Tuesday, January 29, 2013

အစားထိုး ချစ်သူ အပိုင်း ( ၂ )

အစားထိုး ချစ်သူ အပိုင်း ( ၂ )

ဇာတ်သိမ်းပိုင်း

ရေးသားသူ - julyrooney

တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ဆောင့်ချက်တွေက အရိုင်းဆန်လာကာ မြန်ဆန်လာပြီး အဖုတ်ထဲက ကြွက်သားတွေကညှစ်ညှစ်လာကာ ပါးစပ်ကလဲ အူးအူးအားအားနှင့် အော်ရင်း သူ့ရင်ဘတ်ပေါ်မှောက်ကျလာသည်။ သက်ပြင်းမောတွေ ချရင်း တအင်းအင်းနဲ့ ညည်းနေသည်။ သူလဲ ကျောပြင်ကို ပုတ်ကာ နှစ်သိမ့်နေသည်။

အသက်ရှူသံ မှန်လာတော့ သူ့ကို ကုန်းခိုင်းလိုက်ပြီး နောက်ကနေ ဆောင့်လိုးလိုက်သည်။ ဒီတစ်ခါ သူ့အလှည့်။ သူမတချီ ကောင်းကောင်းပြီးထားသည်မို့ သူလဲ အားမနာ။ စိတ်ကြိုက် ဆောင့်ပစ်လိုက်သည်။ သူမလဲ သူ့ရဲ့ ဆောင်ချက်တွေကြောင့် ပြန်ပြီးစိတ်ပါလာကာ သူနဲ့အပြိုင် ဆောင့်သည်။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ နှစ်ယောက်သား အကျောတွေ တင်းတောင့်လာပြီး ပြီးသွားကြသည်။

ပြိုင်တူလိုလို ပြီးသွားရသည်။ နှစ်ယောက်သား အမောဖြေကာ ရေချိုးခန်းဝင်ပြီး သန့်ရှင်းရေး လုပ်ကာ ရေချိုးခန်းထဲက တပတ်တွေကို ပတ်ပြီးအိပ်လိုက်ကြသည်။ မနက်ရှစ်နာရီကျော်တော့ နိုးလာကြကာ ရေချိုးအဝတ်လဲကာ မနက်စာ သွားစားကြသည်။

ပြီး သူမကို ဘားအံနားရှိ ကော့ကသောင်ဂူသို့ လိုက်ပို့သည်။ ပြီးတော့ပြန်လာကာ နေ့လည်စာစားပြီး ဟိုတယ်ပြန်လာကာ လိုးကြသည်။ ပြီး ခနနားကာ ဇွဲကပင်တောင်သို့ လိုက်ပို့ပေးသည်။ ညနေ ပြန်ရောက်တော့ ရေချိုးအဝတ်လဲကာ ထိုင်းစတိုင် စားသောက်ဆိုင်သို့ သွားကာ ထိုင်းစာ လိုက်ကျွေးလိုက်သည်။

သူမကို ကောက်တေးအချိုမှာပေးကာ တိုက်သည်။ သောက်ကြည့်တော့ ကြိုက်သွားပြီး ထပ်ကာသောက်သည်။ သူက မူးနေမယ် တားပေမယ့်မရ။ ဖြေးဖြေးချင်းတက်လာရာ စားပြီးချိန်တွင်တော့ မူးနေပြီ။သူက KTV သွားချင်လားမေးရာ သွားမယ် ဆိုလို့ KTV သွားကာ သီချင်းဆိုကြသည်။

ဒစ်စကို တွေဖွင့်ကာ ဖြူကျော့ကတော့ မူးကလဲ မူးနေတော့ မြူးနေသည်။ ကနေသည်။ ဂျင်းဘောင်းဘီ အကြပ် ပေါင်လည်သာသာ အတိုအောက်က ဖင်တွေကို ယမ်းကာ ကနေတာကို သူညစ်ညစ်နဲ့ ထိုင်ကြည့်နေလိုက်သည်။ သူ့ပါ ဆွဲထူကာ ကခိုင်းနေလို့ ကရသေးသည်။ လတ်ပြတ်အင်္ကျီအနီ အကြပ်ပေါ်မှာ ဂျင်းကုတ် အတိုဝတ်ထားပြီး ဝေါကင်းရှူး အဖြူအတိုဝတ်ကာ ကနေတဲ့ ဖြူကျော့ပုံစံက အဆိုတော်မလေးတစ်ယောက်နဲ့တောင် တူသေးသည်။

တစ်နာရီပြီးတော့ ဟိုတယ်သို့ ပြန်လာရာ ကချင်သေးတယ်လို့ ဂျီတိုက်နေသေးသည်။ သူလဲ ချော့မော့ပြီးခေါ်လာကာ အခန်းရောက်တော့ တံခါပိတ်လိုက်ပြီး ဖြူကျော့ကို ပွေ့ချီလိုက်ကာ ကုတင်ပေါ်သို့ တင်လိုက်ပြီးနှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းလိုက်သည်။ လက်တွေက အဝတ်တွေပေါ်ကနေ နို့တွေကို ဆုပ်နယ်ပေးလိုက်သည်။

ပြီး အင်္ကျီကိုလှန်ကာ ဘော်လီကို မတင်ပြီး နို့တွေကို အားနဲ့စို့လိုက်တော့ ဖြူကျော့လဲ ငြိမ်သွားသည်။ ပေါင်တွေကို ပွတ်သပ်နေရင်း တင်ပါးတွေကို ဖြစ်ညှစ်လိုက် နိုးတွေ့ကို စို့လိုက်လုပ်နေသည်။

 ဖြူကျော့က သူ့အင်္ကျီကို မကာချွတ်ပေးပြီး ရင်ဘတ်တွေကို ပွတ်သပ်နေသည်။ သူလဲ အသာထကာဘောင်းဘီကို ချွတ်ချလိုက်သည်။ ပြီး ဖြူကျော့အင်္ကျီတွေကိုပါ ချွတ်ပြီး ဝေါ့ကင်းရှူးကို မချွတ်တော့ပဲ နဲ့ဘောင်းဘီတိုကို ချွတ်လိုက်သည်။ ကျပ်နေလို့ ခက်ခက်ခဲခဲ ချွတ်လိုက်ရသည်။

ပင်တီအနီရောင်ပေါ်ကနေ လက်တွေနဲ့ ကလိလိုက်ကာ ချွတ်လိုက်သည်။ ပြီးဖြူကျော့ကို ပြောင်းပြန်လှည့်လိုက်ပြီး ခေါင်းကို ကုတင်အစွန်းကို ထားကာ သူ့လီးကို ပါးစပ်နားတေ့ပေးရာ ဖြူကျော့ကလီးကိုကိုင်ပြီး စုပ်ပေးလိုက်သည်။

သူလဲ အစေ့ကိုချေလိုက်ရာ အွန်းခနဲ့ ပေါင်က ကားသွားသည်။ လက်တစ်ဖက်က နို့ တွေကို နယ်ရင်း အဖုတ်ကို ရွေ့ကာ အဖုတ်ထဲနှိုက်လိုက်သည်။ အစေ့ကို ချေအဖုတ်ကိုနှိုက် ပါးစပ်ကို လိုးနေလိုက်သည်။

လူတွေကလဲ မူးနေတော့ စိတ်တွေက ပိုကြွနေကြသည်။ မျိုးကိုလဲ စိတ်ထဲမှာ လုပ်ချင်တာတွေကို မူးမူးနဲ့ လုပ်ပစ်လိုက်သည်။ ဖြူကျော့ကလဲ မူးနေတော့ စိတ်တွေ ကကြွသူလဲ လီးကို အားကြိုးမာန်တက်စုပ် ဖင်ကိုလဲ ကော့ကော့ပေး။ အဖုတ်ကိုကလိနေတဲ့ လက်ကို ထုတ်လိုက်တော့ အရည်တွေနဲ့ ရွှဲနေပြီး ဖင်ဝကို ဆွလိုက်ပြန်သည်။

လက်ခလယ်နဲ့ ဖင်ဝကို ကလိနေရင်း ဖင်ထဲကို ထိုးထည့်လိုက်တော့ ဖင်က ရမ်းသွားသည်။ လက်ကို ဖင်စအိုကြွက်သွားတွေက ညှစ်ထားရာ သူလဲ အစေ့ကို ထပ်ပြီး ချေလိုက်တော့ ပေါင်က ကားသွားပြီး သူလဲ ထပ်ထည့်လိုက်သည်။ လက်တစ်ချောင်း လုံးဝင်သွားတော့ ပြန်ထုတ်ပြန်ထည့်လုပ်နေရာ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ အဝင်က အဆင်ပြေလာသည်။

သူလဲ လက်ညှိုးကိုအဖုတ်ထဲထည့်လိုက်ပြီး ပြန်ထုတ်ကာ လက်ညှိုူးလက်ခလယ်နှစ်ချောင်းပူးပြီး ဖင်ထဲကိုထည့်လိုက်ပြန်သည်။ ဖြူကျော့ ထွန့်ထွန့် လူးသွားရပေမယ့် လီးကို အစုပ်မပျက်ပေ။ ကလိနေတာတွေရပ်လိုက်ကာ ပါးစပ်ထဲမှ လီးကို ထုတ်လိုက်ပြီး ဖြူကျော့ကိုထူလိုက်ကာ သူ့အပေါ်ကို ထိုင်ခိုင်းပြီးဆောင့်ခိုင်းလိုက်သည်။ ဖြူကျော့လဲ အပေါ်ကနေ ဆောင့်ဆောင့်ပေးနေသည်။

" အ အ ယောက်ခမရယ် ကောင်းလိုက်တာ နို့တွေကို ကိုင်ပေးပါ အ အ"

သူနို့တွေကို အုပ်ကာညှစ်လိုက် ချေလိုက် ခပ်ပြမ်းကြမ်းလုပ်သည်။ ဖြူကျော့ကလဲ အပေါ်နေခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်ရင်းနဲ့ တစ်ချီပြီးသွားရသည်။ သူလဲ ဖြူကျော့ပြီးသွားတော့ အပေါ်ကနေ ဖြူကျော့ရဲ့ ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ပုခုံးပေါ်တင်ကာ တရစပ် ဆောင့်ဆောင့်ပေးလိုက်ပြန်သည်။ တစ်ချီပြီးလို့မှ မဆုံးသေး နောက်တစ်ခါထပ်ပြီး စိတ်ကြွလာပြန်ရာ ဖင်တွေကို ကော့ကာခံပေးသည်။

သူတို့နှစ်ယောက်က တဏှာကိုသာ အခြေခံကျတာမို့ ကျန်တဲ့ချည်နှောင်မှုတွေမပါ ဒါတစ်ခုတည်းသာပင်။အခုလဲ မူးကလဲမူး စိတ်တွေက ထန်နေကြတာမို့ အခန်းထဲမှာ လိုးသံ အသားချင်းရိုက်သံ အော်ဟစ်ညည်းသံတွေသာ ပျံ့လွင့်နေသည်။ ဖြူကျော့ဝေက လူကောင်ကသာသေးသော်ငြား မျိုးကိုရဲ့ အကြမ်းပတမ်း ဆောင့်ချက်တွေကို ခံနိုင်သည်။

မျိုးကိုကလဲ ညင်သာမှု မရှိတော့ပဲ တရစပ်ဆောင့်နေရာ ဖြူကျော့ဝေ တကိုယ်လုံး လှုပ်ရှားနေပြီး မုန်တိုင်းကြားထဲက လွန့်နေတဲ့ လှေလိုပင်။ ဆောင့်ချက်များ ကကြာလာသည်နဲ့အမျှ နှစ်ယောက်လုံး ပန်းတိုင်ဆီရောက်လုပြီ။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ဖြူကျော့တစ်ယောက် အသံရှည်နဲ့ညည်းညူလိုက်ပြီး ငြိမ်သက်သွားသလို မျိုးကိုလဲ ဆောင့်ချက်များက နှေးလာပြီး အား ခနဲတစ်ချက်အော်ကာ ဖြူကျော့ဝေပေါ်သို့ မှောက်ကျသွားသည်။

မောဟိုက်နေကြပေမယ့် မျက်နှာမှာတော့ ကျေနပ်မှုရှိနေတဲ့ပုံ။ အရမ်း ကောင်းနေသည်။ နှစ်ယောက်သားငြိမ်သက်စွာ နားနေပြီးမှ မျိုးကို က လီးတပ်လျက်သား ဖြူကျော့ကိုပွေ့ကာ ရေချိုးခန်းထဲ ခေါ်သွားပြီး ရေချိုးခန်းထဲရောက်မှ အောက်သို့အသာချကာ အဖုတ်ကို ရေဆေးပေးသည်။ ဖြူကျော့ကလဲ လီးကိုရေဆေးပေးလိုက်သည်။

ရေဆေးနေကြရင်းနဲ့ တစ်ယောက်ကို တယောက် ကလိနေကြသည်။ အမူးရှိန်က ကျလာသည်။ ရေချိုးခန်းထဲက ထွက်လာပြီး အဝတ်တွေမဝတ်တော့ပဲ ရေခဲသေတ္တထဲက ဘီယာနှစ်ဘူးထုတ်ကာ သောက်လိုက်ကြသည်။ နောက်ထပ်တစ်ခါ လိုးကြပြန်သည်။ ပုံစံမျိုးစုံနဲ့လုပ်ကြသည်။

တစ်ချီပြီးသွားသည်မို့ မျိုးကို သုတ်ရည် ထိန်းနိုင်သွားသည်။ ဖြူကျော့ကလဲ လူသာငယ်ပေမယ့် ဇက မသေး။ လုပ်သမျှကို ခံနိုင်သည်။ သူလာတာလဲ ဒီရည်ရွယ်ချက်ပင်။ မျိုးကိုကလဲ သူ့ကိုခေါ်တာ ဒါလုပ်ဖို့ပင်၊နှစ်ယောက်သား တက်ညီလက်ညီ အပြိုင်ကြဲနေကြသည်။ ဒုတိယအချီတော့ တော်တော်လေး ကြာသည်။ ပြီးသွားတော့ ဖြူကျော့လဲ ဖလက်ပြသွားသလို မျိုးကိုလဲ ဟိုက်သွားသည်။

ဖြူကျော့က အကြိမ်ကြိမ်ပြီးခဲ့ရသည်မို့ ခဏကြာတော့ အိပ်ပျော်သွားသည်။ သူလဲ အိပ်လိုက်သည်။ မနက်ကျအိပ်ရာက နိုးတာနဲ့ မနက်စာစားကာ ဘာအံမြို အနီးတဝိုက်တွင် လျှောက်လည်ပြီး အပြန် ကားလတ်မှတ်ဝင်ဝယ်ကာ ဟိုတယ်သို့ပြန်လာပြီး ဆွဲကြပြန်သည်။

ညနေကျ ရေချိုးအဝတ်လဲကာ ကားဂိတ်သို့ လိုက်ပို့ပေးလိုက်သည်။ သူလဲ ကားထွက်သွားမှ ပြန်လာခဲ့လိုက်သည်။ နောက်ရက်မနကမှာတော့ ဖြူကျော့ သူ့ဆီဖုန်းဆက်ကာ ရုံးတက်နေပြီ ဟု။ သူလဲ အဆောက်အဦး လက်စသတ်ဖို့ အတွက် လုံးပမ်းနေရပြန်သည်။ တခါတလေ မိန်းမကို သတိရ လွမ်းဆွတ်မိပေမယ့် အလုပ်တွေပြီးမှသာ သွားလို့ရပေမည်။

........................................

မျိုးကို ပုသိမ်သို့ သုံးရက်လောက်သွားကာ မိန်းမနဲ့ တွေ့လိုက်သည်။ မွေးတော့မည်မို့ ချစ်ဇနီးက သူ့ကို အနားမှာ ရှိစေချင်သည်။ သူလဲ မွေးခါနီးရင် လာမည်လို့ ကတိပေးရသည်။ တော်ပေသေးသည်။ ယောက်ခမတွေက သဘောပြည့်လို့သာ။ တစ်လခန့်ကြာတော့ အဆောက်အဦးက အားလုံးပြီးသွားပြီ။

အခန်းဖွဲ့လို့ပြီးပြီမို့ အတွင်းပိုင်း ပြင်ဆင်ရေးနဲ့ နေရာချထားပေးရေးကတော့ ရုံးချုပ်မှ အဖွဲ့ ထပ်လွှတ်လိုက်ပြီမို့ သူ့တာဝန် ပေါ့သွားပြီ။ သူလဲ ခွင့်တင်တော့ မေးရာ မိန်းမမီးဖွားမှာမို့ဟု ပြောသဖြင့် သူ့ကို တစ်လလစာပြည့် နှင့်ခွင့်ပေးသည်။ သူလဲ မိန်းမဆီ ပြန်သွားလိုက်သည်။

သူရောက်ပြီးသိပ်မကြာ သမီးလေး မွေးပေးသည်။ အဖိုးအဖွားက သည်းသည်းလှုပ် သူကလဲ တုန်နေအောင်ချစ်သည်။ ပြန်တောင် မပြန်ချင်။ တစ်လပြည့်တော့ ပြန်ရတော့မည်။ မိန်းမက မျက်ရည်ဝဲတဲဝဲတဲနှင့်။ သူလဲ သမီးလေးမျက်နှာကြည့်လိုက် မိန်းမကိုချော့လိုက်လုပ်နေပေမယ့် စိတ်ထဲမှာ ငိုချင်မိသည်။ မတက်သာပေမယ့် ခွဲရဦးမည်။

ဘားအံ ပြန်ရောက်တော့ မိန်းမနဲ့ သမီး သတိရနေတာမို့ ဘယ်သူ့ကိုမှ သတိမရ။ အလုပ်ထဲပဲ အာရုံနှစ်ထားလိုက်သည်။ ရောင်းလိုအားလဲ တက်လာပြီ။ လူခန့်ထားရေးနဲ့ ကိုယ်စားလှယ်ပေးရေး အတွက် ရုံးချုပ်က သူ့ကိုပင် တာဝန်ပေးတာမို့ လုပ်ရသည်။သူလဲ ရုံးက အခန်းတစ်ခန်းယူကာ နေလိုက်သည်။ ရုံးချုပ်မှာ ဝန်ထမ်းတချို့နဲ့ ဒီမှာသူခန့်ထားတဲ့ လူတွေအတွက် သူစီစဉ်ပေးရသည်။

ကိုယ်စားလှယ်ပေးရေးကို သူစီစဉ်ပြီးသားမို့ ပစ္စည်းတွေရောက်တာနှင့် ပေးရုံသာ။ အလုပ်တွေ ပိနေတာမို့ သူနဲ့ဖြူကျော့လဲ မဆက်သွယ်ဖြစ်။ လိုင်းလဲမဖွင့်။

 အားလုံနေသားတကျစီစဉ်ပြီးတော့ သူအားသွားပြီ။ လုပ်ငန်းက လည်ပတ်စပြုနေပြီမို့ အရင်လောက်သူ ပါစရာမလိုပေ။ ဒါကြောင့် အားသွားပြီမို့ သူလိုင်းဖွင့်လိုက်ရာ မက်ဆေ့တွေ မနည်းပေ။ ဖြူကျော့နဲ့အပေါင်းအသင်းတွေဆီက။

သူဖတ်ပြီးမှ တစ်ခုချင်း ပြန်စာပို့လိုက်သည်။ ဖြူကျော့ဆီ ဖုန်းဆက်တော့ စိတ်ကောက်နေလို့ ချောရသေးသည်။ သူလဲတွေ့ချင်မိတာမို့ ချိန်းလိုက်ရာ ဘားအံသို့ မလာရဲတော့ပေ။

ရုံးချုပ်က လူတွေရောက်နေုပီမို့ ရန်ကုန်ကိုသာ ချိန်းလိုက်သည်။ တွေ့သည့် ချိန်တွင် ရေကုန်ရေခန်းပဲ လုပ်ဖြစ်ကြသည်။ တစ်ပတ်တစ်ခါလောက် သူတို့တွေ့ဖြစ်ကြသည်။ မတွေ့တာလဲ ကြာပြီမို့။ သူ့ဘဲနဲ့ ပြန်ပြေလည်နေပြီး ရုံးတွင်လဲ နောက်တယောက်နဲ့ ညက် နေသည်လို့ ပြောသည်။

သမီးရက်တစ်ရာပြည့်လုပ်တော့ သူခွင့်ခဏ ပြန်သွားလိုက်သည်။ နှစ်ရက်သုံးရက်နေပြီး ပြန်လာရပြန်သည်။ အလုပ်ကမရှိပေမယ့် သူကနယ်ခံလိုဖြစ်ပြီး တာဝန်ခံနေရသဖြင့် ရှိနေမှရသည်။

ရုံးမှာ အားသည့်အချိန်တိုင်း လိုင်းပေါ်မှာပင် ဖြူကျော့နဲ့ပြောလိုက် တခြားသူတွေနဲ့ ပြောလိုက်။ ဒီတပတ်ချိန်းရာ သူ့ဘဲနဲ့တွေ့ဖို့ ရှိတာမို့ မအားဘူးလို့ ပြောသည်။ သူလဲ တင်းသွားရသည်။ သို့သော် သူနားလည်ပေးရပေမည်။ အဆင်ပြေတဲ့ အချိန်ပြောပါလို့ ပြောလိုက်သည်။ ရုံးက ဘော်ဒါနဲ့စကားစပ်မိတော့ ဖြူကျော့က ရုံကဘဲတယောက်နဲ့ ညက် နေသည်လို့ ပြောသည်။

တစ်လနီးပါးကြာတော့ ဖြူကျော့က သုံးရက်ပိတ်တဲ့ အပတ်မှာ ရန်ကုန်က သူ့အဘွားအိမ် သွားရမည်။ နောက်ရက်တွင်တွေ့လို ရမည်မို့ သူ့ကိုလာခိုင်းရာ သူလဲ အိုကေလာခဲ့မယ်ဆိုပြီး ပြောလိုက်သည်။ သူဒီတစ်ခါတော့ ဖြူကျော့ရဲ့ ဖင်ကို လုပ်မည် ဟု တေးထားလိုက်သည်။

ဖြူကျော့ သူ့ဆီ ဖုန်းဆက်လာသည်။ သူ ရန်ကုန် ရောက်နေပြီ။ မနက်ဖြန်နေ့လည် တွေ့ကြမယ်ဟု ပြောလို့ သူလဲ ညဖက် ရန်ကုန်သို့ သူ့ကားနဲ့ ထွက်လာလိုက်သည်။ ရုံးလဲပိတ်သည်မို့ ပြန်တဲ့ သူတွေလဲ ပြန်ကြ၊ ရှိတဲ့ သူတွေကို သူခရီးသွားမှာမို့ အရေးအကြောင်း ရှိရင် ဖုန်းဆက်ရန် မှာခဲ့သည်။ ရန်ကုန်ရောက်တော့ သန့်ရှင်းသပ်ရပ်ပြီး လုံခြုံစိတ်ချကာ ချောင်ကျတဲ့ ဟိုတယ်တစ်ခုကို ရှာလိုက်ပြီး နှစ်ယောက်ခန်း တစ်ခန်းယူထားလိုက်သည်။ အွန်လိုင်းပေါ်က page တစ်ခုမှာ တွေ့လို့ လာလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ တော်တော်ကောင်းသည်။

အခန်းက ကျယ်ဝန်းသပ်ရပ်ပီး အခန်းထဲမှာ ပစ္စည်းအကုန်ရှိသည်။ ဈေးတော့ နည်းနည်းကြီးပေမယ့် လူရှင်းပြီး စိတ်ကျေနပ်စရာမို့ တန်သည်။ သူလဲ ရောက်တော့ ဖြူကျော့ကို ဟိုတယ်နာမည်နဲ့ နေရာပြောကာ သူရောက်နေပြီ အကြောင်း ပြောလိုက်သည်။

ဖြူကျော့က မနက်ဖြန်မနက် ဆယ်နာရီလောက် ရွှေတိဂုံကို လာခေါ်ဖို့ ပြောသည်။ သူ့ အဖွားတွေနဲ့ ဘုရားသွားကာ ဘုရားကနေ တန်းပြန်မယ် ပြောထားသည်ဟု ပြောသည်။ သူလဲ ဖုန်းချခါနီး ဖြူကျော့ကို မနက်ဖြန်တွေ့ရင် ဖင်ချချင်တယ်လို့ပြောတော့ ကြောက်တယ်ဟု ပြောပြီး ဖုန်းချသွားသည်။

သူလဲ အခန်းထဲမှာ လှည့်ပတ်ကြည့်ပြီး ဘာမှမရှိတာ သေချာတာ့မှ လုပ်စရာရှိတာ လုပ်လိုက်သည်။ ရေချိုးပြီး အိပ်လိုက်သည်။ မနက်ရှစ်နာရီထိုးခါနီးမှ နိုးကာ မျက်နှာသစ်ပြီး မနက်စာစားလိုက်သည်။ ကိုးနာရီကျော်တော့ ဖြူကျော့က ဘုရားသို့ သွားနေပြီဟု ပြောသည်။ သူလဲ ရေချိုးအဝတ်လဲကာ သူ့ကားယူပြီး ဘုရားသို့ မောင်းလာခဲ့သည်။ ဘုရားရောက်တော့ သူဘုရားရှိခိုးလိုက်ပြီး ဖြူကျော်ကို ဖုန်းဆက်လိုက်သည်။

တော်တော်လေးကြာတော့ အစိမ်းရောင် အထက်အောက် ဆင်တူ အပျော့သားကို ဝတ်ကာ လက်က အိတ်အသေးတစ်လုံးနဲ့ သူ့ဆီလာနေတဲ့ ဖြူကျော့ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ သူလဲအိတ်ကို ယူပေးကာ ဖြူကျော့ကို ကားထားတဲ့ ဖက်ဆီခေါ်လာခဲ့သည်။ သွားနေရင်းနဲ့ အစိမ်းဝမ်းဆက်နဲ့ အိတ်ကိုင်ထားတော့ မမြစိမ်းမှတ်နေတာဟု ပြောရာ ဖြူကျော့က ရီနေသည်။

ကားမောင်းနေရင်း သူက ဖင်ချမှာနော်လို့ ပြောတော့ ဟမ် ဟင် နာမှာကြောက်တယ်လို့ ပြောသည်။ သူကလဲ မရဘူး တကယ်လုပ်မှာပဲ ပြောတော့ ရီပြီး သူ့လက်မောင်းကိုဖက်ကာ မှီပြီးလိုက်လာသည်။ ဟိုတယ်ရောက်တော့ သူ့အခန်းကို ခေါ်လာလိုက်သည်။

အခန်းတံခါးကို ပိတ်ကာ အဲကွန်းဖွင့်လိုက်ပြီး ဖြူကျော့အိတ်ကို စားပွဲပေါ် တင်လိုက်သည်။ ဖြူကျော့က တီဗွီကို ဖွင့်ကာ ခုံပေါ်တွင် ထိုင်ပြီး ကြည့်နေသည်။ သူလဲ အပေါ်အင်္ကျီကိုချွတ်ကာ ခုံပေါ်တွင် တင်လိုက်ပြီး ဖြူကျော့ကို ဆွဲထူလိုက်သည်။ ပေကပ်ကပ်နဲ့

" အာ ယောက်ခမကလဲ ဒီမှာ ကားကောင်းနေတာတာကို"

" အဲ့ထက် ကောင်းတာပြမလို့"

ပြောပြီး ကုတင်နားခေါ်လာကာ နှုတ်ခမ်းကို နမ်းလိုက်သည်။ လျှာခြင်း ကစားကာ ဖင်တွေကို ညှစ်လိုက်သည်။ ဖင်ပေါ်ကနေ ပင်တီအရာကို စမ်းပြီး လက်နဲ့မျှော့ကြိုးတွေကို ဆွဲလိုက်လွှတ်လိုက်လုပ်နေသည်။ထမိန်စကပ်က အကြပ်မို့ တင်ပါးတွေက ထွက်နေပေမယ့် မကြီးလှပေ။

တင်ပါးတွေကို စိတ်ရှိတိုင်းညှစ်လိုက် ကိုင်လိုက် အားရအောင် လုပ်ပြီးမှ သူကုတင်ပေါ်သို့ လှဲကာ အင်္ကျီကို ချွတ်လိုက်သည်။ ကြယ်သီးတွေက နောက်ဖက်တွင် အပြည့် တပ်ထားတာမို့ စိတ်မရှည်ချင်စရာ။ တလုံးချင်း ဖြုတ်နေရတာ။ ဆွဲဖြဲလိုက်ချင်ပေမယ့် မဖြစ်လို့။ တခါတည်းဘရာ ခရမ်းရောင်ကိုပါ ဖြုတ်လိုက်ပြီး ဆွဲလှန်ကာ နို့တွေကိုက်နှစ်ဖက်နဲ့ ညှစ်ကာနယ်ပြီးနို့သီးခေါင်းတွေကို ကလိလိုက်သည်။

" ယောက်ခမ ဘယ်လို ဖြစ်နေတာလဲလို့.. ဒီနေ့ အရမ်းကြမ်းနေတယ်..ဟင့် သူများထွက်ပြေးမှာ ကျနေတာပဲ...."

ဘာမှ မပြောပဲနဲ့နို့တွေကို စို့လိုက်ပြီး လက်က သူ့ဘောင်းဘီကို ချွတ်ချလိုက်သည်။

" ကြည့်ပါလား စကားလဲ မပြောဘူး...ဟင့် ဟင့် "

နွဲ့နေသည်။ သူ့စိတ်ထဲမှာ တင်းနေသည်မို့ လက်တွေ ပါးသပ်တွေက အစ အအားမထား။ ဇယ်ဆက်သလိုလှုပ်ရှားနေသည်။ ထမိန်စကပ်ကို ချွတ်လိုက်တော့ ပင်တီ အဖြူရောင်က အရည်တွေနဲ့ စိုကာ ကွက်နေသည်။ သူလဲ ပင်တီကို ချွတ်လိုက်ပြီး ပေါင်းကိုကားကာ အစေ့ကို ကလိလိုက်သည်။

ဖြူကျော့ ရှီး အာ့ ခနဲ့အော်ကာ ခေါင်းလေး မော့တက်သွားပြီး သူ့လက်ကို လာကိုင်လိုက်သည်။ သူလဲ လက်ကို လီးပေါ်သို့ တင်ပေးလိုက်ရာ လီးကို တင်းတင်းကျပ်ကျပ်ဆုပ်ကာ ကစားပေးသည်။ သူလဲ အဖုတ်ထဲသို့နှိုက်လိုက်ပြန်သည်။

ဝင်ချည်ထွက်ချည်နဲ့မို့ အရည်တွေ ကျလာသည်။ ပေါင်းတစ်ဖက်ကို လက်မောင်းနဲ့ ချိတ်ကာ အပေါ်သို့ ဆွဲထောင်လိုက်ပြီး အဖုတ်ထဲက အရည်တွေကို ကော်ကာ ဖင်ဝတွင် သုတ်လိုက်ပြီး ဖင်ဝကို ထည့်လိုက်သည်။ အလည်သွားနေကျမို အခက်အခဲမရှိ ဝင်သွားသည်။ ဖင်က လက်ကို ညှစ်ထားသေးသည်။

ဧည့်သည် လက်မခံချင်သေးသည့် သဘော။ အဖုတ်ထဲကို နှိုက်ပြီး ဖင်ကို ကလိနေတာမို့ တဖြည်းဖြည်း ဖင်ရဲ့ ညှစ်အားက လျော့လာသည်။ မြန်မြန်ပဲ ထည့်လိုက်ထုတ်လိုက်လုပ်လိုက်ရာ ဖြူကျော့ တအီးအီးနဲ့အော်ကာ လီးကို တင်းတင်းကြီး ကိုင်ကာ ထုနေသည်။

သူလဲ ဖြူကျော့ကို နေရာပြောင်းလိုက်ပြီး ခုတင်းစွန်းတွင် ခေါင်းထားကာ ပါးစပ်ထဲ လီးထည့်ပေးပြီး လက်တွေက ဖင်နဲ့ အဖုတ်ထဲသို့ ထည့်ကာ ကလိနေသည်။ အဖုတ်ထဲက တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ညှစ်အားသန်လာပြီးဖင်ကလဲ ညှစ်ညှစ်လာကာ ကိုယ်လုံးက ဆက်ခနဲဆက်ခနဲ ဖြစ်သွားပြီး ခြေတွေလက်တွေက ကုပ်သွားကာ ပါးစပ်က ဆအွန်းအွန်းနဲ့ ဖြစ်လာပြီး ပြီးသွားသည် ထင်သည်။

အဖုတ်ထဲက လက်ကိုထုတ်လိုက်ရာ အရည်ဖြူဖြူတွေ စီးကျလာလို့ လက်ညှိုးနဲ့ ကလော်လိုက်သည်။ ပြီးဖင်၀ကို သုတ်ပေးလိုက်သည်။ အဖုတ်ထဲမှ အရည်တွေက အောက်သို့ စီးကျလာရာ ဖင်ဝရောက်တော့ လက်တွေနဲ့ ယူပြီး လက်ညှိုး လက်ခလယ်နှစ်ချောင်းပူးကာ ထည့်လိုက်သည်။ ကြပ်ကြပ်နဲ့ ဝင်သွားပေမယ့် လက်သင့်ခံသည့်သဘော။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ အရသာကောင်းလို့ ထင်သည်။

ဖင်တွေက ကော့ကော့လာသည်။ အစေ့ကို ထပ်ကလိပေးလိုက်ပြီး ပါးစပ်ထဲက လီးကိုထုတ်လိုက်ပြီး သူ့ပေါ်ကနေ တက်ဆောင့်ခိုင်းလိုက်သည်။ ဖြူကျော့လဲ သိပ်ဆာနေသည်မို့ မြန်မြန်ပင် အပေါ်ကနေလီးကို ကိုင်ကာ အဖုတ်ထဲထည့်ပြီး ခပ်သွက်သွက် ဆောင့်လိုက်သည်။

ဆောင့်ချက်တွေ တဖြည့်ဖြည်းမြန်လာပြီး ပြီးတော့မည်။ သူလဲ ဖင်ထဲသို့ ထည့်ထားတဲ့ လက်တွေကို ထပ်မံကစားလိုက်ရာ ပါးစပ်မှ

" အင်း အင်း အင့် အင့် ကောင်းတယ် အာ့ အာ့ ကောင်းတယ် အာ့ဟ"

အော်ဟစ်နေရင်း မနားတမ်း ဆောင့်ချလိုက်သည်။ ဖြူကျော့ နောက်တစ်ခါ ပြီးသွားသည်။ သူ့ပေါ်မှောက်ကျလာပြီး ပါးစပ်ကို ဟကာ အသက်ကို လုရှူနေသည်။ သူလဲ ဖင်တွေကို ညှစ်ကာ ကိုင်လိုက် ဖြည်းဖြည်းချင်းရိုက်လိုက် လုပ်နေသည်။ အဖုတ်ထဲက လီးကို ညှစ်နေသေးသည်။ တဖြေးဖြေးအမောပြေလာတော့ သူဖြူကျော့ကို ဖင်ချမယ် ကုန်းပေးလို့ ပြောတော့

" ဟင့် အရမ်း မလုပ်နဲ့နော် သူ့ဟာကြီးက အကြီးကြီးနဲ့ သူများကြောက်တယ်.. နာရင် မခံဘူးနော် ဟင့်။"

" အစတော့ နာမှာပေါ့..နောက်တော့ မနာတော့ဘူး.. နောက်ကျရင် ကောင်းလွန်းလို့ ဖင်ပဲ လုပ်ပါဆိုပြီး မပြောနဲ့"

" ဟင့် သူကခံဖူးတာကြနေတာပဲ.. ကြောက်တယ်နော် တော်ကြာ ညီမ ဖင်ကွဲသွားမှာဖြင့်"

" မကွဲစေရပါဘူး စိတ်ချ"

ငြင်းနေပေမယ့် ကုန်းပေးလိုက်သည်။ သူလဲ ပုဆိုးတထည်ယူကာ သူ့အောက်တွင် ခင်းလိုက်ပြီး ကိုယ်ကို ရှေ့ကို ဝပ်ခိုင်းလိုက်ပြီး ဖင်ကို အပေါ်သို့ ထောင်ခိုင်းကာ ဒူးတွေကို ချဲခိုင်းလိုက်ပြီး သူ့စိတ်ကြိုက်ပြင်ပေးလိုက်သည်။ ဖင်သားတွေက ပြဲသွားပြီး ခရေညိုညိုလေး ပေါ်လာသည်။ သူစိတ်က ယားသွားပြီး ဖင်တွေကို ရိုက်လိုက်ရာ

" ဖျန်း"

" အာ့ ဘာလို့ရိုက်တာလဲလို့ စပ်တယ် သူ့အသားမဟုတ်တိုင်း ယောက်ခမနော် ဟင့်ဟင့်"

သူဘာမှ မပြောပဲ ဆက်ရိုက်လိုက်ရာ ဖြူဖွေးနေတဲ့ တင်ပါးတွေက နီရဲလာသည်။ ပြီးတော့ စအိုဝ ကို တံတွေးထွေးကာ အဖုတ်ထဲသို့ လက်နဲ့နှိုက်ပြီး ထည့်လိုက်ပြီး

" တောက် လှလိုက်တဲ့ ဖင်လေးကွာ ဟင်းဟင်း"

" လုပ်မှာဖြင့် လုပ်တော့.. ဒီမှာရှက်လာပြီကွာ

" ဖင်တွေကို ဖြဲပေးထား ကိုယ် လီးကိုင်ပြီး ထည့်မလို့"

" ဟင့် သူများကို သိပ်အနိုင်ကျင့်တာပဲ"

ပြောရင်း ဖင်ကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဖြဲပေးလိုက်သည်။ စအိုဝက စူတူတူလေးဖြစ်သွာလိုက် ချိုင့်သွားလိုက်နဲ့။စအိုဝမှာ တံတွေးတွေနှင့် အရည်တွေကြောင့် စိုလက်နေသည်။ သူလဲ တံတွေးထပ်ထွေးချကာ လီးကိုတံတွေးစွတ်လိုက်ပြီး စအိုဝကို ဖိထောက်လိုက်သည်။

စအိုက ကျုံသွားလို့ ရပ်ထားလိုက်ပြီးကျောကို ပွတ်ပေးလိုက်သည်။ စအိုက စူလာချိန်မှာတော့ ဖိကာထည့်လိုက်ရာ လီးထိပ်က နည်းနည်းဝင်သွားကာ စအျုသားတွေကလီးနဲ့ ကပ်ပါသွားသည်။

" အား ကျွတ်ကျွတ် ဖြေးဖြေး နာတယ်လို့ ဟင့် သူများကို မညှာဘူး"

သူလဲ ရပ်လိုက်သည်။ တံတွေးကို ထပ်ထွေးချလိုက်ပြီး လက်က အစေ့ကို ပွတ်ပေးလိုက်လို့ တုန်သွားပြီး စအိုက ညှစ်အားလျော့သွားတော့ ဖိထည့်လိုက်ရာ ဒစ်တစ်ခုလုံး ဝင်သွားသည်။ ဒစ်ကို တင်းကျပ်စွာ ညှစ်ထားသည်မှာ ကောင်းလှသည်။

" အာ ဟင့်ဟင့် နာတယ်နာတယ် မရဘူး ထင်တယ် အရမ်း နာတယ် ညီမ မခံနိုင်တော့ဘူး ယောက်ခမ...အီး..."

" ခဏလေး ခဏလေး ပြီးရင် မနာတော့ဘူး"

" ဟင့်ဟင့် ငိုချင်လာပြီ"

သူလဲ စအိုကို ညှစ်မထားဖို့ ပြောရသည်။ အစေ့ကို လက်နဲ့ ဖိဖိချေပေးနေရာ အဖုတ်ထဲက အရည်စိမ့်ကာလာပြန်သည်။ ဖင်ရဲ့ ညှစ်အားက လျော့သွားပြန်တော့ ဖြေးညှင်းစွာ တစ်ရစ်ချင်းထည့်လိုက်သည်။ တတစ်တစ်နဲ့ စအိုဝတွေက လိပ်လိပ်ကာ လီးကလဲ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ဝင်နေသည်။

လက်က အစေ့ကို ဆက်တိုက် ချေပေးနေသည်။ ဖင်ဝက ခုနကလောက် မနာတော့ပေ။ သွင်းစက ဖင်ကို မီးစနဲ့ ထိုးသလို ပူနေပြီး တစ်စို့စို့နဲ့ အရမ်းနာပေမယ့် ခုတော့ သက်သာလာသလို နာတာက ကောင်းလာသည်။ လီးအဝင်ကို လက်ခံလာသည်။

သူမလဲ ဖင်ဝကို လျော့ကာ အဲ့အရသာကို ခံစားနေသည်။ လီးက တစ်ဝက်လောက် ဝင်သွားတော့ ဖြည်းဖြည်းချင်း ပြန်ထုတ်လိုက်သည်။ ဒစ်နားရောက်တော့ တံတွေး ထပ်တွေးချကာ ဖြည်းဖြည်းချင်း ပြန်ထည့်လိုက်ပြန်သည်။ ဖြူကျော့မှာ လီးထွက်တိုင်း အင်းအင်းနဲ့ အော်သလို လီးဝင်တိုင်း အာ့အာ့နဲ့ ဖြစ်နေသည်။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ လီးက အဝင်ချောလာတော့ ခံနိုင်လာသည်။ ကောင်းလာသည်။ ဖင်ရဲ့ အရသာက တကိုယ်လုံးကို ပျံ့နှံ့လို့လာသည်။ သူ ကြိုက်လာသည် အဲ့ဒီအရသာကို။ အဖုတ်ထဲကနဲ့ မတူပါ။

လီးက တဖြည်းဖြည်းချင်းဝင်နေထွက်နေရာမှ နည်းနည်းလေးသွက်လာတော့လဲ ခံနိုင်လာသည်။ ဒါကြောင့် လီးကို အဆုံးထိ ထည့်လိုက်တော့သည်။ ဖြူကျော့ရဲ့ အော်သံက နာကျင်လို့ အော်သံနေရာမှာ ကောင်းလို့အော်သံဖက်ကို ပြောင်းလာသည်။ ဒါကြောင့်သူလဲ ပြန်ထုတ်ကာ ပြန်ထည့်လုပ်နေရင်း

" ဖြူကျော့ နာသေးလား ဖင်က"

" မနာတော့ဘူး.. ရတယ် ဆောင့်ဆောင့် ခံနိုင်လာပြီ.. အင့် ဟင့်ဟင့်"

ခံနိုင်လာပြီမို့ ဆောင့်စေချင်လာသည်။ သူလဲ လီးကို တဆုံးထိ ထုတ်ကာ ဖြည်းဖြည်းချင်း တဆုံးထိထည့်လိုက် လီးတစ်ဝက်လောက်ထုတ်လိုက် ထည့်လိုက်လုပ်ကာ ခပ်သွက်သွက် ဆောင့်လိုက် လိုးနေသည်။ဖြူကျော့ ပါးစပ်မှလဲ ကောင်းလို့ အော်သံက တဏှာသံ ပါနေသည်။ သူလဲ ဆောင့်ချက်များလာတော့ ညောင်းလာလို့ လီးကို ဖင်ထဲမှချွတ်လိုက်သည်။

" ဘာလုပ်တာလဲလို့ ဒီမှာ ကောင်းလာပြီဟာကို" 

ရန်တွေ့နေသည်။

" ကြာတော့ ဒူးညောင်းလာလို့ လာ"

ကုတင် အစွန်းနားတိုးကာ ကုန်းခိုက်းလိုက်ပြီး သူကနောက်ကနေ မတ်တပ်ရပ်ကာ ဖြူကျော့ ဖင်ကို လက်နဲ့ပြန်ဖြဲခိုင်းလိုက်ပြီး လီးကို ထည့်လိုက်သည်။ ခါးအားနဲ့ တင်ပါးအားကို သုံးကာ ဆောင်ြဆောင့်ပေးရင်း လက်က အဖုတ်ထဲနှိုက်နေသည်။ ဖြူကျော့လဲ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ကောင်းလာပြန်သည်။

" ကောင်းလား ဖြူကျော့ ဖင့်ခံရတာ"

" ကောင်းတယ် အရမ်းကောင်းတယ် ဆောင့်ပေးပါ ကိုရယ်"

" ကြိုက်လား ဖင်ခံရတာကို "

" ဖြူကျော့ဖင်ကို အားရပါးရဆောင့်လိုးပေးပါ..ဖင်ခံရတာ အရမ်းကြိုက်တယ်..ဖင်ခံကတာကို ကြိုက်တယ်"

သူမ အရမ်းကို ဟော့နေသည်။ အဖုတ်ကို လုပ်တုန်းက ကောင်းတာကတမျိူး ဖင်ကိုလုပ်တာက တမျိုး။ ဖင်ကို လုပ်တော့ အဖုတ်က ပါယားလာသည်။ အရမ်းကို ပြင်းပြင်းထန်ထန် လိုချင်လာသည်မို့ ဆောင့်ခိုင်လိုက်ရာ သူလဲ ဖင်ဖြဲထားတဲ့ လက်တွေကို ဖယ်ကာ ဖင်တွေကို အားရပါးရဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။

သူ ဒီဖင်သေးသေးကိုင်ကာ ဖြူကျော့ ဖင်ကို အားရပါးရလိုးချင်နေတာ ကြာပြီမို့ စိတ်ကူးထားသည့် အတိုင်း ဆောင့်လိုက်သည်။ လီးဝင် လီးထွက်ကလဲ ချောနေပြီမို့ မညှာတော့ပေ။ ဖြူကျော့လဲ အရမ်းကို ဟော့နေပြီမို့ ဆောင့်ချက်တိုင်း ကြိုက်သည်။ လက်တွေက ကိုယ့်အစေ့ကိုယ် ကလိနေလိုက်သည်။ အရမ်းကို ကောင်းနေပြီ။ အဖုတ်က အရမ်းကို ယားနေပြီ။ လီးကို စအိုကြွက်သားတွေက အရမ်းကို ဆွဲဆွဲညှစ်နေပြီ။ သူမပြီးတော့မည်။ သူလဲ ပြီးချင်လာပြီမို့ ဖင်တွေကို တင်းတင်းကျပ်ကျပ်ကိုင်ကာ အားရပါးရ ဆောင့်လိုက်သည်။

" အာ့ အာ့ အာ့ ကောင်းတယ် ဆောင့်ဆောင့် ဟင့် ဟင့် အရမ်းကောင်းတယ် ပြီးတော့ မယ် ဆောင့်"

" ကိုယ်လဲ ပြီးတော့မယ် အာ့ အား "

" အ အ ပြီးပြီ ပြီးပြီအာ့အားး"

ဖြူကျော့ ပြီးသွားသည်။ သူလဲ ဆက်တိုက်ဆောင့်နေရင်း လီးတစ်ခုလုံး တင်းလာကာ အကြောတွေ တစ်ခုလုံး ဖျက်းခနဲဖြစ်လာပြီမို့ လီးကို တဆုံးထုတ် တဆုံးထည့်ကာ ဆောင့်လိုက်ရာ သူလဲ မထိန်းနိုင်တော့ပဲ ပြီးသွားရသည်။ ဖင်ထဲသို့ သုတ်ကည်တွေ ပန်းထည့်လိုက်သည်။ ဖြူကျော့ရဲ့ လက်တွေက မွေ့ရာခင်းကို ကျစ်နေအောင် ဆုပ်ကိုင်ထားရင်း ပါးစပ်ကနေ ဟင်းဟင်းနဲ့ ကယောင်ကတန်း ဖြစ်နေသည်။

အဖုတ်ထဲမှလဲ ဖြူဖြူအရည်တွေ ထွက်လာသည်။ သူလဲ တကိုယ်လုံးနှုံသွားသလိုပင်။ ခဏနားပြီး လီးကို ဖင်ထဲမှဆွဲထုတ်လိုက်ရာ ဖင်ဝမှ အရည်တွေ ထွက်လာသည်။ ဖြူကျော့ ခွေကျသွားသည်။ သူလဲ အနားက တစ်ရှူးကိုယူကာ လီးကိုသုတ်လိုက်ပြီး အမှိုက်ပုံထဲ ပစ်လိုက်သည်။ ဖြူကျော့ က သူ့ကို လာဖက်ပြီး အတင်းနမ်းနေသည်။

သူလဲ ဖြူကျော့ကို ပြန်ဖက်ထားလိုက်သည်။ ပြီးနှစ်ယောက်သား ရေချိုးခန်းသို့ သွားကာ သန့်ရှင်းရေးလုပ်တော့ ဖင်ဝက ကျိန်းစပ်နေသည်တဲ့။ သူလဲ ချော့ရသည်။ ပြီးတော့ ရေချိုးခန်းထဲက တဘတ်တွေ ပတ်ကာ ကုတင်ပေါ်တွင် လှဲပြီး အနားယူလိုက်သည်။ သူ့ဒူးတွေထဲက အားမရှိတော့သလို။ ဖြူကျော့ဝေမှာလဲ နှုံးသွားသည်။ ဖင်ကို လိုးရတာ အားပိုစိုက်ရသည့် အတွက် ပိုပင်ပန်းတာလဲ ပါမည်။ နှစ်ယောက်သား ဖက်ရင်း အိပ်ပျော်သွားကြသည်။

အိပ်ရာက နိုးတော့ ရေချိုးအဝတ်လဲကာ အပြင်သို့ ကားနဲ့ထွက်ပြီး ညနေစာစားပြီး လျှောက်သွားကြသည်။ပြန်လာတော့ သူတို့ထပ်ဆွဲ ကြပြန်သည်။ တစ်ညလုံးနီးပါး လုပ်ကြသည်။ အဖုတ်ကိုရေ ာဖင်ကိုရော ပါးစပ်ကိုပါ လိုးသည်။ သုံးနာရီထိုးခါနီးမှ ပြိုင်းသွားကြပြီး အိပ်ကြသည်။

မနက်ကျတော့ ဆယ်နာရီကျော်မှ နိုးကြသည်။ ရေချိုးကာအဝတ်လပြီး အပြင်တွင် မနက်စာ နေ့လည်စာ ပေါင်းစားကာ ဟိုတယ်သို့ ပြန်လာကြသည်။ ဟိုတယ်ရောက်တော့ ညက ကဲတာများသွားတာမို့ သိပ်စိတ်မပါကြတော့။ အနားယူရင်း စကားပြောကာ ဟိုကလိဒီကလိ လုပ်နေကြသည်။

ပြီးတော့ အိပ်ပျော်သွားကြပြန်သည်။ နှစ်နာရီထိုးတော့ နိုးလာကြပြီး နှစ်ယောက်သား စိတ်ပါလာကာ အပြန်အလှန် ဆွပေးကြသည်။ ဖြူကျော့ရဲ့ နို့သေးသေးတွေကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ စုခိုင်းကာ လီးနဲ့လိုးလိုက်သည်။ သူဖြူကျော့ကို လုပ်လို့ရတဲ့ နေရာမှန်သမျှ လုပ်ကြည့်သည်။ သူယောက်ကျားရရင်တောင် သူ့လောက် လုပ်ဖူးမယ်မထင်။ ပြီးတော့ ဖင်ကို အရင်လိုးလိုက်သည်။

သူမ ဖင်ခံရတာကို ကြိုက်နေပြီမို့ ဇိမ့်တွေ့နေသည်။ သူဖင်ကိုပဲ အားရအောင် လုပ်လိုက်ပြီး နှစ်ယောက်သား ပြီးသွားသည်။ ခဏနားကာ ရေချိုးအဝတ်အစားလဲပြီး အဝတ်တွေ အိတ်ထဲထည့်လိုက်သည်။ ဟိုတယ်ခရှင်းကာ ကားဂိတ်သို့ လိုက်ပို့ပေးလိုက်သည်။ သူမ ပြန်ရတော့မည်။ ဖြူကျော့က သူ့ကို အရမ်းခိုက်တာပဲလို့ ပြောသည်။ ကားထွက်တဲ့ထိ စောင်ယြ့ပြီး သူလဲ ညတွင်းချင်း ဘားအံသို့ ပြန်လာလိုက်သည်။

ဒီလိုနဲ့ သူဘားအံမှာ နောက်ထပ်ခြောက်လလောက် နေရသည့်အချိန်တွင် တလကို တခေါက်လောက်တော့ ဖြူကျော့နဲ့ချိန်းကာ လိုးဖြစ်ကြသည်။ တွေ့သည့်အခါတိုင်းတွင် ဖြူကျော့က သူ့ကို ဖင်ကို အရင်လုပ်ခိုင်းသည်။ သူကလဲ ဖင်ချရတာကြိုက်သူမို့ မငြင်းပေ။

ဖြူကျော့က သူ့ကို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောသည်။ သူဖင်ခံရတဲ့ အရသာကို အရမ်း စွဲလန်းတယ် ဟု။ ယောက်ကျားရရင်တောင် ဖင်မချမှာ စိုးရိမ်မိတယ်လို့ ပြောသည်။ သူတို့နှစ်ယောက်က လုံးဝကို sex partaner ပင်။ သူလဲ ခြောက်လကျော်တော့ ရုံးချုပ်က သူ့ကို ရာထူးတိုးပေးကာ သူ့စိတ်ကြိုက်နယ်ကို ရွေးပြီး ပြောင်းနိုင်တယ်ပြောလို့ သူလဲ ပုသိမ်ဖက်ကို ရွေးလိုက်သည်။

ပုသိမ်သို့ တိုင်းတာဝန်ခံနဲ့ ပြောင်းရသည်။ ဘားအံမှာ သူဖောက်ခဲ့တဲ့ လမ်းက အရမ်းကို အောင်မြင်နေသည်မို့ ကုမ္ပဏီက လူကြီးတွေက သဘောကျကာ ရာထူးတိုးပေးပြီး သူ့ကို ဘောနပ်စ်လဲ ပေးသည်။ သူ့အတွက် ဘားအံလိုနေရာက အရမ်းအဆင်ပြေခဲ့သည်။

ငွေကို အကြိုက်သုံးခွင့်ရလို့ သူ့အတွက် သိန်းပေါင်းများစွာ ရခဲ့သလို ဘောနပ်စ်ကလဲ ရောင်းချမှုရဲ ဆယ်ရာခိုင်းနှုန်းပေးသည်။ သူဘားအံသို့ ပြောင်းလာသည့် တာဝန်ခံကို လွှဲစရာရှိတာတွေလွှဲကာ ညဖက်တွင် သူအရင်ကနေခဲ့တဲ့ အဆောင်က ချာတိတ်တွေ သူ့မိတ်ဆွေတွေကိုတည နှုတ်ဆက်ပွဲ လုပ်ကာနောက်ရက် ညတွင် ရုံကလူတွေကိုနှုတ်ဆက်ပွဲ လုပ်ပြီး ပုသိမ်သို့ ပြောင်းခဲ့လိုက်သည်။

ပုသိမ်တွင် သူ့မိန်းမ မိဘအိမ်မှာ ပင်နေကာ အလုပ်လုပ်သည်။ သမီးနဲ့ မိန်းမအနားမှာရှိတော့ သူ့အတွက်ဘာမှမလိုအပ်တော့ပေ။ ဖြူကျော့နဲ့တော့ လိုင်းပေါ်တွင် အမြဲတွေ့ဖြစ်ပေမယ့် သူမလဲ ဘဲအသစ်ရသွားပြီ။ ယူတော့မည် ပြောသည်။ နောက်ပိုင်းတွင် တောင်ငူဖက်သို့ ပြောင်းသွားကာ အိမ်ထောင်ကျသွာပြီ။ ဗိုလ်တစ်ဦးနှင့်တဲ့။ သူ့ကို ဖိတ်လို့လက်ဖွဲ့ လှမ်းပို့လိုက်သေးသည်။ ခုတော့ ကိုယ်ဝန်ရနေပြီဟု ပြောသည်။

သူ့သမီးလဲ ခုဆို ၂ နှစ်တောင် ပြည့်တော့မည်။ သူမလဲ ကလေးရတော့ မပေါ့။ တခါတလေ သူ့ကို သတိရမိကြောင်း စာပို့တက်သည်။ သူမ လိုချင်တာ ခုထိမရသေးကြောင်းနဲ့ ဘာပဲ ဖြစ်ဖြစ် သူ့ယောက်ကျားကို ချစ်တာမို့ အပြစ်မတင်မိကြောင်း ပြောတက်သည်။

တခါတရံ သူလဲ ကွန်ပျူတာထဲမှ သူဖွက်ထားတဲ့ ဗွီဒီယို ဖိုင်တစ်ခုကို လူလစ်ရင် ခိုးခိးကြည့်မိတိုင်း အရင်တုန်းက အကြောင်းအရာကို ပြန်တွေးမိတက်သေးသည်။ သူနဲ့ဖြူကျော့နဲ့က ချစ်ရတဲ့သူတွေ ကိုယ်စီ ဝေးနေကြတဲ့ အခိုက်အတန့်မှာ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် လိုအင်တွေပြည့်ဖို့ အတွက် အစားထိုးခဲ့ကြတာပါလား ဟု.......။


........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ ။


အစားထိုး ချစ်သူ အပိုင်း ( ၁ )

အစားထိုး ချစ်သူ အပိုင်း ( ၁ )

ရေးသားသူ - julyrooney

မျိုးကို ဘားအံကို ရောက်တာ တစ်လကျော်ပြီ။ လုပ်ငန်းတို့းချဲ့နိုင်ရန် ကုမ္ပဏီမှ သူ့ကို စေလွှတ်လိုက်သည်။ လုပ်ငန်းလုပ်ရန်နှင့် ရုံးခန်းဖွင့် နိုင်ရန် အဆင်ပြေမပြေ။ သူ့ကို ကွင်းဆင်းရန် စေလွှတ်လိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။

မြေနေရာက ရှိပြီးသားမို့ အဲ့နေရာတွင် ရုံးတစ်ခုဆောက်ပြီး လူနေနိုင်ရန် အဆောင်ဆောက်ဖို့ အတွက် အဆင်ပြေသည်။ လတ်တလောက ဘာမှ မဆောက်ရသေးတာမို့ သူဘားအံတွင်နေဖို့ စုံစမ်းရာ အဆောင်သဘောမျိုးငှါးနေလို့ရတာနဲ့ အဲ့အိမ်မှာ ငှါးနေလိုက်သည်။ ငှါးနေတဲ့သူ လေးငါးဦးရှိပြီး ငယ်ရွယ်သူတွေချည်းမို့ သူနဲ့ အဆင်ပြေသည်။ ယောက်ကျားလေးတွေမို့လဲ ခဏနဲ့ ရင်းနှီးသွား ကာ သူလုပ်ချင်သည်များကို စုံစမ်းလို့ လွယ်သည်။

သူတို့ ကုမ္ပဏီက စိုက်ပျိုးရေးနဲ့ ဆိုင်တဲ့ ဆေးတွေနဲ့ စက်ပစ္စည်းတွေ ဖြန့်ဖြူးရောင်းချတဲ့ ကုမ္ပဏီအကြီးတစ်ခု။ သူကတော့ product အင်ဂျင်နီယာ။ လုပ်တာကိုင်တာနဲ့ အရည် အချင်းတွေကြောင့် ရာထူးခဏလေးနဲ့တိုးကာ လူကြီးသဘောကျသည်။ ဒီနေရာကို မန်နေဂျာ အနေနဲ့လွှတ်လိုက်ပြီး သူ့ကို အားလုံး အာဏာကုန် လွှဲအပ်ထားသည်။ ရုံဆောက်ဖို့နဲ့ လုပ်ငန်းအဆင်ပြေစေရေးအတွက် ငွေကို စိတ်ကြိုက်သုံးခွင့်ပေးထားသည်။

တစ်လကျော်ပဲရှိသေးတာမို့ စုံစမ်းလေ့လာဆဲပင်။ မိန်းမက ကိုယ်ဝန်ရနေပြီ သူ ဒီကိုလာတော့ အိမ်မှာ တယောက်တည်း စိတ်မချတာနဲ့ ပုသိမ်က သူ့မိဘတွေဆီ လိုက်ပို့ပြီးမှ လာရသည်။ ဒီမှာ ဘယ်လောက်ကြာမည်မသိ။ 

ခုချိန်ထိတော့ အရမ်းအလုပ်မများ။ ဖိအားလဲ ကင်းသည်။ စုံစမ်းရသလောက် အခြေအနေ ကောင်းသည်။ထိုင်းနဲ့နီးသည်မို့ ထိုင်ကဝင်လာတဲ့ ပစ္စည်းတွေနဲ့တော့ ယှဉ်ရမည်။ ကျန်တာတွေကတော့ သိပ်ကိစ္စ မရှိ။ ဈေးနှုန်းကွာဟမှုနဲ့ ဝယ်လိုအားရောင်းလိုအား တွေအတွက် သူဆက်စုံစမ်းရသည်။

ညဖက်ရောက်လာရင် အဆောင်က ကောင်လေး တွေနဲ့ လက်ဖက်ရည်ဆိုင် ထိုင်လိုက် ဘောလုံးပွဲကြည့်လိုက် လျှောက်လည်လိုက် ပြန်လာ ၊ မိန်းမဆီဖုန်း ဆက်။ ပြီးရင် လိုင်းဖွင့် ကာသုံးသည်။ အိပ်ချင်လာမှအိပ်လိုက်သည်။ မနက်ဘယ်ချိန်ထထ ရသည်ကိုး။

နှစ်လခွဲလောက် ကြာတော့ ရုံးခန်းနဲ့အဆောင် ဆောက်ရန် ဂိုဒေါင်အဖြစ်ဆောက်ရန် ဘတ်ဂျက်ရပြီ။အဆောက်အဦ ဒီဇိုင်းလဲရပြီမို့ အဆောင်ကို အရင်ဆောက်ရသည်။ ကန်ထရိုက်ကို ရုံးချုပ်က ချပေးတဲ့ ကန်ထရိုက်နဲ့ပဲ ဆောက်သည်။ ပုံမှန်ပဲလည် ပတ်နေသည်။ ညဖက်ဆိုရင် လိုင်းသုံးရင်းနဲ့ ချက်ဖြစ်သည်။

သူ့ရုံးက ကောင်မလေး တစ်ယောက်နှင့်။ ဖြူကျော့ဝေ။ ခင်တာကတော့ တစ်နှစ်ကျော်လောက်တော့ ရှိပြီ။သူမ အလုပ်ဝင်စက ဖြတ်သွားဖြတ်လာ တွေ့ဖူးသည်။ သူ့ရဲ့ section ကတော့ မဟုတ်။ ရုံးပိုင်းဆိုင်ရာ က။ facebook မှာ တွေ့လို့ add လိုက်ကာ စကားပြောဖြစ်ကြရင်း နောက်ပိုင်း ရင်းနှီးသွားတာ။

အစက သူမက သူ့ကို မိန်းမ ရှိမှန်းမသိ။ နောက်မှ သိသွားတာ။ ရုံးတွင်း ထမင်းစားချိန်တိုင်း ဆုံဖြစ်ကြသည်။ ဒီရောက်လာသည့် နောက်ပိုင်း လိုင်းပေါ်တွင် သူမနဲ့ စကားပြောဖြစ်သည်။ လူက အရပ်က မပုမရှည် သေးသေးပင်။ တင်တွေရင်တွေက ခပ်သေးသေး။ အစက သိပ်မပြင်မဆင်။ နောက်ပိုင်း ပြင်လာ ဆင်လာသည်။ ရုံးကို ယူနီဖောင်း မဝတ်ရသည့်ရက်တွေဆို အလန်း။ အကြပ်တွေ ဝတ်သည်။ ရုပ်ရည်ကတော့ ချောတဲ့အထဲတော့ မပါပေမယ့် ကြည့်ကောင်းသည်။

ရည်းစားရှိသည်လို့ ကြားပေမယ့် မေးဖြစ်တိုင်း မရှိဟု ပြောတက်သည်။ ရုံးမှ ာဖြတ်သွားဖြတ်လာ တွေ့မိတိုင်း ဖုန်းအကြာကြီ းပြောတက်လို့ သူစဖြစ်သည်။ ခုသုံးလေးရက်ရှိပြီ။ ဘဲနဲ့ အဆင်မပြေသည် ထင့်။အသည်းကွဲ အကြောင်းတွေကို လိုင်းပေါ်တင်တက်သည်။ သူနဲ့အရမ်းကို ရင်းနှီးလာသည်။

viber ကနေ ဖုန်းပြောဖြစ ်ကြသည်။ သူလဲ ယောက်ကျားသားမို့ ဘာရယ်မဟုတ် ဖွန်ကြောင်တာ မမည်အောင် ကြောင်သည်။ သူမကလဲ ပြန်အီသည်။ သူမက ပုံတွေ ပို့ပေးတက်ပြီး သူကလဲ ပြန်ပို့ပေးတက်သည်။ လာလည်ရင် ဂရုစိုက်မှာလား မေးသည်။ လာလည်ရင် အကုန်ဂရုစိုက်မယ်လို့ ပြောကာစသည်။

သူဒီရောက်တာ ခြောက်လကျော်ပြီ။ မိန်းမလဲ မွေးခါနီးပြီ။ မွေးရင်တော့ ခဏခွင့်ပြန်မည် ပြောထားသည်။အဆောင်ကတော့ ပြီးပေမယ့် ဂိုဒေါင်နဲ့ ရုံးခန်းက မပြီးသေး။ နှစ်လလောက် လိုသေးသည်။ မိန်းမဆီ သုံးခေါက်လောက်ပဲ ရောက်သည်။ ခုတော့ မရောက်ဖြစ် ။ နောက်ပိုင်း ပစ္စည်းတွေကို အစမ်းသဘော ရောင်းကြည့်ရာ မဆိုးလှတာကြောင့် သူလဲ အားစိုက်ကာ လုပ်ရသည်။ ကုမ္ပဏီကချီးကျူးသည်။လစာတိုးသွားပြီ။

ညရောက်တိုင်း လုပ်နေကြ ထုံးစံ လိုင်းဖွင့်လိုက်ရာ ဖြူကျော့ဝေက ဒီတပတ်ကျ မော်လမြိုင်လာပီး ဘုရားဖူးမည်။ စက်စဲသွားမည် လိုက်ခဲ့လို့ ပြောသည်။ တစ်ယောက်တည်းလား ဆိုတော့ အင်းတဲ့။ မော်လမြိုင်မှာ သူသင်တန်းတုန်းက ခင်တဲ့ အမတစ်ယောက်ရှိပြီး သူနဲ့သွားမည်တဲ့။

အဲ့အမက သူ့ဘဲနိုင်ငံခြားက ပြန်လာလို့ တွေ့ချင်တာနဲ့ သူကလဲ ဘုရားဖူးနဲ့ ကမ်းခြေသွားချင်နေတာ အတော်ဖြစ်သွားလို့ ခေါ်တာမို့ လာမှ ာဖြစ်ကြောင်း သူတို့က အတွဲမို့ သူတစ်ယောက်တည်း ပျင်းနေမှာမို့အားရင် လိုက်ခဲ့ဖို့ခေါ်သည်။

သူရက်တွက်ကြည့်သည်။ သူမလာတဲ့ရက်ကျ အားမအား။ သူ့အတွက် ဒီမှ ာပိတ်ရက်မရှိ။ သူနားချင်ရင်နားသည်။ အဲ့ရက်ကျ အရေးတကြီး အလုပ်မရှိပေမယ့် နည်းနည်းတော့ ရှိသည်။ ကြိုတင်လုပ်ထားရင် ရသည် ။ ဘယ်နှစ်ရက် ကြာမလဲ မေးတော့ ကျိုက်ထီးရိုးကို မနက်တက်မည်။ ညနေပြန်လာပြီးပြန်အိပ်ကာ  စက်စဲကို နောက်ရက်မနက် သွားပြီး နှစ်ရက်နေမည် ဖြစ်သည်။

သူ့အတွက် အဆင်ပြေပြိမို့ လိုက်မည်ပြောရာ အကုန်အကျခံရမယ်လို့ ပြောတော့ ဘာပြန်ပေးမှာလဲ မေးလိုက်သည်။ လိုချင်တာယူ ပေးမှာပေါ့လို့ ပြောသဖြင့် သူ့စိတ်ထဲ တမျိုးဖြစ်သွားရသည်။ မိန်းမနဲ့ ခွဲနေရတာကတကြောင်း အလုပ်တဖက်နဲ့မို့ အပျော်ဖက် သိပ်မရောက်ဖြစ်။

တောင့်တမိပေမယ့် ကိုယ့်ဟာကိုယ်ပဲ ဖြေရှင်းလိုက်ရသည်မို့ စိတ်ထဲမှာ အတွေးတချို့နဲ့ စိတ်ထန်သွားရသည်။ ဒါကြောင့် အီစကလီရိုက်ကာ ဟိုမကျဒီမကျစကားတွေ ပြောရင်းနဲ့ ညနက်သွားရသည်။ နောက်ပိုင်းရက်တွေ သူအလုပ်တွေကို ကြိုလုပ်ထားကာ သူသွားမည့်ရက်တွင် အခက်အခဲ မဖြစ်စေရန် အလုပ်သမားခေါင်းဆောင်ကို ငွေသုံးရက်စာ ကြိုပေးထားလိုက်သည်။ ဖြူကျော့ဝေကတော့ ဒီနေ့မနက် အစောကြီး မော်လမြိုင်သို့ မလာပဲ ကျိုက်ထိုနားတွင် သူ့အဖာ်အတွဲက စောင့်ကာ ကျိုက်ထီးရိုးတက်သွားသည်။

ညနေ မော်လမြိုင်သို့ လာအိပ်ရန် ပြောပြီး သူတို့ကိုစောင့်နေခိုင်းသည်။ ဒါကြောင့် သူလဲမှာစရာရှိတာတွေ မှာရသည်။ သူသွားမည့်ရက်တွင်း ပြသနာတစုံတခု မဖြစ်စေရန် သေချာမှာရသည်။ ရုံးကိုတော့ ကွင်းဆင်းစည်းရုံးရေးဆင်းမည်လို့ သတင်းပိုထားသည်။ မိန်းမကိုလဲ အဲ့လိုသာ ပြောလိုက်ပြီ းဖုန်းလိုင်းမိမှ ဆက်မည်။ မဆက်ရင် စိတ်မပူဖို့ မှာထားသည်။ ညနေကျ နောက်ဆုံး လိုင်းကားနဲ့ မော်လမြုင်သို့ သွားလိုက်သည်။

ဟိုရောက်တော့ ကားဝင်းတွင် စောင့်နေလိုက်သည်။ တော်တော်ကြာတော့ ဖြူကျော့ဝေက ပြန်ရောက်ပြီ လို့ဖုန်းဆက်ပြီး သူ့ကို ဘယ်ရောက်နေလဲ မေးရာ ကားဝင်းတွင်စောင့်နေတာလို့ ပြောတော့ သူတို့နှစ်ယောက်တော်တော်ကြာတော့ သူ့ကို လာခေါ်ကာ ဖြူကျော့ဝေ သူငယ်ချင်းရည်းစား တည်းတဲ့ တည်းခိုခန်းတွင် အတူနေခိုင်းပြီ းမိတ်ဆက်ပေးသည်။ ညနေစာကို သွားစားကြရာ သူကရှင်းပေးလိုက်သည်။ 

မနက်အစောကြီးထကာ စက်စဲသို့ လိြင်းကားနဲ့သွားသည်။ Mini bus မို့ ကိုဇော်ဝင်းတို့အတွဲက ရှေ့ခုံတွင် သူနဲ့ဖြူကျော့ဝေက နောက်ခုံ။

ညက ကိုဇော်ဝင်းက သူနဲ့ မဖြူမတွေ့ရတာ နှစ်နှစ်ခွဲလောက်ရှိပြီ မဖြူမိဘတွေက သူနဲ့သဘောမတူ ။ သူကဆင်းရဲတာမို့။ ဒါကြောင့် စင်ကာပူသို့ ထွက်ကာ အလုပ်လုပ်နေပြီး မဖြူနဲ့ကတော့ အဆက်အသွယ်မပြတ်။ မဖြူကလဲ သစ္စာရှိသည်မို့ သူနောက်ဆံ အေးရသည်။

သူတို့နှစ်ယောက်ကို ပြတ်သွားပြီ ထင်နေပြီး သူစလုံးကို သွားတာသိသည်။ ပြန်ရောက်လာတာ မသိတာမို့ မဖြူ ဒီလိုစီစဉ်တာဖြစ်ကြောင်း ဟိုမှာမှ လွတ်လွတ်လပ်လပ် တွေ့ရမည်ဖြစ်ကြောင်း ဒါကြောင့်မို့ ဖြူကျော့ဝေကို ထိန်းပေးဖို့ အကူအညီတောင်းသည်။ သူကလဲ စိတ်ချပါလို့ ပြောရာ ဖြူကျော့ဝေကို ဖန်ဖို့စသည်။

သူက အိမ်ထောင်နဲ့ဖြစ်ကြောင်း မိန်းမက မွေးတော့မည်ဖြစ်ကြောင်း ပြောတော့ သူက ရီပြီး ဘာဖြစ်လဲကွာ နောက်မနွယ်ရင် ပြီးတာပဲ ပြောသည်။ မနက်ကျတော့ သူကပင် ဖြူကျော့ဝေကို သူနဲ့လာထိုင်ခိုင်းလိုက်လို့ မဖြူနဲ့ကိုဇော်ဝင်းက ကျေးဇူးတွေ တင်နေသည်။ ဖြူကျော့ဝေက မျက်နှာစူပုပ်နေသည်။

လမ်းတွင် အဲ့အကိုနဲ့ သဘောမတူပါဘူး ။ ချောလဲမချော အသားလဲမဲသေးတယ်ဟု ပြောလို့ သူရီရသေးသည်။ သူမအသက်က၂၅ကျော်ပြီမို့ သူ့ထက်သုံးနှစ် ငယ်သည်။ ကိုဇော်ဝင်းနဲ့မဖြူက သုံးဆယ်နီးပါးတွေ။သူမက အတွဲ ကြား ဝင်ဝင်ရှုပ်ချင်လို့ လမ်းမှ ာသူ့ကို ချော့ရသည်။ ဟိုရောက်ရင် ကြိုက်တာဝယ်ပေးမယ်ဆိုပြီး ပြောမှ မရှုပ်တော့ဘူးလို့ ကတိပေးသည်။ လမ်းမှာကားစီးရင်း ငိုက်လာတော့ သူ့ပေါ်မှီပြီး အိပ်သည်။

အရှေ့က အတွဲကတော့ လှည့်ကို မကြည့်။ တချိန်လုံး ပူးကပ်နေသည်။ သူလဲ ကြာတော့ လက်က ညောင်းလာလို့ နည်းနည်းပြင်တော့ ဖြူကျော့ဝေက ရတယ် တင်ချင်တင်လို့ ပြောသည်။ သူလဲဂွင်ပဲမို့ လက်ကို ဖြူကျော့ဝေ ပုခုံးပေါ် တင်ထားလိုက်သည်။ လမ်းက ခုန်သည်မို့ လက်က ဟိုထိဒီထိတော့ ထိမိသည်။ ဟိုရောက်တော့ ဟိုတယ်တွင် ဟိုအတွဲက နှစ်ယောက်ခန်းတစ်ခန်း သူတို့က တစ်ယောက်ခန်း နှစ်ခန်းယူသည်။

သူတို့နှစ်ယောက်က ကပ်လျက်ပင်။ ဟိုအတွဲက အပေါ်ထပ်မှာ။ ဖြူကျော့ဝေက စိတ်ကောက်နေလို့ လိုက်ချော့ရသေးသည်။ မဖြူကို ကောက်တာမို့ မဖြူက မျက်နှာငယ်လေးနဲ့ ချော့သည်။ သူက မဖြူကို မျက်ရိပ်ပြကာ အသာနေ ဘာမှမဖြစ်ဘူးဆိုပြီး သူပဲ စိတ်ကောက်ပြေအောင် လုပ်ပေးလိုက်သည်။ သူ့ကိုကပ်ပြီး ပြောသည်။ကျေးဇူးဆပ်ပါ့မယ်ဆို လို့ သူရီရသေးသည်။ တစ်ယောက်ခန်းဆိုပေမယ့် ကျယ်ပါငည်။

ရေချိုးခန်း အိမ်သာပါပြီး အခန်းထဲမှာ Tv ရေခဲသေတ္တာ အစုံပါသည်မို့ မဆိုးလှပေ။ အခန်းထဲ ရောက်တော့ နားနားနေနေ မေလိုက်သည်။ ဖြူကျော့ဝေက သူ့ဆီဖုန်းဆက်ပြီး လျှောက်သွာချင်တယ် ပြောတော့ သူလဲ ဟိုဒီသွားကာ သူလိုချင်တာလေးတွေ ဝယ်ပေး စားချင်တာကျွေးပြီး ပြန်လာသည်။

ဟိုအတွဲကတော့ ထွက်ကို မလာ။ အချိန်ရှိခိုက် လုံ့လစိုက်နေကြသည် ထင်ပါ့။ ဖုန်းဆက်ရာ မကိုင်လို့အခန်းတံခါး သွားခေါက်မယ် လုပ်နေလို့ မနည်းတားရသည်။ ဝဋ်လည်လိမ့်မယ် ဆိုပြီး ပြာတော့ သူ့ကိုမျက်စောင်းထိုးသည်။ ပြီးအခန်းထဲမှာ ခဏအိပ်လိုက်သည်။ ညနေကျ  ကမ်းခြေ ဆင်းကြသည်။ သူတို့နှစ်ယောက်တစ်တွဲ ဟို နှစ်ယောက်က တစ်တွဲ သူတို့ သွားချင်တဲ့ဖက် သွားသည်။ သူလဲ ဘောကွင်းငှါးကာ ဖြူကျော့ဝေကို ပေးသည်။

ဖြူကျော့ဝေက အသားကပ်ဘောင်းဘီအနက်ရောင် ဒူးနားလောက်ကို ဝတ်ကာ အင်္ကျီလည်ဟိုက် အနက်ရောင် တင်ပါးကျော်ကို ဝတ်ထားသည်။ သူ့ကို ဓာတ်ပုံရိုက်ခိုင်းပြီး ပို့စ်မျိုးစုံပေးနေသည်။ ပြီးတော့ ရေထဲဆင်းဆော့ကြရာ ရေမကူးတက်လို့ ကြောက်နေသည်။ သူလဲ အတင်းဆွဲခေါ်လာပြီး ရေနဲ့ ပက်ကာ စနေသည်။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ရဲလာကာ သူ့ကိုရေနဲ့ပြန်ပက်လိုက် ဘောကွင်းစွပ်ကာ ရေကူးလိုက် လုပ်နေသည်။လှိုင်းတစ်လုံး ဝင်ဆောင့်လိုက်ရာ သူမကြောက်လန့်ပြီး သူ့ဆီ အတင်းဖက်ထားသည်။

သူလဲ ပြန်ဖက်ကာ အားပေးလိုက်သည်။ ပြီးတော့ သူမရှက်သွားသည်။ သူလဲ မသိချင်ယောင်ဆောင်ကာဆက်ဆော့နေသည်။ တစ်နာရီကျော်ကျော် ရေထဲဆင်းပြီးတော့ ပြန်တက်လာကာ အခန်းထဲတွင် ရေချိုပြန်ချိုးလိုက်ကြသည်။ အဝတ်အစားလပြီးတော့ ညနေစာ ထွက်စားကြသည်။

ကိုဇော်ဝင်းက သူရှင်းပေးပြီး ညကျတို့လေးယောက် မီးပုံပွဲ လုပ်မယ် မိန်းကလေးတွေ သောက်ချင်တာ စားချင်တာပြောလို ဆိုတော့ ဖြူကျော့ဝေက ၀မ်းသာအားရ လက်ခုပ်ထတီးလို့ ရီလိုက်ကြသည်။ ဟိုတယ် စားသောက်ဆိုင်က အကုန်စီစဉ်ပေးသည်ပြောလို့ သူတို့မှာချင်တာ မှာပြီး သူက ဂစ်တာရမလား မေးတော့ ရပါသည် တဲ့။

ညဖက်ကျ သူတို့ ယောက်ကျားလေးနှစ်ယောက်က ဝီစကီ မိန်းကလေတွေက စပိုင်ဝိုင်သောက်ကာ အမြည်းစားကြရင်း စကားပြောလိုက် စလိုက်နဲ့ပျော်စရာ။ သူက ဂစ်တာတီးပြီး သီချင်းဆိုပြတော့ အားလုံးလိုက်ဆိုကြသည်။ ပြီးတော့ ကကြသည်။ ညကိုးနာရီကျော် ဆယ်နာရီလောက်ကျ မိန်းကလေးတွေက မူးလာပြီ။ ဒါကြောင့် သူတို့လူစု လတ်စသတ်ကာ အခန်းကိုပြန်ကြသည်။

အခန်းထဲရောက်လို့ အဝတ်လဲကာ TVကြည့်နေတုန်း ဖုန်းသံကြားတော့ ဖြူကျော့ဝေ ။ မအိပ်ချင်သေးဘူး ပျင်းလို့လို့ ပြောပြီး ကမ်းေုခလမ်းလျှောက်ချင်တယ်ဟု ဂျီကျလို့ မှောင်နေပြီ နောက်ရက်မှ ပြောတော့ မရဘူး မအိပ်ချင်သေးလို့ လိုက်ပို့ဟု ပြောသည်။

သူလဲ ထွက်လာရာ သူ့အခန်းဝတွင် ရပ်ကာ ဖုန်းဆက်နေတဲ့ ဖြူကျော့ဝေကို တွေ့လိုက်သည်။ မျက်နှာက ပြုံးစေ့စေ့။ ညအိပ်ဝတ်စုံ ပန်းရောင်အင်္ကျီနဲ့ဆင်တူ ဘောင်းဘီ ဝတ်ထားသည်။ သူလဲ ဖြူကျော့ဝေကို ခေါ်ကာ ဟိုနားဒီနားလမ်းလျှောက်ရင်း စကားပြောကြသည်။

ပြီးတော့ ထိုင်ခုံပေါ် တွင်ယှဉ်ထိုင်ပြီး စကားပြောနေကြသည်။ သူ့ရည်းစားအကြောင်းကို မေးတော့ သူ့ကို ရင်ဖွင့်သည်။ သူမကို ဘယ်လို နိုင်ကြောင်း စကားနားမထောင်ကြောင်း ခုလဲ ကောင်မလေး တစ်ယောက်နဲ့တွဲနေတယ်လို့ သူ့သူငယ်ချင်းများက ပြောလို့ မေးတော့ အလုပ်အတူတူ လုပ်နေတာမို့ တွဲသွားတွဲလာ သွားဖြစ်ပြီး သူ့ကို မယုံကြည်ရကောင်းလားဆိုပြီး နောက်ပိုင်း ဖုန်းမဆက်တော့ကြောင်း လိုင်းပေါ်တွင် ဟိုသွား ဒီသွားပုံတွေကို တင်နေကြောင်းပြောပြသည်။

ညနက်လာတော့ လေကလဲတိုက်သည်မို့ အေးလာလို့ ဖြူကျော့ဝေက လက်ကလေးပိုက်ပြီး ချမ်းနေသည်။ သူကလဲ အရက်ရှိန်နဲ့ ရီဝေဝေဖြစ်နေကာ စိတ်ကလဲ ကြွနေသည်မို့ ဖြူကျော့ဝေပုခုံးကို ဖက်ကာ သူ့ရင်ခွင်ထဲထည့်လိုက်သည်။

ဖြူကျော့ဝေကလဲ အလိုက်သင့်ပါလာပြီး ငြိမ်နေသည်။ သူမ ခုနက မဖြူတို့ အခန်းသွားတော့ သူတို့တွေသောင်းကျန်းနေတာ အပြင်ကတောင် ကြားရတယ်လို့ ပြောသည်။ သူလဲ တို့လဲ အဲ့လိုသောင်းကျန်းရအောင်လေ လို့ပြောတော့ သူ့ကို ဆိတ်ဆွဲလိုက်ပြီး ဟင်းနော်လို့ ပြောရာ သူလဲ ဖြူကျော့ဝေ မေးစေ့ကို မကာ နုတ်ခမ်းကို နမ်းလိုက်သည်။ ဖြူကျော့ဝေ မျက်လုံးများမှိတ်သွားပြီး သု့ကို ဖက်လိုက်သည်။ လျှာကိုပါးစပ်ထဲထည့်ကာ လျှာချင်းကလိလိုက်တော့ အသက်ရှူသံ ပြင်းလာသည်။

အနမ်းရှည်တစ်ခု ပေးပြီးတော့ အခန်းထဲသွားရအောင် ပြောပြီး ဖြူကျော့ဝေအခန်းထဲသို့ ဝင်လိုက်သည်။ သူလဲ အခန်းထဲရောက်တော့ ဖြူကျော့ဝေကို နမးရင်းဖင်တွေကို နယ်ကာ ကူတင်ပေါ်သို့ ကန့်လန့်ဖြတ် လှဲချလိုက်ပြီး ညဝတ်အင်္ကျီကိုချွတ်လိုက်ကာ ဘော်လီကိုချွတ်ပြီး နို့တွေကိုစို့လိုက်သည်။

နို့လေးတွေက မထွားပေ။ အကြမ်းပန်ကန်လုံး သာသာပင်။ သူလဲ အားနဲ့နို့တစ်ခုလုံးကို အားနဲ့စုပ်ပြီး နို့သီးခေါင်းကို လျှာနဲ့ကစားလိုက်ပြီး ပေါင်တွေကို ညှစ်လိုက်ရာ ဖြူကျော့ဝေ ညည်းသံတစ်ခုထွက်လာပြီး ခန္ဓာကိုယ့် မော့တက်သွားကာ သူ့ကို တင်းတင်းဖက်ထားသည်။

သူလဲ လက်တစ်ဖက်က ညဝတ်ဘောင်းဘီကို ချွတ်လိုက်ရာ ဖြူကျော့ဝေကလဲ ကူကာချွတ်ပေးသည်။ တစ်ကိုယ်လုံး အဝတ်မရှိတော့ပေ။ အစေ့တွေကို ကလိလိုက် အဖုတ်ထဲကို ကလိလိုက် လုပ်နေရင်းနဲ့ သူမ တစ်ချီ ပြီးသွားသည် ထင်သည်။ အရမ်းကို ဟော့ပြီး ငြိမ်သွားသည်။

သူခဏ နားပြီးဆက်ကလိပြန်ရာ ပြန်ပြီး စိတ်ထလာသည်။ အဖုတ်ထဲက အရည်တွေကလဲ ရွှဲနေသည်။ ဒါကြောင့် သူလဲ ညဝတ်အင်္ကျီနဲ့ ဘောင်းဘီကို ချွတ်ကာ အနားရှိ ထမိန်တထည်ယူပြီး ဖြူကျော့ဝေ ဖင်အောက်ကို ခင်းကာ ခြေထောက်တွေကို မြှောက်ပြီးပေါင်ကို ကားလိုက်ရာ အဖုတ်က ဟတတလေး ဖြစ်သွားသည်။

အဖုတ်ဝမှာ အရည်တွေနဲ့ စိုနေသည်။ သူလဲ လက်မနဲ့ အစေ့ကိုချေလိုက်တော့ တွန့်သွားကာ ပေါင်ကို ပိုပြီးကားသွားသည်။ သူလဲ လက်မနဲ့ လက်ညှိုးနဲ့ အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားကို ဖြဲလိုက်ရာ အတွင်းသား ပန်းရောင်လေးက လုပ်ချင်စရာ။ လီးကို အဖုတ်ဝမှာ တေ့ပြီး ဖိထည့်လိုက်ရာ အရည်တွေရြွှနေလို့ တင်းတင်းကျပ်ကျပ်နဲ့ပင် တစ်ဝက်လောက် ဝင်သွားသည်။ ဖြူကျော့ဝေ သူ့ရင်ဘတ်ကို တွန်းထားကာ

" အာ့ နာတယ် ယောက်ခမရယ် ဖြေးဖြေး အရမ်းနာတယ် ဟင့်ဟင်"

သူလဲ ဖြေးဖြေးချင်းပြန်ထုတ်ကာ နို့တွေကို ချေပေးလိုက် အစေ့ကို ကလိလိုက်လုပ်ပေးလိုက်ပြီး ပြန်ထည့်လိုက်သည်။ ဖြေးဖြေးချင်း လုပ်နေရင်းနဲ့ အရည်တွေထပ်ထွက်လာလို့ ထပ်ထပ်ထည့်ရင်း အဆုံးထိဝင်သွားသည်။

သူမလဲ အတွေ့အကြုံရှိသူမို့ ထင်သည်။ အောက်ကနေ အလိုက်သင့် နေပေးသည်။ လီးကို သုံးပုံတစ်ပုံလောက် ထုတ်ကာထည့်လိုက် ထုတ်လိုက်ဆောင့်ရင်း ခပ်သွက်သွက်ဆောင့်လိုက်ရာ ခံနိုင်လာသည်မို့ သူလဲ တစ်ဝငးက်ကျော်ကျော် ထုတ်ကာ ခပ်သွက်သွက် ဆောင့်ပေးလိုက်သည်။

" အ့အ အ အင့်အင့်"

" ဇွပ် ဇွပ် ဖတ်ဖတ် ဗြွတ်ဗြွတ်"

" နာသေးလား ဖြူကျော့"

" မနာတော့ဘူး ဆောင့်ဆောင့်"

သူလဲ အားရပါးရဆောင့်နေလိုက်သည်။ ဆောင့်ချက်တွေ ကြာလာတော့ဖြူကျော့ အဖုတ်ထဲမှ တင်းခနဲ တင်းခနဲ့ဖြစ်ကာ သူ့လီးကို ညှစ်ညှစ်လာသည်။

သူလဲ ကျင်ခနဲ ဖြစ်ဖြစ်သွားကာ မီးကုန်ယမ်းကုန် ဆောင့်လိုးလိုက်သည်။ ဖြူကျော့ဝေ အားခနဲ့ အားခနဲအော်ဟစ်ပြီး သူ့လီးကို ဆက်တိုက်ညှစ်ကာ သူ့ကို အတင်းဖက်ထားပြီး ပြီးသွားသလို သူလဲ လီးတစ်ခုလုံး ပူခနဖြစ်သွားကာ သုတ်တွေက မထိန်းနိုင်ပဲ ပြီးသွားသည်။

မိန်းမနဲ့ ဝေးနေတာနဲ့ သုတ်တွေက မနည်းလှပေ။ နှစ်ယောက်သား ဆန့်ငင်ဆန့်ငင့နဲ့ ထပ်လျှက်သား အမောဖြေနေကြသည်။ တအောင့်ကြာတော့ သူ့စားပွဲပေါ်က တစ်ရှူးယူကာ ဖြူကျော့ဝေကို ပေးပြီး သူလဲ ယူကာ အဖုတ်ထဲက လီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်ရာ ဗွက်ခနဲ သုတ်ရည်တွေက အဖုတ်ကတဆင့် ဖင်ကြားထဲသို့ စီးကျသွားသဖြင့် ဖြူကျော့လဲ ကမန်းကတန်း တစ်ရှူးနဲ့ သုတ်ကာ ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်သွားသည်။

သူလဲ လီးကို ပြောင်နေအောင် သုတ်ပြီး အမှိုက်ခြင်းထဲ ထည့်ကာ အဝတ်ကို ဝတ်ပြီး ကုတင်ပေါ် လှဲနေလိုက်သည်။ ဖြူကျော့ဝေ ထွက်လာတော့ သူလဲ ဝင်ကာသေးပေါက်ပြီး လီးနဲ့လက်တွေကို ရေဆေးဆပ်ပြာတိုက်ကာ သန့်ရှငးပြီး ထွက်လာတော့ ဖြူကျော့ဝေ အဝတ်တွေ ဝတ်ပြီးပြီ။ သူလဲ အနားသွားကာ ဖြူကျော့ကို ဖက်လိုက်တော့ လူဆိုးကြီး သူ့သားနဲ့ ပေးစားမယ်ပြောပြီး သူက အရင်စားတယ်ဟု ပြောတော့ သူလဲ ရီနေလိုက်သည်။

ရေခဲသေတ္တဖွင့်ကြည့်ရာ ဘီယာဘူးတွေ တွေ့တာနဲ့ သောက်မလားမေးတော့ အင်း ဆိုတာနဲ့ နှစ်ယောက်သား ဘီယာသောက်ပြီး ရေခဲသေတ္တထဲက ချိစ်ဗူးယူကာ မြည်းကြသည်။ သူက ရည်းစားနဲ့ ဘယ်နှစ်ခါ ဖြစ်ဖူးလဲမေးရာ မူးနေလို့လား မသိ သုံးလေးငါးခါတော့ရှိမယ်လို့ ပြောသည်။

သူ့ကိုလဲ မိန်းမတွေ ဘယ်လောက် လုပ်ဖူးလဲ မေးတော့ မိန်းမ မရခင်က ရည်းစားတွေနဲ့ လုပ်ဖူးကြောင်း မိန်းမရပြီးတော့ မလုပ်တော့ကြောင်း ပြောရာ မယုံပါဘူးလို့ ပြောလို့ သူက ဘာနဲ့ သက်သေပြရမလဲ မေးရာ ရီနေသည်။ ဘီယာတစ်ဗူးကုန်တော့ သူမက တစ်ဝက်လောက်သာ သောက်နိုင်သည်။ နည်းနည်းတင်သလို ဖြစ်တာမို့ သူလဲ စိတ်ပြန်ထလာကာ ဖြူကျော့ကို ဖက်ပြီး နမ်းလိုက်သည်။

ဖြူကျော့လဲ သူ့လို့ပင် နေမည်။ ပြန်ဖက်ကာ နမ်းသည်။ သူ့လီးကို ကိုင်ကာ ဂွင်းထုပေးသည်။ သူ့စိတ်က ပိုထန်လာပြီး ဖြူကျော့ အဝတ်တွေချွတ်ရာ ဖြူကျော့ကလဲ သူ့အဝတ်တွေကို ပြန်ချွတ်ပေးသည်။ သူမကို လီးစုပ်ပေးလို့ ပြောတော့ စုပ်ပေးသည်။ သူမအဖုတ်က အရည်တွေနဲ့ စိုနေပြန်သည်။

သူလဲ ထန်ထန်နဲ့ အဖုတ်ကို ကလိုင်းပေးလိုက်သည်။ နှစ်ယောက်သား ရမက်တွေ တအားထန်လာကာ သူဖြူကျော့ကို ကုတင်စွန်းမှာ လက်ထောက်ခိုင်ပြီး ကုန်းခိုင်းကာ နောက်ကနေ ဖင်ကိုဖြဲ အဖုတ်ထဲ ထည့်ကာ ဆောင့်ပေးလိုက်သည်။

မူးကလဲ မူးတော့ ရမက်တွေလဲ ကြူးနေကြသည်။ ဆောင့်လိုးသံ တအင်းအင်းအော်ညည်းသံ အဖတ်ဖတ်ရိုက်သံတွေနဲ့ အခန်းထဲမှာ ပျံ့လွင့်နေသည်။ သူလိုးတာနာရီဝက်လောက်ကြာတော့ ဆောင့်ချက်တွေက စက်သေနတ်ပစ်သလို မြန်လာပြီးသူပြီးသွားသည်။

ဖြူကျော့ကတော့ နှစ်ချီဆက်တိုက်ပြီးရသည်လို့ ပြောသည်။ နှစ်ယောက်သား ဖလက်ပြကာ ရေပင် မဆေးနိုင်တော့ တစ်ရှူးနဲ့သာ သုတ်ပြီး အဝတ်လဲ မဝတ်နိုင်တော့ဘဲ အိပ်ပျော်သွားကြသည်။ မနက်လေးနာရီကျော်တော့ အေးလာတာနဲ့ သူနိုးလာပြီးကြည့်တော့ ဖြူကျော့က သူ့ဘေးနားမှာကွေးကွေးလေးအိပ်ပျော်နေသည်။ သူလဲ အဝတ်ဝတ်ကာ ဖြူကျော့ကို စောင်ခြုံပေးပြီး အခန်းကို အထဲမှ လော့ချခဲ့ကာ သူလဲ သူ့အခန်းထပြန်ကာ အိပ်လိုက်သည်။ မနက် ရှစ်နာရီထိုးတော့ ဖုန်းလာမှနိုးသည်။

ကိုဇော်ဝင်း မနက်စာ မစားဖူးလားလို့ မေးတော့ သူလဲ လာမယ်ဟု ပြောပြီးရေအမြန်ချိုးကာ အဝတ်လဲပြီးထွက်လာခဲ့သည်။ ဖြူကျော့ဝေကတော့ မျက်နှာစူပုပ်နေကာ သူ့ကို စကားမပြော။ သူပြုံးပြလိုက်တော့မျက်စောင်းထိုးသည်။

သူလဲ ပုခုံးတွန့်ကာ ဝင်ထိုင်လိုက်ပြီး မှာစရာရှိတာမှာကာ ဒီနေ့အစီအစဉ်ကို မေးတော့ အနားတဝိုက်ကိုလည်မည်လို့ ပြောသည်။ စားပြီးတော့ ပိုက်ဆံရှင်းကာ သွားကျတော့ ဖြူကျော့ဝေက မဖြူနားမှာ အတင်းကပ်ကာ သွားသည်။ ကိုဇော်ဝင်းခမျာ မျက်နှာကြီးရှုံတွနေပြီး သူ့ကိုမေးသည်။

" ဟိုကောင်မလေးက မင်းကို စိတ်ကောက်နေတာလား..ဘာဖြစ်လို့လဲ"

" သိဘူးလေ။ ညကအကောင်းပဲ.. ခုမှဘာဖြစ်တာလဲ မသိဘူး"

" ရှုပ်တယ်ကွာ မင်းဝင်လုံးပလိုက် ကြာလို့.. လိုအပ်နေတာကို ဝစ်စာပေါက်လေး ထည့်လိုက်ရင် အဆင်ပြေသွားလိမ့်မယ် ဟားဟားဟား"

သူလဲ သဘောကျပြီး ရီလိုက်ရာ ရှေ့က နှစ်ယောက်က လှည့်ကြည့်ပြီး ဖြူကျော့ဝေက မျက်စောင်းထိုး ခြေစောင့်ကာ ဆက်တောက်ဆက်တောက်နဲ့ သွားသည် ။ရယ်ဒီမိတ်အကျပ် အဝါရောင်လက်စကနဲ့ ဂျင်းဘောင်းဘီအကြပ်ကို ဝတ်ထားသည်။ မရှိမဲ့ရှိမဲ့ဖင်ကို လှုပ်ကာသွားနေသည်။ သူကြည့်ရင်း အဲ့ကလေးမကို ဖင်ချချင်စိတ် ဖြစ်သွားရသည်။ ကိုဇော်ဝင်းက

" မျိုးကို အဲ့ကောင်မလေး အိုးနဲ့ ငါ့ဆော်အိုး ယှဉ်ကြည့်စမ်း .. အဲ့ကလေးမ ထည့်လိုက်ရရင် ထုတ်ချင်းတောင်ပေါက်မှာ ကြောက်ရတယ် ဟိဟိ"

" အာ ခင်ဗျား ကြိတ်ကြံနေလား မသိဘူး.. မကောင်းပါဘူးဗျာ.. မဖြူတယောက်လုံး ရှိတာ"

" ငါက မင်းအတွက်ပြောတာ..စဉ်းစားမနေနဲ့ ကိုယ့်လူ..အဆင်ပြေရင် ဆွဲသာစား.. အရိုးတော့ မကျိုးစေနဲ့ဟားဟားဟား"

" လုပ်ပြီ..ခင်ဗျားတို့လဲ နည်းနည်းတော့ လျော့ဦး.. တော်ကြာဘေးခန်းက ခဲနဲ့ပေါက်မယ်.. ခဲနဲ့ပေါက်တာတော်သေး..ကုတင်ကျိုးကျနေမယ်.. မဖြူလဲ အတော်ကျသွားသလိုပဲ ဟိဟိ"

" ငါက လျှော့ပါတယ်ကွာ.. ကိုယ်စောင့်နတ်က နှိုးဆော်နေလို့ ခက်နေတာကွ"

နှစ်ယောက်သား ပေါက်ကရတွေပြောရင်း သွားနေကြသည်။ ဘုရားရောက်တော့ အဖွဲ့လိုက် ဓာတ်ပုံရိုက်ကျသည်။ ဘုရားရှိခိုးတော့ ကိုဇော်ဝင်းက သိသိသာသာပင် မဖြူလက်ကို ကိုင်ကာ ထွက်သွားတော့ သူနဲ့ ဖြူကျော့ဝေ ကျန်ခဲ့သည်။ ဖြူကျော့ဝေက သူ့ကို မျက်စောင်းထိုးပြီး ထွက်သွားတော့ သူလဲနောက်က လိုက်ပြီး စကားပြောရာ ပြန်မပြောပဲ ကြာသာပတေးထောင့်မှာ ဘုရားရှိခိုးနေသည်။

သူလဲ ထိုင်ကာ ဘုရားရှိခိုးပြီး မိန်းမနဲ့ မမြင်ရသေးတဲ့ ရင်သွေးလေးကို မှန်းကာ ဆုတောင်းပေးလိုက်သည်။ပြီးတော့ ဖြူကျော့ဝေ မရှိတော့ ။ လိုက်ရှာတော့ တစ်ယောက်တည်း ထိုင်နေတာတွေ့ရာ သူလဲ ကပ်ထိုင်လိုက်ပြီး ဘာဖြစ်နေတာလဲ မေးတော့ မဖြေ။ အတင်းမေးတာ မရလို့ လူကြားထဲ ထဖက်ရမလားမေးကာမှ လန့်ပြီး

" ကိုယ့်အပြစ် ကိုယ် မသိဘူးလား"

" သိဘူးလေ"

" ဘယ်ချိန် ထသွားတာလဲ..လူကို ဒီတိုင်း ထားခဲ့တယ်..ဟင်း သွားရင် နိုးသွားပါလား.. နိုးတော့ လန့်တောင်သွားတယ်..တကယ်ပဲ ဟွန်း"

သူရီလိုက်ပြီး ချော့ရသည်။ အိပ်ရေးပျက်မှာစိုးလို့ မနိုးရက်လို့ မနိုးတာ ဖြစ်ကြောင်း ဆက်အိပ်နေချင်ပေမယ့် မနက် မဖြူတို့လာရင် သိသွားရင် သူမကို သိက္ခာကျမှာစိုးတဲ့ အကြောင်းပြောရင်း ချော့ရသည်။

ဟန်ဆောင်ကာ စိတ်ကောက်တာမို့ ပြေသွားသည်။ တော်တော်လေးကြာတော့ မဖြူတို့ သူတို့ဆီ လာသည်။ကိုဇော်ဝင်းက လက်မ ထောင်ပြရာ သူလဲ ခေါင်းညိမ့်ပြလိုက်သည်။ လျှောက်သွားကြပြီး နေ့လည်စာကို နီးစပ်ရာဆိုင်မှာ ဝင်စားက ဟိုတယ်သို့ ပြန်လာပြီး မဖြူတို့က သူတို့အခန်းထဲ ဝင်သွားသည်။

သူလဲ ဖြူကျော့ဝေ အခန်းကို တံခါးခေါက်ရာ လာဖွင့်ပေးတော့ အခန်းထဲ ဝင်လိုက်ပြီး တံခါးပိတ်လိုက်သည်။ ဖြူကျော့ဝေက ဘာလာလုပ်တာလဲ ပြန်ထွက်လေ။ မထွက်ရင် အော်လိုက်မှာနော်နဲ့ မူနေတာကြောင့် ဆွဲဖက်လိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းကို နမ်းကာကုတက်ပေါ် လှဲချလိုက်သည်။

ပြီးတော့ အင်္ကျီကိုချွတ်ကာ ဘရာကိုပါ တခါတည်းချွတ်ပြီ းနို့တွေကို ပယ်ပယ်နယ်နယ်ညှသ်ပြီး နယ်ပလိုက်တော့ ကော့တက်သွားပြီး အသကရှူသံပြင်းလာသည်။ သူလဲ နို့တွေကို ရေရေလည် စို့လိုက်ပြန်သည်။ ပြီးတော့ သူ့အင်္ကျီတွေ ဘောင်းဘီတွေချွတ်လိုက်ပြီး ဖြူကျော့ဝေရဲ့ ဘောင်းဘီအကျက်ကိုကြယ်သီးဖြုတ်ကာ ချွတ်လိုက်သည်။

ဖြူကျော့ဝေလဲ ကူကာ ချွတ်လိုက်သည်။ အဖြူပေါ်မှာ အနီစင်းလေးတွေနဲ့ အတွင်းခံသာ ကျန်တော့သည်။ သူလဲ အတွင်းခံပေါ်ကနေ အမြှောင်းတိုင်းလက်ညှိုးလက်ခလယ်နဲ့ ဒေါင်လိုက် ဆွဲချလိုက်ရာ အင်းဟင်းဟင်း ညည်းသံရှည်ထွက်လာပြီး ပေါင်နှစ်ချောင်းစုလိုက်ချဲလိုက် ဖြစ်နေသည်။ ပြီးအတွင်းခံကို ချွတ်ကာ အစေ့တွေကို ဇိမ်ဆွကြ ာကလိပေးလိုက်သည်။ ဖြူကျော့လဲ ပါးစပ်ကို မစေ့နိုင်တော့ ပဲ တဟင်းဟင်းနဲ့။ သူလဲ အတွင်းခံချွတ်ပြီးဖြူကျော့ကို လီးကိုင်ခိုင်းရာ ကိုင်ပေးပြီး ဂွင်းထုပေးနေသည်။

သူလဲ အဖုတ်ထဲသို့ လက်ခလယ်ထို့ထည့်လိုက်ပြီး ကလိပေးသည်။ အရည်တွေ တစိမ့်စိမ့်ကျနေသည်။ လူလဲ တဟင်းဟင်းနဲ့ ဆောက်တည်ရာမရ။ နောက်လက်ညှိုးပါ ထပ်ပြီး လက်နှစ်ချောင်းပူးကာ အဖုတ်ကိုကလိပေးလိုက်သည်။ အဖုတ်ထဲတွင် တဖြည်းဖြည်းနဲ့ လက်ချောင်းတွေကို အတွင်းကြွက်သားတွေက ညှစ်ညှစ်လာပြီး သူ့လီးကို ဆုပ်ထားတဲ့ လက်တွေက တင်းကြပ်လာကာ ပါးစပ်ကလဲ

" အ ယောက်ခမ ရယ် ဟင်းဟင်းဟင်း အ အအား" 

အော်သံနဲ့အတူ တကိုယ်လုံး တွန့်လိမ်ကာ ခြေချောင်းတွေ ကုပ်တက်လာပြီး ဖင်က ကော့တက်လာကာ ပြန်မကျတော့။ တအောင့်နေမှ ဟင်းခနဲ သက်ပြင်းချကာ ဖင်ကပြန်ကျသွားသည်။ သူမ ပြီးသွားလေပြီ။ ဖြူကျော့ သူ့ကို ထကာ ဖက်လိုက်သည်။

ပါးစပ်ကလဲ ဗလုံးဗထွေးနဲ့ သူ့ကို တင်းတင်းဖက်ထားသည်။ သူလဲ အဖုတ်ထဲက လက်ကိုပြန်မထုတ်ပဲ ငြိမ်နေလိုက်သည်။ခနကြာတော့

" ဖြူကျော့"

" ဟင်"

" ကို့ ကို လီးစုပ်ပေးကွာ"

" အင်း စုပ်ပေးမယ်"

ပြောသည်။ သူလဲ ကုတင်ပေါ်ကဆင်းကာ မတ်တပ်ရပ်လိုက်ပြီး အနားက ထမိန်ယူကာ ဖြူကျော့အောက်ကိုခင်းလိုက်ပြီး အဖုတ်ထဲက လက်ကို ထုတ်လိုက်ရာ ဗွက်ခနဲ အရည်တွေကျလာသည်။ ဖြူကျော့က သူ့လီးကိုကိုင်ပြီး ကုန်းကာ စုပ်ပေးလိုက်သည်။ သူလဲ အဖုတ်ထဲက အရည်တွေကို ကလော်ကာ ဖင်ဝကို သုတ်လိုက်ပြီး ဖင်ဝကို ပွတ်ပေးလိုက်ရာ ဖင်က ရမ်းခါသွားတာကို သဘောကျပြီး ဖင်ကိုထိန်းကာ ကလိပေးနေသည်။

ဖင်ဝက စူပွပွဖြစ်လာသဖြင့် အဖုတ်ထဲကို နှိုက်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ ဖင်ဝကို ကလိပြီး လက်ခလယ်နဲ့ ဖင်ဝကို ဖိထောက်လိုက်ရာ လက်ကလဲ အရည်တွေကရွှဲ ဖင်ဝကပွင့်နေချိန်ဖြစ်လို့ လက်တစ်စစ်ခန့် ဝင်သွားသည်။ တဆက်တည်း လက်တဖက်ကလဲ အဖုတ်ထဲကို နှိုက်ကာ ကလိလိုက်သည်။ ဖြူကျော့ အင်းအင်း နဲ့နေသည်။

ပါးစပ်က လီးကိုတော့ အစုပ်မပျက်။ လီးစုပ်ဖူးပုံ ရသည်။ စုပ်တာက ဝါမရင့်သေးပေမယ့် အဆင်တော့ပြေသည်။ ဖင်အဖုတ်ကို ကလိရင်း ဖင်ထဲသို့ လက်ကို ဖြေးညှင်းစွာ တရစ်ချင်းထည့်နေသည်။

ဖင်ကို ကလိတာကို သဘောကျပုံရသည်။ ဖင်ကို ပိုပိုကော့ပေးသည်။ အဖုတ်ထဲမှ အရည်တွေကလဲ ပိုပိုရွှဲလာကာ လက်ထည့်တိုင်း စွပ်ခနဲ စွပ်ခနဲ မြည်နေသည်။ ဖင်ထဲသို့ လက်ခလယ်တချောင်းလုံး ဝင်သွားတော့ သူအသာလေး ပြန်ထုတ် ပြန်ထည့်နဲ့ အဖုတ်က ထုတ် ဖင်ထဲထည့် ဖင်ထဲကထုတ် အဖုတ်ကထည့်လုပ်ပေးနေသည်။လီးစုပ်ချက်တွေကလဲ ပြင်းလာသည်။ သူလဲ

" ကဲ ဖြူကျော့ ကို လိုးချင်ပြီကွာ"

ပြောလိုက်ရာ လီးကို ချွတ်ကာ သူ့ကို ရမက်တွေ ထန်နေတဲ့ မျက်လုံးနဲ့ကြည့်တော့ သူက ကုန်းခိုင်းလိုက်သည်။ ဖြူကျော့ ကုတင်ပေါ်တွင်ကုန်းပေးလိုက်ရာ သူလဲ အဆင်ပြေအောင် ပြင်ပြီး အဖုတ်ဝကို လီးနဲ့ထောက်ကာ ဖင်တွေကုိ လက်နဲ့ကိုက်ပြီး လီးကို ဆောင့်ထည့်လိုက်ရာ အားခနဲ တချက်အော်ကာ ခါးကော့သွားပြီး ဟင့်ဟင့်နဲ့ ဖြစ်သွားသည်။ လီးကို ညှစ်လာသလို ခံစားလိုက်ရသည်။

ခါးကို ကိုင်ပြီး သူလဲဆောင့်ဆောင့်ပေးရာ ဖြူကျော့ကလဲ နောက်ကိုပြန်ပြီး ကော့ကော့ပေးသည်။ ဆောင့်ချက်က ကြာလာတော့ သူ့ရဲ့လီးကို တင်းကြပ်စွာ ညှစ်လာပြန်သည်။ 

သူလဲ ပြီးချင်လာပြီမို့ ခါးကို တင်းတင်းကိုင်ကာ တရစပ်ဆောင့်ပစ်လိုက်ရာ

" အင့် အင့် အင့် ဆောင့်ဆောင့် ဖြူကျော့ပြီးတော့မယ် ယောက်ခမ ဆောင့်ပါ..နာနာဆောင့် အင့်အင့်"

" ကောင်းလား ဖြူကျော့ ခံလို့ကောင်းလား"

" ကောင်းတယ် အရမ်းကောင်းတယ် ယောက်ခမရောကောင်းလား"

" ကောင်းတယ်"

ပြောရင်း ဆက်တိုက်ဆောင့်နေရာ အချက်နှစ်ဆယ်ကျော်လောက်တွင် သူ့လီးကို ညှစ်ညှစ်နေတော့သည်။ သူလဲ ပြီးလုပြီးခင်မို့ မညှာတော့ ။ အားရပါးရကို ဖင်ကို တင်းတင်းကိုင်ကာ လီးကို တဆုံးထုတ်ပြီး တရှိန်ထိုးဆောင့်ဆောင့်ချလိုက်ရင်း ပြီးသွားသည်။ နှစ်ယောက်သား တအင်းအင်းနဲ့ ထပ်ရက် ကုန်းကုန်းကြီး မှိန်းနေသည်။

ပြီးတော့မှ ဖြူကျော့က တအိအိလဲကျသွားရာ သူပါဖြူကျော့အပေါ် ထပ်ရက် ကျသွားသည်။ ဖြူကျော့ကို နမ်းလိုက်ပြီး ဆံပင်တွေကိုဖွကာ မှိန်းနေလိုက်သည်။ တအောင့်နေမှ ဘေးသို့ လှိမ့်ချလိုက်ရာ ဖြူကျော့က သူ့အောက်က ထမိန်ကိုယူကာ သူ့အဖုတ်ကို သုတ်လိုက်ပြီး သူ့လီးကိုလဲ သုတ်ပေးသည်။

" ဟင့် အကြီးကြီးပဲ လီးကြီးက..သူ့မိန်းမ တော့ ဘယ်လိုနေမယ် မသိဘူး.. ဒီမှာတော့ သေတော့မယ် ဟင့်"

" ကောင်းတယ်မှတ်လား ကြီး တော့"

" ကောင်းဘူး"

" ကောင်းပါတယ်"

" ကောင်းပါဘူး"

ကျီစယ်နေကြသည်။ သူမက သူ့ကို ယောက်ခမသာ ခေါ်သည်။ ခင်စက အကို ဘာညာ ခေါ်သေးသည်။ သူ့မိန်းမကိုယ်ဝန် လွယ်ထားမှန်း စကားစပ်မိလို့ ပြောကတည်းက သူ့ကို ယောက်ကျားလေး မွေးရင် ယောက်ခမ တော်မယ် ဆိုပြီး ယောက်ခမပဲ ခေါ်တော့ရာ နှုတ်ကျိုးနေပြီထင်သည်။

သူတို့ စနောက်နေပြီး ခနနေတော့ ဖြူကျော့ ရေချိုးခန်းထဲဝင်သွားရာ သူပါ လိုက်ဝင်သွားတော့ ဖြူကျော့က သူ့ကို ရေနဲ့ပက်ကာစသည်။ သူလဲ ပြန်စရင်းတစ်ယောက်နဲ့ တယောက်ဖက်ကာ နမ်းကြပြီး ပြန်ထလာကာ ရေချိုးခန်းထဲတွင် ဖြူကျော့ကို နံရံကို ကပ်ကာ ကုန်းခိုင်းပြီး နောက်ကနေ လိုးသည်။ ဖြူကျော့လဲ လို့းတဲ့အရသာကို ကြိုက်လို့လား ဘာလားမသိ၊ သူလုပ်သမျှခံသည်။ တစ်ချီပြီးသွားတော့ သူ့လီးကို  ကိုင်ကာရေဆေးပေးသည်။

သူလဲ ဖြူကျော့ကို ဆေးပေးလိုက်သည်။ ပြန်ထွက်လာကာ အဝတ်ပြန်ဝတ်ပြီး သူ့အခန်းပြန်မယ် လုပ်တော့ မပြန်နဲ့တဲ့ သူနဲ့နေဆိုလို့ သူလဲ ကုတင်ပေါ်တွင် သူမကို ဖက်ကာ နားလိုက်ရင်း အိပ်ပျော်သွားကြသည်။ညနေကျ ဖြူကျော့က သူ့ကို နိုးသည်။

မဖြူတို့ ဖုန်းဆက်တယ် ။ သူတို့ ရေသွားကူးကျပြီတဲ့။ သူလဲ ထကာ သူ့အခန်းပြန်ပြီး အဝတ်လဲကာ ထွက်လာတော့ ဖြူကျော့လဲ အဝတ်လဲပြီး ထွက်လာလေသည်။ သူတို့နှစ်ယောက် အတူ ရေထဲသို့ဆင်းကြသည်။ တစ်နာရီလောက် ရေဆော့ပြီး ပြန်တက်လာ အခန်းပြန်ရေချိုး အဝတ်လဲကာ ညနေစာထွက်စားကြရာ ဒီတစ်ခါတော့ သူကျွေးသည်။

ဒီည အစီအစဉ် မေးတော့ ကိုဇော်ဝင်းက ဘာအစီအစဉ်မှ မရှိ ။ မနက်ပြန်ရမှာမို့ လက်ဆောင်လေးတွေလိုက်ဝယ်ရင်း စောစော နားမယ် အချိန်ရှိခိုက် လုံ့လစိုက်မလို့ဟေ့ ဟု ပြောရာ မဖြူက ရှက်ပြီး ကိုဇော်ဝင်းကို ထုရိုက်နေရာ သူတို့ ရီလိုက်ကြသည်။ စားသောက်ပြီး လက်ဆောင်တွေ လိုက်ဝယ်ကြပြီး ဟိုတယ်သို့ပြန်လာကြသည်။ သူတို့လဲ မနက်ပြန်မှာမို့ သိမ်းစရာတွေ သိမ်းထားလိုက်ကြသည်။

ဖြူကျော့က လမ်းလှောက်ချင်တယ် ဖုန်းဆက်တော့ သူတို့တွေ လမ်းလျှောက်ဖြစ်ကြသည်။ လမ်းလျှောက်ရင်းဖြူကျော့က သူ့ကိုမှီကာ လျှောက်သည်။

ချစ်သူ စုံတွဲတွေလိုပင်။ ဖြူကျော့ကို သူက အမှန်တိုင်း ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းဖြေဖို့နဲ့ သူလဲဖြေမယ်ဆိုပြီး စကားခံကာ သူနဲ့ဖြစ်ကြတဲ့ ကိစ္စကိုဘယ်လိုခံစားရလဲမေးရာ သူမကလဲ တခါမှမရဘူးတဲ့ ခံစားမှုကိုရပြီး အရမ်းကိုကောင်းမွန်သည်။ သူအရမ်းကို ကြိုက်တယ်လို့ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းဖြေပြီး သူ့ကိုလဲ မေးရာ သူလဲ ကောင်းတယ် ဖြူကျော့က အပေးကောင်းတယ်။

ဘယ်နှစ်ယောက်နဲ့ ဖြစ်ဖူးလဲမေးတော့ နှစ်ယောက်ဟုပြောသည်။ သူ ဆယ်တန်းအောင်ပြီးစမှာ သူနဲ့အတန်းတူ ကောင်လေးနဲ့ ဖြစ်ကာ ပထမနှစ်ရန်ကုန်ကို သူကကျောင်းတက်တော့ သူ့ကောင်လေးက ဗိုလ်သင်တန်းတက်သည်။ ပထမနှစ်ပြီးတော့ တောင်ငူကိုပြန်လာကာ တွေ့ကျတော့ ဖြစ်ကြသည်။

နောက်ပြန်သွားပြီး သူလဲ ဒုတိယနှစ်ပြန်လာတက်တော့ ခုကောင်လေးနဲ့ ထပ်ကြိုက်ကာ နောက်ဆုံးနှစ်မှ တည်းခိုခန်းတွင် ခေါ်သွားကာ လုပ်ဖြစ်ကြသည်။ နောက်ပိုင်းကျောင်းပြီးတော့ သူလဲတောင်ငူသို့ ပြန်လာလို့ထပ်မတွေ့ဖြစ်။ အလုပ်ဝင်တော့မှ ရန်ကုန်သို့ တစ်ခါတစ်ခါလာကာ တွေ့ဖြစ်ကြောင်းပြောသည်။ သူ့က သူမကို သူ့ကို ချစ်လားမေးရာ

" အမှန်တိုင်းပြောရရင် ယောက်ခမကို တွေ့စက စိတ်ဝင်စားမိတယ်.. နောက်ပိုင်းကျတော့ မိန်းမရှိမှန်းသိတော့ စိတ်မဝင်စားတော့ဘူး..စကားပြောရတာ စရ နောက်ရတာတွေကို သဘောကျတယ်..အရမ်းတော့ခင်တယ်။ မချစ်ဘူး...ဒါပေမယ့် ခုတော့ကြိုက်တယ် ယောက်ခမကရော"

" ကိုလဲ ဖြူကျော့ကို မချစ်ဘူး သဘော မကျဘူး.. ဒါပေမယ့် ဖြူကျော့နဲ့ ဒီလိုဆက်ဆံရတာကို ကြိုက်တယ်..ပွင့်လင်းတယ် အပေးအယူမျှတယ်.. ဒီလိုဆို တို့တွေက ချည်နှောင်မှုမရှိတော့ ဖြူကျော့ စိတ်ဆန္ဒရှိရင် ကို့ကိုပြော ကိုယ်ဖြည့်ဆည်းပေးမယ်.. ကို စိတ်ပါရင်လဲ ဖြူကျော့ကဖြည့်ဆည်းပေး.. sex partenar တွေပေါ့.. အခက်အခဲရှိရင် နားလည်ပေးကြေး...ဘယ်လိုလဲ"

" ok ကြိုက်တယ်..လောလောဆယ်ကျန်တာတွေ မေ့ထားပြီး ခုချစ်သူတွေလို နေကြရအောင်"

စကားတွေပြောကြရင်း နှစ်ယောက်သား ပြန်လာကြသည်။ သူတစ်ခွန်းတော့ ပြောလိုက်သည်။ ဖြူကျော့ရဲ့ ဖင်ကိုတော့ လိုးချင်တယ် ဟု။ ဖြူကျော့က ပုခုံးတွန့်သွားပြီး အမလေး သူ့ဟာကြီးက အကြီးကြီးနဲ့ ကြောက်တယ်လို့ ပြောပြီး ရီနေသည်။ အခန်းထဲရောက်တော့ နှစ်ယောက်သား အရင်ကထက် ပွင့်လင်းလာသည်။နည်းမျိုးစုံလိုးကြသည်။ တစ်နာရီကျော်တော့မှ အိပ်ကြသည်။

မနက်ခြောက်နာရီကျော်တော့ နိုးလာကြပြီး သူလဲအခန်းထပြန်ကာ ရေချိုးအဝတ်လဲ သိမ်းဆည်းပြီး ဟိုတယ်ဧည့်ခန်းတွင် ကိုဇော်ဝင်းတို့ကို စောင့်နေသည်။ ခနကြာတော့ သူတို့အတွဲ ဆင်းလာကြသည်။ ညကဘယ်လောက်ကဲကြသည် မသိ။ မဖြူမျက်တွင်းတွေညိုကာ နားထင်တွေ ချိုင့်နေသည်။

ဖြူကျော့လဲ ဒီတိုင်းပင်။ သူတို့ ဟိုတယ်ခရှင်းကာ မနက်စာစားပြီး မော်လမြိုင်သို့ ပြန်လာကြသည်။ မော်လမြိုင်ရောက်တော့ လျှောက်လည်ကာ ညနေတွင် ဖြူကျော့ကို ကားဂိတ်လိုက်ပို့ကြသည်။ ဖြူကျော့က ပြန်သွားသည်။

သူလဲ ကိုဇော်ဝင်းနဲ့ အတူတူ မဖြူကိုလိုက်ပို့ပြီး ဘီယာဆိုင်ဝင်ကာ သောက်ကြသည်။ ကိုဇော်ဝင်းက သူလဲမနက်ကျ သူ့ရွာသို့ ပြန်ပြီး မိဘတွေဆီခဏပြန်ကာ စလုံ့ပြန်တော့မည်။ နှစ်နှစ်ခန့်လုပ်ကာ မဖြူကို ယူမယ်ပြောတော့ သူလဲ အားပေးသည်။ ချစ်ရသူချင်း မနီးစပ်သေးတော့ သူကိုယ်ချင်းစာသည်။

ကိုဇော်ဝင်း မျက်နှာက လွမ်းဆွေးနေသည်။ စကားလုံးတွေက ဆွေးနေသည်။ သုံးရက်တာ ကာလကိုပြန်တမ်းတနေသလိုပင်။ သူတို့တော်တော်မူးခါမှ တည်းခိုခန်း ပြန်လာသည်။ မနက်ကျ ကိုဇော်ဝင်းကလဲ သူ့ရွာသို့ ပြန်ကာ သူလဲ ဘာအံသို့ ပြန်လာသည်။ ပြန်ရောက်တော့ အလုပ်တွေကိုပြန်ပြီး ကြပ်မတ်ရပြန်သည်။

ရုံးကို သတင်းပို့ပြီး မိန်းမဆီ ဖုန်းဆက်ရသည်။ အလုပ်တွေ နားတော့မှ ဖြူကျော့ဆီ ဖုန်းဆက်လိုက်သည်။ တနေကုန် လုပ်စရာရှိတာတွေ လုပ်ကာ ညနေကျ အဆောင်ပြန်လာပြီး ရေချိုးအဝတ်လဲကာ အဆောင်က ချာတိတ်တွေနဲ့ အပြင်ထွက် ထမင်းစားပြီး လက်ဖက်ရည်ဆိုင်ထိုင်သည်။

ပြီး အဆောင်ပြန်လာကာ စာရင်းတွေလုပ် မိန်းမဆီဖုန်းဆက်။ အားတော့ လိုင်းသုံးကာ ဖြူကျော့နဲ့ စကားပြောသည်။ တစ်လလောက်ကြာတော့ ဖြူကျော့က ဘားအံ လာလည်မယ်ပြောရာ သူလဲ လာခဲ့ စရိတ်အကုန်ခံမယ်။ ဒီမှာလဲ ကုန်ကျစရိတ်ခံမယ် လူသာလာခဲ့လို့ ပြောတော့ သူမက မသိတာမှတ်လို့ ဟင်းဆိုပြီးပြောသည်။

နောက်တစ်ပတ် သောကြာည လာမယ်ဟု ပြောသည်။ သေချာရင် ဟိုတယ်ကို ချိတ်ထားလိုက်မယ် ပြောလိုက်သည်။ သောကြာနေ့ညနေကျ ဖြူကျော့က သူ့ဆီဖုန်းဆက်သည်။ ကားဂိတ်မှာတဲ့။ သူလဲခရီးစဉ်ကို ပြောပြကာ ဘယ်ရောက်ရင် ဖုန်းဆက်ဖို့ မှာလိုက်သည်။

သူလဲ သူရင်းနှီးတဲ့ ဇွဲကပင်ဟိုတယ်ကို ဖုန်းဆက်ကာ အခန်း မှာထားလိုက်သည်။ ညဖက်ကျ မိန်းမဆီ ဖုန်းဆက်အကျိုးအကြောင်းမေးကာ နောက်တစ်ပတ် ပြန်လာမယ်လို့ ပြောလိုက်သည်။ ဖြူကျော့ဆီ ဖုန်းဆက်ရာလမ်းမှာ ဘယ်နေရာမှန်းတော့ မသိတဲ့။

သူလဲ စကားအတန်ကြာပြောပြီး ဖုန်းချကာနိုးစက်ပေးပြီး အိပ်လိုက်သည်။ မနက် လေးနာရီ နိုးစက်မြည်တော့ အိပ်ရာထ မျက်နှာသစ်ကာ အဝတ်လဲပြီး အဝတ်နှစ်စုံလောက်ကို အိတ်ထဲ ထည့်ကာ အားဆေးတစ်လုံးကိုသောက်လိုက်ပြီး ကားသော့ယူကာ ကားနဲ့ထွက်လာလိုက်ပြီး ဖြူကျော့ဆီဖုန်းဆက်တော့ တံတားကို ဖြတ်နေပြီဟုပြောသည်။

သူလဲ ဇွဲကပင်ဟိုတယ်ရှေ့တွင် ကားရပ်ကာ စောင့်နေလိုက်သည်။ ခနကြာ တော်ဝင်ကား ရောက်လာပြီး သူ့ကားနားတွင် ရပ်လိုက်သည်။ သူလဲ ကားနားသို့သွားရာ ဖြူကျော့ကားပေါ်ကဆင်းလာသည်။ သူလဲ အိတ်ကိုလှမ်းယူကာ ဖြူကျော့ကိုကြိုလိုက်သည်။

ကားကပြန်ထွက်သွားတော့ ဖြူကျော့ကို သူ့ကားပေါ်တက်ခိုင်းပြီး ဟိုတယ်ထဲ ဝင်လိုက်သည်။ အခန်းသော့ယူကာ ဧည့်ကြို ကောင်လေးက သူတို့ကို လုံးချင်းဘန်ကလိုဖက် လိုက်ပို့သည်။

အခန်းထဲ ပစ္စည်းထားကာ အခန်းသော့ပေး အခန်းတံခါးပိတ်ပြီး ပြန်ထွက်သွားသည်။ သူလဲ ဖြူကျော့ကို ဖက်လိုက်ပြီး နမ်းလိုက်သည်။ ပြီးတော့ အပေါ်ကအနွေးထည်အပါးကို ချွတ်ကာ အင်္ကျီကိုချွတ်ရင်းဘော်လီချိတ်ကိုပါဖြုတ်ပြီး ချွတ်ကာ နို့တွေကို နယ်ပေးလိုက်သည်။

ဖြူကျော်ကလဲ အားကျမခံ သူ့အင်္ကျီတွေချွတ်ကာ ပုဆိုးကို ချွတ်ပြီးအတွင်းခံထဲနှိုက်ကာ လီးကိုင်ပြီးဂွင်းထုပေးသည်။ ပြီးတော့အတွင်းခံကို ချွတ်လိုက်ကာ ထိုင်ချလိုက်ပြီး သူ့ကို လွေးတော့သည်။ စုပ်ချက်တွေကမာန်ပါလှသည်။ အတွေ့အကြုံများလှတဲ့ သူတောင် ကြုံ့ကြုံသွားရသည်အထိ ကောင်းလှသည်။ ဘယ်လိုတွေကျင့်ထားသည် မသိ။

သူလဲ ပြီးသွားမှာစိုးကာ ဖြူကျော့ကို ထူလိုက်ပြီး ကုတင်ပေါ်လှဲကာ စတိုင်ပန် အကျပ်အနက်ကို ချွတ်လိုက်တော့ ပင်တီပန်းရောင်လေးမှာ ကွက်ကာ စိုနေသည်။ သူမ ဘယ်လောက် ထန်နေသည် မသိပေ။ သူလဲပင်တီကို ဆက်ကာ ချွတ်ပြီး ပေါင်ကိုဖြဲကာ အစေ့ကို လက်မနဲ့လှိမ့်ကာ နို့တွေကို စို့လိုက်သည်။

" အား ရှီးကောင်းလိုက်တာ ကွာ.. ယောက်ခမရယ် ယောက်ခမကို သတိရနေတာ ဟင့် ရှီး "

သူလဲ အစေ့ကို ကလိရင်း လက်ညှိုးနဲ့လက်ခလယ် နှစ်ချောင်းပူးကာ အဖုတ်ထဲသို့ ဖိကာ ထည့်လိုက်သည်။ ကျဉ်းကျပ်စွာ တိုးဝင်သွားတော့ နာတယ် ဖြေးဖြေးဟုပြောသည်။ သူလဲ ထန်နေသည်။ အဖုတ်ထဲကိုရောက်တော့ ပြန်ထုတ်လိုက် ထည့်လိုက်လုပ်ရာ အရည်တွေက ထွက်လာလို့ အဝင်အထွက်ချောလာသည်။ဖြူကျော့က

" ယောက်ခမ မနေနိုင်တော့ဘူးကွာ လုပ်ပေးတော့ ကွာ"

သူလဲ ဖြူကျော့ကိုထူကာ သူက ပက်လက်လှန်ပြီး အပေါ်ကနေ ဆောင့်ခိုင်းရာ ဖြူကျော့က အပေါ်ကနေ လီးကိုကိုင်ကာ အဖုတ်ဝတွင် တေ့ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်းထိုင်ချလိုက်သည်။

" အာ့ ရှီး ကြီးလိုက်တာကွာ ဟင့် သူ့လီးကြီးက အထဲမှာ ပြည့်ကျပ်နေတာပဲ.. ဟင့်"

သူလဲ နို့တွေကိုကိုင်ကာ နို့သီးခေါင်းကို ချေပေးနေသည် ။ဖြေးဖြေးချင်း ထိုင်ချလိုက် ပြန်ကြွလိုက် လုပ်နေသည်။ တဖြေးဖြေး အဝင်ချောလာတော့ နည်းနည်းသွက်လာသည်။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ဆောင့်တာ ကြမ်းလာသည်။ လက်တွေက သူ့နို့သူကိုင်ကာ ချေနေသည်။

သူကတော့ ခါးကိုကိုင်ကာ အောက်ကနေ အလိုက်သင့် ကော့ပေးနေသည်။ မျက်လုံမှိတ် နို့တွေကိုင်ပြီးဆောင့်နေသည်မှာ ကြည့်ကောင်းလှသည်။ ညည်းသံတွေက တချက်တချက် ကျယ်လောင်စွာ ပေါ်လာသည်။ ပုခုံးကျော်လောက်ရှိပြီး ရွှေအိုရောင်ဆိုးကာ အောက်ခြေနားတွင် အလိပ်အလိပ်တွေ ကောက်ထားတဲ့ ဆံနွယ်တွေက ဆောင့်ချက်တိုင်းမှာ လေထဲလွင့်နေသည်။



အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန် >>>



အိမ်ဖော်မလေး အသန်း (စ/ဆုံး)

အိမ်ဖော်မလေး အသန်း (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ။

ကျနော့်နာမည်အောင်အောင်။ တအိမ်လုံးက အောင်လေး လို့ပဲခေါ်ကြတယ်။ အိမ်မှာ ဖေဖေ၊မေမေ၊ညီမလေး ကျနော် လေးယောက်အပြင် အညာကအိမ်ဖော်မလေး သန်းသန်းရယ် ပေါင်း ၅ ယောက်နေထိုင်တယ်။ ကျနော့်မိဘတွေက ဈေးတခုမှာ ဖိုက်ဘာပုဂံတွေ ရောင်းတယ်။ တရက်ခရစ်စမတ်နဲ့ဥပုဒ် ဈေးနှစ်ရက်ပိတ်တဲ့နေ့ ကျိုက်ထီးရိုးဘုရား ညအိပ်သွားကြမယ်ပေါ့။ ဖြစ်ချင်တော့ ၂၄ရက် ညနေမှာ ဖျားပါလေရော့။

၂၅ ရက် မနက်စောစော တအိမ်လုံးကျိုက်ထီးရိုးသွားမယ့် အစီအစဉ်ကို အမေက အဖေ့အား 

“ ရှင်တို့ပဲသွားကြတော့ ကျမ အောင်လေးကိုပြုစုဖို့နေခဲ့မယ်”

ဆိုတော့ သန်းသန်းက 

“ အန်တီလိုက်သွားပါ။ အသန်းနေခဲ့လိုက်မယ်။ မနှစ်တုန်းကလဲ ကျိုက်ထီးရိုးဘုရား အသန်းရောက်ဖူးနေပြီပဲ။” 

သန်းသန်းဟာ စကားပြောရင် အသန်း အသန်းလို့ပြောလေ့ရှိတယ်။

အသန်းဟာ ကျနော်တို့အိမ်ကိုရောက်လာတော့ အသက် ၂၀ ဝန်းကျင်ပါ။ အသန်းက အခု အိမ်မှာ ၁၀နှစ်လောက်ရှိပါပီ။ ကျနော်တို့မိသားစုလို ဖြစ်နေပါတယ်။ ကျနော် ၁၀နှစ်သားကတည်းက အသန်းအိမ်ကို ရောက်လာခဲ့တယ်။ အခု ကျနော့်အသက်က ၂၀။ အသန်းအသက်က ၃၀လောက်ပါ။ ဒီလိုနဲ့ ညနေကျနော်ဆေးခန်းပြပြီးပြန်လာခဲ့တယ်။

ဆရာဝန်ဆေးတလုံးထိုးပေးပြီး အိမ်ရောက်တော့ အိပ်ပျော်သွားတယ်။ နောက်ရက် ၂၅ရက်မနက် ၄နာရီလောက် အိမ်ရှေ့က အသံတွေကြောင့် ကျနော်နိုးလာတယ်။ အမေက 

“ အသန်း အောင်လေးကို ဂရုစိုက်လိုက်နော်၊ ညနေ မသက်သာရင် ဆေးခန်းလိုက်ပြလိုက်အုံး” 

ဆိုပြီး အမေက အသန်းကို မှာနေသံကြားရတယ်။

ကျနော် မနေ့ညက ဆရာဝန်ရဲ့ဆေးတလုံးနဲ့တင် နေကောင်းနေပါပီ။ ဒီလိုနဲ့ကျနော်လဲ ပြန်အိပ်ပျော်သွားခဲ့တယ်။ နိုးလာတော့ နာရီကြည့်လိုက်တော့ ၈ နာရီ။ ကျနော်လဲရေချိုးခန်းသွား မျက်နှာသစ်ပြီး ပြန်အလာ. အသန်းအခန်းရှေ့ကဖြတ်အလျှောက် အမှတ်မထင်အသန်းအခန်းထဲလှမ်းကြည့်မိတယ်။ အသန်းရဲ့ ထမီဟာ ဒူးဆစ်အထက်နားရောက်နေတယ်။ ဖြူဝင်းတဲ့ခြေသလုံးသားတွေကို အတိုင်းသားမြင်နေရတယ်။

သန်းသန်က အညာသူ။ ရုပ်ရည်ကလဲရွက်ကြမ်းရည်ကျို. ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကလဲ မိန်းမတယောက်ရှိသင့်ရှိထိုက်တာထက် ဘာမှမပို။ ဒါပေမယ့် အသန်းမှာ စွဲမက်စရာတခုတော့ရှိတယ်။ အဲဒါက ဖြူဝင်းတဲ့အသားအရည်ပဲ။ အညာကရောက်ခါစ အသားကညိုညက်ညက်ဆိုပေမယ့် ရန်ကုန်ကိုရောက်လာတာ ၁၀ နှစ် နီးနီးဆိုတော့ အသန်းအသားအရည်ဟာ ရန်ကုန်သူတွေထက်လှပတယ်။

ဒီလိုနဲ့ ကျနော်လဲ အသန်းအခန်းထဲ ခြေသံဖွဖွနင်းပြီးဝင်လာခဲ့တယ်။ အသန်းကတော့ အိပ်ပျော်နေဆဲ။ ဒီလိုနဲ့ကျနော့်စိတ်ရိုင်းတွေဝင်လာပြီး အသန်းထမီလေးကို အသာအယာ မတင်လိုက်တယ်။ ကြည့်စမ်းဗျာ အိမ်ဖော်မလေးအသန်းရဲ့ ပေါင်သားတွေဟာ ဝါဝင်းနူးညက်နေတယ်။

ကျနော် အသန်းခန္ဓာကိုယ်နားကပ်လိုက်တော့ လက်စ် ဆပ်ပြာအနံ့ကို ရှုရှိုက်လိုက်မိတယ်။ အခုမှသတိရမိတယ်။ အသန်းဟာ မနက်စောစောထ ရေချိုးတဲ့အကျင့်ရှိတာပဲ။ ဒီလိုနဲ့ အသန်းထမီကို ရင်ခေါင်းပေါ်ထိ ညင်ညင်သာပင့်တင်လိုက်တော့ ဝါဝင်းတဲ့ပေါင်နှစ်လုံးနဲ့အတူ အသန်းစောက်ပက်လေးဟာ ခပ်ဟဟလေးဖြစ်နေတာတွေ့ရတော့ ကျနော့်စိတ်တွေဘယ်လိုမှထိန်းမရတော့ဘူး။

ဒါနဲ့ ကိုယ်ကိုရှေ့ကိုင်းပြီး အသန်းစောက်စိလေးကို လျှာထိပ်လေးနဲ့ကလိပေးနေမိတယ်။ မကြာခင် အသန်းနိုးလာပြီး ငေါက်ခနဲထထိုင်ကာ “ဟင်… အောင်လေး မင်းအသန်းအခန်းထဲဝင် ဘာလုပ်တာလဲ”လို့ ဒေါသသံနဲ့အမေး ကျနော်ဟာ လျင်မြန်စွာ အသန်းကို တွန်းလှဲလိုက်ပြီး အသန်းကိုယ်ပေါ်ခွတက်ပီး အသန်းနှုတ်ခမ်းတွေကို စုပ်လိုက်တယ်။

လက်တဖက်ကလဲ အသန်းနို့တွေကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းချေလိုက်တယ်။ အသန်းဟာ အောက်ကနေရုံးကန်ပေမယ့် အသက်၂၀သန်သန်မာမာ ယောက်ျားတယောက် ခွန်အားကိုတော့ မယှဉ်နိုင်ခဲ့ဘူး။ ဒီလိုနဲ့ ကျနော်ဟာ အသန်းရဲ့အင်္ကျ ီ ီကြယ်သီးတွေကိုဖြုတ်ရင်း အသန်းရဲ့နို့သီးခေါင်းလေးကို လျှာနဲ့ကလိ၊ လက်တဖက်ကလဲ အခြားနို့တလုံးကို ညင်ညင်သာသာချေပေးနေတယ်။

မကြာခင် အသန်းဟာ တအင်းအင်းညည်းညူပြီး 

“ အောင်လေး အသန်းမနေတတ်တော့ဘူးကွာ လုပ်မှာဖြင့် လုပ်တော့”

ဆိုတော့ ကျနော်လဲအဝတ်တွေချွတ်လိုက်တော့ အသန်းဟာ ထောင်မတ်နေတဲ့ကျနော့်လီးကို တအံ့တသြကြည့်နေတယ်။

လွန်ခဲ့တဲ့ ၁၀နှစ်က မိမိရေချိုးပေးခဲ့ရတဲ့ ကလေးတယောက်လီးဟာ ဆယ်နှစ်အတွင်းမှာ ဒီလောက်ကြီးထွားလာမယ်လို့ အသန်းမထင်ခဲ့ဘူး။ ကြည့်စမ်းပါအုံး။ အရှည်က ၇ လက်မကျော် လုံးပတ်က မိမိလက်ကောက်ဝတ်လောက်ရှိတယ်။ ဒီလီးနဲ့ အလိုးခံရတော့မှာလားလို့ တွေးရင်း အသန်းတယောက် ရင်ခုန်သလို ကြောက်သလို ဖြစ်နေမိတယ်။

တကယ်တော့ လွန်ခဲ့တဲ့သုံးလလောက်ကတည်းက အောင်လေးဟာ ဗိုလ်ချုပ်ဈေးအတွင်းက ဆေးဆိုင်ကနေ လိင်ကျင့်ဆက်တခုဝယ်ပီး အခန်းထဲမှာ မနက်တခါ ညတခါလေ့ကျင့်ခဲ့တာ မသန်းမသိရှာဘူး။ အောင်လေးဟာ မိမိလီးကြီးကို ကိုင်ပြီး အသန်းစောက်ဖုတ်ဝကိုတေ့ပြီး ဖိချလိုက်တယ်။ ဗျစ်ဗျစ်ဗျစ်အသံနဲ့အတူ အသန်းလက်နှစ်ဖက်ဟာ အောင်လေးပုခုံးနှစ်ခုလုံးကို စုပ်ကိုင်မိတယ်။

အောင်လေးလဲ လီးကိုပြန်အထုတ် အောင်လေးလီးတံတလျှောက် မသန်းရဲ့သွေးစတွေဟာ ပေကျံနေတယ်။ အချက် ၃၀လောက်အသွင်းအထုတ်လုပ်ပီးမှာ မသန်းခါးလေး ကော့ကော့တက်လာပြီး 

“ ကောင်းလိုက်တာ အောင်လေးရယ် ”

ပါးစပ်ကပြောရင်း အောင်လေးမျက်နှာကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့လှမ်းဆွဲရင်း နှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းစုပ်နေတယ်။

နောက်ထပ်အချက် ၂၀ လောက်ဆောင့်အပြီးမှာ အောင်လေးရဲ့ သုတ်ရည်တွေဟာ အသန်းစောက်ခေါင်းကျဉ်းကျဉ်းထဲကနေ လျှံထွက်လာတယ်။ အောင်လေးလဲ ခဏနားပြီးနောက်တချီဆက်လိုးအပြီးမှာ မောဟိုက်မှုနဲ့အတူ အသန်းကိုယ်ပေါ်မှောက်လျှက် အိပ်ပျော်သွားတယ်။

မည်မျှကြာအောင် အိပ်ပျော်သွားသည်မသိ။ နာရီကြည့်လိုက်တော့ ၁ နာရီထိုးနေပြီ။ အသန်းကိုမတွေ့တာနဲ့ အောင်လေးလဲလူးလဲထပြီး ထမင်းစားခန်းထဲသွားမှ အသန်းက 

“ မောင်… ရေချိုးလေ။ ပြီးမှထမင်းစားပေါ့” တဲ့ ။ 

အောင်လေးလဲ 

“ မ… ထမင်းအရင်စားမယ်၊ ထမင်းစားပြီး ပြန်အိပ်အုံးမယ်၊ အိပ်ရေးမဝသေးဘူး မ ၊ ညနေရောက်မှ ရေချိုးတော့မယ် ” 

ဆိုတော့ မောင့်သဘောဆိုပြီး ထမင်းပြင်ပေးတယ်။ အောင်လေးထမင်းစားအပြီးမှာ အသန်းဟာ ရေခဲသေတ္တာထဲက အအေးခွက်ထုတ်ပီး အောင်လေးရှေ့ချပေးတယ်။ အောင်လေးလဲအထူးအဆန်းဖြစ်နေမိတယ်။ ဟုတ်တယ်လေ အသန်းအိမ်ရောက်တဲ့ ၁၀နှစ်အတွင်းမှာ တခါမှထမင်းစားပီး အအေးမဖျော်ပေးခဲ့ဘူး။ အောင်လေးလဲ အအေးခွက်ကိုယူသောက်လိုက်တော့ ချိုချဉ်ချဉ်အရသာ ခံစားမိတာနဲ့ 

“ မ ဒါဘာဖျော်ရည်လဲ” 

မောင် အဲ့ဒါ ပျားရည် ကြက်ဥ သံပုရာ သုံးမျိုးပေါင်းထားတဲ့ဖျော်ရည်လေ။

မနှစ်က အညာကလက်ဆောင်ရတဲ့ပျားရည်. ဒီအတိုင်းထားထားတာ။ အခုမှအသုံးဝင်တော့တယ်။ အောင်လေးလဲပြုံးလိုက်မိတယ်။ အသန်းနားကပ်ရင်း ပါးလေးကိုကြင်ကြင်နာနာနမ်းရင် 

“ မောင် ညမှအသန်းကို တညလုံးလိုးမယ်နော်။ အခုတော့ မောင်တရေးအိပ်ပီး အားမွေးလိုက်အုံးမယ်” 

ဆိုပီး အခန်းထဲဝင်အိပ်လိုက်သည်။ တရေးနိုးတော့ ညနေစောင်းနေပြီ။ လူဟာလဲ လန်းလန်းဆန်းဆန်းဖြစ်လာတယ်။

အောင်လေးလဲ အင်္ကျ ီချွတ်ပြီး ရေချိုးခန်းထဲဝင်ရေချိုး ပစ်လိုက်မှ ပုခုံးဟာ စပ်ဖျင်းဖျင်းဖြစ်တော့မှ ကြည့်လိုက်ရာ မနက်က အသန်းကိုလိုးတော့ အသန်းဟာ မိမိလီးရဲ့နာကျင်မှုကြောင့် မိမိပုခုံးကို တအားညှစ်တော့ အသန်းလက်သည်းတွေကြောင့် ဒဏ်ရာရပီး စပ်ဖျင်းဖျင်းဖြစ်နေတာ သိရတယ်။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်မနက်က အသန်းကိုလိုးတာကို သတိရရင်းပီတိဖြစ်နေမိတယ်။ ဟုတ်တယ်လေ။ အသန်းရဲ့ ပါကင်ကို မိမိဖွင့်လိုက်ရတဲ့အရသာ နောက်ပီး ဒီညတညလုံး အသန်းကို စိတ်ကြိုက်လိုးရအုံးမယ်ဆိုတဲ့ အတွေးဟာ အောင်လေးရင်ကို တလှပ်လှပ်နဲ့ပေါ့။

ရေချိုး အဝတ်လဲပြီး အခန်းရှေ့အရောက် အသန်းနဲ့အတွေ့မှာ 

“ မောင်အပြင်ခဏသွားအုံးမယ် မ” 

ဆိုတော့ အသန်းဟာ ကျနော့်ပါးကိုနမ်းရင်း 

“ မကြာနဲ့နော် မောင်။ မ စောင့်နေမယ် ” တဲ့။ 

တကယ်တော့ ညနေညနေမှာ ကျနော် ဘီယာသောက်တာ အသန်းသိနေတယ်။ အခုလဲ ဘီယာဆိုင်သွားမှာသိတဲ့ အသန်းက မကြာနဲ့နော်လို့မှာခြင်းဖြစ်ပါတယ်။ အောင်လေးလဲ လမ်းထိပ်ရောက်တော့ ဆေးဆိုင်ဝင်ပြီး အီးဇီးတူး တကဒ်ဝယ်ခဲ့တယ်။

ဒီနောက် မိမိထိုင်နေကြ ဘီယာဆိုင်ရောက်တော့ ဘီယာလေးခွက်၊ ဝီတပြား ငါးရှဉ့်ခြောက်စပ်တပွဲ ပါဆယ်ဆွဲပြီး အိမ်ပြန်လာခဲ့တယ်။ အိမ်ရောက်တော့ အသန်းက ဆီးကြိုပြီး 

“ မောင် ထမင်းစားခန်းထဲပြင်လိုက်မယ်”

ဆိုတော့ ကျနော်က 

“ ရတယ် မ ဧည့်ခန်းမှာပဲပြင်လိုက်” 

ဆိုတော့ အသန်းဟာ ဧည့်ခန်းထဲမှာ ကျကျနနပြင်ဆင်ပေးရှာတယ်။

ဒီလိုနဲ့ ကျနော်လဲ ဘီယာ ဝီစကီရောစပ်ပြီး တငုံသောက်လိုက် ငါးရှဉ့်ခြောက်စပ်ဝါးလိုက်နဲ့ ဇရပ်မင်းစည်းစိမ် တွေ့နေတယ်။ ဒီလိုနဲ့ ဘီယာ ဝီစကီတဝက်ကုန်ချိန်မှာ

“ မ… ကျနော့်အခန်းထဲက လက်တော့ကွန်ပျူတာ ယူခဲ့ပေးပါ” 

ဆိုတော့ အသန်းဟာ အခန်းထဲဝင် ကွန်ပျူတာယူလာပြီး ကျနော့်ဘေးဝင်ထိုင်လိုက်တယ်။ ကျနော် ကွန်ပျူတာဖွင့်ပြီး ဇာတ်ကားပြတော့ အသန်းဟာ ဇာတ်ကားကို မမှိတ်မသုန်စိုက်ကြည့်နေတယ်။

ဇာတ်ကားထဲမှာ အသက် ၅၀ ကျော်အမျိုးသမီးကြီး အသက် ၂၀ ကောင်လေးတယောက်ရဲ့ လီးကို အငမ်းမရစုပ်နေတယ်။ အသန်းက 

“ ကောင်လေးက ငယ်ငယ်လေးရယ်နော် ” 

“ ဟုတ်တယ် မ’ သူတို့နိုင်ငံမှာ ကာမဆက်စပ်ဖို့ဆို အသက်အရွယ်မရွေးဘူး။ တခါတလေ အသက် ၆၀ အဖိုးကြီးတွေနဲ့ ၁၃ နှစ်ကောင်မလေးတွေလဲ လိုးကြတာပဲ ” 

“ ကျနော်ပြောရင်း မ… မောင့်ကို အဲ့ဒီဗွီဒီယိုထဲကလိုလုပ်ပေးလေ  ” 

အသန်းလဲ ခေါင်းလေးညိမ့်ရှာတယ်။

ကျနော်လဲ အဝတ်အစားတွေချွတ်ပီး ဆိုဖာပေါ်ထိုင်နေတုန်း အသန်းဟာ ကျနော့်ရှေ့ ဒူးပဆစ်တုပ်ထိုင်ရင်း ကျနော့်လီးကို မှုတ်ပေးတယ်။ ကြည့်စမ်း အသန်းဟာ မှတ်ဉာဏ်တအားကောင်းတာပဲ။ ကျနော့်လီကို ဗွီဒီယိုထဲက အမျိုးသမီးကြီးအတိုင်း လီးထိပ်နဲ့လီးဒစ်တွေကို သူမလျှာလေးနဲ့ လိပ်လိပ်ပီး ပလွေမှုတ်ပေးနေတယ်။

တခါတခါ ကျနော် ကိုယ့်ခန္ဓာမြောက်တက်သွားပြီး ၁၅ မိနစ်အကြာမှာ ကျနော့်သုတ်ရည်တွေဟာ အသန်းအာခေါင်ထဲပန်းထုတ်လိုက်တယ်။ ပထမတော့ အသန်းဟာ မျက်လုံးပြူးပြီး ကျနော်ကိုမော့ကြည့်တော့ 

“ မ ကျနော့်သုတ်ရည်တွေမြိုချလိုက်၊ ဘာမှမဖြစ်ဘူးဆိုမှ” 

အသန်းဟာ မျက်စိမှိတ်ပြီး ကျနော့်သုတ်ရည်တွေကို မြိုချလိုက်တယ်။

ဒီလိုနဲ့ ကျနော်ဟာ အသန်းအင်္ကျ ီကိုချွတ်ပေးရင်း အသန်းကို ဆိုဖာရှည်ပေါ်လှဲသိပ်လိုက်တယ်။ အသန်းရဲ့ ခြေထောက်တချောင်းကို ဆိုဖာလက်တန်းပေါ်တင်. အခြားခြေထောက်တချောင်းကို ဆိုဖာဘေးတွဲလောင်းချလိုက်တယ်။ ဒီနောက် ကျနော်ဟာ ဝမ်းရားမှောက်ပြီး အသန်းစောက်ဖုတ်လေးကို ဘာဂျာပေးနေတယ်။

အသန်းစောက်စိလေးကို လျှာနဲ့ကလိလိုက်၊ တခါတခါလက်ကလေးနဲ့ဖြဲပီး စောက်ဖုတ်အတွင်းသားတွေကို လျှာနဲ့အလျားလိုက် လျက်ပေးနေမိတယ်။

မကြာခင် အသန်းဖင်လေး ကော့ကော့တက်လာရင်း ပါးစပ်ကလဲ “ကောင်းလိုက်တာမောင်ရယ်။ မ နှစ်ခါတောင်ပြီးသွားပြီ” ပြောပီးချိန် အသန်းစောက်ဖုတ်ထဲက စောက်ရည်တွေစီးကျလာတော့ ကျနော်ဟာ လျှာလေးနဲ့ သိမ်းလျက်ရင်း အသန်းစောက်ရည်တွေကို မြိုချလိုက်တယ်။

ဒီလိုနဲ့ ကျနော်နဲ့အသန်းဟာ ဧည့်ခန်းဆိုဖာရှည်ပေါ် တညလုံးလိုးဖြစ်ကြတယ်။ မနက်လေးနာရီရောက်မှ အလိုးရပ်ပီး ကျနော်ဟာ မသန်းစောက်ဖုတ်လေးထဲ ကျနော့်လီးကြီးစိမ်ရင်း အိပ်ပျော်သွားတယ်။ မနက် ၆ နာရီမှာ နှစ်ယောက်သားနိုးလာပြီး ဧည့်ခန်းထဲကပစ္စည်းတွေ ရှင်းလင်းပီး နှစ်ယောက်အတူ ရေချိုးခန်းထဲဝင်ပြီး ထပ်လိုးကြပြန်တယ်။

ရေချိုးအပြီး အခန်းထဲကအထွက် အသန်းဟာ ကျနော့်နှုတ်ခမ်းကိုစုပ်ရင်း 

“ မောင် မ’နဲ့ နေတိုင်းလိုးကြမယ်နော်” တဲ့။ 

ဒီလိုနဲ့ ကျနော်အဝတ်စားလဲပြီး အသန်းအခန်းထဲဝင်ပြီး 

“ မ ရော့။ ဒီဆေးကဒ်ထဲက ဆေးနှစ်လုံး ခဏနေရင်သောက်လိုက်အုံး” 

ဆိုတော့ အသန်းက 

“ မောင် အဲ့ဒါ ဘာဆေးလဲ” 

ကျနော်က 

“ မ’ ဒါ အီးဇီးတူး လို့ခေါ်တယ်၊ မနဲ့မောင်လိုးပြီး ၇၂နာရီ အတွင်း မ’ဒီဆေးသောက်ရင် ဗိုက်မကြီးတော့ဘူး ” 

ဆိုတော့ 

“ ဟင် ဒါဆို မောင်နဲ့မ မယူဘဲနဲ့လဲ တသက်လုံးလိုးလို့ရတာပေါ့နော်” 

ဆိုပြီး အသန်းဟာ ဆေးကဒ်ထဲက ဆေး၂လုံးကို ဖောက်ပီး ပါးစပ်ထဲပစ်ထည့်လိုက်ရင်း အနီးကရေဘူးကို ယူပြီးသောက်ချလိုက်တယ်။ တဆက်ထဲမှာပဲ 

“ မောင် … မကို မယူလဲ မောင့်တသက် မကိုလိုးပေးပါနော်” တဲ့။


..............................♡♡♡...............................

ပြီးပါပြီ။



Saturday, January 19, 2013

ခဏတာချစ်သူ အပိုင်း ( ၂ )

ခဏတာချစ်သူ အပိုင်း ( ၂ )

ရေးသားသူ - Steven Job 

ရန်ကုန်ပြန်ရောက်ပြီး အလုပ်ထဲသွားတော့ ပရောဂျက် အသစ်ဘက်ကို သွားရတယ်၊၊ အလုပ်သစ်က စာသင်ကျောင်း ဖြစ်နေတယ်၊၊ အခန်းလွတ်တစ်ခုကို ရုံးခန်းလေး လုပ်ထားတာပေါ့၊ ကျောင်းဟောင်းဖျက်ကာ အသစ်ဆောက်ရမှာ ။ လေးထပ် ကျောင်းဆောင်သစ်ပေါ့၊၊ အဟောင်းဖျက်ပြီး ဖောင်ဒေးရှင်း အဟောင်းကိုပါ တူးထုတ်ရမှာ ဆိုတော့ တိုက်ဖျက်တဲ့ ဂျင်မီလို့ခေါ်တဲ့တိုက်ဖျက်ကုလားကို ပုတ်ပြတ်စံနစ်နှင့် ခိုင်းလိုက်တယ်၊၊ ကျနော်ရောက်တာနှင့်ကုမ္ပဏီက စာရင်းကိုင်ဖို့ မဝေကို ပို့လိုက်တယ်ဗျ၊၊ ဒါပေမယ့် စတိုသမားတော့မပါဘူး။

ပစ္စည်းတွေ ထုတ်ပေးစရာ မလိုသေးတဲ့အတွက် မလွှတ်သေးတာပါ၊၊ ကျနော်လည်း အဆောက်အဦးဖျက်တာကြာမှာမို့လို့ ကုမ္ပဏီကို ပြောပြီ းKMD မှာ Auto cad သွားတက်တယ် ။ မနက် ခုနှစ်နာရီကနေပြီး ကိုးနာရီအထိ သွားတက်ရတယ်။ အဲဒီမှာ ဆရာမလေး နှင်းအိဖြူ နှင့်စတွေ့တာပဲ။ နှင်းအိဖြူကရိုးရိုးယဉ်ယဉ်လေးနှင့်အရမ်းလှတယ်ဗျ၊၊ ကျနော်လည်း မိန်းခလေးများစွာနှင့်တွေ့ဖူးပေမယ့် တစ်ခါမှရင်မခုန်ဖူးဘူး၊ သူ့ကိုတွေ့မှ ရင်ခုန်မိတာလေ၊၊ ဒီတော့တသက်စာ ရည်မှန်းပြီး သင်တန်းချိန်တွေမှာ အီရတော့တာပေါ့၊၊ သူကလည်းဒါမျိုး တွေကရိုးနေပြီလေ၊၊ အားလုံးက အဲသလိုအီပြီးသင်တန်းပြီးတော့ ပြန်သွားတာချည်းပဲ၊၊

အဲဒါနှင့် သူမကလည်း အတင်းမာကြီးမဟုတ်ပဲ သင်တန်းသားတစ်ယောက်လိုသာ ခပ်တန်းတန်းပဲ ပြန်ဆက်ဆံတယ်၊၊ ကျနော်လည်းစုံစမ်းရသလောက် နှင်းအိဖြူမှာ ရည်းစားမရှိသေးဘူး။ ဘယ်ယောက်ျားလေးကိုမှ အရောမဝင်သလို ခပ်တည်တည်လေးပဲ နေတတ်တယ် ဆိုတဲ့ သတင်းကြောင့် ကျနော်မှာပိုမြတ်နိုးရပြန်တာပေါ့၊၊ သူ့ကိုလည်း အခြားသော မိန်းခလေးတွေလို မဆက်ဆံရဲဘဲ တန်ဘိုးထားဆက်ဆံရတယ်လေ၊၊ တကယ်လည်း ချစ်မိတာကိုး၊ ဒီလိုနှင့်သင်တန်းတက်ရင်းအလုပ်ထဲမှာ တစ်လနီးပါးရှိလာတယ်၊၊ ကျနော့် အငယ်ကောင်လည်း ငတ်ပြတ်နေပြီ မိန်းခလေးအသံကြားရင် ခေါင်းထောင်ကြည့်တတ်လာပြီ၊၊

ပထမ တုန်းက မဝေမှာ ကားသမားယာဉ်မောင်းနှင့် ဖြစ်နေတာမို့ မဝေကို စာရင်းက ဖယ်ထုတ်ထားပေမယ့် အခုတော့ လိုအပ်လာပြီ၊၊ တိုက်ဟောင်းဖျက်တဲ့ အချိန်မို့လို့ အမှုန်အမွှားတွေလွင့်လာတတ်တယ်။ ဒါကြောင့် ကျနော်တို့ရုံးခန်းကို ရှေ့ကတခါးပိတ်ပြီး နောက်ကသာ ပြူတင်းတံခါးကို ဖွင့်ထားရတယ်၊၊ နောက်မှာက လေးပေလောက်အကွာမှာ အုတ်ခြံစည်းရိုးရှိတာကြောင့် နောက်ကျောလုံပါတယ်၊၊ ကျနော်က မဝေကိုချည်းကပ်ရင်း အီစီကလီလုပ်တဲ့ အချိန်လူမမြင်ရတာမို့ ကျနော်လည်း ရဲရဲတင်းတင်း လုပ်လို့ရတယ်၊၊ မဝေလည်း ကျနော့်အီစီကလီမှာသာယာလာပါတယ်၊၊ ကျနော်က မဝေကို

" ဘာဖြစ်လို့ မဝေက ဘာဖြစ်လို့ မိန်းမရှိတဲ့သူကို ကြိုက်ရတာလဲ"

ဆိုပြီးမေးတော့ မဝေက ပြောတယ်။

" အင်း....ငါလည်းအစတုန်းက ငါလည်းမသိဘူး၊ လူပျိုကြီးပဲ မှတ်ခဲ့တာ၊ သိခဲ့ရင်လည်းဖြစ်ခဲ့မှာမဟုတ်ဘူး"

" သိပြီးတော့ ဘာလို့ ဖြတ်မပစ်တာတုန်း"

" သိရတဲ့အချိန်မှာ လွန်ခဲ့ပြီလေ"

" မဝေက...စွဲလန်းသွားလို့လား"

" စွဲလန်းသွားတာတော့ မဟုတ်ပါဘူး၊အကြောင်းတွေရှိလို့ ဆက်တွဲနေရတာပေါ့"

" ကျနော်သိပါတယ်၊ မဝေ ဘာဖြစ်ခဲ့တယ်ဆိုတာ"

" ငရဲ..နင့်ကို အစောပြောခဲ့တာလား"

" ဟုတ်တယ် မဝေ"

" ဟုတ်တယ်ငရဲ၊ ငါ့မှာ ပြသနာတက်တော့ အစောကိုတိုင်ပင်ပြီး ဖြေရှင်းခဲ့ရတယ်"

" မဝေ သူနှင့်မယူဘူးလား"

" ဘာလို့ ယူရမှာလဲ၊ သူ့မှာမိန်းမနှင့်ခလေးတွေရှိနေတယ်၊ ငါက သူများအိမ်ထောင်ရေးကိုဖျက်တဲ့ သူမဖြစ်ချင်ဘူး"

" မဝေရေ ယောက်ျား မယူတော့ဘူးလား"

" ငါ မယူတော့ဘူး ဆုံးဖြတ်လိုက်ပြီ"

" ဒါဆို ဘာလို့ဆက်တွဲ နေသေးတာလဲ"

" ငါလည်းဖြတ်ဖို့စဉ်းစားနေပါတယ်၊သူကအဖြတ်မခံဘူးလေ"

" မဝေကလည်းဗျာ၊ ကိုယ်လည်းမယူနိုင်ဘဲနှင့် ဆက်တွဲရင်မဝေဘဲနစ်နာရတယ်၊လူတွေသိသွားရင် အရှက်ကွဲမယ်လေ"

" ငါက ဘယ်လိုလုပ်ရမှာလည်း ငရဲ"

" မေဝေကလည်းဗျာ လူအိုတွေနှင့်မတွဲဘဲနှင့်ကျနော်တို့လို လူပျိုလူလွတ်နှင့်တွဲပေါ့"

" ဘာလဲ နင်က အစောမရှိလို့ ငါ့ဘက်လှည့်လာတာလား"

" အစောနှင့်မဆိုင်ပါဘူး ၊ မဝေက လှလို့ သတိထားမိပေမယ့် မဝေမှာရည်းစားရှိနေတာနှင့် ကျနော် ရှေ့မတိုးတာပါ၊မဝေက ကျနော့်ရင်ထဲ အမြဲရှိပါတယ်"

" နင့်ကို သတိထားမိပါတယ် ငရဲရေ"

" ဒါပေမယ့် ငါ့မှာလည်း ငါ့မှာဘဲရှိနေလို့သာပါ"

အခြေအနေ ကောင်းနေပါပြီ။

" မဝေရယ်၊အဲဒီ ဘဲကြီးဖြတ်လိုက်ဗျာ၊မဝေ စိတ်ချမ်းသာအောင် ထားပါ့မယ်"

" အေးလေ၊ ငါလည်း သူ့ကိုဖြတ်ဖို့နင်နှင့်ခဏတော့ တွဲမယ်၊ နောက်မှ ငါ့ကို လာပြဿနာ မရှာနှင့်နှေ၊ ာ်ငါကအိမ်ထောင်မပြုတော့ဘူးနှော်"

" အော်...မဝေရယ်"

ကျနော်လည်းအဆင်ပြေသွားပြီမို့လို့ မဝေအား နမ်းလိုက်ရာ မဝေက

" အာ...ငရဲ လူတွေမြင်သွားဦးမယ်"

" ကျနော်က...တခါးတွေပိတ်ထားပါတယ် မဝေရဲ့"

ကျနော်လည်း မဝေအားပြောပြီး မဝေရဲ့နှုတ်ခမ်းပါးလေးအား စုပ်ယူနမ်းရှိုက်လိုက်ပြီး ကျောလေးအားလက်နှင့်ပွတ်ပေးပြီး လုပ်ပေးရာမဝေလည်းပြန်ကာ တုန့်ပြန်လေသည်။ ကျနော်လည်း အားတက်လာပြီး မဝေနို့အားအပေါ်ကနေကိုင်ပြီး ပွတ်ပေးလိုက်ပြီး ရှေ့တိုးပြီး နို့အားစို့ရန် အင်္ကျီအား မ,တင်ရန်ကြိုးစားရာ မဝေက အစို့မခံဘဲ ကျနော့်ခါးကိုသာ တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ဖက်ထားသောကြောင့် စို့မရသဖြင့် မဝေနှုတ်ခမ်းအား ဆက်လက်နမ်းနေစဉ်တံခါးခေါက်သံကြား၍ လူချင်းခွာကာ မဝေကသူ့ထိုင်ခုံတွင်ထိုင်လိုက်ပြီး ကျနော်က တံခါးသွားဖွင့်လိုက်ရသည်၊၊

........................................................................

ကျနော့်မှာ မနက်ဆို အစောကြီးထပြီးသင်တန်းသို့ လာသောနှင်းအိအား ကားဂိတ်သို့သွားကာ လူယောင်ပြနေသော အလုပ်တစ်ခု ပိုလာသည်၊၊ နှင်းအိလည်း ကျနော့်အား သတိထားမိလာကာ ပြုံးပြနှုတ်ဆက်သော အဆင့်တစ်ခုသို့ ရောက်ရှိလာသည်၊၊ ထိုမှတဆင့် ထမင်းချိုင့် ကိုင်ပေးရသော အဆင့်သို့ ရောက်ရှိလာသည်၊၊ သင်တန်းလည်း ပြီးဆုံးပါတော့မည်၊၊ ကျနော့်မှာသင်တန်းပြီးဆုံးက နှင်းအိ ဆီသွား၍ နှင်းအိကို သွားရောက်တွေ့ဆုံရန် မလွယ်ကူသဖြင့် advence level သို့ထပ်မံတက်ရောက်ရန်စီမံထားလိုက်သည်၊၊

အလုပ်ထဲသို့ရောက်က မဝေအားနမ်းလိုက် နို့ကိုင်လိုက်လုပ်၍သာ နေရသည်၊၊ မဝေမှာ လူမိမည်ဖြစ်၍ မလုပ်ဝံ့ချေ၊၊ ကျနော်လည်း အားမလိုအားမရဖြစ်ကာ မဝေအား တည်းခိုခန်းသွားရန်စည်းရုံးရလေသည်၊၊

တနေ့တော့ မဝေက

" ငရဲ ငါဒီနေ့ဘယ်သူနှင့် တွေ့ခဲ့လဲ သိလား"

" မဝေ ဘဲနှင့်လား"

" မဟုတ်ဘူး၊ နင့် အဆက်ဟောင်းကြီး အစောနှင့်ဟ"

" အော.....ဘယ်မှာတွေ့လို့လဲ"

" ဆူပါဝမ်းမှာ သူ့ဘဲနှင့်"

" သူဘဲ ရသွားပြီလား"

" အေး....သူ့တို့ကုမ္ပဏီက မန်နေဂျာနိုင်ငံခြားသားနှင့်၊ သူကပြောသေးတယ်၊ကလျာလည်းဘဲရသွားပြီတဲ့၊၊"

ကျနော်မှာ အစောနှင့်ကလျာက အသံကိုကြားပြီး၊ သတိရသွားကာ လီးတောင်လာသည်။

" သူတို့ အကြောင်းချည်းပြောမနေပါနှင့် မဝေ၊ ကျနော့် အကြောင်းပါ လုပ်ပါဦး"

" ငါက ဘာလုပ်ပေးရမှာလည်း"

ကျနော်လည်း မဝေအနားကို ထိုင်ခုံရွေ့ပြီးကပ်ထိုင်ကာ

" ဒီမှာ ကြည့်ပါလား မဝေ"

ဆိုပြီးမဝေလက်ကို ကိုင်ကာ လီးပေါ် လက်တင်ပေးလိုက်သည်၊၊

" ဟယ် ငရဲမလုပ်နှင့် လူမြင်ကုန်မယ်"

" မမြင်ပါဘူးမဝေရာ၊ လုပ်ပေးစမ်းပါ"

" ငါက ဘာလုပ်ပေးရမှာလည်း ငရဲရဲ့"

" စုပ်ပေးစမ်းပါ မဝေ"

" မလုပ်ပါနှင့်ငရဲရယ်..လူတွေ မြင်ကုန်ပါ့မယ်"

" မဝေထိုင်ပြီးသာလုပ်၊ စားပွဲခုံခံနေလို့ ရုတ်တရက် လူဝင်လာရင်လည်းမမြင်ရဘူး"

" ငါတော့ သေချင်တော့တာပဲ၊ လူပေါင်းမှားပြီလား မသိဘူးး"

ဆိုကာ ထိုင်ချလိုက်သဖြင့် ကျနော်လည်း ပုဆိုးကိုအပေါ်သို့လှန်ကာ ထိုင်ခုံရှေ့ရွှေ့လိုက်ပြီး ပေါင်ကို ကားပေးလိုက်သည်။ မဝေလည်းပေါင်ကြားထဲဝင်လာကာ လီးကို စုပ်ပေးလေသည်၊၊ ကျနော့် ညီလေးမှာငတ်ပြတ်နေသောကြောင့် မဝေစုပ်ပေးသည်နှင့် အစွမ်းကုန်တောင်လာသည်၊၊ မဝေလည်း လူသိမှာ ကြောက်၍ တဖြးဖြေးသာ စုပ်ပေးသည်၊၊ ကျနော်မှာအားမလိုအားမရဖြစ်ပြီး မဝေခေါင်းကို ကိုင်၍ ဆောင့်ပေးလိုက်သေးသည်၊၊ မဝေမှာ သီးသွားသဖြင့်ချောင်းဆိုးကာ ရပ်လိုက်ရသည်၊၊

" ငရဲ ဘယ်လို လုပ်တာတုန်း"

ဟုတိုးတိုးလေးပြောရာ

" ကျနော်လည်း အားမရလွန်းလို့ပါ မဝေ"

" ငါ ဒီလောက်လုပ်ပေးရင် တော်ရော့ပေါ့"

" အာ..မဝေကလည်း ဒီမှာ အစွမ်းကုန် တောင်နေပြီဗျ"

" ငါ ဆက်မလုပ်ပေးတော့ဘူး"

" အဲဒါဆို ကုန်းပေးပါလားမဝေ"

" ငရဲနင်ဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲ လူတွေရှိတယ်"

" ဒါဆို အခု တည်းခိုခန်းသွားမယ်"

" အလုပ်ရှိလို့ပါ ဟာ၊ရုံးက လူတွေ ငါတို့ပျောက်သွားတာသိလို့ အပြောခံနေရဦးမယ်"

" အဲဒါဆို မနက်ဖြန် တနင်္ဂနွေနေ့၊မဝေနှင့်အပြင်မှာတွေ့ရအောင်"

" ငါက အိမ်ကိုဘယ်လို ပြောရမှာလဲ"

" ဒီတစ်လော အလုပ်များလာလို့ တနင်္ဂနွေရက်တိုင် းမနက်တပိုင်းရုံးတက်ရတယ်လို့ ပြောလေ"

ကျနော်က တနင်္ဂနွေရက်တိုင်း မဝေအားလိုးရရန်အကြံနှင့် ပြောရာ မဝေလည်းမစဉ်းစားဘဲ

"အေးပါ၊ငါပြောလိုက်ပါ့မယ်"

ဟု ပြောလေသည်။ နောက်နေ့ မဝေအား သူစီးနေကြ ကားမှတ်တိုင်ကို သွားစောင့်ပြီး သာကေတ ရှူခင်းသာလမ်းမပေါ်ရှိ တည်းခိုခန်းသို့ကားငှားကာ ခေါ်သွားလိုက်တယ်၊၊ တည်းခိုခန်းမှာ နှစ်ဆက်ရှင်ယူလိုက်ပြီး ပိုက်ဆံရှင်းကာ ဝန်ထမ်းကောင်လေးခေါ်ရာ အခန်းဆီ လိုက်သွားလိုက်တယ်၊၊ ကျနော်က ငတ်နေတာကြာပြီ ဖြစ်တော့ နေ့လည်ဆယ့်နှစ်ရီအထိ အေးအေးဆေးလုပ်နိုင်ရန် နှစ်ချိန်ဆက်ယူလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်၊၊ အခန်းထဲရောက်သော် မဝေကရေချိုးခန်းသို့ဝင်သွားပြီးပြန်ထွက်လာရာ၊ ကျနော်က မဝေအား

" မဝေ အဝတ်အစားတွေ ချွတ်လိုက်ပါလား"

" ငရဲကလည်း ကိုယ်တုံးလုံးကျွတ်ကြီးနှင့် ရှက်စရာ"

" မဝေအိမ်ပြန်ရင် အဝတ်အစားတွေကြေနေလို့ မေးနေရင် ပြဿနာတက်ဦးမယ်၊ ရုံးသွားတယ်ဆိုပြီး အဝတ်အစားတွေကြေနေရင် သံသယဖြစ်လိမ့မယ်"

" အေး ငါသတိမထားမိဘူး"

ဆိုပြီး အင်္ကျီကြယ်သီးအားဖြုတ်ရာ ကျနော်ကကူဖြုတ်ပေးကာ အဝတ်အစားချွတ်ပေးလိုက်ရင်း ရိုမန်တစ်ဆန်လိုက်တာဟု ပင်တွေးမိလိုက်သည်၊၊ အဝတ်အစားများချွတ်ပြီး မဝေ နို့ကိုကြည့်ရာ မဝေနို့လည်းနို့သီးခေါင်း အနည်းငယ်စူနေပါပြီ။ တလက်ကိုင်ဖြစ်၍ အစောထက်တော့ သာပါသေးတယ် လို့ တွေးကာ နှုတ်ခမ်းအား နမ်းစုပ်ရင်းအိပ်ရာပေါ် လဲှချလိုက်သည်၊၊ အိပ်ရာပေါ်ရောက်တော့ နမ်းရင်းပင် မဝေနို့ကိုကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်ပေးလိုက်ရာ မဝေလည် းကာမစိတ်များနိုးကြားလာပြီး တအင်းအင်း အသံထွက်ပေါ်လာသည်။

ကျနော်လည်း မဝေအသံထွက်ပေါ်လာသဖြင့် မဝေနို့အားဘယ်ပြန်ညာပြန်စို့၍ အဖုတ်အားနှိုက်ရာ မဝေလည်း ပေါင်စေ့ထားရာမှ ကားပေးလာသည်၊၊ ကျနော်လည်း မဝေအဖုတ်အား လက်သွင်းပြီးစမ်းလိုက်ရာ မဝေအဖုတ်မှာ အရည်များရွဲရွဲစိုနေသည်ကိုသိရသဖြင့် မဝေခြေထောက်ဒူးထောင်ပေးပြီး ကားလိုက်ကာ ခေါင်းထိုးဝင်လိုက်ပါသည်။

...................................................

ကျနော်လည်း မဝေပေါင်ကြားထဲဝင်ပြီး နောက် မဝေအဖုတ်အား သေချာစွာကြည့်ရာ အမွှေးပါးပါးကလေးသာ ပေါက်နေသည်ကို တွေ့ရသည်၊၊ မဝေမှာ ဖီလ်းတက်ပြီး အရည်များ ရွှဲရွှဲစိုနေပါသည်၊၊ ကျနော်လည်းငတ်ပြတ်နေတာကြောင့် အားပါးတရ ယက်ကာ အရည်များကိုလျှာဖြင့်သိမ်းပြီး မျိုချလိုက်သည်။ မဝေ၏အဖုတ်ကိုဖြဲ၍လျှာသွင်းလိုက်ပြီး မွှေလိုက်ယက်လိုက်ဖြင့် ဘာဂျာသမားပီသစွာ လုပ်ပေးလိုက်ရာ မဝေမှ ာတဟီးဟီးပင် အသံထွက်လာသည်၊၊

အစေ့ကို စုပ်ပေးပြီး အဖုတ်ကို လက်ဖြင့်ထိုးမွှေပြီး လုပ်လိုက်ရာ မဝေမှာ အီးကနဲပင် အသံထွက်လာလေသည်၊၊ ကျနော်လည်း မဝေစိတ်ကျေနပ်သွားသည်ကိုတွေ့ရသဖြင့် ရပ်လိုက်ရာ မဝေက 

" ငရဲ နင်က အမှုတ်အရမ်းကောင်းတယ်ဟ၊ ဒါကြောင့် အစောက တန်းတန်းစွဲဖြစ်နေတာ၊ငါလည်း အစောဆီက ကြားရကတည်းက နင့်ဆီမှာ အမှုတ်ခံချင်တာလေ"

" မဝေဘဲက မမှုတ်ပေးဘူးလား"

" မှုတ်ပေးပေမယ့် နင့်လောက် မကောင်းဘူး"

" မဝေကရော မဝေဘဲလီးကို စုပ်ဖူးလား"

" အင်း..စုပ်ဖူးပါတယ်၊သူ့လီးကတိုတော့ အဆုံးထိကို မှုတ်လို့ရတယ်"

"ကျနော့်လီးကိုလည်း အဆုံးထိ စုပ်ပေးပါလား"

" နင့်လီးကရှည်တယ် ရပါ့မလား"

" ရပါတယ်မဝေရဲ့၊ကျနော်က လုပ်တတ်ပါတယ်"

" ငရဲ ငါဆေးမသောက်ချင်ဘူးနှေ၊ာ် ပြီးချင်ရင် အပြင်ထုတ်လိုက်"

" မဝေကလည်း ဘယ်ဇိမ်ကျမလဲ"

" အဲဒါဆိုလည် းပြီးခါနီး ငါမှုတ်ပေးပါ့မယ်"

" အဲလိုဆိုတော့ ရတယ်လေ၊ အဲဒီအခါကျရင် အဆုံးထိသွင်းလို့ရအောင် လုပ်ပေးမယ် ၊ အခုတော့ စတိပဲမှုတ်လိုက်တော့"

မဝေလည်း အိပ်ရာမှထာကာ မှုတ်ပေးလေသည်၊၊ မဝေဘဲလည်း ဘယ်လောက်တောင် လီးစုပ်နည်းသင်ထားသလဲမသိပါ၊ တော်တော်ပင် ကျွမ်းကျင်ပါသည်၊၊ ဒစ်အားပတ်လည်ယက်ပေးပြီး အခေါင်းပေါက်လေးအား လျှာဖြင့်ယက်သည့်အပြင် ဂွေးဥများကိုပါယက်ပေးပါသည်။။

ကျနော်လီးမှာ အစွမ်းကုန်တောင်လာပါသည်၊၊ ကျနော်လည်း မဝေအား

" ရပြီ မဝေ တော်လိုက်တော့"

" အခုမှ စုပ်ကောင်းတုန်းလေ ငရဲရဲ့..၊ အော် ပြီးခါနီး ထပ်မှုတ်ပေးရဦးမှာလေ"

ကျနော်လည်း မဝေအား ကုတင် ကန်လန့်ခံပြီးလုပ်ပေးရာ မဝေမှာ အသံထွက်လာပြီး

" ကောင်းတယ်ငရဲ၊ အရမ်းထိတယ်၊ နင်ကလီးပိုရှည်တော့ပိုထိတယ်..မြန်မြန်လေးလုပ်ပေးပါ"

ကျနော်လည်း အရှိန်တင်ပြီး လုပ်လိုက်ရာ မဝေလည်း တဟီးဟီး အသံထွက်လာပြီး ပြီးသွားရလေသည်၊၊ မဝေပြီးသွား၍ ကျနော်လည်း မဝေအားကုန်းခိုင်းလေရာ မဝေမှာ ဖင်ဗူးတောင်းထောင်ကာ နေပေးသဖြင့် ကျနော်လည်းအပေါ်မှစီး၍ ဆောင့်ချလိုက်သည်၊၊ မဝေလည်း တအင့်အင့် အသံထွက်လာပြန်သည်၊၊ ကျနော်လည်း မဝေ ကြိုက်မှန်းသိသဖြင့် အရှိန်တင်ပြီးဆက်လက်အမြန်လုပ်လေရာ မဝေလည်းပြီးသွားလေသည်၊၊

ကျနော် နောက်ထပ် ငါးမိနစ်ခန့် ထပ်မံလုပ်ပြီးနောက် ပြီးချင်လာသဖြင့် ရပ်လိုက်ကာ မဝေအား စုပ်ခိုင်းလိုက်သည်၊၊ မဝေလည်း အဆုံးထိစုပ်ပေမယ့် အရင်းမှာနှစ်လက်ခန့် ကျန်ပါသေးသည်၊၊လီးစုပ်ရုံနှင့်အားမရသော ကျနော်လည်း တချက်ချက်ဆောင့်ပေးရာ လီးမှာလည်ချောင်းဝအထိရောက်လေသည်၊၊ မဝေလည်းမျှော်လင့်ထားပြီးဖြစ်ရာ သီးသည်အထိမဖြစ်ပေ၊၊

ထို့ကြောင့်ပင် ကျနော်လည်း လီးအဆုံးဝင်နိုင်ရန် မဝေအား ကုတင်ကန့်လန့်ပက်လက် အိပ်စေပြီး ခေါင်းအား ကုတင်အောက်သို့ ချလိုက်သည်၊၊ ခေါင်းလှန်ထားသဖြင့်ပါးစပ်နှင့်လည်းချေင်အားတည့်စေရန် တည့်မတ်စေရန် လုပ်လိုက်ကာ လီးကိုစသွင်းလိုက်သည်၊၊ လီးသည်တဖြေးဖြေးဝင်သွးရာဆုံးခါနီးမဝေကလီးအဝင်ကောင်းစေရန်ပြင်လိုက်သည်၊၊ ထို့ကြောင့်ကျနော်က

" မဝေ ရပြီလား"

" ရပြီ လုပ်တော့"

ဆိုသဖြင့် ကျနော်လည်းအဆုံးထိ သွင်းလိုက်သည်၊၊ မဝေလည်းတချက်ကလေးတွန့်သွားပြီးအသက်ပြင်းပြင်းရှူလိုက်ရသည်ကိုပင် မြင်ရသည်။ မဝေမှာ ထိုအနေအထားထိ ခံနိုင်ဆဲဖြစ်၍ ကျနော်လည်းတဖြေးဖြေး အရှိန်မြှင့်ကာလိုးပြီး မဝေခံနိုင်လောက်သည့် ပမာဏရောက်က ပုံမှန်ကလေးထိန်းပြီး လုပ်လိုက်သည်၊၊ လီးအသွင်းအထုတ်လုပ်တိုင်း မဝေပါးစပ်မှ ချွဲတွေပါထွက်လာပြီးချောလာကာ လီးအဝင်ပိုကောင်းလာသည်။

ကျနော်လည်း သိပ်မကြာခင်ပြီးလေရာ မဝေပါးစပ်ထဲ ပန်းထုတ်လိုက်သည်၊၊ ကျနော်လည်း ပြီးသွားပေမယ့် အချက်နှစ်ဆယ်ခန့် ထပ်မံလုပ်လိုက်ရာ မဝေမှ ာထွက်လာသောသုတ်ကို မြိုချမရသဖြင့် ပါးစက်ကိုသာ ဟထားရာ မဝေပါးစပ်မှသုတ်နှင့်ချွဲများအပြင်သို့ထွက်လာပါသည်၊၊ ကျနော်လည်းပြီးမှ ထုတ်လိုက်ရာ မဝေကအိပ်ရာကထပြီး ရေချိုးခန်းဝင်ပြီး ထွေးထုတ်ကာအာလုတ်ကျင်း၍ ပြန်ထွက်လာသည်၊၊ ပြီးမှ ကျနော်အား

" ငရဲရေ ငါ့မှာ အသက်ရှူတောင် မှားသွားတယ်"

" မဝေ ကောင်းရဲ့လား"

" နင်က အမှုတ်ကောင်းရုံမက အလိုးလည်းကောင်းတယ်ဟ"

" အရင် မဝေဘဲနှင့်လိုးတုန်းက မပြီးလို့လား"

" ပြီးတော့ပြီးတယ်၊ နင်နှင့်လုပ်သလို နှစ်ကြိမ်မပြီးဖူးဘူးလေ"

" ငါလည်း နင်ပါးစပ်ကိုလိုးတာတော်တော်လည်း မောသွားပြီ၊ခဏတော့ နားမှရမှာ"

ဆိုပြီးရေသောက်ပြီးအိပ်ရာပေါ်လှဲလိုက်သည်၊၊ ကျနော်လည်း မဝေဘေးနားကပ်ကာ လှဲချလိုက်ပြီး မဝေအပေါ်ခြေတစ်ချောင်းတင်ချလိုက်၍ နို့အားကိုင်ဆွကာ နေလိုက်သည်၊၊ထို့နောက် မဝေအား သူ့ဘဲနှင့်မဝေတို့ ဘယ်လိုလိုးကြသလဲ မေးကာ နားဇီမ်ယူလိုက်ပါသည်

မဝေလည်းသူနှင့်သူဘဲအကြောင်းပြောရင်း ကျနော်လီးကိုကိုင်ကာ ဆွဲပေးနေသဖြင့် ကျနော့်လီးမှာတောင်လာပြန်သည်။ ကျနော်လည်း မဝေကျနော့်လီး ကိုင်ကတည်းက ခြေထောက်အားအောက်သို့ပြန်ချကာ မဝေအဖုတ်အားနှိုက်ပေးပြီး နေလေသည်၊၊ မဝေမှာ သူ့နှင့်သူ့ဘဲ အကြောင်းပြောပြရာ ဖင်ချသည့်အခန်းမပါဝင်သောကြောင့် မဝေဖင်မခံဖူးသေးကြောင်း သိရသဖြင့် ကျနော်ကမဝေအား

" မဝေ ခင်များ ဘဲက ဖင်မချဘူးလား"

" သူက ဖင်တော့မချဘူး၊အဖုတ်ပဲလုပ်တာ"

" မဝေကရော ဘာမှမပြောဘူးလား"

" နင်ကလဲ ငါက အစောတို့ပြောလို့ ဖင်ကိုလုပ်လို့ရတယ်ဆိုတာတော့ သိတယ်၊ ဒါပေမယ့် ငါကမိန်းခလေးလေ ငါ့ကိုဖင်ချပါလို့ပြောလို့ ဖြစ်မလားဟ"

" ဒါကြောင့် မဝေတို့ဗိုက်ကြီးတာ"

" ဘာလဲ ငရဲ ဖင်ချရင် ဗိုက်မကြီးဘူးလား"

" မဝေကလည်း ဒါလေးတောင်မသိဘူးလား၊ အဖုတ်ထဲလိုးမှ ဗိုက်ကြီးတာလေ၊ မမျိုးဥအိမ်ကထွက်လာတဲ့ မမျိုးဥနှင့်သုတ်ပိုးတွေ့မှ ဗိုက်ကြီးတာ၊ မမျိုးဥကြွေတာ ကအဖုတ်ထဲမှာပဲ ဖြစ်တာအဖုတ်ကိုလိုးမှ ဗိုက်ကြီးတာပေါ့"

" ငါက ဘယ်အချိန်လိုးရင်ဗိုက်မကြီးဘူးဆိုတာပဲ သိတာ၊ အဲဒါတောင် ကိုမျိုးမင်းပြောထားလို့သိတာ"

" ကိုမျိုးမင်းဆိုတာ...."

" ငါ့ဘဲလေ၊ဒါတောင်စာစောတုန်းက ငါမသိလို့ဗိုက်ကြီးသွားတာ၊နောက်တော့မှ ရက်ရှောင်အပြင်ထုတ်နည်းသုံးရတာ၊ သူလည်းနင့်လိုပဲ ပါးစပ်ထဲမှာ ပြီးချင်တာ၊ သူကနင့်လိုပါးစပ်ကိုမလိုးဘူး၊ ပြီးခါနီးပါးစပ်ထဲလာထည့်ပြီး ပြီးလိုက်တာ၊ နင်ပဲအဆန်းထွင်ပြီးလီးအဆုံးသွင်းလိုးပြီး ပြီးတာ"

" မဝေ တစ်ခါလောက်ဖင်လိုးကြည့်ရအောင်"

" ဖြစ်ပါ့မလား၊နင့်လီးကတုတ်လည်းတုတ်ရှည်ကလဲ ရှည်သေးတယ်"

" မဝေကလည်း အစောတို့တောင်ခံနိုင်သားပဲ"

" နင်အစောကို ဖင်လိုးဖူးလို့လား"

" မဝေကလည်း ခုခေတ်မိန်းကလေးတွေက ဗိုက်မကြီးအောင်ဖင်ပဲခံနေကြတာလေ၊ အစောကိုဖင်လည်း လိုးဖူးတာပေါ့"

" သူတို့တောင်ခံနိုင်တာငါလည်းခံကြည့်မယ်၊ဒါပေမယ့် ငါက ဒီနေ့မောသွားပြီ၊နောက်တစ်ခေါက်ကြမှ ဖင်ပါခံမယ်"

ကျနော်လည်း ယခုအခေါက်မဝေအားဖင်လိုးခွင့်ရမည်မဟုတ်ဟု ဆိုကာဂျေမဝယ်ခဲ့ရချေ၊ အခုအခေါက်တံတွေးဆွတ်လိုးပါက မဝေမှာ ဖင်ခံဖူးသူမဟုတ်သဖြင့်လက်လျှော့လိုက်သည်။ သို့မဟုတ်က မဝေမှာ နာကျင်သွားပြီး နောက်လိုးခံရန်ငြင်းဆန်က ကျနော့်မှာ ငတ်ပေါက်ဖြစ်မှာစိုးသောကြောင့်ပင် ဖြစ်လေသည်၊၊ ကျနော်နှင့်မဝေလည်း နာရီကိုကြည့်လိုက်ရာ ဆယ့်နှစ်နရီထိုးတော့မည်ဖြစ်၍ လူးလဲထကာ သန့်ရှင်းရေးလုပ်ရင်း တည်းခိုခန်းအပြင်ထွက်ခဲ့ရသည်၊၊

ညနေ အိမ်ပြန်ရောက်သော် အမေက

" သား အရာရှိစာမေးပွဲအတွက် ကြိုတင်ပြင်ထားနှော်"

ဟုပြောသဖြင့် ညနေပိုင်းတွင် အင်္ဂလိပ်စာသင်တန်းသို့ တက်ရောက်ရသည်၊၊ ကျနော့်ရည်မှန်းချက်မှာ အစိုးရဝန်ထမ်းလုပ်ရန်ဖြစ်ပြီး အရာရှိတစ်ဦးဖြစ်လာစေရန် ရည်ရွယ်ပါသည်၊၊ မိဘများမှာလည်း သားတစ်ယောက်ထဲဖြစ်၍ ထွန်းထွန်းပေါက်ပေါက် ဖြစ်ကာ အရာရှိဖြစ်စေလိုသည်က တကြောင်းကြောင့် ကျနော်မှာ အင်္ဂလိပ်စာသာမက အထွေထွေ ဗဟုသုတ အပြင်အရာရှိစာမေးပွဲမှ မေးခွန်းဟောင်းကိုပါ လေ့လာပြီးလေ့ကျင့်ဖြေဆိုသည်၊၊ နံနက်ပိုင်းတွင် နှင်းအိအား ကြောင်ကာ advence level ထိရာက်အောင်သင်တန်းထပ် တက်ရလေသည်၊၊ ထိုသင်တန်းမပြီးခင်တွင်နှင်းအိဆီကအဖြေရလာလေသည်၊၊

နှင်းအိလည်း နံနက်ပိုင်းသင်တန်း၌ စာသင်သော်လည်းညနေပိုင်းအိမ်ပြန်သည်ကို ကျနော့်မှာသိသော်လည်း နှင်းအိသင်တနးပြီးသည့်အထိ မစောင့်နိုင်ပဲအလုပ်ထဲသို့ သွားနေသည့် ကျနော်ကို နားလည်မှု့များပေးသဖြင့် ကျနော်မှာနှင်းအိအား ပိုချစ်ရပြန်သည်၊၊ အလုပ်ထဲရောက်ဖောင်ဒေးရှင်းလုပ်ငန်းများ စတင်နေပြီဖြစ်၍ အလုပ်ပိုလုပ်နေရသည့်အပြင် ဆိုဒ်တာဝန်ခံရောက်လာသဖြင့် ကျနော်နှင့် မဝေမှာ ခပ်တည်တည်နေကြပြီး လူမရိပ်မိအောင်နေရသည်၊၊

မှစ်ပတ်ခန့်ကြာသော် ကျနော်လည်း နှင်းအိဆီကဓာတ်ပုံရပြီး မှန်ဘောင်လေးသွင်းကာ အိပ်ခန်းထဲစားပွဲပေါ်တွင် တင်ထားရာ အမေကတွေ့သဖြင့် မေးလေသည်၊၊ ကျနော်က ကျနော်ချစ်သူဟု ပြောရာအမေက မိန်းကလေးကလှလွန်း၍ အမေလည်းတွေ့ချင်ကြောင်း သားကိုလည်း မိမိချစ်သူအားတန်ဘိုးထားရန်လိုကြောင်း အရာရှိဖြစ်မှ လက်ထပ်စေလိုကြောင်း ပြောသဖြင့် အမေ့ခွင့်ပြုချက်ကိုရသဖြင့် ကျနော်လည်းအလွန်ပျော်ရွှင်နေလေသည်၊၊

ကျနော်လည်း နှစ်ပတ်ခန့်ကြာလာသဖြင့် လိုးချင်စိတ်ပြင်းပြနေသောကြောင့် မဝေအား ယခုလာမည့်တနင်္ဂနွေတွင်တည်းခိုခန်းသွားရအောင် ချိန်းရာ မဝေလည်းမငြင်းဆန်ပေ၊၊

ထို့ကြောင့် တနင်္ဂနွေနေ့တွင်တည်းခိုခန်းသို့ မဝေနှင့်အတူသွားလေသည်၊၊ ဒီအခေါက်တော့ မဝေအား ဖင်လိုးရန်အတွက် ဂျေများ ဝယ်ယူလာခဲ့သည်၊၊ ဒီအခေါက်တွင် မဝေအား

" မဝေ နှစ်ကြိမ်လိုးမှာနှော်"

ဟုပြောလိုက်ရာ

" ရတယ်လုပ်၊ငါလည်းနည်းနည်းတင်းနေတာ"

" မဝေဘဲနှင့်မတွေ့ရဘူးလား"

" အင်း လာတော့တွေ့တယ်၊ငါလည်းအဝှာလာနေလို့ ဆိုပြီး ပြန်လွှတ်လိုက်တယ်၊ ငါလည်းဖြတ်ချင်နေပြီလေ"

" အား..မဝေလည်း ငတ်နေတာပါလား"

" ငရဲ မသာကောင် နင်လည်းငတ်ချင်လို့လား"

" အဟီး မငတ်ပါရစေနှင့်မဝေ စားဖူးပြီးရင် ပိုဆာတတ်လို့"

မဝေလည်း အခန်းထဲရောက်ပြီး အဝတ်အစားလဲကာ ရေချိုးခန်းဘက်သွား၍ အဖုတ်အားရေဆေးကာထွက်လာလေသည်၊၊ ကျနော်လည်း နမ်းလိုက်ပြီးနို့ကိုအားပါးတရစို့ပေးပြီး မှုတ်ပေးလေသည်၊ မဝေလည်းကာမအရသာကိုခံစားဖူးနေကြဖြစ်ရာ ချက်ချင်းပင် အရည်ကထွက်လာသည်၊၊ ကျနော်က ဒီအခေါက်မှာဖင်ကိုလိုးရမည်ဖြစ်၍ စိတ်ပိုကြွနေသည်၊၊ အဖုတ်ကိုသာမက ဖင်ကြားကိုပါယက်ပေးပြီး ကာမစိတ်ကို တဆင့်ပြီးတဆင့် တက်စေလိုက်သည်၊၊ မဝေလည်းဖင်အယက်ခံလိုက်ရပြီး တရှီးရှီး အသံထွက်လာသည်၊၊ အစေ့များကို မနာမကျင်စေဘဲ တဖြေးဖြေးကိုက်ဆွဲလိုက်၊ အစေ့အားသကြားလုံးစုပ်သလိုစုပ်ပေးလိုက်ရာ မဝေမှာ တအားအားအသံထွက်ပေါ်လာသည်၊၊ မဝေကျေနပ်လောက်အောင်လုပ်ပေးပြီး ကျနော်က လိုးရန်ပြင်ရာ

" ငရဲ ငါလည်း ပြန်လုပ်ပေးဦးမယ်"

" ရတယ် မဝေ နောက်အကြိမ်လုပ်ပေးပါ"

" နောက်အကြိမ်လည်း လုပ်ပေးမယ်၊အခုလည်း လုပ်ပေးမယ်"

" ကဲ..ဗျာ မဝေသဘော စုပ်သာစုပ်"

" ငါက နင့်လီးစုပ်ရတာအရသာရှိတယ်၊ဘယ်လောက်ပဲစုပ်ရစုပ်ရ"

ကျနော်လည်း လှဲအိပ်ပြီး ဒူးထောင်ပေါင်ကားကာ ဖင်အောက်ကို ခေါင်းအုံး ခုပေးလိုက်ရာ မဝေလည်းပေါင်ကြားဝင်လာပြီး တပြွတ်ပြွတ် မြည်အောင်စုပ်ပေးသည်၊၊ မဝေမှာ လီးသာမကဂွေးဥကိုပါ စုပ်ပေးသည်၊၊ ကျနော်သူ့ဖင်ကို ယက်သကဲ့သို့ ပင်ယက်ပေးလေသဖြင့် ကျနော်လည်း အီဆိမ့်နေအောင် ကောင်းရလေသည်၊၊ မဝေလည်း ကျေနပ်အောင် မှုတ်ပေးပြီး ရပ်လိုက်သဖြင့် မဝေအား အပေါ်မှတက်ပေးကာ ဆောင့်လေသည်၊၊

ကျနော်လည်း မဝေနို့အားဆွဲပေးလိုက်သည်၊ ငါးမိနစ်ခန့်ဆောင့်ပြီးတဲ့ အခါ ကျနော်က မဝေအား နောက်ပြန် လှည့်၍ ဆောင့်ပေးရန် ပြောသောကြောင့် မဝေလည်းနောက်ပြန်လည့်၍ ဆောင့်လေသည်၊၊ အသံများ တဖွတ်ဖွတ်ထွက်သည့်အပြင် မဝေအသက်ရှူသံမှ ာပိုမြန်လာသည်၊၊ ငါးမိနစ်ခန့်ဆောင့်ပြီး မဝေမှာမောပန်းလာသဖြင့် မဝေအား ဆင်းခိုင်းကာ ကုတင်ကန့်လန့်လုပ်ပြီး လိုးလိုက်သည်၊၊မဝေလည်း ဤနည်းကိုအကြိုက်ဆုံးဖြစ်ရာ

" ထိတယ် ထိတယ်"

" အား အား ဆောင့် ငရဲဆောင့်"

ဟု အော်သဖြင့်ကျနော်လည်းအားနှင့် ပစ်ဆောင့်ရာအသံမှ ာတဖန်းဖန်းထွက်လေသည်။ မကြာမှီပင် မဝေလည်းပြီးသွားလေ။ ကျနော်လည်းပြီးချင်လာသဖြင့် မဝေအား ကုတင်ကန့်လန့်ခံပြီးခေါင်းအား အောက်ချရန်ခိုင်းလိုက်ရာ မဝေသိနေပြီးသားဖြစ်၍ ချက်ချင်းပင် ပုံစံပြင်ပေးသဖြင့်ကျနော်လည်း လီးကိုမဝေပါးစပ်အား သွင်းလိုက်သည်။

မဝေမှာ ဒီတခေါက် မှာသိနေပြီသားဖြစ်၍ ပို၍ အဆင်ပြေစွာ လိုးနိုင်လေသည်။ ကျနော်လည်း သုတ်မထွက်ခင်သာ ပါးစပ်ထဲလီးအဆုံးသွင်းပြီး သုတ်ထွက်သောအခါ လီးအား တလက်မခန့်ဆုတ်ကာ သုတ်အား ပန်းထုတ်လိုက်သည်၊၊ သုတ်မှာလည်းချောင်းထဲသို့ တန်းဝင်သွားလေသည်၊၊ ဤအကြိမ်တွင် ဆက်မလုပ်တော့ပဲရပ်ကာ ခေါင်းငုံပြီ းမဝေပါးစပ်အားနမ်းရာ မဝေလည်း ထွေးမထုတ်သာပဲ မြိုချလိုက်ရလေသည်။ မဝေမြိုချပြီးမှနမ်းတာကို ရပ်လိုက်တယ်၊၊ မဝေကနေရာပြင်ပြီးအိပ်ရင်းပင်

"ငရဲ တော်တော်ညစ်ပတ်တယ်၊နင့်ဟာတွေကိုငါအကုန်မြိုချလိုက်ရပြီ" 

ကျနော်လည်းရယ်လျက်ပင် နောက်တကြိမ်အတွက်အားရှိလာဖို့ အားမွေးရန် မဝေအနားမှာပင်ကပ်လျက် လှဲချလိုက်လေသည်။ ကျနော်လည်းဆယ့်ငါးမိနစ်ခန့်သာ အမောဖြေပြီးနောက် မဝေအား ဒုတိယအကြိမ်လုပ်ရန် စုပ်ခိုင်းရာမဝေလည်းစုပ်ပေးလေသည်၊၊ ခဏတာမျှစုပ်ပေးရာလီးမှာပြန်တောင်လာလေသည်၊၊

မဝေမှာ လီးစုပ်ရတာကိုအလွန်ကြိုက်သူဖြစ်ပြီး စုပ်လည်းစုပ်တတ်သဖြင့် ကျနော်လီးမှာ ခဏတာအတွင်းတောင်လာခြင်းဖြစ်သည်၊၊ ကျနော်ကမဝေအားဖင်လိုးမည်ပြောရ ာမဝေမှာဖင်မခံဖူး၍မှောက်၍ နေလေသည်၊၊ ကျနော်လည်းရယ်ချင်သွားပေမယ့် ပြန်လှည့်ရန်မပြောတော့ပဲ မဝေအားမှောက်၍သာ တင်သားနှစ်လုံးအားလျှာဖြင့်ယက်ပေးပြီ းစအိုဝကိုပါ ယက်လိုက်သည်၊၊မဝေလည်းတွန့်သွားလေသည်၊၊တင်သားနှစ်လုံးအား အသာဖြဲကာ စအိုဝအားလျှာဖြင့်ယက်လိုက်သဖြင့် မဝေမှာအသံကလေးတောင် ထွက်လာသည်၊၊

ကျနော်လည် းပါလာသောဂျေအား မဝေဖင်ထဲသုတ်လိမ်းပြီး ဖင်ထဲသို့ လက်ထိုးကာ ဖင်ပေါက်အားချဲ့ပေးလိုက်သည်၊၊ မဝေလည်း ဖင်ထဲလက်ညိုးဝင်လာသော် တစ်ချက်မျှသာ ညှစ်လိုက်ပြီးကျနော်က မညှစ်ရန်နှင့်စအိုကြွက်သားများအားဖွင့်ထားရန်ပြောသဖြင့် မဝေလည်း စိတ်လျှော့ချကာ နေလေသည်၊၊ ကျနော်လည်း ဂျေထပ်မံလောင်းထည့်ပြီး လက်ညိုးတစ်ချောင့်မှလက်ခလယ်ပါပူးပြီး ထည့်လေသည်၊၊ မဝေမှ ာပထမတော့နာကျင်ပြီးနောက်တော့ကောင်းလာ၍ ညည်းသံပေးလေသည်။

ကျနော်လည်း လက်နှစ်ချောင်းဝင်သွားသော် လက်နှစ်ချောင်းအား ဟ,ကာဂျေထပ်ထည့်ပေးလိုက်ပြီး လီးဝင်လာလျှင်မနာစေရန်လုပ်ပေးပြီး မဝေအားပက်လက်လှန်ကာ ခေါင်းအုံးခုပေးလိုက်သည်၊၊ ကျနော်ကမဝေပေါင်ကြားဒူးထောက်ဝင်ကာ မဝေပေါင်အားကား၍ အပေါ်သို့တွန်းတင်လိုက်သဖြင့် မဝေစအိုဝမှာြ ပူးပြီးပေါ်လာသည်၊၊ ကျနော်လည်းလီးအား ဂျေသုတ်လိုက်ကာ လီးဒစ်ဝင်သည်အထိ အားသုံးကာထည့်လိုက်ပြီး မဝေနို့ကိုစို့၍ ခေတ္တရပ်လိုက်သည်။နို့အားနှစ်မိစ်ခန့် စို့ပေးကြီး ကျနော်လည်း တလက်မခန့်ကို သွင်းလိုက်လေသည်၊၊

" မဝေ ရလား"

မဝေက 

" အင်း"

ဟု ဆိုကာခေါင်းညိတ်ပြသဖြင့် ကျနော်လည်းဆက်ပြီးလိုးထည့်လိုက်သည်၊၊ တဖြေးဖြေးနှင့်လီးတဆုံးဝင်သွားလေရာ မဝေက

" နည်းနည်းအောင့်တယ် ဖြေးဖြေးလုပ်"

ဟု ဆိုဖြင့်ကျနော်လည်းတချက်ချင်းသာ အသွင်းအထုတ်လုပ်ပြီး မဝေအစေ့အား ပွတ်ပေးနေလိုက်သည်၊၊မကြာမှီမဝေဆီက ညည်းသံများထွက်လာသဖြင့်

" မဝေ..ရပြီလား"

" အင်း..."

ကျနော်လည်း တချက်ချင်းလုပ်နေရာမှ တဖြေးဖြေးအရှိန်တင်လိုက်သည်၊၊ သို့သော် အစေ့ကိုတော့မပွတ်မပျက်ချေ၊၊ မဝေအသံပိုက်ထွက်လာလေ ကျနော်လည်းအားထည့်လိုးလေနှင့်ငါးမိနစ်ခန့်ကြာသော် စအိုကြွက်သားဒဏ်ကြောင့် ကျနော်လည်း ကြာကြာမလိုးနိုင်ပဲ ပြီးသွားလေသည်၊၊ လီးအားခဏမျှစိမ်ပြီးနောက်ပျော့သွားသောအခါမှ ထုတ်လိုက်သည်၊၊ မဝေလည်းအိပ်နေရာမှ ထပြီးအိမ်သာတက်လေသည်၊၊မဝေ ရေချိုးခန်းမှပြန်ထွက်လာသောအခါ ကျနော်လည်းရေချိုးခန်းဝင်ပြီးသန်ရှင်းရေလုပ်ကာ ထွက်လာပြီးအဝတ်အစားများဝတ်ဆင်နေစဉ်မဝေက

" ငရဲနည်းနည်းတော့ နာနေတယ်ဟ"

" အစမို့လို့ပါ မဝေ၊နောက်ဆို ပိုကောင်းသွားမှာပါ"

ဟု ပြောလိုက်သည်၊၊ထို့နောက် မဝေအား မဝေတို့ အိမ်နားကားဂိတ်အထိ ပြန်ပို့လိုက်သည်။ညနေပိုင်းတွင် နှင်းအိဆီသို့သွားပြီး အမေ့ကို ဖွင့်ပြောလိုက်ကြောင်းအမေ့က နှင်းအိဓာတ်ပုံအားကြည့်ကာသဘောကျပြီး အိမ်ကိုခေါ်ခဲ့ရန်ပြောကြောင်းအိမ်လိုက်ခဲ့ပါရန် ပြောရာလောလောဆယ်တော့ ရှက်နေ၍ နောက်အပတ်အတွင်းမှ လိုက်ခဲ့ပါမည်ဟု ယဉ်ကျေးစွာငြင်းပယ်လေသည်၊၊ ကျနော်ကနှင်းအိဖုန်းနံပါတ်ကိုအမေ့ကို ပြောကာဆက်သွယ်လိုက်မည်ဖြစ်ပြီး နောက်အပါတ်တကယ်လိုက်ခဲ့ရမည် ဟုပြောလေသည်။

နောက်တနေ့တွင် PSC ဝန်ထမ်းရွေးချယ်ရေးမှသတင်းစာတွင်ဝန်ထမ်းခေါ်ရာ ဆောက်လုပ်ရေး AE နေရာပါသဖြင့် ကျနော်လည်းသင်တန်းစုံစမ်းရာ နံနက်ပိုင်းနေမင်းစင်္ကြာတွင် တက်ရန်အပလိုက်ပြီးKMD တွင်တက်နေသောသင်တန်းအား ရပ်ဆိုင်းရလေသည်၊၊ နှင်းအိအားအကျိုးအကြောင်းရှင်းပြပြီး နောက်တပါတ်တွင်အိမ်ကိုလိုက်ခဲ့ရန် ပြောရလေသည်၊၊ သင်တန်းတွင်အင်္ဂလိပ်စာနှင့်အထွေထွေဗဟုသုတသာ သင်ရလေရာ ကျနော်မှာအင်္ဂလိပ်စာမှာမူလကတည်းက စကေးကြောင့်အပြင်သင်တန်းလည်းတက်ထား၍ ကောင်းစွာလိုက်နိုင်သည်၊၊

အထွေထွေဗဟုသုတမှာ update များကိုမူ လေ့လာဖတ်ရှူရပြီးကြိုပြီးလေ့လာထားတာများရှိ၍ သိပ်လေ့လာရန်မလိုပေ၊၊ ကျနော်မှဘဝရည်မှန်းချက်များပြည့်ဝတော့မည်ဖြစ်ပြီးမိဘဖြစ်စေချင်သော အရာရှိဖြစ်ရတော့မည့်အပြင် အမေရော ကျနော် ချစ်ရသည့်ချစ်သူပါရရှိနေပြီဖြစ်၍ အလွန် ပျော်ရွှင်နေလေသည်။

နောက်တပတ်ရောက်တော့ အမေ့ကိုဖုန်းနံပါတ်ပေးပြီးနှင်းအိဆီကိုဖုန်းဆက်ပြီခေါ်ခိုင်းလိုက်တယ်။ ကျနော်ကနှင်းအိသင်တန်းပြီးချိန်စောင့်ပြီးအိမ်ကိုခေါ်လာလိုက်တာပေါ့ဗျာ။

အမေကလည်းနှင်းအိကလေးကိုမြင်တော့ အရမ်းသဘောကျတယ်၊၊ရိုးရိုးယဉ်ယဉ်လေးနှင့်စကားပြောသွက်လက်ချက်ချာတဲ့ နှင်းအိကိုသမီးမိန်းကလေးမရှိတဲ့ အမေက သမီး လေးတစ်ယောက်လို ချစ်တော့ စားစရာတွေလုပ်ပေးပြီးအိမ်မှာ အေးအေးနေခိုင်းတယ်၊၊ နှင်းအိလည်းအရမ်းပျော်သွားတယ်၊ ပထမသာနှင်းအိက ကြောက်နေပေမယ့် အမေက ဖော်ဖော်ရွေရွေဆက်ဆံတော့ သူမကလည်းသိပ်ကျေနပ်နေတာပေါ့၊၊ အမေကနောက်အပတ်တွေမှာလည်း အိမ်ကိုလာလည်ဖို့ ဖိတ်ခေါ်တော့ လာလည်မယ် ပြောတယ်ဗျ။ အမေကလည်းငါ့သမီးလေးလာရင်စားဖို့မုန့် တွေလုပ်ထားမယ်ပြောလိုက်သေးတယ်၊၊ကျနော်ကလည်း အမေနောက်ဖက်သွားပြီးစားစရာသွားလုပ်နေတုန်းမှာ အမေ့အလစ်ခဏခဏ ခိုးနမ်းတယ်၊၊နှင်းအိကလည်းအမေမြင်မယ်ပြောပြီး ကျနော်ကိုတွန်းထုတ်နေပေမယ့် ကျေနပ်နေတာပေါ့၊၊
.........................................................................................

ဒီအတောအတွင်း ကုမ္ပဏီက အလုပ်တွေကလည်း ဖောင်ဒေးရှင်းပြီးသွားလို့ အရမ်းကြီးအလုပ်အရမ်းမများတော့ အေးဆေးပေါ့။ အလုပ်ကလေးကြည့်လိုက် စာလေးကျက်လိုက် ပျင်းလာရင် မဝေကိုနောက်လိုက်နှင့်ပေါ့။ မဝေနှင့်လည်း နှစ်ပတ်တကြိမ်တည်းခိုခန်းကို သွားဖြစ်သေးတယ်၊၊ သူ့ဘဲကိုမျိူးမင်းကိုလည်းနောက်မတွေ့တော့ဘူး၊ကိုယ့်မိသားစုကိုသာဂရုစိုက်ပြီးမိမိတို့ဇာတ်လမ်းကိုဖြတ်လိုက်ဖို့ပြောပေမယ့် ကိုမျိုးမင်းကသိပ်မကျေလည်ဘူးလို့ ပြောတယ်ဗျ၊၊

နှင်းအိကလည်း တပါတ်တကြိမ် နေ့လည်ပိုင်း လာတတ်တယ်။ သူလာတိုင်းလည်းအိမ်မှာ အမေရှိနေလို့ ကျနော်က ချောင်းနေပေမယ့် အမေနှင့်မလစ်လို့ ကျနော်မှာအခွင့်မသာပါဘူးဗျာ။ အမေကမနက်ပိုင်းဈေးသွားရင်သာ နှစ်နာရီလောက်ကြာပေမယ့် ထမင်းဟင်းချက်ပြီးနေ့လည်တနေကုန်ရှိနေတတ်တယ်၊၊နှင်းအိကလည်း သဘောပေါက်ပါတယ်၊၊

ကျနော်က သူ့ကိုလုပ်ချင်နေမှန်းသိပေမယ့် အမေ မလစ်လို့သာ မလုပ်ရဘူးဆိုတာကိုပါ။ သူကကျနော်ကို ကရော်ကရော်နှင့်တောင် လှောင်နေသေးတယ်၊၊ ကျနော်လည်းစာမေးပွဲနီးလာလို့ စာတွေပိုကျက်နိုင့်ဖို့အလုပ်ကခွင့်ယူပြီး မနက်ပိုင်းသင်တန်းတက်လိုက်၊၊ခန့်မှန်းမေးခွန်းတွေကိုဆရာကပေးလို့ အိမ်မှာပဲအေးအေးဆေးဆေးစာကြည့်နေတာပေါ့၊၊ အင်္ဂလိပ်စာတွေက အသစ်မတိုးပေမယ့် အထွေထွေဗဟုသုတတွေက အသစ်တွေတိုးလာလို့ သတင်းစာလည်းဖတ်သင်တန်းကပေးတာလည်း ကျတ်နေရတာပေါ့၊၊ တနေ့တော့နှင်းအိဟာအိမ်ကိုရောက်လာတယ်။ကျနော်စာမေးပွဲမဖြေခင်နှစ်ရက်လောက်မှာပေါ့၊၊ကျနော်ကတံခါးလေးဖွင့်ပေးရင်း

" နှင်းအိ ထူးထူးခြားခြားပါလား"

" အင်း ..နှင်းအိအဖွားနေမကောင်းဖြစ်လို့ နယ်ကိုခဏ ပြန်သွားရမှာလေ၊၊အဲဒါကြောင့် ကိုရဲကိုလာပြောရင်း ကိုရဲအတွက်ဘရင်းငှက်သိုက်ဘူးလေး လာပို့တာ"

ကျနော်လည်း နှင်းအိအိမ်ထဲဝင်လာတော့ တံခါးပြန်ပိတ်လိုက်သည်၊၊နှင်းအိလည်းအိမ်ရှေ့ခန်းဝင်ထိုင်ရင်းက

" ကိုရဲက ဘာလုပ်နေလဲ"

" အခန်းထဲ စာကျက်နေတာ"

" စာတွေကော ရပြီလား၊"

" ရသလိုပဲ၊အသစ်တွေကသိပ်မရသေးလို့ နှင်းအိကိုယ်ကို့ ခဏစစ်ပေးပါလား"

" အင်းစစ်ပေးမယ်လေ"

ကျနော်လည်း အိပ်ခန်းဘက်နှင်းအိကိုခေါ်လာခဲ့သည်။နှင်းအိက

"ကို့မေမေ မတွေ့ပါလား"

" မေမေက သူ့သူငယ်ချင်းအိမ်အလှူလုပ်တာ ဖိတ်လို့သွားတယ်၊ ညနေမှပြန်ရောက်မှာ၊နှင်းအိလာမယ်မှန်းမသိလို့သွားတာ နှင်းအိလာမယ်မှန်းသိရင်သွားမှ ာမဟုတ်ဘူ"

အိပ်ခန်းထဲရောက်တော့ နှင်းအိအားကုတင်ပေါ်ထိုင်ခိုင်းကာ ကျနော်က ထိုင်ခုံပေါ်ထိုင်းရင်း နှင်းအိ ဝယ်လာသောငှက်သိုက်ရည်ကို သောက်လိုက်ကာစာအုပ်အားနှင်းအိအားပေးပြီး ကျနော်ကစာများအလွတ်ရွတ်ပြလိုက်သည်၊၊ နာရီဝက်လောက်ကြာတဲ့အခါ တစ်အိပ်ရာထဲနှင်းအိနှင့်အတူရောက်နေပြီးအိမ်မှာလည်း အမေမရှိဘူးဆိုသည့်အတွေးကဝင်လာသလို ငှက်သိုက်အစွမ်းကလည်းပြလာနေသမို့လီးမှာတဖြေးဖြေးတောင်လာသည်။ ကျနော်လည်းနှင်းအိအားကြည့်ရာနှင်းအိလည်းကျနော့်လိုပင်ခံစားနေရကြောင်းတွေ့ရသည်၊၊

ကျနော်လည်းခေတ္တမျှစာပြန်လိုက်ရာ အထွေထွေဗဟုသုတများကုန်သလောက် ဖြစ်လေသည်၊၊
ထို့ကြောင့် ကျနော်လည်းနှင်းအိအနားကပ်၍နမ်းလိုက်သည်၊၊နှင်းအိကအသံလေးတုန်ကာ

" ကိုရဲ မကဲနှင့်ကွာ"

" ကဲတာမဟုတ်ပါဘူ းချစ်လို့ပါ"

လို့ ပြောရင်း နှင်းအိနောက်ထပ် စကားမပြောနိုင်ရန် နှင်းအိနှုတ်ခင်းအားစုပ်နမ်းလိုက်တယ်။ နှင်းအိက ခဏတော့ငြိမ်နေပြီး နောက်တော့ ပြန်နမ်းလာတယ်။ နှင်းအိကိုယ်လုံးလေးကို ဖက်ပြီ းငါးမိနစ်ခန့်နမ်းလိုက်ရာ နှင်းအိလည်းမောနေသလိုဖြစ်လာတယ်၊၊ ကျနော်လည်းနှင်းအိအင်္ကျီနောက်လက်ရှိုပြီး ဘရာချိတ်ကိုဖြုတ်လိုက်တယ်ဆိုရင်ဘဲ

" ကိုရဲ နှင်းအိကြောက်တယ်"

" ဘာမှမကြောက်နှင့်ဘာမှမဖြစ်ဘူ၊း နှင်းအိကို ကိုရဲလက်ထပ်ယူမှာ မေမေတို့ဖေဖေတို့ကလည်းသဘောတူပြီးသား"

" ကိုရဲကလည်း လက်ထပ်ရသေးတာမှ မဟုတ်တာ"

" အခုစာမေးပွဲအောင်စာရင်းထွက်ရင် နှင်းအိကို လာတောင်းမယ်"

" ကိုကလည်းအခုရေးဖြေပြီးရင် နှုတ်ဖြေကျန်သေးတယ်လေ"

" သိပ်မကြာပါဘူး နှင်းအိရာ၊ နှင်းအိပြန်သွားရင် ပိုရဲက လွမ်းနေရတော့မှာ တော်ကြာနှင်းအိကနယ်ပြန်သွားလို့ ကိုရဲကိုမေ့သွားရင် ကိုရဲရင်ကျိုးရမှာ"

" အို ..ဘယ်သူက မေ့မယ် ပြောလို့လဲ"

" နှင်းအိက ကိုရဲကို တကယ်ချစ်တယ်မလား"

" ဟုတ်တယ်လေ ချစ်လို့လဲ ဒီကို ခဏခဏ လာနေတာပေါ့"

" ဒါဆိုပြီးပြီလေ၊ ကိုရဲကလည်းနှင်းအိကိုချစ်တယ်၊နှင်းအိကလည်း ကိုရဲကိုချစ်တယ်၊မယုံနိုင်စရာဘာမှမရှိတာလေ"

" ဒါပေမယ့် ကိုရဲရယ် နှင်းအိကြောက်တယ်"

" မကြောက်ပါနှင့် နှင်းအိရယ်၊ကိုရဲကိုခွင့်ပြုပေးပါ"

" ဟင်းးးးးးးးးးကိုရဲကိုချစ်လို့သာ အလိုလိုက်ရမှာ၊နောက်မှ ကိုရဲ ပစ်မသွားနှင့်"

" ကိုရဲ သစ္စာဆိုပါ့မယ်"

" ယုံပါတယ် ကိုရဲရယ်"

" နှင်းအိ အင်္ကျီချွတ်လိုက်မယ်နှော်၊"

" ရှက်စရာကြီး ကိုရဲကလည်း"

" အင်္ကျီတွေကြေကုန်မှာမှာစိုးလို့ပါ နှင်းအိကလည်း"

နှင်းအိလည်း မချွတ်ချင်ချွတ်ချင်နှင့်အင်္ကျီကိုခေါင်းပေါ်မှ ဆွဲချွတ်လိုက်သည်၊၊ အင်္ကျီကျွတ်သွားမှနှင်းအိရဲ့ရင်သားမို့မို့ကလေးနှင့်ဗိုက်သားရှပ်ရှပ်ကလေးမှာ ဝင်းလက်ပြီးပေါ်လာလေသည်၊၊ ကျနော်လည်းဘရာအားချွတ်လိုက်ရာ နို့အုံထွားထွားကလေးလည်းပေါ်လာသည်၊၊ နို့သီးခေါင်းလေးမှာပန်းရောင်ကလေးသန်းလျက်သာချွန်ချွန်ကလေးပေါ်နေသော်လည်း နို့သီးခေါင်းဆိုပြီးပေါ်မနေချေ၊၊ မည်သူမျှမစို့ရသေးသောအပျိုနုနုကလေးရဲ့နို့ကိုမြင်ပြီး ကျနော့်လီးမှာ တဆစ်ဆစ်နှင့်ပင်သွေးတိုးသကဲ့သို့ ဖြစ်လာသည်၊၊ကျနော်လည်းခလေးနို့စို့သကဲ့သို့ စို့လိုက်သော်

" အဟင့်.....ဟင့် ကိုရဲ နှင်းအိယားတယ်"

ကျနော်လည်းနှင်းအိစိတ်ကြွလာလေရန်နို့အုံတစ်ခုလုံးအားလျှာဖြင့်ယက်လိုက်ရာနှင်းအိဆီမှ

" အင်းးးးးအင်းးး"

ဟုပင်အသံကလေးထွက်လာသည်။ ကျနော်လည်းနို့သီးချွန်ကလေးကို လျှာဖြင့် ထိုးဆွလိုက်ယက်လိုက်လုပ်နေရာ နှင်းအိအသံလေးပိုထွက်လာသည်၊၊ကျနော်လည်းနို့စို့နေရာမှဗိုက်သားလေးအားလျှာဖြင့်ယက်လိုက်ရာ

" ကိုရဲ ရေ အရမ်းယားတာပဲ"

ဟုပြောလေသည်။ ကျနော်လည်းဗိုက်သားပြင်ကလေးကို လျှာနှင့်ယက်ရင်း နှင်းအိလုံချည်အားဖြေပြီးပင်တီပေါ်ကနေလက်နှင့် ပွတ်ပေးလိုက်တယ်၊၊ နှင်းအိလည်းတချက်မျှ တုန်သွားကာ တဟင်းးးဟင်းအသံထွက်ပေါ်လာလေသည်၊၊ ခဏမျှကြာသော်ပင်တီလေးစိုချွဲလာသဖြင့် ကျနော်လည်းပင်တီကိုပါဆွဲချွတ်လိုက်ရာ နှင်းအိမှာဖင်ကလေးကိုကြွပေးလေသည်၊၊ ကျနော်ကလုံချည်ကိုပါဆွဲချွတ်လိုက်သဖြင့် နှင်းအိမှာရှက်လွန်း၍မျက်နှာကိုလက်ဖြင့် အုပ်ထားပါသည်၊၊ အမွှေးနုနုကလေးနှင့် အဖုတ်ကလေးပေါ်လာ၍ ကျနော်လည်းမနေတော့ပဲလျှာနှင့်ယက်လိုက်သည်၊၊နှင်းအိလည်းလျှာနှင့်ယက်လိုက်မှန်းသိ၍

" အာ ကိုရဲ ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ"

" နှင်းအိ နာမှာစိုးလို့ မနာရအောင်လုပ်ပေးတာလေ"

" မလုပ်ပါနှင့်ကိုရဲ၊နှင်းအိငရဲကမှာစိုးလို့"

" မကျပါဘူ၊း နှင်းအိကလည်းဒီလိုလုပ်ထားမှ နှင်းအိအနာသက်သာမှာ၊ ကိုယ်ကနှင်းအိကိုချစ်လွန်းလို့သာ လုပ်ပေးနေတာ၊နောက်မှကောင်းလွန်းလို့ထပ်မလုပ်ခိုင်းနှင့်"

" အာ ......ကိုရဲ"

ကျနော်လည်း ပြောရင်းပင်နှင်းအိဒူးကိုထောင်ပြီး ပေါင်ကားကာလျှာဖြင့် အကွဲကြောင်းတစ်လျောက်ယက်ပစ်လိုက်သည်၊ တချက်ယက်တိုင်းနှင်းအိကိုယ်လုံးမှာ တွန့်တွန့်သွားသလို ရေမဆေးရသော်လည်းနံခြင်းမရှိသည့် ပိပိကလေးမှာအရည်ကလေးများထွက်နေသဖြင့် ကျနော်လည်းအငမ်းမရယက်ကာမြိုချလိုက်သည်၊ ပိပိအကွဲကြောင်းလည်းအားလျှာသွင်း၍ မွှေပေးလိုက်ယက်ပေးလိုက်လုပ်ပြီး နှုတ်ခမ်းသားများအတွင်းမြုပ်နေသောနှင်းအိရဲ့ကာမဖူးလေးကိုစုပ်ပေးလိုက်ရာနှင်းအိလည်းတအားအားအော်လေသည်၊ နှင်းအိမှာအပျိုစင်ကလေးဖြစ်၍ဘာဂျာကျွမ်းကျင်သော ကျနော်၏အစွမးကိုမခံနိုင်ပဲတွန့်လိမ်သွားကာပြီးသွားပြီ းငြိမ်ကျသွားသည်၊၊

ကျနော်လည်း နှင်းအိပြီးသွားမှန်းသိ၍လိုးရန်နေရာယူကာ နှင်းအိပေါင်အားအပေါ်သို့မြှောက်တင်ပြီးပိပိအားလီးခေါင်းလေးသွင်းလိုက်သည်၊၊ ကွမ်းသီးခေါင်းလေးမှာကျပ်တည်းစွာဝင်သွားပြီး နှင်းအိဆီမှ

" အားးးကျွတ်ကျွတ်"

ဟု အသံလေးထွက်လာသဖြင့် နို့အားကုန်းစို့ပေးလိုက်သည်။ ခဏမျှငြိမ်၍နို့စို့လိုက်သဖြင့်နှင်းအိလည်းအရှိန်လည်းပြန်တက်လာသဖြင့် တဝက်ခန့်ထပ်သွင်းလိုက်ရာအပျိုအမှေးပါးသွားထောက်သဖြင့်ဆက်မသွင်းတော့ပဲ တဝက်ခန့်အထုတ်သွင်းအားစိတ်ရှည်စွာလုပ်ရလေသည်။ ငါးမိနစ်ခန့်လုပ်လိုက်သောအခါ နှင်းအိမှာကောင်းလာသဖြင့်ညည်းသံလေးပါ ထွက်လာသည်၊၊ကျနော်လည်းးနှင်းအိကောင်းနေမှန်းသိရသဖြင့် အမှေးပါးအားဆတ်ကနဲထိုး၍လိုးခွဲလိုက်ရာ 

" ဗျစ်ကနဲ ဗြိကနဲ"

အသံထွက်လာသည်၊၊နှင်းအိလည်း

" အားးးးနာတယ်ကိုရဲ နာတယ် ပြန်ထုတ်" 

ဆိုသဖြင့်ကျနော်လည်းအား အနည်းငယ်သာထုတ်ပြီး နှင်းအိအားနမ်းလိုက်ကာ

" ခဏလေးပါ နှင်းအိ" 

ဟု ပြောပြီးနှင်းအိနို့ကိုပြန်စို့ပေးလိုက်သည်။ နှင်းအိမှာ ပြန်သက်သာသလို ဖြစ်လာသည်၊၊ကျနော်လည်းနှင်းအိအခြေသုံးသပ်ကာထပ်သွင်းလိုက်ပေမယ့် ခုနကကဲ့သို့မနာတော့သည်ကိုတွေ့ရ၍ အဆုံးအထိသွင်းလိုက်သည်၊၊ နှင်းအိလည်း တစ်ချက်တော့တုန်သွားသည်၊၊ ကျနော်က နှင်းအိမျက်နှာကိုကြည့်လိုက်ရာ နှင်းအိမှာအောက်နှုတ်ခမ်းအားကိုက်ကာ မျက်စိမှိတ်နေသည်ကို တွေ့ရသည်၊၊ ကျနော်လည်းတဖြေးဖြေးလိုးနေရာမှအရှိန်တင်လိုက်ပြီးလိုးလိုက်သည်၊၊ သို့သော်အားသုံး၍ မဆောင့်ရဲချေ၊၊နှင်းအိရဲ့ပထမဆုံးအတွေ့အကြုံဖြစ်၍ အားသုံးဆောင့်ပါက နာသွားပြီးနောက်လိင်ဆက်ဆံရမည်ကို ကြောက်ရွံ့သွားမည်ကို စိုးရိမ်မိ၍ဖြစ်သည်၊၊

ကျနော်လည်းငါးမိနစ်ခန့်ဆောင့်ရာ နှင်းအိမှာ ဒုတိယအကြိမ်ပြီးသွားလေသည်၊၊ ကျနော်လည်းနှင်းအိပြီး၍ သိပ်မကြာပြီးသွားလေသည်။ကျနော်မှာကောင်းလွန်း၍အပြင်ကို သုတ်အားထုတ်ရန်သတိမရဘဲနှင်းအိပိပိအတွင်းသာပြီးလိုက်မိသည်၊၊

ကျနော်က ပြီးသွားသဖြင့် နှင်းအိလည်း အဝတ်အစားဝတ်ကာရေချိုးခန်းသွားပြီးဖက် သန့်ရှင်းရေးလုပ်ကာထွက်လာသည်၊၊ ကျနော်လည်းနှင်းအိအားပြန်ပို့ရင်းဆေးဝယ်တိုက်မည်ဟု ကြံစည်သော်လည်း နှင်းအိကျန်ခဲ့ပြီးစာကျက်နေရန် ပြောသဖြင့် ကျနော့်မှာကျန်ရစ်ခဲ့ရလေသည်၊၊ ကျနော်လည်း နှင်းအိဗိုက်ကြီးလည်း လက်ထပ်ယူမည်ဖြစ်၍ စိတ်တော့ သိပ်မပူမိချေ။ ကျနော်လည်း အပျိုစင်ကလေးကို လိုးလိုက်သဖြင့် နည်းနည့်တော့ ကျေနပ်မိပြီး အိပ်ရာပေါ် ခဏမှေးရာမှအိပ်ပျော်သွားလေသည်။

...............................................................

ဇာတ်သိမ်း

ကျနော်လည်း စာမေးပွဲကို ကောင်းစွာဖြေဆိုနိုင်သည်၊ အပုဒ်စေ့ကို အကောင်းဆုံး ဖြေဆိုနိုင်ပြီးအောင်စာရင်းထွက်မည့်ရက်ကိုသာ စောင့်ရန်လိုတော့သည်၊၊ နှင်းအိဆီမှလည်း သူမအဖွားမှာ သိပ်နေမကောင်းသဖြင့်ပြန်မလာနိုင်သေးကြောင်းပြောလေသည်၊၊ ကျနော်လည်း အလုပ်ဖက်သွားကာနှုတ်ဖြေအထိအလုပ်မှ နားမည်ဖြစ်ကြောင်းပြောပြီး ခွင်ယူထားလိုက်သည်၊၊ တပတ်ခန့်နေသော် ကျနော်လည်းလီးကမနေနိုင်ပြန်သဖြင့် မဝေအားချိန်းကာတည်းခိုးခန်းသွားပြီးအမုန်းဆွဲလိုက်ပြီး တည်းခိုခန်းမှနှစ်ယောက်သားပြန်ထွက်လာရာ ခရီးသည်ကားမောင်းနှင်လာသောမဝေ၏ ရည်းစားဟောင်းတစ်ယောက်မြင်သွားသည်ကို ကျနော်နှင့်မဝေနှစ်ယောက်လုံးမမြင်လိုက်ကြပေ၊၊

စာမေးပွဲဖြေပြီးတစ်လခန့်ကြာသော် အောင်စာရင်းထွက်သဖြင့် အောင်စာရင်းသွားကြည့်ရာ ကျနော့်မှာ အဆင့်ငါးဖြင့်အောင်မြင်ပြီးလူတွေ့ဖြေရန်သာကျန်တော့ကြောင်းသိရသဖြင့် ပျော်ရွှင်စွာအိမ်ပြန်လာခဲ့သည်၊၊ ကျနော်တို့အိမ်ဘက်သွားသောကားမှတ်တိုင်အရောက်တွင် ကားပေါ်မှဆင်းလိုက်ရာ လူတစ်ယောက်မှ 

" မင်းလားကွ ငရဲ "

ဆိုတာ ဟုမေးပြီးဓားနှင့် ထိုးလေသည်၊၊ ကျနော်က လျှပ်တပြက်ကာလိုက်သော်လည်း လက်ကိုဓားထိသွားသဖြင့် သွေးများရဲကနဲထွက်လာသောကြောင့် ဒေါသများဆူဝေသွားသည်၊၊ ထိုသူမှဒေါသတကြီးဆက်ပြီးတိုက်ခိုက်ရာ ကျနော်မှာ အားကစားသမား ပီပီ ထိုသူ့ဓားအား လုပြုခြောက်လှန်ရန်သာ ပြုသော်လည်း ထိုသူမှာအရှိန်လွန်ပြီး ကျနော့်ဓားကဗိုက်ထဲဝင်သွားသဖြင့်ထိုသူမှာ တချက်နှစ်ချက်ခန့်သာတွန်လိမ်၍ သေသွားလေသည်၊၊

ထို့ကြောင့် ကျနော်မှာ အမှု့ရင်ဆိုင်ရလေသည်၊၊ ဟုတ်ရင်ကျော် ပုပ်ရင်ပေါ်ဆို့သည့်အတိုင်းထိုသူမှာ မဝေ၏ ချစ်သူ ကိုမျိုးမင်းဖြစ်နေသည့်အပြင် ကျနော်လည်းမိန်းမရှုပ်၍္ ဓားထိုးခံရသည့်အကြောင်း ဂျာနယ်နှင့်စာစောင်များတွင်ပါလာလေသည်၊၊ ကျနော် အမှု့ရင်ဆိုင်နေစဉ်နှင်းအိတစ်ယောက်ရောက်လာပြီး သူများသားပျိုသမီးပျိုများအားဖျက်ဆီးသောသူဆိုပြီးပြောကာ ထွက်သွားလေသည်၊၊

ကျနော့် မိဘများမှာလည်း ပတ်ဝန်းကျင်၏နားမခံသာပြောဆိုမှု့ကြောင့် အိမ်ပြောင်းရွှေ့ရလေသည်၊၊ ကျနော်မှာ တဏှာရူးသောကြောင့် ဤသို့ဖြစ်ရသည်ကို နားလည်မိပေမယ့် လွန်ခဲ့သည်၊ ကျနော်က တားရုံးမှခုခံကာကွယ်ပိုင်ခွင့်ရှိသော်လည်း လူသေမှု့ကြောင့်ထောင်တစ်နှစ်ပစ်ဒဏ်ချမှတ်ခြင်းခံရပြီး ထိုနေ့တွင်ပင်နှင်းအိတစ်ယောက် မင်္ဂလာဆောင်သွားသည်ကို မည်သို့မျှနားမလည်လေ၊၊

နှင်းအိမှာ ကိုရဲကြောင့် ကိုယ်ဝန်ရသွားပြီး ကိုရဲလုပ်ရပ်များကိုစိတ်နာကာ မိဘပေးစားသောသူနှင့် မြန်မြန်ပင်မင်္ဂလာဆောင်လိုက်ရသည်၊၊ ဤအကြောင်းကို နှင်းအိမှလွဲ၍မည်သူမျှမသိကြချေ၊၊

ကျနော်လည်း ထောင်ထဲရောက်သောအခါ မိမိတဏှာရူးမှု့ကြောင့် မိမိဖြစ်ချင်လှသော အရာရှိမှာလည်းမည်သို့မျှမဖြစ်နိုင်။ မိဘများကိုလည်း အရှက်တကွဲ အကျိုးနည်းဖြစ်ရသည့်အပြင် မိမိချစ်သူကိုလက်လွှတ်ဆုံးရှူံးရမှု့၊မိမိထောင်မှထွက်ပြန်ရင်လည်း မိမိအကျင့်ကြောင့် မည်သူမျှအလုပ် မခန့်မည့်အရေးရင်ထဲ တွေးပူခံစားရရင်း နောင်တတွေတလှေကြီး ရမိပါသည်။




ပြီးပါပြီ။