Sunday, November 25, 2018

ပြည့်တန်ဆာနှင့် မိမာယာ အပိုင်း ( ၂ )

ပြည့်တန်ဆာနှင့် မိမာယာ အပိုင်း ( ၂ )

နရသူ ရေးသည်။

ခင်လေးနွယ်က လင်သားဖြစ်သူထက်စာလျှင် အသက်အားဖြင့် ပိုငယ်သူဖြစ်၍ပဲလား မသိ။ ရာဂစိတ်ပိုကဲကာ လှုပ်ရှားမှုတွေ ပိုမို၍ ထက်ထက်သန်သန် ရှိနေပုံရသည်။ 

သူမလှုပ်ရှားပုံက အားပါပြီး လင်သားဖြစ်သူ ပက်လက်အိပ်နေသည့်အပေါ်ကနေ သူမဖင်သား အိအိကြီးနှစ်ဖက်ကို မြှောက်ကာကြွကာနှင့် နှိမ့်လိုက်မြှင့်လိုက်လုပ်ပြီး တက်ကြွထက်သန်စွာလိုးနေပုံက စိတ်လိုက်မာန်ပါရှိလွန်းလှသည် ဟု မနှင်းအေးထင်သည်။ 

သူမယောက်ျား ဦးမျိုးအောင်သည်လည်း ယောက်ျားပီသသူတစ်ယောက် ဖြစ်လေရာ နှစ်ယောက်သား တက်ညီလက်ညီနှင့် အချိန်ကလေးဆွဲဆွဲပြီး စိမ်ပြေနပြေလိုးနေကြပုံမှာ အပြာမူဗီကားတွေထဲက လဗ်ဆင်းခေါ် အချစ်ဇာတ်ဝင်ခန်းများ ကြည့်ရသလိုပင် အသည်းတယားယားရင်တဖိုဖို တစ်မျိုးတစ်ဖုံ ရမ္မက်ကြွချင်စဖွယ်ကောင်းကာ ဖီလင်ရှိလွန်းလှသည်ဟု မနှင်းအေး ခံစားမိလေသည်။ 

ကြည့်ရင်းနှင့်သူမလည်း တဖြည်းဖြည်းနှင့် စိတ်ဝင်စားမှု ပိုကဲလာသည့်အလျောက် အခန်းတံခါးကို အနည်းငယ် ထပ်ဟကာ တံခါးဝကနေ ကိုယ်တစ်ခြမ်းစောင်းပြီး သူတို့လင်မယား လိုးနေကြသည့်မြင်ကွင်းကို အသေအချာ အာရုံစူးစိုက်၍မျက်စိအရသာခံကြည့်နေရင်း သူမပေါင်ကြားရှိ အင်္ဂါဇပ်ထဲကနေ တဆစ်ဆစ်တရွရွ ရွစိထလာသည်နှင့် လက်ကလေးတစ်ဖက်က ပေါင်ကြားဆီ ရောက်ရှိသွားကာ ထမီပေါ်ကနေ သူမစောက်ပတ်ကို အသာအယာပွတ်ဆွ၍ ဖီလင်ယူနေမိသည်။

ရာဂအရှိန်က တသိမ့်သိမ့်တငြိမ့်ငြိမ့်နှင့် တဖြည်းဖြည်းတက်လာသည်။ မုဒ်ဝင်လာသည်။ မနှင်းအေး ကြည့်ရင်းက အာခေါင်တွေတောင် ခြောက်လာရသလိုပင်။ 

သူတစ်ပါးလုပ်နေတာကိုကြည့်၍ ကိုယ်တိုင်ခံစားလိုစိတ်က ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရဖြစ်လာသည်နည်းတူ မနှင်းအေးလည်း ကာမစိတ်ထကြွပြီးဖြစ်သည့်အတိုင်း သူမဝတ်ဆင်ထားသည့် ထမီအောက်နားစကလေးကို အောက်ကနေ လက်တစ်ဖက်နှင့် အသာပင့်လှန်တင်လိုက်ရာက အောက်ခံဘောင်းဘီမပါသည့် သူမပေါင်ခွဆုံနေရာမှ အမွေးအမြင် ထူထပ်ရှုပ်ပွနေသော ဖောင်းကြွကြွ အင်္ဂါဇပ်ခေါ် စောက်ပတ်ပြင်ကြီးကို အကွဲကြောင်းကလေးအား လက်ကလေးနှင့် ခပ်ဖွဖွကလေးပွတ်ဆွ၍ အကွဲကြောင်း ထိပ်ရှိ အစိအသားညှောက်တောက်ကလေးအား လက်ညှိုးလက်မကြားညှပ်ကာ ခပ်ဆတ်ဆတ်ကလေး လှုပ်ခတ်ပွတ်ချေပေးနေမိသည်။

နောက် အားမလိုအားမရ ရှိလာသည်နှင့် စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းအောက်ဖက်ရှိ လင်သားနှင့်ကာလကြာရှည်စွာ ထိတွေ့မှု ကင်းကွာ နေသည့် စောက်ပတ်အခေါင်းပေါက်ဝ ကျဉ်းကျဉ်းကလေးထဲကို လက်ညှိုးလက်ခလယ်နှင့် အသာထိုးမွှေလှည့်ပတ်၍ မပြတ် ဆွကစား ပေးလိုက်ရာ သူမစောက်ခေါင်းပေါက်ကလေးထဲမှ စောက်ရည်ကြည်ကလေးများ တစိမ့်စိမ့်စီးယိုကျဆင်း၍ တစ်ခဏအတွင်း ရွှဲအိုင်လို့ လာရလေသည်။ 

အင်္ဂါဇပ်ဒွါရပေါက်ကလေးထဲကို သူမလက်ချောင်းများနှင့် အဆက်အပြတ် ပွတ်လိုက်နှိုက်လိုက်လုပ်ရင်း သိန်းစွန်ငှက် တစ်ကောင်ကဲ့သို့ သူမမျက်လုံးအစုံတို့ကလည်း အခန်းတွင်းမှ လင်စုံမယားဖက်ဇနီးမောင်နှံနှစ်ယောက် ရဲ့ စီးချင်းထိုးမြင်းစီးပွဲကို လှိုက်လှဲအားကျသော အကြည့်များဖြင့် မမှိတ်မသုန် စူးစိုက်ငေးကြည့်လျက်ရှိနေပေ၏။

ခင်လေးနွယ်ကား ပတ်ဝန်းကျင်ကို ဂရုမစိုက်နိုင်အားဘဲ ယောက်ျားလုပ်သူလီးကြီးကို တင်ပါးကြီးတလှုပ်လှုပ် လူးလှိမ့်ကော့ထိုးကာ နှိမ့်လိုက်မြင့်လိုက် ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်လိုက်နှင့် အဆက်မပြတ် ဖိဆောင့်လိုးချနေရင်း အချိန်ကြာလေအရှိန်နှုန်းမြန်လာလေဖြစ်ကာ သူမကြည့်နေစဉ်မှာပဲ ကိုမျိုးအောင်ရင်ဘတ်ပေါ်ကို သူမခန္ဓာကိုယ်အရှေ့ပိုင်းတစ်ခုလုံး ဗြုန်းကနဲဖိမှောက်အိပ်ချလိုက်ရာက သူမဖင်သားကြီးနှစ်ဖက်က ရုတ်တရက် လှုပ်ရှားမှုတွေ တန်ပိုမြင့်သထက်မြင့်လာပြီး တဆတ်ဆတ်တဖတ်ဖတ် အသံထွက်အောင် ဆန့်ငင်တွန်းထိုးညှောင့်လိုးလျက် အချက်သုံးဆယ်လေးဆယ်မက တလူးလူးတလှိမ့်လှိမ့်အားသွန် ရုန်းဆောင့်ကာဖြင့် တစ်အောင့်ခန့် အကြာမှာ လေထဲကနေ ရုတ်တရက်အရှိန်လျော့ပြီး ကြိုးပြတ်ကျလာသည့် လေတံခွန်သို့နှယ် အရုပ်ကြိုးပြတ်ဆိုသလို ကိုမျိုးအောင်ရဲ့ ကိုယ်ပေါ်ကို ပုံ့ပုံ့ကြီးမှောက်အိပ်ကျလျက် ငြိမ်ကျသွားတာကို တွေ့ရလေတော့သည်။

ခင်လေးနွယ် ငြိမ်ကျသွားပေမယ့် မနှင်းအေးခမျာ အရှိန်ကောင်းတုန်းမို့ စောက်ပတ်ထဲလက်ထည့်နှိုက်ရင်း တစ်ကိုယ်လုံးနတ်ပူးသလို တုန်ယင်၍နေလေရာ မကြာမီမှာပင် ခင်လေးနွယ်တစ်ယောက် ခေတ္တအမောဖြေလှဲနေရာမှ လူးလဲပြန်ထလာပြီး သူ့ယောက်ျားဖြစ်သူ ကိုယ်ပေါ်ကနေ အသာလျှောဆင်းလာကာ ပျော့ခွေနေဟန်တူသည့် ယောက်ျားကိုမျိုးအောင်ရဲ့လီးကို တယူတယဆုပ်နယ်၍ အပေါ်အောက်ဆွဲဆန့်လျက် လျှောထိုးဂွင်းရိုက်ရင်း လီးဒစ်ကြီးအား သူမပါးစပ်နှင့်ကုန်းဟပ်စုပ်ပေး လိုက်တာကို မြင်ရပြန်လေသည်။

မနှင်းအေး တအားတက်သွားပြီး သူမကဲ့သို့ပင် မိန်းကလေးတန်မဲ့ တဏှာလိုဘကြီးလွန်းအားကြီးလှသည့် ခင်လေးနွယ်ကို စိတ်ထဲက ကြိတ်၍ ချီးကျူးလိုက်မိသည်။

အာဂ မနွယ်ပေပဲ မိုးလင်းတစ်ချီနှင့်ပင် မတင်းတိမ်နိုင်ဘဲ နောက်တစ်ချီ ပြန်စပြန်ပဟဲ့ ဆိုပြီး အသက်တောင် ရဲရဲမရှူဝံ့ဘဲ အသာငြိမ်ပြီး စောင့်ကြည့်နေရာ ခင်လေးနွယ်လည်း လင်ဖြစ်သူလီးကို မတောင်တောင်အောင်စုပ်ပြီး လီးတောင်လာပြီ ဆိုတော့မှ နှစ်ဦးသား စိတ်ကြိုက်အနေအထားပြင်၍ ဒီတစ်ချီမှာ ခင်လေးနွယ်က ကုတင်စောင်းမှာပက်လက် ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ကုတင်အောက်မှာ တွဲလောင်းချလျက်သား ဆန့်ဆန့်ရန့်ရန့်နေပြီး ကိုမျိုးအောင်က ကုတင်အောက်ဆင်း ပြီးတော့ ဆန့်တန်းထားသည့် ခင်လေးနွယ်ရဲ့ ပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို ခပ်ကားကား သူလိုချင်သည့်ပုံစံရအောင် ဘေးတစ်ဖက်တစ်ချက်ဆီ ဆွဲဖြဲကားထုတ်လိုက်ကာ ပေါင်နှစ်ဖက်ကြားမှာ နေရာယူ၍ အပေါ်စီးကနေ သူမစောက်ပတ်ထဲ လီးထည့်သွင်းကာ လိုးဆောင့်ခြင်းဖြစ်သည်။ 

လူကြိုက်များလှသည့် ကုတင်စောင်း လိုးနည်းပဲ ဖြစ်ပေသည်။ 

ခင်လေးနွယ်၏ကြီးမားလုံးဝိုင်းသော ဖင်အိုးကြီးနှစ်ဖက်က ကုတင်စွန်းမှာ ထက်ဝက်ခန့်မေးတင်နေသဖြင့် သူမပေါင်ခွကြားရှိ ပြဲအာအာလေးဖြစ်နေသောစောက်ပတ်ကို အပေါ်ဖက်သို့ ကော့ကော့ကြီး ဖြဲဟဖွင့်ခံပေးထားသလိုဖြစ်နေရာ လိုးသူရော အလိုးခံသူအနေနှင့်ပါ နှစ်ဦးနှစ်ဖက်အကျိုးများလှပြီး ကာမစည်းစိမ်အပြည့်အဝရရှိစေသောနည်း ဖြစ်မည်မှာ မြေကြီးလက်ခတ်မလွဲ ကျိန်းသေပင်တည်း။

မနှင်းအေးလည်း သူ့လုပ်ငန်းကိုပြန်စပြီး ကိုမျိုးအောင်ဖိလိုးခြင်းကြောင့် ခင်လေးနွယ်ရဲ့စောက်ပတ်ကလေးကို ပြဲပြဲလန်သွားအောင်ပင် အဝင်တစ်ချက်အထွက်တစ်ချက် ဝင်စို့ထွက်စို့နှင့် အင်အားကောင်းလှသော စပရိန်မောင်းတံကြီးတစ်ခုလုံး အင်ဂျင်ထဲကို အဆက်မပြတ် ထိုးဖောက်တိုးဝင်နေဘိသကဲ့သို့ ဆုပ်လိုက်တက်လိုက်နှင့်လှုပ်ရှားနေသော မျက်စိပသာဒရှိလှသည့် မြင်ကွင်းကို အထူးပင် ငေးမောအားကျကာ အာရုံထဲစွဲနေအောင်မြင်ယောင်ခံစားရင်း သူတို့နှစ်ဦး စိတ်ရှိတိုင်းလိုး၍ မပြီးမချင်း မိမိကိုယ်တိုင်လည်း နောက်ထပ် နှစ်လီတိုင်တိုင် ဆက်လက်ပြီး ပေါင်ခွကြားရှိစောက်ပတ်ထဲမှ စောက်ရည်များ တဖြောဖြောပန်းထွက်လာသည်အထိ အသည်းအသန် တစ်ကိုယ်ရည် ပွတ်ဆွနှိုက်ကလိကာ ကာမအာသာဖြေဖျောက်ရင်းဖြင့် အခန်းထဲမှနှစ်ယောက်ရော သူမကိုယ်တိုင်ကပါ မိမိတို့နေရာ မှာပင် မလှုပ်မယှက် နုံးချိ ငြိမ်သက်သွားသည့်တိုင်အောင် ရှားပါးထူးကဲလွန်းလှသည့် ကာမဂုဏ်စည်းစိမ် အရသာထူးကြီးကို အသီးသီး အသကအသက တရှိုက်မက်မက်ပင် ခံစားရရှိသွားကြရတော့၏။

ပွဲလည်းပြီးပြီမို့ မနှင်းအေး တိတ်တိတ်ကလေး အိမ်ပေါက်ဝကနေ ပြန်ဆင်းလာခဲ့သည်။ မကြာမီ ခင်လေးနွယ်လည်း သနပ်ခါးဘဲကြား ကလေး လိမ်းရင်း ဆံပင်ကိုကပိုကယိုထုံးဖွဲ့ကာ အိမ်နေတီရှပ်အင်္ကျီအဟောင်းကလေးနှင့် ထမီတိုတိုဝတ်ပြီး အိမ်ပေါ်မှဆင်းလာခဲ့ကာ

နှစ်ယောက်သား တစ်နေ့စာအတွက် ဆိုင်မှာလိုအပ်သည့် အမြည်းဟင်းလျာများကို အတူတကွ စီမံချက်ပြုတ် ကြော်လှော်နေကြရင်း စကားတပြောပြောနှင့် ရှိကြလေသည်။ မနှင်းအေး တုံးတစ်လှီးပေးသမျှ အသားများကို ဆီဆားနနွင်းနယ်ဖတ်ကာ ဒယ်အိုးတစ်လုံးထဲမှာ ဆီသတ်နှပ်နေရင်းက ခင်လေးနွယ် သူမကို ရုတ်တရက် ဆိုင်းမဆင့်ဗုံမပါ မေးခွန်းထုတ်လိုက်သည်။

" မနှင်း မှန်မှန်ပြော နွယ်မေးမယ်"

" ဘာလဲ နွယ် အလန့်ထညက်နဲ့"

" ညက မနှင်းပြန်သွားတာ အိမ်ကို ဖြောင့်ဖြောင့်မှရောက်ရဲ့လား ဟင် ပြောစမ်း"

" အို ရောက် ရောက်ပါတယ် နွယ် ဘာဖြစ်လို့ "

" သိဘူးလေ ဦးတရုတ်နဲ့တစ်ယောက် အရှေ့ကင်းတဲကနေ မနှင်းနောက်ကို ထလိုက်သွားတာ ကျွန်မ မြင်သလားလို့ "

" မဟုတ်ကဟုတ်က နွယ်ရယ် အဟင်းဟင်း ဟင်း "

" နွယ့်ကို မပတ်နဲ့နော် ဒါမျိုးတော့ နွယ် အံတိုနေပြီ"

" အို ဘုရားစူးရစေ့ ဟင့်ဟင့် "

မနှင်းအေး တကယ်ပဲအထိတ်တလန့်ဖြစ်သွားသည်။ အသားလှီးပြီး၍ ပေကျံနေသောလက်ကိုရေဆေးကြောကာ နောက်ထပ် ဟင်းအနှစ်လုပ်ဖို့အတွက် ငရုတ်ကြက်သွန်အဖြူအနီ အခွံခွာပြီး ငရုတ်ဆုံထဲထည့်ထောင်းမလို့ ဟန်ပြင်နေသော သူမလက်တွေ လေထဲမှာ တို့လို့တန်းလန်း ရပ်တန့်လို့သွားရသည်အထိပင်။ ခင်လေးနွယ် ဆက်ပြောသည်။

" ဦးတရုတ်ကိုယ်တိုင် ပြောတာနော် နွယ့်နားနဲ့ဆတ်ဆတ် ကြားပြီးသား "

" အို သူက လူရှုပ်ကြီးကို … နွယ် ဘာ ဘာတွေကြားမိလို့လဲ "

" ဟင်း ပြောရမလား … ဒီ ဖာဂေါင်းကြီးအကြောင်း "

" ပြောကျိလေ နွယ် … မနှင်း …ဟို ဟို ဘာမှတော့ မပတ်သက်ဘူးနော် "

ခင်လေးနွယ် မနှင်းအေးကို မျက်စောင်းကြီးထိုးပြီး မျက်နှာကလေးမဲ့ရွဲ့ပြလိုက်သည်။ ပြီးမှ သူမအနားကပ်ကာ အိမ်ပေါ်ကလူ မကြားအောင် ခပ်အုပ်အုပ်လေသံနှင့် …

" ဟင်း မသိရင်အခက် …နွယ်မပြောချင်လို့ … ခုလည်း စကားအဖြစ်ပြောတာပါ နွယ့်မှာလည်း ကိုယ့်အကြောင်းနဲ့ကိုယ် မနှင်းလည်း အသိပဲ မနှင်းကို နွယ် ဆူနေတာမဟုတ်ဘူး နော်"

ဆိုပြီး စကားပလ္လင်ခံလိုက်ရင်း …

" မနှင်းနဲ့သူ လေးငါးခါ မကတော့ဘူး ဆို … သူကိုယ်တိုင် မနှင်းအိုးကြီးကို ဖွင့်တာ လို့ ပြောတယ် တစ်ခုလပ်ပေမယ့် အောက်ပေးတော့ အလွန်ကောင်းသတဲ့ … လှိုက်လှိုက်လှဲလှဲလည်းရှိတယ် တချို့ညတွေ အိမ်တောင်ပြန်မရောက်ဘူးဆို …သူ့လူရင်းတစ်ယောက်နဲ့ သောက်ရင်း ပြောတာလေ နွယ်ကိုယ်တိုင် အမြည်းချပေးရင်း နားနဲ့ဆတ်ဆတ်ကြားတာနော်"

" ဒါ ဒါ က တော့ … "

မနှင်း ဘာပြန်ပြောရမှန်းမသိ စကားလုံးရှာမရဟန်နှင့် အထစ်ထစ်အငေါ့ငေါ့ဖြစ်နေသည်။ 

" ဘယ်သူ့ပြောလဲ သိလား "

" ဘယ် သူလဲ ပြောပါဦး နွယ်ရယ် "

" ကိုနောင်လေ ကိုနောင် နွယ့်ကို သူကိုယ်တိုင်ပြောပြတာ နွယ်လည်း ဘေးကနေပြီး ကြားသင့်သလောက် ကြားတာပဲ မြိန်ရည်ယှက်ရည်ကြီးကို ပြောနေတာ … ကိုနောင်ရော သူနဲ့ပါမလားတဲ့ ဆွယ်လိုက်သေးတယ် "

" အို ဒုက် ဒုက္ခပါပဲ နော် … ဒီလူကြီး ပါးစပ်သရမ်းလွန်းလိုက်တာ ဟင်းးး ငါ့နှယ် … "

မနှင်းတစ်ယောက် ချက်ကျလက်ကျပြောလိုက်သော ခင်လေးနွယ်စကားကြောင့် ဘာမှပြန်မပြောနိုင်ဖြစ်ကာ လဒမှိုင်မှိုင်သွားရသည်။ 

" ဘာ ခုမှ ဒုက္ခလဲ လုပ်တုန်းက လုပ်ပြီးတော့ မနှင်း ကဲပြော ဟုတ်တယ်မဟုတ်လား ကိုနောင့်ကိုပါ သက်သေခေါ်လိုက်ရမလား"

" အမယ်လေး ရှစ်ကြီခိုးပါရဲ့ နွယ်ရယ် … မ နှင်း ရှက် ရှက် လွန်းလို့ ညည်း လူကြီးတော့ ပြန်မပြောလိုက်ပါနဲ့ အေ "

" ပြောမှာပဲ မရဘူး မနှင်း သူခေါ်ရင်ရော လိုက်မှာလား နွယ်ကိုယ်တိုင် ခေါ်ခို်င်းမှာနော် "

မနှင်းအေး ခေါင်းကိုသာတွင်တွင်ငုံ့ထားလိုက်မိသည်။ သူမမျက်ဝန်းအိမ်မှာ မျက်ရည်များဝဲလာသည်။ တကယ်တော့ မနှင်းအေးတစ်ယောက် ဆိုင်ရှင်ခင်လေးနွယ်နှင့် ကိုနောင်ဆိုသူတို့ရဲ့ နီးစပ်ပတ်သက်မှုကို မသိမဟုတ်။သူမအနေနှင့် သူတို့နှစ်ယောက်စလုံးနှင့် အနီးကပ်နေလာသူဖြစ်၍ အခြေအနေကို ကောင်းကောင်းကြီး ရိပ်စားမိပြီးလည်း ဖြစ်ပါသည်။ 

ကိုမျိုးအောင် တစ်ယောက်တည်းသာ အိမ်မှာနေပေမယ့် မသိတာ။ တချို့ဒီဆိုင်လာနေသော ကာလသားတွေထဲကတောင်မှ ခင်လေးနွယ်တို့အဖြစ်ကို ရိပ်မိသူတွေ ရိပ်မိကြသည်။ ပါးစပ်အရသာခံပြီး ပြောဆိုစရာဖြစ်ခဲ့သည်။ 

ယခုလို သူမပါးစပ်ကနေ ဤကိစ္စကို ကိုယ်တိုင် ထုတ်ဖော်ပြောကြားလာသည့်အခါတွင်မူ ခင်လေးနွယ်သူ့အကြောင်းကိုသူ ဝန်ခံပြီးဖြစ်သွားသလို မနှင်းအေးရဲ့အကြောင်းကိုလည်း မြွေမြွေချင်းခြေမြင် ဆိုဘိသကဲ့သို့ သူမကိုယ်တိုင် အပ်ကျတာကအစ အဘယ်မျှအထိ ထဲထဲဝင်ဝင်သိပြီးဖြစ်ကြောင်းကို အတိအလင်း ထုတ်ပြောလိုက်သလိုပင် ဖြစ်သွားရတော့သည်။

မိန်းမသားနှစ်ယောက်လုံးမှာ လူမသိသူမသိ အပြစ်အနာအဆာတွေကိုယ်စီနှင့်မို့ သူမသာကိုယ်အသုဘ အဖြစ်မျိုးလို့တောင် ဆိုဖွယ်ရာ ရှိနေပေတော့သည်။

ခင်လေးနွယ် သူမအရှေ့မှာ ရုတ်ခြည်းငိုင်ကျသွားသည့် မနှင်းအေးပုခုံးပေါ်လက်တင်ကာ ပုခုံးကို သူမလက်ကလေးနှင့် တစ်ချက်ဖျစ်ညှစ် လိုက်ရင်းက …

" ကဲထ နွယ့်နောက် ခဏလိုက်ခဲ့ မနှင်း … နှစ်ယောက်တည်း အေးဆေး စကားပြောချင်လို့ ဒီဟာတွေ အဖုံးဖုံးပြီး ခဏပစ်ထားလိုက် နောက် ပြန်လာမှ ဆက်လုပ်ကြမယ်"

မနှင်းအေးကိုယ်လုံးလေးကို အသာဆွဲထူခေါ်လာခဲ့လိုက်ကာ ဆိုင်အနောက်ဖက်တွင်ရှိသည့် ခန်းဆီးလိုက်ကာလေး ကာရံထားသော နားနေခန်းသဘောမျိုးလုပ်ထားသည့် တစ်ယောက်အိပ်ကွပ်ပျစ်ကလေးဆီ လျှောက်လာခဲ့ကြသည်။ ကွပ်ပျစ်ပေါ် နှစ်ဦးသား ဘေးချင်းယှဉ်လျက် ထိုင်မိကြရာက ခင်လေးနွယ်ကနေ စတင်ပြီး …

" ကဲ မနှင်း ပြောပါဦး မနှင်းရော နွယ်ရော မိန်းမသားချင်း နောက်ဆို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ခရစေ့တွင်းကျ မချွင်းမချန်ပြောမှဖြစ်တော့မယ် နွယ့်ကိစ္စရော မနှင်းသိချင်မှာပဲ မဟုတ်လား"

" အင်း သိချင်တာပေါ့ နွယ်ရယ် "

" နွယ် ပြောပါ့မယ် နွယ် ကိုနောင်နဲ့ ဘယ်ကနေဘယ်လို စဖြစ်တယ် နေ့တိုင်း ဘယ်မှာတွေ့ကြတယ် ပြီးတော့ ဒီအခြေအနေအထိ ရောက်လာတာ လူကြောင့်လား ငွေကြောင့်လား သူ့ဟိုဟာကြီးတာကြောင့်လား …

သူနဲ့ တစ်ခါတွေ့ရင် ဘယ်နှစ်ချီလုပ်တယ် ဆိုတာကအစ အိမ်ထောင်သည် အချင်းချင်းပဲ မဟုတ်လား မနှင်းကို နွယ် အသေအချာ ပြောပြမှ ဖြစ်မှာပေါ့ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် လည်း ဘာလုပ် ဘာကိုင်ရမလဲ ဆိုတာ အကြံပေးနိုင်ကြရင် ပိုမကောင်းဘူးလား မနှင်းရယ် "

ကြောင်းကျိုးညီညွတ်မှုရှိသော သူမစကားကြောင့် မနှင်းအေးလည်း သူမခေါင်းလေးကို အသာအယာပင် ညိတ်ပြလိုက်ရတော့သည်။

" နွယ် ခုလို ပြောတော့ မနှင်း စိတ်ထဲမှာလည်း သံသယရှင်းသွားပါပြီ တို့မိန်းမသားချင်းကိစ္စမို့ မနှင်း အားလုံး အကုန်ပြောပြပါ့မယ် လာ နွယ် ဒီအနားတိုးပါ"

" အမယ်လေး တိုးပါ့မယ်တဲ့တော် ဒီအခန်းက လုံတယ် မနှင်းပြောသာပြော နွယ် မနှင်းကို ဟောဒီလို အသေအချာဖက်ပြီး နာထောင်မယ် နွယ် သိချင်လို့ ပြန်မေးတာရှိရင်လည်း ဘာမှထိန်ချန်မထားနဲ့ နော် မနှင်း ဖြေကိုဖြေရမယ် ဒါပဲ ဟင်းဟင်း "

" ဖြေပါ့မယ် နွယ်ရယ် နွယ်သိချင်တာမေး အတိုင်းအထွာကအစ မနှင်း အကုန်ပြောပြပါ့မယ် ဟင်း ဟင်း ကိုင်း မှတ်ပလား"

" ခိခိ ခစ်ခစ်ခစ် အဟင့် ဟင်း ဟင်း "

အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်ရဲ့တိတ်တိတ်ကြိတ်ပြီး ရယ်လိုက်သံက အခန်းကလေးထဲမှာ ပျံ့လွင့်ထွက်ပေါ်လို့လာလေသည်။

.......................................................................................................

အခန်း ( ၅ )

အမှန်ကတော့ ငွေကသာ အစစရာရာကို အဆုံးအဖြတ်ပေးသွားခြင်းဖြစ်သည်။ မနှင်းအေး၏အဖြစ်ကို စေ့စေ့တွေးကြည့်လျှင် သွေးသားဆန္ဒ ဆိုတာက သပ်သပ် ဆင်းရဲနွမ်းပါးမှုပြဿနာက သပ်သပ်စီ ခွဲ၍ပြောရမည်ဖြစ်သည်။

မနှင်းအေးသည် ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နှင့် တစ်ခုလပ်မဘဝကို ရောက်ခဲ့ရသူဖြစ်သည့်တိုင်အောင် အကျင့်စာရိတ္တအားဖြင့် ယုတ်ညံ့သိမ်ဖျင်းသော လော်လီဖောက်ပြားတတ်သည့် မိန်းမဆိုးစာရင်းဝင် တစ်ယောက်တော့ မဟုတ်ပါချေ။ 

လူတိုင်းမှာ အသွေးအသား ရာဂဆန္ဒနှင့်မကင်း ဟုဆိုသော်ငြားလည်း အသေအချာ ဓမ္မဓိဋ္ဌာန်ကျကျ ဆန်းစစ်ကြည့်မည်ဆိုပါက သူမရုပ်သူမရည်နှင့် ဖွံ့ထွားကျစ်လျစ် တောင့်တင်းအချိုးကျသည့် သူမ၏ခန္ဓာကိုယ်တည်ဆောက်ပုံ အချိုးအစားများအရ ဦးတရုတ်ကဲ့သို့သော ရပ်ကွက်က အော့ကြောလန် သည့် သက်ကျားအိုအရွယ် လူမသမာကြီးတစ်ယောက်နှင့် ဘယ်လိုနည်းနှင့်မှ မဟုတ်မဟတ်ကိစ္စ ဖြစ်လောက်စရာ အကြောင်းတော့ မရှိချေ။ 

အသက်ငယ်ငယ်ချောချော တောင့်တောင့်တင်းတင်း လုလင်ပျိုလေးတွေ အများကြီး သူမအတွက် တန်းစီနေပြီးသားပဲ ဖြစ်သည်။ ကြိုက်တဲ့သူ ခေါင်းခေါက်ယူနိုင်သည့် အနေအထားမျိုးရှိပါသည်။

ဆိုလိုတာက ငွေကြေးသာမပြည့်စုံပေမယ့် အနေအေးအေး ရိုးရှင်းစွာ အသက်မွေးနေထိုင်ပြီး ချောမောတောင့်တင်းပြေပြစ်လှသည့် သူမ၏ ရုပ်အဆင်းအင်္ဂါရပ်နှင့် လျော်ညီသည့် လုလင်ပျိုတစ်ဦးတစ်ယောက် မျှလောက်ကို မိန်းမသားတို့၏ မွေးရာပါပညာဟုဆိုအပ်သော မာယာအတတ်ကို အသုံးပြုပြီး ပုံမှန်အထာကလေး အသာပြလိုက်ရုံနှင့်ပင် တစ်သက်စာ ကုန်းရုန်းရှာဖွေထမ်းပိုးကျွေးမည့် သူကောင့်သား တစ်ယောက်မဟုတ် တစ်ယောက်ကတော့ဖြင့် သူမ၏ ဖူးစာဖက်အနေနှင့် သေချာပေါက်ပေါ်ထွန်းလာမှာ အမှန်ပဲဖြစ်သည်။

အထုပ်အခြေ မရှိပေမယ့် ရုပ်ရည်ရှိပြီး အောက်ခြေခိုင်ခိုင် အိမ်ထောင်မှုနိုင်နင်းသူတစ်ယောက် ဖြစ်သည့်အားလျော်စွာ သူမကို မျက်စိကျသူ လူကြီး လူငယ် လူလတ်ပိုင်းတွေ တော်တော်များများ သူတို့ပတ်ဝန်းကျင်မှာ တစ်ပုံတစ်ပင်ကြီး ရှိနေပါသည်။ 

သို့စဉ်လျက် မနှင်းအေး ရေလိုက်လွဲကာ လမ်းကြောင်းအလိုက်မှားပြီး မသူတော်တစ်ယောက်နှင့်မှ တွေ့ဖို့ စိတ်ပိုင်းဖြတ်ခဲ့မိသည်။ 

မိခင်နှင့်ညီမဖြစ်သူတို့ နှစ်ယောက်သာ အဓိက ရှာဖွေလုပ်ကိုင်နေရသည့် အိမ်ထောင်စုတစ်ခုမှာ ဘယ်လောက်ပဲ အပင်ပန်းခံပြီး နဖူးကချွေးမြေကျသည်အထိ ကြိုးစားလုပ်ကိုင်နိုင်သည် ဆိုစေဦးတော့။သူမတို့ သားအမိနှစ်ယောက်အပါအဝင် မိသားစုဝင် လေးယောက် နေ့ဖို့ညစာအလျင်မီအောင် စားနိုင်ဖို့ကျတော့ သူတို့ရဲ့ ရှိစုမဲ့စုအင်အားလောက်မျှနှင့် မတတ်နိုင်တာအမှန်ပင်။ 

သူမယောက်ျားရှိစဉ်အခါက ပေးကမ်းစွန့်ကြဲနိုင်ခဲ့သော်လည်း ယခုလို အိမ်ထောင်ရေးကံအကြောင်းမလှ၍ လင်မယားကွဲကြပြဲကြပြီ ဆိုကတည်းက ပျက်စီးခြင်းရဲ့လမ်းစကို မလွဲမသွေ ရောက်ရှိအောင် လမ်းစဉ်ချမှတ်ဖော်ဆောင်ပေးခဲ့သလို ဖြစ်နေသည်ဟု မနှင်းအေး တစ်ထစ်ချယုံကြည်မိသည်။ 

မိမိရတတ်သမျှ တစ်ပိုင်တစ်နိုင် ဝို်င်းဝန်းကုပ်ကပ်ဖွေရှာပါသော်လည်း ဆင့်ပါးစပ်နှမ်းပက်သည့်နှယ်သာ။ ဒီနေ့ခေတ်အခါမှာ ဖြတ်လမ်းမှ မလိုက်ပြန်လျှင်လည်း လူဖြစ်ရှုံးရုံသာ ရှိပေတော့မည် ဟုတွေးပြီး ငွေဝင်လမ်းမြက်မြက်ကလေးလည်းရ မခံစားရတာကြာပြီဖြစ်သော ကာမဂုဏ်လိုအင်ဆန္ဒကိုလည်း တစ်လုံးတစ်ဝတည်း ပြည့်ဝစေနိုင်မည့် လမ်းတစ်ခုကို (အခြေအနေကလည်း ပေးသည့်အခိုက်မှာ) သူမအနေနှင့် စိတ်ဆန္ဒစောစွာနှင့်ပဲ ဆိုက်ဆိုက်မြိုက်မြိုက်ရွေးချယ်မိခဲ့ခြင်း ဖြစ်ပေတော့သည်။ 

ဦးတရုတ်က သူမတို့ရပ်ကွက်ထဲမှာ နေသည်။ တပ်ကနေ ပြစ်မှုကျူးလွန်၍ ထွက်လာသူတစ်ယောက်ဟုသိရပြီး ဘယ်တပ်လဲ ဆိုတာတော့မသိ။ ထောင်တွေတန်းတွေ သုံးလေးကြိမ်မကကျဖူးခဲ့ပြီး ထောင်ထွက်ပီပီ အတတ်စုံသူဖြစ်သည်။ 

တပည့်တပန်း အစွယ်အပွားလည်း ပေါများသူဖြစ်ကာ မဟုတ်သည့်အလုပ်ကို အစုံလုပ်သည်။ အပေါင်းအသင်းဆန့်သလောက် အထက်ရောအောက်ရော ပိုင်ရာဆိုင်ရာတွေကအစ လူစုံပေါင်းနိုင်သူဖြစ်သည်။ 

မိခင်နှင့်ညီမဖြစ်သူ (သူမသမီး အငယ်မပါ အပါအဝင်) ဈေးမှာ ဆိုင်ဝို်င်းကူထွက်ပြီး အိမ်မှာ လူတစ်ယောက်မှ မရှိကြသည့်အခိုက်မှာ ဦးတရုတ် မနှင်းအေးထံ မကြာခဏ အလည်အပတ် လာရောက်ပြီး သူမအတွက် လက်ဆောင်တွေ ယူလာပေး ထိကပါးရိကပါးစကားတွေ လာလာပြောပြီး ရစ်သီရစ်သီ လုပ်လေ့ရှိသည်။

တစ်နည်းအားဖြင့် အပျိုရည်ပျက်ပြီး အိမ်ထောင်ပျက်တစ်ယောက်လည်းဖြစ်သည့် သူမကို အညှာလွယ်သူတစ်ယောက်ဆိုပြီး ဇာတ်လမ်းထွင် ဂွင်ဆင်ခြင်းလည်း ဖြစ်သည်။ ဒီလိုနှင့် ကြာလာတော့လည်း အပျိုစင်မဟုတ်ဘဲ ဖိုနှင့်မ လိင်မှုကိစ္စ အတွေ့အကြုံအဝဝရှိသူ တစ်ယောက်လည်းဖြစ်ကာ လင်နှင့် အလှမ်းဝေးခဲ့တာ ကြာပြီဖြစ်သည့် တစ်ခုလပ်မတစ်ယောက်ပီပီ သူမအနေနှင့် အပျော့ဆွဲဆွဲတတ်သော 

သူ့ပြောလုံးဆိုလုံး ညုလုံးများအောက်မှာ စိတ်ယိမ်းယိုင်ကာ တဖြည်းဖြည်း ယစ်မူးသာယာစပြုလာရပြီး နှစ်ယောက်သား မစွန်းရင်းလည်းရှိ ကန်စွန်းခင်းလည်းငြိ ဖြစ်ခဲ့ကြပါသည်။ သူမတို့ အိမ်မှာပဲ တစ်ခါလားနှစ်ခါလား အလုပ်ဖြစ်ခဲ့ကြသည်။ 

နောက်တော့ အပြင်ကို ပါလာသည်။ သူချိန်းသည့်နေရာကို မဆိုင်းမတွ လိုက်ပါလာတတ်သည့်အဆင့်ကို ရောက်ခဲ့ရသည်။ခင်လေးနွယ်ထံ သူမအလုပ်ဝင်ချိန်မှာ ဦးတရုတ်ကြီးနှင့်သူမ အချစ်နယ်ကျွံမိခဲ့တာ နှစ်လနီးနီးလောက်ရှိခဲ့ပြီ။ ဦးတရုတ်ကြီးအနေနှင့် ပထမတော့ သူမကို တစ်ယောက်တည်း မောင်ပိုင်စီးပြီး နေရာမျိုးစုံမှာ နည်းမျိုးစုံစခန်းသွားခဲ့ပေမယ့် နောက်ပိုင်းကျတော့ သူမကို သူစိမ်းယောက်ျား တစ်ယောက်စနှစ်ယောက်စနှင့် အစမ်းသဘောမျိုး လွှတ်ပေးခဲ့သည်။ 

လမ်းစရပြီးဖြစ်၍ မနှင်းအေးလည်း အတွေ့ရဲ့နောက်ကို မရှောင်သာဘဲ ဦးတရုတ်ကြီးအလိုကျ လိုက်ပါမိခဲ့သည်။ ဦးတရုတ်ကြီးက ငွေအပေးအကမ်း ရက်ရောသူလည်း ဖြစ်ရာ မနှင်းအေးကို သူမအလိုအပ်ဆုံးဖြစ်သော ငွေနှင့်ကျုံးသွင်းပြီး သူအလိုရှိရာကို မရရအောင် ခိုင်းစေနိုင်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။

မနှင်းအေးတစ်ယောက် သူ့ကို လုံးဝမလွန်ဆန်နိုင်တော့ပြီ။ ဦးတရုတ်၏ ထားရာနေစေရာသွား ဘဝကို အလိုအလျောက် ရောက်ရှိနေခဲ့ပြီ ဆိုတာ ခင်လေးနွယ် ကောင်းကောင်း သဘောပေါက်လိုက်သည်။သူမပြောသမျှ အာရုံစိုက်နားထောင်ပြီး ခင်လေးနွယ် မနှင်းအေးအနားကို အသာတိုးကပ်ကာ …

" မနှင်း ပြောပါဦး ဦးတရုတ်ကြီးက ဘယ်လို သူကတခြားလူတွေနဲ့ ဘယ်လိုတွေများ ကွဲပြားခြားနားမှုရှိလိမ့်မလဲ ဆိုတာ … "

" အဟင်း ဟင်း ဟင်း "

မနှင်းအေး ခပ်ရှက်ရှက်နှင့်ပင် ရယ်လိုက်ပြီး သူမကို အဓိပ္ပါယ်ပါပါနှင့် မျက်လုံးကလေးဝေ့ကြည့်လိုက်သည်။

" သူ က ထောင်ထွက်တစ်ယောက် လေ နွယ်ရယ် နွယ်လည်း အဲလိုလူတွေအကြောင်း နည်းနည်းပါးပါး ကြားဖူးနားဝတော့ ရှိမှာပဲပေါ့ "

" အင်း ပြောပါဦး မနှင်းရယ် သူ့ဟာကြီးက မတန်တဆ အော်လန်ပြဲဒစ်ကြီးဖြစ်နေမလား နွယ်တော့ သွေးရိုးသားရိုးလို့ကိုမထင်ဘူး မနှင်းလိုမိန်းမကိုတောင် ဒီလောက်အထိ စွဲနေအောင် လုပ်ထားနိုင်တဲ့ဥစ္စာ ဟီးဟီး "

ခင်လေးနွယ် မရမက စကားနှိုက်သည်။

" ညည်း ဒီလောက်သိချင်ရင် ပြောပြမယ် သူ့လီးက တော်ရုံစောက်ပတ်ကွဲအောင်လိုးနိုင်တဲ့လီး ရေယက်တို့ ဂေါ်လီတို့ ဆိုတာလည်း ထောင်မှာနေကတည်းက လုပ်ခဲ့ ထည့်ခဲ့တာတဲ့။လေးငါးခြောက်လုံးမကဘူး လဒစ်သားရေကြီးကိုလည်း အနောက်လှန်ပြီး ငါးပါးဟက်လို လိပ်တင်ထားတာ လီးက ပြူးတူးပြဲတဲနဲ့ ခေါင်းကြီးထိပ်ကြီး သာမန်လူထက် သုံးဆလောက် ပိုကြီးနေတယ်"

မနှင်းအေးက ပြောရုံနှင့်အားမရသေးဘဲ သူမလက်ညှိုးလက်မနှစ်ခုကိုပါ ဝိုင်းပြီး အမူအယာလုပ်ပြလိုက်သေးသည်။

" ဟင် ဒါဖြင့် ကိုနောင့်ထက်တောင် ကြီးမလားဘဲ အစ်မနှင်းရော ဘာ ဘာမှ မခံစားရဘူးလား "

" ညည်းဆိုရင်ကော မိနွယ် ငါ ခံရတာမှ နှစ်ပတ်လောက်ကို အိပ်ရာကမထနိုင်တာ စောက်ပတ်တစ်ခုလုံး အနားသားတွေ ရစရာမရှိအောင် စုတ်ပြတ်သတ်ကုန်တာပဲ ဟင်း ဟင်း ဟင်း "

" ဘယ်မလဲ ပြ ကြည့်ရမယ် "

ခင်လေးနွယ် မနှင်းအေးရဲ့ပေါင်ကြားကို သူမလက်ကလေးနှင့်နှိုက်စမ်းပြီး စောက်ဖုတ်ကိုကိုင်သည်။

" တကယ်ကြည့်မလား ဟင်း ဟင်း "

" ပြဆို ဘယ်သူမှမရှိဘူး အစ်မနဲ့နွယ် နှစ်ယောက်တည်းရှိတာ"

" တော်တော်ကြာ အမြည်းအတွက် ချက်ပြုတ်ဖို့ မမီဘဲနေမယ် ဟင်း ဟင်း"

" ရတယ် ပဲခြမ်းကြော်နဲ့သံပုရာသီးလေးညှစ်ပြီး ပဲလက်သုပ်လုပ်မြည်းကြပစေ ဟင်းဟင်းဟင်း ခုကိစ္စက အဲဒါတွေထက်အရေးကြီးတယ်"

ခင်လေးနွယ် မနှင်းထမီကို မရမကဆွဲချွတ်လိုက်၍ သူမခါးမှထမီကလေးက ပေါင်လယ်လောက်အထိ လျှောကျွတ်ကျသွားရသည်။ မနှင်းအေးစောက်ပတ်က ထူထပ်သိပ်သည်းလှသော စောက်ပတ်အမွေးအမြှင်တွေကြားကနေ ဘွားကနဲ ထွက်ပေါ်လို့လာသည်။

အမွေး တကယ်သန်သူဖြစ်သည်။ ခင်လေးနွယ်လည်း စောက်မွေးသန်သူတစ်ယောက်ပင်ဖြစ်ရာ သူမစောက်မွေးတွေက ဆီးခုံအစပ်နားကနေ ချက်အနားလောက်ရောက်သည်အထိ ခပ်ရေးရေးပေါက်နေသူဖြစ်သည်။ မနှင်းအေးလည်း မထူးဘူးဆိုပြီး ထမီကိုခြေကန်ချွတ်လိုက်ရာ တစ်ကွင်းလုံးကျွတ်သွားသည်။ ထမီကျွတ်သွားရုံနှင့်အားမရသေးဘဲ မနှင်းအေးလည်း သူမကိုယ်ပေါ်ကအင်္ကျီနှင့်ဘရာစီယာကိုပါ ဆက်ချွတ်နေပြန်သည်။ 

တစ်ကိုယ်လုံး ဝတ်လစ်စားလစ် ဗလာကျင်း သွားသည်။ ပြီးတော့ သူမက ခင်လေးနွယ်ဆီလာပြီး ခင်လေးနွယ်ရဲ့ကိုယ်လုံးအိအိလေးကို ဖက်ကာ ကုတင်ပေါ်ကို ဆွဲလှဲချလိုက်ရာက သူမခါးလေးကိုပွေ့ဖက်ရင်း နှုတ်ခမ်းအစုံကိုတပြွတ်ပြွတ်နမ်းစုပ် နို့ကိုင်ဖင်နှိုက်လုပ်ပြီးမှ ထမီကိုပါ ချွတ်ခိုင်းရာ ခင်လေးနွယ်လည်း အားကျမခံပင် …

" ရတယ် အစ်မဟာ ကျွန်မမြင်ချင်သလို ကျွန်မဟာလည်း အစ်မတဝကြီးကြည့်နိုင်ပါတယ် မိန်းမချင်းပဲ အသားပဲ့ပါသွားတာမှမဟုတ်ဘဲ"

ပြောပြီး ထမီချွတ်ပေးသည်။ ကိုယ်ပေါ်ကအင်္ကျီ ကိုလည်း ခေါင်းပေါ်မှနေ လှန်၍ ချွတ်ပေးလိုက်သည်။ ဒီနောက်တော့ တစ်ယောက်နှင့် တစ်ယောက် အပြန်အလှန်ကြည့်ရင်း တစ်ယောက်ဟာကို တစ်ယောက် နှိုက်လိုက်ကိုင်လိုက် စမ်းလိုက်လုပ်နေရာက စောက်ပတ်ကို အပြန်အလှန် ပွတ်သပ်ကျီစယ်နေမိကြပြန်ပါသည်။

တစ်ယောက်အကြောင်း တစ်ယောက်သိပြီးဖြစ်၍လည်း ရှက်စိတ်မရှိကြတော့။ 

မနှင်အေးရောသူမပါ အင်္ကျီနှင့် ဘော်လီတွေ မရှိကြတော့တာမို့ နှစ်ယောက်သား ပကတိအနေအထားအတိုင်းပင် ကိုယ်လုံးချင်း နီးစပ်ပူးကပ်သွားကြရာက အပြန်အလှန် နို့ကိုင် ဖင်ကိုင် နှုတ်ခမ်းချင်း မခွာစတမ်း နမ်းကြစုပ်ကြနှင့် အတန်ကြာအောင် အတွေ့အရသာထဲ မျောပါနေမိကြသည်။ 

မိန်းမသားနှစ်ယောက်က အသက်ချင်းလေးငါးနှစ်မက ကွာသော်လည်း ခန္ဓာကိုယ် အလုံးအထည်ချင်း သိပ်တော့ မကွာလှချေ။ နှစ်ယောက်လုံး တောင့်တင်းပြည့်ဖြိုး၍ ခန္ဓာကိုယ်အချိုးအဆစ် ပြေပြစ်ကျနလှပသူတွေချည်း ဖြစ်သည်။

" နွယ့်လူအကြောင်းလည်း မနှင်းကိုပြောဦးနော် ဘာလုပ်တယ် ဘာကိုင်တယ်ဆိုတာကအစ ပြော"

ခင်လေးနွယ်ပြောပြသည်။ ညက ကိုနောင်နှင့် ဆိုင်ဘေးအဖီအောက်မှာ အပြန်အလှန်ဆွဲကြတာတွေပါ ထည့်ပြောပြခြင်းဖြစ်သည်။ မနှင်း စိတ်ဝင်တစားနားထောင်သည်။ စိတ်ပါလက်ပါ ရှိနေပုံလည်း ရပါသည်။

စကားပြောရင်း ပွတ်သပ်နမ်းရှုံ့နေကြရာက တစ်ယောက်က နို့နှစ်ဖက်ကိုကိုင်ကာ ဖျစ်ပေးနယ်ပေးရင်း ကျန်တစ်ယောက်ကလည်း ပေါင်ကြားထဲကို လျှိုနှိုက်၍ လက်ကိုတဆတ်ဆတ် ထိတွေ့လှုပ်ဆွပေးနေလေရာအမျိုးသမီးနှစ်ယောက်လုံး စိတ်ဇောအဟုန်များ ထကြွ ထက်သန်လာကြပြီး သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့အင်္ဂါဇပ် အသီးသီးဆီမှ ကာမရှေ့ပြေးအရည်ကြည်ကလေးများ စိမ့်ယိုထွက်လာကြလေသည်။

" မနှင်း ကျွန်မ သူနဲ့ တစ်ခါလောက် ဆုံချင်တယ် ဖြစ်မလား "

မနှင်းအေး အံ့အားသင့်သွားသည်။ ဆိုင်ရှင်လည်းဖြစ် လင်ရှိမယားတစ်ယောက်လည်းဖြစ်သော ခင်လေးနွယ်ပါးစပ်မှ ဒီလိုစကားမျိုး ထွက်လာလိမ့်မည်လို့ သူမ တစ်ခါမှ ယောင်လို့တောင် မတွေးမိခဲ့ပါချေ။

" အိုး တ တကယ်လား နွယ် မဟုတ်ကဟုတ်က ပြောနေ "

" ဟင်း မနှင်း တကယ်မထင်ဘူးမို့လား … နေဦး ပွတ်ပါ မနှင်းရဲ့ နွယ့်ဟာလေးကို ကြမ်းကြမ်းပွတ်ပေး အ အ အဲလို ပွတ်ရင်း ပြောတာ ပိုမိုက်တယ် နွယ်လည်း မနှင်းစောက်ပတ် ပွတ်ပေးမယ် ယက်လည်း ယက်ပေးမယ် မနှင်းကို အားရအောင်မှုတ်ပေးချင်တယ်"

" ဟင်း ဟင်း နွယ်လေးသဘောပါကွယ် အဟင်း ဟင်း ကြံကြီးစီရာ နွယ်ရယ် ဒီနေ့မှ ဘာစိတ်များပေါက်နေသလဲ မသိဘူး ခိခိခိ " 

လူချင်း လုံးထွေးသွားရာကနေ ခင်လေးနွယ် သူမခံစားချက်တွေကို မနှင်းကို အကုန်ရင်ဖွင့်လိုက်သည်။

" တကယ်နော် အစ်မ ကြည့်နေ အစ်မပြောမပေးလည်း နွယ် သူ့ကို ဘယ်သူမှမသိအောင် တိတ်တိတ်ကလေး ဝင်လုံးဖို့အထိ စဉ်းစားထားပြီးသား နွယ် ရေလိုတယ် ခု မ မနှင်းဆီက သူ့အကြောင်းသိလိုက်ရတော့ ကိုယ်တိုင်လည်း တွေ့ချင်စိတ်ပြင်းပြလာတယ် အဲလို ကောင်ကြီးနဲ့တွေ့ရင် ဘယ်လိုနေမလဲလို့ စိတ်ကူးယဉ်ခဲ့ရတာ ကြာပြီ "

" အိုကွယ် ပြောမနေနဲ့တော့ သူမို့လို့ လိုးလိုက်ရင်များ ကိုယ့်ပိပိထဲကို ပစ်စတင်ကြီးတစ်ချောင်းနဲ့ တအားဝင်မွှေ့နေသလား အောက်မေ့ရတာ ဂေါ်လီလီးပါဆိုမှ စွဲကိုစွဲတယ် သူ့အကောင်တွေ နှစ်ယောက်သုံးယောက် တစ်ခါခေါ်လာတာလည်း သူ့လိုပဲ လီးမှာ ဂေါ်လီထည့်တာတို့ ခွဲထားစိပ်ထားတာ ကြီးဆေးထိုးတာဘာညာပေါ့ 

အမျိုးစုံအောင် လုပ်ထားတော့ မနှင်းမှာ တစ်နေ့လုံးတစ်ညလုံး သေလုမျောပါး မျော့နေအောင်ကို အလိုးခံရတာ နွယ်ရဲ့ … ဟင်းဟင်း … ဒါ အခုမှ မနှင်း နွယ့်ကို ကိုယ့်ညီမအရင်းလေးတစ်ယောက်လို ချစ်လွန်းလို့ ပြောပြရတာပါ"

" အ အား မနှင်းရယ် မိုက်လိုက်တာနော် ဆက်ပြော ဒါဆို မနှင်း သူတို့ဆီက အခကြေးတော့ မြက်မြက်ကလေးရမှာပေါ့ ဦးတရုတ်ကြီး မပေးဘူးလား "

" ပေးတယ် ပေးလို့လည်း မနှင်းလည်း အရဲစွန့်ပြီးခံတာလေ တစ်ကြိမ်နှစ်ကြိမ်နဲ့တင် အော့ကြောလန်ပါတယ်ကွယ် လူတွေရော လီးကြီးတွေရော သရမ်းလိုက်ကြတာ အစ်မပြောရင် မိနွယ် ယုံမှာတောင်မဟုတ်ဘူး"

" အိုး ဆက်ပြော ဆက်ပြော နားထောင်လို့မဝဘူး မနှင်း … လာ နွယ့်ပေါင်ကြားထဲလည်း ဝင်ပေးပါဦး …နွယ် … မ ရ မ ရတော့ဘူး … မနှင်း ပြီးရင် … အဲဒီဟာ အစအဆုံး ဆက်ပြောရမှာနော် ခု ခုတော့ နွယ်နဲ့မနှင်း အပြိုင်စုပ်ကြယက်ကြမယ် … မနှင်း နွယ့်စောက်ပတ်ကို တအားဖြဲပြီးတော့သာ မှုတ်ပေး နွယ်လည်း အပေါ်ကနေ ဒီလို … ဒီလို အဟင့် ဟင့် ဟင့် … "

" အို အို အို နွယ် နွယ် ရယ် စစ်စတီနိုင်းကြီးပါလား ဟင့်ဟင့် …တတ်လည်း တတ်နိုင်လိုက်တာကွယ် အဟင့် ဟင့် ဟင့် အင့် အင့် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်"

" အ ထိ ထိတယ် အစ်မရဲ့ စုပ်ပါ အစိကလေး နာနာစုပ် အပေါက်ထဲကို တအားနှိုက်ဆောင့်ပေး နွယ် အစ်မပြောတာ ကြားရရုံနဲ့တင် အရည်တွေ အ အရမ်း ပဲ ရွှဲလွန်းနေပြီကွာ အစ်မရော ရွှဲနေပြီလားလို့ ကြည့်စမ်းမယ် မှန်း …"

" အို တော် ရွှဲ ရွှဲ ပါဘူး အင်း ဟင့်ဟင့် "

" ဟင် ဘာ မရွှဲရမှာလဲ စိမ့်နေလိုက်တာများ ပက်ကြားအက်လေးထဲက အရည်တောင်ကျန်သေးရဲ့လားမသိဘူး အဟင်းအဟင်း ဟင်း ကဲကွာ ဒီတစ်ခါဖြင့် တွေ့ကြပြီပေါ့ "

ခင်လေးနွယ် မနှင်းအေးရဲ့ခြေရင်းဖက်ဆီ မျက်နှာမူပြီး အပေါ်စီးကနေ ပြောင်းပြန်မှောက်အိပ်ချလိုက်ရာ မနှင်းအေးမျက်နှာပေါ်ကို သူမစောက်ပတ်တစ်ခုလုံး အပေါ်မှ ပိုင်စိုးပိုင်နင်း ဖိအုပ်မိသွားသကဲ့သို့ဖြစ်သွားရပြီး သူမဦးခေါင်းပိုင်းတစ်ခုလုံးလည်း မနှင်းအေးရဲ့ ပေါင်ကြားခွဆုံရှိရာဆီ ကျကျနနအပ်မိသွားသည်။ 

ခင်လေးနွယ်နှုတ်ခမ်းများက မနှင်းအေးရဲ့စောက်ပတ်ကို အပီကုန်းစုပ် နမ်းလိုက် ချိန်မှာပင် မနှင်းအေးလည်း အောက်ကနေ သူမစောက်ပတ်တစ်ပြုံလုံးကို အမွေးအမြှင်တွေဖယ်ရှားကာ သူ့နှုတ်ခမ်းအစုံဖြင့် ထိုးဟပ်၍ စုပ်နမ်းပစ်လိုက်ပြီ ဖြစ်သည်။

နှစ်ယောက်သား သူ့စောက်ပတ်ကိုမှုတ် သူ့အဖုတ်ကိုယ်ယက်နှင့် အသီးသီးအလုပ်ဖြစ်သွားကာ နောက်ထပ် စကားဟဟပင် မပြောနိုင်တော့လောက်အောင် ဖြစ်သွားကြလေသည်။

" အ ယက် ယက် ယက်ပေး မမ နှင်း အ အိ အိ ကောင်း ကောင်းလိုက်တာ ဟင်းဟင်း ဟင်း"

" နွယ်လေးလည်း ယက် မြန်မြန် မမစောက်ဖုတ် ယားလွန်းနေပြီ အ အိအိ မထိတထိမလုပ်နဲ့တော့ ဆောင့် လက်သုံးချောင်းပူးပြီး ဆောင့်ပေး လိုးပေး ကြမ်းကြမ်း လိုး"

" လိုးမယ် မနှင်းကို လိုးပေးမယ် အ အင့်အင့် ဟင့် ကျွတ်ကျွတ် ကျွတ် မနှင်း လည်း ဆောင့် လုပ်ပါ မြန်မြန် သွင်သွက်လေးလုပ် အ အိ ထိ ထိတယ် အ အ အင့် အင်းးး"

စောက်မွေးထူပြော နက်မှောင်နေသည့် မနှင်းအေးစောက်ဖုတ်အုံကြီးကို ဖတ်ကနဲဖတ်ကနဲ လက်ဖဝါးကလေး နှင့်နာနာလေးနှက်ရင်း ခုံညင်းဖားတစ်ကောင်ကဲ့သို့ မို့မောက်ဖောင်းကြွလာသော ဆီးခုံကြီးအောက်ဖက်ရှိ စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းရဲ့အခြေ၌ရှိသည့် တွင်းချိုင့်ကလေးထဲကို သူမလက်ညှိုးလက်ခလယ် လက်သူကြွယ်သုံးချောင်းပူးကာ ခပ်ရဲရဲပင် တဆတ်ဆတ်ထိုးနှိုက် ဆောင့်သွင်း ပေးနေလေသည်။

အရည်တွေ ရွှဲအိုင်ကာ ချွဲကျိကျိဖြစ်နေတာမို့ စောက်ဖုတ်ထဲ လက်နှိုက်ဆောင့်ပေးခြင်းက ရှောရှောရှူရှုဖြစ်ကာ တွင်းချိုင့်ကလေးထဲကို မြန်ဆန်ထိရောက်စွာ အသွင်းအထုတ် ပြုလုပ်ပေးနိုင်လာပြီး မနှင်းကလည်း သူမစောက်ပတ်ကို အောက်ကနေ နှုတ်ခမ်းသားထူထူနှစ်ချပ်ကို ဖွင့်လှစ်ဖြဲဟလျက် အတွင်းသားပတ်ပတ်လည်တစ်ဝိုက်ကို လျှာနှင့်ထိုးမွှေယက်ဆွပေးလိုက် အစိကလေ းစုပ်စုပ်ပြီး သွားနှင့်မနာကျင်အောင် ကိုက်ငုံ လှုပ်ယမ်းပေးလိုက်လုပ်ပြီး စောက်ခေါင်းထဲကို လက်နှင့်အပြတ်ထိုးမွှေကာ အဆက်မပြတ် ဆောင့်လိုးပေးလိုက်ပြန်ရာ ခင်လေးနွယ်လည်း ဖင်ကြီးတယမ်းယမ်းဖြစ်ပြီး မနေနိုင်အောင်ကော့ပျံလူးခါနေပါတော့သည်။

နှစ်ယောက်သား ဖီးလ်တွေစွတ်တက်ပြီး သူနိုင်ကိုယ်နို်င် အပြိုင်ကြဲကာ စိတ်ရှိနွှဲလိုက်ကြရာက မိနစ်လေးဆယ်ကျော်လောက်ကြာတော့မှ သူမတို့ နှစ်ဦးစလုံးလှုပ်ရှားမှုတွေ မြန်ဆန်လာကြသလိုစောက်ပတ်နှစ်ခုလုံးဆီမှလည်း စောက်ရည်တွေ တဖြန်းဖြန်း သွန်ထွက်ကျဆင်း လာရပြီးနောက် လှုပ်ရှားမှုတွေပါ တဖြည်းဖြည်းငြိမ်ကျသွားရတော့သည်။

...........................................................................................................................

အခန်း ( ၆ )

ခင်လေးနွယ်တို့နှစ်ယောက် အခန်းလေးထဲမှာ နှစ်ကြိမ်တိတိချစ်ပွဲဝင်ခဲ့ကြသည်။ တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် အတွေ့အကြုံချင်း ဖလှယ်မိကြသလို ရမ္မက်ကြွစရာတွေ အဖြစ်တွေ ပြန်ပြောင်းပြောလိုက် တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် အပြန်အလှန်ခွစီးပြီး ပေါင်ချင်းပွတ်လိုက် နှိုက်လိုက် ကိုင်လိုက်နှင့် ချစ်ရည်လူးကြရင်း အချိန်တော်တော်ကလေး ကြာမြင့်သွားရသည်။ စိတ်နောက်ကိုယ်ပါ လုပ်ချင်ရာလုပ်ပြီး နှစ်ယောက်သား မောမောပန်းပန်း ချွေးတစ်လုံးလုံးနှင့် ဖြစ်နေခဲ့ကြပြီ။

" ကိုင်း နွယ်ရေ အလုပ်ပြန်စရအောင် မကြာခင် ဖောက်သည်တွေရောက်တော့မှာ ကိုမျိုးအောင်တောင် သူ့ဖာသာသူ ဝိုင်းစဖွင့် နေလောက်ပြီ ထင်တယ် "

" သူ့ဖာသာ သောက်ချင်သလောက်သောက် နွယ်တော့ ထည့်မငှဲ့ပေးနိုင်ပါဘူး ဒီလောက်တောင် မိန်းမထက် အရက်ကိုမက်နေမှတော့ ကိုယ်လည်း ကိုယ့်အကြိုက်လုပ်ရမှာပဲ "

ခင်လေးနွယ်ပြောလိုက်ရင်း …

" မနှင်းကို နွယ် ရင်ဖွင့်စရာတွေ အများကြီးရှိသေးတယ် "

ဆိုပြီး လမ်းထိပ်ရှိ (သီတာစတိုး)ဆိုင်ကနေ ဆိုင်ပစ္စည်းဝယ်ရန် အကြွေးစယူမိရာက တစ်စတစ်စနှင့် သူမလက်လွန်ပြီး ငွေတွေ နင်းကန် ချေးမိရင်း လောလောဆယ် ပြန်အဆပ်ခက်နေရပုံတွေ ငွေတိုး မှန်မှန်သွင်းဖို့ဝေးစွ။ 

ဆိုင်ခင်းဖို့နှင့် သူမအလွန်ဝါသနာကြီးသော ချဲထီကြွေးတွေပါ ပေါင်းပြီး တစ်နေ့တစ်နေ့ အလျဉ်မီအောင်ပင် မနည်းကြိုးစား ရုန်းကန်နေရသည့်အကြောင်းများကို မနှင်းအေးသိအောင် နတ်သံကလေးနှော၍ အကုန်အစင်ဖွင့်ပြောပြလိုက်သည်။

" ဒါကြောင့် ပြောတာ နွယ့်မှာ ချဲကြွေးဆပ်ရမှာရော အတိုးသွင်းဖို့နဲ့ အသုံးစရိတ်တွေအတွက်ပါ ငွေကအမြဲတမ်းလိုနေတယ် နို့မဟုတ်ရင် ဆိုင်ပါ အရင်းပြုတ်သွားမှာ သူနဲ့တွေ့ပြီး စကားတွေပြောချင်တယ် ခွင်လေးဘာလေးလည်း ညှိချင်တယ် .နွယ်ကရှင်းရှင်းပဲ ပြောင်ပြောင်တင်းတင်းပဲ ဖွင့်ပြောမှာ မနှင်း ဆိုင်မလာတာမျိုးလုပ်ပြီး နွယ် မနှင်းကို အိမ်အထိလိုက်ခေါ်မယ် ဆိုတဲ့ပုံစံနဲ့ အိမ်ကလူကို အကြာင်းပြ ထွက်လာလို့ရတယ် တစ်နေရာမှာ တွေ့ကြတာပေါ့။ … အခြေအနေပေးသလို နွယ်ကြည့်လှုပ်ရှားမယ် တစ်ခုခု ကြိုတင် အချိန်းအချက်လုပ်နိုင်ရင် ပိုတောင် အဆင်ပြေမယ်လို့ ထင်တယ်"

သူမကပြောလိုက်ရာ မနှင်းအေးတွေးတွေးဆဆနှင့် …

" အင်း ဒီလိုလုပ် … ငါ ကိုတရုတ်နဲ့ သေချာတိုင်ပင်မယ် သူ ညည်းကို စိတ်ဝင်စားမှာတော့သေချာတယ် ။သူ့လိုလူက စောက်ပတ်မရွေးဘူး ရသမျှ အကုန်လိုးမယ့်လူ သူ့ကိုလည်း ဒီရက်ပိုင်း ဆိုင်ကို မကြာမကြာအလာခိုင်းရမယ် ကြိုလုပ် ကြိုညှိစရာရှိတာ ကြိုညှိကြတာပေါ့ ။

လူမသိဖို့သာအရေးကြီးတာ ဒီကြားထဲ ဆိုင်မှာ ညည်းလူကရှိသေးတယ် အရင်ဆုံး သူ့ကို ပထုတ်ရဦးမယ် ညဖက် အချိန်ပေးနိုင်ရင်တော့ အကောင်းဆုံးပဲ"

မနှင်းအေးကပြောသည်။ ခင်လေးနွယ်လည်း ခေါင်းလေးအသာညိတ်ပြီး …

" ကျွန်မလူ (ကိုနောင်) က လွယ်ပါတယ် … မနှင်းသာ ဦးတရုတ်နဲ့လှော်ပြီး သူ့ကိုတစ်ကြိမ်လောက်အခွင့်အရေးပေးလိုက် သူ မနှင်းနောက်ကို ကောက်ကောက်ပါသွားမှာသေချာတယ် ။

ဟင်းဟင်း နွယ်ကတော့ သူ့ရှေ့မှာလည်း ဖြစ်ရဲတယ် လူဆိုတာ ကိုယ့်အပိုင်းနဲ့ကိုယ်ပဲလေ။ တကယ်တမ်းကျတော့ သူက နွယ်နဲ့ ဘာမှပတ်သက်တဲ့လူမှ မဟုတ်တာ။

ရည်းစားလည်းမဟုတ် လင်သားလည်းမဟုတ်ဘူး သူပြောခွင့်မရှိပါဘူး …ငွေပေးလို့ နွယ့် ခန္ဓာကိုယ် သူ့ကို ပြန်ပေးတာပဲ မဟုတ်လား"

" ကောင်းပြီလေ အခြေအနေကြည့် လှုပ်ရှားတာပေါ့ နွယ် ခုပြောတဲ့စကားက အတည်နော်"

" အော် ခုထိ မယုံသေးဘူးလား အစ်မရယ် ဘာလဲ နွယ် သက်သေထပ်ပြရဦးမလား ဟင်းးဟင်းး"

" ယုံပါပြီတဲ့ ရှင် ယုံပါပြီ တဲ့"

နှစ်ယောက်သား အဝတ်အစားသပ်သပ်ရပ်ရပ်ဝတ်ဆင်ပြီး အပြင်ပြန်ထွက်လာသည်။ထင်သည့်အတိုင်း ကိုမျိုးအောင်က သောက်တောင်သောက်နေပြီ။ မယားဖြစ်သူဖက်လှည့်ကြည့်ပြီး …

" ဟင် ငါက မိန်းမနှစ်ယောက် ဈေးဝယ်ထွက်တယ်ထင်နေတာ ခုတော့ အခန်းအောင်းနေကြတာကိုး ဟားဟား "

" အို ပြောစရာကိစ္စ ရှိလို့ပါတော် ကိုယ်တော် ဒီနေ့ သောက်တာစောလှချည်လား"

" စောပါဘူး မိန်းမရာ ၁၀ နာရီတောင်ထိုးနေပြီပဲ "

ခင်လေးနွယ် လင်ဖြစ်သူကို မျက်စောင်းကလေးထိုးပြီး …

" ကဲပါ သောက်ပါတော် အမြည်းကျန်ပဲရှိမယ် ခုမှ ကျုပ်တို့ စပြီးချက်ပြုတ်ရမှာ"

ခင်လေးနွယ် ယောက်ျားဖြစ်သူကိုစကားစဖြတ်လိုက်ပြီး နောက်ထပ် သူ့အတွက် အရက်တစ်လုံးနှင့် ရေသန့်တစ်ဘူး အသင့်ထပ်ချထား ပေးလိုက်ကာ ဆိုင်နောက်ကို ပြန်ဝင်လာခဲ့သည်။ဆိုင်ရှေ့မှာ သူ့တစ်ယောက်တည်း ဆိုင်စောင့်ချန်ထားပြီး မနှင်းအေးနှင့်အတူ နှစ်ယောက်သား မီးဖိုချောင်ထဲမှာ အမြည်းဟင်းလျာတွေ အတူတကွချက်ပြုတ်ကြသည်။

ကြက်ကြော် အသားလုံးကြော်များ အရင်လုပ်ပြီးမှ ဟင်းအနှစ်တွေဆီသပ်ပြီး ဂက်စ်မီးဖိုပေါ် အမဲသားအိုး တင်ကာ မီးငွေ့ငွေ့နှင့် နှပ်ထားလိုက်သည်။ သူတို့နှစ်ယောက် အမြဲလုပ်နေကျအလုပ်တွေမို့ တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် အထူးပြောစရာ မလိုအပ်ဘဲ အပေးအယူညီမျှလျက် ရှိကြသည်။

နေ့ခင်းရောက်၍ အရက်သောက်သူ တစ်ယောက်စနှစ်ယောက်စဝင်လာတာမို့ ပြင်ဆင်ပေးပြီး ကိုမျိုးအောင်လည်း စကားပြောဖော်တွေ ရလာတာကြောင့် သူ့ဖက်လှည့်ကြည့်စရာမလိုတော့ဘဲ မီးဖိုကိစ္စပြတ်အောင်အရင်လုပ်ပြီးမှ ဆိုင်ကို သူနှင့် ခဏတာလွဲထားခဲ့လိုက်ကာ နှစ်ယောက်သား နံနက်စာစားသောက်ဖို့ ဆိုပြီး အိမ်ပေါ်သို့ တက်လာခဲ့ကြသည်။

ခင်လေးနွယ်ရော မနှင်းအေးပါ နှစ်ယောက်သားစိတ်ထဲမှာ မနက်ခင်းတုန်းက အတူတကွ အချစ်နယ်ကျွံစဉ်အချိန်ကလိုပင် ကာမသံဝါပြုလိုစိတ် တို့က မကုန်ခမ်းကြသေးဘဲရှိလေရာ ခင်လေးနွယ်ကပဲ စတင်ပြီး …

" ကဲ မနှင်းရယ် လုပ်လက်စတွေ ခဏနားထားလိုက်စမ်းပါ စားတာက နောက်မှ ဖြေးဖြေးစားလည်းရသားနဲ့ " 

" ဘာလဲ ညည်း တစ်ခုခု လုပ်ဖို့ ကြံစည်နေတယ်မဟုတ်လား နွယ် ရယ် အဟင်း ဟင်း"

" အို မမနှင်း အသိပဲ ဥစ္စာ "

ခင်လေးနွယ်ပြောရင်း ဆိုင်ဖက်ကို ခဏငုံ့ချောင်းကြည့်လိုက်ကာ အားလုံးကိုယ့်ဖီးလ်နှင့်ကိုယ် ငြိမ်သက်နေကြတာမြင်ရ၍ ရင်ထဲ ဘဝင်ကျသွားဟန်နှင့် နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်ပြုံးလိုက်မိပြီး မနှင်းခါးကလေးကို အနောက်ကနေ သူမလက်နှစ်ဖက်နှင့် ရုတ်တရက် ဆွဲယူပွေ့ဖက် နမ်းရှုံ့ပစ်လိုက်သည်။

သူမလက်တစ်ဖက်က မနှင်းရဲ့ပေါင်ခွကြားထဲကို မသိမသာ တိုးဝင်သွားရာက ဖုဖုဖောင်းဖောင်း ကလေးဖြစ်နေသော မနှင်းရဲ့အင်္ဂါဇပ်အုံကြီးကို အသာဖွဖွ ဖိပွတ်လိုက်ရင်း သူမနားနားကပ်ကာ နှစ်ကိုယ်ကြား တီးတိုးလေသံကလေးနှင့် …

" ချစ်ထှာ မနှင်းရယ် …နွယ် မနှင်းကို ချစ်မဝသးဘူး လာ လာခဲ့စမ်းပါ ဒီကို …အဟင်းဟင်း ဟင်း "

မနှင်းအေး ကိုယ်တစ်ပတ်လှည့်ပြီး သူမကို ပြန်လည် မျက်နှာချင်းဆိုင်လိုက်သည်။

" မနှင်းလည်း နွယ့်လိုပါပဲကွယ် တို့နှစ်ယောက် တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် ဒီနေ့မှ ပိုရင်းနှီးလာကြသလိုပဲ နော် အဟင်းဟင်း ဟင်း"

မိန်းမသားနှစ်ယောက် ပွေ့ကြဖက်ကြနှင့်။ မက်မက်စက်စက် အနမ်းက မသိမ်မွေ့သည့်အပြင် လိုအပ်တာထက် ပိုရှည်ကြာပြီး အကြမ်းပတမ်းလည်း နိုင်လွန်းနေသည်။

တစ်ယောက်နှုတ်ခမ်းတစ်ယောက် အပီအပြင်စုပ်နမ်းမိကြသလို ကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်မှု အရာမှာလည်း မိန်းမသားချင်းဆိုပြီး အချင်းချင်းငဲ့ညှာမှုလုံးဝမရှိကြဘဲ ရမ္မက်ဇောထန်နေသော ယောက်ျားအရင့်အမာကြီးတစ်ယောက် ခပ်ကြမ်းကြမ်း ပွတ်နှိုက်ကိုင်ဆွပေးနေသည့်အလား ရင်သားဆိုင်တွေရော ပေါင်ရင်းခွဆုံ အကြိုအကြားမကျန်အောင် အပြန်အလှန် နှိုက်ဟယ်ဆွဟယ်နှင့် ရင်သပ်ရှုမောဖြစ်ချင်စရာ တကယ်လည်း သရုပ်ပီပြင်လွန်းလှပေသည်။

ကိုယ်လုံးချင်း ပူးကပ်ပွေ့ဖက်ကာ တစ်ယောက်တစ်ပြန်စီ သူနိုင်ကိုယ်နိုင် စောက်ဖုတ်နှိုက်ဆွပွတ်ကိုင်လျက် ရှိကြရာက တဖြည်းဖြည်း ခင်လေးနွယ်တို့လင်မယား အိပ်စက်ရာအခန်းဆီ ရောက်ပြီး ကုတင်ကြီးအနားကို နှစ်ယောက်သား ချဉ်းကပ်မိလာကြသည်။

ခင်လေးနွယ် မနှင်းအေးကိုယ်လုံးအိအိကြီးကို ကုတင်ပေါ် ပစ်လှဲချလိုက်ပြီး အပေါ်ကနေ အုပ်မိုးခွစီးလိုက်ရာက မျက်နှာထိမျက်နှာထားနှင့် …

" ဟင်း မပြေးနဲ့တော့ မနှင်း ဒီနေ့ မနှင်း ကျမလက်က လုံးဝမလွတ်စေရဘူး "

" အိုး သ သနား ပါဦး နွယ်ရယ် မနှင်း အသက်ရှူ ခက် ခက်လွန်းလို့ ခိခိ ခိ "

" မခက်စေရဘူး နွယ် အောက်ကနေ မှုတ်သွင်းပေးမယ် မပူနဲ့ခစ်ခစ် ခစ်"

" နွယ် နွယ် နော် လွန်မယ် မနက်ကလည်း တမနက်လုံး ဟင်းးး "

" ဘာလဲ မနှင်း သဘောမကျလို့လား ပြော"

" အိုး ဘယ်သူပြောလဲ သဘောမကျဘူးလို့ ကျသမှ သိပ်ကျ ဟင့်ဟင့်ဟင့် ကဲ ကဲ ဟယ်"

မနှင်းအေးလည်း အားကျမခံပင် နွယ့်ထမီအောက်ကနေ စောက်ပတ်ကိုလှမ်းနှိုက်ကာပွတ်သည်။ နွယ်ကတော့ သူမ ရင်သားအုံ အိအိနှစ်လုံးကို လက်နှစ်ဖက်နှင့် စုံကိုင်ဖျစ်နယ်ပေးနေပြီး ရင်သားကိုဖုံးအုပ်ထားသည့်အင်္ကျီနှင့်ဘရာစီယာကို ကိုယ်ပေါ်ကနေ အားလုံးဆွဲချွတ်ခွာပစ်လိုက်ပါသည်။

မနှင်းအေးအပေါ်ပိုင်း ဗလာကျင်းသွားသည်။ နွယ်လည်း သူမထမီလှန်လိုက်တာမို့ အောက်ပိုင်းကို ဟဖွင့်ပေးလိုက်သလိုဖြစ်ပြီး မထူးတော့ဘူးဆိုပြီး ကိုယ်ပေါ်ကအင်္ကျီရော ဘော်လီတွေပါ ကိုယ်တိုင်ချွတ်၍ မနှင်းအေးထမီကိုပါဆွဲလှန်ချွတ်ပစ်လိုက်ရာက နှစ်ယောက်သား ကုတင်ပေါ်မှာပဲ တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန်အိပ်ပြီး စစ်စတီနိုင်း (69) ပုံစံ လုပ်ပစ်လိုက်ကြပါသည်။

တစ်ယောက်ပေါင်ခွကြားရှိစောက်ပတ်ကို တစ်ယောက်ကပွတ်ဆွပြီး တစ်ယောက်စောက်ပတ်ကို တစ်ယောက် နမ်းကြယက်ကြ စုပ်ကြသည်။ ဖင်တွေကိုင်ကာ ဖျစ်နယ်လိုက်ကြသည်။ 

စောက်ပတ်အခေါင်းပေါက်ကလေးထဲကို လက်ထိုးထည့်ပြီး အလုအယက် နှိုက်ကြဆွကြသလို ဖင်ပေါက်ထဲကိုပါ လက်နှင့်ထည့်လိုးရင်း မမောနိုင်မပန်းနိုင်အောင် ရမ္မက်မီးတောက်ကာ ထန်ချင်တိုင်းထန် လိုက်ကြရာ အချိန်နှစ်နာရီလောက်ပင် ကြာမြင့်သွားသည်။

ပြီးမှ လူချင်းခွာပြီး ခဏနား တစ်ယောက်ကိုယ်ပေါ်ကချွေးစက်များကို တစ်ယောက်သုတ်ပြီး ကြင်ကြင်နာနာအနမ်းပေးနေကြရင်း ယနေ့ညအတွက် လုပ်ဆောင်ရန်ရှိသည်များကို နှစ်ယောက်သား ခေါင်းချင်းရိုက်တိုင်ပင်ကာ ဉာဏ်နီဉာဏ်နက်ထုတ်ကြသည်။အမောပြေသလောက်ရှိမှ စားကြသောက်ကြနှင့် အိမ်အောက်ပြန်ဆင်းပြီး ဟန်မပျက် အရက်ရောင်းကြသည်။အရက်ဆိုင်က နေညိုလေ လူစည်လေပဲဖြစ်တော့သည်။

ခင်လေးနွယ်ယောက်ျား ကိုမျိုးအောင်ကား တစ်နေကုန်မအိပ်ဘဲ အဆော်ကောင်းသဖြင့် ရေချိန်အတော်ကြီးကိုက်ကာ အာလေးလျှာလေးဖြစ်ရုံမက သူ့ပုဆိုးသူမနိုင်အောင်ဘဲ ဖြစ်နေပေပြီ။ညမရောက်ခင် မနှင်းအေးကို ခဏအပြင်လွှတ်လိုက်ပြီး ဦးတရုတ်နှင့်အဆက်အသွယ်ယူခိုင်းသည်။ ဦးတရုတ် ဝမ်းသာအားရဖြစ်ပြီး ဒီနေ့ည သူ ဆက်ဆက်လာခဲ့မည်ဟု မှာလိုက်ကြောင်း ခင်လေးနွယ်ကို ပြန်ပြောပြသည်။

ညရောက်တော့ တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင်ပင် ကိုနောင်လည်း ရောက်ရှိလာရာ သူတို့နှစ်ယောက်ဆုံမိသွားကြသည်။ အမှန်က ဦးတရုတ်ကြီးရဲ့ အကြံဉာဏ်သာ ဖြစ်ပေတော့သည်။

သူတို့နှစ်ယောက် တစ်ဝိုင်းတည်းအတူထိုင်ပြီး သောက်စားကြရင်း ဝါသနာပါရာ မိန်းမကိစ္စ ပြောဆိုဆွေးနွေးကြရာက ဦးတရုတ်စကားစပြီး ခင်လေးနွယ်နှင့်မနှင်းအေးတို့ မိန်းမသားနှစ်ယောက်အကြောင်းကို ရောက်ရှိသွားသည်။ 

တစ်ယောက်စီကို အပိုင်ကိုင်ထားကြမှန်း ကိုယ်စီသိပြီးဖြစ်၍လည်း ယခုတစ်ဖန် သူမတို့နှစ်ယောက်လုံးကို အပီချုပ်နိုင်မည့်အနေအထားကို ပြောဆိုတိုင်ပင်ကြရာ ဦးတရုတ်ကြီးက သူ ညစဉ်လိုးနေကျဖြစ်သော မနှင်းအေးကို ဆိုင်ရှင်လည်းဖြစ် ကိုနောင့်ခွင်လည်းဖြစ်သည့် ခင်လေးနွယ်ရှေ့မှောက်မှာပင် ဒီဆိုင်မှာအလုပ်ဖြစ်အောင် ခေါ်ညှိပေးမည့်အကြောင်း အကယ်၍ ဆိုင်ရှင်ခင်လေးနွယ်ကိုယ်တိုင် သူ့ကို စိတ်ပါဝင်စားမှုရှိမည်ဆိုလျှင်လည်း ကိုနောင့်အနေနှင့် မည်သည့်အနှောင့်အယှက်မှမပေးဘဲ ကိုယ်ကြိုက်ရာကိုယ် လှုပ်ရှားနိုင်ခွင့် ပေးရမည့်အကြောင်း ကတိစကားတောင်းခံလိုက်ရာ ကိုနောင်လည်း မဆိုင်းမတွပင် ကောင်းပြီ ဆိုပြီး တရုတ်ကြီးကို ခေါင်းညိတ် ကတိပေးလိုက်သည်။

သူ့အနေနှင့်လည်း ခင်လေးနွယ်လို မိန်းမတစ်ယောက်အနေနှင့် ဦးတရုတ်ကဲ့သို့ နာမည်ပျက်ရှိနေသူတစ်ယောက်ကို လက်ခံမည် လက်မခံမည် ဆိုသည်ကို တပ်အပ်ပြောဆိုနိုင်ခြင်းမရှိဘဲ ဖြစ်နေပေရာ အဖြေကို ကွဲကွဲပြားပြားသိလိုလှပေသည်။ အကယ်၍ ခင်လေးနွယ် ဦးတရုတ်ကို လက်ခံပြီး သူတို့နှစ်ယောက် အလွယ်တကူငြိသွားကြမည်ဆိုလျှင်လည်း သူ့အနေနှင့် ဘာတစ်ခွန်းမှတော့ ဝင်ပြောနိုင်မည်မဟုတ်ပါ။

ည လူရှင်းချိန်မှာ မနှင်းအေးနှင့်ခင်လေးနွယ်ကို ဝိုင်းထဲခေါ်သွင်းလိုက်ရာက ဦးတရုတ်ကြီးက ခင်လေးနွယ်ရှေ့မှာထားပြီး မနှင်းအေးကို ကိုနောင်နှင့်ချိတ်ပေးမည်ဆိုပြီး ကြေးတစ်ခုသတ်မှတ်ကာ ဈေးဖွင့်ပေးလိုက်ရာ မနှင်းအေးလည်း ကိုနောင်ဘာပြန်ပြောမည်လဲဆိုတာကို အသာနားစွင့်ရင်း ခေါင်းလေးကို အောက်ငုံ့ထားမိသည်။ ဦးတရုတ်က ကိုနောင်သာ တကယ်စိတ်ဝင်စားလျှင် လောလောဆယ် လူရှင်းခိုက် ဤဆိုင်မှာပင် တွေ့နိုင်မည့်အကြောင်း မယုံလျှင် သူမကိုမေးနိုင်ကြောင်း ပြောရာ ကိုနောင်လည်း 

" တကယ်လား မနှင်း ဒါဖြင့် ခုချက်ချင်းပဲ နှစ်ယောက်တွေ့နိုင်အောင် စီစဉ်ပေးနိုင်မလား " 

မေးသဖြင့် မနှင်းအေးလည်း အဓိကလူဖြစ်သော ဆိုင်ရှင်ခင်လေးနွယ်ဆီ အသာမေးငေါ့ပြလိုက်ရင်း …

" ကိုနောင် မေးချင်းမေး နွယ့်ကိုသာမေးပါ … သူခွင့်ပြုရင် ဘာမဆို ဖြစ်ပါတယ်"

မနှင်းအေးစကားကြောင့် ကိုနောင် ခင်လေးနွယ်ဖက်လှည့်ပြီး …

" နွယ် တကယ်ဖြစ်နိုင်လား ကိုနောင် ဆိုလိုတာက နွယ် ကိုနောင့်ကို အခွင့်ပေးနိုင်မလား"

မေးလိုက်ရာ ခင်လေးနွယ်လည်း ဘာမှမဖြစ်သလိုပုံစံနှင့် အသာအယာပြုံးလိုက်ပြီး …

" ကိုနောင့်သဘောပဲလေ အခု ဖြစ်ချင်ရင်ဖြစ်လို့ရပါတယ် သိတဲ့အတိုင်းပဲ နွယ့်အိမ်ကလူလည်း မူးပြီး အိပ်ပြီဆိုတော့ ရှင်တို့နှစ်ယောက် အနောက်ခန်းသွားလို့ ရတယ် တစ်ခုခုအရေးကြုံရင်လည်း နွယ် ဒီကနေ အသံပေးလိုက်မှာပေါ့ "

" နွယ် … က ဟို … အခန်းစောင့် လုပ် လုပ်ဖို့လား "

" ဟင်းဟင်း နွယ့်အတွက်မပူနဲ့ … ဦးတရုတ်ရှိသားပဲ သူသောက်တာထိုင်စောင့်ရင်း နှစ်ယောက်စကားတပြောပြောနဲ့ ရှိနေမှာပေါ့ စိတ်ချသာ သွား အဟင်းဟင်းး "

" ကောင်းပြီ ရော့ ဒီမှာ …ကိုတရုတ် … မနှင်းကို ကျုပ် ဝမ်းနိုက် ခေါ်မယ်ဗျာ လောလောဆယ် အနောက်ခန်းသွားမယ် ကျန်တဲ့ခင်ဗျားကိစ္စ ခင်ဗျားဖာသာ ကြည့်ကျက်လုပ်ပေါ့ ဟုတ်လား"

ပြောပြီး ခင်လေးနွယ်ဖက်ကိုပါ လှည့်ကြည့်လိုက်ရာက …

" နွယ် … ကိုယ့် ကို … အဲ … စိတ် … မဆိုးပါဘူးနော် "

" ဆိုးစရာလား … ကိုယ့်ဟာကိုယ် အလုပ်ဖြစ်တဲ့ဟာကို နွယ်တောင် မနှင်းကို အားကျမိသေး … အဟင်းဟင်း ဟင်း"

မနှင်းအေး ထိုင်ရာက ထလိုက်ပြီး ကိုနောင့်ဖက်ကို အသာလက်ကမ်းပေးလိုက်သည်။

" ကဲ ကိုနောင် သွားမယ်ဆို ထပါ … နှင်း အိမ်မပြန်ခင် ခဏပဲ အချိန်ရမှာနော် … ဒီမှာ တစ်ညလုံးတော့ မဖြစ်ဘူး နောက်ပိုင်း ရှင် အဆင်ပြေတဲ့ဆီ သွားတာပေါ့ နှင်းကိုယ့်အလုပ်ကိုယ် နားလည်ပါတယ်"

" ကောင်းပြီလေ ကဲ မရွှေနှင်း …အရှေ့က ကြွ "

နှစ်ယောက်သား ဆိုင်အနောက်ဖက်မှာရှိသည့် နားနေခန်းလေးဆီ ထွက်သွားကြရာ ခင်လေးနွယ်နှင့်ဦးတရုတ်ကြီး နှစ်ယောက်တည်းသာ ကျန်ပါတော့သည်။ 

အချိန်က ည ၉ နာရီခွဲသာသာ ၁၀ နာရီဝန်းကျင်ခန့် …

ခါတိုင်းညတွေထက် စောသေးပေမယ့် ဒီည ထူးထူးခြားခြား ဆိုင်မှာလူရှင်းနေသည်။ ဆိုင်ရှေ့တံခါးမကြီးကို အသာပင် သွားရောက် စေ့ပိတ် ထားလိုက်ပြီး အရက်ပုလင်းနှစ်လုံးဆွဲကာ ဦးတရုတ်ထိုင်နေသည့် ဝိုင်းဆီ ခင်လေးနွယ် ပြန်ရောက်လာသည်။

သူနှင့်ကပ်ရက် ခုံပုကလေးမှာ ဝင်ထိုင်ချလိုက်တော့ ဦးတရုတ်ကြီးရဲ့မျက်လုံးများက သူမခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံးကို စူးစူးစိူက်စိုက်အကဲခတ်ကြည့်နေတာ မြင်လိုက်ရသည်။ ခင်လေးနွယ် သူ့ကို မပွင့်တစ်ပွင့်ကလေးပြုံး၍ ကြည့်လိုက်ပြီး …

" ဘာကြည့်တာလဲ မမြင်ဖူးလို့လား ဦးတရုတ်ရဲ့"

" အင်း ဒီလို တစ်ခါမှ မမြင်ဖူးလို့ ခင်လေးနွယ် ဒီညတော်တော်လှနေသလားပဲ "

" အဟင်း ဟင်း ဟင်း "

ခင်လေးနွယ် ကိုယ်ကလေးတသိမ့်သိမ့်လှုပ်ခါပြီး ဟက်ဟက်ပက်ပက်ပင် ရယ်ချလိုက်မိသည်။ရုတ်တရက် ဦးတရုတ်ကြီးလက်တစ်ဖက်က သူမခါးလေးဆီရောက်လာသည်။ သူမခါးလေးကို ပိုင်စိုးပိုင်နင်း စွေ့ကနဲ လှမ်းပွေ့ဖက် လိုက်ရင်း သူ့ရင်ခွင်ထဲကို မထင်မှတ်ဘဲ ဆွဲသွင်းလိုက်ခြင်းပဲ ဖြစ်သည်။

.................................................................................................

အခန်း ( ၇ )

" အို အို အို … ဦး ဦး တရုတ် ကလဲ … ဟင် ဟင် အဟင့်"

ခင်လေးနွယ် ခပ်ညုညုကလေး ညည်းသံကလေးပြုရင်း ရုန်းမလိုနွဲ့မလို ဟန်ကလေးပြုလိုက်ပါသည်။ ဦးတရုတ်လက်ကမူ သူမကို လုံးဝလွှတ်ပေးခြင်း မရှိပါ။

" နွယ်လေး မနှင်းနဲ့ စကားပြောပြီးပြီ မဟုတ်လား"

" အင်း ပြော ပြောခဲ့ တယ် ဟို ဟို … "

" ဘယ်လို သဘောရလဲ ကိုတရုတ်နဲ့နေဖို့ ဆုံးဖြတ်ပြီးပြီလား နှင်းကတော့ပြောတယ် နွယ့်မှာ ငွေတအားလိုတယ်တဲ့ သူလည်းနှင်းလိုပဲ အဆင်ပြေအောင် တစ်ခုခုလုပ်ချင်တယ် လို့ပြောတယ် ဒါ တကယ်ပဲမဟုတ်လား နွယ် …ကိုယ့်ကို ပြောလေ "

ခင်လေးနွယ် သူ့ရင်ခွင်ထဲကနေ ရုန်းထွက်လိုက်ကာ လူချင်းအနည်းငယ်ခွာထိုင်လိုက်ပြီး ဦးတရုတ်နှင့်မျက်နှာချင်းဆိုင် အနေအထားကနေ သူ့မျက်နှာကို စေ့စေ့ပင် စိုက်ကြည့်နေလိုက်သည်။

" ဟုတ်တယ် ဦးတရုတ် နွယ့်မှာ အခက်အခဲတွေ အများကြီးရှိတယ် အဲဒါတွေ အကုန်သာ ဖြေရှင်းနိုင်မယ်ဆိုရင် နွယ် ဘာမဆို လုပ်နိုင်တယ်။

ဦးတရုတ် အခုလုပ်နေတဲ့ အလုပ်ထဲမှာ နွယ့်ကိုကြိုက်တဲ့နေရာကနေ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ခိုင်းချင်ရာခိုင်းလို့ရတယ် နွယ် တစ်ယောက်တည်း လုပ်သင့်မလုပ်သင့် ကြိတ်စဉ်းစားခဲ့တာ ကြာပါပြီ မိန်းကလေးဆိုတော့လည်း နွယ့်အနေနဲ့ ဘယ်လောက် အပြောရခက်မယ် ဆိုတာ ရှင်နားလည်ပါလိမ့်မယ်"

" အို နားလည်တာပေါ့ နွယ်ရယ် ဒီလိုစကားမျိုးဆိုတာ မိန်းမကောင်းမှန်ရင် ဘယ်မိန်းမပါးစပ်ကနေ ပြောထွက်ရဲပါ့မလဲ ကိုတရုတ် အကောင်းဆုံးဖြစ်အောင် ဝိုင်းကြိုးစားပေးမယ် အဆင်ပြေအောင်လုပ်ပေးမယ်လို့လည်း အာမဘန္တေခံပါတယ် ။

အိမ်ကလူတွေ ပြီးတော့ ပတ်ဝန်းကျင်က ယောက်ျားမိန်းမ ဘယ်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်ကမှ မရိပ်မိနိုင်တဲ့နည်းလမ်းကောင်းတွေ အများကြီးရှိပါတယ် တစ်ခုရှိတာက နည်းနည်းနဲ့ကျဲကျဲတော့ လုပ်မှရလိမ့်မယ် များလာရင်လူမြင်မကောင်းဘူး ။

ကိုယ်ပြောတာ နွယ်လေး သဘောပေါက်တယ် မဟုတ်လား ဆိုလိုတာက သူများလို လက်ပေါက်မစိပ်ပေမယ့် တစ်ခါဆိုဆိုသလောက် နင့်ကနဲ ရတာမျိုးဆို ပိုမကောင်းဘူးလား လို့ ဒီသဘောပြောတာပါ "

" ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့ အများကြီးကျေးဇူးတင်ပါတယ် အစ်ကိုကြီးရယ် အစ်ကိုကြီးဆိုလိုတာ နွယ်သဘောပေါက်ပါတယ် ဒီအတွက်လည်း ဘာနဲ့ကျေးဇူးဆပ်ရဆပ်ရပါ ။

ဟောဒီ နွယ့်တစ်ကိုယ်လုံးနဲ့ ပုံပြီးပဲ ဆပ်ရဆပ်ရ နွယ်ရဲရဲကြီးပေးဆပ်ရဲပါတယ် ကိုကြီးအနေနဲ့ အကောင်းဆုံးဖြစ်အောင်သာ စီစဉ်ပေးပါ နွယ် သွားလာတတ်တဲ့လမ်းတွေ ကိုကြီးလည်း သိနေတာပဲ ပြီး ပြီးတော့လည်း … "

" ပြီးတော့ ဘာဖြစ်လဲ နွယ်ရဲ့ ရဲရဲသာပြော မကြောက်နဲ့"

" နွယ် နွယ်လေ အိမ်က ကိုယ့်လင် ကိုယ့်သား မသိရင် ကျေ ကျေနပ် ပြီလို့ ကိုကြီး ဒါ ဒါလေးတစ်ခုတော့ နွယ့်ကို ကူ ညီ ပေးပါ နော် နော် အားကိုးပါရစေ အစ်ကိုကြီးရယ် "

နောက်ဆုံးစကားကို နွယ် ဒီအတိုင်း ရိုးရိုးတန်းတန်း ပြောလိုက်ခြင်းမဟုတ်ပါ။ ထိုင်နေရာကနေ ဗြုန်းကနဲထပြီး ကိုတရုတ်ထိုင်နေသည့် ခုံပုကလေးအနားဆီ ရုတ်တရက်တိုးကပ်သွားရာက သူ့နဘေးမှာဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်ရင်း

ကိုတရုတ်ရဲ့ပေါင်နှစ်ဖက်ကို သူမလက်နှစ်ဖက်နှင့် စုံကိုင်၍ တောင်းပန်ခယသည့် ဟန်အပြည့်နှင့် ပြောလိုက်ခြင်းသာဖြစ်သည်။ သူမက ဒီလိုဆိုပေမယ့် တရုတ်ကြီးရဲ့ အသွေးအသားက ဖျင်းကနဲဖြစ်သွားပြီး ယင်မတစ်ကောင်ပင် သမ်း၍မရသည့် သူ့လီးပါးပျဉ်းကြီးက ချက်ချင်းကြီး မတ်တောင်လာ သလိုပင် ခံစားလိုက်ရလေသည်။

တရုတ်ကြီး သူမကိုချော့သိမ့်သလို ခေါင်းကလေးကို အသာပွတ်ပေးနေပြီး သူမလက်ကလေးတစ်ဖက်ကိုလည်း သူ့လက်တစ်ဖက်နှင့် အသာအယာပင် ဖျစ်ကိုင်ဆွဲယူလိုက်ရာက သူ့ခေါင်းကိုငုံ့ကာ ခင်လေးနွယ်နားနားကပ်ပြီး …

" စိတ်ချ ခင်လေးနွယ် မင်စိုးရိမ်တာတွေ ဘာမှမဖြစ်စေရဘူး ကိုယ်ရဲရဲကြီးကတိပေးတယ် ခုလို စကားမျိုးကြားရတာ ကိုတရုတ် ရင်ထဲမှာ ဘယ်လောက်အထိ ဝမ်းသာအားရဖြစ်မိတယ်ဆိုတာ နွယ်လေး သိမှာမဟုတ်ဘူး"

" ရှင် ဘာ ဘာ ဖြစ်လို့ "

" အို ကိုတရုတ် ဆိုင်လာတိုင်း နွယ်လေးကို အရိပ်တကြည့်ကြည့် အမြဲကြည့်မိနေတာ နွယ်လေးမှမသိဘဲ ကိုတရုတ် နွယ်လေးကို စိတ်ဝင်စားခဲ့တာကြာပါပြီ။

ဖြစ်နိုင်ရင် နှစ်ယောက်အတူတူ ဖဲမွေ့ယာပေါ်မှာ မြိုင်မြိုင်ဆိုင်ဆိုင်ကြီး ချစ်တလင်းဖွင့်ချင်စမ်းလှတယ် နွယ်လေးလို မျက်နှာအမူအယာလေးရော တင်းတင်းရင်းရင်းရှိလှတဲ့ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကလေးကအစ ပြစ်မျိုးမှဲ့မထင်ဖြစ်တဲ့မိန်းမမျိုး ကိုယ်မတွေ့ဖူးသေးဘူး ကိုယ်လေ နွယ်လေးကို ကိုယ့်ရင်ခွင်ထဲမှာ အချိန်အကြာကြီးစိတ်ရှိလက်ရှိ ချစ်လို့မဝမချင်း ဘယ်သူဘယ်ဝါရဲ့ လက်ထဲကိုမှ လက်လွတ်စပယ် ထည့်မပေးလိုက်နိုင်ဘူး …။

အဲဒါတော့ နွယ်လေး မယုံဘူးဆိုရင်တောင် ခုယုံလိုက် ကဲ ဒီမှာကြည့် နွယ်လေးနဲ့ကိုယ် ရှောရှောရှူရှူနီးစပ်ခွင့်ရဖို့ နွယ်လေးကို တခြားဘယ်မိန်းမနဲ့မှမတူတဲ့ အခွင့်အရေးမျိုးပေးချင်လို့ အစစအရာရာ ကိုယ်ဘယ်လောက်အထိ အကွက်ချပြင်ဆင်ထားခဲ့ရသလဲ ဆိုတာ … ခုကြည့်လိုက် "

တရုတ်ကြီး သူ့ခါးကြားမှ ပိုက်ဆံအိတိနှိုက်ပြီး ငွေငါးထောင်တန်သုံးလေးအုပ်ကို ဆွဲထုတ်ကာ ခင်လေးနွယ်လက်ထဲကမ်းပေးလိုက်သည်။ ခင်လေးနွယ် မျက်နှာလေး ဝင်းကနဲဖြစ်သွားရပြီ။


 အပိုင်း ( ၃ ) ဆက်ရန် >>>



Print Friendly and PDF

No comments:

Post a Comment