မုန်းသည် ဆိုသော် အပိုင်း ( ၃ )

 မုန်းသည် ဆိုသော် အပိုင်း ( ၃ )

ရေးသားသူ - ကနောင်ကိုယ်တော်ကြီး

အခန်း ( ၁၀ )

ဒီနေ့ ဈေးမှာတော့ မနက်ပိုင်း လူတော်တော်ရှုပ်လိုက်တယ်။နေ့ခင်းဖက်ကျလည်း အေးဆေးဖြစ်သွားတာပါပဲ။တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင် သင်ဇာနဲ့စကားပြောချင်နေတာ နေ့ခင်းဖက်မှာ သူ့သူငယ်ချင်း တစ်ယောက်နဲ့ ဈေးလာဝယ်ရင်းရောက်လာတယ်လေ…နေ့ခင်းဘက်က ဈေးဝယ်လည်း နည်းသွားပြီမို့ မေမေကို ပြောပြီးထွက်ခဲ့ရတာပေါ့။ဆိုင်မှာက မေမေ  တစ်ယောက် ရှိရင် ထွက်လို့ရတယ်လေ……ခုဝတ်မှုန်က ဆိုင်မှာ အဓိကနေရသူ ဖြစ်သွားပြီ။

ဖေ နဲ့ မေ ဘေးကပဲ နေပေးနေပြီလေ။ဝတ်မှုန်ကျောင်းပြီးသွားတော့ ဆိုင်ကို ချက်ခြင်း မဝင်ခိုင်းသေးဘူး။အိမ်မှာပဲ ထမင်း ဟင်းချက်  အိမ်သန့်ရှင်းရေး လုပ်ခဲ့ရတယ်။ဒါလည်း ဖေဖေရဲ့အစီအစဉ်တွေပေါ့။ဖေ နဲ့ မေ ကလည်း နှစ်ယောက်လုံး တော့ဆိုင်ကို မလိုက်ဖြစ်တော့ပါဘူး။

မေမေ နဲ့ ဝတ်မှုန် ပဲ ဆိုင်ထိုင်ရတာပေါ့…သင်ဇာတို့နဲ့ ဈေးနားကအအေးဆိုင်မှာ ထိုင်ကျရင်း ပါလာတဲ့ သူငယ်ချင်းနဲ့ မိတ်ဆက်ပေးတယ်။ သူက နန်းမွေစံ တဲ့…တောင်ကြီးကပဲရှမ်းတိုင်းရင်းသူပါ။သူ့အမဖြစ်သူက ဆရာဝန်-ဝတ်မှုန်တို့ မြို့လေးမှာ တာဝန်ကျ တာမို့လာလည်တာတဲ့။

သူ့လည်း ဆေးကျောင်းတက်နေတာ… ဝတ်မှုန်တို့နဲ့ ရွယ်တူပြောလို့ ရပေမဲ့နည်းနည်းတော့ငယ်မှာပါ။အသက်တာ ဝတ်မှုန်တို့အောက် ငယ်ပေမဲ့ ပစ္စည်းရှိလူတန်းစား မှန်းသိပ်သိသာတာပေါ့။

ဘာမှ မဆိုင်သေးပေမဲ့ "ငယ်သံဒိုင်"ကိုတော့သတိရလိုက်သေးတယ်  နန်းမွေ ကို ကြည့်ပြီးတော့လေ…အ ဟင်း ဟင်း ဟင်း...........။သင်ဇာကိုတော့ ထိပ်ထားအကြောင်းလေးနည်းနည်းပါးပါး ပြောပြပြီး သိချင်တာလေးကိုခုမှ သိရတဲ့ နန်းမွေကို အားမနာနိုင်ဘူး--မေးဖြစ်တာပေါ့။သင်ဇာမက ဆရာမကြီးမဟုတ်လား…

သင်ဇာအပြောကတော့…တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် ရုပ်ချင်း မတူ စကားအပြောအဆိုတွေမတူသလို လိင်စိတ်မှာလဲ ကွဲလွဲနေတာပေါ့တဲ့..အဲ့တော့ တစ်ဦးနဲ့တစ်ဦး လိင်မှု့ ကိစ္စ ခံစားရင်းတုန့်ပြန်မှု့ မှာလည်း မတူညီနိုင်ဘူး တဲ့လေ။

အောက်က မိန်းမက အော်မှ ကြိုက်တဲ့ အမျိုးသားအများစုရှိတာမို့ လိင်ပညာပေးစာအုပ်တွေမှာအမျိုးသမီးတွေကို အောက်ကနေ လူသေကောင်ကြီးလို ငြိမ်မနေဖို့ အသံထွက်ပေးဖို့ရေးပြပြောပြတယ်လေ…ဒါကို သိတဲ့ ထိပ်ထားက သံဒိုင်ကြိုက်အောင် ပိုအော်ပြတာ ဖြစ်နိုင်သလို တစ်ခါမှ အတွေ့အကြုံ မရှိသေးတော့တကယ်နာတာထက်ကြောက်ပြီးစွတ်အော်တာနေမှာပေါ့ ။

သူက အသဲ ငယ်သလို နည်းနည်းလည်း ပိုလိုက်ရမှ ဆိုတာ မှုန်လည်းသိနေတာပဲဟာ တဲ့…

" အင်း ဒါတော့ ဟုတ်ပါတယ် သင်ဇာရယ်..သူ ဒီလောက်အော်ရလောက်အောင် နာလို့လား…ကဲပြော"

" အင် ဒါတော့ သိချင် ကိုယ်တိုင်စမ်းကြည့်ပေါ့..ခစ် ခစ် ခစ်"

" အာ- အထန်မ နော်"………

ဝတ်မှုန်တို့ပြောတာတွေ နားထောင်နေတဲ့"မွေစံ"ကတောင် ရယ်နေတယ်လေ…

" သံဒိုင်က ဝတ်မှုန်ရဲ့ နှာခေါင်းကိုတော့ အမှတ်ရတိုင်း ပြောဖြစ်တယ်"

" ဟလား တွေ့ရင် စကားပြောဖို့ အချိန်တောင်ရရဲ့လား သင်ဇာရယ်"

" အံမယ် လုပ်ပြီးနားတဲ့ အချိန်ပြောဖြစ်တာပေါ့"

" ကောင်စုတ်က အားတိုင်းဒီနှာခေါင်းပဲ လာလာပြောနေတယ်"

" ဟုတ်ပ မှုန်ရယ် သူက ပြောသေးတယ် မှုန်မှာကြီးတာဆိုလို့ နှာခေါင်းတစ်ခုပဲ ရှိတာတဲ့"

" အော် ဟလား သူအဲ့လိုပဲ ပြောလား"

ဝတ်မှုန် ရင်ထဲမှာ နင့်သွားအောင် နာကျင်လှပါသည်။သံဒိုင်ရေ နင့်ကို ငါသိပ်မုန်းတယ်…နင့်ကိုယ်နင် ဘာထင်နေလဲ နင်ကြိုက်တဲ့ မိန်းမနဲ့ ကြိုက်သလို ပတ်သက်လေ ဘာကိစ္စ ငါ့အကြောင်းတွေ ထည့်ထည့်ပြောနေရတာလဲ။

အဲဒီနေ့က ဝတ်မှုန်လေ သင်ဇာနဲ့ စကားတွေအများကြီးပြောချင်ခဲ့ပေမဲ့ သိပ်မပြောနိုင်တော့ဘူးရယ် ဆိုင်မှာလုပ်စရာတွေရှိသေးလို့ ဆိုပြီးထပြန်ခဲ့ကြတာလေ…သူငယ်ချင်းသစ် "မွေစံ"ကတော့ နားမလည်တဲ့ မျက်လုံးတွေနဲ့ ဝတ်မှုန်ကို ကြည့်နေခဲ့တယ်……………………………

နောက်ပိုင်းရက်တွေမှာ အလုပ်ထဲမှာပဲ အာရုံစိုက်နေလိုက်တယ်။သူငယ်ချင်းတွေနဲ့လည်းသိပ်မတွေ့ ဖြစ်ဘူး။ "ဝတ်မှုန်က နှာခေါင်းတစ်ခုပဲ ကြီးတာ" ဆိုတဲ့ ငယ်သံဒိုင် စကားကို စိတ်မဆိုးပါဘူး… ဝတ်မှုန်က ဖင်တွေ ရင်တွေ သိပ်ကြီးတဲ့ မိန်းမ တစ်ယောက် မဟုတ်ဘူးလေ..

သူပြောတာမှန်ပါတယ်။ဝတ်မှုန်ပတ်ဝန်းကျင်မှာတော့ အသားဖြူ ဖြူ  ပိန်ပိန်ပါးပါးလေးမို့ချစ်စရာ မိန်းကလေး တစ်ယောက် လို့သာ သတ်မှတ်ကြပါတယ်။ ဝတ်မှုန်က ကိုယ့်ကိုကိုယ် body တောင့်တောင့်နဲ့ အရမ်းမိုက်တဲ့ အထဲမပါပေမဲ့   ' စုတ်ပြတ်သတ်' နေတဲ့ လူတော့မဟုတ်ပါဘူး။

သူပြောတာ စိတ်မဆိုးပေမဲ့ပြောချင်တဲ့  ပြောရက်တဲ့  သူ့ကို စိတ်နာတာ။ထိပ်ထားက သူနဲ့အိမ်မှာ ထပ်တွေ့ချင်ကြောင်းအကူအညီ တောင်းတော့လည်း ပေးလိုက်ပါတယ်။သူတို့ အခန်းထဲမှာ ဘာတွေ ဘယ်လို ဖြစ်ဖြစ် စိတ်မဝင်စားတော့ ဘူး။ခြံထဲဆင်းပြီးစာ ပဲဖတ်နေလိုက်တော့တယ်………။

အဲဒီရက်တွေက ဝတ်မှုန်ကိုယ်တိုင် ဘာဖြစ်လို့ဘာဖြစ်နေမှန်း မသိခဲ့ဘူး။နည်းနည်းကြာလာတော့လည်း ပုံမှန်ပဲ ပြန်ဖြစ်သွားပြန်တယ်။အဲဒီရက်တွေမှာသင်ဇာတစ်ယောက်လည်း စင်္ကာပူသွားဖြစ်တာ မို့လာနှုတ်ဆက်သွားသေးတယ်…………

ဒီနေ့ ဈေးမပိတ်သေးခင် ဆိုင်ပိတ်ပြီး စောစောပြန်လာခဲ့ လိုက်တယ်။မေမေလည်း သိပ်နေမကောင်းဘူးပြောလို့…အိမ်ရောက်တော့ မေမေကို အခန်းထဲဝင် နားနေဖို့ အိပ်ယာခင်းပေးပြီး…ဝတ်မှုန်ရေချိးမလို့လုပ်ပြီးမှ လွန်ခဲ့တဲ့ ရက်က ဝယ်လာလိုက်တဲ့ " စိန်တစ်လုံး သရက်ပင်ပျိုး" နှစ်ပင် မစိုက်ရသေးတာ သတိရမိတယ်။အိမ်နောက်ဖက်မှာစိုက်မယ်လို့ စိတ်ကူးထားခဲ့တာ။ဝတ်မှုန်ကမြေမှာ ကျင်းမတူးနိုင်တာမို့ မစိုက်ဖြစ်သေးတာ။မေမေပဲ ဟိုတစ်ယောက်ကို ပြောပြီးသားမို့ထင်  ဝတ်မှုန် နောက်ဘက် သစ်ပင်စိုက်မဲ့နေရာရောက်တော့ကျင်းတူးပြီးသားတွေ့ရတယ်။

အဲလိုတွေကျ လည်း အားကိုးရတယ်လေ……

သရက်ပင်ပျိုးတွေ နေမပူအောင်ထားတဲ့ခြံထောင့်ကို သွားယူချိန်မှာတော့……အပင်ပျိုးလေးတွေ ယူပြီး သွားမလို့ပါပဲ။တစ်ဖက်ခြံက စကားသံ အချို့ ကြားလိုက်ရတယ်။ဒါနဲ့ မသွားဖြစ်သေးပဲ သာသာယာယာလေး လှမ်းကြည့်လိုက်တော့…သံဒိုင် နဲ့ မွေစံ ပေါ့……

သူတို့က ဒီမှာ လာတွေ့နေပါလား။ ဝတ်မှုန်နဲ့မှ တွေ့များတွေ့တတ်ပါတယ်ရှင်။ ဇာတ်လမ်းက မစ သေးပါဘူး စကားပြော ဇာတ်ဝင်ခန်းပဲရှိသေးတာလေ။တော်ပြီ ဟိုတစ်ယောက်ကိုစိတ်နာနေလို့ ဆက်မကြည့်တော့ဘူးလို့ ဆုံးဖြတ်ပြီး လှည့် အထွက်…

" လုပ်ကြရအောင်  'ကိုတိုင်'ရယ် သိပ်ကြာနေရင် မကောင်းဘူးလေ မနက်ဖြန်လည်းတောင်ကြီး ပြန်ရတော့မှာလေ"ဆိုတဲ့"မွေစံ"ရဲ့ စကားသံဝဲဝဲလေး ကိုကြားလိုက်ရတယ်။သံဒိုင့် ကိုလည်း  'ကိုတိုင်' တဲ့လေသူခေါ်တာလေးက တစ်မျိုးလေး ပါပဲ။

ပြန်တော့မှာမို့ လာနှုတ်ဆက်ရင်း အမှတ်တရလက်ဆောင်လာယူတာလား လာပေးတာလားတော့ မသိဘူးပေါ့။သံဒိုင်တို့ကတော့ ထုံးစံအတိုင်း မည်သို့မည်ပုံ ပတ်သက်ခဲ့ လိုက်တယ်မသိ။ ခု ဒီအခြေအနေ ပေးနေပြန်ပြီ။ဒင်းမှာလဲဒီကိစ္စတွေဆိုဝတ်မှုန်နဲ့ပဲ ပက်ပင်းတိုးရတယ်လို့ဝတ်မှုန်လည်း ဆက်ကြည့်နေလိုက်တာပေါ့…ဇာတ်လမ်းအစ  နမ်းခြင်းက ဆိုတာလို  အနမ်းတွေနဲ့ပဲ အစပြု  ကြတာပေါ့။ မွေစံက ဂျင်းဘောင်းဘီနဲ့လေ  ချွတ်နေတဲ့ချိန် ကြပ်နေလို့…

" ဒီလာမှာပဲဒီဘောင်းဘီကြီးဝတ်လာသေးတယ်ကွာ အရင်အခါလို လုံချည်ပဲဝတ်ခဲ့တာမဟုတ်ဘူး"

" လုပ်ချင်ရင် ရအောင်ချွတ်လေ ကိုတိုင်"

မွေစံ က တင်ထွားတဲ့ သူမို့ သံဒိုင်မှာ အတော်ကြိုးစားပြီး ချွတ်လိုက်ရတယ်။အကုန်လုံး ကျွတ်သွားတော့မှ အောက်ခံ ဘောင်းဘီ ဝတ်မထားတဲ့ ဖင်ကြီးကို ဝတ်မှုန် မြင်လိုက်ရတယ်။

အို ကြီးလိုက်တဲ့ ဖင်ကြီး - ဟိုတစ်ယောက် အကြိုက်ပေါ့………

" မွေစံ ဖင်ကြီးက အကြီးကြီးပဲနော်"လို့ ပြောပြီး

ဖင်ကြီးကို ပွတ်နေတာ…

" ကိုတိုင် က မွေစံ ဖင်ကို မချစ်ဘူးလား..…မွေစံ အမ ဆရာဝန်က ပြောဖူးတယ် ဒီဖင်ကြီးကို ဘယ်သူများ ပိုင်ဆိုင် ကိုင်တွယ် ပွတ်သတ်ခွင့် ရမလဲ မသိဘူးတဲ့"…

" ခု 'ကိုတိုင်'ကိုင်တွယ် ပွတ်သတ်ခွင့် ရနေတာလေ မွေစံရဲ့  ပြီးတော့ မွေစံဖင်ကြီးကို သိပ်ကြိုက်တာပေါ့"

" အင်း-- မွေစံ လည်း ကိုတိုင့်  လိ့ ကို သိပ် ချစ်တယ်"………

ဝတ်မှုန် မရယ်မိအောင် လက်ကို ကိုက်ထားလိုက်ရတယ်။တစ်ယောက်ကလည်း သူ့ကိုသူ'ကိုတိုင်'တဲ့လေ… ကိုဒိုင် တောင် မဟုတ်တော့ဘူး။မွေစံ ကလည်း လိင်တံ ကို လိ့ တဲ့လေ။

မွေစံ ရဲ့ စကားဝဲတာလေးကို လှောင်ချင်တာမဟုတ်ပါဘူး။ သဘောကျပြီး ချစ်စရာ သိပ်ကောင်းလွန်းလို့ပါနော်။ သံဒိုင်က အင်္ကျီတွေရော အကုန်လုံး ချွ တ်ပေးလိုက်တယ်။မွေစံ ကိုယ်လုံးတီးလေး ဖြစ်သွားရပြီပေါ့။မွေစံ ဖင်အိုးကြီးက မက်မက်စက်စက်ချစ်ချင်စရာကြီးပါ ဝတ်မှုန် တို့ မိန်းမချင်းတောင် ငေးမော အားကျ လောက်ပါတယ်………

" ဘာမှ ဝတ်မထားရတော့ဘူး လူလာ တွေ့ရင်ရှက်စရာ ကိုတိုင်ရယ်"

" ဘယ်သူမှ မလာပါဘူး လာရင်လည်း ဟိုဘက်က ဝတ်မှုန် ပဲ လာနိုင်ပါတယ်"

သေလိုက်လေ  နင် ဒီလိုတွေ လုပ်နေတုန်း ငါ့အကြောင်းတွေ မပြောပါနဲ့ ငါ့နာမည်တောင်ထည့်မပြောပါနဲ့  ငယ်သံဒိုင်။ဒီလိုလုပ်နေတုန်းဆို ငါ့ကို သိပ်သတိရနေလား သံဒိုင်…………

ဝတ်မှုန် တွေးရင်းကြည့်နေတုန်းမှာပဲ သံဒိုင်ကမွေစံရဲ့အမွေးမဲမဲနဲ့ ပစ္စည်းကို ပါးစပ်နဲ့ လုပ်ပေးနေတာလေ။မွေစံ က မတ်မတ်ရပ်လို့ သံဒိုင်ကဒူးထောက်လို့… သံဒိုင်ရဲ့ ဆံပင်လေးတွေကိုလက်နဲ့ ထိုးဖွရင်း"ကိုတိုင့်ရဲ့ လိ့ နဲ့ပဲ မွေစံ ကိုလုပ်ပေးပါတော့"…………

ခွင့်ပြု ချက်ရ သံပတ်ပေးထားတဲ့ စက်ရုပ် တစ်ရုပ်လို  ငယ်သံဒိုင် တို့ 'ဗြုန်း' ကနဲ ထပြီးမွေစံ ကို မျက်နှာချင်းဆိုင်ကနေ တစ်ဖက်လှည့်လိုက်တယ်။နောက်ကနေပဲ လုပ်ရတာ အဆင်ပြေမဲ့ အနေအထားလေ…

မွေစံကလည်း  သူ့ဒူးပေါ်ပဲ လက်ထောက်ပြီးရှေ့ကို ကုန်းပေးတယ်။ရှေ့ကိုကုန်းလိုက်တော့မွေစံ ဖင်ကြီး နောက်ကို အယ်ထွက်လာလိုက်တာမှ…သံဒိုင်က နောက်ကနေ သူ့အတန်ကြီးကိုင်ပြီး  ထောက်ထိုးထည့်  လိုက်တဲ့ အခါ…

" အင့် ဟင်း ဟင်း ဟင်း"ဆိုတဲ့သံရှည်ဆွဲညည်းသံလေး  မွေစံ ဆီက ကြားလိုက်ရတာပေါ့……

သံဒိုင်လေ လက်တစ်ဖက်က ခါးကို ဆွဲပြီးကျန်တစ်ဖက်က မွေစံ ဖင်ကို ပွတ်နေရင်းလုပ်နေတာ မျက်လုံးတွေကဖင်ပေါ်က မခွာဘူး။ချစ်စရာကောင်းပြီး ပစ်ရက်စရာ မရှိတဲ့ ဖင်ကြီးပါလားလို့  တွေးရင်းလည်းတွေးနေမှာပေါ့……

" မွေစံ anal sex လုပ်ချင်တယ်ကွာ"

" No…ကိုတိုင်  လိ့ က ဖင်ကိုလုပ်စရာမှ မဟုတ်တာ ပီးတော့ ဖင်ကလည်း လိ့ နဲ့လုပ်ရမဲ့ နေရာမဟုတ်ဘူးလေ"

ဝါး! မွေစံ အပြောလေးတွေကို ဝတ်မှုန်သဘောကျ မိနေတယ်။

" သူများတွေလည်း လုပ်နေတာပဲလေ မကောင်းဘူးလား မွေစံရယ်"

" လုပ်တဲ့သူတွေ ကောင်းချင်လည်း ကောင်းမှာပေါ့ ဒါတော့ မွေစံ မသိဘူးလေ မွေစံမှ မလုပ်ဘူးတာ မလုပ်ချင်တာ..ကျန်းမာရေ ရူထောင့်က ကြည့်ရင် မကောင်းဘူးလေ ကိုတိုင်--- ပြီးတော့ anal sex sence ရိုက်ရမဲ့ pornstar အမျိုးသမီးတွေတောင် အဲ့ဒီ အခန်းအတွက် အစားအစာ စားခြင်း ရှောင်နေပေးရတာတဲ့ဝမ်းသွားခြင်း နည်းပြီး စအိုလမ်းကြောင်း နည်းနည်းဖြစ်ဖြစ် သန့်ရှင်းအောင်လို့နေမှာပေါ့…anal sex မပြောနဲ့ oral sex ကိုတောင်'ကိုတိုင်'သေချာ မဆေးထားဘူးဆိုရင် မွေစံ ဘယ်မှာလုပ်ပေးဘူးလို့လဲ…မွေစံက ဆရာဝန်ဖြစ်လာမဲ့ ဆေးကျောင်းသူ တစ်ယောက်ပါ  'ကိုတိုင်'မွေစံ ပြောတာ နားထောင်ပါလို့…"

ဝတ်မှုန် နဖူးဆီကို လက်နဲ့ထိပြီး မွေစံကိုအလေးပြု  လိုက်တယ်။လေးစားရပြီလေမြင်ဖူးနေကျ မြင်ကွင်းက မဆန်းပေမဲ့မကြားဘူးတဲ့ စကားကြားလိုက်ရတော့ ကျေနပ်မိတယ်။စည်းချက်မှန်မှန်လေး လုပ်နေရင်းတော်ကီပွားနေတဲ့ သံဒိုင်နဲ့ မွေစံ အထာတွေသိပ်မိုက် တယ်…

ခဏအကြာမှာပဲ ငယ်သံဒိုင်တို့ ဖင် မလုပ်ရလဲရတဲ့နေရာတော့ အပီ လုပ်တော့မယ် ဆုံးဖြတ်လိုက်လေသလား မသိ…ကိုယ်ဒူးပေါ်ကို လက်ထောက် ရှေ့ကုန်းပေးပြီး သူ လုပ်သမျှ  ခံပေးနေတဲ့ မွေစံ ကို သူတို့ အကာအကွယ် ယူထားတဲ့ကားဘီးအဟောင်းပုံနဲ့ သစ်တုံးပုံနားလုပ်နေရင်း ရွှေ့လိုက်တယ်။

မွေစံ ကို သစ်တုံးပုံပေါ်ဆီလက်ထောက်ခိုင်းလိုက်ပြီး ခါးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့စုံကိုင်ကာ တရကြမ်း ဆောင့်လုပ်နေပါတော့တယ်။သံဒိုင် ဒီလိုတရကြမ်း တအား ဆောင့်နေတာမျိုးအရင်လူတွေ့နဲ့ သိပ်မတွေ့ခဲ့ရဘူးလေ။ပုံစံပြောင်းသွားပြီမို့ မျက်နှာတွေကို ဝတ်မှုန်မမြင်ရတော့ဘူး။သံဒိုင်ရဲ့ ကျောပြင်ကြီးရယ် သူ့ဖင်အောင်က ဆောင့်ချက်နဲ့ အတူ ရမ်းခါနေ တဲ့ ဂွေးဥ နှစ်လုံးရယ်ပဲ မြင်ရပါတော့တယ်။

" ကိုတိုင်  မွေစံကို တအားလုပ်တယ်ကွာ…အင်း…အင်း… လုပ်ပစ်လိုက် မွေစံကို မသနားနဲ့ကိုတိုင့် လိ့ ရီး အဆုံးထိ ဝင်လာတာကို မွေစံကြိုက်တယ်… အီး အီး  အင်း …အင်း…အား"

သံဒိုင် ဒေါသတွေနဲ့ စွတ် ဆောင့်နေတာလို့ဝတ်မှုန်ထင်မိတယ်။သိပ်မကြာခင်မှာပဲ ဆောင့်ချက်တွေ ပိုမြန်လာကာ ပါးစပ်က" တ ရွီှး ရွီှး"

အော်မြည်ငြီးရင်း ဖြည်းဖြည်းချင်း ငြိမ်သွားပါတော့တယ်။လူတစ်ကိုယ်မှာလည်း ချွေး တွေနဲ့။ကိစ္စပြီးသွားလို့ထင် သံဒိုင်ငြိမ်ပြီး အမောဖြေနေစဉ်မှာ မွေစံ က သံဒိုင်ဘက်ကို မျက်နှာချင်းဆိုင် လှည့်လိုက်ကာ ခြေဖျားလေးထောက်ပြီး သံဒိုင်ပါးတွေကို နမ်းလိုက်သေးတာ…ပြီးမှ သံဒိုင်ရဲ့ရင်ခွင် ထဲ မျက်နှာအပ်ပြီး သူ့လည်း အနားယူရတာပေါ့။

ဟိုကလည်း မွေစံ ကို ပြန်ဖက်ထားပြီးနေတာလေ…………အဝတ်မပါ ဗလာ အဖြစ်နဲ့ ကိုယ်လုံးတီး နှစ်ယောက်ရဲ့  ညနေခင်းLove Senceက သိပ်ကဗျ ာဆန်နေပါလားလေ

အဟင်း ဟင်း…………

အမောဖြေပြီးနောက်မှာတော့ ချွတ်ထားတဲ့သံဒိုင် T-shirt အင်္ကျီနဲ့ မွေစံက ချွေးတွေကိုအရင်သုတ်ပေးတယ်။ပြီးမှ သူခေါ်တဲ့  လိ့  ကိုသေချာ  ရှင်းလင်းပေးပြန်တယ်။

မွေစံက ဘောင်းဘီ ပြန်ဝတ်မလို့ ကောက်ကိုင်လိုက်တော့ သံဒိုင်က…

" မွေစံ အရည်တွေ အများကြီးကို အင်္ကျီနဲ့ သုတ်လိုက်လေ"

" မသုတ်ချင်ပါဘူး ကိုတိုင့် အင်္ကျီနဲ့ မွေစံကိုယ်ကြီးကို  အားနာတယ်လေ"

" အာ ပေါင်ကြားမှာအရည် ရွှဲ ရွှဲ နဲ့ ဘယ်လို ပြန်မလဲ ကိုတိုင် သုတ်ပေးမယ်"

ပြောပြီးပြီးချင်းပဲ သံဒိုင်က မွေစံ ခြေထောက်ကိုသစ်တုံးဟောင်းပေါ်တင်ကာ အမွေးမဲမဲနဲ့မွေစံ ပစ္စည်းကို သူ့အင်္ကျီနဲ့ ပြန်သုတ်ပေးပါတယ်။သုတ်ပေးပြီးသွားလို့ ပြီးမယ်ထင်နေတာ'ကိုကိုတိုင်'တို့က ထိုင်ချ လိုက်ပြီး မွေစံ ပစ္စည်းကို လျှာ နဲ့ အငမ်းမရ လျက်ပြန်တယ်လေ…မွေစံ က  အပေါ်ကနေ အောက်ကိုပြန် ငုံ့ကြည့်ပြီး "လိ့ နဲ့ ထပ်လိုက်ချင်သေးလား " လို့မေးတော့ သံဒိုင်ကလျက်နေရင်းပဲ အင်းတဲ့လေ

မွေစံက ခုနက အင်္ကျီကို ပြန်ယူလိုက်တယ်သံဒိုင်ကို မတ်တတ်ရပ်ခိုင်းပြီး လိင်တန်ကိုတစ်ခါ ပြန်သုတ်ပေးကာ အောက်ထိုင် လိုက်တယ်။ဘာဖြစ်ပြီး ဘာလာတော့မယ် သိနေတဲ့ကိုကိုတိုင် တို့ကမျက်လုံးမှိတ် ခေါင်းမော့ပြီးခံစားရန် အသင့်အနေအထား…………အဲဒီအကွက်တွေကိုပဲ ဝတ်မှုန် သူ့ကို ကြည့်မရတာလေ။မွေစံ က အားရအောင် သုတ်ပစ်လိုက်ပြီးမှာတော့…စွပ်  စွပ် မြည်အောင် စုပ်တော့တယ်။

မွေစံ စုပ်တာ အသံတော်တော်မြည်တယ် ခပ်လှမ်းလှမ်းက ကြည့်ရတဲ့ ဝတ်မှုန်တောင် ကြားရတယ်။မစုပ်တော့လည်း မစုပ်ဘူး …စုပ်တော့လည်း အားရပါးရ ပါလား မွေစံရယ်………

ဆရာဝန်လောင်း ဆေးကျောင်းသူ မမတို့ကျန်းမားရေး ရူထောင့်တောင် သတိမရတော့ဘူး ထင်ပါ့.. ခစ် ခစ် ခစ်…

ကြည့်ကောင်းနေစဉ်မှာပဲ မေမေရဲ့  ခေါ်သံလိုနားထဲမှာ ကြားလိုက်တာမို့ သာသာလေးအိမ်ဘက်ကို ဝတ်မှုန် ပြန်ထွက်ခဲ့ လိုက်တယ်။

အိမ်ထဲရောက်တော့ မေမေက အိပ်မောကျစဲပါ။ခြံထောင့်ကို ပြန်သွားကြည့်ဖို့ စဉ်းစားမိပေမဲ့သူတို့တွေ့ သွားမှာလည်း စိုးရိမ်လို့ ရေကိုပဲခပ်မြန်မြန် ချိုးလိုက်ပါတော့တယ်။ အင်း ဒီနေ့လည်း သရက်ပင် မစိုက်ဖြစ်လိုက်ဘူး။သူများတွေ အပင် စိုက်တာ လေ့လာနေလို့လေ…

ရေချိုးပြီးလို့မီးဖိုခန်းထဲမှာ ညစာအတွက် ဟင်းပြန်နွှေးနေတုန်း အိမ်ရှေ့က ခေါ်သံနဲ့ အတူမွေစံ ဝင်လာတယ်။ဝတ်မှုန် နဲ့ လည်း သင်ဇာမိတ်ဆက်ပေးလို့ သိပြီးသားမို့ပြန်တာ လာနှုတ်ဆက်တာလေ။ဝတ်မှုန် လည်း သိသိကြီးနဲ့ဘယ်ကနေ လာတာလဲ မေးမိတော့…

" ဟိုဘက်က ကိုတိုင်ဆီလည်း နှုတ်ဆက်ရင်းလာလိုက်တာ မှုန်"

" အော်- ငယ်သံဒိုင်နဲ့လည်း သိလိုက်သေးတာလား"

" သိပ် သိ လိုက်ရတာပေါ့ မှုန်ရယ်… မှုန် နဲ့သင်ဇာ သူ့အကြောင်းကို အအေးဆိုင်လေးမှာပြောကြတာ ကြားပြီးကတည်းက မွေစံကသူ့ကို ခင်နေခဲ့တာ"

" အင်း သူက ကောင်းပါတယ် သူငယ်ချင်းတွေဆိုလည်းသူတတ်နိုင်တာ ကူညီပေးတယ်လေ"

" ဟုတ်တယ် မှုန် သူ တအားကောင်းတယ်"

ဒီလိုပဲ မှုန် နဲ့ မွေစံ စကားတွေ ပြောပြီး ...နှုတ်ဆက်ကာ ပြန်သွားတော့တယ်ဟိုကို လာဖြစ်ရင်လည်း အိမ်လာ လည်ဖို့လိပ်စာလေးပါ ရေးပေးခဲ့တယ်။သူလည်းစားမေးပွဲတွေ ပြီးလို့ ခဏနားချိန်တွေမှာအချိန်ရရင်  ရ သလို လာလည်မယ်လို့ပြောသွားခဲ့တာလေ…ပြန်သွားတဲ့သူ့ကိုကြည့်ရင်း…

" မွေစံလည်း ကိုတိုင်ရဲ့ လိ့  ကို သိပ်ချစ်တာ"

ဆိုပဲလေ……

.................................................................................................................................................................

အခန်း ( ၁၁ )

မနက်ဖြန် ဈေး ပိတ်ရက်မို့ ညနေပိုင်း အိမ်ပြန်လာပြီးကတည်းက  ဝတ်မှုန်  အိမ်သန့်ရှင်းရေးလုပ်ဖြစ်တယ်။ခုညနေပိုင်းကတည်းက  စ လုပ်ထားတော့  မပြီးတာတွေရှိရင်  မနက်ဖြန်ဆက်လုပ်လို့ရတယ်လေ။

မေမေကလည်း သန့်ရှင်းနေမှ ကြို က်တဲ့သူဆိုတော့  ဝတ်မှုန်တို့အိမ်လေးကိုလာကြည့်လှည့်ပါ…တစ်အိမ်လုံး သန့် ရှင်းနေရော့…မေမေက လူကလည်းသန့်သန့်ရှင်းရှင်းနေသလို  မိမိနေထိုင်တဲ့ အိမ်ကိုလည်းသန့်ရှင်းအောင် လုပ်ရမယ်လို့ အမြဲ ပြောပြတယ်လေ။

သူကိုယ်တိုင်လည်း  ရှေ့ကနေ လုပ်ပြတယ်။ဒါတွေကြောင့်  မေမေရဲ့  သမီးဖြစ်သူဝတ်မှုန်က ပျင်းတယ် ဆိုတာ မရှိဘူး မသိဘူး။

လူကိုသာ လှပအောင်ခြယ်သပြီး  အိမ်မှု့ ကိစ္စလုပ်ဖို့ပျ င်းတဲ့  မိန်းမ အမျိုးအစားမှာတော့ဝတ်မှုန် မပါတာ သေချာတယ်လေ…………

အိမ် အပေါ်ထပ်က ဧည့်သည်တွေ ထားတဲ့  အခန်းလေး သန့်ရှင်းရေးလုပ်ဖြစ်တော့ ထိပ်ထားကို သတိရမိသေးတယ်။သူနဲ့  သံဒိုင်  ဒီအခန်းမှာ  သုံးကြိမ်လောက် ရှိပြီထင်တယ် တွေ့ဖြစ်ခဲ့ကြတာ။ဝတ်မှုန်လည်း ပထမဆုံးတွေ့တုန်းကပဲကြည့်ဖြစ်ပြီး  နောက်ထပ်တွေ့တာတွေမကြည့်ဖြစ်ဘူး။

ခုတော့  ထိပ်ထားတို့  ခံ နိုင်သွားပြီလား မသိဘူးပေါ့နော်။ဟိုးအရင်တစ်ခါလာတွေ့ဖြစ်တော့လည်း  ဝတ်မှုန်က  သံဒိုင်ကို စိတ်နာနေချိန်မို့  မကြည့်ဖြစ်ခဲ့ဘူး…ထိပ်ထား  အကြောင်းစဉ်းစားနေရင်းပဲ သံဒိုင်မျက်နှာက  ပေါ်လာပြန်တယ်။သူ့ကို အိမ်ထောင်ဖက် တစ်ယောက် အဖြစ်လက်ခံပြီလားလို့  ဝတ်မှုန်  ကိုယ့်ကိုကိုယ်  ပြန်မေးမိတိုင်းအဖြေကတော့  No! ချ ည်းပဲလေ။

သူ့ကို စိတ်နာတာတွေ ရော  မုန်းတာတွေရော  ဝတ်မှုန်ရင်ထဲမှာ  အပြည့်ပဲ။ဒါဆို  လုံးဝ မပတ်သက်ပဲနေကြည့်ပါ့လားဆိုတော့  နေလို့ မရပြန်ဘူး။ဝတ်မှုန် နေကြည့်ပေမဲ့  အကြောင်းတစ်ခုခုပေါ်လာပြီး  စကားပြန်ပြောဖြစ်သွားတာပါပဲ။ဝတ်မှုန်မဟုတ်ပဲ  သူနဲ့ အခြားမိန်းမတွေခန္ဓာကိုယ်ချ င်းထိစပ်  ယှက်နွယ်နေတာတွေကိုကျ   ဝတ်မှုန် ချောင်းကြည့်ချ င်ပြန်တယ်။

သူ နဲ့ အခြားမိန်းမတွေ လုပ်နေတာ ကြည့်ရရင်စိတ်ထဲမှာ  တစ်မျိုးသာယာနေသလိုပဲ…စိတ်ရောဂါ  တစ်ခုဖြစ်မှာပေါ့ရှင်…………အခန်းထဲ  အမှိုက်တွေလဲ  ဖုန်တွေခါပြီး  အိပ်ယာကို ပြင်ဖို့  ခုတင်ပေါ်တက်လိုက်တော့အမွေးနှစ်ပင်  အိပ်ယာခင်းမှာ တွေ့ရတယ်။

ဝတ်မှုန် စဉ်းစားမရ ဖြစ်သွားရပြီလေ……သံဒိုင် နဲ့  ထိပ်ထား ပြီးခဲ့တဲ့ အခါတွေ့ပြီးကတည်းက  အိမ်ကို ဘယ်သူမှ မလာသေးပါဘူး။

သူတို့နှစ်ယောက်တွေ့ပြီးကျ တော့လည်း  ဒီအခန်းကို  ဝတ်မှုန်ကိုယ်တိုင်ရှင်းထားပြီးသား…အိမ်မှာတော့  ဖေဖေပဲ  နေခဲ့လိုက်တာ..ဖေဖေက  ဒီအခန်းကို လာဖို့  မပြောနဲ့ အိမ်အပေါ်ထပ်ကိုတောင် မတက်ဘူးလေ။ မေမေတော့ဈေးကနေ  ဝတ်မှုန်ရဲ့ အရင် အိမ်ကိုပြန်သွားတတ်တယ်..မေမေကလည်း  ဒီအခန်းတော့ဝင်လာ အိပ်မှာ  မဟုတ်ဘူး…

ဝတ်မှုန်  စဉ်းစားမရဖြစ်နေတုန်းမှာပဲ  မေမေဝင်လာပြီး…

" သမီးရေ အောက်ထပ်ကို သွားရှင်းလိုက်ကွယ်ဒီ အခန်းကို မေမေ ရှင်းလိုက်မယ်" တဲ့

" ဟုတ် မေမေ"

ဝတ်မှုန် ဘာမှ မပြောပဲ အောက်ဆင်းလာခဲ့လိုက်တယ်။ ဘာဖြစ်ပါလိမ့်လို့  ထပ်စဉ်းစားရတာပေါ့။ည ၇ နာရီလောက် ဝတ်မှုန်တို့မိသားစု ထမင်းစားကြတယ်။ဖေဖေက သီလ ယူထားတဲ့နေ့ဆိုရင်တော့ ညစာမစားဖြစ်ဘူးပေါ့။စားဖြစ်တဲ့ နေ့ဆိုရင်လည်း နည်းနည်းပဲ စားတာပါ။ထမင်းစားကြပြီး  ဖေဖေက သူ့အခန်းထဲ ဝင်သွားတော့

ဝတ်မှုန်ပဲ မီးဖိုခန်းထဲမှာ ပန်းကန်တွေဆေးသိမ်းပြီး ဧည့်ခန်းကို ထွက်လာတော့ မေမေလည်းဧည့်ခန်းမှာ  မရှိတော့ဘူး။ပုံမှန် ညတွေဆိုရင်တော့ TV  အစီအစဉ်တွေ ကြည့်နေသေးတာ..ဝတ်မှုန်  တစ်ယောက်တည်း TV   ဖွင့်ကြည့်နေလိုက်တယ်…

နည်းနည်းလေး  ကြာလာတော့ ဝတ်မှုန်လည်းတစ်ယောက်တည်း  ကြည့်နေရတာ ပျ င်းတာရော  လာနေတဲ့  အစီအစဉ်တွေကို  စိတ်မဝင်စားတာရောမို့ အိပ်တော့မယ် ဆုံးဖြတ်ပြီး  TVပိတ်လိုက်တယ်။ခြံတံခါး မပိတ်ရသေးတာမို့သွားပိတ်လိုက်တော့  သော့ခတ်မလို့ သော့ကိုင်လိုက်တဲ့အခါမှ…

" ခဏလေး သမီး" ဆိုပြီး

မေမေက ခြံအပြင်ဘက်သစ်ပင်အောက် မှောင်ရိပ်ကနေ ထွက်လာတယ်လေ…

" အန်!မေမေ..သမီးက အပေါ်ထပ်တက်သွားပြီမှတ်လို့  ဘာဖြစ်လို့လဲ  ဘာလုပ်နေတာလဲ"

" ဘာမှ မဟုတ်ပါဘူး သမီးရယ်  ခြံပြင်ထွက်လမ်းလျှောက်နေတာပါ"

" အော်..ဟုတ်"

ဝတ်မှုန် မေမေဝင်ဖို့ ခြံတံခါးကို ပြန်ဖွင့်ပေးလိုက်ရင်း  မေမေမျ က်နှာကို  ကြည့်မိလိုက်တော့ မေမေနှုတ်ခမ်းထောင့်မှာ စိုစွတ်စွတ် အရာ တစ်ချိုနဲ့ ကျောလယ်လောက်ပဲ ရှည်တဲ့မျက်နှာဘေးက  ဆံပင်မှာ ဖြူ ဖြူ  အရည်တွေ…

ဝတ်မှုန်ရင်ဘတ်ထဲမှာ ပထမ က  "တဝုန်းဝုန်း"နဲ့ ရင်တွေ ခုန်တယ် ပြီးတော့  "စူးစူးဝါးဝါး"နာကျ င်လာတယ်။ဘာဖြစ်လို့လဲတော့ …

ဝတ်မှုန် မသိပေမဲ့  ဝတ်မှုန်အဲ့တိုင်းခံစားလိုက်ရတယ်။မေမေက ဝတ်မှုန်ကို  မစောင့်တော့ပဲအိမ်ထဲကို  အရင်ဝင်သွားတယ်။ခြံတံခါး သော့ခတ်ပြီးလို့  အိမ်ထဲဝင် အိမ်တံခါးပိတ်ရင်းသံဒိုင်တို့  အိမ်ဘက်ကြည့်လိုက်တော့ သံဒိုင်လည်းခုမှ ခြံထဲဝင်လာတာမြင်လိုက်ရတယ်……ဝတ်မှုန် အခန်းထဲ ရောက်တော့လည်း မအိပ်နိုင်တော့ဘူးလေ  စဉ်းစားရပြီပေါ့..ဒီနေ့က  ဝတ်မှုန်စဉ်းစားစရာတွေပဲ  တွေ့ခဲ့ရတာ မဟုတ်လား…

" မေမေနဲ့ သံဒိုင်များ"

အို မဖြစ်နိုင်တာတွေဝတ်မှုန် ဘာတွေ တွေးမိနေပါလိမ့်။မေမေလောက်  ဖေဖေ အပေါ် လေးစားတန်ဖိုးထားတာ ရှိပါ့မလား။ဖောက်ပြန်ချ င်ရင်တောင်မေမေလို အမျိုးသမီးက "ဆန္ဒကို  သိက္ခာနဲ့"ထိမ်းထားမဲ့ အမျိုးသမီးတစ်ယောက်ဆိုတာဝတ်မှုန် ယုံတယ်။

ခုနက အမြင်တွေကလည်းမီးရောင် ကြောင့် "ထင်ရောင်ထင်မှား" တွေ ဖြစ်တာလို့ သတ်မှတ်လိုက်တယ်။ဟုတ်တယ်လုံးဝမဖြစ်နိုင်ဘူးမေမေကဝတ်မှုန်ရဲ့ " Role Model" မေမေသာ မုဆိုးမ တစ်ယောက်ဆိုရင်တော့သံဒိုင် နဲ့ ပတ်သက်မှု့ ကို ချောင်းကြည့်ချင်မိမလား မပြောတတ်ဘူးပေါ့…

မသိဘူး…      ဝတ်မှုန်…     အတွေးတွေ…

" ယှောက်ယှက်ခပ်နေပြီရှင်"………

......................................................................................................................................

အခန်း ( ၁၂ )

ဝတ်မှုန် အတွေးတွေများပြီး ဘယ်လိုမှ အိပ်မရဘူး။မေမေနဲ့ သံဒိုင်ကိစ္စ ကို သင်္ချာတစ်ပုဒ်လို "ဖြစ်တန်စွမ်း" ချ ပြီး တွက်ကြည့်နေလိုက်တာဟိုး ငယ်ငယ်ကထိတော့မစဉ်းစားတော့ဘူးလေ။

သံဒိုင် လူပျိုပေါက်လောက်က စပြီး စဉ်းစားရ တာပေါ့…မေမေက သံဒိုင်ကို အရမ်း ဦးစားပေးမှန်းတော့သိပ်သိသာတယ်။ဒါလည်းသားမရှိတဲ့မေမေ့ အတွက် သားတစ်ယောက်လိုပေါ့လို့တွက်ကြည့်လို့ရတယ်။ကိုယ်တိုင်တစ်ခါမှတွေးမထားတဲ့  ဇာတ်လမ်းမို့  တွက်ကြည့်ရတာခက်သားလား……

သံဒိုင်ကြိုက်တာတွေဆိုမေမေ ချက်ကျွေးတတ်တာ …ဒါလည်း သံဒိုင်က အိမ်မှာ လုပ်စရာတွေ ရှိလို့ သိရင် ပြောစရာမလိုအောင် လုပ်ပေးတတ်တာကြောင့်ပြန်စေတနာထားတဲ့ အကွက်သံဒိုင် အိမ်လာလည်ရင် မေမေ "ပျာယာခတ်"ပြီး အူမြူးနေလား ဟင့် အင်း မေမေဆီကအဲလို အနေအထားမျိုး မတွေ့ရ…

အဲ..တစ်ခါမှာတော့ ဖေဖေမရှိတုန်း ဝတ်မှုန်တို့အိမ်သန့်ရှင်းရေး  လုပ်ကြတော့ သံဒိုင်လာကူလုပ်ပေးတယ်။ ၁၀ တန်း ဖြေပြီးစ နွေရာသီမှာလို့ ထင်တယ်။ဟုတ်တယ်အဲ့တုန်းက ပူတာတော့ ပူတယ်လို့ မှတ်မိတယ်။ပထမ မေမေနဲ့ဝတ်မှုန် နှစ်ယောက်တည်း လုပ်နေတုန်းကမေမေက လုံချ ည်နဲ့ပါ နောက် သံဒိုင် ရောက်လာပြီး  လာကူ လုပ်ပေးတော့ အခန်းထဲ သွားပြီး ဘောင်းဘီတိုလေးနဲ့ အင်္ကျီ T-Shirt အဖြူလေးလဲလာတယ်။ 

ရာသီဥတုက  ထိုင်နေရင်းတောင် ပူနေတာမို့ ပူလို့လဲလိုက်တာလို့ထင်ခဲ့တာလေ…မေမေ ဝတ်ထားတဲ့ ဘောင်းဘီအတို ဆိုတာဘော်လီဘော ကစားသမားတွေ ဝတ်တဲ့ အတိုမျိုး…မေမေရဲ့ပေါင်လုံးတွေ တင်သားကြီးတွေဆန့်အောင် ဝတ်လို့ရတဲ့ ဘောင်းဘီကိုဘယ်ကများ  ရှာဝယ်ထားပါလိမ့်လို့…………

အင်္ကျီ T-Shirt အဖြူ ကလည်း  အသားကတကဲ့ ပါးပါးလေး ရာသီဥတုနဲ့ က လိုက်ဖက်တဲ့အင်္ကျီ ရယ်ပါ။ပိုဆိုးတာက မေမေက အတွင်းခံဘရာစီယာ ပါ ဝတ်မထားဘူး။အသားပါးပါးအင်္ကျီက မေမေရဲ့ လုံးဝန်း ဖွံ့ထွားပြီး အောက်ကို တွဲမကျ တဲ့  ရင်သားဆိုင်ကြီးတွေကို လုံခြုံအောင် ဖုံးကွယ်မထားနိုင်ဘူး။

တစ်ယောက်ကလည်းသမီးနောက်တစ်ယောက်ကလည်း သားအရွယ် ကိုယ့် သားလိုလူ ရာသီဥတုကလည်းပူဆို တော့ မေမေ ဒီလောက်ကြီး ရဲရဲတင်းတင်းဝတ်တာပါလေလို့ ဝတ်မှုန် မှတ်ချ က်ပြု ပါတယ်။မေမေက ခန္ဓာကိုယ် ကောက်ကြောင်းလှတဲ့ သူမို့ အဲလို့ ဝတ်ရင် တကယ်လန်းတာ…အရင်လည်း ဝတ်မှုန် ပြောပြဖူးခဲ့တယ်နော်။

အဲတုန်းက သံဒိုင် နှာဘူးဖြစ်နေပြီလား မဖြစ်လား ဝတ်မှုန် သတိမထားဖြစ်ခဲ့ဘူး။မေမေ့ကိုကြည့်ပြီး  ဟိုစိတ်တွေနဲ့ ပစ်မှားနေပြီလားမေမေ ရဲ့ တင်သား ရင်သား တွေကို လိုက်ကြည့်နေလား ဆိုတာ လေ့လာခဲ့ရမှာ………ဝတ်မှုန် အတိတ်က အကြောင်းတွေ ကို မှတ်မိသလောက်  တစ်ကွက်ချ င်း  ပုံဖော် စဉ်းစားနေမိတယ်။

အဲဒီအချိန်တုန်း ကတည်းက  အပြု အမှုအပြောအဆို တွေထဲက တစ်ခုကို ရှာဖွေတွေ့ရှိရင် နီးစပ်တဲ့ အဖြေ ကို ခန်းမှန်းနိုင်ပြီလေ…။ဝတ်မှုန် ရဲ့  အခန်းမှာ သုံးယောက်သား ဖဲရိုက်တုန်းက…မေမေက  ဖဲရိုက်ဝါသနာ ပါတယ်။ဝတ်မှုန်တို့ အဘိုးဆီက ဝါသနာကူးစက်တာလို့သိရတယ်။မေမေက ဘယ်သူဆီမှပိုက်ဆံကြေးဖဲ ကစားတယ်လို့ မရှိပါဘူး။တီမြတ်လာလည်ရင်ဖြစ်ဖြစ် သံဒိုင်အားနေရင် ဖြစ်ဖြစ် ဝတ်မှုန်ကအိမ်ဖြည့် ဝင်ကစားပေးပြီး ကစားကြတာပါ။

မေမေက ဖဲဝါသနာပါတယ်ဆိုတာက ဝတ်မှုန်နဲ့နှိုင်းယှဉ်ပြီး ပြောပြတာပါ။ဖဲကစားနီး  အမူ ိးမူ ိးရှိပေးမဲ့ မေမေ ကစားတတ်တာက  "ပေါ်ကာ"ကစားနည်း တစ်မျိုးတည်းပါ။သူ ငယ်ငယ်ကအဘိုး နဲ့ ကစားပေးခဲ့ရတော့  ဒါပဲတတ်ပြီးခုလည်း ပေါ်ကာ ကစားနည်းပဲ ကစားဖြစ်တာမို့" ဝါသနာ" ပါတယ်လို့  ဝတ်မှုန် ပြောတာပါ။

ကစားတိုင်းလည်း မေမေရှုံးတာ နည်းပါတယ်။အရှုံးဆုံးကတော့  ဝတ်မှုန်ပေါ့  ဟီ ဟိ့……တီမြတ်နဲ့ ဖြစ်ဖြစ်    သုံး အိမ်  ကစားကျရင်ဝတ်မှုန်ရဲ့  အောက်အိမ်ကပဲ နေချင်ကျ တယ်လေ။ ဖဲ ပစ်တာ သိပ်မစေ့လို့တဲ့လေ…

ရမ်း ပစ်လိုက် လို့ အောက်ကလူ က သူလို တဲ့ဖဲ မဟုတ်ရင်ကျ  စိတ်တိုကျ သေးတာ…ကိုယ်လက်ထဲကဖဲ ပဲ  ကိုယ့်ထားချ င်ရာ ထားပြီးကိုယ်ပစ်ချ င်ရာ  ပစ်မှာပဲလေ………

ဒါတွေကြောင့် လား မသိဘူး မေမေရယ်သံဒိုင်ရယ်  ဝတ်မှုန်ရယ်  သုံးယောက်ရိုက်ရင်သူတို့ပဲ  နိုင်ကြတာလေ။ခုနက စ ပြောခဲ့သလိုဝတ်မှုန်ရဲ့  အခန်းမှာ သုံးယောက်သား ဖဲရိုက်ကြတော့ မေမေက ဘောင်းဘီတိုနဲ့ပဲ။ဒီအခါဘောင်းဘီက  တိုပြီး ကျ ပ်မနေဘူး။

ပေါင်လည်လောက်ရှိတဲ့ဘောင်းဘီတို ပွပွကြီးပေါ့။အဲကျ မှပိုဆိုးတာလို့  ဝတ်မှုန် ထင်တယ်လေ...ဝတ်မှုန်က မေမေရဲ့ ဘယ်ဘက်ကပေါ့…သံဒိုင် ကတော့  ညာဘက်ကပေါ့။

သုံးယောက်တည်း မျက်နှာချ င်းဆိုင် ကစားတာမို့ အလယ်လူဆိုတာ မရှိပါဘူး။ဖဲ မကစားဖူးတဲ့သူ တွေမြင်သာအောင် သေချာပြောပြတာပါ။မေမေကဝတ်မှုန် ဖဲ ပစ် တာ စားခွင့်ရမဲ့ အောက်အိမ်။ရိုက်ကျ တော့ ပုံမှန်အတိုင်းပါပဲ  ။ဝတ်မှုန် ရှုံးနေတာပေါ့ .. ရှုံးတာ အရေးမကြီးပေမဲ့ အရေးကြီးတာက  မေမေလေ   "တင်ပျ ဉ်ခွေ" ထိုင်ထားတော့  ဘောင်းဘီတို အဟ ကနေ ပေါင်ခွကြားက ပစ္စည်းမဲမဲက ဒီအတိုင်း ဟောင်းလောင်းပေါ်နေတာ…အမွေးတွေက  အများကြီးပေါ့။

မေမေက ဖဲ မှာပဲ  အာရုံရောက်နေတာမို့အောက်က  လစ်ဟာပြနေတာ ကိုသတိတောင်ထားမိတယ်  မထင်ဘူး။ဝတ်မှုန်ဘက်က မြင်ရသေးတာ သံဒိုင်ဘက်ကလည်း မြင်ရမှာပဲလေ.သူလည်း မြင်တော့ ကြည့်မှာပဲလို့  တွေးမိပါတယ်။

ပုံမှန်ဆို ခြေသလုံးသားတောင် မြင်ရဖို့မလွယ်ကူတဲ့  မြန်မာအမျိုးသမီးတစ်ယောက်…မေမေက  ပွဲနေပွဲထိုင် သွားရင် ချိတ်လုံချ ည်တွေ ဝတ်ပြီး  နေ့စဉ် ဈေးကိုကျ  ပါတိတ်ဝမ်းဆက်တွေ ဝတ်တတ်သူကို  အခုလိုမျိုး ဒူးပေါ်ပေါင်ပေါ်  ပေါက်ခွကြားကဟာ ပါ ပေါ်နေတာဘယ်သူ မျ က်နှာ လွဲှမှာတဲ့လဲလေ…

သံဒိုင့် မျ က်နှာကို  ကြည့်ပြီး ဘာသာ ပြန်ခဲ့ရမှာ… ခုမှ သံဒိုင်ဆီသွားပြီး ဟိုတစ်ခါ ဖဲရိုက်တုန်းက ဘောင်းဘီဂွကြား ကနေပေါ်နေတဲ့မေမေရဲ့ ပစ္စည်းကြီးကို နင်ရော မြင်ခဲ့လားလို့မေးရင် မကောင်းတော့ဘူးလေ……။ဒီတစ်ခါက  သံဒိုင် ဟာ ကို မေမေမြင်လိုက်တဲ့အလှည့်…အရင်အချ ိန်က သံဒိုင့်ရဲ့ မျက်နှာကိုကြည့်ပြီး ဘာဆိုတာ မသိပေမဲ့  ကိုယ့်ကိုမွေးထားတဲ့ မေမေရဲ့ မျ က်လုံးတွေ အရောင်လက်သွားမှု့ကိုတော့  သတိထားမိခဲ့တယ်…

ဟုတ်တယ် မေမေက မြင်လိုက်ရတဲ့ မြင်ကွင်းတစ်ခုကိုသိပ်သဘောကျ သွားတဲ့ အကြည့်မျိုး.ဝတ်မှုန် စဉ်းစားနေရင်း ရင်တွေတောင် ခုန်လာတယ်။အဲဒီနေ့က  ဝတ်မှုန်တို့ မြို့နဲ့ ဝေးတဲ့ဘုန်းကြီးကျောင်းမှာ  ပန်ကာ တစ်လုံးပျ က်နေတယ်ဆိုလို့  နောင်ထပ် အသစ်တစ်လုံး ဝယ်ပြီး  အိမ်က ကားကို သံဒိုင်  မောင်းပြီး သုံးယောက်သား  သွားခဲ့ကြတာ။

အဲဒီ ဘုန်းကြီးကျေ ာင်းမှာ ရှိတဲ့ လျှပ်စစ်ပစ္စည်းနဲ့ ပတ်သက်တာ  မှန်သမျှ ဝတ်မှုန်တို့  တာဝန်ယူလှုူ ဒါန်းထားတာ။ပျက်ရင်လည်း အသစ်ဝယ်တပ်တယ် ..ဘုန်းကြီးကျောင်းကို ရောက်တော့ ကျောင်းထိုင်ဆရာတော် မရှိဘူး  နာရေးကိစ္စ  တစ်ခုက ပင့်လို့  ကြွသွားတာတဲ့။ကပ္ပိယကြီးကကျန်းမာရေးသိပ်မကောင်းနေလို့ ကျောင်းမှာကျောင်းစောင့်နေခဲ့ရတာ။ပန်ကာကို ဒီအတိုင်းပဲ ထားခဲ့ခိုင်းပါတယ်။ 

နောက်မှရွာထဲကလူတွေကိုတပ်ခိုင်းပေးမယ်တဲ့လေ..သံဒိုင်ပါလာတာမို့ တစ်ခါတည်းပဲ လဲပေးခဲ့မယ် ပြောတော့ ပျက်တဲ့နေရာ လိုက်ပြပေးရှာတယ်။မေမေက ကပ္ပိယကြီး ကို အေးဆေး နားဖို့ ပြောလိုက်တော့ သူထွက်သွားတာပေါ့…သံဒိုင်တို့တော့  ဘုန်းကြီးကျောင်း လာတာမို့  စတစ်အင်္ကျီအဖြူ နဲ့  အောက်က ကချင်ပုဆိုး အသစ်နဲ့လေ……

ပန်ကာ  ချိတ်မဲ့   နေရာက   သိပ်မမြင့်ပေမဲ့အောက်ကနေကျ လည်း မမှီဘူးလေ……အဲတော့ ဝတ်မှုန်တို့ပဲ စားပွဲဟောင်းတစ်ခု ရှာ ချ ပြီး အဲ့ပေါ်ကမှပလပ်စတစ် ခုံရှည်လေး တစ် ခု ထပ်တင်လိုက်တယ်။ဒါတောင်မှအရပ်မြင့်ပါတဲ့ ဆိုတဲ့ သံဒိုင့်မှာခြေဖျားထောက်ပြီးလုပ်နေရတယ်။

လက်တစ်ဖက်ကပန်ကာ ကို ဖြု တ်စဉ်လက်တစ်ဖက် ကအပေါ်ဘေးနားကသစ်သားတန်းကို ကိုင်ထားတာပေါ့…ပြု တ်ကျ မှာတော့ကြောက်ပုံ ရတယ်လေ အဟီး……

ပန်ကာ အသစ် တတ်လို့ပြီးကာနီးမှ "ဟာ"ဆိုတဲ့ အသံ ရယ် စားပွဲပေါ်က ပလပ်စတစ်ထိုင်ခုံ ပြုကျ သံရယ် ဝတ်မှုန်ကြား  လိုက်ရတယ်။ဝတ်မှုန် က သူတို့နားမှာ မရှိဘူးတော့ဘူးရယ်နံရံမှာ ချိတ်ထားတဲ့ ရေဆေး ပန်းချီလိုက်ကြည့်နေတာ။အသံကြားလို့ ဝတ်မှုန်လှမ်း ကြည့်လိုက်တော့ သံဒိုင်က ကိုင်ခဲ့တဲ့သစ်သားတန်း မှာ လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဆွဲလို့တန်းလန်းကြီး  ကချင်ပုဆိုးက အသစ်မို့ ထင် တယ် ချော်ပြီး ကျွတ်သွားပုံ ရတယ်……

သောက်ကောင် အတွင်းခံ ဝတ်မလာဘူးရယ်..ဝတ်မှုန်က နောက်ရောက်နေတာမို့ သူ့ဖင်ပြောင်ပဲ မြင်ရတယ်မေမေ ကတော့ ရှေ့တည့်တည့်မှာမို့……သူ့ ဟာကြီးကို မြင်ပီးရော့ပေါ့ဝတ်မှုန်ကတော့ ရှက်လို့သေချာ မကြည့်ပေမဲ့ မေမေ့ မျ က်နှာကို တော့ဝတ်မှုန် ကြည့်လိုက်မိတယ်။တစ်စုံတစ်ခုကို ကျေ နပ်အားရနေတဲ့ အကြည့်မျိုးလို့  ဝတ်မှုန်တော့ ထင်တယ်။အပြန် လမ်း မှာလည်း မေမေ နဲ့ သံဒိုင်  စကားတွေ အများ ကြီး ပြောနေကြတယ်။သံဒိုင်ကမရှက်ဘူးလားမသိဘူး ရယ်စရာတွေ ပြောနေလိုက်တာ…

ဝတ်မှုန်တောင် သူ ဖင်ပြောင်ကြီးကို မြင်ပြီး ရှက် ခဲ့ရတာ…သူ့ ဟာကြီးကိုကျ  သင်ဇာနဲ့စ လုပ်တော့ မှ မြင်ဖူးခဲ့ရတယ်။အဲ့တုန်းကကျကိုယ် ချောင်း ကြည့်တာ သူတို့ သိမှာ မဟုတ် လို့ မရှက်ပါဘူး……မေမေ နဲ့ သံဒိုင် မဖြစ်နိုင်ပါဘူးလို့  မှတ်ချ က်ပြုပြီး အိပ်ဖို့ ကြိုးစားပေမဲ့ တစ်ညလုံး အိပ်လို့မရခဲ့ဘူး…သံဒိုင်သာ မေမေ့ကို အခြားမိန်းမတွေ လို လုပ်ခဲ့ရင် ဒါမှမဟုတ် လုပ်နေတာကို မျက်ဝါး ထင်ထင် တွေ့မြင်ခဲ့ရင် မိဝတ်မှုန်

" ညည်း ဘယ်လို ဆုံးဖြတ်ပြီး ဘာလုပ်မှာလဲ"

ကိုယ့်ကိုကိုယ် ပြန်းမေးကြည့်လိုက်တော့လည်းသေချာ တဲ့ အဖြေ မပေးနိုင်ဘူး……………

မနက်လင်းလာလို့သာ ထလိုက်ရတာ ဝတ်မှုန်တစ်ရေးမှ မအိပ်လိုက်ရဘူး။သေချာတဲ့ အဖြေတစ်ခုလည်း ဘာမှ မရလိုက်ဘူး။မနက်စာ အတွက် မီးဖိုခန်း ထဲ ဝင်လိုက်တော့  မေမေကအားလုံး လုပ်ပြီးနေရပြီ။ဖေဖေကတော့ထိုင်နေပြီး ခုမှဝင်လာတဲ့ ဝတ်မှုန်ကို ပြုံးပြီး ကြည့်နေတယ်။

ဖေဖေ ဘေးမှာလည်း ခရီးဆောင် အိတ် သေးသေးလေး တစ်လုံး တွေ့ရတယ်………

" ထိုင်ဦး သမီး ညက အိပ်မပျော်ဘူးလား... မျက်နှာက မလန်းဘူး"

" ဟုတ်တယ် ဖေဖေ အိပ်လို့ မရတာ…ဖေဖေက  ဘယ်သွားမလို့လဲ"

" အရင် တစ်ခါလိုပေါ့ ခုကစစ်ကိုင်းတင်မဟုတ် ဘူး…အဆင်ပြေရင် ပြေသလို အခြားနေရာမှာ ရှိ ချ င် ရှိမယ် သမီးရေ…ဒီနေ့ပဲ  ခဏနေရင်သွားတော့မှာ..ပြန်မလာတော့ဖို့ များတယ်...သမီးမေမေ ကိုတော့ ပြောပြထားပြီးသား"

" ရှင် ဖေဖေ ရယ် ပြီးခဲ့တဲ့ ရက်တွေကတည်းက သမီး ကို ကြို မပြောဘူးနော်"

" ဘာလုပ်မှာလဲ သမီးရယ်အရေးကြီးတဲ့ ကိစ္စမှမဟုတ်တာ… ဟိုးလွန်ခဲ့တဲ့ တစ်လ လောက်က ကြို ပြောလည်း ဖေဖေက ဒီနေ့သွားမှာ…မနေ့က ပြောလည်း ဒီနေ့ သွားမှာ… ဒီနေ့ ခုမှပြောလည်း ဒီနေ့ သွားမှာ…အဖြေက အတူတူပါပဲ…ဖေဖေ မရှိလည်း သမီးက ဘဝကို အဆင်ပြေဆုံးဖြစ်အောင် လျှောက်နိုင်ပြီလေ"

" ဒါတော့ ဒါပေါ့ ဖေဖေရယ်…"

ဝတ်မှုန် ပြောရင်း ဝမ်းနည်းလာမိသည်… မျက်ရည်က သူ့အလိုလို မျက်ဝန်းအိမ်မှထွက် လာတယ်။

" သမီး ခွဲခွာခြင်း ကြောင့် ဖြစ်တဲ့ ဝမ်းနည်းမှု့ကိုခံစား လိုက်ရလို့ မျက်ရည် ထွက်လာပြီ…အဲ့ဒီစိတ်တွေကို  မြင်အောင် ကြည့်ပြီး ထိန်းနိုင် ဖို့ ကြိုးစားပါ…တစ်ခါတည်း ဖေဖေ ပြောခဲ့ ဦးမယ်…စိတ်တွေကို အလို မလိုက်နဲ့မိမိ လုပ်ချ င်နေတဲ့  အရာတစ်ခုက မလုပ်သင့်ဘူး လို့ သိရင်…မလုပ်မိအောင် နေနိုင်ဖို့ကြိုးစား လေ့ကျင့် ယူပါ။ 

ပြီးတော့ တစ်ချို့ ပြဿနာ တွေက ကိုယ်တိုင် ဖြေရှင်းစရာ မလိုဘူး တစ်နေ့သူ့ အလိုလို ပြေလည် သွားလိမ့်မယ်ဆိုတာ သိထားပါ…ကိစ္စ တွေတိုင်းတော့မဟုတ်ဘူးပေါ့သမီးရယ်…သမီး နားလည်မှာပါ"

" ဟုတ်ကဲ့  ပါ"

ဝတ်မှုန် မေမေ့ကို လှမ်းကြည့်မိတော့ ဝတ်မှုန်တို့ကိုပဲ ကြည့်နေတယ်။ဖေဖေကမနက်စာစားပြီး အိတ်လေးတစ်လုံးဆွဲပြီးထွက်သွားပါတော့တယ်။ဝတ်မှုန်လေ  ဖေဖေ  ထွက်သွားပြီးမှအားရးပါးရ ငို ချလိုက်တော့တယ်။မနက်စာကောင်းကောင်းမစားနိုင်တော့ဘူးနည်းနည်းပဲ စားပြီးဝတ်မှုန် အခန်းထဲပဲ ဝင်နေလိုက်တော့တယ်။မေမေကိုလည်း စကားတစ်ခွန်းမှ မပြောခဲ့ဘူး။ အခန်းထဲရောက်တော့ခေါင်းတွေအရမ်း မှုးပြီး အိပ်ပျော် သွားပါတော့တယ်……

" ဒေါက် ..ဒေါက်..ဒေါက်.."

" ဒေါက်ဒေါက်……ဒေါက်ဒေါက်"

ပထမတစ်ချက် ခြင်းခေါက်တဲ့ တံခါးခေါက်သံနောက်မှ အဆက်မပြတ်ခေါက်နေတဲ့ တံခါးခေါက်သံကြားတော့ ဝတ်မှုန်နိုးနေပါပြီ။အိပ်ရာက မထချင်သေးလို့ ဆက်နပ်နေတာ…ဝတ်မှုန် မထမခြင်း ခေါက်နေမှာမို့ ထလိုက်တော့တယ်။ တံခါ ဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့…

" အန်! မေ ပါလား ဘာဖြစ်လို့လဲ"

" အိပ်ပုတ်မ ထတော့ ၂ နာရီကျော်နေပြီ"

" ည က အိပ်မပျော်လို့ပါ မေ ရယ်"

" ရေချိုးတော့ မှုန်..ပြီးရင် မေ နဲ့ လိုက်ခဲ့ပေးဦး"

" ဘယ်သွားမှာလဲ ရေချိုးပြီးရင် ထမင်းတော့စားဦးမယ်လေ မနက်စာလည်းသိပ်မစားလိုက် ရလို့"

" အင်းပါ မြန်မြန်သာ လုပ်"

မေ့ ကို ကြည့်ရတာ တစ်ခုခုတော့ တစ်ခုခုပဲဖြစ်မယ်။မျက်နှာလေးက လန်းပြီး စိတ်လှုပ်ရှားနေတဲ့ပုံ။ဝတ်မှုန် ရေ မြန်မြန် ချိုး လိုက်တယ်။ ပြီးမှ အဝတ်အစားလဲ ထမင်းစားရင်းမှ မေ နဲ့စကား ထပ်ပြောရတာပေါ့…မေမေ့ကို တော့ မတွေ့ဘူး……

" မေမေ ဘယ်သွားလဲ မသိဘူး"

" အပြင်သွားတယ် မှုန်.. မေ ဝင်လာတော့ အန်တီက အပြင်သွားမလို့  အထွက်မှာတွေ့ လိုက်တာ မှုန်က အခန်းထဲ အိပ်နေတယ်လို့  ပြောသွားတာ"

" အော်…ဟုတ်ပါပြီ ခုက မေ ဘယ်သွားမှာလဲ မှုန်က ဘယ်ကို လိုက်ရမှာလဲ"

" ဟို အကြော်ဆိုင်ကို သွားမလို့ ငယ်သံဒိုင် နဲ့ တွေ့ မလို့ မှုန် ရေ အရင်တစ်ခါ သင်ဇာမ လမ်းပြ ခဲ့သလိုပေါ့"

" အာ…မေ ကလဲကွာ"

အိပ်ရေးဝပြီး ရေချိုးထားလို့ ပြန်လန်းနေရတဲ့ဝတ်မှုန်…မေ့ စကားကို ကြားတော့ စိတ်ပြန်ညစ် သွားတယ်လေ…တစ်ခြား အချိန်တွေမှာဆိုရင်တော့ မေ မခေါ်ရင်တောင်အတင်းလိုက်မိ မှာ ဖြစ်ပေမဲ့ ခု ကျ  မလိုက်ချင်ဘူးဖြစ်ရတယ်... စိတ်တွေလည်း အရမ်းရှုပ်ထွေးနေတာမို့သူတို့ နှစ်ယောက် ကိုယ့်ရှေ့မှာ လိင်ဆက်ဆံကြ မှာကို မကြည့်လို မမြင်လိုဘူး………

အရင်ကတော့ သေချာ ချောင်းကြည့်ပြီး ရင်တွေ ခုန်ဖြစ်ခဲ့ရတာ…ဝတ်မှုန် လိင်စိတ်ဆိုတာ အမြဲတမ်း ဖြစ်ပေါ်မနေပါလားဆိုတာနားလည်လိုက်ရတယ်။တစ်ဆက်တည်း တီမြတ် ကိုပါသတိရမိသွားတယ်။တီမြတ်တို့ လင်မယားကွဲတာ သဘောထားမတိုက်ဆိုင်လို့ကွဲတာဆိုပြီး သိထားပေမဲ့ ဒီကိစ္စမျိုးကြောင့်လည်း ဖြစ်နိုင်တယ် လို့ သတိထားမိလိုက်တာ…

တီမြတ် မေမေ့ကို တစ်ခါပြောတာ ဝတ်မှုန်ကြားခဲ့ရတာ…

" မကောင်းပါဘူး မမ ရယ်..သူလိုရင်တာ ဇွတ်…ဒီက လိုနေပြီဆို မသိသလိုနဲ့ မြတ်က အတင်းကြိုးစားရင်လည်း ဟိုဟာက ထ မလာတော့ ဘာမှ လုပ်မရဘူး"

တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် နားလည်မှု့ မရှိလို့ တစ်ယောက်လိုအပ်ချက် တစ်ယောက်ဖြည့်ဆည်း မပေးနိုင်လို့ အဆင်မပြေခဲ့တာဖြစ်မယ်။ဝတ်မှုန် ငြိမ်ပြီး တီမြတ် အကြောင်းပါ စဉ်းစားမိသွားတော့ မေ က……

" ဘာလဲမှုန်က မေ့ ကိုကျ မကူညီချ င်ဘူးလား"

" မဟုတ်ပါဘူး မေရယ်တစ်ယောက် ယောက်တွေ့သွားရင် မေ လေးအရှက်ကွဲမှာကို စဉ်းစားမိလို့ပါ" လို့ လိမ်ပြောလိုက်ရတာပေါ့……

" မတွေ့နိုင်ပါဘူးမှုန်ရယ်…မေ လေတွေးကြည့်ပြီးကို  ရင်တွေခုန်နေတာအဲလိုမျိုးအရင်ကတစ်ခါမှ စိတ်ကူး မရှိခဲ့ဘူးသင်ဇာမ ရဲ့အကွက်တွေ လန်းပါ့ တော်!ဘယ်လိုတွေတောင် စိတ်ကူး မိတယ် မသိဘူး"

" သူက ဟိုကားတွေ လည်း အမြဲကြည့်တော့အဲ့ကားတွေထဲက အတိုင်း စမ်းကြည့်တာ နေမှာ ပေါ့  မေရဲ့"

" မေက  မှုန့်ကိုပဲ ခေါ်ရဲတာပါ ကျ န်တဲ့လူကျမခေါ်ရဲဘူး… သံဒိုင့် ရဲ့ဟိုဟာကြီးစုပ်ဖူးတယ်ဆိုတာလည်း မှုန် တစ်ယောက်ပဲ သိတာလေ..ကျန်တဲ့သူ တွေ သိရင် ရှက်စရာ…"

မေ က လုပ်ချ င်ပေမဲ့ လူအများသိမှာကျ ရှက်နေခဲ့သေးတာ…ဝတ်မှုန် တို့လောကမှာ မေလိုလူ တွေလည်း ရှိတာပဲနော်…ခုနက မေ စကားပြောလာလို့ ပျ က်သွားတဲ့ အတွေးလေး ဝတ်မှုန် ပြန်တွေးမိသွားတယ်။

လင် မယားတွေမှာ ယောင်္ကျားဖြစ်သူ က စိတ်လာနေရင်မိန်းမဖြစ်သူက အနာခံပြီး ဆန္ဒပြေအောင်ဖြည့်ပေးနိုင်ပေမဲ့…မိန်းမ လိုတဲ့ အချိန် ယောင်္ကျားဖြစ်သူက စိတ်မလာရင်ကျ  လုံးဝ အဆင်မပြေဘူး… သဘာဝတရားရဲ့  ယောင်္ကျားတွေကိုမျက်နှာသာပေးမှု့ ဘက်လိုက်မှု့ တစ်ခုလို့ဝတ်မှုန် စဉ်းစားမိလိုက်တယ်။တစ်ရက်ကို ၂၄နာရီ ရှိရာမှာ အိပ်ချိန်က လွဲလို့ ကျန်တဲ့ အချိန်အမြဲ စိတ်လာနေတဲ့ သူလည်း ရှိနိုင်သလို…အိပ်နေတဲ့ အချိန်မှာ အိပ်မက်ထဲထိ စိတ်လာနေတဲ့သူ လည်း ရှိနိုင်တာပဲလေ……။

မေ နဲ့ နှစ်ယောက်သား စကားတွေ ပြောရင်းပဲဝတ်မှုန် တို့ ထွက်ခဲ့ လိုက်တော့တယ်။ဆိုင်ကိုရောက်တော့ ငယ်သံဒိုင် က ကြို ရောက်နေပြီးအကြော် တွေတောင် မှာထားပြီးနေပြီ……ကိုယ့်  ပြဿနာ ကိုယ့် စိတ်ရှုပ်နေတယ်လို့ပြောပေမဲ့သူတို့ နှစ်ယောက်သားနီးနီးကပ်ကပ်ထိုင်လိုက်တော့လည်းဝတ်မှုန်ရင်ခုန်လာတော့တာပေါ့။

သင်ဇာမ တုန်းကတော့မေနဲ့ထိပ်ထားနှစ်ယောက်သား လူစောင့်ပေးရတာမို့ ကျောပေး ထိုင်ရတယ်တဲ့… ခု ဝတ်မှုန်ကတော့ တစ်ယောက်တည်းမို့ သူတို့ နှစ်ယောက်ကသစ်ပင်ခြေရင်းမှာ နေရာယူပြီး မျက်နှာခြင်းဆိုင် ထိုင်ရတာပေါ့…ဒါမှ ဘေးနှစ်ဖက်လုံးလူလာ မလာကြည့်လို့ ရမယ်လေ……

သံဒိုင်ကတော့ ဝတ်မှုန်ကို ဘာစကားမှကိုပြောမနေဘူး…မေ ကို ပွတ်သတ်နေတာပေါ့…အမြဲတမ်းပဲ  ဟိုဒင်းဟိုဟာ ပြုချင်နေသူ ဖြစ်မှာပါ။ ထိုင်ပြီးသိပ်မကြာဘူး ဇာတ်လမ်းစပါတယ်…သံဒိုင်က  မေရဲ့    နှုတ်ခမ်းတွေကိုအကြာကြီး မနမ်းဘူး နှာခေါင်းကြီးကိုပဲ လျှာနဲ့လျက်ပေးလိုက်သွားတွေနဲ့ ကိုက်လိုက်လုပ်နေတော့တာ…မေ ဆီက ဘာသံမှ မကြားရဘူး…

နှစ်ယောက်လုံးက ဝတ်မှုန်နဲ့ မျက်နှာခြင်းဆိုင်အနေအထားဖြစ်ပေမဲ့ မေ ရဲ့ မျ က်လုံးတွေကတစ်ချက် တစ်ချ က် ဝတ်မှုန်ကိုလှမ်းကြည့်ပေမဲ့ ငယ်သံဒိုင် တို့ က  တစ်ချက်မှ ကို ဝတ်မှုန်ဆီ မကြည့်ဘူး…မေ့ ရဲ့ နို့ တွေကို သံဒိုင်ကအင်္ကျီပေါ်ကနေ ကိုင်တွယ်ပွတ်သတ်နေတော့မေ က အားမရဖြစ်နေလားမသိသူကိုယ်တိုင်ပဲ လက်ကို နောက်ရွှေ့ပြီး အတွင်းအင်္ကျီချိတ်ကိုဖြုတ်ပေးလိုက်တယ်။အဲအခါမှသံဒိုင်က အပေါ်အင်္ကျီရော အတွင်းခံ bra ရောကိုပင့်တင်လိုက်တယ်။မေ ရဲ့ ဖြူ ဖွေးလုံးကျ စ်တဲ့ နို့ တွေကအရမ်းကြီး မကြီးသလိုအရမ်းသေးလည်း မနေဘူး…အနေတော် ဆိုဒ် ပါပဲ။ သံဒိုင်က လက်နဲ့နှယ်တယ် ပြီးတော့ ပါးစပ်နဲ့ စို့တာပေါ့။

" မေ့ နို့တွေကိုအားရအောင်ကိုင်အားရအောင်စို့ ပေးစမ်းပါ…  အာ.....အူး"

မေက သံဒိုင် ကိုင်တွယ် စို့ပေးနေတာကို နှစ်သက်ပုံရတယ်။ပါးစပ်ကကို ထုတ်ပြောလို့ရယ်..ဟိုက နို့တွေကို ဆွဲစို့နေတုန်းမှာ 'အာ' ဆိုတဲ့အသံလေးကို ကြာကြာလေး ကြားရပြီး…… ဟိုက စို့ နေတာကို လွှတ်လိုက်တဲ့ အချိန်ကျ'ဟူး'လိုလို 'အူး' လိုလို အသံပါ ကြားရတာပေါ့..သံဒိုင့် လက်တွေက နို့ ကိုင်လို့ကျေ နပ်သွားပြီထင့်။

ခြေထောက်တွေကို ပွတ်ပြီး လုံချ ည် အောက်ကို လက်က ဝင်သွားပြီ…အချိန် ခဏလေးပဲကြာလိုက်တာမှာသံဒိုင်ကသူတွေ့ချ င်တဲ့ အရာတစ်ကို မေ့ ရဲ့ လုံချ ည်အောက်ကနေ ရှာတွေ့သွားပုံ ရတယ်။သူ့လက်လှုပ်ရှားပုံတွေ သိပ်ကို မြန်ဆန်လွန်းလှတယ်။

မေ ကတော့ "ဟင်း..ဟင်း..ဟင်း"နဲ့ မျ က်လုံးမဖွင့်နိုင်တော့ဘူး……မေ့ ရဲ့ သံဒိုင် နှစ်သက်ပါတဲ့ ဆိုတဲ့ နှာခေါင်းကလည်း ပိုကြီးလာသလိုပါ ပဲ…ခုနက သံဒိုင် ကိုက်လိုက်လို့ပဲလားအသက်ရှုနှုန်းတွေ ပိုမြန်နေလို့လားကြောင့်တော့ ဝတ်မှုန် မသိဘူး။

မေ့ ရဲ့ ပစ္စည်းလေး ကိုတော့ ဝတ်မှုန် လူခြင်းတွေ သိပ်နီးနေရပေမဲ့ မမြင်ရသေးဘူး…သံဒိုင်က လုံချ ည်အောက်ကနေပဲ ကလိ နေတာမို့…သံဒိုင်က လုံချ ည် အောက်က ကလိထားတဲ့သူ့ လက်ချောင်းကို အပြင်ထုတ်လိုက်ပြီးမေ ရဲ့ ပါးစပ်ထဲကို ထည့်ပေးလိုက်တော့ မေကလည်း စုပ်တယ် လျှာနဲ့ လျက်တယ်။

သံဒိုင်က သစ်ပင်ကိုမှီ ခြေထောက်တွေကို ဝတ်မှုန်ဖက်ကို ဆန့်လိုက်တယ်။မေ့ ခေါင်းကို ဆွဲနှိမ်ပြီး သူ့ ဟာကြီး စုပ်ခိုင်းတော့တာ……ဝတ်မှုန်နဲ့ သူနဲ့ကမျက်နှာခြင်းဆိုင် ဖြစ်သွားပြီးမေ က ဝတ်မှုန်ကိုဖင်ပေးထားတဲ့အနေအထားဖြစ်သွားရပြီ။

မေ က သံဒိုင် ဟာကို စုပ်နေပုံကလေးဘက်ကုန်းကြီးမို့ ဝတ်မှုန်မှာ သံဒိုင် ဟာရယ်…မေ့ ရဲ့  မျ က်နှာရယ်ကိုတော့ မမြင်ရတော့ဘူး…မေ့ ဖင်ကြီးက ကွယ်နေပြီလေ…မေ စုပ်ပေးတော့မှ  သံဒိုင်က  ဝတ်မှုန်ကို တစ်ချက် လှမ်းကြည့်တယ်……

သံဒိုင် နဲ့ ဝတ်မှုန် အကြည့်ခြင်းဆုံလိုက်တော့ဝတ်မှုန် ရင်ထဲမှာ တစ်မျိုးပဲ ဖြစ်သွားရတာတော့ ဝန်ခံပါတယ်။သူက ဝတ်မှုန်ကို အကြာကြီး ကြည့်မနေဘူး..။အကြည့် အရင် လွှဲသွားတယ်။တစ်ခါ မေ့ကိုဝတ်မှုန် ဘက် ပြန်လှည့်ခိုင်းပြီး   လုပ်ဖို့ရာ ပြင်ဆင်တော့တာပေါ့……

မေ ဝတ်လာတဲ့ လုံချ ည်ကိုအောက်ကနေလှန် ပြီး အပေါ် မတင်ဘူး…နောက်ကနေဖင်ပေါ်ယုံ ပစ္စည်းပေါ်ယုံပဲ အောက်ကို လျှော့ထားတယ်။ဒါမှလည်း ပေါင်လုံးတွေ မပေါ်တော့တာပါတစ်ယောက် ယောက်လာလိုက်ရင် အချိန်မှီပြင် ထိုင်လို့ ရမှာပေါ့……………

မေ ရော သံဒိုင် ရော အတွင်းခံတွေဝတ်မလာဘူး…ဒီလိုဆိုတော့ လှန်လုပ်လိုက်ယုံပဲလေ…မေ့ ကို  'ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်' အနေအထားနဲ့ကို ဖင် နည်းနည်းကြွခိုင်းလိုက်ပြီးသူ့ ဟာကြီးအပေါက်ကို သေချာ ချိန်ပြီးမှ ဖြေးဖြေးချ င်းထိုင် ချ ခိုင်းတယ်။

မေ့ မှာ ဆန္ဒသာ ရှိခဲ့တာလက်တွေ့ ကျ တော့ စိတ်က သိပ်မရဲတာပဲလား…သံဒိုင့် ဟာကြီးက ပဲ စံချိန်မှီ မို့ လွယ်လွယ် မဝင်နေတာလား ဝတ်မှုန် မပြောတတ်ပေမဲ့ ဝင်တော့ ဝင်မသွားသေးဘူး။နှစ်ယောက်သား ဟိုပြောင်းဒီရွှေ့ ကြိုးစား နေရှာတယ်။

" မေ ရယ် မေ့ လက်နဲ့ပဲ  ကိုင် တေ့ ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း ထိုင်ချ လိုက် မနာပါဘူး…အိပ်ယာပေါ် မှာဆိုရင်တော့ အဆင်ပြေအောင်လုပ်ပေးနိုင်ပါတယ်  မေ  လုပ်စရာ မလိုပါဘူး"

လို့ သံဒိုင်က ပြောလိုက်သေးတယ်။ သူကအောက်ကရောက်နေတော့ ဘာမှ လုပ်မရလို့ဖြစ်မယ်…မေ လည်း ဖင်လေးပြန်မြှောက် ခေါင်းငုံ့ပြီး…သံဒိုင့် ဟာ ကိုကိုင် အပေါက်မှာ တေ့ပြီး ထိုင်အချ  သံဒိုင်ကလည်းအောက်ကနေ ခါးကော့ ထားလိုက်တော့ ဝင်သွားတယ်..ဝတ်မှုန်လည်းသေချာကို စိုက်ကြည့်နေမိတော့တာ……

တစ်ဝက်နီးပါး ဝင်သွားတော့ မေ က ဆက်ပြီးထိုင်မချ ဘူး 'တစ်ဝက်တစ်ပျက်' နဲ့တင်ရပ်နေတယ်။သံဒိုင်က မေ့ ခါးကို စုံကိုင်ပြီးအောက်ကိုအတင်းဆွဲချ  ထိုင်ခိုင်းဖို့လုပ်သလိုအောက်ကနေလည်း ခါးကိုကော့ရသလောက် ကော့ထားတော့ လုံးလုံးအဆုံးထိ ဝင်သွားတဲ့အချိန်မှာ…

" အီး---"လို့ အော်လိုက်တဲ့  မေ့  အသံကြားလိုက်ရသလို ဝတ်မှုန်  မေ့ မျ က်နှာကို တည့်တည့် ကြည့်မိတော့  မေလေး  မျက်နှာကရှုံ့ မဲ့နေကာ သူ့ခါးကို ကိုင်ဖိထားတဲ့ သံဒိုင်ရဲ့လက်နှစ်ဖက်ကိုဘေးဖယ်လိုက်ပြီးရုတ်တရက်မတ်တတ်ရပ်လိုက်တော့…

"ပလွတ်" ဆိုတဲ့ အသံ မြည်ပြီး သူ့ပစ္စည်းထဲ ကနေ သံဒိုင်ရဲ့  လိင်တန်ကြီး ကျွတ်ကျန်နေရတယ်။သံဒိုင် နဲ့ ဝတ်မှုန်လည်း…"ဟာ" ဆိုပြီးသံပြို င် ထွက်ဆိုမိသွားရပါတော့တယ်။ဖြစ်သွားတာလေးကသိပ်ကိုမြန်ဆန်လွန်းတယ်..

" ဘာဖြစ်ရတာလဲ မေ"လို့သံဒိုင်မေးလိုက်တော့

" လန့်သွားလိုပါ ဟာ"လို့ မေ က ဖြေတယ်…

" ဟာ ကွာ" ဆိုပြီးသံဒိုင်စိတ်တိုသွားပုံ ရတယ်။

" ထိုင်လိုက်" 

လို့ မတ်တတ်ရပ်နေတဲ့ မေ့ ကိုထိုင်ခိုင်းတယ်။မေ က ပြန်ထိုင်မလို့ ပြင်နေတုန်းမှာပဲ  စိတ်တိုသွားတဲ့ သံဒိုင်က လက်ကိုဆွဲလိုက်ပြီး…

" မြန်မြန်ထိုင် လက်ကို ရှေ့ကို ထောက်လိုက် ဖင် ကို နောက်ထားပြီး ကုန်းလိုက်တော့"

သံဒိုင်က  "မွေစံ" တုန်းကလို ကြမ်းတော့မယ်ဆိုတာ ဝတ်မှုန်သိလိုက်ပြီ… ယောင်္ကျားတွေက ဒါတွေ လုပ်တုန်း သူတို့ မကြို က်တာတစ် ခု ဒါမှမဟုတ်သူတို့ စိတ်အနှောက်အယှက်ဖြစ်စရာ တစ်ခု တွေ့လိုက်ရင် စိတ်တိုပြီး ကြမ်းချင်တာလို့ ဝတ်မှုန် သတ်မှတ်တယ်။

သံဒိုင်ဆို နှစ်ကြိမ် ရှိပြီလေ မွေစံ တုန်းကလည်း  ဖင် ကို ပေးမလုပ်တော့ ဒေါသတွေဖြစ်ပြီး ဟို ဟာကိုပဲအတင်း ဆောင့်လုပ်ခဲ့တာ…ခုလည်း မေ့ ကိုဝတ်မှုန်ဖက် မျ က်နှာမှု လေးဘက်ကုန်းခိုင်းပြီးသူက ဖင် ရဲ့ နောက်မှာ  နေရာယူလိုက်ပြီ… ဝတ်မှုန် နဲ့က နှစ်ယောက်လုံးမျ က်နှာခြင်းဆိုင်ဖြစ်သွားရပြီလေ……

သံဒိုင်က သူ့ ဟာကြီးကိုင်ပြီး ထည့်နေတယ်ဝတ်မှုန်  မေ့ ရဲ့မျ က်နှာကိုဂရုမစိုက်အားတော့ဘူး သံဒိုင် လုပ်နေပုံတွေကိုပဲ သေချာ ကြည့်နေလိုက်တယ်။ထည့်လို့ ဝင်သွားပြီး ကတည်း က  သံဒိုင် မေ့ ကို မညှာတော့ဘူး ခပ်မြန်မြန်ဇွတ်အတင်း  ဆောင့်လုပ်တော့တယ်………။ဝတ်မှုန်လည်း တစ်ခါမှ ဒီလို ရှေ့တည့်တည့် ကြီးကနေ မကြည့်ဖူးတော့ စိတ်တွေ သောင်းကျန်းနေတာ ထိန်းမထားနိုင်အောင်ပါပဲ…

ပြီးတော့  "ငယ်သံဒိုင်"က လုပ်နေတာက မေ ဖြစ်ပေမဲ့    ဝတ်မှုန် မျ က်နှာကို ရှေ့တည့် တည့်ကနေ သေချာ ကြည့်ပြီး လုပ်တာ…ဝတ်မှုန်က အကြည့်ဖယ်ပြီး ပြန်ကြည့်လိုက်တဲ့အခါမှလည်း ဝတ်မှုန်ကိုပဲ ကြည့်ပြီး ဘာသံမှ မထွက်ပဲ အံကြိတ်ပြီးကို  လုပ်တယ်…

ဝတ်မှုန် အနေရခက်ပြီပေါ့ရှင်……ခုနက မေ မတ်တတ်ရပ်လိုက်မိလို့ မေ့ ကိုဒေါသ ဖြစ်တာ မှန်ပေမဲ့ ခုလို ကိုယ့်မျ က်နှာကိုသေချာ ကြည့်ပြီး ဆောင့်ချ က် ကြမ်းကြမ်းနဲ့လုပ်နေတာကျ စဉ်းစားသာ ကြည့်ပါတော့လေ

" မေ  ဒီဘက်ကို လှည့်" 

သံဒိုင်က ဒီတစ်ခါ သူမတ်တတ်ရပ်လိုက်ပြီး  မေ့  ကို သူဘက်လှည့်ခိုင်းလိုက်တယ်။သိပ်မြန်သလိုပဲလို့  ဝတ်မှုန်စိတ်ထဲမှာ အောက်မေ့နေတုန်း သူ့လက်နဲ့ ကစားနေတဲ့ သူ့ လိင်တန်ချောင်းကနေဖြူ ဖြူ  အရည်တွေပန်းထွက်လာပါတော့တယ်။

ဝတ်မှုန်ဆီထိ သူ့အရည်တွေ လာမှာလားလို့ကိုယ်လုံး ကို မယိမ်းမိပေမဲ့ ခါးလေးလှုပ်ပြီးရှောင်လိုက်မိတယ်……အရည်တွေကဝတ်မှုန်ဆီထိတော့မရောက်လာပေမဲ့ ..   မေ့ ရဲ့     မျ က်နှာပေါ်ကိုတော့တစ်စက်မကျ န်  တင်ကျန်ရစ်မှာပါ………

သံဒိုင် မေနဲ့ကျ မှ  မြန်လိုက်တာလို့ ကြည့်လို့တောင် အားမရလိုက်ဘူးရယ်…သူက ကိစ္စ ပြီးတော့ ပုဆိုးလေး ပြန်ဝတ်ပြီးထိုင်မလို့ပြင်တော့…

" သံဒိုင် နင် အရင်ပြန်နှင့် လိုက်တော့"လို့ဝတ်မှုန် ပြောလိုက်တယ်။ဟုတ်တယ်လေကိစ္စပြီးပြီ မဟုတ်လား သွားတော့ပေါ့……သံဒိုင် ထွက်သွားပြီးမှ မေ့ ကို ဝတ်မှုန်ဘက်လှည့်ခိုင်းပြီး  ကြည့်လိုက်တော့မေ့ ရဲ့ မျက်နှာတစ်ခုလုံး သံဒိုင့် အရည်တွေနဲ့  ပေကျံလို့ပေါ့။

 " စောက်ကောင်..စောက် အရည်တွေကလည်းထွက်တာ များလိုက်တာ"

ဝတ်မှုန် မေ့ မျက်နှာပေါ်က သူ့ အရည်တွေကိုတစ်ရှုးတွေနဲ့ သုတ်ရင်း ပြောမိသွားရတယ်။

" မေ ဘယ်လိုလဲ"

" သံဒိုင်က  အချ စ်ကြမ်းတယ်နော်   မှုန် …မေ  တော့ သိပ်ကြို က်တယ်"

" ဘယ်လို ဘယ်လို မေ"

ဝတ်မှုန် အံသြရပါသည်။မေ က ဘာမှ ဆက်မပြောပဲ ရယ်နေတယ်လေ။လူကို ကြည့်တော့အရှက်ကြီးပြီး ရိုးမလိုနဲ့ ဟိုဟာ လုပ်တာကျခပ် ကြမ်းကြမ်း လုပ်မှ ကြို က်သတဲ့လေ……

" မေ ကသင်ဇာ့လိုလိင်ကိစ္စအတွက်အများကြီးမသိဘူး မတတ်ဘူး မှုန်…မေ အေးအေးဆေးဆေးနေတတ်တာ မှုန် သိပါတယ်နော်…ဒါမဲ့    ဟိုဟာလုပ်ရင်ကျကြမ်းကြမ်း လုပ်တာကို သဘောကျ တယ်။

ဒါကို ဘယ်လိုကြောင့် သိသွားတယ်ဆိုတာ မှုန့်ကို  ပြောပြမယ်"

.............................................................................................

အခန်း  ( ၁၃ )

မြစ်ပြင်ကိုဖြတ်သန်းလာတဲ့ လေနုအေးတွေ စားလို့ကောင်းပါတယ်ဆိုတဲ့ ဒီ အကြော်ဆိုင်  ရဲ့  မုန့်တွေကိုလည်း ဝတ်မှုန် စိတ်မဝင်စား တော့ဘူး။မေ ပြောပြမှာကိုပဲ စိတ်ဝင်စားမိတာ အမှန်…

မေနဲ့ မေ့ တီတီလေးတို့ porn ကားကြည့်ရင်း ဇာတ်ကားထဲမှာ မေတို့ အရွယ်ကောင်မလေးကို လူမဲက ကြိုးတွေနဲ့ ချ ည်ပြီးလုပ်တယ် မှုန်။ပီးတော့  ကောင်မလေး ဖင် တွေကိုလည်း သူ့လက်မဲကြီးနဲ့ "ဖြန်း ဖြန်း"မြည်အောင်ရိုက်တယ်။ကောင်မလေး ကလည်း  အော်တာပေါ့… ငမဲကောင် လုပ်တာဆိုတာလေ ခပ်ကြမ်းကြမ်းပဲ လုပ်တာ…လုပ်နေရင်းပဲသူ့ဟာကြီးဆွဲထုတ်တယ် ကောင်မလေးကို စုပ်ခိုင်းပြီး ပါးစပ်ထဲကိုအတင်းထည့်တာ။

သူ့ဟာကြီးကဘမဲမဲအရှည်ကြီးကောင်မလေးက ဘယ်လိုလုပ်တစ်ချောင်းလုံး မြု တ်အောင်စုပ်နိုင်မှာလဲ…ဒါကို ငမဲကောင်ကကောင်မလေး ခေါင်းကို သူ့ဆီးစပ်နဲ့ အတင်းဖိ ထားတယ်။သေချာတယ် မှုန်…ငမဲကောင် လိင်တန် ချောင်းကြီး     ကောင်မလေးရဲ့ လည်ချေ ာင်းထဲထိ  ရောက်ကို  ရောက်တယ်..

ဒီလောက် ရှည်တာကြီးဟာ…သူ့ဟာကြီးပါးစပ်ထဲက ဆွဲထုတ်လိုက်ချ ိန်ဖြစ်သွားတဲ့ ကောင်မလေးရဲ့ မျ က်နှာလေး ရိုက်ပြတာ သနားစရာလေး မှုန်ရယ်။ စောက်လူမဲက လုပ်တာ အေးဆေး သာသာယာယာ လုပ်တာ မဟုတ်ဘူး…

မတရားနှိပ်စက်ပြီးလုပ်တော့ ကြည့်ရင်း ဒေါသတွေ ဖြစ်နေတာ…ဒါမဲ့ ဒေါသတာ ဖြစ်နေတာ စိတ်က အဲ့လိုလုပ်တာကြီးကို   သဘော ကျ နေတာလေ… တစ်ခြား အခန်းတွေ ပါပေမဲ့အဲ့ အခန်းကိုပဲ ခဏခဏ ပြန်ကြည့်မိနေတာ…

ကြည့်နေရင်းပဲ အောက်ကဟာက အရည်ရွဲနေရော့ မှုန်…တီတီလေး နဲ့ ပြောဖြစ်တော့မှ လူတွေမှာ လိင် မှု့ ပြု လုပ်ချိန်မှာ ခံစားချ က် ၂ မျိုး ဖြစ်ကြောင်းအကြမ်း နဲ့ အနု တဲ့။အများအားဖြင့်တော့ အနုကို ကြို က်ပေမဲ့ ခပ်ကြမ်းကြမ်းလုပ်မှကြို က်တဲ့သူတွေလည်း ရှိကြောင်း ပြောပြတာပေါ့……မေ ဖြစ်နေပုံကို ပြောပြလိုက်တော့ မေက ခပ်ကြမ်းကြမ်းချ စ်မှ အားရတဲ့သူ ဖြစ်မယ်လို့ မှတ်ချက်ပြု ခံရတယ်…အကြမ်း ကြို က်တယ်..ဆိုရင်တောင် သွေးထွက်တာမြင်ရမှ စိတ်ကျေ နပ်တဲ့ အလွန့် အလွန် ကြမ်းတာကြို က်တဲ့သူတွေလည်း ရှိသေးကြောင်းပြောတယ် ..မှုန် ရဲ့…

အနု ကြို က်တဲ့သူတွေတောင်စိတ်အခန့်မသင့် ဖြစ်ရင် တစ်ခါတစ်ရံ ခပ်ကြမ်းကြမ်းပဲ လုပ်ချ င်သတဲ့လေ"

" ခုနက သံဒိုင် မေ့ကို လုပ်သလိုမူ ိးလား မေ"

" အင်း…ခုနကသံဒိုင်လုပ်တာကအကြမ်း အမျိုးအစားထဲတောင် ပြောလို့ မရလောက်သေးပါ ဘူး…ဒါမဲ့ မေ က အကြမ်းကြို က်တာမို့ ဇွတ်လုပ်တာကို ကြွေတာလေ ခစ်…ခစ်"

" တီတီလေးကလည်း အပျိုကြီးသာဖြစ်တာ တော်တော် သိတယ်နော်"

" ထိပ်ထားရဲ့ အမဝမ်းကွဲ မမဂျပန်သူ ပြောပြတာလို့ ပြောတာပဲ  မှုန်"

" ဟင် ဟုတ်လား"

" ဟုတ်တယ် မှုန် မမဂျ ပန်သူက sex ကိစ္စတွေတော်တော်သိတယ်ဆိုလားပဲ…မသိတာရှိရင် လည်း internet မှာ ရှာကြည့်လို့ ရတယ်လို့ပြောသွားတယ်…မေတို့လည်း အဲ့လိုတွေ သုံးလို့ရရင် သိပ်ကောင်းမယ် မှုန် ရယ်"

" ဖုန်းကိုပဲ  တစ်ယောက်တစ်လုံး  ကိုင်နိုင်ဖို့အရင် ဆုတောင်းပါဦး မေရယ်…ဖုန်းတွေ ရပြီဆိုရင် internet က သုံးလို့ ရသတဲ့လေ"

" အဲလိုမျိုး ဆိုရင် သိပ်မေးစရာ မလိုတော့ဘူး နော်…ကိုယ်ဘာသာကိုယ် လေ့လာလို့ရပြီ"

" အင်းပေါ့ မေရဲ့"

" ခုနက မှုန့် ရဲ့ ရှေ့ မှာ  မေ တို့လုပ်နေတော့မှုန် ဘယ်လိုတွေ ခံစားနေရလဲ"

" sorry! ပါ  မေ…အဲဒါကြီးကိုမမေးပါနဲ့ မှုန်ရှက် လို့ မပြောပြနိုင်တာတော့  မဟုတ်ပါဘူး… မပြောပြတတ်တာ…ယောင်္ကျား နဲ့ မိန်းမ လုပ် နေတာကို မြင်တာပဲ မေ ရယ်…စိတ်ထဲမှာသာမန် ခံစားမှု့တော့ ဘယ်ဟုတ်တော့မလဲ..

မှုန် မသိတဲ့ လူတွေ သူတို့အချ င်းချင်းလုပ်နေကျ ရင်တော့ စိတ်ဝင်စားမှု့နည်းတာပေါ့……… သံဒိုင် နဲ့ မှုန့်သူငယ်ချ င်း မေ တို့ လုပ်နေကျတာလေ  သိပ်စိတ်ဝင်စားတာပေါ့…"

" မှုန် နဲ့ သံဒိုင်နဲ့က တစ်နေ့ကျ ရင်လက်ထပ်ကျ မှာလေ…မှုန် မဟုတ်ပဲ  တစ်ခြားမိန်းမတွေနဲ့ ခုလိုပတ်သက်နေတာမျိုးကို မှုန် စိတ်မတိုဘူးလား…သဝန်မတိုဘူးလား"

" ဟင့် အင်!မုန်းနေလို့ လား မသိဘူး…ဘာမှသိပ်မခံစားရဘူး…တစ်နေ့ကျ ရင် လက်ထပ် ဖြစ်မှာတဲ့လား မေ ရယ်…မဖြစ်ဖို့ရာ များပါတယ်…သေချာတော့ မပြောနိုင်ဘူးပေါ့…

သူ နဲ့ တစ်ခြားမိန်းမတွေလိင်မှု့ကိစ္စ  တွေ့ကျ လုပ်ကျ ရင်တော့ သိပ်ကြည့်ချ င်မိတာတော့မှုန် ဝန်ခံပါရစေ…အဲ !တစ်ယောက်က လွဲရင်ပေါ့"

ဝတ်မှုန် အတွေးထဲမှာ မေမေ့ပုံ ပေါ်လာလို့မေ့ ကို ပြောရာမှာ ချွ င်းချ က်ထည့်လိုက်ရတာ..ငယ်သံဒိုင် ကိုမုန်းမိတယ်လို့ ဝတ်မှုန်ခေါင်းစဉ်တတ်ရပေမဲ့…သူနဲ့ပတ်သက်သမျှ တွေကို ဘာကြောင့် စိတ်ဝင်စားမိနေမှန်း မသိရိုး အမှန်ပါ။

တီမြတ် ပြီးခဲ့တဲ့အခေါက် လာတုန်းကပြောသလို ဝတ်မှုန်စိတ်တွေက တစ်မျိူးပဲတဲ့။တီမြတ် လည်း သိတော့သိနေတယ် နားလည်အောင်မပြောပြတတ်တာဖြစ်မယ်။ဝတ်မှုန်တို့ပွင့်လင်းမြင်သာတဲ့ ခောတ်မှာ ကြီးပြင်းရှင်သန်ချ င်ပါပြီ

အရာရာ အမှောင်ချ ဘာမှမသိပဲသေသွားရမှာ ဝတ်မှုန်သိပ်ကြောက်တယ်ဒီလိုလိင်ကိစ္စမျိုးဆိုပိုတောင် ဆိုးတယ်လေ…ဘယ်သူက ဘယ်လို သိ ဘယ်လောက်တတ်ပါတယ်ဆိုတာတောင် ခန်းမှန်းလို့ မရနိုင်တဲ့ အနေအထား……နောက် ကလေးတွေ ကျ ရင်တော့  ဝတ်မှုန်တို့ထက် ပိုကောင်းမှာပါလို့ မျော်လင့်မိတယ်…။

" ဘာတွေစဉ်းစားနေလို့လဲ မှုန်…သံဒိုင်နဲ့ မပက်သတ်စေချင်ဘူးဆိုတဲ့ တစ်ယောက်ကကျဘယ်သူလဲ"

" ဘာမှ မစဉ်းစားပါဘူး မေ ရယ်…မေ ပြောတဲ့ကိစ္စတွေကြောင့် ခေါင်းထဲ ပေါ်လာတာတွေတွေးမိသွားတာပါ…မုန့်တွေလည်း စားဦးလေ ဘာလဲ ဗိုက်ပြည့်သွားပြီလား"

မေ မေးတဲ့ မေးခွန်းကို ဝတ်မှုန်မဖြေချ င်လို့စကားလွဲပြစ်လိုက်တယ်။မေ ကလည်း ထပ်မမေးဘူး မုန့်ပဲ ယူစားလိုက်တယ်။

" ဆိုင်က လက်ရာမပျက်ဖူးနော် မေ ဟိုအရင်ကတည်းက ဒီအရသာ ခုလည်း ဒီအရသာပဲ"

" ဟုတ်တယ်နော် မှုန်…စားလို့ကောင်းတုန်းပဲ...ငယ်သံဒိုင်တို့ မုန့်မစားသွားရဘူး ဟီ..ဟိ့.. မှုန်က အတင်းပြန်လွှတ်လိုက်တယ်"

" အော်…သံဒိုင်က ပါလာပြန်ပြီ! ဒီလောက် ကောင်းတဲ့  " မေမြင့်မို" ရဲ့မုန့်ကြီး စိတ်ကြို က် စားဖို့ ကျွေးပြီးပြီပဲ…ဒီမုန့်တွေတော့မကျွေးနိုင်တော့ဘူးမေ ရယ်…မကျေ နပ်လဲ လဲသာ သေခိုင်းလိုက်တော့"

" အဟင်း ဟင်း…ဒါတော့ မှုန် မှန်တယ်ကွ……ဒါနဲ့ သံဒိုင်က မှုန့်ကိုကျ  ဘယ်လိုလုပ်မဲ့ထင်လဲ မှုန်ကရော ဘယ်လို ခံ မယ်လို့ စိတ်ကူးလဲ"

" မမေးပါနဲ့ ဆို ဒီကလေးမနှယ် ပြောလို့လည်းမရဘူး…မမေးကောင်းတဲ့ မေးခွန်းတွေ မမေးပါနဲ့တော့ကွယ်… မဖြေနိုင်ဘူး   မဖြေနိုင်ဘူးမဖြေနိုင်ဘူး…သုံးခါ ပြောတယ်ကွာ ကဲ!"

" နောက်ဆို…မမေးတော့ဘူး  မမေးတော့ဘူး.. မမေးတော့ဘူး…သုံးခါ ပြန်ပြောတယ်ကွာ ကဲ! မှုန် အစုတ်ပလုတ်မ  လူလည်"

ဝတ်မှုန်လေ မေ မေးတာတွေကို ရူးသလို ပေါသလို လုပ်ပြီး မဖြေတော့ပဲ အမြန်ဆုံး လမ်းခွဲ ပြီး အိမ်ပြန်လာလိုက်တော့တယ်။

...............................................................................................................................

ဝတ်မှုန် အိမ်ပြန်ရောက်တော့ မေမေ မရောက်သေးဘူးထင်တယ်။ခြံတံခါးက သော့ခတ်ထားတုန်း ရှိသေးတယ်။ဝတ်မှုန်ရဲ့ သော့နဲ့ပဲ ဖွင့်ပြီးအိမ်ထဲဝင်…ညစာအတွက်မီးဖိုခန်းထဲဝင်ကြည့်တော့ မေမေ မနက်ကတည်းက အားလုံးချက် ပြီး ထားခဲ့ပြီ…ဘာမှလုပ်စရာမရှိတာမို့ ခြံထဲက ပန်းပင်လေးတွေ ရေလောင်းဖို့ ခြံထဲပဲ ဝတ်မှုန် ဆင်းခဲ့တယ်။ 

ပန်းပင်လေးတွေရေလောင်းနေရင်း မေမေ့အကြောင်းတွေစဉ်းစားမိနေရင်းလေအဝှေ့မှာ အနံ့တစ်ခု ဝတ်မှုန် ရလိုက်တယ်။ သိနေပြီးသား အနံ့တစ်ခုရယ်…ယောင်္ကျား နဲ့ မိန်းမ လိင်ဆက်ဆံနေတုန်း ဒါမှမဟုတ် လိင်ဆက်ဆံပြီးမှာ ထွက်ပေါ်လာတဲ့ အနံ့……

ဝတ်မှုန် ပတ်ဝန်းကျ င်ကိုလည်ပတ်ကြည့်လိုက်တော့…သံဒိုင်တို့ခြံ ရဲ့ ဝတ်မှုန်တို့ခြံနဲ့ ကပ်ရက် မှာထားတဲ့ ကားဆေးခုံနားက လှုပ်ရှားမှု့တစ်ခုတွေ့ လိုက်ရတယ်…ဝတ်မှုန်လည်းလက်ထဲကရေပုံးလေးချ  အနီးသို့ အသံမကြားအောင် ခြေဖွနင်းသွားပြီး    ကြည့်လိုက်တော့………

" ဟာ!ငယ်သံဒိုင်လေ  သိပ်ထန်တဲ့ကောင်"

ဟိုးအရင်ရက်က သူမောင်းနေတဲ့ ခပ်မြင့်မြင့်နဲ့အနက်ရောင် ကားစုတ်ကြီးမှာလုပ်နေကျ တာ။ ကားက ဘာအမျိုးအစား ဘယ်လိုခေါ်လဲဝတ်မှုန် မသိသလို … ခု သံဒိုင်လုပ်နေတဲ့သူက ဘယ်သူမှန်းလဲ ဝတ်မှုန်မသိပါဘူး……

ငယ်သံဒိုင်တို့က သိပ်ကြောက်ဖို့ကောင်းတယ်..မေ့ ကို လုပ်ခဲ့တာတောင် သိပ်မကြာသေးဘူး ရယ်…ခုလည်း ဒီမှာ မိန်းမ တစ်ယောက်နဲ့ နှစ်ပါးသွား က နေပြန်ပြီ။လုပ်နေတဲ့ ပုံစံကဝတ်မှုန်တို့ ခြံစည်းရိုးနဲ့ ကပ်ရက်မှာ ကားနက်ကြီး ရပ်ထားတယ်…

မောင်းတဲ့သူဘက်မှာမဟုတ်ပဲ ဘေးက ထိုင်လိုက်ရမဲ့သူဘက်ကကားတံခါး ကို ဖွင့်ထားလိုက်ပြီးတော့…အမျိုးသမီးက ခြေထောက်ကိုမြေပေါ်မှာရပ်ပြီးခါးအထက် အပေါ်ပိုင်းကို ကားထဲဝင် ကူရှင် ပေါ် မှောက်အိပ်ကာ ကုန်းပေးထားတာ…ရပ်နေတဲ့ ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကိုတော့နည်းနည်း ခွဲရပ်ပေးတာပေါ့………

သံဒိုင်ကနောက်ကနေ ခါးကိုင်ပြီးပဲလုပ်နေတာ..အိပ်ယာပေါ် မလုပ်ကြပဲ အပြင်မှာ လုပ်ချ င်ကြ တဲ့ သူတွေ အတွက် ဒီပုံစံကပဲ ပိုအဆင်ပြေလို့နေမှာပေါ့…ဝတ်မှုန် ကြည့်လိုက်တဲ့ အချိန်ကဇာတ်လမ်းပြီးကာနီးပြီနဲ့ တူပါတယ်………

သံဒိုင် ခပ်မြန်မြန်လေး လှုပ်ရှားပြီး  နောက်မှာငြိမ်သွားပါတော့တယ်။သူ့ အရည်တွေကိုတော့အပြင်ထုတ်တာ မတွေ့ရဘူး။ရှေ့မှာ ကုန်းပေးထားတဲ့ အမျိုးသမီးရဲ့ ကျောပြင်ပေါ်ကိုပဲသူက ထပ်လျှ က် အနေအထားနဲ့ အမောဖြေ နေသေးတယ်။ခဏကြာမှကားခေါင်းထဲမှာရှိတဲ့တစ်ရှုးဘောက်စ်ထဲက တစ်ရှုူးတွယူပြီးမှောက်နေရာကနေ  ထလိုက်ပါတော့တယ်။

သူဖယ်လိုက်တော့မှ ရှေ့က အမျိုးသမီးရဲ့ ဖင်ကြီးကို ဝတ်မှုန်မြင်ရတော့တယ်။ကြီးလိုက် တဲ့ ဖင်ကြီး…အသားဖြူ သူဖြစ်လိမ့်မယ် ဖင်က လည်း ဖွေးဥ နေတာ တွေ့ရတယ်လေ…တစ်ခါက ဝတ်မှုန် မြင်ခဲ့ဖူးတဲ့ မွေစံ ဖင်ထက် ပိုကြီးတယ်။အမျိုးသမီးက ထ မလာသေးဘူး ဒီအတိုင်းပဲ မိန်းနေသေးတာ…

သံဒိုင်ကသူ့ လိင်တန်မှာပေနေတဲ့ အရည်တွေကို သူ့ပုဆိုးနဲ့ပဲ ပြီးစလွယ် သုတ်ပြီး ပုဆိုးပြန်ဝတ် ထားလိုက်တယ်။ပြီးမှ ဖင်ပြောင်နဲ့ ကုန်းနေတဲ့ အမျိုးသမီး ရဲ့ဖင်ကြားကို    ယူခဲ့တဲ့တစ်ရှုူးတွေနဲ့ သုတ်ပေးနေတယ်။သံဒိုင်သုတ်ပေးနေမှ ဝတ်မှုန် ဖင်မြောင်းကြားကို ကြည့်မိလိုက်တော့ စအိုပေါက်က ပွစိပွစိ နဲ့ရယ်…

သူ့ကို မလုပ်ခဲ့လို့  ဆန္ဒပြနေတာလားတော့မသိဘူးပေါ့…အမျိုးသမီးက အသားဖြူ တဲ့သူဖြစ်ပေမဲ့လည်းဖင်ကြားနဲ့စအိုပေါက်ကျ မဲတယ်..

အလယ်ဗဟိုဆီကိုစုဝေးနေတဲ့အပေါက်ဝဘေး က အမြောင်း အမြောင်းလေးတွေကိုပါဝတ်မှုန်ကြည့်တဲ့ နေရာကနေသိပ်မဝေးလို့သေချာမြင် ရတယ်လေ…ဒီစအိုပေါက်ကို ယောင်္ကျားလေး တွေက ခရေပန်းလို့ ဗန်းစကားအနေနဲ့ သုံးနှုန်း ကြသတဲ့…ဘယ်သူစခေါ်ဝေါ်ပြီး ထွင်ပြောမှန်း ဝတ်မှုန် မသိပေမဲ့…တကယ်တူတာတော့အမှန်ပါပဲ…အဲ့!ခရေပန်းလိုတော့ မမွှေးဖူးပေါ့…

သံဒိုင်သုတ်ပေးပြီးသွားတော့မှ အမျိုးသမီးကခါး ပေါ် ရောက်နေတဲ့ လုံချ ည်ကို အောက်ဖြန့်ချ လိုက်ပြီး မတ်တတ်ရပ်လိုက်တော့… အရပ်ကလည်း မြင့်လိုက်တာလို့ သတ်မှတ်ပြီးရင်းနှီးနေသလိုပဲလို့ စဉ်းစားနေတုန်း………

အမျိုးသမီးက ရှေ့ မှာပွနေတဲ့ ဆံပင်ကို လက်နဲ့သိမ်းပြီးအနောက်ကိုပို့ကာ ခေါင်းစည်းကြိုးနဲ့ စည်းရင်း  ဒီဘက်လှည့်လာတဲ့  မျ က်နှာကို ဝတ်မှုန် မြင်လိုက်ရတော့…

" ဟင်!!! မေမေ… မေမေပါလား"

.........................................................................................................................

အခန်း ( ၁၄ ) ဇာတ်သိမ်းပိုင်း

ဝတ်မှုန်   အိမ်ခြံဝန်းအပြင်ကိုသာပြေးထွက်ခဲ့ ပါတော့တယ်။စိတ်တွေ ဆောက်တည်ရာမရဖြစ်ခြင်းဆိုတာ ဒီလို အခြေအနေကို ပြောကျတာလားမသိပါဘူး...ဘယ်ကိုထွက်သွားနေတာဆိုတာ ဝတ်မှုန်ကိုယ်တိုင်လည်း  အတိမကျမသိပေမဲ့  ခြေထောက်တွေကတော့ မပြေးရုံပဲရှိတော့တယ်။ခြေဦးတည်ရာ ဆိုတဲ့ အတိုင်းခြေထောက်တွေ သွားလိုရာသွားနေပေမဲ့…ဦးနှောက်ထဲမှာ ဖေဖေကိုပဲ သတိရနေမိတယ်။

ဖေဖေရေ…ဖေဖေအရမ်း သဘောကျ ခဲ့တဲ့ "ငယ်သံဒိုင်" ဆိုတဲ့ ကောင်က ခွေးလို ကောင် နွားလိုကောင်ပါ ဖေဖေ……ဒီလိုကောင်မျိုးကဝတ်မှုန်ရဲ့သတို့သားလောင်းတဲ့…ရှက်စရာ ကောင်းလိုက်တာ ဖေဖေရယ်…

ဖေဖေကို လေးစားတန်ဖိုးထားပါတယ် ဆိုတဲ့အမျိုးသမီးကလည်း ဖေဖေထွက်သွားတဲ့နေ့မှာ တစ်ခြား ယောင်္ကျားတစ်ယောက်နဲ့ တွေ့နေသ တဲ့။ အနေအထားကိုပြန်စဉ်းစားကြည့်လိုက်ရင်ဖေဖေ ရှိတုန်းကတည်းက ဒင်းတို့ ဖောက်ပြန်နေကြတာ ဖြစ်မှာပါ…

ဝတ်မှုန်တို့ပတ်ဝန်းကျ င်မှာ မယားက ဖောက် ပြားနေမှန်း သိရက်နဲ့ ဆက်ပေါင်းနေတဲ့ …ယောင်္ကျားဖြစ်သူကို နွား လို့ ခေါ်ကြသတဲ့။ဝတ်မှုန်တော့ လူ့စည်းကမ်းနားမလည်တဲ့ ကူးလွန်တဲ့ကောင်ကိုသာ နွား…ခွေးလိုကောင်လို့သာခေါ်ချ င်တယ်။ဒီထက် ရင့်သီးတဲ့ စကားလုံးတွေနဲ့သာ ပြောပစ်လိုက်ချ င်တော့တယ်…

ဝတ်မှုန် စဉ်းစားနေရင်း ဒေါသတွေ သိပ်ထွက်လာလွန်းလို့ … "ငယ်သံဒိုင်!နင့်ကိုတော့… စောက်ပတ်ပဲ!အဲဒါကြီးကိုနင်သိပ်ကြို က်တယ် ဆိုရင်လည်း နင့်နဖူးမှာလာကပ်ပေးထားမယ်"

မမခိုင်ရဲ့ အချ စ်တော်ကြီးကို ပြောတုန်းကကျစောက်ကြီးစောက်ကျ ယ်နဲ့ ဘာတဲ့……

" သူငယ်ချ င်းတစ်ယောက်က ကောင်မလေး တစ်ယောက်ကို ကြို က်နေပြီလို့ ပြောတာနဲ့တင်…အဲ့ ကောင်မလေးကို လင်ရှိမယားလိုရှောင်ခဲ့ကြတာဟလား! တကဲ့ လင်ရှိမယားကျခွေးလိုကောင်က မရှောင်ခဲ့ပါဘူး"

အဲဒီကတည်းက မေးစရာတွေ ရှိတယ်လို့ စိတ်ထဲမှာတွေးထားပေမဲ့ မမေးဖြစ်ခဲ့တာပဲ ကောင်းပါတယ်…ပြောတဲ့စကားနဲ့ လုပ်တဲ့လုပ်ရပ်ကတစ်ခြားစီပဲ နေမဲ့ကောင်။အိမ်က ဖေဖေ့မယားကလည်း ကိစ္စတစ်ခုကိုကျုးလွန်တော့မယ် ဆိုရင်တောင် ကိုယ့်အပေါ်နားလည်မှု့ ရှိရှိနဲ့… အရမ်းကောင်းကဲ့တဲ့ ဖေဖေ့မျ က်နှာကိုတော့ ပြန်မြင်ဦးလေ…မကောင်းကြလိုက်တာနော်…

ဒီလောက်ဝတ်မှုန်ရဲ့သူငယ်ချ င်းတွေကိုလည်းပတ်သက်နေရတာတောင်  "ငယ်သံဒိုင် ဆိုတဲ့ကောင် သိပ် လီးသရမ်းချ င်တယ်"

ကိုယ့် အဒေါ်တော်သူရော ကိုယ့်အမ ဖြစ်သူ ရောကို  လီးသရမ်းခဲ့တာသိပေမဲ့ ဘာမှမဖြစ်ခဲ့ ဘူး။သူတို့က လွတ်လွတ်လပ်လပ် အိမ်ထောင်မရှိနေတဲ့ သူတွေ……ကြိုက်သလောက် လုပ် စိတ်ကြိုက်လုပ် စိတ်ထဲဘာမှ မရှိဘူး…။ သဝန်တိုခြင်းတွေလား ဝေးပါသေးတယ်………။

စိတ်ချ ပါ ငယ်သံဒိုင် နင့်ကို ငါ တစ်ခုခုပြန်လုပ် မှာပါ…ဖေဖေနဲ့ လူကြီးတွေ အမြဲဆုံးမပြောပြ နေတဲ့ စကားက " ကိစ္စတစ်ခုကို ဒေါသဖြစ်နေချိန်မှာ ဆုံးဖြတ်ချ က်ချ ပြီး မလုပ်လိုက်နဲ့"တဲ့။

ဟုတ်ကဲ့ပါ ချ က်ချ င်း ဝတ်မှုန် မလုပ်ပါဘူး…အေးအေးဆေးဆေး အကွက်ချ ပြီးမှ လုပ်မှာပါဝတ်မှုန် ပတ်ဝန်းကျ င်ကို ကြည့်လိုက်တော့ မှောင်စပြု နေသလိုအိမ်နဲ့ဝေးဝေးလည်းရောက်နေပြီ။ဘာကြောင့်များ ဒီနေ့မှပဲကိစ္စအားလုံးက စုပြီး လာတွေ့နေရတာတဲ့လဲ။ဒီညအိမ်ကိုတော့ မပြန်ချ င်ဘူး။မနက်ဖြန်  တီမြတ်ဆီကိုတော့… သွားမယ်။မမခိုင်ဆီကိုကျ  မသွားချ င်ဘူး..ဖေဖေဘက်ကအမျိုးမို့ သူတို့နဲ့ စကားပြောရင်ဖေဖေ့ မျ က်နှာပဲ  ပြန်မြင်မိရမှာ…

" ဝတ်မှုန် ဘယ်သွားမလို့လဲ သမီး…ဘယ်သူမှ မပါဘူးလား"

ဝတ်မှုန်နှုတ်ဆက်သံကြားလို့ကြည့်လိုက်တော့ဈေးကဝတ်မှုန်တို့နဲ့ ဆိုင်နားနီးခြင်းဦးလေးကြီး

" မပါဘူး ဦးလေး…မှုန်လမ်းလျှောက်လာလိုက်တာ…မှုန့် ကို သူငယ်ချ င်း အိမ် လိုက်ပို့ပေးပါလား"

မေ တို့ အိမ်ပဲ ဝတ်မှုန်လာခဲ့လိုက်တယ်။ဒီညမေ တို့ဆီမှာ အိပ်ပြီး မနက်ဖြန်မှ တီမြတ်ဆီကိုသွားမယ်လေ…မေ တို့ အိမ်ရောက်တော့ မေနဲ့ တီတီလေးပဲ တွေ့ရတယ်။တီတီလေးက

" မျက်နှာလည်း မကောင်းဘူးဘာဖြစ်လာတာလဲ "

ဆိုပြီး မေးရှာတယ်။နောက်မှ အားလုံးရှင်း ပြပါမယ်လို့  တီတီလေးကို တောင်းပန်ပြီး မေ့ အခန်းထဲပဲ ဝင်ခဲ့လိုက်တော့တယ်……အခန်းထဲရောက်မှ မေ့ ကို အကူအညီတောင်း ရတာပေါ့…အိမ်ကို သွားပြီး မှုန် ဒီမှာပဲ ညအိပ် ဖြစ်မယ်ဆိုတာရယ်..မနက်ဖြန် ၈နာရီလောက် ငယ်သံဒိုင်နဲ့ မြို့ပြင်ကတံတားထိပ်မှာ တွေ့ချ င်လို့ရယ်…နေ့ခင်းကားနဲ့ တီမြတ်ဆီသွားဖို့လက်မှတ်ဖြတ်ဖို့ရယ်ကိုပေါ့………

ဒီမှာအိပ်ဖို့ အိမ်ကိုပြောခိုင်းရတာလဲဘယ်သွားမှန်းမသိပဲ…ကိုယ်ကြောင့် စိတ်ပူနေရမဲ့ အဖြစ်မျိုးဝတ်မှုန် မလိုလားလို့ပါ…ပြီးတော့ဒီမှာ အိပ်မှန်းသိပြီဆိုရင် လိုက်ခေါ်မှာတော့ မဟုတ်ဘူးဆိုတာ တွက်ထားပြီးသားလေ……

မေ ကတော့ နားမလည်တဲ့ မျက်လုံးတွေနဲ့ ဝတ်မှုန်ကို  ကြည့်နေပြီး "ဘာတွေဖြစ်လာတာလဲ" တဲ့…" ငယ်သံဒိုင် ကို စိတ်တိုလာလို့ " လို့ပြောလိုက်တော့ " မေ ကြောင့်တော့ မဟုတ်ပါဘူးနော် မှုန်" တဲ့လေ……

" မဟုတ်ပါဘူး မေလေး ရယ် တစ်ခြားကိစ္စပါမှုန့်မှာ ပိုက်ဆံပါမလာလို့ ကားလတ်မှတ်ခတော့ စိုက်ထားလိုက်ဦး  နောက်မှ မှုန်ပြန်ပေးမယ်နော်" လို့ ပြောလိုက်တော့……

" ရပါတယ် မှုန်ရယ် အဲဒါက အရေးမကြီးပါဘူး"

ဝတ်မှုန်အကူအညီတောင်းတဲ့ကိစ္စတွေအတွက် မေ နဲ့ တီတီလေး တို့ အပြင် ထွက်သွားကြပါတော့တယ်…

..............................................................................................

မနက်ပိုင်း တံတားထိပ်ကို ရောက်သွားတော့ငယ်သံဒိုင်က ကြို ရောက်နေပြီ။စကားပြောရင် ဒေါသတွေ ပါလာမှာမို့ ဆိုင်တစ်ခုခုမှာလဲဝတ်မှုန် မထိုင်ချ င်ဘူး…ဒီနားမှာပဲ ရပ်စကားပြောလို့ မကောင်းတာနဲ့ တံတားအောက်ကိုပဲ ဝတ်မှုန်တို့ ဆင်းခဲ့လိုက်တယ်။တံတားအောက်ကို ရောက်တော့ ငယ်သံဒိုင်ကပဲ စပြီး………

" ဘာတွေများ အရေးတကြီး ပြောစရာရှိလို့လည်း မှုန် ရယ်…အိမ်မှာ ပြောလည်း ရတာပဲကို ပီးတော့ မနေ့ညကအိမ်ပြန်မအိပ်ပဲ မေ တို့အိမ်မှာပဲ အိပ်တယ်ဆို ဘာတွေ ဖြစ်နေလို့လဲ"

သူက အေးအေးဆေးဆေးပဲ မေးလာတော့ သူ့ကိုဝတ်မှုန်ပြန်ကြည့်နေလိုက်တယ်။မနေ့ကသူတို့ နှစ်ယောက်ကိစ္စကို ဝတ်မှုန်မြင်ပြီး သိသွားတယ်ဆိုတာ သူ မသိသေးဘူးထင်တယ်။ဟန်ဆောင်ပြီးနေတာလားဆိုတာကိုလည်း တစ်ချ က် စဉ်းစားရတာပေါ့……ဝတ်မှုန်က ဘာမှ ပြန်မပြောသေးတော့……

" မှုန် နင်က လှတယ်နော် ဘာမှမလိမ်းခြယ်ပဲနဲ့ ကို လှနေတာ"

" တော်စမ်းပါဟာ! မိန်းမတွေနဲ့တွေ့ရင် ပြောဖို့အလွတ်ကျက်ထားတဲ့ စကားလုံးတွေနဲ့…ငါ့ကို မပြောနဲ့"

ဝတ်မှုန် မေတို့ အိမ်ကထတော့မျက်နှာသစ်ပြီးမျ က်နှာပြောင်နဲ့ ဒီတိုင်းထွက်လာခဲ့တာ……ဒါကို ဒင်းက သူ့သုံးနေကျ တော်ကီနဲ့ လာပြီး…

" တကယ်လှလို့ လှတယ် ပြောတာပဲ မှုန် ရာဘာဖြစ်လဲ  မိန်းမတိုင်းကို လှတယ်လို့တော့ မပြောပါဘူးဟ…ရပ်ကွက်ထဲက "ဘုတ်အီးမ" ကို ငါ လှတယ်လို့ပြောတာ နင် ကြားဖူးလား"

" တော်တော့! ငယ်သံဒိုင်…နင် ခွေးဇာတ်ခင်းနေတာတွေ ငါ တွေ့လို့ ဆက်မလုပ်ဖို့ ပြောဖို့ ငါလာတာ…ရှင်းလား ခွေးလိုကောင်!"

" ဟာ!!! ဗလာချ ည်းသက်သက်ပဲ..ပြောတာ

ရင့်လှချ ည်လား မှုန်"

" နင် ဘာမှနားမလည်ချင်ရောင် ဆောင်မနေနဲ့နင် မနေ့ညနေကလုပ်ခဲ့တဲ့သူကနင်နဲ့နင့်အဖေလေးစားလွန်းပါတဲ့ဆိုတဲ့ ငါ့ဖေဖေရဲ့  မိန်းမဆိုတာ နင့် ခေါင်းထဲမှာ သတိရရဲ့လား နွားရဲ့…"

" အာ! မှုန်…"

ဝတ်မှုန် ဒဲ့ပြောလိုက်တော့ ဒင်းက တဒင်္ဂတော့ ဆွံံ့အ သွားရပြီလေ…

" ပြောလိုက်ရင်တော့ နင်ကစောက်ကြီးစောက်ကျ ယ်နဲ့ စောက်ပတ်!ပဲ ငယ်သံဒိုင်"

" မှုန်  ငါဘယ်လိုရှင်းပြရမလဲဟာ"

" မရှင်းပြနဲ့…ဘယ်လိုမှ ရှင်းမပြနဲ့ငါနားမထောင်ချင်ဘူး…စောက်ရုပ် နဲ့ လိုက်အောင် စောက်ပိုတွေပဲ လာပြောဦးမှာ မလား…ငါ့ သူငယ်ချ င်း တွေကိုလည်း လိုးတယ်…ငါ့အဒေါ်နဲ့ ငါ့အမကိုလည်း လိုးခဲ့တယ်…ဟော အခု ငါ့ဖေဖေရဲ့ မိန်းမ ကိုလည်းလုပ်ပြန်တယ်…ဘာလဲဟာ နင်က တဏှာရာဂ သိပ်ကြီးတဲ့ ကောင်ပါလား…

သိပ်လေးစားပါတယ် ကျေးဇူးရှင်ပါဆိုတဲ့…လူရဲ့ မျ က်နှာကိုတောင် မထောက်ထားကျတော့ဘူးလားမထောက်ထားနိုင်ကျ တော့ဘူး လား! ကျွတ်! စောက်ကောင်!!!"  ဖြန်း!

ပြောရင်း ဝတ်မှုန် ဒေါသတွေမထိန်းနိုင်လို့ဒင်း ရဲ့ ပါးကို အားရပါးရ ရိုက်ပစ်လိုက်တယ်။ လူမှန်းသိတတ်စအရွှယ်ကတည်းကတစ်ပါးသူ ကို နာကျ င်အောင် မလုပ်ဖူးခဲ့တဲ့ ဝတ်မှုန်… ဒင်းကိုတော့ အသေသာသတ်ပြစ်ချင် မိတယ်။

" ရိုက်စမ်း မှုန်…နင် ငါ့ကိုရိုက်မှ ဒေါသတွေပြေ မယ်…စိတ်ကျေနပ်မယ်ဆိုရင် ရိုက်ပစ်လိုက်!ငယ်သံဒိုင် ဆိုတဲ့ ကောင်က ခံရဲတယ်…… အန်တီ့ ကိုအထင်လွဲမနေနဲ့ ငါ့ကို ကြို က်သလို ဆဲ…ကြို က်သလို ရိုက်စမ်း"

" ဘာမှ အထင်မလွဲဘူး နွား ရဲ့ နင်ခေါ်တဲ့ နင့် အန်တီ စောက်ဖုတ်ကို နင့် လီးနဲ့ လုပ် နေတာ ငါ့ မျက်လုံးနဲ့ တတ်အပ်မြင်တာ…ရှင်းလား…ခွေးလိုလို နွားလိုလို ကောင်ရဲ့……ဒီလောက်တောင် လီးသရမ်းချ င်ရတယ်လို့ငါက နင်နဲ့ လူကြီးချ င်းသဘောတူထားတဲ့ ပါ..

နင် အခြားမိန်းမတွေနဲ့လုပ်တာသိပေမဲ့ငါဘာမှအူမတိုဘူး…နင် ခေါ်တဲ့ နင့်အန်တီ ဆိုတာက ငါ့ အမေဆိုပေမဲ့ လင်ကြီးငုတ်တုတ်နဲ့…… သူက တစ်ခုလပ်ဖြစ်ပြီ မုဆိုးမဖြစ်ပြီဆို လုပ် စိတ်ရှိလက်ရှိ လုပ် ထိုင်ကြည့်နေမှာ……

အဲလိုမျိုးကြည့်ရမှာပိုတောင်စိတ်ပါသေးတယ်။ခုတော့ နင်မလို့ လုပ်ရဲတယ်……နင် စပ်ပတ် စိတ်တွေ မွှန်နေရင် ဘာကိုမှမမြင် တော့ဘူးလား ဟင်!ဘာကိုမှ မထောက်ထား မငဲ့ညှာတော့ဘူးလား……ပြောတော့"ချ စ်တယ်" ဆိုတဲ့စကားလုံးတောင် မသုံးဘူးတဲ့…အဲ့စကားလုံးသုံးပြီးကောင်မလေး တွေဆီက  ကာမကို လိမ်မယူခဲ့ဘူးတဲ့… သူတော်ကောင်းကြီးပေါ့ဟလား!အချ စ်တော့လိမ်မယူဘူး…ကြာကူလီပဲ လုပ်မှာပေါ့…အဲဒါက ပိုလွယ်တယ်လေ ဟုတ်တယ်မလား… ပြောစမ်းပါဦး  သင်ဇာနဲ့က ချစ်တယ်လို့မပြော ပဲနဲ့ ဘယ်လိုချ စ်သူတွေ ဖြစ်သွားတာလဲ…… 'ဥုံ့ဖွ' ဆိုပြီး မန်း လိုက်ရာကနေ ဖြစ်သွားတာ လား"

" သင်ဇာကို ချ စ်တယ်လို့ မပြောဖူးပါဘူး…ငါ ချစ်တာ နင်ပဲ…နင့်ကိုပဲ ငါသိပ်ချ စ်တာ"

" သွားစမ်းပါကွာ!မပြောစမ်းနဲ့ မိန်းမတော်တော် များများရဲ့ စောက်ပတ် တွေ လျှက်ထားတဲ့ ပါးစပ်နဲ့ ငါ့ကို ချ စ်တယ်လို့ မပြောနဲ့…ရွံ့လို့"

" ဒါတော့ သူတို့ ကောင်းအောင် လုပ်ပေးတာပဲဟာ…"

" ဆက်မပြောနဲ့!"

" ပြောရမှာပဲ မှုန်!နင်ပြောချ င်တာ ပြောလို့ပြီးသွားရင် ငါပြောဦးမယ်…သင်ဇာရဲ့ ဘဲ… 'အာကာထက်'က computer ကိစ္စတွေပဲဦးစား ပေးနေတော့ သင်ဇာစိတ်ပျ က်လာပြီလေ…

အာကာထက် မှန်တယ်လို့ လည်း သင်ဇာကိုငါ ရှင်းပြခဲ့တယ်။နောက်တစ်ချိန် ငါတို့မြို့မှာcomputer တွေသုံးကျ မှာအသေအချ ာပဲလေ ဒါကြောင့် သူက Service လည်းပေးချ င်သလို

သင်တန်းလည်း ဖွင့်ချ င်တဲ့သူ…ဒါမှလည်းအိမ်ထောင်ပြု ရင် အလုပ်ရှိပြီးသား ပိုအဆင်ပြေမှာလေ……ဒါကို သင်ဇာကို ပြောပြတော့ သိရက်နဲ့ နားလည်ရက်နဲ့ စိတ်ကို အလိုလိုက်တယ်…အာကာထက်ကို ဖြတ်ပြီး ငါနဲ့ တွဲချ င်တာတဲ့ ပေါ်တင်ပဲ ပြောတယ်……အဲ့တော့ငါကလည်း ခြောက်နေတဲ့ ဂန်ဒူးတစ်ယောက်မဟုတ်ဘူး။ငါ့ကို  'မောင်' လို့ ခေါ်ချ င်တာတဲ့ခေါ်ပေါ့…သူငါ့ကို မချ စ်တာ ငါသိသလို…ငါ သူ့ကို မချ စ်တာလဲ သူသိပါတယ်…။လိင်ကိစ္စကတော့ဟာ သူလည်းအရွယ်ရောက်နေပြီ ငါလည်း အဆင့်သင့်ဖြစ်နေတဲ့ လူတစ်ယောက်မို့ တဒင်္ဂ စိတ်ကျေ နပ်စရာ ကောင်းသွားဖို့ နှစ်ဦးသား အပေးအယူမျှမျှ ကြိုးစား ကျ တယ်လေ…ဘာဖြစ်လဲ အဲဒါ အပြစ်လား"

" နင် ကြာကူလီ လုပ်တာလဲ ပြောပြဦး!ဟင်း.."

ဝတ်မှုန်က သူ့ကို မခန့်လေးစားနဲ့ "ဟင်းကနဲ"လှောင်ရယ်လိုက်တော့သူကလည်း"ဟတ်ကနဲ"တစ်ချ က်  ပြန်ရယ်ပြီးတော့……

" ဦးက သိပ်' အ' ပြီး…သိပ် ညံ့တဲ့သူမျိုးမဟုတ် သလို…အန်တီကလည်း    မှုန် ထင်နေသလိုလော်လီဖောက်ပြားတဲ့အမျိုးသမီးတစ်ယောက်မဟုတ်ဘူး…ဦး အပေါ်ကိုလေးစားတန်ဖိုးထားတဲ့ အမျိုးသမီးတစ်ယောက်ပါ…ဦး ကလည်းလေးစားတန်ဖိုးထားဖို့ ထိုက်တန်တဲ့ သူပါ…သူနဲ့ ဆက်နွယ်နေတဲ့ သူ့ မိသားစု…သူ့ ပတ်ဝန်းကျ င်က လူတွေ အဆင်ပြေဖို့သာ တွေးပေးနေတဲ့ လူကောင်းတစ်ယောက်………

ဒီနေ့ တော့ မှုန့်ကို အားလုံးပြောပြမယ်…… မှန်လား မှားလား မှုန်ကိုယ်တိုင်ပဲ ဆုံးဖြတ်ပေါ့..မှုန့် လက်နဲ့ ပါးရိုက်တာခံခဲ့ရတဲ့  "ငယ်သံဒိုင်"ဆိုတဲ့ ကောင်က လူကောင်းလူတော်လို့ကိုယ်ကိုကိုယ့် မပြောပေမဲ့ "လူယုတ်မာ"တစ်ယောက် မဟုတ်ဘူးဆိုတာတော့ အသက် နဲ့ ထပ်ပြီးပြောရဲပါတယ်…နားထောင်ပါ.

" သင်ဇာနဲ့ ပက်သတ်တော့ မှုန် သိတယ်…  မှုန်နဲ့က  လူကြီးချ င်း သဘောတူကြတာပဲ ရှိသေးတာနော်…လူငယ်ချ င်းကဘာမှကိုမဖြစ်သေးတာ…မှုန့် ကို မချ စ်သေးဘူး သူငယ်ချ င်း လိုပဲ ခင်တာ…ဦး နဲ့ အန်တီ ရဲ့ ကျေးဇူးတွေရှိ တာမို့ငယ်ငယ်က မှုန်အကူအညီတောင်းတယ်လို့ ပြောပြော ခိုင်းတယ်လို့ပဲဆိုဆို ဘာတစ်ခု ကို မလုပ်ပေးနိုင်ဘူးလို့ ငြင်းဖူးသလား……ကျေးဇူးတရားတွေသိတတ်လို့ ကူညီပေးချင် တာဆိုတာထက်ပိုခဲ့ပါတယ်မှုန် ရယ်… အသား ဖြူ ဖြူ လူကောင်သေးသေးနဲ့သူငယ်ချင်းမလေးကို စေတနာအဖြူ ထည်သက်သက်နဲ့ ဘာမဆိုလုပ်ပေးချင်ခဲ့တာ…အဲတုန်းက ချ စ်တာတွေကြို က်တာတွေလည်း မသိသေးပါဘူး……"

နောင်ကြီးလာတော့လည်း ရိုးရိုးသူငယ်ချ င်းလိုခင်တယ်လို့ထင်ထားရာကနေ……

" သုံးရက်လောက် ကားပေါ်က မဆင်းရပဲမောင်းနေရလို့ ကိုယ်လက်တွေ နာပြီး ဖျားနေတော့ အန်တီက ခေါက်ဆွဲပြု တ်ချ က်ပေးတာ

နင် လာပို့တယ်လေ…ပီးတော့ တစ်ကိုယ်လုံး ကိုင်ရိုက်ထားသလိုနာနေတဲ့ ငါ့ကိုအိပ်ယာပေါ် က ဆွဲထူပြီး ခေါက်ဆွဲပြု တ်တွေ ခွံကျွေးခဲ့တဲ့ နေ့ကမှ ငါ့အပေါ် ကြင်နာတဲ့ နင့်ကို ချစ်မိသွားခဲ့ရတာ…ကိုယ့်ကိုကိုယ်လည်း သေချာအောင်စောင့်ကြည့်ခဲ့ရသေးတာပေါ့…

အချ စ် နဲ့ ငယ်သူငယ်ချ င်း သံယောဇဉ် ဆိုတဲ့ အရာက သိပ်နီးလွန်းတယ်လေ မှားသွားရင်မကောင်းဘူး မဟုတ်လား…… နင့် ကြင်နာမှု့ ကို စတွေ့လိုက်တာနဲ့ ချ စ်မိသွား တယ်လို့ မြင်သာအောင် ပြောပြလိုက်တာပါ… အချ စ်ဆိုတာ အဲ့လိုအတိအကျ ပြောဖို့ သိပ် ခက်ခဲပါတယ်…ငယ်ငယ်ကစာကျ က်ခဲ့သလို..

" ငယ်သံဒိုင်သည်ဝတ်မှုန်ကိုဘယ်နေ့ဘယ်ရက် ၉ နာရီ  ၅ မိနစ် နဲ့ ၂ စက္ကန့်   အကြာတွင် စတင်ချစ်ခဲ့မိပါသည်  စတင်ချစ်ခဲ့မိပါသည်" လို့ ပြောလို့မှာ မရတာဟာ"

ဝတ်မှုန်လေ ဒေါသတွေအကုန်မပြေသေးပေမဲ့ သူ ပြောတာကို ကြည့်ပြီး ရယ်မိတော့မလို့…မနည်း ထိန်းထားလိုက်ရတယ်လေ……… စောက်ငယ်သံဒိုင်က အခုကျ လည်းသူမဟုတ် သလိုပဲ………

" သင်ဇာနဲ့ မှုန်တို့အိမ်မှာ လာတွေ့ကြတော့ မီးဖိုခန်းထဲမှာပဲ  အတွေ့ခိုင်းလို့ စိတ်တိုခဲ့ရပါတယ်…ဘာမှလည်းအလိုက်မသိဘူးလို့ အမှန် ဆို  အပေါ်ထပ်က လွတ်နေတဲ့ အခန်းထဲပေး တွေ့ရင် ပိုအပြေတာပေါ့…ဒါမဲ့ မှုန် မမှားပါဘူး.. ငါ ကိုမှအတ္တကြီးသွားတာပါ…သင်ဇာနဲ့ အခြားသွားတုန်းတွေ့ရတော့မှ သင်ဇာကအဲဒီနေ့က မှုန် ချောင်းကြည့်တယ်ဆိုတဲ့ အကြောင်းပြောတာပေါ့…အဲဒီမှာ ငါစိတ်တွေ ပိုသောင်းကျ န်း ခဲ့ရတယ်။

ထိပ်ထားကို အခန်းထဲမှာ လုပ်ဖြစ်တော့လည်း နင့်ကြည့်မယ်ဆိုတာ သိနေလို့လုပ်ရတာ ပိုအရသာ ရှိတယ်……ပီးတော့…"

" တော်ပြီဟာ သူတို့နဲ့ အကြောင်းတွေ မပြောနဲ့တော့ မနေ့က ကိစ္စပဲ ပြောတော့"

ဝတ်မှုန် လေသံ နည်းနည်းလေး ပျော့သွားပြီ လို့လည်း ကိုယ့်ကိုကိုယ် သတိထားမိလိုက်ပါ တယ်။

" သြော်…အင်း ဒီလိုဟမှုန် ရ…ငါ့ တို့ ၉တန်းနှစ် မှာပဲ…ဦး နဲ့ အန်တီ က ကွာရှင်းလိုက်ပြီ…… အကြင် လင်မယား မဟုတ်တော့ဘူး။ဒါလည်း ဦး ရဲ့ အစီအမံတွေပါပဲ။အသွေးအသားနဲ့ ဖွဲ့ စည်းထားတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်တွေနဲ့ လူတွေပဲလေ… လိင် ဆန္ဒတွေ ရှိတယ်ဆိုတာ ဦးက နားလည် ပြီးသား…အကြောင်း အကျိုးတွေကို တွေးနိုင်လုပ်နိုင်စွမ်း ရှိတဲ့ ပုဂ္ဂို လ်တစ်ယောက်ပါ…

ငါ အန်တီနဲ့ ပတ်သက်ခဲ့ရလို့ ပြောတာ မဟုတ် ပါဘူး…တကယ်ကို လေးစားလို့ပါ။ဦး တို့  ဦးညိုမြတို့လို လူတွေကကိုယ့်ရဲ့ အတ္တ ကို ရှေ့တန်းမတင်ဘူး… မှုန်!  ဦးညိုမြ ကို သိ တယ်မလား…ကျောင်းမှာ သင်ခဲ့ရသေးတယ် လေ…ခု ငါပြောမဲ့ဟာက ကျောင်းသင်ခန်းစာမှာတော့ မပါပါဘူး။အပြင်ရောက်မှ ဖတ်ခဲ့ရတဲ့ သူရေးတဲ့စာလေးက……

" ဒါသ လို မြွေကိုက်လို့

လဲငိုက်စိုက် မောင်သေလျှ င်

ဆွေးနေနဲ့ ခင်။

မောင်ကမှာချင်

ပျော်ရွှင်ဖို့သက်ထား

ချက်ခြင်းလင်ရှာလို့

ကြင်နာသူ ငညိုမြကို

မေ့ ကြစေသား။" တဲ့

သူ ရုတ်တရက်များသေသွားခဲ့ရင်ပူဆွေးသောကရောက်မနေနဲ့တော့…နောက်တစ်ယောက်ယူပြီး ဘဝကိုသာသာယာယာနေသွားဖို့ မှာခဲ့တာ…တစ်ချို့လူတွေလို  လူကသေတော့ဖို့ အိပ်ယာ ထဲက မထနိုင်တော့ဘူး… "သဲ!  သဲလေးရဲ့ အသက်သေဆုံးထိတိုင်အောင် မောင့်ကို ချစ် သွားပါနော်" ဆိုတဲ့ လူတွေနဲ့တော့ သိပ်ကွာ တာပေါ့  မှုန် ရယ်…

ဦး ကလည်း မိမိရဲ့ ဇနီးမယားအပေါ် သိတတ် နားလည်မှု ရှိလိုက်ပုံမျ ား စဉ်းစားကြည့်ပေါ့ မှုန် ရယ်…ကွာရှင်းတဲ့ ကိစ္စမှာတော့ ရပ်ကွက်လူကြီးတွေ တော့ မခေါ်ဖြစ်ခဲ့ဘူးပေါ့……

သက်သေအနေနဲ့ တီမြတ် ပဲလို့ သိရတယ်… မှုန် မယုံကြည်ဘူးဆိုရင်လည်း တီမြတ်ကို မေးလို့ ရပါတယ်…ပတ်ဝန်းကျ င် အမြင်အရတော့ လင်မယားပဲပေါ့…ဇနီးဖြစ်သူ စိတ်မနေ နိုင်လို့ တစ်စုံတစ်ယောက်နဲ့ လင်မယားခန်းနေ တော့မယ်ဆိုရင်တောင်အေးအေးဆေးဆေး ဖြစ်အောင်လုပ်သွားတဲ့ အကွက်လေး မလှဘူးလား..မှုန်

ဦး လိုခင်ပွန်းကောင်းကတော့ရှာရင်တောင်ရှား ပါတယ်…ဒါကြောင့် ဦး ကိုလည်းသိပ်ညံ့တယ် သိပ် အ တယ်လို့ မထင်နဲ့လို့ ငါ ပြောတာပေါ့.. ငါ နဲ့ အန်တီက ၁၀ တန်းနှစ်မှာပဲ……

" ရပြီ သံဒိုင် ငါ နားလည်သွားပြီ…ငါ မသိတာတွေပြောပြလို့ နင့်ကိုလည်း ကျေးဇူးတင်တယ်..တောင်းလည်း တောင်းပန်ပါတယ်ဟာ…… မေမေ့ကိုလည်း တောင်းပန်မယ်… နေ့ခင်းကားနဲ့ တီမြတ်ဆီကို သွားမလို့ဟာ မသွားတော့ဘူး…ခု အိမ်ပြန်လိုက်မယ်…

ညဖက်ကျ ရင် လာခဲ့လိုက်ပါ…ည မှ ငါ့ကိုသေချာပြောပြစမ်းပါ ငါအေးဆေး နားထောင်ချင်လို့ပါ"

" ဟုတ်ပါပြီ မှုန် ရယ်"………

ဝတ်မှုန်အိမ်အပြန်မှာတော့စိတ်တွေပေါ့ပါးသွား ရပြီး ကလေးငယ်တစ်ယောက်လို "ဟေးးးး" လို့သာ အော်ချင်မိပါတော့တယ်။      ။

အိမ်ကိုရောက်တော့မေမေလည်း ဈေးဖွင့်ပေမဲ့ ဆိုင်မထွက်ဖြစ်ဘူး။

" မေမေ…မှုန် တောင်းပန်ပါတယ်နော်"

" သမီး မှ မမှားတာ တောင်းပန်စရာ မလိုပါဘူး ကွယ်…မေမေကသာ……"

" ဟင့် အင်း…မှုန် နားလည်တယ်မေမေ ပြောစ ရာမလိုဘူး…လွတ်လပ်တဲ့လူနှစ်ယောက် တွေ့ ဆုံ ဖြစ်ပျ က်ခြင်းကို  အပြစ်တစ်ခုလို့  မှုန်က မသတ်မှတ်ဘူး……မိန်းမဆိုတာမျိုးက အူတို သဝန်တို တတ်တဲ့ အမျိုးတဲ့…အဲဒီအမျိုးအစားထဲမှာတော့ မေမေ့သမီး မှုန် မပါတာ သေချာတယ်"

................................................................................................................

" ၁၀ တန်းနှစ်က ဟုတ်တယ် နှစ်စကလား နှစ်လည်လောက်လား နှစ်ဆုံးကာနီးလားသေချာပြောစမ်းပါဟာ"

" နှစ်လည်လောက်မှပါ"

ဝတ်မှုန် နဲ့ သံဒိုင်တို့ အိမ်အပေါ်ထပ်မှာရောက် နေလို့စကားပြောနေတယ်လေ ..ဝတ်မှုန်အခန်းမှာတော့ မဟုတ်ဘူး။ဧည့်သည်လာရင် နေဖို့လုပ်ထားတဲ့ အခန်းမှာ မနက်ခင်းက ဖြတ်ခဲ့တဲ့ဇာတ်လမ်း သံဒိုင်ကို ပြန်ပြောခိုင်းနေတာပေါ့…

" အိမ်က ရေစက် ပျ က်သွားလို့ မှုန်တို့အိမ်မှာရေလာ ချိုးတဲ့နေ့က စပြောမယ် မှုန်…၁၀ တန်း နှစ်ဝက်လောက်မှာပေါ့ ရက် အတိအကျ တော့ ငါ လည်းမမှတ်မိဘူး…အဲဒီနေ့က ဈေးပိတ်ရက် ကျောင်းပိတ်ရက်… ဦး နဲ့ မှုန်က အိမ်မှာမရှိဘူး…အန်တီကို ရေလာ ချိုးတာလို့ ပြောတော့ မှုန်တို့ အန်တီတို့ ချိုးတဲ့အိမ်ထဲက ရေချိုးခန်းမှာပဲ အန်တီက ချိုးခိုင်းပါ တယ်။

ဒါမဲ့ ငါက ရေလှောင်ကန်မှာပဲ သွားချိုးခဲ့ တာပေါ့…အန်တီက သူလည်းရေချိုးတော့မှာ အဝတ်တွေ လျော်ရဦးမှာဆိုပြီးရေလှောင်ကန်ဆီကို လာပါတယ်"

မေမေ ဇာတ်လမ်းတစ်ခုကဖို့ အစပျိုးလိုက်တာလို့ ဝတ်မှုန်နားလည်လိုက်တယ်။အဝတ်လျှော် တာကအဝတ်လျှော်စက်နဲ့လျှော်တာများတာ

" အန်တီကထိုင်ပြီးအဝတ်လျှော် ငါကရေချိုးးပေါ့အန်တီကငါ့ကိုကျောပေးထိုင်ထားတာဆိုတော့ အန်တီ နောက်ပိုင်းကြီးက သိပ်ကြီးတယ်လေ.. ဒါကြီးကို မြင်ပြီး ငါ့မှာလည်း မကြည့်သင့်ဘူး သိပေမဲ့ ကြည့်မိတာပေါ့.. အရွှယ်ကလည်း လူပျိုပေါက်ဆိုတော့ ဘာမှ မဟုတ်တာလေး မြင်ရင်တောင် ငစမာန် ထတဲ့ အရွှယ်လေဟာ"

" စကားလုံးတွေ လှလှပပ ပြောမနေနဲ့ ဟာ မှုန် ကို ဒဲ့ပဲပြောစမ်း တည့်တည့်ပြောတာပဲ နားထောင်ချ င်တယ်"

ဝတ်မှုန်  အဲလိုတောင်းဆိုမိသွားရတယ်.. တစ်ယောက်ကသံဒိုင် တစ်ယောက်က မေမေ ဆိုတော့ နားထောင်ရတာကိုသိပ်ရင်ခုန်နေရပြီ.။

" အန်တီ့ ဖင်ကြီးကလည်း  သိပ်ကြီးတော့ ငါ စိတ်ထဲမှာ တစ်မျိုးကြီးဟာ အဲတုန်းက ဦး နဲ့ လင်မယားခန်း ပြီးပြီဆိုတာလည်း မသိသေးတော့ကြောက်တာတွေလည်း ပါတာပေါ့…ရေချိုးပြီးလို့ပုဆိုးလဲမလို့လုပ်တော့

အန်တီက "မောင်ငယ် ရေချိုးတာကလည်း မြန်လိုက်တာကွယ် အကြို အကြားတွေရော သန့်ရှင်းရေး သေချာလုပ်ရဲ့လား" တဲ့

" ပုံမှန်တော့ လုပ်ဖြစ်ပါတယ် အန်တီ…… ခုက အန်တီလည်း ရှိနေတာနဲ့ အဲဒီနေရာကို ပွတ်ရမှာ ရှက်လို့ မလုပ်ဖြစ်တာ"လို့ပြောလိုက် တော့…

" ဒါရှက်စရာလား သားရယ်ကိုယ့်အမေအရွယ်လောက်ကြီးကို လူပျိုဆိုတာ သန့်သန့်ရှင်းရှင်းနေရတယ် သားရဲ့"

" အဲဒါနဲ့ ငါလည်း ပုဆိုးမလဲသေးပဲသေချာပွတ် ပြီးဆေးနေရတာပေါ့…ကျေနပ်လောက်အောင် ပွတ်ပြီးတော့မှတစ်ခါရေလဲပုဆိုး လဲမလိုလုပ် တော့..

" အင်!မောင်ငယ်ဆပ်ပြာနဲ့သေချာမတိုက်ဘူးလား"တဲ့

" တိုက်ပါတယ်အန်တီ ရေသာလာချိုးတာ ဆပ်ပြာခဲ ယူခဲ့ဖို့မေ့လာလို့ အန်တီတို့ ဆပ်ပြာနဲ့ကျအဲဒီနေရာအတွက်မသုံးချ င်လို့ပါ"

" မောင်ငယ်နဲ့တော့ခက်နေပါပြီကွယ် အားမနာရမဲ့ဟာ အားနာနေသေးတယ်…လာ ဒီနားကို"

" အန်တီက သူကိုယ်တိုင်ပဲ သူ့လက်မှာဆပ်ပြာ ပွတ်ပြီး ငါ့ ဟာကို ပွတ်တိုက်ပေးတော့တာပေါ့ ငါ့လက်တွေကတော့ ပုဆိုးကကျွတ်နေတာမို့ အောက်ကို ပုံကျ မသွားအောင် ပုဆိုးပဲ ကိုင်  ထားရတာ…အန်တီက ပေါင်ခြံကြားတွေရောဂွေးဥ ရောကို ဆပ်ပြာနဲ့ ပွတ် ရေလောင်းဆေးပေးတာ…

အစကတည်းက လီး က တောင်နေ တာပါဆို အန်တီက ရေဆေးပေးပြီးလို့ လက်နဲ့နှစ်ချ က်လောက် ဆက်ပွတ်ပေးလိုက်တာ…  အရည်တွေ "ပြစ်ကနဲ" "ပြစ်ကနဲ" ထွက်လာ တော့တယ်။

ငါလည်း ပုဆိုးကိုလက်တစ်ဖက် တည်းနဲ့ကိုင်ပြီးတစ်ဖက်ကအန်တီ့လက်မောင်း အိုးကို ကိုင်ထားရတော့တာပေါ့…ကိုယ့်တိုင်ဂွင်းထုရင်တောင် အဲ့လောက်မြန်မြန်အရည် မထွက်တဲ့ ငါက အန်တီလက်နဲ့ ကိုင်ရုံပဲ ရှိသေးတယ် အရည်တွေ ထွက်သွားတာ…အရည်တွေက အန်တီ့ လက်တွေမှာလည်း ပေကုန်တာပေါ့…

" ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ သားရယ်…သားကလူကသာ မှုကြို  အောက်ကဟာကတက္ကသိုလ်ဆိုတဲ့ စကားလို ဖြစ်နေပြီကွယ်…အင်းလေသားလည်း အရွယ်ရောက်နေပြီပဲ"

အန်တီက စကားတွေ ပြောနေပေမဲ့ ငါ့မှာ ရှက် တာရော ကြောက်တာရောနဲ့ ရေစိုပုဆိုးတောင် ရေမညှစ်နိုင်တော့ဘူး ဒီအတိုင်းယူပြီး အိမ်ပြန် ပြေးခဲ့တော့တယ်"

" ငါ တကယ်ရှက်သွားတာ…မှုန်"

" အင်း!"

" ဒုတိယအခါက အိမ်မှာ ဦးရောမှုန်ရောရှိတယ်  မှုန်နဲ့ ဧည့်ခန်းမှာထိုင်ပြီး အိမ်စာ လုပ်နေကြ  တာ…အန်တီတို့ ဈေးက ပြန်လာပြီးပေါ့……

" မောင်ငယ်စာလုပ်နေတာလား…သားတို့အိမ်က သစ်ခွပန်းပင်တွေကျ  ပွင့်တယ် အန်တီတို့မှာ မပွင့်လို့ ခဏလိုက်ကြည့်ပေးကွယ်………။

ငါက ပန်းပင် ပန်းမပွင့်တာဘာသိလို့ ဘာလုပ်တတ်မှာလဲ…ဒါမဲ့ အန်တီခေါ်တာလေဘာပြန် ပြောရဲမှာလဲ  စာအုပ်နဲ့ဘောပင်ဘေးချ အသာထလိုက်ရတာပေါ့……

အန်တီကသူ့ဆန္ဒတွေသိပ်ဖြစ်လွန်းနေရင် နေရာ သိပ်မရွေးဘူး လူမမြင်အောင်လည်း လုပ်တတ်တယ်…နောင်မှ ပိုသိလာရတာ…………နေမပူအောင် အမိုးပါလုပ်ထားတဲ့ သစ်ခွပင်လေးတွေ ချိတ်ထားတဲ့နေရာ ရောက်တော့..

" အိမ်မှာတော့ ဆေးထည့်တယ် ရေလောင်းတယ်…ဒီလောက်ပါပဲ အန်တီ ကျနော်လည်းသေချာ မသိဘူးရယ်" လို့ ပြောတော့ အန်တီက ပြုံးပြီး "ဟုတ်ပါပြီကွယ် ဟိုနေ့ကရေချိုးပြီးဘာလို့ ဇွတ်ပြန်ပြေးသွားတာလဲ အဲဒါလေး မေးချ င်လို့"တဲ့……

" ရှက်ရော ရှက်လို့  အန်တီလက် ကျနော့်ဆီက အရည်တွေ ပေသွားတာရော အားနာလို့"

" ဟုတ်ပ မောင်ငယ်ရယ် သား အရည်တွေရဲ့အနံ့တွေက အန်တီ့လက်မှာ ခုထိရနေတုန်းနမ်းကြည့်ပါဦး"ဆိုပြီး သူ့လက်ကိုထိုးပေးတော့ နမ်းလိုက်ရတာပေါ့အနံ့ကဘယ်ရှိတော့မှာလဲသနပ်ခါးနံ့ပဲရတယ်အန်တီနဲ့ဒီလိုပူးပူးကပ်ကပ် နေရတော့ လီးကလည်း ထလာပြီလေ……

လူကြီးလည်းဖြစ်သိပ်အကင်းပါးတဲ့ အမျိုးသမီး ဆိုတော့ အထာနပ်ပြီးသား…

" ဘာဖြစ်လို့ ဒါကြီးက ထိုးထိုးထောင်ထောင် ဖြစ်လာရတာလဲပြော အန်တီ့ကိုပြော"

ဆိုပြီး ပါးစပ်က ပြောသလို လက်ကလည်း လီးကို လာကိုင်တာပေါ့…အိမ်ဘက်ကို တစ်ချ က်လှမ်းကြည့်လိုက်ပြီးသစ်ခွစင်ဘေးထိ ငါ့ကိုဆွဲခေါ်ပြီးမတ်တတ်ရပ်ခိုင်းထားတယ်။

" သား. အိမ်ထဲက ဘယ်သူထွက် လာလဲ တစ်ချ က်ကြည့်ထားနော်"လို့ ပြောပြီး

အန်တီက ငါ့ရှေ့မှာ ထိုင်ချ လိုက်ပြီး ပုဆိုးကို အောက်ကနေ အပေါ်လှန်တင်လိုက်တယ်…… ပုဆိုးစကို  ခါးနားမှာ ချိတ်ထားပြီး ငါ့ လီးကို ကိုင်တယ်။လက်နဲ့ ကစားပေးတယ်……ငါလည်း အိမ်ဘက်ကို လှမ်းကြည့်နေပေမဲ့ အောက်က အန်တီ့ မျက်နှာကိုတော့ တစ်ချက် ကြည့်လိုက်သေးတယ်…အန်တီကလည်းငါ့ကို အောက်ကနေ ပြန်ကြည့်နေတယ်။

ပီးတော့ သူ့ နှာခေါင်းနဲ့ လီးကို နမ်းတယ်…ပုံမှန် နမ်းရ ပြီးရော့နမ်းတာမဟုတ်ဘူး။သူ့သိပ်ချစ်တဲ့ရှားပါး ပစ္စည်းတစ်ခုနဲ့ ခုမှ ပြန်တွေ့ရသလိုမြတ်မြတ်နိုး နိုးနဲ့  နမ်းတာ…ငါလည်း အိမ်ဘက်ကို မကြည့် နိုင်ဘူး အောက်ကိုပဲ ငုံ့ကြည့်နေတော့တာ…။အန်တီ့ကသူ့နှာခေါင်းထိပ်ဖျားနဲ့ကွမ်းသီးခေါင်းလို့ ခေါ်တဲ့ လီးထိပ်ဖျားနဲ့ "တို့တို့ထိထိ"လုပ်ကြည့်နေတာ…

"အန်တီက သား တို့ရဲ့ နူးညံ့တဲ့ ဒီထိပ်ဖျားလေးကို သိပ်သဘောကျ တာ…ချစ်စရာလေးကွယ်…ကြည့်ပါဦး!ထိပ်မှာလည်းအပေါက်လေးနဲ့ ပီးတော့ သူလေးက အကြမ်းကိုင်တာ မကြို က်ဘူး သိပ်နုတဲ့ကောင်" လို့ ပြောသေးတာ…

ပြောပြီးတော့မှ အန်တီက လျှာလေးနဲ့ယှက်တယ်။လီးတစ်ချောင်းလုံးကိုအရင်းကနေကိုင်ပြီး အန်တီကသူ့နှာခေါင်းချွ န် ချွန်ကိုရိုက်လိုက်   လျှာနဲ့ယှက်လိုက် ပါးစပ်နဲ့စုပ်လိုက်နဲ့  တစ်ယောက်တည်း အလုပ်တွေရှုပ်နေတော့တာ……

အန်တီ့ကြောင့်ပဲ ငါ့မှာ စိတ်ရောဂါတစ်ခု ရပြီး ပုံမှန်ထက် ပိုကြီး ပိုပွတဲ့ နှာခေါင်းပိုင်ရှင်တွေ ပုံမှန်ထက် ပိုကြီး ပိုချွ န်တဲ့ နှာခေါင်းပိုင်ရှင်အမျိုးသမီး ..ကောင်မလေးတွေမြင်ရတွေ့ရရင် စိတ်က အလိုလို ထနေတော့တာ……

သံဒိုင်က အဲလိုပြောလိုက်တော့ ဝတ်မှုန်လည်းကိုယ့်နှာခေါင်းကို  ယားလို့ ကုတ်တာလိုလို ပွတ်တာလိုလိုလုပ်ပြီး လက်နဲ့ ကာထားမိတော့တာပေါ့…အဟိ့!

ဟုတ်တယ်လေ…ဝတ်မှုန် နှာခေါင်းကလည်းပုံမှန်ထက် ပိုကြီးပြီး ချွန်နေတာဆိုတော့………

" ဒီတစ်ခါကရေချိုးတုန်းကလိုအရည်ထွက်တာ  မမြန်ပေမဲ့  အန်တီက လက်နဲ့လည်းလုပ်…ပါးစပ်နဲ့လည်း  စုပ်တာမို့ ကြာကြာတော့ ထိန်း မထားနိုင်ဘူး  ခဏအကြာမှာ အရည်တွေထွက်တော့တာပေါ့…အစဆုံးထွက်သွားတဲ့ အရည်တွေက လီးနဲ့ အန်တီ့ပါးစပ်ပေါက်က လွဲနေတာမို့ မျ က်နှာပေါ်ကို ပန်းမိသွားတယ်။

အန်တီက လက်နဲ့ကစားပေးရင်း ခပ်မြန်မြန်ပဲလီးထိပ်ကိုသူ့ပါးစပ်ပေါက်ထဲ ထည့်ထားလိုက်တော့ ...နောက်ထပ်..ဆက်တိုက် ဆက်တိုက် ထွက်လာတဲ့ အရည်တွေကတော့ ပါးစပ်ထဲကို အားလုံး ရောက်သွားရပြီပေါ့…အန်တီက  အရည်တွေကို  မြိုချ တယ်  ထွေးမထုတ်ဘူး…အန်တီ့ မျ က်နှာပေါ်ကအရည်တွေငါက သုတ်ပေးမလို့လုပ်တော့…အန်တီက "ရတယ် သားအိမ်ထဲပဲ သွားနှင့်တော့"တဲ့…

နောင် တစ်ခြားမိန်းမတွေနဲ့ ပတ်သက်ခဲ့ရပြီးစုပ်ပေးတာခံခဲ့ရပေမဲ့ အန်တီ  စုပ်ပေးတာလောက် မကြိုက်ဘူး…အန်တီက နှစ်ယောက်တည်းတွေ့ကြလို့  လုပ်ဖို့ အဆင်မပြေခဲ့ရင် စုပ်ကတော့ ပေးတယ်။

ငါတို့ ယောင်္ကျးလေးတွေရဲ့ပြီးကာနီးခံစားမှု့နဲ့သုတ်ရည် ထွက်တဲ့အချိန်လေးက သိပ်အရေးကြီးတယ် မှုန်…ငါတို့သိပ်မက်မောတဲ့ အရသာတစ်ခုပေါ့…အန်တီ့က ငါ့ကို ဂွင်းထုပေးနေရင်းငါ့ပြီးတော့ဖို့ အရည်ထွက်လိုက်တော့ သူ့ပါးစပ်ပေါက်လွဲနေလို့ ပြန်တည့်တဲ့ အခါမှာတောင်လက်ကလှုပ်ရှားမှု့ရပ်မသွားဘူး…ရပ်လိုက်ရင် လည်း ငါ့မှာ " ဟတ်ကော့"ကြီးဖြစ်မှာပေါ့……။

ဒါကို အမျိုးသမီးတော်တော်များများ သိကြပါ တယ်။အဲ့…မသိတာက 'ထိပ်ထား' ပေါ့…… တွေးမိတိုင်း ဒေါသ ဖြစ်ရတယ်… ထိပ်ထားနဲ့ တစ်နေရာမှာတွေ့တုန်းကပေါ့…။အဲဒီနေ့က  သူ့မှာ မှုန်တို့မိန်းမတွေလစဉ်ကြုံ ရ တဲ့ ရာသီသွေးဆင်းနေတာ… ရာသီသွေးဆင်းနေရင်လည်း စိတ်လာရင်လုပ်   လို့ရပေမဲ့ ငါက မလုပ်ပါဘူး။လုပ်လို့ အဆင်မပြေလို့ မလုပ်ခဲ့တာ…

ဒါမဲ့ လီးကတောင်နေတာမို့သူကစုပ်ပေးတယ်။ ငါက ပက်လက်အိပ်  လက်နှစ်ဖက်လုံးကို ခေါင်းအောက်ထားပြီးသူစုပ်တာ ကြည့်နေတာသူက ဂွင်းထုပေးလိုက်စုပ်လိုက်လုပ်ပေးတော့ တယ်…တော်တော်ကြာထိ ငါကမပြီးနေလို့..

" လက်တွေ တောင် ညောင်းလာပြီ ကိုကိုရယ်"

လို့ ပြောမှ ငါလည်းသူလုပ်ပေးနေတဲ့ အပေါ်စိတ်ခံစားမှုပြန့်ပို့လိုက်မှပြီးချ င်လာတော့တယ်

" ပြီးတော့မယ် ထိပ်ထား လက်နဲ့ မြန်မြန်လုပ် ပေး"

သူကလည်း မြန်မြန်လုပ်လိုက်တော့… "ပြစ်ကနဲ" စထွက်လာလိုက်တဲ့ အရည်က သူ့ ရဲ့ ညာဘက်ခြမ်းက နားရွက်နဲ့ ဆံပင်တွေ ဆီ ပြေးထွက်သွားတာ…အဲဒါမှာ သူက လက်ကို ဆက်မလုပ်ပဲ  ရပ်ပြီး အရည်ထွက်နေစဲ လီးကို သေချာကြည့်နေခဲ့တာ…

" တောက်!!! ဖြစ်သွားတဲ့  ငါ့ရဲ့ ခံစားချ က်ကို  ပြန်ပြောပြဖို့ စကားလုံး မရှိဘူး  မှုန်…

မှုန်ကမိန်းကလေးမို့ဒီခံစားချ က်ကိုနားမလည် နိုင်ပေမဲ့…ငါတို့ ယောင်္ကျားလေးတွေမှာ  ဒါမျိုး ကြုံ ဖူးတယ်ဆိုရင် ကိုယ်ချင်းစာကြည့်ရင် သိ နိုင်ပါတယ်။သုတ်ထွက်တာက စကားအနေနဲ့ ခွဲပြောတာပါ အချိန်က မြန်လွန်းတယ်… ပီးတော့ လီးကနေသုတ်ရည်ထွက်တဲ့အခါမှာလည်း "ပျ စ်ပျစ်!" "ဗျစ်ဗျစ်!" နဲ့ အသံမမြည်ပါဘူး…ပြောရင် တစ် ခြားလူ နားလည်အောင်လို့သာ သုံးရတာ…

ငါ ပက်သတ်ခဲ့တဲ့ မိန်းမတွေမှာလဲထိပ်ထားလို မျိုးက သူတစ်ယောက်ပဲ ဆုံခဲ့ရတာပါ။ကျ န်တဲ့သူတွေကသိပြီးသားတွေပါ…ဒါမဲ့ လီးကိုကိုင်ပုံ တွေ စိတ်သိပ်မလာရင်တောင် မြန်မြန်စိတ်ကြွ အောင် ဆွ ပေးပုံတွေ…လီးကို စုပ်ပေးတဲ့ အခါ ပါးတွေပါ ခွက်ပြီး စိတ်ပါလက်ပါ စုပ်ပေးတာ တွေကျ  အန်တီ့ ကိုတော့ ဘယ်သူမှမမီပါဘူး။

နောက်ထပ် လေးငါးကြိမ်လောက်ထိအန်တီ့ရဲ့ ဟိုဟာကိုမလုပ်ဖူးသေးဘူး…နောက်မှ အန်တီ ပြောပြတာက ငါ က တစ်ခါမလုပ်ဖူးသေးတာမို့ အပေါက်ထဲ  လီး ဝင်ပြီးရင်တစ်ချက်နှစ်ချက် ဆောင့်လိုက်တာနဲ့ ပြီးမသွားစေချ င်လို့ စုပ်ပေးပြီး ကျ င့်ယူနေတာတဲ့…။ပီးတော့ သူကိုယ်တိုင် ကလည်းစုပ်ပေးရတာကိုဝါသနာပါသိပ်ကြို က်     သလို ငါ့ကိုလည်းလီးစုပ်ခံရတဲ့ အရသာကို ကောင်းကောင်းပေးသိစေချ င်တာတဲ့……။

ငါတို့ဆီကို တီမြတ် အလည်လာမှ ဦးနဲ့ အန်တီလင်မယား မဟုတ်တော့ဘူးဆိုတာ ငါသိလိုက်ရတယ်။သိလိုက်ရတယ်ဆိုတာမှာငါ့ကို ပြောပြ လို့ မဟုတ်ဘူး…တီမြတ်နဲ့ စကားပြောနေရင်းငါရှိမှန်းလည်း သိတော့ တစ်ဖက်လှည့်နည်းနဲ့ စကားခေါ်လိုက်ပြီး ပြောပြသွားတာ…

ငါလည်း အားလုံးကြားလိုက်ရတော့ စိတ်မဆိုး ပါနဲ့…တကယ် ဝမ်းသာသွားခဲ့တာ။အရင်က အန်တီ ခေါ်ခေါ်လုပ်ပေးတာ မငြင်းရဲလို့သာ စိတ်ထဲမှာ  ကြောက်စိတ်တွေနဲ့… အခုတော့ အန်တီရဲ့ ဟိုဟာကို အေးဆေးလုပ်လို့ ရပြီလေ……

" ဟိုဟာလို့ ပြောမနေနဲ့ ဒဲ့ပဲ ပြောပါဆိုဟာ"

" အေးပါ…တီမြတ်နဲ့ရှိနေတုန်းပြောပြလိုက်တာ တွေ ကြားပြီးကတည်းက အန်တီ့ကိုငါ လိုးချ င်နေတော့တာ။အဲဒီအချိန်မှာစာ ကိုတောင်သိပ်စိတ်မဝင်စားတော့ဘူး…တစ်နေ့ တစ်နေ့အန်တီ့ကိုဘယ်လိုလိုးလိုက်ရရင် ကောင်းမလဲပဲစဉ်းစားနေတာ။စားမေးပွဲကျလည်းကျကျ ကွာ မအောင်လည်း ဘာမှ အရေးမကြီးဖူးလို့ နှာစိတ်မွန်နေတော့စောက်တလွဲတွေ တွေးနေ တော့တာပေါ့……။အဲဒီရက်တွေက အန်တီ့တို့ မာနတွေ ကြီးနေ လိုက်တာလို့ ထင်ရတယ်…ငါ့ကို သူ့နားကိုသိပ်အကပ်မခံဘူး…နောင် စာအုပ်တွေဖတ်မိတော့ "မိန်းမဆိုတဲ့ အမျိုးက မလိုချ င်ရင်လာတယ်…လိုချ င်ရင်ကျ ပြေးတယ်"ဆိုတာ

ဟုတ်လောက်တယ်…ကိုယ်တွေ့ပါလို့ စဉ်းစားမိနေတုန်း  ဆရာမ တစ်ဦးရေးတဲ့"လိုလိုက် မလိုလိုက်နဲ့ ဒင်းတို့ကိုယ်တိုင် အတ္တ ကြီးနေတာကျ  ထည့်မပြောတော့ဘူးလား"ဆို တဲ့ စာလေးဖတ်မိလိုက်မှ ဒါလည်းဟုတ်သားပဲ။အန်တီ့ကို မေးကြည့်မိတော့လည်း အဲဒီရက်တွေကသိပ်နေမကောင်းဖြစ်နေသလိုစိတ်တွေ လည်း မပါနေလို့ဆိုတာ သိရတယ်… အန်တီ စိတ်ပါနေပြီဆိုရင်လည်း မိုက်တယ်… လိုးရတဲ့ ငါ့မှာလည်း သိပ်ကောင်းတာ…

နှစ်ဦးသား မလုပ်ရတာလည်းကြာ စိတ်တွေက လည်းပါ နေတဲ့အချိန်မျိုး စိတ်ရှိလက်ရှိ လုပ် လိုက်ရတဲ့ နေ့မျိုးမှာ စိတ်ကျေ နပ်မှု့များစွာနဲ့ဘဝမှာ ဒီလို ခမ်းနားတဲ့ရက်မျိုး တွေဖြတ်သန်းရတာအရသာရှိလိုက်တာကွာလို့တွေးမိတယ်။

အန်တီ့ကိုပထမဆုံးလုပ်ဖူးတာကငါတို့ရပ်ကွပ် မီးပြတ်တဲ့နေ့ကပေါ့…ညနေ မှောင်လာတော့မှုန်တို့အိမ်ကိုမီးစက်လာနိုးပေးတယ်။ဂေါက်တံ နဲ့ ဘားကိုဆွဲပြီး နိုးရတာမှာဘားဆွဲတဲ့လက်က နည်းနည်း ညစ်ပတ်သွားလို့ ရေကန်ကြီးနားလက်ဆေးနေတုန်း အန်တီက ဓာတ်မီးကိုင်ပြီးရောက်လာတယ်လေ…မီးစက်နိုးလိုက်လို့ အိမ်ထဲမှာ လင်းနေပေမဲ့ရေကန်နားကတော့ မှောင် နေတာပေါ့…အန်တီက

" သား..ထမင်းစားပြီးခဲ့ပြီလား"လို့ မေးတော့

" မဆာလို့ မစားခဲ့သေးဘူးဗျ  ဘာဖြစ်လို့လဲ"

အန်တီ့ကို စိတ်ဆိုးတဲ့ ဓာတ်ခံလည်း ရှိတာမို့နည်းနည်းပဲ ဖြစ်ဖြစ် ခပ်တင်းတင်း ပြန်မေးလိုက်တယ်။အန်တီကလည်း သိပုံကျ ပါတယ်.. ရယ်ချ င်နေတဲ့ အသံနဲ့

" ထမင်းစားပြီးပြီလားလို့ မေးတာပဲကွယ် မမေးရတော့ဘူးလား"

" မဆာလို့ မစားခဲ့သေးဘူးလို့ ဖြေနေတာပဲဗျာ မဖြေရတော့ဘူးလား"လို့ငါလည်း ပြန်ဘုလိုက် တယ်။

" သားက စိတ်ဆိုးနေတာလား"လို့ပြန်ပြောပြီးမှ

" ကျွ န်မ ဘာအမှားလုပ်ခဲ့မိလို့လဲရှင်"ဆိုပြီး

ထပ်ပြောလာတော့ ငါက လက်ကလည်းဆေး ပြီးနေပြီ အန်တီကလည်း အဲလို ထပ်ပြောလာတော့…

" ဒီ အမှားတွေပေါ့"လို့ ပြောပြီး ပါးစပ်က ပြောလိုက်သလို လက်ကလည်း အန်တီ့ကို ဆွဲဖက် လိုက်တယ်။ပီးတော့ ပါးကို နမ်းလိုက်တယ်။အန်တီ့ကို အဲဒီညကမှ စ နမ်းဖူးတာ…

" အိုကွယ်" 

လို့ အန်တီက ရေရွတ်လိုက်တော့အဲဒီလေသံထွက်လာတဲ့  ပါးစပ်ပေါက်ပါ…ငါ့နှုတ်ခမ်းနဲ့ ပိတ်ပေးလိုက်တယ်။အဲတုန်းက  လျှာကို ဆွဲစုပ်ရမယ်ဆိုတာ မသိသေးဘူး။အန်တီ့ရဲ့ နှုတ်ခမ်းလွှာနှစ်ခုကိုပဲ ဖိစုပ်နေခဲ့တာလက်ကလည်းအန်တီ့ရဲ့ နို့ကြီးတွေကိုအတင်းကို ဖိနှယ်ပြစ်တယ်။ အန်တီက

" သားရယ်" 

လို့ပဲ ပြောပြီး ငါလုပ်သမျှ ငြိမ်ခံနေတော့…လက်တွေကအန်တီ့ ဖင်ကြီးကို အားရပါးရ ဆုပ်နှယ်လိုက်တယ်။ဖင် ဆိုတာ အသားတွေလား အဆီတွေလား သေချာမသိပေမဲ့အန်တီ့ဖင်ကြီးတွေကတော့ကိုင်လို့ မိုက်တယ်။ဒါမဲ့ ငါရဲ့ ပစ်မှတ်က အန်တီ့ရဲ့  ဖင်မဟုတ်ဘူးအန်တီ့ ရဲ့ စောက်ဖုတ်။ဒီနေ့ည အန်တီ့ရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို လုပ်ရမှ ငါကျေ နပ်နိုင်မယ်…

သံဒိုင်ကငယ်ငယ်ကတည်းကတစ်ခုပြီးမှတစ်ခု တိုက်ပွဲဝင်တတ်တဲ့  စစ်သည်တော်ပါလားဆိုတာ သိလိုက်ရသလိုဒီအခန်းပြောမှပဲသူ့အသံတွေက ပိုမာန်ပါနေပါလားလို့လည်း  ဝတ်မှုန် သိလိုက်ရတယ်။အေးလေ ဝတ်မှုန်တောင် နားထောင်လို့ သိပ်ကောင်းနေပြီဟာကို………

" သားရယ်..မင့်အန်တီက ဘယ်မှထွက်မပြေးပါဘူး ဖြေးဖြေးကွယ်" 

အန်တီက စကားတွေပြောနေပေမဲ့ ငါ့မှာ အန်တီ့ကို ဘာသာပြန်ပေး ဖို့ အချိန်မရှိဘူး။ငါ သွားချ င်တဲ့ နေရာကို…မရောက်သေးဘူး။အဆင့်သင့်ပါပဲ အဲနားမှာ သစ်သားနဲ့ လုပ်ထားတဲ့  ကုလားထိုင်ခုံလည်းရှိနေတာမို့ ခုံကို ကန်ဘေးနံရံမှာ ချပြီး အန်တီ ကို အဲ့မှာထိုင်ခိုင်းလိုက်တယ်။

မှောင်နေတယ်ဆိုပေမဲ့ ရေလှောင်ကန်ကြီးကိုလည်း အကွယ်ယူလိုက်တာမို့ ပိုလုံခြုံ သွားရပြီး ထိုင်နေတဲ့အန်တီ့ ခြေထောက်ကို  ကွေးပြီး ခုံပေါ်ပဲပြန်တင်လိုက်တယ်။ခုံက အန်တီ့ဖင်ကြီးနဲ့ထိုင်ထားလို့ ပြည့်နေပေမဲ့  ခြေထောက်ကိုတော့.. မရမက ကုတ်ကုတ်ကပ်ကပ် နဲ့ပဲအန်တီက တင်ထားပေးခဲ့တယ်။

ဟ နေတဲ့ပေါင်နှစ်လုံးကြားကို ငါကဒူးထောက်ထိုင်လိုက်တော့ငါတွေ့ချ င်နေတဲ့အန်တီ့ဟာကို တွေ့ရပြီလေ… မှောင်နေပေမဲ့ ဓာတ်မီးလည်းအသင့်ပါလာတာမို့ မီးဖွင့်ပြီး ကြည့်ဖြစ်အောင် ကြည့်လိုက်သေးတယ်။စောက်ဖုတ်ကို အပြင်မှာ ပထမဆုံးအကြိမ် နီးနီးကပ်ကပ် မြင်ဖူးခဲ့တာ တကယ်လှတာဟ ဆီးစပ်ပြင်မှာ နက်မှောင်တဲ့ အမွေးတွေ ပေါက် နေတယ်။စောက်မွေးအုံ ကြီးကလည်း ကောင်း လိုက်တာ။အန်တီ့ကစောက်စိ့လည်းပြူးတယ်။

နှုတ်ခမ်းသားတွေကအညိုရောင်ရှိပြီး ခပ်ထူထူဖြစ်နေတာမို့အကွဲကြောင်းတစ်လျှောက်ကြည့်ရတာ လှတယ်။ဖြဲကြည့်လိုက်တော့ နှုးညံ့ခြင်းကိုတွေ့ရတယ်…အရောင်ကတော့နီရဲနေတယ်လို့လည်း မဟုတ်ဘူး။အန်တီ့ စောက်ဖုတ်က အတွင်းသား အလွှာရဲ့ အရောင်တော့ မပြော တတ်ဘူး……လုပ်လိုက်ရရင်တော့သိပ်ကောင်း မယ်ဆိုတာ ခံစားမိတယ်။

အန်တီ့ စောက်ဖုတ်ကို ကြည့်လို့မဝသေးပေမဲ့ ဒီနေရာလေးပဲ..ဓါတ်မီး  အလင်းရောင်ရှိနေတာ မကောင်းလို့ မီးပြန်ပိတ်လိုက်တယ်"

သံဒိုင် ပြောလို့ နည်းနည်းမောသွားပုံ ရတယ်..ရေသောက်နေသေးတာ…ဝတ်မှုန်လည်း မေး ချင်လာတာမို့

" အဲဒီဟာကိုပဲ သံဒိုင်ရယ်…လှတယ်  မလှဘူး.. ရှိသေးလို့လား"

" အွင်း အွင်း ရှိတာပေါ့ မှုန်ကလည်း"

" ရေ ဖြည်းဖြည်းသောက်ပြီးမှ ပြောပါဟာ ရပါ တယ်…ရေလည်း သီး နေဦးမယ်"

" မှုန်က သောက်နေတုန်းမေးတာကိုးဟ…ငါလည်း သိပ်ပြောပြ ရှင်းပြချ င်နေတာ အဟီး မိန်းမ ပစ္စည်းမှာလဲ လှတယ် မလှဘူးရှိတာပေါ့..ငါက အခေါ်အဝေါ်တောင် ခွဲ ခေါ်တာ…အန်တီ့ ဟာ မျိုးကျ  စောက်ဖုတ်လို့ ခေါ်မှ လိုက်ဖက်မယ် လို့ ယူဆတယ်။စာတွေထဲမှာ ပါတဲ့"မိန်းမ အင်္ဂါဇာတ်ကြီး"ဆိုတဲ့အသုံးအနှုန်း မျိုးနဲ့ဆို ပိုတောင်လိုက်ဖက်သေးတယ်။

သင်ဇာတို့ ထိပ်ထားတို့ ဟာကျ စောက်ပတ်လို့ ပဲ ခေါ်ချ င်တယ်။သူတို့ဟာတွေက  သန့်တာပဲရှိတာ စွဲဆောင်မှု့ ရှိတယ်လို့ ငါ မထင်ဘူး။အန်တီ့ စောက်ဖုတ်ကြီးနဲ့ယှဉ်ရင်ပြောတာနော်..သူ့ပစ္စည်းနဲ့သူ တော့ မညံ့ကြပါဘူး။လုပ်လို့လည်းကောင်းပါတယ်ကောင်းခဲ့ပါတယ်.. မကောင်းဘူးမပြောဘူး။ အန်တီ့ဟာလောက်မလှဘူး စွဲဆောင်နိုင်စွမ်းမရှိဘူးဟာ..ရှင်းလား

" ရှင်းပါတယ်…အမွေးနည်းတာ များတာ ကွာ သွားတာမျိုးလား"

" ဒါလည်း တစ်ပိုင်းပါတာပေါ့ ကိုယ်တုံးလုံးချွတ် အမျိုးသမီးတစ်ယောက်ရဲ့ ပုံကို ကြည့်မယ်ဆို ရင်ဆီးစပ်ကို ကြည့်လိုက်တော့အမွေးမှမပါရင် ကြည့်လို့ ဘယ်ကောင်းတော့မလဲ…ငါ ပြောတာက ရိုးရိုးအဝတ်အစားမပါပဲရိုက်တဲ့ ပုံကို ပြောတာနော်…သူတို့က ပေါင်ဖြဲပြစရာမလိုဘူးလေ… porn photo တွေကတော့ သေသေချာချာပြချင်တာမို့ ရှိတဲ့ အမွေးတောင် ရိတ်ရတာပေါ့…

" တစ်ချို့ငါ့သူငယ်ချ င်းတွေကတော့အမွေးပါ ရင်မကြို က်ဘူး ရှုပ်လို့တဲ့…သူတို့စော် တွေကို လည်း ရိတ်ခိုင်းထားတယ်။အမွေးမပါပဲ ပြောင် ပြီး သန့်နေမှတဲ့…သူတို့က အမွေးမပေါက်တဲ့ ကတုံးမ တွေနဲ့တွေ့ရင် ပိုအဆင်ပြေတာပေါ့… ငါကတော့ အမွေးပါမှ ကြိုက်တယ်"

ဝတ်မှုန် ဒီအဖြေကို လိုချင်လို့ မေးထားတာ သိလိုက်ရလို့ ကျေ နပ်သွားရတယ်။ဝတ်မှုန်ကလည်း ဟိုနေရာမှာ အမွေးများတဲ့သူမို့ရယ်…

" အမွေးမပေါက်တဲ့ သူ ရှိသေးလို့လား"

" ရှိမှာပေါ့…ရှိတယ်လို့လည်း ပြောကျ ပါတယ် ငါ့တော့ ပတ်သက်ခဲ့သမျှ မှာ မတွေ့ဖူးသေးဘူး။အဲ့ နည်းတာနဲ့ မျ ားတာတော့ ကွာတာပေါ့…ငါကအမွေးပါမှကြိုက်တယ်လို့ပဲပြောတာနော်အမွေးကြမ်းကြီးတွေ  ခပ်ထူထူပေါက်နေတာ မူ ိးကျ  သိတ်မကောင်းပါဘူး……

အဲဒါမျိုးကျ လည်း မကြို က်ပြန်ဘူး ဟ……ခုနက နင်မေးတာမှာ မိန်းမတွေရဲ့ ပစ္စည်းမှာအမွေးပေါက်ပုံကတစ်ပိုင်းပါသလိုအကွဲကြောင်းလှပမှု့ကလည်း တစ်ပိုင်းပါတာပေါ့…… ဒို့ယောင်္ကျားလေးတွေကို ခူ ိးခူ ိးနှိမ်နှိမ်ပြောချင် ရင် "အဲ့ကောင်က အပေါက်ပါရင်ပြီးရော့ ဆိုတဲ့ ကောင်"လို့ ပြောကျ တယ်လေ……

အပေါက်ပါတိုင်း မကြို က်လို့ အဲလိုစကား ဖြစ် လာတာပေါ့…ငါတို့ porn ကားတွေအများကြီးကြည့်ဖူးတယ်။ဇာတ်ကားထဲက စော် တွေ  တစ်ချို့ဆိုရင် ခါးလေးသိမ်ပြီး ဖင်တွေ ရင်တွေသိပ်ကြီးတယ် ဒါမဲ့ ပစ္စည်းလေးကျ  သေးသေးလေး… တစ်ချို့ကျ  လူက     ပိန်သေးလေး ပစ္စည်းကျ ပြဲအာနေရော့…။သူ့အရပ် သူ့ body နဲ့ လိုက်ဖက်တဲ့ ပစ္စည်းပါမှ လှမှာပေါ့ ဟာ…ဒါကြောင့် ငါတို့က ပြောတာ "အဲစော် အလကားလာလုပ်ပါဆိုပြီး လှန်ပေး ထားရင်တောင် မလုပ်ချ င်ဘူးဆိုတာ…"

ဒါတွေ ဒီလိုတွေ ကြောင့်ပေါ့…အန်တီ စောက်ဖုတ်ကြီးကျ  သိပ်လှတယ်…လူနဲ့လည်း လိုက်တယ်…"

" အင်း!ဆက်ပါ"

ဝတ်မှုန် ထပ်မမေးရဲတော့ဘူးသံဒိုင်က သေချာဖြေမဲ့ကောင်။မိန်းမပစ္စည်းအကြောင်းတွေတော့ကိုယ်မှာလည်း ပါတာမို့  ဒီထက် စိတ်မဝင်စား နိုင်တော့ဘူးလေ…

" ငါ ဓါတ်မီးကို ပိတ်လိုက်ပြီးတော့ မနေနိုင်လို့ မီးပြန်ဖွင့်ပြီး ကြည့်လိုက်သေးတယ်… ကြည့်ပြီးမှ လျှာနဲ့တစ်ချ က်လှမ်းလျက်လိုက်ပြီး မီးပြန်ပိတ်လိုက်ပြီး လိုးဖို့ လုပ်တဲ့အခါ… ခုံက ငါ မတ်တတ်ရပ်လိုက်တော့ကျ နိမ့်တယ်လေ။အဆင်မပြေဘူး အဲဒါနဲ့ ရေခူ ိးကန်ဘောင် ပေါ်ပဲ အန်တီကို ပြောင်းထိုင်ခိုင်းပြီး လိုးရတာ ပေါ့…ငါက မတ်တပ်ရပ်ပြီးပဲအန်တီ့ ပေါင်ကြား ဝင်လုပ်ရတာ…ရေခူ ိးကန်ဆိုတော့လည်း ဘောင်ကငါ့ခါးလောက်ရှိတာဆိုတော့ ငါ့အရပ် နဲ့ ကွက်တိပါပဲ။အန်တီကလည်း ထိုင်ပြီးမှ ကော့ပေးနေရတာ သိပ်အဆင်မပြေပေမဲ့ ငါ့ဆောင့်လုပ်တိုင်းမှာ ပိုပြီး ကော့ပေးခဲ့တယ်။တအားမြန်မြန်ကြီးမပြီးသလိုအကြာကြီးလည်းမဟုတ်ပဲ ငါပြီးသွားတာပေါ့"

" ကောင်းလိုက်တာ သားရယ် အန်တီ့လည်းပြီး လိုက်တယ်…ပူနွေးတဲ့သုတ်ရည်နဲ့ ဒီလိုအပက် မခံရတာ  ကြာခဲ့ပြီကွယ်"

" နှစ်ယောက်သား လုံးဝကို စိတ်ကျေ နပ်လိုက် တယ်လို့ မဖြစ်ပေမဲ့ အတိုင်းအတာတစ်ခုတော့ အာသာပြေခဲ့ရပါတယ်…

နောက်ရက်တွေမှာ ကြုံ ရင်ကြုံ သလို တွေ့ကြ ရင် လုပ်ဖြစ်ခဲ့တယ်။အေအေးဆေးဆေးတော့ မလုပ်ရသေးဘူးပေါ့…လူတွေအနီးနားကို သေ ချာ လာကြည့်ရင်တွေ့နိုင်ပေမဲ့ လက်တစ်လုံး ကြား လှည့်ပြီး လုပ်ရတာကို အန်တီ့က ငါ့ကို သင်ပေးခဲ့တယ်။သင်ဇာနဲ့ မြစ်ကမ်းဘေးက အကြော်ဆိုင်မှာ လုပ်ခဲ့တာတွေက ငါ့အကွက် တွေ့ပေါ့"

" ဟင်!ဟလား မှုန်တို့ကသင်ဇာမရဲ့ idea ထင် နေခဲ့ကြတာ"

" မဟုတ်ပါဘူး…ဒါမဲ့ ငါ့စိတ်ကူးတွေကိုတော့..သူက  အကောင်အထည်ဖော် ဖြည့်စည်း  ပေးခဲ့တာပေါ့ဟာ…၁၀ တန်းတုန်းက တစ်ခူ ိ့ကောင်တွေ အတော်ရယ်ခဲ့ရတယ်…တကယ်လည်း မိန်းမတစ်ယောက်နဲ့ မကြုံ ဖူးသေးပဲနဲ့ နောင်တော်ကြီးတွေရဲ့  အာပေါ်ကို လိုက်ပြီး ကိုယ်တိုင်တွေ့ကြုံ  ခဲ့ရသယောင်…

 ရွီှးတာ..ရွီှးတာ ဆိုတာလေ… အ ဟား ဟား!

ငါကတော့စာလေးလုပ်လိုက်အန်တီနဲ့ဆွဲလိုက် သိပ်ကို အဆင်ပြေနေခဲ့ရတာ… ငါ့တို့ စားမေးပွဲ ဖြေပြီးလို့ နောက်နေ့ ငါတို့ရဲ့ ဘာသာစုံ ကူ ရှင်ကနေ ပျေ ာ်ပွဲစားထွက်တာ မလိုက်ခဲ့ရတာ အန်တီ့ ကြောင့်ပေါ့"

ဝတ်မှုန်ဒါကိုတော့မှတ်မိတယ်…သံဒိုင် အစက လိုက်ဖို့ရာ နောက်မှ မလိုက်ဖြစ်ခဲ့တာ…… စားမေးပွဲ ပြီးသွားရင်  မြို့ကြီးတွေက ဘော်ဒါ ကျောင်းတွေကတော့နာမည်ကြီးနေရာတွေကို ကျေ ာင်းသားတွေရဲ့ပိုက်ဆံနဲ့ပဲသွားချ င်ကြရင် စီစဉ်ပေးတယ်လို့ သိရတယ်။ဝတ်မှုန်တို့ဆီမှာဘော်ဒါ ရယ်လို့ မရှိသေး…ဘာသာစုံ ကူ ရှင်ပဲရှိသေးတယ်။ဆရာတွေကပဲ သူတို့ပိုက်ဆံနဲ့ တပည့်တွေကို  တတ်နိုင်တဲ့ နေရာလိုက်ပို့ပေးခဲ့တာပါ…………

" အန်တီနဲ့က အဲဒီနေ့ကျ မှ အေးဆေးလုပ်ခဲ့ရ တာ…အန်တီ့ ရဲ့ခုနေတဲ့ အခန်းမှာမဟုတ်ဘူး ဒီ အခန်းမှာပဲ မှုန်"

" ဟင်! မေမေကသူ့အခန်းမှကျ  ဘာဖြစ်လို့"

မှုန် ရင်ခုန်စွာနဲ့ မေးလိုက်ရတာပါ…သံဒိုင်က လွယ်တာ မဟုတ်ဘူးလေ…သူက ဇွတ်တရွတ် လုပ်တတ်တဲ့ အကျ င့်တွေ ရှိတယ်မလား…

" အန်တီက သူ့အခန်းမှကျ  ဦးနဲ့ နေခဲ့ဖူးလို့တဲ့ သူ့ အခန်းထဲ ငါ့ကို ပေးမဝင်ချ င်တာမဟုတ်ပါ ဘူး…ငါတစ်မူ ိးထင်သွားမှာစိုးလို့ ပြောပြ ခဲ့သေးတယ်…ငါက ဒီအခန်းကို  ချစ်တယ် မှုန် ငါ့ ဘဝအတွက် မမေ့နိုင်တဲ့ ဇာတ်လမ်းတွေ ဖြစ်ခဲ့ရတာ"

သံဒိုင်က အဲလိုပြောပြီး ဝတ်မှုန်ကို ကြည့်နေ တော့တာလေ…

" ဟို!ဟိုလေ…သံဒိုင် ငါက…ငါက ဒီအခန်းမှာ  နင်နဲ့ စကားပြောဖို့ ရွှေးလိုက်တာကလည်း ငါ အခန်းထဲကို  မခေါ်ချ င်လို့ မဟုတ်…  မဟုတ်ပါဘူးနော်"

အာ!သွားပြီ ဝတ်မှုန် မေမေပြောခဲ့သလို ပြော မိသွားပြန်ပြီ။အမှန်က သံဒိုင် စိတ်မကောင်း ဖြစ်သွားမှာ စိုးလို့ ပြောပြတာပါ။

" အေးလေ ဘာဖြစ်လဲ မှုန် ရယ်"

" မှုန့် အခန်းက  မေမေ့အခန်းနဲ့ နီးလို့ စကား ပြောလို့ မကောင်းလောက်ဖူးထင်လို့ ဒီအခန်း ကို လာခဲ့တာနော်…ငါ့ကို တစ်မူ ိးထင်…အာဘယ်လိုဆက်ပြောရမှန်းတောင်မသိတော့ ဘူး…ဟာ"

" ဘယ်လိုမှ မပြောပါနဲ့ မှုန်ရယ်…မှုန့်စိတ်ထဲမှာ ရှိတာတွေကို အကုန်မြင်တယ်…ခု ည စကားပြောဖို့ရာ မှုန့်အခန်းထဲမှာမပြောပဲ ဒီ အခန်းထဲပဲ ပြောဖြစ်တာ… မှုန့် အခန်းထဲ မခေါ်ချ င်လို့ ဆိုပြီး ငါတွေးသွားမှာ စိတ်ပူမိ သွားတယ်။ပီးတော့အန်တီလိုပဲမှုန်က ဒီအခန်းမှာပဲ တွေ့တယ်ဆိုတော့ တစ်ခါ ငါတစ်မူ ိးထပ်  ထင်မှာ  စိုးရိမ်မိပြန်တယ်။ဟုတ်တယ်မလား…"

" အင်း"

" မှုန့် စိတ်ထဲရှိတာတွေ အကုန်သိပါတယ်ဆို ခု ငါပြန်တော့မယ်မနက်ထ၃ နာရီကားအော်ဒါ ရှိတယ်…တောင်ကြီးကို လိုက်ပို့ရမှာ… သဘက်ခါ ပြန်လာမှ တွေ့မယ်"

" ပြောတော့မပြောဘူး ကားမောင်းရမှာကို အိပ်ချ ိန် သိပ်မရတော့ဘူး"

" မအိပ်ရလည်း ကိစ္စ မရှိဘူး…မှုန် တောင်းဆိုထားတာဆိုရင်ချက်ချင်းလုပ်ပေးနိုင်ရင်ချက်ချင်းဖြည့်စည်း ပေးမဲ့ "ငယ်သံဒိုင်"ပါ…

" ဟုတ်ပါပြီ…ကိုကိုတိုင်ရယ်  တောင်ကြီးသွား မှာဆို  မွေစံ ဆီသွားတွေ့ခဲ့ပါဦးလား"

" ဟာ! မှုန် ကလည်း အကုန်သိနေပါလား… မွေစံ ကိုတော့ မတွေ့တော့ပါဘူး…တော်ကြာကောင်မလေး တစ်ယောက်က သိပ်ထန်တဲ့ ကောင်လို့ထင်နေစိုးလို့… အိမ်ထောင်ပြု တော့ မှာလေ အနေအထိုင် ဂရုစိုက်ရတော့မှာ"

" အေးပါ"

ခုတော့ ဝတ်မှုန် စိတ်ပျော်သွားရပါပြီ……သံဒိုင့်ကို ခြံတံခါးထိ လိုက်ပို့ပေးတော့……ခြံတံခါးဝ အရောက်……

" ခဏလေး မှုန်!"

" ဘာဖြစ်လို့လဲ… အာ! သံဒိုင်နော် နင်…"

" သွားပြီ မှုန်ရေ…ပြန်လာရင်တွေ့မယ်"……

ဝတ်မှုန်လေထွက်သွားတဲ့ သံဒိုင်ကျေ ာပြင်ကိုကြည့်ပြီးမှ ခြံတံခါးပိတ်လိုက်တော့တယ်။အခန်းထဲ   ရောက်တော့မှ      မှန်ရှေ့ထိုင်ပြီး        သံဒိုင်ညှစ်သွားတဲ့ ဝတ်မှုန်ရဲ့ချွန်မြတဲ့ နှာခေါင်း ကို ပြန်ကြည့်မိလိုက်တယ်…။ဒီနှာခေါင်းချွန်ချွန်ကသူ့ကို ရင်ခုန်စေသတဲ့လား ဒီထက်လည်း ဝတ်မှုန် ပို မတွေးရဲသေးဘူး…။

ဝတ်မှုန်လေ  သံဒိုင့်ကို…

မုန်းသည် ဆိုသော် လည်း……………

ပြီးပါပြီ။

                     

အဖြူ လိုင်းနဲ့ အပြာလိုင်းကြား

                                      ဝါးတံတားတစ်စင်း

                                                               ဖြစ်စေသတည်း

ကိုယ်တော်ကြီး

                   

မုန်းသည် ဆိုသော် အပိုင်း ( ၂ )

 မုန်းသည် ဆိုသော် အပိုင်း ( ၂ )

ရေးသားသူ - ကနောင်ကိုယ်တော်ကြီး

အခန်း ( ၆ )

ဝတ်မှုန် ထိပ်ထားစကားကြောင့် ဘယ်လိုအံ့သြမိတယ်မသိ…ဘာ ဘယ်လို ထိပ်ထားရယ်ကိုပဲသုံးကြိမ်လောက် ပြန်ပြောမိနေတာလေ……ထိပ်ထားလည်း စကားပြောရပ်သွားပြီး ဝတ်မှုန်ကို သေချာ ကြည့်နေတယ်…။

" ဆက်ပြောပါ ထိပ်ထားရယ်- သင်ဇာရဲ့ အတွေး နဲ့ လုပ်ရပ်တွေကို အံ့သြမိလို့ပါ"

" သင်ဇာ အဲ့လို ပြောလိုက်တော့ မေက အယ် အဲ့လိုချည်းတော့ မကောင်းပါဘူးကွာ လို့ပြောသေးတယ် သင်ဇာက မေ မကောင်းပေမဲ့ သင်ဇာ ကောင်းမှာလေ ဒါလေးတောင် ငါ့ကိုမကူညီနိုင်တော့ဘူးလား မေ့ ဟာနဲ့ ခံခိုင်းမှာမဟုတ်ပါဘူး သင်ဇာ ပစ္စည်းနဲ့ ခံမှာပါ-- မေတို့က ကျောပေးထားပြီး ဒီဘက်ကို လူလာတယ်မလာဘူး ကြည့်ပေးယုံပဲဟာ………"

" အ ဟီး…ဟီး  ခစ် ခစ် မိသင်ဇာ တို့ကတော့"

ဝတ်မှုန် အူယား  လို့ရယ်ဖြစ်သွားတယ် --မေ တော့ ဘယ်လောက်စိတ်ညစ် လိုက်မလဲမသိ--အဲ သူ့ပစ္စည်းနဲ့ ဆိုရင်တော့ စိတ်ညစ်ချင်မှ ညစ်မှာပေါ့လေ……

" အဲ ဒါတွေပြောနေတော့ သံဒိုင်က ဘေးမှာရှိလား သူက ဘယ်လိုပုံစံ ဖြစ်နေလဲ"

" မရှိဘူး မုန့်နဲ့ ရေနွေးကြမ်း သွားယူနေတာ"

" အင်း ဆက်ပါဦး ကွာ…"

ဟော အခုကျလည်းဝတ်မှုန် ရင်ခုန်သံအပြည့်နဲ့ နားထောင်ချင်မိပြန်ရော့……………

" သံဒိုင် လည်း မုန့်တွေ ယူပြီး ရောက်လာတော့ သင်ဇာက မောင် သစ်ပင်ခြေရင်းမှာထိုင်ဘေးက ကိုယ်ရံတော်နှစ်ယောက်က လူရိပ် လူခြေ ကြည့s..

" ဘာလုပ်ဖို့လဲ သင်ဇာ"

" မောင် ကို တက် လုပ်မလို့"...

" ဘယ်သူက လဲ"……

" ဝတ်မှုန်………သမီး ပြန်တော့မလား"

အာ မေမေလေ အိမ်ထဲကနေ လှမ်းပြောတော့ 

" ခဏလေးပါ မေမေ"

" အေးပါ အေးပါ ပြောကျပါ"

" သူ တို့တွေ တွေ့ ရင် မပြီးတောဘူးလေ အေးအေးဆေးဆေး ထိုင်ပါဦး တို့လည်း ပြောစရာတွေ ရှိသေးတယ်"

လို့  ထိပ်ထား မေမေ ပြောနေတာကိုဝတ်မှုန်ကြားလိုက်ရသေးတယ်။

" ဆက်ပါဦး ထိပ်ထား အဲ့လိုမေးတော့"

" သံဒိုင်က ဘယ်သူ တက်လုပ်မှာလဲ မေးလိုက်တော့ သင်ဇာမက သုံးယောက်လုံးလို့ နောက်ပြီး ဖြေချိန် ' ဟာ' တဲ့ ။ အဲဒီ 'ဟာ'က သံဒိုင်ဆီက မဟုတ်ဘူး မှုန်ရေ  မေ ဆီက ထွက်တာရယ်ချင်ပတ်ကျိ လည်း ဖြစ်မိတယ် မေ လေးကိုလည်း သနားတယ်"

မသနားနဲ့ ထိပ်ထားရေ...မေ က မင့်ထက် ခရီး ရောက်ခဲ့ပြီးပြီ ဟင်း ဟင်း...သူလည်း တကယ်ကို တက် လုပ်ချင်နေမှာ

ဒင်းကိုမုန်းတဲ့ဝတ်မှုန်တောင် သင်ဇာမရဲ့ ဂွင်ကို ရင်ခုန်နေသေးတာလေ…………

" ခဏနေမှ သင်ဇာက မောင့်ဟာကြီးနဲ့ ခံဖူးတဲ့ ဒီက မိသင်ဇာ ကပဲ လုပ်မှာပေါ့ မောင်ရဲ့ တဲ့"

" ဘေး မှာ နင်တို့တွေ ရှိတာတောင် ပြောရဲတယ်နော်"

" အော် မှုန် ရယ် ဟို ဟာတောင် လုပ်မှာပါဆို ဘာကို ရှက်နေရမှာလဲ ကဲ"

" အေးပါ ဟုတ်ပါတယ်လေ…သံဒိုင်မျက်နှာကြီးရော ဘယ်လိုဖြစ်နေလဲ  "

" မေ နဲ့ ငါ က သူ့ကို ကျောပေးထိုင်ပြီး လူ လာမလာ ကြည့်နေပြီလေ ဘယ်သိမလဲ"

ဒင်းက ပြုံးပြုံ းကြီးနဲ့ ဝတ်မှုန်သိပ်မုန်းတဲ့ မျက်နှာပုံစံဖြစ်နေရော့ပေါ့…………

" မောင့် ဟာ ကြီး သင်ဇာ မစုပ်ရတာ ကြာပြီ…စုပ်ပေးမယ်နော်တဲ့…မစုပ်ခင် နမ်းဦးမယ်တဲ့ ဘာကြောင့် ဒါကြီးက ဒီလောက်ချ စ်ဖို့ကောင်းတယ် မသိဘူး… နမ်းတဲ့ အသံ စုပ်တဲ့ အသံ  တွေ ကြားရတာပေါ့ မှုန်ရယ်…………

နို့တွေ အင်္ကျီပေါ်ကပဲ ကိုင်တော့ မောင်တစ်ယောက် ယောက်လာရင် ပြန်ထိုင်နေရမှာ-

" ဟုတ်ပါပြီ သင်ဇာ ရယ်… အား…ရှီး"

" မောင့် ဟာ ကြီးကပို ကြီးလာသလိုပဲ ဂျပန် မမ ဘယ်လိုတွေတောင် ပြ ုစုသွားလဲ"

" ထင်လို့ပါ သင်ဇာ ရယ် အရင်လိုပါပဲ"

" မမ စုပ်ပေးတာနဲ့ သင်ဇာ စုပ်တာ ဘယ်သူ ပိုကောင်းလဲ ပြော"

" နှစ်ယောက်လုံး ကောင်းတယ် ဖီးလ် မတူဘူးလေ-အာငွေ့ရဲ့ နွေးထွေးမှု့တွေကလည်း တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် မတူဘူးလေ…တစ်ချိုဆို မစုပ်တတ် စုပ်တတ်နဲ့ စုပ်ပေးတာလေးတွေ ကလည်း ကောင်းတာရှိတာပဲလေ"

စောက်ကောင် ဒီ့မြှားကတော့ မေ ဆီ ပစ်ပြီထိပ်ထား ကတော့ သိမှာ မဟုတ်…။ဘာကြောင့် ဒီဟာ ကြီးက ဒီလောက် ကြီးနေတာလဲ သင်ဇာ ကို သေချာပြောပြ ဟင်…ဘာကြောင့် မောင့် ဟာ က ကြီးနေတာလဲလို့-

အင်..အင်..အင်    ဖတ် -ဖတ် သင်ဇာက မေးရင်း အသဲယားလာလို့ လက်နဲ့ ကစားပေးပုံ ရတယ်… တ ဖတ် ဖတ် နဲ့ အသံ တွေ ကြားရတယ်………။

" သင်ဇာ က လည်း တွေ့တိုင်းမေးတယ်နော် ..မောင် လည်း မသိဘူး မွေး ရာပါ ကြီးတာပါဆို..ငယ်ငယ်က အား တိုင်း ဒါကြီးကို ကိုင်နေလို့လည်း ပို ကြီးတာ ဖြစ်မယ်"

" မသိဘူးကွာ မေးမှာပဲ မောင့် ဟာကြီးကို ချစ်တယ် ချစ်တယ်……ထည့်ပြီကွာ..အင်း အား လားလား ရှီး…ကောင်းလိုက်တာ မောင် ရယ် ပြည့်သိပ်ပြီး အရသာ ရှိလိုက်တာ..ငြိမ်ငြိမ်လေးပဲ နေတော့မောင်  သင်ဇာ အားရအောင် ဆောင့်ချင်လို့……သင်ဇာ ဆောင့်နေတဲ့ အချိန်မှာတော့ အဝင်အထွက် သံတွေ မြည်နေတာ ပေါ့ မှုန်ရယ်…အထန်မ က ဘာမှ မပြောပဲ လုပ်ရင် တော်သေးတယ် ခုတော့ သူ့တို့စကားပြောတာတွေလည်းကြားနေရတော့ ကြေကွဲတာပေါ့ ဟယ်"

" သင်ဇာ လေး သိပ်ကောင်းနေပြီလား..ဆောင့်လေ…အား…ဟား…"

" ကောင်းတာပေါ့ မောင် ရယ်  မောင့်ဟာကြီး သင်ဇာထဲ ထည့်ဆောင့်ရတာ မကောင်းပဲ ရှိမလား…အား …အား အီး… အင်း   အင်း..အင်း အင်း ကောင်းလိုက်တာ မောင်ရယ် ..ကျေးဇူးပါတော်" 

သင်ဇာ တစ်ခါ ကောင်းသွားတယ် ထင်တယ် သက်ပြင်းချသံလည်း ကြားလိုက်တယ်။

" ပြီးသွား တာလား ထိပ်ထား သင်ဇာ ပြီးသွားတာလား"

" အဲဒါကျ မသိဘူး မှုန် လုပ်တာတော့ ခဏ ရပ်သွား တယ် ငါ့ဆီကနေ သူ့ အိတ်ထဲက လက်ကိုင်ပဝါ လှမ်းတောင်းတယ်… သံဒိုင်ပြောတာ ကြားရမှ ဟုတ်တယ် သူ တစ်ခါပြီးသွားတာတဲ့"

သံဒိုင် က 

" ပြီးတာသွားတာ အားရရဲ့လား သင်ဇာလေး"

" အားရတယ်တော့ ဘယ်ဟုတ်မှာလဲ စားရသလောက် ဝ တာမှ မဟုတ်တာ ဒါမဲ့ ကျေနပ်ပါတယ် မောင့် ပြီး အောင် လည်း လုပ်ပေးဦးမှာလေ အရည်တွေ သုတ်ပေးဦးမယ်"

" အရည် တွေ အများကြီးပဲ သင်ဇာ… ဥ တွေမှာလည်း စိုနေတယ်"

" ဝေး နေ တာ ဘယ်လောက်ကြာပြီလဲ မောင်ရယ် သင်ဇာ့ ညီမလေး လည်း  သူ့လင် ကိုကို လိင်တံ နဲ့ တွေ့တော့ ပျော်ဘီလေ အရည်တွေဗွက် ပေါက်ပြီပေါ့… ကျန်း အရည်တွေ သုတ်ရအောင် အများကြီးပဲ…သင်ဇာက တစ်ရှုူးမသုံးပဲဘာကြောင့် လက်ကိုင်ပဝါကို သုံးလဲ မသိနောက်မှ မေးကြည့်ရဦးမယ်…"

အရည်တွေ သုတ်ပြီး ပြန်စုပ်ပေးတယ်လေ အသံ တွေ ကြားနေရတယ် ဟို ဟာ စုပ်ရင်း…

" ထိပ်ထား လူကြည့်ဦးနော် ခေါင်း ငုံ့ မနေနဲ့ဦး"

တဲ့ ကိုယ့်ကိုယောကျာၤးတစ်ယောက်ရဲ့တန်ဆာကို စုပ်ရင်း နာမည်ခေါ် စကားပြောခံရတာ ဒါ ပထမဆုံးပဲ…။သင်ဇာကပဲ အပေါ်ကနေ ပြန်လုပ်ပေးပုံရတယ်လူချင်းက နီးနီးလေး အသံတွေပဲ ကြားနေရ ..လှည့်ပြီးလည်း မကြည့်ရဘူး ခံစားရတယ် မှုန်ရယ်…အဲမှာ မေ က ဆိုင်ရှင် ဦးလေး ကြီးဒီကို လာနေတယ်လို့ ပြောတော့ အရှိန် ပျက်ရပြန်ပြီပေါ့… ဦးလေး ကြီးက ရေနွေး လိုသလားလို့ လာဖြည့်ပေးတာတဲ့ ဒီအဖွဲ့က အစားအသောက်ကို ဘာမှ မဘာရသေးလေ……။

ဦးလေးကြီး ပြန်ထွက်သွားတော့ သူတို့ အလုပ်စ ဖို့ပြင်သံ ကြားရတယ်…သင်ဇာရယ် ဒူးထောက်ရက်ပဲ သစ်ပင်ကို ကိုင်ပြီး နည်းနည်းကြွထားလိုက် နောက်ကနေ လုပ်မယ် လို့ သံဒိုင်က ပြောလိုက်တယ်………အသံတွေ ကြားရတယ်... လေ အဝေ့ မှာသုတ်နံ့တွေ ရနေတယ် မှုန်ရေ သင်ဇာ မျက်နှာက သစ်ပင်ဘက်မှာ မလို့ ငါလည်း လှည့်ကြည့်လိုက်တယ်…။

သံဒိုင်ရဲ့ လိန်တံကြီးက သင်ဇာ ဟာထဲကို ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်နဲ့ လေ သံဒိုင်က လုပ်နေရင်း ငါ့ကိုကြည့်နေသေးတယ် အနီးကပ်ကြီးမြင်ရတော့ ကြောက်တယ်……။သံဒိုင်က အရင် အကြည့်လွှဲသွား ပြီး မျက်လုံးတွေ မှိတ် သင်ဇာ ခါးကို ကိုင်ပြီး မြန်မြန်လုပ်တော့တယ် ပါးစပ်ကလည်း--

" ပြီးတော့မယ် သင်ဇာ-"တဲ့……

" အင်း လုပ်ပါ… ကိုယ်လုပ်မှ ကိုယ်ပြီးမှာပါ…မောင်ရယ် လုပ်ပါ သင်ဇာကို လုပ်ပါ"

နဲ့ မိသင်ဇာ ကလည်း ပါးစပ်နဲ့လှော် ပေးတော့သံဒိုင်လည်း  အဆက်မပြတ် တစ်ရစပ် ကျုံးပါတော့တယ်…ကောင်းခန်းရောက်နေပြီမို့ လူကိုမကြည့်တော့ဘူး သူတို့ပဲ နောက်ပြန်ကြည့်နေလိုက်တော့တယ်…။ကိစ္စတွေ ပြီးသွားမှ ဒီဘက် ပြန်လှည့်နေလိုက်တယ် မိသင်ဇာ တို့က သန့်ရှင်းရေး သေချာလုပ်ပေးနေတယ် ထင်တယ်…။

" မောင့် ရဲ့ ဟာ က ခုကျတော့လည်း သူမဟုတ်သလိုပဲ တကဲ့ ကလေး သေးသေးလေး"

လို့ ပြောသေးတာ…လေးယောက်သား အကြော် စားကျ မလို့မျက်နှာချင်း ပြန်ဆိုင်လိုက်တယ် ။ (အကြော်= ဘယာကြော် ဗူးသီးကြော် မုန့်ပြင်သလက်တို့ဟူးကြော် … အားလုံးပေါင်းပြီးတော့အကြော်လို့ဝတ်မှုန် တို့ ဒေသက ခေါ်တာ)

အဲ့မှာ အချဉ်ရည်ပန်းကန် မလောက်လို့သံဒိုင် သွားယူနေချ ိန် သင်ဇာက မုန့်တစ်ခုကိုကောက်ကိုင်ပြီး မေ့ကို အရင်ခွံကျွေးတယ်............ငါ့ သူငယ်ချင်းလေးတွေ သိပ်ချစ်ဖို့ကောင်းတယ်တဲ့…မေ့ မျက်နှာလေးက မှုန်မိုင်းနေရော့ ကြီးတဲ့သူ့နှာခေါင်းက ပိုကြီး ပိုပွာနေသလိုပဲ မှုန်ရယ်..

မေ ကတော့ သင်ဇာ ခွံကျွေးတာကို မငြင်းဘူး..ပါးစပ်ကလေး ဟ ပေးပြီး စားတယ်..ငါ ကတော့ သိပ် မစားချင်ဘူး ဟုတ်တယ်လေခုနကပဲ သံဒိုင် ဟာကြီး ကိုင်ထားတဲ့ လက် ကိုသင်ဇာ က ဒါကို သိတယ်ထင်တယ်………။

" ထိပ်ထားက မျက်လုံးမှိတ် ပါးစပ် ဟ"

ဆိုလို့လုပ် လိုက်တော့ နှုတ်ခေါင်းနား ကို တစ်ခုခုလာကပ် တယ် ထင်တယ် အနံ့တစ်မူ ိး ရလိုက်တယ် ပါးစပ်ထဲကို သူ့လက်ချောင်း တစ်ချောင်း(လက်ညှိုး လို့ထင်တာပဲ)ထည့်ပေးပြီး

" စုပ်လိုက် ထိပ်ထား "

လို့ ပြောတယ်…ငါ လည်း သူ့လက်ကို ဖယ်ထုတ်ပြီး…

" သင်ဇာ မကောင်းဘူးကွာ ညစ်ပတ်တယ်"

" အမယ် နောက်ကျ ရင် တစ်ချောင်းလုံးတောင် မြတ်မြတ်နိုးနိုး စုပ်ရမှာကို ခု ရွှံ့နေသေးတယ်"

မျက်နှာလေး…မဲမှုန်နေတဲ့ မေ ကတောင် သူ့သွားဖြူ ဖြူ လေးပေါ်အောင် ရယ်လိုက်သေးတယ်…

" ဘယ်လိုရယ်ထိပ်ထား  သင်ဇာမ က ဘယ်လိုကြီးပြောလိုက်တာလဲ"

" မသိဘူး မှုန် ငါ ဗေဒင် အတပ်ဟောလိုက်မယ်..နင်တို့ နဲ့ သံဒိုင် လိင်ကိစ္စ ပက်သက်ကြဦးမှာတဲ့…နင်တို့ကိုယ်တိုင်ကလည်း သူနဲ့ပက်သက်ချင်သလို သူ့ကလည်း နင့်တို့ ဆန္ဒကို ငြင်းမှာမဟုတ်ဘူး"

တဲ့လေ………ဘာလဲ သင်ဇာရယ် လို့ ဝတ်မှုန် တွေးလိုက်မိပြီး ပြန်စဉ်းစားကြည့်လိုက်တော့ သင်ဇာအထန်မ တကယ့် ဆရာမကြီး သူ အားလုံးကိုသိနေတယ်……

" ဝတ်မှုန်ရော ဗေဒင် ဟောတဲ့ အထဲ ပါလိုက်သေးလား ထိပ်ထား"

" မှုန်တော့ မပါလိုက်ဘူး"

" သူ ငါ့ကို ဟောရင်တော့ စောက်ကျိုးနဲ အောင်လွဲ လိမ့်မယ်--ထားလိုက်ပါ စကားဆက်ပါဦး"

" သံဒိုင် ပြန်ရောက်လာတော့ ပုံမှန်စကားတွေပဲ...ပြောပြီး မုန့်စားကြတာပေါ့…အဲဒီအချိန်မှပဲသင်ဇာက သံဒိုင်မျက်နှာပေါ်က ဒဏ်ရာတွေမြင်ပြီးမေးတာပေါ့…ခုမှ မျက်နှာကို ဂရုစိုက်မိတာလား သင်ဇာ လို့သံဒိုင်က မေးတော့ … ဟီး ဟီး တဲ့

အမြန်လမ်းပေါ် ပြသာနာဖြစ်တာတွေ ပြောပြရတာပေါ့……သံဒိုင် သုံးယောက် တစ်ယောက် ဖိုက်တဲ့ ကိစ္စကို……

" သတ္တိ တွေ သိပ်ရှိလွန်းတော့ မဟုတ်ဘူး..သူ့တို့က မှုးနေတော့ အေးဆေးသေချာ ပြောပြနေလည်း ရစ်မှာ အဲ့တော့ လက်ဦးမှု့ယူပြီးအရင် လုပ်ရတာ။မှုးနေလို့လည်း သူ တို့ခံရတာပါ နို့မို့ရင်မလွယ်ဘူး ဒါတောင် နည်းနည်းပါးပါး ထိတာပဲ ကိုယ်က သိုင်းသမားလည်းမဟုတ်ဘူးလေ"

" ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် မောင်  တော်ပါတယ်"

" မတော်ဘူး သင်ဇာ နောက်ဆုံးကျန်တဲ့တစ်ယောက် ခလုတ်တိုက် လဲသွားလို့"

" ဟုတ်တယ် ဟုတ်တယ် ရွှေပိုးက ရယ်လိုက်သေးတယ် ဒီအချိန်မျိုးမှာ ထိပ်ထားတော့မရယ်ရဲဘူး"

" အင်း သိပ်လည်းမကြောက်ပါနဲ့ ထိပ်ထားရယ်..ငါ ပါရင်ပေါ့ အဲ့ည က သူတို့က မှုးပေမဲ့ စွမ်းတဲ့ သူတွေဆိုရင်တော့ ငါ သေ မှာပေါ့……ငါ သေ သွားလို့နင်တို့ကို စော်ကားမယ်..ဆိုရင်တော့ ငါလည်း ဘယ်တတ်နိုင်မှာလဲဘေးမှာ ငါ က သက်ရှိထင်ရှားရှိနေသေးတယ်ဆိုရင်တော့ စိတ်ချလိုက်ပါ…………"

ခုနက ဟာသလိုဖြစ်အောင် ပြောနေပေမဲ့ ခုကျလည်း တည်ကြည်လေးနက် လိုက်တာ မှုန်ရယ်မနေနိုင်လို့ သူ့ လက်မောင်းကို ဆွဲကိုက် လိုက်တယ်……ထိပ်ထားကလည်းသူများထက်ပိုကိုပိုလိုက်ရမှပါ့လားအထန်မ မှန်းတာတွေ မမှားဘူးဆိုတာလက်တွေ့လေ…………

" စားပြီးတော့ သင်ဇာ က ရှုးရှုးပေါက်ချင်လို့တဲ့အရင်ပြန်သွားတယ်။ပြီးမှ မေ……

" မှာထားတဲ့ စာအုပ်တွေ လာပို့ ရင်း အိမ်လာခဲ့မယ် မေ" 

လို့ သံဒိုင် က ပြောလိုက်တယ်။မေ ပြန်သွားတော့ ထိပ်ထားတို့ နှစ်ယောက်တည်းလေ… ဘာစကားမှ မပြောဖြစ်ဘူးကိုယ့်အတွေးနဲ့ ကို ညိမ်နေတာ.. ထိပ်ထားခေါင်းငုံ့ထားတာကနေ သူ့ကို မော့ကြည့်တော့သူ့ စိုက်ကြည့်နေတယ်။

ပြီးတော့ ထိုင်ရက်ပဲထိပ်ထားကို တစ်ချက်လှမ်းနမ်း တယ် သူ့လက်တွေက ခြေထောက်ဆီကို ရောက်လာပြီးပွတ်တယ် လုံချည်အောက်ကနေ  နှိုက်တယ်။ထိပ်ထား ဟာ လေးလည်း သူ့တို့ကြောင့်အရည် ရွဲနေပြီခဲ့ပြီးသား ဆိုတော့ သူ လက်နဲ့လုပ်တဲ့ အခါ အသံတွေ မြည်တာပေါ့……သူ ဟာကြီး ပြန်ထောင်လာပုံပဲ ထိပ်ထား လက်ကို ကိုင်ပြီး သူဟာကြီးကို ပုဆိုးပေါ်ကနေအကိုင် ခိုင်းတယ်………။

" မကိုင်ချင်ပါဘူး သင်ဇာဟာထဲ ခုနကပဲထည့်ထားတာကြီး"

လို့ ပြောလိုက်တော့သူ ရယ်ပြီး

" လူက အမွေးတွေပေါက် အရည်ထွက်လို့ အပျိုဖြစ်နေပြီ ခုထိ ကလေးစိတ်မကုန်သေးဘူး"

" ဘာဆိုင်လို့လဲ ကိုကို ရယ်"

အဲလယ့် ကိုကိုဆိုပါလား ထိပ်ထားက- ဝတ်မှုန်မရယ်မိအောင် ထိန်း လိုက်ရတယ်……ဟုတ်တော့ ဟုတ်ပါတယ် ထိပ်ထားက ဝတ်မှုန်တို့အောက် ၁ နှစ်လောက် ငယ်မယ်…ဒါမဲ့ဝတ်မှုန် တို့ကျ  နင် ငါ နဲ့ ပြောပြီး သူ့ဟာကြီးကျ  ကိုကို တဲ့လေ……။

" မနေ့က ညနေ က ထိပ်ထား လည်း သူနဲ့အဆုံးထိ ချစ်လိုက်ချင်တာ မနည်းကို စိတ်ထိန်းပြီး ပြန်ခဲ့ရတယ်……… ပြောပြချင်နေတဲ့ -အကြောင်းအရာတွေ ကေတော့ ဒီတင်ပဲ ပြီးဆုံးပါပြီမှုန်"…

ကွက်တိပါပဲ မေမေ ကလည်း

" သမီးရေ သွားရအောင်ကွယ်"

" ဟုတ် မေမေ-- ထိပ်ထားလေး သံဒိုင်နဲ့ တွေ့ဖို့ ငါ ကူညီမယ်… ပြန်တော့မယ်နော်".………

သားအမိ နှစ်ယောက် အိမ်ပြန်လမ်းမှာတော့ ဝတ်မှုန်လေ ထိပ်ထား ပြန်ပြောပြတဲ့ စကားအများကြီးထဲက သင်ဇာပြောတာလေးတစ်ခုပဲသတိရနေမိတယ်……

" ကိုယ်လုပ်မှ ကိုယ်ပြီးမှာပါ မောင်ရယ် လုပ်ပါ"

 ....................................................................................................

အခန်း ( ၇ )

ထိပ်ထားကို ကူညီမယ်ပြောထားပြီးလုပ်မပေးနိုင်သေးဘူး။ခုကဝတ်မှုန်လည်း ဈေးက ရွှေဆိုင်မှာ ကူညီနေရပြီ။ဝတ်မှုန်တို့မြို့မှာတော့ ဖေနဲ့မေ ရဲ့ "ရွှေဝတ်မှုန်" ရတနာရွှေဆိုင်လေးကနာမည်လည်းရသလို အလုပ်လည်းဖြစ်တယ်။

ဖေဖေဆီက စေတနာ အပြည့်နဲ့ ဈေးရောင်းနည်းတွေကိုလည်း လက်တွေ့ သင်နေရသလိုမေမေဆီက အကင်းပါးမှုတွေ လူကဲခတ် ပညာတွေကိုလည်းလေ့လာ နေရပြီလေ။ဖေဖေကလောကီကနေ နားချင်နေပြီလို့လည်း မေမေနဲ့ခဏခဏ တိုင်ပင်သံတွေ ကြားနေရတယ်။

ဝတ်မှုန် တို့ မိသားစု အကြောင်းလေးတွေလုပ်ငန်းအကြောင်းလေးတွေ…ပြီးတော့ငယ်သံဒိုင်တို့ သားအဖ ကားထောင်ပြီး စီးပွားရှာပုံတွေကို ဒီနေရာမှာ ဝတ်မှုန် သိသလောက်နည်းနည်းပြောပြပါရစေ……စီးပွားရေး အောင်မြင်ရေး တက်ကျမ်း စာအုပ်တွေ တော့ မဖတ်ဖူးပါဘူး(အဲ့စာအုပ်တွေကျ ဖတ်ရတာ ပျင်းလို့)

အဲလို စာအုပ်တွေ မှာတော့ ဘယ်လို ရေးမယ်မသိဘူး ခုက ဝတ်မှုန်မြင်မိ တွေးမိတာလေး တွေ ပြောပြမယ်။ဝတ်မှုန်တို့ ကတော့ အဘိုးအဘွားလက်ထက်ကတည်းက ဒီရွှေပန်းထိမ်လုပ်ငန်းကို လုပ်ကိုင်ခဲ့ကြရတာ …ဖေဖေဘက်ကလည်း ဒီပန်းထိမ်လုပ်ငန်းပဲလုပ်သလိုမေမေဘက်ကလည်း ပန်းထိမ် လုပ်ငန်းပဲလေ………

ဒါကြောင့်မို့ ဝတ်မှုန်တို့ အိမ်က လုပ်ငန်းအကြောင်းကို သိပ်ပြီး ပြောစရာ မရှိပါဘူး………ပိုက်ဆံဆိုလို့လည်း ဝတ်မှုန် ဘဝမှာ သိပ်ပြီးလိုအပ်တယ် ပြတ်လပ်တယ်လို့ လည်းမရှိခဲ့ဘူးလေ။မေမေကတော့ပြောပါတယ်ဖေဖေသာလောဘ အရမ်းကြီးပြီးစီးပွားရှာမယ်ဆိုရင်တော့အခုထက်ပိုပြီး ချမ်းသာနိုင်တယ်တဲ့။ဒါမဲ့ ပြောသာပြောတာပါ  မေမေကလည်း ဖေဖေကိုဝတ်မှုန် သိတတ်စကတည်းက တစ်ခါမှ အပစ်တင်ပြောဆိုတာ မတွေ့ခဲ့ရဘူး။

ဖေဖေ ကလည်းတကယ်ကို ဖြူ စင်မြင့်မြတ်တဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်ပါ………ဇနီး နဲ့ သမီးကို စကားလုံး ကြမ်းကြမ်းတောင်မပြောဖူးဘူး။ဝတ်မှုန်ကသာ မေမေဘက်ကအန်တီငယ်ကို တူတာတဲ့ စကားပြောတာ ပုံမှန်ဆိုရင်လေပြေအေးနဲ့ပြောတတ်ပေမဲ့ ဒေါသဖြစ်လာရင် စကားနာထိုးတတ်သလို…စကားလုံးရိုင်းတွေ သုံးချင်တယ်လေ။

ငွေရေးကြေးရေး အလုပ်ကိစ္စတွေသိပ်ပြီး ပူစရာမရှိတဲ့ ဝတ်မှုန်တို့ မိသားစုကတော့တကယ်ကိုအေးဆေးပါ။ဝတ်မှုန်က မိန်းကလေးမို့ စီပွားရှာခြင်းကို စိတ်မဝင်စားတာ မဟုတ်ပါဘူး--လူဖြစ်လာပြီးပြီပဲအလုပ် လုပ်ရမယ်ဆိုတာသိပါတယ်။

မေမေရော ဝတ်မှုန်ရော ပိုက်ဆံ ကို အရမ်းကြီးမမက်မောတာပြောတာပါ..သံဒိုင် တို့ အိမ်မှာကျ  သံဒိုင် ငယ်ငယ်က သိပ်ပြီး အဆင်မပြေခဲ့ဘူး။ဘာကြောင့်သိတာလဲဆိုတော့ သူ့မေမေက ဝတ်မှုန်တို့ ဆီကို ပိုက်ဆံခဏခဏ လာချေးငှားရတယ်ဆိုတာ မှတ်မိနေတယ်။သံဒိုင် ဖေဖေက ကားသမား… အရက်သောက်တတ်တယ်။

မှုးပြီး ဆိုးနေတာတော့မဟုတ်ဘူး……ကားမောင်းလိုက် အရက်သောက်လိုက် နေတာပေါ့။သူကားမောင်းသွားလို့ ထားခဲ့တဲ့ ပိုက်ဆံကုန်သွားပြီ…ကားအုံနာကလည်း ထုတ်မပေးသေးဘူးဆိုရင် သံဒိုင်တို့ပိုက်ဆံ လိုပြီလေ…အဲဒါဆို မေမေဆီကလာယူရတာပေါ့။

ဒါကြောင့်လည်း ခု သူ့တို့ အရမ်းအဆင်ပြေနေတော့ ဖေနဲ့မေကို သိတတ်တယ်။ဘယ်သွားသွားဘာလုပ်လုပ် ဖေနဲ့မေ ကို အသိပေးတယ်။လစဉ်လက်ဆောင်တွေစားစရာမျိုးစုံတွေ ဝယ်ပေးတယ်ဆိုတာ စကားထဲမှာတောင်ထည့်ပြောစရာမလိုပါဘူး။သံဒိုင်ဖေဖေ ကဖေဖေကိုလည်း သိပ်လေးစားတယ်လေ သူ့ အရက်ပြတ်တာ ဖေဖေ့ကြောင့်ကားအလုပ်တွေဖိဖိစီးစီး လုပ်နိုင်တာ ဖေဖေကြောင့်ဆိုပြီးပေါ့…ဖေဖေက ဘယ်ကနေ ဘယ်လို ဆုံးမပြောပြလိုက်တယ် မသိဘူး ။

သံဒိုင်တို့ ဝတ်မှုန်တို့အလယ်တန်းလောက်မှာပဲ သံဒိုင်ဖေဖေအရက်မသောက်ဖြစ်တော့တာ ဝတ်မှုန်မှတ်မိနေတယ်။အရက်မသောက်တော့ အရက်ဖိုးကုန်မဲ့ ပိုက်ဆံတွေက  အိမ်အသုံးစရိတ်မှာ သုံးလို့ရခဲ့ပြီ။(ဒီနေရာ မှာ ဝတ်မှုန် အားလုံးကို မှတ်မိနေလို့သိနေလို့---ပြောပြတာ မဟုတ်ပါဘူး ဖေနဲ့မေ ဝတ်မှုန်ကြီးမှပြန်ပြောပြတာလေးတွေနဲ့ နှိုင်းယှဉ်ကြည့်--စဉ်းစားကြည့်ပြီး ပြောပြတာပါ)နော်…………

သံဒိုင်မေမေကလည်း အိမ်မှာအပ်ခူ ပ်စက်လေးနဲ့ အပ်ခူ ပ်သေးတာမို့………လစဉ် ငွေပို ထွက်လာပြီလေ။အပ်ထည်တွေ ရတယ်ဆိုတာကတော့ မေမေ ကြောင့်ပေါ့။မေမေတို့က ဈေးမှာလည်း မိတ်ဆွေများတယ်လေ………။ဖေ နဲ့ မေ မှာဈေးပိတ်ရက်မှာတောင် လူမှုရေးကိစ္စတွေ သွားရတာ အများသား မဟုတ်လားဝတ်မှုန်လည်း ငယ်ငယ်ကတော့ ကျောင်းပိတ်ရက်နဲ့ကြုံရင် သွားတဲ့ပွဲတိုင်း လိုက်ရတာပေါ့။အပျိုဖြစ်ပြီးမှ အိမ်မှာနေခဲ့ပြီးစာအုပ်ပဲ ဖတ်နေခဲ့တာလေ။

ဝတ်မှုန် ဖတ်ခဲ့ဖူးတဲ့ လင်္ကာထဲမှာ………

" သူတည်းတစ်ယောက်ကောင်းဖို့ရောက်မှုသူတစ်ယောက်မှာ ပျက်လင့်ကာသာ ဓမ္မတာတည်း"

လို့ ဆိုတဲ့အတိုင်းပါပဲ…သံဒိုင်တို့ အဆင်ပြေနေတုန်းမှာ သံဒိုင် ဖေဖေမောင်းနေတဲ့ ကားရဲ့ ပိုင်ရှင် ရုတ်တရက် ဆုံးသွားတယ်။ကျန်ခဲ့တဲ့ အမျိုးသမီးမှာ ဒီကားလုပ်ငန်းကို ဆက်လုပ်ဖို့ အဆင်မပြေတာမို့ ကားရောင်းချင်ပါတော့တယ်။

သံဒိုင်တို့မှာလည်း ကားဝယ်နိုင်လောက်အောင်လည်းပိုက်ဆံက မပိုသေးဘူးလေ။ဟို အမူ ိးသမီးကလည်း ဘာမှနားလည်သူမဟုတ်တော့အပြင်လူလည်းရှာမရောင်းချင်ဘူး။သံဒိုင်တို့ကိုသာ ယူစေချင်တာ။အဲ့တော့ သံဒိုင်တို့ ဖေနဲ့မေဆီ တိုင်ပင်လာတာပေါ့။

ဖေဖေက ရှာဖွေဖို့သိပ်မလိုအပ်တာရယ် လောဘမရှိသူကြောင့်ရယ်မို့စီးပွားရေး အကြီးကြီး မလုပ်တာ…အလုပ်ရလဒ်မြင်မှု နဲ့ အကွက်ချ စီမံတတ်မှု့မှာတော်တယ်လို့ဝတ်မှုန် သတ်မှတ်တယ်။

ဒီကား ကို ဝယ်သင့်ကြောင်း ကိုယ်တိုင်လည်းမောင်းနေသူမို့ ပိုအဆင်ပြေကြောင်း…ကားဝယ်ဖို့ငွေလို တဲ့နေရာမှာရှိတဲ့ရွှေရောင်းပါ(ရွှေက ပိုက်ဆံ ရှိ အချိန်မရွှေးဝယ်လို့ရ)စုထားတဲ့ ငွေနဲ့ ရှိတဲ့ရွှေလည်းရောင်းရင်တောင်မလောက်သေးဘူးဆိုရင် အိမ်ဝိုင်းမြေတစ်ဝက်ကိုရောင်းသင့်ကြောင်း…ပေါင်ရင်အတိုးထွက်ပါပေးနေရမှာမို့ အပြတ်ရောင်းလိုက်ပါ။

မြေနေရာကတော့ ပိုက်ဆံရှိတောင် ပြန်ဝယ်လို မလွယ်တာဖြစ်ပေမဲ့ ငွေတိုးမပေးချင်တာကြောင့်ရောင်းမှပဲ အဆင်ပြေမဲ့ အကြောင်း……ဝယ်မဲ့သူကိုလည်း ပိုက်ဆံ အရမ်းရှိတဲ့ သူ့မိတ်ဆွေတွေထဲကချိတ်ဆက်ပေးမယ်။ဝယ်တဲ့သူကဒီနေရာမှာ စီးပွားရးလုပ်ငန်းတစ်ခု လုပ်နေရင်ကိုယ်အဆင်ပြေလို့ ပြန်ဝယ်ချင်ရင်ကြ မလွယ်မှာမို့ ဒီနေရာကို သိပ်စိတ်မဝင်စားတဲ့  ပိုက်ဆံအရမ်းရှိတဲ့လူနဲ့မှ အဆင်ပြေမှာလေ…(ဒီကိစ္စ မှာ တော့ ဖေဖေကူညီမှ အဆင်ပြေမှာအမှန်ပါ) …

နည်းနည်းပါးပါး လိုအပ်သေးတယ်ဆိုရင်တော့ဖေဖေ ထုတ်ချေးပေးမယ်။ ဒီကားကို ဝယ်ပြီးကိုယ်ပိုင် လုပ်ဖို့အားပေးလိုက်တော့ သံဒိုင် တို့ကားဝယ်ဖြစ်သွားပါတော့တယ်။မြေရောင်းရတဲ့ကိစ္စမှာတော့ ဖေဖေပဲ အစအဆုံးသေချာ ကူညီပေးလိုက်တာပေါ့…

(နောင် သူတို့ အဆင်ပြေလာလို့ပြန်ဝယ်ချင်တော့လည်း ဖေဖေပဲ သူ့မိတ်ဆွေ ဆီ  ပြန်လိုက်ဝယ်ပေးခဲ့ပါတယ်။ဖေဖေမိတ်ဆွေမှာလည်း ပေါက်ဈေးအတိုင်းပြန်ရောင်း ရတာမို့ အမြတ်လည်း ရလိုက်ပါတယ်။ဒါမဲ့ သူတို့က အဲဒီ အမြတ်ငွေကို လိုချင်မက်မောလို့မဟုတ်ပါဘူး။ဖေဖေ လိုက်ပြောလို့ကူညီပေးလိုက်တဲ့ သဘောပါပဲ။ တကယ် ပိုက်ဆံ ကိုင်ပြီး ငွေရှာနေတဲ့ သူတွေက အဲလောက်မလွယ်ဘူးလေ)…

ကားက ကိုယ်ပိုင်ကား မောင်းတာကလည်းကိုယ်ပိုင် ဆိုတော့ တော်တော်လေးကို အဆင်ပြေခဲ့ရပါပြီ။ ဝတ်မှုန်တို့ ၁၀တန်း အောင်စာရင်းထွက်တဲ့နေ့မှာပဲ  သံဒိုင်တို့ အိမ်စီးကားလေးတစ်စီး ထပ်ဝယ်နိုင်လိုက်ပါတယ်။၁၀ တန်းအောင်ပြီးစ သံဒိုင် အဖို့ ပိုက်ဆံရှာဖို့ အလုပ်တစ်ခုက အဆင့်သင့် စောင့်နေသလိုပါပဲ။

ဝတ်မှုန်တို့မြို့က မြို့သေးလေးမို့ ကား အများကြီး မရှိဘူးလေ။ဝတ်မှုန် ငယ်ငယ်ကဆို မြို့မှာကားစီးနိုင်တဲ့သူ လက်ချိုးရေလို့ ရပါတယ်။အိမ်စီး ကား နည်းသေးတော့ ကျန်းမာရေးကိစ္စ  မိသားစုဘုရားဖူးကျောင်းကို ဘွဲ့တက်ယူတာ တွေ ကားအော်ဒါ သိပ်အလုပ်ဖြစ်တာပေါ့။

ယဉ်မောင်းလိုင်စင် မရသေးတဲ့ သံဒိုင်က သူ့ဖေဖေ တပည့်ကားသမားတွေနဲ့ လိုက်မောင်းရတာပေါ့။ငယ်ငယ်ကတည်းက ကားနဲ့ ရင်းနှီးပြီးသားမောင်းနိုင်ပေမဲ့ လူကငယ်သေးတာရောလိုင်စင် မရသေးတာကြောင့်  အရမ်းဝေးတဲ့ နေရာဆို  သူ့ဖေဖေက ကားသမားကြီး တစ်ဦးနဲ့အတူတွဲထည့်ပေးခဲ့တယ်။

ဝတ်မှုန်တို့တက္ကသိုလ် day တက်တော့ သံဒိုင် မပါလာတော့ဘူး။သူ အဝေးသင်ပဲ တက်ပြီး စီးပွားရှာနေပါပြီ။သံဒိုင်ကတကယ်တော်ပါတယ်။သူ့ဖေဖေဆီကကားပညာတွေ ရလိုက်သလို သူ ကိုယ်တိုင်လည်း အလုပ် လဒ် သိပ်မြင် တတ်ပါတယ်။

သူတို့ အိမ်ရှေ့မှာ လူ ၃ ယောက်နဲ့ ကားရေဆေး ခုံ ထောင်ခဲ့တယ်။ကားသိပ်မရှိတဲ့ မြို့ကားရေဆေးခုံက အဆင်ပြေနိုင်ပါ့မလားထင်ရင် မှားသွားလိမ့်မယ် …ကားမရှိတော့ဆိုင်ကယ်တွေ ဆေးရတာပေါ့။နောက်လုပ်ငန်းတစ်ခုကတော့ စေတနာအကျိုးပေးတယ် ပြောရမှာပဲလေ… ၁၀ တုန်းက သူငယ်ချင်း သံဒိုင်နဲ့လည်း ခင်သလို ဝတ်မှုန်တို့နဲ့လည်း သိပါတယ်။

သံဒိုင်ရယ်ဝတ်မှုန်ရယ်မေရယ်ကဟိုးငယ်ငယ်ကတည်းက အတန်းတူ အခန်းတူတွေ…သင်ဇာနဲ့က ၉ တန်း ၁၀တန်း မှ တွဲဖြစ်တာ။ကျောင်းကတစ်ကျောင်းထဲ မလို့ သိတာတော့ အရင်ကတည်းက သိနေတယ်လေ ဒါမဲ့ မတွဲ ဖြစ်ခဲ့တာပေါ့..။ထိပ်ထားက day တက်တော့မှ တွဲဖြစ်တာ သူက first year…ဝတ်မှုန်တို့က second year မြို့ကြီးမှာ ကျောင်းသွားတက်ရတာ အဆောင်အတူတူနေရင်း  ခင်ခဲ့ရတာလေ။

အယ် သံဒိုင် သူငယ်ချင်း ကိစ္စတောင်မေ့တော့မလို့…သူ့ သူငယ်ချင်းက ၁၀တန်း မအောင်ဘူး။သူက ဒီမြို့သား လည်းမဟုတ်ဘူး မိဘတွေ မရှိတော့ ဒီက ဦးလေး လင်မယားက ခေါ်မွေးစားပြီး ကျောင်းထားပေးတာ…ဝတ်မှုန်တို့က နှစ်ချင်းပေါက်အောင်ပေမဲ့ သူ က ကျန်နေခဲ့တယ်လေ..

နောက်နှစ် ထပ်ဖြေရင် အောင်နိုင်ပါတယ်...အရမ်းစာမလိုက်နိုင်တဲ့ သူတော့ မဟုတ်ပါဘူး..ဒါမဲ့ သူက သူ့တို့ငယ်ငယ်ကနေတဲ့ ရွာအလည်သွားပြီး အပြန်မှာ သူ့ငယ်ချစ်ကို ခေါ်လာပါတော့တယ်။သူ့ဦးလေးက တူ အရင်းမို့ဘာမှ မပြောပေမဲ့ ဦးလေးမိန်းမ အိမ်ပေါ် မထားတော့ဘူးလေ…လူက ၁၀ တန်း မအောင်သေးမိန်းမလည်း ယူလာတော့ စိတ်ဆိုးပြီပေါ့။

သူ့ဦးလေးမိန်းမ စိတ်ဆိုးတာ မှန်တယ်လို့ဝတ်မှုန်တော့ ထောက်ခံပေးခဲ့တယ်။တစ်ခါသံဒိုင်က သူ့ သူငယ်ချင်း အကြောင်း အဖြစ်မှန်ပြောပြတော့လည်း သူ့သူငယ်ချင်း မှန်ပြန်ရော့လေ။သူ့ ချစ်သူက အိမ်မှာ ပထွေးဖြစ်သူနဲ့ အတူတူမနေချင်တာရယ်ကြောင့် ခေါ်လာခဲ့တာလို့သိရတယ်။

လူငယ်လေးတွေ ဖြစ်တဲ့ အတွက်ဆုံးဖြတ်ချက်တွေ လုပ်ရပ်တွေက သိပ်မြန်ခဲ့မှာပေါ့။ဒါကြောင့် ဝတ်မှုန်တို့ လောကကြီးမှာနှစ်ဘက်လုံး ကိုယ်ဘက်ကကြည့်ရင်တော့မှန်နေတဲ့  ကိစ္စတွေ အများကြီးလေ……သူ့ဦးလေးအိမ်က မထားတော့ သံဒိုင်တို့ဆီလာနေရတာပေါ့။

သံဒိုင်မိဘ တွေကလည်းကူညီချင်စိတ် ရှိသူတွေ ဆိုတော့ ပိုအဆင်ပြေသွားပါတယ်။သံဒိုင်က သူ့ကို လက်ဖက်ရည်ဖွင့်ဖို့ တိုင်ပင်ကြတယ်လို့ သိရတယ်။သူ့ဦးလေးဖြစ်သူကလည်း လက်ဘက်ရည်ဆိုင်မှာရောင်းတဲ့ မုန့်တွေလုပ်တဲ့ မုန့်ဆရာပေါ့။ဒါကြောင့် သူလည်း ပလာတာ အီကြာကွေးကြော်ဖို့ လေ့လာချင်ရင် လွယ်သွားပြီလေ…သံဒိုင် ဖေဖေက ရန်ကုန်မှာ လက်ဖက်ရည်ဆိုင်ဖွင့်ပြီး အောင်မြင်နေတဲ့ ဝတ်မှုန်တို့ မြို့ကလူရဲ့ဆိုင်မှာ ၂ လ လောက်သွားနေဖို့ ပြောပေးတယ်။

သူ ရန်ကုန်ကို သွားနေတုန်းမှာ သံဒိုင်က ဈေးနဲ့နီးတဲ့နေရာကို အရင်ငှား လိုက်ပြီး စားပွဲ ခုံတွေဝယ်  အခြားလိုအပ်တာတွေ ဝယ်နဲ့ ကြို တင်ပြီး လုပ်စရာရှိတာတွေ လုပ်တော့တာပေါ့။သူတို့ ဆိုင်ဖွင့်တဲ့ နေ့က ဝတ်မှုန်တို့တောင်သူငယ်ချင်းတွေ စုပြီး သွားအားပေးခဲ့တာပေါ့။အတိုဆုံးဖြတ်ပြီးပြောရရင် သူ့တို့ အောင်မြင်တယ်။မအောင်မြင်ခဲ့ရင်တော့ သံဒိုင် ရင်းထားတဲ့ငွေ တွေ ဆုံးရှုံးမှာပေါ့။ခု ဝတ်မှုန်တို့ ကျောင်းပြီးသွားတော့ လက်ဖက်ရည်ဆိုင်က နောက်တစ်ဆိုင်ခွဲ ပြီးထပ်ဖွင့်ရပြီ။

သူ့ သူငယ်ချင်းဖြစ်သူကတစ်ယောက်တည်း ဖွင့်နိုင်ပေမဲ့ သံဒိုင်ကိုပဲရှယ်ယာထည့်ခိုင်းပြီး တစ်ယောက်တစ်ဝက်စနစ်နဲ့ပဲ မိတ်ဆွေမပျက် ဆက်လက် တွဲဆဲပါ။ဒါတွေက ဝတ်မှုန်သိနေတဲ့ သံဒိုင် လုပ်နေတဲ့အလုပ်တွေပါ။ကားအရောင်း အဝယ် ကိစ္စတွေလည်း လုပ်သေးတယ်လို့ သိရတယ်။အသက်ငယ်ငယ်လေး နဲ့ အလုပ်တွေများ ဝင်ငွေကောင်းတဲ့ သူ့ကို  သမီးရှင်တွေကတော့ သိတဲ့အတိုင်းပါပဲ…………။

သူ ဘယ်လောက်ပဲ အလုပ်များများ ဝတ်မှုန်တို့အိမ်က အကူအညီတောင်းထားတဲ့ အလုပ်ဆိုရင်အရင်ဆုံး လုပ်ပေးတတ်မြဲ။သူ့ ဖေ နဲ့ မေ ပြောတာတွေ ဆုံးမတာတွေထက် သူကိုယ်တိုင်ကလည်း သိပ် အလိုက်သိတတ်သူရယ်ပါ……။

ဝတ်မှုန်တို့ အရွယ်တွေ ပညာလည်းမရှာ စီးပွားလည်း မရှာပဲ အချိန်ကုန်နေတဲ့သူတွေထဲမှာသံဒိုင်က တကယ်ပဲ တော်ပါတယ်။ဖေဖေကလည်း သံဒိုင်ဆို အမွှန်းတင်ပြောဆိုတယ်လေ…ဖေဖေ ခုလို စစ်ကိုင်းဘက်ကို အေးအေးဆေးဆေး သွားနေချိန်မှာ အိမ်မှာလိုအပ်တဲ့ နေရာမှာကူညီပေးတယ်လေ။

အိမ်ရဲ့ ကိစ္စ တစ်ချို့ဟာယောင်္ကျားသားလုပ်မှပဲ အဆင်ပြေတာလေ။ဒီလိုေဖေဖေ သွားနေတုန်းမှာပဲ အိမ်ကိုဧည့်သည်တွေ ရောက်လာပါတယ်။ မနက်ပိုင်းဝတ်မှုန်တို့ သားအမိ ဈေးသွားမလို့ ပြင်ပြီးချိန် "တီ တီ တီ" ဆိုပြီး ကားဟွန်းသံ ကြားလို့အိမ်ရှေ့ ထွက်ကြည့်လိုက်တော့ ………

အန်တီမြတ်ကေသီ(မေမေဘက်က ညီမ--ဝတ်မှုန်ပြောပြတဲ့ ဒေါသဖြစ်လို့ စကားပြောရင် သူ နဲ့ တူပါတယ်ဆို တဲ့ အန်တီငယ်)……

နောက်တစ်ယောက်ကတော့ ဖေဖေဘက်က တူမ ဝတ်မှုန်တို့ရဲ့  မခိုင်နှင်း ပေါ့။မခိုင်နှင်းအကြောင်းကို ဝတ်မှုန် တစ်ခါ ပြောပြဖူးပါတယ်နော်။အဲ့ ဒီအခေါက်တော့ မခိုင်နှင်းက သူတစ်ယောက်တည်း မဟုတ်ဘူး ဘေးမှာ သူနဲ့ သက်တူရွယ်တူလောက် ရှိမဲ့ အချစ်တော်(မိန်းမကယောင်္ကျားစိတ်ရှိသူ)နဲ့လေ…………

" ဘယ်မှာ တွေ့ပြီး ဘယ်လိုတွေ အတူတူလာကျတာလဲ မြတ် နဲ့ ခိုင်နှင်း" 

လို့ မေမေက မေးလိုက်မှ 

" ဒီ ကားကွင်းရောက်မှ တွေ့လို့ အတူတူ ဖြစ်သွားတာ မမ    ကားကွင်းမှာပဲတစ်ခါ မောင်ငယ်နဲ့တွေ့ပြီး သူ့ကားနဲ့ ဒီကိုလိုက်ပို့ ခိုင်းလိုက်တာ မမရေ"………

ကားကွင်းမှာပဲ "တီမြတ်" နဲ့ မမခိုင်နှင်းတို့ တွေ့ကျ သလို ငယ်သံဒိုင် နဲ့ လည်းတွေ့ပြီး ကားကူညီပေးလိုက်တယ်နဲ့ တူပါတယ်။မိသားစု ဝင် နည်းတဲ့ သူမို့ အိမ်ကို ဧည့်သည်တွေလာရင် ဝတ်မှုန်ပျော်ပြီလေ..မခိုင်နှင်းတို့ တီမြတ် တို့ပါလာတဲ့ အဝတ်အစားအိတ်တွေ ပစ္စည်းတွေ အိမ်ပေါ်ထပ်  ကိုယူတင်ပေးလိုက်တယ်။ တီမြတ်ကတော့ဝတ်မှုန် အခန်းမှာပဲနေရတာပေါ့။မခိုင်နှင်းတို့ကတော့ ဟို အခန်းမှာပေါ့။မခိုင်နှင်းက ပစ္စည်းတွေနေရာချ ပြီးလို့ အောက် ပြန်ဆင်းသွားတော့…

" မောင်ငယ်ဆိုတဲ့သူ နဲ့ နင့် အမ က ဘယ်လိုပက်သက်တာလဲ အဲဒါ နင်သိလား"

ဆိုပြီးမခိုင်နှင်း ရဲ့ အချစ်တော်ကြီးက ဝတ်မှုန်ကို မေးပါတော့တယ်။

" မမခိုင်က အရင်လည်း ဒီကို နှစ်ခါ သုံးခါ လာဖူးတော့ သူတို့က ရင်းနှီးပြီးသားလေ ဘာဖြစ်လို့လဲ ရှင့်"

" ဘာမှ မဟုတ်ပါဘူး မေးကြည့်တာပါကွ"

ဝတ်မှုန် ရယ်တော့ ရယ်ချ င်သွားမိသလို--အချစ်တော်ကြီး ရဲ့ မသင်္ကာမှု့ တွေကိုလည်းမြင်လိုက်ရတယ်။တစ်ချိန်က ပက်သက်ခဲ့ဖူး သူတွေ လမ်းမှာဖြစ်ဖြစ်ပြန်တွေ့ကျ ရင် ဘယ်လိုအနေအထားတွေကြောင့် ကိုယ့်ဘေးက လူကရိပ်မိပါလိမ့်နော်…။

ဧည့်သည်တွေ ထားခဲ့ပြီး ဝတ်မှုန်တို့ သားအမိကတော့ ဈေးကို ထွက်လာလိုက်တော့တယ်။နောက်ရက်တွေမှာတော့ မမခိုင်ရဲ့ လက်ရာဟင်းကောင်းကောင်းတွေ စားရတော့မယ်လေ…အသန့်ကြိုက်ပြီး ဟင်းချက်ကောင်းပါတယ်ဆိုတဲ့ မေမေကလည်း မမခိုင် လက်ရာကျ  ကြိုက်တယ်။

မနက်ပိုင်းဆို ဝတ်မှုန်တို့က ဈေးသွား မမခိုင်တို့က အိမ်မှာနေခဲ့ပြီး ချက်ပြုတ်ကြော်လှော်နေ့ခင်းစာတောင် ဈေးကို လာပို့နဲ့ ဝတ်မှုန်တို့သားအမိ သိပ်အဆင်ပြေနေတာပေါ့။ တီမြတ်ကတစ်ခါတစ်လေ ဈေ းလိုက်လာတယ်။မြို့ပေါ်မှာရှိတဲ့ သူ့ သူငယ်ချင်းတွေဆီကိုလည်း သွားလည်တဲ့အခါ လည်နေတာလေ…………

တီမြတ်က အသက်က ၄၀ ကျော် လူက လန်းနေတုန်းပါပဲ။အိမ်ထောင်ရှိခဲ့ဘူးတယ် ခုတော့သဘောထားမတိုက်ဆိုင်ကျ လို့ ကွဲသွားကျ ပါပြီ။သား သမီးလည်း မရှိခဲ့တော့ အေးဆေးပေါ့လေ-။ညဖက်တွေမှာတော့ အိမ်ရှိလူကုန် စကားထိုင်ပြောဖြစ်တာပေါ့။ငယ်သံဒိုင် လည်း စားစရာတွေဝယ်ပြီး လာလည်တယ်လေ။ပုံမှန်တော့ သူနဲ့ဝတ်မှုန် စကားမပြောကျ ပေမဲ့ ဧည့်သည်တွေလည်းရှိ စကားဝိုင်းတစ်ခုထဲမှာ လည်း   ထိုင်နေဖြစ်တော့  နည်းနည်းပါးပါးတော့ ပြောခဲ့ရပြီပေါ့။

စကားဝိုင်းမှာ ပြောဖြစ်ခဲ့ ကြတာတွေတော့ အများကြီးပါပဲ။ မမခိုင်ရဲ့ အချစ်တော်ကြီးက လင်ရှိမယားကို ဖောက်ပြားရင်နှစ်ယောက်လုံး ကျား ရော မ ရောအပြစ်ဖြစ်တဲ့ အကြောင်းကိုပဲ တည့်တည့် တစ်မျိုး သွယ်ဝိုက်ရဲ့ တစ်ဖုံ ပြောပါတော့တယ်။ သူအခြား ဘာအကြောင်းတွေပဲ ပြောပြော သူ့ရဲ့နိဂုံး ကတော့  "ဒု သ န သော"ပါပဲ။

တစ်ညသော အခါမှာတော့…………

" ခင်ဗျားကလည်းဗျာ အခြားအကြောင်းလေးပြောပါဦး ဒီမှာ ထိုင်နေတဲ့သူတွေ က ကိုယ့်အလုပ်ကို ကိုယ်စီလုပ်ပြီးနေတဲ့ အရွယ်ရောက်ပြီးသား လူတွေပါ-- အငယ်ဆုံး နှစ်ယောက်ဖြစ်တဲ့ဝတ်မှုန် နဲ့ ကျွန်တော်  တို့ပဲ   ၂၀ ကျော်နေပါပြီ"

" သိပါတယ်ကွ ခုခောတ် လူငယ်တော်တော်များအထူးသဖြင့် ယောင်္ကျားလေးတွေပေါ့… "ဒု သ န သော" ကို သိတာမဟုတ်ဘူးတွေ့တာနဲ့ ပြစ်မှားချင်နေကြတာမို့ ပြောတာကွ"

" ဒါတော့ ခောတ် တိုင်းမှာ ကောင်းတဲ့ လူငယ်ရှိသလို ဆိုးတဲ့ လူငယ်လည်း ရှိမှာပေါ့  အားလုံးနီးပါးလို့တော့ မပြောပါနဲ့ဗျာ"

" အားလုံးလို့ မပြောပါဘူး တစ်ချို့ အနာရှိရင်တော့ စပ်မှာပေါ့ကွာ"

" ဟုတ်ကဲ့ ကျွ န်တော်တို့ လူ့ပတ်ဝန်းကျင်ကသတ်မှတ်ထားတဲ့ အကြင် လင်မယားဇနီးခင်ပွန်းဆိုတာမှာ နှစ်ဦးသဘောတူ ရုံးတက်လက်မှတ်ထိုးထားသည့်ဖြစ်စေ…

" အာဝါဟ ဝိဝါဟ  စရမင်္ဂလာ"

အမှု့ ပြု ပြီးသားဖြစ်ရပါ့မယ်။ လက်ဖက်တစ်ရိုး ထမင်းတစ်လုတ်ရေတစ်မှုတ်တောင် မတိုက်ပဲ အတင်းလိုက်ကပ်နေတာမျိုးကျ  အကြင်လင်မယားရယ်လို့ သတ်မှတ်ဖို့ သိပ်ခက်ပါတယ် ခင်ဗျ "

" ဟ ဒါတော့ မင်းက လူ့လောကမှာနေပြီး လူဆိုတဲ့ အသိစိတ်ဓာတ်နဲ့ လိုက်နာရမဲ့   လူ့စည်းမျဉ်းတွေ သေချာ နားမလည်လို့ပါ"

" စည်းမျ ဉ်းတွေတော့ သေချာ မသိဘူးခင်ဗျ။ကျောင်းမှာ တုန်းကတော့  သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်က ကောင်မလေးတစ်ယောက်ကိုကြိုက်တယ်လို့ ပြောတာနဲ့  အဲ့ကောင်မလေးကိုလင်ရှိမယားလို ရှောင်ခဲ့သူတွေပါ  ဒါတောင် အဲ့ကောင်မလေး  ချစ်တယ် မချစ်ဘူး  အဖြေပြန်မပေးသေးဘူးနော် ဒီလောက်ဆို သဘောပေါက်ပေါ့…အစကတော့" ဒု သ န သော " တဲ့ ……

အကြင်လင်မယား အရာ မရောက်လို့---ဒု သ န သော မမြောက်ပါဘူး လို့ဆိုတော့ လူ့စည်းမျ ဉ်း နားမလည်သေးဘူးတဲ့လား ဗျာ"

" အေးလေ မင်းတို့လို လူမူ ိးတွေ နေမှာပါ လုပ်ချင်တာ လုပ်ပြီးမှ တရားခံ အဖြစ်ကနေတောင် တရားသေ လွတ်သွားကြတာ…

" ဝိနည်း တတ်တော့ ကြက်သတ်လို့ရ"  ဆိုတဲ့စကားလို ပေါ့"

" မဟုတ်ရပါခင်ဗျာ  ကျွန်တော်ကတော့ တစ်ချို့လူတွေ လိင်တူခြင်း စုံမက်တာ အပြစ်မမြင်ပေမဲ့စိုးရိမ် ထိတ်လန့် မှု့တွေနဲ့  မိမိရဲ့ အတ္တကို ရှေ့တန်းတင်ပြီး ပတ်ဝန်းကျင်က လူတွေကို ပြသနာရှာတာတော့ မကောင်းဘူးပေါ့ဗျာ"

" ဟုတ်လားကွ…ဒါနဲ့ မင့်ရုပ်ကလည်း နှာဘူးရုပ်နော်…မိန်းမတော်တော်များများနဲ့ ပတ်သက်ခဲ့ဘူးတယ်နဲ့ တူတယ်…လင်ရှိမယားနဲ့ ပက်သက်ခဲ့ရင်တော့ ပြေးမလွတ်ပါဘူး အ ဟား  ဟား"

အချစ်တော်ကြီးက ဒဲ့ ဆော်လေပြီ။ငယ်သံဒိုင်တို့ဖြေပေတော့ပေါ့။ဝတ်မှုန်တို့ လေးယောက်သားမှာတော့ ကိုယ့် မှင်နဲ့ ကိုယ်ငြိမ်နေရတာပေါ့……

" ဟုတ်ကဲ့ ကျွန်တော် ဂန်ဒူးမဟုတ်တော့ နှာဘူးပါ။တဏှာရူးလွန်းတဲ့ နှာဘူးတော့ မဟုတ်ဘူး။မိန်းမတွေနဲ့ လည်းပက်သက်ခဲ့ပါတယ်။ဒါမဲ့လူမှုရေးဖောက်ပြန်ဖို့ မပြောနဲ့ မိန်းကလေးတစ်ယောက်ဆီက အချစ်ကို လိမ်ညာပြောပြီးကာမ လိမ်မယူဘူးခဲ့ဘူး။

ယောင်္ကျား မိန်းမလိင်ကိစ္စဆိုတာ နှစ်ဦးသား တက်ညီလက်ညီကြိုးစားမှ လိုရာ ပန်းတိုင်ရောက်ကြရတာပါ။တစ်ဦးတည်း စွတ်ပြေးပြီး တစ်ဦးတည်း ပန်းတိုင်ရောက်သွားမျိုးက မချိုမြိန်ပါဘူး။ကျွန်တော်ကလည်း ဆရာကောင်းနဲ့ ဆုံခဲ့ရလို့ ဒါတွေသိတာပါ။ လိင်တူ ဆုံမက်သူတွေကို လည်း  ကျွန်တော်ကတော့အထင်မသေးပါဘူး။ ကိုယ့် သိက္ခာနဲ့ ကိုယ်တော့နေပေါ့။ အရမ်းကဲပြ သဲပြနေရင်တော့ ကိုယ့်ဒေါသ နဲ့ ကိုယ်ပဲလေ…"

သံဒိုင် အဲ့လိုပြောလိုက်တော့ အချစ်တော်ကြီး ငြိမ်သွားပါတော့တယ်။ပြောဖို့ စကားလုံးတွေ စဉ်းစားနေတာလားတော့မသိဘူးပေါ့။သံဒိုင်ကနေရာက ထပြီး……

" အန်တီတို့က မနက်ဖြန် ဈေးပိတ်ရက်ဆိုတော့အေးဆေး စကားပြောကျ ပါဦး  ကျွန်တော်တော့မနက်ပိုင်း ကားမောင်းရမှာမို့ ပြန်အိပ်လိုက်ပါဦးမယ်"

" အေးကွယ် စောစောနားတော့ သား"

" ဟုတ် အန်တီ"  

အဲဒီမှာပဲ မမခိုင်ထပြီး…

" မှုန်လေး ခြံတံခါးသော့ ပေးလေ  မမခိုင်မောင်ငယ်ကို ခြံရှေ့ လိုက်ပို့ရင်း တခါတည်း ပိတ်ခဲ့မယ်"တဲ့………………

မေမေက  အိမ်ပေါ် အရင်တက်သွားလိုက်တယ်။ပြီးမှ ဝတ်မှုန်နဲ့ တီမြတ်လည်း အခန်းဝင်ရတာပေါ့။ဒီနေ့ည သံဒိုင်ရဲ့ စကားတွေ ကြားပြီးသူ့ကို ပြောစရာတွေရှိနေတယ်။ပြောစရာ ရှိတာမဟုတ်ပါဘူးလေ မေးစရာတွေ ရှိတာပါ။ အခန်းထဲ ရောက်တော့………

" တီမြတ် သံဒိုင်ပြောတာတွေ ဘယ်လိုမြင်လဲ"

" အမှန်တိုင်းတွေပဲ ပြောသွားတာပါ..ဟိုတစ်ယောက်ဘက်ကလည်း မမှားပါဘူး ဆုံးရှုံးလိုက်ရမှာတွေ အစိုးရိမ်လွန်ပြီး ညစဉ်ပြောဖြစ်နေတာနေမှာပေါ့။အဲ့ဒီမှာ  ဒီနေ့ညတော့  မောင်ငယ်ကပြန် ကစ် တော့တာလေ"

" မောင်ငယ်တို့တော့ မိန်းမတွေနဲ့ ပတ်သက်ဖူးသတဲ့ ဘယ်သူတွေများ ပါလိမ့်နော်"

" တီမြတ်က ရော ပက်သက်ချင်လို့လား"

အဲ့လိုမေးလိုက်လို့ ဝတ်မှုန်ကို တစ်မျိုးမထင်ပါနဲ့နော် အန်တီ နဲ့ တူမ ဆိုပေမဲ့ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောဆိုဆွေးနွေးတိုင်ပင်လို့ ရတဲ့သူတွေမို့ပါ။

" ပတ်သက်လိုက်မယ်လေ ခုက တီမြတ်လည်းလွတ်လွတ်လပ်လပ် ဆိုတဲ့အတိုင်း လစ်လပ်နေတာမလား  တူမတော်ရဲ့ သတို့သားလောင်းကို သင့်တော်၏  မသင့်တော်၏ မြည်းပေးမယ်"

" ကောင်းတာပေါ့ တီမြတ်ရယ် ခုထိတော့ သူ့ကိုအိမ်ထောင်ဖက်အဖြစ် မြင်လို့ မရသေးဘူး..သိပ်မုန်းမိတာ"

" စိတ် အကြာင်းတွေတော့ တီမြတ်သေချာ မသိဘူး။ဒါမဲ့ တူမလေး စိတ်က တစ်မျိုးဖြစ်နေတယ်လို့ မြင်မိတယ် ဘာမှန်းတော့ မသိဘူး"လို့

လေးလေးနက်နက် ပြောပြီးမှ………

" လိင်တူ စုံမက်တာတော့ မဟုတ်လောက်ပါဘူး..တူမလေးရယ်  အ ဟီး   ဟီး"

" အာ အဲဒါတော့ မဟုတ်ပါဘူး သေချာပါတယ်..တီမြတ်ရယ်"

" ဟုတ်လဲပဲ  တီမြတ်က အထင်မသေးပါဘူးဗျာအဲ  အရမ်းသဲပြ ကဲပြရင်တော့ ကိုယ်ဒေါသနဲ့ကိုယ်ပဲလေ"

ဆိုပြီး ငယ်သံဒိုင် စတိုင်နဲ့ ပြန်ပြောတော့ နှစ်ယောက်သား ရယ်မိကြပြန်ရော့။ခဏနေတော့ တီမြတ်က အိပ်ပျော် သွားခဲ့ပြီ။ဝတ်မှုန်ကတော့ အိပ်လို့ မရသေးဘူး…။

..............................................................................................................

အခန်း ( ၈ )

နောက်နေ့မှာတော့  မမခိုင် ရဲ့ အချစ်တော်ကြီးကျောပိုးအိတ်တစ်လုံးလွယ်ပြီး ပြန်သွားလိုက်သတဲ့လေ။မေမေကို ပြောသွားတယ်တဲ့  ဒေါသ အရမ်းဖြစ်လာရင် သံဒိုင့်ကို တစ်ခုခုလုပ်မိမှာစိုးလို့ပါတဲ့။ဝတ်မှုန် ညက အိပ်မပျော်လို့ အိပ်ယာထနောက်ကျ သွားတော့ သူ့ကို နှုတ်မဆက်လိုက်ရဘူး။ 

မမခိုင်တို့ သိပ်ပျော်နေတယ်ထင်တယ် ပြုံး လို့ပါပဲ။မမခိုင် ကို သေချာမေးကြည့်တော့ အရင်ကတော့ တခြားတစ်ဦးနဲ့ တွဲနေတာတဲ့အဲ့တစ်ယောက်နဲ့ပြတ်သွားတော့ မမခိုင်ဆီ လာနေတာတဲ့။အိပ်ယာထက်က ကိစ္စတွေမေးမလို့ ရှိသေး ဝတ်မှုန် တို့နား မေမေ လာနေတော့ မမေးဖြစ်လိုက်ဘူး။

မေမေက……

" ခိုင် ရယ် ကိုယ့်တကယ် မနှစ်သက်ရင် လည်းမတွဲပါနဲ့ကွယ်…"

" သူက အိမ်ကိုလည်း အမြဲလာတယ် သဘောလည်း အရမ်းကောင်းတော့မလာပါနဲ့လို့ မပြောရက်ဘူး  ဒီကို အလည်သွားမလို့ဆိုတော့ မရောက်ဘူးလို့ လိုက်ချင်တယ်တဲ့ --ဒါကြောင့် ခေါ်ခဲ့လိုက်တာပါ။ ခိုင်ကလည်း အိမ်ထောင်ပြု မဲ့သူမဟုတ်တော့ပတ်ဝန်းကျင်လည်းဂရုစိုက်မနေတော့ဘူးလေ…သူက ကိုယ့်အပေါ်လည်း အရမ်းကောင်းတော့ ဒီလိုပဲ တွဲသွား တွဲလာနေဖြစ်တဲ့ သဘောပါ"

" အေးပါကွယ် ဘာမှ မဖြစ်ရင်ပြီးတာပါပဲ"

မေမေက ပြောပြီးပြန်ထွက်သွားတော့

" ခုလို သူပြန်သွားတော့ မမခိုင် ပျော်နေတယ်ဟုတ်"

" အင်းပေါ့ မှုန်လေးရဲ့ ဦးလေးဆီ အလည်လာတာ ပြဿနာ တက်နေရင် ဘယ်ကောင်းမလဲ"

" မမခိုင် ရယ် ကိုယ့်လည်းမနှစ်သက်ပဲ တွဲမနေပါနဲ့တော့"

" အဲ့လိုလည်း မဟုတ်သေးဘူးလေ မှုန်လေးရဲ့ကိုယ်မှာက အားကိုးရမဲ့ ယောက်င်္ကျားလည်းရှိတာမဟုတ်ဘူး  မှုန်လေး  ဒီထက်ပိုကြီးလာရင်နားလည်လာလိမ့်မယ်နော်မမခိုင်လည်းရှင်းမပြတတ်ဘူးကွယ်"

" မမခိုင် စိတ်ကျေ နပ်ရင် ပြီးတာပါပဲ"

ဝတ်မှုန် အတွေးနဲ့ မတူတာလည်း ဖြစ်မှာပေါ့နော်  မမခိုင်ကို နားမလည်ဘူး တကယ်ပါ……ပြောရင်းနဲ့ မမခိုင် နဲ့ သံဒိုင် ရဲ့ ဇာတ်လမ်းကိုသတိရမိတယ်။ဈေးပိတ်ရက် ဖေနဲ့ မေ က အပြင်သွား မိုးတွေလည်း ဖွဲဖွဲလေး ရွာတယ်နေ့…ဟုတ်တယ် ဝတ်မှုန် သံဒိုင်ကိုမုန်းတာ အဲ့ဒီနေ့က စပြီး မုန်းခဲ့တာ။

" သံဒိုင် နဲ့ မမ က အခုရော ချစ်သူတွေလား"

" မဟုတ်ပါဘူးကွယ်- မောင်ငယ် နဲ့ မမ က ချစ်သူ တွေ မဖြစ်ခဲ့ပါဘူး  မှုန်လေးကို ဘယ်သူပြောလို့လဲ မောင်ငယ် ပြောတာလား"

" မပြောပါဘူး သူနဲ့က စကားတောင် ကောင်းကောင်း မပြောဘူးရယ်"

ဟိုး အရင်တစ်ခါ …မမခိုင် ပြန်သွားပြီးကတည်းက မပြောတော့တာမမရေ လို့ ဝတ်မှုန် စိတ်ထဲကပဲပြောလိုက်ပါတယ်။အဲ့ဒီတုန်းက မမ ကိုလည်း အရမ်းစိတ်ဆိုးခဲ့တာလေ…မမ နဲ့ သံဒိုင်တို့ပွဲကို ကြည့်ပြီးကတည်းကသံဒိုင်နဲ့ တခြားသူတွေရဲ့ ပွဲတွေကိုလည်း ကြည့်ချင်လာခဲ့တော့တာပေါ့။ 

" မှုန်လေး ငြိမ်သွားလိုက်တာ ဘာတွေ စဉ်းစားနေတာလဲ"

" သံဒိုင်က မမရဲ့ ပါးချိုင့်လေးတွေကို သဘောကျတာ သိပ်ချစ်တာ ဆိုတာတွေကျ ဘာတွေလဲ မမ"

" ဒါတော့ ယောက်င်္ကျားတစ်ယောက်ရဲ့ မြှောက်လုံးတွေပေါ့ မှုန်လေးရဲ့ အချစ်မပါလဲပဲ တစ်ခါတစ်ရံ စိတ်အလိုဆန္ဒတစ်ခုကြောင့်ပက်သက်မိတာတွေလည်း ရှိတယ် မှုန်လေးရေ"

ဝတ်မှုန်မေး မလို့ စဉ်းစားနေတုန်း မမက ကြိုပြီးဖြေသွားတော့ မေးစရာမလိုတော့ပါဘူးလေ။ညနေပိုင်း ဝတ်မှုန် ရေချိုးပြီး  အောက်ကိုဆင်းလာတော့ မေမေနဲ့ တီမြတ်က ဧည့်ခန်းမှာ  TV အစီအစဉ်တွေ ကြည့်နေတယ်။

မမခိုင်ကတော့ မီးဖိုခန်းထဲမှာ ရှိမှာမို့ မီးဖိုခန်းထဲကိုလှမ်းကြည့်လိုက်တော့ သံဒိုင် လိုလို ရိပ်ကနဲမြင်လိုက်မိတယ်။ဝတ်မှုန် တစ်စုံတစ်ခုကိုစိတ်ထဲက အလိုလိုသိလိုက်ပြီ။မမြင်ရတာ ကြာပြီဖြစ်တဲ့ အရာတစ်ခုကို တွေ့ မြင်ရတော့မယ်လေ။

ခြေထောက်တွေက ဦးဏှောက်ရဲ့ အမိန့်ပေးခိုင်းစေမှု့ကို မစောင့်တော့ဘူး  စတိုခန်းဆီကို လှမ်းနေပြီ။ဒီတစ်ခါ စတိုခန်းထဲ ရောက်တော့ တံခါး အရင်ပိတ်ရတာပေါ့နော်…တံခါးပိတ်ပြီးမှ လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ ဝတ်မှုန်ထင်တဲ့ အတိုင်းပါပဲ ငယ်သံဒိုင်ရောက်နေတယ်လေ။

သူတို့ကလည်း မီးဖိုခန်းတံခါးကဖွင့်ထားရတာမို့တံခါးရွက်ရဲ့နောက်မှာလေ။မမခိုင်နှင်းကရှေ့က သံဒိုင်ကနောက်ကနေ ဖက်ထားတယ်။မမခိုင်က ပတ္တာတတ်ထားတဲ့ တံခါး အဟ..မြောင်းကနေ ဧည့်ခန်းကို ကြည့်ပေးနေတယ်။

ဒါမှ မေမေနဲ့ တီမြတ် တစ်ယောက်ယောက်မီးဖိုခန်းဆီလာရင် တွေ့ရမှာလေ။ရင်တော့ ခုန်စရာကြီးပေါ့ လုပ်နေရင်းမှာ တစ်ယောက်ယောက်က တွေ့လိုက်ရင်တော့ ဘာတွေဆက်ဖြစ်မယ် မသိဘူး။သံဒိုင်တို့မမခိုင် တို့ကလည်းကဲ ကို ကဲပါတယ်လေ။

မနက်ဖြန် မေမေနဲ့ဝတ်မှုန်က ဈေးသွားမယ် တီမြတ်လည်း အပြင်သွားမှာကို မနက်ဖြန်မှ အေးဆေးလေး တွေ့တော့ ဘာဖြစ်မှာမလို့လဲနော်။ခုလိုကျ  လူကြီးနဲ့ မိသွားရင် ရှက်စရာကြီး  ဟီ… ဟိ့  …။ မမခိုင် ကရှေ့ကို နည်းနည်းလေး ကုန်းနေပြီးဖင်ကိုလုံးဝနောက်ကို ပစ်ပေးထားလိုက်တယ်။သံဒိုင်က မမခိုင်ရဲ့ လုံချည်ကို ခါးပေါ်ထိ လှန်တင်ထားပြီး ဖင်မြောင်းကြားကို နှိုက်ကလိပေးနေတာ။သံဒိုင် ခန္ဓာကိုယ်ကြီးက ကွယ်နေတော့မမခိုင် ကို  ဝတ်မှုန် သေချာ မမြင်ရဘူး။

သံဒိုင်တို့ကတော့ တကယ် အရေးကြီး ပစ္စည်းတစ်ခုပျောက်သွားလို့ ရှာနေတဲ့ အတိုင်းပါပဲ မမခိုင်ရဲ့ဖင်ကြားကို သေချာ နှိုက်ရှာနေတာလေ……ရှာလို့ပြီးသွားပြီနဲ့ တူပါတယ် နှိုက်တာရပ်သွားတော့ မမခိုင် က ဒီဘက်လှည့် ပြီး ထိုင်လိုက်တယ်။

သံဒိုင်က တစ်ခါ ဧည့်ခန်းဖက်ကို သူ့ပြန်ကြည့်ပေးရတဲ့ အလှည့်ပေါ့။မမခိုင် က အောက်ထိုင်လိုက်ချိန် သံဒိုင်က ဝတ်ထားတဲ့ ပုဆိုးကိုမချွတ်တော့ဘူး အပေါ်ကိုပဲမပြီး လှန်ပေးလိုက်တယ် ။ မမခိုင်က ပေါ်လာတဲ့ သံဒိုင် ဟာ ကြီးကို မစုပ်သေးဘူးလက်နဲ့ ဂွင်းဆောင့်ကစားပေးရင်း သူမရဲ့ နာမည်ကျော် ပါးချိုင့် ပေါ်အောင်ပြုံးပြီး ကြည့်နေသေးတာ။

ဟိုအကောင်ကအပေါ်ကနေ အောက် တစ်ချက်ငုံ့ကြည့်ပြီး"စုပ်လေ"လို့ ပါးစပ်က အသံထွက်ပြောလို့မရတာကြောင့် မေးဆက်ပြီး အထာနဲ့ ပြောလိုက်တယ်။အောက်က မမခိုင် ကလည်း ရယ်ပြီး ခေါင်းခါလိုက်ကာ နှုတ်ခမ်းလှုပ်ပြီး ……

" မစုပ်ချင်ဘူး" 

လို့ ပြန် ကျီစယ်နေတယ်။မမခိုင် က မစုပ်သေးပဲနဲ့ ဂွင်းဆောင့်ပေးရင်းပဲ အပေါ်ကို ကြည့်နေတယ်။သံဒိုင်ကလည်းမမခိုင် မျက်နှာကို အပေါ်ကနေ ငုံကြည့်နေတာပေါ့။ သံဒိုင်က တကယ်ပဲ ကံကောင်းတဲ့သူပါလို့ဝတ်မှုန်တွေးမိသွားတယ်။

သူနဲ့ ပက်သက်တဲ့အမျိုးသမီးတွေ ဆိုတာ တကယ့်အချော အလှတွေပါ။အခုလည်း ဝတ်မှုန် ရဲ့ ဝမ်းကွဲ အမဖြစ်သူ မမခိုင်ကို သေချာကြည့်လိုက်တော့…တကယ့်ကို မိန်းမချော တစ်ယောက်ရယ်ပါ။

ဘာဖြစ်လို့အိမ်ထောင်မကျ လဲလို့တော့ မမေးပါနဲ့နော်။ ရုပ်ချော တဲ့ သူတိုင်း အိမ်ထောင်ပြု ရမှာလို့ဘယ်သူမှသတ်မှတ်မထားဘူးလေ……မမခိုင် က လက်နဲ့ ကစားပေးရင်းပဲ သံဒိုင် ဟာ ကြီးကို နမ်းလိုက်သေးတယ်။သံဒိုင်နဲ့ပတ်သက်တဲ့ မိန်းမတွေ သူ့ ဟာကြီးကို ဘာဖြစ်လို့ တွေ့တိုင်းနမ်းနေကြတာတဲ့လဲဘယ်လောက်တောင်နမ်းဖို့ ကောင်းနေလို့လဲ…

မမခိုင်လေ နှာခေါင်း နဲ့ နမ်းပြီးတော့ လျှာနဲ့လျက်တယ်။အောက်ကနေ စပြီး အပေါ်ကို ပင့်ပြီးလျက်တာ…မမခိုင် ပုံစံလေးက အေးအေးလေးမို့ ဒါတွေ ဒီလို မလုပ်တတ်လောက်ဘူးပဲ။ဝတ်မှုန်ထင်ထားတာလေသင်ဇာမတို့အတွက်ကျ  အဆန်းမဟုတ်ပေမဲ့  မမခိုင်ကျ  ဒီလောက်ထင်မထားဘူး။

မီးဖိုခန်းထဲမှာ  အေးဆေးတွေ့ရတာလဲ မဟုတ်ပဲနဲ့  အေးဆေးပြု စုတတ်တဲ့ မမခိုင် ရယ်ပါ… လျှာ နဲ့လျက်  ပါးစပ်နဲ့ စုပ်နေရင်းမှာပဲ  သံဒိုင် က မမခိုင်ရဲ့  ခေါင်း ကို ဆွဲမပြီးထမင်းစား စားပွဲ ရှိရာသွားခိုင်းနေတယ်  သူ့ပုဆိုးကို လည်း အောက်ပြန်ချ ပြီး သပ်သပ်ရပ်ရပ် ဖြစ်အောင်ပြင်လိုက်တယ်။သူ့ လုပ်ရပ်တွေက အရမ်းမြန်တယ်  မမခိုင်ကလည်း စားပွဲရှိရာအပြေးသွား ပြီး တစ်ခုခုလုပ်နေသလို ထိုင်နေလိုက်တယ်။ဝတ်မှုန် ဘယ်လိုဖြစ်ပါလိမ့်လို့တွေးလို့ မဆုံးခင်မှာပဲ  "တီမြတ်" ဝင်လာပါတော့တယ်။

" အင် မောင်ငယ် ရောက်နေပါလား ဘယ်ချိ န်ဝင်လာလိုက်တာလဲ"

" တီမြတ် တို့  TV ကြည့်နေလို့ နှုတ်မဆက်ပဲ ဝင်လာလိုက်တာ"

မေးလို့သာပြန်ဖြေလိုက်ရတယ် သံဒိုင် မျ က်နှာမှာ အလိုမကျ မှု့ တွေကို ဟန်ဆောင်နေရတာသိပ်သိသာလွန်းတယ်။ဖြစ်နေတဲ့ သူ့မျက်နှာကိုကြည့်ပြီး  ဝတ်မှုန် ရယ်ချင်နေတာ.. ခစ်! ခစ်!တီမြတ်လည်း စိတ်ထဲမှာ တစ်ခုခုတော့တစ်ခုခုပဲလို့ တွေးလိုက်ပုံ ပါပဲ ဘာမှ ဆက်မပြောတော့ဘူး ရေဘူးရှိရာသွားပြီးရေသောက်နေတော့တာ  ပြီးမှမမခိုင်နားမှာသွားထိုင်တယ်။

ဝတ်မှုန်လေ သံဒိုင်ကို ကြည့်နေတာ ဘာမှလဲမပြောဘူး ဒီတိုင်း မတ်တတ်ရပ်ပြီးပဲနေ နေတာဘယ်လိုတွေ ခံစားနေရလဲတော့ သူ ကိုယ်တိုင်ပဲ သိပါလိမ့်မယ်……

" ခိုင် ရေသွားချိုး လိုက်ဦးမယ်နော်"

လို့ ပြောပြီးမခိုင်ကလည်း  ထ ထွက်သွားလိုက်ပါပြီ။ဝတ်မှုန်လည်း "တီမြတ်" ကို နည်းနည်းတော့ဒေါပွ သွားရတယ်။ရှေ့ မှာ  အေးဆေးလေးTV ကြည့်နေတာ မဟုတ်ဘူး… ဟွန်း!

" မောင်ငယ်တို့ ဘာတွေဖြစ်နေကြတာလဲ..တီမြတ် ကို စိတ်တိုနေကြတာလား ဘာလဲ..ဘယ်လိုလဲကွယ်"

" ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး စိတ်လည်းမတိုပါဘူး"

" ဟင့် အင်.. တီမြတ်ကို မလိမ်နဲ့  တီမြတ် တစ်ခုခုကို သိနေတယ်"

" သိရင်လည်း မေးမနေပါနဲ့ လား တီမြတ် ရယ်"

သံဒိုင်ပြောလိုက်တော့တီမြတ်ကမှ စိတ်ဆိုးသွားပြီထင် တခါတည်း မျက်မှောင်ကြုံတ်ပြီးသံဒိုင်ကို ကြည့်နေလိုက်ကာ………

" မင်းတို့မှာလဲကွာ ဧည့်ခန်းမှာလဲ မမရော   တီမြတ် ရော   ရှိနေတာကို တော်တော် ထ နေကျတယ်"

" ထ လို့မဟုတ်ပါဘူး တီမြတ်ရယ်  အဲလို လူရှိမှန်းသိရက်နဲ့ လုပ်ရတာပိုကောင်းသလားလို့ပါ"

" ဘယ်လိုရယ် မောင်ငယ်"

" လူမမြင်တဲ့ နေရာမှာ လုပ်ရမဲ့ ကိစ္စကို ရှေ့မှာလူတွေထားပြီး သူတို့ မသိအောင်ကြိုးစားလုပ်ရတာ ပိုအရသာရှိတယ်လို့  သိထားလို့ပါ"

" ကြံကြံဖန်ဖန်ကွယ် မင်းမှလည်း အသက်သာငယ်တာပညာတွေ စုံလို့…တီမြတ်တော့လည်းခောတ်မှီပါတယ်လို့ ကိုယ်ကိုကိုယ့် ထင်ထားခဲ့တာ ဒါမျိုးတွေက အိပ်ယာပေါ်မှာ အေးဆေးလုပ်တာ မကောင်းဘူးလား"

" အိပ်ယာပေါ်မှာလည်း ကောင်းတာပါပဲ ဒါမျိုးတွေက ဘယ်နေရာဘယ်ချိန်ဖြစ်ဖြစ် စိတ်ပါတဲ့အချိန် လုပ် လိုက်ရရင် သိပ်ကောင်းတဲ့ အရသာ လေ တီမြတ်ရဲ့ ဟီး ဟီး"

အံ့မယ်!သေနာကောင်ကလည်း ခုကျဟီး ဟီး နဲ့ ခုနက သူမဟုတ်သလိုပဲ။တီမြတ်ကအစက စိတ်ဆိုးပုံဖြစ်ပေမဲ့ ခုတော့ ဘာကို စဉ်းစားနေတယ်မသိဘူး ငြိမ်သွားတယ်။ဝတ်မှုန်တို့ လူတွေစိတ်က သိပ်အံ့သြဖို့ ကောင်းတယ်နော်..

အချိန်ခဏလေးအတွင်းမှာပဲပြောင်းလဲသွားကြရတယ်။ အခု သူတို့ကိုပဲ ကြည့်လိုက်လေ စောစောကပဲ စိတ်တိုတာလိုစိတ်ဆိုးနေကြတာလိုနဲ့အခုကျ လည်း…

" တီမြတ်က အသက်လေး နည်းနည်းပိုကြီးသွားလို့ရယ်  ခုနေ နှစ် ၂၀ လောက် ပြန်ငယ်လိုက်ချင်တာကွာ"

" ဟာ တီမြတ်ကလည်းမငယ်ချင်ပါနဲ့ ခုတိုင်းကပိုမိုက်တယ် အသက် ၄၀ ကျော် အန်တီမမ တစ်ယောက်ရဲ့ ရင့်ကျက်တဲ့ အလှတရားတွေ တွေ့ရတယ်  ပိုတောင် ရင်ခုန်လို့ ကောင်းတယ်"

" မြှောက်ပြောမနေပါနဲ့ မောင်ငယ်ရယ် တီမြတ်က  မှုန်လေးတို့လို နုနုရွရွ လေးလဲ မဟုတ်တော့ဘူး..ပစ္စည်း အကြီးစားတွေ ပိုင်ဆိုင်တဲ့ အမူ ိးသမီးတစ်ယောက်လည်းမဟုတ်ဘူးလေ..ပြီးတော့ နဖူးကလည်းပြောင်နေသေးတာ  ဒီမှာကြည့်ပါ့လား"  

လို့  တီမြတ်က ပြောပြီး ပြောင်နေတဲ့ နဖူးကို ဆံပင်လှန်ပြလိုက်တော့…

" ဟုတ်တယ်လေ ပြောင်နေတော့ ဘာဖြစ်လဲ..တစ်ခြားသူတွေ အတွက်တော့ မသိဘူး..ကျွန်တော့် အတွက်တော့ တီမြတ်ရဲ့  ပြောင်နေတဲ့  မဟာနဖူးကို ရင်ခုန်ဆုံးပဲ"

" အ ဟင်း ဟင်း ပြောတတ်လိုက်တာကွယ်..တီမြတ်က ဒီနဖူးပြင်ကျယ် ကြီးကို ယောင်္ကျားတွေ စိတ်ပျက်မလားလို့ပါ"

" ပြောပြီးပြီပဲတီမြတ်ရဲ့  တစ်ခြားလူတွေတော့မသိပါဘူးလို့..  ကျွန်တော့် ခံစားချက်ကို အမှန်အကန် ပြောပြတာပါ  တစ်ခါသားလား မသိဘူးကျွန်တော် အိမ်လာလည်တော့  တီမြတ်က..ဆံပင်တွေအားလုံးသိမ်းပြီးနောက်မှာ ချည်ထားတယ်..လှလိုက်တဲ့ မဟာနဖူးကြီးကို အဲ့မှာ စရင်ခုန်တော့တာပေါ့"

ဝတ်မှုန်စာအုပ်တွေမှာဖတ်ဖူးခဲ့တာ သီချင်းတွေနားထောင်ခဲ့ရတာက "ရင်ခုန်ရင် အချ စ်" တဲ့ဒါဆို တီမြတ်ရဲ့ နဖူးကို သံဒိုင်က  ချစ်တာပေါ့..ဖြစ်နိုင်ပါဘူး..အဲ ဟုတ်ချင်လည်း ဟုတ်မှာပဲသိပါဘူးနော်…ဒင်းကလည်း  နဖူးပြောင်ကြီးကိုမြင်ပြီး ဟိုဟာ တောင်ရင်လည်းတောင်တယ်..ချစ်ရင်လည်း ချစ်တယ်လို့  ရှင်းရှင်းပြောတာမဟုတ်ဘူး…

" ဟလား မောင်ငယ် --တီမြတ်တော့ သတိမ  ထားမိခဲ့ဘူး"

" ဟုတ် တီမြတ်က တကယ်လည်း လှပါတယ်..ကျန်တဲ့ အစိတ်အပိုင်း အကြောင်းတွေတော့မပြောတော့ပါဘူး။တီမြတ် စိတ်ပျက်နေတဲ့  အဲ့..နဖူးကိုတော့ တော်တော် စိတ်ဝင်စားခဲ့ရတယ်"

" ဟုတ်ပါပြီတဲ့ရှင် ခုလိုပြောပြတဲ့ 'ကိုငယ်သံဒိုင်'ကိုလည်း ဒီက  ကျွန်မက  ကျေးဇူးတင်ပါတယ်"

တီမြတ်က အပူ ိလေးတစ်ယောက်လိုဟန်လုပ်ပြီး ပြုံးပြုံးလေး ပြန်ပြောလိုက်တယ်။သံဒိုင်က ခုကျ မှ တီမြတ်နားမှာဝင်ထိုင်လိုက်ပါတော့တယ်..ပြီးတော့  တီမြတ်ကို သေချာ စိုက်ကြည့်နေတာ..တီမြတ်ကလည်း  အစကတော့ ပြုံးပြုံးလေး နေပြီး ပြန်ကြည့်နေသေးတယ်။

သံဒိုင်က အကြည့်မလွှဲပဲ နေတော့  မျ က်လွှာချ ပြီး သံဒိုင် အကြည့်ကို ရှောင်လိုက်ပါတော့တယ်။ တီမြတ်တို့ကတကယ့် အပျိုစင်လေးလိုပါပဲရှက်နေတာလားကြောက်နေတာလားတော့ မသိဘူးပေါ့……

" တီမြတ်ကို  အဲ့လိုကြီး မကြည့်ပါနဲ့ မောင်ငယ်"

ဒါတော့ တစ်ခုခုဆိုတာ ကြိုသိလို့တားတာနေမှာပါလို့ ဝတ်မှုန်အတွေးမပြတ်ခင်မှာပဲသံဒိုင်ကတီမြတ်ရဲ့  နဖူးကို နမ်းချ လိုက်တယ်။တီမြတ်မျက်လုံး ပြူ းပြီး အံ့သြသွားတော့တာပေါ့……သံဒိုင်က ထိုင်နေရာကနေ ပြန် ထ လိုက်ပြီး..

" သွားတော့မယ်နော်  တီမြတ်"လို့ ပြောတော့သံဒိုင်ကို မော့ကြည့်လိုက်တဲ့ တီမြတ် အကြည့်တွေမှာ ဆာလှောင်မွတ်သိပ်မှုတွေ အပြည့်နဲ့…သံဒိုင်ကလည်း  ဒါကိုသဘောပေါက်လေတော့..ငုံ့ပြီး  နဖူးပြင်ကျယ်ကြီးကို ထပ်နမ်းပေးလိုက်ပြန်တယ်။

ဒီချိန် မေမေသာ ဝင်လာလိုက်ရင်တော့ ဆိုပြီးဝတ်မှုန် တွေးမိလိုက်သေးတယ်။

သံဒိုင် က တီမြတ်ကို လက်ကိုဆွဲခေါ်ပြီး ခုနကမမခိုင်နဲ့  နေရာကို သွားပြန်တယ်။ဒင်းကတော့ကံကောင်းနေတာလား ကံကောင်းအောင်ပဲလုပ်တတ်တာလားမသိဘူး..အဆင်ပြေနေရော..သံဒိုင်တို့ နဖူးကို အစပြု ခဲ့တဲ့ အနမ်းတွေက ခုတော့ နှုတ်ခမ်းဆီကို ရောက်နေပါပြီ လက်တွေကလည်း တီမြတ်ရင်သားတွေကို နှယ်တယ်..ဒီနေရာမှာတော့ အိမ်ထောင်ပြု ခဲ့ဖူးတဲ့ တီမြတ်က အပျိုလေးဟန်ပန် မရှိတော့ဘူးလေ…

လက်တွေက သံဒိုင်ရဲ့  ထိုးထိုးထောင်ထောင်ဖြစ်နေတဲ့  အတန်ကြီးကို  ပွတ်သတ်ကိုင်တွယ်လို့ နေပြီပေါ့။အိမ်နေရင်းမို့  ပေါ့ပေါ့ပါးပါး ဝတ်ထားတဲ့  လက်ပြတ် ဂါဝန်မို့  သံဒိုင်က နမ်းနေရင်းပဲ  ဆွဲလှန်လိုက်တော့   တီမြတ် ပစ္စည်းကိုဝတ်မှုန် တွေ့လိုက်ရတယ်။ အမွေးတွေတော့သိပ်မများဘူးရယ်။

မေမေရဲ့ ညီမ ဝတ်မှုန် ရဲ့ အဒေါ် ဖြစ်ပေမဲ့ တီမြတ်က အမွေးအများကြီးမပေါက်ဘူး။အမွေးပေါက်တာ မေမေ့ကို မှီဖို့မပြောနဲ့  ဝတ်မှုန်ကိုတောင် မမှီဘူးလေ..ဝတ်မှုန်ကလည်း  လက်မွေးတွသာ သိပ်မများတာ  ဟိုနေရာကအမွေးကျ  ရှယ်များတယ်လေ  ဟီ  ဟိ့……

တစ်ခါတုန်းကဆို မေ တို့ သင်ဇာတို့နဲ့ ဟိုဇာတ်ကား ကြည့်ကြတာ  ဇာတ်ကားက ဂျပန်ကား..ဇာတ်ကားထဲက ဂျပန်မ က  အမွှေးတွေက မဲနေရော့..ဒါကို သင်ဇာမက  

" ဒီဂျပန်မ ကလည်း  လူပိန်သလောက် သောက်မွေး တော်တော် ပေါက်လိုက်တာ"

တဲ့။ဝတ်မှုန်မှာလည်း'အေး ဟယ်' လို့  ဖော်လို လိုက်ပေးလိုက်ရတာကိုယ့်မှာ ပေါက်နေတဲ့အမွေးက သူ့ထက် မများရင်သာရှိမှာ  သူ့အောက်မလျော့ဘူးလေ……။ ကြုံတုန်းလေးမို့ ပြောပြတာပါနော်.. တီမြတ် ဝတ် တဲ့ ဂါဝန်အင်္ကျီလေးကိစ္စ ပြောပြရဦးမယ်။ဒီအင်္ကျီ မျိုးက     ဝတ်မှုန်တို့ မိန်းမတွေအိမ်နေရင်း  ည ဝတ်အိပ်တဲ့ အင်္ကျီအပျော့သားလေးပေါ့။ အိမ်မှာ ဖေဖေရှိနေရင် နေ့ခင်းဖက်ဆို မေမေကပေးမဝတ်ဘူး။

သူကိုယ်တိုင်လည်းမဝတ်သလို  ဝတ်မှုန်တို့ဆိုလည်း မဝတ်ရဘူး...အဲအောက်မှာ  ဘယာ နဲ့ ပင်တီ ပါရင်တော့ဘာမှ မပြောပေမဲ့ မျ က်နှာမှာကသိပ်မကြိုက်တဲ့အမှုအရာတွေ တွေ့ရတာမို့ ဝတ်မှုန် လည်းအိမ်မှာ ဖေဖေရှိရင် မဝတ်ဖြစ်တော့ဘူး………

ကိုယ့် အခန်းထဲ ရောက်ရင်တော့ စိတ်ကြို က်နေတော့လို့ ပြောပြပါတယ်။မေမေ ကိုယ်တိုင်လည်း ည အိပ်ရင် ကိုယ်လုံးတီး အိပ်တယ်လို့ပြောပြဖူးတယ်။ ကျ န်းမားရေး နဲ့ ပို ညီညွှတ်တယ်တဲ့… ဝတ်မှုန်တော့ မအိပ်ဖူးသေးဘူး..ပေါ့ပေါ့ပါးပါး  အဝတ်အစားနဲ့ပဲ အိပ်ဖြစ်တယ်။

ဖေဖေ မရှိရင်တော့ လွတ်လွတ်လပ်လပ် ဝတ်စားပြီး  နေဖြစ်တယ်။မေမေ ကိုယ်တိုင်လည်းဘောင်းဘီတို ပွပွ ကြီးတွေ အင်္ကျီ ပွပွတွေ ဝတ်နေတာပေါ့။အဲ့လိုမျိုးဆိုဝတ်မှုန်တော့ မေမေကိုမြန်မာ အမျိုးးသမီး ဆိုတာရယ်တောင် မေ့နေတာ… ဝတ်မှုန်တို့ ကြည့်ဖူးတဲ့  Hollywoodဇာတ်ကားတွေထဲက  မင်းသမီးကြီးတွေလိုပဲသိပ်ကြည့်ကောင်းတာ။

ဝတ်မှုန်က ကိုယ့်မေမေ မို့ ပိုပြောတာမထင်လိုက်ပါနဲ့  တကယ်လန်းတာ……တီမြတ်က  မေမေ့ ညီမဆိုပေမဲ့ မေမေကို ချောတာ  လှတာ တောင့်တာတွေက  မမှီဘူးလေ။ ဝတ်မှုန် ဆို  ဟိုး အဝေးကြီးမှာ ပေါ့။တီမြတ်လည်း  မိန်မးလှ စာရင်း ရှိပေမဲ့  မေမေနဲ့ နှိုင်းယှဉ်  ကြည့်လိုက်ရင် ကောက်ကြောင်းတွေကွာသွားတာပေါ့။

ဘယ်လိုပဲ  ကွာကွာ  မိန်းမပစ္စည်း သိပ်ချစ်တတ်တဲ့  သံဒိုင်တို့ကတော့ လက်နဲ့  ကလိပေးတာနဲ့ တင် အားမရဘူးထင်ပါ့  ခုလည်းအောက်ထိုင်လိုက်ပြီး  ပါးစပ်နဲ့ကလိပေးနေပြန်ပါပြီ။တီမြတ်တို့တော့  ပါးစပ်ကို  လက်ဝါးနဲ့ အုပ်ပြီး  မျ က်နှာတွေရှုံ့ မျ က်လုံးတွေပိတ်ကာ နာနေတာလား  ကောင်းနေတာလား မသိဘူးရယ်…ဟုတ်တယ်လေဒီခံစားချက်က အငှားခံစားပေးလို့မှ မရတာတဲ့  ကိုယ်တိုင်ခံစားကြည့်မှ သိရတာမျိုးဆိုတော့……

ဒီတစ်ခါတော့  သံဒိုင်က တီမြတ်ကို အုတ်နံရံဘက် ကျောမှီခိုင်းပြီး  ခြေထောက်တစ်ချောင်းမလိုက်ကာ မျက်နှာခြင်းဆိုင် အနေအထားနဲ့လုပ်တယ်။တီမြတ်က သူ့လောက် အရပ်မရှည်တာမို့  ဒူးကို ကွေးပြီးထည့်တယ်။မမခိုင်နဲ့ မလုပ်လိုက်ရတာမို့ထင် တီမြတ် ကို မျက်နှာခြင်းဆိုင်ထားပြီး  လုပ်နေတာက  မြန်မြန်ကြီးရယ်။

လိင်စိတ်တွေ သိပ်မွန်နေပြီမို့  လူဝင်လာမှာကိုတွေးမပူတော့ဘူးလား မသိ ပြီးဆုံးသွားဖို့ပဲနှစ်ယောက်သား အားစိုက်နေကြတာ  ကြည့်ပြီးဝတ်မှုန် စိတ်ထဲ တစ်မျိုးဖြစ်ခဲ့ ရပြန်ပါပြီ……။နှစ်ယောက်သား တက်ညီလက်ညီ ကြိုးစားလို့ပန်းတိုင် ရောက်သွားကြတော့မှ  ငြိမ်သွားပါတော့တယ်။ တီမြတ်တို့ မောနေတာလေးကသနားစရာလေးပါ  ရွှေရင်တွေက နိမ့်လိုက်မြင့်လိုက်နဲ့ သံဒိုင့်ကို ကြည့်ပြီး ပြုံးပြလိုက်သေးတာသံဒိုင်ကလည်း တီမြတ်ရဲ့  မဟာနဖူးပြင်ကျယ်ကြီးကို  နမ်းပြီး မီးဖိုခန်းထဲကနေ  ထွက်သွားပါတော့တယ်-------။

နောက်နေ့မှာပဲ ဖေဖေ ပြန်ရောက်လာလို့ တဲ့သံဒိုင် ဆိုင်ကို လိုက်လာပြီး မေမေကို လာခေါ်တယ်။ဝတ်မှုန်လည်း စိတ်ပူသွားတာပေါ့  ၃ လလောက် ကြာမယ် ပြောသွားတာလေ။ဆိုင်ကိုတီမြတ် ရော ရှိတာမို့ တီမြတ်နဲ့ ထားခဲ့ပြီးဝတ်မှုန်ရော  အိမ်ပြန်လိုက်လာခဲ့ လိုက်တယ်။

အိမ်ရောက်တော့မှ  ဖေဖေက  ကျန်းမာရေးမကောင်းလို့ ပြန်လာတဲ့ အကြောင်း ပြောပြတယ်။ဆေးလိပ် မသောက်တတ်တဲ့  ဖေဖေကအဆုတ် သိပ်မကောင်းဖြစ်လို့တဲ့လေ..ချောင်းတွေလည်း  အရမ်းဆိုးနေတယ်။ကျန်းမာရေးမကောင်းရင်  တရားရှာဖို့  စီးပွားရှာဖို့ မလွယ်ကူကြောင်းဝတ်မှုန်ကို  ဆုံးမပြောပြသေးတယ်။

မေမေကတော့  အိမ်မှာပဲ အေးဆေးနေပြီ းဖေဖေ လုပ်ဆောင်ချင်တာတွေ လုပ်ပါလို့ ပြောတာပေါ့။ဝတ်မှုန်လည်း  ဖေဖေကို တွေ့လိုက်ရစကားပြောလိုက်ရမှပဲ  စိတ်ပူတာတွေ့ပျောက်သွား ရပါတယ်။ဒီတစ်ခါ  သွားရင်တော့  ဖေဖေက  အပြီးသွားတော့မှာ ပြန်မလာတော့ဘူးလို့ပြောလိုက်တော့လည်း  ဝတ်မှုန်သိပ်ဝမ်းနည်းမိပြန်ရော့………

ဖေဖေ ပြန်လာပြီးတစ်ပတ်လောက် အကြာမှာပဲ"တီမြတ်" ပြန်သွားပါတယ်။ မမခိုင်ကိုတော့မေမေက  မပြန်ခိုင်းသေးဘူးလေ…ဒီလိုနဲ့မေမေနဲ့ ဝတ်မှုန်ကဈေးသွား ဆိုင်ထွက်မမခိုင် က အိမ်မှာ  ဖေဖေစားချင်တဲ့ ဟင်းတွေ ချက်ကျွေးနဲ့ နေ့ရက်တွေကို ဖြတ်သန်းခဲ့ရတာပေါ့။

ဖေဖေ ကတော့ ဆိုင်ကို လိုက်လာလဲ ခဏပဲနေပြီး ပြန်ပါတော့တယ်။    တစ်ခါတစ်ရံ သူ့မိတ်ဆွေတွေ ကဝတ်မှုန်တို့  အိမ်လာတယ်။တစ်ခါတစ်ရံဖေဖေက သူတို့ဆီကို သွားတာပေါ့။ဖေဖေကို  ကြည့်ပြီး ဝတ်မှုန် မှာ အတော်အေးချမ်းမှု့ကို တွေ့ရတယ်။

ဘာလိုချင်မှု့မှလဲ  မရှိဘူး…လိုချင်မှု့မရှိတော့ အေးဆေးဖြစ်ပြီပေါ့ရှင်။ဝတ်မှုန် ခံစားချက်မှာတော့  ပိုက်ဆံ လိုချင်မှု့ မဖြစ်ပေမဲ့တစ်ခုခုလိုနေသလိုပါပဲ။မေမေ ဆီမှာလဲ ဖေဖေလိုမူ ိး အေးချမ်းမှု့ကိုတော့  ဝတ်မှုန် ရှာမတွေ့သေးဘူး။လိုချင်တာ တစ်ခုခုရှိနေရင် စိတ်မချမ်းသာဘူးနော်……။ တစ်နေ့တော့  ဆိုင်ကို မိထိပ်ထား ရောက်လာပါရော့ ကိစ္စကတော့  ဝတ်မှုန် တို့ရဲ့မင်းသားချော နဲ့ တွေ့ရဖို့ပေါ့။သူ့ကိုကူညီမယ်ပြောထားတာ  တော်တော်လေး  ကြာသွားခဲ့ပြီ။

နောက်ရက်မှာ  မမခိုင် လည်း ပြန်တော့မှာ ဆိုတော့  နောက်တစ်ပတ် ဈေ းပိတ်ရက်မှာ အိမ်ကို လာဖို့  အဆင်ပြေနိုင်ကြောင်း ပြောလိုက်ပါတော့တယ်။

........................................................................................................

အခန်း ( ၉ )

ဒီတစ်ပတ် ဈေးပိတ်ရက်မှာတော့ အဆင်ပြေသွားရပါပြီ။ထိပ်ထား ကို သံဒိုင်နဲ့ လာလို့ရပြီဆိုတဲ့အကြောင်း သတင်းပို့လိုက်တယ်။

ဖေဖေ က သူ့တရားမိတ်ဆွေဆီ သွားမှာဖြစ်သလိုမေမေကလည်း ကိစ္စတစ်ခုနဲ့အပြင်သွားမယ်တဲ့ဝတ်မှုန် ခုလို သူတို့ကို ကူညီနိုင်တာကလည်းနှစ်ယောက်လုံး သူငယ်ချင်းတွေလေ ဖေနဲ့မေအိမ်ပြန်လာလို့တွေ့သွားရင်လည်း အရေးမကြီးဘူး အိမ်လာလည်တာလို့ ပြောလိုက်ယုံပဲ..အဲ ဟိုဒင်း ဟိုဟာ လုပ်နေတုန်း ပက်ပင်းမမိဖို့တော့ လိုတာပေါ့နော်။ 

မိထိပ်ထား တို့ ဝီရိယကောင်းပုံများ ၉ နာရီပဲ ရှိသေးတယ်အိမ်ရောက်လာတယ်။ မေမေကတော့ အိမ်က ကားနဲ့ သွားနှင့်ပြီ။ဖေဖေ ကတော့ သူ့မိတ်ဆွေ လာခေါ်မှာမလာသေးတော့ မသွားရသေးဘူး…။ထိပ်ထားတို့ ဒီနေ့ ပိုအလှပြင်လာသလားလို့ဝတ်မှုန်ထင်မိတယ်။အဲ့ဒီ မျက်နှာအလှတွေ ကိုဟိုကကောင်ကစိတ်ဝင်စားမှာ မဟုတ်ဘူး တွေ့တာနဲ့ အပေါက်ရှာပြီး ထည့်မဲ့ကောင်………ဝတ်မှုန် ထိပ်ထားတို့ တွေ့ဖို့နေရာ  ဒီတစ်ခါတော့ သေချာ လုပ်ပေးဖြစ်တယ်။

အစကဝတ်မှုန့်အခန်းတောင် ပေးသုံးဖို့ရာ  သံဒိုင်ကမိမိ အခန်းကို သိနေတာမို့ မပေးဖြစ်တာ။ဒါကြောင့်အပေါ်ထပ်က အိမ်ကို ဧည့်သည်တွေလာရင် အိပ်ဖို့ထားတဲ့ အခန်းထဲကို ပေးတွေ့မယ်လို့ စီစဉ်ဖြစ်တယ်။ အဲ့အခန်းမှ ဘယ်နားကနေ ဘယ်လို ကြည့်လို့ရတယ်ဆိုတာဝတ်မှုန် သိတယ်လေ… မေမေလည်း သိပ်မဝင်ဖြစ်တော့ မရိပ်မိနိုင်ဘူးလေ…မီးဖိုခန်းထဲဆိုဟိုတစ်ခါလိုစစ်လားမေးလားတွေလုပ်နေဦးမှာ။

မနေ့က ဈေးက အပြန် အဲ့ အခန်းထဲ သန့်ရှင်းရေး ဝင်လုပ်တော့  ဘာမှ လုပ်စရာ မလိုပါဘူး..မမခိုင် နေသွားတာဆို တော့…ထိပ်ထားမှပဲ ဝတ်မှုန် ဒီလောက်ကြီး စိတ်ပါလက်ပါ ဘာကြောင့်ကူညီရတာလဲဆို တော့…သံဒိုင်နဲ့ ပက်သက်တဲ့ မိန်းမတွေက  ဝတ်မှုန်ထက် ခန္ဓာကိုယ်ကြီးတဲ့သူတွေ များတယ်။

လုပ်ကျ ပြီဆိုရင်လည်း အဲ့ဒီမိန်းမတွေကအရှက်ကုန် ပြည့်ပြည့်ဝဝ ခံစားကျ တာလေ…မိန်းမတစ်ယောက် အိပ်ယာထက် ရောက်ရင်အရှက်ကုန်ရမယ် ဆိုတဲ့ ရှေးက စကားကိုပီပီပြင်ပြင် လိုက်နာ သူတွေလေ ဟင်း ..ဟင်း။

ဟော အခု  နန်းထိပ်ထားစံ ကျ  ဝတ်မှုန်နဲ့ body က သိပ်မကွာဘူး။သူကတောင် ဝတ်မှုန်ထက် ဖင်တွေ ရင်တွေ ပိုလှ ပိုကြီးသေးတယ်လေ…ဒီလိုမိန်းမနဲ့ ကျ  သံဒိုင် ဘယ်လို ကိုင်တွယ် လုပ်မှာလဲစိတ်ဝင်စားမိတာတော့ အမှန်။

ဝတ်မှုန်နဲ့ ခန္ဓာကိုယ် အခူ ိးအစား နည်းနည်းတူတဲ့ မိန်းကလေးကို သံဒိုင်လုပ်မှာ ဘာကြောင့် ဒီလောက် စိတ်ဝင်စားမှန်း ဝတ်မှုန် မသိ ……မုန်းတာကတော့ တစ်ပြားသားမှ လျှော့မသွားခဲ့ဘူး။

ဖေဖေ သူ့မိတ်ဆွေလာခေါ် လို့ ထွက်သွားမှသံဒိုင် ရောက်လာတယ် သူလည်းအိမ်ကနေလှမ်း ကြည့်နေတာ နေမှာပေါ့။ထိပ်ထားတို့ကသံဒိုင် ရောက်လာတော့ သိပ်ရှက်နေသလို…

"ထိပ်ထားရေ အပေါ်ထပ်သွားလိုက်နော်ဟိုဘက် ထိပ်က အခန်းလေးလေ… ဒီဘက်အခန်းကို သွားမဝင်နဲ့နော် အဲ့ဒါ မေမေ အခန်းကြီး မိုးမီးလောင်သွားလိမ့်မယ်ဟဲ့"………

မေမေ နဲ့ ဝတ်မှုန်က အပေါ်ထပ်မှာ အိပ်တာလေ တစ်ယောက်တစ်ခန်း…ဖေနဲ့ မေ က အတူမအိပ်တာ ကြာခဲ့ပြီ…ဘာဖြစ်မှန်းတော့ ဝတ်မှုန် မသိဘူး…ဒင်းတို့တက်သွားတာ နည်းနည်းကြာမှဝတ်မှုန်လည်း လိုက်တက်ပြီး ချောင်းကြည့်ရတာပေ့ါ…စကားတွေ ပြောနေကြတာ ထိပ်ထားက ရင်ခွင်ထဲမှာ…သင်ဇာတို့ မမတို့နဲ့ ကွာလိုက်တာထိပ်ထားရယ် လို့ ဝတ်မှုန် ငြီးမိတယ်……

ဝတ်မှုန်တောင် စိတ်မရှည်ချင်တော့ပါလား..ဘာလားပေါ့လေ  ခစ်.. ခစ်..သံဒိုင်က နှုတ်ခမ်းတွေနမ်းတော့ မျက်လုံးလေးတွေ မှိတ်ပြီး ငြိမ်နေတယ်……ဟိုတစ်ယောက်ကတိုက်ပွဲဝင်နေကျ မို့ ဒီနေရာတိုက်ပြီးရင် ဟိုနေရာတိုက်မယ် အသိရှိပြီးသားလက်က အင်္ကျီပေါ်ကနေ ထိပ်ထား နို့တွေကိုကိုင်တယ်…ပွတ်သပ် နူးနပ်နေတုန်း ရှိသေးမိထိပ်ထားတို့ "တ..ဟင်း..ဟင်း"ဖြစ်နေရပြီ-

" ကိုကိုရယ် ချစ်တယ်.… ထိပ်ထားကို မေ့မသွားနဲ့နော်"…

လို့ ချွဲပြီးပြောနေသေးတာ--ဒီအချိန်က စာတွေဖတ်ပြီး ကဗျာတွေဆန်ရမှာမဟုတ်ဘူး ထိပ်ထားရေ တဏှာစိတ်တွေနဲ့သာမုန်တိုင်းထန်ပေတော့ဟဲ့……သံဒိုင်က ပွတ်ရင်းနမ်းရင်းနဲ့ပဲ ထိပ်ထား အင်္ကျီတွေ အားလုံးချွတ်ပြီးသွားပြီ… နို့ဆိုဒ်ကတော့ဝတ်မှုန်နဲ့ သိပ်မကွာဘူးလို့ စိတ်ထဲက ယှဉ်မိသေးတယ်…သံဒိုင် လုံချည်ကို စချွတ်တယ်..ပြီးတော့ ပင်တီပါထပ်ချွ တ်ဖို့လုပ်တော့…

" အကုန်လုံး ချွတ်မှာလား ကိုကိုရယ်…ထိပ်ထား ရှက်တယ် ပြီးတော့ ကြောက်တယ်"

" ဘယ်သူကိုရှက်ပြီး ဘယ်သူကိုကြောက်ရမှလဲထိပ်ထားလေး ရယ်"

" ဒီက ကိုကို  ကို ရှက်တယ် ကိုကိုရဲ့ဟိုဟာကြီးကို ကြောက်တယ်လေ"

" ကြောက်စရာ မကောင်းပါဘူး ထိပ်ထားရဲ့ရော့ ကိုင်ကြည့် ဒီတစ်ခါတော့ သင်ဇာ စုပ်မထားပါဘူး…ထိပ်ထားကြိုက်ရင်လည်းစုပ်ပေါ့"

" ဟင့် အဲ့လို မပြောပါနဲ့ ကိုကိုရယ် နားရှက်စရာ..ထိပ်ထားက ကိုကိုပဲချစ်တာ  အဲ့ဒါကြီးကိုကျကြောက်တယ်"…

" တစ်ဦးထဲ ကိုတော့ နှစ်ယောက်မခွဲလိုက်ပါနဲ့..ထိပ်ထားရယ်… တူတူပဲဟာကို "

သေနာကောင် "တူတူပဲဟာကို" ဆိုတဲ့ အပြောမှာတော့ နှာသံတွေနဲ့ ညှို့ပြောလိုက်တာပါအယ်လယ့် ဝတ်မှုန်တောင် ဒင်း အထာတွေကိုတော်တော်များများ သိနေပြီလေ ဟင်း ဟင်း--

" ထိပ်ထား ဟာလေးကိုလည်း ကိုကို ကောင်းအောင်ယှက်ပေးမယ်--ကိုကို ဟာလည်း စုပ်ပေးနော်-"

ဒင်းက အဲ့လိုပြောတတ်တာတွေဝတ်မှုန် ကြည့်မရတာ--  ဟိုက ကိုကိုလို့ခေါ်တော့  ကိုကို့ ဟာ တဲ့။ သင်ဇာက မောင် လို့ခေါ်တော့ မောင် ရဲ့ ဟာ တဲ့… ဒင်းလုပ်သမျှခံ ကျ ပေါ့ သူငယ်ချင်းတို့ရေ…သူက ပင်တီချွတ်ပေးပြီးလို့ ထိပ်ထားဟာလေးကို ပွတ်ပေးနေပြီ ဟိုတစ်ယောက်က မျက်လုံးတွေ မှိတ်လို့-- ထိပ်ထားဟာလေးက အမွှေးပါးပါး ရှည်ရှည်တွေနဲ့…လျှာ နဲ့ မယှက်သေးဘူးအပေါ်က နို့တွေကို စို့ပြန်တယ်။

ဖြူ ဖွေးပြီးနို့သီးခေါင်းတွေ ရဲနေတဲ့ နို့ကို သူ မြတ်မြတ်နိုးနိုးကို စို့နေတာ…ဘာကြောင့်လဲတော့ဝတ်မှုန်လည်း မသိဘူးလေ………ပြီးတော့မှ ထိပ်ထား ဟာ လေးကို ယှက်တယ်

" အား အင်း"…

ထိပ်ထား တို့ အိပ်ယာပေါ်မှာတွန့်တွန့်လူးရပြီလေ…လျက်ပေးတာ နည်းနည်းကြာလာတော့ သူ့ပုဆိုးကို အကုန်လုံးချွတ်လိုက်ပြီး ထိပ်ထားလက်ကို သူ့ဟာပေါ်ကြီးတင်လိုက်တယ်။ထိပ်ထားကလည်း သူ့လက်လေးနဲ့ ရွရွလေး ပွတ်ပေးရှာပါတယ်။

ပြီးတော့ သူက အိပ်ယာပေါ် ပက်လက် အိပ်လိုက်တယ်ထိပ်ထားကို ထထိုင်ပြီးစုပ်ခိုင်းတယ်။ထိပ်ထားကလည်း သူ့ကိုကို အလိုကျ  ဒါတော့ စုပ်ပေးနေရပါပြီ…ထိပ်ထားရဲ့ ခြေထောက်ကို သူ့မျက်နှာဆီဆွဲယူတယ်-- တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ထိပ်ထား ပေါင်ခွကြားက သူ့မျက်နှာဆီ ရောက်သွားတော့ ထိပ်ထား ဟာ ကို ယှက်တယ်။တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် video ထဲက (69) ပုံစံအတိုင်းစုပ်ကျ  ယက်ကျ တာပေါ့………။

စုပ်လို့  ယှက်လို့ ကြာမှ ထပြီး အနေအထားပြောင်းလိုက်တယ်။ထိပ်ထားကို ပက်လက်အိပ်ခိုင်းပြီး အပေါ်ကနေ လိင်တန် ကြီး ထည့်တယ်။

" အား--  အား--"

ထိပ်ထားရဲ့  စူးစူးဝါးဝါး အော်သံ ကြောင့်ဝတ်မှုန်တောင် လန့်သွားရတယ်………

" ထိပ်ဖျားလေးတောင် မဝင်သေးဘူး ထိပ်ထားရဲ့အော်လိုက်တာကွာ"

" မသိဘူး ကိုကိုရယ ်ထိပ်ထားနာမှာ  ကြောက်တယ်"

" နည်းနည်းလေး နဲ့ ခဏပဲ နာမှာပါ ထိပ်ထားရဲ့"

" အင်း ကိုကို့ ကို ချစ်လွန်းလို့နော်…"

သံဒိုင် ကိုင်ပြီး ထပ်ထည့်တယ် အောက်ကထိပ်ထားက ရုန်းတယ် အော်တယ်-- သံဒိုင်ကနှုတ်ခမ်းခြင်း စုပ်လိုက်ပြီး အသံတိတ်စေတယ်။ထပ်ကြိုးစား ကြည့်တယ်-- အောက်ကနေခါးကို တွန့်ပြီး မဝင်အောင် ရှောင်တယ်……ဒါတော့ မိန်းမတို့ရဲ့ မွေးရာပါ အတတ်ပညာလို့ ဝတ်မှုန် နားလည်ပြီးသားပါ……

သံဒိုင် နို့တွေကို စို့ပြီး ထပ်လုပ်ပြန်တယ်..ထိပ်ထားက သူ့ရင်ဘတ်ကြီးကို တွန်းထားပြီးအတင်း ငြင်းနေတယ်။ ခုနက သူပဲ ဟိုဟာကြီးကို စုပ်ပေးနေပြီး ခုကျလည်းဘာဖြစ်ပါလိမ့်နော်။ ဒါကိုတော့ ဝတ်မှုန် တကယ် နားမလည်ပါ……သူ့ အကြောင်းနဲ့သူ ရှိမှာပဲလေ_ ဝတ်မှုန် မသိနားမလည်တာတွေအများသားပါလားလို့ တွေးရင်း သူ့တို့ကို ဆက်ကြည့်နေလိုက်တယ်……

သံဒိုင် လည်းချွေး တောင်ထွက်နေပြီလေ…သူကထည့်ဖို့ကြိ ုးစားလိုက် ဟိုတစ်ယောက်က ရုန်းလိုက်နဲ့ အိပ်ယာ ပေါ်မှာ တစ်ပတ်လည်ပြီးသွားရပြီ…သံဒိုင် က လှုပ်ရှားမှုတွေ ခဏရပ်လိုက်တယ်။ နှစ်ယောက်သား စကားတော့မပြောကျ ဘူး…သံဒိုင်က နို့တွေကို ကိုင်တယ်တစ်ဖက်က အောက်ကို ကလိတယ်……

နှုတ်ခမ်းတွေကို အငမ်းမရ စုပ်တယ်…တံထွေးတွေ နဲ့ သူ့ဟာကြီးကို သုတ်တယ်ထိပ်ထား ဟာ လေးကိုလည်း သုတ်ပေးတယ်..ပြီးတော့ နမ်းပြန်တယ်။အိပ်ယာရဲ့ ခြေရင်းပိုင်းထိ နည်းနည်းခြင်း ထိပ်ထားကို ရွှေ့ ယူလိုက်တယ်။ထိပ်ထား ရဲ့ လက်နှစ်ဖက်ကို သူ့ လက်တစ်ဖက်နဲ့ ပူးကိုင်ပြီး ခေါင်းကို ကျော်ပြီး ဖိထားလိုက်တယ်။

ပေါ်လာတဲ့ ထိပ်ထားရဲ့ ဂျိုင်း ဖွေးဖွေးကို လျှာ နဲ့ ယှက်တယ်…

" ယား တယ် ကိုကို ဂျိုင်း ကို မယှက်ပါနဲ့"တဲ့

အဲ့ကျ မှ နို့တွေ ကို စို့ပြန်တယ်လေ……စို့ နေရင်း သံဒိုင်က သူ့ ဟာ ကြီးကိုင်ပြီး ထိပ်ထားပစ္စည်းကို ပွတ်တိုက်ပေးနေတယ်……ထိပ်ထား"တ ဟင်း ဟင်း…" ပြန် ဖြစ်လာတော့သံဒိုင်က နို့စို့နေတာရပ်ပြီး အပေါက်ကို သေချာချိန် ခါးလေးနှိမ့်ပြီး ခပ်ပြင်းပြင်းလေး ဆောင့်ထိုးလိုက်တာ တွေ့လိုက်ရတယ်………

" အား အမလေး သေပါပြီ! ကိုကိုရယ်"

သံဒိုင်က ဘာမှပြန်မပြောတော့ဘူး သူ့ခါးလေးနှဲ့ လိုက် သူ့ဖင် ကြွလိုက်နဲ့ တစ်ချက်ခြင်း…အပေါ်ကနေ  လုပ်နေတော့တယ်။

" ပြန်နှုတ်လိုက်ပါ ကိုကို ရယ်..ထိပ်ထား မခံနိုင်ဘူး……အီး "

ဝင်သွားပြီးပြီ မို့  သံဒိုင်ကချုပ်ထားတဲ့ ထိပ်ထား လက်နှစ်ဖက်ကို လွှတ်ပေးလိုက်တော့ ဟိုတစ်ယောက်ကလည်း အောက်ကနေ ရင်ဘတ်ကြီးကို တွန်းလိုက်နောက်ကျောပြင်တွေ ထုလိုက်နဲ့ ပါးစပ်က

" ကိုကို မကောင်းဘူး…ကိုကို မကောင်းဘူး"နဲ့

သံဒိုင်က လုပ်နေရင်းပဲ  နည်းနည်းထပ်ကြမ်းလုပ်ပုံရတယ်………

" အား အား သေပါပြီ မေမေရေ ကယ်ပါဦး.… အား…ရက်စက်တယ် ကိုကိုရယ်"တဲ့

ထိပ်ထားပဲ ခုနကကျ  ချစ်တယ် ကိုကိုရယ်ဆိုလို့..ဟိုက ပြန်ချစ်ပေးတာ နေမှာပေါ့ ခံပေါ့ကွယ်…

" အား အီး နာလိုက်တာ--အား  အား"

အိမ်မှာ ဘယ်သူမှ မရှိတာ တော်သေးတယ်..အော်သံကြီးက ကျယ်လိုက်တာ ထိပ်ထားရယ်..သင်ဇာတို့ မမတို့က အော်တော့အော်တယ်ထိပ်ထားလောက်တော့ မကျယ်ဘူးလေ……သံဒိုင် လည်း ပွဲသိမ်းတော့မှာမလို့ထင်တယ်..လုပ်ချက် ဆောင့်ချက်တွေက ပိုမြန်လာတယ်--

ထိပ်ထား ရဲ့ အော်သံ တွေကလည်း ဆောင့်ချက်တွေနဲ့ အတူ ပိုအော် ပိုမြန်လာတယ်…သံဒိုင် က ထိပ်ထား ပုခုံးတွေကို ကျောပြင်အောက်ကနေ ပြန်ဆွဲကိုင်ပြီး ခပ်မြန်မြန်လေးလုပ်ရင်း… " အား ထိပ်ထား ထိပ်ထား"နာမည်ရေရွတ်ရင်း ငြိမ်သွားပြီး ထိပ်ထားအပေါ်သူ့ ခန္ဓာကိုယ်ကြီး မှောက်ဖိချ လိုက်ပါတော့တယ်……ခဏနားပြီးချိန်မှ ထိပ်ထားက

" ထပါဦး ကိုကိုရယ် လေးလိုက်တာ အောက်ကလူမှာ အသက်ရှု မရတော့ဘူး"

" sorry … ထိပ်ထား  ကိုကို မောသွားလို့ပါ"

" ကိုကို မကောင်ဘူး အရမ်းဆိုးတယ်ကွာ"

" ခုရော နာနေသေးလား"

" မသိဘူး နာတော့နာနေတယ်"

" ဘယ်လိုကြီးလဲ ထိပ်ထားရယ်.. မသိဘူး..နာတယ် ဆို တော့"

" မသိဘူးကွာ မမေးနဲ့တော့"

" ခု ကောင်းတာရော သိလိုက်ရဲ့လား..နောက်တစ်ခါမှ ပိုကောင်းအောင် လုပ်ပေးမယ်..ထိပ်ထားက ခုမှ စတွေ့ဖူးတာကို"

" တော်ပါပြီ ကိုကိုရယ် ထိပ်ထား ကြောက်ပါပြီ"

အဲလိုတွေသာပြောနေတာ နောက်တစ်ခါလည်းလာတွေ့ ဦးမှာပဲလို့ ဝတ်မှုန် မိန်းကလေးချင်းသိနေတယ်လေ။ခုကျ လည်း အရမ်းအော်ခဲ့တဲ့ထိပ်ထား မဟုတ်တော့သလိုပဲဘာကြီးမှန်းမသိနောက်နေ့မှ သင်ဇာ ကိုပြောပြပြီး မေးကြည့်ရဦးမယ်လို့တေးထားလိုက်တယ်……။

သံဒိုင် ပြန်သွားပြီးတော့မှ ဝတ်မှုန် နဲ့ ထိပ်ထားစကားပြောရတာပေါ့။ထိပ်ထားလေ သူ့သူငယ်ချင်းမ  ရွှေပိုးကျ  "ရွှေပိုးတို့ ဘယ်လောက် ကဲလဲမသိဘူး လမ်းလျောက်တာတောင်ယိုင်နေပြီတဲ့ ပြောခဲ့တာ ပြောခဲ့တာလေ ဟီးဟီး ခု သူကျအပေါ်ထပ် ဆင်းလာတော့ 'ကွ တ တ' နဲ့လျှောက်လာရတယ်…ဝတ်မှုန် မလှောင်ရဲပါဘူး။

ပြောပြတာပါ…ကိုယ်အလှည့်ကျ ဘယ်သူနဲ့တွေ့ပြီးဘယ်လိုဖြစ်မယ်မှန်းမှ မသိတာလေ………

" ထိပ်ထား ရယ် ဘာဖြစ်တာလဲကွာ အော်..လိုက်တာ အပြင်ကတောင် ကြားရတယ်"

" သိဘူး မေးပါနဲ့ မှုန်ရယ် ထိပ်ထားရှက်လို့ပါ..ရေလေး လှမ်းပါဦး သောက်ချင်လို့"

ရေဘူးထဲက ရေ ဖန်ခွက်ထဲ ထည့်ပြီးပေးတယ်..ထိုင်နေရာက ကုန်းယူပြီးသောက်လိုက်တယ်…ရေသောက် ဖန်ခွက်ကို စားပွဲပေါ် ချ ပြီး………

" အင်း  စပ် လိုက်တာ မှုန်ရယ်"တဲ့

" ဘယ်လို ထိပ်ထား" ဝတ်မှုန် တကယ် ရယ်ချင်သွားမိတယ်……

" အာ-- ပြန်တော့မယ် မှုန်"

အပိုင်း ( ၃ ) ဆက်ရန် >>>>