကြီးထဲ ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေတုန်းပဲ၊ ကျနော်က သဇင်မောင့်အဖုတ်ထဲက လီးကြီးကို ချွတ်လိုက်ပြီး မီး ပါးစပ်ရှေ့ကို ထိုးပေးလိုက်တော့ မီး က အလိုက်သင့်ပါးစပ်ဟပေးတာနဲ့ အရည်တွေပေပွနေတဲ့ လီးကြီးကို ထိုးသွင်းလိုက်တယ်၊ မီး က လီးကြီးကို ငုံထားပေးတော့ ကျနော်လည်း ဖြည်းဖြည်းခြင်း ပါးစပ်ထဲကို လိုးပေးနေတာ၊ မီး ကို အနောက်ကနေ မင်းမောင်ကလည်း ဆောင့်လိုးနေတုန်း၊ လီးကြီးနှစ်ချောင်းနဲ့ တပြိုင်နက်ထဲ အလိုးခံနေရတော့ မီး တစ်ယောက် အီစိမ့်နေအောင်ကောင်းနေတာပေါ့၊ အဖုတ်ထဲမှာလည်း လီးကြီးုက ပြည့်သိပ်၊ ပါးစပ်ထဲမှာလည်း အပြည့်နဲ့ တခါမှ မခံစားဖူးတဲ့အရသာတွေကို ခံစားနေတာ၊ ရှေ့နောက် အလိုးခံနေရင်း မီး က လက်ပြတာနဲ့ လီးကို ပါးစပ်ထဲက ချွတ်လိုက်တော့

“ကို့လီးကြီးနဲ့ အဖုတ်ထဲကို လိုးပေးဦး”

“လိုးပေးမယ် ဘယ်လိုပုံစံနဲ့ လိုးပေးရမလဲ”

“ပက်လက်ပဲလိုးပေး ခဏလေး အလိုးမခံခင် လီးနှစ်ချောင်းကို စုပ်ချင်သေးတယ်”

မီး က ကျနော်တို့နှစ်ယောက်ကြားမှာ ဒူးထောက်ထိုင်ပြီး လီးကြီးနှစ်ချောင်းကို လက်တဘက်စီနဲ့ ကိုင်ထားပြီးတော့ ကျနော့်လီးကို စုပ်နေရင် မင်းမောင်လီးကြီးကို ထုပေး၊ မင်းမောင်လီးကြီးကို စုပ်ရင် ကျနော့်လီးကို ထုပေးနဲ့၊ အားရအောင် စုပ်ပြီးခါမှ

“လိုးပေးတော့ ကို”

ပက်လက်လှန်ပေးတော့ ကျနော်လည်း သူ့ပေါင်ကြားထဲ၀င်ပြီး အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးကို လီးထိပ်ကြီးနဲ့ အသာတေ့လို့ ဖိသွင်းလိုက်တယ်၊ မင်းမောင်လီးကြီးလိုးထားလို့ အရည်တွေရွဲနေတဲ့ အဖုတ်ကြီးထဲ ကျနော့်လီးကြီး ၀င်သွားရော၊ နည်းနည်းပြန်ထုတ်ပြီး ပြန်ဆောင့်နဲ့ မှန်မှန်လေး လိုးပေးနေပြီ၊ မင်းမောင်က မီး အနားသွားပြီး နှုတ်ခမ်းတွေကို စုပ်ပေးပြီး နို့ကြီးတွေကို လက်နဲ့နယ်နေတာ၊ မီး ဆောက်ဖုတ်က လီးကြီးလိုးထားလို့ အရည်တွေရွဲနေတာတောင် ကျနော့်လီးကြီးကို ဆွဲဆွဲညှစ်ထားတယ်၊ ကျနော်က ဒူးကွေးထိုင်လိုက်ပြီး သူ့ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို လက်နဲ့ကို်င်ပြီး ဆောင့်လိုးနေပြီ။

သဇင်မောင်က မှိန်းနေရာက ထလာပြီးတော့ မီး အစေ့လေးကို လက်နဲ့ပွတ်ပေးနေတယ်၊ မင်းမောင်က မီး နှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းပြီး နို့တွေကို နယ်ပေးနေတုန်းပဲ၊ ဒီလိုမျိုး နေရာစုံကနေ ကာမအရသာထူးတွေ တချိန်ထဲရနေတော့ မီး တစ်ယောက် အရမ်းကိုကောင်းနေပြီပေါ့၊ သူ့လက်တဖက်နဲ့ မင်းမောင်လီးကြီးကို လှမ်းကိုင်ပြီး ထုပေးနေသေး၊ ပြီးတော့

“ကိုမင်း ပါးစပ်ထဲမှာ ပြီးချင်ရင်လဲ ရတယ်နော်”

“အိုး… မိုက်တယ်”

မင်းမောင်က မီး မျက်နှာရှေ့နားမှာ ဒူးထောက်ခွထားပြီး လီးထိပ်ကြီးကို ပါးစပ်ထဲ သွင်းပေးထားတာတော့ မီး က တပြွတ်ပြွတ်စုပ်လိုက် လျှာနဲ့လှမ့်ယက်လိုက်နဲ့ စုပ်နေတာ၊သဇင်မောင်က အစေ့ကို လက်နဲ့ခြေပေးနေတဲ့အချိန် ကျနော်ကလည်း အားရပါးရဆောင့်ဆောင့်လိုး၊ မင်းမောင်ကလည်း ပါးစပ်ထဲလိုးဆိုတော့ မီး တစ်ယောက် ခြေချောင်းတွေတောင် ကုတ်သွားလိုက် ပြေသွားလိုက်နဲ့ တအားကို ကောင်းနေတာ၊

သဇင်မောင်က

“ကိုမင်းရေ စစ်စတီနိုင်း ဆွဲရအောင်”

“ဆွဲမယ်လေ”

မင်းမောင်က မီး နဲ့ ယှဉ်ပြီး ပက်လက်နေတော့ သူ့လီးကြီးက အရည်တွေတလက်လက်နဲ့ မိုးပေါ်ထောင်လို့၊ သဇင်မောင်က ပြောင်းပြန်ခွလိုက်ပြီး သူ့ဖင်ကြီးကို မင်းမောင်မျက်နှာနား ကပ်ပေးပြီးတော့ မင်းမောင်လီးကြီးပေါ်ကို မှောက်ချလို့ လီးတန်တလျှောက်က အရည်တွေကို လျှာနဲ့လိုက်ယက်နေတယ်၊ ကျနော်က မီး ရဲ့ ပေါင်တန်တွေကို ပုခုံးပေါ်ထမ်းပြီး အောက်ကို ဖိချလိုက်တော့ မီး ဖင်ကြီးတွေက မွေ့ရာပေါ်ကို ကြွတက်လာတာပေါ့၊ အဲ့အနေအထားမှာ လီးကြီးကို အပေါ်ကနေ တဆုံးထိဆောင့်သွင်းပြီး ဒစ်ကြီးပေါ်အောင် ပြန်ထုတ် နောက်တဆုံးပြန်ဆောင့်နဲ့ လိုးနေတာ၊ လီးကြီးက မီး အဖုတ်အတွင်းသားတွေကို ထိထိမိမိ ပွတ်တိုက်ပြီး ၀င်ထွက်နေတာကြောင့် နှစ်ယောက်စလုံး ပိုပိုကောင်းလာသလို ဆောင့်လိုးတဲ့အရှိန်ကလည်း တဖြည်းဖြည်းနဲ့ မြန်လာတယ်၊

“ကောင်းလိုက်တာ ကို ရယ် လိုးတတ်လိုက်တာ အီး…”

“တူတူပဲ အရမ်းကောင်းနေတာ”

လီးတဆုံးဆောင့်ချလိုက်တဲ့အချိန် လီးထိပ်ကြီးက ဒုတ်ခနဲ သားအိမ်၀ကို သွားသွားထောက်နေတော့ ကျဉ်ခနဲ ကျဉ်ခနဲဖြစ်သွားတဲ့ဟာက တစ်ကိုယ်လုံးက အကြောတွေဆီ ရောက်သွားတာ၊

မင်းမောင်လည်း မျက်နှာပေါ်မိုးလာတဲ့ သဇင်မောင့် အဖုတ်ကြီးကို လျှာနဲ့ ပင့်ယက်တာ မမှီချင်လို့ ဖင်ကြီးကို လက်နဲ့အောက်ကိုဖိချလိုက်ပြီး တပြတ်ပြတ်ယက်တော့ သဇင်မောင့်ဖင်ကြီးက အငြိမ်မနေတော့ဘူး၊ အဲ့တာနဲ့ မင်းမောင်လီးကြီးကိုပဲ တအားဖိဖိစုပ်နေတော့တာ၊ လီးဒစ်ကြီးတခုလုံးကို ငုံထားပြီး လျှာနဲ့၀ိုက်ယက်လိုက် နှုတ်ခမ်းတွေနဲ့ ညှပ်ထားပြီး ဒစ်ကြီးကို သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက် လုပ်၊ မင်းမောင်ကလည်း လျှာကိုချွန်ထားပြီး အဖုတ်အ၀ထဲထိုးသွင်းပေးထားတာကို သဇင်မောင့်ဖင်ကြီးက အငြိမ်မနေတော့ လျှာက အဖုတ်အတွင်းထဲမှာ ထိုးမွှေနေတာပေါ့၊

ကျနော်လည်း ထမ်းထားတဲ့ခြေထောက်တွေကို ပြန်ချပြီး ပိုအားစိုက်ဆောင့်လို့ရအောင် အနေအထားပြင်ပြီးတော့ မီး အဖုတ်ကြီးထဲ ကျနော့်လီးကြီးကို မှန်မှန်လေး ပြန်ဆောင့်နေပြီ၊ မီး ကလည်း

“ကို လိုးပေးတာ ကောင်းလိုက်တာ စိတ်ကြိုက်ဆောင့်လိုးနော်”

လက်နှစ်ဘက်ကို မီး ကျောအောက်ကနေ ပုခုံးဆီ သိုင်းဖက်ထားပြီး ဆောင့်တဲ့အရှိန်ကို တဖြည်းဖြည်း မြှင့်လာတာ

အင့် အင့်

“အိုး……. ကောင်းလိုက်တာမှ ဆောင့် ဆောင့်”

မင်းမောင်က သဇင်မောင့်ဖင်ကြီးကို လက်နဲ့ စုံကိုင်ဗြဲထားပြီး အဖုတ်ကြီးတခုလုံးကို လျှာနဲ့ မပြတ်ယက်နေတာ အောက်ကပင့်ယက်လေ မင်းမောင်မျက်နှာတခုလုံးကို ဆောက်ဖုတ်ကြီးနဲ့ ဖိဖိပွတ်လိုက် လီးကြီးကို တအားဖိဖိစုပ်လိုက်နဲ့ အပြိုင်ချီတက်နေကြတာ၊ ယက်တာရော စုပ်တာရော မြန်လာကြပြီ၊

“တအားဆောင့်တော့မယ်နော်”

“ဆောင့်သာဆောင့်”

“အင့် အင့် အင့်”

ကျတော့်ဆောင့်ချက်တွေ တအားမြန်လာတော့

“အား……… ပြီးတော့မယ် တအားဆောင့်ဆောင့် လိုးပေး”

ဖုန်း…. ဖုန်း……..

“အား”

ဆက်တိုက်ဆောင့်လိုးနေတုန်း

“အီး……… အင့် အင့်”

ကျနော့်လီးကြီး ကျဉ်တက်လာပြီး အားရှိသမျှ ဆောင့်လိုးလိုက်တာ မီး ဖင်ကြီးတွေလည်း တုန်ပြီး မွှေ့ရာပေါ်က ကော့အတက် အောက်ကို ပြန်မကျခင်လေးမှာ သုတ်တွေကို အဖုတ်ထဲ ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်တယ်၊ သူလည်း ပြီးသွားတာတောင် ဖင်ကြီးက တုန်ကောင်းတုန်း။တချိန်ထဲလိုလို မင်းမောင်က အဖုတ်ကြီးကို ငုံပြီးတအားစုပ်လိုက်ချိန် သဇင်မောင့်ဖင်ကြီးလည်း အခါခါရမ်းလို့ ပြီးသွားတာနဲ့ ပါးစပ်ထဲက လီးကြီးလည်း သုတ်တွေပန်းထွက်ပြီး လေးယောက်လုံး ငြိမ်သွားတော့တာပဲ။


ပြီးပါပြီ