လွမ်းရခက်ပေမယ့် တမ်းတလျက်ပါ အပိုင်း ( ၅ )

 လွမ်းရခက်ပေမယ့် တမ်းတလျက်ပါ အပိုင်း ( ၅ )

ရေးသူ -  gege

"သဲ.."

ဦးချမ်းသာအောင်ရဲ့ခေါ်သံမှာ တောင်းဆိုမှုတွေ အပြည့်အဝပါနေသည်.. နေရာအနေအထားက သူမကို စိတ်လှုပ်ရှားစေဟန်တူသည်..

"ကိုကို.. ညမှကွာ.."

ဦးချမ်းသာအောင်က သူမကို ရုတ်တရက်ဆွဲလှည့်ပြီး သူမခါးလေးကို အသာဖိချလိုက်သည်.. သူမက သူမရှေ့မှာရှိတဲ့ သူ၏ ရုံးစားပွဲပေါ်ကို လက်လေးနှစ်ဖက်ထောက်လိုက်သည်..

"ကိုကိုကွာ.... "

သူမအံကြိတ်ငြင်းဆန်သံလေးက သူ့ကိုဖိတ်ခေါ်နေသလို.. သူမရဲ့ ယူနီဖောင်းစကပ်ထမီလေးကို အသာဆွဲမလိုက်တော့ ပန်းရင့်ရောင်အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးက သူ့စိတ်ကို ပို၍လှုံ့ဆော်နေသည်..

"ကိုကို.. မြန်မြန်လုပ်နော်.. "

ငြင်းဆန်မှုမဟုတ်သော လက်ခံမှုရဲ့အဆုံးမှာ သူမအတွင်းခံဘောင်းဘီလေးလျောကျသွားပြီး သူတို့နှစ်ဦး တစ်သားတည်း ဖြစ်သွားသည်..

"အာ့..."

 "အီး..ကိုကို.."

သူမခေါင်းလေးက သူ့ရုံးစားပွဲပေါ်ညွှတ်ကျသွားသည်.. အချိန်နဲ့နေရာက ထိုအဖြစ်ကိုရောက်အောင် တွန်းပို့ခဲ့သလို ထိုအချိန်နှင့်နေရာကလဲ သူတို့အတွက်ကန့်သတ်ချက်တစ်ခုကို ချမှတ်နေသည်.. လိုအပ်ချက်ကို အမြန်လျှောက်လှမ်းနေသော လူသားနှစ်ဦးအတွက် သာယာစွတ်ပျံ့ဖွယ် ငြီးငြူသံလေးတွေ မဖော်ထုတ်နိုင်ပေမယ့် အသက်ရှူသံပြင်းပြင်းတွေက သူတို့စိတ်ဆန္ဒကို သရုပ်ဖော်ပေးနေသည်..

သူမရဲ့ အနေအထားက သူမရဲ့ခံစားမှုနှင့်အတူ ပေါင်းစပ်စီးမျောနေသည်.. လျှောက်ဖူးတဲ့လမ်းမှန်သော်လည်း သူမရဲ့ ပြင်ဆင်ပေးမှုတွေက ငြင်းဆန်မရအောင် ရင်နှီးကျွမ်းဝင်စွာပင် သူ့လိုရာကိုပိုဆောင်ပေးနေသည်..

"ကိုကို. အ့..ရှီး .. မြန်မြန်လုပ်ပါ.. အာ့..သဲ ကြောက်တယ်.. "

သူ၏ ကြမ်းတမ်းသောဆက်ဆံမှုကို သူမရဲ့ ဝတ်ရည်ချိူတွေက ဖြေလျော့ပေးနေသည်.. ချောမွတ်သာယာနေသောလမ်းအတွက် အမြန်နှုန်းကို မြှင့်တင်ရန် ဦးချမ်းသာအောင် နောက်မတွန့်.. တဖက်ကလဲ ပြီးပြည့်စုံသောခံစားမှုတစ်ခုက သူ့ကိုထောက်ပံ့ပေးနေသည်..

သူမရဲ့တောင်းတမှုတွေကို နောက်ပြန်တွန်းကန်အားတွေက သိရှိနေသော်လဲ၊ သူမကိုတွဲခေါ်ချင်သော်လဲ အချိန်နဲ့နေရာက သူ့တို့အတွက်အခွင့်အလမ်းမပေးလို့ သူတကိုယ်ကောင်းဆန်လိုက်ရသည်..

အချိန်တိုလေးအတွင်းမှာပဲ မိုင်ကုန်ဖွင့်မောင်းလာသော အင်ဂျင်တစ်ခုရဲ့ ပေါက်ကွဲမှုကို သူမလက်ခံရလိုက်သည်..

"ဟာကွာ.. ကိုကိုရာ.. "

"Sorry နော် သဲ.. "

သူမက သမင်လည်ပြန်လေးလှည့်ပြီး သူကိုယဲ့ယဲ့လေးပြုံးပြသည်.. တိုးတိုးလေးပြောလိုက်တဲ့ သူမစကားသံက သူ့ရင်ကိုလှပ်ခနဲ့ဖြစ်စေခဲ့သည်..

"ရပါတယ်.. အကြွေးပေါ့.. "

သူမက ဦးချမ်းသာအောင်စားပွဲပေါ်ရှိ Tissue box ထဲမှ တစ်ရှူးနှစ်ရွက်၊ သုံးရွက်ခန့်ဆွဲထုတ်ပြီး သုတ်လိုက်သည်.. အဝတ်အစားတွေကို ချပ်ချပ်ရပ်ရပ်လေးဖြစ်အောင်ဆွဲဆန့်လိုက်သည်..

"ညစ်ပတ်ကုန်ပြီ.. ရေသွားဆေးလိုက်ဦးမယ်.."

သူမထွက်သွားပြီး ပြန်ရောက်မလာခဲ့တော့.. ရုံးတက်ချိန် ဝန်ထမ်းတစ်ချို့ရောက်လာတော့မှ ကော်ဖီခွက်လေးနှင့်သူမပြန်ရောက်လာသည်.. အခန်းထဲရောက်တော့ သူ့ကိုနှာခေါင်းတစ်ချက်ရှုံ့ပြပြီး အံကြိတ်သံလေးဖြင့်..

"လူကို မရိုးမရွဖြစ်အောင်လုပ်တယ်.."

သူတို့နှစ်ယောက်အတန်ကြာအောင် အကြည့်ချင်းဆုံလိုက်ကြသည်.. သူမက တံခါးပေါက်ဖက်ကိုလူရိပ်လူခြေကြည့်ပြီး သူ့ပါးကိုတချက်နမ်းပြီးထွက်သွားသည်..

ထိုနေ့တစ်နေကုန်သူစိတ်ပျော်နေခဲ့သည်.. နေ့ခင်းကျတော့ သူမ Message တစ်စောင်ပို့လာသည်..

(ကိုကို.. မုန့်ဝယ်ကျွေး..)

(ဘာစားမလဲ.. )

(ဘာဖြစ်ဖြစ်..)

စာတိုလေးတွေအပြန်အလှန်ပို့ပြီးတော့ စိုးသာကိုခေါ်ပြီး တစ်ရုံးလုံးအတွက် လက်ဖက်ရည်နှင့်မုန့်ဝယ်ခိုင်းလိုက်သည်..

(ကျေးဇူးကိုကို.. စားလို့ကောင်းတယ်..လာစားပါလား..)

သူမဆီက message ရသော်လည်း ကိုအောင်မြတ်ဆီက ဖုန်းဝင်လာလို့ စာပြန်မပို့ဖြစ်တော့..

(ကိုချမ်း.. နွယ်နီပျောက်နေတာ လက်စသတ်တော့ ကိုချမ်းလက်ချက်ကို..ဟားဟား)

(ဆိုင်ရောက်ပြီးပြီလား ကိုမြတ်..)

(ခုဆိုင်မှာဗျ.. ဒါနဲ့ နွယ်နီပိုလှလာသလိုပဲဗျ.. ဟားဟား.. နေမထိ လေမထိဖြစ်သွားပြီကို..ခန.. ကိုချမ်း.. နွယ်နီက ပြောဦးမယ်တဲ့..)

နွယ်နီ့အသံလေးက လေလှိုင်းထဲကဖြတ်ပြီး သူဆီရောက်လာသည်..

"ကိုကြီး.. နွယ်နီပါ.."

"ပြော.. ညီမလေး.."

"ဒီလူကြီးကို လာပြန်ခေါ်သွားပါလား.. လိုက်နောက်နေလို့.."

"ဟား.."

"ကိုကြီး မနေ့ကရောင်းရတဲ့ပိုက်ဆံတွေကို ကိုကြီးကို အပ်မလို့.. ညနေဆိုင်လာဦးမလား.."

"ညီမလေး သိမ်းထားလေ.. ညနေ.. ကိုယ်လာဖြစ်မယ်.."

"ထမင်းစားမလား .. ကိုကြီး.. ချက်ထားလိုက်မယ်.."

"အခြေအနေအရပဲ .."

နွယ်နီနဲ့ဖုန်းပြောနေတုန်း အခန်းထဲကို မိုးမိုးသဲဝင်လာသည်.. လက်မှတ်ထိုးရန် လာတာဖြစ်သော်လည်း သူ့ကိုပြောင်စပ်စပ်လေးကြည့်ပြီး အံကြိတ်သံလေးဖြင့်..

"အကြွေးနော် .. မမေ့နဲ့ဦး.."

သူလက်မှတ်ထိုးပေးလိုက်ပြီး သူမပြန်ထွက်သွားသည်.. သူမဆီက ကျန်ခဲ့သော ကိုယ်သင်းနံ့လေးကို ရှူရှိုက်နေတုန်း သူမဆီက message တစ်စောင်ထပ်ဝင်လာသည်..

(လူတွေများခက်တယ်.. ကြွေးယူပြုံးပြုံး တောင်းတော့မုန်းတဲ့.. တောင်းတဲ့သူကို ပြုံးတောင်မပြဘူး.. :-/)

ညနေကျတော့အိမ်ကိုပဲ အရင်ပြန်လိုက်သည်.. မိုးမိုးသဲက ဖုန်းဆက်ပြီး ညမထွက်တော့မယ့်အကြောင်း ပြောလို့ ဆိုင်ကိုနောက်ကျမှပဲသွားတော့မယ်လို့ တွေးပြီးအရက်ထိုင်သောက်နေလိုက်သည်.. နည်းနည်းလောက်သောက်ပြီး ဆိုင်ကိုထွက်လာခဲ့သည်.. ဆိုင်က လူနည်းနည်းပါးနေလို့ နွယ်နီနဲ့စကားပြောဖြစ်သည်..

"ညီမလေးအဆင်ပြေလား.."

"ပြေတယ်.. ကိုကြီး..ဒီနေ့ မဆိုးဘူး..မနေ့ကထက်ရောင်းရတယ်.."

ဆိုင်ကိစ္စတွေပြောပြီး..

"ကိုကြီး.. သောက်ဦးမလား.."

"ဝန်ထမ်းတွေနဲ့ မကောင်းပါဘူး.. အိမ်မှာပဲသောက်တော့မယ်.."

"ထမင်းစားသွားမလား.."

"အင်း.. စားသွားမယ်.."

ဆိုင်မှာပဲ တခါထဲစားလိုက်သည်.. အိမ်ပြန်ရောက်တော့ အရက်ထပ်သောက်ရန် စိတ်ကူးမိသော်လည်း ဗိုက်နည်းနည်းတင်းနေလို့ မသောက်ဖြစ်ပဲ ခနဝင်လှဲရင်း အိပ်ပျော်သွားသည်..

ညကအစောကြီးအိပ်ပျော်သွားလို့ မနက်လဲ သူအစောကြီးနိုးနေသည်.. ညက မိုးမိုးသဲဖုန်းမဆက်တာကို သတိရပြီး ဖုန်းကိုယူကြည့်တော့ သူမပို့ထားတဲ့ Message တစ်စောင်ကိုတွေ့လိုက်ရသည်..

(Good morning ကိုကို.. ညက သဲအစောကြီးအိပ်ပျော်သွားလို့..)

(Good morning သဲ..)

သူစာပြန်ပို့ပြီး ခနကြာတော့ သူမဆီက Message ပြန်ဝင်လာသည်..

(ဟိတ်လူ.. အကြွေးလာဆပ်..)

(ခုလား..)

(တာ့တာ.. ရုံးသွားပြီ..)

သူရေမြန်မြန်ချိုးပြီး ရုံးကိုထွက်လာခဲ့သည်.. ရုံးရှေ့ဆိုင်ကယ်တွေရပ်တဲ့နေရာမှာ သူမဆိုင်ကယ်လေးကို တွေ့သော်လည်း သူမကိုမတွေ့.. သူရုံးခန်းထဲကပဲ သူမကိုစောင့်နေလိုက်သည်.. ၁၅ မိနစ်လောက်ကြာတော့မှ သူမရောက်လာသည်.. သူမက သူ့ရုံးခန်းတံခါးကို အထဲမှတစ်ခါထဲ ချက်ထိုးလိုက်သည်..

"ဟီး.. ဗိုက်ဆာလို့.. မုန့်သွားစားတာ..ကိုကိုရောက်နေတာကြာပြီလား.."

"မကြာသေးပါဘူး.."

"လူတွေကလဲ အကြွေးဆပ်ဖို့ကို ဟိုလှည့်ဒီလှည့်နဲ့ .. တောင်းရင်တောင်းတဲ့သူပဲ အပြစ်ဖြစ်မယ်.."

သူမက မျက်လုံးလေးတစ်ဖက်မြှင့်ပြီး အိုက်တင်လေးနဲ့ပြောနေပုံကို သူသဘောကျပြီး ပြုံးလိုက်သည်.. ထို့နောက်ထိုင်နေရာမှ သူမဆီကိုထသွားပြီး သူမကိုယ်လုံးလေးကို အသာပွေ့ဖက်လိုက်သည်..

"ခုဆပ်ပြီလေ.."

"ရပြီ..ရပြီ.. မဆပ်နဲ့တော့.. ကြောက်တယ်.. မယူတော့ဘူး.."

သူမက ဟန်မူပိုပိုဖြင့် သူဆီကရုန်းထွက်ဖို့လုပ်လိုက်တော့ ပွေ့ဖက်မှုတွေတင်းကြပ်သွားသည်.. နောက်ဆက်တွဲအဖြစ် အနမ်းတွေပေါက်ဖွားလာသည်..

သူမက သူ့လက်တစ်ဖက်ကို အသာဆွဲယူပြီး ထမီအထက်အနားကြားမှတဆင့် အဓိကနေရာကို စစ်မျက်နှာဖွင့်ခွင့်ပေးလိုက်သည်..

"အီး.. ရှီး.. ကိုကိုရယ်.."

သူမရဲ့လိပ်ပြာလေးနားခိုနေတဲ့ ဝတ်ရည်အိုင်လေး၏ အထိအတွေ့ဟာ အရမ်းကိုသိမ်မွေ့နူးညံ့လွန်းလှသည်.. ကျန်လက်တစ်ဖက်က သူမရဲ့နှိပ်စေ့လေးတွေကို အသာဖြုတ်လိုက်တော့ သူမက မျက်လုံးဝိုင်းလေးတွေနဲ့သူ့ကိုကြည့်ပြီး ..

"ဘယ်သူမှတော့မလာလောက်သေးပါဘူးနော်.."

ပုံမှန်မဟုတ်သော နေရာတစ်ခုက သူတို့ကို စိတ်ပိုမိုလှုပ်ရှားစေသည်.. သူမက ခရမ်းဖျော့ bra လေးရဲ့ချိတ်တွေကိုဖြုတ်ပေးလိုက်သည်.. သူက bra လေးကိုအသာမတင်လိုက်ပြီး သူမရဲ့ရင်သားတစ်ဝိုက်ကို စစ်မျက်နှာသစ်ထပ်မံဖွင့်လိုက်သည်..

သူမရဲ့ပန်းသွေးရောင် နို့သီးခေါင်းလေးတစ်ဖက်ကို သွားဖြင့်အသာကြိတ်ကိုက်လိုက်တော့ သူမကိုယ်လေးကော့တက်သွားသည်..

"အ့.. ကိုကိုရယ်.."

လှုံ့ဆော်မှုတွေနဲ့အတူ သွေးသားတောင်းတမှုတွေက တရိပ်ရိပ်အရှိန်တက်လာသည်.. ဆန်တက်လာသော ဝတ်ရည်တွေလဲ များသထက်များလာသည်..

"ကိုကို.."

သူမရဲ့ခေါ်သံလေးက တိုးလွန်းသော်လည်း အဓိပ္ပါယ်တစ်ချို့ရောယှက်နေသည်.. သူရဲ့ပုဆိုးနှင့်သူမထမီလေးတွေကတော့ သံမံတလင်းပေါ်ကျဆင်းသွားသည်.. ဦးချမ်းသာအောင်က သူမကိုအသာပွေ့မလိုက်ပြီး သူ့ရုံးစားပွဲပေါ်ကိုတင်လိုက်သည်..

သူမရဲ့အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးကို အသာဆွဲချွတ်လိုက်တော့ သူမကလဲကူညီပေးသည်.. စိုရွှဲနေသောဝတ်ရည်အိုင်လေးက သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ပေါင်းစပ်မှုကို လွယ်ကူချောမွေ့စေသည်..

"ကိုကိုသိတယ်မလား.."

"အင်း.."

သူမရဲ့အမေးဝါကျက မပြည့်စုံသော်လည်း သူအတွက်နားလည်စေနိုင်ခဲ့သည်.. သူ့စိတ်ထဲမှာတော့ အပျိုမစစ်ပေမယ့်လဲ အပြစ်မဆိုပါဘူးသဲရယ်လို့ တိတိကျကျအဖြေပြန်ပေးလိုက်သော်လည်း နှုတ်ကတော့ထုတ်ဖော်မပြောလိုက်တော့...

ငြင်သာတဲ့လှုပ်ရှားမှုကိုစတင်လိုက်ချိန်မှာ သူမက အံလေးကြိတ်ပြီး အသံမထွက်အောင်ကြိုးစားနေခဲ့သည်.. အသက်ရှူသံပြင်းပြင်းတွေက သူတို့ရဲ့ခံစားမှုအခြေအနေတွေကို တိတိပပပုံဖော်ပေးနေသည်..

"အင့်.. အ့.. ကိုကိုရယ်.."

တချက်တချက်ထွက်လာသော သူမရဲ့ပင့်သက်ရှိုက်သံ၊ ငြီးငြူသံလေးတွေက သူ့ရဲ့စိတ်ကိုနှိုးဆွပေးနေသည်... တစ်စတစ်စပြင်းထန်လာသော သူရဲ့လှုပ်ရှားမှုတွေကို သူမကစည်းချက်ညီညီပြန်လည်တုံ့ပြန်ပေးနေသည်.. သူမကျေနပ်မှုရအောင် စွမ်းဆောင်ချင်စိတ်တွေက သူ့ရင်ထဲမှာပြည့်နှက်နေသည်..

"အင့်.. ရှီး.. ကိုကို..အ့.. ပြင်းပြင်းး.ဆောင့်ပေး.. အိ.. သဲပြီးချင်နေပြီ.. ရှီး.."

သူမက သူ့လည်ပင်းကိုသိုင်းဖက်ပြီး နားနားကပ်ကာ တိုးတိုးလေး တောင်းဆိုလာသည်.. သူမအတွက်ပန်းတိုင်ကအသင့်ကြိုနေပြီဖြစ်လို့ သူ့ရဲ့လှုပ်ရှားမှုကို ထပ်မံအရှိန်မြှင့်လိုက်သည်..

နှုတ်ခမ်းချင်းထိတွေ့နမ်းရှိုက်နေလို့ သူမရဲ့ငြီးငြူသံလေးတွေ ပျောက်ဆုံးသွားပေမယ့် အသားချင်းထိတွေ့သံတွေက ရုံးခန်းငယ်အတွင်းမှာ ကျယ်လောင်စွာပျံ့လွင့်ထွက်ပေါ်လာသည်..

"အာ့..ရှီး.. ကိုကိုရယ်.. သဲ.. အင့်.. ပြီးပြီ..အ့..ပြီးပြီ..အိ.."

သူမပထမအကြိမ်ပန်းဝင်သွားသော်လည်း သူပန်းတိုင်ပျောက်နေဆဲ.. သူမက သူ့ပုခုံးပေါ်ခေါင်းလေးမှီပြီး အနားယူနေသည်.. ဦးချမ်းသာအောင်က သူမရဲ့နူးညံ့သောအသားဆိုင်တွေကို ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်ပေးလိုက်သည်.. ခနကြာတော့ သူမခေါင်းလေးမော့လာပြီး..

"အရမ်းကောင်းတယ် ကိုကိုရယ်.. ကိုကိုမပြီးသေးဘူးမလား.."

"အင်း.. အကြွေးတော့ဆပ်ပြီးပြီ.. အတိုးပေးဖို့ကျန်သေးတယ်.."

"ခိခိ.."

သူမရဲ့ရွှင်မြူးတဲ့ရယ်သံတွေနဲ့အတူ သူတို့ရဲ့လှုပ်ရှားမှုတွေ ပြန်အသက်ဝင်လာပြန်သည်.. သူမရဲ့တုံ့ပြန်မှုတွေကိုခံစားစီးမျောရင်း လှုပ်ရှားမှုတွေက တဖန်ခက်ထန်ကြမ်းတမ်းလာခဲ့ပြန်သည်..

"ကိုကိုရယ်..အီး.."

ထုံစံအတိုင်းကော်ဖီနံ့မွှေးမွှေးနှင့်အတူ သူမအခန်းထဲရောက်လာသည်.. တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်ကြည့်ပြီး ပြုံးမိကြသည်.. သူမက အံလေးကြိတ်ပြီး မျက်လုံးလေးပြူးပြကာ ..

"ပေါင်တွေနာနေတယ်.."

သူမလှည့်ထွက်သွားတော့ သူမရဲ့နောက်ပိုင်းကောက်ကြောင်းလေးကို လိုက်လံငေးမောမိသည်.. ခနကြာတော့ သူမ Message တစ်စောင်ပို့လာသည်..

(လူကြမ်းကြီး..)

သူ့မ message ကိုကြည့်ပြီး သူပြုံးလိုက်သည်..

(ညနေ overtime ဆင်းမလား..)

(နိုး..နိုး.. ကြောက်ကြောက်..)

သူ့စိတ်ထဲမှာ သူ့ရုံးခန်းထဲမှာ ဖြစ်ပျက်ခဲ့မှုတွေ ပြန်လည်ဝင်ရောက်လာသည်.. ထူးဆန်းတဲ့ကျေနပ်မှုတစ်ခုက သူကို့ နောက်အကြိမ်တွေအတွက် သွေးဆောင်နေသည်.. သူမလဲ ထိုခံစားမှုကိုရဟန်တူသည်.. တကယ်ကိုပင် သူတို့နှစ်ယောက် ရုံးခန်းထဲမှာ ဖြစ်ရတဲ့အနေအထားကို နှစ်သက်သွားကြသည်..

သူမက ဆိတ်ကွယ်ရာအရပ်မှာ သူတို့ပတ်သက်မှုအတွက် တက်ကြွစွာတုံ့ပြန်ခဲ့သော်လည်း အခြားသူတွေရှေ့တွင် သူတို့ပတ်သက်မှုကို ဖုံးကွယ်ထားလိုဟန်တူသည်.. သူလဲ ထွေထွေထူးထူးထုတ်ဖော်မပြတော့ပဲ အလိုက်သင့်လေးနေပေးလိုက်သည်..

(ကိုကို.. အရမ်းချစ်တယ်..  )

သူ့ရင်ခုန်သံတွေမြန်စေတဲ့ စာတန်းလေးတစ်ခုသူ့ဆီထပ်ရောက်လာသည်.. ရုံးဆင်းချိန်ရောက်တော့ သူမက ပြန်တော့မယ်အကြောင်း message လှမ်းပို့ပေးသည်..

မနက်က တစ်နာရီခန့်ကြာသော အချစ်ပွဲအတွက် သူမနွမ်းလျနေဟန်တူသည်.. ညကျတော့ မိုးမိုးသဲဖုန်းဆက်သည်..

"ကိုကို.. ပေါင်တွေအရမ်းနာနေတယ်.."

"ဥုံဖွ.."

"ကိုကို့ ရင်ခွင်ထဲမှာ အိပ်ချင်လိုက်တာ.. "

"လာခဲ့မလား.."

"နောက်နေ့မှလေနော်..ကိုကို.."

"တွေ့ချင်နေတာ.."

သူမအသံလေးခနတိတ်သွားသည်.. ပြီးမှ..

"သဲလဲတွေ့ချင်တာပေါ့.."

"လာခေါ်မယ်လေ.."

"ကိုကိုကလဲကွာ.. နာနေပြီလို့."

သူအသံတိတ်သွားခဲ့သည်..

"ပြီးရော..ပြီးရော.. လာခေါ်.."

သူမဆောင့်အောင့်ပြောလိုက်တဲ့အသံအဆုံးမှာ သူပြုံးသွားသည်...

"Ok.. ကိုယ်ထွက်လာပြီ.."

သူမကားပေါ်ရောက်တော့ သူ့ပုခုံးကိုမှီထိုင်လိုက်ပြီး ..

"ကိုကို.."

"ဟင်.."

"အရမ်းချစ်တယ်ကွာ.."

"..."

"အိမ်ရောက်ရင် အကြမ်းကြီး မလုပ်နဲ့နော်.. သဲတကယ်နာနေတာ.."

သူမစကားသံတွေက ဘာကြောင့်လီဗာကို ပိုဖိနင်းစေနိုင်မှန်းသူမသိ..

ဦးချမ်းသာအောင်ရဲ့အိပ်ခန်းအတွင်းမှာ ရှည်ကြာသောခရီးလမ်းကို ဖြတ်သန်းလမ်းဆုံးရောက်သွားသော သူတို့နှစ်ဦးထပ်ရပ်ကလေး.. အစပိုင်းတွင် သူ့ဦးဆောင်မှုနောက်ကိုအလိုက်သင့်ပါလာခဲ့သော်လည်း သွေးပူလာတဲ့အချိန်မှာ တစ်ယောက်တစ်လှည့်ဦးဆောင်ရင်း ပြီးဆုံးသည်အထိလျှောက်လှမ်းလာကြသည်.. အဆုံးသတ်ပိုင်းကို သူမဦးဆောင်မှုကြောင့် ဆံနွယ်စလေးမှာခိုကပ်နေတဲ့ချွေးတွေကို သူအသာအယာပွတ်သပ်သုတ်ပေးလိုက်သည်..

"ကောင်းလိုက်တာ .. သဲရယ်.."

"သဲလဲအရမ်းကောင်းတယ်.. ကိုကိုရယ်.."

ပန်းချင်းတူပေမယ့် သူမဝတ်ရည်တွေက ပိုမွှေးချိုမြနေသလိုပင်.. သူမက သူ့ရင်ဘတ်ကို လက်သည်းလေးတွေဖြင့်အသာကုတ်ခြစ်ရင်း..

"ကိုကို.."

"...."

"သိနေတယ်မလား.."

"အဲ့ဒါက ကိုယ့်အတွက် အရမ်းအရေးမကြီးပါဘူး.."

"ကိုကိုရယ်.."

နှစ်ယောက်သားပြန်လည်တိတ်ဆိတ်သွားသည်.. သူမက သူ့ကိုယ်ပေါ်မှထပြီး ရေချိုးခန်းထဲကိုဝင်သွားသည်.. ဦးချမ်းသာအောင်လဲ ဆေးလိပ်တစ်လိပ်ကို မီးညှိဖွာရှိုက်နေလိုက်သည်.. သူမပြန်ထွက်လာတော့ နှာခေါင်းလေးရှုံ့ပြပြီး သူ့လက်ထဲကဆေးလိပ်ကိုယူကာ ပြာခွက်ထဲထိုးချေ ငြိမ်းသတ်လိုက်သည်..

"သန့်ရှင်းရေးသွားလုပ်လေ.."

"အင်း.. "

သူကုတင်ပေါ်ကဆင်းပြီး သူမအတွက်ဝယ်ထားသော ညဝတ်ဝတ်စုံလေးကိုထုတ်ပေးလိုက်သည်.. သူမက ထိုဝတ်စုံကို ကုတင်ပေါ်တင်လိုက်ပြီး နှာခေါင်းလေးရှုံ့ပြပြီး..

"ပြီးရင် ပြန်ချွတ်ရမှာပဲ.. ဝတ်မနေတော့ဘူး.."

သူမရဲ့အဝတ်မဲ့ကောက်ကြောင်းတွေက ကျွမ်းကျင်သောပန်းပုပညာရှင်တစ်ယောက် ထုလုပ်ထားတဲ့ နတ်သမီးရုပ်လို အချိုးကျနေသည်.. သူသန့်ရှင်းရေးလုပ်ပြီး ပြန်ထွက်လာတော့ သူမကကုတင်ပေါ်တွင် တစောင်းလေးလှဲရင်း သူ့ကိုစောင့်နေသည်..

ဦးချမ်းသာအောင်က သူမဘေးမှာ ဝင်လှဲပြီး သူမနဖူးလေးကို တချက်နမ်းလိုက်သည်..

"နာနေသေးလား.."

"နာတာပေါ့.."

သူမပါလေးဖောင်းပြီး နှုနှုတ်ခမ်းလေးစူကာ ရန်တွေ့သလို ပြန်ဖြေသည်.. ပြီးတော့ ရယ်ကျဲကျဲမျက်နှာပေးလေးနဲ့..

"ဒါပေမယ့် ထပ်လုပ်ဦးမယ်နော်..ဟီး.."

ဦးချမ်းသာအောင်က သူမကိုဆွဲယူထွေးပွေ့ထားလိုက်သည်.. သူမက သူ့ရင်ခွင်ထဲမှေးစက်အိပ်နေရာမှ သူ့ရင်ဘတ်ပေါ်အနမ်းတစ်ခုစတင်ကြဲချလိုက်သည်.. လက်တစ်ဖက်ကလဲ သူ၏ ခန္ဓာကိုယ်တစ်နေရာကို စမ်းကိုင်လိုက်သလို သူ့လက်ကလဲ သူမရဲ့လိပ်ပြာလေးကို အသာအယာပွတ်သပ်ပေးလိုက်သည်..

"ပြန်မာလာပြီ.."

သူမကစကားသံတိုးတိုးလေးနဲ့အတူ သူ့ကိုယ်ပေါ်ကိုအသာခွတက်လာသည်.. ခါးလေးတစ်ချက်မြောက်တက်သွားပြီး တဖြည်းဖြည်း ပြန်လည်နိမ့်ဆင်းလာမှှုနှင့်အတူ သူတို့နှစ်ဦး တစ်သားထဲပြန်လည်ပေါင်းစပ်သွားသည်..

"အာ့.." 

"ကိုကိုရယ်.."

ဒီတစ်ညအတွက် အိပ်စက်ခြင်းကို သူတို့မတောင်းတမိတော့ပေ..

တညလုံးနီးပါး ဆင်နွှဲခဲ့သောချစ်ပွဲတွေပြီးသွားတော့ သူတို့နှစ်ဦးစလုံး ပင်ပန်းနွမ်းရိစွာ မှေးစက်နေကြသည်..

"ကိုကို.. ဗိုက်ဆာတယ်.."

"ကိုယ်အိမ်မှာ ရေနဲ့အရက်ပဲရှိတယ်.."

"ဟွန်း.."

သူမနှုတ်ခမ်းလေးစူပြီး မျက်လုံးလေးပြန်မှိတ်သွားသည်.. သူတို့နှစ်ယောက် မျက်လုံးမှိတ်ရက်ကလေးပင် စကားတွေပြောနေခဲ့သည်..

"တရက်လောက် ကိုကို့ကို သဲချက်ကျွေးမယ်.."

"အင်း.."

"ပိတ်ရက်တစ်ရက်ပေါ့.."

"အင်း.."

"ကိုကို ကူချက်မှာလား.."

"ဟင့်အင်း..ကိုယ်ဘာမှ မချက်တတ်ဘူး.."

"ဟွန်း.."

"တစ်ခုတော့ ကူပေးမယ်လေ.."

"ဘာလဲ.."

"သဲချက်နေတုန်း ကူရှုပ်ပေးမယ်.."

"ဟွန်း.."

သူမတချက်အိပ်ငိုက်သွားဟန်တူသည်.. တညလုံးရုန်းကန်ခဲ့ရတဲ့အတွက် အိပ်ငိုက်သင့်နေပါပြီ

"ဟိတ် .. မအိပ်နဲ့တော့.. ပြန်ရတော့မယ်.."

"အိပ်ပါဘူး..ငိုက်တာ.."

သူမပြန်မှိန်းသွားတော့ သူ့မခေါင်းလေးကိုအသာပွတ်ပေးနေသည်.. သူကိုယ်တိုင်လဲအရမ်းအိပ်ချင်နေသော်လည်း ယခုအိပ်လိုက်လျှင် သေချာတယ် နိုးတော့မှာမဟုတ်ပေ..

"သဲ.. ထတော့..ပြန်ရအောင်.."

"အင်း.. ဟင်း.. ကိုကို့ကိုဖက်အိပ်ချင်တာ.."

သူမကပိုကရိုလေးထလာပြီး အဝတ်အစားတွေပြန်ဝတ်လိုက်သည်.. ရေချိုးခန်းထဲမှာ မျက်နှာသစ်ခေါင်းဖြီးပြီး ပြန်ထွက်လာတော့ ဦးချမ်းသာအောင်လဲ သူမကို ပြန်ပို့ဖို့အဆင်သင့်ဖြစ်နေပြီ..

ဦးချမ်းသာအောင်က အိမ်တံခါးသော့ခတ်ပြီး သော့တွဲထဲကသော့တစ်ချောင်းကို ဖြုတ်ကာ မိုးမိုးသဲကို ကမ်းပေးလိုက်သည်.. သူမကအိပ်မှုံစုံဖွားဖြင့် ..

"ဘာလုပ်ဖို့လဲ.."

"သဲ လာချင်တဲ့အချိန်လာရအောင်လေ.."

သူမကြားလားမကြားလားမသိ.. သူမခေါင်းလေးကငိုက်ပြီး သူ့ပုခုံးပေါ်ကျလာသည်..

နေ့ရက်တွေကပုံမှန်လည်ပတ်နေသည်.. အအေးဓာတ်က သိသိသာသာဝင်လာပြီဖြစ်သည်.. ဆောင်းနုလေအေးအမြူမှာ လွင့်ဝဲလာတဲ့သစ်ရွက်ကြွေတွေကလဲ နေရာအနှံ့ ပြန့်ကြဲနေသည်..

မိုးမိုးသဲနှင့် ရုံးချိန်မှာတွေ့တာကလွဲပြီး နှစ်ကိုယ်ထဲထပ်မတွေ့ဖြစ်သေး... နွယ်နီ့ဆီကို နေ့တိုင်းလိုလိုရောက်ပေမယ့် သူမဖက်က မတောင်းဆိုခဲ့သလို.. သူလဲမတောင်းဆိုဖြစ်..

စနိုးက ရံဖန်ရံခါဖုန်းဆက်ပေမယ့် စကားကောင်းကောင်းမပြောဖြစ်..

ရာသီဥတုက နေထိုင်ကောင်းပေမယ့် စိတ်ကိုထိုင်းမှိုင်းနေစေသည်..ရုံးပိတ်ရက်တွေ မိုးမိုးသဲ၏ ကိုယ်သင်းရနံ့လေးကို တမ်းတမိသော်လည်း သူအိမ်တွင်းပဲအောင်းနေခဲ့သည်.. စိတ်ပျက်ငြီးငွေ့ဖွယ်အချိန်တစ်ချို့ကို သူမနှင့်ဖုန်းပြောခြင်းဖြင့် အစားထိုးနေလိုက်သည်..

သူမက သူမရဲ့သဘာဝတရားကြောင့် သူဆီကိုမရောက်လာခဲ့ကြောင်းပြောပြသည်.. သူကိုယ်တိုင်ကလဲ ဒီရက်ပိုင်းမှာ သူမနှင့်ပတ်သက်မှုကို လွမ်းမိသော်လည်း ထူးထူးခြားခြားမတမ်းတဖြစ်..

ရုံးဖွင့်ရက်တွေမှာ သူမမျက်နှာလေးကို မြင်လိုက်ရချိန်မှာ ရုံးခန်းထဲကအဖြစ်အပျက်တွေကို သတိရပြီး ကျန်တဲ့အချိန်မှာတော့ မေ့မေ့ပျောက်ပျောက်ပဲ ထားလိုက်သည်.. ဘာလိုလိုနဲ့ သူမနဲ့မတွေ့ဖြစ်တာ တပတ်ကျော်လောက်ရှိခဲ့ပြီ..

မနက်တိုင်း သူမပို့သော Morning wish လေးတွေနဲ့နိုးထပြီး ညတိုင်းသူမရဲ့သတ္တုသံလေးတွေကို နားထောင်ပြီး သူအိပ်စက်နိုင်သည်.. အလွမ်းကိုသဏ္ဍာန်လုပ်ပြီး ခံစားကြည့်လိုက်တော့လဲ စွဲမက်စရာပင်..

ရမက်၊ ပေးဆပ်ခြင်းနှင့် အချစ်သုံးမျိုးစလုံးမှာ သူစီးမျောနေကြောင်း သူ့ကိုယ်သူပြန်ဆန်းစစ်ကြည့်မိသည်.. ရံဖန်ရံခါ ရမက်ကိုတမ်းတပြီး ရံဖန်ရံခါ ပေးဆပ်ခြင်းကိုတောင်းတသည်.. သူ့အတွက်အတောင်းတဆုံးက အချစ်ဆိုတာတော့ချွင်းချက်မရှိ.. ကျန်အရာနှစ်ခုကလဲ တစ်စိတ်တစ်ဒေသတော့ အရေးပါနေသည်..

ထိုအကြောင်းတွေတွေးမိတိုင်း သူပိုသောက်ဖြစ်သည်.. လူ့ကျင့်ဝတ်ကိုဖောက်ဖျက်နေသူတစ်ယောက်လို့ သူ့ကိုယ်သူသတ်မှတ်မိသော်လည်း နောင်တကတော့ သူ့ဆီရောက်မလာ.. ဒီလိုနဲ့ပဲ ပျင်းရိငြီးငွေ့ဖွယ်စနေနေ့က တကြော့ပြန်ရောက်လာသည်..

စနေ့နေမနက်စောစောပဲ သူဆိုင်ကိုထွက်လာခဲ့သည်.. လမ်းတလျှောက် ဆောင်းအငွေ့အသက်ကို ခံစားရင်း ကားကိုဖြေးဖြေးချင်းမောင်းလာခဲ့သည်.. ဆိုင်ရောက်တော့ နွယ်နီကသူ့ကို အပြုံးနဲ့ကြိုဆိုလိုက်သည်..

သူမက ဂျင်းဘောင်းဘီအပြာဖျော့အရှည်လေးနဲ့ လည်ထောင်ဆွယ်တာ အပြာဖျော့လေးကို လိုက်ဖက်ညီစွာတွဲဝတ်ထားသည်.. သူမရဲ့လှပသောကိုယ်လုံးလေးမှာ ထိုအဝတ်အစားတွေက ချပ်ချပ်ရပ်ရပ်လေး ကြည့်ကောင်းနေသည်.. သူမ သူ့ဆီလျှောက်လာတဲ့ပုံက ဆောင်းအိပ်မက်ဆန်နေသလိုပင်..

"လှတယ်..ညီမလေးနဲ့လိုက်တယ်.."

"တကယ်လား.."

သူ့ရဲ့ချီးကျူးသံကြောင့် သူမမျက်နှာက အပြုံးတွေပိုတောက်ပသွားသည်..

"ကိုကြီး ဘာစားပြီးပြီလဲ.."

"မစားရသေးဘူး.. ညီမလေးကော.."

"ဟင့်အင်း.. ဆိုင်လဲလူပါးသေးတယ်.. တခုခုသွားစားရအောင်.."

သူမက ဆိုင်ထဲက ဝန်ထမ်းတစ်ယောက်ကိုခေါ်ပြီး တစ်စုံတစ်ခုမှာပြီးနောက် ထွက်လာခဲ့သည်..

"ကိုကြီး.. ဘာစားမလဲ.. "

"ပူတာတစ်ခုခုပေါ့.."

သူမရဲ့လမ်းညွှန်မှုနဲ့ ခြံကျယ်ကျယ်ထဲက ဆိုင်လေးတစ်ခုကိုရောက်ခဲ့သည်..

"ဒီဆိုင်က အစုံရတယ်.. ကိုကြီး ဘာမှာပေးရမလဲ.."

"မသိဘူး..တစ်ခုခုမှာလိုက်လေ.."

သူမက တို့ဖူးနွေးနှစ်ပွဲနဲ့ တို့ဟူးကြော်မှာပေးလိုက်သည်.. ကော်ဖီနှစ်ခွက်လဲမှာလိုက်သည်.. စားစရာတွေမရောက်လာခင်မှာ သူမက သူ့လက်တစ်ဖက်ကို အသာဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်..

"ခွင့်တောင်းသင့်တယ်လေ.."

သူမဘာမှပြန်မပြောပဲ သူ့ပုခုံးပေါ်သို့ မှီတွယ်လာသည်.. စားစရာတွေရောက်လာတော့ သူမက သူ့အတွက်အရင်ပြင်ဆင်ပေးသည်.. ကော်ဖီထုပ်တွေကို သပ်သပ်ရပ်ရပ်လေး ဖောက်ပြီးဖျော်ပေးသည်.. သူမြည်းကြည့်တော့ အရသာကမဆိုး .. နှစ်ယောက်သား စကားမပြောဖြစ်တော့ပဲ အစားကိုသာ အာရုံစိုက်လိုက်ကြသည်..

နေခြည်နုနုကထွက်ပေါ်လာပြီဖြစ်သော်လည်း နှင်းကတော့မကွဲသေး.. နှင်းရောင်အောက်မှာ သူမမျက်နှာလေးက လတ်ဆတ်နုချိုနေသည်..

"ကိုကြီး.. စားကောင်းလား.."

"အင်း.. မဆိုးဘူး.."

စားပြီးပြန်လာတော့ သူမက ကန်ဘောင်ဆီကိုမောင်းခိုင်းသည်.. ကန်ဘောင်ရောက်တော့ ကားထိုးပြီး သူတို့လမ်းဆင်းလျှောက်ဖြစ်သည်..သူမက သူ့လက်မောင်းကိုမှီတွယ်ပြီးလိုက်ပါလာသည်.. ဆောင်းမနက်ခင်းနေရောင်အောက်မှာ သူမနှင့်လမ်းလျှောက်ရတဲ့အရသာက လတ်ဆတ်လွန်းလှသည်.. တနေရာရောက်တော့ သူရပ်လိုက်ပြီး..

"ဒီနေရာမှာပေါ့.. ကောင်မလေးတစ်ယောက် မူးပြီး ကိုယ့်ကို အိမ်မပြန်ဖို့ပြောခဲ့ဖူးတယ်.."

သူမမျက်နှာလေးပြုံးသွားပြီး ခြေဖျားထောက်ကာ သူ့ပါးကိုနမ်းလိုက်သည်.. ပြီးတော့ ..

"အဲ့ကောင်မလေးဆိုးလား.."

"အရမ်းဆိုးတယ်.. အရမ်းလဲချစ်ဖို့ကောင်းတယ်.."

"တကယ်.."

"တကယ်ပေါ့.."

သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ ရယ်သံလေးတွေ နှင်းမြူပါးပါးလေးထဲ ပျံ့လွင့်သွားသည်..

"ကိုကြီး .. အဲ့ကောင်မလေး အကြောင်းပြောပြပါလား..."

"အင်း.. သူက စကားအဆန်းတွေပြောတတ်တယ်.. ကိုယ့်ကို မထင်မှတ်တာ ပေးခဲ့တယ်.. ပြီးတော့.. ကိုယ်..သိတာ.. သူ..ကိုယ့်ကို.. အရမ်းချစ်တယ်.."

သူတို့တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်ပြုံးပြီး ကြည့်လိုက်ကြသည်.. တဖြည်းဖြည်းချင်း သူမမျက်နှာလေးတည်သွားပြီး သူ့ကို တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်လေးစိုက်ကြည့်လိုက်သည်.. ထို့နောက် သူမက သူ့ရင်ထဲအသာတိုးဝင်လာပြီး တိုးတိုးလေးပြောလိုက်သည်..

"ဒါပေမယ့် .. အဲ့ကောင်မလေးက ကိုကြီးကို တဖက်သက်ချစ်နေရတာပါ.."

ဦးချမ်းသာအောင်က နွယ်နီ့ကိုဆိုင်ပြန်ပို့ပြီး ဆိုင်မှာ ခနအချိန်ဖြုန်းလိုက်သည်.. တစ်နာရီခန့်အချိန်ဖြုန်းပြီးတော့ သူအိမ်ကိုပဲပြန်လာခဲ့သည်.. အိမ်ရှေ့ရောက်တော့ ပထမဆုံးသတိထားမိတာ သူ့အိမ်တံခါးပွင့်နေတာ .. ဒုတိယသတိထားမိတာ မီးဖိုခန်းထဲမှ အသားကြော်နံ့တစ်ခု ပျံ့လွင့်လာတာ.. နောက်တစ်ခုသတိထားမိတာက သူ့ဆက်တီစားပွဲပေါ်မှာ သပ်သပ်ရပ်ရပ်လေး ခေါက်ထားတဲ့မိုးမိုးသဲရဲ့ ဆွယ်တာအဖြူလေး..

သူမီးဖိုခန်းဆီသွားလိုက်တော့ မိုးမိုးသဲက တစ်စုံတစ်ခုကြော်နေသည်.. သူမက သူ့ကိုလှည့်မကြည့်ပဲ ရန်လိုသံလေးဖြင့်ပြောလိုက်သည်..

"ပြန်ရောက်ပြီလား.. အိမ်မှာ ဘာမှလဲမရှိဘူး.. တစ်ခါထွက်ဝယ်ရသေးတယ်.. ဟွန်း.."

သူ သူမခါးလေးကို နောက်ကနေအသာသိုင်းဖက်ပြီး သူမလည်ပင်းလေးကို ဖွဖွလေးနမ်းလိုက်သည်..

"အ့.. ယားတယ်.. ဆီပူတွေနဲ့.."

သူမက အသာရုန်းထွက်လိုက်သော်လည်း သူကလွတ်မပေးပေ..

"ကိုယ်ဘာကူညီရမလဲ.."

"ရတယ်..ရတယ်.. ဘာမှလဲမလုပ်တတ်ပဲနဲ့.."

သူမနားရွက်လေးဆီကို သူလေနဲ့မှုတ်လိုက်သည်..

"ဟာ.. မရှုပ်နဲ့ကွာ .. ပြီးအောင်ကြော်လိုက်ဦးမယ်.. တူးသွားလိမ့်မယ်..အဝတ်အစားသွားလဲ..သွား.."

သူမရဲ့လည်ပင်းလေးကိုတစ်ခါထပ်နမ်းပြီး သူအဝတ်အစားသွားလဲလိုက်သည်.. သူပြန်ဝင်လာတော့ သူမက ..

"ကြက်သွန်ခွါပေး.."

"ကိုယ်မလုပ်တတ်ဘူးလေ.."

"လာပါ.. မခက်ပါဘူး..."

သူ့ကို ဓားလေးတစ်လက်နှင့် ကြက်သွန်နီ သုံးလေးလုံးချပေးပြီး စောစောကဒယ်အိုးကို ဆေးနေလိုက်သည်..

သူက ကြက်သွန်နီတစ်လုံးကို ထက်ဝက်ဖြတ်လှီးလိုက်သည်.. သူ့ကိုစောင်းငဲ့ကြည့်နေတဲ့သူမက ခါးလေးထောက်ပြီး ရန်တွေ့သံလေးဖြင့်..

"ကဲ .. ဦးကိုကို.. ကျွန်မတစ်သက် အဲ့လိုကြက်သွန်ခွာနည်း မတွေ့ဖူးဘူး.. ရှေ့ကိုကြွတော်မူပါ.. ကျွန်မပဲဆက်လုပ်လိုက်ပါ့မယ်.."

သူ တချက်ပြုံးလိုက်ပြီး ဧည့်ခန်းဆီကို ထွက်လာလိုက်သည်.. TV ကိုဖွင့်ပြီး လိုင်းတွေပြောင်းကြည့်သော်လဲ စိတ်ဝင်စားစရာမတွေ့.. ထုံးစံအတိုင်း လက်ျန်အရက်ပုလင်းကို မျက်စောင်းထိုးမိသည်..

သူတခွက်ငှဲ့ပြီး တစ်ငုံစသောက်လိုက်တော့ မိုးမိုးသဲက ကြက်သားကြော်ပန်းကန်လေးကိုကိုင်ပြီး ဧည့်ခန်းထဲဝင်လာသည်..

"ထင်သားပဲ.. "

ရန်တွေ့သံလေးနှင့်ပြောပြီး ကြက်သားကြော်ပန်းကန်ကိုချကာ သူ့နှာခေါင်းကို မနာအောင်အသာဆွဲညှစ်ပြီး အံကြိတ်သံလေးနဲ့ပြောသွားသည်..

"အများကြီး မသောက်နဲ့ .."

သူလဲတစ်ယောက်ထဲ ထိုင်သောက်နေရတာ ပျင်းလာလို့ အရက်ခွက်နဲ့ ကြက်သားကြော်ပန်းကန်ကို ယူပြီး မီးဖိုခန်းထဲ ပြန်လိုက်ဝင်သွားသည်.. သူမက နှုတ်ခမ်းလေးစူပြီး ..

"ဟာကွာ.. လာရှုပ်ပြန်ပြီ.."

သူမကရန်တွေ့သံလေးနဲ့ပြောသော်လည်း မျက်နှာကပြုံးနေသည်.. ဦးချမ်းသာအောင်က ခွက်တွေပန်းကန်တွေကိုချပြီး သူမကိုပွေ့ဖက်လိုက်သည်.. သူမနဖူးလေးကိုနမ်းမလိုလုပ်လိုက်တော့ သူမခေါင်းလေးကို ယို့ရှောင်လိုက်ပြီး

"ဟင်းနံ့တွေနံနေတယ်.."

လို့ပြောလိုက်သည်.. ပြီးတော့သူ့ရင်ခွင်ထဲက အသာအယာရုန်းထွက်ပြီး ဟင်းအိုးသွားမွှေသည်.. ဦးချမ်းသာအောင်က သူမနောက်ကနေ သူမခါးလေးကို အသာထပ်ဖက်လိုက်တော့ သူမဘာမှမပြောတော့.. သူ့ရင်ခွင်ထဲမှီနွဲ့ပြီး လုပ်စရာရှိတာဆက်လုပ်နေသည်..

ထိတွေ့မှုက မဆိုစလောက်ဆိုပေမယ့် ခန္ဓာကိုယ်က လိုက်ပါပြောင်းလဲလာသည်.. သူမလဲထိုပြောင်းလဲမှုကို ခံစားသိရှိဟန်တူသည်.. စောစောကလို သူမလည်ပင်းလေးကိုအသာနမ်းလိုက်ပြန်တော့ သူမမငြင်းဆန်တော့.. သူမခါးဆီမှ သူ့လက်တွေကို သူမရဲ့ပန်းရောင်တီရှပ်ခါးတိုလေး အောက်နားစထဲမှ သူမရဲ့ချပ်ရပ်နေသော ဗိုက်သားလေးကို ပွတ်သပ်ပြီး အထက်ကိုဆန်တက်လိုက်သည်..

သူမရင်သားဆီရောက်တော့ သူမရဲ့bra လေးအပေါ်က အသာအယာဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်.. သူမလည်ပင်းသားလေးကို တချက်နမ်းရှိုက်လိုက်ပြီး..

"ဘာအရောင်လဲ.."

"ဟာ.. မပြောပြပါဘူး.. ကိုယ့်ဘာသာကိုယ်မှန်းကြည့်ပေါ့.."

"ပန်းရောင်လား.."

"မဟုတ်ဘူး.. ခိ.."

သူ့လက်တွေ တဖြည်းဖြည်း အောက်ပြန်ဆင်းလာသည် .. သူမဝတ်ထားသော ဂျင်းအကပ်ကွာတားဘောင်းဘီအတွင်း အသာထိုးထည့်လိုက်တော့ သူမကသူ့လက်တွေကိုအုပ်ကိုင်ဟန့်တားလိုက်သည်.. သူလဲ သူမခါးကိုပဲအသာပြန်ဖက်ထားလိုက်သည်..

"အရောင်တူတူပဲလား.."

"အင်း.. ဝမ်းဆက်.. ခုဟင်းပြီးအောင်ချက်ဦးမယ်ကွာ.."

သူလဲ သူမကိုအနမ်းတစ်ချက်ပေးပြီး အသာလွှတ်ပေးလိုက်သည်.. ပြီးတော့ သူမ ကျင်လည်စွာချက်ပြုတ်နေတာကိုကြည့်ရင်း အရက်ကို တစိမ့်စိမ့်သောက်နေလိုက်သည်..

သူမချက်ပေးသော ဟင်းတွေကအရသာရှိလွန်းသည်.. သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့စိတ်ထဲမှာ ကြည်နူးမှုတွေကြောင့်လဲပါမည်ထင်သည်.. စားသောက်ပြီးတော့ သူမက ကျန်နေသောဟင်းတွေကို ရေခဲသေတ္တာထဲသေချာသိမ်းဆည်းပြီး ပန်းကန်တွေပါတခါထဲဆေးနေသည်..

အားလုံးပြီးသွားတော့ ဧည့်ခန်းမှာထိုင်နေတဲ့ သူ့ဆီလာပြီး သူ့ပေါင်ပေါ်လာထိုင်သည်.. သူမလက်နှစ်ဖက်ကို သူ့ပုခုံးမှီတွယ်ရင်း..

"စားကောင်းလား.."

"ကောင်းတယ်.. ပင်ပန်းသွားပြီလား.."

"ပင်ပန်းပါဘူး.."

သူမကပါးလေးဖောင်းကာ ခြေလေးတွေကိုလှုပ်ခတ်ရင်း ပြန်ဖြေပုံက ကလေးဆန်နေသည်.. သူက သူမခါးနှင့် ဒခေါက်ကွေးနေရာကို လက်ဖြင့်ပွေ့မရင်းထရပ်လိုက်တော့ သူမက သူ့လည်ပင်းကိုသိုင်းဖက်ပြီး သူ့ရင်ဘတ်ပေါ် သူမပါးလေးကပ်ပြီး ငြိမ်ငြိမ်လေးပါလာသည်.. သူ့ခြေလှမ်းတွေရဲ့ ဦးတည်ရာက သူ့အိပ်ခန်းဆီသို့ ...

သူမကို ကုတင်ပေါ်အသာချလိုက်သော်လည်း သူမလူးလဲထလာသည်..

"ဟင်းနံ့တွေစွဲနေတယ်.. ရေချိုးချင်တယ်.."

"တူတူလား.."

"အင်းပေါ့..ဟိ.."

သူမ လျှာလေးထုတ်ပြီး ပြောင်စပ်စပ်လေးအဖြေပေးလိုက်သည်.. ပြီးတော့သူမတီရှပ်လေးကို ဆွဲချွတ်လိုက်သည်.. သူမကိုယ်ပေါ်မှ အနက်ရောင်ဇာနားကွပ် bra အနက်ကလေး ထွက်ပေါ်လာသည်.. တဆက်ထဲဘောင်းဘီကိုဆက်ချွတ်လိုက်တော့ ဝမ်းဆက်အတွင်းခံဘောင်းဘီအနက်လေးကို မြင်လိုက်ရပြန်သည်.. ဦးချမ်းသာအောင်၏ ရင်ခုန်သံတွေမြန်လာခဲ့သည်. ဝါဝင်းနုနယ်သော သူမအသားအရည်နှင့် ထိုအတွင်းခံဝမ်းဆက်အနက်ရောင်လေးတွေက လိုက်ဖက်လွန်းသည်..

သူမက ခါးတွင်လက်ကလေးထောက်ပြီး ကိုယ်လေးကိုမူနွဲ့ကာ မေးလိုက်သည်..

"လှလား.."

သူ့နှုတ်ကအဖြေမပေးလိုက်သော်လည်း ခေါင်းကိုအသာညိတ်ပြလိုက်သည်.. သူစိတ်ထဲမှာ Swim suit နှင့်ပြိုင်ပွဲဝင်ခဲ့သည့်မယ်တွေအားလုံး သူမလောက်မလှဟု တွေးလိုက်မိသည်..

ရေကအေးစက်နေခဲ့သော်လည်း ရင်ခုန်သံတွေနှင့် ကြည်နူးသောအကြည့်တွေက သူတို့ကိုနွေးထွေးစေခဲ့သည်.. သူမက သူ့ကိုဆပ်ပြာတိုက်ပေးရင်းထိတွေ့မှု့ကြောင့် သူခန္ဓာကိုယ်မှာ ပြောင်းလဲမှုဖြစ်လာခဲ့သော်လည်း နူးညံ့ကြည်မွေ့သောခံစားချက်ကြောင့် အပြည့်အဝတော့ ဖြစ်မလာခဲ့။ရေချိုးပြီးတော့ သူမဆံပင်လေးတွေကို ခြောက်သွေ့သည့်အထိ စိတ်ရှည်လက်ရှည်သူသုတ်ပေးလိုက်သည်.. ရာသီဥတုကအအေးဓာတ်တွေရှိနေလို့ ညဝတ်ဝတ်စုံလေးတွေကိုယ်စီဝတ်ရင်း ကုတင်ပေါ်မှာလှဲနေလိုက်သည်..

"ကိုကို.. ချစ်တယ်ကွာ.."

သူမက သူ့ရင်ခွင်ထဲခေါင်းလေးတိုးဝှေ့ရင်း တိုးတိုးလေးပြောသည်..

"တချိန်မှာ ကိုကို့ရဲ့ဘုရင်မဖြစ်ချင်တယ်.."

"ကိုယ်က.. ကြင်ယာတော်လား"

"ဟင့်အင်း.. ကိုကို့ကို သဲက ဘုရားလို ကိုးကွယ်မှာ.."

နှစ်ဦးသား အကြည့်ချင်းဆုံသွားပြီး ကျေနပ်စွာပြုံးပြလိုက်ကြသည်..

သူမက သူ့မေးစေ့ကိုတချက်နမ်းပြီး သူ့ကိုတိုးတိုးလေးပြောလိုက်သည်..

"ကိုကို သဲကို ချော့သိပ်ပါလား.."

"အင်း.."

ဦးချမ်းသာအောင်က သူမဘက်ကို တခြမ်းစောင်းလှည့်လိုက်ပြီး သူမဆံနွယ်တွေကို အသာပွတ်သပ်ပေးလိုက်တော့ သူမမျက်လုံးလေးမှိတ်သွားသည်.. တဖြည်းဖြည်းချင်းမှန်လာသော အသက်ရှူသံသဲ့သဲ့က သူမကို အိပ်မက်တိုင်းပြည်ကို အလည်ခေါ်သွားခဲ့သည်.. ဦးချမ်းသာအောင်လည်း သူမအိပ်ပျော်သွားတာသေချာမှန်းသိတော့ သူ့မျက်လုံးတွေကိုမှိတ်လိုက်သည်.. မကြာခင်မှာပဲ သူလဲ အိပ်မက်တိုင်းပြည်ထဲမှာ သူမကိုလိုက်လံရှာဖွေနေတော့သည်..

သူဘယ်လောက်တောင်အိပ်ပျော်သွားလည်း သူမသိ.. သူ့ဘေးက သူမလှုပ်ရှားမှုလေးတွေကြောင့် သူနိုးလာသည်.. သူမက သူ့ဘေးတွင်ဒူးလေးပိုက်ကာ ထိုင်ပြီး သူ့ကိုကြည့်နေသည်..

"သဲနိုးနေတာကြာပြီလား.."

"မကြာသေးပါဘူး.."

အိပ်ရေးဝပြီး အနည်းငယ်အစ်နေသော သူမမျက်လုံးမို့မို့လေးတွေက တမျိုးချစ်ဖို့ကောင်းနေသည်.. သူမကိုဆွဲခေါ်လိုက်တော့ သူမအလိုက်သင့်လေးပါလာသည်..

သူမလက်တွေက သူ့နှုတ်ခမ်းတွေကို အသာအယာလိုက်လံထိတွေ့နေသည်..

"ကိုကို.."

သူမကတိုးတိုးလေးရေရွတ်သလို ခေါ်လိုက်သည်..

"ဘာကြောင့်ချစ်မိသွားလဲ မသိတော့ဘူးကွာ.."

မိုးမိုးသဲက မျက်နှာလေးမော့လာပြီး သူ့နှုတ်ခမ်းကိုစတင်နမ်းလိုက်သည်.. သူမရဲ့အနမ်းတွေကို သူတုံ့ပြန်ရင်း သူမကျောလေးကိုအသာပွတ်ပေးလိုက်သည်.. သူမလက်တွေက သူ့အကျီကြယ်သီးတွေကို တလုံးချင်းဖြုတ်နေပြန်သည်..

သူမက နှုတ်ခမ်းချင်းထိတွေ့မှုကို ခွဲခွာလိုက်ပြီး သူ့ကိုယ်ပေါ်ကို လှိမ့်တက်လိုက်သည်.. သူ့ရင်ဘတ်ကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် အစုန်အဆန်ပွတ်ရင်း သူ့ရင်ဘတ်ပေါ် အနမ်းပန်းတွေကြဲချလာသည်.. သူရဲ့စုပ်ယူနမ်းရှိုက်မှုကြောင့် သူ့ရင်ဘတ်တနေရာမှာ အနီကွက်လေးတစ်ခုဖြစ်သွားသည်..

သူမက ထိုအနီကွက်လေးကို ကြည့်ပြီး ကျေနပ်သလိုပြုံးလိုက်သည်.. ထို့နောက် သူ့ဗိုက်သားတစ်လျှောက် သူမလျှာလေးဖြင့် ထိတွေ့ရင်း အောက်ဘက်သို့ တဖြည်းဖြည်းဆင်းလာခဲ့သည်..

ဦးချမ်းသာအောင်က ခါးကိုကြွပေးလိုက်တော့ သူမက သူ့ညဝတ်ဘောင်းဘီကို ဆွဲချွတ်ယူလိုက်သည်.. ထို့နောက်သူမမျက်နှာလေး ငုံ့ဆင်းပျောက်ကွယ်သွားချိန်မှာတော့ နွေးထွေးစိုစွတ်သော ယုယမှုကို သူစတင်ခံစားလိုက်ရသည်..

သူမရဲ့ယုယမှုက မကျွမ်းကျင်လှသော်လည်း သူ့အတွက် ကျေနပ်မှုကို အပြည့်အဝပေးစွမ်းနိုင်သည်.. သဘာဝတရားအရ သူမာကြောခက်ထန်လာချိန်မှာ သူမလဲ စိုစွတ်ပျော့ပြောင်းလာပေလိမ့်မည်.. သူမရဲ့ယုယမှုကို နူးညံ့သောအနမ်းတစ်ခုဖြင့်အဆုံးသတ်လိုက်ပြီး ခေါင်းလေးပြန်မော့လာသည်..

သူမမျက်နှာလေး သူနဲ့နီးကပ်လာချိန်မှာ သူမကိုယ်အောက်ပိုင်းတွင် ညဝတ်ဘောင်းဘီလေးမရှိတော့သလို သူမရင်ဘတ်က ကြယ်သီးတွေလဲ ပြုတ်ထွက်နေပြီဖြစ်သည်..

"အာ့..."

သူမလည်တိုင်လေးမော့တက်သွားပြီး နှုတ်ခမ်းလေးဝိုင်းကာ ငြီးငြူသံလေးထွက်လာချိန်မှာတော့ သူမရဲ့ဝတ်ရည်အိုင်လေးထဲမှာ ခိုလှုံပြီးဖြစ်သွားသည်..

သူမက သူ့ရင်ဘတ်ကို ထောက်ထားသော လက်ကလေးတွေကိုဖြုတ်လိုက်ပြီး သူ့ရင်ဘတ်ပေါ်မှောက်ကျလာသည်.. သူမရင်သားရဲ့အထိအတွေ့တွေကို အကာအကွယ်မဲ့ခံစားရင်း သူမရဲ့တငြိမ့်ငြိမ့်လှုပ်ရှားမှုနောက်ကို စီးမျောလွင့်ပါသွားသည်..

"ကိုကို.. ဖြည်းဖြည်းပဲ လုပ်မယ်နော်.. ရှီး.."

သူမရဲ့လေသံသဲ့သဲ့လေးနှင့်အတူ သူတို့နှစ်ယောက် တိမ်တွေဆီကို ပျံတက်လွင့်မျောသွားသည်.. တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်တင်းနေအောင် ဖက်လိုက်ပြီး ပေါင်းစပ်မှုကပေးစွမ်းသော နူးညံ့သာယာမှုကို ငြိမ့်ငြိမ့်လေးခံစားနေကြသည်..

အချိန်ကြာတာနဲ့အမျှ သူမရဲ့ဝတ်ရည်လေးတွေ စိမ့်ထွက်စိုစွတ်လာပေမယ့် လှုပ်ရှားမှုလေးကတော့ တဖြည်းဖြည်းအရှိန်လျော့လာသည်.. ဦးချမ်းသာအောင်က သူဦးဆောင်ရမယ့်အချိန်ကိုရောက်ပြီလို့ နားလည်လိုက်ပြီး ကိုယ်ခန္ဓာနှစ်ခုကို တွဲဆက်လျက် လှိမ့်လိုက်သည်..

သူ့ရဲ့ဦးဆောင်လှုပ်ရှားမှုကလဲ သူမကို ဖြေးငြိမ့်သောခံစားမှုကို ဆက်ပေးနေသည်..

"အား..ရှီး.. ကိုကိုရယ်.. "

သူမရဲ့ငြီးငြူသံလေးတွေ ခပ်စိတ်စိတ်ထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်.. သူမမျက်နှာလေးမှာလဲ ပန်းရောင်လေးတွေရောယှက်လာသည်..

"အင့်.. အ့.. ကိုကို.. ရှီး.. ပြင်းပြင်း..ဆောင့်တော့.. အာ့.. ရှီး..အိ.."

သူမရဲ့တောင်းဆိုမှုကြောင့် သူ လှုပ်ရှားမှုကို အနည်းငယ် အရှိန်ထပ်မြှင့်တင်လိုက်သည်.. သူမမျက်နှာလေးဆီက ပန်းရောင်လေးတွေတဖြည်းဖြည်းပိုရင့်လာပြီး..

"အင့်.. ကိုကို.. ထပ်..အ့.. ပြင်းပေးဦး.. ရှီး.. ဆောင့်တော့ကွာ.. အီး.."

သူမရဲ့လိုအပ်ချက်အတိုင်း သူကြမ်းတမ်းလိုက်သည်.. ခန္ဓာကိုယ်ချင်းထိတွေ့သံတွေနှင့် အသက်ရှူသံတွေကျယ်လောင်လာသည်..

"အိ.. အား..ဟုတ်..တယ်.. အ့.. အဲ့လို.. ရှီး.. အဲ့လို.. အား.. အင့် .. ကောင်းတယ်.. အီး..ရှီး.. အင့်.. ကြိုက်တယ်.. အု.."

သူမက သူ့ကိုတင်းတင်လေးဖက်ပြီး တုံ့ပြန်ပေးမှုတွေ ပြင်းထန်လာသည်.. သူမကိုယ်လေးကို တင်းတင်းလေးပြန်ဖက်ပြီး ဆွဲမလိုက်သည်.. သူမစိတ်ကြိုက်ဖြစ်စေရန် အနေအထားပြောင်းလဲလိုက်မှန်း သူမသိလိုက်သည်.. စက္ကန့်ပိုင်းနည်းနည်းလေးအတွင်းမှာ သူတို့နှစ်ယောက်ထိုင်လျက်ပုံစံဖြစ်သွားပြီး လှုပ်ရှားမှုကို သူမစတင်လိုက်သည်..

သူမရဲ့ခါးလေးကို ကြိတ်ကာဝေ့ဝှိုက်လှုပ်ရှားမှုက ဦးချမ်းသာအောင်အတွက် သုခဘုံတံခါးကိုမြင်ရစေသည်.. သူမရဲ့ ပြင်းထန်သောလှှုပ်ရှားမှှုတွေကို သူတုံ့ပြန်ရင်း သူမရဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးတစ်ခုကို ငုံယူစုပ်နမ်းလိုက်သည်.. လက်တစ်ဖက်ကလဲ ကျန်တဖက်ကို အသာအယာပွတ်ချေပေးလိုက်သည်..

"အင်း.. ရှီး.. ကိုကိုရယ်.. အား.. ကောင်းလိုက်တာ.. အီး.. သဲ ပြီးချင်..အင့်.. လာပြီး.. အ့.. ဟင်းး.."

"အား.. အီး.. ပြီးတော့မယ်.. ပြီးတော့မယ်.. အ့.. ပြီးပြီ.. အား.. ပြီးပြီ.."

သူမက သူ့ကိုတင်းတင်းဖက်ကာ ကိုယ်လေးတွန့်လိမ်ပြီး ပြီးဆုံးချိန်ကိုရောက်သွားချိန်မှာ သူ့ကိုယ်မှ ဖိုဓာတ်တွေလဲ ပေါက်ကွဲထွက်လာပြီး သူမရဲ့ဝတ်ရည်တွေနဲ့ ရောစပ်သွားသည်..

သူတို့နှစ်ယောက်ထိုင်လျက်လေးအတိုင်း ခနအနားယူလိုက်ပြီး သူမက သူ့နဖူးကို အသာနမ်းလိုက်သည်..

"ကောင်းလား..ကိုကို.."

"အရမ်းကောင်းတယ်.."

"ကိုကိုနဲ့ ဒီလိုအမြဲနေရရင်သိပ်ကောင်းမှာပဲ..."

ခနကြာတော့ သူမထပြီးရေချိုးခန်းထဲဝင်သွားသည်.. သူနောက်ကလိုက်သွားတော့ ရေချိုးခန်းတံခါးဝကနေ ပြောင်ပြပြီး ..

"ရှူးပေါက်..မ..လို့.."

ဟုအော်ကာ.. အထဲကဂျက်ထိုးလိုက်သည်.. သူတစ်ချက်ပြုံးလိုက်ပြီး ဆေးလိပ်တစ်လိပ်ကိုထုတ်ကာ ရှိုက်ဖွာလိုက်သည်.. သူမထွက်လာတော့ နှာခေါင်းလေးရှုံ့ကာ ဆေးလိပ်ကိုတောင်းယူပြီး ပြာခွက်ထဲထိုးချေလိုက်သည်..

"မုန်းစရာကြီး.. ဒီဆေးလိပ်ပဲသောက်နေတယ်.."

သူသန့်ရှင်းရေးလုပ်ပြီး ပြန်ထွက်လာတော့ သူမက အတွင်းခံဝမ်းဆက်လေးကိုသာဝတ်ထားပြီး ကုတင်ခေါင်းရင်းကိုမှီကာ ဖုန်းထိုင်ကြည့်နေသည်.. သူက သူမဘေးတွင်ဝင်ထိုင်ပြီး သူမပေါင်သားလေးတွေကို အသာအယာပွတ်သပ်လိုက်သည်.. သူမဘောင်းဘီလေးအောက်အနားစအတွင်းကတဆင့် သူမရဲ့ရွှေတြိဂံဒေသဆီသို့ နယ်ချဲ့မလိုလုပ်လိုက်တော့ သူမက သူ့လက်ကို ဖမ်းကိုင်လိုက်သည်..

"ဟာ .. မရိုးမရွဖြစ်အောင် လာလုပ်နေပြန်ပြီ.."

"သဲ.. ပြန်တော့မှာလား.."

"ပြန်ပါဘူး.."

"ဘယ်အချိန်ပြန်မှာလဲ.."

"မနက်မှ ပြန်မယ်.."

"အင်း.. ဒါဆိုညမှပဲ.. "

သူမဆီကမျက်စောင်းလှလှလေးတစ်ခု သူ့ဆီပျံဝဲလာသည်.. သူမပုခုံးလေးကို အသာအယာပွေ့ဖက်လိုက်တော့ သူ့ရင်ထဲသူမ နွဲ့နွဲ့လေးဝင်လာသည်..

ခနကြာတော့ သူမထပြီး သူ့အဝတ်ဗီဒိုထဲက ရှပ်အကျီတစ်ထည်ကိုထုတ်ယူပြီး ဝတ်လိုက်သည်.. သူ့အကျီက သူမအတွက် များစွာကြီးနေသည်..

"ဒါအကျီ သဲကိုပေး.."

အကျီပွကြီးနှင့်သူမပုံစံက ရယ်ချင်စရာကောင်းနေသလို ချစ်စရာလဲကောင်းနေသည်.. သူတချက်ရယ်လိုက်ပြီး ..

"ပုဆိုးတွေလဲရှိတယ်လေ.."

သူမက အကျီကိုအောက်သို့ဆွဲဆန့်လိုက်သည်.. သူ့အကျီက သူမပေါင်ရင်းကျော်ကျော်နားထိရှည်နေသည်..

"ဒါဆိုရပြီလေ.."

သူမကလက်ကလေးနှစ်ဖက်ဘေးကားကာ ကလေးတွေစူပါမင်းပျံသလိုပုံစံဖြင့် "ဝူး"ခနဲ့ အော်ကာ အပြင်ကိုထွက်သွားသည် .. သူမပုံစံကိုကြည့်ပြီး သူရယ်မိသည်..

"ဟား.."

ဦးချမ်းသာအောင် ရေခဲသေတ္တာထဲမှ အရက်ပုလင်းကို ယူလိုက်တော့ သူမကအလိုက်တသိပဲ ကြက်သားကြော်ကို ပြန်နွေးဖို့ယူသွားသည်.. Cheese တစ်တုံးကိုလဲ ယူသွားသည်.. သူ့ကိုလဲ နှာခေါင်းတချက်ရှုံပြသွားသည်..

အရက်တစ်ငုံသောက်ပြီးတဲ့အချိန်မှာ သူမက အမြည်းတွေကိုယူပြီး ဝင်လာသည်.. သူ့ကိုဘာမှမပြောပဲ ဘေးမှာဝင်ထိုင်ပြီး ကုတင်ပေါ်တုန်းကလို ဒူးလေးပိုက်ပြီး တီဗွီကြည့်နေသည်.. နှုတ်ခမ်းလေးကို မသိမသာထော်ထားတာက သူမရဲ့ဆန္ဒပြမှုတစ်ခုလား..

"အရက်သမားကြီး မုန်းလိုက်တာ.."

မကြားတကြားလေးသူမပြောလိုက်တော့ ဦးချမ်းသာအောင် နည်းနည်းလေးပြုံးလိုက်မိသည်.. လက်ကျန်အရက်ကို အကုန်မော့သောက်လိုက်ပြီး သူမလက်ကိုအသာဆွဲကိုင်လိုက်သည်..

"ထ.. အပြင်သွားရအောင်.."

သူမမျက်နှာလေးပြုံးသွားပြီး ထရပ်လိုက်သည်.. သူမလက်တစ်ဖက်က သူ့လည်ပင်းကိုတွဲခိုလိုက်ပြီး သူ့မေးစေ့ကို နမ်းလိုက်သည်.. သူကိုင်ထားတဲ့လက်ကို သူမကဆွဲကာ အခန်းထဲကို ပြန်ခေါ်လာခဲ့သည်..

"အဝတ်လဲလေ.."

သူက စပို့ရှပ်တစ်ထည်နှင့် ပုဆိုးတစ်ထည်ကိုလဲဝတ်လိုက်သော်လည်း သူမကတော့ မနက်က ဘောင်းဘီကိုပဲ ပြန်ယူဝတ်လိုက်သည်.. သူ့အကျီနှင့်ဖိုရိုဖားယျားဖြစ်နေသော သူမပုံကတကယ်ကို ရယ်ချင်စရာ .. သူတစ်ချက်ရယ်လိုက်တော့ ..

"ဟား.."

"ဘာရယ်တာလဲ.."

"အကျီမလဲတော့ဘူးလား.. "

"လဲတော့ဘူးလေ.."

"ရယ်ချင်စရာကြီးကွာ.."

သူမက ခါးလေးထောက်ပြီး မျက်နှာတည်တည်နဲ့ပြောလိုက်သည်..

"ရယ်တဲ့ကောင်တွေကို ကမ္ဘာအပြင်ပို့ပလိုက်မယ်.. စူ..ပါမင်းကွ.."

သူမလက်လေးတစ်ဖက်ကိုအပေါ်ဆန့်တန်းပြီး လက်လေးတစ်ဖက်ကိုကွေးကာ စူပါမင်းလိုပုံစံလေးလုပ်လိုက်တဲ့အချိန်မှာ သူမမျက်နှာမှာလဲ အပြုံးပန်းတွေဖူးလာသည်..

"ဟား..ဟား.."

ဦးချမ်းသာအောင်က သူမဆံပင်လေးတွေကို အသာဖွပြီး ..

"ဘာလေးမှန်း မသိဘူး.."

"ဟိဟိ.."

သူကားမောင်းထွက်လာတော့ သူမက သူ့ပုခုံးကိုမှီရင်းလိုက်လာသည်.. လမ်းရှင်းတဲ့နေရာရောက်တော့ သူမက

"ကားမှန်တွေချပေး.."

"ဘာလို့လဲ.."

"အော်မလို့.."

"ကိုယ့်ကိုဝိုင်းရိုက်အောင်လို့လား.."

"ဘယ်လို.. "

"ဟုတ်တယ်လေ.. ကလေးခိုလာတာလား .. ဆိုပြီး.. "

သူမကနှုတ်ခမ်းလေးတွေကိုတွန့်ကွေးစူလိုက်ပြီး..

"၁၅ နှစ်လောက်ပဲကြီးတာကိုများ.."

သူကားမှန်တွေချပေးလိုက်တော့ သူမက ရုတ်တရတ် အကျယ်ကြီးထအော်လိုက်သည်..

" စူ......ပါ.... မင်း......ကွ.....ဝူး....."

သူမအော်သံလေးက သူလီဗာကိုဖိနင်းမိစေသလို .. သူ့ကိုလဲရယ်စေနိုင်ခဲ့သည်..

"ဟား...ဟား...ဟား..."

ခနကြာတော့ သူမက သူ့ပုခုံးလေးပေါ် ပြန်လည်မှီတွယ်လာပြီး ချွဲနွဲ့သောအသံလေးဖြင့်

"ချစ်တယ်..ကိုကိုရယ်.. သဲ ကိုကိုနဲ့နေရတာ အရမ်းပျော်တာပဲ ..တူတူနေချင်ပြီကွာ.."

သူမစကားသံလေးအဆုံးမှာ ဦးချမ်းသာအောင်ရဲ့လက်တစ်ဖက်က သူမပုခုံးလေးကို အသာထွေးပွေ့လိုက်သည်..

တစ်နာရီလောက် ကားလျှောက်မောင်းပြီးတော့ ဦးချမ်းသာအောင်က တစ်ခုခုဝင်စားရန်ပြောသော်လဲ မိုးမိုးသဲက တစ်ယောက်ယောက်တွေ့သွားမှာစိုးတယ် ဟူသောအကြာင်းပြချက်ဖြင့် ငြင်းလိုက်လို့ သူတို့အိမ်ကိုပဲ ပြန်လာခဲ့ကြသည်..

"ချမ်းတယ်.. ချမ်းတယ်.. "

သူမက ခုန်ဆွခုန်ဆွဖြင့် အခန်းထဲဝင်လာပြီး ဘောင်းဘီကိုချွတ်လိုက်ကာ စောင်ထဲတိုးဝင်သွားသည်.. ဦးချမ်းသာအောင်က ညဝတ်ဝတ်စုံကို လဲလိုက်ပြီး ဆေးလိပ်တစ်လိပ်ကိုထုတ်ကာ မီးညှိလိုက်သည်..

"ကိုကို.. ဆေးလိပ်မသောက်နဲ့ကွာ.. နံတယ်.. "

ဦးချမ်းသာအောင်က ဆေးလိပ်ကို တစ်ဖွာသာရှိုက်သွင်းလိုက်ပြီး ပြာခွက်အတွင်းထိုးချေငြိမ်းသတ်လိုက်သည်.. သူမခြုံထားသောစောင်အောက်ကို သူဝင်လိုက်တော့ သူမကလဲ သူ့ရင်ခွင်ထဲကို တိုးဝှေ့ဝင်လာသည်..

"အိပ်တော့မလား သဲ.."

"ဟင့်အင်း.. စကားပြောမယ်.. "

သူမက ရုံးကဝန်ထမ်းတွေရဲ့ ရယ်စရာအဖြစ်အပျက်လေးတွေပြောပြသည်.. ထုံးစံအတိုင်း သူက နားထောင်သမားသက်သက်.. သူမကတော့ တကယ့် သာလိကာမလေးလိုပင်.. သူမရဲ့ ဆည်းလည်းသံလေးတွေကို ဦးချမ်းသာအောင် သူမကိုတင်းတင်းလေးဖက်လိုက်သည်..

သူမစကားသံတွေတိတ်သွားပြီး သူ့ကို မျက်လုံးဝိုင်းလေးဖြင့် ကြည့်လိုက်သည်.. ဦးချမ်းသာအောင်နှုတ်ခမ်းက သူမနှုတ်ခမ်းလေးကို စတင်ထိတွေ့လိုက်ချိန်မှာ ဆတ်ခနဲ့တစ်ချက်လှုပ်ခတ်သွားပြီး မျက်လုံးလေးတွေ ဖြည်းညှင်းစွာမှိတ်သွားသည်..

တဖြည်းဖြည်းချင်း အနမ်းတွေကြမ်းတမ်းလာသလို ပွတ်သပ်နေသော လက်တွေရဲ့လှုပ်ရှားမှုတွေက မြန်ဆန်လာသည်.. သူမက သူ့လက်တစ်ဖက်ကို ဆွဲယူပြီး သူမရဲ့ ရွှေတြိဂံဒေသလေးကို သိမ်းပိုက်ခိုင်းလိုက်ချိန်မှာ သူမရဲ့နှုတ်ဖျားက ပင့်သက်ငြီးငြူသံလေးတွေ ဝေဆာပွင့်ဖူးလာသည်..

"အင့်.. ကိုကိုရယ်.."

တဖြည်းဖြည်းမြင့်တက်လာသော ခံစားမှုတွေကြောင့် သူမခါးလေးတုန်ခါကော့တက်လာသည်.. သူမကို အရင်ပြည့်ဝစေချင်သောစိတ်တွေကြောင့် သူ့လက်ရဲ့လှုပ်ရှားမှုကို မြှင့်တင်လိုက်တော့ ..

"အာ့.. ကိုကို.. လုပ်တော့ကွာ.. နေချင်ပြီ .. အင်း.. ဒီတိုင်းမပြီးလိုက်ချင်ဘူး.. "

ဆန္ဒတစ်ခုကြောင့် သူမအသံလေးတွေတုန်ရီနေသည်.. စက္ကန့်ပိုင်းအတွင်းမှာပဲ သူမရဲ့ဝတ်ရည်အိုင်လေးအတွင်း သက်ဆင်းခိုဝင်ပေါင်းစပ်သွားပြီး နူးညံ့ငြင်သာသော လှုပ်ရှားမှုတွေကို အစပျိူးလိုက်သည်..

"အီး.. ကိုကိုရယ်.. ကောင်းလိုက်တာ.. "

ငြင်သာစွာလျှောက်လှမ်းနေသော ခြေလှမ်းတွေက ပန်းတိုင်ဆီကိုဦးတည်နေသော်လဲ ချောမွေ့သော လမ်းခရီးဖြစ်လို့ အနှောင့်အယှက်မရှိ ခရီးဆက်နိုင်သည်..ပင်ပန်းမှုတွေကို နားလည်မှုတွေက ဖြေဖျောက်ပေးနေသည်.. သူမရဲ့ တိုးတိတ်ညင်သာသော ငြီးငြူသံတွေက သူတို့ရဲ့အချစ်ခရီးအတွက် အားဆေးတစ်ခုပင်.. ခရီးလမ်းဆုံးသွားဆဲ့အချိန်မှာ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်ကြည့်ပြီး ကျေကျေနပ်နပ်ပြုံးလိုက်ကြသည်..

"အရမ်းချစ်တယ် ကိုကိုရယ်.. "

တီးတိုးစကားသံလေးအဆုံးမှာ သူမမျက်လုံးလေးပြန်လည်မှေးစင်းသွားသည်.. ပင်ပန်းခဲ့မှုတွေအတွက် သူမက သူ့လက်မောင်းကိုခေါင်းအုံးပြီး မှေးစက်အနားယူနေသည်..

ဦးချမ်းသာအောင် နိုးလာတဲ့အချိန်မှာ အရင်ဆုံးသတိထားမိတာက သူမရဲ့ ဝင်သက်ထွက်သက်မှန်မှန်လေးတွေကိုပင်.. နာရီကိုကြည့်လိုက်တော့ ၄ နာရီကျော်နေပြီ..

"သဲ..သဲ.. ထတော့လေ.. ပြန်ရဦးမယ်မလား.."

"အင့်.. ဟင်းး.."

သူမက အိပ်ချင်မူးတူးလေး ငြီးငြူလိုက်ပြီး မျက်လုံးမဖွင့်ပဲ သူ့ရင်ခွင်ထဲတိုးဝင်လာသည်..

"အင်း.. ဘယ်နှစ်နာရီထိုးပြီလဲ.."

"၄ နာရီကျော်နေပြီ သဲရဲ့.."

"အာ.. ဟာကွာ.. မနက်မှပြန်မှာပါဆိုမှ.. ဟင်းး.."

သူမက သူ့ရင်ဘတ်ကို အသာတစ်ချက်ထုလိုက်ပြီး သူ့ကိုဖက်ကာ ပြန်လည်အိပ်စက်လိုက်သည်.. ဦးချမ်းသာအောင်လဲ သူမကို အလိုက်သင့်ပြန်လည်ဖက်ထားပြီး သူမရဲ့ညရနံ့တစ်ချို့ကို ခံစားရင်း သူမဆံပင်လေးတွေကို ထိတွေ့ပွတ်သပ်ပေးလိုက်သည် ..

ခနကြာတော့ သူမမျက်လုံးလေးတွေ ပြန်ပွင့်လာပြီး သူ့ရင်ခွင်ထဲကရုန်းထွက်သွားသည်.. သူမရေချိုးခန်းထဲဝင်သွားတော့ သူဆေးလိပ်ဗူးကို လက်လှမ်းမိသော်လဲ ထုတ်မသောက်ဖြစ်ပဲ ပြန်ချထားလိုက်သည်.. သူမကိုယ်ပေါ်မှာ သူ့အကျီပွပွသာ ဝတ်ထားသည်.. သူမရေချိုးခန်းထဲက ပြန်ထွက်လာပြီး ကုတင်ပေါ်မှောက်အိပ်ကာ လက်လေးမေးစေ့ထောက်ပြီး သူ့ကိုကြည့်နေသည်..

"အိပ်မရတော့ဘူး..ပြူးသွားပြီ.. ပြန်လျော်ပေး.."

သူမဆီက ထိုစကားသံလေးကိုကြားတော့ သူတို့ ညဘက်စတင်ပတ်သက်မှုကို သတိရသွားပြီး သူပြုံးလိုက်မိသည်..

"ခေါင်းစဉ်မတပ်ချင်ပါနဲ့သဲရယ်.. ခေါင်းစဉ်မရှိတဲ့ဘဝတွေက ပိုလွတ်လပ်ပါတယ်.. "

"ခိ.. ကိုကိုမှတ်မိတယ်နော်.."

သူအဖြေပြန်မပေးတော့ပဲ သူမမျက်နှာလေးကိုပဲ ပြုံးပြီးကြည့်နေလိုက်သည်.. သူမနားလည်မှာပါ.. သူမနဲ့ပတ်သက်ခဲ့တဲ့အရာအားလုံးကို သူမှတ်မိနေတယ်ဆိုတာကို..

နှစ်ယောက်သား တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ပြုံးပြီးကြည့်နေရင်း မျက်ဝန်းတွေထဲက တစ်စုံတစ်ခုကိုရှာဖွေလိုက်ကြသည်.. သူတို့မျှော်လင့်သော တစ်စုံတစ်ခုကို နှစ်ဦးလုံးပြိုင်တူတွေ့လိုက်ချိန်မှာ သူတို့မျက်နှာတွေတဖြည်းဖြည်းတည်လာသည်.. အကြည့်တွေကလဲ စူးစူးရှရှအကြည့်တွေအဖြစ်ပြောင်းလာသည်..

"ကိုကို.." 

"သဲ.."

ခေါ်သံလေးတွေပြိုင်တူထွက်လာသလို နှုတ်ခမ်းတွေကလဲ ပြိုင်တူထိကပ်သွားသည်.. ခနလေးအတွင်းမှာပဲ သူမကိုယ်ပေါ်ကတစ်ထည်တည်းသောအကျီက ကုတင်အောက်သို့ လျောဆင်းပြုတ်ကျသွားသည်..

ဆက်ရန် ကျန်နေးသေးပုံရသည်။