Wednesday, December 17, 2014

တဲပြိုပါစေ (စ/ဆုံး)

တဲပြိုပါစေ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ – နှင်းစက်ညို

အင်းစက်ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။

ကိုထွန်းလူတစ်ယောက် လက်ကျန်အရက်ခွက်လေးကို မော့သောက်လိုက်သည်။ အနောက်တောင်ဖျားဆီမှ မိုးတို့က ညို့တက်လာတာကို သတိထားမိလိုက်တော့ နွားစာမြန်မြန်စဉ်းဖို့တွေးရင်း နွားစာတဲဘက်ထွက်လာခဲ့သည်။ ပြောင်းရိုးများကို အပေါက်ထဲထိုးလိုက် ခြေထောက်တဘက်က ဓားသွားရှိသည့် ခြေနင်းခုံကို ဖိနင်းလိုက်လုပ်ပေးနေရင်း ကောင်းကင်ကို မော့ကြည့်လိုက်သည်။

စိမ့်ကနဲတိုက်ခတ်လိုက်သည့် လေအေးအေးအေးကြောင့် မကြာခင် မိုးရွာတော့မည် ဟု ခန့်မှန်းကာ ပြောင်းရိုးများရိတ်နေခြင်းကို လက်စသတ်လိုက်သည်။ နေလည်းဝင်စပြုချိန် အနောက်ဘက်မှ ညိုမဲနေသည့် မိုးသားတို့ တလိမ့်လိမ့်ဖြင့် တက်လာကာ ပတ်ဝန်းကျင်တစ်ခုလုံး အမှောင်ဖုံးစပြုလာသည်။

“ ဂျိမ်း….ဒိန်း…ဒလိမ်း….”

“ ဝေါ…..”

ညာသံပေးကာ ရွာချလိုက်သော မိုးစက်တို့ကို မော့ကြည့်ရင်း ထွန်းလူ နွားစာတဲပေါ် အပြေးအလွှား တက်လိုက်သည်။ အိမ်ရှေ့နှင့် နွားစာတဲက ပေငါးဆယ်လောက် ကွာဝေးသည်။ နွားစာတဲရဲ့ အနောက်ဘက်မှာတော့ လယ်ကွင်းတွေပဲ ရှိသည်။

ထွန်းလူတစ်ယောက် အိမ်ရှေ့သွားဖို့ စိတ်မကူးတော့ပဲ နွားစာတဲပေါ် အရန်သင့် တင်ထားသော တောအရက်ပုလင်းကို အဖုံးဖွင့်လိုက်သည်။ လ္ဘက်သားကို အမြည်းလုပ်စားနေရင်း ထွန်းလူ အရက်ခွက်ကို မော့လိုက်သည်။

“ အဖေ…အဖေ”

မိုးထဲလေထဲ ခေါ်သံကြားမိ၍ ကိုထွန်းလူ သောက်လက်စ အရက်ခွက်ကို ကြမ်းပြင်ပေါ် ချလိုက်ရင်း မတ်တပ်ထကာ နွားစာတဲတံခါးကို အပြင်သို့ တွန်းဖွင့်လိုက်သည်။

“ ဘာလဲဟ မိုးတွေ ဒီလောက်ရွာနေတာကို အော်နေရသလား”

“ အဖေက အိမ်မကြီး သော့ခတ်ထားခဲ့တာ သော့ဘယ်မှာလဲ”

“ နင့်အမေ ခတ်သွားတာဟ… နင့်ပေးမသွားဘူးလား”

မိုးရေတွေထဲ အော်ပြောနေရာမှ ကိုထွန်းလူ သူ့သမီးကို စိတ်မရှည်စွာဖြင့်

“ အရစ်ရှည်မနေနဲ့… လာ အပေါ်တက်ခဲ့”

ဝေါ…ကနဲ ညာသံပေးကာ သည်းမည်းစွာ ရွာချလိုက်သည့် မိုးစက်တို့က မြေပြင်ပေါ် တဗျောင်းဗျောင်းမြည်အောင် ကျဆင်းလာသည်။ ပတ်ဝန်းကျင် တစ်ခုလုံး မှောင်ကျသွားသည်။ နွားစာတဲတံခါးမှ လူရိပ်တစ်ခုက အပြေးကလေး ဝင်ချလာသည်။

“ တံခါးပိတ်လိုက်… လေရောပါတယ်ဟ… နင့်အမေက သော့ ငါ့ဆီမပေးခဲ့ဘူး ခေါင်မိုးတန်းအောက်ထားနေကျ နေရာမှာ ရှိမှာပါ… မကြည့်ခဲ့ဘူးလား”

“ မိုးသည်းလာတော့ တံခါးသော့ခတ်ထားတာနဲ့ အဖေ ဒီဘက်ရှိမှာဆိုပြီး အဖေ့ဆီ တန်ပြေးလာလိုက်တာ…”

ချမ်းစိမ့်မှု့ဒဏ်ကြောင့် တဆတ်ဆတ် တုန်ရင်နေရင်း ပြောလာတဲ့ သမီးဖြစ်သူရဲ့ မိုးရေတို့ စိုရွှဲနေတဲ့ကိုယ်လုံးကို အလင်းရောင် သိပ်မရှိသည့်ကြားမှ တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ရင်း….

“ တန်းပေါ်မှာ အဖေ့ပုဆိုးရှိတယ် ယူလဲလိုက်…”

“ အင်္ကျီရောလဲရမှာ သမီးအိမ်ဘက်ပဲ ပြန်ပြေးလိုက်မယ်…”

“ သွားမနေနဲ့… တဘက်စောင် ပတ်ထားပြီး ငါ့ပုဆိုးဟောင်း ယူလဲဝတ်လိုက်တော့ သွားလိုက်လာလိုက်နဲ့ အအေးပတ်နေမယ်… နင့်အမေက ညအိပ်ခရီးသွားတာ… မိုးတိတ်မှ သားအဖနှစ်ယောက်လုံး အိမ်ဘက်သွားကြမယ် ခုတော့ ရေစိုတွေလဲပြီး အဖေ့အိပ်ယာပေါ် လှဲနေလိုက်”

ပြောပြီး ကျောပေးကာ အရက်ထိုင်သောက်နေသော ဖခင်ဖြစ်သူအနားမှာ ထမီရင်လျားကာ ပုဆိုးဟောင်းတစ်ထည်ဖြင့် ရေစိုထမီလဲနေရသည့် ချောအိရဲ့ လက်တို့က အချမ်းဒဏ်ကြောင့်လားတော့မသိ တုန်ရင်နေသည်။

အဖေ့ ပုဆိုးဟောင်းကိုယူ ရင်လျားလိုက်ကာ အပေါ်အင်္ကျီတို့ ချွတ်လိုက်ရာမှ

“ အို… ဘော်လီပါ ချွတ်လှမ်းထားမယ် ခဏပဲလေ… မိုးတိတ်ရင် အိမ်မကြီးဘက် သွားမှာပဲ”

အတွေးတချို့ဖြင့် အဖေ့ပုဆိုးကို ရင်လျားထားလိုက်ကာ နွားစာတဲပေါ် အဖေ ညရေးညတာ စောင့်အိပ်ရန် ခင်းထားသည့် ဖျာပေါ်သို့ ထိုင်လိုက်သည်။ ဖျာပေါ်ချထားသည့် ဖျင်စောင်ကိုယူ ခြုံထားရင်း….

“ အဖေ… နွားစာတဲပေါ် ခေါင်းအုံး ယူထားပါဆိုနေမှ ယူလည်းမထားဘူး”

“ ရှိတယ်ဟ အပေါ်ထုပ်တန်းမှာ တင်ထားတာလေ…”

ထုပ်တန်းပေါ် ကြိုးနှင့်ချိတ်ထားသည့် စောင်နှင့်ခေါင်းအုံးကို မမှီမကမ်းဖြင့် လှမ်းဆွဲလိုက်ချိန်….

“ အို…”

“ ဘုတ်…”

“ ဟာ…”

မမှီ့တမှီ လက်မြှောက်လှမ်းဆွဲလိုက်ချိန် အထုပ်ဘုန်းကနဲ ပြုတ်ကျလာခြင်းနှင့်အတူ ဖြစ်ကတတ်ဆန်း ရင်လျားဝတ်ထားသော အဖေ့ပုဆိုးက အောက်သို့ ပြည်ကျသွားချိန် လုံချည်ကို လှမ်းဆွဲလိုက်ပေမဲ့ အချိန်မမှီတော့ပဲ အောက်ပိုင်းတစ်ခုလုံး ဟာလာဟင်းလင်း ဖြစ်သွားသည်။

ထွန်းလူ အရက်ခွက်ထဲမှ တဝက်လောက်ကျန်နေသော အရက်တို့ မော့လိုက်ချိန် ဘုတ်ကနဲ အသံကြောင့် ငဲ့စောင်းကြည့်လိုက်ချိန်… ရင်ထဲတဇပ်ဇပ် တုန်ခါသွားစေသော မြင်ကွင်းကြောင့် မျက်လုံးကြီးပြူးကာ လည်ချောင်းကြောတွေ ထောင်ထလာအောင် ဂလုကနဲ အရက်တို့ကို မျိုချလိုက်ရသည်။

ဖြောင့်စင်းနေသော ပေါင်တံသွယ်သွယ်တို့ထက်မှာ အမွေးစုစု ကောက်ကောက်လေးများ ဝန်းရံနေလျက် ခပ်ညိုညို ဆောက်ဖုတ်ကြီးကို မျက်ဝါးထင်ထင် မြင်လိုက်ရတော့ စိတ်ထဲ တင်းကနဲဖြစ်ကာ ပေါင်ကြားမှ လီးက ငေါက်ကနဲ ရုန်းကန် တွန်းထိုးချင်လာသည်။

ချောအိ တစ်ယောက် ရှက်လွန်းသည့် စိတ်ဖြင့် ဆောက်ဖုတ်ကို လက်ဝါးဖြင့် ယောင်ရမ်းအုပ်ထားလိုက်မိသည်။ အဖေ့အကြည့်တို့က မိမိဆောက်ဖုတ်ကို ကြည့်နေရာမှ အထက်သို့ တက်လာပြီး ကော့ချွန်တက်နေသော နို့သီးများကို စူးရဲစွာကြည့်လိုက်တော့ ကြက်သီးများထသလိုလို ဖြစ်သွားကာ ကပျာကယာဖြင့် ဟင်းလင်းပွင့်နေသော ရင်သားနှစ်မွှာထက် လက်တို့ယှက်၍ ဖုံးလိုက်မိပြန်သည်။

အဖေ့ အကြည့်တွေကြောင့် ပူထူသွားကာ ကယောင်ကတမ်း ဖြစ်သွားလျက်မှ လုံချည်ကို ငုံ့ကောက်ကာ ပြန်ဝတ်လိုက်သည်။ လှုပ်ကနဲ ရမ်းခါသွားသော မိမိရဲ့ နို့နှစ်လုံးနှင့် ပေါင်ကြားဆီမှ ဆောက်ဖုတ်နေရာပါ မကျန်အောင် အဖေ့ရဲ့ အရက်ခိုးတို့ဖြင့် ရီဝေနေသည့် အကြည့်များက မိမိတကိုယ်လုံး သိမ်းကြုံးကြည့်နေမည်ဆိုတာ ချောအိ အသေအချာ သိလိုက်သည်။

“ ဝေါ….ဝေါ…”

“ ဂျိမ်း…ဒိန်း…ဒိန်း…”

မိုးစက်လေတို့က သည်းထန်စွာ ရွာသွန်းချလာပြန်သည်။ လေရောမိုးပါ သည်းလာသောကြောင့် ကိုထွန်းလူ နွားစာတဲ တံခါးကို သေချာပိတ်ဖို့ မတ်တပ်ရပ်လိုက်သည်။

ပုဆိုးတိုတိုအောက်မှ ဖွားဖက်တော်က အရှေ့သို့ ဖုဖောင်းထောင်ထွက်နေတာကို သတိထားမိကာ လက်တဘက်ဖြင့် ဖိနှိမ်ထားရင်း သမီးလုပ်သူကို လှမ်းကြည့်လိုက်ချိန် သမီးရဲ့ မျက်ဝန်းညိုကြီးတွေက ခါးအောက်ပိုင်းမှ ငေါထွက်နေသော နေရာသို့ ကြည့်နေတာ မြင်ရတော့ ထွန်းလူ ရှက်တက်တက်ဖြစ်ကာ…

“ ချောအိ… တံခါးသေချာပိတ်ခဲ့ဆိုတာ မပိတ်ဘူး…”

ပုဆိုးကို သေချာတင်းရင်းနေအောင် ရင်လျားပြင်ဝတ်နေသည့် ချောအိရဲ့ နို့အုံတင်းတင်းကြီးတွေ ပုဆိုးအောက်မှာ ထင်းကနဲ စူထွက်နေတာ တစ်ချက်လှမ်းကြည့်ရင်း ပြောလိုက်သည်။ အောက်ကျသွားသော စောင်ပိုင်းကို သေချာယူကာ ပခုံးထက် ခြုံလိုက်ပြီး ရှက်ရှက်နှင့် ချောအိ အဖေ့ရဲ့ အိပ်ယာထက်ဝင်ထိုင်ကာ ခြင်ထောင်ဆွဲချလိုက်သည်။ မျက်ဝန်းထဲမှာ အဖေ့ရဲ့ ပုဆိုးအောက်မှဟာကြီး ရှေ့သို့ တန်းထွက်လာသော ပုံစံကို ဘာကြောင့်ရယ်မသိ ပြန်မြင်ယောင်နေမိသည်။

ထွန်းလူ နွားစာတဲတံခါးကို ပိတ်လိုက်တော့ အခန်းလေးက ပိုမှောင်သွားသည်။ တခါတလေ ညစောင့်ရင်း နွားစာတဲပေါ် အိပ်ရန်အတွက် လုပ်ထားသော အိပ်ယာထဲဝင်ကာ ခြင်ထောင်ချလိုက်ပြီး အသံမထွက်တော့သည့် သမီးဖြစ်သူအား…

“ ချောအိ… ခေါင်းက ရေစိုနေတာ သုတ်ပြီးမှ အိပ်လေ…”

“ ရတယ် အဖေ…တဘက်မှ မရှိတာ”

“ ဝေါ…..”

“ ကျွိ…အိ….ကျိ…”

“ အဖေ… လေရော ပါတယ်နဲ့တူတယ် တဲတောင် လှုပ်သွားတယ်”

ခြင်ထောင်ထဲမှ ထွက်ပေါ်လာသည့် အသံကြောင့် ထွန်းလူ တံခါးပိတ်ပြီး အရက်ပုလင်းရှိရာသွားဖို့ ချောအိခြင်ထောင်ဘေးမှ ဖြတ်လျှောက်လိုက်ချိန်…

“ ဂျိမ်း…ဒိန်း…ဒလိန်း…”

“ ထိန်းးး”

“ အဖေ့…”

ပတ်ဝန်းကျင်တစ်ခုလုံး လင်းလက်သွားခြင်းနှင့်အတူ ခြင်ထောင်ထဲမှ ချောအိတစ်ယောက် ရုတ်တရက်လန့်ပြီး ခြင်ထောင်ထဲမှ ထပြေးမိမလို ဖြစ်သွားသည်။ ခြင်ထောင် အောက်ခြေကို မတင်ကာ ခြင်ထောင်အတွင်းသို့ ဝင်လိုက်ပြီး ထွန်းလူတစ်ယောက် ငုတ်တုတ်ထထိုင်နေသည့် သမီးဖြစ်သူ ချောအိကို ဖက်ထားကာ

“ မိုးကြိုးပစ်တာပါ… မကြောက်နဲ့ အဖေရှိတယ်လေ….”

ချောအိကို သိုင်းဖက်ထားရာမှ အပြင်ပြန်ထွက်ရန် ပြင်လိုက်ရာ

“ ဟင့်အင်း…အဖေ… သမီးကြောက်တယ်… ဖက်ထား…”

ရင်ဘတ်ထဲ အတင်းတိုးခွေ့ ပြောလာသည့် သမီးရဲ့ ရင်ဘတ်မှ နို့အုံနှစ်လုံးက… ရင်လျားထားသော ပုဆိုး ပြည်ကျနေတာကြောင့် ဟင်းလင်းပွင့်နေလျက် ကိုထွန်းလူရဲ့ အဝတ်ဗလာကျင်းနေသော ရင်ဘတ်သားတို့နှင့် ထိပွတ်နေကြသည်။

“ အင်းပါ… အဖေ ဖက်ထားမယ် လှဲအိပ်နေနော်…”

အသံတို့ တုန်ရက်အက်ကွဲစွာ ထွက်ပေါ်လာပြီး ထွန်းလူ ချောအိကို အိပ်ယာပေါ် လှဲသိပ်ဖို့ ပြင်လိုက်သည်။

“ ကြောက်တယ်…အဖေ…ဖက်ထားပေး….”

စိုးရိမ်ကြီးစွာ ပြောလာသည့် သမီးလုပ်သူ စကားသံကြောင့် ထွန်းလူ စောင်ပိုင်းကို ဆွဲခြုံကာ ချောအိကိုယ်လုံးလေးကို ဖက်ထားရင်း လှဲအိပ်လိုက်သညိ။

“ မကြောက်နဲ့ အဖေ ဖက်ထားပေးမယ်…”

စောင်ခြုံအောက်ထဲမှ အဖေဖြစ်သူ ရင်ခွင်ထဲ ချောအိတစ်ယောက် သူ့ရင်သားနှစ်မွှာဖြင့် ဖိကပ်လျက် တိုးဖက်လိုက်သည်။ အဖေ့ရဲ ယောင်္ကျားပီသကာ ကျစ်လစ်တောင့်တင်းသော ရင်ပြင်ကျယ် နွေးနွေးကြီးထဲ ခိုလှုံလိုက်ရတာ အကြောက်တရားများ လွင့်စင်သွားသလို အမျိုးအမည်မသိသော ခံစားချက်တို့ တရှိန်ရှိန်တက်လာကာ အဖေ့ရင်ထဲ တိုးပြီးရင်း တိုးဝင်ချင်နေမိသည်။

နွေးထွေးနူးညံ့သည့် နို့နှစ်လုံးဖြင့် ဖိကပ်ခံလိုက်ရသည့် ထွန်းလူမှာလည်း တကိုယ်လုံး ပူနွေးသလိုလို ဖြစ်လာသည်။ လက်တို့က အလိုအလျောက် ချောအိ နောက်ကျောလေးကို ပွတ်ပေးနေမိသည်။

“ သမီး…ဒီမှာပဲ အိပ်လိုက်တော့နော်”

တီးတိုးလေး ပြောရင်းဖြင့် ဖခင်ဖြစ်သူရဲ့ နောက်ကျောကို ပွတ်ပေးနေမှုကြောင့် မရိုးမယွဖြစ်ကာ စောင်ခြုံအောက်မှနေ လူးလူးလိမ့်လိမ့်ဖြင့် တွန်းထိုးလိုက်ရာ ထွန်းလူခါးမှ ပုဆိုး ပြေလျှောကျသွားသည်။

“ ချမ်းတယ် အဖေ ဖက်ထားပေး…”

အရက်ရှိန်တက်နေသည့် ထွန်းလူတစ်ယောက် သမီးဖြစ်သူရဲ့ နို့သီးခေါင်းတွေက သူ့ရင်ကို ပွတ်သပ်ကျီစယ်သလို လုပ်နေမှုကြောင့် လီးတောင်လာတာ သတိထားမိပြီး စိတ်ကို ထိန်းချုပ်ရန် ကြိုးစားလိုက်ချိန် သမီးဖြစ်သူ ချောအိရဲ့ ခြေထောက်နှစ်ချောင်းက ပြေကျနေသော ပုဆိုးကြားထဲ တွန်းဝင်လာကာ ချောအိပေါင်သားများနှင့် သူ့ပေါင်သားတို့ ထိတွေ့ကုန်ကြတော့သည်။

ချောအိတစ်ယောက် ဖခင်ဖြစ်သူကို ခပ်တင်းတင်းဖက်ထားရင်း မျက်လုံးစုံမှိတ်ထားပေမဲ့ အဖေ့ရဲ့ ပူနွေးတောင့်တင်းသော ပေါင်သားများနှင့် သူမပေါင်သားတို့ ထိမိချိန် ဆောက်ဖုတ်ထဲမှ ယားသလိုလို နို့တွေ ယားသလိုလို ဖြစ်လာကာ အံတင်းတင်းကျိတ် ဝေဒနာကို ကျိတ်မှိတ်မျိုသိပ်နေရသည်။ ရုန်းကန်ပွင့်ထွက်လာတော့မည့် တဏှာမီးတောက်တို့ကို ကြိုးစားထိန်းပေမဲ့ ချောအိတစ်ယောက် ထိန်းမရတော့ပဲ အဖေ့ကို ပိုမိုတင်းကြပ်စွာ ဖက်ထားလိုက်သည်။

ထွန်းလူတစ်ယောက် ပေါင်နှစ်လုံးကြား ညှပ်ထားသော သူ့လီးကြီး တဆတ်ဆတ်ဖြင့် ရုန်းကန်လာတာကို အတင်းဖိညှစ် ထိန်းချုပ်ထားရင်း …

“ သားအဖချင်း…မဖြစ်သင့်ပါဘူး…”

အတွေးမိုက်တို့ကို သတိဖြင့် ထိန်းချုပ်ပေမဲ့ ချောအိတစ်ယောက် ဖခင်ဖြစ်သူရဲ့ ဆီးစပ်နှင့် သူ့ဆီးစပ်တို့ ထိကပ်သွားအောင် အတင်းကော့ဖက်လိုက်သည်။ ထွန်းလူက ချောအိရင်ဘတ်ကို လက်ဖြင့် တွန်းဖယ်ဖို့ ပြင်လိုက်သည်။ နွေးထွေးတင်းမာသည့် နို့အုံများကို လက်ချောင်းများဖြင့် ထိလိုက်ချိန် အသက်ရှူသံတို့ မြန်ဆန်လာခြင်းနှင့်အတူ ချောအိနို့တို့ကို မတွန်းဖယ်မိပဲ စိကနဲနေအောင် ညှစ်လိုက်မိသည်။

“ အ…အ…အ…ဖေ…အဖေရယ်…”

ပူနွေးဖောင်းအိသည့် အသားစိုင်တို့ရဲ့ အထိအတွေ့တို့နှင့်အတူ ချောအိ ခြေထောက်တစ်ချောင်းဖြင့် သူ့အဖေရဲ့ တင်းတင်းစေ့ထားသော ခြေထောက်တို့ကြား ထိုးသွင်းလိုက်သည်။

“ အွန်းးးးးးး သမီး ဘယ်လိုလုပ်နေတာလဲ”

ဆတ်ကနဲ ထိုးလိုက်သည့် ချောအိခြေထောက်တို့ကြောင့် ပေါင်ကြားမှာ ညှပ်ထားသည့် လီးတန်ကြီးက ငေါက်ကနဲ ထောင်ထကာ နူးညံ့သည့် အသားစိုင်များဖြင့် ထိလိုက်မိချိန်….

“ အ…အဖေ…အဖေ…အင်း….”

ဆောက်ပတ်ထိပ်ဝနှင့် လီးထိပ်ဖူး တေ့မိသည့်အချိန် သားအဖနှစ်ယောက်လုံး အမှောင်ထုကြီး ဖုံးလွှမ်းသွားသလို ခံစားလိုက်ရသည်။ ရမ္မက်ရှိန်တို့ တဖိန်းဖိန်းတက်လာသော ချောအိ ဖခင်ဖြစ်သူရဲ့ လီးထိပ်ဖူးကြီး ဆောက်ပတ်ဝ တေ့မိချိန် တကိုယ်လုံး အေးစိမ့်သလိုလို ဖြစ်သွားကာ ပေါင်တဖက်ကို ဟ၍ ဆောက်ပတ်ကိုကော့ ရှေ့သို့တွန်းဖိလိုက်သည်။

ထွန်းလူရဲ့ လီးထိပ်ဖူးကြီးက ချောအိရဲ့ ဆောက်ပတ်အဝမှာ တေ့နေရာမှ ဗျိကနဲ မြည်သံပေးကာ ဆောက်ပတ်ထဲ မဝင်ပဲ အထက်သို့ ချော်တက်သွားသည်။

“ အို… အဖေ… အဖေ… သမီး… သမီး… တမျိုးကြီးပဲ”

သမီးလုပ်သူရဲ့ စကားသံတို့ကို မကြားနိုင်တော့ပဲ ထွန်းလူတစ်ယောက် အသွေးအသားများ ဆူပွက်ထကြွလာသည့် စိတ်ကို မထိန်းချုပ်ပဲ လွှတ်ပေးလိုက်တော့သည်။ လက်ချောင်းများဖြင့် ညှစ်ထားသည့် နို့အုံနှစ်လုံးကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် နယ်ပေးနေရာမှ နို့သီးခေါင်းတဖက်ကို ငုံ့စုပ်ပစ်လိုက်သည်။

“ ပြွတ်…ပြွတ်…”

“ အု…အင့်..ဖေ…ဖေရယ်…အင့်…ဟင်း…”

ချောအိတစ်ယောက် နို့စို့နေသည့် အဖေဖြစ်သူရဲ့ ခေါင်းမှဆံပင်များကို လက်ချောင်းများဖြင့် ပွတ်ပေးရင်း

“ အား… ပြွတ်… ကျွတ်… အ… ဖြည်းဖြည်း… ဖြည်းဖြည်းစို့… အဖေ… အ… နာတယ်… အဖေ”

အဖေ့လည်ပင်းကို သိုင်းဖက်ပြီး ခေါင်းကို နို့တွေနားရောက်တဲ့အထိ ဆွဲယူ အတင်းစို့ခိုင်းလိုက်တဲ့ အခါမှာတော့ အဖေက ချောအိရဲ့ နို့တစ်လုံးကို ဖြေးဖြေးနဲ့ ညင်ညင်သာသာ စပြီး စို့ပေးချိန် တပြိုင်တည်းမှာပဲ တခြားနို့တစ်ဖက်ပေါ်ကို အဖေ့ရဲ့လက်တွေ ဆွဲယူတင်ပေးလိုက်ပြီး ဆုပ်နယ်ပေးဖို့ အချက်ပြပေးလိုက်သည်။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ အဖေ့နှုတ်ခမ်းသားတွေက ချောအိ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို တစ်ဖက်ပြီး တစ်ဖက် ပြောင်းပြီး စို့စို့ပေးနေတာ အရမ်းခံလို့ ကောင်းလာပြီး….

“ စို့…စို့…အဖေ .. ဟုတ်ပြီ.. အဲဒီလို စို့ပေး… အရမ်းခံလို့ကောင်းတယ် အဖေရာ… အင်းဟင်းဟင်း ”

နို့တွေကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် စို့ပေးနေတဲ့အခိုက် ချောအိ့ စောက်ဖုတ်ကလေးကလည်း အရေကြည်လေးတွေ တစိမ့်စိမ့်ဖြင့် ယိုစီးကျနေလျက်… နို့စို့နေပေမဲ့ အောက်ကလီးကလည်း သမီးဆောက်ပတ်ထဲ မဝင်ဝင်အောင် တေ့ပွတ်ကော့ထိုးနေရာမှ

“ သ… သ… မီး…. ဆောက်ပတ်… ကို… အဖေ… လိုးတော့မယ်…”

ကိုထွန်းလူ တုန်ရင်မောဟိုက်စွာဖြင့် ပြောလည်းပြော ဆောက်ပတ်ဝမှာ တေ့ထားသော လီးထိပ်ဖူး နောက်နားမှ ကိုင်ကာ အပေါက်ထဲ ဖိသွင်းလိုက်သည်။

“ ဗျစ်….ပတစ်…ဖလွတ်…”

အပေါက်ထဲမဝင်ပဲ ဆောက်ပတ်အမြောင်းလိုက် အထက်သို့ ချော်သွားတော့ ထွန်းလူက

“ ဆောက်ဖုတ်ကြီး ကိုင်ဖြဲပေးထားလေ သမီးရ…”

“ ဖြည်းဖြည်းလုပ်နော် အဖေ…”

စိုးရိမ်ဟန်အပြည့်ဖြင့် ပြောလာသည့် သမီးဖြစ်သူရဲ့ ချစ်စဖွယ် ပုံစံလေးကြောင့် ထွန်းလူတစ်ယောက် ချောအိပါးလေးကို တရှိုက်မက်မက် နမ်းလိုက်ကာ ရုတ်ခြည်း သမီးရဲ့ ပေါင်ကြားဆီသို့ လျှောဆင်း မျက်နှာအပ်လိုက်သည်။

“ ပလပ်…ပလပ်…ပျပ်…ပျပ်…ပျပ်…”

“ အ…အမလေး… အဖေ… မလုပ်… အင့်… ရှီး… ငရဲကြီးလိမ့်မယ်… အိုး… အမေ့… အားးးး ရှီး… ပြွတ်…”

ဆောက်မွေးတို့ကို လက်တဖက်ဖြင့် ပွတ်ချေလျက် ဆောက်စိလေးကို နှုတ်ခမ်းသားတို့ချွန်ကာ ဆွဲစုပ်ပစ်လိုက်သည်။

“ စွိ…စွပ်….ပြွတ်…အူး….အူး….”

ချောအိ ဖင်ကြီးအထက်ကို မြောက်ကာမြောက်ကာ ကော့ပေးရင်း အသံထွက် ညည်းညူလိုက်သည်။ ဆောက်ခေါင်းထဲမှ အရည်ကြည်တို့ အိုင်ထွက်ကျလာအောင် ကောင်းလာပြီး ထွန်းလူမျက်နှာဆီသို့ ဆောက်ရည်တွေ တဖျန်းဖျန်း ပန်းချမိအောင် အကောင်းကြီးကောင်းသွားကာ တစ်ချီပြီးသွားသည်။ သမီးလုပ်သူရဲ့ ဆောက်ရည်ပျစ်ပျစ်များကို အကုန်အစင် ပါးစပ်ထဲ ထည့်စုပ်လိုက်ကာ တဂွပ်ဂွပ်မြည်အောင် မျိုချလိုက်သည်။

“ အဖေရယ်…သမီး …သမီး…အင်း….”

“ သမီးကို ဒီထက်ကောင်းအောင် လုပ်ပေးမယ်…”

ဆောက်ရည်ကြည်တို့ စိုရွှဲနေသည့် ချောအိ ဆောက်ဖုတ်ဝမှာ လီးထိပ်ဖူးကို သေချာကိုင်ကာ တေ့လိုက်သည်။

“ သမီး ခြေထောက်တွေ ကားပြီး မြှောက်ထား”

အဖေ့ရဲ့ အမိန့်ပေးသံကို မြေဝယ်မကျ နားထောင်သည့်အနေဖြင့် ချောအိ ခြေထောက်တို့ လေထဲ မြှောက်တက်သွားသည်။ ခြေထောက်နှစ်ချောင်း ပုခုံးပေါ်တင်ကာ ထွန်းလူတစ်ယောက် သူ့လီးထိပ်ဖူးနဲ့ ချောအိဆောက်ပတ်အဝတို့ကို တဖြည်းဖြည်း ဖိပွတ်နေရင်း လီးကို ဆတ်ကနဲ ဖိဆောင့်ချလိုက်သည်။

“ ဘွတ်…ဘတွတ်…ဘု…ဘွတ်…ဘွိ…စွိ…”

“ အု… အူး… အင့်… အမေ့… ဖေ… ဖေ…. န… န… နာ… တယ်… အ… အား… အဖေ… အဖေ…”

“ မအော်နဲ့ သမီး လီးဒစ်ထိပ်ဖျားလေး ဝင်နေပြီ… အဆုံးထိ ဝင်တော့မှာ …”

“ ဟင့်အင်း…သေလိမ့်မယ်…အဖေ”

ပြောသာပြောနေသည် လီးထိပ်ဖူးကြီးဝင်စက ကျင်ကနဲ ဖြစ်သွားအောင် နာပေမဲ့ ဘာကြောင့်ရယ်မသိ လီးတဆုံးအထိ အသွင်းခံချင်စိတ်တွေနှင့်အတူ အဖေ့ရဲ့ လည်ပင်းကို ခပ်တင်းတင်း ဖက်ထားရင်း ပေါင်နှစ်ခြမ်းကို အစွမ်းကုန် ဖြဲကော့ပေးထားမိသည်။

လီးထိပ်ဖူးလေးက ဆောက်ပတ်ထဲ ဇိကနဲ ဝင်သွားခြင်းနှင့်အတူ ဆောက်ဖုတ်အတွင်းသားလေးများက လီးဒစ်ဖျားကို တရစ်ရစ် စုပ်ညှစ်နေသလို ခံစားလိုက်ရတော့ ထွန်းလူ တကိုယ်လုံး တဆတ်ဆတ် တုန်လာပြီး လီးကို အထဲသို့ဝင်ရန် ထပ်မံအားစိုက်ဖိလိုက်သည်။

“ ဗျစ်…”

“ အူးးးးးဟူးးးးး”

လီးတဝက်လောက်ထိ ဝင်သွားချိန် ထွန်းလူလီး ရှေ့ဆက်မရပဲ တစုံတခုက တားဆီးတွန်းကန်ထားသလို ခံစားလိုက်ရသည်။ ထွန်းလူစိတ်ထဲ ပျော်သွားသည်။ သမီးဖြစ်သူရဲ့ အပျိုစင်ဆောက်ပတ်ကို ပထမဆုံး လိုးဖောက် ပါကင်ဖွင့်ရမည်ဆိုသည့် အသိကြောင့် တကိုယ်လုံးရှိ သွေးများ ဆူကြွတက်လာသည်။ ဖင်ကိုကြွ၍ လီးတန်ထိပ်ဖူးကို ဆောက်ပတ်အဝသို့တိုင် ပြန်ထုတ်လိုက်သည်။ သမီးဖြစ်သူရဲ့ လက်အစုံကို ခပ်တင်းတင်း ပူးညှစ်ဖိထားလျက် လီးတန်ကို အရှိန်ဖြင့် ဆောင့်ဖိချလိုက်သည်။

“ ဗလွတ်…”

“ အင့်…”

“ ဖောက်….”

“ အားးးးး”

လီးထိပ်ဖူးက အပျိုမှေးကို ထိုးခွဲလိုက်သည့် အသံနှင့်အတူ ချောအိရဲ့ အား ဆိုသည့် အသံက ရုတ်ချည်းထွက်လာချိန် ထွန်းလူပါးစပ်က သမီးပါးစပ်ကို တေ့ကပ်စုပ်နမ်းရင်း လီးကို ဆောင့်ဆောင့်သွင်းပေးနေလိုက်သည်။

“ အွန်းးးအဖေ… နာတယ်… ဖယ်… သမီးဆောက်ပတ် ပြဲသွားပြီနေမှာ… အဟင့်ဟင့်….”

“ ခဏနာတာပါ သမီးရယ်… အောင့်ခံ တအောင့်နေရင် သမီး အကောင်းကြီး ကောင်းလာမှာ”

ပြောလည်းပြော သမီးဖြစ်သူ ဆောက်ပတ်ထဲက လီးကို ဖိကျိတ်ညှောင့်ပေးရာမှ ညင်သာစွာ ပြန်ထုတ်လိုက်သည်။ ထို့နောက် လီးကို ဖြည်းညင်းစွာ ဆောက်ပတ်ထဲ လိုးသွင်းလိုက်ပြန်သည်။ တင်းကြပ်ပြည့်သိပ်စွာ ထိုးဝင်လာသည့် အဖေ့လီးကြီး ဝင်ရလွယ်ရန် ချောအိပေါင်တွေကို အသားကုန် ကားပေးလိုက်သည်။

“ ဗြစ်…. ပြွတ်…. ဗြွတ်….. ဗြစ်….. အင်း…. အား…. လား.. လား…. ကျွတ်….. ကျွတ်…. အင်း…..”

ချောအိ မျက်တောင်ကော့ကြီးများ မှေးစင်းကျသွားပြီး နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကို တင်းတင်းစေ့ကာ အံလေးကြိတ်ပြီး ရှုံ့မဲ့ပြီးငြီးသည်။ အဖေ့လီးတုတ်တုတ်ကြီးက ချောအိ၏ စောက်ပတ်လေးထဲ ပြည့်ကြပ်ပြွတ်သိပ်စွာဖြင့် ဝင်လိုက်ထွက်လိုက် လုပ်နေသည်။

“ ပြွတ်…. ပြွတ်….. ဗြစ်…. ပြွတ်…. အင့်…. အင့်…. အင်း…. အား….. အင့်….”

လီးကြီးက မှန်မှန်ဝင်ထွက်နေရာမှ တချက်တချက် ဆောင့်ဆောင့် ပစ်လိုးလိုက်သည့်အခါ ချောအိနို့လေးတွေ သွက်သွက်ခါသွားအောင် ရမ်းခါသွားသလို မျက်နှာကို ဘယ်ညာရမ်းခါလျက် အဖေလုပ်သူအလိုးကို ကျိတ်မှိတ်ခံနေရရှာသည်။

“ ပြွတ်…. ဗြစ်…. ဗြစ်…. ဖွတ်…. စွပ်…. ဖွတ်…. ဖွတ်…”

“ အ…. အ…. အား…. အီး….. ဖြေးဖြေး အဖေရယ်….. နာတယ်…. အဟင်း…. အဖေက သိပ်ကြမ်းတာပဲ…”

ချောအိမျက်နှာ ရှုံ့မဲ့မဲ့လေးဖြင့် ပြောလိုက်သည်။

“ အဖေလိုးတာ မကောင်းဘူးလား….”

“ ကောင်းတာပေါ့… အဖေရယ်… အဖေ့လီးကြီးက ရင်ခေါင်းထဲထိ ဝင်လာသလိုပဲ သလား… အား… အဖေ… လီးကို မမွှေနဲ့”

“ ကောင်းလားသမီး ဒီလို တစ်ချက်ချင်း ဆောင့်ပေးတာ.. ကြိုက်လား ”

“ အင်း…အင့်ဟင့်…ကောင်းတယ်အဖေ.. အရမ်းကြိုက်တယ်.. ဆောင့်…. ဆောင့်.. ဟုတ်ပြီ… အိုး… အိုး… အဖေရေ.. မြန်မြန်…. မြန်မြန်လိုး… အိ… ဟင့်ဟင့်….”

ထွန်းလူ လိုးနေသည့် အရှိန်မြှင့်ကာ သမီးဆောက်ပတ်ကြီးကို ပျစ်ပျစ်နှစ်နှစ် ဆောင့်လိုးပေးလိုက်တော့ ချောအိ အသက်ရှူတွေမမှန် ဖြစ်ရလောက်အောင် ကောင်းလာသည်။ ဆောင့်ချက်ပြင်းပြင်းတစ်ချက်မှာ အဖေ့လီးဒစ်ကြီးဟာ ချောအိသားအိမ်ဝကို ဒုတ်ခနဲ လာတိုးမိပြီး ဆက်တိုက်ဆောင့်လိုးသည့် အရှိန်ဖြင့် ထွန်းလူဂွေးဥတွေက ဖင်ဝလေးကို တဖပ်ဖပ်ဖြင့် ရိုက်နေသံကိုက သားအဖ နှစ်ယောက်လုံးအတွက် ဖီးလ်လင်တွေ ပိုဖြစ်လာသလိုထင်ရသည်။

“ အ… နာနာလေးး လိုး ဟုတ်တယ် အားးး ရှီးးးး အိုးးး ခုနကလို ဒစ်ကြီးနဲ့ ပင့်ပင့်လိုး… စောက်ခေါင်းထဲ မွှေပေးပါဦး… အိုး… အမေ့ ရှီးးးးးးးး တအားဆောင့်လိုးး အားးးး အို့… အာ ရှီး အ အ ”

ချောအိညည်းလေ ထွန်းလူက လိုးလို့ကောင်းလေ ဖြစ်နေသည်။

“ အိုး… အိုး…. အဖေရယ်… အားဟားဟာ့… အဖေ… အဟင့်… အဟင့်… ကောင်းလိုက်တာ အဖေရယ်… လိုး.. လိုး ..ဟင့်ဟင့်… သမီး… ပြီးတော့မယ် အဖေ…. အဖေ့သမီး မိန်းမကို ဒီအတိုင်းနာနာလေး မရပ်တမ်း လိုးပေးပါ… အားရှိစ်း… အင်းဟင့်… ဟင့်…. လိုး… လိုး… အား…. အာ့.. သေပီ.. သေပီ… အားးးးး အားးးးး ရှစ်….”

ထွန်းလူကလည်း လိုးနေတဲ့ အရှိန်ကို ပိုပြီး တင်လိုက်ရင်း ချောအိရဲ့ ဖောင်းကြွခုံးထနေတဲ့ စောက်ပတ်လေးကို တဖွတ်ဖွတ် တဖတ်ဖတ် မရပ်မနားဆောင့်ပေးလိုက်တဲ့ အခါမှာတော့ ချောအိတစ်ယောက် အဖေဖြစ်သူ ထွန်းလူရဲ့ ခါးကို ခြေထောက်တွေနဲ့ ညှပ်ကာ ဆွဲချရင်း

“ အင့်… အင့်… လိုး… ကြမ်းကြမ်းလေး လိုးပါ ယောင်္ကျားရေ… မိန်းမစောက်ပတ်ကြီး ကွဲထွက်သွားအောင်သာ လိုးပစ်လိုက်ပါတော့….”

ထွန်းလူနားထဲ စိမ့်တက်သွားသည်။ မမျှော်လင့်ပဲ သမီးဖြစ်သူရဲ့ ပွင့်လင်းစွာ ပြောကြားအလိုးခံမှုကြောင့် ဆောက်ပတ်ထဲ စီးပျစ်စွာ ဝင်ထွက်နေသော သူ့လီးတစ်ချောင်းလုံး စိမ့်ကျင်လာသလိုလို ဖြစ်သွားလောက်အောင် ခံစားလိုက်ရသည်။ ချောအိ စောက်ခေါင်းထဲက မခံမရပ်နိုင်အောင် ကျင်တက်လာပြီး ဖင်ကြီးကော့ကော့ပေးကာ အဖေ့ရဲ့ လီးကြီးအဝင် ဖင်ကြီးအကြွ အံကျဖြစ်အောင် လှုပ်ရှားပေးနေသည်။

“ ဖွတ်… ပြွတ်… ဖောင်း… ဖောင်း… ဘွတ်… သ… သမီးရာ… ကောင်းလိုက်တာ….”

မေးကြောများ ထောင်ထနေသည့်ကြားမှ အံတင်းတင်းကျိတ် ပြောလိုက်သည့် အဖေ့ရင်ဘတ်တွေကို လက်ဖြင့် ပွတ်သပ်ပေးနေရင်း အဖေ့ဖင်ကို မမှီမကန်း လှမ်းဆွဲကာ လက်ဖြင့် အတင်းဆွဲဖိလိုးခိုင်းတော့ ထွန်းလူကလည်း မညှာမတာ ချောအိရဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို သူ့လီးကြီးနဲ့ ပစ်ပစ်ပြီး မနားတမ်း ဆောင့်လိုးပေးရင်း တစ်ကိုယ်လုံး တဆတ်ဆတ် တုန်တက်လာပြီး

“ အိ.. ဟိ… ဟိ… သမီး….အီး… ဟီး… အဖေ… အဖေ….. ပြီး… ပြီ… အာ့… အား… ပြီးပြီ… အား… ရှီး…”

လိုးနေရင်း စကားတောင် ပီသအောင် မပြောနိုင်တော့တဲ့ အဖေ့ကို မော့ကြည့်ခံနေရင်း ချောအိဆောက်ပတ်အတွင်းမှ တစစ်စစ်ဖြင့် ပြီးချင်သလိုလို ဖြစ်လာသည်။

“ လိုး… အဖေ… သမီးလည်း….. ထွက်.. အာ့… ထွက်တော့မယ်… အင်းးးး ဟင့်…”

ဆောက်ဖုတ်ထဲက လီးအဝင်အထွက် မြန်လာခြင်းနှင့်အတူ အဖေ့လီးကြီးက ပိုမိုဖောင်းကာလာပြီး ဆောင့်လိုးသည့် အရှိန်တွေ ပြင်းထန်လာတာကို ခံစားလိုက်ရသည့် ချောအိ… အဖေပြီးတော့မှာကို သိလိုက်ရသည့်အတွက်… ပါးစပ်မှ ခပ်မြန်မြန်ဖြင့်

“ အားးးး အဖေ… လရေတွေ ပန်းထည့်လိုက်နော်… အဖေ့လီးရေတွေ သမီး စောက်ခေါင်းထဲ ပန်းးးး ပန်း….”

“ အင့်….ရှီး….”

“ ဗျစ်…ပတစ်…ဗျစ် … အားးးးး ရှီး…. အ… ထွက်ပြီ… ထွက်ကုန်ပြီ….”

သုတ်ရည် ပူပူနွေးနွေးများက သားအိမ်ထဲသို့ နွေးကနဲဖြစ်အောင် အပန်းခံလိုက်ရခြင်းနှင့်အတူ ချောအိဆောက်ပတ်အတွင်းမှ အရည်ကြည်များကလည်း ပွက်ကနဲ ပွက်ကနဲ ထွက်ကျလာတော့သည်။

ထွန်းလူ လီးတန်ကြီး တလျောက်လုံး ပူနွေးရှိန်းဖိန်းသွားအောင် ခံစားလိုက်ရပြီးနောက် ချောအိရဲ့ ဆောက်ရည်ကြည်များ လီးတစ်ချောင်းလုံးကို သုတ်လိမ်းခံလိုက်ရသလို ဖြစ်သွားကာ လီးတစ်ချောင်းလုံး နွေးကနဲ ဖြစ်သွားသည့် အရသာကို ခံစားရင်း ချောအိအပေါ်သို့ မှောက်အိပ်ချလိုက်သည်။

“ လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာ သမီးရယ်”

“ ဖယ်ပါ… ဘာသမီးလဲ… အသာကုန်လိုးပြီးမှ ဖယ်ပါ… ထပါဦး အဖေရဲ့…”

ချောအိရဲ့ တွန်းဖယ်မှု့ကြောင့် ထွန်းလူ ဘေးသို့ လှိမ့်ဆင်းချလိုက်သည်။

“ ဖွတ်…ပလွတ်…ပြွတ်…”

“ စပ်တယ် အဖေရာ…”

“ ပထမဆုံး အလိုးခံတာမို့ပါ သမီးရာ နောက်ဆို မစပ်တော့ဘူး….”

အဖေဖြစ်သူရဲ့ ရယ်ဟဟ အပြောကြောင့် ချောအိ ဖခင်ဖြစ်သူကို မျက်စောင်းတစ်ချက် ထိုးလိုက်ရင်း မျက်လုံးတို့က အဖေဖြစ်သူ ပေါင်ခွကြားသို့ ရောက်သွားသည်။ သူမရဲ့ သုတ်ရည်များနှင့် ဖခင်ရဲ့ သုတ်ရည်များ ပေပွနေသည့် အကြောတွန့်တွန့်များဖြင့် တောင်နေဆဲဖြစ်သော လီးတံကြီးကို မြင်လိုက်ရချိန် စိတ်ထဲ တမျိုးဖြစ်သွားသည်။ သူမဆောက်ဖုတ်အဝမှ ယိုစီးကျနေသော သုတ်ရည်များနှင့် သွေးစတချို့ကို အဖေ့ပုဆိုးဖြင့် သုတ်လိုက်ချိန်…

“ အ… ရှီး… စပ်လိုက်တာ… သမီး စောက်ပတ်လေး ပြဲသွားပြီ….”

ထွန်းလူတစ်ယောက် သမီးအနား လှဲအိပ်ရာမှ မတ်တပ်ရပ်ဖို့ ကြိုးစားနေချိန် လီးတံကြီးက တရမ်းရမ်းဖြင့် လှုပ်ခါသွားတော့ ချောအိ မျက်စိရှေ့ ရမ်းခါနေသော လီးကြီးကို ဆွဲယူကာ စုပ်လိုက်တော့သည်။

“ ပြွတ်…ပလွတ်…ပြွတ်….”

လီးကြီးမှာ ပေပွနေသော သုတ်ရည်တို့ကို အကုန်လျက်ပေးနေရင်း ဖခင်ဖြစ်သူကို ကြာကြည့်လေးဖြင့် ကြည့်လိုက်သည်။

“ သမီး… အားးးး စုပ်… စုပ်…. အဖေ့လီး ပြန်တောင်လာပြီ… တညလုံး လိုးမယ်နော်…”

“ တဲပြိုရင် ပြိုသွားပါစေ… အဖေ့လီးနဲ့ သမီးဆောက်ပတ် မခွာတမ်း လိုးပေးရမယ်…”

ခပ်ကြမ်းကြမ်း ပြောလိုက်သည့် ချောအိစကားကြောင့် ထွန်းလူ လီးကြီး တဆတ်ဆတ် တောင်ထလာကာ နောက်တစ်ကြိမ်လိုးဖို့ ငေါက်ကနဲ ငေါက်ကနဲ ထကြွလာတော့သည်။

မိုးထဲလေထဲမှာ နွားစာတဲလေးက တသိမ့်သိမ့် ယိမ်းထိုးနေလျက်….။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။




Tuesday, December 9, 2014

အချစ်စစ် မဟုတ်ခဲ့သောအချစ်တစ်ခု (စ/ဆုံး)

အချစ်စစ် မဟုတ်ခဲ့သောအချစ်တစ်ခု (စ/ဆုံး)

July rain ရေးသည်။

သန့်စင်တစ်ယောက် စိတ်ထဲတွင် အရမ်း လိုချင်တောင့်တနေသည်။ မိန်းမနှင့် လဲ ခွဲနေရတာလေးလလောက်ရှိနေပြီး ဆန္ဒဖြေဖျောက်စရာ အပျော်တွေကလဲ မရှိ။ ဒါကြောင့် အွန်လိုင်းပေါ်တက်လိုက် အပြာစာအုပ်များဖတ်လိုက်နဲ့ တကိုယ်ရည် အာသာဖြေနေရသည်။ ကျေနပ်နှစ်သိမ့်မှုတော့ မရှိပေ။ တနေ့တော့ သူတာဝန်ကျရာ နေရာအနားရှိ မြို့ပေါ်သို့ အလုပ်ကိစ္စနှင့်သွားရာ မြို့ထဲတွင် သူ သင်တန်းတက်ခဲ့တုန်းက ကောင်မလေးကို တွေ့လိုက်ရသည် ။ ခင်သန်းနုဆိုသည့် ကောင်မလေး။

အသက်ကတော့ ၃၀ ပတ်ဝန်းကျင် သူ့ထက် တစ်နှစ်ကျော်ကျော်ငယ်သည်။ ကလေးတစ်ယောက်အမေ။ သူ့အမျိုးသား နှင့်လဲရင်းနှီးသည်။ သင်တန်းပြီးသွားတော့ လူချင်းမတွေ့ဖြစ်ကြပေမယ့် လိုင်းပေါ်တွင် အမြဲ စကားပြောဖြစ်ကြသည်။ သူ့အမျိုးသား နှင့် ကိုယ်နဲ့က ဘောလုံးပွဲ ဝါသနာတူ။ လောင်းကြေးများကို အွန်လိုင်းပေါ်မှတဆင့် တူတူလောင်းကြသည် ။ သူ့အမျိုးသားကသူ့ ထက်နှစ်နှစ်ငယ်သည်။ ပွဲစားတစ်ဦးပင်။ ခင်သန်းနုက ရုပ်ရည်အားဖြင့်အချောစားကြီးထဲက မဟုတ်။ ယဉ်ယဉ်လေးနှင့်ချစ်စရာ ကောင်းသည်။ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်က အရပ်က ၅ ပေ ၂ လက်မမို့ပုသည်ဟု မဆိုနိုင်ပေမယ့် ရှည်တဲ့အထဲတော့မပါ။

အရပ်နဲ့ အလိုက် ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်က မထွားပေ။ တင်များက တအားမသေးပေမယ့် မကြီးပေ။ ကျစ်ကျစ်လစ်လစ်နှင့် လှသည်။ ကလေးတစ်ယောက်အမေဆိုပေမယ့် ကလေးက သုံးနှစ်ကျော်ပြီမို့ နို့မတိုက်ရလို့လား ရင်သားများကို တင်းရင်းစေရန် ဆေးလိမ်းလို့လား မသိ။ သေးသေးနှင့်တင်းတင်းရင်း ရင်းရှိသည်။

သူကပဲ တဏှာစိတ်တွေထ ကြွနေလို့လားမသိ။ တွေ့တာနဲ့ အကုန်ကို တဏှာကြည့်နဲ့ကြည့်မိသည်ထင်သည်။ သူနဲ့တွေ့တော့ ခင်သန်းနုမှာ အရမ်းဝမ်းသာသွားပြီး လာနှုတ်ဆက်သည်။ သူလဲ ဒီဖက်မှာအလုပ်နဲ့ရောက်နေတာ သုံးလကျော်ပြီဟု ပြောသည် ။ အမျိုးသားနှင့်ကလေးကိုထားခဲ့ရပြီး တခါမှ မပြန်ရဘူးလို့လဲ ပြောသည်။ သူနဲ့တွေ့တော့ အရမ်းအားရှိတာပဲ ဟု ပြောသည်။ နှစ်ယောက်သား အအေးဆိုင်တစ်ခု မှာထိုင်ပြီး ရှေးဟောင်းနှောင်းဖြစ်နှင့် အိမ်ထောင်ရေး လူမှုရေးစီးပွားရေး အခြေအနေများကိုအပြန်အလှန်မေးကြ ပြောကြသည်။ 

ခင်သန်းနုက နောက်နှစ်လ နေရင် သူတို့မြို့သို့ ပြန် ပြောင်းရမှာမို့ ခွင့်မရကြောင်း သူ့အမျိုးသားကလဲ အလုပ်မအားသဖြင့်မလာနိုင်ကြောင်း ဟိုတစ်ခါသားနှင့်လင်လာ သော်လည်းနေ့ချင်း ပြန်သွားရကြောင် ခဏသာတွေ့ရသဖြင့် နောက်ပိုင်းမလာတော့ကြောင်း။ ခုနည်းနည်းကြာလာလို့အပြင်သို့ထွက်လို့ရ သော်လည်း အိမ်ကိုပြန်ဖို့ထိ နားရက်ကမလုံလောက်လို့ သူလဲမပြန်ဖြစ်ကြောင်းပြောပြသည်။ သန့်စင်လဲ သူကတော့တာဝန်နဲ့မို့ ပြန်လို့မရကြောင်း ပြန်ချင်ရင်ရပေမယ့် အလုပ်ကအရေးကြီးတော့ မပြန်ဖြစ်ကြောင်းပြောသည်။

ခင်သန်းနုအလုပ်ကိုမေးရာ အလှကုန်ပစ္စည်းရောင်းသည့်နေရာမှာ အရောင်းကိုယ်စာလှယ် တာဝန်ခံဖြစ်သော်လဲ စက်ရုံလာဆောက်ပြီးကုန်ပစ္စည်းထုတ်နေ သောကြောင့် လာရောက်ပြီး သင်တန်းသဘောအနေနဲ့တက်ရပြီး ကြီးကြပ်ပေးရတာဖြစ်သည်ဟု ပြောသည်။

စက်ရုံနေရာက သူတာဝန်ကျရာ နေရာနှင့်နီးသည်။ သူလဲအဲ့စက်ရုံနားက ကုမ္ပဏီမှာ တာဝန်ကျနေတာမို့ အကူအညီလိုရင်အားမနာနဲ့ဟုပြောလိုက် သည်။ ပြန်တော့ ခင်သန်းနုနှင့် သူ့အခန်းဖော်အမကို သူ့ကားနှင့်ခေါ်ကာလိုက်ပို့ပေးလိုက်သည်။

သန့်စင်လဲ ခင်သန်းနုနဲ့တွေ့ပြီးနောက် စိတ်တွေကပိုကြွလာသည်။ ခင်သန်းနုက sexy မကျပေမယ့် သူ့စိတ်ကို ကြွစေသည်။ ဒါကြောင့် လိုင်းပေါ်တွင် ခင်သန်းနု သူ့အခေါ်  သန်းသန်းရဲ့ အကောင့်ထဲဝင်ကာ ပုံများကို save ပြီး မှန်းမှန်းပြီး အာသာဖြေရသည်။

နောက်ရက်များတွင် သန်းသန်းဆီအလည်သွားကာ ဘာလိုသလဲ ဘာလုပ်ပေးရမလဲမေးပြီး ညနေစာကို အပြင်မှာကျွေးလိုက်သည်။ စက်ရုံက သိပ်စားမကောင်း မစားနိုင်ဟုစကားစပ်မိရင်းပြောတော့ သူညနေတိုင်း ညနေစာ လာကျွေးမယ်ဟုပြောရာ ငြင်းရှာသည်။ သူကလဲ သင်တန်းတက်တုန်းက မန္တလေးမှာ တက်ရသည်။ သန်းသန်းတို့က မြို့ခံတွေ သူ့ကိုသင်တန်းကာလသုံးလ လုံး လိုလေသေးမရှိကြ။

သင်တန်းမှာ group တွေခွဲတော့ သူ့ရဲ့ group ထဲတွင် ၁၀ ယောက်။ အားလုံးမြို့ခံတွေ။ အားလုံးက သူ့ကို အစစအရာရာ လိုလေသေးမရှိဂရုစိုက်ကြသည်။ သန်းသန်းကလဲ ဒုခေါင်းဆောင်။ သူနှင့်အတွဲညီစွာ projuct တစ်ခုကို သူလုပ်ချင်သမျှ သူ့စကားနားထောင်ကာ လိုက်လုပ်ပေးသည်။

အစတုန်းက သန်းသန်းက သူ့ကို ငယ်သည်ဟုထင်ပြီး ဆရာလုပ်သည်။ နောက်မှ လုပ်ရည်ကိုင်ရည် အရည်အချင်းကိုသိပြီး တလေးတစားနှင့် တဆင့်နိမ့်ချဆက်ဆံလာသည်။ သူ့ကို အကိုတစ်ယောက်လို သူတို့အိမ်တွင် ထမင်းခေါ်ကျွေး ထမင်းချိုင့်များထည့်လာ။ သူမကိုယ်တိုင်အဖွဲ့ထဲမှ မိန်းကလေး ၃ ယောက်ကို အလှည့်ကျ သူ့ရဲ့ အဝတ်တွေကို လျှော်ဖွတ်မီးပူတိုက်ခိုင်းသည်။ သူမကအများဆုံးလုပ်ပေးသည်။

သူက အားနာပြီးမလုပ်ဖို့တောင်းပန်ပေမယ့် မရ။ သူတို့လင်မယားနှစ်ယောက်လုံးက သူ့ကိုလေးစားခင်မင်ကြသည်။ အဖွဲ့သားတွေအားလုံးကလဲ လေးစားခင်မင်ကြလို့ ပျော်စရာ သင်တန်းလေးတစ်ခု ပြီးဆုံးသည့်တိုင် ယနေ့ထိ အဆက်အသွယ်မပြတ်ကြ။

ဒါကြောင့်သန်းသန်းတို့ကျေးဇူးရှိရဲ့နဲ့ သန်းသန်းကို စိတ်ဖောက်ပြန်မိတာ ဆန္ဒပြေသွားချိန်တိုင်း အားနာရှက်ရွံ့မိပေမယ့် တွေ့တိုင်းတွေးတိုင်းပြန်ပြီးစိတ်ဖောက်ပြန်လာရပြန်သည်။ သူလဲ သန်းသန်းကို ခုတခါပြန်ကူညီမှာမို့မငြင်းဖို့နဲ့ သူ့စေတနာကိုလက်ခံဖို့မငြင်းနိုင်အောင်ပြောရာ သန်းသန်းခမျာ အားနာနာနှင့် လက်ခံရသည်။

သူ့အမျိုးသားကလဲ အားနာပြီးသူ့ဆီဖုန်းဆက်ကာ ပြောသည်။ သူကတော့ သန်းသန်းနှင့် နေ့တိုင်းတွေ့ပြီး စိတ်အာသာပြေအောင်အတွက် ကြံတာလဲပါသည်။ သန်းသန်းတို့ရဲ့ ကျေးဇူးကို ပြန်ပြီးတုန့်ပြန်ချင်တာလဲပါသည်။ ဒီလိုနဲ့ သူတို့နှစ်ယောက် ညနေတိုင်း တွေ့ကာ ညနေစာအတူတူစားဖြစ်ကြသည်။ အလုပ်ထဲက သူတွေကတော့ သူ့အကိုဟု သိထားကြသည်တဲ့။ သန်းသန်းအလုပ်နားရက်ဆိုရင် သူ့ကားနဲ့ အနားတဝိုက်သို့ သွားလည်တက်ကြသည်။

တခါတလေ ဆိုင်ကယ်နှင့်သွားတက်ကြသည်။ သွေးသားမတော်စပ်ပဲ အိမ်ထောင်တွေ ကိုယ်စီနှင့် ခွဲနေရတာကြာပြီဖြစ်သော တက်ကြွတဲ့အရွယ်တွေဖြစ်တာကြောင့် ခုလို လက်ပွန်းတတီးနေလာတာ အချိန်တွေကြာလာတဲ့အမျှ သံယောဇဉ်က ဖြူစင်တယ် ပြောစေကာမူ စိတ်ကတော့ယိုင်လာကြသည်။ သန်းသန်းလဲတစ်ခါတစ်ခါကျရင် ဆိုင်ကယ်နှင့်သွားလျှင် သူ့ခါးကို နောက်ကနေ ဖက်ကာကျောပြင်ကို ပါးအပ်ကာလိုက်တက် သည်။

ဘုရားပေါ်တက်သည့်အခါ သူက လက်ကိုင်ကာတွဲခေါ်တက်သလို သန်းသန်း ကလဲ ဖိနပ်ကိုအမြဲတမ်းကိုင်ပေးတက်သည်။ ညတိုင်းလိုင်းပေါ်တွင် သံယောဇဉ် စကားတွေနဲ့ ပြောတက်ကြသည်။ တစ်ရက်တွင် သန်းသန်းပြန်ခါနီးတစ်လ တောင်မလိုတော့ချိန်မှာ အလုပ်မှ နောက်ထပ် တစ်လခွဲခန့်ထပ်နေပေးပါ။

လစာပိုပေးပြီး ပြည့်တာနှင့်ရာထူးတိုးပေး ကာ မန္တလေးသို့ပြောင်းပေးပါမည် ဟု ကမ်းလှမ်း လာလို့ ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲမေးရာ သူက ကိုယ့်အတွက် အခွက့်အရေးတစ်ခုမို့ မငြင်းသင့်ကြောင်း တစ်လခွဲလောက် ထပ်နေရတာမို့ အပန်းမကြီးကြောင်းပြောပြီး လက်ခံသင့်ကြောင်းအကြံပြုသည်။ ဒီနေ့ နေ့လည်က သန်းသန်းကသူ့ကို ငိုသံကြီး နှင့်ဖုန်းဆက်ကာ ညနေကြရင်သူ့ကို လာခေါ် ဖို့နှင့် သူစိတ်ညစ်နေကြောင်းပြောကာ ဖုန်းချသွားသည်။ မနက်ဖြန်ကျ သန်းသန်းက နားရက်။

ဘာဖြစ်တာလဲသူမသိ။ စိတ်တော့ပူသွားသည်။ ညနေက အလုပ်ထဲတွင်အစည်းအဝေးပြီးတာနဲ့ ရေပြန်ချိုးကာ ကားနဲ့ထွက်လာရာ ကားဘီပေါက်နေသဖြင့် ကားကို သူ့တပည့် အား ပြင်ခိုင်းလိုက်ပြီး ဆိုင်ကယ်နှင့် သန်းသန်းဆီထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။ သန်းသန်းတို့စက်ရုံရှေ့ရောက်တော့ သန်းသန်းဆီ ဖုန်းဆက်ကာသူရောက်နေပြီဟု ဖုန်းဆက်လိုက်သည်။ သန်းသန်း တို့နေသည့် နေရာက စက်ရုံဝင်းထဲက အဆောင်တွေ။တအောင့်ကြာတော့ ထွက်လာသည်။

အင်္ကျီအပြာပြောင်ရင်စေ့၊ ထမိန်အဝါရောင် အပျော့သားလေး ဝတ်ထားပြီးလှမ်းလာတဲ့ သန်းသန်းရဲ့ဟန်မှာ သူ့စိတ်ကို စိတ်ရိုင်းဝင် စေသည်။ ဖြီးလိမ်းဝတ်ဆင်လာပေမယ့် သန်းသန်းမျက်နှာက မကောင်း။ သူလဲဆိုင်ကယ်ပေါ်သို့တင်ကာ ဘာမှမမေးပဲမောင်းထွက်လာခဲ့သည်။ တစ်လမ်းလုံး သူ့ခါကိုဖက်ကာ စကားမပြောပဲ ငြိမ်ပြီးလိုက်လာသည်။ ထမင်းဆိုင်ရောက်တော့ သူကပဲ သူတို့ နှစ်ယောက်အကြိုက်ကို မှာပေးလိုက်သည်။ ပြီးတော့သန်းသန်းအတွက်အအေးနှင့် သူ့အတွက် ဘီယာပုလင်းမှာလိုက်သည်။

သန်းသန်းက ယောက်ကျားလေးတွေ စိတ်ညစ်ရင်  ဘာလုပ်လဲဟုမေးရာ သူက အများစုကတော့ အရက်ဘီယာသောက်တာ ပဲဟုပြောရာ အကိုကရော စိတ်ညစ်ရင် ဘာလုပ်လဲမေးပြန်သဖြင့်သူက စိတ်ကိုအရမ်း အညစ်မခံပါဘူး။ စိတ်ညစ်ရင်အိပ်တယ်ဟု ဟာသပြောလိုက်သည်။

သူလဲ ဘီယာသောက်မယ်ကွာဟု ပြောသဖြင့် သူ အံ့သြပြီး မျက်လုံးပင့်ကြည့်ရာ တကယ်ဟု ပြောလို့ သူလဲထပ်မှာလိုက်သည်။ ဘာမှတော့မမေး။ စားစရာနှင့် ဘီယာရောက်လာတော့ သူလဲ ဘီယာကိုခွက်ထဲငှဲ့ကာ သန်းသန်းရှေ့သိုချပေးလိုက်ပြီး 

" ချီးယား”

သောက်လိုက်သည်။ သန်းသန်းလဲ သောက်လိုက်ရာ မျက်နှာရှုံ့မဲ့သွားသဖြင့် သူလဲ ရီလိုက်ပြီး အသားဟင်းတစ်ဖတ်တူနှင့်ညှပ်ကာ သန်းသန်းကိုခွံလိုက်သည်။

" ဘီယာကလဲ ခါးလိုက်တာ” 

သူရီလိုက်ပြီး 

" ချိုတယ်လို့ကြားဖူးလို့လားညည်းက” 

" သိဖူးလေ သူများတွေသောက်တော့ ချိုများချိုလားလို့ဟီး"

" အရူးမလေး"

" သူများကို အရူးမတဲ့ အကိုက အရူး" 

" အပေါ" 

စနောက်ရင်း ထပ်သောက်လိုက်ကြသည်။

" ကဲပြောပါဦးနေ့ခင်းက ဘာဖြစ်လို့လဲ"

" အကို့ညီလေ ညီမကိုပြသာနာရှာတယ်။ အလုပ်ထွက်တော့ ခုပြန်လာခဲ့ဆိုပြီး"

" ဟင် ဘာလို့လဲ"

" နောက်ထပ်တစ်လခွဲနေရမယ်ဆိုလို့။ မနေနဲ့တော့ ပြန်လာခဲ့ ပိုက်ဆံအဲ့လောက်မက်လား သူရှာပေးမယ်ဆိုပြီးတော့။ သူလဲရှာတာဟုတ်ပါတယ်။ ညီမလဲ တဖက်တစ်လမ်းကရှာတော့ ပိုအဆင်ပြေတာပေါ့။ ခုကသားကကျောင်းတက်ရတော့မယ်။ ကျောင်းစရိတ်အိမ်စရိတ်နဲ့။ သူက တစ်ခါတစ်ခါအလုပ်မဖြစ်ရင် တော်တော်ခက်တယ်ပိုက်ဆံက ပြတ်သွားရော။

ညီမအလုပ်က ခုအဆင်လဲပြေတယ်။ ပြီးတောလစာကကောင်းတယ်။ ပြီးရင် ပြန်ပြောင်းဖို့ကကြိမ်းသေတဲ့ဟာကို။ သူကမှ တော်သေးတယ်။ မိသားစုနဲ့ သားနဲ့နေရသေးတယ်။ ညီမကတယောက်တည်း။ လင်နဲ့သားနဲ့ခွဲနေရတာဘယ်လောက်ကြာပြီလဲ။ ခဏလေးသည်းခံရမှာကို ပြသာနာရှာတယ်။ ညီမကပြေလည်ရာပြေလည်ကြောင်းပြောတာကို မရဘူး။ အကြီးအကျယ်စကားများရတယ်။ အကို မလာခင်က ဖုန်းဆက်တော့လဲ မကိုင်ဘူး။ ညီမဘယ်လောက်ခံစားရလဲ အကိုစဉ်းစားကြည့်။ ဘယ်တော့မှညီမကိုမညှာဘူး။ တစ်ကိုယ်ကောင်းအရမ်းဆန်တယ်"

ပြောရင်းမျင်ရည်ကျလာသည်။ သူလဲနှစ်သိမ့်ရသည်။ ပြောရင်းဖုန်းလာသဖြင့် သူ့အမျိုးသားဆီကဖုန်း။သူလဲထသွားပြီး ဖုန်းထွက်ပြောနေသည်။ တော်တော်ကြာသည်အထိ ဖုန်းပြောနေပြီးမှပြန်လာသည်။ မျက်နှာကပြိုတော့မယ့်မိုးလို။ 

" အရမ်းစိတ်ဆိုးတယ်တကယ်။ သူပဲခံစားတက်တာကျလို့၊ ညီမလဲ ဘယ်လောက်သတိရနေတယ် ဆိုတာ မသိတာကျနေတာပဲ"

ပြောပြီးဝင်ထိုင်လိုက်ကာ ဘီယာကိုတရှိန်ထိုးသောက်ချလိုက်လို့သူ မျက်လုံးပြူးသွားရသည်။ ထိုစဉ်သူ့ဆီ ဖုန်းဝင်လာလို့ကြည့်တော့ သန်းသန်းယောက်ကျား။ သူကိုင်လိုက်ရာ သန်းသန်းဆီသွားဖြစ်ရင်နေမကောင်းဖြစ် နေကြောင်း၊ သူ့အစားဂရုစိုက်ပေးဖို့နှင့် မနက်ဖြန်မနက်သူမိုးကုတ်ဖက်သွားရမှာမို့ လာချင်ပေမယ့် မလာနိုင်တာ ပြောပေးဖို၊သူ့ကိုစိတ်မဆိုးဖို့ပြောပေးပါဟုပြောပြီးဖုန်းချသွားသည်။

သူလဲ သန်းသန်းကိုပြန်ပြောပြရာ သန်းသန်းကနှုတ်ခမ်းမဲ့ပြီး ပြောချင်ရာပြောပြီး အဲ့လို့ပဲဟု ပြောသည်။ ထမင်းလဲမစားတော့။သူလဲအခြအနေမကောင်းတာနဲ့ ပိုက်ဆံရှင်းကာ သန်းသန်းကိုခေါ်ပြီး ဆိုင်ကယ်နဲ့လူရှင်းရာခေါ်လာခဲ့လိုက်သည်။ ဆောင်းတွင်းဝင်လာပြီမို့ ခြောက်နာရီကျော်လာတာနှင့် အအေးဓာတ်ပိုလာပြီး မှောင်လာသည်။ သူလဲလူရှင်းသည့်နေရာတွင်ဆိုင်ကယ်ရပ်ကာ သူမကိုရင်ဖွင့်စကားရှိတာရင်ဖွင့်ဖို့နဲ ငိုချင်ရင်အားရပါးရငိုဖို့ပြောလိုက်ရာ သန်းသန်းလဲ ငိုပါလေတော့သည်။ သူလဲဘာမှမပြောပဲကြည့်နေလိုက်သည်။ အတန်ကြာမှ တိတ်ဖို့ချော့လိုက်ရာ ချော့မည့်သူရှိရင် ပိုငိုလို့ကောင်းတာထုံးစံမို့ ပိုငိုပြန်သည်။

သူလဲ သန်းသန်းကိုဖက်ကာ နှစ်သိမ့်ရင်းဖြစ်တက်ကြောင်း သဘာဝမို့ အရမ်းမခံစာဖို့ ပြီးရင်လင်မယားပြေလည်သွားတာပဲ စသဖြင့်နှစ်သိမ့်ကာ ဖက်ထားလိုက်သည် ။ တဖြည်းဖြည်းနှင့်အငိုတိတ်သွားတော့ သူလဲဖက်ထားရာမှပြန်ခွာကာ မျက်ရည်တွေသုတ်ပေးလိုက်ပြီး ခေါင်းတွေကိုက်နေမယ်ဟု ပြောလိုက်သည်။

သန်းသန်းက သူ့ကိုရီဝေဝေမျက်လုံးများ နှင့်မော့ကြည့်လာသည်။ မျက်လုံးထဲတွင် တစ်စုံတစ်ခုကိုတွေ့သလိုခံစားလိုက်ရပြီး သူလဲစိတ်လွတ်သွားကာ သန်းသန်းရဲ့မ ဟတဟ ဖြစ်နေသော နှုတ်ခမ်းကို ငုံနမ်းလိုက်သည်။ ပြီးတာနဲ့ လျှာကို ပါးစပ်ထဲသို့ထည့်ကာမွှေပေးလိုက်သည်။ သန်းသန်းလဲ မျက်လုံးများမှေးစင်းသွားပြီး သူ့ကို ပြန်ဖက်လာပြီးလျှာခြင်းကစား လာသည်။

သူလဲအားတက်သွားကာ ကိုယ်လုံးလေးကိုခပ်ဖွဖွဖက်ရင်းလက်တွေကနောက်ကျောတွေကို ပွတ်သပ်ပေးလိုက်သည် ။ အနမ်းကကြာရှည်လာပြီးနှစ်ယောက်သား အသက်ရှူသံပြင်းကာလာသည်။ သူလဲ သန်းသန်းရဲ့တင်ပါးများကိုပွတ်လိုက်ညစ်လိုက်လုပ်နေသလို သန်းသန်းလဲ သူ့ကို ပြန်ဖက်ကာ ထားသည်။

နှုတ်ခမ်းကိုခွာလိုက်ရင်း

" သန်းသန်း အကို မထိန်းတော့ဘူးကွာ။ အကို့နောက်လိုက်ခဲ့နော်"

သန်းသန်းကလဲ ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။ သူကသန်းသန်းကိုအဆောင်ဖုန်းဆက်ခိုင်းရာ သန်းသန်းလဲ ဖုန်းထုတ်ကာ ဒီညပြန်မအိပ်တော့ကြောင်းနှင့် နက်ဖြန်မှာပြန်လာတော့မယ်ဟု ပြောလိုက်သည်။ ပြီးတော့ သူဆိုင်ကယ်နှင့်သန်းသန်းကို ခေါ်ကာ သူ့အခန်းကို ခေါ်လာလိုက်သည်။ အခန်းထဲရောက်တော့ ကုတင်ပေါ်မှ မွေ့ရာများကိုကြမ်းပြင်ပေါ်သို့ဆွဲချကာ မွေ့ရာနှစ်ခုထပ်လိုက်သည်။

ပြီး သန်းသန်းကို ဖက်ကာနမ်းလိုက်သည်။ လက်များက တင်ပါးတွေကို ကိုင်ရင်းညှစ်ရင် အတွင်းခံဘောင်းဘီအရာများကို စမ်းကာ သားရေကြိုးကိုဆွဲကာ လွှတ်ချလိုက်လုပ်သည်။ တဖတ်ဖတ်နှင့် နာလို့လား ဘာလားမသိ ။ သန်းသန်း ဖင် ကော့ကော့သွားသည်။ အနမ်းကမပျက်သလို့ မငြင်းလဲမငြင်း။ နမ်းနေရင်းမှ သန်းသန်းကို မွေ့ရာပေါ်သို့ လှဲလိုက်ရင်း ရင်စေ့အကျ်ႌကို ချွတ်လိုက်သည်။ 

ဘော်လီ အနက်ရောင်လေးသာကျန်တော့သည် ။ သူဘော်လီချိတ်ကိုဖြုတ်လိုက်ပြီးချွတ်လိုက်သောအခါ နို့လေးနှစ်လုံးမှာ တင်းတင်းလေးနှင့်စို့ချင်စရာကောင်းလှသည်။ သူလဲသန်းသန်းရဲ့လည်ပင်းနှင် နှုတ်ခမ်းကိုအသာလျှာနှင့်တို့လိုက်ရင်းရက်ကာ နို့အုံကိုကိုင်လိုက်ပြီး နို့သီးခေါင်းများကိုချေလိုက် ကလိလိုက်လုပ်နေသည်။

" ဟင်း ဟင်း "

အသက်ရှူသံမှာပြင်းလာပြီး သန်းသန်းမှာ ကိုယ်လုံးကြီးကော့တက်လာသည်။ နို့တွေကို ပွတ်သပ်ကိုင်တွယ်ပြီးနောက် ပါးစပ်ဖြင့် နို့ကို ငုံကာစို့လိုက်သည်။ သန်းသန်းခမျာ သန့်စင်ရဲ့ နှိုးဆွမှုတွေနှင့် ကော့တက်နေပြီး လက်နှစ်ဖက်က နို့တွေစို့နေသော သန့်စင်ခေါင်းကို ဖွနေသည်။ သန့်စင်လဲ နို့များကို စို့နေရင်းမှ ထမိန်အဝါလေးကိုအသာချွတ်ချလိုက်သည်။ သန်းသန်းမှာလဲ ချွတ်လိုလွယ်အောင် ဖင်လေးကို အသာမပေးသည်။

ပင်တီခရမ်းရောင်ကိုဆက်မချွတ်ပဲ ပင်တီအပေါ်မှ အမြှောင်းလိုက် လက်ခလယ်နှင့် ထက်အောက်ဆွဲချလိုက်ရာ 

" အို့ အို့ အကို ဟင်း ဟင့်ဟင့်" 

သန်းသန်းဆက်မပြောနိုင်ပဲသူ့လက်ကို ခပ်တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ထားသည်။ ပင်တီဂွဆုံမှာ စိုရွှဲနေသည်။ ပင်တီကိုအသာလိပ်ချွတ်ကာ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ကားလိုက်ရင်း အစေ့ကို အသာကလိရင်း နှုတ်ခမ်းကို စုပ်လိုက်ရာ "အွန့်" မပီမသညည်းရင်း သန်းသန်းမှာ သူ့ကိုအတင်းဖက်ကာ နှုတ်ခမ်းကို နမ်းနေသည်။

အစေ့ကိုကလိမှုနှင့်အတူ ဖင်လေးက မြှောက်မြှောက်တက်လာသည်။ အစေ့ကို ကလိရင်း အဖုတ်ထဲသို့ လက်ခလယ်ကို အသာထည့်လိုက်သည်။ အဖုတ်ထဲတွင် အရည်များရွှဲနေသည်။ ရမက်တွေလဲအရမ်းထန်နေသည်။ သန့်စင်လဲ နှုတ်ခမ်းကို နမ်းနေရာမှအသာခွာကာ သူ့ဘောင်းဘီကို ချွတ်ချလိုက်သည်။

ပြီးနောက် သန်းသန်းကိုပေါင်းကားလိုက်ပြီး ပေါင်ကြားထဲဝင်ထိုင်ကာ အဖုတ်ထဲကလိနေသော လက်ကိုထုတ်လိုက်ပြီး လီးကို ကိုင်ကာအစေ့ကိုပွတ်ဆွဲချလိုက်ရာ 

" အာ့ ဟဟ အကို ညီမ ကိုနှိပ်စက်နေတာလား ဟင့် ဟင့်"

သူလဲ လေးငါးချက်ဆက်တိုက်ထက်အောက်လီးနှင့်ပွတ်ဆွဲနေရာ သန်းသန်းခမျာ လူးလွန်နေသည်။ သူလဲ အဖုတ်ဝကို လီးနှင့်တေ့လိုက်ရင်း အသာသွင်းလိုက်သည်။ သူ့ရဲ့လီးက အဖုတ်ထဲကျွံဝင်သွားပြီး

" အာ့ ကျွတ်ကျွတ် အကို ဖြေးဖြေး နာတယ်"

သူလဲဖြည်းညှင်းစွာလီးကိုထည့်လိုက်ပြီး တစ်ဝက်လောက်ရောက်တော့ ပြန်ထုတ်လိုက်ရာ အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားများက ပြန်ကြွလာသည်။ သန်းသန်းမှာ အလိုးမခံရတာကြာသည်ကတစ်ကြောင်း သန့်စင်ရဲ့လီးက ကြီးသည်က တစ်ကြောင်းမို့ နည်းနည်းတော့နာသည်။ အဖုတ်တစ်ခုလုံးပြည့်ကြပ်နေသည်။ သန့်စင်လဲလီးတစ်ဝက်ခန့်ကို သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်နှင့်ဖြည်းဖြည်းချင်း ဆောင့်လိုးနေသည်။

" အ ဖြည်းဖြည်း ကျွတ်ကျွတ်"

" နာလို့လား ညီမ"

" အင်း နာတယ်အကို့ဟာကြီးက အကြီးကြီးပဲ"

ဟုတ်မည်။သန့်စင်လီးက သာမန်လီးတွေထက်ကြီးသည်။ နေရာစုံရောက်၍ ဆေးကောင်းများတွေ့ပြီးမှီဝဲခဲ့ရသည်။ သူ အရင်တုန်းက သူ့လီးကို ကြီးစေရန် ဆေးထိုးခြင်းများမလုပ်ပဲ တိုင်းရင်းဆေးမျိုးစုံဖြင့် နည်းအမျိုးမျိုးသုံးခဲ့ဖူးသဖြင့်လီးမှာ ကြီးနေရခြင်းဖြစ်သည်။ သန့်စင်လဲအတော်ကြာကြာစိတ်ရှည်စွာ ညှောင့်လိုးရင်း သန်းသန်းတစ်ယောက်ခံနိုင်လာသည်။ ဖင်ကိုအောက်ကနေ ကော့ပေးလာသည်။ သူလဲလီးကိုတဆုံးထိ ဖြည်းဖြည်းချင်းထည့်လိုက်ရာ

" အာ့ ရှီး အကို ဟင့် ဟင့်"

သန်းသန်းတစ်ယောက် အရသာကို ပြည့်ဝသွားသလိုဖြစ်ကာ ဗလုံးဗထွေးနှင့် ဘာပြောမှန်းမသိ။ လက်တွေက မွေ့ရာခင်းကို တင်းကျပ်စွာဆုပ်ကိုင်ရင်း ခေါင်းကိုမော့ရင်ကို ကော့ကာ နှုတ်ခမ်းများကိုကိုက်ထားရင်းရင်ထဲမှာတ ဆက်ဆက်တုန်နေသလိုပင်။

သန့်စင်ကကော့တက်လာသော နို့ကိုပါးစပ်နှင့်ကုန်းစို့လိုက်ရင်း လီးတစ်ဝက်ခန့်ထုတ်ကာ ဆောင့်ချလိုက်သည် ။ လေးငါးချက်ဆောင့်လိုက်ရာ သန်းသန်းလဲ တအင့်အင့်နှင့်ဖြစ်နေသည်။ သူဆောင့်နေရာမှ အသာရပ်လိုက်ပြီး သန်းသန်းကိုထူလိုက်ကာ သူက လှဲချလိုက်ပြီး သန်းသန်းကို အပေါ်မှနေစေကာ ဆောင့်ခိုင်းလိုက်သည်။ သန်းသန်းလဲ ကောင်းမွန်တဲ့ အရသာကို ပြည့်ပြည့်ဝဝလိုချင်လာပြီး အပေါ်မှနေ သန့်စင်ရင်ဘတ်ကိုလက်နဲ့ထောက်အားပြု ရင်း ဖင်ကိုကြွလိုက်ချလိုက်နှင့်ဆောင့်သည်။

တဖြည်းဖြည်းနှင့် ဆောင့်ချက်များက ကြမ်းလာမြန်လာသည်။ ပါးစပ်မှလဲ

" အင့် ဟင့် အင့်ဟင့် အင့်အင့်အင့်"

အရည်များကရွှဲနေပြီး အဖုတ်ထဲသို့လီးဝင်သွားတိုင်း 

" ပြွတ် ဗြွတ် ဗြွတ် ဖတ်ဖတ်"

နှင့် ဆူညံနေသည်။ သန့်စင်ကတော့ အောက်ကနေ လီးကိုဆောင့်ချက်နဲ့အညီ ကော့ထားရင်း သန်းသန်းရဲ့ နို့များကိုချေလိုက် စို့လိုက်လုပ်ပေးနေသည်။ သန်းသန်းကို အရင်ပြီးအောင်လုပ်ပြီးမှ သူပြီးအောင်လုပ်မည်ဟု တွေးမိလို့ သန်းသန်းကို အပေါ်မှ ဆောင့်ခိုင်းခြင်းလဲဖြစ်သည်။ ဆောင့်ချက်များ မြန်လာသည်ပြီး

" အာ့ အာ့ အကို အကို အာ့ အအ အဟင့်"

အသံနှင့်အတူ အဖုတ်ထဲမှ တင်းကျပ်စွာ ဆွဲစုပ်သွားသလိုဖြစ်သွားပြီး သူပါပြီးချင်သွားသည်။ သန်းသန်းလဲ ခန္ဓာကိုယ် ကော့တက်သွားပြီးနောက် သူ့အပေါ်သို့ မှောက်ကျလာလေသည်။ သန်းသန်းရဲ့အဖုတ်ထဲက ဆွဲဆွဲစုပ်နေသည်။ တော်ရုံယောက်ကျားများ သည်ပင် မခံနိုင်လောက်ပေ။ သူက မိန်းမများစွာနဲ့ ကြုံတွေ့ဖူးထားလို့အတွေ့အကြုံရှိနေပြီး သုတ်ကို ထိန်းနိုင်သူဖြစ်သဖြင့် ထိန်းထားနိုင်သည်။

" ဟင်း ဟင်း ဟူး အဟင့် အဟင့်" 

အင်းအင်းနှင့် သန်းသန်းတယောက် အသက်ကို လုရှူနေရသလိုဖြစ်ပြီး သူ့ရင်ဘတ်ပေါ်တွင် မှိန်းနေသည်။

" သန်းသန်း ကောင်းလား"

ခေါင်းညိတ်ကာဖြေပေးသည်။ သူ့ရင်ဘတ်ကို လက်သည်းနှင့် ကစားနေသည်။ သူလဲ သန်းသန်းရဲ့ဆံပင်ကိုနမ်းလိုက်ရင် နောက်ကျောကို ပွတ်နေရင်းနှင့်လက်တွေက တင်ပါးပေါ်သို့လျှောချလိုက်ကာ ဖင်ကို ဖြစ်ညှစ်လိုက်ပြီး စအိုဝကို အသာစမ်းကာ လက်သည်းဖြင့် ဝလုံးရေးလိုက်သည်။ သန်းသန်းတွန့်ခနဲ့ဖြစ်သွားပြီး

" အာ့ အကို ရယ် ဘယ်လိုလုပ်တာလဲ ဟင့် ယားတယ်ကွာ"

ပြောရင်း သူ့လက်ကို အတင်းဖယ်သည်။ သူလဲ သန်းသန်းနှုတ်ခမ်းကို အသာနမ်းစုပ်လိုက်ရင်း မဖယ်ပေးပဲ ဆက်ကလိနေလိုက်သည်။ သန်းသန်းလဲဆက်မဖယ်တော့ပဲ သူ့ကိုပြန်နူးလိုက်သည်။ ပြီးတော့ သူက

" အကို မပြီးသေးဘူး"

" ဟင့် သူက အကြာကြီးပဲခုထိမပြီးသေးဘူး။ အကိုက သိပ်အားသန်တာပဲ"

သူလဲ သန်းသန်းကို ပြန်လှဲချကာ ပေါင်နှစ်ချောင်းကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်အသာထိန်းမကာ လက်တွင်ချိတ်လိုက်ပြီး လက်ကို မွေ့ရာကိုထောက်ကာ အရှေ့ကို ကုန်းလိုက်ပြီး ခြေထောက်များကို ဆန့်ထုတ်လိုက်သည်။ပြီးတော့ လီးကို ဒစ်ပေါ်တဲ့ထိဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး တဆုံးထိ အသာသွင်းလိုက်သည်။ သန်းသန်းကခုမှပြီးထားသောကြောင့် အရည်များကရွှဲနေသဖြင့်လီးတချောင်းလုံး မှာချောမွေ့စွာ ဝင်သွားသည်။

" အာ့ အကိုရယ် ဘယ်လိုလုပ်တာလဲကွာ။အထဲကအောင့်သလိုလိုကြီး"

သူလဲဘာမှာဆက်မပြောတော့ပဲ လီးကိုတဆုံးထုတ်တဆုံးထည့်ကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ဆက်တိုက်လုပ်နေသည်။ တဖြည်းဖြည်းနှင့် သန်းသန်းမှာခံနိုင်လာပြီး နောက်ထပ်တစ်ခါ ဆန္ဒဖြစ်လာရသဖြင့် သူလဲအံ့သြရသည်။

တစ်ခါမှ အဲလို့မဖြစ်ခဲ့ဖူးပေ။ ခုလိုလဲ ကျေနပ်မှုရလေါက်အောင် အကြီးကြီးမပြီးဖူး။ သူလဲ နောက်တစ်ကြိမ်ထပ်ဖြစ်လာပြီး အရည်များကပိုရွှဲလာကာ ခံနိုင်ရည်ရှိလာပြီး ခပ်ပြင်းပြင်းဆောင့်လိုးမှုကို လိုချင်မိသည်။ဒါကြောင့် ဖင်ကို ဆောင့်ချက်နှင့်အတူ အလိုက်သင့်ကော့ကော့ပေးရင်း

" ဟင့် အကို လုပ်လုပ် ညီမ ခံနိုင်လာပြီ အင့် အင့်"

" ဆောင့်ပေးရမှာလား "

" အင်းဆောင့်ဆောင့်အကို အားမနာနဲ့"

သူလဲ အားရပါးရဆောင့်ချပစ်လိုက်သည်။

" ဗြွတ် ဗြွတ် ဖွတ်ဖွတ်"

အသံနှင့်အတူ သန်းသန်းရဲ့ ကျေနပ်နှစ်သက်တဲ့ အသံတို့သည် အခန်းထဲမှာ ဆူညံနေသည်။ အချက်ပေါင်းလေးငါးဆယ်ခန့်ကြာလာတော့ သူလဲ ပုံစံပြောင်းကာ ဒူးကိုပြန်ကွေးလိုက်ပြီး လက်နှစ်ဖက်က နို့တွေကိုခပ်တင်းတင်းကိုင်ကာ ဆောင့်လိုက်သည်။

" အာ့ ဟုတ်တယ်အကို ဆောင့်ဆောင့် အာ့အာ့"

" ကြိုက်လား သန်းသန်း အကို ဆောင့်တာ ကြိုက်လား"

" ကြိုက်တယ် အကိုဆောင့်တာကြိုက်တယ် ဆောင့်ပါအကိုရယ် ဆောင့်ဆောင့်"

ဆောင့်ရင်းဆောက်းရင်းနှင့်သူ့ရဲ့လီးကို ထပ်ပြီး တင်းကျပ်စွာ စုပ်လာသည်ကို ခံစားလာရပြန်သည်။ သန်းသန်းထပ်ပြီးပြန်တော့မည်။

" အကို အကို အာ့ အာ့ ဟား ရှီး ကျွတ် ကျွတ် အကို ဆောင့်အင့်ဟင့်ဟင့် ဆောင့်"

သန်းသန်းလေထဲသို့ လွင့်မျောနေသလိုပင်ခံစားလိုက်ရသည်။ အရမ်းကိုကောင်းမွန်သည်။ ဒီအရသာကပထမအကြိမ်ထက်ပိုကောင်း သည် ဟုထင်မိပြန်သည်။ သန့်စင်လဲဒီတခါတော့ လုံးဝကိုမညှာတော့ပဲ နို့ကိုအသားကုန်ဆုပ်ကာ အားနှင် အားရပါးရ ဆောင့်လိုက်သည်။

" ဗြွတ် ဗြွတ် ဗြွတ်ဗျိ ဗျိ"

အသံတွေ အရည်များထွက်နေလို့ပိုဆူညံလာသည်။ သူလဲ ပြီးသွားသည်။ နောက်ဆုံးတစ်ချက်ကို အဆုံးထိထုတ်ကာ နို့နှစ်လုံးကို အသကုန်ညှစ်ကိုင်ပြီး တဆုံးထိအားရပါးရဆောင့်ချလိုက်ရင်း သန့်စင်လဲ ပြီးသွားရသည်။ ဒီတစ်ခါသူ့အလှည့် သန်းသန်းအပေါ်သို့ မှောက်ကာ နှစ်ယောက်သား စကားပင်မပြောနိုင် ကိုယ်စီအရသာကိုခံစားရင်းမှိန်းနေသည်။ ခဏကြာတော့ သူလဲသန်းသန်းပါးကို အသာနမ်းရှိုက်ပြီး အဖုတ်ထဲကလီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်ရင်း ဘေးကိုလှဲချလိုက်သည်။

" အာ ဟင့်ဟင့်"

အသံနှင့်အတူ သန်းသန်းရင်ထဲ ဟာသွားသလိုခံစားလိုက်ရသည်။ အဖုတ်ထဲမှ သုတ်ရည်များနှင့်အတူ အပြင်သို့လျှံကျလာသဖြင့် သန်းသန်းမှာ လက်နှင့်အသာအုပ်ခံရင်း ထမိန်ကိုဆွဲကာ ရေချိုးခန်းသို့ ပြေးဝင်သွားသည်။ သူကတော့ စာပွဲပေါ်မှ တစ်ရှူးကိုယူကာ သုတ်လိုက်ပြီး အမှိုက်ပုံးထဲထည့်ကာ ပုဆိုးတထည်ယူဝတ်ပြီး မွေ့ရာပေါ်တွင် လှဲနေလိုက်သည်။

ရေသံများရပ်သွားပြီးခဏကြာတော့ သန်သန်း ထမိန်ရင်ရှားကာ ထွက်လာပြီး အနားရှိခုံတွင် ငူငူကြီးဝင်ထိုင်နေသည်။ ခုမှ ရမက်ရှိန်ပြေကာ မှားသွားပြီဟု တွေးမိသွားလို့ထင်သည်။ သူလဲအသာထသွားကာ သန်းသန်းဖက်ရင်းချော့လိုက်သည်။ ကျူးလွန်ချင်လို့မဟုတ်။ လူတိုင်း ဒီလိုဖြစ်လာရင် ဒီလိုကြုံရမှာဖြစ်ကြောင်း ကြိုတင်ရည်ရွယ်တာမဟုတ်ပဲနှင့် အခြေအနေကြောင့်ဖြစ်သွားတာဖြစ်ကြောင်း သူတို့အ ကြောင်းကိုဘယ်သူမှ မသိနိုင်ကြောင်း ဟုတ်တာမဟုတ်တာအပထား နှစ်သိမ့်ပေးလိုက်သည်။

ပြီးတော့သူ့ကို ကြင်နာယုယစွာအနမ်းလေးကိုမျက်နှာအနှံ ပေးလိုက်ပြီး သူ့ရင်ခွင်ထဲထည့်ကာ ညင်သာစွာဖက်ထားပေးလိုက်သည်။ သန်သန်းလဲအလိုက်သင့်ဝင်လာပြီးသူု့ရင်ခွင်ကို ပါးအပ်ကာငြိမ်နေသည်။တော်တော်ကြာလာတော သူ့ရဲ့လီးမှာ ပြန်ပြီးထလာကာ သူ့နို့တွေနားကို ထောက်မိသည်။ သန်းသန်းက သူ့ကို ဆွဲဆိတ်ကာ

" ဟင့် သူက သိပ်သန်တာပဲ ခုလေးတင်ပြီးသွားတာ ပြန်ထလာပြီ။သူများက ကျိန်းစပ်နေတာ သူက တော်တော်ထ ဟွန်း"

အသံတိုးတိုးဖြင့်ပြောပြီးမျက်နှာက ရှက်သွေးဖြင့်နီရဲသွားသည်။သူလဲတိုးတိုးလေးရီပြီး

" ညီမ ဟာလေးက လိုးလို့ကောင်းတာကိုး"

" အကိုနော် စကားပြောတာအရမ်းကြမ်းတာပဲ နားရှက်စရာတွေမပြောပါနဲ့လား ညီမနားရှက်တယ်"

" အော်ဘာရှက်စရာရှိလို့လဲကွာ။ အကိုနဲ့ညီမပဲရှိတာ အခုက အကိုတို့က ရှက်နေစရာလိုသေးလို့လား ပွင့်ပွင့်လင်း လင်းပြောမယ်လေ။ အကိုလဲပြောမယ် ညီမလဲပြော"

" ဟေအေးကွာ ရှက်တယ်မသိဘူး"

သူလဲရှက်သည်းပိုနေသောမျက်နှာကို လက်ဖြင့် အသာပင့်တင်လိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းကို စုပ်နမ်းလိုက်သည်။သန်းသန်းတစ်ယောက် မျက်လုံးလေးတွေ စင်းသွားပြီးအကို့ကိုပြန်ဖက်ထားလိုက်သည်။ သန်းသန်းအရမ်းအံ့သြမိ သည်သူမဘဝတွင် ယောက်ကျားလေးများနှင့် ရင်းနှီးခင်မင်စွာနေပေမယ့် မကလက်ခဲ့။

အလုပ်လုပ်တုန်းကလဲ ယောက်ကျားလေး တွေနှင့် ပေါင်းသင်းဆက်ဆံရပေမယ့် ရဲရဲတင်းတင်းဆက်ဆံကာလိုတာထက်တော့မပိုခဲ့။ သူ့ယောက်ကျားဖြစ်လာမယ့် ကောင်လေးတစ်ယောက်သာ စွဲမြဲချစ်သွားပြီး သူ့တစ်ဦးတည်းသာ လက်ထပ်ကာသူမရဲ့ အပျိုစင်ဘဝကိုပေးခဲ့သည်။

သူ့ယောက်ကျား ကလဲ သူ့ကို ဒီတစ်ခုကိုတော့ ချွင်းချက်မရှိယုံသည်။ ဘယ်သူနဲ့ ဘယ်သွားသွား သံသယ ကင်းသည်။ သူကလဲသံသယကင်းအောင်နေသည်။ သားကိုကိုယ်ဝန်လွယ်ကာမွေးခါနီးမှ စိတ်မချ၍ အလုပ်မှ ထွက်ခိုင်းလိုက်တာပင်။

အရမ်းချစ်ကြလို့ခွဲမနေချင်တာလဲ ပါသည်မို့ သူလဲအလုပ်ထွက်လိုက်ပြီးသားလေးကိုမွေး ပြီးသုံးနှစ်ကျော်လေးနှစ်ရောက်သည်အထိ အလုပ်မလုပ်ပဲ ဒီလင်နှင့် ဒီသားကိုပြုစုရင်း ဘဝကို ပျော်ရွှင်နေသည်။လင်မယားကိစ္စတွေမှာတော့ ညားကာစ တစ်နှစ်ခန့်လောက်ထိ ကျေနပ်မှုရှိသည်။ မိဘတွေနှင့်အတူနေရသည်မို့ စိတ်ရှိတိုင်းတော့မလုပ်နိုင်ပေမယ့် ကျေနပ်ခဲ့ရသည်။

တစ်နှစ်ကျော်လာတော့ သူ့ယောက်ကျားအရင်လို အလုပ်နိုင်တော့။ ရိုးသွားတာလားဘာလားမသိ။ အပြီးမြန်သည်။ သူလဲ အစပိုင်းကအခံရခက်ပေမယ့် နောက်ပိုင်းနေသားကျလာသလိုပင်။ သူကိုယ်တိုင်လဲအမြဲတမ်းစိတ်က မပါတော့ပေ။ 

ကိုယ်ဝန်ရလာတော့ ပိုဆးိုသွားသည် ။ သူ့ယောက်ကျားစိတ်ပါလာလျှင် ပါးစပ်နှင့်ဖြစစေ လက်နှင့်ဖြစ်စေပီးအောင်လုပ်ပေးလိုက်သည်။ ကလေးမွေးပြီးနောက်ပိုင်းတွင် အိမ်ခွဲကာနေသဖြင့် လွတ်လပ်သွားကာ ညားကာစကလိုပြန်ဖြစ်သွားရပြန်သည်။

အိမ်ထောင်သက်ကြာလာတော့သူက အပြီးမမြန်တော့။ သူ့ယောက်ကျားကလဲ သူ့ကို နူးနှပ်မနေတော့ပဲ စိတ်ပါလာလျှင် ထမိန်လှန်ကာ လုပ်တော့သည်။ စိတ်မပါသည့်အခါမျိုးတွင် နာကျင်ရသည်။ သူစိတ်တအားပါသည့်အခါတွင်တော့ ပြီးဆုံး ခြင်းတော့ဖြစ်ရသည်။

ဒါပေမယ့် သူစိတ်မပျက်ခဲ့။ လင်သား နှင့်သားအတွက် အိမ်ထောင်ရှင်မပီသစွာနေသည်။ ယောက်ကျားကလဲ လိင်ကိစ္စကလွဲရင် ကျန်တာအားလုံးသူ့ကို အလိုလိုက်သည်။ သားနှင့်သူ့အပေါ်သစ္စာရှိသည်။ သူလိုချင်တာ အကုန်ဖြည့်ဆည်းပေးသည်။ တစ်ခါတရံ အပြာကားများကိုလင်မယား နှစ်ယောက် အတူကြည့်ကာ အဲ့လို လုပ်တက်ကြသည်။ ထိုအခါမျိုးတွင်တော့ ကျေနပ်မှု အတိုင်းအတာတစ်ခုတော့ ရသည်။

တခါတရံ စအိုထဲ လုပ်သည့်ကားမျိုးဆိုလျှင် သူ့ယောက်ကျားကိုမေးရာ လုပ်လို့ရသည်ဟု ပြောပေမယ့် ထိတောင်မထိ။ သူ့ စိတ်ထဲတွင်စမ်းချင်သလိုလို ဖြစ်မိပေမယ့် မစမ်းရဲ။ အခုအလုပ်ဝင်တော့ ဒီနေရာ လာရသည့်အခါတွင်ယောက်ကျားက မျက်နှာမကောင်း။ သားကတော့ငယ်သေးလို့ မခွဲချင်ပေမယ့် အဘိုးအဘွားအသည်းကျော်မို့ အဘိုးအဘွားအဒေါ်တွေနှင့်ပိုပျော်သည်။

သူက ကလေးရှေ့ရေးအတွက်တိုင်ပင်ကာ လုပ်မှဖြစ်မည်ဟု ပြောပြလို့ သဘောမတူချင်တူချင်နှင့်လွှတ်လိုက်တာဖြစ်သည်။ ဒီရောက်တော့မမျှော်လင့်ပဲ အကိုနဲ့တွေ့လို့ဝမ်းသာရသည်။ အကိုကလဲ သူ့ကို အစစအရာရာဂရုစိုက်သည်။ အကိုရင်းလိုပင်။သူလဲရပ်ဝေးတနေရာတွင် ကိုယ်နဲ့ ရင်းနှီးသူကို တွေ့လိုက်ရလို့ ဝမ်းသာ အားရှိမိသည်။ အကိုက ညီမရင်းလိုစောင့် ရှောက် ဂရုစိုက်လို့လဲ ကြည်နူးမိသည်။

ယောက်ကျားကိုပြောပြရာ သူလဲဝမ်းသာပြီး တော်သေးတယ်ဟုပြောသည်။ သူက အကို့ကို လေးစားသည်။ခင်လဲခင်သည်။ အကိုက စိတ်ရင်းကောင်းသလို အရည် အချင်းက ပြည့်သည်။ ခေါင်းဆောင်စိတ်ဓာတ် အပြည့်ရှိကာ အနစ်နာခံတက်မှုတွေကြောင့် သင်တန်းမှာ သူတို့တဖွဲ့လုံးတင်မက တဖွဲ့လုံး ရဲ့ သက်ဆိုင်သူတွေက ခင်ကြချစ်ကြသည်။ ဒါကြောငိ့လဲ အကို့လို ခေါင်းဆောင်လို သဘောထားကာ အဝတ်အစားမှအစ လျှော်ပေးမီးပူတိုက်ပေးဖို့သူကဦးဆောင်ကာလုပ်ပေးခဲ့သည်။

အကိုက အဲ့ဒါကို ကျေးဇူး တင်ပြီး ဒီမှာတွေ့တော့ သူ့ကိုလိုလေးသေး မရှိအောင် ဂရုစိုက်သည်။ ထမင်းကစားလို့ မကောင်းဘူးဟု တစ်ခါပဲပြောလိုက်မိရာ ညနေတိုင်းတဆိုင်ပြီးတဆိုင် လိုက်ကျွေးသည်။ သူလဲအားနာပြီးငြင်းပေမယ့် ငြင်းလို့မရ။ သူ့ယောက်ကျားကိုပြောပြတော့ သူ့ကို ဆူသည်။ အကို့ကို ဒုက္ခပေးသည်ဟု။ အကိုကတော့ လက်မခံ။ သူ့ယောက်ကျားနှင့်သားကိုပါအလည်ခေါ်ဖို့ ခဏခဏပြောသည်။ မလာနိုင်လို့သာပင်။

သူလဲအကို့ကို စာနာမိသည်။ အကိုက မိသားစုနှင့်ခွဲနေရတာကြာပြီဟု ပြောပြသည်။ အတူနေချိန်က တစ်နှစ်မှာတွက်ကြည့်ရင် တလပင်မပြည့်ဟု ပြောသည်။ ခုလဲအိမ်ကိုမပြန်ရတာခြောက်လလောက်ပင် ရှိသည်။အိမ်ထောင်သည်ချင်းမို့ အကို့ကိုရော အကို့အမျိုးသမီးကိုပါ ကိုယ်ချင်းစာသည်။ သူလဲယောက်ကျားနှင့်ခွဲနေရလို့ ညဖက် တွေမှာ အထိအတွေ့ကို သတိရမိသည်။ သူတို့လဲဒီလိုနေမှာပဲဟု တွေးမိရင်း အကို့ကို သနားမိသည်။

အကို့ရဲ့ဂရုစိုက်မှု ကြင်နာမှု အလေးပေးမှုတွေကြောင့် အခန်းဖော်အမ နှင့်သူ့ရဲ့ အလုပ်ဖော်တွေက သူ့ကို အားကျနေကြသည်။ သူ့ရဲ့အကိုဟုသာ သိထားပြီး ဒီလိုအကိုတယောက်ရှိတာ ကံကောင်းသည်ဟု ပြောကြသည်။ အကိုကလဲ တကယ့်ကို အကိုရင်းလိုပင်။ ဖြူဖြူစင်စင်နှင့် ပင်။ သူ့အပေါ်မရိုးသားမှု တစ်စုံတရာမပြ။

ဒါကြောင့်လဲ သူလေးစားခင်မင်ကာနေရင်း တဖြည်းဖြည်းနှင့် အကို့ကို ကြာလာတော့ စိတ်ယိုင်လာမိသည်။သိသိချင်းသူမနှုတ်နိုင်။ အကိုက သူ့ဆီနေတိုင်းလာနေရာ သူကလဲမတွေ့ပဲမနေနိုင်။ အကို့ရဲ့ ကြင်နာမှုတွေကို သာယာမိနေသည်။ ဒီနေ့လဲ သူ့ယောက်ကျားဆီ နောက်ထပ်တစ်လခွဲခန့် နေရမည်ဟု ပြောကြောင်းပြောပြရာ စကားများရန်ဖြစ်ရသည်။ တစ်ခါမှ လင်မယားသက်တမ်း ငါးနှစ်ကျော်အတွင်းရန်မဖြစ်ဘူးလို့လဲ သူဝမ်းနည်းရသည်။ ဒါကြောင့်သူအကို့ကို ရင်ဖွင့်ချင်လို့ဖုန်းဆက် လိုက်သည်။

ငိုသံပါသွားလို့ အကိုလဲ စိတ်ပူကာလာခေါ်သည်။ ညနေအပြင်ထွက်ခါ နီး ယောက်ကျားဆီဖုန်းဆက်တော့ မကိုင်ပဲ ချချပစ်သည်။ သူလဲစိတ်ဆိုးဝမ်းနည်းသဖြင့် မျက်နှာမကောင်းရာ အကိုက ဘာမှမမေး။ထမင်းဆိုင်သို့ခေါ်လာကာ သူ့ကို ထမင်းမှာ ပေးသည်။ သူကတော့ဘီယာမှာသဖြင့် သူလဲ စိတ်ညစ်ညစ်နှင့်ဘီယာသောက်မယ်ဟု ပြောရာ အကိုလဲအံ့သြသွားပေမယ့် ဘာမှတော့မပြော။ သူ့ကိုပျော်ရွှင်စေရန်အမျိုးမျိုး ရီစရာတွေပြောပြရင်း သူ့ကိုစိတ်ပြေအောင် လုပ်ပေးသည်။ ပြီးမှမေးလို့ ပြောနေတုန်း သူ့ယောက်ကျားက ဖုန်းဆက်ပြီး ပြသာနာရှာပြန်ရာ သူလဲ ခေါင်းကိုက်နေ လို့ဆေးသောက်ပြီး အိပ်တော့မယ် ပြောပြီ းဖုန်းချလိုက်သည်။

အကို့ ဆီဖုန်းဆက်ပြီးသူ့ကို ဂရုစိုက်ပေးဖို့ပြောသည်ဟု အကိုကပြောသည်။ သူလဲစိတ်ညစ်ဝမ်းနည်းပြီ ဘီယာကို အတော် သောက်လိုက်မိသည်။ ထမင်းကို သိပ်မစား။ အကိုလဲပိုက်ဆံရှင်းပြီးသူ့ကို လူရှင်းတဲ့နေရာခေါ်လာပြီးရင်ဖွင့်ဖို့နဲ့အားရပါးရငိုဖို့ပြောသည်။ သူလဲငိုချင်ရက်လက်တို့မို့ အားရပါးရငိုပြီး အကို့ကိုပြောပြလိုက်သည်။ အကိုကနှစ်သိမ့်အားပေးသဖြင့် ပိုငိုမိသည်။ ရင်ထဲပေါ့သွားတော့ အငိုရပ်သွားရာ အကိုကမျက်ရည်သုတ်ပေးသဖြင့် သူ့ရင်ထဲ ကြည်နူးရင်ခုန်မိသွားပြီး အကို သူ့ကို လာနမ်းတဲ့အခါ သူ့စိတ်တွေဘာတွေ ဖြစ်သွားသည်မသိ။

အကိုခေါ်ရာ လိုက်လာခဲ့မိသည်။ အခန်းဖော်အမကို ပြန်မအိပ်တော့ဟု ပြောရာ ယောက်ကျား ရောက်နေလို့လားမေးသဖြင့် သူလဲ ဟုတ်တယ်လို့ ဖြေလိုက်သည်။ အကို့အခန်း ရောက်တော့ အကို့ရဲ့ကြင်နာယုယမှု အထိအတွေ့တွေက သူ့ကို သာယာစေမိသည်။ အကို့ရဲ့ ကျွမ်းကျင်မှုကြောင့် သူမ မေ့လောက်ပြီရှိတဲ့ တက်ကြွမှုတွေ အရသာတွေ ကို ရစေသည်။ သူမ အကို့ရဲ့ နိုယဆွမှုတွေအောက်မှာ အကြိမ်ကြိမ် ကျရှူံးခဲ့ရသည်။

ဘယ်ယောက်ကျားမှ မထိတွေ့ဖူးတဲ့သူမ အကို့ရဲ့အောက်မှာ အကို့အလိုကျ ကျေကျေနပ်နပ်နေခဲ့မိသည်။အကောင်းဆုံးတွေရပြီး ငြိမ်သက်သွားတော့မှ ယောက်ကျားနဲ့သားကို သတိရကာ သူမဝမ်းနည်းနောင်တရမိသည်။ အကို့ကိုတော့စိတ်မဆိုးမိ။ သူမရဲ့အပြစ်လဲပါသည်ကိုး။ သူမ ဆုံးဖြတ်ချက်ချလိုက်သည်။ နောက်ထပ်မမှားအောင်နေမယ်ဟု။ အကိုက သူမကို နည်းမျိုးစုံနှင့် နှစ်သိမ့်သည်။ အကို့ရဲ့စကားလုံးတွေအောက်မှာနစ်မျောသွားပြီး အကို့ရဲ့ အနမ်းတွေအောက်မှာပင် ထပ်မံပြီးသူမကျရှုံးရပြန်သည်။ သူမရဲ့ခိုင်မာတဲ့ဆုံး ဖြတ်ချက်သည်လဲ လေထဲမှာလွင့်သွားသည်။

အကိုက အတော်ကျွမ်းကျင်သည်။ သူမယောက်ကျား မသိတဲ့ မလုပ်တဲ့ သူမရဲ့ကာမခလုတ်တွေကို တစ်ခုခြင်းစိတ်ရှည်ရှည်နှင့်ဖွင့်ကာ သူမကို အရှက်ကုန်စေသည်။ အကို့ရဲ့ ကြီးမားတဲ့ လိင်တံက သူမအထဲမှာပြည့်ကျပ် နေကာ သူမကို အရသာအပြည့်ပေးသည်။

သူမယောက်ကျားက သာမန်လောက်ရှိပေမယ့် အကိုက သူကြည့်ခဲ့ဖူးတဲ့ကားတွေထဲ ကလို ကြီးမားတုတ်ခိုင်ရှည်သည်။ အချက်ပေါင်းများစွာ ဆောင့်သည့်တိုင် သူထိန်းနိုင်သည်။ သူမသုံးကြိမ်ပြီးပေမယ့် အကိုက တစ်ခါသာပြီးသည်။ ပြီးတာမှနာရီဝက်မရှိသေး။ ထပ်ပြီးထန်လာပြန်လို့အံ့သြရသည်။ သူမယောက်ကျား တစ်ခါမှမထိဘူးတဲ့ စအိုကို အကိုက ကျွမ်းကျင်စွာကလိလို့ သူမနာကျင်မိပေမယ့် ခဏပင်။ ကောင်းမွန်မှုကပါလာသောကြောင့် သူမမငြင်းနိုင်ပေ။

အရှေ့ကောအနောက်ရော ကလိနေမှုကြောင့် သူမစိတ်တွေအရမ်းကြွ လာကာ အကိုက သူ့လီးကိုစုပ်ခိုင်းလို သူလဲ စိတ်လိုလက်ရ စုပ်ပေးလိုက်သည်၊ သူ့ယောက်ကျားကို စုပ်ပေးတုန်းက အနံ့နည်းနည်းရှိပြီး ပါးစပ်ထဲတွင်သိပ်မကြီး။ အကိုက သန့်ရှင်းမှုအမြဲလုပ်သည်ထင်သည်။ အနံ့အသက်မရှိ ။ ပါးစပ်ထဲတွင်ပြည့်ကာ ကြီးမားနေသည်။ သူမလဲ ထိပ်ကိုလျှာနှင့် လျက်ပေးလိုက်တော့ အကို ကော့တက် သွားကာ ပါးစပ်က တအင်းအင်းအော်သံ ကြားလို့ သဘောကျကာသူတက်သမျှ လုပ်ပေးတော့ အကိုလဲ သဘောအကျကြီးကျ နေသည်။

ပြီးတော့ သူမကိုမွေ့ရာပေါ်တွင် ကုန်းခိုင်းရာ ယောက်ကျားနှင့်တုန်းက ကုန်းပေးဖူး လို့ရှက်မနေတော့ပဲ အကို့အလို ကျကုန်းပေးရာ အကိုက လက်ကိုမွေ့ရာပေါ် တွင် တံတောင်ဆစ်ကို အားပြုခိုင်းပြီး ခန္ဓာကိုယ်အပေါ်ပိုင်းကိုဝပ်ခိုင်းကာ ခါးကိုခွက်ပြီးတင်ကို စွင့်နေအောင်ထားလိုက်သည်။

ခြေထောက်တွေကိုချဲလိုက်ပြီး နောက်ကနေ ဖင်ကိုဖြဲကာ စအိုပေါ်သို့ တံတွေးထွေးချလိုက်လို့ သူ ရင်ထဲလှိုက်ခနဲဖြစ်သွားသည်။ ပြီးတော့အဖုတ်ထဲသို့ကလိလိုက်ပြီး စအိုဝကိုလက်နှင့်ဖိကာထည့်လိုက်တော့ အရည်တွေနှင့်လျောခနဲ့ဝင်သွားရာ သူမလဲ ကောင်းသွားရသည်။ ဖင်ကို အစွမ်းကုန်ကစွင့်ထားလိုက်သည်။ အကိုက လီးကို အဖုတ်ဝမှာတေ့ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်းထည့်လိုက်လို့ သူအရမ်းကို ကောင်းနေရသည်။

ဖြည်းဖြည်းချင်းဆောင့်နေလို့ သူခံနိုင်လာပြီး ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်စေချင်လို့ ဖင်ကိုနောက်ကိုဆောင့်ဆောင့်ပေးလိုက်ရ အကိုက ချက်ချင်းပဲလီးကိုအကုန်ထုတိလိုက်ပြီး အကုန်ဆောင့်ထည့်လိုက်လို့ သူလဲရင်ထဲနင့်နေအောင်ဖြစ်သွားရသည်။

အကိုကခဏရပ်ပြီး အစေ့နဲ့စအိုကို ကလိလိုက်လို့ အကောင်းကြီးကောင်းသွားရပြန်သည်။ ပြီးတော့တောက်လျှောက်သူ့ခါးကိုတင်းတင်းကိုင်ကာ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်တော့သည်။ သူလဲကောင်းလွန်းလို့ပါးစပ်က တအို့အို့တ အားအားနှင့်ညည်းမိသည်။ အကိုက ကောင်းလားလိုးတာကောင်းလားမေးလို့ သူလဲ အကို့အလိုကျအကိုလိုးတာ အရမ်းကောင်းတာပဲလို့ဖြေလိုက်သည်။

သူမဘဝမှာတစ်ခါမှမထွက်ဖူးတဲ့ စကားတွေအကိုနဲ့တွေ့မှ ထွက်သွားရသည်။ သဘောလဲကျသွားလို့ ဆက်ပြီးထွက်နေတော့တယ်။ အကိုကတော့ ဖင်တွေကို ခပ်ဆက် ဆက်ရိုက်ရိုက်ပြီး လိုးနေတော့ စပ်လဲစပ် ကောင်းလဲကောင်းနဲ့မို့ ဆက်ပြီးရိုက်စေချင်လို့ ရိုက်ပါ နာနာရိုက်ပြီးနာနာလေးလိုးပေးပါလို့ မရှက်တော့ဘူးပြောတော့အကိုလဲသဘောတွေကျပြီးရိုက်လိုက်ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်လိုက်နဲ့တဖြည်းဖြည်းနဲ့ကြမ်းရာကေ ရမ်းလာတဲ့အထိသူ့ကိုတရစပ်ဆောင့်နေ တော့သည်။

သူမလဲ နောက်ထပ်တခါပြီးခါနီး ဖြစ်လာတော့ အရမ်းကိုကောင်းလွန်း နေလို့ပါးစပ်ကနေ မညှာတမ်းလုပ်ပါလို့ ပြောမိပြန်သည် ။ အကိုလဲမနားတမ်း ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေရင်း သူမလဲပြီးသွား သလို အကိုလဲ ပြီးသွားကာ သူမအဖုတ်ထဲမှာ ပူခနဲဖြစ်သွားသည်ပြီးတော့ သူမလဲ တကိုယ်လုံးအားအင်တွေကုန်သွားသလို အရုပ်ကြိုးပျက်မွေ့ရာပေါ်လဲကျသွားတယ်။ အကိုလဲ ထပ်လျက်သား သူမအပေါ်မှာမှိန်းနေတယ်။ အကို့ကိုချီးကျူးမိသည်။ တရစပ်မနားတမ်းဆောင့်နိုင်တာကို။ အမှန်တိုင်းဝန်ခံရရင် အကိုရဲ့ လိုးချက်တွေကို အရမ်းကိုကြိုက်မိသွားပြီး စွဲသွားမိပြီဆိုတာ။

အကိုလဲသူ့ကို ကောင်းလားလို့ မေးတော ရှက်ပြုံးလေးနဲ့အရမ်းကောင်းတာပဲ အကိုရယ် အကိုရော ကောင်းလားလို့မေးတော့ သန်းသန်းရဲ့အဖုတ်လေးက လိုးလို့အရမ်းကောင်းတာပဲတဲ့။ ခဏကြာတော ရေချိုးခန်းထဲ သန့်ရှင်းရေးဝင်လုပ်တော့အကိုက လိုက်လာပြီးသူလုပ်ပေးမယ်ဆိုပြီး အတင်းဆေးပေးနေလို သူမလဲ အကို့ကိုပြန်ပြီးဆေးပေးတော့ လီးက ပြန်မတ်လာတော့ လန့်တောင်သွားတယ်။

သူမလဲအဖုတ်က ကျိန်းနေပြီ၊အကိုက စုပ်ပေးပါလားပြောတော့ လိုလိုချင်ချင်ပဲ ထိုင်ချလိုက်ပြီး လီးကို စုပ်ပေးလိုက်သည်။ အကိုကသူ့ခေါင်းတွေကိုင်ပြီးညှောင့်လိုး လိုးနေတယ်။ ပြီးတော့ facebook မှာ တင်သလိုနှုတ်ခမ်းကို စူထော်ခိုင်းပြီးစူတူတူနှုတ်ခမ်းကြားထဲအဖုတ်ကိုလိုးသလို လိုးနေသည်။ အတော်လေးကြာတော့ အကိုပြီးခါနီးတော့ အပြင်ထုတ်မလို့ သူလဲ ညစ်ချင်တာနဲ့အထုတ်မခံပဲ အားနဲ့စုပ်လိုက်တော့ အကိုကော့စင်းသွားပြီးပါးစပ်ထဲမှာ ပြီးသွားတယ်။

အကိုလဲအားနာလို့သူမကို တောင်းပန်ပေမယ့် အကို့အရည်တွေကို မြိုချလိုက်တော့အကိုက သူမကို ကြင်နာစွာနမ်းပြီးပွေ့ချီလာကာ မွေ့ရာပေါ်အသာတင်လိုက်ကာ အဝတ်တွေကို ဝတ်ပေးလိုက်သည်။ နှစ်ယောက်သားပင်ပန်းနွမ်းနယ်သွားလို့ တစ်ယောက်နဲ့ဖက်ပြီးအိပ်ပျော်သွားကြသည်။ မနက်သုံးနာရီကျော်တော့နိုးလာကြပြီး တစ်ခါလိုးကြပြန်သည်။ သန်းသန်းလဲ မရှက်တော့ပေ။

သန့်စင်အလိုကျ တစ်တစ်ခွခွပြောရဲလာသည်။ လိုးပြီးတော့ ပြန်အိပ်ကြသည်။ မနက်ကိုးနာရီထိုးမှနိုးလာသည်။ မျက်နှာသစ် မနက်စာကိုအကိုက အပြင်ထွက်ဝယ်ကာ အတူစားကြသည်။ ညားကာစလင်မယားတွေလိုပင်။ စားပြီးတစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်ဖက်ကာ စကားပြောကြသည်။ ပြီးတော့ တစ်ချီထပ်လိုးကြသည်။ ဒီတစ်ခါတော့နှစ်ယောက်သား အချိန်ယူကာ လိုးကြသည်။ နည်းမျိုးစုံ လုပ်ကြသည်။

သန့်စင်က သူ့ရဲ့လက်စွဲတော် ငုံးဥပုံစံ ဘိုင်ဘရေတာနဲ့ သူမကို မိတ်ဆက်ပေးတော့ ကော့ပြန်လန်သွားရသည်။ ပြီး ဂေါ်လီပါ ကွန်ဒုံးကို စွပ်ပြီး သန်းသန်းကိုလိုးရာ သန်းသန်းခမျာ မျက်ဖြူလန်မတက်ကောင်းသွားရသည်။

သန့်စင်ကတစ်ချီပြီးပေမယ့်သန်းသန်းက နှစ်ချီပြီးသွားရသည်။ လူလဲ ဘယ်လိုမှမခံနိုင်တော့။ ဒူးတွေလဲချောင်ကာ မျက်ကွင်းတွေလဲ ချိုင့်သွားသည်။ သူမ အလုပ်ထဲကို ဘယ်လိုပြန်ရမှာလဲဟု ရန်တွေ့တော့ သန့်စင်က ရီနေလိုက်သည်။ ညနေမိုးချုပ်တော့ သန်းသန်းကို အလုပ်ထဲသို့ကားနဲ့ လိုက်ပို့်လိုက်သည်။

ညရောက်တော့ သန်းသန်းက သူ့ဆီဖုန်းဆက်သည်။ အခန်းဖော်အမက သူ့ကိုအရမ်း စသည်တဲ့။ယောက်ကျားက ဘယ်လောက်တောင် သောင်းကျန်းလဲမသိ။ မျက်တွင်းတွေကော နားထင်နာရင်းတွေပါချိုင့်လာတယ်ဟု စသည်တဲ့ ။ အဲ့ဒါအကို့ကြောင့် ဟင့် သူများကို ပြန်လျော်ပေးလို့ ချွဲသည်။ သန့်စင်လဲ အာဘွားပေးမယ်ဟု ပြန်ချော့လိုက်သည်။

နှစ်ယောက်သာ သမီးရည်းစားတွေလိုပင်။ နောက်ရက်ညနေတွင် သန်းသန်းဆီသွားကာ ထမင်းထွက်စားကြသည်။ အခန်းဖော်ကိုပါခေါ်ခဲ့ခိုင်းကာ ထမင်းကျွေးလိုက်သည်။ သန်းသန်းအခန်း ဖော် သူ့ကို တိုင်သည်။ ပြန်မအိပ်ဟု။ သူကလဲမသိချင်ယောင်ဆောင်ကာ ဟုတ်လား ဘာလို့လဲဟု မေးရာ ယောက်ကျားရောက်လာလို့ပြောသဖြင့် သူလဲ ရှက်ချင်ယောင်ဆောင်ကာ ငါ့ကိုမပြောဘူးဟု ပြန်ပြောလိုက်ရာ သဘောတွေကျပြီးရီနေကြသည်။ သန်းသန်းကဘယ်သူမှ မသိအောင် မျက်စောင်းထိုးလိုက်သည်။

စားသောက်ရင်းစကား ဟိုပြောဒီပြောနှင့် အတော်လေးကြာတော့ သူတို့ကို ပြန်ပို့ကာ သူလဲ ပြန်လာလိုက်သည်။ ညဖက်တွင် အွန်းလိုင်းပေါ်ကနေ စကားပြောဖြစ်ကြ သည်သန်းသန်းရဲ့ နားရက်ရောက်သည့်အခါတွင်မနက်ပိုင်းတွင် သွားခေါ်ကာ သူ့အခန်းထဲ တွင် တနေကုန် လိုးကြသည် ။ ညနေမိုးချုပ် မှ ပြန်ပို့ပေးသည်။

သန်းသန်းလဲသန့်စင်ရဲ့ သင်ပြမှုတွေကြောင့်နည်းမျိုးစုံ အလိုးခံတက်လာကာ ပုလွေကောင်းကောင်းတက်လာ သည်။ သန့်စင်ကတော့ပြောသည်။ သန်းသန်းကို ဘယ်သူမှမလုပ်ရသေးတဲ့ ဖင်ကို လုပ်ချင်တယ် ဟု။ သန်းသန်းကတော့ ကြောက်တာလဲပါသည်။ ငြင်းသည်မို့သန့်စင် အတင်းတော့မလုပ်။

သန်းသန်းမှာ ခံလဲခံကြည့်ချင်သည်။ သန့်စင်ရဲ့ လီးကြီးကိုကြောက်တာလဲပါမည်။ ဒီလိုနဲ့ သူတို့နှစ်ယောက် သန်းသန်းရဲ့နားရက်တိုင်း ချိန်းပြီးလိုးဖြစ်ကြရင်း သန်းသန်းပြောင်းဖို့အတွက်  ရက်သို့ ရောက်လာခဲ့တော့သည်။ နောက်လေးရက်နေလျှင် ပြန်ရတော့မည်။ သန်းသန်းပျော်လဲ ပျော် အကိုနဲ့လဲ မခွဲချင်။

အကို့ကို သူစွဲနေမိပြီ။ အကိုကတော့ သူတို့တွေက အိပ်မက်ပမာလိုပဲ သဘောထားဖို့။ လက်တွေ့ဘဝကို အလေးထားဖို့လိုကြောင်းပြောသည်။ မှန်သည်မို့ သူမလဲ မငြင်းသာ။ အကို့ကို အနိုင်ယူချင်လို့ လျှောက်သာပြောရသည် မှန်သည်။ သူမပြန်ခင် အကိုက တွေ့ချင်တယ်လို့ တောင်းဆိုတော့ သူမလဲ အဝတ်အစားအပိုယူကာ အကို့ကိုလာခေါ်ခိုင်းလိုက်သည်။ အခန်းဖော်နှင့် သူနဲ့ခင်သူတွေကတော့ မနက်က ပြန်သွားကြပြီ။

သူသာကျန်နေသည်။ လစာမထုတ်ရသေးလို့။ အကိုက လာခေါ်မှာမို့ ရေချိုးဖီးလိမ်းပြင်ဆင်ကာ အဝတ်အစားဝတ် အပီအလှပြင်နေလိုက်သည်။ အဖြူပေါ် အနက်လုံးလေးတွေပါသော ရေခဲသား အစကို ကိုယ်ပေါ်မှာ ဝတ်လိုက်တော့ သူမရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်နှင့်ကပ်ကာ တင်နှင့်ရင်တို့က အရှိတိုင်းပေါ်လာသည်။ အကိုကပြောသည်။

ကလေးမွေးပြီးမှ ပိုလှလာသည်တဲ့။ အကို လာခေါ်တော့ ကားပေါ်တက်ကာ  အကိုက စားသောက်စရာများကို ဝယ်ပြီး အကို့်အခန်းကို မောင်းလာလိုက်သည်။ အခန်းထဲသို့ ရောက်သည်နှင့်အကိုက ကဲပါတော့သည်။

သူမလဲသူမပင် အကိုနဲ့တွေ့ရင် စိတ်တွေက အလိုလိုကြွလာရသည်။ အကိုက ဒီနေ့မှာ အရမ်းကြမ်းသည်။ဆောင့်ချက်တိုင်းက အရိုင်းဆန်သည်။ သူမနာကျင်ပေမယ့် အရမ်းကောင်းသည်။ ပထမအချီမှာတင် သူမ အတော်လေးပြိုင်းသွားသည်။ ဒုတိယအချီစဖို့ အတော်အားမွေးလိုက်ရသည်။ အကိုက ဒုတိယအချီမှာတော့ အတော့်ကို နူးညံ့သည်။ စိတ်ရှည်စွာသူမ လမ်းဆုံးရောက်အောင် လုပ်ပေးသည်။

တနေကုန်နဲ့ တညလုံးနှစ်ယောက်သား အဝတ်အစား မကပ်သလောက်ပင်။ အခန်းထဲတွင် လိုးသံ တဖတ်ဖတ်မည်သံ သူမရဲ့ ညည်းညူသံတွေနဲ့ ဖုံးလွှမ်းနေသည်။ အကိုက သူမကိုပြန်သွားလို့ တခါလောက် အခွင့်အရေးနောက်တခါရခဲ့ရင် ဖင်ချချင်တယ် ခွင့်ပြုဖို့ပြောရာ သူမလဲ အရမ်းကို စမ်းချင်နေသဖြင့်ခေါင်းညိမ့်မိလိုက်သည်။

အခုတော့ အဖုတ်ထဲကိုသာ အားရအောင် လုပ်ပေးဖို့ပြောလိုက်သည်။ သူတို့နှစ်ဦး အကြိမ်ကြိမ် လိုးခဲ့ကြပြီး နောက် သူမကိုပြန်လိုက်ပို့သည်။ ညဖက်တွင် ဖုန်းပြောနေရင်းဖုန်းထဲမှာ အကိုက ပါးစပ်နှင့်လိုးသည်။ သူမလဲ တစ်ခါမှမ လုပ်စဖူး ကိုယ့်ဟာကို ကလိရင်း ပြီးသွားခဲ့သည်။ မနက်ကျတော့ အကိုက သူ့စက်ရုံက ကားနဲ့ သူမကို မန္တလေးသို့ လိုက်ပို့ခိုင်းသည်။

ပြန်ခါနီးလာနှုတ်ဆက်ပေမယ့် လိုက်တော့ မလိုက်။ မျက်နှာမကောင်းတဲ့ အကို့ကို မြင်တော့ သူမလဲ ငိုချင်မိသည်။ စိတ်ထဲမှာ လွမ်းသလိုလိုဟာသလိုလိုနဲ့ ရင်ထဲမှာ နင့်နေသည်။ မန္တလေးသို့ ပြန်ရောက်တော့ လင်နဲ့သားကိုတွေ့ပြီးအကို့ကို မေ့သွားသည်။

ဖြစ်သင့်သည်ပင်။ ညရောက်တော့ လင်မယားနှစ်ယောက် လုပ်ကြတော့ အတော်လေး ကျေနပ်မိသည်ပင်။အကိုနဲ့ကလောက်တော့ မကောင်းပေမယ့် ချစ်ရတဲ့လင်သားနဲ့မို့ ကျေနပ်သည်။ လုပ်နေရင်း အကို့ရဲ့ ဆောင့်ချက်ကို သတိရမိတာတော့ သူမ မလွန်ဘူးလို့ ထင်သည်။ အကိုက သူမ မန္တလေးပြန်ရောက်တဲ့အချိန်ကစပြီး ဖုန်းသိပ်မဆက်တော့ ။

တခါတခါလိုင်းပေါ်တွင်သာ နှုတ်ဆက်တက်သည်။ မန္တလေးပြန်ရောက်ပြီး သုံးလလောက်ကြာတော့ အကိုသူမဆီဖုန်းဆက်လာသည်။ အရမ်းတွေ့ချင်တယ်ဟု။ သူမလဲတွေ့ချင်သွားမိသည်။ အခြေအနေမပေး။ ပေးတာနဲ့ပြောမည်လို့ပြောလိုက်သည်။

သန့်စင်လဲ သန်းသန်းပြန်သွားသည့် နောက်ပိုင်း အလုပ်တွေအတော်ရှုပ်သည်။ ရုံးချုပ်သို့ ခဏခဏသွားပြီးအစည်းအဝေးတက်ရသည်။ မိန်းမနဲ့ သမီးကိုတွေ့ရလို့ ဝမ်းသာမိသည်။

သန်းသန်းကိုလဲ သတိမရတော့။ တခါတခ လိုင်းပေါ်မှာတွေ့ရင်တော့ စကားပြောဖြစ်သည်။ သန်းသန်းလဲသူ့လို့ပဲနေမည်။ သူလင်သူ့သားနဲ့မို့ သူ့ကိုသတိရချင်မှရပေမည်။ လေ့လာရေးဆိုပြီး ဂျပန်သို့တစ်ခေါက် တရုတ်သို့တစ်ခေါက်ဒီကြားထဲ ရောက်လိုက်သည်။

တရုတ်ကနေပြန်လာပြီး သူ့ မူလတာဝန်တွေပြန်ထမ်းဆောင်ရန် လူကြီးက ပြောလို့ ပြန်လာရသည်။ မိန်းမနဲ့သမီးကိုထားခဲ့ရပြန်သည်။ သူကွယ်ရာမှာ ဖောက်ပြန်နေပေမယ့် သူမိန်းမအပါအဝင် မည်သူမှမသိအောင် သိုသိပ်စွာနေသည်။ ဇယားအငြိမခံ။ သူဖောက်ပြန်သလို မိန်းမကိုလဲ သဝန်မတိုပါ။

သို့ပေမယ့် မိန်းမနဲ့သမီးက မိဘတွေနှင့်အတူနေပြီး သူ့ရုံးမှာပင်လုပ်လို့ အရာရာစိတ်ချရသလို မိန်းမကိုလဲ စိတ်ချသည်။ သူက လိင်ဆက်ဆံသည့်အခါတိုင်း ကြမ်းတမ်းစွာလုပ်ချင်သည်။ မိန်းမက လက်မခံ။ သူဖင်ကိုလုပ်ရတာကိုကြိုက်သည်။ မိန်းမက လုံးဝမပေး။ မရမက တောင်းလွန်းလို့ တခါသူ့ကိုလိုက်လျောခဲ့သည်။ သူတစ်လလောက်အတူ အိပ်ခွင့်မရတော့။ နောက်ပိုင်း သူလက်လျော့လိုက်သည်။

အရမ်းကြမ်းတာကိုလဲ မနှစ်သက်။ ဒါကြောင့် သူ့ရဲ့ထုံးစံ သူ့ဆက်ဆံဖော်တိုင်းရဲ့ အလိုကိုဖြည့်တက်သူမို့ သူချစ်ရတဲ့သူ့မိန်းမကို ညင်ညင်သာသာဆက်ဆံလိုက် တခါတလေ ကြမ်းလိုက်နဲ့ အမြဲတမ်းဆက်ဆံဖြစ်သည်။

သူပြန်ရောက်တော့ ကွန်ပျူတာထဲမှ ဗွီဒီယိုဖိုင် တွေကြည့်ရင်း သန်းသန်းနှင့် လိုးခဲ့သည်ကို ခိုးရိုက်ခဲ့တဲ့ ဗွီဒီယိုဖိုင်ကိုကြည့်ရင်း သန်းသန်းကို လုပ်ချင်စိတ်ပေါ်လာကာ သန်းသန်းဆီ ဖုန်းဆက်ကာတွေ့ချင်သည် ဟုပြောရာ သန်းသန်းက အခြေအနေပေးရင် ဖုန်းပြန်ဆက်မည်ဟုပြောသည်။

ဒီလိုနဲ့ ဆယ်ရက်ခန့်ကြာတော့ သန်းသန်း သူ့ဆီဖုန်းဆက်လာသည်။ နောက်နှစ်ရက်နေရင် မန္တလေးသို့ ဆင်းလာခဲ့ဖို့နှင် သူ့ယောက်ကျားဖားကန့်သို့ နက်ဖြန်သွားမည်၊ နှစ်ပတ်ခန့်ကြာမည်ဟုပြောသည်။

သန်းသန်းက မုံရွာက သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ဆီ တစ်ရက်နှစ်ရက်အလည်သွားမလို့ဟု ပြောရာ ခွင့်ပြုကြောင်းတစ်ခါမှဒီလိုမပြောဖူးလို့ သူ့ကို အထူးအထွေ မမေးကြောင်း သားကိုတော့ သူ့ဘိုးအေဘွားအေအဒေါ်တို့နဲ့ ထားမှာမို့ သူထွက်လာလို့ရကြောင်း ပြောသည်။

သူက သန်းသန်းကို ဒီတစ်ခါ ဖင်ကိုလုပ်မယ်ဟုပြောရာ သန်းသန်းက အကိုကလဲကွာ မသိဘူးဟု ရှက်ရမ်းရမ်းပြီး ဖုန်းချသွားသည်။ သူလဲ နှစ်ရက်ခန့် မန္တလေးသို့ သွားမည်မို့ သူမရှိရင် ပြသာနာမဖြစ်စေရန်ကြိုတင်စီစဉ်စရာတွေစီစဉ်ရသည်။ အလုပ်တွေကိုဖြတ်စရာရှိတာတွေဖြတ် သတင်းပို့စရာရှိတာတွေပို့ကာ၊ မန္တလေးဆင်းရမည့်ရက်တွင် မနက်အစောကြီးကားမောင်းကာ လာခဲ့လိုက်သည်။

မနက်ကိုးနာရီလောက်ရောက်သော် သူတည်းနေကျ ဟိုတယ်တွင် အခန်းတခန်းယူလိုက်ပြီး အသင့်ယူလာသည့် ကင်မရာတွေကို မြင်ကွင်းကောင်းသည့်နေရာတွင်တပ်ကာ ကွန်ပျူတာနဲ့ ချိတ်လိုက်ပြီး ကြည့်ရာ အတော်ကောင်းလွန်းနေသည်။ သူလဲ ရေချိုး အဝတ်လဲကာ သန်းသန်းဆီဖုန်းဆက်လိုက်သည်။

သူဟိုတယ်ရောက်ပြီလို့။ သန်းသန်းလဲ ရေချိုးအဝတ်လဲ ပြီး ရင်ထွက်လာခဲ့ကာ ကားဂိတ်သို့ လာကြိုဖို့ပြောသည်။ သူလဲ လိင်အားတိုးဆေးကို သောက်ပြီးလီးကို ဆေးလိမ်းကာ သန်းသန်းဖုန်းဆက်မည့်အချိန်ကိုစောင့်နေလိုက်သည်။ သူသုံးသည့် ဆေးတွေက မြန်မာတိုင်းရင်းဆေးများသည်။

သန်းသန်းက မုံရွာကားဂိတ်ရောက်တော့ သူ့ဆီဖုန်းဆက်လာသည်။ သူလဲ ကားယူကာကားဂိတ်သို့ ထွက်လာပြီးသန်းသန်းကို ဟိုတယ်သို့ခေါ်လာခဲ့သည်။ သန်းသန်းက ရင်စေ့အင်္ကျီအပြာ ဖျော့ဖျော့အပျော့းသားလက်စကလေးဝတ်ထားပြီး ထမိန်စကပ်အပြာနုနုအပျော့သားကို အထက်အောက် ဝမ်းဆက်ဝတ်ထားသည်။ခေါင်းကိုလျှော်လာခဲ့သည် ထင်သည်။

လမ်းလျှောက်တိုင်း ဂုတ်သားကျော်ကျော်ဆံပင် နီညိုရောင်လေးက ပျော့ပျော့အိအိနဲ့ဝဲဝဲသွားပြီး လမ်းလျှောက်တိုင်းပျော့အိအိ ထမိန်စကပ်အောက်က တင်သားများက စည်းချက်နဲ့အညီလှုပ်ရှားသွားသည်။ ကိုယ်လုံးနဲကပ်နေတာမို့အတွင်းခံ ဘောင်းဘီအရာနှစ်ဖက်က အသည်းယားစရာ။ သန်းသန်းရဲ့ကိုယ်ကလွင့်ပျံလာတဲ့ ရေမွှေးအနံ့က၊ ယိမ်းနွဲ့နေတဲ့ဆံပင် စည်းချက်နှင့်အညီလှုပ်ရှားနေတဲ့ တင်သားတွေက သူ့စိတ်ကို ထကြွစေသည်။သူသန်းသန်းရဲ့ ဖင်ကို ဒီနေ့ရအောင်လိုးတော့မယ်ဟု ဆုံးဖြတ်ချက်ချလိုက်သည်။

အတွေးနှင့် စိတ်တွေကပိုကြွလာကာ အောက်က ငယ်ပါကြီးက ထလာသည်။ ဟိုတယ်အခန်းသို့ ရောက်တာနဲ့ အဲကွန်းကို အဆုံးထိဖွင့်ကာ ကင်မရာတွေကို သန်းသန်း အဝတ်ထည့်လာတဲ့အိတ်ကို စါးပွဲပေါ်တင်နေတုန်း မသိအောင် ဖွင့်လိုက်သည်။ သန်းသန်း သူ့ဖက်လှည့်လာတော့ သန်းသန်းရဲ့ကိုယ်လုံးကို ရင်ခွင်ထဲသို့ဆွဲဖက်လိုက်သည်။

" လွမ်းလိုက်တာ သန်းသန်းရယ်"

" ညီမလဲ အတူတူပါပဲ အကိုရယ်"

သူသန်းသန်းရဲ့ပါးကိုအသာနမ်းလိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းတွေကို စုပ်ကာနမ်းလိုက်သည်။ လျှာကို ပါးစပ်အတွင်းသို့ထည့်ကာ လျှာခြင်းကစားနေရင်း လက်တွေက သန်းသန်းရဲ့ တင်ပါးလုံးလုံးကျစ်ကျစ်လေးကို ပွတ်သပ်ကိုင်တွယ်လိုက်သည်။ အတွင်းခံရာလေးတွေကို စမ်းမိပြီး ဘောင်းဘီမျှော့ကြို့ကို ဆွဲလိုက်လွှတ်လိုက်လုပ်ရာ သားရေကြိုးက တင်ပါးသို့ တဖတ်ဖတ် နှင့်မြည်နေသည်။

ကစ်ဆင်တော်တော်ကြာဆွဲနေပြီးတော့ သန်းသန်းက နှုတ်ခမ်းခြင်းခွာလိုက်ကာ

" အကို့ကို နမ်းပေးချင်တယ်"

ပြောပြီး သူ့တီရှပ်ကိုချွတ်လိုက်သည်။ သူ့ရဲ့ရင်ဘတ်တွေကိုနှုတ်ခမ်းနှင့်အသာစုပ်လိုက်ရင်း ဘောင်းဘီခါးပတ်ကို ချွတ်ကာဘောင်းဘီကို ချွတ်လိုက်သည်။ သူ့ရှိန်းတိန်းတိန်းဖြစ်သွားသည်။ အကြောတွေတောင့်သွားသလိုခံစားလိုက်ရသည်။ ပြီးတော့ သန်းသန်းကဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်ကာ အတွင်းခံကိုပါ ချွတ်လိုက်သဖြင့် သူ့ရဲ့ တင်းမာနေသောလီးကြီးက သန်းသန်းရဲ့မျက်နှာနားတွင်တရမ်းရမ်း။

" ခိခိ အရမ်းသန်တာပဲ။ ဟင့် သူ့လီးကြီးကအမြဲတမ်းတောင်နေတာ။ ပိုပိုကြီးကြီးလာသလိုပဲ။ လွန်ကိုလွန်တယ်။ အဲ့လီးကို မှတ်လောက်အောင် ဆုံးမပစ်မယ်"

ပြောရင်းနဲ့လီးကိုကိုင်ကာ ပါးစပ်ထဲသို့ အသာငုံလိုက်ကာ လီးထိပ်ဝကို လျှာနဲ့ အသာကစားလိုက်သည်။

" အား ရှီးးးးးကောင်းလိုက်တာ သန်းသန်းရာ"

သူ ဒီတစ်ခါ အတော် ကော့သွားရသည်။ သန်းသန်းကအရင်ကထက်ကို ပုလွေကျွမ်းလာသည်။ ဘောနှစ်လုံးကို ညှစ်လိုက် စုပ်လိုက် အတန်ကို လက်နဲ့ထုလိုက် ပါးစပ်နဲ့စုပ်လိုက် လျှာနဲ့ကစားလိုက်လုပ်နေရာ သူ တအင်းအင်းနဲ့ ကောင်းနေသည်။ သန်းသန်းခေါင်းကိုကိုင်ဆံပင်တွေကို လက်နဲ့ဆွဲကာ လီးကို ပါးစပ်ထဲသို့ဆောင့်ဆောင့်ထည့်မိသည်အထိ ကောင်းနေသည်။ တော်တော်ကြာတော့ သူ တော်ခိုင်းလိုက်ရာ သန်းသန်းကမကျေမနပ် ဖြစ်သွားသည်။

" တော်ကြာပြီးသွားလိမ့်မယ်။အကိုက သန်းသန်းဖင်ကို လိုးချင်သေးတာ"

" ဟင့် သူက ဒါပဲ။လူကို ဖင်ပဲ ပြသာနာရှာနေတယ်မပြောချင်ဘူး"

မျက်စောင်းထိုးကာ ချစ်စဖွယ်အမူအရာနဲ့ပြောတော့ သူလဲသန်းသန်းကို ကုတင်ပေါ်သို့ လှဲချလိုက်ကာ ရင်စေ့အင်္ကျီကို ချွတ်လိုက်သည်။ ဘော်လီပန်းရောင်လေးကို ချိတ်တွေပါ တစ်ခါတည်းဖြုတ်ချွတ်လိုက်ပြီး နို့တွေကိုစို့လိုက်သည်။

ပြီး သူ့အိတ်ထဲက ငုံးဥဘိုင်ဗရေတာကိုထုတ်ကာ နိုတွေကိုကလိလိုက်သည်။ သူအချိန်ယူကာ နိုးဆွနေသည်။ ပြီးတော့ ထမိန်စကပ်ဘေးက ဇစ်ကို ဆွဲချလိုက်ပြီး ချွတ်လိုက်ရာ အတွင်းခံပင်တီ ပန်းရောင်လေးက ဂွဆုံတွင် စိုနေသည်။ စီးလာတဲ့ ကြိုးသိုင်းဒေါက်ဖိနပ်ကိုတော့ မချွတ်တော့ ။

အတွင်းခံပေါ်ကနေ အဖုတ်အမြှောင်းလေးတိုင်းလက်ညှိုးနဲ့ ဆွဲချလိုက်ရာ သန်းသန်း ကော့တက်သွားသည်။ အတန်ကြာအဲလိုလုပ်ပြီး ပင်တီကိုချွတ်လိုက်ပြီးပေါင်နှစ်ချောင်းကို ထောင်လိုက်ရာ အဖုတ်က ဟသွားပြီးအရည်တချို့ကျလာကာ ဖင်ကြားထဲသို့စီးသွားသည်။

ဖင်အေါက်တွင် ပုဆိုးကို ခင်းလိုက်ပြီး အစေ့ကို ကလိလိုက်သည်။ တအင်အ့င်းနဲ့ ကော့တက်သွားရပြန်သည်။ ငုံးဥတစ်လုံးနဲ့အစေ့ကို ကလိလိုက်ရင်းလက်ညှိုးလက်ခလယ်နှစ်ချောင်းပူးကာ  အဖုတ်ထဲသို့လက်တွေကိုကွေးပြီးထည့်လိုက်ရာ G sport ကို သွားသွားထိသဖြင့် သန်းသန်းဟန်မဆောင်နိုင်အောင် ကောင်းနေပြီး ပါးစပ်မှလဲ အသံမျိုးစုံညည်းနေသည်။

ဖင်ကို ကော့လိုက်ချလိုက် ပေါင်တွေကို စုလိုက်ကားလိုက် လက်တွေက မွေ့ရာခင်းကိုဆုပ်လိုက် သူ့ရဲလက်မောင်းတွေကို ကိုင်လိုက်နဲ့ ဆောက်တည်ရာမရဖြစ်နေသည်။ အဖုတ်ထဲကို ကလိနေရာအရည်တွေထပ် ထွက်လာပြန်သည် ။ သူလဲဂျယ်လ်ယူကာစအိုဝကို ရွှဲရွှဲသုတ်လိုက်ပြီး ဖင်ပေါက်ထဲသို့ လက်ခလယ်ကိုဖိထည့်လိုက်သည်။

အလည်ခဏခဏ ရောက်ပေမယ့် မရောက်တာကြာလို့လားမသိ ပြန်ကျပ်နေပြီး သန်းသန်းခမျာ နာသွားရသည်။ အော်တော့မအော်သလိုငြင်းလဲမငြင်းပေ။ နို့တွေ ကလိနေသောငုံးဥကိုယူကာ အဖုတ်ထဲသို့ထည့်လိုက်ပြီး လက်တဖက် အစေ့ကိုငုံးဥနှင့်ကလိနေသည်။ လက်တစ်ဖက်က စအိုကို အပေါက်ချဲ့နေသည်။

လက်ခလယ် နေသားကျလာတော့ လက်ညှိုးကိုပါ စစ်ကူခေါ်ပြီးထပ်ထည့်လိုက်ပြန်သည်။ အရည်တွေကဖင်ဝသို့ စီးကျနေပြီး ရွှဲနေလို့ ဒီတစ်ခါသိပ်မနာတော့။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ဖင်ထဲကပါ အရသာပေးလာသည်။သူလဲ စအိုထဲမှလက်ကိုပြန်ထုတ်ကာ သန်းသန်းကို နေရာပြောင်းလိုက်သည်။ လူကို ကုတင်ပေါ်သို့ထားပြီးပက်လက်အနေအထားနဲ့ ခေါင်းကို ကုတင်အောက်ကို လျှောချလိုက်ကာ သူ့လီးကို စုပ်ခိုင်း ပြီးသူက ပြန်ကလိပြန်သည်။

သန်းသန်းမှာ အဖုတ်အစေ့ ဖင်တစ်ခုမှ မအားရအောင် ကလိခံရသဖြင့်ကောင်းလွန်းနေပြီးတစ်ကြိမ်ပြီးသွားရသည်။ ပါးစပ်ဖြင့် သန့်စင်လီးကို စို့ပေးလိုက်ရင်း နို့တွေကို ချေလိုက် ဘောကိုကိုင်လိုက်လုပ်နေသည်။ ကလိတာတွေကြောင့်နောက်တစ်ကြိမ် ထပ်ပြီး စိတ်ပါလာရာ ကျဉ်ခနဲကျဉ်ခနဲဖြစ်လာပြန်သည်။

" အကို ညီမကို လိုးပေးပါတော့ ညီမ မခံနိုင်တော့ဘူးကွာ လိုးပါတော့ဟင့်ဟင့်"

သန်းသန်းမရှက်နိုင်တော့တောင်းဆိုလိုက်သည်။ သန့်စင်လဲ ကလိနေတာ အသာရပ်လိုက်ပြီး ဂေါ်လီပါကွန်ဒုံးကို စွပ်လိုက်ပြီး အဖုတ်ထဲမှကျနေသောအရည်ကို ယူကာ သုတ်လိုက်သည်။ ပြီးကုတင်ပေါ်သို့လှဲချကာ သန်းသန်းကိုအပေါ်မှနေခိုင်းလိုက်သည်။

အဖုတ်ထဲမှ ငုံးဥကို ထုတ်ကာ စအိုထဲထည့်လိုက်ပြီး သန်းသန်းကို နောက်ကျောပေးကာ တက်ခိုင်းလိုက်သည်။သန်းသန်းလဲ အဖုတ်ကို အသာဖြဲကာ လီးကို ကိုင်ပြီးအပေါ်ကနေ ဖြည်းဖြည်းလေးထိုင်ချလိုက်သည်။ အရည်တွေရွှဲနေတာမို့ အဖုတ်ထဲသို့ ချောမွေ့စွာဝင်သွားပေမယ့် လီးကြီးကတော့ ဂေါ်လီတွေနှင့်မို့ အဖုတ်တစ်ခုလုံး တင်းကျပ်ကာပြည့်နေသည်။ ဖြည်းဖြည်းချင်းကြွလိုက်ချလိုက်လုပ်နေရာမှ စိတ်ထန်လာကာ ခပ်သွက်သွက်ဆောင့်လိုက်သည်။

" အ အ အ ဟင့်ဟင့် ဟင့်"

" ဖတ်ဖတ်ဖတ် ဗြွတ် ဗြွတ် ဗြွတ်"

လီးကြီးမှာ အဖုတိထဲသို့ဝင်လိုက် ထွက်လိုက် နှင့် တဗြွတ်ဗြွတ်တဖတ်ဖတ် မြည်နေသည်။ သန်းသန်းမှာ တင်းကျပ်ကောင်းမွန်လှတဲ့အရသာကို အတော်ကြာဝေးနေသည်မို့ အခုလိုပြန်ကြုံရတော့ အားနှင့်မာန်နှင့်ဆောင့်နေသည်။

အတော်ကြာတော့ သန့်စင်က သန်းသန်းကို မျက်နှာချင်းဆိုင်ပြန်လှည့်ခိုင်းလိုက်သည်။ လီးကိုအဖုတ်ထဲမှ မချွတ်စေပဲ လှည့်ခိုင်းလိုက်သဖြင့် သန်းသန်းမှာ အတော်အနေရခက်သွားသည်။ မျက်နှာချင်းဆိုင်ရောက်တော့ သန့်စင်က နို့တွေကိုထကာစို့လိုက်သည်။

ပြီးတော့အောက်ကနေ ဆောင့်ပေးလိုက်ရာ သန်းသန်းကော့ တက်သွားရပြန်ပြီး အားကျမခံ အပေါ်ကနေ မနားတမ်းဆောင့်ချလိုက်သည်။ သန့်စင်က အောက်ကနေ တင်ပါးတွေကို ညှစ်လိုက် နို့တွေကိူ ညှစ်လိုက်လုပ်ပေးနေရာ သန်းသန်းရဲ့စိတ်တွေကို အားပေးနေသလိုပင်။

ဆောင့်ချက်များနှင့်အတူ သန်းသန်းတယောက် ပြီးခါနီးလာသည်။ အဖုတ်က လီးကို ဆွဲညှစ်ညှစ်ပေးကာ ဆောင့်ချက်တွေက ပိုသွက်လာသည်။ ပါးစပ်မှလဲ အတင်းအင်းနှင့်အော်ကာ လက်တွေက နို့တွေကို ညှစ်ထားလိုက်သည်။ သန့်စင်လဲ သန်းသန်းပြီးတော့မည်ဖြစ်သဖြင့် ထထိုင်လိုက်ပြီး သန်းသန်းကို ကုတင်းစောင်းကိုကန့်လန်ဖြတ်လှဲချလိုက်ရာ သန်းသန်းတစ်ယောက် ဇိမ်ပျက်သွားရသဖြင့်

" အာ အကို ဘာလုပ်တာလဲလို့ ညီမပြီးတော့မှာကို ဟင့်ဟင့်"

အားမလိုအားမရဖြစ်ကာ ပြောလိုက်သည်။ သန့်စင်က ပြုံးပြလိုက်ပြီး သန်းသန်းခြေထောက်နှစ်ချောင်းကိုပုခုံးပေါ်တင်လိုက်ကာ တင်ပါးကို ကုတင်အစွန်းထိ ဆွဲလိုက်ပြီး သူ့ကိုယ်လုံးကို နှိမ့်ချလိုက်ကာ နို့နှစ်လုံးကို ညှစ်ကိုင်လိုက်ပြီး တင်ပါးအားနှင့် လီးကိုတစ်ဝက်ကျော်ကျော်ထုတ်ကာ အားနှင့်ဆောင့်ထည့်လိုက်သည်။

" ဟင့် အင့်"

" ဗြွတ် "

" ဖတ်"

တချက်ဆောင့်လိုက်တိုင်းသန်းသန်းအသက်ရှူမှားသွားရသည်။ အတွင်းထဲက သားအိမ်ဝကို လီးထိပ်က အကြိမ်ကြိမ် တံခါးလာခေါက်နေရာ သားအိမ်ဝက ပွင့်လာပြီး သန်းသန်းတယောက် ပြီးလုလုပြန်ဖြစ်လာကာ သန့်စင်ကို ဆောင့်ခိုင်းလိုက်သည်။

" အကို ညီမပြီးတော့မယ် အားရပါးရဆောင့်ပေးပါ ဆောင့်ဆောင့် အား အား အာ့အာ့"

နို့တွေကိုင်ထားသော လက်ကို အတင်းဆုပ်ကိုင်လာပြီးဆောင့်ခိုင်းလိုက်ရာ သန့်စင်လဲ ခါးအားနှင့်တင်ပါးအားကို သုံးကာ တရစပ်ဆောင့်ချလိုက်သည်။ ဆောင့်ချက် ဆယ့်ငါးချက်ကျော်လာတော့ သန်းသန်းတယောက် သူ့လက်သည်းတွေနဲ့ သန့်စင်ကိုအတင်းကုပ်ခြစ်ထားလို့ သွေးစို့ကာသွားရသလို သန်းသန်းလဲ ပြီးသွားရသည်။

သန်းသန်းမှာ ဒီလိုမျိုးမကြုံရတာကြာသည်က တစ်ကြောင်း  အတွင်းသားနုနုကို ဂေါ်လီတွေကပွတ်တိုက်နိုးဆွမှုကတကြောင့် ဖင်ထဲသို့ ထည့်ထားတဲ့ ဘိုင်ဘရေတာရဲ့လှုပ်ရှားမှု သန့်စင်ရဲ့ ပညာပါလှတဲ့ လိုးချက်တွေကြောင့်လဲ အပြီးကြီးပြီးသွားရကာ သန့်စင်ကို အတင်းဖက်ထားလိုက်သည်။

" အီး အကို ရယ် အာ့ ကောင်းလိုက်တာ အရမ်းကောင်းတာပဲ ဟင့်ဟင့် ရှီး"

ပါးစပ်မှလဲဗလုံးဗထွေးရေရွတ်နေပြီး တင်ပါးကို ကော့ကော့ပေးကာ အရမ်းကို ဟော့နေသည်။ သန့်စင်လဲသန်းသန်းကို အသာဖတ်ထားရင်းအနားယူကာ အချိန်စောင့်နေလိုက်သည်။ တော်တော်လေးကြာတော့ သန်းသန်းငြိမ်သွားပြီး မောဟိုက်နေသည်။ ရင်အစုံကနိမ့်ချည်မြင့်ချည်နှင့်အဲကွန်းကို မိုင်ကုန်ဖွင့်ထားပေမယ့် ချွေးစို့နေသည်။ သူလဲ သန်းသန်းကို နမ်းလိုက်ရင်း

" သန်းသန်း မောသွားလား"

" မောတယ်အကို ကောင်းလဲကောင်းတယ်"

" ရေသောက်မလား"

" မသောက်တော့ဘူး"

စကားပြောနေလိုက်သည်။ သန်းသန်းလဲ အမောပြေသွားမှ ခုန ရမက်ဇောအရှိန်ကြောင့် သတိမရတော့ပေမယ် ခုအရှိန်သေ သွားတော့ ဖင်ထဲမှ နိုးဆွမှုကိုခံစားလိုက်ရပြန်သည်။ အဖုတ်ထဲမှလဲ အကို့ရဲ့လီးကြီးကအပြည့်ပင်။ အကိုက

" သန်းသန်း အကို ဖင်လိုးချင်ပြီကွာ။ ကုန်းပေးတော့ "

သန်းသန်း ရှက်သလိုလိုဖြစ်သွားပြီးစိတ်ထဲတွင်လဲ အရင်တုန်းက ဖင်လိုးကားတွေ ကြည့်ဖူးတာရော၊ ခုထိဖင်ထဲမှနှိုးဆွမှုကြောင့်ရော ဖင်ခံဖို့ကို စမ်းချင်မိသည်။ အကိုကလဲ တောင်းဆိုတာ ကြာပြီ။ သူကြောက်လဲကြောက်သည်။ အကို့လီးကြီးက ကြီးလွန်းလှသည်။ သန့်စင်လဲ အဖုတ်ထဲမှ လီးကို အသာဆွဲချွတ်လိုက်ရာ အရည်များက ဗွက်ဆို အဖုတ်ထဲမှထွက်ကျလာပြီး ဖင်ကြားတစ်လျှောက်စီးကျသွားသည်။

ပြီးသန်းသန်းကို ထစေကာ ကုတင်အလယ်နားတွင်ကုန်းခိုင်းကာ အပေါ်ပိုင်းကို မွေ့ရာပေါ်သို့ဝပ်စေပြီးဖင်တွေကိုအပေါ်သို့ထောင်ကုန်းခိုင်းကာ ခါးကိုခွက်လိုက်ပြီး သူလိုချင်သည့်ပုံစံ ပြင်ပေးလိုက်သည်။

" အကို ညီမကြောက်တယ်။အကို့လီးကြိးက အကြီးကြီး ပြီးတော့ ဂေါ်လီတွေနဲ့။ ညီမဖင်ကွဲသွားဦးမယ်။ ဖြေးဖြေးလုပ်နော် ဟင့်"

" အင်းပါ ညီမရယ်။ညီမ မခံနိုင်ရင်ပြောအကိုဆက်မလုပ်တော့ဘူး"

ပြောပြီး စအိုထဲမှ ငုံးဥကို ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။

" ဟင့်"

ခနဲ့ သန်းသန်းဆီမှအသံထွက်လာသည်။ သန့်စင်က ဂျယ်လ်ဗူးယူကာ စအိုဝ ပေါ်သို့ညှစ်ချလိုက်သည်။ ပြီးရွှဲနေအောင်သုတ်လိုက်သည်။ သူ့ရဲ့လီးကိုလဲ ရွှဲနေအောင်သုတ်လိုက်သည်။ ချက်ချင်းမလိုးသေးပဲ ဖင်ကိုဆွပေးနေသည်။

" အကိုလုပ်မှာဖြင့်လုပ်တော့လေ ဒီမှာဒီတိုင်းကြီးနေရတာ ရှက်လာပြီလို့"

" သန်းသန်း ဖင်နှစ်ဖက်ကို ဖြဲပေးကွာ။ပြီးတော့ ဖင်ဝကို မရှုံထားနဲ့ ဖွင့်ထား"

" အာ အကိုကလဲ အရမ်းအနိုင်ကျင့်တယ် သိလား ဟွန့်"

နှုတ်ခမ်းဆူကာ ဖင်သားနှစ်ဖက်ကို လက်တွေနဲ့ ဖြဲပေးလိုက်သည်။ စအိုမှာ ရဲခနဲပေါ်လာကာ သူ့ရဲ့စိတ်ကထောင်းခနဲ ဖြစ်သွားသည်။ သန့်စင်လဲ အသာထကာ ဖင်ဝကို လီးနဲ့အသာတေ့လိုက်ရာ

" အို့ ဟင့်"

" မရှုံထားနဲ့နော်" 

ပြောရင်းဖိထည့်လိုက်ရာ ဖင်ဝတင်းခနဲ့ဖြစ်သွားပြီး လီးက ဝင်သွားသည်။

" အား ကျွတ် ကျွတ်"

" နာလား သန်းသန်း"

" ရတယ်အကို သိပ်မနာဘူး"

သန့်စင် နည်းနည်းထပ်ဖိထည့်လိုက်ရာ ဒစ်မြှုပ်သွားသည်။ သန်းသန်းအံကြိတ်ကာ ခံနေသည်။ ဖင်နဲ့လီးကို ဂျယ်လ်များရွှဲနေအောင်သုတ်ထားတာကလဲပါ နှိုးဆွမှုတွေကြောင့် အဝင်ကချောနေပေမယ့် ဘယ်လောက့်နာကျင်နေတယ်ဆိုတာ ဖင်တွေကိုဖြဲထားတဲ့ သန်းသန်းရဲ့ လက်တွေက သက်သေပင်။ တဆက်ဆက်တုန်နေသည်။ သန့်စင်လဲ ဆက်မသွင်းသေးပဲ ငုံးဥယူကာ အစေ့လေးကို ပွတ်ပေးလိုက်သည်။

သန်းသန်းမှာ ဖင်ဝက တင်းကြပ်စွာခံစားနေရသည်။ အကို့ရဲ့လီးကြီးက စအိုဝကိုထိုးခွဲကာ တရစ်ရစ်ဝင်လာလို့နာကျင်မိပေမယ့်ထင်သလောက် တော့မနာ။ ဒါကြောင့်အကိုမေးတာကိုရတယ်ဟု ပြောလိုက်သည်။တဖြည်းဖြည်းနှင့်နာလာသည်။ နားထဲမှလေတွေ ထွက်လာသလို အူလာကာ ဖင်တစ်ခုလုံး တံစို့နှင့်ထိုးခံရသလိုပင်။ အံကြိတ်ကာခံနေပေမယ့် တအစ်အစ်နဲ့ အသံကထွက်လာသည်။

ဖင်ကိုဖြဲထားတဲ့ လက်တွေက တဆက်ဆက်တုန်လာသည်။ အကိုက ဆက်မသွင်းသေးပဲ သူမအစေ့ကိုကလိလိုက်ရာ နာကျင်မှုက သက်သက် ကောင်းမွန်မှုက သက်သက်ဖြစ်သွားပြီး နာကျင်မှုကို မေ့သွားရပြန်သည်။ စအိုကိုဖွင့်လိုက်ရာ အကိုက တစ်ရစ် ထပ်ထည့်လိုက်သည်။ အကို့ကိုကျေးဇူးတင်ရမည်။ ဇွတ်ဆက်မသွင်းပဲ အစေ့ကို ကလိလိုက်လို့သာ ဇွတ်သွင်းလိုက်ပါက သူမ ဒီနေရာတွင် လဲကျသွားနိုင်သည်။ထောက်ထားတဲ့ ဒူးတွေကတဆက်ဆက်တုန်နေသည်။

အစေ့ကိုကလိတဲ့အရှိန်က ကောင်းလာပြီး ဖင်ကို ဖွင့်လိုက်သည့်အခါ အကို့ရဲ့ဂေါ်လီတစ်လုံးက ဖင်ထဲသို့တင်းရင်းစွာဝင်လာပြီး ဖင်ဝအနားသားတွေကို ချိတ်ကာ ဝင်သွားသည်။ သူမအရမ်းနာသွားရပေမယ့် နာကျင်မှုနဲ့အတူ ဖင်ဝမှတဆင့် တကိုယ်လုံးဘာမှန်းမသိတဲ့ အရာက ပျံ့နှံ့စွာခံစားလိုက်ရသည်။ နာကျင်မှုကတဖြည်းဖြည်းသက်သာလာသည်။ သူမဖင်ဝကိုဖွင့်ပေးထားသည်။

စိတ်ကို အဆုံးထိ လျှော့ချလိုက်သည်။ လီးကြီးက တစ်ရစ်ချင်းဝင်လာသည်။ အကိုကတော့ မေးသည်။ နာနေသေးလား မခံနိုင်ရင် မလုပ်တော့ဘူး ထုတ်လိုက်မယ်လို့။ သူမ ခု ခံနိုင်လာပြီး ဖင်ခံသည့် အရသာကို သိလာလို့ မနာတော့ဘူး ရတယ် လုပ်ဟု ပြောလိုက်သည်။

အကိုက ဖြည်းဖြည်းချင်းလီးကို ပြန်ထုတ် ဖြည်းဖြည်းညင်သာစွာ ပြန်ထည့်လုပ်ပေးနေရာ တော်တော်လေးကြာလာတော့ ဖင်ထဲသို့ အဝင်ချောလာကာ ခံနိုင်လာပြီးနာကျင်မှုလုံးဝမရှိတော့ပဲ စအိုဝမှ တဆင့်ကောင်းမွန်မှုကို ခံစားလာရသဖြင့် အဲ့အရသာကို နှစ်သက်လာသည်။

အကိုကလဲ သူမခံနိုင်လာသည်ကို သိလို့ ဖြေးချင်းထပ်ထည့်လိုက်ရာ သူမဖင်သားတွေနဲ့ အကို့ အမွှေးတွေထိကပ်သွားလို့ အကို့ရဲ့လီးတစ်ချောင်းလုံးက သူမ ဖင်ထဲသို့ဝင်သွားသည်ကို သိလိုက်သည်။ အကိုက ပြန်မထုတ်သေးပဲ ခဏရပ်လိုက်ကာ အစေ့တွေကို ကလိပြန်သည်။ သူမအရှိန်ထပ်တက်လာရပြန်သည်။

လီးကိုဖြေးညှင်းစွာထုတ်လိုက်ပြီးဖြေးဖြေးခြင်းပြန်ထည့်လိုက်သည်။ သူမလဲကောင်းသထက် ကောင်းလာပြီး ခံနိုင်ရည်ရှိလာပြီမို့ အကိုကိုဆောင့်ခိုင်းလိုက်သည်။ အကိုလဲ ခပ်သွက်သွက်ဆောင့်ပေးလိုက်သည်။ဆောင့်ရင်းနဲ့သူမ အရမ်းကိုကောင်းလာရသည်။

အဖုတ်ထဲကိုလုပ်တုန်းက ကောင်းတာနှင့် ဖင်ထဲကို လုပ်လို့ကောင်းတာခြင်းက မတူ။ ဘယ်လိုမတူလဲ မပြောတက်။ တစ်မျိုးစီ။ ခုဖင်ထဲက အစကနာကျင်လွန်းပြီးအခုက အီစိမ့်နေအောင်ကောင်းသည်။ ကောင်းနေတုန်း အကိုက လီးကို ချွတ်လိုက်လို့ သူမအရှိန်ပျက်သွားပြီး

" အာ အကိုကလဲ ဘာလုပ်တာလဲ သူများကောင်းနေတဲ့ ဟာကို ဘာမှန်းလဲမသိဘူး "

အကိုပြီးသွားလို့ချွတ်လိုက်တာ မဟုတ်မှန်းသိလို့ သူမလဲ မရှက်မရွံပြောလိုက်မိသည်။ သန့်စင် သန်းသန်းကိုချီးကျူးမိသည်။တော်တော်ခံနိုင်ရည်ရှိသည်။ သူ့လီးကို ခံနိုင်လို့။ သူမလို တစ်ခါမှဖင်မခံဘူးတဲ့သူမပြောနဲ့ ဖင်ခံဖူးတဲ့သူတောင် သူ့လီးကို လန့်သည်။ ဒါကြောင့်လဲ ဖင်ကိုစိတ်ရှည်စွာ ကလိပြီးဂျယ်လ်တွေရွှဲနေအောင်လိမ်းပြီးမှလုပ်တာ။

လီးတချောင်းလုံးဝင်သွားပြီး သန်းသန်းကခံနိုင်လာလို့ ဆောင့်ခိုင်းရာ သူလဲခပ်သွက်သွက်လေးဆောင့်ရင်နဲ့ တင်းကျပ်တဲ့ စအိုရဲ့ ကြွက်သားတွေရဲ့စုပ်အားကြောင့် သူပြီးချင်သလို ဖြစ်သွားလို့ လီးကို ဖင်ထဲကဆွဲထုတ်လိုက်တာဖြစ်သည်။

သန်းသန်းက အရှိန်ပျက်သွားလို့ပြောတော့ သူလဲ ညောင်းလာလို့ ပုံစံပြောင်းမလို့ ဟုပြောလိုက်ရင်း သန်းသန်းကို ကုတင်စွန်း၌ ကုန်းခိုင်းလိုက်ပြန်သည်။သန်းသန်းလဲ သူ့စိတ်တိုင်းကျကုန်းပေးရာ သူအဆင်ပြေမည့်ပုံစံကိုပြင်ပေးလိုက်သည်။ ပြီးတော့ သူပြီးချင်တဲ့စိတ်ကိုပြောင်းရန် တင်ပါးနှစ်ဖက်ကို လက်နဲ့ခပ်ဆက်ဆက်ရိုက်ရင်း

" တောက် လှလိုက်တဲ့ ဖင်လေးကွာ။သန်းသန်း အကို ဖင်လိုးတာ ခံလို့ကောင်းလားဟင်"

" ဟင့် စပ်တယ်အကိုရဲ့။ ကောင်းတယ် အကိုဖင်လိုးတာကို ခံလို့ကောင်းတယ် လုပ်ပါ။ လိုးပေးပါ။သန်းသန်းဖင်ကို လိုးပေးပါ"

သူလဲ သန်းသန်းကို ဖင်ထပ်ဖြဲခိုင်းလိုက်ပြီး ပြဲအာအာဖြစ်နေတဲ့ စအို နီညိုညိုအပေါ်တံတွေးထွေးလိုက်ပြီးလီးကို စအိုဝတေ့ကာ ထပ်သွင်းလိုက်သည်။

" အဟ ဟင့်ဟင့်ကောင်းလိုက်တာ အကိုရယ်"

သန့်စင်လီးကိုတဆုံးပဲ တစ်ရစ်ချင်းဖြည်းဖြည်းသွင်းလိုက်သည်။

" ပတစ် ပတစ် စွိ"

" ရှီး အား အကိုရယ် ဘယ်လိုကြီးလဲကွာ။ကောင်းလိုက်တာ ဟင့်ဟင့်"

စအိုထဲသို့ ဂေါ်လီများ တစ်လုံးချင်းဝင်သွားပြီး လီးတစ်ချောင်းလုံး ဖင်ထဲတွင်ပြည့်ကြပ်ကာ ဝင်သွားရာ သန်းသန်းခမျာ အရမ်းကို ကောင်းသွားရသည်။ နာနာကျင်ကျင်နှင့်ကောင်းနေတာဖြစ်သည်။ အဲ့ဒီအရသာကိုကြိုက်သည်။ လီးတစ်ချောင်းလုံးကိုပြန်ထုတ်လိုက်ကာ ထပ်ထည့်လိုက်ထုတ်လိုက်လုပ်နေရင်း သန်းသန်းရဲ့ဖင်ကိုဖြဲထားတဲ့ လက်တွေကို ဖယ်လိုက်ပြီး ကျစ်လစ်လုံးဝန်းနေတဲ့ တင်သားတွေကို လက်နဲ့ရိုက်လိုက်ရင်း

" သန်းသန်း ကောင်းလား အကို ဖင်လိုးတာ ကောင်းလား"

" ကောင်းတယ် အကို အကိုလိုးတာကောင်းတယ် ဟင့် ဟင့်"

" ဗျစ် ဗျစ် ဗျစ်"

" ကြိုကိလား သန်းသန်းဖင်ခံရတာကိုကြိုက်လား"

" ကြိုက်တယ် အကို။ ဖင်ခံရတာကိုကြိုက်တယ် ။ ဆောင့်ပေးပါညီမ ခံနိုင်ပြီး။ အကိုစိတ်ကြိုက်ဆောင့်။ညီမ ဖင်ပြဲရင်ပြဲပါစေဆောင့်ဆောင့် ဟင့် အဟင့် အာ့ ရှီး ကောင်းတယ်"

သန့်စင်လဲ သန်းသန်းရဲ့အရမ်းဟော့နေပြီး ဆောင့်ခိုင်းနေတာကြောင့် သူလဲ သိပ်ထိန်းမနေတော့ တင်ပါးနှစ်ဖက်ကို လက်နဲ့ ခပ်တင်းတင်းဖြဲကာ ကိုင်ရင်းလီးကို တစ်ဝက်လောက်သာ ထုတ်ပြီး ဆက်တိုက်ဆောင်ခြလိုက်သည်။

သန်းသန်းမှာ တအင်းအင်းနှင့် ဖြစ်နေပြီး လက်တွေက နို့တွေကိုညှစ်လိုက် မွေ့ရာကိုဆုပ်လိုက်နှင့်ခံနေသည်။ မျက်နှာက အရမ်းဖီလ်းတက်နေတဲ့ပုံစံ။ သန့်စင်လဲ လီးကိုအကုန်နီးပါးထုတ်လိုက်ထည့်လိုက်နှင့်ထပ်ဆောင့်လိုက်သည်။ သန်းသန်းမှာ နာကျင်မှုမရှိတော့ပဲ ကောင်းခြင်းတွေကိုသာ ရနေသဖြင့် ဖင်ကို နောက်သို့အစွမ်းကုန် ကော့ထားပေးသည်။

စအိုက တဖြည်းဖြည်းနှင့်ညှစ်အားသန်လာသည်။ သန်းသန်းမှာ ကောင်းလွန်းလို့ အသားကုန်အော်ပြီး လီးကိုတအားညှစ်ထားလိုက်ရင်းပြီးသွားရာ သန့်စင်လဲ တင်ပါးနှစ်ဖက်ကို တအားဆုပ်ပြီးအားကုန်ဆက်တိုက်ဆောင့်ချလိုက်သည်။

အချက် နှစ်ဆယ်လောက်ရောက်တော့ လီးတစ်ခု ကျင်တက်လာကာ သုတ်ရည်များ ထွက်သွားကာ ပြီးသွားသည်။ နှစ်ယောက်သား မွေ့ရာပေါ်သို့ လဲကျသွားသည်။ သန့်စင်ကတော့ ခနကြာ လီးကိုဖင်ထဲမှာ ဆွဲထုတ်ကာ ရေချိုးခန်းဝင်သွားပြီး ဆေးကြောလိုက်သည်။ သူတကိုယ်လုံး နှုန်းသွားရပေမယ့် ကျေနပ်သွားရသည်။

သန်းသန်းရဲ့ ဖင်အပျိုစင်ကို သူပါကင်ဖွင့်လိုက်ရသလို သူအရမ်းလုပ်ချင်တဲ့ သန်းသန်းရဲ့ဖင်ကို အားရပါးရ လုပ်လိုက်ရလို့။ သူပြန်ထွက်လာတော့ သန်းသန်း ထမိန်ကိုဝတ်ကာ ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်သွားသည်။

တော်တော်ကြာမှထွက်လာပြီး မျက်နှာလေးရှုံမဲ့နေသည်။ ဖင်ဝက နာလို့ စပ်သည်ဟုပြောသည်။ သူလဲသန်းသန်းကိုကုတင်ပေါ်သို့ဖက်ကာ လှဲချလိုက် ပြီး ကြင်နာစွာ ပါးလေးကိုနမ်းကာ နှစ်သိမ့်ပေးလိုက်သည်။ သန်းသန်းလဲ သူ့ရင်ခွင်ထဲဝင်လာပြီးသူ့ကို တင်းကျပ်စွာဖက်ထားလိုက်သည်။ စကားမဆိုမိကြ။ တအောင့်ကြာတော့ အေးလာလို့စောင်ကို နှစ်ယောက်ခြုံလိုက်သည်။ သန့်စင်က

" သန်းသန်း အကို ဖင်လိုးတာ ကောင်းလား"

" ကောင်းဘူး နာတယ်။သူများကို ညှာမယ်ပြောပြီး မညှာဘူး သူ့လီးကြီးနဲ့ တအားလုပ်တယ်"

" ဟောဗျာ သူပဲလုပ်ဆိုပြီးတော့"

" အဲ့တုန်းက ဟုတ်တာပေါ့ ခုနာလဲနာတယ် စပ်လဲစပ်တယ် ဟင့် အကို ပြန်လျော်ပေး"

" အင်းလျော်ပေးမယ် ရော့"

ပြောရင်း သန်းသန်းနှတ်ခမ်းကို ကြင်နာစွာနမ်းလိုက်သည်။ သန်းသန်းလဲ သူ့ကို ပြန်နမ်းလာသည်။နှုတ်ခမ်းချင်းပြန်ခွာပြီး သူသန်းသန်းကို မေးသည်။

ဘယ်လိုနေလဲဆိုတာ။ သန်းသန်းက အရင်တုန်းကတည်းက ဗွီဒီယိုကြည့်တော့ စမ်းချင်မိပေမယ့် သူ့ယောက်ကျားက စိတ်မဝင်စားလို့ မလုပ်ရပေမယ့် သူကတောင်းတော့ အစက သူ့လီးကကြီးတော့ ကြောက်နေမိကြောင်း၊ စမ်းလဲစမ်းချင်ကြောင်း ခုလိုခံရတော့ အစက အရမ်းနာပြီးတဖြည်းဖြည်းနဲ့ ကောင်းလာသည်ဟု ပြောသည်။

တင်ပါးတွေကိုရိုက်ပြီးလိုးတာလဲ ကြိုက်တယ်လို့ပြောသည်။ သူအဲ့လိုကို တခါတခါခံချင်မိပေမယ့် အဲ့လိုကို သူနဲ့တွေ့မှရတာမို့ အရမ်းကျေနပ်တယ်လို့ပြောသည်။ သူ့ကိုလဲ ဘယ်နှစ်ယောက်လုပ်ဖူးလဲမေးရာ သူက လေးငါဆယ်ယောက်လောက်ရှိမည်ဟု ပြောတော့ နှာဗူးကြီးဟု ပြောသည်။စကားးပြောရင်းအိပ်ချင်လာကြတာနှင့် အိပ်လိုက်ကြသည်။

အိပ်ရာက ဆယ့်တစ်ကျော်ဆယ့်နှစ်လောက်နိုးလာပြီး နေ့လယ်စာကို ဟိုတယ်ကမှာကာ စားလိုက်သည်။စားသောက်ပြီးအဝတ်လဲကာ အပြင်သို့ ခဏ ကားလျှောက်မောင်းပြီးဟိုတယ်သို့ပြန်လာကာ လိုးကြပြန်သည်။

ဒီတစ်ခါတော့ ဖင်က နာနေသေးလို့ ဖင်ကိုမလိုးဖြစ်။ အဖုတ်ကိုသာ လိုးသည်။ သန်းသန်းကနှစ်ချီဆက်တိုက်ပြီးပေမယ့် သူကတစ်ချီသာပြီးသည်။ အားမရဘူးလို့ ပြောတော့ သန်းသန်းက သူ့ကိုပုလွေပေးကာ ပါးစပ်ထဲတွင်ပြီးခိုင်းသည်။ ပြီးနှစ်ယောက်သားနားလိုက်ကြသည်။

ညနေကျ ရေချိုးအဝတ်လဲကာ စစ်ကိုင်းဖက်သို့ထမင်းထွက်စားရင်း ဘုရားဖူးကြသည်။ ဖက်ဖူးရောင်ဝမ်းဆက်ကို ကိုယ်တိတိုင်းကာချုပ်ထားသဖြင့် သန်းသန်းရဲ့အလှက ထင်းနေသည်။ အပျော့သားတွေကို သန်းသန်းက ယူလာသည်။ သူကြိုက်သည်ဆို၍ ယူလာတာဟုပြောသည်။ တင်းတင်းရင်းရင်းလေးမို့ အတွင်းခံအရာတွေက ထင်းနေသည်။ သူကတော့ အကြိုက်ပင်။ စိတ်ကြိုက်ပင် ပုံစံမျိုးစုံနေခိုင်းကာ ဓာတ်ပုံရိုက်လိုက်သည်။

ပြီးတော့ ဟိုတယ်သို့ပြန်လာကာ အချစ်လွန်ကြပြန်သည်။ တညလုံးနီးပါး နည်းပေါင်းစုံ လိုးကြသည်။ သန်းသန်းကော သူကောဆေးသောက်ကာ လိုးကြသည်။ အားကုန်ပြီးမလိုလားတာတွေဖြစ်မှာစိုးလို့ပင်။အဖုတ်ကိုလေးခါ ဖင်ကိုလေးခါ လိုးပစ်လိုက်သည်။

ဖင်ချည်းသက်သက်လိုးတာပင်။ သန်းသန်းလဲ ခံနိုင်လာသည်။ သုံးနာရီလောက်မှအိပ်ကြသည်။ မနက်ရှစ်နာရီကျော်တော့နိုးလာကြပြီးတစ်ခါလိုးကြပြန်သည်။ မျက်နှာသစ်ရေချိုးကာ မနက်စာစားကြသည်။ ပြန်ရတော့မှာမို့သန်းသန်းက နောက်တစ်ခါတွေ့ဖို့ မလွယ်တော့တာမို့ လွမ်းနေမဲ့အကြောင်း ဆိုင်သူတွေပါရင် အရင်လိုပဲနေကြမှဖြစ်မယ့်အကြောင်း အခွင့်အရေးပေးလာခဲ့ရင်တော့ ထပ်ဆုံချင်သေးကြောက်းပြောသည်။

သူလဲ ပြန်နှစ်သိမ့်ရင်း နှစ်ယောက်သား ထပ်ချစ်ကြသည်။ ဒီတစ်ခါအတော်ကြာသည်။ နှစ်ယောက်သားကောင်းလွန်းလာပြီးပြိုင်တူပြီးသွားရသည်။ သူလဲသုတ်ရည်တွေအများကြီးထွက်သွားရသည်။ ဒီလောက်လိုးထားတာတောင်ထွက်နိုင်သေးလို့ အံ့အားသင့်မိသည်။ သန်းသန်းလဲ အရမ်းကို ကျေနပ်သွားသည့်ပုံ။အနားယူလိုက်ပြီး ခဏနှပ်နေကြသည်၊နေ့လည်ကျတော့ ကိုယ်လက်သန့်စင်ကာ သန်းသန်းပြန်ဖို့ပြင်နေသည်။

သူ့ရှေ့တွင် အဝတ်အစားလဲနေသည်ကို ကြည့်နေလိုက်သည်။ မိတ်ကပ်လိမ်းပြီး သနပ်ခါးပါးကွက်လိမ်းကာ အင်္ကျီအနီရောင်နှင့် ထမိန်စကပ်အနက်ရောင်ကို ဝတ်ထားတဲ့ သူ့ကို ချစ်ချင်လာသဖြင့် သူမကိုနောက်ကနေဖက်ကာဂုတ်သားတွေကို နမ်းလိုက်ပြီး မှန်တင်ခုံကို လက်ထောက်ကာ ဖင်ကို ကော့နေအောင် ကုန်းခိုင်းလိုက်ပြီး ထမိန်ကို ချွတ်ကာ အတွင်ခံပင်တီ ပန်းရောင်ကို လိပ်ချပြီး ဖင်ဝကို တံတွေးထွေးချကာ လီးကိုလဲ သူမကိုစုပ်ခိုင်းပြီးဖင်ကို တဆုံး းထည့်ချလိုက်ရာ နာနာကျင်ကျင်ညည်းသံရှည်လေးနဲ့ မျက်နှာရှုံမဲ့သွားကာ ကော့တက်သွားပေမယ့် လိုလားဟန်ပြသဖြင့်သူ ဆက်တိုက်ဆောင့်လိုးလိုက်သည်။

သန်းသန်းပါးစပ်မှ ဗလုံးဗထွေးအသံနှင့်အတူ တော်တော်ကြာလာတော့ သူ့လီးကို တင်းကြပ်စွာ စုပ်ထားပြီး သူပြီးချင်လာသဖြင့် အားကုန်ဆောင့်ချလိုက်ရင်းပြီးသွားသည်။ ပြီးသွားတော့ သန်းသန်းလဲ ရေချိုးခန်းထဲ ပြန်ဝင်ကာ သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပြီးထွက်လာရင်း သူ့ကို မွတ်သိပ်စွာနမ်းလိုက်သည်။

ပြီးတော့ အဝတ်အစားတွေပြန့်အောင်သပ်ရပ်အောင် ပြန်လုပ်ပြီး ပေါင်ဒါကိုမျက်နှာပေါ်တွင် ရိုက်လိုက်သည်။ သူလဲရေချိုးခန်းထဲဝင်ကာ ဆေးကြောလိုက်ပြီးပုဆိုးတစ်ထည်ဝတ်ကာ ကားသော့ယူပြီး သန်းသန်းကို ကားဂိတ်သို့လိုက်ပို့ပေးလိုက်သည်။ သန်းသန်းကဆင်းခါနီး သူ့ကို စူးစူးနစ်နစ်စိုက်ကြည့်ပြီးကားပေါ်မှဆင်သွားသည်။ သူလဲချက်ချင်းကားကိုမထွက်သေးပဲ သူဆိုင်ကယ် ကယ်ရီငှါးကာထွက်သွားသည့်ဖက်ကို လိုက်ကြည့်နေမိသည်။ သူ့အိမ်ရှေ့နားရောက်ခါနီးမှ ပြန်လှည့်ကာ ကားကိုဟိုတယ်သို့မောင်းလာသည်။

ဟိုတယ်ရောက်တော့ သန်းသန်းက ဖုန်းဆက်သည်။ ဘယ်တော့မှမေ့လို့မရတော့ဟု။ ဒါပေမယ့် နှစ်ယောက်လုံးနစ်နာရမယ့်နည်းကို အတက်နိုင်ဆုံးရှောင်လွှဲကာ နေမည်။ အခွင့်အရေးရလာတဲ့ တနေ့ကျ သူနဲ့ဒီလိုပြန်ဆုံချင်ပါတယ်လို့ ပြောသည်။

ဖုန်းပြောပြီးတော့သူလဲ ဟိုတယ်ခရှင်းကာ သိမ်းစရာ ယူစရာတွေကို အိတ်ထဲထည့်ပြီး ပြန်လာခဲ့လိုက်သည်။ညဖက်ရောက်တော့ သန်းသန်းလဲ ဖုန်းမဆက်သူလဲမဆက်တော့။ လိုင်းပေါ်မှာလဲမတွေ့။ မိန်းမနဲ့သမီးဆီ ဖုန်းဆက်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ ကွန်ပျူတာကိုဖွင့်ကာ သူရိုက်လာခဲ့သည့် သန်းသန်းနဲ့ လုပ်တာကိုပြန်ကြည့်နေရင်း edit လုပ်နေသည်။

နောက်ရက်တွေမှာ သူလဲ အလုပ်တွေရှုပ်လာသဖြင့် သန်းသန်းကို မေ့ထားလိုက်သည်။ စာရင်းစစ်လာမှာဖြစ်လို့ပြင်ဆင်ထားရင်း စာရင်းစစ်ကိစ္စတွေနှင့်ရှုပ်နေသည်။ သုံးလနီးပါးကြာတော့သန်းသန်းဖုန်းဆက်သည်။ သူ့ယောက်ကျားပြန်လာတော့ ဘာတွေလုပ်လာပြီးဘာဖြစ်လာသည်မသိ။ သားကိုအဘိုးအဘွားအိမ်ပို့ကာ အဲ့ညက အသားကုန်ကြမ်းခဲ့သည်တဲ့။

သူမေးတော့ ရီပဲနေပြီး မရမကမေးတော့ ဆေးသောက်ထားလို့ ပြောသည်။ ခုသူ့တွင်ကိုယ်ဝန်ရှိနေပြီမို့ သူ့ယောက်ကျားလဲ ပျော်နေတယ်ဟုပြောသည်။ဖုန်းချခါနီးမှ သန်းသန်းက အဲ့ကိုယ်ဝန်က အကိုနဲ့ရတာ အကို့ကလေး ဟုပြောပြီးဖုန်းချသွားသည်။ သူ ဘာဖြစ်သွားမှန်းမသိတော့။

ပျော်ရမလို ဝမ်းနည်းရမလိုပင်။ အော် သူ့မိန်းမနဲ့ ကလေးမရသေးပေမယ့် သူ့တွင် လူမသိသူမသိ ကလေးရနေပါလားတွေးရင်း ပြုံးလိုက်မိသည်။ တစ်ခါတစ်ရံ သန်းသန်းကို သတိရသည့်အချိန် စစ်ကိုင်းမှာ ပို့စ်မျိုးစုံနှင့်ပေးကာရိုက်လာခဲ့သော ဓာတ်ပုံတွေ့ကြည့်ရင်း လိုခဲ့ကြသည့်ဗွီဒီယိုကိုကြည့်ရင်း အာသာဖြေမိသည်။

နောင်တချိန်မှါတော့ အဲ့ဒါတွေကို နှစ်ဖက်လုံး နစ်နာမှုတွေမပေါ်လာဖို့အတွက် အားလုံးကို ဖျက်ပစ်မယ်လို့တွေးထါးပေမယ့်။သန်းသန်းရေ တစ်ချိန်တော့ပြန်ဆုံဦးမှာပါ...........။             ။


ပြီးပါပြီ။



Thursday, November 13, 2014

သံယောဇဉ် စက်ဝန်း အပိုင်း ( ၂ )

သံယောဇဉ် စက်ဝန်း အပိုင်း ( ၂ )

July Rain ရေးသည်။

ကျွန်တော်လဲ စိမ်းအိပေါင်ကို ကားကာ အစေ့ကို လက်နဲ့ ကလော်ကာ ကလိလိုက်တော့

“  အ ဟဟ အဟင့်”

အစေ့ကို ကလိလိုက်ပြီး အဖုတ်ထဲကို လက်နှစ်ချောင်းပူးကာ ထည့်ပြီး ကလိလိုက်သည်။ စိမ်းအိ ကော့ပျံနေပါပြီ။ ကျွန်တော်လဲ အိတ်ထဲက ထုတ်ထားတဲ့ vibrater ပါတဲ့ ငုံးဥပုံစံ အလုံးလေးကို ယူကာ ခလုပ်နှိပ်လိုက်ပြီး စိမ်းအိရဲ့ အစေ့ကို တို့လိုက်တော့

“  အ ဟ ဟ ကို ဘယ်လိုလုပ်နေတာလဲ အဟင့် စိမ်းအိကို နှိပ်စက်နေတာလား အ အ အ”

အဖုတ်ထဲက အရည်တွေက ထွက်လာတာကို ဖင်ဝမှာ သုတ်လိုက်ကာ စအိုထဲကို လက်တချောင်းထည့်လိုက်သည်။ အရည်က ရွှဲနေတာမို့ ဝင်သွားသည်။ ကျွန်တော်လဲ ခပ်သွက်သွက် ထုတ်လိုက်ထည့်လိုက်လုပ်ပေးလိုက်သည်။ စိမ်းအိမှာ အစေ့ အဖုတ် ဖင် သုံးမျိုးစလုံး ကလိခံနေရတာမို့ သိပ်ကြာကြ ာမခံ ပြီးသွားသည်။

ကျွန်တော်ကတော့ ဆက်ပြီးကလိနေသည်။ ဖင်ထဲကို လက်ကနှစ်ချောင်းကနေ သုံးချောင်း ဝင်နေသည်။အဖုတ်ထဲကို ငုံးဥတစ်လုံးထည့်ပြီး အစေ့ကို လဲ ကလိနေတာမို့ ပြီးသွားရပေမယ့် ထပ်ပြီး စိတ်က ကြွလာရပြန်သည်။ ဖင်က နာကျင်မှု မရှိတော့ပဲ အရမ်းကို ကောင်းနေသည်။

“  ကို စိမ်းအိကို လိုးပေးပါတော့ စိမ်းအိ အရမ်းခံချင်နေပြီ အ အ မရတော့ဘူး မခံနိုင်တော့ ဘူး စိမ်းအိကို မနှိပ်စက်ပါနဲ့တော့ ဟင့်ဟင့်”

ကျွန်တော်လဲ

“  ကဲ လီးကို ထပ်စုပ်ပေးဦး”

ပြောပြီး စိမ်းအိ ခရေထဲကို ငုံးဥတစ်လုံး ထည့်လိုက်ကာ စိမ်းအိကို ထူလိုက်ပြီး လီးကို စုပ်ခိုင်းလိုက်သည်။ စိမ်းအိလဲ အားရပါးရ စုပ်ပေးနေရာ လီးက မာသထက်မာလာတာမို့

“  ကဲ လိုးရအောင် အပေါ်ကနေ ဆောင့်ပေး”

ပြောရာ စိမ်းအိလဲ ကျွန်တော့်အပေါ် တက်ကာ ဆောင့်ပေးနေသည်။

“  အဟ ဟ ကို အရမ်းကောင်းတယ်ကွာ ကို့ လီးကြီးက အရမ်းအားရတယ် အ အ အ ဟင့် ဟင့်”

ကျွန်တော်လဲ အောက်ကနေ နို့ကိုညှစ်ကိုင်ရင်း ကော့ကော့ပေးလိုက်သည်။ စိမ်းအိလဲ ရမ္မက်ကအရမ်းကိုထန်နေတာမို့ အပေါ်ကနေ အားရပါးရ ဆောင့်နေသည်။

“  ကောင်းလား စိမ်းအိ အလိုးခံရတာ”

“  ကောင်းတယ် အရမ်းကောင်းတယ် ဟင့် ဟင့် အ ကို စိမ်းအိ ပြီးတော့ မယ် ပြီးတော့မယ်”

ကျွန်တော်လဲ စိမ်းအိကို လှဲချကာ အပေါ်ကနေစိမ်းအိ ပေါင်ကိုဆွဲမကာ အပေါ်က နေ အားရပါးရ ဆောင့်လိုက်သည်။ ဆီးခုံခြင်း တဖတ်ဖတ်နဲ့ ရိုက်သံ စိမ်းအိရဲ့ အားရကျေနပ်တဲ့ ညည်းသံ နဲ့ဖုံးလွှမ်းနေတယ်။ 

ကျွန်တော့်ရဲ့ ဆောင့်ချက် နှစ်ဆယ်လောက်မှာ စိမ်းအိ အီးခနဲ အော်သံနဲ့ အတူ ပြီးသွားသည်။ အရမ်းကိုကောင်းလွန်းနေကာ ကျွန်တော့်ကို ကယောင်ကတန်းနဲ့ အတင်း ထဖက်ကာနမ်းလေသည်။ အဖုတ်ကလဲ လီးကို အရမ်းကို ညှစ်ထားသည်။ အတော်လေးကြာမှ

“  အရမ်း ကောင်းလိုက်တာ ကိုရယ် ဟင့်ဟင့်”

“  ကဲ ဖင်ခံတော့”

“  ဟုတ်”

ပြောပြီး လူးလဲထကာ ကုတင်ပေါ်မှာ ကုန်းပေးသည်။ ကျွန်တော်လဲ စိမ်းအိရဲ့ လက်နှစ်ဖက်ကို ဆွဲယူလိုက်ပြီးစိမ်းအိ အပေါ်ပိုင်းကို မွေ့ရာမှာ ကပ်လိုက်ပြီး ဖင်ကိုအပေါ်ဖက်ကို ဆွဲထောင်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ ဖင်ကို လက်နဲ့ရိုက်ကာ

“  စိမ်းအိ ဖင်ခံဖူးလား”

“  ဖျမ်း”

“  အ မခံဖူးဘူး ”

“  စိမ်းအိ ဖင်ကို ဘယ်သူအရင်လိုးတာလဲ”

“  စိမ်းအိရဲ့ ဘယ်သူမှ မလိုးဖူးသေးတဲ့ ဖင်ကို ပထမဆုံးလိုးဖူးတာ ကို့လီးနဲ့ပါ စိမ်းအိ ဖင်ကို လိုးပေးပါ အဟင့်ဟင့်”

“  ဖင်ထဲက ငုံးဥအစွမ်းက မသေးလှ။ ဖင်ကို ကလိနေတာမို့ အရမ်းကိုယားကာ တခုခုနဲ့ ထိုးထည့်တာ ခံချင်နေပြီ။ ကျွန်တော်လဲ ငုံးဥကို ဆွဲထုတ်ကာ ဖင်ဝကို ဂျယ်ယူကာ ရွှဲနေအောင် လိမ်းလိုက်ပြီး လီးကိုလဲ သုတ်လိုက်သည်။

“  ကဲ စိမ်းအိ ဖင်ကိုလက်နဲ့ ဖြဲပေးစမ်း ဖင်ကို မရှုံထားနဲ့ ဖွင့်ထား ကြားလား”

ပြောတော့ စိမ်းအိက လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဖင်ကို ဖြဲလိုက်ကာ ဖင်ဝကိုဖွင့်လိုက်သည်။ ကျွန်တော်လဲ စူပွပွ ဖြစ်နေတဲ့ ခရေဝကို လီးထိပ်နဲ့ထောက်ကာ ဖိထည့်လိုက်ရာ

“  ဖလွတ် ဗြိ ဗြိ”

“  အား ဟင့် ဟင့် ”

“  နာလား”

“  မနာဘူး ရတယ် ကို”

ကျွန်တော်လဲ ဖြည်းဖြည်းချင်း ထည့်လိုက်သည်။ စအိုက ကျဉ်းကြပ်နေတာမို့ ဖြည်းဖြည်းချင်း ထည့်လိုက်ရာ တဝက်လောက် ဝင်သွားတော့ ပြန်ထုတ်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ ပြန်ထည့်လိုက်နှင့် စိမ်းအိလဲ ထင်သလောက် မနာတာမို့ ခံနိုင်နေသည်။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ဖင်လိုးခံရတာကို ကြိုက်လာသည်။ စစခြင့်း နာသလိုလိုနှင့်ကောင်းလာတာကို ကြိုက်သည်။

“  ကို စိမ်းအိ ခံနိုင်တယ် လိုးလိုး”

ကျွန်တော်လဲ စိမ်းအိက မီးစိမ်းပြလိုက်တာမို့ လီးကို အဆုံးထိ ဖိထည့်လိုက်ရာ အဆုံးထိ ဝင်သွားသည်။

“  အား ရှီး ကောင်းလိုက်တာ ကိုရယ် အ ဟဟ”

ကျွန်တော်လဲ အပေါ်ကနေ ဖိကာ ဆောင့်ဆောင့်ထည့်လိုက်သည်။ ကျွန်တော်လဲ ကျဉ်းကြပ်တဲ့ စိမ်းအိရဲ့ ဖင်ပါကင်ကို လိုးနေရတာမို့ အရမ်းပိုကောင်းကာ ပြီးချင်လာသည်မို့

“  ကဲ စိမ်းအိ နေရာပြောင်းမယ်”

ပြောကာ လီးကို ဖင်ထဲက ထုတ်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ စိမ်းအိကို ကုတင်စွန်းနားထိ ဆွဲကာ ကုတင်စပ်မှာကုန်းခိုင်းလိုက်ပြီး ဖင်ကိုရိုက်လိုက်ရင်း

“  ဖင်ခံရတာ ကြိုက်လား ကောင်းလား”

“  အ့ ကောင်းတယ် အရမ်းကြိုက်တယ် ဖင်ခံရတာ အရမ်းကြိုက်တယ်”

“  လီးစုပ်ပေးဦး”

ကျွန်တော်လဲ ကုတင်ပေါ်တက်ကာ စိမ်းအိကို စုပ်ခိုင်းလိုက်ရာ စိမ်းအိ လီးကို အငမ်းမရစုပ်ပေးသည်။ကျွန်တော်လဲ ကုတင်အောက် ပြန်ဆင်းကာ ဖင်ကို လက်နဲ့ ထပ်ဖြဲခိုင်းပြီး စအိုထဲ လီးထည့်ကာ ဆောင့်လိုက်သည်။

“  အ အ အရမ်းကောင်းတယ် ဆောင့်ဆောင့် ကို စိမ်းအိ ဖင်ကိုရိုက်ပြီး အားရပါးရ လိုး ဖင်ကွဲရင် ကွဲပစေကွာ အား ”

စိမ်းအိ အရမ်း ဟော့နေပြီ။ ကျွန်တော်လဲ ဖင်ဖြဲထားတဲ့ လက်ကို ဖယ်ခိုင်းကာ တင်ပါးတွေကို ရိုက်ရင်း ဆောင့်လိုးနေသည်။ ရိုက်ခံရတဲ့ ဖင်တွေက နီရဲနေသည်။ စိမ်းအိက ဖင်ကို နောက်ကို ပြန်ဆောင့်ပေးရင်းတအင့်အင့်နဲ့ ကျွန်တော်လဲ ဆောင့်ရင်းနဲ့ အရမ်းကောင်းလာကာ ပြီးချင်လာသလို စိမ်းအိကလဲ

“  ကို ဆောင့်ဆောင့် စိမ်းအိ ပြီးချင်လာပြီ ဆောင့်ဆောင့်”

ကျွန်တော်လဲ စိမ်းအိရဲ့ ခါးကိုကိုင်ကာ မနားတမ်း ဆောင့်ချလိုက်သည်။

“  အာ အာ အင် အင် ကောင်းတယ် ပြီးပြီ ဟား ပြီူပြီ အ ”

စိမ်းအိပြီးသွားကာ ခေါင်းက ငိုက်ကျသွားသည်။ ကျွန်တော်လဲ တရစပ်ဆောင့်ချလိုက်ရင်း ပြီးချင်လာတာမို့ မရပ်တော့။ ဆောင့်ရင်းနဲ့ အရည်တွေကို စိမ်းအိရဲ့ ဖင်ထဲမှာ ပန်းထည့်လိုက်သည်။ နှစ်ယောက်သား ကုတင်ပေါ်မှာ ခြေပစ်လက်ပစ်နဲ့။ တော်တော်လေးကြာမှ စိမ်းအိ လေးကန်စွာထပြီး ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်သွားတော့ ကျွန်တော်လဲ နောက်က လိုက်ဝင်သွားသည်။ ဆေးကြောပြီး ပြန်ထွက်လာကာ အဝတ်တွေ မဝတ်နိုင်။ ကုတင်ပေါ်မှာလှဲကာ

“  နာတယ် ကို ဖင်က နာတယ် အဟင့်”

“  ခနပါပြီးရင် မနာတော့ဘူး”

စိမ်းအိ ကျွန်တော့်ကို ဖက်ရင်း မှိန်းနေသည်။ ခဏကြာတော့ နှစ်ယောက်သား အိပ်ပျော်သွားသည်။နာရီဝက်လောက်ကျ ပြန်နိုးလာတော့ စိမ်းအိ မရှိတေ့ာ။ ကျွန်တော်လဲ အဝတ်ဝတ်ကာ အပြင်ထွက်ာတော့ မီးဖိုထဲက အသံကြားတာမို့ သွားကြည့်ရာ စိမ်းအိ ချက်ပြုတ်နေသည်။ ကျွန်တော်ကို့တွေ့တော့

“  ကိုနိုးပြီလား နေ့လည်စာ စားဖို့လုပ်နေတာ”

“  ကို ဘာကူပေးရမလဲ”

“  ရတယ် နားနေ။ စားမယ်ဆို လာခေါ်လိုက်မယ်”

ကျွန်တော်လဲ အခန်းထဲမှာ လှဲနေလိုက်သည်။ နေ့လည်စာမစားခင် စိမ်းအိကို တချီလိုးလိုက်ပြန်သည်။ ဒီတခါတော့ ဖင်က နာနေသေးတာမို့ အဖုတ်ကိုပဲ လိုးသည်။ စားပြီးတော့ တချီထပ်လိုးကာ နှစ်ယောက်သားမောမောနဲ့ အိပ်ပျော်သွားကြသည်။ ညနေကျ စိမ်းအိက အပြင်သွားကာ စားစရာသောက်စရာတွေ ဝယ်သည်။ ပြန်လာတော့ ဘီယာသောက်ကာ လုပ်ကြပြန်သည်။ နှစ်ယောက်သား အတိုးနဲ့ လိုးနေကြသည်။

စနေ တနင်္ဂနွေ နှစ်ရက်နဲ့နှစ်ညလုံး စားလိုက်အိပ်လိုက် လိုးလိုက်နဲ့ စိမ်းအိဖင်ကို အားရအောင် လိုးဖြစ်သည်။ စိမ်းအိက ဖင်ခံရတာကြိုက်နေတာမို့ ဖင်ကိုအကြိမ် တော်တော်များများလုပ်သည်။ ကျွန်တော်လဲတနင်္လာနေ့ မနက် အစောကြီးထကာ ကျွန်တော်တည်းခဲ့တဲ့ တည်းခိုခန်းကို ပြနလာကာ အိပ်လိုက်သည်။အိပ်ရာကနိုးတော့ စိမ်းအိ ဖုန်းခေါ်ထားတာတွေ့လို့ ပြန်ခေါ်တော့ အလုပ်ထဲကနေ ခေါ်တာတဲ့။

ကျွန်တော်နဲ့ နောက်တခါ အခွင့်အရေးရရင်လဲ တွေ့ချင်တယ်လို့ ပြောသည်။ ကျွန်တော်လဲ စိမ်းအိနဲ့စကားပြောပြီး ဖုန်းချကာ ရေချိုးအဝတ်လဲကာ ထည့်စရာရှိတာတွေ ထည့်ပြီး အခန်းခရှင်းကား မန္တလေးကိုပြန်ခဲ့လိုက်သည်။ မန္တလေးရောက်ပြီး နှစ်ရက်လောက်နေကာ ရန်ကုန်ကို ပြန်လာခဲ့လိုက်သည်။

ရန်ကုန်ရောက်ပြီး အလုပ်ကိစ္စတွေနဲ့ ရှုပ်နေတာမို့ မအားနိုင်။ အားတဲ့အချိန်လေး သမီးလေးအိနဲ့ လျှောက်လည် ကစားရသည်။ မမဝတ်ရည်က ခုထိပြန်လာရဖို့ မမြင်သေး။ တော်သေးသည်။ သ မီးက သူ့အမေကို သိပ်သတိမရလို့။ ကိုစိုးခိုင်က မကြာမကြာ ဖုန်းဆက်တက်သည်။ သူလဲ မပြန်လာသေး။ နောက်ပိုင်း မဝတ်ရည်က ပိတ်ရက်မှာ ပြန်ပြန်လာတက်သည်။ ကလေးကို သတိရတာလဲပါ ကျွန်တော်ကို သတိရတာလဲပါမည်။

ကျွန်တော်ဲလ မမဝတ်ရည် ပြန်လာမယ့် အပတ်ဆို ဘယ်မှမသွားတေ့ာ။ စိမ်းအိက မကြာမကြာ ဖုန်းဆက်တက်သလို ဥမ္မာကလဲ ဆက်တက်သည်။ ဥမ္မာနဲ့က လစ်ရင်လစ်သလို ကျွန်တော့် တိုက်ခန်းမှာ လိုးဖြစ်ကြသည်။ မမဝတ်ရည်က ကျွန်တော့်ကို အိမ်ထောင်ပြုဖို့ ပြောတော့ ကျွန်တော်က အကြောက်အကန်ငြင်းသည်။ ကျွန်တော် မိန်းမယူရင် မမဝတ်ရည်ကို ဘယ်လိုချစ်လို့ရတော့မလဲ ဆိုတော့ ဒီတိုင်းရေရှည် ဘယ်လို ဖြစ်မှာလဲတဲ့။ ကျွန်တော့်ကို နားချသည်။ ကျွန်တော်လဲ အင်းမလုပ် အဲမလုပ်။

ကျွန်တော့်ကို သူနဲ့နီးစပ်ရာတွေ ပြပေမယ့် စိတ်မဝင်စား။ နောက်ဆုံးကျ ကျွန်တော့်ကို ကျွန်တော် အလိုရှိတိုင်းကြည်ဖြူပါ့မယ်ဆိုပြီး ကတိပေးတော့မှ ကျွန်တော်လဲ ခေါင်းငြိမ့်လိုက်ရသည်။ မမဝတ်ရည်ကို သနားတာလဲ ပါမည်။ ကျွန်တော် သိတာပေါ့။ ဒီပုံတိုင်း ဆက်သွားရင် ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက် ယူဖြစ်ကြတော့မယ်ဆိုတာ။ အဲ့ဒီအချိန်မှ လူကြားထဲ ခေါင်းမဖော်နိုင်အောင် ဖြစ်ရမယ်လေ။ ဒါကြောင့် ကျွန်တော်လဲ အသာတကြည် လက်သင့်ခံလိုက်တာ။

တစ်ရက်မှာ ဥမ္မာက ကျွန်တော့်ဆီ ဖုန်းဆက်သည်။ ဝေယံ နိုင်ငံခြားသွားသည်တဲ့။ တွေ့ချင်တယ်ပြောသည်။ ကျွန်တော်လဲ ဥမ္မာတို့ အိမ်မှာတွေ့မယ် ရလား မေးတော့ စနေနေ့ကျရင် တွေ့မယ် တဲ့။ အိုကေပေါ့။ စနေနေ့ရောက်တော့ ဥမ္မာက ဖုန်းဆက်သည်။ သူ့သမီးကို အဖိုးအဖွားတွေဆီ သွားပို့မလို့တဲ့။ ကျွန်တော့်ကို သူတို့အိမ်နားက နေစောင့်နေ တဲ့။ ကျွန်တော်လဲ အိမ်ကနေ ထွက်လာခဲ့လိုက်ကာ ဥမ္မာတို့ အိမ်နားကနေစောင့်နေသည်။ ဥမ္မာတို့က ကွန်ဒိုတိုက်ခန်းနဲ့ နေသည်။

underground မှာ ကားပါကင်မို့ ကားပါကင်မှာ စောင့်နေလိုက်သည်။ ကိုးနာရီခွဲလောက်ကြ ဥမ္မာက ကျွန်တော့်ကို ဖုန်းဆက်ကာ ရောက်ပြီလား မေးတေ့ာ ကားပါကင်မှာ စောင့်နေတယ်လို့ ပြောလိုက်သည်။ ဆယ်နာရီထိုးခါနီးတော့ ဥမ္မာကားတစ်စီးနဲ့ ရောက်လာသည်။ ပြီးတော့ ကျွန်တော့်ကို ခေါ်ကာ ဓာတ်လှေကားနဲ့ သူတို့အခန်းရှိရာ တက်သွားသည်။ ဒုတိယလွှာမှာမို့ သိပ်တော့မကြာလိုက်။ ဥမ္မာကရှေ့ကနေ လမ်းပြသည်။

ကျွန်တော်လဲ ဥမ္မာရဲ့ နောက်ကနေ လိုက်ရင်း ကျွန်တော် လိုးရမယ့် ဖင်ကို ကြည့်ရင်း လိုက်လာသည်။ ဥမ္မာက အင်္ကျီလက်ပြတ်အကြပ်အနီနဲ့ စကပ်အကြပ်အတို အနက်ကို ဝတ်ထားသည်။ ဥမ္မာလဲ သူ့အခန်းရှေ့ရောက်တော့ သော့ဖွင့်ကာ အိမ်ထဲ ဝင်လိုက်သည်။ ကျွန်တော်လဲ လိုက်ဝင်လိုက်ပြီး တံခါးကိုပိတ်လိုက်သည်။ အိမ်ထဲရောက်တော့ ဥမ္မာကို ဖက်ပြီး နမ်းလိုက်သည်။

“  ကိုကလဲ အိမ်ရှေ့ကြီးမှာ အခန်းထဲ သွားမယ် လာ”

ဆိုပြီးကျွန်တော့်ကို အခန်းထဲ ခေါ်သွားသည်။ အခန်းထဲရောက်တော့ ဥမ္မာ့ကို ဖက်ကာ နမ်းလိုက်ပြီး တင်ပါးတွေကို နယ်လိုက်သည်။ ဥမ္မာလဲ စိတ်က ပါလာကာကျွန်တော့်ကို ပြန်ဖက်ရင်း နမ်းတာတွေ ကြမ်းလာသည်။

“  ဥမ္မာ ကိုယ့် လီးကို စုပ်ပေးစမ်း”

ဥမ္မာလဲ ကျွန်တော့်ရှေ့ ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်ပြီး ဘောင်းဘီကို ချွတ် လိုက်ရာ ကျွန်တော့်လီးက ထောင်နေသည်။ ဥမ္မာလဲ လီးကိုကိုင်ကာ နှုတ်ခမ်းကို ဟကာ ပါးစပ်ထဲ သွင်းလိုက်ပြီး ဒစ်ထိပ်ကို လျှာနဲ့ကလိလိုက်ရာ

“  ရှီး ကောင်းလိုက်တာကွာ စုပ် ပြီးအောင် ပါးစပ်ထဲ လရည်ပန်းချင်တာ ပြီးရင် မျက်နှာကိုပါ ပန်းမှာ”

ကျွန်တေ်ာလဲ ဥမ္မာရဲ့ ခေါင်းကိုကိုင်ကာ တ ဆုံးဝင်အောင်ထည့်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ ညှောင့်လိုက်ရာ ဥမ္မာက အလိုက်သင့်နေပေးသည်။ တော်တော်လေးကြာတော့

“  ကဲ ခဏရပ်ဦး”

“  ဟင် ဘာဖြစ်လို့လဲ ပြီးအောင် လုပ်ပေးမယ်လေ”

“  အင်း ပုံစံပြောင်းမလို့”

ပြောပြီးဥမ္မာကို အဝတ်တွေ ချွတ်ခိုင်းလိုက်သည်။ ဥမ္မာလဲ အဝတ်အစားတွေချွတ်လိုက်ပြီး အတွင်းခံတွေပါ ချွတ်လိုက်သည်။ ကျွန်တော်လဲ ဥမ္မာကို ကန့်လှန်ဖြတ်ကုတင်ပေါ် လှဲလိုက်ပြီး ဥမ္မာ့ခေါင်းကို ကုတင်စွန်းဖက်ဆွဲကာ အောက်ကိုချလိုက်သည်။

“  ဥမ္မာ အဖုတ်ကို ကိုယ့်ဟာကိုယ် ကလိစမ်း”

ဥမ္မာ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ကားကာ လက်တစ်ဖက်က အစေ့ကိုပွတ် တဖက်က အဖုတ်ထဲကို နှိုက်ကာ ကလိနေသည်။ ကျွန်တော်လဲ ဥမ္မာပါးစပ်ထဲကို လီးထည့်လိုက်ကာ စုပ်ခိုင်းလိုက်သည်။ အပေါ်ကနေ ထည့်ရတာမို့ လီးက တဆုံးထိ ဝင်အောင်ထည့်လို့ ရနေသည်။ ဥမ္မာလဲ ကိုယ့်ဟာကိုယ် ကလိရင်း အရမ်းဖီလ်းတက်လာကာ ကျွန်တော့်လီးကို စုပ်ပေးရာ ကျွန်တော်လဲ ကောင်းနေသည်။

ဥမ္မာတယောက် ကလိရင်းနဲ့ တကိုယ်လုံး တုန်တက်လာကာ အကြောတွေ ဆက်ခနဖြစ်သွားပြီး ကျွန်တော့်လီးကို အားကုန်စုပ်နေသည်။ ကျွန်တော်လဲ ဥမ္မာရဲ့ နို့နှစ်လုံးကို ညှစ်ကိုင်ရင်း ဆောင့်ပေးလိုက်ရာ ဥမ္မာရဲ့ ပါးစပ်ထဲ လရည်တွေ ပန်းထည့်လိုက်သည်။ ပါးစပ်ထဲက လီးကိုပြန်ထုတ်လိုက်ကာ ဥမ္မာ့မျက်နှာပေါ် ဂွင်းထုလိုက်ရာ လက်ကျန်အရည်တွေက မျက်နှာပေါ်ကျသွားသည်။

“  အား ကောင်းလိုက်တာ ဥမ္မာရယ် မင်းပါးစပ်က လိုးလို့ အရမ်းကောင်းတာပဲ”

“  သူများ မျက်နှာတွေပေကုန်ပြီ သွားလူဆိုး”

“  ကဲ သန့်ရှင်းရေးသွားလုပ် သေချာပြောင်အောင်ဆေးခဲ့”

ကျွန်တော်လဲ ကုတင်ပေါ် တက်ကာ လှဲနေလိုက်သည်။ တအောင့်နေကျ ဥမ္မာ ပြန်ထွက်လာကာ ကျွန်တော့် နားမှာ လာလှဲရင်း တယောက်နဲ့တယောက် ပွတ်သပ် ကိုင်တွယ်နေကြသည်။ ကျွန်တော် အချိန်သိပ်မဆွဲတော့ပဲ ကုတင်ပေါ်က ဆင်းကာ ဥမ္မာကို ပက်လက်လှန် ပေါင်ကားလိုက်ပြီး ကျွန်တော့် အိတ်ထဲက vibrator ကိုထုတ်ကာ ဥမ္မာအစေ့ကို တို့လိုက်သည်။ ဥမ္မာတွန့်ခနဲ ဖြစ်သွားသည်။

လက်တဖက်က အဖုတ်ထဲကို နှိုက်ရင်း ဂျီစပေါ့နေရာကို မှန်းကာ ကလိလိုက်သည်။ ဥမ္မာ အစပိုင်းက ငြိမ်နေပေမယ့် တဖြည်းဖြည်း ဟင့်ဟင့် ဟင့်ဟင့်နဲ့ ညည်းလာကာ လက်တွေက န့ိုတွေကို ကိုင်ရင်းညှစ်နေသည်။ အဖုတ်ထဲက အရည်တွေရွှဲ အရည်တွေကျလာတာမို့ ဖင်ဝမှာ သုတ်လိုက်ကာ ခရေ ညိုညိုထဲကိုလက်တချောင်းထည့်လိုက်သည်။ ဝင်နေကျမို့ သိပ်တော့ မခက်ခဲတော့။ ဥမ္မာ ပေါင်ကားထားရင်းနဲ့ တဆက်ဆက်တုန်နေသည်။

နှုတ်ခမ်းတွေ ကိုက်ထားရင်း ကျွန်တောွကို ရီဝေဝေကြည့်နေသည်။ ကျွန်တော်လဲ ဖင်ထဲကို လက်တချောင်းကနေ နှစ်ချောင်းပူးကာ ထည့်လိုက်ပေမယ့် အရည်တွေကြောင့်် အဆင်ပြေသည်။ နှစ်ချောင်ပူးကာ ခပ်သွက်သွက် ကလိလိုက်ပြီး အဖုတ်က အရည်တွေ သုတ်လိုက်ရင်း ဖင်ဝကို တံတွေးထွေးချကာ သုံးချောင်းပူးပြီး ထည့်လိုက်ပြန်သည်။ လက်သုံးချောင်းထည့်တော့ ဥမ္မာစစခြင်း နာတယ်ပြောပေမယ့် နောက်ပိုင်းခံနိုင်သွားတာမို့ အောက်ကနေ ဖင်ကို ကော့ကော့ပေးလာသည်။

ကျွန်တော်လဲ ဥမ္မာ့ကို ခုနက ပုံစံအတိုင်း ကုတင်စွန်းဖက် ခေါင်းလှည့်လိုက်သည်။ ကျွန်တော် အပေါ်ကနေ အစေ့ရော အဖုတ်ရော ဖင်ကိုရော စိတ်ကြိုက် ကလိနေရာ ဥမ္မာတယောက် အရမ်းကိုကောင်းနေသလိုကျွန်တော်ကလဲ ဥမ္မာ့ကို ကျွန်တော့် စအိုဝကို ယက်ခိုင်းလိုက်သည်။ ဥမ္မာလဲ ကျွန်တော် ခိုင်းတာကို မငြင်း။ ကျွန်တော့်ဖင်ကို ဖြဲလိုက်ကာ စအိုဝကို လျှာနဲ့ကလိရာ ကျွန်တော်လဲ လီးက အရမ်းကိုတောင်လာသည်။

ဥမ္မာက စအိုကို လျှာနဲ့ ကလိရင်း ဥတွေကို ဖွဖွလေး ညှစ်လိုက် ပါးစပ်နဲ့ စုပ်လိုက်နှင့် ကျွန်တော်လဲ ဥမ္မာ့ကို ကလိနေရင်းနဲ့ ဥမ္မာ ပြီးချင်လာကာ ကျွန်တော့်ကို ယက်နေတာမြန်လာသလို အော်ကနေ ကော့ကော့ပေးတဲ့ ဖင်ကလဲ ပြန်မကျတော့။

ကျွန်တော်လဲ ဖင်ထဲကို ထည့်နေတဲ့ လက်တွေက မြန်သထက်မြန်လာသလို အစေ့နဲ့ အဖုတ်ကို ကလိနေတဲ့ vibrator ရဲ့ အရှိန်ကိုလဲ တိုးလိုက်ရာ ခဏအကြာမှာ ဥမ္မာနောက်ထပ်တကြိမ် ပြီးသွားကာ အဖုတ်ထဲမှ အရည်ဖြူဖြူတွေ စီးကျလာသည်။

“  ကဲ ဥမ္မာ ကုန်းပေးစမ်း ဖင်ကို လိုးမယ်”

“  ဖြည်းဖြည်းနော် ကို ကွဲမှာ ကြောက်တယ်”

ပြောရင်း ကုတင်ပေါ်မှာ လေးဖက်ကုန်းပေးလိုက်သည်။ ကျွန်တော်လဲ တင်ပါးတွေကို လက်ဝါးနဲ့ ရိုက်လိုက်သည်။ ပြီး ဥမ္မာကို ဖင်ဖြဲခိုင်းရာ ဥမ္မာက သူမလက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဖင်ဖြဲပေးလိုက်သည်။ ခရေဝက ပွင့်အာအာလေး ဖြစ်နေတာကို ကြည့်ရင်း ကျွန်တော် ကုတင်ဘေးက မှန်တင်ခုံပေါ်က ခေါင်းလိမ်းဆီပုလင်းကို ယူကာ အဖုံးဖွင့်ပြီးအထဲက အရည်ကို ခရေဝကို လောင်းချလိုက်သည်။ ပြီးတော့ လီးကိုလဲ ရွှဲနေအောင်လိမ်းကာ

“  ကဲ ဥမ္မာ စိတ်ကို တင်းမထားနဲ့ လျှော့ထားပြီး ဖင်ကို ဖွင့်ထား”

ပြောရင်း လီးကို ခရေဝကိုတေ့ကာ ထည့်လိုက်ရာ

“  ဗြွတ် ဗြိ ဗြိ ဗြိ”

“  အ ဟဟ ကျွတ်ကျွတ် အ ”

“  နာလိုလား”

“  မနာဘူး ဘယ်လိုမှန်း မသိလို့ အဟင့်”

ကျွန်တော်လဲ အတက်နိုင်ဆုံး ညင်ညင်သာသာနဲ့ စိတ်ရှည်လက်ရှည် ဖင်ထဲ ကိုထည့်လိုက်သည်။ ဥမ္မာ အသံမျိုးစုံ ညည်းနေပေမယ့် နာလို့ ညည်းတာတော့ မဟုတ်။ တဖြည်ူဖြည်းနဲ့ လီးက အဆုံထိ ဝင်သွားကာ ကျွမ်တော့် ဆီးခုံနဲ့ ဥမ္မ့ာ ဖင်ထိ ကပ်သွားသည်။ ကျွန်တော်လဲ ဖြည်းဖြည်းချင်း ပြန်ထုတ်လိုက်ကာ ပြန်ထည့်လိုက် နဲ့ လုပ်နေရာ အချက်ပေါင်းနှစ်ဆယ်လောက်ကျ

“  ကို ဥမ္မာခံနိုင်ပီ နည်းနည်းဆောင့်ပေး”

ကျွန်တော်လဲ ဥမ္မ့ာ လက်တွေကို ဖယ်ခိုင်းလိုက်ရင်း တင်ပါးကို ကိုင်ကာ ခပ်သွက်သွက် ဆောင့်လိုက်ရာဥမ္မာ ခံနိုင်လာသည်။ ဒါကြောက့်မညှာတော့ပဲ ဖင်တွေကိုရိုက်ရင်း ဆောင့်လိုက်သည်။ ဥမ္မာတယောက် ဖင်ခံရတဲ့ အရသာကို သဘောကျသွားကာ လီးအဝင်ဖြောင့်အောင် ဘယ်လိုနေရမယ်ဆိုတာ သဘောပေါက်ပြီမို့ အလိုက်သင့် နေရင်းနဲ့ ကောင်းနေသည်။

ကျွန်တော်လဲ အားကုန်ဆောင့်နေလိုက်သည်။ ဥမ္မာတယောက် နှစ်ချီပြီးမှ ဖင်ခံရပေမယ့် ခုလဲ နောက်ထပ်တခါ ပြီးချင်လာပြန်သည်။ အရမ်းကို ဟော့နေကာ အရမ်းလဲ ကောင်းနေသည်။ ကျွန်တော်လဲ ကြပ်လှတဲ့ ဥမ္မာ့ဖင့်ကို လိုးရင်းနဲ့ ပြီးချင်လာတာမို့ ဆောင့်တာ နည်းနည်း အရှိန်လျှော့တော့ ဥမ္မာက သူမပြီးတော့မှာမို့ အရမ်း ဆောင့်ခိုင်းနေသည်။

ကျွန်တော်လဲ ဆက်တိုက်ကို ဆောင့်ပေးလိုက်ရာ ဥမ္မာ အီးခနဲ အီးခနဲ အော်ရင်း မွေ့ရာခင်းကို ဆုပ်ခြေရင်း အပေါ်ပိုင်းက မွေ့ရာပေါ် မှောက်ကျသွားသည်။ ကျွန်တော်လဲ ပြီးတော့မှာမို့ မနားတမ်း ဆောင့်လိုက်ရာ လီးတခုလုံး ကျဉ်တက်လာကာ အရည်တွေ ဘယ်လိုမှ ထိန်းမရတော့ပဲ ထွက်သွားသည်။

နှစ်ယောက်သား ကုတင်ပေါ်မှာ မလှုပ်နိုင်တော့။ အတော် ကြာကြာလေး နားပြီးမှ နှစ်ယောက်သား ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်ကာ ဆေးကြောလိုက်သည်။ ဥမ္မာက ကျွန်တော့်လီးကို ကိုင်ကာ သေချာဆေးပေးနေသည်။ ဖင်က နာတယ်လို့ ပြောတာမို့ ကျွန်တော်လဲ အစမို့ပါ နောက်ကျ မနာတော့ဘူး ပြောရသေးသည်။ ပြန်ထွက်လာတော့ ဥမ္မာက ဂါဝန်တထည်ထုတ်ကာ ဝတ်လိုက်ပြီး ကျွန်တော့်ကို သူ့ယောက်ကျား ပုဆိုးတထည်ပေးသည်။

ပြီးတော့ ကုတင်ပေါ်မှာ လှဲရင်း စကားပြောနေကြသည်။ စိတ်ပါလာတော့ တခါထပ်ပြီး လိုးလိုက်ကြပြန်သည်။ဒီတခါတော့ ဖင်က နည်းနည်းနာလို့တဲ့ အဖုတ်ကိုပဲ  လုပ်ဖြစ်သည်။ တချီပြီးတော့ ဥမ္မာက နေ့လည်စာ စားဖို့ သွားပြီး ပြင်ဆင်နေပြီး ကျွန်တော့်ကို လာခေါ်သည်။ နှစ်ယောက်သား နေ့လည်စာစားပြီး နောက်တခါလိုးကြပြန်သည်။ ဒီတခါတော့ ဖင်ရော အဖုတ်ပါ လိုးပြီး ဖင်ထဲမှာ ပြီးလိုက်သည်။

ဥမ္မာ ဖင်ခံရတာကို ကြိုက်လာသည်။ နှစ်ယောက်သား တရေးအိပ်လိုက်သည်။ အိပ်ရာကနိုးတော့ ဥမ္မာက ရေချိုးကာ သူ့သမီးကို သွားကြည့်ဦးမယ်ပြောပြီး အပြင်ထွက်သွားပြီး အပြန်ကျ ဘာစားမလဲ ဝယ်ခဲ့မယ်ပြောတာမို့ ကျွန်တော်လဲ စားချင်တာကို မှာလိုက်သည်။ ညနေခြောက်နာရီကျော်မှ ပြန်လာသည်။

ကျွန်တော်လဲ ဥမ္မာ သွားတုန်း အိပ်လိုက်တာမို့ သူပြန်လာတော့ လန်းလန်းဆန်းဆန်း ဖြစ်နေသည်။ ရေချိုးကာ ဥမ္မာဝယ်လာတာကို စားရင်း ဘီယာသောက်နေသည်။ ပြီးတော့ ဥမ္မာ့ပို လိုးလိုက် ဗိုက်ဆာရင်စားလိုက်နဲ့ ဇိမ်ကျနေသည်။ တွေးတော့ တွေးလိုက်မိသား။

အော် သူများမယား ကြာခိုရတာ ငရဲတော့ကြီးပေမယ့် ဇိမ်တော့ ကျသားဟလို့။ ကျွန်တော်နဲ့ ဥမ္မာ ပိတ်ရက်နှစ်ရက်မှာ သူ့သမီး မရှိတုန်း ယောက်ကျားမရှိတုန် အားရအောင် လိုးဖြစ်ကြသည်။ ဥမ္မာတယောက်လည်း ဖင်ခံရတာကို ကြိုက်နေပြီမို့ ဖင်ကို ပဲ အကြိမ်အတော်များများ လိုးဖြစ်သည်။

လိုးတဲ့ အချိန်မှာတော့ ဥမ္မာကို ဖာသည်ဆန်ဆန် ဆက်ဆံကာ လိုးပေမယ့် ဥမ္မာက အဲ့လို လုပ်တာကိုသဘောကျနေသည်။ နောက်ရက် ညနေ လေးနာနီကျော်တော့မှ ဥမ္မာလဲ ကလေးကို ခေါ်ဖို့ ထွက်သွားသလို ကျွန်တော်လဲ ပစ္စည်းတွေယူကာ ပြန်လာခဲ့လိုက်သည်။ အိမ်ပြန်ရောက်တော့ သမီးလေး အိက တော့ ကျွန်တော့်နားက မခွာတော့။ ကပ်ပြီးချွဲနေတော့သည်။

နောက်တပတ်ကျ မမဝတ်ရည်က ရန်ကုန်ကို ပြန်ပြောင်းလာသည်။ မမဝတ်ရည် ရောက်တဲ့ ညမှာ ကျွန်တော်နဲ့ မမဝတ်ရည်နှစ်ယောက် အစွမ်းကုန် အချစ်ကြမ်းကြသည်။ သုံးရက်လောက် ကြာတော့ သူ့သူငယ်ချင်းတယောက် အလုပ်ကိစ္စနဲ့ ရောက်လာတာမို့ အရင်လို သိပ်မလွတ်လပ်တော့။ လစ်တဲ့ အချိန်မှာ လိုးဖြစ်သည်။ ခိုးပြီးစားရတဲ့ အသီးက ပိုချိုသလိုမျိုးမို့ ခိုးပြီးလိုးရတာ နှစ်ယောက်သား အရမ်းသဘောကျနေသည်။

သမီးလေး အိက ဘာစိတ်ကူးပေါက်သည် မသိ။ သူ့အမေနဲ့ အိပ်မယ်ဆိုပြီး လာအိပ်တော့ ကျွန်တော်ရော မမဝတ်ရည်ပါ မလွတ်လပ်တော့။ မမဝတ်ရည် သူငယ်ချင်းလဲ ဒီတပတ် စနေပြန်မည်လို့ ပြောသည်။ ဖေဖေတို့က သမီးလေးအိကို ကျောင်းပိတ်ရက် ကစားကွင်း လိုက်ပို့မယ် တဲ့။

မမ ဝတ်ရည်က မလိုက်တော့ သူ့သူငယ်ချင်းကို ကားဂိတ်လိုက်ပို့ စရာလဲရှိပြီး သူမအိမ်ကိုလဲ နည်းနည်းသန့်ရှင်းရေး လုပ်ရဦးမှာမို့ မလိုက်တော့ဘူး ပြောသည်။ ဖေဖေက ကျွန်တော့်ကို မမဝတ်ရည်ကို ကူဖို့ နေခဲခိုင်းသည်။ ကျွန်တော်လဲ ပျော်သွားသည်။ သုံးရက်လောက် မလုပ်လိုက်ရလို့ တင်းနေတာကိုး။

စနေနေ့မနက်ကျ ကျွန်တော်လဲ မမဝတ်ရည်နဲ့ သူ့သူငယ်ချင်းကို ခေါ်ကာ ကားဂိတ်ကို သွားလိုက်သည်။ မမဝတ်ရည် က ဒီနေ့မှ ပိုလှနေသည်။ မိတ်ကပ်ရောင် ဇာအနားကွပ် အင်္ကျီရင်ဖုံး ခါးတိုလက်စက အကြပ်နဲ့ ဝမ်းဆက် ထမိန်စကပ်အကြပ်ကို ဝတ်ထားကာ ဒေါက်ဖိနပ် ကြိုးသိုင်းကို ဝတ်ထားသည်။ ဆံပင်ကို နှစ်ဖက်ခွဲကာ စည်းထားထားသည်။ နောက်ခန်းမှာ နှစ်ယောက်သား ထိုင်ရင်း စကားတွက်ထိုး နေကြသည်။

မမဝတ်ရည်ရဲ့ သူငယ်ချင်းက ချောသည်။ ဒါပေမယ့် ဝသည်လို့ ပြောရမလားပင်။ ကလေး သုံးယောက် တဲ့။သူနဲ့ တက္ကသိုလ်တုန်းက အခင်ဆုံးသူငယ်ချင်းတွေလို့ ပြောသည်။ မမဝတ်ရည် သူငယ်ချင်းကို ကားဂိတ်မှာ ချပေးပြီး ကားထွက်ခါမှ ကျွန်တော်တို့ပြန်လာကြသည်။ မေမေက ဖုန်း လှမ်းဆက်သည်။ သူတို့လဲ အပြင်ရောက်နေပြီ တဲ့။ အိမ်သော့ကို ထားနေကြျ နေရာမှာပဲလို့ လှမ်းပြောတာပင်။ မမဝတ်ရည် အိမ်ကိုရောက်တော့ အပြင်ဖက်မှာ ရှင်းစရာသိပ်တော့ မရှိလှပေ။ မမဝတ်ရည်က ဘုရားခန်းသန့်ရှင်းရေးလုပ် ဘုရားပန်းအိုးလဲ တံမြက်စည်းလှဲ လုပ်နေသည်။

ကျွန်တော်ကတော့ မမဝတ်ရည်လုပ်တာ ထိုင်ကြည့်နေလိုက်သည်။ အပြင်မှာ သန့်ရှင်းရေး လုပ်ပြီးတော့ အခန်းထဲ ဝင်သွားတော့ ကျွန်တော်လဲ လိုက်ကြည့်လိုက်သည်။ မမဝတ်ရည်က သူမတို့ လင်မယားအိပ်တဲ့အခန်းကို အဲကွန်းအရင်ဖွင့်လိုက်ပြီး air fresher အရင်ဖျန်းလိုက်သည်။

အခန်းထဲ မွေးကြိုင်သွားသည်။ မှန်တင်ခုံတွေကို သုတ်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ ကုတင်ကို ဖုန်ခါနေလိုက်သည်။ အခန်းထဲမှာလဲ သိပ်ရှင်းစရာ မရှိပေ။ ကျွန်တော်လဲ ကုတင်ပေါ်မှာ ကုန်းပြီး ဖုန်ခါနေတဲ့ မမဝတ်ရည်ကို ကြည့်ရင်း စိတ်က အရမ်းထလာသည်။ ဒါကြောင့် မမဝတ်ရည် နောက်ကို ကပ်ရပ်လိုက်ပြီး မမဝတ်ရည်ကိုဖက်လိုက်ရာ

“  ဟင်းနော် ဒီမှာအလုပ်လုပ်နေတာ ဝိုင်းကူမယ် စိတ်မကူးဘူး ဒါပဲ ချောင်းနေတယ်”

“  မမက အရမ်းလှတာကိုး”

ပြောပြီး ဂုပ်သားတွေကို ငုံ့နမ်းလိုက်သည်။ မမဝတ်ရည်လဲ မတ်တပ်ရပ်ကာ ကျွန်တော့် ဖက်လှည့်လိုက်ပြီး ကျွန်တော့်ကို နမ်းလေသည်။ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက် အတော်ကြာ နမ်းလိုက်ပြီး အဝတ်အစားတွေကိုချွတ်လိုက်သည်။ မမဝတ်ရည် ကိုယ်ပေါ်မှာ အတွင်းခံထက်အောက်က အဖြူရောင် ဆင်တူလေး။ကျွန်တော်လဲ မနေနိုင်တော့ပဲ အတွင်းခံတွေကို ချွတ်ကာ မမဝတ်ရည်ကို ပက်လက်လှန်လိုက်ပြီး မမဝတ်ရည်ကို အပီ ဂျာလိုက်သည်။ အစေ့အဖုတ် ဖင် သုံးနေရာလုံးကို စုပ်လိုက် လျက်လိုက်နဲ့ မမဝတ်ရည် ကော့ပျံနေသည်။

ကျွန်တော့်ကို သူ့အပေါ်တက်ခိုင်းကာ အောက်ကနေ ကျွန်တော့် လီးကို စုပ်ပေးလိုက်သည်။ ခဏကြာတော့ ကျွန်တော်လဲ မမဝတ်ရည်ကို ကုန်းခိုင်းလိုက်ရာ မမဝတ်ရည်လဲ ကုန်းပေးလိုက်သည်။ ကျွန်တော် မမဝတ်ရည်ရဲ့ ဖင်သားနှစ်ဖက်ကို ဖြဲကာ စအိုဝကို လျှာနဲ့ ကလိလိုက်သည်။

“  အ ဟင့်ဟင့် မောင် မ ကိုလိုးတော့ကွာ မခံနိုင်တော့ဘူး”

“  မ ကို ဖင်ကိုလိုးချင်တယ် ”

“  အာ ကွာ မောင့်လီးက အကြီးကြီးနဲ့ မ ဖင် ကွဲမှာကြောက်တယ် တခါမှ ဖင်မခံဖူးဘူး”

“  မကွဲပါဘူး မရယ် ဖင်ကို ဖွင့်ထားပေး”

ပြောပြီး မမဝတ်ရည်ရဲ့ ခရေဝကို ကျွန်တေယ့် လီးတေ့လိုက်သည်။ ဖင်ဝမှာရော လီးမှာပါ ရွှဲနေတာမို့ ကျွန်တော်လဲ အသာထည့်လိုက်ရာ

“  ဗြစ် တစ်တစ်”

“  အိ အ အ နာတယ် ရှီး အ ”

လီးထိပ်က တင်းခနဲ ဖြစ်သွားတာမို့ ကျွန်တော်လဲ အသာရပ်ကာ အစေ့ကို လှမ်းကလိလိုက်ရင်း ဖင်ကို မရှုံဖို့ ပြောလိုက်သည်။ဖင်ဝက ညှစ်အားလျော့သွားပေမယ့် ကျွန်တော် ဆက်မထည့်သေးပဲ အစေ့ကို ကလိနေလိုက်သည်။ တဖြည်ူဖြည်းနဲ့ ဖင်ဝက လျော့လာလို့ ကျွန်တေယ်လဲ ဖြည်းဖြည်းချင်း ဖိထည့်လိုက်သည်။

ခုနကလောက် မနာတော့တာမို့ ဒစ်တခုလုံးဝင်သွားသည်။ ကျွန်တော်လဲ အစေ့ကို ကလိလိုက်ပြန်သည်။ဖင်စအိုကြွက်သားတွေက လီးကို ညှစ်လိုက် လွှတ်လိုက်လုပ်နေသည်။ ကျွန်တော်လဲ စိတ်ရှည်လက်ရှည် ဖြည်းဖြည်းချင်း ထည့်နေလိုက်သည်။ နှစ်ယောက်သား အဲကွန်းဖွင့်ထားပေမယ့် ချွေးတွေနဲ့။ လီးက တဝက်ကျော်ကျော်ဝင်နေပြီမို့ မမဝတ်ရည်လဲ ခံနိုင်လာပြီ။

ကျွန်တော်လဲ ဖြည်းးဖြည်း ဆောင့်ဆောင့်ပေးလိုက်သည်။ လီးက တဆုံးဝင်သွားသည်။ ဖင်က အရမ်းကို ကြပ်နေတာမို့ လိုးလို့ အရမ်းကောင်းနေသည်။ မမဝတ်ရည်လဲ နာတာမှ ကောင်းလာပြီမို့ တင်ပါးတွေကို အစွမ်းကုန် နောက်ကို ပစ်ပေးထားသည်။

“  အင့် အိ အိ အ ကျွတ်ကျွတ် အ ”

“  ဗြွတ် ဗြစ် ဗြစ် ဗျိ ”

“  မ နာသေးလား ”

“  မနာတော့ဘူး ရတယ် ခံနိုင်တယ် ဆောင့်ဆောင့် မောင် အ ဟင့် ဟင့်”

“  မ ဖင်ခံရ တာ ကောင်းလား”

“  ကောင်းတယ် အရမ်းကောင်းတယ် ဆောင့် ဆောင့်”

ကျွန်တော်လဲ မမဝတ်ရည် မီးစိမ်းပြလိုက်တာမို့ ခါးကိုကိုင်ကာ နောက်ကနေ ဆောင့်လိုက်သည်။ အခန်းထဲမှာ မမဝတ်ရည်ရဲ့ အားရကျေနပ်တဲ့ ငြီးသံ ဖင်ထဲကို လီးဝင်တာထွက်လာတဲ့ အသံ အသားခြင်း တဖတ်ဖတ်ရိုက်သံနဲ့ ပျံ့လွင့်နေသည်။

ကျွန်တော်လဲ ဆောင့်ချက်ပေါင်းများလာတော့ ကျဉ်းကြပ်လှတဲ့ ဖင်စအို ပါကင်ကို လိုးရတာမို့ ဘယ်လိုမှ မရတော့ ပြီးချင်လာသလို မမဝတ်ရည်လဲ အီးခနဲ အီးခနဲ အော်ကာ ငြိမ်ကျသွားကာ ဖင်ထဲက လီးကို တင်းခနဲ တင်းခနဲ ဆွဲဆွဲညှစ်လိုက်တာမို့ မမဝတ်ရည် ပြီးသွားပြီဆိုတာ သိလိုက်ရသလို ကျွန်တော်လဲ ဘယ်လိုမှ မရတော့။

အရည်တွေကို မမဝတ်ရည် ဖင်ထဲ ပန်းထုတ်လိုက်ကာ မမဝတ်ရည် အပေါ်မှာမှောက်ကာ နှစ်ယောက်သား ကုတင်ပေါ် လှဲချလိုက်သည်။ နှစ်ယောက်သား ကျေနပ်အားရနေကြသည်တော့ အမှန်ပင်။ နေ့လည်သုံးနာရီကျော်တော့ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက် မမဝတ်ရည်တို့အိမ်ကနေ ပြန်လာကြသည်။

.......................................................................................................

မမဝတ်ရည်က ဖင်က နာနေတယ်လို့ ပြောသည်။ တကိုယ်လုံးလဲ ကိုင်ရိုက်ထားသလို နုံးနေပြီလို့ ပြောကာ ဆေးတလုံးသောက်ကာ အခန်းထဲကို ဝင်သွားသည်။ ကျွန်တော်လဲ ရေချိုးအဝတ်လဲကာ ဧည့်ခန်းထဲမှာ လက်ပ်တော့ တစ်လုံးနဲ့ အလုပ်လုပ်နေလိုက်သည်။ လေးနာရီလောက်ကျ  ဖေဖေတို့ ပြန်လာကြသည်။

ပြန်လာတော့ သမီးလေးအိက ကျွန်တော့်ကို ကြွားလို့ မဆုံးတော့ပေ။ မေမေက မမဝတ်ရည်ကို မေးတော့ ကိုယ်တွေလက်တွေ ကိုက်လို့ ဆေးသောက်ပြီးမှိန်းနေတယ်လို့ ပြောလိုက်သည်။ မေမေတို့လဲ အခန်းထဲ ဝင်ကာ အဝတ်လဲပြီး ပြန်ထွက်လာသည်။ မမဝတ်ရည်လဲ အောက်ကို ဆင်းလာသည်။ အနွေးထည်ပါးပါးလေးဝတ်ထားတာမို့ မေမေက

“  ဟဲ့ ဝတ်ရည် နေမကောင်းဘူးဆိုလဲ အိပ်နေလေ။ အိမ်ရှင်းလိုက်ရတာ ပင်ပန်းသွားပြီ ထင်တယ် နင့်မောင်က မကူဘူးလား”

“  ဘာမှမကူဘူး။ ကိုဇွဲက ဧည့်ခန်းထဲမှာ ထိုင်နေတာ။ သမီးလုပ်တာကို ကြည့်နေလေရဲ့”

“  အော် ငါ့သား မင်းက မင်းအမကို မကူပဲ ထိုင်နေတာဆိုတော့ အတော်ပင်ပန်းနေဦးမယ်။ ဒီကောင်တော့ အလိုက်မသိတက်ပုံနဲ့ မိန်းမပေးစားမှ ဖြစ်တော့မယ်”

“  အာ ဘာဆိုင်လို့လဲ ဖေဖေကလဲ မဆိုင်တာကို အတင်းဆွဲထည့်နေတယ် တော်ပြီ တော်ပြီ”

ကျွန်တော်လဲ ကွန်ပျူတာကို ပိတ်ကာ သမီးကို ချီပြီး အပြင်ကို ထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။ မဟုတ်ရင် မိန်းမယူဖို့ ဆွယ်တရားတွေ လာတော့မည်။ မမဝတ်ရည်လဲ ရှိတော့ စစ်ကူကတောင့်တာမို့ စောစောကြို ရှောင်ထားလိုက်သည်။ မိုးချုပ်တော့ သမီးကို ထမင်းကျွေးဖို့ပြန်လာကာ မေမေက သမီးကို ထမင်းကျွေးနေသည်။ မမဝတ်ရည်က ညနေစာစားဖို့ ပြင်ဆင်နေသည်။ သမီးကို ထမင်းကျွေးပြီးတော့ ကျွန်တော်တို့ ဆက်ပြီးထမင်းစားလိုက်ကြသည်။ဟိုပြောဒီပြောပြောရင်းနဲ့

“  ဦး သမီးပြောတာ ဘယ်လိုသဘောရလဲ”

“  အေး ငါတော့ သဘောကျတယ် အမေကြီးမင်းရော”

“  အို ကျတာပေါ့ ဘယ်လို ပြောလိုက်ပါလိမ့်”

“  ဘာတွေ သဘောကျနေတာလဲဗျ သားလဲပြောပါဦး”

“  မောင် လေး ထမင်းစားလို့ ကောင်းလား”

“  အင်းကောင်းတယ် ဟင်းတွေက ရှယ်ပဲ သားအကြိုက်တွေ”

“  မင်းကို မိန်းမပေးစားဖို့ဟေ့။ ဝတ်ရည် သူငယ်ချင်း မိုးမိုးရဲ့ ညီမနဲ့”

“  ဗျာ”

“  ဟင်းဟင်း ပြေးမယ်မကြံနဲ့။ ငြင်းဖို့လဲ မကြံနဲ့။ မမ သေချာရွေးထားတာ။ မိုးမိုးလာတာ အလုပ်ကိစ္စလဲ ပါသလို မောင်လေးလဲ အခြေအနေလာ အကဲခတ်တာ သူ့ညီမနဲ့ ပေးစားဖို့”

“  အာ မမကလဲ တွေ့တောင် မတွေ့ဖူးပဲနဲ့။ မမ မိုးမိုးပုံလိုဆို ဝတုတ်ဖက်တီးကြီး မကြိုက်ဘူး”

“  ဟဲ့ သူ့ညီမက နင်သာ မတွေ့ဖူးတာ တို့အားလုံး တွေ့ဖူးတယ်။ ရုပ်ရည်ကလဲ ချောတယ်။ ဘယ်က ဝရမှာလဲ အပြောအဆို အနေအထိုင်ကအစ အိန္ဒြေသိက္ခာနဲ့ ဒီတခါတော့ မငြင်းနဲ့တော့ နင်တွေ့ကို တွေ့ရမယ် သူနဲ့”

ကျွန်တော် လုံးဝ အငိုက်မိသွားသည်။ သုံးယောက်သား တိုက်စ်အောက်မှာ ကျရှုံးသွားသည်။ ကျွန်တော်လဲ ခေါင်းငြိမ့်လိုက်ရသည်။ တွေ့ဖို့ကို။ စားသောက်ပြီးတော့ ကျွန်တော်လဲ အခန်းထဲဝင်ကာ အလုပ်ကိစ္စတွေကို ဆက်လုပ်နေလိုက်သည်။ ညဖက် မေမေက နွားနို့လာပို့ပေးပြီး ကျွန်တော့်ကို နားချသည်။ မမဝတ်ရည်ကပါ ဝင်လာပြီး နားချပြန်သည်။ ကျွန်တော်လဲ ဘယ်လိုမှ မငြင်းသာ။ နောက်ရက် ရုံးတက်ပြီး ညနေ အိမ်ပြန်လာကာ ရေမိုးချိုးအဝတ်လဲကာ မမိုးမိုးရဲ့ ညီမ ဆောင်းသဇင်ဆီ ဖုန်းဆက်ကာ ဆုံမယ့်နေရာကို ချိန်းလိုက်သည်။

ပြီးတော့ ကျွန်တော်လဲ ချိန်းထားတဲ့ဆိုင်မှာ ထိုင်စောင့်နေလိုက်သည်။ နာရီဝက်လောက် ကြာတော့ ကျွန်တော့်ရှေ့ မိန်းမပျိုတစ်ဦးလာရပ်ကာ

“  ကိုဇွဲပိုင်လား မသိဘူး”

“  ဟုတ်ကဲ့”

ကျွန်တော် မော့ကြည့်လိုက်သည်။ ကျွန်တော့်ရှေ့ရောက်နေတဲ့ မိန်းကလေးက မမို့မို့နဲ့ နည်းနည်းဆင်တာကြောင့်

“  အော် မဆောင်းသဇင် ထင်တယ် ဟုတ်ကဲ့ ကျွန်တော် ဇွဲပိုင်ပါ ထိုင်ပါခင်ဗျာ”

ကျွန်တော် ခုံတလုံးကို ဆွဲကာ နေရာပေးလိုက်သည်။ စားပွဲထိုးလေးက အနားရောက်လာကာ

“  အကို မှာထားတာတွေ ချလို့ရပြီလားခင်ဗျာ”

“  အေးညီလေး ချတော့”

စားပွဲထိုးလေးက ကျွန်တော် မှာထားတာတွေတခုပြီး တခုလာချနေသည်။

“  ကျွန်တော်လဲ မဆောင်းသဇင် ကြိုက်မယ် ထင်တဲ့ဟာတွေ မှာထားတာ။ သဘောမကျရင် ကြိုက်တာမှာပါခင်ဗျ”

“  အာ ရပါတယ် ကျွန်မ အစားမရွေးပါဘူး မှာထားတာတွေက ကျွန်မ အကြိုက်တွေပါပဲ”

“  ဟုတ်ကဲ့ ကျွန်တော်လဲ မမဝတ်ရည်ကို မေးပြီးတော့ မှာထားတာ”

“  အော် ဟုတ်ကဲ့”

ခုမှပဲ သေချာစကားပြောရင်းနဲ့ ဆောင်းသဇင်ကို ကြည့်မိသည်။ အသက်က နှစ်ဆယ့်ခြောက်လို့ ပြောပေမယ့် ရုပ်ရည်ကနုတာမို့ နှစ်ဆယ့်နှစ်လောက်သာ ရှိတယ်လို့ ထင်ရသည်။ ရုပ်ရည်က လှတယ်ဆိုတာထက်ချောတယ်လို့ ပြောရမည်။ လှတာထက် ချောတာက ပိုတယ်လို့ ကျွန်တော်ကထင်သည်။ တချို့တွေက လှပေမယ့် မျက်နှာမှာ အဖုတွေ ချိုင့်တွေ မှဲ့ခြောက်တွေ မှဲ့တွေနှင့်။ သူမကတော့ မျက်နှာက ချောမွတ်နေသည်။ အသားက ဖြူဥတယ်လို့ ပြောရမည်။ဆံပင်က ပုခုံးသာသာ။ ကိုယ်လုံးကတော့ မမဝတ်ရည်တို့လိုပင်။

မမဝတ်ရည်က ကျွန်တော့်အကြိုက်ကို သိတာမို့ ကျွန်တော်သဘောကျတက်တာကို ရှာထားပုံရသည်။စကား ပြောတာက မေမေပြောသလိုပင်။ စီးပွားရေးတက္ကသိုလ်မှာ ကျူတာလုပ်နေတာတဲ့။ ငြင်းရလောက်အောင် အပြစ်က ရှာမတွေ့။ ကျွန်တော်လဲ ဆောင်းသဇင်နဲ့ စားသောက်ပြီး သူ့ကို ပြန်ပို့ခဲ့လိုက်သည်။ အချိန်တိုအတွင်းမှာ ရင်းနှီးမှုက အတိုင်းအတာတခုထိတော့ ရှိသွားသည်။ ကျွန်တော်ပြန်ရောက်တော့ ဖေဖေတို့က အခြေအနေမေးတော့ ကျွန်တော်လဲ မညာချင်တာနဲ့ မဆိုးပါဘူး ခုထိတော့ ငြင်းစရာ မတွေ့ဘူးလို့ ပြောလိုက်သည်။

နောက်ရက်တွေမှာလဲ အားရင်အားသလို အပြင်မှာချိန်းကာ တွေ့ဖြစ်ကြသည်။ နှစ်လလောက်ကြာတော့ ကျွန်တော်လဲ အိမ်ကို ခေါင်းငြိမ့်လိုက်သည်။ ဖေဖေတို့က ချက်ချင်းပဲ မိန်းမတောင်းတော့သည်။ကျွန်တော်လဲ မမဝတ်ရည်ကို ဒီကြားထဲမှာ မလိုးဖြစ်တော့။

နောက်လထဲမှာ ကိုစိုးခိုင် ပြန်လာတော့မယ်လို့ ကြားတော့ နောက်ဆို ကျွန်တော်လဲ အိမ်ထောင်ကျ ကိုစိုးခိုင်လဲ ပြန်ရောက်ဆိုရင် မမဝတ်ရည်ကို တွေ့လို့ရမှာ မဟုတ်ဘူးဆိုကာ မမဝတ်ရည်ကို အပူကပ်တော့ မမဝတ်ရည်လဲ ကျွန်တော့်အကြိုက်ကို လိုက်လျောရသည်။

ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက် တပတ်ကို လေးရက်လောက် လုပ်ဖြစ်ကြသည်။ ကိုစိုးခိုင် ပြန်လာခါနီး သုံးရက်အလိုလောက်မှာ မမဝတ်ရည်က အိမ်ကိုရှင်းမယ်ပြောကာ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက် မမဝတ်ရည် အိမ်မှာ အကြိမ်ကြိမ် လိုးဖြစ်ကြသည်။ ကျွန်တော်လဲ မမဝတ်ရည်ရဲ့ ဖင်ကို အကြိမ်ကြိမ် လိုးဖြစ်သည်။ ကိုစိုးခိုင်ပြန်လာတော့ မမဝတ်ရည်နဲ့သမီးတို့ပြန်လိုက်သွားတော့ ဖေဖေနဲ့မေမေက လွမ်းကျန်ခဲ့ကြသည်။

ကျွန်တော်လဲ နောက်ပိုင်း ဥမ္မာနဲ့ တခါတခါမှတွေ့ဖြစ်သလို စိမ်းအိကိုလဲ တခါပဲ တွေ့ဖြစ်သည်။ မမဝတ်ရည်နဲ့တော့ နောက်ပိုင်း မလုပ်ဖြစ်တော့။ ဆောင်းသဇင်နဲ့ မိဘတွေခြင်းပြောဆိုပြီးတော့ ယူဖို့ရက် သတ်မှတ်ပြီးကြပြီမို့ နှစ်ယောက်သား ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောဆို ဆက်ဆံဖြစ်ကြသည်။

ဆောင်းသဇင်က ကျွန်တော့်ကို သူမမှာ အရင်က ချစ်သူရှိခဲ့ဖူးသည်လို့ ပြောသည်။ ကျွန်တော်က ဒါတွေသိပ်ခေါင်းထဲ မထည့်။ကျွန်တော်နဲ့ ယူပြီးရင် ကျွန်တော့်အပေါ် သစ္စာရှိနိုင်လာမေးတော့ ရှိနိုင်တယ်ပြောသည်။ သူမကလဲ ပြောပါသည်။ အဲ့ချစ်သူကို ခုစိတ်ထဲမှာမရှိတော့ဘူးလို့ ပြောသည်။

ဒီလိုနဲ့ ကျွန်တော်နဲ့ ဆောင်းသဇင်တို့ လက်ထပ်ဖြစ်ကြသည်။ တော်တော်လေး ကြီးကြီးကျယ်ကျယ်မင်္ဂလာဆောင်ဖြစ်ကြသည်။ မင်္ဂလာဆောင်ပြီးတော့ ပြင်ဦးလွင်ဖက်နှစ်ယောက်သား ဟန်နီးမွန်းသဘောနဲ့ ခရီးထွက်ခဲ့ကြသည်။ မင်္ဂလာဦးညတုန်းက ဆောင်းသဇင်မှာ တော်တော်လေး အလူးအလဲ ခံလိုက်ရသည်။ နောက်ရက် ကျွန်တော့်နဲ့ မျက်လုံးချင်းဆုံရင်ကို ရှက်နေသည်။ အတွေ့အကြုံမရှိမှန်း ညကမှသိလိုက်ရသည်။ ကျွန်တော်က ဆောင်းသဇင်နဲ့ မယူခင်ကတည်းက ကြို ပြောထားတာရှိသည်။

ကျွန်တော့်မိဘကို ကိုယ့်မိဘလို သဘောထားရမယ် မမဝတ်ရည်ကို ကိုယ့်အမလို သဘောထားပြီး သမီးကိုလဲ ကိုယ့်တူမအရင်းလို သဘောထားရမယ်လို့။ မမဝတ်ရည်နဲ့ သမီးနဲ့ ပတ်သတ်လာရင် သဝန် မတိုရဘူးဆိုတာကြို ပြောထားသည်။ တော်ကြာ နောင်ကျ မိန်းမတို့အမျိုးက သဝန်တိုတက်ကြလို့ ကြို ပြောထားရတာ။ဆောင်းသဇင်က ကျွန်တော့် သဘောပါလို့ ပြောသည်။

ပြင်ဦးလွင် ရောက်တော့ ကြိုပြီးဘိုကင်လုပ်ထားတဲ့ ဟိုတယ်မှာ တည်းလိုက်သည်။ ရောက်ရောက်ခြင်း ခဏနားကာ ရေချိုး အဝတ်လဲကာ ဘုရားအရင် သွားဖူးလိုက်ကြသည်။ ဘုရားက အပြန်ဟိုတယ်ကို ပြန်လာခဲ့ကြသည်။ ရန်ကုန်ကနေ တောက်လျှောက် မောင်းလာတာမို့ နားမှဖြစ်မယ်ဆိုကာ ပြန်လာခဲ့ကြသည်။ အခန်းထဲရောက်တော့ ကျွန်တော်လဲ ဆောင်းသဇင်ကို ဖက်ကာနမ်းလိုက်ရာ

“  အို ကိုကိုကလဲ နားချင်တယ်ဆို”

“  အင်းလေ သဇင်ရဲ့ နားမယ်လေ ကိုယ့်မိန်းမကို နမ်းတာဘာဖြစ်လို့လဲ ဘာတွေတွေးနေတာလဲ ကိုယ်သန်ရာသန်ရာများ တွေးနေလား ဟားဟားး”

“  ကိုကိုနော် သူများကို အဲ့လိုမပြောနဲ့”

ကျွန်တော့် ရင်ခွင်ထဲက အတင်းရုန်းကာ ဘောက်ဆက်ဘောက်ဆက်နဲ့ ထွက်သွားသည်။ ကျွန်တော်လဲ အသည်းယားသွားကာ နောက်ကနေ သိုင်းဖက်လိုက်ရင်း

“  ဘာလဲ စိတ်ကောက်တာလား”

“  ဖယ်ပါ ”

“  မဖယ်ဘူးကွာ”

ပြောပြီး ပွေ့ချီလိုက်ကာ ကုတင်ပေါ်တင်လိုက်ကာ နှုတ်ခမ်းတွေကိုနမ်းလိုက်သည်။ ဆောင်းသဇင်က အတင်းရုန်းပေမယ့် မလွတ်။ ကျွန်တော့်ရဲ့ အနမ်းကြမ်းကြမ်းအောက်မှာ တဖြည်းဖြည်းပျော့လာကာ အသက်ရှူသံ မြန်လာသည်။

“  ကိုကို ဖယ်တော့ကွာ သဇင် အသက်ရှူကြပ်လာပြီ”

ကျွန်တော်လဲ ဆောင်းသဇင်ရဲ့ အင်္ကျီကိုချွတ်လိုက်သည်။ ဘော်လီအနက်ကို ပါချွတ်လိုက်ပြီး နို့အုံတင်းတင်းလေးတွေကို ပါးစပ်နဲ့ စုပ်လိုက်ကာ နို့သီးခေါင်းလေးကို မနာတနာ ကိုက်လိုက်သည်။

“  ကိုကို အ ဖယ်တော့လို့ အဟင့်ဟင့်”

ကျွန်တော် မကြားချင်ယောင်ဆောင်ကာ နမ်းရင်း ထမိန်ကိုပါ ချွတ်လိုက်ရာ

“  အို ကိုကို မလုပ်နဲ့ကွာ သဇင်ရှက်တယ်”

“  ကိုကိုတို့က လင်မယားဖြစ်နေပြီ ဘာရှက်စရာလိုလဲ”

“  မသိဘူးကွာ နေ့ခင်းဖက်ကြီး ကိုကို့ကို ရှက်တယ် မလုပ်နဲ့ အို ကြည့်ပါလား ”

တအိုအိုနဲ့ ကျွန်တော့်လက်တွေကို လိုက်ဖယ်နေသည်။ ဟိုနေ့ညက မှောင်နေတာမို့ မသိသာပေမယ့် ခုက လင်းလင်းချင်းချင်းကြီးဆိုတော့ သူ့ခမျာရှက်ပြီး မျက်နှာက ရဲတွက်နေသည်။ ကျွန်တော်လဲ ပင်တီအနက်ကိုပါ ချွတ်လိုက်ရာ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို လိန်ထားသည်။ ကျွန်တော်လဲ နို့တွေကို စို့နေလိုက်ရာ ပေါင်က နည်းနည်းဟသွားတာမို့ ပေါင်ကြားထဲ ခြေထောက်ထည့်လိုက်ရာ ပြန်စေ့လို့ မရတော့။ လက်တဖက်က ပေါင်ကြားထဲဆင်းကာ အမွှေးပါးပါးတွေကို ဆွဲဖွနေသည်။ နို့တွေကိုနမ်းရင်း တဖြည်းဖြည်းအောက်ကို ရွှေ့သွားသည်။

ဗိုက်သားကို လျာနဲ့လျက်လိုက် ပါးစပ်နဲ့စုပ်လိုက် လုပ်ပေးနေရာ ကြက်သီးတွေ ထနေသည်ကို တွေ့လိုပ်ရသည်။ ကျွန်တော်လဲ ပေါင်တဖက်ကို မလိုက်ရာ အလိုက်သင့်ပါလာသည်။ သတိဝင်လာတော့ ပြန်ချမယ်အလုပ်ကျွန်တော် အတင်းကိုင်ထားလိုက်သည်။ ပြီးတော့ ကုတင်ပေါ်ကဆင်းကာ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို အပေါ်ကို မတင်လိုက်ပြီးသဇင့်ရဲ့ အဖုတ်ကို လျှာနဲ့အပြားလိုက်လျက်လိုက်ရာ

“  အိ ကိုကို ဘာတွေ လုပ်နေတာလဲ သဇင် ငရဲကြီးကုန်တော့မှာပဲ မလုပ်နဲ့ အ အ အဟင့် ဟင့်”

လျှာက အစေ့ကို ဖိကာ ကလိလိုက်ရာ ဖင်က မြောက်တက်လာသည်။ အဖုတ်ကိုလဲ လျက်လိုက်ရာ အရည်တွေက စီးကျလာသည်။ စအိုဝရဲရဲလေးက ထင်းနေတာမို့ ကျွန်တော်လဲ အသည်းယားသွားကာ စအိုဝကို လျှာနဲ့ထိုးကာ ဝလုံးရေးလိုက်ရာ

“  အ ဟ ဟ ကိုကို မလုပ်နဲ့ ဟ ဟ”

သဇင်ပါးစပ်က ငြင်းနေပေမယ့် ကောင်းကလဲ ကောင်းနေသည်။ ကျွန်တော်လဲ အဖုတ်ထဲကို လက်ထည့်ကာ ခပ်သွက်သွက် လုပ်လိုက်ရာ အရည်တွေက စီးကျလာပြန်သည်။ ကျွန်တော်လဲ အဖုတ်ထဲက လက်ကိုထုတ်ကာ စအိုထဲကို ဖိကာထည့်လိုက်ရင်း အစေ့ကို လျာနဲ့ဖိကာ ဝလုံးရေးလိုက်ပြန်သည်။ ဖင်က ကော့တက်လာကာ စအိုကပွင့်သွားတော့ လက်က လျောခနဲ ဝင်သွားသည်။

ကျွန်တော်လဲ လက်တစ်ဆစ်ခန့်လေကာ် ဝင်သွားတော့ တင်းခနဲ ဖြစ်သွားတာမို့ ဖြည်းဖြည်းချင်း ကလိလိုက်သည်။ သဇင့်လဲ အဖုတ်ကျုတမျိုးအစေ့ကို တမျိုး ဖင်ကိုတမျိုး ကလိနေတာမို့ ကောင်းလွန်းမကကောင်းနေကာ လက်တွေက ကျွန်တော့်ခေါင်းကို ကိုင်လိုက် မွေ့ရာခင်းကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုပ်လိုက်နှင့်။ စအိုထဲက လက်က ဖြည်းဖြည်းချင်းထည့်နေရာမှ တချောင်းလုံး ဝင်သွားသည်။ ကျွန်တော်လဲ ခပ်သွက်သွက် လုပ်လိုက်ရာ ကြပ်ပေမယ့် အဆင်တော့ပြေသည်။

ကျွန်တော်လဲ သဇင့်ကို ဖင်ချချင်စိတ်ပေါ်လာတာမို့ ဖင်ကို ကလိပေးနေသည်။ ကလိရင်းနဲ့ သဇင်မှာ တချီပြီးသွားသည်။ ကျွန်တော်လဲ သဇင့်အဖုတ်ကထွက်လာတဲ့ အရည်တွေကို ဖင်ဝကိုသုတ်လိုက် ကလိလိုက်နဲ့ လက်နှစ်ချောင်းပူး ဝင်နေသည်။ သဇင်လဲ ခံနိုင်လာလို့ ထင်သည်။ မငြင်း။ ကျွန်တော်လဲ ထပ်ပြီးကလိပေးလိုက်ပြန်သည်။

“  ကိုကို သဇင် မခံနိုင်တော့ဘူးကွာ။ လုပ်ပေးတော့ ဟင့် ဟင့်”

ကျွန်တော်လဲ သဇင့်ကို ဆွဲထူကာ အပေါ်ကနေ နေခိုင်းလိုက်သည်။ သဇင်လဲ ကျွန်တော့်အပေါ်က တက်ကာ သဇင့်အဖုတ်ထဲ လီးတေ့ကာ ထိုင်ခိုင်းလိုက်သည်။ သဇင်လဲ ဖြည်းဖြည်းချင်းထိုင်ချလိုက် ပြန်ကြွလိုက်နဲ့ လုပ်ပေးနေသည်။ နည်းနည်းကြာလာတော့ အပေါ်ကနေ ဖြည်းဖြည်းချင်းဆောင့်နေသည်။ကျွန်တော်လဲ အောက်ကနေ ကော့ကော့ပေးလိုက်ရာ ဒုတ်ခနဲ ဒုတ်ခနဲ ဆောင့်မိတိုင်း သဇင့် မျက်နှာလေးက မဲ့မဲ့သွားကာ အံကိုကြိတ်ပြီး ခပ်သွက်သွက် ဖိဖိဆောင့်နေသည်။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ သဇင်ရဲ့ ဆောင့်ချက်တွေက မြန်လာကာ

“  အ ကိုကို သဇင် လာတော့မယ် အ ရှီး အ အား အား”

အပေါ်ကနေ ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်ရင်းနဲ့ ကျွန်တော့်အပေါ် မှောက်ကျသွာသည်။ ကျွန်တော်လဲ သဇင့်ကို ဖက်ထားရင်း ဖင်ထဲကလက်ကို ခပ်သွက်သွက်လေး လုပ်နေလိုက်သည်။

“  ဟင်း ကိုကိုရယ် မောလိုက်တာ။ ဖင်က နာတယ် ကိုကိုရဲ့”

ကျွန်တော်လဲ သဇင့်ကို

“  ကိုကို မပြီးသေးဘူး ကိုကို့ကို ကုန်ပေးနော်”

“  အဟင့် သူပဲ အမျိုးမျိုးခိုင်းတယ်”

စူပွပွလေးပြောရင်း အပေါ်ကနေ ဆင်းလိုက်ရာ ဗလွတ်ဆိုတဲ့ အသံထွက်လာပြီး ဟင့်ခနဲ အသံမည်သွားသည်။ ပြီးတော့ ကုတင်ပေါ် လေးဖက်လေးကုန်းပေးလိုက်သည်။ ကျွန်တော်လဲ သဇင့်ကို သေချာလိုချင်တဲ့ပုံပြင်လိုက်ရင် စအိုကို လျှာနဲ့ ကလိလိုက်ရာ

“  အိ ကိုကို ဘာလုပ်တာလဲ မရွံဖူးလားလို့ ဟ အ အ”

ကျွန်တော်လဲ ဖင်ဝကို ရွှဲနေအောင် လုပ်ရင်း လီးကို အဖုတ်က အရည်တွေကို လိမ်းကာ ဖင်ဝကို တေ့လိုက်ရာ

“  အို ကိုကို အပေါက်မှားနေတယ် အဲ့ ဒါဖင် ဖင် အ အား နာတယ် ရှီး”

ကျွန်တော် လီးကိုဖိကာ ထည့်လိုက်ရာ ဗြစ်ခနဲ ဝင်သွားသည်။ သဇင်လဲ နာလို့ အတင်းရုန်းပေမယ့် ကျွန်တော်လဲ ကြိုသိနေတာမို့ အတင်းဖိကာ ထပ်ထည့်လိုက်ရာ လီးဒစ်တခုလုံးဝင်သွားသည်။

“  အ နာတယ် ကိုကို မညှာဘူးကွာ ရှီး ကျွတ်ကျွတ် အရမ်းနာတယ် အဟင့်ဟင့်”

ကျွန်တော်လဲ အသာရပ်ကာ အစေ့ကို ကလိလိုက်သည်။ အပေါ်ကနေ တံတွေးထွေးလိုက်ရင်း ဖြည်းးဖြည်းချင်းထည့်လိုက်ပြန်သည်။ အစေ့ကို ကလိလိုက်ခို့ ဖင်အကြော ရှုံတာပြေသွားတဲ့ အချိန် ထည့်လိုက်တာမို့နည်းနည်း ထပ်ဝင်သွားပြန်သည်။ ထပ်ညှစ်ထားပြန်သည်။ လီးကို အရမ်းကြီးညှစ်ထားတာမို့ လျော့ဖို့ပြောလိုက်သည်။

သဇင်လဲ ရုန်းလို မရမှန်းသိသွားတာမို့ နာတာသက်သာလို့ သက်သာငြား ကျွန်တော်ပြောတာကို နားထောင်ကာ ဖင်ကို ဖွင့်ပေးလိုက်သည်။ အစေ့ကို လဲကလိနေတာမို့ အာရုံက အစေ့ဆီရောက်သွားသည်။ ကျွန်တော်လဲ ဖြည်းဖြည်းချင်းထပ်ထည့်လိုက်ပြန်သည်။

စိတ်ရှည်ရှည်သွင်းနေတာမို့ လီးက တဝက်လောက်သာ ဝင်သေးသည်။ ကျွန်တော်လဲ ဖြည်းဖြည်းချင်းပြန်ထုတ်လိုက် ထည့်လိုက်နဲ့ လုပ်ပေးနေသည်။ တဖြည်ူဖြည်းနဲ့ သဇင်လဲ ဖင်ဝက နာကျင်မှုက သက်သာလာပြီး ကောင်းလာတာမို့ ခုနကလောက် မနာတော့။ ကျွန်တော်လဲ အစေ့ကို ကလိလိုက် ဖင်ထဲကိုထည့်လိုက်နှင့် လိုးနေရာ လီးက တဆုံးထိ ဝင်သွာသည်။ သဇင်လဲ ခံနိုင်လာပြီ။ ကျွန်တော်လဲ ဖြည်းဖြည်းချင်းဆောင့်နေရာမှ နည်းနည်းခပ်သွက်သွက် ဆောင့်ထည့်လိုက်ရာ အိုကေတာမို့ ဆက်ပြီးဆောင့်လိုက်သည်။ သဇင်လဲ ဖင်ခံရတာ နာရာမှကောင်းလာတာမို့ အလိုက်သင့်လေး နေပေးလေသည်။

“  သဇင် နာသေးလား”

“  မနာတော့ဘူး ကိုကို ရတယ် သဇင် ခံနိုင်လာပြီး အ အ”

“  ကိုကိုဆောင့်လို့ရမလား”

“  ရတယ် ကိုကို ဆောင့်ဆောင့် အိ အိ”

ကျွန်တော်လဲ ဆောင့်လိုက်ရာ သဇင်ခံနိုင်နေတာမို့ ဆက်ဆောင့်လိုက်သည်။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ကျဉ်းကြပ်တဲ့ အပေါက်ကို လုပ်ရတာမို့ ကျွန်တော်လဲ ပြီးချင်လာသည်။ သဇင်လဲ အောက်ကနေ တအိအိနဲ့ လက်တွေက မွေ့ရာကို တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ထားရင်း ဖင်ရဲ ကြွက်သားလှုပ်ရှားမှုက မြန်လာသည်။ ညှစ်လာသည်။ ပြီးတော့မှာ မို့

“  သဇင် ပြီးတော့မှာလား”

“  အအီး ဟုတ် ကိုကို သဇင် ဘယ်လိုကြီး မှန်းမသိဘူး ဆောင့်ဆောင့် ကိုကို သဇင့်ကို အားမနာနဲ့ ရတယ် ဟင့် ဟင့် ဟင့်”

ကျွန်တော်လဲ ခပ်မြန်မြန် ဆောင့်လိုက်သည်။ ဆောင့်ချက်ပေါင်း လေးဆယ်လောက်ကျ ကျွနတော်လဲ ဘယ်လိုမှ မထိန်းနိုင်တော့ သုတ်ရည်တွေက ပန်းထွက်သွားသည်။ သဇင်လဲပျော့ခွေသွားသလို ကျွန်တော်လဲ သဇင့်ပေါ်မှာ မှောက်ရက် မှိန်းနေလိုက်သည်။

“  ကို ကို ဖယ်တော့ကွာ”

ကျွန်တော်လဲ သဇင့်ဖင်ထဲက လီးကို ထုတ်လိုက်ရာ

“  အ့ ကျွတ်ကျွတ်”

ငြီးသံ ကြားလိုက်ရသည်။ ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်သွားသည်။ အတော်လေးကြာမှ ပြန်ထွက်လာတော့ မျက်နှာက ရှုံ့မဲ့နေသည်။ ကျွန်တော်လဲ ပါးကို ချစ်စနိုးလိမ်လိုက်ရင်း ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်ကာ ဆေးကြောပြီး အပေါ့သွားကာ ရေချိုးခန်းထဲက တပတ်အကြီးတထည်ကို ပတ်လိုက်ပြီး ပြန်ထွက်လာသည်။ သဇင် ကုတင်ပေါ်မှာ ခွေခွေလေး။ ကျွန်တော်လဲ သဇင့်ဘေး ဝင်လှဲလိုက်ရင်း ဖက်လိုက်ရာ

“  ကိုကို လူဆိုးကြီး သူများကိုမညှာဘူး အတင်းလုပ်တယ်။ ခုဖင်က အရမ်းစပ်တယ် သိရဲ့လား။ အိမ်သာမတက်နိုင်ရင် ကိုကိုကြောင့်”

“  အဲ့လိုဆို ခုနက လို ဝမ်းချူပေးမယ်”

“  ကိုကိုနော် ဒီက ချစ်လို့ သူ့အလိုလိုက်ပေးတာ အရမ်းနာတယ် သိလား ဟင့် ဟင့်”

ကျွန်တော်လဲ သဇင့်ကို ဖက်ကာ နမ်းလိုက်သည်။ သဇင်လဲ ကျွန်တော့် ရင်ခွင်ထဲမှာနေရင်း နှစ်ယောက်သား အိပ်ပျော်သွားကြသည်။ ကျွန်တော်အိပ်ရာက နိုးတော့ သဇင်က ရေချိုးပြီးအလှပြင်ပြီးကာ အဝတ်လဲနေသည်။

“  အိပ်ပုတ်နိုးပြီလား ထ ရေချိုးတော့ အပြင်သွားရအောင်”

ကျွန်တော် အိပ်ရာကထပြီး သဇင့်ကို နမ်းလိုက်သည်။ ပြီးတော့ ရေချိုးခန်းထဲဝင်ကာ ရေချိုးပြီး အဝန်လဲကာ လင်မယားနှစ်ယောက် အပြင်သွားသည်။ လမ်းမှာ သဇင်က ကျွန်နော့်ကို တိုးတိုးလေး ပြောသည်။ အိမ်သာတက်သာ နာနေတယ် တဲ့။ ကျွန်တော့်ကိုလဲ ထုရိုက်သည်။ ကျွန်တော်လဲ ရီပြီး သဇင့်ကို ဖက်ထားလိုက်သည်။ နှစ်ယောက်သား ပြင်ဦးလွင်မှာ တပတ်လောက်နေကာ နေရာစုံလည်သည်။

ပြင်ဦးလွင်မှာ တပတ်လောက်မှာ သဇင့်ကို လိင်ကိစ္စနဲ့ ပတ်သတ်တာကို သင်ပြပေးသည်။ သဇင်က အစပိုင်းရှက်နေပေမယ့် နောက်ပိုင်းမှာ ကျွန်တော့်နောက် ပါလာသည်။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ကျွန်တော့်အကြိုက်ကိုသိလာသည်။ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက် ရန်ကုန်ကို ပြန်လာတော့ ဖေဖေတို့နဲ့ပဲ အတူနေသည်။ အပေါ်ထပ်မှာပဲ ကျွန်တော်တို့ လင်မယားအိပ်ကြသည်။

ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက် လက်ထပ်ပြီး လေးလလောက်ကြာတော့ သဇင့်မှာ ကိုယ်ဝန်ရှိလာသည်။ ဖေဖေနဲ့မေမေတို့မှာ ပျော်လိုက်ကြတာ။ ကျွန်တော်လဲ မိန်းမကိုယ်ဝန်ရှိတယ် ကြားကြားခြင်း စိတ်ထဲမှာ တမျိုးလေးခံစားလိုက်ရသည်။ သြော် ငါကလေးအဖေ ဖြစ်တော့မှာပါလားလို့။ သဇင်ကိုယ်ဝန်ရှိလာတော့ ကျွန်တော့်ထက် မိဘနှစ်ပါးက ပိုပြီးဂရုစိုက်ကြသည်။ သဇင်ကလဲ ဖေဖေတို့ရဲ့ မြေးလိုချင်တဲ့စိတ်ကို သိတာကြောင့် သူကလဲ သူ့ကိုယ်သူ ဂရုစိုက်သည်။ ကိုယ်ဝန်ကို ထိခိုက်နိုင်မယ့် အရာမှန်သမျှရှောင်သည်။

မေမေတို့ကလဲ တသက်လုံး အိမ်ဖော်မငှါးတာ သဇင်ကိုယ်ဝန်ရမှ အိမ်ဖော်ငှါးသည်။ ဒီချွေးမနဲ့ ကျွန်တော့်မိဘတွေနဲ့က အံကိုက်ပင်။ ဒီထဲမှာ ငထွား ခါးနာရတာက ကျွန်တော်။ သဇင်က ကျွန်တော့်ကို မပေးတော့။ကိုယ်ဝန်ထိခိုက်မှာ စိုးလို့တဲ့။ ကျွန်တော်ကလဲ ဆေးပညာသဘောတရားကို ရှင်းပြပေမယ့် လုံးဝလက်မခံ။တိရိစ္ဆာန်တွေတောင် ကိုယ်ဝန်ရရင် ရှောင်တယ်တဲ့။ အသိဉာဏ်ရှိတဲ့ လူက ပိုရှောင်ရမှာပေါ့ဆိုပြီး လုံးလုံးမှမပေး။

ကျွန်တော်လဲ လက်မြှောက်လိုက်ရသည်။ မပေးပေမယ့် သဇင်ကတော့ ကျွန်တော့်ကို ပါးစပ်နဲ့ စုပ်ပေးရှာပေမယ့် ကျွန်တော်လဲ နောက်ပိုင်း မလုပ်ခိုင်းတော့။ မေးကြည့်မိသည်။ စိတ်မပါဘူးလားဆိုတော့ တခါတခါစိတ်အရမ်းလာပေမယ့် ကလေးထိခိုက်မှာစိုးလို့ တဲ့။ ကျွန်တော်လဲဘာမှ မပြောသာတော့။

ကျွန်တော်လဲ ခရီးတွေက နောက်ပိုင်း ပြန်ထွက်လာရပြန်သည်။ ဝင်ငွေကလဲ အတော်လေးကောင်းလာသလို ရာထူးကလဲ မြင့်လာသည်။ မိဘတွေနဲ့ သဇင်က ကလေးက အကျိုးပေးတယ်လို့ပြောသည်။ ကျွန်တော်လဲ သဇင်ကိုယ်ဝန်ရပြီး နောက်ပိုင်း စိမ်းအိနဲ့ ထပ်တွေ့ဖြစ်သည်။ စိမ်းအိက နေပြည်တော်ကို ခဏတာဝန်ကျတော့ ကျွန်တော်နေပြည်တော်ကို သွားကာ သုံးလေးခါတွေ့ဖြစ်သည်။ သူ့ယောက်ကျားက ဖင်ကို လုပ်ဖို့စိတ်ကူးထဲတောင် မရှိတာကြောင့်ဖင်မခံရတာမို့ ကျွန်တော်နဲ့ တွေ့တော့ ဖင်ကိုပဲ လုပ်ခိုင်းသည်။

ကျွန်တော်ကလဲ ဖင်ချရတာကြိုက်တဲ့ ကောင်မို့ လုပ်ဖြစ်သည်။ စိမ်းအိ မိထ္ထီလာကို ပြန်ပြောင်းရတော့မှ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက် ဇာတ်လမ်းက ပြီးသွားရသည်။ စိမ်းအိတယောက် ပြန်ရောက်ပြီး နှစ်လလောက်အကြာမှာ ကိုယ်ဝန်ရှိလာလို့ပင်။ ကျွန်တော်လဲ နောက်ပိုင်း ခရီးထွက်လိုက် ပြန်လာလိုက်နှင့်။ တခါတလေ ကိုစိုးခိုင် ခရီးထွက်ရင် မမဝတ်ရည်ဆီသွားကာ လုပ်ဖြစ်သည်။ တခါတလေတော့ ဥမ္မာနဲ့ချိန်းကာတွေ့ဖြစ်သည်။ သဇင်နဲ့မဆက်ဆံရပေမယ့် အပြင်မှာ ဝယ်စားစရာမလိုပေ။

မမဝတ်ရည်နဲ့ ဥမ္မာတို့က အသင့်ရှိနေတာမို့ပင်။ သဇင်လဲ ကိုယ်ဝန်တဖြည်းဖြည်းနဲ့ လရင့်လာကာ မွေးတော့ ယောက်ကျားလေး။ မေမေတို့ကတော့ လက်ကမချ။ သမီးလေး အိကလဲ မောင်လေးမောင်လေးနဲ့ အနားကမခွာ။ ဆေးရုံက ဆင်းပြီး အိမ်ရောက်တော့ သမီးလေး အိက အိမ်မှာပဲ နေတော့သည်။ အားလုံးကတော့ ပြောကြသည်။ သဇင်တို့များ ယောက်ကျားကို ဘယ်လောက် ချစ်လဲမသိဘူး။ မွေးတဲ့သားကို အဖေနဲ့တူအောင် မွေးတယ်ဆိုပြီး။ မမဝတ်ရည်ကတော့ ကျွန်တော့်ကို တိုးတိုးလေးပြောသည်။

“  ဇွဲ မမတို့ သားအမိက ဇွဲတို့သားအဖကို  အရင်ဘဝက ဘာများလုပ်ခဲ့မိလဲ မသိဘူး”

“  ဘာလို့လဲ မမ”

“  ဟိုမှာကြည့်လေ သမီးကို သားလေးကို အရိပ်တကြည့်ကြည့်နဲ့.မင်းငယ်ငယ်တုန်းကလဲ မမလဲ သမီးအတိုင်းပဲ မင်းကိုအရိပ် တကြည့်ကြည့်နဲ့”

“  ဟာဗျာ မမကလဲ သမီးလေးကို မဦးမချွတ် မောင်တို့လို မဖြစ်နိုင်ပါဘူး”

“  အဲ့လိုမဖြစ်ပါစေနဲ့ပဲ ဆုတောင်းရမှာပဲ”

ကျွန်နော်လဲ သမီးလေးအိနဲ့ သားကို ကြည့်ရင်း သက်ပြင်းမောချလိုက်မိသည်။ ပထမဦးဆုံး ပူပန်သွားမိတာအမှန်ပင်။ သမီးလေးက ကိုယ့် သမီးလေးလို ဖြစ်နေတာကြောင့်ရော သားကို ကိုယ့်လို ဖြစ်လာမှာ ဆိုးတာကြောင့်ရော နှစ်ခုပေါင်းကာ ထပ်ပြီး သက်ပြင်းချလိုက်ရင်း မမဝတ်ရည်ကို ကြည့်လိုက်တော့ မမဝတ်ရည်ကလဲ ကျွန်တော့်ကို ကြည့်ရင်း ပခုံးတွန်းပြကာ ရီပြလေသည်။ ကျွန်တော်လဲ ရီလိုက်မိရင်း စိတ်ထဲက “  ထင်သလို ဖြစ်မလာပါစေနဲ့” လို့ ဆုတောင်းလိုက်မိသည်။



ကျေးဇူးတင်ခြင်းများစွာဖြင့်

July Rain


...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။