Friday, September 17, 2021

အိမ်ထောင်ရှင်သမီးကြီး (စ/ဆုံး)

အိမ်ထောင်ရှင်သမီးကြီး (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

အင်းစက်ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။

ကျုပ်မှာ သားသမီးသုံးယောက်ရှိတယ်။ သမီးတယောက်နဲ့ သားနှစ်ယောက်။ ကျုပ်အသက်က ငါးဆယ်ကျော်ပါပြီ။သားနှစ်ယောက်က ရပ်ဝေးမှာ အလုပ်လုပ်ကြတယ်။ ကျုပ်ကမုဆိုးဖိုပါ။ စကောဇက အရွယ်လေ။ ဒီအရွယ်က နောက်မိန်းမပဲ ယူရမလို ၊ စိတ်ပုတီးနဲ့ ရိပ်ကြီးပဲခိုရတော့မလိုလို။ မုဆိုးဖို ဆိုတော့ သမီးကြီးတို့ လင်မယားက ကျုပ်အိမ်မှာပဲ အတူတူ နေကြတယ်။

သမီးကြီးနာမည်က လဲ့လဲ့။ သမီးက လင်မရခင်က သိပ်မဝပေမယ့် လင်ရပြီးမှ ဝလာတယ်။ ကျုပ်သားမက်က အလုပ်ကြိုးစားပါတယ်။

ကျုပ်သမီးကို အရိပ်တကြည့်ကြည့် ကြည့်နေမိတယ်။

နောက်ကို ကောက်ထွက်လာတဲ့ ဖင်လုံးကြီးနဲ့ ရှေ့ကို စူထွက်နေတဲ့ နို့ကြီးတွေက လိုးချင်စရာကြီးပေါ့ဗျာ။ ညတိုင်ကျရင်လည်း သူတို့သမီးကြီးတို့လင်မယား လိုးတာကို အပေါ်ကနေ နားစွင့်ထောင်နေမိတယ်။

တဖွတ်ဖွတ် အသံထွက်ပေမယ့် သမီးကြီးအသံကတော့ တချက်တချက်မှ အင့်ကနဲ၊အွတ်ကနဲ့ အသံထွက်တယ်။ဒါကိုပဲ ဖီးတက်ရတာပေါ့ဗျာ။တဏှာလို အိုသည် မရှိတဲ့။ကျုပ်လည်း မအိုသေးပါဘူးဗျာ။

သမီးကြီးက ကျုပ်ဆို သိပ်ဂရုစိုက်တာ။ ဒီအဖေ တစ်ယောက်တည်း ရှိတော့လို့တဲ့။ ကျုပ်လည်းအဲလို ဂရုစိုက်မှုတွေကိုအသိအမှတ်ပြုရင်း ကိုယ့်သမီးကိုယ် ပြန်လိုးချင်လာတယ်။

ထမင်းပွဲပြင်နေတဲ့ သမီးကြီးရဲ့ ဖင်ကို တစိမ့်စိမ့်ကြည့်ရင်း လီးက တောင်လာတယ်။ ဒါကို သတိထားမိပေမယ့် ဒီအတိုင်း ထားလိုက်တယ်။ သမီးက ကျုပ်ဘက်လှည့်လိုက်တော့ ပုဆိုးထဲက ငေါထွက်နေတဲ့ ကျုပ်လီးကို မြင်သွားတယ်။

" အဖေကလည်း ဒီအရွယ်ကြီးကျမှ ခ်ခ်" 

" ငါ့သမီးက လင်ယူပြီးမှ ပိုဝပိုလှ လာတယ်"

" အဖေက သမီးဖင်ကြီးကို စိုက်ကြည့်ပြီး စိတ်ထဲမှာ ဗျင်းနေတာမို့လား" 

သမီးက ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပဲ မေးတယ်။ ကဲ ဘယ်လောက် အဖေ့အပေါ် ဂရုတစိုက်  အလိုက်သိသလဲ။

" အေးပါ သမီးဖင်ကြီးက ကောက်ထွက်နေတာကိုး"

သမီးကြီးက ကျုပ်ကိုကျောပြန်ပေးပြီး ထဘီကို ပေါင်လယ်ထိ ချွတ်ချလိုက်တယ်။ သမီးကြီးရဲ့ ဖင်မဲကြီးနှစ်လုံးကြားမှာ စောက်ဖုတ်ညိုညိုကြီးက ပြုထွက်နေတယ်။ နဲနဲလေးကုန်းလိုက်တော့ စောက်ပတ်က ထင်ထင်ရှားရှားပေါ်လာတယ်။ တောသူပဲဗျာ။ ဘယ်အသားဖြူလိမ့်မလဲ။ 

ဒါပေမယ့် ကျုပ်စိတ်ထဲတော့ လိုးချင်စရာကြီးပေါ့ဗျာ။ ဖင်ကြီးကို နောက်ကုန်းလာပြီး လီးနဲ့ ပွတ်သပ်တယ်။ကျုပ်မှာသမီးရဲ့ ဖင်မဲကြီးနှစ်လုံးကို ပွတ်သပ်ရင်း ဖီးတက်နေတာပေါ့ဗျာ။

" ဒီလောက်ပဲ အဖေရာ"

" ဟာ သမီးကြီးကလည်း အခုမှ ဖီးလာနေတုန်း ရှိသေးတယ်" 

" ခိ..ခိ..အဖေကို တန်းလန်းကြီး ပစ်ထားချင်လို့ ..ကဲပါ အဖေရယ် ..ထမင်းစားလိုက်နော် ပြီးရင် ပြုစုပေးမယ်"

ကျုပ်လည်း ထမင်းကို မြန်မြန်စားလိုက်တယ်။ သားမက်က နေ့ခင်းမှာ အလုပ်သွားတတ်တာမို့ အိမ်မှာမရှိဘူး။ထမင်းစားပြီး နာရီဝက်လောက်နေတော့ သမီးကြီးကအိမ်ပေါ်ကနေ လှမ်းခေါ်တယ်။ ကျုပ်လည်းအိမ်ပေါ်တက်သွားရတာပေါ့။

" ဒီလောက်ပူတာကို သမီးရယ်" 

" မတတ်နိုင်ဘူးလုံခြုံတဲ့ နေရာဆိုလို့ဒီ နေရာပဲရှိတာ အဖေက အိပ်လိုက်"  

" ဘာလုပ်မလို့လဲ"

" အဖေကအသက်ရပြီဆိုတော့ ဒီတိုင်းပဲနေတော့ သမီးအဖေကို ပြုစုပေးမလို့"

ကျုပ် ကြမ်းပေါ်လှဲလိုက်ပါတယ်။ သမီးကြီးက ကျုပ်ခြေရင်းမှာ မတ်တတ်ရပ်ပြီး အင်္ကျီတွေချွတ်နေပါတယ်။နို့လုံးညိုညိုကြီးတွေနဲ့ နို့သီးခေါင်းမဲမဲကို မြင်လိုက်ရတော့ ကျုပ်လီးကအလိုလိုတောင်လာပါတယ်။ အင်္ကျီကိုဘေးလွှင့်ပစ်လိုက်ပြီး ထဘီကိုဖြေးဖြေးချင်း ချွတ်ချလိုက်ပါတယ်။ လက်ခလယ်ကို ပါးစပ်နဲ့စုပ်ကာ စောက်စေ့ကိုချေနေပါတယ်

ကျုပ်လည်းထပြီး အင်္ကျီချွတ်ကာ ပြန်လှဲလိုက်သည်။ သမီးက ကျုပ်ဘေး လာထိုင်ပြီး ပုဆိုးပေါ်ကနေ လီးကို ဆုပ်ကိုင်ကာ လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ညင်သာစွာ ပွတ်သပ်နေပါတယ်။ ကျုပ်လဲ သမီးကြီးရဲ့ ဖင်ကို ပြန်ပွတ်ပေးနေပါတယ်။ ပုဆိုးကို အောက်လျှောချလိုက်တော့ လီးက ဆက်ကနဲ့ ထောင်ထွက်လာပါတယ်။

" ဟယ် အဖေလီးကြီးက လည်း အသက်ကြီးတာတောင် အစွယ်ထနေတုန်းပဲ ခ်ခ်" 

" အဲဒါ လပေါင်းများ စွာချုပ်တည်းထားခဲ့လို့ပေါ့"

သမီးကြီးက ဘာမှမပြောဘဲ လီးပေါ်ကို တံတွေး ထွေးချကာလီးကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး ဂွင်းထုပေးနေတယ်။ လီးထိပ်ကအရည် ကြည်လေးထွက်လာတော့ လီးကပြောင်ပြီး ချောလာတယ်။ဒီတော့မှ သမီးကြီးက

" သမီး တက်ဆောင့်တော့မယ်နော် အဖေလီးက တုတ်လိုက်တာ"

သမီးကြီးက ကျုပ်ကိုခွကာ စောက်ပတ်နဲ့ လီးတေ့၍ ထိုင်ချလိုက်ပါတယ်။

" ဘွတ်..ဘလွတ်..အား..အား..ဗလစ်..ဘွတ်..ဘွတ်..အား.."

သမီးကြီးက ကျုပ်လက်နှစ်ချောင်းကို ယူကာ နို့ ပေါ်တင်ပေးသဖြင့် ကျုပ်လည်းနို့နှစ်လုံးကို ဆွဲဆုပ်နေတယ်။ သမီးကြီးကတော့ အရှိန်မပြတ်ဆောင့်နေတယ်။ ကျုပ်ကတော့ စောက်ပတ်နဲ့ ကင်းကွာနေတာကြာလို့လား မသိ။

အောက်က ငြိမ်ခံနေရတာကိုပင် ကောင်းနေလှပြီ။ သမီးကြီးရဲ့စောက်ဖုတ် ကပဲ သေးလို့လား၊ကျုပ်လီးကပဲကြီးလို့လား၊သားမက်ကများလီးသေးလို့ လားမသိ ကျပ်နေပြီးပူနွေးကာ ကောင်းလွန်းလှတယ်။

အိမ်ထောင်ကျဖူးပြီး အတွေ့အကြုံများစွာ ရှိနေတဲ့ သမီးရဲ့ စိတ်ပါလက်ပါပြုစုမှုက တကယ့်စည်းစိမ်းပါပဲ။

" ဗလစ်..ဘွတ်..ဘွတ်..အား...အား...အား...ဘွတ်..ဘလွတ်..အား...အား...အင်း"

" အဖေ့လီးနဲ့ သမီးယောက်ျားလီး ဘယ်လီးပိုကြီးလဲ" 

" အား...အား...သိပ်မကွာပါဘူး အဖေ့လီးက နဲနဲ ပိုတုတ်ရုံပါ..အား...အား... "

သမီးကြီး ကလီးကိုအရင်းထိသွင်းလိုက်ပြီး ကျုပ်ရင်ဘတ်ပေါ်လက်ထောက်ကာ သူ့စိတ်ကြိုက်မွှေနေပါတယ်။

" အား...အား...ကောင်းတာ အဖေရယ်...အား...အား."

ကျုပ်ပေါ်ကို မှောက်ချလိုက်ပါတယ်။ ကျုပ်လည်း ဖင်မဲကြီးနှစ်လုံးကို ဖြဲ ကာ အောက်က နေပင့်လိုးပါတယ်။

" ဖုတ်..ဖုတ်..ဘွတ်..ဘွတ်...အား. အား...ဗလစ်...အား..ဖုတ်...ဖုတ်...အား...အား..."

" အား........"

သံရှည်ဆွဲညည်းကာ လီးကိုနုတ်လိုက်တော့ သုတ်ရည်တွေက ပူကနဲ လီး တလျှောက်စီးကျသွားပါတယ်။ကျုပ်လည်း သမီးကြီးရဲ့ ကျောပြင်ကို ဖတ်ကာ မှေးနေပါသည်။ ပြီးမှ

" သမီး နောက်တချီ ထပ်လိုးရအောင်"

" အဖေ့  သဘောလေ သမီးကတော့ မငြင်းပါဘူး"

နောက်တချီလိုးရန်ပြင်ဆင် လိုက်တော့သည်။နွေအခါနေပူပူထဲမှာ ချွေးပြိုက်ပြိုက်ကျအောင် လိုးနေကြသူမှာအိမ်ထောင်သည် သမီးကြီးနဲ့ မုဆိုးဖို အဖေတို့ ဖြစ်ကြတယ်။



ပြီးပါပြီ။




Tuesday, September 14, 2021

ဆေးပေးမီးယူ (စ/ဆုံး)

ဆေးပေးမီးယူ (စ/ဆုံး)

(ကာမလူဆိုး) ko si - ရေးသည်။

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

မနေ့က သူ့ကို ပြန်လာရန် အမေဖုန်းဆက်ပြောခဲ့သည်။

သူ့နာမည်က စည်သူ အသက်၂၂နှစ် ။ အမေက ဒေါ်မေသူ အသက် ၄၁ နှစ်ဖြစ်သည်။ အမေက သူ့အမေအရင်းမဟုတ်ပါ။ အမေ ဒေါ်မေသူက သူ ၃ နှစ် သားလောက်ထဲက မွေးစားခဲ့တာ ဖြစ်သည်။ အမေ ဒေါ်မေသူက သူ့အမေရဲ့ညီမ သူ့အဒေါ် ။ အဒေါ်ဆိုသော်လည်း အမေက သားသမီးမထွန်းကားသဖြင့် သူ့ကိုသားသမီးအရင်းလို ချစ်ရှာခဲ့သည်။ သူသုံးနှစ်သားအရွယ်လောက်တွင် သူ့အဖေနှင့် အမေအမေကရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့်ဆုံးပါးသွားခဲ့၍ ထိုစဉ်ကထဲမှ အမေက သူ့ကို မွေးစားခဲ့တာဖြစ်ပါသည်။

အမေ နှလုံးအားနည်းတဲ့ ရောဂါဖြစ်နေတယ် ။ ဆရာဝန်နဲ့ စမ်းသပ်တော့ သိရပြီး ဒါမျိုးရောဂါက စိတ်လက်ကြည်သာမယ့် နေရာတခုသို့ အပန်းဖြေခရီး ထွက်ရမည်ဟု ဆရာဝန်မှအကြံပေးသည်။ အဲ့ဒါ သား အမေ့ဆီ ခွင့်တင်ပြီး ပြန်လာဖို့ သူ့ကို မနေ့ကဖုန်းဆက်ပြီး အမေက ပြောသည်။ အမေ့ကို စိုးရိမ် စိတ်ပူသွားမိပြီး သူ အလုပ်လုပ်တဲ့ ဆေးကုမ္မဏီမှာ ခွင့်တင်၍နောက်နေ့တွင် သူတို့နေသည့်နယ်မြို့လေးသို့ ပြန်ခဲ့လိုက်သည်။

သူ ကျောင်းပြီးဘွဲ့ရတော့ သူ့မိတ်ဆွေတယောက် အဆက်နှင့် ယခုအလုပ်လုပ်သည့် ဆေးကုမ္မဏီမှာ လခကောင်း၍ လုပ်ခဲ့တာဖြစ်သည်။ ဒီမှာ အလုပ်ဝင်တာ တစ်နှစ်ခန့်ရှိပြီ။ အဖေဆုံးတာ ခုဆို ၄ နှစ်ကျော်ခဲ့ပြီဖြစ်ဖြစ်သည်။ အဖေက သူ့ကိုမိန်းဖက်မှ တူဆိုသော်လည်း တူသားအရင်းလိုပင် ချစ်ရှခဲ့သည်။

ထိုစဉ်က အမေ့အသက်မှာ ၃၇ နှစ်ပဲ ရှိသေးပြီး အမေက တပင်လဲမူတပင် မထူခဲ့ပါ ။ သူ့ကိုလည်း အမေက အတော်ချစ်ရှာသလို သူကလည်း အမေ့ကိုချစ်သည်။ တွယ်တာစရာဆို၍ သူတို့ဘဝမှာ ဒီအမေနဲ့ ဒီသား နှစ်ယောက်ထဲ ရှိကြသည်။

အမေ့မိဘများ မဆုံးပါးခင်က အမေတို့ ညီအမနှစ်ယောက်ကို အမွေအနှစ်များ ခွဲဝေပေးထားသဖြင့် သူမရသည့် အမွေအနှစ်များကို အမေက ထုခွဲရောင်းချကာ ငွေအချို့တဝက်အား ဘဏ်မှာ တင်ထားသည်။ အချို့တဝက်ကို ချွေတာစီစစ်ပြီး သုံးစွဲတတ်သသည့် အိမ်ရှင်မကောင်း တစ်ယောက် ဖြစ်ပါသည်။ သူ အလုပ်ရတော့ စားစားရိတ်သာ ဖယ်ထားပြီး ကျန်တာ အမေ့ထံ အကုန်ပြန်ပို့ပေးသည်။

သူက အသောက်အစား လောင်းကစားကင်းပြီး အနေအေးဆေးသူ ဖြစ်သည် ။ သူနေသော မြို့လေးဆီ ရောက်တော့ ကားပေါ်ကဆင်းပြီး ခရီးဆောင်အိတ်ဆွဲကာ ကားလမ်းနှင့်မနီးမဝေးမှ ရပ်ကွက်ထဲရှိ သူ့အိမ်ရှိရာကို လမ်းလျှောက်လာခဲ့လိုက်သည်။ ခြံရှေ့ရောက်တော့ အမေ သားပြန်လာပြီ ဟု အမေ့ကို လှမ်းခေါ်လိုက်သည်။

သားဟု ခေါ်ပြီး အမေအိမ်ပေါ်မှခြံထဲကို ဆင်းလာသည်။ သူ့ကို ခြံတခါးဖွင့်ပေးပြီး သူ့ထံသို့ အမေက လက်နှစ်ဖက်ဆန့်တန်းပေးထားရာ အမေ့ရင်ခွင်ထဲ ပြေးဝင်၍ ပွေ့ဖက်ထားလိုက်သည်။ အမေက သူ့ကို ဖက်ထားပြီး ခလေးတုန်းကလို ကျောပြင်ကို ပုတ်ပေးနေလေသည်။ 

“ လာ အိမ်ထဲသွားကြမယ် သား ” 

ဟု အမေကပြောသည်။ သူနဲ့ အမေ အိမ်ထဲဝင်လာခဲ့ပြီး အိမ်ရှေ့ခန်းဆက်တီမှာ ထိုင်လိုက်ကြသည်။

“ သားကအမေ့ကို ပိန်သွားတယ်ထင်နေတာ” 

ဟု သူပြောတဲ့အခါ အမေက 

“ နာတာရှည်လူမမာမှ မဟုတ်တာ သားရဲ့ စိတ်ကြောင့်ဖြစ်တာ” 

ဟု ပြောလေသည်။

“ သားက အဝေးမှာဆိုတော့ သားကို လွမ်းတာတွေလည်း ပါတာပေါ့ကွယ် သား ဟိုကို ပြန်မသွားပါနဲ့တော့ နော်.. တို့သားအမိဒီမှာပဲ လုပ်ကိုင်စားသောက်ကြမယ်” 

ဟု အမေကပြောသည်။

သူစိတ်မကောင်း ဖြစ်သွားမိသည်။ စိတ်ချပါ..အမေ သား ပြန်မသွားတော့ပါဘူး ဟု သူပြောလိုက်သည့်အခါ အမေ့မျက်နှာလေးမှာ ဝမ်းသာသောအရိပ်အယောင်လေးများ ဖြတ်သန်းသွားတာ သူတွေ့လိုက်ရသည်။ 

“ အမေတို့ ဘက်ခါကျရင် သားကြီးကြီးရှိတဲ့.မေမြို့ကိုသွားကြမယ် ၁ ပတ် ၁၀ ရက်လောက် အဲမှာနေမယ်..ဆရာဝန်ကလည်း အမေ့ကို အေးချမ်းဆိတ်ငြိမ်တဲ့ နေရာမှာ အပန်းဖြေခိုင်းတာဆိုတော့ အတော်ပဲပေါ့ ” 

ဟု ပြောသည်။

“ ကြီးကြီးတို့က မရှိကြဘူးလား အမေ” 

ဟု သူ မေးတဲ့အခါ 

“ မမတို့မိသားစုက သူ့ ယောက်ခမတွေရှိတဲ့ အညာဘက်ကို သွားကြတယ် ကြာမယ်လို့ တနေ့ကအမေ့ဆီဖုန်းဆက်ပြောတယ်” 

ဟု သူ့ကိုပြောသည်။

“ သားလည်း ခရီးပန်းလာတယ် နားလိုက်အုံး” 

ဟု အမေပြောသဖြင့် သူ့အခန်းထဲသို့ ဝင်၍ အိပ်ယာပေါ် လှဲလိုက်သည်။ ခရီးပန်းလာ၍ ခဏကြာတော့ သူအိပ်ပျော်သွားသည်။ သူ အိပ်ယာကနိုးတော့ အမေ့ကိုမတွေ့သဖြင့် မီးဖိုဖက်ထွက်လာခဲ့သည်။ အမေကမီးဖိုခန်းမှာချက်ပြုတ် စီမံနေလေသည်။

အမေ့ အနားလျှောက်သွားပြီး အမေ့ခါးလေးကို ဖက်ကာ အမေဘာချက် ဟုမေးလိုက်သည်။ အမေ့ သားလေးစားဖို့ချက် ဟု ပြောပြီး သူ့ဖက်သို့ လှည့်ကာ သူ့ရဲ့ ၆ပေ ခန့်မြင့်တဲ့ အရပ်မြင့်မြင့်ကြီးကို အမေက ခြေဖျားလေးထောက်ပြီး သူ့နဖူးကိုနမ်းလေသည်။

သူကလည်း အမေ့ရဲ့လှပချောမွေ့တဲ့ မျက်နှာလေးကိုနမ်းလိုက်သည်။ 

“ သားညစ်ပတ်အိုးလေး ရေသွားချိုးချက်ပြုတ်လို့ပြီးခါနီးပြီ ပြီးရင်တို့ သားအမိထမင်းစားကြမယ် ” 

ဟု ပြောသည်။ ပြီးမှချိုးမယ် အမေ့ကို သားက အလွမ်းသယ်နေတဲ့ ဟာကို ဟု သူပြောလိုက်သည့်အခါ ဟုတ်ပါပြီရှင် အလွမ်းသယ်ပါ သားသဘော ဟု အမေက ပြောလေသည်။ အမေ့နားမှာပွတ်သပ်ပြီး နေနေလိုက်သည်။

အမေကက အသက် ၄၁ နှစ် မုဆိုးမဆိုသော်လည်း အရွယ်မကျပါ။ အသက်အရွယ်အရ ခါးလေးမှာမဆိုစလောက်လေး တုတ်သော်လည်း အကြည့်ရဆိုးအောင် မတုတ်လှပေ။ အမေ့အရပ်က ၅ ပေ ၆ ခန့်မြင့်သည်။ အရပ်နဲ့အညီခန္ဓာကိုယ် အချိုးအစားပြေပြေပြစ်သည်။

ဖွံ့ထွားစူဖြိုးသော ရင် သိပ်မတုတ်တဲ့ ခါးနှင့်စွင့်ကားသည့် တင်တို့ဖြင့် ဖြူဖြူဖွေးဖွေး ရေဆေးငါးလုံးကြီး ပေါက်လှ ဖြစ်ပါသည်။ အမေ့ရဲ့ အုံထူနက်မှောင်တဲ့ဲ ဆံကေသာများက တင်ပါးခန့်ရှည်ပြီး ဘီးစပက် အမြဲပက်ထားတတ်သည်။ ပါတိတ်ဝမ်းဆက်များနှင့် ရင်ဖုံးအင်းကျီများကိုသာ အမေကရိုးရိုးယဉ်ယဉ်လေး ဝတ်ဆင်တတ်သည်။

“ သား ရေသွားချိုးအုံးမယ် အမေ ” 

ဟုပြောပြီး ရေချိုးခန်းသွားကာ ရေမိုးချိုး အဝတ်စားဝတ်လိုက်သည်။ ရေမိုးချိုး၍ပြီးတော့ သူတို့သားအမိထမင်းစားလိုက်ကြသည်။ ထိုသို့ဖြင့် နောက် ၂ ရက်ရောက်တော့ ခရီးဆောင်အိတ်ဆွဲပြီး သူတို့ ဘူတာရုံကိုဆင်းခဲ့ကြသည်။

ဘူတာရောက်ပြီး မကြာခင်မှာ စီးရမည့်ရထားဆိုက်လာ၍ ရထားပေါ်တက်ကာ လက်မှတ်ကြို ဖြတ်ထားသည့် အထက်တန်းတွဲ အိပ်ခန်းပါသေ ာသီးသန့်ခန်းသို့ ဝင်ခဲ့လိုက်ကြသည်။ 

“ သား မှန်တံခါးဖွင့်လိုက်အုံး...အမေအသက်ရှူကြပ်လို့ ” 

ဟု ပြောရာသူမှန်တခါးသွားဖွင့်လိုက်သည်။

အမေက ပြူတင်းပေါက်နားမှာ ထိုင်နေတယ်။ အတန်ကြာတော့ မိုးက အချိန်ခါမဟုတ် ရွာချလိုက်သည်။ မိုးပတ်သဖြင့် အမေ့ နောက်ကျောနှင့် ဆံပင် ထမီတို့ကို မိုးရေများစိုရွှဲသွားလေသည်။ သူ မှန်ကိုပြန်ချလိုက်ပြီးလိုက်ကာလေးပါ ဆွဲကာလိုက်သည်။

“ အမေတော့ ရွှဲကုန်ပြီသားရေ.. အဝတ်စားလဲမှဖြစ်မယ်” 

ဟု ပြောပြီး သူမအိတ်ထဲမှ အင်းကျီနှင့် ထမီကို ထုတ်ကာ တခါးပိတ်ထားလား သား ဟုသူ့ကို မေးသည်။ ခုနက သားတို့ ဝင်လာထဲက ပိတ်ထားတယ် အမေ ဟုသူပြောလိုက်တဲ့အခါ သားဟိုဘက်လှည့်ထားအုံးအိမ်သာထိ မသွားတော့ဘူး ဒီမှာပဲ လဲလိုက်မယ် ဟု အမေက ပြောလေသည်။

“ ဟုတ်ကဲ့ အမေ” 

သူတဖက်ကို လှည့်ထားပေးလိုက်တယ်။ ခဏကြာတော့ အမေအဝတ်လဲတာကို အသာလေး လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။ ထမီလဲပြီး အမေက ထမီကို ခါးမှာတင်ဝတ်ကာ ဆံပင်များကိုရှေ့သို့ယူ၍ သဘက်နဲ့ သုတ်နေလေသည်။

အမေ့ရဲ့ ကျောပြင်သားလေးများနဲ့ ခါသားဖွေးဖွေးလေးကို ကြည့်၍ သူ သတိလက်လွတ် ဖြစ်သွားပြီး အမေ့နားသို့ လျှောက်ခဲ့လိုက်သည်။ လုပ်သင့်မလုပ်သင့်ကို မဆင်ခြင်နိုင်တော့ ။ နောက်မှသိုင်းဖက်လိုက်ပြီး အမေ့ရဲ့ဗိုက်သားလေးကို လက်နဲ့ပွတ်လိုက်သည်။ အမေ့ကိုယ်လေးကို သူ့ဖက်ဆွဲလှည့်လိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းလေးကို စုပ်နမ်းလိုက်သည်။

အမေ မှင်တက်နေလေသည်။ ၁ မိနစ်ကျော်လောက်တွင် အမေအတင်းရုန်းနေ၍ သူမကို တင်းနေအောင်ဖက်ထားလိုက်သည်။ ဖူး ဖလူးး ဖယ်စမ်း သား ဟု ပြောသည်။ သူကတော့ ဇွတ်ပင် မဖယ်ပဲ ဘရာစီယာမဝတ်ရသေးတဲ့ အမေ့နို့နှစ်လုံးကို အငမ်းမရစို့လိုက်သည်။

သူ့ကျောပြင်ကို အမေလက်လေးဖြင့် ထုရိုက်ပြီး ထိုသို့မလုပ်ရန် တားနေလေသည်။ ဖယ်စမ်း စည်သူ မင်းခွေးစိတ်ပေါက်နေတာလား ဟု ပြောနေသော်လည်း အမေ့စကားများကို သူ မကြားဟန်ပြုထားပြီး အမေ့နို့နှစ်လုံးကို အငမ်းမရနဲ့ စို့နေလိုက်သည်။ အမေကသူ့ကို ထုရိုက်နေတည်။

သူ့ကို ပန်းပွင့်လေးနဲ့ ပေါက်သလို ဖြစ်နေလေသည်။ ခဏကြာတော့ အမေ့ထမီကို ဖြေချလိုက်ပြီး စွေ့ခနဲပွေ့မကာ အိပ်စင် ကုတင်စောင်းသို့ တင်စောင်းမှ ာချလိုက်သည်။  အမေ့ပေါင်နှစ်ဖက်ကို သူ လက်ဖြင့်ဆွဲကားလိုက်ပြီး အိပ်စင်အောက်မှာ ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်သည်။

ပေါင်ခွဆုံထံသို့ သူ့မျက်နှာကိုအပ်လိုက်ပြီး စောက်မွေးနက် ပါးပါးလေးများနှင့် ဖုံးအုပ်ထားသည့် အမေ့စောက်ပတ်ပေါ် သူ့လျှာကိုတင်လိုက်သည်။ အကွဲကြောင်းအတိုင်း လျှာနဲ့ ယက်ပြီး အစိလေးကို ပါးစပ်ထဲထည့်၍ဆွဲစုပ်လိုက်သည်။ အား...အမေ တီးတိုးလေးငြီးတွားနေလေသည်။

အမေ့စောက်ပတ်ကို သူယက်ပြီး ခဏအကြာမှာ စောက်ရည်ကြည်လေးများ စိမ့်ထွက်လာသည်။ သူ့ကိုမွေးစားခဲ့တဲ့ အမေဒေါ်မေသူစောက်ပတ်ကို စည်သူမြိန်မြိန်ယှက်ယှက်ကြီး ယက်နေလိုက်သည်။

“ အားးးးးး အားးးးးးး” 

အမေငြီးသံလေးများစိပ်လာပြီး ၂ မိနစ်လောက်အကြာမှာ အမေ ဇတ်ခနဲ ဇတ်ခနဲ ဖြစ်ပြီး ငြိမ်ကျသွားသည်။စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းအောက်မှာ သူ့လျှာကို အပြားလိုက်ထိုးခံထားပြီး ကျလာသမျှ အမေ့စောက်ရည်များကိုအကုန်မြိုချလိုက်သည်။ သူမတ်တပ်ထလိုက်ပြီး ပုဆိုးကို အောက်သို့ချွတ်ချလိုက်သည်။

သံချောင်းအလားမာ တောင်နေသည့် သူ့လီးတံကို လက်တဖက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်၍ အမေ့ စောက်ပတ်ဝမှာတေ့ပြီးသွင်းလိုက်သည်။ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးများကို ထိုးခွဲပြီးသူ့လီးတံက အမေ့စောက်ခေါင်းထဲသို့ တအိအိနဲ့ တိုးဝင်သွားလေသည်။

“ အား ကျွတ် ကျွတ် ” 

အမေ့ နှုတ်ခမ်းလေးနှစ်လွှာ ပွင့်ဟပြီး ငြီးတွားနေလေသည်။ နို့နှစ်လုံးကို ဆုပ်နယ်ပြီး သူ့မွေးစားအမေစောက်ပတ်ကို တဖုံးဖုံးနှင့် ဆောင့်လိုးနေလိုက်သည်။ အမေက ကျောက််ကြီးလို ငြိမ်သက်စွာ နေနေလေသည်။

သူ အစကတော့ အမေ့ အပေါ် ခုလိုမျိုး စိတ်မရှိခဲ့။ ခုနက အမေ့ရဲ့ အပေါ်ပိုင်း အဝတ်ဗလာ ကိုယ်လုံးအလှကိုကြည့်ပြီး သူခုလို အမေ့ကိုလိုးချင်တဲ့ စိတ်တွေဖြစ်ပေါ်သွားတာ ဖြစ်ပါသည်။ နောင်ခါလာနောင်ခါဈေးပဲ ပြီးမှအမေ ပေးသည့်အပြစ်ကို ခံမည်ဟု တွေးလိုက်သည်။

ဆိတ်ကွယ်ရာ ရထားပေါ်မှ သီးသန့်အိပ်ခန်းထဲမှာ မွေးစားအမေနဲ့ မွေးစားသား တူဝရီး ဆိိုသော်လည်း ဆန့်ကျင်ဘက် ပုရိသယောက်ကျားနဲ့ ဣထိယ မိန်းမတို့ သူ့ထက်ငါ ကာမပန်းတိုင်ကို အရောက်လှမ်းနေကြလေသည်။ အမေ့စောက်ပတ်ကို တဖုံးဖုံးနဲ့ဆောင့်လိုးပြီး ခဏအကြာမှာ သူ့သုတ်ရည်ပူများကို အမေ့စောက်ပတ်ထဲ ပန်းထုတ်လိုက်သည်။ 

သူနဲ့ မတိမ်းမယိမ်းပင် အမေ့ကိုယ်လေး တဇတ်ဇတ်တုန်ခါပြီး ငြိမ်ကျသွားလေသည်။ အမေ့ကို လိုးပြီးမှ သူနောင်တ ရနေမိသည်။ စောက်ပတ်ထဲက သူ့လီးကိုဆွဲထုတ်ပြီး ပုဆိုးပြန်ဝတ်တော့ အမေလည်း ထမီဝတ်၍ဘရာစီယာဂျိပ်တပ်ပြီး အင်းကျီ ဝတ်နေလေသည်။ အမေက သူ့ကို ကျောပးထားပြီး ထိုင်နေသည်။

အမေ့ရှေ့မှာ သူ ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်ပြီး 

“ အမေ ပေးချင်တဲ့ အပြစ်ကိုပေးပါ သားခံပါ့မယ်” 

ဟု သူပြောလိုက်တဲ့ အခါ့ အမေက သူ့ကို ရွံမုန်းသလိုကြည့်ပြီး တဖက်သို့ မျက်နှာလွှဲသွားလေသည်။ ဆက်တောင်းပန်လျှင်လည်း ရမည်မဟုတ်မှန်းသိ၍ ထလိုက်ပြီး ခပ်လှမ်းလှမ်းမှာ သွားထိုင်နေလိုက်သည်။

ထိုသို့ဖြင့် သူတို့ မေမြို့သို့ ရောက်လာခဲ့သည်။ ဘူတာမှ ကြီးကြီးအိမ်ရှိရာသို့ ရထားလုံးငှါးစီးပြီး လာခဲ့ကြသည်။ဘေးအိမ်မှ သော့ယူ၍ အိမ်ထဲသို့ ဝင်လာခဲ့သည်။ အိမ်ထဲရောက်တော့ ရေခဲသေတ္တာဖွင့်ကြည့်ရာ ဘာမှမရှိ အမေက အတွင်းဖက်သို့ ဝင်သွားသည်။

“ မီးဖိုထဲမှာလည်း ဆန်နဲ့ဆီပဲရှိတယ် ကျန်တာ ဘာမှမရှိပါလား သားရေ အမေတို့ ဈေးသွားကြရအောင်” 

ဟု သူ့ကိုလှမ်းပြောလေသည်။ သူဝမ်းသာသွားရတယ်။ အမေ သူ့ကို တလမ်းလုံး စကားမပြောတာ ခုမှပြော၍ ဖြစ်ပါသည်။ မီးဖိုထဲသွားပြီး 

“ အမေနားနားနေနေ နေပါသားပဲသွားဝယ်လိုက်ပါ့မယ် ” 

ဟု ပြောပြီး သူအိမ်ထဲမှထွက်လာခဲ့သည်။

အိမ်ထောင့်မှာ ရပ်ထားတဲ့ စူပါကတ်ဘီးလေးကို တွေ့လိုက်ရသည်။ လှုပ်ကြည့်တော့ ဆီရှိသေး၍ ဆိုင်ကယ်ထုတ်ပြီးအပြင်ကို မောင်းခဲ့လိုက်သည်။ မေးမြန်းပြီးဈေးဖက်သို့ မောင်းခဲ့လိုက်သည်။

ငါးခြောက်ငါးခြမ်းနဲ့ ကြက်အူချောင်း မီးဖိုချောင်သုံး ဗာဟီရအချို့ဝယ်ကာ ပြန်လာခဲ့သည်။ သူဝယ်လာသည်များအား အမေ့ကို ပေးလိုက်တော့ အမေက ယူပြီးမီးဖိုထဲသွား၍ ချက်ပြုတ်စီမံနေလေသည်။ ထမင်းဟင်ချက်ပြုတ်ပြီးတော့ အမေရေသွားချိုးသည်။ အမေ့အိပ်ခန်းထဲဝင်ပြီး ရေချိုးပြီးရင်လူးဖို့ သနပ်ခါးသွေးပေးနေလိုက်သည်။ 

“ အမေ့ဖို့ သနပ်ခါးသွေးပေးနေတာလား သား ” 

ဟု အမေက မေးသည်။

“ ဟုတ်တယ်..အမေလူးဖို့လေ မြန်မြန်ုလုပ် အမေ အအေးပတ်မယ် ” 

ဟု သူပြောတော့ အမေကပြုံးပြီး အင်းပါသား ဟု သူ့ကိုပြောလေသည်။

ညနေဆာကို အစောစားပြီး ခရီးပန်းလာသဖြင့် ညအစော အိပ်ခန်းကိုယ်စီသို့ ဝင်လိုက်ကြသည်။ အိပ်ယာထက်မှာလဲှရင်း ရထားပေါ်မှအဖြစ်ကို သူတွေးနေမိလေသည်။ အမေက ရထားပေါ်မှအဖြစ်ကို မေ့ပျောက်ထားဟန်တူသည်။ သူကတော့ မေ့ပျောက်ထား၍ မရပါ။

မနက်ရောက်တော့ အမေနဲ့သူ ခြံရှေ့ထွက်ပြီး လမ်းအတူ လျှောက်ကြသည်။ ခဏလျှောက်ပြီး အိမ်ထဲ ပြန်ဝင်လာခဲ့ကြသည်။ အိမ်ရှေ့ခန်းမှာ ထိုင်လိုက်ကြတယ်။ အမေ့ လက်ခဏလောက်ဟု သူပြောပြီး လက်ကိုကိုင်၍ အမေ့လက်သူကြွယ်ကို စိတ်မှန်းဖြင့် မှတ်လိုက်သည်။ လက်ကို ပြန်ချပေးလိုက်ပြီး 

“ အမေခဏနော် သားဒီဘက်နား သွားအုံးမယ်” 

ဟု ပြောကာ သူ့ပိုက်ဆံအိတ်အား အခန်းထဲမှာ သွားယူလိုက်သည်။ ဆိုင်ကယ်ဖြင့် ဈေးရှိရာသို့ မောင်းလာခဲ့ပြီးပန်းတိမ်ဆိုင်ရှေ့ရောက်တော့ ရပ်လိုက်သည်။ ဆိုင်ထဲဝင်ပြီး အမေ့ လက်သူကြွယ်ဆိုဒ်ကို ပြောလိုက်သည်။ 

“ အမြန်လုပ်ပေးပါလား အကို ” 

ဟု ဆိုင်ရှင်ကို ပြောတော့ 

“ အမြန်လုပ်ပေးရင် အမြန်ကြေးပေးရမှာနော် ညီလေး ” 

ဟု သူ့ကို ဆိုင်ရှင်ကပြောသည်။ ပေးပါ့မယ် ဘယ်နေ့ရမလဲ မေးတော့ မနက်ဖြန်ဒီလိုအချိန်လာခဲ့ ညီလေး ဟု သူ့ကို ပြောသည်။ စရံငွေပေး ဘောင်ချာယူပြီး အိမ်ပြန်ခဲ့လိုက်တယ်။ အိမ်ရောက်တော့ ခုနကအလောတကြီး ဘယ်သွားတာလဲ ဟု အမေက မေးသည်။

ဒီနားပါ အမေ ဟု သူပြောပြီး အခန်းထဲ ဝင်လာခဲ့သည်။ မနက်ဖြန် အမေ့ကို သူချစ်ခွင့်ပန်ပြီး လက်ထပ်ခွင့်တောင်းရမယ် မဖြစ်နိုင်မှန်းသိပေမယ့် အမေ့ကို သူစွဲလန်းသွားခဲ့ရပြီ။ ၅၂၈ မေတ္တာထက်ကျော်လွန်တဲ့ ၁၅၀၀ ချစ်ခြင်းနဲ့ချစ်မိနေပြီလေ။

ထိုနေ့တနေ့လုံး စည်သူ ရင်တွေခုန်ပြီး စိတ်လှုပ်ရှားနေမိသလို အကယ်၍ အမေ့ဘက်က သူလက်ထပ်ခွင့်တောင်းတာကို လက်မခံရင်တော့ အမေနဲ့အဝေးဆုံးသို့ သူထွက်သွားမယ်ဟု ဆုံးဖြတ်ချက်ချထားလိုက်သည်။

နောက်နေ့မနက်မှာ အမေ့ကို အပြင်ခဏသွားအုံးမည် ဟု ပြောပြီး ပန်းတိမ်ဆိုင်ကို ထွက်လာခဲ့သည်။လက်စွပ်ဖိုး ငွေချေပြီးလက်စွပ်ကို ဗူးလေးဖြင့် ထဲ့ကာ အိမ်ပြန်လာခဲ့လိုက်သည်။ အမေက အိမ်ရှေ့ခန်းဆက်တီမှာထိုင်နေသည်။ အမေထိုင်နေရာခုံအောက်မှာ သူဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်ပြီး သူမ လက်တဖက်ကို သူလက်ဖြင့်ယူကာ ဗူးထဲမှလက်စွပ်ကို ထုတ်၍ အမေ့လက်သကြွယ်မှာ စွပ်ပေးလိုက်သည်။

“ အမေ့ကို သားချစ်တယ်..သားကို လက်ထပ်ခွင့်ပြုပါ ဟိုနေ့က ရထားပေါ်မှာ ဖြစ်ပြီးထဲက အမေ့ကို စွဲလန်းပြီး သားဘဝ လက်တွဲဖော်အဖြစ် သားရဲ့ဇနီးအဖြစ်ရှိပေးပါနော် အမေ ” 

ဟု သူပြောလိုက်သည်။

“ ဟာကွာ သားကလည်း အဆန်း တအားထွင်တာပဲ အမေက သားကို လက်ထပ်ခွင့်ပေးပြီပဲထား သားက ငယ်ငယ်လေး ရှိသေးတယ် အမေက အဖွားကြီးဖြစ်နေပါပြီကွာ ” 

ဟု အမေကပြောသည်။

“ အဖွားကြီး မဟုတ်ပါဘူး အမေကသား မျက်စိထဲမှာ အလွန်လှပတဲ့ သားရဲ့ အချစ်နတ်သမီးလေးတပါးပါ။သားက တသက်လုံး အမေ့ကို ရိုးမြေကျဦးဆွေးဆံမြေ့ ပေါင်းသင်းပြီး အမေ့တွက် ဆေးပေးမီးယူ လက်ကတုံးတောင်ဝှေးတချောင်းအဖြစ် အစစ ဖေးမလက်တွဲပြီးသားတို့ ချစ်ခရီးလမ်းကိုလျှောက်လှမ်းမှာပါအမေရယ်” 

ဟု သူပြောလိုက်သည်။

“ ဟာကွာ..သားကလဲ” 

အမေ့ မျက်နှာလေး ရှက်သွေးဖြာပြီး နီရဲသွားလေသည်။ သူ့လက်ကို ဆွဲ၍ ထစေလိုက်ပြီး 

“ သားကို အမေက ရထားပေါ်မှာ ဖြစ်တဲ့ နေ့ထဲက ရင်ထဲ စွဲလန်းသွားခဲ့ရတာပါကွယ် သားချစ်သလို အမေကလည်း သားကိုချစ်တယ်” 

ဟု သူ့ကိုပြောပြီး ထတော့ ဟု ပြောပြီး သူမဘေးမှာ ထိုင်စေသည်။

“ သား ဝမ်းသာလိုက်တာ အမေရယ်” 

သူ ပြောလိုက်တယ်။ သူ့နှုတ်ခမ်းကို ဒီတခါတော့ အမေကစပြီး စုပ်နမ်းလေသည်။ အမေ့ပါးစပ်ထဲသို့ သူ့လျှာကိုသွင်းလိုက်သည်။

အမေ့ လျှာနွေးနွေးလေးက သူ့လျှာကို ထိုးမွှေ့နေသည်။ ၅ မိနစ်လောက် အနမ်း ရွှေဂဟေဆက်၍ပြီးတော့ အမေ့ ကိုယ်လေးကို စွေ့ခနဲပွေ့ချီကာ အခန်းထဲ ဝင်လာခဲ့လိုက်သည်။ အခန်းထဲရောက်တော့ အမေ့ကို အောက်သို့ချပေးလိုက်သည်။

သူတို့ကိုယ်မှ အဝတ်များကို တခုမကျန်ချွတ်လိုက်ကြသည်။ အမေ့ ဘီးဆံပက်ကို သူဖြေလိုက်တယ်။ အမေ့ဆံပင်များက ဖွားခနဲနောက်သို့ ဖားလျားကျသွားသည်။ အမေ့လက်လေးကို ဆွဲ၍ အိပ်ယာနား လျှောက်လာပြီး အမေ့ကို အိပ်ယာထက်မှာ ပက်လက် အိပ်စေလိုက်သည်။ အမေ့ရင်ဘတ်ပေါ်သို့ သူမှောက်ချလိုက်ပြီး လည်တိုင်ကျော့လေးကို ပြွတ်ခနဲ စုပ်ကာ လျှာနဲ့ ယက်လိုက်သည်။

အမေ့ရဲ့ ရင်ဘတ်သား ဖွေးဖွေးလေးတဝိုက်ကို နမ်းကာလျှာနဲ့ ယက်ပြီး အမေ့နို့တလုံးကိုစို့ တလုံးကို လက်ကကိုင်ထားလိုက်သည်။ ခဏကြာတော့ နောက်တလုံးကို ပြောင်းစို့လိုက်သည်။ အမေက သူ့ခေါင်းကို ကိုင်ထားသည်။ အတန်ကြာစို့၍ပြီးတော့ သူ့ကိုယ်ကိုအောက်လျှောဆင်းလိုက်သည်။ အမေ့ရဲ့ ဖြူဖွေးသည့်ဝမ်းဗိုက်သားလေးကို လျှာနဲ့ယက်လိုက်သည်။

“ အားးးး ဟင်းး” 

ဗိုက်သားလေးကို ယက်ပြီး ဆီးခုံကို ယက်လိုက်သည်။

“ အားးးးး ဟင်းး သား” 

အမေ တီးတိုးလေး ငြီးတွားနေတယ်။ ပေါင်ခွဆုံသို့ သူ့မျက်နှာကိုအပ်လိုက်ပြီး အမေ့စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းတလျှောက် လျှာနဲ့ ယက်လိုက်သည်။

“ အားးးးး အားးးးးးးးးးး” 

အမေ့ ငြီးတွားသံလေးများက သာယာနာပျော်ဖွယ် ကောင်းလှသည်။ စောက်ပတ် နှုတ်ခမ်းလေးကို သူ လက်နဲ့ ညင်သာစွာ ဖြဲလိုက်ပြီး စောက်ပတ်ထဲကို လက်ခလည်ထည့်ကာ အသွင်းအထုတ်လုပ်၍ အမေ့ကိုလက်နဲ့လိုးပေးနေလိုက်သည်။ အမေ့ရဲ့ အစိလေးကိုလည်း လျှာနဲ့ ထိုးကလော်လိုက်သည်။

“ အားးးးးးးး အားးးးးးးး” 

ခဏကြာတော့ အား.. ဟု ငြီးတွားပြီး အမေ့ ခါးလေးကော့တက်သွားသည်။ အမေ့ စောက်ပတ်အောက်မှာ သူ့လျှာကို ထိုးခံထားပြီး ထွက်လာသမျှ အမေ့စောက်ရည်များကို သူတစက်မကျန်မျိုချလိုက်သည်။ အမေ့ပေါင်ကြားမှာ ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်သည်။ တောင်မတ်နေသည့် သူ့လီးတံကို ဆုပ်ကိုင်၍ စောက်ပတ်ဝမှာတေ့ပြီး ခါးကော့သွင်းလိုက်သည်။ အမေ့ စောက်ပတ်ထဲသို့ သူ့လီးတံက တအိအိဖြင့် ဝင်ရောက်သွားခဲ့လေသည်။

“ အားးးးးးးး အားးးးးးးးး” 

အမေ့နို့နှစ်လုံးကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး သူ့လီးကိုနောက်ဆွဲထုတ်၍ ဆောင့်လိုးသွင်းလိုက်သည်။ အမေ့ဆံပင်များက အိပ်ယာပေါ်မှာ ပြန့်ကျဲလျက်ကပုကရိုလေးဖြစ်နေပြီး ကဗျာဆန်လှပေသည်။

“ အားးးးးးးး အားးးးးးးးးးးးးးးးး” 

အမေ့ စောက်ပတ်ကို သူတဖုံးဖုံးနှင့် ဆောင့်လိုးနေလိုက်သည်။

သူ့ဆောင့်လိုးချက်များအတိုင်း အမေက စကောဝိုင်းသလို သူမဖင်ကြီးကို ဝိုင်းကာ စောက်ပတ်ကို ပင့်တင်ပေးနေလေသည်။ ငါးမိနစ်ကျော်လောက်ရောက်တော့ အမေ့ဆီးခုံနဲ့ သူ့ဆီးခုံးကို ထိကပ်ထားပြီး သုတ်ရည်များကိုအမေ့စောက်ပတ်ထဲ ပန်းထုတ်လိုက်သည်။

သူနဲ့ မတိမ်းယိမ်းပင် အားးးးးးး..ဟု ငြီးတွားကာ အမေ ဇတ်ခနဲ ဇတ်ခနဲဖြစ်ပြီး ငြိမ်ကျသွားသည်။ မေမြို့ရဲ့ဆောင်းမနက်ခင်းက အပြင်မှာ အေးနေသော်လည်း စည်သူနဲ့ဒေါ်မေသူတို့ တူဝရီးရဲ့ ကိုယ်မှာတော့ ကာမချွေးများထွက်နေကြလေသည်။ အမေက သူ့ကို ဖက်လိုက်ပြီး သူမ ရင်ဘတ်ပေါ်သို့ ဆွဲချလိုက်သည်။ ခုကစပြီး အမေက သားရဲ့ဇနီး မိန်းမဖြစ်သွားပြီနော် ဟု ပြောပြီး အမေ့ပါးပြင်လေးကို သူနမ်းလိုက်သည်။

“ အင်းပေါ့ သားရဲ့ သားက အမေ့ရဲ့ လင်ဖြစ်သွားပြီ” 

ဟု အမေကပြုံးပြီး တီးတိုးလေးပြောလေသည်။ စကားပြောနေစဉ် အချိန်မှာပဲ စည်သူ့လီးက အမေ့ စောက်ပတ်ထဲမှာ နောက်တခါထပ်လိုးဖို့ အတွက် အဆင်သင့်ဖြစ်နေလေပြီ။ အမေ့မျက်နှာလေးကို ကြည့်ပြီး

“ မိန်းမစောက်ပတ်ကို လင်လေး လိုးတော့မယ်နော် ” 

ဟု သူပြောလိုက်တဲ့ အခါ 

“ လိုးပါ အမေ့သားလင်လေးရယ် ” 

ဟု အမေက ပြောလေသည်။ သူ့လီးကို နောက်ဆွဲထုတ်ပြီး အမေ့စောက်ပတ်ထဲသို့ ဆောင့်သွင်းလိုက်သည်။

“ အားးးးးးးးးးး” 

“ နာလို့လား မိန်းမ” 

“ ကောင်းလို့ငြီးတာပေါ့ လင်လေးရယ်” 


ဆက်လက်ကြိုးစားပါအုံးမည်။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။