Monday, July 20, 2009

ကာမ ပန်းတိုင် (စ/ဆုံး)

ကာမ ပန်းတိုင် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

ဒီနေ့ မရင်မြတစ်ယောက်ထဲ တောထဲလာခဲ့ရတယ်..။ အိမ်ကလူကတော့ သိတဲ့အတိုင်းပဲ မနေ့ညက အရက်တွေ အသောက်လွန်ပြီး အရက်နာကျလို့ အိပ်ယာက မထနိုင်ဖြစ်ပြီး အိမ်မှာ ကျန်ရစ်ခဲ့လေရဲ့…။ ဒီထက်ဆိုးတာက မနေ့ညက အိပ်ယာဝင် ဇာတ်လမ်းလေ…။ ကိုယ်တော်ချောက အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ည ၉ နာရီထိုးနေပြီ…။ သမီးလေးကတော့ မရင်မြ ဘေးမှာ အိပ်မောကျနေရှာပါပြီ…။

သူ့ယောက်ျား အခုလို အရက်တွေ အများကြီးသောက်တာ မရင်မြ မကြိုက်ပါ..။ အစပထမတော့အလုပ်ပင်ပန်းလို့ အညောင်းပြေ အညာပြေပါဆိုပြီး ခွင့်တောင်းလို့ လိုက်လျောခဲ့ပါတယ်..။ဟုတ်တော့ ဟုတ်တုတ်တုတ်ပဲ..။ အရက်သမား လုံးလုံး မဖြစ်ခင်ကတော့ တောထဲက အပြန် ရေမိုးချိုးအရက်တစ်ပိုင်းလောက်သောက် ၊ ထမင်းစားသောက်ပြိး ခြံတံခါး အိမ်တံခါးပိတ်ကာ လင်မယားနှစ်ယောက်အိပ်ယာဝင်တော့တာပါပဲ…။

တီဗီဘာညာ မပေါ်ထွန်းသေးတဲ့ ခေတ်မို့ ရေနံဆီမီးခွက်ကိုသာ သုံးရပြီး ရေနံဆီကုန်မှာစိုးလို့အကြာကြီးလည်း မထွန်းနိုင်ခဲ့ဘူး…။ညားပြီး တစ်နှစ်အကြာထိ သားသမီးလည်း မယူကြဘူး…။ဒီတော့ လင်မယားနှစ်ယောက်ထဲလွတ်လွတ်လပ်လပ် ပေါ့…။ အရွယ်တွေကလည်း နှစ်ဆယ်ကျော်ကျော်တွေမို့ အချစ်ရေးက အစသန်သန်ထန်ထန် အားမာန်တွေ အပြည့်ပေါ့လေ…။

ညညဆို သူက အရက်လေး တထွေထွေနဲ့ ထင်တိုင်းကျဲ လုပ်တော့တာပါပဲ..။သန်ကသန်ပါဘိနဲ့မရင်မြတစ်ယောက် အိမ်ထောင့်သုခတွေ လိုအင်တွေ ပြည့်ဝလိုက်တာ ပြောမနေပါနဲ့တော့..။အလုပ်ပင်ပန်းသမျှ ညညဆို ကာမစည်းစိမ်နဲ့ ပျော်ပါးဖြေဖျောက်ရတာမို့ အိမ်ထောင်ဦးမှာ အမြူးကြီး မြူးခဲ့၊ အပျော်ကြီး ပျော်ခဲ့ကြရပါတယ်..။

အဲဒီက စလိုက်တဲ့ အရက်…..အခုဆိုရင် သောက်လာခဲ့တဲ့ သက်တမ်းက သမီးလေး တစ်သက်တောင် ကျော်ခဲ့ပေါ့..။သမီးလေးက အခုဆို ၆ နှစ်တောင် ပြည့်တော့မယ်..။ ၂ တန်းတောင် ရောက်နေပြီ…။ သားသမီးအကျိုးမပေးလို့ထင်ပါရဲ့..။ ဒီတစ်ယောက်မွေးပြီး နောက်ထပ်လည်း မမွေးတော့ဘူး..။ ဒါကတော့ကံတရားမို့ မရင်မြလည်း မတတ်နိုင်ဘူးလေ..။

မနေ့ညက လုပ်ပုံ ပြောပြရအုန်းမယ်…။ ရွာလည်ပိုင်းကနေ အရက်လေး တမြမြနဲ့ အိမ်ပြန်လာတယ်…။ပြန်လာတာကို ပြောတာ..။ သူ့လက်ထဲမှာလဲ ငွေက သုံးထောင်ကျော်လောက် ပါတယ်..။ ငွေသုံးထောင်ကျော်ဆိုတာ နည်းတာမှတ်လို့…။ ဆန်တစ်ပြည်မှ ၆ ကျပ်ခွဲ ခေတ်ကိုး…။

ငွေကလေးကလည်း ပါ..၊ အရက်ကလေးကလည်း ထွေဆိုတော့ ငယ်မူတွေပြန်ပြီးကမျင်းကြောထချင်လို့နဲ့ပဲ တူပါရဲ့..။ မရင်မြကို ကြုံးထဲ့ပြီး ဖက်နမ်းပါလေရော…။ သွေးသားဆူဖြိုးပြီးကာမဓါတ်အားတွေ အားကောင်ဆဲ အရွယ်တွေမို့ မရင်မြလည်း ပျော်တာပေါ့လေ…။

ခါတိုင်းဆိုရင် စောက်ဖုတ်ထက် အရက်ကိုသာ သတိရနေတဲ့လူဆိုတော့ …အဟုတ်ကို ပြောပါတယ်…။မရင်မြ စိတ်ထဲ တကယ်ပျော်မိပါတယ်..။သမီးကလည်း နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် အိပ်မောကျနေတာဆိုတော့ ယောကျ်ားဖြစ်သူရဲ့ အပွတ်အသပ်အနှိုက်အဆွတွေကို မရင်မြကလည်း ကျေကျေနပ်နပ် လွတ်လွတ်လပ်လပ်ကြီး သာယာနေမိတာပေါ့…။

သူကလည်း အားကျမခံ သူ့ယောကျ်ားကိုတင်မြရဲ့ လီးကြီးကို ပုဆိုးပေါ်က ကိုင်ဆုတ်ရင်းဆွပေးနေမိတယ်..။ စောက်ဖုတ်ကြီးကို အပီပြင် နှိုက်ဆွပေးနေတာ မရင်မြတစ်ယောက် ရာဂ စိတ်တွေထကြွလာတယ်..။သူ့ယောက်ျား ကိုတင်မြရဲ့ စိတ်ကို အကဲခတ်မရပေမယ့် သူ့ပေါင်ကြားက လီးတန်ကြီးက တဖြည်းဖြည်းနဲ့ထန်ထန်လာပြိး မတ်တောင်လာပြီလေ…။ 

မရင်မြက ထိုင်ပြီး အနှိုက်အဆွ ခံနေရာက ပက်လက်အိပ်ချလိုက်တယ်..။ အော်…အော်…ပြောရအုံးမယ်…။ မရင်မြ နာမည်နဲက သူ့ယောကျ်ား ကိုတင်မြ နာမည်က ရင်မြ တင်မြ အသံက ဆင်တူဖြစ်နေတာကိုး…။ ဒါနဲ့ပတ်သက်ပြီး သူ့ယောက်ျားပြောဖူးတာကို မရင်မြ ဘယ်တော့မှ မမေ့သေးဘူး…..ဘာတဲ့….

``မင်းနာမည်ရဲ့ အဆုံးက မြ..၊ ငါ့နာမည်အဆုံးကလဲ မြ…၊ ဒီတော့ ကြာသာပတေးနံကွာ..၊နေ့ချင်းထပ်တော့ မြတ်သတဲ့… ညညဆို လိုးတိုင်းလိုးတိုင်း ငါက အပေါ်ကချည်းထပ်မှောက်လိုးရတာဆိုတော့ အဟဲ…ဟဲ …။ ပြီးတော့ မင်းနာမည်ရဲ့ ရှေ့ဆုံးအလုံးက ရင်…၊ ရင်ဆိုတော့ဗုဒ်ဓဟူး…….၊ ငါ့နာမည် ရှေ့ဆုံးအလုံးက တင် ဆိုတော့ စနေ…စနေဗုဒ်ဓဟူး ရူးတောင် ကြီးပွားဆိုပဲဟ..မိန်းမရ….``

ဒီလိုပြောပြီး တဏှာရူးကြောတွေထပြီး လင်မယားနှစ်ယောက် လိုးလိုက်ကြ…၊ ခံလိုက်ကြတာ ပျော်စရာကြည်နူးစရာကြီး…။ သူ့ယောက်ျား ကိုတင်မြက ဒီလို နောက်တောက်တောက် လူမျိုးပါ…။ထားတော့….စောစောက အကြောင်း ပြန်ဆက်ရအောင်…။ 

မရင်မြက ပက်လက်အိပ်ရင်း ဆက်အနှိုက်ခံနေရတယ်…။ ငွေ ၃၀၀၀ ကလဲ ရထားဆိုတော့ ပျော်တာပေါ့…လေ…။ တောအရပ်မှာ ငွေ ၃၀၀၀ ဆိုတာ တကယ့်ကို နည်းတာမဟုတ်ဖူး…။ နှိုက်ရင်း နှိုက်ရင်းနဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးက ရွ ရွလာတယ်…။ ဒုတ်နဲ့ အတို့ခံရတဲ့ ဂုံညှင်းဖားကြီးလို ၊ရာဂမာန်တွေကြွတက်လာပြီး ခုံးထဖောင်းကြွနေပြီလေ…။ အတွင်းကလဲ တလှုပ်လှုပ် တရွရွနဲ့ ရွစိကိုထိုးနေတော့တာပေါ့…။

မရင်မြကလည်း သူ့လီးကြီးကို ပုဆိုးပေါ်က ဆုတ်ကိုင်ပေးနေရတာကို အားမရလှတာနဲ့ ပုဆိုးပင့်လှန်ပြီးလီးကြီးကို ထိထိမိမိကြီး ဆုတ်ကိုင်ပြီး ဆွပေးလိုက်တယ်..။ကိုတင်မြတစ်ယောက်လည်း သဘောကျ ကျေနပ်နေတော့တာပေါ့…။ အရက်က တော်တော်လေးသောက်ထားတာမို့ မူးယစ်ရီဝေတဲ့ အရသာနဲ့ အတူ လီးကြီးကို ဆုတ်ကိုင်ဆွပေးနေတဲ့ အရသာကိုပါတစ်လှည့်စီ ခံစားနေမိတယ်.။

ကိုတင်မြလီးက နည်းနည်းနောနောဟာကြီး မဟုတ်ဘူး…။ လက်တစ်ဆုတ်စာမက တုတ်လွန်းပြီး အရှည်ကတစ်ထွာကျော်ကျော်လောက် ရှိတယ်....ဆိုပါတော့ ….၇ လက်မခွဲလောက်ပေါ့…။စောက်ဖုတ်အခေါင်းထဲ မကြာမကြာ အောင်းရလွန်းလို့နဲ့ တူပါရဲ့…။ လီးတန်ကြီးက မီးသွေးရောင်တောက်ထနေသလိုပဲ…။ ပြဲအာနေတဲ့ ဒစ်ထိပ်ကြီးကတော့ နီညိရောင်သန်းပြီး တင်းရင်းဖူးအာနေတာပေါ့လေ…။

မရင်မြ လီးတံကြီးရဲ့ အရေပြားတွေကို အရင်းဖက်ဆွဲဆွဲ လှန်ပြီး ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး စိတ်ပါလက်ပါဂွင်းတိုက်သလို လုပ်ပေးနေတယ်…။တစတစနဲ့ ကိုတင်မြ လီးကြီးဟာ စောစောကထက် တင်းကြွလာပြီး လီးကြီးကို ယှက်သိုင်းထားတဲ့သွေးကြောကြီးတွေပါ ဖောင်းကြွလာတယ်..။ မရင်မြက သူ့အင်္ကျီ ကျယ်သီးတွေကို ဖြုတ်ပစ်လိုက်ပြီးဘရာစီယာကို အထက်သို့ ပင့်လှန်လျက် နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ဖော်ထားလိုက်တယ်..။

ကလေးမွေးတာကလည်း တစ်ယောက်တည်း..၊ အရွယ်ကလည်း ကောင်း…၊ သွေးသားကလည်းဆူဖြိုးတုန်းဆိုတော့ နို့ကြီးနှစ်မွှာက ဝင်းမွတ်အိထွားမို့တင်းနေတာပါ..။ မရင်မြက လွတ်နေတဲ့ သူ့ယောက်ျားလက်တစ်ဖက်ကို ဆွဲယူလိုက်ပြီး လုံးဝန်းမို့မောက်နေတဲ့ သူ့နို့အုံတင်းတင်းအိအိကြီးပေါ် တင်ပေးလိုက်တယ်..။

အရက်ကလေးက တရစ်ရစ်နဲ့ ကိုတင်မြကလည်း နို့အုံကြီးကို ညှစ်ညှစ်ပြီး ဖွဖွ ဆုတ်ချေပေးလိုက်တယ်..။မရင်မြခမျာလည်း ကာမခလုတ်တွေက တဖျစ်ဖျစ်နဲ့ ပွင့်ထွက်လာပြီမို့ ရမက်သွေးအရှိန်ကလည်း တစစနဲ့တက်တက်လာပါပြီ…။ 

ကိုတင်မြက သူ့ပုဆိုးကို ကွင်းလုံးချွတ်လိုက်ပြီး ဘေးနားမှာ ပုံထားလိုက်တယ်..။ တဆက်တည်းမှာပဲမရင်မြရဲ့ ထမီကို လည်း ချွတ်ပစ်လိုက်တယ်..။ ဒူးထောင်ပေါင်ကား အနေအထားမို့ မရင်မြက ခြေဆင်းပြီးအလိုက်သင့်ပြင်ပေးလိုက်တယ်..။ ရေနံဆီမီးရောင်အောက်မှာ ပေါင်တန်ဖွေးဖွေးတုတ်တုတ်ကြီးကကိုတင်မြရဲ့ ရမက်ဇောကို ပိုမိုတက်ကြွစေပါတယ်..။

ကိုတင်မြက မရင်မြကိ ဘေးတစောင်းအနေအထားဖြစ်အောင် ပြုပြင်ပေးလိုက်တယ်..။ ပြီးတော့ညာဘက်ပေါင်တံကြီးကို အထက်သို့ ကွေးတင်လိုက်ပြန်တယ်..။ တင်ဆုံထွားထွားကြီးက မို့မောက်ကားတက်လာပြီး ဖင်အိုးကြီးနှစ်မွှာကလည်း အက်ကွဲထွက်လာပါတယ်..။

ကိုတင်မြက မရင်မြရဲ့ ဘယ်ဘက်ပေါင်တံအပေါ် ခပ်ဖွဖွလေး ခွထိုင်လိုက်ပြီး သူ့ပေါင်ရင်းကိုမရင်မြဖင်ဆုံကြားဆီ တိုးကပ်လိုက်တယ်..။ ပြီးတော့ နောက်ကို ပြူးအစ်ထွက်နေတဲ့ မရင်မြ စောက်ဖုတ်စူစူကြီးကို လက်ခလယ်ထိပ်နဲ့ ခပ်ဖွဖွလေး စမ်းလိုက်တယ်..။ နှုတ်ခမ်းသားတွေက ထူပွကြွရွနေတယ်..။

လက်ခလယ်ထိပ်ကိုလည်း စောက်ဖုတ်အထဲ စွပ်ခနဲ ထိုးထည့်လိုက်သေးတယ်..။စောက်ဖုတ်အတွင်းသားတွေက နွေးနွေးရှိန်းရှိန်း စိုစိုစွတ်စွတ်ကြီး ဖြစ်နေပါပြီ…။ အစစ သေချာပြီဆိုမှ တောင်မတ်နေတဲ့ သူ့လီးကြီးကို လက်နဲ့ အသာဆကိုင်ပြီး စောက်ခေါင်းအဝမှာတေ့မြှုပ်လိုက်တယ်..။ အတွင်းသားနုနုတွေက စောက်ရည်ကြည်တွေနဲ့ ရေသမမွှေထားပြီးမို့လီးထိပ်ကြီးမှာ ဇွိခနဲ နစ်ဝင်သွားတယ်..။

စောစောက ဂွင်းတိုက်ထားသော အရှိန် ၊ အရက်ရှိန် ကိလေသာ ရမက် အရှိန် စသည့် အရှိန်မျိုးစုံထုံမွှမ်းထားသည့်အတွက် လီးချောင်းတန်ကြီး တလျောက် ရှိန်းခနဲ ဖိန်းခနဲ ကျင်တက်ယားဆိမ့်သွားရတယ်..။ကိုတင်မြက ဖင်ကြောကြီးကို ရှုံ့ခွက်ပြီး လီးကြီးကို အဆုံးထိ ဖိသွင်းလိုက်တယ်…။

``ဖျစ်…ဖျစ်..ဖွတ်…ဖျစ် ဖျစ်…ဖွပ်…``

``အ…အင်း…ကျွတ် ကျွတ် ကျွတ်……အ…..အလာ့…အင့်.ကျွတ်…``

ကလေးတစ်ယောက်သာ မွေးထားဖူးတဲ့ စောက်ဖုတ်ဖြစ်ရုံမက တစ်ပတ်တစ်ခါ ကျောက်ချဉ်ရေ စိမ်စိမ်ပေးနေသည့် စောက်ဖုတ်မို့ လီးကြီးက စီးစီးပိုင်ပိုင် တင်းတင်းကျပ်ကျပ်ကြီး ဝင်သွားပါတယ်..။ လီးကြီး အဆုံးထိ ဝင်သွားပြီးနောက် ကိုတင်မြက ခဏရပ်ထားပြီး စောက်ဖုတ်အငွေ့ခံကာနှပ်ထားလိုက်ပါသေးတယ်..။ 

နှပ်လို့ အားရတော့မှ သူ့လီးကြီးကို တစ်ဝက်ကျော်ကျော်လောက်ဆွဲနှုတ်လိုက်ပြီး လက်တစ်ဖက်က ပုခုံးကို ဆုတ်ကိုင်လျက် ကျန်လက်တစ်ဖက်က နို့အုံတင်းတင်းကြီးကိုဆုတ်ကိုင်ကာ ခပ်သွက်သွက် ညှောင့် ညှောင့်လိုးပါတော့တယ်….။

``ဖွတ်…ပြွတ်….ဖွတ်…ဖွတ်….ဖွတ် ပြွတ်….``

လီးဝင်လီးထွက် စည်းချက်ကျကျ သံစဉ်တွေထွက်ပေါ်နေသလို ကာမဂီတ ညည်းညူသံတွေကလည်းအဆက်မပြတ် ထွက်ပေါ်နေပါတယ်..။ သမီးဖြစ်သူက အအိပ်ကြီးသူမို့ တော်ပါသေးရဲ့..။ထိုသို့ တစောင်းအနေအထားခွ ဆောင့်လိုးနေရာမှ ကိုတင်မြက သူ့လီးကြီးကို ဆွဲနှုတ်လိုက်ပါတယ်..။မရင်မြကိုလည်း ပက်လက်အနေအထားဖြစ်အောင် ပြင်ပေးလိုက်ရာ မရင်မြကလည်း အလိုက်တသိဒူးထောင် ပေါင်ကားပေးလိုက်ပါတယ်…။ 

ကိုတင်မြက မရင်မြ ပေါင်ကြား ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်ပြီး အရှိန်ပြင်းထန်နေတဲ့ထပ်မံမြှုပ်သွင်းလိုက်ပြန်တယ်..။ ဒီတစ်ခါတော့ လီးတန်ကြီးက အထစ်အငေါ့မရှိ ချောချောရှူရှူ ပြွတ်ခနဲရွှတ်ခနဲ ဝင်သွားပါတယ်..။ ကိုတင်မြလက်နှစ်ဖက်က မရင်မြကိုယ်ပေါ် ကျော်ခွထောက်လိုက်ပြီး ကိုယ်ကိုရှေ့အနည်းငယ်ကုန်းလျက် အားပါးတရ အသားကုန်ကြုံးကြုံးဆောင့်ပါတော့တယ်..။ 

``ဖွတ်..ပြွတ်..ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ်……ပြွတ်……``

``အင့်…အ…အမေ့…..အ အ……အင့်…အိ..အင့်…..အမေ့….အ ဟင့်….အိ…အ…``

အရက်အရှိန်နဲ့အတူ ကာမအရှိန်ပါ တက်လာပြီမို့ ကိုတင်မြရဲ့ ဆောင့်ချက်တွေက မီးကုန်ရမ်းကုန်ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဖြစ်နေသလို မရင်မြရဲ့ အကော့အပင့်တွေကလည်း သဲထိတ်ရင်ဖိုစရာကောင်းလွန်းလှပါတယ်..။

ကိုတင်မြရဲ့ ဦးနှောက်ထဲမှာ အရက်ရှိန်က ပျံ့နှံ့ ဝင်ရောက်သွားပြီမို့ ဘာကိုမှ မစဉ်းစားနေတော့ပဲ တရှူးရှူးတရှဲရှဲဖြင့် မာန်ထနေသော ဝက်သိုးကြီးလို အငမ်းမရ ဆောင့်ဆောင့် လိုးပါတော့တယ်..။မရင်မြတစ်ယောက်လည်း လီးအရသာကို ခံစားရင်း ကော့ကော့ခံကာ ငွေသုံးထောင်နှင့် ဝယ်ရမည့်အရာတွေကို စိတ်ကူးယဉ်လျက် ရှိပါတယ်..။ 

သည်တော့ ကိုတင်မြကာမဇောထန်သလောက် မရင်မြခမျာနောက်က မလိုက်နိုင်ပဲ ဖြစ်နေပါတယ်..။ လီးအရသာကလည်း ကောင်း စိတ်ကူးယဉ်လို့ကလည်း ကောင်းမို့ ကာမလိုအင် ပန်းတိုင် ရောက်ရှိရေးမှာ နှောင့်နှေးသွားပါတယ်…။

အရှိန်ပြင်းသော ဆောင့်ချက်တွေနှင့် အတူ ကိုတင်မြ လချောင်းတစ်ခုလုံး ထူပူယားကြွလာပြီးလရေပူပူတွေကို စောက်ခေါင်းထဲ ဗျင်းခနဲ ဗျင်းခနဲ ပန်းထည့်လိုက်ပါတော့တယ်..။ စောက်ခေါင်းထဲ ပူခနဲနွေးခနဲ ဖြစ်သွားတဲ့ အတွေ့က ကိုတင်မြတစ်ယောက် ပြီးဆုံးသွားပြီဖြစ်ကြောင်း မရင်မြကိုအချက်ပြလိုက်သလို ဖြစ်သွားပါတယ်..။

မရင်မြအဖို့ အခုမှ ကောင်းဆဲမို့ ကိုတင်မြနဲ့ ပြိုင်တူပြီးရန် ကော့ ကော့ပြီး ခံဖို့ ကြိုးစားပေမဲ့မမှီနိုင်တော့ပါ..။ တဖြည်းဖြည်း ကိုတင်မြလီးကြီးက အရှိန်သေသွားတာကို သိလိုက်ပါတယ်..။ ကိုတင်မြတစ်ယောက် မရင်မြကိုယ်ပေါ်မှောက်ချရင်း ဟောဟဲဆိုက်ကာ မောပန်းလျက်အမောဖြေနေပါတယ်..။ လီးကြီးကလည်း ပျော့ခွေ ညှိုးနွမ်းလို့ သွားပါပြီ…။ အားအင်လည်း ကုန်ခမ်းအရက်ရှိန်ကလည်း အတက်ကြမ်းနေပြီမို့ မှောက်ရက်တန်းလန်းကြီးဖြင့် ပင် ကိုတင်မြတစ်ယောက်အိပ်ပျော်သွားပါတော့တယ်..။

အခုမှ စတင် ကောင်းနေဆဲမို့ မရင်မြတစ်ယောက် အားမလိုအားမရ ဆတ်တငံ့ငံ့ကြီး ဖြစ်နေရှာပါတယ်..။သူ့ယောက်ျားကိုယ်လုံးကြီးကို ဘေးတွန်းချလိုက်ပြီး ပုဆိုးကို ဖြစ်သလို စွပ်ပေးလိုက်တယ်..။တခေါခေါ အိပ်နေတဲ့ ယောက်ျားကို စိတ်ပျက်လက်ပျက် တစ်ချက်ကြည့်ရင်း စောင်ပါးတစ်ထည်လွှမ်းပေးလိုက်တယ်..။ သူ့နို့အုံဖွေးဖွေး အိအိကြီးကိုလည်း ဘရာစီယာနဲ့ ဖုံးအုပ်လိုက်ပြီး အနီးမှာ ရှိတဲ့ထမီကို ရင်လျားဝတ်ရင်း အပြင်ဘက် သေးပေါက်ထွက်ခဲ့တယ်..။

ညဉ့်အတော်နက်နေပြီမို့ တစ်ရွာလုံး တိတ်ဆိတ်ကာ နေလေရဲ့…။မကောင်းမှုဟူသည် ဆိတ်ကွယ်ရာမရှိ ဆိုတဲ့ စကားပုံကို ဒီနေရာမှာ သုံးသင့် မသုံးသင့်ဖိုးတုတ်တစ်ယောက် တွေးမိပါရဲ့..။ အကြင်လင်မယားဖြစ်တဲ့ မိန်းမနဲ့ ယောက်ျား လောကထုံးစံအတိုင်းလိုးကြခံကြတာကို မကောင်းမှုလို့ သတ်မှတ်လို့ ဖြစ်ပါ့မလား ဟု ဖိုးတုတ် စဉ်းစားကြည့်သည်..။

သူများမယား ကြာခိုပြီး တိုးတိုးတိတ်တိတ် လိုးရင် ဒါ အပြစ်ရှိလို့ မကောင်းမှုလို့ သတ်မှတ်နိုင်ပါတယ်..။အခုဟာက ကိုတင်မြက မရင်မြရဲ့ လင် ၊ မရင်မြက ကိုတင်မြရဲ့ မယား…။ ဒီတော့ လင်နဲ့ မယား မို့လိုးကြခံကြတာ သဘာဝ မို့ အပြစ်မရှိပါဘူး…။

အဲ ခက်တာက ဒီလိုးတယ်ဆိုတာကြီးကို ဘယ်ယောကျ်ား မိန်းမမှ လူရှေ့သူရှေ့ ပေါ်ပေါ်တင်တင်ကြီးလိုးကြတာ မဟုတ်ဘူးလေ…။ လူဆိုတော့ ရှက်တတ်တယ် ထင်ပါရဲ့ ၊ အကောင်ပလောင်တွေကတော့ရှင်းတယ်..၊ စိတ်ထမုန်ယိုလာလျင် ဘယ်သူ့ရှေ့မှ မရှောင်ဘူး ။ တက်လုပ်လိုက်ကြတာပဲ..။

ဖိုးတုတ်က အသက်သိပ်မကြီးသေးပါဘူး…။ လေးတန်းအောင်တော့ ကိုရင်ဝတ်…။ လူထွက်လာတာခြောက်လလောက်ပဲ ရှိသေးတာ..။ ဉာဏ်ကောင်း စာတော်တဲ့သူမို့ စာဖတ်ဝါသနာလည်းတော်တော်ကြီးတယ်..။ ဆရာကြီး ပီမိုးနင်းရဲ့ ကျားမ သဘာဝ အကြောင်းရေးထားတဲ့ စာတွေတော်တော်လေး ဖတ်ဖူးနေတဲ့ကောင်..။ ဘယ်ဘဝက ဘယ်လို ပဌာန်းဆက်နဲ့ လာတဲ့ကောင်မျိုးလဲမသိဘူး..၊ လူငယ်သလောက် တဏှာရူး ကြမ်းမှ ကြမ်း ၊ ပြီးတော့ ဖွားဖက်တော် သူ့ငယ်ပါက အရှည်ခုနစ်လက်မခွဲ ကျော်ကျော်ခန့် ရှိပြီး အတုတ်က ငါးလက်မခွဲခန့် ရှိလေရဲ့..။

သူတို့အိမ်က နွားကောင်ရေ နှစ်ဆယ်ကျော် ရှိတာမို့ လူပျိုပေါက် ဖိုးတုတ်တစ်ယောက် လူထွက်ပြီးနွားကျောင်းနေရတယ်..။ သူ့လွယ်အိတ်ထဲမှာ အမြဲတမ်း စာအုပ် နှစ်အုပ်တော့ ပါလေ့ ရှိတယ်..။နွားကျောင်းရင်း စာဖတ်တယ်..။ဖိုးတုတ်တို့ အိမ်နဲ့ မရင်မြတို့ အိမ်က ကျောချင်းကပ်လျက် အနေအထား..၊ဒါပေမယ့် ဖိုးတုတ်တို့က ခြံဝင်းကျယ်တယ်..။ နွားခြံနဲ့ ဆိုတော့ ပေ တစ်ရာ ပတ်လည်လောက်တော့ရှိတယ်..။

မရင်မြတို့ အိမ်က နှစ်ခန်း သုံးပင် မြေစိုက်အိမ်ပါ.. ။ ဖိုးတုတ်တို့က လေးပင် သုံးခန်း နှစ်ထပ်ပျဉ်ထောင်အိမ်မို့ အပေါ်ထပ် အနောက်ခန်းထဲက ကြည့်ရင် မရင်မြတို့ဝင်းထဲကို အပေါ်စီးက နီးနီးကပ်ကပ်မြင်နေရတယ်..။ မရင်မြက အိမ်နောက်ဖေးက အုန်းပင်ကြီးအောက်မှာ ရေချိုးလေ့ ရှိတယ်..။ ဖိုးတုတ် အပေါ်ထပ်အနောက်ခန်းဘက်နေ ကြည့်ရင် တည့်တည့်ပဲ..။ ဖိုးတုတ်အဖေ နဲ့ အမေက အိမ်အောက်ထပ်မှာနေကြတာမို့ အပေါ်ထပ် တစ်ခုလုံးကို ဖိုးတုတ် တစ်ယောက်ထဲ အပိုင်စီးထားတယ်..။ 

သူ့အခန်းထဲကနေအပေါက်ဖောက်ထားပြီး မရင်မြ ရေချိုးတာကို ချောင်း ချောင်းကြည့်ရတာ အမော..။ ရေချိုးရင်းဖြူဖွေးတင်းမို့နေတဲ့ နို့အုံဝင်းဝင်းကြီးတွေကို ထမီလဲတဲ့ အခါ မကြာမကြာ မြင်ရတဲ့ဖင်ဆုံထွားထွားဖွေးဖွေးကြီးတွေ ..ဒါတွေကို ကြည့် ကြည့်ပြီး ဖိုးတုတ် မနေနိုင်…မထိုင်နိုင်ဖြစ်ပြီးဂွင်းတိုက်မိတာလဲ ခဏခဏပါပဲ..။

နောက်တော့ တဆင့်တက်ပြီး မရင်မြတို့ လင်မယား ညညလိုးတာကို နွားခြံထဲကနေ ခိုးဝင်ပြီးချောင်းကြည့်တတ်လာတယ်..။ မီးမှုတ်ပြီးမှာ လိုးကြတာဆိုတော့ တဖွတ်ဖွတ်နဲ့ အသံတွေသာကြားနေရပြီး ဘာမှ မမြင်ရဘူး..။ ဒါနဲ့တင် လီးတောင် ကျေနပ်ခဲ့ရတယ်..ဒီနေ့ည ကံကောင်းထောက်မစွာနဲ့ ရေနံဆီမီးခွက်ကြီးထွန်းပြီး အားရပါးရ တုံးလုံးချွတ် လိုးနေကြတဲ့မရင်မြတို့ လင်မယားကို တွေ့ခဲ့ရတယ်..။

သူရောက်သွားတော့ မရင်မြက ဒူးထောင်ပေါင်ကား ပက်လက်ကြီး အိပ်ပြီး ကိုတင်မြက အထက်ကတက်ခွလိုးပေးနေတယ်..။ ကြည့်ရတဲ့ ပုံက အရက်လဲ တော်တော်မူးနေပုံ ရတယ်..။ မကြာခင် ကိုတင်မြပြီးသွားလို့ မရင်မြက တွန်းဖယ်ပြီး စောင်ခြုံပေးပုံ..၊ သူမမျက်နှာမှာလည်း လိုအင် မပြည့်ဝလို့ အလိုမကျဖြစ်နေပုံ နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ဘရာစီယာနဲ့ ဖုံးအုပ်ပြီး ထမီကောက် ရင်လျားပုံ . .၊ ပြီးတော့ ပေါင်ကြားထဲကစောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးနဲ့ မဲမှောင်နေတဲ့ စောက်မွှေးအုံ ဘုတ်သိုက်ကြီး …ဖိုးတုတ်တစ်ယောက်မနေနိုင်တဲ့အဆုံး မတ်တတ်ရပ်လျက်ကြီး ဂွင်းတိုက်လျက် သုတ်ရေတွေကို မရင်မြတို့ အိမ်ထရံမှာပန်းပစ်ထားခဲ့တယ်..။

ညအိပ်တော့လည်း တော်တော်နဲ့ အိပ်မပျော်ဘူး..။ တင်းရင်းမို့မောက်ပြီး ဝင်းအိမွှတ်နေတဲ့နို့အုံကြီးနှစ်လုံး..၊ ပြီးတော့ ဖြူဖွေးတုတ်ခိုင်တဲ့ ပေါင်တန်တစ်တစ်ကြီးတွေ ရဲ့ အရင်း ခွဆုံရှိ မဲမှောင်နေတဲ့စောက်မွှေအုံကြီးနဲ့ အတူ ဖောင်းကြွနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီး…..ထွားကားပြီး နောက်သို့ကောက်ချိတ်ကော့ထွက်နေတဲ့ ဖင်အိုးမောက်မောက်ကြီး ….ဒါတွေက မျက်စိထဲမှာ တလည်လည်ဖြစ်ကာလီးက တောင်မတ်လာပြန်တယ်..။ ဒီတော့လည်း ငြိမ်သွားအောင် ထပ်ပြီး ဂွင်းတိုက်ရပြန်တော့တာပေါ့…ဒီတော့မှ နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် အိပ်ပျော်သွားရတော့တယ်..။

..................................................................................................

``ဟဲ့နွား….ဟ……တောက်…..ဟဲ့..ဟိုကောင်မ….ကျန်း…..``

နွားသိုးတစ်ကောင်က နွားမတစ်ကောင်ကို ဇွတ်ကြီး တက်ခွနေလို့ လှမ်းအခြောက် ….နွားမတစ်ကောင်ကမရင်မြတို့ အခင်းထဲက ပြောင်းဖူးပင်ကို လှမ်းစားနေလို့ ဖိုးတုတ်တစ်ယောက် အလုပ်ရှုပ်ဗျာများသွားသည်..။

အချိန်က မွန်းလွဲ ၂ နာရီကျော်ခန့်မို့ ဆောင်းနေအရှိန်ဖြစ်လင့်ကစား အတော်လေး အရှိန်ပြင်းသည်..။ထို့ကြောင့် သနပ်ပင်ကြီးအောက်တွင် စာအုပ်ဖတ်နေရာမှ နွားမကို ထွက်မောင်းလိုက်သည်..။ စောက်ကန်းမက မရင်မြတို့ တဲရှိရာသို့ စွတ်ပြေးသည်..။ ဖိုးတုတ်နေရာနှင့် မရင်မြတို့ တဲမှာ ယာကွက်ဆယ်ကွက်ခန့် ခြားနေသည်မို့ အတော်လေးလှမ်းသည်..။ ဖိုးတုတ်က တဖက်ချောင်းတွင်းမှပတ်လိုက်သည်..။ မရင်မြတို့ တဲနားအရောက်တွင် နွားမက သူ့နွားအုပ်ရှိရာသို့ လှည့်ပြန်သွားသည်..။

တဲအပြင်တွင် လှည်းချွတ်ထားခဲ့သဖြင့် လူရှိနေသည်..။ ရေတောင်းသောက်မည်ဟု စိတ်ကူးရင်း တဲထဲအဝင်မြင်လိုက်ရသော မြင်ကွင်းကြောင့် ဖိုးတုတ် တဲပေါက်ဝတွင် တုံ့ကနဲ ရပ်လိုက်မိ၏…။ကြည့်ပါအုံး….မရင်မြတစ်ယောက် သူ့ကို ကျောပေးလျက် ပုဇွန်ထုပ်ကွေး ပုံစံ တစောင်းကြီးအိပ်ပျော်နေသည်..။ ဝတ်ထားသည့် ထမီကလည်း လျော့ရဲရဲကြီး ဖြစ်နေသည်..။ 

ပြီးတော့တကောက်ကွေးအထက် ပေါင်လည်လောက်ထိ ထမီက လန်တက်နေသည်..။ ခါးတိုလက်ပြတ်အင်္ကျီ မို့ထမီနှင့် အင်္ကျီ အစပ်မှာ လက်တစ်ဝါးစာလောက်ကွာနေပြီး ဖြူနုနု အတွင်းသားတွေကို အထင်းသားကြီးမြင်နေရသည်..။

မနေ့ညကပင် ကိုယ့်မျက်စိအောက်၌ တုံးလုံးကြီးချွတ်ကာ အောက်ကနေ အလိုးခံနေသောမိန်းမတစ်ယောက်ကို ယခုလို လူသူဆိတ်ကွယ်ရာ တောထဲမှာ မလုံ့တလုံပုံစံကြီးဖြင့် မျက်ဝါးထင်ထင်တွေ့မြင်လိုက်ရသောအခါ ရာဂလှိုင်းတွေက ဖိုးတုတ်၏ နှလုံးသားကို ဝုန်းကနဲ ရိုက်ခတ်လိုက်သည်..။ဖိုးတုတ်တစ်ယောက် စောစောက နွားမတစ်ကောင်ကို ဇွတ်တက်ခွသော နွားသိုးလိုရှူးရှူးရှားရှားဖြစ်သွားရသည်..။

ကိလေသာရာဂစိတ်ကား လူနှင့် နွားသိုး မခြားနားပါပေ..။ ဖိုးတုတ်က လူမို့ စောစောက နွားသိုးလိုဇွတ်ဝင်မလိုးခြင်းသာ ခြားနား၏..။ သို့သော် ဖိုးတုတ်ခြေလှမ်းတွေက ရှေ့သို့ တရွေ့ရွေ့ဖြင့်လှမ်းနေပါသည်..။ မျက်လုံးအစုံကလည်း ထမီစလွတ်သဖြင့် ပေါ်နေသော ပေါင်တွင်းသားဝင်းဝင်းတွေဆီမျက်တောင်မခတ် စူးစိုက်ကြည့်လျက် ရှိသည်..။

ဖိုးတုတ်က မရင်မြအိုးကြီးအနား တိုးကပ်သွားပြီး လျော့တိလျော့ရဲဖြစ်နေသော ထမီကို ခပ်ဖွဖွလေးအထက်သို့ ဆွဲလှန်လိုက်သည်..။ သည်တော့ ပြောင်းဝင်းတင်းအိနေသော ဖင်အိုးကြီးနှစ်မွှာကမွတ်မွတ်ထွားထွားကြီး ဘွားကနဲ ပေါ်လာသည်..။

ဖိုးတုတ်လည်းချောင်းတလျှောက် ချောက်သွေ့ကွဲအက်လာသလို ဖြစ်လာသည့်အတွက် တံတွေးကိုခပ်မြန်မြန် မျိုချလိုက်ရသည်..။ တဆက်တည်းပင် မနေ့ညက ကာမအလို မပြည့်ဝလို့ မချင့်မရဲဖြစ်နေသောမရင်မြရဲ့ အားမလိုအားမရ မျက်နှာကြီးကို ကွက်ကနဲ ပြန်မြင်မိသည်..။

ကာမလိုအင် မပြည့်ဝသူကို ဖြည့်ဆည်းပေးရခြင်းမှာ ယောကျ်ားကောင်းတို့၏ အလုပ်ဟု ပိုင်ပိုင်ကြီးဆုံးဖြတ်ချက် ချရင်း ဖင်အိုးကြီးနှစ်မွှာကြားမှ နောက်သို့ ပြူးထွက်နေသော ညိုညိုမောင်းမောင်းစောက်ဖုတ်ကြီးကို ငုံ့အကြည့် နွားထီးက နွားမစောက်ဖုတ်ကို မလုပ်မီ နမ်းကြည့်နေသော ပုံရိပ်များကသူ့စိတ်အာရုံတွင် ပေါ်လာသည်..။ သည်အလုပ်ကား လုပ်သင့်လုပ်ထိုက်သော ကာမရှေ့ပြေးအလုပ်ဟုဖိုးတုတ်ကမှတ်ယူလိုက်သည်..။

သဘာဝတရားနှင့် ပတ်သက်လို့ ပြုမူကျင့်သုံးရာ၌ အဟိတ်တိရစဆန်တွေက လူတို့ထက် သာ၏…။လွတ်လပ်၏..။ လူလုပ်ထားသည့် စည်းကမ်းဆိုတဲ့ဘောင်အတွင်းက လူတွေမှာ ထွက်ရဲသည် မဟုတ်..။အကောင်ပလောင်တွေလောကမှာ ဥပဒေမရှိ..။ သို့ဖြစ်ရကား ကာမဆက်ဆံရေးအလုပ်မှာလုပ်သင့်လုပ်ထိုက်သည်ကို သူတို့စိတ်တိုင်းကျ လုပ်ခွင့်ရကြ၏..။ ယခုလည်း စောက်ဖုတ်ကို မလိုးခင်နမ်းရှုပ်ရမည့် အလုပ်ကို သူတို့ဆီက နည်းနာယူပြီး လုပ်လိုက်သည်..။ ကိလေသာသွေးကြောင့် ပူနွေးနေသော နှာခေါင်းထိပ်ဖြင့် ညိုညိုဖောင်းဖောင်း စောက်ဖုတ်ကြီးပေါ် အိကနဲဖိပြီး တရှိုက်မက်မက် နမ်းရှုပ်လိုက်သည်..။

ငါးဖောင်ရိုး နံ့ကဲ့သို့သော ပြင်းပြင်းရှရှ ရနံ့သင်းသင်းလေးက ဖိုးတုတ်နှာခေါင်းထဲ စူးကနဲဝင်လို့သွားသည်..။ ယင်း ရနံ့သင်းသင်းလေးက တစ်ကိုယ်လုံးရှိ သွေးများကို လှုံ့ဆော်လိုက်သောအခါကာမအကြောမျိုးစုံ ဆုံစည်းပေါင်းစုရာ ဖြစ်သည့် သူ့ပေါင်ကြားရှိ လီးတန်ကြီးမှာ ဝုန်းကနဲထောင်မတ်လာသည်..။ ပုဆိုးကို ထိုးဖောက်တွန်းကန်ပြီး လီးကြီးမှာ ရှေ့သို့ ငေါငေါကြီးတိုးထွက်လာသည်..။

နှာခေါင်းဖြင့် နမ်းရရုံမျှ မကျေနပ်နိုင်တော့ပဲ…လျှာဖျားဖြင့်ပါ ပွတ်ဆွဲယက်ပေးလိုက်သည်..။ မရင်မြတစ်ကိုယ်လုံး တွန့်ကနဲ ဖြစ်လို့သွားသည်..။ အိပ်မက်ထဲတွင် သူ့ယောက်ျားနှင့် လိုးနေသည်ကိုမြင်မက်နေပြီး ကာမအရသာတွေ့ကာ နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်ကြီး အိပ်ပျော်လျက်သာ ရှိနေပါသည်..။

ဖိုးတုတ်က စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်လွှာကို ဖြဲလို့ရနိုင်သမျှ ဖြဲပြီး စောက်ဖုတ်အတွင်းသားနုနုများကိုလျှာဖြင့် ထိုးဆွကလိပေးပြန်သည်..။ ကျိချွဲချွဲ ငံပျပျ စောက်ရည်အရသာက တစ်ကိုယ်လုံးရှိကာမအရသာကြောများတလျှောက် စိမ့်ဝင်ပြန့်နှံ့သွားသည်..။

အရေပြားတွေ စုတ်ပြတ်ကွဲထွက်တော့မတတ် လီးတန်ကြီးတလျှောက် တင်းအက်ဖောင်းကြွလာသည်..။ဘယ်လိုမှ ထိန်းချုပ်မထားနိုင်တော့သည့်အဆုံး မှီသလောက်ပင် သူ့လီးထိပ်ကြီးဖြင့်ညိုမောင်းစိုအိနေသော စောက်ဖုတ်ကြီးထဲသို့ ဇိကနဲ ဖိသွင်းထည့်လိုက်သည်..။

လီးကြီးက ဒစ်ပြဲအရစ်ကြီးကျော်သည်အထိ မြုပ်ဝင်သွားသည်..။ ထိုမျှလောက်အနေအထားနှင့်ပင်ဖိုးတုတ်က အသွင်းအထုတ်လုပ်ပေးနေသည်..။ စောက်ဖုတ်တစ်ခါမှ မလိုးဖူးသေးသော လီးမို့ဂွင်းတိုက်ရသည်ထက် အဆပေါင်း ထောင်သောင်းမက သာလွန်သော အီဆိမ့်ရှိန်းဖိန်းသည့်ကာမအရသာထူးကြီးကို ခံစားနေရသည်..။

အလိုးခံနေသည်ဟု အိပ်မက်မက်နေသော မရင်မြတစ်ယောက်လည်း တကယ့်လီးအစစ်ကြီးဖြင့် အထိုးအဆွခံနေရသည်ဖြစ်ရကား တစတစ အရသာတွေ့သည်..။ အိပ်ပျော်နေလျက်ကပင် ဖင်ဆုံကြီးကို နောက်သို့ကော့ကာ ကော့ကာ ပေးလာသည်..။

တဖြည်းဖြည်းနှင့် လီးတန်ကြီး အဆုံးပိုင်းသို့ တရွေ့ရွေ့ချင်း ရောက်လာသည်..။ သည်တော့လီးဝင်လီးထွက် ပိုနက်လာရာ ဆောင့်ပေးနေသော ဖိုးတုတ်မှာ အရသာပိုပိုတွေ့လာသည်..။ ဖိုးတုတ်ကအရဲစွန့်ကာ မရင်မြပခုံးကို တင်းတင်းဆွဲပြီး အားရပါးရပစ်ဆောင့်ထည့်လိုက်ရာ…

``ပြွတ်ပြွတ်..ဖွတ်ဖွတ်….ပြွတ်…ဒုတ်….``

``အင့်….အမေ့…အား ရှီး….ကျွတ်ကျှွတ်….ဟင်….``

အရှိန်ပြင်းထန် အလိုးသန်သော လူပျိုသိုးဖြစ်ရုံမျှမက သူ့ယောက်ျားထက် လုံးပတ် ပိုတုတ်သော လီးကြီးမို့ယခုကဲ့သို့ အားပါပါ တဆုံးထိဆောင့်ထည့်လိုက်သောအခါ အင့်ကနဲ အသံထွက်သွားပြီး ဟင်ကနဲနိုးသွားရပါတော့သည်..။

သို့သော် လူးလဲထလို့ မရသေးပါ..။ လက်တစ်ဖက်က အားပါပါဖြင့် သူမပခုံးကို ဖိဆွဲပြီးအတင်းဆောင့်လိုးနေသောကြောင့် လူးထချင်စိတ်မရှိလောက်အောင်ကောင်းလွန်းနေပြီ ဖြစ်ရာသည်အတိုင်းပဲ ဆက်အလိုးခံနေလိုက်သည်..။ လီးအတုတ်ပမာဏကို မှန်ဆကြည့်ရုံနဲ့သူ့ယောက်ျားလီးမဟုတ်မှန်း အတတ်သိလိုက်၏..။ 

အတော့်ကို တုတ်သည့်လီး……စောက်ဖုတ်အခေါင်းတလျှောက် တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ကြီး အသွင်းအနှုတ် အဝင်အထွက် လုပ်နေသည်မှာအဖုတ်အုံတစ်ခုလုံး ပူရှိန်း ကျင်ဆိမ့်နေရသည်..။ ဆောင့်ချက်တွေကလည်း သန်လိုက်သည့်ဖြစ်ခြင်း…။နွားသိုးရိုင်း တစ်ကောင်နှင့် မခြား အင်အားကြီးမားလှသည်…။ 

``ဖွတ်…..ပြွတ်…ဖွတ် ဗြစ်……ပြွတ်….ပြွတ်…ပလွတ်….ဗြစ်…ဖွတ်….``

``ကျွတ်..အ….ကျွတ်..ကျွတ်….အား….ရှီး….အ အ….ကျွတ်…ကျွတ်….``

ကျောဘက်ကနေ ဖိတွန်းဆောင့်လိုးနေသူက ခုချိန်ထိ ဘယ်သူဘယ်ဝါမှန်း မသိသေး…။ လင်ဖြစ်သူမဟုတ်မှန်းတော့ အသေအချာသိ၏..။ သို့သော် မရင်မြခမျာ ကောင်းလွန်းအားကြီးနေရှာသည်..။မနေ့ညက အကြွေးကို ခုမှ ဆပ်လိုက်ရသည့်ပမာ အကျေနပ်ကြီး ကျေနပ်လျက် အားပါးတရကြီး ပစ်ပစ်ခံလိုက်သည်..။

``ဖွတ်..ဖွတ် ဖွတ်….ဖတ်….ဖွတ် ဖတ်…..``

``အင့်….အ..အင့်……ဟား..ကျွတ်..ကျွတ်.``

မတူညီသော သံစဉ်တွေ ပေါ်ထွက်နေသည်..။ ဖတ်ဟူသော အသံက ဖိုးတုတ်လဥနှင့် ဖင်ဆုံကြီးရိုက်ခတ်သံဖြစ်ပြီး…ဖွတ်ဖွပ် ဟူသော အသံက စောက်ခေါင်းအတွင်း လီးဝင်လီးထွက်ရာမှပေါ်ထွက်လာသော အသံဖြစ်၏…။ ဖိုးတုတ်က အချက်ပေါင်း တစ်ရာလောက် မနားတမ်း ဆောင့်သည်..။.ပြင်းပြင်းထန်ထန် ဆောင့်သည်..။ အသားကုန် ကြုံး ကြုံးဆောင့်သည်..။

မရင်မြ၏ စောက်ခေါင်းအတွင်း လှိုက်ကနဲ လှိုက်ကနဲ ကျဉ်တက်သွားပြီး တစ်ကိုယ်လုံးလည်းဇိုးဇိုးဇတ်ဇတ်နဲ့ တွန့်လိမ်ကောက်ကွေးကာ အီးကနဲ အသံကြီးနဲ့အတူ စောက်ရည်ပူနွေးနွေးတွေ ဖျင်းကနဲပန်းထွက်ကုန်တော့သည်..။ ပူနွေးသော စောက်ရည်တွေ ပက်ဖျန်းခံလိုက်ရသဖြင့် လီးတန်ကြီးတလျောက်နွေးကနဲ ဖြစ်သွားသည်..။ သည်အရသာမျိုးကား လက်နှင့် ဂွင်းတိုက်ရုံမျှဖြင့် လုံးဝမရနိုင်သောအလွန်ထူးခြားသည့် မေထုန်ရာဂ ကာမအရသာထူးကြီး ဖြစ်ပါတော့သည်..။

ဆက်လက်၍ အချက် ငါးဆယ် ကျော်ခန့် ဆောင့်အပြီးတွင် ဖိုးတုတ်လချောင်းကြီးတစ်လျောက် တစစ်စစ်ယားတက်လာပြီး ကျင်စက်နှင့် အတို့ခံရသလို တုန်ခါလျက် သုတ်ရေပူ ပျစ်ပျစ်တွေ ဒလဟောပန်းထွက်ကုန်ပါတော့သည်..။

မရင်မြရဲ့ စောက်ခေါင်းထဲမှာ စောက်ရည်ပူတွေနဲ့ လရေပူတွေ ဝဲလည်ခတ်နေတော့သည်..မရင်မြတစ်ယောက် ခြေကုန်လက်ပန်းကျသွားပြီး ကာမအရသာကို ခံစားရင်း အမောဖြေနေသည်..။စောက်ဖုတ်ထဲ မြှပ်ထားသော လီးတန်ကြီးမှာ ခုချိန်ထိ မာန်ရှိန်မကျသေးပဲ တင်းရင်းမာတောင့်နေဆဲဖြစ်သည်ကို အံ့သြဖွယ်ကောင်းစွာ သိရှိနေရသည်..။

တစ်ချီတစ်မောင်းတောင် ကောင်းကောင်းကြီး လိုးပြီးမှာတော့ ဘယ်သူဖြစ်ဖြစ် ဘာမှ မဆန်းတော့..။ဘယ်သူဘယ်ဝါ သတ်မှတ်ချက်ထက် လီးနှင့် စောက်ဖုတ် ညီညွတ်သင့်မြတ်ဖို့ကသာ ပဓာန ဖြစ်သည်..။ယခု လီးနှင့် စောက်ဖုတ် အဟုတ်ကို သင့်မြတ်နေသည်..။ 

မနေ့ညက မပြည့်ဝခဲ့သော ကာမဆန္ဒများခုတော့ တလုံးတဝတည်း ပြည့်စုံခဲ့ရပြီလေ…။ သည်မျှ ကြီးမားတုတ်ခိုင်သန်စွမ်းလှသော လီးကြီး ပိုင်ရှင်ကိုမရင်မြ သိချင်လာသည်..။ ထို့ကြောင့် ကိုယ်ကို ရှေ့သို့ ကျုံ့၍ ခါးကို ကော့ထည့်လိုက်ရာ လီးကြီးကဘွတ်ကနဲ ကျွတ်ထွက်သွားတော့သည်..။

ဖိုးတုတ်ကလည်း ပေါ့သေးသေးမဟုတ်..။ မရင်မြ လှုပ်လှုပ်ရွရွ ပြုလိုက်ကထဲက သတိအနေအထားဖြင့်ရှိနေသည်..။စောက်ဖုတ်ထဲက လီးကြီး ကျွတ်ထွက်သွားသည်နှင့် တပြိုင်နက် ကွပ်ပျစ်အောက်သို့ ငုံ့ထိုင်ချလိုက်သည်..။မရင်မြခမျာ ဖြတ်ကနဲ ပျောက်ကွယ်သွားသော အရိပ်ကိုသာ မြင်လိုက်ရသည်..။ ဘယ်သူမှန်း သဲသဲကွဲကွဲမသိလိုက်ရပါ..။

တကယ်ပင် ကြောက်ရွံ့ထိတ်လန့်သွားသည်..။ တစေ ္ဆသရဲများ ဝင်ပြီး လိုးသွားသလား…။ မရင်မြ တွေးကာကြောက်ရွံ့စိတ်တွေ ငယ်ထိပ်ရောက်ပြီး ဝင်းပြောင် အိမွှတ်နေသော ဖင်ဆုံကြီးကို ကပျာကယာ ထမီဖြင့်ဖုံးအုပ်ရင်း ဝုန်းကနဲ ထထိုင်ပစ်လိုက်သည်..။

ထိုအခြင်းအရာကြောင့် ငုတ်တုတ်ကလေး ထိုင်နေသော ဖိုးတုတ်မှာ ကြောက်ဒူးတုန်နေရှာတော့သည်..။မွှန်ထူနေသော ကာမစိတ်တွေမှာလည်း ကြက်ပျောက် ငှက်ပျောက် လွင့်ပြယ်သွားရသည်..။ မရင်မြကအပေါ်မှ ငုံ့ကြည့်ရင်း ဆံပင်ကို ဆွဲမလိုက်သည်..။ ဖိုးတုတ်က တော်တော်နဲ့ မထပဲ ပေကပ်နေသည်..။

တစ်ခေါင်းလုံး ထူပူ ကျိန်းဖိန်းလာတော့မှ မခံနိုင်တော့သည့် အဆုံး မတ်တတ်ရပ်လိုက်ရတော့သည်..။ မရင်မြတစ်ယောက် ဖိုးတုတ်မျက်နှာကို တွေ့လိုက်ရသောအခါ အလွန်အံ့သြသွားသည်..။ကိုယ့်မျက်စိအောက်တွင် ကြီးလာသည့်ကောင်လေး ..၊ မကြာခင်ကမှ လူထွက်လာသည့် ကိုရင်လူထွက်ဖိုးတုတ်…၊ တဏှာရူး သေနာကောင်လေး…၊ ဟင်….ဒါဆို စောစောက လိုးသွားတာ သူ့လီးပေါ့……မရင်မြတစ်ကိုယ်လုံး ဖျင်းကနဲ ကြက်သီးတွေ ထသွားရသည်..။ အရွယ်နှင့် မလိုက်အောင်ကြီးမားတုတ်ရှည်လွန်းလှသည့် လီးကြီးပဲ..။ သူမယောကျ်ားက တဖြည်းဖြည်း အရက်ချိုးကပ်လာပြီ…။

ကာမဆန္ဒကိုလည်း ယခင်လို ကျေနပ်မှုရအောင် မဖြည့်စွမ်းနိုင်တော့..။ သည်တော့ သည်ကောင်လေးဖိုးတုတ်ကို အမိအရ ချည်တုတ်ထားရမည်..။မရင်မြ ဖိုးတုတ်မျက်နှာကို ခပ်တည်တည် ကြည့်ရင်း…

``စောစောက ငါအိပ်ပျော်နေတုန်း ခိုးလိုးတာ နင်နော်….``

ဖိုးတုတ်က မည်သည့်စကားမှ မပြောပဲ မရင်မြကို ကြောင်ကြည့်နေ၏..။ မရင်မြက…..

``ဟုတ်…..ဟုတ်တယ် မဟုတ်လား….ဟင် ဖိုးတုတ်……….``

ဖိုးတုတ် အခုမှ တကယ်ကြောက်ရွံ့လာသည်..။ ကြောက်ရွံ့သည့်အမူအယာတွေက သူ့မျက်လုံးထဲမှာအထင်အရှားပဲ ပေါ်လွင်နေသည်..။ ခိုးထုပ်ခိုးထည်နှင့် မိနေသည်မို့ ငြင်းဆန်လို့ မလွယ်တော့….။သို့သော် စာပေဗဟုသုတကြွယ်ဝသော ဖိုးတုတ်မှာ လွယ်လွယ်ကူကူနှင့် တော့ အရှုံးမပေးသေး…။

``မ…..မဟုတ်ဘူး…မမ…ကျနော် မဟုတ်ဘူး….ဗျ……``

ဖိုးတုတ်က မရင်မြ မမြင်လိုက်ခင်မှာပဲ ငုံ့ထိုင်ချလိုက်သဖြင့် အကြံအဖန် ဇာတ်လမ်းထွင်၍လှည့်စားကြည့်ချင်သည့်အတွက် ဘူးခံလိုက်သည်..။မရင်မြအနေဖြင့်လည်း ဖိုးတုတ်ရယ်လို့ ရေရေရာရာ မသိလိုက်ပါ..။ အရိပ်ကိုသာ ဖျတ်ကနဲမြင်လိုက်ရသည်မို့ တိတိကျကျ မသိ..။ ထို့ကြောင့် တေ စ ္ဆ သရဲများ ဝင်လိုးသွားသလားဟု ထင်မှတ်ပြီးကြောက်စိတ်များပင် ဝင်ခဲ့သေးသည်..။ ထို့အပြင်လည်း ကိုယ့်မျက်စိအောက်တွင် ကြီးပြင်းလာသောကောင်းလေး၏ လီးမှာ သည်မျှလောက် တုတ်ခိုင်ရှည်လျား ကြီးမားပြီး သည်လောက်တောင်အလိုးသန်သည်ကို မယုံနိုင်အောင် ဖြစ်မိသည်..။

``နင်မလိုး…ဘယ်သူလိုးမှာလည်း….``

မရင်မြမျက်နှာမှာလည်း ဇဝေဇဝါ သံသယ အရိပ်တွေ ယှက်သမ်းသွားသည်ကို ဖိုးတုတ်တွေ့လိုက်ရသည်..။ထို့ကြောင့် ဆက်၍ ဘူးခံသည်..။ ဘူးတစ်လုံးဆောင် အိုတောင် မဆင်းရဲ ဟူသော စကားပုံရှိသည်မဟုတ်လား..။

``ကျ…ကျနော် မဟုတ်ဘူး….အိမ်က နွားမတစ်ကောင် အစ်မအခင်းမှာ ဝင်စားလို့ လိုက်ခြောက်ရင်းဒီဘက်ရောက်လာတာ..၊ ဒီကျမှ မောလို့ ရေသောက်ချင်လို့ တဲထဲ ဝင်လာတာ…၊ ထမီကျွတ်ပြီး တအီးအီး..တအင့်အင့် နဲ့ ဖြစ်နေတဲ့ အစ်မကို ဘာများဖြစ်တာလဲလို့ သိချင်လို့ အနားလာကြည့်မိတာ…၊ ဗြုန်း ဆိုအစ်မက ထလိုက်တော့ ကျနော်လဲ ကြောက်လန့်ပြီး ငုံ့ထိုင်လိုက်ရတာ…ကျနော် အစ်မကို တကယ်မလိုးဘူး….``

အိပ်မက်ထဲမှာ ယောက်ျားနှင့် လိုးနေသည်ဟု မြင်မက်မိသဖြင့် ပို၍ ဇဝေဇဝါ ဖြစ်သွားမိသည်..။

``ဒါဆို ..နင့်လီး ငါ့ပြစမ်း…..မှန်မှန် ပြောရင်ပြော..၊ မပြောလို့ကတော့ လူကြီးအိမ်တိုင်ပြီး တရားစွဲမယ်…ဘာမှတ်လဲ…``

ဖိုးတုတ်တစ်ယောက် ကြောက်ဒူးတွေ တဆတ်ဆတ် တုန်လာသည်..။

``ဟဲ့….ပြဆို……ပြလေ…………``

``ဟုတ်…….ဟုတ်ကဲ့….``

ပေါင်ကြားထဲက လီးတန်ကြီးက အရှိန်လုံးဝမသေ သေးပဲ တင်းတင်းဖောင်းဖောင်းကြီး ရှိနေသေး၏….။ဖိုးတုတ် လီးတန်ကြီးကို မျက်စိဖြင့် တပ်အပ်မြင်လိုက်ရသော မရင်မြတစ်ယောက် နှလုံးသွေးတွေ တဒိန်းဒိန်းခုန်လာသည်..။အားပါး….ကြီးလိုက်တဲ့ လီး……သေချာပါပြီ…စောစောက ငါ့ကိုလိုးတာ ဒီလီးမှ ဒီလီး အစစ်..၊ သူ့အကြံနှင့်သူ အူမြူး ရွှင်ပြလျက်……

``ဒီ လီး မဟုတ်လို့…နင့်အမေစောက်ပတ် လိုးတဲ့လီးလား ဟဲ့…..``

မရင်မြက ပြောပြောဆိုဆို ဖိုးတုတ်လီးကြီးကို ဆတ်ကနဲ…လှမ်းဆုတ်ကိုင်လိုက်သည်…။ ပြီးတော့လီးကြီးဆုပ်ကိုင်ရင်း တန်းလန်းက မလျက်….

``ဒီမယ်..မြင်လား….ငါ့စောက်ဖုတ်ထဲက အရေတွေ ခုထိ စိုနေတုန်း ရှိသေးတယ်…``

စောစောက တစ်ချီတစ်မောင်း ကောင်းကောင်းကြီးလိုးထားသော မိန်းမမို့ ယခုလို လက်နှင့် ဆုပ်ဖွခြင်းခံလိုက်ရသောအခါ ဖိုးတုတ်လီးကြီးမှာ သံမဏိချောင်းကြီးလို တင်းကနဲ တင်းခနဲ မာတင်းတောင်မတ်လာသည်..။ 

သည်အချက်က လူပျိုသိုးတစ်ယောက်၏ ကာမဓါတ်အား သတ္တိတွေ အဆက်မပြတ် ပြည့်ဝနေကြောင်းကိုဖော်ပြရာ ရောက်သည်..။ မရင်မြက မလွှတ်သေးပဲ ခပ်တင်းတင်း ဆုတ်ညှစ်လိုက်ရာနီညိုရောင်သန်းနေသော ဒစ်ပြဲကြီးမှာ အသဲယားစရာကောင်းလောက်အောင် တစ်ထွက်လာသည်..။လီးကြီး အတွေ့ဓါတ်က လက်ဖဝါးမှ တဆင့် စောက်ဖုတ်တိုင်အောင် ဖြတ်သန်းသွားသည်…။မရင်မြစောက်အုံကြီးမှာလည်း လှိုက်ကနဲ ဖိုကနဲ ယားကြွလာသည်..။

``နင်….ဒီလီးနဲ့ စောက်ဖုတ် ဘယ်နှစ်ခါ လိုးဖူးသလဲ….မှန်မှန်ပြောစမ်း….``

``ဒီ….ဒီတစ်ခါပဲ လိုးဖူးတာပါ…..မမ..``

ဟုတ်လည်း ဟုတ်လောက်သည်….လီးကြီးက နုနုထွတ်ထွတ် လတ်လတ်ဆတ်ဆတ်ကြီးမို့ ဖိုးတုတ်ပြောတာဖြစ်နိုင်လောက်သည်..။ ဒါပေမယ့် ပိုသေချာအောင် …..

``နင်….ကျိန်ရဲလား….``

``ဟုတ်ကဲ့….ကျိန်ရဲပါတယ်….``

ကြောက်စိတ်တွေ ပြေသွားပြီမို့ ဖိုးတုတ်က ရဲရဲတင်းတင်းပင် ပြောလိုက်သည်..။ မရင်မြလက်ထဲမှာပင်ဖိုးတုတ်လီးတန်ကြီးက တဖြည်းဖြည်း ရှည်လျားတုတ်ခိုင်လာသည်..။ ဆန္ဒမပြည့်ဝသော ညတွေများခဲ့ရသော မရင်မြမှာ ရာဂစိတ်တွေ လှိုင်လှိုင်ကြီး နိုးထလာတော့သည်..။

``နင်…ငါ့ကို စိတ်ဝင်စားလား….``

``ဟုတ်…ဟုတ်ကဲ့…``

``ဒါဖြင့် ငါ့ကို ယူမလား…..``

``ဟုတ်ကဲ့ ….ယူပါ့မယ်…..``

ကောင်လေးက စိတ်ပါလက်ပါ ပြောနေသည်မို့ မရင်မြ သဘောကျသွားသည်..။ သူ့စောက်ဖုတ်ကြီးကိုပထမဆုံးလိုးဖူးတဲ့ လူပျိုစစ်စစ်ရဲ့ လီးမို့ စွဲမက်သွားမှာလည်း သေချာသည်..။ တကယ်အားဖြင့်မရင်မြသည် ဖိုးတုတ်ထက် ဆယ်နှစ်ကျော် ကြီးသည်…။ ကာမအတွေ့အကြုံတွေ ရင့်ကျက်နေပြီးကိုယ်နေကိုယ်ထား ပျက်ယွင်းပြီးသော အိမ်ထောင်ရှင် အအိုမို့ မနူးမနပ် ကောင်လေးကို နှူးနှပ်ပြီးအပိုင်ကိုင်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်..။

လူသူကင်းမဲ့ တိတ်ဆိတ်တဲ့ တောထဲမှာ ဒီလိုအခွင့်အရေးက ရခဲကြုံခဲမို့ တစ်ချီလောက် အားရပါးရခံလိုက်အုန်းမည်ဟု ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်..။ သည်တော့ ဖိုးတုတ်စိတ်တွေ ထကြွလာအောင် ညစ်ညမ်းသောစကားတွေနှင့် ဆွပေးလိုက်အုန်းမည်..။

``ဒီပေါ် တက်ထိုင်လေ….``

ဖိုးတုတ်က ကွပ်ပျစ်ပေါ် တက်ထိုင်လိုက်သည်..။ မရင်မြက လက်တစ်ဖက်ကို ထောက်ရင်း ကိုယ်စောင်း ခါးလိမ်လျက် ထိုင်နေရာစွင့်ကားကောက်ထစ်နေသော တင်ဆုံထွားထွားအိအိကြီးမှာ မကြာခဏ ကြည့်ချင်စရာကောင်းလောက်အောင် ဆွဲငင်ညှို့ယူနိုင်လွန်းသည်..။ ခြေတွဲလောင်း ချထိုင်နေရင်းက ဖိုးတုတ်တစ်ယောက်မရင်မြ၏ ဖင်ဆုံမောက်မောက်ကြီးကို မကြာ မကြာ ခိုးကြည့်နေသည်…။

``နေစမ်းပါအုန်း….မင်းက မမကို ဘယ်တုန်းထဲက စိတ်ဝင်စားနေရတာလဲ….ဟင်…..``

``လူထွက်ပြီးကတည်းကပဲ….မမ…၊ မမ ရေချိုတိုင်း အိမ်ပေါ်ထပ်ကနေ ချောင်း ချောင်းကြည့်နေတာ….``

``ဟွန်း…..တယ်ဟုတ်နေ……ချောင်းကြည့်ပြီး ဘာလုပ်….``

သူတကယ်လုပ်တာကို အပြောရခက်နေသဖြင့် ဖိုးတုတ် ခေတ္တ ငြိမ်နေသည်…။

``ပြောလေ…မမရေချိုးတာ ချောင်းကြည့်ပြီး ဘာလုပ်တာလဲ….လို့……``

မရင်မြက မျက်စောင်းချိုချိုလေး ထိုး၍ ညုညုချွဲချွဲလေး ဇွတ်မေးလိုက်ပြန်၏…။

``အဟမ်း….ဟမ်း…..ဂွင်းတိုက် တာပေါ့….မမရာ….``

``မမ နို့ကော မြင်ဖူးလား….``

``အင်း……..``

``သဘောကျလား….``

``အင်း…………..``

``မကိုင်ချင်ဘူးလား…..``

``အင်း…………``

``လူအ လေးကျနေတာပဲ…တအင်းအင်းနဲ့…..``

မရင်မြက လက်ထောက်ထိုင်နေရာမှ ကိုယ်ကို မတ်၍ ခါးကိုဆန့်လိုက်ပြီး သူမအင်္ကျီ ကျယ်သီးများကိုတစ်လုံးချင်း ဖြုတ်လိုက်သည်..။ ပြီးတော့ အပေါ်အင်္ကျီကို လှပ်လိုက်ရာ ဘရာစီယာအတွင်းကအံထွက်ခုံးထနေသော နို့အုံ အိအိကြီးတွေက မို့မောက် ဝင်းမွတ် စိုလက်နေသည်..။ ဖိုးတုတ်က မျက်လုံးကြီးတွေ ကျွတ်ထွက်မတတ် စူးစူစိုက်စိုက် ပြူပြူပြဲပြဲ ကြီး ကြည့်နေစဉ် မရင်မြကသူ့အတွင်းခံ ဘရာစီယာကို အပေါ်သို့ မလှန်လိုက်သည်..။

နို့အုံ ဝင်းဝင်းအိအိကြီးတွေက ဘရာစီယာအတွင်းက ရုန်းထွက်ကာ အိကနဲ အိကနဲ တုန်ခါသွားသည်..။နို့အုံဖွေးဖွေး တဝိုက်တွင် အကြောစိမ်းကြီးတွေက ယှက်သန်းထားသည်မှာ ကြည့်ကောင်းလွန်းလှသည်..။ရမက်စိတ်ကိုလည်း ဆူကြွစေသည်..။ သည်တော့ ဖိုးတုတ် ပေါင်ကြားက ဒုတ်ကြီးမှာ ဖြောင်းကနဲကြွတက်လာတော့သည်..။ ဒုတ်နဲ့ အတို့ခံလိုက်ရသော မြွေဟောက်တစ်ကောင် ရှူးကနဲဒေါမာန်ထွက်လာသလို ရာဂမာန်တွေ ထကြွလာသည်..။

``အင့်..ကိုင်ကြည့်လေ….``

မရင်မြက ရင်ကိုကော့၍ ဝိုင်းဝန် မို့မောက်နေသော နို့အုံ ထွားကြီးတွေကို ရှေ့သို့ တိုးပေးလိုက်သည်..။တံတွေးတစ်ချက် မျိုချရင်း ဖိုးတုတ်က နို့အုံ နုနုထွတ်ထွတ်ကြီးကို ခပ်ဖွဖွ ဆုတ်ကိုင်သည်.။နို့အုံအဖျားပိုင်းက အထက်သို့ ငှက်ပျောဖူးလို တင်းရင်းချွန်ကော့ နေပြီး နို့သီးခေါင်းညိုညိုတဝိုက်မှာစူထွက် ဖောင်းမို့နေသည်..။

ရာဂဓါတ်အားတွေ ပြည့်လျှမ်းနေသော သွေးသားဆူဖြိုး အလှတွေး တစ်ရစ်တိုးပွားနေတဲ့ အအိုမ နို့အုံမို့လှပစွာ ထုဆစ်ထားသော လက်ရာမြောက် ပန်းပုရုပ်ပမာ အသက်ရှူမှားချင်စရာ…တင့်တယ်လွန်းသည်..။အတွေ့အကြုံရှိပြီးသော အအိုမတွေက အတွေ့အကြုံမရှိသေးသော အပျိုမတွေထက် သာလွန်သောအချက်တွေက မရေတွက်နိုင်အောင် ရှိသည်..။ 

မရင်မြက ဖိုးတုတ်နား တိုးကပ်လိုက်ပြီး ပုဆိုးကို မလှန်လိုက်သည်..။ ပေါင်ကြားတွင်းက လီးကြီးမှာကောင်းကင်သို့ ထိုးတက်တော့မည့် ဆိုဗီယက်လုပ် ဒုံးကျည်ကြီး တစ်စင်းလို မတ်ထောင်နေသည်..။မရင်မြက ဖိုးတုတ်လီးကြီးကို ခပ်တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ရင်း ဂွင်းတိုက်သလို ၃၄ ချက်လုပ်ပေးလိုက်ပြီးအရေဖျားများကို လခုံအရင်းထိ ဆွဲဖိလိုက်ရာ နီရဲနေသော ဒစ်ကြီးမှာ ပိုမိုပြူးထွက်လာပြီးတင်းတင်းတစ်တစ်ကြီး ဖြစ်သွားသည်..။

မရင်မြ စောက်ဖုတ်တစ်အုံလုံး အပြင်းအထန် ရွစိထိုးလာသည်..။ နှစ်ယောက်ပေါင်း သုတ်ရည်တွေ အပြင်ခံချင်လွန်းတဲ့ စိတ်ကြောင့် တစိမ့်စိမ့် ထွက်နေသော စောက်ရည်ကြည်တွေက ဖင်ကြားသို့တိုင်ယိုစီးကျဆင်းလာသည်..။

ဖိုးတုတ်တစ်ယောက် စောစောကလို ကြောက်စိတ်တွေ လုံးဝ မရှိတော့ပါ…။ ကြောက်စိတ်နေရာတွင်ကိလေသာရာဂ စိတ်တွေ အစားထိုးဝင်ရောက်လာသည်..။ သည်တော့ မရင်မြကို ပွေ့ဖက်လိုက်ပြီးရင်သားအစုံကို အနည်းငယ် ဆွဲမလိုက်ကာ တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ စုပ်ပါတော့သည်..။ စုပ်ရင်း လျှာဖျားဖြင့်နို့သီးခေါင်းတဝိုက်ကို လှည့်ပတ်မွှေနှောက် ကလိဆွလိုက်သည်..။ မရင်မြ တစ်ကိုယ်လုံးထွန့်ထွန့်လူးလျက် ကော့ထိုးသွားသည်..။

``အဟင့် ဟင့်….ဟင့်….လုပ်တော့…ကွာ…..မမ မနေနိုင်တော့ဘူး….``

ဖိုးတုတ်ရဲ့ စောစောပိုင်း စိတ်ကူးက မရင်မြကို ဖင်ကုန်းခိုင်းပြီး လိုးရန်ဖြစ်သည်..။ သည်မျှ ရွထနေသောမရင်မြကို ဖင်ကုန်းခိုင်းပြီးလိုးရန် မသင့်တော်ဟု ယောကျ်ားပီသစွာ တွေးလိုက်သည်..။ သည်တော့မရင်မြတစ်ယောက် ဖီလင်အောက်မသွားစေရန် သူက ကွပ်ပျစ်ပေါ်ကဆင်းလိုက်သည်..။ 

အနည်းငယ်ရွဲ့စောင်းနေသော မရင်မြ ကိုယ်လုံးကို အသေအချာ ပြုပြင်ပေးလိုက်ပြီး ကွပ်ပျစ်အစွန်းသို့ ဆွဲယူကာပေါင်နှစ်ချောင်းကို အထက်သို့ ပင့်လှန်၍ ဘေးသို့ ဖြဲကားထားလိုက်သည်..။ သည်တော့ စောက်ဖုတ်ညိုဖောင်းဖောင်းကြီးက ပြူးအစ် အာထွက်လာသည်..။ နှုတ်ခမ်းသား ညိုညိုကြီးတွေကဘေးသို့လန်ထွက်နေပြီး အတွင်းသားတွေက နီရဲ တစ်ထွက်နေသည်..။ ဖိုးတုတ်က သူ့လီးထိပ်ကြီးဖြင့် စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းတလျောက် အထက်အောက် ပွတ်ဆွဲလိုက်သည်..။

``စွိ..စွတ်…..ပြွတ်…ဗျစ် ဗျစ်….``

ဟူသော အသံတွေ ပေါ်ထွက်လာပြီး ဒစ်ထိပ်ကြီးနှင့် စောက်စိငုတ်ပြူးပြူးကြီးမှာ ဒင်းကနဲပွတ်တိုက်မိသွားသည်..။

``အီး….အ အ…..အိုး…..ဘယ်လိုများ လုပ်လိုက်တာလဲ…မောင်လေးရယ်…….လိုးပါတော့..ဟယ်…..``

မရင်မြ မျက်လုံးထဲ မီးပွင့်သွားသလားတောင် အောက်မေ့ရလောက်အောင် ပြင်းထန်ထိမိသောကာမအရသာထူးကို ခံစားလိုက်ရကာ မအောင့်နိုင် မအီးနိုင် ပါးစပ်မှ ထုတ်ဖော် ပြောလိုက်သည်..။ထိုအရသာထူးကို မိန့်မိန့်မူးမူး ခံစားနေစဉ်မှာပင် ဖိုးတုတ်လီးတန်ကြီးက တစ်ရစ်ချင်း တစ်ရစ်ချင်းစောက်ခေါင်းအတွင်းသို့ နစ်နစ်ဝင်လာသည်..။

``ဗြစ် ဗြစ်….ထစ်…ထစ်….ပြွတ်….ပလွတ်….``

မရင်မြတစ်ယောက် မျက်လုံးစုံမှိတ်လျက် အံကြိတ်ပြီး ခံသည်..။ ဖိုးတုတ်က လီးကြီးကို တစ်ဝက်ကျော်ကျော်ပြန်နှုတ်သည်..။ ပြီးတော့ အရှိန်နှင့် ဆောင့်ထိုးသွင်းသည်….။သည်လို အသွင်းအနှုတ် ၊ အထိုးအဆောင့်..အကော့အပင့် တို့ မြိုင်ဆိုင်စွာဖြင့်ကာမပန်းတိုင်ကြီးဆီသို့ရောက်အောင် နှစ်ယောက်သား တက်ညီလက်ညီ ချီတက်နေကြပါတော့သည်..။


ပြီးပါပြီ။


မှတ်ချက် ။     ။ မြန်မာပြည်တွင် တချိန်က ခေတ်စားခဲ့သော အပြာစာအုပ်ပေါက်စန လေးများမှ ပြန်လည်ကူးယူဖော်ပြပေးပါသည်။




Sunday, July 19, 2009

ကျွန်တော်မလွန်ဘူး မမမြိုင် (စ/ဆုံး)

ကျွန်တော်မလွန်ဘူး မမမြိုင် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - ချမ်းမြေ့သာဇံမောင်မောင်နှံ 

တကယ်တော့ သက်လွင် လွန်သည်ဟု မဆိုသာပါ ။ ` မတ်က မရီးကို ကြံတာမျိုးက မမှန် ` ဟုသာအရပ်စကား ကြားခဲ့ဘူးပါသည်..။ အမှန်တော့ သက်လွင်မလွန် ။ ဒီအကြောင်းတွေက မမမြိုင်က စခဲ့တာပဲဖြစ်သည်..။ဒီတော့ `` မရီးက မတ်ကိုကြံ `` လို့ပဲ ပြောင်းပြောရမလို ဖြစ်နေသည်...။ 

သက်လွင်မိန်းမ လှိုင် က ကျောင်းဆရာမ ။ အခု ဖောင်ကြီးသင်တန်း သွားတက်နေသည်..။ လှိုင်သင်တန်းသွားပြီး တစ်ပတ်အကြာ မမမြိုင်က လင်ဖြစ်သူနှင့် ရန်ဖြစ်ပြီး အိမ်ပေါ်မှဆင်းကာ ရေနံချောင်း မှနေသက်လွင်တို့ရှိရာ ရန်ကုန်သို့ ရောက်လာခဲ့သည်..။ ပြီးတော့ အိမ်မှာပဲ နေသည်..။ 

မမမြိုင် စရောက်သည့်နေ့မှာပဲ ဇာတ်လမ်းက စသည်ဟု ဆိုရမည် ဖြစ်သည်..။ ရေချိုးပြင်ဆင်ပြီးအခန်းထဲမှ ထွက်လာသော မမမြိုင်တစ်ယောက် အခန်းထဲမှ အပြင်သို့ လှမ်းအထွက် လျှောက်လာသောသက်လွင်နှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင် ကိုယ်လုံးချင်း ထိမတတ် တိုးမိတော့မလို ဖြစ်သွားသဖြင့် နှစ်ယောက်စလုံးခြေလှမ်းရပ်ကာ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ကြည့်လိုက်မိကြသည်..။ 

ထိုအခိုက်မှာပင် မမမြိုင်က သက်လွင်ကို ပြုံးပြပြီး ခြေတစ်လှမ်း ရှေ့သို့တက်ကာ သက်လွင်ရင်ခွင်ထဲသို့ဝင်ပြီး သက်လွင်၏ ခါးကို သူမ၏ လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် သိုင်းဖက်လိုက်သည်..။ သက်လွင် တစ်ကိုယ်လုံး ထူပူသွားကာ ခဏမျှ ကြောင်သွားသည်..။ ပြီးမှ သက်လွင်သည် အထိအတွေ့နှင့်မွှေးရနံ့တို့က မိန်းမနှင့် ကင်းကွာနေရသော သက်လွင်ကို အနိုင်ယူသွားပြီး သက်လွင် မမမြိုင်ကို ပြန်ဖက်ပြီးအားရပါးရ နမ်းပစ်လိုက်သည်..။ 

``တော်....တော်ပြီ..ကွယ်...ဟိုမှာ အဖိုးလေး လာနေပြီ.....``

သက်လွင် မမမြိုင်ကို လွှတ်ပေးကာ အိမ်နောက်ဖေးဘက်ဆီသို့ ဆက်ပြီး ဝင်လာခဲ့သလို မမမြိုင်ကလည်းအိမ်ရှေ့ဘက်သို့ ဆက်လျှောက်သွားခဲ့သည်..။မမမြိုင်နှင် လှိုင်တို့က မိဘများ မရှိကြတော့ပေ..။ သူမတို့ ဖခင်၏ အစ်ကိုကြီး သူမတို့အဖိုးလေးဟုခေါ်သော ဦးခင်မောင်က လှိုင်နှင့် အတူနေသည်..။ အဖိုးလေးက လူပျိုကြီးဖြစ်ပြီး အသက် ၇၀ ထဲ ရောက်နေပြီဖြစ်သည်..။ များသောအားဖြင့် အဖိုးလေးက အိမ်ရှေ့ခြံထဲဆင်းပြီးပက်လက်ကုလားထိုင်တစ်လုံးနှင့် ပုတီးစိပ်နေတာက များလေသည်..။

အခုလည်း ခြံထဲမှ အဖိုးလေး အိမ်ပေါ်သို့ တက်လာသဖြင့် သက်လွင်နှင့် မမမြိုင်တို့နှစ်ယောက်ဆန့်တငံ့ငံ့ ဖြင့် လူချင်းခွဲလိုက်ရတာ ဖြစ်သည်..။ညကျတော့ သက်လွင်က စက်ရုံတွင် ညဂျူတီ ကျသဖြင့် အိမ်ပြန်မအိပ်ဖြစ်တော့ပဲ နောက်တစ်နေ့မနက်ပိုင်းတွင်မှ အိမ်သို့ ပြန်ရောက်လာခဲ့ရလေသည်..။ ရေချိုးစားသောက်ပြီးသည့် အချိန်ထိ အဖိုးလေးကို သက်လွင် မမြင်မိပေ..။ 

``မမမြိုင်....အဖိုးလေးရော.....``

``ဘုန်းကြီးကျောင်းသွားတယ်...ညနေမှ ပြန်လာမယ် ပြောတယ်....``

ပြောလည်းပြော ၊ မမမြိုင်က သက်လွင်ကို အကြောင်းသိနေဟန်ဖြင့် ကြည့်သည်..။သက်လွင်က မမမြိုင်ကို ညင်သာစွာ ပွေ့မလိုက်သည်..။ မမမြိုင်ကလည်း အလိုက်သင့် ပါလာ၏..။နှစ်ယောက်သား ရင်ချင်းအပ်ကာ ပွေ့ဖက်ထားကြပြီး တစ်ယောက်နှုတ်ခမ်း တစ်ယောက် ခပ်ကြာကြာလေးစုပ်နမ်းနေကြသည်..။ 

နှုတ်ခမ်းချင်း ခွာလိုက်ကြတော့ သက်လွင်က မမမြိုင်၏ ဖင်ဆုံသား ထွားထွားအိအိကြီးတွေကို ဆုပ်ကာချေပေးလိုက်သည်..။ သက်လွင်ကို ကြည့်နေသော မမမြိုင်၏ မျက်လုံးတွေက အရောင်တွေ တလက်လက်ထွက်ကာ ရမက်ရိပ်တွေ လွှမ်းနေသည်..။ 

``လာ....မမမြိုင်...အခန်းထဲ သွားရအောင်...``

``အို.....မကောင်းပါဘူးကွယ်......အို..ကြည့်ပါလား..ပြောလို့မရ ဆိုလို့မရနဲ့ ...စိတ်ညစ်တယ်...``

ဟန်ဆောင်ကာ မြည်တွန်တောက်တီးရင်း သက်လွင်ဆွဲခေါ်ရာ သက်လွင်တို့လင်မယား အိပ်သောအခန်းထဲသို့ လိုက်ပါလာခဲ့သည်..။ မမမြိုင်၏ ကိုယ်လုံးကြီးကို သက်လွင်က ကုတင်ပေါ်ထိုင်ချပေးပြီး အတင်းဖက်ကာ အင်္ကျီ  တွေချွတ်ပစ်လိုက်သည်..။ 

`` ကျွတ်....ခက်တာပဲကွယ်....မတော်ပါဘူး ဆို...ပြောလို့လဲ မရဘူး.....``

မမမြိုင် ဘာတွေပဲ ပြောနေပြောနေ သူ့ဖက်ပါနေသည်ကို သိပြီးသား.....။ သက်လွင်က မမမြိုင်၏ အင်္ကျီ  ၤကို သာမက ဘရာစီယာကိုပါ ချွတ်ပစ်လိုက်သည်..။မမမြိုင်၏ ဝင်းမွတ်နေသော နို့အုံကြီးတွေက မို့မောက်စွာ ထွက်ပေါ်လာသည်..။ သက်လွင်က နို့အုံကြီးနှစ်လုံးကို ဖွဖွလေး ဆုပ်နယ်ပေးသည်..။ မမမြိုင်မှာ အိမ်ထောင်ကျတာ ၆ နှစ်လောက် ကြာခဲ့ပြီ ဖြစ်သော်လည်း ကလေးမရသေးသောကြောင့်အလှအပတွေက မယိုယွင်းသေးပါ..။မပျော့မမာ တင်းတင်းအိအိ နို့ကြီးနှစ်မွှာက သက်လွင်အဖို့ ကိုင်လို့ကောင်းလှသည်..။နို့နှစ်လုံးကို ကိုင်လို့အားရတော့ သက်လွင်က မမမြိုင်ကို ကုတင်ပေါ်သို့ ဖက်ပြီး လှဲချလိုက်သည်..။

ထို့နောက် သက်လွင်က မမမြိုင်၏ ပေါင်တန်ကြီးတွေကို ဆွဲထောင်လိုက်မည်ဟု ကြံပြီးတော့မှ သူမရဲ့ထမီကို အရင် ဆွဲချွတ်လိုက်သည်..။ မမမြိုင်က မျက်လုံးလေး မှိတ်ထားသည်..။ ပြီးတော့မှ သက်လွင် မမမြိုင်ရဲ့ ပေါင်တန်တွေကို ဆွဲထောင်ပြီးကားလိုက်သည်..။ စောက်မွှေးတွေကြားမှ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားကြီးနှစ်ခုမှာ အတန်ငယ် ပြဲဟသွားပြီးစောက်ဖုတ်အတွင်းသားတွေက နီနီရဲရဲ ဟပြဲလေးဖြစ်သွားသည်..။ 

သက်လွင် တံတွေးတစ်ချက် မြိုချလိုက်ပြီး သူ့မျက်နှာကို မှောက်ချလိုက်ရာ မှ ပေါင်ကြားရှိစောက်ဖုတ်ကြီးကို မျက်နှာ အပ်လိုက်သည်..။ ထို့နောက် စောက်ဖုတ်ကြီးကို တရှုံ့ရှုံ့ နမ်းလိုက်သည်..။ဆပ်ပြာမွှေးနံ့လေးက သင်းနေသည်..။ စောက်ဖုတ်ကို ယက်များယက်လိုက်အုံးမှာလား ဟူသောအတွေးနှင့် မမမြိုင်၏ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေမှာ တရွရွနှင့် ဖြစ်နေကြသည်..။ 

သက်လွင်၏ ပါးစပ်က စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးပေါ် ရောက်လာပြီး သူ့လျှာကို ထုတ်ကာစိုစွတ်နွေးထွေးသော လျှာဖျားကလေးက စောက်ဖုတ်အတွင်းသား နုနုထဲသို့ တိုးဝင်သွားသည်..။ မမမြိုင် တစ်ကိုယ်လုံးရှိ အသွေးအသားနှင့် အကြောမှန်သမျှ တဖိန်းဖိန်း တရှိန်းရှိန်း ကြွတက်လာပြီးသိမ့်သိမ့်တုန်ကာ အီစိမ့်သွားပါတော့သည်..။

ထူးခြားပြင်းထန်သော ကာမအရသာထူးကြီးကို ရင်ဖိုလှိုက်မောစွာ ခံစားလိုက်ရ၏ ။မမမြိုင် အပျိုမဟုတ်ပါ..။ လီးအရသာကို ကောင်းကောင်းသိသည်..။ လီးနှင့် လျှာမှာ တစ်မျိုစီ ကောင်း၏ ။လီးက အဆက်မပြတ် အသွင်းအနှုတ် အပွတ်အထိုးကြောင့် ကောင်းသလို လျှာကလည်းစောက်ဖုတ်အတွင်းသာနုနုတွေကို နေရာလပ်မကျန်အောင် မွှေနှောက်ထိတွေ့ ပေးနိုင်စွမ်းသည်..။ 

သက်လွင်က လျှာကို စောက်ခေါင်းထဲသို့ သွင်းထားရင်းမှ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်လွှာကိုလက်နှစ်ဖက်လက်မများနှင့် ကျကျနန ဖြဲလိုက်သည်..။ ပြီးတော့ လျှာကို စောက်ဖုတ်အတွင်းသားများကိုတပတ်လည်အောင် ဝေ့ကာ ဝိုက်ကာ ပွတ်ဆွဲပေးသည်..။

``အီး...ဟီး..ရှီး.....ကျွတ် ကျွတ်.....အင်း...အမလေး.....လေး.....အား အ..ကျွတ် ကျွတ်ကျွတ်...အီး....``

မမမြိုင် တစ်ကိုယ်လုံး တွန့်လိမ် ကော့ပျံနေသည်..။ ဖင်ဆုံကြီးကို ကြွလျက် အထက်သို့ ပင့်ကာပင့်ကာကော့ကော့ပေးနေသည်..။စောက်စေ့ထိပ်လေးမှာ တဆတ်ဆတ် တုန်နေသည်..။ မမမြိုင်၏ ရင်ထဲတွင် အတွင်းကလီစာတွေပွင့်ထွက်သွားလေမလားပင် အောက်မေ့ရသည်..။သက်လွင်က မမမြိုင်၏ စောက်စေ့လေးကို ပါးစပ်ဖြင့်ဖိစုပ်ပစ်လိုက်ပြန်သည်..။ စောစောကထက် အဆပေါင်းများစွာ ကောင်းလွန်းရကာ မမမြိုင်မှာ အကြောတွေ ဆောင့်ဆွဲခံလိုက်ရသလိုတစ်ကိုယ်လုံး ဆတ်ဆတ်တုန်သွားရှာသည်..။ 

``ရှီး...ကျွတ်ကျွတ်........ဟီး ဟင်း....ဟင်း....အား...အ...အမလေး...ရှင်...အ..အား..ကောင်းလိုက်တာ...မောင်လေးရယ်....အမလေး လေး...``

မမမြိုင်တစ်ယောက် ပြီးလုပြီးခင် ဖြစ်နေပြီ...။ စောက်ရည်တွေကလည်း အဆမတန် စိုရွှဲနေသည်..။စောက်ဖုတ်ကြီးတစ်ခုလုံး အစွမ်းကုန် ဖောင်းတင်းပြဲအာလာသည်..။ သက်လွင်က မမမြိုင်၏အညိုရောင်သန်းနေသော စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားကြီးများကို ပါးစပ်ဖြင့် အားစိုက်ကာ ဆွဲ ဆွဲစုပ်လိုက်ပြန်သည်..။

``အား အား...အင်း...အမလေး..ကောင်း...ကောင်းလိုက်တာ မောင်လေးရယ်.....တစ်သက်နဲ့ တစ်ကိုယ်.ဒါမျိုး တစ်ခါမှ မခံဖူးဘူး....ဟူး..အား အား..ကျွတ် ကျွတ်...အမေ့....အင်း...``

မမမြိုင်တစ်ယောက် ရာဂဆိပ်တွေ တက်ကာ တစ်ကိုယ်လုံး ထွန့်ထွန့်လူးပြီး ကော့ပျံနေသည်...။စောက်ဖုတ်ကြီးကို စိတ်တိုင်းကျ ယက်စုပ်နေရာမှ သက်လွင်၏ လျှာက အောက်သို့ တဖြည်းဖြည်းချင်းရောက်ကာ ဖုတင်းစူပွနေသော ဖင်ပေါက်ဝအထိ ပွတ်ယက်ပေးလိုက်သည်..။ မမမြိုင် အောက်ပိုင်းတစ်ခုလုံး ဆိမ့်ခနဲ ကျင်တက်သွားသည်..။ ထို့နောက် လျှာကို စုကျုံ့လိုက်ပြီး ဖင်ပေါက်ထဲသို့ထိုးသွင်းလိုက်ပြန်သည်..။ လျှာဖျားလေးဖြင့် အတွင်းသား နုနုလေးများကို တဆတ်ဆတ် ထိုးဆွကလိလိုက်သည်..။

``အိုး...အင်း..အီး..အီး...ဟီး..အား ကျွတ် ကျွတ် ကျွတ်...ဟင်း...အင်း ..အမလေး...ရှီး..အီး..အားအား...``

မမမြိုင်တစ်ယောက် ရင်အစုံ ကော့တက်သွားပြီး အလန့်တကြား ညည်းလိုက်ရှာသည်..။ သူမ၏ လက်နှစ်ဖက်က သက်လွင်ရဲ့ ဆံပင်များကို ခပ်တင်းတင်းဆုပ်ကာ သက်လွင်မျက်နှာကိုသူမပေါင်ကြားတွင် ဖိကပ်ထားရင်း ပါးစပ်မှ ညီးသံတွေ တရစပ် ထွက်နေသည်..။မမမြိုင်သည် တဏှာရာဂ အလွန်ကြီးမား၏ ..။ မျက်နှာကြောတင်းတင်းနှင့်ခပ်တည်တည်နေလေ့ရှိသော်လည်း အကြောကို ထိမိလိုက်လျင်တော့ ရ၏..။ သည်လိုမိန်းမမျိုးက ပိပိရိရိ ၊ပီပီပြင်ပြင် ကိုင်ဖို့လိုသည်..။ မထိတထိသွားမစလေနှင့်..။ ပါးနှစ်ဖက် ကွဲသွားအောင်ဆော်ထည့်တတ်သည်..။ 

ရမက်ရော အမျက်ပါ အားကြီးဇောထန်သော မိန်းမ အမျိုးအစားထဲကဖြစ်သည်..။ ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်ကလည်း ဆူဆူဖြိုးဖြိုးနှင့် သွေးသားတွေ တိုးပွားကာ ဖုထစ်ကျစ်လျစ်သန်မာတတ်ကြသည်..။ သည်လိုမိန်းမမျိုးကို အခုလို နူးရွလာအောင် နှူးဆွပြီးမှ ကိုင်လို့ရသည်..။ သူမကစလျင်တော့ တစ်မျိုးပေါ့..။ အလိုးသန် လီးကြီးရုံနှင့် မရ..။ ခပ်ကြာကြာလေး စိမ်လိုးပေးနိုင်မှတော်ကာကျပြီး အားရကျေနပ် လိုအင်ပြည့်ဝ တတ်ကြသည်..။ 

သည်လိုသာ လိုးပေးနိုင်လို့ကတော့ သေချာပေါက် အစွဲကြီး စွဲသွားပြီး ဒီလီးမှ ဒီလီးဖြစ်သွားတတ်သည်..။ ယခုလည်း ကြည့်ပါ..။ တဏှာရာဂ အားကြီးလှသောမိန်းမဖြစ်သော်လည်း စောက်ဖုတ်ကို အခုမှအယက်ခံဖူးသည်..။ ကောင်းလိုက်သည့်ဖြစ်ခြင်း..။ ဟော...စောက်ဖုတ်သာမက ဖင်ဝကိုပါယက်ဆွပေးလိုက်တော့ အကောင်းကြီး ကောင်းနေရပြန်သည်..။ သက်လွင်က လျှာကို စုပြီး ဆန့်ထုတ်ကာစအိုဝ အပေါက်ထဲထိ ထိုးသွင်းကာ အပီအပြင် ကလိပေးသည်..။

မမမြိုင်တစ်ယောက် ဘယ်လိုမှ မခံနိုင်တော့...။ ခေါင်းကို ဘယ်ညာခါရမ်းပြီး လူးလှိမ့်နေရသည်..။ ဟင့်ခနဲဟင့်ခနဲ အသံတွေထွက်ပြီး တဆတ်ဆတ်တုန်ခါနေသည်..။ မိန်းမအကြော နောကျေသော သက်လွင်က မမမြိုင်တစ်ယောက် မကြာခင် ပြီးတော့မည် ဆိုတာကို သိလိုက်သည်..။ တက်လိုးမှ ဖြစ်တော့မည်ဆိုတာကိုတွေးပြီး မျက်နှာကို ခွာလိုက်သည်..။ 

မမမြိုင်၏ ခြေသလုံးသားနှစ်ဖက်ကို သူ့ပုခုန်းပေါ်သို့ ချိတ်တင်လိုက်သည်..။ ခါးက အပေါ်သို့မြောက်ကြွသွား၏ ။ မွေ့ယာနှင့် လွတ်သွားသော ခါးအောက်ကို ခေါင်အုံးတစ်လုံး ထိုးခုသွင်းလိုက်သည်..။ ခြေသလုံး နှစ်ဖက်ကို ပြန်ချပြီး မမမြိုင် ပေါင်တန်တွေကြားတွင် ဒူးထောက်လိုက်သည်..။ မမမြိုင်၏ဒူးနှစ်ဖက်မှာ ထောင်နေပြီး ပေါင်တန်ဖွေးဖွေးကြီးတွေက ဘေးသို့ ကားထွက်နေသည်..။ 

နေသားတကျဖြစ်သွားသောအခါ သက်လွင်က အကြောပြိုင်းပြိုင်းထနေသော သူ့လီးကြီးကို လက်နှင့်အသာဆကိုင်ကာ ပြဲဟနေသော စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးအတွင်းသို့ တစ်ရစ်ချင် တစ်ထစ်ချင်းဖိသွင်းလိုက်သည်..။ စောက်ခေါင်းထဲသို့ လီးတစ်ချောင်းလုံး ဝင်ဖို့ လက်နှစ်ဆစ်ခန့်အလိုတွင်တော့ မမမြိုင်၏ နို့အုံ နှစ်လုံးကိုလှမ်းဆွဲပြီး တရှိန်ထိုး အားနဲ့ ဆောင့်သွင်းလိုက်သည်..။

``ဗျစ်..ဗျစ်..ဘွပ်........``

``အင့်...အမေ့...အား ဟာ...ကျွတ် ကျွတ် ကျွတ်....အား....``

သက်လွင်၏ လီးက သူမယောကျ်ားလီးထက် အရှည်ရော လုံးပတ်ရော ပိုကြီးပြီး မာကျောမှုကလည်းသူမလင်လီးနဲ့ ဘာမျှ မဆိုင်...။ သံချောင်းကြီးအလား..မာကျောလှသည်ကို မမမြိုင်တစ်ယောက်စောက်ခေါင်းထဲ လီးဝင်လာသည်နှင့် ခံစားနှိုင်းယှဉ်မိသည်..။လီးကြီးက စောက်ခေါင်းထဲသို့ တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ကြီး ဆောင့်ဝင်လာရာ မမမြိုင်တစ်ကိုယ်လုံးမြောက်တက်သွားမတတ် ခံစားလိုက်ရပြီး တကိုယ်လုံး ရှိန်းဖိန်း ကျင်တက်သွားသည်..။မမမြိုင်က သက်လွင်ကို တင်းကြပ်နေအောင် တွယ်ဖက်ထားရင်း မျက်လုံးကို စုံမှိတ်ကာ တင်းခံသည်..။ထို့နောက် သက်လွင်က အရပ်အနားမရှိ ဒလစပ်ဆောင့်ဆောင့်လိုးပါတော့သည်..။ 

``ဖွတ်…ဖွတ်..ပလွတ်…..ဗျစ်…ပလွတ်….``

``အီး….အင့်..အင့်..အင့်…………..အီး……..``

အချက်ပေါင်းများလာပြီး သုံးမိနစ်ခန့် ကြာသောအချိန်တွင်တော့ မမမြိုင် တစ်ကိုယ်လုံးရှိ အကြောတွေကုတ်ကွေးတက်သွားပြီး သုတ်ရေတွေ ပန်းထွက်ကုန်ပါတော့သည်..။မမမြိုင် ပြီးသွားသည်ကို သက်လွင် သိလိုက်သည်..။ သူက မပြီးသေး…၊ အရှိန်ကောင်းကောင်းနှင့်ဆက်ဆောင့်နေဆဲ….ဖြစ်သည်..။ 

သက်လွင်၏ အားမာန်အပြည့်ပါသော ဆောင့်ချက်တွေက မမမြိုင် တစ်ကိုယ်လုံးကို သွက်သွက်ခါလှုပ်ရမ်းစေသည်…။ သုတ်ရည်တွေ တပွက်ပွက်နှင့် ထွက်နေစဉ် အဆက်မပြတ်ဆောင့်လိုးခံနေရသည့်အတွက် မမမြိုင် တစ်ကိုယ်လုံး လေထဲ မြောက်တက်သွားမလားအောက်မေ့ရအောင် ကောင်းလွန်းနေရသည်..။

ကာမအရသာထူးကြီးက သူမရဲ့ ကိုယ်အနှံ့ လွှမ်းခြုံထားသည်..။ သက်လွင်အဖို့ ပြီးလိုက်လျင် ရသည်..။သို့သော် မပြီးသေးပဲ ဆက်ထိန်းထားသည် ။ မမမြိုင်လို ရမက်ထန် မာနကြီးသော မိန်းမမျိုးကို စွဲသွားအောင်လိုးချင်သဖြင့် သူ့ကိုယ်သူ ထိန်းချုပ်ထားခြင်းဖြစ်သည်..။ သက်လွင်က ဖင်ကြောကြီးတွေ ရှုံ့ ရှုံ့ပြီး အသားကုန် ဆောင့်သည်..။ သွက်လိုက်ကြမ်းလိုက် သည်မှာမပြောပါနှင့်တော့….။ တခြားမိန်းမသာဆိုလျင် ပျော့ခွေ မေ့မျောသွားလောက်၏…။ ရာဂရမက်လည်းကြီးသွေးသားတွေလည်း ဆူဖြိုးသော မမမြိုင်ရဲ့ ကာမစိတ်လိုအင်တွေက တရိပ်ရိပ် တက်ကြွလာပြန်သည်..။

သက်လွင်၏ ပြင်းထန်သော ဆောင့်ချက်နှင့် အညီ သူမ၏ ဖင်ဆုံကြီးကို ကော့ ကော့ပြီး ခံသည်..။ လီးကြီးကိုညှစ်ပေးသည်..။ စကောဝိုင်းသဏ္ဍာန် ဝိုက်ပြီးတော့လည်း ခံသည်..သူတို့နှစ်ယောက်မှာ အားချင်ပြိုင် မာန်ချင်ယှဉ်ပြီး သူနိုင်ကိုယ်နိုင် အကြိတ်အနယ် လိုးပွဲဆင်နွှဲနေကြသည်..။

သက်လွင်၏ လက်နှစ်ဖက်က မမမြိုင်၏ ပုခုံးနှစ်ဖက်ကို ခပ်တင်းတင်း ဖက်သည်..။ သူမျက်နှာကိနို့အုံကြီးပေါ်မှောက်ချပြီး ဘယ်ပြန်ညာပြန် နမ်းရှုံ့သည်..။ နို့သီးခေါင်း တောင့်တောင့်လေးတွေကို ပါးစပ်ဖြင့်စုတ်ဆွဲသည်..။ ထိုသို့လုပ်နေစဉ်အတွင်းမှာလည်း လိုးဆောင့်မှုက မပျက်ပေ…။ မမမြိုင်တစ်ယောက်တဟီးဟီး တအင်းအင်းဖြင့် ညီးညူကာ စောစောကထက် ရမက်ဇောအဟုန် ပြင်းစွာ ကော့ ကော့ပြီးအသားကုန်ခံပါတော့သည်..။

``ဖွတ်..ဖွတ်…ပလွတ်…ဗျစ်….ဖွတ်…ဖု…ဗျစ်…..အား..အီး ကျွတ် ကျွတ် အင့်….အင့်..အီး…ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ်…….အီး….ဟင့်ဟင့်….``

သက်လွင်က နို့သီးခေါင်းကို သွားဖြင့် တဆတ်ဆတ်ကိုက်ရင်း ဆောင့်သည်..။ မမမြိုင်တစ်ယောက်အသက်ရှူသံတွေ တရှူးရှူးနှင့် မြန်ဆန်လာသည်..။ နောက်ထပ် သုံးမိနစ်ခန်းဆက်ဆောင့်ပြီးသောအခါတွင်တော့ သက်လွင်၏ လီးချောင်းကြီးတစ်ခုလုံး ကျင်ဆိမ့်ယားတက်လာသည်…။သည့်ထက်ပိုပြီး မထိန်းချုပ်ထားနိုင်တော့ပေ..။ မမမြိုင်ပုခုံးကို တအားဆုပ်ဆွဲကာ အားသွန်ပြီး လိုးလိုက်ရင်းသုတ်ရေတွေကို ပန်းထည့်လိုက်တော့သည်..။

တပြိုင်တည်းမှာပင် မမမြိုင်မှာလည်း ကိုယ်လုံးကြီး ဆတ်ဆတ်တုန်ကာ သုတ်ရေတွေပန်းထွက်ကုန်ပါတော့သည်..။

......................................................................................................

သည်နေ့ သက်လွင် အလုပ်က စောစောပြန်လာခဲ့သည်..။ အိမ်ကို ရောက်တော့ ညနေ ၄ နာရီသာရှိသေးသည်..။ ရေမိုးချိုးပြီး မမမြိုင် ခူးခပ်ကျွေးသော ထမင်းကို စားသည်.။ အိမ်မှာက အဖိုးလေးက ရှိနေသဖြင့် မမမြိုင်က သက်လွင်နှင့် ထမင်းကို မျက်နှာချင်းဆိုင် မစားပေ..။သက်လွင် ထမင်းစားပြီး အိမ်ရှေ့ထွက်လာတော့ မမမြိုင်ကို မတွေ့ရပေ ။ ထိုအချိန်မှာပင် ခြံထဲမှနေပြီးအိမ်ပေါ်သို့ ပြန်တက်လာသော အဖိုးလေးကို သက်လွင် တွေ့လိုက်ရသည်..။ 

``အဖိုးလေး ထမင်းစားပြီးပြီလား….``

``အေးကွ…စားပြီးပြီ…ညနေ ၆ နာရီထိုးတော့မယ် ..ငါ တရားထိုင်တော့မှာ…``

``ဟုတ်ကဲ့ အဖိုးလေး….``

မမမြိုင်ကို အိမ်ထဲမှာ မတွေ့ရလို့ သက်လွင် စဉ်းစားသည်..။ ခြံထဲမှာများ ရှိနေမလားဟု တွေးရင်း သက်လွင်ခြံထဲ ဆင်းလာခဲ့သည်..။ ခြံက အတော်လေး ကျယ်သည်..။ သရက်ပင် ၊ မန်ကျည်းပင် ၊ မာလကာပင်များနှင့် အုံ့ဆိုင်းနေပြီးနေဝင်ဖြိုးဖျလည်း ဖြစ်နေတော့ ခြံထဲတွင် အနည်းငယ် မှောင်နေသည်..။ ခြံထဲရှိ နောက်မှီ သစ်သားခုံရှည်လေးပေါ်တွင် မမမြိုင်တစ်ယောက် ပက်လက်လေး လှဲနေကြောင်းတွေ့မြင်လိုက်ရသည်..။ မနေ့က တစ်နေ့လုံး လိုးကြပြီး ညနေစောင်းတော့ မမမြိုင်တစ်ယောက် လှုပ်ပင်မလှုပ်ချင်တော့…။ ဒါကြောင့် ရေချိုးထမင်းစားပြီးတော့ စောစောပဲ ဝင်အိပ်ပစ်လိုက်သည်..။ သက်လွင်လည်း မမမြိုင်နည်းတူ ပင်ဖြစ်သည်..။ 

ညနေစောင်းတော့ အဖိုးလေးကလည်း အိမ်သို့ပြန်ရောက်လာသည်..။ သူတို့နှစ်ယောက်စလုံးလည်းပင်ပန်းနွမ်းနယ်နေကြပြီး မလှုပ်နိုင်တော့သဖြင့် ညက ထပ်ပြီး မလုပ်ဖြစ်ခဲ့ကြ…။မနက်မိုးလင်းတော့ သက်လွင်က အလုပ်ဆင်းသွားပြီး မမမြိုင်က အိမ်မှာ ကျန်နေရစ်ခဲ့ကာ တစ်ကိုယ်တည်းဟိုတွေးဒီတွေးဖြင့် စိတ်လှုပ်ရှားနေခဲ့ရသည်..။ သက်လွင်ပြန်ရောက်လာပြီး သူ့ကို မြင်ရတော့သူမစိတ်တွေက ပိုပြီးထလာသည်..။ 

သက်လွင်ကို ထမင်းဟင်း ခူးခပ်ပေးပြီးသည်နှင့် မမမြိုင်တစ်ယောက် ခြံထဲသို့ ဆင်းလာခဲ့ခြင်းဖြစ်လေသည်..။ အိမ်ပေါ်မှာ သူမကို မတွေ့ရလျင် သက်လွင် ခြံထဲသို့ ဆင်းလိုက်လာမည်ကို မမမြိုင်ကသိပြီးသားဖြစ်သည်..။ ယခုလည်း ခုံတန်းရှည်လေးပေါ်တွင် ပက်လက်လှန်ပြီး လှဲနေရင်း မနေ့က အကြောင်းတွေကိုစမြုံ့ပြန်တွေးတောကာ စိတ်တွေ ဆာလောင်နေခဲ့ရသည်..။

``အဟမ်း….အဟမ်း……``

သက်လွင်က ခပ်လှမ်းလှမ်းမှနေပြီး ရပ်ကာ ချောင်းဟန့်သံပေးလိုက်သည်..။ မမမြိုင် သက်လွင်၏ချောင်းဟန့်သံကို ကြားလိုက်ရသည်နှင့် ဆတ်ခနဲဖြစ်သွားပြီး ပထမ မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်သည်..။ နောက်ရင်ခုန်သံတွေ မြန်လာပြီး ရမက်သွေးအရှိန်က တရိပ်ရိပ် တက်လာရတော့သည်..။ သက်လွင်က မမမြိုင်ရှိနေရာ ခုံတန်းရှည်လေးဘေး ရောက်လာပြီး ငုံ့ကာ မမမြိုင်တစ်ကိုယ်လုံးကိုသိမ်းကျုံးကြည့်သည်..။ ပြီးလျင် သက်လွင်က မမမြိုင်ပက်လက်အိပ်နေသော ခုံပေါ်သို့ သူမ၏ခါးလောက်နေရာမှ ဝင်ထိုင်လိုက်သည်..။

သက်လွင်က သူမကို ငုံ့ကြည့်စဉ်ကတည်းက မမမြိုင်မ သက်လွင်ကို အရောင်တလက်လက်ထွက်နေသောမျက်လုံးများဖြင့် ပြန်ကြည့်နေသည်..။ သက်လွင်က မမမြိုင်ကို ပွေ့ထူလိုက်ပြီး ရင်ချင်အပ်ကာ ဖက်လိုက်သည်..။ပြီးတော့ သူမ၏ နှုတ်ခမ်းလွှာကို အငမ်းမရပင် စုပ်ယူလိုက်သည်..။ မမမြိုင်ကလည်း အားကျမခံ သက်လွင်ရဲ့နှုတ်ခမ်းတွေကို ပြန်လည် စုပ်ယူကာ မက်မပြေနိုင်အောင် တုန့်ပြန်နမ်းနေသည်..။

နှုတ်ခမ်းစုပ်ရင်း လျှာချင်းလူးကာ ကလိကြပြန်သည်..။ တစ်ဦးနှင့် တစ်ဦး လျှာချင်းပွတ်ဆွဲကလိကာနမ်းစုပ်နေကြသည်မှာ အတော်လေးကြာသည်..။ မမမြိုင်၏ ခါးမှာ သိသိသာသာ ကော့တက်နေပြီးရင်သားအစုံက မောက်မို့လို့နေသည်..။ သူမလက်နှစ်ဖက်က သက်လွင်ကို တင်းကြပ်နေအောင်ပြန်ဖက်ထားကာ သက်လွင်၏ ရမက်ထန်သော အနမ်းအစုပ်တို့ကို ပြင်းပြနှစ်ခြိုက်စွာပင် ခံယူနေသည်..။ 

``ကဲ…မမမြိုင် …ကျနော်တော့ မနေနိုင်တော့ဘူး….လုပ်ကြရအောင်နော်….``

သက်လွင်က မမမြိုင် နှုတ်ခမ်းသားအစုံကို လွှတ်ပေးရင်း ပြောလိုက်သည်..။ 

``အင်း…..``

မမမြိုင်၏ အသံမှာ လေးလေးပင်ပင်ကြီးဖြစ်ကာ မောဟိုက်နေသလိုပင်….။ သက်လွင်က ခြေဆင်းလျက်အနေအထားဖြစ်နေသော မမမြိုင်၏ ထမီတွင်းသို့ လက်လျှိုသွင်းကာ စောက်ဖုတ်ကြီးကို နှိုက်လိုက်သည်..။မမမြိုင်၏ စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ ဖောင်းတင်းပြဲဟ နေပြီး ကြွရွခုံးထနေသည်ကို သိလိုက်ရသည် ။စောက်ရည်တွေကလည်း ရွှဲနစ်နေပြီ…။မျက်နှာထားတည်တည်နေတတ်သော်လည်း မမမြိုင်တစ်ယောက်ဟာ အလွန်တဏှာရာဂကြီးမားပြီးရမက်သွေးသား သောင်းကြမ်းဆူပွက်လွယ်သူဖြစ်ကြောင်း သက်လွင်က သိထားသည်..။ 

``ကဲ…မမမြိုင် ..အားရပါးရ လိုးရအောင် …ရှေ့ ကုန်းလိုက်နော်….``

နှစ်ယောက်သားထိုင်ခုံလေးပေါ်မှ ဆင်းလိုက်ကြသည်..။ သက်လွင်က မမမြိုင်ကို ခုံရှည် ခြေရင်းရှိတန်းပေါ်တွင် လက်ထောက်စေပြီး ဖင်ကုန်းခိုင်းသည်..။မမမြိုင်က သက်လွင်အလိုကျ ဖင်ကုန်းပေးသည်..။ သက်လွင်က မမမြိုင်နောက်တွင် မတ်တတ်ရပ်လိုက်ပြီး သူမ၏ ထမီကို ကျောလည်အထိ ရောက်အောင်မတင်လိုက်သည်..။ ထို့နောက် သူ၏ ပုဆိုးကို ချွတ်ချလိုက်သည်..။

ပုဆိုးချွတ်ချလိုက်သည်နှင့် တရမ်းရမ်း မာန်ဖီနေသော လီးတုတ်တုတ်ရှည်ရှည်ကြီးက မမမြိုင်၏ဖင်ကြားတဝိုက်နှင့် တင်ဆုံသားတဝိုက်ကို တို့ထိကာ မထိတထိဖြင့် ကလိနေသည်..။ သက်လွင်၏ လီးဒစ်ကြီးက အများနှင့် မတူပဲ မှိုပွင့်ကြီးလို ကားနေသည်..။ ဒစ်သားနုနုတွေမှာရမက်သွေးကြောင့် ဖောင်းတင်းပြဲကားနေသည်..။ လီးထိပ်ဖျားအဝတွင် အရည်ကြည်လေးတွေကစိမ့်ထွက်နေသည်..။

သက်လွင်က တောင်မတ်နေသော သူ့လီးကြီးကို လက်နှင့် ထိန်းကိုင်ပြီး မမမြိုင်၏ စောက်ဖုတ်အဝ တေ့၍လီးဒစ်ခေါင်းဝင်ရုံသာ ဖိသွင်းလိုက်ပြီး ဝေ့ဝိုက်ကာ မွှေနှောက်လိုက်သည်..။

``ပြစ်….ပြစ်…အ..အင်း….အို အို..အင်း…..ဘယ် လို….လုပ် ..လုပ်..နေတာလဲ…အင်း…``

ဖွေးဥနေသော မမမြိုင်၏ ဖင်ဆုံကြီးမှာ မြောက်ကြွမြောက်ကြွ ဖြစ်သွားရသည်..။ ထို့နောက် သက်လွင်ကရွကြွဖောင်းအစ်နေသော စောက်ဖုတ်ကြီးထဲသို့ သူ့လီးကြီးကို တဖြေးဖြေး ဖိဖိသွင်းသည်..။

``ဗြစ်..ဗြစ်..ပလွတ်….ဗြစ် ဗြစ်….ပလွတ်…….ဖွတ်…``

``အီး….အင်း အင့်…ကျွတ် ကျွတ်….အီး..အ..အမေ့…``

စောက်ဖုတ်ထဲ လီးကြီးတိုးဝင်လာစဉ် မမမြိုင်၏ ဖွေးအိနေသော ဖင်ဆုံသား ထွားထွားကြီးတွေမှာတဆတ်ဆတ်တုန်ခါနေပြီး ခါးပါ မြောက်ကြွတက်လာသည်..။လီးကြီး၏ အတွေ့က သူမကို အရသာထူးသွားစေသည်မှာ အမှန်ပင် ဖြစ်သည်..။ စောက်ဖုတ်တစ်ခုလုံးလည်း တင်းကြပ်ညှပ်သပ်နေသည်..။သက်လွင်က လီးကြီးကို အဆုံးထိ ဖိသွင်းထားပြီး ခေတ္တ ငြိမ်နေလိုက်ကာ တင်ဆုံအိအိထွားထွားကြီးကိုပွတ်သပ်ဆုပ်ချေပေးသည်..။

မမမြိုင်၏ စောက်ဖုတ်တစ်ခုလုံး ယားကြွတက်လာပြီး မနေနိုင် မထိုင်နိုင် ဖြစ်လာရသည်..။စောက်ဖုတ်အတွင်းသာ နုနုတွေက တလှုပ်လှုပ်တရွရွ ဖြစ်လာကာ လီးကြီးကို ဆွဲဆွဲညှစ်နေသည်..။ သူမ၏ဖင်ဆုံကြီးကို ရှေ့သို့ ကြုံ့လိုက်ပြီးနောက်ပြန်တွန်း၍ ဆောင့်ဆောင့်ပစ်လိုက်သည်..။မမမြိုင်တစ်ယောက် ရမက်စိတ်တွေ ထကြွ၍ အတော်လေးကို ဆောင့်လိုးတာ ခံချင်နေပြီ ဖြစ်သည်..။သက်လွင်က စောက်ခေါင်းထဲ အဆုံးသွင်းကာ ဖိကပ်၍ ငြိမ်ထားသော သူ့လီးကြီးကိုတဝက်ကျော်ကျော်လောက် ပြန်ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး အဆုံးထိ ပြန်မသွင်းတော့ပဲ လီးတဝက်လောက်နှင့်သာမှန်မှန် ခပ်မြန်မြန်လေး အသွင်းအထုတ် လုပ်ကာ ညှောင့်ပေးသည်..။

``ပြွတ်..ပြွတ်..ဖွတ် ဖွတ်…ပလွတ်…..ပြွတ်…ဖွတ်…..``

``အား အား…..အီ….အ.......အီး…ဟီး….``

အကြောပြိုင်းပြိုင်း ထကာ သံချောင်းကြီးကဲ့သို့ မာကြောတောင့်တင်းသော လီးချောင်းကြီးမှာစောက်စေ့ပြူးပြူးလေးကို မကြာခဏ ပွတ်ထိုးထိတိုက်သွားသည့်အတွက် မမမြိုင်တစ်ယောက်အရသာအလွန်ထူးကာ သူမစောက်ပတ်ကြီးကို အစွမ်းကုန် ညှစ်၍ နောက်သို့ ပစ်ပစ်ပြီး ကော့ကာ ကော့ကာခံနေသည်မှာ အားရပါးရ ရှိလှသည်..။

``ဗြစ် ဗြစ်….ဒုတ်..ဒုတ်….ပလွတ်……..``

``အီး….အင်း..အမလေး…..အီး…အား…``

မမမြိုင်မှာ စောက်ရည်တွေ အဖုတ်ထဲတွင် စိုရွှဲရုံမျှမက အောက်သို့ပင် တောက်တောက် ကျနေသည်..။သက်လွင်က သူ့လီးကို အဆုံးထိသွင်းလိုက်ပြီး ခပ်ပြင်းပြင်း ဆောင့်လိုးတော့သည်..။

``ဘွတ်…ဘွတ်…..ဗြစ်…ဘွတ်….ဒုတ်….ဘွတ်….``

``အ….အ……အမေ့…..အား….အား..``

ဆောင့်ချက်တွေက အားပါလှပြီး လီးထိပ်က သားအိမ်ဝကို ဝင်ဝင်ဆောင့်သည်..။မမမြိုင်တစ်ယောက် မီးပွင့်မတတ် နာကောင်း အီဆိမ့်သော ကာမအရသာကြီးကို အပြည့်အဝ ခံစားလျက်သက်လွင်၏ အားမာန်အပြည့်ပါသော ဆောင့်ချက်နှင့် အညီ သူမ၏ ထွားဝင့်ကားစွင့်လှသော ဖင်ဆုံကြီးကိုနောက်သို့ ပစ်ကာပစ်ကာ အချက်ကျကျ အလိုးခံသည်..။ 

မမမြိုင်၏ စောက်ဖုတ်ထဲမှာ ကျင်ဆိမ့်၍ ယားတက်လာသည်..။ စောက်ရေတွေထွက်ချင်နေပြီ..။မကြာမီမှာပင် ခုံရှည် ခြေရင်းတန်းကို တင်းနေအောင် ဆုတ်ကိုင်ထားရင်း တစ်ကိုယ်လုံး တဆတ်ဆတ်တုန်ခါလျက် စောက်ရည်တွေ ပွက်ကနဲ ပွက်ကနဲ ပန်းထွက်ကုန်လေတော့သည်..။

မမမြိုင်မှာ ရင်ထဲ ဟိုက်ကနဲ ဖြစ်သွားပြီး ခုံရှည်ပေါ် ပစ်ကျမသွားအောင် မနဲသတိထားလျက် အသာအယာမှောက်ချလိုက်ရသည်..။ သက်လွင်ကမူ မပြီးသေး..။ အားရပါးရ ဆက်၍ ဆောင့်နေဆဲ ဖြစ်လေသည်..။

``ဖွတ် ဖွတ်….စွပ်…စွပ်…ဗြစ်..ဗြစ်….ပလွတ်…စွပ်…ဖွတ်….``

မမမြိုင် ပြီးသွားပြီဆိုသည်ကို သိသော်လည်း သက်လွင်က မမမြိုင်၏ ခါးလေးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် အပီအပြင်ဆုပ်ကိုင်ပြီး အသားကုန် ကျုးံ ကျုံးပြီး ဆောင့်ပါလေတော့သည်..။ ဆောင့်ချက်တွေက မီးပွင့်တော့မတတ်ပြင်းထန်လှသည်..။

``ဗြစ် ဒုတ် ဒုတ်….ပလွတ်…ဒုတ်….ဒုတ်…..ဖွတ်…..အား ရှီး….အ..အ….အင်း……အားပါး……ပါး….``

မမမြိုင်တစ်ယောက် တစ်ချီပြီးသွားပြီဖြစ်၍ ဇိမ်ခံမှိန်းနေရာမှ သက်လွင်၏ ဆောင့်ချက်တွေက မြန်ဆန်ပြင်းထန်လွန်းလာသည့် အတွက် မမမြိုင်ရဲ့ သွေးသားတွေ ကြွတက်လာရပြန်သည်..။စောက်စေ့ပြူးပြူးကြီးမှာလည်း စောက်ခေါင်းထဲသို့ လီးကြီးထုတ်လိုက်သွင်းလိုက်တိုင်း လီးချောင်းကြီးနှင့်တောက်လျှောက်ပွတ် ပွတ်ဆွဲသွားသည်..။ ဒီလိုဖြစ်အောင်လည်း သက်လွင်က သူ့ဖင်ကို မြှောက်မြှောက်ပြီးတမင်လိုးနေခြင်းဖြစ်သည်..။

``ပလွတ်….ပြစ်…စွပ်….စွပ်….ဖွတ်..ပလွတ်…..အ…အ…အင့်…အင်း….ရှီး…….အင့်….အီး…ဟီး….``

လီးချောင်းကြီးက စောက်စေ့ကို တလစပ် ပွတ်တိုက်နေသော အတွေ့ မမမြိုင်၏ ကာမဇောအရှိန်ကိုတရိပ်ရိပ် တက်လာစေသည်…။ခုံစောင်းပေါ် မှောက်ကျသွားသော မမမြိုင်၏ ဖင်ကြီးက ခဏအတွင်း ကြွ၍ ခုံးထလာသည်..။ နောက်မှလိုးနေသော သက်လွင်က တစ်ချက်ပြုံးလိုက်သည်..။ မမမြိုင် စိတ်တွေ ပြန်ထလာပြီး ဖင်ကြီးကိုစောစောတုန်းကလို ကုန်းထားလိုက်ပြီး ခါးကိုခွက်ကာ လက်နှစ်ဖက်က ခုံတန်းကို ဆုပ်ကိုင်လျက်အံကြိတ်ကာ တင်းခံသည်..။

စောစောက တစ်ချီပြီးသွားစက စောက်ခေါင်းထဲတွင် ကျိန်းနေခဲ့ပြီး သက်လွင်က ဆက်ပြီးလိုးနေတော့နာသွားလိုက် အောင့်သွားလိုက်ဖြင့် ဝေဒနာမျိုးစုံကို ရောပြွန်းခံစားနေရသည်..။သက်လွင်မပြီးသေးပါလားဆိုသော အသိဖြင့် အသာမှိန်း၍ ခံနေရင်း သက်လွင်က ဆက်တိုက်ကြီးဆောင့်လိုးနေသလို လီးကြီးကလည်း စောက်စေ့ကို ဆောင့်ချက်တိုင်း ထိနေလေတော့ မမမြိုင် စိတ်တွေခဏချင်း ပြန်လည် ထကြွလာသည် သာမက သက်လွင်ပြီးချိန်တွင် သူမပါ တစ်ခါလိုက်၍ ပြီးချင်စိတ်ကလွှမ်းမိုးလာရလေသည်..

``ဗြစ်….ဒုတ်..စွပ် စွပ်….ပလွတ်…..ဖွတ်…အီး..အ…အား…အင်း….အား…အား..အိ…``

မမမြိုင်၏ စောက်ခေါင်းထဲတွင်တော့ တစ်ချီပြီးသွားသဖြင့် ထွက်နေသော စောက်ရည်တွေနှင့် နောက်ထပ်စိတ်ပြန်ထလာသဖြင့် ပြန်ထွက်လာသောစောက်ရည်ကြည်များက ရောနှောလျက် ရွှဲ ရွှဲစိုနေကြသည်..။သက်လွင်က ဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်း မမမြိုင်၏ ခန္ဓာကိုယ်မှာ လှုပ်လှုပ်သွားရပြီးစောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားတို့မှာလည်း ခွက်ဝင်သွားလိုက် လန်ထွက်လာလိုက် ဖြစ်ဖြစ်သွားချိန်တွင်စောက်ခေါင်းထဲတွင် အရမ်းကြီး များပြားနေသော စောက်ရည်တို့က အပြင်သို့တိုင် တပွက်ပွက်ထွက်ကာကျလာရလေသည်.။ 

``ပလွတ်…ပြစ်..ပလွတ်….ဖွတ်……စွပ်….အင်း….အင်း…..မောင်…မောင်လေး……မမ.နို့တွေကို …ဆွဲပေး….အုန်း….အင်း…အင်း…ပလွတ်…ဗြစ် ဗြစ်..ဒုတ်….``

သက်လွင်က မမမြိုင်ပြောသည့်အတိုင်း သူမခါးကို ကိုင်ထားသော သူ့လက်နှစ်ဖက်ကို ခါးမှာဖယ်၍မမမြိုင်ရဲ့ ကုန်းထားတဲ့ ကိုယ်အောက်ကို လက်လျှိုသွင်းကာ အောက်ဖက်သို့ တွဲလောင်းဖြစ်နေသောနို့အုံကြီးနှစ်လုံးကို လှမ်းဆွဲကိုင်လိုက်သည်..။ သက်လွင် တစ်ခါ ပြုံးလိုက်မိပြန်သည်..။

မမမြိုင်၏ ရင်စေ့အင်္ကျီက ဘယ်အချိန်က ကျယ်သီးတွေ သူမဖာသာ ဖြုတ်ပေးထားသည် မသိကျယ်သီးအားလုံးပြုတ်၍ ရင်ဘတ်တစ်ခုလုံး ဟနေသည်..။ ထိုမျှပင် မက မမမြိုင်မှာ အိမ်ပေါ်ကဆင်းလာတုန်းထဲက ခံဖို့ရည်ရွယ်ကာ ခြံထဲဆင်းလာခဲ့သလား မသိ အောက်မှ ဘရာစီယာကဝတ်မထားတာ သိလိုက်ရသည်..။ဒီတော့ သူမ၏ ကိုယ်အောက်သို့ လက်လျှိုသွင်းလိုက်သော သက်လွင်မှာ နို့နှစ်လုံးကို အတိုင်းသားဆုပ်ကိုင်မိလိုက်ရသည်..။

``ပလွတ်…ဖွပ်…ပလွတ်…ပြစ်….စွပ်…စွပ်….ဆွဲ…ဆွဲ…ညှစ်.ညှစ်ပြီးလိုးစမ်းပါ….မောင်ရယ်…..ဟင်းဟင်း..ကောင်းလိုက်တာ…မောင်ရယ်… ဟင်း…ဟင်း….``

သက်လွင်ကလည်း သူမ၏ နို့နှစ်လုံးကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် ဆုပ်နယ်ရုံမျှမက နို့သီးခေါင်းလေး နှစ်ခုကိုလည်းဖိပွတ်ညှစ်ပေးသည်..။ခဏအတွင်းမှာပဲ..မမမြိုင် ခေါင်းထောင်ထလာပြီးနောက်သို့ အားရပါးရ ပစ် ပစ်ခံလာသည်..။ မမမြိုင်ပြီးတော့မည်ကို သက်လွင် သတိထားမိလိုက်သည်..

``ဗြစ် စွပ်…ဗြစ်..ဒုတ်…ပလွတ်….ဖွတ်…မမ….ကျနော်ပြီးတော့မယ်……ဗြစ်….ဒုတ်….စွပ်…..ဖွတ်…..လုပ်..လုပ်…မမလည်း….ပြီးတော့မယ်…မောင်…..ဆောင့်…တအားကြီးဆောင့်ချလိုက်…..အား…အီး…..အစ်…အစ်…အား…..ပြီး….ပြီးပြီ မောင်ရဲ့…..အား…အ…အ….``

နောက်မှနေ၍ သက်လွင် ငုံ့ကာ မမမြိုင်၏ ကိုယ်လုံးကြီးကို တင်းကြပ်စွာ သိုင်းဖက်လိုက်ပြီး လီးကိုတဆုံးထိုးဖိကပ်ကာ သုတ်ရေတွေ ပန်းထုတ်လိုက်ချိန်မှာ မမမြိုင်လည်း….ဖင်ကြီး လှုပ်ရမ်းကာတဆတ်ဆတ်တုန်ပြီး …ရှေ့သို့ ခွေခွေလေး….လဲကျသွားရပါတော့သည်…။


ပြီးပါပြီ


မှတ်ချက် ။      ။ မြန်မာပြည်တွင် တချိန်က ခေတ်စားခဲ့သော အပြာစာအုပ်ပေါက်စန လေးများမှ ပြန်လည်ကူးယူဖော်ပြပေးပါသည်။



Monday, July 13, 2009

ကံကြမ္မာ မျက်လှည့် (စ/ဆုံး)

ကံကြမ္မာ မျက်လှည့် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - မန္တလာမောင်မောင်တုတ်

အောင်အောင်သည် ဆောက်လုပ်ရေး အင်ဂျင်နီယာ ကျောင်းဆင်းခါစ အလုပ်မရှိသေးသူ တစ်ယောက်ဖြစ်ပြီး နွေးနွေးသည် Eco ကျောင်းပြီးခါစ ဖြစ်သည်။ ချစ်သူနှစ်ဦးမှာ အလုပ်မရှိသေးခင် အိမ်မှ သဘောမတူသဖြင့် ခိုးပြေးကြသည်။ ဘယ်သွား၍ ဘယ်လာရမှန်း မသိကြ။ နှစ်ဦးသား ပါလာသော လက်ဝတ်ရတနာများအား ထုခွဲရောင်းချကာ အောင်အောင်၏ သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ ဝင်းနိုင်အိမ်သို့ ရောက်ရှိလာကြသည်။ သပ်ရပ်သော နှစ်ထပ်အိမ်လေးသို့ ရောက်သော်

“ ဝင်းနိုင်ရေ ဝင်းနိုင်”

“ ဟာ အောင်အောင် အကြောင်းမကြား ဘာမကြားနဲ့”

“ အေး ငါ မိန်းမ ခိုးပြေးလာလို့။ အဲဒါ ဘယ်သွားရမှန်း မသိတာနဲ့ မင်းဆီမှာ ခဏနေမလို့ကွ။ ဒါ ငါ့ချစ်သူ နွေးနွေးတဲ့”

“ ဟားးး လန်းလှချည်လား အောင်အောင်ရ။ လာလာ အပေါ်တက်။ ခဏမဟုတ်ဘူး မင်းတို့ ပျော်သလောက်နေ ဟုတ်ပြီလား။ ငါက တစ်ကိုယ်ရည်သမားဆိုတော့ ဘာမှ အားနာစရာ မလိုပါဘူးကွာ”

ဝင်းနိုင်သည် နွေးနွေး၏ တောင့်တင်းသော ခန္ဓာကိုယ်အား မျက်လုံးကျွတ်မတက် ကြည့်ရင်း အောင်အောင်တို့ကို အိမ်ပေါ်သို့ ခေါ်သွားသည်။

“ ငါတို့ ဒီနေ့ တရားရုံးမှာ လက်မှတ်ထိုးမလို့ အဲ့ဒါ မင်းကူညီပေးကွာ”

“ ok ok ငါ စီစဉ်လိုက်မယ်။ လောလောဆယ် မင်းတို့နှစ်ယောက် ရေချိုးပြီး အရံသင့်စောင့်နေ။ ငါ အခုဘဲ စာချုပ်သွားလုပ်လိုက်မယ်”

အောင်အောင်တို့ တရားရုံးတွင် လက်မှတ်ထိုးပြီး ဝင်းနိုင်၏ အိမ်တွင် Beer ပုလင်းနှင့် အမြည်းများ ဝယ်ကာ ဘက်ချလာနိုက် ကျင်းပကြသည်။

“ Cheer ငါ့ကောင်ကြီး လင်မယား အိုအောင်မင်းအောင် ပေါင်းနိုင်ပါစေ”

“ ပေးတဲ့ဆုနဲ့ ပြည့်ပါစေဗျားးး cheers”

သောက်ရင်း စားရင်းနှင့်

“ ဝင်းနိုင်ရေ ငါ့ကို အလုပ်တစ်ခု ရှာပေးကွာ”

“ မင်းက ဘယ်လိုအလုပ်မျိုး လိုချင်တာလဲကွ”

“ လောလောဆယ် ဘာဖြစ်ဖြစ်ကွာ ပိုက်ဆံရရင် ပြီးရော။ ပင်ပန်းလည်း လုပ်မှာဘဲ”

“ Ok Ok ဒါ ငါ့ကိစ္စထားလိုက် ဟုတ်ပြီလား။ ကဲ သောက်ကြစို့ Cheer”

စားသောက်ပြီးသွားသော် အောင်အောင်တို့လင်မယား ဝင်းနိုင် စီစဉ်ပေးသော အခန်းတွင် အိပ်ယာဝင်ကြသည်။

************************

“ နွေး”

“ ရှင် ကိုအောင်”

“ ကိုအောင်လေ နွေးကို သနားမိတယ်ကွယ်။ နွေးကို ခမ်းခမ်းနားနား မင်္ဂလာမဆောင်ပေးနိုင်လို့”

“ ဒါတွေ မပြောရဘူးလေ ကိုအောင်ရဲ့။ နွေးက ကိုအောင့်ကို ချစ်လို့ လိုက်လာခဲ့ပြီးပြီဘဲဟာ”

“ ချစ်လိုက်တာ နွေးရယ်”

“ ပြွတ် ပြွတ်”

အောင်အောင် နွေးနွေးကိုယ်လုံးလေးကို ထွေးပွေ့ကာ နှုတ်ခမ်းခြင်း စုပ်နမ်းလိုက်သည်။

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်”

“ အင်းး ဟင်းးး ဟင်းးးး”

နွေးနွေးပါးစပ်ထဲ လျှာဖြင့် ထိုးကလိရင်း နွေးနွေးလျှာကို စုပ်လိုက်ရာ နွေးနွေး တဟင်းဟင်းဖြင့် မျက်လုံးလေး မှေးစင်းသွားသည်။ လျှာခြင်းကလိနေရင်း နွေးနွေး၏ အင်္ကျီလေးကို ပင့်တင်ကာ နို့အုံလေး နှစ်ဖက်ကို ဘရာဇီယာအပေါ်မှ အုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး ချေပေးသည်။ နွေးနွေးက အောင်အောင်ရဲ့ လည်ပင်းကို သိုင်းဖက်ထားရင်း အောင်အောင့်လျှာကို စုပ်ပေးသည်။

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်”

နွေးနွေး၏ ဘရာဇီယာအား ပင့်တင်လိုက်ရာ လုံးဝန်းမို့မောက်သော ရင်သားအစုံ ပေါ်လာသည်။

“ အိုး နို့လေးတွေက လှလိုက်တာ”

“ ကိုအောင်နော်”

“ ပြွတ် ပြွတ်”

“ အင်းးး ဟင်းးး ဟင်းးး”

နို့သီးခေါင်းလေးကို နှုတ်ခမ်းဖြင့်စုပ်ကာ ကျန်နို့သီးခေါင်း တစ်ဖက်ကို လက်ဖြင့် ချေပေးလိုက်သည်။

“ အင်းး ဟင်းး ဟင်းး ဟင်းးး”

ငါးမိနစ်ခန့် နို့စို့ပြီးသွားသောအခါ နွေးနွေး၏ထဘီကို ဆွဲချွတ်လိုက်ရာ ပန်းနုရောင် အောက်ခံဘောင်းဘီအောက်တွင် ဖောင်းကြွနေသော စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေး ပေါ်လာသည်။ အောက်ခံဘောင်းဘီ အပေါ်မှနေ၍ စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းလေးကို လက်ညှိုးဖြင့် ပွတ်ဆွဲ ကလိပေးရာ အရည်ကြည်လေးများ စိမ့်ထွက်လာပြီး ဘောင်းဘီလေးတွင် စိုလာသည်။ အောင်အောင် နွေးနွေးနှုတ်ခမ်းလေးအား စုပ်လိုက်ရင်း လက်ကို အောက်ခံဘောင်းဘီထဲ လျှိုကာ စောက်စိလေးကို လက်ညှိုးဖြင့် ပွတ်ပေးလိုက်တော့

“ အိ အိ အင်းးးး ဟင်းးးး ဟင်းးး ဟင်းးးး”

နွေးနွေး၏ ဖင်လေး ကော့ကော့လာသည်။ အောင်အောင် နွေးနွေး၏ ပင်တီလေးကို ဆွဲချွတ်လိုက်သည်။ နွေးနွေး အလိုက်သင့် အိပ်ရာပေါ် လှဲအိပ်ကာ ပေါင်ကားပေးလိုက်သည်။ အောင်အောင် အဝတ်အစားများ ချွတ်၍ နွေးနွေးပေါင်ကြားတွင် နေရာယူလိုက်ကာ သူ၏ တောင်မက်နေသော လီး ဒစ်ဖြင့် စောက်ပတ် အကွဲကြောင်းလေးတစ်လျှောက် အထက်အောက် ပွတ်ပေးလိုက်သည်။

“ အို အဟင့်ဟင့် ကိုအောင်ရယ်”

တစ်ချက် တစ်ချက် လီးဒစ်က စောက်စိလေးကို ထိမိရာ နွေးနွေးကိုယ်လေး တွန့်တွန့်သွားသည်။ လီးကို လက်ဖြင့်ကိုင်၍ စောက်ပတ်လေးထဲ ဒစ်မြုပ်ရုံ ထည့်လိုက်သည်။ စောက်ပတ်ထဲက အရည်များ စိမ့်ထွက်နေ၍ ဒစ်မှာ လျှောလျှောလျှူလျှူ ဝင်သွားသည်။

“ အ… ဖြေးဖြေးလုပ်နော် ကိုအောင် နွေး နာမှာကြောက်တယ်”

“ စိတ်ချပါ နွေးရယ်။ ကိုအောင် ဖြေးဖြေး လုပ်မှာပါ”

“ ဇွိ ဇွိ ဗျိ အ ကို ကိုအောင်”

နွေးနွေး အောင်အောင်၏ လက်မောင်းနှစ်ဖက်ကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။

“ နာလို့လား နွေး”

“ အင်း နည်းနည်းနာတယ်”

“ ဇွိ ဇွိ ပြွတ် ပြွတ် အ အ အ”

အောင်အောင် လီးဝင်သလောက်သာ ထုတ်လိုက်သွင်းလိုက် လုပ်နေသည်။ နွေးနွေး စောက်ပတ်လေးက တစ်ခါမှ အလိုးမခံဖူးသော အပျိုစင် ပါကင်လေး ဖြစ်သဖြင့် အရမ်းလိုးလိုက်လျှင် နာကျင်သည့်ဒဏ်ကို မခံနိုင်မှာ စိုးရသည်။

“ ပြွတ် ပြွတ် ဇွိ ဇွိ အ အ အင်းးဟင်းးဟင်းးးးး”

အချက် ၂၀ ခန့် လုပ်ပြီးသော် နွေးနွေးဖင်လေး အောက်မှ ကော့ကော့လာသဖြင့် ခံနိုင်ရည်ရှိလာမှန်း သိ၍

“ အင့် ဗျိ ဗျိ ဒုတ် အားးး အမလေးး ကိုအောင်ရဲ့ ကျွတ် ကျွတ် ကျွတ် နာလိုက်တာ အရမ်းဘဲ အီးး ဟီးးဟီးးး”

အောင်အောင် အားပြင်းပြင်းနှင့် ဆောင့်ထည့်လိုက်ရာ လီးဒစ်က အပျိုမှေးကို ထိုးခွဲကာ သားအိမ်ခေါင်းထိ ရောက်သွား၍ နွေးနွေး အတော်နာသွားသည်။ အောင်အောင် လီးကို စောက်ပတ်ထဲ စိမ်ထားကာ နွေးနွေးနို့လေးများကို စို့ပေးနေသည်။ ၅ မိနစ်ခန့် ကြာသောအခါ

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် အင်း ဟင်းး ဟင်းး”

နွေးနွေး နာကျင်မှု သက်သာလာသည်။ အောင်အောင် လီးကို အဆုံးထိထုတ်ကာ ခပ်စပ်စပ်လေး ပြန်ဆောင့်လိုက်သည်။

“ ပလွတ် ဗျွတ် အင့် ဗျိ ဗျိ ဗျိ အားးးး”

အောင်အောင် ၁၀ ချက်ခန့် အဆုံးထိ ထုတ်လိုက်သွင်းလိုက် လုပ်နေရာ နွေးနွေးဖင်လေး ပြန်ကော့ပေးလာသဖြင့် ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို ပုခုံးပေါ် ထမ်းတင်ကာ အားကုန် ကျုံးတော့သည်။

“ ဗျိ ဗျိ ဗျွတ် အ အ အ ဗလွတ် ဗလွတ် ဗျွတ် အ အ ဆောင့် ကိုအောင် အ အ နာနာလေးဆောင့် အ အ အ အားးးးရှီးးးးး”

အောင်အောင့် သုတ်ရည်များ နွေးနွေးစောက်ပတ်လေးထဲ ပန်းထည့်လိုက်သည်နှင့် တပြိုင်နက် နွေးနွေး စောက်ပတ်လေးထဲမှလည်း အရည်များ တစစ်စစ် ထွက်လာကာ နှစ်ယောက်စလုံး တစ်ပြိုင်နက်တည်း ပြီးသွားတော့သည်။ အောင်အောင်တို့ နှစ်ယောက်သား အိပ်မောကျသွားမှ တစ်ဖက်ခန်းတွင် ချောင်းကြည့်နေသော ဝင်းနိုင် အိပ်ဖြစ်သွားသည်။

——————————————

“ အောင်အောင်ရေ လောလောဆယ် ငါ လုပ်နေတဲ့ site မှာ တာဝန်ခံအနေနဲ့ လုပ်မလား”

“ ရတယ် ဝင်းနိုင် ဘာအလုပ်ဖြစ်ဖြစ် ပန်းရံဆိုလည်း လုပ်မှာဘဲကွာ”

“ အေး ဒါဆို မင်း မနက်ဖြန် အလုပ်စဆင်းပေါ့ ဟုတ်ပြီလား”

“ ကျေးဇူးပါ ဝင်းနိုင်ရာ။ နွေးနွေးအတွက်တော့ နောက်မှ အလုပ်ရှာတော့မယ်။ လောလောဆယ် အိမ်မှာ ထမင်းချက်ပေါ့”

“ အင်းပါ ကိုအောင်ရယ်။ ကိုအောင် အလုပ်ရတာကိုဘဲ နွေး ဝမ်းသာပါတယ်”

ဝင်းနိုင်၏အလုပ်တွင် အောင်အောင် အလုပ်စဆင်းဖြစ်သည်။ အလုပ်သမားများ၏ လစာများ ပစ္စည်း အဝယ်စာရင်း အသုံးစားရိတ်များကို ကိုင်တွယ်ပေးရသည်။ ဝင်းနိုင်မှာလည်း အောင်အောင်တို့လင်မယား ရောက်လာကတည်းက ညပိုင်း သူတို့လိုးနေသည်ကို ချောင်းကြည့်ခြင်း၊ နေ့လည်ဘက် နွေးနွေး ရေချိုးသည့်အချိန်ကို ခန့်မှန်း၍ အိမ်ပြန်ကာ ချောင်းကြည့်ခြင်း၊ တစ်ခါ တစ်ခါ ရိသဲ့သဲ့ စကားများပြောကာ နွေးနွေးကိုယ်လုံးအား ရမက်ထန်သော အကြည့်များနှင့် ကြည့်ခြင်း စသည့် အလုပ်များ တိုးလာသည်။ သူငယ်ချင်း၏ မိန်းမဖြစ်သော်လည်း တောင့်တင်းလှပသော နွေးနွေးအား သူ လိုးချင်နေသည်။ ထို့အတွက် အခွင့်ကောင်းကို စောင့်နေသည်။

နွေးနွေးမှာလည်း ဝင်းနိုင်၏ အပြော အကြည့်များကို မကြိုက်ပေမယ့် ကျေးဇူးရှင်တစ်ယောက် ဖြစ်သလို အောင်အောင်၏သူငယ်ချင်း ဖြစ်သဖြင့် အောင်အောင့်ကိုပင် ဖွင့်မပြောဘဲ ကြည့်ရှောင်နေရသည်။

အောင်အောင်တို့လင်မယား ဝင်းနိုင်အိမ် ရောက်နေသည်မှာ တစ်လကျော်သွားပြီ။ ဝင်းနိုင် နွေးနွေး ကို တွယ်ချင်သည့် စိတ်ကလည်း တနေ့တခြား တိုးတိုးလာသည်။ ထို့ကြောင့် အခွင့်ကောင်းကို စောင့်ရင်း တစ်နေ့တွင်

“ အောင်အောင်ရေ site အတွက် လိုအပ်တဲ့ ပစ္စည်းတွေ ထပ်ဝယ်ဖို့ရယ်၊ အရင်ယူထားတဲ့ ပစ္စည်းဖိုးတွေ ရှင်းဖို့ မင်း မနက်ဖြန် မန္တလေးကို သွားရမယ်”

“ ကိုအောင် ကြာမှာလားဟင်”

“ တစ်ညအိပ်ပါ။ ဘာလဲ ညည်းယောက်ျားကို စိတ်မချလို့လား ညည်းလည်း လိုက်သွားလေ”

“ တစ်ညအိပ်ဆိုရင်တော့ မလိုက်တော့ပါဘူး။ ကိုအောင့် အလုပ်မှာ နွေး လိုက်နှောင့်ယှက်သလို ဖြစ်နေပါ့မယ်”

“ နွေးရယ် ကိုအောင်လည်း ပြီးတာနဲ့ တန်းပြန်လာမှာပေါ့ ဟုတ်ပြီလား”

_________________________

ဝင်းနိုင် အောင်အောင့်ကို ကားဂိတ်လိုက်ပို့ပြီး site ထဲ ခဏဝင်ကာ အိမ်သို့ ပြန်ခဲ့သည်။ အိမ်ရောက်သော် နွေးနွေး ရေချိုးခန်းမှ ထမိန်ရင်လျားဖြင့် ထွက်လာသည်။

“ ဟင် ကိုဝင်းနိုင် ဒီနေ့ site ထဲ မသွားဘူးလား”

“ ဒီနေ့ လုပ်စရာလေးရှိလို့ ပြန်လာတာ ဟဲဟဲဟဲ”

ဝင်းနိုင်ကပြောရင်း နွေးနွေးရဲ့ မလုံ့တလုံ ဖြစ်နေသော ရင်သားလေးများကို တဏှာခိုးဝေနေသော မျက်လုံးဖြင့် ကြည့်နေသည်။ နွေးနွေး စိတ်မလုံစွာ ရင်ဘက်ကို လက်ဖြင့်အုပ်၍ ဝင်းနိုင်ကို ရှောင်လိုက်ပြီး အခန်းထဲ အပြေးတပိုင်း ဝင်လိုက်သည်။ အခန်း တံခါး ပိတ်လိုက်စဉ် ဝင်းနိုင်မှာ လက်တစ်ဖက်ဖြင့် အခန်းတံခါးကို လှမ်းဆွဲပြီး အခန်းထဲ လိုက်ဝင်လာလိုက်သည်။

“ ကို ကိုဝင်းနိုင် အခန်းထဲ ဘာ ဘာလုပ်မလို့လဲ”

“ ငါ လုပ်စရာရှိလို့ ပြန်လာတာလို့ ပြောပြီးပြီလေ”

“ အဲ့ဒါနဲ့ ဘာဆိုင်လို့ အခန်းထဲ ဝင်လာတာလဲ။ အခု ထွက်ပေးပါ”

“ အေး ငါလုပ်စရာရှိတာက နင့်ကိုလေ”

ဝင်းနိုင် ပြောပြောဆိုဆို နွေးနွေးရဲ့ ပုခုံးနှစ်ဖက်ကို ကိုင်ကာ ကုတင်ပေါ် ဆောင့်တွန်းလိုက်သည်။

“ ဝုန်း အ”

နွေးနွေး ကုတင်ပေါ် ပတ်လက်လှန်ကျသွားရာ ဝင်းနိုင် နွေးနွေးအပေါ် ခုန်အုပ်၍ တက်ခွလိုက်သည်။

“ ရှင် ရှင် မယုတ်မာနဲ့နော် လွှတ် လွှတ်”

နွေးနွေး ရုန်းကန်ရင်း ဝင်းနိုင်ရင်ဘတ်အား လက်သီးနှင့်ထု မျက်နှာအား လက်သဲများနှင့် ကုတ်ခြစ်သည်။ ဝင်းနိုင် နွေးနွေး၏ လက်နှစ်ဖက်ကို ဖိထားကာ

“ မင်း ငြိမ်ငြိမ်လေးနေရင် ကောင်းမယ် နွေးနွေး။ မဟုတ်ရင် အသားနာလိမ့်မယ်”

“ ဘာ ရှင် ကျွန်မကို မတရားကျင့်တာ ငြိမ်ခံရမယ် ဟုတ်လား။ လူယုတ်မာကြီး လွှတ် လွှတ် အု အု ဝု”

နွေးနွေးပါးစပ်ထဲ အသင့်ယူလာသော လက်ကိုင်ပုဝါကို လုံးထွေး၍ ဆို့လိုက်သည်။ ပြီးနောက် နွေးနွေး၏ လက်နှစ်ဖက်ကို ဒူးဖြင့် ဖိထားကာ ခါးပတ်ကို ချွတ်လိုက်ပြီး လက်နှစ်ဖက်ကို ကုတင်တိုင်တွင် ပူးချည်လိုက်သည်။ လှုပ်ရှား၍ မရတော့သော အခြေအနေတွင် ဝင်းနိုင် နွေးနွေးကိုယ်ပေါ်မှ ဆင်းကာ ထဘီကို ဆွဲချွတ်လိုက်သည်။ နွေးနွေးကိုယ်‌ ကိုယ်တုံးလုံး ဖြစ်သွားတော့သည်။

“ ဝု ဝု ဝု ဝူးးး”

ဝင်းနိုင် သူ၏ ဘောင်းဘီကိုချွတ်ကာ နွေးနွေး၏ ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ပုခုံးပေါ်ထမ်း၍ လီးဒစ်ကို စောက်ပတ်အဝတွင် တေ့လိုက်သည်။ နှူးနှပ်ပြီးမှ လိုးချင်သော်လည်း လီးအရင်ဝင်ထားမှ စိတ်ချရမည်လေ။

“ အင့် ဗျိ ဗျိ ဗျစ် အူးးဟူးဟူးးးးဟူးးးး”

အားပြင်းပြင်းဖြင့် တစ်ချက်တည်း ဆောင့်ထည့်လိုက်ရာ လီးမှာ စောက်ပတ်အတွင်းသားများအား ပွတ်တိုက်ကာ သားအိမ်ခေါင်းထိ ဝင်ဆောင့်သည်။ နွေးနွေး သားအိမ်အောင့်သွား၍ ခေါင်း ဘယ်ညာ ရမ်းကာ မျက်ရည်များပင် ကျလာသည်။ ဝင်းနိုင်က လီးကို တစ်ဆုံးထုတ်ကာ အားကုန် ပြန်ဆောင့်ချလိုက်သည်။

“ ဗလွတ် ဗျွတ် အင့် ဗျိ ဗျိ ဇွိ ဒုတ် အူးး ဟူးးဟူးးဟူးးး”

တစ်ချက်ခြင်း အားရပါးရ လိုးဆောင့်ပြီး နွေးနွေးရဲ့ စောက်ပတ်လေး ဝင်းနိုင်လီးကို ခံနိုင်ရည်ရှိလာသဖြင့် ဝင်းနိုင် အဆက်မပြတ် ဆောင့်တော့သည်။ နွေးနွေး စိတ်က မနှစ်မြို့သော်လည်း မသိစိတ်က ဖင်ကြီးကို ကော့ကော့ပေးသည်။

“ ဗျိ ဗျိ ဇွိ ဇွိ အု အု အု ဗျွတ် ဗျွတ် ဗျွတ် ဗျွတ် အု အု အိ အားးးရှီးးးးးးးး”

ဝင်းနိုင် ဆောင့်ချက်တွေ ပြင်းလာကာ နွေးနွေး စောက်ပတ်ထဲ သုတ်ရည်များ ပန်းထုတ်လိုက်သည်။ နွေးနွေးလည်း ခါးကော့ ဖင်ကြွကာ ပြီးသွားသည်။ ဝင်းနိုင် နွေးနွေးပါးစပ်ထဲမှ လက်ကိုင်ပုဝါကို ထုတ်လိုက်ပြီး ခါးပတ်ကြိုးကို ဖြည်ပေးလိုက်သည်။

“ ကောင်းလား နွေးနွေး”

“ ဘာ ကောင်းလားလဲ လူယုတ်မာကြီး။ အီးဟီးဟီးဟီး ကိုအောင် သိသွားရင် ကျွန်မ ဘဝပျက်ပြီရှင့် အီးဟီးဟီးဟီး”

“ မင်းမပြောရင် အောင်အောင် မသိပါဘူးကွာ။ ငိုမနေစမ်းနဲ့ တိတ်တော့။ ခဏနားပြီးရင် နောက်တစ်ချီ ဆွဲမယ် ဟုတ်ပြီလား။ ငါ မင်းကို အောင်အောင်လိုးတာထက် ကောင်းအောင် လိုးပေးမှာပါကွ”

ဝင်းနိုင် ပြောရင်း အဝတ်မဝတ်ဘဲ အခန်းအပြင်ဘက် ထွက်သွားသည်။ ပြီးနောက် Beer ပုလင်း ယူလာကာ beer သောက်ရင်း ကုတင်ပေါ် တစ်သိမ့်သိမ့် ရှိုက်ငိုနေသော နွေးနွေးအား မျက်စိအရသာခံနေသည်။ Beer တစ်လုံး ကုန်သွားသော် ကုတင်ပေါ် တက်လာသည်။

“ ကဲ နွေးနွေး နောက်တစ်ချီ စလိုက်ကြစို့ ပေါင်ကားလိုက်”

နွေးနွေးလည်း မထူးတော့ပြီမို့ မျက်နှာလွှဲ၍ ပေါင်ဖြဲပေးလိုက်သည်။ ဝင်းနိုင် နွေးနွေးပေါင်ကြားထဲ ခေါင်းဝင်ကာ စောက်ပတ်ကို snow tower ဖြင့် သုတ်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် စောက်ပတ်အား လက်ဖြင့်ဖြဲ၍ အကွဲကြောင်းလေးထဲ လျှာဖြင့် ထိုးမွှေလိုက်သည်။

“ အားးး ရှီးး အဟင့် ဟင့် ဟင့်”

ပါးစပ်ကို စောက်ပတ်တွင် ဖိထားကာ လျှာဖြင့် အားရပါးရ ထိုးမွှေလိုက်၊ စောက်ပတ်အတွင်းသားများအား စုပ်ယူလိုက်၊ စောက်စိလေးကို နှုတ်ခမ်းဖြင့် ဖိစုပ်လိုက် လုပ်ပေးနေရာ

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် အားးးရှီးးးး အဟင့် ဟင့် ဟင် အိုးးးးးးး”

နွေးနွေး အောင်အောင့်ကိုပင် သတိမရနိုင်တော့ပေ။ ဝင်းနိုင် စောက်စိလေးကို ဖိစုပ်ပေးရင်း လက်ညှိုးကို စောက်ပတ်ထဲ ထိုးထည့်ကာ G-sport နေရာအား လက်ညှိုးဖြင့် ဖိပွတ်ပေးနေသည်။ နွေးနွေး ဝင်းနိုင်၏ခေါင်းကို လက်ဖြင့်ကိုင်ကာ စောက်ပတ်နှင့် ဖိကပ်ရင်း ဖင်ကြီးကို ကော့ကော့ပေးသည်။

“ ပြွတ် ပြွတ် စိ စိ အားး ရှီးးး ကောင်းလိုက်တာ ဟားးးး ထွက်ကုန်ပြီ ထွက်ကုန်ပြီ အားးးးးးးးးးးး”

နွေးနွေးခါးလေး ဆန့်ငင်ဆန့်ငင် ဖြစ်ကာ တစ်ချီပြီးသွားသည်။ ဝင်းနိုင် ချက်ခြင်း နွေးနွေးဖင်အောက် ခေါင်းအုံးခုကာ ဖောင်းကြွလာသော စောက်ပတ်ကြီးထဲ လီးကို ထိုးထည့်လိုက်သည်။

“ ဗျိ ဗျိ ဗွတ် ဗွတ် အားးးးးးးး”

နွေးနွေးကလည်း ဝင်းနိုင်ရဲ့ လက်မောင်းများကို လက်ဖြင့်ကိုင်ကာ

“ ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် ဆောင့် ဆောင့် အားရပါးရ ဆောင့် အားးးးးးး”

ထိုနေ့တွင် ဝင်းနိုင် နွေးနွေးအား တစ်နေကုန် တစ်ညလုံး နားလိုက် လိုးလိုက်ဖြင့် နံနက်လင်းမှ လိုးပွဲရပ်သွားသည်။

နောက်ရက်တွင် အောင်အောင် site ထဲ ရှိနေချိန် ဝင်းနိုင်မှာ အိမ်သို့ပြန်လာကာ နွေးနွေးကို လိုးသည်။ နွေးနွေးမှာလည်း နေ့ဘက် ဝင်းနိုင်ရဲ့ အလိုးကိုခံလိုက်၊ ညဘက် အောင်အောင်လိုးတာကို ခံလိုက်ဖြင့် ကာမအရသာကို ကောင်းကောင်းကြီး ခံစားဇိမ်တွေ့နေတော့သည်။ နှစ်ယောက်သား အနေအထိုင် ပိရိသဖြင့် အောင်အောင် လုံးဝ မရိတ်မိပေ။ ဝင်းနိုင်၏ သွန်သင်မှုကြောင့် နွေးနွေး လီးကိုပင် ကောင်းကောင်း စုပ်တက်နေပြီ။ အလုပ်အကိုင် အဆင်ပြေမှ ကလေးယူမည်ဟု ဆုံးဖြတ်ထား၍ တားဆေးထိုးထားသဖြင့် နွေးနွေးမှာ ကိုယ်ဝန် မရှိသေးပေ။

တစ်နေ့တွင် အောင်အောင် site ထဲ လိုအပ်သော ပစ္စည်းများ ဝယ်ယူ စာရင်းရှင်းနေရင်း ပစ္စည်းဝယ်သည့် ကုမ္မဏီမန်နေဂျာနှင့် ရင်းနှီးကာ သူ့ထံတွင် ငွေလွှဲ ငွေကောက် ကားမောင်းတက်သည့် အမျိုးသားတစ်ဦးနှင့် စာရင်းကိုင် အမျိုးသမီးတစ်ဦး လိုအပ်ကြောင်း စကားစပ်မိသည်။ မိမိတို့လင်မယား နှစ်ယောက်လုံး အလုပ်ရနိုင်သော်လည်း အိမ်ထောင် မရှိသူကို ဦးစားပေးခေါ်သဖြင့် စိတ်ဓါတ်ကျကာ ပြန်လာသည်။

“ ကိုအောင် မျက်နှာလည်း မကောင်းပါလား။ ဘာဖြစ်လာလို့လဲ”

“ ဒီလို နွေးရေ %&$#@*-=………….”

“ သြော် အဲ့ဒါများ လွယ်လွယ်လေး။ ကိုအောင်နဲ့ နွေးနဲ့ မောင်နှမလို့ ပြောပြီး အလုပ်လျှောက်ကြည့်မယ်လေ။ မရတော့လည်း အရှုံးမရှိပါဘူး။ ရတော့လည်း အမြတ်ပေါ့”

“ ဟား အဲ့ဒီအကြံ မဆိုးဘူး ဒါပေမယ့်”

“ ဘာမှ ဒါပေမယ့်မနေနဲ့၊ နောက်ကိစ္စ နောက်ရှင်း၊ အခုဘဲ အလုပ်လျှောက်ဖို့ လုပ်တော့။ နွေးလည်း ကိုအောင်တစ်ယောက်တည်း အလုပ်လုပ်နေတာ မကြည့်ရက်ဘူး”

“ ok ဒါဆို အခုဘဲ သွားလျှောက်လိုက်မယ်။ နွေး မှတ်ပုံတင်ရယ် ပတ်စ်ပို့ပုံရယ် ပေးလိုက်။ ကိုအောင် ဝင်းနိုင်ကိုပြောပြီး မန္တလေးအထိ သွားလျှောက်ရမှာ”

အောင်အောင် ဝင်းနိုင်ကိုပြောကာ မန္တလေးသို့ ဆင်းသွားသည်။ ဝင်းနိုင်လည်း ချက်ခြင်း အိမ်သို့ပြန်လာကာ

“ နွေးရယ် အလုပ်ရရင် နွေးလည်း မန္တလေးကို လိုက်သွားမှာပေါ့နော်။ ကိုယ်တော့ လွမ်းနေရတော့မှာပေါ့”

“ အော် ကိုဝင်းနိုင်ရယ် ကျွန်မတို့ တစ်သက်လုံး ဒီလိုနေသွားလို့ မဖြစ်ဘူးလေ။ ဘဝအတွက် တိုးတက်ရာ တိုးတက်ကြောင်း ရှာရမှာပေ့ါ။ ကဲ လွမ်းရမဲ့ကိစ္စ ခဏထားလိုက်။ ကိုအောင် မန္တလေးသွားတဲ့ တစ်ညလုံး နွေးတို့ အတူတူနေမယ်လေ”

“ ဟားးး ဒါ ဟုတ်တာပေါ့ ကဲလာ အခန်းထဲသွားကြစို့”

“ ဒါမျိုးကြ နှစ်ခါမပြောရဘူး လူဆိုး”

“ ဟဲ ဟဲ ဟဲ ဟဲ”

ဝင်းနိုင် နွေးနွေးပုခုံးလေးအား ဖက်ကာ အခန်းထဲဝင်၍ အခန်းတံခါးကို ပိတ်လိုက်သည်။

“ ဂျိတ်”

အောင်အောင်တို့လင်မယား နှစ်ယောက်စလုံး အလုပ်ရသဖြင့် မန္တလေးတွင် ကုမ္ပဏီမှ စီစဉ်ပေးသော တိုက်ခန်းတွင် နေရသည်။ မန်နေဂျာနှင့်လည်း ရင်းနှီးသဖြင့် အစစအရာရာ အဆင်ပြေသည်။ Interview စဉ်က သူဌေးကိုယ်တိုင် ဗျူးကာ အောင်အောင်က ငွေလွှဲ ငွေထုပ် နေရာတွင် အလုပ်ရပြီး နွေးနွေးက စာရင်းကိုင် အလုပ်ရသည်။ မောင်နှမ အတူနေခြင်သည်ဟု ပြောထားသဖြင့် တိုက်ခန်းတစ်ခုတွင် ပေးနေခြင်း ဖြစ်သည်။ လင်မယားနှစ်ယောက်လုံး ပျော်လိုက်သည် ဖြစ်ခြင်း။

သူဌေးမှာ အသက် ၃၅ နှစ်အရွယ်သာ ရှိသေးပြီး အိမ်ထောင်ကွဲနေသူဖြစ်ကြောင်း၊ သူ၏ အမျိုးသမီးမှာလည်း ကုမ္ပဏီတစ်ခု ထောင်ထားကြောင်း၊ သူဌေးက သဘောကောင်းသော်လည်း လုပ်ငန်းတွင် တိကျမှကြိုက်ကြောင်း မန်နေဂျာကိုမိုး ပြောသဖြင့် သိထားသည်။ လင်မယားနှစ်ယောက်လုံး အလုပ်တွင် မောင်နှမပုံစံ ပိပိရိရိနေကာ အလုပ်ကို တာဝန်ကျေအောင် လုပ်ပြီး ညနေ အလုပ်ဆင်းချိန်မှ အတိုးချ အလွမ်းသယ်ရသည်။

“ လွမ်းလိုက်ရတာ နွေးရယ်၊ ကိုအောင်တို့ဘဝက နီးလျက်နဲ့ ဝေးနေရတဲ့ ဘဝကွာ”

“ အော် ကိုအောင်ရယ် နေ့ခင်းသာ စကားကောင်းကောင်း မပြောရတာ။ ညဘက် အတူတူနေလို့ရတာဘဲဟာ။ တစ်ခြား အလုပ်မရသေးခင်လေး အောင့်အီးပြီး နေကြတာပေါ့။ အခု အလုပ်က မပင်ပန်းတဲ့အပြင် လစာလည်း မက်လောက်စရာ၊ နေရာထိုင်ခင်းလည်း ပေးထားတော့ နွေးတို့အတွက် ဘယ်လောက် အဆင်ပြေလဲ၊ ရတာလေး စုကြတာပေါ့။ ဒီအတိုင်း တစ်သက်လုံး နေသွားမှာမှ မဟုတ်တာ”

“ အင်းပါ နွေးရယ်။ ဒါပေမယ့် သူဌေးကိုစိုးခိုင် နွေးကို ကြည့်တဲ့ မျက်လုံးတွေ အရောင်တောက်လွန်းတော့ ကိုအောင် စိတ်မချဘူးကွယ်”

“ သူက နွေးကို အပျိုမှတ်လို့ ကြည့်တာ နေမှာပါ ကိုအောင်ရယ်။ စိတ်ချပါ နွေး ရှောင်တတ်ပါတယ်။ နွေးလေ ကိုအောင့်ကို အရမ်းချစ်တယ် သိလား”

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်”

နွေးနွေး အောင်အောင့်နှုတ်ခမ်းကို နမ်းစုပ်လိုက်သည်။ အောင်အောင် နွေးနွေးအား သိုင်းဖက်ကာ အငမ်းမရ ပြန်လည်နမ်းရှိုက်လိုက်သည်။ နွေးနွေး အောင်အောင့်ရင်ဘက်ကို တွန်းလှဲရာ အောင်အောင် ကုတင်ပေါ် ပတ်လက်လှန်ကျသွားသည်။ နွေးနွေး အောင်အောင့်အပေါ်မှ တက်ခွကာ အောင်အောင့်အင်္ကျီအား ချွတ်လိုက်သည်။ အောင်အောင့်နို့အုံနှင့် ရင်ဘက် တစ်လျှောက် လက်သည်းချွန်များနှင့် အသာကုတ်ခြစ်ရင်း နို့သီးခေါင်းလေးများကို စုပ်လိုက်သည်။

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် အိုးးးး ရှီးးးး”

အောင်အောင် ခေါင်းမော့ကာ ဇိမ်တွေ့သွားသည်။ နွေးနွေးလျှာလေးဖြင့် အောင်အောင့်ချက်ကို ကလိရင်း ဘောင်းဘီဇစ်ကို ဖွင့်ကာ အထဲမှ မာန်ဖီနေသော လီးကို လက်ဖြင့် ဖွဖွလေး ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။

“ အိုး ကိုအောင့်ဟာကြီးက တင်းမာနေတာဘဲ”

“ နွေးက အဲ့လောက်ဆွနေမှတော့ ဒီကောင်ကြီး ထနေပြီပေါ့ ဟားဟားဟားဟားး”

“ ကဲ ဒီနေ့ နွေး ကိုအောင့်ကို အစွမ်းကုန် ပြုစုပေးမယ်နော်”

နွေးနွေး အောင်အောင့်ဘောင်းဘီအား ဆွဲချွတ်ကာ ကုတင်ခြေရင်းတွင် ပုံလိုက်သည်။ ပြီးနောက် ထောင်မက်နေသော လီးကြီးကို လက်ဖြင့် ဖွဖွလေး ကိုင်ကာ အရည်ပြားကို ဆွဲချလိုက်သည်။ နီရဲစိုစွတ်နေသော လီးဒစ်ကြီးပေါ်လာရာ နွေးနွေး နှုတ်ခမ်းအားစုပြီး လီးဒစ်ကို ငုံစုပ်လိုက်သည်။

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် အားးး ရှီးးး နွေးရယ်”

အောင်အောင် နွေးနွေးခေါင်းကို ကိုင်ကာ လက်ချောင်းများဖြင့် ဆံပင်ကို ထိုးဆွရင်း မှိန်းနေသည်။ နွေးနွေး အောင်အောင့်ဂွေးဥနှစ်လုံးကို လက်ဖြင့် ဖွဖွလေး ပွတ်ချေနေရင်း လီးဒစ်ကို လျှာဖြင့် ဝိုက်လိုက်၊ လီးကို အာခေါင်ထိအောင် ငုံစုပ်လိုက် လုပ်ပေးနေရာ

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် အိုးးးး ဟိုးး ဟိုးး ကောင်းလိုက်တာ နွေးရယ် ရှီးးးးး”

ဆယ်မိနစ်ခန့် အောင်အောင့်လီးကို စိတ်ကြိုက် စုပ်ပေးလိုက်ရာ အောင်အောင့်တစ်ကိုယ်လုံး ကုတင် ထက်တွင် ကော့လှန်နေတော့သည်။

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် အားးးဟားးးဟားးး”

“ နွေး အပေါ်က တက်ဆောင့်ပေးမယ်နော်”

နွေးနွေး အောင်အောင့်နားနား တိုးတိုးလေး ကပ်ပြောလိုက်ရာ အောင်အောင် မျက်လုံးမှေးစင်းကြည့်ရင်း ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်သည်။ နွေးနွေး အဝတ်များ ချွတ်ကာ အောင်အောင့်အပေါ် တက်ခွလိုက်သည်။ လီးကို လက်ဖြင့်ကိုင်ကာ စောက်ပတ်အပေါက်တွင် တေ့လိုက်ပြီး ဖင်ကို ဖြေးဖြေးခြင်း ဖိထိုင်လိုက်သည်။

“ ပြွတ် ဗလွတ် ဗျိ အားဟားးဟားးး”

တင်းမာနေသော လီးကြီးမှာ နွေးထွေးနူးညံ့သော စောက်ပတ် အတွင်းသားများအား ပွတ်တိုက်ကာ အဆုံးထိ ဝင်သွားသည်။ နွေးနွေး ဖင်ကြီးကို ကြွလိုက် ဖိလိုက်ဖြင့် လုပ်ပေးလိုက်ရာ

“ ပြွတ် ပြွတ် ဗလွတ် ဗျွတ် အိုးးး ရှီးးး”

အောင်အောင် ဇိမ်တွေ့နေသည်။ အချက် ၂၀ ခန့် အပေါ်မှ လိုးပြီးသော် နွေးနွေး စောက်ပတ်အား အောင်အောင့် ဆီးခုံဖြင့် ဖိကပ်ကာ ဖင်ကြီးအား စကောဝိုင်း ဝိုင်းပေးလိုက်သည်။

“ အားးး ဟားး ဟားး ဟားး နွေးရယ် ကောင်းလိုက်တာကွာ”

အောင်အောင် နွေးနွေး၏ နို့အုံနှစ်ဖက်ကို လက်များဖြင့် ဖိညှစ်ပေးလိုက်ရာ နွေးနွေး ပိုမိုသွက်လာသည်။ ဆယ်မိနစ်ခန့် စကောဝိုင်းပြီးသော် နွေးနွေးလက်နှစ်ဖက်က အောင်အောင့်ပုခုံးပေါ် ထောက်လိုက်သည်။ ဆံပင်များ အောင်အောင့် မျက်နှာပေါ် အုံကျလာသည်။

“ နွေး အားရပါးရ ဆောင့်တော့မယ်နော်”

“ အင်း”

ဆံပင်များကြားမှ ရမက်ထန်နေသော နွေးရဲ့ မျက်နှာလေး ကြည့်ကောင်းနေသည်။

“ ဗျွတ် ဗျွတ် ဖတ် ဖတ် အင့် အင့် အင့် ပလွတ် ပလွတ် ဗျွတ် ဗျွတ် အ အ အ ”

အောင်အောင်လည်း နွေးနွေးခါးကို လက်ဖြင်ကိုင်ကာ အောက်မှ စည်းချက်ညီညီ ပင့်ပေးသည်။ နွေးနွေး ဆောင့်အချ အောင်အောင် ပင့်အတင် ကွက်တိ ကျနေရာ နှစ်ယောက်စလုံး ကောင်းနေတော့သည်။ နွေးနွေး၏ ဆောင့်ချက်များ သွက်လာသည်။

“ ဗျွတ် ဗျွတ် ဖက် ဖက် ဖက် အ အ အ ဖောက် ဖောက် ဗလွတ် ဗျွတ် အင့် အင့် အင့် ဘွတ် ဘွတ် ဗျွတ် ဗျွတ် အ အ အ ကို ကိုအောင့် အ အ အ ပြီးတော့မယ် ပြီးတော့မယ် ဗျွတ် ဗျွတ် ဗျွတ် အားးး အားးး ရှီးးးးး အိုးးဟိုးးဟိုးးးး ဟားးး”

နွေးနွေးကိုယ်လုံးလေး အောင်အောင့်အပေါ် အရုပ်ကြိုးပျက် ပြုတ်ကျသွားတော့သည်။ အောင်အောင်လည်း တင်းကြပ်စွာ ဖက်ထားလိုက်သည်။

“ အင်းးးဟင်းးဟင်းးဟင်းး ကိုအောင်ရယ် ချစ်လိုက်တာကွယ်”

“ နွေး မောသွားပြီလား”

နွေးနွေး ချစ်စဖွယ် ပြုံးပြရင်း ခေါင်းငြိမ့်လိုက်သည်။

“ နွေး ဒီပညာတွေ ဘယ်လိုတတ်တာလဲ ဟင်”

“ အော် ကိုအောင်ရယ်။ နွေးလည်း ဒီဘက်ခေတ်က လူငယ်တစ်ယောက်လေ။ ကိုယ့်ယောက်ျားကို ပြုစုဖို့ရာ 18+ တွေ ကြည့်တာပေါ့ အဟီးးး”

အောင်အောင် နွေးနွေးရဲ့ နဖူးလေးအား နမ်းရှိုက်လိုက်သည်။ နွေးနွေး စိတ်ထဲမှာသာ **ကိုအောင်ရယ် အဲ့ပညာတွေက ကိုအောင့်သူငယ်ချင်း ကိုဝင်းနိုင် သင်ပေးလိုက်တာတွေလေ၊ နွေးလေ ကိုဝင်းနိုင်နဲ့ ဖောက်ပြန်မိပေမယ့် ကိုအောင့်ကိုဘဲ ချစ်တာပါ၊ နွေးရဲ့ စိတ်ဆန္ဒအရ မှားခဲ့တာကို ခွင့်လွှတ်ပေးပါနော်၊ နွေး ကိုအောင့်ကို အရမ်းချစ်တယ်ကွယ်***။ နွေးနွေး ရင်ထဲက စကားတွေကို ကိုအောင် မကြားနိုင်ဘဲ နွေးနွေးကိုယ်လုံးလေးအား ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဖတ်ထားရင်း အိပ်ပျော်သွားတော့သည်။

————————————————

အလုပ်မှ အိမ်သို့ ဖယ်ရီကားဖြင့် အတူတူ ပြန်ရသော်လည်း တစ်ခါတစ်ခါ နွေးနွေး စာရင်းများ မပြီးလျှင် နောက်ကျတတ်သည်။ ထိုအချိန်တွင် အောင်အောင်က အရင်ပြန်ရသည်။ မောင်နှမဟု ပြောထားသဖြင့် ထိုအချိန်ကြီးအထိ စောင့်ရန် မသင့်ပေ။ ထိုသို့ နောက်ကျသည့်အခါမျိုးတွင် မန်နေဂျာကိုမိုးက နွေးနွေးအား ကားဖြင့် လိုက်ပို့ပေးတက်သည်။ ကိုမိုး လိုက်ပို့ပေးလျင် သိပ်မိုးမချုပ်သော်လည်း တစ်ခါတစ်ရံ ကိုစိုးခိုင် လိုက်ပို့လျှင် ဆိုင်တစ်ဆိုင်၌ ညစာ စားပြီးမှ ပြန်ပို့သည်။ ထိုညမျိုးတွင် အောင်အောင် အူတိုရသည်။

ဒီရက်ပိုင်း ညစာစားပွဲ ရှိသည့်အခါတွင်လည်း ကိုစိုးခိုင် နွေးနွေးကို ခေါ်သွားလေ့ရှိသည်။ ယခုညလည်း နွေးနွေးအား ကုမ္ပဏီမိတ်ဆုံစားပွဲတွင် သူနှင့်အတူ လိုက်ရန် ခေါ်သဖြင့် မငြင်းသာ၍ နွေးနွေး လိုက်သွားရသည်။ အောင်အောင်လည်း မန်နေဂျာကိုမိုး ခေါ်သဖြင့် နှစ်ယောက်သား Beer ဆိုင် ထိုင်ဖြစ်ကြသည်။

“ အောင်အောင်ရေ မင်းညီမကိုတော့ သူဌေးက မျက်စိကျနေပုံ ရတယ်”

“ ဘာဗျ”

“ အာ မင်းကလည်း ဖြေးဖြေးလုပ်ပါဟ”

“ Sorry ကိုမိုးရာ”

“ ငါက ဖြစ်နိုင်တာကို ပြောတာပါကွ။ မင်းကလည်း အဲ့လောက်တောင် နှမျောသလား”

***နှမျောတာပေါ့ဗျာ။ အဲ့ဒါ ကျုပ်မိန်းမဗျ ကျုပ်မိန်းမ***။ အောင်အောင် ရင်ထဲကသာ ပြောဖြစ်ကာ Beer တွေ လှိမ့်သောက်နေတော့သည်။ အိမ်ပြန်ရောက်သော် နွေးနွေး ရောက်နှင့်နေပြီ။

“ ကိုအောင် ဘယ်သွားနေတာလည်းကွယ်။ နွေး စောင့်နေတာ ကြာပေါ့”

“ နွေးရယ် ကိုအောင်လေ နွေးကို စိတ်မချတော့ဘူးကွယ်။ ဒါနဲ့ နွေးမျက်နှာလည်း မကောင်းပါလား”

“ ဟုတ်တယ် ကိုအောင်။ ဒီနေ့ ကိုစိုးခိုင် နွေးကို လက်ထပ်ခွင့်တောင်းတယ်”

“ ဟာ ဘယ်ဖြစ်မလဲ၊ နွေး ဘယ်လို ပြောလိုက်လဲ”

“ မဖြစ်နိုင်ပါဘူးလို့ ငြင်းလိုက်တာပေါ့ ကိုအောင်ရယ်။ နွေးမှာ ရည်ရွယ်ထားတဲ့သူ ရှိတယ်လို့ ပြောလိုက်တယ်”

“ ဟူးးး ဒီအတိုင်းနေလို့ မဖြစ်တော့ဘူး နွေး။ ဒီလကုန်ရင် ကိုအောင် သူဌေးကို အမှန်အတိုင်း ဖွင့်ပြောမယ်။ အလုပ်က ထွက်ရင် ထွက်ရပါစေကွာ”

“ ကဲပါ ဒါတွေထားတော့ လာ အိပ်ကြစို့”

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်”

—————————————–

ဒီနေ့ ကိုအောင် ရုံးသို့ပြန်ရောက်တာ နောက်ကျသည်။ ရောက်လာတော့လည်း မျက်နှာမကောင်း။ မန်နေဂျာရုံးခန်းထဲ အလောတကြီး ဝင်သွားသည်။ တစ်နာရီခန့်ကြာသော် ကိုစိုးခိုင် ရောက်လာသည်။ ဘာတွေဖြစ်လို့ ဘာတွေ ဆွေးနွေးနေကြသည်ကို နွေး မသိ။ ရုံးဆင်းချိန် ရောက်လာသဖြင့် နွေး အရင်ပြန်လာခဲ့သည်။ ည တော်တော်လေး ဉာည့်နက်မှ ကိုအောင် ပြန်ရောက်လာသည်။

“ ကိုအောင် မျက်နှာလည်း မကောင်းပါလား။ ဘာတွေဖြစ်လို့လဲ ဟင်”

အောင်အောင် နွေးနွေးအား ထွေးပွေ့လိုက်ရင်း

“ နွေးရယ် ကိုအောင်တော့ ဘဝပျက်ပြီကွာ အီးဟီးဟီးဟီး”

“ အို ကိုအောင် နွေးကို အကျိုးအကြောင်းလေး ပြောပြပါဦး”

“ နေ့လည်က ကိုအောင် site တစ်ခုက ပစ္စည်းဖိုး သိန်းသုံးရာ သွားယူပြီးအပြန် လမ်းမှာ အဖိုးကြီး တစ်ယောက် လမ်းလျှောက်ရင်း မူးလဲလို့ ကားနဲ့ တင်လာပြီး ဆေးရုံကို လိုက်ပို့ပေးခဲ့တယ်။ ဆေးရုံရောက်တော့ သူ့ phone ထဲက contact list ကိုကြည့်ပြီး သူ့မိသားစုကို အကြောင်းကြားတယ်။ ပြီးတော့ ကားဆီပြန်လာရော ကားနောက်ခန်းထဲက ပိုက်ဆံတွေ မရှိတော့ဘူးကွာ။ အီး ဟီး ဟီး ဟီး”

“ ဘုရား ဘုရား ကိုအောင်ရယ်၊ ကိုစိုးခိုင်က ဘာပြောလဲ ဟင်”

“ ကိုအောင့် တာဝန်တဲ့။ သူပြောတာလည်း ဟုတ်ပါတယ်။ ကိုအောင် ဒီငွေကို မဆပ်နိုင်ရင် တရားဥပဒေအရ ရင်ဆိုင်ရမှာ။ အဲ့ဒီတော့ နွေး အိမ်ကိုပြန်တော့။ ကိုအောင် ထောင်ကထွက်လာမှ နွေးကို လာခေါ်လှည့်မယ်နော်”

နွေးနွေး ခေတ္တမျှ စဉ်းစားကာ

“ ကဲ တော်ပြီ ကိုအောင်။ နွေး မနက်ဖြန် ကိုစိုးခိုင်နဲ့ ဆွေးနွေးကြည့်မယ်။ ကိုအောင့်ကို နွေး ထောင်အကျ မခံနိုင်ဘူး”

နွေးနွေးပုံစံက ဆုံးဖြတ်ချက်တစ်ခု ချလိုက်သကဲ့သို့ ပါးပြင်ပေါ်လည်း မျက်ရည်စတွေ ကျဆင်းလာသည်။

“ နွေး ဘာလုပ်မလို့လဲ”

“ ကိုစိုးခိုင် နွေးကို လက်ထပ်ဖို့ ကမ်းလှမ်းထားတယ် ကိုအောင်”

“ ဟာ မဖြစ်ဘူး နွေး၊ လုံးဝ မဖြစ်နိုင်ဘူး”

“ ကိုအောင်ရယ်၊ နွေး ကိုအောင့်ကို ထောင် လုံးဝ အကျမခံနိုင်ဘူး။ နွေး ကိုအောင့်ကို ကယ်တင်ခွင့် ပေးပါ။ နွေးလေ ဘယ်ဘဝရောက်ရောက် ကိုအောင့်ကို ချစ်နေမှာပါ။ အဟင့် ဟင့် ဟင်”

“ နွေးရယ် ကိုအောင် ရင်ကွဲပါပြီကွာ”

အောင်အောင်နှင့် နွေးနွေး တင်းကြပ်စွာ ဖက်ထားလိုက်ကြသည်။

——————————————

ကုတင်ထက်တွင် တစ်ဖက်လှည့်ကာ ဘေးတစ်စောင်း လှဲနေသော နွေးနွေး၏ ပေါင်အတွင်းသားလေးကို ပွတ်သပ်ရင်း ကိုစိုးခိုင် ပြုံးမိသည်။ နွေးနွေးခင်မျာ နှစ်ချီဆတ်တိုက် အလိုးခံထားရ၍ မှိန်းနေသည်။ ဦးစိုးခိုင်ရဲ့ လိုးချက်တွေက ကြမ်းလွန်းသည်။ ဆောင့်ချက်တွေ ပြင်းထန်လွန်း၍ ပေါင်ခွဆုံ အောင့်ကာ စောက်ပတ်တစ်ခုလုံး ပူထူနေသည်။ မုဒိန်းကျင့်ကာ အညှိုးနှင့် လိုးခံရသကဲ့သို့ ခံလိုက်ရသည်။ အောင်အောင် ထောင်ကျမည့် အရေး အတွက် ဒီကနေ့ ဦးစိုးခိုင်ကို နွေးနွေး လက်ထပ်ခဲ့သည်။

ညပိုင်း အိပ်ခန်းထဲရောက်သည်နှင့် နှူးနှပ်ခြင်း မပြုဘဲ နွားသိုးကြိုးပျက် အလိုးခံလိုက်ရသဖြင့် နွေးနွေးမှာ ရမ္မက်စိတ်ထက် နာကျင်မှုက ပိုနေသည်။ ဦးစိုးခိုင်သည် တဏှာစိတ် ပြင်းထန်သူဖြစ်ကာ ကာမဆက်ဆံရာတွင် ကြမ်းတမ်းသည့် နည်းလမ်းများ အသုံးပြုမှ အာသာပြေသူ ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့်ပင် သူ့မိန်းမဒေါ်မီမီ သူမရှိခင် နောက်မီးလင်းသဖြင့် ကွဲခဲ့ရသည်။ ဦးစိုးခိုင်၏ ဆက်ဆံမှုမှာ ဖာသည်မပင် မခံနိုင်ပေ။ ဒေါ်မီမီလည်း ချစ်၍ ယူထားသော ယောက်ျား ဖြစ်လင့်ကစား ကာမဆက်ဆံမှုတွင် တစ်ကြိမ်မျှ ကျေနပ်မှု မရခဲ့သဖြင့် နောက်မီးလင်းရင်း လင်မယား ကွာရှင်းခဲ့သည်။ ဦးစိုးခိုင် အရက်ခွက်ကို တစ်ကျိုက်မော့ကာ စီးကရက် ခဲရင်း

“ နွေးနွေး ”

“ ရှင် အစ်ကိုကြီး”

“ မင်းတို့ လင်မယား နှစ်ယောက်လုံး ငါ့ကို ညာခဲ့တယ်”

“ ရှင်!!!!!!!!!!!!”

ဦးစိုးခိုင် ကုတင်ထက် တက်လာကာ နွေးနွေးဆံပင်အား လက်ဖြင့် ဆွဲဆုပ်ကိုင်လိုက်သဖြင့် နွေးနွေး ခေါင်းမော့သွားသည်။ နွေးနွေးနားနား ကပ်၍

“ မင်းတို့ အလုပ်လျှောက်ကတည်းက မှတ်ပုံတင်တွေကို ငါကြည့်ခဲ့တယ်။ မောင်နှမဆိုပြီး မိဘတွေ မတူကြဘူး။ အေး ကိုမိုးလည်း ရိပ်မိလိမ့်မယ်။ ဒါပေမယ့် အောင်အောင့်ကို ကိုမိုးက ခင်လို့ မသိချင်ယောင်ဆောင်ပြီး အလုပ်ခန့်ခဲ့တယ်။ မင်းတို့ကို ပေးနေတဲ့ တိုက်ခန်းက ငါ့တိုက်ခန်းကွ။ အဲ့ဒီမှာ ငါ cctv တပ်ထားတယ်လေ ဟားဟားဟားဟား”

“ ဒါ ဒါဆို ရှင်က ကျွန် ကျွန်မ အိမ်ထောင်သည်မှန်း သိလျက်နဲ့ လက်ထပ်ခဲ့တာပေါ့။ အ အ”

ဦးစိုးခိုင် နွေးနွေးဆံပင်ကို ဆွဲဆောင့်လိုက်သည်။

“ အေး ဟုတ်တယ်လေ။ မင်း ငါ့ကုမ္ပဏီကို ရောက်လာကတည်းက မင်းရဲ့ တက်မက်ဖို့ကောင်းတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကို ငါ ရချင်ခဲ့တာ။ အခုတော့ မင်းက ငါ့လက်ခုပ်ထဲက ရေ ဖြစ်နေပြီကွ။ ဟားဟားဟားဟား။ အေး မင်းက ငါ့ဆီရောက်လာချိန် အပျို မဟုတ်ပေမယ့် အပျိုစစ်သေးတဲ့ တစ်နေရာကိုတော့ ငါ ပိုင်ဆိုင်နိုင်ပါသေးတယ်ကွ။ ဟား ဟား ဟား ဟား”

“ ရှင် ရှင် ဘာလုပ်မလို့ အ”

“ အေး ဟုတ်တယ် အခု ငါ မင်းဖင်ကို လိုးမလို့ကွ”

“ အဲ့ဒါတော့ မလုပ် မလုပ်ပါနဲ့ အစ်ကိုကြီးရယ် အ”

ဦးစိုးခိုင် နွေးနွေးအား မှောက်လျက် အနေအထား ဖြစ်အောင် လုပ်လိုက်ကာ အပေါ်မှ တက်ခွလိုက်သည်။ ပြီးနောက် တင်ပါးနှစ်ခုအား ဖြဲ၍ ဖင်ပေါက်ထဲ တံတွေးထွေးလိုက်ကာ လီးဒစ်ကို စအိုပေါက်တွင် တေ့ပြီး ဆောင့်ထည့်လိုက်သည်။

“ အင့် ဗျိ ဗျိ ဇွိ”

“ အားးး နာတယ် နာတယ်”

လီးဒစ်ကြီး စအိုပေါက် ကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲ ဝင်သွားသဖြင့် နွေးနွေး အတော်အီသွားသည်။

“ ဗျိ ဗျိ ဗျစ် ဗျစ်”

“ အားး အားး နာတယ် နာတယ် အီးဟီးဟီးဟီး”

လီးကြီး ဖင်ပေါက်ထဲ တစ်ဝက်ခန့် တိုးဝင်လာသဖြင့် နွေးနွေး နာကျင်စွာ အော်ဟစ်နေရသည်။ ဦးစိုးခိုင် တစ်ဝက်ခန့် ဝင်နေသော လီးကို ဒစ်မြုပ်ရုံ ဆွဲထုတ်ကာ အဆုံးထိ ဆောင့်သွင်းလိုက်သည်။

“ အင့် ဗျိ ဗျိ ဇွိ ဗျွတ် အားးးးးး သေပါပြီ အမေရဲ့ အမလေးလေး ဖင်ကွဲပါပြီ အီး ဟီး ဟီး ဟီး”

လီးတစ်ဆုံး ဖင်ထဲ ဝင်သွားသည်။ ဦးစိုးခိုင် လီးကို အဆုံးထိထုတ်ကာ အားကုန် ဆောင့်သွင်းလိုက်သည်။

“ ဗျိ ဗျိ ဘု ဘု ဗျွတ် အူးးး ဟူးးး ဟူးးး အမလေးလေး နာတယ် နာတယ်”

နွေးနွေးရဲ့ အော်သံကို ကြားရလေ ဦးစိုးခိုင်ရဲ့ ဆောင့်ချက်တွေ ပြင်းထန်လေဖြင့် အချက် ၃၀ ခန့် အားရပါးရ လိုးဆောင့်ပြီးသော်

“ ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် အားး အားး အားး ဟားးးးရှီးးးးးး”

“ တောက်စ် ဖင်လေးကို စီးပိုင်နေတာဘဲ နွေးနွေးရယ် ဟားး ရှီးး”

ဦးစိုးခိုင်ကသာ ကောင်းနေသော်လည်း နွေးနွေးမှာ အသံပင် မထွက်နိုင်တော့။

—————————————–

ဦးစိုးခိုင်နှင့် ဒေါ်မီမီစိုးတို့သည် စီးပွားရေးလုပ်ငန်းတွင် အောင်မြင်ကြသူများ ဖြစ်ကြသည်။ ငယ်ရည်းစားများ ဖြစ်ကြသော်လည်း စီးပွါးရေးကို အလေးထားကြသဖြင့် ဦးစိုးခိုင် အသက် ၃၀ ၊ ဒေါ်မီမီစိုး ၂၈ နှစ် အရွယ်မှ အိမ်ထောင်ပြုဖြစ်သည်။ ဦးစိုးခိုင်သည် ငယ်စဉ်ကပင် မိဘနှစ်ပါး အိမ်ထောင်ကွဲသွား၍ အိမ်ထောင်ရေးကို သိပ်မယုံ။ မိခင်က အဖေ ရှိလျှက်နှင့် မိမိရှေ့မှာတင် Driver ဦးလေးနှင့် ဖောက်ပြန်သည်။

Driver နှင့် မိခင် ဆက်ဆံတိုင်း Driver က ရိုက်နှက်နှိပ်စက်ကာ ဆက်ဆံသည်ကို မိခင်က ကျေနပ်နေသည်။ သူတို့ ဆက်ဆံတိုင်း ခိုးကြည့်ဖြစ်သည်။ မိခင် ဖောက်ပြန်သည်ကို ဖခင် သိသွားတော့ စကားများကြကာ မိခင် အိမ်ပေါ်မှ ဆင်းသွားသည်။ ဖခင် လိုက်ခေါ်သော်လည်း ပြန်မလိုက်ဘဲ Driver ၏ နှိပ်စက်ခြင်း၌ ပျော်မွေ့နေသည်။ နောက်ပိုင်း ဖခင်လည်း အပျော်မယားများ ထား၍ ကာမဆက်ဆံမှုကို ကြမ်းတမ်းစွာ ပြုသည်။ စိုးခိုင်ကိုလည်း

“ မိန်းမဆိုတာ အရိုးကွဲအောင် ဆော်မှ အသဲစွဲတတ်တဲ့ အမျိုးကွ”

ဟု သင်ကြားသည်။ ထိုအချိန်မှစ၍ ကိုစိုးခိုင်တစ်ယောက် ကာမဆက်ဆံရာတွင် စိတ်ရိုင်းများ ဝင်ခဲ့သည်။ အိမ်ထောင်ကျခါစတော့ မီမီစိုးနှင့် ကာမကိစ္စ ပြုမူတိုင်း နူးညံ့စွာဆက်ဆံပြီး ၆ လ ကျော်လာတော့ စိတ်ရိုင်းများ စလာသည်။ BDSM ဇာတ်ကားများကြည့်၊ မီမီစိုးကိုလည်း ပြ၍ ထိုထဲကအတိုင်း ဆက်ဆံသည်။

မီးမီးစိုးလည်း ပထမပိုင်း အသစ်အဆန်းဟု သတ်မှတ်ကာ လိုက်လုပ်ပေးသည်။ နောက်ပိုင်းတွင် ကာမဆန္ဒ အထွဠ်အထိပ်ထိ ရောက်သော်လည်း သာယာမှုထက် နာကျင်မှုက ပိုလာသည်။ ထို့ကြောင့် ရုံးပိတ်ရက်များတွင် ကိုစိုးခိုင်နှင့် ကာမ ဆက်ဆံရမည်ကို ကြောက်လာသည်။ ထို့ကြောင့် အလုပ်အကြောင်းပြ၍ ထိုရက်မျိုးတွင် ခရီးထွက်ကာ ရှောင်ဖြစ်သည်။ သို့သော် ကိုစိုးခိုင်ကို ချစ်လွန်း၍ တစ်လတစ်ကြိမ်သာ ဆက်ဆံဖြစ်သည်။

ဤသို့ဖြင့် မီမီစိုးတို့ ဆက်ဆံရေးက တဖြေးဖြေး အေးလာသည်။ မီမီစိုးသည် ရမ္မက်ထန်သူတစ်ဦး ဖြစ်သဖြင့် ကာမကိစ္စ ပြုလုပ်လိုသော်လည်း ကိုစိုးခိုင်နှင့် ဆက်ဆံရမှာ ကြောက်လာသည်။ ထိုအချိန်တွင်ပင် သဘောကောင်း၍ အပြောချိုသော မန်နေဂျာကိုမိုးနှင့် အလုပ်တွဲလုပ်ရင်း ရင်းနှီးကြရာက အရင်းနှီးလွန်သွားသည်။ အစပိုင်းတွင် ကိုမိုးက သူ့ဆရာကတော် ဖြစ်သဖြင့် စောင့်ထိန်းသော်လည်း နောက်ပိုင်း ဆရာကတော်က သူ့ခံစားချက်များကို ရင်ဖွင့်သဖြင့် ဆရာကတော်ကို သနားကာ ဆရာကတော် လိုအပ်နေသော ကွပ်လပ်ကို ဖြည့်ဆည်းပေးရင်း ကိုမိုး၏တိုက်ခန်း ကုတင်ထက်တွင် မကြာခဏ သွေးသား ဖလှယ်ဖြစ်ကြသည်။

ကိုမိုး၏ ဆက်ဆံမှုက ကိုစိုးခိုင် ဆက်ဆံသည်နှင့် ဆန့်ကျင်ဘက်။ ကိုစိုးခိုင်က ကြမ်းသလောက် ကိုမိုးက မီမီစိုးကို နုနုရွရွလေး ကိုင်တွယ်သည်။ တခါတရံ ကိုစိုးခိုင် အလုပ်ဖြင့် ခရီးသွားလျှင် မီမီစိုးက ကိုမိုးကို အိမ်သို့ခေါ်ကာ သူမတို့လင်မယား အိပ်ယာထက်တွင် နှစ်ပါးသွားတတ်သည်။ တစ်ရက်တွင်

“ မီမီရေ ကိုစိုး ဒီညနေ ခရီးထွက်ရမယ်။ တနင်္လာနေ့မှ ရောက်မှာ။ အပြန် နိုင်ငံခြားသားနှစ်ယောက် ပါလာမယ်။ လုပ်ငန်းကိစ္စ ဆွေးနွေးဖို့။ အဲ့ဒါ ကိုမိုးကို စာရွက်စာတန်းတွေ သေချာလုပ်ထားဖို့ ပြောလိုက်ဦး”

“ စိတ်ချပါ ယောက်ျားရယ်။ မီမီ ကိုမိုးနဲ့ အတူတူ လုပ်လိုက်ပါ့မယ်”

“ အေးပါ ငါ့မိန်းမ ကိုမိုးနဲ့ လုပ်မယ်ဆိုတာ သိပါတယ်”

“ ရှင် ကိုစိုး”

“ အာ ချစ်ကလည်း ကိုစိုး စကားလောသွားလို့ပါကွ။ အလုပ်ကိစ္စကို ချစ်က ကြီးကြပ်ပြီး ကိုမိုးနဲ့လုပ်ရင် ကိုစိုး စိတ်ချပြီးသားပါကွ ဟားဟားဟားဟား”

“ ကိုစိုးနော် ဟွန်း ဘာတွေပြောမှန်း မသိဘူး။ ချစ် စိတ်ဆိုးတယ်”

“ မဆိုးပါနဲ့ ချစ်ရယ်။ ကိုစိုးက ချစ်လို့စတာ။ ကဲ ကိုစိုး သွားပြီ”

ကိုစိုးခိုင် နှုတ်ခမ်းဆူ၍ စိတ်ဆိုးနေသော မီမီ၏ ပါး ဖောင်းဖောင်းလေးကို လက်ဖြင့်ဖြစ်ကာ ထွက်သွားသည်။ မီမီစိုးရင်ထဲ ကုလားဘုရားပွဲ လှည့်နေသည်။

“ ကိုမိုးရေ အလုပ်သိမ်းပြီးရင် အိမ်လာခဲ့”

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ မမမီ”

——————————————

မီမီစိုး ကိုမိုးရင်ခွင်ထဲ မှီထားသည်။

“ မမီ ကျွန်တော်တို့ ဒီလိုတွေ့နေတာ မကောင်းဘူး ထင်တယ်။ ကျွန်တော် ဆရာ့အပေါ် လိပ်ပြာမသန့်ဘူး ဖြစ်နေတယ်။ မမီရော ဆရာသိသွားမှာ မစိုးရိမ်ဘူးလား”

“ အွန်း မမီလည်း စိုးရိမ်တာပေါ့။ ကိုစိုး သိသွားပြီး မမီကို မုန်းသွားမှာ ကြောက်တယ်”

“ မမီ ဆရာ့ကို ဘယ်လောက်ချစ်တယ်ဆိုတာ ကျွန်တော် သိပါတယ်။ ကျွန်တော်နဲ့ ဆက်ဆံတယ် ဆိုတာလည်း မမီရဲ့ ဆန္ဒဖြေဖျောက်ဖို့ မဟုတ်လား။ ကျွန်တော်ကလည်း မမီဆန္ဒ ပြေဖို့ နေပေးပေမယ့် ကျွန်တော့်အတွက်နဲ့ မမီတို့ အိမ်ထောင်ရေး မပျက်စေချင်ဘူး”

“ ကဲ ဒါတွေ ထားလိုက်တော့ ကိုမိုး။ အချိန်ရှိတုန်း မမီကို ပြုစုပေးကွာ”

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ မမမီ”

ကိုမိုး မီမီစိုး၏ အဝတ်များကို ချွတ်လိုက်သည်။ ကိုယ်လုံးတီး ဖြစ်သွားသော မီမီစိုး၏ ခန္ဓာကိုယ်သည် အဖုအထစ် ကောက်ကြောင်းမှန်စွာဖြင့် လှနေသည်။ အသားအရည်မှာ ဖြူသည်ဆိုခြင်းထက် နို့နှစ်ရောင် ဝင်းဝါနေသည်။ ပါးပြင်နှင့် နို့အုံပေါ်တွင် အကြောစိမ်းလေးများ သန်းနေသည်။

“ လှလိုက်တာ မမီရယ်။ ဆရာကလည်း ဒီလောက် ကိုင်ရက်စရာ မရှိအောင် လှနေတဲ့ မိန်းမကို ဘာလို့များ ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်း ဆက်ဆံရတာလည်း မသိ”

“ ကိုမိုးနော် တော်တော့ မမီ ရှက်တယ်”

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်”

ကိုမိုး မီမီစိုး၏ နှုတ်ခမ်းအား စုပ်နမ်းလိုက်သည်။ မီမီစိုးလည်း ကိုမိုးလည်ပင်းအား သိုင်းဖက်ရင်း ပြန်နမ်းသည်။ မီမီစိုး၏ နှုတ်ခမ်းများအား နမ်းရင်း ကိုမိုး လက်များက မီမီစိုး၏ နို့အစုံကို ပွတ်သပ်နေသည်။ မီမီစိုး မျက်လုံးများ မှေးစင်းသွားသည်။ ကိုမိုး မီမီရဲ့ရဲ့ လည်တိုင်အား နမ်းရှိုက်ရင်း ပါးစပ်ဖြင့် စုပ်နေသည်။

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် အင်းဟင်းဟင်းဟင်း”

တဖြေးဖြေးနှင့် နို့အုံကို ရောက်သွားသည်။ ကိုမိုး နို့အုံတစ်ဖက်ကို လက်ဖြင့် ဆုပ်နယ်ရင်း နို့သီးခေါင်းလေးအား ချေသည်။ ကျန်နို့အုံ တစ်ဖက်အား ပါးစပ်ဖြင့် စုပ်ကာ နို့သီးခေါင်းလေးအား လျှာဖြင့် ကလိလိုက်၊ နှုတ်ခမ်းဖြင့် ဖိစုပ်လိုက် လုပ်နေလိုက်သည်။

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် အင်းဟင်းဟင်းဟင်း”

မီမီစိုး အဖျားတက်သကဲ့သို့ ညည်းနေသည်။ ကိုမိုးတစ်ယောက် နို့များကို အားရအောင် စုပ်ပြီး မီမီစိုးအား ပက်လက် လှဲအိပ်စေကာ ဝမ်းဗိုက်တလျှောက် လျှာဖြင့် လျက်သည်။ ပြီးနောက် ချက်ပေါက်အား လျှာဖြင့် ကလိလိုက်သည်။

“ အဟင့် ယားတယ် ကိုမိုးရယ် လုပ်တော့ကွာ”

ကိုမိုး အဝတ်များ ချွတ်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် ပေါင်ကားပေးထားသော မီမီစိုး ပေါင်ကြားထဲ ဝင်ကာ အရည်ရွှဲနေသည့် စောက်ပတ်ထဲ လီးဒစ်ကို တေ့ထည့်လိုက်သည်။

“ ဇွိ အ”

မီမီစိုး ကိုမိုးခါးအား လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ကိုင်ကာ တင်ပါးကြီး ကြွလာသည်။ ကိုမိုးခါးကို ကော့ထည့်လိုက်သည်။

“ ဗျိ ဗျိ ဇွိ အ ဟားးးး”

လီးတစ်ဝက်ခန့် ဝင်သွားသည်။ ခါးကို အားစိုက်ကာ ဆောင့်ထည့်လိုက်သည်။

“ ဗျိ ဗျိ ဇွိ ဗွတ် အားး ဟားးး ဟားး ကောင်းလိုက်တာ ကိုမိုးရယ်”

လီးတစ်ဆုံး ဝင်သွားသည်။ လီးအား ပြန်ထုတ်လိုက် ထည့်လိုက်ဖြင့် ဖြေးညှင်းစွာ လိုးပေးနေရာ အချက် ၂၀ ခန့် ကြာသော်

“ ဗျိ ဗွတ် ဗျစ် ဗျစ် အိုးးးရှီးးး ကောင်းတယ် ကောင်းတယ် ဆောင့်တော့ ကိုမိုး နာနာလေး ဆောင့်တော့”

“ ဗျိဗျိ ဇွိဗျစ် အင့်အင့်အင့်အင့် ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ်ဗွတ် အိုးးးရှီးးးးးး”

မီမီစိုး ခေါင်းထောင်ကာ ကိုမိုးကျောဘက်ရှိ ကိုယ်လုံးပေါ် မှန်ကြီးမှတဆင့် စောက်ပတ်ထဲ လီးကြီး ဝင်ထွက်နေပုံကို ကြည့်၍ ဖင်ကြီး ကော့ကော့ပေးသည်။

“ ဗျွတ်ဗျွတ် ဗွတ်ဗွတ် အင့်အင့်အင့် ဗျိ ဗျိ ဗျစ်ဗျစ် အ အ အ ဆောင့်ဆောင့် ကိုမိုး ဆောင့် အ အ အ အားးး ဟားးးး ရှီးးးးး ဟားးးးးးးးးး”

ကိုမိုး သုတ်ရည်များ မီမီစိုးရဲ့ သားအိမ်ခေါင်းထဲ ပန်းထုတ်လိုက်သည်နှင့် တပြိုင်နက် မီမီစိုးကိုယ်လုံးလေး တဆက်ဆက်တုန်ကာ ပြီးသွားတော့
သည်။ နှစ်ယောက်သား ဖက်လျှက် အနားယူနေကြသည်။

“ ကောင်းလား မမမီ”

“ အွန်း ကောင်းတာပေါ့ ကိုမိုးရယ်”

“ ကဲ ဒါဆို နောက်တစ်ချီ စမယ်”

“ အာ ကိုမိုးကလည်းကွာ”

“ လုပ်ချင်တော့ဘူးလား”

“ လုပ်မှာပေါ့လို့ အဟင့်ဟင့်ဟင့်”

နှစ်ယောက်သား တစ်ညလုံး မီးကုန်ယမ်းကုန် လိုးလိုက်တာ မနက်လင်းမှ အိပ်ပျော်သွားကြသည်။ ကိုယ်လုံးပေါ်မှန်တွင် စိမ်းနေသော မီးစိမ်းလေးအား နှစ်ယောက်သား သတိမပြုမိကြ။


........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။





အချစ်သစ် အချစ်စစ် (စ/ဆုံး)

အချစ်သစ် အချစ်စစ် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - မြင့်ထွေး (ရတနာပုံ)

ထန်းတော၀န်းကျင်တစ်ခုလုံး တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်နေသည် ထန်းတောပတ်လည်တဝိုက်တွင် နဘူးချုံ ခတ်ဝါးချုံများက စည်းရိုးသဖွယ် ကာရံထားသည့်အတွက် အတော်လေးလုံခြုံမှုရှိနေပါသည်။ ရွာနှင့်လည်းတခေါ်သာသာလောက်ဝေးကွာသည့် အတွက်လူသူအရောက်အပေါက်လည်းနည်း၏။ ယောက်ျားဆုံးပြီးကတည်းက မခင်မြင့် ရွာထဲကအိမ်သို့မပြောင်းဖြစ်သေးပဲ ထန်းတောဘက်မှာပဲ သောင်တင်နေသည်။ယောက်ျားဆုံးတာ ၅ လ ကျော် ၆ လ နီးပါးရှိပြီ။ အစပိုင်းတွင် သောကဝေဒနာ အတော်လေး ခံစားလိုက်ရသည်။

“ သေသောသူ ကြာရင်မေ့ ” 

ဆိုသည့်အတိုင်း ကြာလာတော့လည်း သောကအပူငွေ့တွေပြယ်စပြုပါပြီ။ သည်တော့ လီးအရသာကောင်းကောင်းကြီး ခံစားဖူးသော မိန်းမတစ်ယောက်ပီပီ သူမစောက်ဖုတ်ကြီးကလီးကို တောင့်တမျှော်လင့်လာမိသည်။ အခုတော့ လင်ကိုသိပ်သတိမရတော့ပဲ လီးကိုသတိရလာ၏။ မခင်မြင့်အသက်က အခုမှ ၂၉ နှစ်ကျော်လို့ ၃၀ ထဲ လစွန်းရုံသာရှိပါသေးသည်။ သားသမီး ၃ ယောက်မွေးသော်လည်း ၂ ယောက်သာ အဖတ်တင်၏။

အကြီးမက ၉ နှစ်အငယ်ကောင်က ၆ နှစ်သာ ရှိသေးသည်။ရှိုက်ကြီးဖိုငယ် အသွယ်သွယ်ဖြင့် အလှသွေးကြွည်ဆဲဖြစ်သော မုဆိုးမ အသစ်စက်စက်ကလေး မခင်မြင့်ကို သွေးသားရော စီးပွါးပါ အပိုင်ကြံချင်သူတွေ ရှိပါ၏။

သို့သော် ပဒေသရာဇ်ခေတ်ဟောင်းက မုဆိုးမ အမျိုးအစားမဟုတ်ဘဲ နှစ်ဆယ်ရာစု ခေတ်သစ်မုဆိုးမ မခင်မြင့်ကို စမ်းလို့မရပါ ။ မခင်မြင့် ကိုယ်တိုင်က ၉ တန်းအထိ ကျောင်းနေဖူးသဖြင့် အဖျင်းအအအထုံအန တော့ မဟုတ်ပါ။

ယခု ထန်းတောအပါအဝင် မြေဧက ၂၀ ကျော်လောက်ရှိ၏။ ယခု ထန်းတောမှာ သူမ ဘက်က ရထားသော မိဘအမွေအနှစ်ဖြစ်သည်။ သူမယောက်ျားကလည်း စီးပွါးရေမျက်စိရှိသူဖြစ်သည့် အလျောက်ထန်းတောထဲမှာပင် အဝီစိတွင်းတူးပြမီး ရေကိုစက် နှင့်တင်ကာ ကွမ်းစိုက်ပျိုးထားသည်။ ကွမ်းခြံကရသော ဝင်ငွေကပင် တစ်နှစ်တစ်နှစ် မနည်းလှပါ။ အလုပ်လုပ်ရင်း ခြံကိုထိန်းသိမ်းစောင့်ရှောက်ပေးသူမှာ သူ့အမေ၏ မောင်ဝမ်းကွဲ ဦးလေးထွန်းမောင်တို့လင်မယားဖြစ်သည်။ သူတို့လင်မယားက ထန်းတောထဲမှာပင် အခြေချနေထိုင်ကြသည်။

သို့သော် မခင်မြင့်နေထိုင်သောအိမ်နှင့်အတန်ငယ် လှမ်းသည်။ သားသမီးမထွန်းကား လင်ကိုယ်မယားနှစ်ဦးတည်းသာ ဦးလေးဦးထွန်းမောင်မိန်းမဘက်မှ တော်စပ်သော လှထွေးက အသက် ၂၄ နှစ်အရွယ်ရှိလူလွတ် သူမယောက်ျား ကိုမင်းသူဆုံးပြီး ၂လ လောက်ကပင် အဖော်ကောင်းသဖြင့် မိုးကုတ်ဘက်သို့ကျောက်တူးလိုက်သွားသည်။ ထိုစဉ်ကပင် ပေါ်မလာသည်မှာ ယခုအချိန်ထိဖြစ်၏။ လှထွေးအသက်က မခင်မြင့်ထက် ၅ နှစ်ခန့်ငယ်သည်။

လီးအကြောင်းကိုသိပြီး လီးအရသာကို ကောင်းကောင်းကြီ းခံစားဘူးထားသော အိမ်ထောင်သည် မိန်းမတစ်ယောက် အဖို့ ယောက်ျားတစ်ယောတ်၏ အချစ်ကို တောင့်တမိတာ မဆန်းပါ ။ တစ်ပင်လဲလို့ တစ်ပင်ထူနိုင်သော အရွယ်မဟုတ်ပါလား။ သွေးသားဆူဖြိုး အလှတွေ တရိပ်ရိပ်တိုးနေသော မုဆိုးမ တစ်ဦးအဖို့ အဘယ်မှာ ယောက်ျားတစ်ဦးရဲ့ အချစ်ကို မတောင့်တဘဲ ရှိမည်နည်း။

ခက်သည်က ယောက်ျားတွေသူမ၏ စွဲမက်လောက်စရာ ရုပ်ရည် နှင့်စီးပွါးဥစာကို အပိုင်ကြံချင်စိတ် နှင့် ကတိယသိုက်တူးချင်တဲ့ အကောင်တွေက အများသား မခင်မြင့်ထံ နည်းအမျိုးမျိုးဖြင့် ချဉ်းကပ်ကြသည်။ သူမလဲ လောကီသားပေမို့ စိတ်ယိုင်ချင်လာသည်။ သွေးသားဆဒ အရ ဇွတ်နှစ်ပြီး ဖြစ်ချင်ရာဖြစ်ဟု သဘောထားလိုက်ချင်ပါသည်။

သို့သော် စာပေဗဟုသုတအခံရှိသဖြင့် ကျားသတဝါတို့၏ မရိုးသားမှုများကို ဝေဖန်စိတ်ဖြာတတ်နေလေရာ သွေးသားအရ ရမက်ဆဒ ပြင်းပြလှသော်လည်း နှလုံးသား နှင့်ဦးနှောက်အရ လက်မခံနိုင်ပဲ ဖြစ်နေခဲ့ပါသည်။

သူမ စောက်ဖုတ်ကိုကား ပေးနိုင်ပါ၏။ စီးပွါးဓနတွေအထိ အပိုင်စီးခံလို့ လုံးဝမဖြစ်ပါ ။ သူ့ကလေးနှစ်ယောက်၏ ရှေ့ရေးက ရှိသေးသည်မဟုတ်ပါလား။ မခင်မြင့်တစ်ယောက် မဂဇင်းထဲ စိတ်ဝင်စားနေစဉ်

“ မြင့်မြင့်ရေ ဟေ့မြင့်မြင့် ”

ဦးလေးဦးထွန်းမောင်မိန်းမ ဒေါ်သန်းကြည်က အသံပြုရင်း အိမ်ထဲဝင်လာသည်။

“ လာလေ ဒေါ်ဒေါ် ပျာယာ ပျာယာနဲ့ ဘာတွေများ အရေးကြီးနေတာလဲ.. မျက်နှာကတော့ ပြုံးလို့ နှစ်လုံးဂဏန်းအပိုင်တွေ့ထားတဲ့ မျက်နှာမျိုး အဟင်း ဟင်း ”

မခင်မြင့်က စာအုပ်ကို ပိတ်လိုက်ပြီး လူးလဲထကာ ဒေါ်သန်းကြည်ရှိရာသို့ သွားလိုက်သည်။

“ နှလုံးဂဏန်းထက် အဖိုးတနတယ်အေရဲ့ ရော့ဟောဒီမှာ လှထွေးက လူကြုံနဲ့ စာပေးလိုက်တယ် ..ဒါက ဒေါ်ဒေါ်တို့ဆီပေးတဲ့စာ.. ဒါကတော့ ညည်းနာမည်နဲ့ ပိတ်ရက်သားပဲရှိသေးတယ်..ဘာတွေရေးထားမှန်းမသိလို့ မဖတ်ရဲပါဘူးတော်.. ဒို့စာထဲမှာတောင် ဒို့အကြောင်ရေးထားတာကနည်းနည်း ညည်းကို ဂရုစိုက်ဖို့မှာတာက များများပါ ”

ဒေါ်သန်းကြည်က လှထွေး နှင့်မခင်မြင့်ကို သဘောတူနေသူဖြစ်၏။ အအိုဆိုပေမဲ့ ရုပ်ချော ဥစာပေါ ပြီးတော့ တစ်ယောက်အကြောင်း တစ်ယောက်သိပြီးသား။

“ ဟိုမယ် ရေလောင်းရင်း တန်းလန်းမို့ ဒေါ်ဒေါ် သွားဦးမယ် သိလား ”

“ ဟုတ်ကဲ့ ဒေါ်ဒေါ် ဟွန်း သေနာက သတိတော့ရသေးသားပဲ ”

မခင်မြင့်က စာနှစ်စောင်ကိုလှမ်းယူရင်း ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်သည်။ သူမ၏မျက်နှာပြင်အထက်တွင် အခန့်မှန်းရခက်သော လျှို့ဝက်အရိပ်အရောင်တစ်ချို့ ဖြတ်သန်းသွား၏။

ဒေါ်သန်းကြည် စကားနဲ့ လှောင်သွားသည်ကိုလည်း သိလိုက်သည်။ စိတ်မဆိုးပါ ကျေနပ်ပါ၏။ ဒေါ်သန်းကြည် ပြန်သွားသောအခါ စာနှစ်စောင်အနက် ဒေါ်သန်းကြည်တို့ထံ ပေးသော စာကို အရင်ဖတ်လိုက်သည်။ အောက်ပါစာသားတွေကြောင့် မခင်မြင့်တစ်ယောက် ရင်တွေခုန်နေမိသည်။ ဝမ်းသာကြည်နူးစိတ်တွေကလည်း တစ်ကိုယ်လုံး လွှမ်းခြုံနေပါတော့သည်။

“ ကျွန်တော်လဲ မမကို အမြဲသတိရပါတယ် ..ဒေါ်ဒေါ်လည်း ဂရုစိုက်ပါနော် သူ့ခမျာ ယောက်ျားဆုံးထားတာ မကြာသေးတော့ အားငယ်နေမှာပေါ့ ..အစ်မက အရွယ်တင် အလှကြွယ် ဓနကလဲ ထည်ဆိုတော့ ယုတ်မာပက်စက်တဲ့ ကတိယသိုက်သမားတွေနဲ့ မတွေ့စေချင်ဘူး ..ဒေါ်ဒေါ် ကျွန်တော့မှာ ရည်ရွယ်ချက်တွေရှိနေပေမဲ့ အကြောင်းအမျိုးမျိုးကြောင့် အကောင်အထည် မပြနိုင်သေးဘူး..အထူးသဖြင့် ငွေပေါ့လေ ငွေ ငွေ ဒါ့ကြောင့်ငွေကို ကျွန်တော်ရအောင်ရှာနေပါတယ်.. ကျစ်နေအောင် စုထားပါတယ် ..အထိုက်အလျောက်လဲ စုမိနေပါပြီ”

ကိုယ့်ရည်ရွယ်ချက်တွေ မပြည့်သေးသမျှ အစ်မရဲ့ ဘဝ အနေအထား မပျက်ပါစေနဲ့လို့ပဲ ဆုတောင်းမိပါတယ် ဒေါ်ဒေါ် ”

ဒေါ်ဒေါ်တို့ထံပေးလိုက်သော စာကိုဖတ်ပြီးတော့ သူ့ဆီသက်သက်ပေးစာကို ဖတ်သည်။

.......................................................

“ အစ်မ ၁ – ၁ – ၂၀၀၈

အရမ်းသတိရပါတယ်...။

ရည်ရွည်ချက်ကြောင့် ပြန်မလာနိုင်သေးပေမဲ့ အစ်မကို နေ့တိုင်းညတိုင်း သတိရမိပါတယ်..။

ငွေလဲ အတော်စုမိနေပါပြီ မကြာခင်ပြန်လာနိုင်မှာပါ။

အစ်မကရော လှထွေးဆိုတဲ့ကောင်ကို သိမှသိသေးရဲ့လား ကြည်နူးစရာအသစ်တွေနဲ့ တွေ့ ပြီး အညတရ ကောင်လေးကို မေ့နေရောပေါ့နော်။

ကျန်းမာရေးဂရုစိုက်ပါ/

အစ်မကို နေ့ရှိသမျှ အရမ်းသတိရနေတဲ့ ”

လှထွေး”

ခေတ္တ – မိုးကုတ်


လှထွေး စာကတိုပါသည်။ သို့သော် တိုသလောက် အလွန်ထိရောက်လှသည်။ မခင်မြင့်တစ်ယောက် လှထွေးစာကို အခေါက်ခေါက်အခါခါဖတ်နေမိသည်။

ကျေနပ်ခြင်း ဝမ်းသာပီတိအဟုန်ကြောင့် ဖတ်လို့အားမရ လုပ်စရာအလုပ်တွေ ရှိနေသေးသမို့ စာကိုခေါက်ပြီး သူ့ရင်ဘတ်ထဲ ထည့်လိုက်သည်။ လှထွေး၏ ခံစားချက်တွေကို သူ့နို့အုံကြီးက သိနေသလိုလို တလှုပ်လှုပ် တရွရွ ဖြစ်သွားပါတော့သည်။

ည (၇) နာရီ ဇာတ်ကားပြီးတော့ စာသွားပေးရန် ဒေါ်သန်းကြည်တို့ အိမ်ဘက် ထွက်လာခဲ့သည်။ သူတို့ အတွက်လည်း ၂၈ လက်မ တီဗ္ဂီတစ်လုံးဝယ်ထားပေးသည် ။ လင်မယား နှစ်ယောက်စလုံး ကိုရီးယားဇတ်လမ်းတွဲတွေ ကြိုက်ကြ၏။ နေ့လည်က စာလေပေးရင်း သူ့တူအတွက် မသိမသာ လှော်ပေးသွားသော စကားများကို ကြားယောင်မိပြီး ကခင်မြင့် ပြုံးလိုက်သည်။

“ ဟွန်း မုန်းစရာကောင်းတဲ့ လိပ်မကြီး ”

သူတို့အိမ်က မြေစိုက် ၂ ခန်း ၃ ခန်း အိမ်ဖြစ်သည်။ မခင်မြင့်တို့ကပဲ ဆောက်ထားပေးခြင်းဖြစ်၏။ မခင်မြင့်စိတ်က ပုံမှန်မဟုတ်ဘဲ အချစ်ရမက်လှိုင်း တွေ လှုပ်ခတ်နေသည်မို့ တစ်စုံတစ်ခုကို မွတ်သိမ့်တောင့်တနေမိသည် ။ ထို့ကြောင့် ကလေးနှစ်ယောက်ကို ဇတ်လမ်းခွေထိုးပြခဲ့ပြီး စိတ်ပြေလက်ပျောက် စကားလေးဘာလေးပြောရန် ထွက်လာခဲ့ခြင်းဖြစ်၏။ မခင်မြင့် အသံမပေးပဲ အိမ်နားသို့ ချဉ်းကပ်လာသည် ။ အဝင်တံခါးကို စေ့ထားပြီး တီဗွီဲကြည့်နေသည်ထင်၍ တံခါးကို အသာဟကြည့်လိုက်သည်။

လင်မယား နှစ်ယောက်စလုံးကို မတွေ့ရ တီဗွီကြီးလည်း ပိတ်ထားသည်။ ထိုစဉ် အနောက်ခန်းထဲက စကားပြောသံ သဲ့သဲ့ကြားလိုက်ရ၏။ ထိုအခန်းမှာလည်း မီးလင်းနေသည်။ ထို့ကြောင့် မခင်မြင့်က ဘေးကနေ အသာပတ်ပြီး သူတို့ နှင့်အနီးဆုံးထရံနားဆီသို့ ခြေသံလုံစွာ ကပ်ရပ်လိုက်သည်။

“ ဗွပ် – – ဖွတ် – – – ဖွတ် – – ဗွပ် – – – ဖွတ် – – – ဖွတ် – – – ”

“ ဘွတ် – – – ဖွတ် – – – ဖွတ် – – – စွတ် – – – ဗြစ် – – – ဖွတ် – – – ဖွတ် – – – ဗြွတ် – – – ဒုတ် – – – ”

“ အင်း – – ကျွတ် – – ကျွတ် – – အမလေး – – ဆောင့်စမ်းပါတော် – – အင်း ဟုတ်ပြီ – – ဆောင့် – – ဆောင့် – – ခပ်ပြင်း – – ပြင်း – – အင့် – – အင်း – – ဆောင့် – – ကျွန်မလင် – – ကို – –အားသန်ကြီးရဲ့ – – အဲ့- – အမေ့ – – အင့် – – အေ့ – – -ဟုတ် – – ပီ – – ကောင်း – – ကောင်းလိုက်တာ – – လိုး – – လိုး – – နာ – – နာ – – လိုး ”

“ လိုးနေတာပဲဟ – – မင်းကလည်း – – ငယ်ငယ်က အကျင့် အခုချိန်ထိ – – မပျောက်သေးဘူး – – ဖူး – – အင်း – – အဲ – – အဲ – – ဟဲ – – ဟူး – -”

”ဖွတ် – – ဖွတ် – – ပွတ် – – ပြွတ် – – ဖွတ် – – ဗြစ် – – ဖွတ် – – ဖွတ် – – ပွတ် – -ပြွတ် – – ဖွတ် – – ဗြစ် – – ဖွတ် – – ဖွတ် – – ပွတ် – -ပြွတ် – – ဖွတ် – – ဗြစ် ”

“ အင်း – – ဟဲ – – အခုထိကို အလိုးခံလို့ မဝသေးဘူးလား ”

“ အံ – – မယ်တော် – – ဘာလို့ဝရမှာတုန်း – – အုံ့ – – အ – – အမေ့ – – အင့် – – အီး – – ဟုတ်ပီ – – ဟုတ်ပီ – – ဆောင့် – – ဆောင့် – – နာ – – နာ – – လေး – – ဆောင့် – – တော့လီးကြီးက အခုချိန်ထိ သန်တုန်းနော် – – နွားပျိုသန်လှ နွားအိုပေါင်ကျိုး – – ဆို – တာ – – တော့ – လိုလူကိုပြောတာထင်ပါရဲ့ – – အဲ – – အင့် – – ရှီး – – ကျွတ် – – ကျွတ် – – ”

“ ဘယ့်နှယ့်တုန်း – – ကျုပ်စောက်ဖုတ်ကကော လိုးလို့ ကောင်းသေးလား – – အင်း – – အင်း – – ”

“ ဟင်း – – အဲ – -ကောင်း – – ကောင်းတာပေါ့ – – ကွာ – – မင်းက စောက်ဖုတ်တင် ဘယ်ကမလဲ – – အပေးကလဲ – – – ကောင်းမှကောင်း – – အင့် – – အဲ – – ဟင်း – –ကလေးမထွက်ဖူးတဲ့စောက်ဖုတ်မို့ – – ထင်ပါရဲ့ – – လိုးရတာ စီးစီးပိုင်ပိုင် – – ပြစ်ပြစ်နှစ်နှစ် တကယ်ရှိတာပဲ ”

“ ဒီကလဲ တော် လိုးနိုင်အောင်လို့ ဝက်သား တစ်ပတ်တစ်ခါ အာ – – အင့် – – ချက် – – ချက်ကျွေးတာ – – အာ – ပေါ့တော် – – ဟိုတစ်နေ့က တော်ယူလာတဲ့ အပြာကားထဲက နီကရိုးမများတော် စောက်ဖုတ်ကြီးကလဲ ကြီးပါ့နော် – – နို့ကြီးတွေဆိုတာ ဗူးသီးအလတ်စားလောက်ကို – – အို့ – – အို့ – – အင့် – – ရှိ – – ရှိမလားဘဲ ”

“ မင်း – – စောက်ဖုတ်ပိုကောင်းပါတယ်ကွာ – – ဖောင်း – – ဖောင်း – – အစ် – – အစ် – – နီ – – နီ – – ရဲရဲလေး – – ”

“ လီးကလဲ ကြီးပါ့နော် – – ကျုပ်တို့ အိမ်မြောက်ဖက်မှာ စိုက်ထားတဲ့ ခရမ်းသီးရှည်ကြီးကျနေတာပဲ – – ကျုပ်ကတော့ – – တော့လီးကိုပဲ – – အကြိုက်ဆုံး – – ဆုံး – – အင့် – – အမေ့ – – ရှီး – – ကျွတ် –– ကျွတ် – – ”

အတွင်းက ပြောနေသံတွေ အတိုင်းသားကြားနေရသည်။ အတော်လေးကျယ်သော ထံရံပေါက်ကနေ မခင်မြင့်ချောင်းကြည့်လိုက်သည်။ မြင်လိုက်ရသော မြင်ကွင်းကြောင့် မခင်မြင့် တစ်ကိုယ်လုံး ထူပူရှိန်းဖိန်းပြီးရမက်သွေးတွေ ဆူပွက်ထလာပြီး မှင်တက်မိသလို ဖြစ်သွားသည်။

သူမသည် လီးအကြောင်း လီးအရသာကို ကောင်းကောင်းကြီး သိထားသော ယောက်ျား နှင့်ကင်းပြတ်နေသည့် မိန်းမဟုတ်ပါသလား ။ ဒေါ်သန်းကြည် အသက်မှာ ၄၈ နှစ်ကျော်ပြီဖြစ်သလို ဦးလေးထွန်းမောင်အသက်ကလည်း ငါးဆယ်နားနီးနေပြီဖြစ်၏။

ယခု ကာမဘီလူးဝင်ပူးခံထားရသော သူတို့နှစ်ဦးမှာ အရှက် သိကာတွေဆိုတာ လုံးဝ မရှိတော့ပဲ ဖိုမ သတဝါပီပီ နှစ်ယောက်စလုံး အဝတ်အစားမပါဘဲ စိတ်တိုင်းကျလိုးနေကြပါသည်။ ဒေါ်ဒေါ်ကလည်း အရွယ်မကျသေးသလို ဦးလေးကလည်း အရွယ်နှင့်မလိုက်အောင် သန်မာလှသည်။

ဖင်ကြောကြီးတွေ ရှုံ့၍ ပစ်ပစ်ဆောင့်နေသည်မှာ အသည်းတုန် အူတုန် ရင်ခုန်စရာကြီးပါ ။ မခင်မြင့်လက်တစ်ဖက်က ထမီကို ပင့်လှန်လိုက်ပြီး သူမစောက်ပတ်ကြီးကို ခပ်ရွရွလေး ပွတ်နေလိုက်သည်။ လီးနှင့်ပြတ်နေသည်မှာ ၅ လကျော်ပြီမို့ စောက်ပတ်ကြီးက မကျေနပ်သောအသွင်ဖြင့် မာန်ဖီတင်းဖောင်းနေပါသည်။ဒေါ်ဒေါ်က ပေါင်တန်ဖွေးဖွေးကြီးကို ကားယားကြီးမြှောက်ထောင်ထားပြီး ဦးလေးက လေးဘက်ကုန်းမှောက်၍ ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေပါသည်။ ဒေါ်ဒေါ့်လက်တွေက ဦးလေးခါးကို တင်းနေအောင် ဖက်ထား ၍ဆောင့်ချက်ပြင်းပြင်းဒဏ်ကြောင့် ပေါင်ကြီးနှစ်လုံးမှာ ယမ်းခါနေပါတော့သည်။

“ နင့်နို့ကြီးတွေက အပျိုနို့အတိုင်းပဲ ..အခုချိန်ထိ တင်းတင်းအိအိနဲ့ ကိုင်လို့ကောင်းတုန်းနော် – – ”

ဦးလေးဦးထွန်းမောင်က ပြောပြောဆိုဆို ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေရာမှ နို့သီးခေါင်းစူစူလေးကို ပြွတ်ကနဲ ပြွတ်ကနဲ စုတ်လိုက်သည်။

“ ဟွန်း – – သေခါနီးမှ တဏှာမရူးချင်နဲ့နော် – – ဒီစောက်ပတ် နဲ့ ဒီလီး – – အိုအောင်မင်းအောင်ပဲ – – ”

“ အေးပါဟ – – ငါ့မိန်းမရ – – ”

ဒေါ်သန်းကြည်စကားကြောင့် စောက်ပတ်ဖောင်းဖောင်းရွရွကြီးကို နှိုက်ရင်း ဖီလင်တွေတက်နေရာမှ မခင်မြင့် ပြုံးလိုက်မိသေးသည်။

သူ့စောက်ပတ်အုံကြီး တပြင်လုံးလည်း ပြစ်ချွဲစေးကပ်သော စောက်ရည်တွေက စိုရွှဲအိုင်ထွန်းနေပါပြီ။

“ ကျုပ်ကတော့တော် – – ကျုပ်တူမလေးကို သနားတယ် – – အံမယ် ..တော့တူက သူ့အစ်မကို မှာရှာတယ်တော့ ..စိတ်ပူတတ်လိုက်တာလဲလွန်ရော – – ဒီကောင် မြင့်မြင့်ကို ချစ်နေတာကျုပ်သိတယ် .. မပြောရဲ မပြောအပ်လို့သာ ဖြစ်မယ် – – ကျုပ်တို့ကတော့ အခုချိန်ထိ လင်မယားအရသာကို ခံစားနေရတုန်း – – ကျုပ်တူမလေးခမျာမှာတော့ – – အား – – – အား – – – ရှီး – – – အင့် – – – ကျွတ် – –– ကျွတ် – – – ”

ဦးလေးထွန်းမောင်က အသားကုန်ကြုံး၍ ကြုံး၍ ဆောင့်ရင်းပြီးသွားပါတော့သည်။ အတွင်းက ပြောနေသံတွေ အတိုင်းသားကြားနေရသည်။ အတော်လေးကျယ်သော ထံရံပေါက်ကနေ မခင်မြင့်ချောင်းကြည့်လိုက်သည်။ မြင်လိုက်ရသော မြင်ကွင်းကြောင့် မခင်မြင့် တစ်ကိုယ်လုံး ထူပူရှိန်းဖိန်းပြီးရမက်သွေးတွေ ဆူပွက်ထလာပြီး မှင်တက်မိသလို ဖြစ်သွားသည်။ သူမသည် လီးအကြောင်း လီးအရသာကို ကောင်းကောင်းကြီးသိထားသော ယောက်ျား နှင့်ကင်းပြတ်နေသည့် မိန်းမဟုတ်ပါသလား။

ဒေါ်သန်းကြည် အသက်မှာ ၄၈ နှစ်ကျော်ပြီဖြစ်သလို ဦးလေးထွန်းမောင်အသက်ကလည်း ငါးဆယ်နားနီးနေပြီဖြစ်၏။ယခု ကာမဘီလူးဝင်ပူးခံထားရသော သူတို့နှစ်ဦးမှာ အရှက် သိကာတွေဆိုတာ လုံးဝ မရှိတော့ပဲ ဖိုမ သတဝါပီပီ နှစ်ယောက်စလုံး အဝတ်အစားမပါဘဲ စိတ်တိုင်းကျလိုးနေကြပါသည်။

ဒေါ်ဒေါ်ကလည်း အရွယ်မကျသေးသလို ဦးလေးကလည်း အရွယ်နှင့်မလိုက်အောင် သန်မာလှသည်။ ဖင်ကြောကြီးတွေ ရှုံ့၍ ပစ်ပစ်ဆောင့်နေသည်မှာ အသည်းတုန် အူတုန် ရင်ခုန်စရာကြီးပါ ။ မခင်မြင့်လက်တစ်ဖက်က ထမီကို ပင့်လှန်လိုက်ပြီး သူမစောက်ပတ်ကြီးကို ခပ်ရွရွလေး ပွတ်နေလိုက်သည်။ လီးနှင့်ပြတ်နေသည်မှာ ၅ လကျော်ပြီမို့ စောက်ပတ်ကြီးက မကျေနပ်သောအသွင်ဖြင့် မာန်ဖီတင်းဖောင်းနေပါသည်။

ဒေါ်ဒေါ်က ပေါင်တန်ဖွေးဖွေးကြီးကို ကားယားကြီးမြှောက်ထောင်ထားပြီး ဦးလေးက လေးဘက်ကုန်းမှောက်၍ ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေပါသည်။ ဒေါ်ဒေါ့်လက်တွေက ဦးလေးခါးကို တင်းနေအောင် ဖက်ထား ၍ ဆောင့်ချက်ပြင်းပြင်းဒဏ်ကြောင့် ပေါင်ကြီးနှစ်လုံးမှာ ယမ်းခါနေပါတော့သည်။

“ နင့်နို့ကြီးတွေက အပျိုနို့အတိုင်းပဲ – – အခုချိန်ထိ တင်းတင်းအိအိနဲ့ ကိုင်လို့ကောင်းတုန်းနော် – – ”

ဦးလေးဦးထွန်းမောင်က ပြောပြောဆိုဆို ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေရာမှ နို့သီးခေါင်းစူစူလေးကို ပြွတ်ကနဲ ပြွတ်ကနဲ စုတ်လိုက်သည်။

“ ဟွန်း – – သေခါနီးမှ တဏှာမရူးချင်နဲ့နော် – – ဒီစောက်ပတ် နဲ့ ဒီလီး – – အိုအောင်မင်းအောင်ပဲ – – ”

“ အေးပါဟ – – ငါ့မိန်းမရ – – ”

ဒေါ်သန်းကြည်စကားကြောင့် စောက်ပတ်ဖောင်းဖောင်းရွရွကြီးကို နှိုက်ရင်း ဖီလင်တွေတက်နေရာမှ မခင်မြင့် ပြုံးလိုက်မိသေးသည်။ သူ့စောက်ပတ်အုံကြီး တပြင်လုံးလည်း ပြစ်ချွဲစေးကပ်သော စောက်ရည်တွေက စိုရွှဲအိုင်ထွန်းနေပါပြီ။

“ ကျုပ်ကတော့တော် ..ကျုပ်တူမလေးကို သနားတယ် .. အံမယ် ..တော့တူက သူ့အစ်မကို မှာရှာတယ်တော့ .. စိတ်ပူတတ်လိုက်တာလဲလွန်ရော ..ဒီကောင် မြင့်မြင့်ကို ချစ်နေတာကျုပ်သိတယ် ..မပြောရဲ မပြောအပ်လို့သာ ဖြစ်မယ် – – ကျုပ်တို့ကတော့ အခုချိန်ထိ လင်မယားအရသာကို ခံစားနေရတုန်း – – ကျုပ်တူမလေးခမျာမှာတော့ – – အား – – – အား – – – ရှီး – – – အင့် – – – ကျွတ် – –– ကျွတ် – – – ”

ဦးလေးထွန်းမောင်က အသားကုန်ကြုံး၍ ကြုံး၍ ဆောင့်ရင်းပြီးသွားပါတော့သည်။ မရှေ့မနှောင်းမှာပင် ဒေါ်သန်းကြည်လည်း ပြီးဆုံးသွားပါတော့သည်။

နှစ်ယောက်သား တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်ဖက်ကာ ဇိမ်ယူနေကြပါတော့သည်။ မခင်မြင့် တစ်ယောက်လည်း ခြေသံလုံလုံဖြင့် သူ့အိမ်ဘက်ဆီသို့ ထွက်ခွါလာခဲ့သည်။ တစ်ကိုယ်လုံးလည်း တုန်ရီမောဟိုက်နေပါတော့သည်။

ထုတ် – – ထုတ် – – ထုတ်

ထုတ် – – ထုတ် – – ထုတ်

ကျွိ – – – ကျွီ – – -ကျွိ – –

ဆိုင်ကယ်က အိမ်ရှေ့မှာရပ်လာသည်မို့ မခင်မြင့် ဟင်းအိုးတယ်နေရာမှ ကပျာကရာထွက်ကြည့်လိုက်သည်။

“ ဟယ် – – လှ – – လှထွေး – – အကြောင်းမကြားဘာမကြားနဲ့ ဗြုန်းစားကြီး ရောက်ချလာတယ် – – ”

“ ဟုတ်တယ် – – မမ – – မမ ကို သတိရလွန်းလို့ မတွေ့ရင် ဘယ်လိုမှ မနေနိုင်လွန်းလို့ ဆင်းလာခဲ့တာ – – ”

မခင်မြင့်ခမျာ အလွန်ဝမ်းသာရွှင်မြူးနေပါသည် ။ လှထွေး ကိုလည်းအသေအချာ စိုက်ကြည့်နေ၏။ အအေးပိုင်း ဒေသမို့ထင်သည် ။ လှထွေးအသား အရေတွေကလက်လာပြီး ပိုချောလာသလို ထင်ရသည်။

“ ဟွန်း – – ပိုလိုက်တာ – – ”

မခင်မြင့်က အချစ်နှင့် ရောစပ်ထားသော မျက်စောင်းချိုချိလေးထိုးကာ ပြောလိုက်သည်။

“ တကယ်ပြောတာပါ မမရဲ့ – – ဒီမယ် မေးကြည့်ပေါ့ – – ”

လှထွေးက သူ့ရင်ဘတ်ကိုပုတ်ပြသည်။လွန်ခဲ့သော ၃ ရက်လောက်ကမှ စာရောက်လာပြီး အခုလို ဗြုန်းစားကြီး ရောက်ချလာတော့ မခင်မြင့် မအံ့ဩပဲ မနေနိုင် ။ကွမ်းခြံဘက်တွင် အလုပ်ရှုပ်နေသော သူ့ဦးလေးနှင့် ဒေါ်ဒေါ်တို့ကြားအောင် အော်ပြောလိုက်သည် ။

“ ဦးလေး နဲ့ ဒေါ်ဒေါ်တို့ရေ ဒီကိုလာကြပါအုံး – – မိုးပေါ်က သိကြားမင်းကြီးဆင်းလာတယ်တော့ – –

ဦးထွန်းမောင်နှင့် ဒေါ်သန်းကြည်တို့နှစ်ယောတ်လည်း မပြေးရုံတမယ် ရောက်ချလာသည်။ လှထွေးကိုတွေ့လိုက်ရတော့ သူတို့နှစ်ယောက်စလုံး အံ့ဩသွားကြ၏။ ဆိုင်ကယ်က အသစ် အဝတ်အစားအသစ်တွေနှင့် လှထွေးမှာ ရုပ်ရှင်မင်းသားတစ်ယောက်နှယ် တောက်ပြောင်ချောမောနေသည်ကိုး ။ ဆိုင်ကယ် နောက်ထိုင်ခုံမှာလည်း ၂ ပေပတ်လည် ဂျပ်ပုံးကြီးတစ်ခု သိုင်းကြိုးနှင့် ဆိုင်းချည်ထားသည် ။

“ မောင်ထွေးရာ .. အကြောင်းမကြားဘာမကြားနဲ့ ..ငါ့တူကြီးကတော့ လုပ်လိုက်ရင် အသည်းအသန်ဘဲ ”

ဒေါ်သန်းကြည်ကလည်း ဝမ်းသာလုံးဆို့ကာ စကားမပြောနိုင်ရှာပဲ ပြုံးပြုံးကြီးကြည့်နေပါသည်။ ပြီးမှ – – 

“ ဟိုးလွန်ခဲ့တဲ့ ၃ ရက်လောက်ကတောင် မင်းအကြောင်းသတိတရ ပြောနေကြသေးတယ် .. ငါ့တူကြီးကတော့ အသက်ရှည်ဦးမှာပဲ – – ”

ဒေါ်သန်းကြည် စကားကြောင့် မခင်မြင့်ပြုံးချင်သွားမိသည်။ သူတို့လင်မယား ရာဂပိုးကြွကာ လိုးနေရင်းက ပြောခဲ့ခြင်းဖြစ်၏ ။ သူတို့အကြောင်းမသိဘူး ထင်နေပုံရသည် ။ မျက်နှာတွေကတော့ ခပ်တည်တည်ပင် ။ လောကကြီးက တကယ်ရယ်ရတယ် ။

“ ကဲ – – လာပါ – – အိမ်ထဲသွားရအောင် မတ်တပ်ကြီး – – ”

မခင်မြင့်က လှထွေးမျက်နှာကို ရွှန်းရွှန်းစားစား ကြည့်ရင်းပြောလိုက်သည်။

“ ကလေးတွေရော – – ”

“ ကျောင်းသွားကြတယ်လေ – – ”

“ အော် – – ဟင်း – – ဟင်း – – ဟုတ်သားပဲ – – ”

စကားတွေပြောလို့မကုန်ကြ သုံးယောက်ထဲမို့သာ တော်ပါတော့သည်။

လှထွေးက သူ့ဖြစ်ပုံအခြေအနေများကို ပြောပြနေ၏ ။

“ အဲ တစ်ရက် ကျွန်တော်လမ်းလျှောက်နေတုန်း ခြေချော်လဲပါရော မြေက အစိုဓတ်ရှိနေတော့ ချော်သွားတဲ့ ခြေတစ်ချောင်းက မြေသားပျော့ပျော့ကို ဖိပွတ်သလိုမျိုးဖြစ်သွားတယ် ..တခုခုခံနေသလိုပဲဆိုပြီး သိသိသာသာကြီး နာသွားတယ် ..သေချာကောက်ယူ ကြည့်လိုက်တော့ တစ်လက်မပတ်လည်ရှိတဲ့ ကျောက်ချောလေး တစ်လုမ်းဖြစ်နေရော ..အခွံတွေက ခံနေပီး ဗွက်တွေပေနေတော့ ဘာကြောက်မှန်းမသိဘူး ။

အနီးအနားရှိတဲ့ ကမ်းပါးရံ တစ်ခုထဲ မြှုပ်ထားလိုက်ပြီး အမှတ်အသား တစ်ခု လုပ်ထားခဲ့တယ် .. ရွာပြန်မှ အဲဒီနေရာက ပြန်ယူမယ်ဆိုပြီး လုပ်ထားတာ ..အခု အဲဒီကျောက်ကိုမန်းလေးမှာ ရောင်းခဲ့တာ သိန်း ၇၅၀ ရတယ် .. ဒီဆိုင်ကယ် နဲ့ လိုင်ဆင်က ၂၀ ကျော်လောက်ကျတယ် .. ဒါက ဦးလေးနဲ့ ဒေါ်ဒေါ် အတွက်လက်ဆောင် ..ဒါက မမအတွက် ဒါက ကလေးနှစ်ယောက် အတွက်  စုစုပေါင်း ၁၀ သိန်းဖိုးလောက်တော့ရှိတယ် ..အခုည လက်ကျန်ငွေ ၅၀၀ သွားထုတ်ရမယ် ..တစ်လက်စထဲနဲ့ ကျွန်တော် တစ်ခါထဲ ပြောလိုက်မယ် .. မမ .. ကို ကျွန်တော် ..တော်လက်ထပ်ယူပါရစေ – – ”

ဗြုန်းကနဲ ပြောချလိုက်သော လှထွေးစကားကြောင့် မခင်မြင့် မျက်နှာတစ်ခုလုံး ရှိန်းဖိန်းနီမြန်းသွား၏။

“ အို – – နင့်ဘယ်သူက ချစ်တယ်ပြောလို့လဲ – – ”

မခင်မြင့်က ရှက်သွေးမွှန်ပြီး ခပ်ဆတ်ဆတ်လေးပြောလိုက်သည် – –

“ ရှမ်းဗေဒင်ဆရာကြီးကပြောတာလေ – – မမ ”

“ ဟွန်း – – ရှာရှာပေါက်ပေါက် – – ”

မခင်မြင့်ခမျာ အပျိုမလေးတစ်ယောက်ပမာ လှထွေး ကျောပြင်ကြီးကို ဗြုန်းကနဲ ပုတ်ထည့်လိုက်သည် ။ မခင်မြင့်က အရှက်လည်းပြေ ။ စိတ်ထဲလဲ အချဉ်ပေါက်ပေါက်ရှိလှတာမို့ – –

“ ဒေါ်ဒေါ် ဆုတောင်းကတော့ပြည့်ပြီတော်ရေ့ ..ဒေါ်ဒေါ်ပဲ တစ်ညမှာ ဦးလေးကိုပြောနေတယ်လေ ။။ ကျုပ်တူမလေးကို သနားတယ်ဆို .. အခု ကျွန်မက ယောက်ျားရတော့မှာဆိုတော့ ဒေါ်ဒေါ်ဆုတောင်းပြည့်ပြီပေါ့ ဒေါ်ဒေါ်ရဲ့ – – ကျွန်မတို့လဲ ဒေါ်ဒေါ်တို့လို အိုအောင်မင်းအောင် ဟို ..ဟို – -ဘာတဲ့ .. ပေါင်းရပါစေလို့ပေါ့ – – ဟင်းဟင်း – – ”

ဦးထွန်းမောင်နှင့် ဒေါ်သန်းကြည်မှာ တစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက်ကြည့်ရင်း ပြုံးဖြီးဖြီးတွေ ဖြစ်သွား၏။ သူတို့နှစ်ယောက် အချစ်ပိုးကြွရင်း ပြောခဲ့ကြသော စကားတွေမဟုတ်ပါလား – –

သူတို့နှစ်ယောက်လည်း တစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက်ကြည့်၍ အချက်ပြကာ ကျေနပ်ခြင်း – – ရှက်ခြင်းတစ်ဝက်စီရောထားသော မျက်နှာများနှင့် ပြုံးရွှင်ကျေနပ်စွာ ထွက်သွားကြတော့သည် ။

သူတို့အတော်ဝေးဝေးရောက်သွားကြတော့မှ – –

“ ဟွန်း – – ဘာတွေလျှောက်ပြောနေမှန်းလဲ မသိဘူး ”

လှထွေးက မခင်မြင့်ကို တင်းနေအောင်ဖက်ထားလိုက်ရင်း ပါးပြင်အနှံ့တရစပ် နမ်းလိုက်သည်။ ပြီးတော့ မွတ်သိပ်မှုတွေ ပြင်းပြစွာဖြင့် နှုတ်ခမ်းလွှာဖူးဖူးအာအာလေးကို ငုံစုတ်ပြစ်လိုက်သည်။

“ အင်း – – အင်း – – အင်း – – ဟင်း – – အင်း – – မောင် – – မောင်ရယ် – – ”

မခင်မြင့်တစ်ယောက် လှထွေးရင်ခွင်ကြီးထဲမှာ ငြိမ်ကျသွားပါတော့သည်။ကလေးနှစ်ယောက်လည်း သူတို့အတွက် လက်ဆောင်များကိုကြည့်ကာ အလွန်ပျော်နေကြသည်။

“ သိပ်မိုးချုပ်ရင်တော့ ကျွန်တော်တို့ ပြန်မလာတော့ဘူးနော် ..မန်းလေးမှာပဲ ညအိပ်လိုက်မယ် – – ”

လှထွေးက လူကြီးနှစ်ယောက်ကို မှာနေသည်။

“ ဦးလေး နဲ့ ဒေါ်ဒေါ်တို့ ဒီမှာပဲ ညအိပ်လိုက်ကြပါနော် – – ”

“ အေး – – အေး – – စိတ်ချလက်ချသွားကြ အကြိုပွဲ အဖြစ် ..ငါ့မြေးကြီးနှစ်ယောက်ကြိုက်တဲ့ ဒွေးနဲ့ ထက်ထက်မိုးဦး ခွေတွေ ငှါးပြီး တစ်ညလုံးကြည့်ပြစ်မယ်ကွာ – – ”

“ ဟေး – – ဟေး – – ဒါမှ – – တို့ဘဘကွ – – ”

သူတို့တတွေ အော်ဟစ်ဆူညံနေစဉ် လှထွေးနှင့် မခင်မြင့်တို့ ဆိုင်ကယ်နှင့် ထွက်လာခဲ့ကြသည် ။ အချိန်က ညနေ ၅ နာရီ ။ ငွေကိတ်စ တွေ ဖြေရှင်းပြီးလို့ တည်းခိုခန်းရောက်တော့ ည ၉ နာရီကျော်ပြီ ။ အခန်းတံခါးကို အသေအချာပိတ်၍ လှထွေးငွေတွေ ပြန်စစ်နေစဉ် မခင်မြင့်က အဝတ်အစားလဲနေ၏။

“ မောင် – – ဒီဘက်လှည့်မကြည့်နဲ့နော် – – မ အဝတ်အစားလဲနေတာ – – ”

မကြာခင် အလိုးခံရတော့မည့် တပတ်နွမ်းဇနီးလောင်းက ဘာတွေကြောင်နေပြန်ပြီမသိ ။ သူ့ဘက်လှည့်မကြည့်နဲ့တဲ့ ။ လှထွေးပိုက်ဆံအိတ်ကို သော့ခတ်ကာ ကုတင်အောက်ထိုးသွင်းလိုက်ပြီး မခင်မြင့်ဆီသွားလိုက်သည်။

“ ဟွန့် – – ဒီမယ် – – မပြီးသေးဘူး – – သွားအုံး ”

လှထွေးက မခင်မြင့်ကို သိမ်းကြုံးဖက်လိုက်ပြီး အိစက်သန့်ပြန့်သော မွေ့ယာကြီးပေါ် လှဲသိပ်ပြစ်လိုက်သည် ။ မခင်မြင့်မှာ ထမီတစ်ထည်သာလဲဖြစ်သေး၏။မန်းလေး အအေးဓတ်က သိတဲ့အတိုင်း – – ဒါပေမဲ့ အခန်းထဲမှာ အနွေးဓာတ်လွှတ်ထားပေးသဖြင့် နွေးနွေးထွေးထွေးရှိနေသည် ။

အဝတ်အစားမပါလည်း ကိတ်စမရှိ ။ လှထွေးက မခင်မြင့်ကို ပက်လက်လှန်လိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းကို ငုံစုပ်လိုက်သည် ။ မခင်မြင့်ခမျာ ပေါင်တန်ဖွေးဖွေးတုတ်တုတ်ကြီးကိုထောင်နေလျက် လှထွေးခေါင်းကို ပြန်ဖက်ထားသည်။ သူမက လှထွေးလျှာကို ပြန်စုပ်ပေးထား၏ – – နှစ်ယောက်သား အတန်ကြာသည်အထိ အချစ်၏ ရှေ့ပြေးအရသာကိုတမေ့တမူးခံစားနေကြသည်။

“ မ – – မောင့်ကို – – ချစ်လားဟင် – – ”

“ မေးစရာလိုသေးလို့လား – – မောင်ရယ် – – ”

ဟုတ်ပါ၏ ။ မေးစရာမလိုတော့ပါ ။ တစ်ဦးကိုတစ်ဦး ကျိတ်မှိတ်ချစ်ခဲ့ကြသော သူတို့နှစ်ဦးအဖို့ အခုအချိန်မှာ အချစ်တာရိုးကြီး ကျိုးသွားပေပြီ ။

“ ကဲ – – ထပါအုံး အချစ်ရယ် – – မောင် တဝကြီး ကြည့်ပါရစေအုံး – – ”

နှစ်ယောက်သားထလိုက်ကြသည်။

မခင်မြင့် ထမီက ခါးအောက်ထိ လျှောကျနေပြီဖြစ်၍ အပေါ်ပိုင်းတစ်ခုလုံး ဟာလာဟင်းလင်း ဗလာကျင်းသွားသည်။ ဝိုင်းစက်မို့မောက် တင်းအိနေသော ချစ်ခင်နှစ်သက် တပ်မက်စရာ နို့ဖွေးဖွေးကြီးနှစ်လုံးက အထင်းသားကြီး။ လှထွေးက သူ့နှာခေါင်းချွန်ချွန်နှင့်နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ဘယ်ညာလူးကာ ခပ်ပြင်းပြင်း နမ်းရှိုက်လိုက်သည် ။

“ အာ – – အာ – – ယား – -ယားတယ်....မောင်ရဲ့ – – ”

နှုတ်ခမ်းမွှေးငုတ်စိများကြောင့် မခင်မြင့်တစ်ကိုယ်လုံး ယားတတ် ကော့လန်သွားသည်။

လှထွေးက လည်တိုင်ကျော့ကျော့ လေးကို နမ်းပြန်သည် ။ သူ့လက်တွေကလည်း ကျောပြင်နှင့် တင်ဆုံတစ်လျှောက်စုံဆန်ပွတ်သတ်နေ၏။ လည်တိုင်မှတစ်ဆင့် အောက်သို့ တရွေ့ရွေ့နမ်းလာပြီး နို့အုံတင်းတင်းအိအိကြီးသို့အရောက်တွင် နမ်းသောကိတ်စကို ရပ်လိုက်ပြီးစူစူတောင့်တောင့် နို့သီးခေါင်းညိုညိုလေးကို တပြွတ်ပြွတ်နှင့် စို့ပေးပြန်သည် ။အချစ်ဓာတ်ကြောင့် မခင်မြင့်တစ်ကိုယ်လုံး ချစ်သွေးတွေ ထကြွဆူပူကာ ကြက်သီးတွေ တဖျင်းဖျင်းထလျှက်ရှိနေပါတော့သည်။

လှထွေးက ကုတင်ပေါ်တွင် မခင်မြင့်ကို ကန့်လန့်ဖြတ် အနေအထားပြင်လိုက်၏ ။ ဖင်ဆုံထွားထွားအိအိကြီးကို ကုတင်စောင်းနားရွှေ့ယူလိုက်သည်။ ထို့နောက် ပေါင်နှစ်ကချောင်းကို ခပ်ကားကားလေး ဖြဲထားလိုက်ပြီး အောက်ကြမ်းခင်းပေါ်တွင် ဒူးထောင်ထိုင်လျှက်သူ့မျက်နှာကို စောက်ပတ်ကြီးပေါ်အပ်ကာ တရှုပ်ရှုပ်နှင့်နမ်းပါတော့သည်။ အမြဲတမ်း ဆေးကြောသန့်စင်ပြီး နေထိုင်တတ်သည့်အတွက် ဆိုးဝါးသောအနံ့အသက်များမဘဲ ပင်ကိုယ်စောက်ပတ်နံ့လေးသာသင်းသင်းနူးနူးလေးထွက်နေပါသည်။

လှထွေးက သူ့နှာခေါင်းထိပ်ဖြင့် စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းကြီးအတိုင်း ထက်အောက် ပွတ်ဆွဲပေးလိုက်သည်။ ထို့နောက် စောက်စိကလေးကိုလျှာဖြင့် စုပ်ယူကလိလိုက်ရာ မခင်မြင့်တစ်ကိုယ်လုံး ရုန်းကန်တုန်ခါသွားပါသည်။ ထူထဲသော မွေ့ယာနှင့်တည်းခိုခန်းလိုနေရာ မျိုးသာတော်ပါတော့သည်။ ရွာမှာဆိုလုံးဝမလွယ် ။ ကလေးငယ်တွေနှင့်ဖြစ်ပြီး စိတ်တိုင်းကျမည်မဟုတ်။ပထမအချီတွင် အချိန်မဆွဲချင်တော့ ။

ထို့ကြောင့် လှထွေး မတ်တတ်ရပ်လိုက်ပြီး မခင်မြင့်ပေါင်ကြားတွင် ဝင်လိုက်သည်။ အရှည် ၇ လက်မကျော်ကျော်ခန့်ရှိပြီး လုံးပတ်က ရုတ်ပျိုဆေးဗူး နီးနီးကြီးသော လီးကြီးကို မ ကိုင်ကာ မခင်မြင့်၏ ကာမမာန်တတ်၍နေသောဖောင်းပြဲတင်းအာနေသည့် စောက်ပတ်အိအိကြီးထဲသို့ မြှင်း၍ မြှင်း၍ သွင်းလိုက်သည်။

“ ဖွိ – – ဇိ – – ဗျစ် – – ဗျစ် – – ဗျိ – – ဇိ – – ဖွိ – – ဖွစ် – – အင်း – – အင်း – – အ – – ဟင်း – – အား – – အ – – မလေး – – ရှီး –– ကျွတ် – – ကျွတ် – – အား – – အင်း – – အီး – – အင့် – – ”

အအိုစောက်ပတ်ဖြစ်သည့်တိုင် လီးကြီးကကြီးမား တုတ်ရှေးလှသဖြင့် တအင်းအင်းညီးညှူရသည်အထိ ဖြစ်သွားရှာသည်။လှထွေးက မခင်မြင့်ဒူးနှစ်ချောင်းကို အထက်သို့ ပင့်လှန်ထားလိုက်ပြီး တစ်ချက်ချင်း ဆောင့်ဆောင့်လိုးပါတော့သည်။တဖြည်းဖြည်း အရှိန်က ပြင်းထန်လာ၏။

“ ဘွတ် – – ဖွတ် – – ဖွတ် – – ဘွတ် – – ဖွတ်ဖွတ် – – အမေ့ – – အင့် – – အား – – ကောင်း – – ကောင်း – – လိုက်တာမောင်ရယ် – – ဟင်း – – ရှီး – – ကျွတ် – – ကျွတ် – – ”

လှထွေးလည်း အားရပါးရဆောင့်နိုင်ရန် မခင်မြင့်ကို ကျော်ခွပြီး သူ့လက်နှစ်ဖက်ကို ကုတင်ပေါ်ထောက်ထားလိုက်သည်။

“ ဖွစ် – – ဖွတ် – – ဖွစ် – – ဖွတ် – – ဖွစ် – – ဖွတ် – -ဘွတ် – – ဖွတ် – – ဖွစ် – – ဗြစ် – – ပြွတ် – – ”

ဆောင့်ချက်တွေက မြန်ဆန်သွက်လက်လာ၏ ။ အနှစ်နှစ်အလလ မက်မောတမ်းတခဲ့ရသော လီးကြီးကို အခုတော့တဝတပြဲကြီးအလိုးခံနေရပြီမို့ အားရကျေနပ်စိတ် ကာမရမက်စိတ်တွေ အထွတ်အထိပ်ရောက်အောင် ထန်လာပြီမို့ မခင်မြင့်ကလည်း ပင့်၍ ကော့၍ ကော့၍ ဝေ့၍ ဝိုက်၍ အသားကုန် ခံနေပါသည် ။

“ မ – – ကောင်း – – ကောင်းလားဟင် – – ”

“ အင်း – – ကောင်း – – ကောင်းတယ်မောင်ရယ် – – နာ – – နာ – – အ – – ဆောင့် – – ဆောင့် – – တော့ – – မ – – ပြီး – – တော့မှာ – – ”

၁၀ ချက်ကျော်ကျော်လောက် ဆောင့်ပြီးတွင် သုတ်ရေတွေပြိုင်တူထွက်ပြီး ပြီးဆုံးသွားကြတော့၏။ အချီပေါင်းများစွာအတွက် တစ်ချီပြီးသွားပေပြီ။ 


မှတ်ချက် ။         ။ မြန်မာပြည်တွင် တချိန်က ခေတ်စားခဲ့သော အပြာစာအုပ်ပေါက်စန လေးများမှ ပြန်လည်ကူးယူဖော်ပြပေးပါသည်။



...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။