ယုံမှတ်လို့ ပုံအပ်မိပါတယ် အပိုင်း ( ၁ )
နရသူ ရေးသည်။
"အင့် အမေ့ ကျွတ် ကျွတ် "
"နာလိုက်တာ မောင်ရယ် မောင့်ဟာကြီးက ကြီးလိုက်တာကွယ် "
ဒေါ်ချိုချိုသွယ် ပြောလိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။
မောင်နှင့်တွေ့ဆုံချိန်တိုင်း သူမအမြဲတစေ ဒီလိုပဲ ပြောပြောနေရသည်။
မောင့်ဒုတ်က ကြီးလွန်းလှသည်။ သူမအနေနှင့် အသက်သုံးဆယ်ဝန်းကျင် အရွယ်ရောက်ပြီးသား မိန်းမသားတစ်ယောက်ဖြစ်ပေမယ့် အပျိုပေါက်မကလေးတစ်ယောက် ပါကင်အဖွင့်ခံရသည်နှင့်မခြား သူလုပ်သမျှကို အံတကြိတ်ကြိတ်ဖြစ်ကာ အတော်ကြီးကို အောင့်အည်းခံနေရပါသည်။
ယောက်ျားလိုးတာတော့ ချိုချိုသွယ် ခံဖူးသည်။ ဒုတ်လည်း ဒီလောက်ကြီး မဟာဒယားမကြီးလှပါ။
သူမအထက်တန်းကျောင်းသူဘဝက ရည်းစားဖြစ်သူနှင့်ချိန်းရင်း ပန်းခြံတစ်ခုမှာ လွန်လွန်ကျူးကျူး ဆက်ဆံခြင်းကို ခံခဲ့ရပါသည်။ ပထမတော့ နာကျင်သည်။ သွေးများထွက်သွားပလားလို့တောင် ထင်မိပေမယ့် သွေးတော့မထွက်ခဲ့ပါ။ ကျိန်းစပ်စပ်တော့ဖြစ်ရပါသည်။ သူနှင့် တစ်လနှစ်လတွဲခဲ့ပြီး လေးငါးကြိမ်လောက် ဆက်ဆံဖြစ်ခဲ့ကြသည်။
ချိုချိုသွယ် သူ့စာရိတ္တကို မကြိုက်၍ နှစ်ယောက်သားခွာပြဲခဲ့ကြသည်။
နောက်တစ်ယောက်က အိမ်နားမှ အစ်ကိုကြီးတစ်ယောက်ဖြစ်ပြီး သူနှင့်ကျတော့ ရည်းစားလည်းမဟုတ်ဘဲနှင့် အနေနီးစပ်ရာကနေ သူမတို့ အိမ်ပေါ်မှာပဲ အလုပ်ဖြစ်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ အမေတို့ သိသွားမှာစိုးတာနှင့်ပင် ခပ်မြန်မြန်ဇာတ်လမ်းဖြတ်လိုက်ရပါသည်။ သူက လီးတော့နည်းနည်းကြီးသည်။ ခြောက်လက်မခန့်ရှည်မည်ဟု ထင်ပါသည်။ ချိုချိုသွယ် သူနှင့်ဆက်ဆံရတာကိုတော့ ဖီလင်နည်းနည်းဖြစ်မိသည်။
နောက်ပိုင်း သူလည်းမယားရှိသူဖြစ်၍ အိမ်ကိုအလာကျဲသွားခဲ့ပေမယ့် မျက်နှာချင်းဆိုင်ဆုံမိတိုင်းပင် အရင်ကတစ်ခါနှစ်ခါ ပတ်သက်ဆက်ဆံခဲ့ရတာတွေ ပြန်တွေးပြီး အိပ်ယာဝင်ချိန်တွေမှာ စိတ်ကူးယဉ်နေ မိခဲ့ပါသေးသည်။
သူမကျောင်းပြီးသွားတော့ အိမ်မှာ လည်ရာပြန်စားရေး လုပ်ပြီး သုံးလေးနှစ်လောက် အချိန်ဖြုန်းခဲ့သည်။
နောက် အဖေနဲ့အမေက တိုက်တွန်းလွန်းတာနှင့် ကျောင်းဆရာမအလုပ်ကို လျှောက်ခဲ့ပြီး မူလတန်းကနေ အလယ်တန်းပြဆရာမလေးတစ်ယောက်အဖြစ် တဖြည်းဖြည်း လုပ်သက်လည်းရ ရာထူးလည်းတိုးမြင့်လာခဲ့ရပြီ ဖြစ်သည်။
ကိုမင်းနှင့်တွေ့တာကတော့ သူမ လက်ကိုင် Phone တစ်လုံးနှင့် Viber ကနေ မိတ်ဖွဲ့စကားပြောရင်း တွေ့ဆုံဖြစ်ခဲ့ကြခြင်းဖြစ်သည်။ Phone ထဲမှာ တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက်ကြူခဲ့ကြသည်။ စာတွေ Message တွေ ဓာတ်ပုံတွေ အပြန်အလှန်ပို့ခဲ့ကြသည်။ လူချင်းမတွေ့ဆုံမီ အချိန်ကတည်းကပင် ကိုမင်းတစ်ယောက် သူမ၏ မမြင်ကွယ်ရာဖြစ်သော လျှို့ဝှက်အပ်သည့် ခန္ဓာကိုယ်အစိတ်အပိုင်းတော်တော်များများကို တွေ့မြင်ဖူးခဲ့ပြီဖြစ်သည်။
နှစ်ယောက်သား စတင်ချိန်းတွေ့ကြတော့ ရှော့ပင်းစင်တာတစ်ခုအနီးမှ စားသောက်ဆိုင်တစ်ဆိုင်မှာဖြစ်သည်။ နေရာစုံ လျှောက်လည်ကြသည်။ အတူသွား အတူစား ရင်းနှီးမှုပိုလာကြသည်။ နောက်တော့လည်း အဆင့်တွေ တဖြည်းဖြည်းတက်ပြီး တည်းခိုဆောင်တစ်ခုမှာ အချိန်ပိုင်းရယူ၍ ကာမဆက်ဆံသည့်အဆင့်သို့ တက်လှမ်း ရောက်ရှိခဲ့ရခြင်းပင် ဖြစ်ပေတော့သည်။
ဒီခေတ်က ယောက်ျား မိန်းမ ချစ်လွယ်ကြိုက်လွယ်ပြီး ကာမခရီးလမ်းကို အဆုံးစွန်ထိ ရောက်ရှိကြဖို့ လွယ်ကူလွန်းသည့်ခေတ်ဖြစ်သည်။ လူရိုးဆိုတာရှားသည်။ အထူးသဖြင့် ယောက်ျားဆိုတဲ့ကျားသတ္တဝါတွေဟာ ဘယ်သောအခါမှ မရိုးဘူးဆိုတာလည်း ချိုချိုသွယ် သိပြီးလည်းဖြစ်ပါသည်။
သို့ပေမယ့် လူဆိုတာ အသွေးအသား လိုအင်ဆန္ဒကို ဆန့်ကျင်တွန်းလှန်နိုင်သူ အလွန်ရှားပါသည်။
ချိုချိုသွယ်လည်း အသက် ၃၀ ပြည့်လုပြီဖြစ်တာမို့ အပြင်မှာ ဘယ်လောက်ပဲ အေးဆေးတည်ငြိမ်ဟန်ပြပေမယ့် သူမ၏ အတွင်းစိတ်သဏ္ဍာန်ကတော့ ရာဂတဏှာဆိုသည့် ရသာရုံရမ္မက်ကို လိုချင်လွန်းအားကြီး၍ ရင်ထဲမှာ လှိုင်းကြက်ခွပ်သာမကဘဲ အိမ်လောက်ကြီးသည့်လှိုင်းလုံးကြီးတွေပါ ထန်ချင်တိုင်းထန်နေခဲ့ပြီဖြစ်ပေသည်။
ဒီမှာပင် ကိုမင်းလို ကာမသျှတ္တရကျမ်းကျေသူနှင့် စတွေ့မိခဲ့ခြင်းလို့သာ ဆိုရမည်ဖြစ်ပေတော့သည်။
ကိုမင်းကလည်း အကိုင်အတွယ်ကျွမ်းသည်။ ကြမ်းလည်းကြမ်းသည်။ မြို့တွင်းမှာ ကိုယ်ပိုင်ကားတစ်စီးနှင့် အငှားတက္ကစီပြေးဆွဲနေသူဖြစ်ပြီး အတွေ့အကြုံရင့်သူဖြစ်သည်နှင့်အမျှ လိုင်းလည်းစုံသည်။ မ ကိစ္စကိုလည်း တွေ့မရှောင်ဆိုသည့် ဘွဲ့တစ်ခုရအောင်ပင် သူတကာထက်ပိုပြီး ပျိုပျိုအိုအို တစ်ခုလပ်ပါမကျန်အောင် အရချိုင်ကာ လှုပ်ရှားတတ်သူတစ်ဦးလည်းဖြစ်သည်။
ချိုချိုသွယ်ကို သူငှားထားသည့် အိပ်ခန်းကလေးထဲမှာ နေ့ခင်းကြောင်တောင်ကြီး အခန်းတံခါးပိတ်၍ မီးကုန်ယမ်းကုန်ဆော်နေပေသည်။
ချိုချိုသွယ်၏ အဖြူအစိမ်းကျောင်းဝတ်စုံကလေးမှာ ကုတင်အောက်မှာ ပုံကျနေလေပြီ။ သူမ၏ခန္ဓာကိုယ် တစ်ခုလုံးမှာ အဝတ်ဗလာကျင်းလျှက် မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်းပင် ဖြစ်နေပေသည်။
ကိုမင်းက သူမ၏ပေါင်တန်ဖွေးဖွေးကြီးနှစ်ဖက်ကို တစ်ဖက်တစ်ချက်စီ ပြဲပြဲကားကားပြုလုပ်၍ သူမ၏ပေါင်ခွဆုံအရပ်ရှိ အမွှေးအမြင်များ အုံ့အုံ့ဆိုင်းဆိုင်းဖြစ်နေလေသော စောက်ပတ်ဖောင်းအိမိကြီးကို သူ၏လီးကြီးဖြင့် အဆက်မပြတ် တရစပ်ပင် ဖိကာဖိကာ လိုးဆောင့်ချနေလျှက်ရှိပေသည်။
"ဇွပ် ဖတ်ဗွပ် ဇွပ် ဖတ် ဘုတ် ဖတ် ဇွပ် ဘွတ် ဖွပ် ဗလပ် ဗွပ် "
ဟူသော အသံများက တားမနိုင်ဆီးမရ ထွက်ပေါ်နေလေသည်။
ချိုချိုသွယ်မှာ ကိုမင်းလီးကြီးက သူမစောက်ပတ်ထဲကို လဒစ်ထိပ်ကနေ လီးအရင်းအဆုံးအထိ အရှိန်ပြင်းပြင်းနှင့် ဆောင့်ဆောင့်ဝင်နေသဖြင့် ကာမအရသာကိုထိထိမိမိကြီးခံစားနေရကာ သူ့လီးမှာလည်း တခြားယောက်ျားလီးများနှင့်မတူဘဲ တမူထူးပြီး ဆေးထိုးထားသောလီးဖြစ်နေသဖြင့် လက်တစ်ဆုပ်စာမက မတန်တဆကြီးမားနေ၍ သူမစောက်ပတ်နှင့် သူ့လီးကြီးမှာ သတ္တဝါနှင့်လက်နက် မမျှဘဲဖြစ်ကာ ကွဲပြဲမတတ်ပင် မချိအောင် ဝေဒနာခံစားနေရပါသည်။
"အား အအ နာတယ် မောင် ရယ် အ အ … လျှော့ လျှော့ပါဦးကွယ် ဖြေးဖြေး ဟင့်ဟင့် "
"နာလား …မသွယ် … မောင့်လီးက မသွယ်စောက်ပတ်ထဲ အဆုံးထိ ဝင်နေပြီပဲ ဥစ္စာ … နာ သေးလားလို့ … "
"အင်း နာ တာထက် တင်းနေတာ မောင်ရယ် သွယ့် အဖုတ်ကလေးတော့ စုတ်ပြတ်သွားတော့မယ်နဲ့ တူတယ် ဟင်း ဟင်း "
ကိုမင်းက သူမကို အနည်းငယ်လျှော့ပေးလိုက်ပြီး သူမအဖုတ်ထဲမှာ လီးကို ဒီအတိုင်းပင် ထည့်စိမ်ထားလိုက်ရာက သူမနှုတ်ခမ်းလေးများကို စုပ်နမ်းနေသည်။ ရင်သားနှစ်မြွှာကို ဆုပ်နယ်ဖျစ်ဆွဲ၍ ကစားပေးသည်။
ချိုချိုသွယ်၏လက်များကလည်း သူ့ကျောပြင်ကျယ်ကြီးအား ဖက်တွယ်ကာ ပွတ်သပ်ပေးလျှက်ရှိလေသည်။
"ချစ်တယ်မောင်ရယ် မောင့်ဟာကြီးက သွယ့်အထဲမှာ တအားတစ်ကြပ်နေတာ ဒီအတိုင်းစိမ်ထားတာတောင် အားရပါးရကြီး မောင်လိုးနေသလိုပဲ ဟင်း ဟင်း "
"မောင်လည်း သွယ့်ကိုလိုးရတာ အရမ်းအားရတယ် သွယ့်အခေါင်းကလေးက အပျိုပေါက်ကလေးလိုးရသလို ကြပ်ထုပ်နေတော့ အပြီးမမြန်အောင် မနည်းကြီးကြိုးစားပြီး ထိန်းနေရတယ် "
"အို ပြီးလည်း ပြီးပေါ့ မောင်ရယ် နောက်ထပ် မောင်လုပ်ချင်ရင်လည်း ပြောပေါ့ သွယ်က မောင့်ကို တားနေလို့လား "
"မပြောတတ်ဘူးလေ တချို့မိန်းကလေးတွေက တစ်ခါလိုးပြီးရင် နောက်တစ်ခါမပေးချင်ကြဘူးတဲ့ မောင်ကြားဖူးတယ် "
"ဟင်း ဘယ်သူပြောလဲ သွယ်ကတော့ မောင်နဲ့နေရတာ ပျော်တယ် အားလည်းရတယ် နာရင် နာပစေ မောင်လုပ်သမျှ ခံချင်လွန်းလို့ကို ကျောင်းနေ့တဝက်ဖျက်ပြီး လာရတာပါ မောင်ရဲ့ … သိရဲ့လား ဟင်း ဟင်း "
ချိုချိုသွယ် သူ့ကိုအမှန်အတိုင်းပင် ပြောလိုက်လေတော့သည်။
နှစ်ယောက်သား အမောပြေပြီမို့ ကိုမင်းပြန်လှုပ်ရှားလိုက်သည်။
သူ့လီးကြီးကို သူမစောက်ဖုတ်အဝအထိ လဒစ်ပေါ်အောင်ပြန်ချွတ်ဆွဲထုတ်လိုက်ရာက တစ်လက်စတည်း အဆုံးအထိ ထိုးဖောက် တိုးဝင်သွားအောင် တစ်ခါပြန်ဆောင့်လိုးချလိုက်ပါသည်။ ချိုချိုသွယ် အင့်ကနဲ နှုတ်မှအသံထွက်သွားကာ မျက်နှာရှုံ့ရှုံ့မဲ့မဲ့ဖြစ်သွားသည်။
"ဆောင့် မောင် အသေဆောင့် သွယ့်အဖုတ်တစ်ခုလုံး ကွဲပြဲသွားအောင်ဆောင့် မညှာနဲ့ "
သူမကပြောလိုက်တော့ ကိုမင်းက …
"တကယ်လား သွယ် "
"တကယ် ပေါ့ သွယ် အရမ်း ရွနေပြီ ပြီးချင်နေပြီလား မသိဘူး မောင်ရယ် ဆောင့်ဆောင့်လေ ခုနကလို ကြမ်းပေး အဲလိုလိုးတာ သွယ် သိပ်ကြိုက်တယ် "
"ကောင်းပြီ သွယ် …စောက်ပတ်ကွဲဖို့သာ ပြင်ပေတော့ ဟင်း ဟင်း "
ကိုမင်း အသည်းအသန်ပင် ဇယ်ဆက်သလို ဆောင့်လိုးချနေပေတော့သည်။
ဆရာမလေး ဒေါ်ချိုချိုသွယ်တစ်ယောက် သူမစကားနှင့်သူမ ထွန့်လူးကော့ပျံလို့ နေရပါချေပြီ။ ကိုမင်း၏လီးက စောက်ပတ်ဖောင်းအိအိကလေးထဲကို မဆန့်မပြဲပင် ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်နှင့် ခပ်ကြမ်းကြမ်းခပ်ရမ်းရမ်း ပွတ်တိုက် ဆောင့်ဝင်နေလျှက်ရှိပါသည်။
သူမ၏ပုံမှန်ထက်ပင် ကြီးမားရှည်လျားနေသော ဗီဇံခေါ် စောက်စိထိပ်ဖူးကလေးက လီးဝင်လီးထွက် ပြုလိုက်ချိန်တိုင်းမှာ ကိုမင်း၏လီးကြီးနှင့် ထိတိုက်မိသွားပြီး အတွေ့ဓာတ်ကို ကောင်းစွာခံစားရရှိနေရကာ ချိုချိုသွယ်၏ တဏှာဇောတွေအကြွကြီးကြွလာစေသလို ဖြစ်နေပြန်ပါသည်။
"အား ကောင်းလိုက်တာ မောင်ရယ် … ဆောင့် တအား ဆောင့်ပေး … လိုးပေးစမ်းပါ… အ အိ အား "
"မောင့်လီးကို ခံနိုင်ပြီလား မသွယ် ဟင် "
"ခံ ခံနိုင်ပါတယ် … အ အကျွတ်ကျွတ် တအားထိ တယ်… မောင်ရယ် … သွယ့်အစိကလေးကို ပွတ်ပေးစမ်းပါဦး … အင်းဟင်း ဟင့် ပွတ်ပွတ်… အ ကောင်းတယ် ဆောင့်ဆောင့် ပေးပါ … မြန်မြန် မြန်မြန် သွယ့် ကို လိုးပါ … နာနာလေး လိုးစမ်းပါ မောင်ရယ် လိုးလိုး "
ချိုချိုသွယ် အပြတ်ထန်ပြီး ကြမ်းလာပါတော့သည်။ နှုတ်ထွက်လည်း ရဲလာခဲ့ရသည်။ သူမပြီးချင်နေပြီဆိုတာ သိလိုက်ရ၍ ကိုမင်းလည်း အချက်သုံးလေးဆယ်လောက် သူမစောက်ပတ်ထဲကို အကွဲအပြဲဆောင့်လိုးချလိုက်လေရာ ချိုချိုသွယ့်စောက်ပတ်ထဲက စောက်ရည်များက ဒလဟောပင် အံထွက်ကျဆင်း လာခဲ့ရလေတော့သည်။
ကိုမင်းက ချိုချိုသွယ်ကိုပုံစံပြောင်းပြီး ကုတင်ပေါ်မှာ လေးဘက်ထောက် ဖင်ကုန်းစေလိုက်ကာ အနောက်ကနေပြီး သူမဖင်အိအိနှစ်ဖက်အကြားမှ စောက်ပတ်ပြူးပြူးကလေးကို သူ့လဒစ်ပြဲကြီး ထိုးစိုက်ထည့်သွင်း၍ ခွေးကုန်း လိုးနေလိုက်ပြန်သည်။
လီးကြီးက သူမစောက်ခေါင်းထဲကို မဝင်ချင့်ဝင်ချင်ပုံစံနှင့် ဆောင့်အောင့် တိုးဝင်သွားသည်။ သူမ၏ စောက်ရည်များက ရွှဲစိုနေလို့သာ တော်ပေသေးသည်။ နို့မဟုတ်လျှင် သူ့လီးက သူမစောက်ဖုတ်ကလေးထဲကို ဘယ်လိုမှပင် ရှောရှောရှူရှူ ဝင်နိုင်မှာမဟုတ်ချေ။ ကိုမင်း ပြီးချင်ဇောနှင့် တရစပ်ကြီး ဆောင့်လိုးချနေသည်။
ချိုချိုသွယ်မှာ စောစောကပင် ပြီးခဲ့တာမို့ စောက်ပတ်က ကျိန်းစပ်စပ်ကြီးဖြစ်နေသည့်တိုင် ကိုမင်းလိုးသမျှကို သူမအံကလေးကြိတ်၍ ကုန်းခံနေပေသည်။ လိုးဆောင့်ချက်များက တစ်စတစ်စ ပိုမိုပြင်းထန်မြန်ဆန်လာသည်။
ကိုမင်းက သူမ၏ဖင်သားဆိုင်အိအိကြီးနှစ်ဖက်ကို ဆုပ်ကိုင်ဖိဖြဲပြီးလိုးပေးနေသလို တစ်ချက်တစ်ချက်တွင် သူမနို့အုံထွားအိအိနှစ်လုံးကိုပါ လက်လျှိုကာ နှိုက်ဆွဲပြီး နို့သီးကိုကိုင်၍လည်း လိုးပေးနေတာမို့ ချိုချိုသွယ် ဖော်မပြနိုင်လောက်အောင် ကောင်းသွားရပြီး ငြိမ်းကာစတဏှာမီးလည်း ပြန်လည် အသက်ဝင်ကာ နိုးထလာခဲ့ ရပြန်သည်။
ကိုမင်း ပြီးချင်ချင်ဖြစ်လာကာ အချက်သုံးဆယ်လေးဆယ်ခန့် ဆက်တိုက်လိုးဆောင့်ပြီး သူ့လရည်တွေကို သူမစောက်ခေါင်းလေးထဲသို့ တဗြစ်ဗြစ်နှင့်ပန်းလွှတ်ထုတ်လိုက်ပါသည်။ ပထမဆုံးအချီဖြစ်တာမို့ သူ့လရည်ပျစ်ပျစ်တွေက ချိုချိုသွယ် စောက်ခေါင်းတစ်ခုလုံးမှာ ပြည့်လျှံ၍ သွားသလိုတောင် ထင်မှတ်ရလေသည်။
"အား ကောင်းလိုက်တာ သွယ်ရယ် "
ကိုမင်း သက်ပြင်းရှည်ကြီးချလိုက်ရင်းက ပြောလိုက်သည်။
"သွယ်လည်း ကောင်းနေပြီ … မောင်ရယ် … မရပ်နဲ့ …ဆောင့်ပေးဦး "
"စိတ်ချ … သွယ် မပြီးမချင်း မောင် ဆက်လိုးပေးမယ် …မောင့်လီးကို ပြန်စုပ်ပေးစမ်းပါဦး "
သူ ပြောလိုက်တော့ ချိုချိုသွယ်က …
"ရတယ် မောင် …သွယ် စုပ်ပေးရမှာပေါ့ "
ဆိုပြီး လီးကိုပြန်ချွတ်ခိုင်းလိုက်ကာ သူမကိုယ်လေးကို တစ်ပတ်လှည့်ပြီး သူ့လရည်နှင့် သူမ၏စောက်ရည်များ ချွဲကျိပေကျံနေသော ကိုမင်း၏လီးကြီးကို သူမပါးစပ်ကလေးထဲ ထည့်သွင်းလိုက်ကာ မရွံမရှာပင် နမ်းလိုက်စုပ်လိုက် လျှာကလေး ထိုးထိုး၍ ယက်လိုက် လုပ်ပေးနေပါသည်။
ကိုမင်းလီးကြီးကို တစ်ချောင်းလုံး နို့အေးချောင်းစုပ်သလို ပါးစပ်ထဲထည့်ငုံကာစုပ်ရင်း လဥတွဲတွဲနှစ်လုံးကိုလည်း ပါးစပ်ဖြင့် တပြွတ်ပြွတ်အသံထွက်အောင် အာငွေ့ပေး၍ စုပ်ငုံလိုက်သေးသည်။
ကိုမင်းလီးက ပျော့ခွေသွားဖို့တောင်မှ အချိန်မရလိုက်ရှာဘဲ ပြန်လည်တောင်မတ်လို့လာခဲ့ပေသည်။ လီးကြီးမှာ လုံးပတ်အတော်ပင်ကြီးထွားလှကာ လီးကိုယ်ထည် အလယ်နားလောက်တွင် အသားထစ်ကြီးလို အထစ်လိုက် အရစ်လိုက် တစ်လုံးတစ်ခဲကြီးဖြစ်လျှက် ထွားချင်တိုင်းထွားနေသည်မှာ ကျောချမ်းလောက်စရာပင်။
သူ့လီးကိုစုပ်လိုက် လှည့်ပတ်ကြည့်လိုက်လုပ်၍ ချိုချိုသွယ့် စောက်ပတ်ဆီမှာလည်း တဏှာရည်တွေ တစိမ့်စိမ့် ယိုစိမ့်စီးကျလာခဲ့ရကာ သူမပေါင်ခွဆုံရပ်ဝန်းတစ်ခုလုံးမှာ စိုစိစိချွဲကျိကျိကလေးဖြစ်လာရလေသည်။
"လိုးကြစို့ …မောင်ရယ် "
သူမအသံက ကိုမင်းကို ခယတောင်းပန် နေသည့်အလား …။
ကိုမင်း သူမကို အသနားပိုသွားမိသည်။
"လိုးတာပေါ့ သွယ် မောင့်ကို …ဖင် ကုန်းပေးဦး နော် "
ဆိုပြီး …
သူ့လီးတောင်လာပြီဖြစ်၍ ကိုမင်းလည်း ချိုချိုသွယ်ကို ဖင်ပြန်ကုန်းစေလိုက်ပြီး အနောက်ကနေ ထပ်မံ၍ လိုးဆောင့်ပေးလိုက်ပြန်ပါသည်။ ချိုချိုသွယ်လည်း ကောင်းခန်းရောက်မှ ရပ်လိုက်ရပြီး ခုလိုပြန်လည် ဆက်ဆံချိန်မှာ ကာမဇိမ်ခံမှုက တစ်ကပြန်စရသလို ဖြစ်သွားခဲ့တာမို့ လီးကြီး အနောက်ကနေ တရှိန်ထိုး အတင်းဝင်အတင်းထွက် လိုးဆောင့်သွင်းမှုကို အံတကြိတ်ကြိတ်နှင့် ကော့နေအောင် ခံရပြန်လေတော့သည်။
ဒုတိယအချီလည်းဖြစ်ပြီး သူတို့ နှစ်ယောက်စလုံး ဒီတစ်ချီမှာ တော်တော်ကလေး အချိန်ကြာမြင့်စွာ ရေကုန်ရေခမ်းပင် ဆက်ဆံလိုက်ရပါသည်။
လီးနှင့်စောက်ပတ် ပူထူအောင်ဆော်ပြီး တစ်နာရီနီးပါးလောက်ကြာမှ ကိုမင်းရောသူမပါ လရည်နှင့် စောက်ရည်များ ပြိုင်တူပင် ပန်းညှစ်ထွက်သွားရကာ ကုတင်ပေါ်မှာ အတန်ကြာအောင် ငြိမ်ကျသွားကြလေသည်။
ခဏနားလိုက်ကြပြီး ချိုချိုသွယ်က ကိုမင်းရင်ခွင်ထဲမှာ လဲလျှောင်းကာ စကားပြောနေကြရင်း သူမလက်ကလေးတစ်ဖက်နှင့် သူ့ဒုတ်ကြီးကိုကိုင်ကာ ဆွပေးနေပြန်သည်။
ကိုမင်းလည်း သူမတဏှာပြင်းပုံကို သိထား၍ သူမကိုယ်လုံးအိအိလေးကို သူ့မျက်နှာပေါ်သို့ တက်ခွကာ ထိုင်စေလိုက်ပြီး တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် စစ်စတီနိုင်း(69)ပုံစံ ပြောင်းပြန်နေလိုက်ကြရာက ကိုမင်းက အောက်မှနေပြီး သူမစောက်ပတ်ကို နမ်းစုပ်ယက်ပေးလိုက်သည်။ ချိုချိုသွယ်လည်း ကိုမင်း၏ ခြေရင်းဖက်ဆီ မျက်နှာမူကာ သူ့ဒုတ်တန်ချောင်းကြီးကို အားပါးတရစုပ်၍ လျှာကလေးနှင့် လိုက်လံ ယက်၍ဆွ၍ ပေးနေ လေသည်။
နှစ်ယောက်သား စိတ်ပြန်လည်ကာ ရာဂသွေးတွေဆူပွက်လာခဲ့ကြရင်း ချိုချိုသွယ်တစ်ယောက် ကိုမင်းရဲ့အပေါ်ကနေ ဦးဆောင်၍ မြင်းစီးသလိုလုပ်ပြီး သူ့လီးကြီးကို အပေါ်စီးကနေ သူမဖင်ကြီး တလှိမ့်လှိမ့်နှင့် တက်ထိုင်ကာ စကောဝိုင်းမွှေ့ဖိဆောင့်ချပေးလိုက်သည်။
လီးကြီးက ဒုံးကျည်တစ်စင်း မိုးပေါ်ထောင်ထားသလို တန်းတန်းမတ်မတ်ကြီး ထောင်မတ်နေပေရာ သူမကအပေါ်ကနေ အားပါပါ ဖိထိုင်ချလိုက်တိုင်း စောက်ပတ်ကလေးထဲကို သူ့လီးတဆုံး စိုက်နစ် တိုးဝင်သွားရပြီး တဒုတ်ဒုတ်နှင့်နေအောင် သူမစောက်ခေါင်းလေးအတွင်းမှ သားအိမ်ကို ဝင်ရောက်ဆောင့်ထိုးမိ နေပေသည်။
ချိုချိုသွယ် အီဆိမ့်နေအောင် ကောင်းလွန်းလှသဖြင့် …
"အား အ ရှီး …အင်း ဟင့်ဟင့် … "
ဟူသော ညည်းသံကလေးပါ သူမနှုတ်ဖျားမှ ထွက်ပေါ်လာရပြီး ကိုမင်းလီးကို သူမစောက်ပတ်ထဲ အရင်းထိ စိမ်ထိုးထည့်သွင်းထားလျှက်က ဖင်ကို ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်၍ လှိမ့်ကြိတ်ဆောင့်လိုးရင်း သူမအလိုလားဆုံးသော ကာမစည်းစိမ်ကို အပြတ်ပင် ဖီလင်ယူခံစားနေမိလေသည်။
အချိန် တော်တော်ကလေး ကြာမြင့်လို့ သွားသည်။
ကိုမင်းလည်း သူကြိုတင်သောက်သုံးထားခဲ့သော ဆေးအစွမ်းဖြင့် တော်ရုံနှင့်မပြီးစီးနိုင်ဘဲ သုက်အထွက်ကို ကြာရှည်အောင် ထိန်းထားနိုင်လေရာ ချိုချိုသွယ်တစ်ယောက် အပေါ်စီးကနေလိုးရင်းဆောင့်ရင်း နှစ်ချီမက သုံးချီလောက်ပင်ပြီးရသည်အထိ ကာမအရသာကို ပြည့်ပြည့်ဝဝ ခံစားရရှိသွားရပေတော့သည်။
ကိုမင်းတစ်ယောက် သူမပြီး၍ မိနစ်နှစ်ဆယ်လောက်ကြာတော့မှ သူမကို ကုတင်စောင်းမှာပက်လက်အိပ်စေလိုက်ကာ အားပါးတရလိုးဆောင့်ရင်း သုက်ရည်တွေကို သူမသားအိမ်ထဲသို့ အဆက်မပြတ်ပန်းထုတ်လိုက်ပါသည်။
ကိစ္စပြီးသွားကြတော့ နှစ်ယောက်သား တည်းခိုရာအခန်းမှ ထွက်လာခဲ့ကြကာ လူချင်းခွဲလိုက်ကြပြီး ကိုမင်းက သူ့ကားနှင့်ပြန်သွားသလို ချိုချိုသွယ်လည်း အခြားတက္ကစီတစ်စီး လက်ပြတားပြီး အဆိုပါကားနှင့်ပင် အိမ်ကို ပြန်လာခဲ့လိုက်သည်။
အိမ်ရှိရာ လမ်းထိပ်ဆီကိုရောက်တော့ ကားကိုရပ်ခိုင်းလိုက်ပြီး သူမကားပေါ်မှဆင်းလျှောက်လာလိုက်ပါသည်။
ကိုမင်း အလုပ်ကောင်း၍ သူမပေါင်ခွဆုံတစ်ခုလုံး ကွတတကလေးပင် ဖြစ်နေရပြီး လူသူမရိပ်မိအောင် အတော်ကလေးသတိထား၍ လျှောက်နေရပေသည်။
သူမ အိမ်ပြန်ရောက်သည်နှင့် ကိုယ်ပေါ်မှ အဝတ်အစားများလဲလှယ်ဝတ်ဆင်လိုက်ကာ ရေတောင်မချိုးနိုင်ဘဲ အိပ်ခန်းထဲက ကုတင်ထက်မှာပင် တုံးလုံးလှဲချလိုက်ရာကနေ တစ်ရေးတမော အိပ်ပျော်ခြင်းသို့ ရောက်ခဲ့ရတော့သည်။
............................................................................................................................
နောက်တစ်နေ့တွင်လည်း စနေ တနင်္ဂနွေ ကျောင်းပိတ်ရက်ဖြစ်၍ ကိုမင်းနှင့်သူမ ထပ်တွေ့ကြသည်။ တစ်ပတ်မှာ သုံးရက် သောကြာ စနေနှင့်တနင်္ဂနွေနေ့ ရောက်တိုင်း သူတို့နှစ်ယောက် အမြဲတစေတွေ့ဆုံ၍ အချစ်ပွဲ ဆင်နွှဲဖြစ်ခဲ့ကြပေသည်။
ကျန်သည့်ရက်တွေက ကိုယ့်အလုပ်နှင့်ကိုယ်မို့ တွေ့ဆုံဖို့ရာ အချိန်လည်းမရနိုင်ကြပါချေ။ သည်လိုနှင့် …
ပထမလပတ်စာမေးပွဲများပြီးစီး၍ ကျောင်းရက်ရှည်ပိတ်ရက်များအတွင်း အိမ်ကလူတွေလည်း ဘုရားဖူးထွက်သည်နှင့် ကြုံကြိုက်တာမို့ ချိုချိုသွယ်တစ်ယောက် ကိုမင်းကို Phone ဖြင့် ဆက်သွယ်အကြောင်းကြားပြီး သူမ၏နေအိမ်မှာပင် ညဖက်တွေ့ဆုံ Date လုပ်ကြဖို့ ချိန်းလိုက်ပါသည်။
ထိုနေ့ နံနက်ပိုင်းတွင် ချိုချိုသွယ့်နေအိမ်မှာ သူမနှင့်အတူ တပည့်မကလေးတစ်ယောက်ဖြစ်သော ကိုးတန်းကျောင်းသူလေး လဲ့ယမင်းတို့ နှစ်ယောက်သား အိမ်မှာပင် စကားတပြောပြောနှင့်တီဗွီကြည့်ကြ ချက်ပြုတ်စားသောက်လိုက် လုပ်နေကြပေသည်။
လဲ့ယမင်းက ငါးတန်းနှစ်လောက်ကတည်းက သူမ၏တပည့်အရင်းတစ်ယောက်ဖြစ်ခဲ့ပြီး နှစ်ယောက်သား အခြား ကျောင်းသူကလေးများထက်ပိုပြီး လက်ပွန်းတတီး ချစ်ခင်ရင်းနှီးစွာ နေလာခဲ့သူတွေဖြစ်ကာ သူမ၏နေအိမ်မှာ လဲ့ယမင်း၏ စားအိမ်သောက်အိမ်လိုလည်း ဖြစ်နေခဲ့ပါသည်။
လဲ့ယမင်းနှင့် သူမတို့နှစ်ယောက်က အိမ်ချင်းလည်း သိပ်မဝေးကြဘဲ လေးငါးခြောက်အိမ်လောက်ပဲခြားကာ တစ်လမ်းတည်းသားတွေလည်း ဖြစ်ကြသည်။ နှစ်ယောက်သား အတွင်းရေးကိစ္စမှန်သမျှကို တိုးတိုးဖော် အနေနှင့် တိုင်ပင်ပြောဆိုနေကျပင်ဖြစ်ကာ သမီးရည်းစားနှစ်ယောက်သဖွယ် အတူအိပ်အတူစား တပူးတွဲတွဲ ရှိကြလေသည်။
ချိုချိုသွယ် ကိုမင်းနှင့်တွေ့သမျှ ကြုံသမျှကို သူမကို ခရေစေ့တွင်းကျ ပြောပြခဲ့သလို လဲ့ယမင်းလည်း ရည်းစား များသလောက် ပညာရေးစိတ်မဝင်စားဘဲ ရှစ်တန်း ကိုးတန်းစာမေးပွဲတွေကို အလီလီအခါအခါ ကျရှုံးခဲ့သူတစ်ယောက်ပီပီ သူမနှင့်ပတ်သက်ခဲ့သမျှ ယောက်ျားသနာတွေရဲ့အကြောင်းကို ဆရာမလည်းဖြစ် အစ်မရင်းတစ်ယောက်လို တိုးတိုးဖော်သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်လိုလည်းဖြစ်နေသော ချိုချိုသွယ်ကို အကုန်အစင်ပင် ရင်ဖွင့်ပြောကြားခဲ့သည်သာဖြစ်ပါသည်။
အိမ်သားတွေ ဘုရားဖူးထွက်ခိုက် သူမကိုသာ ညအိပ်ဖော်အဖြစ် အိမ်မှာအတူခေါ်အိပ်ကာ နှစ်ယောက်သား ယောက်ျားသားတွေနှင့်ပတ်သက်သည့် ဏှာအကြောင်းတွေပြောဆိုကြပြီး တီဗွီကလာသော ဇာတ်လမ်းတွဲတွေ ကြည့်လိုက် လဲ့ယမင်းဘော်ဒါတစ်ယောက်အိမ်က မ'လာခဲ့သည့် 18+ ခေါ် အပြာအောကားတွေ တစ်ခွေပြီး တစ်ခွေထိုးကြည့်လိုက်နှင့် အကြိုက်တွေ့နေကြလေသည်။
သူမတို့နှစ်ယောက်သား အိပ်ခန်းထဲမှာ လက်ဖက်သုတ်တစ်ပန်းကန်နှင့် အမေရိကန်အောခွေတစ်ခွေ အတူထိုင်ကြည့်ရင်း တစ်ယောက်နို့ကိုတစ်ယောက်ကိုင်လိုက် အဖုတ်နှိုက်လိုက်ပွတ်လိုက်လုပ်နေကြရင်း ဖီလင်တွေတက်နေခဲ့ကြသည်။
"မမ ရယ် မမလူ … ကိုမင်း ပုံတွေ … ယမင်းကို ပြမယ်ဆို "
"အင်း ဟုတ်သားပဲ ဒီထဲမှာ မမသိမ်းထားတယ် "
သူမ Lock လုပ်ထားသည့် Phone Screen ကို ဖွင့်ပြီး Memory Card ထဲက Audio Manager ထဲမှာ အသေအချာ သိမ်းဝှက်ထားသည့် Viber မှ ကိုမင်း ပေးပို့ထားခဲ့သော လီးပုံတွေကို လဲ့ယမင်းအား ပြပေးလိုက်တော့ သူမက မျက်တောင်မခတ်စတမ်း ပြူးုပြဲစိုက်ကြည့်နေပြီး တအံ့တသြကလေးဖြစ်နေပါသည်။
"အား …တော်တော်ကြီးတဲ့ လီးကြီးပဲနော် မမ စပ်ဖျင်းဖျင်းမဖြစ်ကုန်ဘူးလား ဟင်းဟင်း "
"စပ်ဖျင်းဖျင်းဘယ် က ပါ့မလဲ …ယမင်းရယ် … ကွဲပြဲကုန်တာပေါ့ လို့ …မမလည်းအစကတော့ သူ ဒီလောက်ကြီးမယ် ဘယ်ထင်ပါ့ မလဲ "
"ယမင်းသာ ဆို ခံနိုင်ပါ့မလားတောင် မသိဘူး ဒီည သူလာမယ်ဆို ယမင်းတော့ သေချာ ခိုးချောင်းမှာပဲနော် မမ သိလား "
"ဟင်း ချောင်းပဲချောင်းချောင်း ခံပဲ ခံခံ …ကိုယ့်ပြသနာကိုယ်ရှင်းရင် ပြီးတာပါပဲ ယမင်းရယ် ဟင်းဟင်း ဟင်း "
"အမလေးတော် မမလူ ဟာရီး မခံရဲပါဘူးတော့ ခစ်ခစ် ခစ် "
လဲ့ယမင်း ကြက်သီးထသလို ပုခုံးကလေးတွန့်ပြရင်း တခိခိ တခစ်ခစ်ရယ်နေပါသည်။
ချိုချိုသွယ် သူမပုံစံကလေးကိုကြည့်၍ မချင့်မရဲ ဖြစ်လာပြီး ကောင်မလေး စကပ်အောက်မှနေပြီး သူမပေါင်ခွဆုံကြားထဲကို လက်ထိုးနှိုက်ပေးလိုက်လေသည်။ သူမပေါင်ခွဆုံနေရာကလေးမှာ နူးညံ့စွာ ဖောင်းမို့ အိတင်းနေပြီး အရည်တွေစိုစိစိဖြစ်နေတာကို စမ်းမိသွားသည်။
"ဟင်း လူကို မထုံတက်တေးနဲ့ စောက်ရည်တွေတော့ ရွှဲနေပြီ "
"ရွှဲပါဘူး ဘယ်မလဲ မမ ရဲ့ …ဟင့်ဟင့် "
"ချွတ် … ပြ လေ မမ ကြည့်စမ်းမယ် "
"သမီးတစ်ယောက်တည်း မရဘူး မမပါ ချွတ် "
ချိုချိုသွယ် သူမထမီကို ခါးမှနေ၍ ဆွဲချွတ်ချလိုက်သည်။ လဲ့ယမင်းလည်း လျှာတစ်လစ်ကလေးလုပ်ပြီး သူမလည်းမနေသာတော့ဘဲ စကပ်လေးကို ကုန်းချွတ်နေလိုက်သည်။
အတွင်းခံ ပင်တီကလေးကိုပါ နှစ်ယောက်စလုံး အတူတကွ ချွတ်ပစ်လိုက်တော့ စောက်ဖုတ်ကလေးနှစ်ခုက ပုံစံတစ်မျိုးစီနှင့် ချိုချိုသွယ် ဖောင်းဖောင်းမို့မို့ ပြန့်ပြန့်ကားကားကြီးဖြစ်ကာ အမွှေးးအမြင်တွေ ထူထပ်နေပြီး လဲ့ယမင်းအဖုတ်ကလေးကမူ အမွေးအမြင်ခပ်ပါးပါးကလေးသာ ပေါက်ရောက်၍ ပြောင်ပြောင်ရှင်းရှင်းကလေး ဖြစ်နေပြီး စောက်ဖုတ်မှာ ဆရာမ ဒေါ်ချိုချိုသွယ်လောက် အပြန့်မကျယ်ပေမယ့် ဖောင်းဖောင်းမို့မို့ဖြစ်သည့် နေရာမှာတော့ နှစ်ယောက်သား သိပ်မကွာခြားလှဘဲ လက်တစ်ဝါးစာလောက် မို့မို့တင်းတင်း အိအိကလေး ရှိနေတာကို မြင်တွေ့လိုက်ရလေသည်။
သူမတို့နှစ်ယောက် ကိုယ်ခန္ဓာချင်း ပူးပူးကပ်ကပ် ဖြစ်သွားခဲ့ကြသည်။
တစ်ယောက်နှုတ်ခမ်းကို တစ်ယောက်နမ်းစုပ်၍ ပြုလုပ်နေကျရှိသည့်အတိုင်း တစ်ယောက်နို့ကိုတစ်ယောက် ကိုင်ကြ ဆုပ်ချေညှစ်နယ်နေကြသည်။ ကိုယ်ပေါ်ရှိ အင်္ကျီနှင့် ဘရာစီယာကလေးတွေပါ ကျွတ်ကွာကျသွား ရသည်။
ကုတင်ပေါ်မှာ မျက်နှာချင်းဆိုင်လူးလှိမ့်၍ ပေါင်တန်အချင်းချင်း ယှက်လိမ်လိုက်ကြပြီး နို့အုံအချင်းချင်း နို့သီးကလေးတွေ ထိပ်တိုက်တွေ့လျှက် ပေါင်ခွဆုံရှိ စောက်ပတ်ချင်းလည်း ထိတွေ့မိတ်ဆက်ကာ ပွတ်သီးပွတ်သပ် လုပ်လိုက်ကြပါသည်။ ခါတိုင်းဆိုလျှင် ညအိပ်ချိန် လူခြေတိတ်မှ တစ်ခါတစ်ရံ စခန်းသွားဖြစ်ကြပေမယ့် ဒီနေ့ ကျတော့ နှစ်ယောက်စလုံး ဘာရယ်ကြောင့်မှန်းမသိ ခါတိုင်းထက်ပိုထန် ပိုကြွပိုရွနေသလို ထင်မှတ်ရပေသည်။
ကိုမင်းလီးကပဲ ဆွဲဆောင်နေလို့လား အပြာMovie တွေ ကပဲ နှိုးဆွလှုံ့ဆော်ပေးနေလို့များလားတော့ မသိပါချေ။ သူတို့နှစ်ယောက်သား ဣန္ဒြေသိက္ခာလေးတွေတောင် မဆည်နိုင်ကြဘဲ ဆိတ်ကွယ်ရာမှာ ဖြစ်ချင်တိုင်း ဖြစ်လို့နေကြလေတော့၏။
"ယမင်း ခပ်ကြမ်းကြမ်း လုပ်နော် "
"အင်း ဟင်း မမလူ လိုးသလို လုပ်ပေးရမလား "
"ကောင်းတာပေါ့ နင်ကရော ဘယ်နှစ်ယောက်တောင် ကုန်းချင်တိုင်း ကုန်းပြီးပလဲ မသိဘူး အပေါက်တောင် တော်တော်ကျယ်ပြီး စပတ်ပြဲနေပြီ ဟင်း ဟင်း "
"အန် မမလောက်ပြဲပါဘူး မမကြီးက ကိုမင်းဒစ်ပြဲကြီးနဲ့ ဟဝှာပြုထားတာ ပြဲရွဲနေတာပဲ "
"ဟွန်း ကောင်မနော် ငါ နှိုက်ဆောင့်ပစ်လိုက်ရ …ဟင်း ဟင်း "
"ဆောင့် ဆောင့် မမ ဆောင့်ချင်သလောက်ဆောင့် မမလည်း ဖြဲပေးထား ယမင်း လက်နဲ့ဆောင့်ပေးမယ် "
"အ အ မသာ မကလေး … ခိခိ အင့် အ အိအိ… ဟဲ့ … ဖြေး ဖြေး ပြဲကုန်ပြီ …အ အိအင့် အား "
တစ်ယောက်တစ်ပြန်စီ ပေါင်ကြားလက်ထည့်၍ နှိုက်လိုက် ဆောင့်လိုက်နှင့် …စောက်ရည်တွေအရွှဲသား မထိန်းနိုင်မသိမ်းနိုင်အောင်ပဲ ဖြစ်လာရလေသည်။ တစ်ယောက်အပေါ် တစ်ယောက်တက်ခွပြီး စောက်ဖုတ်ကို တစ်ပြန်စီ နမ်းစုပ်၍ယက်ပေးကြပြန်သည်။
စောက်ခေါင်းကလေးထဲကိုလည်း လက်နှင့်မွှေနှောက်၍ လိုးဆောင့်ပေးကြသည်။ အချိန်ကုန်လို့ ကုန်သွားမှန်းတောင် နှစ်ယောက်သား သတိမထားမိလိုက်ကြပဲ ဖြစ်သွားသည်။
ညနေ ၅ နာရီ ထိုးပြီးချိန် လောက်ကျမှ သူတို့နှစ်ဦးသား အိပ်ခန်းထဲကနေ ပြန်ထွက်လာနိုင်ကြပါသည်။
ချိုချိုသွယ်တို့ နှစ်ယောက် ရေချိုးစားသောက်ပြီး၍ ခေတ္တအနားယူနေကြချိန်မှာပင် ကိုမင်းရောက်ရှိလာသည်။ သူ့ကားကိုတော့ အိမ်ရှေ့ယူမလာခဲ့ဘဲ လမ်းထိပ်က ဆိုင်တစ်ဆိုင်မှာ အပ်နှံထားခဲ့ကာ ဒီအတိုင်းပင် ချိုချိုသွယ်တို့ လမ်းထဲကို လျှောက်ဝင်လာခဲ့ခြင်းဖြစ်ပါသည်။
ချိုချိုသွယ်က ကိုမင်းကို လဲ့ယမင်းနှင့် မိတ်ဆက်ပေးလိုက်ရသည်။ သုံးယောက်သား ဧည့်ခန်းရှိ တီဗွီရှေ့မှာ ထိုင်ကာ စကားစမြည်ပြောဆိုနေကြပြီး အလိုက်သိသော လဲ့ယမင်းက သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်နှင့်ချိန်းထား၍ အပြင်ကိုခဏသွားလိုက်ဦးမည်ဆိုပြီး အိမ်သော့ကိုပါယူကာ ရှောင်ထွက်သွားလိုက်သည်။
ချိုချိုသွယ်နှင့်ကိုမင်းတို့ နှစ်ယောက်သား တစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက်ကြည့်ကာ ပြုံးလိုက်ကြပြီး ချိုချိုသွယ်လည်း ကိုမင်းကို အသာပင်လက်ကမ်းပေးလိုက်ရာ ကိုမင်းက သူမလက်ကိုဆွဲ၍ နှစ်ယောက်သား သူမအိပ်ခန်းထဲကို ဝင်လာခဲ့ကြပါသည်။
"မောင် … လိုးချင်လှပြီ သွယ်ရယ် "
ကိုမင်းက သူမကိုယ်လုံးကလေးအား သိမ်းကျုံးပွေ့ဖက်ကာ နမ်းလိုက်ရင်းက ပြောသည်။
"ဟင်းဟင်း ဟင်း သွယ်လည်း မောင့်လိုပါပဲ မောင်ရယ် …မောင် ဒီည သဘောရှိပျော်နိုင်ပါတယ် သွယ့်အိမ်မှာ လွတ်လွတ်လပ်လပ်ပဲ ဘယ်သူတစ်ယောက်မှ မရှိကြဘူးလေ "
"ဟိုကောင်မလေး လဲ့ယမင်း ဆိုလား … သူကရော "
"သူက သွယ့်တပည့်မကလေးပါ သွယ်တို့ ကိစ္စ သူဝင်စွက်မှာ မဟုတ်ဘူး "
ချိုချိုသွယ်ပြောလိုက်ပြီး ကိုမင်းကို ပြုံးစစနှင့်ကြည့်လိုက်ရာက …
"ဘာလဲ … မောင် သူ့ကို စိတ်ဝင်စားလို့ လား "
"အို မဟုတ်ပါဘူး သွယ်ကလဲ "
"စိတ်ဝင်စားရင်ပြော သွယ်ပြောပေးမယ် "
ချိုချိုသွယ်က သူ့ကို နောက်သလိုလို အတည်လိုလိုလုပ်ပြီး ပြောသည်။
ကိုမင်းက ဘာမျှပြန်မပြောဘဲ တဟင်းဟင်းသာ ရယ်နေလိုက်သည်။
ချိုချိုသွယ်၏ကိုယ်ပေါ်ကအင်္ကျီပါးကလေးကို ကိုမင်းက အသာချွတ်ပေးလိုက်ပြီး ရင်နှစ်မြွှာကို စည်းနှောင်ထားသည့် ဘရာစီယာကလေးကိုပါ အသာဖြုတ်ချွတ်ပေးလိုက်ပြန်သည်။ သူမ၏ ထွားထွားအိအိရှိလှသော ရင်သားကြီးနှစ်မြွှာက ဘရာစီယာအောက်ကနေ ခုန်ထွက်လာကြသည်။
အိမ်ထောင်မရှိသေးသူပီပီ သူမ၏နို့သီးခေါင်းချွန်တက်တက်ကလေး နှစ်ခုက ကျစ်ခဲလှစွာဖြင့် အပေါ်ဖက်သို့ ငေါ့၍ ထောင်ထနေတာကို တွေ့ရပေသည်။
ချိုချိုသွယ်ကိုယ်တိုင်လည်း သူမထမီကို လိုလိုလားလားပင် ချွတ်ပေးပြီး ဆက်လက်၍ ကိုမင်းကိုယ်ပေါ်ရှိ အဝတ်တွေကို သူမလက်ကလေးနှင့် အသာအယာ ချွတ်ယူလိုက်လေသည်။
နှစ်ယောက်စလုံး ခန္ဓာကိုယ် ဗလာကျင်းသွားပြီး လျှို့ဝှက်အပ်ရာ ကိုယ်အင်္ဂါတွေ တစ်ခုမကျန် ပေါ်ထွက်လာရကာ တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် ဖက်ရမ်းနမ်းရှုံ့၍ ကုတင်ပေါ်ကို နှစ်ယောက်သား ဖိမှောက်ထပ်လျက်သား လဲပြိုကျသွားခဲ့ကြလေသည်။
မကြာမီ အိပ်ခန်းလေးထဲမှ အသံဗလံများထွက်လာကြပြီး သူတို့နှစ်ယောက်ဆီမှ မာန်သွင်းသံ အသားဆိုင်အချင်းချင်း ပွတ်တိုက်ရိုက်ခတ်သံ တအိုးအိုးတအင့်အင့်ညည်းညူသံတွေက အိပ်ခန်းအပြင်ဖက်သို့တိုင် တားမနိုင်ဆီးမရ ဖိတ်လျှံ၍ ထွက်ပေါ်လာခဲ့ရပါချေပြီ။
ချိုချိုသွယ် စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ်ပင် ကာမရေယာဉ်ကြောထဲမှာ တစိုက်မတ်မတ် မျောပါနေမိလေသည်။
ကိုမင်း၏လိုးဆောင့်ချက်များက ကုတင်ပေါ်မှာ လေးဘက်ကုန်းပေးထားသော ချိုချိုသွယ်၏ဖင်သား ကားကားအိအိကြီးနှစ်ဖက်ပေါ်ကို အဆက်မပြတ်ကျရောက်နေပြီး သူ့လိင်တန်ကြီးကလည်း သူမ၏စောက်ပတ်ထဲသို့ တစ်ကြပ်စီးပိုင်စွာဖြင့် တဇွပ်ဇွပ်တဗွပ်ဗွပ်အသံပြုကာ တိုးဝင်လိုက် ပြန်ထွက်လိုက်နှင့် ထွက်ချည်ဝင်ချည် ဖြစ်ကာ နေလေတော့သည်။
ချိုချိုသွယ်တစ်ယောက် ကော့နေအောင်ကို ပက်ပက်စက်စက်ပင် အလိုးခံနေရပေသည်။
ကိုမင်းက သူမကို ပုံစံအမျိုးမျိုးပြောင်း၍ ဆက်ဆံနေပြီး ချိုချိုသွယ်လည်း ကိုမင်းလုပ်လေသမျှကို မညည်းမညူလိုက်ပါ၍ ပက်လက်တစ်မျိုး မှောက်ရက်တစ်ဖုံ အမျိုးမျိုးအသုံးတော်ခံပြီး သူ့အလိုကျ လိုက်လျောဖြည့်ဆီး ပေးနေပေသည်။
အချိန်အားဖြင့် တစ်နာရီနီးပါးလောက် ကြာမြင့်သွားခဲ့သည်။
ကိုမင်းလိုးဆောင့်ချက်များက ပြင်းသထက်ပြင်းလာသည်။ ထိရောက်မှုလည်း ရှိလာသည်။ ခွန်အားနှင့်ပြည့်စုံသလောက် ခါးအားလည်းသန်သူဖြစ်၍ သူအဆက်မပြတ်ဆောင့်လိုးပေးမှုကို ခံရင်း ချိုချိုသွယ် တစ်ချီပြီး တစ်ချီ ပြီးနေရပါသည်။ ချိုချိုသွယ် သူ့လီးကြီးကို တော်တော်ခိုက်သွားသည်။
ရင်ခေါင်းတစ်ခုလုံး ဆို့ဆို့နင့်နင့်ကြီးဖြစ်အောင်ပင် အားပါးတရ တရစပ်လိုးဆောင့်ပေးနေသော ကိုမင်းလီးကြီးမှာ သူမကို တစ်ချီမကဘဲ နှစ်ချီသုံးချီဆက်တိုက်ပင် ကာမပန်းတိုင်ကို အလီအလီအချီချီ ဆိုက်ရောက်သွားစေသဖြင့် လူတစ်ကိုယ်လုံး ခွေယိုင်ကာနုံးချိမတတ်ပင် ဖြစ်သွားရလေသည်။
ကိုမင်းလည်း နောက်ဆုံးပန်းတိုင်ကို ရောက်လုနီးနေပြီမို့ သူမကို လုံးဝ သက်ညှာနိုင်ခြင်းမရှှိတော့ဘဲ ထပ်တလဲလဲဆင့်ကာဆင့်ကာ လိုးဆောင့်ချလိုက်ရင်း အချက်လေးဆယ် ငါးဆယ်အရောက်မှာ သူ့လီးထိပ်ဆီမှ လရည်ပျစ်ချွဲချွဲ များက သူမသားအိမ်ဆီသို့ တဗြစ်ဗြစ်နှင့် အဆက်မပြတ် ပန်းလွှတ်ရောက်ရှိသွားရလေတော့၏။
နှစ်ယောက်သား ခြေကုန်လက်ပန်းကျကာ ခေတ္တခဏအနားယူလိုက်ကြသည်။
ချိုချိုသွယ်က ကိုမင်း စားဖို့သောက်ဖို့ သွားရောက်စီစဉ်ပေးပြီး နှစ်ယောက်သား အားရှိအောင် စားသောက်လိုက်ကြကာ ဒုတိယအကြိမ် နှစ်ချီမြောက်အဖြစ် ထပ်မံစခန်းသွားလိုက်ကြပြန်ပါသည်။
နှစ်နာရီနီးပါးလောက် ကြာအောင် နှူးလိုက်ဆွလိုက် စုပ်လိုက်ယက်လိုက်နှင့် နည်းမျိုးစုံလင်စွာဖြင့် အချစ်စခန်းကို မြိုင်မြိုင်ဆိုင်ဆိုင်ကြီးဖွင့်လိုက်ကြပြီး နှစ်ယောက်စလုံး အားအင်တွေ တော်တော်ကလေး ကုန်ခမ်းသွားကြကာ လူလည်းတော်တော့်ကို ပြိုင်းသွားခဲ့ကြပေသည်။
ည ၁၁ နာရီထိုးပြီးချိန် လောက်မှာ …
အိမ်ခန်းတံခါးကို သော့ဖွင့်ဝင်ရောက်လာသံ ကြားရ၍ လဲ့ယမင်းတစ်ယောက် အပြင်မှပြန်ရောက်လာပြီဆိုတာ သိလိုက်ရပြီး နှစ်ယောက်သား အခန်းပြင်ထွက်ကာ ဧည့်ခန်းဖက်ဆီလျှောက်လာခဲ့ကြသည်။
လဲ့ယမင်းလည်း အပြင်မှပြန်ရောက်သည်နှင့် အင်္ကျီအဝတ်အစားများ သွားရောက်လဲလှယ်ဝတ်ဆင်လိုက်ကာ တီရှပ်ချိုင်းပြတ် မီနီစကပ်တိုနံ့နံ့ကလေးနှင့် ပြန်ထွက်လာခဲ့ပြီး သူတို့နှစ်ယောက်နှင့် မလှမ်းမကမ်းမှာ လာရောက်ထိုင်လိုက်ရင်း တီဗွီကြည့်လိုက် စကားစမြည်ပြောဆိုလိုက် လုပ်နေကြပါသည်။
လဲ့ယမင်း၏မျက်လုံးအကြည့်များက ကိုမင်း၏တစ်ကိုယ်လုံးဆီကို ကျရောက်နေလျှက်ရှိပြီး အထူးသဖြင့် သူ၏ပေါင်ခွဆုံရှိ ကိုမင်းဝတ်ဆင်ထားသော ပုဆိုးအောက်မှနေ၍ အမြှောင်းလိုက်ကြီး ဖြစ်ပေါ်နေသော သူ၏ လီးကြီးရှိရာကို မျက်တောင်မခတ်စတမ်းပင် စူးစူးရဲရဲကလေးစိုက်ကြည့်နေလေသည်။
ဒါကို ချိုချိုသွယ်လည်း ကောင်းကောင်းကြီးရိပ်စားမိပြီး စိတ်ထဲကနေ ကြိတ်ပြုံးလိုက်မိပေသည်။
ကိုမင်း၏မျက်လုံးများကလည်း လဲ့ယမင်း၏ ကိုယ်ပေါ်က ဖွံ့ဖွံ့ဖြိုးဖြိုးရှိလှသောရွှေရင်အစုံနှင့်တကွ မီနီစကပ်အောက်မှ ပေါင်တန်ဖွေးဖွေးကလေးနှစ်ဖက်ဆီကိုပါ တရစ်ဝဲဝဲနှင့် ရောက်ရှိနေသည်ပင်။
လဲ့ယမင်း သူမကိုယ်ကလေးကို မသိမသာပင် အနေအထားပြင်၍ ထိုင်လိုက်သည်။ ဆက်တီခုံမှာ ခြေနှစ်ဖက်ကိုခပ်ဟဟကလေးလုပ်ပြီး ခြေတစ်ဖက်ချိတ်ထိုင်လိုက်လေရာ သူမ၏မီနီစကပ်ကလေး လပ်ဟာသွားပြီး စကပ်အောက်မှနေ၍ ဘာအခုအခံရယ်မှမရှိသော ပေါင်ခွဆုံအရပ်ရှိ စောက်ပတ်အုံ ဖောင်းအိအိကလေးမှာ အမွှေးအမြင် ခပ်ပါးပါးကလေးများ ဝိုင်းရံလျှက် သူမတင်ပါးအောက်ကနေပြီး အောက်စလွတ်၍ ထွက်ပေါ်လာတာကို ကောင်းစွာ တွေ့မြင်လိုက်ရလေသည်။
သူမ တမင်တကာပင် စကပ်အောက်နားစကလေးကို လွှတ်ပြလိုက်ခြင်းဖြစ်ကြောင်းကို ကိုမင်းလည်း သဘောပေါက်လိုက်ပါသည်။ ပုဆိုးအောက်မှ သူ့လိင်ချောင်းကြီးလည်း သူမစောက်ပတ်ကို အသေအချာ မြင်လိုက်ရတာမို့ ဖြောင်းကနဲခုန်ထလာတော့မတတ် ဖြစ်သွားခဲ့ရလေသည်။
ချိုချိုသွယ်ထိုင်နေသည့်နေရာနှင့် လဲ့ယမင်းနေရာကလေးမှာ ဘေးတိုက်လောက်ကျပြီး ကိုမင်းနှင့်ကျတော့ ခပ်စွေစွေကလေးဖြစ်နေ၍ သူ့နေရာမှကြည့်လျှင် အသေအချာမြင်နေရခြင်းဖြစ်သည်။
ကိုမင်းလည်း ချိုချိုသွယ်နဘေးမှာ ထိုင်နေရာကနေ သူမခါးကို မသိမသာကလေးဖက်လိုက်ရာက ချိုချိုသွယ်၏ နို့အုံတစ်ဖက်ကို အသာပွတ်သပ်ပေးနေသည်။ နောက် တဖြည်းဖြည်းနှင့်သူ့လက်က သူမပေါင်တန်များဆီ လျှောဆင်းသွားကာ ပေါင်နှစ်ဖက်အကြားကို မသိမသာဝင်ရောက်၍ ဖိအုပ်ကိုင်လိုက်လေသည်။
လဲ့ယမင်း ထိုင်ရာကအသာထပြီး တီဗွီဇာတ်လမ်းတွဲကြည့်ရတာ ပျင်းလာ၍ အချစ်ကားပဲ ကြည့်တော့မည် ဆိုပြီး သူမတို့နှစ်ယောက် နေ့ခင်းကကြည့်ခဲ့သည့်ကားတွေထဲက စိတ်ကြိုက်အခွေတစ်ခွေ ရွေးပြီး စက်ထဲထည့်လိုက်သည်။
ပြီးတော့ ခုနက သူမထိုင်ခဲ့သော ဆက်တီခုံဆီမသွားတော့ဘဲ ချိုချိုသွယ်တို့နှစ်ယောက် ထိုင်နေရာဆီ လျှောက်လာခဲ့ပြီး သူမနဘေးမှာ အသာပင် ကပ်ထိုင်လိုက်ပါသည်။
ဂျပန်အချစ်ဇာတ်ကားဖြစ်ပြီး ဟိုအခန်းဒီအခန်းတွေပါဝင်ကာ မင်းသမီးလေးကလည်း သူမ၏ နူးညံ့သိမ်မွေ့သော ရုပ်ရည်ကလေးနှင့် ဘယ်လိုမှ မလိုက်ဖက်လှစွာပင် အရုပ်ဆိုးဆိုးလူကြမ်းကြီးတွေနှင့် တွဲဖက်၍ အိပ်ယာဝင်ခန်းတွေကို ပီပီပြင်ပြင်ကြီး သရုပ်ဆောင်ထားလေသည်။
ချိုချိုသွယ်အနေနှင့် အတွင်းသိပင်ဖြစ်၍ လဲ့ယမင်းတစ်ယောက် ဘယ်လိုဘယ်ပုံအထာပြနေပြီ ဆိုတာကို ကောင်းစွာ ရိပ်စားမိပြီးဖြစ်ရာ သူမဖက်ကို အသာလှည့်၍ကြည့်လိုက်ရင်း ခါးကလေးကို မသိမသာဖျစ်ညှစ်၍ ထွေးဖက်ထားလိုက်မိပါသည်။ လဲ့ယမင်းလည်း သူမခါးကို ပြန်ဖက်ထားသည်။
တစ်ဖက်မှာလည်း ကိုမင်းက သူမကို ပေါင်ကြားထဲလက်ထည့်၍ ကိုင်နေပြီမို့ စိတ်ကနည်းနည်းတော့ ထွေလာရပေပြီ။
ဇာတ်လမ်းက ဇာတ်ရှိန်တဖြည်းဖြည်းမြင့်တက်လာလေလေ ချိုချိုသွယ့်ပေါင်ခြံတဝိုက်မှာ အရည်တွေ တရွှဲရွှဲ ရွှန်းစိုလာရလေလေဖြစ်ကာ သိသိသာသာမူပျက်လာပါသည်။
ကိုမင်းလက်တစ်ဖက်က သူ့ဖက်မှာရှိနေသည့် ချိုချိုသွယ်၏ပေါင်တန်တစ်ဖက်ကို ထမီလှန်ကာပွတ်သပ်ပေးနေရင်းက တဖြည်းဖြည်းနှင့် သူမ၏စောက်ပတ်ဆီရောက်ရှိလာပြီး သူမစောက်ပတ်ကို ထမီအောက်ကနေလက်လျှို၍ ကိုင်ကာ စောက်ခေါင်းပေါက်ကလေးထဲသို့ လက်ချောင်းများထည့်သွင်း၍ မွှေနှောက်ဆွပေးနေပါသည်။
သူမထမီက ပေါင်ရင်းထိရောက်အောင် လန်တက်သွားရာက ကိုမင်းလည်း သူမခြေထောက်တစ်ဖက်ကို သူ့ပေါင်ပေါ်သို့ ဆွဲတင်လိုက်ပြန်ရာ ချိုချိုသွယ်မှာ ခြေတစ်ဖက် ကားရယားကြီးဖြစ်သွားရလျှက် ကိုယ်ကလေး လျှောဆင်းသွားရပြီး လဲ့ယမင်းပုခုံးပေါ် သူမခေါင်းကလေးမှေးတင်ထားရသည့်အဖြစ်သို့ ရောက်ရှိသွားခဲ့ လေသည်။
လဲ့ယမင်းလည်း ချိုချိုသွယ်နှုတ်ခမ်းကလေးကို ငုံ့ကာနမ်း၍ သူမကိုယ်ကလေးကို ဆက်တီပေါ်မှာ ချိုချိုသွယ်နှင့် ဘေးချင်းယှဉ်ရက်သားဖြစ်အောင် ကိုယ်တစ်ခြမ်းစောင်း ဒူးတစ်ဖက်ထောင်၍ လှဲအိပ်ချလိုက်လေရာ သူမခြေတစ်ဖက်က ခြေရင်းဖက်တွင်ရှိသော ကိုမင်း၏ ပေါင်ပေါ်ကို ရောက်ရှိ ထိမိသွားပြီး သူမခါးမှ စကပ်ကလေးပါ ခါးအထက်ကိုလန်၍တက်သွားရသဖြင့် ကိုမင်းကို သူမ၏စောက်ပတ်ကလေးအား အနီးကပ်ဖြဲပြလိုက်သလို ဖြစ်သွားရပါသည်။
ကိုမင်းလက်ကလည်း မြန်သည်။ သူမခြေထောက်ကို ကိုင်ပြီး ထိန်းထားပေးသလိုနှင့် သူမ၏ ပေါင်ခွကြားထဲ ရောက်လာပြီး စောက်ပတ်ဖောင်းအိအိကလေးကို လက်နှင့်အသာ ပွတ်သပ်ပေးနေလေသည်။
လဲ့ယမင်းက ချိုချိုသွယ် လှုပ်ရှား၍မရအောင် သူမကိုယ်အပေါ်ပိုင်းကို တင်းတင်းဖက်ထားလိုက်ရင်း နှုတ်ခမ်းချင်း ဖိကပ်ထိတွေ့လျှက် အပြတ်ပင်နမ်းစုပ်ပေးနေသည်။ တစ်ယောက်နို့ကို တစ်ယောက် နယ်ပေးသည်။
အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန် >>>>>
