လွမ်းရခက်ပေမယ့် တမ်းတလျက်ပါ အပိုင်း ( ၄ )

  လွမ်းရခက်ပေမယ့် တမ်းတလျက်ပါ အပိုင်း ( ၄ )

ရေးသူ -  gege

သူမရဲ့ ရွှေတြိဂံဒေသလေးတွင် ခြုံနွယ်များရှိမနေပဲ ဝတ်ရည်အိုင်လေးပေါ်တွင် ပန်းသွေးရောင်လိပ်ပြာငယ်လေးတစ်ကောင် နားခိုနေသည်.. သူ့လက်က ထိုငယ်ပြာငယ်လေးကို ပွတ်သပ်ဆော့ကစားလိုက်တော့ သူမတင်ပါးလေး ကြွတက်လာသည်..။

"အိ့.."

သူမက သူ့နှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းလိုက်သည်.. သူမရဲ့လျှာလေးက သူ့နှုတ်ခမ်းကြားကတဆင့် ဝင်ရောက်လာတော့ ချိုမြတဲ့အရသာတစ်ခုကို သူရလိုက်သည်.. သူမရဲ့လိပ်ပြာလေးကို သူအယာအယာပဲ ချော့မြူပွတ်သပ်ပေးနေသည်.. ဝတ်ရည်အိုင်လေးမှ စိမ့်ထွက်လာသောဝတ်ရည်တွေက တဖြည်းဖြည်းများလာသလို.. သူ့ရဲ့စိတ်ဇောကလဲ တဖြည်းဖြည်းပြင်းထန်လာသည်..။

သူမက နှုတ်ခမ်းနှစ်ခုကိုခွဲခွာလိုက်ပြီး သူ့အကျီကြယ်သီးတစ်လုံးကိုဖြုတ်ပြီး သူ့ရင်ဘတ်ကို ငုံစုပ်လိုက်သည်.. သူမရဲ့နှုတ်ခမ်းတွေက နူးညံ့လွန်းလှသည်.. သူမက တင်းတင်းလေးစုပ်ပြီး ခွာလိုက်တော့ ရင်ဘတ်တွင် အနီကွက်လေးတစ်ခုကျန်နေခဲ့သည်.။

သူထထိုင်ပြီး သူမထမီအထက်စလေးကိုကိုင်ကာ အသာဆွဲချွတ်လိုက်သည်.. သူမကလဲ သူ့အကျီကြယ်သီးတွေကိုဖြုတ်ပေးနေတုန်း သူ့ညဝတ်ဘောင်းဘီကို ကန်ချွတ်လိုက်သည်.. ၁ မိနစ်တောင်မကြာတဲ့အတိုင်းအတာအတွင်းမှာ သူတို့နှစ်ယောက်ကိုယ်ပေါ်တွင် အဝတ်အစားတစ်မျှင်မှမရှိတော့ပေ.. သူမက ပက်လက်ကလေး သူမပေါ်ထပ်ပြီး အိပ်ချလိုက်သည်..။

သူမက သူ့ကိုလက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ပွေ့ဖက်ဆီးကြိုလိုက်သည်..

"ချစ်မိနေပြီထင်တယ် ကိုကိုရယ်.."

"ကိုယ်လဲ သဲကို ချစ်မိနေပြီထင်တယ်.."

မသေချာသော ခေါင်းစဉ်တစ်ခုအောက်ကို ခိုလှုုံမိကြသော လူသားနှစ်ဦး နှုတ်ခမ်းချင်းပေါင်းစပ်သွားပြန်သည်.. သူမ၏ လိပ်ပြာလေးနှင့် သူ၏ မာကြောခက်ထန်မှုတို့က မထိတထိလေးဖြစ်နေသည်.. သူ့လက်တစ်ဖက်က သူမရင်သားလေးကို အသာအယာဆုပ်နယ်ပွတ်သပ်လိုက်တော့ သူမမျက်လုံးလေးတင်းတင်းမှိတ်သွားသည်..

သူ့ရဲ့စိတ်က သူမတောင်းဆိုထားသောကတိကို ချိုးဖောက်ရန်အကြိမ်ကြိမ်တောင်းဆိုနေလေပြီ.. ရမက်ကို လွန်ဆန်နိုင်စွမ်းမရှိသော လူ့သဘာဝအရ ခန္ဓာကိုယ်နှစ်ခုကိုပေါင်းစပ်ရန် သူကြိုးပမ်းလိုက်သည်..

"အ့.. ကိုကို.."

သူမနှုတ်ခမ်းမှ အသံလေးထွက်လာပြီး မျက်လုံးလေးတွေလဲ ပြန်ပွင့်လာသည်.. မျက်လုံးဝိုင်းလေးဖြင့်သူ့ကိုကြည့်ပြီး..

"ကိုကို.. အဆုံးစွန်ထိ လုပ်တော့မလို့လား"

အဝတ်မဲ့ခန္ဓာကိုယ်နှစ်ခု ပေါင်းစုံဖို့အတွက် ကြိုးပမ်းနေသော နှစ်ဦးစလုံးမှာ ရမက်၏ လောက်မြိုက်မှုကြောင့် မောပန်းနေကြသည်.. ။

"အင်း.. သဲ .. ကို အဆုံးစွန်ထိ ဖြစ်ချင်နေပြီ .. ခနလေးပဲ သည်းခံပေးနော် .. "

"ကိုကိုရယ် .. သဲ ကိုကို့ကို ဒီလောက်လိုက်လျောတာတောင်လွန်နေပြီ ..မလုပ်ပါနဲ့နော် .. "

"မရတော့ဘူး သဲ .. ဖြစ်ချင်ရာဖြစ်တော့ "

လျှပ်စစ်ဓာတ်ပါသော အင်္ဂါနှစ်ခု၏ ထိတွေ့မှုမှာ မိန်းမောပြီး ငြင်းဆန်အားတွေပျောက်ဆုံးကုန်ကြပြီ ..။

မနက်လင်းခါနီး သူမကိုပြန်ပို့ပြီး ပြန်အိပ်လိုက်သည်.. အတွေးတွေကို သူမက ချယ်လှယ်ထားသည်.. သူမဆီမှ ပုရိသတိုင်းလိုချင်သောအရာကို သူမရခဲ့ပေမယ့် သူမကို တဒင်္ဂလေး ပိုင်ဆိုင်ခဲ့ရသောကြောင့် သူကျေနပ်နေသည်.. သူမရဲ့ ငြီးငြူသံတွေနှင့် ကိုကိုဟုခေါ်သောအသံတွေကို ကြားယောင်နေမိသည်..။

အိပ်မရမယ့်အတူတူ ထရန်ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်.. ရေချိုးတော့ အေးလွန်းတဲ့ရေတွေကြောင့် သူမရဲ့နွေးထွေးအိစက်သော ခန္ဓာကိုယ်ကို သတိရမိသည်.. နွယ်နီနှင့်စနိုးတို့ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ် အငွေ့အသက်အကြောင်းကလဲ အတွေးထဲကပ်ပါလာသည်.. ပန်းချင်းတူပေမယ့်၊ လှပတာချင်းတူပေမယ့်၊ ပွင့်လွှာပွင့်ချပ်ချင်းမတူသလို အလှချင်း၊ မွှေးရနံ့ချင်းလဲ မတူနိုင်ပေ.. မိမိနှစ်သက်သောပန်းက ပိုမွှေးနေတတ်သလို မိမိမြတ်နိုးသူရဲ့ အထိအတွေ့ကို ပိုသာယာတတ်ကြသည်..။

ရေချိုးပြီးတော့ အဝတ်အစားလဲကာ ညကအားသွင်းထားသောဖုန်းကို ကြည့်လိုက်တော့ စနိုးနှင့် မိုးမိုးသဲတို့ဆီက message တစ်စောင်စီရောက်နေကြောင်းတွေ့ရသည်..

(ကိုကိုအိပ်နေလား.. သဲပြန်အိပ်မပျော်တော့ဘူး..)

(စနေထွက်လို့မရဘူး.. သောကြာနေ့ ဦးခနလာခေါ်လို့မရဘူးလား..)

သူ မိုးမိုးသဲဆီကို message ပြန်ပို့လိုက်သည်..

(ကိုယ်လဲအိပ်မရဘူး..)

(ဒါဆို ရုံးကိုလာခဲ့တော့ ..   )

(OK..)

သူရုံးရောက်တော့ ၈ နာရီတောင်မထိုးသေး.. ခနကြာတော့ သူမရောက်လာသည်.. သူမက အခန်းထဲဝင်လာပြီး သူ့စားပွဲရှေ့ကခုံမှာ ထိုင်လိုက်ပြီး

"လူဆိုးကြီး.. အိပ်မရအောင် အရမ်းလုပ်တယ်.."

သူမက ကလေးငိုသလို မျက်လုံးလေးကိုပွတ်ပြီး ငိုသံလေးဖြင့်ပြောလိုက်သည်.. သူမ၏ ကလေးဆန်ဆန်အမူအရာလေးကိုကြည့်ပြီး..

"သဲအသက် ဘယ်လောက်ရှိပြီလဲ.."

"ကိုယ်တို့ US မှာ မိန်းကလေးတစ်ယောက်ကို အဲ့လိုမေးရင် ရိုင်းတယ် ကလေးရဲ့.."

သူမက ပါးလေးတခြမ်းရွဲ့ကာ အဖိုးကြီးအိုလေသံလေးဖြင့် ပြောင်စပ်စပ်လေးပြောလိုက်သည်.. သူမရဲ့အမူအရာကိုကြည့်ပြီး ဦးချမ်းသာအောင် ရယ်လိုက်မိသည်..

"ဟား..."

"အဟမ်း.. ဟုတ်ကဲ့ဆင့် .. ဘယ်လိုပြောရမလဲပေါ့နော်.. ဦးချမ်းသာအောင်ကြီးဆိုတဲ့လူကြီးကပေါ့နော်..သမီးကိုမေးတယ်ပေါ့နော်.. အဟမ်း.. သမီးဖြေပါမယ်.. သမီးအသက် ၂၄ နှစ်ရှိပါပြီဆင့်.."

မော်ဒယ်တစ်ယောက်ရဲ့အိုက်တင်နဲ့ပြောနေသော သူမအမူအရာလေးကိုကြည့်ပြီး သူနှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်ရယ်မိသည်..။

"မရယ်နဲ့ ကိုယ့်လူ.. ဒါ ဓားပြတိုက်နေတာကွ.. အလှူခံနေတာ မ..ဟုတ်ဘူး.. သေသွားမယ် ဘာမှတ်လဲ.. ဟား..ဟား.. ဒိုင်းညွန့်.. မအေးညွန့်.. ကန်စွန်းညွန့်.. "

သူမက မျက်လုံးလေးတစ်ဖက်မှိတ်ကာ လက်ညိုးလက်မလေးဖြင့် သူ့ကို သေနတ်နဲ့ပစ်လိုက်တဲ့ပုံ လုပ်ပြသည်..။

"ဟား..ဟား..ဟား..

"အို..အေ.. ကိုယ်တွေဖင်တုံးလုံးနဲ့ ရေချိုးနေတုန်းက ဒင်း ၁၀ တန်းကျောင်းသားလောက်ပဲ ရှိပါသေးတယ်အေ.."

သူမရဲ့အမူအရာလေးတွေက သူ့ကိုတကယ်ကို ပျော်ရွှင်သွားစေသည်.. ရုတ်တရတ် သူ့ခေါင်းထဲကို မရောက်သင့်သော အတွေးတစ်ခုရောက်လာပြီး သူမကို မေးလိုက်သည်..။

"ကိုယ်တို့အကြောင်းကို သဲကောင်လေး သိသွားရင်.."

သူမ ငြိမ်သွားသည်.. သူမမျက်နှာရဲ့ ပြောင်းလဲမှုကိုကြည့်ပြီး သူမဘာကိုတွေးနေလဲ သူမခန့်မှန်းနိုင်.. သူမက သူ့ကိုကြည့်ပြီး..

"ကိုကို.. သဲတို့ရပ်လိုက်ရင်ကောင်းမယ်.. "

နှစ်ဦးသား မိနစ်အနည်းငယ် ငြိမ်သွားသည်.. သူတို့နှစ်ယောက်၏ အသက်ရှူသံနှင့် နှလုံးခုန်သံတွေကလွဲပြီး အခန်းလေးတိတ်ဆိတ်သွားသည်.. သူမက သက်ပြင်းမောလေးတစ်ခုကို ခိုးရှိုက်ပြီး အခန်းထဲက ထွက်သွားသည်..။

ထိုနေ့အတွက် ဦးချမ်းသာအောင် ကော်ဖီမသောက်လိုက်ရ .. နေ့လယ်တွင် မိုးမိုးသဲက နေမကောင်းလို့ဟု ခွင့်တိုင်ပြီး ပြန်သွားခဲ့သည်.. တနေကုန်ကို အလုပ်တွင် အာရုံစိုက်၍မရ.. သူအရာအားလုံးကိုမေ့ပြီး နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်အိပ်လိုက်ချင်သည်..။

ညနေရုံးဆင်းတော့ ဆိုင်ကိုမသွားတော့ပဲ အိမ်ကိုပဲတန်းပြန်လာလိုက်သည်.. ခနအိပ်ရန် လှဲလိုက်တော့ ညကအကြောင်းတွေ အတွေးထဲရောက်လာသည် .. သူ့အတွေးကို မိုးမိုးသဲကချုပ်ကိုင်ကျီစယ်နေသည်..

မိုးမိုးသဲဆီ ဖုန်းဆက်လိုက်တော့ သူမဖုန်းပိတ်ထားသည်.. message ပို့ရန်အတွက်စဉ်းစားလိုက်တော့ ဘာပို့ရမှန်းမသိ.. ဖုန်းကိုဘေးချပြီး အိပ်ရန်ကြိုးစားသော်လည်း အိပ်မရ.. ခန္ဓာကိုယ်က အရမ်းအိပ်ချင်နေသော်လည်း စိတ်ကအလုပ်များနေသဖြင့် အိပ်မပျော်ခြင်းက ခံရခက်လှသည်..။

အရက်ကသာလျှင် သူ့ကိုအိပ်ပျော်အောင် စွမ်းဆောင်ပေးနိုင်တော့မည်.. သူတစ်ခွက်ပြီးတစ်ခွက်သောက်လိုက်သည်.. မူးလာလေ ပိုပိုသတိရလာလေ .. သတိရလာလေ ပိုဖိသောက်လေ .. နောက်ဆုံးမှာတော့ သူမှောက်သွားခဲ့ပြီး အိပ်စက်ခြင်းဆီကိုအရောက်သွားနိုင်ခဲ့သည်..

ညကမိုးမချုပ်ခင်မှာပဲ သူမှောက်သွားခဲ့လို့ မနက်ကျတော့ သူတော်တော်စောစောမှာနိုးလာသည်.. သူ့ဖုန်းကို ကြည့်လိုက်တော့ အားမရှိတော့ပဲ ပိတ်နေပြီ.. ဖုန်းကိုအားသွင်းထားလိုက်ပြီး ရေချိုးခန်းထဲဝင်လိုက်သည် .. မနေ့ညနေက ရေမချိုးလိုက်ရတာနှင့် များသွားတာပေါင်းပြီး လူကမလန်းဆန်းတော့ တစ်ခါထဲရေချိုးလိုက်သည်..။

အဝတ်အစားလဲပြီး ဖုန်းကိုဖွင့်လိုက်သည်.. မိုးမိုးသဲဆီ ဆက်ကြည့်တော့ ဖုန်းပိတ်ထားတယ်ဆိုတဲ့ ဖြေကြားချက်ပဲပြန်ရသည်.. ဖုန်းကိုစားပွဲပေါ်ချမလိုလုပ်နေတုန်း ဖုန်းဝင်လာသည်..။

"ဦး.. နိုးပြီလား.. "

"အင်း.."

"ညကဆက်သေးတယ် .. ဖုန်းပိတ်ထားတယ်ချည်းပဲ.. ဦးနိုးရင် ဖုန်းဖွင့်မှာပဲဆိုပြီး ဆက်နေတာ.."

"အင်း.."

"ခုထွက်လို့ရပြီသိလား..သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ဘုရားသွားမလို့ဆိုပြီး စောထွက်ခွင့်တောင်းထားတာ.. ဦးလာခေါ်မှာလား.."

"အင်း.. လာခေါ်မယ်.. ရုံးတက်ချိန်ရောက်ရင်တော့ ကိုယ်သွားရမယ်.."

" ၆..၇..၈..၉... ၃ နာရီကျော်လောက် တွေ့လို့ရတာပဲ .. လာခေါ်တော့လေ.. သမီးကရယ်ဒီပဲ.."

"OK ကိုယ်အခုထွက်လာပြီ"

ရုံးအဝတ်အစားကို အိတ်နဲ့ထည့်လိုက်ပြီး ဦးချမ်းသာအောင် စနိုးဆီထွက်လာလိုက်သည်..

ဂါဝန်အရှည်နှင့် ဂျင်းဂျာကင်ခါးတိုလေးဝတ်ထားသော စနိုးပုံစံက နေခြည်နုနုအောက်မှာ လတ်ဆတ်နေသည်..

"ဦး..လမ်းသင့်ရင် ဘုရားခနဝင်ချင်တယ်.."

လမ်းကမသင့်သော်လဲ ဦးချမ်းသာအောင် သူမကို ဘုရားလိုက်ပို့လိုက်သည်.. သူက ဘုရားကို ဦးသုံးကြိမ်သာ ကန်တော့လိုက်သော်လည်း သူမက ဘုရားစာများပါရွတ်ဖတ်ပူဇော်နေသည်.. သူမရဲ့အပြစ်ကင်းစင်နေသော မျက်နှာလေးကို သူငေးကြည့်နေလိုက်သည်..။

တစ်စုံတစ်ယောက်က သူ့အတွေးထဲကို ရောက်လာသော်လဲ သူချက်ချင်းပြန်မောင်းထုတ်လိုက်သည်.. သူမဘုရားရှိခိုးပြီးတော့ သူ့လက်မောင်းလေးကို မှီတွယ်ကာ ဘုရားတစ်ပတ်ပတ်ပြီး ပြန်ဆင်းလာသည်..

"ဦး.. ဘာဆုတောင်းလဲ.."

"ကိုယ်ဘယ်တော့မှ ဆုမတောင်းဘူး.."

"အင်းလေ.. ဦးကပြည့်စုံပြီးသားပဲ.. သမီးကတော့ ဘုရားပဲ အားကိုးစရာရှိတယ်လေ.."

"ကိုယ့်ကို ပြောစရာရှိတယ်ဆိုတာ.."

"သမီးအိမ်ခနပြန်မလို့ .. ဆိုင်ရောက်နေတာ တစ်နှစ်လောက်ရှိပြီ .. မပြန်ဖြစ်သေးဘူး.. အဖေလဲ သိပ်မမာဘူးတဲ့.. "

"ကြာမှာလား.."

"ခွင့်တော့ ၁၀ ရက်လောက်တောင်းထားတယ်.. ဆိုင်မှာလဲ မလုပ်ချင်တော့ဘူး ဦးရယ်.. အိပ်ရေးကပျက် .. နေ့နဲ့ညမှားနေရတယ်.. နည်းနည်းအဆင်ပြေလို့သာ ဆက်လုပ်နေရတာ.. စိတ်ကုန်နေပြီ.. "

သွားနေကြဟိုတယ်ကို ရောက်ပြီဖြစ်လို့ သူတို့စကားဆက်မပြောဖြစ်ကြတော့.. အခန်းယူပြီးတော့

"စနိုး.. အခန်းထဲကပဲစောင့်လိုက်.. ကိုယ်ဖုန်းဆက်ပြီး လာခဲ့မယ်.."

"ဟုတ် .."

သူမထွက်သွားတော့ သူမိုးမိုးသဲဆီ ဖုန်းဆက်လိုက်သည်.. ဖုန်းကပိတ်ထားဆဲ.. ခါတိုင်း Morning wish လုပ်နေကျ message လဲရောက်မလာ..

သူရုံးအုပ်ကြီးကိုဆက်ပြီး နည်းနည်းနောက်ကျမယ့်အကြောင်း ပြောလိုက်သည်..

ရုံးအုပ်ကြီးက သူ့ကို မိုးမိုးသဲ ယနေ့ပါဆက်ခွင့်တိုင်ထားသည့်အကြောင်းပြောတော့ သူနည်းနည်းလေသွားသည်..။

အခန်းထဲကိုရောက်တော့ စနိုးရေချိုးခန်းထဲက ထွက်လာတာကို တွေ့လိုက်သည်.. သူမ စောစောကဝတ်ထားတဲ့အဝတ်အစားတွေကို သပ်သပ်ရပ်ရပ်လေးခေါက်ပြီး ကုတင်ခြေရင်းတွင် တင်ထားသည်.. သူမက တဘက်တစ်ထည်နှင့် ကိုယ်အရှေ့ပိုင်းကို ကာထားသည်..။

ခါတိုင်းဆိုလျှင် ယခုအနေအထားဖြင့် သူမကိုမြင်ပါက သူ့စိတ်တွေ နှိုးကြွလာမည်ဖြစ်သော်လည်း ယခုစိတ်ကလေနေသဖြင့် ခန္ဓာကိုယ်က ပြောင်းလဲမလာခဲ့ ..

သူမက တဘက်ကိုဖြန့်ပြီး ရင်လျားလိုက်သည်.. သူမရဲ့ ပြည့်တင်းနေသော ရင်သားအစုံနှင့် ခြုံနွယ်ပါးပါးလေးကို လျှပ်တပြက်မြင်လိုက်ရသည်.. သူ ထိုင်ခုံတွင်ထိုင်ကာ ဆေးလိပ်တစ်လိပ်ကို မီးညှိလိုက်သည်.. တစ်ဖွာ၊ နှစ်ဖွာခန့်ရှိုက်သွင်းပြီးနောက် သူမက တဘက်တစ်ထည်ကမ်းပေးသဖြင့် အဝတ်အစားတွေကိုချွတ်ပြီး ထိုတဘက်ကို ပတ်ထားလိုက်သည်.. ကုတင်ခြေရင်းတွင် ထိုင်ကာ လက်ကျန်ဆေးလိပ်ကိုဖွာရှိုက်နေတုန်း သူမက သူ့အဝတ်အစားတွေကို ချိတ်ဖြင့် ချိတ်ပေးနေသည်..။

သူမလက်တစ်ဖက်ကို ဆွဲယူခေါ်လိုက်တော့ သူမအလိုက်သင့်ပါလာသည်.. သူမက သူ့ရှေ့တွင်ခါးလေးနည်းနည်းကုန်းကာ ခေါင်းငုံ့ပြီး သူ့နဖူးကိုနမ်းရှိုက်လိုက်သည်..။

သူမရဲ့အနမ်းတွေက သူ့နှုတ်ခမ်းဆီသို့ နေရာပြောင်းလဲရောက်ရှိလာသည်.. သူမရဲ့နှုတ်ခမ်းက နူးညံ့စိုအိသော်လည်း သူ့ကိုထူးထူးခြားခြား မပြောင်းလဲပေးနိုင်သေးပေ..

သူမက သူ့ရှေ့တွင်ဒူးလေးထောက်လိုက်ပြီး သူ့ရင်ဘတ်ကို လိုက်လံနမ်းရှိုက်နေသည်.. မိုးမိုးသဲပေးခဲ့သော love bite ကိုတွေ့တော့ သူမမျက်နှာတစ်ချက်ပြောင်းသွားသော်လည်း သူ့ကို ဘာမှတော့မမေး..

သူ့ရင်ဘတ်ကို သူမလျှာဖျားလေးဖြင့် တို့ထိကစားနေသလို သူမလက်တစ်ဖက်ကလဲ တဘက်ကြားကတဆင့် သူ့ပေါင်တွေကို ပွတ်သပ်နေသည်..

ခပ်ငိုက်ငိုက်သာရှိနေသေးသော အရာတစ်ခုကို သူမစမ်းမိတော့ ကျန်လက်တဖက်ဖြင့် သူ့တဘက်ကိုဖြေချလိုက်သည်..။

သူမက ဆုပ်ကိုင်ပြီး အသာအယာဆော့ကစားပေးလိုက်သော်လည်း သူ့ခန္ဓာကိုယ်က ပြည့်ပြည့်၀၀ပြောင်းလဲမလာခဲ့..

"ဦး.. ပင်ပန်းနေလို့လား.."

"မဟုတ်ပါဘူး.."

သူမတချက်တွေဝေသွားသော်လည်း.. ခေါင်းလေးတဖြည်းဖြည်းငုံ့ဆင်းလာသည်.. သူမ၏ ညင်သာနွေးထွေးသော အယုအယက သူ့မျက်လုံးတွေမှေးဆင်းသွားလောက်အောင် ကောင်းလှသည်.. ခန္ဓာကိုယ်ကလည်း ပြည့်ပြည့်၀၀ပြောင်းလဲလာပြီး သူမကို လိုအပ်လာသည်..။

သူမကို ပုခုံးနှစ်ဖက်မှ ထူမလိုက်ပြီး သူမခြေထောက်တစ်ဖက်ကို ဆွဲယူကာ သူ့ပေါင်တဖက်ပေါ်တင်လိုက်သည်.. သူမ၏ ခြုံနွယ်ပါးလေးနှင့် လျှို့ဝှက်အပ်သောအရာလေးကို အသာအယာပွတ်သပ်လိုက်တော့ နှင်းရည်လေးတွေ စိုစွတ်နေတာကို ထိတွေ့မိသည်..

"ဦး လုပ်တော့ကွာ.. လိုချင်နေပြီ.."

သူပေါင်ပေါ်တင်ထားသော ခြေထောက်ကို အသာမပြီး ကုတင်ပေါ်တင်ပေးလိုက်သည်.. သူမက သူလိုအပ်သောပုံစံကို နားလည်လိုက်ပြီး သူ့ခန္ဓာကိုယ်တနေရာကို အလွှာပါးလေးတစ်ခု ဖုံးအုပ်ပေးလိုက်သည်.. ထို့နောက် လက်တစ်ဖက်ကို ကုတင်ပေါ်ထောက်လိုက်ကာ ကျန်လက်တစ်ဖက်က သူ့ကို ကူညီပေးလိုက်သည်

"ရှီး.. အား.. ဦးရယ်..လွမ်းနေတာ..အ့.."

ဦးချမ်းသာအောင်က သူမရင်သားထိပ်ရှိ နို့သီးခေါင်းလေးကို ထိတွေ့ဆော့ကစားလိုက်တော့ သူမခါးလေးကော့သွားသည်.. ကုတင်ကိုထောက်ထားသော လက်ဖြင့် သူ့ခေါင်းကိုဆွဲယူလိုက်သည်.. သူမရဲ့ခေါင်းလေးက သမင်လည်ပြန်လှည့်လာတော့ သူမရဲ့တောင်းတမှုကို သူနားလည်လိုက်သည်.. သူမနှုတ်ခမ်းလေးကို မမှီမကမ်းဆွဲယူနမ်းစုပ်လိုက်တော့ သူမလက်တွေက သူ့ဆံပင်ကို ပွတ်သပ်နေသည် ..

နှုတ်ခမ်းနှစ်ခု ကွဲကွာသွားချိန်မှာ သူမက ညည်းသံလေးဖြင့် စစ်ကြေငြာလိုက်သည်..။

"အ့.. အင့်. ဦး.. ရှီး.. သမီး.အရမ်းစိုနေပြီ..အား..ရှီး..ကြမ်း..တော့...ကွာ..အီး..အာ့."

သူမ၏ စစ်ကြေငြာမှုကြောင့် သူမရင်ဘတ်ပေါ်ပြေးလွှားနေသော သူ့ လက်တွေကို လုံးဝန်းစွင့်ကားသော သူမတင်ပါးပေါ် ပြောင်းရွေ့စစ်မျက်နှာဖွင့်လိုက်သည်.. သူမတင်သားတွေကို အသာအယာဆုပ်နယ်ရင်း တိုက်စစ်အရှိန်ကိုဖွင့်လိုက်သည်..။

သူ၏ တရကြမ်းတိုက်စစ်ဆင်မှုကြောင့် သူမရဲ့ ညည်းတွားသံလေးတွေကျယ်လောင်လာသည်.. သူမလက်တစ်ဖက်က သူ့ပေါင်ကိုလှမ်းကိုင်လိုက်ပြီး..

"အား.. ရှီး.. ကောင်းတယ်.. အင့်.. အီး.. အဲ့လိုကြမ်းတာ.. အိ့..ကြီးကို.. ရှီး.. ကြိုက်တယ်.. အ့.. အင်း."

"ဦး.. ရှီး.. ကြမ်းကြမ်း.. အား. ကြမ်းကြမ်းကြီး.. အင့်.. ဟား.. လုပ်ကွာ..အီး.."

သူမလက်တွေက သူပေါင်ကိုကုတ်ခြစ်လာသည်.. လူးလွန့်လာသော သူမခန္ဓာကိုယ်က သူမ ခရီးဆုံးရောက်တော့မည်ဖြစ်ကြောင်း အချက်ပြနေသလိုပင်.. အေးမြသောရာသီဥတုမှာပင် သူ့ကိုယ်ပေါ် ချွေးတွေခိုသီးလာသည်.. သူမနှင့်အတူ လိုက်ပါနိုင်ရန် သူကြိုးစားမိသော်လည်း အချည်းနှီးပင်.. သူ့ပန်းတိုင်ကို သူလှမ်းမမြင်နိုင်သေး..

"အီး.. ရှီး..ဦး.. ကြမ်းကြမ်းကြီး.. အား.. ကောင်းလိုက်တာ.. သ..မီး.. အ့.. ဖြစ်တော့မယ်.. အင့်.. ရှီး.. ကောင်းလိုက်တာ.. ဦးရယ်..အင့်.."

သူမကို ခရီးဆုံးထိပို့ပေးနိုင်ရန် သူလှုပ်ရှားမှုကို အတတ်နိုင်ဆုးံ မြှင့်တင်လိုက်သည်..

"အာ့..အ့.. ကောင်း.. အရမ်း..အင့်..ကောင်းတယ်.. ဦး..ဦး.. ရှီး.. သမီး.. အား.. ဖြစ်ပြီ..ဖြစ်ပြီ.. အ့.. အိ.."

သူ၏ လှုပ်ရှားမှုကို တဖြည်းဖြည်းချင်းပြန်လည်လျော့ချပေးလိုက်သည်.. သူမက စောစောကလို သူ့ကိုဆွဲယူနမ်းရှိုက်လိုက်သည်.. သူမကိုအနားပေးရန်အတွက် ခန္ဓာကိုယ်နှစ်ခုကိုခွဲခွာမလိုလုပ်လိုက်တော့ သူမကနောက်ပြန်အတင်းဆွဲယူထားသည်..

"ဟင့်အင်း ..ဦး..ဒီတိုင်းလေးပဲ..ဟင်းး.."

သူတို့နှစ်ဦး မကွဲကွာသွားအောင် အသာထိန်းပြီးလှည့်လိုက်ကြသည်.. ဦးချမ်းသာအောင် ကုတင်စောင်းကိုရောက်တော့ သူမခါးကိုဖက်ပြီး အသာထိုင်ချလိုက်သည်.. တရွေ့ရွေ့ဖြင့်ကုတင်ပေါ်တက်ရသော အရသာက သူတို့နှစ်ယောက်ကို ဆွဲဆောင်မှုတစ်ခုဖြစ်နေစေသည်..

"အ့.."

သူမက ခါးလေးကိုဝေ့ဝိုက်ပြီး လှုပ်ရှားမှုကိုစတင်လိုက်သည်.. ဦးချမ်းသာအောင်အတွက် အသံထွက်သွားရလောက်အောင် သူမလှုပ်ရှားမှုက ကျွမ်းကျင်လှသည်.. သူမအတွက် ရမက်မီးကငြိမ်းနေပြီဖြစ်သော်လည်း ဦးချမ်းသာအောင်ကို ပြီးဆုံးသည်အထိရောက်ရှိအောင် လုပ်ပေးချင်တဲ့ဆန္ဒက ကြီးစိုးနေသည်..

သူမ၏ စည်းချက်ညီညီ လှုပ်ရှားမှုကိုလိုက်ပြီး သူမရဲ့ဆံနွယ်တွေ လွင့်ဝဲကခုန်နေသည်.. ရင်သားတွေရဲ့ နိမ့်တုံမြင့်တုံစည်းချက်ကိုမမြင်ရသော်လဲ လှပသောတင်သားများ၏ လှုပ်ရှားမှုကို သူမြင်တွေ့ခံစားနေရသည်..

ပျော့ပြောင်းသော သူမလက်ကလေးက သူ့ပေါင်အရင်းနေရာကို ပွတ်သပ်ပေးနေသည်.. သူမလဲတဖန် ရမက်တွေထကြွလာဟန်တူသည်.. သူမလက်တဖက်က သူမရင်သားတွေကို တစ်လှည့်စီ ပွတ်သပ်နေသည်..

"အီး..အ့.. ဦးရယ်.. သမီးပြန်ဖြစ်ချင်နေပြီ.. အား..ရှီး.. "

"အိ့.. ဟင်.. ဦး.ကောင်းရဲ့လား..အာ့.."

"အင်း..ကောင်းတယ်..အ့.."

သူမက ခါးလေးကိုဝိုက်ကာ ဝိုက်ကာဖြင့် သူ့ကိုတတ်စွမ်းသမျှပြုစုပေးနေသော်လည်း သူ့အတွက်တစ်ခုခုလိုနေသလို ခံစားနေရသည်.. သူမကလှုပ်ရှားမှုကို ရပ်တန့်လိုက်ပြီး သူ့ကိုသမင်လည်ပြန်ကြည့်ကာ မေးလိုက်သည်..

"ဦး.. ဖြစ်ဖို့ခက်နေတာလား.."

"အင်း.."

"ဒါဆိုမျက်စိမှိတ်ပြီး စိတ်နည်းနည်းသွင်းလိုက်ပါလား.. တူတူဖြစ်ရအောင်နော်.."

သူမ ပြန်လှည့်သွားပြီး လှုပ်ရှားမှုကို ငြင်သာစွာ ပြန်လည်စတင်လိုက်သည်.. ဦးချမ်းသာအောင်မျက်စိကိုမှိတ်လိုက်တော့ အတွေးပုံရိပ်ထဲမှာ သူမသည် သူမမဟုတ်တော့.. သူမနေရာကို မိုးမိုးသဲက အစားထိုးဝင်ရောက်လာသည်.. အစစ်အမှန်မဟုတ်မှန်းသိနေသော်လည်း လစ်ဟာနေသော ခံစားမှုက ပြန်လည်ရရှိလာသလိုပင်..

သူမရဲ့လှုပ်ရှားမှုတွေကြမ်းလာသလို သူ့စိတ်တွေလဲရိုင်းပြလာပြီး သူမရဲ့လှုပ်ရှားမှုအလိုက် ပြန်လည်တုံ့ပြန်မိသည်..

"အင့်.. အား.. ကောင်းလိုက်တာ.. သမီး..အ့.. အဲ့လို.. ရှီး.. လိုချင်နေတာ..အား"

"အ့.. ကိုယ်ဖြစ်တော့မယ်..အာ့"

သူမရဲ့လှုပ်ရှားမှုက ထင်မထားလိုက်အောင် ကြမ်းတမ်းလာသလို သူမတင်သားတွေကို ဆုပ်ပြကိုင်ပြီး ပြန်လည်တုံ့ပြန်မှုကလဲ ပြင်းထန်လာပြီ..

"အင်း.. အာ့.. ရှီး.."

သူမရဲ့ငြီးငြူသံနှင့်အတူ အသက်ရှူသံတွေပြင်းထန်လာသည်..

သူမရဲ့ငြီးငြူသံနှင့်အတူ အသက်ရှူသံတွေပြင်းထန်လာသည်.. နှစ်ယောက်စလုံးအတွက် ပန်းတိုင်ကမဝေးတော့..

"အီး.. အ့.. ဦး..ဖြစ်တော့မယ်.. အား.. ရှီး.. အင့်... ဦး.. သမီး.. အင့်.. အားးး.. ဖြစ်ပြီ.. ဖြစ်ပြီ.. ရှီး.. အိ.."

"အား.. ကိုယ်လဲ...ဖြစ်ပြီ.. အင်းး.."

သူမျက်လုံးပြန်ဖွင့်တော့ အာရုံထဲက မိုးမိုးသဲပျောက်ကွယ်သွားသည်.. သူမကျောပြင်လေးကို အသာအယာထိန်းပြီး သူ့ဆီကိုဆွဲယူလိုက်သည်.. သူမကလဲအလိုက်သင့်လေးလှဲချလိုက်တော့ သူတို့နှစ်ဦးပက်လက်အနေအထားနှင့် ထပ်ရက်ဖြစ်သွားသည်..

"ဦးရယ်.. ကြာလိုက်တာ.. "

သူက သူမရင်သားတွေကို အသာအယာဆုပ်နယ်ပွတ်သပ်ရင်း သူမကိုအမောဖြေနေစေသည်..

"သမီးက ဆက်တိုက်နှစ်ခါတောင်ဆိုတော့ အီစိမ့်သွားတာပဲ.. "

သူမကို ဘေးသို့အသာအယာဆွဲချလိုက်သည်.. သူမကကွေးကွေးလေး အိပ်လိုက်တော့ သူနောက်ကအသာဖက်ထားပေးလိုက်သည်.. သူမရဲ့ဆံနွယ်စတွေကို ပွတ်သပ်ချော့မြူလိုက်တော့ သူမမျက်လုံးလေးမှေးစင်းလာသည်..

သူထလိုက်တော့ သူမက သူ့ဘက်လှည့်ပြီး

"သမီး.. သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးမယ်လေ.."

""ကိုယ့်ဘာသာကိုယ်လုပ်လိုက်ပါ့မယ်.. ညကအိပ်ရေးပျက်ထားတယ်မလား.. ခနအိပ်လိုက်လေ.."

သူမမျက်လုံးလေး ပြန်လည် မှေးစင်းသွားတော့ သူ့ကိုယ်ပေါ်ကအလွှာပါးကို ဖယ်ရှားလိုက်ပြီး သန့်ရှင်းရေးလုပ်ရန်ရေချိုးခန်းထဲဝင်သွားလိုက်သည်..။

သူရုံးသွားတော့ စနိုးအိပ်ပျော်ပြီး ကျန်နေခဲ့သည်.. ခါတိုင်းရုံးရောက်လျှင် ကြည်လင်နေတတ်သော သူစိတ်တွေ ယနေ့တော့ နောက်ကျိနေသည်.. လုပ်စရာရှိတာတွေ လက်စဖြတ်ပြီး စနိုးဆီပြန်ရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်..

"စိုးသာရေ.. ရုံးအုပ်ကြီး သွားခေါ်လိုက် "

ရုံးအုပ်ကြီးရောက်လာတော့..

"ရုံးအုပ်ကြီးရေ .. ကျွန်တော့်ဆိုင် တနင်္လာနေ့ဖွင့်မှာဆိုတော့ လုပ်စရာရှိတာတွေ သွားလုပ်ချင်လို့ဗျာ.. ရုံးအုပ်ကြီးပဲ တချက်လောက်ထိန်းထားပေးပါဦး.."

"ရပါတယ် ဦးစီး..သွားလေ.. ထွေထွေထူးထူးလဲ ဘာမှမှမရှိတာ.. ထူးရင် ဖုန်းဆက်လိုက်မယ်လေ.."

"OK ဗျာ.. ကျွန်တော်ပြန်မလာတော့ဘူး.."

"ဟုတ်ကဲ့ပါ ဦးစီး.."

ရုံးကထွက်ခါနီးမှာ မိုးမိုးသဲဆီကို ဖုန်းဆက်ကြည့်သေးသည်.. ဖုန်းကပိတ်ထားဆဲ.. ဟိုတယ်ကို သွားမလိုလုပ်ပြီးမှ နွယ်နီ့ဆီဝင်ရန် စိတ်ကူးပြောင်းသွားပြီး ဆိုင်ကိုပဲသွားလိုက်တော့သည်..

ဆိုင်မှာ နွယ်နီက ဝန်ထမ်းများနှင့် အလုပ်ရှုပ်နေသည်.. ညနေပြန်လာခဲ့မယ်ပြောပြီး ဟိုတယ်ကို ပြန်သွားလိုက်သည်.. စိတ်တွေရှုပ်ထွေးနေသဖြင့် အရက်သောက်ရန် စဉ်းစားပြီး အရက်ဝင်ဝယ်လိုက်သည်.. ဆိုင်မှ အရက်ပုလင်းဝယ်ပြီး ထွက်လာတော့ အရှိန်ပြင်းပြင်းဖြတ်မောင်းသွားသော ဆိုင်ကယ်တစ်စီးကို ကမန်းကတန်းရှောင်လိုက်ရသည်..

ဆိုင်ကယ်နောက်မှာ ပါသွားတာက မိုးမိုးသဲ.. သူမလဲ သူ့ကိုတွေ့ဟန်တူသည်.. မျက်နှာလွှဲသွားသည်.. သူ့စိတ်တွေ ပိုမိုနောက်ကျိသွားသည်..

အခန်းထဲဝင်လိုက်တော့ စနိုးက သူ့အိမ်နှင့်ဖုန်းပြောနေသည်.. လက်ညှိုးလေးကိုနှုတ်ခမ်းတွင်ကပ်ပြသောကြောင့် သူအသံမထွက်အောင် အရက်ကိုငှဲ့လိုက်ပြီး သောက်လိုက်သည်..

သူမဖုန်းပြောပြီးသွားတော့ သူ့ပေါင်ပေါ်လာထိုင်သည်.. သူမကိုယ်ပေါ်တွင် အဝတ်အစားတွေမရှိ..

"ဦး.. စိတ်ညစ်နေတာလား.."

"..."

သူပြန်မဖြေမိ..

"ဦးလို ပြည့်စုံတဲ့လူတစ်ယောက်မှာ ဘာစိတ်ညစ်စရာရှိလို့လဲ.. အင်းပါလေ .. လူပဲ တစ်ခုမဟုတ် တစ်ခုအဆင်မပြေတာတော့ရှိမှာပေါ့.."

သူမ သူ့နှုတ်ခမ်းကို နမ်းမလိုလုပ်တော့ သူရှောင်လိုက်သည်.. သူမက နှာခေါင်းလေးတစ်ချက်ရှုံ့ပြသည်.. သူအရက်ခွက်ကို တရှိန်ထိုးမော့သောက်လိုက်ပြီး ..

"မင်း ဘယ်ကိုပြန်မှာလဲ.."

"အိမ်က တောင်ဒဂုံမှာလေ.."

"ရန်ကုန်ရောက်ရင် ကိုယ့်ဆီဖုန်းဆက်.. "

"ဟုတ်..မပြန်ခင်တရက် ဦးနဲ့တူတူနေမယ်နော်.."

ညဝတ်အကျီတထည် ထဝတ်သည်.. နောက်တစ်ထည်ကို ယူလာပြီး...

"ဦး..ထ.. သမီးလဲပေးမယ်.."

အဝတ်လဲပြီးတော့ သူအရက်တစ်ခွက်ထပ်ထည့်လိုက်သည်..

"ဦး.. ဦးရင်ထဲမှာ သမီးတကယ်ရှိတာလား.."

"အင်း.."

"ဒါဆို ဒီတခွက်ပြီးရင်ဆက်မသောက်နဲ့တော့နော်.."

သူမကိုအားနာသွားသည်.. အရက်ခွက်ကို မသောက်ပဲ ပြန်ချထားလိုက်သည်.. ကုတင်ပေါ်တက်ပြီး လှဲလိုက်တော့ သူမလဲ သူ့ဘေးတွင်ဝင်အိပ်သည်..

"ဦး.. အသဲကွဲနေတာလား.."

"ဟက်.."

သူလှောင်သလိုရယ်လိုက်မိသည်.. သူမက သူ့ရင်ဘတ်ကို အသာအယာပွတ်နေသည်.. ပြီးတော့ သူ့နားရွက်နားကပ်ကာ တိုးတိုးလေးပြောလိုက်သည်..

"သမီး ထပ်လိုချင်နေပြီ.."

ထိုစကားက ဦးချမ်းသာအောင်ရဲ့သွေးတွေကို နှိုးဆွလိုက်သလိုပင်.. အချိန်တိုလေးအတွင်းမှာပဲ ရှည်ကြာပြင်းထန်သော ရမက်မုန်တိုင်းလေးတစ်ခု ထပ်မံဖြစ်ပေါ်လာခဲ့သည်..။

ညနေ စနိုးကိုပြန်ပို့ပြီးတော့ သူအိမ်ကိုပဲတန်းပြန်လိုက်သည်.. တချိန်လုံး သူ့အတွေးတွေကို မိုးမိုးသဲက ဝင်ရောက်မွှေနှောက်နေလို့ သူဘာမှမလုပ်ချင်.. နွယ်နီ့ဆီကိုလဲ မသွားတော့ပဲ အိမ်မှာပဲ အရက်သောက်နေလိုက်သည်..။

အခြေအနေအားလုံးကို သိရှိပြီးဖြစ်သော်လည်း လက်မခံနိုင်ဖြစ်နေသော သူ့ကိုယ်သူလည်းနားမလည်နိုင်.. ခေါင်းစဉ်မယ်မယ်ရရမရှိတဲ့ ကြေကွဲခြင်းတစ်ခုက သူ့ရင်ကိုချေမွနေသလိုပင်.. နောက်ဆုံးသူအမူးလွန်ပြီး အိပ်ပျော်သွားသည့်အထိသောက်လိုက်သည်..။

သူနိုးလာတော့ နေမြင့်နေပြီ.. ဆိုင်ကိုသွားသင့်တယ်ထင်လို့ သူရေမိုးချိုးပြီးသွားလိုက်သည်.. ဆိုင်ရောက်တော့ နွယ်နီက

"ညကများသွားတာလား.."

"..."

သူမလည်း အလုပ်ရှုပ်နေလို့ စကားကောင်းကောင်းမပြောဖြစ်ခဲ့.. နွယ်နီက သူ့ကိုထမင်းပြင်ပေးသည်.. သိပ်မစားချင်သော်လည်း နွယ်နီချက်ထားသောဟင်းတွေက စားကောင်းနေသဖြင့် သူတော်တော်စားလိုက်သည်.. နွယ်နီကလဲ သူကြိုက်မှန်းသိတော့ ဝမ်းသာနေသည့်ပုံ..

"ကိုကြီး ညနေပြန်လာမှာလား.."

"မသေချာဘူး.. ကိုယ် Golf သွားရိုက်မလားလို့.."

သူမတစ်ခုခုကို သတိရသွားဟန်တူသည်.. ဘာမှတော့မပြော..

"ကိုကြီး .. သစ်သီးစားဦးမလား.."

ဗိုက်တင်းနေလို့ သူမစားတော့ဘူးလို့ ပြောလိုက်သည်.. နွယ်နီ့ဆီက ပြန်လာတော့ သူအိမ်ကိုပဲ ပြန်လိုက်သည်.. တစ်ယောက်ထဲနေတော့ အတွေးထဲကို မိုးမိုးသဲရောက်လာပြန်သည်.. အကြိမ်ကြိမ် အခါခါသူမောင်းထုတ်နေပေမယ့် အကြိမ်ကြိမ် အခါခါပြန်ရောက်လာသည်.. နောက်ဆုံး အရက်နဲ့ပဲ ကုစားလိုက်သည်.. ညနေမစောင်းခင်မှာပဲ သူမှောက်သွားခဲ့သည်..

အိပ်မက်လိုလို တကယ်လိုလိုနဲ့ သူ့နားထဲဖုန်းသံတွေ၊ တံခါးခေါက်သံတွေ ဆက်တိုက်ကြားနေရသည်.. သူနိုးလာပြီး ကြည့်လိုက်တော့ အရာအားလုံးမှောင်မဲနေသော်လဲ သူ့ဖုန်းမီးလင်းနေပြီး ဖုန်းမြည်သံကြားနေရသည်.. ကိုက်ခဲနေသော ခေါင်းကို တစ်ချက်ခါလိုက်သည်.. တံခါးခေါက်သံသဲ့သဲ့လဲ ကြားနေရသည်.. ဖုန်းကိုကြည့်လိုက်တော့ မိုးမိုးသဲခေါ်နေတာ..

"သဲ.."

သူမရဲ့သတ္တုသံတွင် ငိုရှိုက်သံတွေပါနေသည်..

"ကိုကို.."

"သဲ ဘယ်မှာလဲ.. "

"ကိုကို့အိမ်ရှေ့မှာ .. အဟင့်.."

သူမငိုရှိုက်ရင်းပြောလိုက်သောအသံကို ကြားလိုက်တော့ အခန်းမီးကိုဖွင့်ပြီး တံခါးကိုဖွင့်လိုက်သည်..

အိမ်ရှေ့မှာ သူမထိုင်ပြီးငိုနေသည်.. သူ့ကိုတွေ့တော့ သူမ ထပြီး သူ့ရင်ခွင်ထဲပြေးဝင်လာသည်.

"ကိုကို.." "သဲ.."

သူ့ရင်ခွင်ထဲမှာ သူမအတန်ကြာအောင် ကလေးတစ်ယောက်လိုရှိုက်ငိုနေသည်..သူ သူမကျောလေးကို ပွတ်သပ်ချော့မြူလိုက်သည်..

"ကိုကိုရယ်.. ဘာလို့ သဲအတွေးထဲကို တချိန်လုံးလာနေနေတာလဲ.."

"ကိုယ်လဲ ရူးတော့မယ်.."

တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် တင်းကြပ်စွာဖက်ထားသည်.. သူမငိုသံလေးတွေ ဆိတ်သုန်းသွားပေမယ့် တချက်ရှိုက်လိုက်တိုင်း သူမကိုယ်လုံးလေးက တုန်တုန်တက်လာသည်..

ဦးချမ်းသာအောင်က ဖက်ထားရာမှဖြေလျော့လိုက်တော့ သူမက အတင်းဆွဲယူဖက်ထားသည်.. ခနကြာမှ သူမ သူ့ကိုအယာအယာလွှတ်ပေးလိုက်သည်..။

ဦးချမ်းသာအောင်က တံခါးကိုသွားပိတ်ပြီး သူ့အိပ်ခန်းဆီသို့ သူမလက်ကိုဆွဲပြီး သွက်သွက်လေးသွားလိုက်သည်.. အိပ်ခန်းထဲရောက်တော့ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ပြိုင်တူတင်းကြပ်စွာပွေ့ဖက်လိုက်ကြပြန်သည်..

သူ့စိတ်ထဲမှာ တကယ်ကို ငြိမ်းချမ်းသောခံစားမှုတစ်ခုကို ရရှိနေသည်.. ထိုအခြေအနေကိုမပြောင်းလဲပစ်ချင်.. ဘာနှင့်မှလဲ လဲနိုင်မည်မထင်..

"သဲ .. ဘာနဲ့လာတာလဲ.."

"လမ်းလျှောက်လာတာ.. "

"ဖုန်းက ဘာလို့ပိတ်ထားတာလဲ.."

"ကိုကို့ဆီဆက်မိမှာ ဆိုး..လို့.."

သူမအသံလေးတိမ်ဝင်သွားပြီး ငိုသံလေးစွက်လာသည်.. သူမရဲ့ကျောပြင်လေးကို သူအသာအယာပွတ်သပ်နှစ်သိမ့်လိုက်သည်..။

"တကယ်ကို ရပ်လိုက်ချင်တယ်ကိုကိုရယ်.. မဖြစ်သင့်မှန်းလဲ သိနေတယ်.. ဒါပေမယ့် သဲရပ်လို့မရဘူး..အဟင့်..ဟင့်.."

သူမငိုပြန်လေပြီး.. သူလဲ သူမရင်ထဲပေါ့သွားအောင် ငိုခွင့်ပေးထားလိုက်သည်.. သူမက စကားတွေ တရစပ်ပြောပြီးငိုနေသည်..။

"သဲ တောင်းပန်ပါတယ်.. ကိုကို့ကို တကယ်တောင်းပန်ပါတယ်.. ကိုကို့ဘဝထဲကို သဲစဝင်လာတာပါ.. အဟင့်.. အင့် .. သဲ ကိုကို့ကို မစ,ခဲ့ရင် ဘာမှဖြစ်မှာမဟုတ်ဘူး.. ခုတော့ .. နှစ်..ယောက်..စ..လုံး.. အဟင့် ..ဟီး.."

"တော်တော့နော်.. မငိုနဲ့တော့ .. "

သူမရင်ထဲမွန်းကြပ်နေတာတွေ ထုတ်ဖော်ခွင့်ရလိုက်လို့လားမသိ.. တဖြည်းဖြည်းချင်း ငိုသံလေးတွေတိတ်လာသည်.. သူက သူမကို အသာပွေ့ချီပြီး ကုတင်ပေါ်ကိုတင်လိုက်သည်..။

သူမဘေးမှာ အသာဝင်အိပ်ပြီး ငိုထားလို့ရဲနေသော သူမနှာခေါင်းလေးကို အသာဆွဲလိမ်လိုက်တော့ သူမကနှာခေါင်းရှုံ့ပြသည်..။

"တကယ်.. ကလေးလေးလိုပဲ.."

"ကိုကိုက စိတ်ညစ်ရင် အသက်သောက်ပြီး မှောက်လိုက်လို့ရတယ်.. သဲက ငိုတာကလွဲလို့ ဘာလုပ်လို့ရလဲ.. ဒါတောင် လူမသိသူမသိအောင် ခိုးငိုရတာ..."

သူမက သူ့ရင်ခွင်ထဲတိုးဝင်လာသည်..။

"အိပ်ရေးပျက်တာတွေ များနေပြီ ကိုကိုရယ်..နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်အိပ်လိုက်ချင်တယ်.."

"ကိုယ့်ပေါင်ပေါ်မှာ အိပ်မလား.."

"ဟင့်အင်း.. ဒီလိုပဲ အိပ်မယ်.."

ခနကြာတော့ သူမအသက်ရှုသံလေးတွေ ပုံမှန်ဖြစ်လာပြီး အိပ်စက်ခြင်းနိုင်ငံဆီသို့ရောက်ရှိသွားသည်..

မိုးမလင်းခင် သူမကိုလိုက်ပို့ပြီး ပြန်အိပ်နေလိုက်သည်.. နေတော်တော်မြင့်မှ သူနိုးလာသည်.. သူ့ဖုန်းမှာ ရက်အနည်းငယ်ပျောက်နေသော Morning wish လေးကိုတွေ့လိုက်တော့ သူကြည်လင်သွားသည်..။

(Good morning koko)

သူမဆီကို ပြန်ပို့လိုက်တော့ သူမဖုန်းခေါ်လာသည်.. အတန်ကြာအောင် မိုးမိုးသဲနှင့် သူဖုန်းပြောဖြစ်သည်.. သူမရဲ့ချွဲနွဲ့တဲ့အသံလေးမှာ သူသာယာကျေနပ်နေသည်.. ဖုန်းချပြီးတော့ ရေမိုးချိုးပြီး ဆိုင်ကိုထွက်လာလိုက်သည်.. နွယ်နီက သူ့ကိုတွေ့တော့ ပြုံးပြပြီး..

"ကြည်ကြည်လင်လင်ပါလား.. ညကမများသွားဘူးနဲ့တူတယ်.."

"ဟုတ်တယ်.. ကိုယ်အစောကြီးမှောက်သွားတာ.."

မုသားတစ်ဝက်ပါသော အဖြေကိုပြန်ပေးလိုက်သည်.. မလုံမလဲနဲ့နွယ်နီ့ကို ကြည့်လိုက်တော့ သူမက ပင်ပန်းနေသော်လည်း လန်းဆန်းတက်ကြွနေသည်..။

"ဆိုင်ကို လာလာမေးကြတယ်.. ဆောင်းတွင်းထည်တွေကို ကြိုက်ကြတဲ့ပုံပဲ.."

သူမနှင့် ဆိုင်အကြောင်းခနရပ်ပြောနေလိုက်သည်.. ဆိုင်မှာ ဝန်ထမ်းတွေရှိနေသဖြင့် သူမအခန်းထဲကိုတော့မသွားဖြစ်လိုက်..

"ထမင်းစားသွားမလား ကိုကြီး.."

"အင်း.. စားသွားမယ်.."

"ခနနော်.. ဟင်းနည်းနည်းထပ်ချက်လိုက်မယ်.."

သူမကိုစောင့်နေရင်း သူဆိုင်ကို လှည့်ပတ်ကြည့်နေသည်.. ဝန်ထမ်းကောင်မလေးတွေနဲ့လဲ စကားနည်းနည်းပြောမိသည်.. သူတို့ထဲမှာ နွယ်နီ့ကိုသိတဲ့သူတွေလဲ ပါနေကြောင်း သိလိုက်ရသည်..

ခနနေတော့ နွယ်နီလာခေါ်လို့ ထမင်းသွားစားလိုက်သည်.. သူမရဲ့လက်ရာကတကယ်ကိုပဲ ကောင်းသည်..

"စားလို့ကောင်းတယ်.. ကိုယ် အိမ်ထမင်းအိမ်ဟင်းမစားရတာကြာပြီ.. "

သူမပါ တူတူဝင်စားတော့ ထမင်းပိုမြိန်သွားသည်.. စားသောက်ပြီး သူမသိမ်းဆည်းနေတာကို ထမင်းဝိုင်းကပဲ ထိုင်စောင့်လိုက်သည်..

"ကိုကြီး .. ပြန်မှာလား.."

"ခနနေပြန်မယ်.. "

သူမက သူ့ကိုတစ်ခုခုပြောချင်ဟန်တူသည်.. သူမပုံစံလေးအတိုင်း ရှေ့ကိုတည့်တည့်ကြည့်ပြီး တိုးတိုးလေးပြောလိုက်သည်..

"ကိုကြီးကို လိုအပ်နေတယ်.."

သူ့စိတ်ထဲမှာလဲ နွယ်နီ့ဆီက တစ်ခုခုကို တောင်းတလာသလိုပင်..

"ဝန်ထမ်းတွေကို ညနေစောစောပြန်လွှတ်လိုက်ပါလား.. ကိုယ်လာခဲ့မယ်.."

သူမမျက်လုံးတွင် ပြုံးရိပ်လေးတစ်ခုဖြတ်ပြေးသွားသလိုပင်.. ပြီးတော့ သူ့အနား ကိုယ်လေးကိုင်းကာ တိုးတိုးလေးပြောလိုက်ပြန်သည်..

"ခုတောင် ပြန်လွှတ်ချင်လာပြီ.. ဟင်း.."

ဆိုင်ကပြန်လာပြီး သူခနပြန်အိပ်လိုက်သည်.. ဖုန်းမြည်သံကြောင့် သူနိုးလာပြီး ကြည့်လိုက်တော့ မိုးမိုးသဲဆက်နေတာ..

"သဲ.. ပြော.."

"ဖုန်းပြန်ခေါ်ပါဗျို့.."

သူမကအော်ပြီး ဖုန်းချသွားသည်.. ချက်ချင်းပြန်ခေါ်မလိုလုပ်ပြီးမှ ပြန်မခေါ်ပဲ မျက်နှာအရင်သွားသစ်လိုက်သည်.. ပြီးမှပြန်ခေါ်လိုက်သည်..

"ကိုကို အကျင့်ပုတ် .. ချက်ချင်းလဲပြန်မခေါ်ဘူး.."

"သဲ.. ဘာပြောမလို့လဲ.."

"ဘာမှပြောပါဘူး.. ရှင်ကြီးကို လွမ်းလို့.."

သူနဲ့မိုးမိုးသဲ တော်တော်ကြာအောင် ဖုန်းပြောဖြစ်သည်.. ဖုန်းပြောရမှာ ပျင်းလေ့ရှိသောသူ့ကိုပင် တော်တော်ကြာကြာပြောဖြစ်အောင် သူမအသံကဆွဲဆောင်နိုင်သည်..။

"သဲ.. ညခိုးထွက်ဦးမှာလား.."

"ထွက်တော့ဘူးလေ.. မနက်ရုံးမှာတွေ့မယ်.. စောစောလာနော်.."

"အင်း.."

မနက်သူနောက်ကျနိုင်မှန်းသိနေသော်လည်း သူမကို မပြောပြဖြစ်လိုက်တော့.. နာရီဝက်ကျော်ဖုန်းပြောပြီးတော့ သူမဖုန်းချသွားသည်.. နွယ်နီ့ဆီသွားရမှာလဲစောသေးသဖြင့် အရက်တစ်ခွက်ကို ဇိမ်ဆွဲသောက်ရင်း TV ထိုင်ကြည့်နေလိုက်သည်..။

TV ကလာနေတာတွေကို စိတ်မဝင်စားလို့ ဟိုတွေးဒီတွေးတွေးရင်း အရက်ကို တစိမ့်စိမ့်သောက်နေလိုက်သည်..

၅ နာရီထိုးခါနီးတော့ နွယ်နီဖုန်းဆက်လို့ ရေမိုးချိုးပြီး နွယ်နီ့ဆီထွက်လာခဲ့လိုက်သည်.. ဆိုင်ရောက်တော့ ခနတဖြုတ်ကြည့်ပြီး သူမအခန်းထဲကို တက်လာခဲ့သည်.. ဒီနေ့ သူမက ထူးထူးခြားခြား စကပ်တိုလေးနှင့် တီရှပ်လေးဝတ်ထားသည်... ဆံပင်ကိုနဖူးအပြောင်သိမ်းပြီး နောက်တွင် Pony tail ပုံစံလေးစည်းထားတာက သူ့ကိုစိတ်လှုပ်ရှားစေတာ အမှန်ပင်..

"ကိုကြီး ဘာအမြည်းလုပ်ပေးရမလဲ.."

"ရတယ် .. ညီမလေး.. Cheese ပဲ ယူခဲ့ပေး.."

သူမက ဦးချမ်းသာအောင်ရဲ့ပါးကို တချက်နမ်းလိုက်ပြီး အောက်ဆင်းသွားသည်.. ပြန်တက်လာတော့ ခွက်၊ ရေသန့်ဗူး၊ ရေခဲပန်းကန်၊ ပန်းသီးမရောနိနှင့် ချိစ့်တို့ထည့်ထားသည့် ဗန်းလေးကိုကိုင်လာသည်.. သူ့အတွက် အရက်တစ်ခွက်ကို စပ်ပေးပြီး စကပ်တိုလေးကို အသာသိမ်းကာ ပုဆစ်တုပ်လေး ထိုင်လိုက်သည်.. မပေါ့်တပေါ်ဖြစ်နေသော ပေါင်းသားလေးက နုဖပ်နေသည်.. သူအရက်ကို တစ်ငုံသောက်လိုက်တော့ သူမက ပန်းသီးမရောနိတစ်တုံးကို ခွံပေးသည်..

"ညီမလေး မသောက်ဘူလား.."

"မသောက်တော့ဘူး ကိုကြီး.. မနက် မကြည်မှာဆိုးလို့.."

"နည်းနည်းဆိုရင် ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး.."

သူမရှေ့တည့်တည့်ကို တွေတွေလေးတစ်ချက်ကြည့်ပြီး လက်ကျန်ခွက်ကိုယူကာ တငုံသောက်လိုက်သည်..

ထို့နောက် သူပေါင်ပေါ်မေးလေးထောက်ပြီး သူ့ကိုမော့ကြည့်နေသည်.. ဦးချမ်းသာအောင် သူမကိုငုံ့ကြည့်လိုက်တော့ သူမမျက်လုံးထဲမှာ တစ်ခုခုကိုတောင်းတနေတယ့် အရောင်ပါးပါးလေးကို တွေ့လိုက်ရသည်.. သူ့စိတ်ထဲမှာလည်း သူမဆီက တစ်ခုခုကို လိုအပ်လာသည်..

သူအသာထလိုက်တော့ သူမလဲလိုက်ထပြီး သူ့ရင်ခွင်ထဲတိုးဝင်လာသည်..

"အရမ်းချစ်တယ်.."

သူမနှုတ်မှတိုးတိုးလေးပြောလိုက်ပြီး သူ့နှုတ်ခမ်းကို ထိရုံလေးနမ်းလိုက်သည်.. ပြီးတော့ သူ့ရင်ခွင်မှ ရုန်းထွက်လိုက်ပြီး သူမတီရှပ်လေးကို ဆွဲမချွတ်လိုက်သည်.. ဘောလီချိတ်လေးတွေကိုလဲ လက်နောက်ပြန်ဖြုတ်လိုက်သည်.. သူမလှုပ်ရှားမှုတွေက စက်ရုပ်ဆန်နေသလိုပင်.. မျက်ဝန်းများမှာတော့ တစ်စုံတစ်ခုကို တွေ့နေရသည်..

ခါးလေးကိုင်းကာ စကပ်တိုလေးနဲ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီကို ချွတ်ချလိုက်ပြီး သူ့ရှေ့မှာ တောင့်တောင့်လေးရပ်နေသည်.. ဦးချမ်းသာအောင် သူမကိုပွေ့ချီပြီး ကုတင်ဆီသို့ လှမ်းသွားလိုက်သည်.. သူမက သူ့လည်ပင်းကို အသာခိုပြီး လိုက်ပါလာသည်..

သူမကို ကုတင်ပေါ်အသာအယာချပေးပြီး သူမနဖူးလေးကနေစပြီး နမ်းလိုက်သည်.. သူမနှုတ်ခမ်းပြည့်ပြည့်လေးမှာ အနမ်းတွေရှည်ကြာနေခဲ့သော်လည်း သူ့ရဲ့အနမ်းခရီးစဉ်က အဆုံးမသတ်သေး.. မေးဖျားလေးမှတဆင့် သူမရင်သားတွေဆီကို ခရီးဆက်လက်ထွက်ခွာလာခဲ့သည်..။

သူ့အနမ်းတွေက သူမရင်သားတွေပေါ်မှာ ရစ်ဝဲကြာမြင့်နေတော့ သူမက မျက်လုံးလေးတွေ မှိတ်သွားပြီး လက်တွေက ခေါင်းအုံးစတွေကို တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်.. သူမဝမ်းဗိုက်လေးတစ်လျှောက် လျှာဖျားလေးဖြင့် ထိတွေ့ဆင်းလာပြီး သူမချက်ကလေးအရောက်မှာ တစ်ထောက်ရပ်နားလှည့်ပတ်လိုက်တော့ သူ့ရဲ့ခရီးလမ်းကြောင်းကို သူမနားလည်သွားဟန်တူသည်..။

"ကိုကြီး.. မလုပ်ပါ..အာ့.."

သူမခေါင်းလေးထောင်ကာ တားမြစ်သံလေး မဆုံးခင်မှာပင် သူမရဲ့ဝတ်ရည်အိုင်လေးဆီကို သူအနမ်းတွေခရီးဆက်နိုင်ခဲ့သည်..

"အီး.. ရှီး.. ကိုကြီးရယ်..."

သူမခေါင်းလေးပြန်ပြုတ်ကျသွားပေမယ့် ခါးလေးကတော့ ကော့တက်လာခဲ့သည်.. ဦးချမ်းသာအောင်ရဲ့အနမ်းတွေက သူမရဲ့ဝတ်ရည်အိုင်လေးအတွင်း အတန်ကြာလှည့်ပတ်ကူးခတ်နေတော့ သူမဆီက ငြီးငြူသံလေးတွေ သဲ့သဲ့လေးထွက်လာသည်.. ဝတ်ရည်တွေဆန်တက်လာသလို သူမကိုယ်လေးလဲတုန်ခါလာပြီး စိတ်ဆန္ဒတွေလဲ ပြင်းပြလာသည်..။။

"အာ့ ..တော်ပြီ.. ကိုကြီး.. တော်ပြီ.. ရှီး.. မရတော့ဘူး.. အီး.. မလိုချင်တော့ဘူး.. အဟင့် .."

သူမရဲ့ ငြင်းဆန်မှုမှာ ငိုသံလေးတွေ ပါလာသည်.. သူအသာခေါင်းထောင်ကြည့်လိုက်တော့ သူမမျက်လုံးထောင့်မှ မျက်ရည်စီးကြောင်းလေးကို မြင်လိုက်ရသည်.. သူမက ပေါင်လေးတွေကို အသာလိမ်ယှက်လိုက်ပြီး သူ့ကိုအပေါ်ဆွဲခေါ်နေသည်..။

သူမနှင့် သူနှစ်ကိုယ်တစ်စိတ်ပေါင်းစပ်ရန် ကြိုးစားလိုက်တော့ သူမက ဦးချမ်းသာအောင်၏ ရင်ဘတ်ကိုအသာတွန်းလိုက်သည်..

"ကိုကြီး.. သမီးအပေါ်ကနေ.. အဲ့လို.. "

သူမရဲ့ လိုအပ်ချက်ကို သူနားလည်လိုက်ပြီး သူမဘေးတွင် အသာလှဲအိပ်နေရာယူလိုက်သည်.. သူမက သူ့အပေါ်အုပ်မိုးပြီး စောစောက သူရဲ့အနမ်းခရီးအတိုင်း စုန်ဆင်းနမ်းရှိုက်လာသည်.. သူမရဲ့အနမ်းတွေက ကျွမ်းကျင်ငြင်သာမှုမရှိခြင်းက သူ့ကို ပိုလှုံဆော်နေသလိုပင်.. ခရီးလမ်းဆုံးခါနီးမှာ ခေါင်းလေးမော့လာပြီး..

"ကိုကြီး.. သမီးစမ်းကြည့်မယ်နော်.."

"အင်း.."

သူမရဲ့ ယုယမှုမှာ နွေးထွေးစိုအိသော အတွေ့အထိလေးရလိုက်ပေမယ့် မကျွမ်းကျင်မှုကြောင့် သွားလေးတွေရဲ့ ပွတ်တိုက်မှုဒဏ်ကို ခံလိုက်ရသည်..။

"အား..အာ့.."

သူမကချက်ချင်းရပ်တန့်လိုက်သည်..။

"ဟင်.. နာသွားတာလား.. "

သူမက အသာအယာဆုပ်ကိုင်ပွတ်သပ်ပေးရင်း မျက်နှာငယ်လေးဖြင့် မေးလိုက်သည်.. သူမမျက်နှာလေးကို ကြည့်ပြီး သနားသည့်စိတ်လေးဖြစ်လာသည်..

"ကိုယ်.. လိုအပ်နေပြီး.."

သူမမျက်နှာလေး နည်းနည်းပြန်လန်းဆန်းသွားပြီး အရင် သူယူနေကျတာဝန်ကို သူမရယူလိုက်သည်.. သူ့ခန္ဓာကိုယ်က တင်းကြပ်မှုတစ်ခုကို ထိုးဖောက်ပြီး သူမကိုယ်တွင်းနေရာယူလိုက်သည် ..။

"အား... ရှီး.. ကိုကြီးရယ်.."

ပထမဆုံးအကြိမ်ဖြစ်သော သူမ၏ ဦးဆောင်မှုက တကယ်ပင်မညက်ညောပေ.. သူ၏ ပံ့ပိုးပေးမှုကြောင့် အခိုက်အတန့်ချော့မွေ့သွားသော်လည်း ပန်းတိုင်ကိုမမြင်ကြရသေး.. သူမရဲ့ကိုယ်မှာလဲ ချွေးလေးတွေ စို့သီးလာသည်..

"ကိုကြီး.. အဆင်မပြေဘူးကွာ.. "

သူမက အသာအယာထပြီး သူ့ဘေးတွင်လာဝင်လှဲလိုက်သည်.. သူက သူမပါးလေးကို နှစ်သိမ့်အနမ်းလေးတစ်ချက်ပေးလိုက်သည်.. သူမကို အသာအယာဆွဲမှောက်ပြီး သူလိုအပ်သောပုံစံကို ရောက်အောင် ပြုပြင်ပေးလိုက်သည်..။

ဦးချမ်းသာအောင်က သူမဂုတ်သားလေးနှင့် ကျောပြင်လေးတဝိုက်ကို အသာအယာနမ်းရှိုက်ရင်း သူမကိုပြန်လည်ဆွဲဆောင်လိုက်သည်.. သူမမျက်လုံးလေးတွေ ပြန်လည်မှေးဆင်းသွားတော့ သူမတင်သားလေးတွေကို အသာတွန်းတင်ပြီး ပြန်လည်အစပြုလိုက်သည်..

သူမရဲ့ မကျွမ်းကျင်မှုကြောင့် အပြည့်အဝမဟုတ်သော်လဲ သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ခန္ဓာကိုယ်တွေက ပြန်လည်ပေါင်းစည်းသွားသည်.. သူရဲ့လှုပ်ရှားမှုတွေကို ညင်ညင်သာသာ စတင်လိုက်ပြီး လက်တွေကလဲ သူမကိုယ်အောက်မှလျှိုသွင်းကာ သူမရဲ့ရင်သားလေးများကို ထိတွေ့ကိုင်တွယ်လိုက်သည်...။

အတန်ကြာလှုပ်ရှားပြီးနောက် သူမရဲ့စိတ်တွေက ယခင်ကလို အဆုံးစွန်သောပေါင်းစပ်မှုကို တောင်းတလာဟန်တူသည်.. ခေါင်းလေးသမင်လည်ပြန်လှည့်လာပြီး..

"ကိုကြီး.. အဆုံးထိမရောက်ဘူးမလား.. သမီးဘယ်လိုနေပေးရမလဲ.."

သူမရဲ့ခေါင်းလေးပြန်လှည့်မသွားခင်မှာ ဦးချမ်းသာအောင်က သူမနှုတ်ခမ်းကို စုပ်ယူနမ်းလိုက်သည်.. လှုပ်ရှားမှုကို ရပ်တန့်လိုက်ပြီး သူတို့နှစ်ဦး အနမ်းတွေကိုအာရုံစိုက်နေတော့ ခန္ဓာကိုယ်နှစ်ခုက ခေတ္တကွဲကွာသွားသည်..။

ဦးချမ်းသာအောင်က သူမခြေထောက်လေးနှစ်ခုကြားတွင် ဒူးထောက်လိုက်ပြီး တပြိုင်ထဲလဲ ရင်သားတွေကိုကိုင်ထားသော သူ့လက်တွေကို အောက်သို့အသာလျောပြီး သူမခါးမှဆွဲမလိုက်တော့ သူမအလိုက်သင့်လေးပါလာပြီး လေးဖက်ထောက်လျက်သားလေး ဖြစ်သွားသည်..။

သူမရဲ့ခါးလေးကို လက်တစ်ဖက်ဖြင့်အသာဖိချပြီး အနေအထားပြင်ပေးလိုက်သလို လက်တစ်ဖက်ကလဲ သူမဗိုက်အောက်ကလျှိုကာ သူမရဲ့ဝတ်ရည်အိုင်လေးကို မွှေနှောက်ပေးလိုက်သည်..။

"အာ့..အီး.."

သူမဆီက ငြီးငြူသံသဲ့သဲ့လေးထွက်လာပြီး သူမရင်ထဲက ငြိမ်းစပြုသွားသော မီးတောက်လေးပြန်လည်အားကောင်းတောက်လောင် လာသည်.. ဝတ်ရည်အိုင်လေးထဲ ထိုးဖောက်ဝင်ရောက်နေရာယူလိုက်တော့ တင်းကြပ်မှုကသူကိုကြိုဆိုနေသည်.. သူ၏ ကျင်လည်မှုကြောင့် အချိန်ခနလေးအတွင်းမှာပဲ ပြည့်ဝသောပေါင်းစပ်မှုကို ဖန်တီးပေးနိုင်ခဲ့သည်..။

ပေါင်းစပ်မှုနောက်မှာကပ်ပါလာသော လှုပ်ရှားမှုက အစပိုင်းမှာ ငြင်သာနှေးကွေးသော်လည်း တဖြေးဖြေးချင်း ပြင်းထန်မြန်ဆန်လာခဲ့သည်.. စည်းထားသော သူမဆံပင်လေးရဲ့ ယိမ်းနွဲ့မှုအတွက် စည်းချက်ကို သူမရဲ့ငြီးငြူသံ၊ ပင့်သက်ရှိုက်သံလေးများဖြင့် ဖန်တီးပေးလိုက်သည်..။

"အား..ရှီး.. ကောင်းလာ..ရှီး..ပြီ.. အာ့ ကိုကြီး.. အင့်.. မြန်မြန်လေး.. လုပ်ပေး..အ့..တော့.."

"အီး.. ကောင်းတယ်.. အင့်.. အဲ့လို မြန်မြန်လေး.. ရှီး.."

သူ့ရဲ့အနည်းငယ်အားပါသော လှုပ်ရှားမှုတွေကြောင့် သူမလည်တိုင်လေးမော့တက်လာသည်.. သူ့လက်တွေက သူမတင်သားတွေကို ဆုပ်နယ်ကိုင်တွယ်နေရာမှ သူ့မရဲ့ရင်သားတွေကို ပြောင်းကိုင်လိုက်သည်..။

"အ့..ရှီး.. "

သူမက သူ့လှုပ်ရှားမှုနောက်ကိုအလိုက်သင့်စီးမျောနေရာမှ သူမတင်သားတွေကို နောက်သို့ပြန်တွန်းပို့ရင်း တုံ့ပြန်လာသည်.. စိတ်ရဲ့စေခိုင်းမှုကြောင့် တုံ့ပြန်မှုနှင့်လှုပ်ရှားမှုတွေက မှန်ကန်မြန်ဆန်ပြင်းထန်လာသည်..။

"အာ့.. ကိုကြီး.. အရမ်းကောင်းလာပြီ.. ရှီး.. ကျင်ချင်လာပြီ.. အီး.. မြန်မြန်.. အင့် .. မြန်မြန်.. ရှီး.. "

"မြန်ပေးဦး .. ရှီး.. ကိုကြီး.. အ့... သမီး..ရတယ်.. မြန်မြန်..အိ.. ကျင်တော့မယ်.. လုပ်ပါ.. အိ့.. သမီး.. ရတယ်.. အား.. ရှီး..အင့်.."

သူမမြင်နေရသော ပန်းတိုင်ကိုအပြေးလေးလှမ်းဝင်ချင်ဟန်တူသည်.. သူကိုယ်တိုင်ကလည်း သူမနှင့်အတူ အရောက်လှမ်းချင်စိတ်က နိုးထလာသည်.. ထိုစိတ်ကြောင့် သူ့ရဲ့လှုပ်ရှားမှုက မြန်ဆန်သည့်အနေအထားမှ ကြမ်းတမ်းသည့်အနေအထားသို့ ပြောင်းလဲသွားသည်.. ပတ်ဝန်းကျင်ရဲ့လွတ်လပ်မှုကလဲ ထိုလူသားနှစ်ဦးကို အားပေးအားမြှောက်လုပ်နေသလိုပင်.. သူမရဲ့အခန်းငယ်လေးအတွင်း ခန္ဓာကိုယ်ချင်းထိတွေ့သံ၊ ငြီးငြူသံတွေနှင့် အသက်ရှူသံတွေက ကျယ်လောင်စွာ လွင့်ပျံထွက်ပေါ်နေသည်..။

"အီး..ရှီး.. ကျင်ပြီ.. ကိုကြီး.. အင်း..ဟီး.. သမီး.. ကျင်ပြီ.. အင်းး.. အား.. ရှီး.. "

သူမရဲ့အသံနှင့်အတူ သူ့ဆီမှ ပြီးဆုံးခြင်းအထိမ်းအမှတ်အရာတွေ ပေါက်ကွဲထွက်ပေါ်လာပြီး သူမရဲ့ဝတ်ရည်တွေနဲ့ ပေါင်းစပ်သွားသည်..။

"အ့..အား.. "

ပြင်းထန်သော ခရီးကြမ်းတစ်ခုကိုဖြတ်သန်းလာသော ထိုလူသားနှစ်ဦး ပန်းအဝင်မှာတော့ အားအင်တွေကုန်ခမ်းသွားပြီး ထပ်ရပ်လဲကျသွားသည်.. ငြီးငြူသံတွေလဲ ပျောက်ဆုံးသွားပြီး မောဟိုက်နေသောအသက်ရှူသံများမှလွဲပြီး အခန်းလေးလဲ ပြန်လည်တိတ်ဆိတ်သွားသည်..။

"ကိုကြီး.. "

"အင်း."

"ဒီပုံစံက ပိုကောင်းသလိုပဲ.."

"ကြိုက်လား.."

"အရမ်းကြိုက်တယ်..ကိုကြီးကော.."

"ကြိုက်တယ်.."

သူ့အတွေးထဲမှာ မတွေးသင့်သော အတွေးတစ်စရောက်လာသည်.. ထိုအတွေးက..

သူမနေရာမှာ မိုးမိုးသဲသာဆိုလျှင်...

သူ့ကို ပိုသာယာစေနိုင်မလား..? ?

ဦးချမ်းသာအောင် ညမပြန်ဖြစ်တော့.. နွယ်နီရဲ့ တောင်းတမှုတွေကိုထပ်ခါထပ်ခါ ဖြည့်ဆည်းပေးပြီး သူမကုတင်လေးမှာပဲအိပ်လိုက်သည်..။

မနက်ကျတော့နွယ်နီအစောကြီး ထသွားမှန်းသိသော်လည်း သူ မထပဲ ခနဆက်အိပ်နေလိုက်သည်.. နွယ်နီ ရေမိုးချိုးဖို့ပြန်တက်လာတော့ သူနိုးသွားသော်လည်း အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်နေလိုက်သည်.. သူမက အဝတ်အစားတွေ ချွတ်ပြီးရေချိုးခန်းထဲဝင်သွားတော့ သူထပြီး လိုက်ဝင်သွားလိုက်သည်..။

"ဟင်..ကိုကြီး..နိုးနေပြီလား.."

"အင်း.."

ရေချိုးခန်းကျဉ်းကျဉ်းလေးမှာ နှစ်ဦးသားပူးပူးကပ်ကပ်ရေချိုးရတော့ အသားချင်းထိတွေ့ရာမှစပြီး ဆန္ဒတွေဖြစ်လာကြပြန်သည်.. အပြန်အလှန်ဆပ်ပြာတိုက်ပေးရင်း တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ဘာဖြစ်နေလဲသိလိုက်ကြသည်..။

"ကိုကြီး.. မြန်မြန်လေး လုပ်ရအောင်ကွာ.."

သူမစကားသံအဆုံးမှာပဲ ရေပန်းကရေကျသံတွေနဲ့အတူ လူသားနှစ်ဦးရဲ့ အချစ်စမ်းရေသံလေးတွေထပ်ပေါ်လာသည်..။

ရေချိုးအဝတ်အစားလဲပြီးတော့ နှစ်ယောက်အတူ မနက်စာစားပြီး ဆိုင်တံခါးဖွင့်လိုက်ကြသည်.. နွယ်နီက အသင့်ထုတ်ထားသော (ဆိုင်ဖွင့်ပြီ) ဟူသော vinyl နှစ်ခုကို တံခါးမကြီးဘေးဘယ်ညာမှာရှိတဲ့ မှန်တွေမှာ ကပ်နေတုန်း ဝန်ထမ်းကောင်မလေးတွေရောက်လာကြသည်..။

သူတို့ရောက်လာတော့ နွယ်နီက လိုအပ်တာတွေကို ဆက်လုပ်ခိုင်းလိုက်သည်.. မနက်ရုံးတက်ချိန်ရောက်သည်အထိ သူဆိုင်မှာထိုင်ပေးနေသည်..။

တကယ်ဝယ်မယ့်သူတွေထက် ဝင်စူးစမ်းတဲ့လူတွေကများနေပေမယ့် နွယ်နီကတော့ ရွှင်လန်းတက်ကြွနေသည်..။

"ညီမလေး.. အကို ရုံးသွားလိုက်ဦးမယ်.."

"ဟုတ်.. ကိုကြီး.. "

သူထွက်လာတဲ့အချိန်ထိ တစ်ထည်မှမရောင်းရသေး.. ကားပေါ်ရောက်တော့ ပိတ်ထားတဲ့ဖုန်းကို ပြန်ဖွင့်လိုက်တာနဲ့ မိုးမိုးသဲပို့ထားသော message တွေဝင်လာသည်..

(ဟာ.. ဖုန်းပိတ်ထားပြန်ပြီ..)

(မူးနေပြန်ပြီလား.. စာရတာနဲ့ ဖုန်းဆက်ကွာ..)

(အိပ်ပြီ.. မမျှော်တော့ဘူး.. ဖုန်းလဲမဆက်နဲ့တော့..)

(အရက်သမားကြီး ထတော့.. ရုံးစောစောလာ.. လွမ်းတယ်..)

သူမရဲ့ message တွေဖတ်ပြီး သူတစ်စောင်ပို့လိုက်သည်..

(Sorry .. သဲ.. မနက်သွားစရာလေးပေါ်လာလို့ နောက်ကျသွားတယ်..)

ချက်ချင်းပဲ သူမဆီက message ပြန်ဝင်လာသည်..။

(တော်ပြီ.. ကော်ဖီလဲမတိုက်ဘူး.. နောက်လဲ ဘယ်တော့မှစောစောမလာတော့ဘူး..)

ကားမောင်းနေလို့ သူ reply ပြန်မလုပ်ဖြစ်.. ရုံးထဲဝင်လာတော့ သူမက မမြင်သလို လုပ်နေသည်.. ရုံးခန်းထဲရောက်တော့မှ သူမဆီကို message ပြန်ပို့လိုက်သည်..။

(မနက်ကနောက်ကျသွားလို့ ညနေကော.. ညကော..overtime ပြန်ဆင်းပေးမယ်..)

ခနနေတော့ သူမကော်ဖီတစ်ခွက်လာပို့ပေးသည်.. သူမစိတ်ပြေသွားပြီလို့ တွေးမိသော်လည်း.. ညနေရုံးဆင်းချိန်တော်တော်ကျော်တဲ့အထိ သူမထပ်ရောက်မလာတော့..

သူပြန်ရန်ပြင်မှ သူမဆီက message ဝင်လာသည်..။

(မှတ်ပြီလား..)

အပြန်မှာ ဆိုင်ကိုဝင်လိုက်သည်.. နွယ်နီက ဈေးဝယ်သူတွေနဲ့အလုပ်ရှုပ်နေလို့ ဦးချမ်းသာအောင် ခနစောင့်လိုက်ရသည်.. သူမမျက်နှာက ပင်ပန်းနေဟန်တူသော်လည်း တက်ကြွလန်းဆန်းနေသည်..။

"ကိုကြီး .. မဆိုးဘူးသိလား.. ဆောင်းတွင်းထည်တွေရောင်းရတယ်.. "

သူမရဲ့အပျော်စကားလေးကို အပြုံးနဲ့ပဲတုံ့ပြန်လိုက်သည်..။

"ကိုကြီး .. ထမင်းစားသွားမလား.."

"မစားတော့ဘူး ညီမလေး.. '

ဆိုင်ကပြန်လာတော့ ဆိုင်တစ်ဆိုင်ဝင်ပြီး အရက်သောက်ရင်း အချိန်ခနဖြုန်းနေလိုက်သည်.. အိမ်ပြန်ရောက်တော့ အရက်တစ်ခွက်ထပ်သောက်ပြီး ရေချိုးမလိုလုပ်နေတုန်း ဖုန်းဝင်လာသည်..။

"ကိုအောင်မြတ်.. ပြော.."

"မနက်ဖြန် ဂေါက်ရိုက်ရအောင် လှမ်းချိတ်တာ.."

"Sorry ဗျာ.. ကျွန်တော်ဆိုင်တစ်ခု ဖွင့်နေလို့ မအားလို့ပါဗျာ.."

"အင်းပေါ့လေ .. ဘယ်ရိုက်ချင်တော့မလဲ .. ဂေါက်သီးကောက်ပေးမယ့် Caddy မလေးမှ မရှိတော့တာ..ဟားဟား.. ဒါနဲ့ ကိုချမ်းဘာဆိုင်ဖွင့်တာလဲ.."

"အထည်ဆိုင်ပါ.. လမ်းမကြီးပေါ်မှာပဲ.."

"လာအားပေးမယ်ဗျို့ .. ဆိုင်နာမည်က..."

"အာသာဝတီ ဗျ.."

ရေမိုးချိုးပြီး ဆိုင်ကိုပြန်သွားမလို့စဉ်းစားမိသော်လည်း မသွားတော့ပဲ အရက်ထိုင်သောက်နေလိုက်သည်.. မိုးမိုးသဲဆီကို ဖုန်းခေါ်လိုက်တော့ သူမဖုန်းမအား.. သူ့စိတ်ထဲမှာ ခံစားမှုတစ်ခုဝင်ရောက်လာပြီး သူမဖုန်းကို ဆက်ကာဆက်ကာခေါ်နေလိုက်သည်.. သူမဖုန်းကလဲ တောက်လျှောက်မအား.. ဒီည သူ့အတွက် အရက်များများသောက်ရန် လိုအပ်နေပြီ.. ဖုန်းကို ဘေးချပြီး အရက်ခွက်ကို ကိုင်လိုက်တုန်း ဖုန်းတစ်လုံးဝင်လာသည်.. ကြည့်လိုက်တော့ သူလိုအပ်နေသူ..

"ကိုကို.. တောက်လျှောက်ခေါ်နေတာ မအားဘူးချည်းပဲ.. ဘယ်သူနဲ့ပြောနေတာလဲ.."

"သဲဆီဆက်နေတာ.."

"ဟိ .. ပြိုင်တူခေါ်နေတာပေါ့.."

"..."

"ကိုကို.."

"အင်း.."

"လွမ်းတယ်ကွာ.."

"ည ခိုးထွက်လာမှာလား.."

"မလာပါဘူး.. ရှင်ကြီးကိုအပြစ်ပေးထားတယ်လေ.."

သူမနဲ့ ထုံးစံအတိုင်း စကားတွေအကြာကြီးပြောဖြစ်ပြန်သည်.. သူမရဲ့ ချစ်စဖွယ်စကားပြောပုံလေးတွေက သူကို ဖုန်းမချချင်အောင်ဆွဲဆောင်နိုင်လွန်းသည်..။

မနေ့ညကလဲ အိပ်ရေးနည်းနည်းပျက်ထားလို့ ဒီညတော့ သူစောစောအိပ်လိုက်သည်..တော်တော်နဲ့အိပ်မပျော်ပဲ အိပ်ပျော်မလိုဖြစ်သွားတုန်း ဖုန်းဝင်လာပြန်သည်..။

"ကိုကို.. အိပ်နေပြီလား.. "

"အင်း.. အိပ်ပျော်တော့မလို့.."

"ဟိ.. မရဘူး.. ခုထ.. သဲကိုလာခေါ်.."

"ဟာ.. တကယ်လား.."

"အင်းပေါ့..ဟိ.."

သူကားသော့ကိုယူပြီး အိမ်ထဲက ကမန်းကတန်းထွက်လာလိုက်သည်.. ကားတံခါးကိုဆွဲဖွင့်မလိုလုပ်တုန်း ကားဘေးမှာ ထိုင်နေတဲ့ လူရိပ်တစ်ခုကို တွေ့လိုက်ရသည်..။

"သဲ.. "

"ဟိဟိ.."

သူမလက်ကလေးကို အသာဆွဲပြီး အိပ်ခန်းထဲကို ခေါ်လာခဲ့သည်.. အိပ်ခန်းထဲရောက်တော့ နှစ်ယောက်လုံးစကားမပြောဖြစ်ပဲ တင်းကြပ်စွာ ပွေ့ဖက်လိုက်ကြသည်..။

"ကိုကို.."

"..."

"သဲကိုချစ်လား.."

"..."

"သဲ ကိုကို့ကို ချစ်နေပြီ..ဟုတ်တယ်.. တကယ်ချစ်မိသွားပြီ.."

"..."

သူမ သူ့ရင်ခွင်ထဲမှ အသာလူးလွန့်ရုန်းထွက်လိုက်ပြီး ကုတင်ပေါ်တွင်ထိုင်လိုက်သည်.. မျက်နှာကို လက်ဖဝါးနှစ်ခုထဲတွင်ဖွက်ထားပြီး အခိုက်အတန့်လေး ငြိမ်သက်နေသည်.. သူလဲ သူမကို ကြည့်နေမိသည်..။

သူမမျက်နှာလေး ပြန်ပေါ်လာတော့ မျက်ဝန်းမှာ မျက်ရည်စလေးတစ်ချို့ ..

"သဲ.. ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ.. ခေါင်းစဉ်တစ်ခုရှာနေမိပြီ ကိုကို.. "

".."

"သဲ .. တချိန်လုံး ကိုကို့နားမှာပဲ နေချင်နေတာ.. "

"သဲ.."

"ရှင်.."

"ဖြတ်လိုက်ပါလား.."

"..."

သူမငြိမ်သက်သွားသည်.. နှစ်ယောက်လုံးရဲ့အတွေးတွေကတော့ ယောက်ယက်ခတ်နေသည်... မဖြစ်သင့်သည့် အနေအထားတစ်ခုကို သာယာနေပြီး လူ့ကျင့်ဝတ်တွေကို ဖောက်ဖျက်ရန် ကြိုးစားနေကြသည်..။

"ကိုကို.. "

"...."

"သဲကိုချစ်လား.."

သူမရဲ့ဒုတိယမ္ပိအမေးကို သူချက်ချင်းပြန်မဖြေဖြစ်.. ဆေးလိပ်တစ်လိပ်ကိုထုတ်ကာ ရှိုက်ဖွာနေလိုက်သည်.. သူမကလဲ သူ့ကို ငြိမ်ငြိမ်သက်သက်လေး ကြည့်နေသည်.. မီးခိုးငွေ့တွေကို မှုတ်ထုတ်လိုက်ပြီး

"ကိုယ် .. သဲကို.. မချစ်ချင်ဘူး.. "

"အဟင့်.. ဟင့်.."

သူမ မျက်ဝန်းမှ မျက်ရည်စလေးတွေ စီးကျလာသည်..သူမကိုယ်လုံးလေးကလဲ တသိမ့်သိမ့်တုန်ခါလာသည်.. ဦးချမ်းသာအောင်က ဆေးလိပ်တိုကို ပြာခွက်ထဲ ထိုးချေပြီး သူမပုခုံးလေးကို အသာအယာဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်.. သူမက သူ့ကိုမော့မကြည့်..

"ကိုယ်..သဲကို.. မချစ်ချင်ဘူး.. ဒါပေမယ့်.. ကိုယ် အရမ်းချစ်နေမိပြီ.. "

သူမခေါင်းလေးဖြေးညှင်းစွာမော့လာသလို သူ့ခေါင်းကလဲတဖြည်းဖြည်းချင်းနိမ့်ဆင့်သွားသည်.. လမ်းခုလတ်တစ်ခုမှာ သူတို့နှုတ်ခမ်းတွေဆုံမိပြီး အနမ်းတွေပေါက်ဖွားလာသည်..။

သူမရဲ့ သက်မောရှိုက်သံလေးအဆုံးမှာ တိုးတိတ်ငြင်သာသော စကားသံလေးတစ်ခုထွက်ပေါ်လာသည်..

"အရမ်းချစ်တယ်.. ကိုကိုရယ်.."

တစ်ညတာအချိန်တွေကို သူတို့တိတ်တိတ်လေးပဲ ဖြတ်သန်းလိုက်ကြသည်.. သူ့ရင်ခွင်ထဲမှာ မှေးစက်နေသော သူမမျက်နှာလေးက ကလေးငယ်လေးတစ်ယောက်ကို အပြစ်ကင်းနေသည်.. သူ့စိတ်ထဲမှာ ပတ်သက်မှုတစ်ခုကို လိုလားတောင်းတမှုမရှိသလို သူမလဲတောင်းတဟန်မတူ.. သူမရဲ့ဆံနွယ်စလေးတွေကို ပွတ်သပ်ချော့မြူသိပ်ရင်း ထိုတစ်ညလဲ သူ့အတွက်ညတာတိုခဲ့သည်..။

သူမကိုလိုက်ပို့ပြီး သူတရေးအိပ်လိုက်သည်.. တောက်လျှောက်မြည်နေသော ဖုန်းသံကြောင့်သူနိုးလာသည်..

"ကိုကို.. သဲရုံးသွားတော့မလို့.."

"အင်း.. ကိုယ်ပြန်အိပ်ပျော်သွားတယ်.."

"Sorry.. ကိုကိုရယ်.. ညကလဲတညလုံးမအိပ်ဘူးမလား.."

"..."

"ကိုကို..အိပ်ချင်အိပ်လိုက်ဦးလေ.. စောသေးတယ်.. ရုံးမှာတွေ့မယ်နော်...အာဘွား.."

"ကိုယ် မင်းရဲ့အနမ်းတွေ လိုချင်နေတာ.."

သူဖုန်းချလိုက်ပြီး ရေမြန်မြန်ချိုး အဝတ်အစားလဲပြီး ရုံးကိုထွက်လာခဲ့သည်.. ရုံးဝန်းထဲရောက်တော့ ရုံးရှေ့လှေကားထစ်လေးမှာ သူမထိုင်စောင့်နေသည်..

သူ့ကို သူမက အပြုံးတွေနဲ့ ဆီးကြိုလိုက်သည်..

"မနေ့က ရုံးသော့မရှိလို့ အကြာကြီးထိုင်စောင့်လိုက်ရတယ်.."

သူမက ဦးချမ်းသာအောင်၏ ရုံးခန်းထဲကို လိုက်လာသည်.. အခန်းတံခါးကို ချက်ချလိုက်ပြီး သူ့ရင်ခွင်ထဲတိုးဝင်လာသည်..

"ကိုကို.. သဲရူးနေတာလား.."

"ဟုတ်တယ်.. ကိုယ်ရောပဲ.."

သူမက ခေါင်းလေးမော့ပြီး မျက်လုံးလေးမှိတ်လိုက်သည်.. တစ်စုံတစ်ခုကို စောင့်မျှော်နေသလိုပင်..

"ဟင့်အင်း.. ကိုယ်လိုချင်တာ.."

သူ့စကားသံအဆုံးမှာ သူမမျက်လုံးတွေ ငြင်သာစွာ ပြန်ပွင့်လာသည်.. ပြုံးယောင်သန်းနေသော သူမနှုတ်ခမ်းတွေက သူ့ပါးကို တိတ်တိတ်လေးထိတွေ့လာသော်လည်း သူမရဲ့ ရှူထုတ်လိုက်တဲ့လေပြေလေးက သူ့ရင်ခုန်သံထဲထိစီးဆင်းသွားသည်..။

သူမရဲ့ ရင်သားအစုံရဲ့ထိတွေ့မှုကို သူသတိထားမိတော့ သူ့စိတ်တွေနိုးကြားလာသည်..

"ကိုကို.."

သူမရဲ့တိုးတိတ်ငြင်သာသော ခေါ်သံမှာ တောင်းတမှုတစ်ခုပါဝင်နေသည်.. နှုတ်ခမ်းချင်းထိတွေ့မှုနှင့်အတူ သူမကျောပြင်မှ သူ့လက်တွေက တဖြည်းဖြည်းဆင်းသွားသည်.. သူမရဲ့တင်ပါးပေါ်မှာရှိနေတဲ့ အရာလေးတစ်ခုကို ထိတွေ့မိတဲ့အချိန် အနမ်းတွေခက်ထန်လာသည်.. အချိန်နှင့်ပတ်ဝန်းကျင်ရဲ့တိတ်ဆိတ်မှုက သူတို့နှစ်ယောက်ကို တစ်စုံတစ်ခုဆီသို့တွန်းပို့နေသည်..။

သူမရဲ့ ယူနီဖောင်းအကျီလေးရဲ့ကြားထဲကို သူ့လက်တစ်ဖက်တိုးဝင်လိုက်တော့ သူမမငြင်းဆန်.. နှိပ်စေ့ကြပ်သီးလေးတစ်လုံးက သူ့နယ်ချဲ့မှုကြောင့်ပြုတ်ထွက်သွားတာကို နှစ်ယောက်လုံး သိနေခဲ့သော်လည်း ဂရုမစိုက်ကြတော့ ..

အပိုင်း ( ၅ ) ဆက်ရန် >>>>