Saturday, December 24, 2011

ငှက်မသိတော့ ဇရက်ဂျိုးထင် (စ/ဆုံး)

ငှက်မသိတော့ ဇရက်ဂျိုးထင် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

အခန်း (၁)

အိဝါမှတ်မိနေပါတယ်လေ...ရေမလာခင် မြောင်းပေးမိတဲ့ အိဝါအပြစ်ရယ်လို့ဘဲ ခံယူနားလည် ထားပါတယ်.... ။

နှင်းတွေကျနေတဲ့ နေ့တစ်နေ့ကို အိဝါ မှတ်မိနေပါတယ် .. အဘ စပ်ခွန်ကြာ ဝယ်ပေးထားတဲ့ ထရက်စုလေးကိုဝတ်ပြီး အိဝါ ခြံထဲမှာ အပြေးလေ့ကျင့်နေ တဲ့နေ့ပေါ့ .. .. .. မြသဲစံအိမ်ကြီးဘက်ကိုအရောက်မှာ မမျှော်လင့်ဘဲနဲ့ ကိုကို့ကို တွေ့ခဲ့ရတာပါ။ အဲဒီတုန်းက ကိုကိုက သိုးမွှေးလောင်းကုတ်ကြီးကို ဝတ်ထားတယ်မို့လား။

“ အမေ့....အိုး.....””

အဲဒါ အိဝါက လျှမ်းတာပါ။ ကိုကိုက ကုန်းစပ်က ရေနွေးငွေ့ တွေ တထောင်းထောင်းထနေတာကို ငေးနေတာ။ ထင်ရှုးပင်ကိုကွေ့ပြီး လမ်းအချိူးဝင်မှာ သူ့ဖာ သာသူရပ်နေတဲ့ ကိုကို့ကို အိဝါ ဝင်တိုက်မိတာပါ.....။

“ ဟိတ်....မင်းဒီခြံကြီးထဲကို ဘာလာလုပ်တာလဲ”” 

“ အ........အပြေးလေ့ကျင့်တာပေါ့”” 

“ မင်းဘွားအေ....ငါ့ကို ဦးဦးလို့ခေါ်ရလားဟ”” 

ကိုကိုက စိတ်မဆိုးဘဲ စိတ်ဆိုးဟန်လုပ်ပြတာကို အိဝါ အရမ်းသဘောကျသွားမိတယ်...ဒါ ကြောင့်လဲ ချက်ချင်းဘဲ ရင်းနှီးသွားပြီး .....

“ ဒါဖြင့် ဘယ်လိုခေါ်ရမလဲ”” 

လို့ မေးပစ်လိုက်တယ်.. .။

“ ကိုကိုလို့ခေါ်ပါလား””

“ အောင်မာ...ခင်ဗျားက အိဝါရည်းစားမို့ အဲလို ခေါ်ရမှာလား”” 

အိဝါလေ တင်စီးလွန်းတဲ့ ကိုကို့ကို ရန်တွေ့တာပေါ့။ 

“ အခုမဟုတ်လဲ..နောက်တော့ ဟုတ်မှာပေါ့”” 

“ အောင်မာ....ခင်ဗျားလို ဂေါ်ဇီလာကြီးကို ရည်းစားမလုပ်ပါဘူးနော်.”” 

“ အေး....ဂေါ်ဇီလာနဲ့ သခင်မလေး ချစ်မှ ကောင်းတာ”” 

“ ခင်ဗျား အရမ်းရိုင်းပါလားဗျ””

“ ဟားဟားဟား... မန်္တလေးသူလဲ မဟုတ်ဘဲနဲ့  လုပ်ပြီးမပြောနဲ့ ရီစရာကြီး ဟား ဟား ဟား ဟားးးးးးး””

 ကိုကို့ မျက်နှာက ယောကျ်ားပီသတယ်.. အမူအယာတွေက သိက်္ခာရှိတယ်.. ဒါတွေကဘဲ အိဝါနဲ့ ခင်မင်ဖို့ ဖြစ်လာတယ်။ 

“ အေးကွာ...နောက်ကို မရိုင်းတော့ပါဘူး။ ထားပါတော့ မင်းက ဘယ်မှာနေလဲ”” 

“ ဒီ ခြံထဲတွင်ရယ်””

“ သြော် ...... ”” 

ကိုကိုက တစ်စုံတစ်ရာကို သဘောပေါက်သွားဟန်ဖြင့် ခေါင်းညိမ့်ရင်း ပိတ်ဝန်းကျင်ကို ဝေ့၀ဲ ကြည့်သည်။ နှင်းတွေ က ပိုသဲလာနေသည်။ မှုံဝါးလာနေ၏။ ပတ်ဝန်းကျင်တစ်ခုလုံး တိတ် ဆိတ်နေသည်ကိုလည်း အိဝါ သတိပြုမိသည်။ 

“ မင်းမကြောက်ဘူးလား ချာတိတ်””

“ ဘာကိုကြောက်ရမှာလဲ .. မကြောက်ပေါင်”” 

အားစကားအိမ်းကျီထဲ လက်နှိုက်ရင်း ကိုယ်လုံးလေးကို ခါရမ်းရင်း မကြောက်ပါဘူးဟု ဟန်ရေး ပြနေမိသည့် အိဝါ ရင်တွေ ခုန်လာချင်ပြီ။

“ ကိုကို အခုနေ တစ်ခုခုပေါ့ လုပ်ရင်လေ...”” 

“ အောင်မာ... လုပ်ကြည့်ပါလား .... ကရာတေးတတ်တယ်နော်....ဟွန်း”” 

“ ဟုတ်လား ... ဒါဖြင့် စမ်းကြည့်ရသေးတာပေါ့.....ဟိတ်...”” 

“ အွန့် ... အိုး.. လွှတ်ပါ.... အိုး .. ဟင်း းး းး”” 

တကယ်ဘဲ ကိုကိုက သိပ်မြန်တယ်။ လက်ကလဲ သွက်လိုက်တာ အိဝါ နို့လေးနှစ်လုံးကို ပိုင် ပိုင်နိုင်နိုင်ကြီး ကိုင်ထားပြီး အိဝါ နှုတ်ခမ်းလေးတွေကိုလည်း မြဲမြံစွာ စုပ်နမ်းရှိုက်နေပြီ။ အိဝါ ခြေထောက်ကလေးတွေ မြေမှာ ခြေဖျားထောက်မိလာတယ်..။ ထရက်စုအပြာရင့်ရောင်အောက်က တင်ပါးကြီးတွေကိုလည်း တစ်လုံးတစ်ခဲကြီး ဖျစ်ညှစ်နယ်ဖတ်နေတယ်လေ..... အိုး.. နောက်တော့ .... နောက်တော့ ...။ 

“ လိုးကြရအောင် ခလေးရယ်... ”” 

ကဲ ကြည့်ပါဦး။ ဟွန်း .... အိဝါ နားထဲကို ဘယ်လိုကြီးဝင်လာမှန်း မသိဘူး။ အိဝါ ရုန်းတယ်.. ကန်တယ်..။ တွန်းတယ်။ အကျောအခြင်တွေက အားမပြည့်ဘူး။ ကိုကို့လက်တစ်ဘက်က ခုံးထ မောက်မို့နေတဲ့ အိဝါ အဖုတ်လေးကို အုပ်ကိုပွတ်သပ်လာတယ်။ အိဝါလေ.. ငို ချင်သလိုလို ရီချင်သလိုလိုနဲ့ မျက်ရည်တွေ ဝဲလာနေတယ်။ ကိုကို့ပေါင်ကြားက မာတောင်နေတဲ့ လိင်တန်ကြီးကလဲ အိဝါ အောက်ပိုင်းတဝိုက်ကို ထိုးထိုး မိနေတယ်။ ရင်ထဲက တလှပ်လှပ်ခံစားလာရတယ်။ 

ကိုကို့လက်တွေက အရမ်းကျွမ်းကျင်တယ် သိလား ။ နို့လေးနှစ်လုံးလဲ ကြေမွနေပြီးလားလို့ ထင်ရလောက်အောင်ကို ပယ်ပယ်နယ်နယ်ကြီး နယ်ဖတ်နေတာလေ။ ဟင့်အင်း လုံးဝမနာဘူး ခံလို့ကောင်းနေတယ်။ ဒါပေမယ့် သိတယ်မှုတ် လား။ အိဝါ အရမ်းရှက်နေမိတယ်လေ...။ 

အဲဒါကြောင့် ကိုကို့ ရင်ဘတ်ကြီးကို တအား ဆောင့် တွန်းပြီး ပြေးခဲ့မိတယ်။ ကိုကို စိတ်ဆိုးသွားမလားလို့လည်း စိုးရိမ်မိသေးတယ်။ တစ်မျိူးဘဲနော် ရည်းစားလဲ မဟုတ်သေးဘဲနဲ့ အဟင်း။ ဒါတွေဟာ ကိုကိုနဲ့ စတွေ့ခဲ့ရတဲ့ အိဝါရဲ့ ခံစားမှုလေးတွေပါ။

....................................................................................

နောက်တော့လဲ ကိုကို့ ထောင်ခြောက်တွေထဲမှာ အိဝါ ကျဆင်းခဲ့ရတာဘဲလေ။ ညဘက် မြသဲစံ အိမ်မှာ ကိုကိုနဲ့ ချိန်းပြီး လိုးခဲ့ကြတာလေးတွေ အိဝါ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး မေ့လို့ရမှာတဲ့လဲ ကိုကိုရယ် .....။ အိဝါ နားထဲမှာတော့ 

“ လိုးကြရအောင် ခလေးရယ်””

ဆိုတာဘဲ ကြားနေတယ်။ အဟုတ်ပြောတာ။ ကိုကိုအဲလိုပြောရင် အိဝါ အလိုလို ခံချင်လာတယ် .. သိလား။ 

“ စောက်ပတ်လေး ဖြဲထားပေးပါလား ဟင်””

လို့ ကိုကိုက နားဝမှာ တိုးတိုးလေး ပြောလိုက်တိုင်း လည်း အိဝါ လက်ကလေးနှစ်ဘက်နဲ့ တင်ပါးအောက် လက်လျှိူပြီး အစွမ်းကုန် ဖြဲပေးမိတာဘဲ။ အဲဒါဆို ကိုကို အရမ်းသဘောကျတယ်လေ။ အိဝါ ခြေချင်းဝတ်နှစ်ဖက်ကို သူ့ဗလကြီးနဲ့ ဆွဲကိုင်ပြီး မြောက်ထားလိုက်တဲ့အခါ အိဝါ ဖင်လေး ဟာ အလိုးခံဖို့ ရှင်းရှင်းလင်းလင်းကြီး မြောက်တက်လာတော့တာဘဲလေ။ ကိုကိုက အရှိန်တက်လာရင် ကြမ်းချင်တယ်။

“ ပြွတ် ဖတ် ဖတ် စွတ် စွတ် ”” 

ဆိုတဲ့ အသံတွေ အရမ်းထွက်လာရင် အိဝါရှက်တယ်။ 

“ ကိုကိုကလဲကွာ.. အသံတွေ အရမ်းထွက်တာဘဲ”” 

လို့ပြောရင် 

“ လီးနဲ့စောက်ပတ်လိုးတဲ့အခါကျရင် ဒီလို အသံမျိူး ထွက်မှ အရသာရှိတာ”” 

လို့ နားဝမှာ ကပ်ပြောတတ်သေးတယ်။ 

“ သွား .. ကိုကို လူဆိုး ။ လူညစ်ပတ်ကြီး ”” 

ဆိုပြီး ကိုကို့ပုခုံးကြီးကို အိဝါ လက်သီးဆုပ်လေးနဲ့ ထုရင် ကိုကိုက ပိုပြီး ဆောင့်တတ်တယ်။ 

“ ဆောင့်တာမကြိုက်ဘူးလား”” 

လို့လည်း မေးတတ်သေးတယ်။ 

“ အရမ်းဆောင့်ရင် နို့တွေ ခါရမ်းကုန်တာပေါ့ ”” 

လို့ပြောရင်

“ ဒါဆိုရင် နို့တွေကို ဒီလိုငုံပြီး ဆောင့်ပေးမှာပေါ့ ”” 

လို့ပြောပြီး အရမ်းဆောင့်လိုးတတ်တယ်။ ကိုကိုတစ်ယောက် မမစောမြသူဇာနဲ့ ပျော်ရွှင်ချမ်းမြေ့ ပါစေလို့ ဆုတောင်းပေးလိုက်ပါတယ်.. နှင်းတို့သည် နေခြည်အလင်း မထွက်သေးခင် သဲသဲလှုပ်လျှက် ကျဆင်းနေသည်။ အိဝါတစ်ယောက် မြသဲစံအိမ် အနောက်ဘက်မှ ရေကန်ဘေးရှိ ထင်ရှုးပင်ခြေရင်း နက်ရှိုင်းသော ချောက်ထဲသို့ ခုန်ဆင်းသွားသည်။ 

ထာဝစဉ် နှင်းငွေ့များ လွှမ်းခြုံရစ်သိုင်းလျှက် အချစ်ရနံ့လေးများဖြင့် မွှန်းထုံနေခဲ့ သော မြသဲစံအိမ်ကြီး ဝန်းခြံအတွင်း အသက်မဲ့သော သစ်ရွက်လေးများ လှုပ်ရှားမှု ပျင်းရိဖွယ် နာကျည်းဖွယ်၊ အထီးကျန်ဆန်သော တောင်ပေါ်ငှက်ကလေးများ၏ တိုးညှင်းသော အော်မြည်သံလေးများက အိဝါရဲ့ အဖြစ်ကို တိတ်တိတ်လေး သရုပ်ဖော်နေဟန်ရှိသည်။

...................................................................................................................

အခန်း ( ၂ ) 

ကျော်ကျော် ရင်ထဲတွင် တော်တော်လေးကို ခံစားခဲ့ရသည်။ အချစ်ရမှတ်များစွာကို ဘဝပုစ်္ဆာတိုင်း၌ ခွန်ပိုင်တစ်ယောက် အမှတ်ပြည့်ရနေချိန်တွင် ကျော်ကျော်မှာ ချွေးသီးချွေးပေါက်ကျလာအောင် သူဇာ့ အချစ်စာမေးပွဲကို ပြိုင်ပွဲဝင်ခဲ့သော်လည်း သုံည ၊ ဘဲဥ နှင့် “ ဝ” လုံး ကိုသာ ဘဝစာမျက်နှာပေါ်၌ သူဇာ ရက်စက်စွာ ခြစ်ပေးခဲ့သည်။ စိတ်နာသည်.. သူဇာ့ကိုမဟုတ်။ မျက်နှာလိုက်တတ်လွန်းသော ကံတရားကို နာတာ။ 

ဒါပေမယ့် ဘာတတ်နိုင်မှာလဲ မဟုတ်ဘူးလား။ ခံစားရတာတွေကိုတော့ အတွင်းကျကျ ဖွင့်ပြောချင်တယ်။ သူဇာ့ နို့သီးတွေ၊ ပတ်္တမြားသီးလေးလို နီမြန်းနေတဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးတွေ၊ ဒီအလှလေးတွေကို ခွန်ပိုင် ခြေမွ ဆုပ်နယ်နေမှာ။ လှပရွှမ်းစိုတဲ့ သူဇာ့ နှုတ်ခမ်းလေးတွေ ဆိုရင်လဲ ခွန်ပိုင် စုပ်နမ်း လို့ ရောင်ကိုင်း ဖူးပြည့်နေရော့မယ်လေ။ အိုဗျာ....ခင်ဗျားတို့ဘဲ စဉ်းစားကြည့်။ မျက်စိထဲမှာ ဘယ်လိုမှ ဖျက်လို့မရတဲ့ မြင်ကွင်းမျိူးတွေ ချည်းဘဲဝင်နေတာ။ ကျော်ကျော်ရယ် မေ့ပစ်လိုက်ပါလားလို့ ခင်ဗျားတို့ မပြောကြနဲ့ သိလား။ 

ကျော်ကျော်ဆိုတဲ့ ကျူပ် ကျူပ်ဟာ ဟိုး ခလေးဘဝထဲက သူဇာ့ စောက်ဖုတ်ရဲ့ ရနံ့နွေးနွေးလေး တွေကို ခံစားရင်း ကြီးပြင်းလာခဲ့ရတဲ့ သူဇာ့ရဲ့ အချစ်ကျေးကျွန်လေးပါဗျာ။ အချစ်ငတ်သမားလို့ ကဗျာ ဆန်ဆန် မပြောချင်ဘူး။ နာကျင်နေတဲ့ နှလုံးသား အပိုင်းအစတွေကို တစ်စစီ ကောက်ယူ စုစည်းရင်း ပေါင်းတွင်းကျော တွေ လိုက်လာတဲ့အထိ လိုးချင်နေတဲ့ ဆန်္ဒကို ကျွန်တော် ဘယ်လို ဖြေဖျောက်ရမှန်းမသိတဲ့ ကာမဆန်္ဒရဲ့ ပြင်းပြတဲ့ တောင့်တမှုတွေသာ တကိုယ်လုံး ကို လွှမ်းမိုးနေခဲ့တယ်လေ။ 

ကဲ .... မြသဲစံအိမ်ကြီးအတွင်းမှာ ချစ်တလင်းကို စစ်ခင်းနေကြတဲ့ သူဇာ နဲ့ ခွန်ပိုင်တို့ ပြစ်ပြစ် နှစ်နှစ် ကြိုက်သလို ပုံစံတွေနဲ့ လိုးနေတဲ့အချိန်မှာ ကျွန်တော့်လီးထိပ်က ဆန်္ဒအရည်ကြည်လေး များဟာ ထာဝစဉ်လိုအတွင်းခံဘောင်းဘီလေးအတွင်းထဲမှာဘဲ စိုရွှဲ နစ်မျောနေခဲ့ရပြီလေ။ အခါခပ်သိမ်း မှန်ကန်တဲ့ အကြင်နာတွေနဲ့ အချစ်ဆိုတာကို မရနိုင်ဘူးဆိုတာတော့ ကျွန်တော့်မှာ ကိုယ်တွေ့ကြုံနေရပြီလေ။ ဒီတော့ စစ်မှန်တဲ့ တန်ပြန်ထိုးစစ်နဲ့ ပြန်တိုက်ရမှာဘဲလေ။ 

ကျော်ကျော့် မျက်ဝန်းများ တလက်လက် တဖျပ်ဖျပ်တောက်ပလာသည်။ ထိုးစစ်၊ ထိုးစစ် ဟုတ်ပြီ။ တစ်စုံတစ်ခုကို လှုပ်ရှားရဖို့ ကျော်ကျော်ဉာဏ်များပွင့် သွားပြီ။ ကြည့်စမ်းပါဦး ။ ငါ မေ့ထားလိုက်တာ။ ဟင်းဟင်းဟင်း။ ခွန်ပိုင့် ညီမ နန်းဥမ်္မာ ကိုမှ မေ့ရသလားလို့။ ချစ်စရာ စိတ်တက်ကြွဖွယ် နန်းဥမ်္မာ ရဲ့ တင်ပါးကြီးတွေ ဖုလုံး မို့မောက်နေတဲ့ နို့ကြီး နှစ်လုံးရဲ့ ခါရမ်း သိမ့်တုန်မှုတွေ၊ စိတ်ကူးနဲ့မှန်းပြီး စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးကို အမြတ်တနိုး လက်ဝါးကလေးနဲ့ အုပ်ပြီး တဖွဖွ ပွတ်သပ်ရင်း လက်ညှိုးနဲ့ ထိုး လက်မအကူအညီနဲ့ အသာက လေးဖြဲလို့ ထွက်လာတဲ့ စောက်ပတ်ရနံ့ သင်းသင်းလေးတွေ .... ဟူး ..အဲလိုတွေးရင်းနဲ့တောင် ကျော်ကျော်တစ်ယောက် လီးကြီးတောင်လာသည်။ ဟုတ်ပြီ။ ကျော်ကျော် နန်းဥမ်္မာထံ သွားရန် ဆုံးဖြတ်ချက်ချလိုက်သည်။ 

........................................................................................................................

“ သြော် ကျော်ကျော် ”” 

“ ဟုတ်တယ် ဥမ္မာနင်နဲ့ တိုင်ပင်စရာရှိလို့ လာတာ ”” 

“ ဘာကိစ်္စလဲ ကျော်ကျော် ”” 

“ သူဇာ့ ကိစ်္စ ... ဥမ္မာ မာ နင်သဘောပေါက်ပါတယ်””

“ ငါမှ မသိတာ ”” 

နန်းဥမ်္မာ ဟန်ဆောင်အပြုံးလေးကို အတတ်နိုင်ဆုံး သဘာဝကျအောင် ပြုံးပေမဲ့ သူ့အပြုံးထဲမှာ ဟန်ဆောင်မှုတွေက ပေါ်လွင်နေသည်။ ကျော်ကျော်က စီးကရက်ကို အဝေးသို့ပစ်ရင်း 

“ အေးလေ မသိဘူးဆိုတော့လဲ ရပါတယ်။ အခု မြသဲစံအိမ်ကြီးက အိဝါရဲ့ အလောင်းက အတိအကျ သက်သေခံပါလိမ့်မယ်။ အိဝါနဲ့ နင့်အစ်ကို ခွန်ပိုင်တို့ ဘယ်လို ဆက်ဆံခဲ့ကြတယ် ဆိုတာကိုလည်း နင် သိသားနဲ့ ။ မသိဘူးဆိုလဲ ရတယ်..။ ကဲ သွားမယ်”” 

ကျော်ကျော်က အပိုင်ကိုင်နိုင်သော လေအေးလေးဖြင့် ပြောပြီး ဝေါ့ကင်းရှုးဖိနိပ်ဦးဖြင့် ခံတစ်လုံး ကို ထောက်ကနဲ ကန်လိုက်ပြီး လှည့်ထွက်ခဲ့လေသည်။ ကျော်ကျော် တွက်ဆထားသည့်အတိုင်း ပစ်မှတ်ကို တိုက်ရိုက်ထိမှန်ခဲ့လေသည်။ 

“ ကျော်ကျော် နေပါဦး ။ နင်ကလဲ အဟင်း။ ””

နန်းဥမ္မာ၏ လေချိူလေသွေးအသံလေးက ကျောနောက်ပါလာသည်။ ကျော်ကျော်က ကျေနပ်စွာ ပြုံးလိုက်၏။ 

“ ငါ ဘာကို သိချင်တာလဲ။ မမမြသူဇာအကြောင်းလား။ အခု မမမြသူဇာဘယ်မှာရှိတယ်””

“ မြသူဇာ ဘယ်မှာ ရှိတယ်ဆိုတာကို ငါသိပြီးပြီ။ မြသဲစံအိမ်မှာ ငါတွေ့ခဲ့ပြီးပြီ။ ”” 

ဟောတော့ နန်းဥမ်္မာ မျက်လုံးလေးအပြူးသားဖြင့် ကျော်ကျော့်ကို ကြည့်လိုက်သည်။ 

“ ဟုတ်တယ် .. ငါသိတယ် ။ ဒါပြသနာ မဟုတ်ပါဘူး ဥမ်္မာရယ် ငါသိချင်တာ တစ်ခုပါ ”” 

နန်းဥမ်္မာ နှာခေါင်းလေး ရှုံ့ရင်း ခေါင်းကုတ်လိုက်သည်။ 

“ နင် ဘာသိချင်လဲလို့ ကျော်ကျော် .. ”” 

“ နင့် မှာ ရည်းစား ရှိမရှိ ””

“  အိုး.. ဘာဆိုင်လို့လဲ ”” 

အပျိူမလေးက အငေါ်တူးသည်။ ကျော်ကျော်က အေးအေးသက်သာ ပြုံးနေသည်။

“  ငါ မေးတာ နင်မဖြေဘူး ဆိုပါတော့ ”” 

နှုတ်ခမ်းစူထားသော ဥမ်္မာ့ မျက်နှာလေးက ခလေးလေး စိတ်ကောက်နေပုံနှင့် တစ်ထပ်တည်း။ ကျော်ကျော်က ဂျာကင်အိမ်းကျီအိတ်ထဲမှ ပီကေတစ်ခုကို ထုတ်ယူလိုက်ပြီး စက်္ကူစလေးများ ခွာလျှက် ပီကေတစ်ခုကို နန်းဥမ်္မာထံသို့ လှမ်းပေး၏။ 

“ မစားချင်ဘူး ”” 

ဥမ်္မာက မျက်စောင်းလေးထိုးပြီးပြောလိုက်ရင်း အနီးရှိ စက်္ကူပန်းခြုံကို အဓိပ်္ပါယ်မဲ့စွာ ငေးနေ လိုက်မိသည်။

“ ပါးစပ်မွှေးတယ်ဟ ”” 

ကျော်ကျော်က သူ့ဖာသာ သဘောကျသလို ဟက်ကနဲ တစ်ချက်ရယ်ပြီး ပီကေနှစ်ချပ်ကို ပါးစပ် ထဲ ပစ်သွင်းကာ ဂျင်းဘောင်းဘီအိတ်ကပ်ထဲ လက်ကို စုံနှိုက်ထားရင်း 

“ ရပါတယ်လေ .. မဖြေပါနဲ့ ။ နင် ရည်းစားရှိတာ မရှိတာ ငါနဲ့မဆိုင်ဘူး။ ဒါပေမယ့် ရဲစခန်းမှာ နင့်ကို ဦးစပ်ခွန်ကြာခေါ်တွေ့တဲ့အခါမှာတော့ သူတို့မေးတဲ့အထဲမှာ အဲဒီမေးခွန်း ကျိန်းသေ ပါလာ လိမ့်မယ် ”” 

ယုတ်္တိရှိစွာ ပြောနေသော ကျော်ကျော့်စကားများထဲမှ ရဲစခန်း ဟူသော အသံက ဥမ်္မာ့တကိုယ်လုံး ကို တောင့်တင်းသွားစေခဲ့တာတော့ အမှန်ပင်။ 

“ ငါတို့က ဘာလို့ ရဲစခန်းရောက်ရမှာလဲ ””

“ ဖျားယောင်းသွေးဆောင်မှု၊ မုဒိန်းမှု ”” 

“ မုဒိန်းမှု ဟုတ်လား”” 

“ နင် စိတ်ဝင်စားသွားပြီမို့လား ဥမ်္မာ ”” 

“ နင်ဘာတွေလာပြောနေတာလဲ ကျော်ကျော် ”” 

“ မနေ့ညက မြသဲစံအိမ်ကို ညဘက်ကြီး ငါရောက်သွားတယ် နန်းဥမ်္မာ။ အဲဒီမှာ နင့်အစ်ကို စပ်ခွန်ပိုင်က စောမြသူဇာ့ကို စားပွဲလေးပေါ်မှာ အရုပ်ကလေးတစ်ရုပ် ထောင်သလို ဆောင့်ကြောင့်လေးတင်ပြီး ပြူးထွက်နေတဲ့ သူဇာ့ စောက်ဖုတ်လေးကို အားရပါးရကြီး လိုးနေတာ ငါတွေ့ခဲ့တယ် ဥမ်္မာ ””

“ ဟင် .. ဟင်.. နင် နင် ”” 

“ အေး ဟုတ်တယ်။ ငါ့ကို သိပ်ရိုင်းတာဘဲလို့ နင်ထင်တယ် မဟုတ်လား။ ဟင်း ဟင်း ရိုင်းမှ လူတွေက နားလည်လွယ်တတ်ကြတယ် ဥမ်္မာ။ ဒီတော့ စောမြသူဇာဆိုတာ ငါ့အသက်၊ ငါ့အသဲ နင့်အစ်ကိုက ပြစ်ပြစ်နှစ်နှစ်ကြီး လိုးနေတာ တွေ့ရတော့ ငါဘယ်လိုနေမလဲ နင်စဉ်းစားကြည့် စမ်း။ သူဇာ့ကို ငါဆုံးရှုံးလိုက်ရပြီ ဥမ်္မာ။ ဒီတော့ ခွန်ပိုင့် ညီမကို ငါရဖို့ လိုလာပြီလေ။ ရှင်းရဲ့လား ဥမ်္မာ ””

“ အင် .. နင်.... နင် ... ”” 

ဥမ်္မာ့ မျက်လုံးလေး ဝိုင်းသွား၏။ 

“ မကြောက်ပါနဲ့ အစ်မရဲ့။ ဟဲ ဟဲ မသတ်ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ကျူပ် လူသတ်ရဲတယ် ဆိုတာကို တော့ ခင်ဗျားသိထား။ ငါ လူတစ်ယောက်ကို မသတ်ခင် နင့်ကို လိုးရမှ ငါကျေနပ်မယ် ဥမ်္မာ ”” 

ပြောပြောဆိုဆို ကျော်ကျော်က ဘောင်းဘီအိတ်ထဲမှ မောင်းပြန်ဓါးကို ဖြောင်းကနဲမြည်အောင် ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။ ဓါးဦးက ဥမ်္မာ့ လည်တိုင်လေးထဲ စပါးလုံးတထောင့်စာခန့် နစ်ဝင်သွားသည်။ ကျော်ကျော့် မျက်လုံးများက ဝင်းဝင်းတောက်နေသည်။ ကျော်ကျော်က ဥမ်္မာ့ လက်မောင်းလေးကို တင်းကြပ်စွာ ဆုပ်ကိုင်ထားလိုက်သည်။ ကျော်ကျော်သည် သန်မာသော လူငယ်တစ်ဦးဖြစ်၏။ 

“ မအော်နဲ့၊ မရုန်းနဲ့ ငါ့စိတ်တိုင်းကျ ကုန်း ”” 

ပြောပြောဆိုဆို စက်္ကူပန်းခြုံအကွယ် မြက်ခင်းလေးထဲသို့ ဆွဲခေါ်သွားလေတော့လေသည်။ နန်းဥမ်္မာ သွေးပျက်မတက် ကြောက်ရွံ့နေပြီ။ သူ့အစ်ကို ခွန်ပိုင့်ကိုလဲ ဒေါသ ဖြစ်နေမိသေး သည်။

“ ထမီ ချွတ်လေ .. ငါ .... တယ်.... ”” 

“ နာ .. နာ တယ် ကျော်ကျော်ရယ် ... ငါ ချွတ်ပါ့မယ်။ နင့် ဓါးကြီးကို အရမ်းမထောက်ထားပါ နဲ့နော် ”” 

“ အေး .. နင် ကြည်ကြည်ဖြူဖြူခံရင် ငါဘာမှမလုပ်ဖူး .. ရုန်းလား ကန်လား လုပ်ရင်တော့ ငါ အသေသတ်မှာနော် ””

“ အေးပါ.. ငါ ပြေးလဲ မပြေးပါဘူး ရုန်းလည်း မရုန်းပါဘူး ”” 

ဥမ်္မာ မျက်ရည်လေးများ လိမ့်ဆင်းလာပြီး မြေမှာ ရှက်ရွံ့စွာ ထိုင်ချပြီး ထမီလေးကို လေးကန်စွာ ချွတ်ပြီး ဒူးနှစ်လုံးပူးကာ ထိုင်ချလိုက်သည်။ တရှုံ့ရှုံ့ငိုရင်း ခေါင်းလေးကိုငုံ့ကာ မျက်နှာကို လက်ဝါးဖြင့် အုပ်ထားလိုက်လေသည်။ 

“ ဟိတ် .. ဘာလုပ်နေတာလဲ ထမီချွတ်ဆို ”” 

“ ချွတ်ပြီးပြီလေဟာ .. အဟင့် . ဟင့် .. ဟင့် ”” 

“ အောင်မာ... ဓါးနဲ့ဝေးလို့ လေသံပြောင်းလာတယ် ဟုတ်လား ””

 ပြောပြောဆိုဆို ကျော်ကျော်က ဓါးဦးကို ဆတ်ကနဲ ထိုးလိုက်ရာ ဥမ်္မာ့ မျက်နှာလေး ဖြူလျှော်သွားသည်။

“ မ မလုပ်ပါနဲ့ ကျော်ကျော်ရယ်။ ချွတ်ပါ့မယ် ... ”” 

ထမီလေးကို တုံရီစွာ ကွင်းလုံးချွတ်ပြီးမှ ယခင်ပုံစံအတိုင်း ပေါင်နှစ်လုံးကပ်ပြီး ထိုင်နေပြန်သည်။

“ ကြာတယ် ဥမ်္မာ .... လေးဘက်ထောက်လိုက်စမ်း.. တောက် ”” 

ကျော်ကျော်က ဘောင်းဘီဇစ်ကိုဖြုတ်ပြီး ကြိမ်းဝါးလျှက် အဖုအထစ်များဖြင့် ပြည့်နေသော သူ့လိင်တန်ကြီးကို ထုတ်လိုက်လေသည်။ ဥမ်္မာက မော့အကြည့် လီးကြီးနှင့် ဥမ်္မာ့မျက်နှာလေး ရဲကနဲဖြစ်သွားပြီး ဆတ်ကနဲ ခေါင်းကို ပြန်ငုံ့ပစ်လိုက်ကာ ငိုချလိုက်ပြန်သည်။ 

“ ကဲ ဥမ်္မာ .... နင့် အသားနာချင်လား ဟင် ”” 

ကျော်ကျော်က အံကြိတ်ပြီး ပြောရင်း ဓါးဦးကို လက်မောင်းသားလေးထဲ ဖိသွင်းလိုက်ပြန်သည်။

“ အား းးး ... နာတယ် ဟ ။ ””

“ နာရင် ကုန်း ။ ကုန်းစမ်း ။ အေး .. ဒီလိုမှပေါ့ ”” 

နန်းဥမ်္မာတစ်ယောက် မြက်ခင်းပေါ် လေးဘက်လေးထောက်ပြီး တရှုံ့ရှုံ့ ထိုင်ငိုနေရှာလေတော့ သည်။ တင်းကားနေသော တင်ပါးကြီးများက ကျော်ကျော့်ရှေ့တွင် အလိုးခံရန် အသင့်အနေအထားသို့ ရောက်ရှိခဲ့လေပြီ။ ဝိုင်းဝန်းသော တင်ပါးနှစ်ဖက်ကြားမှ စောက်ပတ်လေးမှာ တင်းကျစ်ပြီး ပြူးထွက်နေ၏။ ကျော်ကျော်က သူ့လီးကြီးအား စောက်ဖုတ်အကွဲအကြောင်းလေးအတိုင်း အလျားလိုက်လေး ပွတ် သပ်လိုက်သည်။ 

အပျိူစင် နန်းဥမ်္မာ အံကြိတ်ပြီး မျက်စိမှတ်လျှက် ထောက်ထားသော လက်ကလေးများက ဆတ်ဆတ်ခါ နေလေသည်။ ပေါင်အတွင်းသားလေးများမှာလည်း မြှားဆိပ်မိသော သမင်မလေး အလား ဖျတ်ဖျတ်လူး တုံရီနေကြသည်။ ကျော်ကျော်က လက်တစ်ဖက်မှ ဓါးကို ကိုင်ထားရင်း ကျန်လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ဥမ်္မာ့ ဖင်ကြီးကို ဆွဲယူပွတ်သပ်လိုက်လေရာ ဥမ်္မာ့ ကိုယ်လုံးလေး တွန့်ကနဲ ဖြစ်သွားလေတော့သည်။ 

“ အဟင့် .. မြန်မြန်လုပ်ဟာ ။ ငါ ရှက်တယ်။ အဟင့် ”” 

အမှန်တကယ် ဥမ်္မာခမျာ ရှက်လွန်လွန်း၍ ငိုနေမိခြင်းဖြစ်သည်။ သူစိမ်းယောကျ်ားလေးတစ် ယောက်ရှေ့မှာ မိမိစောက်ဖုတ်လေးကို အစွမ်းကုန်ပြူးပြဲကာ အလိုးခံရန် ကုန်းပေးရသော အပျိူစင်မလေး တစ်ယောက်အဖို့ အဘယ်မျှ ရှက်ခြင်းကို ခံစားရမည်နည်း။ ကျော်ကျော်က တရှိန်ရှိန် လိမ့်တက်လာသော ကာမဆန်္ဒများကြောင့် သူ့လီးကြီးအား သေးငယ် ကျဉ်းကြပ်သော စောက်ဖုတ်လေးထဲသို့ ဝင်စေရန် ကိုင်သွင်းရန်သာ ကြိုးစားနေလေတော့သည်။

“ ဗြစ် .. တစ်..... ပြွတ် ”” 

ဒစ်ထိပ်ကြီးက စေ့ကပ်နေသော စောက်ဖုတ်သေးသေးလေးကို တစ်ချက်ချော်ထိုးပြီးမှ အကွဲ ကြောင်းလေးသို့ တေ့မိပြီး စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းလေးကို မပွင့်မအာဘဲ အတင်းထိုးသွင်းလိုက်လေ ရာ စောက်ဖုတ်လေးမှာ တွန့်ကနဲ ရှုံ့ဝင်သွားပြီးမှ ချိူင့်ဝင်သွားသည်။ ထိုအနေအထားအတိုင်း သုံးစက်္ကန့်မျှ လက်လျှော့လိုက်ဟန်ဖြင့် ငြိမ်နေလိုက်ပြီးမှ အတင်းထိုးသွင်းလိုက်လေရာ လီး ကြီးက ဗြွတ်ကနဲ ဝင်ရောက်သွားလေတော့သည်။ နွေးကနဲ နူးညံ့နွေးထွေးသော လီးကြီးအထိအတွေ့က စောက်ခေါင်းလေးကို ကျင်စိမ့်သွားစေ သည်။ 

မြေကြီးပေါ်မှာ ထောက်ထားသော လက်နှစ်ဖက်မှာ ရှေ့သို့ ရုတ်တရက် ကွေးညွတ်သွား လေသည်။ ပေါင်နှစ်လုံးက လီးကြီး ဝင်ချိန်တွင် စုဝင်သွားသော်လည်း စောက်ခေါင်းအတွင်းသို့ လီးဒစ်ကြီး မြုပ်သွားချိန်တွင်မှာမူ အလိုလို ဆတ်ကနဲ နေရာရွှေ့ပြီး အစွမ်းကုန် ကားပစ်မိသည်။ လီးဝင်သွားမှ ဥမ်္မာကုန်းထားသော 

“  ပိုဇေရှင် ”” 

ကပိုမှန်သွားသည်။ ဖင်လေးက ပိုမိုကော့တက် သွား၏။ စောက်ဖုတ်လေးလည်း ပိုမို ဖောင်းလာ၏။ စောက်ဖုတ်လေးက လီးအရင်းအထိ ကပ်နိုင်ရန် ပိုမို ပြူးထွက်လာလေသည်။ ကျော်ကျော်က မဆန့်မပြဲ ဖြစ်နေသော သူ့လီးအခြေအနေကို သတိထားမိသည်။ ထို့ကြောင့် အရမ်းကာရော ဆောင့်မသွင်းရဲ။ ဖြေးဖြေးချင်းသာ မျှင်းထည့်နေ၏။

“ ဗြွတ် .. တစ် တစ်... ပြွတ် ... ””

“ အင့် ... ဟင်း .. ဟင်း ”” 

နှုတ်ခမ်းလေးကို အပေါ်သွားလေးနှင့် ပြတ်လုမတတ် ကိုက်ထားရင်း ဥမ်္မာက မတိုးမကျယ်လေး ငြီးတွားရှာလေသည်။ မျက်စေ့လေးများလဲ မှေးစင်းသွားကြ၏။ နထင်ရင်းကို အပူရှိန်တွေ တက်လာသလိုလို၊ ပေါင်အတွင်းသားတွင်းသို့ပင် တစ်စုံတစ်ရာ သပ်လျှိူခံရသလိုလို မလှုပ်ချင်၊ မရှားချင် ... ။ စောက်ဖုတ်လေးကိုသာ အားနှစ်ပြီး တစ်ချက်နှစ်ချက်မျှ ညှစ်ကြည့်လိုက်မိသည်။ ဥမ်္မာက အား နှင့်ညှစ်ထားစဉ် လီးကြီးက ရှေ့မတိုးနိုင်ဘဲ တန့်သွားပြီး စောက်ဖုတ်လေးအား ပျော့သွားချိန်မှာ ထစ်ကနဲ နစ်ဝင်သွားနေပေတော့သည်။

“ ဗြွတ် ... ပြွတ် .. ပြွတ် .. ”” 

တစိမ့်စိမ့် ယိုစိမ့်ကျလာသော စောက်ရည်ကြည်လေးများကြောင့် လီးကြီးကိုယ်ထည်မှာ စောက် ခေါင်းထဲသို့ ချောဆီလိမ်းထည့်သလို အနည်းငယ် ပြေပြစ်လာသည်။ လိုးစကဲ့သို့ ခြောက်ကပ်ကပ်ကြီး မဟုတ်တော့ဘဲ အရည်လေးရွှဲရွှဲဖြင့် ချောမောပြေပြစ်စွာ ဝင်ရောက်သွားလေတော့သည်။ ကျော်ကျော်လက်မှ ဓါးလဲ မြေပြင်သို့ ရောက်နေပြီဖြစ်၏။ သို့သော် ဓါးကို သတိမထားနိုင်ကြ တော့။ ကျော်ကျော့်အာရုံကလဲ ဥမ်္မာစောက်ဖုတ်လေးပေါ်မှာသာ စူးစိုက်နေပြီး ဥမ်္မာကလည်း နာကျင်ခြင်း၊ အီဆိမ့်ခြင်း၊ ယားယံနွေးထွေးအိစက်ခြင်း၊ ကာမအရသာဆိုသော အရသာထူးကို ပထမဆုံးတစိမ့်စိမ့်မြီးစမ်းရင်း တသိမ့်သိမ့်ခံစားနေချိန်ဖြစ်လေရာ ဘာကိုမျှ သတိမရတော့ချေ။

“ ဥမ်္မာ နာသေးလားဟင် ”” 

“ နည်းနည်း နာသေးတယ်ဟ .. နင့်ဟာကြီးကလဲ မဆုံးတော့ဘူးလား .. အခုထိ ဝင်နေတုန်းဘဲ”” 

“ ဆုံးတော့မယ်.. နင် နာမှာစိုးလို့ ဖြေးဖြေးချင်း သွင်းနေတာ .. နင့်စောက်ပတ်လေး ကွဲသွားလိမ့်မယ် ”” ““ အောင်မာ. ... အခုမှ ကြင်နာမနေပါနဲ့နော်။ ဟင်း .. စောက်ဖုတ်ထဲဘဲ လီးတစ်ချောင်းလုံးဝင်နေမှ ”” ““ နင် အရမ်းနာပြီး အရသာမရှိမှာစိုးလို့ ဟ ””

“ ဟုတ်တယ်.. ငါက အရသာရှိချင်လို့ ခံနေတာကိုး ။ ””

“ မဟုတ်ဘူးလားဟ။ လိုးမှတော့ နှစ်ယောက်စလုံး ကောင်းအောင် လိုးချင်တာပေါ့ ””

“  ကဲပါ .... လုပ်ပါ .. မြန်မြန်ပြီးရင် အေးတာဘဲ ””

“ အေးလေ.. နင့်သဘောနော်.. ””

ကျော်ကျော်က သေးကျဉ်းသော ဥမ်္မာ့ခါးလေးကို စုံကိုင်ဆွဲပြီး လီးကြီးကို တဝက်မျှ ဆွဲထုတ်ကာ ဖိဆောင့်ချလိုက်သည်။

“ ဗြစ် .. ဗြစ် .. ဗြွတ် ... ”” 

“ အီး ဟီး ... ””

ဥမ်္မာ ရှေ့သို့ ဆတ်ကနဲ ယိုင်သွားပြီး ပြန်မတ်လိုက်ရှာသည်။ စောက်ခေါင်းအတွင်းသို့ တင်းကနဲ ပီပြင်စွာ အလုံးအရင်းနှင့် ဆောင့်ဝင်လာသော လီးကြီးအင်အားမှာ မသေးလှ။ စောက်ခေါင်းတစ် ခုလုံး ရှိန်းကနဲ ၊ ဖျင်းကနဲ၊ သိမ့်ကနဲ တုန်လှုပ်သွားစေ၏။ ထိုနည်းအတိုင်း သုံးလေးချက်မျှ ခပ်နာနာလေး ဆက်ဆောင့်လိုက်သောအခါ ဥမ်္မာစောက်ဖုတ် အောက်ဖက်နှုတ်ခမ်းစွန်းလေးမှာ နှစ်လက်မခန့် ဖြတ်ကနဲ ကွဲသွားပြီး သွေးစလေးများ စီးကျလာ လေတော့သည်။

“ ကွဲသွားပြီ ထင်တယ် .. ကျွတ် . .. ကျွတ် ”” 

ဥမ်္မာ ငြီးတွားသံလေးက သနားစဖွယ် တိုးတိတ်လှ၏။ 

“ ဆောရီးကွာ ။ ဥမ်္မာ့ စောက်ဖုတ်လေးက ကျဉ်းတာကိုး ”” 

“ အပျိူဘဲ ကျဉ်းမှာပေါ့ ။ ဟွန်း မပြောချင်ဘူး ။ ကျယ်တာကြိုက်ရင် ကလေးအမေတွေကို သွားချပါလားလို့ ””

“ နင်ကလဲဟာ ဘယ်ယောကျ်ားက ကျယ်တာကြိုက်မှာလဲ။ နင့်စောက်ဖုတ်လေးက စီးစီးပိုင်ပိုင်နဲ့ ”” 

“ နင် ပါးစပ်အရသာ မယူနဲ့နော် ကျော်ကျော် ။ ပြီးအောင်သာ မြန်မြန်လုပ် ””

 ပါးစပ်က စကားများက တတွတ်တွတ်ပြောနေကြသော်လည်း ကျော်ကျော်က စည်းဝါးမှန်မှန်လေး ဆောင့်လိုးနေလေရာ တပြွတ်ပြွတ်အသံများ ညံနေလေ၏။ 

“ ဗြွတ် .. ဗြစ် ... ဖတ် ဖတ်.... ဗြွတ် .. ဗလွတ် .. ဗြစ် ”” 

“ ဟိတ် . .. အသံတွေ အရမ်းမြည်အောင် မလုပ်နဲ့ဟာ ”” 

“ သူ့ဖာသာ ထွက်တာဘဲ ။ ဘယ်တတ်နိုင်မလဲဟ ””

“ ဗြွတ် .. ဖတ် .. ဗြွတ် .. ဖတ် .. ဖတ် ””

“ အား ... အား..... နာတယ် .. ဖြေး ..ဖြေး ဟ ”” 

တဖြေးဖြေး တထစ်ခြင်း လှမ်းလာသော ကာမ ပန်းတိုင်ဆီသို့ နှစ်ဦးသား ချဉ်းကပ်မိကြပြီမို့ ဥမ်္မာကလည်း ဖင်လေးကို နောက်သို့ ပြန်လည် ဆောင့်ဆောင့်ပေးလာရာ ကျော်ကျော်၏ လိင်တန်ကြီးက အဆုံးအထိ နစ်ဝင်သွားပြီး ဂွေးဥကြီးက ဥမ်္မာ့ ဖင်ဖြူဖြူလေးကို 

“ ဖတ်ကနဲ ”” 

မြည်အောင် ရိုက်မိနေလေတော့သည်။ ဥမ်္မာမှာ အားအင်များဝင်လာသလို ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး နောက်ပြန် ပစ်ဆောင့်လိုက်ပြီး 

“ အင်း ””

ခနဲ ငြီးရင်း သုတ်ရည်ဖြူဖြူလေးများကို ပန်းထုတ်လိုက်လေတော့သည်။ ထိုအခါမှ ကျော်ကျော် က ဥမ်္မာ့ကိုယ်လုံးလေးကို ပက်လက်အနေအထားသို့ ပြန်ထားပြီး ဒူးနှစ်လုံးကို မေးစေ့အောက်အ ထိ ဆွဲတင်မလိုက်ပြီး ပြူးထွက်နေသော စောက်ဖုတ်လေးအား ကန့်လန့်ဖြတ် ပေါင်နှစ်ချောင်း ဆန့်ထားပြီး လျှာမထိ အာမထိ လီးချည်းသက်သက် ခပ်သွက်သွက်လေး ဆောင့်လိုးလိုက်လေ ရာ တဖိန်းဖိန်း ၊ တရှိန်းရှိန်း ခံစားလိုက်ရပြီး ကျော်ကျော့်လီးထိပ်မှ သုတ်ရည်များ ဥမ်္မာ့စောက် ခေါင်းအတွင်းသို့ ဗြင်းကနဲ ပန်းထုတ်လိုက်လေတော့သည်။ 

........................................................................................................................

“  တောက် ..... အမျိူးမျိူး ဒုက်္ခပေးတယ်”” 

ပြင်းထန်သော တောက်ခေါက်သံနှင့်အတူ ကျော်ကျော်သည် ဂျင်းဘောင်းဘီအိတ်ထဲသို့ လက်နှိုက်ခါ မြသဲစံအိမ်ကြီးထဲ ဝင်လိုက်သည်။ ဧည့်ခန်းထဲတွင် လူသူကင်းရှင်းနေသည်။ ထို့ ကြောင့် အပေါ်ထပ်သို့ ဆက်ပြီး တက်ခဲ့လေသည်။ ဦးစပ်ခွန်ကြာက သူ့သမီးမင်္ဂလာဆောင် ကိစ်္စအတွက် အကူအညီတောင်းနေ၍ အစီအစဉ်များ မေးမြန်းခိုင်းလိုက်ခြင်းဖြစ်လေသည်။ ကျော်ကျော် ဒေါပွနေသည်။ ဒေါသကြောင့် ချမ်းအေးရမှန်း ပင်မသိတော့ ။ အိမ်အပေါ်ထပ်သို့သာ လှေခါးအတိုင်း ဆက်တက်လာခဲ့လေသည်။

“ ဟာကွာ ... အဲလို အရမ်းဆောင့်တော့ နာတာပေါ့ ””

“ ဆောရီးအချစ်ရယ်.... ဖြည်းဖြည်းလေးဘဲ လုပ်ပေးမယ်နော် ”” 

စောစောစီးစီး မအေလိုးနှယ်ဗျာ ... ကျော်ကျော် ကြိမ်ဆဲလိုက်ရင်း တံခါးဝတွင် ရပ်လိုက်၏။

“ ကြည့်ပါလား ... နို့ကို အရမ်းကိုင်တာဘဲ .. နာတယ် မောင် ....”” 

စောမြသူဇာ အသံလေးက ကျော်ကျော်ရင်ထဲကို ပိုပြီး နာကျင်ပူလောင်စေ၏။ 

“  အဲလိုကြီးက မကောင်းဘူးကွာ .. . ညောင်းတယ်။ ရိုးရိုးပဲလိုးပါလား .. နော် မောင် ....မောင်က လိမ်္မာပါတယ်နော်...”” 

ခုကတည်းက ခွန်ပိုင့်ကို နင်အရှုံးပေးနေရပြီလား သူဇာရယ် . ... ... တောက်။ အေးလေ ... လင်မယားဆိုတာ ဒီလောက်တော့ ရှိရမှာပေါ့ .. ကျော်ကျော်အခန်းတံခါးကို ခေါက်ရန် လက်ကို မြှောက်လိုက်ရာ အထဲက အသံလေးများက ထွက်လာပြန်ပါသည်။ 

“ ဟင့်အင်းကွာ ... လီးတော့ မစုပ်ချင်ဘူး ။ မောင်ရယ် ”” 

စောမြသူဇာ အသံက တိုးတိတ်ညင်သာစွာ ပေါ်လာပြန်သည်။ 

“ မောင့်ကို မချစ်ဘူးလား ကဲ ပြော ... ”” 

“ ချစ်တာပေါ့လို့ ”” 

“ ချစ်ရင်ရော့ ...... တစ်ခါဘဲ ... တစ်ခါဘဲ ... ””

“ ဟာကွာ .. ... မောင်ကလဲ .... အု အု ပြွတ် ပြွတ် ”” 

ကျော်ကျော် မေးကြောကြီးများ ထောင်သွား၏။ ဘောင်းဘီအိတ်ထဲမှ မောင်းပြန်ဓါးကို စမ်းလိုက်သည်။ 

“ တောက် ငါ့ ချစ်ဦးသူကို ကိုယ်မေကိုယ်လိုး လီးစုပ်ခိုင်းရတယ်လို့ .... ခွန်ပိုင် .. ခွန်ပိုင် အေး လေ... သူဇာက မင်းမယားဖြစ်နေပြီဘဲ .. မင်းလုပ်ပေါ့ကွာ ။ ဟင်း ဟင်း ... ကျော်ကျော် အောက်ထပ်သို့ ပြန်ဆင်းပြီး ဧည့်ခန်းတွင် ခြေပစ်လက်ပစ်ထိုင်ရင်း သူတို့အပြီးကို စောင့်နေလိုက်၏။ 

“ ခွန်ပိုင် ဓါးထိုးခံရလို့တဲ့ ”” 

“ ဘာ .... ဘာပြောတယ် ... ”” 

ကျော်ကျော်ပြူးပြူးပြာပြာဖြစ်သွားသည်ကို ဒုရဲအုပ် ဦးတင်ထွန်းအောင်က မျက်လုံးမှေး၍ ကြည့်လိုက်သည်။ 

“ ဟုတ်တယ်... ခွန်ပိုင် သေပြီကွ။ သူ့ညီမ နန်းဥမ်္မာက မင်းဖြစ်ရမယ်လို့ တိုင်ချက်ဖွင့်တယ်။ သူ့ကိုလဲ အဓမ်္မကျင့်မှုနဲ့ တရားစွဲတယ် ကိုယ့်လူ။ အခု မင်းကို တို့ လာဖမ်းကြတာပါ ””

“ ဟာ ဆရာ ..... ကျနော် လူမသတ်ဖူးဗျ......... မသတ်ဖူး ”” 

“ သူခိုးက ခိုးတယ် ဘယ်ပြောမလဲကွ ... ”” 

ကျော်ကျော် နုံးချိသွားသည်။ အားအင်တွေလည်း ဆုတ်ယုတ်သွားသည်။ နေရာမှ ဖြေးလေးစွာ ထရပ်ပြီး လက်နှစ်ဖက်ကို ရဲအရာရှိရှေ့သို့ ပူးကပ် ဆန့်တန်းပေးလိုက်သည်။ ဦးတင်ထွန်းမျက်နှာတွင် ကျေနပ်နှစ်သိမ့်ခြင်းများ ဝေဖြာနေလေသည်။ သူသိချင်သည့် မေးခွန်း များကို ထပ်မေး၏။

...............................................................................................................................

စောမြသူဇာနှင့် နန်းဥမ်္မာတို့ နှစ်ယောက်သား ခြံထဲတွင် ယှဉ်ပြီး လမ်းလျှောက်ရင်း စကားပြော လာကြသည်။ 

“ ကိုကို သေရတာ ငါ့ကြောင့် ”” 

“ ဘာဆိုင်လို့လဲ ဥမ်္မာရယ် .. မဆိုင်တာတွေ ... ””

“ ဟုတ်တယ်.... မြသဲစံအိမ်ကို ကိုကိုရောက်လာခဲ့တာကိုက ကြမ်္မာငင်တာပဲလေ.. သူဇာရယ် ”” 

သူဇာက အဝေးသို့ ငေးရင်း သက်ပြင်းချသည်။ 

“ ငါမှားတယ် ... သူဇာရယ် ... ကိုကိုသေလို့ ကျော်ကျော်ကို တိုင်တာ မဟုတ်ဘူး သိလား ... ကိုကိုမရှိရင် ကျော်ကျော် သူဇာ့ကို လက်ထပ်မှာဘဲ ဆိုပြီး မစားရတဲ့အမဲ သဲနဲ့ပက်လိုက်တာ ဘဲ သူဇာ .... ဟုတ်တယ် သူဇာ ကျော်ကျော့်ကို ဥမ်္မာ တကယ်ချစ်မိနေပြီ သူဇာ ”” 

“ ဟာ... ဒါဆို ကျော်ကျော် လူသတ်သမား ဆိုတာ မသေချာဘဲနဲ့ တိုင်လိုက်တာပေါ့ ”” 

“ ဟုတ်တယ်... သူဇာရယ်.... ဥမ်္မာ ဘာလုပ်ရမလဲဟင်”” 

“ ဟင်.. ဥမ်္မာရယ်.. ဒုက်္ခပါဘဲ ”” 

နန်းဥမ်္မာ အသဲနုနုဝယ် အကိုင်အတွယ် အပွတ်အသတ်တို့နှင့် ရင်းနှီးခဲ့သော ကျော်ကျော့်ကို စွဲလန်းခဲ့ရသည်ကို သူဇာ လက်ခံမိပါသည်။ ယောက်ျားလေးများကဲ့သို့ နေရာတကာ နှလုံးသားကို ပွဲထုတ်၍ မရသော မိန်းမသားဘဝကို သူဇာနာကျည်းမိ၏။

“ တို့နှစ်ယောက် ကျော်ကျော့်ကို ထောင်ဝင်စာ သွားတွေ့ရအောင် ”” 

“ အင်း .. ကောင်းသားဘဲ ... အခု သွားရအောင်လေ ”” 

ရဲစခန်းအပြင်ဖက်တွင် ကားလေးတစ်စင်း ငြိမ့်ကနဲ ရပ်လိုက်သည်။ ကားထဲမှ ရှမ်းမ ချောချောလေးနှစ်ယောက်ထွက်လာ၏။ နှစ်ယောက်လုံး အလှက တစ်မျိူးစီ စာဖွဲ့နိုင်လေသည်။ လုံးကြီးပေါက်လှ ထွားထွား ဖွံ့ဖွံ့ကြီး လှပနေသော မြသဲစံအိမ် အရှင်သခင် မလေး စောမြသူဇာ ..... ပွင့်သစ်စ နှင်းဆီငုံလေးကဲ့သို့ အဖုအထစ် အနိမ့်အမြင့်အမောက်များဖြင့် ပန်းပုရုပ်လေးလိုလှနေ သော နန်းဥမ်္မာ .. ။

သူတို့နှစ်ယောက် အနောက်မှ ထာဝရ ငြိမ်းချမ်းသော မျက်နှာဖြင့် ခြံစောင့်ကြီး ဦးစိုင်းလုံက ဒရိုင်ခန်းမှ ယိုးဒယားလက်ဆွဲချင်းကို ဆွဲပြီးလိုက်လာ၏။ 

“ သုံးရာ့နှစ် ကျော်ကျော် ။ ဧည့်သည် ”” 

တန်းစီအခန်းစောင့်က ကျယ်လောင်စွာ အော်ပြောလိုက်သည်။ ကျော်ကျော် ပျော့စိစိ မျက်နှာဖြင့် သံတိုင်များနား ကပ်လာလေသည်။

“ ကျော်ကျော် နေကောင်းရဲ့လားဟင် ”” 

ဂရုဏာပြည့်လျှံစွာ မေးလိုက်သော်လည်း ကျော်ကျော်က မျက်ရည်ဝိုင်းသော မျက်လုံးများဖြင့် သူဇာ့ကို ကြည့်နေရင်း ငိုမဲ့မဲ့ပြုံးပြရှာသည်။ ဥမ်္မာက ငိုသည်။ သူဇာကလဲ ကြိတ်ရှိုက်သည်။ ကျော်ကျော် မျက်စေ့မှတ်ပြီး တင်းကနဲ အံကြိတ် လိုက်သည်။ 

“ မနေ့က ရှေ့နေက ပြောတယ်..””

“ ဘာတဲ့လဲ ကျော်ကျော် ”” 

“  သေဒါဏ်နဲ့တစ်သက်တစ်ကျွန်း .. တစ်ခုခု ဖြစ်ချင်ဖြစ်မယ် .. မဖြစ်ရင် နှစ်ခုလုံး ကျခံရမှာဘဲတဲ့ ”” 

“ အိုး .... ဟင် .. ဟာ .. ”” 

ဦးစိုင်းလုံကပါ စိတ်မကောင်းစွာ ရေရွတ်လိုက်ရှာသည်။

“ ဒါပေမယ့် ငါပျော်ပါတယ် သူဇာ ””

“ ပျော်တယ် ဟုတ်လား ကျော်ကျော်ရယ် ”” 

“ ဟုတ်တယ်... ငါလို မုဒိမ်းသမား ၊ လူသတ်ကောင်တစ်ယောက် ဟောဒီ လောကကြီးက ထထွက်သွားရမှာ ဝမ်းနည်းစရာလား ”” 

ဝမ်းနည်းစရာလားဟု မေးရင်း ကျော်ကျော်ငိုသည်။ မိန်းကလေးနှစ်ဦးကလည်း သံတိုင်ကို ကိုင်ထားသော ကျော်ကျော်လက်ဖျားကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး ငိုချလိုက်ကြသည်။

“ အချိန်စေ့ပြီ ။ ဧည့်သည်ပြန်ချိန် ”” 

ကြေကွဲသော မျက်လုံးများဖြင့် တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် စိုက်ကြည့်နေကြသည်။ ကျော်ကျော်အား ရဲသားတစ်ဦးက ပုခုံးကို ဆွဲကိုင်ပြီး သတိပေးရင်း ဆွဲခေါ်သွားသည်။ 

“ ကျော်ကျော် .......... ကျော်ကျော်ရယ်..”” 

“ မောင်ရယ် ........ မောင်ရယ်..””

ကျော်ကျော် နန်းဥမ်္မာကို တအံ့တသြ လှည့်ကြည့်သည်။

“ မောင် .. ဥမ်္မာ့ကို ခွင့်လွှတ်တယ်လို့ ပြောသွားဦးလေ ””

ဥမ်္မာက သွေးရှုးသွေးတန်းလေး လှမ်းအော်သည်။ သူဇာက ဥမ်္မာ့ ပုခုံးလေးကို သတိပေးသလို ကိုင်ရင်း လှုပ်ရင်း

“ သူငယ်ချင်းရယ်... ပြန်ကြစို့နော် ””

ဟုပြောလိုက်သည်။ လူငယ်များအဖြစ်ကို ကြည့်ရင်း ဦးစိုင်းလုံတစ်ယောက် မျက်ရည်တွေ တထွေထွေ ကျဆင်းလာ သည်။ ထို့နောက် ချာကနဲ လှည့်ထွက်သွားပြီး

“ စခန်းမှူးကြီးခင်ဗျာ ....... ခွန်ပိုင့်ကို သတ်တာ ကျူပ်ပါ ..... ””

“ ဗျာ ............ ဗျာ ..................... ””

“ ဟုတ်တယ်........ကျူပ်သတ်တာ ။ ဒီကောင် ကျူပ်သမီးလေး နန်းအိဝါကို ဖျက်ဆီးပြီး မယူလို့ ကျူပ်သမီးလေး သူ့ကိုယ်သူ သတ်သေရတာ ... ဒါကြောင့် ကျူပ် .. ကျူပ် ဓါးမြှောင်နဲ့ ခြောက်ချက်တိတိ မသေမချင်း ထိုးသတ်ခဲ့တာပေါ့ ။ ကျူပ်အပြစ်ကို ကျူပ်ဘဲ ခံသင့်တယ်လို့ မြင်လာခဲ့ပါပြီ ”” 

“ သြော်... ဦးလေးရယ်...”” 

စောမြသူဇာနှင့် နန်းဥမ်္မာတို့ ပြိုင်တူရေရွတ်မိကြ၏။ 

............................................................................

“ သွားပါနော် ဟွန့် .. ဟိုမှာ သူ့မိန်းမက ”” 

စောမြသူဇာက ကျော်ကျော့်ကို တွန်းလွှတ်ရင်း နန်းဥမ်္မာကို မျက်စောင်းထိုးပြသည်။ 

“ အားလုံးကိုယ်စား ကျေးဇူးတင်စကား ပြောမလို့ လာခဲ့တာပါ ”” 

“ ဒါဆို အခု ဘယ်ကိုများ ခြေစကြာ ဖြန့်တော် မူဦးမှာလဲ ””

“ အားလုံးနဲ့ဝေးရာကိုပေါ့ သူဇာရယ် ”” 

ကျော်ကျော့်အသံက အားငယ်ဝမ်းနည်းသံ ပါနေလေသည်။ 

“ ဥမ်္မာ့ကို နင်မသနားတော့ဘူးလား ကျော်ကျော်ရယ် ””

“ ဥမ်္မာ့ကို သနားပါတယ်.... ဒါပေမယ့် အနိုင်ကျင့်ခဲ့မိလို့ နောင်တရမဆုံး ဖြစ်နေမိတယ်... ငါ့ကိုလဲ သူ မုန်းနေမှာပါဟာ ”” 

ကျော်ကျော့်မျက်လုံးက ဥမ်္မာ့ထံ သို့ရောက်လာ၏။

“ ကြည့်ပါလား ဟွန်း ”” 

ဥမ်္မာက ရေကူးကန်ထဲမှ ရေနှင့် လှမ်းပက်သည်။ 

“ အခု နင့်ကို ဥမ်္မာက မမုန်းတော့ဘူးဟ ။ သိပြီလား ။ ””

“ ဘာဖြစ်လို့လဲ ဟင် ””

“ လေးဘက်ထောက်မိတိုင်း နင့်ကို သတိရတယ်လို့ ငါ့ကို ခဏခဏ ပြောနေတယ် ”” 

“ ဟာ သူဇာနော်......... ညစ်တီးညတ်ပတ်တွေ ...သွား ””

နန်းဥမ်္မာက ရှက်ကိုးရှက်ကန်းလေးပြောရင်း ၊ တဖက်သို့ လှည့်ထွက်သွား၏။ စောမြသူဇာက ကျော်ကျော့်ကို တွန်းလွှတ်သည်။

“ သွားပါဟ။ ငါရှောင်ပေးမှာပါ။ ဟင်း ဟင်း”” 

စောမြသူဇာက ပြောပြောဆိုဆို နေရောင်ခံ ကုလားထိုင်ပေါ်မှ စွေ့ကနဲ ထသွားလေသည်။ ကျော်ကျော်က ရေကူးကန်စပ်သို့ သွားထိုင်လိုက်လေသသည်။ 

“ ဟိတ်.... သူဇာပြောတာ ဟုတ်လား ... ဥမ်္မာ။ လေးဘက်ထောက်တိုင်း မောင့်ကို သတိရတယ် ဆိုတာလေ ”” 

“ လာပြန်ပြီ ။။ မောင်နော်.... မစနဲ့ ဟွန်း ”” 

အခြေအနေအရပ်ရပ်သည် ဇာတ်ပေါင်းခန်းသို့ ပို့ဆောင်နေပြီဖြစ်သော်လည်း ဦးစပ်ခွန်ကြာက တရေးမှောင့်၍ စောမြသူဇာခမျာ အပူများထူရပြန်ပါလေသည်။ 

................................................................................................

အပိုင်း (၃) 

“ သူက သမီးနဲ့ လက်ထပ်ပါ့မယ်တဲ့ကွယ် ”” 

“  ဟာ သမီးမှ မမြင်ဖူးတာ ဖေဖေကလဲ .. ”” 

“ အေးလေ ... ဒါကြောင့် ဖေဖေ ခေါ်လာပါတယ်။ ”” 

“ ဟွန်း .. သူငယ်ချင်းတွေကပါ .. ဖေဖေနဲ့ရောပြီး လက်ထပ်ဖို့ချည်းဘဲ ပြောနေတာ။ သူ့သမက်လောင်းကဖြင့် ဖြူသလား မဲသလားတောင် မမြင်ဖူးဘဲနဲ့ ”” 

“ ဟောဗျာ ....ဒီမောင် ... အသက်ရှည်ဦးမယ်..”” 

ခြံဝမှာ ညင်သာစွာ လှိမ့်ဝင်လာသော တိုယိုတာ ကော်ရိုလာ အဖြူလေးတစ်စင်းက ဆင်ဝင်အောက်တွင် ရပ်လိုက်သည်။ ကားတံခါးဖွင့်ပြီး ဆင်းလာသည်က ဗိုက်ရွှဲရွှဲ အသားမည်း မည်း ကုလားကြီး။

“ ဟင် ဒါလား .... ဖေဖေ..... ဒေါက်တာ မင်းထိုက်ဆိုတာ ”” 

စောမြသူဇာက စိတ်ပျက်စွာ မျက်နှာလေးအိုပြီး ပြောလိုက်ရာ ဦးစပ်ခွန်ကြာက တဟားဟား ရယ်လိုက်၏။ 

“ ဟုတ်ပ .. ဟုတ်ပဗျာ။ အဲဒါဒေါက်တာမင်းထိုက်ပါဘဲ ။ ဟား ဟား .. ကြံကြံဖန်ဖန် သမီးကလဲ အဲဒါက သူ့ဒရိုင်ဘာ ကုလားပါဟ။ ဟိုမှာလေ သူက အခုမှ ဆင်းလာတာ တွေ့တယ်မှတ်လား ”” 

“ အိုး ... ”” 

အာမေဋိတ်သံလေးပင် ထွက်သွားမိသည်။ သပ်ယပ်မွန်ရည်သော လူရွယ်တစ်ဦးပါလား။ ချောမောခန့်ညားသော မျက်နှာက လူတိုင်းကို သနားတတ်ဟန်ဖြင့် ကြည်လင် သန့်စင်နေသည်။ 

“ လာဟေ့ မောင်မင်းထိုက် .. မင်းဒရိုင်ဘာကို အဲဒါဒေါက်တာမင်းထိုက်လားလို့ သမီးက မေးနေတယ်ကွ ”

“ အင်း ... သူဘယ်မှတ်မိပါ့မလဲ အန်ကယ်။ ကျွန်တော် ဆေးတက်္ကသိုလ်တက်နေတော့ သူက (၅) တန်းဘဲ ရှိသေးတာကိုး။ ”” 

“ သမီးမှတ်မိလားကွဲ့ ””

“ ဟင့်အင်း မမှတ်မိဘူး ဖေဖေ ”” 

“ ညောင်ရွှေသွားတိုင်း ဖေဖေအမြဲဝင်တဲ့ဆေးခန်းက သူ့ဆေးခန်းပေါ့ကွဲ့ .. လာ.. အိမ်ထဲဝင်ကြရအောင် ””

 စောမြသူဇာအား သူက ဖော်ရွှေနှစ်လိုဖွယ်ကောင်းသော အပြုံးဖြင့် ပြုံးပြရင်း အိမ်ထဲသို့ ဝင်သွားသည်။ သူဇာ သူ့အပြုံးကြောင့် ရင်ထဲတွင်လှိုင်းထ ကျန်ခဲ့သည်။

 ------------------------------------- 

“ မောင် အိပ်တော့မလားဟင် ””

“ မောင် စာနည်းနည်း ဖတ်လိုက်ဦးမယ်။ ချာတိတ် အိပ်နှင့်လေ ”” 

ဘယ်လို ဘယ်လို မင်္ဂလာဦးညမှန်းလဲမသိ .. ။ သတိုးသားက စာဖတ်နေသည်မှာ ည (၁) နာရီ ကျော်နေပြီ။ သူဇာ အိပ်ချင်လာသည်။ မယားဝတ်္တရားမကျေမှာ စိုးသည်။ ပထမဦးဆုံးညမို့ သူဘယ်လိုလိုးမည်ဆိုတာကိုတွေးလျှက် ရင်တုန်မောပမ်းနေမိသည်။ တနေကုန် မင်္ဂလာအခမ်းအ နားကြားမှာ လှုပ်ရှားခဲ့ရ၍လဲ ခြေကုန်လက်ပမ်းကျဆင်းနေသည်။ သို့သော်လည်း ကိုယ်က အိပ်ယာ အစောကြီးဝင်လို့ သိပ်မကောင်း။ ယခုတော့ အိပ်ချင်နေပြီ။ ကြည့် .. ည (၁) နာရီ ထိုးနေပြီဟာကို။ 

လူပျိူကြီးတွေက ဒီအတိုင်းဘဲလေ .... ဘယ်ကစရမှန်းမသိတာနဲ့ ခြင်ထောင်ထဲ မဝင်ဖြစ်ဘူးထင်တယ်။ သူဇာ တရှုးရှုးအိပ်မောကျသွားတော့မှ ဟန်ဆောင်ကြည့်နေတဲ့ စာအုပ်ကို စားပွဲပေါ်ချခဲ့ပြီး ခြင်ထောင်ထဲ ဝင်မိသည်။ ညဝတ်အိမ်းကျီပါးပါးလေးအောက်မှ ရုန်းကန် လှိုင်းထနေတဲ့ သူဇာ့ နို့ကြီးနှစ်လုံးက မီးချောင်း အလင်းရောင်အောက်မှာ တင်းပြောင်လို့နေသည်။ ဆရာဝန်ပေမယ့် မိန်းမတွေနဲ့ ကိုယ်က မပတ်သတ်အောင် နေခဲ့သူဖြစ်သည်။ လင်မယားဖြစ်လာလျှင်တော့ လိုးကြရမည်။ 

လိုးဖို့လည်း ယူကြခြင်းဖြစ်သည်။ ဘဝအဖော်မွန် တွေ ဘာတွေ တင်စားပြီး ပေါက်တတ်ကရလေးဆယ်ပြောနေကြသည်။ ညာပြီးလျှင်တော့လိုး ၊ လိုးပြီးလျှင် ခလေးထွက် ။ အဲဒါကြောင့် မင်္ဂလာဆောင်တာ လိုးဖို့ဘဲ ။ ခုတော့ ကိုယ့်ဟာက ည (၂) ကျော်ပြီ။ မင်္ဂလာဦးည အဓိပ်္ပါယ်ကို မဖော်နိုင်သေး။ လှပနုထွေးသော သူဇာ့မျက်နှာလေးကို မြတ်နိုးစွာ ငုံ့ကြည့်ရင်း လီးကြီးက ဇာတိပြလာသည်။ တောင်လာသည်။ 

သူဇာ့ပေါင်ကြားကိုလည်း မျက်စိကရောက်သည်။ ဖူးဖူးစိုစို နှုတ်ခမ်းလေးအစုံကို မရဲတရဲ နှုတ်ခမ်းချင်းထိကပ်ရင်း နမ်းသည်။ သူဇာမနိုးသေး။ သူ ရဲတင်းလာပြီး နှုတ်ခမ်းလေးကို တဖွဖွလေး စုပ်ယူပြီး နို့ကြီးများကို ပွတ်သပ်လိုက်သည်။ သူဇာ အသက်မှန်မှန်ရှုပြီး အိပ်မောကျနေဆဲ။ ညဝတ်အိမ်းကျီ ခါးစည်းကြိုးကို ဖြေးဖြေးချင်း ဖြေချလိုက်သည်။ ပြီးတော့ ရင်ဘတ်မှအိမ်းကျီကိုလည်း ခွာချလှန်ဟလိုက်သည်။ ခါး၊ ရင် ၊ တင် ပန်းပုရုပ်တစ်ရုပ်ကို အသက်သွင်းထားသလား ထင်မှတ်မှားလောက်ကို စောမြသူဇာက လှပနေသည်။ နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ဖိကပ်စုပ်နမ်းလိုက်ပြီးမှ ခါးမှ ပုဆိုးကို ချွတ်ခါ ကုတင်ခြေရင်းတန်းပေါ် တင်လိုက်လေသည်။

“ ဟင် ......... သြော် ......... မောင် ””

သူဇာ လန့်နိုးလာသည်။ နောက်မှ သတိရသွားပြီး ၊ ခေါင်းလေးကို စောင်းကာ မျက်စိလေး မှတ်ထားလိုက်ရှာသည်။ မောင့်သဘောဆိုသည့်သဘော။ မင်းထိုက်က အခုမှ လိုးခန်းစနိုင်လေတော့သည်။ နို့နှစ်လုံးကို အလကားနေ တရှုံ့ရှုံ့နမ်းနေ သည်။ နို့သီးခေါင်းကို စုပ်သည်လဲမဟုတ် အတော်ခက်သည့် လူပျိူကြီး။ သူဇာက နှုတ်ခမ်းဒေါင့်လေးများ ကွေးပြီး ပြုံးချင်နေသည်။ လီးကတော့ မာတောင်နေပါသည်။ 

ပူနွေးသော လီးကြီးက စောက်ဖုတ်ထဲမဝင်၊ ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှာ ရှိနေလေရာ သူဇာက အသည်း ယားပြီး သူမ ပေါင်ကြားနှစ်ဖက်ကို အစွမ်းကုန် လေးဘက်လေးတန် ကားပေးလိုက်လေတော့ သည်။ ထိုအခါမှ ပူနွေးသော သူ့လီးကြီးက တဆတ်ဆတ်တုန်ကာ သူဇာ့စောက်ဖုတ်လေးထဲ တလကြမ်း ကြီး ဝင်သွား၏။

“ အား .. အား .... ””

သူဇာ လွှတ်ကနဲ အော်လိုက်၏။

“  ဗြွတ် ”” 

သူက လီးကြီးချက်ချင်း ပြန်ချွတ်ရင်း ““ အရမ်းနာလို့လားဟင်”” ဟုမေးသည်။ သူဇာ သက်ပြင်းမသိမသာ မှုတ်ထုတ်ရင်း မျက်လုံးဖွင့်ကာ ခင်ပွန်းဖြစ်သူကို ပြုံးပြီး ကြည့်သည်။ 

“ မနာပါဘူး မောင် ၊ လန့်ပြီး အော်မိတာပါ ”” 

“ ဒါဖြင့် အဲ ဟိုလိုလုပ်မယ်နော်””

“ အင်း အင်း ””

နှုတ်ခမ်းကို လျှာလေးဖြင့် ရက်ရင်း သူခေါင်းငြိမ့်ပြ၏။ အထောက်အကူများဖြင့် လူပျိူစစ်စစ်နှင့် တစ်ခုလပ်မလေးတို့၏ မင်္ဂလာဦးညကို စတင် ဆင်နွှဲကြပါလေတော့သည်။ လှေကြီးထိုး ရိုးရိုးဆောင့်လိုးနေသဖြင့် သူဇာ ပူအိုက်လာသည်။ သူကတော့ ညောင့်လိုးကောင်း ဆဲ ...... 

“ မောင် ”” 

“ ဟင် .. ဘာလဲ .. သူဇာ ”” 

“ သူဇာ လေးဘက်ကုန်းပေးမယ်လေ ”” 

“  အင်း ... ဟုတ် .. ””

ခင်ပွန်းဖြစ်သူ လူရိုးကြီးအား သူဇာက လေးဘက်လေးကုန်းပြီး လိုးပုံလိုးနည်းပါ ပြရပြန်ပါ သည်။

“ ဒူးထောက်ပြီးမှ ထည့်လေ မောင် ... ဒူးကွေးပြီးရပ်နေတော့ ညောင်းနေမှာပေါ့ မောင်ရဲ့ ””

ဒေါက်တာမင်းထိုက်လုပ်နေပုံက ရှုးချင်ယောင်ဆောင်နေသည်များလားဟုပင် သူဇာ ထင်မိပြန် သည်။ အမှန်က ဒေါက်တာမင်းထိုက်မှာ မိန်းမနှင့် လုံး၀ ကင်းသူပင်။ 

“ နာနာလေးဆောင့် .. ဆောင့် ..အဲ .. ဟုတ်ပြီ .. အဲဒါမှ ထိတာ ”” 

“ ဗြစ် .. ပြွတ် .. ပြွတ် ... ဖတ် ““

“ အားးးး .... အားးးး .. ကောင်းလိုက်တာ မောင်ရယ် ကျွတ် ““ 

အမှန်က သည်လောက် အော်ရလောက်အောင် မကောင်းသော်လည်း သည်အသံလေးကြားမှ ယောက်ျားတွေက ဖီလင်တက်တတ်ကြမှန်း တစ်ခုလပ်မလေး သူဇာက နောကြေနေပြီမို့ ထိုသို့ တဟင်းဟင်း ငြီးပြလိုက်ခြင်း ဖြစ်၏ ( ကျူးပစ်များလည်း သတိထားကြပါ .. စကားချပ် ) ကြုံးနေသော လူပျိူကြီးက ဖီလင်တွေအပြည့် ..... 

“ ကဲ .. မောင် .. အောက်ကအိပ် .. သူဇာ လိုးပေးမယ် ””

“ အင်းပါ .. အွန်.. သူဇာက လိုးပေးမယ် ဟုတ်လား ””

“ အာ .. မောင်ကလဲကွာ ... ဒါလောက်တောင် ဗဟုသုတ နည်းရတယ်လို့ မဟုတ်သေးပါဘူး ””

သူဇာက ပြုံးစစနှင့် ပြောလိုက်ရာ သူက ရယ်၏။

“ ချာတိတ် ပြောလဲ ခံရတော့မှာဘဲ .. ကိုယ်က မ ဘက်မှာ အားနည်းတာလဲပါတယ် .. ဆေးပညာမှာတော့ လေ့လာဖူးတာပေါ့ .. ဒါပေမယ့် ကိုယ်က ခန်္ဓာဗေဒသဘောနဲ့ဘဲ လေ့လာရ တာ ”” 

“ ကဲပါ .. ဆရာဝန်ကြီးရယ်... ကျွန်မကဘဲ ပြီးအောင် လိုးပေးပါ့မယ်ရှင် ”” 

သူဇာက ပြုံးစိစိနဲ့ အိပ်ရာပေါ်မှ လူးလဲထလိုက်ခါ မင်းထိုက်ကို အိပ်စေလိုက်သည်။ သူဇာက ပါးစပ်ကပြောရင်း ခင်ပွန်းသည်နှင့် ရင်းနှီးမှုရစေရန် လီးကြီးကို ကိုင်၍ ဖြဲချလိုက် သည်။ ကိုမင်းထိုက် မေးကျောကြီးများက တင်းကနဲ ထောင်သွားပြီး .. အံကြိတ်လိုက်ရင်း ..

“ အင့် .. အား .. နာတယ် .. သူဇာရဲ့ .. ”” 

ဟုဆိုသည်။ သူဇာက လီးကြီးထိပ်ကို လျှာဖျားလေးဖြင့် ဦးစွာထိုးပြီး ကလိပေးပါသည်။ ကျင်ချောင်းကြီး တစ်ခုလုံး ဆန့်ငင်ဆန့်ငင် နှုတ်ခမ်းလေးနှစ်လွှာ ဖြင့် ငုံခဲပြီး ပြွတ်ကနဲ စုပ်လိုက်သည်။ 

“ ဟိုး .. အိုး .. ကောင်းလိုက်တာ မိန်းမရယ် ”” 

ကိုမင်းထိုက် လွှတ်ကနဲ ပြောလိုက်မိသည်အထိလဲ အရသာ ရှိလှပါသည်။ အပြုအစုကောင်းသော မယားလေးကို ပိုမိုပြီး ချစ်မြတ်နိုးစိတ်များလည်း ဝင်လာလေသည်။ သူဇာက တထစ်ပြီး တစ်ထစ် တိုက်စစ်ဆင်နေသည်။ ပြွတ်ကနဲ အပေါ်သို့ ဆွဲပြီး ဆွဲပြီး စုပ်ပေး နေရာမှ ပါးစပ်ထဲတွင် ငုံလျှက် လျှာဖျားလေးဖြင့် ဒစ်တဝိုက်ကို ကွေ့ပတ်ပြီး ထိုးလိုက်သောအခါ ကိုမင်းထိုက်ဖင်ကြီးမှာ ကော့ကော့ပြီး မြောက်တက်ခါ မွေ့ယာပေါ်သို့ ဘုံးကနဲ ပြန်ကျသွား သည်။ နှုတ်ခမ်းကို လျှာဖြင့် ရက်ရင်း တဟင်းဟင်း ငြီးတွားနေပါတော့သည်။

“ သူဇာရယ် မောင့်လီးကြီးထဲမှာ စိမ့်စိမ့်သွားအောင် ကောင်းလှချီလား အချစ်ရယ်”” 

ကိုမင်းထိုက် အရှိအတိုင်း သူဇာ့ကို ပြောနေပြန်သည်။ ထိုသို့ အပေါ်သို့ ဆွဲပြီးစုပ်လိုက် ဒစ်တ ဝိုက်ကို လုပ်နေရာမှ ခေါင်းကို လိမ်စောင်းပြီ လီးကို ပါးစပ်ဖြင့်လိမ်ကာ လိမ်ကာ ပွတ်သပ်ရင်း လေဖြင့်မှုတ်ခါ အရင်းအထိ စုပ်ချလိုက်ပြန်သောအခါ ကိုမင်းထိုက်လီးကြီးမှာ ဆတ်ကနဲ တင်းသွားပြီး သုတ်ရည်များ သူဇာ့ပါးစပ်ထဲသို့ စွတ်ကနဲ စွတ်ကနဲ ပြင်းထန်စွာ ပန်းသွင်းလိုက် သည်။

သုတ်ရည်များက သူဇာ့အာခေါင်ထဲအထိ ရောက်သွားပြီး သူဇာက တံတွေးများ သုတ်ရည်များကို ကုတင်ဘေးသို့ ထွေးချလိုက်လေသည်။ ထို့နောက် ပြောင်တင်းပြီး တဆတ်ဆန်တုန်နေသော လီးကြီးကို သူမ မျက်နှာလေးဖြင့် ပွတ်သပ် ရင်း လည်တိုင်၊ နဖူး ၊ နှာခေါင်းမကျန် ပွတ်သပ်ချော့မြူပေးလိုက်ရာ လူပျိူကြီး ကိုမင်းထိုက်မှာ အလွန်အမင်း အရသာ တွေ့နေလေတော့သည်။ 

“ ကဲ .... မောင့် အလှည့် ”” 

“ မောင့် အလှည့် .. ဟုတ်လား ... ဘာလုပ်ပေးရမှာလဲဟင် ”” 

“ ကြည့် ... သူများကတော့ စုပ်ပေးရတယ်.. ဟွန်း ””

“  အော် ....... အင်း .... မောင်လဲ ရက်ပေးပါ့မယ်.. အချစ်ရယ်... ”” 

သူဇာ့ စောက်ပတ်လေးမှာ အရည်ကြည်များဖြင့် ဝင်းလက်နေသည်။ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသား နှစ်ခုမှာ ပြည့်ဖောင်းနေပြီး ခပ်အာအာလေး ဖြစ်နေပါသည်။ မိန်းမ စောက်ပတ် အတော်များများကို ကိုင်တွယ်ခဲ့ဖူးသော်လည်း ယခုကဲ့သို့ ကာမစပ်ယှက်ရ သော ကိုယ့်မိန်းမ စောက်ဖုတ်ကို ပထမဆုံးရက်ပေးရမည်ဆိုသော အသိက ကိုမင်းထိုက်ကို ရင်ခုန်စေသည်။ 

ကိုမင်းထိုက် လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးများကို ဆွဲပြီး ဖြဲလိုက်သည်။ နီရဲ သော စောက်ခေါင်းလေးအတွင်း အရည်ကြည်များက ပြည့်လျှံကာ မီးချောင်း အလင်းရောင် အောက်တွင် တရွရွ လှုပ်ရှားနေလေရာ ငွေမှင်ရောင် သုတ်ထားသော ပိုးကောင်ကလေးများ ရွစိ ရွစိ လှုပ်ရှားနေသည်နှင့် တူလှပေသည်။ ကိုမင်းထိုက် မျက်လုံးများက စောက်ပတ်အထက်နားမှ ဆီးပြွန်လေးကို ဖုံးအုပ်ထားသော စောက်စိလေးဆီသို့ ရောက်သွားလေသည်။ ထို့ကြောင့် ပထမဆုံး စောက်စိလေးကို လျှာနွေးနွေးကြီးဖြင့် ထိုးပေးလိုက်၏။ 

“ အင်း ..... ကျွတ် .. ကျွတ် .... ကောင်းလိုက်တာ မောင်ရယ် ”” 

သူဇာက ခေါင်းအုံး အစွန်းလေးကို လက်ပြန်လေးဆွဲကိုင်ပြီး ခေါင်းလေးစောင်း မျက်စေ့လေး မှိတ်ကာ ညည်းငြူလိုက်ရှာလေသည်။ ကိုမင်းထိုက် လျှာကြီးက အတင့်ရဲလာပြီး စောက်ဖုတ်တစ်အုံလုံးကို သုံးလေးချက်မျှ ရက်လိုက် ရာ သူဇာမှာ ဖင်လေးရှုံ့ဝင်သွားပြီး ဆတ်ကနဲ အထဲသို့ တွန့်ဝင်သွားလေ၏။ ကိုမင်းထိုက် လျှာစောင်းကြီးများက စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားကို တဖန် ရက်ပေးပြီး စောက်ခေါင်းထဲသို့ လျှာဖြင့် စုချွန်ထိုးထည့်ကာ မွှေပစ်လိုက်ပြန်သည်။ 

“ အ .... အ .... မောင်က တတ်သားဘဲ .... ဟင်း .... ဟင်း ”” 

သူဇာက ကျေနပ်နှစ်သိမ့်စွာ ရေရွတ်ရင်း ခါးလေးကို ဘယ်ညာ လူးလွန့်ပေးလိုက်မိသည်။

“ မောင် ......... မောင် ... ””

“ ဟင် ... ဘာလဲ .. သူဇာ ”” 

“ လိုးတော့ မောင်ရယ် .... သူများ မနေနိုင်တော့ဘူး .. အရမ်းထလာပြီ ... ဟင်း .. ဟင်း ””

မင်းထိုက်က သူဇာ့ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ဆွဲယူကိုင်မြှောက်ခါ ကြွတက်လာသော ဖင်ကြားလေးထဲ သို့ ဒူးထောက်ပြီး ဝင်ထိုင်လိုက်ရာ တဆတ်ဆတ်တုန်နေသော လီးကြီးက စောက်ဖုတ်ကလေး တွင် တေ့လျှက်သားလေး ဖြစ်သွားလေတော့သည်။ မင်းထိုက်က တေ့မိနေသော ဒစ်ကြီးကို သူဇာ့ စောက်ဖုတ်လေးထဲသို့ ထိုးသွင်းချလိုက်သည်။ 

“ ပြွတ် .. အိ .. အီး ... ကျွတ် .. ကျွတ် ””

မချိမဆန့် ဝင်သွားသော လီးကို မညှာမတာ သွင်း၍ အားရှိပါးရှိ လိုးလိုက်သောကြောင့် သူဇာ ငြီးဆောင့်သွားသည်။ မျက်နှာလေး ရှုံ့မဲ့ပြီး မျက်စေ့လေးမှိတ်ကာ တဖက်သို့ စောင်းသွားပြီး အံကြိတ်ထားလိုက်မိရှာသည်။ 

“ မောင့်ဟာကြီးကလဲကွာ .... ကြည့်တော့ ပျော့စိစိနဲ့ .. လိုးတော့လဲ မသက်သာဘူး .. ကြီးပြီး ရှည်နေတာဘဲ ... ””

“ သူဇာ .. ဘယ်လောက်မှ ကြီးတာ မဟုတ်ဘူး .. တချိူ့ဆို လုံးပတ်တောင် ငါးလက်မလောက်ရှိကြတယ် ”

“  အမလေးလေး မောင်ရယ်... အဲဒါ မိန်းမတွေက ဘယ်လို ခံကြတာလဲ ဟင် ””

“ မိန်းမ စောက်ပတ်ဟာ ရွှံ့နဲ့ပုံသွင်းထားသလိုဘဲ သူဇာ။ ကြိုက်သလောက်ကြီးပါစေ ဝင်သွားတာဘဲ .. ခံစားရတာခြင်းကတော့ အကြီးအသေးအလိုက် မတူကြဘူးပေါ့ .. သူဇာကရော ကြီးတာကြိုက်လား .. သေးတာကြိုက်လား ဟင် ”” 

“ ဟာကွာ ... မောင်ကလဲ ဘာတွေ လျှောက်မေးနေမှန်းမသိဘူး။ ကိုယ့်လင်လီးဘဲ .. သေးသေး ကြီးကြီး ကြိုက်တယ် ””

ခပ်ဆောင့်ဆောင့်လေး ပြောလိုက်သော သူဇာ့အဖြေကို ကိုမင်းထိုက် သွားကြီး ဖြဲကာ အကြီးအကျယ်သဘောကျလျှက် ဆတ်ခါဆတ်ခါ ဆောင့်လိုးပစ်လိုက်လေသည်။

“  ဗြွတ် .. ဗြစ် ... ပတစ် .. ဖတ် .. ဖတ် ””

“ ဟင့် ... ဟင့် ..ဟင် း ... မောင်က အဆောင့်သန်တယ် ... အဲဒါ အရသာမရှိဘူး မောင်ရဲ့။ ”” 

“ ဟုတ်လား .. ဘယ်လိုလုပ်ရင် အရသာရှိလဲဟင် ”” 

“ သူဇာ့အကြိုက်ကတော့ လီးကို စောက်ပတ်ထဲမှာ ခပ်တင်းတင်းလေးဖိသွင်းပြီး ကပ်ကပ်ပြီး ကြိတ်ဆော်တာမျိူးလေးက အရသာရှိတယ် မောင် ”” 

သူဇာ အရသာရှိတယ်ဆိုသော ပုံစံကို မင်းထိုက်က လုပ်ပေးရင်းမှ တကယ်ပင် နှစ်ဦးနှစ်ဖက် အရသာ ရှိလွန်းကြတယ်။ စောက်ပတ်နှင့်လီး ကုတ်နဲ့ကော်ပြီး ခွာချရမတတ် ဖိကပ်လျှက် အမွှေးချင်း တဗြိဗြိ ကပ်ပွတ်သံလေးများပါ ထွက်လာကာ သုတ်ရည်များ အသီးသီးပန်းထုတ် လိုက်ကြပြီး မင်္ဂလာဦး ကုတင်ကြီးပေါ်တွင် လိုးပွဲလေး တစ်ပွဲ ပြီးဆုံးငြိမ်သက်သွားလေတော့ သည်။

 ------------------------------------------- 

မောဟိုက်နုံးချိစွာ ရင်ခုန်လှုပ်ရှားခဲ့ရသော မင်္ဂလာဦးညကို ပြန်တွေးရင်း တဖက်တွင် ပက်လက် ကြီး ခြေပစ်လက်ပစ် အဝတ်ကင်းမဲ့စွာ အိပ်မောကျနေရှာသည့် မောင့်ကို သူဇာ အပေါ်မှ မိုး၍ ကြည့်နေမိသည်။ မောင်က ခန့်ခန့်ချောချော ဆရာဝန်မို့ သူဇာ မောင့်ကို ကျေနပ်စွာ အလိုးခံခဲ့ပြီးဖြစ်သည်။ တစ် ချိန်က လိုးပုံအမျိူးမျိူးကို သင်ကြားပေးခဲ့သော ခွန်ပိုင့်ကိုလဲ လှစ်ကနဲတော့ သတိရမိ လိုက်သေးသည်။ 

ဘာဘဲပြောပြော ယခုကဲ့သို့ အကြင်လင်မယားဘဝမှာ မောင့်အပေါ်မှာ သူဇာက တာဝန်ကျေချင်းခြင်းဖြစ်သည်။ မောင့် ရင်အုပ်အပေါ်မှာ နူးညံ့အိစက်သော သူဇာ့ ပါးမို့မို့လေးများဖြင့် တယုတယ ပွတ်သပ်ပေး မိသည်။ မောင့်ထံမှ ဟင်းကနဲ သက်ပြင်းရှည်ကြီးချလိုက်သံကို ကြားရပြီး တရှုးရှုး ပြန်လည် အိပ်မောကျနေပြန်သည်။ မောင်ရယ် .. တကယ့်ခလေးဆိုးကြီးလိုပါဘဲလား .. အချစ်ရယ်။ 

မောင့် လီးကြီးက တဒိတ်ဒိတ်သွေးတိုးနေသည်ကို သူဇာ လက်ကလေးက ခံစားသိရှိနေမိသည်။ သူဇာ မောင့်နှုတ်ခမ်းကို စိတ်မထိန်းနိုင်ဘဲ ခပ်ဖိဖိလေး စုပ်လိုက်သည်။ မောင့် မျက်လုံးများ လေးကန်စွာ ပွင့်လာသည်။ တပြိုင်တည်းတွင် မောင့်လိင်တန်ကြီးမှာ ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ လူးလွန့်နိုးထလာလေရာ သူဇာ့ လက်ဖဝါးလေးအတွင်း နွေးထွေးမာကျောစွာ ကြီးထွားလာလေရာ သူဇာက ဝမ်းသာအားရလေး ဆုပ်ကိုင်ထားရင်း မသိမသာလေး ညင်သာစွာ ဂွင်းတိုက်ပေးလိုက်မိသည်။

“ လိမ်မာလိုက်တဲ့ အချစ်ရယ် ”” 

မောင်က သူဇာ့ နှုတ်ခမ်းလေးကို ပြန်လှန်စုပ်ယူကာ သူဇာ့ ကိုယ်လေးကို သူ့ကိုယ်ပေါ်သို့ ဆွဲတင်လိုက်သည်။ အဝတ်မဲ့ ကိုယ်ခန်္ဓာနှစ်ခု အထိအတွေ့က ငြိမ်သက်စွာ မှိန်း၍ အရသာခံရ လောက်အောင် နူးညံ့အိစက် နွေးထွေးနေကြလေတော့သည်။ 

“ သူဇာ အချစ်ရယ် ... ”” 

မောင်က လှိုက်မောတုန်ရီစွာ ကတုံကရီကြီးခေါ်လိုက်သည်။ သူဇာ မောင့်မျက်နှာကို မကြည့်ရဲ။ မရဲတရဲလေးသာ ပြန်ထူးလိုက်သည်။

“ မောင်လေ... သူဇာ့ကို လိုးရတာ အရသာ ရှိလိုက်တာကွာ ”” 

“ လူပျိူကြီးနော် .. ဟွန်း .... နောက်တော့ သူဇာ့ဟာလေးက ရိုးသွားပြီး အသစ်ကလေးတွေ ရှာဦးမှာမို့လား .. သွားပါ .. ””

“ ဒါက သူဇာတို့ မိန်းမတွေ အပေါ်မှာ တည်ပါတယ်ကွာ ကိုယ့်လင် ကိုယ့်ယောကျ်ားအတွက် အမြဲအဆင်သင့် ဖြစ်နေမယ် .. စိတ်လှုပ်ရှားစရာ အခြေအနေလေးတွေ ဖန်တီးပေးရမယ်လေ။ ပြီးတော့ ပို့စ် လေးတွေလဲ လေ့လာထားတတ်ရမယ်။ ဒါဆို ယောကျ်ားက ဘယ်စိတ်ကုန်မလဲ””

“ ကြည့် လူလည်ကြီး ”” 

ပြောပြောဆိုဆို မောင့်ကိုယ်ပေါ်မှာ ကားယားခွလျှက် မွေ့ယာပေါ်တွင် ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်ရာ ငုတ်တိုကြီးတစ်ချောင်းလို မတ်တောင်နေသော မောင့်လီးတန်ကြီးမှာ သူဇာ့ စအိုဝလေးကိုတေ့ သွားမိသည်။

“ သူဇာ .. ထိုင်ချလိုက်လေ... တေ့မိနေပြီ””

“ ဟာ ... ဒါက ဖင်လေ .. မောင်ကလဲ ”” “

“ အဲဒီ နှစ်ပေါက်လုံးကို အလိုးခံတတ်အောင် ကျင့်ရမှာ ဒါမှ အမျိူးမျိူး လိုးလို့ရမှာပေါ့နော် .. သူဇာ ””

“ ဟာကွာ ဖင်ထဲတော့ မလုပ်နဲ့မောင်ရယ်”” 

“ ခံကြည့်ပါဦး။ မကောင်းတော့လဲ နောက်မလုပ်နဲ့ပေါ့ ... နော် ... ”” 

မောင့်ကို သူဇာ အရှုံးပေးလိုက်သည်။ မောင့်အလိုကျ မောင့်လိင်တန်ကြီးကို ကိုင်ပြီး ဖင်ဝတွင် တေ့ပြီး အံလေးကြိတ်ကာ ထိုင်ချပစ်မိလိုက်သည်။ 

“ ဟ အား .. အား ... ကျွတ် .. ကျွတ် .. နာတယ် အီး ”” 

သူဇာ အော်ပြီး ပြန်ထမည်အပြု မောင့်လက်နှစ်ဖက်က သူဇာ့ပုခုံးနှစ်ဖက်ကို ဖိချချူပ်ကိုင်ထား ကာ အားနှင့် ဖိချခြင်းခံလိုက်ရသည်။ 

“  ဗြစ် .. ဗြစ် .. ဗြစ် .. ””

“ အား .. အား ... နာတယ် .. နာတယ် မရဘူး .. မလုပ်ပါနဲ့ မောင်ရယ် ..။ စောက်ပတ်ကိုဘဲ လုပ်ပါကွာ ..””

သူဇာ မျက်ရည်ဝဲ၀ဲလေးဖြင့် တောင်းပန်ရှာသည်။ သို့သော် မောင်မှာ ဘာအရသာ ပိုထူးနေသလဲမသိပါ။ သဲကြီးမဲကြီး ဖိချရင်း အောက်မှ ကော့ ကော့ပြီး အားရပါးရကြီး ဆောင့်လိုးနေပြန်ပါသည်။ စအိုလေးထဲသို့ တင်းကြပ်နွေးထွေးသော မောင့်လိင်တန်ကြီး ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဝင်ထွက်လျှက်ရှိ နေရာ သူဇာ့စောက်ပတ်လေးမှာ စအိုလေးဘက်သို့ အပြုံလိုက်လေး ရွေ့သွားလိုက် ပုံမှန်နေရာ ပြန်ရောက်လိုက် ဖြစ်နေလေတော့သည်။ ထိုသို့ လှုပ်ရှားဆောင့်လိုးနေရာမှ သူဇာကိုယ်တိုင် အားလေးနှင့် ဖိချ ဆောင့်ထိုင်ကာ လိုးနေမိ ပြန်သည်။ 

ထိုအခါ စောက်ပတ်လေးက တရဲရဲလေး ပြဲပြဲသွားပြီး မောင့်လမွှေးကြမ်းကြမ်းကြီးများကို ပွတ်သပ်မိပြီး စောက်စိလေးမှာလည်း လမွှေးများ၏ ပွတ်သပ်မှုဖြင့် ခံချင်စိတ်များ ပြင်းထန်စွာ ပေါ်ထွက်လာသည်။ 

“ စိတ် .. စိတ်တွေထလာပြီ မောင်ရယ်.. ”” 

နို့ကြီးများကို စုံကိုင်နယ်ဖတ်နေသော မောင်က အောင်မြင်သွားသော သူ့သင်ခန်းစာကို အပြီး တိုင် သင်ကြားပို့ချနေ၏။

“ တော်ပါကွယ် .. စောက်ပတ်ကို လိုးတော့ကွယ်နော်။ ”” 

သူဇာ မရှက်နိုင်တော့ဘဲ မောင့်လီးကြီးကို ပြွတ်ကနဲ စအိုလေးထဲမှ ချွတ်ပြီး စောက်ပတ်ဝလေး သို့ တေ့ပေးကာ မီးကုန်ယမ်းကုန် ဖင်လေးမြှောက်ခါ အားရပါးရကြီး ဆောင့်လိုးနေမိပါတော့ သည်။ မောင်က မျက်လုံးလေးမှိတ်ကာ ဇိမ်ခံနေပါလေသည်။

“ ပြွတ် .. စွတ်.. . စွတ် ... ဗြွတ် .. ဗြွတ် ”” 

“ အင်း .. ဟင်း ... အ ဟင်း ... ဟင်း ”” 

သူဇာ မျက်နှာလေး အဆီပြန်လာပြီး နီရဲတွတ်လာသည်။ စောက်ပတ်လေးထဲသို့ အရည်များ အရွဲသားနှင့် ပိုင်နိုင်စွာ လိုးနေသော မောင့်လီးကြီးမှာလဲ ပို၍ပို၍ မာကျော တင်းမာလာပြီး မောင့်တကိုယ်လုံးမှာ ဓါတ်လိုက်ခံရသော မြွေကြီးအလား ဘယ်ညာ အထက်အောက် တုန်ခါ လာလေတော့သည်။ 

“ သူဇာ မောင် မောင် ထွက်တော့မယ်””

“ အား .. အား ”” 

သေးကျင်သော သူဇာ့ခါးလေးကို မောင်က ဆွဲကိုင်ပြီး ဖိချရင်း အောက်မှ တအားကော့ ဆောင့် လိုက်ရာ သူဇာ့ခမျာ အပေါ်သို့ လွင့်ကနဲ လွင့်ကနဲ မြောက်တက်သွားရပြီး စောက်ခေါင်းလေးထဲ မှ စိမ့်ကနဲ ခံစားလိုက်ရပြီး လီးကြီး၏ ဒါဏ်ကို အရသာ ရှိရှိလေး ခံစားလိုက်ရလေတော့သည်။ မောင့်လီးကြီးထိပ်မှ သုတ်ရည်များ ဗြင်းကနဲ အရှိန်ပြင်းပြင်းလေး စောက်ခေါင်းလေးအတွင်း ဝင် ရောက်သွားသည်ကို သားအိမ်ထဲမှ ပူကနဲ ခံစားလိုက်ရမိသည်နှင့် သိလိုက်မိလေရာ သူဇာ ကြည်နူးကျေနပ်သွားမိလေသည်။ 

စိတ်ထဲမှ ကြည်နူးကျေနပ်မိသည်နှင့်လည်း သူဇာသည် မောင့် ပါးကို ဘယ်ပြန် ညာပြန် ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး ဖိနမ်းရင်း သုတ်ရည်များ ပန်းထုတ်မိလေသည်။

“ ကောင်းရဲ့လား သူဇာ ””

“ ကောင်းတယ် . မောင်ရယ် .. စောက်ခေါင်းလေးထဲမှာ ကျင်ပြီးအီဆိမ့်သွားအောင် ကောင်းတယ် သိလား ...””

“ အဲဒါ လင်မယား ခိုင်မြဲနည်းဘဲ သူဇာ ””

“ သူဇာ သဘောပေါက်ပါတယ်.. မောင်”” ““

 အခုလို ပြီးသွားရင် မချွတ်နဲ့ဦး ။ မှေးနေရသေးတယ်”” 

“ အင်း .. သူဇာလဲ မလှုပ်ချင်တော့ဘူး .. ဟင်း ဟင်း ””

“ သူဇာက အလိုးကောင်းတယ် .. နောက်ဆို မောင်က အောက်ကဘဲ ခံတော့မယ်နော် ””

“ အမယ် ... အမယ် ... ဟင်း .. လူပါး ... ဘယ်ရမလဲ .. သူဇာလဲ တခါတလေ အောက်က ခံဦးမှာပေါ့လို့ ”” 

“ ကဲ .. ဒါဖြင့် နောက်တစ်ခါလိုးဦးမယ် .. ပက်လက်လှန်လိုက်”” 

“ အာ .. အခုပြောတာ မဟုတ်ဘူး မောင်ကလဲ .. နောက်မှ .. မောင် အလုပ်နောက်ကျနေဦးမယ်”” 

သူဇာက အလောသုံးဆယ်လေး မောင့်ကိုယ်ပေါ်မှ ဖယ်ဆင်းလိုက်ရာ လီးကြီးက ပျော့ခွေပြီး ဗလွတ်ကနဲ ထွက်သွားလေတော့သည်။ သုတ်ရည်များကလဲ စူးစူးဝါးဝါး အပြိုင်အဆိုင် အနံ့လေးများ ထွက်လာပါတော့သည်။ 



ပြီးပါပြီ။






Monday, December 19, 2011

တူလေးရဲ့ ၁၈ နှစ်ပြည့် မွေးနေ့ (စ/ဆုံး)

တူလေးရဲ့ ၁၈ နှစ်ပြည့် မွေးနေ့ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ – လေပြေအေးအေး

အင်းစက် ဇာတ်လမ်းဖြစ်ပါသည်။

ကျွန်မအနေနဲ့ ဒီအကြောင်းကို ချမရေးသင့်ဘူး။ ဒါကို ဖတ်ပြီး အကြောင်းသိတဲ့သူတွေ ပြောလိုက်ရင် ကျွန်မ ဒုက္ခရောက်ပြီ။ ဒါပေမဲ့ အတွေးထဲမှာ ဒီအကြောင်းက အမြဲရောက်နေတော့ ရင်ဖွင့်လိုက်မှ အဆင်ပြေမှာ။ ယုံကြည်စိတ်ချရတဲ့သူ တစ်ယောက်ယောက်ကို ရင်ဖွင့်ဖို့ကလည်း အဆင်မပြေဘူး။ ဒါနဲ့ပဲ ကျွန်မ ဒီမှာရေးပြီး ရင်ဖွင့်လိုက်ပါတော့တယ်။

ကျွန်မနာမည် မြတ်နိုးအေး လို့ပဲ ဆိုကြပါစို့။ အသက်က ၃၅ နှစ်ရှိပြီ။ ကျွန်မ အသက် ၂၇ မှာ ကျွန်မချစ်သူ ကိုဇာနည်နဲ့ လက်ထပ်ခဲ့တယ်။ သျှောင်နောက်ဆံထုံးပါ ဆိုသလို ကြီးပြင်းလာတဲ့ အိမ်ကနေ မိုင် ၃၀ လောက်ဝေးတဲ့ ကိုဇာနည့်အိမ်ကို ပြောင်းခဲ့ရပါတယ်။ လင်မယားနှစ်ယောက်လုံး တက်ညီလက်ညီနဲ့ ဝင်ငွေရှိတော့ အဆင်ပြေပါတယ်။ တိုက်ခန်းလေးနဲ့ ကားအဟောင်းလေး တစ်စီးနဲ့ပေါ့။ ပိတ်ရက်ဆို ပျော်ပျော်ပါးပါး စားသောက် ရုပ်ရှင်ကြည့် နေနိုင်ပါတယ်။ လိင်ဆက်ဆံတာနဲ့လည်း အပေးအယူမျှခဲ့တယ်။

နှစ်နည်းနည်းကြာတော့ ကျွန်မ ကိုယ်ဝန်ရှိလာတယ်။ သမီးလေး မေသူကို မွေးတယ်။ ကလေးရခါစကတော့ နှစ်ယောက်သား ပျော်မဆုံးပါပဲ။ သမီးလေးကိုလည်း တုန်နေအောင်ကို ချစ်လိုက်တာ။ ကြာလာတော့ ကလေးအတွက် ဗာဟီရက များလာတယ်။ အိမ်အကူလည်း မငှားနိုင်တာကြောင့် ကျွန်မအလုပ်ထွက်လိုက်ရတယ်။ အိမ်ရဲ့ ဝင်ငွေက ကိုဇာနည်တစ်ယောက်တည်း အပေါ်ပဲ မှီခိုနေရတယ်။ သိပ်မကြာဘူး သူလည်း အလုပ်က ထွက်လိုက်ရတယ်။

ကလေးရဲ့ ကိစ္စအဝဝဟာ ကျွန်မပဲ တာဝန်ယူနေရတော့ အိမ်ထောင်ရေးကလည်း အဆင်မပြေဘူး။ ကျွန်မ ကိုယ်ဝန်ရှိစကတည်းက ကိုဇာနည် ဖောက်ပြန်နေတာလည်း ကျွန်မသိလိုက်ရတယ်။ ကျွန်မတို့ အကြီးအကျယ် ရန်ဖြစ်ကြတယ်။ ခဏ ခဏရန်ဖြစ်ပြီး နှစ်ဦးသဘောတူ ကွာရှင်းလိုက်ကြတယ်။ သမီးလေး မေသူကိုတော့ တလှည့်စီ ထိန်းကြဖို့ ဆုံးဖြတ်ကြတယ်။

အခုဆို ကွာရှင်းထားတာ ၃ နှစ်ရှိပြီ။ ကျွန်မလည်း အလုပ်သစ်ရှာပြီး မိဘတွေ အိမ်နားမှာ တိုက်ခန်းလေး တစ်ခန်းငှားနေနေတယ်။ ကျွန်မအစ်မ လဲ့ရည်တို့ မိသားစုက ကျွန်မနဲ့ နှစ်လမ်းကျော်မှာနေတယ်။ ကျွန်မအစ်ကို ကိုစည်သူက တစ်မိုင်လောက်ဝေးတဲ့နေရာမှာပါ။ သမီးလေး မေသူကို ကျွန်မ အလုပ်သွားရင် ကျောင်းကို ပို့တယ်။ သမီးနေမကောင်းလို့ ကျောင်းမသွားနိုင်ရင် မလဲ့ရည်တို့အိမ်ကို ပို့ထားတယ်။ မလဲ့ရည်သား ကျွန်မတူလေး စည်သူကလည်း သမီးလေးကို ကူထိန်းပေးတယ်။

ငါးနှစ်သမီးလေးရှိတဲ့ တခုလပ် ကျွန်မအတွက် လိင်ဆက်ဆံရေးကတော့ အဆုံးသတ်မသွားပါဘူး။ ကျွန်မလည်း ရမက်ဆန္ဒရှိတော့ ကိုယ့်ဟာကို အာသာဖြေဖို့ vibrator နဲ့ ယောကျ်ားအင်္ဂါအတု ဝယ်ထားတယ်။ တခါတခါလည်း One night stand နဲ့ပဲ ရမက်မီးကို ငြိမ်းတယ်။ ဒီနောက်ပိုင်း တစ်နှစ်အတွင်းမှာ ကျွန်မရဲ့ ရမက်ဆန္ဒတွေ ပိုကြီးပြင်းလာသလိုပဲ။

ကျွန်မတူလေး စည်သူကတော့ ကျွန်မ ညဘက်အပြင်သွားရင် မေသူလေးကို ထိန်းပေးရှာတယ်။ ဆယ်တန်းအောင်ပြီးစ စည်သူဟာ ကလေးထိန်းရုံမကပါဘူး။ ကျွန်မရဲ့ တခြားကိစ္စတွေလည်း ကူညီပေးပါတယ်။ ဥပမာ ကျွန်မအခန်းရဲ့ မီတာခ၊ ရေဖိုး၊ စည်ပင်ခွန်ဆောင်တာတွေက အစပေါ့။ သူ့အမေ မလဲ့ရည် ခိုင်းလို့ သူလုပ်ပေးတယ်လို့ ပထမ ကျွန်မထင်မိခဲ့တယ်။ ဒါပေမဲ့ သူက ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင်ပဲ လုပ်ပေးနေတာပါ။

စည်သူက အရပ်မြင့်မြင့် ရုပ်ကဖြောင့်ဖြောင့် သူ့အဖေနဲ့ တူတယ်။ မျက်လုံးက ကျွန်မနဲ့ သူအမေလို စူးရှရှ မျက်လုံးမျိုးပါ။ Gym လည်း ပုံမှန်ဆော့တော့ ကြွက်သား အမြောင်းမြောင်းနဲ့ပါ။ ကျွန်မ စည်သူ့ကို စိတ်ဝင်စားလာတယ်ဆိုတာ ကျွန်မကိုယ် ကျွန်မသတိထားမိပါတယ်။

တခါသား ကျွန်မ မလဲ့ရည်အိမ် သွားလည်တုန်း မလဲ့ရည်နဲ့ သူ့အမျိုးသား ကိုကံထွေးတို့ လွတ်လွတ်လပ်လပ် ချစ်ပွဲဝင်နေတာ အမှတ်မထင် တွေ့ခဲ့ရတယ်။ ကိုကံထွေးရဲ့ လိင်တံဟာ စံချိန်မီပါပဲ။ ကျွန်မ စည်သူဟာ အဖေတူသားများ ဖြစ်နေမလား ရင်ခုန်မိတယ်။ အဲဒီကစပြီး စည်သူကို စွဲလမ်းမိပါတော့တယ်။ အိပ်ရာပေါ်မှာ စည်သူ့ကို တွေးပြီး ယောက်ျားတန်ဆာအတုနဲ့ အာသာဖြေမိတယ်။ အဒေါ်အများစုဟာ သူတို့ တူတွေအပေါ် အဲလိုသဘောထားရှိချင်မှ ရှိပါလိမ့်မယ်။ ရှိရင်တောင် အနည်းစုပဲ ရှိမှာပါ။ ကျွန်မကတော့ လူနည်းစုထဲက တစ်ယောက်ပေါ့။

မတော်တဆ ဒါမှမဟုတ် သတိလက်လွတ်ဖြစ်ပြီး လိင်ဆက်ဆံ ဖြစ်တာ ဒါမှမဟုတ် စည်သူက ကျွန်မကို စပြီး မြှူဆွယ်တဲ့ ပုံမျိုးဖြစ်အောင် လုပ်ဖို့စဉ်းစားမိတယ်။ ဒါပေမဲ့ ဒါတွေ တကယ် ဖြစ်မလာခဲ့ပါဘူး။ အဲလိုနေရင်းနဲ့ပဲ စည်သူရဲ့ ၁၈ နှစ်ပြည့်မွေးနေ့ ရောက်လာခဲ့ပါတယ်။ သမီးလေး မေသူကို သူ့အဖေက လာခေါ်သွားပါတယ်။ အိမ်မှာ ကျွန်မတစ်ယောက်တည်းပေါ့။ ဒါနဲ့ စည်သူ့နဲ့ လိင်ဆက်ဆံလို့ရအောင် အကြံထုတ်လိုက်တယ်။

ကျွန်မ အစ်မလဲ့ရည်ဆီကို ဖုန်းဆက်လိုက်တယ်။ ချိန်းထားတဲ့ ကိစ္စရှိလို့ စည်သူ့မွေးနေ့ကို မလာနိုင်တဲ့အကြောင်း မွေးနေ့လက်ဆောင်တော့ အိမ်မှာ အဆင်သင့်ရှိပြီး လာယူလို့ရတဲ့အကြောင်း ပြောလိုက်တယ်။ စည်သူကိုလည်း ချိန်းထားတဲ့ ကိစ္စကို ပုံပြင်ဆင်ပြီး ပြောလိုက်တော့ သူလည်း ကျွန်မ မလာနိုင်တာကို လက်ခံသွားတယ်။ လက်ဆောင်တော့ လာယူမယ်တဲ့။

အဲဒီနောက် ကျွန်မ စပြီး ပြင်ဆင်ပါတော့တယ်။ ဆီးခုံနဲ့ ကျွန်မ မိန်းမကိုယ်မှာ ရှိတဲ့အမွှေးတွေကို ကပ်ကြေးနဲ့ အရင်ပါးလိုက်တယ်။ ပြီးမှ ဆပ်ပြာရည်သုတ်ပြီး ပြောင်အောင် ရိတ်တယ်။ pH care နဲ့ မိန်းမကိုယ်ကို သေချာဆေးတယ်။ ဖင်ကြားပါမကျန် ဆပ်ပြာတိုက်လိုက်တယ်။ အချိန်ပေးပြီး ရေသေချာချိုးလိုက်တယ်။

ရေချိုးပြီးတော့ အခန်းကို ပြန်လာတယ်။ မှန်ရှေ့မှာ ဝတ်လစ်စလစ် ရပ်ပြီး ကိုယ့်ခန္ဓာကိုယ်ကို ပြန်ကြည့်တယ်။ ကောက်ကြောင်းတွေက လှပနေဆဲပဲ။ ကျွန်မအရပ်က ငါးပေငါးလက်မရှိတယ်။ ဆံပင်က ကျောအလယ်လောက်ထိ။ ငါ ဆွဲဆောင်မှု ရှိနေတုန်းပါပဲ ကိုယ့်ဟာကို တွေးပြီး ပြုံးမိတယ်။

ရင်သားတွေကလည်း ပုရိသတို့အကြိုက်။ နို့သီးခေါင်းနဲ့ ပတ်လည်က နည်းနည်းအညိုဘက် သန်းနေပြီ။ အသားဖြူတော့ sexy ဖြစ်အောင် အနက်ရောင် push up bra ဝတ်လိုက်တယ်။ Size က 32 e ပါ။ bra နဲ့လိုက်အောင် ပင်တီကိုလည်း အနက်ရောင် ပိုးသား thong လေးဝတ်လိုက်တယ်။ bra က ကျွန်မရင်သားတွေ ပင့်တင်ပေးထားပြီး အကွဲကြောင်းလေးလည်း ပေါ်နေတယ်။

အသားကပ် stocking အနက်လေး ဝတ်ရင်ကောင်းမလား စဉ်းစားတယ်။ ဒါပေမဲ့ စည်သူတို့အရွယ်ကောင်လေးတွေကို stocking က ဆွဲဆောင်နိုင်ပါ့မလား တွေးမိတာနဲ့ မဝတ်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။ stocking အစား ဒူးလောက်ရှိတဲ့ အညိုရင့်ရင့် skirt ကိုရွေးတယ်။ Skirt ရဲ့ ဘေးနှစ်ဖက်ကို တင်ပါးအလယ်လောက်ထိ ခွဲထားတယ်။ အပေါ်ပိုင်းကိုတော့ အညိုရောင်အင်္ကျီပဲ ဝတ်လိုက်တယ်။ မင်းဟာ အလှနတ်သမီးပဲ ကိုယ့်ဟာကို ရေရွတ်တယ်။

မိတ်ကပ်လိမ်းပြီးတော့ ကျွန်မဟာ ကမ္ဘာပေါ်မှာ sexy အကျဆုံး မိန်းမတစ်ယောက်လို့ ယုံကြည်ထားလိုက်တယ်။ ရေမွှေးနံ့ ပြင်းပြင်းလည်း ဆွတ်ထားတယ်။

နာရီဝက်လောက်နေတော့ စည်သူ ရောက်လာတယ်။ တိုက်ခန်းတံခါးဖွင့်ပေးပြီး ဧည့်ခန်းကို ခေါ်သွားလိုက်တယ်။ သူပါးကို ဖွဖွလေးနမ်းပြီး ဖက်ထားလိုက်တယ်။ အရင်ကလည်း ဖက်လိုက် နမ်းလိုက် လုပ်နေကြပါပဲ။ အခုက နည်းနည်းကြာကြာ ခပ်တင်းတင်းလေး ဖက်ထားတယ်။ ကျွန်မ ဆွတ်ထားတဲ့ ရေမွှေးနံ့ရအောင်ရယ် ကျွန်မရင်သားတွေနဲ့ သူ့ရင်အုပ်ကျယ်ကြီး ထိကပ်နေအောင်ရယ်ပေါ့။

“ မွေးနေ့ရှင်လေး လာပါဦး ဒီနေ့ ဘယ်လိုလဲ”

ဖက်ထားရာက လွှတ်ပြီး နှစ်ယောက်ထိုင် ဆိုဖာပေါ် ထိုင်ခိုင်းလိုက်တယ်။

“ အဆင်ပြေပါတယ် အန်တီမြတ်နိုး။ ညလုပ်မဲ့ပါတီကို အန်တီမလာနိုင်တာတော့ စိတ်မကောင်းဘူး”

စည်သူက ဆိုဖာပေါ်ထိုင်ချလိုက်ရင်း ပြန်ဖြေတယ်။ ကျွန်မကို ကြည့်ပြီး ပြုံးနေတယ်။ ကျွန်မလည်း သူနဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင် ဆိုဖာပေါ်ဝင်ထိုင်တယ်။ ခြေနှစ်ချောင်းကို ချိတ်ထားလိုက်တယ်။ ဒါမှ skirt အကွဲက တဆင့် ကျွန်မတင်ပါးကို စည်သူ မြင်နိုင်မှာပေါ့။

“ အန်တီလည်း ပါတီမလာနိုင်တာ အားနာပါတယ် စည်သူရယ်”

ကျွန်မပြန်ပြောရင်းနဲ့ တူတော်မောင်ကို အကဲခတ်လိုက်တယ်။ သူ့အကြည့်ရိုင်းရိုင်းတွေက ကျွန်မမျက်နှာ ရင်သား တင်ပါးတွေကို ငေးနေရာက မျက်နှာဆီ ပြန်ရောက်လာတယ်။ သူခိုးကြည့်နေတာ ကျွန်မသိသွားတာ ရှက်တယ်ထင်ပါရဲ့။ မျက်နှာနီမြန်းလာတယ်။ ကျွန်မအသက်က သူ့အသက်နှစ်ဆရှိပေမဲ့ သူရော ကျွန်မလို စိတ်ကူးနေမလား တွေးမိတယ်။

“ စည်သူ သား ဒီနေ့ လူကြီးဖြစ်ပြီ အောင်ပွဲခံလိုက်ရအောင်”

ပြောရင်းနဲ့ ကျွန်မ ဆိုဖာကထပြီး မီးဖိုချောင်ဖက် လျှောက်လာခဲ့တယ်။ လျှောက်တဲ့အခါလည်း တင်သားတွေကို လှုပ်နေအောင် သတိထားပြီး လျှောက်တယ်။ တူတော်မောင်ရဲ့ မျက်လုံးတွေက ကျွန်မတင်ပါးကို ကြည့်နေမှာ အသေအချာပါပဲ။

ရေခဲသေတ္တာထဲက ရှန်ပိန်ပုလင်းနဲ့ ဖန်ခွက်နှစ်ခွက် ယူပြီး ကျွန်မဧည့်ခန်းကို ပြန်လာတယ်။ စားပွဲရှေ့မှာ ငုံ့ပြီး ရှန်ပိန်ပုလင်းကို ဖွင့်တယ်။ ကိုယ်ကိုအငုံ့ ဟသွားတဲ့ လည်ဟိုက်အင်္ကျီကြောင့် ရင်နှစ်မွှာကို လှစ်ဟပြသလိုပါပဲ။ တူတော်မောင်လည်း မျက်တောင်မခတ် အားပေးနေတယ်။ စိတ်ထဲ ကျေနပ်သွားတယ်။ မြှူဆွယ်လို့ ရကောင်းပါရဲ့။

ရှန်ပိန်ကို ဖန်ခွက်နှစ်ခွက်ထဲ လောင်းထည့်တယ်။

“ သား ဆယ့်ရှစ်နှစ်ပြည့်ပြီ သောက်လို့ရပြီ”

သူ့ကို ရှန်ပိန် တစ်ခွက်ပေးရင်း ကျွန်မလည်း တစ်ခွက်ယူလိုက်တယ်။ သူ့မျက်နှာချင်းဆိုင် ဆိုဖာမှာ ပြန်ထိုင်လိုက်တယ်။ ကျွန်မပေါင်ရင်းကို ပေါ်နိုင်သလောက်ပေါ်အောင် ခြေထောက်ကိုလည်း သေချာ ချိတ်ထားလိုက်တယ်။

“ Cheers စည်သူ စိတ်ချမ်းသာ ကိုယ်ကျန်းမာပါစေ”

ရှန်ပိန်ခွက်ကို မြောက်ရင်း ဆုတောင်းလိုက်တယ်။

“ Cheers အန်တီမြတ်နိုး ကျေးဇူးအများကြီးတင်ပါတယ်”

စည်သူက ခွက်မြောက်ရင်း ပြန်ပြောတယ်။ ရှန်ပိန်သောက်ရင်းနဲ့ စကားစမြည် ပြောကြတယ်။ အရက်သောက်တာက အစ လူပျိုဖြစ်ရင် ဘာတွေလုပ်သင့်ကြောင်း အစုံပါပဲ။ စည်သူက ရည်းစားထားဖို့ ခက်တဲ့အကြောင်း ပြောလာတယ်။ ကျွန်မလည်း မခက်တဲ့အကြောင်း မိန်းကလေးတွေမှာလည်း ရမက်ဆန္ဒရှိကြောင်း သူက ရုပ်ဖြောင့်ပြီးသားဖြစ်လို့ ကိုယ့်ဟာကို ယုံကြည်မှုရှိဖို့ ပြောလိုက်တယ်။

ရှန်ပိန် နောက်တစ်ခွက်ထည့်ပေးပြီး စည်သူ့ကို ကျောင်းပြီးရင်လုပ်မဲ့ အစီအစဉ်တွေ မေးတယ်။ ဘယ်မိန်းကလေးဖြစ်ဖြစ် ကြိုးစားရင် ရနိုင်ကြောင်း အခွင့်အရေးကို အမိအရ ဆုပ်ကိုင်ဖို့သာ လိုကြောင်း ပြောတယ်။ သူ့မျက်လုံးကို သေချာကြည့်နေလိုက်တယ်။ သူ့မျက်လုံးက ကျွန်မကိုယ်ပေါ်မှာ တဝဲလည်လည်။ ကျွန်မ သူ့ကို အကဲခတ်နေတာ သူရိပ်မိသွားတော့ သူ့မျက်နှာ ရဲကနဲ ဖြစ်သွားတယ်။ မြတ်နိုးအေး နင် လှုပ်ရှားဖို့ အချိန်တန်ပြီ။ ကျွန်မ စိတ်ထဲက ပြောလိုက်တယ်။

“ ဒီတော့ မွေးနေ့ လက်ဆောင်က”

ကျွန်မပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ ဆိုဖာနောက်က ပါဆယ်ကို ယူလိုက်တယ်။ အဲဒါကို စက္ကူအလှနဲ့ ထုပ်ပြီး အနီရောင်ဖဲပြား တပ်ထားတယ်။ စည်သူ့ကို ပေးလိုက်တော့ သူက သေချာသတိထားပြီး ဖွင့်တယ်။ ကျွန်မ သူ့ကို ဝယ်ပေးတာက ကင်မရာပါတဲ့ ဒရုန်းလေးပါ။

“ ကျေးဇူးအများကြီးတင်ပါတယ် အန်တီမြတ်နိုး။ ကျွန်တော် ဒါလေးလိုချင်နေတာ ကြာပြီ”

“ သားမေမေပြောလို့ အန်တီ သိပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ ဒါကိုသုံးပြီး ကောင်မလေးတွေကို ချောင်းတာတို့ ခိုးရိုက်တာတို့ မလုပ်ရဘူးနော်”

ကျွန်မ မျက်တောင်လေးဝင့်ပြီး ပြောလိုက်ရင်း စားပွဲပေါ်ကနေ ငုံ့ပြီး သူ့နဖူးကို နမ်းလိုက်တယ်။ တခြားအဒေါ်တွေလည်း နမ်းကြမှာပါပဲ။ ခြွင်းချက်က အဲလိုနမ်းနေရင်း ကျွန်မရဲ့ အပေါ်ပိုင်းကို လွတ်လွတ်လပ်လပ် မြင်အောင် ပြလိုက်တာပါ။ တကယ်လို့ ကျွန်မ ရင်နှစ်မွှာကို push up bra နဲ့ မပင့်ထားဘူးဆိုရင် ကျွန်မ ချက်လောက်အထိ စည်သူ မြင်နေရမှာပါ။

“ ဘယ်လိုလဲ အန်တီပြောတာ သဘောတူရဲ့လား”

မေးရင်းနဲ့ ကျွန်မမျက်နှာကို သူ့ဆီကနေ နည်းနည်းခွာလိုက်တယ်။ ဟုတ်တယ်။ သူဟာ ကျွန်မရင်သားတွေကို သေချာကြည့်နေလေရဲ့။

ပြီးတော့ သူ့ဘေးမှာ ဝင်ထိုင်တယ်။ ရှန်ပိန်တစ်ခွက် ထပ်ငှဲ့တယ်။ သူ့ပေါင်ခွဆုံကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်တော့ ဘောင်းဘီအောက်မှာ ဖုဖောင်းနေတာ တွေ့ရတယ်။

“ အန်တီ့ဘဝမှာ သိပ်မပျော်ရဘူး စည်သူရယ်”

ရှန်ပိန်ကို မော့လိုက်ရင်း ကျွန်မပြောတယ်။ သူ့ကိုလည်း သောက်ခိုင်းတယ်။

“ ဒါပေမဲ့ စည်သူပျော်ရင် အန်တီလည်း ပျော်ပါတယ်လေ”

သူ့ပေါင်နဲ့ ကျွန်မပေါင်ထိနေအောင် သူ့နားထပ်တိုးပြီး ထိုင်လိုက်တယ်။ ရှန်ပိန်ခွက်ကို ထပ်မြောက်ပြီး ပျော်ရွှင်ပါစေလို့ ဆုတောင်းလိုက်တယ်။ စည်သူလည်း လိုက်ဆုတောင်းပြီး ရှန်ပိန်ခွက်ချင်းတိုက်တယ်။ ရှန်ပိန်သောက်နေရင်း တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် အကြည့်ချင်းဆုံသွားတယ်။ ဒါ ပွဲသိမ်းရမဲ့အချိန်ပဲလို့ ကျွန်မသိတယ်။

“ ဘုရားရေ အန်တီမေ့တော့မလို့ ။ သားမေမေကို သားကိုယ်တိုင် မွေးနေ့လက်ဆောင်လာယူဖို့ ပြောထားတယ်။ ဒါပေမဲ့ ဒါ တစ်ခုပဲ ရှိသေးတယ်။ တစ်ခုက ထပ်ခိုးပေါ်မှာ။ သားလိုက်ယူမှရမယ်”

စည်သူ့ပေါင်ကို ပုတ်ပြီး ကျွန်မ ဆိုဖာပေါ်က ထတယ်။ ထပ်ခိုးပေါ် တက်ဖို့သွားတယ်။ စည်သူလည်း ထပြီး ကျွန်မနောက် လိုက်လာတယ်။

လှေကားတက်တော့ သူအနေနဲ့ ကျွန်မ skirt ထဲကို ကောင်းကောင်းမြင်နေရတဲ့ အနေအထားမှာရှိတယ်။ သူကြည့်ခဲ့မယ်ဆို ကျွန်မတင်ပါးနဲ့ thong က ကြိုးလေးကို မြင်နေရမှာ။

ထပ်ခိုးက ကျွန်မအိပ်ခန်းလေးထဲ ခေါ်သွားတယ်။ အခန်းကို စည်သူကြည့်နေတုန်း ကျွန်မ တံခါးပိတ်လိုက်တယ်။ အိမ်မှာ ကျွန်မတို့ကလွဲလို့ ဘယ်သူမှမရှိပေမဲ့ တံခါးဘာလို့ ပိတ်မိမှန်း စဉ်းစားမရဘူး။

“ စည်သူ”

ညုတုတုအသံဖြစ်အောင် တမင်လုပ်ပြီး ခေါ်လိုက်တယ်။

“ နောက်လက်ဆောင်တစ်ခုက အန်တီကိုယ်တိုင်ပဲ”

စည်သူက ကျွန်မနဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင်လိုက်တယ်။ သူ့ခါးကို ဆွဲဖက်ပြီး ကျွန်မနားကပ်အောင် ဆွဲတယ်။ ကျွန်မနှုတ်ခမ်းနဲ့ သူ့နှုတ်ခမ်းကို နမ်းတယ်။ သူပါးစပ်ဟလိုက်တော့ ကျွန်မလျှာက ဝင်သွားပြီး သူ့လျှာကိုပါ ဆွဲစုပ်နေလိုက်တယ်။ သူ့ရင်ဘတ်နဲ့ ကျွန်မနို့တွေ ထိကပ်နေတာ ခံစားမိတယ်။ သူ့ဆီက အနွေးဓာတ်ကို ကျွန်မလိုချင်မိတယ်။

“ အန်တီ မြတ်နိုး”

စည်သူက နှုတ်ခမ်းချင်းနမ်းနေတာကို ရပ်လိုက်တယ်။ ကျွန်မ လက်ညှိုးကို သူ့နှုတ်ခမ်းပေါ်တင်လိုက်တယ်။

“ မဟုတ်ဘူး စည်သူ ဒီအခန်းမှာ ငါက မင်းအန်တီ မဟုတ်ဘူး။ နောက်ပြီး ဒီမှာ ဖြစ်ပျက်သမျှကို ဒီအခန်းမှာပဲ ထားရမယ်”

ကျွန်မ ပြန်စနမ်းတယ်။ စည်သူလည်း အနမ်းကြမ်းတွေနဲ့ ပြန်တုန့်ပြန်လာတယ်။ သူ့လက်တွေက ကျွန်မခါးမှာ ရောက်နေပြီး တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် နီးသထက်နီးအောင် ဆွဲဖက်နေမိတယ်။ စည်သူ့ဘောင်းဘီအောက် ခပ်ဖောင်းဖောင်းတစ်ခုက ကျွန်မ ပေါင်ကို လာဖိနေတယ်။ သူ့လက်တွေကလည်း ကျွန်မခန္ဓာကိုယ်အနှံ့ကို ပွတ်သပ်နေတယ်။ အဲဒီအချိန်မှာပဲ ကျွန်မတွေးမိတယ်။

“ မြတ်နိုးအေး နင် အမှားကြီး ကျူးလွန်နေပြီ။ သူက နင့်အစ်မရဲ့သား နင့်တူလေး။ ပြီးတော့ နင့်အသက် ထက်ဝက်လောက်ပဲရှိတာ”

တခြားဘက်မှာတော့ ကျွန်မ ဒါကို လိုလားတောင့်တနေတယ်။ ရုပ်သန့်သန့်ကောင်လေးနဲ့ ကျွန်မကို ထောက်ထားတဲ့ သူပေါင်ကြားက ဟာရယ်၊ တူအရင်းနဲ့ ဆက်ဆံရတော့မှာပါလား ဆိုတာရယ်က ရမက်ကို ပိုထကြွလာစေပါတယ်။

“ မင်းရဲ့ လက်ဆောင်ကို ဖွင့်ဖို့ အချိန်ရောက်ပြီ စည်သူ”

သူ့လက်ကို ကျွန်မ အင်္ကျီကြယ်သီးတွေပေါ် ခပ်သွက်သွက် တင်ပေးလိုက်တယ်။ သူ့လက်တွေ တုန်နေပေမဲ့ အင်္ကျီကြယ်သီး ၃ လုံးပဲရှိတော့ တစ်မိနစ်အတွင်း ဖြုတ်ပြီးသွားပါတယ်။ ကျွန်မ အပေါ်ပိုင်းက bra ပဲ ကျန်ပါတော့တယ်။ bra ကိုတော့ ကျွန်မကိုယ်တိုင် ချွတ်လိုက်တယ်။ စည်သူ့အနေနဲ့ bra ချိတ်ကို ဖြုတ်တတ်လိမ့်ဦးမယ် မထင်ဘူးလေ။

ကျွန်မနို့တွေကို မြင်တော့ စည်သူက အသပ်ရှူတာ ပိုမြန်လာတယ်။ ခါးပေါ်က သူ့လက်ကို ကျွန်မ ရင်သားတွေပေါ် ဆွဲဖိလိုက်တယ်။ သူ့လက်ချောင်းလေးတွေနဲ့ နို့သီးခေါင်းတွေကို ကစားဖို့ ပြပေးတယ်။

“ အို ဘုရားသခင် ကျွန်မ ဒါကို သာယာမိနေပါပကော”

နှုတ်ခမ်းနှစ်ခု ပြန်ဂဟေဆက်ပြီး လျှာအချင်းချင်းပွတ်လိုက် ဆွဲစုပ်လိုက်လုပ်တယ်။ ကျွန်မလည်း စည်သူ့ T- shirt အောက်ကနေ ရင်ဘတ်နဲ့ ဗိုက်ကို ခပ်ဖွဖွ ပွတ်သပ်တယ်။ နောက်ဆုံး t shirt ကို ဆွဲချွတ်လိုက်တယ်။ အခုဆို နှစ်ယောက်လုံး အပေါ်ပိုင်းက ဗလာဖြစ်သွားပြီ။ နောက်ကြောင်း ပြန်လှည့်ဖို့တော့ မဖြစ်နိုင်တော့ဘူး။

ဒီတခါတော့ စည်သူ့လက်ကို skirt ချိတ်နေရာပြပေးလိုက်တယ်။ မျက်စိတမှိတ်အတွင်း skirt ခြေထောက်ကနေ ကြမ်းပြင်ပေါ် ကျွတ်ကျသွားတာ ခံစားမိတယ်။ စည်သူ့လက်က အခု ကျွန်မတင်ပါးတွေပေါ် ပွတ်သပ်နှိပ်နယ်နေပါပြီ။ ကျွန်မလည်း သူ့ခါးပတ်ကိုဖြုတ် ဘောင်းဘီဇစ်ကို ဖွင့်လိုက်တယ်။ လက်က ဘောင်းဘီထဲရောက်ဖို့လိုတယ်လေ။

ဘောင်းဘီထဲမှာ လက်က နွေးပြီး တင်းမာနေတဲ့ လီးရဲ့ အထိအတွေ့ကို ရလိုက်တယ်။

“ ဟင်းးးး စည်သူရယ် မင်းရဲ့ လီးကတော့ စံချိန်မီပါပဲကွာ”

ကျွန်မ တိုးတိုးပြောလိုက်တယ်။ လီးကို ကိုင်ထားရာက လွှတ်လိုက်တယ်။ ရမက်ကြီးတဲ့ မိန်းမတွေ မြှူဆွယ်တဲ့ပုံမျိုးနဲ့ ကျွန်မ thong ကို ချွတ်တယ်။ ပြီးတော့ ကုတင်ပေါ် လှဲချလိုက်တယ်။ လှဲနေရင်း စည်သူ့ကို လက်ယပ်ခေါ်တယ်။

“ လာခဲ့လေ အချစ်လေး”

စည်သူလည်း စက္ကန့်ပိုင်းအတွင်း သူ့ဘောင်းဘီ၊ အတွင်းခံနဲ့ ဖိနပ်ကို ချွတ်ပြီး ကုတင်ပေါ်တက်လာပါတယ်။ ကုတင်ပေါ်မှာ နှစ်ယောက်သား လူးလှိမ့်နေတယ်။ နှုတ်ခမ်းချင်း နမ်းနေရင်းနဲ့ပေါ့။ စည်သူ့ပေါင်သားတွေက ကျွန်မရဲ့ အမွေးရိတ်ထားတဲ့ စောက်ဖုတ်လေးကို ဖိကြိတ်နေတယ်။ တောင်မတ်နေတဲ့လီးကလည်း ဗိုက်သားကို လာထောက်နေတယ်။ စည်သူ့လက်ကလည်း နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ချေလိုက် နို့တွေကို ဆုပ်နယ်လိုက်နဲ့ပေါ့။ ကျွန်မ နို့သီးခေါင်းတွေ ခဲဖျက်လို မာတောင့်လာတယ်။

“ စည်သူ မိန်းမတစ်ယောက်က ဘယ်အချိန်မှာ အလိုးခံဖို့ အဆင်သင့်ဖြစ်နေပြီလဲ သိလား”

တုန်ရီလှိုက်မောစွာနဲ့ တိုးတိုးပြောလိုက်တယ်။ ဘယ်ကနေ ဘယ်လို ခပ်ရိုင်းရိုင်းစကားတွေ ပြောမိပါလိမ့်။ ကျွန်မရဲ့ ဆန္ဒတွေ ပိုထကြွလာတယ်။ စည်သူခေါင်းကို ကိုင်ပြီး အောက်ဖက်ကို ဖြေးဖြေးတွန်းတယ်။ စည်သူက နို့တွေကိုနမ်း ချက်ကလေးကို လျက်တယ်။ ကျွန်မကတော့ သူ့မျက်နှာ ပေါင်ကြားကို မရောက်မချင်း တွန်းပို့နေမိတယ်။ သူ့လျှာက ကျွန်မရဲ့ အပြင်နှုတ်ခမ်းသားတွေပေါ် ပြေးလွှားနေတော့ သာယာမိတယ်။ စိတ်လှုပ်ရှားတာတစ်ခုက ကျွန်မရဲ့ အရည်ရွှဲရွှဲတွေကို စည်သူ အရသာခံနေမှာကို သိရလို့ပါပဲ။

“ စောက်စိကိုပါ လျက်ပေး စည်သူ”

ခပ်တိုးတိုးညည်းရင်း ပြောလိုက်တယ်။

“ အင်းးး ဟုတ်တယ် ထိပ်နားက အဖုလေးးး အဲဒါပဲ”

စည်သူက ကျွန်မစောက်စိကို ထပ်ခါထပ်ခါ လျက်တယ်။ ပြောမပြတတ်အောင် ခံစားရတယ်။ ခပ်တိုးတိုးလည်း အော်ဟစ်နေမိတယ်။

တစ်မိနစ် နှစ်မိနစ်လောက်ကြာတော့ စည်သူ့ကို ရပ်ခိုင်းပြီး ဒူးထောက်နေဖို့ ပြောလိုက်တယ်။ ကျွန်မက သူနဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင်ကနေ နမ်းတယ်။ သူ့နှုတ်ခမ်းမှာ ပေပွနေတဲ့ ကျွန်မ စောက်ရည်တွေကို အရသာခံမိတယ်။

“ အခု အန်တီမြတ်နိုး အလှည့်”

ပြောရင်း ကျွန်မ စည်သူ့ရင်ဘတ် ဗိုက်ကနေ လီးအထိနမ်းလာတယ်။ ခြောက်လက်မ ခုနစ်လက်မလောက်ရှည်ပြီး အနေတော်လုံးပတ်ရှိတဲ့ လီးဟာ ပေါင်ကြားကနေ ထိုးထွက်နေတယ်။ သတိမတ်နေအောက်ဆွဲထားတဲ့ စစ်သားတစ်ယောက်လိုပါပဲ။

လီးဒစ်ကို ဖုံးထားတဲ့ အရေပြားကို နောက်ဆွဲချတယ်။ ပန်းရောင်ရင့်ရင့် မှိုပွင့်ပုံစံ ဒစ်ကို လျှာနဲ့ လှိမ့်လိုက် ပွတ်လိုက်လုပ်တယ်။ လီးရဲ့ ကိုယ်ထည်ကိုလည်း လျှာနဲ့ လျက်တယ်။ လီးဒစ်ကို ပါးစပ်ထဲ ဆွဲသွင်းလိုက်တော့ စည်သူရဲ့ ညည်းသံကို ကြားရတယ်။ လီးကလည်း ဆတ်ကနဲ တုန်ခါသွားတယ်။ တစ်မိနစ်လောက်ပဲ စုပ်ပေးပြီး ရပ်လိုက်တယ်။ တူတော်မောင် လူပျိုပေါက်လေး စည်သူရဲ့ သုတ်တွေ ကျွန်မပါးစပ်ထဲ ထွက်သွားမှာ မလိုလားဘူးလေ။ အလိုးလည်း ခံချင်သေးတာပေါ့။

ကုတင်ပေါ်ပြန်လှဲပြီး ပေါင်ကို ဖြဲကားထားလိုက်တယ်။

“ ကဲ စလိုးကြရအောင်”

သူက ခြေထောက်ကြားမှာ နေရာယူလိုက်တယ်။ ကျွန်မ သူ့လီးကို ကိုင်ပြီး စောက်ဖုတ်အဝမှာ တေ့ထည့်ပေးလိုက်တယ်။ စည်သူက တစ်ချက်တည်းနဲ့ အဆုံးထိရောက်အောင် ထိုးသွင်းလိုက်တယ်။ ကျွန်မ စောက်ဖုတ်နံရံတွေက သူ့လီးနဲ့ အဆင်ပြေအောင် ဆန့်ပေးနေတယ်။

ကျွန်မ ခံဖူးသမျှထဲမှာ သူ့လီးက အကြီးဆုံး မဟုတ်ပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်မ ပြတ်လပ်နေတာ ကြာပြီလေ။ စည်သူက ခပ်ပြင်းပြင်း တစ်ချက်ချင်း ဆောင့်တယ်။ ကျွန်မ ခြေထောက်တွေကို လီးအဝင်နက်အောင် မြောက်ပေးလိုက်တယ်။ သူ့ဆီးခုံကလည်း စောက်စိကို ဖိပေးနေတော့ ဖီးပိုတက်လာတယ်။ စည်သူ အရှိန်မြင့်လိုးတော့ ကျွန်မလည်း ဆောင့်ချက်တိုင်းမှာ အော်ဟစ်ညည်းညူနေရပါတော့တယ်။

“ လိုး စည်သူ လိုး လိုး ခပ်မြန်မြန်လေးလိုး”

ခြေထောက်တွေကို စည်သူ့ခါးမှာ ချိတ်လိုက်တယ်။ ကောင်ငယ်လေးရဲ့ အောက်မှာ အလိုးခံနေရတဲ့ ကျွန်မ အသက်ရှူနှုန်းတွေ မြန်လာတယ်။ ကျွန်မ ပြီးခါနီးပြီ။

“ လိုးပါ စည်သူ လိုး ..လိုး အားး ကောင်းလိုက်တာ”

ခပ်တိုးတိုးအော်သံနဲ့ အတူ ကျွန်မ အထွတ်အထိပ်ကို ရောက်သွားပါတော့တယ်။ ရင်ဘတ်ထဲ ရထားဖြတ်မောင်းသွားသလိုပါပဲ။ တကယ်လို့ ကျွန်မသာ ကျယ်ကျယ်လောင်လောင် အော်တတ်တဲ့သူဆို အိမ်နီးနားချင်းတွေကို ဘာလုပ်နေတယ်ဆိုတာ ကြေညာပြီးသား ဖြစ်သွားမှာပါ။

ကျွန်မလည်း တစ်ချီပြီးသွားတော့ ထကြွနေတဲ့ စိတ်တွေ တဖြေးဖြေး ပြန်လျော့လာပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ စည်သူကတော့ မပြီးသေးပါဘူး။ ကျွန်မ စောက်ဖုတ်ထဲမှာ သူရဲ့လီးက တောင်မတ်နေဆဲပါ။

“ ခဏနားကြရအောင် စည်သူ”

ကျွန်မစကားကို ကြားလိုက်ရတော့ စည်သူတစ်ယောက် ကျေနပ်ပုံမရပါဘူး။ သူ့ကို ပက်လက်နေခိုင်းလိုက်တယ်။

“ အကုန်လုံး မင်းပဲ လုပ်စရာမလိုပါဘူးကွာ”

ပြောရင်းနဲ့ သူ့အပေါ်တက်ခွလိုက်တယ်။ သူ့လီးကိုဆွဲယူပြီး အရည်တွေရွှဲနေတဲ့ စောက်ဖုတ်အဝမှာ တေ့ပြီး ထိုင်ချလိုက်တယ်။ တစ်လက်မချင်း တိုးဝင်နေတာကို ခံစားလိုက်တယ်။ အဆုံးထိရောက်တော့ ကျွန်မ စဆောင့်ပါတယ်။ အစပိုင်းတော့ ဖြေးဖြေးပဲ နောက်မှ မြန်မြန်ဆောင့်တယ်။

စည်သူလည်း အသက်ရှူသံတွေ မြန်လာပါတယ်။ သူ့လက်ကလည်း နို့တွေကို ကစားနေပါတယ်။ သူပြီးခါနီးပြီဆိုတာ ကျွန်မသိလိုက်တယ်။ စောက်စိနဲ့ သူ့လီးအရင်း ထိမိနေအောင် ကျွန်မအရှေ့ကို ကိုင်းပြီး မြန်မြန်ဆောင့်ပေးတယ်။

“ ကျွန်တော် ထွက်တော့မယ် အန်တီ”

ကျွန်မ တားဆေးထိုးထားတာမို့ စည်သူသုတ်ရည်တွေ အထဲမှာ ထွက်လည်း အရေးမကြီးပါဘူး။ တူအရင်းက စောက်ဖုတ်ထဲ သုတ်ရည်ပန်းသွားတယ်လို့ တွေးမိရုံနဲ့ စိတ်တွေ ပိုလှုပ်ရှားလာရပါတယ်။ ခပ်သွက်သွက်လေး ဆောင့်ပေးနေမိတယ်။

“ ဟုတ်ပြီ မင်း အန်တီစောက်ဖုတ်ထဲ လရည်တွေ ပန်းထုတ်ပေးလိုက်စမ်းပါ”

စည်သူ့လက်တွေက အိပ်ရာခင်းကို ဆုပ်ထားတယ်။ သူ့လီးက စောက်ဖုတ်ထဲမှာ ပိုဖောင်းလာတာ ခံစားမိနေတယ်။ သူ့သုတ်ရည်တွေ ပန်းထုတ်လိုက်တဲ့အချိန် စောက်ခေါင်းထဲ နွေးသွားပြီး ကျွန်မလည်း နောက်တစ်ချီ ပြီးသွားပါတော့တယ်။

သူ့အပေါ်က ဆင်းပြီး ဘေးမှာ ဝင်လှဲလိုက်တယ်။ တူအရင်းနဲ့ လိုးလိုက်မိတာ တွေးရင်း တကိုယ်လုံး ကြက်သီးထနေတယ်။ ခဏကြာတော့ ဒီအကြောင်းကို ဘယ်သူမှ မပြောဖို့ စည်သူ့ကို ထပ်သတိပေးရပြန်ပါတယ်။ သူလည်း နားလည်မှာပါ။

အခုဆို စည်သူနဲ့ ကျွန်မ တစ်ပတ်ကို သုံးလေးရက်လောက် လုပ်ဖြစ်ပါတယ်။ သူက အဝေးသက်တက်ရင်း အိမ်နားက စားသောက်ဆိုင်မှာ ညနေဖက် ဝိတ်တာလုပ်နေတယ်။ အဲဒီတော့ သမီးလေး နေ့ခင်း ကျောင်းသွားနေတုန်း ကျွန်မတို့ လွတ်လွတ်လပ်လပ် လှုပ်ရှားလို့ရတာပေါ့။

ဝတ္ထုအစက ပြောခဲ့သလိုပဲ ကျွန်မ ဒါကို ဖွင့်ပြောရတာ စိတ်ထဲအမြဲရှိနေလို့ပါ။ ပထမတော့ ဒါဟာ ရှက်စရာ ရွံစရာလို့ ကျွန်မထင်ခဲ့မိတယ်။ မဟုတ်ပါဘူး။ ဒါဟာ စိတ်လှုပ်ရှားစရာပါပဲ။ ၃၅ နှစ်အရွယ် single mother တစ်ယောက်အနေနဲ့ ကာမဆက်ဆံဖို့ လိုအပ်ပါသေးတယ်။ အသက်ငယ်ငယ် လိင်ခွန်အားရှိတဲ့ ကောင်လေးနဲ့ဆိုတော့ ပိုအဆင်ပြေတာပေါ့။ အသက်ထက်ဝက်ပဲရှိတဲ့ တူအရင်းခေါက်ခေါက်နဲ့ လိုးရတော့ အတိုင်းထက်အလွန်ပါပဲ။

တခြားသူတွေ မသိအောင်တော့ ကျွန်မတို့ ဆင်ခြင်ရပါတယ်။ မိုးမီးလောင်သွားနိုင်တယ်လေ။ နောက်တစ်ခုက ကိုယ်ဝန်ရသွားမှာကိုလည်း ကြောက်တယ်။ ဒီလတော့ ဆရာဝန်က တားဆေးကို မထိုးဘဲ ခဏရပ်ခိုင်းထားတယ်။ ဒီတော့ ကွန်ဒုံး သုံးရတာပေါ့။ ဒါမှမဟုတ် လက်၊ ပါးစပ်နဲ့ လုပ်ပေးတယ်။

စည်သူက အဲလိုလုပ်နေရင်း ကျွန်မတင်ပါးတွေက လှတဲ့အကြောင်း၊ နောက်ပေါက်ကလည်း သူလက်နဲ့ဆွတဲ့ အချိန် တင်းကြပ်နေကြောင်း ခဏခဏပြောလာတယ်။

ကျွန်မလည်း ကိုယ့်ဟာကို အတုနဲ့ အာသာဖြေရင်း ခရေကိုဆွတာ သဘောကျပါတယ်။ ကျွန်မထင်ပါတယ်။ စည်သူသာ နည်းလမ်းကျကျ လုပ်တတ်ရင် သိပ်မကြာခင်မှာပဲ သူ့အဒေါ်ရဲ့ ခရေကို ခြွေပြီးသွားပါလိမ့်မယ်။ ရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားဖွယ် နေ့ရက်တွေပါပဲ။


Calliope The 3rd ရဲ့ His Eighteenth ကို ဘာသာပြန်ထားတာပါ။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



Monday, November 21, 2011

အန်တီနဲ့ မိပန်း (စ/ဆုံး)

အန်တီနဲ့ မိပန်း (စ/ဆုံး)

အိတ်ကြီး ရေးသည်။

ကျွန်တော် နောက်ဆုံးနှစ် စာမေးပွဲတွေပြီးလို့ အိမ်ပြန်လာတော့ အလုပ်အကိုင်ကလည်း မရှိသေး။ ဟို ယောင် ယောင် ဒီယောင်ယောင် အိပ်လိုက်စားလိုက် လက်ဖက်ရည်ဆိုင် ထိုင်လိုက်နဲ့ လူပျင်းတို့ ထုံး နှလုံးမူကာ မိဘပိုက်ဆံကို ထိုင်ဖြုန်းနေတုန်း ။ တစ်နေ့ ခေါင်းရင်းအိမ်က အန်တီချိုရီက လှမ်းခေါ်လိုက်ပြီး

“  သားရေ မင်းလည်း အလုပ်မရသေးခင် အန်တီတစ်ခုလောက် အကူအညီ တောင်းချင်လို့'

“  ပြောပါ အန်တီ ကူညီနိုင်တာဆို ကူညီပါ့မယ် ”

“  ဒီလိုကွယ့် မင်းညီမက ဒီနှစ် ဆယ်တန်းတက်ရမှာ မင်း အပန်းမကြီးဖူးဆိုရင် စာလေးပြပေးပါလား လို့ ”

“  ရပါတယ် အပန်းမကြီးပါဘူး ကျွန်တော် နည်းနည်း ပြန်ဖတ်လိုက်ရင် အဆင်ပြေပါတယ် ”

“  အေးကွယ် ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။ ခက်တာက ကျူရှင်တွေလည်း မလွှတ်ချင်ဘူး၊ ဟိုမှာက လူစုံတယ်လေ ”

“  ရပါတယ်။ ဒါဆိုဘယ်နေ့စမလဲ ”

“  မင်းအဆင်ပြေတဲ့နေ့ပေါ့ကွယ်။ လခကတော့ ”

“  မဟုတ်တာ..မလိုပါဘူး။ အိမ်နီးချင်းတွေပဲ ကူညီတာသက်သက်ပါ ”

“  အားနာစရာကွယ်။ အေးပါ နောက်တော့ အန်တီ ကြည့်စီစဉ်ပေးပါ့မယ် ”

ဒီလိုနဲ့ မိပန်းလေးကို ကျွန်တော် ဂိုက်လုပ်ပေးခဲ့ပါတယ်။ လခကတော့ သိပ်မများပါဘူး.။ အန်တီချိုရီ့ တို့မိသားစုကို ကူညီရုံသက်သက်ပါ။ 

သူ့ခမျာ ယောင်္ကျားဆုံးထားတာ သုံးလေးနှစ်ပဲ ရှိသေးတော့ ဈေးဆိုင်တစ်ဖက်နဲ့ ကလေးပညာရေးကို မကြည့်နိုင်ဘူးလေ။ နောက်ပြီး သူတို့အိမ်နဲ့က နှစ်အိမ့်တစ်အိမ် ဖြစ်နေကြတာဆိုတော့ မိပန်းလေးဆိုတာကလည်း သူတို့လက်ပေါ်တင် ကြီးလာရတာ မဟုတ်လား။

စာသင်ရတာလည်း အဆင်ပြေပါတယ် ။ စာသင်နေတုန်းမှာ စားစရာက လိုလေသေးမရှိ ။ တစ်ခုပဲရှိတယ် မိပန်းလေးက Grammar ပိုင်းတော်တော်လေး အားနည်းနေတာကို တွေ့ရတယ်။ ဒါကြောင့် တော်တော်လေးဂရုစိုက်သင်ပေးနေရတယ်။

မိပန်းလေးကို သတိထား ကြည့်လိုက်မိတော့မှ တော်တော်လေးကို ဖွံ့ထွားလာတာကို တွေ့ရတယ်။ ( ×× ) နှစ်လောက်ဆိုပေမယ့် လူကောင်က ထွားတော့ တကယ့် အပျိုတွေအတိုင်းပဲ။ မိန်းမတစ်ယောက်မှာ ရှိသင့်ရှိအပ်တာတွေ အကုန်ပြည့်စုံနေပါပြီ။

တစ်ဖက်သားကို အသက်ရှူမှားလောက်အောင် လှသွေးကြွယ်နေပြီပေါ့။ လူကလည်း ပြင်တတ်ဆင်တတ်မို့ တစ်ခါတစ်လေ စာသင်နေရင်းနဲ့တောင် ပြစ်မှားချင်လာတယ်။ အနီးကပ်နေတာ ကြာလာတော့လည်း ကျွန်တော့စိတ်တွေ ဖောက်ပြန်လာတာပေါ့။

သနပ်ခါးနံ့ သင်းသင်းလေးကို ရှူလိုက်၊ စာငုံ့ရေးနေတုန်း ပေါ်လာတဲ့ လည်ဟိုက်လေးထဲက ရင်ညွန့်လေးကို ခိုးကြည့်လိုက်နဲ့သာ နေရပြီး ၊ လူကြီးဆန်ဆန် ထိန်းသိမ်းနေရတာ မနိပ်ပါဘူး။ စာသင်နေတုန်း ထိမိ ၊ ပွတ်မိ တာလေးတွေနဲ့ပဲ ရင်ခုန်နေရပါတယ်။ တစ်နေ့တော့ အင်္ဂလိပ်စာ စာမေးပွဲစစ်တာ လုံးဝမရလို့ ကျွန်တော်ဒေါသ တော်တော်ထွက်သွားတယ်။

ဒီလောက် သင်ထားတာမရ ရမလား ဆိုပြီး ကော်ပေတံနဲ့ ငါးချက်လောက် ရိုက်လိုက်တာ ဒင်းက ငိုပါလေရောဗျာ။ တော်တော်နဲ့ကိုမတိတ်ပါဘူး။ စာလည်း ဆက်မရေးတော့ဘူး။ စားပွဲခုံပေါ်ကို ခေါင်းစိုက်ကာ အပီအပြင်ကို ငိုနေပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း မဖြစ်တော့ဘူးဆိုကာ ချော့လိုက်ရပါတော့တယ်။ အနားသွားပြီးလက်မောင်းလေးကိုင်ကာ..

“  ကဲ..မိပန်းလေးရေ တိတ်ပါတော့ကွာ ငါ နောက်မရိုက်တော့ပါဘူး ”

လို့ ပြောလိုက်တော့

“  မတိတ်ဘူး။ သူ့အသားမဟုတ်တိုင်း ရိုက်လိုက်တာ။ နာတယ် ”

ဟု ဆိုကာ လက်ကို ဖယ်ထုတ်ပါတယ်။

“  မဟုတ်တာကွာ.. ငါကလည်း ဒေါသ နည်းနည်းထွက်သွားလို့ပါ။ ကဲလာ..စာဆက်သင်ရအောင်နော် ”

“  မသင်ဘူး။ မသင်တော့ဘူး။ မေမေ လာရင်ပြောလိုက်မယ်။ သမီးကို တအားရိုက်တယ်လို့ ”

ဟောဗျာ…ပြဿနာကတော့စပြီ။ ဒီတော့ ကျွန်တော်လည်း ပုခုံးလေးကို ဖက်ကာ ချော့လိုက်ပါတယ်။ သူကလည်းဆက်ငိုနေတာမို့ တတွတ်တွတ် ပြောရင်းချော့ရင်းက သနပ်ခါးနံ့လေးကလည်း ရလာတာမို့ ဆံပင်လေးကို မသိမသာလေး ခိုးနမ်းလိုက်ပါတယ်။

လက်ကလည်း လက်မောင်းသားလေးကို အသာလေး ပွတ်ပေးနေလိုက်ပါတယ်။ နောက်တော့ နားရွက်နားလေးကပ်ပြောလိုက် ၊ နားလေးကို မသိမသာ နမ်းလိုက် ကျောကုန်းလေးကို ပွတ်ပေးလိုက်နဲ့ ရသလောက်အခွင့်အရေး ယူနေမိပါတယ်။ 

ကျောကုန်းကို ပွတ်နေရင်း လက်က ချိုင်းကြားကို တဖြည်းဖြည်းရောက်သွားပြီး နို့လုံးလေးကို ဘေးတိုက်လေး ပွတ်ပေးနေလိုက်ပါတယ်။ နှာခေါင်းလေးကတော့ ပါးလေးကို မထိတထိလေး ဖြစ်အောင် ခိုးခိုး နမ်းနေမိပါတယ်။ တအောင့်လောက်ကြာတော့ မိပန်းလည်း အငိုတိတ်သွားကာ ကျွန်တော့် မျက်နှာကို မရဲတရဲလေးမော့ကြည့်လိုက်ရာ ကျွန်တော်လည်း....

“  မိပန်းရယ်..မင်းသိပ်လှတာပဲ..ကိုယ် ရင်တွေခုန်နေတယ်ကွာ  ” လို့ တိုးတိုးလေး ပြောလိုက်ပါတယ်။

“  အို..ကိုကြီးကလည်း..ဘာတွေလာပြောနေတာလဲ ”

လို့ ပြောကာ ခေါင်းလေးပြန်ငုံ့သွားပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း မိပန်းမျက်နှာလေးကို ပြန်မော့လိုက်ရင်း

“  အရမ်းချစ်တယ်…မိပန်းရယ် ”

လို့ ပြောကာ မိပန်းပါးလေးကို ဖွဖွလေးနမ်းရှိုက်လိုက်ပါတယ်။

“ အို.. ”

လို့ ပြောကာ မိပန်းတစ်ယောက် ကျွန်တော့် ရင်ခွင်ထဲကို ခေါင်းလေး ဖွက်ထားပါတော့တယ်။ ကျွန်တော်လည်း အလိုက်သင့်လေး ပြန်ဖက်ထားလိုက်ပါတယ်။ မိပန်းကို ကျွန်တော့် ရင်ခွင်ထဲမှာ ပက်လက်လေးဖြစ်သွားအောင်လုပ်လိုက်ရင်း...

“  မိပန်း ပြောပါအုံး ကိုယ့်ကိုချစ်လားဟင် ” လို့ ပြောရင်း နဖူးလေးကို နမ်းလိုက်ပါတယ်။

“  မသိဘူးကွာ။ မိပန်းရင်တွေအရမ်းခုန်နေတယ် ”

“  ဒါဆို..ချစ်တယ်ပေါ့ ”

လို့ မေးလိုက်တော့ ခေါင်းလေးညိတ်ပြပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း စိတ်ထဲ မရိုးမရွလေးဖြစ်လာပြီး မိပန်းပါးလေးကို ငုံ့နမ်းလိုက်တယ်။ နောက်တော့ တဆတ်ဆတ် တုန်ရီနေတဲ့ မိပန်း နှုတ်ခမ်းလေးကို အသာလေးငုံကာ စုပ်ယူနမ်းရှိုက်လိုက်ရာ မိပန်းတစ်ယောက် ကျွန်တော့်ကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ်လေး လာဖက်ပါတယ်။ 

ကျွန်တော့် လျှာကို မိပန်းပါးစပ်ထဲ အတင်းထိုးထည့်ကာ လျှာချင်း ကစားပေးလိုက်ရာ သူကလည်း သူ့လျှာလေးကို ပြန်ထုတ်ပေးပါတယ်။

ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်လည်း တဖြည်းဖြည်းနဲ့ အပေးအယူ မျှလာပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း အတော်ကြာလေး နမ်းပေးလိုက်ရင်း လက်တစ်ဖက်က နို့လေးကို အသာကိုင်လိုက်ရာ တစ်ချက်တွန့်သွားပြီး နည်းနည်းတော့ရုန်းပါတယ်။ 

ဒါပေမယ့် သူ့လက်တစ်ဖက်က ကျွန်တော့် ကျောမှာဖြစ်ပြီး ကျန်တစ်ဖက်ကို ကျွန်တော်က ကိုင်ထားတာကြောင့် ဘယ်လိုမှ ရုန်းလို့မရတာကြောင့် ပြန်ငြိမ်သွားပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း နို့အုံလေးကို အပေါ်ကနေကိုင်ပေးနေရင်း နို့သီးခေါင်းလေးကို စမ်းကာ ခြေပေးလိုက်ပါတယ်။ မိပန်းလေးလည်း တွန့်လိမ်သွားပါတယ်။

ဒီတော့ ကျွန်တော်လည်း နှိပ်စေ့လေးတွေကို တွန်းဖြုတ်လိုက်ကာ အတွင်းခံအုံကြားထဲ လက်နဲ့နှိုက်ကာ နို့အုံလေးကို ထုတ်လိုက်ရာ အပျိုဖော်ဝင်ကာစ နို့အုံ လုံးလုံးကျစ်ကျစ်လေးကို တွေ့ရပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း နမ်းနေတဲ့ ပါးစပ်ကိုခွာလိုက်ကာ ပန်းနုရောင်ထနေတဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးကို အသာငုံပြီး စို့ပေးလိုက်ပါတယ်။ မိပန်းခမျာကျောလေးကော့သွားပြီး....

“  အ..အ..ကိုရယ်. ”

လို့ ပဲ အသံထွက်လာပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရင်တွေ တဒိုင်းဒိုင်းခုန်နေတာကို အတိုင်းသား ကြားနေရပါတယ်။ ကျွန်တော့် ခေါင်းကိုလည်း အတင်းဖက်ထားပါတယ်။

ကျွန်တော်လည်း လက်တစ်ဖက်က ဒူးအထက်နားလေးကို ပွတ်ပေးနေလိုက်ပါတယ်။ ပွတ်ပေးနေရင်းက စကပ်အောက်နားစလေး အောက်ကနေ လက်ကို ထိုးသွင်းလိုက်ကာ စောက်ပတ်လေးကို အတွင်းခံပေါ်ကနေစမ်းလိုက်ပါတယ်။ 

အရည်တွေ စိုနေတာကို လက်ကခံစားလိုက်ရပါတယ်။ အထဲကို မနှိုက်ဘဲ ဘောင်းဘီပေါ်ကနေ သာသာလေး အထက်အောက် ပွတ်သပ်ပေးနေရင်း နားရွက်ဖျားလေးကို လျှာလေးနဲ့ ကလိပေးလိုက်ရာ တစ်ကိုယ်လုံး တွန့်လိမ်လာကာ တအင်းအင်းနဲ့ အသံလေးတွေပါ ထွက်လာပါတော့တယ်။

အောက်ကလည်း စောက်စေ့နားလေးကိုပဲ ဖိပွတ်ပေးနေရာ တစ်အောင့်လောက်ကြာတော့ ကျွန်တော့်ကိုတင်းတင်းလေးဖက်ကာ ငြိမ်ကျသွားပါတော့တယ်။ ကျွန်တော်လည်း မိပန်းကို ကြမ်းပေါ်အသာလှဲချလိုက်ကာ စကပ်လေးကို လှန်လိုက်ပြီး ဘောင်းဘီကို မချွတ်ဘဲ လက်နဲ့ အသာဖယ်လိုက်ကာ စောက်ပတ်လေးကို လျှာလေးနဲ့ ထိုးပေးလိုက်ပါတယ်။

“  အွန့်…ကို…ငရဲတွေ ကြီးကုန်တော့မှာပဲ..ဘာတွေ လုပ်နေလဲမသိဘူး ”

ကျွန်တော်လည်း အကွဲကြောင်းလေးတစ်လျှောက် အထက်အောက် အသာလေး ယက်ပေးလိုက်ရာ

“  အိုး..အင်း..ဟင်း..ဟင်း.. ”

အသံလေး ကြားလိုက်ရတော့ ကျွန်တော်လည်း မာန်တက်လာပြီး ခပ်မြန်မြန်လေး ယက်ပေးလိုက်ပါတယ်။

“  အိုး..ရှီး..အားလားလား..ကို..သိပ်ချစ်တာပဲကွာ ”

တော်တော်လေး ကြာအောင် ယက်ပေးလိုက်ရင်း စောက်စေ့လေးကို ပါးစပ်နဲ့ စုပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။

“  အ..အ..အ..ကို..ပန်းဘယ်လိုဖြစ်နေမှန်းတောင်မသိတော့ဘူးကွာ ”

လို့ ပြောလိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း မိပန်းပေါင်ကြားထဲ ဝင်ထိုင်လိုက်ကာ လီးတန်ကြီးကို စောက်ပတ်ဝ တေ့လိုက်ရင်း စောက်စေ့လေးကို ဒစ်ဖျားလေးနဲ့ ပွတ်ပေးလိုက်ရာ

“  ကို..ပန်းမနေတတ်တော့ဘူး. ”

လို့ ဆိုလိုက်တော့ လီးတန်ကို သေချာကိုင်ကာ အသာလေး ဖိသွင်းလိုက်ပါတယ်။ အထဲမှာ တင်းကြပ်နေပြီး ညှစ်ထားသလို ခံစားလိုက်ရပါတယ်။

“  ကိုရယ်…အရမ်းနာတယ်..တအားကြပ်တာပဲ ”

“  ဖြည်းဖြည်းလေးလုပ်ပေးမှာပါ မနာစေရဘူး ”

လို့ ပြောရင်းနည်းနည်းထပ်သွင်းလိုက်ရာ

“  မရဘူးထင်တယ်..အရမ်းအောင့်နေတယ် ”

လို့ ပြောလိုက်တော့ အုန်းဆီပုလင်းလေး ထယူပြီး လီးကိုနည်းနည်းပွတ်လိုက်ကာ ပြန်သွင်းလိုက်ပါတယ်။ အထဲကို ဝင်သွားပေမယ့် မိပန်းခမျာ နာလွန်းလို့ အံကြိတ်ကာ ခံနေရပါတယ်။ လက်ကလည်း ကျွန်တော့်ရင်ဘတ်ကြီးကို ဆီးကာ တွန်းထားပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း တစ်ဝက်လောက်ပဲ သွင်းကာ သာသာလေးညှောင့်ပေးလိုက်တော့ မိပန်းလည်း နည်းနည်းအရသာ တွေ့လာဟန်တူပါတယ်။ 

အသံ သိပ်မထွက်တော့ဘူး။ ကျွန်တော်လည်း အားလေးနည်းနည်းထည့်ကာ လက်ကျန်လီးတစ်ဝက်ကို ဖိသွင်းပေးလိုက်ရာ တားဆီးနေတဲ့ အမြေးလေးကိုပါ မညှာမတာ ထိုးခွဲလိုက်ပြီး မဆန့်မပြဲကို တစ်ဆုံးဝင်သွားပါတယ်။ စောက်ပတ်သေးသေးလေးမှာ လီးဒဏ်ကိုမခံနိုင်ပဲ နှုတ်ခမ်းသားလေးပါ နည်းနည်းကွဲသွားပါတယ်။

“  အား…နာလိုက်တာကိုရယ်..ညှာညှာတာတာလေး လုပ်ပါ ”

“  တဖြည်းဖြည်းကောင်းသွားမှာပါ..ပန်းရယ် ”

လို့ ပြန်ပြောကာ အဝင်အထွက် မှန်မှန်လေး လုပ်ပေးနေလိုက်ပါတယ်။ မိပန်းခမျာ စောက်ပတ်သေးသေးလေးထဲကို မတန်တဆလီးကြီး အတင်းထိုးဝင်လာတာမို့ အသည်းခိုက်သွားအောင် နာလှပေမယ့်လည်း ကိုယ်က တစ်စက္ကန့်တောင် အနားမပေးပဲ ဆက်တိုက်လိုးပေးနေတာမို့ အထဲက အရည်လေးတွေပါ လိုက်လာကာ တစစ ကောင်းလာတာမို့ ပေါင်လေးနှစ်လုံးကို အစွမ်းကုန်ဖြဲကားပေးနေလိုက်ပါတယ်။

ကိုကြီးကျောပြင်ကိုလည်း လွတ်ထွက်သွားမှာ စိုးတဲ့ အလား တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ကြီးကို ဖက်ထားနေမိပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ခပ်သွက်သွက်လေး ဆောင့်ပေးလိုက်ရင်း အချိန်ယူကာ စိမ်ပြေနပြေ လုပ်မယ်လို့ လုပ်စိတ်ကူးထားပေမယ့် အထဲက စုဆွဲထားသလို တင်းကြပ်နေတာကြောင့် စောစောဘဲ ပြီးသွားခဲ့ပါတယ်။

တော်သေးတယ်။ နှစ်ယောက်သား သောင်းကျန်းပြီးလို့ အဝတ်တွေ ပြန်ပြင်နေတုန်း အန်တီ ပြန်ရောက်လာပါတယ်။ နို့မို့ဆို မလွယ်ဘူး။ အန်တီ ပြန်ရောက်လာတော့ ဟန်မပျက်စာကိုပဲ ဆက်သင်နေလိုက်ပါတယ်။ မိပန်းလေးကတော့ ခေါင်းငုံ့ကာ စာရေးနေပါတယ်။ စာသင်ချင်စိတ်လည်း မရှိတော့တာမို့ မိပန်း စာအုပ်လေးကိုယူကာ 

“  ညကျရင်တွေ့ရအောင် ”

လို့ ရေးပေးလိုက်ကာ စာသင်တာကို ရပ်လိုက်ပါတယ်။

အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ရင်ထဲမှာ တသသ ဖြစ်နေတာမို့ မြန်မြန်ညဖက်ရောက်ပါစေလို့ ထိုင်ဆုတောင်းနေမိတယ် ။ ကြားဖူးနားဝရှိတာနဲ့ ကြက်ဥ အကာကျက် ၂ လုံးသောက်ကာ အားဖြည့်ထားလိုက်ပါတယ်။ ညဖက်လူကြီးတွေ အိပ်တော့မှ ခြံစည်းရိုးကို အသာကျော်တက်လိုက်ရင်း မိပန်းတို့ အိပ်ခန်းနားကို ကပ်လိုက်တော့ အန်တီ့ ဟောက်သံတောင် ကြားနေပြီမိပန်းကတော့ စာထိုင်ကျက်နေပါတယ်။ 

ဒါနဲ့ ပြတင်းပေါက်တံခါးလေးကို သာသာလေး ခေါက်လိုက်တော့ မိပန်း လာဖွင့်ပေးပါတယ်။ လက်လေးကာပြလိုက်ကာ ပြန်ပိတ်သွားပြီး နောက်ဖေးတံခါးလာဖွင့်ပေးပါတယ်။

“  ကို ဘာလုပ်တာလဲ ”

“  ပန်းကို ချစ်မလို့လေ ”

“  တော်ပြီကွ ာမလုပ်ပါနဲ့ ”

“  မအောင့်နိုင်တော့ဘူးကွာ ”

“  မေမေ နိုးသွားလိမ့်မယ် ပြန်တော့နော် ”

“  ပန်းကလည်းကွာ။ ကိုယ်အရမ်းခံစားနေရလို့ပါနော် ”

လို့ ပြောကာမိပန်းကို ဖက်လိုက်ရင်း နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကို အသာစုပ်ယူလိုက်ပါတယ်။ မိပန်းလည်းရုန်းရင်းကန်ရင်းနဲ့ ကျွန်တော့်ရန်က လွတ်ဖို့ကြိုးစားနေပါတယ်။ နှုတ်ခမ်းလေးကို နမ်းနေရင်းက လျှာကို မိပန်းပါးစပ်ထဲ ပို့လိုက်ပြီးလက်တစ်ဖက်က နို့အုံလေးကို တစ်ရွရွနဲ့ နယ်ပေးလိုက်ရာ မိပန်းခမျာ ခေါင်းလေးမော့သွားရင်း အနမ်းတွေကို တုံ့ပြန်လာပါတယ်။

လက်ကလည်း ကျွန်တော့်ကို တင်းတင်းကြီးဖက်လာပါတယ်။ သူလည်း လိုချင်ပြီပေါ့။ တစ်ခါကြုံထားရတော့လည်း ဘယ်အာသာပြေမတုန်း။ 

ကျွန်တော်လည်း အောက်ခံဝတ်မထားတဲ့ မိပန်း နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို အပေါ်ကနေ လက်နဲ့ ညှပ်ကာခြေပေးလိုက်၊ နို့အုံလေးကို ပွတ်ပေးလိုက်၊ ခပ်နာနာလေးညှစ်လိုက်နဲ့ လုပ်ပေးနေတော့ မိပန်းကျောလေးပါကော့တက်လာပါတယ်။ 

နောက်တော့ တီရှပ်လေးကို ဆွဲလှန်လိုက်ရင်း စောစောက ကျွန်တော် ကလိထားလို့ ထောင်မတ်နေတဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို စို့ပေးလိုက်ရာ မိပန်းတစ်ယောက် ငြီးသံလေးတွေပါ ထွက်လာပါတော့တယ်။ ကျွန်တော့်ခေါင်းကိုလည်း ရင်ခွင်ထဲ အတင်းဖက်ထားပါတယ်။

ကျွန်တော်လည်း လက်တစ်ဖက်က မိပန်းပေါင်တန်လေးတွေကို ပွတ်ဆွဲပေးနေရင်း စောက်ပတ်လေးကိုလက်ဝါးလေးနဲ့ အုပ်ကာ ကိုင်ကြည့်လိုက်တော့ အရည်တွေ တော်တော်လေး ထွက်နေပါတယ်။ ဒါနဲ့ မိပန်းကိုကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ အသာလေးလှဲလိုက်ရင်း ထမီလေးဖြေလိုက်ကာ စောက်ပတ်လေးကို ရွရွလေး ပွတ်ပေးနေလိုက်ပါတယ်။ မိပန်းတစ်ယောက်တော့ တွန့်လိမ်နေပါတယ်။ 

ကျွန်တော်လည်း ထမီကို အောက်ကိုတွန်းချလိုက်တော့ မိပန်းက တင်ပါးလေး အသာကြွပေးပါတယ်။ နို့စို့နေရင်းက နို့အုံလေးကို တစ်ချက်ခပ်ပြင်းပြင်းလေး စုပ်လိုက်ရင်း အောက်ဖက်ကို တဖြည်းဖြည်း ဆင်းလာကာပေါင်ကြားလေးကို လျှာစောင်းလေးနဲ့ သိမ်းလိုက်ပြီး စောက်ပတ်လေးကို အောက်ကနေ ပင့်ကာယက်ပေးလိုက်ပါတယ်။

“  အား..လား…လား…ကို…ရှီး ”

လို့ ဆိုကာ ခေါင်းလေးကို လာကိုင်ပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း စောက်ခေါင်းလေးထဲကို လျှာထည့်ကာ အထဲမှာ မွှေပေးလိုက်ရာ မိပန်းတစ်ယောက် ကော့တက်လာပါတယ်။ အထဲမှာ အားရအောင်မွှေပြီးတော့ စောက်စေ့လေးကို အသားပေးပြီး ယက်လိုက်ရင်း လက်ခလယ်ကို စောက်ခေါင်းထဲထည့်ကာ ကလိပေးလိုက်ပါတယ်။

မိပန်းတစ်ယောက် ပါးစပ်က တတွတ်တွတ်နဲ့ ရေရွတ်ကာ ဆံပင်တွေကို အတင်းဆွဲလာပါတော့တယ်။ ငါးမိနစ်လောက်ကြာတော့ မိပန်းတစ်ယောက် ကော့ပြန်လန်ကာ ငြိမ်ကျသွားပါတယ်။ ကျွန်တော့်ခေါင်းကိုလည်းအပေါ်ကိုအတင်းဆွဲကာ အနမ်းတွေတဖွဖွပေးနေပါတယ်။

ကျွန်တော်လည်း တအောင့်အနားပေးပြီး မိပန်းစောက်ပတ်ဝကို လီးတေ့လိုက်ပြီး အသာလေး သွင်းလိုက်ပါတယ်။ မိပန်းလည်းတစ်ချက်တွန့်သွားပြီး ကျွန်တော့်ကို အတင်းလာဖက်ပါတယ်။

“  ပန်းရရဲ့လား ”

“  နာတော့နာတယ်။ နေ့လည်ကလောက်တော့ မနာတော့ဘူး ”

“  ဒါဆို ထပ်သွင်းမယ်နော် ”

“  ဖြည်းဖြည်းတော့ လုပ်ပါ။ တစ်ညနေလုံးကွတတကြီး ဖြစ်နေတယ် ”

“  ဒီတစ်ခါ သိပ်မနာတော့ပါဘူးကွာ ”

လို့ ပြောကာ တဖြည်းဖြည်းသွင်းပေးလိုက်ပါတယ်။

“  အား..ဖြည်းဖြည်းကိုရယ်..အောင့်တယ် ”

ကျွန်တော်လည်း တစ်ချက်ခြင်း သာသာလေး ညှောင့်ပေးလိုက်ရာ တစ်ဖြည်းဖြည်း အရည်တွေ ရွှဲလာတာမို့ နည်းနည်းမြန်ပေးလိုက်ပါတယ်။

“  အင်း..အင်း..ကို..ရယ်..ကောင်းတယ်.. မေမေ နိုးသွားအုံးမယ် ဖြည်းဖြည်း ”

ကျွန်တော်လည်း မှန်မှန်လေး လုပ်ပေးနေမိပါတယ်။ စီးစီးပိုင်ပိုင်လေးနဲ့ တော်တော်လေး ကောင်းလာတာမို့ စောစောပြီးမသွားအောင် မနည်းထိမ်းနေရပါတယ်။ မိပန်းလည်း နေ့ခင်ဖက်ကလို မဟုတ်တော့ပဲ အောက်ကနေ အဝင်ကောင်းအောင် နေတတ်သွားတာမို့ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက် အပေးအယူ တော်တော်လေးမျှလာပါတယ်။

“  ပန်း..ဘယ်လိုလဲ ကောင်းရဲ့လား ”

လို့ တိုးတိုးလေး ကပ်မေးလိုက်တော့

“  အ…အ..အ..ကောင်းလိုက်တာ ကိုရယ် ”

လို့ ပြောကာ ကျွန်တော့် ပါးလေးကို နမ်းလိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း နည်းနည်းမြန်မြန်လေးလုပ်ပေးလိုက်ရာ မိပန်းတစ်ယောက် ကျွန်တော့် ကျောပြင်ကြီးကို တအားဖက်ထားပါတယ်။ 

အထဲကလည်း အတင်းညှစ်ထားတာမို့ ထိန်းနေလို့လဲ မရတော့တာမို့ အချက်တစ်ရာလောက် ဆက်တိုက်ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး ညှောင့်ပေးလိုက်ရင်း ကျွန်တော်လည်း မိပန်းစောက်ခေါင်းထဲ သုက်ရည်တွေ ပန်းထည့်ကာ မိပန်းပေါ်ကို မှောက်ကာကျသွားပါတယ်။

နှစ်ယောက်သား ထပ်ရက်နားနေကြရင်း..

“  မိပန်းလေး..ကောင်းလားဟင် ”

“  အင်း ”

“  နောက်တစ်ခါလောက် ထပ်လုပ်ရအောင်လေ ”

“  အို..တော်တော့ကို..မေမေ တရေးနိုးတော့မယ်။ နောက်နေ့တွေ ရှိသေးတာပဲ။ ကျေနပ်တော့နော် ”

လို့ ပြောတော့ ကျွန်တော်လည်း အန်တီ့ကို သတိရသွားပြီး ပြန်ဖို့ ပြင်ဆင်ရပါတယ်။ နှစ်ယောက်သား အဝတ်တွေ ပြန်ဝတ်ပြီး ကျွန်တော်ပြန်မယ်လုပ်တော့ မိပန်းက တံခါးဝကို လိုက်လာရင်း နှစ်ယောက်သား နှုတ်ဆက်အနမ်းတွေ တစ်ဝကြီးပေးကြရင်း လမ်းခွဲခဲ့ပါတယ်။ 

ကျွန်တော်လည်း နောက်ဖေးပေါက်ကနေ အသာလေး ပြန်တက်လာရင်း အိပ်ယာထဲကို ပြန်ဝင်နေ လိုက်ပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ ကျွန်တော်နဲ့မိပန်း နေ့လည်ဖက်တစ်ခါ ညဖက်တစ်ခါ ခိုးစားနေကြတာ နေ့စဉ်ရက်ဆက်ပါပဲ။

ကျောင်းဖွင့်ချိန်ရောက်တော့ ရန်ကုန်က မိပန်းဘကြီးက ကျောင်းတက်ဖို့ လာခေါ်သွားတာမို့ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက် ရင်ကွဲပက်လက် ဖြစ်ရပါတော့တယ်။ မိပန်းသွားခါနီးညမှာ သုံးချီလောက်ဆွဲပေးလိုက်ကာ နှုတ်ဆက်လိုက်ပါတယ်။

မိပန်းလည်း ရန်ကုန်ရောက်တော့ စာအဆက်အသွယ် လုပ်ပါတယ်။ ကျွန်တော့်ကို လွမ်းတဲ့ အကြောင်း၊ သတိရတဲ့အကြောင်းရယ်၊ အဆင်ပြေရင် ရန်ကုန်တက်လာဖို့ရယ်ပေါ့။ တစ်လလောက်တော့ ဒီလိုပါပဲ။ လွမ်းလိုက်ရတာပေါ့။

တစ်နေ့ အပြင်သွားမလို့ အိမ်ကထွက်လာရင်း မိပန်းတို့အိမ်ကို အလွမ်းပြေ ကြည့်လိုက်တော့ အန်တီထိုင်နေတာကို တွေ့ပါတယ်။ သူလည်း သမီးကို လွမ်းလို့ ထင်တယ်။ မျက်နှာ သိပ်မကောင်းဘူး။ ကျွန်တော်လည်း ယောက္ခမလောင်းကို ဖားတဲ့အနေနဲ့ စကားမရှိ စကားရှာကာ

“  ဟင်..အန်တီ..ဆိုင်မထွက်ဘူးလား ”

“  အေးကွယ်..နည်းနည်းနေသိပ်မကောင်းလို့ပါ ”

“  ကျွန်တော် ဆရာဝန် ခေါ်ပေးရမလား ဒါမှမဟုတ် ဆေးခန်းလိုက်ပို့ပေးရမလား ”

“  နေပါစေကွယ်..ခေါင်းတွေကိုက်ပြီး ဇက်ကြောလေး တက်နေတာပါ.ဆေးလည်း သောက်ထားပါတယ် ”

“  အာ..မဟုတ်တာ။ ကျန်းမာရေးလည်း ဂရုစိုက်အုန်း။ ကျွန်တော် ဇက်ကြောနည်းနည်း ဆွဲပေးမယ်လေ ”

“  အားနာစရာကွယ် ”

“  အားနာရမယ့်သူတွေမှ မဟုတ်တာ အပန်းမကြီးပါဘူး ”

လို့ ပြောကာ အန်တီ့ နောက်ကျောဖက်မှာ ခွေးခြေပုလေး ယူထိုင်ကာ စတင်နှိပ်ပေးနေပါတယ်။ နှိပ်ပေးနေရင်းက အန်တီ့ကို သတိထားကြည့်လိုက်မိတော့ ကလေးတစ်ယောက် အမေသာဆိုတယ် တော်တော်အရွယ်တင်သေးတာပဲ။ အသက်ကလည်း ၃၅ လောက်ပဲ ရှိသေးတယ်။ သွေးသားဆူတုန်း အရွယ်ပဲလေ။ သူ့ခမျာ ယောင်္ကျားဆုံးထားတာ ၆ လလောက်ပဲ ရှိသေးတော့ သူလည်း စိတ်တွေရှိနေမလားလို့ စဉ်းစားနေမိတယ်။

စဉ်းစားနေရင်း နှာခေါင်းထဲကို သနပ်ခါးနံ့လေးကလည်း တိုးဝင်လာတာမို့ ရင်တွေ နည်းနည်းလေး ဖိုသွားပါတယ်။ အို..မသင့်တော်ပါဘူးလေ။ သူနဲ့ကိုယ်နဲ့ နောက်ဆို ယောက္ခမတော်ရမှာပဲ လို့ကိုယ့်ကိုယ်ကိုဖြေသိမ့်နေပါတယ်။ အနှိပ်ခံတဲ့ သူက ထိမထိတော့မသိဘူး။ ကျွန်တော့်မှာ ကောင်းတဲ့ စိတ်နဲ့ မကောင်းတဲ့စိတ် လွန်ဆွဲနေပါတော့တယ်။

အပေါ်က နှိပ်နေရင်း စိတ်တွေ ဖောက်ပြန်နေတာကို လည်ပင်းပေါက်ကနေ မြင်နေရတဲ့ နို့အုံထွားထွားကြီးတွေကလည်း မီးလောင်ရာလေပင့်ဆိုသလို အမှောင်ထဲ တွန်းပို့နေတာမို့ အောက်ကကောင်ကလည်း ငြိမ်မနေတော့ပဲ ရုန်းကန်ထကြွလာပါတယ်။ ဟိုက်..သေပြီ..ဒီနေ့ကျမှ အောက်ခံ ဝတ်မလာမိဘူး..။ ဒါကြောင့် တစ်ချက်တစ်ချက်ကျောကုန်းကို သွားထောက်မိပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်းဘာလုပ်ရမှန်းမသိဖြစ်နေတုန်း

“  ဟဲ့..နှိပ်လေ..လက်က ဘာလို့ပျော့သွားတာလဲ.ဘာတွေများစဉ်းစားနေလဲ ”

ကျွန်တော်လည်း သူခိုးလူမိ ဖြစ်သွားလို့ ထိတ်ထိတ်ပြာပြာနဲ့

“  ဟို…မစဉ်းစားပါဘူး ”

“  မင်း..စဉ်းစားနေတာ သိပါတယ်..မိပန်းကို မဟုတ်လား ”

“  ဗျာ…အန်တီဘယ်လို…သိလဲဟင် ”

“  ငါအကုန်သိတာပေါ့ မင်းည ညမိပန်းနဲ့ချိန်းတွေ့ပြီး ဆော်နေကြတာလေ ”

“  ဟုတ်…ဟုတ်… ”

လို့ပဲ ပြောရသေးတယ်။ အန်တီက ကျွန်တော့်ဖက်ကို လှည့်လာပြီး ပေါင်ကြားထဲမှာ ထိုးထိုးထောင်ထောင်ထွက်နေတဲ့ ကျွန်တော့်လီးကို ကြည့်ကာ တစ်ချက်ပြုံးလိုက်ရင်း လုံခြည်ပေါ်ကနေ အသာလေးအုပ်ကိုင်လိုက်ပါတယ်။

ကျွန်တော်လည်း ရုတ်တရက်ဆိုတော့ ကြောင်သွားပါတယ်။ ကျွန်တော် ရုန်းမယ်လုပ်တော့ အန်တီ့လက်က လုံခြည်အောက်စထဲကနေ ဝင်သွားပြီး ထိပ်ဖျားလေးကို တရွရွလေးပွတ်ပေးနေတာမို့ ကျွန်တော်လည်းအရမ်းကောင်းလာပါတယ်။

အန်တီ့ မျက်နှာကို ကြည့်လိုက်တော့ တကယ့် အပျိုဖြန်းလေးလို ရှက်သွေးဖြာနေတာကို တွေ့ရပါတယ်။ အန်တီက လက်တစ်ဖက်က ဒစ်နားတစ်ဝိုက်ကို ပွတ်ပေးနေရင်း နောက်တစ်ဖက်က ဂွေးဥတွေကိုပါ နယ်ပေးနေပါတယ်။

“  မောင်မောင် ”

“  ဗျာ…အား…အင်းအင်း ”

“  မင်း ငါ့ကို အထင်သေးသွားပြီလားဟင် ”

“  အင်း ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ်….မဟုတ်ပါဘူး အန်တီ ”

“  အန်တီလို့ မခေါ်စမ်းပါနဲ့ကွာ..မမလို့ခေါ်ပေါ့နော် ”

“  အင်း..ဟုတ်.အားလားလား..အန်တီ..အဲ..မမ ”

“  မင်းနဲ့ မိပန်းတို့လုပ်နေကြတဲ့ အချိန်ဆို မမမှာ တစ်ယောက်ထဲ စိတ်ဖြေနေရတယ်ကွာ ”

လို့ ပြောပြောဆိုဆို ကျွန်တော့်လုံခြည်ကို အကုန်လှန်တင်လိုက်ပြီး စောစောက ကလိထားလို့ အရည်တွေရွှဲနေတဲ့ ကျွန်တော့် လီးတန်ကြီးကို သူ့ပါးစပ်ထဲထည့်ကာ ငုံစုပ်ပေးလိုက်ပါတော့တယ်။

“  အား..လားလား..ရှီး..မမ ”

မမလည်း ကျွန်တော့် လီးတန်အောက်ဖက်ကို လျှာနဲ့ဝိုက်ကာ ကစားပေးနေရင်း လက်ကလည်း ဂွေးဥနှစ်လုံးကို ဖွဖွလေး ကလိပေးနေရာ ကျွန်တော်လည်း မမခေါင်းကို အတင်းဖက်ထားရပါတယ်။ အတန်ကိုစုပ်ပေးနေရင်း အောက်ကိုရောက်သွားပြီး ဂွေးစိတစ်လုံးကို ပါးစပ်ထဲစုပ်သွင်းလိုက်ရာ...

“  အိုး…မမရယ်။ကောင်းလိုက်တာ ”

လို့ ပြောကာကျွန်တော့်ဖင်ပါ ကြွတက်လာပါတော့တယ်။ ကျွန်တော်လည်းမမ နို့တွေကို အတင်းလှမ်းဆွဲကာ ခြေပေးနေပါတယ်။ မမလည်း ဂွေးစိကို ပြန်ထုတ်ကာ အချောင်းလိုက်ပြန်ငုံလိုက်ပြီး အပေါ်အောက်ခပ်သွက်သွက်လေး လုပ်ပေးလိုက်ရာ ကျွန်တော်ဘယ်လိုမှ တောင့်မခံနိုင်တော့ဘဲ မမပါးစပ်ထဲ အပြည့်သုက်ရည်တွေ ပန်းထုတ်မိပါတော့တယ်။

ကျွန်တော်လည်း အားနာကာ မမကို ထွေးထုတ်ဖို့ပြောတော့ မမကကျွန်တော့်ကို တစ်ချက်ပြုံးပြကာ အားလုံးမျိုချလိုက်ပါတော့တယ်။ ကျွန်တော်လည်း မမ မျက်နှာကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ကိုင်ကာ အနမ်းတွေပေးလိုက်ရင်း အလိုက်သင့်လေး ဆွဲထူလိုက်ကာအခန်းထဲကို ခေါ်ခဲ့ပါတယ်။

မမလည်း တစ်ချက်လှည့်ထွက်ကာ တံခါးပြေးပိတ်လိုက်ပြီး အိမ်ခန်းထဲကို အပြေးလေးဝင်လာပါတယ်။ကျွန်တော်လည်းမမ ကိုယ်လုံးလေးကို ဆီးဖက်လိုက်ကာ နှစ်ယောက်သား အငမ်းမရနမ်းနေကြရင်း

အဝတ်အစားတွေ အကုန်ချွတ်ပြစ်လိုက်ကြပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း မမကို ခုတင်ပေါ် အသာလှဲစေပြီး မမပေါ်ကနေအုပ်မိုးလိုက်ကာ မမရဲ့နှုတ်ခမ်းလေးကို စုပ်ယူလိုက်ရင်း လက်တစ်ဖက်က နို့အုံလေးကိုခပ်တင်းတင်းလေး ခြေပေးလိုက်ပါတယ်။ မမကလည်း ကျွန်တော့်အနမ်းတွေကို ကျွမ်းကျင်စွာ ပြန်လည်တုံ့ပြန်ရင်း ကျွန်တော့်ကိုယ်လုံးကို ဖက်ထားပါတယ်။

ကျွန်တော်လည်း မမလည်တိုင်လေးကို စုပ်ပေးလိုက် နားသီးလေးကို စုပ်ပေးလိုက်လုပ်နေတာမို့ မမတစ်ယောက် သဘောတွေ့နေပါတယ်။ နောက်တော့ အောက်ကို ဖြည်းဖြည်းချင်းဆင်းလာပြီး နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို အားနဲ့စို့ပေးလိုက်ပါတယ်။

“  အိုး..မောင်မောင်..အရမ်းကြမ်းတာပဲကွယ်။ ပြုတ်ထွက်ကုန်တော့မှာပဲ ”

နို့သီးခေါင်းလေးကို စုပ်ပေးလိုက် နို့အုံလေးကို ယက်ပေးလိုက်နဲ့ အားရအောင် ကစားနေတုန်း မမက ကျွန်တော့်ခေါင်းကိုလက်နဲ့ အောက်ကို တွန်းချပေးလိုက်တော့ ကျွန်တော်လည်း မမ ဘာလိုနေတယ်ဆိုတာကို သိလိုက်ပြီး အောက်ကို တဖြည်းဖြည်းဆင်းလာခဲ့ပါတယ်။

အောက်ရောက်တော့ စောက်ပတ်ကိုမယက်သေးပဲ ပေါင်ကြားလေးကိုပဲ ဝေ့ဝိုက်ကာ ယက်ပေးနေရာ မမတစ်ယောက် မနေနိုင်တော့ပဲ ကျွန်တော့်ခေါင်းနဲ့မတည့် တည့်အောင် နေရာလိုက်ပြင်ပေးနေပါတယ်။ကျွန်တော်လည်း သနားသွားပြီး အရည်တွေ လဲ့နေတဲ့ မမစောက်ပတ်ကြီးကို အောက်ကနေ ပင့်ကာ စောက်စေ့အထိကို တစ်ချက်သိမ်းဆွဲပေးလိုက်ရာ..

“  အား..လား..လား..ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ်..မောင်ရယ် ”

လို့ ဆိုကာ ကျွန်တော့်ခေါင်းကို အတင်းဖိကပ်ထားပါတယ်။ ကျွန်တော့်လည်း လျှာကို စောက်ခေါင်းထဲ ပို့ကာ အထဲမှာ စိတ်ရှိလက်ရှိမွှေနှောက်ပေးလိုက် စောက်စေ့လေးကို ယက်ပေးလိုက်နဲ့ လုပ်ပေးနေရာ မမတစ်ယောက် တအီးအီးနဲ့ ငှက်ဖျားတက်သလိုဖြစ်နေပါတယ်။

“  အား..အီး..လား..လား..ကောင်းလိုက်တာကွယ် မရပ်ပါနဲ့ဆက်လုပ်ပေးပါ ”

လို့ တောင်တောင်းဆိုလာပါတော့တယ်။

ဒါနဲ့ ကျွန်တော်လည်း လက်ခလယ်ကို စအိုဝလေးထဲ အသာလေး ထိပ်ဖျားလေး ထိုးသွင်းပေးလိုက်ကာ စောက်စေ့လေးကို နှုတ်ခမ်းနှစ်ခုကြားစုပ်ပေးလိုက်တော့ ...

စောစောက စအိုဝကို ထိုးသွင်းလို့ လက်ကို အတင်းဆွဲဖယ်ပေမယ့် ကျွန်တော်စုပ်လိုက်တဲ့ ဒဏ်ရော စအိုထဲက ကောင်းတဲ့ဒဏ်ပါ နှစ်ခုပေါင်းကာ မမတစ်ယောက် ကော့ပြန်လန်နေပါတော့တယ်။ ကျွန်တော်အားရအောင် ကလိပေးလိုက်ပြီးတော့မှ အသာလေးပြန်ထိုင်လိုက်ကာ

“  မမ..ကျွန်တော် သွင်းလိုက်တော့မယ်နော် ”  

လို့ ပြောလိုက်ရာ မမကခေါင်းလေးညိတ်ပြပါတယ်။

ကျွန်တော်လည်း လီးတန်ကြီးကို အရင်းနားကနေ ကိုင်ကာ မမ စောက်ပတ်ဝလေးကို တေ့လိုက်ပြီး ခပ်ဖြည်းဖြည်းလေးသွင်းပေးလိုက်ရာ

“  အား…ကျွတ်ကျွတ်..မောင်လေးရယ်..အသည်းထဲကိုခိုက်သွားတာပဲ ”

လို့ ပြောလိုက်တော့ မမအသံလေး ကြားရတော့ ကျွန်တော်ပိုပြီး ဖီးတက်သွားကာ အဝင်အထွက် ခပ်မှန်မှန်လေး လုပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ မမက အတွေ့အကြုံရှိပြီးသား အိမ်ထောင်သည်မို့ ကျွန်တော် ဆောင့်လိုက်တဲ့ဆောင့်ချက်တိုင်း ကို ကောင်းကောင်းကြီးကို ပြန်ပြီးတုံ့ပြန်တတ်ပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း အချက်လေးငါးဆယ် မနားတမ်းဆောင့်ပေးလိုက်ပြီးနောက် 

“  မ..ကျွန်တော့်ကိုကုန်းပေးပါလား..ဒီလိုကပိုကောင်းမယ်ထင်တယ် ”

လို့ ပြောလိုက်ရာ မမလည်း လေးဖက်ထောက်ကာ ခေါင်းလေးစိုက်ပြီး အလိုက်သင့်လေး ကုန်းပေးပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း မမခါးလေးကို ကိုင်ကာ စိတ်တိုင်းကျနေရာပြင်လိုက်ပြီး ပြူထွက်နေတဲ့ မမ စောက်ပတ်ကြီးကို သေချာချိန်ကာ တစ်ရှိန်ထိုးဆောင့်ပေးလိုက်ပါတယ်။

“  အား..အား..အား..ကောင်းလိုက်တာကွယ်.ခပ်သွက်သွက်လေး လုပ်ပေးနော် ” လို့ ပြောလာပါတယ်။

ကျွန်တော်လည်း အားရှိပါးရှိ လုပ်ပေးလိုက်ရာ အခန်းတစ်ခန်းလုံး မမဖင်နဲ့ ကျွန်တော့်ဆီးခုံရိုက်သံ တဖတ်ဖတ် ထွက်နေပါတော့တယ်။ မမတစ်ယောက်လည်း ခေါင်းဘယ်ညာရမ်းကာ ကျွန်တော်ဆောင့်ပေးတဲ့ ဒဏ်ကိုကြံ့ကြံ့ခံနေပါတယ်။

ကျွန်တော်လည်း အပေါ်က ဆောင့်ပေးနေရင်း စိတ်ကူးတစ်မျိုးရလာလို့ လက်ခလယ်ကို တံတွေးဆွတ်ကာ မမ ဖင်ပေါက်ထဲထည့်ကာ တဖြည်းဖြည်းအပေါက်ချဲ့ပေးနေပါတယ်။

မမက ဖင်ထဲထည့်ထားတဲ့ ကျွန်တော့်လက်ကို အတင်းဆွဲဖယ်နေပေမယ့် ကျွန်တော်က ပြန်ဖယ်ထုတ်ကာလက်ခလယ်ကို ခပ်နက်နက်လေးဝင်အောင်သာ ထိုးသွင်းနေပါတော့တယ်။

“  အို..မောင်လေးရယ်..ခက်လိုက်တာ..ဘာတွေလုပ်နေတာတုန်း ”

လို့ ပဲပြောကာ ကျွန်တော့်ကို ပြောမရမှန်းသိလို့ လက်လျှော့သွားပါတယ်။ တစ်အောင့်လောက်နေတော့ မမတစ်ယောက် တစ်ချက်တွန့်လိမ်သွားကာ ပျော့ခွေကျသွားပါတယ်။ မမ ပြီးသွားတယ်နဲ့ တူပါတယ်။

ကျွန်တော်လည်း မမကို အနားပေးလိုက်ပြီး ချိုင်းကြားထဲကနေ နို့အုံလေးကို လှမ်းခြေပေးလိုက်ရင်း မမကျောတစ်လျှောက်လျှာနဲ့ သိမ်းကာ ယက်ပေးလိုက်ရာ မမ တစ်ယောက်ကျောလေးပါ ကော့တက်လာပါတယ်။

ကျွန်တော်လည်း စောက်ဖုတ်ထဲက လီးကို ပြန်ထုတ်လိုက်ရင်း စောစောက လမ်းကြောင်းထားတဲ့ စအိုဝလေးကို တေ့လိုက်ပြီး ဒစ်ဖျားကို လက်မနဲ့ဖိကာ အတင်းသွင်းလိုက်တော့ ဒစ်ဖျားလေးကြ ပ်ကြပ် တည်းတည်းနဲ့ ဝင်သွားပါတယ်။

မမလည်း ခါးလေးကုန်းသွားပြီး အတင်းရုန်းထွက်ဖို့ ကြိုးစားပေမယ့် ကျွန်တော်က ခါးကိုတင်းတင်းလေးကိုင်ထားကာ နည်းနည်းချင်းသွင်းပေးလိုက်ပါတယ်။

“  အား..နာလိုက်တာကွယ်..အဲဒါကို မလုပ်ပါနဲ့ ”

ခေါင်းလေးလှည့်လာကာ တောင်းပန်ပါတယ်။

“  ကျွန်တော့်ကို ချစ်ရင်လိုက်လျောပါ မ ရယ် ”

လို့ ပြောကာ လက်ကျန်တစ်ဝက်ကို အနာခံကာ ဆက်သွင်းလိုက်ပါတယ်။

“  အား..သေပါပြီမောင်လေးရယ်။ကွဲများထွက်ကုန်ပြီလားမသိဘူး ”

ကျွန်တော်လည်း မြန်မြန်လုပ်ချင်ပေမယ့် အထဲက ညှစ်ထားသလို အရမ်းကြပ်နေတာကြောင့် ဖြည်းဖြည်းချင်းပဲ လုပ်ပေးနေပါတယ်။ မမလည်း ကျွန်တော့်ကို ချစ်လို့သာ လိုက်လျောရပေမယ့် သူလည်းတော်တော်လေးကို ခံစားနေရပါတယ်။ တအောင့်လောက်ကြာတော့ နည်းနည်းလေး ချောင်သလို ဖြစ်လာတာမို့ မှန်မှန်လေး ဆက်သွင်းပေးနေလိုက်ပါတယ်။

“  မ..အဆင်ပြေရဲ့လားဟင် ”

“  နာတာပေါ့ မောင်လေးရယ်။ ဒီက သူ့ကိုချစ်လို့သာ လိုက်လျောရတာ သေမတတ်ပဲ ”

“  အခုရေ ာကောင်းလား ”

“  နည်းနည်းလေးတော့ ကောင်းလာပြီ သိပ်မကြမ်းနဲ့နော် မောင် ”

ကျွန်တော်လည်း ခပ်မှန်မှန်လေးလုပ်ပေးနေရင်း ကအထဲက တအားကို ညှစ်ထားတာကြောင့် ဆက်ထိန်းထားလို့မရတော့ပဲ လွှတ်လိုက်ရပါတော့တယ်။ ကျွန်တော်ရောမမပါ ထပ်ရက်ခုတင်ပေါ်ကို ကျသွားပါတော့တယ်။ နှစ်ယောက်သား တပ်မက်စွာနဲ့ အတော်ကြာနမ်းနေကြပြီးနောက်..

“  မ..ကောင်းတယ် မဟုတ်လား ”

“  အရမ်းကောင်းတာပဲ မောင်ရယ်..နောက်ဆို နေ့တိုင်းလာနော် ”

“  စိတ်ချပါ မရဲ့။ နောင်မှသာ လုပ်လွန်းလို့ မ ထွက်ပြေးနေရမယ်”

“  ဟင်းနော် လူဆိုးလေး။အမေရောသမီးရေ ာသူလိုးတယ် ”

“  မိပန်း ပြန်လာရင်ကော မ  ”

“  လွယ်ပါတယ် မောင်ရယ်.. မိပန်းနဲ့မင်းနဲ့ ယူလိုက်ကြပေါ့..ဒါပေမယ့် မကိုတော့ ပစ်မထားရဘူးနော် ”

“  သိပ်ကောင်းတဲ့ အကြံပေါ့ မရယ် ”

လို့ ဆိုကာ နောက်တစ်ချီ ချဖို့အတွက် အရှိန်ယူတဲ့ အနေနဲ့ မကိုယ်လုံးလေးကို ဆွဲဖက်လိုက်ရင်း နှုတ်ခမ်းလေးကို နမ်းရှိုက် လိုက်ပါတော့တယ်။ ဒါနဲ့ပဲ ကျွန်တော်က တစ်ယောက် သူတို့သားအမိက နှစ်ယောက် ဘယ်လို ဆက်ဖြစ်ကြတယ်ဆိုတာ စာဖတ်သူများ ကိုယ့်ဖာသာကိုယ်သာ ဆက်လက်ခံစားကြပါတော့ခင်ဗျား။ 



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



Thursday, November 3, 2011

အကောင်းဆုံးတွေပေးမယ် (စ/ဆုံး)

 အကောင်းဆုံးတွေပေးမယ် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

" ဂျွတ်..."

" အ...."

" ဖြောင်း...."

" ဝုန်း...အမလေး...."

" ဟဲ့...ဟဲ့...လုပ်ပါဦး....ဟိုမှာ ဖိုးတာ အပေါက်ကျွံပြီ....အော်...ဒီကလေးနယ်....ရေပုံးကြီးတစ်ဖက်နဲ့ အို...."

အရီးလေးရဲ့ အော်သံကြောင့် မမရီဟာ ကမန်းကတန်းပြေးလာပြီး ကျွန်တော့်ကို ဆွဲထူပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း မမရီရဲ့ ပုခုံးကို လက်တစ်ဖက်နဲ့ လှမ်းပြီး ဆွဲဖက်ကာ အားယူပြီး ထလိုက်ပါတယ်။ မမရီကပဲ အပေါက်ထဲကျွံနေတဲ့ ကျွန်တော့် ရဲ့ ခြေထောက်တစ်ဖက်ကို ငုံ့ပြီး သူ့လက်တစ်ဖက်နဲ့ ဆွဲထုတ်ပေးခဲ့တာဖြစ်ပါတယ်။

" ဟင်....သွေးတွေ..."

မမရီက အထိတ်တလန့်ဖြစ်သွားသည်။

" ထိုင်....ထိုင်လိုက်....အတာ...."

ကျွန်တော်လည်း ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ ခြေထောက်ဆင်းပြီး ထိုင်ချလိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော့်ကို ပြောပြီးတာနဲ့ မမရီက သူ့အခန်းလေးထဲဝင်သွားပြီး ချက်ချင်းပြန်ထွက်လာပါတယ်။ ပြီးတော့ စောစောက ကျွန်တော် အပေါက်ကျွံတုန်းက ဆွဲလာတဲ့ ရေပုံးကို သူကလှမ်းပြီး ယူလိုက်ပါတယ်။ ရေပုံးထဲမှာတော့ ရေကနည်းနည်းပဲရှိပါတယ်။ မမရီက ကျွန်တော့်ရဲ့ ပုဆိုးကို ဆွဲပြီး လှန်တင်လိုက်ရာက ထိထားတဲ့ ပေါင်ရင်းနေရာကို ရေပုံးထဲမှာ ကျန်တဲ့ရေနဲ့ သူ့လက်ခုပ်လေးနဲ့ ယူယူပြီး ဆေးလိုက်ပါတယ်။ သစ်သားစက ပေါင်ရင်းမှာ ထိုးမိသွားပြီး အသားကို စပါးလုံးတစ်ထောက်လောက် မြုပ်သွားတာဖြစ်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဒဏ်ရာမှာ သစ်သားစတော့ ကျန်ခဲ့တာ မရှိပါဘူး။ ရေဆေးပြီးသွားတဲ့အခါမှာတော့ သူယူလာတဲ့ ပုလင်းလေးထဲက ဆေးရည် သုံးလေးစက်ကို လောင်းထည့်လိုက်ပါတယ်။

" အား....စပ်တယ်....ရှီး....ဟူး...."

မမရီကလည်း သူ့နှုတ်ခမ်းလေးကို ချွန်ပြီး အနာနေရာကို လေနဲ့မှုတ်ပေးပါတယ်။ ပြီးတာနဲ့ သူက အခန်းထဲပြန်ဝင် သွားပြီး ပြန်ထွက်လာတော့ သူ့လက်ထဲမှာ အဝတ်စတစ်ခုပါလာတာတွေ့လိုက်ရပြီး ကျွန်တော့်ရဲ့ အနားလည်းရောက်ရော ထိုင်ချလိုက်ပြီး သူ့လက်ထဲက အဝတ်စကို ဖြဲပြီး အနာကို ပတ်တီးစည်းပေးပါတယ်။ အဲဒီနောက်တော့ သူကပဲ ကျွန်တော့်ကို တွဲပြီး အိမ်ကိုလိုက်ပို့တဲ့အပြင် အတွင်းခန်းလေးထဲအထိ လိုက်လာပြီး အခန်းလေးထဲက တန်းမှာရှိနေတဲ့ ကျွန်တော့်ရဲ့အင်္ကျီ နဲ့ ပုဆိုးကို ယူကာ ကျွန်တော့်ကို အဝတ်လဲပေးပါတယ်။ ပြီးတာနဲ့....

" ကဲ....အတာ လှဲနေလိုက်....လာ..." 

ဆိုပြီး ကျွန်တော့်ကို တွဲပြီးထိုင်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း အနာက နာနေတာကြောင့် အိပ်ယာထဲလှဲပြီးနေလိုက်ပါတယ်။

" အိပ်ချင် အိပ်လိုက်အတာ....အိပ်ပျော်သွားတော့ အနာသက်သာတာပေါ့....မမ ညနေကျ တခါလာပြီး ဆေးထည့် ပေးဦးမယ်..."

" ဟုတ်ကဲ့...."

" ဒါဆို မမ ပြန်လိုက်ဦးမယ်..." 

ဆိုပြီး မမရီဟာ ပြန်ထွက်သွားပါတော့တယ်။

မမရီတို့အိမ်နဲ့ ကျွန်တော်တို့အိမ်က အိမ်နီးချင်းကပ်ရက်ဖြစ်ပြီး မမရီတို့အိမ်မှာက မမရီနဲ့ သူ့အမေ အရီးလေးတို့ သား အမိနှစ်ယောက်ထဲရှိပါတယ်။ ကျွန်တော်တို့အိမ်မှာကလည်း ကျွန်တော်နဲ့ အဖွားလေးတို့ နှစ်ယောက်ထဲပဲရှိပါတယ်။ မမရီတို့ အိမ်နဲ့ ကျွန်တော်တို့အိမ်က နှစ်အိမ့်တစ်အိမ်လိုဖြစ်နေပြီး မိသားစုတွေလို နေကြတာဖြစ်ပါတယ်။ ယောက်ျားသားမရှိတဲ့ မမရီ တို့အိမ်က ထင်းခွဲ၊ ရေခပ် အလုပ်တွေကို ကျွန်တော်က ကြုံရင်ကြုံသလို ဝင်ပြီးလုပ်ပေးသလို မမရီကလည်း အဖွားလေးရဲ့ မီးဖိုချောင်ကိစ္စတွေကို မကြာခဏဆိုသလိုဝင်ပြီး ကူညီလုပ်ကိုင်ပေးရုံမျှမကဘဲ တခါတရံ ကျွန်တော့်ရဲ့ အဝတ်အစားအ ဟောင်းတွေကိုပင် ဆွဲပြီးလျှော်ပေးသွားပါသေးတယ်။ 

အခုလည်း ကျွန်တော်က မမရီတို့အိမ်က မီးဖိုဆောင်ထဲက သုံးရေအိုး ထဲကို ရေခပ်ပြီးထည့်ပေးရာက ကြမ်းပေါက်ကျွံကျခဲ့ရခြင်းဖြစ်ပါတယ်။ ကျွန်တော့်ဆီကနေ မမရီပြန်သွားပြီး မကြာခင်မှာပဲ သူတို့အိမ်ဖက်က တဒုံးဒုံးထုသံကြားလိုက်ရပါတယ်။ စောစောက ကျွန်တော်ကျွံကျခဲ့တဲ့ အပေါက်ကို ပြန်ပြီးဖာထေးပြုပြင်နေ တာဖြစ်ပါလိမ့်မယ်။ မိန်းမသားချည်းပဲ နေတဲ့အိမ်ဆိုတော့လည်း တော်ရုံတန်ရုံကိစ္စတွေကို သူတို့ဟာ သူတို့ မဖြစ်ဖြစ်အောင် လုပ်နေကြတဲ့ သဘောပါပဲ။ 

အဲဒီနေ့ကနေစပြီး မမရီဟာ နေ့တိုင်း ကျွန်တော့် အနာကို လာပြီးဖန်ရေဆေးပေးရင်း ဆေးထည့် ပေးပါတယ်။ ဆေးက ဟိုစပ်တဲ့ ဆေးအရည်မဟုတ်တော့ဘဲ ပရုပ်ဆီလိုဟာမျိုးဖြစ်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ပရုပ်ဆီတော့ မဟုတ် ပါဘူး။ မမရီ ဆေးလာထည့်ပေးရင် ကျွန်တော့်ရဲ့ ပုဆိုးကို ချွတ်ကာ ပေါင်ရင်းမှ အနာကို ဖန်ရည်ဆေးပေးခြင်း၊ ဆေးထည့် ပေးခြင်းတွေလုပ်တာဆိုတော့ ပထမ တစ်ရက်ကတော့ အနာက နာနေတော့ သတိမပြုမိဘဲ နောက်တော့ ကျွန်တော့်မှာ ရှက် လိုက်သည်ဖြစ်ခြင်း။ မမရီ၏ မျက်နှာကိုပင် ကောင်းစွာမကြည့်ဝံ့တော့ပါ။

ကျွန်တော့်အနေနှင့် ရှက်မည်ဆိုကလည်း ရှက်စရာပင်။ ကျွန်တော့်အသက်မှာ (၁၄) နှစ်သားရှိပြီမို့ လူပျိုပေါက် အ ရွယ်ဖြစ်ကာ ကျွန်တော့်ရဲ့ ယောက်ျားအင်္ဂါကြီးကလည်း မသေးတော့ပါ။ လုံးပတ်ကို တပတ်လည်တိုင်းကြည့်ရင် လေးလက်မ ခွဲလောက်ရှိပြီး အရှည်က ငါးလက်မခွဲလောက်ရှိပါတယ်။ ဒါကလည်း ကျွန်တော့်သူငယ်ချင်း စံရွှေ အတင်းတိုင်းလို့ သိထားရ တာပါ။ 

သူ့အဒေါ်က စက်ချုပ်တော့ သူတို့အိမ်မှာ ပေကြိုးလေးရှိတယ်လေ။ အဲဒါ ကျွန်တော်သွားဆော့တုန်း လူကြီးတွေ အလစ်မှာ အတင်းတိုင်းပေးလိုက်တာပါ။ ဒါ့အပြင် ကျွန်တော့်ရဲ့ ဆီးခုံက အမွှေးနုလေးတွေကလည်း ခပ်ရေးရေးပေါက်နေကြ ပြီဖြစ်ပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ လေးရက်မြောက်နေ့မှာတော့ အနာကလည်း အတော်လေးသက်သာပြီး ပျောက်သလောက်ဖြစ်ကာ ကောင်းစွာ ဆော့ကစားနေနိုင်ပြီဖြစ်သည်။ ညနေပိုင်းတွင်တော့ မမရီဟာ ထုံးစံအတိုင်း ဆေးထည့်ပေးရန်အတွက် ကျွန်တော့်ထံသို့ ရောက်လာခဲ့ပါသည်။

" အတာရေ....မင်း အဖွားလေးကော မမြင်ပါလား....ဘယ်သွားသလဲ...."

" စောစောကမှ ထွက်သွားတာ မမရီ....ဘယ်လဲတော့ မသိဘူး...."

" မမရီ မင်းအနာ ဆေးလိမ်းပေးဖို့ ဆေးယူလာတယ်....လာ လာ....ဆေးလိမ်းရအောင်...."

ဟူ၍ ခေါ်သဖြင့် ကျွန်တော့်အခန်းတွင်းသို့ ဝင်လာပါတော့သည်။ သူက ကျွန်တော့်နောက်ကနေဝင်ပြီး လိုက်ပါလာပါ တယ်။ အခန်းထဲရောက်တော့ ကျွန်တော်လည်း အိပ်ယာပေါ်ကိုလှဲလိုက်ရော မမရီက ကျွန်တော်လှဲနေရာဘေးမှာ ဝင်ပြီး ထိုင်လိုက်ပါတယ်။

" ကဲ....ငါ့မောင် မင်းပုဆိုးလှန်လိုက်စမ်း....မမ ဆေးလိမ်းပေးမယ်...."

ကျွန်တော်လည်း အကျင့်ဖြစ်နေတော့ သိပ်ပြီးမရှက်တော့တာမို့ ပက်လက်အိပ်နေရာမှ ပုဆိုးကို လှန်ပေးလိုက်ရာ မမရီက ကျွန်တော့်၏ ပေါင်ရင်းမှ ကျက်လုပြီဖြစ်သော အနာအား ပွတ်ခါသပ်ခါ ဆေးလိမ်းပေးနေပါတော့သည်။ ထိုသို့ ဆေး လိမ်းပေးနေစဉ် မမရီ၏ မျက်နှာအား ကြည့်လိုက်ရာ မမရီ၏ မျက်နှာမှာ ခါတိုင်းကဲ့သို့မဟုတ်ဘဲ သွေးရောင်းများ လွှမ်းလျက် မျက်လုံးများမှာလည်း ပိုမို၍ အရောင်တဖိတ်ဖိတ်တောက်နေသည်ကို တွေ့ရပါသည်။ 

ဆေးလိမ်းပေးနေသော လက်က ပေါင် ရင်းတွင် ပွတ်သပ်လိမ်းနေရင်းက ကျွန်တော်၏ ရွှေပန်းကြီးနှင့် မထိတထိဖြစ်ဖြစ်နေသည့်အတွက် ကျွန်တော့်မှာ ရင်ထဲက ကတုန်ကရင်ကြီးဖြစ်လာပြီး ကျွန်တော့်ဟာကြီးက တဆတ်ဆတ်လှုပ်ကာ ထောင်လာပါတော့သည်။ မမရီလည်း ကျွန်တော့် ဟာကြီးကို သေချာစွာ စိုက်ကြည့်နေရင်းက လက်တဖက်ဖြင့် လှမ်း၍ ဆုတ်ကိုင်လိုက်သည်။

" ဟင်း....ကြည့်စမ်း....မင်းဟာ လူပျိုတောင်ဖြစ်နေပါပေါ့လား....မင်း ဥစ္စာကြီးက နည်းတဲ့ဟာကြီးမဟုတ်ဘူး....မမ လက်နဲ့ ဆုတ်ကြည့်တာ လက်တဆုတ်စာတောင် ကောင်းကောင်းမမှီဘူး....ဟင်း....အရင်းမှာလည်း အမွှေးနုလေးတွေ တောင် ပေါက်နေပြီပဲ....မောင်လေး...."

ထိုသို့ပြောကာ မမရီက ကျွန်တော့်လီးကြီးကို အားရပါးရ ဆုတ်နယ်လိုက် ဂွေးအုအား မ ကြည့်လိုက်ဖြင့် လုပ်နေပြီး တံတွေးတဂွတ်ဂွတ်မျိုချနေပါတော့သည်။ ထိုအချိန်တွင် အရေးကောင်း ဒိန်းဒေါင်းဖျက်ဆိုသလို အိမ်ရှေ့ဆီမှ အဖွားလေး၏ အသံကို ကြားလိုက်ရသည်။

" လူလေး....အတာ....အိပ်ပြီလားကွယ့်...."

အဖွားလေး၏ အသံထွက်ပေါ်လာသောကြောင့် မမရီ၏ မျက်နှာသည် မချင့်မရဲဖြစ်သွားရပြီး....

" မအိပ်သေးပါဘူး အဖွားလေးရယ်....ကျမ အတာကို လာပြီး ဆေးလိမ်းပေးနေပါတယ်...."

" အော်....အော်....အရီရောက်နေတာကိုး...ညီးမလည်း ညီးမောင်အတွက် တဒုက္ခပါပဲအေ...အနာကလည်း ပျောက် သလောက်ဖြစ်နေပါပြီ....သမီးလည်း အားနာစရာဖြစ်နေပါပြီကွယ်...."

" အို...ကိစ္စမရှိပါဘူး အဖွားလေးရယ်.....ကျမအတွက်ဘာမှ အားနာစရာမရှိပါဘူး....ကဲ အမေမျှောနေတော့မယ်..... ကျမ ပြန်ဦးမယ် အဖွားလေး....အတာရေ....မမပြန်ဦးမယ်နော်....မင်းလည်း အိပ်တော့...."

" အော်....သမီး ညည်းအမေကို မနက် ဥပုသ်ကျောင်းကို စောစောသွားမယ်လို့ ပြောလိုက်ပါအေ...."

" ဟုတ်ကဲ့...အဖွားလေး ပြောလိုက်ပါ့မယ်....သမီး ပြန်ပြီနော် အဖွားလေး...."

" အေး....အေး...သမီး...."

နောက်တစ်နေ့တွင်တော့ မမရီတစ်ယောက် မနက်ပိုင်းမှာပင် အဖွာလေးနှင့် အရီးလေးတို့ ဥပုသ်ကျောင်းသွားကြ သည်နှင့် ခဏအကြာမှာပင် ကျွန်တော့်ထံသို့ ရောက်လာပါသည်။ ကျွန်တော်က မနေ့က ညနေကကိစ္စကို တွေး၍ သတိရနေ သည့်အတွက် မမရီအား တော်တော်နှင့် စကားမပြောမိဘဲ ရှိနေသည်။ မမရီလည်း ထိုနည်းတူစွာပင် တွေး၍နေမည်ဟု ထင်ပါသည်။ တစ်ဦးကို တစ်ဦး စကားမပြောမိကြဘဲ ခဏကြာငြိမ်သက်နေကြပြီးတော့မှ မမရီကပင် စတင်၍....

" မောင်လေး....အတာ...မင်းအနာ ဘယ့်နှယ်နေသေးသလဲ...." ဟု မေးလိုက်သည်။

" ပျောက်သလောက် ရှိနေပါပြီ မမရီရယ်...."

" ပြစမ်းပါဦးကွယ်....မမကို မရှက်ပါနဲ့ ဘယ်သူမှ ရှိတာမှ မဟုတ်တာ...."

ပြောပြောဆိုဆိုပင် မမရီသည် ကျွန်တော့်ပုဆိုးအား ဆွဲ၍လှန်လိုက်လေသည်။

" အို....ဒီပုဆိုးကြီးကလည်း ပြန်ပြန်ဖုံးနေလိုက်တာ ဖယ်စမ်းပါ....အကုန်လုံး လှန်ပစ်လိုက်စမ်းပါ....ဘယ်သူမြင်တာ မှတ်လို့....မမနဲ့ နှစ်ယောက်ထဲများ ရှက်မနေစမ်းပါနဲ့ကွယ်...."

ထိုသို့ မမရီက ကျွန်တော်နှင့် ပူးပူးကပ်ကပ်နေကာ သူမ၏ နို့ကြီးနှစ်လုံးနှင့် ကျွန်တော့်လက်မောင်းအား ပွတ်တိုက် နေမိရက်က ကျွန်တော့်ပုဆိုးအား အတင်းလှန်နေစဉ်မှာပင်....

" ဖုတ်...."

" အမလေး...."

အပေါ်မှ အိမ်မြှောင်နှစ်ကောင်က မမရီဘေးသို့ ပူးရက်သားရုတ်တရက်ပြုတ်၍ ကျလာရာ အိမ်မြှောက်ကြောက်တတ် သော မမရီကလန့်ပြီး ကြောက်အားလန့်အားဖြင့် ဖက်မိဖက်ရာ ဖက်လိုက်ရာ ဘယ်လိုဖြစ်သွားသည်မသိပါ....ခဏနေ၍ ကြည့်လိုက်မိရာ....

ကျွန်တော်က ခြေနှစ်ချောင်းဆင်းလျက် ပုဆိုးလှန်ကာ ပေါင်ကားထားပြီး ခါးကို မတ်မတ်ထား၍ လက်နှစ်ဖက်ကို နောက်သို့ထောက်လျက်သားဖြစ်နေသည်။ မမရီက ကျွန်တော့်ပုဆိုးလှန်ပြီး ပေါင်ကားထားသော အပေါ်မှခွထိုင်လျက် ကျွန်တော့်အား သူမ၏ ကြီးမားသော နို့ကြီးနှစ်လုံးနှင့် တအားဖိကပ်၍ ဖက်ထားကြောင်း သိလိုက်ရပါတော့သည်။ ထိုအခါမှ မမရီက....

" အိုကွယ်....လန့်လိုက်တာများ...." 

ဟုဆိုကာ ကျွန်တော့်အပေါ်မှ မဆင်းချင် ဆင်းချင် ဆင်းလိုက်ပါတော့သည်။ ကျွန်တော်က လူပျိုပေါက်ပင် ဖြစ်နေသော်လည်း ဖိုမ အကြောင်းကို ဘာမှ နားမလည်ခဲ့ပါ။ သို့သော်လည်း ယခုကဲ့သို့ နူးညံ့ သော မဓာတ်နှင့် တေ့တေ့ဆိုင်ဆိုင်တွေ့ထိမိသောအခါတွင်မူကား ကျွန်တော်၏ အသိစိတ်က နားမလည်ဘဲရှိစေကာမူ ကျွန်တော်၏ သွေးသားတွေက နားလည်နေပုံရပါသည်။ မမရီနှင့် ထိတွေ့လိုက်ရသည်ဆိုလျှင်ဖြင့်ပင် ကျွန်တော်၏ လီးကြီးက တအားကြီးပင် မာထောင်၍ လာပါတော့သည်။ ထိုအဖြစ်အား တွေ့မြင်ရသော မမရီကလည်း ညကကဲ့သို့ပင် ကျွန်တော်၏ မာ တောင်နေသော လီးကြီးအား သူမ၏ လက်နှင့်ပွတ်သပ်ကိုင်တွယ်လျက်....

" ကြည့်စမ်း....မောင်လေး မင်းဟာကြီးက ညကလိုပဲ ထလာပြန်ပြီ ကြီးလိုက်တာလည်း လွန်ပါရော....လူနဲ့တောင် မလိုက်ဘူး...."

" အို....မမကလည်း သူ့ဖာသာသူကြီးလာတာ ကျွန်တော်လည်း ဘာတတ်နိုင်မှာလဲ....ဒါကြီးဒီလိုကြီးနေရင် ဘာဖြစ် တတ်လဲဟင် မမ...."

" အို....မောင်လေးရယ်....မင်းတကယ် နားမလည်ဘူးလား ဟင်...."

" တကယ်ကို မသိတာပါ...မမ..."

" ဒါဖြင့် မင်းနားလည်အောင် မမ သင်ပေးမယ်....မမ ခိုင်းသလို လုပ်မလား...."

" အို....မမကသာ သင်ပေးမယ်ဆိုရင် လုပ်မှာပေါ့ မမရဲ့...."

" တကယ်နော်....နောက်ပြီးတော့ မင်း ဘယ်သူမှ လျှောက်မပြောရဘူး သိလား...."

" မပြောပါဘူး....မမရာ....စိတ်ချစမ်းပါ...."

" ကဲ...ဒါဖြင့် လာ....မမ ပြောသလိုလုပ်နော်...."

ပြောပြောဆိုဆိုပင် မမရီသည် ပက်လက်လှန်၍ အိပ်လိုက်ပြီး သူမ၏ ထဘီအားချွတ်လိုက်ခါ ပေါင်ဖွေးဖွေးကြီးနှစ်လုံး ကို ကားထားလိုက်ပါတော့သည်။ ထိုသို့ ပေါင်ကြီးနှစ်လုံး ကားထားသည်ကို မြင်လိုက်ရလျှင် ကျွန်တော့်စိတ်ထဲတွင် အံ့သြပြီး မျက်လုံးကျွတ်ထွက်မတတ်ပင် စူးစိုက်ကြည့်ရှုမိပါသည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ကျွန်တော်သည် ငယ်စဉ်မှစ၍ ခုချိန်ထိ မိန်းမဥစ္စာဆိုလျှင် ကလေးငယ်များ၏ဟာကိုသာ တွေ့မြင်ဖူးခဲ့ပြီး ဒါလောက်ကြီးသော ဟာကြီးအား မတွေ့ဖူးခဲ့ပေ။ 

ယခုမူ မမရီ၏ ဟာကြီးက ကျွန်တော်၏ လက်ဝါးနှင့် အုပ်ကြည့်လျှင်ပင် လက်ဝါးတအုပ်စာထက်ပင် ပိုလိမ့်မည်ထင်ပါသည်။ သူ့ဟာ ကြီး၏ အထက်နားတွင် ခပ်စိမ်းစိမ်းအမွှေးလေးများရှိနေပြီး ခလယ်ရှိ အကွဲကြောင်း၏ အထက်နားတွင် ငုတ်တုတ် အစိလေး တစ်ခုက ပြူးပြူးလေးရှိနေပါသည်။ ပြီးတော့ သူ့ဟာကြီးကလည်း ခုံးခုံးကြီးဖောင်းနေတော့ ကျွန်တော့်မှာ အံ့သြမဆုံးဖြစ်နေရ ပါသည်။

" မောင်လေး....လာလေ....ဘာကြည့်နေတာလဲ....မမ ပေါင်ကြားထဲကိုဝင်ပြီး ဆောင့်ကြောင့် ထိုင်လိုက်စမ်း...."

ဟုပြောသဖြင့် သူပြောသည့်အတိုင်း ကျွန်တော်က ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှာ ဝင်၍ ဆောင့်ကြောင့် ထိုင်လိုက်ပါသည်။ ထိုအချိန်တွင် မမရီက ဟက်ဟက်ပက်ပက် ရယ်လိုက်ပြီး....

" အမလေးဟဲ့....အတာတို့များ အ လိုက်တာ လွန်ရော....ဒီပုဆိုးမချွတ်ဘဲ ဘယ်လိုလုပ်လိုးမှာလဲဟဲ့....."

" ဗျာ...."

ကျွန်တော်လည်း ခါးမှ ပုဆိုးကို ခေါင်းမှပင့်၍ ချွတ်လိုက်ပါသည်။ ပုဆိုးချွတ်ပြီးသွားစဉ်မှာပင် သူမ၏ ဒကောက်ကွေး နှစ်ဖက်က ကျွန်တော်၏ ခါးအားလှမ်းချိတ်လိုက်ပါတော့သည်။ ထိုအခါတွင်တော့ ကျွန်တော်၏ လီးကြီးထိပ်က သူမ၏ ပြဲနေ သော အကွဲကြောင်းကို သွား၍ ထောက်မိနေပါတော့သည်။

" မမဟာကြီးက တော်တော်ကြီးတယ်နော်....ကျွန်တော်ဖြင့် တခါမှ မမြင်ဖူးဘူးဗျာ...."

" အဲဒါကြီးကို စောက်ပတ်လို့ ခေါ်တယ် မောင်လေးရဲ့....အဲဒီစောက်ပတ်ကြားထဲက အထက်နားက အစိလေးက စောက်စိလို့ခေါ်တယ်...နင့်လီးကြီးကို မမစောက်ပတ်ထဲ ထိုးသွင်းပြီး အရင်းထိ ထိုးသွင်းလိုက်....အဖျားနားထိ ပြန်ဆွဲထုတ် လိုက်....နောက်ပြန်သွင်းလိုက်နဲ့ လုပ်တာကို လိုးတယ်လို့ခေါ်တယ်....အဲဒါ အခုမောင်လေးနဲ့ မမ လိုးကြမလို့....မမ ပြောသ လိုလုပ်နော်...."

ထိုသို့ပြောပြီး ကျွန်တော့်လီးကြီးအား ကိုင်ကာ သူမ စောက်ပတ်အပေါက်ဝတွင် တေ့ပေးပြီး....

" ကဲ မောင်လေး....တဖြေးဖြေးခြင်း ဖိပြီး မောင်လေးလီးကြီးကို မမ စောက်ပတ်ထဲကို အဆုံးဝင်သွားအောင် သွင်း လိုက်ပေတော့....ဖြေးဖြေးနော်...."

" ဟုတ်ကဲ့....မမ...."

ကျွန်တော်လည်း မမရီပြောသလိုပင် တဖြေးဖြေးချင်း ဖိသွင်းလိုက်ရာ မမရီမှာ အောက်မှနေ၍ အံကြိတ်ပြီး ကော့ပေး လိုက်သည့်အတွက် ကျွန်တော့်လီးကြီးတစ်ချောင်းလုံးက အဆုံးထိဝင်သွားပါတော့သည်။ ပြီးတော့ ကျွန်တော်က ဘာလုပ်ရ မှန်းမသိဘဲ လီးကြီးကို အဆုံးသွင်းပြီး ရပ်ထားလိုက်ရာ မမရီမှာ အောက်မှနေပြီး အားမလိုအားမရသံဖြင့်....

" မောင်လေး...ဆက်လုပ်လေ....မင်းလီးကြီးကို မမ စောက်ပတ်ထဲက တဝက်ကျော်ကျော် ဆွဲထုတ်လိုက် ဆောင့် သွင်းလိုက်နဲ့ လုပ်ရတယ် မောင်လေးရဲ့....လုပ်...လုပ်....ဆက်လုပ်...."

ကျွန်တော်လည်း မမပြောသည့်အတိုင်း ကျွန်တော့်လီးကြီးကို သူမစောက်ပတ်ထဲက တဝက်ကျော်ကျော်လောက်ပြန် နှုတ်လိုက်....အဆုံးထိဆောင့်သွင်းလိုက်နှင့် ဆယ်ချက်ခန့်ဆောင့်မိသော် ကျွန်တော့်လီးကြီးသည် မည်သည့်အရသာနှင့်မှ မတူအောင် အသဲထဲကယားလာအောင် အရသာတွေ့လာပါတော့သည်။ ထို့ကြောင့် ကျွန်တော်လည်း အချိန်အဆကလည်း ကျွတ်ထွက်မသွားအောင်ဆောင့်တတ်လာပြီမို့ မမရီ၏ ပုခုံးနှစ်ဖက်အား ဆွဲကာ အားရှိပါးရှိ ဆောင့်ပါလေတော့သည်။

" မောင်လေး.....မောင်လေး....ခဏနေအုံး....မမ ပြောမယ်...."

ဟုဆိုသဖြင့် မရပ်ချင်ဘဲ ရပ်လိုက်ရပါသည်။ ကျွန်တော့်မှာ အင်မတန် အရသာတွေ့တုန်း ရပ်လိုက်ရသည့်အတွက် စိတ်ထဲတွင် မချင့်မရဲဖြစ်ပြီး အသားများ တဆတ်ဆတ်တုန်နေပါတော့သည်။ ထိုအခါ မမရီက ကျွန်တော်၏ လက်နှစ်ဖက် အား ဆွဲယူပြီး သူမ၏ ကြီးမား၍ တင်းနေသော နို့ကြီးနှစ်လုံးပေါ်တင်ပေးကာ....

" မောင်လေး....အဲ့ဒီနို့ကြီးနှစ်လုံးကို အားရပါးရ ဆွဲဆွဲပြီး လိုးပေတော့....ဒါမှ ပိုပြီးဆောင့်အား ကောင်းတာ....လိုး.... လိုး....မောင်လေး....အားရှိသလောက် တအားသာ ဆောင့်လိုးပေတော့.....မမကို ဘာမှ အားမနာနဲ့....အောက်ကနေ မောင်လေး လိုးသလောက် ကြိတ်ခံမယ်....ဆောင့်သာဆောင့်....အေး ဟုတ်ပြီ....ဆောင့် ဆောင့်.....အမလေးဟဲ့....မမရဲ့ စောက်ပတ်ကြီး ကွဲချင်ကွဲသွားပါစေ....တအားဆောင့်စမ်းပါ....မောင်လေးရဲ့....အား...ကောင်းလိုက်တာ....မောင်လေးရာ....ဆောင့်....ဆောင့်....အင့်....အင့်....အင့်....အင့်....ဟုတ်ပြီ....ဆောင့်....ဆောင့်....."

ကျွန်တော်လည်း တကိုယ်လုံး ဆိမ့်တက်အောင်ပင် ကောင်းနေရသဖြင့် အသားများ တဆတ်ဆတ်တုန်အောင်ပင် ဖြစ်နေရပြီး အရသာတွေ့နေပြီမို့ ဖြစ်ချင်ရာဖြစ် တကိုယ်လုံးရှိသမျှ အင်အားတွေဖြင့် ဆောင့်၍လိုးတော့သည်။

" ဘွပ်....ပြွတ်....ဘွပ်....ပြွတ်...."

" အင့်....အင့်....အွတ်....အွတ်....."

မမရီ၏ စောက်ပတ်ကြီးမှာလည်း တဘွတ်ဘွတ်မြည်ပြီး ပါးစပ်မှလည်း ပထမတုန်းကလို အင့်...အင့် ဟု အသံမ ထွက်တော့ဘဲ အောက်မှ အတော်ပင် မောနေသကဲ့သို့ ပါးစပ်လေး ဟဟပြီး အွတ်ကနဲ အွတ်ကနဲ အသံထွက်နေပါတော့ သည်။ ကျွန်တော်လည်း မမရီ၏ နို့အုံကြီးနှစ်လုံးအား ကြေမွပြတ်ထွက်ပါလာမတတ် တအားညှစ် တအားဆွဲပြီး မီးကုန်ယမ်း ကုန် ဆောင့်တော့ရာ ငါးမိနစ်မျှ အကြာတွင်တော့ ကျွန်တော့်၏ လီးကြီးတစ်ခုလုံးမှ အကြောအချင်များသည် နွေးကနဲ စစ်ကနဲဖြစ်ပြီး ကျွန်တော်၏ လီးထဲမှ ပူနွေးသော အရည်များသည် ဗြစ်ကနဲ ဗြစ်ကနဲ မမရီ၏ စောက်ပတ်ထဲသို့ ပန်းထွက်ကုန် ပါလေတော့သည်။ 

ကျွန်တော်လည်း ခြေကုန်လက်ပမ်းကျပြီး မမရီ၏ အပေါ်သို့ မှောက်လျက်ကျသွားသော အချိန်တွင် မမရီ သည်လည်း ခြေပစ်လက်ပစ်ဖြစ်ကာ မျက်လုံးလေး မပွင့်တပွင့်ဖြင့် ပေါင်တွေစင်းနေပြီး အောက်နှုတ်ခမ်းလေးကို ကိုက်လျက် က မျက်နှာထားပြုံးပြုံးလေးနှင့် မှိန်းနေပါတော့သည်။ ခဏမျှကြာတော့မှ....

" မောင်လေး....တော်တော်မောသွားပြီလား....မမပေါ်က ခဏဆင်းပါဦးကွယ်...."

လို့ မမရီက ပြောလိုက်တော့မှ ကျွန်တော်လည်း မလှုပ်ချင် လှုပ်ချင်နှင့် မမ၏ စောက်ပတ်ထဲမှ ကျွန်တော်၏ လီးကြီး ကို ဆွဲထုတ်လိုက်ရာ ဘွတ်ကနဲ မြည်သံနှင့်အတူ လီးကြီးက ထွက်၍လာပြီး တပြိုင်နက်ထဲမှာပင် မမ၏ စောက်ပတ်ထဲမှ ပြည့်လျှံနေသော အရည်များကလည်း ဖွတ်ကနဲ အန်၍ ထွက်ကျလာလေသည်။ လီးကြီးကို ဆွဲချွတ်ပြီးသည်နှင့် ကျွန်တော် လည်း သူမ၏ အပေါ်မှ ဆင်းလိုက်ပါတော့သည်။ 

ဒီလိုဆင်းလိုက်ပြီးတဲ့အခါမှာတော့ ကျွန်တော် သတိထားမိတာကတော့ ကျွန်တော်တို့စပြီး လိုးစဉ်ကနေရာထက် ခေါင်းရင်းသို့ (၂)ပေခန့် ရောက်ရှိနေကြောင်း တွေ့ရပြီး မမရီ၏ နို့အုံကြီးများမှာ လည်း စောစောကလို ဖြူဖွေးပြီးမနေတော့ဘဲ ကျွန်တော်ကိုင်ထားသည့် လက်ရာကြီးများအတိုင်း အညိုအမဲစွဲနေပါတော့ သည်။ ကျွန်တော်သည် မမရီ၏ ဘေးတွင် လှဲချလိုက်ပြီး သူမ၏ နီထွေးထွေး ပါးလေးနှစ်ဖက်ကို နမ်းလိုက်သည်။

" မမ တော်တော်မောသွားလား...ဟင်..."

" သိပ်မမောပါဘူးကွယ်....ခံနိုင်ရည်ရှိပါတယ်....မောင်လေးရော အတော်မောသလား...."

" ကျွန်တော်က လူငယ်ပဲ....ထင်သလောက် မမောပါဘူး....ဘယ့်နှယ်လဲ မမ ကျွန်တော်နဲ့ လိုးတာ ကောင်းရဲ့လား ...."

" ဘယ့်နှယ် မေးပါလိမ့် မောင်လေးရယ်....မမဖြင့် အခု အသက်သုံးဆယ်ကျော်ပြီ....ဒီလိုတခါမှ ကောင်းကောင်းမခံ ဖူးဘူး....မောင်လေး လိုးလိုက်တာ မမဖြင့် လေးခါတောင်ပြီးသွားတယ်....မောင်လေးကသာ တစ်ခါထဲပြီးတာ.....အခုတောင် မောင်လေး လိုးနိုင်ဦးမယ်ဆိုရင် တစ်ခါလောက်တော့ ထပ်ပြီးခံချင်သေးတယ်....."

" ဒီလိုဆို လိုးမှာပေါ့ မမရာ....ကျွန်တော်က ဒါမျိုး တခါမှ မတွေ့ဖူးတော့ အရမ်းဆောင့် အရမ်းလိုးပစ်လိုက်တာ မမမှ နောက်ထပ် ခံနိုင်ပါဦးမလားလို့...."

" အော်....မင်းနှယ်....မမတို့ မိန်းမဆိုတာ အောက်ကမှိန်းခံရုံခံရတာ....မင်းတို့ ယောက်ျားတွေ လိုးနိုင်သလောက် တော့ ခံနိုင်တာပေါ့ကွယ်...."

ကျွန်တော်လည်း မမရီ၏ ပေါင်ဖွေးဖွေးကြီးနှစ်လုံးကြားထဲသို့ ဝင်ထိုင်လိုက်ပြီး သူမ၏ စောက်ပတ်ကြီးအား တောင် မတ်နေသော လီးကြီးနှင့် တေ့ထားကာ နို့ကြီးနှစ်လုံးအား ဆွဲပြီး တအားဆောင့်သွင်းလိုက်ရာ စောစောက လိုးထားသော အရည်များရွှဲနေသောကြောင့် လီးကြီးက ရှောကနဲ ဝင်သွားပါလေတော့သည်။ 

ဒီတခါတော့ အရသာသိထားပြီမို့ စောစောက အချီလောက် အသကုန်မဟုတ်တော့ဘဲ အရသာခံ၍ မှန်မှန်ပဲ လိုးကြပါတော့သည်။ ကျွန်တော်နှင့် မမရီတို့သည် နားလိုက် လိုးလိုက်ဖြင့် ဇိမ်ခံပြီး လိုးနေကြရာ မမရီလည်း အပေးကောင်း....ကျွန်တော်ကလည်း အလိုးကောင်းဖြင့် အားရပါးရ လိုး လိုက်ကြသည်မှာ မွန်းလွဲ ညနေပိုင်းကျမှ အဝတ်အစားတွေ ပြန်ပြီး ဝတ်ဖြစ်ကြပါလေတော့သည်။

နောက်နေ့တွင် ကျွန်တော်သည် မမရီကို တနေကုန် မတွေ့ရသဖြင့် ညနေပိုင်းရောက်တော့ မနေနိုင်ဖြစ်ကာ မမရီတို့ အိမ်ဖက်သို့ ကူးခဲ့ရာ အိမ်အဝင်အထွက်၌ပင် မမရီ၏ မိခင် အရီးလေးနှင့် တွေ့သည်။ ကျွန်တော့်ကို တွေ့လိုက်လျှင်ပင် အရီးလေးကပင် စ၍ နှုတ်ဆက်သည်။

" မောင်တာ....ထမင်းစားပြီးပြီလား ဟေ့...."

" ဟုတ်ကဲ့....အရီးလေး ခုပဲ ထမင်းစားပြီးတယ်....ဒါနဲ့ မမရီကိုလည်း မတွေ့ပါလား....ဘယ်များသွားနေသလဲ အရီးလေး...."

" အော်....မင်းအမ ကိုယ်တွေလက်တွေ ကိုက်ခဲပြီး နေမကောင်းလို့တဲ့ အခုလေးတင် မင်းကို တွေ့မိလားလို့ မေးနေ သေးတယ်...."

" ဟုတ်လား အရီးလေး....ကိုယ်တွေ လက်တွေ ကိုက်ခဲနေရင်လည်း ခါတိုင်းလို ကျွန်တော့်ခေါ်ပြီး အနင်းခိုင်းပေါ့ဗျာ. ....နင်းပေးမှာပေါ့....."

" အေးကွယ်....မင်း အမသွားပြီး မေးကြည့်လိုက်ပါဦး.....အရီးလေး ဟိုဖက်ပိုင်းခဏသွားဦးမယ်....."

" ဟုတ်ကဲ့....အရီးလေး...."

ပြောပြောဆိုဆို မမရီ၏ အမေကြီး ထွက်သွားသဖြင့် ကျွန်တော်လည်း အပေါ်သို့တက်၍ မမရီ အိပ်နေကျ အခန်း လေးအတွင်းသို့ ဝင်ကြည့်လိုက်လျှင် မမရီက အိပ်ယာထက်မှ ပြုံးလျက်သား ဆီးကြို၍နေသည်။

" လာ....မောင်လေး.....မမဖြင့် မျှော်လိုက်ရတာ...."

ဟု ပြောလျက် ထ၍ထိုင်လိုက်ရာ ကျွန်တော်ကလည်း သူမဘေးတွင်ဝင်၍ ထိုင်လိုက်ရင်း....

" ဖြစ်မှ ဖြစ်ရလေ မမရယ်....ကျွန်တော်ဖြင့် ဒီကနေ့ တစ်နေ့လုံး မမကို မတွေ့ရတာနဲ့ ရင်ထဲမှာ တစ်မျိုးကြီးပဲဖြစ်ပြီး မမကို သိပ်လွမ်းတာပဲဗျာ...."

ထိုသို့ပြောရင်းမှပင် ကျွန်တော်သည် မမကို ကြည့်ရင်းစိတ်ကို မထိန်းနိုင်တော့သဖြင့် သူမကို ဖက်ရင်း အားရပါးရပင် သူမ၏ ပါးနှစ်ဖက်အား ဘယ်ပြန်ညာပြန် နမ်းလိုက်သည်။

" အို....ဖြေးဖြေး မောင်လေးရဲ့....ဖြေးဖြေး....မင်း မနေ့က ဆောင့်လိုက် ညှောင့်လိုက်တဲ့ ဒဏ်တွေက မနက်တုန်းက တကိုယ်လုံးကိုင်ရိုက်ထားသလိုပဲ အိပ်ယာထဲကကို မထချင်ဘူး....အထူးသဖြင့် ဟောဒီ မင်း ဆွဲချေထားတဲ့ နို့သီးတွေဟာ အထိကို မခံနိုင်တော့ဘူး.....ဒီမှာကြည့်ပါဦး....အညိုအမဲတောင် စွဲနေတယ်...."

မမရီက ဘော်လီအကျ ႌအား ချွတ်၍ သူမ၏ နို့ကြီးနှစ်လုံးအား ဖွင့်ပြလိုက်ရာ တကယ်ပင် လက်ရာကြီးများထင်၍ ညိုမဲနေပြီး နို့ကြီးနှစ်လုံးမှာ ယောင်နေပါသည်။ နဂိုကမှ ကြီးလှသော နို့အုံကြီးများမှာ အခုလို ယောင်နေတော့ ပိုပြီးဖောင်း ကားနေသည်။ ကျွန်တော်က အသာအယာကိုင်ကြည့်ရာ.....

" အို....ကျွတ်....ကျွတ်....ကျွတ်.....မမရဲ့ နို့ကြီးတွေ ကျိန်းနေတယ် မောင်လေးရယ်.....မနေ့တုန်းကလို အရမ်းကြီး မချေလိုက်နဲ့နော်....တကယ်လို့ မောင်လေး ကိုင်ရင်တော့ အသာအယာကိုင်ပေါ့ကွယ်....."

ကျွန်တော်သည် မမ၏ နို့ကြီးနှစ်လုံးအား အသာအယာပွတ်သပ်ကိုင်တွယ်ရင်းကပင် စိတ်များမှာ ကြွသထက် ကြွလာ ရပြီး ကျွန်တော်၏ လီးကြီးမှာလည်း မာတောင်၍ လာသဖြင့် မနည်းပင် စိတ်ကို ထိန်းထားရလေသည်။

" မမရဲ့....ဟို....ဟို....စောက်ပတ်ကြီးကရော နာနေသလားဟင်...."

" အော်....အဲဒီကတော့ ဒါလောက် မနာပါဘူး....ဒီနို့ကြီးတွေသာ ကျိန်းနေတာပါ....ဘာလဲ မောင်လေးက လိုးချင်နေ ပြန်ပြီလား....."

" ဒါပေါ့....မမရယ်...."

" ကဲဒါဖြင့် မင်းလိုးချင်ရင် လိုးပေါ့....ဒါပေမယ့် မနေ့ကလိုတော့ မကြမ်းနဲ့နော်...."

" ဟုတ်ကဲ့....မမ ကျွန်တော် အခု ကောင်းကောင်းလိုးတတ်နေပါပြီ....မမကြိုက်သလိုပဲ လိုးပါ့မယ်...."

" ကဲ....ဒါဖြင့်....လာ...."

ဟု ပြောပြောဆိုဆို မမရီက ထဘီကို လှန်ပေးလိုက်ရာက ပေါင်ကြီးတွေကို ဒူးကွေးပြီး ထောင်ပေးကာ ကားပေး လိုက်တဲ့အခါမှာတော့ ကျွန်တော်လည်း ဘာမှပြောမနေတော့ပဲ တက်၍လိုးပါတော့သည်။ မမရီက ဖြေးဖြေးမှန်မှန် လိုးရန် ပြောထားသော်လည်း စလိုးကာစ ဆယ်ချက် ဆယ့်ငါးချက်လောက်သာ မှန်မှန်လိုးပြီး နောက်ပိုင်းကျတော့ စိတ်က ထိန်းမရ သိမ်းမနိုင်ဖြစ်လာရသည့်အတွက် မှန်မှန်မှ မြန်မြန်....အဲဒီကမှ မြန်မြန်က ကြမ်းကြမ်းဆောင့်ရင်း ဒလကြမ်းလိုးလေတော့ သည်။ 

မမရီကလည်း စောစောကသာ ဖြေးဖြေးလိုးရန် ပြောသော်လည်း အခုတော့ သူကိုယ်တိုင်ကပင် ဖင်ကြီးတွေကို မြှောက်ကာ မြှောက်ကာဖြင့် ကော့ကော့ပေးနေပြီး အောက်ကနေ တအင်းအင်းညီးလျက် ကျွန်တော့်ခါးကို အတင်းဖက်ပြီး ကျွန်တော်က ဆောင့်၍ လိုးလိုက်တိုင်း သူ့ဖင်ကြီးကို တအားပင် ပင့်ပင့်ပြီးကြွကာ စောက်ပတ် ခုံးခုံးကြီးအား ကော့၍ ကော့၍ ပေးနေသောကြောင့် သူမ၏ စောက်ပတ်အုံနှင့် ကျွန်တော်၏ ဆီးခုံတို့ တဖြောင်းဖြောင်း မြည်အောင်ရိုက်ခတ်နေသည့်ပြင် လီးနှင့် စောက်ပတ် ဝင်လိုက်ထွက်လိုက် အသံတို့ကလည်း တဘွတ်ဘွတ်မြည်နေပါတော့သည်။

" ကောင်းလိုက်တာ....မောင်လေးရယ်....မမ တကိုယ်လုံး ကိုက်ခဲနေတာတွေ ဘယ်ရောက်သွားမှန်း မသိတော့ဘူး.. ...အမလေး....နာနာဆောင့်စမ်းပါ....မောင်လေးရဲ့....ကောင်းလှချည်လားနော်....ဟင်း ဟင်း....ဆောင့် ဆောင့်....လိုး လိုး.. ...အဲ ဟုတ်ပြီ....ဟုတ်ပြီ.....တအားဆောင့်ပါ.....မောင်လေးရဲ့ ဒီထက်ပိုပြီး မဆောင့်နိုင်တော့ဘူးလားနော်.....အား....ဟုတ်. ...ပြီ....အမလေး....ကျွတ်....ကျွတ်...ကောင်းလိုက်တာနော်....."

" အား....ကျွတ်....ကောင်းလိုက်တာ မမရယ်....မမ စောက်ပတ်ကြီးက ကျွန်တော့်လီးကြီးကို ဆွဲညှစ်ထားသလိုပဲ.... ဟင်း...."

" ပြွတ်....ဘွတ်....ပြွတ်....ဘွပ်...."

" ကျွန်တော် ပြီးခါနီးပြီ မမ.....တအားဆောင့်တော့မယ်နော်...."

" ဆောင့် ဆောင့် မောင်လေး.....လိုးသာလိုး....မမလည်း ပြီးကာနီးပြီ....အဲ...ဟုတ်ပြီ....ဟုတ်ပြီ....ပြွတ်....ပြွတ်..... စွပ်...ဘွပ်....စွပ်...ပလွတ်....ဘွပ်...အင့်...အင့်....ကောင်း....ကောင်းလိုက်တာ....ပြီး...ပြီးတော့မယ်....အင့်....အင့်....အား......"

နှစ်ယောက်သားပြိုင်တူပြီးကြရာ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် မလွတ်တမ်းဖက်ထားလိုက်ကြတော့သည်။ ပြီးတော့ လီးနှင့် စောက်ပတ်ကို တပ်လျက်သား မချွတ်ဘဲ မှိန်းနေလိုက်ကြသည်မှာ မည်မျှကြာသွားသည် မသိပါ....အိမ်ရှေ့ဆီမှ.....

" ဟဲ့....သမီး....အရီ အိပ်ပြီလား...."

ဟူသော မမရီ၏ အမေအသံကို ကြားလိုက်ရမှ တစ်ယောက်နှင့် တစ်ယောက် ထပ်လျက်သားရှိနေရာမှ ကဗျာ ကယာထပြီး အဝတ်အစားတွေကို ဝတ်လိုက်ကြကာ မမရီက ဝမ်းလျားမှောက်လျက်....ကျွန်တော်က မမရီ၏ ပေါင်ပေါ်သို့ တက်၍ နင်းပေးသည်။

" မအိပ်သေးပါဘူး အမေ....ကျမ အနင်းခံနေတုန်းပါ....အို....ကျွတ်....ကျွတ်...မောင်လေးကလည်း ဒကောက်ကွေး ကို တက်နင်းတော့ နာတာပေါ့ မောင်လေးရဲ့....ကဲ တော်ပါတော့ကွယ်....ငါ့မောင်လည်း ညောင်းလှရောပေါ့...."

ထိုသို့ပြောမှပင် ကျွန်တော်လည်း မမရီအပေါ်မှ ဆင်းကာ နှစ်ယောက်စလုံး အိမ်ရှေ့သို့ ထွက်ခဲ့ကြသည်။

" အရီးလေး ပြန်လာပြီလား...."

" အေးကွယ်....စကားကောင်းနေတာနဲ့ နည်းနည်းကြာသွားတယ်....ငါ့တူလည်း သမီးကို နင်းပေးရတာ အတော် မောရော့မယ်....ဟောဟိုမှာ ချိတ်ထားတဲ့ ငှက်ပျောသီးရှိတယ်....ဖြုတ်စား မောင်တာ....အားမနာနဲ့နော်...."

" ဟုတ်ကဲ့ အရီးလေး...."

ဟုပြောကာ ငှက်ပျောသီးအား ထ၍ဖြုတ်ပြီး မမရီရော စားအုံးမလား....ရော့ ဟုပြောပြောဆိုဆို ငှက်ပျောသီးတစ်လုံး အား ဖြုတ်ပေးလိုက်ပြီး ကျွန်တော်လည်း ငှက်ပျောသီးစားရင်းက အရီးလေးအား လှမ်းကြည့်လိုက်ရာ ဒူးတုတ်လျက် ဘုရား ဝတ်ပြုနေသောကြောင့် မမရီအား လှမ်းကြည့်ပြီး မျက်စပြစ်ပြလိုက်ရာ....မမရီက ကျွန်တော့် နားနားကပ်ကာ ခပ်တိုးတိုးလေ သံဖြင့်....

" အမေက သိပ်ပြီးအလိုက်သိတာ.....သူ့သမက်လေးနဲ့ သူ့သမီး မောနေကြတာ သိလို့ အမောပြေ ငှက်ပျောသီး ကျွေးတာလေ....မောင်လေး မင်းယောက္ခမကြီးက ဘယ်လောက်သိတတ်လဲ....."

" အို....တိုးတိုး....အရီးလေး ကြားသွားဦးမယ်...."

ဒီတော့ မမရီက ကျွန်တော့်အား မျက်စောင်းလေးချိတ်ကာ ကြည့်လိုက်ပြီး ကျွန်တော့်လီးကြီးကို လှမ်းနှိုက်၍ လက် နှင့် ဆုတ်ထားလိုက်သောကြောင့် ကျွန်တော်ကလည်း အားကျမခံ မမရီ၏ နို့ကြီးအား လှမ်းဆွဲပြီး ဆုပ်နယ်ပေးကာ မမရီ၏ သနပ်ခါးရည်ကြဲလူးထားသော ပါးလေးနှစ်ဖက်အား ဘယ်ပြန်ညာပြန် နမ်းပစ်လိုက်ပါတော့သည်။ ခဏနေတော့ အရီးလေး လည်း ဘုရားဝတ်ပြု၍ ပြီးသွားသောကြောင့် ကျွန်တော်လည်း ကိုယ်ရှိန်သတ်ကာ ခပ်တည်တည်ပင် ဆက်၍ ထိုင်၍ ရောက် တတ်ရာရာ စကားပြောရင်း တဖြေးဖြေးညဉ့်နက်လာသောကြောင့် မမရီတို့ သားအမိအား နှုတ်ဆက်ကာ အိမ်သို့ ပြန်ခဲ့ပါလေတော့သည်။

နောက်ရက်များတွင် လူမလစ်၍ မမရီနှင့် ကျွန်တော်တို့မှာ အလုပ်မဖြစ်ကြပါ။ တစ်ယောက်နှင့် တစ်ယောက် ရသည့် အချိန်လေးတွေကို အလွတ်မပေးဘဲ ဖက်နမ်းခြင်း နို့နှိုက်ခြင်း လီးနှိုက်ခြင်းများမှလွဲ၍ လိုးလောက်အောင် အချိန်မရခဲ့ကြပေ။ ကျွန်တော်တို့လည်း အောင့်အီးမျိုသိပ်ကာ အချိန်ကောင်းအား စောင့်နေကြရာ တစ်နေ့တွင်တော့ မမရီ၏ အမေ အရီးလေးက ကျွန်တော့်အား ခေါ်၍....

" မောင်တာရေ....အရီးလေးလည်း မနက်ကို ပဲခူးသွားပြီး ရစရာ အကြွေးလေးတွေ သွားတောင်းအုံးမယ်....နှစ်ရက် သုံးရက် ကြာချင် ကြာမလားမသိဘူး....အရီးလေး မရှိတုန်း မင်း မမရီအဖေါ်ရအောင် အိမ်အစောင့် အိပ်လိုက်ပါနော်....မင်း လိုချင်တာရှိလဲ မှာလိုက်ပေါ့ အရီးလေး ဝယ်ခဲ့မယ်...."

" မမှာတော့ပါဘူး အရီးလေးရယ်....ဒါပေမယ့် အိမ်အတွက်တော့ စိတ်ချပြီးသွားပါ....ကျွန်တော့် မမရီ အဖေါ်ရ အောင် စောင့်အိပ်ပေးပါ့မယ် အရီးလေး...."

ကျွန်တော်တို့လည်း ရေငတ်တုံး ရေတွင်းထဲ ကျသည့်အလား ဝမ်းသာမဆုံးအောင်ဖြစ်လျက် မနက်ဖြန် မြန်မြန် ရောက်ပါစေဟု ဆုတောင်းကာ မမရီအား မျက်စပြစ်၍ ပြလိုက်ရာ မမရီကလည်း ကျွန်တော့်အား မျက်စောင်းလေးပြန်၍ ထိုး လိုက်ပါတော့သည်။ နောက်တစ်နေ့ညနေတွင် မမရီတို့ အိမ်သို့ ကျွန်တော် ကူးလာတော့ ထမင်းပွဲ အဆင်သင့်ဖြင့် စောင့်နေ သော မမရီကို တွေ့ရသည်။ ထမင်းပွဲသို့ဝင်ကာ နှစ်ယောက်အတူတူ စားကြပြီး မမရီကို ကြည့်ကာ ကျွန်တော်က ပြုံးလိုက်မိ သည်။ 

" ဘာပြုံးတာလဲ....သူ ဒီနေ့ သိပ်ပျော်နေတယ် ထင်တယ်....."

" မမရော မပျော်လို့လား....ကျွန်တော်က ခုထဲက လီးတောင်နေပြီ သိလား...."

" ကဲပါကွယ် ခုတော့ ထမင်းကိုပဲ ဝအောင်စားကြပါအုံးစို့ကွယ်...."

နှစ်ယောက်သားအတူ ထမင်းစားပြီးကြတဲ့အခါမှာတော့....

" ကဲ....ဟိုမှာ ယုံသားကြော်နဲ့ ရေနွေးကြမ်း အဆင်သင့်ပြင်ထားတယ်....သွား...သွား....မမ ဒါလေး သိမ်းပြီးရင် လာခဲ့မယ်...."

ဟုပြောသဖြင့် ကျွန်တော်လည်း အိမ်ရှေ့တွင် ယုံသားကြော် တမြုံ့မြုံ့ဝါးရင်း မမရီအား စူးစိုက်ကြည့်နေမိရာ မမရီမှာ ကြည့်လေ ကြည့်လေ လိုးချင်စရာ ကောင်းလေ ဖြစ်နေလေသည်။ မမရီ ကုန်းလိုက် ကွလိုက် လှုပ်ရှားလိုက်တိုင်း တုံ၍နေ သော ဖင်သားကြီးများနှင့် နို့အုံကြီးများက အသဲယားစရာကြီးဖြစ်နေလေသည်။ ခဏကြာလျှင် မမရီလည်း သိမ်းဆည်းပြီးပြီမို့ ကျွန်တော့် အနားသို့ လာထိုင်ရင်း မချိုမချဉ် မျက်နှာပေးဖြင့် မျက်စောင်းလေးချိတ်၍ ကြည့်လိုက်သည်။

" ဘာလဲ မင်းက မမကို မမြင်ဖူးတဲ့ သူကျနေတာပဲ ကြည့်နေလိုက်တာ...."

" မမကလည်း လှလို့ ကြည့်တာပဲဟာ...."

" အော်....ဟင်း....ဟင်း....မမကို သိပ်မြှောက်မနေပါနဲ့ တော်ကြာ မင်းသဘောရှိ မမက ပေးမှာပါနော်...."

" မြှောက်ပြောနေတာ မဟုတ်ပါဘူး မမရယ်....မမက ကြည့်ရင်း ကြည့်ရင်းနဲ့ကို ပိုပိုလှလာလို့ပါ...."

" ကဲပါ....ဟိုမှာ မိုးတွေရွာလာပြီ တံခါးတွေ ပိတ်လိုက်ပါအုံးမယ်....."

တံခါးတွေကို ကျွန်တော်ကလည်း ဝိုင်းပိတ်ပြီးတော့ နှစ်ယောက်စလုံး အခန်းထဲသို့ ဝင်ခဲ့ကြပါသည်။ အခန်းထဲ ရောက်တော့ မမရီက သူ့ရဲ့ကိုယ်ပေါ်က အဝတ်အစားတွေ အားလုံးကို ချွတ်ပစ်လိုက်ပါတော့သည်။ အဝတ်အစားတွေ ချွတ်ပြီးသွားတော့ မမရီရဲ့ ကိုယ်လုံးတီးကြီးကို ကျွန်တော်က ငေးပြီး ကြည့်နေမိသည်။

" ဘာလုပ်နေတာလဲ မောင်လေး.....မင်းအဝတ်တွေ ချွတ်တော့လေ ဒါကြီးကို မင်းလိုးချင်လှချည်ရဲ့ဆို....."

ထိုသို့ပြောလိုက်ရင်းက ခုံးပြီးထနေသော သူမ၏ စောက်ဖုတ်ကြီးအား လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဖြဲ၍ ပြလိုက်ရာ လက်တဝါး မကရှိသည့် မမရီ၏ စောက်ပတ်ကြီးထဲမှ ပန်းရောင်သန်းကာ လက်တဆစ်ခန့်ရှည်သော စောက်စိလေးက ငုတ်တုတ်လေး ဖြစ်၍ နေလေသည်။ ကျွန်တော်လည်း ကြာရှည်ကြည့်မနေနိုင်တော့ဘဲ ချက်ခြင်းပင် ပုဆိုးရော အကျ ႌပါ ချွတ်ပစ်လိုက်ပြီး ကိုယ်လုံးတီးဖြင့် မတ်တပ်ရပ်နေသော မမရီ၏ ရှေ့တွင် ဒူးထောက်၍ ထိုင်ချလိုက်ရာက သူမ၏ ဖင်ကြီးကို သိုင်းဖက်လိုက်ပြီး စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးကို ကုန်း၍ နမ်းလိုက်မိပါတော့သည်။

" အို....အို....မောင်လေး.....ဟင့်....ယားလိုက်တာကွယ်.....အို့....အ...."

တတွန့်တွန့်ဖြစ်သွားရာကပင် မမရီသည် ထိုင်ချလိုက်ပြီး တဆက်တည်းမှာပင် ပက်လက်လှန်ချလိုက်ကာ ဒူးနှစ်လုံး ကို ကွေး၍ထောင်လိုက်ပြီး ကားလိုက်သည်။ ပြီးတော့ လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် စောက်ပတ်ကြီးကို ဖြဲပေးထားလိုက်လေသည်။ မမရီ ၏ စောက်ပတ်ကြီးက အရည်တွေ အတော်ပင် ရွှဲနေပြီဖြစ်သည်။ ဒီအခါမှာတော့ ကျွန်တော်လည်း မမရီရဲ့ စောက်ပတ်ဝမှာ လီးကြီးထိပ်ကို တေ့ပြီး တအားပြစ်ဆောင့်လိုက်ရာ ပြွတ်ကနဲ အသံမြည်သွားပြီး လီးကြီးက အဆုံးထိဝင်သွားရာ မမရီက လည်း အောက်မှနေ၍ ကော့ပေးသည်။

" ဆောင့်....ဆောင့်....မောင်လေး....နာနာဆောင့်....."

" ပြွတ်....ဘွပ်.....ပလွတ်....ပြွတ်....ဘွတ်...."

" အင့်....အင့်....အ....အီး....အင့်...."

ကျွန်တော်လည်း လက်နှစ်ဖက်နဲ့ နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ညှစ်ဆွဲကာ စိတ်ရှိလက်ရှိ ဆောင့်လိုက်ရာ လီးဝင်လီးထွက် အသံ လေးများပင်မက မမရီ၏ ညီးသံလေးတွေပါ ထွက်ပေါ်၍ လာတော့သည်။

" ပြွတ်.....ဘွတ်....ပြွတ်....ဖွတ်...."

" အင့်....အင့်....မောင်....မောင်လေး.....ခဏ ချွတ်လိုက်အုံး....."

" ဟာ....မမကလဲ....."

" မင်း ကောင်းအောင် ပုံစံပြောင်းပြီး ခံပေးမလို့...."

" ဘယ်လိုလဲ ကျွန်တော် မသိဘူး...."

" ပလွတ်...."

ပြောရင်းက လီးကြီးကို ဆွဲချွတ်လိုက်ရာ ကျွန်တော့်လီးကြီးက မမစောက်ဖုတ်ထဲမှ အရည်တွေ ရွှဲနစ်ပေကျံပြီး ထွက် လာသည်။ မမရီက ကျွန်တော့်လီကြီးကို တပ်မက်စွာနဲ့ ကြည့်ရင်း ထထိုင်လိုက်ပါတယ်။

" မင်းကို မမပြမယ်.....ဒီမှာကြည့်...."

ဟုဆိုကာ သူရဲ့ကိုယ်လုံးတီးကြီးကို ကျွန်တော့်ဘက်ကို ကျောခိုင်းလိုက်ပြီး ကျွန်တော့်ရှေ့မှာပင် လေးဘက်ထောက် လိုက်တော့ရာ ဖွေးကနဲ ကားတစ်သွားတဲ့ သူ့ဖင်ကြီးတွေကိုကြည့်ပြီး ကျွန်တော့်ရင်ထဲမှာ ဗြင်းကနဲတောင် ဖြစ်သွားရပါတယ်။ ဖင်ဖွေးဖွေးကြီးကြားကနေ နောက်ကို စူထွက်နေတဲ့ မမရီရဲ့ စောက်ပတ်ကြီးကလည်း နှုတ်ခမ်းသားကြီးတွေက နောက်ကို လက်နှစ်လုံးလောက်ပင် ပြူးထွက်နေပြီး အရည်တွေက ရွှဲနစ်နေတာကို တွေ့ရတာ ကျွန်တော်ဖြင့် တကိုယ်လုံးကို မရိုးမရွဖြစ် လာတော့တာပါပဲ....။ 

မမရီက ကျွန်တော့်ကို ဘာမှ မပြောသေးပါဘူး။ ကျွန်တော်က သူ့ဖင်ကြီးတွေကို အာသာငမ်းငမ်းနဲ့ ကြည့်နေမှန်းသိလို့ တမင် အကြည့်ခံနေတာနဲ့တူပါတယ်။ ဒါမှလည်း ကျွန်တော်က သူ့ကို စွဲလန်းမှာဖြစ်တာကို သူက သိနေ တယ်လေ။ အိပ်ယာပေါ်မှာ ထိုင်ချထားတဲ့ ကျွန်တော်ဟာ တကိုယ်လုံးလည်း မရိုးမရွဖြစ်လာရော ကျွန်တော့်အလိုအ လျောက်ဘဲ ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်မိပါတယ်။ 

ပြီးတော့ မမရဲ့ဖင်ကြီးတွေ နောက်နားကို တိုးလိုက်ပြီး သူ့ဖင်ကြီးတွေကို လက် နှစ်ဖက်နဲ့ ညှစ်လိုက် ဆုတ်လိုက်နဲ့ လုပ်ပေးတဲ့အပြင် စိတ်တွေကလည်း အတော်ကြီးထလာတာကြောင့် မမရီရဲ့ ဖင်ဖွေးဖွေး အိအိကြီးတွေကို ငုံ့ပြီးနမ်းလိုက်မိပါတယ်။ ပြီးတော့ ကျွန်တော် ကြည့်လိုက်တော့ မမရီရဲ့ နို့အုံထွားထွားကြီးတွေဟာ သူမက လေးဘက်ထောက် မှောက်ရက်ဆိုတော့ အောက်ဖက်ကို တွဲလောင်းကြီးဖြစ်နေပါတယ်။ ပြီးတော့လည်း မမရဲ့ ကျောသား လေးတွေဟာ ဝင်းပြီးပြည့်နေတာကြောင့် ကျွန်တော့်လက်က မမရဲ့ ကျောပြင်လေးကို လှမ်းပြီး ပွတ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ 

ဒီမှာ တင် ကျွန်တော့်ရဲ့ အဆမတန်ဖြစ်နေတဲ့လီးကြီးဟာ မမရဲ့ နောက်ကိုစူထွက်နေတဲ့ စောက်ပတ်ဝမှာ တေ့ထောက်မိပါတော့ တယ်။ ဘယ်လိုလုပ်ရမယ်ဆိုတာကို ကျွန်တော်သိသွားပါပြီ။ ဒီလိုသိသွားတဲ့အခါမှာပဲ အတော်ကြီးကို လိုးချင်နေပြီဖြစ်တဲ့ ကျွန်တော်ဟာ မမရဲ့ ကျောပြင်လေးကို သုံးလေးချက် ပွတ်ပေးလိုက်ပြီးမှ ကျွန်တော့်ရဲ့ လက်နှစ်ဖက်ဟာ သူ့ရဲ့ ခါးလေးကို ဆွဲကိုင်လိုက်ပါတယ်။

အဲဒီအချိန်မှာပဲ ကျွန်တော် လိုးတော့မယ်ဆိုတာကို သိသွားပုံရတဲ့ မမဟာ သူ့ရဲ့ ရှေ့မှာ ထောက်ထားတဲ့ လက်နှစ် ဖက်ကို ပြင်ပြီးထောက်လိုက်ရာက သူ့ရဲ့ခါးလေးကို ခွက်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ သူ့ဖင်ကြီးတွေကိုလည်း ကော့ပြီး ထောင် ပေးလာပါတယ်။ မမရီတစ်ယောက် အလိုးခံဖို့ အဆင်သင့်ပြင်ပေးတဲ့ ဟန်ပန်လေးကိုတွေ့ပြီး ကျွန်တော့်ရဲ့ စိတ်တွေဟာ ပိုပြီး ထလာတာကြောင့် ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့ စောက်ပတ်ဝမှာ တေ့ထောက်ထားတဲ့ ကျွန်တော့်ရဲ့ လီးကြီးကို ဖိပြီး လိုးသွင်း လိုက်ပါတော့တယ်။

" ဗြိ....ဗြိ....ဗြစ်....ဗြစ်....ပလွတ်....ဘွပ်...."

" အမေ့....အင့်....လန့်သွားတာပဲ မောင်လေးရယ်.....လိုးတော့မယ်ဆိုလဲ ပြောအုံးမှပေါ့ကွာ.....ဟင်း....ဟင်း....ကဲ. ....လိုး....လိုး....လိုးတော့...."

ကျွန်တော်လည်း လီးကြီးကို မမရီရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးထဲကနေ တဝက်သာသာလောက်ပဲ ဆွဲထုတ်ပြီး ဆောင့်ကာ ဆောင့်ကာနဲ့ လိုးပစ်လိုက်ပါတော့တယ်။ ကျွန်တော် ဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်း မမရဲ့ ဖင်ကြီးတွေဟာ တုံကနဲ တုံကနဲဖြစ်သွားရ ကာ ကျွန်တော်ဖြင့် သိပ်ကိုအားရတာပါပဲ။

" ပြွတ်....ဘွပ်....ပလွတ်....ပြွတ်....ဗြစ်....ဗြစ်....ပြွတ်...."

" အင့်....အင့်....အမလေး ကောင်းလိုက်တာ မောင်လေးရယ်.....အမလေး....မင်းလီးကြီးကလည်း အရွယ်နဲ့ မမျှဘူး ....ကြီးလိုက်တာ.....အားရလိုက်တာ.....မောင်လေးရယ်....ဟင်း....ဟင်း...."

လေးဘက်ထောက်ထားတဲ့ မမရဲ့ ကိုယ်လုံးတီးကြီးဟာ ရှေ့တိုးနောက်ငင်နဲ့ လှုပ်နေပြီး မမရဲ့အောက်ဖက်ကို တွဲကျ နေတဲ့ မမရဲ့ နို့ကြီးတွေဟာလည်း လှုပ်ရမ်းနေတာကို တွေ့ရပါတယ်။ မမရဲ့ မျက်နှာဟာ ဘယ်လိုဖြစ်နေတယ်ဆိုတာကို မသိ မမြင်ရပေမယ့် မမရဲ့ ခေါင်းလေးကတော့ နောက်ကို လန်လန်သွားတာကို တွေ့ရပါတယ်။

" အင့်....မောင်လေး....ကောင်းလား.....အင့်....အင့်....."

" ကောင်းတယ်....မမ....ဟင်း....."

" ပြွတ်....စွပ်....ပလွတ်....ဘွပ်....ပြွတ်....."

" ဘယ့်နှယ်လဲ ဒီပုံစံက ပိုကောင်းတယ်မို့လား....မောင်လေး....."

" ဟုတ်တယ် မမ....ဒီပုံစံက သိပ်အရသာရှိတာပဲ...."

" ဆောင့်....ဆောင့်လေ မောင်လေးရဲ့....ဟင်း....ဟင်း....ဆောင့်ထည့်လိုက်စမ်းပါ....ဖွပ်.....ပလွတ်....ဗြစ်....အား. ....ဟုတ်ပြီ....အင့်....အား....ဖွတ်...ပလွတ်...ဗြစ်....ပြွတ်....အ....အင့်....အမလေး ကောင်းလိုက်တာနော်....."

ခဏတာ စကားပြောမိတဲ့ အချိန်လေးမှာ ကျွန်တော့်ရဲ့ ဆောင့်အားတွေဟာ လျှော့ပြီးသွားရတဲ့အတွက် မမဟာ သည်းမခံနိုင်လောက်အောင်ကို ဖြစ်သွားပြီး ကျွန်တော့်ကို တအားဆောင့်ပြီး လိုးခိုင်းပါတော့တယ်။ ဒီပုံစံက မမရဲ့ တကိုယ် လုံးက အချက်အချာအကျဆုံးဖြစ်တဲ့ ဖင်ကြီးကို ကြည့်ပြီး လိုးရတာက တစ်ကြောင်း၊ သူ့ စောက်ပတ်ကြီးထဲကို လီးကြီး ဝင် လိုက် ထွက်လိုက်ဖြစ်နေတာကို မြင်နေရတဲ့အပြင် သူ့ဖင်ကြီးနဲ့ စောက်ပတ်ကြီးတွေရဲ့ ဘယ်လိုလှုပ်ရှားပြောင်းလဲပြီး အလိုးခံ နေတယ်ဆိုတာတွေ တွေ့မြင်နေရလို့ ဒီပုံစံက လိုးရတာ အရသာတွေ့လှပါတယ်။ 

ဒါ့အပြင် နောက်ကနေ ဒူးထောက်ပြီး သူ့ခါး ကို ဆွဲဆွဲပြီး ဆောင့်ရတာကြောင့် အားရပါးရလည်း ရှိလှပါတယ်။ ဒီလိုကောင်းနေရတဲ့အတွက်ကြောင့်လဲ ကျွန်တော်ဟာ မမ ရဲ့ ခါးကို မလွတ်တန်းဆွဲပြီး လီးချောင်းကြီးကို သူ့စောက်ဖုတ်ထဲကနေ တဆုံးနီးပါးဆွဲဆွဲချွတ်ပြီး အသကုန်ဆောင့်ပြီး လိုးနေ ပါတော့တယ်။

" ပြွတ်....ဘွပ်....စွပ်....ဘွပ်....အား....ဟင်း.....ပြွတ်....ဗြစ်.....အား....မောင်....မောင်လေး ဟင်း...ဟင်း....မမဖြင့် မင်း လီးကြီးကို မမ....ဟင်း...ဟင်း....စောက်ပတ်ထဲမှာ အချိန်ပြည့်ထည့်ထားချင်တာပါဘဲ....မောင်လေးရယ်.....အမလေး.. ..လေး....ဟင်း....."

မမရီဟာ သူ့ရဲ့လက်နှစ်ဖက်ကို ကျားကန်သလို ကန်ပြီး တောင့်ထားပြီး သူ့ဖင်သားဖွေးဖွေးကြီးတွေကို နောက်ကို ပစ်ပစ်ပြီး အားရပါးရ ကော့ပေးကာ ပယ်ပယ်နယ်နယ်ကြီးကို အလိုးခံနေတော့တာပါပဲ။ ပြီးတော့လည်း ကျွန်တော် ဆောင့် လိုက်တိုင်း သူ့ရဲ့ ခေါင်းလေးက နောက်ကို လန်၍လန်၍ ဖြစ်နေရပါတယ်။

" အား....ဟင်း....မောင်လေး.....မမလေ....မမ....ပြီးချင်...ပြီ....လုပ်....ဆောင့်....ဆောင့်.....အမလေးနော်....အား. ....အ....ကျွတ်....ကျွတ်....."

" အီး....အ.....မ...မမ....အင်း....အ...အ...."

မမရီရဲ့ ဖင်ကြီးတွေ ခါရမ်းသွားရတဲ့ အချိန်မှာပဲ ကျွန်တော့်လီးချောင်းကြီးဟာလဲ ပူကနဲဖြစ်သွားရတာကြောင့် လီးကြီးကို မမရဲ့ စောက်ပတ် စူစူကြီးထဲကို အတင်းဆောင့်ထည့်လိုက်ကာ သူမရဲ့ ကျောပေါ်ကိုပါ ကျွန်တော်က ဖက်ရက် သား မှောက်ကျသွားတဲ့အခိုက်မှာပဲ မမဟာလည်း ရှေ့ကို ဝမ်းလျားထိုးပြီး ကျသွားရပါတော့တယ်။ အတော်လေးပဲကြာ အောင် ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်ဟာ ထပ်လျက်သားပင် မှိန်းနေကြပါတယ်။ 

ပြီးတော့မှ နှစ်ယောက်စလုံး လှုပ်လှုပ်ရွရွဖြစ် လာကြရပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း မမရဲ့ဘေးကို ပက်လက်လှန်ချလိုက်တဲ့အခါမှာတော့ ကျွန်တော့်ရဲ့လီးကြီးက သူ့စောက် ပတ်ထဲကနေ ပြွတ်ကနဲ ကျွတ်ထွက်သွားရပါတယ်။ လီးကြီးပေါ်မှာလည်း အရည်တွေစိုရွှဲပြီး ပေကျံနေပါတယ်။ မမက မှောက် ရက်သားလေးကနေ မျက်နှာလေး စောင်းထားရက်က ကျွန်တော့်ရဲ့ လီးကြီးကို လှမ်းကြည့်လိုက်ပြီး....ချက်ချင်းပဲ ကုန်းထ လိုက်ပါတယ်။ 

ပြီးတော့ သူ့ထဘီကို လှမ်းပြီး ဆွဲယူလိုက်ရာက ကျွန်တော့်ရဲ့ လီးတန်ကြီးနဲ့ ပေါင်ခြံတဝိုက်ကို သုတ်ပေးပါ တယ်။ ပြီးတော့ ကျွန်တော့်ရဲ့ လီးချောင်းကြီးပေါ်မှာ ထဘီလေးနဲ့အုပ်ပြီး လီးတန်ကြီးကို ဆုတ်လိုက် နယ်လိုက်လုပ်ပေးပါ တယ်။

" ဟင်း....မင်းဟာကြီးကတော့ တကယ်ပါပဲ....ခုထိကျကို မကျသေးဘူး....ဟင်း...ဟင်း....ကြီးလိုက် မာလိုက်တာ လည်း မပြောပါနဲ့တော့...." လို့ပြောပြီး မမရီဟာ ကိုယ်တုံးလုံးကြီးနဲ့ပဲ မီးဖိုထဲကို ဝင်သွားပါတယ်။ ခဏနေတော့ မမရီ ပြန် ထွက်လာရာ လက်ထဲမှာ မတ်ခွက်ကြီးနှစ်ခွက် ကိုင်လာတာကို တွေ့ရပါတယ်။

" ကဲ....မောင်လေး....မင်းအတွက် မမစီစဉ်ထားတာ....ရော့...."

ကျွန်တော်က လှမ်းယူပြီး ကြည့်လိုက်တော့ နွားနို့နဲ့ ကြက်ဥရောဖျော်ထားတာတွေဖြစ်ကြောင်း တွေ့ရတာနဲ့ ကျွန် တော်လည်း သောက်လိုက်ပါတယ်။ သူကလည်း သူ့လက်ထဲက မတ်ခွက်ကြီးကိုကိုင်ပြီး မော့သောက်ပါတယ်။ စားသောက် ပြီးသွားတာနဲ့ အမောလဲပြေ ှဗိုက်လဲဝသွားတော့ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက်လှမ်းပြီး ကြည့်လိုက်ရာက မမရီကပဲ....

" မောင်လေး....."

" ဗျာ.....မမ...."

" မင်း ဒီနေ့ မမနို့တွေကို စို့မပေးရသေးဘူးနော်....လာ....အခုစို့ပေး....."

ကျွန်တော်လည်း သူ့နို့ကြီးတစ်ဖက်ကို အားရပါးရပဲ စို့ပေးနေပါတော့တယ်။ မမရီရဲ့ လက်တဖက်က ကျွန်တော့်ရဲ့ တောင်မတ်နေတဲ့ လီးတန်ကြီးဆီကို လှမ်းကိုင်ပြီး လီးချောင်းကြီး တစ်ချောင်းလုံးကို အရင်းမှ အဖျားတိုင်အောင် လိုက်ပြီး ဆုတ်နယ်ပေးနေပါတယ်။ နောက်ပြီး ကျွန်တော့်ရဲ့ ဂွေးအုကြီးတွေကိုလည်း သူ့လက်ဖဝါးထဲထည့်ပြီး ဖွဖွလေး ညှစ်လိုက် ဆုတ်လိုက်နဲ့ လုပ်ပေးနေပါတယ်။ ဒါတင်မကသေးဘဲ ကျွန်တော့်ရဲ့ပေါင်ခြံနဲ့ ပေါင်တွင်းသားတွေကို သူ့ရဲ့လက်ဖဝါးနုနုလေး နဲ့ ပွတ်ပြီးပေးနေတော့ ကျွန်တော့်မှာ အရသာရှိလွန်းတာကြောင့် မမရဲ့နို့ကြီးကို အတင်းဖိပြီး စုပ်လိုက်တော့....

" အ....အ...."

ဆိုတဲ့ အသံလေးထွက်သွားပြီး မမရဲ့ မျက်နှာလေးဟာ ရှုံ့ကနဲ ရှုံ့ကနဲ မဲ့သွားရာက သူ့လက်ထဲက ကျွန်တော့်ရဲ့ လီး ကြီးကိုလည်း အတင်းပဲ ဆုတ်ညှစ်လိုက်ပါတယ်။ မမဟာ သူမရဲ့နို့တစ်ဖက်ကို အစို့ခံလို့ အားရသွားတာနဲ့ ကျွန်တော့်ရဲ့ ပါးစပ်ထဲက သူ့ရဲ့နို့အုံတစ်ဖက်ကို ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး ကျန်တဲ့နို့အုံတစ်ဖက်ကို ပြောင်းပြီး ကျွန်တော့်ရဲ့ ပါးစပ်ထဲ ပြောင်းထည့် ပေးပြန်တော့ရာ ကျွန်တော်လည်း စိတ်တွေထလွန်းနေတာကြောင့် မမရီရဲ့ နို့ကို အတင်းပဲ ဆွဲစို့ပစ်လိုက်ပါတယ်။ အတော် ကြာအောင်ပဲ နို့နှစ်လုံးကို အားရအောင် အစို့ခံပြီးတဲ့နောက်မှာတော့ မမဟာ သူ့ရဲ့နို့ကို ကျွန်တော့်ပါးစပ်ထဲက ဆွဲချွတ်ပြီး ခါး ကို စန့်လိုက်ပါတယ်။ 

ပြီးတော့ သူ့ပေါင်ပေါ်က ကျွန်တော့်ရဲ့ ခေါင်းကို လက်နဲ့အသာမလိုက်ပြီး သူ့ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ခေါင်း အောက်ကနေ ဆွဲထုတ်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ကျွန်တော့်ခေါင်းကို ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ အသာပြန်ချပေးလိုက်ပြီး မတ်တပ်ရပ် လိုက်ရာ မမရီရဲ့ ဝတ်လစ်စလစ်ကိုယ်လုံးကြီးဟာ ကြမ်းပြင်မှာ ခြေဆင်းပြီး ပက်လက်ဖြစ်နေတဲ့ ကျွန်တော့်ရဲ့ ခါးကို ခွရပ် လိုက်ပြီး ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ချလိုက်ပါတယ်။ 

နောက်သူ့ရဲ့ ကိုယ်လုံးကြီးကို နောက်ကိုနည်းနည်းရွေ့ပြီး ကျွန်တော့်ရဲ့ လီးချောင်းကြီးကို လက်တစ်ဖက်က ကိုင်ပြီး မမရီဟာ ကုန်းကုန်းကွကွနဲ့ သူ့ဖင်ကြီးကို မြှောက်လိုက်ရာက လီးချောင်းကြီးကို သူမရဲ့ စောက်ပတ်ဝမှာ တေ့လိုက်ပြီး ထိုင်ချလိုက်တော့ရာ ဇိကနဲ ဇိကနဲဖြစ်ပြီး ကျွန်တော့်ရဲ့ လီးချောင်းကြီးဟာ မမရီရဲ့ စောက်ပတ်ထဲကို တဆုံးဝင်သွားရပါတော့တယ်။

" ဗြစ်....ပလွတ်...ပြွတ်....ဖွတ်....ပလွတ်....ပြွတ်....ဗြစ်...."

" အ....အ....မမ....အား...."

" အ....အား.....ကောင်းလားဟင်....မောင်လေး...."

မမရီဟာ သူမရဲ့ဖင်ကားကားအယ်အယ်ကြီးကို မြှောက်ကာ ချကာနဲ့ ကျွန်တော့်ရဲ့ အပေါ်တက်ခွပြီးလိုးပေးနေပါ တယ်။ တခါတရံမှာ မမရီဟာ ကျွန်တော့်လီးကြီးကို သူမစောက်ပတ်ထဲ တဆုံးသွင်းထားပြီး စကားဝိုင်းလှည့်ကစားပေးလိုက် တဲ့အခါများဆိုရင် ကျွန်တော့်မှာ မခံစားနိုင်လောက်အောင် ကောင်းလှတဲ့ အရသာနဲ့အတူ ကျွန်တော်ရဲ့ ခါးမှာကော့ကော့ တက်သွားရပါတော့တယ်။ မမရီဟာ ရမက်စိတ်တွေ အဆမတန်ထကြွလာပြီး ဆောင့်ချက်တွေဟာလည်း တစ်ချက်ခြင်း ဆောင့်ရာကနေ တဖြေးဖြေးမြန်ဆန်လာပါတယ်။ 

" အား....ဟား....အား.....ကောင်းလိုက်တာ မမရယ်....အ...ဆောင့်...ဆောင့်....မမ....အ....အား...."

" အင်း....အား.....မမလည်း ကောင်းတယ် မောင်...ရယ်....အ...အောက်ကနေ ပြန်ပင့်ဆောင့်...ဆောင့်....အ....အ ...အင်း....."

" ပြစ်....ပလွတ်....ပြွတ်....ဖွတ်...ဗြစ်...ဗြစ်....အင့်...အင့်....အ.....ဒုတ်....အမလေး....အ....ရှီး...."

မမရီရဲ့ အားနဲ့ ဆောင့်လိုးအချ ကျွန်တော်ကလည်း ပြန်ပင့်ဆောင့်အလိုးနဲ့ ဆုံပြီး ကျွန်တော်ရဲ့လီးကြီးဟာ မမရီရဲ့ သားအိမ်ကိုတောင် သွားဆောင့်မိပါတော့တယ်။ မမရီဟာ မျက်နှာလေးတစ်ချက်မဲ့ကာ အမလေး တ ငြီးလိုက်ပြီး.....

" မောင်လေး.....မမ...ပြီး....ပြီးတော့မယ်.....ကော့ဆောင့်...ဆောင့်......အ....အင်း....အား....."

" ဗြစ်...ပလွတ်....ဖွတ်....ပြွတ်.....ဗြစ်....ဗြစ်....အင့်...အင့်...အား...."

" အား.....မမ....ကျွန်တော်လည်း ပြီးတော့မယ်.....မမ.....အား....မမ....ဆောင့်....ဆောင့်....အင့်...အင့်...."

မမရီကလည်း ပြီးခါနီးမှာ အပေါ်ကနေ အားနဲ့ဆောင့်ချပြီး လိုးပေးနေသလို....ကျနော်ကလည်း မမရီရဲ့ စောက်ပတ် ကြီးကို အောက်ကနေ အင့်ကနဲ အင့်ကနဲ အားနဲ့ပြန်ပင့်ဆောင့်ပေးအပြီးမှာတော့....

" အား....အ....အား.....ကောင်းလိုက်တာ မောင်ရယ်.....မမ....ပြီး....ပြီး....အ...အ...ရှီး...."

" အား....မမ.....အား.....ပြီး...ပြီးပြီ....မမ...."

ကျွန်တော်နဲ့ မမရီဟာ အားရပါးရတက်ညီလက်ညီ ဆောင့်လိုးပြီးကြတဲ့အဆုံးမှာတော့ တအားအား အော်ငြီးရင်း ပြိုင်တူပြီးသွားကြပါတော့တယ်။

" မမတော့ အရမ်းကောင်းတာပဲကွယ်....မောင်လေးရော ကောင်းလားဟင်...."

" ကောင်းတာပေါ့ မမရယ်....."

" မမကတော့ မောင်လေးကို သိပ်ချစ်သွားပြီ....မောင်လေးကရော မမကို ချစ်ရဲ့လား....."

" မမနဲ့ ထပ်တူပါပဲ....မောင်လေးလည်း မမကို အရမ်းချစ်သွားပြီ...."

ကျွန်တော်နဲ့ မမရီသည် တီတီတာတာချစ်စကားလေးတွေ ပြောရင်း အမောဖြေကာ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ကြည်နူးပျော်ရွှင်တဲ့ အပြုံးလေးတွေနဲ့ ကြည့်နေမိကြပါတော့တယ်။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။